HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Lachès (dialogue complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 25 formes différentes pour 54 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[200]   περὶ τῆς παιδείας τῶν νεανίσκων χαίρειν ἐᾶν, Σωκράτη δὲ τουτονί, ὅπερ

[201]   παρεῖναι. Καὶ ἡμεῖς οὖν ἐάσαντες χαίρειν εἴ τίς τι ἐρεῖ, κοινῇ

[188]   ἁρμονία. Ὁ μὲν οὖν τοιοῦτος χαίρειν με ποιεῖ (φθεγγόμενος καὶ δοκεῖν

[188]   ὅτι πείσομαι ταῦτα εὖ οἶδα· χαίρω γάρ, ὦ Λυσίμαχε, τῷ ἀνδρὶ

[181]   ἴσθι ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀκούων χαίρω ὅτι εὐδοκιμεῖς, καὶ σὺ δὲ

[188]   ἀξίου τῶν λόγων ὧν λέγει, (χαίρω ὑπερφυῶς, θεώμενος ἅμα τόν τε

[196]   ὀλίγοι ἀνθρώπων ἴσασι διὰ τὸ χαλεπὰ εἶναι γνῶναι, ταῦτα λέοντα ἢ

[190]   τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ χαλεπὸν εἰπεῖν· εἰ γάρ τις ἐθέλοι

[182]   Ἀλλ' ἔστι μέν, ὦ Νικία, χαλεπὸν λέγειν περὶ ὁτουοῦν μαθήματος ὡς

[185]   (ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ ὅταν ἵππῳ χαλινὸν σκοπῆταί τις εἰ προσοιστέον ἢ

[185]   βουλεύεται ἀλλ' οὐ περὶ τοῦ χαλινοῦ; ΝΙΚΙΑΣ Ἀληθῆ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἑνὶ

[180]   μουσικῆς, Ἀγαθοκλέους μαθητὴν Δάμωνα, ἀνδρῶν χαριέστατον οὐ μόνον τὴν μουσικήν, ἀλλὰ

[187]   καὶ πείθωμεν ἢ δώροις ἢ χάρισιν ἢ ἀμφότερα ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν

[194]   δή, ὦ Νικία, ἀνδράσι φίλοις χειμαζομένοις ἐν λόγῳ καὶ ἀποροῦσιν βοήθησον,

[180]   κἂν ἐγὼ ἔχοιμι εἰπεῖν οὐ χεῖρον Λάχητος· καὶ γὰρ αὐτῷ μοι

[184]   ~(ἐφίει τὸ δόρυ διὰ τῆς χειρός, ἕως ἄκρου τοῦ στύρακος ἀντελάβετο.

[192]   λέγειν, ἢ ἐν ταῖς τῶν χειρῶν πράξεσιν ἢ σκελῶν ἢ στόματός

[179]   ὦ Νικία τε καὶ Λάχης, χρὴ ἀκοῦσαι, κἂν ᾖ ὀλίγῳ μακρότερα.

[184]   ὑέος σοι βουλὴ εἴη τί χρὴ ἀσκεῖν, ἆρα τοῖς πλείοσιν ἂν

[182]   διδάσκοντες, καὶ οἷον Νίκιας λέγει, χρὴ αὐτὸ μανθάνειν· εἰ δ' ἔστιν

[185]   ἐν ὅπλοις μάχεσθαι σκοποῦμεν, εἴτε χρὴ αὐτὸ τοὺς νεανίσκους μανθάνειν εἴτε

[185]   του πρὸς ὀφθαλμοὺς σκοπῆται, εἴτε χρὴ αὐτὸ ὑπαλείφεσθαι εἴτε μή, πότερον

[179]   τῷ τοιούτῳ, ὑπομνήσοντες ὅτι οὐ χρὴ αὐτοῦ ἀμελεῖν, καὶ παρακαλοῦντες ὑμᾶς

[187]   καὶ διδόναι λόγον, αὐτοὺς δὴ χρὴ γιγνώσκειν, ὦ Νικία τε καὶ

[184]   τοῦτο τὸ μάθημα εἶναι σπουδή· χρὴ δ' ὅπερ σοι ἐξ ἀρχῆς

[189]   ἔδωκας σαυτοῦ πεῖραν ἀρετῆς ἣν χρὴ διδόναι τὸν μέλλοντα δικαίως δώσειν.

