Chapitre
[6]	ὅμοια τοῖς περὶ διαβόλου δαίμονος	ἤ—	ὅπερ φασὶν ἀληθέστερον— ἀνθρώπου γόητος
[6]	πότερον καὶ ἐν τούτοις ψεύδεται,	ἤ	τι παρά τινων ξένων καὶ
[6]	κροκοδείλους ἢ αἶγας ἢ ἀσπίδας	ἤ	τι τῶν ζῴων· νῦν δὲ
[6]	δὴ οὖν μᾶλλον ταῦτ´ ἐξέθετο	ἤ	τι τῶν λοιπῶν μυστηρίων μετὰ
[6]	καὶ βωμολοχεῖ οἰόμενος μίμους γράφειν	ἤ	τινα σκώμματα, οὐχ ὁρῶν ὅτι
[6]	οὖν Χριστιανὸς ἀποκρίνεται τῷ Κέλσῳ	ἤ	τινι τῶν κατηγορούντων τοῦ θείου
[6]	νομίζουσι πηροῦσθαι ὑπὸ τῶν Κέλσου	ἤ	τινος ἀλλοτρίου θεοσεβείας λόγων· οἱ
[6]	θεοῦ τροπικῶς λεγομένου ἢ ὀργῆς	ἤ	τινος τῶν παραπλησίων. Ἀλλ´ οὐδ´
[6]	αἴσθησις ἡμῖν ὑποβάλλει, πότερον γενητὰ	ἢ	ἀγένητά ἐστιν. Αἱρέσεις γοῦν καὶ
[6]	ἐρριμμένος ἢ εἰς βάραθρον ἐωσμένος	ἢ	ἀγχόνῃ πεπνιγμένος ἢ σκυτοτόμος ἢ
[6]	ἐρριμμένος ἢ εἰς βάραθρον ἐωσμένος	ἢ	ἀγχόνῃ πεπνιγμένος, ἦν ἂν ὑπὲρ
[6]	δὲ ταύρους καὶ ἄλλους δράκοντας	ἢ	ἀετοὺς ἢ ἄρκους ἢ κύνας.
[6]	ἀλλ´ ἢ πιθήκους ἢ κροκοδείλους	ἢ	αἶγας ἢ ἀσπίδας ἤ τι
[6]	Πέρσαι ἀπ´ ἄλλων δὲ Ἰνδοὶ	ἢ	Αἰθίοπες ἢ Λίβυες, ἢ ὅπως
[6]	μὲν κακὰ ὁ θεὸς ἐποίει;	Ἢ	ἀκούσαντά τινος ἰδιωτικώτερον πρεσβεύοντος περὶ
[6]	ἢ κατὰ μέγεθος ἢ φωνὴν	ἢ	ἀλκὴν ἢ κατάπληξιν ἢ πειθὼ
[6]	ἢ κατὰ μέγεθος ἢ κάλλος	ἢ	ἀλκὴν ἢ φωνὴν ἢ κατάπληξιν
[6]	ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς»	ἢ	ἄλλο τι τῶν περὶ τῆς
[6]	οὐδὲ τοῖς ἀπαιδευτοτάτοις ἢ ἀνδραπόδοις	ἢ	ἀμαθεστάτοις διέξεισί τις τὰ περὶ
[6]	χριστιανισμῷ προσεχόντων, οὐδὲ τοῖς ἀπαιδευτοτάτοις	ἢ	ἀνδραπόδοις ἢ ἀμαθεστάτοις διέξεισί τις
[6]	μὴ ἀνεγνωκέναι αὐτὸν τὴν προφητείαν	ἢ	ἀνεγνωκότα περιεσπᾶσθαι ὑπὸ τῶν παρερμηνευόντων
[6]	φάσκων αὐτὸς καινόν τι εὑρίσκειν	ἢ	ἀπ´ οὐρανοῦ παρὼν ἀγγέλλειν, ἀλλ´
[6]	πρόχειρον· πίστευσον, εἰ σωθῆναι θέλεις,	ἢ	ἄπιθι καὶ τὰ ἑξῆς· νυνὶ
[6]	πρόχειρον· πίστευσον, εἰ σωθῆναι θέλεις,	ἢ	ἄπιθι· τί ποιήσουσιν οἱ ἀληθῶς
[6]	καθαρμοὺς ἐδίδαξαν ἢ λυτηρίους ᾠδὰς	ἢ	ἀποπομπίμους φωνὰς ἢ κτύπους ἢ
[6]	κτύπους ἢ δαιμονίους σχηματισμούς, ἐσθήτων	ἢ	ἀριθμῶν ἢ λίθων ἢ φυτῶν
[6]	καὶ ἄλλους δράκοντας ἢ ἀετοὺς	ἢ	ἄρκους ἢ κύνας. Εὕρομεν δὲ
[6]	ὡς περὶ Φαραὼ» ἢ Ναβουχοδονόσορ»	ἢ	ἄρχοντος Τύρου» ἢ τὰ ἀπὸ
[6]	ἀγγέλων ἢ θρόνων ἢ κυριοτήτων	ἢ	ἀρχῶν ἢ ἐξουσιῶν ὑπόστασιν. ~Διόπερ
[6]	πιθήκους ἢ κροκοδείλους ἢ αἶγας	ἢ	ἀσπίδας ἤ τι τῶν ζῴων·
[6]	ὑπὲρ τοὺς οὐρανοὺς κρημνὸς ζωῆς	ἢ	βάραθρον ἀναστάσεως ἢ σχοινίον ἀθανασίας
[6]	τοὺς οὐρανοὺς ἀναπεπλασμένος κρημνὸς ζωῆς	ἢ	βάραθρον ἀναστάσεως ἢ σχοινίον ἀθανασίας.
[6]	δ´ οὐκ οἶδα οὐρανὸν λελεγμένον	ἢ	γῆν σφαζομένην μαχαίρᾳ καὶ πολλοὺς
[6]	ἢ ἀποπομπίμους φωνὰς ἢ κτύπους	ἢ	δαιμονίους σχηματισμούς, ἐσθήτων ἢ ἀριθμῶν
[6]	τε καὶ ἀναγκαίας ἐπιμελεῖσθαι μειζόνως	ἢ	δεῖ. ~Οὐκοῦν κατὰ ταῦτα ἡ
[6]	ὀρτύγων, καὶ τῶν πατέρων θεομαχίας·	ἢ	διὰ γῆρας ἀχρήστους αὐτοὺς ὄντας
[6]	παραστῆσαι μὴ ταὐτὸν εἶναι Σαβαὼθ	ἢ	Δία, ὅτε καὶ περὶ τῶν
[6]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι´ οὐδὲν ἄλλο	ἢ	διὰ σοφίαν τοῦτο τὸ ὄνομα
[6]	Ἰησοῦν ἢ σωτῆρα ἢ θεὸν	ἢ	διδάσκαλον ἢ υἱὸν θεοῦ. ~Εἰ
[6]	ἣν ἔμελλε πληροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ»	Ἢ	ἐὰν μὲν προφήτης λέγῃ· Εἴδομεν
[6]	ἀὴρ πεπληγμένος ἢ πληγὴ ἀέρος	ἢ	εἶδος ἀέρος ἢ ὅ τι
[6]	ἔτυχεν ἐκεῖνος κατὰ κρημνοῦ ἐρριμμένος	ἢ	εἰς βάραθρον ἐωσμένος ἢ ἀγχόνῃ
[6]	ἔτυχεν ἐκεῖνος ἀπὸ κρημνοῦ ἐρριμμένος	ἢ	εἰς βάραθρον ἐωσμένος ἢ ἀγχόνῃ
[6]	θρόνων ἢ κυριοτήτων ἢ ἀρχῶν	ἢ	ἐξουσιῶν ὑπόστασιν. ~Διόπερ μάτην λέλεκται
[6]	σταυρῷ ἐνηλώθη ὁ διδάσκαλος ἡμῶν	ἢ	ἐπεὶ τέκτων ἦν τὴν τέχνην,
[6]	ἐπὶ τὰ πετεινὰ ἢ τετράποδα	ἢ	ἑρπετά. Ἵνα δὲ καὶ δοκῶσί
[6]	θεὸν οὐχ ὡς θεὸν ἐδόξασαν	ἢ	ηὐχαρίστησαν, ἀλλ´ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς
[6]	εὕρομεν ὅτι οὗτος καλεῖται Ὀνοὴλ	ἢ	Θαρθαραώθ, ὀνοειδής τις τυγχάνων. Ἔδοξε
[6]	οὐδαμῶς ἐπιγραφομένων Ἰησοῦν ἢ σωτῆρα	ἢ	θεὸν ἢ διδάσκαλον ἢ υἱὸν
[6]	ἀνθρώπου ψυχὴν ἢ τὴν ἀγγέλων	ἢ	θρόνων ἢ κυριοτήτων ἢ ἀρχῶν
[6]	τῶν ἑβραϊκῶν γραφῶν τὸν Ἰαὼ	ἢ	Ἰὰ παρ´ Ἑβραίοις ὀνομαζόμενον καὶ
[6]	εἴρηνται οὐρανοί· οὔτ´ ἀπὸ Περσῶν	ἢ	Καβείρων λαβόντες ἡμῶν οἱ προφῆται
[6]	ἑαυτοῦ λόγον καὶ αὐτῷ λόγῳ,	ἢ	καὶ αὐτός ἐστιν οὐσία, πλὴν
[6]	ἔτι ὄντων ἀλλὰ πάντῃ ἐκλελοιπότων	ἢ	καὶ εἰς ὀλίγους καὶ εὐαριθμήτους
[6]	ἣν οὐκ ἀναγκαῖον ἡμᾶς ἀπαντᾶν	ἢ	καὶ ἐλέγχειν. Εἶτα πάλιν ἑαυτῷ
[6]	ἤτοι τῶν γραφῶν οὕτω λεγουσῶν	ἢ	καὶ ἡμῶν αὐτῶν οὕτως διηγουμένων
[6]	Κομάνοις Ἀρτέμιδος ἢ τὰ Θρᾳκῶν	ἢ	καὶ τὰ Ῥωμαίων αὐτῶν, τελούντων
[6]	περὶ τῶν κατὰ ψυχὴν ἀγαθῶν	ἢ	κακῶν· ἐπείπερ ὁ ἐκκλίνας μὲν
[6]	περὶ τῶν σωματικῶν λέγεται ἀγαθῶν	ἢ	κακῶν, οὕτως ὀνομαζομένων παρά τισιν,
[6]	λοιπῶν ἐχρῆν ἢ κατὰ μέγεθος	ἢ	κάλλος ἢ ἀλκὴν ἢ φωνὴν
[6]	τίς μᾶλλον τῆς Ἰησοῦ ψυχῆς	ἢ	κἂν παραπλησίως κεκόλληται τῷ κυρίῳ,
[6]	παραλλάττειν αὐτὸ τῶν λοιπῶν ἐχρῆν	ἢ	κατὰ μέγεθος ἢ κάλλος ἢ
[6]	παραλλάττειν αὐτὸ τῶν λοιπῶν ἐχρῆν	ἢ	κατὰ μέγεθος ἢ φωνὴν ἢ
[6]	δὲ ἐπὶ τὰ κατὰ λίβα	ἢ	κατὰ νότον, καὶ τίνες αἱ
[6]	ἢ μὴ μνημονεῦσαι τῶν τοιούτων	ἢ	κατὰ τὸ δοκοῦν αὐτῷ φιλάνθρωπον
[6]	κάλλος ἢ ἀλκὴν ἢ φωνὴν	ἢ	κατάπληξιν ἢ πειθώ. Ἀμήχανον γὰρ
[6]	μέγεθος ἢ φωνὴν ἢ ἀλκὴν	ἢ	κατάπληξιν ἢ πειθὼ πῶς οὐχ
[6]	δὲ τοὺς ὑπὸ τούτου κατεγνωσμένους	ἢ	κατηραμένους, ὥς φατε, ψυχαγωγεῖ καὶ
[6]	ἰατρῶν τοῖς θεραπείας ἕνεκεν τεμνομένοις	ἢ	καυτηριαζομένοις, λέγομεν τὸν πατέρα κακοποιεῖν
[6]	θεοῦ, κἂν ᾖ δεδεμένος ἀτιμότατα	ἢ	κεκολασμένος αἴσχιστα, κἂν χθὲς καὶ
[6]	δὲ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ πιθήκους	ἢ	κροκοδείλους ἢ αἶγας ἢ ἀσπίδας
[6]	λυτηρίους ᾠδὰς ἢ ἀποπομπίμους φωνὰς	ἢ	κτύπους ἢ δαιμονίους σχηματισμούς, ἐσθήτων
[6]	δράκοντας ἢ ἀετοὺς ἢ ἄρκους	ἢ	κύνας. Εὕρομεν δὲ ἐν ᾧ
[6]	ἢ τὴν ἀγγέλων ἢ θρόνων	ἢ	κυριοτήτων ἢ ἀρχῶν ἢ ἐξουσιῶν
[6]	ἄλλων δὲ Ἰνδοὶ ἢ Αἰθίοπες	ἢ	Λίβυες, ἢ ὅπως φίλον ἑκάστοις
[6]	ἢ ἀγχόνῃ πεπνιγμένος ἢ σκυτοτόμος	ἢ	λιθοξόος ἢ σιδηρεύς, ἦν ἂν
[6]	βάραθρον ἀναστάσεως ἢ σχοινίον ἀθανασίας	ἢ	λίθος μακάριος ἢ σίδηρος ἀγάπης
[6]	δαιμονίους σχηματισμούς, ἐσθήτων ἢ ἀριθμῶν	ἢ	λίθων ἢ φυτῶν ἢ ῥιζῶν
[6]	δεῖ καταριθμεῖν ὅσοι καθαρμοὺς ἐδίδαξαν	ἢ	λυτηρίους ᾠδὰς ἢ ἀποπομπίμους φωνὰς
[6]	Τί οὖν εἴη ἂν ἠλιθιώτερον	ἢ	μανικώτερον οὐ μόνον τῶν ἀπὸ
[6]	λέγοντάς φησι· Τί ἂν ἠλιθιώτερον	ἢ	μανικώτερον ταύτης τῆς ἀναισθήτου σοφίας
[6]	ὁ θεός· μετέχεται γὰρ μᾶλλον	ἢ	μετέχει, καὶ μετέχεται ὑπὸ τῶν
[6]	Ἰησοῦ, κἂν ὅτι σοφός τις	ἢ	μέτριος τὰ ἤθη ἄνθρωπός τις
[6]	πότερον ὁ θεὸς αὐτὰ πεποίηκεν	ἢ	μή, ἀλλ´ ἐκ παρακολουθήσεως γεγένηται
[6]	καὶ φιλόσοφοι ἁλωτοί εἰσιν αὐτῇ	ἢ	μή, ἀναγνώτω τὰ γεγραμμένα Μοιραγένει
[6]	χαρακτηρίζεται, καὶ ὅτι ἐν τῇ	ἢ	μὴ ἐσχηκυίᾳ ἢ μηκέτι ἐχούσῃ
[6]	ἔγραψε καὶ θειότερον ὧν κατέλιπεν	ἢ	μή, καταλιπόντες ἑκάστῳ ἐξετάζειν κατὰ
[6]	κατηγορῶν Κέλσος· ἐχρῆν γὰρ αὐτὸν	ἢ	μὴ μνημονεῦσαι τῶν τοιούτων ἢ
[6]	ἐν τῇ ἢ μὴ ἐσχηκυίᾳ	ἢ	μηκέτι ἐχούσῃ ψυχῇ τὸν παλαιὸν
[6]	καὶ τὸν Ἰουδαίων θεὸν ὑπεραναβαίνουσιν	ἢ	μόνον ὃν ὀμνύουσιν οὐρανόν. Περὶ
[6]	τοῦ Ἰεζεκιὴλ ὡς περὶ Φαραὼ»	ἢ	Ναβουχοδονόσορ» ἢ ἄρχοντος Τύρου» ἢ
[6]	τὴν ἐτυμολογίαν παρίστησι τοῦ Ἀπόλλωνος,	ἢ	ὁ Ἀπόλλων εἰς τὴν Σκυθῶν
[6]	δύναται τὴν τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴν	ἢ	ὁ θεὸς λόγος; Ὅστις ἐν
[6]	Ἐξόδῳ ὀλεθρευτὴς τίς ἄλλος εἴη	ἢ	ὁ τοῦ ὀλέθρου τοῖς πειθομένοις
[6]	πληγὴ ἀέρος ἢ εἶδος ἀέρος	ἢ	ὅ τι δήποτε ὁρίζονται εἶναι
[6]	οὐδὲν ἂν κατηγοροῖντο οἱ τύπτοντες	ἢ	οἱ τέμνοντες· οὕτως, εἰ ὁ
[6]	αὐτῷ ταῦτα πτωχῶν καὶ πλουσίων,	ἢ	οἶδέ τινα πτωχείαν πάντως μακαριζομένην
[6]	μέρους καταργηθήσεται» ~Ἑπτὰ δὲ οὐρανοὺς	ἢ	ὅλως περιωρισμένον ἀριθμὸν αὐτῶν αἱ
[6]	πρόσωπον, καὶ ὀνομάζεσθαι αὐτὸν Θαφαβαὼθ	ἢ	Ὀνοήλ· ἡμεῖς δ´ ἐν τῷ
[6]	Ἰνδοὶ ἢ Αἰθίοπες ἢ Λίβυες,	ἢ	ὅπως φίλον ἑκάστοις ὀνομάζειν, μὴ
[6]	καὶ ὕπνου θεοῦ τροπικῶς λεγομένου	ἢ	ὀργῆς ἤ τινος τῶν παραπλησίων.
[6]	Κέλσος οὐκ ἠθέλησε τὰς δημηγορίας	ἢ	οὐκ ἐδυνήθη ἐκθέσθαι, ἃς καθ´
[6]	νοουμένου τοῦ θεοῦ τοῖς ἡμαρτηκόσιν,	ἢ	οὕτως ἀκουστέον τῶν τοιούτων ὡς
[6]	ὀνομάσω, ὑποπτώσεως πρὸς τὸν πείθοντα	ἢ	παραδοχῆς τῶν λεγομένων ὑπὸ τοῦ
[6]	ἀλκὴν ἢ φωνὴν ἢ κατάπληξιν	ἢ	πειθώ. Ἀμήχανον γὰρ ὅτῳ θεῖόν
[6]	φωνὴν ἢ ἀλκὴν ἢ κατάπληξιν	ἢ	πειθὼ πῶς οὐχ ἑώρα τὸ
[6]	ἱερῶν ἔνδον δὲ οὐδὲν ἀλλ´	ἢ	πιθήκους ἢ κροκοδείλους ἢ αἶγας
[6]	ἐστὶν ἡ φωνὴ ἀὴρ πεπληγμένος	ἢ	πληγὴ ἀέρος ἢ εἶδος ἀέρος
[6]	κάμηλον διὰ τρήματος ῥαφίδος εἰσελθεῖν	ἢ	πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ
[6]	κάμηλον εἰσελθεῖν διὰ τρήματος ῥαφίδος	ἢ	πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ
[6]	ἐλαχίστων καταβαίνων οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν	ἢ	πνεῦμα σωματικόν· κατὰ δὲ ἡμᾶς
[6]	καὶ φθείρει τὰ ἴδια ἔκγονα;	Ἢ	ποῖ ποτε ὑπεξάγει τοῦ κόσμου
[6]	ἀριθμῶν ἢ λίθων ἢ φυτῶν	ἢ	ῥιζῶν καὶ ὅλως παντοδαπῶν χρημάτων
[6]	ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον θεὸν	ἢ	σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν
[6]	πεπνιγμένος ἢ σκυτοτόμος ἢ λιθοξόος	ἢ	σιδηρεύς, ἦν ἂν ὑπὲρ τοὺς
[6]	σχοινίον ἀθανασίας ἢ λίθος μακάριος	ἢ	σίδηρος ἀγάπης ἢ σκῦτος ἅγιον.
