Chapitre
[1]	συγγνώμην τῆς τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην	ἄν,	εἰ μὴ τοῦ Πηλέως φαινοίμην
[8]	ἱκετεύει συγγνώμης τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν	ἄν,	εἴπερ ἦν ἄξιος καὶ μὴ
[22]	ῥηθέντας λόγους διεξῆλθον, καὶ οὐκ	ἄν	με ὄκνος καταλάβοι οὕτω καλῶν
[29]	ἄλλων μάλα ἐρρωμένως, καὶ οὐκ	ἄν	ποτε ἑκὼν ἅψαιτο κρίσεως, ἐφ´
[7]	ἁψάμενον, οὔτι ξὺν δείματι οὐδὲ	ἄν	τις ἐμφύλιον φόνον διανοηθείη δρῶν,
[28]	πρὸς τοὺς ὀθνείους ἀγῶνας, πῶς	ἄν	τις μάλιστα πείσειεν; ἢ δῆλον
[4]	τὰ σεμνότατα τῶν ἔργων, ἴσως	ἂν	ἀποφύγοιμι τὴν ἁμαρτάδα, καὶ οὐκ
[20]	λογίζεσθε· πλέον δὲ ἔχοντα δικαίως	ἂν	αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν ὁ
[27]	νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως	ἂν	αὐτῷ θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται τὰ
[38]	ταῖς τῶν ὑπηκόων ξυμφοραῖς, ὅπως	ἂν	γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ σφῶν καὶ
[22]	ὑμᾶς τοὺς λόγους· ἀδικοίην γὰρ	ἂν	διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ
[9]	οὐδὲν πρὸς τὸν λόγον, ὡς	ἂν	εἴποιεν οἱ ταῖς τῶν ἐπαίνων
[12]	νεὼ ξὺν τῇ γερουσίᾳ, πολὺν	ἂν	εἶχε λόγον· προσήκει γὰρ οἶμαι
[27]	καὶ οὐ πρότερον ἀφιστάμενος, πρὶν	ἂν	ἐξέλῃ τῶν πολεμίων τὴν δύναμιν
[30]	ὠφελείᾳ τῶν ἀδικουμένων ἐπιτρέπων, ὀρθῶς	ἂν	καὶ ἐμφρόνως λογίζοιτο. Κρίνας γὰρ
[25]	τῶν ἄλλων ζῴων διαφέροντες, εἰκότως	ἂν	κατ´ αὐτὸ τὴν ὑπὲρ τῆς
[4]	θώραξ καὶ κράνος· καὶ οὐκ	ἂν	καταδείσαιμι τὸν Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις
[12]	παρὰ τοῦ Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´	ἂν	μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα
[25]	τοῦ βίου ῥοπὴν κατηνέχθη, δικαίως	ἂν	μεταποιοῖτο τῆς πρὸς ἐκείνους ξυγγενείας,
[27]	καὶ ἀργοὺς καὶ ἀπολέμους, ὅπως	ἂν	μὴ φυλάκων ἑτέρων οἱ φρουροὶ
[22]	ἀγνοούμενον πρὸς ὑμῶν ὅπῃ ποτὲ	ἂν	ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ τὸν
[4]	σῶν ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν	ἂν	πάθοιμι φαύλῳ καὶ ἀκόμψῳ θεατῇ
[22]	~Τὸ μὲν οὖν ἐμὸν ἡδέως	ἂν	τοὺς ῥηθέντας λόγους διεξῆλθον, καὶ
[5]	καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων ἴσως	ἂν	τυγχάνοι τινὸς ἀξίας εἰκόνος. Ἐθέλω
[27]	δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ ἅπασιν ὅτου	ἂν	τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες· τούτων αὑτὸν
[26]	ἀδικίᾳ. Τούτους δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς	ἂν	φαίη νοῦν ἔχων ἀνήρ, εἰ
[25]	εὐγενείας ἐξέτασιν· καὶ ὅτῳ μὲν	ἂν	ὦσιν ἀγαθοὶ πατέρες καὶ αὐτὸς
[24]	τῆς αὑτοῦ φύσεως οὐδὲ τὸν	μέγαν	καὶ θαυμαστὸν τουτονὶ κόσμον ἐμπλήσας
[23]	δυναμένους καὶ σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους,	ἐπειδὰν	ἐθέλωσι διαβαίνειν, συνάπτοντας, καὶ ἔθνη
[13]	ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι μένειν	ἐᾶν	ἀκίνητον, οὐδὲ οὕτως ἄλλο τι
[14]	δὲ εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει τὴν	θέαν·	ἀμφότερα δὲ ἐν τοῖς τοῦ
[32]	σφῶν μισθὸν καὶ ἐσθῆτα τὴν	ἀναγκαίαν.	Οἰκοδομήματα δὲ Ἀσσύρια καὶ πολυτελεῖς
[18]	τὸν δὲ ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι	δικαίαν	αὑτῷ καὶ τῶν ἐξειργασμένων πάνυ
[8]	τοὺς κριτὰς καὶ οὐκ ἐπιτρέπει	δικαίαν	φέρειν καὶ ἀψευδῆ ψῆφον. Ὅστις
[35]	τοῦ Τροίαν ἑλεῖν καὶ φάλαγγα	γενναίαν	τρέψασθαι. Εἰ δὲ ἀπιστεῖ τις
[36]	δυναμένους ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ διορᾶν τὴν	στρατηγίαν.	Ὁ δὲ ἦν ἀκατάπληκτος καὶ
[6]	δρασμὸν δὲ ἀτεχνῶς καὶ οὐ	στρατηγίαν	τὸ πρᾶγμα κρίνοντα· ταῦτά τοι
[27]	τε εἴκων ὀλίγα καὶ τὴν	ἀργίαν	ἀποστρεφόμενος. Ἀληθῶς γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς
[2]	δὲ ἔστιν ὅτε καὶ κατ´	ἰδίαν	ἕκαστος τῶν ὁμόρων βαρβάρων ὕβριν
[4]	χρώμενον δὲ πρὸς θήραν καὶ	παιδιὰν	τόξῳ, ἐπὶ δὲ τῆς παρατάξεως
[4]	τῶν Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς αὐτὸν	Φειδίαν	ἐπιχειροῦντι διεξιέναι περὶ τῆς ἐν
[15]	δὲ ἐν ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν	εὐσέβειαν	τὴν κρατίστην· ἔστι γὰρ ὁσιότης
[4]	Ἔρωτος τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα τὴν	ἀκρίβειαν	ἀφελεῖν τῆς τέχνης. Δεῖται γὰρ
[6]	γόνασιν ἔκτεινεν· ὁ δὲ ἐκήρυττεν	ἄδειαν	τοῖς ἐξαρνουμένοις τὴν ξυνωμοσίαν, οὐ
[3]	δὴ καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν παρέσχεν	ἡδεῖαν;	λόγου τε ἀξιωτέον πολλοῦ τὰς
[1]	ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν Ὁμηρικὴν	παιδείαν	ἐπιδεικνύμενον καὶ ἐθέλοντα πάντως κοινῇ
[3]	ἀρετὴν καὶ ὧν μείζονα ποιεῖ	προμήθειαν,	σώματος ῥώμης καὶ τῆς ἐν
[25]	δύσεριν καὶ βίαιον, εἰς τὴν	συνήθειαν	ἀφορῶν τῶν ὀνομάτων. Φασὶ γὰρ
[3]	προβάλλεται τὴν ἀσπίδα, οὔτι τὴν	οἰκείαν,	τἀδελφοῦ δέ, καὶ στοχάζεται καθ´
[6]	ξυνεπομένων βαρβάρων, οἷς δὴ καὶ	λείαν	ἅπαντα προθήσειν ἠπείλει, ταξίαρχον ταξιάρχῳ
[38]	οὐ τοῖς χρήμασι ποιεῖσθαι τὴν	ἀσφάλειαν·	ὁ δὲ ἐκείνους ὑπήγετο διὰ
[29]	μᾶλλον, εἰς δὲ τὴν ἄλλων	ὠφέλειαν,	διττὰς δ´ ἀνάγκη τὰς κρίσεις
[6]	φεύγει μὲν αἰσχρῶς ὁ τὴν	βασιλείαν	αἴσχιον ἁρπάσας, λείπει δὲ αὐτοῦ
[34]	γὰρ δὴ τρυφῆς ὑπολαμβάνει τὴν	βασιλείαν	εἶναι παρασκευὴν οὐδέ, ὥσπερ ἐπὶ
[18]	Πριαμιδῶν τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν	βασιλείαν	ἴσχυον, δεκαέτης δὲ αὐτοῖς ἀναλώθη
[6]	ἐπὶ νοῦν ἐβάλετο μεταποιῆσαι τὴν	βασιλείαν	καὶ ἀφελέσθαι τοῦ γέρως ἡμᾶς,
[9]	ἀναλαβεῖν δὲ τὴν ἐξ ἀρχαίου	βασιλείαν	προσήκουσαν. Οὐκοῦν καὶ ὁ βασιλεὺς
[13]	πρὸς δὲ τὴν ἐν οὐρανῷ	ξυγγένειαν	ἀπὸ γῆς ἡμᾶς αἴρειν. Ἐς
[18]	τὰ τῶν ἡρώων ἐκείνων ἔχειν	ξυγγένειαν,	μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα
[25]	φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ διὰ	ξυγγένειαν	μόλις προσπίπτουσαν· οὔτι γε καὶ
[15]	μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον διὰ	ξυγγένειαν,	ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ τῆς ἀρχῆς
[13]	φησιν οὐδὲ τὰ χρήματα οὐδὲ	εὐγένειαν	καὶ δόξαν πατέρων· ταῦτα γὰρ
[29]	δὲ ἀπαραίτητοι κριταί, τῶν ἀδικημάτων	ὀξεῖαν	καὶ δεινὴν ἐπάγοντες δίκην ζῶσί
[29]	ἀμείνους καὶ οὐ πάντη τὴν	θεραπείαν	ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ ἀνίατα πλημμελούντων,
[29]	τήν τε ἐπίγνωσιν καὶ τὴν	θεραπείαν,	ἀφέξεται δὲ τῶν ἄλλων μάλα
[35]	ἀνήρ, Ὅστις ξεινοδόκῳ ἔριδα προφέρῃσι	βαρεῖαν)	καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου καὶ
[27]	δὲ ἐφορᾷ καὶ συνέχει, πρὸς	ἀνδρείαν	καὶ ῥώμην καὶ πρᾳότητα γυμνάζων
[23]	ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ καὶ ἀσπαζομένους	ἀνδρείαν	μετὰ σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν μετὰ
[12]	ποιεῖται τὴν εἰς τὸ ἄστυ	πορείαν,	ὡς τῇ μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι
[25]	βαθὺν καὶ χρόνῳ πολιόν, οὐδὲ	δυναστείαν	ἐκ πάππων τινῶν καὶ ἐπιπάππων
[25]	μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται, ἀλλὰ	δυναστείαν	μὲν οὐ μάλα εὐτυχῆ τῷ
[2]	φαυλοτέραν τῆς Ἀργείας καὶ Μυκηναίας	δυναστείαν,	ὅ γε μὴν τοῦ πατρὸς
[6]	ξένῳ, μέθῃ καὶ κραιπάλῃ τὴν	δυναστείαν	περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ, ἄρχοντι δὲ
[6]	σοφὸς ἐν μύθοις Πρόδικος τὴν	Κακίαν	δημιουργεῖ πρὸς τὴν Ἀρετὴν διαμιλλωμένην
[30]	διὰ θυμοῦ μέγεθος οὔτε διὰ	μαλακίαν	ψυχῆς ἁμαρτάνων τοῦ φύσει δικαίου.
[2]	ὁμόρων βαρβάρων ὕβριν τε καὶ	ἀδικίαν	ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι μὲν δὴ τούτοις
[28]	δὲ ἐξείργων καὶ παρανομίαν καὶ	ἀδικίαν	καὶ ἐπιθυμίαν ἀμέτρου κτήσεως, καὶ
[39]	τοῦ μὲν νηπίου κατελεήσας τὴν	ἡλικίαν	καὶ τὸν τρόπον, τοῖς δὲ
[4]	κράτιστος, καὶ τούτῳ διὰ τὴν	ἡλικίαν	ὁ Πύλιος οὐχ ὑφίεται τῆς
[3]	ἔχομέν σε ἐν τούτοις ἐπαινεῖν;	Οἰκίαν	τε οἶμαι τὴν Ἀλκινόου καὶ
[36]	τούτου δὲ ἀντὶ τῶν φιλτάτων	συνοικίαν	ἠσπάσαντο, ἴλη τε τῶν ἐπιλέκτων
[29]	γῆν στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν	ἀποικίαν	σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν
[18]	ᾖ καὶ φλυαρία περιττὴ καὶ	λίαν	ἀρχαῖος· ὅσῳ δὲ μείζους αἱ
[34]	που δῆλον, τοῖς μέν γε	λίαν	ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας
[1]	ἀπεχθάνεσθαι καὶ παροξύνειν τὸν βασιλέα	λίαν	αὔθαδες καὶ ἄγριον· τυχὸν δὲ
[22]	ποιούμενοι λόγους· καὶ γάρ ἐστε	λίαν	αὐτῶν ἤδη διακορεῖς καὶ ὑμῶν
[16]	Ἰταλίας ἁπανταχόθεν ὄρεσί τε συνεχομένης	λίαν	δυσβάτοις καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει, ἅτε
[28]	φαιδρὸς καὶ ἀδεὴς καὶ ὅπου	λίαν	θαρροῦσι σεμνὸς καὶ ἐμβριθής. Πέφυκε
[20]	ἡ τειχοποιία τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν	λίαν	καὶ ἄτολμον ἐπινόημα· οὔκουν οὐδὲ
[26]	οἳ μάχας πολλὰς καὶ ἰσχυρὰς	λίαν	μαχεσάμενοι καὶ νενικηκότες, ἔθνη μὲν
[19]	τῆς ὑπονοίας ὁρμώμενοι καὶ ἀμυδρὰς	λίαν	παραλαβόντες τὰς ἀρχὰς πειρῶνται ξυμπείθειν
[34]	ἠγάπα διαφερόντως, οὔτι πρᾷος ὢν	λίαν	τοῖς ἐγγόνοις οὐδὲ τῇ φύσει
[16]	φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν νῦν	Ἰταλίαν	ἀπό τε Ἰλλυριῶν καὶ Γαλατῶν
[2]	τὴν Ῥώμην διῴκει καὶ τὴν	Ἰταλίαν,	καὶ τὴν Λιβύην τε ἐπ´
[18]	τύραννον πραχθέντων ὅ τε ἐπὶ	Σικελίαν	ἔκπλους καὶ ἐς Καρχηδόνα, Ἠριδανοῦ
[2]	ἐπ´ αὐτῇ καὶ Σαρδὼ καὶ	Σικελίαν,	οὔτι φαυλοτέραν τῆς Ἀργείας καὶ
[39]	ἐκείνου φίλους πιστότερος τοῦ τὴν	φιλίαν	ὁμολογήσαντος· ὁ μὲν γὰρ ἅπαντας
[6]	Αἰγάς, καὶ ὡς ἐντεῦθεν τὴν	πανοπλίαν	ἀναλαβὼν καὶ ὑποζεύξας τοὺς ἵππους
[18]	τὴν ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ τὴν	εὐβουλίαν,	ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα
[34]	ἐπὶ τοὺς Τρῶας ἐστράτευε γυναῖκα	μίαν	ἐκδικεῖν ἐθέλων· τῷ δὲ ἔτι
[36]	καὶ γάννυται, γαλήνην ἀκριβῆ καὶ	νηνεμίαν	ἐλπίζων· λέγεται γὰρ δὴ καὶ
[28]	ῥᾳστώνην· ὕβριν δὲ ἐξείργων καὶ	παρανομίαν	καὶ ἀδικίαν καὶ ἐπιθυμίαν ἀμέτρου
[28]	καὶ παρανομίαν καὶ ἀδικίαν καὶ	ἐπιθυμίαν	ἀμέτρου κτήσεως, καὶ τὰς ἐκ
[21]	ἐς τὸν πόλεμον μετατίθησι τὴν	προθυμίαν,	καὶ {τοῦ} βασιλέως τὸν ἐν
[22]	γὰρ ὑμεῖς τῶν ἀνδρῶν τούτων	ἀφθονίαν,	ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ οὐδὲν θαυμαστόν·
[36]	λιπόντες καὶ οἴκους καὶ παῖδας,	Παιονίαν	μὲν ἀντὶ τῆς Ῥώμης, τὴν
[27]	δῆλος εἴη, καὶ ὅλως τὴν	ἡγεμονίαν	ἀποδοὺς τῷ φύσει βασιλικῷ καὶ
[13]	θεὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς	εὐδαιμονίαν	φέροντα καὶ μὴ ἐν ἄλλοις
[15]	φρόνησιν ἀνήρτηται πάντα τὰ ἐς	εὐδαιμονίαν	φέροντα καὶ μὴ ἐν τοῖς
[30]	διὰ φιλίας ἐς ταύτην τὴν	κοινωνίαν,	ἀρχὰς δὲ ἐπιτρεπτέον οἰκείας ἑκάστου
[15]	διὰ τὴν πρὸς τὸ σῶμα	κοινωνίαν	καὶ τοῦ πάσχειν τε καὶ
[18]	αὑτῷ καὶ τῶν ἐξειργασμένων πάνυ	ἀξίαν	κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα ὑπὲρ τῶν βασιλέως
[36]	ἐς λιμένα καταφεύγοντες τὴν τούτου	δεξιάν,	ἑστίας τε λιπόντες καὶ οἴκους
[6]	ὡς γιγάντων ὁ κράτιστος, ἀλλ´	οἵαν	ὁ σοφὸς ἐν μύθοις Πρόδικος
[39]	αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν πατέρων τὴν	ἄνοιαν	καὶ τὴν μωρίαν ἀγαθοῖς γενέσθαι
[6]	ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ τὴν	διάνοιαν	ἡ βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ
[21]	οὗτος ἀρκούντως ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως	ἀγχίνοιαν,	Τὸ δὲ ἐφ´ ἑκάστῃ συνόδῳ
[38]	ὑπήγετο διὰ τῶν χρημάτων εἰς	εὔνοιαν,	καὶ τέλος ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος
[38]	ἐς τοῦτο ἀφῖκται καὶ τὴν	εὔνοιαν	τοῦ πλήθους καὶ τῶν ἐν
[35]	ἔργον, ὡς ἐγὼ κρίνω, τοῦ	Τροίαν	ἑλεῖν καὶ φάλαγγα γενναίαν τρέψασθαι.
[34]	συνέστη πρότερον οὐδὲ ἐπὶ τὴν	Τροίαν	τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲ ἐπὶ τοὺς
[9]	καὶ περὶ τὴν Κρήτην καὶ	Καρίαν	καὶ ἐν ἄλλοις δὲ μυρίοις
[3]	δοκῇς, καὶ οὐκ ἀπωσόμεθα τὴν	φλυαρίαν;	Ἀλλ´ ὅρα μή τις ἡμᾶς
[40]	ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς καὶ τὴν	καρτερίαν	καὶ τὴν σεμνότητα, καὶ ὡς
[27]	ἢ διὰ τὴν σφῶν αὐτῶν	μοχθηρίαν	ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ ἀμυνόμενος ἐγκρατῶς,
[31]	ἐθελόντων ποικίλην καὶ πολύτροπον τὴν	μοχθηρίαν	καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς δύναμιν
[7]	φιλτάτοις ἀποκτιννύς, εἰκότως ἀπέγνω τὴν	ἱκετηρίαν.	Ταῦτα εἰκὸς μὲν αὐτὸν διανοηθῆναι,
[4]	γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν σὴν	ἐμπειρίαν	τὰ κατορθώματα. Τήν γε μὴν
[8]	οὐδὲ ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ μετὰ τὴν	ἐκεχειρίαν	τὸν πόλεμον. Ὁ δὲ ἀγεννὴς
[29]	ὕβριν μὲν καὶ χαλεπότητα καὶ	πικρίαν	τῶν τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ
[35]	βασιλέα τεθέαμαι σφόδρα ἐγκρατῶς τὴν	λοιδορίαν	τρεψάμενον, οὔτι φαυλότερον ἔργον, ὡς
[34]	καὶ ἡδονὰς οἱ καταχρώμενοι μειζόνων	εὐπορίαν	προσόδων ἐπινοοῦσιν, οὕτω χρῆναι τὸν
[8]	τὸν πόλεμον καὶ ἐξόμνυται τὴν	ἐπικουρίαν.	Ὁμήρου δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ
[34]	καταμαθεῖν; παρέξομαι δὲ ὑμῖν ἐγὼ	μαρτυρίαν	πιστήν, καί με οὐχ αἱρήσετε
[39]	πατέρων τὴν ἄνοιαν καὶ τὴν	μωρίαν	ἀγαθοῖς γενέσθαι καὶ σώφροσι, ζηλωτὰς
[6]	ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων καὶ ἄπιστον	τιμωρίαν	εἰσπράττεται· πάντων γὰρ ὁπόσοι τοῦ
[7]	ἀλλὰ ἐς τὸ παντελὲς ἀφανισθεὶς	τιμωρίαν	ὑφέξειν αὑτῷ μὲν δυστυχῆ, πολλοῖς
[6]	δικτύοις. Ἐπειδὴ γὰρ ἐς τὴν	εὐρυχωρίαν	καὶ τὰ πεδία τῶν Παιόνων
[11]	εὖ μάλα τοῖς κατὰ τὴν	Ἀσίαν	βαρβάροις σύνηθες ἐς τοὺς ὑπηκόους
[28]	ἔθη μοχθηρὰ καὶ τρυφὴν καὶ	ἀκολασίαν,	τῶν μεγίστων κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην·
[15]	τοῦ πάσχειν τε καὶ φθείρεσθαι	φαντασίαν	πολλοῖς παρασχόντα, τοῦ παντὸς ἐκεῖνος
[21]	ἐπὶ τῶν ὁπλιτῶν ποιεῖσθαι τὴν	ἐκκλησίαν,	βῆμά τε ὑψηλὸν ᾔρετο καὶ
[6]	ἐκήρυττεν ἄδειαν τοῖς ἐξαρνουμένοις τὴν	ξυνωμοσίαν,	οὐ θανάτου μόνον ἢ φυγῆς
[18]	μέγεθος καὶ τῆς δυνάμεως τὴν	περιουσίαν·	τότε γὰρ ἥ τε Ἑλλὰς
[24]	καὶ στρατηγικὴν καὶ μεγαλόφρονα καὶ	πλουσίαν	γε ἀληθῶς, οὐ τὸ Κολοφώνιον
[11]	οὐ μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν	στρατιάν,	ἀλλ´ αὖθις τοῖς αὐτοῖς χρῆται
[11]	καὶ παθὼν παραπλήσια, ἀπῆγε τὴν	στρατιὰν	ὀπίσω, πολλοὺς μὲν ὑπὸ τῆς
[9]	ἑκατὸν συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν	στρατιὰν	τὸν Περσικὸν τρόπον· διασώζουσι γὰρ
[25]	ἔφυ, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὴν	ἐναντίαν	τοῦ βίου ῥοπὴν κατηνέχθη, δικαίως
[33]	ἀπολειφθέντες παντελῶς ἢ καὶ τὴν	ἐναντίαν	τραπόμενοι δυστυχεῖς καὶ ἀνόητοι καὶ
[38]	καὶ καθυβρίσασι τοῦ Μενέλεω τὴν	ἑστίαν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς κυουμένοις ἔτι
[28]	ἁπάντων εἶναι τὴν πατρίδα κοινὴν	ἑστίαν	καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν μὲν καὶ
[7]	εἴτε αὐτὸν ὁ ποταμὸς ὑποδεξάμενος	ἑστιᾶν	κελεύει τοὺς ἰχθῦς, οὔτι πω
[14]	εἴ τις ἄρα καταμέμφοιτο τὴν	ἀπληστίαν,	καὶ ὅτι παντὸς ἐπιδραττόμεθα ὥσπερ
[38]	χαλεπῶς μὲν εἶχον πρὸς τὴν	ἀπιστίαν,	θῆλυν δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν
[39]	φίλων καὶ τῶν συγγενῶν, τὴν	ἀπιστίαν	ὅμως προείλετο, ὁ μὲν ἦν
[25]	λόγχη δὲ λέγεται περὶ τὴν	Βοιωτίαν	τοῖς Σπαρτοῖς ἐντυπωθῆναι παρὰ τῆς
[10]	καὶ τόξοις βάλλοντες ἐς τὴν	τειχομαχίαν	προεκαλοῦντο τοὺς βαρβάρους· φύσει δὲ
[34]	μᾶλλον τῆς ἐκείνου παρασκευῆς τὴν	ἡσυχίαν	ἠγάπα, τεκμήριον ὑμῖν ἐμφανὲς ἔστω
[12]	ὕπαγε Ζεύς, ἵνα ἀποσώζοιτο καθ´	ἡσυχίαν.	Προσπαίζων δὲ αὐτὸν ὁ ποιητὴς
[3]	τἀδελφοῦ δέ, καὶ στοχάζεται καθ´	ἡσυχίαν	τῶν πολεμίων, γελοῖος ἀναφανεὶς στρατιώτης,
[35]	εἴ τις ἀδικημάτων μειζόνων εἶχεν	ὑποψίαν,	οὐδὲ εἴ τῳ πρὸς τὸν
[1]	παραινεῖν δὲ αὖ τοῖς στρατηγοῖς	ὑπεροψίαν	βασιλικὴν μὴ δυσχεραίνειν, φέρειν δὲ
[29]	τῇ χειρὶ ξίφος εἰς πολίτου,	κἂν	ἀδικῇ τὰ ἔσχατα, φόνον οὐδὲ
[34]	ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν που τὸ	νικᾶν	τεθαυμάκασιν· ἐγὼ δὲ πολὺ πλέον
[15]	γε εὐδαιμονήσειν μέλλοντι, τί χρὴ	προσδοκᾶν	αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ καθαροῦ καὶ
[26]	λυσιμελῆ καὶ λυσιμέριμνον ὕπνον ἐπάγουσα	παῦλαν	ἐνεποίησε τῆς ἐμμανοῦς λύττης, στροβεῖ
[12]	τῇ μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι τὴν	Ἀθηνᾶν	μετὰ τῶν Τρωάδων. Καίτοι εἰ
[2]	δὲ ὅλας τὰς χώρας καθαρὰς	ἀπέφηναν	πολεμίων, κοινῇ μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ
[29]	δόντες, ὑπὲρ ἀνδρὸς πολίτου τὴν	μέλαιναν	οἴσουσι ψῆφον. Αὐτῷ δὲ οὐδὲ
[1]	οὔτι φημὶ χρυσὸν καὶ ἁλουργῆ	χλαῖναν,	οὐδὲ μὰ Δία πέπλους παμποικίλους,
[4]	οἱ πολέμιοι πολλάκις τὰς τάξεις	συνετάραξαν,	καὶ οὐδὲ ἐπὶ τοῦ τείχους
[12]	Λαπίθαι καὶ Μενεσθεὺς τοῦ τείχους	εἶξαν	καὶ περιεῖδον τὰς πύλας συντριβομένας
[12]	δὲ οἱ μὲν τῶν ἐπάλξεων	εἶξαν	καὶ τῶν νεῶν, οἱ δὲ
[4]	πρόσθεν τοὺς ἀραμένους ὄνομα καὶ	δόξαν	μείζονα; ἢ τὸ μὲν οὐδὲ
[13]	τὰ χρήματα οὐδὲ εὐγένειαν καὶ	δόξαν	πατέρων· ταῦτα γὰρ αὐτοῦ μέν
[33]	αὑτὸν τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς	ἅπαν.	~Βούλεσθε οὖν εἰ τοῦτο ὑπάρχει
[9]	καὶ τύχῃ περιγενόμενα, εἰκότως ἐς	ἅπαν	εἶδος ὅπλων τε καὶ παρασκευῆς
[23]	κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ τούτους ἐς	ἅπαν	ἐπῄνει. Ἕπεται δὲ αὐτοῦ τῇ
[6]	μικρὰ τοῦ λαιοῦ κέρως προελθόντος	ἅπαν	τὸ πολέμιον συντετάρακτο καὶ οὐκ
[1]	πράττειν μηδὲ τῇ δυνάμει πρὸς	ἅπαν	χρῆσθαι μηδὲ ἐφιέναι τῷ θυμῷ,
[25]	γὰρ ὁ τοιοῦτος αἴρεται μετέωρος	ἐπίπαν,	οὐδὲν διαφέρων τοῦ περὶ τὸν
[16]	τῆς γλώττης. Τὸ μὲν δὴ	ξύμπαν	ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται· τῇ πόλει
[16]	προσεοικὸς τοῖς Αἰγυπτίοις ἕλεσι τὸ	ξύμπαν	τῆς ἐκείνῃ θαλάττης πέρας, βασιλεὺς
[18]	Παιόνων, τό τε τοῦ Πριάμου	ξύμπαν	ὑπήκοον, Ὅσσον Λέσβος ἔσω, Μάκαρος
[8]	τὸν θυμὸν τρέποντες, τοῦ μὴ	καθαρὰν	αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν τὴν
[17]	οὐδὲ ὁπλίτην τῶν ἐκ καταλόγου,	καθαρὰν	καὶ ἄδακρυν περιεποιήσατο τὴν νίκην.
[29]	τὴν τῶν μελιττῶν ὁρῶμεν βασιλεύουσαν	καθαρὰν	ὑπὸ τῆς φύσεως πλήκτρου γενομένην.
[1]	ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ	κιθάραν	ᾄδειν καὶ ὑμνεῖν τῶν ἡμιθέων
[1]	κοινῇ τε ἅπαντας ἀγαθόν τι	δρᾶν,	ἡμῖν δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ
[26]	μυρία καὶ πόνους, τοῦ καθ´	ἡμέραν	κέρδους ἕνεκα πλεῖν τε ὑπομένουσαι
[16]	ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων τῶν πρὸς	ἑσπέραν	Γαλάται νέμονται, καὶ Ῥαιτοὶ δὲ
[6]	καὶ τῇ θαλάττῃ τῇ πρὸς	ἑσπέραν,	ἣν εἴτε Ὠκεανὸν χρὴ καλεῖν
[28]	σεμνοτέραν τῶν {φίλων καὶ} πατέρων,	φιλτέραν	δὲ ἀδελφῶν καὶ ξένων καὶ
[10]	ἐκ τοῦ τείχους ἀφίετο βέλος,	βεβαιοτέραν	εἶχον τὴν ἐλπίδα τοῦ κατ´
[2]	καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν, οὔτι	φαυλοτέραν	τῆς Ἀργείας καὶ Μυκηναίας δυναστείαν,
[21]	νίκην κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ	σεμνοτέραν·	ἡ μὲν γὰρ ἦν ἄδακρυς
[28]	καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν μὲν καὶ	σεμνοτέραν	τῶν {φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν
[28]	πατρίδα κοινὴν ἑστίαν καὶ μητέρα,	πρεσβυτέραν	μὲν καὶ σεμνοτέραν τῶν {φίλων
[4]	ἀφιεμένοις βέλεσι, χρώμενον δὲ πρὸς	θήραν	καὶ παιδιὰν τόξῳ, ἐπὶ δὲ
[32]	καὶ αὐτῷ κλέος καθ´ ἅπαντας	ἤγειραν	ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ τῶν σοφῶν
[10]	τῇ ἕλῃ καὶ διὰ τὸ	πίειραν	εἶναι τὴν γῆν καὶ στέγειν
[10]	ἀναμίξαντες τῶν στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττω	μοῖραν.	Ἐπεὶ δὲ οἱ πολέμιοι προσήλαυνον
[34]	ὅτι Κωνσταντίῳ ταύτην ἐξεῖλε τὴν	μοῖραν,	ἣν αὑτῷ πρότερον προσήκειν ἔχειν
[3]	δὲ τὴν μὲν προσήκουσαν αὐτῷ	μοῖραν	μάλα εὐσεβῶς καὶ ὁσίως ἐκτήσατο,
[38]	ἀπιστίαν, θῆλυν δὲ οὐχ ὑπομένοντες	ὁρᾶν	ἐνδεδυκότα στολὴν τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι
[31]	ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ δυναμένους ὀξύτερον	ὁρᾶν	ἢ καὶ ἀποκάμνοντας τῷ μήκει
[8]	εὖ πεποιημένοις, ἐς αὐτὰ δὲ	ὁρᾶν	τὰ ἔργα, κρινέτω· ~ἑξῆς δέ,
[33]	ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ εἰς ταῦτα	ὁρᾶν,	ὧν ἡ τύχη καὶ τοῖς
[10]	τῶν ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς μὴ	καθορᾶν	βαρύτερον μὲν ὂν ἵππου τὸ
[25]	ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ ἐπιτρέπει	διορᾶν	οὐδὲ ἀποβλέπειν ἐς τὴν ψυχήν·
[36]	τοὺς οὐ δυναμένους ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ	διορᾶν	τὴν στρατηγίαν. Ὁ δὲ ἦν
[30]	χρήμασιν ἐς τὸ βιάζεσθαι καὶ	ὑπερορᾶν	τῆς δίκης· τῷ δὲ ἐξ
[17]	τοὺς Ἰνδοὺς πορείας, οἳ τὴν	πέτραν	ἐκείνην κατῴκουν, ἐφ´ ἣν οὐδὲ
[17]	ἀπέβαλε πολλοὺς Μακεδόνας ἐξελὼν τὴν	πέτραν,	ὁ δὲ ἡμέτερος ἄρχων καὶ
[16]	τι νεουργὲς ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον	φρουρὰν	ἀπολιπὼν ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ αὐτὸς
[16]	ἔφαμεν, ἵναπερ ὁ τύραννος τὴν	φρουρὰν	κατεσκευάσατο. Οὕτω δὴ τῆς Ἰταλίας
[31]	βασανιζόντων τὸ χρυσίον ἢ τὴν	πορφύραν·	τούτοις γὰρ οὐ μία ὁδὸς
[21]	εἴκοσι καὶ ἔθνη μαχιμώτατα καὶ	χώραν	πάμφορον, οὐ βίᾳ ἕλκων οὐδὲ
[23]	μακαρίους ὁμολογοῦντα τοὺς πολλὴν κεκτημένους	χώραν,	πλεῖστα δ´ ἔθνη καὶ ἐν
[16]	κοινῷ δὲ τῶν Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν	κατηνάγκασαν.	Καὶ νῦν ὁπόσα μὲν εἴσω
[1]	προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ	πᾶσαν	οἶμαι τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀποχετεύσας
[18]	τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον	ἅπασαν	τμηθεῖσαν τὴν εἴσω Τίγρητος καὶ
[10]	καὶ ταύτης καὶ διαβαίνειν πειρωμένων,	ἐπεξῄεσαν	πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν, πολλοὶ δὲ
[38]	ὧν οὐδὲ αἱ μητέρες τότ´	ἐγεγόνεσαν,	ὁπότε ἐκεῖνος τὰ περὶ τὴν
[10]	δὲ οὕτως οὐ μέγα ὄφελος	ἦσαν	τῷ βαρβάρῳ· παρεῖχον γὰρ ἡδονὴν
[8]	ἕως εἰς τὸ τεῖχος ἄσμενοι	ξυνελέγησαν	οἱ διαφυγόντες. Ταῦτα ἐκεῖνος πολλοῖς
[13]	βλάπτειν καὶ κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις	ἐδυνήθησαν,	ἤδη δέ τινες καὶ μὴ
[27]	ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ σωτήρων καὶ προαγωνιστῶν	ἀνεφάνησαν	αὐτοὶ δηλήμονες· οὐδὲ μὴν ὑπνηλοὺς
[33]	τὸ δὲ ἐπὶ τούτοις οὔτε	ἐνενόησαν	οὔτε ἐσκέψαντο, τίνα τρόπον διατελοῦσιν
[29]	νόμοι θάνατον λύσιν τῶν κακῶν	ἐπενόησαν,	οὐκ εἰς τὴν ἐκείνων μᾶλλον,
[32]	θεῖα δόντες οὐδὲ τῶν ἀνθρωπίνων	ἐστέρησαν·	εἰ δὲ τὸ χρεὼν βιάζοιτο
[10]	ἀχρεῖον πλῆθος ἐν τῇ πόλει	κατέστησαν	ἀναμίξαντες τῶν στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττω
[31]	εἰς δύναμιν ἅπασιν ἀντετάξαντο καὶ	ἀντέστησαν	ἐλέγχους τοὺς ἐκ τῆς τέχνης.
[37]	ἐν Πύλαις οὐκ ἀπηγόρευον οὐδὲ	ἔδεισαν	τὸν Μῆδον ἐπιφερόμενον, τριακοσίους Σπαρτιατῶν
[18]	χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον ἅπασαν	τμηθεῖσαν	τὴν εἴσω Τίγρητος καὶ Λύκου·
[29]	στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν	σταλεῖσαν	τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε
[12]	οὐδὲ διαρραγέντος αὐτομάτως τοῦ τείχους	ἐνέδοσαν,	ἀλλὰ ἐνίκων μαχόμενοι καὶ ἀπεκρούοντο
[1]	τὴν Ἰνδῶν λίθον εὐανθῆ καὶ	χαρίεσσαν.	Καίτοι γε εἴ τις ἐθέλοι
[16]	ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα σώζειν οὐ	διεκώλυσαν,	τῷ κοινῷ δὲ τῶν Ἰταλῶν
[12]	ἥκειν ἔφη παρὰ τοῦ Διὸς	φράζουσαν·	Ὄφρ´ ἂν μέν κεν ὁρᾷς
[25]	τινῶν καὶ ἐπιπάππων ἐς αὐτοὺς	ἥκουσαν·	καίτοι γε ὑπῆρχέ τισιν οὐ
[3]	~ὁ πατὴρ δὲ τὴν μὲν	προσήκουσαν	αὐτῷ μοῖραν μάλα εὐσεβῶς καὶ
[9]	δὲ τὴν ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν	προσήκουσαν.	Οὐκοῦν καὶ ὁ βασιλεὺς Ξέρξην
[6]	πρὸς τὴν Ἀρετὴν διαμιλλωμένην καὶ	ἐθέλουσαν	τὸν τοῦ Διὸς ἀναπείθειν παῖδα,
[6]	ποιητικὴ τερατεία φησὶ τῷ Διὶ	χαλεπαίνουσαν	τὴν Γῆν ὠδῖναι, οὐδὲ ὡς
[1]	Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων	ἀστράπτουσαν	αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν λίθον
[25]	δὲ ἀκριβεῖ διὰ ξυγγένειαν μόλις	προσπίπτουσαν·	οὔτι γε καὶ ἐπὶ τῶν
[29]	καὶ τὴν τῶν μελιττῶν ὁρῶμεν	βασιλεύουσαν	καθαρὰν ὑπὸ τῆς φύσεως πλήκτρου
[24]	γε ἀληθῶς, οὐ τὸ Κολοφώνιον	ἔχουσαν	χρυσίον, Οὐδ´ ὅσα λάινος οὐδὸς
[25]	πατέρων ἀγαθῶν τοὺς σφῶν τοκέας	ἐζήλωσαν·	ὅστις δὲ ἐξ ἀγαθῶν γέγονε
[9]	οὖσα πεδιὰς ἱππεῦσιν ἐναγωνίζεσθαι καὶ	ἐμμελετᾶν	ἐπιτήδειος ἐφάνη. Τὰ γὰρ δὴ
[27]	ὥστε οὐκ ἐπιτρεπτέον αὐτῷ περαιτέρω	φοιτᾶν,	ἀπαιτητέον δὲ εἰς δύναμιν τὸν
[37]	βεβαίως θαρσεῖν ὑπὲρ τῶν μειζόνων,	ὅταν	ἐν τοῖς ἐλάττοσιν αὐτοὺς διαταράττῃ,
[35]	ἐπαίνων τοσούτων, ἐς αὑτὸν ἀφορῶν,	ὅταν	ἔν τινι τοιαύτῃ ξυμφορᾷ γένηται,
[9]	ἄξιον μακρότερον εἰς οὐδὲν δέον	ἀπαρτᾶν	τὸν λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς
[6]	Ὠκεανὸν χρὴ καλεῖν εἴτε Ἀτλαντικὴν	θάλατταν,	εἴτε ἄλλῃ τινὶ χρῆσθαι προσωνυμίᾳ
[33]	ἀληθῶς τὸ τὴν ἀρετὴν τὴν	πατρῴαν	ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον αὑτὸν τοῖς γειναμένοις
[24]	ἐν ναυαγίαις ἔνεστι διασώσασθαι καὶ	ἐν	ἀγορᾷ καὶ ἐν δήμῳ καὶ
[4]	Φειδίαν ἐπιχειροῦντι διεξιέναι περὶ τῆς	ἐν	ἀκροπόλει παρθένου καὶ τοῦ παρὰ
[13]	πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ μὴ	ἐν	ἄλλοις ἀνθρώποις αἰωρεῖται, ἐξ ὧν
[9]	τὴν Κρήτην καὶ Καρίαν καὶ	ἐν	ἄλλοις δὲ μυρίοις ἔθνεσι τὰ
[30]	τοιοῦτός τις εἶναι, τὰ μὲν	ἐν	ἀμφοτέροις ἔχων ἀγαθά, τὰς δὲ
[15]	ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος, θετέον δὲ	ἐν	ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν εὐσέβειαν τὴν
[8]	τῶν ἔξωθεν ἐπιφερομένων πλασμάτων ὥσπερ	ἐν	ἀρχῇ περὶ ἀρωμάτων τινῶν καὶ
[16]	ὄνομα σώζουσι βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος	ἐν	ἀρχῇ τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ
[10]	τῇ πόλει τάφρος εὐρεῖα, καὶ	ἐν	αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων
[9]	ἄστει χωρίον καὶ ὥσπερ νῆσον	ἐν	αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν, μικρὸν
[16]	χώρας ἁπάσης ἐκράτουν (ἔστι δὲ	ἐν	αὐτῇ τό τε τῶν Ἑνετῶν
[16]	ἐστι ταῦτα παμμεγέθη, καὶ ἀπορρῶγες	ἐν	αὐτοῖς πέτραι, μόλις ἁμάξῃ μιᾷ
[23]	χώραν, πλεῖστα δ´ ἔθνη καὶ	ἐν	αὐτοῖς πολλοὺς μὲν Ἑλλήνων, πλείους
[27]	ἅπασι τῶν πόνων καὶ ἔχειν	ἐν	αὐτοῖς τὸ πλέον ἀξιοῖ, μεταδίδωσι
[20]	ποίησιν, καὶ ἤν τι μεῖον	ἐν	βασιλεῖ καταμανθάνητε, τοῖς ἐπαινέταις τοῦτο
[19]	~Τοσαῦτα ὑπὲρ τῶν βασιλέως ἔργων	ἐν	βραχεῖ διεληλύθαμεν, οὔτε κολακείᾳ προστιθέντες
[38]	πρῴην γενόμενον; Ἀνὴρ τῶν ἐπιταχθέντων	ἐν	Γαλατίᾳ στρατοπέδοις (ἴστε ἴσως καὶ
[8]	ὁ ποταμὸς ἦν τοῖς κρατοῦσιν	ἐν	δεξιᾷ. Ἐνταῦθα καὶ ὁ πολὺς
[24]	διασώσασθαι καὶ ἐν ἀγορᾷ καὶ	ἐν	δήμῳ καὶ ἐν οἰκίᾳ καὶ
[34]	Πέρσας Μακεδόσιν, οἵπερ δὴ δοκοῦσιν	ἐν	δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων ὑπόθεσιν,
[34]	μοι λέγειν οὔτε ἐν καιρῷ·	ἐν	δίκῃ δὲ ὅτι πρὸς αὐτὸν
[27]	ἐθέλων, τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος	ἐν	δίκῃ καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ
[28]	σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει, ἀλλὰ	ἐν	δίκῃ πάντα δρῶν τοὺς μὲν
[1]	Ἐριννῦν, δοκεῖ μοι διδάσκειν, ὥσπερ	ἐν	δράματι τοῖς προκειμένοις ἀνδράσιν οἷον
[32]	καὶ δαπανηρὰς λειτουργίας χαίρειν ἐάσαντες,	ἐν	εἰρήνῃ πολλῇ τῶν τε ἔξωθεν
[30]	οἷον κῆρας ἐκ τοῦ πλεονάζοντος	ἐν	ἑκάστῳ τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων ἐκφεύγων.
[29]	ὁρμῇ τινι παντελῶς ἀλόγῳ χρώμενοι,	ἐν	ἡμέρας μορίῳ σμικρῷ βουλευσάμενοι, τυχὸν
[15]	οὐκ ἀδικεῖ. Εἰ γὰρ τὸν	ἐν	ἡμῖν δαίμονα, ὄντα μὲν ἀπαθῆ
[13]	φησί, καὶ τὸ ὅλον τῷ	ἐν	ἡμῖν θεῷ· ὃ δὴ καὶ
[13]	δὴ καὶ αὐτὸς ἑτέρωθι κυριώτατον	ἐν	ἡμῖν ψυχῆς εἶδος ἔφη, καὶ
[21]	προθυμίαν, καὶ {τοῦ} βασιλέως τὸν	ἐν	Ἰλλυριοῖς ξύλλογον, ἵνα δὴ πρεσβύτης
[18]	τῶν ἐκβολῶν, ἁπάσας αὐτοῦ τὰς	ἐν	Ἰταλίᾳ δυνάμεις ἀφελόμεναι, καὶ τὸ
[34]	οὔτε ἡδύ μοι λέγειν οὔτε	ἐν	καιρῷ· ἐν δίκῃ δὲ ὅτι
[9]	τί σοι προσήκει καὶ τούτων,	ἐν	καιρῷ σκέψομαι· τά γε μὴν
[39]	γενομένους τῶν πατρῴων ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν	ἐν	καιρῷ τὴν δίκην, οὐκ ἀλλοτρίοις
[6]	ξυνηκολούθησεν) ἐοικὸς ἐπικούροις καὶ μισθοφόροις,	ἐν	Καρὸς εἵπετο τάξει καὶ σχήματι,
[24]	ἐν οἰκίᾳ καὶ ἐπ´ ἐρημίαις	ἐν	λῃσταῖς μέσοις καὶ ἀπὸ τυράννων
[2]	μὲν ἀπὸ Κλαυδίου, μικρὰ δὲ	ἐν	μέσῳ διαλιπούσης τῆς ἡγεμονίας, τὼ
[10]	τῶν ὁπλιτῶν δὲ ἀναπληρούντων τὰ	ἐν	μέσῳ. Ταχθέντες δὲ οὕτως οὐ
[6]	κράτιστος, ἀλλ´ οἵαν ὁ σοφὸς	ἐν	μύθοις Πρόδικος τὴν Κακίαν δημιουργεῖ
[24]	κρεῖττον καὶ θεοφιλέστερον, ὃ καὶ	ἐν	ναυαγίαις ἔνεστι διασώσασθαι καὶ ἐν
[20]	νοῦ καὶ φρονήσεως κατευθύνει, ἀθρεῖτε	ἐν	Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι τὰ ἐπαινούμενα
[24]	ἀγορᾷ καὶ ἐν δήμῳ καὶ	ἐν	οἰκίᾳ καὶ ἐπ´ ἐρημίαις ἐν
[16]	τὸ τεῖχος ὑπὲρ τῆς ᾐόνος,	ἐν	οὐδὲ ὅλῳ τῷ πρὸ μεσημβρίας
[13]	τῷ σώματι, πρὸς δὲ τὴν	ἐν	οὐρανῷ ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς ἡμᾶς
[8]	αὐτοὺς ἐχρῶντο ταῖς ἐπελάσεσιν ἅτε	ἐν	πεδίῳ καθαρῷ καὶ λείῳ νύξ
[30]	δικαίου. Κινδυνεύει δὲ ὁ κράτιστος	ἐν	πόλει τοιοῦτός τις εἶναι, τὰ
[10]	γίνεται φόνος ὅσος οὔπω πρόσθεν	ἐν	πολιορκίᾳ τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ
[39]	περὶ τοῦ βασιλέως ἐγνωκώς, ἅτε	ἐν	πολλῷ χρόνῳ τὸν τρόπον κατανοήσας,
[12]	ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´	ἐν	προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν, Τόφρ´
[4]	βασιλικώτερος, εἴ που μεμνήμεθα τῶν	ἐν	προοιμίῳ ῥηθέντων, ἐπεδείκνυμεν, ἔσται δὲ
[37]	διαταράττῃ, παρέχει. Τοῦτο Λακεδαιμόνιοι παθόντες	ἐν	Πύλαις οὐκ ἀπηγόρευον οὐδὲ ἔδεισαν
[24]	δὲ οὐδεὶς αὐτὸν ἀφαιρεῖται, οὐδὲ	ἐν	ταῖς συνόδοις ἡ σελήνη τὸν
[10]	τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον δὲ	ἐν	τάξει μέτρον διεστῶτες ἀλλήλων ἴσον,
[38]	εὔνοιαν τοῦ πλήθους καὶ τῶν	ἐν	τέλει καὶ τῶν φυλάκων, οἵπερ
[3]	μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ τὸν	ἐν	τῇ δυναστείᾳ χρόνον καὶ πλῆθος
[2]	νήσους, αἳ τοσούτῳ μείζους τῶν	ἐν	τῇ θαλάττῃ τῇ καθ´ ἡμᾶς
[3]	χρώμενος, ὁ δὲ ἠρίστευε μὲν	ἐν	τῇ μάχῃ, ἐδεῖτο δὲ ὥσπερ
[16]	ὡς πορρωτάτω πορεύεται, ἔμενε δὲ	ἐν	τῇ πλησίον πόλει. Ἔστι δὲ
[10]	συνεστῶτος ὁπόσον ἦν ἀχρεῖον πλῆθος	ἐν	τῇ πόλει κατέστησαν ἀναμίξαντες τῶν
[30]	ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένῳ μείζονά τε	ἐν	τῇ πόλει τιμὴν καὶ δύναμιν
[29]	οἴσουσι ψῆφον. Αὐτῷ δὲ οὐδὲ	ἐν	τῇ χειρὶ ξίφος εἰς πολίτου,
[29]	ἀδικῇ τὰ ἔσχατα, φόνον οὐδὲ	ἐν	τῇ ψυχῇ κέντρον ὑπεῖναι χρή,
[32]	ἐνδεὲς τῶν ἀναγκαίων· τὸ δὲ	ἐν	τοῖς ἀγροῖς τῶν γεωργῶν φῦλον,
[32]	~τοῦ πλήθους δὲ τὸ μὲν	ἐν	τοῖς ἄστεσιν οὔτε ἀργὸν οὔτε
[34]	οὖν καὶ τούτων ὑμῖν ὥσπερ	ἐν	τοῖς δικαστηρίοις ὀνομαστὶ καλῶμεν τοὺς
[28]	καὶ προθυμούμενος καὶ παρακαλῶν καὶ	ἐν	τοῖς δοκοῦσι φοβεροῖς φαιδρὸς καὶ
[15]	ἀρχῆς ἐπανάγωμεν ὥσπερ οἱ προεκθέοντες	ἐν	τοῖς δρόμοις. Ἐλέγετο δ´ οὖν
[4]	γε μὴν ἱππικὴν καὶ τὴν	ἐν	τοῖς δρόμοις κουφότητα ἆρά σοι
[33]	ἰόντα, καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον	ἐν	τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν
[15]	ἐς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ μὴ	ἐν	τοῖς ἐκτός, ἐξ ὧν εὖ
[37]	θαρσεῖν ὑπὲρ τῶν μειζόνων, ὅταν	ἐν	τοῖς ἐλάττοσιν αὐτοὺς διαταράττῃ, παρέχει.
[15]	καὶ τὴν κτῆσιν. Ταῦτα δὲ	ἐν	τοῖς θαυμασίοις διώρισται νόμοις. Ὥσπερ
[7]	δὲ ἤδη ῥητέον ὡς οὐδὲ	ἐν	τοῖς κειμένοις ἦν οὐδὲ ἐν
[3]	προμήθειαν, σώματος ῥώμης καὶ τῆς	ἐν	τοῖς ὅπλοις ἐμπειρίας, θαρρούντως ἰέναι.
