Chapitre
[58]	καὶ διέβη τὴν διάβασιν τοῦ	Ἰαβώχ,	καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς καὶ διέβη
[32]	καὶ τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς	ἰάθημεν,	καὶ ὡς πρόβατον ἀχθήσεσθαι ἐλέγετο,
[137]	πᾶσι δυνατόν, ὡς καὶ ἡμεῖς	ἰάθημεν.	Καλὸν γάρ, ἢν πεισθέντες τοῖς
[13]	αὐτόν, τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς	ἰάθημεν.	Πάντες ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος
[137]	χλευάσητε αὐτοῦ τοὺς μώλωπας, οἷς	ἰαθῆναι	πᾶσι δυνατόν, ὡς καὶ ἡμεῖς
[43]	μέλλοντος ἵνα τῷ μώλωπι αὐτοῦ	ἰαθῶμεν	οἱ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, τὸ προφητικὸν
[128]	ἢ τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ	Ἰακὼβ	ἄγγελον καλεῖσθαι ἐν τῇ πρὸς
[60]	καὶ θεὸν Ἰσαὰκ καὶ θεὸν	Ἰακώβ,	ἀλλ' ὁ ἀποδειχθεὶς ὑμῖν ὦφθαι
[58]	Οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομά σου	Ἰακώβ,	ἀλλὰ Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά
[126]	Καὶ οὕτω πάλιν λέγει· Μετὰ	Ἰακὼβ	ἄνθρωπος ἐπάλαιε· καὶ θεόν φησιν
[58]	Εἰσὶ δὲ οὗτοι· Καὶ ἐξῆλθεν	Ἰακὼβ	ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου
[60]	καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	ἀποδειχθέντα πεφανερῶσθαι, ὃς καὶ ἄγγελος
[36]	ζητούντων τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ	Ἰακώβ.	Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν,
[123]	λέγων ὁ θεὸς ἐν παραβολῇ	Ἰακὼβ	αὐτὸν καλεῖ καὶ Ἰσραήλ. οὕτω
[114]	ὦφθαι τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	αὐτὸν τὸν πατέρα διδάσκουσι. Μακάριοι
[135]	τὸν αἰώνιον βασιλέα ἀκούσεσθε; Καὶ	Ἰακὼβ	γάρ, ὁ τοῦ Ἰσαὰκ υἱός,
[135]	Οὐ γὰρ ἐνδέχεται τοῖς ἐξ	Ἰακὼβ	γεγεννημένοις ἀπολιπεῖν ἐπείσαξιν τοὺς ἐξ
[26]	καὶ τῶν δικαίων ὅσοι ἀπὸ	Ἰακὼβ	γεγέννηνται· εἰ καὶ μὴ σαββατίζουσι
[52]	ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. ~Καὶ διὰ	Ἰακὼβ	δὲ τοῦ πατριάρχου προεφητεύθη ὅτι
[135]	Καὶ νῦν σὺ οἶκος τοῦ	Ἰακώβ,	δεῦρο καὶ πορευθῶμεν ἐν φωτὶ
[24]	τὸν λαὸν αὐτοῦ, τὸν οἶκον	Ἰακώβ.	Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη, συναχθῶμεν
[75]	Ἀβραὰμ μὴ δεδηλῶσθαι μηδὲ τῷ	Ἰακώβ,	διὰ Μωυσέως ἐν μυστηρίῳ ὁμοίως
[35]	θεὸν Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	διδάσκουσιν· ὧν οὐδενὶ κοινωνοῦμεν, οἱ
[98]	αἰνέσατε αὐτόν, ἅπαν τὸ σπέρμα	Ἰακὼβ	δοξάσατε αὐτόν, φοβηθήτωσαν ἀπ' αὐτοῦ
[106]	αἰνέσατε αὐτόν, ἅπαν τὸ σπέρμα	Ἰακὼβ	δοξάσατε αὐτόν, φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν
[134]	τύποι ἦσαν οἱ γάμοι τοῦ	Ἰακώβ.	Δύο γὰρ ἀδελφὰς κατὰ τὸ
[58]	τοῦ θεοῦ καθ' ὕπνους· Ἰακώβ,	Ἰακώβ.	Ἐγὼ δὲ εἶπον· Τί ἐστι,
[58]	σου ἐστίν; Ὁ δὲ εἶπεν·	Ἰακώβ.	Εἶπε δὲ αὐτῷ· Οὐ κληθήσεται
[58]	ἐξαγγέλλων ταῦτά φησιν· Ἦλθε δὲ	Ἰακὼβ	εἰς Λουζᾶ, ἥ ἐστιν εἰς
[86]	ὄν, γλυκὺ ἐποίησε. Ῥάβδους βαλὼν	Ἰακὼβ	εἰς τὰς ληνοὺς τῶν ὑδάτων
[58]	ὅσα ἐλάλησά σοι. Καὶ ἐξηγέρθη	Ἰακὼβ	ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ, καὶ
[123]	Ὡς οὖν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς	Ἰακὼβ	ἐκείνου, τοῦ καὶ Ἰσραὴλ ἐπικληθέντος,
[120]	μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν·
[140]	μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν·
[76]	μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν·
[53]	προφητικὸν πνεῦμα μετὰ τοῦ πατριάρχου	Ἰακὼβ	ἐν τῇ κτήσει αὐτὸν ἔχειν,
[58]	ἐνάρκησε τὸ πλάτος τοῦ μηροῦ	Ἰακὼβ	ἐν τῷ παλαίειν αὐτὸν μετ'
[58]	ἐν ἑτέροις περὶ τοῦ αὐτοῦ	Ἰακὼβ	ἐξαγγέλλων ταῦτά φησιν· Ἦλθε δὲ
[45]	Κἂν Νῶε καὶ Δανιὴλ καὶ	Ἰακὼβ	ἐξαιτήσωνται υἱοὺς καὶ θυγατέρας, οὐ
[58]	πένθους. Ὤφθη δὲ ὁ θεὸς	Ἰακὼβ	ἔτι ἐν Λουζᾶ, ὅτε παρεγένετο
[125]	ἄνωθεν, ὃ ἐπωνόμασε τὸν μακάριον	Ἰακὼβ	εὐλογῶν τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι, κηρύσσων
[11]	τοῦ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακώβ.	Ἠλπίσαμεν δὲ οὐ διὰ Μωυσέως
[126]	τὸν Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακώβ,	θεὸς αὐτῶν, καὶ τὸ ὄνομά
[58]	ἄγγελος τοῦ θεοῦ καθ' ὕπνους·	Ἰακώβ,	Ἰακώβ. Ἐγὼ δὲ εἶπον· Τί
[85]	καὶ θεοῦ Ἰσαὰκ καὶ θεοῦ	Ἰακώβ,	ἴσως ὑποταγήσεται. Ἤδη μέντοι οἱ
[52]	εἰπεῖν τὸν λόγον διὰ τοῦ	Ἰακώβ·	Καὶ αὐτὸς ἔσται προσδοκία ἐθνῶν,
[44]	θεὸς εἶπεν· Ἐὰν Νῶε καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Δανιὴλ ἐξαιτήσωνται ἢ υἱοὺς
[140]	Ἰεζεκιήλ· ὅτι κἂν Νῶε καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Δανιὴλ ἐξαιτήσωνται υἱοὺς ἢ
[120]	Μερίζεται γὰρ τὸ σπέρμα ἐξ	Ἰακώβ,	καὶ διὰ Ἰούδα καὶ Φαρὲς
[134]	αὐτὸ οὐ θεμιτὸν γαμῆσαι τὸν	Ἰακώβ·	καὶ δουλεύει δὲ τῷ Λάβαν
[45]	δικαίοις, Νῶε καὶ Ἑνὼχ καὶ	Ἰακὼβ	καὶ εἴ τινες ἄλλοι γεγόνασι,
[58]	ἀνθρώπων δυνατὸς ἔσῃ. Ἠρώτησε δὲ	Ἰακὼβ	καὶ εἶπεν· Ἀνάγγειλόν μοι τὸ
[20]	τοῦ παίζειν. Καὶ πάλιν· Ἔφαγεν	Ἰακὼβ	καὶ ἐνεπλήσθη, καὶ ἐλιπάνθη, καὶ
[136]	ἐπιφέρει· Καὶ ἐξάξω τὸ ἐξ	Ἰακὼβ	καὶ ἐξ Ἰούδα. Δῆλον οὖν,
[120]	ἔθνη τῆς γῆς· τῷ δὲ	Ἰακώβ·	Καὶ εὐλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι
[106]	οὕτως εἰπών· Ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ	Ἰακὼβ	καὶ ἡγούμενος ἐξ Ἰσραήλ. καὶ
[134]	ἐμισεῖτο ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ ὁ	Ἰακώβ·	καὶ ἡμεῖς νῦν καὶ αὐτὸς
[110]	θεοσέβειαν ἐπιγνόντες, ἐπὶ τὸν θεὸν	Ἰακὼβ	καὶ θεὸν Ἰσραὴλ κατεφύγομεν· καὶ
[100]	ἔφην, ἀπὸ τοῦ Δαυεὶδ καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἀβραὰμ γένους,
[11]	πνευματικόν, καὶ Ἰούδα γένος καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἀβραάμ, τοῦ
[123]	εἰς θεὸν Χριστοῦ, ὡς καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ
[134]	τῇ φύσει ἀδελφῶν. Ἰσραὴλ ἐπεκλήθη	Ἰακώβ·	καὶ Ἰσραὴλ καὶ ὁ Χριστὸς
[114]	τὸν Χριστὸν καὶ ἐν τροπολογίᾳ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰςραήλ. Καὶ πάλιν ὅταν
[100]	λαβὼν ἔχει. Ὅτι γὰρ καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραὴλ καλεῖται ὁ Χριστός,
[100]	καὶ λίθος καὶ ῥάβδος καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραὴλ κατ' ἄλλον καὶ
[123]	τὸ πᾶν γένος ὑμῶν προσηγόρευτο	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραήλ, οὕτω καὶ ἡμεῖς
[135]	ἐξηγουμένη ἡμῖν τίνα λέγει βασιλέα	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραήλ, οὕτως ἔφη· Ἰακὼβ
[126]	διὰ Ζαχαρίου, καὶ παθητὸς καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραὴλ πάλιν διὰ Ἠσαίου,
[130]	καὶ Ἰσραὴλ ὀνομάζει, τούτους καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Ἰσραήλ, ὡς προέφην ἐν
[46]	Ἰσαάκ, καὶ Ῥαχὴλ τὴν τοῦ	Ἰακώβ,	καὶ Λείαν, καὶ τὰς λοιπὰς
[125]	τοῦ ἅψασθαι τοῦ μηροῦ τοῦ	Ἰακὼβ	καὶ ναρκῆσαι ποιῆσαι. Ὁ δὲ
[46]	ἔφην· Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	καὶ Νῶε καὶ Ἰώβ, καὶ
[59]	θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακώβ;	~Καὶ ὁ Τρύφων· Οὐ τοῦτο
[126]	ψυχή μου, λέγει εἰρηκέναι τὸν	Ἰακώβ.	Καὶ ὅτι καὶ τὸν τόπον,
[123]	καὶ προστεθήσεται πρὸς τὸν οἶκον	Ἰακώβ.	Καὶ ὅτι μὲν προσήλυτος ὁ
[121]	τοῦ στῆσαι τὰς φυλὰς τοῦ	Ἰακὼβ	καὶ τὰς διασπορὰς τοῦ Ἰσραὴλ
[126]	καὶ τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	καὶ τοῖς ἄλλοις πατριάρχαις, ἀναγεγραμμένος
[130]	λέγω Ἀβραὰμ παὶ Ἰσαὰκ καὶ	Ἰακὼβ	καὶ τοὺς προφήτας καὶ ἁπλῶς
[45]	διὰ Μωυσέως ζήσονται ὁμοίως τῷ	Ἰακὼβ	καὶ τῷ Ἑνὼχ καὶ τῷ
[75]	ἐκεῖνον τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	καὶ τῷ Μωυσεῖ, πῶς ἀποροῦμεν
[56]	τε τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	καὶ τῷ Μωυσεῖ ὦφθαι λεγόμενος
[109]	εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ	Ἰακώβ,	καὶ φωτιοῦσιν ἡμᾶς τὴν ὁδὸν
[130]	διὰ τοῦ Χριστοῦ, ὃν καὶ	Ἰακὼβ	καλεῖ καὶ Ἰσραὴλ ὀνομάζει, τούτους
[36]	τῶν δυνάμεων ὁ Χριστὸς καὶ	Ἰακὼβ	καλεῖται ἐν παραβολῇ ὑπὸ τοῦ
[86]	διεληλυθέναι τὸν ποταμὸν ὁ αὐτὸς	Ἰακὼβ	καυχᾶται. Κλίμακα ἔφη ἑωρᾶσθαι αὐτῷ,
[135]	οὖν Ἰσραὴλ τὸν Χριστὸν καὶ	Ἰακὼβ	λέγει, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐκ
[59]	θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ θεὸς	Ἰακώβ,	λέγων· Ἐπισκοπῇ ἐπισκέπτομαι ὑμᾶς καὶ
[58]	ἄλλοις λόγοις περὶ αὐτοῦ τοῦ	Ἰακὼβ	λέγων οὕτως φησίν· Ἀναστὰς δὲ
[125]	μυστηρίου τῆς πάλης, ἣν ἐπάλαισεν	Ἰακὼβ	μετὰ τοῦ φαινομένου μὲν ἐκ
[58]	πάντα τὰ αὐτοῦ. Ὑπελείφθη δὲ	Ἰακὼβ	μόνος· καὶ ἐπάλαιεν ἄγγελος μετ'
[135]	Ἰακὼβ καὶ Ἰσραήλ, οὕτως ἔφη·	Ἰακὼβ	ὁ παῖς μου, ἀντιλήψομαι αὐτοῦ·
[123]	καλεῖ καὶ Ἰσραήλ. οὕτω λέγει·	Ἰακὼβ	ὁ παῖς μου, ἀντιλήψομαι αὐτοῦ.
[80]	θεὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν θεὸν	Ἰακώβ,	οἳ καὶ λέγουσι μὴ εἶναι
[135]	τὸν λαὸν αὐτοῦ, τὸν οἶκον	Ἰακώβ,	ὅτι ἐπλήσθη ἡ χώρα αὐτῶν,
[58]	ὁ θεός· Τὸ ὄνομά σου	Ἰακὼβ	οὐ κληθήσεται ἔτι, ἀλλὰ Ἰσραὴλ
[127]	οὖν Ἀβραὰμ οὔτε Ἰσαὰκ οὔτε	Ἰακὼβ	οὔτε ἄλλος ἀνθρώπων εἶδε τὸν
[60]	Ὃν οὖν τρόπον τὸν τῷ	Ἰακὼβ	ὀφθέντα κατὰ τοὺς ὕπνους ἄγγελον
[58]	ἐν ἰδέᾳ ἀνθρώπου αὐτῷ τῷ	Ἰακὼβ	παλαίσας, ἀναγκαῖον εἶναι εἰπεῖν ὑμῖν
[134]	οἱ ἀπὸ δούλων γενόμενοι τῷ	Ἰακὼβ	πάντες υἱοὶ καὶ ὁμότιμοι γεγόνασι·
[54]	ἀνιστορημένον καὶ ὑπὸ τοῦ πατριάρχου	Ἰακὼβ	προπεφητευμένον, τὸ Πλυνεῖ ἐν οἴνῳ
[135]	γεγεννημένοις ἀπολιπεῖν ἐπείσαξιν τοὺς ἐξ	Ἰακὼβ	σπαρέντας, οὐδὲ ὀνειδίζοντα τῷ λαῷ
[135]	Καὶ ἐξάξω, φησί, τὸ ἐξ	Ἰακὼβ	σπέρμα καὶ ἐξ Ἰούδα· καὶ
[135]	ἄλλο τί ἐστι τὸ ἐξ	Ἰακὼβ	σπέρμα νῦν λεγόμενον, οὐχ ὡς
[86]	ἔλαιον ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ	Ἰακὼβ	στήλην τῷ ὀφθέντι αὐτῷ θεῷ
[37]	εὐθύτητα, κρίσιν καὶ δικαιοσύνην ἐν	Ἰακὼβ	σὺ ἐποίησας. Ὑψοῦτε κύριον τὸν
[64]	εὐθύτητας, κρίσιν καὶ δικαιοσύνην ἐν	Ἰακὼβ	σὺ ἐποίησας. Ὑψοῦτε κύριον τὸν
[131]	ἐγενήθη μερὶς κυρίου λαὸς αὐτοῦ	Ἰακώβ,	σχοίνισμα κληρονομίας αὐτοῦ Ἰσραήλ. Καὶ
[15]	ἁμαρτήματα αὐτῶν καὶ τῷ οἴκῳ	Ἰακὼβ	τὰς ἀνομίας αὐτῶν. Ἐμὲ ἡμέραν
[125]	κατὰ τὸ σαρκικὸν σπέρμα τοῦ	Ἰακὼβ	τέκνα ἐστέ, πάντως σωθήσεσθαι προσδοκᾶτε.
[60]	ὦφθαι τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰακώβ,	τῇ τοῦ ποιητοῦ τῶν ὅλων
[134]	Ἐν γὰρ τοῖς γάμοις τοῦ	Ἰακὼβ	τίς οἰκονομία καὶ προκήρυξις ἀπετελεῖτο,
[58]	ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν	Ἰακὼβ	τὸ ὄνομα αὐτῆς Βάλανον πένθους.
