Chapitre
[4]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐμνήσθην, βούλομαι καὶ	τὰ	ἄλλα εἰπεῖν, ἃ περὶ αὐτοῦ
[10]	βροντᾶν τε καὶ ὕειν καὶ	τὰ	ἄλλα πάντα ἐπιτελεῖν, ὁ δὲ
[8]	ὁδὸν καὶ θεασώμεθα ὅπως διακεκόσμηται	τὰ	ἄνω. καὶ ὅτι μὲν χαλκοῦς
[5]	ἐρωτικὸς δὲ ὢν καὶ εἰς	τὰ	ἀφροδίσια ἐκκεχυμένος ῥᾳδίως ἐνέπλησε παίδων
[8]	θεῶν οἰκίαι καὶ τοῦ Διὸς	τὰ	βασίλεια, ταῦτα πάντα περικαλλῆ τοῦ
[1]	κολακευόμενον ἥδεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν ἀμελούμενον.	Τὰ	γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰς
[13]	ὁ Κύκλωψ ἐκεῖνος ἀνατέμνων καὶ	τὰ	ἔγκατα ἐξαιρῶν καὶ καρδιουλκῶν καὶ
[8]	καὶ ὅτι μὲν χαλκοῦς ἐστιν	τὰ	ἔξω, καὶ πρὸ ἡμῶν τοῦ
[3]	ἱερεὺς ὢν καὶ γέρων καὶ	τὰ	θεῖα σοφός, ἐπειδὴ ἄπρακτος ἀπῄει
[6]	ἀπὸ τοῦ πύργου καταπεσών. Καίτοι	τὰ	μὲν Ἡφαίστου μέτρια· τὸν δὲ
[14]	τότε δὴ τότε ὄψει πολλὰ	τὰ	σεμνὰ καὶ ὡς ἀληθῶς ἄξια
[5]	ἐβασίλευσέν τε ἐν αὐτῷ καὶ	τὰ	τέκνα κατήσθιεν ὥσπερ ὁ Ἀργεῖος
[3]	ἐκ τῶν λόγων, ὥστε ἁρπασάμενος	τὰ	τόξα καὶ ἐπὶ τοῦ ναυστάθμου
[14]	μὲν δὴ ἴσως μέτρια καὶ	τὰ	ὑπ´ Ἀσσυρίων γιγνόμενα καὶ ὑπὸ
[2]	ποιοῦσιν, ἀλλὰ πωλοῦσιν τοῖς ἀνθρώποις	τἀγαθά,	καὶ ἔνεστι πρίασθαι παρ´ αὐτῶν
[1]	θυσίαις οἱ μάταιοι πράττουσι καὶ	ταῖς	ἑορταῖς καὶ προσόδοις τῶν θεῶν
[1]	ΘΥΣΙΩΝ. ~Ἃ μὲν γὰρ ἐν	ταῖς	θυσίαις οἱ μάταιοι πράττουσι καὶ
[9]	αὐτοῖς, ὁ Ἰξίων καὶ ὁ	Τάνταλος·	ἐπεὶ δὲ ἦσαν ὑβρισταὶ καὶ
[13]	τὰς θυσίας ἀφεὶς καὶ ἡγησάμενος	ταπεινὰς	αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους τῇ Ἀρτέμιδι
[1]	καὶ κακοδαίμονας, οἵ γε οὕτω	ταπεινὸν	καὶ ἀγεννὲς τὸ θεῖον ὑπειλήφασιν
[10]	συνῳδὰ τούτοις καὶ ἀκόλουθα περὶ	τὰς	θρησκείας ἐπιτηδεύουσιν. καὶ πρῶτον μὲν
[13]	Ὁ μέν γε Σκύθης πάσας	τὰς	θυσίας ἀφεὶς καὶ ἡγησάμενος ταπεινὰς
[12]	καὶ προρρήσεις καὶ περιρραντήρια προσάγουσι	τὰς	θυσίας, βοῦν μὲν ἀροτῆρα ὁ
[5]	Διὸς οἰκίας; καὶ ταῦτα παρακαλέσαντες	τὰς	Μούσας συνῳδοὺς ἐν ἀρχῇ τῶν
[14]	δὴ εἰσέτι καὶ νῦν φυλάττεσθαι	τὰς	τότε μορφὰς τοῖς θεοῖς. ταῦτα
[1]	Τὰ γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ	τὰς	τῶν Καλυδωνίων συμφορὰς καὶ τοὺς
[13]	περιρραντηρίων ὅστις μὴ καθαρός ἐστιν	τὰς	χεῖρας· ὁ δὲ ἱερεὺς αὐτὸς
[5]	γεννάδας γενόμενος χρυσός, ἄρτι δὲ	ταῦρος	ἢ κύκνος ἢ ἀετός, καὶ
[2]	ἐπανελθεῖν ἐξ Ἰλίου εἰς Πύλον	ταύρων	ἐννέα, καὶ τὸ ἐκ τῆς
[3]	ἐστεφάνωσα, καὶ τοσαῦτά σοι μηρία	ταύρων	τε καὶ αἰγῶν ἔκαυσα ἐπὶ
[14]	τὰς τότε μορφὰς τοῖς θεοῖς.	ταῦτα	γὰρ ἀμέλει ἐν τοῖς ἀδύτοις
[3]	λιβανωτοῦ μόνου παρ´ αὐτοῖς ὤνια.	~Ταῦτά	γε, οἶμαι, καὶ ὁ Χρύσης
[14]	πίθηκον. εἰ δ´ ἐθέλεις καὶ	ταῦτα	δαήμεναι, ὄφρ´ εὖ εἰδῇς, ἀκούσῃ
[7]	δέ— χρὴ γὰρ ἴσως καὶ	ταῦτα	εἰπεῖν— πῶς οὐκ ἀσχημονεῖ καὶ
[2]	δώδεκα ἑξῆς ἡμέρας ἑστιάσαντες, καὶ	ταῦτα	ἐπαγόμενον καὶ τοὺς ἄλλους θεούς.
