HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Contre un ignorant bibliomane

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 45 formes différentes pour 56 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[26]   οὐδὲν κἀμέ σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ χαίρεις ἐξαπατώμενος. ~Ἡδέως δ´ ἂν καὶ

[25]   καὶ ὀλίγου πληγὰς ἐνέτριψα αὐτῷ χαλεπαίνων ὑπὲρ σοῦ, καὶ μάλισθ´ ὅτε

[9]   ἐκ τῶν μαστίγων καὶ συλλέγων χαμάθεν τῆς κιθάρας τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν

[18]   ἔχοις εἰπεῖν; οὐκ εὔξῃ τότε χανεῖν σοι τὴν γῆν, κατὰ σεαυτοῦ

[26]   μόνον οὐκ ἐπ´ ἄκρου τοῦ χείλους ἔχεις τὰ παλαιὰ πάντα. πᾶσαν

[7]   τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃς πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον

[18]   αἰσχρόν, εἴ τις ἐν τῇ χειρὶ ἔχοντά σε βιβλίον ἰδών— ἀεὶ

[4]   βιβλίον μὲν ἔχεις ἐν τῇ χειρὶ καὶ ἀναγιγνώσκεις ἀεί, τῶν δὲ

[4]   τὰ τοῦ Δημοσθένους ὅσα τῇ χειρὶ τῇ αὑτοῦ ὁ ῥήτωρ ἔγραψε,

[17]   τῶν ἀρίστων καὶ φυγῇ τῶν χειρόνων, ὅταν μήτε ἐκεῖνα μήτε ταῦτα

[27]   ῥήτορες δὲ μάλιστά σοι διὰ χειρός; εἰπέ μοι, καὶ Αἰσχίνου τὸν

[4]   νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ χειρὸς ἔχουσιν αὐτά. ~τίνος οὖν ἀγαθοῦ

[20]   ἐπιδείκνυσθαι αὐτοῖς ἐπὶ δείπνῳ κἀκείνους χερσαίων βατράχων δίκην διψῶντας κεκραγέναι, ἢ

[27]   ἅπτῃ τῶν βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´

[14]   ἔσεσθαι τῷ θαυμαστῷ ἐκείνῳ γέροντι. ~χθὲς δὲ καὶ πρῴην ἄλλος τις

[6]   οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ. οὗτος τοίνυν

[11]   ὑπηχεῖν τῶν ἀνέμων ἐμπιπτόντων ταῖς χορδαῖς, καὶ οὕτω μετ´ ᾠδῆς προσενεχθῆναι

[12]   προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν τὰς χορδὰς ἄτεχνον καὶ ἄμουσον νεανίσκον, ἐλπίζοντα

[9]   ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖς ἅμα χορδὰς σφοδρότερον τοῦ δέοντος ἐμπεσὼν τῇ

[19]   βιβλίων· ὠφελείας μὲν γὰρ ἢ χρείας τῆς ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν

[23]   θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν, ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν

[29]   δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν δέ

[8]   γε κιθάραν αὐτήν, ὑπερφυές τι χρῆμα εἰς κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ

[26]   χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ ἄκρον ἐν παιδείᾳ γεγένησαι

[25]   διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν ὡς ἱερὸν χρῆμα συμβουλή. ἀξιῶ γάρ σε ἀφέμενον

[12]   καὶ διαφθείραντα τὸν ἱερέα μεγάλοις χρήμασι πεῖσαι ὑποθέντα ἑτέραν ὁμοίαν λύραν

[5]   ἑκάτερος οὐκ εἰδὼς ὅ τι χρήσαιτο ἑκατέρῳ. ἐπινεύεις καὶ τοῦτο; πείθου

[30]   δεηθέντι χρήσειας ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ αὐτὸς οὐκ ἂν δύναιο.

[5]   αὐτῷ τοῦ κτήματος οὐκ ἐπισταμένῳ χρήσασθαι κατὰ τὴν τέχνην; εὖ γε

[29]   σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ

[30]   σὺ τοίνυν ἄλλῳ μὲν δεηθέντι χρήσειας ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ

[28]   ἐπιχειρῶ· σὺ γὰρ ὠνήσῃ καὶ χρήσῃ εἰς οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς

[12]   ἡμέραν μὲν ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οἴεσθαι εἶναι, νύκτωρ

[19]   καὶ εἰς τὰ μηδέν σοι χρήσιμα ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας

[15]   γυνή. καὶ πάλιν· οἴμοι, γυναῖκα χρησίμην ἀπώλεσα. καὶ τοῦτο γὰρ ἐκ

[26]   αὐτῶν καὶ κακίας καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι χρῆμα

[2]   εἰδότι τὸ κάλλος αὐτῶν οὔτε χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸς

