Dissertation, chap. |
[14, 7] |
κόλαξ;
οὐ
γὰρ
ἂν
λάθοι·
|
τοῦ |
δὲ
μοχθηροῦ
κόλαξ
ὤν,
εἰ |
[14, 4] |
Εὐρύμαχος
τοῖς
μνηστῆρσι
τοιοῦτος,
ἀλλὰ
|
τοῦ |
ἑτέρου
γένους
τοῦ
κολακευτικοῦ,
οἵου |
[14, 8] |
καὶ
προσκυνήσεις
βαρβαρικαί,
καὶ
λήθη
|
τοῦ |
Ἡρακλέως,
καὶ
τοῦ
Φιλίππου,
καὶ |
[14, 6] |
τοῦ
ἴσου,
ὁ
δὲ
κόλαξ
|
τοῦ |
ἰδίου·
καὶ
ὁ
μὲν
ἰσοτιμίας |
[14, 6] |
καὶ
ὁ
μὲν
φίλος
ὀρέγεται
|
τοῦ |
ἴσου,
ὁ
δὲ
κόλαξ
τοῦ |
[14, 4] |
τοιοῦτος,
ἀλλὰ
τοῦ
ἑτέρου
γένους
|
τοῦ |
κολακευτικοῦ,
οἵου
σιάλους
σῦς
ἢ |
[14, 4] |
τρυφῇ,
καὶ
γευσαμένους
τῆς
ἀτοπίας
|
τοῦ |
λωτοῦ,
ἄκοντας
καὶ
δακρύοντας
λαβὼν |
[14, 7] |
ἴσος
γάρ·
ὁ
δὲ
κόλαξ
|
τοῦ |
μὲν
ἀγαθοῦ
πῶς
ἂν
εἴη |
[14, 2] |
ποίαν
ἄπεισιν;
Ἀποκρινώμεθα
τῷ
ποιητῇ
|
τοῦ |
μύθου,
ὅτι
εἰ
μὲν
Ἀσσύριός |
[14, 4] |
αἶγας
εὐτραφεῖς
συγκατακόπτειν
αὐτοῖς,
καὶ
|
τοῦ |
οἴνου
ἅδην
συνεκροφεῖν,
καὶ
συγκυλινδεῖσθαι |
[14, 8] |
καὶ
λήθη
τοῦ
Ἡρακλέως,
καὶ
|
τοῦ |
Φιλίππου,
καὶ
τῆς
Ἀργεάδων
ἑστίας. |
[14, 5] |
διαθέσει
ψυχῆς
ὁ
κόλαξ
διακρίνεται
|
τοῦ |
φίλου.
Καὶ
γὰρ
ὁ
ἀριστεὺς |
[14, 6] |
νόμιζε
καὶ
τὸν
κόλακα
διαφέρειν
|
τοῦ |
φίλου,
καὶ
συμπίπτειν
μὲν
ἑκάτερον |
[14, 4] |
~Τῷ
οὖν
διακρινοῦμεν
τὸν
κόλακα
|
τοῦ |
φίλου;
μήτε
τῷ
τέλει,
μήτε |
[14, 0] |
~Τίσιν
χωριστέον
τὸν
κόλακα
|
τοῦ |
φίλου.
~Πρόδικος
μὲν
Ἡρακλέα
ἄγει |
[14, 3] |
ἄν,
τίσι
διακρίναι
τὸν
κόλακα
|
τοῦ |
φίλου.
Τὸν
μὲν
γὰρ
χρυσὸν |