Pages |
[188] |
ἔργα,
ἀτεχνῶς
δωριστὶ
ἀλλ'
οὐκ
|
ἰαστί, |
οἴομαι
δὲ
οὐδὲ
φρυγιστὶ
οὐδὲ |
[198] |
χρόνους
οὐκ
ἄλλη
τις
ἢ
|
ἰατρική, |
μία
οὖσα,
ἐφορᾷ
καὶ
γιγνόμενα |
[190] |
γε
ἄξιοι
λόγου
γενοίμεθα
καὶ
|
ἰατροὶ |
ἢ
περὶ
ὀφθαλμῶν
ἢ
περὶ |
[195] |
ἐν
ταῖς
νόσοις
οὐχ
οἱ
|
ἰατροὶ |
τὰ
δεινὰ
ἐπίστανται;
Ἢ
οἱ |
[195] |
τοῦτο
δὴ
σὺ
δίδως
τοῖς
|
ἰατροῖς |
γιγνώσκειν
ἢ
ἄλλῳ
τινὶ
δημιουργῷ |
[196] |
λέγειν·
οὔτε
γὰρ
μάντιν
οὔτε
|
ἰατρὸν |
οὔτε
ἄλλον
οὐδένα
δηλοῖ
ὅντινα |
[196] |
ἀνδρὸς
γνῶναι,
ὁπότε
γε
μήτε
|
ἰατρὸς |
μήτε
μάντις
αὐτὸ
γνώσεται
μηδὲ |
[193] |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ἀλλ'
οἷον
εἴ
τις
|
ἰατρὸς |
ὤν,
περιπλευμονίᾳ
τοῦ
ὑέος
ἐχομένου |
[195] |
σὺ
τουτί,
ὦ
Λάχης,
τοὺς
|
ἰατροὺς |
ἐπίστασθαι;
ἢ
οὐ
πολλοῖς
οἴει |
[195] |
δή;
ΝΙΚΙΑΣ
Ὅτι
οἴεται
τοὺς
|
ἰατροὺς |
πλέον
τι
εἰδέναι
περὶ
τοὺς |
[195] |
δοκοῦσί
σοι
ἐπίστασθαι;
Ἢ
τοὺς
|
ἰατροὺς |
σὺ
ἀνδρείους
καλεῖς;
ΝΙΚΙΑΣ
Οὐδ' |
[180] |
παῖδας
καὶ
περὶ
τἆλλα,
τὰ
|
ἴδια |
ὀλιγωρεῖσθαί
τε
καὶ
ἀμελῶς
διατίθεσθαι. |
[192] |
ἂν
εἴη.
ΛΑΧΗΣ
Ἔοικεν.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
Ἴδωμεν |
δή,
ἡ
εἰς
τί
φρόνιμος; |
[190] |
ἀλλὰ
μέρους
τινὸς
πέρι
πρῶτον
|
ἴδωμεν |
εἰ
ἱκανῶς
ἔχομεν
πρὸς
τὸ |
[200] |
οἴει
καταγελᾶν,
καὶ
ταῦτα
οὐδ'
|
ἰδὼν |
πώποτε
τὸν
Δάμωνα
καὶ
μετ' |
[183] |
μὲν
Λακεδαίμονα
ἡγουμένους
εἶναι
ἄβατον
|
ἱερὸν |
καὶ
οὐδὲ
ἄκρῳ
ποδὶ
ἐπιβαίνοντας, |
[187] |
ἀκολουθῶν
ἐπλησίασέν
σοι
ἢ
ἐν
|
ἱερῷ |
ἢ
ἐν
ἄλλῳ
τῳ
συλλόγῳ |
[194] |
τοῦτο
ἐρωτᾷς;
ΛΑΧΗΣ
Ἔγωγε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
Ἴθι |
δή,
αὐτῷ
εἰπέ,
ὦ
Νικία, |
[194] |
Βούλομαι·
πῶς
γὰρ
οὔ;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
Ἴθι |
δή,
ὦ
Νικία,
ἀνδράσι
φίλοις |
[186] |
ειν
περὶ
τοῦ
πράγματος
οὐδ'
|
ἱκανὸς |
εἶναι
διακρῖναι
ὁπότερος
ὑμῶν
ἀληθῆ |
[178] |
ὑμᾶς
δὲ
ἡμεῖς
ἡγησάμενοι
καὶ
|
ἱκανοὺς |
γνῶναι
καὶ
γνόντας
ἁπλῶς
ἂν |
[186] |
πονηρῶν,
εἰ
μὴ
αὑτοῖς
ἐπίστευον
|
ἱκανῶς |
εἰδέναι.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
[200] |
καὶ
εἴ
τι
αὐτῶν
μὴ
|
