Chapitre
[2]	ὁ Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ	ὁ	ἀοίδιμος Ἀττικὸς σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ
[23]	ὑμέτερος ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ Βάταλος	ὁ	αὐλητὴς ἢ ὁ κίναιδος Ἡμιθέων
[18]	σοι τὴν γῆν, κατὰ σεαυτοῦ	ὁ	Βελλεροφόντης περιφέρων τὸ βιβλίον; ~Δημήτριος
[5]	καὶ εἰς ἀσφάλειαν κάλλιστα ἐξειργασμένην,	ὁ	δὲ ἵππον κτήσαιτο Μῆδον ἢ
[3]	συνουσίας ἢ ὡς διδάσκαλός σοι	ὁ	δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας.
[9]	ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσος αὐτῶν	ὁ	Εὐάγγελος ᾄδειν· καὶ μετὰ Θέσπιν
[19]	ὁ κωφὸς αὐλητὴν ἢ παλλακὴν	ὁ	εὐνοῦχος ἢ ὁ ἠπειρώτης κώπην
[19]	ἢ παλλακὴν ὁ εὐνοῦχος ἢ	ὁ	ἠπειρώτης κώπην ἢ ὁ κυβερνήτης
[7]	σῶμα καὶ λελωβημένος. ἐκεῖνος τοίνυν	ὁ	Θερσίτης ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι
[5]	τοὺς Ἰσμηνίου, οὓς ἑπτὰ ταλάντων	ὁ	Ἰσμηνίας ἐν Κορίνθῳ ἐπρίατο, ἆρ´
[2]	δῶ αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι, ὅσα	ὁ	Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ ὁ
[20]	ὁ ψευδοφίλιππος ἐκεῖνος κναφεὺς καὶ	ὁ	κατὰ τοὺς προπάτορας ἡμῶν ψευδονέρων
[23]	ἢ Βάταλος ὁ αὐλητὴς ἢ	ὁ	κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης, ὃς
[5]	τοῦτο. κατὰ ταὐτὰ δὴ καὶ	ὁ	κυβερνᾶν οὐκ εἰδὼς καὶ ἱππεύειν
[19]	ἢ ὁ ἠπειρώτης κώπην ἢ	ὁ	κυβερνήτης ἄροτρον. ἀλλὰ μὴ ἐπίδειξιν
[19]	περιφέρων τὸ βιβλίον; ~Δημήτριος δὲ	ὁ	Κυνικὸς ἰδὼν ἐν Κορίνθῳ ἀπαίδευτόν
[19]	ἢ κάτοπτρον ὁ τυφλὸς ἢ	ὁ	κωφὸς αὐλητὴν ἢ παλλακὴν ὁ
[23]	μὴ εἰδέναι, οἷος μέν σου	ὁ	μεθ´ ἡμέραν βίος, οἷοι δέ
[21]	εἰποῦσα ἔπαυσεν αὐτὸν τῆς κορύζης.	ὁ	μὲν γὰρ Πύρρος ἐπιδείξας αὐτῇ
[18]	συνουσίᾳ προχωρεῖν εἰς μῆκος λόγων,	ὁ	μὲν ἐπαινοῖ τι ἢ αἰτιῷτο
[5]	καὶ ἱππεύειν μὴ μεμελετηκὼς εἰ	ὁ	μὲν ναῦν καλλίστην παραλάβοι, τοῖς
[2]	ἐγγεγραμμένων καὶ συνίῃς ὅστις μὲν	ὁ	νοῦς σύμπασιν, τίς δὲ ἡ
[10]	περίκεισαι, πλουτεῖς γάρ, ἐγὼ δὲ	ὁ	πένης τὴν Δελφικήν. πλὴν τοῦτό
[4]	καὶ περιβαλόμενος περινοστῇς; πίθηκος γὰρ	ὁ	πίθηκος, ἡ παροιμία φησί, κἂν
[3]	τῶν Μουσῶν κλῶνα δάφνης καθάπερ	ὁ	ποιμὴν ἐκεῖνος λαβών; Ἑλικῶνα μὲν
[25]	αἴσχιστα περὶ σοῦ διηγεῖτο ἐξελθὼν	ὁ	πόρνος, ἔτι καὶ δήγματα ἐπιδεικνύς.
[21]	εἴη. ἐπεὶ γὰρ οὕτω διέκειτο	ὁ	Πύρρος καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ
[4]	ὅσα τῇ χειρὶ τῇ αὑτοῦ	ὁ	ῥήτωρ ἔγραψε, καὶ τὰ τοῦ
[23]	αὐλητὴς ἢ ὁ κίναιδος Ἡμιθέων	ὁ	Συβαρίτης, ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν
[4]	καὶ ὅλως ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα	ὁ	Σύλλας Ἀθήνηθεν εἰς Ἰταλίαν ἐξέπεμψε·
[7]	λελωβημένος. ἐκεῖνος τοίνυν ὁ Θερσίτης	ὁ	τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως
[14]	Ἴσιδος τοὺς πλοκάμους· αὐτὸς δὲ	ὁ	τοῦ θαυμαστοῦ κτήματος δεσπότης καὶ
[19]	τις πρίαιτο κτένας ἢ κάτοπτρον	ὁ	τυφλὸς ἢ ὁ κωφὸς αὐλητὴν
[23]	μοι καὶ τόδε, εἰ Βάσσος	ὁ	ὑμέτερος ἐκεῖνος σοφιστὴς ἢ Βάταλος
[9]	ὅτεπερ καὶ γελοιότατος ὤφθη δακρύων	ὁ	χρυσοῦς Εὐάγγελος καὶ ὑπὸ τῶν
[20]	τινι ὡμοιώθης τὴν ὄψιν, καθάπερ	ὁ	ψευδαλέξανδρος καὶ ὁ ψευδοφίλιππος ἐκεῖνος
[20]	ὄψιν, καθάπερ ὁ ψευδαλέξανδρος καὶ	ὁ	ψευδοφίλιππος ἐκεῖνος κναφεὺς καὶ ὁ
