Chapitre
[136]	Οὐ γὰρ καὶ ὑμεῖς τῇ	Βάαλ	ἐθύετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν,
[46]	τῶν μὴ καμψάντων γόνυ τῇ	Βάαλ,	ἑπτακισχιλίους τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἶπε,
[39]	οἳ οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῇ	Βάαλ.	ὃν οὖν τρόπον διὰ τοὺς
[52]	γεγενημένων, ὡς καὶ ὅτε εἰς	Βαβυλῶνα	ἀπήχθη ὁ λαὸς ὑμῶν, πολεμηθείσης
[115]	καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ ἐν	Βαβυλῶνι	Ἰησοῦ ἱερέως γενομένου ἐν τῷ
[115]	τινὸς Ἰησοῦ ὀνόματι ἐν τῇ	Βαβυλωνίᾳ	γῇ, ὅπου αἰχμάλωτος ὁ λαὸς
[121]	δυνάμεών ἐστι, καὶ εἰς τὰ	βάθη	τῆς καρδίας καὶ τοῦ νοῦ
[70]	λαόν; οὐ συνεβουλεύσαντο, οὐδὲ ᾔδεισαν	βάθη	φωνῶν, ὥστε μὴ ἀκοῦσαι· λαὸς
[43]	κυρίου τοῦ θεοῦ σου εἰς	βάθος	ἢ εἰς ὕψος. Καὶ εἶπεν
[66]	κυρίου τοῦ θεοῦ σου εἰς	βάθος	ἢ εἰς ὕψος. Καὶ εἶπεν
[58]	εἰς γῆν Χαναάν, ἥ ἐστι	Βαιθήλ,	αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαός,
[58]	τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου	Βαιθήλ·	ἐκεῖ γὰρ ἐφάνη αὐτῷ ὁ
[58]	Δεβόρρα, ἡ τροφὸς Ῥεβέκκας, κατωτέρω	Βαιθὴλ	ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν
[86]	τὸν Ἰορδάνην. Ἐν ῥάβδῳ καὶ	βακτηρίᾳ	παρακεκλῆσθαι ὑπὸ τοῦ θεοῦ Δαυεὶδ
[13]	~Οὐ γὰρ δή γε εἰς	βαλανεῖον	ὑμᾶς ἔπεμπεν Ἠσαίας ἀπολουσομένους ἐκεῖ
[58]	Ῥεβέκκας, κατωτέρω Βαιθὴλ ὑπὸ τὴν	βάλανον,	καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα
[58]	ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα αὐτῆς	Βάλανον	πένθους. Ὤφθη δὲ ὁ θεὸς
[97]	τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἑαυτοῖς, λαχμὸν	βάλλοντες	ἕκαστος κατὰ τὴν τοῦ κλήρου
[86]	ὕδωρ ἀναβλύσαν ἑώρα· καὶ ξύλον	βαλὼν	εἰς τὸ ἐν Μερρᾷ ὕδωρ,
[86]	θεοῦ Δαυεὶδ λέγει. Ξύλον Ἐλισσαῖος	βαλὼν	εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἀνήνεγκε
[86]	πικρὸν ὄν, γλυκὺ ἐποίησε. Ῥάβδους	βαλὼν	Ἰακὼβ εἰς τὰς ληνοὺς τῶν
[46]	ἄρχησθε. Καὶ γὰρ τὸ κόκκινον	βάμμα	περιτιθέναι αὐτοῖς ἐνετείλατο ὑμῖν, ἵνα
[3]	τοῖς μεταχειριζομένοις αὐτὰ φορτικὰ καὶ	βάναυσα.	Ἦ οὖν φιλοσοφία εὐδαιμονίαν ποιεῖ;
[51]	τε αὐτὸν τοῦ προφητεύειν καὶ	βαπτίζειν,	καὶ εὐηγγελίζετο, καὶ αὐτὸς λέγων
[46]	τὰ ἔμμηνα φυλάσσειν καὶ τὸ	βαπτίζεσθαι	ἁψάμενόν τινος ὧν ἀπηγόρευται ὑπὸ
[49]	καθεζόμενος ἐβόα· Ἐγὼ μὲν ὑμᾶς	βαπτίζω	ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ἥξει
[49]	τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς	βαπτίσει	ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί.
[88]	οὐχ ὡς ἐνδεᾶ αὐτὸν τοῦ	βαπτισθῆναι	ἢ τοῦ ἐπελθόντος ἐν εἴδει
[14]	καὶ μόνον τὸ σῶμα φαιδρύνει;	Βαπτίσθητε	τὴν ψυχὴν ἀπὸ ὀργῆς καὶ
[19]	δίκῃ πάσχετε. Οὐδὲ γὰρ τὸ	βάπτισμα	ἐκεῖνο τὸ ἀνωφελὲς τὸ τῶν
[88]	ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου καὶ κηρύσσοντος	βάπτισμα	μετανοίας, καὶ ζώνην δερματίνην καὶ
[14]	τοῦτ' ἐκεῖνο, ὃ προηγόρευε, τὸ	βάπτισμα,	τὸ μόνον καθαρίσαι τοὺς μετανοήσαντας
[19]	προςλαμβάνομεν· οὐδὲν γὰρ πρὸς τὸ	βάπτισμα	τοῦτο τὸ τῆς ζωῆς ἐστι.
[43]	ἐφύλαξαν· ἡμεῖς δὲ διὰ τοῦ	βαπτίσματος	αὐτήν, ἐπειδὴ ἁμαρτωλοὶ ἐγεγόνειμεν, διὰ
[14]	Τί γὰρ ὄφελος ἐκείνου τοῦ	βαπτίσματος,	ὃ τὴν σάρκα καὶ μόνον
[88]	τῆς παρουσίας καὶ τὴν τοῦ	βαπτίσματος	ὁδὸν προϊών, ὡς καὶ προαπέδειξα.
[29]	θεοῦ μαρτυρηθέντι; Τίς ἐκείνου τοῦ	βαπτίσματος	χρεία ἁγίῳ πνεύματι βεβαπτισμένῳ; Ταῦτα
[84]	Ἀβραάμ, καὶ Ἐλισάβετ ἡ τὸν	βαπτιστὴν	Ἰωάννην τεκοῦσα, καὶ ἄλλαι τινὲς
[50]	Ἰησοῦ Χριστοῦ τούτου Ἰωάννης ὁ	βαπτιστὴς	καὶ προφήτης γενόμενος. Κἀκεῖνος· Συγχωρῶ.
[49]	μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ	βαπτιστοῦ	εἶπεν αὐτοῖς. Καὶ ὁ Τρύφων·
[51]	οἱ προφῆται μέχρι Ἰωάννου τοῦ	βαπτιστοῦ·	ἐξ ὅτου ἡ βασιλεία τῶν
[80]	καὶ Ἑλληνιανῶν καὶ Φαρισαίων καὶ	Βαπτιστῶν	(καὶ μὴ ἀηδῶς ἀκούσητέ μου
[119]	οὐκ εὐκαταφρόνητος δῆμός ἐσμεν οὐδὲ	βάρβαρον	φῦλον οὐδὲ ὁποῖα Καρῶν ἢ
[117]	ἐστί τι γένος ἀνθρώπων, εἴτε	βαρβάρων	εἴτε Ἑλλήνων εἴτε ἁπλῶς ᾡτινιοῦν
[63]	ἀπὸ τῶν ἱματίων σου, ἀπὸ	βάρεων	ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε.
[38]	ἀπὸ τῶν ἱματίων σου, ἀπὸ	βάρεων	ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε.
[70]	τὰς χεῖρας ἀφωσιωμένος ἀπὸ δώρων,	βαρύνων	ὦτα ἵνα μὴ ἀκούσῃ κρίσιν
[86]	ὡς καὶ ἡμᾶς βεβαπτισμένους ταῖς	βαρυτάταις	ἁμαρτίαις, ἃς ἐπράξαμεν, διὰ τοῦ
[68]	κτήσασθαι αὐτά· καὶ ἡμᾶς οὖν,	βασανίσαντας	πάντα τὰ ἐπιτρέχοντα, συνθέσθαι δεῖ
[110]	πυρὶ καὶ πάσαις ταῖς ἄλλαις	βασάνοις	ὅτι οὐκ ἀφιστάμεθα τῆς ὁμολογίας,
[135]	ἀληθῶς τὸν Χριστὸν τὸν αἰώνιον	βασιλέα	ἀκούσεσθε; Καὶ Ἰακὼβ γάρ, ὁ
[77]	βασιλεύοντα, ὃν ὁ λόγος καλεῖ	βασιλέα	Ἀσσυρίων διὰ τὴν ἄθεον καὶ
[66]	ἀφεῖλεν Ἐφραῒμ ἀπὸ Ἰούδα τὸν	βασιλέα	Ἀσσυρίων. Καὶ ἐπέφερον· Ὅτι μὲν
[62]	τὴν Ἰεριχὼ ὑποχείριον καὶ τὸν	βασιλέα	αὐτῆς τὸν ἐν αὐτῇ, δυνατοὺς
[85]	εἰς ἄλλον ἁπλῶς λεγόμενον ὑμῶν	βασιλέα	δυνατὸν ἀποδειχθῆναι εἰρῆσθαι, εἰς δὲ
[37]	καὶ τοῦτον, ὃν μὴ θέλετε	βασιλέα	εἶναι, βασιλέα καὶ κύριον καὶ
[33]	ὅτι εἰς τὸν Ἑζεκίαν τὸν	βασιλέα	εἰρῆσθαι ἐξηγεῖσθαι τολμᾶτε, οὐκ ἀγνοῶ,
[52]	τὸ εἶναι ὑμᾶς ὑπὸ ἴδιον	βασιλέα	ἐπαύσατο, καὶ προσέτι ἡ γῆ
[135]	πάλιν ἐξηγουμένη ἡμῖν τίνα λέγει	βασιλέα	Ἰακὼβ καὶ Ἰσραήλ, οὕτως ἔφη·
[37]	ὃν μὴ θέλετε βασιλέα εἶναι,	βασιλέα	καὶ κύριον καὶ τοῦ Σαμουὴλ
[96]	αἰώνιον τοῦ θεοῦ ἱερέα καὶ	βασιλέα	καὶ Χριστὸν μέλλοντα γίνεσθαι. Ὅπερ
[70]	καὶ τὸ ὕδωρ αὐτοῦ πιστόν.	Βασιλέα	μετὰ δόξης ὄψεσθε, καὶ οἱ
[43]	εἰς Ἑζεκίαν, τὸν γενόμενον ὑμῶν	βασιλέα,	πειράσομαι καὶ ἐν τούτῳ καθ'
[107]	κακίας, ὡς καὶ αὐτὸν τὸν	βασιλέα	τῆς πόλεως ἐκείνης καὶ τοὺς
[137]	μηδὲ Φαρισαίοις πειθόμενοι διδασκάλοις τὸν	βασιλέα	τοῦ Ἰσραὴλ ἐπισκώψητέ ποτε, ὁποῖα
[34]	διαρρήδην κηρυσσόντων εἰς τὸν αἰώνιον	βασιλέα,	τοῦτ' ἔστιν εἰς τὸν Χριστόν,
[70]	εὐχαριστοῦντας ποιεῖν, φαίνεται. Καὶ ὅτι	βασιλέα	τοῦτον αὐτὸν μετὰ δόξης ὀψόμεθα,
[43]	ἀφεῖλεν Ἐφραῒμ ἀπὸ Ἰούδα, τὸν	βασιλέα	τῶν Ἀσσυρίων. Ὅτι μὲν οὖν
[103]	ὡς λέων ὠρυόμενος δηλοῖ τὸν	βασιλέα	τῶν Ἰουδαίων τότε ὄντα, καὶ
[34]	Σολομῶνα, τὸν γενόμενον καὶ αὐτὸν	βασιλέα	ὑμῶν, εἰρῆσθαι λέγετε· εἰς δὲ
[135]	ἅγιος Ἰσραήλ, ὁ καταδείξας Ἰσραὴλ	βασιλέα	ὑμῶν· οὐχὶ ἀληθῶς τὸν Χριστὸν
[68]	παρὰ Πτολεμαίῳ τῷ τῶν Αἰγυπτίων	βασιλεῖ	γενόμενοι, μὴ εἶναι ἔν τισιν
[84]	παρὰ Πτολεμαίῳ τῷ τῶν Αἰγυπτίων	βασιλεῖ	γενομένῳ, τολμᾶτε, λέγοντες μὴ ἔχειν