[58]	εὐλόγησεν αὐτὸν ἐκεῖ. Καὶ ἐκάλεσεν	Ἰακὼβ	τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου
[58]	τὸ ἄκρον αὐτοῦ. Καὶ ἐκάλεσεν	Ἰακὼβ	τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Οἶκος
[135]	δύο γένη, ὡς δύο οἴκους	Ἰακώβ,	τὸν μὲν ἐξ αἵματος καὶ
[135]	ἔθνη. Μήτι οὖν ἐπὶ τὸν	Ἰακὼβ	τὸν πατριάρχην οἱ ἀπὸ τῶν
[78]	καταλαμβάνειν, ὅπου Ῥαχήλ, ἡ γυνὴ	Ἰακώβ,	τοῦ ἐπικληθέντος Ἰσραήλ, τοῦ ἁγίου
[134]	τις ἰδὼν ἐπιθυμήσῃ αὐτῆς, τὰς	Ἰακὼβ	τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἄλλων
[69]	τὴν προλελεγμένην ὑπὸ Μωυσέως ἀναγραφεῖσαν	Ἰακὼβ	τοῦ πατριάρχου προφητείαν μεμιμῆσθαι αὐτὸν
[27]	καὶ ψωμιεῖ σε τὴν κληρονομίαν	Ἰακώβ,	τοῦ πατρός σου· τὸ γὰρ
[58]	λόγος τοῦ θεοῦ τὰ περὶ	Ἰακώβ,	τοῦ υἱωνοῦ τοῦ Ἀβραάμ, οὕτως
[75]	αὐτὸς ἦν καλούμενος, καὶ τὸν	Ἰακὼβ	τούτῳ τῷ ὀνόματι ὁμοίως μετωνομάκει.
[106]	δι' οὗ καὶ τὸ ἐπώνυμον	Ἰακὼβ	τῷ Ἰσραὴλ ἐπικληθέντι ἐδόθη καὶ
[134]	ὁποῖος ἕκαστος ἔσται, προλέλεκται. Ἐδούλευσεν	Ἰακὼβ	τῷ Λάβαν ὑπὲρ τῶν ῥαντῶν
[58]	πύλη τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ ἀνέστη	Ἰακὼβ	τῷ πρωΐ, καὶ ἔλαβε τὸν
[120]	Ἰσαὰκ τὰ αὐτὰ καὶ τῷ	Ἰακὼβ	ὑπισχνεῖται. Οὕτω γὰρ λέγει τῷ
[140]	καὶ ἄφθαρτα κληρονομήσειν. ~Ὅθεν καὶ	Ἰακώβ,	ὡς προεῖπον, τύπος ὢν καὶ
[69]	πηροὺς καὶ κωφοὺς καὶ χωλοὺς	ἰάσατο,	τὸν μὲν ἅλλεσθαι, τὸν δὲ
[39]	ὁ δὲ ἰσχύος, ὁ δὲ	ἰάσεως,	ὁ δὲ προγνώσεως, ὁ δὲ
[95]	παθεῖν, ἵνα τῷ μώλωπι αὐτοῦ	ἴασις	γένηται τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων,
[17]	ἄνθρωπον, δι' οὗ τῶν μωλώπων	ἴασις	γίνεται τοῖς δι' αὐτοῦ ἐπὶ
[3]	τε στρατηγικῇ καὶ κυβερνητικῇ καὶ	ἰατρικῇ	ὁμοίως. Ἔν τε τοῖς θείοις
[139]	καὶ πάλιν οἱ ἀπὸ τοῦ	Ἰάφεθ	αὐτάς, ἃς διακατέσχον παρὰ τῶν
[139]	παῖς αὐτοῦ. Πλατύναι κύριος τῷ	Ἰάφεθ,	καὶ κατοικησάτω ἐν τοῖς οἴκοις
[139]	ἀπὸ τοῦ Σὴμ καὶ τοῦ	Ἰάφεθ,	καὶ πρώτων κατασχεῖν τοὺς οἴκους
[139]	αὐτήν. Καὶ ὅτι οἱ υἱοὶ	Ἰάφεθ,	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ κρίσιν
[140]	καὶ τοὺς ἐν γένει τοῦ	Ἰάφεθ	ὄντας ἀπὸ τοῦ Χαναὰν πάντας
[139]	τὰς αὐτὰς κτήσεις τῶν ἀπὸ	Ἰάφεθ	προειρημένων, καὶ τοῖς δυσὶ λαοῖς
[25]	Ἐπίστρεψον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ	ἴδε	ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου
[38]	περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ	ἴδε	καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου,
[63]	οὕτως ἔχοντες· Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ	ἴδε	καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου,
[63]	περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ	ἴδε	καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου,
[58]	Ἀνάβλεψον τοῖς ὀφθαλμοῖς σου καὶ	ἴδε	τοὺς τράγους καὶ τοὺς κριοὺς
[56]	τὸν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν	ἰδέᾳ	ἀνδρὸς ὁμοίως τοῖς σὺν αὐτῷ
[58]	θεὸς καὶ κύριος, καὶ ἐν	ἰδέᾳ	ἀνδρὸς τῷ Ἀβραὰμ φανεὶς καὶ
[58]	τῷ Ἀβραὰμ φανεὶς καὶ ἐν	ἰδέᾳ	ἀνθρώπου αὐτῷ τῷ Ἰακὼβ παλαίσας,
[93]	δὲ ἔσβεσαν ἢ ἐπεσχημένας ἔχουσιν.	Ἰδεῖν	γὰρ ἔστι καὶ τοὺς τοιούτους
[24]	οἱ θέλοντες τὰ ἀγαθὰ Ἰερουσαλὴμ	ἰδεῖν.	Δεῦτε, πορευθῶμεν τῷ φωτὶ κυρίου·
[60]	δ' εἶδε κύριος ὅτι προσάγει	ἰδεῖν,	ἐκάλεσεν αὐτὸν κύριος ἐκ τῆς
[127]	αὐτοῦ πεμφθέντος ἴσχυεν ὁ λαὸς	ἰδεῖν	ἐν Σινᾶ, οὐδ' αὐτὸς Μωυσῆς
[87]	γενήσεσθαι, ὅπερ καὶ ὄψει ὑμῖν	ἰδεῖν	ἔστι· μετ' ἐκεῖνον γὰρ οὐδεὶς
[121]	ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀρνήσασθαι αὐτὸν	ἰδεῖν	ἔστι. Πυρωδέστερος γὰρ αὐτοῦ ὁ
[121]	ὡς γέγραπται, καὶ οὐδένα οὐδέποτε	ἰδεῖν	ἔστιν ὑπομείναντα διὰ τὴν πρὸς
[88]	προφητεύσουσι. ~Καὶ παρ' ἡμῖν ἔστιν	ἰδεῖν	καὶ θηλείας καὶ ἄρσενας, χαρίσματα
[127]	καὶ Κατέβη κύριος τὸν πύργον	ἰδεῖν	ὃν ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ τῶν
[42]	καὶ ἐπὶ τοῦ σώματος ἔστιν	ἰδεῖν·	πολλῶν ἀριθμουμένων μελῶν τὰ σύμπαντα
[129]	γῆς ὄντα, ὅς φησι καταβεβηκέναι	ἰδεῖν	τὴν κραυγὴν Σοδόμων, τὸν δὲ
[96]	μέλλοντα γίνεσθαι. Ὅπερ καὶ ὄψει	ἰδεῖν	ὑμῖν ἔστι γινόμενον· ὑμεῖς γὰρ
[52]	πιστεύειν, ὅπερ ὀψέ ποτε πάρεστιν	ἰδεῖν	ὑμῖν· οἱ γὰρ ἀπὸ τῶν
[3]	ἐμαυτῷ ἔσεσθαι, παλαιός τις πρεσβύτης,	ἰδέσθαι	οὐκ εὐκαταφρόνητος, πρᾶον καὶ σεμνὸν
[3]	τινος, αἱ δὲ ἐκ τοῦ	ἰδέσθαι	παρέχουσι τὴν ἐπιστήμην. Εἴ γέ
[4]	τὸ συγγενὲς καὶ ἔρωτα τοῦ	ἰδέσθαι.	Τίς οὖν ἡμῖν, ἔλεγε, συγγένεια
[22]	Διάβητε πάντες εἰς Χαλάνην καὶ	ἴδετε,	καὶ πορεύθητε ἐκεῖθεν εἰς Ἀμὰθ
[16]	θεὸς διὰ τοῦ Ἠσαίου λέγων·	Ἴδετε	ὡς ὁ δίκαιος ἀπώλετο, καὶ
[2]	νόησις, καὶ ἡ θεωρία τῶν	ἰδεῶν	ἀνεπτέρου μοι τὴν φρόνησιν, ὀλίγου
[70]	καμμύων τοὺς ὀφθαλμοὺς ἵνα μὴ	ἴδῃ	ἀδικίαν· οὗτος οἰκήσει ἐν ὑψηλῷ
[15]	εἰς τὸν οἶκόν σου· ἐὰν	ἴδῃς	γυμνόν, περίβαλλε, καὶ ἀπὸ τῶν
[125]	αὐτοῦ καὶ ἐλθὼν ἀπαιτήσει τὰ	ἴδια,	ἐπὶ πᾶσαν τράπεζαν διδόντα, ἀλλ'
[38]	ἐλέγχονται νοεῖν δυνάμενοι, ἀλλὰ τὰ	ἴδια	μᾶλλον διδάςκειν προαιρούμενοι. Ἐν τεσσαρακοστῷ
[125]	ὡς ἰσχυρὸς καὶ δυνατός, τὰ	ἴδια	παρὰ πάντων ἀπαιτήσει ἐλθών, καὶ
[78]	τῶν γυναικῶν τὰ τέκνα τὰ	ἴδια	τὰ ἀνῃρημένα καὶ μὴ παράκλησιν
[88]	τοῦ ὄφεως ἐπεπτώκει, παρὰ τὴν	ἰδίαν	αἰτίαν ἑκάστου αὐτῶν πονηρευσαμένου. Βουλόμενος
[32]	ἰδίαν καὶ οἱ ἄνδρες κατ'	ἰδίαν,	ἀσαφῆ καὶ ἄπορα ἐδόκουν λέγειν·
[5]	ἄλλα ζῶα, εἰ ὅλως κατ'	ἰδίαν	καὶ μὴ μετὰ τῶν ἰδίων
[32]	πρὸς φυλήν, αἱ γυναῖκες κατ'	ἰδίαν	καὶ οἱ ἄνδρες κατ' ἰδίαν,
[27]	δὲ καρδίᾳ πόρρω αὐτοῦ ὄντες,	ἰδίας	διδασκαλίας καὶ μὴ τὰ ἐκείνου
[131]	ἔχητε· οἷς ἄρτον εἰς τροφὴν	ἴδιον	ἀγγέλων οὐρανίων, τὸ μάννα, ἔβρεξεν,
[6]	μὴ θέλοι ζῆν. οὐ γὰρ	ἴδιον	αὐτῆς ἐστι τὸ ζῆν ὡς
[52]	καὶ τὸ εἶναι ὑμᾶς ὑπὸ	ἴδιον	βασιλέα ἐπαύσατο, καὶ προσέτι ἡ
[2]	ἔτι μου σπαργώσης ἀκοῦσαι τὸ	ἴδιον	καὶ τὸ ἐξαίρετον τῆς φιλοσοφίας,
[36]	τοῦ πατρὸς ἢ ἀπὸ τοῦ	ἰδίου·	Κύριος τῶν δυνάμεων, αὐτὸς οὗτός
[121]	αὐτοῦ ἀδίκως ἀποστάντας, τοὺς δὲ	ἰδίους	ἀναπαύσει, ἀποδιδοὺς αὐτοῖς τὰ προσδοκώμενα
[131]	λαὸν τὸν ἐν τῷ κόσμῳ	ἰδίῳ	καὶ ἀνελλιπεῖ καὶ μὴ δύνοντι
[110]	μόνον ἀπὸ τῶν κτημάτων τῶν	ἰδίων	ἕκαστος τῶν Χριστιανῶν ἐκβέβληται ἀλλὰ
[131]	γεγένηται (πάντα προλαμβάνοντος πρὸ τῶν	ἰδίων	καιρῶν τὰ μυστήρια χαρίζεσθαι ὑμῖν
[138]	ἐποχούμενος τοῖς ὕδασι μετὰ τῶν	ἰδίων.	Ὅταν οὖν εἴπῃ ὁ προφήτης·
[5]	ἰδίαν καὶ μὴ μετὰ τῶν	ἰδίων	σωμάτων φήσεις αὐτὰς γεγονέναι. Οὕτως
[105]	τῷ πατρὶ τῶν ὅλων οὗτος,	ἰδίως	ἐξ αὐτοῦ λόγος καὶ δύναμις
[120]	καὶ τὴν εὐλογίαν Ἰούδα καταμάθοις,	ἴδοις	ἂν ὃ λέγω. Μερίζεται γὰρ
[3]	οὐκ ἂν πρότερον εἰδείης ἢ	ἴδοις	αὐτό, ἀλλ' οὐδὲ λόγον ἂν
[3]	ἐπιστήμην αὐτοῦ μὴ ἔχοντες, μηδὲ	ἰδόντες	ποτὲ ἢ ἀκούσαντες; Ἀλλ' οὐκ
[4]	ἢ τί πλέον τοῦ μὴ	ἰδόντος	ὁ ἰδὼν ἔχει, εἰ μηδὲ
[129]	εἰρηκέναι τὸν θεὸν ἐν ἀρχῇ·	Ἰδοὺ	Ἀδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ
[62]	οὗτοι· Καὶ εἶπεν ὁ θεός·	Ἰδοὺ	Ἀδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ
[56]	τῆς περιχώρου, καὶ εἶδε, καὶ	ἰδοὺ	ἀνέβαινε φλὸξ ἐκ τῆς γῆς
[106]	καὶ ἄλλη δὲ γραφή φησιν·	Ἰδοὺ	ἀνήρ, ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ. ἀνατείλαντος
[28]	πίων ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν.	Ἰδοὺ	γὰρ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει κύριος,
[26]	Ἐξάρατε σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη.	Ἰδοὺ	γὰρ κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως
[102]	ἐξαλλοιώσει ταῦτα· Καὶ εἶπε κύριος·	Ἰδοὺ	γένος ἓν καὶ χεῖλος ἓν
[124]	τῇ τῶν ἑβδομήκοντα ἐξηγήσει εἴρηται·	Ἰδοὺ	δὴ ὡς ἄνθρωποι ἀποθνήσκετε, καὶ
[75]	Μωυσεῖ· Εἰπὲ τῷ λαῷ τούτῳ·	ἰδοὺ	ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου
[85]	καὶ οὐ γεννώσῃ, εἶπε κύριος.	Ἰδοὺ	ἐγὼ γεννῶσαν καὶ στεῖραν ἐποίησα,
[115]	καὶ εὐφραίνου, θύγατερ Σιών, ὅτι	ἰδοὺ	ἐγὼ ἔρχομαι καὶ κατασκηνώσω ἐν
[58]	ἐν τῷ σπέρματί σου. Καὶ	ἰδοὺ	ἐγὼ μετὰ σοῦ, διαφυλάσσων σε
[81]	αὐτῇ, ὅσα ἐγὼ κτίζω· ὅτι	ἰδοὺ	ἐγὼ ποιῶ τὴν Ἰερουσαλὴμ ἀγαλλίαμα
[78]	καὶ διδασκαλίας διδάσκοντες. Διὰ τοῦτο	ἰδοὺ	ἐγὼ προσθήσω τοῦ μεταθεῖναι τὸν
[56]	ψυχή μου. Καὶ εἶπεν αὐτῷ·	Ἰδοὺ	ἐθαύμασά σου τὸ πρόσωπον καὶ
[24]	ἐπερωτῶσι, βοᾷ διὰ Ἠσαίου. Εἶπα·	ἰδού	εἰμι, ἔθνεσιν οἳ οὐκ ἐπεκαλέσαντό
[15]	πάντας τοὺς ὑποχειρίους ὑμῶν ὑπονύσσετε·	ἰδοὺ	εἰς κρίσεις καὶ μάχας νηστεύετε,
[43]	παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει» ἀλλ'	Ἰδοὺ	ἡ νεᾶνις ἐν γαστρὶ λήψεται
[67]	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, ἀλλ'	Ἰδοὺ	ἡ νεᾶνις ἐν γαστρὶ λήψεται
[71]	γαστρὶ λήψεται, ἀντείπατε, λέγοντες εἰρῆσθαι·	Ἰδοὺ	ἡ νεᾶνις ἐν γαστρὶ λήψεται.
