Chapitre
[100]	Μαρία ἡ παρθένος, εὐαγγελιζομένου αὐτῇ	Γαβριὴλ	ἀγγέλου ὅτι πνεῦμα κυρίου ἐπ'
[52]	λευκοὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ ὡς	γάλα.	ὅτι οὖν οὐδέποτε ἐν τῷ
[22]	καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου βουκολίων	γαλαθηνά,	οἱ ἐπικροτοῦντες πρὸς τὴν φωνὴν
[108]	ἄνομος ἐγήγερται ἀπὸ Ἰησοῦ τινος	Γαλιλαίου	πλάνου ὃν σταυρωσάντων ἡμῶν, οἱ
[80]	αἱρέσεις Γενιστῶν καὶ Μεριστῶν καὶ	Γαλιλαίων	καὶ Ἑλληνιανῶν καὶ Φαρισαίων καὶ
[110]	καθεζόμενοι, τοῦτ' ἔστι μόνῃ τῇ	γαμετῇ	γυναικὶ ἕκαστος χρώμενοι· ὅτι γὰρ
[81]	εἶπεν, ὅτι Οὔτε γαμήσουσιν οὔτε	γαμηθήσονται,	ἀλλὰ ἰσάγγελοι ἔσονται, τέκνα τοῦ
[134]	κατὰ τὸ αὐτὸ οὐ θεμιτὸν	γαμῆσαι	τὸν Ἰακώβ· καὶ δουλεύει δὲ
[81]	κύριος ἡμῶν εἶπεν, ὅτι Οὔτε	γαμήσουσιν	οὔτε γαμηθήσονται, ἀλλὰ ἰσάγγελοι ἔσονται,
[134]	ἀπαρτίζεσθαι πράξεως τύποι ἦσαν οἱ	γάμοι	τοῦ Ἰακώβ. Δύο γὰρ ἀδελφὰς
[134]	πράξει ἀπετελοῦντο. Ἐν γὰρ τοῖς	γάμοις	τοῦ Ἰακὼβ τίς οἰκονομία καὶ
[141]	ἐπιδημήσωσιν ἢ προσπεμφθῶσιν, ἀγόμενοι ὀνόματι	γάμου	γυναῖκας, πολὺ μᾶλλον ἂν τῷ
[35]	καὶ ὁμολογοῦσιν αὐτὸν Χριστόν. Καὶ	γὰρ	ἃ πάσχομεν πάντα, ἀναιρούμενοι ὑπὸ
[92]	περὶ τὴν σάρκα περιτομῆς. Οὐδὲ	γὰρ	Ἀβραὰμ διὰ τὴν περιτομὴν δίκαιος
[5]	θέμις, εἴπερ εἰσὶν ἀγέννητοι. Τὸ	γὰρ	ἀγέννητον τῷ ἀγεννήτῳ ὅμοιόν ἐστι
[5]	καὶ μὴ εἶναι ἔτι· μόνος	γὰρ	ἀγέννητος καὶ ἄφθαρτος ὁ θεὸς
[134]	οἱ γάμοι τοῦ Ἰακώβ. Δύο	γὰρ	ἀδελφὰς κατὰ τὸ αὐτὸ οὐ
[93]	λόγων τὴν ἀπόδειξιν ποιήσας. ~Τὰ	γὰρ	ἀεὶ καὶ δι' ὅλου δίκαια
[82]	πλανήσουσιν· ὅπερ καὶ ἔστι. Πολλοὶ	γὰρ	ἄθεα καὶ βλάσφημα καὶ ἄδικα
[27]	πλήρεις τὰς χεῖρας αἵματος. Καὶ	γὰρ	αἱ θυγατέρες Σιὼν ἐπορεύθησαν ἐν
[115]	ἀφήλικες τῆς γενεᾶς ἐκείνης. Ὥσπερ	γὰρ	αἱ μυῖαι ἐπὶ τὰ ἕλκη
[73]	περικεκοφέναι αὐτοὺς γραφάς. Ὑπὲρ αὐταρκείας	γὰρ	αἱ τοσαῦται προανιστορημέναι εἰσὶν εἰς
[28]	δοθεῖσαν ὁ θεὸς θέλει· οὐδὲ	γὰρ	Αἰγυπτίοις χρήσιμος οὐδὲ τοῖς υἱοῖς
[6]	οὐδενὸς ὅλως τοιαῦτα δοξάζοντος. τὸ	γὰρ	ἀληθὲς οὕτως ἔχει· μάθοις δ'
[133]	ἡ χεὶρ αὐτῶν ὑψηλή. Ἔτι	γὰρ	ἀληθῶς ἡ χεὶρ ὑμῶν πρὸς
[92]	μηδένα ἐπιτρέπεσθαι εἰσελθεῖν ἐκεῖ; Οὐδαμόθεν	γὰρ	ἀλλαχόθεν ἐστὲ γνωριζόμενοι, ὡς προέφην,
[139]	ἐπέρχεσθαι τοῦ θεοῦ κρίσιν. ~Καὶ	γὰρ	ἄλλο μυστήριον ἐπὶ τοῦ Νῶε
[68]	εἶναι ἔν τισιν ἀληθῆ; Ἃ	γὰρ	ἂν διαρρήδην ἐν ταῖς γραφαῖς
[74]	οὐθ' ὑμᾶς ὄντως κεκλῆσθαι· οὕτως	γὰρ	ἂν καὶ πολλὰ ἄλλα νοῆσαι
[122]	τοὺς διὰ Ἰησοῦ πεφωτισμένους. Ἦ	γὰρ	ἂν κἀκείνοις ἐμαρτύρει ὁ Χριστός·
[14]	ἀπὸ τῆς διανοίας μου. Ὡς	γὰρ	ἂν καταβῇ χιὼν ἢ ὑετὸς
[4]	μεταμείβουσιν εἰς ἕτερα σώματα· ᾔδεσαν	γὰρ	ἂν ὅτι κολάζονται οὕτως, καὶ
[2]	ἀνθρώπους, τοὺς πολλοὺς λέληθεν; Οὐ	γὰρ	ἂν Πλατωνικοὶ ἦσαν οὐδὲ Στωϊκοὶ
[123]	ἐκεῖνον τὸν νόμον ἔγνωτε. Ηὐλαβεῖσθε	γὰρ	ἂν τὴν τοῦ θεοῦ ὀργήν,
[11]	οὐδὲ διὰ τοῦ νόμου· ἦ	γὰρ	ἂν τὸ αὐτὸ ὑμῖν ἐποιοῦμεν.
[18]	εἰσερχομένους κωλύετε· ὁδηγοὶ τυφλοί. ~Ἐπειδὴ	γὰρ	ἀνέγνως, ὦ Τρύφων, ὡς αὐτὸς
[76]	μυστηρίῳ τὸ αὐτὸ κέκραγε· τὸ	γὰρ	ἄνευ χειρῶν εἰπεῖν αὐτὸν ἐκτετμῆσθαι,
[30]	μὴ πάντας ἀεὶ διδάξας. Πολλοῖς	γὰρ	ἀνθρώποις ἄλογα καὶ οὐκ ἄξια
[80]	πρὸς ὑμᾶς ὁμολογῶ, ἐγγράψω. Οὐ	γὰρ	ἀνθρώποις μᾶλλον ἢ ἀνθρωπίνοις διδάγμασιν
[125]	γενόμενος ὁ Χριστὸς ποιήσειν. Ὅτε	γὰρ	ἄνθρωπος γέγονεν, ὡς προεῖπον, προσῆλθεν
[76]	τὸ γένος αὐτὸν ἐδήλου· οὐδεὶς	γάρ,	ἄνθρωπος ὢν ἐξ ἀνθρώπων, ἀνεκδιήγητον
[31]	γινομένῃ αὐτοῦ παρουσίᾳ; Ὡς υἱὸς	γὰρ	ἀνθρώπου ἐπάνω νεφελῶν ἐλεύσεται, ὡς
[26]	αἷμα αὐτῶν εἰς γῆν. Ἡμέρα	γὰρ	ἀνταποδόσεως ἦλθεν αὐτοῖς, καὶ ἐνιαυτὸς
[16]	καρδία ἡ ἀπερίτμητος αὐτῶν. Ἡ	γὰρ	ἀπὸ Ἀβραὰμ κατὰ σάρκα περιτομὴ
[120]	παραυτίκα ὑφ' ὑμῶν μελισθῆναι. Οὐδὲ	γὰρ	ἀπὸ τοῦ γένους τοῦ ἐμοῦ,
[52]	ποτε πάρεστιν ἰδεῖν ὑμῖν· οἱ	γὰρ	ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἁπάντων διὰ
[105]	ὑποπεσεῖν τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Καὶ	γὰρ	ἀποδιδοὺς τὸ πνεῦμα ἐπὶ τῷ
[87]	μὲν καὶ συνετώτατα ἠρώτησας· ἀληθῶς	γὰρ	ἀπόρημα δοκεῖ εἶναι· ἀλλ' ἵνα
[127]	καταβεβηκέναι ἢ ἀναβεβηκέναι ποθέν. Ὁ	γὰρ	ἄρρητος πατὴρ καὶ κύριος τῶν
[137]	ὡς ἐξηγήσαντο οἱ ἑβδομήκοντα· εἰπὼν	γὰρ	αὐτὰς πρότερον ὡς ὑμεῖς αὐτὰς
[29]	οὐχ ὑμετέροις ἀλλ' ἡμετέροις· ἡμεῖς	γὰρ	αὐτοῖς πειθόμεθα, ὑμεῖς δὲ ἀναγινώσκοντες
[2]	ἐγίνετό μοι περὶ θεοῦ (οὐδὲ	γὰρ	αὐτὸς ἠπίστατο, οὐδὲ ἀναγκαίαν ἔλεγε
[23]	Χριστόν, ὁμοίως ἐστὶ χρεία. Καὶ	γὰρ	αὐτὸς ὁ Ἀβραὰμ ἐν ἀκροβυστίᾳ
[54]	τοὺς πιστεύοντας αὐτῷ ἐδήλου. Στολὴν	γὰρ	αὐτοῦ ἐκάλεσε τὸ ἅγιον πνεῦμα
[121]	ἀρνήσασθαι αὐτὸν ἰδεῖν ἔστι. Πυρωδέστερος	γὰρ	αὐτοῦ ὁ τῆς ἀληθείας καὶ
[125]	τοῦ θεοῦ γνώμης γεγενημένος. Ἀποκρίνεται	γὰρ	αὐτῷ· Γέγραπται· Κύριον τὸν θεόν
[56]	κύριος τῶν δύο ἀγγέλων; Προσελθόντων	γὰρ	αὐτῶν εἰς Σόδομα, αὐτὸς ὑπολειφθεὶς
[111]	ἦν καὶ λεγόμενον. Ὁ μὲν	γὰρ	αὐτῶν τὰς χεῖρας ἐκτείνας ἐπὶ
[93]	ὑμῶν γνώμης ἔργον ἐστίν. Ἔχοντες	γὰρ	ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν γενομένων σημείων
[20]	θεὸς ὁ λυτρωσάμενος ὑμᾶς. ~Καὶ	γὰρ	βρωμάτων τινῶν ἀπέχεσθαι προσέταξεν ὑμῖν,
[92]	καὶ εἰδέναι καὶ πράττειν (πολλαὶ	γὰρ	γενεαὶ ἀνθρώπων πρὸ Μωυσέως φαίνονται
[88]	παιδίον ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ. Καὶ	γὰρ	γεννηθεὶς δύναμιν τὴν αὐτοῦ ἔσχε·
[77]	ἔναντι βασιλέως Ἀσσυρίων. Πρὶν ἢ	γὰρ	γνῶναι τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα
[56]	ἀσεβοῦς, καὶ τὰ ἑξῆς· οὐ	γὰρ	γράφειν πάλιν τὰ αὐτά, τῶν
[9]	δεινότατος ἀπειπεῖν ἀναγκάζῃ τύραννος· παρεστῶτι	γὰρ	δείξω ὅτι οὐ κενοῖς ἐπιστεύσαμεν
[13]	λουσάσθω, καὶ καθαρός ἐστιν. ~Οὐ	γὰρ	δή γε εἰς βαλανεῖον ὑμᾶς
[42]	καλεῖται καὶ ἔστι σῶμα· καὶ	γὰρ	δῆμος καὶ ἐκκλησία, πολλοὶ τὸν
[91]	ἀπέδειξα, πρὸς τὸν Χριστόν. ~Καὶ	γὰρ	δι' ἄλλου μηνύων τὴν ἰσχὺν
[67]	τεθειμέναι εἰσίν, ἀναλύειν πειρώμενος. Ἔφης	γὰρ	διὰ τὸ ἐννόμως πολιτεύεσθαι ἐκλελέχθαι
[94]	καὶ ἀναίτιός ἐστιν ἀδικίας; Μυστήριον	γὰρ	διὰ τούτου, ὡς προέφην, ἐκήρυσσε,
[53]	λαοῦ ἡ ὑποσαγὴς ὄνος· τὸν	γὰρ	διὰ τῶν προφητῶν νόμον ἐπικείμενον
[76]	ἐξορκίζοντες ὑποτασσόμενα ἡμῖν ἔχομεν. Εἰ	γὰρ	διὰ τῶν προφητῶν παρακεκαλυμμένως κεκήρυκτο
[5]	πολλά ἐστι τὰ ἀγέννητα· εἰ	γὰρ	διαφορά τις ἦν ἐν αὐτοῖς,
[23]	οὐχ ὡς ἔργον δικαιοσύνης· τὰ	γὰρ	δίκαια καὶ ἐνάρετα ἅπαντα ὁμοίως
[69]	γνῶσιν καὶ πίστιν κατέστησεν. Ὅταν	γὰρ	Διόνυσον μὲν υἱὸν τοῦ Διὸς
[58]	μόνῃ τέχνῃ ἐπιδείκνυσθαι σπεύδω· οὐδὲ	γὰρ	δύναμις ἐμοὶ τοιαύτη τίς ἐστιν,
[56]	Σπεῦσον τοῦ σωθῆναι ἐκεῖ· οὐ	γὰρ	δυνήσομαι ποιῆσαι πρᾶγμα ἕως τοῦ
[24]	τὰς ἀνομίας τῶν λαῶν. Ἐμφανὴς	γὰρ	ἐγενήθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν,
[94]	οὐκ ἔχομεν λόγον διδόναι· καὶ	γὰρ	ἐγὼ περὶ τούτου πολλάκις τοὺς
[96]	ἐλεηθῆτε ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ. Οὗτος	γὰρ	ἐδίδαξεν ἡμᾶς καὶ ὑπὲρ τῶν
[130]	ἐν πολλοῖς, εἶναι δεῖ. Εὐφράνθητε	γὰρ	ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ»
[125]	Ἐγὼ ὃ ἐπίσταμαι ἐρῶ· οὔτε	γὰρ	εἰδότα μὴ λέγειν δίκαιον ἡγοῦμαι,
[73]	τοῖς τῶν ἐθνῶν θεοῖς· ἐκεῖνα	γὰρ	εἴδωλά ἐστι δαιμονίων. Ἀλλ' ὅπως
[120]	ἐθνῶν πέμψειν ἤδη φήσαντος. Ἥξουσι	γάρ,	εἶπεν, ἀπὸ δυσμῶν καὶ ἀνατολῶν,
[99]	ἐπὶ Χριστοῦ ἔμελλε λέγεσθαι. Σταυρωθεὶς	γὰρ	εἶπεν· Ὁ θεός, ὁ θεός,
[95]	κατὰ τὸν νόμον Μωυσέως· Ἐπικατάρατος	γὰρ	εἴρηται πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει
[77]	τὸν ὑμέτερον ἀποδεικνύεις εἰρῆσθαι· ἡμεῖς	γὰρ	εἰς Ἑζεκίαν αὐτὸν λέγομεν πεπροφητεῦσθαι.
[28]	μάτην μετανοήσετε, μάτην κλαύσετε· οὐ	γὰρ	εἰσακούσεται ὑμῶν. Νεώσατε ἑαυτοῖς νεώματα,
[48]	τὸν Χριστὸν εἶναι ἀποδεικνύηται. Καὶ	γὰρ	εἰσί τινες, ὦ φίλοι, ἔλεγον,
[14]	ἀφήσει τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν. Οὐ	γάρ	εἰσιν αἱ βουλαί μου ὥσπερ
[3]	ἐμοί, ἔφη ἐκεῖνος· αἱ μὲν	γὰρ	ἐκ μαθήσεως προσγίνονται ἡμῖν ἢ
[75]	ἐν τῷ Ἠσαίᾳ δεδήλωται. Λέγει	γὰρ	ἐκεῖ ὁ Ἠσαίας· Ἀπόστειλόν με.
[30]	δι' αὐτοῦ ἄμωμοι ὦμεν. Βοηθὸν	γὰρ	ἐκεῖνον καὶ λυτρωτὴν καλοῦμεν, οὗ
[110]	δευτέρᾳ αὐτοῦ παρουσίᾳ ἀποβήσεται. Τὴν	γὰρ	ἐκτεθλιμμένην, τοῦτ' ἔστιν ἀπὸ τοῦ
[10]	μηδένα δύνασθαι φυλάξαι αὐτά· ἐμοὶ	γὰρ	ἐμέλησεν ἐντυχεῖν αὐτοῖς. Ἐκεῖνο δὲ
[33]	τοῦ ψαλμοῦ δηλοῖ. Ἐκ χειμάρρου	γὰρ	ἐν ὁδῷ πίεται, καὶ ἅμα·
[114]	λόγοι σημαίνοντες λελεγμένοι εἰσί. Καὶ	γὰρ	ἐν παραβολῇ λίθον πολλαχοῦ καλεῖν
[96]	ἰδεῖν ὑμῖν ἔστι γινόμενον· ὑμεῖς	γὰρ	ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καταρᾶσθε
[52]	τοῦ λαοῦ ὑμῶν ἦν. Τὸ	γὰρ	ἐν τοῖς προφήταις πνεῦμα καὶ
[45]	πολιτευσαμένους ὁμοίως σωθήσεσθαι εἶπον. Καὶ	γὰρ	ἐν τῷ Μωυσέως νόμῳ τὰ
[11]	τοῦ θεοῦ κληρονομίας ἀντιποιοῦνται. Ὁ	γὰρ	ἐν Χωρὴβ παλαιὸς ἤδη νόμος
[135]	περὶ τοῦ λαοῦ λέγεσθαι. Οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται τοῖς ἐξ Ἰακὼβ γεγεννημένοις
[90]	μὴ κοπωθέντος αὐτοῦ χαλασθῶσιν. Εἰ	γὰρ	ἐνεδεδώκει τι τοῦ σχήματος τούτου
[16]	ἐπιβαίνῃ εἰς τὴν Ἰερουσαλήμ. Οὐ	γὰρ	ἐξ ἄλλου τινὸς γνωρίζεσθε παρὰ
[65]	ὁμοίως συνημμένους κατ' ἐπακολούθησιν· οὐ	γὰρ	ἐξ ἑτέρας περικοπῆς αὐτοὺς ἐρῶ,
[93]	πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ὁ	γὰρ	ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ
[118]	λέγει ἢ τοῦτον αὐτόν. Οὗτος	γὰρ	ἐξαίρετος ἱερεὺς καὶ αἰώνιος βασιλεύς,
[27]	σύρουσαι τοὺς χιτῶνας. Καὶ πάντες	γὰρ	ἐξέκλιναν, βοᾷ, πάντες ἄρα ἠχρειώθησαν·
[78]	τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ	γὰρ	ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν
[61]	τηρῶν σταθμοὺς ἐμῶν εἰσόδων· αἱ	γὰρ	ἔξοδοί μου ἔξοδοι ζωῆς, καὶ
[16]	πιστεύοντας ἐπὶ τὸν Χριστόν. Οὐ	γὰρ	ἐξουσίαν ἔχετε αὐτόχειρες γενέσθαι ἡμῶν
[126]	εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι δηλοῦται. Οὕτως	γὰρ	ἐπάγει ἡ γραφὴ λέγουσα· Καὶ
[101]	ἰσχύϊ πράττειν τι καυχώμενος. Καὶ	γὰρ	ἐπὶ γῆς τὸ αὐτὸ ἔπραξε·
[91]	πέμψαντι εἰς τὸν κόσμον· οὐ	γὰρ	ἐπὶ ὄφιν ἡμᾶς πιστεύειν τὸ
[97]	ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. Ὅτε	γὰρ	ἐσταύρωσαν αὐτόν, ἐμπήςσοντες τοὺς ἥλους
[5]	ἁπλῶς πάντων πέρι λέγεσθαι; Ὅσα	γάρ	ἐστι μετὰ τὸν θεὸν ἢ
[28]	λέγειν, ὅτι ἔδοξεν αὐτῷ· τοῦτο	γάρ	ἐστι πρόφασις ἀεὶ τοῖς μὴ
[73]	Ναί, ἔφην, ἀπίστῳ ἔοικε· φοβερώτερον	γάρ	ἐστι τῆς μοσχοποιΐας, ἣν ἐποίησαν
[14]	τὸ σῶμα καθαρόν ἐστι. Τοῦτο	γάρ	ἐστι τὸ σύμβολον τῶν ἀζύμων,
[3]	ἔφην ἐγώ, καὶ μόνη. Τί	γάρ	ἐστι φιλοσοφία, φησί, καὶ τίς
[93]	ἔσβεσαν ἢ ἐπεσχημένας ἔχουσιν. Ἰδεῖν	γὰρ	ἔστι καὶ τοὺς τοιούτους μὴ
[113]	ἦλθε, καὶ ἔστιν ἀεί. Οὗτος	γάρ	ἐστιν ἀφ' οὗ καὶ τὸν
[119]	ἐπεκαλέσαντο τὸ ὄνομά μου. Τοῦτο	γάρ	ἐστιν ἐκεῖνο τὸ ἔθνος, ὃ
[22]	οὐ μή σοι εἴπω· ἐμὴ	γάρ	ἐστιν ἡ οἰκουμένη καὶ τὸ
[11]	εἰς ἄλλον τινὰ ἠλπίκαμεν, οὐ	γὰρ	ἔστιν, ἀλλ' εἰς τοῦτον εἰς
[142]	οἶμαι ὁμοίως ἐμοὶ διατεθεῖσθαι· πλέον	γὰρ	εὕρομεν ἢ προσεδοκῶμεν καὶ προσδοκηθῆναί
[14]	εὐοδώσω τὰ ἐντάλματά μου. Ἐν	γὰρ	εὐφροσύνῃ ἐξελεύσεσθε καὶ ἐν χαρᾷ
[58]	τοῦ τόπου ἐκείνου Βαιθήλ· ἐκεῖ	γὰρ	ἐφάνη αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν
[60]	καὶ προσωμίλησε τῷ Μωυσεῖ. Οὕτως	γὰρ	ἔφη ὁ λόγος· Ὤφθη δὲ
[120]	ὅτι περὶ Χριστοῦ εἴρηται, οὕτω	γὰρ	ἔχουσι· Καὶ αὐτὸς ἔσται προσδοκία
[102]	γεγενημένων τὴν προαγγελίαν ἐποιεῖτο. Τὸ	γὰρ	Ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μασθῶν
[114]	τὴν δευτέραν περιτομήν. Ὑμῶν μὲν	γὰρ	ἡ πρώτη διὰ σιδήρου γέγονε
[137]	πέρας ποιεῖσθαι μέλλει, πρὸς δυσμὰς	γὰρ	ἤδη ὁ ἥλιός ἐστι, καὶ
[133]	αὐτῶν ὡς κονιορτὸς ἀναβήσεται· οὐ	γὰρ	ἠθέλησαν τὸν νόμον κυρίου Σαβαώθ,
[39]	τὴν ἀεὶ σκληροκάρδιον γνώμην. Καὶ	γὰρ	Ἠλίας περὶ ὑμῶν πρὸς τὸν
[99]	ἃ ποιεῖν ἔμελλε, ἐλέλεκτο. Τῇ	γὰρ	ἡμέρᾳ, ᾗπερ ἔμελλε σταυροῦσθαι, τρεῖς
[28]	ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν. Ἰδοὺ	γὰρ	ἡμέραι ἔρχονται, λέγει κύριος, καὶ
[82]	θεοῦ τῆς ἀναστάσεως ὄντες. ~Παρὰ	γὰρ	ἡμῖν καὶ μέχρι νῦν προφητικὰ
[101]	γινόμενα αὐτῷ προέλεγεν. Ὄνειδος μὲν	γὰρ	ἡμῖν, τοῖς εἰς αὐτὸν πιστεύουσιν
[25]	ὅτι ἀνέσχου ἡμῶν, κύριε; Σὺ	γὰρ	ἡμῶν εἶ πατήρ, ὅτι Ἀβραὰμ
[137]	ὡς καὶ ἡμεῖς ἰάθημεν. Καλὸν	γάρ,	ἢν πεισθέντες τοῖς λόγοις περιτμηθῆτε
[19]	ἔχοντες, οὐδὲν ἐκείνης δεόμεθα. Εἰ	γὰρ	ἦν ἀναγκαία, ὡς δοκεῖτε, οὐκ
[5]	πάσας τὰς ψυχὰς ἐγώ· ἕρμαιον	γὰρ	ἦν ὡς ἀληθῶς τοῖς κακοῖς.
[115]	καὶ ἄκουσον ἃ λέγω. Οὐ	γὰρ	ἣν ὑπολαμβάνεις ἐξήγησιν ποιεῖσθαι μέλλω,
[52]	εἰπεῖν ἢ ἀποδεῖξαι ἔχετε. Καὶ	γὰρ	Ἡρώδην, ἀφ' οὗ ἔπαθεν, Ἀσκαλωνίτην
[110]	ὅτι ἀπὸ γῆς αἰρόμεθα. βοᾷ	γὰρ	Ἠσαίας· Ἰδοὺ ὡς ὁ δίκαιος
[81]	καὶ οἱ ἄλλοι ὁμολογοῦσιν. ~Οὕτως	γὰρ	Ἠσαίας περὶ τῆς χιλιονταετηρίδος ταύτης
[27]	κελεύει σαββατίζειν οὐ μέμνησαι; Διὰ	γὰρ	Ἠσαίου οὕτως εἴρηται· Ἐὰν ἀποστρέψῃς
[126]	καὶ θεόν φησιν εἶναι· Εἶδον	γὰρ	θεὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ
[58]	τόπου ἐκείνου Εἶδος θεοῦ· εἶδον	γὰρ	θεὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ
[101]	ὁμοίως ἐγγίνεσθαι αὐτῷ προεῖπεν. Οἱ	γὰρ	θεωροῦντες αὐτὸν ἐσταυρωμένον τὰς κεφαλὰς
[6]	αὐτὴν μὴ θέλοι ζῆν. οὐ	γὰρ	ἴδιον αὐτῆς ἐστι τὸ ζῆν
[113]	τοῦ πνεύματος αὐτοῦ ἰσχύν. Ὅτι	γὰρ	Ἰησοῦς ἦν ὁ Μωυσεῖ καὶ
[120]	εἰς τὸν Χριστόν, φαίνεται· καὶ	γὰρ	Ἰούδαν πάντες οἱ ἀπὸ τῶν
[125]	σημαίνει· ἄνθρωπος νικῶν δύναμιν· τὸ	γὰρ	ἴσρα ἄνθρωπος νικῶν ἐστι, τὸ
[32]	νόμῳ τοῦ θεοῦ περιπεσεῖν· ἐσταυρώθη	γάρ.	Κἀγὼ πρὸς αὐτόν· Εἰ μέν,
[88]	τίς ἐστιν ὁ Χριστός. Ἰωάννου	γὰρ	καθεζομένου ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου καὶ
[68]	συνετέθης. ~Καὶ ὁ Τρύφων· Ἄπιστον	γὰρ	καὶ ἀδύνατον σχεδὸν πρᾶγμα ἐπιχειρεῖς
[56]	ἀλλὰ καὶ διὰ Δαυείδ. Καὶ	γὰρ	καὶ δι' ἐκείνου εἴρηται· Λέγει
[29]	τοῦ κυρίου τῶν δυνάμεων. Εὐδόκησε	γὰρ	καὶ εἰς τὰ ἔθνη, καὶ
[1]	τελευτᾷ, οὐ χαλεπὸν συννοῆσαι· ἄδεια	γὰρ	καὶ ἐλευθερία λέγειν καὶ ἕπεσθαι
[100]	πατρὸς αὐτοῦ λαβὼν ἔχει. Ὅτι	γὰρ	καὶ Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ καλεῖται
[75]	αὐτῷ. Ἰησοῦς ἦν, ἐπιγνώσεσθε. Καὶ	γὰρ	καὶ Ἰσραὴλ αὐτὸς ἦν καλούμενος,
[45]	ἐξέταζε, ὥς σοι ἐπέρχεται· ἐγὼ	γὰρ	καὶ μετὰ τὰς ἐξετάσεις καὶ
[56]	νοεῖ. Καὶ πάνυ, ἔφη· οὕτως	γὰρ	καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο εἴχομεν.
[78]	ἔστιν ἀπὸ τῆς Ἀρραβίας (ἔστι	γὰρ	καὶ μέχρι τοῦ νῦν τόπος
[95]	οὐχὶ μᾶλλον ἑαυτοὺς θρηνεῖτε; Εἰ	γὰρ	καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ
[39]	ὁ Χριστὸς τοῦ θεοῦ. Ὅτι	γὰρ	καὶ παθητὸς ὁ Χριστὸς διὰ
[38]	ὦ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Ἔτι	γὰρ	καὶ παραδοξοτέρους δοκοῦντας ἄλλους λόγους
[110]	τὴν γῆν, φανερόν ἐστι. κεφαλοτομούμενοι	γὰρ	καὶ σταυρούμενοι καὶ θηρίοις παραβαλλόμενοι
[80]	τοῖς παρ' ἐκείνου διδάγμασιν. Εἰ	γὰρ	καὶ συνεβάλετε ὑμεῖς τισι λεγομένοις
[18]	περιτέμνεσθαι τὴν ἀληθινὴν περιτομήν. Ἡμεῖς	γὰρ	καὶ ταύτην ἂν τὴν περιτομὴν
[112]	τὸν λαὸν ὑμῶν εἰργάζοντο; Οὕτω	γὰρ	καὶ τοῦ ἀπορεῖν περὶ ὧν
[55]	ποιήσας, κύριος μόνος ἐστίν. Ἵνα	γὰρ	καὶ τοῦτο ἐλέγξῃ τὸ ἅγιον
[2]	καὶ τοῖς Πλατωνικοῖς ἐντυχεῖν· πολὺ	γὰρ	καὶ τούτων ἦν κλέος. Καὶ
[136]	ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστιν. Οὐ	γὰρ	καὶ ὑμεῖς τῇ Βάαλ ἐθύετε,
[130]	τὸ ὑμέτερον λέγει ἔθνος. Ὃν	γὰρ	καὶ ὑμεῖς τρόπον παρωργίσατε εἰδωλολατρήσαντες,
[90]	πεισθῶμεν καὶ ἡμεῖς. Παθεῖν μὲν	γὰρ	καὶ ὡς πρόβατον ἀχθήσεσθαι οἴδαμεν·
[32]	διακατέχειν μέλλει, ἄλλο ἡγεῖσθε· τὸν	γὰρ	καιρὸν ἑκατὸν ἔτη ἐξηγεῖσθε λέγεσθαι.