[1]	καὶ τὴν Μελεάγρου διάλυσιν, πάντα	ταῦτα	ἔργα φασὶν εἶναι τῆς Ἀρτέμιδος
[14]	οὕτως ποιῶν ἀρέσκει τὴν θεόν.	~Ταῦτα	μὲν δὴ ἴσως μέτρια καὶ
[7]	ἐπὶ τῶν λεόντων περιφέρουσα, καὶ	ταῦτα	μηκέτι χρήσιμον εἶναι δυνάμενον; ὥστε
[12]	τίς οὐκ ἂν εἰκάσειεν ἥδεσθαι	ταῦτα	ὁρῶντας τοὺς θεούς; ~καὶ τὸ
[15]	καὶ σεμνότερος τῶν ἰδιωτῶν Βοῶν.	Ταῦτα	οὕτω γιγνόμενα καὶ ὑπὸ τῶν
[8]	καὶ τοῦ Διὸς τὰ βασίλεια,	ταῦτα	πάντα περικαλλῆ τοῦ Ἡφαίστου κατασκευάσαντος.
[5]	τῆς τοῦ Διὸς οἰκίας; καὶ	ταῦτα	παρακαλέσαντες τὰς Μούσας συνῳδοὺς ἐν
[5]	δραχμὰς Τρωϊκάς. ~Ἢ γὰρ οὐ	ταῦτα	σεμνολογοῦσιν οἱ ποιηταὶ περὶ τῶν
[10]	τὸν Δία λέγουσιν, ἀλλὰ καὶ	τάφον	αὐτοῦ δεικνύουσιν· καὶ ἡμεῖς ἄρα
[5]	ὡς ὁ μὲν Κρόνος ἐπειδὴ	τάχιστα	ἐξέτεμε τὸν πατέρα τὸν Οὐρανόν,
[5]	τὸν πατέρα τὸν Οὐρανόν, ἐβασίλευσέν	τε	ἐν αὐτῷ καὶ τὰ τέκνα
[5]	καὶ πολὺ τούτων ἱερώτερα περί	τε	Ἡφαίστου καὶ Προμηθέως καὶ Κρόνου
[3]	καὶ τοσαῦτά σοι μηρία ταύρων	τε	καὶ αἰγῶν ἔκαυσα ἐπὶ τῶν
[10]	χρόνον οἰόμενοι τὸν Δία βροντᾶν	τε	καὶ ὕειν καὶ τὰ ἄλλα
[8]	ἐπὶ τοῦ νώτου γενομένῳ φῶς	τε	λαμπρότερον φαίνεται καὶ ἥλιος καθαρώτερος
[10]	ἐλελήθει πάλαι τεθνεὼς παρὰ Κρησὶ	τεθαμμένος.	~Ἔπειτα δὲ ναοὺς ἐγείραντες ἵνα
[10]	ἐπιτελεῖν, ὁ δὲ ἐλελήθει πάλαι	τεθνεὼς	παρὰ Κρησὶ τεθαμμένος. ~Ἔπειτα δὲ
[4]	ὑπ´ ἀπορίας καὶ ἐργαζόμενοι τὸ	τεῖχος·	καὶ οὐδὲ ἐντελῆ τὸν μισθὸν
[5]	τε ἐν αὐτῷ καὶ τὰ	τέκνα	κατήσθιεν ὥσπερ ὁ Ἀργεῖος Θυέστης
[2]	βοϊδίου, τὸ δὲ πλουτεῖν βοῶν	τεττάρων,	τὸ δὲ βασιλεύειν ἑκατόμβης, τὸ
[8]	Ἡφαίστου τὸ χαλκεῖον ἀνάμεστον ἁπάσης	τέχνης,	μετὰ δὲ αἱ τῶν θεῶν
[3]	ἐγὼ μέν σου τὸν νεὼν	τέως	ἀστεφάνωτον ὄντα πολλάκις ἐστεφάνωσα, καὶ
[13]	ἡγησάμενος ταπεινὰς αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους	τῇ	Ἀρτέμιδι παρίστησι καὶ οὕτως ποιῶν
[7]	ἂν ἔτι μέμφοιτό τις ἢ	τῇ	Ἀφροδίτῃ ὅτι μοιχεύεται, ἢ τῇ
[12]	εἰκὸς εὐφημοῦν καὶ ἡμίφωνον ἤδη	τῇ	θυσίᾳ ἐπαυλοῦν. τίς οὐκ ἂν
[7]	τῇ Ἀφροδίτῃ ὅτι μοιχεύεται, ἢ	τῇ	Σελήνῃ πρὸς τὸν Ἐνδυμίωνα κατιούσῃ
[4]	εἰς τὴν γῆν ἀνθρωπίνῃ χρησόμενος	τῇ	τύχῃ· ὅτε δὴ καὶ ἐθήτευσεν
[5]	ὑπ´ αἰγὸς ἀνετράφη καθάπερ ὁ	Τήλεφος	ὑπὸ ἐλάφου καὶ ὁ Πέρσης
[1]	καὶ λελυπημένος ὅστις οὐ γελάσεται	τὴν	ἀβελτερίαν ἐπιβλέψας τῶν δρωμένων. καὶ
[15]	ἢ Δημοκρίτου, τοῦ μὲν γελασομένου	τὴν	ἄγνοιαν αὐτῶν, τοῦ δὲ τὴν
[5]	μὲν καὶ ἄλλας, ὑστάτην δὲ	τὴν	ἀδελφὴν κατὰ τοὺς Περσῶν καὶ
[5]	ποικιλώτερος αὐτοῦ Πρωτέως· μόνην δὲ	τὴν	Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ τῆς ἑαυτοῦ
[10]	ὁ Δήλιος, ὁ δὲ Ἀθηναῖος	τὴν	Ἀθηνᾶν— μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα
[11]	τὸν Ποσειδῶνα κυανοχαίτην καὶ γλαυκῶπιν	τὴν	Ἀθηνᾶν. ὅμως δ´ οὖν οἱ
[13]	ἀνακαύσας ἐπέθηκε φέρων αὐτῇ δορᾷ	τὴν	αἶγα καὶ αὐτοῖς ἐρίοις τὸ
[14]	καὶ Λυδῶν, ἢν δ´ εἰς	τὴν	Αἴγυπτον ἔλθῃς, τότε δὴ τότε
[14]	οἱ θεοὶ φοβηθέντες ἧκον εἰς	τὴν	Αἴγυπτον ὡς δὴ ἐνταῦθα λησόμενοι
[3]	τὴν χάριν δικαιολογεῖται καὶ ἀπαιτεῖ	τὴν	ἀμοιβὴν καὶ μόνον οὐκ ὀνειδίζει
[15]	τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, τοῦ δὲ	τὴν	ἄνοιαν ὀδυρουμένου.