[21]   ἥξειν αὐτήν, ἡ δὲ πολὺν χρόνον ἐπισχοῦσα, Βατραχίωνι, ἔφη, τῷ μαγείρῳ·

[12]   ἐπὶ πολύ γε σώζεσθαι αὐτήν. ~χρόνῳ δὲ ὕστερον Νέανθον τὸν τοῦ

[4]   πίθηκος, ἡ παροιμία φησί, κἂν χρύσεα ἔχῃ σύμβολα. καὶ σὺ τοίνυν

[10]   αὐτόν· Ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν χρυσῆν δάφνην περίκεισαι, πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ

[8]   χρυσόπαστον ποιησάμενος καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ τῆς

[29]   σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις

[8]   λαμπρὸς καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενος καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς

[9]   τῆς ἐσθῆτος, ἣ μεταξὺ τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο. τούτοις ἅπασι προεκπλήξας τὸ

[8]   χρῆμα εἰς κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν τοῦ ἀκηράτου πᾶσαν, σφραγῖσι

[7]   πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃς δὲ

[6]   συκίνην τὴν γνώμην, ὠνούμενος δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας, οἷς μόλις ἄν τις

[9]   καὶ γελοιότατος ὤφθη δακρύων ὁ χρυσοῦς Εὐάγγελος καὶ ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων

[9]   ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς σμαράγδοις καὶ βηρύλλοις

[15]   τῷ Διονυσίῳ, καὶ δι´ αὐτὸ χρυσῶσαι αὐτοῦ ἔδει ἐκεῖνο τὸ πυξίον.

[3]   ἐμέλησέ σοι πώποτε τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ

[23]   αὐτόν; οὔκ, εἴ γε μὴ χύτραις λημῶντες τυγχάνοιεν. μυρία γάρ ἐστι

[7]   ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν ὀφλισκάνοι χωλεύων ὑπὸ τῇ ἀσπίδι καὶ ἐπὶ

[6]   ταὐτὰ οὖν καὶ σὺ ποιεῖς χωλὴν μὲν ἔχων καὶ συκίνην τὴν

[1]   δέ σοι περὶ τὰ κάτω χωρεῖ, καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς ἀπαιδευσίας