[35]	διδαχὴ καὶ γνώμη ἤρξατο. Ἄλλοι	γὰρ	κατ' ἄλλον τρόπον βλασφημεῖν τὸν
[44]	ὁμολογούμενον ὑφ' ἡμῶν Χριστόν. ~Οὕτω	γὰρ	κατὰ πάντα ἀθῷος ὑμῶν χάριν
[112]	ἐποίησεν ὁ νομοθέτης παυσόμεθα. Οὐ	γὰρ	καταλιπὼν τὸν θεὸν ἐπὶ θηρίον,
[73]	ἔθνεσιν· Ὁ κύριος ἐβασίλευσε. Καὶ	γὰρ	κατώρθωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ
[91]	ἀπὸ ἄκρου τῆς γῆς. μονοκέρωτος	γὰρ	κέρατα οὐδενὸς ἄλλου πράγματος ἢ
[105]	ἀποθνήσκειν, τοῦτ' ἔστι σταυροῦσθαι· τὸ	γὰρ	Κεράτων μονοκερώτων ὅτι τὸ σχῆμα
[10]	λέγουσιν, οὐ πιστεῦσαι ἄξιον· πόρρω	γὰρ	κεχώρηκε τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Ὑμῶν
[56]	καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς· οὐ	γὰρ	κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης
[115]	παραποιοῦντες ἐξηγεῖσθε, λόγον δώσετε. Ὃ	γὰρ	κρίμα κρίνετε, δίκαιόν ἐστιν ὑμᾶς
[26]	σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη. Ἰδοὺ	γὰρ	κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου
[16]	τράχηλον οὐ σκληρυνεῖτε ἔτι· ὁ	γὰρ	κύριος, ὁ θεὸς ὑμῶν καὶ
[13]	τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα. Εἶπε	γὰρ	κύριος· πλάτυνον τὸν τόπον τῆς
[39]	τοῦ Χριστοῦ τούτου· ὁ μὲν	γὰρ	λαμβάνει συνέσεως πνεῦμα, ὁ δὲ
[120]	καὶ τῷ Ἰακὼβ ὑπισχνεῖται. Οὕτω	γὰρ	λέγει τῷ Ἰσαάκ· Καὶ εὐλογηθήσονται
[48]	ἀποδειχθῆναι δοκεῖ μοι εἶναι· τὸ	γὰρ	λέγειν σε προϋπάρχειν θεὸν ὄντα
[80]	μὴ γνωρίζειν ἐσήμανά σοι. Τοὺς	γὰρ	λεγομένους μὲν Χριστιανούς, ὄντας δὲ
[113]	τοῦ κυρίου ἡμῶν λόγοις. Ὅτι	γὰρ	λίθος καὶ πέτρα ἐν παραβολαῖς
[5]	συγκατατίθεμαι ἐγώ. Ὀρθῶς ποιῶν. Τίνα	γὰρ	λόγον ἔχει σῶμα οὕτω στερεὸν
[70]	λόγους πάντας μιμήσασθαι ἐπεχείρησαν; Δικαιοπραξίας	γὰρ	λόγους καὶ παρ' ἐκείνοις λέγεσθαι
[78]	γεννηθῆναι· ὅπερ δείκνυται γεγενημένον. Οἱ	γὰρ	μάγοι, οἵτινες ἐσκυλευμένοι ἦσαν πρὸς
[69]	φαντασίαν μαγικὴν γίνεσθαι ἔλεγον· καὶ	γὰρ	μάγον εἶναι αὐτὸν ἐτόλμων λέγειν
[76]	διδάσκαλον αὐτὸν γεγενῆσθαι προεκήρυσσεν; Ἃ	γὰρ	μεγάλα ἐβεβούλευτο ὁ πατὴρ εἴς
[114]	σιδήρου γέγονε καὶ γίνεται· σκληροκάρδιοι	γὰρ	μένετε· ἡμῶν δὲ ἡ περιτομή,
[7]	τὸν φιλόσοφον, πιστεύσαντα ἐκείνοις. οὐ	γὰρ	μετὰ ἀποδείξεως πεποίηνται τότε τοὺς
[84]	υἱὸν εἰς τοῦτον προείρητο. Εἰ	γὰρ	μὴ ἐκ παρθένου οὗτος, περὶ
[77]	Σαμαρείας ἔναντι βασιλέως Ἀσσυρίων. Εἰ	γὰρ	μὴ μετὰ προσθήκης ταῦτα εἶπε
[19]	τῶν δώδεκα προφητῶν, φησί. Καὶ	γὰρ	μὴ σαββατίσαντες οἱ προωνομασμένοι πάντες
[75]	αὐτοῦ, μὴ ἀπείθει αὐτῷ. Οὐ	γὰρ	μὴ ὑποστείληταί σε· τὸ γὰρ
[3]	ἔφην, ταῖς τοιαύταις διατριβαῖς· ἀνεμπόδιστος	γάρ	μοι ὁ διάλογος πρὸς ἐμαυτὸν
[94]	εὐτόνῳ τινὶ Χριστιανῷ συμβάλητε. ~Εἴπατε	γάρ	μοι, οὐχὶ θεὸς ἦν ὁ
[117]	θυσίαι, καὶ αὐτός φημι. Ταῦτα	γὰρ	μόνα καὶ Χριστιανοὶ παρέλαβον ποιεῖν,
[111]	τῆς τοῦ ὀνόματος ἐπικλήσεως· ἑνὸς	γὰρ	μόνου ἡ ἰσχὺς αὕτη ἐστὶ
[115]	ἕλκη προστρέχετε καὶ ἐφίπτασθε. Κἂν	γὰρ	μύρια τις εἴπῃ καλῶς, ἓν
[138]	τοῦ κατακλυςμοῦ γέγονεν. Ὁ δίκαιος	γὰρ	Νῶε μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων
[20]	θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτόν. Τῷ	γὰρ	Νῶε ὅτι συγκεχώρητο ὑπὸ τοῦ
[137]	ὑμῶν, μετὰ τὴν προσευχήν. Εἰ	γὰρ	ὁ ἁπτόμενος τῶν μὴ εὐαρέστων
[58]	τόπῳ καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ· ἔδυ	γὰρ	ὁ ἥλιος. Καὶ ἔλαβεν ἀπὸ
[26]	ἁγίαν τοῦ θεοῦ κληρονομίαν. Λέγει	γὰρ	ὁ θεὸς διὰ Ἠσαίου οὕτως·
[88]	Χριστός, ἀλλὰ φωνὴ βοῶντος· ἥξει	γὰρ	ὁ ἰσχυρότερός μου, οὗ οὐκ
[97]	σχήματος τούτου εἰκῆ γέγονε. Καὶ	γὰρ	ὁ κύριος σχεδὸν μέχρις ἑσπέρας
[19]	μνήμην λαμβάνητε τοῦ θεοῦ· καὶ	γὰρ	ὁ λόγος αὐτοῦ τοῦτο σημαίνει
[110]	γαμετῇ γυναικὶ ἕκαστος χρώμενοι· ὅτι	γὰρ	ὁ λόγος ὁ προφητικὸς λέγει·
[81]	ἐμπλήσει τὸν χρόνον αὐτοῦ· ἔσται	γὰρ	ὁ νέος υἱὸς ἑκατὸν ἐτῶν,
[34]	ὁμωνύμων λέξεων ἑαυτοὺς ἐξαπατᾶτε. Ὅπου	γὰρ	ὁ νόμος τοῦ κυρίου ἄμωμος
[58]	εἶπεν αὐτῷ· Ἀπόςτειλόν με· ἀνέβη	γὰρ	ὁ ὄρθρος. Ὁ δὲ εἶπεν·
[81]	τῆς χιλιονταετηρίδος ταύτης εἶπεν· Ἔσται	γὰρ	ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ
[89]	σταυρωθῆναι τὸν Χριστόν, ἀποροῦμεν· ἐπικατάρατος	γὰρ	ὁ σταυρούμενος ἐν τῷ νόμῳ
[135]	αἰώνιον βασιλέα ἀκούσεσθε; Καὶ Ἰακὼβ	γάρ,	ὁ τοῦ Ἰσαὰκ υἱός, ὅτι
[102]	διὰ τὸ γένος φαινόμενοι. Εἰ	γὰρ	ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ φαίνεται
[5]	τούτων ἐκεῖνοι οἱ φιλόσοφοι· οὐδὲ	γὰρ	ὅ τί ποτέ ἐστι ψυχὴ
[139]	ὅτι οὕτω γέγονεν, ἀκούσατε. Ὑμεῖς	γάρ,	οἱ ἀπὸ τοῦ Σὴμ κατάγοντες
[86]	παρὰ τοὺς μετόχους σου. Καὶ	γὰρ	οἱ βασιλεῖς πάντες καὶ οἱ
[36]	τοῦ ἄλλου ψαλμοῦ δεδήλωται. Ἐπειδὴ	γὰρ	οἱ ἐν οὐρανῷ ἄρχοντες ἑώρων
[4]	τὸν θεόν; Οὔ, ἔφην· οὐδὲ	γὰρ	οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων, εἰ
[1]	ἐλπίζουσί τι ἐκ θεοῦ. Πῶς	γάρ;	Οἵ γε ἀεὶ ταὐτὰ ἔσεσθαι
[9]	ἄνθρωπε, καὶ ἀφεθείη σοι· οὐ	γὰρ	οἶδας ὃ λέγεις, ἀλλὰ πειθόμενος
[134]	κατὰ τοῦτο ὄντες. Ὡς προέφην	γάρ,	οἰκονομίαι τινὲς μεγάλων μυστηρίων ἐν
[72]	τῶν ἐν συναγωγαῖς Ἰουδαίων (πρὸ	γὰρ	ὀλίγου χρόνου ταῦτα ἐξέκοψαν) ἐπειδὰν
[117]	τοῦ γένους ᾤκησεν. Οὐδὲ ἓν	γὰρ	ὅλως ἐστί τι γένος ἀνθρώπων,
[84]	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν; Εἰ	γὰρ	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ἅπασι πρωτοτόκοις
[82]	ἡμᾶς ὄντας δύναταί τις. Οὐδὲ	γὰρ	ὁμοίως τοῖς ἄρχουσι τοῦ λαοῦ
[75]	γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε· τὸ	γὰρ	ὄνομά μου ἐστὶν ἐπ' αὐτῷ.
[75]	τοῦ εἰπόντος τῷ Μωυσεῖ· τὸ	γὰρ	ὄνομά μου ἐστὶν ἐπ' αὐτῷ.
[62]	τὸ ἐλάχιστον δύο μεμήνυκεν. Οὐ	γὰρ	ὅπερ ἡ παρ' ὑμῖν λεγομένη
[40]	ὁ Χριστός, σύμβολον ἦν. Τὸ	γὰρ	ὀπτώμενον πρόβατον σχηματιζόμενον ὁμοίως τῷ
[14]	καὶ ἐν χαρᾷ διδαχθήσεσθε· τὰ	γὰρ	ὄρη καὶ οἱ βουνοὶ ἐξαλοῦνται
[40]	σχήματι τοῦ σταυροῦ ὀπτᾶται· εἷς	γὰρ	ὄρθιος ὀβελίσκος διαπερονᾶται ἀπὸ τῶν
[58]	ποικίλους καὶ σποδοειδεῖς ῥαντούς· ἑώρακα	γὰρ	ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ. Ἐγώ
[71]	τὰς ζητήσεις ποιεῖν ἔρχομαι. Καὶ	γὰρ	ὅσας ὑμῖν ἀνήνεγκα ταύτας γνωρίζετε,
[123]	εὐλογημένον τοῦ θεοῦ λαόν; Καὶ	γὰρ	ὅτε πρὸς τὴν Ἰερουσαλὴμ καὶ
[105]	αὐτῷ καὶ συμβαίνειν μελλόντων. Μονογενὴς	γὰρ	ὅτι ἦν τῷ πατρὶ τῶν
[46]	φυλάσσειν, παρακαλῶ, λέγε αὐτός· πεισθήσῃ	γὰρ	ὅτι μὴ φυλάσσων τὰ αἰώνια
[90]	διὰ τοῦ σταυροῦ ἴσχυεν. Οὐ	γάρ,	ὅτι οὕτως ηὔχετο Μωυσῆς, διὰ
[20]	ὡς ἐξηγεῖσθε πιστευτέον. Πρῶτον μὲν	γὰρ	ὅτι πᾶν λάχανον χόρτος ἐστὶ
[82]	οὐρανὸν μελλόντων γίνεσθαι ἡμῖν. Εἶπε	γὰρ	ὅτι φονεύεσθαι καὶ μισεῖσθαι διὰ
[46]	νῦν. Κἀκεῖνος ἀπεκρίνατο· Οὔ· γνωρίζομεν	γὰρ	ὅτι, ὡς ἔφης, οὔτε πρόβατον
[90]	νόμῳ θανάτου, ἀπόδειξον ἡμῖν· ἡμεῖς	γὰρ	οὐδ' εἰς ἔννοιαν τούτου ἐλθεῖν
[103]	καὶ αὐτὸ τοῦ γενομένου. Οὐδεὶς	γὰρ	οὐδὲ μέχρις ἑνὸς ἀνθρώπου βοηθεῖν
[88]	αὐτῷ δοκεῖ, ἕκαστον κολάζειν. Καὶ	γὰρ	οὐδὲ τὸ καθεσθέντα αὐτὸν ὄνῳ
[97]	καὶ κρίνειν μέλλει ἐδίδαξε. ~Καὶ	γὰρ	οὐδὲ τὸ μέχρις ἑσπέρας μεῖναι
[87]	ὑμῖν ἰδεῖν ἔστι· μετ' ἐκεῖνον	γὰρ	οὐδεὶς ὅλως προφήτης παρ' ὑμῖν
[44]	τοῦ Χριστοῦ δοθήσεσθαι ἀγαθά. Οὐδεὶς	γὰρ	οὐδὲν ἐκείνων οὐδαμόθεν λαβεῖν ἔχει
[90]	σημεῖον τοῦ σταυροῦ ἐποίει. Τίς	γὰρ	οὐκ ἐπίσταται ὑμῶν, ὅτι μάλιστα
[102]	μέχρι φωνῆς ἡμαρτηκέναι αὐτόν, ἀνομίαν	γὰρ	οὐκ ἐποίησεν οὐδὲ δόλον τῷ
[102]	καὶ τοῦ σπέρματος αὐτῆς; Μὴ	γὰρ	οὐκ ἠδύνατο εὐθὺς πλῆθος ἀνθρώπων
[102]	δέ τις ἡμῖν λέγῃ· Μὴ	γὰρ	οὐκ ἠδύνατο ὁ θεὸς μᾶλλον
[102]	Ἡρώδην ἀποκτεῖναι; Προλαβὼν λέγω· Μὴ	γὰρ	οὐκ ἠδύνατο ὁ θεὸς τὴν
[100]	ὁδοῦ καὶ κατάλυσιν λάβῃ. Παρθένος	γὰρ	οὖσα Εὔα καὶ ἄφθορος, τὸν
[136]	εἶπε σπερεῖν καὶ γεννήσειν· ὑμεῖς	γὰρ	οὔτε καλοῦντος αὐτοῦ ἀνέχεσθε οὔτε
[4]	μὴ ἀντιλαμβάνονται τῆς κολάσεως. Οὐ	γάρ.	Οὔτε οὖν ὁρῶσι τὸν θεὸν
[36]	ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. Ὅτι	γὰρ	οὔτε περὶ Σολομῶνος, ἐνδόξου οὕτω
[78]	ἡ μήτηρ σου Χετταία. ~Καὶ	γὰρ	οὗτος ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης, μαθὼν
[103]	ἓν ὄνομα γίνεται σατανᾶς. Καὶ	γὰρ	οὗτος ὁ διάβολος ἅμα τῷ
[114]	τοῖς γεγραμμένοις πιστεύετε. Ἰερεμίας μὲν	γὰρ	οὕτω βοᾷ· Οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι
[83]	εἴρηται ὁ ψαλμός, δῆλον. Ἔχει	γὰρ	οὕτως· Λέγει κύριος τῷ κυρίῳ
[1]	νομοθέτου καὶ τῶν προφητῶν; Τί	γάρ;	Οὐχ οἱ φιλόσοφοι περὶ θεοῦ
[14]	καὶ οὐδὲν ὑμῖν χρήσιμοι. Τί	γὰρ	ὄφελος ἐκείνου τοῦ βαπτίσματος, ὃ
[95]	τοὺς κατάρας ἄξια πράξαντας. ~Καὶ	γὰρ	πᾶν γένος ἀνθρώπων εὑρεθήσεται ὑπὸ
[61]	τῷ τοῦ Ναυῆ Ἰησοῦ· ἔχει	γὰρ	πάντα προσονομάζεσθαι ἔκ τε τοῦ
[49]	ταῦτα ἅπερ φῂς λεγόντων· καὶ	γὰρ	πάντες ἡμεῖς τὸν Χριστὸν ἄνθρωπον
[63]	μετασχούσῃ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ (Χριστιανοὶ	γὰρ	πάντες καλούμεθα) ὁμοίως φανερῶς οἱ
[34]	εἰρημένων συνέβη αὐτῷ, φαίνεται. Οὔτε	γὰρ	πάντες οἱ βασιλεῖς προσεκύνησαν αὐτῷ,
[57]	δοκεῖ, ἔφη, πρᾶττε· καὶ ἐμοὶ	γὰρ	πάνυ ποθητὸν πρᾶγμα πράξεις. ~Κἀγὼ
[56]	ἵνα καὶ τούτῳ συνθώμεθα· οὐ	γὰρ	παρὰ γνώμην τοῦ ποιητοῦ τῶν
[112]	οὕτω παράνομος ἂν κριθείη· αὐτὸς	γὰρ	παραγγείλας μηδενὸς ὁμοίωμα γίνεσθαι, μήτε
[138]	ἔλεγεν ἢ τῇ γῇ. Ὅτι	γὰρ	πᾶσα ἡ γῆ, ὡς ἡ
[19]	ὧν νῦν ζητοῦμεν, φυλάσσετε. Οὐ	γὰρ	πᾶσιν ἀναγκαία αὕτη ἡ περιτομή,
[100]	ἡ Μαρία τὸ γένος· καὶ	γὰρ	πατέρας τῶν γεννωμένων ταῖς θυγατράσιν
[92]	διὰ τὴν πίστιν· πρὸ τοῦ	γὰρ	περιτμηθῆναι αὐτὸν εἴρηται περὶ αὐτοῦ
[4]	μὴ ἁγίῳ πνεύματι κεκοσμημένος; ~Φησὶ	γὰρ	Πλάτων, ἦν δ' ἐγώ, αὐτὸ
[87]	ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα. Σοφίας μὲν	γὰρ	πνεῦμα Σολομῶν ἔσχε, συνέσεως δὲ
[114]	μὲν οὐ νοεῖτε λέγοντος· ἃ	γὰρ	ποιῆσαι τὸν Χριστὸν πεπροφήτευται οὐ
[38]	τούτων κοινωνῆσαι τῶν λόγων· βλάσφημα	γὰρ	πολλὰ λέγεις, τὸν σταυρωθέντα τοῦτον
[35]	καὶ ἐνεργείᾳ ὁρῶμεν τελούμενα. Εἶπε	γάρ·	Πολλοὶ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί
[79]	μᾶλλον δὲ καὶ βλάσφημοι· ἀγγέλους	γὰρ	πονηρευσαμένους καὶ ἀποστάντας τοῦ θεοῦ
[48]	ὅθεν ἐπαύσω, πέραινε· παράδοξός τις	γάρ	ποτε καὶ μὴ δυνάμενος ὅλως
[126]	καὶ ἀρρήτου θεοῦ υἱόν. Εἴρηται	γάρ	που καὶ διὰ Μωυσέως ἐν
[85]	ἄτοπον εἰπεῖν ἐπίσταμαι· γελοῖον μὲν	γὰρ	πρᾶγμά ἐστιν, ὁρᾶν τὸν ἥλιον
[13]	οὐ μετὰ ταραχῆς πορεύεσθε· πορεύσεται	γὰρ	πρὸ προσώπου ὑμῶν κύριος, καὶ
[23]	σαββατίζει. Μείνατε ὡς γεγένησθε. Εἰ	γὰρ	πρὸ τοῦ Ἀβραὰμ οὐκ ἦν
[76]	γραφαῖς ταῦτα κεκηρύχθαι διαρρήδην. Ἐβόα	γὰρ	πρὸ τοῦ σταυρωθῆναι· Δεῖ τὸν
[35]	τῇ κατηγγελμένῃ ὑπ' αὐτοῦ. Ἃ	γὰρ	προλαβὼν μέλλειν γίνεσθαι ἐν ὀνόματι
[19]	τὸ τῶν λάκκων προςλαμβάνομεν· οὐδὲν	γὰρ	πρὸς τὸ βάπτισμα τοῦτο τὸ
[132]	νῦν εἶναί μοι δοκεῖ· συναίρεται	γὰρ	πρὸς τὸ καὶ ἐξ αὐτῆς
[105]	ἀπομνημονευμάτων καὶ τοῦτο ἔμαθον. καὶ	γὰρ	πρὸς τὸ ὑπερβάλλειν τὴν Φαρισαίων
[3]	τῷ αὐτῷ μοι γενέσθαι· οὐ	γὰρ	προσεδόκησα ὄψεσθαί τινα ἀνδρῶν ἐνθάδε.
[113]	δὲ κατὰ ταὐτά. Ὁ μὲν	γὰρ	πρόσκαιρον ἔδωκεν αὐτοῖς τὴν κληρονομίαν,
[16]	ἀπώλετο, καὶ οὐδεὶς κατανοεῖ. Ἀπὸ	γὰρ	προσώπου τῆς ἀδικίας ἦρται ὁ
[90]	φημί, τὸ μετὰ τοῦτο. Μωυσῆς	γὰρ	πρῶτος ἐξέφανεν αὐτοῦ ταύτην τὴν
[138]	σύμβολα ταῦτα ἔχοντι λέγει. Καὶ	γὰρ	ῥάβδον ἔχων ὁ Μωυσῆς μετὰ
[105]	σταυρωθεὶς ἀπέθανεν, ὁμοίως προεῖπε. Τὸ	γὰρ	Ῥῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν
[103]	σύνθετον κτησάμενον αὐτὸν μηνύων· τὸ	γὰρ	σατὰν τῇ Ἰουδαίων καὶ Σύρων
[8]	καὶ ἐμοῦ θέλεις ἀκοῦσαι, φίλον	γάρ	σε ἤδη νενόμικα, πρῶτον μὲν
[44]	κῶλα τῶν παραβεβηκότων ἀνθρώπων· ὁ	γὰρ	σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτήσει, καὶ
[8]	ἀνθρώποις ἀκολουθῆσαι οὐδενὸς ἀξίοις. μένοντι	γάρ	σοι ἐν ἐκείνῳ τῷ τῆς
[94]	λέγε σὺ ἃ λέγεις· προσέχομεν	γάρ	σοι μυστήριον ἀποκαλύπτοντι, δι' ὧν
[123]	τῶν συνετῶν κρύψω. Εὐλόγως. Οὐ	γὰρ	σοφοί ἐστε οὐδὲ συνετοί, ἀλλὰ
[27]	Ἰακώβ, τοῦ πατρός σου· τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα. Κἀγώ·
[7]	πάντων φωτὸς ἀνοιχθῆναι πύλας· οὐ	γὰρ	συνοπτὰ οὐδὲ συννοητὰ πᾶσίν ἐστιν,
[4]	ταῦτα τὰ ζῶα; Οὔ· τὸ	γὰρ	σῶμα αὐτοῖς, τοιοῦτον ὄν, ἐμπόδιόν
[17]	ἐχαλάσατε τὴν γλῶσσαν; ~Οὐχ οὕτως	γὰρ	τὰ ἄλλα ἔθνη εἰς ταύτην
[88]	φαινομένου, καὶ τέκτονος νομιζομένου (ταῦτα	γὰρ	τὰ τεκτονικὰ ἔργα εἰργάζετο) ἐν
[12]	οὐδὲ μετανοεῖτε πράξαντες κακῶς. Ἔτι	γὰρ	τὰ ὦτα ὑμῶν πέφρακται, οἱ
[15]	ἡμῶν καὶ οὐκ ἔγνως; Ἐν	γὰρ	ταῖς ἡμέραις τῶν νηστειῶν ὑμῶν
[3]	ὄνομα διαφόρων πραγμάτων; Ἔν τε	γὰρ	ταῖς τέχναις ἁπάσαις ὁ ἐπιστάμενος
[56]	τὰς γραφὰς ἀνῆγες· ἐξ αὐτῶν	γὰρ	τὰς ἀποδείξεις ποιεῖσθαι σπουδάζεις, καὶ
[81]	τοῖς λόγοις τούτοις, ἔφην· Κατὰ	γὰρ	τὰς ἡμέρας τοῦ ξύλου αἱ
[81]	φυτεύσωσι καὶ ἄλλοι φάγονται· κατὰ	γὰρ	τὰς ἡμέρας τοῦ ξύλου τῆς
[2]	αὐτίκα κατόψεσθαι τὸν θεόν· τοῦτο	γὰρ	τέλος τῆς Πλάτωνος φιλοσοφίας. ~Καί
[137]	διάκεισθε ἤδη τὴν γνώμην. Λέγων	γὰρ	τὴν γραφήν, ἣ λέγει· Οὐαὶ
[85]	δὲ θεὸν οὐ βλάψετε. ~Καὶ	γὰρ	τὴν προφητείαν τὴν λέγουσαν· Ἄρατε
[78]	Βηθλεέμ, ὅθεν ἦν, ἀπογράψασθαι· ἀπὸ	γὰρ	τῆς κατοικούσης τὴν γῆν ἐκείνην
[103]	αὐτῷ συμβάντων προαγγελία ἦν. Ἐκείνης	γὰρ	τῆς νυκτός, ὅτε ἀπὸ τοῦ
[120]	ὑμῶν ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγόντα. Μέχρι	γὰρ	τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἡ
[57]	οἱ ἄνθρωποι χρώμεθα τρέφονται (περὶ	γὰρ	τῆς τροφῆς τοῦ μάννα, ἣν
[8]	τῶν τοῦ σωτῆρος λόγων· δέος	γάρ	τι ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς, καὶ
[61]	ἐφ' ἡμῶν γινόμενον ὁρῶμεν; Λόγον	γάρ	τινα προβάλλοντες, λόγον γεννῶμεν, οὐ
[92]	μὴ νοούντων αὐτὰ λεγόμενα; Εἰ	γάρ	τις ἐξετάζειν βούλοιτο ὑμᾶς, ὅτι
[114]	Ἰησοῦν περιτετμηκέναι αὐτούς. ~Ἔσθ' ὅτε	γὰρ	τὸ ἅγιον πνεῦμα καὶ ἐναργῶς
[11]	παρὰ τοῦ θεοῦ ἀγαθά. Ἰσραηλιτικὸν	γὰρ	τὸ ἀληθινόν, πνευματικόν, καὶ Ἰούδα
[67]	καὶ κύριος καὶ θεός. Καὶ	γὰρ	τὸ ἀποθανεῖν σταυρωθέντα ὁμολογῶ ὑπομεῖναι
[1]	δράσαντες ἡγοῦνται δώσειν δίκην (ἀπαθὲς	γὰρ	τὸ ἀσώματον) οὔτε, ἀθανάτου αὐτῆς
[19]	νῦν ἐν δίκῃ πάσχετε. Οὐδὲ	γὰρ	τὸ βάπτισμα ἐκεῖνο τὸ ἀνωφελὲς
[78]	ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι αὐταῖς. Καὶ	γὰρ	τὸ εἰπεῖν τὸν Ἠσαίαν· Λήψεται
[96]	σκληροκαρδίων καὶ ἀσυνέτων, ἐκζητηθήσεται; ~Καὶ	γὰρ	τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ,
[91]	ὃς τὸν σταυρὸν δείκνυσιν. Ὄρθιον	γὰρ	τὸ ἕν ἐστι ξύλον, ἀφ'
[102]	Μαρίᾳ ἀπῆλθεν εἰς Αἴγυπτον· μετὰ	γὰρ	τὸ κηρύξαι αὐτὸν τὸν παρ'
[46]	ἀδικεῖν μήτε ἀσεβεῖν ἄρχησθε. Καὶ	γὰρ	τὸ κόκκινον βάμμα περιτιθέναι αὐτοῖς
[83]	βλασφημῆτε καὶ παρεξηγεῖσθαι σπουδάζητε. ~Καὶ	γὰρ	τὸ Λέγει κύριος τῷ κυρίῳ
[111]	καὶ τοῦ ὑπερθύρου χρισθέν. Ἦν	γᾶρ	τὸ πάσχα ὁ Χριστός, ὁ
[40]	οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· ὅτι	γὰρ	τὸ πλάσμα, ὃ ἔπλασεν ὁ
[120]	ἴδοις ἂν ὃ λέγω. Μερίζεται	γὰρ	τὸ σπέρμα ἐξ Ἰακώβ, καὶ
[53]	προεφητεύθη· ὅπερ καὶ γέγονε. Μετὰ	γὰρ	τὸ σταυρωθῆναι αὐτὸν οἱ σὺν
[17]	κακῆς προλήψεως αἴτιοι ὑπάρχετε· μετὰ	γὰρ	τὸ σταυρῶσαι ὑμᾶς ἐκεῖνον τὸν
[111]	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. Καὶ	γὰρ	τὸ σύμβολον τοῦ κοκκίνου σπαρτίου,
[77]	καὶ ἄνομον αὐτοῦ γνώμην. Ἐπίστασθε	γὰρ	τοιαῦτα, ἔφην, ἐν παραβολαῖς καὶ
[103]	συλλαβεῖν αὐτόν, προαγγελία ἦν. Ἐν	γὰρ	τοῖς ἀπομνημονεύμασιν, ἅ φημι ὑπὸ
[134]	τινὶ τοιαύτῃ πράξει ἀπετελοῦντο. Ἐν	γὰρ	τοῖς γάμοις τοῦ Ἰακὼβ τίς
[134]	τῶν ἐν ἀμφοτέραις δούλων. Ἐπεὶ	γὰρ	τοῖς δυσὶν υἱοῖς τὸ τοῦ
[65]	τὰς γραφὰς ἀλλήλαις, πεπλάνησαι· οὐ	γὰρ	τολμήσω τοῦτό ποτε ἢ ἐνθυμηθῆναι
[103]	καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. Ὡς	γὰρ	τὸν Ἀδὰμ ἐπλάνησεν, ἔλεγε καὶ
[16]	καλῶς καὶ δικαίως γέγονεν. Ἀπεκτείνατε	γὰρ	τὸν δίκαιον καὶ πρὸ αὐτοῦ
[135]	πορευθῶμεν ἐν φωτὶ κυρίου· ἀνῆκε	γὰρ	τὸν λαὸν αὐτοῦ, τὸν οἶκον
[24]	πορευθῶμεν τῷ φωτὶ κυρίου· ἀνῆκε	γὰρ	τὸν λαὸν αὐτοῦ, τὸν οἶκον
[22]	διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν. Καὶ	γὰρ	τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἰερουσαλὴμ
[96]	πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος. Καὶ	γὰρ	τὸν παντοκράτορα θεὸν χρηστὸν καὶ
[62]	ὑποδήματα τῶν ποδῶν σου· ὁ	γὰρ	τόπος, ἐφ' οὗ ἕστηκας, γῆ
[102]	πατρὸς θέλημα προαγγελία ἦν. Ἡ	γὰρ	τοῦ ἰσχυροῦ αὐτοῦ λόγου δύναμις,
[73]	ταύτας· ἀπὸ τοῦ ξύλου. Εἰρημένου	γὰρ	τοῦ λόγου· Εἴπατε τοῖς ἔθνεσιν·
[85]	ὑμᾶς πεισθῆναι, ἐὰν θέλητε. Κατὰ	γὰρ	τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ τούτου τοῦ
[133]	Χριστοῦ αὐτοῦ λαβοῦσι, σωθῆναι. Διὰ	γὰρ	τοῦ προφήτου Ἠσαίου προεπιστάμενος ὁ
[84]	γεννᾶν ποιῆσαι δυνατός. Ἡ μήτηρ	γὰρ	τοῦ Σαμουὴλ μὴ τίκτουσα διὰ
[5]	οὐκ εἶναί ποι τάχα· διὰ	γὰρ	τοὺς ἀνθρώπους ἐγένοντο καὶ τὰ
[95]	θεοῦ ὑπηρετοῦντες τοῦτο ἐπράξατε· οὐδὲ	γὰρ	τοὺς προφήτας ἀναιροῦντες εὐσέβειαν εἰργάσασθε.
