HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 26 formes différentes pour 31 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertation, chap.

[14, 3]   μὴν καὶ ὁ κόλαξ ὑπερβολὴν λαβὼν ἀνιαρότατον καὶ ἐπαχθέστατον, καὶ ὁ

[14, 1]   διηγούμενος ἐκτόπους τινὰς ἡδονάς, εἰ λαβὼν αὐτὸν ἄξει, λειμῶνας ἀνθοῦντας, καὶ

[14, 4]   τοῦ λωτοῦ, ἄκοντας καὶ δακρύοντας λαβὼν ἐπὶ ναῦν ἄγει. Ἀλλ´ οὐχ

[14, 2]   καὶ φιλάνθρωπον δεινῶς. Ἀγέτω δὴ λαβὼν τὸν ἄνδρα τοῦτον ὁ καλὸς

[14, 7]   εἴη κόλαξ; οὐ γὰρ ἂν λάθοι· τοῦ δὲ μοχθηροῦ κόλαξ ὤν,

[14, 7]   δὲ ἀριστοκρατία δημοκρατίας. Οὐδεὶς ἐν Λακεδαίμονι Κλέων ἦν, οὐδὲ Ὑπέρβολος, κόλακες

[14, 6]   ἐλέγχει τὸ ἄνισον. Ὁ φίλος λανθάνων δυστυχεῖ, ὁ κόλαξ μὴ λανθάνων.

[14, 6]   λανθάνων δυστυχεῖ, ὁ κόλαξ μὴ λανθάνων. Φιλία βασανιζομένη κρατύνεται, κολακεία ἐλεγχομένη

[14, 1]   ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡγεμόνων λέγει μὲν ὀλίγα, τὰ δὲ ἀληθῆ

[14, 8]   Τὰς δὲ τυραννίδας τί χρὴ λέγειν; ὅπου γὰρ δέος καὶ ἐξουσία

[14, 3]   ἄνδρας κριτέον. Ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο λέγεις. Ὁ μὲν γὰρ κόλαξ, κἂν

[14, 2]   ἐκ περιουσίας ληψόμενον. ~Ταῦτά τοι λεγόντων ποτέρῳ πείσεται; καὶ ποίαν ἄπεισιν;

[14, 1]   προσηνεῖς, καὶ δένδρα ἀμφιλαφῆ, καὶ λείας ὁδούς, καὶ δρόμους εὐπετεῖς, καὶ

[14, 1]   ἡδονάς, εἰ λαβὼν αὐτὸν ἄξει, λειμῶνας ἀνθοῦντας, καὶ ποταμοὺς ῥέοντας, καὶ

[14, 8]   Περσικαί, καὶ προσκυνήσεις βαρβαρικαί, καὶ λήθη τοῦ Ἡρακλέως, καὶ τοῦ Φιλίππου,

[14, 6]   μνήμης ὧν ἔπραξεν, ὁ δὲ λήθης ὧν ἐπανούργησεν· ὁ μὲν ὡς

[14, 1]   τὴν δὲ ῥᾳστώνην ἐκ περιουσίας ληψόμενον. ~Ταῦτά τοι λεγόντων ποτέρῳ πείσεται;

[14, 3]   Τὸν μὲν γὰρ χρυσὸν βασανίζει λίθος, προστριβόμενον αὐτῇ· φιλίας δὲ δὴ

[14, 8]   σωμάτων. Κολακεύει καὶ συκοφάντης ῥήτορα, λόγον λόγῳ ἐπανιστάς, καὶ ἐπιτειχίζων τὸ

[14, 3]   ὡδὶ τελευτᾷ· μεταλαβὼν δὲ ὁ λόγος πρὸς αὑτὸν σκοπείτω ἄν, τίσι

[14, 8]   Κολακεύει καὶ συκοφάντης ῥήτορα, λόγον λόγῳ ἐπανιστάς, καὶ ἐπιτειχίζων τὸ ἄδικον

[14, 6]   κήδεται, ὁ δὲ ὡς ἀλλότρια λυμαίνεται· ὁ μὲν φίλος καὶ εὐτυχίας

[14, 5]   καὶ ἡδονὴ ἐν φιλίᾳ, καὶ λύπη ἐν κολακείαις· ἐπεὶ καὶ αἱ

[14, 3]   κατατίθεται. Βούλει τοίνυν ἡδονῇ καὶ λύπῃ κρινοῦμεν τὸν φίλον καὶ τὸν

[14, 5]   δὲ φίλον κατὰ τὴν ἀρετήν, λύπην δὲ καὶ ἡδονὴν χαίρειν ἐᾶν;

[14, 6]   καταθέμενος τῷ φίλῳ, ἐάν τε λυπηρὸν τοῦτο ᾖ, ἐάν τε ἡδύ,

[14, 4]   καὶ γὰρ ἰατρῶν ὁ φιλάνθρωπος λυπηρότατος, καὶ στρατηγῶν ὁ ἀκριβέστατος, καὶ

[14, 5]   ἡδονῆς ἀτυχές, οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον, ἀλλ´ ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ

[14, 4]   καὶ μὴν εἰ ἐχθρὸς ὁ λύπης παρασκευαστικός, φίλος ἂν εἴη ὁ

[14, 4]   οἳ διῆγον, καθάπερ τὰ θρέμματα, λωτὸν ἐρεπτόμενοι μελιηδέα, (οὕτω γάρ που

[14, 4]   καὶ γευσαμένους τῆς ἀτοπίας τοῦ λωτοῦ, ἄκοντας καὶ δακρύοντας λαβὼν ἐπὶ