[43]	ἐν τῇ προφητείᾳ τοῦ Ἠσαίου	Ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει»
[43]	δώσει κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον·	ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται
[67]	ἀπεκρίνατο· Ἡ γραφὴ οὐκ ἔχει·	Ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται
[66]	δώσει κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον·	ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται
[68]	πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Δαυείδ·	Ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται·
[71]	ὅτι περὶ τῆς λέξεως, τῆς	Ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται,
[84]	κύριος αὐτὸς ἡμῖν δώσει σημεῖον·	ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται
[84]	εἴρηται, ὡς προέφημεν. ~Καὶ τὸ	Ἰδοὺ	ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται
[56]	με τὰ κακὰ καὶ ἀποθάνω.	Ἰδοὺ	ἡ πόλις αὕτη ἐγγὺς τοῦ
[65]	τοῖς γλυπτοῖς. Τὰ ἀπ' ἀρχῆς	ἰδοὺ	ἥκει, καινὰ ἃ ἐγὼ ἀναγγέλλω,
[11]	τῆς καινῆς διαθήκης οὕτω φησίν·	Ἰδοὺ	ἡμέραι ἔρχονται, λέγει κύριος, καὶ
[119]	ἐγενήθη τοῖς μὴ ἐπερωτῶσιν αὐτόν.	Ἰδοὺ	θεός εἰμι, φησί, τῷ ἔθνει,
[58]	τόπῳ ἐκείνῳ καὶ ἐνυπνιάσθη· καὶ	ἰδοὺ	κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ,
[84]	ὃν τὸ ἅγιον πνεῦμα ἐβόα·	Ἰδοὺ	κύριος αὐτὸς ἡμῖν δώσει σημεῖον·
[12]	τὰ ὅσια Δαυεὶδ τὰ πιστά.	Ἰδοὺ	μάρτυρα αὐτὸν ἔθνεσι δέδωκα. Ἔθνη,
[14]	ὅσια τοῦ Δαυεὶδ τὰ πιστά.	Ἰδοῦ	μαρτύριον αὐτὸν ἔθνεσι δέδωκα, ἄρχοντα
[50]	Ἰδοὺ ὁ θεὸς ὑμῶν· κύριος	ἰδοὺ	μετ' ἰσχύος ἔρχεται, καὶ ὁ
[31]	ἐν ὁράματι τῆς νυκτός, καὶ	ἰδοὺ	μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ
[28]	ἔστι. Γνῶτε τὸν Χριστόν, καὶ	ἰδοὺ	νειὸς καλή, καλὴ καὶ πίων
[53]	Σιών, ἀλάλαξον, κήρυσσε, θύγατερ Ἰερουσαλήμ·	ἰδοὺ	ὁ βασιλεύς σου ἥξει σοι
[69]	τῇ καρδίᾳ, ἰσχύσατε, μὴ φοβεῖσθε.	Ἰδοὺ	ὁ θεὸς ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσι
[50]	φοβεῖσθε. Εἶπον ταῖς πόλεσιν Ἰούδα·	Ἰδοὺ	ὁ θεὸς ὑμῶν· κύριος ἰδοὺ
[50]	ὁ βραχίων μετὰ κυρίας ἔρχεται.	Ἰδοὺ	ὁ μισθὸς μετ' αὐτοῦ, καὶ
[58]	αὐτὰ ἐν τῷ ὕπνῳ· καὶ	ἰδοὺ	οἱ τράγοι καὶ οἱ κριοί,
[62]	Καὶ εἶπε κύριος πρὸς Ἰησοῦν·	Ἰδοὺ	παραδίδωμί σοι τὴν Ἰεριχὼ ὑποχείριον
[15]	σου· ἔτι λαλοῦντός σου ἐρεῖ·	Ἰδοὺ	πάρειμι. Ἐὰν δὲ ἀφέλῃς ἀπὸ
[123]	καὶ σκληροκάρδιός ἐστε. Διὰ τοῦτο	ἰδοὺ	προσθήσω τοῦ μεταθεῖναι τὸν λαὸν
[32]	ἐστε, καὶ τῷ Διὰ τοῦτο	ἰδοὺ	προσθήσω τοῦ μεταθεῖναι τὸν λαὸν
[26]	γῆς· εἴπατε ταῖς θυγατράσι Σιών·	ἰδού	σοι ὁ σωτὴρ παραγέγονεν ἀπέχων
[25]	καὶ τῶν ὁδῶν σου μνησθήσονται.	Ἰδοὺ	σὺ ὠργίσθης, καὶ ἡμεῖς ἡμάρτομεν·
[13]	ὑμᾶς κύριος ὁ θεὸς Ἰςραήλ.	Ἰδοὺ	συνήσει ὁ παῖς μου, καὶ
[14]	ἀπὸ φθόνου, ἀπὸ μίσους· καὶ	ἰδοὺ	τὸ σῶμα καθαρόν ἐστι. Τοῦτο
[115]	ὁ ἐκλεξάμενος τὴν Ἰερουσαλήμ. Οὐχὶ	ἰδοὺ	τοῦτο δαλὸς ἐξεσπασμένος ἐκ πυρός;
[126]	δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδε καὶ	ἰδοὺ	τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ.
[56]	δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδε, καὶ	ἰδοὺ	τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ.
[84]	γραφὴν ὡς ἐκεῖνοι ἐξηγήσαντο, ἀλλ'	Ἰδού,	φησίν, ἡ νεᾶνις ἐν γαστρὶ
[110]	γῆς αἰρόμεθα. βοᾷ γὰρ Ἠσαίας·	Ἰδοὺ	ὡς ὁ δίκαιος ἀπώλετο, καὶ
[119]	οὐκ Ἀρράβων οὐδ' Αἰγυπτίων οὐδ'	Ἰδουμαίων	λέγων· ἐπεὶ καὶ Ἰσμαὴλ μεγάλου
[56]	διαρρήδην εἰρημένων. ἔστι δὲ ταῦτα·	Ἰδοῦσα	δὲ Σάρρα τὸν υἱὸν Ἅγαρ,
[4]	ἔφην. Τί οὖν ὄφελος ταῖς	ἰδούσαις,	ἢ τί πλέον τοῦ μὴ
[103]	ἐκείνοις παρακολουθησάντων συντετάχθαι, γέγραπται ὅτι	ἱδρὼς	ὡσεὶ θρόμβοι κατεχεῖτο, αὐτοῦ εὐχομένου
[1]	ὠφελημένος. Τούτου οὖν χάριν, ὅταν	ἴδω	τινὰ ἐν τοιούτῳ σχήματι, ἀσμένως
[77]	οὖν καὶ αὐτὸν ἡμῖν, ἵνα	ἴδωμεν	καὶ ὡς ἐκεῖνον εἰς Χριστὸν
[134]	συγχωροῦσι, καὶ ἐὰν εὔμορφόν τις	ἰδὼν	ἐπιθυμήσῃ αὐτῆς, τὰς Ἰακὼβ τοῦ
[4]	πλέον τοῦ μὴ ἰδόντος ὁ	ἰδὼν	ἔχει, εἰ μηδὲ αὐτὸ τοῦτο
[56]	ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ. Καὶ	ἰδὼν	συνέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ
[126]	ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ. Καὶ	ἰδὼν	συνέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς. Μετ'
[82]	τοῦ θεοῦ, ὡς διὰ τοῦ	Ἰεζεκιὴλ	διεμαρτύρατο ὁ θεός, εἰπὼν ὅτι
[80]	καὶ πλατυνθείσῃ, ὡς οἱ προφῆται	Ἰεζεκιὴλ	καὶ Ἠσαίας καὶ οἱ ἄλλοι
[126]	βουλῆς ποτε, καὶ ἀνὴρ διὰ	Ἰεζεκιήλ,	καὶ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου διὰ
[118]	ἐν τῷ οἴκῳ οὐκ ἄλλον	Ἰεζεκιὴλ	λέγει ἢ τοῦτον αὐτόν. Οὗτος
[47]	ἀπὸ τῶν ἁμαρτημάτων, ὡς δι'	Ἰεζεκιὴλ	μηνύει, ὡς δίκαιον καὶ ἀναμάρτητον
[45]	ἄνθρωπε, τὰ λελεγμένα ὑπὸ τοῦ	Ἰεζεκιήλ,	ὅτι Κἂν Νῶε καὶ Δανιὴλ
[140]	ἂν καὶ Γόμορρα ἐγενήθημεν· καὶ	Ἰεζεκιήλ·	ὅτι κἂν Νῶε καὶ Ἰακὼβ
[21]	Εἰσὶ δὲ εἰρημέναι διὰ τοῦ	Ἰεζεκιὴλ	οὕτως· Ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς
[44]	ὅτι τοῦτό ἐστιν ἐν τῷ	Ἰεζεκιὴλ	περὶ τούτου ἀποφαινόμενος ὁ θεὸς
[96]	ὄντα καὶ αἰώνιον τοῦ θεοῦ	ἱερέα	καὶ βασιλέα καὶ Χριστὸν μέλλοντα
[33]	εὐλόγησεν, οὕτως τὸν αἰώνιον αὐτοῦ	ἱερέα	καὶ κύριον ὑπὸ τοῦ ἁγίου
[19]	κατὰ τὴν τάξιν τὸν αἰώνιον	ἱερέα	ὁ θεὸς καταστήσειν διὰ τοῦ
[115]	Καὶ ἔδειξέ μοι Ἰησοῦν, τὸν	ἱερέα	τὸν μέγαν, ἑστῶτα πρὸ προσώπου
[40]	τοῦ λαοῦ ὑμῶν καὶ οἱ	ἱερεῖς,	ἐπιβαλόντες αὐτῷ τὰς χεῖρας καὶ
[51]	αὐτοῦ χρόνῳ, ὡς προέφην, γενήσεσθαι	ἱερεῖς	καὶ ψευδοπροφήτας ἐπὶ τῷ ὀνόματι
[50]	μου. Καί· Παρακαλεῖτε τὸν λαόν·	ἱερεῖς,	λαλήσατε εἰς τὴν καρδίαν Ἰερουσαλὴμ
[87]	ἄλλης δυνάμεως ἔσχον, οἷον καὶ	Ἰερεμίας	καὶ οἱ δώδεκα καὶ Δαυεὶδ
[12]	καὶ πεπάχυται ἡ καρδία. Κέκραγεν	Ἰερεμίας,	καὶ οὐδ' οὕτως ἀκούετε· πάρεστιν
[114]	προσάγουσιν ὑμᾶς τοῖς γεγραμμένοις πιστεύετε.	Ἰερεμίας	μὲν γὰρ οὕτω βοᾷ· Οὐαὶ
[28]	εἰσακούσεται ὑμῶν. Νεώσατε ἑαυτοῖς νεώματα,	Ἰερεμίας	τῷ λαῷ κέκραγε, καὶ μὴ
[78]	τοῦτο ἐπεπροφήτευτο μέλλειν γίνεσθαι διὰ	Ἰερεμίου,	εἰπόντος δι' αὐτοῦ τοῦ ἁγίου
[72]	ἡ ἐκ τῶν λόγων τοῦ	Ἰερεμίου,	ἔτι ἐστὶν ἐγγεγραμμένη ἔν τισιν
[72]	ἔθνεσι. Καὶ ἀπὸ τῶν διὰ	Ἰερεμίου	λεχθέντων ταῦτα περιέκοψαν· Ἐγὼ ὡς
[72]	ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ αὐτοῦ	Ἰερεμίου	ὁμοίως ταῦτα περιέκοψαν· Ἐμνήσθη δὲ
[11]	μου ἔθνη ἐλπιοῦσι. Καὶ διὰ	Ἰερεμίου	περὶ ταύτης αὐτῆς τῆς καινῆς
[22]	ἐξ Ἐφραίμ. Καὶ πάλιν διὰ	Ἰερεμίου·	Συναγάγετε τὰ κρέα ὑμῶν καὶ
[120]	ὧν καὶ ἀνιστόρησα, ἀπὸ λόγων	Ἰερεμίου	τοῦ προφήτου καὶ Ἔσδρα καὶ
[36]	λοιπὸν καὶ αἰώνιος βασιλεὺς καὶ	ἱερεὺς	γενησόμενος· εἰ οὗτος δέ ἐστι
[33]	τὰ ἐπαγόμενα καὶ τὰ προάγοντα.	Ἱερεὺς	δὲ ὅτι οὔτε γέγονεν Ἑζεκίας
[33]	κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[32]	κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[33]	οὐ μεταμεληθήσεται, εἴρηται, καὶ Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[83]	κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[63]	κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[83]	Ὅτι οὖν Ἑζεκίας οὐκ ἔστιν	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[115]	ἀπέδειξα ὅτι ἦν μὲν Ἰησοῦς	ἱερεὺς	ἐν τῷ γένει ὑμῶν· τοῦτον
[33]	καὶ οὗτος τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ	ἱερεὺς	ἦν, καὶ τὸν ἐν περιτομῇ
[86]	τὸ βασιλεὺς καὶ Χριστὸς καὶ	ἱερεὺς	καὶ ἄγγελος, καὶ ὅσα ἄλλα
[118]	τοῦτον αὐτόν. Οὗτος γὰρ ἐξαίρετος	ἱερεὺς	καὶ αἰώνιος βασιλεύς, ὁ Χριστός,
[34]	Ὁ γὰρ Χριστὸς βασιλεὺς καὶ	ἱερεὺς	καὶ θεὸς καὶ κύριος καὶ
[116]	ὁ λεγόμενος ὑπὸ τοῦ προφήτου	ἱερεύς,	ῥυπαρὰ ἱμάτια ἐφάνη φορῶν διὰ
[33]	γέγονεν Ἑζεκίας οὔτε ἐστὶν αἰώνιος	ἱερεὺς	τοῦ θεοῦ, οὐδὲ ὑμεῖς ἀντειπεῖν
[19]	κιβωτὸν εἰσῆλθεν. Ἀπερίτμητος ἦν ὁ	ἱερεὺς	τοῦ ὑψίστου Μελχισεδέκ, ᾧ καὶ
[127]	θεοῦ δόξης, οὐδὲ μὴν ὁ	ἱερεὺς	ὑπέμεινε κατενώπιον τοῦ ναοῦ στῆναι,
[113]	Μελχισεδὲκ βασιλεὺς Σαλὴμ καὶ αἰώνιος	ἱερεὺς	ὑψίστου ὑπάρχων. Ἐκεῖνος λέγεται δευτέραν
[33]	ἔστιν, ὃν τρόπον ὁ Μελχισεδὲκ	ἱερεὺς	ὑψίστου ὑπὸ Μωυσέως ἀναγέγραπται γεγενῆσθαι,
[37]	Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖς	ἱερεῦσιν	αὐτοῦ, καὶ Σαμουὴλ ἐν τοῖς
[64]	Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖς	ἱερεῦσιν	αὐτοῦ, καὶ Σαμουὴλ ἐν τοῖς
[116]	θεός, εἰ μὴ διὰ τῶν	ἱερέων	αὐτοῦ. ~Πάσας οὖν διὰ τοῦ
[117]	καὶ δι' ἐκείνων ὑμῶν τῶν	ἱερέων	γινομένας ἀπαναίνεται, λέγων· Καὶ τὰς
[79]	εἱστήκει ἐκ δεξιῶν Ἰησοῦ τοῦ	ἱερέως,	ἀντικεῖσθαι αὐτῷ, καὶ εἰπεῖν· Ἐπιτιμήσαι
[115]	ἐπὶ τοῦ ἐν Βαβυλῶνι Ἰησοῦ	ἱερέως	γενομένου ἐν τῷ λαῷ ὑμῶν
[115]	εἶναι τῶν ὑπὸ τοῦ ἡμετέρου	ἱερέως	καὶ θεοῦ καὶ Χριστοῦ, υἱοῦ
[115]	ποιεῖσθαι μέλλω, ὡς μὴ γεγενημένου	ἱερέως	τινὸς Ἰησοῦ ὀνόματι ἐν τῇ
[42]	ἀπὸ τῆς δυνάμεως τοῦ αἰωνίου	ἱερέως	Χριστοῦ, δι' ὧν τῆς φωνῆς
[62]	ἐγένετο ὡς ἦν Ἰησοῦς ἐν	Ἰεριχώ,	ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς ὁρᾷ ἄνθρωπον
[111]	κοκκίνου σπαρτίου, οὗ ἔδωκαν ἐν	Ἰεριχῶ	οἱ ἀπὸ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ
[62]	γῆ ἁγία ἐστί. Καὶ ἡ	Ἰεριχὼ	συγκεκλεισμένη ἦν καὶ ὠχυρωμένη, καὶ
[62]	Ἰησοῦν· Ἰδοὺ παραδίδωμί σοι τὴν	Ἰεριχὼ	ὑποχείριον καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς
[53]	ὅτε ἔμελλεν εἰσέρχεσθαι εἰς τὰ	Ἰεροσόλυμα	ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός,
[53]	καὶ ἐπικαθίσας ἐπεισελήλυθεν εἰς τὰ	Ἰεροσόλυμα·	ὅπερ ὡς ἐπεπροφήτευτο διαρρήδην γενήσεσθαι
[88]	καθεσθέντα αὐτὸν ὄνῳ εἰσελθεῖν εἰς	Ἰεροσόλυμα,	ὡς ἀπεδείξαμεν πεπροφητεῦσθαι, δύναμιν αὐτῷ
[40]	συγκεχώρηται γίνεσθαι εἰ μὴ ἐν	Ἰεροσολύμοις,	ἐπίστασθε. ~Καὶ ἡ τῆς σεμιδάλεως
[77]	τὸν λαὸν ἅπαντα τὸν ἐν	Ἰεροσολύμοις,	πολλάκις φῆσαν πρὸς αὐτούς· Ὁ
[40]	ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τῶν	Ἰεροσολύμων	ἐπιγνωσθήσεσθε αὐτόν, τὸν ἀτιμωθέντα ὑφ'
[36]	ταῖς πύλαις τοῦ ναοῦ τῶν	Ἰεροσολύμων	ἐτόλμησεν ἄν τις εἰπεῖν· Τίς
[81]	ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὴν	Ἰερουσαλὴμ	ἀγαλλίαμα καὶ τὸν λαόν μου
[113]	καινουργεῖν, οὗτός ἐστιν ὁ ἐν	Ἰερουσαλὴμ	αἰώνιον φῶς λάμπειν μέλλων, οὗτός
[114]	ἐστι τὸ ὄρος Σιών; Ὅτι	Ἰερουσαλὴμ	βιβλίον ἀποστασίου ἔδωκα ἔμπροσθεν ὑμῶν.