[3]	ἐδεῖτο μείζονος φύλακος καὶ οὐκ	ἐν	τοῖς ὅπλοις ἐποιεῖτο τῆς σωτηρίας
[28]	τόν τε ἐπὶ στρατιᾶς καὶ	ἐν	τοῖς ὅπλοις κάματον ὁπόσα τε
[15]	τοῖς δρόμοις. Ἐλέγετο δ´ οὖν	ἐν	τοῖς πρόσθεν ὡς αὐτὸν μέν
[14]	καὶ ὅτι παντὸς ἐπιδραττόμεθα ὥσπερ	ἐν	τοῖς συμποσίοις οἱ λίχνοι τῶν
[14]	παρέχει τὴν θέαν· ἀμφότερα δὲ	ἐν	τοῖς τοῦ Πλάτωνος λόγοις· καὶ
[7]	ἐν τοῖς κειμένοις ἦν οὐδὲ	ἐν	τοῖς φεύγουσιν ὁ παιδοτρίβης τοῦ
[3]	μή ποτε ἄρα ἔλασσον ἔχειν	ἐν	τούτοις δοκῇς, καὶ οὐκ ἀπωσόμεθα
[3]	ἅρματα; καὶ οὐκ ἔχομέν σε	ἐν	τούτοις ἐπαινεῖν; Οἰκίαν τε οἶμαι
[9]	σχεδόν τι τεττάρων. Οἱ δὲ	ἐν	τῷ τείχει συνεχῶς ἀπεκρούοντο τοὺς
[32]	γέγονε τῶν τοιούτων λόγων ἐπακούειν	ἐν	φροντίδι, οὗτος ὅτι μὴ ψεύδομαι
[6]	πάντων δὲ ἐξισταμένων καὶ ὑποχωρούντων	ἐν	χαρμονῇ. Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ πολέμιον
[9]	μετέχον τάξεως οὔτε ὄν σφιν	ἐν	χρείᾳ, πεδιάδος οὔσης καὶ ψιλῆς
[4]	καὶ αὐτὸν ἔφαμεν ἁπάντων προφέρειν	ἐν	ᾧ μάλιστα τῶν ἄλλων ἕκαστος
[35]	τοσούτων, ἐς αὑτὸν ἀφορῶν, ὅταν	ἔν	τινι τοιαύτῃ ξυμφορᾷ γένηται, κρινέτω,
[6]	καταλιπέσθαι, οὐδὲ αὑτὸν κατείργειν οὐδὲ	ἓν	τοῦ μὴ ἐπὶ τοῦ Τίγρητος
[8]	καθαρῷ καὶ λείῳ νύξ τε	ἐπέλαβεν,	ἐνταῦθα οἱ μὲν ἀπέφευγον ἄσμενοι,
[34]	ἣν αὑτῷ πρότερον προσήκειν ἔχειν	ὑπέλαβεν,	εἶθ´ ὅτι τελευτῶν τὸν βίον,
[11]	δεινῶς τὸν βάρβαρον· οὐ μὴν	ἀπῆγεν	εὐθὺς τὴν στρατιάν, ἀλλ´ αὖθις
[17]	τῶν νεῶν κτείνεται, ὁ δὲ	ἔφευγεν	αἰσχρῶς οὐδὲ ἀνελόμενος τὸ σῶμα
[29]	ἀρετῆς παρασχομένων τὸ δικαστήριον, οἳ	μηδὲν	αὐθαδῶς μηδὲ ὁρμῇ τινι παντελῶς
[12]	ξὺν κόσμῳ τὸν θεὸν καὶ	μηδὲν	ὀλιγωρεῖν μηδὲ ἑτέρῳ μᾶλλον προσήκειν
[1]	ὅτι χρὴ τοὺς μὲν βασιλέας	μηδὲν	ὕβρει πράττειν μηδὲ τῇ δυνάμει
[8]	ἀψευδῆ ψῆφον. Ὅστις δὲ ἐθέλει	μηδὲν	ὑπὸ τοῦ κάλλους ἐξαπατᾶσθαι τῶν
[39]	τις διὰ μέγεθος ὧν αὑτῷ	σύνοιδεν	ἀδικημάτων ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς
[27]	Ἀληθῶς γὰρ οὐδεὶς οὐδενὸς εἰς	οὐδὲν	ἄξιος καθεύδων ἀνὴρ ἢ καὶ
[6]	ἀνδριάντες ἐπὶ τῶν ἵππων φερόμενοι,	οὐδὲν	ἀσπίδος δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο τῶν
[6]	καὶ ὑποχωρούντων ἐν χαρμονῇ. Οὔκουν	οὐδὲν	αὑτῷ πολέμιον οὐδὲ ἀντίπαλον ᾤετο
[29]	μορίῳ σμικρῷ βουλευσάμενοι, τυχὸν δὲ	οὐδὲν	βουλῇ δόντες, ὑπὲρ ἀνδρὸς πολίτου
[38]	ὅμηρον φιλίας καὶ πίστεως ἀπέλιπεν	οὐδὲν	δεομένῳ βασιλεῖ τὸν παῖδα· εἶτα
[9]	οὐ γὰρ ἄξιον μακρότερον εἰς	οὐδὲν	δέον ἀπαρτᾶν τὸν λόγον καὶ
[25]	ὁ τοιοῦτος αἴρεται μετέωρος ἐπίπαν,	οὐδὲν	διαφέρων τοῦ περὶ τὸν Φαέθοντα
[35]	γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους μὲν	οὐδὲν	ἐδέησεν ἔτι, οὐδ´ εἴ τις
[8]	καὶ τοῦτο πιστεῦσαι, βιαιότερον δὲ	οὐδὲν	εἰργάζετο· καὶ ἐπιλαβόντος ὀλίγου καύματος
[10]	δὲ οἱ πολέμιοι προσήλαυνον καὶ	οὐδὲν	ἐπ´ αὐτοὺς ἐκ τοῦ τείχους
[24]	ἀπὸ τυράννων βιαίων. Ὅλως γὰρ	οὐδέν	ἐστιν ἐκείνου κρεῖττον, ὃ βιασάμενον
[25]	Φαέθοντα μύθου καὶ πάθους. Καὶ	οὐδὲν	ἑτέρων δεῖ παραδειγμάτων πρὸς πίστιν
[10]	ἐπ´ αὐτῷ κλέος, εἶναί τε	οὐδὲν	ἐτόπαζον δέος· οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν
[22]	τούτων ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ	οὐδὲν	θαυμαστόν· εἰσὶ γὰρ αἱ τούτων
[25]	τὸν Δία καὶ φυτουργόν, καὶ	οὐδὲν	μεῖον αὐτῷ δοτέον ἐκείνων, οἳ
[25]	σύμβολον· ἐπὶ δὲ τῶν ψυχῶν	οὐδὲν	οἰόμεθα δεῖν ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον, ὃ
[34]	καὶ διεμάχοντο, τούτῳ δὲ ἐχαλέπαινον	οὐδὲν	οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ αὐτῶν
[27]	μὲν ἡδονῆς ἁπάσης, χρημάτων δὲ	οὐδὲν	οὔτε σμικρὸν οὔτε μεῖζον ἐπιθυμῶν
[17]	κουφοτάτοις ἀναπτῆναι, ὅπως ἑάλω, καὶ	οὐδὲν	πλέον ἀκούειν ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον
[9]	ἡρμόσθη. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως	οὐδὲν	πρὸς τὸν λόγον, ὡς ἂν
[22]	λόγους διηγουμένῳ, λιπόντων δὲ ἐκείνων	οὐδὲν	ὑπόμνημα τῶν ἐς τοὺς ξυλλόγους
[5]	πλείονος ἐπιθυμίᾳ διεπολεμήθη· κωλύει δὲ	οὐδὲν	ὑπομνησθῆναι δι´ ὀλίγων. ~Ἀνὴρ ἄπιστος
[28]	ἀναφυομένας στάσεις καὶ ἔριδας εἰς	οὐδὲν	χρηστὸν τελευτώσας οὐδὲ τὴν ἀρχὴν
[8]	τε ἀναμορμύρων ἀφρῷ καὶ αἵματι	πέλαζεν	ὤμοις Ἀχιλῆος, εἰ χρὴ καὶ
[5]	μήνιεν· ὁ γὰρ πολὺ φέρτατος	ἦεν.	καὶ αὖθις ὑπὲρ τοῦ Τελαμωνίου
[38]	ἀκούειν; ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο ὑμᾶς	λέληθεν	ὅτι μήτε ἐς τὸν ἐκείνου
[23]	τῆς σοφίας παρὰ τῆς Πυθίας	ἐκβοηθέν)	οὐ ταῦτα εὐδαιμονοῦντα, οὐδὲ εὐδαίμονας
[29]	τὴν γῆν στρεφόμενα καὶ τὴν	ἐκεῖθεν	ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα
[13]	βλάπτεσθαι· ἔστι δὲ καὶ οὗτος	ἐκεῖθεν	ὁ λόγος. ~Ἀλλ´ ἔοικα γὰρ
[8]	ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς ναῦς	ἦλθεν	ὁ Πρίαμος φέρων ὑπὲρ τοῦ
[21]	δάκρυα, ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ βήματος	κατῆλθεν	ὁ τῆς βασιλείας ὑποκριτὴς δικασάμενος
[26]	ἀναπειθόμενον καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους;	ὅθεν	αὐτῷ τὸ κλεινὸν ὄνομα γέγονε
[9]	οὖν αὖθις εἰς ἴχνος καὶ	ὅθεν	ἐξέβην. ~Ἐπειδὴ γὰρ οἱ Παρθυαῖοι
[5]	ἠγωνίσατο βασιλεὺς ἔναγχος· ἴστε δὲ	ὅθεν	ὁ πόλεμος ἐξερράγη, καὶ ὅτι
[10]	καὶ ἦν αὐτοῖς ἔργῳ φανερά·	ὅθεν	οὐκ εἰκὸς ἐς μάχην ἰέναι,
[32]	οὔτι πλαστῶς οὐδὲ ἀπὸ γλώττης,	ἔνδοθεν	δὲ ἀπ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς
[10]	διαβαίνειν πειρωμένων, ἐπεξῄεσαν πολλοὶ μὲν	ἔνδοθεν,	πολλοὶ δὲ ἀπὸ τῶν τειχῶν
[6]	ἐξαναστήσας οὐκ ἔλαττον πλῆθος τῆς	οἴκοθεν	αὐτῷ ξυνεφεπομένης στρατιᾶς, μᾶλλον δὲ
[4]	οὐκ ἐλάττοσι δὲ τούτων τοῖς	οἴκοθεν	ἀφεστῶσι καὶ συνεπιθεμένοις τῷ τὴν
[32]	τε ἔξωθεν πολεμίων καὶ τῶν	οἴκοθεν	καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν τὸν αἴτιον
[25]	ἐκ τῆς τέχνης ἢ καὶ	ἄλλοθέν	ποθεν ἀθροίσαντα μὴ δοκεῖν εὐγενῆ
[25]	τῆς τέχνης ἢ καὶ ἄλλοθέν	ποθεν	ἀθροίσαντα μὴ δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ
[25]	οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος ἢ νεωστί	ποθεν	ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ οὔτε ἁλουργὲς
[16]	κατεσκευάσατο. Οὕτω δὴ τῆς Ἰταλίας	ἁπανταχόθεν	ὄρεσί τε συνεχομένης λίαν δυσβάτοις
[16]	ὅλῳ τῷ πρὸ μεσημβρίας χρόνῳ	συντελεσθέν,	ὁποίους ἡμῖν τοὺς χάρακας ἔννομον
[6]	συνάπτων ἐφ´ ἑκάτερα τοῖς ἱππεῦσιν·	ἐξόπισθεν	δὲ οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται
[7]	καθαρσίοις καινοῖς καὶ ἀτόποις τοὺς	πρόσθεν	ἀπονιπτόμενος, ἄνδρα ἐπ´ ἀνδρὶ καὶ
[10]	ἐνταῦθα γίνεται φόνος ὅσος οὔπω	πρόσθεν	ἐν πολιορκίᾳ τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ
[6]	κατάγειν σφᾶς ἐπ´ ἀκεραίοις τοῖς	πρόσθεν	ἠξίου. ~Τοῦτο μὲν δὴ καὶ
[36]	τοῦ Δράου ταῖς ᾐόσιν ὁ	πρόσθεν	λόγος παρέστησεν. Ἐντεῦθεν γὰρ ἤδη
[34]	τῆς ἀνδρείας ἱκανὰ μὲν τὰ	πρόσθεν	ῥηθέντα σημεῖα, πιστότερα δὲ οἶμαι
[4]	ἆρά σοι παραβαλεῖν ἄξιον τῶν	πρόσθεν	τοὺς ἀραμένους ὄνομα καὶ δόξαν
[16]	κατοικοῦσιν. Ἑνετοὶ δὲ οἶμαι τὸ	πρόσθεν	ὠνομάζοντο· νῦν δὲ ἤδη Ῥωμαίων
[15]	Ἐλέγετο δ´ οὖν ἐν τοῖς	πρόσθεν	ὡς αὐτὸν μέν τινά φησι
[30]	τοῦ πλεονάζοντος ἐν ἑκάστῳ τῶν	ἔμπροσθεν	εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς
[23]	πολλοῖς φαίνοιντο. Εἰ δέ, ὅπερ	ἔμπροσθεν	ἔφην, ἀποδέχεσθε τοὺς ἐκείνων ποιητάς,
[23]	φαῦλόν με ἔχει περὶ τῶν	ἔμπροσθεν	λόγων καὶ ἐμαυτοῦ, μή ποτε
[33]	μὲν οὖν ὑπομνησθῶμεν μικρὰ τῶν	ἔμπροσθεν,	ὁπότε τῆς ὑπὲρ τούτων διηγήσεως
[36]	ᾐόσιν ὁ πρόσθεν λόγος παρέστησεν.	Ἐντεῦθεν	γὰρ ἤδη βεβαίως ἐθάρρουν, τέως
[33]	ἀνδράσι καὶ φύσει σπουδαίοις. Εἶτα	ἐντεῦθεν	ἑλόντες τὴν ἀρχὴν τοὺς ἑξῆς
[25]	θρεψαμένης αὐτοὺς βώλου, καὶ τὸ	ἐντεῦθεν	ἐπὶ πολὺ διασωθῆναι τοῦτο τῷ
[3]	βουκολέοντο" καὶ τὰ πωλία τὰ	ἐντεῦθεν;	ἢ τοὺς Θρᾳκίους ἵππους εὐλαβησόμεθα
[6]	ἵκετο τέκμωρ, Αἰγάς, καὶ ὡς	ἐντεῦθεν	τὴν πανοπλίαν ἀναλαβὼν καὶ ὑποζεύξας
[9]	ἐπιχρύσοις καὶ ἁλουργέσι. Σοφίζονται δὲ	ἐντεῦθεν	τὸ μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων,
[16]	καὶ πλούτῳ βρύον· φέρουσι γὰρ	ἐντεῦθεν	φορτία Μυσοὶ καὶ Παίονες καὶ
[11]	τέτταρας πήχεις ὕψους ἠγείρετο, καὶ	ἕωθεν	ὤφθη λαμπρὸν καὶ νεουργές, ἐκείνων
[25]	ὥρα σώματος καὶ δυναστεία προγόνων	ἔξωθεν	ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ ἐπιτρέπει διορᾶν
[8]	ἐξαπατᾶσθαι τῶν ῥημάτων καὶ τῶν	ἔξωθεν	ἐπιφερομένων πλασμάτων ὥσπερ ἐν ἀρχῇ
[28]	σωτὴρ καὶ κηδεμών, οὔτι τοὺς	ἔξωθεν	μόνον ἀπείργων κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος
[38]	κακίᾳ σφῶν καὶ ἀμαθίᾳ, εἴτε	ἔξωθεν	παρὰ τῆς τύχης ἐπάγοιντο, δῆλός
[32]	ἐν εἰρήνῃ πολλῇ τῶν τε	ἔξωθεν	πολεμίων καὶ τῶν οἴκοθεν καταβιώσονται,
[8]	τε ἱππεῖς ἔβαλλον ἐκ τόξων	πόρρωθεν	ἀφιππαζόμενοι καὶ οἱ θωρακοφόροι πυκναῖς
[19]	οὐδενὸς διαφέροντα τῶν ἄλλων, οὔτε	πόρρωθεν	ἕλκοντες καὶ βιαζόμενοι τῶν ἔργων
[28]	εἰσι τοῖς νομεῦσι καὶ αὐτοὺς	πόρρωθεν	ἰδόντες περιυλακτοῦσι καὶ οὐδὲ τῶν
[11]	διερρηγμένον τοῦ τείχους, ὡς μὴ	δυνηθεῖεν	ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς τὴν
[2]	μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ ποτε τούτου	δεήσειεν,	ἐπιφοιτῶντες δὲ ἔστιν ὅτε καὶ
[28]	ἀγῶνας, πῶς ἄν τις μάλιστα	πείσειεν;	ἢ δῆλον ὡς αὐτὸς ὁρώμενος
[5]	ἔην Τελαμώνιος Αἴας, Ὄφρ´ Ἀχιλεὺς	μήνιεν·	ὁ γὰρ πολὺ φέρτατος ἦεν.
[25]	πάντες ἄνθρωποι βασιλέα σφῶν τοῦτον	ὁμολογοῖεν	συνελθόντες, ὅτι μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι
[9]	πρὸς τὸν λόγον, ὡς ἂν	εἴποιεν	οἱ ταῖς τῶν ἐπαίνων τέχναις
[26]	ἀλλὰ καὶ εἰ τῶν ἐπιστρατευόντων	κρατοῖεν	καὶ ἐπιόντες ἀνυπόστατοί τινες σφόδρα
[25]	οὔποτε εὐγενεῖς φατέον, οὐδὲ εἰ	πλουτοῖεν	ταλάντοις μυρίοις, οὐδὲ εἰ ἀπαριθμοῖντο
[25]	παντὶ ´κείνων εἰσὶ λαμπρότεραι, ἀνελομένους	ἔχοιεν	δείκνυσθαι πλείους ἢ Καῖσαρ ὁ
[26]	παρόντα οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν ὄντος	ἔχοιεν	καὶ ἐμφοροῖντο τῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ
[12]	Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´ ἂν μέν	κεν	ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´
[8]	Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος· τοσαύτην μέντοι	ἤνεγκεν	εἰς τὰ πράγματα τῶν Ἀχαιῶν
[8]	ἀπόχρη τῶν ἐπῶν μνησθῆναι ἃ	πεποίηκεν	ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς ναῦς
[26]	οὐ μόνον ἀληθοῦς ἐνδεὴς πλούτου	καθέστηκεν,	ἀλλὰ καὶ τοῦ πολυτιμήτου καὶ
[9]	σφιν ἀχρεῖον ἐς τὰ πολεμικὰ	καθέστηκεν	οὔτε ἐντίμου μετέχον τάξεως οὔτε
[8]	ἐξόμνυται τὴν ἐπικουρίαν. Ὁμήρου δὲ	ἔοικεν	εἶναι καὶ τοῦτο παίγνιον, καινὸν
[35]	γὰρ δεινῶς τὸ πάθος, καὶ	ἔοικεν	ἐμφύεσθαι διὰ τοῦτο μᾶλλον ταῖς
[21]	ἀνδρῶν τοὺς ἀφηλικεστέρους· Τοιούτῳ γὰρ	ἔοικεν,	ἐπεὶ λούσαιτο φάγοι τε, Εὑδέμεναι
[13]	ἡμᾶς αἴρειν. Ἐς τοῦτο γὰρ	ἔοικεν	ἐπιτάττειν ἀνηρτῆσθαι χρῆναι ἑκάστῳ ἀνδρί,
[8]	οὐδὲ μείζονα φόβον τοῖς πολεμίοις	ἐνέβαλεν	οὐδὲ ἀπογνῶναι ἐς τὸ παντελὲς
[29]	προφήτην καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα	μὲν	ἀγαθὰ γέγονε παντελῶς τῆς ἐναντίας
[27]	ξένοις πρᾷος καὶ μείλιχος, τοῖς	μὲν	ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων,
[28]	ἐν δίκῃ πάντα δρῶν τοὺς	μὲν	ἀγαθοὺς τιμήσει προθύμως, τοὺς μοχθηροὺς
[7]	μηδὲ ἐλπίσαι συγγνώμην εὔλογον οὕτω	μὲν	ἄδικα διανοηθέντα, ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον,
[12]	καὶ τὸ διάφορον λογίζεσθε. Ἑλλήνων	μὲν	Αἴαντε καὶ οἱ Λαπίθαι καὶ
[25]	ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς τοιαύτας, ἀφανῆ	μὲν	αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν
[6]	ἱππέων καὶ οὐκ ἀνιέντων, φεύγει	μὲν	αἰσχρῶς ὁ τὴν βασιλείαν αἴσχιον
[20]	τὸν τῆς Θέτιδος, ὥστε ὁ	μὲν	ἀκόσμως διέλυσε τὸν ξύλλογον, ὁ
[33]	ἐπαίνους ἐναρμόττειν ἐχρῆν. Καὶ ὅτῳ	μὲν	ἀληθὴς καὶ ἀπαράλλακτος ἁρμονία πρὸς
[17]	πάροδον ἐτόλμων. Βασιλεὺς δέ, οὗ	μὲν	ἀλκῆς ἔργον ἐστὶ καὶ θυμοῦ,
[13]	εἰς ἄλλους ἀνθρώπους· οἳ τὰ	μὲν	ἄλλα βλάπτειν καὶ κωλύειν ἐθέλοντες
[24]	ὑφελόμενοι καὶ διαφθείραντες ᾤχοντο, δόντες	μὲν	ἄλλοι τὴν δίκην, ἄλλοι δὲ
[25]	τῆς εὐγενείας ἐξέτασιν· καὶ ὅτῳ	μὲν	ἂν ὦσιν ἀγαθοὶ πατέρες καὶ
[8]	ἐκ τῆς ποιήσεως ἀναπειθόμενοι· κτείνει	μὲν	ἄνδρας εἴκοσι, Ζωοὺς δ´ ἐκ
[30]	τῇ φύσει καὶ προαιρέσει, τῷ	μὲν	ἀνδρώδει καὶ τολμηρῷ καὶ μεγαλοθύμῳ
[23]	ἀποδέχεσθε τοὺς ἐκείνων ποιητάς, ἐμοὶ	μὲν	ἀνεῖται τὸ δέος εὖ μάλα·
[34]	πολὺ πλέον τὸ ξὺν δίκῃ	μὲν	ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν δὲ
[36]	καὶ οἴκους καὶ παῖδας, Παιονίαν	μὲν	ἀντὶ τῆς Ῥώμης, τὴν μετὰ
[15]	τὸν ἐν ἡμῖν δαίμονα, ὄντα	μὲν	ἀπαθῆ τῇ φύσει καὶ θεῷ
[27]	ὢν φύσει καὶ μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ	μὲν	ἅπασι τῶν πόνων καὶ ἔχειν
[17]	πλὴν τοσοῦτον μόνον, ὅτι Ἀλέξανδρος	μὲν	ἀπέβαλε πολλοὺς Μακεδόνας ἐξελὼν τὴν
[36]	τὰς ᾐόνας· ἐνταῦθα γὰρ τοὺς	μὲν	ἀπείρους δεινὸν καὶ ἄτοπον κατέλαβε
[8]	νύξ τε ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ	μὲν	ἀπέφευγον ἄσμενοι, οἱ δὲ ἐδίωκον
[16]	τὴν ὑπέρβασιν βιαζομένοις ξυγχωροῦντα, ἀρχόμενα	μὲν	ἀπὸ θαλάττης, ἣν δὴ τὸν
[2]	μὴν τῆς ἡμετέρας ξυγγενείας ἤρξατο	μὲν	ἀπὸ Κλαυδίου, μικρὰ δὲ ἐν
[30]	καὶ θεοφιλεῖ, καὶ μεταδοτέον πολλοῖς	μὲν	ἀρετῆς διὰ φιλίας ἐς ταύτην
[16]	Γαλατῶν οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ	μὲν	ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα σώζειν οὐ
[7]	ἀπέγνω τὴν ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς	μὲν	αὐτὸν διανοηθῆναι, εἰκὸς δὲ καὶ
[12]	μετὰ τῶν Τρωάδων. Καίτοι εἰ	μὲν	αὐτὸς ἱκέτευε πρὸ τοῦ νεὼ
[33]	τοῦτο γέγονε τὸ ἀρχέτυπον, ὄλβιος	μὲν	αὐτὸς καὶ ὄντως εὐδαίμων, εὐτυχεῖς
[15]	οὐ νόθον οὐδὲ ψευδώνυμον, συνιέντα	μὲν	αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον διὰ ξυγγένειαν,
[4]	μάχαις ξυμμίξαντι καὶ πολεμίοις πολλοῖς	μὲν	βαρβάροις, οὐκ ἐλάττοσι δὲ τούτων
[1]	εἰκόσι χρώμενος, ὅτι χρὴ τοὺς	μὲν	βασιλέας μηδὲν ὕβρει πράττειν μηδὲ
[8]	οὐκ εὐλαβησόμεθα τὴν κρίσιν. Εἶναι	μὲν	γὰρ ἀγαθὸν στρατιώτην ὁμολογοῦμεν τὸν
[39]	τοῦ τὴν φιλίαν ὁμολογήσαντος· ὁ	μὲν	γὰρ ἅπαντας προεῖτο, ὁ δὲ
[1]	μάλα ἐμφρόνως τοῦτο διανοηθέντα· τὸ	μὲν	γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ παροξύνειν τὸν
[26]	τῆς ἐφημέρου τροφῆς δεομένων· τούτοις	μὲν	γὰρ ἀποπλήσασι τὴν γαστέρα πολλὴ
[20]	ἐπιτελέσαντες, καὶ μάλα εἰκότως· τότε	μὲν	γὰρ αὐτοὶ τῶν νεῶν ᾤοντο
[6]	τῆς Θέτιδος ὑπερβαλλομένου μεγαλοφροσύνῃ· ὁ	μὲν	γάρ, ἐπειδὴ Πάτροκλος ἔπεσεν, οὐδὲ
[21]	τῆς Λακωνικῆς μακρῷ σεμνοτέραν· ἡ	μὲν	γὰρ ἦν ἄδακρυς μόνον τοῖς
[18]	ποῦ ποτε ἄξιον συμβαλεῖν; οἱ	μὲν	γὰρ περὶ μιᾶς ἐμάχοντο πόλεως
[7]	ἰχθῦς, οὔτι πω δῆλον. Ἄχρι	μὲν	γὰρ τῆς μάχης αὐτῆς καὶ
[3]	Ὁμηρικῆς ὑμνουμένων σειρῆνος εἴξομεν; ἔστι	μὲν	γὰρ τοξότης παρ´ αὐτῷ Πάνδαρος,
[34]	καὶ παιδί που δῆλον, τοῖς	μέν	γε λίαν ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας
[26]	καὶ θεοφιλοῦς ἐπωνυμίας τοὺς πολλῆς	μὲν	γῆς καὶ ἐθνῶν ἀπείρων ἄρχοντας,
[4]	διήνεγκε, καὶ ὅπως ἐστὶ τοῦ	μὲν	δὴ βασιλέως αὐτοῦ βασιλικώτερος, εἴ
[22]	ἐλευθέρας ψυχῆς καὶ γενναίας. Τὰ	μὲν	δὴ θαυμαστὰ τῶν ἔργων καὶ
[7]	ἀκεραίοις τοῖς πρόσθεν ἠξίου. ~Τοῦτο	μὲν	δὴ καὶ αὖθις τεύξεται λόγου·
[8]	ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ	μὲν	δὴ κατὰ τὴν μάχην, εἰ
[16]	καὶ ἰδιότητος τῆς γλώττης. Τὸ	μὲν	δὴ ξύμπαν ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται·
[38]	κύκλον ἄρξαι σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο	μὲν	δὴ παρὰ τῆς τῶν φυλάκων
[31]	τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων	μὲν	δὴ πέρι καὶ ἀρχόντων τοιάδε
[7]	ὠφέλιμον καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν. Τὰ	μὲν	δὴ περὶ τὸν μηχανοποιὸν τῆς
[2]	τε καὶ ἀδικίαν ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι	μὲν	δὴ τούτοις ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ
[5]	Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων	μὲν	δὴ τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι,
[7]	παντελὲς ἀφανισθεὶς τιμωρίαν ὑφέξειν αὑτῷ	μὲν	δυστυχῆ, πολλοῖς δὲ ὠφέλιμον καὶ
[5]	Τελαμωνίου φησίν· Αἴας, ὃς περὶ	μὲν	εἶδος, περὶ δ´ ργ´ ἐτέτυκτο
[32]	ἐστιν αἰτία τοῦ μήκους, τῆς	μὲν	εἰρημένης ἧττον ἀναγκαία, προσεχεστέρα δὲ
[29]	καὶ ἐγγόνοις· τούτων δὲ οἱ	μέν	εἰσι σωτῆρες καὶ ἐπίκουροι τῆς
[18]	ἀναλώθη χρόνος. Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ	μέν	εἰσιν ἀγῶνες οὓς ἀνεγράφη Γερμανοῖς
[6]	χωρὶς ἑκατέρου. Τούτων δὲ οἱ	μέν	εἰσιν αἰχμοφόροι, θώραξιν ἐλατοῖς καὶ
[16]	ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν ὁπόσα	μὲν	εἴσω τῶν Ἄλπεων κατοικεῖται, ἔστε
[38]	Ἐνταῦθα οἱ στρατιῶται {καὶ} χαλεπῶς	μὲν	εἶχον πρὸς τὴν ἀπιστίαν, θῆλυν
[9]	πυρφόροις· ναῦς δὲ ἀνεῖλκον πολλὰς	μὲν	ἐκ τοῦ τείχους, ἄλλαι δὲ
[24]	ἀνδράσιν, οἳ δὴ λέγουσι πολλὰ	μὲν	ἕκαστος ἰδίᾳ, τὸ κεφάλαιον δέ
[39]	δὲ ἀπέσωσεν ἅπαντας. Καὶ εἰ	μὲν	ἐκεῖνος ταῦτα περὶ τοῦ βασιλέως
[12]	τοῦ κράνους ἀναπτούσης φλόγα, πολλοὺς	μὲν	ἔκτεινε, φεύγειν δὲ ἠνάγκαζε τοὺς
[26]	λίαν μαχεσάμενοι καὶ νενικηκότες, ἔθνη	μὲν	ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς φόρους ἀπάγειν
[23]	ἔθνη καὶ ἐν αὐτοῖς πολλοὺς	μὲν	Ἑλλήνων, πλείους δὲ ἔτι καὶ
[30]	πόλει τοιοῦτός τις εἶναι, τὰ	μὲν	ἐν ἀμφοτέροις ἔχων ἀγαθά, τὰς
[3]	τόξῳ χρώμενος, ὁ δὲ ἠρίστευε	μὲν	ἐν τῇ μάχῃ, ἐδεῖτο δὲ
[32]	γινώσκει· ~τοῦ πλήθους δὲ τὸ	μὲν	ἐν τοῖς ἄστεσιν οὔτε ἀργὸν
[10]	καὶ διαβαίνειν πειρωμένων, ἐπεξῄεσαν πολλοὶ	μὲν	ἔνδοθεν, πολλοὶ δὲ ἀπὸ τῶν
[16]	Ῥωμαίων τὰς πόλεις ἐχόντων τὸ	μὲν	ἐξ ἀρχῆς ὄνομα σώζουσι βραχείᾳ
[35]	οὐ νόμῳ, εἴ γε οἱ	μὲν	ἐπαίνου καὶ τιμῆς ἐρῶσιν, οἱ
[28]	οὐδὲ τῶν προβάτων ἀπέσχοντο. Τοιοῦτος	μὲν	ἐπὶ στρατοπέδων ὁ γενναῖος, πόλει
[3]	ἐπ´ αὐτῷ καὶ Μηριόνης, ὁ	μὲν	ἐπὶ τῆς πελειάδος τῷ τόξῳ
[39]	ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος, τὴν δίκην	μὲν	ἐπὶ τὸ κρεῖττον καὶ πρᾳότερον
[31]	κατευθύνων καὶ ἄρχων ἀρχόντων, τοὺς	μὲν	ἐπὶ τῶν μεγίστων ἔργων καὶ
[17]	ἐντυχόντες δὲ ἀριστεύοντι Πατρόκλῳ, ὁ	μὲν	ἐπὶ τῶν νεῶν κτείνεται, ὁ
[12]	ξὺν Ἰνδοῖς ἐπιστρατεύσαντας· εἶτα ὁ	μὲν	ἐπιβὰς τῶν νεῶν ἀπὸ τῶν
[2]	χώρας καθαρὰς ἀπέφηναν πολεμίων, κοινῇ	μὲν	ἐπιστρατεύοντες, εἴ ποτε τούτου δεήσειεν,
[25]	τοῦτο παθεῖν εὔλογον ἐκείνους, Ἡλίου	μὲν	ἐπιφημίζοντας Αἰήτην υἱέα, Ἑωσφόρου δὲ
[34]	οὐ πρὸ πολλοῦ. Καὶ ὅσα	μὲν	ἔπραξε καὶ ὅπως ἦρχεν, οὔτε
[40]	ὑμῖν ἐμφανῆ τὰ τεκμήρια, γνώριμα	μὲν	ἐρῶ καὶ οὐκ ἀπορήσω, μακρὸς
[3]	πλῆθος τῶν βασιλευσάντων; ἢ τοῦτο	μέν	ἐστιν ἀληθῶς ἀρχαῖον, μετιτέον δὲ
[27]	πολυτελεῖ κατεσκευασμένας, ἀλλὰ τῷ πολλοὺς	μὲν	εὖ ποιεῖν δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ
[25]	ἁπάντων, εἴ τῳ ξυνδοκεῖ. Κρείττων	μὲν	εὐγένεια φαυλότητος γένους, κρείττων δὲ
[27]	καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι δὲ πρῶτον	μὲν	εὐσεβὴς καὶ οὐκ ὀλίγωρος θεραπείας
[29]	οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι, ἀλλ´ αὐτὰ	μὲν	ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ, περὶ δὲ
[34]	τῆς ὠφελείας ἕνεκα. Οὐκοῦν ἐκείνῳ	μὲν	ἔχειν τὸ πλέον ξυγχωρῶν, αὐτὸς
[1]	καταχρῆται καὶ κρούματα, ἐξὸν τότε	μὲν	ἔχεσθαι τῶν ὅπλων καὶ μὴ
[25]	καίτοι πῶς οὐκ ἄτοπον μάγειρον	μὲν	ἢ σκυτέα καὶ ναὶ μὰ
[14]	τοὺς τὰ τοιαῦτα καταμεμφομένους εἴρηται	μὲν	ἤδη καὶ πρότερον, καὶ αὖθις
[27]	πρότερον αὑτὸν τοιοῦτον ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος	μὲν	ἡδονῆς ἁπάσης, χρημάτων δὲ οὐδὲν
[26]	καὶ μεγαλόφρων· ὅστις δὲ ἥττων	μὲν	ἡδονῶν, ἀκράτωρ δὲ ὀργῆς καὶ
[13]	τοῦτο ὃ δή φαμεν οἰκεῖν	μὲν	ἡμῶν ἐπ´ ἄκρῳ τῷ σώματι,
[39]	τὴν ἀπιστίαν ὅμως προείλετο, ὁ	μὲν	ἦν καὶ διὰ ταῦτα μοχθηρὸς
[34]	ἐκδικεῖν ἐθέλων· τῷ δὲ ἔτι	μὲν	ἦν νεαρὰ τὰ ἀδικήματα, ἦρχε
[16]	τηλικοῦτον ἔργον ἁμιλλᾶσθαι; Οὐκοῦν ἐκεῖνο	μὲν	ἦν τὸ τεῖχος ὑπὲρ τῆς
[1]	βασιλέως εἶναι ἐθέλοντα, ὥστε ὁ	μὲν	ἠτίμαζε τοὺς ἀρίστους, σὺ δὲ
[2]	Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον ἔχων, τὸ	μὲν	Ἥφαιστος κάμε τεύχων καὶ ἔδωκε
[10]	τῶν Παρθυαίων ἡ φάλαγξ, τὰ	μὲν	θηρία τοὺς πύργους φέροντα, τῶν
[29]	τὰς κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν τῶν	μὲν	ἰασίμων αὑτῷ προσήκειν ὑπολήψεται τήν
[7]	ἀδίκων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, πολλῶν	μὲν	ἰδιωτῶν, πάντων δὲ σχεδὸν ὁπόσοι
[22]	προσῆκόν φατε. Τὸ δέ ἐστι	μὲν	ἴσως ἀληθές, τυχὸν δὲ καὶ
[9]	ἄλλοτε ἄλλης ἡρμόσθη. Ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἴσως οὐδὲν πρὸς τὸν λόγον,
[27]	δὲ ὢν καὶ φιλοστρατιώτης, τῶν	μὲν	καθάπερ νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται, προνοῶν
[24]	Καὶ γὰρ δὴ τοῦδε νεὼς	μὲν	καὶ ἀναθήματα πολλοὶ πολλάκις ὑφελόμενοι
[39]	μιμούμενος ἀτεχνῶς τὸν θεὸν οἶδε	μὲν	καὶ ἐκ τῶν πετρῶν ἑσμοὺς
[28]	κοινὴν ἑστίαν καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν	μὲν	καὶ σεμνοτέραν τῶν {φίλων καὶ}
[29]	δὲ ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ὕβριν	μὲν	καὶ χαλεπότητα καὶ πικρίαν τῶν
[12]	τοῦ Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´ ἂν	μέν	κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν,
[12]	καὶ πολλὰ ὑπομένων ὀνείδη ἀπέγνω	μὲν	κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀντιστῆναι, εὐπρεπῆ
[26]	τὰς τυραννίδας· ζῶσι γὰρ ἀεὶ	μὲν	κτώμενοι, ἀεὶ δὲ ἐνδεεῖς, οὔτι
[5]	οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν ἕποντο. Ἀνδρῶν	μὲν	μέγ´ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας,
[8]	εὐμενὴς τοῖς φεύγουσιν, ὡς τοὺς	μὲν	νεκροὺς αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ
[39]	καὶ πρᾷος καὶ μεγαλόφρων, τοῦ	μὲν	νηπίου κατελεήσας τὴν ἡλικίαν καὶ
[6]	πολέμου τῷ τυράννῳ συνεφήψαντο ἐμφανὴς	μὲν	ὁ θάνατος, δήλη δ´ ἡ
[4]	ὑφίεται τῆς ἐμπειρίας. Ἀλλὰ τῶν	μὲν	οἱ πολέμιοι πολλάκις τὰς τάξεις
[39]	τρόπον κατανοήσας, σφόδρα ἐπίστευεν ἀσφαλῶς	μέν	οἱ τὰ τοῦ παιδός, βεβαίως
[39]	οὐδαμῶς ἐχρῆν· εἰ δέ, ἀνελπίστου	μέν	οἱ τοῦ παιδὸς τῆς σωτηρίας
[23]	ὑμῖν ἄτοπος φανοῦμαι, ἀλλὰ πολλῶν	μὲν	οἶμαι φαυλότερος, κατ´ ἐμαυτὸν δὲ
[23]	οἶμαι ταῦτα καὶ θαυμαστὰ οἱ	μὲν	ὀλίγου τινός, οἱ δὲ οὐδενὸς
[10]	διέφθαρτο, ὡς μὴ καθορᾶν βαρύτερον	μὲν	ὂν ἵππου τὸ θηρίον, φέρον
[20]	αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν ὁ	μέν,	ὁπηνίκα χαλεπαίνειν καὶ στασιάζειν ἤρχοντο
[6]	ἵππων τοξεύοντες. Πεζῶν δὲ ὁ	μὲν	ὁπλίτης ἦν ἐν τῷ μέσῳ
[6]	ἐκβολαῖς· εἵπετο δὲ αὐτῷ πολὺς	μὲν	ὁπλίτης πεζός, ἱππεῖς δὲ οὐχ
[6]	ἔφη περὶ τοῦ θεοῦ· Τρὶς	μὲν	ὀρέξατ´ ἰών, τὸ δὲ τέτρατον
[39]	ὁρμεῖν τὰ τῶν φίλων, συνίει	μὲν	ὀρθῶς, πολλάκις δὲ ἦν πανοῦργος
[1]	ὦ φίλε βασιλεῦ, καὶ σὲ	μὲν	ὁρῶν ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν
[34]	αὐτοῦ σημεῖον τῆς γνώμης, πρῶτον	μὲν	ὅτι Κωνσταντίῳ ταύτην ἐξεῖλε τὴν
[11]	συχνούς, ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν	μὲν	ὅτι μὴ καρτερῶς ἐπεποίητο τὰ
[25]	ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται, ἀλλὰ δυναστείαν	μὲν	οὐ μάλα εὐτυχῆ τῷ λαβόντι,
[4]	καὶ δόξαν μείζονα; ἢ τὸ	μὲν	οὐδὲ ηὕρητό πω; ἅρμασι γὰρ
[34]	καὶ σωφρόνως προσηνέχθη, ὥστε οἱ	μὲν	οὐδὲ κληθέντες οὐδὲ ἀφικόμενοι πρὸς
[34]	καλῶμεν τοὺς μάρτυρας; Καὶ ὅτι	μὲν	οὐδείς πω πόλεμος συνέστη πρότερον
[35]	νίκῃ γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους	μὲν	οὐδὲν ἐδέησεν ἔτι, οὐδ´ εἴ
[16]	καὶ ἐπαινοῦμεν τὸν Ἕκτορα σπένδειν	μὲν	οὐκ ἐθέλοντα διὰ τὸ ἐπὶ
[22]	γὰρ δίκη ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ	μὲν	οὖν ἐμὸν ἡδέως ἂν τοὺς
[23]	δὲ οὐδενὸς ἄξια λέγοντες. Εἰ	μὲν	οὖν καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη
[33]	ἀνηκόους ὑμᾶς εἶναι χρή. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν ὑπομνησθῶμεν μικρὰ τῶν ἔμπροσθεν,
[8]	ἔργον ἁπάσης ἐλπίδος μεῖζον, τῶν	μὲν	οὐχ ὑφιεμένων ἐς τὸ παντελὲς
[23]	ἐμαυτοῦ, μή ποτε ἄρα τοὺς	μὲν	παιδιὰς ἀποφήνητε, σοφιστὴν δὲ ἐμὲ
[18]	Κοττίαις Ἄλπεσιν, ὃ δὴ βασιλεῖ	μὲν	παρέσχεν ἀσφαλῆ καὶ τοῦ μέλλοντος
[25]	ἀψευδὴς κριτής· ἡμᾶς δὲ δεκάζει	μὲν	πλοῦτος, δεκάζει δὲ ἰσχὺς καὶ
[10]	ἔβαλλον τοῖς λίθοις· καὶ αὐτῶν	μὲν	πολὺς ἐγένετο φόνος, φυγῇ δὲ
[34]	ὕστερον. Πάλιν δὲ ἐνταῦθα ´κεῖνοι	μέν	που τὸ νικᾶν τεθαυμάκασιν· ἐγὼ
[3]	ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ δὲ τὴν	μὲν	προσήκουσαν αὐτῷ μοῖραν μάλα εὐσεβῶς
[21]	ἐπελανθάνετο καὶ πίστεων, καὶ τῷ	μὲν	σωτῆρι καὶ εὐεργέτῃ δυσμενὴς ἦν,
[34]	ἐμπειρίας καὶ τῆς ἀνδρείας ἱκανὰ	μὲν	τὰ πρόσθεν ῥηθέντα σημεῖα, πιστότερα
[1]	διηνέχθη πρὸς τὸν βασιλέα, μεθεῖναι	μὲν	ταῖν χεροῖν τὴν αἰχμὴν καὶ
[1]	ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας μεταμελομένους, τὸν	μὲν	τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα Ἀτρείδη, ἦ
[2]	τὼ σὼ διαδέχεσθον. Καὶ ὁ	μὲν	τῆς μητρὸς πατὴρ τὴν Ῥώμην
[3]	τοὺς Θρᾳκίους ἵππους εὐλαβησόμεθα λευκοτέρους	μὲν	τῆς χιόνος, θεῖν δὲ ὠκυτέρους
[9]	νόμοις ἐπιτεταγμένοι· ἐγὼ δὲ εἰ	μὲν	τί σοι προσήκει καὶ τούτων,
[36]	τοῖς φίλοις καὶ ἀγαπητός, πολλῆς	μὲν	τιμῆς καὶ δυνάμεως καὶ παρρησίας
[15]	ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς αὐτὸν	μέν	τινά φησι Πλάτων τὸν νοῦν
[8]	τοὺς ὁπλίτας μετεσκευάζοντο. Καὶ χρόνον	μέν	τινα χαλεπῶς καὶ μόλις ἀντεῖχον·
[13]	δόξαν πατέρων· ταῦτα γὰρ αὐτοῦ	μέν	τινος οἰκεῖα κτήματα, οὐ μήν
[33]	ῥητόρων ἔπαινος δεῖξαι. Οὐκοῦν οἱ	μὲν	τὸ προγόνων γενέσθαι δυναστῶν καὶ
[32]	καὶ τῶν οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες	μὲν	τὸν αἴτιον τῶν παρόντων σφίσι
[10]	ὁρμὴν τοὺς ἔνδον ἠξίουν. Παρθυαίοις	μὲν	τοσοῦτον περιῆν ἐλπίδος· οἱ δὲ
[8]	ἀνυπόστατον ἐπάγει τοῖς πολεμίοις, κτείνοντα	μὲν	τοὺς ἐντυγχάνοντας, τρεπόμενον δὲ ἁπαξαπλῶς
[32]	ἐς ὑμᾶς αὐτὸν διεξῆλθον, μακρότερα	μὲν	τυχὸν ἴσως τοῦ καιροῦ φθεγγόμενος,
[12]	τειχῶν ἐναυμάχουν· τέλος δὲ οἱ	μὲν	τῶν ἐπάλξεων εἶξαν καὶ τῶν
[25]	θαρρούντως εὐγενῆ· ὅτῳ δὲ τὰ	μὲν	τῶν πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ,
[8]	ὁ ποταμὸς ὁ Τρὼς τυχὸν	μὲν	ὑπὸ εὐνοίας ἔδρα, τυχὸν δὲ
[11]	ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ὀπίσω, πολλοὺς	μὲν	ὑπὸ τῆς ἐνδείας δήμους ἀπολέσας,
[29]	ὄντων τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν	μὲν	ὑποφαινόντων ἐλπίδας ἀμείνους καὶ οὐ
[22]	ἦν Ὁμήρῳ τὸ δέος, πολλαῖς	μὲν	ὕστερον γενεαῖς τοὺς λόγους διηγουμένῳ,
[12]	Ὁμήρου σαφῶς διδάσκοντος ὡς Ἀχιλλέως	μὲν	φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν ἀνδρῶν, Ἀγαμέμνονος
[27]	καὶ ἀκολακεύτου θεραπείας μεστόν· ἀνδρεῖος	μὲν	φύσει καὶ μεγαλοπρεπής, πολέμῳ δὲ
[38]	χρηστὸν καὶ φιλάνθρωπον ἁρμόττειν ἥκιστα	μὲν	χαίροντι τιμωρίαις, ἀχθομένῳ δὲ ἐπὶ
[38]	ἁρπαγὴν ἐνενόει; εἰ δὴ τὸ	μὲν	ὠμόν τις οἴεται καὶ τραχὺ
[34]	αὐτίκα μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον	μὲν	ὡς αὐτὸν ὁ πατὴρ ἠγάπα
[6]	εἵπετο τάξει καὶ σχήματι, δύσνουν	μέν,	ὡς εἰκός, βαρβάρῳ καὶ ξένῳ,
[14]	χρυσοῦ ψήγματος· τούτων δὲ οἱ	μὲν	{ὡς} ἡδίω τὴν τροφήν, ὁ
[6]	ξυνεφεπομένης στρατιᾶς, μᾶλλον δὲ τὸ	μὲν	ὡς οἰκεῖον εἵπετο πολὺ καὶ
[18]	ὑπὲρ τούτων ὀλίγα ἃ πάντα	διεληλύθαμεν·	ὁπόσα δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς
[19]	τῶν βασιλέως ἔργων ἐν βραχεῖ	διεληλύθαμεν,	οὔτε κολακείᾳ προστιθέντες καὶ αὔξειν
[33]	ὥρα ἐπεξιέναι τοῖς ἔργοις ἃ	τεθαυμάκαμεν.	Καὶ ὅπως μή τις ὑπολάβῃ
[22]	ὥστε ὑμᾶς τούτων ἕνεκα καὶ	διωχλήκαμεν,	μακροτέρους τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν ποιούμενοι
[16]	ἣν δὴ τὸν Ἰόνιον εἶναί	φαμεν,	ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν νῦν Ἰταλίαν
[15]	ὃν δὴ καὶ θεὸν εἶναί	φαμεν	καὶ αὐτῷ τὰς ἡνίας ἐπιτρέπειν
[13]	ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο ὃ δή	φαμεν	οἰκεῖν μὲν ἡμῶν ἐπ´ ἄκρῳ
[4]	ἡρώων πολλὴ ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν	ἔφαμεν	ἁπάντων προφέρειν ἐν ᾧ μάλιστα
[16]	ἀναληψόμενον. Ἀλλ´ ἔοικε γάρ, ὅπερ	ἔφαμεν	ἐξ ἀρχῆς, πρόφασις εὐπρεποῦς εἶναι
[16]	ταῦτα δὴ τὰς Ἄλπεις ὀχυροῦν	ἔφαμεν,	ἵναπερ ὁ τύραννος τὴν φρουρὰν
[33]	τῆς ὑπὲρ τούτων διηγήσεως ἀπεπαυόμεθα.	Ἔφαμέν	που χρῆναι τοὺς σπουδαίους τῶν
[8]	τῆς Θέτιδος υἱέος Ποσσῆμαρ μέμονας	κτερεϊζέμεν	Ἕκτορα δῖον, τά τε ἄλλα
[8]	πολέμου φησίν· Τῇ δὲ δυωδεκάτῃ	πολεμίζομεν,	εἴπερ ἀνάγκη. Οὕτως οὐδὲ ἐπαγγέλλειν
[33]	ἑλόντες τὴν ἀρχὴν τοὺς ἑξῆς	ἐπεραίνομεν	λόγους, ὥσπερ κανόνα τινὰ καὶ
[3]	ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς ὑμνουμένων σειρῆνος	εἴξομεν;	ἔστι μὲν γὰρ τοξότης παρ´
[35]	καὶ αὐτῷ οὐ σφόδρα ληρεῖν	δόξομεν,	ὡς ἐγὼ πείθομαι. ~Τοιοῦτος δὲ
[16]	ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι δόξωμεν, ἢ	τολμήσομεν	καὶ πρὸς τηλικοῦτον ἔργον ἁμιλλᾶσθαι;
[26]	τῷδε, μάλα ἐμφανῶν μαρτύρων οὐκ	ἀπορήσομεν,	Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων, οἳ
[9]	τυχὸν δὲ καὶ ἄλλων οὐκ	ἀπορήσομεν	εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ
[38]	ἆρα βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ θεῖον	φήσομεν,	ἢ μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν Ἀγαμέμνονα
[3]	ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς σοῖς παραβαλεῖν	ἀξιώσομεν,	μή ποτε ἄρα ἔλασσον ἔχειν
[3]	ἐπ´ αὐτοῖς ἅρματα; καὶ οὐκ	ἔχομέν	σε ἐν τούτοις ἐπαινεῖν; Οἰκίαν
[7]	ἄλλως ἔχειν· οὐ γὰρ δὴ	ἴσμεν	ὅ τί ποτε παθὼν ἢ
[4]	μεμνήμεθα τῶν ἐν προοιμίῳ ῥηθέντων,	ἐπεδείκνυμεν,	ἔσται δὲ καὶ μάλα αὖθις
[8]	Εἶναι μὲν γὰρ ἀγαθὸν στρατιώτην	ὁμολογοῦμεν	τὸν Πηλέως, ἐκ τῆς ποιήσεως
[16]	τὸ ἐπὶ τῶν χειρῶν λύθρον·	ἠξιοῦμεν	δὲ μηδὲ ἐς ἄστυ ἰέναι
[40]	παραναλωθέντας. ~Ἆρ´ οὖν ὑμῖν ἱκανῶς	δοκοῦμεν	ἐκτετελεκέναι τὸν ἀληθινὸν ἔπαινον; ἢ
[18]	μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα	δηλοῦμεν·	δῆλον δὲ ἀποβλέψαντι πρὸς τὸ
[16]	τοιαῦτα μεταχειρίζονται. ~Ταῦτά τοι καὶ	ἐπαινοῦμεν	τὸν Ἕκτορα σπένδειν μὲν οὐκ
[15]	ἡνίας ἐπιτρέπειν τοῦ βίου χρῆναι	παραινοῦμεν	πάντα τε ἰδιώτην καὶ βασιλέα,
[13]	ἄλλο τι διανοεῖσθαι τὸν σοφὸν	ἐροῦμεν.	Τὸ γὰρ σεαυτοῦ οὐ δήπου
[9]	λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς ὑποθέσεως·	ἐπαναβῶμεν	οὖν αὖθις εἰς ἴχνος καὶ
[15]	λόγῳ ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς	ἐπανάγωμεν	ὥσπερ οἱ προεκθέοντες ἐν τοῖς
[9]	ἐπὶ τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν	ἀντιθῶμεν	μάχην τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως
[33]	εἶναι χρή. ~Πρῶτον μὲν οὖν	ὑπομνησθῶμεν	μικρὰ τῶν ἔμπροσθεν, ὁπότε τῆς
[25]	ἀντάξιος. ~Θαρροῦντες οὖν ἤδη πλούσιον	καλῶμεν	τὸν ταύτην ἔχοντα, οἶμαι δὲ
[34]	ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ὀνομαστὶ	καλῶμεν	τοὺς μάρτυρας; Καὶ ὅτι μὲν
[16]	φαῦλα σπουδῆς ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι	δόξωμεν,	ἢ τολμήσομεν καὶ πρὸς τηλικοῦτον
[5]	οὖν αὐτῶν τὰ λαμπρότατα ἐπιλεξάμενοι	περιαθρῶμεν	τὸ μέγεθος; Καὶ γάρ πως
[29]	ὅπου καὶ τὴν τῶν μελιττῶν	ὁρῶμεν	βασιλεύουσαν καθαρὰν ὑπὸ τῆς φύσεως
[4]	τὰς μάχας καὶ τοὺς πολέμους	ἀθρήσωμεν.	~Τίνας οὖν Ὅμηρος διαφερόντως ὕμνησεν
[10]	ἐτρώθη τῶν θηρίων τινὰ καὶ	ἀπέθανεν	εἰσενεχθέντα ὑπὸ τῆς ἰλύος· δείσαντες
[26]	ἀλγηδόνος, ἐκείνοις δὲ οὔτε ἡμέρα	πέφηνεν	ἀκερδὴς ἡδεῖα, οὔτε εὐφρόνη τὸν
[11]	τοὺς ἔνδον ἤλπιζε. Μάταιον δὲ	ἀπέφηνεν	ἡ βασιλέως παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου
[4]	τὴν ἀρχὴν σφετερίσασθαι προελομένῳ ἀρραγὴς	ἔμεινεν	ἡ φάλαγξ καὶ ἀδιάλυτος, οὐδ´
[11]	καὶ ἄλλους ἄλλας ἐπάγων αἰτίας	ἔκτεινεν.	Ἔστι γὰρ εὖ μάλα τοῖς
[6]	ἀλλ´ ἱκετεύοντας περὶ τοῖς γόνασιν	ἔκτεινεν·	ὁ δὲ ἐκήρυττεν ἄδειαν τοῖς
[4]	ὅστις διήνεγκε, τούτῳ πρὸς σὲ	γέγονεν	ἀμφήριστος κρίσις· τάξιν δὲ κοσμῆσαι
[26]	γὰρ ἀποπλήσασι τὴν γαστέρα πολλὴ	γέγονεν	εἰρήνη καὶ ἀνακωχὴ τῆς ἀλγηδόνος,
[10]	οὔπω πρόσθεν ἐν πολιορκίᾳ τοσαύτῃ	γέγονεν.	Ἐπεὶ δὲ τὰ τῶν ἱππέων
[35]	χρῶτα; οὐκοῦν καὶ τὸν Ὀδυσσέα	παρώξυνεν	εἰς δύναμιν ἀμύνασθαι λόγῳ τε
[20]	δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν νεανίσκον	παρώξυνεν,	ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος τὸν
[29]	κακὰ δὲ οὔτ´ ἐγέννησεν οὔτ´	ἐπέταξεν	εἶναι, ἀλλ´ αὐτὰ μὲν ἐφυγάδευσεν
[25]	δὲ τὰ μὲν τῶν πατέρων	ὑπῆρξεν	ἀρετῆς ἐνδεᾶ, αὐτὸς δὲ μετεποιήθη
[2]	ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς δὲ θνήσκων	ἔλιπεν	πολύαρνι Θυέστῃ, Αὐτὰρ ὅ γ´
[38]	τρόπον) ὅμηρον φιλίας καὶ πίστεως	ἀπέλιπεν	οὐδὲν δεομένῳ βασιλεῖ τὸν παῖδα·
[9]	δὲ ἐξ Ἰνδῶν εἵπετο, καὶ	ἔφερεν	ἐκ σιδήρου πύργους τοξοτῶν πλήρεις.
[6]	ὁ μὲν γάρ, ἐπειδὴ Πάτροκλος	ἔπεσεν,	οὐδὲ πιπράσκειν ἁλόντας ἔτι τοὺς
[9]	μεταποιοῦμαι οὔτε ὅστις μή τισιν	ὡμολόγησεν	ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ φυλάττων ταῦτα·
[11]	καὶ οὔτε ὅρκων οὔτε συνθηκῶν	ἐδέησεν,	ἀγαπᾷ δὲ οἴκοι μένων εἰ
[35]	καὶ ὅπως ξίφους μὲν οὐδὲν	ἐδέησεν	ἔτι, οὐδ´ εἴ τις ἀδικημάτων
[6]	Ῥωμαίων βίᾳ καὶ οὐ γνώμῃ	ξυνηκολούθησεν)	ἐοικὸς ἐπικούροις καὶ μισθοφόροις, ἐν
[36]	γενομένου, ὃ δὴ ´κεῖνόν τε	ἐποίησεν	ὑπὸ τῆς ἡδονῆς ἄφρονα καὶ
[34]	δίκῃ δὲ ὅτι πρὸς αὐτὸν	ἐπολέμησεν,	ἀκηκόατε· τῆς δὲ ἐμπειρίας καὶ
[5]	ἀθρήσωμεν. ~Τίνας οὖν Ὅμηρος διαφερόντως	ὕμνησεν	Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων; αὐτὰ
[29]	δημιουργός· τὰ κακὰ δὲ οὔτ´	ἐγέννησεν	οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι, ἀλλ´ αὐτὰ
[36]	ταῖς ᾐόσιν ὁ πρόσθεν λόγος	παρέστησεν.	Ἐντεῦθεν γὰρ ἤδη βεβαίως ἐθάρρουν,
[29]	ἐπέταξεν εἶναι, ἀλλ´ αὐτὰ μὲν	ἐφυγάδευσεν	ἐξ οὐρανοῦ, περὶ δὲ τὴν
[39]	γὰρ ἅπαντας προεῖτο, ὁ δὲ	ἀπέσωσεν	ἅπαντας. Καὶ εἰ μὲν ἐκεῖνος
[6]	τοῖς γόνασιν ἔκτεινεν· ὁ δὲ	ἐκήρυττεν	ἄδειαν τοῖς ἐξαρνουμένοις τὴν ξυνωμοσίαν,
[39]	χρόνῳ τὸν τρόπον κατανοήσας, σφόδρα	ἐπίστευεν	ἀσφαλῶς μέν οἱ τὰ τοῦ
[34]	δὲ αὐτῶν ἡ στάσις τέλος	εἶχεν	οὐκ εὐτυχές, ἐξὸν μεταποιεῖσθαι πλειόνων,
[35]	οὐδ´ εἴ τις ἀδικημάτων μειζόνων	εἶχεν	ὑποψίαν, οὐδὲ εἴ τῳ πρὸς
[34]	ὅσα μὲν ἔπραξε καὶ ὅπως	ἦρχεν,	οὔτε ἡδύ μοι λέγειν οὔτε
[35]	οὐδὲ ἀγεννεῖς ἀνθρώπους. Μόνῳ δὲ	ὑπῆρχεν	οἶμαι Σωκράτει καὶ σπανίοις τισὶν
[9]	ἀμήχανος πλήθει Παρθυαίων ξὺν Ἰνδοῖς	περιέσχεν,	ὁπηνίκα ἐπὶ τὸν τύραννον βαδίζειν
[21]	τε ὑψηλὸν ᾔρετο καὶ αὐτὸ	περιέσχεν	ὁπλιτῶν δῆμος καὶ ἀκοντιστῶν καὶ
[18]	Ἄλπεσιν, ὃ δὴ βασιλεῖ μὲν	παρέσχεν	ἀσφαλῆ καὶ τοῦ μέλλοντος ἀδεᾶ
[3]	ἃ δὴ καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν	παρέσχεν	ἡδεῖαν; λόγου τε ἀξιωτέον πολλοῦ
[8]	ἀλλὰ ἱκετεύει συγγνώμης τυγχάνειν, καὶ	ἔτυχεν	ἄν, εἴπερ ἦν ἄξιος καὶ
[31]	δὲ οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ ὡς	ἔτυχεν,	οὐδὲ ἐθελήσει φαυλότερος εἶναι κριτὴς
[20]	ἐπαινούμενα κατὰ τὴν ποίησιν, καὶ	ἤν	τι μεῖον ἐν βασιλεῖ καταμανθάνητε,
[21]	μακρῷ σεμνοτέραν· ἡ μὲν γὰρ	ἦν	ἄδακρυς μόνον τοῖς κρατοῦσιν, ἡ
[36]	διορᾶν τὴν στρατηγίαν. Ὁ δὲ	ἦν	ἀκατάπληκτος καὶ γεννάδας καθάπερ ἀγαθὸς
[7]	ἐπράχθη τὰ τῆς μάχης, ὥσπερ	ἦν	ἄξιον, ἀφανὴς ᾤχετο οὐκ οἶδα
[6]	καὶ ἀνελομένῳ, ἄρχοντι δὲ ὥσπερ	ἦν	ἄξιον τὸν ἐκ τοιούτων προοιμίων
[8]	τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν ἄν, εἴπερ	ἦν	ἄξιος καὶ μὴ ἐφωράθη πολλάκις
[10]	καὶ σιδηροῦν πύργον. Ταῦτα δὲ	ἦν	ἅπαντα πρὸς τὸ χωρίον χειροποίητον
[38]	δεομένῳ βασιλεῖ τὸν παῖδα· εἶτα	ἦν	ἀπιστότερος τῶν λεόντων, οἷς οὐκ
[10]	χειροποίητον γεγονὸς τέλμα κωλύματα, καὶ	ἦν	αὐτοῖς ἔργῳ φανερά· ὅθεν οὐκ
[10]	καὶ ὑπὲρ τοῦ συνεστῶτος ὁπόσον	ἦν	ἀχρεῖον πλῆθος ἐν τῇ πόλει
[10]	στέγειν δύνασθαι φύσει τὰς λιβάδας.	Ἦν	δὲ ἐνταῦθα καὶ παλαιὸν ἔρυμα
[24]	Ἀθηναίου ξένου, ὅστις ποτὲ ἄρα	ἦν	ἐκεῖνος ὁ θεῖος ἀνήρ· πᾶς
[7]	λόχοι συνετάττοντο πρὸς φάλαγγα θρασὺς	ἦν	ἐν μέσοις ἀναστρεφόμενος· ἐπεὶ δὲ
[6]	Πεζῶν δὲ ὁ μὲν ὁπλίτης	ἦν	ἐν τῷ μέσῳ συνάπτων ἐφ´
[35]	ὅ τι μὴ τἆλλα μοχθηρὸς	ἦν,	ἐννοήσατε δὴ πρὸς φιλίου Διός.