[5]	τὸ δεσμωτήριον καταβαλὼν αὐτὸς ἔσχε	τὴν	ἀρχήν· ἔγημε δὲ πολλὰς μὲν
[8]	τὸν οὐρανὸν ποιητικῶς ἀναπτάμενοι κατὰ	τὴν	αὐτὴν Ὁμήρῳ καὶ Ἡσιόδῳ ὁδὸν
[10]	ὁ Μυγδόνιος τὴν Ῥέαν καὶ	τὴν	Ἀφροδίτην ὁ Πάφιος. οἱ δ´
[4]	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἐπέμφθη εἰς	τὴν	γῆν ἀνθρωπίνῃ χρησόμενος τῇ τύχῃ·
[9]	ἄνω ὄντα μεγαληγορεῖν— ἀποσκοποῦσιν εἰς	τὴν	γῆν καὶ πάντῃ περιβλέπουσιν ἐπικύπτοντες
[11]	τὸν Κρόνου καὶ Ῥέας, εἰς	τὴν	γῆν ὑπὸ Φειδίου μετῳκισμένον καὶ
[12]	ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον	τὴν	ἑαυτοῦ δεξιάν. ἀλλ´ οἵ γε
[14]	τὸν πόλεμον καὶ τῶν γιγάντων	τὴν	ἐπανάστασιν οἱ θεοὶ φοβηθέντες ἧκον
[10]	τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι— καὶ	τὴν	Ἥραν ὁ Ἀργεῖος καὶ ὁ
[13]	παρίστησι καὶ οὕτως ποιῶν ἀρέσκει	τὴν	θεόν. ~Ταῦτα μὲν δὴ ἴσως
[1]	μεμψιμοιρούσης ὅτι μὴ παρελήφθη πρὸς	τὴν	θυσίαν ὑπὸ τοῦ Οἰνέως· οὕτως
[7]	κολάψοντα. ~Οὗτος μὲν οὖν ἐξετέλεσε	τὴν	καταδίκην. ἡ Ῥέα δέ— χρὴ
[15]	τίς οὕτω περὶ πολλοῦ ποιεῖται	τὴν	κόμην ὅστις οὐκ ἀπεξύρησε καὶ
[5]	Ῥέας ὑποβαλομένης τὸν λίθον εἰς	τὴν	Κρήτην ἐκτεθεὶς ὑπ´ αἰγὸς ἀνετράφη
[1]	καὶ τοὺς τοσούτους φόνους καὶ	τὴν	Μελεάγρου διάλυσιν, πάντα ταῦτα ἔργα
[10]	Ἀθηναῖος τὴν Ἀθηνᾶν— μαρτυρεῖται γοῦν	τὴν	οἰκειότητα τῷ ὀνόματι— καὶ τὴν
[11]	γῆν ὑπὸ Φειδίου μετῳκισμένον καὶ	τὴν	Πισαίων ἐρημίαν ἐπισκοπεῖν κεκελευσμένον, ἀγαπῶντα
[2]	γὰρ Ἑκάβη τὸ μὴ ἁλῶναι	τὴν	πόλιν τότε ἐπρίατο παρὰ τῆς
[10]	ὁ Ἀργεῖος καὶ ὁ Μυγδόνιος	τὴν	Ῥέαν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ὁ
[6]	γὰρ αὖ καὶ τοῦτον εἰς	τὴν	Σκυθίαν ἀγαγὼν ὁ Ζεὺς ἀνεσταύρωσεν
[4]	τὸν φόνον οὐδὲ τῆς Δάφνης	τὴν	ὑπεροψίαν, ἀλλ´ ὅτι καὶ καταγνωσθεὶς
[2]	τις ἄν, εἴ γε ἀπομνημονεύει	τὴν	χάριν αὐτοῖς ὁ Ζεὺς ἣν
[3]	ἂν καὶ προδανείσας τῷ Ἀπόλλωνι	τὴν	χάριν δικαιολογεῖται καὶ ἀπαιτεῖ τὴν
[2]	τὴν πόλιν τότε ἐπρίατο παρὰ	τῆς	Ἀθηνᾶς βοῶν δώδεκα καὶ πέπλου.
[1]	πάντα ταῦτα ἔργα φασὶν εἶναι	τῆς	Ἀρτέμιδος μεμψιμοιρούσης ὅτι μὴ παρελήφθη
[2]	ταύρων ἐννέα, καὶ τὸ ἐκ	τῆς	Αὐλίδος εἰς Ἴλιον διαπλεῦσαι παρθένου
[4]	τοῦ Ὑακίνθου τὸν φόνον οὐδὲ	τῆς	Δάφνης τὴν ὑπεροψίαν, ἀλλ´ ὅτι
[5]	δὲ τὴν Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ	τῆς	ἑαυτοῦ κεφαλῆς ὑπ´ αὐτὸν ἀτεχνῶς
[6]	~Ὅμοια δὲ τούτοις καὶ περὶ	τῆς	Ἥρας ᾄδουσιν, ἄνευ τῆς πρὸς
[11]	οἴονται ὁρᾶν οὔτε τὸ ἐκ	τῆς	Θρᾴκης μεταλλευθὲν χρυσίον ἀλλ´ αὐτὸν
[15]	οὐκ ἀπεξύρησε καὶ ψιλὸν ἐπὶ	τῆς	κεφαλῆς τὸ πένθος ἐπεδείξατο, κἂν
[5]	Πέρσης Κῦρος ὁ πρότερος ὑπὸ	τῆς	κυνός, εἶτ´ ἐξελάσας τὸν πατέρα
[5]	γὰρ Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν, ἐκ	τῆς	μητρὸς ἔτι καιομένης ἁρπάσας ἐν
[7]	Ἐνδυμίωνα κατιούσῃ πολλάκις ἐκ μέσης	τῆς	ὁδοῦ; ~Φέρε δὲ ἤδη τούτων
[6]	περὶ τῆς Ἥρας ᾄδουσιν, ἄνευ	τῆς	πρὸς τὸν ἄνδρα ὁμιλίας ὑπηνέμιον
[5]	ὁ δὲ Ζεὺς κλαπεὶς ὑπὸ	τῆς	Ῥέας ὑποβαλομένης τὸν λίθον εἰς
[5]	καὶ Ῥέας καὶ σχεδὸν ὅλης	τῆς	τοῦ Διὸς οἰκίας; καὶ ταῦτα
[5]	μηρῷ φέρων κατώρυξε κᾆτα ἐξέτεμεν	τῆς	ὠδῖνος ἐνστάσης. ~Ὅμοια δὲ τούτοις
[13]	αἷμα τῷ βωμῷ περιχέων καὶ	τί	γὰρ οὐκ εὐσεβὲς ἐπιτελῶν; ἐπὶ
[12]	εἴη, ἵνα μηδὲ τῶν ἀχρήστων	τι	κατασφάττωσιν, προσάγουσι τῷ βωμῷ καὶ
[12]	ἐν ὀφθαλμοῖς τοῦ θεοῦ γοερόν	τι	μυκώμενον καὶ ὡς τὸ εἰκὸς
[3]	τοιαῦτα πεπονθότος καὶ παρ´ οὐδὲν	τίθεσαι	τὸν εὐεργέτην. τοιγαροῦν οὕτω κατεδυσώπησεν
[14]	Πᾶνα ὅλον τράγον καὶ ἶβίν	τινα	καὶ κροκόδειλον ἕτερον καὶ πίθηκον.
