Chapitre
[7]	πεποίηται δέ τις αὐτῷ δημηγορῶν	παγγέλοιος	ἄνθρωπος, διάστροφος τὸ σῶμα καὶ
[7]	βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃς	πάγκαλον,	πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν,
[12]	τοῦτο γοῦν ὅμοιον τῷ Ὀρφεῖ	παθεῖν	καὶ μόνους ἐφ´ ἑαυτὸν συγκαλέσαι
[19]	τὸν διηγούμενον τὰ τοῦ Πενθέως	πάθη	καὶ τὸ τῆς Ἀγαύης ἔργον—
[26]	τι χρῆμα καὶ ἄκρον ἐν	παιδείᾳ	γεγένησαι διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[1]	ποιεῖς. οἴει μὲν γὰρ ἐν	παιδείᾳ	καὶ αὐτὸς εἶναί τις δόξειν
[4]	ἐκείνους πολύ σου τὰ εἰς	παιδείαν	ἀμείνους, ἀλλὰ βαρβάρους μὲν τὴν
[4]	ἂν πλέον ἐκ τούτου εἰς	παιδείαν	κτήσαιο, κἂν ὑποβαλόμενος αὐτὰ ἐπικαθεύδῃς
[22]	μάθοι ταῦτα σοφὸς ἀνὴρ καὶ	παιδείαν	μάλιστα τιμῶν· εἰ δὲ ταῦτα
[4]	τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν ἂν περὶ	παιδείας	τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι καὶ πωλοῦσιν,
[2]	τυφλὸς ἄν τις ἀπολαύσειε κάλλους	παιδικῶν;	σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν τοῖς
[3]	τὰς αὐτὰς διατριβὰς ἡμῖν ἐν	παισὶν	ἐποιοῦ· σοὶ καὶ μεμνῆσθαι Μουσῶν
[11]	Λέσβιον μῦθόν τινα διηγήσασθαί σοι	πάλαι	γενόμενον. ὅτε τὸν Ὀρφέα διεσπάσαντο
[22]	καὶ ὑπὸ νωθείας ἐγὼ μὴ	πάλαι	κατεῖδον· σοφὸν γάρ, ὡς γοῦν
[1]	σοι διαγνῶναι δυνατόν, τίνα μὲν	παλαιὰ	καὶ πολλοῦ ἄξια, τίνα δὲ
[26]	ἄκρου τοῦ χείλους ἔχεις τὰ	παλαιὰ	πάντα. πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα,
[10]	τις Ἠλεῖος εἰσέρχεται, κιθάραν μὲν	παλαιὰν	ἔχων, ξυλίνους δὲ κόλλοπας ἐπικειμένην,
[28]	ἀναγνῷς μηδὲ ὑπαγάγῃς τῇ γλώττῃ	παλαιῶν	ἀνδρῶν λόγους καὶ ποιήματα μηδὲν
[5]	βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα περιεχούσας	παλαιῶν	ἀνδρῶν συγγράμματα; Καί μοι, εἰ
[17]	ὄντοιν ἅττ´ ἂν παρὰ τῶν	παλαιῶν	τις κτήσαιτο, λέγειν τε δύνασθαι
[15]	τέθνηκεν ἡ Διονυσίου γυνή. καὶ	πάλιν·	οἴμοι, γυναῖκα χρησίμην ἀπώλεσα. καὶ
[19]	ἢ ὁ κωφὸς αὐλητὴν ἢ	παλλακὴν	ὁ εὐνοῦχος ἢ ὁ ἠπειρώτης
[7]	τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως	πανοπλίαν,	οἴει ὅτι αὐτίκα διὰ τοῦτο
[26]	καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν·	πάνσοφόν	τι χρῆμα καὶ ἄκρον ἐν
[4]	συνεφοίτας. ~ἀλλ´ ἑνὶ τούτῳ μόνῳ	πάντα	ἐκεῖνα ἀναδραμεῖσθαι νῦν ἐλπίζεις, τῷ
[22]	ὠνῇ βιβλία καὶ συνάγεις πολλά,	πάντα	ἐν βραχεῖ παρ´ αὐτοῦ ἔσεσθαί
[27]	λόγον ἀναγιγνώσκεις; ἢ ἐκεῖνά γε	πάντα	οἶσθα καὶ γιγνώσκεις αὐτῶν ἕκαστον,
[26]	τοῦ χείλους ἔχεις τὰ παλαιὰ	πάντα.	πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα, πάσας
[23]	τί οἴει; μὴ αὐτίκα ἔσεσθαι	πάντα	σου πρόδηλα τὰ τῆς νυκτὸς
[12]	ὑπηχήσειν τὴν λύραν ὑφ´ ὧν	πάντας	καταθέλξειν καὶ κηλήσειν, καὶ ὅλως
[9]	λεπτόν, ὥστε γέλωτα μὲν παρὰ	πάντων	γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺς ἀθλοθέτας
[16]	μῖσος δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ	πάντων	ἔχεις ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ· ὡς
