Chapitre
[6]	δὲ μακρότερα περὶ αὐτῶν ἐν	νῷ	μοι γέγονεν εἰπεῖν· τάχα γὰρ
[6]	Σωκράτους ἀπολογίας ταῦτα· Ἐγὼ γάρ,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι´ οὐδὲν ἄλλο
[6]	Ἰουδαίων νόμον, ἐπαινεῖς δὲ ἄκων,	ὦ	δυσσεβέστατε, τὸν τοῦ κόσμου δημιουργόν,
[6]	μόνῳ αὐτῷ καταλαμβανόμενος ἀλλὰ καὶ	ᾧ	ἂν αὐτὸς ἀποκαλύψῃ τὸν πατέρα,
[6]	εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ	ᾧ	ἂν ὁ υἱὸς ἀποκαλύψῃ. Οὔτε
[6]	καὶ περὶ τοῦ εὐαγγελίου, ἐν	ᾧ	ἀναβὰς εἰς ὑψηλὸν ὄρος» μετεμορφώθη
[6]	ἀρξόμεθα θεοῦ διδόντος ἑβδόμου· ἐν	ᾧ	ἀπαντᾶν νομίζει πρὸς τὸ ὑφ´
[6]	Κέλσου ἄτοπον εἶναι καὶ ὅμοιον	ᾧ	αὐτὸς πεποίηκεν, εἰς τὴν περὶ
[6]	ἢ κύνας. Εὕρομεν δὲ ἐν	ᾧ	εἴχομεν διαγράμματι καὶ ὃ ὠνόμασε
[6]	αὐτῶν τομῆς κύκλος ἦν, ἐν	ᾧ	ἐπεγέγραπτο γνῶσις» κατωτέρω δὲ ἄλλος,
[6]	γνῶσις» κατωτέρω δὲ ἄλλος, ἐν	ᾧ	ἐπεγέγραπτο σύνεσις» Καὶ ταῦτα δὲ
[6]	τὸ φιλομαθὲς ἡμῶν περιτετεύχαμεν, ἐν	ᾧ	εὕρομεν πλάσματα ἀνθρώπων, ὡς ὁ
[6]	δεικνύμενος ὑπ´ αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς,	ᾧ	ἐφαρμόζει τὸ ὁ λόγος σὰρξ
[6]	πρεσβεύοντι τὰ τοῦ διαγράμματος. ~Ἐν	ᾧ	ἦν διαγραφὴ κύκλων, ἀπολελυμένων μὲν
[6]	παραλαμβανομένων. Καὶ εὕρομέν γε ἐν	ᾧ	καὶ ἡμεῖς δι´ ἐκείνους ἐκτησάμεθα
[6]	καὶ μεταξὺ τοῦ μείζονος, ἐν	ᾧ	ὁ μικρότερος ἦν, καὶ ἄλλου
[6]	Ἑξῆς δὲ αὐτῷ τὸν Ἀσταφαιόν,	ᾧ	πιστεύουσι τοιαῦτα ἐρεῖν· Τρίτης ἄρχων
[6]	μειζόνων ἀπατήσας τὸ θηλύτερον γένος·	ᾧ	συνηκολουθηκέναι λέγεται καὶ ὁ ἀνήρ.
[6]	Μετὰ δ´ αὐτὸν τὸν Αἰλωαιόν,	ᾧ	τοιαῦτα λέγειν οἴονται· Δευτέρας ἄρχων
[6]	ᾠήθησαν ἄλλον μὲν εἶναι τὸν	Ἰαὼ	ἕτερον δὲ τὸν Σαβαὼθ καὶ
[6]	δὲ τῶν ἑβραϊκῶν γραφῶν τὸν	Ἰαὼ	ἢ Ἰὰ παρ´ Ἑβραίοις ὀνομαζόμενον
[6]	καὶ πατρὸς ἄρχων νυκτοφαὴς δεύτερε	Ἰαὼ	καὶ πρῶτε δέσποτα θανάτου, μέρος
[6]	ἀπὸ τοῦ Ἰεζεκιὴλ ὡς περὶ	Φαραὼ»	ἢ Ναβουχοδονόσορ» ἢ ἄρχοντος Τύρου»
[6]	χρήσιμον ἀναβαίνειν διὰ τοὺς μόγις	φόβῳ	τῆς αἰωνίου κολάσεως κἂν συστέλλοντας
[6]	φησὶ γάρ· Ἵν´ ὅπου ἐγὼ	ὑπάγω	καὶ ὑμεῖς ἦτε. Διὰ τοῦτο
[6]	ἀκούει ὅτι Ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι	ἐγὼ	ἅγιος κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν»
[6]	Πλάτωνος γεγραμμένης Σωκράτους ἀπολογίας ταῦτα·	Ἐγὼ	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι´
[6]	ἐκτίθεται ὁ Κέλσος ταῦτά ἐστιν.	Ἐγὼ	δὲ ἀπὸ τῆς πρὸς Ἑρμείαν
[6]	τῶν διαφόρων τοῦ Ἰησοῦ μορφῶν;	Ἐγὼ	δὲ λέγω καὶ ἡλικιῶν, καὶ
[6]	οὐρανῶν· αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα κυρίου.	Ἐγὼ	δὲ οὐκ ἀπογινώσκω τὰς ἀπὸ
[6]	~Μετὰ δὲ ταῦτα Κέλσος φησίν·	Ἐγὼ	δὲ περὶ μὲν γενέσεως κόσμου
[6]	δημηγορίᾳ λέγων· Θεοὶ θεῶν, ὧν	ἐγὼ	δημιουργὸς καὶ πατήρ» καὶ τὰ
[6]	μάθω; ἅτε ἀκούσας τοῦ εἰπόντος·	Ἐγώ	εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ
[6]	σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ φημὶ	ἐγὼ	καίπερ γέρων ὢν προσδεῖν σοφίας
[6]	κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε,	ἐγὼ	νενίκηκα τὸν κόσμον» Εἰ μὲν
[6]	μὲν ἐκ προσώπου θεοῦ τὸ	Ἐγὼ	ὁ ποιῶν εἰρήνην καὶ κτίζων
[6]	ὑπερκόσμια· φησὶ γάρ· Ἵν´ ὅπου	ἐγὼ	ὑπάγω καὶ ὑμεῖς ἦτε. Διὰ
[6]	συνθέτου ἀνθρώπου τῷ χείρονι μέρει,	λέγω	δὲ τῷ σώματι, νομίζειν ἐνυπάρχειν
[6]	ἔμπαλιν, οὐδὲν περὶ τοῦδε νυνὶ	λέγω.	Διόπερ οὐδ´ ἡμεῖς περὶ τῶνδε
[6]	τοῦ Ἰησοῦ μορφῶν; Ἐγὼ δὲ	λέγω	καὶ ἡλικιῶν, καὶ εἴ τι
[6]	περὶ δράκοντος εἰρημένα λαβεῖν. Οὔπω	λέγω	καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ Ἰεζεκιὴλ
[6]	τάχα γὰρ ἂν ὧν πέρι	λέγω	σαφέστερον ἂν εἴη τι λεχθέντων
[6]	λέξεσι τὰ παραπλήσιά φησι τοῖς	ὀλίγῳ	ἀνωτέρω ἐξετασθεῖσιν, ἐν οἷς ἔλεγε·
[6]	οὗτος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ ἀληθεῖ	λόγῳ;	Δέον γὰρ αὐτὸν πραγματικῶς στῆναι
[6]	τόπου, οὐδὲν ἄτοπον ἀπαντᾷ τῷ	λόγῳ·	εἰ δὲ κόσμον τὸ ἐξ
[6]	ἐπιδείξασθαι ἐν τῷ καθ´ ἡμῶν	λόγῳ	ἐκτίθεταί τινα καὶ περσικὰ μυστήρια
[6]	τῷ ἀπὸ τῶν μιθραϊκῶν ληφθέντι	λόγῳ	ἐπαγγέλλεται ὁ Κέλσος τελετήν τινα
[6]	Ἐπεὶ δέ φησιν ὅτι οὐδὲ	λόγῳ	ἐφικτός, διαστέλλομαι τὸ σημαινόμενον καί
[6]	τὴν Κέλσου λέξιν φάσκοντος· οὐδὲ	λόγῳ	ἐφικτός ἐστιν ὁ θεός. Καὶ
[6]	λόγος» ἀποφαινόμεθα ὅτι τούτῳ τῷ	λόγῳ	ἐφικτός ἐστιν ὁ θεός, οὐ
[6]	ὅτι ὃ γέγονεν» ἐν τῷ	λόγῳ	ζωὴ» ἦν, καὶ ἡ ζωὴ
[6]	κατίσχυσας τὸν ἀπὸ σοῦ γενόμενον	λόγῳ	ζῶντι· ἡ χάρις συνέστω, πάτερ,
[6]	τὸν ἑαυτοῦ λόγον καὶ αὐτῷ	λόγῳ,	ἢ καὶ αὐτός ἐστιν οὐσία,
[6]	δαιμονίοις προσίτωσαν τῷ χαριζομένῳ ὀφθαλμοὺς	λόγῳ,	ἵν´ ὁμοίως τοῖς παρὰ τῇ
[6]	παιδεύων τοὺς μὴ βουληθέντας παιδευθῆναι	λόγῳ	καὶ διδασκαλίᾳ ὑγιεῖ. Καὶ ταῦτα
[6]	καὶ κολλωμένου τῷ ἀληθινῷ κυρίῳ,	λόγῳ	καὶ σοφίᾳ καὶ ἀληθείᾳ, ὅτι
[6]	ὅτι οὐκ ἔστιν ἐφικτὸς τῷ	λόγῳ	ὁ θεός· εἰ δὲ νοήσαντες
[6]	τινων εὐτελῶς καὶ ἰδιωτικῶς ἐγκαλούντων	λόγῳ,	οὐ μὴν πάνυ συνετῶς. Ἐκτιθέμενος
[6]	ὅτε βούλεται συναγορεύειν τῷ φάσκοντι	λόγῳ	πεπροφητεῦσθαι αὐτόν, ἵνα κατηγορήσῃ Μαρκίωνος
[6]	ἐν τῷ περὶ τῆς κλίμακος	λόγῳ·	περὶ ἧς καὶ τῷ Φίλωνι
[6]	ἀνάλογον ὂν τῷ παρὰ Πλάτωνι	λόγῳ.	Πλάτων μὲν οὖν τὸ τρίτον
[6]	τῷ προστεταχέναι τῷ υἱῷ ἑαυτοῦ	λόγῳ	ποιῆσαι τὸν κόσμον εἶναι πρώτως
[6]	τῶν ἀνθρώπων οἰκουμένη φωτισθῇ τῷ	λόγῳ	τοῦ θεοῦ. Ἤρκει γὰρ ὁ
[6]	σημαινόμενον καί φημι· εἰ μὲν	λόγῳ	τῷ ἐν ἡμῖν, εἴτε ἐνδιαθέτῳ
[6]	ἐν τῷ περὶ τοῦ σωτῆρος	λόγῳ	φάσκοντι· Ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ
[6]	παραπλησίως κεκόλληται τῷ κυρίῳ, τῷ	αὐτολόγῳ	καὶ αὐτοσοφίᾳ καὶ αὐτοαληθείᾳ καὶ
[6]	τῆς ἀρετῆς καὶ ἑνοῦσθαι τῷ	αὐτολόγῳ	τὸν τέλειον, ὡς κατὰ τοῦτο
[6]	μεταβολὴν ἐν τῷ θεῷ οὔτ´	ἔργῳ	οὔτ´ ἐπινοίᾳ. Μένων γὰρ ὁ
[6]	δεδωκὼς ὁ μέγας θεὸς τῷ	δημιουργῷ	τὸ πνεῦμα ἀπαιτεῖ αὐτὸ ἀκηκόαμεν
[6]	ἐπιστροφήν, οὔτ´ ἂν ἐπισκέπτηται ἐν	ῥάβδῳ	τὰς ἀνομίας» τῶν ἐγκαταλιπόντων τὸν
[6]	Τὴν πρώτην τίθενται Κρόνου, τῷ	μολίβδῳ	τεκμηριούμενοι τὴν βραδυτῆτα τοῦ ἀστέρος,
[6]	ἵν´ ὁμοίως τοῖς παρὰ τῇ	ὁδῷ	ἐρριμμένοις πτωχοῖς καὶ τυφλοῖς, ὑπὸ
[6]	ἀπορριπτεῖ κολάζων αὐτοὺς τῇ δεῦρο	ὁδῷ.	Ταῦτα δὲ τὰ Ὁμήρου ἔπη
[6]	ὁ ἐν τῇ Μωϋσέως δὲ	Ἐξόδῳ	ὀλεθρευτὴς τίς ἄλλος εἴη ἢ
[6]	ἵν´ αὐτὴν μὴ γράψῃ καὶ	προδῷ	ἀναξίοις· καὶ ὁ Ἰωάννης δὲ
[6]	θεὸς ὥσπερ ὁ παρὰ τῷ	κωμῳδῷ	Ζεὺς ἐκ τοῦ μακροῦ ὕπνου
[6]	πᾶν τὸ σῶμα τοῦ Ἰώβ.	Ἐῶ	γὰρ τὰ ἀπὸ τῶν εὐαγγελίων
[6]	καὶ τῆς κακίας. Πρέπει γὰρ	θεῷ	ἀγαθῷ μετὰ τὸ ἕκαστον φανῆναι