Dissertation, chap.
[14, 3]	μὴν καὶ ὁ κόλαξ ὑπερβολὴν	λαβὼν	ἀνιαρότατον καὶ ἐπαχθέστατον, καὶ ὁ
[14, 1]	διηγούμενος ἐκτόπους τινὰς ἡδονάς, εἰ	λαβὼν	αὐτὸν ἄξει, λειμῶνας ἀνθοῦντας, καὶ
[14, 4]	τοῦ λωτοῦ, ἄκοντας καὶ δακρύοντας	λαβὼν	ἐπὶ ναῦν ἄγει. Ἀλλ´ οὐχ
[14, 2]	καὶ φιλάνθρωπον δεινῶς. Ἀγέτω δὴ	λαβὼν	τὸν ἄνδρα τοῦτον ὁ καλὸς
[14, 7]	εἴη κόλαξ; οὐ γὰρ ἂν	λάθοι·	τοῦ δὲ μοχθηροῦ κόλαξ ὤν,
[14, 7]	δὲ ἀριστοκρατία δημοκρατίας. Οὐδεὶς ἐν	Λακεδαίμονι	Κλέων ἦν, οὐδὲ Ὑπέρβολος, κόλακες
[14, 6]	ἐλέγχει τὸ ἄνισον. Ὁ φίλος	λανθάνων	δυστυχεῖ, ὁ κόλαξ μὴ λανθάνων.
[14, 6]	λανθάνων δυστυχεῖ, ὁ κόλαξ μὴ	λανθάνων.	Φιλία βασανιζομένη κρατύνεται, κολακεία ἐλεγχομένη
[14, 1]	ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡγεμόνων	λέγει	μὲν ὀλίγα, τὰ δὲ ἀληθῆ
[14, 8]	Τὰς δὲ τυραννίδας τί χρὴ	λέγειν;	ὅπου γὰρ δέος καὶ ἐξουσία
[14, 3]	ἄνδρας κριτέον. Ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο	λέγεις.	Ὁ μὲν γὰρ κόλαξ, κἂν
[14, 2]	ἐκ περιουσίας ληψόμενον. ~Ταῦτά τοι	λεγόντων	ποτέρῳ πείσεται; καὶ ποίαν ἄπεισιν;
[14, 1]	προσηνεῖς, καὶ δένδρα ἀμφιλαφῆ, καὶ	λείας	ὁδούς, καὶ δρόμους εὐπετεῖς, καὶ
[14, 1]	ἡδονάς, εἰ λαβὼν αὐτὸν ἄξει,	λειμῶνας	ἀνθοῦντας, καὶ ποταμοὺς ῥέοντας, καὶ
[14, 8]	Περσικαί, καὶ προσκυνήσεις βαρβαρικαί, καὶ	λήθη	τοῦ Ἡρακλέως, καὶ τοῦ Φιλίππου,
[14, 6]	μνήμης ὧν ἔπραξεν, ὁ δὲ	λήθης	ὧν ἐπανούργησεν· ὁ μὲν ὡς
[14, 1]	τὴν δὲ ῥᾳστώνην ἐκ περιουσίας	ληψόμενον.	~Ταῦτά τοι λεγόντων ποτέρῳ πείσεται;
[14, 3]	Τὸν μὲν γὰρ χρυσὸν βασανίζει	λίθος,	προστριβόμενον αὐτῇ· φιλίας δὲ δὴ
[14, 8]	σωμάτων. Κολακεύει καὶ συκοφάντης ῥήτορα,	λόγον	λόγῳ ἐπανιστάς, καὶ ἐπιτειχίζων τὸ
[14, 3]	ὡδὶ τελευτᾷ· μεταλαβὼν δὲ ὁ	λόγος	πρὸς αὑτὸν σκοπείτω ἄν, τίσι
[14, 8]	Κολακεύει καὶ συκοφάντης ῥήτορα, λόγον	λόγῳ	ἐπανιστάς, καὶ ἐπιτειχίζων τὸ ἄδικον
[14, 6]	κήδεται, ὁ δὲ ὡς ἀλλότρια	λυμαίνεται·	ὁ μὲν φίλος καὶ εὐτυχίας
[14, 5]	καὶ ἡδονὴ ἐν φιλίᾳ, καὶ	λύπη	ἐν κολακείαις· ἐπεὶ καὶ αἱ
[14, 3]	κατατίθεται. Βούλει τοίνυν ἡδονῇ καὶ	λύπῃ	κρινοῦμεν τὸν φίλον καὶ τὸν
[14, 5]	δὲ φίλον κατὰ τὴν ἀρετήν,	λύπην	δὲ καὶ ἡδονὴν χαίρειν ἐᾶν;
[14, 6]	καταθέμενος τῷ φίλῳ, ἐάν τε	λυπηρὸν	τοῦτο ᾖ, ἐάν τε ἡδύ,
[14, 4]	καὶ γὰρ ἰατρῶν ὁ φιλάνθρωπος	λυπηρότατος,	καὶ στρατηγῶν ὁ ἀκριβέστατος, καὶ
[14, 5]	ἡδονῆς ἀτυχές, οὔτε τὸ κολακεύειν	λύπης	ἄμοιρον, ἀλλ´ ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ
[14, 4]	καὶ μὴν εἰ ἐχθρὸς ὁ	λύπης	παρασκευαστικός, φίλος ἂν εἴη ὁ
[14, 4]	οἳ διῆγον, καθάπερ τὰ θρέμματα,	λωτὸν	ἐρεπτόμενοι μελιηδέα, (οὕτω γάρ που
[14, 4]	καὶ γευσαμένους τῆς ἀτοπίας τοῦ	λωτοῦ,	ἄκοντας καὶ δακρύοντας λαβὼν ἐπὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/12/2007