[110]	τοῦ λόγου τοῦ ἐξελθόντος ἀπὸ	Ἰερουσαλὴμ	διὰ τῶν τοῦ Ἰησοῦ ἀποστόλων
[25]	ἔρημος, Σιὼν ὡς ἔρημος ἐγενήθη,	Ἰερουσαλὴμ	εἰς κατάραν· ὁ οἶκος, τὸ
[17]	κακοῖς, ἀλλὰ ἄνδρας ἐκλεκτοὺς ἀπὸ	Ἰερουσαλὴμ	ἐκλεξάμενοι τότε ἐξεπέμψατε εἰς πᾶσαν
[83]	Ἀσσυρίων τοῦ μὴ πολεμῆσαι τὴν	Ἰερουσαλὴμ	ἐν ἡμέραις τοῦ Ἑζεκίου, καὶ
[83]	ἐνδόξως ἐλθών, ῥάβδον δυνάμεως εἰς	Ἰερουσαλὴμ	ἐξαπέστειλε, τὸν λόγον τῆς κλήσεως
[117]	λέγετε ὅτι τὰς μὲν ἐν	Ἰερουσαλὴμ	ἐπὶ τῶν ἐκεῖ τότε οἰκούντων
[34]	Σολομών, ἐφ' οὗ ὁ οἶκος	Ἰερουσαλὴμ	ἐπικληθεὶς ἀνῳκοδομήθη, ἐπίσταμαι. Ὅτι δὲ
[22]	γὰρ τὸν ναὸν τὸν ἐν	Ἰερουσαλὴμ	ἐπικληθέντα οὐχ ὡς ἐνδεὴς ὢν
[115]	ἁγίαν, καὶ ἐκλέξεται ἔτι τὴν	Ἰερουσαλήμ.	Εὐλαβείσθω πᾶσα σὰρξ ἀπὸ προσώπου
[99]	εὐθὺς τῷ ναῷ τῷ ἐν	Ἰερουσαλήμ,	ηὔχετο λέγων· Πάτερ, εἰ δυνατόν
[24]	θεόν, οἱ θέλοντες τὰ ἀγαθὰ	Ἰερουσαλὴμ	ἰδεῖν. Δεῦτε, πορευθῶμεν τῷ φωτὶ
[53]	θύγατερ Σιών, ἀλάλαξον, κήρυσσε, θύγατερ	Ἰερουσαλήμ·	ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἥξει
[81]	μου εὐφροσύνην, καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐπὶ	Ἰερουσαλὴμ	καὶ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ λαῷ
[83]	σου. Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ ἐπὶ	Ἰερουσαλήμ,	καὶ κατακυριεύσει ἐν μέσῳ τῶν
[83]	δυνάμεως αὐτὸς οὐκ ἀπέστειλεν εἰς	Ἰερουσαλὴμ	καὶ κατεκυρίευσεν ἐν μέσῳ τῶν
[109]	νόμος καὶ λόγος κυρίου ἐξ	Ἰερουσαλήμ,	καὶ κρινεῖ ἀνὰ μέσον λαῶν
[92]	λαὸν ὑμῶν ἐκβληθῆναι ἀπὸ τῆς	Ἰερουσαλὴμ	καὶ μηδένα ἐπιτρέπεσθαι εἰσελθεῖν ἐκεῖ;
[79]	Ἐπιτιμήσαι σοι κύριος, ὁ ἐκδεξάμενος	Ἰερουσαλήμ.	Καὶ πάλιν ἐν τῷ Ἰὼβ
[85]	στεῖραν ἐποίησα, λέγει κύριος. Εὐφράνθητι	Ἰερουσαλήμ,	καὶ πανηγυρίσατε πάντες οἱ ἀγαπῶντες
[50]	ἱερεῖς, λαλήσατε εἰς τὴν καρδίαν	Ἰερουσαλὴμ	καὶ παρακαλέσατε αὐτήν, ὅτι ἐπλήσθη
[123]	Καὶ γὰρ ὅτε πρὸς τὴν	Ἰερουσαλὴμ	καὶ τὰς πέριξ αὐτῆς ἔλεγε
[51]	ἀναστῆναι, καὶ πάλιν παραγενήσεσθαι ἐν	Ἰερουσαλὴμ	καὶ τότε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ
[109]	ἀπὸ τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ ἀπὸ	Ἰερουσαλὴμ	κηρυχθέντα καὶ δι' αὐτῶν μαθόντα
[80]	ἐπιστάμεθα καὶ χίλια ἔτη ἐν	Ἰερουσαλὴμ	οἰκοδομηθείσῃ καὶ κοσμηθείσῃ καὶ πλατυνθείσῃ,
[127]	εἰς τὸν οἶκον τὸν ἐν	Ἰερουσαλήμ,	ὃν αὐτὸς ὁ Σολομὼν ᾠκοδομήκει;
[138]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς τὴν	Ἰερουσαλήμ,	ὅτι Ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ τοῦ
[16]	ἐξ ὑμῶν ἐπιβαίνῃ εἰς τὴν	Ἰερουσαλήμ.	Οὐ γὰρ ἐξ ἄλλου τινὸς
[115]	ἐν σοί, ὁ ἐκλεξάμενος τὴν	Ἰερουσαλήμ.	Οὐχὶ ἰδοὺ τοῦτο δαλὸς ἐξεσπασμένος
[24]	πάντα τὰ ἔθνη, συναχθῶμεν εἰς	Ἰερουσαλὴμ	τὴν μηκέτι πολεμουμένην διὰ τὰς
[83]	οὐκ ἔστιν ὁ λυτρούμενος τὴν	Ἰερουσαλήμ,	τίς οὐκ ἐπίσταται; Καὶ ὅτι
[40]	ὅτε καὶ ὁ τόπος τῆς	Ἰερουσαλὴμ	τοῖς ἐχθροῖς ὑμῶν παραδοθήσεται καὶ
[81]	αὐτῷ χίλια ἔτη ποιήσειν ἐν	Ἰερουσαλὴμ	τοὺς τῷ ἡμετέρῳ Χριστῷ πιστεύσαντας
[80]	ἀληθῶς ὑμεῖς ἀνοικοδομηθῆναι τὸν τόπον	Ἰερουσαλὴμ	τοῦτον ὁμολογεῖτε, καὶ συναχθήσεσθαι τὸν
[50]	τὴν φωνήν σου, ὁ εὐαγγελιζόμενος	Ἰερουσαλήμ.	Ὑψώσατε, μὴ φοβεῖσθε. Εἶπον ταῖς
[85]	πάντων τῶν τὸν Χριστὸν ἐν	Ἰερουσαλὴμ	φανήσεσθαι προσδοκώντων καὶ δι' ἔργων
[138]	ᾧ καὶ ἀνάπαυσιν προητοίμασεν ἐν	Ἰερουσαλήμ,	ὡς προαποδέδεικται διὰ πάντων τῶν
[52]	πολεμηθείσης τῆς γῆς καὶ τῶν	ἱερῶν	σκευῶν ἀρθέντων, μὴ παύσασθαι ἐξ
[86]	αὐτὸν ἀπέδειξε. Ῥάβδον ἐκ ῥίζης	Ἰεσσαὶ	γενήσεσθαι τὸν Χριστὸν Ἠσαίας προεφήτευσε.
[87]	ἄνθος ἀναβήσεται ἐκ τῆς ῥίζης	Ἰεσσαί,	καὶ ἀναπαύσεται ἐπ' αὐτὸν πνεῦμα
[87]	Ἐξελεύσεται ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης	Ἰεσσαί,	καὶ ἄνθος ἀναβήσεται ἐκ τῆς
[120]	διὰ Ἰούδα καὶ Φαρὲς καὶ	Ἰεσσαὶ	καὶ Δαυεὶδ κατέρχεται. Ταῦτα δ'
[34]	Ἐξέλιπον οἱ ὕμνοι Δαυείδ, υἱοῦ	Ἰεσσαί.	Καὶ ὅτι μὲν βασιλεὺς ἐγένετο
[110]	ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ διὰ τῶν τοῦ	Ἰησοῦ	ἀποστόλων τὴν θεοσέβειαν ἐπιγνόντες, ἐπὶ
[117]	τοῖς ἀπὸ τοῦ ὀνόματος τοῦ	Ἰησοῦ	γενομένοις Χριστιανοῖς, δείξει αἰρόμενα ἀφ'
[110]	θεοσεβεῖς διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ	Ἰησοῦ	γίνονται. ὁποῖον ἐὰν ἀμπέλου τις
[33]	ὅτι δὲ περὶ τοῦ ἡμετέρου	Ἰησοῦ	εἴρηται, καὶ αὐταὶ αἱ φωναὶ
[121]	διὰ δὲ τὸ ὄνομα τοῦ	Ἰησοῦ	ἐκ παντὸς γένους ἀνθρώπων καὶ
[88]	ὁ Ἰωάννης ἐβάπτιζε, κατελθόντος τοῦ	Ἰησοῦ	ἐπὶ τὸ ὕδωρ καὶ πῦρ
[88]	ὑποδήματα βαστάσαι. Καὶ ἐλθόντος τοῦ	Ἰησοῦ	ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην, καὶ νομιζομένου
[88]	προαπέδειξα. Καὶ τότε ἐλθόντος τοῦ	Ἰησοῦ	ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἔνθα
[62]	καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ βιβλίου	Ἰησοῦ.	Ἔστι δὲ ταῦτα· Καὶ ἐγένετο
[117]	διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ σταυρωθέντος	Ἰησοῦ	εὐχαὶ καὶ εὐχαριστίαι τῷ πατρὶ
[61]	μορφῇ φανέντα τῷ τοῦ Ναυῆ	Ἰησοῦ·	ἔχει γὰρ πάντα προσονομάζεσθαι ἔκ
[115]	τὴν ἐπὶ τοῦ ἐν Βαβυλῶνι	Ἰησοῦ	ἱερέως γενομένου ἐν τῷ λαῷ
[116]	διὰ τῆς παρὰ τοῦ ἡμετέρου	Ἰησοῦ	κατὰ τὸ θέλημα τοῦ πατρὸς
[91]	Ναυῆ υἱοῦ ἐπικλήσεως τοῦ ὀνόματος	Ἰησοῦ	ὁ Ἀμαλὴκ μὲν ἡττᾶτο, Ἰσραὴλ
[132]	ἐξελθόντων διὰ τοῦ λαβόντος τὸ	Ἰησοῦ	ὄνομα, Αὐσῆ πρότερον καλουμένου, εἰς
[115]	ὡς μὴ γεγενημένου ἱερέως τινὸς	Ἰησοῦ	ὀνόματι ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ,
[113]	ἔστησεν ἐκεῖνος, μετονομασθεὶς πρότερον τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι καὶ λαβὼν ἀπὸ τοῦ
[112]	τῶν χειρῶν σὺν τῷ ἐπικληθέντι	Ἰησοῦ	ὀνόματι καὶ νικᾶν τὸν λαὸν
[111]	τοῦ σταυροῦ, ὁ δὲ τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι μετονομασθεὶς ἦρχε τῆς μάχης,
[132]	ἀνδρὸς ἐκείνου τοῦ ἐπονομασθέντος τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι σταθέντα ἐν τῷ οὐρανῷ
[90]	Ναυῆ υἱός, ὁ ἐπονομασθεὶς τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι, τῆς μάχης ἦρχεν, αὐτὸς
[75]	μέγας γέγονεν ὁ ἐπονομασθεὶς τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι, φανερὸν πᾶσίν ἐστιν. Εἰ
[132]	ὁμωνύμου ἐκείνου τοῦ μετονομασθέντος τῷ	Ἰησοῦ	ὀνόματι, ὡς προελέλεκτο, ὃς καὶ
[128]	βάτου καὶ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ	Ἰησοῦ	ὀνόματος, καὶ ἐπέλεγον· Καὶ μὴ
[115]	ὅτι, ὅνπερ τρόπον διὰ τοῦ	Ἰησοῦ	ὀνόματος τῷ Ναυῆ υἱῷ καὶ
[116]	οὕτως ἡμεῖς, οἱ διὰ τοῦ	Ἰησοῦ	ὀνόματος ὡς εἷς ἄνθρωπος πιστεύσαντες
[90]	τῆς μάχης τοῦ ὀνόματος τοῦ	Ἰησοῦ	ὄντος, αὐτὸς τὸ σημεῖον τοῦ
[113]	υἱῷ Ναυῆ, ὅλον μετωνόμασται τῷ	Ἰησοῦ,	οὐ ζητεῖς ὁμοίως. Ἐπεὶ δὲ
[131]	καὶ εἰς τὰς ὑμῶν ἀκοὰς	Ἰησοῦ	παραθέσθαι τὸ ὄνομα, εἰπὼν ὅτι
[122]	εἰς ἡμᾶς εἴρηται τοὺς διὰ	Ἰησοῦ	πεφωτισμένους. Ἦ γὰρ ἂν κἀκείνοις
[40]	φυλάσσοντες, ἃ ποιοῦσιν οἱ τῷ	Ἰησοῦ	πιστεύοντες. Καὶ ὅτι καὶ ἡ
[131]	χειρῶν Μωυσέως καὶ τοῦ ἐπονομασθέντος	Ἰησοῦ	πολεμούντων τὸν Ἀμαλήκ, περὶ οὗ
[35]	πράττειν ἐδίδαξαν, ἐν ὀνόματι τοῦ	Ἰησοῦ	προσελθόντες· καὶ καλούμενοί> εἰσιν ὑφ'
[113]	περιτομὴν ὁ θεὸς διὰ τοῦ	Ἰησοῦ	προὔτρεπεν ἔκτοτε, καὶ τοὺς εἰσελθόντας
[103]	διάβολος κέκληται, καὶ ὑπὸ τοῦ	Ἰησοῦ	σατανᾶς προσηγόρευται, ὄνομα ἀπὸ τῆς
[49]	ἐρρέθη τῷ Μωυσεῖ ἐπιθεῖναι τῷ	Ἰησοῦ	τὰς χεῖρας, εἰπόντος αὐτοῦ τοῦ
[108]	ἄθεος καὶ ἄνομος ἐγήγερται ἀπὸ	Ἰησοῦ	τινος Γαλιλαίου πλάνου ὃν σταυρωσάντων
[112]	ἐπὶ τὴν εἰκόνα τοῦ σταυρωθέντος	Ἰησοῦ	τὸ σημεῖον, ἐπεὶ καὶ Μωυσῆς
[52]	καὶ καθίστα. Μετὰ δὲ τὴν	Ἰησοῦ	τοῦ ἡμετέρου Χριστοῦ ἐν τῷ
[79]	ὁ διάβολος εἱστήκει ἐκ δεξιῶν	Ἰησοῦ	τοῦ ἱερέως, ἀντικεῖσθαι αὐτῷ, καὶ
[113]	τόπῳ περιτμηθέντων πετρίναις μαχαίραις, τοῖς	Ἰησοῦ	τοῦ κυρίου ἡμῶν λόγοις. Ὅτι
[111]	ἔδωκαν ἐν Ἰεριχῶ οἱ ἀπὸ	Ἰησοῦ	τοῦ Ναυῆ πεμφθέντες κατάσκοποι Ῥαὰβ
[34]	οἱ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν διὰ	Ἰησοῦ	τοῦ σταυρωθέντος ἐπιγνόντες τὸν ποιητὴν
[131]	μένει, φαίνεται· διὰ δὲ τοῦ	Ἰησοῦ	τοῦ σταυρωθέντος, οὗ καὶ τὰ
[62]	καὶ δι' ἀποκαλύψεως τῆς γεγενημένης	Ἰησοῦ	τῷ τοῦ Ναυῆ τοῦτο αὐτὸ
[11]	τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ τοῦ σταυρωθέντος	Ἰησοῦ	Χριστοῦ ἀπὸ τῶν εἰδώλων καὶ
[93]	τοῦ ἡμετέρου κυρίου καὶ σωτῆρος	Ἰησοῦ	Χριστοῦ, ἐν δυσὶν ἐντολαῖς πᾶσαν
[116]	θεοῦ ἡ πεμφθεῖσα ἡμῖν διὰ	Ἰησοῦ	Χριστοῦ, ἐπιτιμᾷ αὐτῷ καὶ ἀφίσταται
[35]	πνευμάτων, ἡμεῖς, οἱ τῆς ἀληθινῆς	Ἰησοῦ	Χριστοῦ καὶ καθαρᾶς διδασκαλίας μαθηταί,
[58]	κρίσει διὰ τοῦ κυρίου μου	Ἰησοῦ	Χριστοῦ ὁ ποιητὴς τῶν ὅλων
[30]	προσεκυνοῦμεν, τὸν θεὸν ἀεὶ διὰ	Ἰησοῦ	Χριστοῦ συντηρηθῆναι παρακαλοῦμεν, ἵνα μετὰ
[116]	λόγον τὸν περὶ τῆς ἀποκαλύψεως	Ἰησοῦ	Χριστοῦ τοῦ ἁγίου ἀποδιδῶ ὑμῖν,
[41]	τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων ἡμέρᾳ	Ἰησοῦ	Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν· μία
[30]	σήμερον ἐξορκιζόμενα κατὰ τοῦ ὀνόματος	Ἰησοῦ	Χριστοῦ, τοῦ σταυρωθέντος ἐπὶ Ποντίου
[50]	προελήλυθεν αὐτοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν	Ἰησοῦ	Χριστοῦ τούτου Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς
[35]	καὶ ἀνέγκλητον κατὰ πάντα Χριστὸν	Ἰησοῦν,	ἀλλὰ πιστεύσαντες εἰς αὐτὸν ἐν
[103]	καὶ Πιλάτος χαριζόμενος δεδεμένον τὸν	Ἰησοῦν	ἔπεμψε, καὶ τοῦτο γενησόμενον προειδὼς
[46]	πιστεύσωσιν ἐπὶ τοῦτον τὸν σταυρωθέντα	Ἰησοῦν,	ἐπιγνόντες ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ
[62]	ἐξεπορεύετο. Καὶ εἶπε κύριος πρὸς	Ἰησοῦν·	Ἰδοὺ παραδίδωμί σοι τὴν Ἰεριχὼ
[35]	τούτων ἡμεῖς, ὡς ἔφην, τὸν	Ἰησοῦν	καὶ τῶν μετ' αὐτὸν γενησομένων
[76]	τὸν σταυρωθέντα ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου	Ἰησοῦν	κύριον ἡμῶν, τὰ δαιμόνια πάντα
[35]	Καὶ μὴν πολλοὺς τῶν τὸν	Ἰησοῦν	λεγόντων ὁμολογεῖν καὶ λεγομένων Χριστιανῶν
[62]	λέγει ὁ ἀρχιστράτηγος κυρίου πρὸς	Ἰησοῦν·	Λῦσαι τὰ ὑποδήματα τῶν ποδῶν
[113]	Χαναὰν ἐπὶ τὴν γῆν ἀποσταλέντα,	Ἰησοῦν	Μωυσῆς ἐκάλεσε. Τοῦτο σὺ οὐ