[9]	ποτε καὶ ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι	πάντως	ἔδει, ἀνακρούεται μὲν ἀνάρμοστόν τι
[28]	ποτε φθογγὴν ἀφῇ. εἰ δὲ	πάντως	ἐμμένειν τῇ ὁμοίᾳ νόσῳ διέγνωσται,
[18]	βιβλίον ἰδών— ἀεὶ δέ τι	πάντως	ἔχεις ἔροιτο οὗτινος ἢ ῥήτορος
[3]	πότιμα. Καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ	πάνυ	ἀναίσχυντος εἶ καὶ ἀνδρεῖος τὰ
[16]	ὡς δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν;	πάνυ	γοῦν ἤδη βελτίων γεγένησαι διὰ
[2]	Δία κατακόρως, καὶ ἀναγιγνώσκεις ἔνια	πάνυ	ἐπιτρέχων, φθάνοντος τοῦ ὀφθαλμοῦ τὸ
[15]	καὶ Διονύσιον τραγῳδίαν ποιεῖν φαύλως	πάνυ	καὶ γελοίως, ὥστε τὸν Φιλόξενον
[21]	βασιλέων ἤρετο τίνι ὅμοιος εἴη,	πάνυ	πεπεισμένος ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἥξειν
[22]	ἅπασιν ἐπ´ ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι,	πάνυ	σαφῶς οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ
[21]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου καὶ	πάνυ	σοι πρέπον ἂν εἴη. ἐπεὶ
[25]	ὠνήν, καὶ τὸ πρᾶγμά σοι	πάνυ	σπουδάζεται καὶ θηρεύεται. ἀδύνατον δὲ
[22]	συνάγεις πολλά, πάντα ἐν βραχεῖ	παρ´	αὐτοῦ ἔσεσθαί σοι νομίζεις. ~ἀλλ´,
[24]	τῶν βιβλιοκαπήλων δεῖ ζητεῖν, ἀλλὰ	παρ´	αὑτοῦ καὶ τοῦ καθ´ ἡμέραν
[4]	σὺ μὲν δύο ἢ τρία	παρ´	αὐτῶν ἐκείνων πριάμενος ἔχεις, οἱ
[17]	ἐκεῖνα μήτε ταῦτα φαίνηταί τις	παρ´	αὐτῶν ὠφελούμενος, τί ἄλλο ἢ
[10]	δή σοι καὶ Εὐάγγελος οὗτος,	παρ´	ὅσον σοί γε οὐδ´ ὀλίγον
[9]	καὶ λεπτόν, ὥστε γέλωτα μὲν	παρὰ	πάντων γενέσθαι τῶν θεατῶν, τοὺς
[16]	καλόν, μῖσος δὲ ἄγριον, φασί,	παρὰ	πάντων ἔχεις ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ·
[12]	ἃ μόνα ἐξαίρετα τῷ Ὀρφεῖ	παρὰ	τῆς μητρὸς ὑπῆρχεν· ἡ λύρα
[29]	ὅτι κείρονται μὲν οἱ πολλοὶ	παρὰ	τοῖς γείτοσιν αὐτῶν, πρὸς δὲ
[4]	καὶ τὰ τοῦ Θουκυδίδου ὅσα	παρὰ	τοῦ Δημοσθένους καὶ αὐτὰ ὀκτάκις
[24]	ὅτι τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας οὐ	παρὰ	τῶν βιβλιοκαπήλων δεῖ ζητεῖν, ἀλλὰ
[3]	εἰδέναι; πόθεν, εἰ μή ποτε	παρὰ	τῶν Μουσῶν κλῶνα δάφνης καθάπερ
[17]	~δυοῖν δὲ ὄντοιν ἅττ´ ἂν	παρὰ	τῶν παλαιῶν τις κτήσαιτο, λέγειν
[7]	κράνει ὁπότε ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς	παραβλῶπας	ἐκείνους αὑτοῦ ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν
[2]	ὅσα κίβδηλα καὶ νόθα καὶ	παρακεκομμένα.	~Τί οὖν; φὴς καὶ ταὐτὰ
[5]	εἰ ὁ μὲν ναῦν καλλίστην	παραλάβοι,	τοῖς πᾶσι καὶ εἰς κάλλος
[1]	τοὺς σέας ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν	παραλαμβάνοις;	ἐπεὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἢ ἀσφαλοῦς
[25]	ἀλλ´ ἔγωγε καὶ μάρτυρας ἂν	παρασχοίμην	τοὺς τότε παρόντας ὡς ἠγανάκτησα
[23]	συνέγραψεν, ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ	παρατίλλεσθαι	καὶ πάσχειν καὶ ποιεῖν ἐκεῖνα,
[29]	ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν·	παρελθὼν	δέ τις εἰς τὸ μέσον
[19]	ταῖς τοῦ γέροντος ἐκείνου διαθήκαις	παρενέγραψας,	ἀπωλώλεις ἂν ὑπὸ λιμοῦ ἤδη
[4]	πίθηκος γὰρ ὁ πίθηκος, ἡ	παροιμία	φησί, κἂν χρύσεα ἔχῃ σύμβολα.