[6]	οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο εἶναι ἴσα	θεῷ,	ἀλλ´ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου
[6]	γὰρ θέμις μεμολυσμένην καρδίαν ἐνορᾶν	θεῷ,	ἀλλὰ δεῖ καθαρὸν εἶναι τὸ
[6]	καὶ προσαγαγεῖν τῷ ἐπὶ πᾶσι	θεῷ	δύναται τὴν τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴν
[6]	ὑπεραναβεβηκότων αὐτὴν τὰ προσόντα τῷ	θεῷ.	Εἰ δ´ ἀνεγνώκει τὰς τῶν
[6]	θείων αἰνιγμάτων πεπλανημένην, ποιοῦντες τῷ	θεῷ	ἐναντίον τινά, διάβολόν τε καὶ
[6]	σοφία τοῦ κόσμου μωρία παρὰ	θεῷ	ἐστι. Καί φησιν ὁ Κέλσος
[6]	ἥτις ἐστὶ μωρία παρὰ τῷ	θεῷ»	ἡ δὲ θεία καὶ ἑτέρα
[6]	ἐναντίος τις ἦν τῷ μεγάλῳ	θεῷ	θεὸς κατηραμένος ὁ ταῦτα ποιῶν
[6]	ὁ διάβολος» ἀναγέγραπται παρίστασθαι τῷ	θεῷ	καὶ αἰτεῖν τὴν κατὰ τοῦ
[6]	ἐν ᾗ ἑορτάσουσιν ἅμα τῷ	θεῷ	οἱ πάντα τὰ ἔργα ἑαυτῶν
[6]	φησιν εἶναι μεταβολὴν ἐν τῷ	θεῷ	οὔτ´ ἔργῳ οὔτ´ ἐπινοίᾳ. Μένων
[6]	καταβαίνουσιν εἰς Πειραιέα» προσευξόμενοι ὡς	θεῷ	τῇ Ἀρτέμιδι καὶ ὀψόμενοι τὴν
[6]	ἀνθρώποις σοφίαν μωρίαν εἶναι παρὰ	θεῷ,	τοῦ Παύλου λέγοντος· Ἡ σοφία
[6]	Ἀληθῶς γὰρ οὐκ ἔσται τῷ	θεῷ	φωνή, εἴπερ ἐστὶν ἡ φωνὴ
[6]	παραδέξασθαι ὅτι οὐδέν ἐστι τῷ	θεῷ	ὧν ἡμεῖς ἴσμεν. Κρείττονα γάρ
[6]	οὐδ´ ἄλλο φησὶν εἶναι τῷ	θεῷ	ὧν ἡμεῖς ἴσμεν· τίνων δ´
[6]	ὅπερ μὴ συνέντες οἱ ἐχθροὶ	θεῷ,	ὡς καὶ αὐτοὶ ὁμολογοῦσιν, ᾠήθησαν
[6]	γεγένηται τῆς πρὸς τὰ προηγούμενα·	θαυμάζω	δὲ εἰ μὴ ὅπερ ἡμῖν,
[6]	ἦν ὁμοίως εἶναι τῷ οὐσιωδῶς	ἀγαθῷ	ἀγαθὸν τὸ κατὰ συμβεβηκὸς καὶ
[6]	τῆς κακίας. Πρέπει γὰρ θεῷ	ἀγαθῷ	μετὰ τὸ ἕκαστον φανῆναι ἀγωνισάμενον,
[6]	φησι· Πῶς τὴν ἐκεῖσε ὁδὸν	μάθω;	ἅτε ἀκούσας τοῦ εἰπόντος· Ἐγώ
[6]	Καὶ πῶς τὴν ἐκεῖσε ὁδὸν	μάθω;	Καὶ πῶς αὐτόν μοι δεικνύεις;
[6]	ἢ φωνὴν ἢ κατάπληξιν ἢ	πειθώ.	Ἀμήχανον γὰρ ὅτῳ θεῖόν τι
[6]	ἢ ἀλκὴν ἢ κατάπληξιν ἢ	πειθὼ	πῶς οὐχ ἑώρα τὸ παραλλάττον
[6]	εἴπομεν καὶ εἰς τὸ κελεύων·	γενέσθω	τόδε καὶ ἕτερον τόδε ἢ
[6]	πρῶτος καὶ ὁ μέγιστος κελεύων·	γενέσθω	τόδε καὶ ἕτερον τόδε ἢ
[6]	κακὰ καὶ ἐκτός τίς φησι,	δεδόσθω	ἔσθ´ ὅτε τούτων τινὰ πεποιηκέναι
[6]	θεός, ὁ θεὸς» τοῦ Χριστοῦ,	ἐλαίῳ	ἀγαλλιάσεως» Ἀλλ´ ἐκεῖνος μὲν οὖν
[6]	τῷ ἔν τινι παραβολῇ εἰρημένῳ	ἐλαίῳ,	τηροῦντι τῶν δᾴδων τὸ φῶς
[6]	ἐρεῖ παρὰ τὴν ἐν τῷ	Τιμαίῳ	τοῦ Διὸς δημηγορίαν; Τὸ γὰρ
[6]	ἐπιδημήσοντα τοῖς πολλοῖς οὐκ ἐν	ὡραίῳ	εἴδει οὐδέ τινι ὑπερέχοντι κάλλει·
[6]	ἐπέπρακτο ἂν ἡμῖν ἐν τῷ	βίῳ	ἢ τοῖς τε ἀνθρώποις μέγα
[6]	τῶν Πλατωνικῶν ἐν τῷ Πλάτωνος	βίῳ	τοιαῦτ´ εἰρήκασι· περὶ δὲ Πυθαγόρου,
[6]	ὁμοίως τῷ Ἰησοῦ ἱστορούμενοι τῷ	βίῳ	τῶν ἀνθρώπων ἐπιδεδημηκέναι ὡς υἱοὶ
[6]	ἐπᾴδειν τοιοῦτον καὶ ψιθυρίζειν τῷ	παιδίῳ	ἐπῃσχύνθη, ὁποῖον οἱ τοὺς ὀνοκεφάλους
[6]	πείσεται Ἰησοῦς ὁ Χριστός, προεωρακέναι	θείῳ	πνεύματι, καὶ πεπροφητευκέναι τοὺς τοῦ
[6]	καὶ οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτοῦ τῷ	βιβλίῳ	ὅτι οὐδαμοῦ τῶν γνησίων καὶ
[6]	δὲ Γέενναν ἡμεῖς ἐν τῷ	εὐαγγελίῳ	γεγραμμένην ὡς κολαστήριον εὑρόντες, ἐζητήσαμεν,
[6]	δ´ ἐν τῷ κατὰ Ἰωάννην	εὐαγγελίῳ	πολλάκις ἔστιν εὑρεῖν κόσμον τὸν
[6]	τὰ λεγόμενα ἐπινεύσεως. Διόπερ ἐν	Δευτερονομίῳ	ἐμφαντικῶς εἰρῆσθαί μοι δοκεῖ τό·
[6]	ἔφησεν ἁλῶναι ὑπὸ τῆς ἐν	Ἀπολλωνίῳ	μαγείας οὐκ ἀγεννεῖς τινας φιλοσόφους
[6]	φρονοῦσι καὶ μικρά, ἀλεκτρυόνα» τῷ	Ἀσκληπιῷ»	ἀποδιδόντες· καὶ τὰ» ἀόρατα» τοῦ
[6]	δὲ κατὰ τὸ περιβαλεῖν αὐτὸν	ἀγρίῳ	ἐλέφαντι, τῷ οὕτω καλουμένῳ νοσήματι,
[6]	εἰσελθὼν ἐν αὐταῖς ἐξομολογήσωμαι τῷ	κυρίῳ·	αὕτη ἡ πύλη τοῦ κυρίου,
[6]	Εἰ δ´ ὁ κολλώμενος τῷ	κυρίῳ	ἓν πνεῦμά ἐστι» τίς μᾶλλον
[6]	ἀληθείᾳ, ὅτι Ὁ κολλώμενος τῷ	κυρίῳ	ἓν πνεῦμά ἐστιν» Εἰ δ´
[6]	τελείου καὶ κολλωμένου τῷ ἀληθινῷ	κυρίῳ,	λόγῳ καὶ σοφίᾳ καὶ ἀληθείᾳ,
[6]	ἢ κἂν παραπλησίως κεκόλληται τῷ	κυρίῳ,	τῷ αὐτολόγῳ καὶ αὐτοσοφίᾳ καὶ
[6]	ἐκκλησίαν, καὶ περιτομῆς τινος ἐν	καθαρσίῳ	τινὶ ἐκεῖ γεγενημένης σύμβολον εἶναι
[6]	τῇ κατασκευῇ σκολιόν, παραβαλλόμενον τῷ	πλουσίῳ,	καὶ τί αὐτῷ ἐβούλετο ἡ
[6]	τοῦ λόγου τῷ προστεταχέναι τῷ	υἱῷ	ἑαυτοῦ λόγῳ ποιῆσαι τὸν κόσμον
[6]	ὑπάρχων νοὸς εἰλικρινοῦς, ἔργον τέλειον	υἱῷ	καὶ πατρί, χαρακτῆρι τύπου ζωῆς
[6]	αὐτοῦ. Εἰ δὲ τῷ τηλικούτῳ	υἱῷ	τοῦ θεοῦ ἡνῶσθαι φάσκοντες τῇ
[6]	σατανᾶς ἐστι, τουτέστιν ἀντικείμενος τῷ	υἱῷ	τοῦ θεοῦ, ὄντι δικαιοσύνῃ καὶ
[6]	λέγων· Διὰ τί, ὁπηνίκα ἐκίχρα,	κακῷ	κιχρῶν ἠγνόει; Λέγει δὲ καὶ
[6]	τῇ γραφῇ, ἐν δὲ τῷ	ἑβραϊκῷ	ἀντὶ τοῦ Φάραγξ μεμαθήκαμεν ὅτι
[6]	καὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ. Τρόπῳ δὴ	ἑβραϊκῷ	τινι λέγεται περὶ τοῦ θεοῦ
[6]	δράκων» Λευϊαθὰν ἦν ἐν τῷ	ἑβραϊκῷ.	Τὸ τοίνυν ἀσεβὲς διάγραμμα τὸν
[6]	ἡμῖν, εἴτε ἐνδιαθέτῳ εἴτε καὶ	προφορικῷ,	καὶ ἡμεῖς φήσομεν ὅτι οὐκ
[6]	Ἔτι δὲ ὁ ἐν τῷ	Λευϊτικῷ	ἀποπομπαῖος, ὃν ἡ ἑβραϊκὴ γραφὴ
[6]	τῆς μεγαλειότητος τῷ μονογενεῖ καὶ	πρωτοτόκῳ	πάσης κτίσεως» ἵν´ εἰκὼν» αὐτὸς
[6]	ταῦτα παραθήσομαι· Ἐράστῳ δὲ καὶ	Κορίσκῳ	πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ
[6]	ὄνομα κυρίου. Ἐγὼ δὲ οὐκ	ἀπογινώσκω	τὰς ἀπὸ τοῦ Φαίδρου λέξεις
[6]	υἱοῦ καὶ ἀποκρινομένου· κέχρισμαι χρίσματι	λευκῷ	ἐκ ξύλου ζωῆς, ὅπερ οὐδ´
[6]	μὲν ἐναντίος τις ἦν τῷ	μεγάλῳ	θεῷ θεὸς κατηραμένος ὁ ταῦτα
[6]	τὰ ἀναγεγραμμένα ἐν τῇ ὁμωνύμῳ	βίβλῳ	αὐτοῦ, οὐκ ὀλίγα ἐστὶ περὶ
[6]	πάλαι παρέστησεν εἰπὼν ἐν τῇ	βίβλῳ	τῶν ψαλμῶν· Αἰνεῖτε τὸν θεὸν
[6]	πυλῶν τοῦ θανάτου, ὅπως ἂν	ἐξαγγείλω	πάσας τὰς αἰνέσεις σου ἐν
[6]	ἔχοντα ζωήν» τῷ δὲ δευτέρῳ	κύκλῳ	ἐνεγέγραπτο, περιπεπλεγμένῳ καὶ ἐμπεριειληφότι ἄλλους
[6]	καὶ τῆς προειρημένης ἐστὶν αἱρέσεως,	κύκλῳ	περιλαμβανούσης ἑνί, ἥν φασιν εἶναι
[6]	Ἀληθῶς γὰρ Παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου	κύκλῳ	τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται
[6]	τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας,	ἄλλῳ	δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ
[6]	γὰρ τοιόσδε ὁ θεὸς οὔτ´	ἄλλῳ	εἴδει οὐδενὶ ὅμοιος. Οἷον δ´
[6]	γε ὁ θεὸς τῶν παρ´	ἄλλῳ	καταδίκων ἁμαρτωλῶν καί ἀκλήρων καί,
[6]	ἔριν καὶ χρεών» Φερεκύδην δὲ	πολλῷ	ἀρχαιότερον γενόμενον Ἡρακλείτου μυθοποιΐαν, στρατείαν
[6]	αὐτῶν πρὸς ἀποδοχὴν τοῦ καλοῦ	πολλῷ	βελτίους ἐγένοντο. ~Παλαιοὶ τοίνυν ἄνδρες
[6]	σφάλλεται, μὴ κατανοήσας ὅτι τὰ	πολλῷ	οὐ μόνον Ἡρακλείτου καὶ Φερεκύδου
[6]	τινων δογμάτων ὡς οὐχ ὑγιῶν,	πολλῷ	πρότερον αὐτὸς ἔχων τὰ ἐγκλήματα