[91]	ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι. Κερατισθέντες	γάρ,	τοῦτ' ἔστι κατανυγέντες, οἱ ἐκ
[75]	Ἰησοῦς, πρότερον Αὐσῆς καλούμενος. Εἰ	γὰρ	τοῦτο νοήσετε, καὶ ὅτι τὸ
[140]	αἱ γραφαὶ οὐκ ὄντα. Ἦ	γὰρ	τοῦτο οὐκ ἂν εἶπεν Ἠσαίας·
[136]	ἐδέξασθε τὸν Χριστὸν αὐτοῦ. Ὁ	γὰρ	τοῦτον ἀγνοῶν ἀγνοεῖ καὶ τὴν
[88]	αἰτίαν ἑκάστου αὐτῶν πονηρευσαμένου. Βουλόμενος	γὰρ	τούτους ἐν ἐλευθέρᾳ προαιρέσει καὶ
[82]	φιλοδοξίαν ἢ φιληδονίαν· ἐν οὐδενὶ	γὰρ	τούτων ἐλέγξαι ἡμᾶς ὄντας δύναταί
[119]	τὴν ὁμοίαν πίστιν ὄντες. Ὃν	γὰρ	τρόπον ἐκεῖνος τῇ φωνῇ τοῦ
[116]	αἰώνιον βασιλείαν προνοῆσαι ἐπήγγελται. Ὃν	γὰρ	τρόπον Ἰησοῦς ἐκεῖνος, ὁ λεγόμενος
[54]	τῆς τοῦ θεοῦ δυνάμεως. Ὃν	γὰρ	τρόπον τὸ τῆς ἀμπέλου αἷμα
[81]	ἔτη ἐν μυστηρίῳ μηνύει. Ὡς	γὰρ	τῷ Ἀδὰμ εἴρητο, ὅτι ᾗ
[102]	μασθῶν τῆς μητρός μου. Ἅμα	γὰρ	τῷ γεννηθῆναι αὐτὸν ἐν Βηθλεέμ,
[77]	ἐν τῷ ἡμετέρῳ Χριστῷ. Ἅμα	γὰρ	τῷ γεννηθῆναι αὐτὸν μάγοι ἀπὸ
[2]	ὅ γέ μοι καταφαίνεται. Ἔστι	γὰρ	τῷ ὄντι φιλοσοφία μέγιστον κτῆμα
[68]	πάλιν ἀνερωτήσασθαι ὑμᾶς βούλομαι· διὰ	γὰρ	τῶν ἀνερωτήσεων τούτων καὶ περαιωθῆναι
[53]	πιστεύειν ἐπ' αὐτὸν μέλλουσιν. Ὡς	γὰρ	τῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν σύμβολον
[30]	λέγει, πᾶσι φανερόν ἐστιν. Ἀπὸ	γὰρ	τῶν δαιμονίων, ἅ ἐστιν ἀλλότρια
[41]	Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν· μία	γὰρ	τῶν σαββάτων, πρώτη μὲν οὖσα
[100]	τῶν θηλειῶν γεννήτορας ἐπιστάμεθα. Καὶ	γὰρ	υἱὸν θεοῦ, Χριστόν, κατὰ τὴν
[139]	τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καταρᾶται· τὸν	γὰρ	υἱόν, συνευλογηθέντα ὑπὸ τοῦ θεοῦ,
[17]	πάσῃ τῇ γῇ ἐσπουδάσατε. Δύσχρηστος	γὰρ	ὑμῖν ἔδοξεν εἶναι, βοῶν παρ'
[122]	καὶ αἰκίζειν βούλονται· κατὰ πάντα	γὰρ	ὑμῖν ἐξομοιοῦσθαι σπεύδουσι. Καὶ πάλιν
[79]	καὶ σκεπασθῆναι σκέπην Αἰγυπτίων. Ἔσται	γὰρ	ὑμῖν ἡ σκέπη Φαραὼ εἰς
[134]	ἀσθενεῖς ἦσαν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ	γὰρ	ὑμῶν σφόδρα οἱ τῆς ψυχῆς
[16]	ἐν σαρκὶ ὑμῶν περιτομῆς. Οὐδεὶς	γὰρ	ὑμῶν, ὡς νομίζω, τολμήσει εἰπεῖν
[29]	τοὺς βραχὺν νοῦν κεκτημένους. Οὐ	γὰρ	ὑπ' ἐμοῦ συνεσκευασμένοι εἰσὶν οἱ
[18]	ὑμῶν καὶ τὴν σκληροκαρδίαν. Εἰ	γὰρ	ὑπομένομεν πάντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων
[56]	λέγω ἀλλὰ οὐ γνώμῃ· οὐδὲν	γάρ	φημι αὐτὸν πεπραχέναι ποτὲ ἢ
[3]	μὴ ἀκούσαις τοῦ ἑωρακότος. Οὐ	γάρ,	φημί. Πῶς οὖν ἄν, ἔφη,
[56]	ὅλων καὶ πατέρα νοοῦμεν. Οὕτω	γάρ	φησιν· Ὤφθη δὲ αὐτῷ ὁ
[110]	καὶ ἐφ' ἡμῶν γίνεται· ἡ	γὰρ	φυτευθεῖσα ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἄμπελος
[49]	ἡ πρώτη παρουσία νοηθῇ. Κρυφίᾳ	γὰρ	χειρὶ ὁ κύριος πολεμεῖν τὸν
[123]	οὕτως κἀκεῖνα εἰρῆσθαι νομίζετε. Οὐδὲν	γὰρ	χρῄζουσιν οἱ προσήλυτοι διαθήκης, εἰ,
[47]	ἐν τῷ πυρὶ ἀπαλλαγῶσιν. Ἡ	γὰρ	χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ
[34]	εἰς τὸν Χριστόν, εἰρῆσθαι. Ὁ	γὰρ	Χριστὸς βασιλεὺς καὶ ἱερεὺς καὶ
[138]	δ' ἀεὶ πρώτης ὑπαρχούσης. Ὁ	γὰρ	Χριστός, πρωτότοκος πάσης κτίσεως ὤν,
[11]	ὑμῖν ἐποιοῦμεν. Νυνὶ δὲ ἀνέγνων	γάρ,	ὦ Τρύφων, ὅτι ἔσοιτο καὶ
[67]	ὤν. Καὶ ὁ Τρύφων· Σὺ	γὰρ	ὡμολόγησας ἡμῖν, ἔφη, ὅτι καὶ
[33]	καὶ αἱ καρδίαι πεπώρωνται. Τὸ	γὰρ	Ὤμοσε κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται·
[28]	τοῦτο προβάλλοντος καὶ ἐπεστήσαμεν· ἄξιον	γάρ,	ὡς ἀληθῶς εἰπεῖν, ἐπιστάσεως. Καὶ
[77]	Σαμαρείας ἔναντι βασιλέως Ἀσσυρίων. Οὐ	γὰρ	ὡς βούλεσθε ἐξηγεῖσθαι συγχωρηθήσεται ὑμῖν,
[55]	ἰσχυρὸς καὶ φοβερὸς πολλάκις. Οὐ	γὰρ	ὡς ὄντων θεῶν ταῦτα λέγεται,
[56]	Καὶ ὁ Τρύφων· Ἀποδείκνυε· καὶ	γάρ,	ὡς ὁρᾷς, ἥ τε ἡμέρα
[136]	πίστεως καὶ πνεύματος γεγεννημένον. ~Ὁρᾶτε	γὰρ	ὡς πρὸς τὸν λαὸν νῦν
[53]	πιστεύειν αὐτῷ, προδήλωσις ἦν. Οὗτοι	γὰρ	ὡς πῶλος ἀσαγὴς καὶ ζυγὸν
[76]	οὐκ αὐτὸ τοῦτο αἰνίσσεται; Τὸ	γὰρ	ὡς υἱὸν ἀνθρώπου εἰπεῖν, φαινόμενον
[76]	βουλὴν καὶ τοῦτο γέγονεν. ~Ὅταν	γὰρ	ὡς υἱὸν ἀνθρώπου λέγῃ Δανιὴλ
[43]	Ἠσαίου Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	ἕξει» ἀλλ' Ἰδοὺ ἡ νεᾶνις
[84]	Ἰδού, φησίν, ἡ νεᾶνις ἐν	γαστρὶ	ἕξει, ὡς μεγάλων πραγμάτων σημαινομένων,
[50]	συνάξει ἄρνας, καὶ τὴν ἐν	γαστρὶ	ἔχουσαν παρακαλέσει. Τίς ἐμέτρησε τῇ
[58]	ἡνίκα ἐκίσσων τὰ πρόβατα ἐν	γαστρὶ	λαμβάνοντα, καὶ εἶδον τοῖς ὀφθαλμοῖς
[68]	Δαυείδ· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται· ἀλλὰ πρὸς ἕτερον οἶκον
[71]	τῆς Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται, ἀντείπατε, λέγοντες εἰρῆσθαι· Ἰδοὺ
[67]	ἔχει· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, ἀλλ'
[84]	σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν; Εἰ
[84]	τὸ Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱὸν εἰς
[43]	ἀλλ' Ἰδοὺ ἡ νεᾶνις ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, καὶ
[43]	σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, καὶ
[67]	ἀλλ' Ἰδοὺ ἡ νεᾶνις ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, καὶ
[66]	σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν	γαστρὶ	λήψεται καὶ τέξεται υἱόν, καὶ
[71]	εἰρῆσθαι· Ἰδοὺ ἡ νεᾶνις ἐν	γαστρὶ	λήψεται. Καὶ ὑπεσχόμην ἀπόδειξιν ποιήσασθαι
[63]	ὑμῖν ὅτι ἄνωθεν καὶ διὰ	γαστρὸς	ἀνθρωπείας ὁ θεὸς καὶ πατὴρ
[76]	πρὸ ἡλίου καὶ σελήνης ἐκ	γαστρὸς	γεννηθήσεσθαι αὐτὸν κατὰ τὴν τοῦ
[78]	πνεύματος ἁγίου ὃ ἔχει κατὰ	γαστρός	ἐστι. Φοβηθεὶς οὖν οὐκ ἐκβέβληκεν
[98]	εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ	γαστρός,	ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μασθῶν
[102]	σὲ ἐπερρίφην ἐκ μήτρας, ἀπὸ	γαστρὸς	μητρός μου θεός μου εἶ
[98]	σὲ ἐπερρίφην ἐκ μήτρας, ἀπὸ	γαστρὸς	μητρός μου θεός μου εἶ
[83]	τῇ λαμπρότητι τῶν ἁγίων, ἐκ	γαστρὸς	πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε, τῷ
[32]	λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου, ἐκ	γαστρὸς	πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. Ὤμοσε
[63]	λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου, ἐκ	γαστρὸς	πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. Ὤμοσε
[1]	ἐκ θεοῦ. Πῶς γάρ; Οἵ	γε	ἀεὶ ταὐτὰ ἔσεσθαι λέγουσι, καὶ
[56]	ὅτι ἐγέλασε Σάρρα λέγουσα· Ἆρά	γε	ἀληθῶς τέξομαι; Ἐγὼ δὲ γεγήρακα.
[5]	Εἰσὶν οἱ λέγοντες, οὐ μέντοι	γε	αὐτοῖς συγκατατίθεμαι ἐγώ. Ὀρθῶς ποιῶν.
[13]	καθαρός ἐστιν. ~Οὐ γὰρ δή	γε	εἰς βαλανεῖον ὑμᾶς ἔπεμπεν Ἠσαίας
[125]	καλὴν γῆν λέγειν δεῖ· ἐπειδή	γε	ἐκεῖνος ὁ ἐμὸς κύριος, ὡς
[105]	αὐτοῦ συνωθῶν, εἰ δὲ μή	γε,	ἐπίστασθαι ὅτι οὐ σωθήσονται, ταῦτα
[127]	καὶ τῷ κόσμῳ ὅλῳ, ὅς	γε	ἦν καὶ πρὶν τὸν κόσμον
[7]	τοῖς λελαλημένοις δι' αὐτῶν. καίτοι	γε	καὶ διὰ τὰς δυνάμεις, ἃς
[92]	περὶ αὐτῶν ἀποδιδόναι. Ἀλλὰ μήτι	γε	καὶ εὐκαταφρόνητα δόξει τοῖς πολλοῖς
[129]	ἐπήγαγον· Νοεῖτε, ὦ ἀκροαταί, εἴ	γε	καὶ τὸν νοῦν προσέχετε· καὶ
[2]	~Ἐγώ σοι, ἔφην, ἐρῶ ὅ	γέ	μοι καταφαίνεται. Ἔστι γὰρ τῷ
[127]	ἐλαχίστῳ μέρει γῆς φανείη, ὁπότε	γε	οὐδὲ τὴν δόξαν τοῦ παρ'
[3]	ἰδέσθαι παρέχουσι τὴν ἐπιστήμην. Εἴ	γέ	σοι λέγοι τις ὅτι ἐστὶν
[82]	ἡμῖν τοιούτους γνωρίζετε, ἀλλ' οὖν	γε	τὰς γραφὰς καὶ τὸν Χριστὸν
[126]	ὅτι ἐγέλασε Σάρρα λέγουσα· Ἆρά	γε	τέξομαι; Ἐγὼ δὲ γεγήρακα. Μὴ
[93]	πάντες πράττωσιν αὐτά, ἀλλ' οὖν	γε	τοῦ ἐπίστασθαι ἀδικοῦντες, ὅταν πράττωσι
[76]	ταῦτα πάντων κυριεύσων, ἀλλ' οὖν	γε	ὑπ' οὐδενὸς νοεῖσθαι ἐδύνατο, μέχρις
[92]	ῥήσεις δοκεῖν λέγειν ἢ τὰ	γεγενημένα,	εἰ μὴ λόγον ἔχει καὶ
[108]	τοῦ γένους ὑμῶν ἐπιστάμενοι ἅπαντες	γεγενημένα	ὑπὸ τοῦ Ἰωνᾶ, καὶ τοῦ
[92]	λάβοι νοῆσαι τὰ εἰρημένα καὶ	γεγενημένα	ὑπὸ τῶν προφητῶν, οὐδὲν αὐτὸν
[92]	γενεαὶ ἀνθρώπων πρὸ Μωυσέως φαίνονται	γεγενημέναι)	καὶ οὐκ ἔστι λόγος ὁ
[132]	πάσας δυνάμεις τὰς κατὰ καιρὸν	γεγενημένας	ὑμῖν· ὧν καὶ ἄλλην μίαν
[91]	Ἰσραὴλ ὄφεων ἡ ἀνάθεσις φαίνεται	γεγενημένη	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν πιστευόντων ὅτι
[103]	κατὰ τὸ βούλημα τοῦ πατρὸς	γεγενημένην	ὑπ' αὐτοῦ ἐπὶ τῷ σταυρωθῆναι
[128]	καὶ ἐπὶ τῆς κρίσεως τῆς	γεγενημένης	ἐπὶ Σόδομα, ἀποδέδεικται ἐν πολλοῖς
[62]	καλεῖται, καὶ δι' ἀποκαλύψεως τῆς	γεγενημένης	Ἰησοῦ τῷ τοῦ Ναυῆ τοῦτο
[115]	ἀλλ' ἐν ἐκστάσει, ἀποκαλύψεως αὐτῷ	γεγενημένης.	Νῦν δὲ λέγω ὅτι, ὅνπερ
[131]	διὰ τῆς ὑφ' ὑμῶν ἐκείνοις	γεγενημένης	ὑπηρεσίας, προστετίμηνται, πάνθ' ὑπομένομεν ὑπὲρ
[132]	πολεμίων ἁρπαγείσης καὶ πληγῆς αὐτοῖς	γεγενημένης	φοβερᾶς καὶ ἀνιάτου, ἐβουλεύσαντο ἐφ'
[131]	πρὸς ὃν ἀχάριστοι ἐλέγχεσθε ἀεὶ	γεγενημένοι)	καὶ διὰ τοῦ τύπου τῆς
[92]	ἄθεοι γένησθε, ὡς ἀεὶ φαίνεσθε	γεγενημένοι.	Καὶ ὅτι διὰ ταῦτα ἐνετέταλτο
[23]	σαρκὸς ἕτερον καὶ ἕτερον ὁρῶμεν	γεγενημένον	ἄρρενος καὶ θηλείας, διὰ δὲ
[103]	καὶ αὐτὸν Ἡρώδην λεγόμενον, διάδοχον	γεγενημένον	Ἡρώδου τοῦ, ὅτε ἐγεγέννητο, ἀνελόντος
[106]	γεγράφθαι ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασιν αὐτοῦ	γεγενημένον	καὶ τοῦτο, μετὰ τοῦ καὶ
[78]	ἅμα τῷ γεννηθῆναι· ὅπερ δείκνυται	γεγενημένον.	Οἱ γὰρ μάγοι, οἵτινες ἐσκυλευμένοι
[111]	καὶ προφητῶν τοῦ θεοῦ νοῆσαι	γεγενημένον,	ὅτι ἀμφότερα τὰ μυστήρια εἷς
[106]	τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων δηλοῦται	γεγενημένον,	τὰ λείποντα τοῦ ψαλμοῦ ἐδήλωσεν.
[131]	εἶπεν ὁ θεὸς ἀναγραφῆναι τὸ	γεγενημένον,	φήσας καὶ εἰς τὰς ὑμῶν
[125]	ἀποστάτης τῆς τοῦ θεοῦ γνώμης	γεγενημένος.	Ἀποκρίνεται γὰρ αὐτῷ· Γέγραπται· Κύριον
[60]	τῷ φανέντι τῷ Μωυσεῖ θεῷ	γεγενημένος,	θεόν, τὸν ἀπὸ τῆς βάτου
[115]	ἐξήγησιν ποιεῖσθαι μέλλω, ὡς μὴ	γεγενημένου	ἱερέως τινὸς Ἰησοῦ ὀνόματι ἐν
[91]	γῆς» δηλωτικόν ἐστι τοῦ νῦν	γεγενημένου	πράγματος ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι.
[85]	παντὸς ὀνόματος τῶν παρ' ὑμῖν	γεγενημένων	ἢ βασιλέων ἢ δικαίων ἢ
[80]	τοῦτο λέγειν με ἐπίστασθε, τῶν	γεγενημένων	ἡμῖν λόγων ἁπάντων, ὡς δύναμίς
[114]	ὡς τότε γινομένων ἢ καὶ	γεγενημένων·	ἣν τέχνην ἐὰν μὴ εἰδῶσιν
[114]	ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; Ἤδη	γεγενημένων	πραγμάτων ἐξαγγελίαν οἱ λόγοι σημαίνοντες
[71]	γεγενημένων ὑπὸ τῶν παρὰ Πτολεμαίῳ	γεγενημένων	πρεσβυτέρων, ἐξ ὧν διαρρήδην οὗτος
[102]	κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου· τῶν	γεγενημένων	τὴν προαγγελίαν ἐποιεῖτο. Τὸ γὰρ
[112]	δικαίως ἔχει τῶν λελεγμένων ἢ	γεγενημένων	ὑπὸ πάντων ἁπλῶς τῶν προφητῶν,
[71]	περιεῖλον ἀπὸ τῶν ἐξηγήσεων τῶν	γεγενημένων	ὑπὸ τῶν παρὰ Πτολεμαίῳ γεγενημένων
[52]	προφητῶν κατὰ διαδοχὴν μέχρις Ἰωάννου	γεγενημένων,	ὡς καὶ ὅτε εἰς Βαβυλῶνα
[67]	περὶ ὧν ἀεὶ συγκαταθέσεις ἡμῖν	γεγένηνται,	ὅτι διὰ τὸ σκληροκάρδιον τοῦ
[70]	μυστήρια παραδιδόντες λέγωσιν ἐκ πέτρας	γεγενῆσθαι	αὐτόν, καὶ σπήλαιον καλῶσι τὸν
[67]	πολιτεύεσθαι ἐκλελέχθαι αὐτὸν καὶ Χριστὸν	γεγενῆσθαι,	εἰ ἄρα οὗτος ἀποδειχθείη ὤν.
[60]	ὄντας, ἐν τῇ τότε ὀπτασίᾳ	γεγενῆσθαι.	Κἀγὼ πάλιν ἀπεκρινάμην· Εἰ καὶ
[33]	ἱερεὺς ὑψίστου ὑπὸ Μωυσέως ἀναγέγραπται	γεγενῆσθαι,	καὶ οὗτος τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ
[69]	ἣν μεμῖχθαι αὐτὸν τῇ Σεμέλῃ,	γεγενῆσθαι	λέγωσι, καὶ τοῦτον εὑρετὴν ἀμπέλου
[38]	σταυρωθέντα τοῦτον ἀξιῶν πείθειν ἡμᾶς	γεγενῆσθαι	μετὰ Μωυσέως καὶ Ἀαρὼν καὶ
[116]	ἀρχιερέα τοῦτον τὸν σταυρωθέντα πιστεύοντας	γεγενῆσθαι·	οἵτινες, ἐν πορνείαις καὶ ἁπλῶς
[42]	καὶ πάντας ὡς ἓν παιδίον	γεγενῆσθαι.	Ὁποῖον καὶ ἐπὶ τοῦ σώματος
[76]	ὧνπερ ἐδίδαξεν ἐλθὼν διδάσκαλον αὐτὸν	γεγενῆσθαι	προεκήρυσσεν; Ἃ γὰρ μεγάλα ἐβεβούλευτο
[127]	καὶ κύριον τῶν ὅλων μὴ	γεγενῆσθαι	τότε ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅτε
[23]	ἀργεῖ οὐδὲ σαββατίζει. Μείνατε ὡς	γεγένησθε.	Εἰ γὰρ πρὸ τοῦ Ἀβραὰμ
[99]	τούτων ὅτι ἀληθῶς παθητὸς ἄνθρωπος	γεγένηται.	Ἀλλ' ἵνα μή τις λέγῃ·
[48]	τῶν ὅλων, θεὸς ὤν, καὶ	γεγένηται	ἄνθρωπος διὰ τῆς παρθένου. Ἀλλὰ
[78]	οὐρανῷ φανέντος ἐγνωκέναι ὅτι βασιλεὺς	γεγένηται	ἐν τῇ χώρᾳ ὑμῶν, καὶ
[8]	θεοῦ. Χριστὸς δέ, εἰ καὶ	γεγένηται	καὶ ἔστι που, ἄγνωστός ἐστι
[87]	οὐδεὶς ὅλως προφήτης παρ' ὑμῖν	γεγένηται.	Καὶ ὅτι οἱ παρ' ὑμῖν
[131]	τῶν δακόντων ὑμᾶς, ὡς προεῖπον,	γεγένηται	(πάντα προλαμβάνοντος πρὸ τῶν ἰδίων
[122]	μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον	γεγέννηκά	σε· αἴτησαι παρ' ἐμοῦ, καὶ
[103]	μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον	γεγέννηκά	σε· ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν
[88]	μου εἶ σύ· ἐγὼ σήμερον	γεγέννηκά	σε. ~Καὶ ὁ Τρύφων· Εὖ
[88]	μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον	γεγέννηκά	σε· τότε γένεσιν αὐτοῦ λέγων
[61]	πάντων τῶν κτισμάτων ὁ θεὸς	γεγέννηκε	δύναμίν τινα ἐξ ἑαυτοῦ λογικήν,
[135]	γὰρ ἐνδέχεται τοῖς ἐξ Ἰακὼβ	γεγεννημένοις	ἀπολιπεῖν ἐπείσαξιν τοὺς ἐξ Ἰακὼβ
[135]	δὲ ἐκ πίστεως καὶ πνεύματος	γεγεννημένον.	~Ὁρᾶτε γὰρ ὡς πρὸς τὸν
[66]	ἀπὸ παρθένου γεγέννηται οὐδὲ λέλεκται	γεγεννημένος	ἀλλ' ἢ οὗτος ὁ ἡμέτερος
[43]	ἀπὸ παρθένου γεγέννηται οὐδὲ λέλεκται	γεγεννημένος	ἀλλ' ἢ οὗτος ὁ ἡμέτερος
[105]	ἐξ αὐτοῦ λόγος καὶ δύναμις	γεγεννημένος,	καὶ ὕστερον ἄνθρωπος διὰ τῆς
[63]	αὐτοῦ οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος	γεγεννημένου	ἀλλ' ἐκ θελήματος θεοῦ. Καὶ
[124]	ἐὰν φυλάξωσι τὰ προστάγματα αὐτοῦ,	γεγεννημένους,	καὶ κατηξιωμένους ὑπ' αὐτοῦ υἱοὺς
[26]	τῶν δικαίων ὅσοι ἀπὸ Ἰακὼβ	γεγέννηνται·	εἰ καὶ μὴ σαββατίζουσι μηδὲ
[61]	τοῦ ἀπὸ τοῦ πατρὸς θελήσει	γεγεννῆσθαι.	Ἀλλ' οὐ τοιοῦτον ὁποῖον καὶ
[87]	αὐτὸν λέγεις διὰ τῆς παρθένου	γεγεννῆσθαι	ἄνθρωπον, πῶς δύναται ἀποδειχθῆναι προϋπάρχων,
[128]	ἐξήτασα, εἰπὼν τὴν δύναμιν ταύτην	γεγεννῆσθαι	ἀπὸ τοῦ πατρός, δυνάμει καὶ
[70]	ὦ Τρύφων, ἔφην, ἐκ παρθένου	γεγεννῆσθαι	τὸν Περσέα ἀκούσω, καὶ τοῦτο
[129]	τὸν νοῦν προσέχετε· καὶ ὅτι	γεγεννῆσθαι	ὑπὸ τοῦ πατρὸς τοῦτο τὸ
[67]	τοῦ παρ' αὐτοῖς Διὸς καλουμένου,	γεγέννηται·	καὶ ὑμεῖς τὰ αὐτὰ ἐκείνοις
[43]	Ἀβραὰμ οὐδεὶς οὐδέποτε ἀπὸ παρθένου	γεγέννηται	οὐδὲ λέλεκται γεγεννημένος ἀλλ' ἢ
[66]	Ἀβραὰμ οὐδεὶς οὐδέποτε ἀπὸ παρθένου	γεγέννηται	οὐδὲ λέλεκται γεγεννημένος ἀλλ' ἢ
[100]	ῥῆμά σου. Καὶ διὰ ταύτης	γεγέννηται	οὗτος, περὶ οὗ τὰς τοσαύτας
[126]	Ἆρά γε τέξομαι; Ἐγὼ δὲ	γεγήρακα.	Μὴ ἀδυνατεῖ παρὰ τῷ θεῷ
[56]	γε ἀληθῶς τέξομαι; Ἐγὼ δὲ	γεγήρακα.	Μὴ ἀδυνατεῖ παρὰ τῷ θεῷ
[41]	ἀπὸ τῆς κακίας, ἐν ᾗ	γεγόναμεν,	ἠλευθερωκέναι ἡμᾶς, καὶ τὰς ἀρχὰς
[141]	τοῦ ἐπίστασθαι αὐτοὺς ὑφ' οὗ	γεγόνασι,	καὶ δι' ὅν εἰσι πρότερον
[134]	Ἰακὼβ πάντες υἱοὶ καὶ ὁμότιμοι	γεγόνασι·	κατὰ δὲ τὴν τάξιν καὶ
[92]	καὶ εἴ τινες ἄλλοι τοιοῦτοι	γεγόνασι,	μήτε ἐν περιτομῇ γενόμενοι μήτε
[87]	καὶ οἱ ἄλλοι ἁπλῶς ὅσοι	γεγόνασι	παρ' ὑμῖν προφῆται. Ἀνεπαύσατο οὖν,
[46]	Ἰώβ, καὶ εἴ τινες ἄλλοι	γεγόνασι	πρὸ τούτων ἢ μετὰ τούτους
[45]	Ἰακὼβ καὶ εἴ τινες ἄλλοι	γεγόνασι,	σωθήσονται σὺν τοῖς ἐπιγνοῦσι τὸν
[128]	ἀναλυόμενοι εἰς ἐκεῖνο ἐξ οὗπερ	γεγόνασιν,	ἀποδέδεικται· καὶ ὅτι δύναμις αὕτη,
[117]	τῇ γῇ, ἐν ὅσῃ νῦν	γεγόνατε,	ἐγεγένητο, ὡς καὶ ἀπὸ τῶν
[49]	προφητικὸν πνεῦμα καὶ ἐν Ἰωάννῃ	γέγονε.	Κἀγὼ πρὸς ταῦτα· Οὐ δοκεῖ
[97]	ἐπὶ τοῦ σχήματος τούτου εἰκῆ	γέγονε.	Καὶ γὰρ ὁ κύριος σχεδὸν
[114]	γὰρ ἡ πρώτη διὰ σιδήρου	γέγονε	καὶ γίνεται· σκληροκάρδιοι γὰρ μένετε·
[52]	οὗ οὗτος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ	γέγονε	καὶ ἔπαθεν, οὐδ' ἀναισχύντως τολμήσετε
[112]	μετὰ πολλοῦ νοῦ καὶ μυστηρίου	γέγονε	καὶ ἐρρέθη διὰ τοῦ μακαρίου
[70]	αὐτόν, δι' οὓς καὶ παθητὸς	γέγονε,	καὶ περὶ τοῦ ποτηρίου, ὃ
[84]	μιᾶς τοῦ Ἀδὰμ ἡ Εὔα	γέγονε,	καὶ ὥσπερ τἄλλα πάντα ζῶα
[53]	μαθηταὶ αὐτοῦ, προεφητεύθη· ὅπερ καὶ	γέγονε.	Μετὰ γὰρ τὸ σταυρωθῆναι αὐτὸν
[68]	μετὰ πολλοῦ κόπου καὶ καμάτου	γέγονέ	σοι τὸ κτήσασθαι αὐτά· καὶ
[83]	φοβεῖσθαι αὐτόν. Καὶ ὅτι μὲν	γέγονε	τὰ λεχθέντα ὑπὸ Ἠσαίου οὕτως,
[127]	βεβούληται, ὃς καὶ πῦρ ποτε	γέγονε	τῇ πρὸς Μωυσέα ὁμιλίᾳ τῇ
[60]	πάλιν ἀπεκρινάμην· Εἰ καὶ τοῦτο	γέγονε	τότε, ὦ φίλοι, ὡς καὶ
[138]	καὶ ἀρχὴ πάλιν ἄλλου γένους	γέγονε,	τοῦ ἀναγεννηθέντος ὑπ' αὐτοῦ δι'
[49]	ὅτι κρυφίᾳ δύναμις τοῦ θεοῦ	γέγονε	τῷ σταυρωθέντι Χριστῷ, ὃν καὶ
[139]	αὐτοὶ διακατέσχον. Καὶ ὅτι οὕτω	γέγονεν,	ἀκούσατε. Ὑμεῖς γάρ, οἱ ἀπὸ
[61]	ἐκείνου ἐξ οὗ ἡ ἄναψις	γέγονεν,	ἀλλὰ τοῦ αὐτοῦ μένοντος, καὶ
[98]	αὐτοῦ, καὶ ἀποδεικνύων ὅτι ἀληθῶς	γέγονεν	ἄνθρωπος ἀντιληπτικὸς παθῶν. Ἔστι δὲ
[134]	θειωδέστερον, δι' ὃ ἑκάστη πρᾶξις	γέγονεν,	ἀπεῖδον ὑμῶν ἀεὶ οἱ διδάσκαλοι,
[16]	οὖν ταῦτα καλῶς καὶ δικαίως	γέγονεν.	Ἀπεκτείνατε γὰρ τὸν δίκαιον καὶ
[103]	μέσῳ τῆς κοιλίας μου, ὅπερ	γέγονεν	αὐτῷ ἐκείνης τῆς νυκτός, ὅτε
[33]	προάγοντα. Ἱερεὺς δὲ ὅτι οὔτε	γέγονεν	Ἑζεκίας οὔτε ἐστὶν αἰώνιος ἱερεὺς
[34]	βασιλεῖ δός, ἐπειδὴ βασιλεὺς Σολομὼν	γέγονεν,	εἰς αὐτὸν τὸν ψαλμὸν εἰρῆσθαί
[43]	Ἔτι καὶ ἵνα ὃν τρόπον	γέγονεν	ἐν κόσμῳ γεννηθεὶς ἐπιγνῶναι ἔχωσιν
[142]	ἔφη, ὅτι οὐκ ἀπὸ ἐπιτηδεύσεως	γέγονεν	ἐν τούτοις ἡμᾶς συμβαλεῖν. Καὶ
[135]	Ἰσαὰκ υἱός, ὅτι οὐδέποτε βασιλεὺς	γέγονεν,	ἐπίστασθε· καὶ διὰ τοῦτο ἡ
[118]	καὶ θαυμαστῇ προνοίᾳ θεοῦ τοῦτο	γέγονεν,	ἵνα ἡμεῖς ὑμῶν, τῶν νομιζομένων
[57]	ἄνθρωπος ὁμοιοπαθὴς πᾶσιν, ὡς προέφης,	γέγονεν.	Κἀγώ· Συγχώρει, ὦ Τρύφων, πρότερον,
[138]	σωζομένων ἀνθρώπων ἐπὶ τοῦ κατακλυςμοῦ	γέγονεν.	Ὁ δίκαιος γὰρ Νῶε μετὰ
[75]	ὅτι προφήτης ἰσχυρὸς καὶ μέγας	γέγονεν	ὁ ἐπονομασθεὶς τῷ Ἰησοῦ ὀνόματι,
[75]	τοῦ πατρὸς βουλὴν καὶ τοῦτο	γέγονεν.	~Ὅταν γὰρ ὡς υἱὸν ἀνθρώπου
[5]	μὲν καὶ φθαρτός ἐστιν ᾗ	γέγονεν,	οὐ λυθήσεται δὲ οὐδὲ τεύξεται
[52]	φανέρωσιν καὶ θάνατον οὐδαμοῦ προφήτης	γέγονεν	οὐδέ ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸ
[129]	θεὸν ἐν ἀρχῇ· Ἰδοὺ Ἀδὰμ	γέγονεν	ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τόδε