ἱκανῶς |
εἴρηται,
ὕστερον
ἐπανορθώσεσθαι
καὶ
μετὰ |
[190] |
τινὸς
πέρι
πρῶτον
ἴδωμεν
εἰ
|
ἱκανῶς |
ἔχομεν
πρὸς
τὸ
εἰδέναι·
καὶ |
[196] |
πυνθάνεσθαι,
πυνθάνου·
ἐγὼ
δ'
ἴσως
|
ἱκανῶς |
πέπυσμαι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ἀλλ'
οὐδέν
με |
[187] |
καὶ
τίνες
ἄλλοι
ὁμότεχνοι
αὐτοῖς,
|
ἵν' |
ἂν
μὴ
ὑμῖν
σχολὴ
ᾖ |
[201] |
οἴκαδε
καὶ
μὴ
ἄλλως
ποιήσῃς,
|
ἵνα |
βουλευσώμεθα
περὶ
αὐτῶν
τούτων,
τὸ |
[194] |
ζητήσει
ἐπιμείνωμέν
τε
καὶ
καρτερήσωμεν,
|
ἵνα |
καὶ
μὴ
ἡμῶν
αὐτὴ
ἡ |
[189] |
καὶ
αὐτὸν
εἶναι
τὸν
διδάσκαλον,
|
ἵνα |
μὴ
δυσμαθὴς
φαίνωμαι
ἀηδῶς
μανθάνων· |
[197] |
ἐρῶ
πρὸς
ταῦτα,
ἔχων
εἰπεῖν,
|
ἵνα |
μή
με
φῇς
ὡς
ἀληθῶς |
[191] |
τάξεις
τῶν
Περσῶν,
ἀναστρεφομένους
ὥσπερ
|
ἱππέας |
μάχεσθαι
καὶ
οὕτω
νικῆσαι
τὴν |
[191] |
Καὶ
σὺ
τὸ
τῶν
Σκυθῶν
|
ἱππέων |
πέρι
λέγεις·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[182] |
τε
τὸ
γυμνάσιον
καὶ
ἡ
|
ἱππική· |
οὗ
γὰρ
ἀγῶνος
ἀθληταί
ἐσμεν |
[193] |
Καὶ
τὸν
μετ'
ἐπιστήμης
ἄρα
|
ἱππικῆς |
καρτεροῦντα
ἐν
ἱππομαχίᾳ
ἧττον
φήσεις |
[191] |
πέρι
λέγεις·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἱππικὸν |
(τὸ
ἐκείνων)
οὕτω
μάχεται,
τὸ |
[191] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἐν
τῷ
|
ἱππικῷ |
καὶ
ἐν
σύμπαντι
τῷ
πολεμικῷ |
[193] |
ἐπιστήμης
ἄρα
ἱππικῆς
καρτεροῦντα
ἐν
|
ἱππομαχίᾳ |
ἧττον
φήσεις
ἀνδρεῖον
εἶναι
ἢ |
[185] |
ὁπότε,
τότε
που
περὶ
τοῦ
|
ἵππου |
βουλεύεται
ἀλλ'
οὐ
περὶ
τοῦ |
[191] |
που
ἐπαινῶν
τοὺς
τοῦ
Αἰνείου
|
ἵππους |
κραιπνὰ
μάλ'
ἔνθα
καὶ
ἔνθα. |
[185] |
ὀφθαλμῶν.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Οὐκοῦν
καὶ
ὅταν
|
ἵππῳ |
χαλινὸν
σκοπῆταί
τις
εἰ
προσοιστέον |
[196] |
εἶναι,
ὥστε
ἃ
ὀλίγοι
ἀνθρώπων
|
ἴσασι |
διὰ
τὸ
χαλεπὰ
εἶναι
γνῶναι, |
[195] |
τέχναις
δεινά
τε
καὶ
(θαρραλέα
|
ἴσασιν· |
ἀλλ'
οὐδέν
τι
μᾶλλον
οὗτοι |
[195] |
Οἱ
δὲ
δήπου
τοσοῦτον
μόνον
|
ἴσασιν· |
εἰ
δὲ
δεινόν
τῳ
τοῦτό |
[190] |
πολεμίους
καὶ
μὴ
φεύγοι,
εὖ
|
ἴσθι |
ὅτι
ἀνδρεῖος
ἂν
εἴη.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
[181] |
ἃ
οὗτοι
ἐπαινοῦσιν.