[6]	λίθος μακάριος ἢ σίδηρος ἀγάπης	ἢ	σκῦτος ἅγιον. Ἢ τίς γραῦς,
[6]	βάραθρον ἐωσμένος ἢ ἀγχόνῃ πεπνιγμένος	ἢ	σκυτοτόμος ἢ λιθοξόος ἢ σιδηρεύς,
[6]	κρημνὸς ζωῆς ἢ βάραθρον ἀναστάσεως	ἢ	σχοινίον ἀθανασίας ἢ λίθος μακάριος
[6]	κρημνὸς ζωῆς ἢ βάραθρον ἀναστάσεως	ἢ	σχοινίον ἀθανασίας. Πάλιν τε αὖ
[6]	σωτηρίας καὶ οὐδαμῶς ἐπιγραφομένων Ἰησοῦν	ἢ	σωτῆρα ἢ θεὸν ἢ διδάσκαλον
[6]	ἢ Ναβουχοδονόσορ» ἢ ἄρχοντος Τύρου»	ἢ	τὰ ἀπὸ τοῦ Ἡσαΐου, ἐν
[6]	διηγούμεθα· κτίζει γὰρ τὰ σωματικὰ	ἢ	τὰ ἐκτὸς κακά, καθαίρων καὶ
[6]	περὶ τῆς ἐν Κομάνοις Ἀρτέμιδος	ἢ	τὰ Θρᾳκῶν ἢ καὶ τὰ
[6]	Αἰγυπτίων, ἐν οἷς πολλοὶ σεμνύνονται,	ἢ	τὰ Καππαδοκῶν περὶ τῆς ἐν
[6]	τοῦ Μίθρου παρὰ τὰ Ἐλευσίνια	ἢ	τὰ παραδιδόμενα τοῖς ἐν Αἰγίνῃ
[6]	γερῶν τοὺς κατ´ ἀρετὴν βιώσαντας	ἢ	τὰς κατ´ ἀρετὴν πράξεις ποιήσαντας,
[6]	μετ´ Αἰγυπτίων ἐπὶ τὰ πετεινὰ	ἢ	τετράποδα ἢ ἑρπετά. Ἵνα δὲ
[6]	πῦρ ἀναλυομένην τὴν ἀνθρώπου ψυχὴν	ἢ	τὴν ἀγγέλων ἢ θρόνων ἢ
[6]	τις ἀπήγγελλεν ἀπὸ τῆς γεύσεως	ἢ	τῆς ὄψεως, ὅτι μὴ ἀπὸ
[6]	σίδηρος ἀγάπης ἢ σκῦτος ἅγιον.	Ἢ	τίς γραῦς, ἐπὶ τῷ βαυκαλῆσαι
[6]	γενέσθω τόδε καὶ ἕτερον τόδε	ἢ	τόδε, καὶ μιᾷ μὲν ἡμέρᾳ
[6]	γενέσθω τόδε καὶ ἕτερον τόδε	ἢ	τόδε, ὅτε παρετιθέμεθα τὸ Αὐτὸς
[6]	λόγος, γενόμενος τοῖς ζητοῦσιν αὐτὸν	ἢ	τοῖς ἐπιφαινόμενον αὐτὸν παραδεχομένοις, γνωρίσαι
[6]	ἂν ἡμῖν ἐν τῷ βίῳ	ἢ	τοῖς τε ἀνθρώποις μέγα ὄφελος
[6]	ὡς φῄς, τυπώδους ἀλληγορίας λαμβάνεις	ἢ	τὸν Ἰουδαίων νόμον, ἐπαινεῖς δὲ
[6]	φήσωμεν τοὺς ὀφθαλμοὺς ταῦτα πάσχειν	ἢ	τοῦ ὑπὸ τῆς περὶ θεοῦ
[6]	τοῖς υἱοῖς ἢ τοὺς παιδαγωγοὺς	ἢ	τοὺς διδασκάλους ἢ τοὺς ἰατρούς,
[6]	τοὺς παιδαγωγοὺς ἢ τοὺς διδασκάλους	ἢ	τοὺς ἰατρούς, οὐδὲν ἂν κατηγοροῖντο
[6]	τὸν πατέρα κακοποιεῖν τοῖς υἱοῖς	ἢ	τοὺς παιδαγωγοὺς ἢ τοὺς διδασκάλους
[6]	Κριταῖς υἱοὶ Βελίαρ τίνος ἄλλου	ἢ	τούτου λέγονται εἶναι υἱοὶ διὰ
[6]	ἔστω καταχρηστικῶς λέγεσθαι τὸ χειρουργεῖν	ἢ	τροπικῶς, ἵνα διηγησώμεθα καὶ τὸ
[6]	τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ Ἰσαὰκ	ἢ	τῷ Ἰακώβ. Τίς δὲ ὢν
[6]	θεὸς φέρ´ εἰπεῖν τῷ Ἀβραὰμ	ἢ	τῷ Ἰσαὰκ ἢ τῷ Ἰακώβ.
[6]	ἐν σώματι. Ζητήσεις δέ, πότερον	ἢ	τῶν ἐν οἱῳποτοῦν σώματι ἢ
[6]	λόγων τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ	ἢ	τῶν ἐν τοῖς προφήταις τοῦ
[6]	ἢ τῶν ἐν οἱῳποτοῦν σώματι	ἢ	τῶν ἐν τῷ γηΐνῳ καὶ
[6]	σωτῆρα ἢ θεὸν ἢ διδάσκαλον	ἢ	υἱὸν θεοῦ. ~Εἰ δέ τις
[6]	ἐπαγγελίας τῆς ὡς ἀπὸ θεοῦ	ἢ	υἱοῦ θεοῦ. Φαμὲν οὖν ὅτι,
[6]	πατέρων καὶ διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν,	ἢ	ὑπὸ ἰατρῶν τοῖς θεραπείας ἕνεκεν
[6]	τῆς φυλῆς Βενιαμὶν τὴν Γέενναν	ἢ	Φάραγγα Ἐννὸμ κατειλεγμένην, οὗ ἦν
[6]	σου αἰτεῖ παρὰ σοῦ ἀλλ´	ἢ	φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεόν σου
[6]	ἐσθήτων ἢ ἀριθμῶν ἢ λίθων	ἢ	φυτῶν ἢ ῥιζῶν καὶ ὅλως
[6]	λοιπῶν ἐχρῆν ἢ κατὰ μέγεθος	ἢ	φωνὴν ἢ ἀλκὴν ἢ κατάπληξιν
[6]	μέγεθος ἢ κάλλος ἢ ἀλκὴν	ἢ	φωνὴν ἢ κατάπληξιν ἢ πειθώ.
[6]	μηδαμῶς συμβαλλόμενον εἰς τὴν Ἰουδαίων	ἢ	Χριστιανῶν κατηγορίαν, πῶς οὐχὶ τὸ
[6]	ὅτι μετέχει σχήματος ὁ θεὸς	ἢ	χρώματος, ἀλλ´ οὐδὲ κινήσεως μετέχει
[6]	μὲν γενέσεως κόσμου καὶ φθορᾶς,	ἢ	ὡς ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος, ἢ
[6]	ἢ ὡς ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος,	ἢ	ὡς γενητὸς μὲν ἄφθαρτος δέ,
[6]	ὡς γενητὸς μὲν ἄφθαρτος δέ,	ἢ	ὡς τὸ ἔμπαλιν, οὐδὲν περὶ
[6]	τοῦτον εἶναι υἱὸν θεοῦ, κἂν	ᾖ	δεδεμένος ἀτιμότατα ἢ κεκολασμένος αἴσχιστα,
[6]	ἵν´ ἡ πίστις ἡμῶν μὴ	ᾖ	ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων ἀλλ´ ἐν
[6]	μὲν κατ´ εἰκόνα» τὸ κρεῖττον	ᾖ	ἐν τῇ ψυχῇ, τὸ δ´
[6]	οὐσία ἡ ἑστῶσα καὶ ἀσώματος	ᾖ·	ἵν´ εὑρεθῇ, πότερον ἐπέκεινα οὐσίας
[6]	ἄλλον, καὶ κοινὸν δὲ πάντων	ᾖ	καὶ πρόχειρον· πίστευσον, εἰ σωθῆναι
[6]	δὲ ἄλλον, κοινὸν δὲ πάντων	ᾖ	καὶ πρόχειρον· πίστευσον, εἰ σωθῆναι
[6]	ποιήσουσιν οἱ ἀληθῶς σῴζεσθαι θέλοντες;	Ἦ	κύβους ἀναρρίψαντες μαντεύσονται, ποῖ τράπωνται
[6]	Διὸς πρὸς τὴν Ἥραν οὕτως·	Ἦ	οὐ μέμνης´ ὅτε τ´ ἐκρέμω
[6]	καθ´ αὑτὸ ἀληθὲς καὶ πιστικώτατον	ᾖ,	πρὸς τὸ καθικέσθαι ἀνθρωπίνης ψυχῆς,
[6]	αὐτόν, ἵνα καλὰ καὶ ἐπαινετὰ	ᾖ	τὰ ὑπὸ τοῦ κελευομένου ἐπιτελούμενα
[6]	ἀόρατον καὶ ἀκατασκεύαστον, καὶ τίς	ἡ	ἄβυσσος καὶ τὸ ἐπ´ αὐτῆς
[6]	ἐστι γενητά· οὐδὲ γὰρ ὑποβάλλει	ἡ	αἴσθησις αὐτῶν, κἂν βιασάμενος ὁ
[6]	αὐτά· ἀλλ´ οὐ δή που	ἡ	αἴσθησις ἡμῖν ὑποβάλλει, πότερον γενητὰ
[6]	Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ	ἡ	ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ» καὶ
[6]	τροπικῶς που ὀνομαζομένης μολίβδου· διὸ	ἡ	ἀνομία παρὰ τῷ Ζαχαρίᾳ ἐπὶ
[6]	λέγειν ἔθνη Χαλδαίους, ἀφ´ ὧν	ἡ	ἀπατηλὸς γενεθλιαλογία νενέμηται τοὺς ἀνθρώπους.
[6]	τρόπον, ὅτι, ἐὰν μὴ ἔλθῃ	ἡ	ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ
[6]	τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη	ἡ	ἀσύνετος αὐτῶν καρδία. Φάσκοντες εἶναι
[6]	κτίσεώς» ἐστιν ὁ αὐτολόγος καὶ	ἡ	αὐτοαλήθεια ἔτι δὲ καὶ ἡ
[6]	ἡ αὐτοαλήθεια ἔτι δὲ καὶ	ἡ	αὐτοσοφία, εἰκὼν» οὖσα τῆς ἀγαθότητος
[6]	τοῦ βιβλίου μέχρι τοῦ Αὕτη	ἡ	βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων» ἐν οἷς
[6]	ἐπιλαθόμενος τούτοις ἐπιφέρει τὸ Αὕτη	ἡ	βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων, ᾗ ἡμέρᾳ
[6]	τὴν κοσμοποιΐαν παρετιθέμεθα τὸ Αὕτη	ἡ	βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς,
[6]	ἐν οἷς ἐστι καὶ τὸ	Ἡ	γὰρ ἀχρώματός τε καὶ ἀσχημάτιστος
[6]	ἐλέγετο ἡ Φάραγξ Ἐννὸμ καὶ	ἡ	Γέεννα. Ἐπιτηροῦντες δὲ τὰ ἀναγνώσματα
[6]	ὁ οἶνος· οὐ γὰρ ἀναφέρει	ἡ	γεῦσις τὸ ἀπὸ ἀμπέλου. Τὸν
[6]	Πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ἐπληρώθη	ἡ	γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη
[6]	μέν τις θεία σοφία ἐστίν,	ἡ	δ´ ἀνθρωπίνη. Καὶ ἡ μὲν
[6]	ἀπειλὴ ἐπιστρέφειν βούλεται τοὺς ἀκούοντας,	ἡ	δ´ ἐν τῷ κατακλυσμῷ διαφθορὰ
[6]	ἐστὶ μωρία παρὰ τῷ θεῷ»	ἡ	δὲ θεία καὶ ἑτέρα παρὰ
[6]	περὶ τοῦ πρώτου ἀγαθοῦ φιλοσοφήσαντα,	ἡ	δὲ τῶν θείων γραμμάτων εὐτελὴς
[6]	Ἡ πρώτη τῶν πυλῶν μολίβδου,	ἡ	δευτέρα κασσιτέρου, ἡ τρίτη χαλκοῦ,
[6]	ἐπεὶ οὐκ ἦν θεοῦ αὐτῶν	ἡ	διδαχή, ἀνῃρέθησαν, καὶ πάντες ὅσοι
[6]	θείου λόγου ἐνεργείας. Ἀλλὰ καὶ	ἡ	δοκοῦσα εἰς μίαν γωνίαν ἐπιδημία
[6]	γάρ σου τὸ φῶς, καὶ	ἡ	δόξα κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλεν.
[6]	ἀρχαία μὲν ἀληθῶς ἐστιν ἥδε	ἡ	δόξα, οὐχ, ὡς οἴεται δὲ
[6]	ἡ ἕκτη ἀργύρου, χρυσοῦ δὲ	ἡ	ἑβδόμη. Τὴν πρώτην τίθενται Κρόνου,
[6]	ἐν τῷ Λευϊτικῷ ἀποπομπαῖος, ὃν	ἡ	ἑβραϊκὴ γραφὴ ὠνόμασεν Ἀζαζήλ, οὐδεὶς
[6]	σιδήρου, ἡ πέμπτη κεραστοῦ νομίσματος,	ἡ	ἕκτη ἀργύρου, χρυσοῦ δὲ ἡ
[6]	ἐστι τῷ τετάρτῳ ὄντι ἐπιστήμη	ἡ	ἐν τοῖς» καθ´ ἡμᾶς τελείοις»
[6]	ἑαυτῷ περιέχον. Διήκει μὲν γὰρ	ἡ	ἐπισκοπὴ καὶ ἡ πρόνοια τοῦ
[6]	μάλιστα, ἐὰν ἡ κυρίως οὐσία	ἡ	ἑστῶσα καὶ ἀσώματος ᾖ· ἵν´
[6]	τῷ λόγῳ ζωὴ» ἦν, καὶ	ἡ	ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν
[6]	ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ	ἡ	ζωὴ» καὶ γευσάμενος ἐν τῷ
[6]	καὶ πρὸς ἀντιδιαστολὴν ψυχῆς νεκρᾶς	ἡ	ζῶσα ψυχὴ οὐκ ἀγεννῶς παρά
[6]	δι´ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν	ἡ	ἡμέρα τοῦ κυρίου. Μή τις
[6]	γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη	ἡ	θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος·
[6]	φησίν, ὅταν ἴδῃ σοφοὺς ἀποθνῄσκοντας»	Ἡ	θεία τοίνυν σοφία, ἑτέρα οὖσα
[6]	ἐὰν λέγῃ ὁ Παῦλος· Ἀλλ´	ἡ	ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ,
[6]	καὶ συνιῶν προβλήματα· καὶ κραταιὰ	ἡ	ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ θαυμαστὰ διαφθερεῖ
[6]	Καὶ ἡ μὲν ἀνθρωπίνη ἐστὶν	ἡ	καθ´ ἡμᾶς λεγομένη σοφία τοῦ
[6]	οἷς μέν ἐστι σφόδρα κεχυμένη	ἡ	κακία ἐν οἷς δ´ ἐπ´
[6]	κατακολουθησάντων τῷ πρώτῳ πτερορρυήσαντι ὑπέστη	ἡ	κακία. ~Οὐ γὰρ οἷόν τ´
[6]	τοῖς ἀκριβοῦν τὰ τοιαῦτα ἐπισταμένοις	ἡ	καλουμένη γνῶσις, καὶ τρίτον, ἐπεὶ
[6]	αὐτῶν» καὶ ὡς ἀσύνετος αὐτῶν	ἡ	καρδία» ἐν σκότῳ καὶ ἀγνοίᾳ
[6]	τό· Κύριε, οὐχ ὑψώθη μου	ἡ	καρδία, οὐδὲ ἐμετεωρίσθησαν οἱ ὀφθαλμοί
[6]	συνέστω. ~Ἐπὶ ταῦτα δὲ ἡμᾶς	ἡ	Κέλσου νομιζομένη μὲν πολυμάθεια, μᾶλλον
[6]	εἰπών· Ἔτι γε μὴν καὶ	ἡ	κοσμογένεια μάλα εὐηθική. Εἰ μὲν
[6]	καὶ δυσθεώρητος καὶ μάλιστα, ἐὰν	ἡ	κυρίως οὐσία ἡ ἑστῶσα καὶ
[6]	οἱ περὶ ταῦτα δεινοί· ἀλλ´	ἡ	λεγομένη φωνὴ θεοῦ ὡς θεοῦ
[6]	τινα παριστᾶσιν αὐτοῦ, ὡς καὶ	ἡ	λέγουσα· Ἤκουσαν κυρίου τοῦ θεοῦ
[6]	ὅτι μικρὸν ἦν. Ἔχει δὲ	ἡ	λέξις οὕτως παρὰ τῷ Ἡσαΐᾳ
[6]	κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα	ἡ	μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ πλοῖα
[6]	καὶ νουθετεῖν ἀδυνατεῖ; Κακία δὲ	ἡ	μεγίστη ἐν λόγοις ἐστίν, ὅτε
[6]	ἐστίν, ἡ δ´ ἀνθρωπίνη. Καὶ	ἡ	μὲν ἀνθρωπίνη ἐστὶν ἡ καθ´
[6]	τῶν μακαρίων· καὶ ὅρα ὅτι	ἡ	μὲν ἐν Πλάτωνι περὶ τούτου
[6]	τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων τυγχανούσης,	ἡ	μὲν νομιζομένη ἀπειλὴ ἐπιστρέφειν βούλεται
[6]	ἢ δεῖ. ~Οὐκοῦν κατὰ ταῦτα	ἡ	μέν τις θεία σοφία ἐστίν,
[6]	δεηθείς. Οὐδὲ γὰρ οἶδε, τίς	ἡ	μετὰ τὴν ὅσον ὁ κόσμος
[6]	ἀκούσας τοῦ εἰπόντος· Ἐγώ εἰμι	ἡ	ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ
[6]	καὶ τρίτον περὶ τὰ τρίτα.	Ἡ	οὖν ἀνθρωπίνη ψυχὴ περὶ αὐτὰ
[6]	τῆς παρουσίας αὐτοῦ, οὗ ἐστιν	ἡ	παρουσία κατ´ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ
[6]	ἔθνεσιν ὁ Κέλσος, ἀφ´ ὧν	ἡ	παρώνυμος τοῦ ἔθνους αὐτῶν μαγεία
[6]	ἀνάλογον τῷ Ἰησοῦ πνεύματα, ἵν´	ἡ	πᾶσα τῶν ἀνθρώπων οἰκουμένη φωτισθῇ
[6]	τῇ αἰσθήσει τὴν ἀρχήν, ἀλλ´	ἡ	πεῖρα δείκνυσιν ὅτι τοῦτ´ ἀπὸ
[6]	μελισσῶν ἐστιν. Οὕτω δὲ καὶ	ἡ	πεῖρα διδάσκει ὅτι ἀπὸ ἀμπέλου
[6]	σαφῶς ὁ Παῦλος διδάσκει λέγων·	Ἡ	πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος
[6]	τρίτη χαλκοῦ, ἡ τετάρτη σιδήρου,	ἡ	πέμπτη κεραστοῦ νομίσματος, ἡ ἕκτη
[6]	οὐ τῇ παρούσῃ ἁρμόζει πραγματείᾳ.	Ἡ	περὶ αὐτοῦ δὲ προφητεία ἐν
[6]	Τὸ γὰρ χαρακτηρίζον τὴν θεότητα	ἡ	περὶ μελλόντων ἐστὶν ἀπαγγελία, οὐ
[6]	μὲν ὤνησεν, εἴ γε ὤνησεν,	ἡ	περικαλλὴς καὶ ἐπιτετηδευμένη Πλάτωνος καὶ
[6]	προσιόντας κατὰ δύναμιν τῇ θεοσεβείᾳ,	ἡ	πίστις. Διὸ λέγεται παρὰ τῷ
[6]	ἀποδείξει πνεύματος καὶ δυνάμεως, ἵν´	ἡ	πίστις ἡμῶν μὴ ᾖ ἐν
[6]	τῶν προφητῶν γράμματα. Ἔχει δ´	ἡ	Πλάτωνος λέξις, ἣν ὁ Κέλσος
[6]	Τοῦτο δὲ δῆλον ποιεῖ καὶ	ἡ	προκειμένη λέξις. ~Τὸ μὲν γὰρ
[6]	τῶνδε νυνὶ λέγομεν· οὐ γὰρ	ἡ	προκειμένη σύνταξις τοῦτ´ ἀπαιτεῖ. Ἀλλ´
[6]	πάντα μὲν περιέχει τὰ προνοούμενα	ἡ	πρόνοια καὶ περιείληφεν αὐτά, οὐχ
[6]	μὲν γὰρ ἡ ἐπισκοπὴ καὶ	ἡ	πρόνοια τοῦ θεοῦ διὰ πάντων
[6]	ἐπὶ δ´ αὐτῇ πύλη ὀγδόη.	Ἡ	πρώτη τῶν πυλῶν μολίβδου, ἡ
[6]	αὐταῖς ἐξομολογήσωμαι τῷ κυρίῳ· αὕτη	ἡ	πύλη τοῦ κυρίου, δίκαιοι εἰσελεύσονται
[6]	παρὰ θεῷ, τοῦ Παύλου λέγοντος·	Ἡ	σοφία τοῦ κόσμου μωρία παρὰ
[6]	πλουσίῳ, καὶ τί αὐτῷ ἐβούλετο	ἡ	στενὴ τῆς ῥαφίδος» τρυμαλιά, στενὴν
[6]	τῷ φήσαντι· Τελείων δέ ἐστιν	ἡ	στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν
[6]	καὶ ὡς τῷ» ἐκείνων παραπτώματι	ἡ	σωτηρία» γεγένηται τοῖς ἔθνεσι» καὶ
[6]	δὲ τῆς μοίρας ἔνερθέν ἐστιν	ἡ	ταρταρίη μοῖρα· φυλάσσουσι δ´ αὐτὴν
[6]	δευτέρα κασσιτέρου, ἡ τρίτη χαλκοῦ,	ἡ	τετάρτη σιδήρου, ἡ πέμπτη κεραστοῦ
[6]	τινα σκώμματα, οὐχ ὁρῶν ὅτι	ἡ	τοιαύτη ἀγωγὴ τῶν λόγων παρὰ
[6]	Ἰησοῦν νοουμένῳ ἀνθρώπῳ, ἀφ´ οὗ	ἡ	τοσαύτη ἔρρευσε τῷ γένει τῶν
[6]	πάντων ὧν οἶδεν οὐ μόνη	ἡ	τοῦ ἀνθρώπου φύσις ἀλλὰ καὶ
[6]	ἔγκλημά ἐστι τὸ τοιοῦτον, προσάγοιτο	ἡ	τοῦ Κέλσου λέξις τοῖς ἀποδεχομένοις
[6]	ἐν κόσμῳ θάνατον, ὅταν ἀποθάνῃ	ἡ	τοῦ κόσμου ἁμαρτία, καὶ κάθοδον
[6]	ἐν κόσμῳ θάνατον, ὅταν ἀποθάνῃ	ἡ	τοῦ κόσμου ἁμαρτία, λέγοιμεν ἂν
[6]	οὐκ εἰδότας ἥτις ποτέ ἐστιν	ἡ	τοῦ κόσμου καὶ τῶν ἀνθρώπων
[6]	καὶ ὁ Περσῶν λόγος, καὶ	ἡ	τοῦ Μίθρου τελετή, ἣ παρ´
[6]	Κορίσκον ἐπιστολῇ. Οὕτω δὲ ἔχει	ἡ	τοῦ Πλάτωνος λέξις· Καὶ τὸν
[6]	οὐκ ἀγεννῶς παρά τισι λέλεκται	ἡ	τοῦ σῳζομένου. Σφαζόμενον δ´ οὐκ
[6]	Καί φησιν ὁ Κέλσος ὅτι	ἡ	τούτου αἰτία καὶ πάλαι εἴρηται.
