Chapitre
[6]	οἷς λέγει καὶ αὐτός. Εἴποι	γὰρ	ἄν τις πρὸς τὸν Κέλσον·
[6]	τούτοις καλουμένους υἱοὺς ἀνθρώπων» Εἴποιμεν	γὰρ	ἂν πολλῷ ὡραιοτέρους φαίνεσθαι τοὺς
[6]	ὑπέχει ταύτης τῆς ἀπορίας· εἴη	γὰρ	ἂν τυχὸν ῥητὸν» καὶ τὸ
[6]	νῷ μοι γέγονεν εἰπεῖν· τάχα	γὰρ	ἂν ὧν πέρι λέγω σαφέστερον
[6]	ἀπὸ ἀμπέλου ὁ οἶνος· οὐ	γὰρ	ἀναφέρει ἡ γεῦσις τὸ ἀπὸ
[6]	μέν, ἐν ᾗ φησιν· Ἦθος	γὰρ	ἀνθρώπειον μὲν οὐκ ἔχει γνώμας,
[6]	τοῦ θεοῦ ὁ Κέλσος— ψυχικὸς	γὰρ	ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ
[6]	σῶμα αὐτὸν λέγομεν εἶναι. Πρὸς	γὰρ	ἀντιδιαστολὴν τῶν αἰσθητῶν ἔθος τῇ
[6]	μὴ βλεπόμενα» καὶ τὸ Τὰ	γὰρ	ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου
[6]	θεὸς γὰρ αὐτοῖς ἐφανέρωσε. Τὰ	γὰρ	ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου
[6]	σώματος τὸν Ἰησοῦν· οὐκ ἂν	γὰρ	ἀπειλήφει ὃ δέδωκε πνεῦμα ὁ
[6]	ἐστιν ἐν αὐτοῖς· ὁ θεὸς	γὰρ	αὐτοῖς ἐφανέρωσε. Τὰ γὰρ ἀόρατα
[6]	ὡς καλῶς λεγομένοις, ὁ θεὸς	γὰρ	αὐτοῖς» ταῦτα καὶ ὅσα καλῶς
[6]	πραγματικῶς αὐτῶν κατηγορῶν Κέλσος· ἐχρῆν	γὰρ	αὐτὸν ἢ μὴ μνημονεῦσαι τῶν
[6]	τῷ ἐπιγραφομένῳ ἀληθεῖ λόγῳ; Δέον	γὰρ	αὐτὸν πραγματικῶς στῆναι πρὸς τοὺς
[6]	θεὸν ἀλλ´ ἐν πνεύματι» Καὶ	γὰρ	αὐτὸς ἀνάλογον τῷ ἐν πνεύματι»
[6]	πολλῶν ἡμεῖς ἴσμεν ἐξακουομένου· ἔστι	γὰρ	αὐτῷ ἀρετὴ καὶ μακαριότης καὶ
[6]	τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ· μωρία	γὰρ	αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται
[6]	κατ´ ἀλήθειαν πλουσίου ὅτι Κατεσκεύασεν	γὰρ	αὑτῷ πτέρυγας ὥσπερ ἀετός, καὶ
[6]	Πῶς γνῶ τὸν θεόν; Ἕκαστος	γὰρ	αὐτῶν, ὡς ἐγχωρεῖ, ἔγνω τὸν
[6]	οἷς ἐστι καὶ τὸ Ἡ	γὰρ	ἀχρώματός τε καὶ ἀσχημάτιστος καὶ
[6]	ἀλλὰ τὰ μὴ βλεπόμενα· τὰ	γὰρ	βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ μὴ
[6]	βασιλείας προφητεύσας— ὑπὲρ τὰς τεσσαρεσκαίδεκα	γὰρ	γενεὰς πρεσβύτερος αὐτοῦ ἦν— τό·
[6]	οὐ γράμματος ἀλλὰ πνεύματος· τὸ	γὰρ	γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα
[6]	τοῦ δημιουργοῦ εἰρημένον εἶπεν· Οὐ	γὰρ	δὴ καθάπερ οἱ τοὺς λύχνους
[6]	οὐκ ἀδυνατεῖ ὁ θεός, νουθετεῖ	γὰρ	διὰ πάσης γραφῆς καὶ διὰ
[6]	λέγεται παρὰ τῷ Παύλῳ· μὲν	γὰρ	διὰ τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος
[6]	φερομένου, πῶς ἡμέραι ἦσαν; Τί	γὰρ	διαφέρει ταῦτα τοῦ Ἔτι δ´
[6]	μετὰ τῆς διηγήσεως αὐτῶν; Οὐ	γὰρ	δοκεῖ παρ´ Ἕλλησιν εἶναι ἐξαίρετα
[6]	πάντα πεποίηκεν ὁ θεός. Τίς	γὰρ	δύναται καθ´ ἕκαστον τῶν πάντων
[6]	ποιότητες οὐκ εἰσὶν ὀνομασταί. Τίς	γὰρ	δύναται ὀνόμασι διαφορὰν δοῦναι ποιότητος
[6]	τὸν νόμον διὰ Μωϋσέως» Ἡνίκα»	γὰρ	ἐὰν ἐπιστρέψωμεν πρὸς κύριον» ὁ
[6]	ὅλων θεὸς καὶ πατήρ· μετέδωκε	γὰρ	ἑαυτοῦ καὶ τῆς μεγαλειότητος τῷ
[6]	ὄντος αὐτοῦ καὶ θεοῦ· οὐ	γὰρ	ἐδυνήθη ἐπιστήσας τοῖς χρόνοις Μωϋσέως
[6]	ὁ λόγος ἔχειν δύναται; Ὥσπερ	γάρ,	εἰ καταχρηστικῶς ἀκουόντων ἡμῶν κακὰ
