Chapitre |
[53] |
ὄντα
αὐτὸν
φανερὸν
ἐποίει.
Καί,
|
τούτων |
ἁπάντων
γενομένων
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[31] |
ἐζήτουν
παρ'
αὐτοῦ
ὑπὲρ
πάντων
|
τούτων. |
Ἀποκριθεὶς
δὲ
λέγει
μοι
καὶ |
[87] |
πυνθάνωμαι,
ἀλλὰ
βούλεσθαι
μανθάνειν
περὶ
|
τούτων |
αὐτῶν
ὧν
ἂν
ἐρωτῶ.
Εἰπὲ |
[64] |
συζητεῖν
ἢ
πυνθάνεσθαί
μου
περὶ
|
τούτων |
βουλομένους
πράττω.
Ὅτι
οὖν
καὶ |
[134] |
ἡ
ἐκκλησία
ἡμῶν.
Καὶ
ὑπὲρ
|
τούτων |
δουλεύει
μέχρι
νῦν
ὁ
Χριστὸς |
[46] |
περικεῖσθαι
ὑμᾶς
ἐκέλευσε,
καὶ
διὰ
|
τούτων |
δυσωπῶν
ὑμᾶς
ἀεὶ
μνήμην
ἔχειν |
[22] |
κρατίστας
ἐκ
πασῶν
τῶν
βασιλειῶν
|
τούτων, |
εἰ
πλείονά
ἐστι
τὰ
ὅρια |
[5] |
εἶπον.
~Οὐδὲν
οὖν
ἴσασι
περὶ
|
τούτων |
ἐκεῖνοι
οἱ
φιλόσοφοι·
οὐδὲ
γὰρ |
[82] |
ἢ
φιληδονίαν·
ἐν
οὐδενὶ
γὰρ
|
τούτων |
ἐλέγξαι
ἡμᾶς
ὄντας
δύναταί
τις. |
[46] |
ἐντειλάμενον
ὑμῖν,
ἵνα
διὰ
πολλῶν
|
τούτων |
ἐν
πάσῃ
πράξει
πρὸ
ὀφθαλμῶν |
[2] |
οὕτω
ποθῶν
καὶ
αὐτὸς
συμβαλεῖν
|
τούτων |
ἑνί,
ἐπέδωκα
ἐμαυτὸν
Στωϊκῷ
τινι· |
[58] |
κύριος
λέγεται,
ἵνα
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
ἐπιγνῶτε
αὐτὸν
ὑπηρετοῦντα
τῷ
τῶν |
[90] |
δι'
ὧν
ἐποίησε
σημείων.
Τίνων
|
τούτων, |
ἔφη,
λέγεις;
Ὅτε
ὁ
λαός, |
[46] |
εἴ
τινες
ἄλλοι
γεγόνασι
πρὸ
|
τούτων |
ἢ
μετὰ
τούτους
ὁμοίως
δίκαιοι, |
[35] |
ἡγεῖται
φέρειν.
Ὡς
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
ἡμεῖς,
ὡς
ἔφην,
τὸν
Ἰησοῦν |
[2] |
Πλατωνικοῖς
ἐντυχεῖν·
πολὺ
γὰρ
καὶ
|
τούτων |
ἦν
κλέος.
Καὶ
δὴ
νεωστὶ |
[3] |
τῶν
θείων
γνῶσιν,
ἔπειτα
τῆς
|
τούτων |
θειότητος
καὶ
δικαιοσύνης
ἐπίγνωσιν;
Καὶ |
[133] |
εἰς
τὴν
γῆν
ὡδηγήθη.
~Καὶ
|
τούτων |
καὶ
πάντων
τῶν
τοιούτων
παραδόξων |
[68] |
βούλομαι·
διὰ
γὰρ
τῶν
ἀνερωτήσεων
|
τούτων |
καὶ
περαιωθῆναι
σὺν
τάχει
τὸν |
[123] |
μέν,
ἔφην
αὐτῷ,
μὴ
περὶ
|
τούτων |
καὶ
πολὺν
λόγον
πεποιήμεθα,
κἂν |
[88] |
ὤν,
ἄροτρα
καὶ
ζυγά,
διὰ
|
τούτων |
καὶ
τὰ
τῆς
δικαιοσύνης
σύμβολα |
[14] |
οὐκ
ἐκλείψει.
Τῶν
τε
λόγων
|
τούτων |
καὶ
τοιούτων
εἰρημένων
ὑπὸ
τῶν |
[38] |
ἐξ
ὑμῶν
ὁμιλεῖν,
μηδέ
σοι
|
τούτων |
κοινωνῆσαι
τῶν
λόγων·
βλάσφημα
γὰρ |
[22] |
ταῦτα
γίνεσθαι,
ἀκούσατε
πῶς
περὶ
|
τούτων |
λέγει
διὰ
Ἀμώς,
ἑνὸς
τῶν |
[87] |
ἵνα
εἰδῇς
καὶ
τὸν
περὶ
|
τούτων |
λόγον,
ἄκουε
ὧν
λέγω.