[6]	πυλῶν μολίβδου, ἡ δευτέρα κασσιτέρου,	ἡ	τρίτη χαλκοῦ, ἡ τετάρτη σιδήρου,
[6]	παραπλησίως φρασάντων λέξις· πλείονας δὲ	ἡ	τῶν εὐτελέστερον ἅμα καὶ πραγματικῶς
[6]	ἑνὸς κύκλου, ὃς ἐλέγετο εἶναι	ἡ	τῶν ὅλων ψυχὴ καὶ ὠνομάζετο
[6]	κατὰ τοῦ αὐτοῦ ὑποκειμένου ἐλέγετο	ἡ	Φάραγξ Ἐννὸμ καὶ ἡ Γέεννα.
[6]	ὡς διάμετρος κύκλου τινὸς πυροειδοῦς	ἡ	φλογίνη ῥομφαία ὡς δορυφορουμένη τῷ
[6]	ἀποφανούμεθα ὅτι τίς ποτε ἐστὶν	ἡ	φύσις τοῦ νοῦ καὶ τοῦ
[6]	τῷ θεῷ φωνή, εἴπερ ἐστὶν	ἡ	φωνὴ ἀὴρ πεπληγμένος ἢ πληγὴ
[6]	τὴν σὴν ἐλεύθερος πάλιν ἐξουσίαν·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, ναὶ πάτερ,
[6]	ἤδη μέρος υἱοῦ καὶ πατρός·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, ναὶ πάτερ,
[6]	πνεύματι κεκαθαρμένον, ὁρῶν οὐσίαν κόσμου·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, πάτερ, συνέστω.
[6]	σύμβολον, χάριν κρυπτομένην δυνάμεσιν ἐξουσιῶν·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, πάτερ, συνέστω.
[6]	τύπου τετηρημένον, πεντάδι λυθὲν σῶμα·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, πάτερ, συνέστω.
[6]	εἰκόνι καθ´ ὁμοίωσιν ληφθὲν ἀθώου·	ἡ	χάρις συνέστω μοι, πάτερ, συνέστω.
[6]	ἀπὸ σοῦ γενόμενον λόγῳ ζῶντι·	ἡ	χάρις συνέστω, πάτερ, συνέστω. Εἶθ´
[6]	οὕτως ἔχει, οὐκ εἰσὶ δύο	ἡ	ψυχὴ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τὸν
[6]	ἐστι μόνῳ, ἐστέρηται τὸ κρεῖττον,	ἡ	ψυχή, τοῦ κατ´ εἰκόνα» καὶ
[6]	κόσμου τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται,	ἥ	τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ
[6]	καὶ ἡ τοῦ Μίθρου τελετή,	ἣ	παρ´ αὐτοῖς ἐστιν. Ἔστι γάρ
[6]	ὕλης, καὶ μουσικοὺς λόγους προσάπτει	ᾗ	ἐκτίθεται Περσῶν θεολογίᾳ· προσφιλοτιμεῖται δὲ
[6]	παρὰ τῷ Παύλῳ λέλεκται ἐν	ᾗ	ἐξεθέμην αὐτοῦ λέξει, φασκούσῃ· Ὥστε
[6]	καταπαύσεως τοῦ θεοῦ ἡμέρα, ἐν	ᾗ	ἑορτάσουσιν ἅμα τῷ θεῷ οἱ
[6]	ἀνεγνωρικέναι δὲ φήσαντος τὴν ἀσπίδα,	ᾗ	ἐχρῆτο, ὅτ´ Εὔφορβος ἦν, καὶ
[6]	οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὅτε ἐγένετο·	ᾗ	ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν
[6]	Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων,	ᾗ	ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν
[6]	γεγραμμένην ἔμπροσθεν» καὶ ὄπισθεν, ἐν	ᾗ	θρῆνος» ἦν καὶ μέλος καὶ
[6]	ἐν καταστάσει ἔσεσθαι ἡμέρας, ἐν	ᾗ	μὴ ἥλιος ἀλλ´ αὐτὸς ὁ
[6]	τῶν πάντων τὴν σοφίαν, ἐν	ᾗ	ὁ θεὸς καὶ ἕκαστον τῶν
[6]	οὑτωσὶ καὶ σοφία ἐστίν, ἐν	ᾗ	τὰ πάντα πεποίηκεν ὁ θεός.
[6]	ἐγκαλούσῃ τῷ εἰκῇ πιστεύοντι, ἐν	ᾗ	φησιν· Ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ
[6]	Ἡρακλείτου λέξεις, μίαν μέν, ἐν	ᾗ	φησιν· Ἦθος γὰρ ἀνθρώπειον μὲν
[6]	δὲ αὐτὰ ὡς ἀλλότρια καὶ	ἀσεβῆ	καὶ οὐ συνυπάρχοντα τοῖς μέχρι
[6]	δὲ πάλιν περὶ αὐτοῦ Ὅτι	κατέβη	κακὰ παρὰ κυρίου ἐπὶ πύλας
[6]	ὡς παιδίον, ὡς ῥίζα ἐν	γῇ	διψώσῃ· οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ
[6]	ἐν ἀρχῇ» γενόμενος οὐρανὸς καὶ	γῆ	καὶ τὸ τῆς γῆς ἀόρατον
[6]	ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ἐπληρώθη ἡ	γῆ	τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ
[6]	ἀποστόλους τις, νεωτέρους γενομένους Πλάτωνος,	ἀναγάγῃ	τὸν Κέλσου λόγον, ὅρα εἰ
[6]	εἰς λαμπρὸν φῶς ἐκ σκότους	προαγάγῃ,	τούτους μὴ δυναμένους ἀντέχειν ταῖς
[6]	Ἱερουσαλήμ» Ἢ ἐὰν μὲν προφήτης	λέγῃ·	Εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν
[6]	πνεύματα καὶ πνευματικά· οἷον ἐὰν	λέγῃ	ὁ Παῦλος· Ἀλλ´ ἡ ἱκανότης
[6]	προφήτης ὡραιότητα καὶ κάλλος εἶναι	λέγῃ	περὶ αὐτόν, οὐκέτι βούλεται τὴν
[6]	τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν» οὔτ´ ἂν	λέγῃ	τό· Ἔχεις ἄνθρακας πυρός, κάθισαι
[6]	ἡ φωνὴ ἀὴρ πεπληγμένος ἢ	πληγὴ	ἀέρος ἢ εἶδος ἀέρος ἢ
[6]	τοιούτων ὁ Παῦλος ὅτι Ἀποκαλύπτεται	ὀργὴ	θεοῦ ἀπ´ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν
[6]	οὐχ ὁρῶν ὅτι ἡ τοιαύτη	ἀγωγὴ	τῶν λόγων παρὰ τὴν πρόθεσιν
[6]	δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν. Τοσαῦτα	δὴ	ἀπὸ πλειόνων ἔδοξεν εὔλογον εἶναί
[6]	ὧν οὐδὲν ἱκανῶς ἔχει. Τοῦ	δὴ	βασιλέως πέρι καὶ ὧν εἶπον,
[6]	δὲ αὐτὸ τιθέναι δεῖ, ὃ	δὴ	γνωστόν τε καὶ ἀληθῶς ἐστιν
[6]	ὀνόματι, καὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ. Τρόπῳ	δὴ	ἑβραϊκῷ τινι λέγεται περὶ τοῦ
[6]	παντὸς δημιουργὸν θεὸν ἡμῶν. Εἴπομεν	δὴ	ἐν τοῖς πρὸ τούτων ὅτι
[6]	ἐν τοῖς Νόμοις· Ὁ μὲν	δὴ	θεός, ὥσπερ καὶ ὁ παλαιὸς
[6]	δημιουργοῦ εἰρημένον εἶπεν· Οὐ γὰρ	δὴ	καθάπερ οἱ τοὺς λύχνους ἐκ
[6]	καθαροῦ κατ´ ἀξίαν θεωρητικόν. Ἔστω	δὴ	καὶ δυσθεώρητος ὁ θεός· ἀλλ´
[6]	δυσειδὲς καὶ ἀγεννὲς ἦν. Φαίνεται	δὴ	καὶ ἐν τούτοις ὅτι, ἐὰν
[6]	τοῦ θεοῦ τὸν υἱόν; Ὅρα	δὴ	καὶ ἐν τούτοις τὸ ἄσεμνον
[6]	δηλούσθωσαν τοῖς ἐπίστασθαι δυναμένοις, καὶ	δὴ	καὶ Πλάτων ὁ τοῦ Ἀρίστωνος
[6]	πείθειν καὶ νουθετεῖν ἀδυνατεῖ; Κυρίως	δὴ	κατὰ τὰς θείας γραφὰς ἀγαθά
[6]	κατὰ τὸ δυνατὸν ἀγωνισώμεθα. ~Ἔλεγε	δὴ	μετὰ τὰ ἐκκείμενα τοιαῦτα· Ὁπόθεν
[6]	τοῦδε ὃν ἐποίησεν αὐτός; Δοκεῖ	δή	μοι καὶ ἐν τούτοις μὴ
[6]	ἥκειν πρὸς Χριστιανούς. ~Τοιοῦτόν τι	δή	μοι φαίνεται ὁ Κέλσος οἰκονομῶν
[6]	πατρὸς ζητεῖς. Καὶ ἐν τούτοις	δὴ	ὁ γενναιότατος φιλόσοφος Κέλσος σαφῶς
[6]	καὶ οὐδ´ ὅσια λέγειν, ὅτι	δὴ	ὁ μέγιστος θεός, βουλόμενός τι
[6]	Μίθρου πρεσβεύουσι καὶ Πέρσαις· τί	δὴ	οὖν μᾶλλον ταῦτ´ ἐξέθετο ἤ
[6]	Δοσιθεηνοὶ οὐδὲ πρότερον ἤκμασαν· νῦν	δὴ	παντελῶς ἐπιλελοίπασιν, ὥστε τὸν ὅλον
[6]	ἀνθρώπων γένος ἐκ κακῶν, τί	δή	ποτε εἰς μίαν γωνίαν ἔπεμψε
[6]	ὁ Κέλσος, ἐπέστησεν ἄν, τί	δή	ποτε παρελήφθη κάμηλος, τὸ τῶν
[6]	αἰσθόμεθα βλέποντες αὐτά· ἀλλ´ οὐ	δή	που ἡ αἴσθησις ἡμῖν ὑποβάλλει,
[6]	ἀναγινώσκηται Μωϋσῆς» ~Ὡς μὴ νοήσας	δὴ	τὰ περὶ τοῦ πνεύματος τοῦ
[6]	Καὶ τούτοις προστίθησιν ὡς σοφὸν	δή	τι κατά τινων λέγων· Διὰ
[6]	τοῖς μεμφομένοις τοὺς τοιούτους, εἰ	δή	τινες εἰσὶ λέγοντες θεὸν κατηραμένον
[6]	ὅπερ οὐδεὶς ἡμῶν φησι. Λείπεται	δὴ	τὸ κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ»
[6]	συχνὸν διατετριφέναι τοῦ βίου· διὸ	δὴ	τούτων προσδεῖν εἶπον, ἵνα μὴ
[6]	τε κἀκεῖνος παῖς θεοῦ. ήθη	δὴ	υἱὸν θεοῦ ἡμᾶς λέγειν, παραποιήσαντας
[6]	δ´ ἂν εἰδείη, ὁ πολλάκις	ἤδη	ἁλοὺς ψευδομαρτυριῶν καὶ ἀλόγων κατηγοριῶν,
[6]	πρὸς τὴν Ἥραν λόγοις, φάσκοντος·	Ἤδη	γάρ με καὶ ἄλλοτ´ ἀλεξέμεναι
[6]	γεγένηται. ~Εἶθ´ ἑξῆς ἐπαναλαμβάνει πολλάκις	ἤδη	εἰπὼν τὰ περὶ τῆς γνώμης
[6]	αὐτοῦ καιρῷ· τὸ γὰρ μυστήριον	ἤδη	ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ
[6]	κάμνει οὐδ´ ὅσοι τῆς κρείττονος	ἤδη	καὶ θειοτέρας τάξεως ἔχονται· τὸ
[6]	χρωμένους. Ὡς γὰρ ταῦτα λεγόμενα	ἤδη	καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ
[6]	καὶ αὐτίκα ἀπολουμένους. Τοῦτο μὲν	ἤδη	καὶ ὡς μαντικὸς λέγει περὶ
[6]	τηρουμένην· ἔνθεν εἰλικρινὴς πέμπομαι, φωτὸς	ἤδη	μέρος υἱοῦ καὶ πατρός· ἡ
[6]	τοῦ θεοῦ παραδεδωκέναι. Πολλάκις δὲ	ἤδη	ὁ Κέλσος θρυλήσας ὡς ἀξιούμενον
[6]	γυναικὸς γαστέρα ἐμπνεῖν; Ἐδύνατο γὰρ	ἤδη	πλάσσειν ἀνθρώπους εἰδὼς καὶ τούτῳ
[6]	δέσποτα θανάτου, μέρος ἀθώου, φέρων	ἤδη	τὸν ἴδιον ὑπήκοον νοῦν σύμβολον,
[6]	τῇ ψυχῇ γενόμενον αὐτὸ ἑαυτὸ	ἤδη	τρέφει» ~Ἀλλ´ οἱ τοιαῦτα περὶ
[6]	οὐκ ὄψεται καταφθοράν» φησίν, ὅταν	ἴδῃ	σοφοὺς ἀποθνῄσκοντας» Ἡ θεία τοίνυν
[6]	τῶν ἡμερῶν εἰς ἀμφότερα τὰ	εἴδη,	οὐ πρόκειται οὐδὲ τὰ κατὰ
[6]	προηγουμένοις τοῦ τέκτονος ἔργοις τὰ	ἑλικοειδῆ	ξέσματα καὶ πρίσματα καὶ τοῖς
[6]	τὸν Θαυθαβαὼθ ἔφασκεν εἶναι τὸν	ἀρκοειδῆ.	Εἶθ´ ὁ μὲν Κέλσος τὸν
[6]	τὸν Σουριὴλ ἔλεγεν εἶναι τὸν	ταυροειδῆ.	Εἶτα ὁ μὲν Κέλσος τρίτον
[6]	διάγραμμα Γαβριὴλ ἔλεγεν εἶναι τὸν	ἀετοειδῆ.	Εἶθ´ ὁ μὲν Κέλσος τὸν
[6]	διάγραμμα ἔλεγεν εἶναι Μιχαὴλ τὸν	λεοντοειδῆ.	Πάλιν τ´ αὖ ὁ μὲν
[6]	διάγραμμα τρίτον Ῥαφαὴλ ἔλεγεν εἶναι	δρακοντοειδῆ.	Πάλιν τε αὖ ὁ μὲν
[6]	~Πάλιν τε αὖ ὁ λέγων·	Ἐπειδὴ	θεῖον πνεῦμα ἦν ἐν σώματι,
[6]	φλυαρίαν. ~Ἑξῆς τούτοις λέγει ὅτι	ἐπειδὴ	θεῖον πνεῦμα ἦν ἐν σώματι,
[6]	ἡμῶν τὴν ἀπόκρισιν οὕτως ἔχουσαν·	Ἐπειδὴ	μέγας ἐστὶ καὶ δυσθεώρητος ὁ
[6]	τοῖς πρόνοιαν παραδεχομένοις, ταῦτα λεκτέον.	Ἐπειδὴ	τὸ πείθεσθαι ὡσπερεὶ τῶν καλουμένων
[6]	μαθήμασιν, οὗτοι τὸ κοινωνικὸν εἰς	κομιδῇ	στενὸν καὶ βραχὺ συνήγαγον. ~Ταῦτα
[6]	πείρᾳ καταλαβόντων τὰ τοιαῦτα εἶναι	ψευδῆ	ἐκ τοῦ καὶ συμβεβιωκέναι Χριστιανῶν
[6]	παρ´ ὃν ὁ παρὰ τῷ	Φερεκύδῃ	γέγονεν Ὀφιονεύς, αἴτιος γενόμενος τοῦ
[6]	τὰ παραπλήσια τῷ Ἡρακλείτῳ καὶ	Φερεκύδῃ	καὶ τοῖς τὰ περὶ Τιτᾶνας
[6]	Ἀλλ´ ὅταν μὲν ὑπὸ τούτων	βιάζῃ,	τὸν αὐτὸν θεὸν σέβειν ὁμολογεῖς·
[6]	τὴν γῆν. Ἐὰν δέ τις	νομίζῃ	δύνασθαι ταῦτ´ ἀναφέρεσθαι ἐπὶ τὸ
[6]	θεοῦ» καὶ ἐν τῷ μεγέθει	σῴζῃ	τὴν εἰκόνα τοῦ πατρός. Οὐ
[6]	ἐρευνῶν, ἐρευνῶν δὲ καὶ τὰ	βάθη	τοῦ θεοῦ» εἶπε τό· Ἄβυσσος
[6]	πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, ἕως	εὑρεθῇ	ἀνομία ἐν αὐτῷ, καὶ ὢν
[6]	ἑστῶσα καὶ ἀσώματος ᾖ· ἵν´	εὑρεθῇ,	πότερον ἐπέκεινα οὐσίας ἐστὶ πρεσβείᾳ
[6]	οὗτός τε κἀκεῖνος παῖς θεοῦ.	ήθη	δὴ υἱὸν θεοῦ ἡμᾶς λέγειν,
[6]	πολλοὶ καὶ φαυλότατοί εἰσι τὰ	ἤθη.	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ταύτῃ. ~Ἐπεὶ
[6]	σοφός τις ἢ μέτριος τὰ	ἤθη	ἄνθρωπός τις ἦν. Τί οὖν
[6]	δύναται καὶ πρὸς διαφθαρέντας τὰ	ἤθη,	πρὸς δὲ τοὺς φιλοσοφήσαντας οὐδὲν
[6]	~ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ ΚΕΛΣΟΥ	ΑΛΗΘΗ	ΛΟΓΟΝ ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ ΤΟΜΟΣ ΕΚΤΟΣ. ~Ἕκτον