[6]	παλεύομεν δὲ τοὺς ἀγροικοτέρους. Οὐ	γὰρ	εἶδεν ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχῆς
[6]	ἔχει εἶδος οὐδὲ κάλλος» τὸ	γὰρ	εἶδος αὐτοῦ» τοῖς τοιούτοις ἐστὶν
[6]	καί τινος ἀμυντικῆς δυνάμεως. Ἄπειροι	γάρ	εἰσι διὰ τὸ μεθ´ ἡμῶν
[6]	ὅτι ἀπορίᾳ σεμνῶν λόγων— οὐ	γὰρ	εἶχεν αὐτοὺς οὐδὲ ἠπίστατο— εἰς
[6]	μήτ´ ἀγωνιζόμενος πρὸς αὐτάς· οὐ	γὰρ	εἶχεν οἶμαι λόγους ἀνατρέψαι δυναμένους
[6]	κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν. Τὸ	γὰρ	Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον
[6]	ἐναντία ᾀττόντων· καὶ ἐν τούτοις	γὰρ	ἐν οἷς μέν ἐστι σφόδρα
[6]	δηλούμενα ἀπὸ τῶν γεγραμμένων. Μεταμέλεια	γὰρ	ἐν τούτοις οὐκ ὠνομάσθη θεοῦ
[6]	στερράν, τὴν τετάρτην Ἑρμοῦ, τλήμονα	γὰρ	ἔργων ἁπάντων καὶ χρηματιστὴν καὶ
[6]	θεῷ ὧν ἡμεῖς ἴσμεν. Κρείττονα	γάρ	ἐστι πάντων ὧν οἶδεν οὐ
[6]	τῆς ἀναισθήτου σοφίας γένοιτο; Τί	γὰρ	ἐσφάλη ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης; Καὶ
[6]	ἀποδεδώκαμεν, ὄρος» δυναμένοις. Τοῖς μὲν	γὰρ	ἔτι κάτω τυγχάνουσι καὶ μηδέπω
[6]	ἃ ἔλεγεν, οὐκ ἀναγέγραπται. Οὐ	γὰρ	ἐφαίνετο» αὐτοῖς γραπτέα ἱκανῶς εἶναι»
[6]	τὴν διήγησιν αὐτῶν. Ὅπως ποτὲ	γὰρ	ἐχέτω ταῦτα, εἴτε ψευδῶς εἴτ´
[6]	ἐν ἑαυτῷ περιέχον. Διήκει μὲν	γὰρ	ἡ ἐπισκοπὴ καὶ ἡ πρόνοια
[6]	περὶ τῶνδε νυνὶ λέγομεν· οὐ	γὰρ	ἡ προκειμένη σύνταξις τοῦτ´ ἀπαιτεῖ.
[6]	Γογγόσυρον παρὰ Σκύθαις καλεῖσθαι; Οὐ	γὰρ	ἡγοῦμαι ὅτι μεταλαμβανόμενος εἰς ἑλλάδα
[6]	εἰς γυναικὸς γαστέρα ἐμπνεῖν; Ἐδύνατο	γὰρ	ἤδη πλάσσειν ἀνθρώπους εἰδὼς καὶ
[6]	κατὰ τοὺς τόπους ἐξετάσαι· ὅλων	γὰρ	ἡμῖν συντάξεων χρεία εἰς τὴν
[6]	ἀπὸ Πλάτωνός τι εἰληφέναι· πρεσβύτεροι	γὰρ	ἦσαν αὐτοῦ. Οὔτ´ οὖν τὴν
[6]	τὰ ἐκείνων ὡσπερεὶ ἡμετέρων. Φησὶ	γάρ·	Θαῦμα δ´ αὐτῶν οὐχ ἥκιστα
[6]	τυχούσῃ ἀλλὰ τῇ καθαρᾷ. Οὐ	γὰρ	θέμις μεμολυσμένην καρδίαν ἐνορᾶν θεῷ,
[6]	ἁμαρτημάτων καὶ τῆς κακίας. Πρέπει	γὰρ	θεῷ ἀγαθῷ μετὰ τὸ ἕκαστον
[6]	αἱ τελευταῖαι κατὰ βορρᾶν. Ὄψεται	γὰρ	θεωρήματα οὐκ εὐκαταφρόνητα ἐν τοῖς
[6]	ἅπερ οὐκ ἔγραψαν. Ὁ μὲν	γὰρ	Ἰεζεκιὴλ κεφαλίδα λαμβάνει βιβλίου» γεγραμμένην
[6]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ὑπερκόσμια· φησὶ	γάρ·	Ἵν´ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω καὶ
[6]	ἄλλον ἀντὶ τούτου ζητεῖν. Εἴτε	γὰρ	Ἰουδαίοις διαλεγόμενοι εἴτε καθ´ ἑαυτοὺς
[6]	ἡμεῖς μὲν οὐ διαβεβαιούμεθα, οὐδὲ	γὰρ	ἱστορήσαμεν τὸ τοιοῦτον· Κέλσος δ´
[6]	τοῖς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἀληθῶς	γὰρ	καὶ γραῦς ἐπὶ τῷ βαυκαλῆσαι
[6]	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ	γὰρ	καὶ περὶ τούτων ἅλις. ~Διὸ
[6]	δημιουργῶν, οὐκ ἂν ἁμάρτοι· δυνατὸν	γὰρ	καὶ τὸν ἄκρως κατειληφότα τὰ
[6]	καὶ θειοτέρας τάξεως ἔχονται· τὸ	γὰρ	κάμνειν ἐστὶ τῶν ἐν σώματι.
