Chapitre
[14]	τότε μορφὰς τοῖς θεοῖς. ταῦτα	γὰρ	ἀμέλει ἐν τοῖς ἀδύτοις ἀπόκειται
[15]	θάπτουσι μόνον ἀποσφάξαντες. Ὁ μὲν	γὰρ	Ἆπις, ὁ μέγιστος αὐτοῖς θεός,
[6]	καθ´ ὑπερβολὴν φιλάνθρωπος ἦν; καὶ	γὰρ	αὖ καὶ τοῦτον εἰς τὴν
[6]	οὐδὲ ἄρτιον τὼ πόδε· χωλευθῆναι	γὰρ	αὐτὸν ἀπὸ τοῦ πτώματος, ὁπότε
[5]	τὸν ἐγκέφαλον συλλαβών· τὸν μὲν	γὰρ	Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν, ἐκ τῆς
[2]	διαπλεῦσαι παρθένου βασιλικῆς. ἡ μὲν	γὰρ	Ἑκάβη τὸ μὴ ἁλῶναι τὴν
[1]	~ΠΕΡΙ ΘΥΣΙΩΝ. ~Ἃ μὲν	γὰρ	ἐν ταῖς θυσίαις οἱ μάταιοι
[12]	οἵ γε θύοντες— ἐπ´ ἐκείνους	γὰρ	ἐπάνειμι— στεφανώσαντες τὸ ζῷον καὶ
[8]	μὲν οἰκοῦσιν αἱ Ὧραι· πυλωροῦσι	γάρ·	ἔπειτα δ´ ἡ Ἶρις καὶ
[7]	καταδίκην. ἡ Ῥέα δέ— χρὴ	γὰρ	ἴσως καὶ ταῦτα εἰπεῖν— πῶς
[9]	θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι" πρέπει	γάρ,	οἶμαι, ἄνω ὄντα μεγαληγορεῖν— ἀποσκοποῦσιν
[5]	τριάκοντα, φασί, δραχμὰς Τρωϊκάς. ~Ἢ	γὰρ	οὐ ταῦτα σεμνολογοῦσιν οἱ ποιηταὶ
[13]	τῷ βωμῷ περιχέων καὶ τί	γὰρ	οὐκ εὐσεβὲς ἐπιτελῶν; ἐπὶ πᾶσι
[2]	τρισευδαίμονας εἴποι τις ἄν, εἴ	γε	ἀπομνημονεύει τὴν χάριν αὐτοῖς ὁ
[12]	τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν. ἀλλ´ οἵ	γε	θύοντες— ἐπ´ ἐκείνους γὰρ ἐπάνειμι—
[6]	Διὸς ἐξ οὐρανοῦ, καὶ εἴ	γε	μὴ οἱ Λήμνιοι καλῶς ποιοῦντες
[3]	μόνου παρ´ αὐτοῖς ὤνια. ~Ταῦτά	γε,	οἶμαι, καὶ ὁ Χρύσης ἐπιστάμενος
[1]	ἐπιβλέψας τῶν δρωμένων. καὶ πολύ	γε,	οἶμαι, πρότερον τοῦ γελᾶν πρὸς
[4]	παρὰ Λαομέδοντι, παρὰ τούτῳ μέν	γε	οὐ μόνος ἀλλὰ μετὰ τοῦ
[1]	θεοῖς ἐχθροὺς καὶ κακοδαίμονας, οἵ	γε	οὕτω ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲς τὸ
[12]	στεφανώσαντες τὸ ζῷον καὶ πολύ	γε	πρότερον ἐξετάσαντες εἰ ἐντελὲς εἴη,
[13]	οὐρανὸν ἠρέμα διασκίδναται. Ὁ μέν	γε	Σκύθης πάσας τὰς θυσίας ἀφεὶς
[1]	πολύ γε, οἶμαι, πρότερον τοῦ	γελᾶν	πρὸς ἑαυτὸν ἐξετάσει πότερον εὐσεβεῖς
[1]	ἐστι καὶ λελυπημένος ὅστις οὐ	γελάσεται	τὴν ἀβελτερίαν ἐπιβλέψας τῶν δρωμένων.