[5]	ἄν, οἶμαι, ἑκάτερος οὐκ εἰδὼς	ὅ	τι χρήσαιτο ἑκατέρῳ. ἐπινεύεις καὶ
[15]	ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον εἰς	ὃ	ἐκεῖνος ἔγραφε σὺν πολλῇ σπουδῇ
[1]	μὴν ἐναντίον ἐστὶν οὗ ἐθέλεις	ὃ	νῦν ποιεῖς. οἴει μὲν γὰρ
[6]	ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ χιόνος	ὁδοιπορῆσαι	συνέβη αὐτῷ. οὗτος τοίνυν τοῦτο
[29]	ἰοῦ τἄλλα μεστὸν ἀπήλλαξε τῆς	ὀδύνης	τὸν νοσοῦντα. ἵνα δὲ καὶ
[29]	βιβλίων, οὐκ εἰδὼς ὅτι καὶ	οἱ	ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ
[23]	δὲ μὴ ἀποδύσῃ, εἰ δοκεῖ,	οἱ	δ´ οἰκέται μόνον ἢν ἀποδύσωνταί
[4]	παρ´ αὐτῶν ἐκείνων πριάμενος ἔχεις,	οἱ	δὲ νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν
[24]	τινας ἀνθρώπους ἐπιτρίψοντάς σε, ἢν	οἱ	θεοὶ ἐθέλωσι, καὶ πρὸς ἔσχατον
[29]	δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ,	οἱ	μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι
[15]	καὶ τό· αὑτοῖς γὰρ ἐμπαίζουσιν	οἱ	μωροὶ βροτῶν. Τοῦτο μέν γε
[29]	ἐκεῖνο πάσχουσιν, ὅτι κείρονται μὲν	οἱ	πολλοὶ παρὰ τοῖς γείτοσιν αὐτῶν,
[7]	τῶν συνόντων σοι κολάκων ἐπαινούμενος,	οἳ	καὶ αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ἐπιστρεφόμενοι
[25]	πραχθέντα ὑμῖν μετὰ τὸν πότον,	οἷα	καὶ πρῴην αἴσχιστα περὶ σοῦ
[20]	διαρραγῶσι βοῶντες. Καὶ γὰρ οὐκ	οἶδ´	ὅπως ῥᾷστος εἶ τῆς ῥινὸς
[3]	ἐγγὺς γενέσθαι ποτ´ ἂν εὖ	οἶδ´	ὅτι ἠξίωσαν, ἀλλ´ ἀντὶ τῆς
[22]	ἐκείνῃ τῇ εἰκόνι, πάνυ σαφῶς	οἶδα.	οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος οὕτως
[28]	ποιήματα μηδὲν δεινόν σε εἰργασμένα.	Οἶδα	ὡς μάτην ταῦτά μοι λελήρηται
[29]	γνώμης τῶν γεγραφότων. ~σὺ δὲ	οἴει	θεραπεύσειν τὴν ἀπαιδευσίαν καὶ ἐπικαλύψειν
[23]	οὐκ ἂν ἔκρυψεν, σὺ δ´	οἴει	λήσειν σκεπόμενος βιβλίῳ; ἀλλ´ οὐ
[1]	οὗ ἐθέλεις ὃ νῦν ποιεῖς.	οἴει	μὲν γὰρ ἐν παιδείᾳ καὶ
[23]	μόνον ἢν ἀποδύσωνταί σου, τί	οἴει;	μὴ αὐτίκα ἔσεσθαι πάντα σου
[7]	εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν,	οἴει	ὅτι αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ
[24]	ἡμέραν βίου λαμβάνειν. σὺ δ´	οἴει	συνήγορον κοινὸν καὶ μάρτυρα ἔσεσθαί
[23]	σοι νομίζεις. ~ἀλλ´, ὦ κατάπυγον,	οἴει	τοσοῦτον μανδραγόραν κατακεχύσθαι αὐτοῦ ὡς
[22]	κατεῖδον· σοφὸν γάρ, ὡς γοῦν	οἴει,	τοῦτ´ ἐπινενόηκας καὶ ἐλπίδας οὐ
[23]	καὶ ῥόπαλον ἔχων βαδίζοι, τί	οἴει	φανεῖσθαι τοῖς ὁρῶσιν; Ἡρακλέα εἶναι
[12]	τῇ πόλει χρῆσθαι οὐκ ἀσφαλὲς	οἴεσθαι	εἶναι, νύκτωρ δὲ ὑπὸ κόλπου
[19]	τῆς ἀπ´ αὐτῶν οὐδ´ ἂν	οἰηθείη	τις τῶν καὶ ἐπ´ ἐλάχιστόν
[23]	ἀποδύσῃ, εἰ δοκεῖ, οἱ δ´	οἰκέται	μόνον ἢν ἀποδύσωνταί σου, τί
[6]	ὑποδούμενος ἐβάδιζεν ἐπιστηριζόμενος ἅμα τοῖς	οἰκέταις.	ἐκεῖνο δὲ γελοῖον ἐποίει, κρηπῖδας
[17]	καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς	οἰκέταις;	~Πῶς δὲ οὐ κἀκεῖνο αἰσχρόν,
[17]	διατριβὰς ὠνεῖται καὶ ταῖς τίλφαις	οἰκήσεις	καὶ πληγὰς ὡς ἀμελοῦσι τοῖς
[24]	σὺν αὐτοῖς τὴν νεόκτιστον ταύτην	οἰκίαν,	ἀποδοῦναι δὲ τοῖς ἀνδραποδοκαπήλοις μέρος
[25]	ὅπως μὴ ἐπιλειπόντων σε τῶν	οἴκοθεν	μεταστέλλοιό τινας τῶν ἐλευθέρων, οἷς
[25]	ταμιεύου τἀργύριον καὶ φύλαττε, ὡς	οἴκοι	καὶ κατὰ πολλὴν ἀσφάλειαν ταῦτα
[28]	ἴθι, ὠνοῦ μὲν βιβλία καὶ	οἴκοι	κατακλείσας ἔχε καὶ καρποῦ τὴν