[6]	ἀλλὰ τῇ καθαρᾷ καρδίᾳ. Καὶ	γὰρ	κατὰ τὸν Ἰησοῦν ἡμῶν μακάριοι
[6]	ἀμφισκόμενος καὶ κόνιν ἐπαμώμενος. Ὁ	γὰρ	κατὰ τὸν προφήτην ταπεινοφρονῶν, πορευόμενος
[6]	Κέλσου εἰς ταῦτα λελεγμένα· μᾶλλον	γὰρ	Κέλσου ἡμεῖς αὐτῶν παρὰ τοῖς
[6]	ἴσως ἀνθρωπίνη σοφία· τῷ ὄντι	γὰρ	κινδυνεύω ταύτην εἶναι σοφός. Ἃ
[6]	ταῖς τῶν ἁμαρτανόντων κολάσεσιν. Αὐταῖς	γὰρ	λέξεσί φησι περὶ τῶν τοιούτων
[6]	οὐσίας μετέχει ὁ θεός· μετέχεται	γὰρ	μᾶλλον ἢ μετέχει, καὶ μετέχεται
[6]	τὴν Ἥραν λόγοις, φάσκοντος· Ἤδη	γάρ	με καὶ ἄλλοτ´ ἀλεξέμεναι μεμαῶτα
[6]	ἴσμεν, οὐ σαφηνίζει. Εἰ μὲν	γὰρ	μελῶν, σύμφαμεν αὐτῷ προσυπακούοντες ὧν
[6]	ἐν τῷ αὐτοῦ καιρῷ· τὸ	γὰρ	μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας,
[6]	οὔτ´ ἔργῳ οὔτ´ ἐπινοίᾳ. Μένων	γὰρ	ὁ αὐτὸς» διοικεῖ τὰ μεταβλητά,
[6]	τῷ λόγῳ τοῦ θεοῦ. Ἤρκει	γὰρ	ὁ εἷς λόγος, ὡς δικαιοσύνης
[6]	τὴν ἀρχὴν Σιμωνιανοὶ ἐπεβουλεύθησαν· ᾔδει	γὰρ	ὁ ἐπιβουλεύων δαίμων πονηρὸς τῇ
[6]	καὶ ὁ μονογενὴς αὐτοῦ. Δυσθεώρητος	γὰρ	ὁ θεὸς λόγος, δυσθεώρητος δὲ
[6]	ὁ θεὸς δεῦρο κατέπεμψεν. Ἀεὶ	γὰρ	ὁ θεὸς μεταδίδωσι τοῖς δυναμένοις
[6]	δ´ ἐναντιούμενα τούτῳ κακά. Οὕτω	γὰρ	ὁ Ἰὼβ λέγει πρὸς τὴν
[6]	καὶ ἐπὶ πᾶσι θεόν. Λαὸς»	γὰρ	ὁ καθήμενος ἐν σκοτίᾳ» ὁ
[6]	ἐκείνου αὐτήν, οὐδὲν θαυμαστόν. Οἴδασι	γὰρ	οἱ ἱεροὶ τῶν θείων γραμμάτων
[6]	κλῆρον ἔχοντα ἐν ἐρήμῳ· πάντες	γὰρ	οἱ τῆς τοῦ χείρονος διὰ
[6]	πρὸς ἀνάπαυσιν ἀργίας δεηθείς. Οὐδὲ	γὰρ	οἶδε, τίς ἡ μετὰ τὴν
[6]	ταῦτά γ´ ἀπάντῃ καταγέλαστα· ἐχρῆν	γὰρ	οἶμαι κολάσαι τὸν διάβολον ἀλλ´
[6]	τὴν εἰκόνα τοῦ πατρός. Οὐ	γὰρ	οἷόν τ´ ἦν εἶναι σύμμετρον,
[6]	πτερορρυήσαντι ὑπέστη ἡ κακία. ~Οὐ	γὰρ	οἷόν τ´ ἦν ὁμοίως εἶναι
[6]	ὁ θεὸς οὐκ ἐποίησε. Πῶς	γὰρ	οἷόν τ´ ἦν τὸ περὶ
[6]	τοῦ Πλάτωνος τοιαῦτ´ εἰρήκασι. Πῶς	γὰρ	οἷόν τ´ ἦν τοῦ μηδέπω
[6]	ἀνθρώπων μόνος υἱὸς θεοῦ. Οἱ	γὰρ	ὁμοίως Κέλσῳ ὑπολαβόντες τετερατεῦσθαι καὶ
[6]	ταὐτόν τις ἐρεῖ· ἀπ´ ἄλλων	γὰρ	ὁρμώμενοι Ἕλληνες πραγμάτων καὶ ἐτυμολογιῶν
[6]	τὰ παρακούσματα ὁ Κέλσος. Εἰκὸς	γὰρ	ὅτι, εἴ τι ἤκουσεν οἱασδηποτοῦν
[6]	δὲ διαστολῆς δεῖται. Εἰ μὲν	γάρ,	ὅτι οὐδὲν τῶν ἐν λέξεσι
[6]	ἢ κατάπληξιν ἢ πειθώ. Ἀμήχανον	γὰρ	ὅτῳ θεῖόν τι πλέον τῶν
[6]	πλοῦτον πάντως ψεκτόν· οὐκ ἂν	γὰρ	οὐδ´ ὁ τυχὼν ἀκρίτως τοὺς
[6]	αὐτῷ ἐστιν οὐδὲ φωνή. Ἀληθῶς	γὰρ	οὐκ ἔσται τῷ θεῷ φωνή,
[6]	κοσμογονίᾳ, πρὶν εἶναι ἡμέρας· οὐρανοῦ	γὰρ	οὔπω γεγονότος οὐδὲ γῆς πω
[6]	ἐκπεσόντος τῶν οὐρανίων λόγον. Ὁ	γὰρ	ὄφις» παρ´ ὃν ὁ παρὰ
[6]	δευτέρᾳ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῇ· Τὸ	γὰρ	παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν
[6]	οὔτε δαιμονίοις εἰσὶν ἁλωτοί. Ἀληθῶς	γὰρ	Παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν
[6]	καὶ μᾶλλον πίστευσον. Εἰς ἕκαστον	γὰρ	πειρώμεθα λέγειν καὶ πλείονα ὧν
[6]	δὲ διαστελούμεθα καὶ τὸ οὐδὲν	γὰρ	πέπονθεν ὀνόματι καταληπτόν. Ἀληθὲς δὲ