[6]	υἱοὺς ἀνθρώπων» Εἴποιμεν γὰρ ἂν	πολλῷ	ὡραιοτέρους φαίνεσθαι τοὺς τῶν φιλοσοφούντων
[6]	συνέταττον, οὐ πιθανὸν δὲ τὸν	ὅλῳ	ἔθνει γραφὰς καταλιπόντα περὶ ὧν
[6]	ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ μεγαλυνθήσεται, καὶ	δόλῳ	διαφθερεῖ πολλούς, καὶ ἐπὶ ἀπωλείας
[6]	ἂν ἡμεῖς τὸ παρὰ τῷ	ἀποστόλῳ	μυστικὸν διηγούμενοι οὕτως ἔχον· ὅταν
[6]	Δανιὴλ οὔτε τὰ παρὰ τῷ	Παύλῳ	ἀναγνοὺς περὶ αὐτοῦ εἰρημένα οὔτε
[6]	συντρίψει. Ὅπερ δὲ παρὰ τῷ	Παύλῳ	λέλεκται ἐν ᾗ ἐξεθέμην αὐτοῦ
[6]	πίστις. Διὸ λέγεται παρὰ τῷ	Παύλῳ·	μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύματος
[6]	δορυφορουμένη τῷ τε τῆς γνώσεως	ξύλῳ	καὶ τῆς ζωῆς. Ὁ μὲν
[6]	δ´ ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν	ἐκρέμω·	ἠλάστεον δὲ θεοὶ κατὰ μακρὸν
[6]	Ἦ οὐ μέμνης´ ὅτε τ´	ἐκρέμω	ὑψόθεν, ἐκ δὲ ποδοῖιν ἄκμονας
[6]	φωνὴ μὲν βοῶντος ἐν τῇ	ἐρήμῳ»	εἰσῆκται ὁ Ἰωάννης πρὸ τοῦ
[6]	πνεύματι ἀνατείλῃ τῇ μηκέτι βουλομένῃ	ἐρήμῳ	θεοῦ τυγχάνειν οἰκουμένῃ ψυχῶν. ~Ἑξῆς
[6]	ἔδει τὸν κλῆρον ἔχοντα ἐν	ἐρήμῳ·	πάντες γὰρ οἱ τῆς τοῦ
[6]	αὐτῇ» Καὶ πάλιν ἐν ἐνάτῳ	ψαλμῷ	λέγεται· Ὁ ὑψῶν με ἐκ
[6]	περὶ τοῦ θεοῦ ἐν ἑπτακαιδεκάτῳ	ψαλμῷ	ὅτι Ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν ὁ
[6]	προφήτης ἐν ἑξηκοστῷ καὶ ἑβδόμῳ	ψαλμῷ	ὅτι Κύριος δώσει ῥῆμα τοῖς
[6]	τοῖς λεγομένοις ἐν τεσσαρακοστῷ τετάρτῳ	ψαλμῷ,	τίνα τρόπον λέγεται· Περίζωσαι τὴν
[6]	ὁ προφήτης ἐν ἑξηκοστῷ καὶ	ἑβδόμῳ	ψαλμῷ ὅτι Κύριος δώσει ῥῆμα
[6]	σύμβολον εἶναι τὴν ἐν τῷ	νόμῳ	γεγραμμένην. Προυνικὸν δέ τινα σοφίαν
[6]	ὁ Κέλσος ἡμᾶς ἀποκρίνεσθαι, εἰκότι	στοχασμῷ	ὁμολογῶν ἀναγράφειν ἡμῶν τὴν ἀπόκρισιν
[6]	ὑπερέχοντας καὶ διαφέροντας πάντων τῶν	χριστιανισμῷ	προσεχόντων, οὐδὲ τοῖς ἀπαιδευτοτάτοις ἢ
[6]	ἣν ἔκλεισας αἰῶνι σῷ πύλην	κόσμῳ	ἀνοίξας, παροδεύω τὴν σὴν ἐλεύθερος
[6]	ἵνα ζήσωσι, καὶ παυόμενον ἐν	κόσμῳ	θάνατον, ὅταν ἀποθάνῃ ἡ τοῦ
[6]	τὸν Κέλσον. ~Παυόμενον δὲ ἐν	κόσμῳ	θάνατον, ὅταν ἀποθάνῃ ἡ τοῦ
[6]	τὸν κόσμον» καὶ Ἐν τῷ	κόσμῳ	θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ
[6]	πολλοὶ χριστοὶ γεγόνασιν ἐν τῷ	κόσμῳ,	οἵτινες ἀνάλογον ἐκείνῳ ἠγάπησαν δικαιοσύνην
[6]	ἀντίχριστοι πολλοί» εἰσιν ἐν τῷ	κόσμῳ·	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅτι Χριστὸς
[6]	ἀπολογουμένων περὶ τῶν ἐν τῷ	κατακλυσμῷ	διαφθαρέντων, φησίν· Εἰ δὲ μὴ
[6]	ἀκούοντας, ἡ δ´ ἐν τῷ	κατακλυσμῷ	διαφθορὰ τῶν ἀνθρώπων καθάρσιόν ἐστι
[6]	Ἰὼβ τὰ ἀναγεγραμμένα ἐν τῇ	ὁμωνύμῳ	βίβλῳ αὐτοῦ, οὐκ ὀλίγα ἐστὶ
[6]	δ´ ἀναβλέψαι καὶ ἀναβῆναι τῷ	νῷ	ἀπὸ ὁρατῶν πάντων καὶ αἰσθητῶν
[6]	δὲ θεωρητικοῖς καρδίᾳ θεωρητός, τουτέστι	νῷ,	καρδίᾳ δὲ οὐ τῇ τυχούσῃ
[6]	οὐσία ὄντως οὖσα ψυχῆς κυβερνήτῃ	νῷ	μόνῳ θεατή, περὶ ὃν τὸ
[6]	βλεπόμενα» τὰ δὲ νοητὰ καὶ	νῷ	μόνῳ καταληπτὰ ὀνομάζων μὴ βλεπόμενα»
[6]	κατὰ τὸ Πνεῦμα θεοῦ ἐπεφέρετο	ἐπάνω	τοῦ ὕδατος» οὐδὲ κακῶς μηχανώμενά
[6]	οὐρανῶν, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ	ὑπεράνω	τῶν οὐρανῶν· αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα
[6]	θεωρημάτων σὺν τοῖς λεγομένοις ὕδασιν	ὑπεράνω	τῶν οὐρανῶν» αἰνοῦσι τὸ ὄνομα
[6]	σύμβολον τῶν δύο τῶν ἐν	οὐρανῷ	περιόδων, τῆς τε ἀπλανοῦς καὶ
[6]	εἰ δέ τις σχολάσας τῇ	βασάνῳ	τῶν ἱερῶν γραμμάτων πανταχόθεν σωματοποιήσαι
[6]	τοῦ θείου λόγου φάσκων· Πῶς	γνῶ	τὸν θεόν; Ἕκαστος γὰρ αὐτῶν,
[6]	τούτων τοιαῦτα λέγοντα· Πῶς οὖν	γνῶ	τὸν θεόν; Καὶ πῶς τὴν
[6]	Ἕκαστος γὰρ αὐτῶν, ὡς ἐγχωρεῖ,	ἔγνω	τὸν θεόν. Καὶ οὐδείς φησι·
[6]	λόγου καὶ θεοῦ, φησίν· Οὐδεὶς	ἔγνω	τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ
[6]	μαρτυροῦσι γραφαὶ τῶν περὶ αὐτόν,	ἀνέγνω	Πλάτωνα καὶ ἀρεσθεὶς τῇ περὶ
[6]	τῷ δὲ δευτέρῳ κύκλῳ ἐνεγέγραπτο,	περιπεπλεγμένῳ	καὶ ἐμπεριειληφότι ἄλλους δύο κύκλους
[6]	φῶς τῷ ἔν τινι παραβολῇ	εἰρημένῳ	ἐλαίῳ, τηροῦντι τῶν δᾴδων τὸ
[6]	σκότος» καὶ ὑποκείμενος τῷ καλῶς	εἰρημένῳ	ὑπὸ Ἡσαΐου τὸν τρόπον τοῦτον·
[6]	ὑποστάσεως αὐτοῦ. Προσαχθήσῃ δὲ τῷ	λεγομένῳ	ἀπὸ τῶν ἐν οὐρανοῖς, ὧν
[6]	θεοῦ» ἐν τῷ καθ´ ἡμᾶς	λεγομένῳ	ἔσω ἀνθρώπῳ καὶ ἀνακαινουμένῳ καὶ
[6]	ἔθνεσιν ἑορταζόντων δαιμονίοις προσίτωσαν τῷ	χαριζομένῳ	ὀφθαλμοὺς λόγῳ, ἵν´ ὁμοίως τοῖς
[6]	τοῦ κόσμου. Ἐνέσται δὲ τῷ	βουλομένῳ	ἐντυχεῖν αὐτῇ· πλὴν τὰ περὶ
[6]	λέγειν, ὁποῖα οὗτος ἐν τῷ	ἐπιγραφομένῳ	ἀληθεῖ λόγῳ; Δέον γὰρ αὐτὸν
[6]	καὶ κακοῦ τοῖς πρώτοις ἀνθρώποις	εἰσηγουμένῳ,	κατηράσατο. Εἰδέναι δ´ αὐτὸν ἐχρῆν
[6]	συνήγαγον. ~Ταῦτα δέ μοι λέλεκται	ἀπολογουμένῳ	περὶ τῆς κατηγορουμένης ὑπὸ Κέλσου
[6]	αὐτὸν ἀγρίῳ ἐλέφαντι, τῷ οὕτω	καλουμένῳ	νοσήματι, πᾶν τὸ σῶμα τοῦ
[6]	ἡμᾶς λεγομένῳ ἔσω ἀνθρώπῳ καὶ	ἀνακαινουμένῳ	καὶ πεφυκότι γίνεσθαι κατ´ εἰκόνα
[6]	ἐν τῷ κατὰ τὸν Ἰησοῦν	νοουμένῳ	ἀνθρώπῳ, ἀφ´ οὗ ἡ τοσαύτη
[6]	τὸ καὶ ἐπιτυγχάνειν ἐν τῷ	νουθετουμένῳ	καὶ ἀκούεσθαι τὸν τοῦ διδάσκοντος
[6]	ἐπῆλθεν αὐτοῖς θεοῦ υἱὸν καλεῖν,	σημαίνω.	Ἄνδρες παλαιοὶ τόνδε τὸν κόσμον
[6]	ἐν τῷ κόσμῳ, οἵτινες ἀνάλογον	ἐκείνῳ	ἠγάπησαν δικαιοσύνην καὶ» ἐμίσησαν ἀδικίαν·
[6]	κἂν ἐπειράθημεν ἀνασκευάσαι τὰς φανείσας	ἐκείνῳ	πιθανότητας περὶ τοῦ λῆρον αὐτὰ
[6]	βαθύν· νυνὶ δὲ τὸ ὅμοιον	ἐκείνῳ	πράττοντες καὶ παίζοντες καὶ ἡμεῖς
[6]	ὁ ἀπὸ τῆς αὐτῆς χώρας	ἐκείνῳ	τυγχάνων, ἐπεὶ ὁ μὲν ἔφασκεν
[6]	πεπληρωμένα θείου πνεύματος ἰδεῖν, ἀνάλογον	ἐκείνῳ	τῷ ἑνὶ Χριστῷ διακονούμενα τῇ
[6]	σώματι ἢ τῶν ἐν τῷ	γηΐνῳ	καὶ ὀλίγον τούτου βελτίονι. Ἀλλ´
[6]	τοῦ τελείου καὶ κολλωμένου τῷ	ἀληθινῷ	κυρίῳ, λόγῳ καὶ σοφίᾳ καὶ
[6]	τοῦ θεοῦ ὁ υἱὸς ἐν	ἀνθρωπίνῳ	γεγονὼς σώματι, οὐδ´ ἂν αὐτὸς
[6]	ἐφικτός ἐστιν ὁ θεός, οὐ	μόνῳ	αὐτῷ καταλαμβανόμενος ἀλλὰ καὶ ᾧ
[6]	θεοῦ» ἐν τῷ σώματί ἐστι	μόνῳ,	ἐστέρηται τὸ κρεῖττον, ἡ ψυχή,
[6]	ὄντως οὖσα ψυχῆς κυβερνήτῃ νῷ	μόνῳ	θεατή, περὶ ὃν τὸ τῆς
[6]	τὰ δὲ νοητὰ καὶ νῷ	μόνῳ	καταληπτὰ ὀνομάζων μὴ βλεπόμενα» Οὗτος
[6]	ὅτι κατ´ ἀξίαν προηγουμένως αὐτῷ	μόνῳ	λαμβάνεται καὶ γινώσκεται, δευτέρως δὲ
[6]	βουκοληθέντας ἀποτρέπεσθαι πρὸς ἐκεῖνον, ἀλλὰ	μόνῳ	πιστεύειν ἑαυτῷ. Ταῦτα μέν γε
[6]	τέκνα, ἀκούσατέ μου, φόβον κυρίου	διδάξω	ὑμᾶς. Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ
[6]	σὰρξ» ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» οὐκ	ἔξω	γινόμενος ἡμῶν, σκηνώσας δὲ καὶ
[6]	καταληπτόν. Ἀληθὲς δὲ καὶ τὸ	ἔξω	παντὸς πάθους εἶναι τὸν θεόν.