[6]	συνέθηκε βαθύν, ἀλαζονικῶς αὐτὸν ἐπιγράψας	ἀληθῆ	λόγον. Ἐπεὶ δὲ ὡς σαφῆ
[6]	ἐνεῖδον τρόπῳ ἀπαγγελίας, οὐ τὰ	ἀληθῆ	μόνον περιεχούσης ἀλλὰ καὶ δυναμένης
[6]	ἄττα» μεμαθηκότες λέγουσί τινα ὡς	ἀληθῆ,	ὅτι ταῦτα προειρηκὼς ὁ Πλάτων
[6]	τοῦτο δὲ καὶ τοὺς τὰ	ἀληθῆ	περὶ θεοῦ ὑπολαβόντας καὶ μὴ
[6]	ἡμῶν ἀφιλοσόφου μίσους πάνυ ἀγνωμονέστατον.	Ἐβουλήθη	γὰρ τοὺς ἀπείρους τῶν ἡμετέρων
[6]	ταῖς Πράξεσι τῶν ἀποστόλων ἔγραψεν,	ἐβουλήθη	ἑαυτόν τινα εἰπεῖν μέγαν, καὶ
[6]	δυνατὸν ἡμῖν ἀπηντήσαμεν. Ὅμως μέντοι	ἐβουλήθη	καὶ τοῦτο δεῖξαι πεπλασμένον ἡμῖν
[6]	ἰδὼν τὰ περὶ ἀμφοτέρων τούτων	ἐβουλήθη	περὶ τούτων γνωρίσαι διὰ τῶν
[6]	Ἰουδαίοις προφῆται ἐπροφήτευσαν. Ἀλλ´ οὐδ´	ἐβουλήθη	τὸ παρὰ Πλάτωνι ἐν ταῖς
[6]	γεννάδας τοῖς ἀπὸ τοῦ διαγράμματος	ἐβουλήθη	ὑπὲρ τοῦ αὐξῆσαι τὰς καθ´
[6]	τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας,	ἐνεθυμήθη	ὁ θεὸς ὅτι ἐποίησε τὸν
[6]	ἠθέλησε τὰς δημηγορίας ἢ οὐκ	ἐδυνήθη	ἐκθέσθαι, ἃς καθ´ ἑκάστην πύλην
[6]	αὐτοῦ καὶ θεοῦ· οὐ γὰρ	ἐδυνήθη	ἐπιστήσας τοῖς χρόνοις Μωϋσέως καὶ
[6]	ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ	διενοήθη	ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ
[6]	ὅπερ σὰρξ» ἐγένετο» σάρξ» ἵνα	χωρηθῇ	ὑπὸ τῶν μὴ δυναμένων αὐτὸν
[6]	μηδένα τρόπον, ὅτι, ἐὰν μὴ	ἔλθῃ	ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ
[6]	πρὸς πρόσωπον» καὶ τό· Ἐὰν	ἔλθῃ	τὸ τέλειον, τὸ ἐκ μέρους
[6]	ἕως τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν	εἰσέλθῃ»	ἵνα μετὰ τοῦτο πᾶς» ὃν
[6]	ἐπᾴδουσα, τοιαῦτα ψιθυρίζειν οὐκ ἂν	ᾐσχύνθη;	Ἐν τούτοις δὲ δοκεῖ μοι
[6]	τοιοῦτον καὶ ψιθυρίζειν τῷ παιδίῳ	ἐπῃσχύνθη,	ὁποῖον οἱ τοὺς ὀνοκεφάλους ἀναπλάσαντες
[6]	πολλῇ» Ἵν´ οὖν ἐπί τινων	δοθῇ	τὰ αὐτὰ δόγματα εἶναι Ἕλλησι
[6]	μὴ καὶ δύναμίς τις θεόθεν	δοθῇ	τῷ λέγοντι καὶ χάρις ἐπανθήσῃ
[6]	γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος·	κατεπόθη	ὁ θάνατος εἰς νῖκος» Κάθοδον
[6]	τοῦ Πλάτωνος, ὃν πολλάκις ἐσέμνυνεν,	ἀναγκασθῇ	παραδέξασθαι ὅτι ὁ μὲν δημιουργὸς
[6]	γενομένην ἐν γυναικὸς σώματι, ἕως	περιπλασθῇ	αὐτῇ τὸ σῶμα, εἴτε σῶμα
[6]	Μεταμέλεια γὰρ ἐν τούτοις οὐκ	ὠνομάσθη	θεοῦ οὐδ´ ὅτι τὴν ἑαυτοῦ
[6]	εἴ που τῶν παλαιῶν γραμμάτων	ὠνομάσθη,	καὶ μάλιστα ἐπείπερ καὶ Ἰουδαῖοι
[6]	ἴδοι ἂν ὅτι οὐδ´ ὄναρ	ἐφαντάσθη	τὸ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν
[6]	ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ	ἐσκοτίσθη	ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία. Φάσκοντες
[6]	ἡ πᾶσα τῶν ἀνθρώπων οἰκουμένη	φωτισθῇ	τῷ λόγῳ τοῦ θεοῦ. Ἤρκει
[6]	ἐκκλησίας ἐπιγείου καὶ περιτομῆς τάχα	ἐλήφθη	ἀπὸ τοῦ ὑπό τινων λέγεσθαι
[6]	καὶ ὁσάκις ἐν ταῖς θείαις	παρελήφθη	κάμηλος γραφαῖς καὶ ἐπὶ τίνων,
[6]	ἐπέστησεν ἄν, τί δή ποτε	παρελήφθη	κάμηλος, τὸ τῶν ζῴων ὅσον
[6]	Καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι	ἀπεκαλύφθη;	Ἀνηγγείλαμεν ἐναντίον αὐτοῦ ὡς παιδίον,
[6]	ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ	ἀποκαλυφθῇ	ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ
[6]	μετεμορφώθη ἔμπροσθεν» τῶν μαθητῶν καὶ	ὤφθη	ἐν δόξῃ, ὅτε καὶ Μωϋσῆς
[6]	τῷ Ἰακώβ. Τίς δὲ ὢν	ὤφθη	καὶ ποταπὸς καὶ τίνα τρόπον
[6]	ἑαυτοὺς ἐμπαρέχειν παραπλησίους ἐκείνοις, οἷς	ὤφθη	ὁ θεός· ὀφθεὶς αὐτῶν οὐ
[6]	τοῖς ἀξίοις καὶ ἐπιτηδείοις, ὅτι	ὤφθη»	ὁ θεὸς φέρ´ εἰπεῖν τῷ
[6]	φῶς ταῖς τρίβοις μου» καί·	Ἐσημειώθη	ἐφ´ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ
[6]	σκότος ἀποκρυφὴν ὁ θεός» ἵνα	δηλωθῇ	ὅτι ἀφανῆ καὶ ἄγνωστά ἐστι
[6]	κατανοήσεως τοῦ θεοῦ. Ἵνα δὲ	δηλωθῇ	τὸ σπανίως εἰς ἀνθρώπους φθάνον
[6]	οἶμαι ὁ διδάσκαλος αὐτῶν σταυρῷ	ἐνηλώθη	καὶ ἦν τέκτων τὴν τέχνην.
[6]	αὐτὸ παραλαμβάνεσθαι, ἤτοι ἐπεὶ σταυρῷ	ἐνηλώθη	ὁ διδάσκαλος ἡμῶν ἢ ἐπεὶ
[6]	εὕρομεν· Πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας·	ἐπληρώθη	ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου.
[6]	ὃν οὐ νοεῖ Κέλσος, Ἰσραὴλ»	σωθῇ.	~Οὐκ οἶδα δ´ ὅπως φησὶ
[6]	ᾧ ἀναβὰς εἰς ὑψηλὸν ὄρος»	μετεμορφώθη	ἔμπροσθεν» τῶν μαθητῶν καὶ ὤφθη
[6]	ἐν εὐχῇ τό· Κύριε, οὐχ	ὑψώθη	μου ἡ καρδία, οὐδὲ ἐμετεωρίσθησαν
[6]	τήρησιν ἑαυτοῦ οὐκ ἄν ποτε	ἀποσυμβαίῃ.	Εἰ δέ τινι ἀποσυμβαίνει, παρὰ
[6]	γεγονὼς σώματι, οὐδ´ ἂν αὐτὸς	εἴη	ἀθάνατος ὁ τοῦ θεοῦ υἱός.
[6]	ἄνθρωπός τις ἦν. Τί οὖν	εἴη	ἂν ἠλιθιώτερον ἢ μανικώτερον οὐ
[6]	λογισμὸν ὑπέχει ταύτης τῆς ἀπορίας·	εἴη	γὰρ ἂν τυχὸν ῥητὸν» καὶ
[6]	δὲ Ἐξόδῳ ὀλεθρευτὴς τίς ἄλλος	εἴη	ἢ ὁ τοῦ ὀλέθρου τοῖς
[6]	ἐπισκεψώμεθα, πῶς οὐκ ἂν ἄτοπος	εἴη	θεὸς ὁ πρῶτος καὶ ὁ
[6]	καὶ ἀσώματον οὐκ ἂν σῶμα	εἴη	ὁ θεὸς λόγος, δι´ οὗ
[6]	ὧν πέρι λέγω σαφέστερον ἂν	εἴη	τι λεχθέντων αὐτῶν· ἔστι γάρ
[6]	τὸ τοιοῦτον· Κέλσος δ´ ἂν	εἰδείη,	ὁ πολλάκις ἤδη ἁλοὺς ψευδομαρτυριῶν
[6]	καταγινώσκεται ὡς κατεψευσμένα Χριστιανῶν, οὕτως	εὑρεθείη	ἂν καὶ τὰ τοιαῦτα τῷ
[6]	ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν.	~Εὑρεθείη	δ´ ἂν καταχρηστικώτερον καὶ τὰ
[6]	ἂν καὶ παρὰ τῷ Μωϋσεῖ	εὑρεθείη	καὶ τοῖς προφήταις, οὐ μόνον
[6]	φιλοσοφίας ὑπ´ αὐτοῦ ἐκτιθέμενα, ὡς	οἰηθείη	ἄν τις. Παρέθετο γὰρ πλειόνα
[6]	νοητῶς λατρεύειν τινὰ αὐτῷ πνεῦμα»	νοηθείη	ἄν. Ἀλλὰ καὶ οὐκ ἐν
[6]	Ὅσα δ´ εἰς τὸν τόπον	λεχθείη	ἄν, οὔτε πᾶσιν οὔτε τοῦ
[6]	τῆς μοίρας ἔνερθέν ἐστιν ἡ	ταρταρίη	μοῖρα· φυλάσσουσι δ´ αὐτὴν θυγατέρες
[6]	ἑκάστῳ, δι´ ὧν τὴν ἐπιστήμην	ἀνάγκη	παραγίνεσθαι, τρία, τέταρτον δὲ αὕτη,
[6]	τὸ κατ´ εἰκόνα» τοῦ θεοῦ»	ἀνάγκη	σύνθετον εἶναι τὸν θεὸν καὶ
[6]	τῷ Λευϊτικῷ ἀποπομπαῖος, ὃν ἡ	ἑβραϊκὴ	γραφὴ ὠνόμασεν Ἀζαζήλ, οὐδεὶς ἕτερος
[6]	περιπορευόμενος· τῷ δ´ ἀεὶ ξυνέπεται	δίκη	τῶν ἀπολελειμμένων τοῦ θείου νόμου
[6]	ᾗ φησιν· Ἐκτὸς εἰ μὴ	εἰκῇ	ἐπιστεύσατε. Τὸ ὅσον δ´ ἐπ´
[6]	τοῦ Παύλου λέξει ἐγκαλούσῃ τῷ	εἰκῇ	πιστεύοντι, ἐν ᾗ φησιν· Ἐκτὸς
[6]	κατασκευάσαι, τίνα τρόπον οὐκ ἔστιν	εὐηθική.	Εἰ δέ τις βούλεται τὰ
[6]	μὴν καὶ ἡ κοσμογένεια μάλα	εὐηθική.	Εἰ μὲν οὖν τὸν φαινόμενον
[6]	ὑφ´ ἡμῶν λέγεσθαι. Ἀλλ´ ἐπεὶ	αὐτάρκη	περιγραφὴν εἴληφεν ὁ ἕκτος ἡμῶν
[6]	ἐὰν δ´ ὁ θεῖος λόγος	φάσκῃ	κολλᾶσθαι ὑπὸ τῆς ἀρετῆς καὶ
[6]	τοῦ Ἰὼβ ἐξουσίαν, ἵν´ αὐτὸν	περιβάλῃ	περιστάσεσι βαρυτάταις, πρώτῃ μὲν τῇ
[6]	σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ	μεγάλη	καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται,
[6]	λεγομένου καὶ οὐχ ὁρῶν ὅτι	μεγάλη	κατασκευή ἐστι τοῦ τὸν ἄμορφον
[6]	τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ	καλῇ	ταύτῃ φημὶ ἐγὼ καίπερ γέρων
[6]	πᾶς ἀνήρ, οὗ Χριστός ἐστι	κεφαλή»	εἰκὼν καὶ δόξα θεοῦ» ὑπάρχει·
[6]	χρίσματος αὐτοῦ. Διόπερ, ἐπεὶ Χριστὸς	κεφαλή»	ἐστι τῆς ἐκκλησίας» ὡς εἶναι
[6]	ἀναισθήτου σοφίας γένοιτο; Τί γὰρ	ἐσφάλη	ὁ Ἰουδαίων νομοθέτης; Καὶ πῶς
[6]	ὑμᾶς κατέδεται» Ἵνα γάρ τις	θέλῃ	ἅπερ λέγει ὁ νουθετῶν καὶ
[6]	τούτοις ὅτι, ἐὰν μὲν κατηγορεῖν	θέλῃ	τοῦ Ἰησοῦ, ὡς πιστεύων ταῖς
[6]	τὴν πᾶσαν τοῦ θεοῦ ἐκκλησίαν,	μέλη	δὲ τούτου τοῦ σώματος εἶναι
[6]	παραπλησίως, τροπολογούντων ἡμῶν χεῖρας καὶ	μέλη	τοῦ θεοῦ· τί οὖν ἄτοπον
[6]	ὧν αὐτοῖς» ὁ θεὸς» ἐφανέρωσεν»	εὐτελῆ	φρονοῦσι καὶ μικρά, ἀλεκτρυόνα» τῷ
[6]	πυλῶν τοῦ θανάτου, ὅπως ἂν»	ἐξαγγείλῃ	πάσας τὰς αἰνέσεις» τοῦ θεοῦ
[6]	ἀνθρώπων τυγχανούσης, ἡ μὲν νομιζομένη	ἀπειλὴ	ἐπιστρέφειν βούλεται τοὺς ἀκούοντας, ἡ
[6]	ἀρξάμενος σωματικῶς δυνάμει καὶ πνεύματι	ἀνατείλῃ	τῇ μηκέτι βουλομένῃ ἐρήμῳ θεοῦ
[6]	γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ, καὶ	χείλη	σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον.
[6]	φησιν ἔχεσθαι νοημάτων καὶ τὸν	περικαλλῆ	τῆς Ἀθηνᾶς πέπλον ἐν τῇ
[6]	δώσει ῥῆμα τοῖς εὐαγγελιζομένοις δυνάμει	πολλῇ»	Ἵν´ οὖν ἐπί τινων δοθῇ
[6]	κρείττοσι παρὰ τοὺς πολλοὺς ἐπιφανέντα,	διαβολὴ	καὶ κακηγορία· οἵτινες καὶ τὸ
[6]	τὸ φῶς τῷ ἔν τινι	παραβολῇ	εἰρημένῳ ἐλαίῳ, τηροῦντι τῶν δᾴδων
[6]	τῇ πρὸς Ἑρμείαν καὶ Κορίσκον	ἐπιστολῇ.	Οὕτω δὲ ἔχει ἡ τοῦ
[6]	ἐν τῇ δευτέρᾳ πρὸς Κορινθίους	ἐπιστολῇ·	Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς
[6]	κλῖμαξ ἑπτάπυλος, ἐπὶ δ´ αὐτῇ	πύλη	ὀγδόη. Ἡ πρώτη τῶν πυλῶν
[6]	ἐξομολογήσωμαι τῷ κυρίῳ· αὕτη ἡ	πύλη	τοῦ κυρίου, δίκαιοι εἰσελεύσονται ἐν
[6]	αὐτοῖς ἀριθμῶν καὶ ἐφαρμοσθέντων ἑκάστῃ	φυλῇ,	περὶ ὧν νῦν ἡμῖν ἐκθέσθαι
[6]	ἡμεῖς δὲ ἀπαιδευτοτάτους φαμὲν τοὺς	μὴ	αἰσχυνομένους ἐν τῷ τοῖς ἀψύχοις
[6]	ὁ θεὸς αὐτὰ πεποίηκεν ἢ	μή,	ἀλλ´ ἐκ παρακολουθήσεως γεγένηται τῆς
[6]	δὴ τούτων προσδεῖν εἶπον, ἵνα	μὴ	ἀναγκάζωνται τῆς ἀληθινῆς μὲν ἀμελεῖν
[6]	φιλόσοφοι ἁλωτοί εἰσιν αὐτῇ ἢ	μή,	ἀναγνώτω τὰ γεγραμμένα Μοιραγένει τῶν
[6]	κατευοδοῦ καὶ βασίλευε» ~Ἔστω δὲ	μὴ	ἀνεγνωκέναι αὐτὸν τὴν προφητείαν ἢ
[6]	ὀλέθρου τοῖς πειθομένοις αὐτῷ καὶ	μὴ	ἀνθισταμένοις αὐτοῦ τῇ κακίᾳ καὶ
[6]	ἀνθισταμένοις αὐτοῦ τῇ κακίᾳ καὶ	μὴ	ἀνταγωνιζομένοις αἴτιος; Ἔτι δὲ ὁ
[6]	φέρει εἰς κατασκευὴν τοῦ δεῖν	μὴ	ἁπλῶς πιστεύειν ἀλλὰ λογισμὸν ὑπέχειν
[6]	γεύσεως ἢ τῆς ὄψεως, ὅτι	μὴ	ἀπὸ μελισσῶν ἐστιν· ὡς οὐδὲ
[6]	καθ´ ὑπόθεσιν μέλι ἦν τι	μὴ	ἀπὸ μελισσῶν, οὐκ ἂν τοῦτό
[6]	θείων γραφῶν καλουμένους ἐν τῷ	Μὴ	ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου, καὶ
[6]	διδασκόντων θεοῦ τοὺς ἀκούοντας· εἰ	μὴ	ἄρα ἴδιόν τι σημαινόμενον ἐξακούοιτο
[6]	ἐπὶ τὸ συνέδριον ἑαυτῶν, ἐὰν	μὴ	ἀρὰς θῆται κατὰ τοῦ Ἰησοῦ.