[34]	θεός, τὸ κρίμα σου τῷ	βασιλεῖ	δός, ἐπειδὴ βασιλεὺς Σολομὼν γέγονεν,
[34]	θεός, τὸ κρίμα σου τῷ	βασιλεῖ	δὸς καὶ τὴν δικαιοσύνην σου
[64]	θεός, τὸ κρίμα σου τῷ	βασιλεῖ	δὸς καὶ τὴν δικαιοσύνην σου
[71]	παρὰ Πτολεμαίῳ τῷ Αἰγυπτίων γενομένῳ	βασιλεῖ	ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρων, ἀλλ' αὐτοὶ ἐξηγεῖσθαι
[103]	εἰς Ἀσσυρίου ἀπήνεγκαν ξένια τῷ	βασιλεῖ.	Ἢ λέοντα τὸν ὠρυόμενον ἐπ'
[38]	ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ	βασιλεῖ.	Ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως
[37]	θεῷ ἡμῶν, ψάλατε· ψάλατε τῷ	βασιλεῖ	ἡμῶν, ψάλατε. Ὅτι βασιλεὺς πάσης
[38]	χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. Ἀπενεχθήσονται τῷ	βασιλεῖ	παρθένοι ὀπίσω αὐτοῦ· αἱ πλησίον
[118]	οἴκῳ μου καὶ ἐν τῇ	βασιλείᾳ	αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. Καὶ τὸν
[31]	οὐ μὴ ἀρθῇ, καὶ ἡ	βασιλεία	αὐτοῦ οὐ μὴ φθαρῇ. Καὶ
[117]	μὲν ἐν αἰωνίῳ καὶ ἀλύτῳ	βασιλείᾳ	ἀφθάρτους καὶ ἀθανάτους καὶ ἀλύπους
[46]	καὶ αὐτοῦ ἐστιν ἡ αἰώνιος	βασιλεία,	δύνανται καὶ αὐτοὶ σωθῆναι; Ἐπυνθάνετό
[79]	προσάγεται, καὶ αὐτῷ δίδοται πᾶσα	βασιλεία	εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
[140]	ἀπειθεῖς πρὸς τὸν θεόν, ἡ	βασιλεία	ἡ αἰώνιος δοθήσεται, ἅπερ ἀπέδειξαν
[31]	ἀπολέσαι ἕως τέλους. Καὶ ἡ	βασιλεία	καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ἡ
[31]	μοι περὶ τοῦ τετάρτου θηρίου·	Βασιλεία	τετάρτη ἔσται ἐπὶ τῆς γῆς
[51]	τοῦ βαπτιστοῦ· ἐξ ὅτου ἡ	βασιλεία	τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ
[51]	λέγων ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἡ	βασιλεία	τῶν οὐρανῶν, καὶ ὅτι δεῖ
[76]	Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ	βασιλείᾳ	τῶν οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ
[140]	Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ	βασιλείᾳ	τῶν οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ
[120]	Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ	βασιλείᾳ	τῶν οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ
[31]	θηρία τὰ μεγάλα εἰσὶ τέσσαρες	βασιλεῖαι,	αἳ ἀπολοῦνται ἀπὸ τῆς γῆς,
[34]	λέγειν ἃ γέγραπται ἐν ταῖς	Βασιλείαις	ὑπ' αὐτοῦ πραχθέντα, ὅτι διὰ
[31]	ἐδόθη λαῷ ἁγίῳ ὑψίστου βασιλεῦσαι	βασιλείαν	αἰώνιον· καὶ πᾶσαι ἐξουσίαι ὑποταγήσονται
[32]	υἱὸν ἀνθρώπου παραλαμβάνοντα τὴν αἰώνιον	βασιλείαν	ἀναγκάζουσιν· οὗτος δὲ ὁ ὑμέτερος
[34]	μετὰ δόξης καὶ αἰώνιον τὴν	βασιλείαν	ἔχων κεκήρυκται, ὡς ἀπὸ πασῶν
[31]	γῆς, καὶ οὐ παραλήψονται τὴν	βασιλείαν	ἕως αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ
[68]	θεὸς καὶ κατορθώσει αὐτῷ τὴν	βασιλείαν	καὶ καθίσει αὐτὸν ἐπὶ θρόνου
[76]	Δανιὴλ τὸν παραλαμβάνοντα τὴν αἰώνιον	βασιλείαν,	οὐκ αὐτὸ τοῦτο αἰνίσσεται; Τὸ
[39]	πάλιν παραγίνεσθαι, καὶ αἰώνιον τὴν	βασιλείαν	πάντων τῶν ἐθνῶν λήψεσθαι, πάσης
[116]	τὰς ἐντολάς, ὑπέσχετο, καὶ αἰώνιον	βασιλείαν	προνοῆσαι ἐπήγγελται. Ὃν γὰρ τρόπον
[105]	οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν	βασιλείαν	τῶν οὐρανῶν. ~Καὶ ὅτι ἠπίστατο
[39]	πάντων τῶν ἐθνῶν λήψεσθαι, πάσης	βασιλείας	αὐτῷ ὑποτασσομένης, ἱκανῶς διὰ τῶν
[76]	οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ τῆς	βασιλείας	ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ
[120]	οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ τῆς	βασιλείας	ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ
[140]	οὐρανῶν· οἱ δὲ υἱοὶ τῆς	βασιλείας	ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ
[120]	πατριάρχαις καὶ προφήταις τῆς αἰωνίου	βασιλείας	καταξιοῦν μέλλοντος, τοὺς δὲ ἐπὶ
[131]	πάσας τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς	βασιλείας	ὁμοίως ὑφορᾶσθαι αὐτόν, καὶ ἐκ
[56]	ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς	βασιλείας	σου. Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας
[38]	ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς	βασιλείας	σου. Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας
[63]	ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς	βασιλείας	σου. Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας
[31]	ἥτις διοίσει παρὰ πάσας τὰς	βασιλείας	ταύτας, καὶ καταφάγεται πᾶσαν τὴν
[121]	πάσας τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς	βασιλείας	τούτου τὸ ὄνομα παρὰ πάντας
[35]	οἱ δὲ Οὐαλεντινιανοί, οἱ δὲ	Βασιλειδιανοί,	οἱ δὲ Σατορνιλιανοί, καὶ ἄλλοι
[31]	ὁ καιρὸς ἐνέστη, καὶ τὸ	βασίλειον	κατέσχον ἅγιοι ὑψίστου. Καὶ ἐρρέθη
[31]	Καὶ τὰ δέκα κέρατα, δέκα	βασιλεῖς	ἀναστήσονται, {καὶ ἕτερος} μετ' αὐτούς,
[34]	Θαρσεῖς καὶ νῆσοι δῶρα προσάξουσι,	βασιλεῖς	Ἀρράβων καὶ Σαββᾶ δῶρα προσάξουσι,
[34]	οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ χοῦν λείξουσι.	Βασιλεῖς	Θαρσεῖς καὶ νῆσοι δῶρα προσάξουσι,
[86]	χριστοὶ ἀπὸ τούτου μετέσχον καὶ	βασιλεῖς	καλεῖσθαι καὶ χριστοί· ὃν τρόπον
[32]	συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς αὐτοῦ	βασιλεῖς.	Κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσι, πληρώσει
[86]	μετόχους σου. Καὶ γὰρ οἱ	βασιλεῖς	πάντες καὶ οἱ χριστοὶ ἀπὸ
[11]	μου, λαός μου, καὶ οἱ	βασιλεῖς	πρός με ἐνωτίζεσθε, ὅτι νόμος
[34]	φαίνεται. Οὔτε γὰρ πάντες οἱ	βασιλεῖς	προσεκύνησαν αὐτῷ, οὔτε μέχρι τῶν
[31]	ὑπὲρ τοὺς πρώτους, καὶ τρεῖς	βασιλεῖς	ταπεινώσει, καὶ ῥήματα πρὸς τὸν
[34]	καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ πάντες οἱ	βασιλεῖς	τῆς γῆς, καὶ πάντα τὰ
[13]	πολλὰ ἐπ' αὐτῷ, καὶ συνέξουσι	βασιλεῖς	τὸ στόμα αὐτῶν· ὅτι οἷς
[118]	θαυμάζων Ἠσαίας ἔφη· Καὶ συνέξουσι	βασιλεῖς	τὸ στόμα αὐτῶν· ὅτι οἷς
[52]	τοῖς προφήταις πνεῦμα καὶ τοὺς	βασιλεῖς	ὑμῖν ἔχριε καὶ καθίστα. Μετὰ
[31]	τόπων τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν	βασιλειῶν	ἐδόθη λαῷ ἁγίῳ ὑψίστου βασιλεῦσαι
[22]	τὰς κρατίστας ἐκ πασῶν τῶν	βασιλειῶν	τούτων, εἰ πλείονά ἐστι τὰ
[38]	καὶ ἔντεινε καὶ κατευοδοῦ καὶ	βασίλευε	ἕνεκεν ἀληθείας καὶ πραότητος καὶ
[74]	μετὰ τὸ σταυρωθῆναι ἀποθνήσκοντα καὶ	βασιλεύειν	πάσης τῆς γῆς κατηξιωμένον ὑπ'
[77]	ἐν τῇ γῇ ὑμῶν τότε	βασιλεύοντα,	ὃν ὁ λόγος καλεῖ βασιλέα
[59]	τὰς πολλὰς ἐκείνας ἐτελεύτησεν ὁ	βασιλεὺς	Αἰγύπτου, καὶ κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ
[83]	καθεσθῆναι, ὅτε προσέπεμψεν αὐτῷ ὁ	βασιλεὺς	Ἀσσυρίων ἀπειλῶν, καὶ ἐσημάνθη αὐτῷ