[6]	τὸν σωτῆρα διαβόλου, ἵνα μὴ	δόξω	ἀπὸ νεωτέρων γραφῶν φέρειν τὰ
[6]	γὰρ οὔπω γεγονότος οὐδὲ γῆς	πω	ἐρηρεισμένης οὐδ´ ἡλίου πω τῇδε
[6]	γῆς πω ἐρηρεισμένης οὐδ´ ἡλίου	πω	τῇδε φερομένου, πῶς ἡμέραι ἦσαν;
[6]	γὰρ οἷόν τ´ ἦν τοῦ	μηδέπω	γενομένου αὐτοὺς ἀκηκοέναι; Ἵνα δὲ
[6]	γὰρ ἔτι κάτω τυγχάνουσι καὶ	μηδέπω	ἐπὶ τὸ ἀναβαίνειν παρεσκευασμένοις ὁ
[6]	ὀφθαλμῶν προβάλλεις, καὶ οὐδὲν ἐναργὲς	βλέπω.	Εἶτα πρὸς τὸν οὕτως ἐπαπορήσαντα
[6]	πληκτικὸν λέγοντα τό· Οὐδὲν ἐναργὲς	βλέπω	ἐν τοῖς σοῖς λόγοις. Οὐκ
[6]	καὶ οἱ ἀπόστολοι αὐτοῦ ἐνεῖδον	τρόπῳ	ἀπαγγελίας, οὐ τὰ ἀληθῆ μόνον
[6]	τῷ ὀνόματι, καὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ.	Τρόπῳ	δὴ ἑβραϊκῷ τινι λέγεται περὶ
[6]	σκότους ἐν φωτὶ μὲν παντὶ	τρόπῳ	ἵστασθαι προαιρούμεθα, τῷ δὲ σκότῳ
[6]	πρὶν εἶναι ἡμέρας· οὐρανοῦ γὰρ	οὔπω	γεγονότος οὐδὲ γῆς πω ἐρηρεισμένης
[6]	ἐστὶ περὶ δράκοντος εἰρημένα λαβεῖν.	Οὔπω	λέγω καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ
[6]	σῆς ὁρῶν δυνάμεως σύμβολον καταλυθὲν	τύπῳ	ζωῆς ξύλου, εἰκόνι καθ´ ὁμοίωσιν
[6]	τῷ κατὰ τὸν Ἰησοῦν νοουμένῳ	ἀνθρώπῳ,	ἀφ´ οὗ ἡ τοσαύτη ἔρρευσε
[6]	τῷ καθ´ ἡμᾶς λεγομένῳ ἔσω	ἀνθρώπῳ	καὶ ἀνακαινουμένῳ καὶ πεφυκότι γίνεσθαι
[6]	ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν	ἀνθρώπῳ	λαλῆσαι» Ὁ δὲ πάντων τούτων
[6]	ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς	προσώπῳ	καὶ συνιῶν προβλήματα· καὶ κραταιὰ
[6]	τῆς δόξης τοῦ θεοῦ ἐν	προσώπῳ	Χριστοῦ» Διό φησιν ἀρχαιότατος προφήτης
[6]	γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ πνεῦμα,	ἑτέρῳ	δὲ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ
[6]	μὲν ἐξωτέρου ξανθοῦ τοῦ δὲ	ἐνδοτέρω	κυανοῦ, τὸ ἐπιγεγραμμένον διάφραγμα πελεκοειδεῖ
[6]	παρὰ ταῦτα πάντα ἐν τῷ	ἀρχαιοτέρῳ	καὶ Μωϋσέως αὐτοῦ Ἰὼβ ὁ
[6]	Εἰ δ´ ἐστὶν ἐν τῷ	συναμφοτέρῳ	τὸ κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ»
[6]	γεγραμμένον ἔχοντα ζωήν» τῷ δὲ	δευτέρῳ	κύκλῳ ἐνεγέγραπτο, περιπεπλεγμένῳ καὶ ἐμπεριειληφότι
[6]	εἰς Ἡράκλειτον καὶ Πλάτωνα ἀναφερομένης.	Ἀνωτέρω	γὰρ τούτων οἱ προφῆται διέστειλαν
[6]	Γένεσιν εἰρήκαμεν· καὶ ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	δὲ ἐγκαλοῦντες τοῖς κατὰ τὴν
[6]	κοινῆς αὐτῶν τομῆς σοφίας φύσις»	ἀνωτέρω	δὲ τῆς κοινῆς αὐτῶν τομῆς
[6]	μετὰ τὸ πολλὰ ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	εἰπεῖν καὶ χλευάσαι τὴν ἐκ
[6]	ἐπιστολαῖς λελεγμένον, οὗ ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	ἐμνήσθημεν, περὶ τοῦ διακοσμήσαντος τόδε
[6]	καὶ πλείονα ὧν ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	ἐξεθέμεθα. ~Μετὰ ταῦτά φησιν ὁ
[6]	τὰ παραπλήσιά φησι τοῖς ὀλίγῳ	ἀνωτέρω	ἐξετασθεῖσιν, ἐν οἷς ἔλεγε· Μακρῷ
[6]	πνεύματος αὐτοῦ φαμεν, ἀνεχομένου τοῦ	ἀνωτέρω	θεοῦ, δεδεῆσθαι καθαιρέσεως. Διόπερ μακρὰν
[6]	καὶ αὐτὸς ἐσημειώσατο, ταὐτὸ εἶπεν	ἀνωτέρω,	καὶ ἡμεῖς πρὸς τὸν λόγον
[6]	Αἰγύπτιοι μὲν ἐν μὲν τοῖς	ἀνωτέρω	καὶ παρὰ τῷ Κέλσῳ ἐπλανῶντο,
[6]	γάρ τινα μεταξὺ τῶν ὑπερουρανίων	ἀνωτέρω	κύκλων ἐπιγεγραμμένα, ἄλλα τε καὶ
[6]	τὸν θεόν, ὡς ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	λέλεκται· οὐ γὰρ τὸ σπειρόμενον
[6]	ὀλίγα ἡμῖν καὶ ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	λέλεκται. ~Ὑπιδόμενος δ´ ἑξῆς ὁ
[6]	ἐπιγεγραμμένον διάφραγμα πελεκοειδεῖ σχήματι, καὶ	ἀνωτέρω	μὲν αὐτοῦ κύκλον βραχὺν ἐχόμενον
[6]	γὰρ περὶ τούτων ἐν τοῖς	ἀνωτέρω	μετρίως ἡμῖν λέλεκται. ~Εἶθ´ ἑξῆς
[6]	ἡμῖν διαλαβεῖν, κἂν προσεθήκαμεν οἷς	ἀνωτέρω	περὶ αὐτῆς εἰρήκαμεν εἰς τοῦτο
[6]	Ὅπερ οὖν εἶπεν ἐν τοῖς	ἀνωτέρω,	τοῦτο φήσομεν πρὸς αὐτόν· ποία
[6]	ἦν, ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο γνῶσις»	κατωτέρω	δὲ ἄλλος, ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο
[6]	τῶν προτέρων, ἐγγεγραμμένον ἔχοντα ἀγάπην»	κατωτέρω	δὲ ἐχόμενον τοῦ κύκλου γεγραμμένον
[6]	ἀναγνώσματα εὑρίσκομεν καὶ ἐν τῷ	κλήρῳ	τῆς φυλῆς Βενιαμὶν τὴν Γέενναν
[6]	λοιποῖς ἔθνεσιν ἐπὶ διαφθορᾷ καὶ	ὀλέθρῳ	τῶν χρωμένων αὐτῇ ἐπιδεδήμηκε. Καὶ
[6]	τὸν προφητευόμενον καὶ ἐπιδημῆσαι ἐν	καιρῷ,	ὅτ´ ἔμελλεν ἐκχεῖσθαι ἀπὸ μιᾶς
[6]	ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ αὐτοῦ	καιρῷ·	τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται
[6]	ἀνωτέρω ἐξετασθεῖσιν, ἐν οἷς ἔλεγε·	Μακρῷ	δ´ εὐηθέστερον τὸ καὶ ἡμέρας
[6]	ὁ μὲν κωμῳδὸς ἐν τῷ	θεάτρῳ	γελωτοποιῶν συνέγραψεν ὅτι Ζεὺς ἐξυπνισθεὶς
[6]	διότι οἶμαι ὁ διδάσκαλος αὐτῶν	σταυρῷ	ἐνηλώθη καὶ ἦν τέκτων τὴν
[6]	τοῦτο αὐτὸ παραλαμβάνεσθαι, ἤτοι ἐπεὶ	σταυρῷ	ἐνηλώθη ὁ διδάσκαλος ἡμῶν ἢ
[6]	σύμβολον ἐπιφέρων, ἣν ἔκλεισας αἰῶνι	σῷ	πύλην κόσμῳ ἀνοίξας, παροδεύω τὴν
[6]	οὖν ἄτοπον δύο, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	ἀκρότητας, τὴν μὲν τοῦ καλοῦ
[6]	πάντων μακαριότητα καί, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	ἀκρώρειαν τῶν ἀγαθῶν. Ὁ δ´
[6]	ἦν εἶναι σύμμετρον, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	καὶ καλὴν εἰκόνα τοῦ ἀοράτου
[6]	λαμβανομένου, ἵνα κατὰ τὴν συνήθειαν	ὀνομάσω	τῆς γραφῆς, πνευματικῶς. Ἀλλ´ οὐδ´
[6]	ὅπερ τῷ μέν, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	τὸν ζῶντα ἄρτον ἀναλαμβάνοντι εἰς
[6]	ἀλλὰ καὶ τῆς, ἵν´ οὕτως	ὀνομάσω,	ὑποπτώσεως πρὸς τὸν πείθοντα ἢ
[6]	ἐν τῷ καθ´ ἡμᾶς λεγομένῳ	ἔσω	ἀνθρώπῳ καὶ ἀνακαινουμένῳ καὶ πεφυκότι
[6]	τοῦ θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ	παραδείσῳ	τὸ δειλινόν» οὕτως ἀκουστέον τῶν
[6]	καὶ στέφανος κάλλους» ἐν τῷ	παραδείσῳ	τοῦ θεοῦ οἱονεὶ κορεσθεὶς τῶν
[6]	μιγνύμενοι ἔνθεον ἔθνος εἶναι τῷ	Κέλσῳ	δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ Ἰνδοί, ὧν
[6]	τῶν ζῴων· νῦν δὲ ἔδοξε	Κέλσῳ	ἐνθεώτατον εἰπεῖν καὶ τὸ Αἰγυπτίων
[6]	τοῖς ἀνωτέρω καὶ παρὰ τῷ	Κέλσῳ	ἐπλανῶντο, ὡς σεμνοὺς μὲν ἔχοντες
[6]	Οὐδεὶς οὖν Χριστιανὸς ἀποκρίνεται τῷ	Κέλσῳ	ἤ τινι τῶν κατηγορούντων τοῦ
[6]	ἀτελέστου τελετῆς πέρας δείξωμεν τῷ	Κέλσῳ	καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσι τῇ γραφῇ
[6]	ἀποδέουσι νοητῆς βροντῆς» Ἀλλὰ πόθεν	Κέλσῳ	καὶ τοῖς ἐχθροῖς τοῦ θείου
[6]	ἂν καὶ τὰ τοιαῦτα τῷ	Κέλσῳ	κατεψευσμένως εἰρημένα, ἐν οἷς ἔφησεν
[6]	τούτοις ἐνθεώτατα ἐξ ἀρχῆς ἔδοξε	Κέλσῳ	λέγειν ἔθνη Χαλδαίους, ἀφ´ ὧν
[6]	πρὸς ταῦτα, βουλόμενος ἀπαντᾶν τῷ	Κέλσῳ,	ὅτι καὶ Πλάτων ἀλαζονεύεται ἐν
[6]	Καὶ οὐδεὶς ἂν Χριστιανῶν λέγοι	Κέλσῳ·	Πῶς μοι δεικνύεις τὸν θεόν;
[6]	υἱὸς θεοῦ. Οἱ γὰρ ὁμοίως	Κέλσῳ	ὑπολαβόντες τετερατεῦσθαι καὶ διὰ τοῦτο
[6]	ὑπόστασιν. ~Διόπερ μάτην λέλεκται τῷ	Κέλσῳ,	ὡς μὴ εἰδότι τὰ τοῦ
[6]	ὤφθη» ὁ θεὸς φέρ´ εἰπεῖν	τῷ	Ἀβραὰμ ἢ τῷ Ἰσαὰκ ἢ
[6]	δὲ τοῦ τελείου καὶ κολλωμένου	τῷ	ἀληθινῷ κυρίῳ, λόγῳ καὶ σοφίᾳ
[6]	υἱὸς τοῦ θεοῦ. ~Ἑξῆς δὲ	τῷ	ἀπὸ τῶν μιθραϊκῶν ληφθέντι λόγῳ
[6]	λέγοιμεν ἂν ἡμεῖς τὸ παρὰ	τῷ	ἀποστόλῳ μυστικὸν διηγούμενοι οὕτως ἔχον·
[6]	δὲ παρὰ ταῦτα πάντα ἐν	τῷ	ἀρχαιοτέρῳ καὶ Μωϋσέως αὐτοῦ Ἰὼβ
[6]	εὐτελῆ φρονοῦσι καὶ μικρά, ἀλεκτρυόνα»	τῷ	Ἀσκληπιῷ» ἀποδιδόντες· καὶ τὰ» ἀόρατα»
[6]	κἂν παραπλησίως κεκόλληται τῷ κυρίῳ,	τῷ	αὐτολόγῳ καὶ αὐτοσοφίᾳ καὶ αὐτοαληθείᾳ
[6]	ὑπὸ τῆς ἀρετῆς καὶ ἑνοῦσθαι	τῷ	αὐτολόγῳ τὸν τέλειον, ὡς κατὰ
[6]	εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν	τῷ	αὐτοῦ καιρῷ· τὸ γὰρ μυστήριον
[6]	πνεῦμα, ἑτέρῳ δὲ πίστις ἐν	τῷ	αὐτῷ πνεύματι. Διόπερ οὐ τοὺς
[6]	Ἀληθῶς γὰρ καὶ γραῦς ἐπὶ	τῷ	βαυκαλῆσαι παιδίον μεθύουσα μῦθον ἐπᾴδειν
[6]	ἅγιον. Ἢ τίς γραῦς, ἐπὶ	τῷ	βαυκαλῆσαι παιδίον μεθύουσα μῦθον ἐπᾴδουσα,
[6]	Κέλσος καὶ οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτοῦ	τῷ	βιβλίῳ ὅτι οὐδαμοῦ τῶν γνησίων
[6]	κάλλιον ἐπέπρακτο ἂν ἡμῖν ἐν	τῷ	βίῳ ἢ τοῖς τε ἀνθρώποις
[6]	ἦσαν ὁμοίως τῷ Ἰησοῦ ἱστορούμενοι	τῷ	βίῳ τῶν ἀνθρώπων ἐπιδεδημηκέναι ὡς
[6]	φθορᾶς τοῦ κόσμου. Ἐνέσται δὲ	τῷ	βουλομένῳ ἐντυχεῖν αὐτῇ· πλὴν τὰ
[6]	τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ θεόθεν ἐπιδεδημηκέναι	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ γὰρ
[6]	ἀφ´ οὗ ἡ τοσαύτη ἔρρευσε	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων ἐπιστροφὴ καὶ
[6]	τίνα τρόπον ἐπιδημήσει καὶ πότε	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων καὶ διὰ
[6]	τὴν οἰκουμένην Ἰησοῦς κεκήρυκται ἐπιδημήσας	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων μόνος υἱὸς
[6]	ὁ θεὸς ἔπεμψε τὸν Ἰησοῦν	τῷ	γένει τῶν ἀνθρώπων, τὴν μὲν
[6]	οἱῳποτοῦν σώματι ἢ τῶν ἐν	τῷ	γηΐνῳ καὶ ὀλίγον τούτου βελτίονι.
[6]	εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενος·	τῷ	δ´ ἀεὶ ξυνέπεται δίκη τῶν
[6]	περὶ αὐτοῦ δὲ προφητεία ἐν	τῷ	Δανιὴλ λέλεκται, δυναμένη τὸν φρονίμως
[6]	ὁ Κέλσος, οὔτε τὰ ἐν	τῷ	Δανιὴλ οὔτε τὰ παρὰ τῷ
[6]	ἐστὶ θεός» τοῦτο καὶ ἐν	τῷ	Δανιὴλ τοῦτον εἴρηται τὸν τρόπον·
[6]	τοῦ κύκλου γεγραμμένον ἔχοντα ζωήν»	τῷ	δὲ δευτέρῳ κύκλῳ ἐνεγέγραπτο, περιπεπλεγμένῳ
[6]	ἐπιστησάτω καὶ ἑκάστῳ μὲν καὶ	τῷ	δέ· Ἔταξε τὰ χερουβὶμ καὶ
[6]	μὲν παντὶ τρόπῳ ἵστασθαι προαιρούμεθα,	τῷ	δὲ σκότῳ οὐδαμῶς προσεῖναι βουλόμεθα.