[25]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰκὸς	ἦν	ἐξαπατηθῆναι θεῶν ἢ δαιμόνων, σχήματα
[8]	ὁ Δρᾶος ἐῴκει Σκαμάνδρῳ, οὐδὲ	ἦν	εὐμενὴς τοῖς φεύγουσιν, ὡς τοὺς
[34]	ἔχων ὅ τι μέμφοιτο δῆλος	ἦν	εὔνους ὤν. Καὶ αὐτοῦ σημεῖον
[39]	ἀπιστίαν ὅμως προείλετο, ὁ μὲν	ἦν	καὶ διὰ ταῦτα μοχθηρὸς καὶ
[38]	πρᾴως εἶχε καὶ εὐμενὴς πᾶσιν	ἦν,	καίτοι πολλῶν συκοφαντεῖν ἐθελόντων καὶ
[7]	συνετάττοντο πρὸς φάλαγγα θρασὺς ἦν	ἐν	μέσοις ἀναστρεφόμενος· ἐπεὶ δὲ ἐπράχθη
[34]	ἐθέλων· τῷ δὲ ἔτι μὲν	ἦν	νεαρὰ τὰ ἀδικήματα, ἦρχε δὲ
[9]	συνενεχθῆναι, τὸν θαλάττιον καρκίνον, τοῦτο	ἦν	ὁ Παρθυαίων βασιλεὺς ἐκ τῆς
[22]	φωνὴν ξυγκείμενα. Τοῦτο δὲ οὐκ	ἦν	Ὁμήρῳ τὸ δέος, πολλαῖς μὲν
[24]	Τὸ πρὶν ἐπ´ εἰρήνης, ὅτε	ἦν	ὀρθὰ τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα,
[7]	ὡς οὐδὲ ἐν τοῖς κειμένοις	ἦν	οὐδὲ ἐν τοῖς φεύγουσιν ὁ
[17]	διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε στρατόπεδον	ἦν	οὐδὲ χάρακα πλησίον καταβαλέσθαι οὔτε
[9]	καὶ ἐπὶ νεῶν μηχανάς· καὶ	ἦν	οὐχ ἡμέρας ἔργον, μηνῶν δὲ
[39]	συνίει μὲν ὀρθῶς, πολλάκις δὲ	ἦν	πανοῦργος καὶ μοχθηρὸς καὶ δυστυχής,
[10]	Μυγδονίου τὰς ἐκροάς, ἰλύς τε	ἦν	περὶ τὸ χωρίον εὖ μάλα
[20]	ἄτολμον ἐπινόημα· οὔκουν οὐδὲ ὄφελος	ἦν	πολὺ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ μηχανήματος,
[38]	περὶ αὑτῶν ὑποψίαις, ὁμοίως ἅπασιν	ἦν	πρᾷος τοῖς οὐκ ἐλεγχθεῖσιν οὐδὲ
[21]	μὲν σωτῆρι καὶ εὐεργέτῃ δυσμενὴς	ἦν,	σπονδὰς δὲ ἐποιεῖτο πρὸς ὃν
[29]	παντὸς κόσμου, τούτων δὲ αὐτὸς	ἦν	τε καὶ ἔστι δημιουργός· τὰ
[33]	ἀλλήλοις χρώμενοι. Καίτοι γε τοῦτο	ἦν	τῆς εὐτυχίας ἐκείνης τὸ κεφάλαιον
[8]	κατὰ λόχους συνιστάμενοι διηγωνίζοντο· καὶ	ἦν	τὸ ἔργον ἁπάσης ἐλπίδος μεῖζον,
[16]	ἔργον ἁμιλλᾶσθαι; Οὐκοῦν ἐκεῖνο μὲν	ἦν	τὸ τεῖχος ὑπὲρ τῆς ᾐόνος,
[17]	ἐφ´ ἣν οὐδὲ τῶν ὀρνίθων	ἦν	τοῖς κουφοτάτοις ἀναπτῆναι, ὅπως ἑάλω,
[8]	λαιὸν ὠθοῦνται, ἵναπερ ὁ ποταμὸς	ἦν	τοῖς κρατοῦσιν ἐν δεξιᾷ. Ἐνταῦθα
[6]	δὲ ὁ μὲν ὁπλίτης ἦν	ἐν	τῷ μέσῳ συνάπτων ἐφ´ ἑκάτερα
[16]	τῶν Ἄλπεων τεῖχος παλαιόν τε	ἦν	φρούριον, καὶ αὐτῷ χρῆται μετὰ
[34]	Κωνσταντίῳ ταύτην ἐξεῖλε τὴν μοῖραν,	ἣν	αὑτῷ πρότερον προσήκειν ἔχειν ὑπέλαβεν,
[16]	ξυγχωροῦντα, ἀρχόμενα μὲν ἀπὸ θαλάττης,	ἣν	δὴ τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν,
[6]	τῇ θαλάττῃ τῇ πρὸς ἑσπέραν,	ἣν	εἴτε Ὠκεανὸν χρὴ καλεῖν εἴτε
[36]	ἅπαντα ἐδρᾶτο πρὸ τῆς μάχης	ἣν	ἐπὶ τοῦ Δράου ταῖς ᾐόσιν
[5]	τὴν ἐπὶ τῷ ποταμῷ μάχην	ἣν	ἠγωνίσατο βασιλεὺς ἔναγχος· ἴστε δὲ
[17]	τὴν πέτραν ἐκείνην κατῴκουν, ἐφ´	ἣν	οὐδὲ τῶν ὀρνίθων ἦν τοῖς
[9]	αὖθις εἰς ἴχνος καὶ ὅθεν	ἐξέβην.	~Ἐπειδὴ γὰρ οἱ Παρθυαῖοι κοσμηθέντες
[3]	πόρπῃ, ἃ δὴ καὶ Ὁμήρῳ	διατριβὴν	παρέσχεν ἡδεῖαν; λόγου τε ἀξιωτέον
[10]	διὰ τὸ πίειραν εἶναι τὴν	γῆν	καὶ στέγειν δύνασθαι φύσει τὰς
[36]	καὶ ὁ Ποσειδῶν συνταράττων τὴν	γῆν	παύειν τὰ κύματα. ~Καὶ ἡ
[29]	ἐξ οὐρανοῦ, περὶ δὲ τὴν	γῆν	στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν
[6]	φησὶ τῷ Διὶ χαλεπαίνουσαν τὴν	Γῆν	ὠδῖναι, οὐδὲ ὡς γιγάντων ὁ
[38]	ὁπότε ἐκεῖνος τὰ περὶ τὴν	ἁρπαγὴν	ἐνενόει; εἰ δὴ τὸ μὲν
[10]	βαρβάρους· φύσει δὲ ὄντες ἐς	ὀργὴν	ὀξύρροποι καὶ δεινὸν ποιούμενοι τὸ
[16]	καὶ αὐτῷ χρῆται μετὰ τὴν	φυγὴν	ὁ τύραννος, ὥσπερ ἔρυμά τι
[1]	ἡμιθέων τὰς πράξεις, καὶ ταύτην	διαγωγὴν	τῆς ἡσυχίας ποιεῖσθαι, εὖ μάλα
[39]	χαρίεντα, καὶ ἐξ ἀκανθῶν τὴν	σίδην	καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων φυόμενα
[5]	τ´ ἂρ τῶν ὄχ´ ἄριστος	ἔην,	σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα, Ἀνδρῶν
[5]	ἕποντο. Ἀνδρῶν μὲν μέγ´ ἄριστος	ἔην	Τελαμώνιος Αἴας, Ὄφρ´ Ἀχιλεὺς μήνιεν·
[13]	τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται πρὸς τὸ	ζῆν.	Εἰ δὲ ἐπιτρέποι μηδεὶς παραγράφειν
[15]	τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται πρὸς τὸ	ζῆν»	οὐ παρατρέπει τὴν λέξιν οὐδὲ
[21]	Κῦρόν φασι παρασχεῖν τῷ πάππῳ,	ζῆν	τε ἐποίησε καὶ διαιτᾶσθαι καθάπερ
[33]	κτῆσιν ὑπὸ τῆς ἔμφρονος χρήσεως	ἀγαθήν,	καὶ φαύλην ὑπὸ τῆς ἐναντίας
[22]	ἐξερμηνεύειν ἐς ὑμᾶς τοὺς λόγους·	ἀδικοίην	γὰρ ἂν διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος
[1]	τοῦ Πηλέως φαινοίμην εὐγνωμονέστερος καὶ	ἐπαινοίην	εἰς δύναμιν τὰ προσόντα σοι,
[10]	ἔνδον ἠξίουν. Παρθυαίοις μὲν τοσοῦτον	περιῆν	ἐλπίδος· οἱ δὲ πυκνήν τε
[24]	ναὶ μὰ Δία πολιτικὴν καὶ	στρατηγικὴν	καὶ μεγαλόφρονα καὶ πλουσίαν γε
[24]	ᾤχοντο, δόντες μὲν ἄλλοι τὴν	δίκην,	ἄλλοι δὲ ὀλιγωρηθέντες ὡς οὐκ
[11]	στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ	δίκην	ἀπαιτοίη τοῦ θράσους καὶ τῆς
[18]	νίκης ἡδονήν, τὸν δὲ ἡττηθέντα	δίκην	ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ καὶ τῶν
[29]	ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ δεινὴν ἐπάγοντες	δίκην	ζῶσί τε ἀνθρώποις καὶ ἀπολυθεῖσι
[39]	εἰκότως ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος, τὴν	δίκην	μὲν ἐπὶ τὸ κρεῖττον καὶ
[35]	ἐλοιδορεῖτο βασιλεῖ, τῆς προπετείας ἀπέτισε	δίκην,	ὅ τι μὴ τἆλλα μοχθηρὸς
[39]	ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν ἐν καιρῷ τὴν	δίκην,	οὐκ ἀλλοτρίοις ἔργοις καὶ ξυμφοραῖς
[29]	τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι τὴν	δίκην	προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ τῶν
[39]	βούλεσθαί περ ἐπιεικῶς μάλα πίτυος	δίκην	τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ σπέρματα·
[24]	καὶ αὐτὴν ἀποφαίνειν εὐδαίμονα καὶ	βασιλικὴν	καὶ ναὶ μὰ Δία πολιτικὴν
[1]	δὲ αὖ τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν	βασιλικὴν	μὴ δυσχεραίνειν, φέρειν δὲ ἐγκρατῶς
[17]	καθαρὰν καὶ ἄδακρυν περιεποιήσατο τὴν	νίκην.	Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ Σαρπηδὼν
[8]	αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν τὴν	νίκην	καὶ τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ
[21]	ποιεῖν ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ τὴν	νίκην	κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ σεμνοτέραν·
[4]	τὰ κατορθώματα. Τήν γε μὴν	ἱππικὴν	καὶ τὴν ἐν τοῖς δρόμοις
[1]	ὁρῶν ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν	Ὁμηρικὴν	παιδείαν ἐπιδεικνύμενον καὶ ἐθέλοντα πάντως
[24]	βασιλικὴν καὶ ναὶ μὰ Δία	πολιτικὴν	καὶ στρατηγικὴν καὶ μεγαλόφρονα καὶ
[6]	εἴτε Ὠκεανὸν χρὴ καλεῖν εἴτε	Ἀτλαντικὴν	θάλατταν, εἴτε ἄλλῃ τινὶ χρῆσθαι
[1]	κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν	αἴγλην,	οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν λίθον εὐανθῆ
[31]	συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν ἐθελόντων	ποικίλην	καὶ πολύτροπον τὴν μοχθηρίαν καὶ
[12]	ὁ τοῦ Τυδέως, τῆς Ἀθηνᾶς	πολλὴν	ἐκ τοῦ κράνους ἀναπτούσης φλόγα,
[23]	εὐδαίμονας καὶ μακαρίους ὁμολογοῦντα τοὺς	πολλὴν	κεκτημένους χώραν, πλεῖστα δ´ ἔθνη
[25]	γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	ἧς ἐτίμων τε καὶ ἐθεράπευον
[38]	δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα	στολὴν	τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ
[34]	πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς	σχολὴν	ἄγοντας, τοῦτον δὴ ἄσχολον ἐκάλει
[16]	ἐστιν οὐδαμοῦ νίκης καὶ τροπῆς,	πλὴν	ὅτε πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν
[7]	τοῦ θεῶν ἢ δαιμόνων κρυφθείς,	πλὴν	ὅτι γε οὐκ ἐπ´ ἀμείνοσι
[6]	χρῆσθαι προσωνυμίᾳ προσῆκον, οὐκ ἰσχυρίζομαι·	πλὴν	ὅτι δὴ αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα
[23]	βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν,	πλὴν	σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας
[17]	καὶ οὐδὲν πλέον ἀκούειν ἐπιθυμήσετε,	πλὴν	τοσοῦτον μόνον, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν
[29]	παντὸς τοῦ βίου βάσανον οὐ	φαύλην	τῆς αὑτῶν ἀρετῆς παρασχομένων τὸ
[33]	τῆς ἔμφρονος χρήσεως ἀγαθήν, καὶ	φαύλην	ὑπὸ τῆς ἐναντίας γίγνεσθαι συμβαίνειν·
[11]	ἐξέπληξε δεινῶς τὸν βάρβαρον· οὐ	μὴν	ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν στρατιάν, ἀλλ´
[35]	τύραννον οἰκειοτέρα γέγονε φιλία, οὐδὲ	μὴν	εἴ τις ἐκείνῳ χαριζόμενος φέρειν
[27]	στάσιν ἐμφύλιον ἀπεχθαίρων, τούς γε	μὴν	ἔκ τινος τύχης ἐπιφυομένους ἢ
[32]	οὔτε αὔθαδες ἀνέξεται εἶναι, οὔτε	μὴν	ἐνδεὲς τῶν ἀναγκαίων· τὸ δὲ
[13]	μέν τινος οἰκεῖα κτήματα, οὐ	μήν	ἐστι ταῦτα αὐτός, ἀλλὰ νῷ
[4]	ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα. Τήν γε	μὴν	ἱππικὴν καὶ τὴν ἐν τοῖς
[6]	Καπανέως, βαρβαρίζων καὶ ἀνοηταίνων, οὔτι	μὴν	κατ´ ἐκεῖνον τῇ ῥώμῃ τῆς
[9]	ἐν καιρῷ σκέψομαι· τά γε	μὴν	ὀνείδη τῶν ἀνθρώπων οὐ χαλεπῶς
[15]	χαίρειν ὑποληπτέον τὸν θεόν. Οὐ	μὴν	οὐδὲ τῆς ἐννόμου θεραπείας ἀποστατέον
[1]	καὶ ᾄδειν τὰ κατορθώματα. Οὐ	μὴν	οὐδὲ τὸν Ἀγαμέμνονά φησιν ὁ
[18]	ταῦτα ἐκείνων ὑπεραίρειν. Πλήθει γε	μὴν	ποῦ ποτε ἄξιον συμβαλεῖν; οἱ
[18]	Τίγρητος καὶ Λύκου· τῶν γε	μὴν	πρὸς τὸν τύραννον πραχθέντων ὅ
[2]	ὅλας μείνασα γενεάς· τά γε	μὴν	τῆς ἡμετέρας ξυγγενείας ἤρξατο μὲν
[2]	καὶ Μυκηναίας δυναστείαν, ὅ γε	μὴν	τοῦ πατρὸς γεννήτωρ Γαλατίας ἔθνη
[27]	προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν αὐτοὶ δηλήμονες· οὐδὲ	μὴν	ὑπνηλοὺς ἀνέξεται εἶναι καὶ ἀργοὺς
[4]	σωτηρίας τὰς ἐλπίδας. ~Σὲ δῆτα	ἐθεασάμην,	ὦ φίλε βασιλεῦ, ἄρκτους καὶ
[22]	τε ἐγένετο καὶ διασώζει τὴν	μνήμην	ξὺν εὐφημίᾳ, ἅτε ἐς τὸ
[9]	ποταμῶν κάλλιστος τὴν αὑτοῦ προστίθησι	φήμην,	οὔσῃ γε καὶ Ἀντιόχου βασιλέως
[25]	ἐς τὸ δαιμόνιον ἀνῆπτον τὴν	φήμην,	τῇ περὶ αὐτοὺς ἀρετῇ χαριζόμενοι.
[16]	ἐκ Διὸς ἱπτάμενος τὴν αὑτοῦ	φήμην	χαρίζεται. Οἰκεῖται δὲ ὑπὸ τοῖς
[33]	λόγους, ὥσπερ κανόνα τινὰ καὶ	στάθμην	ἀπευθύνοντες, ᾗ τοὺς τῶν ἀγαθῶν
[1]	ἄν, εἰ μὴ τοῦ Πηλέως	φαινοίμην	εὐγνωμονέστερος καὶ ἐπαινοίην εἰς δύναμιν
[1]	τὴν συγγνώμην τῆς τιμωρίας προὐτίθει,	αἰσχυνοίμην	ἄν, εἰ μὴ τοῦ Πηλέως
[22]	γὰρ ἂν διαφθείρων καὶ ἐλεγχόμενος	αἰσχυνοίμην,	εἴ τις ἄρα τὸ βασιλέως
[30]	μείζονά τε ἐν τῇ πόλει	τιμὴν	καὶ δύναμιν περιθετέον, καὶ αὐτῷ
[15]	θεραπείας ἀποστατέον οὐδὲ τὴν τοιαύτην	τιμὴν	ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος, θετέον δὲ
[10]	οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν σφῶν τὴν	ὁρμὴν	τοὺς ἔνδον ἠξίουν. Παρθυαίοις μὲν
[1]	μεθεῖναι μὲν ταῖν χεροῖν τὴν	αἰχμὴν	καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ
[21]	μετὰ τοῦ τέως ξυνάρχοντος, οὔτε	αἰχμὴν	φέρων οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος,
[10]	μόνον ἐθέλειν καὶ δηλοῦν τὴν	γνώμην	διὰ τοῦ σχήματος· ἐπιστρεφόντων γὰρ
[7]	τυράννου· τὸ γὰρ μηδὲ ἐλπίσαι	συγγνώμην	εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα,
[1]	καὶ τῶν φαύλων πολλοῖς τὴν	συγγνώμην	νέμεις, τὸν Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ
[1]	ἐπαινῶν τοῦ λόγου, ὃς τὴν	συγγνώμην	τῆς τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην ἄν,
[2]	μὲν τῆς μητρὸς πατὴρ τὴν	Ῥώμην	διῴκει καὶ τὴν Ἰταλίαν, καὶ
[27]	καὶ συνέχει, πρὸς ἀνδρείαν καὶ	ῥώμην	καὶ πρᾳότητα γυμνάζων καθάπερ σκύλακας
[24]	φωτὸς τὴν σελήνην ἐξ ἐναντίας	ἱσταμένην	περιλάμπων καὶ μεταδιδοὺς αὐτῇ τῆς
[29]	καθαρὰν ὑπὸ τῆς φύσεως πλήκτρου	γενομένην.	Ἀλλ´ οὐκ εἰς μελίττας βλεπτέον,
[3]	καὶ ὁσίως ἐκτήσατο, περιμείνας τὴν	εἱμαρμένην	τελευτὴν τοῦ γεγεννηκότος, τὰ λοιπὰ
[6]	Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς τὴν Ἀρετὴν	διαμιλλωμένην	καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ Διὸς
[20]	τοὺς κήρυκας ἐπὶ τὴν Ἀχιλλέως	σκηνήν,	ὥσπερ οἶμαι δεδιὼς μὴ τῆς
[36]	δὲ ἤδη χαίρει καὶ γάννυται,	γαλήνην	ἀκριβῆ καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται
[24]	αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται φωτὸς τὴν	σελήνην	ἐξ ἐναντίας ἱσταμένην περιλάμπων καὶ
[11]	ᾤχετο, καὶ ἄγει πρὸς ἡμᾶς	εἰρήνην	ἐκ τούτου, καὶ οὔτε ὅρκων
[28]	κάματον ὁπόσα τε κατὰ τὴν	εἰρήνην	ἐξευρέθη γυμνάσια μελέτης εἵνεκα τῆς
[29]	κριταί, τῶν ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ	δεινὴν	ἐπάγοντες δίκην ζῶσί τε ἀνθρώποις
[17]	Ἰνδοὺς πορείας, οἳ τὴν πέτραν	ἐκείνην	κατῴκουν, ἐφ´ ἣν οὐδὲ τῶν
[26]	ἔρως δυστυχής, τούτους δὲ ἀνάγκη	πεινῆν	διὰ βίου καὶ ἀθλιώτερον ἀπαλλάττειν
[28]	γὰρ ἁπάντων εἶναι τὴν πατρίδα	κοινὴν	ἑστίαν καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν μὲν
[8]	ἐξῆγε θύραζε τεθηπότας ἠύτε νεβρούς,	Ποινὴν	Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος· τοσαύτην μέντοι
[26]	δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ ἀνδρεῖος	ἀνθρωπίνην	ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως αὐτῷ
[10]	τοσοῦτον περιῆν ἐλπίδος· οἱ δὲ	πυκνήν	τε εἶχον τὴν φάλαγγα κατὰ
[9]	εἰς ταῦτα δεχόμενος τὸν Μυγδόνιον,	λίμνην	ἀπέφηνε τὸ περὶ τῷ ἄστει
[10]	ἦσαν τῷ βαρβάρῳ· παρεῖχον γὰρ	ἡδονὴν	καὶ τέρψιν τοῖς ἐκ τοῦ
[18]	ἀδεᾶ τὴν ὑπὲρ τῆς νίκης	ἡδονήν,	τὸν δὲ ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι
[40]	φύουσιν ἀγαθῶν τὴν ἄμετρον ἀπαιτεῖ	πλησμονήν,	οὐδὲ αὐτῷ θέρους ὥρᾳ τοῦ
[28]	ἀκολασίαν, τῶν μεγίστων κακῶν παρέξει	ῥᾳστώνην·	ὕβριν δὲ ἐξείργων καὶ παρανομίαν
[22]	ἐκεῖνα κοσμεῖται κατὰ τὴν πάτριον	φωνὴν	ξυγκείμενα. Τοῦτο δὲ οὐκ ἦν
[25]	ξυγγενείας, μηδὲ ἐς τοὺς Πελοπίδας	ἐξῆν	ἐγγράφεσθαι τοὺς μὴ φέροντας ἐπὶ
[23]	χίλια τάλαντα καταθύοντας. Οὔτε οὖν	Ξέρξην	ἐκεῖνος ἐπῄνει ποτὲ οὔτε ἄλλον
[9]	προσήκουσαν. Οὐκοῦν καὶ ὁ βασιλεὺς	Ξέρξην	μιμούμενος ἐπί τινος χειροποιήτου καθῆστο
[25]	ἐπὶ τὴν ἐναντίαν τοῦ βίου	ῥοπὴν	κατηνέχθη, δικαίως ἂν μεταποιοῖτο τῆς
[8]	τῶν Ἀχαιῶν ἡ νίκη τὴν	ῥοπήν,	ὥστε οὐδὲ μείζονα φόβον τοῖς
[39]	ἐπιβουλεύων καὶ ἀφαιρούμενος ὧν οὐδαμῶς	ἐχρῆν·	εἰ δέ, ἀνελπίστου μέν οἱ
[21]	ἦλθον ἀμφοτέρω τὼ στρατεύματε καὶ	ἐχρῆν	ἐπὶ τῶν ὁπλιτῶν ποιεῖσθαι τὴν
[33]	ἀνδρῶν καὶ βασιλέων ἐπαίνους ἐναρμόττειν	ἐχρῆν.	Καὶ ὅτῳ μὲν ἀληθὴς καὶ
[4]	ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν	σὴν	ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα. Τήν γε
[9]	οὔσης καὶ ψιλῆς τῆς χώρας	ὁπόσην	νέμονται· ἔοικε γὰρ δὴ τὰ
[40]	ἐλευθέρας οὐδὲ θεραπαίνης, οὐδὲ ὅλως	τὴν	ἄδικον ἀφροδίτην ἠγάπησε, καὶ ὡς
[12]	ὡς τῇ μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι	τὴν	Ἀθηνᾶν μετὰ τῶν Τρωάδων. Καίτοι
[9]	κρινέτω· ~ἑξῆς δέ, εἰ βούλεσθε,	τὴν	Αἴαντος ὑπὲρ τῶν νεῶν καὶ
[17]	πέριξ χωρίου, ἐπ´ αὐτὴν εἶμι	τὴν	αἵρεσιν. Καὶ εἰ βούλεσθε τὸ
[1]	βασιλέα, μεθεῖναι μὲν ταῖν χεροῖν	τὴν	αἰχμὴν καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον
[4]	Θεσπιᾶσιν Ἔρωτος τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα	τὴν	ἀκρίβειαν ἀφελεῖν τῆς τέχνης. Δεῖται
[24]	ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς αὑτὴν δεχομένη	τὴν	ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο
[3]	τούτοις ἐπαινεῖν; Οἰκίαν τε οἶμαι	τὴν	Ἀλκινόου καὶ τὰ τοῦ Μενέλεω
[29]	τὴν ἐκείνων μᾶλλον, εἰς δὲ	τὴν	ἄλλων ὠφέλειαν, διττὰς δ´ ἀνάγκη
[21]	ὥσπερ ὄφλημα βασιλεῖ πατρῷον ἀποδοὺς	τὴν	ἁλουργίδα· τἆλλα δὲ αὐτῷ δίδωσι
[4]	τῶν ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι	τὴν	ἁμαρτάδα, καὶ οὐκ ἔσομαι ταῖς
[20]	τοῦ πάθους μεταγνοίη καὶ ἀποφύγοι	τὴν	ἁμαρτάδα· ὁ δὲ ἐκ τῆς
[25]	ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ ἀποκρύπτειν	τὴν	ἁμαρτάδα οὔτε οἱ πατέρες ὑπὲρ
[40]	οὐδὲ ὧν ὧραι φύουσιν ἀγαθῶν	τὴν	ἄμετρον ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ αὐτῷ
[32]	ἐπικούροις σφῶν μισθὸν καὶ ἐσθῆτα	τὴν	ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα δὲ Ἀσσύρια καὶ
[16]	ὑπὸ σοφίας ἔλαβε καὶ ἐβιάσατο	τὴν	ἄνοδον. ~Καὶ ἵνα μὴ διατρίβειν
[39]	ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν πατέρων	τὴν	ἄνοιαν καὶ τὴν μωρίαν ἀγαθοῖς
[38]	{καὶ} χαλεπῶς μὲν εἶχον πρὸς	τὴν	ἀπιστίαν, θῆλυν δὲ οὐχ ὑπομένοντες
[39]	τῶν φίλων καὶ τῶν συγγενῶν,	τὴν	ἀπιστίαν ὅμως προείλετο, ὁ μὲν
[14]	ψόγον, εἴ τις ἄρα καταμέμφοιτο	τὴν	ἀπληστίαν, καὶ ὅτι παντὸς ἐπιδραττόμεθα
[27]	ὕπνῳ τε εἴκων ὀλίγα καὶ	τὴν	ἀργίαν ἀποστρεφόμενος. Ἀληθῶς γὰρ οὐδεὶς
[6]	Πρόδικος τὴν Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς	τὴν	Ἀρετὴν διαμιλλωμένην καὶ ἐθέλουσαν τὸν
[33]	εἰς δὲ τὰς ἕξεις καὶ	τὴν	ἀρετήν, ἧς μόνοις μέτεστι τοῖς
[33]	γενέσθαι, μέγα δὲ ἀληθῶς τὸ	τὴν	ἀρετὴν τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον
[16]	καὶ Ῥαιτοὶ δὲ τὰ ὑπὸ	τὴν	ἄρκτον, ἵνα Ῥήνου τέ εἰσιν
[38]	ἐγεγόνεσαν, ὁπότε ἐκεῖνος τὰ περὶ	τὴν	ἁρπαγὴν ἐνενόει; εἰ δὴ τὸ
[2]	ἐθέλων τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας	τὴν	ἀρχαιότητα καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[28]	εἰς οὐδὲν χρηστὸν τελευτώσας οὐδὲ	τὴν	ἀρχὴν ἀνέξεται φῦναι, γενομένας δὲ
[38]	φυλάκων, οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ	τὴν	ἀρχὴν καὶ ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους,
[18]	ἐξελεῖν καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν	τὴν	ἀρχὴν καὶ τὴν βασιλείαν ἴσχυον,
[34]	ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε τὰ περὶ	τὴν	ἀρχὴν ξύμπαντα. Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς
[4]	οἴκοθεν ἀφεστῶσι καὶ συνεπιθεμένοις τῷ	τὴν	ἀρχὴν σφετερίσασθαι προελομένῳ ἀρραγὴς ἔμεινεν
[33]	φύσει σπουδαίοις. Εἶτα ἐντεῦθεν ἑλόντες	τὴν	ἀρχὴν τοὺς ἑξῆς ἐπεραίνομεν λόγους,
[34]	εἰς τὸν ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα	τὴν	ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους·
[11]	γὰρ εὖ μάλα τοῖς κατὰ	τὴν	Ἀσίαν βαρβάροις σύνηθες ἐς τοὺς
[3]	τειχίου· ταῦτά τοι καὶ προβάλλεται	τὴν	ἀσπίδα, οὔτι τὴν οἰκείαν, τἀδελφοῦ
[1]	ταῖν χεροῖν τὴν αἰχμὴν καὶ	τὴν	ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ
[38]	καὶ οὐ τοῖς χρήμασι ποιεῖσθαι	τὴν	ἀσφάλειαν· ὁ δὲ ἐκείνους ὑπήγετο
[9]	ᾗ δὴ Μυγδόνιος ποταμῶν κάλλιστος	τὴν	αὑτοῦ προστίθησι φήμην, οὔσῃ γε
[16]	οἰκιζομένῃ δεξιὸς ἐκ Διὸς ἱπτάμενος	τὴν	αὑτοῦ φήμην χαρίζεται. Οἰκεῖται δὲ
[20]	θεωρίδα, στέλλει τοὺς κήρυκας ἐπὶ	τὴν	Ἀχιλλέως σκηνήν, ὥσπερ οἶμαι δεδιὼς
[6]	ἀνιέντων, φεύγει μὲν αἰσχρῶς ὁ	τὴν	βασιλείαν αἴσχιον ἁρπάσας, λείπει δὲ
[34]	Οὐ γὰρ δὴ τρυφῆς ὑπολαμβάνει	τὴν	βασιλείαν εἶναι παρασκευὴν οὐδέ, ὥσπερ
[18]	τῶν Πριαμιδῶν τὴν ἀρχὴν καὶ	τὴν	βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης δὲ αὐτοῖς
[6]	πρῶτος ἐπὶ νοῦν ἐβάλετο μεταποιῆσαι	τὴν	βασιλείαν καὶ ἀφελέσθαι τοῦ γέρως
[21]	καὶ διοικηθέντων, οὗτος ἀρκούντως ἐπαινεῖ	τὴν	βασιλέως ἀγχίνοιαν, Τὸ δὲ ἐφ´
[25]	γνωρίσματα, λόγχη δὲ λέγεται περὶ	τὴν	Βοιωτίαν τοῖς Σπαρτοῖς ἐντυπωθῆναι παρὰ
[26]	δεομένων· τούτοις μὲν γὰρ ἀποπλήσασι	τὴν	γαστέρα πολλὴ γέγονεν εἰρήνη καὶ
[4]	τὴν σὴν ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα.	Τήν	γε μὴν ἱππικὴν καὶ τὴν
[10]	καὶ διὰ τὸ πίειραν εἶναι	τὴν	γῆν καὶ στέγειν δύνασθαι φύσει
[36]	δὴ καὶ ὁ Ποσειδῶν συνταράττων	τὴν	γῆν παύειν τὰ κύματα. ~Καὶ
[29]	ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ, περὶ δὲ	τὴν	γῆν στρεφόμενα καὶ τὴν ἐκεῖθεν
[6]	τερατεία φησὶ τῷ Διὶ χαλεπαίνουσαν	τὴν	Γῆν ὠδῖναι, οὐδὲ ὡς γιγάντων
[10]	τῷ μόνον ἐθέλειν καὶ δηλοῦν	τὴν	γνώμην διὰ τοῦ σχήματος· ἐπιστρεφόντων
[38]	τῶν ἀτόπων καὶ ἐξαγίστων βουλευμάτων.	Τὴν	δὲ ἐς τὸν τοῦ παρανομήσαντος
[6]	ἀφιεὶς ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ	τὴν	διάνοιαν ἡ βασιλέως δεινότης, καὶ
[24]	διαφθείραντες ᾤχοντο, δόντες μὲν ἄλλοι	τὴν	δίκην, ἄλλοι δὲ ὀλιγωρηθέντες ὡς
[39]	ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος,	τὴν	δίκην μὲν ἐπὶ τὸ κρεῖττον
[39]	πατρῴων ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν ἐν καιρῷ	τὴν	δίκην, οὐκ ἀλλοτρίοις ἔργοις καὶ
[29]	παρὰ τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι	τὴν	δίκην προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ
[27]	πρὶν ἂν ἐξέλῃ τῶν πολεμίων	τὴν	δύναμιν καὶ ὑποχείριον αὑτῷ ποιήσηται.
[6]	καὶ ξένῳ, μέθῃ καὶ κραιπάλῃ	τὴν	δυναστείαν περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ, ἄρχοντι
[39]	ἔργον τόδε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ	τὴν	εἰκόνα παλαιὸς ἀπέφηνε λόγος. Ὁ
[3]	εὐσεβῶς καὶ ὁσίως ἐκτήσατο, περιμείνας	τὴν	εἱμαρμένην τελευτὴν τοῦ γεγεννηκότος, τὰ
[28]	ὅπλοις κάματον ὁπόσα τε κατὰ	τὴν	εἰρήνην ἐξευρέθη γυμνάσια μελέτης εἵνεκα
[12]	Ἀχαιοῖς ἀντιστῆναι, εὐπρεπῆ δὲ ποιεῖται	τὴν	εἰς τὸ ἄστυ πορείαν, ὡς
[18]	πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον ἅπασαν τμηθεῖσαν	τὴν	εἴσω Τίγρητος καὶ Λύκου· τῶν
[29]	δὲ τὴν γῆν στρεφόμενα καὶ	τὴν	ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν
[29]	τῶν κακῶν ἐπενόησαν, οὐκ εἰς	τὴν	ἐκείνων μᾶλλον, εἰς δὲ τὴν
[8]	Οὕτως οὐδὲ ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ μετὰ	τὴν	ἐκεχειρίαν τὸν πόλεμον. Ὁ δὲ
[21]	ἐχρῆν ἐπὶ τῶν ὁπλιτῶν ποιεῖσθαι	τὴν	ἐκκλησίαν, βῆμά τε ὑψηλὸν ᾔρετο
[31]	ἀρίστους ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει τὴν	τῶν	ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων μὲν
[10]	τείχους ἀφίετο βέλος, βεβαιοτέραν εἶχον	τὴν	ἐλπίδα τοῦ κατ´ ἄκρας αἱρήσειν
[13]	ἄκρῳ τῷ σώματι, πρὸς δὲ	τὴν	ἐν οὐρανῷ ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς
[4]	Τήν γε μὴν ἱππικὴν καὶ	τὴν	ἐν τοῖς δρόμοις κουφότητα ἆρά
[25]	ἀγαθῶν ἔφυ, αὐτὸς δὲ ἐπὶ	τὴν	ἐναντίαν τοῦ βίου ῥοπὴν κατηνέχθη,
[33]	δὲ ἀπολειφθέντες παντελῶς ἢ καὶ	τὴν	ἐναντίαν τραπόμενοι δυστυχεῖς καὶ ἀνόητοι
[9]	δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ	τὴν	ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν προσήκουσαν. Οὐκοῦν
[31]	γὰρ οὐ μία ὁδὸς ἐπὶ	τὴν	ἐξέτασιν ἀπόχρη, ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι
[31]	τῷ μήκει τοῦ χρόνου πρὸς	τὴν	ἐξέτασιν, τὸ παθεῖν τι τοιοῦτον
[9]	Αἴαντος ὑπὲρ τῶν νεῶν καὶ	τὴν	ἐπὶ τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν
[5]	εἰκόνος. Ἐθέλω δὲ ὑμῖν διηγεῖσθαι	τὴν	ἐπὶ τῷ ποταμῷ μάχην ἣν
[8]	ἀπαγορεύει τὸν πόλεμον καὶ ἐξόμνυται	τὴν	ἐπικουρίαν. Ὁμήρου δὲ ἔοικεν εἶναι
[17]	ῥώμῃ δὲ μᾶλλον σωμάτων θρασυνόμενοι,	τὴν	ἐς τὸ τεῖχος πάροδον ἐτόλμων.
[38]	Πάριδι καὶ καθυβρίσασι τοῦ Μενέλεω	τὴν	ἑστίαν, ἀλλὰ καὶ τοῖς κυουμένοις
[18]	ποθῶν τὴν ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ	τὴν	εὐβουλίαν, ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ τούτων
[38]	λόγος ἐς τοῦτο ἀφῖκται καὶ	τὴν	εὔνοιαν τοῦ πλήθους καὶ τῶν
[6]	ἰχθύες δικτύοις. Ἐπειδὴ γὰρ ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν καὶ τὰ πεδία τῶν
[15]	θετέον δὲ ἐν ἀρετῆς μοίρᾳ	τὴν	εὐσέβειαν τὴν κρατίστην· ἔστι γὰρ
[27]	διατάγμασι δῆλος εἴη, καὶ ὅλως	τὴν	ἡγεμονίαν ἀποδοὺς τῷ φύσει βασιλικῷ
[39]	μεγαλόφρων, τοῦ μὲν νηπίου κατελεήσας	τὴν	ἡλικίαν καὶ τὸν τρόπον, τοῖς
[4]	Μενεσθεὺς κράτιστος, καὶ τούτῳ διὰ	τὴν	ἡλικίαν ὁ Πύλιος οὐχ ὑφίεται
[34]	δέει μᾶλλον τῆς ἐκείνου παρασκευῆς	τὴν	ἡσυχίαν ἠγάπα, τεκμήριον ὑμῖν ἐμφανὲς
[14]	ὁ δὲ εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει	τὴν	θέαν· ἀμφότερα δὲ ἐν τοῖς
[29]	ἐλπίδας ἀμείνους καὶ οὐ πάντη	τὴν	θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ ἀνίατα
[29]	ὑπολήψεται τήν τε ἐπίγνωσιν καὶ	τὴν	θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ τῶν ἄλλων
[20]	αὐτὰ δρῶν καὶ ἀφορῶν ἐς	τὴν	θεωρίδα, στέλλει τοὺς κήρυκας ἐπὶ
[7]	τοῖς φιλτάτοις ἀποκτιννύς, εἰκότως ἀπέγνω	τὴν	ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς μὲν αὐτὸν
[1]	χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ	τὴν	Ἰνδῶν λίθον εὐανθῆ καὶ χαρίεσσαν.
[12]	πρὸς ταῖς πύλαις ἤδη καθημένῳ	τὴν	Ἶριν ἥκειν ἔφη παρὰ τοῦ
[2]	πατὴρ τὴν Ῥώμην διῴκει καὶ	τὴν	Ἰταλίαν, καὶ τὴν Λιβύην τε
[12]	φασι τῶν ἔργων τὸ κεφάλαιον,	τὴν	καθαίρεσιν τοῦ τείχους, ὃ μιᾷ
[6]	ὁ σοφὸς ἐν μύθοις Πρόδικος	τὴν	Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς τὴν Ἀρετὴν
[40]	ἢ ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς καὶ	τὴν	καρτερίαν καὶ τὴν σεμνότητα, καὶ
[30]	ἀρετῆς διὰ φιλίας ἐς ταύτην	τὴν	κοινωνίαν, ἀρχὰς δὲ ἐπιτρεπτέον οἰκείας
[15]	ἐν ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν εὐσέβειαν	τὴν	κρατίστην· ἔστι γὰρ ὁσιότης τῆς
[9]	Συνέβη δὲ οὕτω καὶ περὶ	τὴν	Κρήτην καὶ Καρίαν καὶ ἐν
[8]	ἔστω κριτής, καὶ οὐκ εὐλαβησόμεθα	τὴν	κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ ἀγαθὸν
[15]	αὐτοῦ δὲ τὸ σῶμα καὶ	τὴν	κτῆσιν. Ταῦτα δὲ ἐν τοῖς
[33]	τις καὶ πρὸς τοὔνομα δυσχεραίνει)	τὴν	κτῆσιν ὑπὸ τῆς ἔμφρονος χρήσεως
[15]	πρὸς τὸ ζῆν» οὐ παρατρέπει	τὴν	λέξιν οὐδὲ παραποιεῖ, ἐξηγεῖται δὲ
[2]	διῴκει καὶ τὴν Ἰταλίαν, καὶ	τὴν	Λιβύην τε ἐπ´ αὐτῇ καὶ
[35]	καὶ βασιλέα τεθέαμαι σφόδρα ἐγκρατῶς	τὴν	λοιδορίαν τρεψάμενον, οὔτι φαυλότερον ἔργον,
[8]	ἀδικήματα. Τὰ μὲν δὴ κατὰ	τὴν	μάχην, εἰ μὴ δόξῃ τις
[16]	ἐς ἄστυ ἰέναι μηδὲ ἀπολείπειν	τὴν	μάχην, μέλλοντά γε οὐ στρατηγοῦ
[6]	τιμητέα εἴη. Προάγων δὲ ἐπὶ	τὴν	μάχην προὐφέρετο τὰ τοῦ Καπανέως,
[12]	~Ἆρά γε ἄξιον ταύτην παραβάλλειν	τὴν	μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν νεῶν
[29]	βουλῇ δόντες, ὑπὲρ ἀνδρὸς πολίτου	τὴν	μέλαιναν οἴσουσι ψῆφον. Αὐτῷ δὲ
[29]	ὑπεῖναι χρή, ὅπου καὶ τὴν	τῶν	μελιττῶν ὁρῶμεν βασιλεύουσαν καθαρὰν ὑπὸ
[3]	τούτοις ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ δὲ	τὴν	μὲν προσήκουσαν αὐτῷ μοῖραν μάλα
[16]	Παίονες καὶ τῶν Ἰταλῶν ὁπόσοι	τὴν	μεσόγαιον κατοικοῦσιν. Ἑνετοὶ δὲ οἶμαι
[36]	Παιονίαν μὲν ἀντὶ τῆς Ῥώμης,	τὴν	μετὰ τούτου δὲ ἀντὶ τῶν
[22]	θεατής τε ἐγένετο καὶ διασώζει	τὴν	μνήμην ξὺν εὐφημίᾳ, ἅτε ἐς
[34]	μὲν ὅτι Κωνσταντίῳ ταύτην ἐξεῖλε	τὴν	μοῖραν, ἣν αὑτῷ πρότερον προσήκειν
[31]	πανουργεῖν ἐθελόντων ποικίλην καὶ πολύτροπον	τὴν	μοχθηρίαν καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς
[39]	τῶν πατέρων τὴν ἄνοιαν καὶ	τὴν	μωρίαν ἀγαθοῖς γενέσθαι καὶ σώφροσι,
[17]	καταλόγου, καθαρὰν καὶ ἄδακρυν περιεποιήσατο	τὴν	νίκην. Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ
[8]	καθαρὰν αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν	τὴν	νίκην καὶ τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι.
[21]	ἐπιταττόμενον ποιεῖν ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ	τὴν	νίκην κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ
[16]	Ἰόνιον εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ	τὴν	νῦν Ἰταλίαν ἀπό τε Ἰλλυριῶν
[18]	λόγος φερόμενος ἥκει πάλαι ποθῶν	τὴν	ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ τὴν εὐβουλίαν,
[6]	δὲ ἐκήρυττεν ἄδειαν τοῖς ἐξαρνουμένοις	τὴν	ξυνωμοσίαν, οὐ θανάτου μόνον ἢ
[3]	καὶ προβάλλεται τὴν ἀσπίδα, οὔτι	τὴν	οἰκείαν, τἀδελφοῦ δέ, καὶ στοχάζεται
[40]	οὐδὲ μεταβάλλει πρὸς τὰς ὥρας	τὴν	οἴκησιν, τοῖς πονουμένοις δὲ ἀεὶ
[1]	μὲν ὁρῶν ἐπὶ τῶν ἔργων	τὴν	Ὁμηρικὴν παιδείαν ἐπιδεικνύμενον καὶ ἐθέλοντα
[1]	ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ πᾶσαν οἶμαι	τὴν	Ὁμήρου ποίησιν ἀποχετεύσας ἔτι δεήσεται
[12]	τοῦ τείχους; ἀθρεῖτε δὲ ὧδε	τὴν	ὁμοιότητα καὶ τὸ διάφορον λογίζεσθε.
[10]	δέος· οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν σφῶν	τὴν	ὁρμὴν τοὺς ἔνδον ἠξίουν. Παρθυαίοις
[6]	τέκμωρ, Αἰγάς, καὶ ὡς ἐντεῦθεν	τὴν	πανοπλίαν ἀναλαβὼν καὶ ὑποζεύξας τοὺς
[10]	γέλωτα ὀφλῆσαι καὶ ἀπαγαγεῖν ὀπίσω	τὴν	παρασκευὴν ἄπρακτον, ἐγκελευομένου σφίσι τοῦ
[28]	ἔνδικον· ὑπολαμβάνει γὰρ ἁπάντων εἶναι	τὴν	πατρίδα κοινὴν ἑστίαν καὶ μητέρα,
[22]	δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα κοσμεῖται κατὰ	τὴν	πάτριον φωνὴν ξυγκείμενα. Τοῦτο δὲ
[33]	δὲ ἀληθῶς τὸ τὴν ἀρετὴν	τὴν	πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον αὑτὸν τοῖς
[18]	παρασκευῆς μέγεθος καὶ τῆς δυνάμεως	τὴν	περιουσίαν· τότε γὰρ ἥ τε
[17]	ἐπὶ τοὺς Ἰνδοὺς πορείας, οἳ	τὴν	πέτραν ἐκείνην κατῴκουν, ἐφ´ ἣν
[17]	μὲν ἀπέβαλε πολλοὺς Μακεδόνας ἐξελὼν	τὴν	πέτραν, ὁ δὲ ἡμέτερος ἄρχων
[13]	νομίζοντα τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ	τὴν	Πλάτωνος μικρὰ παρατρέψας λέξιν οὐχ
[8]	ἀναπλάττων μάχας καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις	τὴν	ποίησιν, δεκάζει τοὺς κριτὰς καὶ
[20]	καὶ Νέστορι τὰ ἐπαινούμενα κατὰ	τὴν	ποίησιν, καὶ ἤν τι μεῖον
[10]	ἐλπίδα τοῦ κατ´ ἄκρας αἱρήσειν	τὴν	πόλιν, καὶ τοὺς ἵππους ἔπαιον
[9]	ὥσπερ νῆσον ἐν αὐτῇ συνεῖχε	τὴν	πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ ὑπερφαινομένων
[11]	δυνηθεῖεν ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς	τὴν	πόλιν· οὕτω γὰρ αἱρήσειν λαθὼν
[9]	τῇδε βαρβάρους ἐπιμιξίας. Ταύτην δὴ	τὴν	πόλιν στρατὸς ἀμήχανος πλήθει Παρθυαίων
[9]	ἠπείρου Τίγρητα διαβὰς καὶ ἐπιτειχίζων	τὴν	πόλιν χώμασιν· εἶτα εἰς ταῦτα
[31]	τῶν βασανιζόντων τὸ χρυσίον ἢ	τὴν	πορφύραν· τούτοις γὰρ οὐ μία
[21]	καὶ ἐς τὸν πόλεμον μετατίθησι	τὴν	προθυμίαν, καὶ {τοῦ} βασιλέως τὸν
[15]	δὲ ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα διὰ	τὴν	πρὸς τὸ σῶμα κοινωνίαν καὶ
[8]	πράγματα τῶν Ἀχαιῶν ἡ νίκη	τὴν	ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ μείζονα φόβον
[2]	ὁ μὲν τῆς μητρὸς πατὴρ	τὴν	Ῥώμην διῴκει καὶ τὴν Ἰταλίαν,
[24]	οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται φωτὸς	τὴν	σελήνην ἐξ ἐναντίας ἱσταμένην περιλάμπων
[40]	ὑμεῖς καὶ τὴν καρτερίαν καὶ	τὴν	σεμνότητα, καὶ ὡς οὐ μόνον
[4]	γυῖα· ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας	τὴν	σὴν ἐμπειρίαν τὰ κατορθώματα. Τήν
[39]	τὰ χαρίεντα, καὶ ἐξ ἀκανθῶν	τὴν	σίδην καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων
[36]	οὐ δυναμένους ἐφικνεῖσθαι οὐδὲ διορᾶν	τὴν	στρατηγίαν. Ὁ δὲ ἦν ἀκατάπληκτος
[11]	βάρβαρον· οὐ μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς	τὴν	στρατιάν, ἀλλ´ αὖθις τοῖς αὐτοῖς
[11]	οἶμαι καὶ παθὼν παραπλήσια, ἀπῆγε	τὴν	στρατιὰν ὀπίσω, πολλοὺς μὲν ὑπὸ
[9]	πήχεων ἑκατὸν συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ	τὴν	στρατιὰν τὸν Περσικὸν τρόπον· διασώζουσι
[1]	οἶμαι καὶ τῶν φαύλων πολλοῖς	τὴν	συγγνώμην νέμεις, τὸν Πιττακὸν ἐπαινῶν
[1]	Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ λόγου, ὃς	τὴν	συγγνώμην τῆς τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην
[25]	λόγον δύσεριν καὶ βίαιον, εἰς	τὴν	συνήθειαν ἀφορῶν τῶν ὀνομάτων. Φασὶ
[21]	ἀσπίδα καὶ κράνος, ἀλλὰ ἐσθῆτα	τὴν	συνήθη, καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις
[27]	τινος τύχης ἐπιφυομένους ἢ διὰ	τὴν	σφῶν αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος
[29]	μὲν ἰασίμων αὑτῷ προσήκειν ὑπολήψεται	τήν	τε ἐπίγνωσιν καὶ τὴν θεραπείαν,
[10]	ἀφιέντες καὶ τόξοις βάλλοντες ἐς	τὴν	τειχομαχίαν προεκαλοῦντο τοὺς βαρβάρους· φύσει
[15]	τῆς ἐννόμου θεραπείας ἀποστατέον οὐδὲ	τὴν	τοιαύτην τιμὴν ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος,
[36]	ἄλλων, ὥσπερ ἐς λιμένα καταφεύγοντες	τὴν	τούτου δεξιάν, ἑστίας τε λιπόντες
[34]	πόλεμος συνέστη πρότερον οὐδὲ ἐπὶ	τὴν	Τροίαν τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲ ἐπὶ
[28]	εἰρημένων οὐ μεῖον ὅπως ἄφθονον	τὴν	τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς τῶν
[14]	δὲ οἱ μὲν {ὡς} ἡδίω	τὴν	τροφήν, ὁ δὲ εὐπρεπῆ μᾶλλον
[31]	τοὺς ἀρίστους ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει	τὴν	τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων
[29]	κέντρον ὑπεῖναι χρή, ὅπου καὶ	τὴν	τῶν μελιττῶν ὁρῶμεν βασιλεύουσαν καθαρὰν
[25]	αὐτῶν πειθομένους ἡμᾶς ταύτην ποιεῖσθαι	τὴν	ὑπὲρ τῆς εὐγενείας ἐξέτασιν· καὶ
[25]	διαφέροντες, εἰκότως ἂν κατ´ αὐτὸ	τὴν	ὑπὲρ τῆς εὐγενείας ποιοίμεθα κρίσιν.
