Chapitre |
[18] |
λόγων,
ὁ
μὲν
ἐπαινοῖ
τι
|
ἢ |
αἰτιῷτο
τῶν
ἐγγεγραμμένων,
σὺ
δὲ
|
[5] |
τοῦτό
σοι
ἀδύνατον,
ἐπίνευσον
γοῦν
|
ἢ |
ἀνάνευσον
πρὸς
τὰ
ἐρωτώμενα.
εἴ |
[1] |
ἐξέτασιν
παραλαμβάνοις;
ἐπεὶ
τοῦ
ἀκριβοῦς
|
ἢ |
ἀσφαλοῦς
ἐν
αὐτοῖς
τίς
ἢ |
[23] |
Βάσσος
ὁ
ὑμέτερος
ἐκεῖνος
σοφιστὴς
|
ἢ |
Βάταλος
ὁ
αὐλητὴς
ἢ
ὁ |
[27] |
τὸν
κατὰ
Τιμάρχου
λόγον
ἀναγιγνώσκεις;
|
ἢ
|
ἐκεῖνά
γε
πάντα
οἶσθα
καὶ |
[3] |
ἄν
ποτε
εἰπεῖν
ὡς
ἐπαιδεύθης
|
ἢ |
ἐμέλησέ
σοι
πώποτε
τῆς
ἐν |
[23] |
πέντε
ἐλέφαντας
ὑπὸ
μάλης
κρύψειας
|
ἢ |
ἕνα
κίναιδον.
εἶτα
ἡ
λεοντῆ |
[3] |
ἀντὶ
τῆς
δάφνης
μυρρίνῃ
ἂν
|
ἢ |
καὶ
μαλάχης
φύλλοις
μαστιγοῦσαι
ἀπήλλαξαν |
[19] |
φαλακρὸς
ἄν
τις
πρίαιτο
κτένας
|
ἢ
|
κάτοπτρον
ὁ
τυφλὸς
ἢ
ὁ |
[5] |
ὁ
δὲ
ἵππον
κτήσαιτο
Μῆδον
|
ἢ |
κενταυρίδην
ἢ
κοππαφόρον,
ἐλέγχοιτο
ἄν, |
[5] |
ἵππον
κτήσαιτο
Μῆδον
ἢ
κενταυρίδην
|
ἢ |
κοππαφόρον,
ἐλέγχοιτο
ἄν,
οἶμαι,
ἑκάτερος |
[20] |
χερσαίων
βατράχων
δίκην
διψῶντας
κεκραγέναι,
|
ἢ |
μὴ
πίνειν,
ἢν
μὴ
διαρραγῶσι |
[2] |
ὅσα
ὁ
Καλλῖνος
εἰς
κάλλος
|
ἢ |
ὁ
ἀοίδιμος
Ἀττικὸς
σὺν
ἐπιμελείᾳ |
[19] |
αὐλητὴν
ἢ
παλλακὴν
ὁ
εὐνοῦχος
|
ἢ |
ὁ
ἠπειρώτης
κώπην
ἢ
ὁ
|
[23] |
σοφιστὴς
ἢ
Βάταλος
ὁ
αὐλητὴς
|
ἢ |
ὁ
κίναιδος
Ἡμιθέων
ὁ
Συβαρίτης, |
[19] |
εὐνοῦχος
ἢ
ὁ
ἠπειρώτης
κώπην
|
ἢ |
ὁ
κυβερνήτης
ἄροτρον.