[28]	φρίσσουσι τὸν συνεργάτην τέρεμνά τ´	οἴκων	μή ποτε φθογγὴν ἀφῇ. εἰ
[6]	τοὺς πόδας ἀμφοτέρους, ἀπὸ κρύους,	οἶμαι,	ἀποσαπέντας ἐπειδή ποτε διὰ χιόνος
[5]	κενταυρίδην ἢ κοππαφόρον, ἐλέγχοιτο ἄν,	οἶμαι,	ἑκάτερος οὐκ εἰδὼς ὅ τι
[13]	τρισχιλίων δραχμῶν ἐπρίατο; ἤλπιζεν γὰρ	οἶμαι	κἀκεῖνος, εἰ τῶν νυκτῶν ὑπ´
[13]	ἐγένετό τις καὶ ἔτι ἐστίν,	οἶμαι,	ὃς τὸν Ἐπικτήτου λύχνον τοῦ
[3]	αἱ θεαὶ λέγονται, οὐδὲ ἀκήκοας	οἶμαί	ποτε, οὐδὲ τὰς αὐτὰς διατριβὰς
[5]	καὶ τοῦτο ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ,	οἶμαι,	σαφὴς οὗτος, καὶ τῶν ὁρώντων
[19]	βιβλίον κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα τὰς Βάκχας	οἶμαι	τοῦ Εὐριπίδου, κατὰ τὸν ἄγγελον
[15]	ἡ Διονυσίου γυνή. καὶ πάλιν·	οἴμοι,	γυναῖκα χρησίμην ἀπώλεσα. καὶ τοῦτο
[23]	σου ὁ μεθ´ ἡμέραν βίος,	οἷοι	δέ σοι πότοι, ὁποῖαι δὲ
[23]	πότοι, ὁποῖαι δὲ νύκτες καὶ	οἵοις	καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις; οὐκ οἶσθα
[15]	αὐτῷ ἐκείνῳ μακρῷ γελοιότερα ἔγραφεν,	οἷον	κἀκεῖνο τό· Δωρὶς τέθνηκεν ἡ
[23]	ἀκούειν, ἐκεῖνα δὲ μὴ εἰδέναι,	οἷος	μέν σου ὁ μεθ´ ἡμέραν
[20]	σοφὸς καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς	οἷος	οὐδ´ ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία,
[4]	σύ, ἀξυνέτους δὲ τῇ γνώσει,	οἵους	εἰκὸς εἶναι τοὺς μηδὲν τῶν
[25]	οἴκοθεν μεταστέλλοιό τινας τῶν ἐλευθέρων,	οἷς	ἀκίνδυνον ἀπελθοῦσιν, ἢν μὴ λάβωσιν
[28]	καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν πεπαιδευμένων,	οἷς	ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι οὐκ ἐκ τοῦ
[6]	γνώμην, ὠνούμενος δὲ χρυσοῦς ἐμβάτας,	οἷς	μόλις ἄν τις καὶ ἀρτίπους
[23]	ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ φῦκος,	οἷς	ὑμεῖς κοσμεῖσθε, καὶ ὅλως κατὰ
[27]	ἀναγιγνώσκεις; ἢ ἐκεῖνά γε πάντα	οἶσθα	καὶ γιγνώσκεις αὐτῶν ἕκαστον, τὸν
[4]	ἀναγιγνώσκεις ἀεί, τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων	οἶσθα	οὐδέν, ἀλλ´ ὄνος λύρας ἀκούεις
[26]	παλαιὰ πάντα. πᾶσαν μὲν ἱστορίαν	οἶσθα,	πάσας δὲ λόγων τέχνας καὶ
[23]	οἵοις καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις; οὐκ	οἶσθα	ὡς ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ πολλοὶ
[3]	ἥλιον ἐπὶ τῷ σώματι ἐμφαίνοντι,	οἵῳ	δὲ σοί— καί μοι πρὸς
[5]	ἀπαιδευσίαν καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; τί	ὀκνεῖς	καὶ τοῦτο ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ,
[4]	παρὰ τοῦ Δημοσθένους καὶ αὐτὰ	ὀκτάκις	μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ ὅλως ἅπαντα
[10]	παρ´ ὅσον σοί γε οὐδ´	ὀλίγον	μέλει τοῦ γέλωτος τῶν θεατῶν.
[25]	τότε παρόντας ὡς ἠγανάκτησα καὶ	ὀλίγου	πληγὰς ἐνέτριψα αὐτῷ χαλεπαίνων ὑπὲρ
[3]	ὡς μὴ μιᾶναι μήτε τὸν	Ὀλμειὸν	μήτε τὴν τοῦ Ἵππου κρήνην,
[24]	ἄλλα ὑμῶν γνωρίσματα. ~Τὸ δ´	ὅλον	ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς ὅτι τὰς
[27]	καὶ τοὺς Βάπτας, τὸ δρᾶμα	ὅλον;	εἶτ´ οὐδέν σου τἀκεῖ καθίκετο,
[9]	Θηβαῖον οὐ φαύλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται	ὅλος	περιλαμπόμενος τῷ χρυσῷ καὶ τοῖς
[5]	οὐδὲ γὰρ τοὺς Μαρσύου ἢ	Ὀλύμπου	κτησάμενος αὐλήσειεν ἂν μὴ μαθών.