[18]	ἀσφαλῆ καὶ τοῦ μέλλοντος ἀδεᾶ	τὴν	ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν, τὸν
[16]	ἁμάξῃ μιᾷ καὶ ὀρικῷ ζεύγει	τὴν	ὑπέρβασιν βιαζομένοις ξυγχωροῦντα, ἀρχόμενα μὲν
[25]	ἀδόξων γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων τε καὶ
[10]	οἱ δὲ πυκνήν τε εἶχον	τὴν	φάλαγγα κατὰ τὸ διερρηγμένον τοῦ
[25]	γονέας ἐς τὸ δαιμόνιον ἀνῆπτον	τὴν	φήμην, τῇ περὶ αὐτοὺς ἀρετῇ
[39]	τοὺς ἐκείνου φίλους πιστότερος τοῦ	τὴν	φιλίαν ὁμολογήσαντος· ὁ μὲν γὰρ
[3]	τούτοις δοκῇς, καὶ οὐκ ἀπωσόμεθα	τὴν	φλυαρίαν; Ἀλλ´ ὅρα μή τις
[16]	ὀχυροῦν ἔφαμεν, ἵναπερ ὁ τύραννος	τὴν	φρουρὰν κατεσκευάσατο. Οὕτω δὴ τῆς
[16]	φρούριον, καὶ αὐτῷ χρῆται μετὰ	τὴν	φυγὴν ὁ τύραννος, ὥσπερ ἔρυμά
[3]	χρημάτων ἥττων, ἀλλὰ καὶ ἀσθενὴς	τὴν	χεῖρα καὶ ὁπλίτης φαῦλος, Τεῦκρός
[3]	τὸν πλοῦτον καὶ θαυμαστέον σου	τὴν	χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ, ἃ
[25]	φύσει πατέρων. Ἔβλεπον γὰρ ἐς	τὴν	ψυχὴν αὐτὴν καὶ τὰς πράξεις,
[15]	φησι Πλάτων τὸν νοῦν καὶ	τὴν	ψυχήν, αὐτοῦ δὲ τὸ σῶμα
[26]	στροβεῖ δὲ αὐτῶν καὶ στρέφει	τὴν	ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ ἀπαριθμουμένων τὰ
[25]	ἐπιτρέπει διορᾶν οὐδὲ ἀποβλέπειν ἐς	τὴν	ψυχήν· ᾗπερ δὴ τῶν ἄλλων
[21]	τῶν ἔργων ἀξίως μνησθείη οὐ	μάτην	οὐδὲ αὐτομάτως οὐδὲ ἀλόγῳ φορᾷ
[23]	~Ἐπεὶ καὶ τὸν Ἀθηναῖον ἐνενόησα	Σωκράτην	(ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ τὸν
[25]	υἱέε, Μίνω τε οἶμαι τὸν	νομοθέτην	καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον τῆς
[6]	τὴν Κακίαν δημιουργεῖ πρὸς τὴν	Ἀρετὴν	διαμιλλωμένην καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ
[34]	ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ τυχὸν δι´	ἀρετὴν	ἢ κατὰ γένος προσηκούσης αὐτῷ
[33]	δὲ τὰς ἕξεις καὶ τὴν	ἀρετήν,	ἧς μόνοις μέτεστι τοῖς ἀγαθοῖς
[23]	τῇ κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν δῆμος	ἀρετὴν	θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ δὲ οἶμαι
[3]	ἐπὶ τὰ τούτων ἐγγυτέρω πρὸς	ἀρετὴν	καὶ ὧν μείζονα ποιεῖ προμήθειαν,
[25]	τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι μηδὲ	ἀρετὴν	οὗτοι χαρίζονται, ἀλλὰ δυναστείαν μὲν
[33]	μέγα δὲ ἀληθῶς τὸ τὴν	ἀρετὴν	τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον αὑτὸν
[31]	ἔργων, ὅτι δὴ ψεύδεται πολλάκις	ἀρετὴν	ὑποδυομένη καὶ ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ
[29]	τὸν ἀληθῶς ἄρχοντα προφήτην καὶ	ὑπηρέτην.	Οὐκοῦν ὅσα μὲν ἀγαθὰ γέγονε
[25]	εὔλογον ἐκείνους, Ἡλίου μὲν ἐπιφημίζοντας	Αἰήτην	υἱέα, Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ
[6]	ἀγωνιζομένους, ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸν	ποιητὴν	τοῦ τερατώδους καὶ ἐξαγίστου δράματος,
[9]	δὲ οὕτω καὶ περὶ τὴν	Κρήτην	καὶ Καρίαν καὶ ἐν ἄλλοις
[12]	ἢ βασιλέα καθάπερ ἱερέα καὶ	προφήτην	θεραπεύειν ἀεὶ ξὺν κόσμῳ τὸν
[29]	εἶναι χρὴ τὸν ἀληθῶς ἄρχοντα	προφήτην	καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα μὲν
[40]	θεραπαίνης, οὐδὲ ὅλως τὴν ἄδικον	ἀφροδίτην	ἠγάπησε, καὶ ὡς οὐδὲ ὧν
[17]	ἢ λοχαγόν τινα, ἀλλ´ οὐδὲ	ὁπλίτην	τῶν ἐκ καταλόγου, καθαρὰν καὶ
[25]	φασι καὶ Κελτοῖς ποταμὸν ἀδέκαστον	κριτὴν	τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ πείθουσιν
[34]	παρέξομαι δὲ ὑμῖν ἐγὼ μαρτυρίαν	πιστήν,	καί με οὐχ αἱρήσετε ψευδομαρτυριῶν,
[15]	ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν εὐσέβειαν τὴν	κρατίστην·	ἔστι γὰρ ὁσιότης τῆς δικαιοσύνης
[23]	ἄρα τοὺς μὲν παιδιὰς ἀποφήνητε,	σοφιστὴν	δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ ἀμαθῆ,
[24]	τῇ ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ	αὐτὴν	ἀποφαίνειν εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ
[17]	ἔχοντος τοῦ πέριξ χωρίου, ἐπ´	αὐτὴν	εἶμι τὴν αἵρεσιν. Καὶ εἰ
[25]	Ἔβλεπον γὰρ ἐς τὴν ψυχὴν	αὐτὴν	καὶ τὰς πράξεις, ἀλλ´ οὐκ
[24]	τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς	αὑτὴν	δεχομένη τὴν ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν
[15]	ἐννόμου θεραπείας ἀποστατέον οὐδὲ τὴν	τοιαύτην	τιμὴν ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος, θετέον
[34]	δὴ δοκοῦσιν ἐν δίκῃ γενέσθαι,	τοσαύτην	ἔχων ὑπόθεσιν, καὶ παιδί που
[8]	νεβρούς, Ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος·	τοσαύτην	μέντοι ἤνεγκεν εἰς τὰ πράγματα
[26]	ῥώμῃ γάννυσθαι, εἰ μὴ καὶ	ταύτην	ἀποβαλὼν καθάπερ οἱ κηφῆνες ἀλλοτρίοις
[24]	ἐστι τῶν λόγων ἀρετῆς ἔπαινος.	Ταύτην	δὲ τῇ ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι
[9]	πρὸς τοὺς τῇδε βαρβάρους ἐπιμιξίας.	Ταύτην	δὴ τὴν πόλιν στρατὸς ἀμήχανος
[1]	τῶν ἡμιθέων τὰς πράξεις, καὶ	ταύτην	διαγωγὴν τῆς ἡσυχίας ποιεῖσθαι, εὖ
[21]	καὶ τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν ἐθέλοντας.	Ταύτην	ἐγὼ τὴν νίκην κρίνω τῆς
[34]	γνώμης, πρῶτον μὲν ὅτι Κωνσταντίῳ	ταύτην	ἐξεῖλε τὴν μοῖραν, ἣν αὑτῷ
[25]	οὖν ἤδη πλούσιον καλῶμεν τὸν	ταύτην	ἔχοντα, οἶμαι δὲ ἐγὼ καὶ
[12]	τῆς ἀπονοίας. ~Ἆρά γε ἄξιον	ταύτην	παραβάλλειν τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ
[25]	χρὴ περὶ αὐτῶν πειθομένους ἡμᾶς	ταύτην	ποιεῖσθαι τὴν ὑπὲρ τῆς εὐγενείας
[30]	μὲν ἀρετῆς διὰ φιλίας ἐς	ταύτην	τὴν κοινωνίαν, ἀρχὰς δὲ ἐπιτρεπτέον
[3]	ὁσίως ἐκτήσατο, περιμείνας τὴν εἱμαρμένην	τελευτὴν	τοῦ γεγεννηκότος, τὰ λοιπὰ δὲ
[32]	τούτων δὴ τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων,	χορευτήν	τε αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ συνέστιον,
[15]	βίου χρῆναι παραινοῦμεν πάντα τε	ἰδιώτην	καὶ βασιλέα, τόν γε ὡς
[8]	κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ ἀγαθὸν	στρατιώτην	ὁμολογοῦμεν τὸν Πηλέως, ἐκ τῆς
[6]	ταξιάρχῳ καὶ λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ	στρατιώτην	στρατιώτῃ τῶν ἐξ ἐναντίας αὐταῖς
[2]	καὶ τὴν Ἰταλίαν, καὶ τὴν	Λιβύην	τε ἐπ´ αὐτῇ καὶ Σαρδὼ
[10]	ὀφλῆσαι καὶ ἀπαγαγεῖν ὀπίσω τὴν	παρασκευὴν	ἄπρακτον, ἐγκελευομένου σφίσι τοῦ βασιλέως,
[34]	τρυφῆς ὑπολαμβάνει τὴν βασιλείαν εἶναι	παρασκευὴν	οὐδέ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν χρημάτων
[23]	φαίνοιντο. Εἰ δέ, ὅπερ ἔμπροσθεν	ἔφην,	ἀποδέχεσθε τοὺς ἐκείνων ποιητάς, ἐμοὶ
[8]	καὶ κτήνεσιν. Ἀρξαμένης δέ, ὅπερ	ἔφην,	ἄρτι τῆς τροπῆς τῶν πολεμίων
[25]	καὶ ἄλλους ἄλλων. Ὅπερ δὲ	ἔφην,	χρὴ περὶ αὐτῶν πειθομένους ἡμᾶς
[32]	γεωργῶν φῦλον, ἀροῦντες καὶ φυτεύοντες	τροφὴν	ἀποίσουσι τοῖς φύλαξι καὶ ἐπικούροις
[28]	οὐ μεῖον ὅπως ἄφθονον τὴν	τροφὴν	ἔχωσι καὶ οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων
[14]	οἱ μὲν {ὡς} ἡδίω τὴν	τροφήν,	ὁ δὲ εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει
[28]	ἐξαιρῶν καὶ ἔθη μοχθηρὰ καὶ	τρυφὴν	καὶ ἀκολασίαν, τῶν μεγίστων κακῶν
[8]	Τὰ μὲν δὴ κατὰ τὴν	μάχην,	εἰ μὴ δόξῃ τις τῶν
[5]	διηγεῖσθαι τὴν ἐπὶ τῷ ποταμῷ	μάχην	ἣν ἠγωνίσατο βασιλεὺς ἔναγχος· ἴστε
[10]	φανερά· ὅθεν οὐκ εἰκὸς ἐς	μάχην	ἰέναι, ἀλλὰ ἐς κατάπληξιν τῶν
[16]	ἄστυ ἰέναι μηδὲ ἀπολείπειν τὴν	μάχην,	μέλλοντά γε οὐ στρατηγοῦ καὶ
[6]	εἴη. Προάγων δὲ ἐπὶ τὴν	μάχην	προὐφέρετο τὰ τοῦ Καπανέως, βαρβαρίζων
[12]	γε ἄξιον ταύτην παραβάλλειν τὴν	μάχην	ταῖς ὑπὲρ τῶν νεῶν τῶν
[9]	τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν ἀντιθῶμεν	μάχην	τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως ἐκείνης
[28]	οὐδὲν χρηστὸν τελευτώσας οὐδὲ τὴν	ἀρχὴν	ἀνέξεται φῦναι, γενομένας δὲ ὡς
[38]	οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν	ἀρχὴν	καὶ ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους, διηγεῖται,
[18]	καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν τὴν	ἀρχὴν	καὶ τὴν βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης
[34]	καὶ ἐπέτρεπε τὰ περὶ τὴν	ἀρχὴν	ξύμπαντα. Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς ἁπάντων
[4]	ἀφεστῶσι καὶ συνεπιθεμένοις τῷ τὴν	ἀρχὴν	σφετερίσασθαι προελομένῳ ἀρραγὴς ἔμεινεν ἡ
[33]	σπουδαίοις. Εἶτα ἐντεῦθεν ἑλόντες τὴν	ἀρχὴν	τοὺς ἑξῆς ἐπεραίνομεν λόγους, ὥσπερ
[34]	τὸν ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα τὴν	ἀρχὴν	τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων
[26]	οὐκ ἀκηκόατε Δαρεῖον τὸν Περσῶν	μονάρχην	ἢ μᾶλλον μισθωτόν, οὐ παντάπασι
[25]	πατέρων. Ἔβλεπον γὰρ ἐς τὴν	ψυχὴν	αὐτὴν καὶ τὰς πράξεις, ἀλλ´
[15]	Πλάτων τὸν νοῦν καὶ τὴν	ψυχήν,	αὐτοῦ δὲ τὸ σῶμα καὶ
[26]	δὲ αὐτῶν καὶ στρέφει τὴν	ψυχὴν	ἐκλογιζομένων καὶ ἀπαριθμουμένων τὰ χρήματα·
[25]	διορᾶν οὐδὲ ἀποβλέπειν ἐς τὴν	ψυχήν·	ᾗπερ δὴ τῶν ἄλλων ζῴων
[35]	ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ ἀμύττον	ψυχὴν	μᾶλλον ἢ σίδηρος χρῶτα; οὐκοῦν
[14]	ἡδίους τῶν ἄλλων καὶ θρέψαι	ψυχὴν	ξὺν ἡδονῇ καὶ καθᾶραι θαυμαστοί·
[38]	τεκμήριον χθές που ἢ καὶ	πρῴην	γενόμενον; Ἀνὴρ τῶν ἐπιταχθέντων ἐν
[1]	πρὸς τὸν βασιλέα, μεθεῖναι μὲν	ταῖν	χεροῖν τὴν αἰχμὴν καὶ τὴν
[9]	τὸ μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων,	ἀναλαβεῖν	δὲ τὴν ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν
[17]	τὴν ἄνοδον. ~Καὶ ἵνα μὴ	διατρίβειν	δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν
[10]	ποιούμενοι τὸ γέλωτα ὀφλῆσαι καὶ	ἀπαγαγεῖν	ὀπίσω τὴν παρασκευὴν ἄπρακτον, ἐγκελευομένου
[28]	αὑτοῦ παισὶ δούλειον καὶ ἀγεννὲς	ἐπαγαγεῖν	σπέρμα. Δίκης δὲ αὐτῷ μέλει
[26]	μὲν ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς φόρους	ἀπάγειν	κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ αἴσχιον ἐκείνων
[17]	οὐδὲ χάρακα πλησίον καταβαλέσθαι οὔτε	ἐπάγειν	μηχανὰς καὶ ἑλεπόλεις, ἀνύδρου δεινῶς
[28]	κίβδηλον καὶ νόθον τοῖς κειμένοις	ἐπεισάγειν	νόμον, οὐ μᾶλλον ἢ τοῖς
[6]	τῆς ξὺν τῷ τυράννῳ βιοτῆς	κατάγειν	σφᾶς ἐπ´ ἀκεραίοις τοῖς πρόσθεν
[19]	ταῦτά γε αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων	λέγειν.	Ἐνταῦθα δὲ εἴ τις ἐξέλοι
[20]	ἤρχοντο περὶ τῆς αἰχμαλώτου κόρης,	λέγειν	ἐπιχειρῶν οὕτω δή τι πείθει
[4]	ἔνοχος· ὥστε ἤδη θαρροῦντα χρὴ	λέγειν.	Καί μοι μή τις δυσχεράνῃ
[34]	ὅπως ἦρχεν, οὔτε ἡδύ μοι	λέγειν	οὔτε ἐν καιρῷ· ἐν δίκῃ
[21]	ἐφ´ ἑκάστῃ συνόδῳ τὰς δημηγορίας	ἐκλέγειν	ἐς τὰ στρατόπεδα καὶ δήμους
[10]	πίειραν εἶναι τὴν γῆν καὶ	στέγειν	δύνασθαι φύσει τὰς λιβάδας. Ἦν
[6]	ἀντίπαλον ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ αὑτὸν	κατείργειν	οὐδὲ ἓν τοῦ μὴ ἐπὶ
[31]	ἀπόχρη, ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι τῶν	πανουργεῖν	ἐθελόντων ποικίλην καὶ πολύτροπον τὴν
[12]	ἀναπτούσης φλόγα, πολλοὺς μὲν ἔκτεινε,	φεύγειν	δὲ ἠνάγκαζε τοὺς ὑπομένοντας, πόρρω
[25]	δὲ τῶν ψυχῶν οὐδὲν οἰόμεθα	δεῖν	ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον, ὃ τοὺς πατέρας
[14]	συμβαίνειν, ἐπαίνους ἅμα καὶ δόγματα	ᾄδειν	καὶ πρὶν ἢ μετρίως ἐφικέσθαι
[1]	ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν	ᾄδειν	καὶ ὑμνεῖν τῶν ἡμιθέων τὰς
[1]	ἡσυχίας ὑμνεῖν τὸν βασιλέα καὶ	ᾄδειν	τὰ κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ
[16]	τοι καὶ ἐπαινοῦμεν τὸν Ἕκτορα	σπένδειν	μὲν οὐκ ἐθέλοντα διὰ τὸ
[20]	ὁ μέν, ὁπηνίκα χαλεπαίνειν καὶ	στασιάζειν	ἤρχοντο περὶ τῆς αἰχμαλώτου κόρης,
[27]	καταρρήσεως καὶ πέρα τοῦ δέοντος	κολάζειν	τῶν ἀνδρῶν τοὺς τρόπους, ὥστε
[25]	καὶ αὐτὸς ἐκείνοις ἐμφερής, τοῦτον	ὀνομάζειν	θαρρούντως εὐγενῆ· ὅτῳ δὲ τὰ
[26]	καὶ καπηλεύειν καὶ λῃστεύειν καὶ	ἀναρπάζειν	τὰς τυραννίδας· ζῶσι γὰρ ἀεὶ
[38]	λύτρα καταβαλλόμενος, ἐξὸν τῷ σιδήρῳ	παρασκευάζειν	καὶ οὐ τοῖς χρήμασι ποιεῖσθαι
[9]	περιέσχεν, ὁπηνίκα ἐπὶ τὸν τύραννον	βαδίζειν	προὔκειτο· καὶ ὅπερ Ἡρακλεῖ φασιν
[8]	ἔχων μεγέθους, ὡς ῥᾴδιον παρέχειν	βαδίζειν	τε ἐθέλοντι καὶ νηχομένῳ τὸν
[39]	μάλα πίτυος δίκην τῶν πονηρῶν	ἀφανίζειν	τὰ σπέρματα· ´κείνων γὰρ δὴ
[1]	ἀπειλῇ τε χρῆσθαι καὶ ἔργοις	ὑβρίζειν,	τοῦ γέρως ἀφαιρούμενον· συνάγων δὲ
[14]	ὁ λόγος. ~Ἀλλ´ ἔοικα γὰρ	καταφορτίζειν	ὑμᾶς τοῖς τοῦ Πλάτωνος λόγοις
[16]	τὰ μὲν ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα	σώζειν	οὐ διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ δὲ
[3]	εὐλαβησόμεθα λευκοτέρους μὲν τῆς χιόνος,	θεῖν	δὲ ὠκυτέρους τῶν χειμερίων πνευμάτων,
[34]	οὖν εἰ τοῦτο ὑπάρχει βασιλεῖ	καταμαθεῖν;	παρέξομαι δὲ ὑμῖν ἐγὼ μαρτυρίαν
[25]	ἐπὶ τῶν ἐμφανῶν θεῶν τοῦτο	παθεῖν	εὔλογον ἐκείνους, Ἡλίου μὲν ἐπιφημίζοντας
[31]	χρόνου πρὸς τὴν ἐξέτασιν, τὸ	παθεῖν	τι τοιοῦτον ὀρθῶς φυλάξεται· ἑλόμενος
[8]	τοῖς ξίφεσιν ὠθοῦντο μικρὰ τοῦ	παθεῖν	φροντίζοντες, ἅπαντα δὲ εἰς τὸ
[20]	ἐκ τῆς Ἰθάκης ῥήτωρ πολυτρόπως	πείθειν	ἐπιχειρῶν πρὸς διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ
[6]	καὶ ἐθέλουσαν τὸν τοῦ Διὸς	ἀναπείθειν	παῖδα, ὅτι ἄρα αὐτῷ μάλιστα
[19]	λίαν παραλαβόντες τὰς ἀρχὰς πειρῶνται	ξυμπείθειν	ὡς δὴ ταῦτά γε αὐτὰ
[4]	ἀληθείας κρείττων, ἐθέλω τοῖς παροῦσι	διεξελθεῖν·	γελοῖον γὰρ οἶμαι πρὸς σὲ
[8]	παντελὲς τοῖς κρατοῦσι, τῶν δὲ	ἐπεξελθεῖν	τελέως τῇ νίκῃ φιλοτιμουμένων, ξυμμιγής
[8]	τοὺς μὲν νεκροὺς αὐτοῖς ὅπλοις	ἐξωθεῖν	καὶ ἀπορριπτεῖν τῶν ῥευμάτων, τοὺς
[21]	τῶν ἰδιωτῶν ξυνιέναι πολλοὺς καὶ	ἐπαΐειν	τῶν ῥημάτων. Οὐκοῦν ᾕρει μυριάδας
[27]	ἀλλὰ τῷ πολλοὺς μὲν εὖ	ποιεῖν	δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ ἅπασιν ὅτου
[21]	αὐτῷ πειθομένους καὶ τὸ ἐπιταττόμενον	ποιεῖν	ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ τὴν νίκην
[34]	δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον,	διενεγκεῖν	δὲ ἀνδρείως καὶ μάλα ἐμπείρως,
[12]	πύλαις ἤδη καθημένῳ τὴν Ἶριν	ἥκειν	ἔφη παρὰ τοῦ Διὸς φράζουσαν·
[34]	τὴν μοῖραν, ἣν αὑτῷ πρότερον	προσήκειν	ἔχειν ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι τελευτῶν
[12]	μηδὲν ὀλιγωρεῖν μηδὲ ἑτέρῳ μᾶλλον	προσήκειν	ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ
[29]	Οὐκοῦν τῶν μὲν ἰασίμων αὑτῷ	προσήκειν	ὑπολήψεται τήν τε ἐπίγνωσιν καὶ
[34]	τοὺς Τρῶας ἐστράτευε γυναῖκα μίαν	ἐκδικεῖν	ἐθέλων· τῷ δὲ ἔτι μὲν
[13]	δέδωκε, τοῦτο ὃ δή φαμεν	οἰκεῖν	μὲν ἡμῶν ἐπ´ ἄκρῳ τῷ
[9]	Σοφίζονται δὲ ἐντεῦθεν τὸ μὴ	δοκεῖν	ἀφεστάναι Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ τὴν
[25]	καὶ ἄλλοθέν ποθεν ἀθροίσαντα μὴ	δοκεῖν	εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ τῶν πολλῶν
[1]	Μοίρας καὶ Ἐριννῦν, δοκεῖ μοι	διδάσκειν,	ὥσπερ ἐν δράματι τοῖς προκειμένοις
[6]	γάρ, ἐπειδὴ Πάτροκλος ἔπεσεν, οὐδὲ	πιπράσκειν	ἁλόντας ἔτι τοὺς πολεμίους ἠξίου,
[27]	τοῖς μὲν ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν	ἀρέσκειν	ἐθέλων, τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος
[8]	παρασχεῖν τὴν νίκην καὶ τὸ	ἀποθνήσκειν	ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ ταῦτα ἔδρων οὐ
[4]	τοῖς δρόμοις κουφότητα ἆρά σοι	παραβαλεῖν	ἄξιον τῶν πρόσθεν τοὺς ἀραμένους
[3]	τοιαῦτα ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς σοῖς	παραβαλεῖν	ἀξιώσομεν, μή ποτε ἄρα ἔλασσον
[3]	Ἆρ´ οὖν ἄξιον μέγεθος δυνάμεως	παραβαλεῖν	καὶ τὸν ἐν τῇ δυναστείᾳ
[18]	γε μὴν ποῦ ποτε ἄξιον	συμβαλεῖν;	οἱ μὲν γὰρ περὶ μιᾶς
[6]	τὸ δὲ ἡμέτερον (οὕτω γὰρ	καλεῖν	ἄξιον ὁπόσον Ῥωμαίων βίᾳ καὶ
[6]	ἑσπέραν, ἣν εἴτε Ὠκεανὸν χρὴ	καλεῖν	εἴτε Ἀτλαντικὴν θάλατταν, εἴτε ἄλλῃ
[35]	ὡς ἐγὼ κρίνω, τοῦ Τροίαν	ἑλεῖν	καὶ φάλαγγα γενναίαν τρέψασθαι. Εἰ
[17]	εἰ βούλεσθε τὸ κεφάλαιον ἀθρόως	ἑλεῖν	τοῦ λόγου, ὑπομνήσθητε τῆς τοῦ
[10]	τοὺς ἵππους ξύμπαντας τῷ μόνον	ἐθέλειν	καὶ δηλοῦν τὴν γνώμην διὰ
[34]	φροντίδας μείζονας ὅτῳ πλειόνων ἀνάγκη	ἐπιμελεῖν	καὶ κήδεσθαι. Οὐ γὰρ δὴ
[17]	τοσαῦτα, ὁπόσα οὐδὲ ὁ σίδηρος	ἐξελεῖν	ἰσχύσει. ~Ἀλλ´ ἐπειδὴ καθ´ αὑτὸν
[18]	ἐπικρατοῦντες ἠδύναντο, οὐδὲ ἐκεῖνοι νικῶντες	ἐξελεῖν	καὶ ἀνατρέψαι τῶν Πριαμιδῶν τὴν
[16]	γε οὐ στρατηγοῦ καὶ βασιλέως	ἐπιτελεῖν	ἔργον, διακόνου δὲ καὶ ὑπηρέτου,
[30]	παραδώσει τῷ δημίῳ τὰ γνωσθέντα	ἐπιτελεῖν,	οὔτε διὰ θυμοῦ μέγεθος οὔτε
[4]	τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα τὴν ἀκρίβειαν	ἀφελεῖν	τῆς τέχνης. Δεῖται γὰρ ἀληθῶς
[11]	τε ἀλλήλους κελεύει καὶ συνεχῶς	βάλλειν	πρὸς τὸ διερρηγμένον τοῦ τείχους,
[12]	ἀπονοίας. ~Ἆρά γε ἄξιον ταύτην	παραβάλλειν	τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν
[8]	πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη. Οὕτως οὐδὲ	ἐπαγγέλλειν	ὀκνεῖ μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν τὸν
[11]	ἴχνεσιν ἐς τὰ θεμέλια χρωμένους	μέλλειν	ἔτι. Ἡμέρᾳ δὲ ὅλῃ καὶ
[26]	τοῦ καθ´ ἡμέραν κέρδους ἕνεκα	πλεῖν	τε ὑπομένουσαι καὶ καπηλεύειν καὶ
[21]	ἐννοήσατε τὸν Λαέρτου, ὁπότε ὡρμημένους	ἐκπλεῖν	τοὺς Ἕλληνας ἐπέχει τῆς ὁρμῆς
[18]	τὸν πόλεμον καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους	καταριθμεῖν	μὴ λῆρος ᾖ καὶ φλυαρία
[39]	τὰ τοῦ παιδός, βεβαίως δὲ	ὁρμεῖν	τὰ τῶν φίλων, συνίει μὲν
[13]	μηδεὶς παραγράφειν μηδὲ ἐκτρέπειν μηδὲ	μεταλαμβάνειν	τοὔνομα, ἀλλὰ ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον
[39]	διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων	ὑπολαμβάνειν,	φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ συγκαταλύειν
[8]	ὀχυρότητι πιστεύει, ἀλλὰ ἱκετεύει συγγνώμης	τυγχάνειν,	καὶ ἔτυχεν ἄν, εἴπερ ἦν
[13]	ἀλλὰ ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι	μένειν	ἐᾶν ἀκίνητον, οὐδὲ οὕτως ἄλλο
[39]	πρὸ τῆς ἀκμῆς διαφθείρειν, ἀλλὰ	περιμένειν	τὸν χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς
[9]	οὔτε ὅστις μή τισιν ὡμολόγησεν	ἐμμενεῖν	ἀδικεῖ μὴ φυλάττων ταῦτα· τυχὸν
[10]	οὐδὲν ἐτόπαζον δέος· οὐδὲ γὰρ	ὑπομενεῖν	σφῶν τὴν ὁρμὴν τοὺς ἔνδον
[28]	ἀκολάστῳ. ~Καὶ καρτερεῖν δὲ καὶ	ὑπομένειν	τόν τε ἐπὶ στρατιᾶς καὶ
[10]	τῶν πολεμίων καὶ ταύτης καὶ	διαβαίνειν	πειρωμένων, ἐπεξῄεσαν πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν,
[23]	σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν ἐθέλωσι	διαβαίνειν,	συνάπτοντας, καὶ ἔθνη καταστρεφομένους καὶ
[14]	τρόπον τινὰ καὶ ἡμῖν ἔοικε	συμβαίνειν,	ἐπαίνους ἅμα καὶ δόγματα ᾄδειν
[33]	φαύλην ὑπὸ τῆς ἐναντίας γίγνεσθαι	συμβαίνειν·	ὥστε οὐ μέγα, καθάπερ οἴονται,
[2]	γὰρ δή φησιν ὁ ποιητὴς	ἐπαινεῖν	ἐθέλων τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας
[18]	ἥκει πάλαι ποθῶν τὴν ξύνεσιν	ἐπαινεῖν	καὶ τὴν εὐβουλίαν, ἀποδοτέον καὶ
[3]	οὐκ ἔχομέν σε ἐν τούτοις	ἐπαινεῖν;	Οἰκίαν τε οἶμαι τὴν Ἀλκινόου
[22]	καὶ ἐκείνους τε οἴεσθε ὀρθῶς	ἐπαινεῖν,	τούτοις τε ἀποδίδοσθαι τὸ προσῆκόν
[20]	ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν ὁ μέν, ὁπηνίκα	χαλεπαίνειν	καὶ στασιάζειν ἤρχοντο περὶ τῆς
[1]	χήτει χαλινοῦ καὶ ἡνιόχου φερομένῳ,	παραινεῖν	δὲ αὖ τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν
[12]	εἰκὸς οὕτως ἀγεννῆ καὶ δειλὰ	παραινεῖν	τὸν Δία, ἄλλως τε οὐδὲ
[1]	τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ	δυσχεραίνειν,	φέρειν δὲ ἐγκρατῶς καὶ πρᾴως
[24]	ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν	ἀποφαίνειν	εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ
[27]	κρίνων τὸν οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι	κτείνειν	καὶ ἀναιρεῖν. Φιλόπονος δὲ ὢν
[29]	ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν διαλαβόμενα	κρίνειν	ἐπέταξε καὶ διακαθαίρειν τοῖς αὑτοῦ
[1]	μεθιέναι, αὖθις δὲ ἐφ´ ἡσυχίας	ὑμνεῖν	τὸν βασιλέα καὶ ᾄδειν τὰ
[1]	ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν ᾄδειν καὶ	ὑμνεῖν	τῶν ἡμιθέων τὰς πράξεις, καὶ
[3]	χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις τὰ τοιαῦτα	πολυπραγμονεῖν,	ἐπὶ τὰ τούτων ἐγγυτέρω πρὸς
[21]	πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ	φρονεῖν	ἀναπειθόμενος ὁμολογιῶν ἐπελανθάνετο καὶ πίστεων,
[25]	διαπορθμεύσειε, τούτους δὲ ἤδη μέγα	φρονεῖν	καὶ τοῖς Πελοπίδαις ἢ τοῖς
[25]	ἐπίκτητον ὥσπερ ἡμεῖς ἔχοντες τὸ	φρονεῖν,	οὔτι πλαστῶς, ἀλλ´ αὐτοφυῶς φιλοσοφοῦντες,
[1]	τὸ μὲν γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ	παροξύνειν	τὸν βασιλέα λίαν αὔθαδες καὶ
[7]	ἐς τὸ παντελὲς ἀφανισθεὶς τιμωρίαν	ὑφέξειν	αὑτῷ μὲν δυστυχῆ, πολλοῖς δὲ
[39]	δὲ γενομένους τῶν πατρῴων ἐπιτηδευμάτων	ὑφέξειν	ἐν καιρῷ τὴν δίκην, οὐκ
[19]	διεληλύθαμεν, οὔτε κολακείᾳ προστιθέντες καὶ	αὔξειν	ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς διαφέροντα τῶν
[25]	καὶ οὐκ ἐπιτρέπει διορᾶν οὐδὲ	ἀποβλέπειν	ἐς τὴν ψυχήν· ᾗπερ δὴ
[38]	τραχὺ καὶ ἀπάνθρωπον ἥκιστα βασιλεῖ	πρέπειν,	τὸ πρᾷον δὲ οἶμαι καὶ
[12]	ἑτέρῳ μᾶλλον προσήκειν ἡγεῖσθαι μηδὲ	ἐπιτρέπειν,	ἀνάξιον αὐτοῦ νομίζοντα τὸ διακόνημα.
[39]	ἀλλὰ περιμένειν τὸν χρόνον καὶ	ἐπιτρέπειν	αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν πατέρων τὴν
[15]	φαμεν καὶ αὐτῷ τὰς ἡνίας	ἐπιτρέπειν	τοῦ βίου χρῆναι παραινοῦμεν πάντα
[13]	δὲ ἐπιτρέποι μηδεὶς παραγράφειν μηδὲ	ἐκτρέπειν	μηδὲ μεταλαμβάνειν τοὔνομα, ἀλλὰ ὥσπερ
[16]	θάνατον ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου δὲ	εἰπεῖν,	φεύγουσιν ἕπεται θρασέως, αἴτιος δέ
[16]	μηδὲ ἐς ἄστυ ἰέναι μηδὲ	ἀπολείπειν	τὴν μάχην, μέλλοντά γε οὐ
[25]	καὶ τὸν Ἡρακλέα τοῦ Διὸς	ἀνειπεῖν	ἔγγονον καὶ τὼ τῆς Λήδας
[39]	συγκαταλύειν τὰς ἔχθρας καὶ οὐ	παραπέμπειν	εἰς τοὺς παῖδας οὐδὲ εἰς
[28]	τῷ θυμοειδεῖ καὶ ἀκολάστῳ. ~Καὶ	καρτερεῖν	δὲ καὶ ὑπομένειν τόν τε
[27]	πόνον φεύγοντος καὶ οὐ δυναμένου	καρτερεῖν	οὐδὲ ἀντέχειν πρὸς κάματον. Ταῦτα
[1]	στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν μὴ δυσχεραίνειν,	φέρειν	δὲ ἐγκρατῶς καὶ πρᾴως τὰς
[8]	κριτὰς καὶ οὐκ ἐπιτρέπει δικαίαν	φέρειν	καὶ ἀψευδῆ ψῆφον. Ὅστις δὲ
[35]	μὴν εἴ τις ἐκείνῳ χαριζόμενος	φέρειν	τε ἠξίου κηρύκιον καὶ ἐλοιδορεῖτο
[33]	ἐν τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ	ἀποφέρειν	τὰ νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε
[18]	συνιοῦσαι δυνάμεις, τοσούτῳ τὰ ἔργα	προφέρειν	εἰκός, ὥστε ἀνάγκη καὶ ταῦτα
[4]	ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν ἔφαμεν ἁπάντων	προφέρειν	ἐν ᾧ μάλιστα τῶν ἄλλων
[40]	τούτων δὲ εἴ με κελεύοιτε	ἐσφέρειν	ὑμῖν ἐμφανῆ τὰ τεκμήρια, γνώριμα
[35]	κρινέτω, καὶ αὐτῷ οὐ σφόδρα	ληρεῖν	δόξομεν, ὡς ἐγὼ πείθομαι. ~Τοιοῦτος
[3]	πολύφρονος Ὀδυσσέως παῖδα καὶ τοιαῦτα	ληρεῖν	παραπείσαντα, τοῖς σοῖς παραβαλεῖν ἀξιώσομεν,
[13]	οὐρανῷ ξυγγένειαν ἀπὸ γῆς ἡμᾶς	αἴρειν.	Ἐς τοῦτο γὰρ ἔοικεν ἐπιτάττειν
[29]	ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε καὶ	διακαθαίρειν	τοῖς αὑτοῦ παισὶ καὶ ἐγγόνοις·
[27]	οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι κτείνειν καὶ	ἀναιρεῖν.	Φιλόπονος δὲ ὢν φύσει καὶ
[18]	ὥστε ἀνάγκη καὶ ταῦτα ἐκείνων	ὑπεραίρειν.	Πλήθει γε μὴν ποῦ ποτε
[32]	καὶ πολυτελεῖς καὶ δαπανηρὰς λειτουργίας	χαίρειν	ἐάσαντες, ἐν εἰρήνῃ πολλῇ τῶν
[15]	ἀρετῆς ἐπιμελομένους· τούτῳ γὰρ μάλιστα	χαίρειν	ὑποληπτέον τὸν θεόν. Οὐ μὴν
[39]	ταῦτα χρῆναι πρὸ τῆς ἀκμῆς	διαφθείρειν,	ἀλλὰ περιμένειν τὸν χρόνον καὶ
[12]	κόσμῳ τὸν θεὸν καὶ μηδὲν	ὀλιγωρεῖν	μηδὲ ἑτέρῳ μᾶλλον προσήκειν ἡγεῖσθαι
[21]	τῆς χώρας, κωλῦσαι τοῦ πρόσω	χωρεῖν	ἐπιθυμῶν. Ἐπεὶ δὲ ἐς ταὐτὸν
[10]	καὶ ἐδέδοτό σφιν τοῦ πρόσω	χωρεῖν	τὸ σημεῖον, ὠθοῦντο ξύμπαντες, αὐτός
[16]	τῷ κοινῷ δὲ τῶν Ἰταλῶν	ξυγχωρεῖν	κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν ὁπόσα μὲν
[32]	τὸ χρεὼν βιάζοιτο κακῷ τῳ	περιπεσεῖν,	τούτων δὴ τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων,
[6]	οἷς δὴ καὶ λείαν ἅπαντα	προθήσειν	ἠπείλει, ταξίαρχον ταξιάρχῳ καὶ λοχαγὸν
[15]	ἐκεῖνος προΐσταται βίου τῷ γε	εὐδαιμονήσειν	μέλλοντι, τί χρὴ προσδοκᾶν αὐτὸν
[7]	φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας ὑβρίζων ἀδεῶς	εὐδαιμονήσειν,	ὡς ᾤετο, ἀλλὰ ἐς τὸ
[11]	ἀσφαλῶς τὴν πόλιν· οὕτω γὰρ	αἱρήσειν	λαθὼν ἢ βιασάμενος τῷ πλήθει
[10]	τὴν ἐλπίδα τοῦ κατ´ ἄκρας	αἱρήσειν	τὴν πόλιν, καὶ τοὺς ἵππους
[37]	τοῖς ἔμφροσι δὲ τὸ βεβαίως	θαρσεῖν	ὑπὲρ τῶν μειζόνων, ὅταν ἐν
[2]	Πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ	ἀνάσσειν.	Αὕτη σοι τῆς τῶν Πελοπιδῶν
[33]	ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον ἐν τοῖς δρόμοις,	κρατεῖν	καὶ ἀποφέρειν τὰ νικητήρια, πειράσομαι
[34]	βασιλικῶς, καὶ ὅλως ἄξιον τοῦ	κρατεῖν	φανῆναι. Βούλεσθε οὖν καὶ τούτων
[36]	δ´ ἐδόκει τὰ τῶν τυράννων	ἐπικρατεῖν,	πλεονεκτήματός τινος περὶ τοὺς κατασκόπους
[37]	σφάλλει περὶ τοῖς μείζοσι, μικρὰ	πλεονεκτεῖν	ἐπιτρέπουσα, τοῖς ἔμφροσι δὲ τὸ
[34]	ἀρετῆς ἔλαττον ἔχων, τῷ κρατίστῳ	πλεονεκτεῖν	ὑπέλαβε. Καὶ ὅτι μὴ δέει
[38]	εὐμενὴς πᾶσιν ἦν, καίτοι πολλῶν	συκοφαντεῖν	ἐθελόντων καὶ διηρμένων ἐπὶ τοὺς
[13]	ἀνθρώπους· οἳ τὰ μὲν ἄλλα	βλάπτειν	καὶ κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις ἐδυνήθησαν,
[8]	νεκροὺς αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ	ἀπορριπτεῖν	τῶν ῥευμάτων, τοὺς ζῶντας δὲ
[8]	τῶν ῥευμάτων, τοὺς ζῶντας δὲ	ξυγκαλύπτειν	καὶ ἀποκρύπτειν ἀσφαλῶς ταῖς δίναις.
[25]	αὐτὸν οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι	συγκαλύπτειν	αὐτὰ καὶ ἀποκρύπτειν τὴν ἁμαρτάδα
[8]	τοὺς ζῶντας δὲ ξυγκαλύπτειν καὶ	ἀποκρύπτειν	ἀσφαλῶς ταῖς δίναις. Τοῦτο γὰρ
[25]	μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ	ἀποκρύπτειν	τὴν ἁμαρτάδα οὔτε οἱ πατέρες
[24]	οὐ ῥᾴδιον σοφοῖς καὶ θείοις	ἀπιστεῖν	ἀνδράσιν, οἳ δὴ λέγουσι πολλὰ
[26]	πεινῆν διὰ βίου καὶ ἀθλιώτερον	ἀπαλλάττειν	μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου τροφῆς
[1]	τοὺς μὲν βασιλέας μηδὲν ὕβρει	πράττειν	μηδὲ τῇ δυνάμει πρὸς ἅπαν
[13]	αἴρειν. Ἐς τοῦτο γὰρ ἔοικεν	ἐπιτάττειν	ἀνηρτῆσθαι χρῆναι ἑκάστῳ ἀνδρί, καὶ
[26]	ἐπιθυμίας διορύττειν ἀναπειθόμενον καὶ πολυτελεῖς	ἐπιτάττειν	φόρους; ὅθεν αὐτῷ τὸ κλεινὸν
[38]	οἶμαι καὶ χρηστὸν καὶ φιλάνθρωπον	ἁρμόττειν	ἥκιστα μὲν χαίροντι τιμωρίαις, ἀχθομένῳ
[33]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν καὶ βασιλέων ἐπαίνους	ἐναρμόττειν	ἐχρῆν. Καὶ ὅτῳ μὲν ἀληθὴς
[26]	νεκρῶν θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας	διορύττειν	ἀναπειθόμενον καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους;
[23]	μείζους βαρβάρων, καὶ τὸν Ἄθω	διορύττειν	δυναμένους καὶ σχεδίᾳ τὰς ἠπείρους,
[36]	ὁ Ποσειδῶν συνταράττων τὴν γῆν	παύειν	τὰ κύματα. ~Καὶ ἡ τύχη
[26]	ἕνεκα πλεῖν τε ὑπομένουσαι καὶ	καπηλεύειν	καὶ λῃστεύειν καὶ ἀναρπάζειν τὰς
[22]	καὶ οὐκ ἐπιτρέπει μετατιθέναι καὶ	ἐξερμηνεύειν	ἐς ὑμᾶς τοὺς λόγους· ἀδικοίην
[12]	βασιλέα καθάπερ ἱερέα καὶ προφήτην	θεραπεύειν	ἀεὶ ξὺν κόσμῳ τὸν θεὸν
[40]	σχολὴ τὰς Μούσας ἐπὶ τοσοῦτον	θεραπεύειν,	ἀλλ´ ὥρα λοιπὸν πρὸς ἔργον
[26]	ἐπιθυμιῶν παντοίων, καὶ ὑπὸ σμικρῶν	ἀπαγορεύειν	ἀναγκαζόμενος, οὗτος δὲ οὐδὲ ἰσχυρὸς
[26]	τε ὑπομένουσαι καὶ καπηλεύειν καὶ	λῃστεύειν	καὶ ἀναρπάζειν τὰς τυραννίδας· ζῶσι
[39]	ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ	συγκαταλύειν	τὰς ἔχθρας καὶ οὐ παραπέμπειν
[13]	τὰ μὲν ἄλλα βλάπτειν καὶ	κωλύειν	ἐθέλοντες πολλάκις ἐδυνήθησαν, ἤδη δέ
[38]	δὲ ἐπ´ αὐτῇ γέγονε ποθεῖτε	ἀκούειν;	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦτο ὑμᾶς λέληθεν
[23]	ἀληθεῖς ἐπαίνους διεξιόντι καὶ ὧν	ἀκούειν	ἄξιον ὑμῖν οἴεσθε, εἰ καὶ
[17]	ὅπως ἑάλω, καὶ οὐδὲν πλέον	ἀκούειν	ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον μόνον, ὅτι
[40]	τὸν ἀληθινὸν ἔπαινον; ἢ ποθεῖτε	ἀκούειν	ὑμεῖς καὶ τὴν καρτερίαν καὶ
[32]	ὅτῳ γέγονε τῶν τοιούτων λόγων	ἐπακούειν	ἐν φροντίδι, οὗτος ὅτι μὴ
[21]	τῆς ξυγγραφῆς· ἑνὸς δὲ ἴσως	ἐπακούειν	οὐ χαλεπόν. Καί μοι πάλιν
[13]	ζῆν. Εἰ δὲ ἐπιτρέποι μηδεὶς	παραγράφειν	μηδὲ ἐκτρέπειν μηδὲ μεταλαμβάνειν τοὔνομα,
[25]	γέγονε μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις	ἐγγράφειν	ἄξιον· τοὺς δὲ ἐκ μοχθηρῶν
[11]	ὡς μὴ δυνηθεῖεν ἀποικοδομῆσαι καὶ	ἔχειν	ἀσφαλῶς τὴν πόλιν· οὕτω γὰρ
[27]	μὲν ἅπασι τῶν πόνων καὶ	ἔχειν	ἐν αὐτοῖς τὸ πλέον ἀξιοῖ,
[3]	ἀξιώσομεν, μή ποτε ἄρα ἔλασσον	ἔχειν	ἐν τούτοις δοκῇς, καὶ οὐκ
[18]	πρὸς τὰ τῶν ἡρώων ἐκείνων	ἔχειν	ξυγγένειαν, μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες δι´
[23]	μεταποιούμενον τέχνης ἧς σφόδρα ἀπείρως	ἔχειν	ὁμολογῶ, ὥς γ´ ἐμοὶ πρὸς
[7]	διανοηθῆναι, εἰκὸς δὲ καὶ ἄλλως	ἔχειν·	οὐ γὰρ δὴ ἴσμεν ὅ
[34]	ὠφελείας ἕνεκα. Οὐκοῦν ἐκείνῳ μὲν	ἔχειν	τὸ πλέον ξυγχωρῶν, αὐτὸς δὲ
[27]	καὶ γεγηθὼς οὔτι τῷ πλέον	ἔχειν	τῶν ἄλλων χρυσίον καὶ ἀργύριον
[34]	μοῖραν, ἣν αὑτῷ πρότερον προσήκειν	ἔχειν	ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι τελευτῶν τὸν
[20]	κατορθωμάτων ἐς τὸν πόλεμον, ἔλαττον	ἔχειν	ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ τὰ σεμνότερα
[4]	συνεκθέοι μῆκος, καὶ ταῦτα θέλοντος	ἐπέχειν	καὶ βιαζομένου, ὅπως μὴ τῷ
[10]	αὐτῶν ἐκεῖνα πρότερον πρὸς τὸ	ἐπέχειν	τοῦ Μυγδονίου τὰς ἐκροάς, ἰλύς
[8]	οὕτως ἔχων μεγέθους, ὡς ῥᾴδιον	παρέχειν	βαδίζειν τε ἐθέλοντι καὶ νηχομένῳ
[8]	μὴ δόξῃ τις τῶν διηγουμένων	προσέχειν	ἐθέλοι μηδὲ ἔπεσιν εὖ πεποιημένοις,
[36]	στρατηγὸν ἄγουσα τούτῳ τοῦ κινδύνου	ξυμμετέχειν	μᾶλλον ἢ ´κείνῳ τῆς εὐτυχίας
[4]	οὐδὲ ἐπὶ τοῦ τείχους ἴσχυον	ἀντέχειν	παραταττόμενοι· σοὶ δὲ μυρίαις μάχαις
[27]	καὶ οὐ δυναμένου καρτερεῖν οὐδὲ	ἀντέχειν	πρὸς κάματον. Ταῦτα δὲ οὐ
[25]	καὶ ἀπελέγξει τὸν τόκον γνήσιον;	Ὑπάρχειν	δέ φασι καὶ Κελτοῖς ποταμὸν
[15]	τὸ σῶμα κοινωνίαν καὶ τοῦ	πάσχειν	τε καὶ φθείρεσθαι φαντασίαν πολλοῖς
[33]	ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον αὑτὸν τοῖς γειναμένοις	παρασχεῖν	εἰς ἅπαν. ~Βούλεσθε οὖν εἰ
[8]	μὴ καθαρὰν αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν	παρασχεῖν	τὴν νίκην καὶ τὸ ἀποθνήσκειν
[21]	ἄφθονα μᾶλλον ἢ Κῦρόν φασι	παρασχεῖν	τῷ πάππῳ, ζῆν τε ἐποίησε
[7]	ξυνεχὲς τῆς διηγήσεως, ἐνταῦθά που	πάλιν	ἀφετέα· ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον
[34]	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῖς ὅπλοις ὕστερον.	Πάλιν	δὲ ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν που
[10]	ὑπὲρ τῶν ἄλλων, ἀπῆγον ὀπίσω	πάλιν	εἰς τὸ στρατόπεδον. ~Ὡς δὲ
[21]	ἐπακούειν οὐ χαλεπόν. Καί μοι	πάλιν	ἐννοήσατε τὸν Λαέρτου, ὁπότε ὡρμημένους
[10]	τοῦ κατ´ ἄκρας αἱρήσειν τὴν	πόλιν,	καὶ τοὺς ἵππους ἔπαιον μάστιξι
[9]	νῆσον ἐν αὐτῇ συνεῖχε τὴν	πόλιν,	μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ ὑπερφαινομένων τῶν
[11]	ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς τὴν	πόλιν·	οὕτω γὰρ αἱρήσειν λαθὼν ἢ
[9]	βαρβάρους ἐπιμιξίας. Ταύτην δὴ τὴν	πόλιν	στρατὸς ἀμήχανος πλήθει Παρθυαίων ξὺν
[9]	Τίγρητα διαβὰς καὶ ἐπιτειχίζων τὴν	πόλιν	χώμασιν· εἶτα εἰς ταῦτα δεχόμενος
[35]	καὶ τὸν Ὀδυσσέα παρώξυνεν εἰς	δύναμιν	ἀμύνασθαι λόγῳ τε καὶ ἔργῳ
[31]	μοχθηρίαν καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς	δύναμιν	ἅπασιν ἀντετάξαντο καὶ ἀντέστησαν ἐλέγχους
[28]	προθύμως, τοὺς μοχθηροὺς δὲ ἐς	δύναμιν	ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται.
[27]	ἂν ἐξέλῃ τῶν πολεμίων τὴν	δύναμιν	καὶ ὑποχείριον αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας
[15]	αὔθαδες τὸ μὴ καθάπαξ ἐς	δύναμιν	πείθεσθαι τῷ θεῷ ἀρετῆς ἐπιμελομένους·
[30]	ἐν τῇ πόλει τιμὴν καὶ	δύναμιν	περιθετέον, καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ
[1]	φαινοίμην εὐγνωμονέστερος καὶ ἐπαινοίην εἰς	δύναμιν	τὰ προσόντα σοι, οὔτι φημὶ
[27]	περαιτέρω φοιτᾶν, ἀπαιτητέον δὲ εἰς	δύναμιν	τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ βασιλικὸν
[25]	ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον, ὃ τοὺς πατέρας	ἡμῖν	ἀκριβῶς κατερεῖ καὶ ἀπελέγξει τὸν
[15]	ἀδικεῖ. Εἰ γὰρ τὸν ἐν	ἡμῖν	δαίμονα, ὄντα μὲν ἀπαθῆ τῇ
[1]	τε ἅπαντας ἀγαθόν τι δρᾶν,	ἡμῖν	δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ γέρα
[14]	γὰρ δὴ τρόπον τινὰ καὶ	ἡμῖν	ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους ἅμα καὶ
[18]	ἃ πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα δὲ	ἡμῖν	ἐφαίνετο πρὸς τὰ τῶν ἡρώων
[13]	καὶ τὸ ὅλον τῷ ἐν	ἡμῖν	θεῷ· ὃ δὴ καὶ αὐτὸς
[24]	αὑτὴν δεχομένη τὴν ἀκτῖνα καὶ	ἡμῖν	πολλάκις, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον,
[16]	πρὸ μεσημβρίας χρόνῳ συντελεσθέν, ὁποίους	ἡμῖν	τοὺς χάρακας ἔννομον κατασκευάζεσθαι· τὸ
[4]	ἔργα· δῆλον δὲ ἔσται χρωμένοις	ἡμῖν	τῷ τρόπῳ τῶν λόγων, ᾧπερ
[13]	καὶ αὐτὸς ἑτέρωθι κυριώτατον ἐν	ἡμῖν	ψυχῆς εἶδος ἔφη, καὶ ὡς
[5]	Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων; αὐτὰ	ὑμῖν	ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν τὰ καιριώτατα·
[23]	εὖ μάλα· οὐ γὰρ πάντα	ὑμῖν	ἄτοπος φανοῦμαι, ἀλλὰ πολλῶν μὲν
[26]	παθημάτων καὶ ἐπ´ αὐτοῖς λόγων.	~Ὑμῖν	δὲ εἰ θαυμαστὸν δοκεῖ τὸ
[24]	παντάπασιν ἀπόβλητος οὐδὲ ἀτόποις ἐπιχειρῶν.	~Ὑμῖν	δὲ ἴσως οὐ ῥᾴδιον σοφοῖς
[5]	τινὸς ἀξίας εἰκόνος. Ἐθέλω δὲ	ὑμῖν	διηγεῖσθαι τὴν ἐπὶ τῷ ποταμῷ
[34]	ὑπάρχει βασιλεῖ καταμαθεῖν; παρέξομαι δὲ	ὑμῖν	ἐγὼ μαρτυρίαν πιστήν, καί με
[34]	παρασκευῆς τὴν ἡσυχίαν ἠγάπα, τεκμήριον	ὑμῖν	ἐμφανὲς ἔστω ὁ μετὰ ταῦτα
[36]	πολεμίοις τοιοῦτος ἐδόκει. Τεκμήριον δὲ	ὑμῖν	ἐμφανὲς καὶ τοῦδε γιγνέσθω· ἄνδρες,
[40]	δὲ εἴ με κελεύοιτε ἐσφέρειν	ὑμῖν	ἐμφανῆ τὰ τεκμήρια, γνώριμα μὲν
[38]	ἀπείργουσι τοὺς πολεμίους, διηγεῖται, βούλεσθε	ὑμῖν	ἐναργὲς εἴπω τεκμήριον χθές που
[40]	καὶ ξυμφοραῖς παραναλωθέντας. ~Ἆρ´ οὖν	ὑμῖν	ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν ἀληθινὸν
[23]	διεξιόντι καὶ ὧν ἀκούειν ἄξιον	ὑμῖν	οἴεσθε, εἰ καὶ ἀγροικότεροι καὶ
[23]	λέγοντες. Εἰ μὲν οὖν καὶ	ὑμῖν	ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ, δέος οὐ
[33]	συμφορῶν. Εἰ δὴ οὖν καὶ	ὑμῖν	ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ, ὥρα ἐπεξιέναι
[34]	φανῆναι. Βούλεσθε οὖν καὶ τούτων	ὑμῖν	ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ὀνομαστὶ
[6]	δὲ οἱ μέν εἰσιν αἰχμοφόροι,	θώραξιν	ἐλατοῖς καὶ κράνεσιν ἐκ σιδήρου
[16]	ὑπηρέτου, Ἰδαίου τινὸς ἢ Ταλθυβίου	τάξιν	ἀναληψόμενον. Ἀλλ´ ἔοικε γάρ, ὅπερ
[4]	πρὸς σὲ γέγονεν ἀμφήριστος κρίσις·	τάξιν	δὲ κοσμῆσαι καὶ φάλαγγα διατάξαι
[6]	πολέμιον συντετάρακτο καὶ οὐκ ἐφύλαττε	τάξιν.	Ἐγκειμένων δὲ τῶν ἱππέων καὶ
[15]	τὸ ζῆν» οὐ παρατρέπει τὴν	λέξιν	οὐδὲ παραποιεῖ, ἐξηγεῖται δὲ ὀρθῶς
[13]	γὰρ τὴν Πλάτωνος μικρὰ παρατρέψας	λέξιν	οὐχ ἁμαρτήσεσθαι, ὡς ὅτῳ ἀνδρί,
[10]	ἐς μάχην ἰέναι, ἀλλὰ ἐς	κατάπληξιν	τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον δὲ
[1]	τὸν βασιλέα, μεθεῖναι μὲν ταῖν	χεροῖν	τὴν αἰχμὴν καὶ τὴν ἀσπίδα,
[10]	φέρον δὲ ἄχθος οὐχ ἵππων	δυοῖν	ἢ πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ οἶμαι
[30]	τῆς δίκης· τῷ δὲ ἐξ	ἀμφοῖν	κεκραμένῳ μείζονά τε ἐν τῇ
[28]	τῶν μεγίστων κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην·	ὕβριν	δὲ ἐξείργων καὶ παρανομίαν καὶ
[29]	Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ τῶν τοιούτων,	ὕβριν	μὲν καὶ χαλεπότητα καὶ πικρίαν
[2]	ἰδίαν ἕκαστος τῶν ὁμόρων βαρβάρων	ὕβριν	τε καὶ ἀδικίαν ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι
[25]	μή τις οἰέσθω τὸν λόγον	δύσεριν	καὶ βίαιον, εἰς τὴν συνήθειαν
[12]	ταῖς πύλαις ἤδη καθημένῳ τὴν	Ἶριν	ἥκειν ἔφη παρὰ τοῦ Διὸς
[27]	ἔργοις καὶ οὐ πρότερον ἀφιστάμενος,	πρὶν	ἂν ἐξέλῃ τῶν πολεμίων τὴν
[24]	οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἔεργε Τὸ	πρὶν	ἐπ´ εἰρήνης, ὅτε ἦν ὀρθὰ
[14]	ἅμα καὶ δόγματα ᾄδειν καὶ	πρὶν	ἢ μετρίως ἐφικέσθαι τοῦ προτέρου
[16]	μιᾷ καὶ ὀρικῷ ζεύγει τὴν	ὑπέρβασιν	βιαζομένοις ξυγχωροῦντα, ἀρχόμενα μὲν ἀπὸ
[4]	δὴ τὸν χρυσόν φασι τοῦ	Θεσπιᾶσιν	Ἔρωτος τοῖς πτεροῖς ἐπιβληθέντα τὴν
[34]	´κεῖνοι μέν που τὸ νικᾶν	τεθαυμάκασιν·	ἐγὼ δὲ πολὺ πλέον τὸ
[9]	ὅπλοις τε ἀγαλλόμενοι τοιούτοις καὶ	ἐσθήμασιν	ἐπιχρύσοις καὶ ἁλουργέσι. Σοφίζονται δὲ
[30]	καὶ πανούργους καὶ ἐπαιρομένους τοῖς	χρήμασιν	ἐς τὸ βιάζεσθαι καὶ ὑπερορᾶν
[6]	ἐξ ἐναντίας αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ	κτήμασιν,	οὐδὲ τὸ σῶμα ἀφιεὶς ἐλεύθερον.
[22]	καὶ διαπλάσαντες ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ	σχήμασιν	ὡς δή τι καινὸν εὑρόντες
[9]	διαβὰς καὶ ἐπιτειχίζων τὴν πόλιν	χώμασιν·	εἶτα εἰς ταῦτα δεχόμενος τὸν
[6]	ἠξίου, ἀλλ´ ἱκετεύοντας περὶ τοῖς	γόνασιν	ἔκτεινεν· ὁ δὲ ἐκήρυττεν ἄδειαν
[38]	μάλιστα πρᾴως εἶχε καὶ εὐμενὴς	πᾶσιν	ἦν, καίτοι πολλῶν συκοφαντεῖν ἐθελόντων
[31]	καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα, εἰς δύναμιν	ἅπασιν	ἀντετάξαντο καὶ ἀντέστησαν ἐλέγχους τοὺς
[38]	ταῖς περὶ αὑτῶν ὑποψίαις, ὁμοίως	ἅπασιν	ἦν πρᾷος τοῖς οὐκ ἐλεγχθεῖσιν
[27]	εὖ ποιεῖν δύνασθαι, χαρίζεσθαι δὲ	ἅπασιν	ὅτου ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες·
[25]	καίτοι γε ὑπῆρχέ τισιν οὐ	παντάπασιν	ἀδόξων γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ διὰ
[23]	κατ´ ἐμαυτὸν δὲ ἐξεταζόμενος οὐ	παντάπασιν	ἀπόβλητος οὐδὲ ἀτόποις ἐπιχειρῶν. ~Ὑμῖν
[24]	ῥᾴδιον σοφοῖς καὶ θείοις ἀπιστεῖν	ἀνδράσιν,	οἳ δὴ λέγουσι πολλὰ μὲν
[1]	ὥσπερ ἐν δράματι τοῖς προκειμένοις	ἀνδράσιν	οἷον εἰκόσι χρώμενος, ὅτι χρὴ
[8]	καὶ τῶν ἀσπίδων περὶ τοῖς	δόρασιν·	ἀνὴρ δὲ ἀνδρὶ ξυνίστατο, καὶ
[31]	οὐ μία ὁδὸς ἐπὶ τὴν	ἐξέτασιν	ἀπόχρη, ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι τῶν
[25]	ποιεῖσθαι τὴν ὑπὲρ τῆς εὐγενείας	ἐξέτασιν·	καὶ ὅτῳ μὲν ἂν ὦσιν
[31]	μήκει τοῦ χρόνου πρὸς τὴν	ἐξέτασιν,	τὸ παθεῖν τι τοιοῦτον ὀρθῶς
[28]	ἢ καὶ ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι,	στάσιν	δὲ ἐξαιρῶν καὶ ἔθη μοχθηρὰ
[27]	πολέμῳ δὲ ἥκιστα χαίρων καὶ	στάσιν	ἐμφύλιον ἀπεχθαίρων, τούς γε μὴν
[6]	οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´ αὐτῇ πείρᾳ,	φασίν,	ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων δὴ τῶν
[24]	ἔπαινος. Ταύτην δὲ τῇ ψυχῇ	φασιν	ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν ἀποφαίνειν εὐδαίμονα
[9]	βαδίζειν προὔκειτο· καὶ ὅπερ Ἡρακλεῖ	φασιν	ἐπὶ τὸ Λερναῖον ἰόντι θηρίον
[16]	τῇ πόλει δὲ ἀετός, ὥς	φασιν,	οἰκιζομένῃ δεξιὸς ἐκ Διὸς ἱπτάμενος
[34]	ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων	ὑπόθεσιν,	καὶ παιδί που δῆλον, τοῖς
[6]	εἰσιν αἰχμοφόροι, θώραξιν ἐλατοῖς καὶ	κράνεσιν	ἐκ σιδήρου πεποιημένοις σκεπόμενοι· κνημῖδές
[8]	αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις καὶ	κτήνεσιν.	Ἀρξαμένης δέ, ὅπερ ἔφην, ἄρτι
[18]	φερόμενος ἥκει πάλαι ποθῶν τὴν	ξύνεσιν	ἐπαινεῖν καὶ τὴν εὐβουλίαν, ἀποδοτέον
[11]	Ὁ δὲ ᾤετο τοῖς ἀρχαίοις	ἴχνεσιν	ἐς τὰ θεμέλια χρωμένους μέλλειν
[8]	τῶν διηγουμένων προσέχειν ἐθέλοι μηδὲ	ἔπεσιν	εὖ πεποιημένοις, ἐς αὐτὰ δὲ
[18]	τρίτον πάλαισμα περὶ ταῖς Κοττίαις	Ἄλπεσιν,	ὃ δὴ βασιλεῖ μὲν παρέσχεν
[40]	δὲ ἀεὶ πάρεστι τῆς ἀρχῆς	μέρεσιν,	ἀντέχων καὶ πρὸς τὸ κρύος
[17]	χωρίου, ἐπ´ αὐτὴν εἶμι τὴν	αἵρεσιν.	Καὶ εἰ βούλεσθε τὸ κεφάλαιον
[31]	ἐπιτρέψει τὴν τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων	αἵρεσιν.	Νόμων μὲν δὴ πέρι καὶ
[12]	τῶν ἔργων τὸ κεφάλαιον, τὴν	καθαίρεσιν	τοῦ τείχους, ὃ μιᾷ πρότερον
[8]	πυκναῖς ἐπ´ αὐτοὺς ἐχρῶντο ταῖς	ἐπελάσεσιν	ἅτε ἐν πεδίῳ καθαρῷ καὶ
[32]	δὲ τὸ μὲν ἐν τοῖς	ἄστεσιν	οὔτε ἀργὸν οὔτε αὔθαδες ἀνέξεται
[8]	ἀπορριπτοῦντες τὰς ἀσπίδας αὐτοῖς τοῖς	ξίφεσιν	ὠθοῦντο μικρὰ τοῦ παθεῖν φροντίζοντες,
[1]	σμικροῦ πᾶσαν οἶμαι τὴν Ὁμήρου	ποίησιν	ἀποχετεύσας ἔτι δεήσεται λόγων, καὶ
[8]	μάχας καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις τὴν	ποίησιν,	δεκάζει τοὺς κριτὰς καὶ οὐκ
[20]	Νέστορι τὰ ἐπαινούμενα κατὰ τὴν	ποίησιν,	καὶ ἤν τι μεῖον ἐν
[40]	μεταβάλλει πρὸς τὰς ὥρας τὴν	οἴκησιν,	τοῖς πονουμένοις δὲ ἀεὶ πάρεστι
[34]	οὐδὲ ἐπὶ τὴν Τροίαν τοῖς	Ἕλλησιν	οὐδὲ ἐπὶ τοὺς Πέρσας Μακεδόσιν,
[2]	αὖτε Θυέστ´ Ἀγαμέμνονι δῶκε φορῆναι,	Πολλῇσιν	νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.