ἀλλὰ
μὴ |
[19] |
κτένας
ἢ
κάτοπτρον
ὁ
τυφλὸς
|
ἢ |
ὁ
κωφὸς
αὐλητὴν
ἢ
παλλακὴν
|
[5] |
ἀνένευσας·
οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
Μαρσύου
|
ἢ |
Ὀλύμπου
κτησάμενος
αὐλήσειεν
ἂν
μὴ |
[5] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
αὐλεῖν
δύναιτο,
|
ἢ |
οὐδὲν
ὄφελος
αὐτῷ
τοῦ
κτήματος |
[19] |
τυφλὸς
ἢ
ὁ
κωφὸς
αὐλητὴν
|
ἢ |
παλλακὴν
ὁ
εὐνοῦχος
ἢ
ὁ |
[1] |
θησαυρὸς
ἕτοιμος
τοῖς
καπήλοις
αὐτῶν.
|
ἢ |
πόθεν
γάρ
σοι
διαγνῶναι
δυνατόν, |
[1] |
ἢ
ἀσφαλοῦς
ἐν
αὐτοῖς
τίς
|
ἢ |
ποία
διάγνωσις;
~Ἵνα
δέ
σοι |
[18] |
οὗτινος
ἢ
ῥήτορος
ἢ
συγγραφέως
|
ἢ
|
ποιητοῦ
ἐστι,
σὺ
δὲ
ἐκ |
[3] |
κρήνην,
ἅπερ
ἢ
ποιμνίοις
διψῶσιν
|
ἢ |
ποιμένων
στόμασι
καθαροῖς
πότιμα.
Καίτοι |
[3] |
τὴν
τοῦ
Ἵππου
κρήνην,
ἅπερ
|
ἢ |
ποιμνίοις
διψῶσιν
ἢ
ποιμένων
στόμασι |
[27] |
νύκτωρ;
πότερον
ἐπιτεταγμένος
ἤδη
ἐκείνοις
|
ἢ |
πρὸ
τῶν
λόγων;
ἀλλὰ
πρὸς |
[18] |
τι
πάντως
ἔχεις
ἔροιτο
οὗτινος
|
ἢ |
ῥήτορος
ἢ
συγγραφέως
ἢ
ποιητοῦ |
[18] |
ἔχεις
ἔροιτο
οὗτινος
ἢ
ῥήτορος
|
ἢ |
συγγραφέως
ἢ
ποιητοῦ
ἐστι,
σὺ |
[4] |
κτήσαιο,
κἂν
ὑποβαλόμενος
αὐτὰ
ἐπικαθεύδῃς
|
ἢ
|
συγκολλήσας
καὶ
περιβαλόμενος
περινοστῇς;
πίθηκος |
[17] |
παρ´
αὐτῶν
ὠφελούμενος,
τί
ἄλλο
|
ἢ
|
τοῖς
μυσὶ
διατριβὰς
ὠνεῖται
καὶ |
[13] |
~Καὶ
τί
σοι
τὸν
Ὀρφέα
|
ἢ |
τὸν
Νέανθον
λέγω,
ὅπου
καὶ |
[5] |
ἐπιστάμενος
κτήσαιτο
τοὺς
Τιμοθέου
αὐλοὺς
|
ἢ |
τοὺς
Ἰσμηνίου,
οὓς
ἑπτὰ
ταλάντων |
[27] |
Ἀντισθένους;
τὰ
Ἀρχιλόχου;
τὰ
Ἱππώνακτος;
|
ἢ |
τούτων
μὲν
ὑπερφρονεῖς,
ῥήτορες
δὲ |
[4] |
καθεωρακότας.
καίτοι
σὺ
μὲν
δύο
|
ἢ |
τρία
παρ´
αὐτῶν
ἐκείνων
πριάμενος |
[2] |
οὔτε
χρησομένῳ
ποτὲ
οὐδὲν
μᾶλλον
|
ἢ
|
τυφλὸς
ἄν
τις
ἀπολαύσειε
κάλλους |
[3] |
ὡς
διδάσκαλός
σοι
ὁ
δεῖνα
|
ἢ |
τῷ
δεῖνι
συνεφοίτας.
~ἀλλ´
ἑνὶ |
[19] |
Πενθεῖ
ἅπαξ
σπαραχθῆναι
ὑπ´
ἐμοῦ
|
ἢ |
ὑπὸ
σοῦ
πολλάκις.