[7]	καὶ τὰς κνημῖδας ἐπισυρόμενος, καὶ	ὅλως	αἰσχύνων ἀμφοτέρους, καὶ τὸν δημιουργὸν
[4]	αὐτὰ ὀκτάκις μεταγεγραμμένα εὑρέθη, καὶ	ὅλως	ἅπαντα ἐκεῖνα ὅσα ὁ Σύλλας
[23]	φῦκος, οἷς ὑμεῖς κοσμεῖσθε, καὶ	ὅλως	κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν
[12]	πάντας καταθέλξειν καὶ κηλήσειν, καὶ	ὅλως	μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς Ὀρφέως
[7]	ἐν τοῖς ἄλλοις καὶ τὸν	Ὅμηρον	ἐπρίω πολλάκις, ἀναγνώτω σοί τις
[28]	εἰ δὲ πάντως ἐμμένειν τῇ	ὁμοίᾳ	νόσῳ διέγνωσται, ἴθι, ὠνοῦ μὲν
[12]	μεγάλοις χρήμασι πεῖσαι ὑποθέντα ἑτέραν	ὁμοίαν	λύραν δοῦναι αὐτῷ τὴν τοῦ
[12]	σθαι αὐτόν, ὡς τοῦτο γοῦν	ὅμοιον	τῷ Ὀρφεῖ παθεῖν καὶ μόνους
[21]	καὶ ἄλλων βασιλέων ἤρετο τίνι	ὅμοιος	εἴη, πάνυ πεπεισμένος ἐπὶ τὸν
[13]	Ἐπικτήτου σοφίαν ὄναρ ἐπικτήσεσθαι καὶ	ὅμοιος	ἔσεσθαι τῷ θαυμαστῷ ἐκείνῳ γέροντι.
[21]	ποτὲ διαφθαρῆναι ὡς πιστεύειν ὅτι	ὅμοιος	ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐκείνῳ; καίτοι τὸ
[21]	Λαρίσῃ Βατραχίων μάγειρος τῷ Πύρρῳ	ὅμοιος.	~Καὶ σὺ δὴ ᾧτινι μὲν
[21]	οὕτως ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ	ὁμοίῳ	ποτὲ διαφθαρῆναι ὡς πιστεύειν ὅτι
[25]	καὶ ἄλλον ἐπεκαλέσατο μάρτυρα τῶν	ὁμοίων	καὶ ἄλλον ταὐτὰ καὶ λόγοις
[7]	τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν	ὀμφαλόν,	ἀναγιγνώσκῃς δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ
[16]	κέδρῳ καὶ διφθέρας περιβάλλεις καὶ	ὀμφαλοὺς	ἐντίθης, ὡς δή τι ἀπολαύσων
[19]	εἰς τὰ μηδέν σοι χρήσιμα	ὅμως	ἐκ πολλῆς τῆς περιουσίας ἀναλίσκεις;
[15]	κάτοχος ἐκ τοῦ πυξίου· ἀλλ´	ὅμως	ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ μακρῷ γελοιότερα
[21]	τὴν τοῦ Πύρρου εἰκόνα· καὶ	ὅμως	ἐπέπειστο ἐκμεμάχθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου τὴν
[13]	μάλα καὶ τὴν Ἐπικτήτου σοφίαν	ὄναρ	ἐπικτήσεσθαι καὶ ὅμοιος ἔσεσθαι τῷ
[2]	τίς δὲ ἡ τάξις τῶν	ὀνομάτων,	ὅσα τε πρὸς τὸν ὀρθὸν
[26]	κάλλη αὐτῶν καὶ κακίας καὶ	ὀνομάτων	χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν· πάνσοφόν τι
[4]	δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα οὐδέν, ἀλλ´	ὄνος	λύρας ἀκούεις κινῶν τὰ ὦτα.
[19]	μὴν ὅσα γε κἀμὲ Σύρον	ὄντα	εἰδέναι, εἰ μὴ σαυτὸν φέρων
[25]	καὶ θηρεύεται. ἀδύνατον δὲ πένητα	ὄντα	πρὸς ἄμφω διαρκεῖν. σκόπει τοίνυν
[13]	Ἐπικτήτου λύχνον τοῦ Στωϊκοῦ κεραμεοῦν	ὄντα	τρισχιλίων δραχμῶν ἐπρίατο; ἤλπιζεν γὰρ
[17]	πορρωτάτω ἀπ´ αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ	ὄντοιν	ἅττ´ ἂν παρὰ τῶν παλαιῶν
[23]	βίος, οἷοι δέ σοι πότοι,	ὁποῖαι	δὲ νύκτες καὶ οἵοις καὶ
[27]	ψυχὴν ἔχων ἅπτῃ τῶν βιβλίων,	ὁποίαις	αὐτὰ χερσὶν ἀνελίττεις. πότε δὲ
[29]	ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους·	ὁπόταν	δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ,
[7]	καὶ σὺ πάσχων οὐχ ὁρᾷς,	ὁπόταν	τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ
[7]	βάρους καὶ ὑπὸ τῷ κράνει	ὁπότε	ἀνανεύσειε δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους
[8]	περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων	ὁπότε	καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο.
[13]	Ὀρφέα ἢ τὸν Νέανθον λέγω,	ὅπου	καὶ καθ´ ἡμᾶς αὐτοὺς ἐγένετό
[21]	ἐκείνου ᾧ σεαυτὸν εἰκάζων ἔχαιρες,	ὅπου	καὶ Πύρρον φασὶ τὸν Ἠπειρώτην,
[14]	ἀπαιδευσίᾳ καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν. ὁρᾷς	ὅπως	κακοδαιμόνως διάκειται, βακτηρίας εἰς τὴν
[25]	καὶ τοὺς ὑπηρέτας ἐκείνους ὠνεῖσθαι,	ὅπως	μὴ ἐπιλειπόντων σε τῶν οἴκοθεν
[20]	βοῶντες. Καὶ γὰρ οὐκ οἶδ´	ὅπως	ῥᾷστος εἶ τῆς ῥινὸς ἕλκεσθαι,
[29]	τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ	ὅπως	χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν· παρελθὼν
[7]	δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ	ὁρᾷς,	ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν
[14]	τῇ ἀπαιδευσίᾳ καὶ βδελυρίᾳ ὑπερηκόντισεν.	ὁρᾷς	ὅπως κακοδαιμόνως διάκειται, βακτηρίας εἰς
[2]	δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν τοῖς ὀφθαλμοῖς	ὁρᾷς	τὰ βιβλία, καὶ νὴ Δία
[2]	ὀνομάτων, ὅσα τε πρὸς τὸν	ὀρθὸν	κανόνα τῷ συγγραφεῖ ἀπηκρίβωται καὶ
[11]	σοι πάλαι γενόμενον. ὅτε τὸν	Ὀρφέα	διεσπάσαντο αἱ Θρᾷτται, φασὶ τὴν
[13]	βαρβίτων. ~Καὶ τί σοι τὸν	Ὀρφέα	ἢ τὸν Νέανθον λέγω, ὅπου
[12]	ὡς τοῦτο γοῦν ὅμοιον τῷ	Ὀρφεῖ	παθεῖν καὶ μόνους ἐφ´ ἑαυτὸν
[12]	ᾠδή, ἃ μόνα ἐξαίρετα τῷ	Ὀρφεῖ	παρὰ τῆς μητρὸς ὑπῆρχεν· ἡ
[11]	ᾄδουσαν θρῆνόν τινα ἐπὶ τῷ	Ὀρφεῖ,	ὡς λόγος, τὴν λύραν δὲ
[8]	Μουσῶν μεταξὺ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ	Ὀρφέως	ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα τοῖς ὁρῶσιν.
