Chapitre
[12]	ἡ τέχνη καὶ ἡ ᾠδή,	ἃ	μόνα ἐξαίρετα τῷ Ὀρφεῖ παρὰ
[24]	ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς ὅτι τὰς	ἀγαθὰς	ἐλπίδας οὐ παρὰ τῶν βιβλιοκαπήλων
[5]	χειρὸς ἔχουσιν αὐτά. ~τίνος οὖν	ἀγαθοῦ	ὠνῇ ταῦτα, εἰ μὴ καὶ
[9]	τῶν θεατῶν, τοὺς ἀθλοθέτας δὲ	ἀγανακτήσαντας	ἐπὶ τῇ τόλμῃ μαστιγώσαντας αὐτὸν
[28]	Φαίδραν καὶ ὑπὲρ τῶν γυναικῶν	ἀγανακτοῦσαν	καὶ λέγουσαν, οὐδὲ σκότον φρίσσουσι
[19]	Πενθέως πάθη καὶ τὸ τῆς	Ἀγαύης	ἔργον— ἁρπάσας διέσπασεν αὐτὸ εἰπών,
[19]	οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου, κατὰ τὸν	ἄγγελον	δὲ ἦν τὸν διηγούμενον τὰ
[24]	ὑμῶν γνωρίσματα. ~Τὸ δ´ ὅλον	ἀγνοεῖν	μοι δοκεῖς ὅτι τὰς ἀγαθὰς
[19]	ἂν ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ	ἀγορὰν	προὐτίθεις τῶν βιβλίων. ~λοιπὸν οὖν
[4]	τῶν πλουσίων, εἰ ὥσπερ ἐξ	ἀγορᾶς	ἦν πριάσθαι τοὺς πένητας ἡμᾶς
[16]	οὐδ´ εἰπεῖν καλόν, μῖσος δὲ	ἄγριον,	φασί, παρὰ πάντων ἔχεις ἐπὶ
[8]	τὰ μὲν οὖν τῆς γυμνῆς	ἀγωνίας	αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι
[9]	Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ φαύλως	ἀγωνισάμενον	εἰσέρχεται ὅλος περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ
[9]	ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ	ἀγῶνος	ἡμέρα, τρεῖς μὲν ἦσαν, ἔλαχεν
[9]	τοῦ δέοντος ἐμπεσὼν τῇ κιθάρᾳ,	ᾄδειν	δὲ ἄρχεται ἀπόμουσόν τι καὶ
[9]	δὲ μέσος αὐτῶν ὁ Εὐάγγελος	ᾄδειν·	καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον
[11]	κεφαλὴν τῇ λύρᾳ, τὴν μὲν	ᾄδουσαν	θρῆνόν τινα ἐπὶ τῷ Ὀρφεῖ,
[25]	σοι πάνυ σπουδάζεται καὶ θηρεύεται.	ἀδύνατον	δὲ πένητα ὄντα πρὸς ἄμφω
[8]	γυμνῆς ἀγωνίας αὐτίκα ἐδόκει αὐτῷ	ἀδύνατον	εἶναι μήτε πρὸς ἰσχὺν μήτε
[5]	μᾶλλον δέ, ἐπεὶ τοῦτό σοι	ἀδύνατον,	ἐπίνευσον γοῦν ἢ ἀνάνευσον πρὸς
[18]	χειρὶ ἔχοντά σε βιβλίον ἰδών—	ἀεὶ	δέ τι πάντως ἔχεις ἔροιτο
[16]	εἰς τὰ βιβλία καὶ ἀνατυλίττεις	ἀεὶ	καὶ διακολλᾷς καὶ περικόπτεις καὶ
[6]	κρηπῖδας γὰρ καλλίστας ἐωνεῖτο νεοτμήτους	ἀεί,	καὶ τὴν πλείστην πραγματείαν περὶ
[19]	ὑπὸ σοῦ πολλάκις. Ζητῶν δὲ	ἀεὶ	πρὸς ἐμαυτὸν οὔπω καὶ τήμερον
[4]	ἐν τῇ χειρὶ καὶ ἀναγιγνώσκεις	ἀεί,	τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα οὐδέν,
[4]	ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλας	Ἀθήνηθεν	εἰς Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· τί ἂν
[9]	πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺς	ἀθλοθέτας	δὲ ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τῇ τόλμῃ
[3]	Ἑλικῶνα μὲν γάρ, ἵνα διατρίβειν	αἱ	θεαὶ λέγονται, οὐδὲ ἀκήκοας οἶμαί
[11]	γενόμενον. ὅτε τὸν Ὀρφέα διεσπάσαντο	αἱ	Θρᾷτται, φασὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[28]	καίτοι ἐχρῆν μηκέτι μηδὲ ἐκεῖνα,	αἰδεσθῆναι	δὲ τὴν τοῦ Εὐριπίδου Φαίδραν
[28]	λελήρηται καὶ κατὰ τὴν παροιμίαν	Αἰθίοπα	σμήχειν ἐπιχειρῶ· σὺ γὰρ ὠνήσῃ
[27]	διὰ χειρός; εἰπέ μοι, καὶ	Αἰσχίνου	τὸν κατὰ Τιμάρχου λόγον ἀναγιγνώσκεις;
[25]	τὸν πότον, οἷα καὶ πρῴην	αἴσχιστα	περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν ὁ
[18]	οἰκέταις; ~Πῶς δὲ οὐ κἀκεῖνο	αἰσχρόν,	εἴ τις ἐν τῇ χειρὶ
[4]	τοὺς μηδὲν τῶν καλῶν καὶ	αἰσχρῶν	καθεωρακότας. καίτοι σὺ μὲν δύο
[15]	τοίνυν πυθόμενος ὡς ἐγγελᾶται, τὸ	Αἰσχύλου	πυξίον εἰς ὃ ἐκεῖνος ἔγραφε
[7]	τὰς κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως	αἰσχύνων	ἀμφοτέρους, καὶ τὸν δημιουργὸν αὐτῶν
[22]	ταῦτα ληρῶ; πρόδηλος γὰρ ἡ	αἰτία	τῆς περὶ τὰ βιβλία σπουδῆς,
[18]	ὁ μὲν ἐπαινοῖ τι ἢ	αἰτιῷτο	τῶν ἐγγεγραμμένων, σὺ δὲ ἀποροίης
[11]	τοῦ γέλωτος τῶν θεατῶν. ~Οὐκ	ἄκαιρον	δ´ ἂν γένοιτο καὶ Λέσβιον
[3]	διατρίβειν αἱ θεαὶ λέγονται, οὐδὲ	ἀκήκοας	οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς αὐτὰς
[8]	καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν τοῦ	ἀκηράτου	πᾶσαν, σφραγῖσι δὲ καὶ λίθοις
[25]	μεταστέλλοιό τινας τῶν ἐλευθέρων, οἷς	ἀκίνδυνον	ἀπελθοῦσιν, ἢν μὴ λάβωσιν ἅπαντα,
[23]	κατακεχύσθαι αὐτοῦ ὡς ταῦτα μὲν	ἀκούειν,	ἐκεῖνα δὲ μὴ εἰδέναι, οἷος
[4]	οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´ ὄνος λύρας	ἀκούεις	κινῶν τὰ ὦτα. Ὡς εἴ
[22]	δὲ ταῦτα ὑπὲρ σοῦ ἐκεῖνος	ἀκούσειεν,	ὡς ὠνῇ βιβλία καὶ συνάγεις
[30]	κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς, αὖθις	ἀκούσῃ	πολλάκις.