Ζητῶν
δὲ |
[19] |
ἐλάχιστόν
σε
εἰδότων,
οὐ
μᾶλλον
|
ἢ |
φαλακρὸς
ἄν
τις
πρίαιτο
κτένας |
[19] |
τῶν
βιβλίων·
ὠφελείας
μὲν
γὰρ
|
ἢ |
χρείας
τῆς
ἀπ´
αὐτῶν
οὐδ´ |
[3] |
χρῷ
πρὸς
τὰ
βιβλία
συνουσίας
|
ἢ |
ὡς
διδάσκαλός
σοι
ὁ
δεῖνα |
[22] |
τί
ταῦτα
ληρῶ;
πρόδηλος
γὰρ
|
ἡ |
αἰτία
τῆς
περὶ
τὰ
βιβλία |
[21] |
ἐπὶ
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἥξειν
αὐτήν,
|
ἡ |
δὲ
πολὺν
χρόνον
ἐπισχοῦσα,
Βατραχίωνι, |
[15] |
οἷον
κἀκεῖνο
τό·
Δωρὶς
τέθνηκεν
|
ἡ |
Διονυσίου
γυνή.
καὶ
πάλιν·
οἴμοι, |
[12] |
ὤφθη
ὡς
οὐχ
ἡ
λύρα
|
ἡ
|
θέλγουσα
ἦν,
ἀλλὰ
ἡ
τέχνη |
[23] |
κρύψειας
ἢ
ἕνα
κίναιδον.
εἶτα
|
ἡ |
λεοντῆ
μὲν
τὸν
τοιοῦτον
οὐκ |
[12] |
Ὀρφεῖ
παρὰ
τῆς
μητρὸς
ὑπῆρχεν·
|
ἡ |
λύρα
δὲ
ἄλλως
κτῆμα
ἦν, |
[12] |
καὶ
σαφέστατα
ὤφθη
ὡς
οὐχ
|
ἡ |
λύρα
ἡ
θέλγουσα
ἦν,
ἀλλὰ |
[4] |
περινοστῇς;
πίθηκος
γὰρ
ὁ
πίθηκος,
|
ἡ |
παροιμία
φησί,
κἂν
χρύσεα
ἔχῃ |
[9] |
καὶ
βηρύλλοις
καὶ
ὑακίνθοις·
καὶ
|
ἡ |
πορφύρα
δὲ
ἐνέπρεπε
τῆς
ἐσθῆτος, |
[2] |
ὁ
νοῦς
σύμπασιν,
τίς
δὲ
|
ἡ |
τάξις
τῶν
ὀνομάτων,
ὅσα
τε |
[12] |
λύρα
ἡ
θέλγουσα
ἦν,
ἀλλὰ
|
ἡ |
τέχνη
καὶ
ἡ
ᾠδή,
ἃ |
[9] |
δ´
οὖν
ποτε
καὶ
ἧκεν
|
ἡ |
τοῦ
ἀγῶνος
ἡμέρα,
τρεῖς
μὲν |
[12] |
ἦν,
ἀλλὰ
ἡ
τέχνη
καὶ
|
ἡ |
ᾠδή,
ἃ
μόνα
ἐξαίρετα
τῷ |
[9] |
πορφύρα
δὲ
ἐνέπρεπε
τῆς
ἐσθῆτος,
|
ἣ |
μεταξὺ
τοῦ
χρυσοῦ
διεφαίνετο.