[62]	εἶπεν ὁ θεός· Ἰδοὺ Ἀδὰμ	γέγονεν	ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν τοῦ
[14]	ἀνομίας τῶν λαῶν τοῦ θεοῦ	γέγονεν,	ὡς Ἠσαίας βοᾷ, ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν,
[32]	λεγόμενος Χριστὸς ἄτιμος καὶ ἄδοξος	γέγονεν,	ὡς καὶ τῇ ἐσχάτῃ κατάρᾳ
[125]	Χριστὸς ποιήσειν. Ὅτε γὰρ ἄνθρωπος	γέγονεν,	ὡς προεῖπον, προσῆλθεν αὐτῷ ὁ
[60]	ποιητὴν τῶν ὅλων θεὸν νοήσομεν	γεγονέναι,	ἀλλ' ἐκεῖνον τὸν καὶ τῷ
[49]	δοκοῦσιν, εἶπεν, οἱ λέγοντες ἄνθρωπον	γεγονέναι	αὐτὸν καὶ κατ' ἐκλογὴν κεχρῖσθαι
[103]	καὶ ἐν τοιούτοις πάθεσιν ἀληθῶς	γεγονέναι	δι' ἡμᾶς βεβούληται, καὶ μὴ
[5]	μὴ ἀπ' ἀρχῆς τινος ἡγεῖσθαι	γεγονέναι;	Εἰ δὲ ὁ κόσμος γεννητός,
[62]	ἐξ ὧν νοοῦμεν τὸν ἄνθρωπον	γεγονέναι,	θεὸν εἰρηκέναι Ποιήσωμεν, λόγους τοὺς
[100]	καὶ διὰ τῆς παρθένου ἄνθρωπος	γεγονέναι,	ἵνα καὶ δι' ἧς ὁδοῦ
[50]	πολλοὺς περὶ πάντων τῶν ζητουμένων	γεγονέναι	καὶ διὰ τοῦτο ἑτοίμως ἔχειν
[5]	γεννητός, ἀνάγκη καὶ τὰς ψυχὰς	γεγονέναι	καὶ οὐκ εἶναί ποι τάχα·
[2]	τε ἐντὸς χρόνου ᾤμην σοφὸς	γεγονέναι,	καὶ ὑπὸ βλακείας ἤλπιζον αὐτίκα
[52]	Ἡρώδην, ἀφ' οὗ ἔπαθεν, Ἀσκαλωνίτην	γεγονέναι	λέγοντες, ὅμως ἐν τῷ γένει
[49]	λαοηγησίαν μετὰ Μωυσέα, τὸ αὐτὸ	γεγονέναι,	ὅτε ἐρρέθη τῷ Μωυσεῖ ἐπιθεῖναι
[5]	τῶν ἰδίων σωμάτων φήσεις αὐτὰς	γεγονέναι.	Οὕτως δοκεῖ ὀρθῶς ἔχειν. Οὐκ
[49]	κατ' ἐκλογὴν κεχρῖσθαι καὶ Χριστὸν	γεγονέναι	πιθανώτερον ὑμῶν λέγειν, τῶν ταῦτα
[88]	ὑμῖν, ὃ ἔφην πρὸς ὑμᾶς	γεγονέναι	ὑπὸ τῶν Ἀρραβίας μάγων, οἵτινες
[1]	ὁμοίως, μήτε κρείσσονας μήτε χείρους	γεγονότας.	Ἄλλοι δέ τινες, ὑποστησάμενοι ἀθάνατον
[8]	ἁπλῶς τὰ ἐν τῷ νόμῳ	γεγραμμένα	πάντα ποίει, καὶ τότε σοι
[115]	τὴν ἁγίαν γῆν καὶ οἱ	γεγραμμένοι	ἀφήλικες τῆς γενεᾶς ἐκείνης. Ὥσπερ
[79]	ἔχειν καὶ περὶ ὃν διακονεῖν	γεγραμμένοι	εἰσὶν οἱ ἄγγελοι, ὡς Δανιήλ
[95]	ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν τοῖς	γεγραμμένοις	ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου
[114]	οὐδὲ ἡμῖν προσάγουσιν ὑμᾶς τοῖς	γεγραμμένοις	πιστεύετε. Ἰερεμίας μὲν γὰρ οὕτω
[100]	ἐπωνόμασε Πέτρον. Καὶ υἱὸν θεοῦ	γεγραμμένον	αὐτὸν ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν
[57]	παρασκευαςθέντα ὑπὸ τοῦ Ἀβραὰμ βεβρωκέναι	γεγραμμένον	ἐστίν. Ὥστε ἔρχου ἤδη ἀποδώσων
[79]	Γενέσεως ὄφιν πλανήσαντα τὴν Εὔαν	γεγραμμένον	ἔχομεν καὶ κεκατηραμένον. Καὶ ἐν
[56]	τῷ Μωυσεῖ ὦφθαι λεγόμενος καὶ	γεγραμμένος	θεὸς ἕτερός ἐστι τοῦ τὰ
[46]	καὶ φυλακτήριον ἐν ὑμέσι λεπτοτάτοις	γεγραμμένων	χαρακτήρων τινῶν, ἃ πάντως ἅγια
[104]	τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ	γέγραπται	γενόμενον. Καὶ ὅτι μετὰ τὸ
[105]	ταῦτα εἰρηκέναι ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι	γέγραπται·	Ἐὰν μὴ περισσεύσῃ ὑμῶν ἡ
[57]	Κἀγὼ ἀπεκρινάμην· Ὅτι μὲν βεβρώκασι,	γέγραπται·	εἰ δὲ τοὺς τρεῖς ἀκούσαιμεν
[141]	οὕτως ἔκλαυσε καὶ ἐθρήνησεν ὡς	γέγραπται.	Εἰ δὲ τῷ τοιούτῳ ἄφεσις
[100]	καὶ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ δὲ	γέγραπται	εἰπών· Πάντα μοι παραδέδοται ὑπὸ
[58]	Ὑπὸ Μωυσέως, ὦ ἀδελφοί, πάλιν	γέγραπται,	ἔλεγον, ὅτι οὗτος ὁ ὀφθεὶς
[34]	Ἀλλὰ καὶ τολμῶ λέγειν ἃ	γέγραπται	ἐν ταῖς Βασιλείαις ὑπ' αὐτοῦ
[90]	τοῦ τὸν σταυρὸν μιμουμένου, ὡς	γέγραπται	ἐν ταῖς Μωυσέως γραφαῖς· ὁ
[106]	τῷ γεννηθῆναι αὐτὸν ἀστέρος, ὡς	γέγραπται	ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων
[107]	ἔμελλεν ἀναστήσεσθαι μετὰ τὸ σταυρωθῆναι,	γέγραπται	ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασιν ὅτι οἱ
[78]	Βηθλεὲμ τῶν πρεσβυτέρων εἰπόντων, ὅτι	γέγραπται	ἐν τῷ προφήτῃ οὕτως· Καὶ
[34]	τοῦ ψαλμοῦ τούτου, οὗ ἔφην,	γέγραπται·	Ἐξέλιπον οἱ ὕμνοι Δαυείδ, υἱοῦ
[56]	ἐβούλετο αὐτὸν Σάρρα, ἐπανελήλυθεν, ὡς	γέγραπται,	καὶ θεός ἐστιν, ὡς οἱ
[121]	εἰς τὸ προσκυνεῖν αὐτόν, ὡς	γέγραπται,	καὶ οὐδένα οὐδέποτε ἰδεῖν ἔστιν
[125]	γνώμης γεγενημένος. Ἀποκρίνεται γὰρ αὐτῷ·	Γέγραπται·	Κύριον τὸν θεόν σου προσκυνήσεις
[17]	ἔδοξεν εἶναι, βοῶν παρ' ὑμῖν·	Γέγραπται·	Ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς
[103]	καὶ τῶν ἐκείνοις παρακολουθησάντων συντετάχθαι,	γέγραπται	ὅτι ἱδρὼς ὡσεὶ θρόμβοι κατεχεῖτο,
[49]	ἐποίησαν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν. Καὶ	γέγραπται	ὅτι Τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ
[86]	Ἀβραὰμ ὤφθη ὁ θεός, ὡς	γέγραπται,	πρὸς τῇ δρυῒ τῇ Μαμβρῆ.
[103]	ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων	γέγραπται	προσελθὼν αὐτῷ καὶ πειράζων μέχρι
[55]	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην, ἃ	γέγραπται	τοῖς ἔθνεσι συγκεχωρηκέναι τὸν θεὸν
[101]	τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ	γέγραπται·	Υἱὸν θεοῦ ἑαυτὸν ἔλεγε, καταβὰς
[111]	ὁμοίως ἐν τῷ πάσχα ἐσταυρώσατε,	γέγραπται.	Ὡς δὲ τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
[79]	Καὶ πάλιν ἐν τῷ Ἰὼβ	γέγραπται,	ὡς καὶ αὐτὸς ἔφης, ὅτι
[68]	ταῦτα τολμῶσι λέγειν μὴ οὕτω	γεγράφθαι·	ἃ δὲ ἂν καὶ ἕλκειν
[106]	Πέτρον ἕνα τῶν ἀποστόλων, καὶ	γεγράφθαι	ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασιν αὐτοῦ γεγενημένον
[122]	Χριστός· νῦν δὲ διπλότερον υἱοὶ	γεέννης,	ὡς αὐτὸς εἶπε, γίνεσθε. Οὐ
[22]	μεγάλην, καὶ κατάβητε ἐκεῖθεν εἰς	Γὲθ	τῶν ἀλλοφύλων, τὰς κρατίστας ἐκ
[23]	γένος ἀνθρώπων βεβουλῆσθαι πράσσειν· ἅπερ	γελοῖα	καὶ ἀνόητα ὁμολογεῖν φαίνεται. Δι'
[67]	πάντας ἁπλῶς ἀνθρώπους, ὅτι κἂν	γελοιάζοντες	ἢ ἐπιτωθάζοντες χείρονα λέγητε, οὐκ
[123]	ἀπερίτμητοι εἶναι. Πρὸς δὲ καὶ	γελοῖόν	ἐστιν ἡγεῖσθαι ὑμᾶς τῶν μὲν
[68]	προσκυνητὸν γενέσθαι θεὸν ὁμολογοῦσιν· ὅπερ	γελοῖον	καὶ ἀνόητον ὂν ὁμοίως ἀποδείξω.
[85]	πολλάκις, οὐκ ἄτοπον εἰπεῖν ἐπίσταμαι·	γελοῖον	μὲν γὰρ πρᾶγμά ἐστιν, ὁρᾶν
[123]	ἐκείνους δὲ πεφωτισμένους. Καὶ ἔτι	γελοιότερον	ἀποβήσεται ὑμῖν τὸ πρᾶγμα, εἰ
[68]	πρὸς τὰ ὑπὸ σοῦ ἐν	γελοίῳ	τρόπῳ εἰρημένα ἀποκρίνασθαι, πρὸς ταῦτα
[17]	ἔξωθεν φαινόμενοι ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ	γέμοντες	ὀστέων νεκρῶν. Καὶ τοῖς γραμματεῦσιν·
[112]	ἔξωθεν φαινόμενοι ὡραῖοι καὶ ἔσωθεν	γέμοντες	ὀστέων νεκρῶν, τὸ ἡδύοσμον ἀποδεκατοῦντες,
[38]	σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ	γενεᾷ·	διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι
[119]	ἔσται αὐτοῖς ἐπ' ἐσχάτων, ὅτι	γενεὰ	ἐξεστραμμένη ἐστίν, υἱοὶ οἷς οὐκ
[36]	θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. Αὕτη ἡ	γενεὰ	ζητούντων τὸν κύριον, ζητούντων τὸ
[38]	τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ	γενεᾷ	καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ
[107]	ἡμῖν σημεῖον. καὶ ἀπεκρίνατο αὐτοῖς·	Γενεὰ	πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ,
[92]	εἰδέναι καὶ πράττειν (πολλαὶ γὰρ	γενεαὶ	ἀνθρώπων πρὸ Μωυσέως φαίνονται γεγενημέναι)
[76]	Καὶ τὸ Ἠσαίαν φάναι· Τὴν	γενεὰν	αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ἀνεκδιήγητον ἔχοντα
[13]	κρίσις αὐτοῦ ἤρθη. Τὴν δὲ	γενεὰν	αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται
[43]	ἔφη ὡς καὶ προγέγραπται· Τὴν	γενεὰν	αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται
[63]	λόγος ὃν ἔφη Ἠσαίας· Τὴν	γενεὰν	αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται
[68]	καὶ τοῦ λόγου λέγοντος· Τὴν	γενεὰν	αὐτοῦ τίς διηγήσεται; Οὐκ ἤδη
[107]	ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. καὶ πονηροτέραν τὴν	γενεὰν	ὑμῶν καὶ μοιχαλίδα μᾶλλον τῆς
[92]	προστατῶν καὶ νομοθεσίας μετὰ τοσαύτας	γενεὰς	ἀξιοῦν τὸν θεὸν δικαιοῦσθαι τοὺς
[64]	ἡλίῳ καὶ πρὸ τῆς σελήνης	γενεὰς	γενεῶν· καὶ τὰ λοιπὰ ἄχρι
[34]	καὶ πρὸ τῆς σελήνης εἰς	γενεὰς	γενεῶν. Καταβήσεται ὡς ὑετὸς ἐπὶ
[115]	καὶ οἱ γεγραμμένοι ἀφήλικες τῆς	γενεᾶς	ἐκείνης. Ὥσπερ γὰρ αἱ μυῖαι
[121]	καὶ ἴσχυσεν, ὡς ἐν μηδενὶ	γένει	ἀγνοεῖσθαι αὐτὸν καὶ ἀπὸ παντὸς
[108]	καὶ υἱὸν θεοῦ εἶναι παντὶ	γένει	ἀνθρώπων ἄθεα καὶ ἄνομα καὶ
[93]	πᾶσαν δικαιοσύνην παρέχει ἐν παντὶ	γένει	ἀνθρώπων, καὶ ἔστι πᾶν γένος
[67]	μὲν ὡς αἰώνιον καὶ παντὶ	γένει	ἁρμόζον καὶ ἔνταλμα καὶ ἔργον
[120]	αὐτοὺς πειθομένους τῷ ἐν τῷ	γένει	αὐτῶν μάγῳ Σίμωνι, ὃν θεὸν
[15]	φωνήν σου καὶ ἀνάγγειλον τῷ	γένει	μου τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν καὶ
[140]	Χριστὸς προσλήψεται καὶ τοὺς ἐν	γένει	τοῦ Ἰάφεθ ὄντας ἀπὸ τοῦ
[66]	Ὅτι μὲν οὖν ἐν τῷ	γένει	τῷ κατὰ σάρκα Ἀβραὰμ οὐδεὶς
[43]	Ὅτι μὲν οὖν ἐν τῷ	γένει	τῷ κατὰ σάρκα τοῦ Ἀβραὰμ
[84]	ἀληθῶς σημεῖον καὶ πιστὸν τῷ	γένει	τῶν ἀνθρώπων ἔμελλε γίνεσθαι, τοῦτ'
[95]	μώλωπι αὐτοῦ ἴασις γένηται τῷ	γένει	τῶν ἀνθρώπων, ἡμεῖς οὐδὲν ἠδικήσαμεν.
[111]	τοῦ Χριστοῦ γενήσεσθαι σωτηρίαν τῷ	γένει	τῶν ἀνθρώπων. Καὶ γὰρ τὸ
[102]	καὶ ἁπλῶς τοὺς ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν διδασκάλους, ἐποχὴν ἔσχε δίκην
[141]	σταυρωθῆναι, ἢ καὶ ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν εἶναι τοὺς παραβαίνοντας, καὶ
[52]	ὅτι οὖν οὐδέποτε ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν ἐπαύσατο οὔτε προφήτης οὔτε
[52]	προφήτης οὔτε βασιλεὺς ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν, ἐπήνεγκα, καὶ ὅτι τὰ
[87]	ποιεῖσθαι, τοῦ μηκέτι ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν κατὰ τὸ παλαιὸν ἔθος
[97]	συνιέντες ὅτι οὐδεὶς ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν λεχθείς ποτε βασιλεὺς χριστὸς
[138]	Ὑμεῖς δὲ ὑπολαμβάνετε ὅτι τῷ	γένει	ὑμῶν μόνων ἔλεγεν ἢ τῇ
[82]	ὅτι τὰ πάλαι ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν ὄντα εἰς ἡμᾶς μετετέθη.
[52]	γεγονέναι λέγοντες, ὅμως ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν ὄντα λέγετε ἀρχιερέα, ὥστε,
[69]	Χριστός, ὃς καὶ ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν πέφανται, καὶ τοὺς ἐκ
[120]	ὅπερ καὶ τὸ ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν πολὺ πλῆθος ἐλέγχεται, πικρίας
[49]	Ἰωάννῃ, τῷ γενομένῳ ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν προφήτῃ, μεθ' ὃν οὐδεὶς
[51]	τοῦ μηκέτι γενήσεσθαι ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν προφήτην καὶ περὶ τοῦ
[115]	μὲν Ἰησοῦς ἱερεὺς ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν· τοῦτον δὲ αὐτὸν οὐκ
[52]	τοῦ ἡμετέρου Χριστοῦ ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν φανέρωσιν καὶ θάνατον οὐδαμοῦ
[51]	ἐγένοντο οἱ προφῆται ἐν τῷ	γένει	ὑμῶν, ὦ Τρύφων, μετὰ τοῦτον
[43]	λαμβάνειν. Περὶ δὲ τοῦ τῆς	γενέσεως	αὐτοῦ μυστηρίου ἤδη λέγειν κατεπείγοντος
[85]	καὶ τὸ μυστήριον πάλιν τῆς	γενέσεως	ἡμῶν, καὶ ἁπλῶς πάντων τῶν
[20]	ὑμῖν ἐν τῇ βίβλῳ τῆς	Γενέσεως.	Καὶ βουλομένου αὐτοῦ εἰπεῖν Ὡς
[79]	ὑπὸ Μωυσέως ἐν ἀρχῇ τῆς	Γενέσεως	ὄφιν πλανήσαντα τὴν Εὔαν γεγραμμένον
[58]	ἄπελθε εἰς τὴν γῆν τῆς	γενέσεώς	σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ.
[93]	καὶ εὔξαιτ' ἂν καὶ ἐργάσαιτο	γενέσθαι,	ἅπερ καὶ ἑαυτῷ, ὁ τὸν
[68]	θεὸς ὑπέμεινε γεννηθῆναι καὶ ἄνθρωπος	γενέσθαι.	Εἰ τοῦτο, ἔφην, ἐπ' ἀνθρωπείοις
[102]	Ἀλλ' ὡς ἐγίνωσκε καλὸν εἶναι	γενέσθαι,	ἐποίησεν αὐτεξουσίους πρὸς δικαιοπραξίαν καὶ
[94]	τὴν παράβασιν ὑπὸ τοῦ Ἀδὰμ	γενέσθαι	ἐργασαμένου, ἐκήρυσσε, σωτηρίαν δὲ τοῖς
[16]	Οὐ γὰρ ἐξουσίαν ἔχετε αὐτόχειρες	γενέσθαι	ἡμῶν διὰ τοὺς νῦν ἐπικρατοῦντας·
[68]	παθεῖν καὶ βασιλεῦσαι καὶ προσκυνητὸν	γενέσθαι	θεὸν ὁμολογοῦσιν· ὅπερ γελοῖον καὶ
[94]	Μωυσέως τὸν χαλκοῦν ὄφιν ἐνήργησε	γενέσθαι,	καὶ ἐπὶ σημεῖον ἔστησε, δι'
[67]	ὑπομεῖναι αὐτὸν καὶ τὸ ἄνθρωπον	γενέσθαι	καὶ τοσαῦτα παθεῖν ὅσα διέθεσαν
[124]	οὕτως ἀποδέδεικται ὅτι θεοὶ κατηξίωνται	γενέσθαι,	καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες δύνασθαι
[124]	καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες δύνασθαι	γενέσθαι	κατηξίωνται, καὶ παρ' ἑαυτοὺς καὶ
[23]	Τρύφων, καὶ τοῖς βουλομένοις προσηλύτοις	γενέσθαι	κηρύξω ἐγὼ θεῖον λόγον, ὃν
[94]	σημεῖον διὰ τοῦ χαλκοῦ ὄφεως	γενέσθαι	ὁ θεὸς ἐκέλευσε καὶ ἀναίτιός
[100]	ἀειδής, ἄτιμος καὶ παθητὸς ὑπέμεινε	γενέσθαι.	Ὅθεν καὶ ἐν τοῖς λόγοις
[3]	ἔτυχες ἐν τῷ αὐτῷ μοι	γενέσθαι·	οὐ γὰρ προσεδόκησα ὄψεσθαί τινα
[84]	πάντων ποιημάτων σαρκοποιηθέντα ἀληθῶς παιδίον	γενέσθαι,	προλαβὼν αὐτὸ διὰ τοῦ προφητικοῦ
[127]	ἦν καὶ πρὶν τὸν κόσμον	γενέσθαι.	Πῶς ἂν οὖν οὗτος ἢ
[2]	βουλόμενος ἀκροατὴς αὐτοῦ καὶ συνουσιαστὴς	γενέσθαι·	Τί δαί; Ὡμίλησας, ἔφη, μουσικῇ
[141]	καὶ οὐκ ἂν ἄλλως ἐδύνατο	γενέσθαι,	φθάσας διὰ βραχέων εἶπον, ὅτι
[35]	τῶν οἰκείων, προεῖπεν ἡμῖν μέλλειν	γενέσθαι,	ὡς κατὰ μηδένα τρόπον ἐπιλήψιμον
[18]	Λούσασθε οὖν καὶ νῦν καθαροὶ	γένεσθε	καὶ ἀφέλεσθε τὰς πονηρίας ἀπὸ
[50]	ὁ λόγος κυρίου, ὃν ἐλάλησε·	γενέσθω	εἰρήνη καὶ δικαιοσύνη ἐν ταῖς
[88]	ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· τότε	γένεσιν	αὐτοῦ λέγων γίνεσθαι τοῖς ἀνθρώποις,
[49]	ὑμῶν Ἡρώδης εἰς φυλακήν, καὶ	γενεσίων	ἡμέρας τελουμένης, ὀρχουμένης τῆς ἐξαδέλφης
[69]	ὑμῶν πέφανται, καὶ τοὺς ἐκ	γενετῆς	καὶ κατὰ τὴν σάρκα πηροὺς
[64]	καὶ πρὸ τῆς σελήνης γενεὰς	γενεῶν·	καὶ τὰ λοιπὰ ἄχρι τοῦ·
[34]	πρὸ τῆς σελήνης εἰς γενεὰς	γενεῶν.	Καταβήσεται ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον
[130]	ὁ θεὸς διεσκόρπισε καὶ τὰ	γένη	καὶ γλῶσσας· ἐκ πάντων δὲ
[31]	τὰ ἔθνη τῆς γῆς κατὰ	γένη	καὶ πᾶσα δόξα λατρεύουσα· καὶ
[135]	δύο σπέρματα Ἰούδα καὶ δύο	γένη,	ὡς δύο οἴκους Ἰακώβ, τὸν
[139]	ἐν τοῖς οἴκοις Σήμ, καὶ	γενηθήτω	Χαναὰν παῖς αὐτοῦ. Δύο οὖν
[81]	ἀμπελῶνας καὶ αὐτοὶ φάγονται τὰ	γενήματα	αὐτῶν. Οὐ μὴ οἰκοδομήσωσι καὶ
[87]	ἀνάπαυσιν λαβόντα πάλιν, ὡς ἐπεπροφήτευτο	γενήσεσθαι	δόματα, ἃ ἀπὸ τῆς χάριτος
[33]	ὁ θεὸς τῶν ἐν ἀκροβυστίᾳ	γενήσεσθαι	ἐδήλου· καὶ τοὺς ἐν περιτομῇ
[91]	διὰ τοῦ σταυροῦσθαι μέλλοντος θάνατος	γενήσεσθαι	ἔκτοτε προεκηρύσσετο τῷ ὄφει, σωτηρία
[51]	Εἰρήκει δὲ περὶ τοῦ μηκέτι	γενήσεσθαι	ἐν τῷ γένει ὑμῶν προφήτην
[32]	ἐλέγετο, καὶ δύο παρουσίας αὐτοῦ	γενήσεσθαι	ἐξηγησάμην, μίαν μὲν ἐν ᾗ
[80]	πάντα Χριστιανοί, καὶ σαρκὸς ἀνάστασιν	γενήσεσθαι	ἐπιστάμεθα καὶ χίλια ἔτη ἐν
[51]	παρουσίας αὐτοῦ χρόνῳ, ὡς προέφην,	γενήσεσθαι	ἱερεῖς καὶ ψευδοπροφήτας ἐπὶ τῷ
[81]	αἰωνίαν ὁμοθυμαδὸν ἅμα πάντων ἀνάστασιν	γενήσεσθαι	καὶ κρίσιν. Ὅπερ καὶ ὁ
[49]	Χριστὸν ἄνθρωπον ἐξ ἀνθρώπων προσδοκῶμεν	γενήσεσθαι,	καὶ τὸν Ἠλίαν χρῖσαι αὐτὸν
[87]	κατὰ τὸ παλαιὸν ἔθος προφήτας	γενήσεσθαι,	ὅπερ καὶ ὄψει ὑμῖν ἰδεῖν
[111]	μέλλουσαν δι' αἵματος τοῦ Χριστοῦ	γενήσεσθαι	σωτηρίαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.
[35]	ἄλλων δὲ πολλῶν ὧν προεῖπε	γενήσεσθαι	τοῖς πιστεύουσι καὶ ὁμολογοῦσιν αὐτὸν
[49]	τῆς δευτέρας παρουσίας αὐτοῦ, πρόοδον	γενήσεσθαι	τὸν Ἠλίαν νοήσομεν τὸν λόγον
[86]	ἀπέδειξε. Ῥάβδον ἐκ ῥίζης Ἰεσσαὶ	γενήσεσθαι	τὸν Χριστὸν Ἠσαίας προεφήτευσε. Καὶ
[111]	~Καὶ ὅτι δύο παρουσίας συμβολικῶς	γενήσεσθαι	τούτου τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑπὸ
[53]	Ἰεροσόλυμα· ὅπερ ὡς ἐπεπροφήτευτο διαρρήδην	γενήσεσθαι	ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, γενόμενον ὑπ'
[44]	ὁδοῦ ἄφεσις ὑμῖν τῶν ἁμαρτιῶν	γενήσεται	καὶ ἐλπὶς τῆς κληρονομίας τῶν
[56]	σε, καὶ τῇ Σάρρᾳ υἱὸς	γενήσεται,	φαίνεται ἐπανελθὼν γενομένου τῇ Σάρρᾳ
[92]	τοῦ θεοῦ ἀσεβεῖς καὶ ἄθεοι	γένησθε,	ὡς ἀεὶ φαίνεσθε γεγενημένοι. Καὶ
[49]	δύο παρουσίαι τοῦ Χριστοῦ προεφητεύοντο	γενησόμεναι,	μία μέν, ἐν ᾗ παθητὸς
[35]	εἰς αὐτὸν ἐν τῇ πάλιν	γενησομένῃ	ἐνδόξῳ αὐτοῦ παρουσίᾳ σωθῆτε καὶ
[140]	τοῦ θεοῦ οἱ προγινωσκόμενοι καὶ	γενησόμενοι	ἄδικοι, εἴτε ἄγγελοι εἴτε ἄνθρωποι,
[139]	ὅτι καὶ οἱ ἀπὸ Σὴμ	γενησόμενοι	διακαθέξουσι τὰς κτήσεις καὶ οἰκήσεις
[139]	αὐτῷ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ	γενησόμενοι	καὶ τὰ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα
[49]	ἐν τοῖς διδάγμασιν αὐτοῦ παρέδωκε	γενησόμενον,	εἰπὼν καὶ Ἠλίαν ἐλεύσεσθαι· καὶ
[49]	ἐλεύσεσθαι· καὶ ἡμεῖς τοῦτο ἐπιστάμεθα	γενησόμενον,	ὅταν μέλλῃ ἐν δόξῃ ἐξ
[17]	οὐρανόν, ὡς αἱ προφητεῖαι προεμήνυον	γενησόμενον,	οὐ μόνον οὐ μετενοήσατε ἐφ'
[80]	ὡς καὶ πάντως ἐπίστασθε τοῦτο	γενησόμενον·	πολλοὺς δ' αὖ καὶ τῶν
[103]	τὸν Ἰησοῦν ἔπεμψε, καὶ τοῦτο	γενησόμενον	προειδὼς ὁ θεὸς εἰρήκει οὕτως·
[92]	θεόν, προγνώστην ὄντα, ἐγνωκέναι ἄξιον	γενησόμενον	τὸν λαὸν ὑμῶν ἐκβληθῆναι ἀπὸ
[36]	καὶ αἰώνιος βασιλεὺς καὶ ἱερεὺς	γενησόμενος·	εἰ οὗτος δέ ἐστι περὶ
[76]	τῶν προφητῶν παρακεκαλυμμένως κεκήρυκτο παθητὸς	γενησόμενος	ὁ Χριστὸς καὶ μετὰ ταῦτα
[76]	τοὺς εὐαρέστους γενομένους αὐτῷ καὶ	γενησομένους	ἀνθρώπους, καὶ τοὺς ἀποστάντας τῆς
[141]	μέλλοντας, διότι προεγίνωσκεν αὐτοὺς ἀμεταβλήτως	γενησομένους	πονηρούς, προεῖπε ταῦτα, ἀλλ' οὐχ,
[86]	παραδείσῳ πεφυτεῦσθαι ἐλέλεκτο, καὶ τῶν	γενησομένων	πᾶσι τοῖς δικαίοις, ἀκούσατε. Μωυσῆς
[35]	Ἰησοῦν καὶ τῶν μετ' αὐτὸν	γενησομένων	προγνώστην ἐπιστάμεθα, καὶ ἐξ ἄλλων
[84]	ἀνιστόρησα ὑμῖν, προεκήρυξεν, ἵνα ὅταν	γένηται	δυνάμει καὶ βουλῇ τοῦ τῶν
[24]	ἄνωθεν ἐκηρύσσετο, πετρίναις μαχαίραις, ἵνα	γένηται	ἔθνος δίκαιον, λαὸς φυλάσσων πίστιν,
[32]	σαφέστερον ὑμῖν τὸ ζητούμενον νῦν	γένηται,	ἐρῶ ὑμῖν καὶ ἄλλους λόγους
[81]	φωνὴ κραυγῆς, καὶ οὐ μὴ	γένηται	ἔτι ἐκεῖ ἄωρος ἡμέραις καὶ
[119]	ἐλάβομεν χάριν τοῦ νοῆσαι; Ἵνα	γένηται	καὶ τὸ λελεγμένον ἐπὶ Μωυσέως·
[62]	καὶ ἐκ τούτων φανερὸν ὑμῖν	γένηται	ὃ λέγω, ἀκούσατε καὶ τῶν
[56]	σημαίνει; Ἵνα δὲ φανερὸν ὑμῖν	γένηται	ὃ λέγω, ἀκούσατε τῶν ὑπὸ
[110]	ἀλλ' ὅταν ἐμφανὴς καὶ ἔνδοξος	γένηται,	τότε γνωσθήσεται ὅς ἐστι, φασί.