[1]	τὴν ἐξέτασιν παραλαμβάνοις; ἐπεὶ τοῦ	ἀκριβοῦς	ἢ ἀσφαλοῦς ἐν αὐτοῖς τίς
[26]	Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ	ἄκρον	ἐν παιδείᾳ γεγένησαι διὰ τὸ
[26]	τῆς σοφίας. μόνον οὐκ ἐπ´	ἄκρου	τοῦ χείλους ἔχεις τὰ παλαιὰ
[16]	καὶ διακολλᾷς καὶ περικόπτεις καὶ	ἀλείφεις	τῷ κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ
[21]	εἴη, πάνυ πεπεισμένος ἐπὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	ἥξειν αὐτήν, ἡ δὲ πολὺν
[21]	εἰκόνα Φιλίππου καὶ Περδίκκου καὶ	Ἀλεξάνδρου	καὶ Κασσάνδρου καὶ ἄλλων βασιλέων
[21]	καὶ ὅμως ἐπέπειστο ἐκμεμάχθαι τοῦ	Ἀλεξάνδρου	τὴν μορφήν. ἀλλ´ ἕνεκα μὲν
[21]	ὡς πιστεύειν ὅτι ὅμοιος ἦν	Ἀλεξάνδρῳ	ἐκείνῳ; καίτοι τὸ τῶν μουσικῶν
[20]	ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡς	ἀληθεύοις	τοὺς ἐπαίνους αὐτῶν. φασὶ δὲ
[14]	βακτηρίας εἰς τὴν κεφαλὴν ὡς	ἀληθῶς	δεόμενος. ~Λέγεται δὲ καὶ Διονύσιον
[4]	τὸν ἔχοντα, πολλοῦ ἂν ὡς	ἀληθῶς	τὸ κτῆμα ἦν ἄξιον καὶ
[26]	μηκέτι ὠνεῖσθαι βιβλία. ἱκανῶς πεπαίδευσαι,	ἅλις	σοι τῆς σοφίας. μόνον οὐκ
[3]	ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι ἠξίωσαν,	ἀλλ´	ἀντὶ τῆς δάφνης μυρρίνῃ ἂν
[25]	πόρνος, ἔτι καὶ δήγματα ἐπιδεικνύς.	ἀλλ´	ἔγωγε καὶ μάρτυρας ἂν παρασχοίμην
[4]	τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι καὶ πωλοῦσιν,	ἀλλ´	εἴ γε διελέγχειν ἐθέλεις, ὄψει
[28]	οὐδ´ ἐκ τῆς πολυτελείας αὐτῶν,	ἀλλ´	ἐκ τῆς φωνῆς καὶ τῆς
[21]	ἐκμεμάχθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου τὴν μορφήν.	ἀλλ´	ἕνεκα μὲν δὴ τούτων ὕβρισταί
[4]	δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας.	~ἀλλ´	ἑνὶ τούτῳ μόνῳ πάντα ἐκεῖνα
[15]	καὶ κάτοχος ἐκ τοῦ πυξίου·	ἀλλ´	ὅμως ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ μακρῷ
[4]	τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα οὐδέν,	ἀλλ´	ὄνος λύρας ἀκούεις κινῶν τὰ
[23]	δ´ οἴει λήσειν σκεπόμενος βιβλίῳ;	ἀλλ´	οὐ δυνατόν· προδώσει γάρ σε
[27]	πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν;	ἀλλ´	οὐδεὶς ἑώρακε τοῦτο ποιοῦντα. ἀλλὰ
[10]	τῷ στεφάνῳ δέκα δραχμῶν ἀξίαν·	ἀλλ´	οὗτός γε ᾄσας δεξιῶς καὶ
[23]	παρ´ αὐτοῦ ἔσεσθαί σοι νομίζεις.	~ἀλλ´,	ὦ κατάπυγον, οἴει τοσοῦτον μανδραγόραν
[24]	καὶ Καλλῖνον τοὺς βιβλιογράφους; οὔκ,	ἀλλ´	ὠμούς τινας ἀνθρώπους ἐπιτρίψοντάς σε,
[4]	σου τὰ εἰς παιδείαν ἀμείνους,	ἀλλὰ	βαρβάρους μὲν τὴν φωνὴν ὥσπερ
[12]	ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν,	ἀλλὰ	ἡ τέχνη καὶ ἡ ᾠδή,
[7]	μελίαν δυνάμενος; οὐκ ἂν εἴποις·	ἀλλὰ	καὶ γέλωτα ἂν ὀφλισκάνοι χωλεύων
[19]	κώπην ἢ ὁ κυβερνήτης ἄροτρον.	ἀλλὰ	μὴ ἐπίδειξιν πλούτου σοι τὸ
[10]	ἐλεούμενος ἐπὶ τῇ ἥττῃ ἀπέρχῃ,	ἀλλὰ	μισούμενος προσέτι διὰ τὴν ἄτεχνόν
[27]	ἀλλ´ οὐδεὶς ἑώρακε τοῦτο ποιοῦντα.	ἀλλὰ	νύκτωρ; πότερον ἐπιτεταγμένος ἤδη ἐκείνοις
[24]	παρὰ τῶν βιβλιοκαπήλων δεῖ ζητεῖν,	ἀλλὰ	παρ´ αὑτοῦ καὶ τοῦ καθ´
[1]	δὲ οὐδὲ τὰ κάλλιστα ὠνῇ,	ἀλλὰ	πιστεύεις τοῖς ὡς ἔτυχεν ἐπαινοῦσι
[27]	ἐκείνοις ἢ πρὸ τῶν λόγων;	ἀλλὰ	πρὸς Κότυος μηκέτι μὴ τολμήσῃς
[20]	μόνον καλὸς εἶ καὶ ἐράσμιος	ἀλλὰ	σοφὸς καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς
[29]	γε διὰ ταῦτα οὐδὲν εἰδότας.	ἀλλὰ	τὸ γελοιότατον ἐκεῖνο πάσχουσιν, ὅτι
[30]	οὐδὲ ἔχρησάς τινι βιβλίον πώποτε,	ἀλλὰ	τὸ τῆς κυνὸς ποιεῖς τῆς
[21]	Πύρρον φασὶ τὸν Ἠπειρώτην, τὰ	ἄλλα	θαυμαστὸν ἄνδρα, οὕτως ὑπὸ κολάκων
[7]	Ἰλιάδος ῥαψῳδίαν, ἧς τὰ μὲν	ἄλλα	μὴ ἐξετάζειν· οὐδὲν γὰρ αὐτῶν
[23]	γάρ σε καὶ ἀποκαλύψει τὰ	ἄλλα	ὑμῶν γνωρίσματα. ~Τὸ δ´ ὅλον
[7]	ἐπαινούμενος, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸς	ἀλλήλους	ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; ~Θέλω
[17]	τις παρ´ αὐτῶν ὠφελούμενος, τί	ἄλλο	ἢ τοῖς μυσὶ διατριβὰς ὠνεῖται
[7]	ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς	ἄλλοις	καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω πολλάκις,
[8]	εἰς τοὺς Δελφοὺς τοῖς τε	ἄλλοις	λαμπρὸς καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα
[25]	σοῦ, καὶ μάλισθ´ ὅτε καὶ	ἄλλον	ἐπεκαλέσατο μάρτυρα τῶν ὁμοίων καὶ
[25]	ἐπεκαλέσατο μάρτυρα τῶν ὁμοίων καὶ	ἄλλον	ταὐτὰ καὶ λόγοις διηγουμένους. πρὸς
[14]	γέροντι. ~χθὲς δὲ καὶ πρῴην	ἄλλος	τις τὴν Πρωτέως τοῦ Κυνικοῦ
[20]	ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ τις	ἄλλος	τῶν ὑπὸ τῷ ψευδο τεταγμένων.