[83]	Ἠσαίου οὕτως, καὶ ἀπεστράφη ὁ	βασιλεὺς	Ἀσσυρίων τοῦ μὴ πολεμῆσαι τὴν
[78]	τῷ οὐρανῷ φανέντος ἐγνωκέναι ὅτι	βασιλεὺς	γεγένηται ἐν τῇ χώρᾳ ὑμῶν,
[135]	τοῦ Ἰσαὰκ υἱός, ὅτι οὐδέποτε	βασιλεὺς	γέγονεν, ἐπίστασθε· καὶ διὰ τοῦτο
[34]	υἱοῦ Ἰεσσαί. Καὶ ὅτι μὲν	βασιλεὺς	ἐγένετο καὶ μέγας ὁ Σολομών,
[52]	αὐτὸν ἐλθεῖν οὔτε προφήτης οὔτε	βασιλεὺς	ἐν τῷ γένει ὑμῶν, ἐπήνεγκα,
[78]	Χετταία. ~Καὶ γὰρ οὗτος ὁ	βασιλεὺς	Ἡρώδης, μαθὼν παρὰ τῶν πρεσβυτέρων
[36]	κριτὴς πάντων λοιπὸν καὶ αἰώνιος	βασιλεὺς	καὶ ἱερεὺς γενησόμενος· εἰ οὗτος
[34]	Χριστόν, εἰρῆσθαι. Ὁ γὰρ Χριστὸς	βασιλεὺς	καὶ ἱερεὺς καὶ θεὸς καὶ
[86]	ἀπὸ τοῦ πατρὸς ἔλαβε τὸ	βασιλεὺς	καὶ Χριστὸς καὶ ἱερεὺς καὶ
[141]	καὶ ἔπραξεν ὁ μέγας οὗτος	βασιλεὺς	καὶ χριστὸς καὶ προφήτης, πῶς
[118]	γὰρ ἐξαίρετος ἱερεὺς καὶ αἰώνιος	βασιλεύς,	ὁ Χριστός, ὡς υἱὸς θεοῦ·
[37]	τῷ βασιλεῖ ἡμῶν, ψάλατε. Ὅτι	βασιλεὺς	πάσης τῆς γῆς ὁ θεός,
[113]	ὁ κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ	βασιλεὺς	Σαλὴμ καὶ αἰώνιος ἱερεὺς ὑψίστου
[34]	σου τῷ βασιλεῖ δός, ἐπειδὴ	βασιλεὺς	Σολομὼν γέγονεν, εἰς αὐτὸν τὸν
[53]	κήρυσσε, θύγατερ Ἰερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ	βασιλεύς	σου ἥξει σοι δίκαιος καὶ
[102]	Ἀρραβίας μάγων μαθὼν Ἡρώδης ὁ	βασιλεὺς	τὰ κατ' αὐτὸν ἐπεβούλευσεν ἀνελεῖν
[36]	ἵνα εἰσέλθῃ οὗτος ὅς ἐστι	βασιλεὺς	τῆς δόξης, καὶ ἀναβὰς καθίσῃ
[36]	ἐπυνθάνοντο· Τίς ἐστιν οὗτος ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης; Καὶ ἀποκρίνεται αὐτοῖς
[127]	πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης· καὶ πάλιν ὅτε
[36]	δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς καὶ
[36]	τῶν δυνάμεων, αὐτός ἐστιν ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης. Κύριος οὖν τῶν
[36]	δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης; Κύριος τῶν δυνάμεων,
[85]	πύλαι αἰώνιοι, ἵνα εἰσέλθῃ ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης, ὁμοίως εἰς τὸν
[36]	δυνάμεων, αὐτὸς οὗτός ἐστιν ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης. Ὅτι γὰρ οὔτε
[36]	εἰπεῖν· Τίς ἐστιν οὗτος ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης; Πᾶς ὁστισοῦν ὁμολογήσει.
[36]	πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος
[36]	πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ	βασιλεὺς	τῆς δόξης. Τίς ἐστιν οὗτος
[63]	πατρός σου· καὶ ἐπιθυμήσει ὁ	βασιλεὺς	τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός
[63]	πατρός σου· καὶ ἐπιθυμήσει ὁ	βασιλεὺς	τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός
[38]	πατρός σου· καὶ ἐπιθυμήσει ὁ	βασιλεὺς	τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός
[49]	αὐτὸν τὸν προφήτην συνεκεκλείκει ὁ	βασιλεὺς	ὑμῶν Ἡρώδης εἰς φυλακήν, καὶ
[97]	τῷ γένει ὑμῶν λεχθείς ποτε	βασιλεὺς	χριστὸς πόδας καὶ χεῖρας ὠρύγη
[31]	βασιλειῶν ἐδόθη λαῷ ἁγίῳ ὑψίστου	βασιλεῦσαι	βασιλείαν αἰώνιον· καὶ πᾶσαι ἐξουσίαι
[32]	ἀνομίας ἄνθρωπον τριακόσια πεντήκοντα ἔτη	βασιλεῦσαι	δεῖ, ἵνα τὸ εἰρημένον ὑπὸ
[68]	ἐλεύσεσθαι δὲ καὶ παθεῖν καὶ	βασιλεῦσαι	καὶ προσκυνητὸν γενέσθαι θεὸν ὁμολογοῦσιν·
[109]	ἐκπεπιεςμένην εἰς ἔθνος ἰσχυρόν· καὶ	βασιλεύσει	κύριος ἐπ' αὐτῶν ἐν τῷ
[43]	οἴσεις ἀπὸ προσώπου τῶν δύο	βασιλέων.	Ἀλλ' ἐπάξει ὁ θεὸς ἐπὶ
[66]	οἴσεις ἀπὸ προσώπου τῶν δύο	βασιλέων.	Ἀλλ' ἐπάξει ὁ θεὸς ἐπὶ
[38]	ἐξ ὧν εὔφρανάν σε. Θυγατέρες	βασιλέων	ἐν τῇ τιμῇ σου· παρέστη
[63]	ἐξ ὧν εὔφρανάν σε. Θυγατέρες	βασιλέων	ἐν τῇ τιμῇ σου· παρέστη
[85]	τῶν παρ' ὑμῖν γεγενημένων ἢ	βασιλέων	ἢ δικαίων ἢ προφητῶν ἢ
[38]	καὶ ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναὸν	βασιλέως.	Ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγεννήθησαν
[77]	Δαμασκοῦ καὶ σκῦλα Σαμαρείας ἔναντι	βασιλέως	Ἀσσυρίων. Εἰ γὰρ μὴ μετὰ
[66]	καὶ τὰ σκῦλα Σαμαρείας ἔναντι	βασιλέως	Ἀσσυρίων. Καὶ καταληφθήσεται ἡ γῆ.
[43]	Δαμασκοῦ καὶ σκῦλα Σαμαρείας ἔναντι	βασιλέως	Ἀσσυρίων. Καὶ καταληφθήσεται ἡ γῆ
[77]	καὶ τὰ σκῦλα Σαμαρείας ἔναντι	βασιλέως	Ἀσσυρίων. Οὐ γὰρ ὡς βούλεσθε
[77]	Δαμασκῷ ἢ ἐν Σαμαρείᾳ ἔναντι	βασιλέως	Ἀσσυρίων. Πρὶν ἢ γὰρ γνῶναι
[38]	ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ	βασιλέως	ἔσωθεν, ἐν κροσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη,
[64]	δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ	βασιλέως·	κρινεῖ τὸν λαόν σου ἐν
[34]	δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ	βασιλέως,	κρίνειν τὸν λαόν σου ἐν
[37]	καὶ ἅγιόν ἐστι, καὶ τιμὴ	βασιλέως	κρίσιν ἀγαπᾷ. Σὺ ἡτοίμασας εὐθύτητα,
[64]	καὶ ἅγιόν ἐστι, καὶ τιμὴ	βασιλέως	κρίσιν ἀγαπᾷ. Σὺ ἡτοίμασας εὐθύτητας,
[38]	ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ	βασιλέως.	Ὁ θρόνος σου, ὁ θεός,
[36]	οὔτε περὶ Σολομῶνος, ἐνδόξου οὕτω	βασιλέως	ὄντος, οὔτε περὶ τῆς σκηνῆς
[29]	ἐπεσκέψατο· δοξάσωμεν αὐτὸν διὰ τοῦ	βασιλέως	τῆς δόξης, διὰ τοῦ κυρίου
[31]	ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία καὶ τιμὴ	βασιλική,	καὶ πάντα τὰ ἔθνη τῆς
[4]	ἐστι καὶ αὐτοῦ ἐκείνου τοῦ	βασιλικοῦ	νοῦ μέρος; Ὡς δὲ ἐκεῖνος
[38]	τῇ τιμῇ σου· παρέστη ἡ	βασίλισσα	ἐκ δεξιῶν σου, ἐν ἱματισμῷ
[63]	τῇ τιμῇ σου· παρέστη ἡ	βασίλισσα	ἐκ δεξιῶν σου, ἐν ἱματισμῷ
[49]	οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα	βαστάσαι·	αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν πνεύματι
[88]	οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα	βαστάσαι.	Καὶ ἐλθόντος τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ
[111]	ἀμφότερα τὰ μυστήρια εἷς αὐτῶν	βαστάσαι	οὐκ ἦν δυνατός, λέγω δὲ
[53]	τὸν ζυγὸν τοῦ λόγου αὐτοῦ	βαστάσαντες	τὸν νῶτον ὑπέθηκαν πρὸς τὸ
[60]	βάτου· καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ	βάτος	καίεται πυρί, ὁ δὲ βάτος
[60]	βάτος καίεται πυρί, ὁ δὲ	βάτος	οὐ κατεκαίετο. Ὁ δὲ Μωυσῆς
[60]	μέγα, ὅτι οὐ κατακαίεται ὁ	βάτος.	Ὡς δ' εἶδε κύριος ὅτι
[127]	Μωυσέα ὁμιλίᾳ τῇ ἀπὸ τῆς	βάτου.	Ἐπεὶ ἐὰν μὴ οὕτω νοήσωμεν
[60]	κυρίου ἐν πυρὶ φλογὸς ἐκ	βάτου·	καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτος
[128]	τῆς ὀπτασίας τῆς ἐπὶ τῆς	βάτου	καὶ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἰησοῦ
[60]	γεγενημένος, θεόν, τὸν ἀπὸ τῆς	βάτου	ὁμιλήσαντα τῷ Μωυσεῖ, οὐ τὸν
[60]	ἐκάλεσεν αὐτὸν κύριος ἐκ τῆς	βάτου.	Ὃν οὖν τρόπον τὸν τῷ
[59]	φανείς, ἐν πυρὶ φλογὸς ἐκ	βάτου	πέφανται καὶ ὡμίλησε τῷ Μωυσεῖ.