τούτοις |
[30] |
τῆς
ἐν
τῇ
φάτνῃ
κατακειμένης,
|
ἣ |
οὔτε
αὐτὴ
τῶν
κριθῶν
ἐσθίει |
[25] |
παρασχοίμην
τοὺς
τότε
παρόντας
ὡς
|
ἠγανάκτησα |
καὶ
ὀλίγου
πληγὰς
ἐνέτριψα
αὐτῷ |
[5] |
τὰς
ἀποθήκας
αὐτὰς
τῶν
βιβλίων
|
ἡγῇ |
πεπαιδεῦσθαι
τοσαῦτα
περιεχούσας
παλαιῶν
ἀνδρῶν |
[27] |
σοι
ἐνδιατρίβειν,
ἐπειδὴ
χαίρεις
ἐξαπατώμενος.
|
~Ἡδέως |
δ´
ἂν
καὶ
ἐροίμην
σε, |
[16] |
τι
ἀπολαύσων
αὐτῶν;
πάνυ
γοῦν
|
ἤδη |
βελτίων
γεγένησαι
διὰ
τὴν
ὠνήν, |
[27] |
ποιοῦντα.
ἀλλὰ
νύκτωρ;
πότερον
ἐπιτεταγμένος
|
ἤδη |
ἐκείνοις
ἢ
πρὸ
τῶν
λόγων; |
[19] |
παρενέγραψας,
ἀπωλώλεις
ἂν
ὑπὸ
λιμοῦ
|
ἤδη |
καὶ
ἀγορὰν
προὐτίθεις
τῶν
βιβλίων. |
[25] |
καὶ
μειρακίων
τῶν
ἐξώρων
καὶ
|
ἤδη |
καρτερῶν
ὠνήν,
καὶ
τὸ
πρᾶγμά |
[9] |
~Ἐπεὶ
δ´
οὖν
ποτε
καὶ
|
ἧκεν |
ἡ
τοῦ
ἀγῶνος
ἡμέρα,
τρεῖς |
[8] |
καὶ
τὸ
σμικρότατον
ἐκεῖνος
ἀνακρούσαιτο.
|
ἧκεν |
οὖν
εἰς
τοὺς
Δελφοὺς
τοῖς |
[29] |
τῶν
μεμαθηκότων
φλεβότομον
εὖ
μάλα
|
ἠκονημένον |
ἔχων
ἰοῦ
τἄλλα
μεστὸν
ἀπήλλαξε |
[14] |
τοῦ
Κυνικοῦ
βακτηρίαν,
ἣν
καταθέμενος
|
ἥλατο |
εἰς
τὸ
πῦρ,
ταλάντου
κἀκεῖνος
|
[10] |
ἐπισχὼν
μετ´
αὐτὸν
Εὔμηλός
τις
|
Ἠλεῖος |
εἰσέρχεται,
κιθάραν
μὲν
παλαιὰν
ἔχων, |
[23] |
δὲ
νύκτες
καὶ
οἵοις
καὶ
|
ἡλίκοις |
συγκαθεύδεις;
οὐκ
οἶσθα
ὡς
ὦτα |
[3] |
καὶ
δασεῖ
καὶ
πολὺν
τὸν
|
ἥλιον |
ἐπὶ
τῷ
σώματι
ἐμφαίνοντι,
οἵῳ
|
[13] |
κεραμεοῦν
ὄντα
τρισχιλίων
δραχμῶν
ἐπρίατο;
|
ἤλπιζεν |
γὰρ
οἶμαι
κἀκεῖνος,
εἰ
τῶν
|
[13] |
Νέανθον
λέγω,
ὅπου
καὶ
καθ´
|
ἡμᾶς |
αὐτοὺς
ἐγένετό
τις
καὶ
ἔτι
|
[4] |
ἀγορᾶς
ἦν
πριάσθαι
τοὺς
πένητας
|
ἡμᾶς |
ὑπερβάλλοντας.
τίς
δὲ
τοῖς
ἐμπόροις
|
[9] |
καὶ
ἧκεν
ἡ
τοῦ
ἀγῶνος
|
ἡμέρα, |
τρεῖς
μὲν
ἦσαν,
ἔλαχεν
δὲ |
[27] |
ἀνελίττεις.