[30]	κόμας εὐθετίζουσιν. ~καὶ σὺ τοίνυν	ἄλλῳ	μὲν δεηθέντι χρήσειας ἂν τὰ
[12]	κτῆμα ἦν, οὐδὲν ἄμεινον τῶν	ἄλλων	βαρβίτων. ~Καὶ τί σοι τὸν
[21]	καὶ Ἀλεξάνδρου καὶ Κασσάνδρου καὶ	ἄλλων	βασιλέων ἤρετο τίνι ὅμοιος εἴη,
[30]	πρὸς σέ, περὶ δὲ τῶν	ἄλλων	ὅσα κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς,
[12]	μητρὸς ὑπῆρχεν· ἡ λύρα δὲ	ἄλλως	κτῆμα ἦν, οὐδὲν ἄμεινον τῶν
[1]	ἄξια, τίνα δὲ φαῦλα καὶ	ἄλλως	σαπρά, εἰ μὴ τῷ διαβεβρῶσθαι
[7]	αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ καλὸς	ἅμα	καὶ ἰσχυρὸς ἂν γένοιτο, καὶ
[6]	καὶ τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος	ἅμα	τοῖς οἰκέταις. ἐκεῖνο δὲ γελοῖον
[9]	καὶ ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖς	ἅμα	χορδὰς σφοδρότερον τοῦ δέοντος ἐμπεσὼν
[29]	κάτοπτρον σύμμετρον ἔχοντας, τοὺς δὲ	ἀμαθεῖς	καὶ ἰδιώτας πλῆθος μαχαιρίδων προτιθέντας
[29]	οὐκ εἰδὼς ὅτι καὶ οἱ	ἀμαθέστατοι	τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ
[19]	ἔργον— ἁρπάσας διέσπασεν αὐτὸ εἰπών,	Ἄμεινόν	ἐστι τῷ Πενθεῖ ἅπαξ σπαραχθῆναι
[12]	δὲ ἄλλως κτῆμα ἦν, οὐδὲν	ἄμεινον	τῶν ἄλλων βαρβίτων. ~Καὶ τί
[4]	πολύ σου τὰ εἰς παιδείαν	ἀμείνους,	ἀλλὰ βαρβάρους μὲν τὴν φωνὴν
[17]	τίλφαις οἰκήσεις καὶ πληγὰς ὡς	ἀμελοῦσι	τοῖς οἰκέταις; ~Πῶς δὲ οὐ
[12]	συνταράττειν τὰς χορδὰς ἄτεχνον καὶ	ἄμουσον	νεανίσκον, ἐλπίζοντα μέλη τινὰ θεσπέσια
[6]	ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας	ἀμφοτέρους,	ἀπὸ κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή
[7]	κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ ὅλως αἰσχύνων	ἀμφοτέρους,	καὶ τὸν δημιουργὸν αὐτῶν καὶ
[25]	ἀδύνατον δὲ πένητα ὄντα πρὸς	ἄμφω	διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν ὡς ἱερὸν
[5]	ἢ κενταυρίδην ἢ κοππαφόρον, ἐλέγχοιτο	ἄν,	οἶμαι, ἑκάτερος οὐκ εἰδὼς ὅ
[3]	καὶ ἀνδρεῖος τὰ τοιαῦτα, τολμήσειας	ἄν	ποτε εἰπεῖν ὡς ἐπαιδεύθης ἢ
[2]	ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸς	ἄν	τις ἀπολαύσειε κάλλους παιδικῶν; σὺ
[6]	δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας, οἷς μόλις	ἄν	τις καὶ ἀρτίπους ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ
[19]	εἰδότων, οὐ μᾶλλον ἢ φαλακρὸς	ἄν	τις πρίαιτο κτένας ἢ κάτοπτρον
[27]	τοῦτο γοῦν καὶ μάλιστα θαυμάσειεν	ἄν	τις, τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων
[11]	τῶν θεατῶν. ~Οὐκ ἄκαιρον δ´	ἂν	γένοιτο καὶ Λέσβιον μῦθόν τινα
[7]	καὶ καλὸς ἅμα καὶ ἰσχυρὸς	ἂν	γένοιτο, καὶ ὑπερπηδήσεται μὲν τὸν
[5]	Ἰσμηνίας ἐν Κορίνθῳ ἐπρίατο, ἆρ´	ἂν	διὰ τοῦτο καὶ αὐλεῖν δύναιτο,
[30]	βιβλία, χρήσασθαι δὲ αὐτὸς οὐκ	ἂν	δύναιο. καίτοι οὐδὲ ἔχρησάς τινι
[21]	τούτου καὶ πάνυ σοι πρέπον	ἂν	εἴη. ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο
[22]	ὀρχησταῖς συνόντων κιναίδων ἔοικας οὐκ	ἂν	εἴποιμι, ὅτι δὲ μανίαν ἐρρωμένην
[7]	ὤμων τὴν μελίαν δυνάμενος; οὐκ	ἂν	εἴποις· ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν
[15]	γε πρὸς σὲ μάλιστα εὐστόχως	ἂν	εἰρημένον εἴη τῷ Διονυσίῳ, καὶ
[23]	λεοντῆ μὲν τὸν τοιοῦτον οὐκ	ἂν	ἔκρυψεν, σὺ δ´ οἴει λήσειν
[5]	σοι καὶ οὗτος δοκεῖ; ἆρ´	ἂν	ἐπιδείξασθαί τι ἔργον τοξότου ἄξιον;
[3]	εἰπεῖν— οὐδὲ ἐγγὺς γενέσθαι ποτ´	ἂν	εὖ οἶδ´ ὅτι ἠξίωσαν, ἀλλ´
[3]	ἀλλ´ ἀντὶ τῆς δάφνης μυρρίνῃ	ἂν	ἢ καὶ μαλάχης φύλλοις μαστιγοῦσαι
[16]	ἀπειργάζετο τὰ βιβλία, φυγῇ φευκτέον	ἂν	ἦν ὅτι πορρωτάτω ἀπ´ αὐτῶν.