[95]	ἵνα τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἴασις	γένηται	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων, ἡμεῖς
[80]	Σαδδουκαίους ἢ τὰς ὁμοίας αἱρέσεις	Γενιστῶν	καὶ Μεριστῶν καὶ Γαλιλαίων καὶ
[129]	ἑδρασθῆναι· πρὸ δὲ πάντων βουνῶν	γεννᾷ	με. Καὶ εἰπὼν ταῦτα ἐπήγαγον·
[61]	πρὸ δὲ πάντων τῶν βουνῶν	γεννᾷ	με. Ὁ θεὸς ἐποίησε χώραν
[84]	καὶ αὐτὰς βουληθεὶς ὁ θεὸς	γεννᾶν	ποιῆσαι δυνατός. Ἡ μήτηρ γὰρ
[63]	θεὸς καὶ πατὴρ τῶν ὅλων	γεννᾶσθαι	αὐτὸν ἔμελλε; καὶ ἐν ἑτέροις
[84]	περὶ οὗ Ἠσαίας ἔλεγεν, ἔμελλε	γεννᾶσθαι,	εἰς ὃν τὸ ἅγιον πνεῦμα
[84]	ἄλλοις ἅπασι πρωτοτόκοις καὶ οὗτος	γεννᾶσθαι	ἐκ συνουσίας ἔμελλε, τί καὶ
[57]	ὅλων θεοῦ, διὰ τῆς παρθένου	γεννηθείς,	ἄνθρωπος ὁμοιοπαθὴς πᾶσιν, ὡς προέφης,
[88]	ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ. Καὶ γὰρ	γεννηθεὶς	δύναμιν τὴν αὐτοῦ ἔσχε· καὶ
[43]	ὃν τρόπον γέγονεν ἐν κόσμῳ	γεννηθεὶς	ἐπιγνῶναι ἔχωσιν οἱ πιστεύοντες αὐτῷ
[48]	φαίνηται ὡς ἄνθρωπος ἐξ ἀνθρώπων	γεννηθείς,	καὶ ἐκλογὴ γενόμενος εἰς τὸν
[61]	ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν ὅλων	γεννηθείς,	καὶ λόγος καὶ σοφία καὶ
[54]	κατὰ τὸ κοινὸν τῶν ἀνθρώπων	γεννηθείς.	~Καὶ ὁ Τρύφων ἀπεκρίνατο· Μεμνησόμεθα
[126]	αὐτὸν ἤδη καὶ παραγενόμενον καὶ	γεννηθέντα	καὶ παθόντα καὶ ἀναβάντα εἰς
[23]	ἀπὸ γένους τοῦ Ἀβραὰμ παρθένου	γεννηθέντα	υἱὸν θεοῦ Ἰησοῦν Χριστόν, ὁμοίως
[43]	φυλῆς Ἰούδα καὶ Δαυεὶδ παρθένου	γεννηθέντα	υἱὸν τοῦ θεοῦ Χριστόν, ὅστις
[27]	ὀγδόῃ ἐκ παντὸς περιτέμνεσθαι τοὺς	γεννηθέντας	ὁμοίως, κἂν ᾖ ἡμέρα τῶν
[103]	ἐν Βηθλεὲμ ἐκείνου τοῦ καιροῦ	γεννηθέντας	παῖδας, διὰ τὸ ὑπονοεῖν ἐν
[78]	ἀποκαλυφθῇ ἐπανελθεῖν εἰς τὴν Ἰουδαίαν.	Γεννηθέντος	δὲ τότε τοῦ παιδίου ἐν
[85]	πάσης κτίσεως, καὶ διὰ παρθένου	γεννηθέντος	καὶ παθητοῦ γενομένου ἀνθρώπου, καὶ
[86]	ἀπὸ Θάμαρ διὰ μέγα μυστήριον	γεννηθέντων.	~Καὶ ὁ Τρύφων, εἰπόντος μου
[48]	τοῦτον τὸν Χριστόν, εἶτα καὶ	γεννηθῆναι	ἄνθρωπον γενόμενον ὑπομεῖναι, καὶ ὅτι
[48]	μὴ ἀποδεικνύω ὅτι προϋπῆρχε καὶ	γεννηθῆναι	ἄνθρωπος ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, σάρκα ἔχων,
[106]	καὶ ἐν οὐρανῷ ἅμα τῷ	γεννηθῆναι	αὐτὸν ἀστέρος, ὡς γέγραπται ἐν
[66]	παρθένου γεννητὸς καὶ διὰ παρθένου	γεννηθῆναι	αὐτὸν διὰ Ἠσαίου ἐπεπροφήτευτο, καὶ
[102]	μητρός μου. Ἅμα γὰρ τῷ	γεννηθῆναι	αὐτὸν ἐν Βηθλεέμ, ὡς προέφην,
[88]	τὸν ποταμόν, ὥσπερ οὐδὲ τὸ	γεννηθῆναι	αὐτὸν καὶ σταυρωθῆναι ὡς ἐνδεὴς
[77]	ἡμετέρῳ Χριστῷ. Ἅμα γὰρ τῷ	γεννηθῆναι	αὐτὸν μάγοι ἀπὸ Ἀρραβίας παραγενόμενοι
[127]	γνώμῃ αὐτοῦ· ὃν καὶ ἄνθρωπον	γεννηθῆναι	διὰ τῆς παρθένου βεβούληται, ὃς
[113]	ὑπηρετῶν, ἀπέδειξα· ὃς καὶ ἄνθρωπος	γεννηθῆναι	διὰ τῆς παρθένου Μαρίας ἦλθε,
[50]	καὶ τότε ἀποδείξεις ὅτι καὶ	γεννηθῆναι	διὰ τῆς παρθένου ὑπέμεινε. Κἀγὼ
[68]	ἐπιχειρεῖς ἀποδεικνύναι, ὅτι θεὸς ὑπέμεινε	γεννηθῆναι	καὶ ἄνθρωπος γενέσθαι. Εἰ τοῦτο,
[63]	οὗτος διὰ τῆς παρθένου ἄνθρωπος	γεννηθῆναι	κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[75]	καὶ ἄνθρωπον αὐτὸν διὰ παρθένου	γεννηθῆναι	μὴ δεδυνῆσθαι, καὶ ταῦτα ἔχοντες
[78]	νικηθήσεσθαι τῷ Χριστῷ ἅμα τῷ	γεννηθῆναι·	ὅπερ δείκνυται γεγενημένον. Οἱ γὰρ
[45]	ἀπὸ τοῦ γένους τοῦ Δαυεὶδ	γεννηθήναι	σαρκοποιηθεὶς ὑπέμεινεν, ἵνα διὰ τῆς
[88]	Ἀρραβίας μάγων, οἵτινες ἅμα τῷ	γεννηθῆναι	τὸ παιδίον ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ.
[76]	ἡλίου καὶ σελήνης ἐκ γαστρὸς	γεννηθήσεσθαι	αὐτὸν κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[129]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς τοῦτο τὸ	γέννημα	πρὸ πάντων ἁπλῶς τῶν κτισμάτων
[62]	ὄντι ἀπὸ τοῦ πατρὸς προβληθὲν	γέννημα	πρὸ πάντων τῶν ποιημάτων συνῆν
[62]	τῶν ποιημάτων τοῦτ' αὐτὸ καὶ	γέννημα	ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐγεγέννητο, ὃ
[119]	καταφάγεται τὴν γῆν καὶ τὰ	γεννήματα	αὐτῆς, φλέξει θεμέλια ὀρέων. Συνάξω
[133]	δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι. Τοίνυν τὰ	γεννήματα	τῶν ἔργων αὐτῶν φάγονται. Οὐαὶ
[17]	δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι. Τοίνυν τὰ	γεννήματα	τῶν ἔργων αὐτῶν φάγονται. Οὐαὶ
[91]	πηγῶν κάτωθεν, καὶ καθ' ὥραν	γεννημάτων	ἡλίου τροπῶν, καὶ ἀπὸ συνόδων
[85]	ἡγεῖσθαι ἑαυτὸν βέλτιον τῆς γραφῆς	γεννήσαντα	εἰπεῖν. Ἔστιν οὖν ὁ λόγος,
[119]	οἱ πατέρες αὐτῶν. Θεὸν τὸν	γεννήσαντά	σε ἐγκατέλιπες, καὶ ἐπελάθου θεοῦ
[123]	οὕτω καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ	γεννήσαντος	ἡμᾶς εἰς θεὸν Χριστοῦ, ὡς
[61]	καὶ δύναμις καὶ δόξα τοῦ	γεννήσαντος	ὑπάρχων, καὶ διὰ Σολομῶνος φήσαντος
[136]	εἰσιν οὓς εἶπε σπερεῖν καὶ	γεννήσειν·	ὑμεῖς γὰρ οὔτε καλοῦντος αὐτοῦ
[100]	ἑαυτὸν ἔλεγεν, ἤτοι ἀπὸ τῆς	γεννήσεως	τῆς διὰ παρθένου, ἥτις ἦν,
[123]	χώρας, οὕτω πάλιν ἐπεῖπε· Καὶ	γεννήσω	ἐφ' ὑμᾶς ἀνθρώπους, τὸν λαόν
[5]	δὲ λοιπὰ πάντα μετὰ τοῦτον	γεννητὰ	καὶ φθαρτά. Τούτου χάριν καὶ
[100]	αὐτῶν τέκνων τοὺς τῶν θηλειῶν	γεννήτορας	ἐπιστάμεθα. Καὶ γὰρ υἱὸν θεοῦ,
[5]	γεγονέναι; Εἰ δὲ ὁ κόσμος	γεννητός,	ἀνάγκη καὶ τὰς ψυχὰς γεγονέναι
[5]	Οὔ, ἐπειδὴ καὶ ὁ κόσμος	γεννητὸς	ἡμῖν ἐφάνη. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[66]	ἐπεπαύμην ἀποδεικνύων ὅτι ἐκ παρθένου	γεννητὸς	καὶ διὰ παρθένου γεννηθῆναι αὐτὸν
[61]	Λόγον γάρ τινα προβάλλοντες, λόγον	γεννῶμεν,	οὐ κατὰ ἀποτομήν, ὡς ἐλαττωθῆναι
[86]	πρόβατα τοῦ μητραδέλφου, ἵνα τὰ	γεννώμενα	ἐξ αὐτῶν κτήσηται, ἐπέτυχεν· ἐν
[41]	ἡμέρᾳ ἐκ παντὸς περιτέμνειν τὰ	γεννώμενα,	τύπος ἦν τῆς ἀληθινῆς περιτομῆς,
[100]	ἐπισκιάσει αὐτήν, διὸ καὶ τὸ	γεννώμενον	ἐξ αὐτῆς ἅγιόν ἐστιν υἱὸς
[34]	ἀρχιστράτηγος καὶ λίθος καὶ παιδίον	γεννώμενον	καὶ παθητὸς γενόμενος πρῶτον, εἶτα
[129]	ὁ λόγος ἐδήλου, καὶ τὸ	γεννώμενον	τοῦ γεννῶντος ἀριθμῷ ἕτερόν ἐστι,
[27]	τοῦ σαββάτου ἐνεργεῖν περιτέμνεσθαι τοὺς	γεννωμένους,	εἰ ἠπίστατο κακὸν εἶναι ἐν
[100]	γένος· καὶ γὰρ πατέρας τῶν	γεννωμένων	ταῖς θυγατράσιν αὐτῶν τέκνων τοὺς
[129]	ἐδήλου, καὶ τὸ γεννώμενον τοῦ	γεννῶντος	ἀριθμῷ ἕτερόν ἐστι, πᾶς ὁστισοῦν
[85]	γεννώσῃ, εἶπε κύριος. Ἰδοὺ ἐγὼ	γεννῶσαν	καὶ στεῖραν ἐποίησα, λέγει κύριος.
[85]	τὴν προσδοκίαν ταύτην καὶ οὐ	γεννώσῃ,	εἶπε κύριος. Ἰδοὺ ἐγὼ γεννῶσαν
[64]	δόξης αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ.	Γένοιτο,	γένοιτο. Καὶ ἐκ τῶν ἄλλων
[34]	δόξης αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ.	Γένοιτο,	γένοιτο. Καὶ ἐπὶ τέλει τοῦ
[1]	τι ὄφελος ἐκ τῆς συνουσίας	γένοιτο	ἢ αὐτῷ ἐκείνῳ ἢ ἐμοί.
[64]	αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ. Γένοιτο,	γένοιτο.	Καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ὧν
[34]	αὐτοῦ πᾶσα ἡ γῆ. Γένοιτο,	γένοιτο.	Καὶ ἐπὶ τέλει τοῦ ψαλμοῦ
[100]	ἅγιόν ἐστιν υἱὸς θεοῦ, ἀπεκρίνατο·	Γένοιτό	μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου.
[133]	ἔτι τολμᾶν, ἐφ' οἷς πᾶσι	γένοιτο	ὑμῖν, ἔλεος παρὰ τοῦ θεοῦ
[117]	καὶ εὐαρέστους ἐν παντὶ τόπῳ	γενομένας	ἔλεγεν, ἐπίγνωτε ὅτι ψεύδεσθε καὶ
[81]	ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, ἐν ἀποκαλύψει	γενομένῃ	αὐτῷ χίλια ἔτη ποιήσειν ἐν
[63]	ἐκκλησίᾳ τῇ ἐξ ὀνόματος αὐτοῦ	γενομένῃ	καὶ μετασχούσῃ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ
[4]	μέμνηται τούτου πάλιν ἐν ἀνθρώπῳ	γενομένη;	Οὔ μοι δοκεῖ, ἔφην. Τί
[11]	αὐτοῦ ἔπαυσε, καὶ διαθήκη μετέπειτα	γενομένη	τὴν προτέραν ὁμοίως ἔστησεν. Αἰώνιός
[4]	σώματος καὶ αὐτὴ καθ' ἑαυτὴν	γενομένη	τυγχάνει οὗ ἤρα πάντα τὸν
[60]	τῇ ὀπτασίᾳ τῇ τῷ Μωυσεῖ	γενομένῃ	ὑπάρξαι, ὡς καὶ ἀποδέδεικται ὑμῖν
[141]	Δαυεὶδ διὰ τὴν καύχησιν αὐτοῦ	γενομένην	παράπτωσιν ἔχομεν, ἥτις τότε ἀφείθη,
[131]	Αἰγύπτου, θαλάσσης ὑμῖν τμηθείσης καὶ	γενομένης	ὁδοῦ ξηρᾶς, ἐν ᾗ τοὺς
[87]	ταύτης τῆς ἐν ἀνθρώποις αὐτοῦ	γενομένης	χρόνοις, παύσασθαι ἔδει αὐτὰ ἀφ'
[67]	ἀπόκριναί μοι· οἱ πρὸ Μωυσέως	γενόμενοι	δίκαιοι καὶ πατριάρχαι, μηδὲν φυλάξαντες
[74]	ἁγίου πνεύματος εἰρημένων καθ' ἑαυτοὺς	γενόμενοι	δυνήσεσθε. Ἄισατε τῷ κυρίῳ ᾆσμα
[68]	Πτολεμαίῳ τῷ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖ	γενόμενοι,	μὴ εἶναι ἔν τισιν ἀληθῆ;
[92]	τοιοῦτοι γεγόνασι, μήτε ἐν περιτομῇ	γενόμενοι	μήτε σαββατίσαντες εὐηρέστησαν τῷ θεῷ,
[56]	τῇ σκηνῇ παρὰ τῷ Ἀβραὰμ	γενόμενοι,	ὅλοι ἄγγελοι ἦσαν. Καὶ πάλιν
[52]	τοῦ Χριστοῦ θεοσεβεῖς καὶ δίκαιοι	γενόμενοι,	πάλιν παραγενησόμενον αὐτὸν προσδοκῶμεν. ~Καὶ
[68]	ἐκείνους τοὺς εἰπόντας ἢ πράξαντας	γενόμενοι	προφῆται ἐξηγήσαντο. Καὶ μάλα, ἔφη
[134]	ἐλευθέρων καὶ οἱ ἀπὸ δούλων	γενόμενοι	τῷ Ἰακὼβ πάντες υἱοὶ καὶ
[2]	αὐτῆς καὶ διὰ τοῦτο ἐνδόξοις	γενομένοις	ἀκολουθῆσαι τοὺς ἔπειτα μηδὲν ἐξετάσαντας
[117]	ἀπὸ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ	γενομένοις	Χριστιανοῖς, δείξει αἰρόμενα ἀφ' ἡμῶν
[76]	ἀνθρώπου εἰπεῖν, φαινόμενον μὲν καὶ	γενόμενον	ἄνθρωπον μηνύει, οὐκ ἐξ ἀνθρωπίνου
[48]	εἶναι, ἄνθρωπον δὲ ἐξ ἀνθρώπων	γενόμενον	ἀποφαινόμενοι· οἷς οὐ συντίθεμαι, οὐδ'
[64]	προελθόντα καὶ ἄνθρωπον ἐν ἀνθρώποις	γενόμενον	γνωρίσητε, καὶ πάλιν ἐκεῖνον παραγενησόμενον,
[84]	βουλῇ τοῦ τῶν ὅλων ποιητοῦ	γενόμενον	γνωσθῇ· ὡς καὶ ἀπὸ πλευρᾶς
[49]	Χριστός, ἄνθρωπον μὲν ἐξ ἀνθρώπων	γενόμενον	ἐκ παντὸς ἐπίστασθαι δεῖ. Ἐκ
[77]	ἡμεῖς δὲ ἔχομεν ἀποδεῖξαι τοῦτο	γενόμενον	ἐν τῷ ἡμετέρῳ Χριστῷ. Ἅμα
[46]	ὑπὸ Μωυσέως ἢ ἐν συνουσίᾳ	γενόμενον.	Κἀγὼ ἔφην· Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ
[69]	αὐτὸν τῷ Διῒ ἐξ Ἀλκμήνης	γενόμενον,	καὶ ἀποθανόντα εἰς οὐρανὸν ἀνεληλυθέναι
[34]	ἀναμνήσομαι, ὃν εἰς Σολομῶνα, τὸν	γενόμενον	καὶ αὐτὸν βασιλέα ὑμῶν, εἰρῆσθαι
[69]	λέγωσι, καὶ τοῦτον εὑρετὴν ἀμπέλου	γενόμενον,	καὶ διασπαραχθέντα καὶ ἀποθανόντα ἀναστῆναι,
[104]	ἀπομνημονεύμασι τῶν ἀποστόλων αὐτοῦ γέγραπται	γενόμενον.	Καὶ ὅτι μετὰ τὸ σταυρωθῆναι
[67]	καὶ μᾶλλον ἄνθρωπον ἐξ ἀνθρώπων	γενόμενον	λέγειν τὸν Ἰησοῦν τοῦτον, καί,
[49]	κῆρυξ προῆλθε τὸ ἐν Ἠλίᾳ	γενόμενον	πνεῦμα τοῦ θεοῦ, ἐν Ἰωάννῃ,
[1]	ἐκ περιτομῆς, φυγὼν τὸν νῦν	γενόμενον	πόλεμον, ἐν τῇ Ἑλλάδι καὶ
[49]	τὸ ἐν Ἠλίᾳ τοῦ θεοῦ	γενόμενον	προφητικὸν πνεῦμα καὶ ἐν Ἰωάννῃ
[38]	ἐν στύλῳ νεφέλης, εἶτα ἄνθρωπον	γενόμενον	σταυρωθῆναι, καὶ ἀναβεβηκέναι εἰς τὸν
[43]	προφητείαν ὡς εἰς Ἑζεκίαν, τὸν	γενόμενον	ὑμῶν βασιλέα, πειράσομαι καὶ ἐν
[53]	διαρρήδην γενήσεσθαι ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ,	γενόμενον	ὑπ' αὐτοῦ καὶ γνωσθέν, τὸν
[48]	Χριστόν, εἶτα καὶ γεννηθῆναι ἄνθρωπον	γενόμενον	ὑπομεῖναι, καὶ ὅτι οὐκ ἄνθρωπος
[48]	ἐξ ἀνθρώπων γεννηθείς, καὶ ἐκλογὴ	γενόμενος	εἰς τὸν Χριστὸν εἶναι ἀποδεικνύηται.