[6]	φαμεν ἀνίστασθαι, ὁποῖον ἐσπάρη. Ἀλλὰ	γὰρ	περὶ τούτων ἐν τοῖς ἀνωτέρω
[6]	περὶ τῶν νομιζομένων θεῶν. Ποία	γὰρ	πιθανότης τὸν Ἀπόλλωνα Γογγόσυρον παρὰ
[6]	ὡς οἰηθείη ἄν τις. Παρέθετο	γὰρ	πλειόνα μάλιστα Πλάτωνος ὁ Κέλσος,
[6]	οὐκ ἐγκαλοῦντες Πλάτωνί φαμεν— ὁ	γὰρ	πολὺς τῶν ἀνθρώπων κόσμος χρησίμως
[6]	φησί· Φωτίζου, φωτίζου Ἱερουσαλήμ· ἥκει	γάρ	σου τὸ φῶς, καὶ ἡ
[6]	τάχα μὲν παρακούσας τοῦ Τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα» τάχα
[6]	διαίρεσιν ἐγγινομένου τοῖς ἀξίοις. Οὐδὲ	γὰρ	σῶμα τὸ καθ´ ἡμᾶς πνεῦμα,
[6]	πρὸς τὴν γυναῖκα τό· Εἰ	γὰρ	τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς
[6]	τὸ σῶμα τοῦ Ἰώβ. Ἐῶ	γὰρ	τὰ ἀπὸ τῶν εὐαγγελίων περὶ
[6]	καὶ κτίζων κακὰ» διηγούμεθα· κτίζει	γὰρ	τὰ σωματικὰ ἢ τὰ ἐκτὸς
[6]	κατὰ τῶν ἁμαρτανόντων κολάσεως. Εἰς	γὰρ	τὰ ὑπερέκεινα αὐτῆς οὐ χρήσιμον
[6]	τέρατα καὶ δυνάμεις ψεύδους. Ὑπὲρ	γὰρ	τὰς εἰς τοὺς γόητας γινομένας
[6]	αὐτοῖς γυναῖκας ἀνέδην χρωμένους. Ὡς	γὰρ	ταῦτα λεγόμενα ἤδη καὶ ὑπὸ
[6]	θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον. Πάντα	γὰρ	ταῦτα τροπικῶς λέγεται εἰς παράστασιν
[6]	αὐτὸς υἱὸς τοῦ θεοῦ. Οὐδαμοῦ	γὰρ	τῆς οἰκουμένης Σιμωνιανοί· καίτοι γε
[6]	ἣ παρ´ αὐτοῖς ἐστιν. Ἔστι	γάρ	τι ἐν αὐτῇ σύμβολον τῶν
[6]	αὐτῶν οὐχ ἥκιστα ἐκεῖνο· ἐξηγοῦνται	γάρ	τινα μεταξὺ τῶν ὑπερουρανίων ἀνωτέρω
[6]	ἀκροατῶν καὶ ἀνδραπόδων δεόμενα· διαλήψεται	γὰρ	τίνες ἐν αὐτοῖς, καὶ τίνα
[6]	μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται» Ἵνα	γάρ	τις θέλῃ ἅπερ λέγει ὁ
[6]	εἴη τι λεχθέντων αὐτῶν· ἔστι	γάρ	τις λόγος ἀληθής, ἐναντίος τῷ
[6]	πρὸς θεὸν εὐχαῖς λέγουσι· Κἂν	γάρ	τις τέλειος ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων,
[6]	δίδωσί τι ὡς ἀπαιτήσων; Δεομένου	γὰρ	τὸ ἀπαιτεῖν, δεῖται δὲ οὐδενὸς
[6]	οὐκ ἀπὸ γεννήσεως ἦν· οὐδὲ	γὰρ	τὸ βλεπόμενον ἀπαγγέλλει καὶ τὴν
[6]	τὸ κατ´ εἰκόνα» αὐτοῦ; Εἰ	γὰρ	τὸ κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ»
[6]	ἐν τοῖς ἀνωτέρω λέλεκται· οὐ	γὰρ	τὸ σπειρόμενον ἐν φθορᾷ» καὶ
[6]	ἄνθρωπον ἐποίησεν εἰκόνα αὐτοῦ· οὐ	γὰρ	τοιόσδε ὁ θεὸς οὔτ´ ἄλλῳ
[6]	δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια. ~Ἄντικρυς	γὰρ	τοῖς ἀκούειν δυναμένοις παρίστησι τὰ
[6]	ἂν ὁ υἱὸς ἀποκαλύψῃ. Οὔτε	γὰρ	τὸν ἀγένητον καὶ πάσης γενητῆς
[6]	οἶκον τοῦ προεστηκότος ἑαυτοῦ» Ἐχρῆν	γὰρ	τὸν ἐπιστάμενον συγχρῆσθαι θεὸν εἰς
[6]	τὸν ἰδιωτισμὸν ἀποτυγχανόντων συγγνωστέον. Μᾶλλον	γὰρ	τοῦ κατὰ Πλάτωνα ταπεινοῦ καὶ
[6]	ἀφιλοσόφου μίσους πάνυ ἀγνωμονέστατον. Ἐβουλήθη	γὰρ	τοὺς ἀπείρους τῶν ἡμετέρων ἐντυχόντας
[6]	αὐτὸν φῶς τοῦ κόσμου» Ἔλαμψε»	γὰρ	τοῦτο τὸ φῶς ἐν ταῖς
[6]	Ἡράκλειτον καὶ Πλάτωνα ἀναφερομένης. Ἀνωτέρω	γὰρ	τούτων οἱ προφῆται διέστειλαν τὸ
[6]	γένος τῶν ἀνθρώπων εὐεργετήσαντα. Οὐδὲν	γὰρ	τῶν ἐν ἀνθρώποις καλῶν γεγένηται,