[27]	ἐπειδὴ χαίρεις ἐξαπατώμενος. ~Ἡδέως δ´	ἂν	καὶ ἐροίμην σε, τὰ τοσαῦτα
[25]	μὲν γὰρ μηκέτι ἐργάζεσθαι τίς	ἂν	μεταπείσειέ σε; οὐδὲ γὰρ κύων
[5]	Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου κτησάμενος αὐλήσειεν	ἂν	μὴ μαθών. τί δ´ εἴ
[19]	χρείας τῆς ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´	ἂν	οἰηθείη τις τῶν καὶ ἐπ´
[7]	ἂν εἴποις· ἀλλὰ καὶ γέλωτα	ἂν	ὀφλισκάνοι χωλεύων ὑπὸ τῇ ἀσπίδι
[17]	αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ ὄντοιν ἅττ´	ἂν	παρὰ τῶν παλαιῶν τις κτήσαιτο,
[25]	ἐπιδεικνύς. ἀλλ´ ἔγωγε καὶ μάρτυρας	ἂν	παρασχοίμην τοὺς τότε παρόντας ὡς
[23]	ὅλως κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον	ἂν	πέντε ἐλέφαντας ὑπὸ μάλης κρύψειας
[4]	ἐμπόροις καὶ τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν	ἂν	περὶ παιδείας τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι
[4]	Ἀθήνηθεν εἰς Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· τί	ἂν	πλέον ἐκ τούτου εἰς παιδείαν
[25]	οὐδὲ γὰρ κύων ἅπαξ παύσαιτ´	ἂν	σκυτοτραγεῖν μαθοῦσα. ~τὸ δ´ ἕτερον
[30]	τοίνυν ἄλλῳ μὲν δεηθέντι χρήσειας	ἂν	τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ αὐτὸς
[3]	καὶ μαλάχης φύλλοις μαστιγοῦσαι ἀπήλλαξαν	ἂν	τῶν τοιούτων, ὡς μὴ μιᾶναι
[19]	γέροντος ἐκείνου διαθήκαις παρενέγραψας, ἀπωλώλεις	ἂν	ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ ἀγορὰν
[3]	ἐκεῖναι γὰρ ποιμένι μὲν οὐκ	ἂν	ὤκνησαν φανῆναι σκληρῷ ἀνδρὶ καὶ
[4]	πεπαιδευμένον ἀπέφαινε τὸν ἔχοντα, πολλοῦ	ἂν	ὡς ἀληθῶς τὸ κτῆμα ἦν
[4]	ἔχεις ἐν τῇ χειρὶ καὶ	ἀναγιγνώσκεις	ἀεί, τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα
[27]	τοσαῦτα βιβλία ἔχων τί μάλιστα	ἀναγιγνώσκεις	αὐτῶν; τὰ Πλάτωνος; τὰ Ἀντισθένους;
[2]	καὶ νὴ Δία κατακόρως, καὶ	ἀναγιγνώσκεις	ἔνια πάνυ ἐπιτρέχων, φθάνοντος τοῦ
[27]	Αἰσχίνου τὸν κατὰ Τιμάρχου λόγον	ἀναγιγνώσκεις;	ἢ ἐκεῖνά γε πάντα οἶσθα
[27]	αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ	ἀναγιγνώσκεις;	μεθ´ ἡμέραν; ἀλλ´ οὐδεὶς ἑώρακε
[7]	διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν,	ἀναγιγνώσκῃς	δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων
[13]	νυκτῶν ὑπ´ ἐκείνῳ τῷ λύχνῳ	ἀναγιγνώσκοι,	αὐτίκα μάλα καὶ τὴν Ἐπικτήτου
[4]	καὶ ἀναγιγνώσκεις ἀεί, τῶν δὲ	ἀναγιγνωσκομένων	οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´ ὄνος λύρας
[19]	Κορίνθῳ ἀπαίδευτόν τινα βιβλίον κάλλιστον	ἀναγιγνώσκοντα	τὰς Βάκχας οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου,
[28]	τοῦτο. προσάψῃ δὲ μηδέποτε μηδὲ	ἀναγνῷς	μηδὲ ὑπαγάγῃς τῇ γλώττῃ παλαιῶν
[7]	καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω πολλάκις,	ἀναγνώτω	σοί τις αὐτοῦ λαβὼν τὴν
[4]	ἑνὶ τούτῳ μόνῳ πάντα ἐκεῖνα	ἀναδραμεῖσθαι	νῦν ἐλπίζεις, τῷ κτᾶσθαι πολλὰ
[11]	αὐτοῖς ἐστι, τὴν λύραν δὲ	ἀναθεῖναι	εἰς τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ ἱερόν,
[3]	Καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ πάνυ	ἀναίσχυντος	εἶ καὶ ἀνδρεῖος τὰ τοιαῦτα,
[9]	ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι πάντως ἔδει,	ἀνακρούεται	μὲν ἀνάρμοστόν τι καὶ ἀσύντακτον,
[8]	ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος	ἀνακρούσαιτο.	ἧκεν οὖν εἰς τοὺς Δελφοὺς
[19]	ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας	ἀναλίσκεις;	καὶ μὴν ὅσα γε κἀμὲ
[7]	καὶ ὑπὸ τῷ κράνει ὁπότε	ἀνανεύσειε	δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ
[5]	σοι ἀδύνατον, ἐπίνευσον γοῦν ἢ	ἀνάνευσον	πρὸς τὰ ἐρωτώμενα. εἴ τις
[9]	κιθαρίσαι πάντως ἔδει, ἀνακρούεται μὲν	ἀνάρμοστόν	τι καὶ ἀσύντακτον, ἀπορρήγνυσι δὲ
[16]	ἔχων εἰς τὰ βιβλία καὶ	ἀνατυλίττεις	ἀεὶ καὶ διακολλᾷς καὶ περικόπτεις
[21]	τὸν Ἠπειρώτην, τὰ ἄλλα θαυμαστὸν	ἄνδρα,	οὕτως ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ
[24]	ταύτην οἰκίαν, ἀποδοῦναι δὲ τοῖς	ἀνδραποδοκαπήλοις	μέρος γοῦν ἀπὸ πολλῶν τῶν
[3]	καὶ πάνυ ἀναίσχυντος εἶ καὶ	ἀνδρεῖος	τὰ τοιαῦτα, τολμήσειας ἄν ποτε
[3]	οὐκ ἂν ὤκνησαν φανῆναι σκληρῷ	ἀνδρὶ	καὶ δασεῖ καὶ πολὺν τὸν
[28]	μηδὲ ὑπαγάγῃς τῇ γλώττῃ παλαιῶν	ἀνδρῶν	λόγους καὶ ποιήματα μηδὲν δεινόν
[5]	ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα περιεχούσας παλαιῶν	ἀνδρῶν	συγγράμματα; Καί μοι, εἰ δοκεῖ,
[27]	Ἀριστοφάνην καὶ τὸν Εὔπολιν ὑποδέδυκας;	ἀνέγνως	καὶ τοὺς Βάπτας, τὸ δρᾶμα
[10]	νόμον τῆς τέχνης ἐκράτει καὶ	ἀνεκηρύττετο	καὶ τοῦ Εὐαγγέλου κατεγέλα μάτην
[27]	τῶν βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν	ἀνελίττεις.	πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν;
[11]	ᾠδῆς προσενεχθῆναι τῇ Λέσβῳ, κἀκείνους	ἀνελομένους	τὴν μὲν κεφαλὴν καταθάψαι ἵναπερ
[11]	λύραν δὲ αὐτὴν ὑπηχεῖν τῶν	ἀνέμων	ἐμπιπτόντων ταῖς χορδαῖς, καὶ οὕτω
[5]	ἐπιδείξασθαί τι ἔργον τοξότου ἄξιον;	ἀνένευσας	καὶ τοῦτο. κατὰ ταὐτὰ δὴ
[5]	κατὰ τὴν τέχνην; εὖ γε	ἀνένευσας·	οὐδὲ γὰρ τοὺς Μαρσύου ἢ
[2]	ἀπολαύσειε κάλλους παιδικῶν; σὺ δὲ	ἀνεῳγμένοις	μὲν τοῖς ὀφθαλμοῖς ὁρᾷς τὰ
[6]	πρὸ πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ πλούσιος	ἀνὴρ	ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας
[22]	εἰ βασιλεὺς μάθοι ταῦτα σοφὸς	ἀνὴρ	καὶ παιδείαν μάλιστα τιμῶν· εἰ
[7]	δέ τις αὐτῷ δημηγορῶν παγγέλοιος	ἄνθρωπος,	διάστροφος τὸ σῶμα καὶ λελωβημένος.