[56]	εἶπον, ὁ εἷς τῶν τριῶν	γενόμενος	ἐν τῇ σκηνῇ, ὁ καὶ
[101]	παρθένου, δι' ἧς ἐγεννήθη ἄνθρωπος	γενόμενος,	καὶ αὐτὸς σωθήσεσθαι ὑπὸ τοῦ
[68]	τοσούτων γραφῶν ἀπεδείχθη ὑμῖν ἄνθρωπος	γενόμενος;	Καὶ ὁ Τρύφων· Πῶς τοῦτο
[50]	Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς καὶ προφήτης	γενόμενος.	Κἀκεῖνος· Συγχωρῶ. Κἀγὼ εἶπον· Ἠσαίας
[113]	τὸ ὄνομα, ἀλλὰ καὶ διάδοχος	γενόμενος	Μωυσέως, μόνος τῶν ἀπ' Αἰγύπτου
[125]	κτισμάτων, ἐπεπροφήτευτο οὕτως καὶ ἄνθρωπος	γενόμενος	ὁ Χριστὸς ποιήσειν. Ὅτε γὰρ
[34]	καὶ παιδίον γεννώμενον καὶ παθητὸς	γενόμενος	πρῶτον, εἶτα εἰς οὐρανὸν ἀνερχόμενος
[105]	ὕστερον ἄνθρωπος διὰ τῆς παρθένου	γενόμενος,	ὡς ἀπὸ τῶν ἀπομνημονευμάτων ἐμάθομεν,
[110]	ἀπὸ τῶν λόγων τῆς προφητείας	γενομένου·	ἀλόγιστοι, μὴ συνιέντες, ὅπερ διὰ
[85]	διὰ παρθένου γεννηθέντος καὶ παθητοῦ	γενομένου	ἀνθρώπου, καὶ σταυρωθέντος ἐπὶ Ποντίου
[3]	μακρὰν θαλάσσης. Πλησίον δέ μου	γενομένου	ἐκείνου τοῦ τόπου, ἔνθα ἔμελλον
[115]	τοῦ ἐν Βαβυλῶνι Ἰησοῦ ἱερέως	γενομένου	ἐν τῷ λαῷ ὑμῶν ἀποκάλυψιν
[30]	σταυρωθέντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, τοῦ	γενομένου	ἐπιτρόπου τῆς Ἰουδαίας, ὑποτάσσεται, ὡς
[41]	τελείαν κατάλυσιν διὰ τοῦ παθητοῦ	γενομένου	κατὰ τὴν βουλὴν αὐτοῦ. Ὅθεν
[114]	κείραντος, ὡς ἤδη τοῦ πάθους	γενομένου	λέγει. Καὶ ὅταν πάλιν λέγῃ·
[103]	βοηθῶν» δηλωτικὸν καὶ αὐτὸ τοῦ	γενομένου.	Οὐδεὶς γὰρ οὐδὲ μέχρις ἑνὸς
[30]	ὀνόματι αὐτοῦ καὶ τῇ τοῦ	γενομένου	πάθους αὐτοῦ οἰκονομίᾳ. ~Εἰ δὲ
[9]	περὶ τοῦ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν	γενομένου	πολέμου, διελάλουν. ~Ὡς δὲ ἀνεπαύσαντο,
[56]	Σάρρᾳ υἱὸς γενήσεται, φαίνεται ἐπανελθὼν	γενομένου	τῇ Σάρρᾳ υἱοῦ, καὶ θεὸν
[76]	εἴς τε πάντας τοὺς εὐαρέστους	γενομένους	αὐτῷ καὶ γενησομένους ἀνθρώπους, καὶ
[27]	ὠνομασμένους δικαίους καὶ εὐαρέστους αὐτῷ	γενομένους,	μήτε τὴν ἀκροβυστίαν περιτετμημένους μήτε
[139]	διακαθέξουσιν, ἀφελόμενοι τοὺς ἀπὸ Σὴμ	γενομένους,	ὃν τρόπον ἀφαιρεθέντων αὐτὰ τῶν
[88]	ἐν ἐλευθέρᾳ προαιρέσει καὶ αὐτεξουσίους	γενομένους,	τούς τε ἀγγέλους καὶ τοὺς
[42]	τοῦ τοὺς πονηροὺς ὑπηκόους αὐτοῦ	γενομένους	ὑπηρετῆσαι τῇ κελεύσει αὐτοῦ καὶ
[71]	τῶν παρὰ Πτολεμαίῳ τῷ Αἰγυπτίων	γενομένῳ	βασιλεῖ ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρων, ἀλλ' αὐτοὶ
[49]	τοῦ θεοῦ, ἐν Ἰωάννῃ, τῷ	γενομένῳ	ἐν τῷ γένει ὑμῶν προφήτῃ,
[8]	Χριστὸν τοῦ θεοῦ καὶ τελείῳ	γενομένῳ	εὐδαιμονεῖν. Ταῦτά μου, φίλτατε, εἰπόντος
[84]	Πτολεμαίῳ τῷ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖ	γενομένῳ,	τολμᾶτε, λέγοντες μὴ ἔχειν τὴν
[82]	ψευδοπροφῆται ἐπὶ τῶν παρ' ὑμῖν	γενομένων	ἁγίων προφητῶν ἦσαν, καὶ παρ'
[53]	τοῦ ἐσταυρωμένου ἐκείνου ὁρωμένων καὶ	γενομένων	θεοσεβῶν τὴν πειθὼ ἔχομεν. Ἔστι
[53]	φανερὸν ἐποίει. Καί, τούτων ἁπάντων	γενομένων	καὶ ἀπὸ τῶν γραφῶν ἀποδεικνυμένων,
[80]	γένους ἢ καὶ τῶν προσηλύτων	γενομένων	πρὶν ἐλθεῖν ὑμῶν τὸν Χριστόν,
[93]	Ἔχοντες γὰρ ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν	γενομένων	σημείων διὰ Μωυσέως συνιέναι ὅτι
[133]	τοιούτων παραδόξων καὶ θαυμαστῶν ὑμῖν	γενομένων	τε καὶ ὁρωμένων κατὰ καιρούς,
[53]	ἐπὶ τῆς πρώτης αὐτοῦ παρουσίας	γενομένων	ὑπ' αὐτοῦ, καὶ τῶν ἐθνῶν
[96]	καταρᾶσθε πάντων τῶν ἀπ' ἐκείνου	γενομένων	Χριστιανῶν, καὶ τὰ ἄλλα ἔθνη,
[117]	ἕως δυσμῶν ἐστιν ὑμῶν τὸ	γένος,	ἀλλ' ἔστι τὰ ἔθνη ἐν
[23]	αὐτὸν δίκαια μὴ ἀεὶ πᾶν	γένος	ἀνθρώπων βεβουλῆσθαι πράσσειν· ἅπερ γελοῖα
[117]	ἓν γὰρ ὅλως ἐστί τι	γένος	ἀνθρώπων, εἴτε βαρβάρων εἴτε Ἑλλήνων
[95]	ἄξια πράξαντας. ~Καὶ γὰρ πᾶν	γένος	ἀνθρώπων εὑρεθήσεται ὑπὸ κατάραν ὂν
[55]	Γομορραίων τέλεον καὶ τὸ ὑμέτερον	γένος	ἀπόληται. Προσέχετε τοιγαροῦν οἷσπερ μέλλω
[76]	τίς διηγήσεται; Ἀνεκδιήγητον ἔχοντα τὸ	γένος	αὐτὸν ἐδήλου· οὐδεὶς γάρ, ἄνθρωπος
[32]	εἶδος αὐτοῦ ἄδοξον καὶ τὸ	γένος	αὐτοῦ ἀδιήγητον, καὶ ἀντὶ τοῦ
[135]	λατομηθέντες Ἰσραηλιτικὸν τὸ ἀληθινόν ἐσμεν	γένος.	Αὐτῷ δὲ μᾶλλον τῷ ῥητῷ
[130]	γένος ἑαυτῷ λαβὼν τὸ ὑμέτερον,	γένος	ἄχρηστον καὶ ἀπειθὲς καὶ ἄπιστον,
[93]	γένει ἀνθρώπων, καὶ ἔστι πᾶν	γένος	γνωρίζον ὅτι μοιχεία κακὸν καὶ
[120]	Χριστοῦ, τοῦ τέμνειν ὑμῶν τὸ	γένος	διχῆ μέλλοντος, καὶ τοὺς μὲν
[130]	ἐκ πάντων δὲ τῶν γενῶν	γένος	ἑαυτῷ λαβὼν τὸ ὑμέτερον, γένος
[102]	ταῦτα· Καὶ εἶπε κύριος· Ἰδοὺ	γένος	ἓν καὶ χεῖλος ἓν πάντων,
[1]	καὶ τοὔνομά μοι καὶ τὸ	γένος	ἐξεῖπεν ἁπλῶς. Τρύφων, φησί, καλοῦμαι·
[89]	ἐπὶ σφαγὴν ἀχθήσεται, οὗ τὸ	γένος	ἐξηγήσασθαι ἔχειν οὐδένα φησὶν ὁ
[139]	ἀπὸ τοῦ Σὴμ κατάγοντες τὸ	γένος,	ἐπήλθετε κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ
[116]	κλήσεως αὐτοῦ, ἀρχιερατικὸν τὸ ἀληθινὸν	γένος	ἐσμὲν τοῦ θεοῦ, ὡς καὶ
[102]	τοὺς λοιποὺς τῶν ἀνθρώπων, διὰ	γένος	ἢ πλοῦτον ἢ ἰσχὺν ἢ
[89]	ἔφη, ὅτι καὶ πᾶν τὸ	γένος	ἡμῶν τὸν Χριστὸν ἐκδέχεται, καὶ
[78]	γῆν ἐκείνην φυλῆς Ἰούδα τὸ	γένος	ἦν. Καὶ αὐτὸς ἅμα τῇ
[100]	ὧν κατάγει ἡ Μαρία τὸ	γένος·	καὶ γὰρ πατέρας τῶν γεννωμένων
[11]	τὸ ἀληθινόν, πνευματικόν, καὶ Ἰούδα	γένος	καὶ Ἰακὼβ καὶ Ἰσαὰκ καὶ
[76]	ἐξ ἀνθρώπων, ἀνεκδιήγητον ἔχει τὸ	γένος.	Καὶ τὸ τὸν Μωυσέα εἰπεῖν
[23]	μὴ δύνασθαι δὲ τὸ θῆλυ	γένος	τὴν σαρκικὴν περιτομὴν λαμβάνειν δείκνυσιν
[63]	οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἔχοντος τὸ	γένος	τοῦ διὰ τὰς ἀνομίας τοῦ
[106]	μυστηρίου τοῦ σταυρωθέντος τούτου πᾶν	γένος	τῶν πιστευόντων ἀνθρώπων, καὶ ὅτι
[123]	καὶ Ἰσραὴλ ἐπικληθέντος, τὸ πᾶν	γένος	ὑμῶν προσηγόρευτο Ἰακὼβ καὶ Ἰσραήλ,
[102]	δικαίων καὶ τετυφωμένοι διὰ τὸ	γένος	φαινόμενοι. Εἰ γὰρ ὁ υἱὸς
[130]	ἄπιστον, δείξας τοὺς ἀπὸ παντὸς	γένους	αἱρουμένους πεπεῖσθαι αὐτοῦ τῇ βουλῇ
[119]	ἦν καὶ ἁπλῶς παντὸς ἀνθρώπων	γένους,	ἄλλοι δὲ ἄλλων πρόγονοι. Τί
[19]	τοῦ κυρίου προπεμψάντων. Νῶε, ἀρχὴ	γένους	ἄλλου, ἅμα τοῖς τέκνοις ἀπερίτμητος
[68]	νοεῖν ὀφείλετε ὅτι οὐκ ἔστι	γένους	ἀνθρώπου σπέρμα; Καὶ ὁ Τρύφων·
[131]	ὑφορᾶσθαι αὐτόν, καὶ ἐκ παντὸς	γένους	ἀνθρώπων θεοσεβεῖς καὶ εἰρηνικοὺς δείκνυσθαι
[121]	ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ ἐκ παντὸς	γένους	ἀνθρώπων καὶ ὑπομείναντας καὶ ὑπομένοντας
[95]	Χριστὸν ὑπὲρ τῶν ἐκ παντὸς	γένους	ἀνθρώπων ὁ πατὴρ τῶν ὅλων
[124]	Χριστός, τὴν κρίσιν ἀπὸ παντὸς	γένους	ἀνθρώπων ποιούμενος. Εἴρηνται δὲ οἱ
[64]	πάντας ἁπλῶς τοὺς ἐκ παντὸς	γένους	ἀνθρώπων, συζητεῖν ἢ πυνθάνεσθαί μου
[23]	ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ	γένους	αὐτῆς, ἣ οὐ περιτμηθήσεται τῇ
[10]	ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ	γένους	αὐτῆς, ἥτις οὐ περιτμηθήσεται τῇ
[43]	λέγω. Ἠσαίας οὖν περὶ τοῦ	γένους	αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἀνεκδιήγητόν
[100]	υἱόν, ἐπειδή, διὰ τῆς ἀπὸ	γένους	αὐτῶν παρθένου σαρκοποιηθείς, καὶ ἄνθρωπος
[138]	ὤν, καὶ ἀρχὴ πάλιν ἄλλου	γένους	γέγονε, τοῦ ἀναγεννηθέντος ὑπ' αὐτοῦ
[122]	καὶ θήσω σε εἰς διαθήκην	γένους,	εἰς φῶς ἐθνῶν, ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς
[26]	καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην	γένους,	εἰς φῶς ἐθνῶν, ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς
[65]	καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην	γένους,	εἰς φῶς ἐθνῶν, ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς
[117]	τότε δὴ ὄντων ἀπὸ τοῦ	γένους	ἐκείνου ἀνθρώπων εὐχὰς προσίεσθαι αὐτὸν
[95]	ταῦτα αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ἀνθρωπείου	γένους	ἐνήργησεν, ὑμεῖς οὐχ ὡς γνώμῃ
[54]	Χριστοῦ αἷμα οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου	γένους	ἔσεσθαι, ἀλλ' ἐκ θεοῦ δυνάμεως
[100]	Ἰακὼβ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἀβραὰμ	γένους,	ἢ διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν
[80]	καὶ τοῖς ἀπὸ τοῦ ἡμετέρου	γένους	ἢ καὶ τῶν προσηλύτων γενομένων
[48]	φίλοι, ἔλεγον, ἀπὸ τοῦ ὑμετέρου	γένους	ὁμολογοῦντες αὐτὸν Χριστὸν εἶναι, ἄνθρωπον
[74]	τὸ σωτήριον ὑπὲρ τοῦ ἀνθρωπείου	γένους	ποιήσας, τὸν καὶ μετὰ τὸ
[134]	Χριστὸς ὑπὲρ τῶν ἐκ παντὸς	γένους	ποικίλων καὶ πολυειδῶν ἀνθρώπων, δι'
[121]	ἀπὸ τῆς παλαιᾶς κακῆς ἑκάστου	γένους	πολιτείας, ὥστε καὶ τὰ δαιμόνια
[43]	τὸν διὰ τῆς ἀπὸ τοῦ	γένους	τοῦ Ἀβραὰμ καὶ φυλῆς Ἰούδα
[106]	ἔμελλεν ἀνατέλλειν αὐτὸς διὰ τοῦ	γένους	τοῦ Ἀβραάμ, Μωυσῆς παρεδήλωσεν οὕτως
[23]	θεοῦ διὰ Μαρίας τῆς ἀπὸ	γένους	τοῦ Ἀβραὰμ παρθένου γεννηθέντα υἱὸν
[45]	παρθένου ταύτης τῆς ἀπὸ τοῦ	γένους	τοῦ Δαυεὶδ γεννηθήναι σαρκοποιηθεὶς ὑπέμεινεν,
[120]	μελισθῆναι. Οὐδὲ γὰρ ἀπὸ τοῦ	γένους	τοῦ ἐμοῦ, λέγω δὲ τῶν
[139]	ἀλλ' ἐπεὶ δι' ὅλου τοῦ	γένους	τοῦ ἐπιγελάσαντος τῇ γυμνώσει υἱοῦ
[88]	τούτων ὑπέμεινεν, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ	γένους	τοῦ τῶν ἀνθρώπων, ὃ ἀπὸ
[64]	καὶ οἱ σωζόμενοι ἀπὸ τοῦ	γένους	τοῦ ὑμετέρου διὰ τούτου σώζονται
[47]	Ἐὰν δὲ οἱ ἀπὸ τοῦ	γένους	τοῦ ὑμετέρου πιστεύειν λέγοντες ἐπὶ
[43]	Ὡς ἀνεκδιηγήτου οὖν ὄντος τοῦ	γένους	τούτου ἀποθνήσκειν μέλλοντος ἵνα τῷ
[130]	οὐ πάντας τοὺς ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν ἀκουσόμεθα, ἐπειδὴ ἔγνωμεν καὶ
[141]	ὁποῖον πράττουσιν οἱ ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν ἄνθρωποι, κατὰ πᾶσαν γῆν,
[73]	ἐλέχθη ποτὲ ἀπὸ τῶν τοῦ	γένους	ὑμῶν ἀνθρώπων ὅτι ἐβασίλευσεν, ἀλλ'
[64]	περὶ οὐδενὸς τῶν ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν, εἰ μήτι ἐστὶν ἀπὸ
[117]	ὅτι περὶ τῶν ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν ἐν τῇ διασπορᾷ ὄντων
[67]	διέθεσαν αὐτὸν οἱ ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν. Ἐπεὶ πάλιν, ὦ Τρύφων,
[71]	ἀρνεῖσθαι πάντας τοὺς ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν ἐπίσταμαι, ταῖς τοιαύταις ζητήσεσιν
[108]	~Καὶ ταῦτα οἱ ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν ἐπιστάμενοι ἅπαντες γεγενημένα ὑπὸ
[120]	ἦν σύμβολα ὅτι τινὲς τοῦ	γένους	ὑμῶν εὑρεθήσονται τέκνα Ἀβραάμ, καὶ
[48]	καὶ μάλιστα τοῖς ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν, οἵτινες τὰ τοῦ θεοῦ
[107]	ἀπομνημονεύμασιν ὅτι οἱ ἀπὸ τοῦ	γένους	ὑμῶν συζητοῦντες αὐτῷ ἔλεγον ὅτι
[117]	οἷς οὐδέπω οὐδεὶς ὑμῶν τοῦ	γένους	ᾤκησεν. Οὐδὲ ἓν γὰρ ὅλως
[130]	γλῶσσας· ἐκ πάντων δὲ τῶν	γενῶν	γένος ἑαυτῷ λαβὼν τὸ ὑμέτερον,
[1]	μὲν σύμπαντος καὶ αὐτῶν τῶν	γενῶν	καὶ εἰδῶν ἐπιμελεῖται θεός, ἐμοῦ
[16]	ἐν δίκῃ πάσχετε, καὶ ἵνα	γένωνται	αἱ χῶραι ὑμῶν ἔρημοι καὶ
[3]	τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς σοφίας	γέρας.	Θεὸν δὲ σὺ τί καλεῖς;
[59]	μέχρι τοῦ· Ἐλθὼν συνάγαγε τὴν	γερουσίαν	Ἰσραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·
[2]	ἔφη, μουσικῇ καὶ ἀστρονομίᾳ καὶ	γεωμετρίᾳ;	Ἢ δοκεῖς κατόψεσθαί τι τῶν
[110]	ἄροτρα καὶ τὰς ζιβύνας εἰς	γεωργικά,	μετεβάλομεν, καὶ γεωργοῦμεν εὐσέβειαν, δικαιοσύνην,
[110]	ζιβύνας εἰς γεωργικά, μετεβάλομεν, καὶ	γεωργοῦμεν	εὐσέβειαν, δικαιοσύνην, φιλανθρωπίαν, πίστιν, ἐλπίδα
[62]	γὰρ τόπος, ἐφ' οὗ ἕστηκας,	γῆ	ἁγία ἐστί. Καὶ ἡ Ἰεριχὼ
[69]	γνώσεως θεοῦ τῇ τῶν ἐθνῶν	γῇ	ἀνέβλυσεν οὗτος ὁ Χριστός, ὃς
[91]	Ἰωσήφ· Ἀπὸ εὐλογίας κυρίου ἡ	γῆ	αὐτοῦ, ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ καὶ
[64]	τῆς δόξης αὐτοῦ πᾶσα ἡ	γῆ.	Γένοιτο, γένοιτο. Καὶ ἐκ τῶν
[34]	τῆς δόξης αὐτοῦ πᾶσα ἡ	γῆ.	Γένοιτο, γένοιτο. Καὶ ἐπὶ τέλει
[69]	ἐρήμῳ ὕδωρ καὶ φάραγξ ἐν	γῇ	διψώσῃ, καὶ ἡ ἄνυδρος ἔσται
[42]	ὡς παιδίον, ὡς ῥίζα ἐν	γῇ	διψώσῃ, καὶ τὰ ἑξῆς τῆς
[13]	ὡς παιδίον, ὡς ῥίζα, ἐν	γῇ	διψώσῃ. Οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ
[73]	ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ πᾶσα ἡ	γῆ.	Εἴπατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν· Ὁ
[139]	ἐπίστανται ἅμα αὐτῷ ἐν τῇ	γῇ	ἐκείνῃ γενησόμενοι καὶ τὰ αἰώνια
[85]	ἑώρακεν οὕτως, εἰ ὤδινεν ἡ	γῆ	ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ, εἰ δὲ
[117]	διασπορὰ ὑμῶν ἐν πάσῃ τῇ	γῇ,	ἐν ὅσῃ νῦν γεγόνατε, ἐγεγένητο,
[120]	καὶ βεβηλοῦσθαι ἐν πάσῃ τῇ	γῇ	ἐξεργάζεσθε. Δυνατὸν δὲ ἦν μοι,
[34]	Καὶ ἔσται στήριγμα ἐν τῇ	γῇ	ἐπ' ἄκρων τῶν ὀρέων· ὑπεραρθήσεται
[60]	λαβὼν τὰ ἐπαχθέντα τῇ Σοδόμων	γῇ	ἐπήγαγε, καὶ νῦν, κἂν ἄγγελος
[17]	ἄδικα καταλεχθῆναι ἐν πάσῃ τῇ	γῇ	ἐσπουδάσατε. Δύσχρηστος γὰρ ὑμῖν ἔδοξεν
[58]	καὶ Ἰσαάκ. Μὴ φοβοῦ· ἡ	γῆ,	ἐφ' ἧς σὺ καθεύδεις ἐπ'
[15]	μεθύων καὶ πηγὴ ὕδατος ἢ	γῆ	ᾗ μὴ ἐξέλιπεν ὕδωρ. Περιτέμεσθε
[123]	καὶ Αἰγυπτίοις, εὐλογημένος ἐν τῇ	γῇ,	ἣν εὐλόγησε κύριος Σαβαὼθ λέγων·
[43]	βασιλέως Ἀσσυρίων. Καὶ καταληφθήσεται ἡ	γῆ	ἣν σὺ σκληρῶς οἴσεις ἀπὸ
[58]	ἰδοὺ κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ	γῇ,	ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς
[78]	προφήτῃ οὕτως· Καὶ σὺ Βηθλεέμ,	γῆ	Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν
[36]	Δαυεὶδ οὗτος· Τοῦ κυρίου ἡ	γῆ	καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, ἡ
[81]	ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ	γῆ	καινή, καὶ οὐ μὴ μνησθῶσι
[13]	αὐτὸς θεὸς Ἰσραήλ, πάσῃ τῇ	γῇ	κληθήσεται. Ὡς γυναῖκα καταλελειμμένην καὶ
[37]	ἐπὶ τῶν χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ	γῆ.	Κύριος ἐκ Σιὼν μέγας καὶ
[64]	ἐπὶ τῶν χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ	γῆ.	Κύριος ἐν Σιὼν μέγας καὶ
[115]	Ἰησοῦ ὀνόματι ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ	γῇ,	ὅπου αἰχμάλωτος ὁ λαὸς ὑμῶν.
[138]	ὑμῶν μόνων ἔλεγεν ἢ τῇ	γῇ.	Ὅτι γὰρ πᾶσα ἡ γῆ,
[73]	οἱ οὐρανοὶ καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ	γῆ,	σαλευθήσεται ἡ θάλασσα καὶ τὸ
[74]	ᾄσατε τῷ κυρίῳ πᾶσα ἡ	γῆ.	σατε τῷ κυρίῳ καὶ εὐλογήσατε
[73]	ᾄσατε τῷ κυρίῳ πᾶσα ἡ	γῆ.	σατε τῷ κυρίῳ καὶ εὐλογήσατε
[66]	βασιλέως Ἀσσυρίων. Καὶ καταληφθήσεται ἡ	γῆ.	Σκληρῶς οἴσεις ἀπὸ προσώπου τῶν
[42]	ὧν τῆς φωνῆς ἡ πᾶσα	γῆ	τῆς δόξης καὶ χάριτος τοῦ
[139]	καλῶν, τὴν ἐν τῇ αὐτῇ	γῇ	τῶν ἁγίων πάντων μέλλουσαν γίνεσθαι,
[16]	καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς ἐν τῇ	γῇ	τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. Τότε ἐντραπήσεται
[139]	τὴν τοῦ θεοῦ βουλὴν τῇ	γῇ	τῶν υἱῶν Χαναὰν καὶ διακατέσχετε
[52]	βασιλέα ἐπαύσατο, καὶ προσέτι ἡ	γῆ	ὑμῶν ἠρημώθη καὶ ὡς ὀπωροφυλάκιον
[77]	πρὸς Ἡρώδην τὸν ἐν τῇ	γῇ	ὑμῶν τότε βασιλεύοντα, ὃν ὁ
[22]	οὐρανός μοι θρόνος, καὶ ἡ	γῆ	ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου. ~Ἐὰν
[138]	δεκαπέντε, ὁ θεὸς οὐ τῇ	γῇ	φαίνεται εἰρηκώς, ἀλλὰ τῷ λαῷ
[138]	γῇ. Ὅτι γὰρ πᾶσα ἡ	γῆ,	ὡς ἡ γραφὴ λέγει, κατεκλύσθη,
[34]	σταγὼν ἡ στάζουσα ἐπὶ τὴν	γῆν.	Ἀνατελεῖ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ
[22]	κύριος ἐλάλησε, καὶ ἐκάλεσε τὴν	γῆν	ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν.
[113]	εἰς τὴν Χαναὰν ἐπὶ τὴν	γῆν	ἀποσταλέντα, Ἰησοῦν Μωυσῆς ἐκάλεσε. Τοῦτο
[50]	οὐρανὸν σπιθαμῇ καὶ πᾶσαν τὴν	γῆν	δρακί; Τίς ἔστησε τὰ ὄρη
[119]	τῷ Ἀβραὰμ τὴν ἁγίαν κληρονομήσομεν	γῆν,	εἰς τὸν ἀπέραντον αἰῶνα τὴν
[75]	αὐτῷ. Τίς οὖν εἰς τὴν	γῆν	εἰσήγαγε τοὺς πατέρας ὑμῶν; Ἤδη
[113]	ἐπιστρέψει, καὶ διαμεριεῖ τὴν ἀγαθὴν	γῆν	ἑκάστῳ, οὐκέτι δὲ κατὰ ταὐτά.
[113]	καὶ τοὺς εἰσελθόντας εἰς τὴν	γῆν	ἐκείνην τὴν ἁγίαν δευτέραν περιτομὴν
[78]	ἀπὸ γὰρ τῆς κατοικούσης τὴν	γῆν	ἐκείνην φυλῆς Ἰούδα τὸ γένος
[141]	γένους ὑμῶν ἄνθρωποι, κατὰ πᾶσαν	γῆν,	ἔνθα ἂν ἐπιδημήσωσιν ἢ προσπεμφθῶσιν,
[42]	Δαυεὶδ λέγει· Εἰς πᾶσαν τὴν	γῆν	ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ
[64]	φωναὶ αὐτῶν. Εἰς πᾶσαν τὴν	γῆν	ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ
[26]	κατήγαγον τὸ αἷμα αὐτῶν εἰς	γῆν.	Ἡμέρα γὰρ ἀνταποδόσεως ἦλθεν αὐτοῖς,
[75]	ὅπως εἰσαγάγῃ σε εἰς τὴν	γῆν	ἣν ἡτοίμασά σοι. Πρόσεχε αὐτῷ
[31]	ταύτας, καὶ καταφάγεται πᾶσαν τὴν	γῆν	καὶ ἀναστατώσει αὐτὴν καὶ καταλεανεῖ
[69]	ἰσχυρὸν καὶ περινοστήσαντα πᾶσαν τὴν	γῆν,	καὶ αὐτὸν τῷ Διῒ ἐξ
[117]	ὄνομα βεβηλωθῆναι κατὰ πᾶσαν τὴν	γῆν	καὶ βλασφημεῖσθαι οἱ ἀρχιερεῖς τοῦ
[113]	καὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν	γῆν	καὶ δι' οὗ ὁ πατὴρ
[139]	αὐτοὶ ὑμῖν, ἀφείλοντο ὑμῶν τὴν	γῆν	καὶ διακατέσχον αὐτήν, φαίνεται. Εἴρηται
[56]	αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν	γῆν,	καὶ εἶπε· καὶ τὰ λοιπὰ
[62]	ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν	γῆν,	καὶ εἶπεν αὐτῷ· Δέσποτα, τί
[14]	ἀποστραφήσεται, ἕως ἂν μεθύσῃ τὴν	γῆν	καὶ ἐκτέκῃ καὶ βλαςτήσῃ καὶ
[62]	καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν	γῆν	καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς. Καὶ ὅπως
[132]	εἰσήγαγε τὸν λαὸν εἰς τὴν	γῆν	καὶ κατεκληροδότησεν αὐτοῖς αὐτήν· εἰς
[26]	θυμῷ, καὶ κατέθλασα αὐτοὺς ὡς	γῆν,	καὶ κατήγαγον τὸ αἷμα αὐτῶν
[122]	διαθήκην ἐθνῶν, τοῦ καταστῆσαι τὴν	γῆν	καὶ κληρονομίαν κληρονομῆσαι ἐρήμους. Τίς
[56]	Ὁ ἥλιος ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν	γῆν,	καὶ Λὼτ εἰσῆλθεν εἰς Σηγώρ.
[56]	Ὁ ἥλιος ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν	γῆν,	καὶ Λὼτ εἰσῆλθεν εἰς Σηγώρ.
[26]	κατήγαγον τὸ αἷμα αὐτῶν εἰς	γῆν.	~Καὶ ὁ Τρύφων· Διὰ τί
[115]	μόνος εἰσῆλθεν εἰς τὴν ἁγίαν	γῆν	καὶ οἱ γεγραμμένοι ἀφήλικες τῆς
[62]	τὰ στοιχεῖα, τοῦτ' ἔστι τὴν	γῆν	καὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως, ἐξ
[119]	καυθήσεται ἕως ᾅδου· καταφάγεται τὴν	γῆν	καὶ τὰ γεννήματα αὐτῆς, φλέξει
[65]	πήξας αὐτόν, ὁ στερεώσας τὴν	γῆν	καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, καὶ
[73]	ἔρχεται, ὅτι ἔρχεται κρῖναι τὴν	γῆν.	Κρινεῖ τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ
[125]	οὖν τοῦ εἶναί που καλὴν	γῆν	λέγειν δεῖ· ἐπειδή γε ἐκεῖνος
[17]	τότε ἐξεπέμψατε εἰς πᾶσαν τὴν	γῆν,	λέγοντας αἵρεσιν ἄθεον Χριστιανῶν πεφηνέναι,
[38]	αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν	γῆν.	Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν
[106]	εἰς τὴν ἐπηγγελμένην τοῖς πατριάρχαις	γῆν	ὁ περιλειφθεὶς ἀπὸ τῶν ἀπ'
[124]	Ἀνάστα, ὁ θεός, κρῖνον τὴν	γῆν,	ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι
[69]	εἰς ἕλη, καὶ εἰς διψῶσαν	γῆν	πηγὴ ὕδατος ἔσται. Πηγὴ ὕδατος
[129]	ἐν ἀρχῇ, πρὸ τοῦ τὴν	γῆν	ποιῆσαι καὶ πρὸ τοῦ τὰς
[61]	ἐν ἀρχῇ, πρὸ τοῦ τὴν	γῆν	ποιῆσαι καὶ πρὸ τοῦ τὰς
[74]	καὶ τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὴν	γῆν	ποιήσαντα· σὺ δ' αὐτὸν φῂς
[58]	καὶ ἀποστρέψω σε εἰς τὴν	γῆν	ταύτην, ὅτι οὐ μή σε
[115]	τὴν μερίδα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν	γῆν	τὴν ἁγίαν, καὶ ἐκλέξεται ἔτι
[125]	πετρώδη, ὃ δὲ ἐπὶ τὴν	γῆν	τὴν καλήν. Ἐλπίδι οὖν τοῦ
[58]	ταύτης καὶ ἄπελθε εἰς τὴν	γῆν	τῆς γενέσεώς σου, καὶ ἔσομαι
[113]	ἐκεῖνος εἰσήγαγεν εἰς τὴν ἁγίαν	γῆν	τὸν λαόν, οὐχὶ Μωυσῆς, καὶ
[113]	ὄντων εἰσήγαγεν εἰς τὴν ἁγίαν	γῆν	τὸν περιλειφθέντα λαόν· καὶ ὃν
[22]	τὸν οὐρανὸν ἄνω καὶ τὴν	γῆν	τοῦ διακρῖναι τὸν λαὸν αὐτοῦ.
[130]	ἀνταποδώσει, καὶ ἐκκαθαριεῖ κύριος τὴν	γῆν	τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. Καὶ εἰπὼν
[110]	Ἰησοῦν πεπιστευκότας κατὰ πᾶσαν τὴν	γῆν,	φανερόν ἐστι. κεφαλοτομούμενοι γὰρ καὶ
[58]	εἰς Λουζᾶ, ἥ ἐστιν εἰς	γῆν	Χαναάν, ἥ ἐστι Βαιθήλ, αὐτὸς
[72]	νεκρῶν αὐτοῦ, τῶν κεκοιμημένων εἰς	γῆν	χώματος, καὶ κατέβη πρὸς αὐτοὺς
[132]	Αὐσῆ πρότερον καλουμένου, εἰς τὴν	γῆν	ὡδηγήθη. ~Καὶ τούτων καὶ πάντων
[81]	βοῦς φάγεται ἄχυρα, ὄφις δὲ	γῆν	ὡς ἄρτον. Οὐκ ἀδικήσουσιν οὐδὲ
[122]	~Ταῦτα ὑμεῖς μὲν εἰς τὸν	γηόραν	καὶ τοὺς προσηλύτους εἰρῆσθαι νομίζετε,
[123]	λέγει· Καὶ προστεθήσεται καὶ ὁ	γηόρας	πρὸς αὐτούς, καὶ προστεθήσεται πρὸς
[11]	ἐξαγαγόντα τοὺς πατέρας ὑμῶν ἐκ	γῆς	Αἰγύπτου ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ
[22]	χειρὸς αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ	γῆς	Αἰγύπτου. Καὶ πάλιν διὰ Δαυεὶδ
[110]	καὶ ἀναμαρτήτῳ Χριστῷ ὅτι ἀπὸ	γῆς	αἰρόμεθα. βοᾷ γὰρ Ἠσαίας· Ἰδοὺ
[107]	τῆς οἰκονομίας τοῦ ἐκ τῆς	γῆς	ἀνατεῖλαι αὐτῷ σικυῶνα, ὑφ' ὃν
[110]	ὕψιστον ἔξαλλα λαλῶν, ἐπὶ τῆς	γῆς	ἄνομα τολμήσῃ εἰς ἡμᾶς τοὺς
[117]	τὰς ἐν παντὶ τόπῳ τῆς	γῆς	γινομένας ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν, προλαβὼν
[74]	ψάλλοντας τοὺς ἀπὸ πάσης τῆς	γῆς	γνόντας τὸ σωτήριον τοῦτο μυστήριον,
[91]	ἅμα ἕως ἀπ' ἄκρου τῆς	γῆς»	δηλωτικόν ἐστι τοῦ νῦν γεγενημένου
[124]	σαλευθήσονται πάντα τὰ θεμέλια τῆς	γῆς.	Ἐγὼ εἶπα· Θεοί ἐστε καὶ
[128]	τοῦ ἡλίου φασὶ φῶς ἐπὶ	γῆς	εἶναι ἄτμητον καὶ ἀχώριστον ὄντος
[26]	ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου τῆς	γῆς·	εἴπατε ταῖς θυγατράσι Σιών· ἰδού
[74]	αὐτοῦ, ὡς καὶ διὰ Τῆς	γῆς,	εἰς ἣν οὗτος εἰσπορεύεται εἰς
[119]	αὐτόν, εἰπὼν ἐξελθεῖν ἀπὸ τῆς	γῆς	ἐν ᾗ ᾤκει. Καὶ ἡμᾶς
[56]	θεός, τοῦτον τὸν ἐπὶ τῆς	γῆς	ἐν ἰδέᾳ ἀνδρὸς ὁμοίως τοῖς
[108]	ὑμῶν τῆς πόλεως καὶ τῆς	γῆς	ἐρημωθείσης οὐ μετανοεῖτε, ἀλλὰ καὶ
[34]	ἐκ πόλεως ὡσεὶ χόρτος τῆς	γῆς.	Ἔσται τὸ ὄνομα αὐτοῦ εὐλογημένον
[72]	αὐτοῦ καὶ ἐκτρίψωμεν αὐτὸν ἐκ	γῆς	ζώντων, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ
[112]	τῷ οὐρανῷ μήτε τῶν ἐπὶ	γῆς	ἢ θαλάσσης, ἔπειτα ὄφιν χαλκοῦν
[13]	διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς	γῆς	ἡ ζωὴ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν
[43]	διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς	γῆς	ἡ ζωὴ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν
[63]	διηγήσεται; Ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς	γῆς	ἡ ζωὴ αὐτοῦ· οὐ δοκεῖ
[61]	ἰσχυρὰ ἐποίει τὰ θεμέλια τῆς	γῆς,	ἤμην παρ' αὐτῷ ἁρμόζουσα. Ἐγὼ
[78]	Ὅτι δὲ Δαμασκὸς τῆς Ἀρραβικῆς	γῆς	ἦν καὶ ἔστιν, εἰ καὶ
[31]	Βασιλεία τετάρτη ἔσται ἐπὶ τῆς	γῆς	ἥτις διοίσει παρὰ πάσας τὰς
[120]	σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς	γῆς	καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου.
[58]	σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς	γῆς	καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου.
[62]	ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς	γῆς.	Καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν
[32]	πατέρα ἀνάγοντα αὐτὸν ἀπὸ τῆς	γῆς	καὶ καθίζοντα αὐτὸν ἐν δεξιᾷ
[49]	αἱ ἀρχαὶ καὶ ἐξουσίαι τῆς	γῆς.	~Καὶ ὁ Τρύφων· Ἔοικάς μοι
[31]	βασιλεῖαι, αἳ ἀπολοῦνται ἀπὸ τῆς	γῆς,	καὶ οὐ παραλήψονται τὴν βασιλείαν
[34]	αὐτῷ πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς	γῆς,	καὶ πάντα τὰ ἔθνη δουλεύσουσιν
[62]	τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς	γῆς	καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν
[58]	σου ὡς ἡ ἄμμος τῆς	γῆς,	καὶ πλατυνθήσεται εἰς θάλασσαν καὶ
[38]	καὶ πάλιν παραγίνεσθαι ἐπὶ τῆς	γῆς,	καὶ προσκυνητὸν εἶναι. Κἀγὼ ἀπεκρινάμην·
[52]	ὁ λαὸς ὑμῶν, πολεμηθείσης τῆς	γῆς	καὶ τῶν ἱερῶν σκευῶν ἀρθέντων,
[27]	σε ἐπὶ τὰ ἀγαθὰ τῆς	γῆς	καὶ ψωμιεῖ σε τὴν κληρονομίαν
[31]	καὶ πάντα τὰ ἔθνη τῆς	γῆς	κατὰ γένη καὶ πᾶσα δόξα
[74]	ἀποθνήσκοντα καὶ βασιλεύειν πάσης τῆς	γῆς	κατηξιωμένον ὑπ' αὐτοῦ, ὡς καὶ
[135]	ἕως ἂν θῇ ἐπὶ τῆς	γῆς	κρίσιν· καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι
[123]	ἕως ἂν θῇ ἐπὶ τῆς	γῆς	κρίσιν· καὶ ἐπὶ τῷ ὀνόματι
[129]	ὑπάρχοντα, ὃς καὶ τοῦ ἐπὶ	γῆς	κυρίου κύριός ἐστιν, ὡς πατὴρ
[73]	τῆς μοσχοποιΐας, ἣν ἐποίησαν ἐπὶ	γῆς	μάννα πεπλησμένοι, καὶ τοῦ τὰ
[91]	ἅμα ἕως ἀπὸ ἄκρου τῆς	γῆς.	μονοκέρωτος γὰρ κέρατα οὐδενὸς ἄλλου
[60]	ὑπὲρ οὐρανὸν ἅπαντα, ἐν ὀλίγῳ	γῆς	μορίῳ πεφάνθαι πᾶς ὁστισοῦν, κἂν
[37]	ψάλατε. Ὅτι βασιλεὺς πάσης τῆς	γῆς	ὁ θεός, ψάλατε συνετῶς. Ἐβασίλευσεν
[74]	τοῦ τε οὐρανοῦ καὶ τῆς	γῆς	ὁ τοῦτο τὸ σωτήριον ὑπὲρ
[65]	ἀρχὴ αὐτοῦ ἀπ' ἄκρου τῆς	γῆς·	οἱ καταβαίνοντες τὴν θάλασσαν καὶ
[119]	τὰ κοινὰ τῶν ἄλλων τῆς	γῆς	οἰκητόρων κακῶς ζῶντες· καὶ σὺν
[94]	οὐρανῷ ἄνω μήτε τῶν ἐπὶ	γῆς	ὅλως ποιῆσαι, καὶ αὐτὸς ἐν
[129]	ὁ προφητικός, τὸν μὲν ἐπὶ	γῆς	ὄντα, ὅς φησι καταβεβηκέναι ἰδεῖν
[34]	αὐτῷ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς	γῆς·	πάντα τὰ ἔθνη μακαριοῦσιν αὐτόν.