[12]	λύραν δοῦναι αὐτῷ τὴν τοῦ	Ὀρφέως.	λαβόντα δὲ μεθ´ ἡμέραν μὲν
[12]	ὅλως μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆς	Ὀρφέως	μουσικῆς· ἄχρι δὴ συνελθόντας τοὺς
[12]	δὲ καὶ μετὰ τὴν τοῦ	Ὀρφέως	συμφορὰν μηδενὸς ἁπτομένου, εἰς ἔρωτα
[22]	δὴ ᾧτινι μὲν τῶν τοῖς	ὀρχησταῖς	συνόντων κιναίδων ἔοικας οὐκ ἂν
[5]	οἶμαι, σαφὴς οὗτος, καὶ τῶν	ὁρώντων	ἕκαστος εὐθὺς τὸ προχειρότατον ἐκεῖνο
[8]	Ὀρφέως ἐντετορνευμένων, θαῦμα μέγα τοῖς	ὁρῶσιν.	~Ἐπεὶ δ´ οὖν ποτε καὶ
[23]	βαδίζοι, τί οἴει φανεῖσθαι τοῖς	ὁρῶσιν;	Ἡρακλέα εἶναι αὐτόν; οὔκ, εἴ
[20]	ἕλκεσθαι, καὶ πιστεύεις αὐτοῖς ἅπαντα,	ὅς	ποτε κἀκεῖνο ἐπείσθης, ὡς βασιλεῖ
[16]	βελτίων γεγένησαι διὰ τὴν ὠνήν,	ὃς	τοιαῦτα μὲν φθέγγῃ— μᾶλλον δὲ
[13]	τις καὶ ἔτι ἐστίν, οἶμαι,	ὃς	τὸν Ἐπικτήτου λύχνον τοῦ Στωϊκοῦ
[23]	ὁ κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης,	ὃς	τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν,
[19]	τῆς περιουσίας ἀναλίσκεις; καὶ μὴν	ὅσα	γε κἀμὲ Σύρον ὄντα εἰδέναι,
[30]	σέ, περὶ δὲ τῶν ἄλλων	ὅσα	κατάπτυστα καὶ ἐπονείδιστα ποιεῖς, αὖθις
[2]	κανόνα τῷ συγγραφεῖ ἀπηκρίβωται καὶ	ὅσα	κίβδηλα καὶ νόθα καὶ παρακεκομμένα.
[2]	σοι δῶ αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι,	ὅσα	ὁ Καλλῖνος εἰς κάλλος ἢ
[4]	εὑρέθη, καὶ ὅλως ἅπαντα ἐκεῖνα	ὅσα	ὁ Σύλλας Ἀθήνηθεν εἰς Ἰταλίαν
[4]	ἔγραψε, καὶ τὰ τοῦ Θουκυδίδου	ὅσα	παρὰ τοῦ Δημοσθένους καὶ αὐτὰ
[2]	δὲ ἡ τάξις τῶν ὀνομάτων,	ὅσα	τε πρὸς τὸν ὀρθὸν κανόνα
[4]	ἔχε συλλαβὼν τὰ τοῦ Δημοσθένους	ὅσα	τῇ χειρὶ τῇ αὑτοῦ ὁ
[10]	σοι καὶ Εὐάγγελος οὗτος, παρ´	ὅσον	σοί γε οὐδ´ ὀλίγον μέλει
[14]	τὸ δέρμα καὶ Θηβαῖοι τὰ	ὀστᾶ	τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆς
[2]	ἑκάστου τῶν ἐγγεγραμμένων καὶ συνίῃς	ὅστις	μὲν ὁ νοῦς σύμπασιν, τίς
[21]	ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο, οὐδεὶς	ὅστις	οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ,
[17]	ἀρίστων καὶ φυγῇ τῶν χειρόνων,	ὅταν	μήτε ἐκεῖνα μήτε ταῦτα φαίνηταί
[25]	χαλεπαίνων ὑπὲρ σοῦ, καὶ μάλισθ´	ὅτε	καὶ ἄλλον ἐπεκαλέσατο μάρτυρα τῶν
[11]	τινα διηγήσασθαί σοι πάλαι γενόμενον.	ὅτε	τὸν Ὀρφέα διεσπάσαντο αἱ Θρᾷτται,
[9]	μαστιγώσαντας αὐτὸν ἐκβαλεῖν τοῦ θεάτρου·	ὅτεπερ	καὶ γελοιότατος ὤφθη δακρύων ὁ
[12]	ἐφ´ ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας.	ὅτεπερ	καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ
[7]	λάβοι τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν, οἴει	ὅτι	αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ καλὸς
[22]	κιναίδων ἔοικας οὐκ ἂν εἴποιμι,	ὅτι	δὲ μανίαν ἐρρωμένην ἔτι καὶ
[3]	γενέσθαι ποτ´ ἂν εὖ οἶδ´	ὅτι	ἠξίωσαν, ἀλλ´ ἀντὶ τῆς δάφνης
[19]	καὶ βούλει τοῦτο ἐμφῆναι ἅπασιν,	ὅτι	καὶ εἰς τὰ μηδέν σοι
[29]	πλήθει τῶν βιβλίων, οὐκ εἰδὼς	ὅτι	καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν
[29]	ἀλλὰ τὸ γελοιότατον ἐκεῖνο πάσχουσιν,	ὅτι	κείρονται μὲν οἱ πολλοὶ παρὰ
[10]	γε μόνον ὤνησο τῆς σκευῆς,	ὅτι	μηδὲ ἐλεούμενος ἐπὶ τῇ ἥττῃ
[21]	ὁμοίῳ ποτὲ διαφθαρῆναι ὡς πιστεύειν	ὅτι	ὅμοιος ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐκείνῳ; καίτοι
[16]	βιβλία, φυγῇ φευκτέον ἂν ἦν	ὅτι	πορρωτάτω ἀπ´ αὐτῶν. ~δυοῖν δὲ