[6]	τοῦ πῶς ἐστι γενητά· οὐδὲ	γὰρ	ὑποβάλλει ἡ αἴσθησις αὐτῶν, κἂν
[6]	Χριστιανοῖς νοῦν ἐχόντων δίδωσιν. Οὐ	γάρ	φησί τις ἡμῶν ὅτι μετέχει
[6]	Παναθηναίων ὑπὸ πάντων θεωρούμενον. Δηλοῦται	γάρ,	φησίν, ἀπ´ αὐτοῦ ὅτι ἀμήτωρ
[6]	Τιμαίῳ τοῦ Διὸς δημηγορίαν; Τὸ	γὰρ	χαρακτηρίζον τὴν θεότητα ἡ περὶ
[6]	ἡ προκειμένη λέξις. ~Τὸ μὲν	γὰρ	χρῆσθαι προφητῶν λόγοις ἡμῶν ἐστι,
[6]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ παίγνιον. Ἐν	γὰρ	ψαλμοῖς εὕρομεν· Πάντα ἐν σοφίᾳ
[6]	γεγραμμένης Σωκράτους ἀπολογίας ταῦτα· Ἐγὼ	γάρ,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι´ οὐδὲν
[6]	προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε» Καὶ	γὰρ	ὥσπερ ἠκούσαμεν ὅτι Ἀντίχριστος ἔρχεται»
[6]	οἱ ἐν τοῖς Κριταῖς υἱοὶ	Βελίαρ	τίνος ἄλλου ἢ τούτου λέγονται
[6]	καταλύεται, ἴδοι ἂν ὅτι οὐδ´	ὄναρ	ἐφαντάσθη τὸ Μωϋσέως καὶ τῶν
[6]	νήπιος ἤκουσε πρὸς δαίμονος ὅκως	περ	παῖς πρὸς ἀνδρός. Ἐκτίθεται δὲ
[6]	τὰ περὶ τοῦ Ἰησοῦ προειρηκέναι.	Ἅπερ	ἐπεὶ πλείονά ἐστι καὶ πλείονος
[6]	Ἱερουσαλήμ, ψόφος ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων»	ἅπερ	ἐτάραξε πολλοὺς τῶν ἐντυγχανόντων τῇ
[6]	κατέδεται» Ἵνα γάρ τις θέλῃ	ἅπερ	λέγει ὁ νουθετῶν καὶ εἰσακούσας
[6]	ὡς εὐθεώρητον τὸν υἱὸν ἔπεμψεν.	Ἅπερ	μὴ νοήσας ὁ Κέλσος εἶπεν
[6]	λέγων ὡς ὑφ´ ἡμῶν διδόμενα,	ἅπερ	οὐδεὶς τῶν ἐν Χριστιανοῖς νοῦν
[6]	προφῆται ἐφρόνουν τινὰ μείζονα γραμμάτων,	ἅπερ	οὐκ ἔγραψαν. Ὁ μὲν γὰρ
[6]	ἐκκλησίας ὁ Κέλσος οὐκ ἐπίσταται,	ἅπερ	πάνυ ὀλίγοι ἠσκήκασι συνιέναι, οἱ
[6]	ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν ἀναγινωσκομένων,	ἅπερ	Χριστιανοὶ προσίενται, πῇ δὲ Χριστιανῶν
[6]	εἰρημένον εἶπεν· Οὐ γὰρ δὴ	καθάπερ	οἱ τοὺς λύχνους ἐκ γειτόνων
[6]	ἔσχηκα. Ποίαν δὲ σοφίαν ταύτην;	Ἥπερ	ἐστὶν ἴσως ἀνθρωπίνη σοφία· τῷ
[6]	τῇ καλῇ ταύτῃ φημὶ ἐγὼ	καίπερ	γέρων ὢν προσδεῖν σοφίας τῆς
[6]	τῆς Ἑκάτης. Τί δὲ μᾶλλον	εἴπερ	βαρβαρικὰ ἐβούλετο μυστήρια ἐκτίθεσθαι μετὰ
[6]	Πάλιν τε αὖ φησιν ὅτι,	εἴπερ	διὰ τὸ τέκτονα αὐτὸν γεγονέναι
[6]	λέγει ὁ Κέλσος· Ἔτι μὴν	εἴπερ	ἐβούλετο ὁ θεὸς ὥσπερ ὁ
[6]	προείρηται μὲν ὅτι πᾶσιν ἄν,	εἴπερ	ἔγκλημά ἐστι τὸ τοιοῦτον, προσάγοιτο
[6]	καὶ ἑτέρα παρὰ τὴν ἀνθρωπίνην,	εἴπερ	ἐστὶ θεία, χάριτι θεοῦ δωρουμένου
[6]	οὐκ ἔσται τῷ θεῷ φωνή,	εἴπερ	ἐστὶν ἡ φωνὴ ἀὴρ πεπληγμένος
[6]	περὶ τούτου σφάλματί φησιν ὅτι,	εἴπερ	ἔτυχεν ἐκεῖνος κατὰ κρημνοῦ ἐρριμμένος
[6]	εἰδέναι· ὅπου δὲ μᾶλλον ἐχρῆν,	εἴπερ	ἠπίστατο, τοῦτο ποιῆσαι καὶ διδάξαι,
[6]	ἐκκλησίας, οὐδὲν χωρὶς λόγου πράττοντα.	Εἴπερ	οὖν τοῦτο οὐκ εὐκαταφρόνητον ὡς
[6]	υἱοῦ θεοῦ. Φαμὲν οὖν ὅτι,	εἴπερ	τὸ προκείμενόν ἐστι τοῖς πρεσβεύουσι
[6]	ἐπιδημία τοῦ Ἰησοῦ εὐλόγως γεγένηται,	ἐπείπερ	ἐχρῆν τοῖς ἕνα θεὸν μεμαθηκόσι
[6]	παλαιῶν γραμμάτων ὠνομάσθη, καὶ μάλιστα	ἐπείπερ	καὶ Ἰουδαῖοι χρῶνται τῷ ὀνόματι.
