Chapitre |
[30] |
ἐσθίει
οὔτε
τῷ
ἵππῳ
δυναμένῳ
|
φαγεῖν |
ἐπιτρέπει.
Ταῦτα
τό
γε
νῦν |
[28] |
αἰδεσθῆναι
δὲ
τὴν
τοῦ
Εὐριπίδου
|
Φαίδραν |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
γυναικῶν
ἀγανακτοῦσαν |
[17] |
ὅταν
μήτε
ἐκεῖνα
μήτε
ταῦτα
|
φαίνηταί
|
τις
παρ´
αὐτῶν
ὠφελούμενος,
τί |
[19] |
σε
εἰδότων,
οὐ
μᾶλλον
ἢ
|
φαλακρὸς |
ἄν
τις
πρίαιτο
κτένας
ἢ
|
[23] |
ῥόπαλον
ἔχων
βαδίζοι,
τί
οἴει
|
φανεῖσθαι |
τοῖς
ὁρῶσιν;
Ἡρακλέα
εἶναι
αὐτόν; |
[3] |
ποιμένι
μὲν
οὐκ
ἂν
ὤκνησαν
|
φανῆναι |
σκληρῷ
ἀνδρὶ
καὶ
δασεῖ
καὶ
|
[20] |
ὡς
ἀληθεύοις
τοὺς
ἐπαίνους
αὐτῶν.
|
φασὶ |
δὲ
σὲ
καὶ
λόγους
ἐπιδείκνυσθαι |
[16] |
εἰπεῖν
καλόν,
μῖσος
δὲ
ἄγριον,
|
φασί, |
παρὰ
πάντων
ἔχεις
ἐπὶ
τῇ |
[11] |
τὸν
Ὀρφέα
διεσπάσαντο
αἱ
Θρᾷτται,
|
φασὶ |
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ
σὺν
τῇ |
[21] |
εἰκάζων
ἔχαιρες,
ὅπου
καὶ
Πύρρον
|
φασὶ |
τὸν
Ἠπειρώτην,
τὰ
ἄλλα
θαυμαστὸν |
[30] |
κυνὸς
ποιεῖς
τῆς
ἐν
τῇ
|
φάτνῃ |
κατακειμένης,
ἣ
οὔτε
αὐτὴ
τῶν |
[1] |
καὶ
πολλοῦ
ἄξια,
τίνα
δὲ
|
φαῦλα |
καὶ
ἄλλως
σαπρά,
εἰ
μὴ |
[9] |
μετὰ
Θέσπιν
τὸν
Θηβαῖον
οὐ
|
φαύλως |
ἀγωνισάμενον
εἰσέρχεται
ὅλος
περιλαμπόμενος
τῷ |
[15] |
δὲ
καὶ
Διονύσιον
τραγῳδίαν
ποιεῖν
|
φαύλως |
πάνυ
καὶ
γελοίως,
ὥστε
τὸν |
[7] |
Λυκάονα
καὶ
τὸν
Ἀστεροπαῖον,
μηδὲ
|
φέρειν |
ἐπὶ
τῶν
ὤμων
τὴν
μελίαν |
[19] |
ὄντα
εἰδέναι,
εἰ
μὴ
σαυτὸν
|
φέρων |
ταῖς
τοῦ
γέροντος
ἐκείνου
διαθήκαις
|
[16] |
τοιούτους
ἀπειργάζετο
τὰ
βιβλία,
φυγῇ
|
φευκτέον |
ἂν
ἦν
ὅτι
πορρωτάτω
ἀπ´ |
[3] |
νόθα
καὶ
παρακεκομμένα.
~Τί
οὖν;
|
φὴς |
καὶ
ταὐτὰ
μὴ
μαθὼν
ἡμῖν |
[4] |
γὰρ
ὁ
πίθηκος,
ἡ
παροιμία
|
φησί, |
κἂν
χρύσεα
ἔχῃ
σύμβολα.