[21]	ὕβρισταί μοι εἰς τὸν Πύρρον,	ὅτι	σὲ εἴκασα κατὰ τοῦτο αὐτῷ·
[24]	δ´ ὅλον ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς	ὅτι	τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας οὐ παρὰ
[15]	αὐτὴν εἰς τὰς λατομίας ἐμπεσεῖν	οὐ	δυνάμενον κατέχειν τὸν γέλωτα. οὗτος
[23]	οἴει λήσειν σκεπόμενος βιβλίῳ; ἀλλ´	οὐ	δυνατόν· προδώσει γάρ σε καὶ
[18]	ἀμελοῦσι τοῖς οἰκέταις; ~Πῶς δὲ	οὐ	κἀκεῖνο αἰσχρόν, εἴ τις ἐν
[19]	καὶ ἐπ´ ἐλάχιστόν σε εἰδότων,	οὐ	μᾶλλον ἢ φαλακρὸς ἄν τις
[29]	μαχαιρίδων προτιθέντας καὶ κάτοπτρα μεγάλα,	οὐ	μὴν λήσειν γε διὰ ταῦτα
[22]	οἴει, τοῦτ´ ἐπινενόηκας καὶ ἐλπίδας	οὐ	μικρὰς ἔχεις περὶ τοῦ πράγματος,
[20]	πεπεισμένον ὑπὸ τῶν κολάκων ὡς	οὐ	μόνον καλὸς εἶ καὶ ἐράσμιος
[24]	δοκεῖς ὅτι τὰς ἀγαθὰς ἐλπίδας	οὐ	παρὰ τῶν βιβλιοκαπήλων δεῖ ζητεῖν,
[6]	καὶ βαλανείῳ; ~Καὶ ἐγένετό τις	οὐ	πρὸ πολλοῦ ἐν Ἀσίᾳ πλούσιος
[5]	ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία,	οὐ	σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ´
[21]	ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο, οὐδεὶς ὅστις	οὐ	συνετίθετο καὶ συνέπασχεν αὐτῷ, ἄχρι
[6]	κεκοσμημένα εἴη αὐτῷ τὰ ξύλα.	οὐ	ταὐτὰ οὖν καὶ σὺ ποιεῖς
[9]	καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον	οὐ	φαύλως ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλος περιλαμπόμενος
[1]	ΩΝΟΥΜΕΝΟΝ. ~Καὶ μὴν ἐναντίον ἐστὶν	οὗ	ἐθέλεις ὃ νῦν ποιεῖς. οἴει
[19]	ἢ χρείας τῆς ἀπ´ αὐτῶν	οὐδ´	ἂν οἰηθείη τις τῶν καὶ
[16]	ἀφωνότερος εἶ— βιοῖς δὲ ὡς	οὐδ´	εἰπεῖν καλόν, μῖσος δὲ ἄγριον,
[28]	ἐκ τοῦ κάλλους τῶν βιβλίων	οὐδ´	ἐκ τῆς πολυτελείας αὐτῶν, ἀλλ´
[20]	καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺς οἷος	οὐδ´	ἕτερος, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡς
[27]	εἶτ´ οὐδέν σου τἀκεῖ καθίκετο,	οὐδ´	ἠρυθρίασας γνωρίσας αὐτά; τοῦτο γοῦν
[10]	οὗτος, παρ´ ὅσον σοί γε	οὐδ´	ὀλίγον μέλει τοῦ γέλωτος τῶν
[3]	ἵνα διατρίβειν αἱ θεαὶ λέγονται,	οὐδὲ	ἀκήκοας οἶμαί ποτε, οὐδὲ τὰς
[25]	ἐργάζεσθαι τίς ἂν μεταπείσειέ σε;	οὐδὲ	γὰρ κύων ἅπαξ παύσαιτ´ ἂν
[5]	τὴν τέχνην; εὖ γε ἀνένευσας·	οὐδὲ	γὰρ τοὺς Μαρσύου ἢ Ὀλύμπου
[3]	τὸ μὴ σύμπαντα σαφῶς εἰπεῖν—	οὐδὲ	ἐγγὺς γενέσθαι ποτ´ ἂν εὖ
[3]	ποιμένων στόμασι καθαροῖς πότιμα. Καίτοι	οὐδέ,	εἰ καὶ πάνυ ἀναίσχυντος εἶ
[30]	αὐτὸς οὐκ ἂν δύναιο. καίτοι	οὐδὲ	ἔχρησάς τινι βιβλίον πώποτε, ἀλλὰ
[29]	χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν	οὐδὲ	ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν·
[28]	τῶν γυναικῶν ἀγανακτοῦσαν καὶ λέγουσαν,	οὐδὲ	σκότον φρίσσουσι τὸν συνεργάτην τέρεμνά
[1]	ἀπαιδευσίας πως τοῦτο. μάλιστα δὲ	οὐδὲ	τὰ κάλλιστα ὠνῇ, ἀλλὰ πιστεύεις
[3]	λέγονται, οὐδὲ ἀκήκοας οἶμαί ποτε,	οὐδὲ	τὰς αὐτὰς διατριβὰς ἡμῖν ἐν
[27]	δὲ ἀναγιγνώσκεις; μεθ´ ἡμέραν; ἀλλ´	οὐδεὶς	ἑώρακε τοῦτο ποιοῦντα. ἀλλὰ νύκτωρ;
[21]	καὶ ταῦτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐπέπειστο,	οὐδεὶς	ὅστις οὐ συνετίθετο καὶ συνέπασχεν
[4]	ἀεί, τῶν δὲ ἀναγιγνωσκομένων οἶσθα	οὐδέν,	ἀλλ´ ὄνος λύρας ἀκούεις κινῶν
[12]	λύρα δὲ ἄλλως κτῆμα ἦν,	οὐδὲν	ἄμεινον τῶν ἄλλων βαρβίτων. ~Καὶ
[7]	τὰ μὲν ἄλλα μὴ ἐξετάζειν·	οὐδὲν	γὰρ αὐτῶν πρὸς σέ· πεποίηται
