| Pages |
|---|
| [191] |
τοὺς
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὴν
|
θάλατταν |
κινδύνοις
ἀνδρείους
ὄντας,
καὶ
ὅσοι |
| [180] |
τάδε
πρὸς
ἀλλήλους
οἴκοι
διαλεγόμενοι
|
θαμὰ |
ἐπιμέμνηνται
Σωκράτους
καὶ
σφόδρα
ἐπαινοῦσιν· |
| [196] |
γιγνώσκειν
τῶν
ἐσομένων,
εἴτε
τῳ
|
θάνατος |
εἴτε
νόσος
εἴτε
ἀποβολὴ
χρημάτων |
| [198] |
εἶναι
ἃ
καὶ
δέος
παρέχει,
|
θαρραλέα |
δὲ
ἃ
μὴ
δέος
παρέχει |
| [198] |
τὰ
μέλλοντα
κακά
φαμεν
εἶναι,
|
θαρραλέα |
δὲ
τὰ
μὴ
κακὰ
ἢ |
| [195] |
αὑτῶν
τέχναις
δεινά
τε
καὶ
|
(θαρραλέα |
ἴσασιν·
ἀλλ'
οὐδέν
τι
μᾶλλον |
| [195] |
τὰ
δεινὰ
γιγνώσκειν
καὶ
τὰ
|
θαρραλέα; |
ΛΑΧΗΣ
Ἔγωγε·
τίνι
γὰρ
ἄλλῳ; |
| [199] |
δὲ
δεινὰ
ὡμολόγηται
καὶ
τὰ
|
θαρραλέα |
τὰ
μὲν
μέλλοντα
ἀγαθά,
τὰ |
| [196] |
ἐπιστήμην
φῂς
δεινῶν
τε
καὶ
|
θαρραλέων |
εἶναι;
ΝΙΚΙΑΣ
Ἔγωγε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τοῦτο |
| [199] |
οὐ
μόνον
δεινῶν
τε
καὶ
|
θαρραλέων |
ἐπιστήμη
ἡ
ἀνδρεία
ἐστίν,
ἀλλὰ |
| [195] |
Λάχης,
τὴν
τῶν
δεινῶν
καὶ
|
θαρραλέων |
(ἐπιστήμην
καὶ
ἐν
πολέμῳ
καὶ |
| [199] |
μόνον
ἄρα
τῶν
δεινῶν
καὶ
|
θαρραλέων |
ἡ
ἀνδρεία
ἐπιστήμη
ἐστίν·
οὐ |
| [198] |
περὶ
δὲ
τῶν
δεινῶν
καὶ
|
θαρραλέων |
σκεψώμεθα,
ὅπως
μὴ
σὺ
μὲν |
| [199] |
τῶν
δεινῶν
ἐπιστήμη
(ἐστὶν
καὶ
|
θαρραλέων, |
ὡς
φῄς·
ἦ
γάρ;
ΝΙΚΙΑΣ
|
| [182] |
πάντα
ἄνδρα
ἐν
πολέμῳ
καὶ
|
θαρραλεώτερον |
καὶ
ἀνδρειότερον
ἂν
ποιήσειεν
αὐτὸν |
| [197] |
σέ
γε,
ὦ
Λάχης,
ἀλλὰ
|
θάρρει· |
φημὶ
γάρ
σε
εἶναι
σοφόν, |
| [180] |
Σωκράτη
δὲ
τόνδε
οὐ
παρακαλεῖς,
|
θαυμάζω, |
πρῶτον
μὲν
ὄντα
δημότην,
ἔπειτα |
| [186] |
ηὕρηκεν
ἢ
μεμάθηκεν,
οὐκ
ἂν
|
θαυμάσαιμι· |
καὶ
γὰρ
χρήμασιν
ἐμοῦ
δυνατώτεροι, |
| [184] |
ἐπιστήμης,
ὥστ'
εἰ
μή
τι
|
θαυμαστὸν |
ὅσον
διαφέρει
τῇ
ἀρετῇ
τῶν |
| [179] |
χρῆναι
αὐτούς
τε
ἐλθεῖν
ἐπὶ
|
θέαν |
τἀνδρὸς
καὶ
ὑμᾶς
συμπαραλαβεῖν
ἅμα |
| [197] |
φρόνιμα
περὶ
ὧν
λέγω.