[49]	τοῦ Μωυσέως, μετέθηκεν ἐπὶ τὸν	Ἰησοῦν	ὁ θεὸς ἀπὸ τοῦ ἐν
[35]	εἶναι Χριστιανοὺς καὶ τὸν σταυρωθέντα	Ἰησοῦν	ὁμολογεῖν καὶ κύριον καὶ Χριστόν,
[132]	ἐξ αὐτῆς συνιέναι ὑμᾶς τὸν	Ἰησοῦν,	ὃν καὶ ἡμεῖς ἐπέγνωμεν Χριστὸν
[110]	δουλαγωγῶν ἡμᾶς, τοὺς ἐπὶ τὸν	Ἰησοῦν	πεπιστευκότας κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν,
[113]	περιτομὴν πετρίναις μαχαίραις εἰπὼν τὸν	Ἰησοῦν	περιτετμηκέναι αὐτούς. ~Ἔσθ' ὅτε γὰρ
[35]	ὑπάρχοντας, καὶ ἀντὶ τοῦ τὸν	Ἰησοῦν	σέβειν ὀνόματι μόνον ὁμολογεῖν. Καὶ
[115]	ἁγίων αὐτοῦ. Καὶ ἔδειξέ μοι	Ἰησοῦν,	τὸν ἱερέα τὸν μέγαν, ἑστῶτα
[120]	ἐθνῶν πάντων οὐ προσδοκῶμεν, ἀλλὰ	Ἰησοῦν,	τὸν καὶ τοὺς πατέρας ὑμῶν
[49]	ταῦτα· Οὐ δοκεῖ σοι ἐπὶ	Ἰησοῦν,	τὸν τοῦ Ναυῆ, τὸν διαδεξάμενον
[67]	ἐξ ἀνθρώπων γενόμενον λέγειν τὸν	Ἰησοῦν	τοῦτον, καί, ἐὰν ἀποδείκνυτε ἀπὸ
[68]	οὐκ εἰς τοῦτον τὸν ἡμέτερον	Ἰησοῦν	Χριστὸν εἰρῆσθαι λέγουσιν, ἀλλ' εἰς
[23]	Ἀβραὰμ παρθένου γεννηθέντα υἱὸν θεοῦ	Ἰησοῦν	Χριστόν, ὁμοίως ἐστὶ χρεία. Καὶ
[113]	~Ὃ δὲ λέγω τοιοῦτόν ἐστιν.	Ἰησοῦν,	ὡς προέφην πολλάκις, Αὐσῆν καλούμενον,
[62]	κατέναντι αὐτοῦ. Καὶ προσελθὼν ὁ	Ἰησοῦς	εἶπεν αὐτῷ· Ἡμέτερος εἶ ἢ
[116]	προνοῆσαι ἐπήγγελται. Ὃν γὰρ τρόπον	Ἰησοῦς	ἐκεῖνος, ὁ λεγόμενος ὑπὸ τοῦ
[85]	τίνι γραφῇ πειθόμενος ταῦτα πράττω.	Ἰησοῦς	ἐκέλευσεν ἀγαπᾶν καὶ τοὺς ἐχθρούς,
[62]	ταῦτα· Καὶ ἐγένετο ὡς ἦν	Ἰησοῦς	ἐν Ἰεριχώ, ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς
[106]	ἐδόθη καὶ τῷ Αὐσῇ ὄνομα	Ἰησοῦς	ἐπεκλήθη, δι' οὗ ὀνόματος καὶ
[62]	δυνάμεως κυρίου, νῦν παραγέγονα. Καὶ	Ἰησοῦς	ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν
[113]	συνίης, οὐδὲ νῦν, ἀκούων ὅτι	Ἰησοῦς	ἐστιν ὁ Χριστὸς ἡμῶν, συλλογίζῃ
[75]	ὄνομά μου ἐστὶν ἐπ' αὐτῷ.	Ἰησοῦς	ἦν, ἐπιγνώσεσθε. Καὶ γὰρ καὶ
[113]	πνεύματος αὐτοῦ ἰσχύν. Ὅτι γὰρ	Ἰησοῦς	ἦν ὁ Μωυσεῖ καὶ τῷ
[75]	τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ καὶ	Ἰησοῦς	ἦν, ὃ λέγει τῷ Ἀβραὰμ
[115]	ἐποίουν, ἀπέδειξα ὅτι ἦν μὲν	Ἰησοῦς	ἱερεὺς ἐν τῷ γένει ὑμῶν·
[134]	ἀποδέδεικται, ὁ ὢν καὶ καλούμενος	Ἰησοῦς.	~Καὶ ὅταν ἡ γραφὴ λέγῃ·
[97]	εἰ μὴ μόνος οὗτος ὁ	Ἰησοῦς.	~Καὶ τὸν πάντα δὲ ψαλμὸν
[116]	ὧν καὶ πάλιν ἀποσπᾷ ἡμᾶς	Ἰησοῦς	ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ· ἐνδῦσαι
[117]	ὀνόματος τούτου θυσίας, ἃς παρέδωκεν	Ἰησοῦς	ὁ Χριστὸς γίνεσθαι, τοῦτ' ἔστιν
[113]	εἰσελθοῦσι μετ' αὐτοῦ, οὕτως καὶ	Ἰησοῦς	ὁ Χριστὸς τὴν διασπορὰν τοῦ
[89]	εἴρηνται, ὁμολογοῦμεν· καὶ ὅτι τὸ	Ἰησοῦς	ὄνομα δεδυσώπηκέ με, τῷ τοῦ
[120]	πάλιν παρέσεσθαι ἐπάνω τῶν νεφελῶν	Ἰησοῦς,	οὗ τὸ ὄνομα βεβηλοῦτε ὑμεῖς
[83]	οὐ γινώσκει; Ὁ δὲ ἡμέτερος	Ἰησοῦς,	οὐδέπω ἐνδόξως ἐλθών, ῥάβδον δυνάμεως
[75]	ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ ἐπονομασθεὶς	Ἰησοῦς,	πρότερον Αὐσῆς καλούμενος. Εἰ γὰρ
[111]	ἐν οἷς ἐποίησαν Μωυσῆς καὶ	Ἰησοῦς	τὸ αὐτὸ προκηρυσσόμενον συμβολικῶς ἦν
[113]	ταύτης ἧς περιέτεμεν ἡμᾶς αὐτὸς	Ἰησοῦς	Χριστὸς ἀπὸ τῶν λίθων καὶ
[47]	Διὸ καὶ ὁ ἡμέτερος κύριος	Ἰησοῦς	Χριστὸς εἶπεν· Ἐν οἷς ἂν
[53]	τὰ Ἰεροσόλυμα ὁ κύριος ἡμῶν	Ἰησοῦς	Χριστός, ἐκέλευσε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ
[52]	ἀρχὴν ἔλαβε, μέχρις οὗ οὗτος	Ἰησοῦς	Χριστὸς καὶ γέγονε καὶ ἔπαθεν,
[41]	ψυχὰς ἀπὸ πάσης πονηρίας ἀνθρώπων,	Ἰησοῦς	Χριστὸς ὁ κύριος ἡμῶν παρέδωκε
[85]	κατὰ τὸ θέλημα τοῦ πατρός,	Ἰησοῦς	Χριστός, ὁ λόγος τοῦ Δαυεὶδ
[49]	οὐρανῶν παραγίνεσθαι ὁ ἡμέτερος κύριος	Ἰησοῦς	Χριστός, οὗ καὶ τῆς πρώτης
[24]	ἄλλος ἐξῆλθεν ἐκ Σιὼν νόμος.	Ἰησοῦς	Χριστὸς πάντας τοὺς βουλομένους περιτέμνει,
[112]	αὐτοὺς ἔφη ὁ ἡμέτερος κύριος	Ἰησοῦς	Χριστός· Τάφοι κεκονιαμένοι, ἔξωθεν φαινόμενοι
[32]	νεκρῶν ἀναστῆναι ὁ ἡμέτερος κύριος	Ἰησοῦς	Χριστός, τῶν χρόνων συμπληρουμένων καὶ
[62]	τοῦ Ναυῆ τοῦτο αὐτὸ εἰπόντος.	Ἵἵνα	δὲ καὶ ἐκ τούτων φανερὸν
[42]	καὶ ἃ κατηριθμησάμην τὰ νῦν	ἱκανὰ	δοκεῖ μοι εἶναι, ἐπὶ τὸν
[77]	οὖν καὶ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα	ἱκανὰ	δυσωπῆσαί ἐστι, σύμφημί σοι· ὅτι
[50]	καῦσιν, καὶ τὰ τετράποδα οὐχ	ἱκανὰ	εἰς ὁλοκάρπωσιν, καὶ πάντα τὰ
[8]	τι ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς, καὶ	ἱκανοὶ	δυσωπῆσαι τοὺς ἐκτρεπομένους τῆς ὀρθῆς
[2]	ἐμαυτὸν Στωϊκῷ τινι· καὶ διατρίψας	ἱκανὸν	μετ' αὐτοῦ χρόνον, ἐπεὶ οὐδὲν
[13]	οὓς οὐδὲ τὸ τῆς θαλάσσης	ἱκανὸν	πᾶν ὕδωρ καθαρίσαι, ἀλλά, ὡς
[50]	λογισθήσονται. Ὁ δὲ Λίβανος οὐχ	ἱκανὸς	εἰς καῦσιν, καὶ τὰ τετράποδα
[49]	ἰσχυρότερός μου, οὗ οὐκ εἰμὶ	ἱκανὸς	τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς
[88]	ἰσχυρότερός μου, οὗ οὐκ εἰμὶ	ἱκανὸς	τὰ ὑποδήματα βαστάσαι. Καὶ ἐλθόντος
[137]	δὲ οὗτος αὐτός ἐστι, καὶ	ἱκανῶς	ἀποδέδεικται. Καὶ σιγώντων αὐτῶν εἶπον·
[39]	λήψεσθαι, πάσης βασιλείας αὐτῷ ὑποτασσομένης,	ἱκανῶς	διὰ τῶν προανιστορημένων ὑπὸ σοῦ
[127]	νομοθέτῃ καὶ τοῖς προφήταις. Καὶ	ἱκανῶς	εἰρῆσθαί μοι ὑπολαμβάνω ὅτι, ὅταν
[107]	προσμεμενηκέναι τῇ νηστείᾳ καὶ τῇ	ἱκεσίᾳ,	καὶ ἐπιτυχεῖν μὴ καταστραφῆναι τὴν
[131]	προαγγελίαν ἀπαγγέλλουσα· ὧν καὶ οἱ	ἱμάντες	τῶν ὑποδημάτων οὐκ ἐρράγησαν, οὐδὲ
[133]	σχοινίῳ μακρῷ καὶ ὡς ζυγοῦ	ἱμάντι	δαμάλεως τὰς ἀνομίας, οἱ λέγοντες·
[17]	σχοινίῳ μακρῷ καὶ ὡς ζυγοῦ	ἱμάντι	δαμάλεως τὰς ἀνομίας, οἱ λέγοντες·
[97]	οἱ σταυρώσαντες αὐτὸν ἐμέρισαν τὰ	ἱμάτια	αὐτοῦ ἑαυτοῖς, λαχμὸν βάλλοντες ἕκαστος
[104]	ἑαυτοῖς οἱ σταυρώσαντες αὐτὸν τὰ	ἱμάτια	αὐτοῦ, ἐδήλωσα. ~Τὰ δὲ ἀκόλουθα
[116]	ὑπὸ τοῦ προφήτου ἱερεύς, ῥυπαρὰ	ἱμάτια	ἐφάνη φορῶν διὰ τὸ γυναῖκα
[26]	Διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ	ἱμάτια,	καὶ τὰ ἐνδύματά σου ὡς
[104]	καὶ ἐπεῖδόν με· διεμερίσαντο τὰ	ἱμάτιά	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν
[98]	καὶ ἐπεῖδόν με. Διεμερίσαντο τὰ	ἱμάτιά	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν
[97]	καὶ ἐπεῖδόν με. Διεμερίσαντο τὰ	ἱμάτιά	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν
[15]	τὸ φῶς σου, καὶ τὰ	ἱμάτιά	σου ταχὺ ἀνατελεῖ, καὶ προπορεύσεται
[116]	πρωτοτόκου αὐτοῦ υἱοῦ τὰ ῥυπαρὰ	ἱμάτια	τοῦτ' ἔστι τὰς ἁμαρτίας, ἀπημφιεσμένοι,
[9]	ἀπέρχεσθαι· ὁ δέ μου τοῦ	ἱματίου	λαβόμενος οὐ πρὶν ἀνήσειν ἔφη,
[97]	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν	ἱματισμόν	μου ἔβαλον κλῆρον. Ὅτε γὰρ
[98]	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν	ἱματισμόν	μου ἔβαλον κλῆρον. Σὺ δέ,
[104]	μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν	ἱματισμόν	μου ἔβαλον κλῆρον, ὡς προεῖπον,
[38]	βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν	ἱματισμῷ	διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Ἄκουσον, θύγατερ,
[63]	βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν	ἱματισμῷ	διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Ἄκουσον, θύγατερ,
[26]	ὁ παραγινόμενος ἐξ Ἐδώμ, ἐρύθημα	ἱματίων	αὐτοῦ ἐκ Βοσόρ; Οὗτος ὡραῖος
[38]	στακτὴν καὶ κασίαν ἀπὸ τῶν	ἱματίων	σου, ἀπὸ βάρεων ἐλεφαντίνων, ἐξ
[63]	στακτὴν καὶ κασσίαν ἀπὸ τῶν	ἱματίων	σου, ἀπὸ βάρεων ἐλεφαντίνων, ἐξ
[65]	εἰς ἀπορίαν ἐμβάλλειν τὸν λόγον,	ἵν'	εἴπω ἐναντίας εἶναι τὰς γραφὰς
[41]	ὁ κύριος ἡμῶν παρέδωκε ποιεῖν,	ἵνα	ἅμα τε εὐχαριστῶμεν τῷ θεῷ
[30]	αὐτόν, οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν,	ἵνα	ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων, τοῦτ' ἔστιν
[55]	πάντα ποιήσας, κύριος μόνος ἐστίν.	Ἵνα	γὰρ καὶ τοῦτο ἐλέγξῃ τὸ
[24]	ὥσπερ ἄνωθεν ἐκηρύσσετο, πετρίναις μαχαίραις,	ἵνα	γένηται ἔθνος δίκαιον, λαὸς φυλάσσων
[119]	αὐτὰ ἐλάβομεν χάριν τοῦ νοῆσαι;	Ἵνα	γένηται καὶ τὸ λελεγμένον ἐπὶ
[16]	νῦν ἐν δίκῃ πάσχετε, καὶ	ἵνα	γένωνται αἱ χῶραι ὑμῶν ἔρημοι
[56]	με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή,	ἵνα	γνῶ. Καὶ ἀποστρέψαντες οἱ ἄνδρες
[133]	ἡ βουλὴ τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ,	ἵνα	γνῶμεν. Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ
[17]	ἡ βουλὴ τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ,	ἵνα	γνῶμεν. Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ
[79]	εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.	Ἵνα	δὲ γνωρίζῃς, εἶπον, ὦ ἄνθρωπε,
[34]	ἀπὸ πασῶν τῶν γραφῶν ἀποδείκνυμι.	Ἵνα	δὲ καὶ ὃ εἶπον νοήσητε,
[141]	ἀπέδειξα καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν.	~Ἵνα	δὲ μὴ πρόφασιν ἔχητε λέγειν
[56]	ὁ προφητικὸς λόγος κἀκεῖ σημαίνει;	Ἵνα	δὲ φανερὸν ὑμῖν γένηται ὃ
[124]	ὡς εἷς τῶν ἀρχόντων πίπτετε·	ἵνα	δηλώσῃ καὶ τὴν παρακοὴν τῶν
[46]	θεὸν διὰ Μωυσέως ἐντειλάμενον ὑμῖν,	ἵνα	διὰ πολλῶν τούτων ἐν πάσῃ
[45]	τοῦ Δαυεὶδ γεννηθήναι σαρκοποιηθεὶς ὑπέμεινεν,	ἵνα	διὰ τῆς οἰκονομίας ταύτης ὁ
[46]	βάμμα περιτιθέναι αὐτοῖς ἐνετείλατο ὑμῖν,	ἵνα	διὰ τούτου μὴ λήθη ὑμᾶς
[80]	ὑμῶν τὸν Χριστόν, προσδοκᾶτε, ἤ,	ἵνα	δόξῃς περικρατεῖν ἡμῶν ἐν ταῖς
[87]	γὰρ ἀπόρημα δοκεῖ εἶναι· ἀλλ'	ἵνα	εἰδῇς καὶ τὸν περὶ τούτων
[85]	ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,	ἵνα	εἰσέλθῃ ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης,
[85]	διὰ Δαυεὶδ ἐπᾶραι τὰς πύλας,	ἵνα	εἰσέλθῃ οὗτος ὁ ἐκ νεκρῶν
[36]	ἀνοῖξαι τὰς πύλας τῶν οὐρανῶν,	ἵνα	εἰσέλθῃ οὗτος ὅς ἐστι βασιλεὺς
[85]	ἐμπλησθῆτε ἀπὸ μασθοῦ παρακλήσεως αὐτῆς,	ἵνα	ἐκθηλάσαντες τρυφήσητε ἀπὸ εἰσόδου δόξης
[96]	τούτοις πᾶσιν εὐχόμεθα ὑπὲρ ὑμῶν,	ἵνα	ἐλεηθῆτε ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ. Οὗτος
[142]	εὔχεσθαι δύναμαι, ὦ ἄνδρες, ἢ	ἵνα,	ἐπιγνόντες διὰ ταύτης τῆς ὁδοῦ
[32]	ἐν παρεκβάσεσι λέγω πρὸς ὑμᾶς,	ἵνα	ἤδη ποτὲ πεισθέντες τῷ εἰρημένῳ
[118]	θαυμαστῇ προνοίᾳ θεοῦ τοῦτο γέγονεν,	ἵνα	ἡμεῖς ὑμῶν, τῶν νομιζομένων οὐκ
[105]	τῆς ψυχῆς αὐτοῦ αἴτησις ἦν,	ἵνα,	ἡνίκα ἡμεῖς πρὸς τῇ ἐξόδῳ
[16]	σάρκα περιτομὴ εἰς σημεῖον ἐδόθη,	ἵνα	ἦτε ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐθνῶν
[85]	πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ' αὐτήν,	ἵνα	θηλάσητε καὶ ἐμπλησθῆτε ἀπὸ μασθοῦ
[77]	Περαίωσον οὖν καὶ αὐτὸν ἡμῖν,	ἵνα	ἴδωμεν καὶ ὡς ἐκεῖνον εἰς
[100]	διὰ τῆς παρθένου ἄνθρωπος γεγονέναι,	ἵνα	καὶ δι' ἧς ὁδοῦ ἡ
[58]	καὶ ἄγγελος καὶ κύριος λέγεται,	ἵνα	καὶ ἐκ τούτων ἐπιγνῶτε αὐτὸν
[20]	βρωμάτων τινῶν ἀπέχεσθαι προσέταξεν ὑμῖν,	ἵνα	καὶ ἐν τῷ ἐσθίειν καὶ
[64]	αὐτοὺς τόπους ἀνιέναι ἐμηνύετο, ἀναμνήσθητε,	ἵνα	καὶ θεὸν ἄνωθεν προελθόντα καὶ
[131]	οἷς καὶ στύλος φωτὸς ἔλαμπεν,	ἵνα	καὶ παρὰ τὸν πάντα ἄλλον
[56]	οὖν καὶ ἔστιν ἀπόδειξον ἤδη,	ἵνα	καὶ τούτῳ συνθώμεθα· οὐ γὰρ
[57]	κεφαλαίῳ τούτῳ συναγαγεῖν διὰ πολλῶν,	ἵνα	καὶ ὑμεῖς πεπεισμένοι καὶ περὶ
[38]	ταῦτα νοήσητε, εἰ δὲ μή,	ἵνα	κἂν αὐτὸς ἀθῷος ὦ ἐν
[108]	σημεῖον Ἰωνᾶ δώσει ὑμῖν, προτρεπόμενος	ἵνα	κἂν μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν
[27]	αὐτὸν ἀεὶ τὰ αὐτὰ βοᾷ,	ἵνα	κἂν οὕτως ποτὲ μετανοήσαντες εὐαρεστῆτε
[58]	δὲ πέπεισμαι ἀληθῶς εἶναι. Ἀλλ'	ἵνα	μᾶλλον τὰς ἀποδείξεις τὰς λοιπὰς
[30]	διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ συντηρηθῆναι παρακαλοῦμεν,	ἵνα	μετὰ τὸ ἐπιστρέψαι πρὸς θεὸν
[35]	ἀνθρώπων τῶν ἐχθραινόντων ἡμῖν εὐχόμεθα,	ἵνα	μεταγνόντες σὺν ἡμῖν μὴ βλασφημῆτε
[70]	ἀφωσιωμένος ἀπὸ δώρων, βαρύνων ὦτα	ἵνα	μὴ ἀκούσῃ κρίσιν ἄδικον αἵματος,
[21]	σημαίνει ὅτι διὰ τὰ ἔθνη,	ἵνα	μὴ βεβηλωθῇ τὸ ὄνομα αὐτοῦ
[39]	γινόμενα ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ,	ἵνα	μὴ διώκησθε ὑπὸ τῶν ἀρχόντων,
[19]	ὡς πρὸς ὄνομα αὐτοῦ ἐνετείλατο,	ἵνα	μὴ εἰδωλολατρῆτε· ὅπερ οὐδὲ ἐφυλάξατε,
[70]	ἄδικον αἵματος, καμμύων τοὺς ὀφθαλμοὺς	ἵνα	μὴ ἴδῃ ἀδικίαν· οὗτος οἰκήσει
[90]	καὶ Ἀαρὼν ὑπεβάσταζον αὐτὰς πανῆμαρ,	ἵνα	μὴ κοπωθέντος αὐτοῦ χαλασθῶσιν. Εἰ
[14]	ἐστι τὸ σύμβολον τῶν ἀζύμων,	ἵνα	μὴ τὰ παλαιὰ τῆς κακῆς
[99]	ἀληθῶς παθητὸς ἄνθρωπος γεγένηται. Ἀλλ'	ἵνα	μή τις λέγῃ· Ἠγνόει οὖν
[55]	Ἠσαίας, ἐγκατέλιπε σπέρμα εἰς σωτηρίαν,	ἵνα	μὴ ὡς Σοδομιτῶν καὶ Γομορραίων
[131]	ἀγγέλων οὐρανίων, τὸ μάννα, ἔβρεξεν,	ἵνα	μηδὲ σιτοποιΐας δεόμενοι ζητήσητε· καὶ
[105]	αἰτεῖν αὐτὸν τὴν ψυχὴν σωθῆναι,	ἵνα	μηδεὶς κυριεύσῃ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ
[25]	τὰς φυλὰς τῆς κληρονομίας σου,	ἵνα	μικρὸν κληρονομήσωμεν τοῦ ὄρους τοῦ
[19]	Καὶ σαββατίζειν οὖν ὑμῖν προστέταχεν,	ἵνα	μνήμην λαμβάνητε τοῦ θεοῦ· καὶ
[16]	ἐθνῶν καὶ ἡμῶν ἀφωρισμένοι, καὶ	ἵνα	μόνοι πάθητε ἃ νῦν ἐν
[19]	ἀναγκαία ἦν ἡ περιτομὴ αὕτη,	ἵνα	ὁ λαὸς οὐ λαὸς ᾖ
[43]	πνεῦμα ταῦτα εἶπεν. Ἔτι καὶ	ἵνα	ὃν τρόπον γέγονεν ἐν κόσμῳ
[84]	ἄλλον τρόπον, ἀνιστόρησα ὑμῖν, προεκήρυξεν,	ἵνα	ὅταν γένηται δυνάμει καὶ βουλῇ
[90]	ἔφη, προβίβασον ἐκ τῶν γραφῶν,	ἵνα	σοι πεισθῶμεν καὶ ἡμεῖς. Παθεῖν
[112]	νοῦ τοῖς προφητικοῖς λόγοις προσέλθητε,	ἵνα	τὰ αὐτὰ πάθητε ὑπὸ τῶν
[86]	ἐγκισσῆσαι τὰ πρόβατα τοῦ μητραδέλφου,	ἵνα	τὰ γεννώμενα ἐξ αὐτῶν κτήσηται,
[24]	θεοῦ μᾶλλον τῆς ἑβδόμης. Ἀλλ'	ἵνα	τὰ νῦν μὴ ἐπ' ἄλλους
[115]	ὡς ἀσέβημα καὶ ἀδίκημα σπουδάζετε,	ἵνα	τῇ αὐτῇ ὁμοίᾳ κρίσει ὑπὸ
[22]	οἱ ἐπιθυμοῦντες τὴν ἡμέραν κυρίου.	Ἵνα	τί αὕτη ὑμῖν ἡ ἡμέρα
[99]	εἶπεν· Ὁ θεός, ὁ θεός,	ἵνα	τί ἐγκατέλιπές με; Καὶ τὰ
[98]	ὁ θεός μου, πρόσχες μοι.	Ἵνα	τί ἐγκατέλιπές με; Μακρὰν ἀπὸ
[99]	ὁ θεός μου, πρόσχες μοι·	ἵνα	τί ἐγκατέλιπές με; Τοῦτο ἄνωθεν
[15]	νηστεύετε, καὶ τύπτετε πυγμαῖς ταπεινόν.	Ἵνα	τί μοι νηστεύετε ἕως σήμερον,
[22]	δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ θεός·	Ἵνα	τί σὺ ἐκδιηγῇ τὰ δικαιώματά
[58]	τὸ ὄνομά σου. Καὶ εἶπεν·	Ἵνα	τί τοῦτο ἐρωτᾷς τὸ ὄνομά
[32]	τριακόσια πεντήκοντα ἔτη βασιλεῦσαι δεῖ,	ἵνα	τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ ἁγίου
[116]	δίκαιόν ἐστιν ὑμᾶς κριθῆναι. ~Ἀλλ'	ἵνα	τὸν λόγον τὸν περὶ τῆς
[44]	δ' οὐκ ἄλλη ἢ αὕτη,	ἵνα	τοῦτον τὸν Χριστὸν ἐπιγνόντες καὶ
[15]	μάθετε νηστεύειν, ὡς Ἠσαίας φησίν,	ἵνα	τῷ θεῷ εὐαρεστῆτε. Κέκραγε δὲ
[43]	τοῦ γένους τούτου ἀποθνήσκειν μέλλοντος	ἵνα	τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἰαθῶμεν οἱ
[95]	πατὴρ αὐτὸν ἠθέλησε ταῦτα παθεῖν,	ἵνα	τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἴασις γένηται
[75]	ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου,	ἵνα	φυλάσσῃ σε ἐν τῇ ὁδῷ,
[92]	θεοῦ ἐπικληθῆναι ἀνασχέσθαι τὸν κύριον,	ἵνα,	ὡς εἴρηται, μὴ εἰδωλολατροῦντες καὶ
[19]	ἡ περιτομή, ἀλλ' ὑμῖν μόνοις,	ἵνα,	ὡς προέφην, ταῦτα πάθητε ἃ
[49]	ὁ θεὸς δυνατὸς ἦν ποιῆσαι,	ἵνα,	ὥσπερ ὁ Χριστὸς τῇ πρώτῃ
[3]	λέγοι τις ὅτι ἐστὶν ἐν	Ἰνδίᾳ	ζῶον φυὴν οὐχ ὅμοιον τοῖς
[88]	καὶ πῦρ ἀνήφθη ἐν τῷ	Ἰορδάνῃ,	καὶ ἀναδύντος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ
[86]	εὗρεν ὁ λαὸς διαβὰς τὸν	Ἰορδάνην.	Ἐν ῥάβδῳ καὶ βακτηρίᾳ παρακεκλῆσθαι
[88]	ἐλθόντος τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ τὸν	Ἰορδάνην,	καὶ νομιζομένου Ἰωσὴφ τοῦ τέκτονος
[86]	Ξύλον Ἐλισσαῖος βαλὼν εἰς τὸν	Ἰορδάνην	ποταμὸν ἀνήνεγκε τὸν σίδηρον τῆς
[88]	ἐλθόντος τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ τὸν	Ἰορδάνην	ποταμόν, ἔνθα ὁ Ἰωάννης ἐβάπτιζε,
[49]	ἐφάνη προφήτης· ὅστις ἐπὶ τὸν	Ἰορδάνην	ποταμὸν καθεζόμενος ἐβόα· Ἐγὼ μὲν
[126]	πρός με· Οὐ διαβήσῃ τὸν	Ἰορδάνην	τοῦτον. Κύριος ὁ θεός σου,
[69]	καὶ ἀγαλλιάσεται τὰ ἔρημα τοῦ	Ἰορδάνου,	καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου
[88]	Ἰωάννου γὰρ καθεζομένου ἐπὶ τοῦ	Ἰορδάνου	καὶ κηρύσσοντος βάπτισμα μετανοίας, καὶ
[51]	ἔτι αὐτοῦ καθεζομένου ἐπὶ τοῦ	Ἰορδάνου	ποταμοῦ ἐπελθὼν ἔπαυσέ τε αὐτὸν
[103]	αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ	Ἰορδάνου,	τῆς φωνῆς αὐτῷ λεχθείσης· Υἱός
[27]	τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν,	ἰὸς	ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν,
[11]	γὰρ τὸ ἀληθινόν, πνευματικόν, καὶ	Ἰούδα	γένος καὶ Ἰακὼβ καὶ Ἰσαὰκ
[136]	τὸ ἐξ Ἰακὼβ καὶ ἐξ	Ἰούδα.	Δῆλον οὖν, εἰ ἐκείνοις οὕτως
[11]	οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ	Ἰούδα	διαθήκην καινήν, οὐχ ἣν διεθέμην
[82]	Σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ	Ἰούδα.	Ἐὰν ἁμάρτῃ ὁ ἁμαρτωλὸς καὶ
[52]	τοῦ πατρός σου. Σκύμνος λέοντος	Ἰούδα·	ἐκ βλαστοῦ, υἱέ μου, ἀνέβης.
[78]	ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν	Ἰούδα·	ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος,
[52]	ἔφην. Οὕτως δὲ εἰρηκέναι ἐπήνεγκα·	Ἰούδα,	ᾔνεσάν σε οἱ ἀδελφοί σου,
[50]	μὴ φοβεῖσθε. Εἶπον ταῖς πόλεσιν	Ἰούδα·	Ἰδοὺ ὁ θεὸς ὑμῶν· κύριος
[43]	γένους τοῦ Ἀβραὰμ καὶ φυλῆς	Ἰούδα	καὶ Δαυεὶδ παρθένου γεννηθέντα υἱὸν
[135]	δεῖ νοεῖν ἡμᾶς δύο σπέρματα	Ἰούδα	καὶ δύο γένη, ὡς δύο
[120]	Ἰούδᾳ· Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ	Ἰούδα	καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν
[52]	αὐτόν; Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ	Ἰούδα	καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν
[123]	καὶ Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ καὶ	Ἰούδα	καὶ Ἰωσὴφ καὶ Δαυείδ, καὶ
[135]	ἐξ Ἰακὼβ σπέρμα καὶ ἐξ	Ἰούδα·	καὶ κληρονομήσει τὸ ὄρος τὸ
[120]	σπέρμα ἐξ Ἰακώβ, καὶ διὰ	Ἰούδα	καὶ Φαρὲς καὶ Ἰεσσαὶ καὶ
[120]	Εἴγε δὲ καὶ τὴν εὐλογίαν	Ἰούδα	καταμάθοις, ἴδοις ἂν ὃ λέγω.
[78]	οὕτως· Καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ	Ἰούδα,	οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς
[120]	Φησὶ γοῦν καὶ ἐν τῷ	Ἰούδᾳ·	Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα
[123]	φησί, τῷ Ἰσραὴλ καὶ τῷ	Ἰούδᾳ	σπέρμα ἀνθρώπων καὶ σπέρμα κτηνῶν.
[100]	τῇ εὐλογίᾳ καὶ Ἰωσὴφ καὶ	Ἰούδα	τὰ περὶ αὐτοῦ κεκηρύχθαι ἐν
[78]	κατοικούσης τὴν γῆν ἐκείνην φυλῆς	Ἰούδα	τὸ γένος ἦν. Καὶ αὐτὸς
[66]	ἡμέρας ἧς ἀφεῖλεν Ἐφραῒμ ἀπὸ	Ἰούδα	τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων. Καὶ ἐπέφερον·
[43]	ἡμέρας ἧς ἀφεῖλεν Ἐφραῒμ ἀπὸ	Ἰούδα,	τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων. Ὅτι
[78]	ἀλλά, ἀπογραφῆς οὔσης ἐν τῇ	Ἰουδαίᾳ	τότε πρώτης ἐπὶ Κυρηνίου, ἀνεληλύθει
[78]	πάλιν ἀποκαλυφθῇ ἐπανελθεῖν εἰς τὴν	Ἰουδαίαν.	Γεννηθέντος δὲ τότε τοῦ παιδίου
[9]	λόγον περὶ τοῦ κατὰ τὴν	Ἰουδαίαν	γενομένου πολέμου, διελάλουν. ~Ὡς δὲ
[30]	Πιλάτου, τοῦ γενομένου ἐπιτρόπου τῆς	Ἰουδαίας,	ὑποτάσσεται, ὡς καὶ ἐκ τούτου
[72]	τῶν λόγων ἀποδεικνύηται ὅτι ἐβουλεύσαντο	Ἰουδαῖοι	περὶ αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ, ἀναιρεῖν
[77]	Σαμαρείας. Καὶ οὐδενὶ τῶν ἐν	Ἰουδαίοις	ποτὲ συμβεβηκέναι τοῦτο ἀποδεῖξαι ἔχετε,
[0]	~Τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου πρὸς Τρύφωνα	Ἰουδαῖον	Διάλογος ~Περιπατοῦντί μοι ἕωθεν ἐν
[142]	θεοῦ. Τέλος τοῦ πρὸς Τρύφωνα	Ἰουδαῖον	διαλόγου τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου.
[80]	ὑπολάβητε αὐτοὺς Χριστιανούς, ὥσπερ οὐδὲ	Ἰουδαίους,	ἄν τις ὀρθῶς ἐξετάσῃ, ὁμολογήσειεν
[80]	φρονῶ λέγοντος) ἀλλὰ λεγομένους μὲν	Ἰουδαίους	καὶ τέκνα Ἀβραάμ, καὶ χείλεσιν
[103]	μηνύων· τὸ γὰρ σατὰν τῇ	Ἰουδαίων	καὶ Σύρων φωνῇ ἀποστάτης ἐστί,
[72]	τισιν ἀντιγράφοις τῶν ἐν συναγωγαῖς	Ἰουδαίων	(πρὸ γὰρ ὀλίγου χρόνου ταῦτα
[103]	ὠρυόμενος δηλοῖ τὸν βασιλέα τῶν	Ἰουδαίων	τότε ὄντα, καὶ αὐτὸν Ἡρώδην
[120]	Καὶ τοῦτο ὅτι οὐκ εἰς	Ἰούδαν	ἐρρέθη ἀλλ' εἰς τὸν Χριστόν,
[28]	αὐτῶν, ἐπ' Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ	Ἰούδαν	καὶ ἐπὶ Ἐδὼμ καὶ ἐπὶ
[120]	τὸν Χριστόν, φαίνεται· καὶ γὰρ	Ἰούδαν	πάντες οἱ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν
[86]	Καὶ ῥάβδος ἦν ἡ δείξασα	Ἰούδαν	πατέρα τῶν ἀπὸ Θάμαρ διὰ
[115]	σε. Καὶ κατακληρονομήσει κύριος τὸν	Ἰούδαν	τὴν μερίδα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν
[126]	διὰ Σολομῶνος, καὶ Ἰωσὴφ καὶ	Ἰούδας	καὶ ἄστρον διὰ Μωυσέως, καὶ
[142]	Τρύφωνα Ἰουδαῖον διαλόγου τοῦ ἁγίου	Ἰουστίνου.