[194]   φίλε, τὸν ἀγαθὸν κυνηγέτην μεταθεῖν χρὴ καὶ μὴ ἀνιέναι. ΛΑΧΗΣ Παντάπασι

[182]   περὶ ὁτουοῦν μαθήματος ὡς οὐ χρὴ μανθάνειν· πάντα γὰρ ἐπίστασθαι ἀγαθὸν

[187]   νῦν πρῶτον ἄρξεσθε (παιδεύειν, σκοπεῖν χρὴ μὴ οὐκ ἐν τῷ Καρὶ

[185]   οὔ; ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ νῦν χρὴ πρῶτον αὐτὸ τοῦτο σκέψασθαι, (εἰ

[180]   τῷ σαυτοῦ δημότῃ ἀγαθὸν (συμβουλεῦσαι, χρὴ συμβουλεύειν. Δίκαιος δ' εἶ· καὶ

[182]   ὅτι καὶ εὐσχημονέστερον ἐνταῦθα οὗ χρὴ τὸν ἄνδρα εὐσχημονέστερον (φαίνεσθαι, οὗ

[186]   οὐκ ἂν θαυμάσαιμι· καὶ γὰρ χρήμασιν ἐμοῦ δυνατώτεροι, ὥστε μαθεῖν παρ'

[183]   τῶν ἄλλων πλεῖστ' ἂν ἐργάζοιτο χρήματα, ὥσπερ γε καὶ τραγῳδίας ποιητὴς

[196]   θάνατος εἴτε νόσος εἴτε ἀποβολὴ χρημάτων ἔσται, (εἴτε νίκη εἴτε ἧττα

[201]   ἔπειτα καὶ τοῖς μειρακίοις, μήτε χρημάτων φειδομένους μήτε ἄλλου μηδενός· ἐᾶν

[181]   ἐν τοῖς εὐνούστατόν (σοι εἶναι. Χρῆν μὲν οὖν καὶ πρότερόν γε

[179]   κᾆτ' ἐκέλευε θεάσασθαι. Ἔδοξε δὴ χρῆναι αὐτούς τε ἐλθεῖν ἐπὶ θέαν

[182]   Λυσίμαχε, ὥσπερ λέγω, δοκεῖ τε χρῆναι διδάσκειν τοὺς νεανίσκους ταῦτα καὶ

[180]   τούτου τοῦ μαθήματος, εἴτε δοκεῖ χρῆναι μανθάνειν εἴτε μή, καὶ περὶ

[187]   ἡμετέρων. Ἀλλ' ὁρᾶτε εἰ δοκεῖ χρῆναι οὕτω ποιεῖν. ΝΙΚΙΑΣ Ὦ Λυσίμαχε,

[201]   φοιτᾶν, τὸν Ὅμηρον δοκεῖ μοι χρῆναι προβάλλεσθαι, ὃς ἔφη οὐκ ἀγαθὴ

[178]   νῦν δ' ἐροῦμεν. Ἡγούμεθα γὰρ χρῆναι πρός γε ὑμᾶς παρρησιάζεσθαι. Εἰσὶ

[197]   Ταῦτα δὴ ἔστω, εἰ δοκεῖ χρῆναι. ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ δοκεῖ. σὺ δέ,

[201]   συμβουλεύειν ὑμῖν. Ἐγὼ γάρ φημι χρῆναι, ὦ ἄνδρες οὐδεὶς γὰρ ἔκφορος

[184]   πλείους ἐπαινῶσιν ἡμῶν, τούτοις μέλλεις χρῆσθαι; ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ Τί γὰρ ἄν τις

[194]   καλῶς λέγοντος ἀκήκοα, τούτῳ οὐ χρῆσθε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ποίῳ δή, ὦ Νικία;

[185]   τυγχάνει; ὑέων γάρ που ἢ χρηστῶν ἢ τἀναντία γενομένων καὶ πᾶς

[189]   γὰρ πολλὰ διδάσκεσθαι ἐθέλω ὑπὸ χρηστῶν μόνον. Τοῦτο γάρ μοι συγχωρείτω,

[186]   ἀδεῶς ἀπεφαίνοντο περὶ ἐπιτηδευμάτων νέῳ χρηστῶν τε καὶ πονηρῶν, εἰ μὴ

[198]   τὸ ὑγιεινὸν εἰς ἅπαντας τοὺς χρόνους οὐκ ἄλλη τις ἢ ἰατρική,

[192]   (αὐτῷ ὅτι τὴν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰ διαπραττομένην δύναμιν ταχυτῆτα ἔγωγε