[15]	τινος ἢ Δημοκρίτου, τοῦ μὲν	γελασομένου	τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, τοῦ δὲ
[9]	κολάζονται, ἄβατος δὲ τῷ θνητῷ	γένει	καὶ ἀπόρρητος ὁ οὐρανός. ~Τοιοῦτος
[11]	οὐκ οἶδ´ ὅπου ἰδόντες ἀναπλάττουσι	γενειήτην	μὲν τὸν Δία, παῖδα δὲ
[10]	οἱ δ´ αὖ Κρῆτες οὐ	γενέσθαι	παρ´ αὐτοῖς οὐδὲ τραφῆναι μόνον
[5]	ἐπιγείου γένους, ἄρτι μὲν ὁ	γεννάδας	γενόμενος χρυσός, ἄρτι δὲ ταῦρος
[6]	ἄνδρα ὁμιλίας ὑπηνέμιον αὐτὴν παῖδα	γεννῆσαι	τὸν Ἥφαιστον, οὐ μάλα εὐτυχῆ
[5]	ἐπῶν, ὑφ´ ὧν δὴ ἔνθεοι	γενόμενοι,	ὡς τὸ εἰκός, ᾄδουσιν ὡς
[5]	γένους, ἄρτι μὲν ὁ γεννάδας	γενόμενος	χρυσός, ἄρτι δὲ ταῦρος ἢ
[8]	καὶ ἀτεχνῶς ἐπὶ τοῦ νώτου	γενομένῳ	φῶς τε λαμπρότερον φαίνεται καὶ
[5]	ἐκ τοῦ θνητοῦ καὶ ἐπιγείου	γένους,	ἄρτι μὲν ὁ γεννάδας γενόμενος
[3]	ἐπιστάμενος ἅτε ἱερεὺς ὢν καὶ	γέρων	καὶ τὰ θεῖα σοφός, ἐπειδὴ
[12]	θυσίας, βοῦν μὲν ἀροτῆρα ὁ	γεωργός,	ἄρνα δὲ ὁ ποιμὴν καὶ
[4]	τοῦ οὐρανοῦ, ἐπέμφθη εἰς τὴν	γῆν	ἀνθρωπίνῃ χρησόμενος τῇ τύχῃ· ὅτε
[9]	ὄντα μεγαληγορεῖν— ἀποσκοποῦσιν εἰς τὴν	γῆν	καὶ πάντῃ περιβλέπουσιν ἐπικύπτοντες εἴ
[11]	Κρόνου καὶ Ῥέας, εἰς τὴν	γῆν	ὑπὸ Φειδίου μετῳκισμένον καὶ τὴν
[14]	ὑπὸ τὸν πόλεμον καὶ τῶν	γιγάντων	τὴν ἐπανάστασιν οἱ θεοὶ φοβηθέντες
[15]	τῶν ἰδιωτῶν Βοῶν. Ταῦτα οὕτω	γιγνόμενα	καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν πιστευόμενα
[14]	μέτρια καὶ τὰ ὑπ´ Ἀσσυρίων	γιγνόμενα	καὶ ὑπὸ Φρυγῶν καὶ Λυδῶν,
[1]	καὶ ἃ εὔχονται καὶ ἃ	γιγνώσκουσι	περὶ αὐτῶν, οὐκ οἶδα εἴ
[11]	καὶ τὸν Ποσειδῶνα κυανοχαίτην καὶ	γλαυκῶπιν	τὴν Ἀθηνᾶν. ὅμως δ´ οὖν
[12]	φονεύουσιν ἐν ὀφθαλμοῖς τοῦ θεοῦ	γοερόν	τι μυκώμενον καὶ ὡς τὸ
[1]	ἥδεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν ἀμελούμενον. Τὰ	γοὺν	Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰς τῶν
[10]	δὲ Ἀθηναῖος τὴν Ἀθηνᾶν— μαρτυρεῖται	γοῦν	τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι— καὶ
[14]	εἰδῇς, ἀκούσῃ πολλῶν σοφιστῶν καὶ	γραμματέων	καὶ προφητῶν ἐξυρημένων διηγουμένων, πρότερον
[7]	οὐκ ἀσχημονεῖ καὶ δεινὰ ποιεῖ,	γραῦς	μὲν ἤδη καὶ ἔξωρος οὖσα
[14]	ἀμέλει ἐν τοῖς ἀδύτοις ἀπόκειται	γραφέντα	πλεῖον ἢ πρὸ ἐτῶν μυρίων.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/05/2009