[15]	μὲν ἐπιτιμήσοντος οὐδενός, Ἡρακλείτου δέ	τινος	ἢ Δημοκρίτου, τοῦ μὲν γελασομένου
[2]	καὶ μακαρίους καὶ τρισευδαίμονας εἴποι	τις	ἄν, εἴ γε ἀπομνημονεύει τὴν
[11]	διὰ πέντε ὅλων ἐτῶν θύσει	τις	αὐτῷ πάρεργον Ὀλυμπίων. ~Θέμενοι δὲ
[9]	περὶ καπνῷ. κἂν μὲν θύῃ	τις,	εὐωχοῦνται πάντες ἐπικεχηνότες τῷ καπνῷ
[7]	ὥστε πῶς ἂν ἔτι μέμφοιτό	τις	ἢ τῇ Ἀφροδίτῃ ὅτι μοιχεύεται,
[12]	αἶγα ὁ αἰπόλος, ὁ δέ	τις	λιβανωτὸν ἢ πόπανον, ὁ δὲ
[12]	ἡμίφωνον ἤδη τῇ θυσίᾳ ἐπαυλοῦν.	τίς	οὐκ ἂν εἰκάσειεν ἥδεσθαι ταῦτα
[6]	Ἡφαίστου μέτρια· τὸν δὲ Προμηθέα	τίς	οὐκ οἶδεν οἷα ἔπαθεν, διότι
[15]	μέγιστος αὐτοῖς θεός, ἐὰν ἀποθάνῃ,	τίς	οὕτω περὶ πολλοῦ ποιεῖται τὴν
[1]	περὶ αὐτῶν, οὐκ οἶδα εἴ	τις	οὕτως κατηφής ἐστι καὶ λελυπημένος
[9]	πάντες ἐπικεχηνότες τῷ καπνῷ καὶ	τὸ	αἷμα πίνοντες τοῖς βωμοῖς προσχεόμενον
[13]	ἔγκατα ἐξαιρῶν καὶ καρδιουλκῶν καὶ	τὸ	αἷμα τῷ βωμῷ περιχέων καὶ
[8]	δὲ καὶ ἀνακύψαντι μικρὸν εἰς	τὸ	ἄνω καὶ ἀτεχνῶς ἐπὶ τοῦ
[8]	τὸ πᾶν ἡμέρα καὶ χρυσοῦν	τὸ	δάπεδον. εἰσιόντων δὲ πρῶτα μὲν
[2]	τὸ δὲ πλουτεῖν βοῶν τεττάρων,	τὸ	δὲ βασιλεύειν ἑκατόμβης, τὸ δὲ
[2]	μὲν ὑγιαίνειν, εἰ τύχοι, βοϊδίου,	τὸ	δὲ πλουτεῖν βοῶν τεττάρων, τὸ
[2]	τεττάρων, τὸ δὲ βασιλεύειν ἑκατόμβης,	τὸ	δὲ σῶον ἐπανελθεῖν ἐξ Ἰλίου
[9]	δὲ οἰκοσιτῶσιν, νέκταρ καὶ ἀμβροσία	τὸ	δεῖπνον. πάλαι μὲν οὖν καὶ
[5]	ἐξελάσας τὸν πατέρα καὶ εἰς	τὸ	δεσμωτήριον καταβαλὼν αὐτὸς ἔσχε τὴν
[5]	ὧν δὴ ἔνθεοι γενόμενοι, ὡς	τὸ	εἰκός, ᾄδουσιν ὡς ὁ μὲν
[12]	γοερόν τι μυκώμενον καὶ ὡς	τὸ	εἰκὸς εὐφημοῦν καὶ ἡμίφωνον ἤδη
[13]	πρόγραμμά φησι μὴ παριέναι εἰς	τὸ	εἴσω τῶν περιρραντηρίων ὅστις μὴ
[2]	εἰς Πύλον ταύρων ἐννέα, καὶ	τὸ	ἐκ τῆς Αὐλίδος εἰς Ἴλιον
[11]	ἐλέφαντα ἔτι οἴονται ὁρᾶν οὔτε	τὸ	ἐκ τῆς Θρᾴκης μεταλλευθὲν χρυσίον
[12]	ἐπ´ ἐκείνους γὰρ ἐπάνειμι— στεφανώσαντες	τὸ	ζῷον καὶ πολύ γε πρότερον
[6]	Καυκάσου, τὸν ἀετὸν αὐτῷ παρακαταστήσας	τὸ	ἧπαρ ὁσημέραι κολάψοντα. ~Οὗτος μὲν
[1]	γε οὕτω ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲς	τὸ	θεῖον ὑπειλήφασιν ὥστε εἶναι ἀνθρώπων
[15]	αἱ αὐταί, πλὴν ὅτι πενθοῦσι	τὸ	ἱερεῖον καὶ κόπτονται περιστάντες ἤδη
[13]	ταῦτα ὁρῶντας τοὺς θεούς; ~καὶ	τὸ	μὲν πρόγραμμά φησι μὴ παριέναι
[2]	καὶ ἔνεστι πρίασθαι παρ´ αὐτῶν	τὸ	μὲν ὑγιαίνειν, εἰ τύχοι, βοϊδίου,
[2]	βασιλικῆς. ἡ μὲν γὰρ Ἑκάβη	τὸ	μὴ ἁλῶναι τὴν πόλιν τότε
[6]	χαλκέα καὶ πυρίτην, ἐν καπνῷ	τὸ	πᾶν βιοῦντα καὶ σπινθήρων ἀνάπλεων
[8]	καθαρώτερος καὶ ἄστρα διαυγέστερα καὶ	τὸ	πᾶν ἡμέρα καὶ χρυσοῦν τὸ