[6]	κατὰ ψυχὴν ἀγαθῶν ἢ κακῶν·	ἐπείπερ	ὁ ἐκκλίνας μὲν ἀπὸ τῶν
[6]	τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ, ὅτι	ἐπείπερ	πνεῦμά ἐστιν ἀπὸ τοῦ θεοῦ
[6]	τοὺς ταῦτα περὶ αὐτοῦ δοξάζοντας,	ἐπείπερ	τῷ ὄφει, γνῶσιν καλοῦ καὶ
[6]	ὅλου τούσδε τινὰς τοὺς πιστεύοντας·	ἐπείπερ	ὥσπερ ψυχὴ ζῳοποιεῖ καὶ κινεῖ
[6]	καὶ ὡς ὠὰ χειρὶ συντρίψει.	Ὅπερ	δὲ παρὰ τῷ Παύλῳ λέλεκται
[6]	αὐτοσοφίᾳ καὶ αὐτοαληθείᾳ καὶ αὐτοδικαιοσύνῃ;	Ὅπερ	εἰ οὕτως ἔχει, οὐκ εἰσὶ
[6]	ὡς οὐδὲ σῶμα τὸ πῦρ,	ὅπερ	εἶναι λέγεται θεὸς ἐν τῷ·
[6]	ἀκούεσθαι τὸν τοῦ διδάσκοντος λόγον,	ὅπερ	ἐστὶ παρὰ τὴν ἔννοιαν τοῦ
[6]	προηγούμενα· θαυμάζω δὲ εἰ μὴ	ὅπερ	ἡμῖν, τοῖς φάσκουσιν ἔργα εἶναι
[6]	ἀναβιβάσῃ ἐπὶ τὸ ἰδεῖν αὐτόν,	ὅπερ	ἦν πρὶν γένηται σάρξ» ὥστε
[6]	οὕτω δὲ καὶ πύλας δικαιοσύνης»	ὅπερ	ἴσον ἐστὶ τῷ τὰς πύλας
[6]	Ἑλλήνων ἀλλ´ οὐδὲ τὰ Ἑβραίων,	ὅπερ	καὶ αἱ φιλαλήθεις μαρτυροῦσι γραφαὶ
[6]	διήγησιν τῆς κατὰ Μωϋσέα κοσμοποιΐας·	ὅπερ	κατὰ τὸ δυνατὸν ἡμῖν πρὸ
[6]	τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνὸς θεοῦ·	ὅπερ	μὴ συνέντες οἱ ἐχθροὶ θεῷ,
[6]	χρίσματι λευκῷ ἐκ ξύλου ζωῆς,	ὅπερ	οὐδ´ ἐν τοῖς ἀπὸ τῶν
[6]	ἔστιν ἐν τῷ φθαρτῷ σώματι,	ὅπερ	οὐδεὶς ἡμῶν λέγει. Εἰ δ´
[6]	τὸ σῶμα ἐν τῷ σώματι,	ὅπερ	οὐδεὶς ἡμῶν φησι. Λείπεται δὴ
[6]	τοῦ ἐν τοῖς προφήταις πνεύματος—	ὅπερ	οὐκ ἄλλο ἦν τοῦ πνεύματος
[6]	παραδέχεσθαι ὡς ἀληθευόμενον περὶ Χριστοῦ·	ὅπερ	οὐκέτι ἐπιτρέπει τὰς περὶ Ἰησοῦ
[6]	ἐᾶν δὲ τοὺς παῖδας μάχεσθαι.	Ὅπερ	οὖν εἶπεν ἐν τοῖς ἀνωτέρω,
[6]	κολληθέντας τῇ σαρκὶ καὶ γενομένους	ὅπερ	σὰρξ» ἐγένετο» σάρξ» ἵνα χωρηθῇ
[6]	συμβεβηκὸς καὶ ἐξ ἐπιγενήματος ἀγαθόν·	ὅπερ	τῷ μέν, ἵν´ οὕτως ὀνομάσω,
[6]	τοῖς περὶ διαβόλου δαίμονος ἤ—	ὅπερ	φασὶν ἀληθέστερον— ἀνθρώπου γόητος ἀντιδοξοῦντος.
[6]	ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων»	ὅπερ	φῶς ἀληθινὸν» φωτίζει πάντα ἄνθρωπον,
[6]	ὁποίους λόγος θεοῦ δημιουργήσαι ἄν.	~Διόπερ	ἐὰν ἔρηται ἡμᾶς Κέλσος, Πῶς
[6]	τῆς πρὸς τὰ λεγόμενα ἐπινεύσεως.	Διόπερ	ἐν Δευτερονομίῳ ἐμφαντικῶς εἰρῆσθαί μοι
[6]	μετέσχον καὶ τοῦ χρίσματος αὐτοῦ.	Διόπερ,	ἐπεὶ Χριστὸς κεφαλή» ἐστι τῆς
[6]	τοῦ ἀνωτέρω θεοῦ, δεδεῆσθαι καθαιρέσεως.	Διόπερ	μακρὰν χαιρέτωσαν οἱ ταῦτα λέγοντες
[6]	ἢ ἀρχῶν ἢ ἐξουσιῶν ὑπόστασιν.	~Διόπερ	μάτην λέλεκται τῷ Κέλσῳ, ὡς
[6]	καὶ διαθεῖναι ψυχὰς κατὰ ταῦτα.	Διόπερ	οἱ ἰδιῶται ὡς πρὸς φιλοσοφίαν