[91]	δεκτὰ τῷ ὀφθέντι ἐν τῇ	βάτῳ	ἔλθοισαν ἐπὶ κεφαλὴν Ἰωσὴφ καὶ
[128]	πυρὸς δόξῃ, ὡς ἐν τῇ	βάτῳ,	πέφανται καὶ ἐπὶ τῆς κρίσεως
[119]	Παρώξυνάν με ἐπ' ἀλλοτρίοις, ἐν	βδελύγμασιν	αὐτῶν ἐξεπίκρανάν με, ἔθυσαν δαιμονίοις
[85]	ἡμῶν, τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ	βδελυσσομένοις	τὸ ὄνομα κυρίου δοξασθῆναι. Ὤφθη
[69]	ἐπὶ Ἠλία ψευδοπροφητῶν, καὶ ταῦτα	βεβαίαν	μου τὴν ἐν ταῖς γραφαῖς
[53]	ταῦτα ἐδίδαξαν. Ὅθεν καὶ ἡμεῖς	βέβαιοι	ἐν τῇ πίστει καὶ μαθητείᾳ
[35]	καθαρᾶς διδασκαλίας μαθηταί, πιστότεροι καὶ	βεβαιότεροι	γινόμεθα ἐν τῇ ἐλπίδι τῇ
[58]	συνέθεσθε, καὶ διὰ πλειόνων πεπεισμένοι	βεβαίως	μενεῖτε. Ἐξηγούμενος οὖν διὰ Μωυσέως
[86]	μελετᾶν ἐβούλοντο· ὡς καὶ ἡμᾶς	βεβαπτισμένους	ταῖς βαρυτάταις ἁμαρτίαις, ἃς ἐπράξαμεν,
[29]	τοῦ βαπτίσματος χρεία ἁγίῳ πνεύματι	βεβαπτισμένῳ;	Ταῦτα οἶμαι λέγων πείσειν καὶ
[41]	αὐτοῦ δοξάζειν ἡμᾶς, ὑμᾶς δὲ	βεβηλοῦν.	Ἡ δὲ ἐντολὴ τῆς περιτομῆς,
[120]	τὸ ὄνομα βεβηλοῦτε ὑμεῖς καὶ	βεβηλοῦσθαι	ἐν πάσῃ τῇ γῇ ἐξεργάζεσθε.
[28]	ἔθνεσι, λέγει κύριος, ὑμεῖς δὲ	βεβηλοῦτε	αὐτό. Καὶ διὰ τοῦ Δαυεὶδ
[117]	ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑμεῖς δὲ	βεβηλοῦτε	αὐτό. Καὶ μέχρι νῦν φιλονεικοῦντες
[41]	ἔθνεσι, λέγει κύριος, ὑμεῖς δὲ	βεβηλοῦτε	αὐτό. Περὶ δὲ τῶν ἐν
[120]	νεφελῶν Ἰησοῦς, οὗ τὸ ὄνομα	βεβηλοῦτε	ὑμεῖς καὶ βεβηλοῦσθαι ἐν πάσῃ
[21]	ὄνομά μου τὸ παράπαν μὴ	βεβηλωθῇ	ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν; Ἐξήγαγον αὐτοὺς
[21]	διὰ τὰ ἔθνη, ἵνα μὴ	βεβηλωθῇ	τὸ ὄνομα αὐτοῦ παρ' αὐτοῖς,
[117]	θεοῦ, μέμνηνται· οὗ τὸ ὄνομα	βεβηλωθῆναι	κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν καὶ
[17]	Οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν, διότι	βεβούλευνται	βουλὴν πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες·
[137]	ἣ λέγει· Οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι	βεβούλευνται	βουλὴν πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν» εἰπόντες
[136]	ψυχῇ αὐτῶν λέγει κύριος, διότι	βεβούλευνται	βουλὴν πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες·
[133]	οὕτως· Οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν·	βεβούλευνται	βουλὴν πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες·
[23]	μὴ ἀεὶ πᾶν γένος ἀνθρώπων	βεβουλῆσθαι	πράσσειν· ἅπερ γελοῖα καὶ ἀνόητα
[48]	οὔτε νοῆσαι οὔτε ποιῆσαί ποτε	βεβούλησθε,	ἀλλὰ τὰ τῶν διδασκάλων ὑμῶν,
[103]	πάθεσιν ἀληθῶς γεγονέναι δι' ἡμᾶς	βεβούληται,	καὶ μὴ λέγωμεν ὅτι ἐκεῖνος,
[56]	ὃν ἄλλος οὐκ ἔστι θεός,	βεβούληται	καὶ πρᾶξαι καὶ ὁμιλῆσαι. Καὶ
[127]	ἄνθρωπον γεννηθῆναι διὰ τῆς παρθένου	βεβούληται,	ὃς καὶ πῦρ ποτε γέγονε
[57]	ὁμολογήσειας. Κἀγὼ ἀπεκρινάμην· Ὅτι μὲν	βεβρώκασι,	γέγραπται· εἰ δὲ τοὺς τρεῖς
[57]	ὅτι ὀδοῦσι καὶ γνάθοις μασώμενοι	βεβρώκασιν.	Ὥστε οὐδὲ ἐνταῦθα ἀπορήσαιμεν ἂν
[57]	τὰ παρασκευαςθέντα ὑπὸ τοῦ Ἀβραὰμ	βεβρωκέναι	γεγραμμένον ἐστίν. Ὥστε ἔρχου ἤδη
[57]	δὲ τοὺς τρεῖς ἀκούσαιμεν λελέχθαι	βεβρωκέναι,	καὶ μὴ τοὺς δύο μόνους,
[57]	ὅτι ὁ λόγος, ὁ λέγων	βεβρωκέναι,	οὕτως ἂν λέγοι ὡς ἂν
[38]	θαυμαστῶς ἡ δεξιά σου. Τὰ	βέλη	σου ἠκονημένα, δυνατέ, λαοὶ ὑποκάτω
[134]	διδάγματα καὶ τὰ ἐκείνου αὐτοῦ,	βέλτιόν	ἐστιν ὑμᾶς τῷ θεῷ ἕπεσθαι
[85]	λέγειν γραφάς, ἀλλ' ἡγεῖσθαι ἑαυτὸν	βέλτιον	τῆς γραφῆς γεννήσαντα εἰπεῖν. Ἔστιν
[78]	τῷ προφήτῃ οὕτως· Καὶ σὺ	Βηθλεέμ,	γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ
[103]	ἐγεγέννητο, ἀνελόντος πάντας τοὺς ἐν	Βηθλεὲμ	ἐκείνου τοῦ καιροῦ γεννηθέντας παῖδας,
[78]	ἁπλῶς τοὺς παῖδας τοὺς ἐν	Βηθλεὲμ	ἐκέλευσεν ἀναιρεθῆναι. Καὶ τοῦτο ἐπεπροφήτευτο
[78]	τὸ προσκυνῆσαι τὸν παῖδα ἐν	Βηθλεέμ,	ἐκελεύσθησαν μὴ ἐπανελθεῖν πρὸς τὸν
[78]	δὲ τότε τοῦ παιδίου ἐν	Βηθλεέμ,	ἐπειδὴ Ἰωσὴφ οὐκ εἶχεν ἐν
[78]	Ἀρραβίας οὖν μάγων ἐλθόντων εἰς	Βηθλεὲμ	καὶ προσκυνησάντων τὸ παιδίον καὶ
[78]	πατριάρχου, τέθαπται, τοῦτ' ἔστι τὴν	Βηθλεέμ,	κλαιουσῶν τῶν γυναικῶν τὰ τέκνα
[78]	ἀπὸ Ναζαρέτ, ἔνθα ᾤκει, εἰς	Βηθλεέμ,	ὅθεν ἦν, ἀπογράψασθαι· ἀπὸ γὰρ
[103]	ἀπέθανεν ὁ ἀποκτείνας τὰ ἐν	Βηθλεὲμ	παιδία Ἡρώδης καὶ Ἀρχέλαος αὐτὸν
[78]	ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτόν, καὶ ἐν	Βηθλεὲμ	τῶν πρεσβυτέρων εἰπόντων, ὅτι γέγραπται
[102]	γὰρ τῷ γεννηθῆναι αὐτὸν ἐν	Βηθλεέμ,	ὡς προέφην, παρὰ τῶν ἀπὸ
[53]	προσδεδεμένην ἔν τινι εἰσόδῳ κώμης	Βηθσφαγῆς	λεγομένης, ὅτε ἔμελλεν εἰσέρχεσθαι εἰς
[26]	Οὗτος ὡραῖος ἐν στολῇ, ἀναβαίνων	βίᾳ	μετὰ ἰσχύος; Ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύνην
[51]	ὅτου ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν	βιάζεται,	καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν. Καὶ
[15]	πάντα σύνδεσμον ἀδικίας, διάλυε στραγγαλιὰς	βιαίων	συναλλαγμάτων, ἀπόστελλε τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει
[40]	καταλέγει Ἠσαίας νηστείαν, διασπῶντες στραγγαλιὰς	βιαίων	συναλλαγμάτων καὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως
[51]	βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ	βιασταὶ	ἁρπάζουσιν αὐτήν. Καὶ εἰ θέλετε
[114]	τὸ ὄρος Σιών; Ὅτι Ἰερουσαλὴμ	βιβλίον	ἀποστασίου ἔδωκα ἔμπροσθεν ὑμῶν. ~Ἀλλὰ
[62]	ἀκούσατε καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ	βιβλίου	Ἰησοῦ. Ἔστι δὲ ταῦτα· Καὶ
[75]	θεοὺς ἀλλοτρίους. ~Ἐν δὲ τῷ	βιβλίῳ	τῆς Ἐξόδου, ὅτι αὐτοῦ τὸ
[95]	ἐν τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ	βιβλίῳ	τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά.