[6]	ὅτι δεδωκὼς ὁ μέγας θεὸς	τῷ	δημιουργῷ τὸ πνεῦμα ἀπαιτεῖ αὐτὸ
[6]	αὐτοῦ» καὶ τὴν συνοχὴν ἐν	τῷ	δι´ αὐτοῦ» καὶ τὸ τέλος
[6]	ἢ Ὀνοήλ· ἡμεῖς δ´ ἐν	τῷ	διαγράμματι εὕρομεν ὅτι οὗτος καλεῖται
[6]	οὐδ´ ἡμῖν περὶ τῶν ἐν	τῷ	διαγράμματι καὶ τῶν κατ´ αὐτοῦ
[6]	πιθανοῦ ἑτοίμως ἔχοντας ἄγεσθαι συγκατατεθεῖσθαι	τῷ	διαγράμματι. Οὐδενὶ γοῦν, καίτοι γε
[6]	Εὕρομεν δ´ ἡμεῖς ἐν τούτῳ	τῷ	διαγράμματι τὸν μείζονα κύκλον καὶ
[6]	καὶ διδάξαι, ποία αἵρεσις χρῆται	τῷ	διατυπωθέντι διαγράμματι, τοῦτ´ οὐ πεποίηκε.
[6]	πίστεως τοιοῦτον καταλαβὼν ἐξέθετο ἐν	τῷ	ἑαυτοῦ συγγράμματι. ~Εἶτα πρὸς τοὺς
[6]	ἐν τῇ γραφῇ, ἐν δὲ	τῷ	ἑβραϊκῷ ἀντὶ τοῦ Φάραγξ μεμαθήκαμεν
[6]	τοῦ δράκων» Λευϊαθὰν ἦν ἐν	τῷ	ἑβραϊκῷ. Τὸ τοίνυν ἀσεβὲς διάγραμμα
[6]	ἡμεῖς τοῦ Παύλου λέξει ἐγκαλούσῃ	τῷ	εἰκῇ πιστεύοντι, ἐν ᾗ φησιν·
[6]	αὐτοῦ» καὶ τὸ τέλος ἐν	τῷ	εἰς αὐτόν» Ἀληθῶς δὲ ἐξ
[6]	τοῦ θεοῦ οἰκονομίαν, καὶ ὡς	τῷ»	ἐκείνων παραπτώματι ἡ σωτηρία» γεγένηται
[6]	καί φημι· εἰ μὲν λόγῳ	τῷ	ἐν ἡμῖν, εἴτε ἐνδιαθέτῳ εἴτε
[6]	πνεύματι» Καὶ γὰρ αὐτὸς ἀνάλογον	τῷ	ἐν πνεύματι» καὶ νοητῶς λατρεύειν
[6]	οἷς τρέφεται τοῦτο τὸ φῶς	τῷ	ἔν τινι παραβολῇ εἰρημένῳ ἐλαίῳ,
[6]	θείου πνεύματος ἰδεῖν, ἀνάλογον ἐκείνῳ	τῷ	ἑνὶ Χριστῷ διακονούμενα τῇ πανταχοῦ
[6]	καὶ φλυαρία, προεκαλέσατο βουλομένους παραστῆσαι	τῷ	ἐντυχόντι τῇ ἐκείνου γραφῇ καὶ
[6]	τῆς τῶν πάντων ὑποστάσεως ἐν	τῷ	ἐξ αὐτοῦ» καὶ τὴν συνοχὴν
[6]	δ´ ἄλλος σῶσαι καὶ προσαγαγεῖν	τῷ	ἐπὶ πᾶσι θεῷ δύναται τὴν
[6]	τοιαῦτα λέγειν, ὁποῖα οὗτος ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ ἀληθεῖ λόγῳ; Δέον γὰρ
[6]	ἀναθέντες κατὰ τὴν Ἰησοῦ ἐντολὴν	τῷ	ἐρευνᾶν τὰς γραφὰς» καὶ μᾶλλον
[6]	Τὴν δὲ Γέενναν ἡμεῖς ἐν	τῷ	εὐαγγελίῳ γεγραμμένην ὡς κολαστήριον εὑρόντες,
[6]	μολίβδου· διὸ ἡ ἀνομία παρὰ	τῷ	Ζαχαρίᾳ ἐπὶ τάλαντον μολίβδου» ἐκαθέζετο.
[6]	ἑκάστῳ κατὰ τὸ πρέπον αὐτοῦ	τῷ	ἤθει καὶ τῇ καταστάσει προσάγομεν
[6]	ὀνομαζόμενον τόπον, ὥσπερ καὶ ἐν	τῷ	Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν,
[6]	καὶ Ὁμήρου, ὡς τὰ παραπλήσια	τῷ	Ἡρακλείτῳ καὶ Φερεκύδῃ καὶ τοῖς
[6]	δὲ ἡ λέξις οὕτως παρὰ	τῷ	Ἡσαΐᾳ ἀναγεγραμμένη, προφητεύοντι αὐτὸν ἐπιδημήσοντα
[6]	Ἑβραίοις καλουμένων σεραφίμ» ἀναγεγραμμένων ἐν	τῷ	Ἡσαΐᾳ, καλυπτόντων τὸ πρόσωπον» καὶ
[6]	τοῦτο προτρέπων ἡμᾶς ὁ ἐν	τῷ	Ἡσαΐᾳ λόγος φησί· Φωτίζου, φωτίζου
[6]	Ἀλλ´ ὁ μὲν κωμῳδὸς ἐν	τῷ	θεάτρῳ γελωτοποιῶν συνέγραψεν ὅτι Ζεὺς
[6]	τὰ ὑπὸ τοῦ κελευομένου ἐπιτελούμενα	τῷ	θεὸν εἶναι τὸν κεκελευκότα περὶ
[6]	τῶν ὑπεραναβεβηκότων αὐτὴν τὰ προσόντα	τῷ	θεῷ. Εἰ δ´ ἀνεγνώκει τὰς
[6]	ἀπὸ θείων αἰνιγμάτων πεπλανημένην, ποιοῦντες	τῷ	θεῷ ἐναντίον τινά, διάβολόν τε
[6]	κόσμου» ἥτις ἐστὶ μωρία παρὰ	τῷ	θεῷ» ἡ δὲ θεία καὶ
[6]	Ἰὼβ ὁ διάβολος» ἀναγέγραπται παρίστασθαι	τῷ	θεῷ καὶ αἰτεῖν τὴν κατὰ
[6]	ἡμέρα, ἐν ᾗ ἑορτάσουσιν ἅμα	τῷ	θεῷ οἱ πάντα τὰ ἔργα
[6]	ἡμῶν φησιν εἶναι μεταβολὴν ἐν	τῷ	θεῷ οὔτ´ ἔργῳ οὔτ´ ἐπινοίᾳ.
[6]	φωνή. Ἀληθῶς γὰρ οὐκ ἔσται	τῷ	θεῷ φωνή, εἴπερ ἐστὶν ἡ
[6]	ἡμᾶς παραδέξασθαι ὅτι οὐδέν ἐστι	τῷ	θεῷ ὧν ἡμεῖς ἴσμεν. Κρείττονα
[6]	Ἀλλ´ οὐδ´ ἄλλο φησὶν εἶναι	τῷ	θεῷ ὧν ἡμεῖς ἴσμεν· τίνων
[6]	Ἀβραὰμ ἢ τῷ Ἰσαὰκ ἢ	τῷ	Ἰακώβ. Τίς δὲ ὢν ὤφθη
[6]	εἰ μὲν πλείους ἦσαν ὁμοίως	τῷ	Ἰησοῦ ἱστορούμενοι τῷ βίῳ τῶν
[6]	Κέλσον γελάσαι, οὐ τῶν πιστευόντων	τῷ	Ἰησοῦ μόνων ἀλλὰ καὶ τῶν
[6]	χωρὶς γεννήσεως περιεπλάσσετο τὸ σῶμα	τῷ	Ἰησοῦ, οὐκ εὐθὺς ἂν οἱ
[6]	πανταχοῦ σώματα καὶ πολλὰ ἀνάλογον	τῷ	Ἰησοῦ πνεύματα, ἵν´ ἡ πᾶσα
[6]	θεατὰς τοῦ τηλικούτου κάλλους συνανελθόντας	τῷ	Ἰησοῦ τρεῖς ἀποστόλους. Ἀλλ´ ἐρεῖ
[6]	Οὐδὲν οὖν καταγέλαστόν ἐστιν ἐν	τῷ	Ἰουδαίοις, παρ´ οἷς γεγόνασιν οἱ
[6]	φέρ´ εἰπεῖν τῷ Ἀβραὰμ ἢ	τῷ	Ἰσαὰκ ἢ τῷ Ἰακώβ. Τίς
[6]	διὰ λαίλαπος καὶ νεφελῶν εἶπε	τῷ	Ἰὼβ τὰ ἀναγεγραμμένα ἐν τῇ
[6]	κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ» ἐν	τῷ	καθ´ ἡμᾶς λεγομένῳ ἔσω ἀνθρώπῳ
[6]	Κέλσος πολυμάθειαν ἑαυτοῦ ἐπιδείξασθαι ἐν	τῷ	καθ´ ἡμῶν λόγῳ ἐκτίθεταί τινα
[6]	δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ	τῷ	κάλλει σου· καὶ ἔντεινον καὶ
[6]	τὸ φῶς σκότος» καὶ ὑποκείμενος	τῷ	καλῶς εἰρημένῳ ὑπὸ Ἡσαΐου τὸν
[6]	καὶ ναός» ἐστι τοῦ ἐν	τῷ	κατ´ εἰκόνα» ἀνειληφότος τοῦ θεοῦ
[6]	ὀνομάζεσθαι κόσμον. Μάλιστα δ´ ἐν	τῷ	κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίῳ πολλάκις ἔστιν
[6]	τοῦ καλοῦ ἀκρότητα εἶναι ἐν	τῷ	κατὰ τὸν Ἰησοῦν νοουμένῳ ἀνθρώπῳ,
[6]	τὴν δὲ τοῦ ἐναντίου ἐν	τῷ	κατὰ τὸν ὀνομαζόμενον Ἀντίχριστον; Πάντα
[6]	οὔτ´ ἂν ὁ Κέλσος ἐν	τῷ	κατὰ Χριστιανῶν συγγράμματι τὰ μηδαμῶς
[6]	τῶν ἀπολογουμένων περὶ τῶν ἐν	τῷ	κατακλυσμῷ διαφθαρέντων, φησίν· Εἰ δὲ
[6]	τοὺς ἀκούοντας, ἡ δ´ ἐν	τῷ	κατακλυσμῷ διαφθορὰ τῶν ἀνθρώπων καθάρσιόν
[6]	τῶν καλουμένων ἀντιπεπονθότων ἐστίν, ἀνάλογον	τῷ	κείρεσθαι ἄνθρωπον, ἐνεργοῦντα τὸ παρέχειν
[6]	ἄνθρωπον, ἐνεργοῦντα τὸ παρέχειν ἑαυτὸν	τῷ	κείροντι· διὰ τοῦτο οὐ μόνης
[6]	θυγατράσι μιγνύμενοι ἔνθεον ἔθνος εἶναι	τῷ	Κέλσῳ δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ Ἰνδοί,
[6]	μὲν τοῖς ἀνωτέρω καὶ παρὰ	τῷ	Κέλσῳ ἐπλανῶντο, ὡς σεμνοὺς μὲν
[6]	Ἰησοῦς. Οὐδεὶς οὖν Χριστιανὸς ἀποκρίνεται	τῷ	Κέλσῳ ἤ τινι τῶν κατηγορούντων
[6]	τῆς ἀτελέστου τελετῆς πέρας δείξωμεν	τῷ	Κέλσῳ καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσι τῇ
[6]	εὑρεθείη ἂν καὶ τὰ τοιαῦτα	τῷ	Κέλσῳ κατεψευσμένως εἰρημένα, ἐν οἷς
[6]	καὶ πρὸς ταῦτα, βουλόμενος ἀπαντᾶν	τῷ	Κέλσῳ, ὅτι καὶ Πλάτων ἀλαζονεύεται
[6]	ἐξουσιῶν ὑπόστασιν. ~Διόπερ μάτην λέλεκται	τῷ	Κέλσῳ, ὡς μὴ εἰδότι τὰ
[6]	τὰ ἀναγνώσματα εὑρίσκομεν καὶ ἐν	τῷ	κλήρῳ τῆς φυλῆς Βενιαμὶν τὴν
[6]	εἰς τὸν κόσμον» καὶ Ἐν	τῷ	κόσμῳ θλῖψιν ἔχετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε,
[6]	αὐτὸν πολλοὶ χριστοὶ γεγόνασιν ἐν	τῷ	κόσμῳ, οἵτινες ἀνάλογον ἐκείνῳ ἠγάπησαν
[6]	ὅτι ἀντίχριστοι πολλοί» εἰσιν ἐν	τῷ	κόσμῳ· τὸν αὐτὸν τρόπον ὅτι
[6]	τῶν λόγων αὐτῶν οἰκειωθῶσι μὲν	τῷ	κρείττονι, φυλάξωνται δὲ ἀπὸ τοῦ
[6]	ἵν´ εἰσελθὼν ἐν αὐταῖς ἐξομολογήσωμαι	τῷ	κυρίῳ· αὕτη ἡ πύλη τοῦ
[6]	ἐστιν» Εἰ δ´ ὁ κολλώμενος	τῷ	κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι» τίς
[6]	καὶ ἀληθείᾳ, ὅτι Ὁ κολλώμενος	τῷ	κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστιν» Εἰ
[6]	ψυχῆς ἢ κἂν παραπλησίως κεκόλληται	τῷ	κυρίῳ, τῷ αὐτολόγῳ καὶ αὐτοσοφίᾳ
[6]	ὁ θεὸς ὥσπερ ὁ παρὰ	τῷ	κωμῳδῷ Ζεὺς ἐκ τοῦ μακροῦ
[6]	ἐστιν ὅτι καὶ χαρακτῆρος ἐν	τῷ	λέγειν φροντιστέον αὐτῷ κοινωφελοῦς καὶ
[6]	τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ. Προσαχθήσῃ δὲ	τῷ	λεγομένῳ ἀπὸ τῶν ἐν οὐρανοῖς,
[6]	καὶ δύναμίς τις θεόθεν δοθῇ	τῷ	λέγοντι καὶ χάρις ἐπανθήσῃ τοῖς
[6]	ναὶ πάτερ, συνέστω. Φασὶ δὲ	τῷ	λεοντοειδεῖ ἄρχοντι συμπαθεῖν ἄστρον τὸν
[6]	αἴτιος; Ἔτι δὲ ὁ ἐν	τῷ	Λευϊτικῷ ἀποπομπαῖος, ὃν ἡ ἑβραϊκὴ
[6]	περιγείου τόπου, οὐδὲν ἄτοπον ἀπαντᾷ	τῷ	λόγῳ· εἰ δὲ κόσμον τὸ
[6]	ὁ λόγος» ἀποφαινόμεθα ὅτι τούτῳ	τῷ	λόγῳ ἐφικτός ἐστιν ὁ θεός,
[6]	λέγει ὅτι ὃ γέγονεν» ἐν	τῷ	λόγῳ ζωὴ» ἦν, καὶ ἡ
[6]	φήσομεν ὅτι οὐκ ἔστιν ἐφικτὸς	τῷ	λόγῳ ὁ θεός· εἰ δὲ
[6]	πᾶσα τῶν ἀνθρώπων οἰκουμένη φωτισθῇ	τῷ	λόγῳ τοῦ θεοῦ. Ἤρκει γὰρ
[6]	Εἰ μὲν ἐναντίος τις ἦν	τῷ	μεγάλῳ θεῷ θεὸς κατηραμένος ὁ
[6]	τοῦ ἀοράτου θεοῦ» καὶ ἐν	τῷ	μεγέθει σῴζῃ τὴν εἰκόνα τοῦ
[6]	καὶ ἔχομεν ἡμεῖς ἀρχιερέα μέγαν»	τῷ	μεγέθει τῆς δυνάμεως καὶ τοῦ
[6]	καὶ ἐξ ἐπιγενήματος ἀγαθόν· ὅπερ	τῷ	μέν, ἵν´ οὕτως ὀνομάσω, τὸν
[6]	καὶ ὁ θεὸς καθ´ ἡμᾶς	τῷ	μὲν μὴ εἶναι σῶμα ἀόρατός
[6]	αὗται δὲ ἐξ ἑτοίμου ἀνοίγονται	τῷ	μεταδιώκοντι τὰς κατ´ ἀρετὴν πράξεις.
