Dissertation, chap. |
[14, 5] |
ἀρετήν,
λύπην
δὲ
καὶ
ἡδονὴν
|
χαίρειν |
ἐᾶν;
οὔτε
γὰρ
τὸ
φιλεῖν
|
[14, 1] |
καὶ
ἀγαθὸς
τὴν
φύσιν,
καὶ
|
χαίρειν |
τῇ
Ἡδονῇ
φράσας,
ἐπιτρέπει
ἑαυτὸν |
[14, 2] |
καὶ
ἄμουσον,
τὸν
δὲ
ἕτερον
|
χαρίεντα |
καὶ
προσηνῆ
καὶ
φιλάνθρωπον
δεινῶς. |
[14, 6] |
εἰς
τὸ
μέλλον,
ὁ
δὲ
|
χάριτος |
τῆς
ἐν
τῷ
παρόντι·
ὁ |
[14, 5] |
εἰκάζει
τὰ
ἔργα
κατὰ
τὴν
|
χειρουργίαν, |
ἀλλὰ
χωρίζει
τὴν
ἑκατέρου
χρείαν |
[14, 1] |
ἡ
δὲ
δευτέρα
θρυπτική,
ἐπίχριστος,
|
χλανιδίοις |
ἐξηνθισμένη,
βλέμμα
ἰταμόν,
βάδισμα
ἄτακτον, |
[14, 5] |
τὸν
Ὀδυσσέα·
προθέσει
γὰρ
καὶ
|
χρείᾳ |
καὶ
διαθέσει
ψυχῆς
ὁ
κόλαξ |
[14, 6] |
διαφέρειν
δὲ
ἑκάτερον
ἑκατέρου
τῇ
|
χρείᾳ |
καὶ
τῷ
τέλει,
καὶ
τῇ |
[14, 6] |
θεραπεύων
τὸν
ἔχοντα
κατὰ
τὴν
|
χρείαν, |
καθόσον
οὐκ
ἀντιθεραπεύεται,
ἐλέγχει
τὸ |
[14, 5] |
χειρουργίαν,
ἀλλὰ
χωρίζει
τὴν
ἑκατέρου
|
χρείαν |
κατὰ
τὴν
πρόθεσιν·
ὁ
μὲν |
[14, 6] |
αὔξεται,
κολακεία
χρόνῳ
ἐλέγχεται·
φιλία
|
χρείας |
ἀδεής,
κολακεία
χρείας
ἐνδεής.
Εἰ |
[14, 6] |
ἐλέγχεται·
φιλία
χρείας
ἀδεής,
κολακεία
|
χρείας |
ἐνδεής.
Εἰ
δέ
ἐστιν
καὶ |
[14, 8] |
ἑστίας.
Τὰς
δὲ
τυραννίδας
τί
|
χρὴ |
λέγειν;
ὅπου
γὰρ
δέος
καὶ |
[14, 1] |
τραχεῖα,
ὀλίγη
δὲ
εὐπετής,
καὶ
|
χρὴ |
τὸν
ἀγαθὸν
ὁδοιπόρον
ἥκειν
παρεσκευασμένον, |
[14, 3] |
κόλαξ,
κἂν
βλάψῃ,
ἢ
εἰς
|
χρήματα |
ἐζημίωσεν,
ἢ
εἰς
ἡδονὴν
ἐξέχεεν· |
[14, 3] |
ἐξέχεεν·
ὧν
τὸ
μὲν
εἰς
|
χρήματα |
κουφότατον,
τὸ
δὲ
εἰς
ἡδονὴν |
[14, 3] |
τῆς
χρήσεως
ἡ
κρίσις,
ὁ
|
χρήσασθαι
|
φθάσας
καὶ
μεταγνοὺς
εἰς
οὐδὲν |
[14, 3] |
χρῆσθαι·
ἐὰν
δὲ
ὑστερῇ
τῆς
|
χρήσεως |
ἡ
κρίσις,
ὁ
χρήσασθαι
φθάσας |
[14, 3] |
δεῖ
δὲ
κρῖναι,
πρὶν
ἄρξασθαι
|
χρῆσθαι· |
ἐὰν
δὲ
ὑστερῇ
τῆς
χρήσεως |
[14, 7] |
οὔτε
αὐτὸ
αὑτῷ
οὔτε
τῷ
|
χρηστῷ |
ἴσον,
ὁ
μὲν
ἀγαθὸς
τῷ |
[14, 5] |
Καὶ
γὰρ
ὁ
ἀριστεὺς
ὅπλοις
|
χρῆται, |
καὶ
ὁ
μισθοφόρος,
καὶ
οὐδεὶς |
[14, 6] |
κρατύνεται,
κολακεία
ἐλεγχομένη
θραύεται·
φιλία
|
χρόνῳ |
αὔξεται,
κολακεία
χρόνῳ
ἐλέγχεται·
φιλία |
[14, 6] |
θραύεται·
φιλία
χρόνῳ
αὔξεται,
κολακεία
|
χρόνῳ |
ἐλέγχεται·
φιλία
χρείας
ἀδεής,
κολακεία |
[14, 3] |
τοῦ
φίλου.
Τὸν
μὲν
γὰρ
|
χρυσὸν |
βασανίζει
λίθος,
προστριβόμενον
αὐτῇ·
φιλίας |
[14, 6] |
τὴν
ἀντίδοσιν,
ἡ
δὲ
κολακεία
|
χωλεύει· |
ὁ
γάρ
του
ἐνδεὴς
θεραπεύων |
[14, 5] |
ἔργα
κατὰ
τὴν
χειρουργίαν,
ἀλλὰ
|
χωρίζει |
τὴν
ἑκατέρου
χρείαν
κατὰ
τὴν |
[14, 4] |
μήτε
ἡδονῇ,
μήτε
βλάβῃ·
φέρε
|
χωρὶς |
ἑκάτερον
θεασώμεθα.
Ἆρά
γε
ὁ |
[14, 0] |
~Τίσιν
|
χωριστέον |
τὸν
κόλακα
τοῦ
φίλου.
~Πρόδικος |