[31]	καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ.	Βίβλοι	ἀνεῴχθησαν, καὶ κριτήριον ἐκάθισεν. Ἐθεώρουν
[59]	μου, ἔλεγον, καὶ ἀπὸ τῆς	βίβλου	τῆς Ἐξόδου ἀποδεικνύοντος ὑμῖν, πῶς
[59]	Ταῦτα δέ ἐστιν ἐν τῇ	βίβλῳ	ἣ ἐπιγράφεται Ἔξοδος. Μετὰ δὲ
[20]	Μωυσέως ἀνιστορήθη ὑμῖν ἐν τῇ	βίβλῳ	τῆς Γενέσεως. Καὶ βουλομένου αὐτοῦ
[20]	πᾶν λάχανον χόρτος ἐστὶ καὶ	βιβρώσκεσθαι	δυνάμενος λέγειν καὶ κρατύνειν, οὐκ
[10]	ἀπὸ τῶν ἐθνῶν τὸν ὑμέτερον	βίον,	ἐν τῷ μήτε τὰς ἑορτὰς
[88]	δικαιοσύνης σύμβολα διδάσκων καὶ ἐνεργῆ	βίον,	τὸ πνεῦμα οὖν τὸ ἅγιον
[10]	ὑμεῖς σαββατίζομεν; Ἢ καὶ ὁ	βίος	ἡμῶν καὶ τὸ ἦθος διαβέβληται
[105]	ἡμεῖς πρὸς τῇ ἐξόδῳ τοῦ	βίου	γινόμεθα, τὰ αὐτὰ αἰτῶμεν τὸν
[47]	μὴ πιστεύοντας πρὶν τελευτῆς τοῦ	βίου	οὐ σωθήσεσθαι ὁμοίως ἀποφαίνομαι, καὶ
[10]	ὅτι οὐ κατὰ τὸν νόμον	βιοῦμεν,	οὐδὲ ὁμοίως τοῖς προγόνοις ὑμῶν
[4]	εἰ μή τις ἐν δίκῃ	βιώσαιτο,	καθηράμενος δικαιοσύνῃ καὶ τῇ ἄλλῃ
[1]	ἔτι ἐμὲ καὶ σὲ ἔμπαλιν	βιώσεσθαι	ὁμοίως, μήτε κρείσσονας μήτε χείρους
[68]	μένειν, ἐγὼ μὲν οὐδὲν ἂν	βλαβείην·	τὰ δὲ αὐτὰ ἀεὶ ἔχων,
[2]	ᾤμην σοφὸς γεγονέναι, καὶ ὑπὸ	βλακείας	ἤλπιζον αὐτίκα κατόψεσθαι τὸν θεόν·
[35]	εἰδωλόθυτα καὶ μηδὲν ἐκ τούτου	βλάπτεσθαι	λέγειν. Κἀγὼ ἀπεκρινάμην· Καὶ ἐκ
[18]	πῶς οὐχὶ καὶ τὰ μηδὲ	βλάπτοντα	ἡμᾶς, περιτομὴν δὲ σαρκικὴν λέγω
[14]	τὴν γῆν καὶ ἐκτέκῃ καὶ	βλαςτήσῃ	καὶ δῷ σπέρμα τῷ σπείραντι
[86]	ἢ ἔσχε. Ῥάβδος ἡ Ἀαρὼν	βλαστὸν	κομίσασα ἀρχιερέα αὐτὸν ἀπέδειξε. Ῥάβδον
[52]	σου. Σκύμνος λέοντος Ἰούδα· ἐκ	βλαστοῦ,	υἱέ μου, ἀνέβης. Ἀναπεσὼν ἐκοιμήθη
[38]	σοι τούτων κοινωνῆσαι τῶν λόγων·	βλάσφημα	γὰρ πολλὰ λέγεις, τὸν σταυρωθέντα
[82]	ἔστι. Πολλοὶ γὰρ ἄθεα καὶ	βλάσφημα	καὶ ἄδικα ἐν ὀνόματι αὐτοῦ
[80]	ἀσεβεῖς αἱρεσιώτας, ὅτι κατὰ πάντα	βλάσφημα	καὶ ἄθεα καὶ ἀνόητα διδάσκουσιν,
[32]	τῶν χρόνων συμπληρουμένων καὶ τοῦ	βλάσφημα	καὶ τολμηρὰ εἰς τὸν ὕψιστον
[35]	ἄνδρες, πολλοὶ οἳ ἄθεα καὶ	βλάσφημα	λέγειν καὶ πράττειν ἐδίδαξαν, ἐν
[80]	τοῦτο μὴ ὁμολογοῦσιν, ἀλλὰ καὶ	βλασφημεῖν	τολμῶσι τὸν θεὸν Ἀβραὰμ καὶ
[35]	Ἄλλοι γὰρ κατ' ἄλλον τρόπον	βλασφημεῖν	τὸν ποιητὴν τῶν ὅλων καὶ
[72]	δηλοῦται· ὧν ἀπορούμενοι ἐπὶ τὸ	βλασφημεῖν	χωροῦσι. Καὶ ἀπὸ τῶν λόγων
[117]	κατὰ πᾶσαν τὴν γῆν καὶ	βλασφημεῖσθαι	οἱ ἀρχιερεῖς τοῦ λαοῦ ὑμῶν
[17]	Δι' ὑμᾶς τὸ ὄνομά μου	βλασφημεῖται	ἐν τοῖς ἔθνεσι. Καί· Οὐαὶ
[82]	Χριστὸν διὰ τοὺς τοιούτους μὴ	βλασφημῆτε	καὶ παρεξηγεῖσθαι σπουδάζητε. ~Καὶ γὰρ
[35]	ἵνα μεταγνόντες σὺν ἡμῖν μὴ	βλασφημῆτε	τὸν διά τε τῶν ἔργων
[79]	ὑπὸ σοῦ, μᾶλλον δὲ καὶ	βλάσφημοι·	ἀγγέλους γὰρ πονηρευσαμένους καὶ ἀποστάντας
[122]	οὐ πιστεύουσιν, ἀλλὰ διπλότερον ὑμῶν	βλασφημοῦσιν	εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ
[84]	ἀδικήσετε, τὸν δὲ θεὸν οὐ	βλάψετε.	~Καὶ γὰρ τὴν προφητείαν τὴν
[4]	μέγεθος, οὐδὲ οὐδὲν ὧν ὀφθαλμὸς	βλέπει·	ἀλλά τι ὂν τοῦτ' αὐτό,
[4]	τῷ σώματί ἐστιν ἡ ψυχὴ	βλέπει,	ἢ ἀπαλλαγεῖσα τούτου; Καὶ ἕως
[91]	ᾧ ἐποχοῦνται οἱ σταυρούμενοι, καὶ	βλέπεται	ὡς κέρας καὶ αὐτὸ σὺν
[12]	οὐχ ὁρᾶτε· πτωχοὶ εὐαγγελίζονται, τυφλοὶ	βλέπουσι,	καὶ οὐ συνίετε. Δευτέρας ἤδη
[12]	καὶ ἐν ἄλλοις λόγοις Ἠσαίας	βοᾷ·	Ἀκούσατέ μου τοὺς λόγους, καὶ
[36]	παρ' ὑμῖν ἐξηγηταί, ὡς θεὸς	βοᾷ,	ἀνόητοί εἰσι, μὴ εἰς τὸν
[110]	Χριστῷ ὅτι ἀπὸ γῆς αἰρόμεθα.	βοᾷ	γὰρ Ἠσαίας· Ἰδοὺ ὡς ὁ
[24]	εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι,	βοᾷ	διὰ Ἠσαίου. Εἶπα· ἰδού εἰμι,
[122]	σπεύδουσι. Καὶ πάλιν ἐν ἄλλοις	βοᾷ·	Ἐγὼ κύριος ἐκάλεσά σε τῇ
[67]	ὡς καὶ διὰ τῶν προφητῶν	βοᾷ,	ἐνετέταλτο. Καὶ τούτῳ συνθέσθαι, ἔφη,
[48]	ὑμῶν, ὡς αὐτὸς ὁ θεὸς	βοᾷ.	Ἤδη μέντοι, ὦ Τρύφων, εἶπον,
[14]	τοῦ θεοῦ γέγονεν, ὡς Ἠσαίας	βοᾷ,	ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν, καὶ γνωρίζομεν ὅτι
[17]	ἅπασιν ἁπλῶς ἀνθρώποις. Καὶ δικαίως	βοᾷ	Ἠσαίας· Δι' ὑμᾶς τὸ ὄνομά
[27]	εἰς αὐτὸν ἀεὶ τὰ αὐτὰ	βοᾷ,	ἵνα κἂν οὕτως ποτὲ μετανοήσαντες
[112]	τῆς μεγάλης μαχαίρας, ὡς Ἠσαίας	βοᾷ;	Καὶ οὕτως ἀφρόνως παραδεξόμεθα τὰ
[114]	πιστεύετε. Ἰερεμίας μὲν γὰρ οὕτω	βοᾷ·	Οὐαὶ ὑμῖν, ὅτι ἐγκατελίπετε πηγὴν
[27]	χιτῶνας. Καὶ πάντες γὰρ ἐξέκλιναν,	βοᾷ,	πάντες ἄρα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστιν
[25]	Ἀβραάμ, ὡς διὰ τοῦ Ἠσαίου	βοᾷ	τὸ ἅγιον πνεῦμα, ὡς ἀπὸ
[20]	ποιήσαντες προσεκυνεῖτε. Ὥστε δικαίως ἀεὶ	βοᾷ·	Υἱοὶ ἀσύνετοι, οὐκ ἔστι πίστις
[106]	Ζεβεδαίου ὄντας, ἐπωνομακέναι ὀνόματι τοῦ	Βοανεργές,	ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς, σημαντικὸν
[22]	κτήνη ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ	βόες·	ἔγνωκα πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ
[79]	ὃς οὐκ ὠφελήσει αὐτοὺς εἰς	βοήθειαν,	ἀλλ' εἰς αἰσχύνην καὶ ὄνειδος.
[102]	παρ' ἐκείνου μόνου σωτηρίαν καὶ	βοήθειαν	ζητεῖν, ἀλλὰ μή, ὡς τοὺς
[98]	δέ, κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν	βοήθειάν	σου ἀπ' ἐμοῦ· εἰς τὴν
[105]	δέ, κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν	βοήθειάν	σου ἀπ' ἐμοῦ· εἰς τὴν
[103]	γὰρ οὐδὲ μέχρις ἑνὸς ἀνθρώπου	βοηθεῖν	αὐτῷ ὡς ἀναμαρτήτῳ βοηθὸς ὑπῆρχε.
[79]	ἐμὲ δὲ οὐκ ἠρώτησαν, τοῦ	βοηθηθῆναι	ὑπὸ Φαραὼ καὶ σκεπασθῆναι σκέπην
[30]	θεὸν δι' αὐτοῦ ἄμωμοι ὦμεν.	Βοηθὸν	γὰρ ἐκεῖνον καὶ λυτρωτὴν καλοῦμεν,
[26]	Καὶ ἐπέβλεψα καὶ οὐκ ἦν	βοηθός,	καὶ προσενόησα καὶ οὐδεὶς ἀντελάβετο·
[103]	ἀνθρώπου βοηθεῖν αὐτῷ ὡς ἀναμαρτήτῳ	βοηθὸς	ὑπῆρχε. Καὶ τὸ Ἤνοιξαν ἐπ'
[34]	καὶ πένητα ᾧ οὐχ ὑπῆρχε	βοηθός.	Φείσεται πτωχοῦ καὶ πένητος, καὶ
[103]	εἰπεῖν Ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ	βοηθῶν»	δηλωτικὸν καὶ αὐτὸ τοῦ γενομένου.