ΛΑΧΗΣ
|
Θέασαι, |
ὦ
Σώκρατες,
ὡς
εὖ
ὅδε |
| [179] |
ὑμεῖς
ἐθεάσασθε
ἐπιδεικνύμενον,
κᾆτ'
ἐκέλευε
|
θεάσασθαι. |
Ἔδοξε
δὴ
χρῆναι
αὐτούς
τε |
| [196] |
τὸν
ἀνδρεῖον,
εἰ
μὴ
εἰ
|
θεόν |
τινα
λέγει
αὐτὸν
εἶναι.
ἐμοὶ |
| [201] |
ἥξω
παρὰ
σὲ
αὔριον,
ἐὰν
|
θεὸς |
ἐθέλῃ.
|
| [197] |
σὺ
τίθεσαι.
~(ΛΑΧΗΣ
Νὴ
τοὺς
|
θεούς, |
καὶ
εὖ
γε
λέγεις,
ὦ |
| [199] |
γε
μόνῳ
προσήκει
καὶ
περὶ
|
θεοὺς |
καὶ
περὶ
ἀνθρώπους
ἐξευλαβεῖσθαί
τε |
| [185] |
ἄρα
ἡμῶν
τεχνικὸς
περὶ
ψυχῆς
|
θεραπείαν |
καὶ
οἷός
τε
καλῶς
τοῦτο |
| [185] |
ἆρα
τεχνικός
ἐστιν
εἰς
ἐκείνου
|
θεραπείαν, |
οὗ
ἕνεκα
σκοπούμενοι
σκοποῦμεν.
ΝΙΚΙΑΣ
|
| [179] |
εἴπερ
τισὶν
ἄλλοις,
πῶς
ἂν
|
θεραπευθέντες |
γένοιντο
ἄριστοι·
εἰ
δ'
ἄρα |
| [185] |
καὶ
οἷός
τε
καλῶς
τοῦτο
|
θεραπεῦσαι, |
καὶ
ὅτῳ
διδάσκαλοι
ἀγαθοὶ
γεγόνασιν, |
| [188] |
λόγων
ὧν
λέγει,
(χαίρω
ὑπερφυῶς,
|
θεώμενος |
ἅμα
τόν
τε
λέγοντα
καὶ |
| [197] |
φῂς
ἡμῶν
ταῦτα
εἶναι
τὰ
|
θηρία, |
ἃ
πάντες
ὁμολογοῦμεν
ἀνδρεῖα
εἶναι, |
| [197] |
Λάχης,
ἔγωγε
ἀνδρεῖα
καλῶ
οὔτε
|
θηρία |
οὔτε
ἄλλο
οὐδὲν
τὸ
τὰ |
| [196] |
θηρίου
ἀποδέχεσθαι
ἀνδρείαν,
ἢ
συγχωρεῖν
|
θηρίον |
τι
οὕτω
σοφὸν
εἶναι,
ὥστε |
| [196] |
οἶμαι
τῷ
ταῦτα
λέγοντι
μηδενὸς
|
θηρίου |
ἀποδέχεσθαι
ἀνδρείαν,
ἢ
συγχωρεῖν
θηρίον |
| [197] |
καὶ
γυναικῶν
καὶ
παίδων
καὶ
|
θηρίων. |
Ταῦτ'
οὖν
ἃ
σὺ
καλεῖς |
| [179] |
μὲν
τοῦδε,
πάππου
ἔχων
ὄνομα
|
Θουκυδίδης, |
ἐμὸς
δὲ
αὖ
ὅδε
παππῷον |
| [197] |
ἀνδρεῖα
καὶ
οἱ
πολλοί,
ἐγὼ
|
(θρασέα |
καλῶ,
ἀνδρεῖα
δὲ
τὰ
φρόνιμα |
| [184] |
τις
ὢν
οἴοιτο
αὐτὸ
ἐπίστασθαι,
|
θρασύτερος |
ἂν
δι'
αὐτὸ
γενόμενος
ἐπιφανέστερος |
| [197] |
πάνυ
τισὶν
ὀλίγοις
οἶμαι
μετεῖναι,
|
θρασύτητος |
δὲ
καὶ
τόλμης
καὶ
τοῦ |