[6]	τῶν θείων γραφῶν καλουμένους ἐν	τῷ	Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου,
[6]	καὶ προσάπτων τάχα μὲν οὐδενὶ	τῷ	μὴ εἶναι τοὺς μαγγανεύοντας προφάσει
[6]	ἑβδόμη. Τὴν πρώτην τίθενται Κρόνου,	τῷ	μολίβδῳ τεκμηριούμενοι τὴν βραδυτῆτα τοῦ
[6]	γὰρ ἑαυτοῦ καὶ τῆς μεγαλειότητος	τῷ	μονογενεῖ καὶ πρωτοτόκῳ πάσης κτίσεως»
[6]	~Πολλὰ δ´ ἂν καὶ παρὰ	τῷ	Μωϋσεῖ εὑρεθείη καὶ τοῖς προφήταις,
[6]	γεγενημένης σύμβολον εἶναι τὴν ἐν	τῷ	νόμῳ γεγραμμένην. Προυνικὸν δέ τινα
[6]	νουθετεῖν τὸ καὶ ἐπιτυγχάνειν ἐν	τῷ	νουθετουμένῳ καὶ ἀκούεσθαι τὸν τοῦ
[6]	βουλομένους δ´ ἀναβλέψαι καὶ ἀναβῆναι	τῷ	νῷ ἀπὸ ὁρατῶν πάντων καὶ
[6]	ὅπερ εἶναι λέγεται θεὸς ἐν	τῷ·	Ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον.
[6]	ἡ ζωὴ» καὶ γευσάμενος ἐν	τῷ	ὁδεύειν τῆς ἀπὸ τοῦ ὁδεύειν
[6]	μάλιστα ἐπείπερ καὶ Ἰουδαῖοι χρῶνται	τῷ	ὀνόματι. Εὕρομεν δὲ ὅπου μὲν
[6]	οἱ πολλοὶ λέγοιεν ἂν χρώμενοι	τῷ	ὀνόματι, καὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ. Τρόπῳ
[6]	Ἥπερ ἐστὶν ἴσως ἀνθρωπίνη σοφία·	τῷ	ὄντι γὰρ κινδυνεύω ταύτην εἶναι
[6]	οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις οὔτε ἐν	τῷ	ὄρει τούτῳ προσκυνήσουσι τῷ πατρί·
[6]	μὴ εὐκαταφρονήτως φιλοσοφήσαντες εἰρήκασιν ἐν	τῷ·	Ὅταν δ´ οἱ θεοὶ τὴν
[6]	οἷόν τ´ ἦν ὁμοίως εἶναι	τῷ	οὐσιωδῶς ἀγαθῷ ἀγαθὸν τὸ κατὰ
[6]	τὸ περιβαλεῖν αὐτὸν ἀγρίῳ ἐλέφαντι,	τῷ	οὕτω καλουμένῳ νοσήματι, πᾶν τὸ
[6]	ταῦτα περὶ αὐτοῦ δοξάζοντας, ἐπείπερ	τῷ	ὄφει, γνῶσιν καλοῦ καὶ κακοῦ
[6]	ἀλλ´ ὡς ὄφεις σεμνύνονται ἐπὶ	τῷ	Ὀφιανοὶ καλεῖσθαι, Εὐφράτην τινὰ εἰσηγητὴν
[6]	μῦθον ἐπᾴδειν τοιοῦτον καὶ ψιθυρίζειν	τῷ	παιδίῳ ἐπῃσχύνθη, ὁποῖον οἱ τοὺς
[6]	κωμῳδίας ποιητὴν γελωτοποιὸν παραλαβόντος καὶ	τῷ	παρ´ αὐτῷ διϋπνισθέντι πέμποντι Ἑρμῆν
[6]	λόγος σὰρξ ἐγένετο» ἀνάλογον ὂν	τῷ	παρὰ Πλάτωνι λόγῳ. Πλάτων μὲν
[6]	Ἰωάννης πρὸ τοῦ Ἰησοῦ ἀνάλογον	τῷ	παρὰ Πλάτωνι ὀνόματι, δεύτερος δὲ
[6]	κυρίου τοῦ θεοῦ περιπατοῦντος ἐν	τῷ	παραδείσῳ τὸ δειλινόν» οὕτως ἀκουστέον
[6]	ὁμοιώσεως καὶ στέφανος κάλλους» ἐν	τῷ	παραδείσῳ τοῦ θεοῦ οἱονεὶ κορεσθεὶς
[6]	λέγεται ὑπὸ τοῦ λαοῦ ἐν	τῷ	Πᾶς ὁ λαὸς ἑώρα τὴν
[6]	οὐκ ἐν τύποις προσκυνεῖν δεῖ»	τῷ	πατρὶ ἀλλ´ ἐν ἀληθείᾳ» ἥτις
[6]	ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσκυνήσουσι	τῷ	πατρί· πνεῦμα ὁ θεός, καὶ
[6]	τῷ Δανιὴλ οὔτε τὰ παρὰ	τῷ	Παύλῳ ἀναγνοὺς περὶ αὐτοῦ εἰρημένα
[6]	χειρὶ συντρίψει. Ὅπερ δὲ παρὰ	τῷ	Παύλῳ λέλεκται ἐν ᾗ ἐξεθέμην
[6]	ἡ πίστις. Διὸ λέγεται παρὰ	τῷ	Παύλῳ· μὲν γὰρ διὰ τοῦ
[6]	τινὰ μείζονα τούτων αἰνιττόμενος ἐν	τῷ	περὶ τῆς κλίμακος λόγῳ· περὶ
[6]	τῇ φύσει ἀόρατος λέγεται ἐν	τῷ	περὶ τοῦ σωτῆρος λόγῳ φάσκοντι·
[6]	τῆς ζωῆς καὶ ἀκολούθως ἑαυτοῦ	τῷ	περὶ τούτου σφάλματί φησιν ὅτι,
[6]	τὸν νοῦν τοῦ δημηγοροῦντος παρὰ	τῷ	Πλάτωνι Διός, διὰ τί ὁ
[6]	δὲ πλείονες τῶν Πλατωνικῶν ἐν	τῷ	Πλάτωνος βίῳ τοιαῦτ´ εἰρήκασι· περὶ
[6]	ἐπὶ τῇ κατασκευῇ σκολιόν, παραβαλλόμενον	τῷ	πλουσίῳ, καὶ τί αὐτῷ ἐβούλετο
[6]	νοητήν. Οὕτω τοίνυν καὶ ἐν	τῷ	πνεῦμα ὁ θεός» ἐπεὶ καὶ
[6]	ὃν ὁ κύριος Ἰησοῦς ἀναλοῖ	τῷ	πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ
[6]	τὸν δὲ πατέρα τοῦ λόγου	τῷ	προστεταχέναι τῷ υἱῷ ἑαυτοῦ λόγῳ
[6]	τῆς τοῦ Ἰεζεκιὴλ προφητείας ἑωραμένα	τῷ	προφήτῃ, ἐν οἷς διάφοροι πύλαι
[6]	τὸν σαφῶς οὕτως κατηγορηθέντα ἐν	τῷ	προφήτῃ Λευϊαθὰν ἔλεγεν εἶναι τὴν
[6]	οἶδεν ὁ λόγος, εἰπὼν ἐν	τῷ	προφήτῃ· Φωτίσατε ἑαυτοῖς φῶς γνώσεως.
[6]	ἀπό τινων πτερορρυησάντων καὶ κατακολουθησάντων	τῷ	πρώτῳ πτερορρυήσαντι ὑπέστη ἡ κακία.
[6]	ἀγωνισάμενον, ὁποῖος γέγονεν ἀγωνιστής, ἀναλῶσαι	τῷ	πυρὶ τῶν κολάσεων τὴν κακίαν.
[6]	οὐχ ἡγησάμην πρέπον εἶναι ἐν	τῷ	συγγράμματι τούτῳ περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι.
[6]	λέγει. Εἰ δ´ ἐστὶν ἐν	τῷ	συναμφοτέρῳ τὸ κατ´ εἰκόνα» τοῦ
[6]	κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ» ἐν	τῷ	σώματί ἐστι μόνῳ, ἐστέρηται τὸ
[6]	τῷ χείρονι μέρει, λέγω δὲ	τῷ	σώματι, νομίζειν ἐνυπάρχειν τὸ κατ´
[6]	καὶ κατὰ τὸ σῶμα ἐν	τῷ	σώματι, ὅπερ οὐδεὶς ἡμῶν φησι.