[15]	καὶ ψιλὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς	τὸ	πένθος ἐπεδείξατο, κἂν τὸν Νίσου
[13]	τὴν αἶγα καὶ αὐτοῖς ἐρίοις	τὸ	πρόβατον· ἡ δὲ κνῖσα θεσπέσιος
[4]	πλινθεύοντες ὑπ´ ἀπορίας καὶ ἐργαζόμενοι	τὸ	τεῖχος· καὶ οὐδὲ ἐντελῆ τὸν
[8]	Διός, ἑξῆς δὲ τοῦ Ἡφαίστου	τὸ	χαλκεῖον ἀνάμεστον ἁπάσης τέχνης, μετὰ
[3]	βωμῶν, σὺ δὲ ἀμελεῖς μου	τοιαῦτα	πεπονθότος καὶ παρ´ οὐδὲν τίθεσαι
[10]	~Τοιοῦτος ὁ βίος τῶν θεῶν.	τοιγαροῦν	καὶ οἱ ἄνθρωποι συνῳδὰ τούτοις
[3]	παρ´ οὐδὲν τίθεσαι τὸν εὐεργέτην.	τοιγαροῦν	οὕτω κατεδυσώπησεν αὐτὸν ἐκ τῶν
[10]	γένει καὶ ἀπόρρητος ὁ οὐρανός.	~Τοιοῦτος	ὁ βίος τῶν θεῶν. τοιγαροῦν
[14]	θεοῖς. ταῦτα γὰρ ἀμέλει ἐν	τοῖς	ἀδύτοις ἀπόκειται γραφέντα πλεῖον ἢ
[2]	ποιοῦσιν ὧν ποιοῦσιν, ἀλλὰ πωλοῦσιν	τοῖς	ἀνθρώποις τἀγαθά, καὶ ἔνεστι πρίασθαι
[9]	καπνῷ καὶ τὸ αἷμα πίνοντες	τοῖς	βωμοῖς προσχεόμενον ὥσπερ αἱ μυῖαι·
[14]	νῦν φυλάττεσθαι τὰς τότε μορφὰς	τοῖς	θεοῖς. ταῦτα γὰρ ἀμέλει ἐν
[6]	Ζεὺς ἀνεσταύρωσεν ἐπὶ τοῦ Καυκάσου,	τὸν	ἀετὸν αὐτῷ παρακαταστήσας τὸ ἧπαρ
[6]	Ἥρας ᾄδουσιν, ἄνευ τῆς πρὸς	τὸν	ἄνδρα ὁμιλίας ὑπηνέμιον αὐτὴν παῖδα
[10]	αὐτῶν ἀποφαίνουσιν, ὁ μὲν Δελφὸς	τὸν	Ἀπόλλω καὶ ὁ Δήλιος, ὁ
[11]	Δία, παῖδα δὲ εἰς ἀεὶ	τὸν	Ἀπόλλωνα καὶ τὸν Ἑρμῆν ὑπηνήτην
[7]	δὲ ἔτι καὶ ζηλοτυποῦσα καὶ	τὸν	Ἄττιν ἐπὶ τῶν λεόντων περιφέρουσα,
[14]	μὲν τὸν Δία, κυνοπρόσωπον δὲ	τὸν	βέλτιστον Ἑρμῆν καὶ τὸν Πᾶνα
[6]	Καίτοι τὰ μὲν Ἡφαίστου μέτρια·	τὸν	δὲ Προμηθέα τίς οὐκ οἶδεν
[10]	ἄρα τοσοῦτον ἠπατήμεθα χρόνον οἰόμενοι	τὸν	Δία βροντᾶν τε καὶ ὕειν
[14]	ἄξια τοῦ οὐρανοῦ, κριοπρόσωπον μὲν	τὸν	Δία, κυνοπρόσωπον δὲ τὸν βέλτιστον
[10]	παρ´ αὐτοῖς οὐδὲ τραφῆναι μόνον	τὸν	Δία λέγουσιν, ἀλλὰ καὶ τάφον
[11]	ὅπου ἰδόντες ἀναπλάττουσι γενειήτην μὲν	τὸν	Δία, παῖδα δὲ εἰς ἀεὶ
[5]	ἑαυτοῦ κεφαλῆς ὑπ´ αὐτὸν ἀτεχνῶς	τὸν	ἐγκέφαλον συλλαβών· τὸν μὲν γὰρ
[7]	μοιχεύεται, ἢ τῇ Σελήνῃ πρὸς	τὸν	Ἐνδυμίωνα κατιούσῃ πολλάκις ἐκ μέσης
[11]	παριόντες εἰς τὸν νεὼν οὔτε	τὸν	ἐξ Ἰνδῶν ἐλέφαντα ἔτι οἴονται
[11]	εἰς ἀεὶ τὸν Ἀπόλλωνα καὶ	τὸν	Ἑρμῆν ὑπηνήτην καὶ τὸν Ποσειδῶνα
[3]	πεπονθότος καὶ παρ´ οὐδὲν τίθεσαι	τὸν	εὐεργέτην. τοιγαροῦν οὕτω κατεδυσώπησεν αὐτὸν
[6]	ὁμιλίας ὑπηνέμιον αὐτὴν παῖδα γεννῆσαι	τὸν	Ἥφαιστον, οὐ μάλα εὐτυχῆ τοῦτον,
[12]	πόπανον, ὁ δὲ πένης ἱλάσατο	τὸν	θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ
[11]	Θρᾴκης μεταλλευθὲν χρυσίον ἀλλ´ αὐτὸν	τὸν	Κρόνου καὶ Ῥέας, εἰς τὴν