[15]	ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς νοῦν καὶ	φρόνησιν	ἀνήρτηται πάντα τὰ ἐς εὐδαιμονίαν
[39]	τῷ μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν,	φρόνησιν	δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ συγκαταλύειν τὰς
[23]	ἀσπαζομένους ἀνδρείαν μετὰ σωφροσύνης, καὶ	φρόνησιν	μετὰ δικαιοσύνης στέργοντας· ὅσους δὲ
[15]	δὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν	κτῆσιν.	Ταῦτα δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις
[33]	καὶ πρὸς τοὔνομα δυσχεραίνει) τὴν	κτῆσιν	ὑπὸ τῆς ἔμφρονος χρήσεως ἀγαθήν,
[5]	καὶ αὖθις ὑπὲρ τοῦ Τελαμωνίου	φησίν·	Αἴας, ὃς περὶ μὲν εἶδος,
[1]	~Τὸν Ἀχιλλέα	φησὶν	ἡ ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε καὶ
[1]	Οὐ μὴν οὐδὲ τὸν Ἀγαμέμνονά	φησιν	ὁ πατὴρ ἐκείνων τῶν λόγων
[2]	βασιλείας αὐτῆς. Τί γὰρ δή	φησιν	ὁ ποιητὴς ἐπαινεῖν ἐθέλων τῆς
[13]	σεαυτοῦ οὐ δήπου τὸ σῶμά	φησιν	οὐδὲ τὰ χρήματα οὐδὲ εὐγένειαν
[8]	διέξεισι καὶ περὶ τοῦ πολέμου	φησίν·	Τῇ δὲ δυωδεκάτῃ πολεμίζομεν, εἴπερ
[5]	Ἀνδρῶν ἠδ´ ἵππων, οἳ ἅμ´	Ἀτρείδαισιν	ἕποντο. Ἀνδρῶν μὲν μέγ´ ἄριστος
[18]	χρόνος. Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ μέν	εἰσιν	ἀγῶνες οὓς ἀνεγράφη Γερμανοῖς τοῖς
[16]	τὴν ἄρκτον, ἵνα Ῥήνου τέ	εἰσιν	αἱ πηγαὶ καὶ αἱ τοῦ
[6]	ἑκατέρου. Τούτων δὲ οἱ μέν	εἰσιν	αἰχμοφόροι, θώραξιν ἐλατοῖς καὶ κράνεσιν
[8]	τὰ δόρατα σφῶν, ξυστοὶ δέ	εἰσιν	εὐμήκεις, οὓς συγκαταγνύντες καὶ ἀποπηδῶντες
[2]	θαλάττῃ τῇ καθ´ ἡμᾶς ὁρωμένων	εἰσίν,	ὅσῳ καὶ τῆς εἴσω θαλάττης
[21]	κρατοῦσιν, ἡ δὲ οὐδὲ τοῖς	κρατηθεῖσιν	ἤνεγκε δάκρυα, ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ
[38]	ἅπασιν ἦν πρᾷος τοῖς οὐκ	ἐλεγχθεῖσιν	οὐδὲ ἀποφανθεῖσι κοινωνοῖς τῶν ἀτόπων
[1]	Ἀτρείδη, ἦ ἄρ τι τόδ´	ἀμφοτέροισιν	ἄρειον Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί,
[12]	Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´ ἐν	προμάχοισιν,	ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν, Τόφρ´ ὑπόεικε
[10]	προσῆγον τῷ τείχει, λαμπροὶ ταῖς	ἐλπίσιν	ὡς αὐτίκα μάλα διαρπασόμενοι, καὶ
[6]	κοινωνόν, καὶ ᾔρετο λαμπραῖς ταῖς	ἐλπίσιν,	ὡς τὸν Ποσειδῶνα μιμησόμενος καὶ
[8]	κριτής, καὶ οὐκ εὐλαβησόμεθα τὴν	κρίσιν.	Εἶναι μὲν γὰρ ἀγαθὸν στρατιώτην
[25]	τὴν ὑπὲρ τῆς εὐγενείας ποιοίμεθα	κρίσιν.	Καί μοι δοκοῦσιν εὐστοχίᾳ φύσεως
[35]	ὑπῆρχεν οἶμαι Σωκράτει καὶ σπανίοις	τισὶν	ἐκείνου ζηλωταῖς, εὐδαίμοσιν ἀληθῶς καὶ
[25]	αὐτοὺς ἥκουσαν· καίτοι γε ὑπῆρχέ	τισιν	οὐ παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι πατέρων·
[9]	τεχνῶν μεταποιοῦμαι οὔτε ὅστις μή	τισιν	ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ φυλάττων
[26]	μόνον εἰ τὰ παρόντα οὐδενὸς	σφίσιν	ἐμποδὼν ὄντος ἔχοιεν καὶ ἐμφοροῖντο
[34]	Ἕλλησιν οὐδὲ ἐπὶ τοὺς Πέρσας	Μακεδόσιν,	οἵπερ δὴ δοκοῦσιν ἐν δίκῃ
[8]	καὶ ἐπὶ τοῦ Σκαμάνδρου ταῖς	ᾐόσιν,	ἕως εἰς τὸ τεῖχος ἄσμενοι
[36]	ἣν ἐπὶ τοῦ Δράου ταῖς	ᾐόσιν	ὁ πρόσθεν λόγος παρέστησεν. Ἐντεῦθεν
[25]	ἢ ναὶ μὰ Δία τυράννους	εἴκοσιν,	οὐδὲ εἰ νίκας Ὀλυμπιακὰς ἢ
[35]	καὶ σπανίοις τισὶν ἐκείνου ζηλωταῖς,	εὐδαίμοσιν	ἀληθῶς καὶ μακαρίοις γενομένοις, τὸν
[37]	τῶν μειζόνων, ὅταν ἐν τοῖς	ἐλάττοσιν	αὐτοὺς διαταράττῃ, παρέχει. Τοῦτο Λακεδαιμόνιοι
[25]	φῦντας καὶ προσομοίους τοῖς αὑτῶν	τοκεῦσιν	οὔποτε εὐγενεῖς φατέον, οὐδὲ εἰ
[9]	καὶ ἡ Θετταλῶν οὖσα πεδιὰς	ἱππεῦσιν	ἐναγωνίζεσθαι καὶ ἐμμελετᾶν ἐπιτήδειος ἐφάνη.
[6]	μέσῳ συνάπτων ἐφ´ ἑκάτερα τοῖς	ἱππεῦσιν·	ἐξόπισθεν δὲ οἱ σφενδονῆται καὶ
[29]	τούτοις δὲ οἱ νόμοι θάνατον	λύσιν	τῶν κακῶν ἐπενόησαν, οὐκ εἰς
[25]	χαριζόμενοι. Καὶ οὐ πειστέον τοῖς	λέγουσιν	ὡς ἄρα ἐκεῖνοι ὑπὸ ἀμαθίας
[16]	ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου δὲ εἰπεῖν,	φεύγουσιν	ἕπεται θρασέως, αἴτιος δέ ἐστιν
[7]	κειμένοις ἦν οὐδὲ ἐν τοῖς	φεύγουσιν	ὁ παιδοτρίβης τοῦ τυράννου· τὸ
[8]	Σκαμάνδρῳ, οὐδὲ ἦν εὐμενὴς τοῖς	φεύγουσιν,	ὡς τοὺς μὲν νεκροὺς αὐτοῖς
[27]	ἀνὴρ ἢ καὶ ἐγρηγορὼς τοῖς	καθεύδουσιν	ἐμφερής. Πειθομένους δὲ αὐτοὺς ἕξει
[25]	κριτὴν τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ	πείθουσιν	αὐτὸν οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι
[16]	ἅτε ἐσρεόντων ποταμῶν μυρίων, οἳ	ποιοῦσιν	ἕλος προσεοικὸς τοῖς Αἰγυπτίοις ἕλεσι
[16]	τῶν Ἰταλῶν ὁπόσοι τὴν μεσόγαιον	κατοικοῦσιν.	Ἑνετοὶ δὲ οἶμαι τὸ πρόσθεν
[34]	τοὺς Πέρσας Μακεδόσιν, οἵπερ δὴ	δοκοῦσιν	ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων
[25]	εὐγενείας ποιοίμεθα κρίσιν. Καί μοι	δοκοῦσιν	εὐστοχίᾳ φύσεως οἱ πάλαι θαυμαστῇ
[33]	ἐνενόησαν οὔτε ἐσκέψαντο, τίνα τρόπον	διατελοῦσιν	ἀλλήλοις χρώμενοι. Καίτοι γε τοῦτο
[34]	οἱ καταχρώμενοι μειζόνων εὐπορίαν προσόδων	ἐπινοοῦσιν,	οὕτω χρῆναι τὸν βασιλέα παρασκευάζεσθαι,
[22]	τι καινὸν εὑρόντες εἰς ὑμᾶς	φέρουσιν·	ὑμεῖς δὲ ἄσμενοι παραδέχεσθε, καὶ
[8]	ἄχρι τοῦ χάρακος, καὶ αὐτὸν	αἱροῦσιν	αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις καὶ
[8]	ἵναπερ ὁ ποταμὸς ἦν τοῖς	κρατοῦσιν	ἐν δεξιᾷ. Ἐνταῦθα καὶ ὁ
[21]	γὰρ ἦν ἄδακρυς μόνον τοῖς	κρατοῦσιν,	ἡ δὲ οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν
[32]	δὲ ἀπ´ αὐτῆς τῆς ψυχῆς	αἰτοῦσιν	αὐτῷ τὰ ἀγαθά. Φθάνουσι δὲ
[39]	φυόμενα ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ	ἀποτίκτουσιν.	Οὔκουν οἴεται ταῦτα χρῆναι πρὸ
[38]	καὶ τῶν φυλάκων, οἵπερ δὴ	ξυμφυλάττουσιν	αὐτῷ τὴν ἀρχὴν καὶ ἀπείργουσι
[38]	ἐνδεδυκότα στολὴν τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι	σπαράττουσιν,	οὐδὲ τὸν τῆς σελήνης κύκλον
[40]	καὶ ὡς οὐδὲ ὧν ὧραι	φύουσιν	ἀγαθῶν τὴν ἄμετρον ἀπαιτεῖ πλησμονήν,
[27]	αὑτῷ τε οἶμαι καὶ τοῖς	ἄρχουσιν,	εἰ τοῖς ἀρίστοις πειθόμενος νόμοις
[27]	φρουροὶ δέωνται, ἀλλ´ οὐδὲ ἀπειθεῖς	ἄρχουσιν,	εἰδὼς ὅτι τοῦτο μάλιστα πάντων,
[25]	αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων αὐτῶν	φύσιν,	νῷ δὲ ἀκριβεῖ διὰ ξυγγένειαν
[25]	ἐξέτασιν· καὶ ὅτῳ μὲν ἂν	ὦσιν	ἀγαθοὶ πατέρες καὶ αὐτὸς ἐκείνοις
[33]	τύχη καὶ τοῖς μοχθηροῖς πολλάκις	μεταδίδωσιν,	εἰς δὲ τὰς ἕξεις καὶ
[7]	πολλοῖς δὲ ὠφέλιμον καὶ πρὸς	ἐπανόρθωσιν.	Τὰ μὲν δὴ περὶ τὸν
[24]	ὡς οὐκ ἄξιοι κολάσεως εἰς	ἐπανόρθωσιν	φερούσης· τὸ φῶς δὲ οὐδεὶς
[29]	αὑτῷ προσήκειν ὑπολήψεται τήν τε	ἐπίγνωσιν	καὶ τὴν θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ
[22]	πλήρη, καὶ οὐ μή ποτε	ἐπιλείπωσιν	οἱ τούτων ποιηταί, πολέμους ὑμνοῦντες
[35]	οἱ μὲν ἐπαίνου καὶ τιμῆς	ἐρῶσιν,	οἱ δὲ οὐ τούτων μόνον
[12]	οὐλαμὸν ἀνδρῶν, Ἀγαμέμνονος δὲ τοῖς	Τρωσὶν	ἐπικειμένου καὶ ἐς τὸ τεῖχος
[27]	χαρίζεσθαι δὲ ἅπασιν ὅτου ἂν	τύχωσιν	ἐνδεεῖς ὄντες· τούτων αὑτὸν ὅ
[32]	ψεύδομαι σαφῶς ἐπίσταται. Ἑτέρα δέ	ἐστιν	αἰτία τοῦ μήκους, τῆς μὲν
[3]	τῶν βασιλευσάντων; ἢ τοῦτο μέν	ἐστιν	ἀληθῶς ἀρχαῖον, μετιτέον δὲ ἐπὶ
[8]	ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ τἆλλα δῆλός	ἐστιν	Ἀχιλλεῖ χαριζόμενος, καὶ ὥσπερ θεατὰς
[24]	τυράννων βιαίων. Ὅλως γὰρ οὐδέν	ἐστιν	ἐκείνου κρεῖττον, ὃ βιασάμενον καθέξει
[13]	δὲ ἀκώλυτον μόνον καὶ ἀπαθές	ἐστιν,	ἐπεὶ μηδὲ θεμιτὸν ὑπὸ τοῦ
[16]	φεύγουσιν ἕπεται θρασέως, αἴτιος δέ	ἐστιν	οὐδαμοῦ νίκης καὶ τροπῆς, πλὴν
[15]	ὅτι τοῦ θειοτέρου ψυχῆς εἴδους	ἐστίν,	οὐδένα λέληθε τῶν ὅσοι τὰ
[26]	παρὰ τῆς φύσεως, καὶ οὐκ	ἔστιν	αὐτοῦ στέρεσθαι οὔτε τοὺς ὄρνιθας
[2]	ποτε τούτου δεήσειεν, ἐπιφοιτῶντες δὲ	ἔστιν	ὅτε καὶ κατ´ ἰδίαν ἕκαστος
[38]	τοῦ παρανομήσαντος παῖδα καὶ πατήσαντος	πίστιν	καὶ ὅρκια φειδὼ ἆρα βασιλικὸν
[25]	οὐδὲν ἑτέρων δεῖ παραδειγμάτων πρὸς	πίστιν	τῷ λόγῳ, τοῦ βίου παντὸς
[9]	πλῆθος ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν γάρ	σφιν	ἀχρεῖον ἐς τὰ πολεμικὰ καθέστηκεν
[9]	ἐντίμου μετέχον τάξεως οὔτε ὄν	σφιν	ἐν χρείᾳ, πεδιάδος οὔσης καὶ
[28]	ξυγγενεῖς καὶ φίλοι πείθουσι καταχαρίσασθαί	σφιν	καὶ προδοῦναι τὸ ἔνδικον· ὑπολαμβάνει
[10]	αὐτίκα μάλα διαρπασόμενοι, καὶ ἐδέδοτό	σφιν	τοῦ πρόσω χωρεῖν τὸ σημεῖον,
[10]	βαρβάρῳ· παρεῖχον γὰρ ἡδονὴν καὶ	τέρψιν	τοῖς ἐκ τοῦ τείχους θεωμένοις.
[9]	ὡς οὖν ἀχρεῖον τῇ φύσει	ὄν,	οὐδὲ ἐκ τῶν νόμων πολυωρίας
[9]	οὔτε ἐντίμου μετέχον τάξεως οὔτε	ὄν	σφιν ἐν χρείᾳ, πεδιάδος οὔσης
[10]	ὡς μὴ καθορᾶν βαρύτερον μὲν	ὂν	ἵππου τὸ θηρίον, φέρον δὲ
[21]	σπονδὰς δὲ ἐποιεῖτο πρὸς ὃν	ἦν	ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος βασιλεῖ πόλεμος,
[15]	ἀμιγοῦς γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι νοῦ,	ὃν	δὴ καὶ θεὸν εἶναί φαμεν
[6]	αὐτὸς οὔτι κατὰ τὸν Τυφῶνα,	ὃν	ἡ ποιητικὴ τερατεία φησὶ τῷ
[21]	ἦν, σπονδὰς δὲ ἐποιεῖτο πρὸς	ὃν	ἦν ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος βασιλεῖ
[28]	θεῖον ἀληθῶς τοῦ μεγίστου θεοῦ,	ὃν	οὐδαμῶς ὅ γε ἔμφρων ἀνὴρ
[39]	ἐθέλων εἶναι τῷ τοιούτῳ καὶ	ὃν	σφόδρα ἀγαθὸν καὶ διαφερόντως πρᾷον
[38]	ἀπάνθρωπον ἥκιστα βασιλεῖ πρέπειν, τὸ	πρᾷον	δὲ οἶμαι καὶ χρηστὸν καὶ
[39]	ὃν σφόδρα ἀγαθὸν καὶ διαφερόντως	πρᾷον	ἠπίστατο μισῶν καὶ ἐπιβουλεύων καὶ
[26]	οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι τὸν	Σάραμβον.	~Ἀλλ´ ἔοικε γὰρ ὁ λόγος,
[8]	τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ μείζονα	φόβον	τοῖς πολεμίοις ἐνέβαλεν οὐδὲ ἀπογνῶναι
[6]	τινος ἄλλης τιμωρίας ἀφαιρῶν τὸν	φόβον,	ὥσπερ δὲ ἔκ τινος ταλαιπωρίας
[6]	προθήσειν ἠπείλει, ταξίαρχον ταξιάρχῳ καὶ	λοχαγὸν	λοχαγῷ καὶ στρατιώτην στρατιώτῃ τῶν
[17]	στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν ἢ	λοχαγόν	τινα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁπλίτην τῶν
[10]	δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων,	ἀπῆγον	ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ στρατόπεδον.
[10]	ἐς κατάπληξιν τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι.	Προσῆγον	δὲ ἐν τάξει μέτρον διεστῶτες
[10]	ἄπρακτον, ἐγκελευομένου σφίσι τοῦ βασιλέως,	προσῆγον	τῷ τείχει καὶ ἐβάλλοντο πυκνῶς
[10]	ἵπποι ξὺν τοῖς Ἰνδικοῖς θηρίοις	προσῆγον	τῷ τείχει, λαμπροὶ ταῖς ἐλπίσιν
[36]	ξὺν τοῖς σημείοις καὶ τὸν	στρατηγὸν	ἄγουσα τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν
[12]	λόγον· προσήκει γὰρ οἶμαι τὸν	στρατηγὸν	ἢ βασιλέα καθάπερ ἱερέα καὶ
[23]	Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων	στρατηγόν,	πλὴν σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο
[20]	καὶ ὧν ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι	λόγον,	δημηγοριῶν φημι καὶ ξυμβουλιῶν καὶ
[25]	Καὶ μή τις οἰέσθω τὸν	λόγον	δύσεριν καὶ βίαιον, εἰς τὴν
[33]	ὅπως μή τις ὑπολάβῃ τὸν	λόγον	καθ´ αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ ἵππον
[9]	εἰς οὐδὲν δέον ἀπαρτᾶν τὸν	λόγον	καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς ὑποθέσεως· ἐπαναβῶμεν
[6]	ἀποφανῶν οὐ μῦθον τὸν Ὁμήρου	λόγον,	παντὸς δὲ ἀληθῆ μᾶλλον, ὃς
[12]	τῇ γερουσίᾳ, πολὺν ἂν εἶχε	λόγον·	προσήκει γὰρ οἶμαι τὸν στρατηγὸν
[9]	μὲν ἴσως οὐδὲν πρὸς τὸν	λόγον,	ὡς ἂν εἴποιεν οἱ ταῖς
[21]	{τοῦ} βασιλέως τὸν ἐν Ἰλλυριοῖς	ξύλλογον,	ἵνα δὴ πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ
[20]	ὁ μὲν ἀκόσμως διέλυσε τὸν	ξύλλογον,	ὁ δὲ οὐδὲ περιμείνας ἀφοσιώσασθαι
[16]	ἔρυμά τι νεουργὲς ἀποφήνας καὶ	ἀξιόλογον	φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ
[25]	τῶν ἐμφανῶν θεῶν τοῦτο παθεῖν	εὔλογον	ἐκείνους, Ἡλίου μὲν ἐπιφημίζοντας Αἰήτην
[7]	τὸ γὰρ μηδὲ ἐλπίσαι συγγνώμην	εὔλογον	οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα, ἀσεβῆ
[14]	οὐκ ἀποκνητέον οὐδὲ εὐλαβητέον τὸν	ψόγον,	εἴ τις ἄρα καταμέμφοιτο τὴν
[32]	μὲν ἐν τοῖς ἄστεσιν οὔτε	ἀργὸν	οὔτε αὔθαδες ἀνέξεται εἶναι, οὔτε
[16]	ἢ τολμήσομεν καὶ πρὸς τηλικοῦτον	ἔργον	ἁμιλλᾶσθαι; Οὐκοῦν ἐκεῖνο μὲν ἦν
[8]	συνιστάμενοι διηγωνίζοντο· καὶ ἦν τὸ	ἔργον	ἁπάσης ἐλπίδος μεῖζον, τῶν μὲν
[16]	οὖν ὡς οὐκ ἔχοντες τηλικοῦτον	ἔργον	βασιλέως εὐλαβησόμεθα τὸν ἀγῶνα, μή
[16]	οὐ στρατηγοῦ καὶ βασιλέως ἐπιτελεῖν	ἔργον,	διακόνου δὲ καὶ ὑπηρέτου, Ἰδαίου
[17]	Βασιλεὺς δέ, οὗ μὲν ἀλκῆς	ἔργον	ἐστὶ καὶ θυμοῦ, χρῆται τοῖς
[9]	μηχανάς· καὶ ἦν οὐχ ἡμέρας	ἔργον,	μηνῶν δὲ οἶμαι σχεδόν τι
[39]	´κείνων γὰρ δὴ καὶ τὸ	ἔργον	τόδε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ τὴν
[40]	θεραπεύειν, ἀλλ´ ὥρα λοιπὸν πρὸς	ἔργον	τρέπεσθαι.
[35]	τὴν λοιδορίαν τρεψάμενον, οὔτι φαυλότερον	ἔργον,	ὡς ἐγὼ κρίνω, τοῦ Τροίαν
[25]	νομιστέον πατέρα τὸν Δία καὶ	φυτουργόν,	καὶ οὐδὲν μεῖον αὐτῷ δοτέον
[10]	τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς καὶ σιδηροῦν	πύργον.	Ταῦτα δὲ ἦν ἅπαντα πρὸς
[8]	τε ἐπέλαβεν, ἐνταῦθα οἱ μὲν	ἀπέφευγον	ἄσμενοι, οἱ δὲ ἐδίωκον καρτερῶς
[17]	δυσχωριῶν διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε	στρατόπεδον	ἦν οὐδὲ χάρακα πλησίον καταβαλέσθαι
[10]	ἀπῆγον ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ	στρατόπεδον.	~Ὡς δὲ καὶ ταύτης ὁ
[33]	εὐτυχίας ἐκείνης τὸ κεφάλαιον καὶ	σχεδὸν	ἁπάντων τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ
[12]	τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ κατασκευάσασθαι.	Σχεδὸν	γάρ μοι τοῦτο φαίνεται τὸ
[7]	πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν, πάντων δὲ	σχεδὸν	ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους μετεῖχον
[9]	ἡμέρας ἔργον, μηνῶν δὲ οἶμαι	σχεδόν	τι τεττάρων. Οἱ δὲ ἐν
[37]	οὐκ ἀπηγόρευον οὐδὲ ἔδεισαν τὸν	Μῆδον	ἐπιφερόμενον, τριακοσίους Σπαρτιατῶν καὶ τὸν
[18]	ἀμῦναι τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ	περιεῖδον	ἅπασαν τμηθεῖσαν τὴν εἴσω Τίγρητος
[12]	Μενεσθεὺς τοῦ τείχους εἶξαν καὶ	περιεῖδον	τὰς πύλας συντριβομένας ὑφ´ Ἕκτορος
[11]	ἢ βιασάμενος τῷ πλήθει τοὺς	ἔνδον	ἤλπιζε. Μάταιον δὲ ἀπέφηνεν ἡ
[10]	ὑπομενεῖν σφῶν τὴν ὁρμὴν τοὺς	ἔνδον	ἠξίουν. Παρθυαίοις μὲν τοσοῦτον περιῆν
[10]	ἰέναι, ἀλλὰ ἐς κατάπληξιν τῶν	ἔνδον	παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον δὲ ἐν τάξει
[16]	σοφίας ἔλαβε καὶ ἐβιάσατο τὴν	ἄνοδον.	~Καὶ ἵνα μὴ διατρίβειν δοκῶ
[17]	θρασυνόμενοι, τὴν ἐς τὸ τεῖχος	πάροδον	ἐτόλμων. Βασιλεὺς δέ, οὗ μὲν
[9]	γὰρ ἄξιον μακρότερον εἰς οὐδὲν	δέον	ἀπαρτᾶν τὸν λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι
[30]	μετὰ ξυνέσεως στρατιωτικάς, ἵν´ εἰς	δέον	ἔχῃ τῷ θυμῷ χρῆσθαι καὶ
[13]	μᾶλλον δὲ βασιλεῖ, ἐς τὸν	θεὸν	ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν
[15]	διανοηθῆναι νοῦ, ὃν δὴ καὶ	θεὸν	εἶναί φαμεν καὶ αὐτῷ τὰς
[20]	περιμείνας ἀφοσιώσασθαι τὰ πρὸς τὸν	θεόν,	ἔτι δὲ αὐτὰ δρῶν καὶ
[32]	ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ τὸν	θεὸν	καὶ ἐπευχόμενοι, οὔτι πλαστῶς οὐδὲ
[12]	θεραπεύειν ἀεὶ ξὺν κόσμῳ τὸν	θεὸν	καὶ μηδὲν ὀλιγωρεῖν μηδὲ ἑτέρῳ
[39]	ἀγαθὸς βασιλεὺς μιμούμενος ἀτεχνῶς τὸν	θεὸν	οἶδε μὲν καὶ ἐκ τῶν
[15]	γὰρ μάλιστα χαίρειν ὑποληπτέον τὸν	θεόν.	Οὐ μὴν οὐδὲ τῆς ἐννόμου
[15]	ἀντὶ τῆς αὐτοῦ» λέξεως τὸν	θεὸν	παραλαμβάνει οὐκ ἀδικεῖ. Εἰ γὰρ
[17]	ἀναπτῆναι, ὅπως ἑάλω, καὶ οὐδὲν	πλέον	ἀκούειν ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον μόνον,
[27]	καὶ ἔχειν ἐν αὐτοῖς τὸ	πλέον	ἀξιοῖ, μεταδίδωσι δὲ ἐκείνοις τῶν
[33]	ὅστις δὲ ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν	πλέον	ἀπολειφθέντων ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος· οἱ
[20]	καταμανθάνητε, τοῖς ἐπαινέταις τοῦτο λογίζεσθε·	πλέον	δὲ ἔχοντα δικαίως ἂν αὐτὸν
[27]	χαίρων καὶ γεγηθὼς οὔτι τῷ	πλέον	ἔχειν τῶν ἄλλων χρυσίον καὶ
[4]	σάλπιγγος τὰ κατορθώματα, καὶ πολὺ	πλέον	ἢ τὰ τοῦ Μακεδόνος ἔργα·
[34]	τοῖς ἐγγόνοις οὐδὲ τῇ φύσει	πλέον	ἢ τῷ τρόπῳ διδούς, ἡττώμενος
[34]	Οὐκοῦν ἐκείνῳ μὲν ἔχειν τὸ	πλέον	ξυγχωρῶν, αὐτὸς δὲ μετὰ ἀρετῆς
[34]	νικᾶν τεθαυμάκασιν· ἐγὼ δὲ πολὺ	πλέον	τὸ ξὺν δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι
[25]	εὐτυχῆ τῷ λαβόντι, πολὺ δὲ	πλέον	τοῖς παρασχομένοις· δεξάμενος γὰρ ὁ
[15]	μὴν οὐδὲ τῆς ἐννόμου θεραπείας	ἀποστατέον	οὐδὲ τὴν τοιαύτην τιμὴν ὑπεροπτέον
[25]	τοῖς αὑτῶν τοκεῦσιν οὔποτε εὐγενεῖς	φατέον,	οὐδὲ εἰ πλουτοῖεν ταλάντοις μυρίοις,
[15]	τοιαύτην τιμὴν ὑπεροπτέον τοῦ κρείττονος,	θετέον	δὲ ἐν ἀρετῆς μοίρᾳ τὴν
[30]	τῇ πόλει τιμὴν καὶ δύναμιν	περιθετέον,	καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ τῶν
[14]	θαυμαστοί· ὥστε οὐκ ἀποκνητέον οὐδὲ	εὐλαβητέον	τὸν ψόγον, εἴ τις ἄρα
[23]	ὥς γ´ ἐμοὶ πρὸς ὑμᾶς	ὁμολογητέον	ἐστὶ τοὺς ἀληθεῖς ἐπαίνους διεξιόντι
[30]	δαιμόνων τὸ φῦλον. ~Ἃ δὴ	μιμητέον	τῷ γενναίῳ καὶ θεοφιλεῖ, καὶ
[14]	καὶ καθᾶραι θαυμαστοί· ὥστε οὐκ	ἀποκνητέον	οὐδὲ εὐλαβητέον τὸν ψόγον, εἴ
[28]	ὑπηκόων εὐλαβείας πέρι καὶ θάρσους.	Προνοητέον	δὲ αὐτῷ τῶν εἰρημένων οὐ
[7]	τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο δὲ ἤδη	ῥητέον	ὡς οὐδὲ ἐν τοῖς κειμένοις
[27]	οὐκ ἐπιτρεπτέον αὐτῷ περαιτέρω φοιτᾶν,	ἀπαιτητέον	δὲ εἰς δύναμιν τὸν ἀγαθὸν
[7]	διηγήσεως, ἐνταῦθά που πάλιν ἀφετέα·	ἐπανιτέον	δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ ἀποδοτέον
[3]	τοῦτο μέν ἐστιν ἀληθῶς ἀρχαῖον,	μετιτέον	δὲ ἐπὶ τὸν πλοῦτον καὶ
[25]	φυτουργόν, καὶ οὐδὲν μεῖον αὐτῷ	δοτέον	ἐκείνων, οἳ γεγονότες πατέρων ἀγαθῶν
[30]	τῷ γενναίῳ καὶ θεοφιλεῖ, καὶ	μεταδοτέον	πολλοῖς μὲν ἀρετῆς διὰ φιλίας
[18]	ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ τὴν εὐβουλίαν,	ἀποδοτέον	καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα ἃ
[7]	ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ	ἀποδοτέον	τὸ τέλος τῆς μάχης. ~Οὐ
[29]	γενομένην. Ἀλλ´ οὐκ εἰς μελίττας	βλεπτέον,	ἐπ´ αὐτὸν δὲ οἶμαι τῶν
[27]	ἀνδρῶν τοὺς τρόπους, ὥστε οὐκ	ἐπιτρεπτέον	αὐτῷ περαιτέρω φοιτᾶν, ἀπαιτητέον δὲ
[26]	ἰσχυρὸς οὐδὲ ἀνδρεῖος ἀνθρωπίνην ἰσχύν·	ἐπιτρεπτέον	δὲ ἴσως αὐτῷ κατὰ τοὺς
[30]	ταύτην τὴν κοινωνίαν, ἀρχὰς δὲ	ἐπιτρεπτέον	οἰκείας ἑκάστου τῇ φύσει καὶ
[15]	ἐπιμελομένους· τούτῳ γὰρ μάλιστα χαίρειν	ὑποληπτέον	τὸν θεόν. Οὐ μὴν οὐδὲ
[15]	ἀποστατέον οὐδὲ τὴν τοιαύτην τιμὴν	ὑπεροπτέον	τοῦ κρείττονος, θετέον δὲ ἐν
[3]	δὲ ἐπὶ τὸν πλοῦτον καὶ	θαυμαστέον	σου τὴν χλαμύδα ξὺν τῇ
[25]	αὐτοὺς ἀρετῇ χαριζόμενοι. Καὶ οὐ	πειστέον	τοῖς λέγουσιν ὡς ἄρα ἐκεῖνοι
[25]	τούτου τοῦ κτήματος, τούτου δὲ	νομιστέον	πατέρα τὸν Δία καὶ φυτουργόν,
[3]	διατριβὴν παρέσχεν ἡδεῖαν; λόγου τε	ἀξιωτέον	πολλοῦ τὰς Τρωὰς ἵππους, αἳ
[34]	κληθέντες οὐδὲ ἀφικόμενοι πρὸς ἀλλήλους	ἐστασίαζον	καὶ διεμάχοντο, τούτῳ δὲ ἐχαλέπαινον
[26]	ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς φόρους ἀπάγειν	κατηνάγκαζον,	ἐδούλευον δὲ αἴσχιον ἐκείνων ἡδονῇ
[10]	αὐτῷ κλέος, εἶναί τε οὐδὲν	ἐτόπαζον	δέος· οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν σφῶν
[9]	ἕτερον ἱππέων πλῆθος ἀμήχανον. Τὸ	πεζὸν	γάρ σφιν ἀχρεῖον ἐς τὰ
[28]	ἀποσυλῆσαι τὸν νόμον καὶ βιάσασθαι	μεῖζον	ἀσέβημα κρίνει τῆς περὶ τὰ
[27]	δὲ οὐδὲν οὔτε σμικρὸν οὔτε	μεῖζον	ἐπιθυμῶν καὶ ἀφαιρούμενος τῶν ὑπηκόων,
[8]	ἦν τὸ ἔργον ἁπάσης ἐλπίδος	μεῖζον,	τῶν μὲν οὐχ ὑφιεμένων ἐς
[27]	ἀπαιτητέον δὲ εἰς δύναμιν τὸν	ἀγαθὸν	ἄνδρα καὶ βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα.
[32]	αἴτιον τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ	ἀγαθὸν	δαίμονα, ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ
[39]	τῷ τοιούτῳ καὶ ὃν σφόδρα	ἀγαθὸν	καὶ διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο μισῶν
[8]	τὴν κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ	ἀγαθὸν	στρατιώτην ὁμολογοῦμεν τὸν Πηλέως, ἐκ
[1]	ἐθέλοντα πάντως κοινῇ τε ἅπαντας	ἀγαθόν	τι δρᾶν, ἡμῖν δὲ ἰδίᾳ
[1]	ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν	λίθον	εὐανθῆ καὶ χαρίεσσαν. Καίτοι γε
[21]	ἐπιθυμῶν. Ἐπεὶ δὲ ἐς ταὐτὸν	ἦλθον	ἀμφοτέρω τὼ στρατεύματε καὶ ἐχρῆν
[7]	πάλιν ἀφετέα· ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ	ἐξῆλθον	καὶ ἀποδοτέον τὸ τέλος τῆς
[22]	ἡδέως ἂν τοὺς ῥηθέντας λόγους	διεξῆλθον,	καὶ οὐκ ἄν με ὄκνος
[32]	Οὐκοῦν καὶ ἐς ὑμᾶς αὐτὸν	διεξῆλθον,	μακρότερα μὲν τυχὸν ἴσως τοῦ
[15]	ἄξιον τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ	νόθον	οὐδὲ ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν αὐτοῦ
[28]	τοιοῦτον ψευδῆ καὶ κίβδηλον καὶ	νόθον	τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ
[2]	ἡγεμονίας, τὼ πάππω τὼ σὼ	διαδέχεσθον.	Καὶ ὁ μὲν τῆς μητρὸς
[32]	τοῖς φύλαξι καὶ ἐπικούροις σφῶν	μισθὸν	καὶ ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα
[36]	αὐτῇ τοῦ θεοῦ σείοντος τὸν	βυθὸν	καὶ τὰς ᾐόνας· ἐνταῦθα γὰρ
[6]	Ποσειδῶνα μιμησόμενος καὶ ἀποφανῶν οὐ	μῦθον	τὸν Ὁμήρου λόγον, παντὸς δὲ
[16]	καὶ τῶν Ἰταλῶν ὁπόσοι τὴν	μεσόγαιον	κατοικοῦσιν. Ἑνετοὶ δὲ οἶμαι τὸ
[25]	οἰέσθω τὸν λόγον δύσεριν καὶ	βίαιον,	εἰς τὴν συνήθειαν ἀφορῶν τῶν
[8]	διωκόντων οὐκ ἀνιέντων, ἐπὶ τὸ	λαιὸν	ὠθοῦνται, ἵναπερ ὁ ποταμὸς ἦν
[10]	λιβάδας. Ἦν δὲ ἐνταῦθα καὶ	παλαιὸν	ἔρυμα τῇ πόλει τάφρος εὐρεῖα,
[16]	δὲ ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων τεῖχος	παλαιόν	τε ἦν φρούριον, καὶ αὐτῷ
[17]	αἵρεσιν. Καὶ εἰ βούλεσθε τὸ	κεφάλαιον	ἀθρόως ἑλεῖν τοῦ λόγου, ὑπομνήσθητε
[24]	πολλὰ μὲν ἕκαστος ἰδίᾳ, τὸ	κεφάλαιον	δέ ἐστι τῶν λόγων ἀρετῆς
[33]	ἦν τῆς εὐτυχίας ἐκείνης τὸ	κεφάλαιον	καὶ σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἐκτὸς
[12]	γέ φασι τῶν ἔργων τὸ	κεφάλαιον,	τὴν καθαίρεσιν τοῦ τείχους, ὃ
[38]	ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα στολὴν τὸν	δείλαιον,	ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ τὸν τῆς
[23]	ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ τὸν	Ἀθηναῖον	ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς
[20]	νεῶν ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα	γενναῖον·	ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο τὸ σφῶν
[9]	ὅπερ Ἡρακλεῖ φασιν ἐπὶ τὸ	Λερναῖον	ἰόντι θηρίον συνενεχθῆναι, τὸν θαλάττιον
[10]	τὴν πόλιν, καὶ τοὺς ἵππους	ἔπαιον	μάστιξι καὶ ᾕμασσον τὰς πλευρὰς
[11]	τῷ πλήθει τοὺς ἔνδον ἤλπιζε.	Μάταιον	δὲ ἀπέφηνεν ἡ βασιλέως παρασκευὴ
[18]	Ἰταλίᾳ δυνάμεις ἀφελόμεναι, καὶ τὸ	τελευταῖον	καὶ τρίτον πάλαισμα περὶ ταῖς
[13]	μεταλαμβάνειν τοὔνομα, ἀλλὰ ὥσπερ ἱερὸν	ἀρχαῖον	κελεύοι μένειν ἐᾶν ἀκίνητον, οὐδὲ
[3]	ἢ τοῦτο μέν ἐστιν ἀληθῶς	ἀρχαῖον,	μετιτέον δὲ ἐπὶ τὸν πλοῦτον
[34]	ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι τελευτῶν τὸν	βίον,	τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον
[8]	υἱέος Ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα	δῖον,	τά τε ἄλλα διέξεισι καὶ
[8]	δὲ οὕτως ἔχων μεγέθους, ὡς	ῥᾴδιον	παρέχειν βαδίζειν τε ἐθέλοντι καὶ
[24]	ἐπιχειρῶν. ~Ὑμῖν δὲ ἴσως οὐ	ῥᾴδιον	σοφοῖς καὶ θείοις ἀπιστεῖν ἀνδράσιν,
[28]	τῆς δίκης, ἱερὸν ἀνάθημα καὶ	θεῖον	ἀληθῶς τοῦ μεγίστου θεοῦ, ὃν
[24]	μεῖον ἔχων ἐφάνη ποτέ· οὕτω	θεῖόν	ἐστι κτῆμα καὶ πάγκαλον, καὶ
[38]	φειδὼ ἆρα βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ	θεῖον	φήσομεν, ἢ μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν
[6]	μᾶλλον δὲ τὸ μὲν ὡς	οἰκεῖον	εἵπετο πολὺ καὶ αὐτῷ ξύμφυλον,
[28]	μᾶλλον ἢ τοῖς αὑτοῦ παισὶ	δούλειον	καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν σπέρμα. Δίκης
[25]	Δία καὶ φυτουργόν, καὶ οὐδὲν	μεῖον	αὐτῷ δοτέον ἐκείνων, οἳ γεγονότες
[20]	τὴν ποίησιν, καὶ ἤν τι	μεῖον	ἐν βασιλεῖ καταμανθάνητε, τοῖς ἐπαινέταις
[24]	ἀρετῆς μεταδιδοὺς ἄλλῳ τῷ μεταδοθέντι	μεῖον	ἔχων ἐφάνη ποτέ· οὕτω θεῖόν
[28]	δὲ αὐτῷ τῶν εἰρημένων οὐ	μεῖον	ὅπως ἄφθονον τὴν τροφὴν ἔχωσι
[34]	ἦν εὔνους ὤν. Καὶ αὐτοῦ	σημεῖον	τῆς γνώμης, πρῶτον μὲν ὅτι
[10]	σφιν τοῦ πρόσω χωρεῖν τὸ	σημεῖον,	ὠθοῦντο ξύμπαντες, αὐτός τις ἐθέλων
[1]	ἦ ἄρ τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν	ἄρειον	Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί, εἶτα
[34]	ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ κατὰ	Δαρεῖον	οὐδὲ Πρίαμον ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ
[26]	προσγενομένη. Ἢ γὰρ οὐκ ἀκηκόατε	Δαρεῖον	τὸν Περσῶν μονάρχην ἢ μᾶλλον
[9]	ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν γάρ σφιν	ἀχρεῖον	ἐς τὰ πολεμικὰ καθέστηκεν οὔτε
[10]	ὑπὲρ τοῦ συνεστῶτος ὁπόσον ἦν	ἀχρεῖον	πλῆθος ἐν τῇ πόλει κατέστησαν
[9]	καὶ ἀτιμίας ἀξιοῦσθαι· ὡς οὖν	ἀχρεῖον	τῇ φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ
[35]	ἐκείνῳ χαριζόμενος φέρειν τε ἠξίου	κηρύκιον	καὶ ἐλοιδορεῖτο βασιλεῖ, τῆς προπετείας
[25]	ἐς πλοῦτον βαθὺν καὶ χρόνῳ	πολιόν,	οὐδὲ δυναστείαν ἐκ πάππων τινῶν
[27]	δὲ ἥκιστα χαίρων καὶ στάσιν	ἐμφύλιον	ἀπεχθαίρων, τούς γε μὴν ἔκ
[7]	ξὺν δείματι οὐδὲ ἄν τις	ἐμφύλιον	φόνον διανοηθείη δρῶν, παλαμναίους τινὰς
[39]	ἀνδρείᾳ δὲ διαφέρων τῷ μηδένα	πολέμιον	ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος
[6]	ἐν χαρμονῇ. Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ	πολέμιον	οὐδὲ ἀντίπαλον ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ
[6]	λαιοῦ κέρως προελθόντος ἅπαν τὸ	πολέμιον	συντετάρακτο καὶ οὐκ ἐφύλαττε τάξιν.
[8]	δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ τοῦτο	παίγνιον,	καινὸν καὶ ἄτοπον μονομαχίας τρόπον
[9]	εἶτα εἰς ταῦτα δεχόμενος τὸν	Μυγδόνιον,	λίμνην ἀπέφηνε τὸ περὶ τῷ
[16]	ἀπὸ θαλάττης, ἣν δὴ τὸν	Ἰόνιον	εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν
[16]	Ἄλπεων κατοικεῖται, ἔστε ἐπὶ τὸν	Ἰόνιον	καὶ τὸν Τυρσηνὸν καθήκοντα, ταύτῃ
[25]	τοὺς φύσει γονέας ἐς τὸ	δαιμόνιον	ἀνῆπτον τὴν φήμην, τῇ περὶ
[24]	πλουσίαν γε ἀληθῶς, οὐ τὸ	Κολοφώνιον	ἔχουσαν χρυσίον, Οὐδ´ ὅσα λάινος
[7]	τὰ τῆς μάχης, ὥσπερ ἦν	ἄξιον,	ἀφανὴς ᾤχετο οὐκ οἶδα ὑπὸ
[22]	χεῖρον μιμεῖσθαι καταγέλαστον καὶ οὐκ	ἄξιον	ἐλευθέρας ψυχῆς καὶ γενναίας. Τὰ
[35]	καὶ οὐ μέγα οἴεται οὐδὲ	ἄξιον	ἐπαίνων τοσούτων, ἐς αὑτὸν ἀφορῶν,
[9]	εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ	ἄξιον	μακρότερον εἰς οὐδὲν δέον ἀπαρτᾶν
[3]	παῖδας προσελόμενος ξυνάρχοντας. Ἆρ´ οὖν	ἄξιον	μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ τὸν
[20]	περὶ τὰ σεμνότερα καὶ ὧν	ἄξιον	μείζονα ποιεῖσθαι λόγον, δημηγοριῶν φημι
[6]	δὲ ἡμέτερον (οὕτω γὰρ καλεῖν	ἄξιον	ὁπόσον Ῥωμαίων βίᾳ καὶ οὐ
[18]	Πλήθει γε μὴν ποῦ ποτε	ἄξιον	συμβαλεῖν; οἱ μὲν γὰρ περὶ
[12]	καὶ τῆς ἀπονοίας. ~Ἆρά γε	ἄξιον	ταύτην παραβάλλειν τὴν μάχην ταῖς
[15]	βασιλέα, τόν γε ὡς ἀληθῶς	ἄξιον	τῆς ἐπικλήσεως καὶ οὐ νόθον
[6]	ἀνελομένῳ, ἄρχοντι δὲ ὥσπερ ἦν	ἄξιον	τὸν ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ
[34]	σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως	ἄξιον	τοῦ κρατεῖν φανῆναι. Βούλεσθε οὖν
[25]	μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις ἐγγράφειν	ἄξιον·	τοὺς δὲ ἐκ μοχθηρῶν φῦντας
[4]	δρόμοις κουφότητα ἆρά σοι παραβαλεῖν	ἄξιον	τῶν πρόσθεν τοὺς ἀραμένους ὄνομα
[23]	ἐπαίνους διεξιόντι καὶ ὧν ἀκούειν	ἄξιον	ὑμῖν οἴεσθε, εἰ καὶ ἀγροικότεροι
[12]	μᾶλλον προσήκειν ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν,	ἀνάξιον	αὐτοῦ νομίζοντα τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι
[34]	δὲ τὸ τέλος τῆς τύχης	δεξιόν,	χρήσασθαι τῇ νίκῃ σωφρόνως καὶ
[1]	ἐν δράματι τοῖς προκειμένοις ἀνδράσιν	οἷον	εἰκόσι χρώμενος, ὅτι χρὴ τοὺς
[30]	ἀμφοτέροις ἔχων ἀγαθά, τὰς δὲ	οἷον	κῆρας ἐκ τοῦ πλεονάζοντος ἐν
[4]	κρείττων, ἐθέλω τοῖς παροῦσι διεξελθεῖν·	γελοῖον	γὰρ οἶμαι πρὸς σὲ περὶ
[23]	παιδιὰς ἀποφήνητε, σοφιστὴν δὲ ἐμὲ	γελοῖον	καὶ ἀμαθῆ, μεταποιούμενον τέχνης ἧς
[24]	ψυχῇ τὸ κτῆμα τοῦτο τοιοῦτον,	ὁποῖον	οἶμαι τὸ φῶς ἡλίῳ. Καὶ
[7]	Τὰ μὲν δὴ περὶ τὸν	μηχανοποιὸν	τῆς ὅλης ὑποθέσεως πλείονος ἀξιωθέντα
[1]	τὸν βασιλέα λίαν αὔθαδες καὶ	ἄγριον·	τυχὸν δὲ οὐδὲ ἐκείνης ἀπολύεται
[9]	φασιν ἐπὶ τὸ Λερναῖον ἰόντι	θηρίον	συνενεχθῆναι, τὸν θαλάττιον καρκίνον, τοῦτο
[10]	βαρύτερον μὲν ὂν ἵππου τὸ	θηρίον,	φέρον δὲ ἄχθος οὐχ ἵππων
[36]	καὶ τοῖς πολεμίοις τοιοῦτος ἐδόκει.	Τεκμήριον	δὲ ὑμῖν ἐμφανὲς καὶ τοῦδε
[34]	ἐκείνου παρασκευῆς τὴν ἡσυχίαν ἠγάπα,	τεκμήριον	ὑμῖν ἐμφανὲς ἔστω ὁ μετὰ
[38]	διηγεῖται, βούλεσθε ὑμῖν ἐναργὲς εἴπω	τεκμήριον	χθές που ἢ καὶ πρῴην
[1]	τὴν αἰχμὴν καὶ τὴν ἀσπίδα,	ψαλτήριον	δὲ ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν ᾄδειν
[29]	τῆς αὑτῶν ἀρετῆς παρασχομένων τὸ	δικαστήριον,	οἳ μηδὲν αὐθαδῶς μηδὲ ὁρμῇ
[27]	δὲ ὅπου καὶ μόνον ἀπόχρη	σωτήριον	ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ
[27]	τῶν πολεμίων τὴν δύναμιν καὶ	ὑποχείριον	αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας δὲ μετὰ
[16]	πλησίον πόλει. Ἔστι δὲ Ἰταλῶν	ἐμπόριον	πρὸς θαλάττῃ μάλα εὔδαιμον καὶ
[22]	ἀρεταῖς ἐκεῖνα κοσμεῖται κατὰ τὴν	πάτριον	φωνὴν ξυγκείμενα. Τοῦτο δὲ οὐκ
[39]	σωφροσύνῃ δὲ ὑπερβαλλόμενος τοὺς τὸ	μέτριον	ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις, ἀνδρείᾳ δὲ
[27]	ἔχειν τῶν ἄλλων χρυσίον καὶ	ἀργύριον	καὶ ἐπαύλεις κόσμῳ πολυτελεῖ κατεσκευασμένας,
[16]	Ἄλπεων τεῖχος παλαιόν τε ἦν	φρούριον,	καὶ αὐτῷ χρῆται μετὰ τὴν
[10]	ἰλύς τε ἦν περὶ τὸ	χωρίον	εὖ μάλα βαθεῖα οὐδὲ αὐτοῦ
[9]	ἀπέφηνε τὸ περὶ τῷ ἄστει	χωρίον	καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν αὐτῇ
[10]	δὲ ἦν ἅπαντα πρὸς τὸ	χωρίον	χειροποίητον γεγονὸς τέλμα κωλύματα, καὶ
[17]	οὔτε στρατόπεδον ἦν οὐδὲ χάρακα	πλησίον	καταβαλέσθαι οὔτε ἐπάγειν μηχανὰς καὶ
[16]	πηγαὶ καὶ αἱ τοῦ Ἴστρου	πλησίον	παρὰ τοῖς γείτοσι βαρβάροις· τὰ
[16]	πορεύεται, ἔμενε δὲ ἐν τῇ	πλησίον	πόλει. Ἔστι δὲ Ἰταλῶν ἐμπόριον
[25]	κατερεῖ καὶ ἀπελέγξει τὸν τόκον	γνήσιον;	Ὑπάρχειν δέ φασι καὶ Κελτοῖς
[25]	οὐκ ἀντάξιος. ~Θαρροῦντες οὖν ἤδη	πλούσιον	καλῶμεν τὸν ταύτην ἔχοντα, οἶμαι
[31]	λιθογνωμόνων καὶ τῶν βασανιζόντων τὸ	χρυσίον	ἢ τὴν πορφύραν· τούτοις γὰρ
[27]	τῷ πλέον ἔχειν τῶν ἄλλων	χρυσίον	καὶ ἀργύριον καὶ ἐπαύλεις κόσμῳ
[24]	ἀληθῶς, οὐ τὸ Κολοφώνιον ἔχουσαν	χρυσίον,	Οὐδ´ ὅσα λάινος οὐδὸς ἀφήτορος
[25]	τὸν νομοθέτην καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν	Κνώσιον	τῆς αὐτῆς ἀξιῶσαι φήμης· καὶ
[38]	ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος ἀνελόμενος ἁλουργὲς	ἱμάτιον	γελοῖος ἀληθῶς τύραννος καὶ τραγικὸς
[25]	ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ οὔτε ἁλουργὲς	ἱμάτιον	οὔτε τιάρα καὶ σκῆπτρον καὶ
[32]	οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν τὸν	αἴτιον	τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν
[32]	χορευτήν τε αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ	συνέστιον,	καὶ αὐτῷ κλέος καθ´ ἅπαντας
[9]	Λερναῖον ἰόντι θηρίον συνενεχθῆναι, τὸν	θαλάττιον	καρκίνον, τοῦτο ἦν ὁ Παρθυαίων
[6]	μὲν αἰσχρῶς ὁ τὴν βασιλείαν	αἴσχιον	ἁρπάσας, λείπει δὲ αὐτοῦ τὸν
[26]	φόρους ἀπάγειν κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ	αἴσχιον	ἐκείνων ἡδονῇ καὶ τρυφῇ καὶ
[1]	πολλοῖς τὴν συγγνώμην νέμεις, τὸν	Πιττακὸν	ἐπαινῶν τοῦ λόγου, ὃς τὴν
[6]	εἴτε ἄλλῃ τινὶ χρῆσθαι προσωνυμίᾳ	προσῆκον,	οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι δὴ
[22]	ἐπαινεῖν, τούτοις τε ἀποδίδοσθαι τὸ	προσῆκόν	φατε. Τὸ δέ ἐστι μὲν
[40]	οὐδὲ θεραπαίνης, οὐδὲ ὅλως τὴν	ἄδικον	ἀφροδίτην ἠγάπησε, καὶ ὡς οὐδὲ
[28]	καταχαρίσασθαί σφιν καὶ προδοῦναι τὸ	ἔνδικον·	ὑπολαμβάνει γὰρ ἁπάντων εἶναι τὴν
[38]	πίστιν καὶ ὅρκια φειδὼ ἆρα	βασιλικὸν	ἀληθῶς καὶ θεῖον φήσομεν, ἢ
[27]	δύναμιν τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ	βασιλικὸν	καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι δὲ πρῶτον
[9]	Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν στρατιὰν τὸν	Περσικὸν	τρόπον· διασώζουσι γὰρ καὶ ἀπομιμοῦνται
[20]	καὶ ἡ τειχοποιία τοῦ Νέστορος,	πρεσβυτικὸν	λίαν καὶ ἄτολμον ἐπινόημα· οὔκουν
[9]	μηχανὰς τοῖς πυρφόροις· ναῦς δὲ	ἀνεῖλκον	πολλὰς μὲν ἐκ τοῦ τείχους,
[35]	γοῦν ὑπὲρ τούτου πρὸς τὸν	ξενοδόκον	αὐτὸς ὢν ἀλήτης καὶ ξένος,
[25]	ἀκριβῶς κατερεῖ καὶ ἀπελέγξει τὸν	τόκον	γνήσιον; Ὑπάρχειν δέ φασι καὶ
[20]	μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν	νεανίσκον	παρώξυνεν, ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος
[8]	μὲν ἀπέφευγον ἄσμενοι, οἱ δὲ	ἐδίωκον	καρτερῶς ἄχρι τοῦ χάρακος, καὶ
[17]	Σαρπηδὼν πολλοὺς ἐκ τοῦ τειχίσματος	ἔβαλον,	ἐντυχόντες δὲ ἀριστεύοντι Πατρόκλῳ, ὁ
[24]	οὕτω θεῖόν ἐστι κτῆμα καὶ	πάγκαλον,	καὶ οὐ ψευδὴς ὁ λόγος
[6]	Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ πολέμιον οὐδὲ	ἀντίπαλον	ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ αὑτὸν κατείργειν
[34]	λεγομένου ξυνίετε, εἴ τε οὔπω	δῆλον,	αὐτίκα μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον
[7]	κελεύει τοὺς ἰχθῦς, οὔτι πω	δῆλον.	Ἄχρι μὲν γὰρ τῆς μάχης
[18]	μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα δηλοῦμεν·	δῆλον	δὲ ἀποβλέψαντι πρὸς τὸ τῆς
[25]	αὐτῶν ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες.	Δῆλον	δὲ ἐνθένδε· ἄλλων γὰρ οὐδὲ
[4]	ἢ τὰ τοῦ Μακεδόνος ἔργα·	δῆλον	δὲ ἔσται χρωμένοις ἡμῖν τῷ
[34]	ἔχων ὑπόθεσιν, καὶ παιδί που	δῆλον,	τοῖς μέν γε λίαν ἀρχαίων
[28]	ἄν τις μάλιστα πείσειεν; ἢ	δῆλον	ὡς αὐτὸς ὁρώμενος καρτερὸς καὶ
[28]	πείθει τὸν τοιοῦτον ψευδῆ καὶ	κίβδηλον	καὶ νόθον τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν
[7]	οὐκ ἐπ´ ἀμείνοσι ταῖς τύχαις	εὔδηλον.	Οὐ γὰρ δὴ αὖθις ἔμελλε
[21]	ποιεῖσθαι τὴν ἐκκλησίαν, βῆμά τε	ὑψηλὸν	ᾔρετο καὶ αὐτὸ περιέσχεν ὁπλιτῶν
[38]	σπαράττουσιν, οὐδὲ τὸν τῆς σελήνης	κύκλον	ἄρξαι σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν
[24]	ταῖς συνόδοις ἡ σελήνη τὸν	κύκλον	ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς αὑτὴν δεχομένη
[11]	σώματα, σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς,	ἄλλον	ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν μὲν ὅτι
[23]	Ξέρξην ἐκεῖνος ἐπῄνει ποτὲ οὔτε	ἄλλον	τινὰ Περσῶν ἢ Λυδῶν ἢ
[8]	ἐπεὶ δὲ οἵ τε ἱππεῖς	ἔβαλλον	ἐκ τόξων πόρρωθεν ἀφιππαζόμενοι καὶ
[10]	πολλοὶ δὲ ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἔβαλλον	τοῖς λίθοις· καὶ αὐτῶν μὲν
[38]	ἀληθῶς καὶ θεῖον φήσομεν, ἢ	μᾶλλον	ἀποδεξόμεθα τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ
[20]	δὲ ἔχοντα δικαίως ἂν αὐτὸν	μᾶλλον	ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν ὁ μέν, ὁπηνίκα
[13]	οὐχ ἁμαρτήσεσθαι, ὡς ὅτῳ ἀνδρί,	μᾶλλον	δὲ βασιλεῖ, ἐς τὸν θεὸν
[6]	τῆς οἴκοθεν αὐτῷ ξυνεφεπομένης στρατιᾶς,	μᾶλλον	δὲ τὸ μὲν ὡς οἰκεῖον
[29]	ἐπενόησαν, οὐκ εἰς τὴν ἐκείνων	μᾶλλον,	εἰς δὲ τὴν ἄλλων ὠφέλειαν,
[19]	τὸ βασιλέως καὶ ἐναρμόσαι, οὐ	μᾶλλον	εἰς ἐκείνους ἢ τοῦτον πεποιῆσθαι
[10]	βαρεῖς δὲ ὄντες τοῖς ὅπλοις	μᾶλλον	ἐνείχοντο τῷ τέλματι. Καὶ αὐτῶν
[36]	ἄγουσα τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν	μᾶλλον	ἢ ´κείνῳ τῆς εὐτυχίας ἠξίουν.