[0]	~Τοῦ ἁγίου	Ἰουστίνου	πρὸς Τρύφωνα Ἰουδαῖον Διάλογος ~Περιπατοῦντί
[4]	ἀπεκρινάμην. Ὄψονται ἄρα, φησί, καὶ	ἵπποι	καὶ ὄνοι ἢ εἶδόν ποτε
[4]	ἄλλη μὲν ἀνθρώπου, ἄλλη δὲ	ἵππου	καὶ ὄνου; Οὔκ, ἀλλ' αἱ
[22]	οἴκημα κακούργων, καὶ ἐξαρθήσεται χρεμετισμὸς	ἵππων	ἐξ Ἐφραίμ. Καὶ πάλιν διὰ
[100]	τοῦ Δαυεὶδ καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἀβραὰμ γένους, ἢ διὰ
[11]	Ἰούδα γένος καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἀβραάμ, τοῦ ἐν ἀκροβυστίᾳ
[120]	ὑπισχνεῖται. Οὕτω γὰρ λέγει τῷ	Ἰσαάκ·	Καὶ εὐλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί
[60]	εἶναι θεὸν Ἀβραὰμ καὶ θεὸν	Ἰσαὰκ	καὶ θεὸν Ἰακώβ, ἀλλ' ὁ
[85]	τοῦ θεοῦ Ἀβραὰμ καὶ θεοῦ	Ἰσαὰκ	καὶ θεοῦ Ἰακώβ, ἴσως ὑποταγήσεται.
[35]	καὶ τὸν θεὸν Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ διδάσκουσιν· ὧν οὐδενὶ
[120]	καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ
[140]	καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ
[76]	καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ
[11]	τὸν θεὸν τοῦ Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακώβ. Ἠλπίσαμεν δὲ οὐ
[126]	ὤφθην πρὸς τὸν Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακώβ, θεὸς αὐτῶν, καὶ
[46]	γενόμενον. Κἀγὼ ἔφην· Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ καὶ Νῶε καὶ
[59]	ἐστιν ὁ θεὸς Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακώβ; ~Καὶ ὁ Τρύφων·
[130]	λαοῦ αὐτοῦ, λέγω Ἀβραὰμ παὶ	Ἰσαὰκ	καὶ Ἰακὼβ καὶ τοὺς προφήτας
[59]	θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ θεὸς	Ἰσαὰκ	καὶ ὁ θεὸς Ἰακώβ, λέγων·
[46]	Ἀβραάμ, καὶ Ῥεβέκκαν τὴν τοῦ	Ἰσαάκ,	καὶ Ῥαχὴλ τὴν τοῦ Ἰακώβ,
[80]	θεὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν θεὸν	Ἰσαὰκ	καὶ τὸν θεὸν Ἰακώβ, οἳ
[60]	καὶ τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰσαὰκ	καὶ τῷ Ἰακὼβ ἀποδειχθέντα πεφανερῶσθαι,
[126]	τῷ τε Ἀβραὰμ καὶ τῷ	Ἰσαὰκ	καὶ τῷ Ἰακὼβ καὶ τοῖς
[56]	τῆς φωνῆς αὐτῆς, ὅτι ἐν	Ἰσαὰκ	κληθήσεταί σοι σπέρμα. Νενοήκατε οὖν
[58]	Ἀβραάμ, τοῦ πατρός σου, καὶ	Ἰσαάκ.	Μὴ φοβοῦ· ἡ γῆ, ἐφ'
[127]	ᾠκοδομήκει; Οὔτε οὖν Ἀβραὰμ οὔτε	Ἰσαὰκ	οὔτε Ἰακὼβ οὔτε ἄλλος ἀνθρώπων
[56]	ταύτης μετὰ τοῦ υἱοῦ μου	Ἰσαάκ.	Σκληρὸν δὲ ἐφάνη τὸ ῥῆμα
[120]	~Ὁρᾶτε μέντοι ὡς καὶ τῷ	Ἰσαὰκ	τὰ αὐτὰ καὶ τῷ Ἰακὼβ
[56]	ἐγένετο τῷ Ἀβραάμ, παίζοντα μετὰ	Ἰσαὰκ	τοῦ υἱοῦ αὐτῆς, εἶπε τῷ
[135]	Καὶ Ἰακὼβ γάρ, ὁ τοῦ	Ἰσαὰκ	υἱός, ὅτι οὐδέποτε βασιλεὺς γέγονεν,
[59]	ἀνὴρ καὶ ἄνθρωπος, Ἀβραὰμ καὶ	Ἰσαὰκ	φανείς, ἐν πυρὶ φλογὸς ἐκ
[81]	Οὔτε γαμήσουσιν οὔτε γαμηθήσονται, ἀλλὰ	ἰσάγγελοι	ἔσονται, τέκνα τοῦ θεοῦ τῆς
[5]	Ὀρθῶς λέγεις, εἶπον. ~Οὐδὲν οὖν	ἴσασι	περὶ τούτων ἐκεῖνοι οἱ φιλόσοφοι·
[89]	σε. ~Καὶ ὁ Τρύφων· Εὖ	ἴσθι,	ἔφη, ὅτι καὶ πᾶν τὸ
[4]	ζῶα ταῦτα, ὑποτυχὼν ἐκεῖνος, εὖ	ἴσθι	ὅτι πολὺ ἂν εὐλογώτερον ἐκεῖνα
[69]	ὕστερον τὰς ἀποδείξεις δώσω. ~Εὖ	ἴσθι	οὖν, ὦ Τρύφων, λέγων ἐπέφερον,
[119]	οὐδ' Ἰδουμαίων λέγων· ἐπεὶ καὶ	Ἰσμαὴλ	μεγάλου πατὴρ ἔθνους ἐγένετο καὶ
[8]	βουλοίμην δ' ἂν καὶ πάντας	ἴσον	ἐμοὶ θυμὸν ποιησαμένους μὴ ἀφίστασθαι
[5]	τῷ ἀγεννήτῳ ὅμοιόν ἐστι καὶ	ἴσον	καὶ ταὐτόν, καὶ οὔτε δυνάμει
[125]	ἄνθρωπος νικῶν δύναμιν· τὸ γὰρ	ἴσρα	ἄνθρωπος νικῶν ἐστι, τὸ δὲ
[28]	ἔθνη ἀπερίτμητα καὶ πᾶς οἶκος	Ἰσραὴλ	ἀπερίτμητος καρδίας αὐτῶν. Ὁρᾶτε ὡς
[59]	Αἰγύπτου, καὶ κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ	Ἰσραὴλ	ἀπὸ τῶν ἔργων· καὶ τὰ
[75]	ἦν, ἐπιγνώσεσθε. Καὶ γὰρ καὶ	Ἰσραὴλ	αὐτὸς ἦν καλούμενος, καὶ τὸν
[135]	ὁ ἅγιος Ἰσραήλ, ὁ καταδείξας	Ἰσραὴλ	βασιλέα ὑμῶν· οὐχὶ ἀληθῶς τὸν
[91]	Ἰησοῦ ὁ Ἀμαλὴκ μὲν ἡττᾶτο,	Ἰσραὴλ	δὲ ἐνίκα. Καὶ διὰ τοῦ
[22]	ἀρχὰς ἐθνῶν· εἰσῆλθον ἑαυτοῖς οἶκος	Ἰσραήλ.	Διάβητε πάντες εἰς Χαλάνην καὶ
[123]	ὁ παῖς μου, ἀντιλήψομαι αὐτοῦ.	Ἰσραὴλ	ἐκλεκτός μου, θήσω τὸ πνεῦμά
[123]	Τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται τρίτος	Ἰσραὴλ	ἐν τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ Αἰγυπτίοις,
[134]	ὄντων πάντων τῇ φύσει ἀδελφῶν.	Ἰσραὴλ	ἐπεκλήθη Ἰακώβ· καὶ Ἰσραὴλ καὶ
[98]	ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ	Ἰσραήλ.	Ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες
[106]	καὶ τὸ ἐπώνυμον Ἰακὼβ τῷ	Ἰσραὴλ	ἐπικληθέντι ἐδόθη καὶ τῷ Αὐσῇ
[123]	ἑνὸς Ἰακὼβ ἐκείνου, τοῦ καὶ	Ἰσραὴλ	ἐπικληθέντος, τὸ πᾶν γένος ὑμῶν
[137]	πειθόμενοι διδασκάλοις τὸν βασιλέα τοῦ	Ἰσραὴλ	ἐπισκώψητέ ποτε, ὁποῖα διδάσκουσιν οἱ
[121]	Ἰακὼβ καὶ τὰς διασπορὰς τοῦ	Ἰσραὴλ	ἐπιστρέψαι· Τέθεικά σε εἰς φῶς
[100]	ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ	Ἰσραήλ·	ἐσήμαινεν ὅτι ἐπαίνου ἄξιον καὶ
[58]	Ἰακὼβ οὐ κληθήσεται ἔτι, ἀλλὰ	Ἰσραὴλ	ἔσται τὸ ὄνομά σου. Θεὸς
[58]	τὸ ὄνομά σου Ἰακώβ, ἀλλὰ	Ἰσραὴλ	ἔσται τὸ ὄνομά σου· ὅτι
[123]	οὖν; φησὶν ὁ Τρύφων. Ὑμεῖς	Ἰσραήλ	ἐστε, καὶ περὶ ὑμῶν λέγει
[125]	αὐτοῦ τῷ πατρὶ προσφεύγοντες εὐλογημένος	Ἰσραήλ	ἐστιν. Ὑμεῖς δέ, μηδὲν τούτων
[123]	Ἀσσυρίοις, καὶ ἡ κληρονομία μου	Ἰςραήλ.	Εὐλογοῦντος οὖν τοῦ θεοῦ καὶ
[111]	ἦρχε τῆς μάχης, καὶ ἐνίκα	Ἰσραήλ.	Ἦν δὲ καὶ τοῦτο ἐπ'
[125]	καὶ ναρκῆσαι ποιῆσαι. Ὁ δὲ	Ἰσραὴλ	ἦν ὄνομα αὐτῷ ἄνωθεν, ὃ
[13]	ἐπισυνάγων ὑμᾶς κύριος ὁ θεὸς	Ἰςραήλ.	Ἰδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου,
[133]	ἐλθέτω ἡ βουλὴ τοῦ ἁγίου	Ἰσραήλ,	ἵνα γνῶμεν. Οὐαὶ οἱ λέγοντες
[17]	ἐλθέτω ἡ βουλὴ τοῦ ἁγίου	Ἰσραήλ,	ἵνα γνῶμεν. Οὐαὶ οἱ λέγοντες
[106]	ἐξ Ἰακὼβ καὶ ἡγούμενος ἐξ	Ἰσραήλ.	καὶ ἄλλη δὲ γραφή φησιν·
[22]	λαός μου, καὶ λαλήσω σοι,	Ἰσραήλ,	καὶ διαμαρτυροῦμαί σοι· ὁ θεός,
[131]	ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμοὺς υἱῶν	Ἰσραήλ·	καὶ ἐγενήθη μερὶς κυρίου λαὸς
[131]	αὐτοῦ Ἰακώβ, σχοίνισμα κληρονομίας αὐτοῦ	Ἰσραήλ.	Καὶ εἰπὼν ταῦτα ἐπήνεγκα λέγων
[98]	ἀπ' αὐτοῦ ἅπαν τὸ σπέρμα	Ἰσραήλ.	~Καὶ εἰπὼν ταῦτα ἐπήνεγκα· Ὅλον
[59]	τοῦ· Ἐλθὼν συνάγαγε τὴν γερουσίαν	Ἰσραήλ,	καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· Κύριος,
[123]	Χριστοῦ, ὡς καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραὴλ	καὶ Ἰούδα καὶ Ἰωσὴφ καὶ
[123]	ὑμᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν μου	Ἰσραήλ,	καὶ κληρονομήσουσιν ὑμᾶς καὶ ἔσεσθε
[134]	ἀδελφῶν. Ἰσραὴλ ἐπεκλήθη Ἰακώβ· καὶ	Ἰσραὴλ	καὶ ὁ Χριστὸς ἀποδέδεικται, ὁ
[114]	καὶ ἐν τροπολογίᾳ Ἰακὼβ καὶ	Ἰςραήλ.	Καὶ πάλιν ὅταν λέγῃ· Ὄψομαι
[106]	φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα	Ἰσραήλ.	καὶ τὸ εἰπεῖν μετωνομακέναι αὐτὸν
[123]	ἀδύνατοι. Τοιγαροῦν· Ἐγερῶ, φησί, τῷ	Ἰσραὴλ	καὶ τῷ Ἰούδᾳ σπέρμα ἀνθρώπων
[11]	κύριος, καὶ διαθήσομαι τῷ οἴκῳ	Ἰσραὴλ	καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα διαθήκην
[134]	ἐπιθυμήσῃ αὐτῆς, τὰς Ἰακὼβ τοῦ	Ἰσραὴλ	καὶ τῶν ἄλλων πατριαρχῶν πράξεις
[100]	Ὅτι γὰρ καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραὴλ	καλεῖται ὁ Χριστός, ἀπέδειξα· καὶ
[100]	καὶ ῥάβδος καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραὴλ	κατ' ἄλλον καὶ ἄλλον τρόπον
[110]	τὸν θεὸν Ἰακὼβ καὶ θεὸν	Ἰσραὴλ	κατεφύγομεν· καὶ οἱ πολέμου καὶ
[22]	μοι ἐν τῇ ἐρήμῳ, οἶκος	Ἰσραήλ;	Λέγει κύριος. Καὶ ἀνελάβετε τὴν
[135]	παῖς μου, ἀντιλήψομαι αὐτοῦ· καὶ	Ἰσραὴλ	ὁ ἐκλεκτός μου, προσδέξεται αὐτὸν
[135]	κύριος ὁ θεός, ὁ ἅγιος	Ἰσραήλ,	ὁ καταδείξας Ἰσραὴλ βασιλέα ὑμῶν·
[34]	αὐτόν. Εὐλογητὸς κύριος, ὁ θεὸς	Ἰσραήλ,	ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος, καὶ
[64]	αὐτόν. Εὐλογητὸς κύριος, ὁ θεὸς	Ἰσραήλ,	ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος, καὶ
[125]	οἱανδηποτοῦν κατορύξαντα. Καὶ τὸ οὖν	Ἰσραὴλ	ὄνομα τοῦτο σημαίνει· ἄνθρωπος νικῶν
[130]	ὃν καὶ Ἰακὼβ καλεῖ καὶ	Ἰσραὴλ	ὀνομάζει, τούτους καὶ Ἰακὼβ καὶ
[125]	ἄνδρες, τίς ἡ δύναμις τοῦ	Ἰσραὴλ	ὀνόματος. Καὶ ἡσυχαζόντων αὐτῶν ἐπήνεγκα·
[123]	τῷ ἑαυτοὺς ἀπατᾶν, ὡς μόνοι	Ἰσραὴλ	ὄντες, καὶ ἐπὶ τῷ καταρᾶσθαι
[14]	τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἁγίου	Ἰσραήλ,	ὅτι ἐδόξασέ σε. Ζητήσατε τὸν
[12]	τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἁγίου	Ἰσραήλ,	ὅτι ἐδόξασέ σε. Τοῦτον αὐτὸν
[25]	Ἀβραὰμ οὐκ ἔγνω ἡμᾶς, καὶ	Ἰσραὴλ	οὐκ ἐπέγνω ἡμᾶς. Ἀλλὰ σύ,
[123]	γένος ὑμῶν προσηγόρευτο Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραήλ,	οὕτω καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ
[123]	παραβολῇ Ἰακὼβ αὐτὸν καλεῖ καὶ	Ἰσραήλ.	οὕτω λέγει· Ἰακὼβ ὁ παῖς
[123]	Καὶ διὰ Ἠσαίου περὶ ἄλλου	Ἰσραὴλ	οὕτω φησί· Τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
[135]	τίνα λέγει βασιλέα Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραήλ,	οὕτως ἔφη· Ἰακὼβ ὁ παῖς
[91]	τοῦ κατὰ τῶν δακόντων τὸν	Ἰσραὴλ	ὄφεων ἡ ἀνάθεσις φαίνεται γεγενημένη
[126]	καὶ παθητὸς καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραὴλ	πάλιν διὰ Ἠσαίου, καὶ ῥάβδος
[133]	τὸ λόγιον κυρίου τοῦ ἁγίου	Ἰσραὴλ	παρώξυναν. Καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ κύριος
[13]	ὁ ῥυσάμενός σε, αὐτὸς θεὸς	Ἰσραήλ,	πάσῃ τῇ γῇ κληθήσεται. Ὡς
[135]	ὑμεῖς δὲ αὐτοί; Ὡς οὖν	Ἰσραὴλ	τὸν Χριστὸν καὶ Ἰακὼβ λέγει,
[78]	ἡ γυνὴ Ἰακώβ, τοῦ ἐπικληθέντος	Ἰσραήλ,	τοῦ ἁγίου πατριάρχου, τέθαπται, τοῦτ'
[123]	Εὐλογοῦντος οὖν τοῦ θεοῦ καὶ	Ἰσραὴλ	τοῦτον τὸν λαὸν καλοῦντος καὶ
[72]	δὲ κύριος ὁ θεὸς ἀπὸ	Ἰσραὴλ	τῶν νεκρῶν αὐτοῦ, τῶν κεκοιμημένων
[130]	ὀνομάζει, τούτους καὶ Ἰακὼβ καὶ	Ἰσραήλ,	ὡς προέφην ἐν πολλοῖς, εἶναι
[11]	τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ ἀγαθά.	Ἰσραηλιτικὸν	γὰρ τὸ ἀληθινόν, πνευματικόν, καὶ
[135]	τῆς κοιλίας τοῦ Χριστοῦ λατομηθέντες	Ἰσραηλιτικὸν	τὸ ἀληθινόν ἐσμεν γένος. Αὐτῷ