Chapitre
[26]	οὐδὲν κἀμέ σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ	χαίρεις	ἐξαπατώμενος. ~Ἡδέως δ´ ἂν καὶ
[25]	καὶ ὀλίγου πληγὰς ἐνέτριψα αὐτῷ	χαλεπαίνων	ὑπὲρ σοῦ, καὶ μάλισθ´ ὅτε
[9]	ἐκ τῶν μαστίγων καὶ συλλέγων	χαμάθεν	τῆς κιθάρας τὰς σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν
[18]	ἔχοις εἰπεῖν; οὐκ εὔξῃ τότε	χανεῖν	σοι τὴν γῆν, κατὰ σεαυτοῦ
[26]	μόνον οὐκ ἐπ´ ἄκρου τοῦ	χείλους	ἔχεις τὰ παλαιὰ πάντα. πᾶσαν
[7]	τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ	χειρὶ	ἔχῃς πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον
[18]	αἰσχρόν, εἴ τις ἐν τῇ	χειρὶ	ἔχοντά σε βιβλίον ἰδών— ἀεὶ
[4]	βιβλίον μὲν ἔχεις ἐν τῇ	χειρὶ	καὶ ἀναγιγνώσκεις ἀεί, τῶν δὲ
[4]	τὰ τοῦ Δημοσθένους ὅσα τῇ	χειρὶ	τῇ αὑτοῦ ὁ ῥήτωρ ἔγραψε,
[17]	τῶν ἀρίστων καὶ φυγῇ τῶν	χειρόνων,	ὅταν μήτε ἐκεῖνα μήτε ταῦτα
[27]	ῥήτορες δὲ μάλιστά σοι διὰ	χειρός;	εἰπέ μοι, καὶ Αἰσχίνου τὸν
[4]	νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ	χειρὸς	ἔχουσιν αὐτά. ~τίνος οὖν ἀγαθοῦ
[20]	ἐπιδείκνυσθαι αὐτοῖς ἐπὶ δείπνῳ κἀκείνους	χερσαίων	βατράχων δίκην διψῶντας κεκραγέναι, ἢ
[27]	ἅπτῃ τῶν βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ	χερσὶν	ἀνελίττεις. πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´
[14]	ἔσεσθαι τῷ θαυμαστῷ ἐκείνῳ γέροντι.	~χθὲς	δὲ καὶ πρῴην ἄλλος τις
[6]	οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ	χιόνος	ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ. οὗτος τοίνυν
[11]	ὑπηχεῖν τῶν ἀνέμων ἐμπιπτόντων ταῖς	χορδαῖς,	καὶ οὕτω μετ´ ᾠδῆς προσενεχθῆναι
[12]	προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν τὰς	χορδὰς	ἄτεχνον καὶ ἄμουσον νεανίσκον, ἐλπίζοντα
[9]	ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖς ἅμα	χορδὰς	σφοδρότερον τοῦ δέοντος ἐμπεσὼν τῇ
[19]	βιβλίων· ὠφελείας μὲν γὰρ ἢ	χρείας	τῆς ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν
[23]	θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν, ὡς	χρὴ	λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν
[29]	δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως	χρὴ	μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν δέ
[8]	γε κιθάραν αὐτήν, ὑπερφυές τι	χρῆμα	εἰς κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ
[26]	χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι	χρῆμα	καὶ ἄκρον ἐν παιδείᾳ γεγένησαι
[25]	διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν ὡς ἱερὸν	χρῆμα	συμβουλή. ἀξιῶ γάρ σε ἀφέμενον
[12]	καὶ διαφθείραντα τὸν ἱερέα μεγάλοις	χρήμασι	πεῖσαι ὑποθέντα ἑτέραν ὁμοίαν λύραν
[5]	ἑκάτερος οὐκ εἰδὼς ὅ τι	χρήσαιτο	ἑκατέρῳ. ἐπινεύεις καὶ τοῦτο; πείθου
[30]	δεηθέντι χρήσειας ἂν τὰ βιβλία,	χρήσασθαι	δὲ αὐτὸς οὐκ ἂν δύναιο.
[5]	αὐτῷ τοῦ κτήματος οὐκ ἐπισταμένῳ	χρήσασθαι	κατὰ τὴν τέχνην; εὖ γε
[29]	σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ καὶ	χρήσασθαι	τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ
[30]	σὺ τοίνυν ἄλλῳ μὲν δεηθέντι	χρήσειας	ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ
[28]	ἐπιχειρῶ· σὺ γὰρ ὠνήσῃ καὶ	χρήσῃ	εἰς οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς
[12]	ἡμέραν μὲν ἐν τῇ πόλει	χρῆσθαι	οὐκ ἀσφαλὲς οἴεσθαι εἶναι, νύκτωρ
[19]	καὶ εἰς τὰ μηδέν σοι	χρήσιμα	ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας
[15]	γυνή. καὶ πάλιν· οἴμοι, γυναῖκα	χρησίμην	ἀπώλεσα. καὶ τοῦτο γὰρ ἐκ
[26]	αὐτῶν καὶ κακίας καὶ ὀνομάτων	χρῆσιν	τῶν Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι χρῆμα
[2]	εἰδότι τὸ κάλλος αὐτῶν οὔτε	χρησομένῳ	ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸς
[21]	ἥξειν αὐτήν, ἡ δὲ πολὺν	χρόνον	ἐπισχοῦσα, Βατραχίωνι, ἔφη, τῷ μαγείρῳ·
[12]	ἐπὶ πολύ γε σώζεσθαι αὐτήν.	~χρόνῳ	δὲ ὕστερον Νέανθον τὸν τοῦ
[4]	πίθηκος, ἡ παροιμία φησί, κἂν	χρύσεα	ἔχῃ σύμβολα. καὶ σὺ τοίνυν
[10]	αὐτόν· Ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν	χρυσῆν	δάφνην περίκεισαι, πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ
[8]	χρυσόπαστον ποιησάμενος καὶ στέφανον δάφνης	χρυσῆς	κάλλιστον, ὡς ἀντὶ καρποῦ τῆς
[29]	σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας	χρυσοκολλήτους·	ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις
[8]	λαμπρὸς καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα	χρυσόπαστον	ποιησάμενος καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς
[9]	τῆς ἐσθῆτος, ἣ μεταξὺ τοῦ	χρυσοῦ	διεφαίνετο. τούτοις ἅπασι προεκπλήξας τὸ
[8]	χρῆμα εἰς κάλλος καὶ πολυτέλειαν,	χρυσοῦ	μὲν τοῦ ἀκηράτου πᾶσαν, σφραγῖσι
[7]	πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν,	χρυσοῦν	δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃς δὲ
[6]	συκίνην τὴν γνώμην, ὠνούμενος δὲ	χρυσοῦς	ἐμβάτας, οἷς μόλις ἄν τις
[9]	καὶ γελοιότατος ὤφθη δακρύων ὁ	χρυσοῦς	Εὐάγγελος καὶ ὑπὸ τῶν μαστιγοφόρων
[9]	ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος περιλαμπόμενος τῷ	χρυσῷ	καὶ τοῖς σμαράγδοις καὶ βηρύλλοις
[15]	τῷ Διονυσίῳ, καὶ δι´ αὐτὸ	χρυσῶσαι	αὐτοῦ ἔδει ἐκεῖνο τὸ πυξίον.
[3]	ἐμέλησέ σοι πώποτε τῆς ἐν	χρῷ	πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ
[23]	αὐτόν; οὔκ, εἴ γε μὴ	χύτραις	λημῶντες τυγχάνοιεν. μυρία γάρ ἐστι
[7]	ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν ὀφλισκάνοι	χωλεύων	ὑπὸ τῇ ἀσπίδι καὶ ἐπὶ
[6]	ταὐτὰ οὖν καὶ σὺ ποιεῖς	χωλὴν	μὲν ἔχων καὶ συκίνην τὴν
[1]	δέ σοι περὶ τὰ κάτω	χωρεῖ,	καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς ἀπαιδευσίας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/10/2005