[21]	δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα	μᾶλλον	ἢ Κῦρόν φασι παρασχεῖν τῷ
[35]	θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ ἀμύττον ψυχὴν	μᾶλλον	ἢ σίδηρος χρῶτα; οὐκοῦν καὶ
[28]	τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ	μᾶλλον	ἢ τοῖς αὑτοῦ παισὶ δούλειον
[35]	ἐς αὐτοὺς τοιαῦτα ῥήματα μισοῦσι	μᾶλλον	ἢ τοὺς ἐπάγοντας τὸν σίδηρον
[28]	ὑπερβὰς τὸν νόμον καὶ βιασάμενος	μᾶλλον	ἢ τῶν πολεμίων τις τὸν
[26]	Δαρεῖον τὸν Περσῶν μονάρχην ἢ	μᾶλλον	μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον,
[10]	ἐπεπράγει, τῶν ἐλεφάντων πειρῶνται, καταπλήξεσθαι	μᾶλλον	οἰόμενοι τῷ ξένῳ τῆς μάχης·
[6]	Ὁμήρου λόγον, παντὸς δὲ ἀληθῆ	μᾶλλον,	ὃς ἔφη περὶ τοῦ θεοῦ·
[14]	τὴν τροφήν, ὁ δὲ εὐπρεπῆ	μᾶλλον	παρέχει τὴν θέαν· ἀμφότερα δὲ
[12]	καὶ μηδὲν ὀλιγωρεῖν μηδὲ ἑτέρῳ	μᾶλλον	προσήκειν ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον
[17]	οὐδενὶ ξὺν νῷ, ῥώμῃ δὲ	μᾶλλον	σωμάτων θρασυνόμενοι, τὴν ἐς τὸ
[35]	καὶ ἔοικεν ἐμφύεσθαι διὰ τοῦτο	μᾶλλον	ταῖς γενναίαις ψυχαῖς· ἄχθονται γὰρ
[34]	ὑπέλαβε. Καὶ ὅτι μὴ δέει	μᾶλλον	τῆς ἐκείνου παρασκευῆς τὴν ἡσυχίαν
[13]	καὶ φρονήσει, φησί, καὶ τὸ	ὅλον	τῷ ἐν ἡμῖν θεῷ· ὃ
[25]	πολὺ διασωθῆναι τοῦτο τῷ γένει	σύμβολον·	ἐπὶ δὲ τῶν ψυχῶν οὐδὲν
[16]	τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ αὐτοῦ	σύμβολον	χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι δὲ αὐτὸν
[34]	ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ	ἄσχολον	ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε τὰ περὶ
[23]	ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ, δέος οὐ	φαῦλόν	με ἔχει περὶ τῶν ἔμπροσθεν
[29]	φαύλων καὶ ἀνοήτων δαιμόνων τὸ	φῦλον.	~Ἃ δὴ μιμητέον τῷ γενναίῳ
[32]	ἐν τοῖς ἀγροῖς τῶν γεωργῶν	φῦλον,	ἀροῦντες καὶ φυτεύοντες τροφὴν ἀποίσουσι
[6]	οἰκεῖον εἵπετο πολὺ καὶ αὐτῷ	ξύμφυλον,	τὸ δὲ ἡμέτερον (οὕτω γὰρ
[34]	δὲ οὐ κατὰ Δαρεῖον οὐδὲ	Πρίαμον	ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ τυχὸν δι´
[12]	ὡς Ἀχιλλέως μὲν φανέντος ἐδύσατο	οὐλαμὸν	ἀνδρῶν, Ἀγαμέμνονος δὲ τοῖς Τρωσὶν
[25]	Ὑπάρχειν δέ φασι καὶ Κελτοῖς	ποταμὸν	ἀδέκαστον κριτὴν τῶν ἐγγόνων, καὶ
[22]	ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ μὲν οὖν	ἐμὸν	ἡδέως ἂν τοὺς ῥηθέντας λόγους
[34]	ξὺν δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι τὸν	πόλεμον,	διενεγκεῖν δὲ ἀνδρείως καὶ μάλα
[36]	καὶ γενόμενος βασιλεὺς μετὰ τὸν	πόλεμον,	εἰκότως οὐ μόνον ἐστὶ ποθεινὸς
[20]	καὶ τῶν κατορθωμάτων ἐς τὸν	πόλεμον,	ἔλαττον ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ
[8]	ἐπιλαβόντος ὀλίγου καύματος ἀπαγορεύει τὸν	πόλεμον	καὶ ἐξόμνυται τὴν ἐπικουρίαν. Ὁμήρου
[18]	συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα τὸν	πόλεμον	καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους καταριθμεῖν μὴ
[9]	μυρίοις ἔθνεσι τὰ περὶ τὸν	πόλεμον	κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν καὶ ἡ Θετταλῶν
[21]	τῆς ὁρμῆς καὶ ἐς τὸν	πόλεμον	μετατίθησι τὴν προθυμίαν, καὶ {τοῦ}
[8]	ὀκνεῖ μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν τὸν	πόλεμον.	Ὁ δὲ ἀγεννὴς καὶ δειλὸς
[34]	τὸν βασιλέα παρασκευάζεσθαι, οὐδὲ ἀναιρεῖσθαι	πόλεμον,	ὅ τι μὴ τῶν ἀρχομένων
[20]	δείγματα αἵ τε ἐπὶ τὸν	πόλεμον	παρακλήσεις καὶ ἡ τειχοποιία τοῦ
[27]	μόνον ἀπόχρη σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς	πόλεμον·	πόνων δὲ ἁπάντων ἀδεεῖς καὶ
[16]	Ἰταλῶν ἐμπόριον πρὸς θαλάττῃ μάλα	εὔδαιμον	καὶ πλούτῳ βρύον· φέρουσι γὰρ
[7]	αὑτῷ μὲν δυστυχῆ, πολλοῖς δὲ	ὠφέλιμον	καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν. Τὰ μὲν
[35]	ἔσχατον ἀποδύσασθαι χιτῶνα τῆς φιλοτιμίας·	φιλότιμον	γὰρ δεινῶς τὸ πάθος, καὶ
[20]	τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν καὶ	ἄτολμον	ἐπινόημα· οὔκουν οὐδὲ ὄφελος ἦν
[28]	δὲ αὐτὸν οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν	νόμον	καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ τῶν
[28]	καὶ φίλων· ἧς ἀποσυλῆσαι τὸν	νόμον	καὶ βιάσασθαι μεῖζον ἀσέβημα κρίνει
[28]	καὶ νόθον τοῖς κειμένοις ἐπεισάγειν	νόμον,	οὐ μᾶλλον ἢ τοῖς αὑτοῦ
[16]	συντελεσθέν, ὁποίους ἡμῖν τοὺς χάρακας	ἔννομον	κατασκευάζεσθαι· τὸ δὲ ὑπὲρ τῶν
[6]	κατάγει γαννύμενον καὶ οὐ ξυνιέντα,	δρασμὸν	δὲ ἀτεχνῶς καὶ οὐ στρατηγίαν
[24]	τὸν μέγαν καὶ θαυμαστὸν τουτονὶ	κόσμον	ἐμπλήσας αὐγῆς καὶ ἡμέρας. Οὔκουν
[8]	τι δεινὸν τοὺς πολεμίους τὸν	θυμὸν	τρέποντες, τοῦ μὴ καθαρὰν αὐτοῖς
[15]	ἐπικλήσεως καὶ οὐ νόθον οὐδὲ	ψευδώνυμον,	συνιέντα μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον
[38]	ἐνενόει; εἰ δὴ τὸ μὲν	ὠμόν	τις οἴεται καὶ τραχὺ καὶ
[6]	τῇ πρὸς ἑσπέραν, ἣν εἴτε	Ὠκεανὸν	χρὴ καλεῖν εἴτε Ἀτλαντικὴν θάλατταν,
[29]	καὶ διὰ παντὸς τοῦ βίου	βάσανον	οὐ φαύλην τῆς αὑτῶν ἀρετῆς
[9]	οἱ τοξόται, ἕτερον ἱππέων πλῆθος	ἀμήχανον.	Τὸ πεζὸν γάρ σφιν ἀχρεῖον
[6]	ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ προνομίων	ἀρξάμενον.	Ἡγεῖτο δὲ αὐτὸς οὔτι κατὰ
[7]	μὲν ἄδικα διανοηθέντα, ἀσεβῆ δὲ	ἐξεργασάμενον,	φόνων τε ἀδίκων ἀνδρῶν καὶ
[24]	οὐδέν ἐστιν ἐκείνου κρεῖττον, ὃ	βιασάμενον	καθέξει καὶ καταφαιρήσεται τὸν ἔχοντα
[11]	ῥευμάτων, τὸν δὲ ὡς φαύλως	ἀγωνισάμενον	ὑπὸ τοῖς τείχεσι, καὶ ἄλλους
[1]	καὶ τὴν ἀσπίδα, ψαλτήριον δὲ	ἁρμοσάμενον	καὶ κιθάραν ᾄδειν καὶ ὑμνεῖν
[7]	ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους μετεῖχον	ἁψάμενον,	οὔτι ξὺν δείματι οὐδὲ ἄν
[35]	τεθέαμαι σφόδρα ἐγκρατῶς τὴν λοιδορίαν	τρεψάμενον,	οὔτι φαυλότερον ἔργον, ὡς ἐγὼ
[10]	εἶχον τὴν φάλαγγα κατὰ τὸ	διερρηγμένον	τοῦ τείχους, καὶ ὑπὲρ τοῦ
[11]	καὶ συνεχῶς βάλλειν πρὸς τὸ	διερρηγμένον	τοῦ τείχους, ὡς μὴ δυνηθεῖεν
[15]	αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον διὰ ξυγγένειαν,	ὑφιέμενον	δὲ αὐτῷ τῆς ἀρχῆς καὶ
[18]	ἔλεγχος οὐ φαῦλος, ὅτε οὐχ	ὑπέμενον	ἀμῦναι τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ
[20]	ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο τὸ σφῶν	προκείμενον	καὶ ἀποικοδομούμενον τεῖχος τάφρῳ βαθείᾳ
[24]	ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο δὴ τὸ	λεγόμενον,	ἐκ μεσημβρίας νύκτα δεικνῦσα. Ἀλλ´
[26]	θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν	ἀναπειθόμενον	καὶ πολυτελεῖς ἐπιτάττειν φόρους; ὅθεν
[27]	οὔτι τὸν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ	βριθόμενον,	φίλων δὲ ἀληθοῦς εὐνοίας καὶ
[34]	ἐγγόνους γενομένης, ἀλλὰ εἰς τὸν	ἀφελόμενον	καὶ ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν τοὺς
[33]	τὸ τὴν ἀρετὴν τὴν πατρῴαν	ὑπερβαλλόμενον	ἄμεμπτον αὑτὸν τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν
[15]	ψευδώνυμον, συνιέντα μὲν αὐτοῦ καὶ	αἰσθανόμενον	διὰ ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ
[38]	χθές που ἢ καὶ πρῴην	γενόμενον;	Ἀνὴρ τῶν ἐπιταχθέντων ἐν Γαλατίᾳ
[38]	ἀποδεξόμεθα τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ	πικραινόμενον	τῶν Τρώων οὐ τοῖς ξυνεξελθοῦσι
[27]	φόνων, μίασμα κρίνων τὸν οὐκ	ἀμυνόμενον	ἔτι κτείνειν καὶ ἀναιρεῖν. Φιλόπονος
[4]	καταδείσαιμι τὸν Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις	λαμπρυνόμενον	καὶ ἀποπειρώμενον αὑτοῦ καὶ τῶν
[8]	πολεμίοις, κτείνοντα μὲν τοὺς ἐντυγχάνοντας,	τρεπόμενον	δὲ ἁπαξαπλῶς πάντας φωνῇ καὶ
[33]	αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ	στερόμενον	ἐν τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ
[37]	ἀπηγόρευον οὐδὲ ἔδεισαν τὸν Μῆδον	ἐπιφερόμενον,	τριακοσίους Σπαρτιατῶν καὶ τὸν βασιλέα
[22]	με ὄκνος καταλάβοι οὕτω καλῶν	ἁπτόμενον	λόγων· αἰδὼς δὲ οἶμαι κατείργει
[21]	δὲ αὐτῷ πειθομένους καὶ τὸ	ἐπιταττόμενον	ποιεῖν ἐθέλοντας. Ταύτην ἐγὼ τὴν
[39]	δριμυτάτου ξύλου τὸν γλυκὺν καρπὸν	φυόμενον,	σῦκά φημι τὰ χαρίεντα, καὶ
[16]	Ἰδαίου τινὸς ἢ Ταλθυβίου τάξιν	ἀναληψόμενον.	Ἀλλ´ ἔοικε γάρ, ὅπερ ἔφαμεν
[1]	τῶν ἔργων τὴν Ὁμηρικὴν παιδείαν	ἐπιδεικνύμενον	καὶ ἐθέλοντα πάντως κοινῇ τε
[6]	δυσχωριῶν εἰς τὰ πεδία κατάγει	γαννύμενον	καὶ οὐ ξυνιέντα, δρασμὸν δὲ
[23]	δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ ἀμαθῆ,	μεταποιούμενον	τέχνης ἧς σφόδρα ἀπείρως ἔχειν
[20]	τάφρῳ βαθείᾳ καὶ πασσάλοις ὀξέσι	διηλούμενον,	κατερρᾳθύμουν καὶ ὑφίεντο τῆς ἀλκῆς
[1]	τῇ προφάσει τῆς ἀπεχθείας καὶ	ἀπαριθμούμενον	τὰς ἐκ τῆς μήνιδος ξυμφοράς,
[20]	ᾔσθοντο τὸ σφῶν προκείμενον καὶ	ἀποικοδομούμενον	τεῖχος τάφρῳ βαθείᾳ καὶ πασσάλοις
[22]	τυχὸν δὲ καὶ ἄλλως ἔχει,	ἀγνοούμενον	πρὸς ὑμῶν ὅπῃ ποτὲ ἂν
[1]	καὶ ἔργοις ὑβρίζειν, τοῦ γέρως	ἀφαιρούμενον·	συνάγων δὲ αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν
[1]	μήνιδος ξυμφοράς, τὸν βασιλέα δὲ	αἰτιώμενον	Δία καὶ Μοίρας καὶ Ἐριννῦν,
[30]	βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ ἁπλουστέροις	μηχανώμενον	καὶ πένησι πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς
[1]	Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί, εἶτα	ἐπαρώμενον	τῇ προφάσει τῆς ἀπεχθείας καὶ
[4]	Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ	ἀποπειρώμενον	αὑτοῦ καὶ τῶν ὅπλων Εἰ
[4]	συχνοὺς καταβάλλοντα τοῖς ἀφιεμένοις βέλεσι,	χρώμενον	δὲ πρὸς θήραν καὶ παιδιὰν
[18]	ἀνεγράφη Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ τὸν	Ῥῆνον	πολεμῶν, τά τε ἐπὶ τῷ
[16]	ἐπὶ τὸν Ἰόνιον καὶ τὸν	Τυρσηνὸν	καθήκοντα, ταύτῃ κοσμεῖται τῇ προσωνυμίᾳ·
[16]	καὶ Γαλατῶν καὶ ἐς τὸ	Τυρσηνὸν	πέλαγος ἀναπαυόμενα. Ῥωμαῖοι γὰρ ἐπειδὴ
[22]	καὶ σχήμασιν ὡς δή τι	καινὸν	εὑρόντες εἰς ὑμᾶς φέρουσιν· ὑμεῖς
[8]	ἔοικεν εἶναι καὶ τοῦτο παίγνιον,	καινὸν	καὶ ἄτοπον μονομαχίας τρόπον ἐπινοήσαντος·
[40]	ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν ἀληθινὸν	ἔπαινον;	ἢ ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς καὶ
[34]	ἐστασίαζον καὶ διεμάχοντο, τούτῳ δὲ	ἐχαλέπαινον	οὐδὲν οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ
[36]	ἐνταῦθα γὰρ τοὺς μὲν ἀπείρους	δεινὸν	καὶ ἄτοπον κατέλαβε δέος, ὁ
[10]	ὄντες ἐς ὀργὴν ὀξύρροποι καὶ	δεινὸν	ποιούμενοι τὸ γέλωτα ὀφλῆσαι καὶ
[8]	δὲ εἰς τὸ δρᾶσαί τι	δεινὸν	τοὺς πολεμίους τὸν θυμὸν τρέποντες,
[36]	τοῦ βασιλέως γενομένου, ὃ δὴ	´κεῖνόν	τε ἐποίησεν ὑπὸ τῆς ἡδονῆς
[6]	καὶ ἀνοηταίνων, οὔτι μὴν κατ´	ἐκεῖνον	τῇ ῥώμῃ τῆς ψυχῆς πίσυνος
[26]	ἐπιτάττειν φόρους; ὅθεν αὐτῷ τὸ	κλεινὸν	ὄνομα γέγονε κατὰ πάντας ἀνθρώπους
[40]	ὑμῖν ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν	ἀληθινὸν	ἔπαινον; ἢ ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς
[9]	ἰόντι θηρίον συνενεχθῆναι, τὸν θαλάττιον	καρκίνον,	τοῦτο ἦν ὁ Παρθυαίων βασιλεὺς
[26]	οὔτε εὐφρόνη τὸν λυσιμελῆ καὶ	λυσιμέριμνον	ὕπνον ἐπάγουσα παῦλαν ἐνεποίησε τῆς
[6]	καὶ ὁπόσον ἐκ χειρὸς βάλλει	γυμνὸν	ἀσπίδος καὶ θώρακος. Οὕτω κοσμηθείσης
[9]	Ἰνδοῖς περιέσχεν, ὁπηνίκα ἐπὶ τὸν	τύραννον	βαδίζειν προὔκειτο· καὶ ὅπερ Ἡρακλεῖ
[35]	οὐδὲ εἴ τῳ πρὸς τὸν	τύραννον	οἰκειοτέρα γέγονε φιλία, οὐδὲ μὴν
[18]	τῶν γε μὴν πρὸς τὸν	τύραννον	πραχθέντων ὅ τε ἐπὶ Σικελίαν
[25]	τὸν Ἡρακλέα τοῦ Διὸς ἀνειπεῖν	ἔγγονον	καὶ τὼ τῆς Λήδας υἱέε,
[28]	τῶν εἰρημένων οὐ μεῖον ὅπως	ἄφθονον	τὴν τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς
[20]	μὴ τὰ ὑπὲρ τῶν ἔργων	μόνον	ἀκούοντες καὶ τῶν κατορθωμάτων ἐς
[26]	ἀκόλαστος. Τοιοῦτος δὲ ὢν οὐ	μόνον	ἀληθοῦς ἐνδεὴς πλούτου καθέστηκεν, ἀλλὰ
[21]	τῶν παιδείας καὶ ξυνέσεως μεταποιουμένων	μόνον,	ἀλλ´ ἤδη καὶ τῶν ἰδιωτῶν
[8]	ὥσπερ θεατὰς ἄγων τὸ στράτευμα	μόνον	ἄμαχον καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει τοῖς
[28]	καὶ κηδεμών, οὔτι τοὺς ἔξωθεν	μόνον	ἀπείργων κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος ἢ
[27]	πάντων, ἔστι δὲ ὅπου καὶ	μόνον	ἀπόχρη σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον·
[35]	ἐρῶσιν, οἱ δὲ οὐ τούτων	μόνον	ἀφαιροῦνται, ἀλλὰ καὶ ἐπ´ αὐτοῖς
[17]	καὶ κρατεῖ ξυμβουλίᾳ, οὗ δὲ	μόνον	ἐδέησε γνώμης, ταύτῃ κυβερνᾷ, καὶ
[10]	ἔτρεπον τοὺς ἵππους ξύμπαντας τῷ	μόνον	ἐθέλειν καὶ δηλοῦν τὴν γνώμην
[26]	ἴστε οὐδὲ ἐλευθέρους ὄντας, οὐ	μόνον	εἰ τὰ παρόντα οὐδενὸς σφίσιν
[36]	μετὰ τὸν πόλεμον, εἰκότως οὐ	μόνον	ἐστὶ ποθεινὸς τοῖς φίλοις καὶ
[40]	τὴν σεμνότητα, καὶ ὡς οὐ	μόνον	ἐστὶ τῶν πολεμίων ἀήττητος, ἀλλ´
[6]	ἐξαρνουμένοις τὴν ξυνωμοσίαν, οὐ θανάτου	μόνον	ἢ φυγῆς ἤ τινος ἄλλης
[13]	τινὰ παρείλοντο· τοῦτο δὲ ἀκώλυτον	μόνον	καὶ ἀπαθές ἐστιν, ἐπεὶ μηδὲ
[22]	καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ νοήματα	μόνον,	ὅσαις δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα κοσμεῖται
[17]	πλέον ἀκούειν ἐπιθυμήσετε, πλὴν τοσοῦτον	μόνον,	ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέβαλε πολλοὺς
[27]	κάματον. Ταῦτα δὲ οὐ παραινῶν	μόνον	οὐδὲ ἐπαινῶν τοὺς ἀγαθοὺς προθύμως
[8]	Καὶ ταῦτα ἔδρων οὐ πεζοὶ	μόνον	πρὸς τοὺς διώκοντας, ἀλλὰ καὶ
[19]	εἴ τις ἐξέλοι τῶν Ὁμήρου	μόνον	τὰ τῶν ἡρώων ὀνόματα, ἐνθείη
[21]	ἡ μὲν γὰρ ἦν ἄδακρυς	μόνον	τοῖς κρατοῦσιν, ἡ δὲ οὐδὲ
[38]	τῶν Τρώων οὐ τοῖς ξυνεξελθοῦσι	μόνον	τῷ Πάριδι καὶ καθυβρίσασι τοῦ
[25]	ἐγὼ καὶ εὐγενῆ καὶ βασιλέα	μόνον	τῶν ἁπάντων, εἴ τῳ ξυνδοκεῖ.
[27]	μὴ μέγα ὄφελος φύλακος τὸν	πόνον	φεύγοντος καὶ οὐ δυναμένου καρτερεῖν
[11]	καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ	χρόνον	ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους καὶ
[39]	ἀκμῆς διαφθείρειν, ἀλλὰ περιμένειν τὸν	χρόνον	καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν
[3]	καὶ τὸν ἐν τῇ δυναστείᾳ	χρόνον	καὶ πλῆθος τῶν βασιλευσάντων; ἢ
[8]	εἰς τοὺς ὁπλίτας μετεσκευάζοντο. Καὶ	χρόνον	μέν τινα χαλεπῶς καὶ μόλις
[7]	δείματι οὐδὲ ἄν τις ἐμφύλιον	φόνον	διανοηθείη δρῶν, παλαμναίους τινὰς καὶ
[35]	ἐπάγοντας τὸν σίδηρον καὶ ἐπιβουλεύοντας	φόνον,	διαφόρους τε αὑτοῖς ὑπολαμβάνουσι φύσει
[29]	πολίτου, κἂν ἀδικῇ τὰ ἔσχατα,	φόνον	οὐδὲ ἐν τῇ ψυχῇ κέντρον
[26]	εὐφρόνη τὸν λυσιμελῆ καὶ λυσιμέριμνον	ὕπνον	ἐπάγουσα παῦλαν ἐνεποίησε τῆς ἐμμανοῦς
[10]	μοῖραν. Ἐπεὶ δὲ οἱ πολέμιοι	προσήλαυνον	καὶ οὐδὲν ἐπ´ αὐτοὺς ἐκ
[6]	ἀδελφὸν βασιλέως καὶ τῆς ἀρχῆς	κοινωνόν,	καὶ ᾔρετο λαμπραῖς ταῖς ἐλπίσιν,
[34]	στάσις τέλος εἶχεν οὐκ εὐτυχές,	ἐξὸν	μεταποιεῖσθαι πλειόνων, ἑκὼν ἀφῆκε, τῆς
[1]	εἰς ᾠδὰς καταχρῆται καὶ κρούματα,	ἐξὸν	τότε μὲν ἔχεσθαι τῶν ὅπλων
[38]	βαρβάροις καὶ ὥσπερ λύτρα καταβαλλόμενος,	ἐξὸν	τῷ σιδήρῳ παρασκευάζειν καὶ οὐ
[18]	τό τε τοῦ Πριάμου ξύμπαν	ὑπήκοον,	Ὅσσον Λέσβος ἔσω, Μάκαρος ἕδος,
[35]	ἐννοήσατε δὴ πρὸς φιλίου Διός.	Ποταπὸν	δὲ χρῆμα λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς
[21]	ἑνὸς δὲ ἴσως ἐπακούειν οὐ	χαλεπόν.	Καί μοι πάλιν ἐννοήσατε τὸν
[25]	πολλοὺς διαφέροντας τῶν φύσει πατέρων.	Ἔβλεπον	γὰρ ἐς τὴν ψυχὴν αὐτὴν
[10]	πολὺς ἐγένετο φόνος, φυγῇ δὲ	ἔτρεπον	τοὺς ἵππους ξύμπαντας τῷ μόνον
[40]	ἐπὶ τοσοῦτον θεραπεύειν, ἀλλ´ ὥρα	λοιπὸν	πρὸς ἔργον τρέπεσθαι.
[9]	κοσμεῖ τὴν στρατιὰν τὸν Περσικὸν	τρόπον·	διασώζουσι γὰρ καὶ ἀπομιμοῦνται τὰ
[33]	οὔτε ἐνενόησαν οὔτε ἐσκέψαντο, τίνα	τρόπον	διατελοῦσιν ἀλλήλοις χρώμενοι. Καίτοι γε
[8]	παίγνιον, καινὸν καὶ ἄτοπον μονομαχίας	τρόπον	ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ τἆλλα δῆλός
[39]	ἅτε ἐν πολλῷ χρόνῳ τὸν	τρόπον	κατανοήσας, σφόδρα ἐπίστευεν ἀσφαλῶς μέν
[38]	ἴσως καὶ τοὔνομα καὶ τὸν	τρόπον)	ὅμηρον φιλίας καὶ πίστεως ἀπέλιπεν
[14]	προκειμένων ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ δὴ	τρόπον	τινὰ καὶ ἡμῖν ἔοικε συμβαίνειν,
[39]	κατελεήσας τὴν ἡλικίαν καὶ τὸν	τρόπον,	τοῖς δὲ οὐκ ἐξελεγχθεῖσι πρᾴως
[31]	τῶν πανουργεῖν ἐθελόντων ποικίλην καὶ	πολύτροπον	τὴν μοχθηρίαν καὶ τὰ ἐπιτεχνήματα,
[36]	τοὺς μὲν ἀπείρους δεινὸν καὶ	ἄτοπον	κατέλαβε δέος, ὁ δὲ ἤδη
[25]	πλουσίων εὐγενεῖς· καίτοι πῶς οὐκ	ἄτοπον	μάγειρον μὲν ἢ σκυτέα καὶ
[8]	καὶ τοῦτο παίγνιον, καινὸν καὶ	ἄτοπον	μονομαχίας τρόπον ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ
[33]	λόγον καθ´ αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ	ἵππον	ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον ἐν τοῖς δρόμοις,
[39]	τοῦ δριμυτάτου ξύλου τὸν γλυκὺν	καρπὸν	φυόμενον, σῦκά φημι τὰ χαρίεντα,
[33]	ἁρμονία πρὸς τοῦτο γέγονε τὸ	ἀρχέτυπον,	ὄλβιος μὲν αὐτὸς καὶ ὄντως
[26]	μᾶλλον μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν	ἄνθρωπον,	δυσέρωτα δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα,
[38]	δὲ οἶμαι καὶ χρηστὸν καὶ	φιλάνθρωπον	ἁρμόττειν ἥκιστα μὲν χαίροντι τιμωρίαις,
[38]	τις οἴεται καὶ τραχὺ καὶ	ἀπάνθρωπον	ἥκιστα βασιλεῖ πρέπειν, τὸ πρᾷον
[11]	τείχει. Τοῦτο ἐξέπληξε δεινῶς τὸν	βάρβαρον·	οὐ μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς τὴν
[9]	δὲ αὐτῇ καὶ ἕτερον ὄνομα	βάρβαρον,	σύνηθες τοῖς πολλοῖς ὑπὸ τῆς
[35]	ξεινοδόκῳ ἔριδα προφέρῃσι βαρεῖαν) καὶ	Ἀλέξανδρον	τὸν Φιλίππου καὶ Ἀχιλλέα τὸν
[6]	κτήμασιν, οὐδὲ τὸ σῶμα ἀφιεὶς	ἐλεύθερον.	Αὔξει δὲ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν
[28]	ὁ νόμος ἔγγονος τῆς δίκης,	ἱερὸν	ἀνάθημα καὶ θεῖον ἀληθῶς τοῦ
[13]	μηδὲ μεταλαμβάνειν τοὔνομα, ἀλλὰ ὥσπερ	ἱερὸν	ἀρχαῖον κελεύοι μένειν ἐᾶν ἀκίνητον,
[9]	οἱ θωρακοφόροι καὶ οἱ τοξόται,	ἕτερον	ἱππέων πλῆθος ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν
[25]	ἐπιφημίζοντας Αἰήτην υἱέα, Ἑωσφόρου δὲ	ἕτερον,	καὶ ἄλλους ἄλλων. Ὅπερ δὲ
[9]	ἐπωνύμῳ· γέγονε δὲ αὐτῇ καὶ	ἕτερον	ὄνομα βάρβαρον, σύνηθες τοῖς πολλοῖς
[11]	κατὰ νώτου γὰρ τῶν ὁπλιτῶν	ἕτερον	τεῖχος εἰργάζετο. Ὁ δὲ ᾤετο
[29]	τινες καὶ ἀποπληρωταὶ τῶν δικασθέντων,	ἕτερον	τῶν φαύλων καὶ ἀνοήτων δαιμόνων
[6]	καὶ αὐτῷ ξύμφυλον, τὸ δὲ	ἡμέτερον	(οὕτω γὰρ καλεῖν ἄξιον ὁπόσον
[39]	μὲν ἐπὶ τὸ κρεῖττον καὶ	πρᾳότερον	μετατιθείς, σωφροσύνῃ δὲ ὑπερβαλλόμενος τοὺς
[8]	εἰ χρὴ καὶ τοῦτο πιστεῦσαι,	βιαιότερον	δὲ οὐδὲν εἰργάζετο· καὶ ἐπιλαβόντος
[35]	ἐγκρατῶς τὴν λοιδορίαν τρεψάμενον, οὔτι	φαυλότερον	ἔργον, ὡς ἐγὼ κρίνω, τοῦ
[16]	τεῖχος Ἀχαιῶν ξὺν τῷ Σαρπηδόνι.	Πότερον	οὖν ὡς οὐκ ἔχοντες τηλικοῦτον
[9]	παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ ἄξιον	μακρότερον	εἰς οὐδὲν δέον ἀπαρτᾶν τὸν
[12]	ἐρύματος πεζὸς διαγωνίζεται, οἱ δὲ	πρότερον	ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐναυμάχουν· τέλος
[27]	ξυμπείθει καὶ βιάζεται, ἀλλὰ πολὺ	πρότερον	αὑτὸν τοιοῦτον ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν
[27]	ἐπάγων τοῖς ἔργοις καὶ οὐ	πρότερον	ἀφιστάμενος, πρὶν ἂν ἐξέλῃ τῶν
[20]	τὸν νεανίσκον παρώξυνεν, ὥστε οὐ	πρότερον	βουλευσάμενος τὸν ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι
[12]	καθαίρεσιν τοῦ τείχους, ὃ μιᾷ	πρότερον	ἡμέρᾳ τοὺς Ἀχαιούς φησι, τοῦ
[14]	καταμεμφομένους εἴρηται μὲν ἤδη καὶ	πρότερον,	καὶ αὖθις δὲ ἴσως λελέξεται.
[34]	μὲν οὐδείς πω πόλεμος συνέστη	πρότερον	οὐδὲ ἐπὶ τὴν Τροίαν τοῖς
[10]	πεποίητο δὲ ὑπ´ αὐτῶν ἐκεῖνα	πρότερον	πρὸς τὸ ἐπέχειν τοῦ Μυγδονίου
[34]	ἐξεῖλε τὴν μοῖραν, ἣν αὑτῷ	πρότερον	προσήκειν ἔχειν ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι
[32]	θεοὶ τὰς εὐχάς, καὶ αὐτῷ	πρότερον	τὰ θεῖα δόντες οὐδὲ τῶν
[24]	ἅμα τούτων καὶ κρεῖττον καὶ	θεοφιλέστερον,	ὃ καὶ ἐν ναυαγίαις ἔνεστι
[22]	Ὁμήρῳ τὸ δέος, πολλαῖς μὲν	ὕστερον	γενεαῖς τοὺς λόγους διηγουμένῳ, λιπόντων
[37]	Ῥωμαῖοι πολλάκις παθόντες μείζονα κατώρθουν	ὕστερον·	ὃ δὴ καὶ βασιλεὺς ἐννοῶν
[34]	δυνάμεις ὑπὲρ αὐτοῦ τοῖς ὅπλοις	ὕστερον.	Πάλιν δὲ ἐνταῦθα ´κεῖνοι μέν
[10]	τάφρος εὐρεῖα, καὶ ἐν αὐτῇ	βαθύτερον	συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων δὲ ἤδη
[31]	καὶ ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ δυναμένους	ὀξύτερον	ὁρᾶν ἢ καὶ ἀποκάμνοντας τῷ
[10]	ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς μὴ καθορᾶν	βαρύτερον	μὲν ὂν ἵππου τὸ θηρίον,
[26]	ἀνάγκη πεινῆν διὰ βίου καὶ	ἀθλιώτερον	ἀπαλλάττειν μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου
[10]	μὲν ὂν ἵππου τὸ θηρίον,	φέρον	δὲ ἄχθος οὐχ ἵππων δυοῖν
[10]	ἐπιστρεφόντων γὰρ ἔπιπτον εὐθέως καὶ	κατέφερον	τοὺς ἱππέας· βαρεῖς δὲ ὄντες
[35]	μᾶλλον ἢ τοὺς ἐπάγοντας τὸν	σίδηρον	καὶ ἐπιβουλεύοντας φόνον, διαφόρους τε
[26]	ἢ μᾶλλον μισθωτόν, οὐ παντάπασι	μοχθηρὸν	ἄνθρωπον, δυσέρωτα δὲ αἰσχρῶς εἰς
[25]	ὁ τούτου παῖς διαδεξάμενος τὸν	κλῆρον	εἰς τοὺς ἐκγόνους διαπορθμεύσειε, τούτους
[8]	ἑτέρου τινὸς μάρτυρος δεησόμεθα, τὸν	Ὅμηρον	παραλιπόντες; καὶ οὐκ ἀπόχρη τῶν
[38]	καὶ τοὔνομα καὶ τὸν τρόπον)	ὅμηρον	φιλίας καὶ πίστεως ἀπέλιπεν οὐδὲν
[16]	διὰ τὸ ἐπὶ τῶν χειρῶν	λύθρον·	ἠξιοῦμεν δὲ μηδὲ ἐς ἄστυ
[25]	εὐγενεῖς· καίτοι πῶς οὐκ ἄτοπον	μάγειρον	μὲν ἢ σκυτέα καὶ ναὶ
[22]	διηγήσεται· τὸ δὲ ἐπὶ τὸ	χεῖρον	μιμεῖσθαι καταγέλαστον καὶ οὐκ ἄξιον
[9]	ἐν αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν,	μικρὸν	ὑπερεχουσῶν καὶ ὑπερφαινομένων τῶν ἐπάλξεων.
[4]	φάλαγξ καὶ ἀδιάλυτος, οὐδ´ ἐπὶ	σμικρὸν	ἐνδοῦσα. Καὶ ὅτι μὴ λῆρος
[27]	ἁπάσης, χρημάτων δὲ οὐδὲν οὔτε	σμικρὸν	οὔτε μεῖζον ἐπιθυμῶν καὶ ἀφαιρούμενος
[8]	τε ἐθέλοντι καὶ νηχομένῳ τὸν	πόρον,	ἐπεὶ καὶ γεφυροῦται μιᾶς ἐμβληθείσης
[12]	ὧδε τὴν ὁμοιότητα καὶ τὸ	διάφορον	λογίζεσθε. Ἑλλήνων μὲν Αἴαντε καὶ
[21]	καὶ ἔθνη μαχιμώτατα καὶ χώραν	πάμφορον,	οὐ βίᾳ ἕλκων οὐδὲ αἰχμαλώτους
[11]	ὕψους ἠγείρετο, καὶ ἕωθεν ὤφθη	λαμπρὸν	καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ
[10]	παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον δὲ ἐν τάξει	μέτρον	διεστῶτες ἀλλήλων ἴσον, καὶ ἐῴκει
[40]	ὧν ὧραι φύουσιν ἀγαθῶν τὴν	ἄμετρον	ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ αὐτῷ θέρους
[29]	φόνον οὐδὲ ἐν τῇ ψυχῇ	κέντρον	ὑπεῖναι χρή, ὅπου καὶ τὴν
[2]	ἀνὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη	σκῆπτρον	ἔχων, τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε
[25]	ἁλουργὲς ἱμάτιον οὔτε τιάρα καὶ	σκῆπτρον	καὶ διάδημα καὶ θρόνος ἀρχαῖος,
[21]	δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα μᾶλλον ἢ	Κῦρόν	φασι παρασχεῖν τῷ πάππῳ, ζῆν
[14]	μετρίως ἐφικέσθαι τοῦ προτέρου λόγου	μέσον	ὑποτεμομένοις φιλοσόφων ἐξηγεῖσθαι ῥήσεις· πρὸς
[9]	τῷ ἄστει χωρίον καὶ ὥσπερ	νῆσον	ἐν αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν,
[10]	ἐν τάξει μέτρον διεστῶτες ἀλλήλων	ἴσον,	καὶ ἐῴκει τείχει τῶν Παρθυαίων
[6]	οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται καὶ	ὁπόσον	ἐκ χειρὸς βάλλει γυμνὸν ἀσπίδος
[10]	τείχους, καὶ ὑπὲρ τοῦ συνεστῶτος	ὁπόσον	ἦν ἀχρεῖον πλῆθος ἐν τῇ
[6]	ἡμέτερον (οὕτω γὰρ καλεῖν ἄξιον	ὁπόσον	Ῥωμαίων βίᾳ καὶ οὐ γνώμῃ
[3]	παραβαλεῖν ἀξιώσομεν, μή ποτε ἄρα	ἔλασσον	ἔχειν ἐν τούτοις δοκῇς, καὶ
[9]	αὐτῇ τοῦ τείχους μέρος οὐκ	ἔλασσον	πήχεων ἑκατὸν συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ
[10]	τοὺς ἵππους ἔπαιον μάστιξι καὶ	ᾕμασσον	τὰς πλευρὰς τοῖς κέντροις, ἕως
[18]	τε τοῦ Πριάμου ξύμπαν ὑπήκοον,	Ὅσσον	Λέσβος ἔσω, Μάκαρος ἕδος, ἐντὸς
[1]	τὰ προσόντα σοι, οὔτι φημὶ	χρυσὸν	καὶ ἁλουργῆ χλαῖναν, οὐδὲ μὰ
[4]	περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ τὸν	χρυσόν	φασι τοῦ Θεσπιᾶσιν Ἔρωτος τοῖς
[27]	φοιτᾶν, ἀπαιτητέον δὲ εἰς δύναμιν	τὸν	ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ βασιλικὸν καὶ
[1]	τὰ κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ	τὸν	Ἀγαμέμνονά φησιν ὁ πατὴρ ἐκείνων
[38]	θεῖον φήσομεν, ἢ μᾶλλον ἀποδεξόμεθα	τὸν	Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον τῶν
[16]	ἔχοντες τηλικοῦτον ἔργον βασιλέως εὐλαβησόμεθα	τὸν	ἀγῶνα, μή ποτε ἄρα μικρὰ
[6]	οὐ προσηκούσης ὀρεχθεὶς ἡγεμονίας κτείνει	τὸν	ἀδελφὸν βασιλέως καὶ τῆς ἀρχῆς
[23]	ἂν ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ	τὸν	Ἀθηναῖον ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε δὲ
[23]	ἔτι καὶ μείζους βαρβάρων, καὶ	τὸν	Ἄθω διορύττειν δυναμένους καὶ σχεδίᾳ
[32]	τῶν οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν	τὸν	αἴτιον τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ
[40]	οὖν ὑμῖν ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι	τὸν	ἀληθινὸν ἔπαινον; ἢ ποθεῖτε ἀκούειν
[29]	τὸν βασιλέα, οὗπερ εἶναι χρὴ	τὸν	ἀληθῶς ἄρχοντα προφήτην καὶ ὑπηρέτην.
[23]	Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ	τὸν	ἄνδρα καὶ τὸ ἐπ´ αὐτῷ
[20]	παρώξυνεν, ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος	τὸν	ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ αὐτῶν
[28]	ἐμβριθής. Πέφυκε γὰρ ἐξομοιοῦσθαι πρὸς	τὸν	ἄρχοντα τὰ τῶν ὑπηκόων εὐλαβείας
[34]	εἰς ἐγγόνους γενομένης, ἀλλὰ εἰς	τὸν	ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν
[4]	κράνος· καὶ οὐκ ἂν καταδείσαιμι	τὸν	Ἀχιλλέα τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ
[1]		~Τὸν	Ἀχιλλέα φησὶν ἡ ποίησις, ὁπότε
[11]	κειμένῳ τείχει. Τοῦτο ἐξέπληξε δεινῶς	τὸν	βάρβαρον· οὐ μὴν ἀπῆγεν εὐθὺς
[1]	τὰς ἐκ τῆς μήνιδος ξυμφοράς,	τὸν	βασιλέα δὲ αἰτιώμενον Δία καὶ
[1]	αὖθις δὲ ἐφ´ ἡσυχίας ὑμνεῖν	τὸν	βασιλέα καὶ ᾄδειν τὰ κατορθώματα.
[20]	ἐπιχειρῶν οὕτω δή τι πείθει	τὸν	βασιλέα καὶ τὸν τῆς Θέτιδος,
[1]	μὲν γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ παροξύνειν	τὸν	βασιλέα λίαν αὔθαδες καὶ ἄγριον·
[1]	ὁπότε ἐμήνισε καὶ διηνέχθη πρὸς	τὸν	βασιλέα, μεθεῖναι μὲν ταῖν χεροῖν
[29]	αὐτὸν δὲ οἶμαι τῶν θεῶν	τὸν	βασιλέα, οὗπερ εἶναι χρὴ τὸν
[34]	εὐπορίαν προσόδων ἐπινοοῦσιν, οὕτω χρῆναι	τὸν	βασιλέα παρασκευάζεσθαι, οὐδὲ ἀναιρεῖσθαι πόλεμον,
[37]	Μῆδον ἐπιφερόμενον, τριακοσίους Σπαρτιατῶν καὶ	τὸν	βασιλέα περὶ τὰς εἰσβολὰς τῆς
[34]	ἔχειν ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι τελευτῶν	τὸν	βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν
[36]	ἐπ´ αὐτῇ τοῦ θεοῦ σείοντος	τὸν	βυθὸν καὶ τὰς ᾐόνας· ἐνταῦθα
[15]	πάντα τε ἰδιώτην καὶ βασιλέα,	τόν	γε ὡς ἀληθῶς ἄξιον τῆς
[39]	καὶ ἐκ τοῦ δριμυτάτου ξύλου	τὸν	γλυκὺν καρπὸν φυόμενον, σῦκά φημι
[18]	τὴν ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν,	τὸν	δὲ ἡττηθέντα δίκην ἐπιθεῖναι δικαίαν
[11]	ἐπεκλύσθη παρὰ τῶν ποταμίων ῥευμάτων,	τὸν	δὲ ὡς φαύλως ἀγωνισάμενον ὑπὸ
[38]	οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα στολὴν	τὸν	δείλαιον, ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ τὸν
[12]	οὕτως ἀγεννῆ καὶ δειλὰ παραινεῖν	τὸν	Δία, ἄλλως τε οὐδὲ μαχομένῳ,
[25]	κτήματος, τούτου δὲ νομιστέον πατέρα	τὸν	Δία καὶ φυτουργόν, καὶ οὐδὲν
[6]	ἄρχοντι δὲ ὥσπερ ἦν ἄξιον	τὸν	ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ προνομίων
[38]	ὑμᾶς λέληθεν ὅτι μήτε ἐς	τὸν	ἐκείνου παῖδα χαλεπὸς μήτε ἐς
[12]	εὖ ποιῶν ὁ λόγος ἐπὶ	τὸν	Ἕκτορα καὶ τὸν Σαρπηδόνα, οὐκ
[16]	μεταχειρίζονται. ~Ταῦτά τοι καὶ ἐπαινοῦμεν	τὸν	Ἕκτορα σπένδειν μὲν οὐκ ἐθέλοντα
[15]	παραλαμβάνει οὐκ ἀδικεῖ. Εἰ γὰρ	τὸν	ἐν ἡμῖν δαίμονα, ὄντα μὲν
[21]	τὴν προθυμίαν, καὶ {τοῦ} βασιλέως	τὸν	ἐν Ἰλλυριοῖς ξύλλογον, ἵνα δὴ
[3]	ἄξιον μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ	τὸν	ἐν τῇ δυναστείᾳ χρόνον καὶ
[15]	ἀποδόντες τῷ παρόντι λόγῳ ἐπὶ	τὸν	ἐξ ἀρχῆς ἐπανάγωμεν ὥσπερ οἱ
[35]	εὐδαίμοσιν ἀληθῶς καὶ μακαρίοις γενομένοις,	τὸν	ἔσχατον ἀποδύσασθαι χιτῶνα τῆς φιλοτιμίας·
[24]	ὃ βιασάμενον καθέξει καὶ καταφαιρήσεται	τὸν	ἔχοντα ἅπαξ· ἔστι γὰρ ἀτεχνῶς
[25]	αὐτοφυῶς φιλοσοφοῦντες, τοῦτο κατανοῆσαι, καὶ	τὸν	Ἡρακλέα τοῦ Διὸς ἀνειπεῖν ἔγγονον
[9]	τὸ Λερναῖον ἰόντι θηρίον συνενεχθῆναι,	τὸν	θαλάττιον καρκίνον, τοῦτο ἦν ὁ
[16]	ἀσπασίως διελύθη καὶ ἔδωκε δῶρα,	τὸν	θάνατον ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου δὲ
[13]	ἀνδρί, μᾶλλον δὲ βασιλεῖ, ἐς	τὸν	θεὸν ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς
[20]	οὐδὲ περιμείνας ἀφοσιώσασθαι τὰ πρὸς	τὸν	θεόν, ἔτι δὲ αὐτὰ δρῶν
[32]	δαίμονα, ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ	τὸν	θεὸν καὶ ἐπευχόμενοι, οὔτι πλαστῶς
[12]	προφήτην θεραπεύειν ἀεὶ ξὺν κόσμῳ	τὸν	θεὸν καὶ μηδὲν ὀλιγωρεῖν μηδὲ
[39]	δὲ ἀγαθὸς βασιλεὺς μιμούμενος ἀτεχνῶς	τὸν	θεὸν οἶδε μὲν καὶ ἐκ
[15]	τούτῳ γὰρ μάλιστα χαίρειν ὑποληπτέον	τὸν	θεόν. Οὐ μὴν οὐδὲ τῆς
[15]	ὅστις ἀντὶ τῆς αὐτοῦ» λέξεως	τὸν	θεὸν παραλαμβάνει οὐκ ἀδικεῖ. Εἰ
[8]	δρᾶσαί τι δεινὸν τοὺς πολεμίους	τὸν	θυμὸν τρέποντες, τοῦ μὴ καθαρὰν
[16]	μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν δὴ	τὸν	Ἰόνιον εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ
[16]	τῶν Ἄλπεων κατοικεῖται, ἔστε ἐπὶ	τὸν	Ἰόνιον καὶ τὸν Τυρσηνὸν καθήκοντα,
[6]	αἴσχιον ἁρπάσας, λείπει δὲ αὐτοῦ	τὸν	ἵππαρχον καὶ χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους
[25]	δὲ ὁ τούτου παῖς διαδεξάμενος	τὸν	κλῆρον εἰς τοὺς ἐκγόνους διαπορθμεύσειε,
[25]	οἶμαι τὸν νομοθέτην καὶ Ῥαδάμανθυν	τὸν	Κνώσιον τῆς αὐτῆς ἀξιῶσαι φήμης·
[24]	ἐν ταῖς συνόδοις ἡ σελήνη	τὸν	κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς αὑτὴν
[21]	χαλεπόν. Καί μοι πάλιν ἐννοήσατε	τὸν	Λαέρτου, ὁπότε ὡρμημένους ἐκπλεῖν τοὺς
[25]	σπουδαίας. Καὶ μή τις οἰέσθω	τὸν	λόγον δύσεριν καὶ βίαιον, εἰς
[33]	Καὶ ὅπως μή τις ὑπολάβῃ	τὸν	λόγον καθ´ αὑτὸν ἰόντα, καθάπερ
[9]	μακρότερον εἰς οὐδὲν δέον ἀπαρτᾶν	τὸν	λόγον καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς ὑποθέσεως·
[9]	ταῦτα μὲν ἴσως οὐδὲν πρὸς	τὸν	λόγον, ὡς ἂν εἴποιεν οἱ
[26]	πέφηνεν ἀκερδὴς ἡδεῖα, οὔτε εὐφρόνη	τὸν	λυσιμελῆ καὶ λυσιμέριμνον ὕπνον ἐπάγουσα
[24]	αὐτῇ τῆς αὑτοῦ φύσεως οὐδὲ	τὸν	μέγαν καὶ θαυμαστὸν τουτονὶ κόσμον
[11]	ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος,	τὸν	μὲν ὅτι μὴ καρτερῶς ἐπεποίητο
[1]	ἀλλήλοις ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας μεταμελομένους,	τὸν	μὲν τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα Ἀτρείδη,
[37]	Πύλαις οὐκ ἀπηγόρευον οὐδὲ ἔδεισαν	τὸν	Μῆδον ἐπιφερόμενον, τριακοσίους Σπαρτιατῶν καὶ
[7]	ἐπανόρθωσιν. Τὰ μὲν δὴ περὶ	τὸν	μηχανοποιὸν τῆς ὅλης ὑποθέσεως πλείονος
[9]	χώμασιν· εἶτα εἰς ταῦτα δεχόμενος	τὸν	Μυγδόνιον, λίμνην ἀπέφηνε τὸ περὶ
[20]	διδούς, μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω	τὸν	νεανίσκον παρώξυνεν, ὥστε οὐ πρότερον
[34]	τὸν βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ	τὸν	νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον
[25]	Λήδας υἱέε, Μίνω τε οἶμαι	τὸν	νομοθέτην καὶ Ῥαδάμανθυν τὸν Κνώσιον
[28]	Λήσεται δὲ αὐτὸν οὐδεὶς ὑπερβὰς	τὸν	νόμον καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ
[28]	ξένων καὶ φίλων· ἧς ἀποσυλῆσαι	τὸν	νόμον καὶ βιάσασθαι μεῖζον ἀσέβημα
[15]	αὐτὸν μέν τινά φησι Πλάτων	τὸν	νοῦν καὶ τὴν ψυχήν, αὐτοῦ
[1]	γε εἴ τις ἐθέλοι τούτοις	τὸν	νοῦν προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου,
[35]	(διηνέχθη γοῦν ὑπὲρ τούτου πρὸς	τὸν	ξενοδόκον αὐτὸς ὢν ἀλήτης καὶ
[20]	ὥστε ὁ μὲν ἀκόσμως διέλυσε	τὸν	ξύλλογον, ὁ δὲ οὐδὲ περιμείνας
[35]	ἢ σίδηρος χρῶτα; οὐκοῦν καὶ	τὸν	Ὀδυσσέα παρώξυνεν εἰς δύναμιν ἀμύνασθαι
[8]	ἆρ´ ἑτέρου τινὸς μάρτυρος δεησόμεθα,	τὸν	Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ ἀπόχρη
[6]	μιμησόμενος καὶ ἀποφανῶν οὐ μῦθον	τὸν	Ὁμήρου λόγον, παντὸς δὲ ἀληθῆ
[27]	τὸ ξίφος φόνων, μίασμα κρίνων	τὸν	οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι κτείνειν καὶ
[39]	νικητήρια. ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ	τὸν	παῖδα γέγονε τοῦ φύσαντος ἀμείνων
[38]	πίστεως ἀπέλιπεν οὐδὲν δεομένῳ βασιλεῖ	τὸν	παῖδα· εἶτα ἦν ἀπιστότερος τῶν
[9]	συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν στρατιὰν	τὸν	Περσικὸν τρόπον· διασώζουσι γὰρ καὶ
[26]	Ἢ γὰρ οὐκ ἀκηκόατε Δαρεῖον	τὸν	Περσῶν μονάρχην ἢ μᾶλλον μισθωτόν,
[8]	μὲν γὰρ ἀγαθὸν στρατιώτην ὁμολογοῦμεν	τὸν	Πηλέως, ἐκ τῆς ποιήσεως ἀναπειθόμενοι·
[1]	φαύλων πολλοῖς τὴν συγγνώμην νέμεις,	τὸν	Πιττακὸν ἐπαινῶν τοῦ λόγου, ὃς
[3]	ἀληθῶς ἀρχαῖον, μετιτέον δὲ ἐπὶ	τὸν	πλοῦτον καὶ θαυμαστέον σου τὴν
[6]	ἐρρωμένως ἀγωνιζομένους, ἐπὶ πᾶσι δὲ	τὸν	ποιητὴν τοῦ τερατώδους καὶ ἐξαγίστου
[34]	τὸ ξὺν δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι	τὸν	πόλεμον, διενεγκεῖν δὲ ἀνδρείως καὶ
[36]	ὢν καὶ γενόμενος βασιλεὺς μετὰ	τὸν	πόλεμον, εἰκότως οὐ μόνον ἐστὶ
[20]	ἀκούοντες καὶ τῶν κατορθωμάτων ἐς	τὸν	πόλεμον, ἔλαττον ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα
[8]	καὶ ἐπιλαβόντος ὀλίγου καύματος ἀπαγορεύει	τὸν	πόλεμον καὶ ἐξόμνυται τὴν ἐπικουρίαν.