[6]	πίστις ἐν τῷ αὐτῷ πνεύματι.	Διόπερ	οὐ τοὺς τυχόντας εὕροις ἂν
[6]	οὐδὲν περὶ τοῦδε νυνὶ λέγω.	Διόπερ	οὐδ´ ἡμεῖς περὶ τῶνδε νυνὶ
[6]	τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα»	Διόπερ	τῶν ἐν Ἕλλησι σοφῶν καὶ
[6]	κατ´ αὐτοῦ λεγομένων ὑπὸ Κέλσου.	Διόπερ	ὡς περισσὰ καὶ μάτην ἐκκείμενα
[6]	ὅτι Κατεσκεύασεν γὰρ αὑτῷ πτέρυγας	ὥσπερ	ἀετός, καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὸν
[6]	Κέλσος, λέγων μετὰ τὰς εἰρημένας	ὥσπερ	ἀλαζόνων ἀλαζονείας ὅτι ὁ Πλάτων
[6]	τοῖς πρὸ τούτων ὅτι οὐχ	ὥσπερ	ἀπὸ μακροῦ ὕπνου διαναστὰς ὁ
[6]	ἄτοπον ὁ λόγος ἔχειν δύναται;	Ὥσπερ	γάρ, εἰ καταχρηστικῶς ἀκουόντων ἡμῶν
[6]	ὀνομάτων τῆς νοητῆς φύσεως. Καὶ	ὥσπερ,	ἐὰν λέγηται τὰ ἁμαρτήματα ξύλα
[6]	τῶν ὅλων διάταξιν τυγχάνοντα ἐπηκολούθησεν,	ὥσπερ	ἐπακολουθεῖ τοῖς προηγουμένοις τοῦ τέκτονος
[6]	μου μὴ πονηρεύεσθε» Καὶ γὰρ	ὥσπερ	ἠκούσαμεν ὅτι Ἀντίχριστος ἔρχεται» καὶ
[6]	κόσμον τὸν περίγειον ὀνομαζόμενον τόπον,	ὥσπερ	καὶ ἐν τῷ Ἦν τὸ
[6]	Νόμοις· Ὁ μὲν δὴ θεός,	ὥσπερ	καὶ ὁ παλαιὸς λόγος, ἀρχήν
[6]	ἁμαρτίας φησὶν εἶναι ὁ λόγος,	ὥσπερ	καὶ πύλας Σιὼν» ἐκ τοῦ
[6]	καὶ αἱ κατὰ ταύτας πράξεις,	ὥσπερ	κυρίως κακὰ τὰ ἐναντία τούτοις.
[6]	μὴν εἴπερ ἐβούλετο ὁ θεὸς	ὥσπερ	ὁ παρὰ τῷ κωμῳδῷ Ζεὺς
[6]	ταῖς κατὰ Χριστιανῶν κατηγορίαις. Καὶ	ὥσπερ	οὐ καθήκει τοῖς τὰ Πλάτωνος
[6]	καὶ περὶ τούτου λεκτέον, ὅτι	ὥσπερ	οὐχ ὅμοια πρόσωπα προσώποις, οὕτως
[6]	ἑβδόμῃ» φησί· Μετὰ τοῦτο μὴν	ὥσπερ	τις ἀτεχνῶς πονηρὸς χειροτέχνης ἐκκαμὼν
[6]	τούσδε τινὰς τοὺς πιστεύοντας· ἐπείπερ	ὥσπερ	ψυχὴ ζῳοποιεῖ καὶ κινεῖ τὸ
[6]	οὑτωσὶ κακοὺς καὶ γυμνάσιον τὸ	ὑπὲρ	ἀρετῆς ποιῆσαι ἐκκεῖσθαι τοῖς βουλομένοις
[6]	πορεύεσθαι ἐν μεγάλοις» καὶ θαυμασίοις»	ὑπὲρ	αὐτόν· ταπεινὸς δέ, ἐπεὶ καὶ
[6]	ἐν μεγάλοις καὶ θαυμασίοις» τοῖς	ὑπὲρ	αὐτόν, τοῖς ἀληθῶς μεγάλοις» δόγμασι
[6]	καὶ τέρατα καὶ δυνάμεις ψεύδους.	Ὑπὲρ	γὰρ τὰς εἰς τοὺς γόητας
[6]	ἐν μεγάλοις οὐδὲ ἐν θαυμασίοις	ὑπὲρ	ἐμέ, εἰ μὴ ἐταπεινοφρόνουν. Ἅμα
[6]	Εἶτα πάλιν ἑαυτῷ ἐπιφέρει τὰ	ὑπὲρ	Μαρκίωνος καὶ τὰ κατ´ αὐτοῦ
[6]	γενεῶν τῆς Κύρου βασιλείας προφητεύσας—	ὑπὲρ	τὰς τεσσαρεσκαίδεκα γὰρ γενεὰς πρεσβύτερος
[6]	οὕτως· Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί,	ὑπὲρ	τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἡμῶν
[6]	τὸν λόγον μέγιστον ποιῆσαι καὶ	ὑπὲρ	τὸ σύμμετρον τὸν ἕκτον τόμον.