[28]	μοι λελήρηται καὶ κατὰ τὴν	παροιμίαν	Αἰθίοπα σμήχειν ἐπιχειρῶ· σὺ γὰρ
[23]	κοσμεῖσθε, καὶ ὅλως κατὰ τὴν	παροιμίαν,	θᾶττον ἂν πέντε ἐλέφαντας ὑπὸ
[25]	μάρτυρας ἂν παρασχοίμην τοὺς τότε	παρόντας	ὡς ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου πληγὰς
[3]	τῆς Λιβανίτιδος ἄφες ἐν τῷ	παρόντι	τὸ μὴ σύμπαντα σαφῶς εἰπεῖν—
[30]	εἶναι ὑπὲρ μόνων τῶν βιβλίων	παρρησιάζομαι	πρὸς σέ, περὶ δὲ τῶν
[26]	χείλους ἔχεις τὰ παλαιὰ πάντα.	πᾶσαν	μὲν ἱστορίαν οἶσθα, πάσας δὲ
[8]	πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν τοῦ ἀκηράτου	πᾶσαν,	σφραγῖσι δὲ καὶ λίθοις ποικίλοις
[26]	πάντα. πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα,	πάσας	δὲ λόγων τέχνας καὶ κάλλη
[2]	ἀοίδιμος Ἀττικὸς σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ	πάσῃ	ἔγραψαν, σοὶ τί ὄφελος, ὦ
[5]	μὲν ναῦν καλλίστην παραλάβοι, τοῖς	πᾶσι	καὶ εἰς κάλλος καὶ εἰς
[25]	πολλὴν ἀσφάλειαν ταῦτα ποιεῖν καὶ	πάσχειν	ἔχῃς. ὥστε μὲν γὰρ μηκέτι
[23]	χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ	πάσχειν	καὶ ποιεῖν ἐκεῖνα, εἰ τούτων
[29]	εἰδότας. ἀλλὰ τὸ γελοιότατον ἐκεῖνο	πάσχουσιν,	ὅτι κείρονται μὲν οἱ πολλοὶ
[7]	τὸ αὐτὸ δὴ καὶ σὺ	πάσχων	οὐχ ὁρᾷς, ὁπόταν τὸ μὲν
[21]	τῶν μουσικῶν τοῦτο, δὶς διὰ	πασῶν	τὸ πρᾶγμα ἦν· εἶδον γὰρ
[25]	σε; οὐδὲ γὰρ κύων ἅπαξ	παύσαιτ´	ἂν σκυτοτραγεῖν μαθοῦσα. ~τὸ δ´
[5]	χρήσαιτο ἑκατέρῳ. ἐπινεύεις καὶ τοῦτο;	πείθου	δὴ καὶ τοῦτό μοι ἐπίνευσον·
[12]	διαφθείραντα τὸν ἱερέα μεγάλοις χρήμασι	πεῖσαι	ὑποθέντα ἑτέραν ὁμοίαν λύραν δοῦναι
[10]	πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ	πένης	τὴν Δελφικήν. πλὴν τοῦτό γε
[25]	σπουδάζεται καὶ θηρεύεται. ἀδύνατον δὲ	πένητα	ὄντα πρὸς ἄμφω διαρκεῖν. σκόπει
[4]	ἐξ ἀγορᾶς ἦν πριάσθαι τοὺς	πένητας	ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς δὲ τοῖς
[19]	αὐτὸ εἰπών, Ἄμεινόν ἐστι τῷ	Πενθεῖ	ἅπαξ σπαραχθῆναι ὑπ´ ἐμοῦ ἢ
[19]	ἦν τὸν διηγούμενον τὰ τοῦ	Πενθέως	πάθη καὶ τὸ τῆς Ἀγαύης
[24]	θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ πρὸς ἔσχατον	πενίας	συνελάσοντας· δέον ἔτι νῦν σωφρονήσαντα
[23]	κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν	πέντε	ἐλέφαντας ὑπὸ μάλης κρύψειας ἢ
[22]	οὕτως ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς	πεπαιδευμένοις	ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεις, πιστεύων τοῖς τὰ
[4]	τὸ κεκτῆσθαι τὰ βιβλία καὶ	πεπαιδευμένον	ἀπέφαινε τὸν ἔχοντα, πολλοῦ ἂν
[7]	καὶ διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν	πεπαιδευμένων	καταγελώμενος, ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων
[28]	οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν	πεπαιδευμένων,	οἷς ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι οὐκ ἐκ
[24]	σωφρονήσαντα ἀποδόσθαι μέν τινι τῶν	πεπαιδευμένων	τὰ βιβλία ταῦτα καὶ σὺν
[26]	τὸ μηκέτι ὠνεῖσθαι βιβλία. ἱκανῶς	πεπαίδευσαι,	ἅλις σοι τῆς σοφίας. μόνον
[5]	ἀποθήκας αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ	πεπαιδεῦσθαι	τοσαῦτα περιεχούσας παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα;
[20]	βιβλίων. ~λοιπὸν οὖν δὴ ἐκεῖνο,	πεπεισμένον	ὑπὸ τῶν κολάκων ὡς οὐ
[21]	ἤρετο τίνι ὅμοιος εἴη, πάνυ	πεπεισμένος	ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἥξειν αὐτήν,
[7]	οὐδὲν γὰρ αὐτῶν πρὸς σέ·	πεποίηται	δέ τις αὐτῷ δημηγορῶν παγγέλοιος
[6]	θεραπεύων τὴν δυστυχίαν ξυλίνους πόδας	πεποίητο,	καὶ τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος
[21]	ἐπιδείξας αὐτῇ εἰκόνα Φιλίππου καὶ	Περδίκκου	καὶ Ἀλεξάνδρου καὶ Κασσάνδρου καὶ
[8]	ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε	περὶ	αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε
[30]	τῶν βιβλίων παρρησιάζομαι πρὸς σέ,	περὶ	δὲ τῶν ἄλλων ὅσα κατάπτυστα
[25]	τῶν ὀφειλομένων. ~Καὶ γὰρ κἀκεῖνα·	περὶ	δύο ταῦτα δεινῶς ἐσπούδακας, βιβλίων
[4]	καὶ τοῖς βιβλιοκαπήλοις ἤρισεν ἂν	περὶ	παιδείας τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι καὶ
[10]	τὴν ἄτεχνόν σου ταύτην τρυφήν.	περὶ	πόδα δή σοι καὶ Εὐάγγελος
[25]	πότον, οἷα καὶ πρῴην αἴσχιστα	περὶ	σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν ὁ πόρνος,
[22]	πρόδηλος γὰρ ἡ αἰτία τῆς	περὶ	τὰ βιβλία σπουδῆς, εἰ καὶ
[1]	τῶν βιβλίων· τὸ δέ σοι	περὶ	τὰ κάτω χωρεῖ, καὶ ἔλεγχος