Εὖ
οὖν
|
ἴσθι |
ὅτι
ἐγὼ
ταῦτα
ἀκούων
χαίρω |
[192] |
εἶναι.
ΛΑΧΗΣ
Εὖ
μὲν
οὖν
|
ἴσθι |
ὅτι
τῶν
καλλίστων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Οὐκοῦν |
[190] |
ὄμμασι,
δῆλον
ὅτι
ὄψιν
γε
|
ἴσμεν |
αὐτὴν
ὅτι
ποτ'
ἔστιν,
ἧς |
[190] |
μέντοι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Οὐκοῦν
ὅ
γε
|
ἴσμεν, |
κἂν
εἴποιμεν
δήπου
τί
ἐστιν. |
[189] |
ἐκείνῳ,
δῆλον
ὅτι
αὐτό
γε
|
ἴσμεν |
τοῦτο
οὗ
πέρι
σύμβουλοι
ἂν |
[181] |
ὅθεν
καὶ
τὸ
σῶμα
βέλτιον
|
ἴσχειν |
ἀνάγκη
~οὐδενὸς
γὰρ
τῶν
γυμνασίων |
[184] |
σμικρὸν
ἐξαμάρτοι,
μεγάλας
ἂν
διαβολὰς
|
ἴσχειν· |
(ἐπίφθονος
γὰρ
ἡ
προσποίησις
τῆς |
[182] |
τοῦτ'
ἐπιστάμενος
οὐδὲν
ἂν
πάθοι,
|
ἴσως |
δ'
οὐδὲ
ὑπὸ
πλειόνων,
ἀλλὰ |
[190] |
μὲν
λέγεις,
ὦ
Λάχης·
ἀλλ'
|
ἴσως |
ἐγὼ
αἴτιος,
οὐ
σαφῶς
εἰπών, |
[190] |
ἀρετῆς
εὐθέως
σκοπώμεθα
πλέον
γὰρ
|
ἴσως |
ἔργον
ἀλλὰ
μέρους
τινὸς
πέρι |
[196] |
βούλει
πυνθάνεσθαι,
πυνθάνου·
ἐγὼ
δ'
|
ἴσως |
ἱκανῶς
πέπυσμαι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ἀλλ'
οὐδέν |
[185] |
ΜΕΛΗΣΙΑΣ
Πῶς
λέγεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ὧδε
|
ἴσως |
μᾶλλον
κατάδηλον
ἔσται.
Οὔ
μοι |
[189] |
ἢ
τίνας
ἄλλους
βελτίους
πεποιήκαμεν,
|
ἴσως |
μὲν
οὐ
κακῶς
εἶχεν
(ἐξετάζειν |
[184] |
ἢ
τέτταρσιν
οὖσιν
ἡμῖν;
ΜΕΛΗΣΙΑΣ
|
Ἴσως. |
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Ἐπιστήμῃ
γὰρ
οἶμαι
δεῖ |
[191] |
ἐγὼ
λέγω.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Πλήν
γ'
|
ἴσως, |
ὦ
Λάχης,
τὸ
Λακεδαιμονίων.
Λακεδαιμονίους |
[184] |
τῆς
ὁλκάδος
τὸ
δορυδρέπανον
ἐκεῖνο.
|
Ἵσως |
μὲν
οὖν
εἴη
ἂν
τὶ |
[189] |
ῥᾷστα
καὶ
ἄριστ'
ἂν
κτήσαιτο.
|
Ἵσως |
οὖν
οὐ
μανθάνετέ
μου
ὅτι |
[187] |
τῆς
πόλεως
πραγμάτων,
ἐπ'
ἐκείνους
|
ἴωμεν |
καὶ
πείθωμεν
ἢ
δώροις
ἢ |