[18]	ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα	τὸν	πόλεμον καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους καταριθμεῖν
[9]	δὲ μυρίοις ἔθνεσι τὰ περὶ	τὸν	πόλεμον κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν καὶ ἡ
[21]	ἐπέχει τῆς ὁρμῆς καὶ ἐς	τὸν	πόλεμον μετατίθησι τὴν προθυμίαν, καὶ
[8]	ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν	τὸν	πόλεμον. Ὁ δὲ ἀγεννὴς καὶ
[20]	συνέσεως δείγματα αἵ τε ἐπὶ	τὸν	πόλεμον παρακλήσεις καὶ ἡ τειχοποιία
[27]	ὅτι μὴ μέγα ὄφελος φύλακος	τὸν	πόνον φεύγοντος καὶ οὐ δυναμένου
[8]	βαδίζειν τε ἐθέλοντι καὶ νηχομένῳ	τὸν	πόρον, ἐπεὶ καὶ γεφυροῦται μιᾶς
[6]	ᾔρετο λαμπραῖς ταῖς ἐλπίσιν, ὡς	τὸν	Ποσειδῶνα μιμησόμενος καὶ ἀποφανῶν οὐ
[34]	εἶθ´ ὅτι τελευτῶν τὸν βίον,	τὸν	πρεσβύτατον καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς
[18]	οὓς ἀνεγράφη Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ	τὸν	Ῥῆνον πολεμῶν, τά τε ἐπὶ
[26]	Περσῶν οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι	τὸν	Σάραμβον. ~Ἀλλ´ ἔοικε γὰρ ὁ
[12]	Ἕκτορος καὶ τῶν ἐπάλξεων ἐπιβεβηκότα	τὸν	Σαρπηδόνα· οἱ δὲ οὐδὲ διαρραγέντος
[12]	λόγος ἐπὶ τὸν Ἕκτορα καὶ	τὸν	Σαρπηδόνα, οὐκ οἶδα ὅπως, ὑπηνέχθη
[35]	μισοῦσι μᾶλλον ἢ τοὺς ἐπάγοντας	τὸν	σίδηρον καὶ ἐπιβουλεύοντας φόνον, διαφόρους
[13]	οὐδὲ οὕτως ἄλλο τι διανοεῖσθαι	τὸν	σοφὸν ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ σεαυτοῦ
[36]	ἱππέων ξὺν τοῖς σημείοις καὶ	τὸν	στρατηγὸν ἄγουσα τούτῳ τοῦ κινδύνου
[12]	εἶχε λόγον· προσήκει γὰρ οἶμαι	τὸν	στρατηγὸν ἢ βασιλέα καθάπερ ἱερέα
[25]	~Θαρροῦντες οὖν ἤδη πλούσιον καλῶμεν	τὸν	ταύτην ἔχοντα, οἶμαι δὲ ἐγὼ
[28]	~Καὶ καρτερεῖν δὲ καὶ ὑπομένειν	τόν	τε ἐπὶ στρατιᾶς καὶ ἐν
[35]	Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου καὶ Ἀχιλλέα	τὸν	τῆς Θέτιδος καὶ ἄλλους δέ
[6]	καὶ ἔτυχον ἅπαντες συγγνώμης, βασιλέως	τὸν	τῆς Θέτιδος ὑπερβαλλομένου μεγαλοφροσύνῃ· ὁ
[20]	τι πείθει τὸν βασιλέα καὶ	τὸν	τῆς Θέτιδος, ὥστε ὁ μὲν
[38]	τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν, οὐδὲ	τὸν	τῆς σελήνης κύκλον ἄρξαι σφῶν
[28]	καλοίη· καὶ οὐδεμία μηχανὴ πείθει	τὸν	τοιοῦτον ψευδῆ καὶ κίβδηλον καὶ
[25]	ἡμῖν ἀκριβῶς κατερεῖ καὶ ἀπελέγξει	τὸν	τόκον γνήσιον; Ὑπάρχειν δέ φασι
[6]	τὴν Ἀρετὴν διαμιλλωμένην καὶ ἐθέλουσαν	τὸν	τοῦ Διὸς ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι
[38]	ἐξαγίστων βουλευμάτων. Τὴν δὲ ἐς	τὸν	τοῦ παρανομήσαντος παῖδα καὶ πατήσαντος
[3]	τοῦ Μενέλεω δώματα, καταπληξάμενα καὶ	τὸν	τοῦ πολύφρονος Ὀδυσσέως παῖδα καὶ
[39]	ἐγνωκώς, ἅτε ἐν πολλῷ χρόνῳ	τὸν	τρόπον κατανοήσας, σφόδρα ἐπίστευεν ἀσφαλῶς
[38]	(ἴστε ἴσως καὶ τοὔνομα καὶ	τὸν	τρόπον) ὅμηρον φιλίας καὶ πίστεως
[39]	νηπίου κατελεήσας τὴν ἡλικίαν καὶ	τὸν	τρόπον, τοῖς δὲ οὐκ ἐξελεγχθεῖσι
[9]	ξὺν Ἰνδοῖς περιέσχεν, ὁπηνίκα ἐπὶ	τὸν	τύραννον βαδίζειν προὔκειτο· καὶ ὅπερ
[35]	ὑποψίαν, οὐδὲ εἴ τῳ πρὸς	τὸν	τύραννον οἰκειοτέρα γέγονε φιλία, οὐδὲ
[18]	Λύκου· τῶν γε μὴν πρὸς	τὸν	τύραννον πραχθέντων ὅ τε ἐπὶ
[16]	ἔστε ἐπὶ τὸν Ἰόνιον καὶ	τὸν	Τυρσηνὸν καθήκοντα, ταύτῃ κοσμεῖται τῇ
[6]	Ἡγεῖτο δὲ αὐτὸς οὔτι κατὰ	τὸν	Τυφῶνα, ὃν ἡ ποιητικὴ τερατεία
[25]	ἐπίπαν, οὐδὲν διαφέρων τοῦ περὶ	τὸν	Φαέθοντα μύθου καὶ πάθους. Καὶ
[35]	ἔριδα προφέρῃσι βαρεῖαν) καὶ Ἀλέξανδρον	τὸν	Φιλίππου καὶ Ἀχιλλέα τὸν τῆς
[6]	ἤ τινος ἄλλης τιμωρίας ἀφαιρῶν	τὸν	φόβον, ὥσπερ δὲ ἔκ τινος
[28]	μᾶλλον ἢ τῶν πολεμίων τις	τὸν	χάρακα· φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς
[39]	τῆς ἀκμῆς διαφθείρειν, ἀλλὰ περιμένειν	τὸν	χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ἀπωσαμένοις
[4]	ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ	τὸν	χρυσόν φασι τοῦ Θεσπιᾶσιν Ἔρωτος
[27]	ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ δὲ πλοῦτον, οὔτι	τὸν	χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ βριθόμενον, φίλων
[14]	ὥστε οὐκ ἀποκνητέον οὐδὲ εὐλαβητέον	τὸν	ψόγον, εἴ τις ἄρα καταμέμφοιτο
[9]	τείχους μέρος οὐκ ἔλασσον πήχεων	ἑκατὸν	συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν στρατιὰν
[28]	στρατιᾶς καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις	κάματον	ὁπόσα τε κατὰ τὴν εἰρήνην
[27]	δυναμένου καρτερεῖν οὐδὲ ἀντέχειν πρὸς	κάματον.	Ταῦτα δὲ οὐ παραινῶν μόνον
[16]	διελύθη καὶ ἔδωκε δῶρα, τὸν	θάνατον	ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου δὲ εἰπεῖν,
[29]	πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ νόμοι	θάνατον	λύσιν τῶν κακῶν ἐπενόησαν, οὐκ
[6]	μὲν ὀρέξατ´ ἰών, τὸ δὲ	τέτρατον	ἵκετο τέκμωρ, Αἰγάς, καὶ ὡς
[21]	ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος βασιλεῖ πόλεμος,	στρατόν	τε ἤγειρε καὶ ἐπὶ τοῖς
[12]	γάρ μοι τοῦτο φαίνεται τὸ	γενναιότατον	τῶν ἔργων Ἕκτορος, καὶ οὐχὶ
[8]	τὸ στράτευμα μόνον ἄμαχον καὶ	ἀνυπόστατον	ἐπάγει τοῖς πολεμίοις, κτείνοντα μὲν
[34]	ὅτι τελευτῶν τὸν βίον, τὸν	πρεσβύτατον	καὶ τὸν νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν
[34]	βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ τὸν	νεώτατον	ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον δὴ
[13]	ὃ δὴ καὶ αὐτὸς ἑτέρωθι	κυριώτατον	ἐν ἡμῖν ψυχῆς εἶδος ἔφη,
[31]	καὶ ἀπατηλὸς καὶ τοῦτό ἐστι	χαλεπώτατον	τῶν ἐκείνης ἔργων, ὅτι δὴ
[35]	ἀληθῶς καὶ μακαρίοις γενομένοις, τὸν	ἔσχατον	ἀποδύσασθαι χιτῶνα τῆς φιλοτιμίας· φιλότιμον
[33]	τὰ νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε	διαφέρετον	ἀλλήλων ὅ τε ἡμέτερος καὶ
[10]	ἦν ἅπαντα πρὸς τὸ χωρίον	χειροποίητον	γεγονὸς τέλμα κωλύματα, καὶ ἦν
[13]	ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι μένειν ἐᾶν	ἀκίνητον,	οὐδὲ οὕτως ἄλλο τι διανοεῖσθαι
[15]	ὑποχωροῦντα τῆς ἐπιμελείας ὡς ἔμφρονα;	ἀνόητον	γὰρ καὶ μάλα αὔθαδες τὸ
[25]	πάλαι θαυμαστῇ χρώμενοι, καὶ οὐκ	ἐπίκτητον	ὥσπερ ἡμεῖς ἔχοντες τὸ φρονεῖν,
[13]	καὶ ἀπαθές ἐστιν, ἐπεὶ μηδὲ	θεμιτὸν	ὑπὸ τοῦ χείρονος τὸ κρεῖττον
[18]	ἀφελόμεναι, καὶ τὸ τελευταῖον καὶ	τρίτον	πάλαισμα περὶ ταῖς Κοττίαις Ἄλπεσιν,
[10]	καὶ ἀπαγαγεῖν ὀπίσω τὴν παρασκευὴν	ἄπρακτον,	ἐγκελευομένου σφίσι τοῦ βασιλέως, προσῆγον
[12]	Πυλίου δημαγωγοῦ καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος,	ἄρρηκτον	νηῶν τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ
[30]	πρᾴῳ καὶ φιλανθρώπῳ καὶ πρὸς	οἶκτον	εὐχερῶς ἐπικλωμένῳ τῶν πολιτικῶν τὰς
[25]	τοιαύτας, ἀφανῆ μὲν αἰσθήσει καὶ	ἀνέφικτον	κεκτημένων αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ
[16]	Ῥαιτοὶ δὲ τὰ ὑπὸ τὴν	ἄρκτον,	ἵνα Ῥήνου τέ εἰσιν αἱ
[25]	φύσει γονέας ἐς τὸ δαιμόνιον	ἀνῆπτον	τὴν φήμην, τῇ περὶ αὐτοὺς
[10]	διὰ τοῦ σχήματος· ἐπιστρεφόντων γὰρ	ἔπιπτον	εὐθέως καὶ κατέφερον τοὺς ἱππέας·
[33]	τὴν ἀρετὴν τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον	ἄμεμπτον	αὑτὸν τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς
[2]	βαρβάρων ὕβριν τε καὶ ἀδικίαν	ἐξέκοπτον.	Ἐκεῖνοι μὲν δὴ τούτοις ἐκοσμοῦντο·
[1]	ἐθέλοι τούτοις τὸν νοῦν προσέχων	ἕκαστον	ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ πᾶσαν οἶμαι
[25]	δέ φασι καὶ Κελτοῖς ποταμὸν	ἀδέκαστον	κριτὴν τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ
[22]	δὲ ἐπὶ τὸ χεῖρον μιμεῖσθαι	καταγέλαστον	καὶ οὐκ ἄξιον ἐλευθέρας ψυχῆς
[26]	αὐτοῖς λόγων. ~Ὑμῖν δὲ εἰ	θαυμαστὸν	δοκεῖ τὸ μὴ δικαίως μεταποιεῖσθαι
[22]	ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ οὐδὲν	θαυμαστόν·	εἰσὶ γὰρ αἱ τούτων ὑπολήψεις
[24]	φύσεως οὐδὲ τὸν μέγαν καὶ	θαυμαστὸν	τουτονὶ κόσμον ἐμπλήσας αὐγῆς καὶ
[27]	ἀληθοῦς εὐνοίας καὶ ἀκολακεύτου θεραπείας	μεστόν·	ἀνδρεῖος μὲν φύσει καὶ μεγαλοπρεπής,
[38]	τὸ πρᾷον δὲ οἶμαι καὶ	χρηστὸν	καὶ φιλάνθρωπον ἁρμόττειν ἥκιστα μὲν
[28]	στάσεις καὶ ἔριδας εἰς οὐδὲν	χρηστὸν	τελευτώσας οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἀνέξεται
[28]	καὶ ἀδαμάντινος; Ἔστι γὰρ ἀληθῶς	ἥδιστον	θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ,
[6]	ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων καὶ	ἄπιστον	τιμωρίαν εἰσπράττεται· πάντων γὰρ ὁπόσοι
[20]	τῶν κατορθωμάτων ἐς τὸν πόλεμον,	ἔλαττον	ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ τὰ
[34]	ξυγχωρῶν, αὐτὸς δὲ μετὰ ἀρετῆς	ἔλαττον	ἔχων, τῷ κρατίστῳ πλεονεκτεῖν ὑπέλαβε.
[6]	δὴ τῶν ἐθνῶν ἐξαναστήσας οὐκ	ἔλαττον	πλῆθος τῆς οἴκοθεν αὐτῷ ξυνεφεπομένης
[32]	τοῦ μήκους, τῆς μὲν εἰρημένης	ἧττον	ἀναγκαία, προσεχεστέρα δὲ οἶμαι τῷ
[13]	θεμιτὸν ὑπὸ τοῦ χείρονος τὸ	κρεῖττον	βλάπτεσθαι· ἔστι δὲ καὶ οὗτος
[24]	ὃ πάντων ἅμα τούτων καὶ	κρεῖττον	καὶ θεοφιλέστερον, ὃ καὶ ἐν
[39]	τὴν δίκην μὲν ἐπὶ τὸ	κρεῖττον	καὶ πρᾳότερον μετατιθείς, σωφροσύνῃ δὲ
[24]	Ὅλως γὰρ οὐδέν ἐστιν ἐκείνου	κρεῖττον,	ὃ βιασάμενον καθέξει καὶ καταφαιρήσεται
[35]	λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ	ἀμύττον	ψυχὴν μᾶλλον ἢ σίδηρος χρῶτα;
[25]	καὶ ἄλλους δὲ ἄλλων ἐκγόνους	ἀνεκήρυττον	πολλοὺς διαφέροντας τῶν φύσει πατέρων.
[8]	καρτερῶς ἄχρι τοῦ χάρακος, καὶ	αὐτὸν	αἱροῦσιν αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ ἀνδραπόδοις
[24]	φερούσης· τὸ φῶς δὲ οὐδεὶς	αὐτὸν	ἀφαιρεῖται, οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις
[13]	εἶδος ἔφη, καὶ ὡς ἄρα	αὐτὸν	δαίμονα θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο
[7]	ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε	αὐτὸν	δαίμων τιμωρὸς ξυναρπάσας, καθάπερ Ὅμηρός
[29]	οὐκ εἰς μελίττας βλεπτέον, ἐπ´	αὐτὸν	δὲ οἶμαι τῶν θεῶν τὸν
[7]	τὴν ἱκετηρίαν. Ταῦτα εἰκὸς μὲν	αὐτὸν	διανοηθῆναι, εἰκὸς δὲ καὶ ἄλλως
[32]	πείθει. Οὐκοῦν καὶ ἐς ὑμᾶς	αὐτὸν	διεξῆλθον, μακρότερα μὲν τυχὸν ἴσως
[34]	ἐν δίκῃ δὲ ὅτι πρὸς	αὐτὸν	ἐπολέμησεν, ἀκηκόατε· τῆς δὲ ἐμπειρίας
[4]	τῶν ἡρώων πολλὴ ξυγγένεια, καὶ	αὐτὸν	ἔφαμεν ἁπάντων προφέρειν ἐν ᾧ
[11]	εἰ μὴ στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´	αὐτὸν	καὶ δίκην ἀπαιτοίη τοῦ θράσους
[20]	πλέον δὲ ἔχοντα δικαίως ἂν	αὐτὸν	μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν ὁ μέν,
[15]	οὖν ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς	αὐτὸν	μέν τινά φησι Πλάτων τὸν
[34]	ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον μὲν ὡς	αὐτὸν	ὁ πατὴρ ἠγάπα διαφερόντως, οὔτι
[12]	ἀποσώζοιτο καθ´ ἡσυχίαν. Προσπαίζων δὲ	αὐτὸν	ὁ ποιητὴς καὶ καταγελῶν τῆς
[7]	ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν διανοημάτων, εἴτε	αὐτὸν	ὁ ποταμὸς ὑποδεξάμενος ἑστιᾶν κελεύει
[16]	σύμβολον χαρακτὴρ εἷς, ὀνομάζουσι δὲ	αὐτὸν	οὐ» καὶ χρῶνται ἀντὶ τοῦ
[28]	τῆς αὑτοῦ πόλεως. Λήσεται δὲ	αὐτὸν	οὐδεὶς ὑπερβὰς τὸν νόμον καὶ
[25]	τῶν ἐγγόνων, καὶ οὐ πείθουσιν	αὐτὸν	οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν
[26]	πάντας ἀνθρώπους ἐκφανές· ἐκάλουν γὰρ	αὐτὸν	Περσῶν οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι
[8]	καὶ γεφυροῦται μιᾶς ἐμβληθείσης εἰς	αὐτὸν	πτελέας, ἅπας τε ἀναμορμύρων ἀφρῷ
[15]	εὐδαιμονήσειν μέλλοντι, τί χρὴ προσδοκᾶν	αὐτὸν	ὑπὲρ τοῦ καθαροῦ καὶ ἀμιγοῦς
[4]	θεατῇ τῶν Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς	αὐτὸν	Φειδίαν ἐπιχειροῦντι διεξιέναι περὶ τῆς
[24]	νύκτα δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς	αὑτὸν	ἀφαιρεῖται φωτὸς τὴν σελήνην ἐξ
[35]	οὐδὲ ἄξιον ἐπαίνων τοσούτων, ἐς	αὑτὸν	ἀφορῶν, ὅταν ἔν τινι τοιαύτῃ
[33]	τις ὑπολάβῃ τὸν λόγον καθ´	αὑτὸν	ἰόντα, καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον
[6]	οὐδὲ ἀντίπαλον ᾤετο καταλιπέσθαι, οὐδὲ	αὑτὸν	κατείργειν οὐδὲ ἓν τοῦ μὴ
[18]	ἐξελεῖν ἰσχύσει. ~Ἀλλ´ ἐπειδὴ καθ´	αὑτὸν	ὁ λόγος φερόμενος ἥκει πάλαι
[27]	ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες· τούτων	αὑτὸν	ὅ γε ἀληθινὸς ἀξιοῖ βασιλεύς.
[27]	καὶ βιάζεται, ἀλλὰ πολὺ πρότερον	αὑτὸν	τοιοῦτον ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς
[33]	ἀρετὴν τὴν πατρῴαν ὑπερβαλλόμενον ἄμεμπτον	αὑτὸν	τοῖς γειναμένοις παρασχεῖν εἰς ἅπαν.
[31]	ἑλόμενος δὲ ἅπαξ καὶ περὶ	αὑτὸν	τοὺς ἀρίστους ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει
[23]	πολλῶν μὲν οἶμαι φαυλότερος, κατ´	ἐμαυτὸν	δὲ ἐξεταζόμενος οὐ παντάπασιν ἀπόβλητος
[1]	βίος μεστὸς ᾖ. Ταῦτα κατ´	ἐμαυτὸν	ἐννοῶν, ὦ φίλε βασιλεῦ, καὶ
[1]	ἀφαιρούμενον· συνάγων δὲ αὐτοὺς ἐς	ταὐτὸν	ἀλλήλοις ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας μεταμελομένους,
[4]	τῶν σῶν ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ	ταὐτὸν	ἂν πάθοιμι φαύλῳ καὶ ἀκόμψῳ
[21]	χωρεῖν ἐπιθυμῶν. Ἐπεὶ δὲ ἐς	ταὐτὸν	ἦλθον ἀμφοτέρω τὼ στρατεύματε καὶ
[5]	μέγεθος; Καὶ γάρ πως ἐς	ταὐτόν	τισι τῶν {τοῦ} βασιλέως ξυμφέρεται
[13]	ἡμετέρων τινὰ παρείλοντο· τοῦτο δὲ	ἀκώλυτον	μόνον καὶ ἀπαθές ἐστιν, ἐπεὶ
[27]	βιάζεται, ἀλλὰ πολὺ πρότερον αὑτὸν	τοιοῦτον	ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς ἁπάσης,
[25]	ψυχῶν οὐδὲν οἰόμεθα δεῖν ἐγκεχαράχθαι	τοιοῦτον,	ὃ τοὺς πατέρας ἡμῖν ἀκριβῶς
[24]	ἀτεχνῶς ψυχῇ τὸ κτῆμα τοῦτο	τοιοῦτον,	ὁποῖον οἶμαι τὸ φῶς ἡλίῳ.
[31]	τὴν ἐξέτασιν, τὸ παθεῖν τι	τοιοῦτον	ὀρθῶς φυλάξεται· ἑλόμενος δὲ ἅπαξ
[28]	καὶ οὐδεμία μηχανὴ πείθει τὸν	τοιοῦτον	ψευδῆ καὶ κίβδηλον καὶ νόθον
[16]	δόξωμεν, ἢ τολμήσομεν καὶ πρὸς	τηλικοῦτον	ἔργον ἁμιλλᾶσθαι; Οὐκοῦν ἐκεῖνο μὲν
[16]	Πότερον οὖν ὡς οὐκ ἔχοντες	τηλικοῦτον	ἔργον βασιλέως εὐλαβησόμεθα τὸν ἀγῶνα,
[25]	τὰς πράξεις, ἀλλ´ οὐκ ἐς	πλοῦτον	βαθὺν καὶ χρόνῳ πολιόν, οὐδὲ
[3]	ἀρχαῖον, μετιτέον δὲ ἐπὶ τὸν	πλοῦτον	καὶ θαυμαστέον σου τὴν χλαμύδα
[27]	καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ δὲ	πλοῦτον,	οὔτι τὸν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ
[10]	τῆς μάχης· οὐ γὰρ δὴ	τοσοῦτον	αὐτοῖς τὰ τῶν ὀμμάτων διέφθαρτο,
[40]	οὐ σχολὴ τὰς Μούσας ἐπὶ	τοσοῦτον	θεραπεύειν, ἀλλ´ ὥρα λοιπὸν πρὸς
[17]	οὐδὲν πλέον ἀκούειν ἐπιθυμήσετε, πλὴν	τοσοῦτον	μόνον, ὅτι Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέβαλε
[10]	τοὺς ἔνδον ἠξίουν. Παρθυαίοις μὲν	τοσοῦτον	περιῆν ἐλπίδος· οἱ δὲ πυκνήν
[34]	τὸν νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας,	τοῦτον	δὴ ἄσχολον ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε
[25]	εἰ πάντες ἄνθρωποι βασιλέα σφῶν	τοῦτον	ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι μηδὲ ἀρετὴν
[25]	πατέρες καὶ αὐτὸς ἐκείνοις ἐμφερής,	τοῦτον	ὀνομάζειν θαρρούντως εὐγενῆ· ὅτῳ δὲ
[19]	οὐ μᾶλλον εἰς ἐκείνους ἢ	τοῦτον	πεποιῆσθαι δόξει τὰ {ὑπὲρ} τῆς
[25]	δὲ ἐξ ἀγαθῶν γέγονε μοχθηρός,	τοῦτον	τοῖς νόθοις ἐγγράφειν ἄξιον· τοὺς
[26]	τὸν Περσῶν μονάρχην ἢ μᾶλλον	μισθωτόν,	οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον, δυσέρωτα
[2]	~Ἀρξώμεθα δὲ ἀπὸ τοῦ σκήπτρου	πρῶτον,	εἰ βούλει, καὶ τῆς βασιλείας
[27]	βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι δὲ	πρῶτον	μὲν εὐσεβὴς καὶ οὐκ ὀλίγωρος
[34]	Καὶ αὐτοῦ σημεῖον τῆς γνώμης,	πρῶτον	μὲν ὅτι Κωνσταντίῳ ταύτην ἐξεῖλε
[33]	ταύτης ἀνηκόους ὑμᾶς εἶναι χρή.	~Πρῶτον	μὲν οὖν ὑπομνησθῶμεν μικρὰ τῶν
[34]	δῆλον, αὐτίκα μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες	πρῶτον	μὲν ὡς αὐτὸν ὁ πατὴρ
[26]	καὶ αὑτοῖς φόρους ἀπάγειν κατηνάγκαζον,	ἐδούλευον	δὲ αἴσχιον ἐκείνων ἡδονῇ καὶ
[25]	ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων τε καὶ	ἐθεράπευον	ἀρετῆς αὐτῶν ἐνομίζοντο τῶν θεῶν
[37]	Λακεδαιμόνιοι παθόντες ἐν Πύλαις οὐκ	ἀπηγόρευον	οὐδὲ ἔδεισαν τὸν Μῆδον ἐπιφερόμενον,
[6]	φυγὴ καὶ ἄλλων ἡ μεταμέλεια·	ἱκέτευον	γὰρ πολλοί, καὶ ἔτυχον ἅπαντες
[16]	θαλάττῃ μάλα εὔδαιμον καὶ πλούτῳ	βρύον·	φέρουσι γὰρ ἐντεῦθεν φορτία Μυσοὶ
[4]	καὶ οὐδὲ ἐπὶ τοῦ τείχους	ἴσχυον	ἀντέχειν παραταττόμενοι· σοὶ δὲ μυρίαις
[18]	τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν βασιλείαν	ἴσχυον,	δεκαέτης δὲ αὐτοῖς ἀναλώθη χρόνος.
[29]	ἀνδρὸς πολίτου τὴν μέλαιναν οἴσουσι	ψῆφον.	Αὐτῷ δὲ οὐδὲ ἐν τῇ
[8]	ἐπιτρέπει δικαίαν φέρειν καὶ ἀψευδῆ	ψῆφον.	Ὅστις δὲ ἐθέλει μηδὲν ὑπὸ
[6]	προσηκούσης ὀρεχθεὶς ἡγεμονίας κτείνει τὸν	ἀδελφὸν	βασιλέως καὶ τῆς ἀρχῆς κοινωνόν,
[13]	οὕτως ἄλλο τι διανοεῖσθαι τὸν	σοφὸν	ἐροῦμεν. Τὸ γὰρ σεαυτοῦ οὐ
[8]	θεατὰς ἄγων τὸ στράτευμα μόνον	ἄμαχον	καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει τοῖς πολεμίοις,
[9]	τὰ πολεμικὰ καθέστηκεν οὔτε ἐντίμου	μετέχον	τάξεως οὔτε ὄν σφιν ἐν
[38]	οἱ στρατιῶται {καὶ} χαλεπῶς μὲν	εἶχον	πρὸς τὴν ἀπιστίαν, θῆλυν δὲ
[10]	τοῦ τείχους ἀφίετο βέλος, βεβαιοτέραν	εἶχον	τὴν ἐλπίδα τοῦ κατ´ ἄκρας
[10]	ἐλπίδος· οἱ δὲ πυκνήν τε	εἶχον	τὴν φάλαγγα κατὰ τὸ διερρηγμένον
[10]	μέγα ὄφελος ἦσαν τῷ βαρβάρῳ·	παρεῖχον	γὰρ ἡδονὴν καὶ τέρψιν τοῖς
[7]	σχεδὸν ὁπόσοι τοῦ βασιλείου γένους	μετεῖχον	ἁψάμενον, οὔτι ξὺν δείματι οὐδὲ
[8]	μέν τινα χαλεπῶς καὶ μόλις	ἀντεῖχον·	ἐπεὶ δὲ οἵ τε ἱππεῖς
[17]	ἡμέτερος ἄρχων καὶ στρατηγὸς οὐδὲ	χιλίαρχον	ἀποβαλὼν ἢ λοχαγόν τινα, ἀλλ´
[6]	καὶ λείαν ἅπαντα προθήσειν ἠπείλει,	ταξίαρχον	ταξιάρχῳ καὶ λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ
[6]	ἁρπάσας, λείπει δὲ αὐτοῦ τὸν	ἵππαρχον	καὶ χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους πάνυ
[38]	αἰτίους τὰ κέντρα. Πολλῶν δὲ	τυχὸν	ἀληθῶς ἐνόχων ὄντων ταῖς περὶ
[9]	ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ φυλάττων ταῦτα·	τυχὸν	δὲ καὶ ἄλλων οὐκ ἀπορήσομεν
[22]	δέ ἐστι μὲν ἴσως ἀληθές,	τυχὸν	δὲ καὶ ἄλλως ἔχει, ἀγνοούμενον
[34]	γὰρ ὑμᾶς αὐτοὺς ὧν ἴστε·	τυχὸν	δὲ καὶ ἤδη τοῦ λεγομένου
[1]	βασιλέα λίαν αὔθαδες καὶ ἄγριον·	τυχὸν	δὲ οὐδὲ ἐκείνης ἀπολύεται τῆς
[32]	δὲ οἶμαι τῷ παρόντι λόγῳ·	τυχὸν	δὲ οὐδὲ ταύτης ἀνηκόους ὑμᾶς
[29]	ἐν ἡμέρας μορίῳ σμικρῷ βουλευσάμενοι,	τυχὸν	δὲ οὐδὲν βουλῇ δόντες, ὑπὲρ
[8]	τυχὸν μὲν ὑπὸ εὐνοίας ἔδρα,	τυχὸν	δὲ οὕτως ἔχων μεγέθους, ὡς
[34]	οὐδὲ Πρίαμον ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ	τυχὸν	δι´ ἀρετὴν ἢ κατὰ γένος
[32]	ὑμᾶς αὐτὸν διεξῆλθον, μακρότερα μὲν	τυχὸν	ἴσως τοῦ καιροῦ φθεγγόμενος, ἐλάττονα
[8]	γὰρ ὁ ποταμὸς ὁ Τρὼς	τυχὸν	μὲν ὑπὸ εὐνοίας ἔδρα, τυχὸν
[19]	κολακείᾳ προστιθέντες καὶ αὔξειν ἐπιχειροῦντες	τυχὸν	οὐδενὸς διαφέροντα τῶν ἄλλων, οὔτε
[38]	καὶ τοῖς κυουμένοις ἔτι καὶ	τυχὸν	ὧν οὐδὲ αἱ μητέρες τότ´
[6]	μεταμέλεια· ἱκέτευον γὰρ πολλοί, καὶ	ἔτυχον	ἅπαντες συγγνώμης, βασιλέως τὸν τῆς
[6]	τῶν Παιόνων ἦλθε καὶ ἐδόκει	λῷον	ἐνταῦθα διαγωνίζεσθαι, τότε δὴ βασιλεὺς
[21]	δικασάμενος καὶ ὥσπερ ὄφλημα βασιλεῖ	πατρῷον	ἀποδοὺς τὴν ἁλουργίδα· τἆλλα δὲ
[25]	πράξεις, ἀλλ´ οὐκ ἐς πλοῦτον	βαθὺν	καὶ χρόνῳ πολιόν, οὐδὲ δυναστείαν
[25]	τε οἶμαι τὸν νομοθέτην καὶ	Ῥαδάμανθυν	τὸν Κνώσιον τῆς αὐτῆς ἀξιῶσαι
[39]	ἐκ τοῦ δριμυτάτου ξύλου τὸν	γλυκὺν	καρπὸν φυόμενον, σῦκά φημι τὰ
[38]	μὲν εἶχον πρὸς τὴν ἀπιστίαν,	θῆλυν	δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν ἐνδεδυκότα
[12]	τοῦ νεὼ ξὺν τῇ γερουσίᾳ,	πολὺν	ἂν εἶχε λόγον· προσήκει γὰρ
[4]	δὲ καὶ μάλα αὖθις καταφανές.	Νῦν	δέ, εἰ βούλεσθε, τὰ περὶ
[16]	δὲ οἶμαι τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο·	νῦν	δὲ ἤδη Ῥωμαίων τὰς πόλεις
[15]	καὶ αὖθις δὲ ἴσως λελέξεται.	~Νῦν	δὲ τὸ συνεχὲς ἀποδόντες τῷ
[18]	καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ δὲ	νῦν	ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα
[16]	εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα δὲ τὴν	νῦν	Ἰταλίαν ἀπό τε Ἰλλυριῶν καὶ
[16]	τῶν Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ	νῦν	ὁπόσα μὲν εἴσω τῶν Ἄλπεων
[1]	αἰτιώμενον Δία καὶ Μοίρας καὶ	Ἐριννῦν,	δοκεῖ μοι διδάσκειν, ὥσπερ ἐν
[7]	βασιλείου γένους μετεῖχον ἁψάμενον, οὔτι	ξὺν	δείματι οὐδὲ ἄν τις ἐμφύλιον
[5]	ὁ πόλεμος ἐξερράγη, καὶ ὅτι	ξὺν	δίκῃ καὶ οὐ τοῦ πλείονος
[34]	ἐγὼ δὲ πολὺ πλέον τὸ	ξὺν	δίκῃ μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον,
[6]	οὐδὲ ἁμαρτήσας, τότε δὲ ἐφεστώσας	ξὺν	δίκῃ ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων
[22]	ἐγένετο καὶ διασώζει τὴν μνήμην	ξὺν	εὐφημίᾳ, ἅτε ἐς τὸ τέλος
[14]	τῶν ἄλλων καὶ θρέψαι ψυχὴν	ξὺν	ἡδονῇ καὶ καθᾶραι θαυμαστοί· ὥστε
[12]	ἐνίκων μαχόμενοι καὶ ἀπεκρούοντο Παρθυαίους	ξὺν	Ἰνδοῖς ἐπιστρατεύσαντας· εἶτα ὁ μὲν
[9]	πόλιν στρατὸς ἀμήχανος πλήθει Παρθυαίων	ξὺν	Ἰνδοῖς περιέσχεν, ὁπηνίκα ἐπὶ τὸν
[21]	καὶ καθαρὸς καὶ τοῖς ὀνόμασι	ξὺν	καιρῷ χρώμενος, ὥστε ἐνδύεσθαι ταῖς
[12]	ἱερέα καὶ προφήτην θεραπεύειν ἀεὶ	ξὺν	κόσμῳ τὸν θεὸν καὶ μηδὲν
[17]	σῶμα τοῦ φίλου· οὕτως οὐδενὶ	ξὺν	νῷ, ῥώμῃ δὲ μᾶλλον σωμάτων
[12]	Δία, ἄλλως τε οὐδὲ μαχομένῳ,	ξὺν	πολλῇ δὲ ἑστῶτι ῥᾳστώνῃ; Καὶ
[12]	αὐτὸς ἱκέτευε πρὸ τοῦ νεὼ	ξὺν	τῇ γερουσίᾳ, πολὺν ἂν εἶχε
[3]	καὶ θαυμαστέον σου τὴν χλαμύδα	ξὺν	τῇ πόρπῃ, ἃ δὴ καὶ
[8]	τῆς μάχης. ~Οὐ γὰρ δὴ	ξὺν	τῇ τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ
[9]	γηλόφου, προσῆγε δὲ ἡ στρατιὰ	ξὺν	τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δὲ ἐξ
[10]	ὅπλοις αὐτοί τε καὶ ἵπποι	ξὺν	τοῖς Ἰνδικοῖς θηρίοις προσῆγον τῷ
[36]	ἴλη τε τῶν ἐπιλέκτων ἱππέων	ξὺν	τοῖς σημείοις καὶ τὸν στρατηγὸν
[16]	ὅτε πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν	ξὺν	τῷ Σαρπηδόνι. Πότερον οὖν ὡς
[6]	ταλαιπωρίας καὶ ἄλης δυστυχοῦς τῆς	ξὺν	τῷ τυράννῳ βιοτῆς κατάγειν σφᾶς
[3]	αὑτοῦ παῖδας προσελόμενος ξυνάρχοντας. Ἆρ´	οὖν	ἄξιον μέγεθος δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ
[9]	καὶ ἀποπλανᾶσθαι τῆς ὑποθέσεως· ἐπαναβῶμεν	οὖν	αὖθις εἰς ἴχνος καὶ ὅθεν
[5]	Τρῶας Ἕκτορα καὶ Σαρπηδόνα. Βούλεσθε	οὖν	αὐτῶν τὰ λαμπρότατα ἐπιλεξάμενοι περιαθρῶμεν
[9]	τιμῆς καὶ ἀτιμίας ἀξιοῦσθαι· ὡς	οὖν	ἀχρεῖον τῇ φύσει ὄν, οὐδὲ
[34]	γειναμένοις παρασχεῖν εἰς ἅπαν. ~Βούλεσθε	οὖν	εἰ τοῦτο ὑπάρχει βασιλεῖ καταμαθεῖν;
[15]	τοῖς θαυμασίοις διώρισται νόμοις. Ὥσπερ	οὖν,	εἴ τις ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβὼν
[22]	δίκη ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ μὲν	οὖν	ἐμὸν ἡδέως ἂν τοὺς ῥηθέντας
[15]	ἐν τοῖς δρόμοις. Ἐλέγετο δ´	οὖν	ἐν τοῖς πρόσθεν ὡς αὐτὸν
[25]	χρυσὸς ἀρετῆς οὐκ ἀντάξιος. ~Θαρροῦντες	οὖν	ἤδη πλούσιον καλῶμεν τὸν ταύτην
[34]	ἄξιον τοῦ κρατεῖν φανῆναι. Βούλεσθε	οὖν	καὶ τούτων ὑμῖν ὥσπερ ἐν
[33]	μεγίστων αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ δὴ	οὖν	καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ,
[23]	οὐδενὸς ἄξια λέγοντες. Εἰ μὲν	οὖν	καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ,
[23]	λιβανωτοῦ χίλια τάλαντα καταθύοντας. Οὔτε	οὖν	Ξέρξην ἐκεῖνος ἐπῄνει ποτὲ οὔτε
[5]	καὶ τοὺς πολέμους ἀθρήσωμεν. ~Τίνας	οὖν	Ὅμηρος διαφερόντως ὕμνησεν Ἑλλήνων ὁμοῦ
[3]	ἐμπειρίας, θαρρούντως ἰέναι. Τίνι δήποτε	οὖν	τῶν ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς ὑμνουμένων
[40]	ἔργοις καὶ ξυμφοραῖς παραναλωθέντας. ~Ἆρ´	οὖν	ὑμῖν ἱκανῶς δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν
[33]	ὑμᾶς εἶναι χρή. ~Πρῶτον μὲν	οὖν	ὑπομνησθῶμεν μικρὰ τῶν ἔμπροσθεν, ὁπότε
[16]	Ἀχαιῶν ξὺν τῷ Σαρπηδόνι. Πότερον	οὖν	ὡς οὐκ ἔχοντες τηλικοῦτον ἔργον
[34]	μετὰ ταῦτα ξυμπεσὼν πόλεμος· ἐχρήσατο	γοῦν	πρὸς τὰς ἐκείνου δυνάμεις ὑπὲρ
[35]	λόγῳ τε καὶ ἔργῳ (διηνέχθη	γοῦν	ὑπὲρ τούτου πρὸς τὸν ξενοδόκον
[37]	τοῦτο Ῥωμαῖοι πολλάκις παθόντες μείζονα	κατώρθουν	ὕστερον· ὃ δὴ καὶ βασιλεὺς
[1]	τούτοις τὸν νοῦν προσέχων ἕκαστον	ἀξιοῦν	λόγου, σμικροῦ πᾶσαν οἶμαι τὴν
[36]	μᾶλλον ἢ ´κείνῳ τῆς εὐτυχίας	ἠξίουν.	Καὶ ταῦτα ἅπαντα ἐδρᾶτο πρὸ
[10]	σφῶν τὴν ὁρμὴν τοὺς ἔνδον	ἠξίουν.	Παρθυαίοις μὲν τοσοῦτον περιῆν ἐλπίδος·
[3]	τῶν ἀληθῶς καλῶν γραψάμενος ἕλῃ.	Οὐκοῦν	ἀφέντας χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις τὰ
[16]	καὶ πρὸς τηλικοῦτον ἔργον ἁμιλλᾶσθαι;	Οὐκοῦν	ἐκεῖνο μὲν ἦν τὸ τεῖχος
[34]	τῶν ἀρχομένων τῆς ὠφελείας ἕνεκα.	Οὐκοῦν	ἐκείνῳ μὲν ἔχειν τὸ πλέον
[21]	πολλοὺς καὶ ἐπαΐειν τῶν ῥημάτων.	Οὐκοῦν	ᾕρει μυριάδας ὁπλιτῶν συχνὰς καὶ
[32]	με ὁ λόγος ἰσχυρῶς πείθει.	Οὐκοῦν	καὶ ἐς ὑμᾶς αὐτὸν διεξῆλθον,
[9]	τὰ περὶ τὸν πόλεμον κατασκευασθῆναι.	Οὐκοῦν	καὶ ἡ Θετταλῶν οὖσα πεδιὰς
[9]	τὴν ἐξ ἀρχαίου βασιλείαν προσήκουσαν.	Οὐκοῦν	καὶ ὁ βασιλεὺς Ξέρξην μιμούμενος
[35]	ψυχὴν μᾶλλον ἢ σίδηρος χρῶτα;	οὐκοῦν	καὶ τὸν Ὀδυσσέα παρώξυνεν εἰς
[20]	δικαίως ἂν αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα.	Οὐκοῦν	ὁ μέν, ὁπηνίκα χαλεπαίνειν καὶ
[33]	τῶν σοφῶν ῥητόρων ἔπαινος δεῖξαι.	Οὐκοῦν	οἱ μὲν τὸ προγόνων γενέσθαι
[29]	ἀληθῶς ἄρχοντα προφήτην καὶ ὑπηρέτην.	Οὐκοῦν	ὅσα μὲν ἀγαθὰ γέγονε παντελῶς
[29]	δ´ ἀνάγκη τὰς κρίσεις γίγνεσθαι.	Οὐκοῦν	τῶν μὲν ἰασίμων αὑτῷ προσήκειν
[39]	ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ ἀποτίκτουσιν.	Οὔκουν	οἴεται ταῦτα χρῆναι πρὸ τῆς
[24]	κόσμον ἐμπλήσας αὐγῆς καὶ ἡμέρας.	Οὔκουν	οὐδὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς ἀρετῆς μεταδιδοὺς
[20]	πρεσβυτικὸν λίαν καὶ ἄτολμον ἐπινόημα·	οὔκουν	οὐδὲ ὄφελος ἦν πολὺ τοῖς
[6]	ἐξισταμένων καὶ ὑποχωρούντων ἐν χαρμονῇ.	Οὔκουν	οὐδὲν αὑτῷ πολέμιον οὐδὲ ἀντίπαλον
[17]	πορείας, οἳ τὴν πέτραν ἐκείνην	κατῴκουν,	ἐφ´ ἣν οὐδὲ τῶν ὀρνίθων
[26]	γέγονε κατὰ πάντας ἀνθρώπους ἐκφανές·	ἐκάλουν	γὰρ αὐτὸν Περσῶν οἱ γνώριμοι
[10]	ξύμπαντας τῷ μόνον ἐθέλειν καὶ	δηλοῦν	τὴν γνώμην διὰ τοῦ σχήματος·
[20]	ὥστε οὐ πρότερον βουλευσάμενος τὸν	ἀπόπλουν	παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ αὐτῶν τὰ
[20]	βαθείᾳ καὶ πασσάλοις ὀξέσι διηλούμενον,	κατερρᾳθύμουν	καὶ ὑφίεντο τῆς ἀλκῆς τῷ
[6]	ἐξαγίστου δράματος, ὃς πρῶτος ἐπὶ	νοῦν	ἐβάλετο μεταποιῆσαι τὴν βασιλείαν καὶ
[26]	δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν φαίη	νοῦν	ἔχων ἀνήρ, εἰ καὶ ἐπιφαίνοιτο
[15]	μέν τινά φησι Πλάτων τὸν	νοῦν	καὶ τὴν ψυχήν, αὐτοῦ δὲ
[15]	ἀναλαβὼν λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς	νοῦν	καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται πάντα τὰ
[1]	εἴ τις ἐθέλοι τούτοις τὸν	νοῦν	προσέχων ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ
[6]	Καρὸς εἵπετο τάξει καὶ σχήματι,	δύσνουν	μέν, ὡς εἰκός, βαρβάρῳ καὶ
[10]	συχνῶν, τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς καὶ	σιδηροῦν	πύργον. Ταῦτα δὲ ἦν ἅπαντα
[36]	παρέστησεν. Ἐντεῦθεν γὰρ ἤδη βεβαίως	ἐθάρρουν,	τέως δ´ ἐδόκει τὰ τῶν
[16]	ἕω, ταῦτα δὴ τὰς Ἄλπεις	ὀχυροῦν	ἔφαμεν, ἵναπερ ὁ τύραννος τὴν
[16]	γὰρ ἐπειδὴ τῆς χώρας ἁπάσης	ἐκράτουν	(ἔστι δὲ ἐν αὐτῇ τό
[12]	δὲ πρότερον ἀπὸ τῶν τειχῶν	ἐναυμάχουν·	τέλος δὲ οἱ μὲν τῶν
[8]	τοῦ μὴ καθαρὰν αὐτοῖς μηδὲ	ἄδακρυν	παρασχεῖν τὴν νίκην καὶ τὸ
[17]	τῶν ἐκ καταλόγου, καθαρὰν καὶ	ἄδακρυν	περιεποιήσατο τὴν νίκην. Ἕκτωρ δὲ
[26]	οὐδὲ ἰσχυρὸς οὐδὲ ἀνδρεῖος ἀνθρωπίνην	ἰσχύν·	ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως αὐτῷ κατὰ
[34]	τι μέμφοιτο δῆλος ἦν εὔνους	ὤν.	Καὶ αὐτοῦ σημεῖον τῆς γνώμης,
[28]	τις τὸν χάρακα· φύλαξ δὲ	ὢν	ἀγαθὸς τῶν νόμων, ἀμείνων ἔσται
[35]	τούτου πρὸς τὸν ξενοδόκον αὐτὸς	ὢν	ἀλήτης καὶ ξένος, καὶ ταῦτα
[36]	ὡς ἐγὼ πείθομαι. ~Τοιοῦτος δὲ	ὢν	καὶ γενόμενος βασιλεὺς μετὰ τὸν
[27]	ἀληθινὸς ἀξιοῖ βασιλεύς. Φιλόπολις δὲ	ὢν	καὶ φιλοστρατιώτης, τῶν μὲν καθάπερ
[34]	πατὴρ ἠγάπα διαφερόντως, οὔτι πρᾷος	ὢν	λίαν τοῖς ἐγγόνοις οὐδὲ τῇ
[26]	κηφῆνες ἀλλοτρίοις ἐφέστηκε πόνοις, αὐτὸς	ὢν	μαλθακὸς αἰχμητὴς καὶ δειλὸς καὶ
[26]	δειλὸς καὶ ἀκόλαστος. Τοιοῦτος δὲ	ὢν	οὐ μόνον ἀληθοῦς ἐνδεὴς πλούτου
[27]	κτείνειν καὶ ἀναιρεῖν. Φιλόπονος δὲ	ὢν	φύσει καὶ μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ μὲν
[23]	τοὺς ἀληθεῖς ἐπαίνους διεξιόντι καὶ	ὧν	ἀκούειν ἄξιον ὑμῖν οἴεσθε, εἰ
[20]	βασιλέα περὶ τὰ σεμνότερα καὶ	ὧν	ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι λόγον, δημηγοριῶν
[39]	τῶν ἐχθρῶν τις διὰ μέγεθος	ὧν	αὑτῷ σύνοιδεν ἀδικημάτων ἐλπίζει ξυγχωρῶν,
[8]	μετὰ τὰς διαλύσεις, τὰς ὑπὲρ	ὧν	ἀφῖκτο, τοῦ τῆς Θέτιδος υἱέος
[15]	μὴ ἐν τοῖς ἐκτός, ἐξ	ὧν	εὖ ἢ κακῶς πραξάντων ἢ
[13]	ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις αἰωρεῖται, ἐξ	ὧν	εὖ ἢ κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι
[33]	ἀκροατὰς οὐκ εἰς ταῦτα ὁρᾶν,	ὧν	ἡ τύχη καὶ τοῖς μοχθηροῖς
[34]	οἶδα· ὑπομνήσω γὰρ ὑμᾶς αὐτοὺς	ὧν	ἴστε· τυχὸν δὲ καὶ ἤδη
[3]	τούτων ἐγγυτέρω πρὸς ἀρετὴν καὶ	ὧν	μείζονα ποιεῖ προμήθειαν, σώματος ῥώμης
[39]	μισῶν καὶ ἐπιβουλεύων καὶ ἀφαιρούμενος	ὧν	οὐδαμῶς ἐχρῆν· εἰ δέ, ἀνελπίστου
[38]	τοῖς κυουμένοις ἔτι καὶ τυχὸν	ὧν	οὐδὲ αἱ μητέρες τότ´ ἐγεγόνεσαν,
[40]	ἀφροδίτην ἠγάπησε, καὶ ὡς οὐδὲ	ὧν	ὧραι φύουσιν ἀγαθῶν τὴν ἄμετρον
[2]	Πέλοψ δὲ δῶκ´ Ἀτρέι ποιμένι	λαῶν·	Ἀτρεὺς δὲ θνήσκων ἔλιπεν πολύαρνι
[12]	μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα, ποιμένα	λαῶν,	Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας
[5]	δ´ ργ´ ἐτέτυκτο Τῶν ἄλλων	Δαναῶν	μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν
[6]	καὶ ὡς ἐντεῦθεν τὴν πανοπλίαν	ἀναλαβὼν	καὶ ὑποζεύξας τοὺς ἵππους διὰ
[15]	οὖν, εἴ τις ἐξ ἀρχῆς	ἀναλαβὼν	λέγοι· ὅτῳ ἀνδρὶ ἐς νοῦν
[21]	οὐ βίᾳ ἕλκων οὐδὲ αἰχμαλώτους	ἄγων,	ἑκόντας δὲ αὐτῷ πειθομένους καὶ
[8]	Ἀχιλλεῖ χαριζόμενος, καὶ ὥσπερ θεατὰς	ἄγων	τὸ στράτευμα μόνον ἄμαχον καὶ
[1]	ἔργοις ὑβρίζειν, τοῦ γέρως ἀφαιρούμενον·	συνάγων	δὲ αὐτοὺς ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις
[6]	αὐτῷ μάλιστα πάντων τιμητέα εἴη.	Προάγων	δὲ ἐπὶ τὴν μάχην προὐφέρετο
[11]	τοῖς τείχεσι, καὶ ἄλλους ἄλλας	ἐπάγων	αἰτίας ἔκτεινεν. Ἔστι γὰρ εὖ
[9]	ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει δὲ ναῦς τε	ἐπάγων	καὶ ἐπὶ νεῶν μηχανάς· καὶ
[27]	καὶ ἀμυνόμενος ἐγκρατῶς, τέλος τε	ἐπάγων	τοῖς ἔργοις καὶ οὐ πρότερον
[8]	γὰρ δὴ ξὺν τῇ τῶν	στρατηγῶν	δειλίᾳ καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν
[5]	κωλύει δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´	ὀλίγων.	~Ἀνὴρ ἄπιστος καὶ θρασὺς τῆς
[23]	οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν, πλὴν σφόδρα	ὀλίγων,	ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ καὶ
[22]	ὄκνος καταλάβοι οὕτω καλῶν ἁπτόμενον	λόγων·	αἰδὼς δὲ οἶμαι κατείργει καὶ
[24]	τὸ κεφάλαιον δέ ἐστι τῶν	λόγων	ἀρετῆς ἔπαινος. Ταύτην δὲ τῇ
[4]	μεγέθει τῶν ἔργων ἡ τῶν	λόγων	ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ
[32]	καὶ ὅτῳ γέγονε τῶν τοιούτων	λόγων	ἐπακούειν ἐν φροντίδι, οὗτος ὅτι
[23]	με ἔχει περὶ τῶν ἔμπροσθεν	λόγων	καὶ ἐμαυτοῦ, μή ποτε ἄρα
[1]	Ὁμήρου ποίησιν ἀποχετεύσας ἔτι δεήσεται	λόγων,	καὶ οὐκ ἀποχρήσει σοὶ μόνῳ
[1]	φησιν ὁ πατὴρ ἐκείνων τῶν	λόγων	μετρίως καὶ πολιτικῶς προσενεχθῆναι τῷ
[34]	δὲ οἶμαι τὰ ἔργα τῶν	λόγων.	~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ
[4]	μὴ λῆρος ταῦτα μηδὲ προσποίησις	λόγων	τῆς ἐπὶ τῶν ἔργων ἀληθείας
[25]	τοιούτων παθημάτων καὶ ἐπ´ αὐτοῖς	λόγων.	~Ὑμῖν δὲ εἰ θαυμαστὸν δοκεῖ
[4]	χρωμένοις ἡμῖν τῷ τρόπῳ τῶν	λόγων,	ᾧπερ ἐξ ἀρχῆς προὐθέμεθα. Ἐφαίνετο
[4]	προσποίησις λόγων τῆς ἐπὶ τῶν	ἔργων	ἀληθείας κρείττων, ἐθέλω τοῖς παροῦσι
[21]	ἐπαινέτης· ὅστις δὲ οἶμαι τῶν	ἔργων	ἀξίως μνησθείη οὐ μάτην οὐδὲ
[4]	πρὸς σὲ περὶ τῶν σῶν	ἔργων	διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν ἂν πάθοιμι
[1]	Θέτιδος, ὅτι τῷ καιρῷ τῶν	ἔργων	εἰς ᾠδὰς καταχρῆται καὶ κρούματα,
[12]	τοῦτο φαίνεται τὸ γενναιότατον τῶν	ἔργων	Ἕκτορος, καὶ οὐχὶ Γλαύκου τέχνῃ
[19]	κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα ὑπὲρ τῶν βασιλέως	ἔργων	ἐν βραχεῖ διεληλύθαμεν, οὔτε κολακείᾳ
[4]	ὅπως μὴ τῷ μεγέθει τῶν	ἔργων	ἡ τῶν λόγων ἀσθένεια περιχεομένη
[4]	ἄλλους ἐκφέροιμι τὰ σεμνότατα τῶν	ἔργων,	ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι τὴν ἁμαρτάδα,
[6]	ξὺν δίκῃ ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν	ἔργων	καὶ ἄπιστον τιμωρίαν εἰσπράττεται· πάντων
[31]	τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν μεγίστων	ἔργων	καὶ διοικήσεων τεταγμένους καὶ αὐτῷ
[22]	Τὰ μὲν δὴ θαυμαστὰ τῶν	ἔργων	καὶ ὁπόσων ὁ πολὺς ὅμιλος
[28]	στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος	ἔργων	καὶ προθυμούμενος καὶ παρακαλῶν καὶ
[20]	ὅπως μὴ τὰ ὑπὲρ τῶν	ἔργων	μόνον ἀκούοντες καὶ τῶν κατορθωμάτων
[31]	τοῦτό ἐστι χαλεπώτατον τῶν ἐκείνης	ἔργων,	ὅτι δὴ ψεύδεται πολλάκις ἀρετὴν
[4]	προὐθέμεθα. Ἐφαίνετο δὲ τῶν βασιλέως	ἔργων	πρὸς τὰ τῶν ἡρώων πολλὴ
[19]	πόρρωθεν ἕλκοντες καὶ βιαζόμενοι τῶν	ἔργων	τὰς ὁμοιότητας, καθάπερ οἱ τοὺς
[27]	καὶ γενναίους τῆς ποίμνης φύλακας,	ἔργων	τε αὑτῷ κοινωνοὺς καὶ ἐπικούρους
[1]	σὲ μὲν ὁρῶν ἐπὶ τῶν	ἔργων	τὴν Ὁμηρικὴν παιδείαν ἐπιδεικνύμενον καὶ
[12]	ἐπ´ αὐτό γέ φασι τῶν	ἔργων	τὸ κεφάλαιον, τὴν καθαίρεσιν τοῦ
[28]	κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην· ὕβριν δὲ	ἐξείργων	καὶ παρανομίαν καὶ ἀδικίαν καὶ
[28]	κηδεμών, οὔτι τοὺς ἔξωθεν μόνον	ἀπείργων	κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος ἢ καὶ
[32]	δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς τῶν	γεωργῶν	φῦλον, ἀροῦντες καὶ φυτεύοντες τροφὴν
[30]	ἐν ἑκάστῳ τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων	ἐκφεύγων.	~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς ἅπαντα καὶ
[16]	καὶ ἔδωκε δῶρα, τὸν θάνατον	ἐκφυγὼν	ἀσμένως· καθόλου δὲ εἰπεῖν, φεύγουσιν
[12]	ἐξιλεοῦσθαι τὴν Ἀθηνᾶν μετὰ τῶν	Τρωάδων.	Καίτοι εἰ μὲν αὐτὸς ἱκέτευε
[28]	προβάτων ἀπέσχοντο. Τοιοῦτος μὲν ἐπὶ	στρατοπέδων	ὁ γενναῖος, πόλει δὲ σωτὴρ
[17]	νίκην. Ἕκτωρ δὲ οἶμαι καὶ	Σαρπηδὼν	πολλοὺς ἐκ τοῦ τειχίσματος ἔβαλον,
[36]	λέγεται γὰρ δὴ καὶ ὁ	Ποσειδῶν	συνταράττων τὴν γῆν παύειν τὰ
[18]	νικῶντες ἐξελεῖν καὶ ἀνατρέψαι τῶν	Πριαμιδῶν	τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν βασιλείαν
[2]	ἀνάσσειν. Αὕτη σοι τῆς τῶν	Πελοπιδῶν	οἰκίας ἡ γενεαλογία, εἰς τρεῖς
[2]	ποιητὴς ἐπαινεῖν ἐθέλων τῆς τῶν	Πελοπιδῶν	οἰκίας τὴν ἀρχαιότητα καὶ τὸ
[8]	ἀμφὶ τοῖς κράνεσι καὶ τῶν	ἀσπίδων	περὶ τοῖς δόρασιν· ἀνὴρ δὲ
[39]	ἐξελεγχθεῖσι πρᾴως ἔχων, τοῦ δὲ	ὑπεριδὼν	καὶ καταφρονήσας τῶν πονηρευμάτων. Ὁ
[9]	τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δὲ ἐξ	Ἰνδῶν	εἵπετο, καὶ ἔφερεν ἐκ σιδήρου
[1]	ἁρμάτων ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ τὴν	Ἰνδῶν	λίθον εὐανθῆ καὶ χαρίεσσαν. Καίτοι
[26]	εἰ τὰ παρόντα οὐδενὸς σφίσιν	ἐμποδὼν	ὄντος ἔχοιεν καὶ ἐμφοροῖντο τῆς
[6]	διαίνετο χάλκεος ἄξων, ἅτε οὐδενὸς	ἐμποδὼν	ὄντος, πάντων δὲ ἐξισταμένων καὶ
[34]	ἡδονὰς οἱ καταχρώμενοι μειζόνων εὐπορίαν	προσόδων	ἐπινοοῦσιν, οὕτω χρῆναι τὸν βασιλέα
[27]	οὐδεὶς οὐδενὸς εἰς οὐδὲν ἄξιος	καθεύδων	ἀνὴρ ἢ καὶ ἐγρηγορὼς τοῖς
[23]	οὔτε ἄλλον τινὰ Περσῶν ἢ	Λυδῶν	ἢ Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ
[8]	ἐκεῖνος πολλοῖς ἔπεσι διηγούμενος καὶ	θεῶν	ἀναπλάττων μάχας καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις
[27]	εὐσεβὴς καὶ οὐκ ὀλίγωρος θεραπείας	θεῶν,	εἶτα ἐς τοὺς τοκέας ζῶντάς
[7]	ᾤχετο οὐκ οἶδα ὑπὸ τοῦ	θεῶν	ἢ δαιμόνων κρυφθείς, πλὴν ὅτι
[25]	τῶν ἄλλων εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι	θεῶν	ἢ δαιμόνων, σχήματα περιτιθέντας ἀνθρώπινα
[25]	ὑπὸ ἀμαθίας ἐξαπατώμενοι ταῦτα τῶν	θεῶν	κατεψεύδοντο· εἰ γὰρ δὴ καὶ
[25]	ἐθεράπευον ἀρετῆς αὐτῶν ἐνομίζοντο τῶν	θεῶν	παῖδες. Δῆλον δὲ ἐνθένδε· ἄλλων
[28]	τῆς περὶ τὰ χρήματα τῶν	θεῶν	παρανομίας· ἔστι γὰρ ὁ νόμος
[29]	ἐπ´ αὐτὸν δὲ οἶμαι τῶν	θεῶν	τὸν βασιλέα, οὗπερ εἶναι χρὴ
[25]	γε καὶ ἐπὶ τῶν ἐμφανῶν	θεῶν	τοῦτο παθεῖν εὔλογον ἐκείνους, Ἡλίου
[1]	κιθάραν ᾄδειν καὶ ὑμνεῖν τῶν	ἡμιθέων	τὰς πράξεις, καὶ ταύτην διαγωγὴν
[33]	τοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν καὶ	βασιλέων	ἐπαίνους ἐναρμόττειν ἐχρῆν. Καὶ ὅτῳ
[33]	τὸ προγόνων γενέσθαι δυναστῶν καὶ	βασιλέων	θαυμάζουσι μάλα, ὀλβίων καὶ εὐδαιμόνων
[38]	πιστά, ἁρπάζων τε ἐκ τῶν	πόλεων	τὰ χρήματα καὶ διανέμων τοῖς
[12]	εἶτα ὁ μὲν ἐπιβὰς τῶν	νεῶν	ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος
[5]	πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν	νεῶν	καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων ἴσως
[9]	βούλεσθε, τὴν Αἴαντος ὑπὲρ τῶν	νεῶν	καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους
[17]	Πατρόκλῳ, ὁ μὲν ἐπὶ τῶν	νεῶν	κτείνεται, ὁ δὲ ἔφευγεν αἰσχρῶς
[9]	ναῦς τε ἐπάγων καὶ ἐπὶ	νεῶν	μηχανάς· καὶ ἦν οὐχ ἡμέρας
[12]	τῶν ἐπάλξεων εἶξαν καὶ τῶν	νεῶν,	οἱ δὲ ἐνίκων ναυσί τε
[12]	τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν	νεῶν	τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους;
[20]	τότε μὲν γὰρ αὐτοὶ τῶν	νεῶν	ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα γενναῖον·
[4]	μοι μή τις δυσχεράνῃ πειρωμένῳ	πράξεων	ἅπτεσθαι μειζόνων, εἰ καὶ τὸ
[21]	ἵππους καὶ τὰ σημεῖα τῶν	τάξεων,	ἀνῄει τε ἐπ´ αὐτὸ βασιλεὺς
[12]	τέλος δὲ οἱ μὲν τῶν	ἐπάλξεων	εἶξαν καὶ τῶν νεῶν, οἱ
[12]	συντριβομένας ὑφ´ Ἕκτορος καὶ τῶν	ἐπάλξεων	ἐπιβεβηκότα τὸν Σαρπηδόνα· οἱ δὲ
[9]	μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ ὑπερφαινομένων τῶν	ἐπάλξεων.	Ἐπολιόρκει δὲ ναῦς τε ἐπάγων
[16]	νῦν ὁπόσα μὲν εἴσω τῶν	Ἄλπεων	κατοικεῖται, ἔστε ἐπὶ τὸν Ἰόνιον
[16]	δὲ ὑπὸ τοῖς ποσὶ τῶν	Ἄλπεων·	ὄρη δέ ἐστι ταῦτα παμμεγέθη,
[16]	κατασκευάζεσθαι· τὸ δὲ ὑπὲρ τῶν	Ἄλπεων	τεῖχος παλαιόν τε ἦν φρούριον,
[16]	προσωνυμίᾳ· τὰ δὲ ὑπὲρ τῶν	Ἄλπεων	τῶν πρὸς ἑσπέραν Γαλάται νέμονται,
[21]	μυριάδας ὁπλιτῶν συχνὰς καὶ χιλιάδας	ἱππέων	εἴκοσι καὶ ἔθνη μαχιμώτατα καὶ
[6]	ἐφύλαττε τάξιν. Ἐγκειμένων δὲ τῶν	ἱππέων	καὶ οὐκ ἀνιέντων, φεύγει μὲν
[36]	ἠσπάσαντο, ἴλη τε τῶν ἐπιλέκτων	ἱππέων	ξὺν τοῖς σημείοις καὶ τὸν
[8]	τοὺς διώκοντας, ἀλλὰ καὶ τῶν	ἱππέων	ὅσοις ὑπὸ τῶν θραυμάτων ἀχρεῖα
[9]	θωρακοφόροι καὶ οἱ τοξόται, ἕτερον	ἱππέων	πλῆθος ἀμήχανον. Τὸ πεζὸν γάρ
[6]	δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο τῶν ἄλλων	ἱππέων	πλῆθος ἀσπίδας φέροντες, οἱ δὲ
[10]	γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ τῶν	ἱππέων	ὧδε ἐπεπράγει, τῶν ἐλεφάντων πειρῶνται,
[25]	πλοῦτος ἀρχαῖος ἢ νεωστί ποθεν	ἐπιρρέων	βασιλέα ποιεῖ οὔτε ἁλουργὲς ἱμάτιον
[32]	ἀνθρωπίνων ἐστέρησαν· εἰ δὲ τὸ	χρεὼν	βιάζοιτο κακῷ τῳ περιπεσεῖν, τούτων
[39]	δὲ διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον	ἀξιόχρεων	ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ ἐπιδεικνύμενος τῷ
[31]	ἐπὶ τῶν μεγίστων ἔργων καὶ	διοικήσεων	τεταγμένους καὶ αὐτῷ τῆς ὑπὲρ
[9]	καὶ ἄλλων οὐκ ἀπορήσομεν εὐπρεπῶν	παραιτήσεων·	ἀλλ´ οὐ γὰρ ἄξιον μακρότερον
[21]	φρονεῖν ἀναπειθόμενος ὁμολογιῶν ἐπελανθάνετο καὶ	πίστεων,	καὶ τῷ μὲν σωτῆρι καὶ
[9]	τοῦ τείχους μέρος οὐκ ἔλασσον	πήχεων	ἑκατὸν συγκατηνέχθη. Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν
[27]	ἀγαθοὺς προθύμως καὶ χαριζόμενος ἢ	κολάζων	ἐγκρατῶς καὶ ἀπαραιτήτως ξυμπείθει καὶ
[27]	ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ πρᾳότητα	γυμνάζων	καθάπερ σκύλακας εὐφυεῖς καὶ γενναίους
[38]	πρὸς ἄνδρας {Ὅμηρος} ὅρκια πιστά,	ἁρπάζων	τε ἐκ τῶν πόλεων τὰ
[6]	δὲ ἀπὸ τῶν ἵππων τοξεύοντες.	Πεζῶν	δὲ ὁ μὲν ὁπλίτης ἦν
[12]	Ζεύς, ἵνα ἀποσώζοιτο καθ´ ἡσυχίαν.	Προσπαίζων	δὲ αὐτὸν ὁ ποιητὴς καὶ
[27]	κοινωνοὺς καὶ ἐπικούρους τῷ πλήθει	νομίζων,	ἀλλ´ οὐχὶ ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ
[36]	γάννυται, γαλήνην ἀκριβῆ καὶ νηνεμίαν	ἐλπίζων·	λέγεται γὰρ δὴ καὶ ὁ
[6]	μάχην προὐφέρετο τὰ τοῦ Καπανέως,	βαρβαρίζων	καὶ ἀνοηταίνων, οὔτι μὴν κατ´
[7]	αὖθις ἔμελλε φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας	ὑβρίζων	ἀδεῶς εὐδαιμονήσειν, ὡς ᾤετο, ἀλλὰ
[9]	τῆς ἠπείρου Τίγρητα διαβὰς καὶ	ἐπιτειχίζων	τὴν πόλιν χώμασιν· εἶτα εἰς
[21]	τούτων ἀγαθός, οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ	ἀπονυχίζων	τὰ ῥήματα οὐδὲ ἀποτορνεύων τὰς
[12]	δημαγωγοῦ καὶ βασιλέως ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον	νηῶν	τε καὶ αὐτῶν εἶλαρ κατασκευάσασθαι.