[5]	κλαπεὶς ὑπὸ τῆς Ῥέας ὑποβαλομένης	τὸν	λίθον εἰς τὴν Κρήτην ἐκτεθεὶς
[5]	αὐτὸν ἀτεχνῶς τὸν ἐγκέφαλον συλλαβών·	τὸν	μὲν γὰρ Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν,
[4]	τὸ τεῖχος· καὶ οὐδὲ ἐντελῆ	τὸν	μισθὸν ἐκομίσαντο παρὰ τοῦ Φρυγός,
[11]	δ´ οὖν οἱ παριόντες εἰς	τὸν	νεὼν οὔτε τὸν ἐξ Ἰνδῶν
[3]	βέλτιστε Ἄπολλον, ἐγὼ μέν σου	τὸν	νεὼν τέως ἀστεφάνωτον ὄντα πολλάκις
[15]	κεφαλῆς τὸ πένθος ἐπεδείξατο, κἂν	τὸν	Νίσου ἔχῃ πλόκαμον τὸν πορφυροῦν;
[5]	ἐπειδὴ τάχιστα ἐξέτεμε τὸν πατέρα	τὸν	Οὐρανόν, ἐβασίλευσέν τε ἐν αὐτῷ
[13]	χωρεῖ ἄνω καὶ εἰς αὐτὸν	τὸν	οὐρανὸν ἠρέμα διασκίδναται. Ὁ μέν
[8]	τῶν λόγων εἰς αὐτὸν ἀνέλθωμεν	τὸν	οὐρανὸν ποιητικῶς ἀναπτάμενοι κατὰ τὴν
[5]	ἀφροδίσια ἐκκεχυμένος ῥᾳδίως ἐνέπλησε παίδων	τὸν	οὐρανόν, τοὺς μὲν ἐξ ὁμοτίμων
[14]	δὲ τὸν βέλτιστον Ἑρμῆν καὶ	τὸν	Πᾶνα ὅλον τράγον καὶ ἶβίν
[5]	ὑπὸ τῆς κυνός, εἶτ´ ἐξελάσας	τὸν	πατέρα καὶ εἰς τὸ δεσμωτήριον
[5]	μὲν Κρόνος ἐπειδὴ τάχιστα ἐξέτεμε	τὸν	πατέρα τὸν Οὐρανόν, ἐβασίλευσέν τε
[14]	ἐπίθεσθε βέβηλοι" ὡς ἄρα ὑπὸ	τὸν	πόλεμον καὶ τῶν γιγάντων τὴν
[15]	κἂν τὸν Νίσου ἔχῃ πλόκαμον	τὸν	πορφυροῦν; ἔστι δὲ ὁ Ἆπις
[11]	καὶ τὸν Ἑρμῆν ὑπηνήτην καὶ	τὸν	Ποσειδῶνα κυανοχαίτην καὶ γλαυκῶπιν τὴν
[4]	ἔρωτας ἐδυστύχησεν οὐδὲ τοῦ Ὑακίνθου	τὸν	φόνον οὐδὲ τῆς Δάφνης τὴν
[3]	τῶν λόγων, ὥστε ἁρπασάμενος τὰ	τόξα	καὶ ἐπὶ τοῦ ναυστάθμου καθίσας
[3]	ἀστεφάνωτον ὄντα πολλάκις ἐστεφάνωσα, καὶ	τοσαῦτά	σοι μηρία ταύρων τε καὶ
[10]	αὐτοῦ δεικνύουσιν· καὶ ἡμεῖς ἄρα	τοσοῦτον	ἠπατήμεθα χρόνον οἰόμενοι τὸν Δία
[1]	τῶν Καλυδωνίων συμφορὰς καὶ τοὺς	τοσούτους	φόνους καὶ τὴν Μελεάγρου διάλυσιν,
[7]	ἤδη καὶ ἔξωρος οὖσα καὶ	τοσούτων	μήτηρ θεῶν, παιδεραστοῦσα δὲ ἔτι
[14]	δ´ εἰς τὴν Αἴγυπτον ἔλθῃς,	τότε	δὴ τότε ὄψει πολλὰ τὰ
[2]	τὸ μὴ ἁλῶναι τὴν πόλιν	τότε	ἐπρίατο παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς βοῶν
[1]	ὁρᾶν αὐτὴν ἐν τῷ οὐρανῷ	τότε	μόνην τῶν ἄλλων θεῶν εἰς
[14]	εἰσέτι καὶ νῦν φυλάττεσθαι τὰς	τότε	μορφὰς τοῖς θεοῖς. ταῦτα γὰρ
[14]	τὴν Αἴγυπτον ἔλθῃς, τότε δὴ	τότε	ὄψει πολλὰ τὰ σεμνὰ καὶ
[3]	σοφός, ἐπειδὴ ἄπρακτος ἀπῄει παρὰ	τοῦ	Ἀγαμέμνονος, ὡς ἂν καὶ προδανείσας
[4]	καὶ κυσίν. ~Ἐπεὶ δὲ ἅπαξ	τοῦ	Ἀπόλλωνος ἐμνήσθην, βούλομαι καὶ τὰ
[1]	καὶ πολύ γε, οἶμαι, πρότερον	τοῦ	γελᾶν πρὸς ἑαυτὸν ἐξετάσει πότερον
[15]	μὲν γελασομένου τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,	τοῦ	δὲ τὴν ἄνοιαν ὀδυρουμένου.