[64]	αὐτῷ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς	γῆς·	πάντα τὰ ἔθνη μακαριοῦσιν αὐτόν.
[119]	καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν μέσῳ τῆς	γῆς	πάσης. Ἡμεῖς δὲ οὐ μόνον
[91]	καὶ ποταμῶν ἀεννάων, καὶ καρπῶν	γῆς	πληρώσεως. Καὶ τᾶ δεκτὰ τῷ
[37]	τοῦ θεοῦ οἱ κραταιοὶ τῆς	γῆς	σφόδρα ἐπήρθησαν. Καὶ ἐν ἐνενηκοστῷ
[110]	κακίας μεμεστωμένοι ἀπὸ πάσης τῆς	γῆς	τὰ πολεμικὰ ὄργανα ἕκαστος, τὰς
[121]	σωτηρίαν αὐτῶν ἕως ἐσχάτου τῆς	γῆς.	~Ταῦτα ὑμεῖς μὲν εἰς τὸν
[58]	ἔξελθε καὶ ἀνάστηθι ἐκ τῆς	γῆς	ταύτης καὶ ἄπελθε εἰς τὴν
[13]	ἔθνη καὶ τὰ ἄκρα τῆς	γῆς	τὴν σωτηρίαν τὴν παρὰ τοῦ
[56]	Γομόρρας καὶ ἐπὶ πρόσωπον τῆς	γῆς	τῆς περιχώρου, καὶ εἶδε, καὶ
[101]	τι καυχώμενος. Καὶ γὰρ ἐπὶ	γῆς	τὸ αὐτὸ ἔπραξε· λέγοντος αὐτῷ
[14]	ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς	γῆς,	τοσοῦτον ἀπέχει ἡ ὁδός μου
[49]	ὁ ἡμέτερος Χριστὸς εἰρήκει ἐπὶ	γῆς	τότε τοῖς λέγουσι πρὸ τοῦ
[120]	σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς	γῆς·	τῷ δὲ Ἰακώβ· Καὶ εὐλογηθήσονται
[132]	καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν, τῆς	γῆς	ὑμῖν παραδοθείσης μετὰ δυνάμεως τοσαύτης,
[127]	τινὶ ἢ ἐν ἐλαχίστῳ μέρει	γῆς	φανείη, ὁπότε γε οὐδὲ τὴν
[122]	κατάσχεσίν σου τὰ πέρατα τῆς	γῆς.	~Ὡς οὖν πάντα ταῦτα εἴρηται
[56]	ἰδοὺ ἀνέβαινε φλὸξ ἐκ τῆς	γῆς	ὡσεὶ ἀτμὶς καμίνου. Καὶ παυσάμενος
[64]	ἐκ παστοῦ αὐτοῦ, ἀγαλλιάσεται ὡς	γίγας	δραμεῖν ὁδόν. Ἀπ' ἄκρου τοῦ
[69]	λέγωσιν, οὐχὶ τὴν Ἰσχυρὸν ὡς	γίγας	δραμεῖν ὁδὸν αὐτοῦ, περὶ Χριστοῦ
[22]	τοιούτων προσφορῶν, ἐνετείλατο ὁμοίως ταῦτα	γίνεσθαι,	ἀκούσατε πῶς περὶ τούτων λέγει
[142]	ἐπέμενον, καθ' ἡμέραν ἐβουλόμην ταὐτὸ	γίνεσθαι·	ἀναχθήσεσθαι δὲ ἤδη προσδοκῶν, ἐπιτρέποντος
[78]	ἀναιρεθῆναι. Καὶ τοῦτο ἐπεπροφήτευτο μέλλειν	γίνεσθαι	διὰ Ἰερεμίου, εἰπόντος δι' αὐτοῦ
[40]	προσφέρεσθαι προσφορὰ οὐδαμοῦ ὁμοίως συγκεχώρηται	γίνεσθαι	εἰ μὴ ἐν Ἰεροσολύμοις, ἐπίστασθε.
[69]	ταῦτα ὁρῶντες γινόμενα φαντασίαν μαγικὴν	γίνεσθαι	ἔλεγον· καὶ γὰρ μάγον εἶναι
[35]	αὐτοῦ. Ἃ γὰρ προλαβὼν μέλλειν	γίνεσθαι	ἐν ὀνόματι αὐτοῦ ἔφη, ταῦτα
[68]	μυστηρίῳ διὰ Ἠσαίου ὡς ἔμελλε	γίνεσθαι	ἐξηγήθη· εἰ μήτι τοῦτο οὐκ
[82]	ἄνοδον τὴν εἰς οὐρανὸν μελλόντων	γίνεσθαι	ἡμῖν. Εἶπε γὰρ ὅτι φονεύεσθαι
[114]	τι, ὃ τύπος τοῦ μέλλοντος	γίνεσθαι	ἦν, ἐποίει, ἔσθ' ὅτε δὲ
[139]	γῇ τῶν ἁγίων πάντων μέλλουσαν	γίνεσθαι,	ἧς, ὡς προαποδέδεικται, διακατάσχεσιν ἐπήγγελται.
[105]	αὐτοῦ τὸ πάντως ἀγωνίζεσθαι δικαίους	γίνεσθαι,	καὶ πρὸς τῇ ἐξόδῳ αἰτεῖν
[102]	ὁμοίως τῶν ὑπ' αὐτοῦ μελλόντων	γίνεσθαι	κατὰ τὸ τοῦ πατρὸς θέλημα
[42]	τῶν ὑπ' αὐτοῦ Χριστοῦ ὁμοίως	γίνεσθαι	μελλόντων. Ἀλλ' ἐπειδὴ καὶ ἃ
[115]	υἱοῦ τοῦ πατρὸς τῶν ὅλων,	γίνεσθαι	μελλόντων. Ἤδη μέντοι ἐθαύμαζον, ἔφην,
[16]	ὅτι μὴ καὶ προγνώστης τῶν	γίνεσθαι	μελλόντων ἦν καὶ ἔστιν ὁ
[42]	καὶ καταγγελίας τῶν τῷ Χριστῷ	γίνεσθαι	μελλόντων καὶ τῶν εἰς αὐτὸν
[84]	Καὶ μάλιστα, ἐπειδὴ ἐπεπροφήτευτο μέλλειν	γίνεσθαι,	μὴ παραγράφειν ἢ παρεξηγεῖσθαι τολμᾶτε
[112]	αὐτὸς γὰρ παραγγείλας μηδενὸς ὁμοίωμα	γίνεσθαι,	μήτε τῶν ἐπὶ τῷ οὐρανῷ
[45]	σκληροκαρδίαν δὲ τοῦ λαοῦ διαταχθέντα	γίνεσθαι	ὁμοίως ἀναγέγραπται, ἃ καὶ ἔπραττον
[96]	καὶ βασιλέα καὶ Χριστὸν μέλλοντα	γίνεσθαι.	Ὅπερ καὶ ὄψει ἰδεῖν ὑμῖν
[58]	κοινωνοὺς ἀμισθωτὶ καὶ ἀφθόνως παρακαλῶ	γίνεσθαι,	ὅπως μὴ καὶ τούτου χάριν
[53]	ἑνὸς τῶν δώδεκα, τοῦτο μέλλειν	γίνεσθαι	οὕτως· Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών,
[115]	ὑπὸ τοῦ ἡμετέρου κυρίου μέλλοντα	γίνεσθαι	πεποιηκέναι ἔφη, οὕτω καὶ τὴν
[43]	τὸ προφητικὸν πνεῦμα ὡς μέλλει	γίνεσθαι	προεφήτευσεν οὕτως· Καὶ προσέθετο κύριος
[88]	σε· τότε γένεσιν αὐτοῦ λέγων	γίνεσθαι	τοῖς ἀνθρώποις, ἐξ ὅτου ἡ
[30]	καὶ μέχρι θανάτου ἀνεξαρνήτους ἡμᾶς	γίνεσθαι	τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ φαίνεται. Ὅτι
[40]	κελευσθὲν πρόβατον ἐκεῖνο ὀπτὸν ὅλον	γίνεσθαι	τοῦ πάθους τοῦ σταυροῦ, δι'
[84]	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἔμελλε	γίνεσθαι,	τοῦτ' ἔστι διὰ παρθενικῆς μήτρας
[117]	ἃς παρέδωκεν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς	γίνεσθαι,	τοῦτ' ἔστιν ἐπὶ τῇ εὐχαριστίᾳ
[88]	ὅτου ἡ γνῶσις αὐτοῦ ἔμελλε	γίνεσθαι·	υἱός μου εἶ σύ· ἐγὼ
[87]	ἐπίσταται. Ὅτι ἐπεπροφήτευτο τοῦτο μέλλειν	γίνεσθαι	ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τὴν εἰς
[40]	δὲ τράγοι δύο ὅμοιοι κελευσθέντες	γίνεσθαι,	ὧν ὁ εἷς ἀποπομπαῖος ἐγίνετο,
[68]	νοῦν καὶ θέλημα τοῦ θεοῦ	γίνεσθε.	Εἰ δὲ βούλεσθε τοιοῦτοι ἀεὶ
[122]	υἱοὶ γεέννης, ὡς αὐτὸς εἶπε,	γίνεσθε.	Οὐ πρὸς ἐκείνους οὖν οὐδὲ
[96]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν εὔχεσθαι, εἰπών·	Γίνεσθε	χρηστοὶ καὶ οἰκτίρμονες, ὡς καὶ
[32]	ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ· ὅπερ	γίνεται	ἐξ ὅτου εἰς τὸν οὐρανὸν
[110]	αὐτὸν τρόπον καὶ ἐφ' ἡμῶν	γίνεται·	ἡ γὰρ φυτευθεῖσα ὑπὸ τοῦ
[3]	μοι ὁ διάλογος πρὸς ἐμαυτὸν	γίνεται,	{μὴ ἐναντία δρώσαις ὡσανεί, φιλολογίᾳ
[7]	μέλλοντα θεσπίσαντες, ἃ δὴ νῦν	γίνεται·	προφήτας δὲ αὐτοὺς καλοῦσιν. οὗτοι
[103]	ἀμφοτέρων τῶν εἰρημένων ἓν ὄνομα	γίνεται	σατανᾶς. Καὶ γὰρ οὗτος ὁ
[114]	πρώτη διὰ σιδήρου γέγονε καὶ	γίνεται·	σκληροκάρδιοι γὰρ μένετε· ἡμῶν δὲ
[17]	δι' οὗ τῶν μωλώπων ἴασις	γίνεται	τοῖς δι' αὐτοῦ ἐπὶ τὸν
[8]	ὀρθῆς ὁδοῦ, ἀνάπαυσίς τε ἡδίστη	γίνεται	τοῖς ἐκμελετῶσιν αὐτούς. εἰ οὖν
[110]	ἀλλ' ὅσῳπερ ἂν τοιαῦτά τινα	γίνηται,	τοσούτῳ μᾶλλον ἄλλοι πλείονες πιστοὶ
[2]	ὡς μὴ ἀνωφελὴς ἡ συνουσία	γίνοιτο	ἡμῖν. Καὶ αὐτὸν ἐγὼ διὰ
[35]	διδασκαλίας μαθηταί, πιστότεροι καὶ βεβαιότεροι	γινόμεθα	ἐν τῇ ἐλπίδι τῇ κατηγγελμένῃ
[105]	πρὸς τῇ ἐξόδῳ τοῦ βίου	γινόμεθα,	τὰ αὐτὰ αἰτῶμεν τὸν θεόν,
[101]	ἅπερ φαίνεται καὶ ὄντα καὶ	γινόμενα	αὐτῷ προέλεγεν. Ὄνειδος μὲν γὰρ
[39]	καὶ τὰ φαινόμενα καὶ τὰ	γινόμενα	ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, ἵνα
[129]	ἀναγγείλω ὑμῖν τὰ καθ' ἡμέραν	γινόμενα,	μνημονεύσω τὰ ἐξ αἰῶνος ἀριθμῆσαι.
[61]	ἀναγγείλω ὑμῖν τὰ καθ' ἡμέραν	γινόμενα,	μνημονεύσω τὰ ἐξ αἰῶνος ἀριθμῆσαι.
[20]	ὁρῶντες ὑμῖν ὑπὸ τοῦ θεοῦ	γινόμενα,	μόσχον τὸν χρύσεον ποιήσαντες προσεκυνεῖτε.
[69]	Οἱ δὲ καὶ ταῦτα ὁρῶντες	γινόμενα	φαντασίαν μαγικὴν γίνεσθαι ἔλεγον· καὶ
[40]	καὶ παύσονται ἅπασαι ἁπλῶς προσφοραὶ	γινόμεναι.	Καὶ τὸ κελευσθὲν πρόβατον ἐκεῖνο
[117]	καὶ εὐχαριστίαι, ὑπὸ τῶν ἀξίων	γινόμεναι,	τέλειαι μόναι καὶ εὐάρεστοί εἰσι
[117]	δι' ἐκείνων ὑμῶν τῶν ἱερέων	γινομένας	ἀπαναίνεται, λέγων· Καὶ τὰς θυσίας
[117]	ἐν παντὶ τόπῳ τῆς γῆς	γινομένας	ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν, προλαβὼν ὁ
[31]	πόση ἡ ἐν τῇ ἐνδόξῳ	γινομένῃ	αὐτοῦ παρουσίᾳ; Ὡς υἱὸς γὰρ
[38]	ταράσσεσθε δέ, ἀλλὰ μᾶλλον προθυμότεροι	γινόμενοι	ἀκροαταὶ καὶ ἐξετασταὶ μένετε, καταφρονοῦντες
[5]	καὶ ἀλλοιούμενον καὶ φθίνον καὶ	γινόμενον	ἑκάστης ἡμέρας μὴ ἀπ' ἀρχῆς
[61]	τοιοῦτον ὁποῖον καὶ ἐφ' ἡμῶν	γινόμενον	ὁρῶμεν; Λόγον γάρ τινα προβάλλοντες,
[61]	ὁποῖον ἐπὶ πυρὸς ὁρῶμεν ἄλλο	γινόμενον,	οὐκ ἐλαττουμένου ἐκείνου ἐξ οὗ
[96]	καὶ ὄψει ἰδεῖν ὑμῖν ἔστι	γινόμενον·	ὑμεῖς γὰρ ἐν ταῖς συναγωγαῖς
[35]	τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ καὶ νῦν	γινομένων	δυνάμεων καὶ ἀπὸ τῶν τῆς
[114]	μελλόντων, φθεγγόμενον αὐτοὺς ὡς τότε	γινομένων	ἢ καὶ γεγενημένων· ἣν τέχνην
[103]	υἱὸς ὤν, οὐκ ἀντελαμβάνετο τῶν	γινομένων	καὶ συμβαινόντων αὐτῷ. Καὶ τὸ
[85]	νῦν ἐκ τῶν ὑπ' ὄψιν	γινομένων	ῥᾷον ὑμᾶς πεισθῆναι, ἐὰν θέλητε.
[1]	αὐτοῖς καὶ προνοίας αἱ ζητήσεις	γίνονται	ἑκάστοτε; Ἢ οὐ τοῦτο ἔργον
[110]	διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ	γίνονται.	ὁποῖον ἐὰν ἀμπέλου τις ἐκτέμῃ
[140]	ἄδικοι, εἴτε ἄγγελοι εἴτε ἄνθρωποι,	γίνονται	φαῦλοι, ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν ἕκαστος
[117]	πατρὶ καὶ ποιητῇ τῶν ὅλων	γίνωνται.	Εἶτα δὲ ὅτι κατ' ἐκεῖνο
[118]	καὶ τοὺς συνόντας τῇ ἀκροάσει	γίνωσκε.	~Ἐγώ τε αὖ εἶπον· Οἴεσθε
[127]	καὶ πάντα ἐφορᾷ καὶ πάντα	γινώσκει,	καὶ οὐδεὶς ἡμῶν λέληθεν αὐτόν·
[83]	ὀδυρομένου τοὺς πολεμίους, τίς οὐ	γινώσκει;	Ὁ δὲ ἡμέτερος Ἰησοῦς, οὐδέπω
[100]	ὑπὸ τοῦ πατρός, καὶ οὐδεὶς	γινώσκει	τὸν πατέρα εἰ μὴ ὁ
[62]	ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν τοῦ	γινώσκειν	καλὸν καὶ πονηρόν. Οὐκοῦν εἰπὼν
[19]	αὐτοῦ τοῦτο σημαίνει λέγων· Τοῦ	γινώσκειν	ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς
[21]	μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν τοῦ	γινώσκειν	ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς
[110]	δὲ καὶ ἐληλυθέναι λέγουσιν, οὐ	γινώσκεται	ὅς ἐστιν, ἀλλ' ὅταν ἐμφανὴς
[138]	ἂν δίκαιον εἶναί μοι δοκεῖ.	~Γινώσκετε	οὖν, ὦ ἄνδρες, ἔφην, ὅτι
[46]	σκληροκαρδίαν τοῦ λαοῦ ὑμῶν διαταχθέντα	γινώσκομεν.	~Καὶ ὁ Τρύφων πάλιν· Ἐὰν
[141]	κἂν ἁμαρτωλοὶ ὦσι, θεὸν δὲ	γινώσκουσιν,	οὐ μὴ λογίσηται αὐτοῖς κύριος
[110]	οὐδέπω φασὶν ἐληλυθέναι, καὶ τοῦτο	γινώσκω·	εἰ δὲ καὶ ἐληλυθέναι λέγουσιν,
[128]	ταῦτα λέγω πολλάκις, ἀλλ' ἐπεὶ	γινώσκω	καί τινας προλέγειν ταῦτα βουλομένους,
[39]	τὴν κρίσιν ἐπήνεγκεν ἢ ἐπάγει,	γινώσκων	ἔτι καθ' ἡμέραν τινὰς μαθητευομένους
[78]	ἤδη ἐξελθόντων εἰς Αἴγυπτον, οὐ	γινώσκων	τὸν παῖδα, ὃν ἐληλύθεισαν προσκυνῆσαι
[20]	θανάσιμα ἢ ἀκανθώδη· τῶν δὲ	γλυκέων	πάντων καὶ τροφιμωτάτων καὶ καλλίστων,
[86]	ἐν Μερρᾷ ὕδωρ, πικρὸν ὄν,	γλυκὺ	ἐποίησε. Ῥάβδους βαλὼν Ἰακὼβ εἰς
[17]	φῶς, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν	γλυκὺ	καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν. Κατὰ
[133]	φῶς, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν	γλυκὺ	καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν. Οὐαὶ
[17]	τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ	γλυκὺ	πικρόν. Κατὰ οὖν τοῦ μόνου
[133]	τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ	γλυκὺ	πικρόν. Οὐαὶ οἱ συνετοὶ ἐν
[30]	εἴρηται, ὦ ἄνδρες. Καὶ ὅτι	γλυκύτερα	ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον ὁμολογοῦμεν
[65]	οὐδὲ τὰς ἀρετάς μου τοῖς	γλυπτοῖς.	Τὰ ἀπ' ἀρχῆς ἰδοὺ ἥκει,
[69]	ἔλαφος χωλός, καὶ τρανὴ ἔσται	γλῶσσα	μογιλάλων, ὅτι ἐρράγη ἐν ἐρήμῳ
[38]	ἔργα μου τῷ βασιλεῖ. Ἡ	γλῶσσά	μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου. Ὡραῖος
[102]	ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ	γλῶσσά	μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου,
[103]	ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ	γλῶσσά	μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου,
[98]	ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ	γλῶσσά	μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου,
[102]	ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ	γλῶσσά	μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου·
[22]	σου ἐπλεόνασε κακίαν, καὶ ἡ	γλῶσσά	σου περιέπλεκε δολιότητας. Καθήμενος κατὰ
[27]	οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός. Ταῖς	γλώσσαις	αὐτῶν ἐδολιοῦσαν, τάφος ἀνεῳγμένος ὁ
[16]	καὶ ἐπὶ τίνι ἐχαλάσατε τὴν	γλῶσσαν;	~Οὐχ οὕτως γὰρ τὰ ἄλλα
[102]	ὅπου εἴρηται· Κύριος δίδωσί μοι	γλῶσσαν	τοῦ γνῶναι ἡνίκα με δεῖ
[130]	διεσκόρπισε καὶ τὰ γένη καὶ	γλῶσσας·	ἐκ πάντων δὲ τῶν γενῶν
[102]	πύργου καταβολῇ καὶ τῇ τῶν	γλωσσῶν	πολυφθογγίᾳ καὶ ἐξαλλοιώσει ταῦτα· Καὶ
[57]	τοῦτο ἐξακούειν ὅτι ὀδοῦσι καὶ	γνάθοις	μασώμενοι βεβρώκασιν. Ὥστε οὐδὲ ἐνταῦθα
[74]	τοὺς ἀπὸ πάσης τῆς γῆς	γνόντας	τὸ σωτήριον τοῦτο μυστήριον, τοῦτ'
[100]	διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ νενοήκαμεν,	γνόντες	αὐτὸν πρωτότοκον μὲν τοῦ θεοῦ
[22]	κυρίου καὶ οὐ φῶς, καὶ	γνόφος	οὐκ ἔχων φέγγος αὐτῆς; Μεμίσηκα,
[56]	συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα	γνῶ.	Καὶ ἀποστρέψαντες οἱ ἄνδρες ἐκεῖθεν
[68]	καὶ ταῦτα ὑμᾶς ἐρωτῆσαι, ὅπως	γνῶ·	μήτι ἄλλο φρονεῖτε παρὰ θεῷ;
[133]	βουλὴ τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ, ἵνα	γνῶμεν.	Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν
[17]	βουλὴ τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ, ἵνα	γνῶμεν.	Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν
[127]	ἄγγελον ἐκ τοῦ ὑπηρετεῖν τῇ	γνώμῃ	αὐτοῦ· ὃν καὶ ἄνθρωπον γεννηθῆναι
[44]	λαβεῖν ἔχει πλὴν οἱ τῇ	γνώμῃ	ἐξομοιωθέντες τῇ πίστει τοῦ Ἀβραὰμ
[35]	ἐξ οὗπερ ἑκάστη διδαχὴ καὶ	γνώμη	ἤρξατο. Ἄλλοι γὰρ κατ' ἄλλον
[95]	γένους ἐνήργησεν, ὑμεῖς οὐχ ὡς	γνώμῃ	θεοῦ ὑπηρετοῦντες τοῦτο ἐπράξατε· οὐδὲ
[56]	θεοῦ, ἀριθμῷ λέγω ἀλλὰ οὐ	γνώμῃ·	οὐδὲν γάρ φημι αὐτὸν πεπραχέναι
[44]	σκληροκάρδιοι μένοντες ἢ ἀσθενεῖς τὴν	γνώμην	διὰ τὸν ἀφωρισμένον τοῖς Χριστιανοῖς
[77]	τὴν ἄθεον καὶ ἄνομον αὐτοῦ	γνώμην.	Ἐπίστασθε γὰρ τοιαῦτα, ἔφην, ἐν
[137]	ἣν οὐχὶ δι' ὑμῶν ἐγγινομένην	γνώμην	ἔχετε, ἐπειδὴ εἰς σημεῖον ἦν
[39]	ἐλέγχοντας ὑμῶν τὴν ἀεὶ σκληροκάρδιον	γνώμην.	Καὶ γὰρ Ἠλίας περὶ ὑμῶν
[137]	ἐποιούμην πῶς διάκεισθε ἤδη τὴν	γνώμην.	Λέγων γὰρ τὴν γραφήν, ἣ
[1]	περὶ τούτων φρονεῖς καὶ τίνα	γνώμην	περὶ θεοῦ ἔχεις καὶ τίς
[68]	αὐτῶν τὴν ἀνόητον καὶ φίλαυτον	γνώμην,	ταῦτα τολμῶσι λέγειν μὴ οὕτω
[56]	τούτῳ συνθώμεθα· οὐ γὰρ παρὰ	γνώμην	τοῦ ποιητοῦ τῶν ὅλων φάσκειν
[125]	θεός, ἀποστάτης τῆς τοῦ θεοῦ	γνώμης	γεγενημένος. Ἀποκρίνεται γὰρ αὐτῷ· Γέγραπται·
[35]	ὀνόματι, ἀπὸ τοῦ ἀρχηγέτου τῆς	γνώμης	ἕκαστος ὀνομαζόμενος, ὃν τρόπον καὶ
[93]	ἐσταυρῶσθαι, ὅπερ τῆς ἀλογίστου ὑμῶν	γνώμης	ἔργον ἐστίν. Ἔχοντες γὰρ ἀφορμὰς
[47]	αὐτοὶ διὰ τὸ ἀσθενὲς τῆς	γνώμης	καὶ τὰ ὅσα δύνανται νῦν
[80]	καθαρᾶς καὶ εὐσεβοῦς ὄντων Χριστιανῶν	γνώμης	τοῦτο μὴ γνωρίζειν ἐσήμανά σοι.
[93]	ἀγαπῶν τὸν θεόν, πλήρης θεοσεβοῦς	γνώμης	ὑπάρχων, οὐδένα ἄλλον τιμήσει θεόν·
[66]	καὶ μέλι φάγεται. Πρὶν ἢ	γνῶναι	αὐτὸν ἢ προελέσθαι πονηρὰ ἐκλέξεται
[43]	καὶ μέλι φάγεται. Πρὶν ἢ	γνῶναι	αὐτὸν ἢ προελέσθαι πονηρὰ ἐκλέξεται
[77]	Ἑζεκίαν εἴρηται, ὅτι, πρὶν ἢ	γνῶναι	αὐτὸν καλεῖν πατέρα ἢ μητέρα,
[123]	σοφοὶ εἰς τὸ κακοποιῆσαι μόνον,	γνῶναι	δὲ βουλὴν θεοῦ κεκρυμμένην ἢ
[132]	ἔζευξαν, ἐπιθεῖναι, εἰς πεῖραν τοῦ	γνῶναι	εἰ δυνάμει θεοῦ διὰ τὴν
[102]	Κύριος δίδωσί μοι γλῶσσαν τοῦ	γνῶναι	ἡνίκα με δεῖ εἰπεῖν λόγον.
[68]	ἐπιγνῶναι αὐτάς, σκληροκάρδιοι πρὸς τὸ	γνῶναι	νοῦν καὶ θέλημα τοῦ θεοῦ
[30]	εἶναι, μὴ λαβοῦσι χάριν τοῦ	γνῶναι	ὅτι τὸν λαὸν ὑμῶν πονηρευόμενον
[15]	ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ζητοῦσι καὶ	γνῶναι	τὰς ὁδούς μου ἐπιθυμοῦσιν, ὡς
[130]	καὶ αὐτοὺς εἰδωλολάτρας ὄντας κατηξίωσε	γνῶναι	τὴν βουλὴν αὐτοῦ καὶ κληρονομῆσαι
[43]	τὸ ἀγαθόν· διότι, πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον ἀγαθὸν ἢ κακόν,
[66]	τὸ ἀγαθόν· διότι, πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον κακὸν ἢ ἀγαθόν,
[77]	βασιλέως Ἀσσυρίων. Πρὶν ἢ γὰρ	γνῶναι	τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ
[77]	εἴρηκεν ἡ προφητεία· Πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ
[77]	τὸ προφητικὸν πνεῦμα· Πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ
[66]	τὸ ἀγαθόν. Διότι, πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ
[43]	τὸ ἀγαθόν. Διότι, πρὶν ἢ	γνῶναι	τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ
[14]	ὄψεται ὁ λαὸς ὑμῶν καὶ	γνωριεῖ	εἰς ὃν ἐξεκέντησαν, ὡς Ὠσηέ,
[80]	ὄντων Χριστιανῶν γνώμης τοῦτο μὴ	γνωρίζειν	ἐσήμανά σοι. Τοὺς γὰρ λεγομένους
[3]	ἐνητένισα δριμύτερον αὐτῷ. Καὶ ὅς·	Γνωρίζεις	με; ἔφη. Ἠρνησάμην ἐγώ. Τί
[16]	Οὐ γὰρ ἐξ ἄλλου τινὸς	γνωρίζεσθε	παρὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ἢ
[82]	τινας καὶ ἐν ἡμῖν τοιούτους	γνωρίζετε,	ἀλλ' οὖν γε τὰς γραφὰς
[71]	γὰρ ὅσας ὑμῖν ἀνήνεγκα ταύτας	γνωρίζετε,	πλὴν ὅτι περὶ τῆς λέξεως,
[79]	αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἵνα δὲ	γνωρίζῃς,	εἶπον, ὦ ἄνθρωπε, μὴ ἡμετέρᾳ
[125]	τὸν ἑαυτοῦ οὐ καταδικάσει, εἰ	γνωρίζοι	αὐτόν, διὰ τὸ ἐπίστασθαι ὅτι
[46]	ἅπαντα νῦν. Κἀκεῖνος ἀπεκρίνατο· Οὔ·	γνωρίζομεν	γὰρ ὅτι, ὡς ἔφης, οὔτε
[14]	Ἠσαίας βοᾷ, ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν, καὶ	γνωρίζομεν	ὅτι τοῦτ' ἐκεῖνο, ὃ προηγόρευε,
[92]	ἐκεῖ; Οὐδαμόθεν γὰρ ἀλλαχόθεν ἐστὲ	γνωριζόμενοι,	ὡς προέφην, εἰ μὴ ἀπὸ
[64]	κύριος καὶ Χριστὸς καὶ θεὸς	γνωριζόμενος,	ὡς αἱ γραφαὶ σημαίνουσιν, οἵτινες
[93]	ἀνθρώπων, καὶ ἔστι πᾶν γένος	γνωρίζον	ὅτι μοιχεία κακὸν καὶ πορνεία
[35]	διδάσκουσιν· ὧν οὐδενὶ κοινωνοῦμεν, οἱ	γνωρίζοντες	ἀθέους καὶ ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους
[36]	καὶ ἄδοξον ἔχοντα αὐτόν, οὐ	γνωρίζοντες	αὐτόν, ἐπυνθάνοντο· Τίς ἐστιν οὗτος
[64]	καὶ ἄνθρωπον ἐν ἀνθρώποις γενόμενον	γνωρίσητε,	καὶ πάλιν ἐκεῖνον παραγενησόμενον, ὃν
[65]	ὅπως καὶ ἐξ αὐτοῦ τούτου	γνωρίσητε	ὅτι ὁ θεὸς τῷ Χριστῷ
[88]	Χριστὸν εἶναι, ἀλλὰ τοῖς ἀνθρώποις	γνώρισμα	ἔφερεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ
[88]	καὶ ἐπὶ τοῦ Ἰωάννου ἔδει	γνώρισμα	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ὅπως ἐπιγνῶσι
[39]	δὲ καὶ ἐν ἔργοις καὶ	γνώσει	καὶ καρδίᾳ μέχρι θανάτου, οἱ
[74]	νοήσατε λέγοντός μου, παρακαλῶ, καὶ	γνώσεσθε	οὔτε κακῶς με λέγειν οὐθ'
[20]	εὐχερεῖς πρὸς τὸ ἀφίστασθαι τῆς	γνώσεως	αὐτοῦ, ὡς καὶ Μωυσῆς φησιν·
[87]	Μωυσῆς, καὶ Ἠλίας φόβου, καὶ	γνώσεως	Ἠσαίας· καὶ οἱ ἄλλοι αὖ
[69]	δυνατόν, πῶς καὶ τοῖς ἐρήμοις	γνώσεως	θεοῦ, λέγω δὲ τοῖς ἔθνεσιν,
[69]	παρὰ θεοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ	γνώσεως	θεοῦ τῇ τῶν ἐθνῶν γῇ
[87]	πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος, πνεῦμα	γνώσεως	καὶ εὐσεβείας, καὶ ἐμπλήσει αὐτὸν
[1]	ὡς μηδὲν πρὸς εὐδαιμονίαν τῆς	γνώσεως	ταύτης συντελούσης· ἀλλὰ καὶ ἡμᾶς
[14]	οὖν τῆς μετανοίας καὶ τῆς	γνώσεως	τοῦ θεοῦ, ὃ ὑπὲρ τῆς
[126]	χεὶρ κυρίου οὐκ ἐξαρκέσει; Ἤδη	γνώσῃ	εἰ ἐπικαταλήψεταί σε ὁ λόγος
[53]	Χριστοῦ, γενόμενον ὑπ' αὐτοῦ καὶ	γνωσθέν,	τὸν Χριστὸν ὄντα αὐτὸν φανερὸν
[84]	τοῦ τῶν ὅλων ποιητοῦ γενόμενον	γνωσθῇ·	ὡς καὶ ἀπὸ πλευρᾶς μιᾶς
[110]	ἐμφανὴς καὶ ἔνδοξος γένηται, τότε	γνωσθήσεται	ὅς ἐστι, φασί. καὶ τότε
[3]	τῶν ἀνθρωπίνων καὶ τῶν θείων	γνῶσιν,	ἔπειτα τῆς τούτων θειότητος καὶ
[69]	μου τὴν ἐν ταῖς γραφαῖς	γνῶσιν	καὶ πίστιν κατέστησεν. Ὅταν γὰρ
[28]	ἔχει δὲ τὴν τοῦ θεοῦ	γνῶσιν	καὶ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ καὶ
[64]	καὶ νὺξ τῇ νυκτὶ ἀναγγέλλει	γνῶσιν.	Οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι,
[99]	ἐστι, καὶ εἰς ἡμᾶς τὴν	γνῶσιν	πάντων διὰ τοῦ ἀναγραφῆναι ἐλθεῖν,
[112]	ἁπλῶς τῶν προφητῶν, ἐὰν τὴν	γνῶσιν	τὴν ἐν αὐτοῖς ἔχητε. Ἐὰν
[27]	αὐτῶν εἰς ἀνάμνησιν αὐτοῦ καὶ	γνῶσιν	ὑμᾶς καλεῖ. Ὑμεῖς δὲ λαὸς
[88]	τοῖς ἀνθρώποις, ἐξ ὅτου ἡ	γνῶσις	αὐτοῦ ἔμελλε γίνεσθαι· υἱός μου
[70]	Ἀκούσατε, οἱ πόρρωθεν, ἃ ἐποίησα·	γνώσονται	οἱ ἐγγίζοντες τὴν ἰσχύν μου.