[102]	σύ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ	βοηθῶν	μοι. Περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί,
[98]	ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ	βοηθῶν	μοι. Περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί,
[103]	ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ	βοηθῶν	μοι· περιεκύκλωσάν με μόςχοι πολλοί,
[65]	συντρίψει πόλεμον, ἐπεγερεῖ ζῆλον καὶ	βοήσεται	ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς μετ' ἰσχύος.
[15]	τοῦ θεοῦ περιστελεῖ σε. Τότε	βοήσῃ,	καὶ ὁ θεὸς εἰσακούσεταί σου·
[13]	ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ	βόησον	ἡ οὐκ ὠδίνουσα, ὅτι πολλὰ
[50]	ὅτι κύριος ἐλάλησε. Φωνὴ λέγοντος·	Βόησον.	Καὶ εἶπον· Τί βοήσω; Πᾶσα
[65]	πέτραν ἀπ' ἄκρου τῶν ὀρέων	βοήσονται.	Δώσουσι τῷ θεῷ δόξαν, τὰς
[50]	λέγοντος· Βόησον. Καὶ εἶπον· Τί	βοήσω;	Πᾶσα σὰρξ χόρτος, καὶ πᾶσα
[58]	εἰς θάλασσαν καὶ νότον καὶ	βορρᾶν	καὶ ἀνατολάς, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν
[81]	Τότε λύκοι καὶ ἄρνες ἅμα	βοσκηθήσονται,	καὶ λέων ὡς βοῦς φάγεται
[26]	Ἐδώμ, ἐρύθημα ἱματίων αὐτοῦ ἐκ	Βοσόρ;	Οὗτος ὡραῖος ἐν στολῇ, ἀναβαίνων
[136]	Ὃν τρόπον εὑρεθήσεται ῥὰξ ἐν	βότρυϊ,	καὶ ἐροῦσι· Μὴ λυμανῇ αὐτόν,
[22]	ποιμνίων καὶ μοσχάρια ἐκ μέσου	βουκολίων	γαλαθηνά, οἱ ἐπικροτοῦντες πρὸς τὴν
[135]	καὶ φάραγξ Ἀχὼρ εἰς ἀνάπαυσιν	βουκολίων	τῷ λαῷ οἳ ἐζήτησάν με.
[140]	πρὸς τούτοις ἑαυτοὺς καὶ ὑμᾶς	βουκολοῦσιν,	ὑπολαμβάνοντες ὅτι πάντως τοῖς ἀπὸ
[14]	ὑμῶν. Οὐ γάρ εἰσιν αἱ	βουλαί	μου ὥσπερ αἱ βουλαὶ ὑμῶν,
[14]	αἱ βουλαί μου ὥσπερ αἱ	βουλαὶ	ὑμῶν, οὐδὲ αἱ ὁδοί μου
[14]	αὐτοῦ καὶ ἀνὴρ ἄνομος τὰς	βουλὰς	αὐτοῦ καὶ ἐπιστραφήτω ἐπὶ κύριον,
[51]	οὐδὲν τμητικὸν εἰς ἀπόδειξιν οὗπερ	βούλει	ἀποδεῖξαι ἔχοντες. Κἀγὼ ἀπεκρινάμην· Εἰ
[27]	ὁ Τρύφων· Διὰ τί ἅπερ	βούλει	ἐκλεγόμενος ἀπὸ τῶν προφητικῶν λόγων
[45]	ἀνάσχου μου πρῶτον. Κἀγώ· Ὅσα	βούλει	ἐξέταζε, ὥς σοι ἐπέρχεται· ἐγὼ
[36]	ὦ Τρύφων, ἐλεύσομαι πρὸς ἃς	βούλει	ταύτας ἀποδείξεις ἐν τῷ ἁρμόζοντι
[36]	ταῦτα προεφητεύθη, ἀπόδειξον. Κἀγώ· Ὡς	βούλει,	ὦ Τρύφων, ἐλεύσομαι πρὸς ἃς
[125]	ἢ δι' ἀπειρίαν τὴν τοῦ	βούλεσθαι	ἐπίσταμαι αὐτὸς φροντίζειν ἀεί, ἀλλὰ
[87]	πυνθάνεσθαι ὅσα ἂν πυνθάνωμαι, ἀλλὰ	βούλεσθαι	μανθάνειν περὶ τούτων αὐτῶν ὧν
[93]	συνιέναι ὅτι οὗτός ἐστιν, οὐ	βούλεσθε,	ἀλλὰ καὶ πρὸς τούτοις, ἡμᾶς
[137]	καὶ εἰπόντος ὅπερ ὑμεῖς εἰρῆσθαι	βούλεσθε,	εἰπόντες· Δήσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι
[77]	βασιλέως Ἀσσυρίων. Οὐ γὰρ ὡς	βούλεσθε	ἐξηγεῖσθαι συγχωρηθήσεται ὑμῖν, ὅτι Ἑζεκίας
[124]	ἡ ἑρμηνεία τοῦ ψαλμοῦ ὡς	βούλεσθε·	καὶ οὕτως ἀποδέδεικται ὅτι θεοὶ
[77]	λέγομεν πεπροφητεῦσθαι. Κἀγὼ ἔφην· Ὡς	βούλεσθε,	καὶ τοῦτο πράξω· ἀποδείξατε δέ
[131]	εἶπον. Καὶ ὑμεῖς δ' εἰ	βούλεσθε	τὴν ἀλήθειαν ὁμολογῆσαι, ὅτι πιστότεροι
[68]	τοῦ θεοῦ γίνεσθε. Εἰ δὲ	βούλεσθε	τοιοῦτοι ἀεὶ μένειν, ἐγὼ μὲν
[93]	ὡς ἑαυτὸν ἀγαπῶν, ἅπερ ἑαυτῷ	βούλεται	ἀγαθά, κἀκείνῳ βουλήσεται· οὐδεὶς δὲ
[56]	τὸ ἀγγέλλειν τοῖς ἀνθρώποις ὅσαπερ	βούλεται	αὐτοῖς ἀγγεῖλαι ὁ τῶν ὅλων
[13]	τῷ στόματι αὐτοῦ. Καὶ κύριος	βούλεται	καθαρίσαι αὐτὸν τῆς πληγῆς. Ἐὰν
[84]	πάντα δύνασθαι τὸν θεὸν ὅσα	βούλεται.	Καὶ μάλιστα, ἐπειδὴ ἐπεπροφήτευτο μέλλειν
[141]	ἣν βούλεταί τις καὶ ὡς	βούλεται	καὶ ὅσας βούλεται, λαμβάνειν γυναῖκας,
[47]	καὶ πεπιστευκέναι καὶ πείθεσθαι αὐτῷ,	βούλεται	καὶ ταῦτα φυλάσσειν, σωθήσεται; Ἐπυνθάνετο.
[13]	ὑμῶν ὄψεται σπέρμα μακρόβιον. Καὶ	βούλεται	κύριος ἀφελεῖν ἀπὸ τοῦ πόνου
[141]	καὶ ὡς βούλεται καὶ ὅσας	βούλεται,	λαμβάνειν γυναῖκας, ὁποῖον πράττουσιν οἱ
[132]	τὴν σκηνὴν πεπληγμένοι εἰσὶ καὶ	βούλεται	ὁ θεὸς ἀπενεχθῆναι αὐτὴν ὅθεν
[128]	μορφαῖς τοιαύταις σχηματιζόμενος φαίνεται αἷσπερ	βούλεται	ὁ πατήρ· καὶ λόγον καλοῦσιν,
[92]	εἶναι ἀσυνέτους καὶ φιλαύτους ἀεὶ	βούλεται,	ὅπως σωθῆτε μετὰ τοῦ Χριστοῦ,
[6]	ἐπεὶ ζῆν αὐτὴν ὁ θεὸς	βούλεται.	οὕτως ἄρα καὶ οὐ μεθέξει
[56]	τοῦ ἀγγέλλειν, ὡς προέφην, οἷσπερ	βούλεται	τὰ παρ' αὐτοῦ ὁ τῶν
[141]	ἀπετελεῖτο· ἐπεὶ εἰ συνεχωρεῖτο, ἣν	βούλεταί	τις καὶ ὡς βούλεται καὶ
[70]	ὁ γραμματικός; Ποῦ εἰσιν οἱ	βουλεύοντες;	Ποῦ ἐστιν ὁ ἀριθμῶν τοὺς
[72]	τοῦ Χριστοῦ, ἀναιρεῖν αὐτὸν σταυρώσαντες	βουλευσάμενοι,	καὶ αὐτὸς μηνύεται, ὡς καὶ
[128]	ἀπὸ τοῦ πατρός, δυνάμει καὶ	βουλῇ	αὐτοῦ, ἀλλ' οὐ κατὰ ἀποτομήν,
[141]	καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἕπεσθαι τῇ	βουλῇ	αὐτοῦ ὁ θεὸς ἐβουλήθη ποιῆσαι
[60]	τῇ κρίσει τῶν Σοδόμων τῇ	βουλῇ	αὐτοῦ ὁμοίως ὑπηρετήσας· ὥστε, κἂν
[126]	κυρίῳ τεταγμένος καὶ ὑπηρετῶν τῇ	βουλῇ	αὐτοῦ οὗτος ὃς ὤφθη τῷ
[130]	γένους αἱρουμένους πεπεῖσθαι αὐτοῦ τῇ	βουλῇ	διὰ τοῦ Χριστοῦ, ὃν καὶ
[101]	μηνύων, ἀλλ' οὐ τῇ αὐτοῦ	βουλῇ	ἢ ἰσχύϊ πράττειν τι καυχώμενος.
[100]	τοῦ πατρὸς δυνάμει αὐτοῦ καὶ	βουλῇ	προελθόντα, ὃς καὶ σοφία καὶ
[17]	αὐτοῦ ἐγγισάτω, καὶ ἐλθέτω ἡ	βουλὴ	τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ, ἵνα γνῶμεν.
[133]	αὐτοῦ ἐγγισάτω, καὶ ἐλθέτω ἡ	βουλὴ	τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ, ἵνα γνῶμεν.
[84]	ἵνα ὅταν γένηται δυνάμει καὶ	βουλῇ	τοῦ τῶν ὅλων ποιητοῦ γενόμενον
[125]	ἐκ τοῦ τῇ τοῦ πατρὸς	βουλῇ	ὑπηρετεῖν, θεοῦ δὲ ἐκ τοῦ
[84]	τῶν στειρῶν, ἃς καὶ αὐτὰς	βουληθεὶς	ὁ θεὸς γεννᾶν ποιῆσαι δυνατός.