[14]	τράγον, ὁ δὲ κριὸν ὑπὸ	τοῦ	δέους, ὁ δὲ θηρίον ἢ
[6]	τοῦ πτώματος, ὁπότε ἐρρίφη ὑπὸ	τοῦ	Διὸς ἐξ οὐρανοῦ, καὶ εἴ
[8]	Ἑρμῆς ὄντες ὑπηρέται καὶ ἀγγελιαφόροι	τοῦ	Διός, ἑξῆς δὲ τοῦ Ἡφαίστου
[5]	Ῥέας καὶ σχεδὸν ὅλης τῆς	τοῦ	Διὸς οἰκίας; καὶ ταῦτα παρακαλέσαντες
[8]	αἱ τῶν θεῶν οἰκίαι καὶ	τοῦ	Διὸς τὰ βασίλεια, ταῦτα πάντα
[8]	τὰ βασίλεια, ταῦτα πάντα περικαλλῆ	τοῦ	Ἡφαίστου κατασκευάσαντος. ~οἱ δὲ θεοὶ
[8]	ἀγγελιαφόροι τοῦ Διός, ἑξῆς δὲ	τοῦ	Ἡφαίστου τὸ χαλκεῖον ἀνάμεστον ἁπάσης
[12]	βωμῷ καὶ φονεύουσιν ἐν ὀφθαλμοῖς	τοῦ	θεοῦ γοερόν τι μυκώμενον καὶ
[5]	ποιησάμενος, ἐνίους δὲ νόθους ἐκ	τοῦ	θνητοῦ καὶ ἐπιγείου γένους, ἄρτι
[6]	ἀγαγὼν ὁ Ζεὺς ἀνεσταύρωσεν ἐπὶ	τοῦ	Καυκάσου, τὸν ἀετὸν αὐτῷ παρακαταστήσας
[15]	Ἡρακλείτου δέ τινος ἢ Δημοκρίτου,	τοῦ	μὲν γελασομένου τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,
[15]	πολλῶν πιστευόμενα δεῖσθαί μοι δοκεῖ	τοῦ	μὲν ἐπιτιμήσοντος οὐδενός, Ἡρακλείτου δέ
[3]	ἁρπασάμενος τὰ τόξα καὶ ἐπὶ	τοῦ	ναυστάθμου καθίσας ἑαυτὸν κατετόξευσε τῷ
[8]	τὸ ἄνω καὶ ἀτεχνῶς ἐπὶ	τοῦ	νώτου γενομένῳ φῶς τε λαμπρότερον
[1]	παρελήφθη πρὸς τὴν θυσίαν ὑπὸ	τοῦ	Οἰνέως· οὕτως ἄρα βαθέως καθίκετο
[8]	τὰ ἔξω, καὶ πρὸ ἡμῶν	τοῦ	Ὁμήρου λέγοντος ἠκούσαμεν· ὑπερβάντι δὲ
[4]	καὶ ἐξοστρακισθεὶς διὰ τοῦτο ἐκ	τοῦ	οὐρανοῦ, ἐπέμφθη εἰς τὴν γῆν
[14]	σεμνὰ καὶ ὡς ἀληθῶς ἄξια	τοῦ	οὐρανοῦ, κριοπρόσωπον μὲν τὸν Δία,
[4]	γε οὐ μόνος ἀλλὰ μετὰ	τοῦ	Ποσειδῶνος, ἀμφότεροι πλινθεύοντες ὑπ´ ἀπορίας
[6]	πόδε· χωλευθῆναι γὰρ αὐτὸν ἀπὸ	τοῦ	πτώματος, ὁπότε ἐρρίφη ὑπὸ τοῦ
[6]	Ἥφαιστος ὥσπερ ὁ Ἀστυάναξ ἀπὸ	τοῦ	πύργου καταπεσών. Καίτοι τὰ μὲν
[4]	περὶ τοὺς ἔρωτας ἐδυστύχησεν οὐδὲ	τοῦ	Ὑακίνθου τὸν φόνον οὐδὲ τῆς
[4]	ἐντελῆ τὸν μισθὸν ἐκομίσαντο παρὰ	τοῦ	Φρυγός, ἀλλὰ προσώφειλεν αὐτοῖς πλέον
[1]	εὐσεβεῖς αὐτοὺς χρὴ καλεῖν ἢ	τοὐναντίον	θεοῖς ἐχθροὺς καὶ κακοδαίμονας, οἵ
[2]	ἑστιάσαντες, καὶ ταῦτα ἐπαγόμενον καὶ	τοὺς	ἄλλους θεούς. Οὕτως οὐδέν, ὡς
[13]	ἀφεὶς καὶ ἡγησάμενος ταπεινὰς αὐτοὺς	τοὺς	ἀνθρώπους τῇ Ἀρτέμιδι παρίστησι καὶ
[3]	καθίσας ἑαυτὸν κατετόξευσε τῷ λοιμῷ	τοὺς	Ἀχαιοὺς αὐταῖς ἡμιόνοις καὶ κυσίν.
[2]	καὶ σχετλιάζουσαν οἵας ἑορτῆς ἀπολειφθήσεται.	~Τοὺς	δ´ αὖ Αἰθίοπας καὶ μακαρίους
[4]	ἀνθρώπων λέγουσιν, οὐχ ὅσα περὶ	τοὺς	ἔρωτας ἐδυστύχησεν οὐδὲ τοῦ Ὑακίνθου
[12]	ἂν εἰκάσειεν ἥδεσθαι ταῦτα ὁρῶντας	τοὺς	θεούς; ~καὶ τὸ μὲν πρόγραμμά
[5]	ῥᾳδίως ἐνέπλησε παίδων τὸν οὐρανόν,	τοὺς	μὲν ἐξ ὁμοτίμων ποιησάμενος, ἐνίους
[5]	ὑστάτην δὲ τὴν ἀδελφὴν κατὰ	τοὺς	Περσῶν καὶ Ἀσσυρίων νόμους· ἐρωτικὸς
[14]	Αἴγυπτον ὡς δὴ ἐνταῦθα λησόμενοι	τοὺς	πολεμίους· εἶθ´ ὁ μὲν αὐτῶν
[1]	τὰς τῶν Καλυδωνίων συμφορὰς καὶ	τοὺς	τοσούτους φόνους καὶ τὴν Μελεάγρου
[4]	Κυκλώπων θανάτῳ καὶ ἐξοστρακισθεὶς διὰ	τοῦτο	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἐπέμφθη εἰς
[10]	τοιγαροῦν καὶ οἱ ἄνθρωποι συνῳδὰ	τούτοις	καὶ ἀκόλουθα περὶ τὰς θρησκείας
[6]	τῆς ὠδῖνος ἐνστάσης. ~Ὅμοια δὲ	τούτοις	καὶ περὶ τῆς Ἥρας ᾄδουσιν,
[6]	τὸν Ἥφαιστον, οὐ μάλα εὐτυχῆ	τοῦτον,	ἀλλὰ βάναυσον καὶ χαλκέα καὶ
[6]	ἦν; καὶ γὰρ αὖ καὶ	τοῦτον	εἰς τὴν Σκυθίαν ἀγαγὼν ὁ
[4]	ἐν Φρυγίᾳ παρὰ Λαομέδοντι, παρὰ	τούτῳ	μέν γε οὐ μόνος ἀλλὰ