[6]	ἀεί, καὶ τὴν πλείστην πραγματείαν	περὶ	ταύτας εἶχεν, ὡς καλλίστοις ὑποδήμασι
[19]	ἕνεκα τὴν σπουδὴν ταύτην ἐσπούδακας	περὶ	τὴν ὠνὴν τῶν βιβλίων· ὠφελείας
[22]	καὶ ἐλπίδας οὐ μικρὰς ἔχεις	περὶ	τοῦ πράγματος, εἰ βασιλεὺς μάθοι
[16]	καὶ τῇ κέδρῳ καὶ διφθέρας	περιβάλλεις	καὶ ὀμφαλοὺς ἐντίθης, ὡς δή
[23]	εἰ τούτων τις νυνὶ λεοντῆν	περιβαλόμενος	καὶ ῥόπαλον ἔχων βαδίζοι, τί
[4]	αὐτὰ ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ	περιβαλόμενος	περινοστῇς; πίθηκος γὰρ ὁ πίθηκος,
[5]	τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα	περιεχούσας	παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα; Καί μοι,
[10]	Εὐάγγελε, σὺ μὲν χρυσῆν δάφνην	περίκεισαι,	πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ
[16]	ἀνατυλίττεις ἀεὶ καὶ διακολλᾷς καὶ	περικόπτεις	καὶ ἀλείφεις τῷ κρόκῳ καὶ
[9]	οὐ φαύλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος	περιλαμπόμενος	τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς σμαράγδοις
[4]	ἐπικαθεύδῃς ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος	περινοστῇς;	πίθηκος γὰρ ὁ πίθηκος, ἡ
[19]	χρήσιμα ὅμως ἐκ πολλῆς τῆς	περιουσίας	ἀναλίσκεις; καὶ μὴν ὅσα γε
[23]	βασιλέως; τὰ δὲ σὰ οὕτω	περιφανῆ	ἐστιν ὡς καὶ τυφλοῖς εἶναι
[18]	γῆν, κατὰ σεαυτοῦ ὁ Βελλεροφόντης	περιφέρων	τὸ βιβλίον; ~Δημήτριος δὲ ὁ
[8]	ἰσχὺν μήτε πρὸς ὠκύτητα εὖ	πεφυκότι,	κιθάρᾳ δὲ καὶ ᾠδῇ ῥᾳδίως
[4]	ἢ συγκολλήσας καὶ περιβαλόμενος περινοστῇς;	πίθηκος	γὰρ ὁ πίθηκος, ἡ παροιμία
[4]	περιβαλόμενος περινοστῇς; πίθηκος γὰρ ὁ	πίθηκος,	ἡ παροιμία φησί, κἂν χρύσεα
[20]	δίκην διψῶντας κεκραγέναι, ἢ μὴ	πίνειν,	ἢν μὴ διαρραγῶσι βοῶντες. Καὶ
[21]	τῷ ὁμοίῳ ποτὲ διαφθαρῆναι ὡς	πιστεύειν	ὅτι ὅμοιος ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐκείνῳ;
[20]	εἶ τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι, καὶ	πιστεύεις	αὐτοῖς ἅπαντα, ὅς ποτε κἀκεῖνο
[1]	οὐδὲ τὰ κάλλιστα ὠνῇ, ἀλλὰ	πιστεύεις	τοῖς ὡς ἔτυχεν ἐπαινοῦσι καὶ
[22]	καὶ τοῖς πεπαιδευμένοις ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεις,	πιστεύων	τοῖς τὰ τοιαῦτά σε ἐπαινοῦσι.
[12]	δὲ ὕστερον Νέανθον τὸν τοῦ	Πιττακοῦ	τοῦ τυράννου ταῦτα ὑπὲρ τῆς
[27]	τί μάλιστα ἀναγιγνώσκεις αὐτῶν; τὰ	Πλάτωνος;	τὰ Ἀντισθένους; τὰ Ἀρχιλόχου; τὰ
[6]	ἐωνεῖτο νεοτμήτους ἀεί, καὶ τὴν	πλείστην	πραγματείαν περὶ ταύτας εἶχεν, ὡς
[4]	εἰς Ἰταλίαν ἐξέπεμψε· τί ἂν	πλέον	ἐκ τούτου εἰς παιδείαν κτήσαιο,
[25]	παρόντας ὡς ἠγανάκτησα καὶ ὀλίγου	πληγὰς	ἐνέτριψα αὐτῷ χαλεπαίνων ὑπὲρ σοῦ,
[17]	καὶ ταῖς τίλφαις οἰκήσεις καὶ	πληγὰς	ὡς ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις; ~Πῶς
[29]	δόξῃ ταύτῃ καὶ ἐκπλήξειν τῷ	πλήθει	τῶν βιβλίων, οὐκ εἰδὼς ὅτι
[29]	τοὺς δὲ ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας	πλῆθος	μαχαιρίδων προτιθέντας καὶ κάτοπτρα μεγάλα,
[26]	ἐν παιδείᾳ γεγένησαι διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν βιβλίων. κωλύει γὰρ οὐδὲν
[10]	δὲ ὁ πένης τὴν Δελφικήν.	πλὴν	τοῦτό γε μόνον ὤνησο τῆς
[14]	καὶ Μεμφῖται τῆς Ἴσιδος τοὺς	πλοκάμους·	αὐτὸς δὲ ὁ τοῦ θαυμαστοῦ
[6]	οὐ πρὸ πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ	πλούσιος	ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς
[4]	ἄξιον καὶ μόνων ὑμῶν τῶν	πλουσίων,	εἰ ὥσπερ ἐξ ἀγορᾶς ἦν
[10]	σὺ μὲν χρυσῆν δάφνην περίκεισαι,	πλουτεῖς	γάρ, ἐγὼ δὲ ὁ πένης
[19]	κυβερνήτης ἄροτρον. ἀλλὰ μὴ ἐπίδειξιν	πλούτου	σοι τὸ πρᾶγμα ἔχει καὶ
[10]	ἄτεχνόν σου ταύτην τρυφήν. περὶ	πόδα	δή σοι καὶ Εὐάγγελος οὗτος,
[6]	ἀνὴρ ἐκ συμφορᾶς ἀποτμηθεὶς τοὺς	πόδας	ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας
[6]	καὶ θεραπεύων τὴν δυστυχίαν ξυλίνους	πόδας	πεποίητο, καὶ τούτους ὑποδούμενος ἐβάδιζεν
[1]	ἕτοιμος τοῖς καπήλοις αὐτῶν. ἢ	πόθεν	γάρ σοι διαγνῶναι δυνατόν, τίνα
[3]	ταὐτὰ μὴ μαθὼν ἡμῖν εἰδέναι;	πόθεν,	εἰ μή ποτε παρὰ τῶν
[1]	ἀσφαλοῦς ἐν αὐτοῖς τίς ἢ	ποία	διάγνωσις; ~Ἵνα δέ σοι δῶ
[23]	καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ	ποιεῖν	ἐκεῖνα, εἰ τούτων τις νυνὶ
[25]	καὶ κατὰ πολλὴν ἀσφάλειαν ταῦτα	ποιεῖν	καὶ πάσχειν ἔχῃς. ὥστε μὲν
[15]	~Λέγεται δὲ καὶ Διονύσιον τραγῳδίαν	ποιεῖν	φαύλως πάνυ καὶ γελοίως, ὥστε
[30]	ἄλλων ὅσα κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα	ποιεῖς,	αὖθις ἀκούσῃ πολλάκις.