[21]	τοῦτο ἔπαθες, ἀνόητος καὶ ἀπαίδευτος	ἄνθρωπος,	καὶ προῄεις ἐξυπτιάζων καὶ μιμούμενος
[24]	βιβλιογράφους; οὔκ, ἀλλ´ ὠμούς τινας	ἀνθρώπους	ἐπιτρίψοντάς σε, ἢν οἱ θεοὶ
[8]	ῥᾳδίως κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων	ἀνθρώπων	οὓς εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων
[21]	τί θαυμαστὸν εἰ τοῦτο ἔπαθες,	ἀνόητος	καὶ ἀπαίδευτος ἄνθρωπος, καὶ προῄεις
[3]	ἐποιοῦ· σοὶ καὶ μεμνῆσθαι Μουσῶν	ἀνόσιον.	ἐκεῖναι γὰρ ποιμένι μὲν οὐκ
[8]	στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον, ὡς	ἀντὶ	καρποῦ τῆς δάφνης σμαράγδους εἶναι
[3]	εὖ οἶδ´ ὅτι ἠξίωσαν, ἀλλ´	ἀντὶ	τῆς δάφνης μυρρίνῃ ἂν ἢ
[23]	τυγχάνοιεν. μυρία γάρ ἐστι τὰ	ἀντιμαρτυροῦντα	τῷ σχήματι, βάδισμα καὶ βλέμμα
[27]	ἀναγιγνώσκεις αὐτῶν; τὰ Πλάτωνος; τὰ	Ἀντισθένους;	τὰ Ἀρχιλόχου; τὰ Ἱππώνακτος; ἢ
[1]	τίνα μὲν παλαιὰ καὶ πολλοῦ	ἄξια,	τίνα δὲ φαῦλα καὶ ἄλλως
[10]	σὺν τῷ στεφάνῳ δέκα δραχμῶν	ἀξίαν·	ἀλλ´ οὗτός γε ᾄσας δεξιῶς
[5]	ἂν ἐπιδείξασθαί τι ἔργον τοξότου	ἄξιον;	ἀνένευσας καὶ τοῦτο. κατὰ ταὐτὰ
[4]	ὡς ἀληθῶς τὸ κτῆμα ἦν	ἄξιον	καὶ μόνων ὑμῶν τῶν πλουσίων,
[25]	τοίνυν ὡς ἱερὸν χρῆμα συμβουλή.	ἀξιῶ	γάρ σε ἀφέμενον τῶν μηδὲν
[4]	μὲν τὴν φωνὴν ὥσπερ σύ,	ἀξυνέτους	δὲ τῇ γνώσει, οἵους εἰκὸς
[2]	Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ ὁ	ἀοίδιμος	Ἀττικὸς σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ
[16]	φευκτέον ἂν ἦν ὅτι πορρωτάτω	ἀπ´	αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ ὄντοιν ἅττ´
[19]	μὲν γὰρ ἢ χρείας τῆς	ἀπ´	αὐτῶν οὐδ´ ἂν οἰηθείη τις
[14]	δεσπότης καὶ αὐτὸν σὲ τῇ	ἀπαιδευσίᾳ	καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν. ὁρᾷς ὅπως
[5]	βιβλία, οὐ σκώμματα οὗτος εἰς	ἀπαιδευσίαν	καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; τί ὀκνεῖς
[29]	~σὺ δὲ οἴει θεραπεύσειν τὴν	ἀπαιδευσίαν	καὶ ἐπικαλύψειν τῇ δόξῃ ταύτῃ
[1]	χωρεῖ, καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς	ἀπαιδευσίας	πως τοῦτο. μάλιστα δὲ οὐδὲ
[0]	~ΠΡΟΣ ΤΟΝ	ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΝ	ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΩΝΟΥΜΕΝΟΝ. ~Καὶ
[19]	ὁ Κυνικὸς ἰδὼν ἐν Κορίνθῳ	ἀπαίδευτόν	τινα βιβλίον κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα τὰς
[21]	εἰ τοῦτο ἔπαθες, ἀνόητος καὶ	ἀπαίδευτος	ἄνθρωπος, καὶ προῄεις ἐξυπτιάζων καὶ
[5]	ἐπίνευσον· εἴ τις ὥσπερ σὺ	ἀπαίδευτος	ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ
[4]	ὀκτάκις μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ ὅλως	ἅπαντα	ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλας Ἀθήνηθεν
[25]	ἀκίνδυνον ἀπελθοῦσιν, ἢν μὴ λάβωσιν	ἅπαντα,	ἐξαγορεῦσαι τὰ πραχθέντα ὑμῖν μετὰ
[20]	ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις αὐτοῖς	ἅπαντα,	ὅς ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης, ὡς
[25]	μεταπείσειέ σε; οὐδὲ γὰρ κύων	ἅπαξ	παύσαιτ´ ἂν σκυτοτραγεῖν μαθοῦσα. ~τὸ
[19]	εἰπών, Ἄμεινόν ἐστι τῷ Πενθεῖ	ἅπαξ	σπαραχθῆναι ὑπ´ ἐμοῦ ἢ ὑπὸ
[9]	μεταξὺ τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο. τούτοις	ἅπασι	προεκπλήξας τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆς
[22]	ἔτι καὶ νῦν μαίνεσθαι δοκεῖς	ἅπασιν	ἐπ´ ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι, πάνυ
[19]	ἔχει καὶ βούλει τοῦτο ἐμφῆναι	ἅπασιν,	ὅτι καὶ εἰς τὰ μηδέν
[16]	τῇ βδελυρίᾳ· ὡς εἰ τοιούτους	ἀπειργάζετο	τὰ βιβλία, φυγῇ φευκτέον ἂν
[25]	τινας τῶν ἐλευθέρων, οἷς ἀκίνδυνον	ἀπελθοῦσιν,	ἢν μὴ λάβωσιν ἅπαντα, ἐξαγορεῦσαι
[3]	μήτε τὴν τοῦ Ἵππου κρήνην,	ἅπερ	ἢ ποιμνίοις διψῶσιν ἢ ποιμένων
[10]	μηδὲ ἐλεούμενος ἐπὶ τῇ ἥττῃ	ἀπέρχῃ,	ἀλλὰ μισούμενος προσέτι διὰ τὴν
[4]	κεκτῆσθαι τὰ βιβλία καὶ πεπαιδευμένον	ἀπέφαινε	τὸν ἔχοντα, πολλοῦ ἂν ὡς
[2]	τὸν ὀρθὸν κανόνα τῷ συγγραφεῖ	ἀπηκρίβωται	καὶ ὅσα κίβδηλα καὶ νόθα
[3]	ἢ καὶ μαλάχης φύλλοις μαστιγοῦσαι	ἀπήλλαξαν	ἂν τῶν τοιούτων, ὡς μὴ
[29]	ἠκονημένον ἔχων ἰοῦ τἄλλα μεστὸν	ἀπήλλαξε	τῆς ὀδύνης τὸν νοσοῦντα. ἵνα
[22]	σαφῶς οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ	ἀπίθανος	οὕτως ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς
[6]	συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς πόδας ἀμφοτέρους,	ἀπὸ	κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε
[24]	δὲ τοῖς ἀνδραποδοκαπήλοις μέρος γοῦν	ἀπὸ	πολλῶν τῶν ὀφειλομένων. ~Καὶ γὰρ
[21]	κατὰ τοῦτο αὐτῷ· τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου καὶ πάνυ σοι πρέπον
[24]	συνελάσοντας· δέον ἔτι νῦν σωφρονήσαντα	ἀποδόσθαι	μέν τινι τῶν πεπαιδευμένων τὰ
[24]	αὐτοῖς τὴν νεόκτιστον ταύτην οἰκίαν,	ἀποδοῦναι	δὲ τοῖς ἀνδραποδοκαπήλοις μέρος γοῦν