[29]	μὴν λήσειν γε διὰ ταῦτα	οὐδὲν	εἰδότας. ἀλλὰ τὸ γελοιότατον ἐκεῖνο
[28]	γὰρ ὠνήσῃ καὶ χρήσῃ εἰς	οὐδὲν	καὶ καταγελασθήσῃ πρὸς τῶν πεπαιδευμένων,
[26]	πλῆθος τῶν βιβλίων. κωλύει γὰρ	οὐδὲν	κἀμέ σοι ἐνδιατρίβειν, ἐπειδὴ χαίρεις
[2]	κάλλος αὐτῶν οὔτε χρησομένῳ ποτὲ	οὐδὲν	μᾶλλον ἢ τυφλὸς ἄν τις
[5]	τοῦτο καὶ αὐλεῖν δύναιτο, ἢ	οὐδὲν	ὄφελος αὐτῷ τοῦ κτήματος οὐκ
[27]	Βάπτας, τὸ δρᾶμα ὅλον; εἶτ´	οὐδέν	σου τἀκεῖ καθίκετο, οὐδ´ ἠρυθρίασας
[2]	φθάνοντος τοῦ ὀφθαλμοῦ τὸ στόμα·	οὐδέπω	δὲ τοῦτό μοι ἱκανόν, ἢν
[11]	μέλει τοῦ γέλωτος τῶν θεατῶν.	~Οὐκ	ἄκαιρον δ´ ἂν γένοιτο καὶ
[30]	τὰ βιβλία, χρήσασθαι δὲ αὐτὸς	οὐκ	ἂν δύναιο. καίτοι οὐδὲ ἔχρησάς
[22]	τοῖς ὀρχησταῖς συνόντων κιναίδων ἔοικας	οὐκ	ἂν εἴποιμι, ὅτι δὲ μανίαν
[7]	τῶν ὤμων τὴν μελίαν δυνάμενος;	οὐκ	ἂν εἴποις· ἀλλὰ καὶ γέλωτα
[23]	ἡ λεοντῆ μὲν τὸν τοιοῦτον	οὐκ	ἂν ἔκρυψεν, σὺ δ´ οἴει
[3]	ἀνόσιον. ἐκεῖναι γὰρ ποιμένι μὲν	οὐκ	ἂν ὤκνησαν φανῆναι σκληρῷ ἀνδρὶ
[12]	μὲν ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι	οὐκ	ἀσφαλὲς οἴεσθαι εἶναι, νύκτωρ δὲ
[8]	γενόμενον. Ταραντῖνος Εὐάγγελος τοὔνομα τῶν	οὐκ	ἀφανῶν ἐν τῷ Τάραντι ἐπεθύμησεν
[5]	ταὐτὰ δὴ καὶ ὁ κυβερνᾶν	οὐκ	εἰδὼς καὶ ἱππεύειν μὴ μεμελετηκὼς
[5]	κοππαφόρον, ἐλέγχοιτο ἄν, οἶμαι, ἑκάτερος	οὐκ	εἰδὼς ὅ τι χρήσαιτο ἑκατέρῳ.
[29]	ἐκπλήξειν τῷ πλήθει τῶν βιβλίων,	οὐκ	εἰδὼς ὅτι καὶ οἱ ἀμαθέστατοι
[28]	τῶν πεπαιδευμένων, οἷς ἀπόχρη ὠφελεῖσθαι	οὐκ	ἐκ τοῦ κάλλους τῶν βιβλίων
[26]	ἅλις σοι τῆς σοφίας. μόνον	οὐκ	ἐπ´ ἄκρου τοῦ χείλους ἔχεις
[5]	οὐδὲν ὄφελος αὐτῷ τοῦ κτήματος	οὐκ	ἐπισταμένῳ χρήσασθαι κατὰ τὴν τέχνην;
[18]	ἀποροίης καὶ μηδὲν ἔχοις εἰπεῖν;	οὐκ	εὔξῃ τότε χανεῖν σοι τὴν
[20]	μὴ διαρραγῶσι βοῶντες. Καὶ γὰρ	οὐκ	οἶδ´ ὅπως ῥᾷστος εἶ τῆς
[23]	καὶ οἵοις καὶ ἡλίκοις συγκαθεύδεις;	οὐκ	οἶσθα ὡς ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ
[24]	Ἀττικὸν καὶ Καλλῖνον τοὺς βιβλιογράφους;	οὔκ,	ἀλλ´ ὠμούς τινας ἀνθρώπους ἐπιτρίψοντάς
[23]	τοῖς ὁρῶσιν; Ἡρακλέα εἶναι αὐτόν;	οὔκ,	εἴ γε μὴ χύτραις λημῶντες
[22]	τῇ εἰκόνι, πάνυ σαφῶς οἶδα.	οὔκουν	θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος οὕτως ζωγράφος
[5]	διὰ χειρὸς ἔχουσιν αὐτά. ~τίνος	οὖν	ἀγαθοῦ ὠνῇ ταῦτα, εἰ μὴ
[20]	ἀγορὰν προὐτίθεις τῶν βιβλίων. ~λοιπὸν	οὖν	δὴ ἐκεῖνο, πεπεισμένον ὑπὸ τῶν
[8]	τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο. ἧκεν	οὖν	εἰς τοὺς Δελφοὺς τοῖς τε
[6]	αὐτῷ τὰ ξύλα. οὐ ταὐτὰ	οὖν	καὶ σὺ ποιεῖς χωλὴν μὲν
[9]	μέγα τοῖς ὁρῶσιν. ~Ἐπεὶ δ´	οὖν	ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ
[8]	ἐπεθύμησεν νικῆσαι Πύθια. τὰ μὲν	οὖν	τῆς γυμνῆς ἀγωνίας αὐτίκα ἐδόκει
[3]	καὶ νόθα καὶ παρακεκομμένα. ~Τί	οὖν;	φὴς καὶ ταὐτὰ μὴ μαθὼν
[19]	Ζητῶν δὲ ἀεὶ πρὸς ἐμαυτὸν	οὔπω	καὶ τήμερον εὑρεῖν δεδύνημαι τίνος
[8]	κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων	οὓς	εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ
[5]	Τιμοθέου αὐλοὺς ἢ τοὺς Ἰσμηνίου,	οὓς	ἑπτὰ ταλάντων ὁ Ἰσμηνίας ἐν
[30]	ἐν τῇ φάτνῃ κατακειμένης, ἣ	οὔτε	αὐτὴ τῶν κριθῶν ἐσθίει οὔτε
[2]	ὄφελος, ὦ θαυμάσιε, τοῦ κτήματος	οὔτε	εἰδότι τὸ κάλλος αὐτῶν οὔτε
[30]	οὔτε αὐτὴ τῶν κριθῶν ἐσθίει	οὔτε	τῷ ἵππῳ δυναμένῳ φαγεῖν ἐπιτρέπει.