[1]	ἐστὶν οὗ ἐθέλεις ὃ νῦν	ποιεῖς.	οἴει μὲν γὰρ ἐν παιδείᾳ
[30]	πώποτε, ἀλλὰ τὸ τῆς κυνὸς	ποιεῖς	τῆς ἐν τῇ φάτνῃ κατακειμένης,
[6]	οὐ ταὐτὰ οὖν καὶ σὺ	ποιεῖς	χωλὴν μὲν ἔχων καὶ συκίνην
[28]	γλώττῃ παλαιῶν ἀνδρῶν λόγους καὶ	ποιήματα	μηδὲν δεινόν σε εἰργασμένα. Οἶδα
[8]	καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον	ποιησάμενος	καὶ στέφανον δάφνης χρυσῆς κάλλιστον,
[18]	ἢ ῥήτορος ἢ συγγραφέως ἢ	ποιητοῦ	ἐστι, σὺ δὲ ἐκ τῆς
[8]	πᾶσαν, σφραγῖσι δὲ καὶ λίθοις	ποικίλοις	κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ Ἀπόλλωνος
[3]	μεμνῆσθαι Μουσῶν ἀνόσιον. ἐκεῖναι γὰρ	ποιμένι	μὲν οὐκ ἂν ὤκνησαν φανῆναι
[3]	ἅπερ ἢ ποιμνίοις διψῶσιν ἢ	ποιμένων	στόμασι καθαροῖς πότιμα. Καίτοι οὐδέ,
[3]	Μουσῶν κλῶνα δάφνης καθάπερ ὁ	ποιμὴν	ἐκεῖνος λαβών; Ἑλικῶνα μὲν γάρ,
[3]	τοῦ Ἵππου κρήνην, ἅπερ ἢ	ποιμνίοις	διψῶσιν ἢ ποιμένων στόμασι καθαροῖς
[29]	ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς	ποιούμενοι	καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους· ὁπόταν δὲ
[27]	ἡμέραν; ἀλλ´ οὐδεὶς ἑώρακε τοῦτο	ποιοῦντα.	ἀλλὰ νύκτωρ; πότερον ἐπιτεταγμένος ἤδη
[29]	τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ	ποιοῦσιν,	ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς
[12]	μεθ´ ἡμέραν μὲν ἐν τῇ	πόλει	χρῆσθαι οὐκ ἀσφαλὲς οἴεσθαι εἶναι,
[4]	ἀναδραμεῖσθαι νῦν ἐλπίζεις, τῷ κτᾶσθαι	πολλὰ	βιβλία. κατὰ δὴ ταῦτα, ἐκεῖνα
[5]	ὥσπερ σὺ ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο	πολλὰ	βιβλία, οὐ σκώμματα οὗτος εἰς
[0]	~ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΝ ΚΑΙ	ΠΟΛΛΑ	ΒΙΒΛΙΑ ΩΝΟΥΜΕΝΟΝ. ~Καὶ μὴν ἐναντίον
[7]	πρὸς ἀλλήλους ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ	πολλά;	~Θέλω γοῦν σοι διηγήσασθαί τι
[22]	ὡς ὠνῇ βιβλία καὶ συνάγεις	πολλά,	πάντα ἐν βραχεῖ παρ´ αὐτοῦ
[30]	καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς, αὖθις ἀκούσῃ	πολλάκις.