[6]	τὸν Κέλσου λόγον, ὅρα εἰ	μὴ	αὐτόθεν ἀπίθανόν ἐστι τὸ λέγειν
[6]	ἐφαίνετο; ~Εἰ δέ τις βούλοιτο	μὴ	ἀφ´ ἧς παρέθετο αἱρέσεως ἀσημοτάτης
[6]	γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ	μὴ	βλεπόμενα αἰώνια. ~Ἄντικρυς γὰρ τοῖς
[6]	αἰώνια» δὲ τὰ νοητὰ καὶ	μὴ	βλεπόμενα» καὶ βουλόμενος πρὸς τῇ
[6]	ἡμῶν τὰ βλεπόμενα ἀλλὰ τὰ	μὴ	βλεπόμενα» καὶ τὸ Τὰ γὰρ
[6]	καὶ νῷ μόνῳ καταληπτὰ ὀνομάζων	μὴ	βλεπόμενα» Οὗτος δὲ καὶ πρόσκαιρα»
[6]	ἡμῶν τὰ βλεπόμενα ἀλλὰ τὰ	μὴ	βλεπόμενα· τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα,
[6]	τοῖς ἀοράτοις καὶ ἁπαξαπλῶς ὀνομαζομένοις	μὴ	βλεπομένοις τυγχάνων ὑπεξῆλθε τὸν κόσμον,
[6]	κακά, καθαίρων καὶ παιδεύων τοὺς	μὴ	βουληθέντας παιδευθῆναι λόγῳ καὶ διδασκαλίᾳ
[6]	πλαστῶν καὶ ἀνδριαντοποιῶν ἐνορῶντας κακοτεχνίας,	μὴ	βουλομένους δ´ ἀναβλέψαι καὶ ἀναβῆναι
[6]	ἐθυμώθην, ὅτι ἐποίησα αὐτούς» τὰ	μὴ	γεγραμμένα ἐκτιθέμενος ὡς δηλούμενα ἀπὸ
[6]	κατεσθίει τὴν βίβλον, ἵν´ αὐτὴν	μὴ	γράψῃ καὶ προδῷ ἀναξίοις· καὶ
[6]	πείθεσθαι, ἀλλὰ παρὰ τὸ ἐκείνους	μὴ	δέχεσθαι τοὺς πειστικοὺς λόγους τοῦ
[6]	τοῦ βιβλίου οὔτε ὑπὲρ τοῦ	μὴ	διακόψαι τὸν λόγον μέγιστον ποιῆσαι
[6]	κατακλυσμῷ διαφθαρέντων, φησίν· Εἰ δὲ	μὴ	διαφθείρει τὰ ἴδια ἔκγονα, ποῖ
[6]	ἔχον δὲ καὶ ψεκτὸν τὸ	μὴ	διχηλεῖν· ἐξήτασεν ἂν καὶ ὁσάκις
[6]	ἀκριβῶς ἐκθέσθαι τὰ τοιαῦτα, ἵνα	μὴ	δοκῶμεν ἀγνοεῖν ἃ Κέλσος ἐπηγγέλλετο
[6]	πειράζοντος τὸν σωτῆρα διαβόλου, ἵνα	μὴ	δόξω ἀπὸ νεωτέρων γραφῶν φέρειν
[6]	τολμᾶν φάσκειν ἀπὸ θεοῦ γεγονέναι,	μὴ	δυνάμενοι ἓν ὕφος ἀποδεῖξαι τῆς
[6]	ἀποκρίνασθαι» Καὶ εἰσὶν οἷς πλεῖον	μὴ	δυναμένοις τοῦ προτραπῆναι εἰς τὸ
[6]	αὐτοὺς ὑπεξάξοντα, τοῦτον ἁλόντα ἐκδικῆσαι	μὴ	δυνάμενος. Ἑξῆς δὲ τούτοις ὡσπερεὶ
[6]	φῶς ἐκ σκότους προαγάγῃ, τούτους	μὴ	δυναμένους ἀντέχειν ταῖς μαρμαρυγαῖς κολάζεσθαι
[6]	πολλοὺς τῶν ἐντυγχανόντων τῇ γραφῇ,	μὴ	δυναμένους καθορᾶν τὰ κατ´ αὐτὴν
[6]	διὰ τοὺς ἀναξίους καὶ ἀσέμνους,	μὴ	δυναμένους παρακολουθῆσαι μεγαλονοίᾳ καὶ σεμνότητι
[6]	σάρξ» ἵνα χωρηθῇ ὑπὸ τῶν	μὴ	δυναμένων αὐτὸν βλέπειν καθὸ λόγος»
[6]	θεόν. Καὶ τούτῳ ἀκόλουθον τὸ	μὴ	δύνασθαι ἀναστῆναι μετὰ τοῦ σώματος
[6]	Διὰ τοῦτο οὐ παρὰ τὸ	μὴ	δύνασθαι τὸν θεὸν πείθειν λεκτέον
[6]	καὶ οὐχ οἷόν τ´ εἶναι	μὴ	ἐγγυμνασάμενον τῇ ἀνθρωπίνῃ σοφίᾳ χωρεῖν
[6]	προφήτας· οἷς οὐχ ἕπεται τὸ	μὴ	ἐγνωκέναι τὸν θεὸν ὅτι κακοῖς
[6]	ἔσπαρτο. Καὶ ταῦτ´ εἶπεν, ἐπεὶ	μὴ	εἶδε τὴν παρθενικὴν καὶ καθαρὰν
[6]	αὐτοῖς ὑποκειμένοις τερατευομένοις πρὸς τοὺς	μὴ	εἰδότας ἄλλα μὲν αὐτῶν εἶναι
[6]	μάτην λέλεκται τῷ Κέλσῳ, ὡς	μὴ	εἰδότι τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ
[6]	ἐν ᾗ φησιν· Ἐκτὸς εἰ	μὴ	εἰκῇ ἐπιστεύσατε. Τὸ ὅσον δ´
[6]	ἐκείνων παρακούσματα, διαλοιδορεῖται ἡμῖν λέγων	μὴ	εἶναι ἐκεῖνα ὅμοια τοῖς περὶ
[6]	θεὸς καθ´ ἡμᾶς τῷ μὲν	μὴ	εἶναι σῶμα ἀόρατός ἐστιν· τοῖς
[6]	προσάπτων τάχα μὲν οὐδενὶ τῷ	μὴ	εἶναι τοὺς μαγγανεύοντας προφάσει τῆς
[6]	ῥητὸν» οὐκ ἔστιν, ὅμως, ἵνα	μὴ	εἰς ἀνεξέλεγκτον ἀναχωρεῖν δόξῃ, λογισμὸν
[6]	κατὰ μηδένα τρόπον, ὅτι, ἐὰν	μὴ	ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ
[6]	αὐτά. ~Εἶτά φησιν ὁ Κέλσος,	μὴ	ἐνιδὼν τῇ διαφορᾷ τοῦ κατ´
[6]	περιηχηθεὶς τὰ περὶ ταπεινοφροσύνης καὶ	μὴ	ἐπιμελῶς αὐτὴν νοήσας βούλεται μὲν
[6]	οἶμαι φύρων αἱρέσεις αἱρέσεσι καὶ	μὴ	ἐπισημειούμενος ὅτι τάδε μὲν ἄλλης
[6]	τὰ κατὰ Μαρκίωνος λεγόμενα καὶ	μὴ	ἐπισημειωσάμενος ὅτι πρὸς αὐτὸν λέγει
[6]	καὶ ἀμαθεστάτους ὁ Κέλσος, τοὺς	μὴ	ἐπισταμένους αὐτοῦ τὰ πράγματα μηδὲ
[6]	Ἡροδότῳ ὁ Κέλσος ψεύδεται, ἅτε	μὴ	ἐπισταμένων Σκυθῶν τὰ αὐτὰ Ἕλλησιν
[6]	καὶ ὅτι ἐν τῇ ἢ	μὴ	ἐσχηκυίᾳ ἢ μηκέτι ἐχούσῃ ψυχῇ
[6]	ἐν θαυμασίοις ὑπὲρ ἐμέ, εἰ	μὴ	ἐταπεινοφρόνουν. Ἅμα δὲ δηλοῦται διὰ
[6]	οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι	μὴ	εὐδαιμονέστερον λέγωσιν εἶναι τὸν ἐπὶ
[6]	γῆς, ὡς καὶ Ἑλλήνων οἱ	μὴ	εὐκαταφρονήτως φιλοσοφήσαντες εἰρήκασιν ἐν τῷ·
[6]	ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ» ἐκ τοῦ	μὴ	ἔχειν ταῦτα χρηματιζούσῃ κατ´ εἰκόνα»
[6]	θεοῦ δογμάτων, ἄληπτον τυγχάνον τοῖς	μὴ	ἔχουσι πνεῦμα» τὸ πάντ´ ἐρευνῶν,
[6]	δυνάμεως, ἵν´ ἡ πίστις ἡμῶν	μὴ	ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων ἀλλ´
[6]	καταστάσει ἔσεσθαι ἡμέρας, ἐν ᾗ	μὴ	ἥλιος ἀλλ´ αὐτὸς ὁ κύριος
[6]	τοὺς λόγους ὡς ἡμετέρους τοὺς	μὴ	ἡμετέρους. ~Εἶθ´ ἑξῆς ταυτολογῶν μετὰ
[6]	τῆς γῆς φάγεσθε· ἐὰν δὲ	μὴ	θέλητε μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα
[6]	ὄντος υἱοῦ θεοῦ παραθέσθαι· ἵνα	μὴ	καὶ αὐτὸς ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος,
[6]	τὸ καθικέσθαι ἀνθρωπίνης ψυχῆς, ἐὰν	μὴ	καὶ δύναμίς τις θεόθεν δοθῇ
[6]	καλὴν εἰκόνα τοῦ ἀοράτου θεοῦ»	μὴ	καὶ τοῦ μεγέθους παριστᾶσαν τὴν
[6]	καὶ τὴν γῆν» ~Εἶτα πάλιν	μὴ	κατακούσας τοῦ Καὶ συνετέλεσεν ὁ
[6]	καὶ θειότερον ὧν κατέλιπεν ἢ	μή,	καταλιπόντες ἑκάστῳ ἐξετάζειν κατὰ τὸ
[6]	θείων αἰνιγμάτων αὐτὸς σαφῶς σφάλλεται,	μὴ	κατανοήσας ὅτι τὰ πολλῷ οὐ
[6]	ὄντα καταργήσῃ» καὶ ἀληθῶς, ἵνα	μὴ	καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ
[6]	ψυχὴν καὶ ἁπαξαπλῶς τὸν Ἰησοῦν	μὴ	κεχωρίσθαι τοῦ μονογενοῦς καὶ πρωτοτόκου
[6]	κακοῦ, καὶ χείλη σου τοῦ	μὴ	λαλῆσαι δόλον. Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ
[6]	κακίαν. Εἶτα πάλιν ἑαυτῷ τὸ	μὴ	λεγόμενον ὑφ´ ἡμῶν λαμβάνει, ὅτι
[6]	ἢ ὅπως φίλον ἑκάστοις ὀνομάζειν,	μὴ	μείνασιν ἐπὶ τῆς πρώτης καὶ
[6]	καὶ τοῖς δυσώδεσι σώμασι καὶ	μὴ	μένειν κἀκεῖ καθαράς. Καὶ εἰ
[6]	βασιλείαν τοῦ θεοῦ» Εἰ δὲ	μὴ	μετὰ τοῦ μισεῖν καὶ ἀπεχθάνεσθαι
[6]	Κέλσος· ἐχρῆν γὰρ αὐτὸν ἢ	μὴ	μνημονεῦσαι τῶν τοιούτων ἢ κατὰ
[6]	ἡνίκα ἂν ἀναγινώσκηται Μωϋσῆς» ~Ὡς	μὴ	νοήσας δὴ τὰ περὶ τοῦ
[6]	εὐθεώρητον τὸν υἱὸν ἔπεμψεν. Ἅπερ	μὴ	νοήσας ὁ Κέλσος εἶπεν ὡς
[6]	περὶ τῆς τῶν τοιούτων διηγήσεως,	μὴ	νοήσας τε, ἐπὶ τίνων τάσσεται
[6]	τῶν ὅλων εὐσεβείᾳ· ἣν ἐχρῆν	μὴ	νοθεύειν μηδὲ μιαίνειν τῇ, ὡς
[6]	ἀνθρώποις ἀπειλεῖν. ~Ὅρα οὖν εἰ	μὴ	ὁ ἐγκαλῶν ἡμῖν ὡς σφαλλομένοις
[6]	Οὐδεὶς ἔγνω τὸν υἱὸν εἰ	μὴ	ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα
[6]	πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα εἰ	μὴ	ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἂν
[6]	καὶ ἵστασθαι οὐ πρὸς ἃ	μὴ	οἴδαμεν αὐτῶν ὡς ὁ Κέλσος
[6]	ὡς ἀνδραπόδοις τοῖς ἰδιώταις καὶ	μὴ	οἵοις τε κατακούειν τῆς ἐν
[6]	καὶ τὰ ἐξουθενημένα» καὶ τὰ	μὴ	ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ»
[6]	τὰ προηγούμενα· θαυμάζω δὲ εἰ	μὴ	ὅπερ ἡμῖν, τοῖς φάσκουσιν ἔργα
[6]	τὸν ἐπὶ πᾶσι θεόν, εἰ	μὴ	πάνυ ἀπεμφαῖνον τοῦτ´ αὐτοῖς ἐδόκει
[6]	Εἶτ´ ἐκθέμενος τὰ τοιαῦτα καὶ	μὴ	παραμυθησάμενος, τίνα τρόπον ἐκεῖνα μὲν
[6]	προαιρέσεως τοῦ ὀφείλοντος πείθεσθαι δοκεῖν	μὴ	πείθειν. Ὅτι δέ, κἂν τὸ
[6]	πείθειν λεκτέον τοὺς μὴ πειθομένους	μὴ	πείθεσθαι, ἀλλὰ παρὰ τὸ ἐκείνους
[6]	τὸν θεὸν πείθειν λεκτέον τοὺς	μὴ	πειθομένους μὴ πείθεσθαι, ἀλλὰ παρὰ
[6]	παῖς ὁ τοιαῦτα κολασθείς, εἰ	μὴ	περὶ τούτου προείρηται; Εἶτα πάλιν
[6]	Ταβιτί. Ἐξετάσει δὲ ὁ δυνάμενος,	μή	πῃ καὶ περὶ τούτων σὺν
[6]	ψεύδει, ἵνα κριθῶσιν ἅπαντες οἱ	μὴ	πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλ´ εὐδοκήσαντες
[6]	καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου	μὴ	πονηρεύεσθε» Καὶ γὰρ ὥσπερ ἠκούσαμεν
[6]	οἱ ταῦτα λέγοντες καὶ ὁ	μὴ	πραγματικῶς αὐτῶν κατηγορῶν Κέλσος· ἐχρῆν
[6]	τὸν στωϊκὸν λόγον ἐκτιθέμενος καὶ	μὴ	προσποιούμενος τὰ περὶ ἀδιαφόρων μεμαθηκέναι
[6]	κατηγορεῖν αὐτοὺς τοῦ Ἰησοῦ καὶ	μὴ	πρότερον προσίεσθαί τινα ἐπὶ τὸ
[6]	ἐπισυναγωγῆς ἐπ´ αὐτόν, εἰς τὸ	μὴ	σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς
[6]	δή μοι καὶ ἐν τούτοις	μὴ	σαφηνίζων, τίνα ἐστὶ τὰ κακά,
[6]	διὰ τί· καὶ ὅρα εἰ	μὴ	σεμνότατα περὶ τούτων ὁ Παῦλος
[6]	εἴποι ἄν τις, νοήσας τὸ	Μὴ	σκοπούντων ἡμῶν τὰ βλεπόμενα ἀλλὰ
[6]	αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν,	μὴ	σκοπούντων ἡμῶν τὰ βλεπόμενα ἀλλὰ
[6]	πατέρα; Τί δ´ αὐτὸς εἰσποιεῖται,	μὴ	συγχωροῦντος τοῦ πατρός; Τί δ´
[6]	αὐτοῦ καὶ ἑνὸς θεοῦ· ὅπερ	μὴ	συνέντες οἱ ἐχθροὶ θεῷ, ὡς
[6]	ἀπορώτατον ἱκετεύοντας. Κἄν τινες δὲ	μὴ	ταῦτα φῶσιν εἶναι τοὺς θεοὺς
[6]	τοῖς πρὸ τούτων, βουλομένοις παραστῆσαι	μὴ	ταὐτὸν εἶναι Σαβαὼθ ἢ Δία,
[6]	ταῦτα γνῶναι καὶ ἐκθέσθαι· ἵνα	μὴ	τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ εἰδέναι τι
[6]	ἀληθῆ περὶ θεοῦ ὑπολαβόντας καὶ	μὴ	τὴν ἀξίαν τῆς περὶ αὐτοῦ
[6]	ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου.	Μή	τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα
[6]	καὶ τούτῳ περιπλάσαι σῶμα καὶ	μὴ	τὸ ἴδιον πνεῦμα εἰς τοσοῦτον
[6]	περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ὅρα εἰ	μὴ	τοιαῦτά ἐστι· Καὶ ἐπ´ ἐσχάτῳ
[6]	τὸ περὶ ταπεινοφροσύνης ἐστίν, ὡς	μὴ	τὸν τυχόντα διδάσκαλον ἔχειν περὶ
[6]	τῶν ἐν ἀνθρώποις καλῶν γεγένηται,	μὴ	τοῦ θείου λόγου ἐπιδημήσαντος ταῖς
[6]	δέ τινες διὰ τὴν ἰδιωτείαν	μὴ	τρανώσαντες τὸ περὶ τῆς ταπεινοφροσύνης
[6]	τι ἤκουσεν οἱασδηποτοῦν αἱρέσεως λεξείδιον,	μὴ	τρανώσας αὐτὸ κἂν κατὰ τὸ
[6]	μὲν ποιεῖν πρὸς τὸ πείθειν,	μὴ	τυγχάνοντα δὲ τῆς προαιρέσεως τοῦ
[6]	ἑαυτὸν οἱονεὶ ἐν σκότῳ τοῖς	μὴ	φέρουσι τὰς τῆς γνώσεως αὐτοῦ
[6]	ἐχθροῖς τοῦ θείου λόγου καὶ	μὴ	φιλαλήθως τὰ χριστιανισμοῦ ἐξετάσασιν εἰδέναι
[6]	πολλοὺς» οὐδὲ ῥητά» Καί, εἰ	μὴ	φορτικὸν εἰπεῖν περὶ τῶν τηλικούτων
[6]	φιλοσόφου ἀπομνημονευμάτων· ἐν οἷς ὁ	μὴ	Χριστιανὸς ἀλλὰ φιλόσοφος ἔφησεν ἁλῶναι
[6]	τέλειον, ὡς κατὰ τοῦτο ἀναβεβηκότας	μὴ	χωρίζειν ἡμᾶς τὴν Ἰησοῦ ψυχὴν
[6]	ξύλα εἶναι καὶ χόρτος καὶ	καλάμη,	οὐκ ἐροῦμεν εἶναι τὰ ἁμαρτήματα
[6]	ἀνάλογόν ἐστι τῷ τετάρτῳ ὄντι	ἐπιστήμη	ἡ ἐν τοῖς» καθ´ ἡμᾶς
[6]	τρίτον εἴδωλον, τὸ τέταρτον δὲ	ἐπιστήμη.	Καὶ κατὰ ταῦτα δὲ εἴποιμεν
[6]	Ἔτι δὲ ὁ Κέλσος μελαίνῃ	γραμμῇ	παχείᾳ φησὶ διειλημμένον εἶναι τὸ
[6]	κατέπαυσεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ	ἑβδόμῃ	ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ,
[6]	τὸ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ	ἑβδόμῃ»	καὶ τὸ ἀνεπαύσατο τῇ ἡμέρᾳ
[6]	ἕκτη ἀργύρου, χρυσοῦ δὲ ἡ	ἑβδόμη.	Τὴν πρώτην τίθενται Κρόνου, τῷ
[6]	τὸ ἀνεπαύσατο τῇ ἡμέρᾳ τῇ	ἑβδόμῃ»	φησί· Μετὰ τοῦτο μὴν ὥσπερ
[6]	παυόμενον ἐν κόσμῳ θάνατον, ὅταν	ἀποθάνῃ	ἡ τοῦ κόσμου ἁμαρτία, καὶ
[6]	δὲ ἐν κόσμῳ θάνατον, ὅταν	ἀποθάνῃ	ἡ τοῦ κόσμου ἁμαρτία, λέγοιμεν
[6]	ὁ θεός» ἵνα δηλωθῇ ὅτι	ἀφανῆ	καὶ ἄγνωστά ἐστι τὰ κατ´
[6]	καταισχύνῃ τοὺς σοφούς» καὶ τὰ	ἀγενῆ»	καὶ τὰ ἀσθενῆ» καὶ τὰ
[6]	ἐστί, βλέπουσα εἰς τὰ αὑτῆς	συγγενῆ,	ὧν οὐδὲν ἱκανῶς ἔχει. Τοῦ
[6]	ἰδέαν ἰδεῶν καὶ ἀρχὴν τὸν	μονογενῆ	καὶ πρωτότοκον πάσης κτίσεως» ἐπέκεινα
[6]	καὶ τὰ ἀγενῆ» καὶ τὰ	ἀσθενῆ»	καὶ τὰ ἐξουθενημένα» καὶ τὰ
[6]	προφητεία ἐν τῷ Δανιὴλ λέλεκται,	δυναμένη	τὸν φρονίμως καὶ εὐγνωμόνως ἀναγινώσκοντα
[6]	τελετήν τινα Χριστιανῶν τελετῇ τῇ	προειρημένῃ	Περσῶν τὸν βουλόμενον συνεξετάσαι, ταῦτα
[6]	δὲ δῆλον ποιεῖ καὶ ἡ	προκειμένη	λέξις. ~Τὸ μὲν γὰρ χρῆσθαι
[6]	οὐχ ἡγησάμην εἶναι ἁρμόζον τῇ	προκειμένῃ	συντάξει. Κακὰ τοίνυν, εἰ μὲν
[6]	νυνὶ λέγομεν· οὐ γὰρ ἡ	προκειμένη	σύνταξις τοῦτ´ ἀπαιτεῖ. Ἀλλ´ οὐδὲ
[6]	λέξις οὕτως παρὰ τῷ Ἡσαΐᾳ	ἀναγεγραμμένη,	προφητεύοντι αὐτὸν ἐπιδημήσοντα τοῖς πολλοῖς
[6]	ἀνθρωπίνη ἐστὶν ἡ καθ´ ἡμᾶς	λεγομένη	σοφία τοῦ κόσμου» ἥτις ἐστὶ
[6]	περὶ ταῦτα δεινοί· ἀλλ´ ἡ	λεγομένη	φωνὴ θεοῦ ὡς θεοῦ φωνὴ
[6]	τῶν ἀνθρώπων τυγχανούσης, ἡ μὲν	νομιζομένη	ἀπειλὴ ἐπιστρέφειν βούλεται τοὺς ἀκούοντας,
[6]	ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἡ Κέλσου	νομιζομένη	μὲν πολυμάθεια, μᾶλλον δ´ οὖσα
[6]	καὶ πνεύματι ἀνατείλῃ τῇ μηκέτι	βουλομένῃ	ἐρήμῳ θεοῦ τυγχάνειν οἰκουμένῃ ψυχῶν.