[193]   ὧν αὐτός ἐστιν, ἔτι δὲ χωρία ἔχει κρείττω, τοῦτον τὸν μετὰ

[195]   ὦ Λάχης; ΛΑΧΗΣ Πρὸς ὅτι; Χωρὶς δήπου σοφία ἐστὶν ἀνδρείας. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Pages
[200]	περὶ τῆς παιδείας τῶν νεανίσκων	χαίρειν	ἐᾶν, Σωκράτη δὲ τουτονί, ὅπερ
[201]	παρεῖναι. Καὶ ἡμεῖς οὖν ἐάσαντες	χαίρειν	εἴ τίς τι ἐρεῖ, κοινῇ
[188]	ἁρμονία. Ὁ μὲν οὖν τοιοῦτος	χαίρειν	με ποιεῖ (φθεγγόμενος καὶ δοκεῖν
[188]	ὅτι πείσομαι ταῦτα εὖ οἶδα·	χαίρω	γάρ, ὦ Λυσίμαχε, τῷ ἀνδρὶ
[181]	ἴσθι ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀκούων	χαίρω	ὅτι εὐδοκιμεῖς, καὶ σὺ δὲ
[188]	ἀξίου τῶν λόγων ὧν λέγει,	(χαίρω	ὑπερφυῶς, θεώμενος ἅμα τόν τε
[196]	ὀλίγοι ἀνθρώπων ἴσασι διὰ τὸ	χαλεπὰ	εἶναι γνῶναι, ταῦτα λέοντα ἢ
[190]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ	χαλεπὸν	εἰπεῖν· εἰ γάρ τις ἐθέλοι
[182]	Ἀλλ' ἔστι μέν, ὦ Νικία,	χαλεπὸν	λέγειν περὶ ὁτουοῦν μαθήματος ὡς
[185]	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ ὅταν ἵππῳ	χαλινὸν	σκοπῆταί τις εἰ προσοιστέον ἢ
[185]	βουλεύεται ἀλλ' οὐ περὶ τοῦ	χαλινοῦ;	ΝΙΚΙΑΣ Ἀληθῆ. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν ἑνὶ
[180]	μουσικῆς, Ἀγαθοκλέους μαθητὴν Δάμωνα, ἀνδρῶν	χαριέστατον	οὐ μόνον τὴν μουσικήν, ἀλλὰ
[187]	καὶ πείθωμεν ἢ δώροις ἢ	χάρισιν	ἢ ἀμφότερα ἐπιμεληθῆναι καὶ τῶν
[194]	δή, ὦ Νικία, ἀνδράσι φίλοις	χειμαζομένοις	ἐν λόγῳ καὶ ἀποροῦσιν βοήθησον,
[180]	κἂν ἐγὼ ἔχοιμι εἰπεῖν οὐ	χεῖρον	Λάχητος· καὶ γὰρ αὐτῷ μοι
[184]	~(ἐφίει τὸ δόρυ διὰ τῆς	χειρός,	ἕως ἄκρου τοῦ στύρακος ἀντελάβετο.
[192]	λέγειν, ἢ ἐν ταῖς τῶν	χειρῶν	πράξεσιν ἢ σκελῶν ἢ στόματός
[179]	ὦ Νικία τε καὶ Λάχης,	χρὴ	ἀκοῦσαι, κἂν ᾖ ὀλίγῳ μακρότερα.
[184]	ὑέος σοι βουλὴ εἴη τί	χρὴ	ἀσκεῖν, ἆρα τοῖς πλείοσιν ἂν
[182]	διδάσκοντες, καὶ οἷον Νίκιας λέγει,	χρὴ	αὐτὸ μανθάνειν· εἰ δ' ἔστιν
[185]	ἐν ὅπλοις μάχεσθαι σκοποῦμεν, εἴτε	χρὴ	αὐτὸ τοὺς νεανίσκους μανθάνειν εἴτε
[185]	του πρὸς ὀφθαλμοὺς σκοπῆται, εἴτε	χρὴ	αὐτὸ ὑπαλείφεσθαι εἴτε μή, πότερον
[179]	τῷ τοιούτῳ, ὑπομνήσοντες ὅτι οὐ	χρὴ	αὐτοῦ ἀμελεῖν, καὶ παρακαλοῦντες ὑμᾶς
[187]	καὶ διδόναι λόγον, αὐτοὺς δὴ	χρὴ	γιγνώσκειν, ὦ Νικία τε καὶ
[184]	τοῦτο τὸ μάθημα εἶναι σπουδή·	χρὴ	δ' ὅπερ σοι ἐξ ἀρχῆς
[189]	ἔδωκας σαυτοῦ πεῖραν ἀρετῆς ἣν	χρὴ	διδόναι τὸν μέλλοντα δικαίως δώσειν.
[194]	φίλε, τὸν ἀγαθὸν κυνηγέτην μεταθεῖν	χρὴ	καὶ μὴ ἀνιέναι. ΛΑΧΗΣ Παντάπασι