[7]	ἄλλοις καὶ τὸν Ὅμηρον ἐπρίω	πολλάκις,	ἀναγνώτω σοί τις αὐτοῦ λαβὼν
[15]	καὶ γελοίως, ὥστε τὸν Φιλόξενον	πολλάκις	δι´ αὐτὴν εἰς τὰς λατομίας
[19]	ὑπ´ ἐμοῦ ἢ ὑπὸ σοῦ	πολλάκις.	Ζητῶν δὲ ἀεὶ πρὸς ἐμαυτὸν
[15]	εἰς ὃ ἐκεῖνος ἔγραφε σὺν	πολλῇ	σπουδῇ κτησάμενος καὶ αὐτὸς ᾤετο
[25]	φύλαττε, ὡς οἴκοι καὶ κατὰ	πολλὴν	ἀσφάλειαν ταῦτα ποιεῖν καὶ πάσχειν
[19]	μηδέν σοι χρήσιμα ὅμως ἐκ	πολλῆς	τῆς περιουσίας ἀναλίσκεις; καὶ μὴν
[23]	οἶσθα ὡς ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ	πολλοὶ	βασιλέως; τὰ δὲ σὰ οὕτω
[12]	τοὺς κύνας πρὸς τὸν ἦχον—	πολλοὶ	δὲ ἦσαν αὐτόθι— διασπάσα– σθαι
[29]	πάσχουσιν, ὅτι κείρονται μὲν οἱ	πολλοὶ	παρὰ τοῖς γείτοσιν αὐτῶν, πρὸς
[4]	καὶ πεπαιδευμένον ἀπέφαινε τὸν ἔχοντα,	πολλοῦ	ἂν ὡς ἀληθῶς τὸ κτῆμα
[1]	δυνατόν, τίνα μὲν παλαιὰ καὶ	πολλοῦ	ἄξια, τίνα δὲ φαῦλα καὶ
[6]	~Καὶ ἐγένετό τις οὐ πρὸ	πολλοῦ	ἐν Ἀσίᾳ πλούσιος ἀνὴρ ἐκ
[24]	τοῖς ἀνδραποδοκαπήλοις μέρος γοῦν ἀπὸ	πολλῶν	τῶν ὀφειλομένων. ~Καὶ γὰρ κἀκεῖνα·
[11]	Ἀπόλλωνος τὸ ἱερόν, καὶ ἐπὶ	πολύ	γε σώζεσθαι αὐτήν. ~χρόνῳ δὲ
[4]	διελέγχειν ἐθέλεις, ὄψει μηδ´ ἐκείνους	πολύ	σου τὰ εἰς παιδείαν ἀμείνους,
[3]	σκληρῷ ἀνδρὶ καὶ δασεῖ καὶ	πολὺν	τὸν ἥλιον ἐπὶ τῷ σώματι
[21]	Ἀλέξανδρον ἥξειν αὐτήν, ἡ δὲ	πολὺν	χρόνον ἐπισχοῦσα, Βατραχίωνι, ἔφη, τῷ
[8]	τι χρῆμα εἰς κάλλος καὶ	πολυτέλειαν,	χρυσοῦ μὲν τοῦ ἀκηράτου πᾶσαν,
[28]	τῶν βιβλίων οὐδ´ ἐκ τῆς	πολυτελείας	αὐτῶν, ἀλλ´ ἐκ τῆς φωνῆς
[25]	δεινῶς ἐσπούδακας, βιβλίων τε τῶν	πολυτελῶν	κτῆσιν καὶ μειρακίων τῶν ἐξώρων
[25]	περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν ὁ	πόρνος,	ἔτι καὶ δήγματα ἐπιδεικνύς. ἀλλ´
[16]	φυγῇ φευκτέον ἂν ἦν ὅτι	πορρωτάτω	ἀπ´ αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ ὄντοιν
[9]	βηρύλλοις καὶ ὑακίνθοις· καὶ ἡ	πορφύρα	δὲ ἐνέπρεπε τῆς ἐσθῆτος, ἣ
[7]	ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃς πάγκαλον,	πορφυρᾶν	μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν
[3]	σαφῶς εἰπεῖν— οὐδὲ ἐγγὺς γενέσθαι	ποτ´	ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι ἠξίωσαν,
[7]	γένοιτο, καὶ ὑπερπηδήσεται μὲν τὸν	ποταμόν,	ἐπιθολώσει δὲ αὐτοῦ τὸ ῥεῖθρον
[27]	βιβλίων, ὁποίαις αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις.	πότε	δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν; ἀλλ´
[6]	ἀπὸ κρύους, οἶμαι, ἀποσαπέντας ἐπειδή	ποτε	διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ.
[21]	ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ ὁμοίῳ	ποτὲ	διαφθαρῆναι ὡς πιστεύειν ὅτι ὅμοιος
[3]	ἀνδρεῖος τὰ τοιαῦτα, τολμήσειας ἄν	ποτε	εἰπεῖν ὡς ἐπαιδεύθης ἢ ἐμέλησέ
[9]	ἐλπίδος ἐμπλήσας τοὺς θεατάς, ἐπειδή	ποτε	καὶ ᾆσαι καὶ κιθαρίσαι πάντως
[9]	τοῖς ὁρῶσιν. ~Ἐπεὶ δ´ οὖν	ποτε	καὶ ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνος
[20]	καὶ πιστεύεις αὐτοῖς ἅπαντα, ὅς	ποτε	κἀκεῖνο ἐπείσθης, ὡς βασιλεῖ τινι
[3]	θεαὶ λέγονται, οὐδὲ ἀκήκοας οἶμαί	ποτε,	οὐδὲ τὰς αὐτὰς διατριβὰς ἡμῖν
[2]	τὸ κάλλος αὐτῶν οὔτε χρησομένῳ	ποτὲ	οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸς ἄν
[3]	ἡμῖν εἰδέναι; πόθεν, εἰ μή	ποτε	παρὰ τῶν Μουσῶν κλῶνα δάφνης
[28]	συνεργάτην τέρεμνά τ´ οἴκων μή	ποτε	φθογγὴν ἀφῇ. εἰ δὲ πάντως
[27]	μάλιστα θαυμάσειεν ἄν τις, τίνα	ποτὲ	ψυχὴν ἔχων ἅπτῃ τῶν βιβλίων,
[27]	ἑώρακε τοῦτο ποιοῦντα. ἀλλὰ νύκτωρ;	πότερον	ἐπιτεταγμένος ἤδη ἐκείνοις ἢ πρὸ
[3]	διψῶσιν ἢ ποιμένων στόμασι καθαροῖς	πότιμα.	Καίτοι οὐδέ, εἰ καὶ πάνυ
[23]	ἡμέραν βίος, οἷοι δέ σοι	πότοι,	ὁποῖαι δὲ νύκτες καὶ οἵοις
[25]	τὰ πραχθέντα ὑμῖν μετὰ τὸν	πότον,	οἷα καὶ πρῴην αἴσχιστα περὶ
[19]	μὴ ἐπίδειξιν πλούτου σοι τὸ	πρᾶγμα	ἔχει καὶ βούλει τοῦτο ἐμφῆναι
[21]	τοῦτο, δὶς διὰ πασῶν τὸ	πρᾶγμα	ἦν· εἶδον γὰρ καὶ τὴν
[25]	ἤδη καρτερῶν ὠνήν, καὶ τὸ	πρᾶγμά	σοι πάνυ σπουδάζεται καὶ θηρεύεται.