[78]	δέ, ὁ τὴν Μαρίαν μεμνηστευμένος,	βουληθεὶς	πρότερον ἐκβαλεῖν τὴν μνηστὴν αὐτῷ
[103]	τὴν οἰκονομίαν τὴν κατὰ τὸ	βούλημα	τοῦ πατρὸς γεγενημένην ὑπ' αὐτοῦ
[61]	τε τοῦ ὑπηρετεῖν τῷ πατρικῷ	βουλήματι	καὶ ἐκ τοῦ ἀπὸ τοῦ
[130]	εἰδωλολάτρας ὄντας κατηξίωσε γνῶναι τὴν	βουλὴν	αὐτοῦ καὶ κληρονομῆσαι τὴν κληρονομίαν
[41]	τοῦ παθητοῦ γενομένου κατὰ τὴν	βουλὴν	αὐτοῦ. Ὅθεν περὶ μὲν τῶν
[43]	ἔδει κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	βουλὴν	εἰς τὸν διὰ τῆς ἀπὸ
[76]	αὐτὸν κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	βουλὴν	ἐκήρυξε, καὶ θεὸν ἰσχυρὸν καὶ
[123]	τὸ κακοποιῆσαι μόνον, γνῶναι δὲ	βουλὴν	θεοῦ κεκρυμμένην ἢ διαθήκην κυρίου
[84]	τοῦ Σαμουὴλ μὴ τίκτουσα διὰ	βουλὴν	θεοῦ τέτοκε, καὶ ἡ γυνὴ
[75]	τὴν τοῦ πατρὸς τῶν ὅλων	βουλὴν	καὶ ἄνθρωπον αὐτὸν διὰ παρθένου
[75]	ὅτι κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	βουλὴν	καὶ τοῦτο γέγονεν. ~Ὅταν γὰρ
[79]	ἀποστάται, τάδε λέγει κύριος· ἐποιήσατε	βουλὴν	οὐ δι' ἐμοῦ καὶ συνθήκας
[136]	αὐτῶν λέγει κύριος, διότι βεβούλευνται	βουλὴν	πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες· Ἄρωμεν
[17]	τῇ ψυχῇ αὐτῶν, διότι βεβούλευνται	βουλὴν	πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες· Δήσωμεν
[133]	Οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν· βεβούλευνται	βουλὴν	πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν, εἰπόντες· Δήσωμεν
[137]	λέγει· Οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι βεβούλευνται	βουλὴν	πονηρὰν καθ' ἑαυτῶν» εἰπόντες ὡς
[95]	ὑπομείναντος κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	βουλὴν	ταῦτα παθεῖν τὸν λόγον ποιεῖτε,
[139]	ἐπήλθετε κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ	βουλὴν	τῇ γῇ τῶν υἱῶν Χαναὰν
[127]	Χριστοῦ, ἀλλ' ἐκεῖνον τὸν κατὰ	βουλὴν	τὴν ἐκείνου καὶ θεὸν ὄντα,
[23]	νῦν, μετὰ τὸν κατὰ τὴν	βουλὴν	τοῦ θεοῦ διὰ Μαρίας τῆς
[136]	τοῦτον ἀγνοῶν ἀγνοεῖ καὶ τὴν	βουλὴν	τοῦ θεοῦ, καὶ ὁ τοῦτον
[87]	προϋπάρχοντα λέγεις, καὶ κατὰ τὴν	βουλὴν	τοῦ θεοῦ σαρκοποιηθέντα αὐτὸν λέγεις
[48]	ἔχων, κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	βουλὴν	ὑπέμεινεν, ἐν τούτῳ πεπλανῆσθαί με
[103]	ἐπιστάμενος τὴν τοῦ ἰσχυροτέρου πάντων	βουλήν,	ὡς εἰς Αἴγυπτον τῷ Ἰωσὴφ
[76]	θεός; Καὶ Ἠσαίας δὲ μεγάλης	βουλῆς	ἄγγελον αὐτὸν εἰπών, οὐχὶ τούτων
[76]	ἀνθρώπους, καὶ τοὺς ἀποστάντας τῆς	βουλῆς	αὐτοῦ ὁμοίως ἀνθρώπους ἢ ἀγγέλους,
[87]	Σολομῶν ἔσχε, συνέσεως δὲ καὶ	βουλῆς	Δανιήλ, ἰσχύος δὲ καὶ εὐσεβείας
[87]	πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, πνεῦμα	βουλῆς	καὶ ἰσχύος, πνεῦμα γνώσεως καὶ
[39]	λαμβάνει συνέσεως πνεῦμα, ὁ δὲ	βουλῆς,	ὁ δὲ ἰσχύος, ὁ δὲ
[126]	οὗτος, ὃς καὶ ἄγγελος μεγάλης	βουλῆς	ποτε, καὶ ἀνὴρ διὰ Ἰεζεκιήλ,
[76]	ἔστιν ἀνθρώπινον ἔργον, ἀλλὰ τῆς	βουλῆς	τοῦ προβάλλοντος αὐτὸν πατρὸς τῶν
[93]	ἅπερ ἑαυτῷ βούλεται ἀγαθά, κἀκείνῳ	βουλήσεται·	οὐδεὶς δὲ ἑαυτῷ κακὰ βουλήσεται.
[93]	βουλήσεται· οὐδεὶς δὲ ἑαυτῷ κακὰ	βουλήσεται.	Ταῦτ' οὖν τῷ πλησίον καὶ
[44]	θάνατον, τῷ ἀληθεῖ συντίθεσθαι μὴ	βούλησθε,	ἑαυτοῖς αἴτιοι φανήσεσθε. Καὶ ἐξαπατᾶτε
[5]	τεύξεται θανάτου μοίρας διὰ τὴν	βούλησιν	τοῦ θεοῦ; Τοῦτ' αὐτό σοι
[63]	κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	βούλησιν	ὑπέμεινεν ἀπόδειξον καὶ σταυρωθῆναι καὶ
[25]	μου. ~Σὺν ἡμῖν καὶ κληρονομῆσαι	βουλήσονται	κἂν ὀλίγον τόπον οὗτοι οἱ
[49]	εἶπεν αὐτῇ αἰτήσασθαι ὃ ἐὰν	βούληται.	Καὶ ἡ μήτηρ τῆς παιδὸς
[128]	φῶς· οὕτως ὁ πατήρ, ὅταν	βούληται,	λέγουσι, δύναμιν αὐτοῦ προπηδᾶν ποιεῖ,
[128]	αὐτοῦ προπηδᾶν ποιεῖ, καὶ ὅταν	βούληται,	πάλιν ἀναστέλλει εἰς ἑαυτόν. Κατὰ
[8]	καὶ διὰ ταῦτα φιλόσοφος ἐγώ.	βουλοίμην	δ' ἂν καὶ πάντας ἴσον
[9]	ἐπὶ θυμὸν ἔλθοι. εἰ δὲ	βούλοιο	τούτου πέρι δέξασθαι λόγον, ὡς
[92]	λεγόμενα; Εἰ γάρ τις ἐξετάζειν	βούλοιτο	ὑμᾶς, ὅτι Ἑνὼχ καὶ Νῶε
[99]	εὐχόμενος λέγει· Μὴ ὡς ἐγὼ	βούλομαι,	ἀλλ' ὡς σὺ θέλεις· δηλῶν
[92]	καὶ τὰ αὐτὰ σχεδὸν πάντα	βούλομαι	ἀναλαμβάνειν. Ἐπεί, εἰ μὴ τοῦτό
[45]	κατεπείγοντος τοῦ ἐπερωτήματος, ὃ ἐξετάσαι	βούλομαι,	ἀνάσχου μου πρῶτον. Κἀγώ· Ὅσα
[71]	ἀποθνήσκων κεκηρυγμένος ἀποδείκνυται, εἰδέναι ὑμᾶς	βούλομαι·	ἅς, ἐπειδὴ ἀρνεῖσθαι πάντας τοὺς
[68]	ὑπ' ἐμοῦ πάλιν ἀνερωτήσασθαι ὑμᾶς	βούλομαι·	διὰ γὰρ τῶν ἀνερωτήσεων τούτων
[39]	παραφρονεῖς ταῦτα λέγων, ἐπίστασθαί σε	βούλομαι.	Κἀγὼ πρὸς αὐτόν· Ἄκουσον, ὦ
[67]	Ὦ Τρύφων, ἐκεῖνό σε πεπεῖσθαι	βούλομαι	καὶ πάντας ἁπλῶς ἀνθρώπους, ὅτι
[130]	πάσης σαρκός. Ἐπειπεῖν δὲ ὑμῖν	βούλομαι	καὶ πρὸς τούτοις, ὦ ἄνδρες,
[77]	πολλάκις προεβάλλου, ἀποδεῖξαι, εἰδέναι σε	βούλομαι.	Περαίωσον οὖν καὶ αὐτὸν ἡμῖν,
[36]	συγχωρήσεις μοι πρῶτον ἐπιμνησθῆναι ὧνπερ	βούλομαι	προφητειῶν, εἰς ἐπίδειξιν ὅτι καὶ
[89]	ἐν τῷ νόμῳ κεκατηραμένου πάθους,	βουλόμεθα	μαθεῖν, εἰ ἔχεις καὶ περὶ
[141]	ἐποίησεν. Ὥστε, ἐὰν μετανοήσωσι, πάντες	βουλόμενοι	τυχεῖν τοῦ παρὰ τοῦ θεοῦ
[18]	καὶ μηδὲ μικρὸν ἀμείβεσθαι μηδένα	βουλόμενοι,	ὡς ὁ καινὸς νομοθέτης ἐκέλευσεν
[23]	σοι, ὦ Τρύφων, καὶ τοῖς	βουλομένοις	προσηλύτοις γενέσθαι κηρύξω ἐγὼ θεῖον
[2]	φρονοῦντι. Κἄπειτα ὡς διελέχθην αὐτῷ,	βουλόμενος	ἀκροατὴς αὐτοῦ καὶ συνουσιαστὴς γενέσθαι·
[88]	ἰδίαν αἰτίαν ἑκάστου αὐτῶν πονηρευσαμένου.	Βουλόμενος	γὰρ τούτους ἐν ἐλευθέρᾳ προαιρέσει
[116]	καὶ πρὸς ἑαυτὸν ἕλκειν πάντας	βουλόμενος,	καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ,
[79]	ἐνδοτικώτερον τῇ φωνῇ, παρασκευάσαι αὐτὸν	βουλόμενος	πρὸς τὸ ἀκούειν μου, ἀπεκρινάμην
[141]	φθάσας διὰ βραχέων εἶπον, ὅτι	βουλόμενος	τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[20]	τῇ βίβλῳ τῆς Γενέσεως. Καὶ	βουλομένου	αὐτοῦ εἰπεῖν Ὡς λάχανα χόρτου,
[93]	ἄγγελον ἐκεῖνον ἂν τιμήσῃ θεοῦ	βουλομένου,	τὸν ἀγαπώμενον ὑπ' αὐτοῦ τοῦ
[102]	ἐπὶ Πιλάτου ἀποκρίνασθαι μηδὲν μηδενὶ	βουλομένου,	ὡς ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι τῶν
[93]	τοιούτους μὴ τὰ αὐτὰ παθεῖν	βουλομένους	ἅπερ αὐτοὶ τοὺς ἄλλους διατιθέασι,
[128]	γινώσκω καί τινας προλέγειν ταῦτα	βουλομένους,	καὶ φάσκειν τὴν δύναμιν τὴν
[24]	νόμος. Ἰησοῦς Χριστὸς πάντας τοὺς	βουλομένους	περιτέμνει, ὥσπερ ἄνωθεν ἐκηρύσσετο, πετρίναις
[64]	ἢ πυνθάνεσθαί μου περὶ τούτων	βουλομένους	πράττω. Ὅτι οὖν καὶ οἱ
[114]	ὅλων βρυούσης, καὶ ποτιζούσης τοὺς	βουλομένους	τὸ τῆς ζωῆς ὕδωρ πιεῖν.