καὶ |
[2] |
καὶ
ἀναγιγνώσκεις
ἔνια
πάνυ
ἐπιτρέχων,
|
φθάνοντος |
τοῦ
ὀφθαλμοῦ
τὸ
στόμα·
οὐδέπω |
[16] |
τὴν
ὠνήν,
ὃς
τοιαῦτα
μὲν
|
φθέγγῃ— |
μᾶλλον
δὲ
τῶν
ἰχθύων
ἀφωνότερος |
[23] |
κωφοῖς
γνώριμα·
εἰ
γὰρ
καὶ
|
φθέγξαιο |
μόνον,
εἰ
γὰρ
καὶ
λουόμενος |
[28] |
τέρεμνά
τ´
οἴκων
μή
ποτε
|
φθογγὴν |
ἀφῇ.
εἰ
δὲ
πάντως
ἐμμένειν |
[18] |
εἴποις
τοῦτό
γε·
εἶτα,
ὡς
|
φιλεῖ |
τὰ
τοιαῦτα
ἐν
συνουσίᾳ
προχωρεῖν |
[21] |
γὰρ
Πύρρος
ἐπιδείξας
αὐτῇ
εἰκόνα
|
Φιλίππου |
καὶ
Περδίκκου
καὶ
Ἀλεξάνδρου
καὶ |
[5] |
Ἡρακλέους
τὰ
τόξα
κτήσαιτο
μὴ
|
Φιλοκτήτης |
ὢν
ὡς
δύνασθαι
ἐντείνασθαί
τε |
[15] |
πάνυ
καὶ
γελοίως,
ὥστε
τὸν
|
Φιλόξενον
|
πολλάκις
δι´
αὐτὴν
εἰς
τὰς |
[29] |
εἰς
τὸ
μέσον
τῶν
μεμαθηκότων
|
φλεβότομον |
εὖ
μάλα
ἠκονημένον
ἔχων
ἰοῦ |
[7] |
δὲ
αὐτοῦ
τὸ
ῥεῖθρον
τῷ
|
φόνῳ |
τῶν
Φρυγῶν,
ἀποκτενεῖ
δὲ
τὸν |
[28] |
ἀγανακτοῦσαν
καὶ
λέγουσαν,
οὐδὲ
σκότον
|
φρίσσουσι |
τὸν
συνεργάτην
τέρεμνά
τ´
οἴκων |
[7] |
τὸ
ῥεῖθρον
τῷ
φόνῳ
τῶν
|
Φρυγῶν, |
ἀποκτενεῖ
δὲ
τὸν
Ἕκτορα
καὶ |
[17] |
δέοντα
ζήλῳ
τῶν
ἀρίστων
καὶ
|
φυγῇ
|
τῶν
χειρόνων,
ὅταν
μήτε
ἐκεῖνα |
[16] |
εἰ
τοιούτους
ἀπειργάζετο
τὰ
βιβλία,
|
φυγῇ |
φευκτέον
ἂν
ἦν
ὅτι
πορρωτάτω |
[23] |
καὶ
ψιμύθιον
καὶ
μαστίχη
καὶ
|
φῦκος, |
οἷς
ὑμεῖς
κοσμεῖσθε,
καὶ
ὅλως |
[25] |
ταῦτα,
ὦγαθέ,
ταμιεύου
τἀργύριον
καὶ
|
φύλαττε, |
ὡς
οἴκοι
καὶ
κατὰ
πολλὴν |
[3] |
μυρρίνῃ
ἂν
ἢ
καὶ
μαλάχης
|
φύλλοις
|
μαστιγοῦσαι
ἀπήλλαξαν
ἂν
τῶν
τοιούτων, |
[12] |
ὡς
ἐκήλει
μὲν
θηρία
καὶ
|
φυτὰ |
καὶ
λίθους,
ἐμελῴδει
δὲ
καὶ |
[23] |
σχήματι,
βάδισμα
καὶ
βλέμμα
καὶ
|
φωνὴ |
καὶ
τράχηλος
ἐπικεκλασμένος
καὶ
ψιμύθιον |
[4] |
ἀμείνους,
ἀλλὰ
βαρβάρους
μὲν
τὴν
|
φωνὴν |
ὥσπερ
σύ,
ἀξυνέτους
δὲ
τῇ |
[28] |
πολυτελείας
αὐτῶν,
ἀλλ´
ἐκ
τῆς
|
φωνῆς |
καὶ
τῆς
γνώμης
τῶν
γεγραφότων. |