[8]	τῆς ὁδοῦ; ~Φέρε δὲ ἤδη	τούτων	ἀφέμενοι τῶν λόγων εἰς αὐτὸν
[5]	περὶ τῶν θεῶν καὶ πολὺ	τούτων	ἱερώτερα περί τε Ἡφαίστου καὶ
[14]	Ἑρμῆν καὶ τὸν Πᾶνα ὅλον	τράγον	καὶ ἶβίν τινα καὶ κροκόδειλον
[14]	εἶθ´ ὁ μὲν αὐτῶν ὑπέδυ	τράγον,	ὁ δὲ κριὸν ὑπὸ τοῦ
[10]	οὐ γενέσθαι παρ´ αὐτοῖς οὐδὲ	τραφῆναι	μόνον τὸν Δία λέγουσιν, ἀλλὰ
[4]	ἀλλὰ προσώφειλεν αὐτοῖς πλέον ἢ	τριάκοντα,	φασί, δραχμὰς Τρωϊκάς. ~Ἢ γὰρ
[2]	αὖ Αἰθίοπας καὶ μακαρίους καὶ	τρισευδαίμονας	εἴποι τις ἄν, εἴ γε
[4]	πλέον ἢ τριάκοντα, φασί, δραχμὰς	Τρωϊκάς.	~Ἢ γὰρ οὐ ταῦτα σεμνολογοῦσιν
[4]	τὴν γῆν ἀνθρωπίνῃ χρησόμενος τῇ	τύχῃ·	ὅτε δὴ καὶ ἐθήτευσεν ἐν
[2]	αὐτῶν τὸ μὲν ὑγιαίνειν, εἰ	τύχοι,	βοϊδίου, τὸ δὲ πλουτεῖν βοῶν
[3]	Ἀγαμέμνονος, ὡς ἂν καὶ προδανείσας	τῷ	Ἀπόλλωνι τὴν χάριν δικαιολογεῖται καὶ
[12]	τῶν ἀχρήστων τι κατασφάττωσιν, προσάγουσι	τῷ	βωμῷ καὶ φονεύουσιν ἐν ὀφθαλμοῖς
[13]	καὶ καρδιουλκῶν καὶ τὸ αἷμα	τῷ	βωμῷ περιχέων καὶ τί γὰρ
[9]	καὶ νῦν κολάζονται, ἄβατος δὲ	τῷ	θνητῷ γένει καὶ ἀπόρρητος ὁ
[9]	θύῃ τις, εὐωχοῦνται πάντες ἐπικεχηνότες	τῷ	καπνῷ καὶ τὸ αἷμα πίνοντες
[3]	τοῦ ναυστάθμου καθίσας ἑαυτὸν κατετόξευσε	τῷ	λοιμῷ τοὺς Ἀχαιοὺς αὐταῖς ἡμιόνοις
[5]	μητρὸς ἔτι καιομένης ἁρπάσας ἐν	τῷ	μηρῷ φέρων κατώρυξε κᾆτα ἐξέτεμεν
[10]	Ἀθηνᾶν— μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα	τῷ	ὀνόματι— καὶ τὴν Ἥραν ὁ
[1]	μοι δοκῶ ὁρᾶν αὐτὴν ἐν	τῷ	οὐρανῷ τότε μόνην τῶν ἄλλων
[6]	δὴ καμινευτήν, καὶ οὐδὲ ἄρτιον	τὼ	πόδε· χωλευθῆναι γὰρ αὐτὸν ἀπὸ
[15]	Ἆπις ἐξ ἀγέλης θεός, ἐπὶ	τῷ	προτέρῳ χειροτονούμενος ὡς πολὺ καλλίων
[4]	ἀλλ´ ὅτι καὶ καταγνωσθεὶς ἐπὶ	τῷ	τῶν Κυκλώπων θανάτῳ καὶ ἐξοστρακισθεὶς
[1]	ἐν τῷ οὐρανῷ τότε μόνην	τῶν	ἄλλων θεῶν εἰς Οἰνέως πεπορευμένων,
[4]	ἃ περὶ αὐτοῦ οἱ σοφοὶ	τῶν	ἀνθρώπων λέγουσιν, οὐχ ὅσα περὶ
[12]	εἰ ἐντελὲς εἴη, ἵνα μηδὲ	τῶν	ἀχρήστων τι κατασφάττωσιν, προσάγουσι τῷ
[3]	τε καὶ αἰγῶν ἔκαυσα ἐπὶ	τῶν	βωμῶν, σὺ δὲ ἀμελεῖς μου
[14]	ἄρα ὑπὸ τὸν πόλεμον καὶ	τῶν	γιγάντων τὴν ἐπανάστασιν οἱ θεοὶ
[1]	οὐ γελάσεται τὴν ἀβελτερίαν ἐπιβλέψας	τῶν	δρωμένων. καὶ πολύ γε, οἶμαι,
[5]	τὰς Μούσας συνῳδοὺς ἐν ἀρχῇ	τῶν	ἐπῶν, ὑφ´ ὧν δὴ ἔνθεοι
[1]	καὶ ταῖς ἑορταῖς καὶ προσόδοις	τῶν	θεῶν καὶ ἃ αἰτοῦσι καὶ
[5]	ταῦτα σεμνολογοῦσιν οἱ ποιηταὶ περὶ	τῶν	θεῶν καὶ πολὺ τούτων ἱερώτερα
[8]	ἁπάσης τέχνης, μετὰ δὲ αἱ	τῶν	θεῶν οἰκίαι καὶ τοῦ Διὸς
[10]	ὁ οὐρανός. ~Τοιοῦτος ὁ βίος	τῶν	θεῶν. τοιγαροῦν καὶ οἱ ἄνθρωποι
[15]	ὡς πολὺ καλλίων καὶ σεμνότερος	τῶν	ἰδιωτῶν Βοῶν. Ταῦτα οὕτω γιγνόμενα
[1]	ἄρα βαθέως καθίκετο αὐτῆς ἡ	τῶν	ἱερείων διαφορά. καί μοι δοκῶ
[1]	γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰς	τῶν	Καλυδωνίων συμφορὰς καὶ τοὺς τοσούτους
[4]	ὅτι καὶ καταγνωσθεὶς ἐπὶ τῷ	τῶν	Κυκλώπων θανάτῳ καὶ ἐξοστρακισθεὶς διὰ
[7]	ζηλοτυποῦσα καὶ τὸν Ἄττιν ἐπὶ	τῶν	λεόντων περιφέρουσα, καὶ ταῦτα μηκέτι
[8]	~Φέρε δὲ ἤδη τούτων ἀφέμενοι	τῶν	λόγων εἰς αὐτὸν ἀνέλθωμεν τὸν
[3]	τοιγαροῦν οὕτω κατεδυσώπησεν αὐτὸν ἐκ	τῶν	λόγων, ὥστε ἁρπασάμενος τὰ τόξα
[13]	μὴ παριέναι εἰς τὸ εἴσω	τῶν	περιρραντηρίων ὅστις μὴ καθαρός ἐστιν
[15]	Ταῦτα οὕτω γιγνόμενα καὶ ὑπὸ	τῶν	πολλῶν πιστευόμενα δεῖσθαί μοι δοκεῖ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/05/2009