[117]	ἐπὶ τῶν ἐκεῖ τότε οἰκούντων	Ἰσραηλιτῶν	καλουμένων θυσίας οὐ προσδέχεται ὁ
[120]	ἐνενοήκεισαν οἱ διδάσκαλοι ὑμῶν, εὖ	ἴστε	ὅτι ἀφανῆ ἐπεποιήκεισαν, ὡς καὶ
[62]	ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Μωυσέως πάλιν	ἱστορήσω,	ἐξ ὧν ἀναμφιλέκτως πρός τινα,
[69]	ἀναστῆναι, εἰς οὐρανόν τε ἀνεληλυθέναι	ἱστορῶσι,	καὶ ὄνον ἐν τοῖς μυστηρίοις
[127]	δόξαν τοῦ παρ' αὐτοῦ πεμφθέντος	ἴσχυεν	ὁ λαὸς ἰδεῖν ἐν Σινᾶ,
[90]	καὶ ἰσχύων διὰ τοῦ σταυροῦ	ἴσχυεν.	Οὐ γάρ, ὅτι οὕτως ηὔχετο
[15]	δὲ Ἠσαίας οὕτως· Ἀναβόησον ἐν	ἰσχύϊ	καὶ μὴ φείσῃ, ὡς σάλπιγγι
[62]	τὸν ἐν αὐτῇ, δυνατοὺς ὄντας	ἰσχύϊ.	~Καὶ ὁ Τρύφων· Ἰσχυρῶς καὶ
[101]	οὐ τῇ αὐτοῦ βουλῇ ἢ	ἰσχύϊ	πράττειν τι καυχώμενος. Καὶ γὰρ
[50]	ὁ εὐαγγελιζόμενος Σιών· ὕψωσον τῇ	ἰσχύϊ	τὴν φωνήν σου, ὁ εὐαγγελιζόμενος
[102]	διὰ γένος ἢ πλοῦτον ἢ	ἰσχὺν	ἢ σοφίαν νομίζειν δύνασθαι σώζεσθαι·
[30]	οὗ καὶ τὴν τοῦ ὀνόματος	ἰσχὺν	καὶ τὰ δαιμόνια τρέμει, καὶ
[70]	ἐποίησα· γνώσονται οἱ ἐγγίζοντες τὴν	ἰσχύν	μου. Ἀπέστησαν οἱ ἐν Σιὼν
[113]	λαβὼν ἀπὸ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ	ἰσχύν.	Ὅτι γὰρ Ἰησοῦς ἦν ὁ
[91]	γὰρ δι' ἄλλου μηνύων τὴν	ἰσχὺν	τοῦ μυστηρίου τοῦ σταυροῦ ὁ
[133]	ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες. Οὐαὶ οἱ	ἰσχύοντες	ὑμῶν, οἱ τὸν οἶνον πίνοντες,
[93]	καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς	ἰσχύος	ἀγαπῶν τὸν θεόν, πλήρης θεοσεβοῦς
[87]	συνέσεως δὲ καὶ βουλῆς Δανιήλ,	ἰσχύος	δὲ καὶ εὐσεβείας Μωυσῆς, καὶ
[26]	ἐν στολῇ, ἀναβαίνων βίᾳ μετὰ	ἰσχύος;	Ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύνην καὶ κρίσιν
[50]	θεὸς ὑμῶν· κύριος ἰδοὺ μετ'	ἰσχύος	ἔρχεται, καὶ ὁ βραχίων μετὰ
[65]	βοήσεται ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς μετ'	ἰσχύος.	Καὶ ταῦτα εἰπὼν ἔφην πρὸς
[93]	καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς	ἰσχύος,	καὶ τὸν πλησίον ὡς ἑαυτόν,
[39]	ὁ δὲ βουλῆς, ὁ δὲ	ἰσχύος,	ὁ δὲ ἰάσεως, ὁ δὲ
[87]	καὶ συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καὶ	ἰσχύος,	πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας, καὶ
[93]	σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς	ἰσχύος	σου, καὶ τὸν πλησίον σου
[61]	αὐτοῦ θρόνον ἐπ' ἀνέμων, ἡνίκα	ἰσχυρὰ	ἐποίει τὰ ἄνω νέφη καὶ
[61]	ἀσφαλεῖς ἐποίει πηγὰς ἀβύσσου, ἡνίκα	ἰσχυρὰ	ἐποίει τὰ θεμέλια τῆς γῆς,
[109]	λαῶν πολλῶν καὶ ἐλέγξει ἔθνη	ἰσχυρὰ	ἕως μακράν· καὶ συγκόψουσι τὰς
[70]	οἰκήσει ἐν ὑψηλῷ σπηλαίῳ πέτρας	ἰσχυρᾶς.	Ἄρτος δοθήσεται αὐτῷ, καὶ τὸ
[102]	ἐποχὴν ἔσχε δίκην πολυΰδρου καὶ	ἰσχυρᾶς	πηγῆς, ἧς τὸ ὕδωρ ἀπεστράφη,
[109]	καὶ τὴν ἐκπεπιεςμένην εἰς ἔθνος	ἰσχυρόν·	καὶ βασιλεύσει κύριος ἐπ' αὐτῶν
[69]	νοῶ; Ἐπὰν δὲ τὸν Ἡρακλέα	ἰσχυρὸν	καὶ περινοστήσαντα πᾶσαν τὴν γῆν,
[76]	πατρὸς βουλὴν ἐκήρυξε, καὶ θεὸν	ἰσχυρὸν	καὶ προσκυνητόν, Χριστὸν ὄντα, ἐδήλωσε.
[69]	οὐρανὸν ἀνεληλυθέναι λέγωσιν, οὐχὶ τὴν	Ἰσχυρὸν	ὡς γίγας δραμεῖν ὁδὸν αὐτοῦ,
[125]	ἐκεῖνος ὁ ἐμὸς κύριος, ὡς	ἰσχυρὸς	καὶ δυνατός, τὰ ἴδια παρὰ
[75]	Ἀπόστειλόν με. Καὶ ὅτι προφήτης	ἰσχυρὸς	καὶ μέγας γέγονεν ὁ ἐπονομασθεὶς
[16]	τῶν κυρίων, θεὸς μέγας καὶ	ἰσχυρὸς	καὶ φοβερὸς, ὅστις οὐ θαυμάζει
[55]	κυρίων, προστιθέντες ὁ μέγας καὶ	ἰσχυρὸς	καὶ φοβερὸς πολλάκις. Οὐ γὰρ
[102]	υἱὸς μήτε κατὰ τὸ εἶναι	ἰσχυρὸς	μήτε διὰ τὸ σοφὸς λέγων
[83]	θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια. Καὶ	ἰσχυρὸς	ὁ λόγος αὐτοῦ πέπεικε πολλοὺς
[49]	εἰς μετάνοιαν· ἥξει δὲ ὁ	ἰσχυρότερός	μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς
[88]	φωνὴ βοῶντος· ἥξει γὰρ ὁ	ἰσχυρότερός	μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς
[103]	μάγοι· μὴ ἐπιστάμενος τὴν τοῦ	ἰσχυροτέρου	πάντων βουλήν, ὡς εἰς Αἴγυπτον
[102]	προαγγελία ἦν. Ἡ γὰρ τοῦ	ἰσχυροῦ	αὐτοῦ λόγου δύναμις, δι' ἧς
[13]	αὐτὸς κληρονομήσει πολλούς, καὶ τῶν	ἰσχυρῶν	μεριεῖ σκῦλα, ἀνθ' ὧν παρεδόθη
[63]	ὄντας ἰσχύϊ. ~Καὶ ὁ Τρύφων·	Ἰσχυρῶς	καὶ διὰ πολλῶν δείκνυταί σοι
[111]	ἐπικλήσεως· ἑνὸς γὰρ μόνου ἡ	ἰσχὺς	αὕτη ἐστὶ καὶ ἦν καὶ
[102]	τε Ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ	ἰσχύς	μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου
[102]	μου· ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ	ἰσχύς	μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου
[98]	μου· ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ	ἰσχύς	μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου
[103]	τὸ Ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ	ἰσχύς	μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου
[25]	ὁ ζῆλός σου καὶ ἡ	ἰσχύς;	Ποῦ ἔστι τὸ πλῆθος τοῦ
[69]	Παρακαλεῖσθε οἱ ὀλιγόψυχοι τῇ καρδίᾳ,	ἰσχύσατε,	μὴ φοβεῖσθε. Ἰδοὺ ὁ θεὸς
[69]	καὶ τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ.	Ἰσχύσατε	χεῖρες ἀνειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα.
[127]	ἐν Σινᾶ, οὐδ' αὐτὸς Μωυσῆς	ἴσχυσεν	εἰσελθεῖν εἰς τὴν σκηνήν, ἣν
[121]	παρουσίᾳ αὐτοῦ τοσοῦτον ἔλαμψε καὶ	ἴσχυσεν,	ὡς ἐν μηδενὶ γένει ἀγνοεῖσθαι
[26]	κρατήσω τῆς χειρός σου καὶ	ἰσχύσω	σε, καὶ ἔδωκά σε εἰς
[65]	κρατήσω τῆς χειρός σου καὶ	ἰσχύσω	σε, καὶ ἔδωκά σε εἰς
[122]	κρατήσω τῆς χειρός σου καὶ	ἰσχύσω	σε, καὶ θήσω σε εἰς
[90]	ταύτῃ, Ἀμαλὴκ ἐνικᾶτο τοσοῦτον, καὶ	ἰσχύων	διὰ τοῦ σταυροῦ ἴσχυεν. Οὐ
[51]	Τρύφων, μετὰ τοῦτον τὸν Ἰωάννην,	ἴσως	ἀμφίβολα ἐνοεῖτε εἶναι τὰ λεγόμενα.
[68]	ἕτερον οἶκον τῶν δώδεκα φυλῶν,	ἴσως	ἂν ἀπορίαν εἶχε τὸ πρᾶγμα·
[8]	πάντα ποίει, καὶ τότε σοι	ἴσως	ἔλεος ἔσται παρὰ θεοῦ. Χριστὸς
[39]	ἀληθείας μεμαθητευμένοι τιμῶμεν. Ὑμεῖς δὲ	ἴσως	καὶ διὰ τοῦτο διστάζετε ὁμολογῆσαι
[47]	τοῦ θεοῦ ὁμολογίαν καὶ σωθήσεσθαι	ἴσως	ὑπολαμβάνω. Τοὺς δὲ ὁμολογήσαντας καὶ
[85]	θεοῦ Ἰσαὰκ καὶ θεοῦ Ἰακώβ,	ἴσως	ὑποταγήσεται. Ἤδη μέντοι οἱ ἐξ
[86]	τῇ δρυῒ τῇ Μαμβρῆ. Ἑβδομήκοντα	ἰτέας	καὶ δώδεκα πηγὰς εὗρεν ὁ
[107]	ἀπὸ τῆς κοιλίας τοῦ ἁδροῦ	ἰχθύος	ὅτι μετὰ τρεῖς ἡμέρας παμπληθεὶ
[62]	καθ' ὁμοίωσιν· καὶ ἀρχέτωσαν τῶν	ἰχθύων	τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν
[49]	γενόμενον προφητικὸν πνεῦμα καὶ ἐν	Ἰωάννῃ	γέγονε. Κἀγὼ πρὸς ταῦτα· Οὐ
[49]	γενόμενον πνεῦμα τοῦ θεοῦ, ἐν	Ἰωάννῃ,	τῷ γενομένῳ ἐν τῷ γένει
[49]	ἀπὸ τοῦ Ἠλίου ἐπὶ τὸν	Ἰωάννην	ἐλθεῖν ὁ θεὸς δυνατὸς ἦν
[51]	ὦ Τρύφων, μετὰ τοῦτον τὸν	Ἰωάννην,	ἴσως ἀμφίβολα ἐνοεῖτε εἶναι τὰ
[84]	καὶ Ἐλισάβετ ἡ τὸν βαπτιστὴν	Ἰωάννην	τεκοῦσα, καὶ ἄλλαι τινὲς ὁμοίως.
[88]	τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἔνθα ὁ	Ἰωάννης	ἐβάπτιζε, κατελθόντος τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ
[81]	ἡμῖν ἀνήρ τις, ᾧ ὄνομα	Ἰωάννης,	εἷς τῶν ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ,
[88]	ἐλάσσονα μείνας, μέχρις οὗ προελήλυθεν	Ἰωάννης	κῆρυξ αὐτοῦ τῆς παρουσίας καὶ
[51]	εἶναι τὰ λεγόμενα. Εἰ δὲ	Ἰωάννης	μὲν προελήλυθε βοῶν τοῖς ἀνθρώποις
[50]	κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τούτου	Ἰωάννης	ὁ βαπτιστὴς καὶ προφήτης γενόμενος.
[88]	ἐπιγνῶσι τίς ἐστιν ὁ Χριστός.	Ἰωάννου	γὰρ καθεζομένου ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου
[52]	καὶ προφητῶν κατὰ διαδοχὴν μέχρις	Ἰωάννου	γεγενημένων, ὡς καὶ ὅτε εἰς
[88]	ὅνπερ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ	Ἰωάννου	ἔδει γνώρισμα τοῖς ἀνθρώποις εἶναι,
[49]	ἐπὶ πίνακι ἐνεχθῆναι τὴν κεφαλὴν	Ἰωάννου	ἐκέλευσε. Διὸ καὶ ὁ ἡμέτερος
[50]	εἶπον· Ἠσαίας οὖν περὶ τῆς	Ἰωάννου	προελεύσεως οὕτως προεῖπε· Καὶ εἶπεν
[49]	συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ	Ἰωάννου	τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς. Καὶ
[51]	νόμος καὶ οἱ προφῆται μέχρι	Ἰωάννου	τοῦ βαπτιστοῦ· ἐξ ὅτου ἡ
[49]	ὑπέβαλεν αὐτῇ αἰτήσασθαι τὴν κεφαλὴν	Ἰωάννου	τοῦ ἐν τῇ φυλακῇ· καὶ
[79]	Ἰερουσαλήμ. Καὶ πάλιν ἐν τῷ	Ἰὼβ	γέγραπται, ὡς καὶ αὐτὸς ἔφης,
[46]	καὶ Ἰακὼβ καὶ Νῶε καὶ	Ἰώβ,	καὶ εἴ τινες ἄλλοι γεγόνασι
[103]	ὄφιν καλεῖ, ἐν δὲ τῷ	Ἰὼβ	καὶ τῷ Ζαχαρίᾳ διάβολος κέκληται,
[107]	πόλιν αὐτῶν. ἀλλὰ καὶ τοῦ	Ἰωνᾶ	ἀνιωμένου ἐπὶ τῷ τῇ τρίτῃ
[108]	ὑμῖν βοῶντος ὅτι τὸ σημεῖον	Ἰωνᾶ	δώσει ὑμῖν, προτρεπόμενος ἵνα κἂν
[107]	αὐτοῖς εἰ μὴ τὸ σημεῖον	Ἰωνᾶ.	καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ παρακεκαλυμμένα
[108]	ἐπιστάμενοι ἅπαντες γεγενημένα ὑπὸ τοῦ	Ἰωνᾶ,	καὶ τοῦ Χριστοῦ παρ' ὑμῖν
[107]	Νινευϊτῶν πόλεως ἐδήλου, οἵτινες, τοῦ	Ἰωνᾶ	κηρύξαντος αὐτοῖς μετὰ τὸ ἐκβρασθῆναι
[107]	κολόκυνθα αἰφνίδιος, μήτε φυτεύσαντος τοῦ	Ἰωνᾶ	μήτε ποτίσαντος, ἀλλ' ἐξαίφνης ἐπανατείλας
[107]	ξηρᾶναι αὐτόν, ἐφ' ᾧ ἐλυπεῖτο	Ἰωνᾶς,	καὶ ἤλεγξεν αὐτὸν οὐ δικαίως
[78]	χώραν αὐτῶν ἀπαλλαγέντων, καὶ τοῦ	Ἰωσὴφ	ἅμα τῇ Μαρίᾳ καὶ τῷ
[91]	ἐν εὐλογίᾳ, ἣν εὐλόγει τὸν	Ἰωσήφ·	Ἀπὸ εὐλογίας κυρίου ἡ γῆ
[78]	ἐπανελθεῖν πρὸς τὸν Ἡρώδην. Καὶ	Ἰωσὴφ	δέ, ὁ τὴν Μαρίαν μεμνηστευμένος,
[22]	οὐδὲν ἐπὶ τῇ συντριβῇ τοῦ	Ἰωσήφ.	Διὰ τοῦτο νῦν αἰχμάλωτοι ἔσονται
[123]	καὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ	Ἰωσὴφ	καὶ Δαυείδ, καὶ θεοῦ τέκνα
[91]	τῇ βάτῳ ἔλθοισαν ἐπὶ κεφαλὴν	Ἰωσὴφ	καὶ ἐπὶ κορυφῆς. Δοξασθεὶς ἐν
[100]	μόνον ἐν τῇ εὐλογίᾳ καὶ	Ἰωσὴφ	καὶ Ἰούδα τὰ περὶ αὐτοῦ
[126]	καὶ σοφία διὰ Σολομῶνος, καὶ	Ἰωσὴφ	καὶ Ἰούδας καὶ ἄστρον διὰ
[103]	βουλήν, ὡς εἰς Αἴγυπτον τῷ	Ἰωσὴφ	καὶ τῇ Μαρίᾳ ἐκεκελεύκει ἀπαλλαγῆναι
[102]	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ κέλευσιν	Ἰωσὴφ	λαβὼν αὐτὸν ἅμα τῇ Μαρίᾳ
[78]	τοῦ παιδίου ἐν Βηθλεέμ, ἐπειδὴ	Ἰωσὴφ	οὐκ εἶχεν ἐν τῇ κώμῃ
[88]	ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην, καὶ νομιζομένου	Ἰωσὴφ	τοῦ τέκτονος υἱοῦ ὑπάρχειν, καὶ