[40]	ἦν ὑπὲρ πάντων τῶν μετανοεῖν	βουλομένων	ἁμαρτωλῶν καὶ νηστευόντων ἣν καταλέγει
[1]	ταῦτα, ποιεῖν τε ὅ τι	βούλονται	καὶ λέγειν, μήτε κόλασιν φοβουμένοις
[122]	πιστεύοντας καὶ φονεύειν καὶ αἰκίζειν	βούλονται·	κατὰ πάντα γὰρ ὑμῖν ἐξομοιοῦσθαι
[9]	ἀσχημονείτωσαν οὕτως, ἀλλ' εἰ μὲν	βούλονται,	μετὰ ἡσυχίας ἀκροάσθωσαν, εἰ δὲ
[47]	φύσει δικαιοπραξίας καὶ εὐσεβείας φυλάσσειν	βούλωνται	καὶ αἱρῶνται συζῆν τοῖς Χριστιανοῖς
[46]	δέ τινες καὶ νῦν ζῆν	βούλωνται	φυλάσσοντες τὰ διὰ Μωυσέως διαταχθέντα
[64]	τῷ λαῷ εἰρήνην καὶ οἱ	βουνοὶ	δικαιοσύνην. Κρινεῖ τοὺς πτωχοὺς τοῦ
[34]	εἰρήνην τῷ λαῷ καὶ οἱ	βουνοὶ	δικαιοσύνην. Κρινεῖ τοὺς πτωχοὺς τοῦ
[14]	τὰ γὰρ ὄρη καὶ οἱ	βουνοὶ	ἐξαλοῦνται προσδεχόμενοι ὑμᾶς, καὶ πάντα
[50]	πληρωθήσεται, καὶ πᾶν ὄρος καὶ	βουνὸς	ταπεινωθήσεται· καὶ ἔσται πάντα τὰ
[111]	τὰς χεῖρας ἐκτείνας ἐπὶ τοῦ	βουνοῦ	μέχρις ἑσπέρας ἔμενεν, ὑποβασταζομένων, τῶν
[109]	ὀρέων, ἐπηρμένον αὐτὸ ὑπὲρ τοὺς	βουνούς·	καὶ ποταμὸν θήσονται ἐπ' αὐτῷ
[129]	ὄρη ἑδρασθῆναι· πρὸ δὲ πάντων	βουνῶν	γεννᾷ με. Καὶ εἰπὼν ταῦτα
[61]	ἑδρασθῆναι· πρὸ δὲ πάντων τῶν	βουνῶν	γεννᾷ με. Ὁ θεὸς ἐποίησε
[91]	ὀρέων ἀρχῆς, καὶ ἀπὸ κορυφῆς	βουνῶν,	καὶ ποταμῶν ἀεννάων, καὶ καρπῶν
[81]	ἅμα βοσκηθήσονται, καὶ λέων ὡς	βοῦς	φάγεται ἄχυρα, ὄφις δὲ γῆν
[66]	καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ.	Βούτυρον	καὶ μέλι φάγεται. Πρὶν ἢ
[43]	καλέσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ.	Βούτυρον	καὶ μέλι φάγεται. Πρὶν ἢ
[24]	ἄλλους ἐκτρέπεσθαι λόγους δοκῶ, σύνετε,	βοῶ,	ὅτι τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς
[22]	διὰ Ἀμώς, ἑνὸς τῶν δώδεκα,	βοῶν·	Οὐαὶ οἱ ἐπιθυμοῦντες τὴν ἡμέραν
[17]	Δύσχρηστος γὰρ ὑμῖν ἔδοξεν εἶναι,	βοῶν	παρ' ὑμῖν· Γέγραπται· Ὁ οἶκός
[51]	Εἰ δὲ Ἰωάννης μὲν προελήλυθε	βοῶν	τοῖς ἀνθρώποις μετανοεῖν, καὶ Χριστὸς
[123]	λαὸν καλοῦντος καὶ κληρονομίαν αὐτοῦ	βοῶντος	εἶναι, πῶς οὐ μετανοεῖτε ἐπί
[50]	διπλᾶ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῆς. Φωνὴ	βοῶντος	ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὰς
[88]	εἰμὶ ὁ Χριστός, ἀλλὰ φωνὴ	βοῶντος·	ἥξει γὰρ ὁ ἰσχυρότερός μου,
[34]	διὰ Μωυσέως ἐξηγεῖσθε, τοῦ θεοῦ	βοῶντος	καινὸν νόμον καὶ καινὴν διαθήκην
[108]	καὶ τοῦ Χριστοῦ παρ' ὑμῖν	βοῶντος	ὅτι τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ δώσει
[70]	αὗται αἱ λέξεις τῆς προφητείας	βοῶσι.	Καὶ ὅτι οἱ τὰ γράμματα
[43]	καὶ ἐν τούτῳ καθ' ὑμῶν	βραχέα	ἐξηγήσασθαι καὶ ἀποδεῖξαι εἰς τοῦτον
[18]	οὐκ ἄτοπον νομίζω πεποιηκέναι καὶ	βραχέα	τῶν ἐκείνου λόγια πρὸς τοῖς
[73]	διὰ Δαυεὶδ λεχθέντων λόγων λέξεις	βραχείας	ἀφείλοντο ταύτας· ἀπὸ τοῦ ξύλου.
[109]	αὐτῶν μαθόντα λόγον, καὶ λόγους	βραχεῖς	λέγοντός μου ἀπὸ προφητείας Μιχαίου,
[65]	τὴν δόξαν δίδωσιν. Ἀναλήψομαι δὲ	βραχεῖς	τινας λόγους, ὦ ἄνδρες, τοὺς
[141]	ἄλλως ἐδύνατο γενέσθαι, φθάσας διὰ	βραχέων	εἶπον, ὅτι βουλόμενος τοὺς ἀγγέλους
[128]	καὶ ἐν τοῖς προειρημένοις διὰ	βραχέων	τὸν λόγον ἐξήτασα, εἰπὼν τὴν
[118]	σοὶ ἀφιγμένους ταὐτὰ λέγειν πειρῶμαι,	βραχέως	μέντοι καὶ περικεκομμένως. Κἀκεῖνος· Εὖ
[13]	οὕτως λέγων· Ἀποκαλύψει κύριος τὸν	βραχίονα	αὐτοῦ τὸν ἅγιον ἐνώπιον πάντων
[11]	σωτήριόν μου, καὶ εἰς τὸν	βραχίονά	μου ἔθνη ἐλπιοῦσι. Καὶ διὰ
[50]	τὸ ποίμνιον αὐτοῦ, καὶ τῷ	βραχίονι	συνάξει ἄρνας, καὶ τὴν ἐν
[131]	τοῦ πατρός, ὑμῶν τῶν ἐν	βραχίονι	ὑψηλῷ καὶ ἐπισκοπῇ μεγάλης δόξης
[11]	Αἰγύπτου ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ	βραχίονι	ὑψηλῷ· οὐδ' εἰς ἄλλον τινὰ
[26]	οὐδεὶς ἀντελάβετο· καὶ ἐρρύσατο ὁ	βραχίων,	καὶ ὁ θυμός μου ἐπέστη·
[13]	τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; Καὶ ὁ	βραχίων	κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; Ἀνηγγείλαμεν ἐναντίον
[42]	τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; Καὶ ὁ	βραχίων	κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; Ἀνηγγείλαμεν ἐνώπιον
[118]	τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; Καὶ ὁ	βραχίων	κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; Καὶ ταῦτα
[50]	μετ' ἰσχύος ἔρχεται, καὶ ὁ	βραχίων	μετὰ κυρίας ἔρχεται. Ἰδοὺ ὁ
[29]	οἶμαι λέγων πείσειν καὶ τοὺς	βραχὺν	νοῦν κεκτημένους. Οὐ γὰρ ὑπ'
[28]	διστάζετε πιστεῦσαι τῷ ἀπεριτμήτῳ ἐμοί.	Βραχὺς	οὗτος ὑμῖν περιλείπεται προσηλύσεως χρόνος·
[96]	ἐπὶ ἀχαρίστους καὶ δικαίους, καὶ	βρέχοντα	ἐπὶ ὁσίους καὶ πονηρούς, οὓς
[106]	τοῦ Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ	βροντῆς,	σημαντικὸν ἦν τοῦ αὐτὸν ἐκεῖνον
[1]	Τίς δὲ σύ ἐσσι, φέριστε	βροτῶν;	Οὕτως προσπαίζων αὐτῷ ἔλεγον. Ὁ
[114]	ἀγαπησάντων τὸν πατέρα τῶν ὅλων	βρυούσης,	καὶ ποτιζούσης τοὺς βουλομένους τὸ
[9]	μεστοῖς πνεύματος θείου καὶ δυνάμει	βρύουσι	καὶ τεθηλόσι χάριτι. Ἀνεγέλασαν οὖν
[20]	ὁ λυτρωσάμενος ὑμᾶς. ~Καὶ γὰρ	βρωμάτων	τινῶν ἀπέχεσθαι προσέταξεν ὑμῖν, ἵνα
[57]	ταῦτα οὕτω θεραπευθῆναι περὶ τρόπου	βρώσεως,	παρ' ὃν ἀναλώσαντας τὰ παρασκευαςθέντα
[14]	τῷ σπείραντι καὶ ἄρτον εἰς	βρῶσιν,	οὕτως ἔσται τὸ ῥῆμά μου,