[6]	πύλας δικαιοσύνης» ὅπερ ἴσον ἐστὶ	τῷ	τὰς πύλας τῆς ἀρετῆς» αὗται
[6]	ἡ φλογίνη ῥομφαία ὡς δορυφορουμένη	τῷ	τε τῆς γνώσεως ξύλῳ καὶ
[6]	Εἰ δὲ καὶ ἀνάλογόν ἐστι	τῷ	τετάρτῳ ὄντι ἐπιστήμη ἡ ἐν
[6]	πατήρ ἐστιν αὐτοῦ. Εἰ δὲ	τῷ	τηλικούτῳ υἱῷ τοῦ θεοῦ ἡνῶσθαι
[6]	τι ἐρεῖ παρὰ τὴν ἐν	τῷ	Τιμαίῳ τοῦ Διὸς δημηγορίαν; Τὸ
[6]	φαμὲν τοὺς μὴ αἰσχυνομένους ἐν	τῷ	τοῖς ἀψύχοις προσλαλεῖν καὶ περὶ
[6]	γάρ τις λόγος ἀληθής, ἐναντίος	τῷ	τολμήσαντι γράφειν τῶν τοιούτων καὶ
[6]	πατέρα τοῦ λόγου τῷ προστεταχέναι	τῷ	υἱῷ ἑαυτοῦ λόγῳ ποιῆσαι τὸν
[6]	ἀρετῇ σατανᾶς ἐστι, τουτέστιν ἀντικείμενος	τῷ	υἱῷ τοῦ θεοῦ, ὄντι δικαιοσύνῃ
[6]	περιπίπτουσι· καὶ ὅτε βούλεται συναγορεύειν	τῷ	φάσκοντι λόγῳ πεπροφητεῦσθαι αὐτόν, ἵνα
[6]	ὄφις» παρ´ ὃν ὁ παρὰ	τῷ	Φερεκύδῃ γέγονεν Ὀφιονεύς, αἴτιος γενόμενος
[6]	τῆς ψυχῆς εἶναι τροφὴ» παρὰ	τῷ	φήσαντι· Τελείων δέ ἐστιν ἡ
[6]	κατ´ εἰκόνα» καὶ ἔστιν ἐν	τῷ	φθαρτῷ σώματι, ὅπερ οὐδεὶς ἡμῶν
[6]	κλίμακος λόγῳ· περὶ ἧς καὶ	τῷ	Φίλωνι συντέτακται βιβλίον, ἄξιον φρονίμου
[6]	προσώπου σου, κύριε» καί· Ἐν	τῷ	φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. Καὶ
[6]	ὀφθαλμῶν ἡμῶν θέλουσιν, ἡμεῖς δὲ	τῷ	φωτὶ τοῦ λόγου ἐξαφανίζομεν τὸ
[6]	καὶ ἔθνεσιν ἑορταζόντων δαιμονίοις προσίτωσαν	τῷ	χαριζομένῳ ὀφθαλμοὺς λόγῳ, ἵν´ ὁμοίως
[6]	δ´ ἐστὶ τοῦ συνθέτου ἀνθρώπου	τῷ	χείρονι μέρει, λέγω δὲ τῷ
[6]	πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς	τῷ	ψεύδει, ἵνα κριθῶσιν ἅπαντες οἱ
[6]	τὴν ἀλήθειαν τοῦ θεοῦ ἐν	τῷ	ψεύδει» καὶ σέβοντες καὶ λατρεύοντες
[6]	δυναμένοις. Τοῖς μὲν γὰρ ἔτι	κάτω	τυγχάνουσι καὶ μηδέπω ἐπὶ τὸ
[6]	λέγεται περὶ τοῦ θεοῦ ἐν	ἑπτακαιδεκάτῳ	ψαλμῷ ὅτι Ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν
[6]	στερέωμα» τρίτῃ δὲ συνῆχθαι τὰ	ὑποκάτω	τοῦ οὐρανοῦ» ὕδατα εἰς τὰς
[6]	ἐν αὐτῇ» Καὶ πάλιν ἐν	ἐνάτῳ	ψαλμῷ λέγεται· Ὁ ὑψῶν με
[6]	τοὺς ἐπιγεγραμμένους Ἀριθμοὺς Μωϋσέως καὶ	ζητησάτω	τὸν δυνάμενον αὐτὸν μυσταγωγῆσαι ἐπὶ
[6]	μάλα εὐηθικῶς ταῦτ´ εἰρῆσθαι πρῶτον	ἐπιστησάτω	καὶ ἑκάστῳ μὲν καὶ τῷ
[6]	τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν»	ἐπιστησάτω	ὅτι πρὸ τοῦ Γενηθήτω φῶς,
[6]	ὑπὸ τοῦ λόγου ἐπὶ τὴν	ἀνωτάτω	πάντων μακαριότητα καί, ἵν´ οὕτως
[6]	ὡσπερεὶ τεταγμένον τινὰ μετὰ τὸν	κατωτάτω	κύκλον. Τοῦτον δὲ τὸν Λευϊαθὰν
[6]	μὴ τοιαῦτά ἐστι· Καὶ ἐπ´	ἐσχάτῳ	τῆς βασιλείας αὐτῶν, πληρουμένων τῶν
[6]	τῆς κατὰ Μωϋσέα κοσμοποιΐας θεωρῆσαι,	λαβέτω	τὰ πραγματευθέντα ἡμῖν εἰς τὴν
[6]	λόγῳ τῷ ἐν ἡμῖν, εἴτε	ἐνδιαθέτῳ	εἴτε καὶ προφορικῷ, καὶ ἡμεῖς
[6]	ἐπιστάμενος φύσιν τὴν τοῦ θεοῦ,	διδασκέτω	ἡμᾶς ὅτι κατὰ καιροὺς οἰκονομεῖ
[6]	ἔν τινι τῶν ἐπιστολῶν καὶ	φασκέτω	μηδαμῶς εἶναι ῥητὸν» τὸ πρῶτον
[6]	τὰ περὶ τοῦ πρώτου ἀγαθοῦ	διασημαινέτω	ἔν τινι τῶν ἐπιστολῶν καὶ
[6]	ἔχοντες οὐ πάνυ δ´ ἐδυνήθησαν,	ἀκουέτω	ὃ διδάσκονται λέγειν μετὰ τὸ
[6]	κακῶν εἶναι ποιητὴν τὸν θεόν.	Ἐχέτω	μὲν οὖν ὅπως ποτὲ ἔχει
[6]	διήγησιν αὐτῶν. Ὅπως ποτὲ γὰρ	ἐχέτω	ταῦτα, εἴτε ψευδῶς εἴτ´ ἀληθῶς,
[6]	γῆν» ἐπιστησάτω ὅτι πρὸ τοῦ	Γενηθήτω	φῶς, καὶ ἐγένετο φῶς» καὶ
[6]	τινος καὶ κακῶς διηγησαμένης τὸ	γενηθήτω	φῶς» ὡς εὐκτικῶς ὑπὸ τοῦ
[6]	τί χαλεπὸν τῇ ἄκρᾳ καὶ	ἀνυπερβλήτῳ	κοινωνίᾳ πρὸς τὸν αὐτολόγον τὴν
[6]	ἐστὶ τὰ περὶ αὐτοῦ ἐν	ἀπορρήτῳ	μυστικῶς ἐν ταῖς θείαις γραφαῖς
[6]	Ὁμήρου, ὡς τὰ παραπλήσια τῷ	Ἡρακλείτῳ	καὶ Φερεκύδῃ καὶ τοῖς τὰ
[6]	τῇ πανταχοῦ τῶν ἀνθρώπων σωτηρίᾳ,	κατανοείτω	τοὺς πανταχοῦ ὑγιῶς καὶ μετὰ
[6]	τῶν ἀγαθῶν. Ὁ δ´ Ἑβραίων	διαλέκτῳ	Σατᾶν καὶ ἑλληνικώτερον ὑπό τινων
[6]	κατάπληξιν ἢ πειθώ. Ἀμήχανον γὰρ	ὅτῳ	θεῖόν τι πλέον τῶν ἄλλων
[6]	πῃ καὶ περὶ τούτων σὺν	Ἡροδότῳ	ὁ Κέλσος ψεύδεται, ἅτε μὴ
[6]	ἀσύνετος αὐτῶν ἡ καρδία» ἐν	σκότῳ	καὶ ἀγνοίᾳ καλινδεῖται τῇ περὶ
[6]	δὲ φήσομεν καθῆσθαι μὲν ἐν	σκότῳ	καὶ ἱδρῦσθαι ἐν αὐτῷ πάντας
[6]	τρόπῳ ἵστασθαι προαιρούμεθα, τῷ δὲ	σκότῳ	οὐδαμῶς προσεῖναι βουλόμεθα. Ἔμψυχον δὲ
[6]	θεοῦ, ἀποκρύψαντος ἑαυτὸν οἱονεὶ ἐν	σκότῳ	τοῖς μὴ φέρουσι τὰς τῆς
[6]	εἰκόνα» καὶ ἔστιν ἐν τῷ	φθαρτῷ	σώματι, ὅπερ οὐδεὶς ἡμῶν λέγει.
[6]	δὲ καὶ ἀνάλογόν ἐστι τῷ	τετάρτῳ	ὄντι ἐπιστήμη ἡ ἐν τοῖς»
[6]	προσέσχε τοῖς λεγομένοις ἐν τεσσαρακοστῷ	τετάρτῳ	ψαλμῷ, τίνα τρόπον λέγεται· Περίζωσαι
[6]	εἰδέναι, πῶς δεῖ ἡμᾶς ἑνὶ	ἑκάστῳ	ἀποκρίνασθαι» Καὶ εἰσὶν οἷς πλεῖον
[6]	χρήσιμον τοιοῦτο φαινόμενον, ὁποῖον ἔδει	ἑκάστῳ	βλέπεσθαι; Καὶ οὐ θαυμαστὸν τὴν
[6]	νῦν λεκτέος. Ἔστι τῶν ὄντων	ἑκάστῳ,	δι´ ὧν τὴν ἐπιστήμην ἀνάγκη
[6]	ὧν κατέλιπεν ἢ μή, καταλιπόντες	ἑκάστῳ	ἐξετάζειν κατὰ τὸ δυνατόν, δεικνύντες
[6]	τοῦτον εἶναι υἱὸν θεοῦ, ἀλλ´	ἑκάστῳ	κατὰ τὸ πρέπον αὐτοῦ τῷ
[6]	ταῦτ´ εἰρῆσθαι πρῶτον ἐπιστησάτω καὶ	ἑκάστῳ	μὲν καὶ τῷ δέ· Ἔταξε
[6]	τύπον, τοῦτον εἶναι τὸν ἐν	ἑκάστῳ	Χριστὸν ἀπὸ Χριστοῦ λόγου. Εἰ
[6]	Πλάτωνος ἐπιστολῆς καὶ ταῦτα παραθήσομαι·	Ἐράστῳ	δὲ καὶ Κορίσκῳ πρὸς τῇ
[6]	ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε»	~Ἔστω	δὲ μὴ ἀνεγνωκέναι αὐτὸν τὴν
[6]	τοῦ καθαροῦ κατ´ ἀξίαν θεωρητικόν.	Ἔστω	δὴ καὶ δυσθεώρητος ὁ θεός·
[6]	ἄλλο τι τῶν θειοτέρων. Ἀλλ´	ἔστω	καταχρηστικῶς λέγεσθαι τὸ χειρουργεῖν ἢ
[6]	ζῶντι· ἡ χάρις συνέστω, πάτερ,	συνέστω.	Εἶθ´ ἑξῆς τὸν Σαβαώθ, πρὸς
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, πάτερ,	συνέστω.	Ἑξῆς δὲ αὐτῷ τὸν Ἀσταφαιόν,
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, πάτερ,	συνέστω.	~Ἐπὶ ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἡ
[6]	χάρις συνέστω μοι, ναὶ πάτερ,	συνέστω.	Καί φασι τῆς ὀγδοάδος τὰς
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, πάτερ,	συνέστω.	Μετὰ δ´ αὐτὸν τὸν Αἰλωαιόν,
[6]	υἱοῦ καὶ πατρός· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, ναὶ πάτερ, συνέστω. Καί
[6]	ἐλεύθερος πάλιν ἐξουσίαν· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, ναὶ πάτερ, συνέστω. Φασὶ
[6]	πεντάδι λυθὲν σῶμα· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, πάτερ, συνέστω. Ἑξῆς δὲ
[6]	ὁμοίωσιν ληφθὲν ἀθώου· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, πάτερ, συνέστω. ~Ἐπὶ ταῦτα
[6]	ὁρῶν οὐσίαν κόσμου· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, πάτερ, συνέστω. Μετὰ δ´
[6]	κρυπτομένην δυνάμεσιν ἐξουσιῶν· ἡ χάρις	συνέστω	μοι, πάτερ, συνέστω. Τελευταῖον δὲ
[6]	γενόμενον λόγῳ ζῶντι· ἡ χάρις	συνέστω,	πάτερ, συνέστω. Εἶθ´ ἑξῆς τὸν
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, πάτερ,	συνέστω.	Τελευταῖον δὲ τὸν Ὡραῖον ὀνομάζουσι
[6]	χάρις συνέστω μοι, ναὶ πάτερ,	συνέστω.	Φασὶ δὲ τῷ λεοντοειδεῖ ἄρχοντι
[6]	ἐκθέσθαι ἔδοξεν οὐκ εὔκαιρον εἶναι.	Ἴστω	δὲ Κέλσος καὶ οἱ ἐντυγχάνοντες
[6]	ἰδεῖν, ἀνάλογον ἐκείνῳ τῷ ἑνὶ	Χριστῷ	διακονούμενα τῇ πανταχοῦ τῶν ἀνθρώπων
[6]	δὲ προσέσχε τοῖς λεγομένοις ἐν	τεσσαρακοστῷ	τετάρτῳ ψαλμῷ, τίνα τρόπον λέγεται·
[6]	Φησὶ γοῦν ὁ προφήτης ἐν	ἑξηκοστῷ	καὶ ἑβδόμῳ ψαλμῷ ὅτι Κύριος
[6]	ἐπιστεύσατε. Τὸ ὅσον δ´ ἐπ´	αὐτῷ	ἀναγκάζει ἡμᾶς ταυτολογεῖν ταυτολογῶν ὁ
[6]	διαθέντα τὸν φιλόσοφον ἀξίως κἂν	αὐτῷ	ἀναστραφῆναι ἐν τῇ πρὸς τὸν
[6]	δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν	αὐτῷ.	Ἀντὶ δὲ τοῦ δράκων» Λευϊαθὰν
[6]	παρέθετο ὡς οὐδὲ τῆς παρ´	αὐτῷ	ἄξιον ἀναγραφῆς, τάχα ἐπεὶ μηδὲ
[6]	ἡμεῖς ἴσμεν ἐξακουομένου· ἔστι γὰρ	αὐτῷ	ἀρετὴ καὶ μακαριότης καὶ θειότης.
[6]	ὡς πιστεύων ταῖς παρέχειν δοκούσαις	αὐτῷ	γραφαῖς ἀφορμὰς κατηγορίας λέγει τὰ
[6]	γελωτοποιὸν παραλαβόντος καὶ τῷ παρ´	αὐτῷ	διϋπνισθέντι πέμποντι Ἑρμῆν παραβάλλοντος τὸν
[6]	Τοῖς μέντοι ἐκ τοῦ ἀκολουθεῖν	αὐτῷ	δύναμιν ἀνειληφόσι πρὸς τὸ ἕπεσθαι
[6]	παραβαλλόμενον τῷ πλουσίῳ, καὶ τί	αὐτῷ	ἐβούλετο ἡ στενὴ τῆς ῥαφίδος»
[6]	συγκλήτου βουλῆς; Ἀλλ´ εἰ ἄκαιρον	αὐτῷ	ἔδοξεν ἐκείνων τι παραβαλεῖν ὡς
[6]	Διονύσιόν τινα μουσικὸν Αἰγύπτιον συγγενόμενον	αὐτῷ	εἰρηκέναι περὶ τῶν κατὰ τὴν
[6]	πρὸς τὸ ἕπεσθαι καὶ ἀναβαίνοντι	αὐτῷ	εἰς τὸ ὑψηλὸν ὄρος» θειοτέραν
[6]	τε πολλοῖς καὶ τοῖς ἀκολουθεῖν	αὐτῷ	εἰς ὑψηλόν» ὃ ἀποδεδώκαμεν, ὄρος»
[6]	πνεύματος τοῦ θεοῦ· μωρία γὰρ	αὐτῷ	ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι,
[6]	θεοῦ λεγόμενα, φησίν· Οὐδὲ στόμα	αὐτῷ	ἐστιν οὐδὲ φωνή. Ἀληθῶς γὰρ
[6]	ἐπὶ τῆς ἐκθέσεως τῶν Μιθραϊκῶν	αὐτῷ	ἐφαίνετο; ~Εἰ δέ τις βούλοιτο
[6]	κατὰ Χριστιανῶν κατηγορίας χρῄζομεν ἐν	αὐτῷ,	ἱερὲ Ἀμβρόσιε, ἀγωνίσασθαι οὐ πρὸς
[6]	ὁ τοῦ ὀλέθρου τοῖς πειθομένοις	αὐτῷ	καὶ μὴ ἀνθισταμένοις αὐτοῦ τῇ
[6]	πεφοιτηκυῖαν ψυχήν. Εὕρομεν δ´ ἐν	αὐτῷ	καὶ τὸν Βεημὼν ὀνομαζόμενον ὡσπερεὶ
[6]	τῇ κατὰ πάντων τῶν ὑπαρχόντων	αὐτῷ	καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ ἀπωλείᾳ,
[6]	αὐτοῦ, ἕως εὑρεθῇ ἀνομία ἐν	αὐτῷ,	καὶ ὢν ἀποσφράγισμα ὁμοιώσεως καὶ
[6]	ἐστιν ὁ θεός, οὐ μόνῳ	αὐτῷ	καταλαμβανόμενος ἀλλὰ καὶ ᾧ ἂν
[6]	χαρακτῆρος ἐν τῷ λέγειν φροντιστέον	αὐτῷ	κοινωφελοῦς καὶ δυναμένου πᾶσαν ἐπαγαγέσθαι
[6]	κατὰ τὸν ἑαυτοῦ λόγον καὶ	αὐτῷ	λόγῳ, ἢ καὶ αὐτός ἐστιν
[6]	θεοῦ τὸν ὑπὸ τῶν πιστευόντων	αὐτῷ	μαρτυρούμενον, χώραν ἂν εἶχε τὸ
[6]	πατρός, ὅτι κατ´ ἀξίαν προηγουμένως	αὐτῷ	μόνῳ λαμβάνεται καὶ γινώσκεται, δευτέρως
[6]	δὲ ὡς σαφῆ καὶ ἀκριβῶς	αὐτῷ	νενοημένα προφέρει εἰς κατηγορίαν τὰ
[6]	γῇ διψώσῃ· οὐκ ἔστιν εἶδος	αὐτῷ	οὐδὲ δόξα· καὶ εἴδομεν αὐτόν,
[6]	ἐν σκότῳ καὶ ἱδρῦσθαι ἐν	αὐτῷ	πάντας τοὺς εἰς τὰς τῶν
[6]	τι τῶν πρὸ τοῦ παθεῖν	αὐτῷ	πεπραγμένων καὶ τῶν μετὰ τὸ
[6]	πνεύματι» καὶ νοητῶς λατρεύειν τινὰ	αὐτῷ	πνεῦμα» νοηθείη ἄν. Ἀλλὰ καὶ
[6]	τὸ ὕδωρ καὶ τὸ ἐπιφερόμενον	αὐτῷ	πνεῦμα τοῦ θεοῦ» καὶ τί
[6]	ἑτέρῳ δὲ πίστις ἐν τῷ	αὐτῷ	πνεύματι. Διόπερ οὐ τοὺς τυχόντας
[6]	μὲν οὖν καὶ οἱ παραπλήσιοι	αὐτῷ	προβάλλειν σκότον τῶν ὀφθαλμῶν ἡμῶν
[6]	ὡσπερεὶ ἐπιλαθόμενος ὅτι κατὰ Χριστιανῶν	αὐτῷ	πρόκειται γράφειν φησὶ Διονύσιόν τινα
[6]	Εἰ μὲν γὰρ μελῶν, σύμφαμεν	αὐτῷ	προσυπακούοντες ὧν ἴσμεν σωματικῶς καὶ
[6]	ὁ ἀρχαιότατος καὶ οἱ ἑξῆς	αὐτῷ	προφῆται, οὐδαμῶς» ῥητὸν» ἐπιστάμενοι τὸ
[6]	τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ φθείρειν ἐν	αὐτῷ	τὰ ἴδια ἔκγονα, λεκτέον ὅτι,
[6]	τὸν δημιουργόν, ἵν´ ὁ πιστεύων	αὐτῷ	ταῦτα καθ´ ἡμῶν λέγοντι εἰ
[6]	πλουσίους πότερον ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν	αὐτῷ	ταῦτα πτωχῶν καὶ πλουσίων, ἢ
[6]	διάγραμμα, καὶ ταύτην ἔφασκεν εἰρῆσθαι	αὐτῷ	τὴν Γέενναν, οὖσαν καὶ Τάρταρον.