[6]	νεοτμήτους ἀεί, καὶ τὴν πλείστην	πραγματείαν	περὶ ταύτας εἶχεν, ὡς καλλίστοις
[22]	οὐ μικρὰς ἔχεις περὶ τοῦ	πράγματος,	εἰ βασιλεὺς μάθοι ταῦτα σοφὸς
[17]	κτήσαιτο, λέγειν τε δύνασθαι καὶ	πράττειν	τὰ δέοντα ζήλῳ τῶν ἀρίστων
[25]	μὴ λάβωσιν ἅπαντα, ἐξαγορεῦσαι τὰ	πραχθέντα	ὑμῖν μετὰ τὸν πότον, οἷα
[18]	δὲ ἐκ τῆς ἐπιγραφῆς εἰδὼς	πρᾴως	εἴποις τοῦτό γε· εἶτα, ὡς
[21]	ἀπὸ τούτου καὶ πάνυ σοι	πρέπον	ἂν εἴη. ἐπεὶ γὰρ οὕτω
[21]	ἄχρι δή τις ἐν Λαρίσῃ	πρεσβῦτις	ξένη αὐτῷ τἀληθὲς εἰποῦσα ἔπαυσεν
[19]	μᾶλλον ἢ φαλακρὸς ἄν τις	πρίαιτο	κτένας ἢ κάτοπτρον ὁ τυφλὸς
[4]	ἢ τρία παρ´ αὐτῶν ἐκείνων	πριάμενος	ἔχεις, οἱ δὲ νύκτωρ καὶ
[4]	εἰ ὥσπερ ἐξ ἀγορᾶς ἦν	πριάσθαι	τοὺς πένητας ἡμᾶς ὑπερβάλλοντας. τίς
[7]	ἀποκτενεῖ δὲ τὸν Ἕκτορα καὶ	πρὸ	αὐτοῦ τὸν Λυκάονα καὶ τὸν
[6]	βαλανείῳ; ~Καὶ ἐγένετό τις οὐ	πρὸ	πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ πλούσιος ἀνὴρ
[27]	πότερον ἐπιτεταγμένος ἤδη ἐκείνοις ἢ	πρὸ	τῶν λόγων; ἀλλὰ πρὸς Κότυος
[12]	ἔχοντα μόνον προελθεῖν εἰς τὸ	προάστειον	καὶ προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν
[23]	μὴ αὐτίκα ἔσεσθαι πάντα σου	πρόδηλα	τὰ τῆς νυκτὸς ἀπόρρητα; εἰπὲ
[22]	ἐπαινοῦσι. Καίτοι τί ταῦτα ληρῶ;	πρόδηλος	γὰρ ἡ αἰτία τῆς περὶ
[23]	σκεπόμενος βιβλίῳ; ἀλλ´ οὐ δυνατόν·	προδώσει	γάρ σε καὶ ἀποκαλύψει τὰ
[9]	τοῦ χρυσοῦ διεφαίνετο. τούτοις ἅπασι	προεκπλήξας	τὸ θέατρον καὶ θαυμαστῆς ἐλπίδος
[12]	δὲ ὑπὸ κόλπου ἔχοντα μόνον	προελθεῖν	εἰς τὸ προάστειον καὶ προχειρισάμενον
[21]	ἀνόητος καὶ ἀπαίδευτος ἄνθρωπος, καὶ	προῄεις	ἐξυπτιάζων καὶ μιμούμενος βάδισμα καὶ
[20]	κναφεὺς καὶ ὁ κατὰ τοὺς	προπάτορας	ἡμῶν ψευδονέρων καὶ εἴ τις
[7]	κολάκων ἐπαινούμενος, οἳ καὶ αὐτοὶ	πρὸς	ἀλλήλους ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά;
[25]	θηρεύεται. ἀδύνατον δὲ πένητα ὄντα	πρὸς	ἄμφω διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν ὡς
[10]	ἐκείναις. καὶ εἰπεῖν γε λέγεται	πρὸς	αὐτόν· Ὦ Εὐάγγελε, σὺ μὲν
[29]	πολλοὶ παρὰ τοῖς γείτοσιν αὐτῶν,	πρὸς	δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα προσελθόντες
[25]	ἄλλον ταὐτὰ καὶ λόγοις διηγουμένους.	πρὸς	δὴ ταῦτα, ὦγαθέ, ταμιεύου τἀργύριον
[19]	σοῦ πολλάκις. Ζητῶν δὲ ἀεὶ	πρὸς	ἐμαυτὸν οὔπω καὶ τήμερον εὑρεῖν
[24]	ἢν οἱ θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ	πρὸς	ἔσχατον πενίας συνελάσοντας· δέον ἔτι
[8]	ἐδόκει αὐτῷ ἀδύνατον εἶναι μήτε	πρὸς	ἰσχὺν μήτε πρὸς ὠκύτητα εὖ
[27]	ἢ πρὸ τῶν λόγων; ἀλλὰ	πρὸς	Κότυος μηκέτι μὴ τολμήσῃς τοιοῦτο
[15]	μωροὶ βροτῶν. Τοῦτο μέν γε	πρὸς	σὲ μάλιστα εὐστόχως ἂν εἰρημένον
[7]	μὴ ἐξετάζειν· οὐδὲν γὰρ αὐτῶν	πρὸς	σέ· πεποίηται δέ τις αὐτῷ
[30]	ὑπὲρ μόνων τῶν βιβλίων παρρησιάζομαι	πρὸς	σέ, περὶ δὲ τῶν ἄλλων
[3]	σοι πώποτε τῆς ἐν χρῷ	πρὸς	τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς
[5]	ἀδύνατον, ἐπίνευσον γοῦν ἢ ἀνάνευσον	πρὸς	τὰ ἐρωτώμενα. εἴ τις αὐλεῖν
[3]	οἵῳ δὲ σοί— καί μοι	πρὸς	τῆς Λιβανίτιδος ἄφες ἐν τῷ
[0]		~ΠΡΟΣ	ΤΟΝ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ
[12]	ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς κύνας	πρὸς	τὸν ἦχον— πολλοὶ δὲ ἦσαν