[182]	περὶ ὁτουοῦν μαθήματος ὡς οὐ	χρὴ	μανθάνειν· πάντα γὰρ ἐπίστασθαι ἀγαθὸν
[187]	νῦν πρῶτον ἄρξεσθε (παιδεύειν, σκοπεῖν	χρὴ	μὴ οὐκ ἐν τῷ Καρὶ
[185]	οὔ; ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Οὐκοῦν καὶ νῦν	χρὴ	πρῶτον αὐτὸ τοῦτο σκέψασθαι, (εἰ
[180]	τῷ σαυτοῦ δημότῃ ἀγαθὸν (συμβουλεῦσαι,	χρὴ	συμβουλεύειν. Δίκαιος δ' εἶ· καὶ
[182]	ὅτι καὶ εὐσχημονέστερον ἐνταῦθα οὗ	χρὴ	τὸν ἄνδρα εὐσχημονέστερον (φαίνεσθαι, οὗ
[186]	οὐκ ἂν θαυμάσαιμι· καὶ γὰρ	χρήμασιν	ἐμοῦ δυνατώτεροι, ὥστε μαθεῖν παρ'
[183]	τῶν ἄλλων πλεῖστ' ἂν ἐργάζοιτο	χρήματα,	ὥσπερ γε καὶ τραγῳδίας ποιητὴς
[196]	θάνατος εἴτε νόσος εἴτε ἀποβολὴ	χρημάτων	ἔσται, (εἴτε νίκη εἴτε ἧττα
[201]	ἔπειτα καὶ τοῖς μειρακίοις, μήτε	χρημάτων	φειδομένους μήτε ἄλλου μηδενός· ἐᾶν
[181]	ἐν τοῖς εὐνούστατόν (σοι εἶναι.	Χρῆν	μὲν οὖν καὶ πρότερόν γε
[179]	κᾆτ' ἐκέλευε θεάσασθαι. Ἔδοξε δὴ	χρῆναι	αὐτούς τε ἐλθεῖν ἐπὶ θέαν
[182]	Λυσίμαχε, ὥσπερ λέγω, δοκεῖ τε	χρῆναι	διδάσκειν τοὺς νεανίσκους ταῦτα καὶ
[180]	τούτου τοῦ μαθήματος, εἴτε δοκεῖ	χρῆναι	μανθάνειν εἴτε μή, καὶ περὶ
[187]	ἡμετέρων. Ἀλλ' ὁρᾶτε εἰ δοκεῖ	χρῆναι	οὕτω ποιεῖν. ΝΙΚΙΑΣ Ὦ Λυσίμαχε,
[201]	φοιτᾶν, τὸν Ὅμηρον δοκεῖ μοι	χρῆναι	προβάλλεσθαι, ὃς ἔφη οὐκ ἀγαθὴ
[178]	νῦν δ' ἐροῦμεν. Ἡγούμεθα γὰρ	χρῆναι	πρός γε ὑμᾶς παρρησιάζεσθαι. Εἰσὶ
[197]	Ταῦτα δὴ ἔστω, εἰ δοκεῖ	χρῆναι.	~ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ἀλλὰ δοκεῖ. σὺ δέ,
[201]	συμβουλεύειν ὑμῖν. Ἐγὼ γάρ φημι	χρῆναι,	ὦ ἄνδρες οὐδεὶς γὰρ ἔκφορος
[184]	πλείους ἐπαινῶσιν ἡμῶν, τούτοις μέλλεις	χρῆσθαι;	ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ Τί γὰρ ἄν τις
[194]	καλῶς λέγοντος ἀκήκοα, τούτῳ οὐ	χρῆσθε.	ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ποίῳ δή, ὦ Νικία;
[185]	τυγχάνει; ὑέων γάρ που ἢ	χρηστῶν	ἢ τἀναντία γενομένων καὶ πᾶς
[189]	γὰρ πολλὰ διδάσκεσθαι ἐθέλω ὑπὸ	χρηστῶν	μόνον. Τοῦτο γάρ μοι συγχωρείτω,
[186]	ἀδεῶς ἀπεφαίνοντο περὶ ἐπιτηδευμάτων νέῳ	χρηστῶν	τε καὶ πονηρῶν, εἰ μὴ
[198]	τὸ ὑγιεινὸν εἰς ἅπαντας τοὺς	χρόνους	οὐκ ἄλλη τις ἢ ἰατρική,
[192]	(αὐτῷ ὅτι τὴν ἐν ὀλίγῳ	χρόνῳ	πολλὰ διαπραττομένην δύναμιν ταχυτῆτα ἔγωγε
[193]	ὧν αὐτός ἐστιν, ἔτι δὲ	χωρία	ἔχει κρείττω, τοῦτον τὸν μετὰ
[195]	ὦ Λάχης; ΛΑΧΗΣ Πρὸς ὅτι;	Χωρὶς	δήπου σοφία ἐστὶν ἀνδρείας. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/02/2010