[6]	ἀρεσθεὶς τῇ περὶ τῶν πλουσίων	ἀποφαινομένῃ	αὐτοῦ λέξει, ὡς ἀδύνατόν ἐστιν
[6]	λεγομένοις, καὶ αὕτη οὐκ ἀθεεὶ	ἐγγινομένη	τοῖς ἀνυσίμως λέγουσι. Φησὶ γοῦν
[6]	γε ὤνησεν, ἡ περικαλλὴς καὶ	ἐπιτετηδευμένη	Πλάτωνος καὶ τῶν παραπλησίως φρασάντων
[6]	ἵν´ ἡ πᾶσα τῶν ἀνθρώπων	οἰκουμένη	φωτισθῇ τῷ λόγῳ τοῦ θεοῦ.
[6]	μηκέτι βουλομένῃ ἐρήμῳ θεοῦ τυγχάνειν	οἰκουμένῃ	ψυχῶν. ~Ἑξῆς δὲ τούτοις ἐνθεώτατα
[6]	ἀκριβοῦν τὰ τοιαῦτα ἐπισταμένοις ἡ	καλουμένη	γνῶσις, καὶ τρίτον, ἐπεὶ σῴζεσθαι
[6]	πυροειδοῦς ἡ φλογίνη ῥομφαία ὡς	δορυφορουμένη	τῷ τε τῆς γνώσεως ξύλῳ
[6]	ἐν οἷς μέν ἐστι σφόδρα	κεχυμένη	ἡ κακία ἐν οἷς δ´
[6]	καὶ τί αὐτῷ ἐβούλετο ἡ	στενὴ	τῆς ῥαφίδος» τρυμαλιά, στενὴν φάσκοντι
[6]	μαθηταὶ τοῦ Ἰησοῦ ἐκπεριῆλθον πολλὰ	ἔθνη	τῆς οἰκουμένης, διατιθέντες, ὡς ὁ
[6]	ἐξ ἀρχῆς ἔδοξε Κέλσῳ λέγειν	ἔθνη	Χαλδαίους, ἀφ´ ὧν ἡ ἀπατηλὸς
[6]	ὁ λόγος ἔχοι· οὔτ´ ἂν	καταβαίνῃ	κακὰ παρὰ κυρίου ἐπὶ πύλας
[6]	ὄνομα. Ἔτι δὲ ὁ Κέλσος	μελαίνῃ	γραμμῇ παχείᾳ φησὶ διειλημμένον εἶναι
[6]	ἢ τὰ παραδιδόμενα τοῖς ἐν	Αἰγίνῃ	μυουμένοις τὰ τῆς Ἑκάτης. Τί
[6]	διάμετρος κύκλου τινὸς πυροειδοῦς ἡ	φλογίνη	ῥομφαία ὡς δορυφορουμένη τῷ τε
[6]	δ´ ἀνθρωπίνη. Καὶ ἡ μὲν	ἀνθρωπίνη	ἐστὶν ἡ καθ´ ἡμᾶς λεγομένη
[6]	θεία σοφία ἐστίν, ἡ δ´	ἀνθρωπίνη.	Καὶ ἡ μὲν ἀνθρωπίνη ἐστὶν
[6]	σοφίαν ταύτην; Ἥπερ ἐστὶν ἴσως	ἀνθρωπίνη	σοφία· τῷ ὄντι γὰρ κινδυνεύω
[6]	τ´ εἶναι μὴ ἐγγυμνασάμενον τῇ	ἀνθρωπίνῃ	σοφίᾳ χωρεῖν τὴν θειοτέραν, καὶ
[6]	θεοῦ κατὰ τὸ ἐφικτὸν τῇ	ἀνθρωπίνῃ	φύσει τινὰ τῶν περὶ αὐτοῦ,
[6]	περὶ τὰ τρίτα. Ἡ οὖν	ἀνθρωπίνη	ψυχὴ περὶ αὐτὰ ὀρέγεται μαθεῖν,
[6]	τούτου ἀλήθεια οὐδὲν ὡς πρὸς	εἰλικρινῆ	εὐσέβειαν ὤνησε τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀλλ´
[6]	ἐν Ἀπόλλωνος εἴδει προσελθόντος τῇ	Ἀμφικτιόνῃ·	καὶ ἄλλοι δὲ πλείονες τῶν
[6]	ἐστι πάντων ὧν οἶδεν οὐ	μόνη	ἡ τοῦ ἀνθρώπου φύσις ἀλλὰ
[6]	ὁ Παῦλος διδάσκει λέγων· Ἡ	πεισμονὴ	οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς.
[6]	ἢ εἰς βάραθρον ἐωσμένος ἢ	ἀγχόνῃ	πεπνιγμένος ἢ σκυτοτόμος ἢ λιθοξόος
[6]	ἢ εἰς βάραθρον ἐωσμένος ἢ	ἀγχόνῃ	πεπνιγμένος, ἦν ἂν ὑπὲρ τοὺς
[6]	ἡμῶν οὐ μετέχει μὲν δικαιοσύνης,	δικαιοσύνη»	δὲ ὢν μετέχεται ὑπὸ τῶν
[6]	τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ, ὄντι	δικαιοσύνῃ	καὶ ἀληθείᾳ καὶ σοφίᾳ. Κυριώτερον
[6]	καὶ αὐτοσοφίᾳ καὶ αὐτοαληθείᾳ καὶ	αὐτοδικαιοσύνῃ;	Ὅπερ εἰ οὕτως ἔχει, οὐκ
[6]	τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου» ἵνα	καταισχύνῃ	τοὺς σοφούς» καὶ τὰ ἀγενῆ»
[6]	θεῷ φωνή, εἴπερ ἐστὶν ἡ	φωνὴ	ἀὴρ πεπληγμένος ἢ πληγὴ ἀέρος
[6]	Οὐδὲ στόμα αὐτῷ ἐστιν οὐδὲ	φωνή.	Ἀληθῶς γὰρ οὐκ ἔσται τῷ
[6]	γὰρ οὐκ ἔσται τῷ θεῷ	φωνή,	εἴπερ ἐστὶν ἡ φωνὴ ἀὴρ
[6]	ταῦτα δεινοί· ἀλλ´ ἡ λεγομένη	φωνὴ	θεοῦ ὡς θεοῦ φωνὴ ὁρᾶσθαι
[6]	ταῦτα δὲ εἴποιμεν ἂν ὅτι	φωνὴ	μὲν βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ»
[6]	λεγομένη φωνὴ θεοῦ ὡς θεοῦ	φωνὴ	ὁρᾶσθαι λέγεται ὑπὸ τοῦ λαοῦ
[6]	ὅταν δὲ πάντας τοὺς ἐχθροὺς»	ὑποτάξῃ	ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ» τότε
[6]	Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας» ὀφθέντες ἐν	δόξῃ	ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ, ἣν
[6]	ἵνα μὴ εἰς ἀνεξέλεγκτον ἀναχωρεῖν	δόξῃ,	λογισμὸν ὑπέχει ταύτης τῆς ἀπορίας·
[6]	τῶν μαθητῶν καὶ ὤφθη ἐν	δόξῃ,	ὅτε καὶ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας»
[6]	γε νόμου, ὅς ἐστιν ἐν	δόξῃ»	ὀφθεὶς μετὰ Ἰησοῦ Μωϋσῆς» Ἔδειξε
[6]	ἑπτάπυλος, ἐπὶ δ´ αὐτῇ πύλη	ὀγδόη.	Ἡ πρώτη τῶν πυλῶν μολίβδου,
[6]	κάλλει· Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ	ἀκοῇ	ἡμῶν; Καὶ ὁ βραχίων κυρίου
[6]	νοῦ, σώματι ταπεινώσεως» ἀνθρώπων ἐνδεδεμένου,	πῇ	δὲ διὰ τὴν βραχυτέραν δύναμιν
[6]	μὲν ἀληθῶς τὰ Μαρκίωνος ἐκτίθεται	πῇ	δὲ κἀκείνων παρήκουσεν· πρὸς ἣν
[6]	πῇ μὲν ἀπ´ αὐτῶν ἀκούσαντες,	πῇ	δὲ τοῖς συγγράμμασιν αὐτῶν ἐπιμελῶς
[6]	αὐτῶν ἀναγινωσκομένων, ἅπερ Χριστιανοὶ προσίενται,	πῇ	δὲ Χριστιανῶν μόνων λαβεῖν ἀφορμὰς
[6]	Ἐξετάσει δὲ ὁ δυνάμενος, μή	πῃ	καὶ περὶ τούτων σὺν Ἡροδότῳ
[6]	περὶ τῆς γνώμης Μαρκίωνος, καὶ	πῇ	μὲν ἀληθῶς τὰ Μαρκίωνος ἐκτίθεται
[6]	ἀλλὰ πρὸς ἃ ἀκριβῶς γινώσκομεν,	πῇ	μὲν ἀπ´ αὐτῶν ἀκούσαντες, πῇ
[6]	μαρμαρυγὰς μηδὲ δυναμένοις αὐτὸν ὁρᾶν	πῇ	μὲν διὰ τὸν μιασμὸν τοῦ
[6]	αἱρέσεως ἀσημοτάτης ἀλλὰ ἀπὸ βιβλίων	πῇ	μὲν ἰουδαϊκῶν καὶ ἐν ταῖς
[6]	ὁδῷ. Ταῦτα δὲ τὰ Ὁμήρου	ἔπη	οὕτω νοήσαντα τὸν Φερεκύδην φησὶν
[6]	καὶ διηγούμενός γε τὰ ὁμηρικὰ	ἔπη	φησὶ λόγους εἶναι τοῦ θεοῦ
[6]	τῆς Ἀθηνᾶς πέπλον ἐν τῇ	πομπῇ	τῶν Παναθηναίων ὑπὸ πάντων θεωρούμενον.