[6]	παρὰ γνώμην τὴν ἐκείνου, τί	αὐτῷ	τὸ φῶς ἐκίχρα; Πρὸς ἃ
[6]	μοι, πάτερ, συνέστω. Ἑξῆς δὲ	αὐτῷ	τὸν Ἀσταφαιόν, ᾧ πιστεύουσι τοιαῦτα
[6]	παράδεισον» καὶ τὴν προηγουμένην ἐν	αὐτῷ	τοῦ ἀνθρώπου ζωὴν καὶ τὴν
[6]	μέλος καὶ οὐαί» καὶ προστάξαντος	αὐτῷ	τοῦ λόγου κατεσθίει τὴν βίβλον,
[6]	μὲν οὖν εἰρήκει τὸν δοκοῦντα	αὐτῷ	τρόπον περὶ τοῦ λῆρον εἶναι
[6]	Εἰ μὲν οὖν τὸν φαινόμενον	αὐτῷ	τρόπον τοῦ εὐηθικὴν εἶναι αὐτὴν
[6]	Ἰησοῦ θεραπευθεῖσι διὰ τὸ εἰρηκέναι	αὐτῷ·	Υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με» ἐλεηθέντες
[6]	τοιούτων ἢ κατὰ τὸ δοκοῦν	αὐτῷ	φιλάνθρωπον ἐκθέσθαι αὐτὰ ἐπιμελῶς καὶ
[6]	πάλιν παίζει καί, ὡς ἔθος	αὐτῷ,	χλευάζει δύο εἰσάγων υἱοὺς θεῶν,
[6]	ὁ Κέλσος ἤκουεν, ἐπεὶ ᾤετο	αὐτῷ	χρήσιμα εἶναι εἰς τὸ κατηγορεῖσθαι
[6]	χωρήσας τὴν τῆς ἐκκλησίας ἐν	αὑτῷ	οἰκοδομὴν ἀπὸ τοῦ λόγου καὶ
[6]	ἀλήθειαν πλουσίου ὅτι Κατεσκεύασεν γὰρ	αὑτῷ	πτέρυγας ὥσπερ ἀετός, καὶ ἐπιστρέφει
[6]	Τί περιορᾷ πονηρὸν δημιουργὸν ἀντιπράττοντα	ἑαυτῷ;	~Εἶτ´ οἶμαι φύρων αἱρέσεις αἱρέσεσι
[6]	ἢ καὶ ἐλέγχειν. Εἶτα πάλιν	ἑαυτῷ	ἐπιφέρει τὰ ὑπὲρ Μαρκίωνος καὶ
[6]	πάντων διεληλυθὸς καὶ πάντ´ ἐν	ἑαυτῷ	περιέχον. Διήκει μὲν γὰρ ἡ
[6]	δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται»	ἑαυτῷ	συνάπτει, οἰόμενος ἡμᾶς λέγοντας πνεῦμα»
[6]	τὸν θεόν. ~Πάλιν δὲ αὖ	ἑαυτῷ	συνείρει πλείονα λέγων ὡς ὑφ´
[6]	πρὸς ἐκεῖνον, ἀλλὰ μόνῳ πιστεύειν	ἑαυτῷ.	Ταῦτα μέν γε ἐστὶν ἄντικρυς
[6]	καλουμένης παρὰ τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς σφραγῖδος	ἑαυτῷ	τινα ἐκτίθεται ἀλλόκοτα καὶ ἀμοιβαίας
[6]	κολάσεων τὴν κακίαν. Εἶτα πάλιν	ἑαυτῷ	τὸ μὴ λεγόμενον ὑφ´ ἡμῶν
[6]	τοῦ θεοῦ υἱός. Εἶτα πάλιν	ἑαυτῷ	φύρει τὸν λόγον, ὥς τινων
[6]	υἱοὶ θεοῦ εἰσιν» οὐκ ἂν	ἑαυτῷ	ὡς ἀφ´ ἡμῶν ἀπεφήνατο ὅτι
[6]	Καὶ πῶς τὴν ἐκείνου κοσμογένειαν	σαυτῷ	διά τινος, ὡς φῄς, τυπώδους
[6]	εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ	οὕτω	βεβλαστηκέναι τὴν γῆν τὰ ὑπὸ
[6]	τὰ δ´ ἐναντιούμενα τούτῳ κακά.	Οὕτω	γὰρ ὁ Ἰὼβ λέγει πρὸς
[6]	φασὶν ἀληθέστερον— ἀνθρώπου γόητος ἀντιδοξοῦντος.	Οὕτω	δ´ ἀκούει καὶ Ὁμήρου, ὡς
[6]	οὐδὲν ἄτοπον λέγειν αὐτὸν ὀνομαστόν.	Οὕτω	δὲ διαστελούμεθα καὶ τὸ οὐδὲν
[6]	πρὸς Ἑρμείαν καὶ Κορίσκον ἐπιστολῇ.	Οὕτω	δὲ ἔχει ἡ τοῦ Πλάτωνος
[6]	θεούς, ἀπ´ ἄλλων δὲ Σκύθαι,	οὕτω	δὲ καὶ ἀπ´ ἄλλων μὲν
[6]	ὅτι τοῦτ´ ἀπὸ μελισσῶν ἐστιν.	Οὕτω	δὲ καὶ ἡ πεῖρα διδάσκει
[6]	τοῦ ἐναντίου τὰς καλὰς πράξεις·	οὕτω	δὲ καὶ πύλας δικαιοσύνης» ὅπερ
[6]	Σκυθῶν διάλεκτον τὸν Γογγόσυρον σημαίνει.	Οὕτω	δὲ οὐδὲ περὶ τῶν λοιπῶν
[6]	εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα»	Οὕτω	δὲ πᾶσαν ἀπιθανότητα εἶχε τὸ
[6]	καὶ γυμνώσαντα καὶ τὰ Χριστιανῶν,	οὕτω	θεάσεσθαι τὴν διαφορὰν αὐτῶν. Καὶ
[6]	περιβαλεῖν αὐτὸν ἀγρίῳ ἐλέφαντι, τῷ	οὕτω	καλουμένῳ νοσήματι, πᾶν τὸ σῶμα
[6]	φήσομεν εἶναι τὰ ἀνδραγαθήματα σώματα·	οὕτω	κἂν λέγηται ὁ θεὸς εἶναι
[6]	Ἑξῆς ἐξετάζει τὴν αἰτίαν τῆς	οὕτω	κατειλεγμένης τάξεως τῶν ἀστέρων, δηλουμένης
[6]	Εἶτα ὡς ἤτοι τῶν γραφῶν	οὕτω	λεγουσῶν ἢ καὶ ἡμῶν αὐτῶν
[6]	θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» Καὶ	οὕτω	μέγα δόγμα τὸ περὶ ταπεινοφροσύνης
[6]	Ταῦτα δὲ τὰ Ὁμήρου ἔπη	οὕτω	νοήσαντα τὸν Φερεκύδην φησὶν εἰρηκέναι
[6]	ἐν ἀρχῇ» γενόμενον οὐρανόν, καὶ	οὕτω	τὰ ἑξῆς. Ἀπεφήνατο δὲ μάλα
[6]	γραμμάτων πνεῦμα» δὲ τὴν νοητήν.	Οὕτω	τοίνυν καὶ ἐν τῷ πνεῦμα
[6]	αὐτοῦ, τὴν ἄβυσσον, καὶ ἀποκαλύπτοντος	οὕτω	τὸν πατέρα ὅστις ποτ´ ἂν
[6]	θεόν; Ὡς οὐκ ἄτοπον δὲ	οὕτω	χειρουργεῖν θεόν, οὕτως οὐδὲ τὸ
[6]	τοῦ θεοῦ· τί οὖν ἄτοπον	οὕτω	χειρουργεῖν θεόν; Ὡς οὐκ ἄτοπον
[6]	ἐστιν αὐτοῦ. Εἰ δὲ τῷ	τηλικούτῳ	υἱῷ τοῦ θεοῦ ἡνῶσθαι φάσκοντες
[6]	τὸ ἀναπεπνευκέναι τὸν θεόν. Καὶ	τούτῳ	ἀκόλουθον τὸ μὴ δύνασθαι ἀναστῆναι
[6]	τὰ τοῦ διαγράμματος ἀπὸ μέρους.	Τούτῳ	δ´ ἡμεῖς κατὰ τὸ φιλομαθὲς
[6]	εἶναι τὸν θεὸν μηδὲν ἐν	τούτῳ	διαφέρειν τῶν παρ´ Ἕλλησι Στωϊκῶν,
[6]	νομιζόμενα ἀγαθὰ τὰ δ´ ἐναντιούμενα	τούτῳ	κακά. Οὕτω γὰρ ὁ Ἰὼβ
[6]	διὰ τὴν ὑπεροχήν, τὸν δὲ	τούτῳ	κατὰ διάμετρον ἐναντίον υἱὸν τοῦ
[6]	διδάσκει καὶ ἡμᾶς τῶν ὑπὸ	τούτῳ	κολάσεων καταφρονεῖν, προαγορεύων ὡς ἄρα
[6]	πρέπον εἶναι ἐν τῷ συγγράμματι	τούτῳ	περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι. ~Ἑξῆς δὲ
[6]	ἤδη πλάσσειν ἀνθρώπους εἰδὼς καὶ	τούτῳ	περιπλάσαι σῶμα καὶ μὴ τὸ
[6]	Ἱεροσολύμοις οὔτε ἐν τῷ ὄρει	τούτῳ	προσκυνήσουσι τῷ πατρί· πνεῦμα ὁ
[6]	πατρός. Εὕρομεν δ´ ἡμεῖς ἐν	τούτῳ	τῷ διαγράμματι τὸν μείζονα κύκλον
[6]	ἦν ὁ λόγος» ἀποφαινόμεθα ὅτι	τούτῳ	τῷ λόγῳ ἐφικτός ἐστιν ὁ
[6]	θειοτέρων ψυχῶν ἐπὶ τὰ κρείττονα·	ἀναγνώτω	δὲ καὶ ἐκ τῆς Ἰωάννου
[6]	ἁλωτοί εἰσιν αὐτῇ ἢ μή,	ἀναγνώτω	τὰ γεγραμμένα Μοιραγένει τῶν Ἀπολλωνίου
[6]	ψυχῶν εἰς τὰ θεῖα θεωρίας,	ἀναγνώτω	τὰ ἐπὶ τέλει τῆς τοῦ
[6]	ὁδευσόντων ἐπὶ τὰ θεῖα μαθεῖν,	ἀναγνώτω	τοὺς ἐπιγεγραμμένους Ἀριθμοὺς Μωϋσέως καὶ
[6]	τινων πτερορρυησάντων καὶ κατακολουθησάντων τῷ	πρώτῳ	πτερορρυήσαντι ὑπέστη ἡ κακία. ~Οὐ
[6]	ἐκ δὲ ποδοῖιν ἄκμονας ἧκα	δύω,	περὶ χερσὶ δὲ δεσμὸν ἴηλα
[6]	αἰῶνι σῷ πύλην κόσμῳ ἀνοίξας,	παροδεύω	τὴν σὴν ἐλεύθερος πάλιν ἐξουσίαν·
[6]	ἀνθρωπίνη σοφία· τῷ ὄντι γὰρ	κινδυνεύω	ταύτην εἶναι σοφός. Ἃ μὲν
[6]	αὐτοῦ καὶ εἶπεν ὁ θεός·	ἀπαλείψω	τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα, ἀπὸ