[6]	τοῖς ἀπὸ τοῦ διαγράμματος ἐβουλήθη	ὑπὲρ	τοῦ αὐξῆσαι τὰς καθ´ ἡμῶν
[6]	ἐκκεῖσθαι τοῖς βουλομένοις νομίμως» ἀθλεῖν	ὑπὲρ	τοῦ αὐτὴν ἀναλαβεῖν· ἵν´ ὡς
[6]	μεγέθους ἀναγκαζόμενοι τοῦ βιβλίου οὔτε	ὑπὲρ	τοῦ μὴ διακόψαι τὸν λόγον
[6]	τῆς οἰκουμένης Σιμωνιανοί· καίτοι γε	ὑπὲρ	τοῦ πλείονας ὑπαγαγέσθαι ὁ Σίμων
[6]	ἀγαλλιάσεως» Ἀλλ´ ἐκεῖνος μὲν οὖν	ὑπὲρ	τοὺς μετόχους» αὐτοῦ ἀγαπήσας δικαιοσύνην
[6]	ἢ ἀγχόνῃ πεπνιγμένος, ἦν ἂν	ὑπὲρ	τοὺς οὐρανοὺς ἀναπεπλασμένος κρημνὸς ζωῆς
[6]	λιθοξόος ἢ σιδηρεύς, ἦν ἂν	ὑπὲρ	τοὺς οὐρανοὺς κρημνὸς ζωῆς ἢ
[6]	λόγῳ ζῶντι· ἡ χάρις συνέστω,	πάτερ,	συνέστω. Εἶθ´ ἑξῆς τὸν Σαβαώθ,
[6]	σῶμα· ἡ χάρις συνέστω μοι,	πάτερ,	συνέστω. Ἑξῆς δὲ αὐτῷ τὸν
[6]	ἀθώου· ἡ χάρις συνέστω μοι,	πάτερ,	συνέστω. ~Ἐπὶ ταῦτα δὲ ἡμᾶς
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, ναὶ	πάτερ,	συνέστω. Καί φασι τῆς ὀγδοάδος
[6]	κόσμου· ἡ χάρις συνέστω μοι,	πάτερ,	συνέστω. Μετὰ δ´ αὐτὸν τὸν
[6]	ἐξουσιῶν· ἡ χάρις συνέστω μοι,	πάτερ,	συνέστω. Τελευταῖον δὲ τὸν Ὡραῖον
[6]	ἡ χάρις συνέστω μοι, ναὶ	πάτερ,	συνέστω. Φασὶ δὲ τῷ λεοντοειδεῖ
[6]	φωνή, εἴπερ ἐστὶν ἡ φωνὴ	ἀὴρ	πεπληγμένος ἢ πληγὴ ἀέρος ἢ
[6]	ᾧ συνηκολουθηκέναι λέγεται καὶ ὁ	ἀνήρ.	Καὶ ὁ ἐν τῇ Μωϋσέως
[6]	θεῖον δὲ ἔχει» ἑτέραν δέ·	Ἀνὴρ	νήπιος ἤκουσε πρὸς δαίμονος ὅκως
[6]	ἔτι δὲ καὶ ὅτι πᾶς	ἀνήρ,	οὗ Χριστός ἐστι κεφαλή» εἰκὼν
[6]	πρῶτος καὶ ἐπὶ πᾶσι θεὸς	πατήρ	ἐστιν αὐτοῦ. Εἰ δὲ τῷ
[6]	δ´ ἐπαγγέλλεται τῶν ἀλλοτρίων εἶναι	πατήρ;	Καὶ ἐπιφέρει γε αὐτοῖς οἱονεὶ
[6]	αὐτοὶ λέγουσι, σκυβάλων ἐπιθυμῶν εἶναι	πατήρ	καὶ ὅν γε ἐξέπεμψεν αὐτοὺς
[6]	θεῶν, ὧν ἐγὼ δημιουργὸς καὶ	πατήρ»	καὶ τὰ ἑξῆς. Ἀλλ´ εἰ
[6]	ὧν ἐπὶ τῆς διαμέτρου ἐπεγέγραπτο	πατὴρ	καὶ υἱός» καὶ μεταξὺ τοῦ
[6]	ὁ τῶν ὅλων θεὸς καὶ	πατήρ·	μετέδωκε γὰρ ἑαυτοῦ καὶ τῆς
[6]	γίνεταί τις τέλειος» ὡς ὁ	πατὴρ	ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστι» καὶ
[6]	τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ	πατήρ,	οὐδὲ τὸν πατέρα εἰ μὴ
[6]	δύναται ὡς ὁ γεννήσας αὐτὸν	πατήρ,	οὔτε τὸν πατέρα ὡς ὁ
[6]	περιβόλαιον αὐτοῦ. Ἀλλὰ καὶ ὁ	σωτὴρ	ἡμῶν καὶ κύριος λόγος τοῦ
[6]	ἐχόντων πνεῦμα θεοῦ» Καὶ ὁ	σωτὴρ	ἡμῶν οὐ μετέχει μὲν δικαιοσύνης,
[6]	τό· Κύριος φωτισμός μου καὶ	σωτήρ	μου, τίνα φοβηθήσομαι» καί· Λύχνος
[6]	ὑπὸ τοῦ νόμου, εἶπεν ὁ	σωτὴρ	πρὸς τὴν Σαμαρεῖτιν· Ὅτι ἔρχεται
[6]	Ἰεζεκιὴλ ὡς περὶ Φαραὼ» ἢ	Ναβουχοδονόσορ»	ἢ ἄρχοντος Τύρου» ἢ τὰ
[6]	οὐκ ἴσμεν ἐκπυρουμένην οὐδ´ εἰς	πῦρ	ἀναλυομένην τὴν ἀνθρώπου ψυχὴν ἢ
[6]	λεγόντων ἡμῶν ὅτι ὁ θεὸς	πῦρ»	ἐστι καταναλίσκον» ἔλεγεν ὅτι οὐδεμία
[6]	ἐν τῷ· Ὁ θεὸς ἡμῶν	πῦρ	καταναλίσκον. Πάντα γὰρ ταῦτα τροπικῶς
[6]	κἂν λέγηται ὁ θεὸς εἶναι	πῦρ	καταναλίσκον» τὰ ξύλα» καὶ τὸν
[6]	πνεῦμα, ὡς οὐδὲ σῶμα τὸ	πῦρ,	ὅπερ εἶναι λέγεται θεὸς ἐν
[6]	νοήσομεν. Ὡς δ´ ἐὰν λέγηται	πῦρ»	οὐ σῶμα νοοῦμεν αὐτόν, οὕτως
[6]	οὐχ ὁρῶν πῶς λέγομεν εἶναι	πῦρ»	τὸν θεὸν ἡμῶν, καὶ τίνων
[6]	τὸ Ἰδοὺ κύριος εἰσπορεύεται ὡς	πῦρ	χωνευτηρίου καὶ ὡς ποία πλυνόντων·
[6]	αὐτῆς σκότος, τί τε τὸ	ὕδωρ	καὶ τὸ ἐπιφερόμενον αὐτῷ πνεῦμα
[6]	οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν, καὶ τὸ	ὕδωρ	τὸ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν· αἰνεσάτωσαν
[6]	γάρ, φησίν, ἀπ´ αὐτοῦ ὅτι	ἀμήτωρ	τις καὶ ἄχραντος δαίμων ἐπικρατεῖ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/10/2008