πότε
δὲ
ἀναγιγνώσκεις;
μεθ´
|
ἡμέραν; |
ἀλλ´
οὐδεὶς
ἑώρακε
τοῦτο
ποιοῦντα. |
[23] |
οἷος
μέν
σου
ὁ
μεθ´
|
ἡμέραν |
βίος,
οἷοι
δέ
σοι
πότοι, |
[24] |
παρ´
αὑτοῦ
καὶ
τοῦ
καθ´
|
ἡμέραν |
βίου
λαμβάνειν.
σὺ
δ´
οἴει |
[4] |
οἱ
δὲ
νύκτωρ
καὶ
μεθ´
|
ἡμέραν |
διὰ
χειρὸς
ἔχουσιν
αὐτά.
~τίνος |
[12] |
τοῦ
Ὀρφέως.
λαβόντα
δὲ
μεθ´
|
ἡμέραν |
μὲν
ἐν
τῇ
πόλει
χρῆσθαι |
[23] |
ὁ
αὐλητὴς
ἢ
ὁ
κίναιδος
|
Ἡμιθέων |
ὁ
Συβαρίτης,
ὃς
τοὺς
θαυμαστοὺς |
[3] |
φὴς
καὶ
ταὐτὰ
μὴ
μαθὼν
|
ἡμῖν |
εἰδέναι;
πόθεν,
εἰ
μή
ποτε |
[3] |
ποτε,
οὐδὲ
τὰς
αὐτὰς
διατριβὰς
|
ἡμῖν |
ἐν
παισὶν
ἐποιοῦ·
σοὶ
καὶ |
[20] |
καὶ
ὁ
κατὰ
τοὺς
προπάτορας
|
ἡμῶν |
ψευδονέρων
καὶ
εἴ
τις
ἄλλος |
[23] |
δοκεῖ,
οἱ
δ´
οἰκέται
μόνον
|
ἢν |
ἀποδύσωνταί
σου,
τί
οἴει;
μὴ |
[20] |
διψῶντας
κεκραγέναι,
ἢ
μὴ
πίνειν,
|
ἢν |
μὴ
διαρραγῶσι
βοῶντες.
Καὶ
γὰρ |
[2] |
οὐδέπω
δὲ
τοῦτό
μοι
ἱκανόν,
|
ἢν
|
μὴ
εἰδῇς
τὴν
ἀρετὴν
καὶ |
[25] |
τῶν
ἐλευθέρων,
οἷς
ἀκίνδυνον
ἀπελθοῦσιν,
|
ἢν |
μὴ
λάβωσιν
ἅπαντα,
ἐξαγορεῦσαι
τὰ |
[24] |
ὠμούς
τινας
ἀνθρώπους
ἐπιτρίψοντάς
σε,
|
ἢν |
οἱ
θεοὶ
ἐθέλωσι,
καὶ
πρὸς |
[21] |
διαφθαρῆναι
ὡς
πιστεύειν
ὅτι
ὅμοιος
|
ἦν |
Ἀλεξάνδρῳ
ἐκείνῳ;
καίτοι
τὸ
τῶν |
[12] |
οὐχ
ἡ
λύρα
ἡ
θέλγουσα
|
ἦν, |
ἀλλὰ
ἡ
τέχνη
καὶ
ἡ |
[4] |
ἂν
ὡς
ἀληθῶς
τὸ
κτῆμα
|
ἦν |
ἄξιον
καὶ
μόνων
ὑμῶν
τῶν
|
[21] |
δὶς
διὰ
πασῶν
τὸ
πρᾶγμα
|
ἦν· |
εἶδον
γὰρ
καὶ
τὴν
τοῦ |
[16] |
τὰ
βιβλία,
φυγῇ
φευκτέον
ἂν
|
ἦν |
ὅτι
πορρωτάτω
ἀπ´
αὐτῶν.