[23]	μόνον, εἰ γὰρ καὶ λουόμενος	ἀποδύσαιο,	μᾶλλον δὲ μὴ ἀποδύσῃ, εἰ
[23]	λουόμενος ἀποδύσαιο, μᾶλλον δὲ μὴ	ἀποδύσῃ,	εἰ δοκεῖ, οἱ δ´ οἰκέται
[23]	οἱ δ´ οἰκέται μόνον ἢν	ἀποδύσωνταί	σου, τί οἴει; μὴ αὐτίκα
[5]	ταῦτα, εἰ μὴ καὶ τὰς	ἀποθήκας	αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι
[23]	δυνατόν· προδώσει γάρ σε καὶ	ἀποκαλύψει	τὰ ἄλλα ὑμῶν γνωρίσματα. ~Τὸ
[5]	συγγράμματα; Καί μοι, εἰ δοκεῖ,	ἀπόκριναι·	μᾶλλον δέ, ἐπεὶ τοῦτό σοι
[7]	ῥεῖθρον τῷ φόνῳ τῶν Φρυγῶν,	ἀποκτενεῖ	δὲ τὸν Ἕκτορα καὶ πρὸ
[2]	μᾶλλον ἢ τυφλὸς ἄν τις	ἀπολαύσειε	κάλλους παιδικῶν; σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις
[16]	ὀμφαλοὺς ἐντίθης, ὡς δή τι	ἀπολαύσων	αὐτῶν; πάνυ γοῦν ἤδη βελτίων
[8]	ποικίλοις κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ	Ἀπόλλωνος	καὶ Ὀρφέως ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα
[11]	λύραν δὲ ἀναθεῖναι εἰς τοῦ	Ἀπόλλωνος	τὸ ἱερόν, καὶ ἐπὶ πολύ
[9]	τῇ κιθάρᾳ, ᾄδειν δὲ ἄρχεται	ἀπόμουσόν	τι καὶ λεπτόν, ὥστε γέλωτα
[18]	αἰτιῷτο τῶν ἐγγεγραμμένων, σὺ δὲ	ἀποροίης	καὶ μηδὲν ἔχοις εἰπεῖν; οὐκ
[9]	μὲν ἀνάρμοστόν τι καὶ ἀσύντακτον,	ἀπορρήγνυσι	δὲ τρεῖς ἅμα χορδὰς σφοδρότερον
[23]	σου πρόδηλα τὰ τῆς νυκτὸς	ἀπόρρητα;	εἰπὲ γοῦν μοι καὶ τόδε,
[6]	πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους, οἶμαι,	ἀποσαπέντας	ἐπειδή ποτε διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι
[6]	Ἀσίᾳ πλούσιος ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς	ἀποτμηθεὶς	τοὺς πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους,
[28]	καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν πεπαιδευμένων, οἷς	ἀπόχρη	ὠφελεῖσθαι οὐκ ἐκ τοῦ κάλλους
[27]	τις, τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων	ἅπτῃ	τῶν βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν
[12]	τὴν τοῦ Ὀρφέως συμφορὰν μηδενὸς	ἁπτομένου,	εἰς ἔρωτα τοῦ κτήματος ἐμπεσεῖν
[15]	καὶ πάλιν· οἴμοι, γυναῖκα χρησίμην	ἀπώλεσα.	καὶ τοῦτο γὰρ ἐκ τοῦ
[19]	τοῦ γέροντος ἐκείνου διαθήκαις παρενέγραψας,	ἀπωλώλεις	ἂν ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ
[5]	ὁ Ἰσμηνίας ἐν Κορίνθῳ ἐπρίατο,	ἆρ´	ἂν διὰ τοῦτο καὶ αὐλεῖν
[5]	τί σοι καὶ οὗτος δοκεῖ;	ἆρ´	ἂν ἐπιδείξασθαί τι ἔργον τοξότου
[29]	ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας	ἀργυρᾶς	ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν
[2]	ἱκανόν, ἢν μὴ εἰδῇς τὴν	ἀρετὴν	καὶ κακίαν ἑκάστου τῶν ἐγγεγραμμένων
[27]	γιγνώσκεις αὐτῶν ἕκαστον, τὸν δὲ	Ἀριστοφάνην	καὶ τὸν Εὔπολιν ὑποδέδυκας; ἀνέγνως
[17]	πράττειν τὰ δέοντα ζήλῳ τῶν	ἀρίστων	καὶ φυγῇ τῶν χειρόνων, ὅταν
[19]	ἠπειρώτης κώπην ἢ ὁ κυβερνήτης	ἄροτρον.	ἀλλὰ μὴ ἐπίδειξιν πλούτου σοι
[19]	καὶ τὸ τῆς Ἀγαύης ἔργον—	ἁρπάσας	διέσπασεν αὐτὸ εἰπών, Ἄμεινόν ἐστι
[6]	οἷς μόλις ἄν τις καὶ	ἀρτίπους	ἐμπεριπατήσειεν; ~Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς
[9]	ἐμπεσὼν τῇ κιθάρᾳ, ᾄδειν δὲ	ἄρχεται	ἀπόμουσόν τι καὶ λεπτόν, ὥστε
[27]	τὰ Πλάτωνος; τὰ Ἀντισθένους; τὰ	Ἀρχιλόχου;	τὰ Ἱππώνακτος; ἢ τούτων μὲν
[9]	τοὺς θεατάς, ἐπειδή ποτε καὶ	ᾆσαι	καὶ κιθαρίσαι πάντως ἔδει, ἀνακρούεται
[10]	δραχμῶν ἀξίαν· ἀλλ´ οὗτός γε	ᾄσας	δεξιῶς καὶ κιθαρίσας κατὰ τὸν
[6]	τις οὐ πρὸ πολλοῦ ἐν	Ἀσίᾳ	πλούσιος ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς
[7]	ἂν ὀφλισκάνοι χωλεύων ὑπὸ τῇ	ἀσπίδι	καὶ ἐπὶ στόμα καταπίπτων ὑπὸ
[7]	αὐτοῦ τὸν Λυκάονα καὶ τὸν	Ἀστεροπαῖον,	μηδὲ φέρειν ἐπὶ τῶν ὤμων
[9]	ἀνακρούεται μὲν ἀνάρμοστόν τι καὶ	ἀσύντακτον,	ἀπορρήγνυσι δὲ τρεῖς ἅμα χορδὰς
[5]	καὶ εἰς κάλλος καὶ εἰς	ἀσφάλειαν	κάλλιστα ἐξειργασμένην, ὁ δὲ ἵππον
[25]	ὡς οἴκοι καὶ κατὰ πολλὴν	ἀσφάλειαν	ταῦτα ποιεῖν καὶ πάσχειν ἔχῃς.
[12]	ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι οὐκ	ἀσφαλὲς	οἴεσθαι εἶναι, νύκτωρ δὲ ὑπὸ
[1]	παραλαμβάνοις; ἐπεὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἢ	ἀσφαλοῦς	ἐν αὐτοῖς τίς ἢ ποία
[12]	κρούειν καὶ συνταράττειν τὰς χορδὰς	ἄτεχνον	καὶ ἄμουσον νεανίσκον, ἐλπίζοντα μέλη
[10]	ἀλλὰ μισούμενος προσέτι διὰ τὴν	ἄτεχνόν	σου ταύτην τρυφήν. περὶ πόδα
[17]	ἀπ´ αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ ὄντοιν	ἅττ´	ἂν παρὰ τῶν παλαιῶν τις
[24]	καὶ μάρτυρα ἔσεσθαί σοι τὸν	Ἀττικὸν	καὶ Καλλῖνον τοὺς βιβλιογράφους; οὔκ,
[2]	εἰς κάλλος ἢ ὁ ἀοίδιμος	Ἀττικὸς	σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ ἔγραψαν,
[26]	κακίας καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν	Ἀττικῶν·	πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ ἄκρον
[30]	ὅσα κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς,	αὖθις	ἀκούσῃ πολλάκις.