[6]	περιέχον. Διήκει μὲν γὰρ ἡ	ἐπισκοπὴ	καὶ ἡ πρόνοια τοῦ θεοῦ
[6]	ἀκουόντων· οἳ καὶ ἀνάλογον τῇ	ῥοπῇ	τοῦ αὐτεξουσίου αὐτῶν πρὸς ἀποδοχὴν
[6]	σῶμα ψυχικόν» φαμεν ἀνίστασθαι, ὁποῖον	ἐσπάρη.	Ἀλλὰ γὰρ περὶ τούτων ἐν
[6]	κατὰ τὰ ἀνατολικὰ τεταγμέναι εἰσὶ	μέρη	ὡς πρῶται, ποῖαι δὲ ἐπὶ
[6]	αὐτῶν, κἂν βιασάμενος ὁ λόγος	εὕρῃ	ὅτι γενητά ἐστι, περὶ τοῦ
[6]	λέξεσιν ἀπορρήτως εἰρημένα. Καὶ εἰ	χρή	γε τολμήσαντα εἰπεῖν, ὀλίγους μὲν
[6]	ἐν δύο πεφηνέναι πόλεσι, τί	χρὴ	καὶ λέγειν; Ὁ δὲ βουλόμενος
[6]	γνῶσις, καὶ τρίτον, ἐπεὶ σῴζεσθαι	χρὴ	καὶ τοὺς ἁπλουστέρους προσιόντας κατὰ
[6]	ὀφθαλμοῖς ἐκείνου. Εἰ δ´ ὅλως	χρὴ	λέγειν κολάζεσθαι καὶ βλάπτεσθαι ὄψιν,
[6]	ὀλίγα· ἐπεὶ δὲ τὰ ἐπικαιρότερα	χρὴ	λέγειν πρὸς τὸ Κέλσου σύγγραμμα,
[6]	ἡμῶν ὁμολογουμένοις ἀληθῶς Χριστιανῶν λόγοις.	Χρὴ	μέντοι εἰδέναι ὅτι οἱ ταῦτα
[6]	κοσμοποιΐας ἡμερῶν. Εἰδέναι μέντοι γε	χρὴ	ὅτι τοῖς δικαίοις διὰ τοῦ
[6]	εἴληφε τοῦ χρίσματος καί, εἰ	χρὴ	οὕτως ὀνομάσαι, ὅλον τὸ χρῖσμα
[6]	μὲν λέγοντα ὧδε· Εἰδέναι δὲ	χρὴ	τὸν πόλεμον ἐόντα ξυνὸν καὶ
[6]	τὸν πατέρα ὅστις ποτ´ ἂν	χωρῇ	γινώσκειν αὐτὸν γινώσκει. ~Ταῦτα δ´
[6]	σάρκα, καὶ μετὰ τοῦτο αὐτοὺς	ἀναβιβάσῃ	ἐπὶ τὸ ἰδεῖν αὐτόν, ὅπερ
[6]	παρ´ ἡμῖν σοφούς, Μωϋσέα μὲν	πάσῃ	Αἰγυπτίων σοφίᾳ» Δανιὴλ δὲ καὶ
[6]	καὶ τέρασι ψεύδους καὶ ἐν	πάσῃ	ἀπάτῃ ἀδικίας τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ´
[6]	κατ´ ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ ἐν	πάσῃ	δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι
[6]	μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα	καταργήσῃ»	καὶ ἀληθῶς, ἵνα μὴ καυχήσηται
[6]	ζῶσαν καὶ σφαζόμενον οὐρανόν, ἵνα	ζήσῃ,	καὶ γῆν σφαζομένην μαχαίρᾳ καὶ
[6]	δοθῇ τῷ λέγοντι καὶ χάρις	ἐπανθήσῃ	τοῖς λεγομένοις, καὶ αὕτη οὐκ
[6]	τὸν τρόπον τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ.	Προσαχθήσῃ	δὲ τῷ λεγομένῳ ἀπὸ τῶν
[6]	τοὺς ὄντας σάρκα, ἵν´ αὐτοὺς	ποιήσῃ	πρῶτον μορφωθῆναι κατὰ λόγον τὸν
[6]	φάσκοντι λόγῳ πεπροφητεῦσθαι αὐτόν, ἵνα	κατηγορήσῃ	Μαρκίωνος καὶ τῶν ἀπ´ αὐτοῦ,
[6]	γραφαῖς καὶ ἐπὶ τίνων, ἵνα	θεωρήσῃ	τὸ περὶ τῶν πλουσίων τοῦ
[6]	τοῦ κυρίου. Μή τις ὑμᾶς	ἐξαπατήσῃ	κατὰ μηδένα τρόπον, ὅτι, ἐὰν
[6]	τε αὖ ἵνα τὸ βάθος	παραστήσῃ	ὁ προφήτης τῶν περὶ θεοῦ
[6]	Ζεὺς ἐκβάλλει θεῶν ὅταν τις	ἐξυβρίσῃ.	Τῶν τοιούτων δέ φησιν ἔχεσθαι
[6]	πιστεύειν τοῦτο κηρύττομεν, ἄλλοις δὲ	ὅση	δύναμις ἀποδεικτικῶς δι´ ἐρωτήσεων καὶ
[6]	πρεσβεύουσι τὰ τῆς ἀληθείας πλείους	ὅση	δύναμις ὠφελεῖν καὶ προσάγειν, ὡς
[6]	ἐκ τοῦ μὴ ἔχειν ταῦτα	χρηματιζούσῃ	κατ´ εἰκόνα» τοῦ κτίσαντος, φησὶ
[6]	ἐν ᾗ ἐξεθέμην αὐτοῦ λέξει,	φασκούσῃ·	Ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν
[6]	καὶ ἡμεῖς τοῦ Παύλου λέξει	ἐγκαλούσῃ	τῷ εἰκῇ πιστεύοντι, ἐν ᾗ
[6]	δὲ τούτων σαφηνίσαι οὐ τῇ	παρούσῃ	ἁρμόζει πραγματείᾳ. Ἡ περὶ αὐτοῦ
[6]	ἢ μὴ ἐσχηκυίᾳ ἢ μηκέτι	ἐχούσῃ	ψυχῇ τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν
[6]	νῷ, καρδίᾳ δὲ οὐ τῇ	τυχούσῃ	ἀλλὰ τῇ καθαρᾷ. Οὐ γὰρ
[6]	τὸ φῶς, ἕκαστος δὲ τῇ	παρατυχούσῃ	μίγνυται· ἥτις δυσφημία παραλόγως πάλαι
[6]	παιδίον, ὡς ῥίζα ἐν γῇ	διψώσῃ·	οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ οὐδὲ
[6]	τῇ ἀληθείᾳ ἀλλ´ εὐδοκήσαντες ἐν	τῇ	ἀδικίᾳ. Ἕκαστον δὲ τούτων σαφηνίσαι
[6]	οὐδὲ τὸ ἀπὸ μελισσῶν δείκνυσι	τῇ	αἰσθήσει τὴν ἀρχήν, ἀλλ´ ἡ
[6]	ὑπερέχοντι κάλλει· Κύριε, τίς ἐπίστευσε	τῇ	ἀκοῇ ἡμῶν; Καὶ ὁ βραχίων
[6]	οἶμαι ἔχει ἀκολουθίαν, τί χαλεπὸν	τῇ	ἄκρᾳ καὶ ἀνυπερβλήτῳ κοινωνίᾳ πρὸς
[6]	υἱῷ τοῦ θεοῦ ἡνῶσθαι φάσκοντες	τῇ	ἄκρᾳ μετοχῇ ἐκείνου τὴν τοῦ
[6]	τῇ χύσει τῆς κακίας καὶ	τῇ	ἀκρότητι αὐτῆς εἶναι χαρακτηρίζεται, ὅτε
[6]	κριθῶσιν ἅπαντες οἱ μὴ πιστεύσαντες	τῇ	ἀληθείᾳ ἀλλ´ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ
[6]	φάσματος, ἐν Ἀπόλλωνος εἴδει προσελθόντος	τῇ	Ἀμφικτιόνῃ· καὶ ἄλλοι δὲ πλείονες
[6]	οἷόν τ´ εἶναι μὴ ἐγγυμνασάμενον	τῇ	ἀνθρωπίνῃ σοφίᾳ χωρεῖν τὴν θειοτέραν,
[6]	περὶ θεοῦ κατὰ τὸ ἐφικτὸν	τῇ	ἀνθρωπίνῃ φύσει τινὰ τῶν περὶ
[6]	μηδεμιᾶς φθορᾶς τοῦ μέλλοντος ὑπηρετήσασθαι	τῇ	ἀνθρώπων σωτηρίᾳ σώματος. Οἴεται δὲ
[6]	βίον ὡς τὰ ἐναντία πράττων	τῇ	ἀρετῇ σατανᾶς ἐστι, τουτέστιν ἀντικείμενος
[6]	εἰς Πειραιέα» προσευξόμενοι ὡς θεῷ	τῇ	Ἀρτέμιδι καὶ ὀψόμενοι τὴν ὑπὸ
[6]	οὐδέν· εἰ δέ τις σχολάσας	τῇ	βασάνῳ τῶν ἱερῶν γραμμάτων πανταχόθεν
[6]	θεωρημάτων πάλαι παρέστησεν εἰπὼν ἐν	τῇ	βίβλῳ τῶν ψαλμῶν· Αἰνεῖτε τὸν
[6]	ἑρμηνεύων τὰ περὶ τὸν ἐν	τῇ	Γενέσει ἀναγεγραμμένον παράδεισον τοῦ θεοῦ
[6]	τούτοις καὶ καταψεύδεται τῶν ἐν	τῇ	Γενέσει γεγραμμένων τὸν τρόπον τοῦτον·
[6]	τῷ Κέλσῳ καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσι	τῇ	γραφῇ ἐγνωκέναι ὡς ἀλλότριον τῆς
[6]	Φάραγγα υἱοῦ Ἐννὸμ» ὀνομαζομένην ἐν	τῇ	γραφῇ, ἐν δὲ τῷ ἑβραϊκῷ
[6]	ἅπερ ἐτάραξε πολλοὺς τῶν ἐντυγχανόντων	τῇ	γραφῇ, μὴ δυναμένους καθορᾶν τὰ
[6]	ὀλίγα ἀποτετολμημένως καὶ παρακεκινδυνευμένως τῇδε	τῇ	γραφῇ πιστεύσαντες ἐξεθέμεθα τάχα οὐδέν·
[6]	ἀπείρους τῶν ἡμετέρων ἐντυχόντας αὐτοῦ	τῇ	γραφῇ πολεμῶσαι πρὸς ἡμᾶς, ὡς
[6]	γὰρ ἀντιδιαστολὴν τῶν αἰσθητῶν ἔθος	τῇ	γραφῇ τὰ νοητὰ ὀνομάζειν πνεύματα
[6]	ἂν χρώμενοι τῷ ὀνόματι, καὶ	τῇ	δεισιδαιμονίᾳ. Τρόπῳ δὴ ἑβραϊκῷ τινι
[6]	ὑβρισταί, τούτους ἀπορριπτεῖ κολάζων αὐτοὺς	τῇ	δεῦρο ὁδῷ. Ταῦτα δὲ τὰ
[6]	μιᾷ μὲν ἡμέρᾳ τοσόνδε τεκταινόμενος	τῇ	δευτέρᾳ δ´ αὖθις τοσῷδε πλέον
[6]	ἵν´ αὐτῶν τύχῃ, φησὶν ἐν	τῇ	δευτέρᾳ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῇ· Τὸ
[6]	φησιν ὁ Κέλσος, μὴ ἐνιδὼν	τῇ	διαφορᾷ τοῦ κατ´ εἰκόνα θεοῦ»
[6]	ἐβουλήθησαν μὲν ὑπάγειν ἀνθρώπους ἑαυτῶν	τῇ	διδασκαλίᾳ ὡς ἀπόρρητά τινα ἔχοντες
[6]	τὸν ὀνομαζόμενον Ἀντίχριστον; Πάντα δὲ	τῇ	ἑαυτοῦ προγνώσει ἐκπεριλαβὼν ὁ θεὸς
[6]	γραμμάτων λόγοι καὶ ἄλλα, δύο	τῇ	ἑαυτῶν φύσει τυγχάνοντα, εἰς ἓν
[6]	καὶ κατέπαυσεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων
[6]	εἶναι τὸ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	ἑβδόμῃ» καὶ τὸ ἀνεπαύσατο τῇ
[6]	καὶ τὸ ἀνεπαύσατο τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	ἑβδόμῃ» φησί· Μετὰ τοῦτο μὴν
[6]	προεκαλέσατο βουλομένους παραστῆσαι τῷ ἐντυχόντι	τῇ	ἐκείνου γραφῇ καὶ τοῖς ἡμῖν
[6]	μὴ βλεπόμενα» καὶ βουλόμενος πρὸς	τῇ	ἐκείνων θέᾳ γενέσθαι ὑπὸ τοῦ
[6]	καὶ οἱ ἄγγελοι» τῶν ἐν	τῇ	ἐκκλησίᾳ μικρῶν καὶ τεταγμένοι εἰς
[6]	ὁ θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ
[6]	γνῶναι καὶ ἐκθέσθαι· ἵνα μὴ	τῇ	ἐπαγγελίᾳ τοῦ εἰδέναι τι πλεῖον
[6]	ὡς δυναμένων πλειόνων περισπάσαι ἡμᾶς	τῇ	ἐπαγγελίᾳ τοῦ θεόθεν ἐπιδεδημηκέναι τῷ
[6]	τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει	τῇ	ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ, οὗ
[6]	ὅτι φωνὴ μὲν βοῶντος ἐν	τῇ	ἐρήμῳ» εἰσῆκται ὁ Ἰωάννης πρὸ
[6]	θεοῦ» χαρακτηρίζεται, καὶ ὅτι ἐν	τῇ	ἢ μὴ ἐσχηκυίᾳ ἢ μηκέτι
[6]	ἃ ἐποίησε· καὶ κατέπαυσεν ἐν	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων
[6]	οἰηθεὶς ταὐτὸν εἶναι τὸ κατέπαυσε	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ» καὶ τὸ
[6]	τῇ ἑβδόμῃ» καὶ τὸ ἀνεπαύσατο	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ» φησί· Μετὰ
[6]	Καὶ συνετέλεσεν ὁ θεὸς ἐν	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα
[6]	οὐρανοῦ περιφορᾶς, ἀεὶ δὲ πρὸς	τῇ	θέᾳ ἐσόμεθα τῶν ἀοράτων τοῦ
[6]	καὶ ἐπὶ τὸν ὑπερουράνιον ἐπὶ	τῇ	θέᾳ τῶν καλῶν μετατιθέντος τόπον.
[6]	τοὺς ἁπλουστέρους προσιόντας κατὰ δύναμιν	τῇ	θεοσεβείᾳ, ἡ πίστις. Διὸ λέγεται
[6]	οὐ τὸν λόγον αἰτιατέον, ἀλλὰ	τῇ	ἰδιωτείᾳ τῶν προθεμένων μὲν τὰ
[6]	τοῖς τοῦ σώματος ὀφθαλμοῖς ἀλλὰ	τῇ	καθαρᾷ καρδίᾳ. Καὶ γὰρ κατὰ
[6]	δὲ οὐ τῇ τυχούσῃ ἀλλὰ	τῇ	καθαρᾷ. Οὐ γὰρ θέμις μεμολυσμένην
[6]	αὐτῷ καὶ μὴ ἀνθισταμένοις αὐτοῦ	τῇ	κακίᾳ καὶ μὴ ἀνταγωνιζομένοις αἴτιος;
[6]	πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ	τῇ	καλῇ ταύτῃ φημὶ ἐγὼ καίπερ
[6]	τῆς γῆς· καὶ διενοήθη ἐν	τῇ	καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ εἶπεν ὁ
[6]	καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν	τῇ	καρδίᾳ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ
[6]	ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς	τῇ	καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς
[6]	Ἰησοῦν ἡμῶν μακάριοι οἱ καθαροὶ	τῇ	καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν
[6]	περιβάλῃ περιστάσεσι βαρυτάταις, πρώτῃ μὲν	τῇ	κατὰ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ
[6]	τὸ τῶν ζῴων ὅσον ἐπὶ	τῇ	κατασκευῇ σκολιόν, παραβαλλόμενον τῷ πλουσίῳ,
[6]	πρέπον αὐτοῦ τῷ ἤθει καὶ	τῇ	καταστάσει προσάγομεν τὸν λόγον, μαθόντες
[6]	τὸ καὶ ἡμέρας τινὰς ἐπιδιανεῖμαι	τῇ	κοσμογονίᾳ, πρὶν εἶναι ἡμέρας· οὐρανοῦ
[6]	ψεύδει» καὶ σέβοντες καὶ λατρεύοντες	τῇ	κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα» Διόπερ
[6]	σωματικῶς δυνάμει καὶ πνεύματι ἀνατείλῃ	τῇ	μηκέτι βουλομένῃ ἐρήμῳ θεοῦ τυγχάνειν
[6]	ὁ ἀνήρ. Καὶ ὁ ἐν	τῇ	Μωϋσέως δὲ Ἐξόδῳ ὀλεθρευτὴς τίς
[6]	λόγῳ, ἵν´ ὁμοίως τοῖς παρὰ	τῇ	ὁδῷ ἐρριμμένοις πτωχοῖς καὶ τυφλοῖς,
[6]	τῷ Ἰὼβ τὰ ἀναγεγραμμένα ἐν	τῇ	ὁμωνύμῳ βίβλῳ αὐτοῦ, οὐκ ὀλίγα
[6]	ἐκείνῳ τῷ ἑνὶ Χριστῷ διακονούμενα	τῇ	πανταχοῦ τῶν ἀνθρώπων σωτηρίᾳ, κατανοείτω
[6]	γραφαῖς λεγόμενα. Ἵνα δὲ προσαγάγωμεν	τῇ	παραδοχῇ τοῦ λεγομένου τὸν βουλόμενον
[6]	μὲν τὸ φῶς, ἕκαστος δὲ	τῇ	παρατυχούσῃ μίγνυται· ἥτις δυσφημία παραλόγως
[6]	Ἕκαστον δὲ τούτων σαφηνίσαι οὐ	τῇ	παρούσῃ ἁρμόζει πραγματείᾳ. Ἡ περὶ
[6]	εἰδότας τὰ Χριστιανῶν, ὅτι ἄρα	τῇ	πείρᾳ κατειλήφασι Χριστιανοὺς ἐσθίοντας σάρκας
[6]	Ἐπικουρείου. Διαβεβαιούμεθα δὲ ἡμεῖς καὶ	τῇ	πείρᾳ παραλαβόντες ὅτι οἱ κατὰ
[6]	ἐν σκότῳ καὶ ἀγνοίᾳ καλινδεῖται	τῇ	περὶ τοῦ θεραπεύειν τὸ θεῖον.
[6]	αὐτόν, ἀνέγνω Πλάτωνα καὶ ἀρεσθεὶς	τῇ	περὶ τῶν πλουσίων ἀποφαινομένῃ αὐτοῦ
[6]	περικαλλῆ τῆς Ἀθηνᾶς πέπλον ἐν	τῇ	πομπῇ τῶν Παναθηναίων ὑπὸ πάντων
[6]	Κέλσος τελετήν τινα Χριστιανῶν τελετῇ	τῇ	προειρημένῃ Περσῶν τὸν βουλόμενον συνεξετάσαι,
[6]	δεομένας οὐχ ἡγησάμην εἶναι ἁρμόζον	τῇ	προκειμένῃ συντάξει. Κακὰ τοίνυν, εἰ
[6]	τὸν παρὰ Πλάτωνι λελεγμένον ἐν	τῇ	πρὸς Ἑρμείαν καὶ Κορίσκον ἐπιστολῇ.
[6]	ἀξίως κἂν αὐτῷ ἀναστραφῆναι ἐν	τῇ	πρὸς τὸν ποιητὴν τῶν ὅλων
[6]	τῶν ἀκουόντων· οἳ καὶ ἀνάλογον	τῇ	ῥοπῇ τοῦ αὐτεξουσίου αὐτῶν πρὸς
[6]	θεὸν» ὢν διὰ τοὺς κολληθέντας	τῇ	σαρκὶ καὶ γενομένους ὅπερ σὰρξ»
[6]	τὴν ἔννοιαν τοῦ τετριμμένου ἐν	τῇ	συνηθείᾳ σημαινομένου. Εἰς δὲ τὸ
[6]	καὶ τὸν διδάσκαλον εἰπόντα ἐπὶ	τῇ	συστάσει τοῦ νεανίσκου· Οὗτος ἄρα
[6]	ὅτι καὶ Πλάτων ἀλαζονεύεται ἐν	τῇ	τοῦ Διὸς κατὰ τὸν Τίμαιον
[6]	γὰρ ὁ ἐπιβουλεύων δαίμων πονηρὸς	τῇ	τοῦ Ἰησοῦ διδασκαλίᾳ οὐδὲν τῶν
[6]	δέδωκε πνεῦμα ὁ θεὸς καταμεμολυσμένον	τῇ	τοῦ σώματος φύσει. Εὔηθες οὖν
[6]	τουτέστι νῷ, καρδίᾳ δὲ οὐ	τῇ	τυχούσῃ ἀλλὰ τῇ καθαρᾷ. Οὐ
[6]	Ἐράστῳ δὲ καὶ Κορίσκῳ πρὸς	τῇ	τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ
[6]	ἵν´ ὡς χρυσὸς ἐν πυρὶ	τῇ	τῶνδε κακίᾳ βασανισθέντες καὶ πάντα
[6]	καὶ αὐτός ἐστιν οὐσία, πλὴν	τῇ	φύσει ἀόρατος λέγεται ἐν τῷ
[6]	κλοιοῦ αὐτοῦ κατευθυνεῖ· δόλος ἐν	τῇ	χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐν καρδίᾳ
[6]	τότε μάλιστα τὸ φαῦλον ἐν	τῇ	χύσει τῆς κακίας καὶ τῇ
[6]	πυρὸς πηδήσαντος ἐξαφθὲν φῶς ἐν	τῇ	ψυχῇ γενόμενον αὐτὸ ἑαυτὸ ἤδη
[6]	ἄλλου τάττοντες τρανότερον φήσομεν ἐν	τῇ	ψυχῇ γινόμενον μετὰ τὸν λόγον
[6]	τοιαύτην ἔχοντος ψυχὴν καὶ ἐν	τῇ	ψυχῇ διὰ τὸ κατ´ εἰκόνα»
[6]	πυρὸς πηδήσαντος» ἐξάπτεσθαι φῶς ἐν	τῇ	ψυχῇ» πρότερος οἶδεν ὁ λόγος,
[6]	εἰκόνα» τὸ κρεῖττον ᾖ ἐν	τῇ	ψυχῇ, τὸ δ´ ἔλαττον καὶ
[6]	τὴν σφραγῖδα ἀγγέλων ἑπτά, ἑκατέρωθεν	τῇ	ψυχῇ τοῦ ἀπαλλαττομένου σώματος ἐφισταμένων,
[6]	πυρὸς πηδήσαντος ἐξαφθὲν φῶς ἐν	τῇ	ψυχῇ» ὧν καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες
[6]	ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ,	τῇ	ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει
[6]	ἐχρῆν μὴ νοθεύειν μηδὲ μιαίνειν	τῇ,	ὡς ἡμεῖς ὀνομάζομεν, εἰδωλολατρείᾳ, ὡς
[6]	τὴν τρίτην τοῦ Διός, τὴν	χαλκοβατῆ	καὶ στερράν, τὴν τετάρτην Ἑρμοῦ,
[6]	οὖσα ψυχῆς κυβερνήτῃ νῷ μόνῳ	θεατή,	περὶ ὃν τὸ τῆς ἀληθοῦς
[6]	τέρασι ψεύδους καὶ ἐν πάσῃ	ἀπάτῃ	ἀδικίας τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ´ ὧν
[6]	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ διαβόλου ἐπὶ	ἀπάτῃ	τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. ~Λέγει
[6]	δὲ τὰ ἐναντία Ἰησοῦς Μωϋσεῖ	νομοθετῇ,	ἄλλον ἀντὶ τούτου ζητεῖν. Εἴτε
[6]	Ἰησοῦς καὶ ὁ Ἰουδαίων Μωϋσῆς	νομοθετῇ,	θεὸν ἄλλον ἀντὶ τούτου καὶ
[6]	λόγος, καὶ ἡ τοῦ Μίθρου	τελετή,	ἣ παρ´ αὐτοῖς ἐστιν. Ἔστι
[6]	ὁ Κέλσος τελετήν τινα Χριστιανῶν	τελετῇ	τῇ προειρημένῃ Περσῶν τὸν βουλόμενον
[6]	ἴσμεν ἐξακουομένου· ἔστι γὰρ αὐτῷ	ἀρετὴ	καὶ μακαριότης καὶ θειότης. Εἰ
[6]	ὡς τὰ ἐναντία πράττων τῇ	ἀρετῇ	σατανᾶς ἐστι, τουτέστιν ἀντικείμενος τῷ
[6]	ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα ψυχῆς	κυβερνήτῃ	νῷ μόνῳ θεατή, περὶ ὃν
[6]	τοῦ Ἰεζεκιὴλ προφητείας ἑωραμένα τῷ	προφήτῃ,	ἐν οἷς διάφοροι πύλαι καταγεγραμμέναι
[6]	σαφῶς οὕτως κατηγορηθέντα ἐν τῷ	προφήτῃ	Λευϊαθὰν ἔλεγεν εἶναι τὴν διὰ
[6]	ὁ λόγος, εἰπὼν ἐν τῷ	προφήτῃ·	Φωτίσατε ἑαυτοῖς φῶς γνώσεως. Καὶ
[6]	φῶς» δευτέρᾳ δὲ τὸ στερέωμα»	τρίτῃ	δὲ συνῆχθαι τὰ ὑποκάτω τοῦ
[6]	δ´ αὖθις τοσῷδε πλέον καὶ	τρίτῃ	καὶ τετάρτῃ καὶ πέμπτῃ καὶ
[6]	μολίβδου, ἡ δευτέρα κασσιτέρου, ἡ	τρίτη	χαλκοῦ, ἡ τετάρτη σιδήρου, ἡ
[6]	ἡ πέμπτη κεραστοῦ νομίσματος, ἡ	ἕκτη	ἀργύρου, χρυσοῦ δὲ ἡ ἑβδόμη.