[115]	κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, καὶ	γνώσονται	ὅτι κύριος τῶν δυνάμεων ἀπέσταλκέ
[70]	ἀνιστορήσω ὑμῖν, ὅπως ἐξ αὐτῶν	γνῶτε	ταῦθ' οὕτως ἔχειν. εἰσὶ δὲ
[28]	ὅθεν ὑμῖν καρπὸς οὐκ ἔστι.	Γνῶτε	τὸν Χριστόν, καὶ ἰδοὺ νειὸς
[15]	σύνδεσμον καὶ χειροτονίαν καὶ ῥῆμα	γογγυσμοῦ,	καὶ διδῷς πεινῶντι τὸν ἄρτον
[140]	σπέρμα, ὡς Σόδομα ἂν καὶ	Γόμορρα	ἐγενήθημεν· καὶ Ἰεζεκιήλ· ὅτι κἂν
[56]	κύριος ἔβρεξεν εἰς Σόδομα καὶ	Γόμορρα	θεῖον καὶ πῦρ παρὰ κυρίου
[56]	Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ	Γόμορρα	θεῖον καὶ πῦρ παρὰ κυρίου
[55]	ἵνα μὴ ὡς Σοδομιτῶν καὶ	Γομορραίων	τέλεον καὶ τὸ ὑμέτερον γένος
[56]	κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ	Γομόρρας·	Ἀβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ' αὐτῶν,
[56]	ἐπέβλεψεν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ	Γομόρρας	καὶ ἐπὶ πρόσωπον τῆς γῆς
[56]	Εἶπε κύριος· Κραυγὴ Σοδόμων καὶ	Γομόρρας	πεπλήθυνται, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν
[56]	τὸ ταῦτα ἐπενεγκεῖν Σοδόμοις καὶ	Γομόρροις	ἅπερ ὁ λόγος καταριθμεῖ, οὕτως
[90]	ἐν πρηνεῖ κατακλίσει καὶ ἐν	γόνασιν	ὀκλάσαντός τινος; Τοῦτον δὲ τὸν
[69]	θεοῦ. Ἰσχύσατε χεῖρες ἀνειμέναι καὶ	γόνατα	παραλελυμένα. Παρακαλεῖσθε οἱ ὀλιγόψυχοι τῇ
[46]	τὸν ἀριθμὸν τῶν μὴ καμψάντων	γόνυ	τῇ Βάαλ, ἑπτακισχιλίους τὸν ἀριθμὸν
[39]	ἑπτακισχίλιοι ἄνδρες, οἳ οὐκ ἔκαμψαν	γόνυ	τῇ Βάαλ. ὃν οὖν τρόπον
[120]	τοῦ θεοῦ λόγον ἀποπτύοντες. Φησὶ	γοῦν	καὶ ἐν τῷ Ἰούδᾳ· Οὐκ
[63]	σου, καὶ προσκυνήσεις αὐτῷ. Ὅτι	γοῦν	καὶ προσκυνητός ἐστι καὶ θεὸς
[63]	τούτου συγκατάθεσιν ἀγαγεῖν ὑμᾶς. Ὁ	γοῦν	λόγος ὃν ἔφη Ἠσαίας· Τὴν
[29]	Τρύφων; Ἐν τοῖς ὑμετέροις ἀπόκεινται	γράμμασι,	μᾶλλον δὲ οὐχ ὑμετέροις ἀλλ'
[70]	βοῶσι. Καὶ ὅτι οἱ τὰ	γράμματα	τῶν γραφῶν ἐπίστασθαι λογιζόμενοι, καὶ
[102]	τοὺς συζητοῦντας αὐτῷ Φαρισαίους καὶ	γραμματεῖς	καὶ ἁπλῶς τοὺς ἐν τῷ
[17]	κατέστρεψε. Καὶ ἐβόα· Οὐαὶ ὑμῖν,	γραμματεῖς	καὶ Φαρισαῖοι, ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε
[17]	Καὶ τοῖς γραμματεῦσιν· Οὐαὶ ὑμῖν,	γραμματεῖς,	ὅτι τὰς κλεῖς ἔχετε, καὶ
[17]	γέμοντες ὀστέων νεκρῶν. Καὶ τοῖς	γραμματεῦσιν·	Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς, ὅτι τὰς
[100]	ἀποδοκιμασθῆναι ὑπὸ τῶν Φαρισαίων καὶ	γραμματέων,	καὶ σταυρωθῆναι καὶ τῇ τρίτῃ
[76]	παθεῖν καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ὑπὸ τῶν	γραμματέων	καὶ Φαρισαίων, καὶ σταυρωθῆναι καὶ
[51]	αὐτὸν πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν	γραμματέων	καὶ Φαρισαίων, καὶ σταυρωθῆναι καὶ
[105]	ὑμῶν ἡ δικαιοσύνη πλεῖον τῶν	γραμματέων	καὶ Φαρισαίων, οὐ μὴ εἰσέλθητε
[103]	ὑμῶν ὑπὸ τῶν Φαρισαίων καὶ	γραμματέων	κατὰ τὴν διδασκαλίαν ἐπιπεμφθέντες, ἐκύκλωσαν
[38]	βασιλεῖ. Ἡ γλῶσσά μου κάλαμος	γραμματέως	ὀξυγράφου. Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς
[70]	φόβον κυρίου. Ποῦ ἐστιν ὁ	γραμματικός;	Ποῦ εἰσιν οἱ βουλεύοντες; Ποῦ
[67]	Καὶ ὁ Τρύφων ἔφη· Αἱ	γραφαὶ	ἀναγκάζουσί με ὁμολογεῖν. Ὁμοίως δὲ
[39]	ἐστιν ὁ Χριστός, ὡς αἱ	γραφαὶ	ἀποδεικνύουσι καὶ τὰ φαινόμενα καὶ
[89]	ἐκδέχεται, καὶ ὅτι πᾶσαι αἱ	γραφαί,	ἃς ἔφης, εἰς αὐτὸν εἴρηνται,
[85]	ὁ ψαλμὸς καὶ αἱ ἄλλαι	γραφαὶ	ἐδήλουν, καὶ κύριον αὐτὸν τῶν
[88]	ὑπάρχειν, καὶ ἀειδοῦς, ὡς αἱ	γραφαὶ	ἐκήρυσσον, φαινομένου, καὶ τέκτονος νομιζομένου
[68]	δεῖ οἷς ἀναγκάζουσιν ἡμᾶς αἱ	γραφαί.	Κἀγὼ πρὸς ταῦτα· Οὐκ ἀξιῶ,
[23]	δικαιοσύνην ἔλαβεν, ὡς καὶ αἱ	γραφαὶ	καὶ τὰ πράγματα ἀναγκάζει ἡμᾶς
[32]	Ὦ ἄνθρωπε, αὗται ἡμᾶς αἱ	γραφαὶ	καὶ τοιαῦται ἔνδοξον καὶ μέγαν
[70]	ἔχουσι σύνεσιν, ὁμοίως αὗται αἱ	γραφαὶ	κεκράγασιν. Ὅταν δέ, ὦ Τρύφων,
[89]	μὲν τὸν Χριστὸν ὅτι αἱ	γραφαὶ	κηρύσσουσι, φανερόν ἐστιν· εἰ δὲ
[67]	εἰδωλολατρείαν; Καὶ τοῦτο, ἔφη, αἱ	γραφαὶ	ὁμοίως ἀναγκάζουσιν ὁμολογεῖν ἡμᾶς. Καὶ
[85]	καὶ Δαυεὶδ καὶ πᾶσαι αἱ	γραφαί,	ὅς ἐστι κύριος τῶν δυνάμεων
[140]	αἰώνιος δοθήσεται, ἅπερ ἀπέδειξαν αἱ	γραφαὶ	οὐκ ὄντα. Ἦ γὰρ τοῦτο
[110]	ὑμεῖς ταῦτα πεπόνθατε, ὡς αἱ	γραφαὶ	πᾶσαι μαρτυροῦσιν· ἡμεῖς δέ, οὐδὲν
[67]	ἐν ὄρει Χωρήβ, ὁμοίως αἱ	γραφαὶ	προεῖπον; Καὶ τοῦτο ἀπεκρίνατο προειρῆσθαι.
[64]	καὶ θεὸς γνωριζόμενος, ὡς αἱ	γραφαὶ	σημαίνουσιν, οἵτινες καὶ ἀπὸ τοῦ
[86]	ἔνδοξον πάλιν παραγενήσεσθαι ἀποδεικνύουσιν αἱ	γραφαί,	σύμβολον εἶχε τοῦ ξύλου τῆς
[69]	βεβαίαν μου τὴν ἐν ταῖς	γραφαῖς	γνῶσιν καὶ πίστιν κατέστησεν. Ὅταν
[68]	καὶ θεὸν λεγόμενον ἐν ταῖς	γραφαῖς	νοεῖτε εἶναι πλὴν τοῦ τοῦτο
[90]	ὡς γέγραπται ἐν ταῖς Μωυσέως	γραφαῖς·	ὁ λαὸς ἡττᾶτο· εἰ δὲ
[80]	ἐν πᾶσι σπουδάζεις εἶναι ταῖς	γραφαῖς	προσπλεκόμενος. Εἰπὲ δέ μοι, ἀληθῶς
[119]	ἄνδρες, νενοηκέναι δυνηθῆναι ἐν ταῖς	γραφαῖς	ταῦτα, εἰ μὴ θελήματι τοῦ
[76]	ἔπεισε τοὺς ἀποστόλους ἐν ταῖς	γραφαῖς	ταῦτα κεκηρύχθαι διαρρήδην. Ἐβόα γὰρ
[68]	γὰρ ἂν διαρρήδην ἐν ταῖς	γραφαῖς	φαίνονται ἐλέγχοντα αὐτῶν τὴν ἀνόητον
[68]	Ἃς δ' ἂν λέγωμεν αὐτοῖς	γραφάς,	αἳ διαρρήδην τὸν Χριστὸν καὶ
[85]	μὴ τὰς αὐτὰς ἀεὶ λέγειν	γραφάς,	ἀλλ' ἡγεῖσθαι ἑαυτὸν βέλτιον τῆς
[82]	ἡμεῖς σπουδάζομεν ὁμιλεῖν κατὰ τὰς	γραφάς,	ἀλλ' οὐ διὰ φιλοχρηματίαν ἢ
[65]	ἵν' εἴπω ἐναντίας εἶναι τὰς	γραφὰς	ἀλλήλαις, πεπλάνησαι· οὐ γὰρ τολμήσω
[56]	εἰ μὴ πάντα ἐπὶ τὰς	γραφὰς	ἀνῆγες· ἐξ αὐτῶν γὰρ τὰς
[100]	οὗτος, περὶ οὗ τὰς τοσαύτας	γραφὰς	ἀπεδείξαμεν εἰρῆσθαι, δι' οὗ ὁ
[58]	μόνη εἰς τὸ συνιέναι τὰς	γραφὰς	αὐτοῦ ἐδόθη μοι, ἧς χάριτος
[56]	Κἀγὼ πάλιν εἶπον· Ἐπὶ τὰς	γραφὰς	ἐπανελθὼν πειράσομαι πεῖσαι ὑμᾶς ὅτι
[9]	διδασκάλοις, οἳ οὐ συνίασι τὰς	γραφάς,	καὶ ἀπομαντευόμενος λέγεις ὅ τι
[68]	ἂν ἔδει ὑμᾶς· εἰ δὲ	γραφὰς	καὶ εἰς τοῦτο εἰρημένας τοσαύτας,
[82]	γνωρίζετε, ἀλλ' οὖν γε τὰς	γραφὰς	καὶ τὸν Χριστὸν διὰ τοὺς
[137]	Ἐγώ, ὦ φίλοι, καὶ τὰς	γραφὰς	λέγω νῦν ὡς ἐξηγήσαντο οἱ
[56]	πειράσομαι ὑμᾶς πεῖσαι, νοήσαντας τὰς	γραφάς,	ὅτι ἐστὶ καὶ λέγεται θεὸς
[127]	ἐὰν μὴ οὕτω νοήσωμεν τὰς	γραφάς,	συμβήσεται τὸν πατέρα καὶ κύριον
[71]	ἐξηγεῖσθαι πειρῶνται. Καὶ ὅτι πολλὰς	γραφὰς	τέλεον περιεῖλον ἀπὸ τῶν ἐξηγήσεων
[75]	μὴ δεδυνῆσθαι, καὶ ταῦτα ἔχοντες	γραφὰς	τοιαύτας, ἐξ ὧν συννοῆσαι ἔστι
[58]	ποθητὸν πρᾶγμα πράξεις. ~Κἀγὼ εἶπον·	Γραφὰς	ὑμῖν ἀνιστορεῖν μέλλω, οὐ κατασκευὴν
[73]	ἀκηκοέναι ἃς εἶπον περικεκοφέναι αὐτοὺς	γραφάς.	Ὑπὲρ αὐταρκείας γὰρ αἱ τοσαῦται
[65]	εἰρημένα, καὶ τοὺς ἐναντίας τὰς	γραφὰς	ὑπολαμβάνοντας τὸ αὐτὸ φρονεῖν μᾶλλον
[79]	ὑπαγανακτῶν μέν, αἰδούμενος δὲ τὰς	γραφάς,	ὡς ἐδηλοῦτο ἀπὸ τοῦ προσώπου
[56]	καὶ τὰ ἑξῆς· οὐ γὰρ	γράφειν	πάλιν τὰ αὐτά, τῶν πάντων
[86]	θεὸν ἐπ' αὐτῆς ἐστηρίχθαι ἡ	γραφὴ	δεδήλωκε· καὶ ὅτι οὐχ ὁ
[140]	ὑμῶν αὐτῶν, ὡς καὶ ἡ	γραφὴ	διαρρήδην λέγει, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα
[56]	Σόδομά ἐστιν ὃν ἔφη ἡ	γραφὴ	κύριον, ἀλλ' ἐκεῖνον τὸν σὺν
[140]	μὴ δυναμένων συνέχειν, ὡς ἡ	γραφὴ	λέγει. Εἰσὶ δὲ λάκκοι συντετριμμένοι
[56]	Ἐπίστασθε οὖν, ἔφην, ὅτι ἡ	γραφὴ	λέγει· Καὶ εἶπε κύριος πρὸς
[123]	νόμου, περὶ ἐκείνων οὕτως ἡ	γραφὴ	λέγει· Καὶ προστεθήσεται καὶ ὁ
[138]	πᾶσα ἡ γῆ, ὡς ἡ	γραφὴ	λέγει, κατεκλύσθη, καὶ ὑψώθη τὸ
[135]	καλούμενος Ἰησοῦς. ~Καὶ ὅταν ἡ	γραφὴ	λέγῃ· Ἐγὼ κύριος ὁ θεός,
[126]	δηλοῦται. Οὕτως γὰρ ἐπάγει ἡ	γραφὴ	λέγουσα· Καὶ εἶπε κύριος πρὸς
[67]	~Καὶ ὁ Τρύφων ἀπεκρίνατο· Ἡ	γραφὴ	οὐκ ἔχει· Ἰδοὺ ἡ παρθένος
[56]	σε ὑπολαμβάνομεν. Κἀγὼ εἶπον· Ἡ	γραφὴ	οὖν ἡ προλελεγμένη παρ' ἐμοῦ
[57]	ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἡ	γραφὴ	οὕτω λέγει, ὅτι ἄρτον ἀγγέλων
[135]	ἐπίστασθε· καὶ διὰ τοῦτο ἡ	γραφή,	πάλιν ἐξηγουμένη ἡμῖν τίνα λέγει
[85]	Κἀγὼ εἶπον· Ἀκούσατε, φίλοι, τίνι	γραφῇ	πειθόμενος ταῦτα πράττω. Ἰησοῦς ἐκέλευσεν
[65]	ἐὰν τοιαύτη τις δοκοῦσα εἶναι	γραφὴ	προβληθῇ, καὶ πρόφασιν ἔχῃ ὡς
[23]	ἐδικαιώθη καὶ εὐλογήθη, ὡς ἡ	γραφὴ	σημαίνει· τὴν δὲ περιτομὴν εἰς
[65]	ἐκ παντὸς πεπεισμένος ὅτι οὐδεμία	γραφὴ	τῇ ἑτέρᾳ ἐναντία ἐστίν, αὐτὸς
[37]	ὄνομα αὐτοῦ· ἐπεκαλοῦντο, φησὶν ἡ	γραφή,	τὸν κύριον, καὶ αὐτὸς εἰσήκουεν
[57]	μου εἶπεν· Ὅτι μὲν ἡ	γραφὴ	τοῦτο ἀναγκάζει ὁμολογεῖν ἡμᾶς, φαίνεται,
[106]	ἐξ Ἰσραήλ. καὶ ἄλλη δὲ	γραφή	φησιν· Ἰδοὺ ἀνήρ, ἀνατολὴ ὄνομα
[125]	ὅτι πονηρός ἐστι, παρὰ τὴν	γραφὴν	ἀξιῶν προσκυνεῖσθαι ὡς θεός, ἀποστάτης
[137]	τὴν γνώμην. Λέγων γὰρ τὴν	γραφήν,	ἣ λέγει· Οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι
[69]	οὐκ ἀνιστόρησα πρὸς ὑμᾶς τοιαύτην	γραφήν,	ἣ σημαίνει τὸν Χριστὸν ταῦτα
[69]	ὁδὸν αὐτοῦ, περὶ Χριστοῦ λελεγμένην	γραφὴν	ὁμοίως μεμιμῆσθαι νοῶ; Ὅταν δὲ
[68]	ἐξηγεῖσθαι ἐπιχειροῦσιν. Ὁποῖον καὶ τὴν	γραφὴν	ταύτην, περὶ ἧς ἡ νῦν
[84]	τολμᾶτε, λέγοντες μὴ ἔχειν τὴν	γραφὴν	ὡς ἐκεῖνοι ἐξηγήσαντο, ἀλλ' Ἰδού,
[118]	τοῦτον τὸν Χριστόν, ὡς ἀπὸ	γραφῆς	ἀπέδειξα προειρημένον. Καὶ ὅτι ὤμοσε
[85]	ἀλλ' ἡγεῖσθαι ἑαυτὸν βέλτιον τῆς	γραφῆς	γεννήσαντα εἰπεῖν. Ἔστιν οὖν ὁ
[65]	οἶδα τί φῶ περὶ τῆς	γραφῆς	ἣν ἔφη Ἠσαίας, καθ' ἣν
[135]	ἐξελέξασθε. Καὶ τὰ μὲν τῆς	γραφῆς	ταῦτα· συννοεῖτε δὲ καὶ αὐτοὶ
[67]	ἐμοῦ λεγομένων μετὰ μαρτυρίας τῶν	γραφῶν	ἀεὶ ποιήσομαι. Οὐκ ὀρθῶς μέντοι
[86]	ὁ πατὴρ ἦν, ἀπὸ τῶν	γραφῶν	ἀπεδείξαμεν. Καὶ ἐπὶ λίθου καταχέας
[68]	Χριστοῦ, ὃς διὰ τῶν τοσούτων	γραφῶν	ἀπεδείχθη ὑμῖν ἄνθρωπος γενόμενος; Καὶ
[39]	διὰ τῶν προανιστορημένων ὑπὸ σοῦ	γραφῶν	ἀποδέδεικται· ὅτι δὲ οὗτός ἐστιν,
[53]	ἁπάντων γενομένων καὶ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	ἀποδεικνυμένων, ὑμεῖς ἔτι σκληροκάρδιοί ἐστε.
[34]	κεκήρυκται, ὡς ἀπὸ πασῶν τῶν	γραφῶν	ἀποδείκνυμι. Ἵνα δὲ καὶ ὃ
[117]	ἐγεγένητο, ὡς καὶ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	ἀποδείκνυται. ~Ὥστε μᾶλλον παυσάμενοι τοῦ
[100]	πάντα ὅσα καὶ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ νενοήκαμεν,
[65]	Τρύφων ἔφη· Ὑπὸ τῶν τοσούτων	γραφῶν	δυσωπούμενος οὐκ οἶδα τί φῶ
[61]	ὦ φίλοι, ἔφην, ἀπὸ τῶν	γραφῶν	δώσω, ὅτι ἀρχὴν πρὸ πάντων
[64]	προλελεγμένοις ὑπ' ἐμοῦ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	εἰ προσεσχήκειτε, ἐνενοήκειτε ἂν ἤδη,
[87]	ἃ καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τῶν	γραφῶν	ἐμάθομεν, κατανοήσατε καὶ τὰ ὑπ'
[70]	ὅτι οἱ τὰ γράμματα τῶν	γραφῶν	ἐπίστασθαι λογιζόμενοι, καὶ ἀκούοντες τῶν
[90]	οὖν, ἔφη, προβίβασον ἐκ τῶν	γραφῶν,	ἵνα σοι πεισθῶμεν καὶ ἡμεῖς.
[71]	τινας ὧν λέγεις τέλεον παραγεγράφθαι	γραφῶν.	~Κἀγὼ εἶπον· Ὡς ὑμῖν φίλον,
[28]	Κἀγώ· Ἐπειδὴ ἀπό τε τῶν	γραφῶν	καὶ τῶν πραγμάτων τάς τε
[39]	παθητὸς ὁ Χριστὸς διὰ τῶν	γραφῶν	κηρύσσεται, καὶ μετὰ δόξης πάλιν
[56]	Εἰ οὖν καὶ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	μὴ εἶχον ἀποδεῖξαι ὑμῖν ὅτι
[73]	εἶπε, παρέγραψάν τι ἀπὸ τῶν	γραφῶν	οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ, θεὸς
[67]	καί, ἐὰν ἀποδείκνυτε ἀπὸ τῶν	γραφῶν	ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός,
[56]	ὑμῖν ὑπισχνουμένου ἀπ' αὐτῶν τῶν	γραφῶν	ὅτι οὐχ εἷς τῶν δύο
[55]	μέλλω ἀναμιμνήσκειν ἀπὸ τῶν ἁγίων	γραφῶν,	οὐδὲ ἐξηγηθῆναι δεομένων ἀλλὰ μόνον
[34]	τὸ πεῖσαι ὑμᾶς ὅτι τῶν	γραφῶν	οὐδὲν συνήκατε, καὶ ἄλλου ψαλμοῦ
[86]	ὅτι λίθος Χριστὸς διὰ πολλῶν	γραφῶν	συμβολικῶς ἐκηρύσσετο, ὁμοίως ἀπεδείξαμεν· καὶ
[32]	παρ' ὑμῖν ἁγίων καὶ προφητικῶν	γραφῶν	τὰς πάσας ἀποδείξεις ποιοῦμαι ἐλπίζων
[85]	ὁμολογεῖσθαι, τὸν δὲ ἀπὸ τῶν	γραφῶν	τῶν προφητικῶν ὁμιλίας ποιούμενον ἐᾶν
[120]	τῶν μὴ ὁμολογουμένων ὑφ' ὑμῶν	γραφῶν,	ὧν καὶ ἀνιστόρησα, ἀπὸ λόγων
[32]	ὦ ἄνδρες, μὴ ἀπὸ τῶν	γραφῶν,	ὧν προανιστόρησα, τὸ εἶδος αὐτοῦ
[15]	τὸν οἶκόν σου· ἐὰν ἴδῃς	γυμνόν,	περίβαλλε, καὶ ἀπὸ τῶν οἰκείων
[139]	τοῦ γένους τοῦ ἐπιγελάσαντος τῇ	γυμνώσει	υἱοῦ αὐτοῦ ἡ προστίμησις τοῦ
[78]	ὁράματος κεκέλευστο μὴ ἐκβαλεῖν τὴν	γυναῖκα	αὐτοῦ, εἰπόντος αὐτῷ τοῦ φανέντος
[13]	κέκληκέ σε ὁ κύριος, ὡς	γυναῖκα	ἐκ νεότητος μεμισημένην. ~Διὰ τοῦ
[34]	ὑπ' αὐτοῦ πραχθέντα, ὅτι διὰ	γυναῖκα	ἐν Σιδῶνι εἰδωλολάτρει· ὅπερ οὐχ
[13]	πάσῃ τῇ γῇ κληθήσεται. Ὡς	γυναῖκα	καταλελειμμένην καὶ ὀλιγόψυχον κέκληκέ σε
[116]	ἱμάτια ἐφάνη φορῶν διὰ τὸ	γυναῖκα	πόρνην λελέχθαι εἰληφέναι αὐτόν, καὶ
[141]	Δαυεὶδ πρὸς τὴν τοῦ Οὐρίου	γυναῖκα	πρᾶξις, ὦ ἄνδρες, ἔφην, δείκνυσιν
[46]	λέγω δὲ καὶ Σάρραν τὴν	γυναῖκα	τοῦ Ἀβραάμ, καὶ Ῥεβέκκαν τὴν
[134]	τέσσαρας καὶ πέντε ἔχειν ὑμᾶς	γυναῖκας	ἕκαστον συγχωροῦσι, καὶ ἐὰν εὔμορφόν
[58]	νύκτα ἐκείνην ἔλαβε τὰς δύο	γυναῖκας	καὶ τὰς δύο παιδίσκας καὶ
[141]	οὐχ ὡς πορνεύοντες πολλὰς ἔσχον	γυναῖκας	οἱ πατριάρχαι, ἀλλ' οἰκονομία τις
[141]	βούλεται καὶ ὅσας βούλεται, λαμβάνειν	γυναῖκας,	ὁποῖον πράττουσιν οἱ ἀπὸ τοῦ
[141]	ἢ προσπεμφθῶσιν, ἀγόμενοι ὀνόματι γάμου	γυναῖκας,	πολὺ μᾶλλον ἂν τῷ Δαυεὶδ
[32]	ὑμῶν, φυλὴ πρὸς φυλήν, αἱ	γυναῖκες	κατ' ἰδίαν καὶ οἱ ἄνδρες
[84]	ἔμελλεν, ὅπερ πᾶσαι αἱ νεάνιδες	γυναῖκες	ποιοῦσι πλὴν τῶν στειρῶν, ἃς
[110]	τοῦτ' ἔστι μόνῃ τῇ γαμετῇ	γυναικὶ	ἕκαστος χρώμενοι· ὅτι γὰρ ὁ
[56]	αὐτοῦ καὶ τῆς χειρὸς τῆς	γυναικὸς	αὐτοῦ καὶ τῶν χειρῶν τῶν
[102]	ἀνὰ μέσον αὐτοῦ καὶ τῆς	γυναικός,	καὶ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ καὶ
[138]	κατακλυσμοῦ, τοῦτ' ἔστι τῆς τε	γυναικὸς	τῆς αὐτοῦ καὶ τῶν τριῶν
[140]	δούλας τῶν δύο ἐλευθέρων αὐτοῦ	γυναικῶν	ἐγεγαμήκει, καὶ ἐξ αὐτῶν ἐτέκνωσεν
[78]	ἔστι τὴν Βηθλεέμ, κλαιουσῶν τῶν	γυναικῶν	τὰ τέκνα τὰ ἴδια τὰ
[138]	τριῶν τέκνων αὐτὼν καὶ τῶν	γυναικῶν	τῶν υἱῶν αὐτοῦ, οἵτινες ἀριθμῷ
[84]	ὡς μεγάλων πραγμάτων σημαινομένων, εἰ	γυνὴ	ἀπὸ συνουσίας τίκτειν ἔμελλεν, ὅπερ
[110]	ὁ προφητικὸς λέγει· Καὶ ἡ	γυνὴ	αὐτοῦ ὡς ἄμπελος εὐθηνοῦσα, ἐπίστασθε.
[78]	τόπον καταλαμβάνειν, ὅπου Ῥαχήλ, ἡ	γυνὴ	Ἰακώβ, τοῦ ἐπικληθέντος Ἰσραήλ, τοῦ
[84]	βουλὴν θεοῦ τέτοκε, καὶ ἡ	γυνὴ	τοῦ ἁγίου πατριάρχου Ἀβραάμ, καὶ