[5]	ἆρ´ ἂν διὰ τοῦτο καὶ	αὐλεῖν	δύναιτο, ἢ οὐδὲν ὄφελος αὐτῷ
[5]	πρὸς τὰ ἐρωτώμενα. εἴ τις	αὐλεῖν	μὴ ἐπιστάμενος κτήσαιτο τοὺς Τιμοθέου
[5]	τοὺς Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου κτησάμενος	αὐλήσειεν	ἂν μὴ μαθών. τί δ´
[19]	ὁ τυφλὸς ἢ ὁ κωφὸς	αὐλητὴν	ἢ παλλακὴν ὁ εὐνοῦχος ἢ
[23]	ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ Βάταλος ὁ	αὐλητὴς	ἢ ὁ κίναιδος Ἡμιθέων ὁ
[5]	μὴ ἐπιστάμενος κτήσαιτο τοὺς Τιμοθέου	αὐλοὺς	ἢ τοὺς Ἰσμηνίου, οὓς ἑπτὰ
[2]	διάγνωσις; ~Ἵνα δέ σοι δῶ	αὐτὰ	ἐκεῖνα κεκρικέναι, ὅσα ὁ Καλλῖνος
[4]	εἰς παιδείαν κτήσαιο, κἂν ὑποβαλόμενος	αὐτὰ	ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος
[29]	μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι	αὐτὰ	ἴσασιν· παρελθὼν δέ τις εἰς
[5]	ὢν ὡς δύνασθαι ἐντείνασθαί τε	αὐτὰ	καὶ ἐπίσκοπα τοξεῦσαι; τί σοι
[4]	ὅσα παρὰ τοῦ Δημοσθένους καὶ	αὐτὰ	ὀκτάκις μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ ὅλως
[1]	μὴ τῷ διαβεβρῶσθαι καὶ κατακεκόφθαι	αὐτὰ	τεκμαίροιο καὶ συμβούλους τοὺς σέας
[4]	μεθ´ ἡμέραν διὰ χειρὸς ἔχουσιν	αὐτά.	~τίνος οὖν ἀγαθοῦ ὠνῇ ταῦτα,
[27]	τἀκεῖ καθίκετο, οὐδ´ ἠρυθρίασας γνωρίσας	αὐτά;	τοῦτο γοῦν καὶ μάλιστα θαυμάσειεν
[27]	ἔχων ἅπτῃ τῶν βιβλίων, ὁποίαις	αὐτὰ	χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ ἀναγιγνώσκεις;
[3]	ἀκήκοας οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς	αὐτὰς	διατριβὰς ἡμῖν ἐν παισὶν ἐποιοῦ·
[5]	εἰ μὴ καὶ τὰς ἀποθήκας	αὐτὰς	τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα
[21]	ὁ μὲν γὰρ Πύρρος ἐπιδείξας	αὐτῇ	εἰκόνα Φιλίππου καὶ Περδίκκου καὶ
[30]	τῇ φάτνῃ κατακειμένης, ἣ οὔτε	αὐτὴ	τῶν κριθῶν ἐσθίει οὔτε τῷ
[15]	ὥστε τὸν Φιλόξενον πολλάκις δι´	αὐτὴν	εἰς τὰς λατομίας ἐμπεσεῖν οὐ
[21]	πεπεισμένος ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἥξειν	αὐτήν,	ἡ δὲ πολὺν χρόνον ἐπισχοῦσα,
[8]	καρπῷ· τὴν μέν γε κιθάραν	αὐτήν,	ὑπερφυές τι χρῆμα εἰς κάλλος
[11]	ὡς λόγος, τὴν λύραν δὲ	αὐτὴν	ὑπηχεῖν τῶν ἀνέμων ἐμπιπτόντων ταῖς
[11]	καὶ ἐπὶ πολύ γε σώζεσθαι	αὐτήν.	~χρόνῳ δὲ ὕστερον Νέανθον τὸν
[7]	τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν, οἴει ὅτι	αὐτίκα	διὰ τοῦτο καὶ καλὸς ἅμα
[8]	μὲν οὖν τῆς γυμνῆς ἀγωνίας	αὐτίκα	ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι μήτε
[23]	ἀποδύσωνταί σου, τί οἴει; μὴ	αὐτίκα	ἔσεσθαι πάντα σου πρόδηλα τὰ
[13]	ὑπ´ ἐκείνῳ τῷ λύχνῳ ἀναγιγνώσκοι,	αὐτίκα	μάλα καὶ τὴν Ἐπικτήτου σοφίαν
[7]	δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃς δὲ	αὐτὸ	βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων καὶ διαστρέφων,
[7]	αὐτῶν καὶ τὸν δεσπότην. τὸ	αὐτὸ	δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ
[19]	τῆς Ἀγαύης ἔργον— ἁρπάσας διέσπασεν	αὐτὸ	εἰπών, Ἄμεινόν ἐστι τῷ Πενθεῖ
[29]	οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ	αὐτὸ	σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ
[15]	εἴη τῷ Διονυσίῳ, καὶ δι´	αὐτὸ	χρυσῶσαι αὐτοῦ ἔδει ἐκεῖνο τὸ
[12]	τὸν ἦχον— πολλοὶ δὲ ἦσαν	αὐτόθι—	διασπάσα– σθαι αὐτόν, ὡς τοῦτο
[7]	σοι κολάκων ἐπαινούμενος, οἳ καὶ	αὐτοὶ	πρὸς ἀλλήλους ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ
[20]	τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις	αὐτοῖς	ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης,
[20]	δὲ σὲ καὶ λόγους ἐπιδείκνυσθαι	αὐτοῖς	ἐπὶ δείπνῳ κἀκείνους χερσαίων βατράχων
[11]	καταθάψαι ἵναπερ νῦν τὸ Βακχεῖον	αὐτοῖς	ἐστι, τὴν λύραν δὲ ἀναθεῖναι
[24]	τὰ βιβλία ταῦτα καὶ σὺν	αὐτοῖς	τὴν νεόκτιστον ταύτην οἰκίαν, ἀποδοῦναι
[1]	τοῦ ἀκριβοῦς ἢ ἀσφαλοῦς ἐν	αὐτοῖς	τίς ἢ ποία διάγνωσις; ~Ἵνα
[15]	ἐκ τοῦ πυξίου, καὶ τό·	αὑτοῖς	γὰρ ἐμπαίζουσιν οἱ μωροὶ βροτῶν.