[2]	τάξις τῶν ὀνομάτων, ὅσα τε	πρὸς	τὸν ὀρθὸν κανόνα τῷ συγγραφεῖ
[28]	χρήσῃ εἰς οὐδὲν καὶ καταγελασθήσῃ	πρὸς	τῶν πεπαιδευμένων, οἷς ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι
[8]	εἶναι μήτε πρὸς ἰσχὺν μήτε	πρὸς	ὠκύτητα εὖ πεφυκότι, κιθάρᾳ δὲ
[28]	κτημάτων. ἱκανόν σοι καὶ τοῦτο.	προσάψῃ	δὲ μηδέποτε μηδὲ ἀναγνῷς μηδὲ
[29]	πρὸς δὲ τὰ ἐκείνων κάτοπτρα	προσελθόντες	τὰς κόμας εὐθετίζουσιν. ~καὶ σὺ
[11]	χορδαῖς, καὶ οὕτω μετ´ ᾠδῆς	προσενεχθῆναι	τῇ Λέσβῳ, κἀκείνους ἀνελομένους τὴν
[10]	τῇ ἥττῃ ἀπέρχῃ, ἀλλὰ μισούμενος	προσέτι	διὰ τὴν ἄτεχνόν σου ταύτην
[25]	γάρ σε ἀφέμενον τῶν μηδὲν	προσηκόντων	τὴν ἑτέραν νόσον θεραπεύειν καὶ
[29]	ἀμαθεῖς καὶ ἰδιώτας πλῆθος μαχαιρίδων	προτιθέντας	καὶ κάτοπτρα μεγάλα, οὐ μὴν
[19]	ὑπὸ λιμοῦ ἤδη καὶ ἀγορὰν	προὐτίθεις	τῶν βιβλίων. ~λοιπὸν οὖν δὴ
[12]	προελθεῖν εἰς τὸ προάστειον καὶ	προχειρισάμενον	κρούειν καὶ συνταράττειν τὰς χορδὰς
[5]	τῶν ὁρώντων ἕκαστος εὐθὺς τὸ	προχειρότατον	ἐκεῖνο ἐπιφθέγγεται, τί κυνὶ καὶ
[18]	φιλεῖ τὰ τοιαῦτα ἐν συνουσίᾳ	προχωρεῖν	εἰς μῆκος λόγων, ὁ μὲν
[25]	μετὰ τὸν πότον, οἷα καὶ	πρῴην	αἴσχιστα περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν
[14]	ἐκείνῳ γέροντι. ~χθὲς δὲ καὶ	πρῴην	ἄλλος τις τὴν Πρωτέως τοῦ
[14]	καὶ πρῴην ἄλλος τις τὴν	Πρωτέως	τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενος
[8]	ἐν τῷ Τάραντι ἐπεθύμησεν νικῆσαι	Πύθια.	τὰ μὲν οὖν τῆς γυμνῆς
[8]	~Θέλω γοῦν σοι διηγήσασθαί τι	Πυθοῖ	γενόμενον. Ταραντῖνος Εὐάγγελος τοὔνομα τῶν
[15]	κατέχειν τὸν γέλωτα. οὗτος τοίνυν	πυθόμενος	ὡς ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον
[12]	τυράννου ταῦτα ὑπὲρ τῆς λύρας	πυνθανόμενον,	ὡς ἐκήλει μὲν θηρία καὶ
[15]	πυθόμενος ὡς ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου	πυξίον	εἰς ὃ ἐκεῖνος ἔγραφε σὺν
[15]	χρυσῶσαι αὐτοῦ ἔδει ἐκεῖνο τὸ	πυξίον.	~τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ αὐτὸς
[15]	ἔσεσθαι καὶ κάτοχος ἐκ τοῦ	πυξίου·	ἀλλ´ ὅμως ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ
[15]	καὶ τοῦτο γὰρ ἐκ τοῦ	πυξίου,	καὶ τό· αὑτοῖς γὰρ ἐμπαίζουσιν
[14]	ἣν καταθέμενος ἥλατο εἰς τὸ	πῦρ,	ταλάντου κἀκεῖνος ἐπρίατο, καὶ ἔχει
[21]	τούτων ὕβρισταί μοι εἰς τὸν	Πύρρον,	ὅτι σὲ εἴκασα κατὰ τοῦτο
[21]	σεαυτὸν εἰκάζων ἔχαιρες, ὅπου καὶ	Πύρρον	φασὶ τὸν Ἠπειρώτην, τὰ ἄλλα
[21]	τῆς κορύζης. ὁ μὲν γὰρ	Πύρρος	ἐπιδείξας αὐτῇ εἰκόνα Φιλίππου καὶ
[21]	ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο ὁ	Πύρρος	καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο,
[21]	εἶδον γὰρ καὶ τὴν τοῦ	Πύρρου	εἰκόνα· καὶ ὅμως ἐπέπειστο ἐκμεμάχθαι
[21]	τῇ Λαρίσῃ Βατραχίων μάγειρος τῷ	Πύρρῳ	ὅμοιος. ~Καὶ σὺ δὴ ᾧτινι
[4]	παιδείας τοσαῦτα βιβλία ἔχουσι καὶ	πωλοῦσιν,	ἀλλ´ εἴ γε διελέγχειν ἐθέλεις,
[30]	καίτοι οὐδὲ ἔχρησάς τινι βιβλίον	πώποτε,	ἀλλὰ τὸ τῆς κυνὸς ποιεῖς
[3]	ὡς ἐπαιδεύθης ἢ ἐμέλησέ σοι	πώποτε	τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ
[18]	πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις;	~Πῶς	δὲ οὐ κἀκεῖνο αἰσχρόν, εἴ
[1]	καὶ ἔλεγχος γίγνεται τῆς ἀπαιδευσίας	πως	τοῦτο. μάλιστα δὲ οὐδὲ τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/10/2005