~δυοῖν |
[12] |
ἡ
λύρα
δὲ
ἄλλως
κτῆμα
|
ἦν, |
οὐδὲν
ἄμεινον
τῶν
ἄλλων
βαρβίτων. |
[4] |
πλουσίων,
εἰ
ὥσπερ
ἐξ
ἀγορᾶς
|
ἦν |
πριάσθαι
τοὺς
πένητας
ἡμᾶς
ὑπερβάλλοντας. |
[21] |
ἔφη,
τῷ
μαγείρῳ·
καὶ
γὰρ
|
ἦν |
τις
ἐν
τῇ
Λαρίσῃ
Βατραχίων
|
[19] |
Εὐριπίδου,
κατὰ
τὸν
ἄγγελον
δὲ
|
ἦν |
τὸν
διηγούμενον
τὰ
τοῦ
Πενθέως
|
[14] |
τὴν
Πρωτέως
τοῦ
Κυνικοῦ
βακτηρίαν,
|
ἣν |
καταθέμενος
ἥλατο
εἰς
τὸ
πῦρ, |
[21] |
πάνυ
πεπεισμένος
ἐπὶ
τὸν
Ἀλέξανδρον
|
ἥξειν |
αὐτήν,
ἡ
δὲ
πολὺν
χρόνον |
[3] |
ποτ´
ἂν
εὖ
οἶδ´
ὅτι
|
ἠξίωσαν, |
ἀλλ´
ἀντὶ
τῆς
δάφνης
μυρρίνῃ |
[21] |
ὅπου
καὶ
Πύρρον
φασὶ
τὸν
|
Ἠπειρώτην, |
τὰ
ἄλλα
θαυμαστὸν
ἄνδρα,
οὕτως
|
[19] |
παλλακὴν
ὁ
εὐνοῦχος
ἢ
ὁ
|
ἠπειρώτης |
κώπην
ἢ
ὁ
κυβερνήτης
ἄροτρον. |
[23] |
τί
οἴει
φανεῖσθαι
τοῖς
ὁρῶσιν;
|
Ἡρακλέα |
εἶναι
αὐτόν;
οὔκ,
εἴ
γε |
[5] |
τί
δ´
εἴ
τις
τοῦ
|
Ἡρακλέους |
τὰ
τόξα
κτήσαιτο
μὴ
Φιλοκτήτης |
[21] |
καὶ
Κασσάνδρου
καὶ
ἄλλων
βασιλέων
|
ἤρετο |
τίνι
ὅμοιος
εἴη,
πάνυ
πεπεισμένος
|
[4] |
τοῖς
ἐμπόροις
καὶ
τοῖς
βιβλιοκαπήλοις
|
ἤρισεν |
ἂν
περὶ
παιδείας
τοσαῦτα
βιβλία |
[27] |
οὐδέν
σου
τἀκεῖ
καθίκετο,
οὐδ´
|
ἠρυθρίασας
|
γνωρίσας
αὐτά;
τοῦτο
γοῦν
καὶ |
[7] |
τὴν
δευτέραν
τῆς
Ἰλιάδος
ῥαψῳδίαν,
|
ἧς |
τὰ
μὲν
ἄλλα
μὴ
ἐξετάζειν· |
[12] |
πρὸς
τὸν
ἦχον—
πολλοὶ
δὲ
|
ἦσαν |
αὐτόθι—
διασπάσα–
σθαι
αὐτόν,
ὡς |
[9] |
τοῦ
ἀγῶνος
ἡμέρα,
τρεῖς
μὲν
|
ἦσαν, |
ἔλαχεν
δὲ
μέσος
αὐτῶν
ὁ |
[10] |
ὅτι
μηδὲ
ἐλεούμενος
ἐπὶ
τῇ
|
ἥττῃ |
ἀπέρχῃ,
ἀλλὰ
μισούμενος
προσέτι
διὰ
|
[12] |
συνελθόντας
τοὺς
κύνας
πρὸς
τὸν
|
ἦχον— |
πολλοὶ
δὲ
ἦσαν
αὐτόθι—
διασπάσα– |