[9]	ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τῇ τόλμῃ μαστιγώσαντας	αὐτὸν	ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου· ὅτεπερ καὶ
[10]	αὐτῷ. ~Μικρὸν δὲ ἐπισχὼν μετ´	αὐτὸν	Εὔμηλός τις Ἠλεῖος εἰσέρχεται, κιθάραν
[23]	φανεῖσθαι τοῖς ὁρῶσιν; Ἡρακλέα εἶναι	αὐτόν;	οὔκ, εἴ γε μὴ χύτραις
[14]	τοῦ θαυμαστοῦ κτήματος δεσπότης καὶ	αὐτὸν	σὲ τῇ ἀπαιδευσίᾳ καὶ βδελυρίᾳ
[21]	ξένη αὐτῷ τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν	αὐτὸν	τῆς κορύζης. ὁ μὲν γὰρ
[10]	καὶ εἰπεῖν γε λέγεται πρὸς	αὐτόν·	Ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν χρυσῆν
[12]	δὲ ἦσαν αὐτόθι— διασπάσα– σθαι	αὐτόν,	ὡς τοῦτο γοῦν ὅμοιον τῷ
[8]	καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε περὶ	αὑτὸν	ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε καὶ
[14]	Μεμφῖται τῆς Ἴσιδος τοὺς πλοκάμους·	αὐτὸς	δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ κτήματος
[1]	μὲν γὰρ ἐν παιδείᾳ καὶ	αὐτὸς	εἶναί τις δόξειν σπουδῇ συνωνούμενος
[16]	πυξίον. ~τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ	αὐτὸς	ἔχων εἰς τὰ βιβλία καὶ
[30]	ἂν τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ	αὐτὸς	οὐκ ἂν δύναιο. καίτοι οὐδὲ
[15]	σὺν πολλῇ σπουδῇ κτησάμενος καὶ	αὐτὸς	ᾤετο ἔνθεος ἔσεσθαι καὶ κάτοχος
[15]	Διονυσίῳ, καὶ δι´ αὐτὸ χρυσῶσαι	αὐτοῦ	ἔδει ἐκεῖνο τὸ πυξίον. ~τίνα
[22]	πολλά, πάντα ἐν βραχεῖ παρ´	αὐτοῦ	ἔσεσθαί σοι νομίζεις. ~ἀλλ´, ὦ
[7]	ἐπρίω πολλάκις, ἀναγνώτω σοί τις	αὐτοῦ	λαβὼν τὴν δευτέραν τῆς Ἰλιάδος
[11]	αἱ Θρᾷτται, φασὶ τὴν κεφαλὴν	αὐτοῦ	σὺν τῇ λύρᾳ εἰς τὸν
[7]	μὲν τὸν ποταμόν, ἐπιθολώσει δὲ	αὐτοῦ	τὸ ῥεῖθρον τῷ φόνῳ τῶν
[7]	δὲ τὸν Ἕκτορα καὶ πρὸ	αὐτοῦ	τὸν Λυκάονα καὶ τὸν Ἀστεροπαῖον,
[23]	κατάπυγον, οἴει τοσοῦτον μανδραγόραν κατακεχύσθαι	αὐτοῦ	ὡς ταῦτα μὲν ἀκούειν, ἐκεῖνα
[24]	βιβλιοκαπήλων δεῖ ζητεῖν, ἀλλὰ παρ´	αὑτοῦ	καὶ τοῦ καθ´ ἡμέραν βίου
[4]	Δημοσθένους ὅσα τῇ χειρὶ τῇ	αὑτοῦ	ὁ ῥήτωρ ἔγραψε, καὶ τὰ
[7]	ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους	αὑτοῦ	ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν θώρακα ἐπαίρων
[13]	λέγω, ὅπου καὶ καθ´ ἡμᾶς	αὐτοὺς	ἐγένετό τις καὶ ἔτι ἐστίν,
[8]	τῆς γυμνῆς ἀγωνίας αὐτίκα ἐδόκει	αὐτῷ	ἀδύνατον εἶναι μήτε πρὸς ἰσχὺν
[21]	ὅστις οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν	αὐτῷ,	ἄχρι δή τις ἐν Λαρίσῃ
[7]	πρὸς σέ· πεποίηται δέ τις	αὐτῷ	δημηγορῶν παγγέλοιος ἄνθρωπος, διάστροφος τὸ
[15]	τοῦ πυξίου· ἀλλ´ ὅμως ἐν	αὐτῷ	ἐκείνῳ μακρῷ γελοιότερα ἔγραφεν, οἷον
[9]	σφραγῖδας· ἐξεπεπτώκεσαν γὰρ κἀκείνης συμμαστιγουμένης	αὐτῷ.	~Μικρὸν δὲ ἐπισχὼν μετ´ αὐτὸν
[6]	ποτε διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι συνέβη	αὐτῷ.	οὗτος τοίνυν τοῦτο μὲν ἐλεεινὸν
[6]	ὡς καλλίστοις ὑποδήμασι κεκοσμημένα εἴη	αὐτῷ	τὰ ξύλα. οὐ ταὐτὰ οὖν
[21]	τις ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτις ξένη	αὐτῷ	τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆς
[12]	ὑποθέντα ἑτέραν ὁμοίαν λύραν δοῦναι	αὐτῷ	τὴν τοῦ Ὀρφέως. λαβόντα δὲ
[21]	ὅτι σὲ εἴκασα κατὰ τοῦτο	αὐτῷ·	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου καὶ
[5]	αὐλεῖν δύναιτο, ἢ οὐδὲν ὄφελος	αὐτῷ	τοῦ κτήματος οὐκ ἐπισταμένῳ χρήσασθαι
[25]	ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου πληγὰς ἐνέτριψα	αὐτῷ	χαλεπαίνων ὑπὲρ σοῦ, καὶ μάλισθ´
[28]	βιβλίων οὐδ´ ἐκ τῆς πολυτελείας	αὐτῶν,	ἀλλ´ ἐκ τῆς φωνῆς καὶ
[16]	ἂν ἦν ὅτι πορρωτάτω ἀπ´	αὐτῶν.	~δυοῖν δὲ ὄντοιν ἅττ´ ἂν
[27]	γε πάντα οἶσθα καὶ γιγνώσκεις	αὐτῶν	ἕκαστον, τὸν δὲ Ἀριστοφάνην καὶ
[4]	μὲν δύο ἢ τρία παρ´	αὐτῶν	ἐκείνων πριάμενος ἔχεις, οἱ δὲ
[1]	καὶ θησαυρὸς ἕτοιμος τοῖς καπήλοις	αὐτῶν.	ἢ πόθεν γάρ σοι διαγνῶναι
[26]	δὲ λόγων τέχνας καὶ κάλλη	αὐτῶν	καὶ κακίας καὶ ὀνομάτων χρῆσιν
[7]	αἰσχύνων ἀμφοτέρους, καὶ τὸν δημιουργὸν	αὐτῶν	καὶ τὸν δεσπότην. τὸ αὐτὸ
[29]	καὶ ὄψει τοὺς μὲν τεχνίτας	αὐτῶν	ξυρὸν καὶ μαχαιρίδας καὶ κάτοπτρον
[9]	μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσος	αὐτῶν	ὁ Εὐάγγελος ᾄδειν· καὶ μετὰ
[19]	γὰρ ἢ χρείας τῆς ἀπ´	αὐτῶν	οὐδ´ ἂν οἰηθείη τις τῶν
[2]	κτήματος οὔτε εἰδότι τὸ κάλλος	αὐτῶν	οὔτε χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον
[16]	ἐντίθης, ὡς δή τι ἀπολαύσων	αὐτῶν;	πάνυ γοῦν ἤδη βελτίων γεγένησαι
[29]	οἱ πολλοὶ παρὰ τοῖς γείτοσιν	αὐτῶν,	πρὸς δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα
[7]	ἄλλα μὴ ἐξετάζειν· οὐδὲν γὰρ	αὐτῶν	πρὸς σέ· πεποίηται δέ τις
[27]	βιβλία ἔχων τί μάλιστα ἀναγιγνώσκεις	αὐτῶν;	τὰ Πλάτωνος; τὰ Ἀντισθένους; τὰ
[20]	βιβλία, ὡς ἀληθεύοις τοὺς ἐπαίνους	αὐτῶν.	φασὶ δὲ σὲ καὶ λόγους
[17]	μήτε ταῦτα φαίνηταί τις παρ´	αὐτῶν	ὠφελούμενος, τί ἄλλο ἢ τοῖς
[8]	Ταραντῖνος Εὐάγγελος τοὔνομα τῶν οὐκ	ἀφανῶν	ἐν τῷ Τάραντι ἐπεθύμησεν νικῆσαι
[25]	χρῆμα συμβουλή. ἀξιῶ γάρ σε	ἀφέμενον	τῶν μηδὲν προσηκόντων τὴν ἑτέραν
[28]	μηκέτι μὴ τολμήσῃς τοιοῦτο μηδέν,	~ἄφες	δὲ τὰ βιβλία καὶ μόνα
[3]	καί μοι πρὸς τῆς Λιβανίτιδος	ἄφες	ἐν τῷ παρόντι τὸ μὴ
[28]	τ´ οἴκων μή ποτε φθογγὴν	ἀφῇ.	εἰ δὲ πάντως ἐμμένειν τῇ
[16]	φθέγγῃ— μᾶλλον δὲ τῶν ἰχθύων	ἀφωνότερος	εἶ— βιοῖς δὲ ὡς οὐδ´
[7]	ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν	Ἀχιλλέως	πανοπλίαν, οἴει ὅτι αὐτίκα διὰ
[12]	ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς Ὀρφέως μουσικῆς·	ἄχρι	δὴ συνελθόντας τοὺς κύνας πρὸς
[21]	οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ,	ἄχρι	δή τις ἐν Λαρίσῃ πρεσβῦτις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/10/2005