[2]	οὔτε εἰδότι τὸ κάλλος αὐτῶν	οὔτε	χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ
[18]	δέ τι πάντως ἔχεις ἔροιτο	οὗτινος	ἢ ῥήτορος ἢ συγγραφέως ἢ
[10]	στεφάνῳ δέκα δραχμῶν ἀξίαν· ἀλλ´	οὗτός	γε ᾄσας δεξιῶς καὶ κιθαρίσας
[5]	ἐπίσκοπα τοξεῦσαι; τί σοι καὶ	οὗτος	δοκεῖ; ἆρ´ ἂν ἐπιδείξασθαί τι
[5]	ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ σκώμματα	οὗτος	εἰς ἀπαιδευσίαν καθ´ ἑαυτοῦ ἐκφέροι;
[5]	ἐπινεύειν; ἔλεγχος γάρ, οἶμαι, σαφὴς	οὗτος,	καὶ τῶν ὁρώντων ἕκαστος εὐθὺς
[10]	πόδα δή σοι καὶ Εὐάγγελος	οὗτος,	παρ´ ὅσον σοί γε οὐδ´
[15]	οὐ δυνάμενον κατέχειν τὸν γέλωτα.	οὗτος	τοίνυν πυθόμενος ὡς ἐγγελᾶται, τὸ
[6]	διὰ χιόνος ὁδοιπορῆσαι συνέβη αὐτῷ.	οὗτος	τοίνυν τοῦτο μὲν ἐλεεινὸν ἐπεπόνθει,
[21]	πρέπον ἂν εἴη. ἐπεὶ γὰρ	οὕτω	διέκειτο ὁ Πύρρος καὶ ταῦτα
[11]	ἀνέμων ἐμπιπτόντων ταῖς χορδαῖς, καὶ	οὕτω	μετ´ ᾠδῆς προσενεχθῆναι τῇ Λέσβῳ,
[23]	πολλοὶ βασιλέως; τὰ δὲ σὰ	οὕτω	περιφανῆ ἐστιν ὡς καὶ τυφλοῖς
[22]	οἶδα. οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανος	οὕτως	ζωγράφος ὢν καὶ τοῖς πεπαιδευμένοις
[21]	Ἠπειρώτην, τὰ ἄλλα θαυμαστὸν ἄνδρα,	οὕτως	ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ ὁμοίῳ
[12]	ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς	οὐχ	ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν,
[7]	αὐτὸ δὴ καὶ σὺ πάσχων	οὐχ	ὁρᾷς, ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον
[24]	μέρος γοῦν ἀπὸ πολλῶν τῶν	ὀφειλομένων.	~Καὶ γὰρ κἀκεῖνα· περὶ δύο
[5]	καὶ αὐλεῖν δύναιτο, ἢ οὐδὲν	ὄφελος	αὐτῷ τοῦ κτήματος οὐκ ἐπισταμένῳ
[2]	τῇ πάσῃ ἔγραψαν, σοὶ τί	ὄφελος,	ὦ θαυμάσιε, τοῦ κτήματος οὔτε
[23]	οὐκ οἶσθα ὡς ὦτα καὶ	ὀφθαλμοὶ	πολλοὶ βασιλέως; τὰ δὲ σὰ
[2]	σὺ δὲ ἀνεῳγμένοις μὲν τοῖς	ὀφθαλμοῖς	ὁρᾷς τὰ βιβλία, καὶ νὴ
[2]	ἔνια πάνυ ἐπιτρέχων, φθάνοντος τοῦ	ὀφθαλμοῦ	τὸ στόμα· οὐδέπω δὲ τοῦτό
[7]	δεικνὺς τοὺς παραβλῶπας ἐκείνους αὑτοῦ	ὀφθαλμοὺς	καὶ τὸν θώρακα ἐπαίρων τῷ
[7]	εἴποις· ἀλλὰ καὶ γέλωτα ἂν	ὀφλισκάνοι	χωλεύων ὑπὸ τῇ ἀσπίδι καὶ
[4]	ἀλλ´ εἴ γε διελέγχειν ἐθέλεις,	ὄψει	μηδ´ ἐκείνους πολύ σου τὰ
[29]	τοὺς κουρέας τούτους ἐπίσκεψαι, καὶ	ὄψει	τοὺς μὲν τεχνίτας αὐτῶν ξυρὸν
[20]	ὡς βασιλεῖ τινι ὡμοιώθης τὴν	ὄψιν,	καθάπερ ὁ ψευδαλέξανδρος καὶ ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/10/2005