[6]	καὶ τετάρτῃ καὶ πέμπτῃ καὶ	ἕκτῃ;	Δυνάμει δ´ εἴπομεν καὶ εἰς
[6]	θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ	ἕκτῃ	τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε·
[6]	καὶ πέμπτῃ τὰ νηκτὰ καὶ	ἕκτῃ	τὰ χερσαῖα καὶ τὸν ἄνθρωπον»
[6]	ὡς οὐ Χριστιανῶν λόγους ἀλλὰ	πάντῃ	ἀλλοτρίων σωτηρίας καὶ οὐδαμῶς ἐπιγραφομένων
[6]	καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ	πάντῃ	ἀλλοτρίων τῆς καθ´ ἡμᾶς θεοσεβείας
[6]	τάχα οὐδ´ ἔτι ὄντων ἀλλὰ	πάντῃ	ἐκλελοιπότων ἢ καὶ εἰς ὀλίγους
[6]	κολαζόμενοι καρτεροῖμεν. Καὶ ταῦτά γ´	ἀπάντῃ	καταγέλαστα· ἐχρῆν γὰρ οἶμαι κολάσαι
[6]	καὶ τρίτῃ καὶ τετάρτῃ καὶ	πέμπτῃ	καὶ ἕκτῃ; Δυνάμει δ´ εἴπομεν
[6]	χαλκοῦ, ἡ τετάρτη σιδήρου, ἡ	πέμπτη	κεραστοῦ νομίσματος, ἡ ἕκτη ἀργύρου,
[6]	τοὺς φωστῆρας» καὶ ἀστέρας» καὶ	πέμπτῃ	τὰ νηκτὰ καὶ ἕκτῃ τὰ
[6]	ὑπὸ μόνης φύσεως διοικούμενα, καὶ	τετάρτῃ	γεγονέναι τοὺς φωστῆρας» καὶ ἀστέρας»
[6]	τοσῷδε πλέον καὶ τρίτῃ καὶ	τετάρτῃ	καὶ πέμπτῃ καὶ ἕκτῃ; Δυνάμει
[6]	κασσιτέρου, ἡ τρίτη χαλκοῦ, ἡ	τετάρτη	σιδήρου, ἡ πέμπτη κεραστοῦ νομίσματος,
[6]	ἐν αὐτοῖς ἀριθμῶν καὶ ἐφαρμοσθέντων	ἑκάστῃ	φυλῇ, περὶ ὧν νῦν ἡμῖν
[6]	καὶ κατακολουθησάντων τῷ πρώτῳ πτερορρυήσαντι	ὑπέστη	ἡ κακία. ~Οὐ γὰρ οἷόν
[6]	τῆς κακίας λόγον, καὶ ὡς	ὑπέστη	πρῶτον καὶ τίνα τρόπον καταλύεται,
[6]	νουθετεῖν ἀδυνατεῖ; Κακία δὲ ἡ	μεγίστη	ἐν λόγοις ἐστίν, ὅτε ἐγκαλεῖ
[6]	ἐναντίον τινά, διάβολόν τε καὶ	γλώττῃ	ἑβραίᾳ Σατανᾶν ὀνομάζοντες τὸν αὐτόν.
[6]	προσάγειν, ὡς οἷόν τε ἐστίν,	αὐτῇ	διὰ φιλανθρωπίαν πάνθ´ ὅντιν´ οὖν
[6]	μαγείαν ὅτι πρὸς ἀπαιδεύτους μὲν	αὐτὴ	δύναται καὶ πρὸς διαφθαρέντας τὰ
[6]	διαφθορᾷ καὶ ὀλέθρῳ τῶν χρωμένων	αὐτῇ	ἐπιδεδήμηκε. Καὶ Αἰγύπτιοι μὲν ἐν
[6]	ποτε καὶ φιλόσοφοι ἁλωτοί εἰσιν	αὐτῇ	ἢ μή, ἀναγνώτω τὰ γεγραμμένα
[6]	ἀληθινὴν ζωὴν γένοιτ´ ἂν ἐν	αὐτῇ,	καὶ ὁ ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν
[6]	τοῦ κυρίου, δίκαιοι εἰσελεύσονται ἐν	αὐτῇ»	Καὶ πάλιν ἐν ἐνάτῳ ψαλμῷ
[6]	καὶ ἡγίασεν αὐτήν, ὅτι ἐν	αὐτῇ	κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων
[6]	ἐνθουσιᾶν πεποίηκε τοὺς γνησίως ἐντυγχάνοντας	αὐτῇ·	παρ´ οἷς τρέφεται τοῦτο τὸ
[6]	Ἐνέσται δὲ τῷ βουλομένῳ ἐντυχεῖν	αὐτῇ·	πλὴν τὰ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου
[6]	σύμβολον· κλῖμαξ ἑπτάπυλος, ἐπὶ δ´	αὐτῇ	πύλη ὀγδόη. Ἡ πρώτη τῶν
[6]	ἐπαγγειλάμενον καὶ ἀναστήσειν ἐκ νεκρῶν	αὐτῇ	σαρκὶ καὶ αἵματι καὶ τοῖς
[6]	Ἀλλ´ οὐδ´ ἀναστήσειν ἐκ νεκρῶν	αὐτῇ	σαρκὶ καὶ αἵματί φαμεν τὸν
[6]	ἐστιν. Ἔστι γάρ τι ἐν	αὐτῇ	σύμβολον τῶν δύο τῶν ἐν
[6]	ἐν γυναικὸς σώματι, ἕως περιπλασθῇ	αὐτῇ	τὸ σῶμα, εἴτε σῶμα ἀνειληφυῖαν·
[6]	ἀστέρος, τὴν δευτέραν Ἀφροδίτης, παραβάλλοντες	αὐτῇ	τὸ φαιδρόν τε καὶ μαλακὸν
[6]	τὴν θεωρίαν καὶ τὴν ἐν	αὐτῇ	τῶν δικαίων καὶ μακαρίων πανήγυριν.
[6]	ἀρχῆς τοῦ βιβλίου μέχρι τοῦ	Αὕτη	ἡ βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων» ἐν
[6]	ἑαυτοῦ ἐπιλαθόμενος τούτοις ἐπιφέρει τὸ	Αὕτη	ἡ βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων, ᾗ
[6]	εἰς τὴν κοσμοποιΐαν παρετιθέμεθα τὸ	Αὕτη	ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ
[6]	ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου.	Αὕτη	ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ
[6]	ἐν αὐταῖς ἐξομολογήσωμαι τῷ κυρίῳ·	αὕτη	ἡ πύλη τοῦ κυρίου, δίκαιοι
[6]	χάρις ἐπανθήσῃ τοῖς λεγομένοις, καὶ	αὕτη	οὐκ ἀθεεὶ ἐγγινομένη τοῖς ἀνυσίμως
[6]	ἀνάγκη παραγίνεσθαι, τρία, τέταρτον δὲ	αὕτη,	πέμπτον δὲ αὐτὸ τιθέναι δεῖ,
[6]	σκώμματα, οὐχ ὁρῶν ὅτι ἡ	τοιαύτη	ἀγωγὴ τῶν λόγων παρὰ τὴν
[6]	οἴεται ἀπαντᾶν λέγων ὅτι οὐδεμία	τοιαύτη	φύσις ἐστὶ πνεύματος, ὥστ´ ἀεὶ
[6]	ἐστι καταναλίσκον» ἔλεγεν ὅτι οὐδεμία	τοιαύτη	φύσις ἐστὶ πυρός, ὥστ´ ἀεὶ
[6]	νοουμένῳ ἀνθρώπῳ, ἀφ´ οὗ ἡ	τοσαύτη	ἔρρευσε τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων
[6]	τὰ ἤθη. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ταύτῃ.	~Ἐπεὶ δ´ ἑξῆς ἐξευτελίσαι βουλόμενος
[6]	τυγχάνειν αὐτοῦ; Ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ταύτῃ.	~Ἴδωμεν δὲ καὶ τὰ ἑξῆς,
[6]	τὸν θεόν. Καὶ ταῦτα μὲν	ταύτῃ.	~Ἴδωμεν δὲ καὶ τὴν ἑξῆς
[6]	ὀφθαλμοῖς ἐπονειδιστότατα κεκαλινδημένος, οὐδέ φαμεν·	Ταύτῃ	καὶ μᾶλλον πίστευσον. Εἰς ἕκαστον
[6]	τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ	ταύτῃ	φημὶ ἐγὼ καίπερ γέρων ὢν
[6]	ἵν´ αὐτὸν περιβάλῃ περιστάσεσι βαρυτάταις,	πρώτῃ	μὲν τῇ κατὰ πάντων τῶν
[6]	δ´ αὐτῇ πύλη ὀγδόη. Ἡ	πρώτη	τῶν πυλῶν μολίβδου, ἡ δευτέρα
[6]	καὶ οὐχ ὁρῶν ὅτι μεγάλη	κατασκευή	ἐστι τοῦ τὸν ἄμορφον εἶναι
[6]	τῶν ζῴων ὅσον ἐπὶ τῇ	κατασκευῇ	σκολιόν, παραβαλλόμενον τῷ πλουσίῳ, καὶ
[6]	τὴν τῶν τοιούτων σαφήνειαν πιστεῦσαι	γραφῇ,	ἅτε τῶν πολλῶν οὐ χρῃζόντων
[6]	Κέλσῳ καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσι τῇ	γραφῇ	ἐγνωκέναι ὡς ἀλλότριον τῆς Χριστιανῶν
[6]	υἱοῦ Ἐννὸμ» ὀνομαζομένην ἐν τῇ	γραφῇ,	ἐν δὲ τῷ ἑβραϊκῷ ἀντὶ
[6]	παραστῆσαι τῷ ἐντυχόντι τῇ ἐκείνου	γραφῇ	καὶ τοῖς ἡμῖν πρὸς αὐτὴν
[6]	ἐτάραξε πολλοὺς τῶν ἐντυγχανόντων τῇ	γραφῇ,	μὴ δυναμένους καθορᾶν τὰ κατ´
[6]	τινων διδασκουσῶν αὐτὸν καὶ ἀπαγορευουσῶν	γραφῇ	παραδοῦναι τοὺς λόγους αὐτῶν. ~Πολλὰ
[6]	ἀποτετολμημένως καὶ παρακεκινδυνευμένως τῇδε τῇ	γραφῇ	πιστεύσαντες ἐξεθέμεθα τάχα οὐδέν· εἰ
[6]	τῶν ἡμετέρων ἐντυχόντας αὐτοῦ τῇ	γραφῇ	πολεμῶσαι πρὸς ἡμᾶς, ὡς θεὸν
[6]	ἀντιδιαστολὴν τῶν αἰσθητῶν ἔθος τῇ	γραφῇ	τὰ νοητὰ ὀνομάζειν πνεύματα καὶ
[6]	Λευϊτικῷ ἀποπομπαῖος, ὃν ἡ ἑβραϊκὴ	γραφὴ	ὠνόμασεν Ἀζαζήλ, οὐδεὶς ἕτερος ἦν·
[6]	τοῦ διαγράμματος. ~Ἐν ᾧ ἦν	διαγραφὴ	κύκλων, ἀπολελυμένων μὲν ἀπ´ ἀλλήλων
[6]	ἀληθῆ λόγον. Ἐπεὶ δὲ ὡς	σαφῆ	καὶ ἀκριβῶς αὐτῷ νενοημένα προφέρει
[6]	στερεὰ» λέγεται τῆς ψυχῆς εἶναι	τροφὴ»	παρὰ τῷ φήσαντι· Τελείων δέ
[6]	Τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ	τροφή,	τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ
[6]	ἔρρευσε τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων	ἐπιστροφὴ	καὶ θεραπεία καὶ βελτίωσις, τὴν
[6]	οὐκ ἦν θεοῦ αὐτῶν ἡ	διδαχή,	ἀνῃρέθησαν, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο»
[6]	πάνθ´ ὅντιν´ οὖν οὐ μόνον	ἐντρεχῆ	ἀλλὰ καὶ ἀνόητον, πάλιν δ´
[6]	λεγόμενα. Ἵνα δὲ προσαγάγωμεν τῇ	παραδοχῇ	τοῦ λεγομένου τὸν βουλόμενον ἀκολουθίαις
[6]	θεοῦ ἡνῶσθαι φάσκοντες τῇ ἄκρᾳ	μετοχῇ	ἐκείνου τὴν τοῦ Ἰησοῦ ψυχὴν
[6]	σοφία αὐτοῦ καὶ ἀλήθεια· οὗ	μετοχῇ	περιαιροῦντος ἀπὸ τοῦ πατρὸς τὸ
[6]	τὸ στερέωμα» παρὰ τὸν ἐν	ἀρχῇ»	γενόμενον οὐρανόν, καὶ οὕτω τὰ
[6]	γραμμάτων κατασκευάσαι, τίς ὁ ἐν	ἀρχῇ»	γενόμενος οὐρανὸς καὶ γῆ καὶ
[6]	φῶς ἡμέραν» λέλεκται τό· Ἐν	ἀρχῇ	ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν
[6]	ταῦτ´ ἀναφέρεσθαι ἐπὶ τὸ Ἐν	ἀρχῇ	ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν
[6]	εἰ δὲ νοήσαντες τὸ Ἐν	ἀρχῇ	ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ
[6]	ὁ θεὸς λόγος; Ὅστις ἐν	ἀρχῇ	πρὸς τὸν θεὸν» ὢν διὰ
[6]	πολὺ Πλάτωνος ἀρχαιοτέροις λέλεκται ἐν	εὐχῇ	τό· Κύριε, οὐχ ὑψώθη μου
[6]	ἐκεῖνα πάντα πράττων, ἵν´ αὐτῶν	τύχῃ,	φησὶν ἐν τῇ δευτέρᾳ πρὸς
[6]	πηδήσαντος ἐξαφθὲν φῶς ἐν τῇ	ψυχῇ	γενόμενον αὐτὸ ἑαυτὸ ἤδη τρέφει»
[6]	τάττοντες τρανότερον φήσομεν ἐν τῇ	ψυχῇ	γινόμενον μετὰ τὸν λόγον τῶν
[6]	Προυνικοῦ τινος δύναμιν ῥέουσαν παρθένου.	Ψυχὴ	δὲ ζῶσα τάχα μὲν ἐν
[6]	ἔχοντος ψυχὴν καὶ ἐν τῇ	ψυχῇ	διὰ τὸ κατ´ εἰκόνα» τὸν
[6]	τινὰς τοὺς πιστεύοντας· ἐπείπερ ὥσπερ	ψυχὴ	ζῳοποιεῖ καὶ κινεῖ τὸ σῶμα
[6]	ἐλέγετο εἶναι ἡ τῶν ὅλων	ψυχὴ	καὶ ὠνομάζετο Λευϊαθάν, ὅντινα αἱ
[6]	ἀντιδιαστολὴν ψυχῆς νεκρᾶς ἡ ζῶσα	ψυχὴ	οὐκ ἀγεννῶς παρά τισι λέλεκται
[6]	τὰ τρίτα. Ἡ οὖν ἀνθρωπίνη	ψυχὴ	περὶ αὐτὰ ὀρέγεται μαθεῖν, ποῖα
[6]	πηδήσαντος» ἐξάπτεσθαι φῶς ἐν τῇ	ψυχῇ»	πρότερος οἶδεν ὁ λόγος, εἰπὼν
[6]	τὸ κρεῖττον ᾖ ἐν τῇ	ψυχῇ,	τὸ δ´ ἔλαττον καὶ κατὰ
[6]	μὴ ἐσχηκυίᾳ ἢ μηκέτι ἐχούσῃ	ψυχῇ	τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς
[6]	σφραγῖδα ἀγγέλων ἑπτά, ἑκατέρωθεν τῇ	ψυχῇ	τοῦ ἀπαλλαττομένου σώματος ἐφισταμένων, τῶν
[6]	ἔχει, οὐκ εἰσὶ δύο ἡ	ψυχὴ	τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τὸν πάσης
[6]	μόνῳ, ἐστέρηται τὸ κρεῖττον, ἡ	ψυχή,	τοῦ κατ´ εἰκόνα» καὶ ἔστιν
[6]	πηδήσαντος ἐξαφθὲν φῶς ἐν τῇ	ψυχῇ»	ὧν καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες συγκατατιθέμεθα
[6]	τὴν βίβλον, ἵν´ αὐτὴν μὴ	γράψῃ	καὶ προδῷ ἀναξίοις· καὶ ὁ
[6]	τὸν θεόν, ἵνα διὰ τούτων	ἐπιστρέψῃ	τινάς. Καὶ τί ἄτοπον ὁ
[6]	καὶ ᾧ ἂν ὁ υἱὸς	ἀποκαλύψῃ.	Οὔτε γὰρ τὸν ἀγένητον καὶ
[6]	ἀλλὰ καὶ ᾧ ἂν αὐτὸς	ἀποκαλύψῃ	τὸν πατέρα, ψευδοποιήσομεν τὴν Κέλσου
[6]	θάνατος μὲν κατὰ τὸν Ἀδὰμ	ζωὴ	δὲ κατὰ τὸν Χριστόν. Εἶτα
[6]	ὃ γέγονεν» ἐν τῷ λόγῳ	ζωὴ»	ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν
[6]	λόγῳ ζωὴ» ἦν, καὶ ἡ	ζωὴ	ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων»
[6]	ξύλου θάνατος καὶ διὰ ξύλου	ζωή,	θάνατος μὲν κατὰ τὸν Ἀδὰμ
[6]	καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ	ζωὴ»	καὶ γευσάμενος ἐν τῷ ὁδεύειν
[6]	τὸ πνεῦμά ἐστι» περιαιρεῖται τὸ»	τῇ	καρδίᾳ κάλυμμα» ἐπικείμενον, ἡνίκα ἂν