Ταύτας |
[125] |
Ἰσραήλ
ἐστιν.
Ὑμεῖς
δέ,
μηδὲν
|
τούτων |
νενοηκότες
μηδὲ
νοεῖν
παρασκευαζόμενοι,
ἐπειδὴ |
[23] |
ὦ
ἄνδρες,
περὶ
τῶν
ζητουμένων
|
τούτων |
ὅ
τι
φρονεῖτε.
Καὶ
μηδὲν |
[87] |
δυνάμεις
οὐχ
ὡς
ἐνδεοῦς
αὐτοῦ
|
τούτων |
ὄντος
φησὶν
ὁ
λόγος
ἐπεληλυθέναι |
[48] |
~Καὶ
ὁ
Τρύφων·
Καὶ
περὶ
|
τούτων |
ὅσα
φρονεῖς
ἀκηκόαμεν,
εἶπεν.
Ἀναλαβὼν |
[99] |
ὡς
σὺ
θέλεις·
δηλῶν
διὰ
|
τούτων |
ὅτι
ἀληθῶς
παθητὸς
ἄνθρωπος
γεγένηται. |
[132] |
μεμενήκασι,
δεικνυμένου
ὑμῖν
καὶ
διὰ
|
τούτων, |
ὅτι
τῷ
τῆς
δυνάμεως
ὀνόματι |
[46] |
οὐδεὶς
ἁπλῶς
δίκαιος
οὐδὲν
ὅλως
|
τούτων |
περὶ
ὧν
ἐζητοῦμεν
ἐφύλαξεν
οὐδὲ |
[3] |
ταῖς
τέχναις
ἁπάσαις
ὁ
ἐπιστάμενος
|
τούτων |
τινὰ
ἐπιστήμων
καλεῖται,
ἔν
τε |
[100] |
αὐτὸν
τὸν
Ἀβραὰμ
πατέρα
καὶ
|
τούτων |
τῶν
κατηριθμημένων,
ἐξ
ὧν
κατάγει |
[15] |
λόγοι
τοῦ
θεοῦ
διὰ
πάντων
|
τούτων |
τῶν
λόγων
ἀξιοῦσι.
~Καὶ
διὰ |
[72] |
ταῦτα
ἐξέκοψαν)
ἐπειδὰν
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
τῶν
λόγων
ἀποδεικνύηται
ὅτι
ἐβουλεύσαντο |
[7] |
τινες
πρὸ
πολλοῦ
χρόνου
πάντων
|
τούτων |
τῶν
νομιζομένων
φιλοσόφων
παλαιότεροι,
μακάριοι |
[29] |
καὶ
οἱ
τοσοῦτοι
δίκαιοι
μηδὲν
|
τούτων |
τῶν
νομίμων
πράξαντες
μεμαρτύρηνται
ὑπὸ |
[87] |
διὰ
Ἠσαίου,
πληροῦται
ὡς
ἐνδεὴς
|
τούτων |
ὑπάρχων;
Κἀγὼ
ἀπεκρινάμην·
Νουνεχέστατα
μὲν |
[88] |
αὐτὸν
καὶ
σταυρωθῆναι
ὡς
ἐνδεὴς
|
τούτων |
ὑπέμεινεν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
γένους |
[24] |
μυστήριόν
τι
εἶχε
κηρυσσόμενον
διὰ
|
τούτων |
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
μᾶλλον
τῆς |
[62] |
εἰπόντος.
Ἵἵνα
δὲ
καὶ
ἐκ
|
τούτων |
φανερὸν
ὑμῖν
γένηται
ὃ
λέγω, |
[1] |
Σὺ
δὲ
πῶς,
ἔφη,
περὶ
|
τούτων |
φρονεῖς
καὶ
τίνα
γνώμην
περὶ |
[46] |
τοῦ
πιστοῦ
θεράποντος,
μητρός,
μηδὲν
|
τούτων |
φυλάξαντας,
εἰ
δοκοῦσιν
ὑμῖν
σωθήσεσθαι; |
[67] |
οὐχ
ὡς
δικαιούμενον
αὐτὸν
διὰ
|
τούτων |
ὡμολόγησα
ὑπομεμενηκέναι
πάντα,
ἀλλὰ
τὴν |
[76] |
βουλῆς
ἄγγελον
αὐτὸν
εἰπών,
οὐχὶ
|
τούτων |
ὧνπερ
ἐδίδαξεν
ἐλθὼν
διδάσκαλον
αὐτὸν |