[33]	στάθμην ἀπευθύνοντες, ᾗ τοὺς τῶν	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν καὶ βασιλέων ἐπαίνους ἐναρμόττειν
[25]	τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις δὲ ἐξ	ἀγαθῶν	γέγονε μοχθηρός, τοῦτον τοῖς νόθοις
[33]	καὶ σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἐκτὸς	ἀγαθῶν	(εἰ μή τις καὶ πρὸς
[25]	ἁμιλλᾶσθαι; Ἀλλ´ οὐδὲ ὅστις προγόνων	ἀγαθῶν	ἔφυ, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὴν
[22]	εἰσὶ γὰρ αἱ τούτων ὑπολήψεις	ἀγαθῶν	πέρι καὶ φαύλων ταῖς ὑμετέραις
[40]	ὡς οὐδὲ ὧν ὧραι φύουσιν	ἀγαθῶν	τὴν ἄμετρον ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ
[25]	δοτέον ἐκείνων, οἳ γεγονότες πατέρων	ἀγαθῶν	τοὺς σφῶν τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις
[11]	τὴν πόλιν· οὕτω γὰρ αἱρήσειν	λαθὼν	ἢ βιασάμενος τῷ πλήθει τοὺς
[6]	ἀσφαλής, ἀλλ´ αὐτῇ πείρᾳ, φασίν,	ἐκμαθὼν	οἶδα. Τούτων δὴ τῶν ἐθνῶν
[7]	δὴ ἴσμεν ὅ τί ποτε	παθὼν	ἢ δράσας ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος·
[11]	παλαίσμασι. Δράσας δὲ οἶμαι καὶ	παθὼν	παραπλήσια, ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ὀπίσω,
[17]	κατῴκουν, ἐφ´ ἣν οὐδὲ τῶν	ὀρνίθων	ἦν τοῖς κουφοτάτοις ἀναπτῆναι, ὅπως
[39]	φημι τὰ χαρίεντα, καὶ ἐξ	ἀκανθῶν	τὴν σίδην καὶ ἄλλα ἐξ
[18]	ὁ λόγος φερόμενος ἥκει πάλαι	ποθῶν	τὴν ξύνεσιν ἐπαινεῖν καὶ τὴν
[6]	τοῦ θεοῦ· Τρὶς μὲν ὀρέξατ´	ἰών,	τὸ δὲ τέτρατον ἵκετο τέκμωρ,
[24]	λῃσταῖς μέσοις καὶ ἀπὸ τυράννων	βιαίων.	Ὅλως γὰρ οὐδέν ἐστιν ἐκείνου
[28]	τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς τῶν	ἀναγκαίων	ἐνδέοιντο· πολλάκις γὰρ οἱ πιστότατοι
[32]	εἶναι, οὔτε μὴν ἐνδεὲς τῶν	ἀναγκαίων·	τὸ δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς
[26]	ἀεὶ δὲ ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν	ἀναγκαίων	φημὶ σιτίων καὶ ποτῶν καὶ
[6]	(οὕτω γὰρ καλεῖν ἄξιον ὁπόσον	Ῥωμαίων	βίᾳ καὶ οὐ γνώμῃ ξυνηκολούθησεν)
[16]	πρόσθεν ὠνομάζοντο· νῦν δὲ ἤδη	Ῥωμαίων	τὰς πόλεις ἐχόντων τὸ μὲν
[1]	γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων	Νισαίων	κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν
[9]	θαλάττιον καρκίνον, τοῦτο ἦν ὁ	Παρθυαίων	βασιλεὺς ἐκ τῆς ἠπείρου Τίγρητα
[18]	τῷ Τίγρητι ζεύγματα, καὶ τῆς	Παρθυαίων	δυνάμεως καὶ τοῦ φρονήματος ἔλεγχος
[10]	ἴσον, καὶ ἐῴκει τείχει τῶν	Παρθυαίων	ἡ φάλαγξ, τὰ μὲν θηρία
[9]	τὴν πόλιν στρατὸς ἀμήχανος πλήθει	Παρθυαίων	ξὺν Ἰνδοῖς περιέσχεν, ὁπηνίκα ἐπὶ
[9]	τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους τῶν	Ἀχαιῶν	ἀντιθῶμεν μάχην τοῖς ἐπὶ τῆς
[8]	ἤνεγκεν εἰς τὰ πράγματα τῶν	Ἀχαιῶν	ἡ νίκη τὴν ῥοπήν, ὥστε
[16]	πλὴν ὅτε πρῶτος ἐσήλατο τεῖχος	Ἀχαιῶν	ξὺν τῷ Σαρπηδόνι. Πότερον οὖν
[5]	ὁ περὶ τὸ τεῖχος τῶν	Ἀχαιῶν	πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος τῶν
[34]	δῆλον, τοῖς μέν γε λίαν	ἀρχαίων	ἀδικημάτων τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας οὔτε
[33]	δυναστῶν καὶ βασιλέων θαυμάζουσι μάλα,	ὀλβίων	καὶ εὐδαιμόνων μακαρίους ὑπολαμβάνοντες τοὺς
[21]	ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ φρονεῖν ἀναπειθόμενος	ὁμολογιῶν	ἐπελανθάνετο καὶ πίστεων, καὶ τῷ
[2]	τῆς εἴσω θαλάττης ἡ τῶν	Ἡρακλείων	στηλῶν ὑπερχεομένη. Ταύτας δὲ ὅλας
[2]	τῆς ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι; ἀνὰ δὲ	κρείων	Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον ἔχων, τὸ
[21]	ἵνα δὴ πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ	μειρακίων	παιδικὰ φρονεῖν ἀναπειθόμενος ὁμολογιῶν ἐπελανθάνετο
[20]	ποιεῖσθαι λόγον, δημηγοριῶν φημι καὶ	ξυμβουλιῶν	καὶ ὁπόσα γνώμη μετὰ νοῦ
[11]	δὲ καὶ ἐπεκλύσθη παρὰ τῶν	ποταμίων	ῥευμάτων, τὸν δὲ ὡς φαύλως
[40]	ὡς οὐ μόνον ἐστὶ τῶν	πολεμίων	ἀήττητος, ἀλλ´ οὔτε αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας
[3]	καὶ στοχάζεται καθ´ ἡσυχίαν τῶν	πολεμίων,	γελοῖος ἀναφανεὶς στρατιώτης, ὅς γε
[10]	τέλμα. Ἁπτομένων δὲ ἤδη τῶν	πολεμίων	καὶ ταύτης καὶ διαβαίνειν πειρωμένων,
[8]	ἔφην, ἄρτι τῆς τροπῆς τῶν	πολεμίων	καὶ τῶν διωκόντων οὐκ ἀνιέντων,
[32]	εἰρήνῃ πολλῇ τῶν τε ἔξωθεν	πολεμίων	καὶ τῶν οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες
[2]	ὅλας τὰς χώρας καθαρὰς ἀπέφηναν	πολεμίων,	κοινῇ μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ ποτε
[27]	ἀφιστάμενος, πρὶν ἂν ἐξέλῃ τῶν	πολεμίων	τὴν δύναμιν καὶ ὑποχείριον αὑτῷ
[28]	καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ τῶν	πολεμίων	τις τὸν χάρακα· φύλαξ δὲ
[6]	ἦν ἄξιον τὸν ἐκ τοιούτων	προοιμίων	καὶ προνομίων ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο δὲ
[6]	τὸν ἐκ τοιούτων προοιμίων καὶ	προνομίων	ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο δὲ αὐτὸς οὔτι
[26]	ἡδονῶν, ἀκράτωρ δὲ ὀργῆς καὶ	ἐπιθυμιῶν	παντοίων, καὶ ὑπὸ σμικρῶν ἀπαγορεύειν
[27]	φιλοστρατιώτης, τῶν μὲν καθάπερ νομεὺς	ποιμνίων	ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως ἂν αὐτῷ
[27]	ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ λυμεῶνας τῶν	ποιμνίων,	καθάπερ οἱ λύκοι καὶ κυνῶν
[28]	πολλάκις γὰρ οἱ πιστότατοι τῶν	ποιμνίων	φρουροὶ καὶ φύλακες ὑπὸ τῆς
[1]	Δία πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα	Σιδωνίων,	οὐδὲ ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ
[25]	τε τὰ Ἀσσύρια καὶ τὰ	Βαβυλωνίων	τείχη πυραμίδας τε ἐπ´ αὐτοῖς
[12]	τοὺς πολεμίους. Ἀλλὰ γὰρ εὖ	ποιῶν	ὁ λόγος ἐπὶ τὸν Ἕκτορα
[26]	ἀκράτωρ δὲ ὀργῆς καὶ ἐπιθυμιῶν	παντοίων,	καὶ ὑπὸ σμικρῶν ἀπαγορεύειν ἀναγκαζόμενος,
[11]	ὃ δὴ καὶ τότε δράσας	ἀπιὼν	ᾤχετο, καὶ ἄγει πρὸς ἡμᾶς
[22]	μάλα ἀστεῖος, ἀκηκόατε πολλάκις τῶν	μακαρίων	σοφιστῶν καὶ τοῦ ποιητικοῦ γένους
[3]	χιόνος, θεῖν δὲ ὠκυτέρους τῶν	χειμερίων	πνευμάτων, καὶ τὰ ἐπ´ αὐτοῖς
[39]	καὶ ἀνόητος καὶ ἀγριώτερος τῶν	θηρίων,	ὁ δὲ ἥμερος καὶ πρᾷος
[10]	τοῖς τοξεύμασι· καὶ ἐτρώθη τῶν	θηρίων	τινὰ καὶ ἀπέθανεν εἰσενεχθέντα ὑπὸ
[5]	τῶν νεῶν καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν	ἰκρίων	ἴσως ἂν τυγχάνοι τινὸς ἀξίας
[12]	ἐπιβὰς τῶν νεῶν ἀπὸ τῶν	ἰκρίων	ὥσπερ ἐρύματος πεζὸς διαγωνίζεται, οἱ
[20]	ὧν ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι λόγον,	δημηγοριῶν	φημι καὶ ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα
[16]	τὴν νῦν Ἰταλίαν ἀπό τε	Ἰλλυριῶν	καὶ Γαλατῶν καὶ ἐς τὸ
[16]	θαλάσσῃ τεναγώδει, ἅτε ἐσρεόντων ποταμῶν	μυρίων,	οἳ ποιοῦσιν ἕλος προσεοικὸς τοῖς
[34]	πιστήν, καί με οὐχ αἱρήσετε	ψευδομαρτυριῶν,	εὖ οἶδα· ὑπομνήσω γὰρ ὑμᾶς
[29]	καὶ χαλεπότητα καὶ πικρίαν τῶν	τιμωριῶν	ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν
[17]	δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ τῶν	δυσχωριῶν	διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε στρατόπεδον
[6]	βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ τῶν	δυσχωριῶν	εἰς τὰ πεδία κατάγει γαννύμενον
[25]	οἱ πολλοὶ τοὺς ἐκ πάλαι	πλουσίων	εὐγενεῖς· καίτοι πῶς οὐκ ἄτοπον
[26]	ἐνδεεῖς, οὔτι τῶν ἀναγκαίων φημὶ	σιτίων	καὶ ποτῶν καὶ ἐσθημάτων· ὥρισται
[25]	πυραμίδας τε ἐπ´ αὐτοῖς τὰς	Αἰγυπτίων,	καὶ ὅσα ἄλλα πλούτου καὶ
[29]	οἱ νόμοι θάνατον λύσιν τῶν	κακῶν	ἐπενόησαν, οὐκ εἰς τὴν ἐκείνων
[28]	τρυφὴν καὶ ἀκολασίαν, τῶν μεγίστων	κακῶν	παρέξει ῥᾳστώνην· ὕβριν δὲ ἐξείργων
[27]	καὶ ἀπολέμους, ὅπως ἂν μὴ	φυλάκων	ἑτέρων οἱ φρουροὶ δέωνται, ἀλλ´
[38]	μὲν δὴ παρὰ τῆς τῶν	φυλάκων	εὐνοίας ὑπῆρξε βασιλεῖ τὸ γέρας,
[38]	τῶν ἐν τέλει καὶ τῶν	φυλάκων,	οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν
[18]	τε Ἑλλὰς ἐκεκίνητο ξύμπασα καὶ	Θρᾳκῶν	μοῖρα καὶ Παιόνων, τό τε
[34]	οὐκ εὐτυχές, ἐξὸν μεταποιεῖσθαι πλειόνων,	ἑκὼν	ἀφῆκε, τῆς αὐτῆς ἀρετῆς ὑπολαμβάνων
[29]	ἐρρωμένως, καὶ οὐκ ἄν ποτε	ἑκὼν	ἅψαιτο κρίσεως, ἐφ´ ᾗ θάνατος
[38]	τῆς γνώμης. ~Ἀλλ´ ἐπείπερ ἅπαξ	ἑκὼν	ὁ λόγος ἐς τοῦτο ἀφῖκται
[11]	τούτου, καὶ οὔτε ὅρκων οὔτε	συνθηκῶν	ἐδέησεν, ἀγαπᾷ δὲ οἴκοι μένων
[1]	οὐδὲ μὰ Δία πέπλους παμποικίλους,	γυναικῶν	ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων Νισαίων
[7]	φόνων τε ἀδίκων ἀνδρῶν καὶ	γυναικῶν,	πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν, πάντων δὲ
[7]	ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε	ἀδίκων	ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν
[27]	ἀφαιρούμενος τῶν ὑπηκόων, ὕπνῳ τε	εἴκων	ὀλίγα καὶ τὴν ἀργίαν ἀποστρεφόμενος.
[25]	Ὀλυμπιακὰς ἢ Πυθικὰς ἢ τῶν	πολεμικῶν	ἀγώνων, αἳ δὴ τῷ παντὶ
[12]	αὐτομάτως τοῦ τείχους ἐνέδοσαν, ἀλλὰ	ἐνίκων	μαχόμενοι καὶ ἀπεκρούοντο Παρθυαίους ξὺν
[12]	καὶ τῶν νεῶν, οἱ δὲ	ἐνίκων	ναυσί τε ἐπιόντας καὶ πεζῇ
[12]	ταῖς ὑπὲρ τῶν νεῶν τῶν	Ἑλληνικῶν	καὶ τοῦ τείχους; ἀθρεῖτε δὲ
[30]	πρὸς οἶκτον εὐχερῶς ἐπικλωμένῳ τῶν	πολιτικῶν	τὰς ἀμφὶ τὰ συναλλάγματα, βοηθείας
[9]	εἰς αὐτὰς λίθοι ταλάντων ὁλκῆς	Ἀττικῶν	ἑπτά. Καὶ ἐπειδὴ συχναῖς ἡμέραις
[21]	καὶ χώραν πάμφορον, οὐ βίᾳ	ἕλκων	οὐδὲ αἰχμαλώτους ἄγων, ἑκόντας δὲ
[11]	εἰρήνην ἐκ τούτου, καὶ οὔτε	ὅρκων	οὔτε συνθηκῶν ἐδέησεν, ἀγαπᾷ δὲ
[2]	Ἀτρέι ποιμένι λαῶν· Ἀτρεὺς δὲ	θνήσκων	ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ, Αὐτὰρ ὅ
[14]	μικρὰ ἐπιπάττων τῶν ῥημάτων ὥσπερ	ἁλῶν	ἢ χρυσοῦ ψήγματος· τούτων δὲ
[17]	ἄρχων καὶ στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον	ἀποβαλὼν	ἢ λοχαγόν τινα, ἀλλ´ οὐδὲ
[26]	γάννυσθαι, εἰ μὴ καὶ ταύτην	ἀποβαλὼν	καθάπερ οἱ κηφῆνες ἀλλοτρίοις ἐφέστηκε
[22]	ἄν με ὄκνος καταλάβοι οὕτω	καλῶν	ἁπτόμενον λόγων· αἰδὼς δὲ οἶμαι
[3]	μικρολογίας καὶ ἀμαθίας τῶν ἀληθῶς	καλῶν	γραψάμενος ἕλῃ. Οὐκοῦν ἀφέντας χρὴ
[28]	συνεφαπτόμενος ἔργων καὶ προθυμούμενος καὶ	παρακαλῶν	καὶ ἐν τοῖς δοκοῦσι φοβεροῖς
[16]	τῇ πλησίον πόλει. Ἔστι δὲ	Ἰταλῶν	ἐμπόριον πρὸς θαλάττῃ μάλα εὔδαιμον
[16]	διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ δὲ τῶν	Ἰταλῶν	ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν ὁπόσα
[16]	Μυσοὶ καὶ Παίονες καὶ τῶν	Ἰταλῶν	ὁπόσοι τὴν μεσόγαιον κατοικοῦσιν. Ἑνετοὶ
[9]	πόλεμον κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν καὶ ἡ	Θετταλῶν	οὖσα πεδιὰς ἱππεῦσιν ἐναγωνίζεσθαι καὶ
[9]	ἀφιεμένων ὀργάνων καὶ βάρους τῶν	βελῶν·	ἐφέροντο γὰρ εἰς αὐτὰς λίθοι
[12]	δὲ αὐτὸν ὁ ποιητὴς καὶ	καταγελῶν	τῆς δειλίας ὑπὸ τῇ φηγῷ
[39]	καὶ μοχθηρὸς καὶ δυστυχής, πολέμιος	ἐθέλων	εἶναι τῷ τοιούτῳ καὶ ὃν
[10]	σημεῖον, ὠθοῦντο ξύμπαντες, αὐτός τις	ἐθέλων	πρῶτος ἐσαλέσθαι τὸ τεῖχος καὶ
[2]	δή φησιν ὁ ποιητὴς ἐπαινεῖν	ἐθέλων	τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας τὴν
[34]	Τρῶας ἐστράτευε γυναῖκα μίαν ἐκδικεῖν	ἐθέλων·	τῷ δὲ ἔτι μὲν ἦν
[27]	μὲν ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν ἀρέσκειν	ἐθέλων,	τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος ἐν
[11]	ἥμαρτε τῆς πείρας, τοὺς τοξότας	διελὼν	εἰς μοίρας, διαδέχεσθαί τε ἀλλήλους
[11]	τῇ πολιορκίᾳ σώματα, σατράπας δὲ	ἀνελὼν	συχνούς, ἄλλον ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν
[17]	Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέβαλε πολλοὺς Μακεδόνας	ἐξελὼν	τὴν πέτραν, ὁ δὲ ἡμέτερος
[10]	δὲ ἐν τάξει μέτρον διεστῶτες	ἀλλήλων	ἴσον, καὶ ἐῴκει τείχει τῶν
[33]	νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον	ἀλλήλων	ὅ τε ἡμέτερος καὶ ὁ
[2]	εἴσω θαλάττης ἡ τῶν Ἡρακλείων	στηλῶν	ὑπερχεομένη. Ταύτας δὲ ὅλας τὰς
[27]	τὸν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ βριθόμενον,	φίλων	δὲ ἀληθοῦς εὐνοίας καὶ ἀκολακεύτου
[28]	δὲ ἀδελφῶν καὶ ξένων καὶ	φίλων·	ἧς ἀποσυλῆσαι τὸν νόμον καὶ
[28]	πρεσβυτέραν μὲν καὶ σεμνοτέραν τῶν	{φίλων	καὶ} πατέρων, φιλτέραν δὲ ἀδελφῶν
[39]	δὲ καὶ ἀδυνάτου τῆς τῶν	φίλων	καὶ τῶν συγγενῶν, τὴν ἀπιστίαν
[39]	βεβαίως δὲ ὁρμεῖν τὰ τῶν	φίλων,	συνίει μὲν ὀρθῶς, πολλάκις δὲ
[10]	δείσαντες δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν	ἄλλων,	ἀπῆγον ὀπίσω πάλιν εἰς τὸ
[16]	καὶ Λίγυές τινες καὶ τῶν	ἄλλων	Γαλατῶν οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ
[25]	θεῶν παῖδες. Δῆλον δὲ ἐνθένδε·	ἄλλων	γὰρ οὐδὲ εἰδότες τοὺς φύσει
[5]	περὶ δ´ ργ´ ἐτέτυκτο Τῶν	ἄλλων	Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων
[6]	δύσμαχα καὶ ῥώμῃ διαφέροντα τῶν	ἄλλων	ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ
[25]	γὰρ δὴ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν ἢ
[4]	προφέρειν ἐν ᾧ μάλιστα τῶν	ἄλλων	ἕκαστος διήνεγκε, καὶ ὅπως ἐστὶ
[25]	ἀξιῶσαι φήμης· καὶ ἄλλους δὲ	ἄλλων	ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς διαφέροντας τῶν
[25]	τὴν ψυχήν· ᾗπερ δὴ τῶν	ἄλλων	ζῴων διαφέροντες, εἰκότως ἂν κατ´
[6]	δήλη δ´ ἡ φυγὴ καὶ	ἄλλων	ἡ μεταμέλεια· ἱκέτευον γὰρ πολλοί,
[6]	ἀσπίδος δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο τῶν	ἄλλων	ἱππέων πλῆθος ἀσπίδας φέροντες, οἱ
[14]	διὰ τῆς ἀκοῆς ἡδίους τῶν	ἄλλων	καὶ θρέψαι ψυχὴν ξὺν ἡδονῇ
[29]	τὴν θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ τῶν	ἄλλων	μάλα ἐρρωμένως, καὶ οὐκ ἄν
[25]	Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ ἄλλους	ἄλλων.	Ὅπερ δὲ ἔφην, χρὴ περὶ
[9]	φυλάττων ταῦτα· τυχὸν δὲ καὶ	ἄλλων	οὐκ ἀπορήσομεν εὐπρεπῶν παραιτήσεων· ἀλλ´
[19]	ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς διαφέροντα τῶν	ἄλλων,	οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες καὶ βιαζόμενοι
[39]	τὴν σίδην καὶ ἄλλα ἐξ	ἄλλων	φυόμενα ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ
[27]	οὔτι τῷ πλέον ἔχειν τῶν	ἄλλων	χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ ἐπαύλεις
[36]	πλούτῳ καὶ ξυνέσει διαφέροντες τῶν	ἄλλων,	ὥσπερ ἐς λιμένα καταφεύγοντες τὴν
[29]	ἐκείνων μᾶλλον, εἰς δὲ τὴν	ἄλλων	ὠφέλειαν, διττὰς δ´ ἀνάγκη τὰς
[27]	τῶν πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων, τῶν	πολλῶν	δὲ ἐπιμελόμενος ἐν δίκῃ καὶ
[38]	τοὺς οὐκ αἰτίους τὰ κέντρα.	Πολλῶν	δὲ τυχὸν ἀληθῶς ἐνόχων ὄντων
[25]	δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ τῶν	πολλῶν	ἐπονομάζεσθαι τοῦτο τὸ ὄνομα, εἰ
[7]	τε ἀδίκων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν,	πολλῶν	μὲν ἰδιωτῶν, πάντων δὲ σχεδὸν
[23]	πάντα ὑμῖν ἄτοπος φανοῦμαι, ἀλλὰ	πολλῶν	μὲν οἶμαι φαυλότερος, κατ´ ἐμαυτὸν
[38]	καὶ εὐμενὴς πᾶσιν ἦν, καίτοι	πολλῶν	συκοφαντεῖν ἐθελόντων καὶ διηρμένων ἐπὶ
[18]	Ἠριδανοῦ τε αἱ προκαταλήψεις τῶν	ἐκβολῶν,	ἁπάσας αὐτοῦ τὰς ἐν Ἰταλίᾳ
[4]	καὶ ἀποπειρώμενον αὑτοῦ καὶ τῶν	ὅπλων	Εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε, καὶ ἐντρέχοι
[27]	ποιήσηται. Κρατήσας δὲ μετὰ τῶν	ὅπλων	ἔπαυσε τὸ ξίφος φόνων, μίασμα
[1]	ἐξὸν τότε μὲν ἔχεσθαι τῶν	ὅπλων	καὶ μὴ μεθιέναι, αὖθις δὲ
[8]	καὶ βοὴ καὶ κτύπος τῶν	ὅπλων,	ξιφῶν τε ἀγνυμένων ἀμφὶ τοῖς
[9]	περιγενόμενα, εἰκότως ἐς ἅπαν εἶδος	ὅπλων	τε καὶ παρασκευῆς ἄλλοτε ἄλλης
[29]	ἀποπληρωταὶ τῶν δικασθέντων, ἕτερον τῶν	φαύλων	καὶ ἀνοήτων δαιμόνων τὸ φῦλον.
[1]	σὺ δὲ οἶμαι καὶ τῶν	φαύλων	πολλοῖς τὴν συγγνώμην νέμεις, τὸν
[22]	τούτων ὑπολήψεις ἀγαθῶν πέρι καὶ	φαύλων	ταῖς ὑμετέραις ξυγγενεῖς, καὶ ἀπαγγέλλουσι
[9]	ἐκείνης ἔργοις, ᾗ δὴ Μυγδόνιος	ποταμῶν	κάλλιστος τὴν αὑτοῦ προστίθησι φήμην,
[16]	καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει, ἅτε ἐσρεόντων	ποταμῶν	μυρίων, οἳ ποιοῦσιν ἕλος προσεοικὸς
[28]	γενναῖος, πόλει δὲ σωτὴρ καὶ	κηδεμών,	οὔτι τοὺς ἔξωθεν μόνον ἀπείργων
[18]	Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ τὸν Ῥῆνον	πολεμῶν,	τά τε ἐπὶ τῷ Τίγρητι
[38]	τῶν πόλεων τὰ χρήματα καὶ	διανέμων	τοῖς ἐπιοῦσι βαρβάροις καὶ ὥσπερ
[13]	ὃ δή φαμεν οἰκεῖν μὲν	ἡμῶν	ἐπ´ ἄκρῳ τῷ σώματι, πρὸς
[7]	ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´ εἴτε αὐτὸν	δαίμων	τιμωρὸς ξυναρπάσας, καθάπερ Ὅμηρός φησι
[33]	ὄλβιος μὲν αὐτὸς καὶ ὄντως	εὐδαίμων,	εὐτυχεῖς δὲ οἱ μεταλαβόντες τῆς
[14]	τοῖς συμποσίοις οἱ λίχνοι τῶν	ἐδωδίμων	ἁπάντων, οὐχ ὑπομένοντες τὸ μὴ
[29]	κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν τῶν μὲν	ἰασίμων	αὑτῷ προσήκειν ὑπολήψεται τήν τε
[25]	ἀλλὰ διὰ τὴν ὑπερβολὴν ἧς	ἐτίμων	τε καὶ ἐθεράπευον ἀρετῆς αὐτῶν
[17]	τὴν ἐς τὸ τεῖχος πάροδον	ἐτόλμων.	Βασιλεὺς δέ, οὗ μὲν ἀλκῆς
[28]	φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν	νόμων,	ἀμείνων ἔσται δημιουργός, εἴ ποτε
[31]	τὴν τῶν ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν.	Νόμων	μὲν δὴ πέρι καὶ ἀρχόντων
[9]	φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ τῶν	νόμων	πολυωρίας ἀξιοῦται. Συνέβη δὲ οὕτω
[29]	θάνατος ἡ ζημία παρὰ τῶν	νόμων	τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται.
[40]	καλῆς οὔτ´ ἐπαύλεως πολυτελοῦς οὔτε	ὅρμων	σμαραγδίνων ἐπιθυμήσας ἀφείλετο βίᾳ ἢ
[8]	καὶ θεῶν ἀναπλάττων μάχας καὶ	ἐπικοσμῶν	μύθοις τὴν ποίησιν, δεκάζει τοὺς
[22]	καὶ ἀπαγγέλλουσι πρὸς ὑμᾶς τὰ	ὑμῶν	αὐτῶν διανοήματα ἃ ὥσπερ ἐσθῆτι
[22]	λίαν αὐτῶν ἤδη διακορεῖς καὶ	ὑμῶν	ἐστι τὰ ὦτα πλήρη, καὶ
[22]	καὶ ἄλλως ἔχει, ἀγνοούμενον πρὸς	ὑμῶν	ὅπῃ ποτὲ ἂν ὀρθῶς γίγνοιτο.
[26]	φαίνοιντο. Εἰ δὲ ἀπιστεῖ τις	ὑμῶν	τῷ λόγῳ τῷδε, μάλα ἐμφανῶν
[21]	χώρας, κωλῦσαι τοῦ πρόσω χωρεῖν	ἐπιθυμῶν.	Ἐπεὶ δὲ ἐς ταὐτὸν ἦλθον
[27]	οὐδὲν οὔτε σμικρὸν οὔτε μεῖζον	ἐπιθυμῶν	καὶ ἀφαιρούμενος τῶν ὑπηκόων, ὕπνῳ
[25]	τοὺς μὴ φέροντας ἐπὶ τῶν	ὤμων	τοῦ γένους τὰ γνωρίσματα, λόγχη
[34]	ἑκὼν ἀφῆκε, τῆς αὐτῆς ἀρετῆς	ὑπολαμβάνων	πολλά τε ἔθνη καὶ ὀλίγα
[31]	καὶ αὐτὸς περὶ τῆς κακίας	ὑπολαμβάνων,	ὡς ἔστι ποικίλη καὶ ἀπατηλὸς
[9]	κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης τῶν ἀφιεμένων	ὀργάνων	καὶ βάρους τῶν βελῶν· ἐφέροντο
[6]	οἵπερ ἄλκιμοι Κελτοὶ καὶ Ἴβηρες	Γερμανῶν	τε οἱ πρόσοικοι Ῥήνῳ καὶ
[30]	μέγεθος οὔτε διὰ μαλακίαν ψυχῆς	ἁμαρτάνων	τοῦ φύσει δικαίου. Κινδυνεύει δὲ
[25]	οὔτι γε καὶ ἐπὶ τῶν	ἐμφανῶν	θεῶν τοῦτο παθεῖν εὔλογον ἐκείνους,
[26]	ὑμῶν τῷ λόγῳ τῷδε, μάλα	ἐμφανῶν	μαρτύρων οὐκ ἀπορήσομεν, Ἑλλήνων ὁμοῦ
[6]	ὡς τὸν Ποσειδῶνα μιμησόμενος καὶ	ἀποφανῶν	οὐ μῦθον τὸν Ὁμήρου λόγον,
[10]	πολυτελοῦς πομπῆς πεμπομένης, λίθους ἐκ	μηχανῶν	ἀφιέντες καὶ τόξοις βάλλοντες ἐς
[39]	τῆς τῶν φίλων καὶ τῶν	συγγενῶν,	τὴν ἀπιστίαν ὅμως προείλετο, ὁ
[11]	συνθηκῶν ἐδέησεν, ἀγαπᾷ δὲ οἴκοι	μένων	εἰ μὴ στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´
[11]	δὲ ὅλῃ καὶ νυκτὶ συνεχῶς	ἐργασαμένων	ἔστε ἐπὶ τέτταρας πήχεις ὕψους
[6]	οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων δὲ	ἐξισταμένων	καὶ ὑποχωρούντων ἐν χαρμονῇ. Οὔκουν
[9]	δὲ κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης τῶν	ἀφιεμένων	ὀργάνων καὶ βάρους τῶν βελῶν·
[8]	ἐλπίδος μεῖζον, τῶν μὲν οὐχ	ὑφιεμένων	ἐς τὸ παντελὲς τοῖς κρατοῦσι,
[30]	πλεονάζοντος ἐν ἑκάστῳ τῶν ἔμπροσθεν	εἰρημένων	ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς ἅπαντα
[28]	θάρσους. Προνοητέον δὲ αὐτῷ τῶν	εἰρημένων	οὐ μεῖον ὅπως ἄφθονον τὴν
[25]	ἀφανῆ μὲν αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον	κεκτημένων	αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ
[6]	συντετάρακτο καὶ οὐκ ἐφύλαττε τάξιν.	Ἐγκειμένων	δὲ τῶν ἱππέων καὶ οὐκ
[14]	οὐχ ὑπομένοντες τὸ μὴ τῶν	προκειμένων	ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ δὴ τρόπον
[29]	καὶ οὐ πάντη τὴν θεραπείαν	ἀπεστραμμένων,	τῶν δὲ ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις
[26]	μακρῷ τῶν τῆς ἐφημέρου τροφῆς	δεομένων·	τούτοις μὲν γὰρ ἀποπλήσασι τὴν
[26]	αὐτῶν καὶ στρέφει τὴν ψυχὴν	ἐκλογιζομένων	καὶ ἀπαριθμουμένων τὰ χρήματα· καὶ
[21]	οὐδὲ αὐτομάτως οὐδὲ ἀλόγῳ φορᾷ	γενομένων,	προβουλευθέντων δὲ ὀρθῶς καὶ διοικηθέντων,
[9]	τὴν πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ	ὑπερφαινομένων	τῶν ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει δὲ ναῦς
[26]	καὶ φρονήσεως καὶ τῶν ταύτῃ	ξυνεπομένων	ἀρετῶν τὰ προστυχόντα κρίνοντας, ἴστε
[6]	σώματος, τῷ πλήθει δὲ τῶν	ξυνεπομένων	βαρβάρων, οἷς δὴ καὶ λείαν
[12]	ἀφειστήκει τοῦ πολέμου καὶ πολλὰ	ὑπομένων	ὀνείδη ἀπέγνω μὲν κρατοῦσι τοῖς
[8]	τῶν ῥημάτων καὶ τῶν ἔξωθεν	ἐπιφερομένων	πλασμάτων ὥσπερ ἐν ἀρχῇ περὶ
[10]	ἐν αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει τέλμα.	Ἁπτομένων	δὲ ἤδη τῶν πολεμίων καὶ
[11]	ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων,	διαδεχομένων	δὲ ἀλλήλους καὶ ἀκοντιζόντων ἐς
[34]	πόλεμον, ὅ τι μὴ τῶν	ἀρχομένων	τῆς ὠφελείας ἕνεκα. Οὐκοῦν ἐκείνῳ
[29]	οὐ φαύλην τῆς αὑτῶν ἀρετῆς	παρασχομένων	τὸ δικαστήριον, οἳ μηδὲν αὐθαδῶς
[38]	καίτοι πολλῶν συκοφαντεῖν ἐθελόντων καὶ	διηρμένων	ἐπὶ τοὺς οὐκ αἰτίους τὰ
[18]	ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ καὶ τῶν	ἐξειργασμένων	πάνυ ἀξίαν κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα ὑπὲρ
[8]	κτύπος τῶν ὅπλων, ξιφῶν τε	ἀγνυμένων	ἀμφὶ τοῖς κράνεσι καὶ τῶν
[8]	εἰ μὴ δόξῃ τις τῶν	διηγουμένων	προσέχειν ἐθέλοι μηδὲ ἔπεσιν εὖ
[21]	οὐ τῶν παιδείας καὶ ξυνέσεως	μεταποιουμένων	μόνον, ἀλλ´ ἤδη καὶ τῶν
[30]	κόλασις ἔνδικος ἐπ´ ὠφελείᾳ τῶν	ἀδικουμένων	ἐπιτρέπων, ὀρθῶς ἂν καὶ ἐμφρόνως
[32]	τῳ περιπεσεῖν, τούτων δὴ τῶν	θρυλλουμένων	ἀνηκέστων, χορευτήν τε αὑτῶν ἐποιήσαντο
[26]	στρέφει τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ	ἀπαριθμουμένων	τὰ χρήματα· καὶ οὐκ ἐξαιρεῖται
[8]	δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ νίκῃ	φιλοτιμουμένων,	ξυμμιγής τε ᾔρετο τάραχος καὶ
[3]	οὖν τῶν ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς	ὑμνουμένων	σειρῆνος εἴξομεν; ἔστι μὲν γὰρ
[10]	πολεμίων καὶ ταύτης καὶ διαβαίνειν	πειρωμένων,	ἐπεξῄεσαν πολλοὶ μὲν ἔνδοθεν, πολλοὶ
[2]	τῇ θαλάττῃ τῇ καθ´ ἡμᾶς	ὁρωμένων	εἰσίν, ὅσῳ καὶ τῆς εἴσω
[16]	ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν	ἐρρωμένων	ἀνδρῶν. Οὐδὲ αὐτὸς ὡς πορρωτάτω
[28]	πατέρων, φιλτέραν δὲ ἀδελφῶν καὶ	ξένων	καὶ φίλων· ἧς ἀποσυλῆσαι τὸν
[1]	δὲ οἶμαι κρείττονα τοῦ τῶν	Ἑλλήνων	βασιλέως εἶναι ἐθέλοντα, ὥστε ὁ
[12]	ὁμοιότητα καὶ τὸ διάφορον λογίζεσθε.	Ἑλλήνων	μὲν Αἴαντε καὶ οἱ Λαπίθαι
[5]	ἄλλων Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα.	Ἑλλήνων	μὲν δὴ τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί
[5]	~Τίνας οὖν Ὅμηρος διαφερόντως ὕμνησεν	Ἑλλήνων	ὁμοῦ καὶ βαρβάρων; αὐτὰ ὑμῖν
[26]	μάλα ἐμφανῶν μαρτύρων οὐκ ἀπορήσομεν,	Ἑλλήνων	ὁμοῦ καὶ βαρβάρων, οἳ μάχας
[23]	καὶ ἐν αὐτοῖς πολλοὺς μὲν	Ἑλλήνων,	πλείους δὲ ἔτι καὶ μείζους
[24]	ὅτε ἦν ὀρθὰ τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πράγματα, οὐδὲ ἐσθῆτα πολυτελῆ καὶ
[23]	ἢ Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ	Ἑλλήνων	στρατηγόν, πλὴν σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους
[9]	καὶ ἦν οὐχ ἡμέρας ἔργον,	μηνῶν	δὲ οἶμαι σχεδόν τι τεττάρων.
[26]	τοὺς πολλῆς μὲν γῆς καὶ	ἐθνῶν	ἀπείρων ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ
[6]	καὶ ῥώμῃ διαφέροντα τῶν ἄλλων	ἐθνῶν	γένη βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ μόνῃ,
[6]	ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων δὴ τῶν	ἐθνῶν	ἐξαναστήσας οὐκ ἔλαττον πλῆθος τῆς
[33]	χρῆναι τοὺς σπουδαίους τῶν ἀληθινῶν	ἐπαίνων	ἀκροατὰς οὐκ εἰς ταῦτα ὁρᾶν,
[9]	ἂν εἴποιεν οἱ ταῖς τῶν	ἐπαίνων	τέχναις καθάπερ νόμοις ἐπιτεταγμένοι· ἐγὼ
[35]	οὐ μέγα οἴεται οὐδὲ ἄξιον	ἐπαίνων	τοσούτων, ἐς αὑτὸν ἀφορῶν, ὅταν
[1]	τὴν συγγνώμην νέμεις, τὸν Πιττακὸν	ἐπαινῶν	τοῦ λόγου, ὃς τὴν συγγνώμην
[27]	δὲ οὐ παραινῶν μόνον οὐδὲ	ἐπαινῶν	τοὺς ἀγαθοὺς προθύμως καὶ χαριζόμενος
[27]	πρὸς κάματον. Ταῦτα δὲ οὐ	παραινῶν	μόνον οὐδὲ ἐπαινῶν τοὺς ἀγαθοὺς
[6]	τὰ τοῦ Καπανέως, βαρβαρίζων καὶ	ἀνοηταίνων,	οὔτι μὴν κατ´ ἐκεῖνον τῇ
[40]	οὔτ´ ἐπαύλεως πολυτελοῦς οὔτε ὅρμων	σμαραγδίνων	ἐπιθυμήσας ἀφείλετο βίᾳ ἢ καὶ
[39]	τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ σπέρματα·	´κείνων	γὰρ δὴ καὶ τὸ ἔργον
[25]	ἀγώνων, αἳ δὴ τῷ παντὶ	´κείνων	εἰσὶ λαμπρότεραι, ἀνελομένους ἔχοιεν δείκνυσθαι
[22]	σαφῶς οἶμαι πιστεύοντι ὅτι ἄρα	τἀκείνων	αὐτὸς ἐξαγγελεῖ καὶ διηγήσεται· τὸ
[19]	ὡς δὴ ταῦτά γε αὐτὰ	ἐκείνων	ἐθελόντων λέγειν. Ἐνταῦθα δὲ εἴ
[18]	ἐφαίνετο πρὸς τὰ τῶν ἡρώων	ἐκείνων	ἔχειν ξυγγένειαν, μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες
[26]	ἀπάγειν κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ αἴσχιον	ἐκείνων	ἡδονῇ καὶ τρυφῇ καὶ ἀκολασίᾳ
[29]	κακῶν ἐπενόησαν, οὐκ εἰς τὴν	ἐκείνων	μᾶλλον, εἰς δὲ τὴν ἄλλων
[25]	καὶ οὐδὲν μεῖον αὐτῷ δοτέον	ἐκείνων,	οἳ γεγονότες πατέρων ἀγαθῶν τοὺς
[11]	ἕωθεν ὤφθη λαμπρὸν καὶ νεουργές,	ἐκείνων	οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον ἐνδιδόντων, διαδεχομένων
[22]	τοὺς λόγους διηγουμένῳ, λιπόντων δὲ	ἐκείνων	οὐδὲν ὑπόμνημα τῶν ἐς τοὺς
[23]	ὅπερ ἔμπροσθεν ἔφην, ἀποδέχεσθε τοὺς	ἐκείνων	ποιητάς, ἐμοὶ μὲν ἀνεῖται τὸ
[35]	γενέσθαι. Ἐγὼ δὲ οὔτε περὶ	ἐκείνων	τῷ λόγῳ πείθομαι, καὶ βασιλέα
[1]	τὸν Ἀγαμέμνονά φησιν ὁ πατὴρ	ἐκείνων	τῶν λόγων μετρίως καὶ πολιτικῶς
[18]	εἰκός, ὥστε ἀνάγκη καὶ ταῦτα	ἐκείνων	ὑπεραίρειν. Πλήθει γε μὴν ποῦ
[28]	δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν νόμων,	ἀμείνων	ἔσται δημιουργός, εἴ ποτε καιρὸς
[39]	τὸν παῖδα γέγονε τοῦ φύσαντος	ἀμείνων	καὶ δικαιότερος, περὶ δὲ τοὺς
[33]	ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν πλέον ἀπολειφθέντων	ἀμείνων	καὶ εὐτυχέστερος· οἱ δὲ ἀπολειφθέντες
[33]	που χρῆναι τοὺς σπουδαίους τῶν	ἀληθινῶν	ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ εἰς ταῦτα
[32]	τὰ θεῖα δόντες οὐδὲ τῶν	ἀνθρωπίνων	ἐστέρησαν· εἰ δὲ τὸ χρεὼν
[27]	ἔπαυσε τὸ ξίφος φόνων, μίασμα	κρίνων	τὸν οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι κτείνειν
[25]	πολιόν, οὐδὲ δυναστείαν ἐκ πάππων	τινῶν	καὶ ἐπιπάππων ἐς αὐτοὺς ἥκουσαν·
[8]	ὥσπερ ἐν ἀρχῇ περὶ ἀρωμάτων	τινῶν	καὶ χρωμάτων Ἀρεοπαγίτης ἔστω κριτής,
[34]	ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων ἀπογόνους·	Ἀγαμέμνων	δὲ ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά
[2]	ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι; ἀνὰ δὲ κρείων	Ἀγαμέμνων	Ἔστη σκῆπτρον ἔχων, τὸ μὲν
[24]	ἐν λῃσταῖς μέσοις καὶ ἀπὸ	τυράννων	βιαίων. Ὅλως γὰρ οὐδέν ἐστιν
[36]	τέως δ´ ἐδόκει τὰ τῶν	τυράννων	ἐπικρατεῖν, πλεονεκτήματός τινος περὶ τοὺς
[25]	ὑπὲρ τῶν γαμετῶν καὶ τῶν	ἐγγόνων	ἐπὶ τῇ κρίσει δειμαίνοντες, ἀτρεκὴς
[25]	Κελτοῖς ποταμὸν ἀδέκαστον κριτὴν τῶν	ἐγγόνων,	καὶ οὐ πείθουσιν αὐτὸν οὔτε
[25]	εὐγενείας ἁμιλλᾶσθαι; Ἀλλ´ οὐδὲ ὅστις	προγόνων	ἀγαθῶν ἔφυ, αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[33]	δεῖξαι. Οὐκοῦν οἱ μὲν τὸ	προγόνων	γενέσθαι δυναστῶν καὶ βασιλέων θαυμάζουσι
[25]	καὶ ὥρα σώματος καὶ δυναστεία	προγόνων	ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ ἐπιτρέπει
[9]	ἐντεῦθεν τὸ μὴ δοκεῖν ἀφεστάναι	Μακεδόνων,	ἀναλαβεῖν δὲ τὴν ἐξ ἀρχαίου
[23]	τινὰ Περσῶν ἢ Λυδῶν ἢ	Μακεδόνων	βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν,
[26]	μεγαλόφρων· ὅστις δὲ ἥττων μὲν	ἡδονῶν,	ἀκράτωρ δὲ ὀργῆς καὶ ἐπιθυμιῶν
[4]	τις δυσχεράνῃ πειρωμένῳ πράξεων ἅπτεσθαι	μειζόνων,	εἰ καὶ τὸ τοῦ λόγου
[35]	ἔτι, οὐδ´ εἴ τις ἀδικημάτων	μειζόνων	εἶχεν ὑποψίαν, οὐδὲ εἴ τῳ
[34]	πότους καὶ ἡδονὰς οἱ καταχρώμενοι	μειζόνων	εὐπορίαν προσόδων ἐπινοοῦσιν, οὕτω χρῆναι
[37]	τὸ βεβαίως θαρσεῖν ὑπὲρ τῶν	μειζόνων,	ὅταν ἐν τοῖς ἐλάττοσιν αὐτοὺς
[6]	εὐρυχωρίαν καὶ τὰ πεδία τῶν	Παιόνων	ἦλθε καὶ ἐδόκει λῷον ἐνταῦθα
[18]	ξύμπασα καὶ Θρᾳκῶν μοῖρα καὶ	Παιόνων,	τό τε τοῦ Πριάμου ξύμπαν
[10]	ἄχθος οὐχ ἵππων δυοῖν ἢ	πλειόνων,	ἁμαξῶν δὲ οἶμαι συχνῶν, τοξότας
[34]	δὲ οἶμαι φροντίδας μείζονας ὅτῳ	πλειόνων	ἀνάγκη ἐπιμελεῖν καὶ κήδεσθαι. Οὐ
[34]	εἶχεν οὐκ εὐτυχές, ἐξὸν μεταποιεῖσθαι	πλειόνων,	ἑκὼν ἀφῆκε, τῆς αὐτῆς ἀρετῆς
[7]	οἶδα ὑπὸ τοῦ θεῶν ἢ	δαιμόνων	κρυφθείς, πλὴν ὅτι γε οὐκ
[25]	εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν ἢ	δαιμόνων,	σχήματα περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς
[29]	ἕτερον τῶν φαύλων καὶ ἀνοήτων	δαιμόνων	τὸ φῦλον. ~Ἃ δὴ μιμητέον
[26]	οὔτε ἡ μεγίστη καὶ χαλεπωτάτη	δαιμόνων	τυραννὶς προσγενομένη. Ἢ γὰρ οὐκ
[33]	βασιλέων θαυμάζουσι μάλα, ὀλβίων καὶ	εὐδαιμόνων	μακαρίους ὑπολαμβάνοντες τοὺς ἐκγόνους· τὸ
[31]	ἐθελήσει φαυλότερος εἶναι κριτὴς τῶν	λιθογνωμόνων	καὶ τῶν βασανιζόντων τὸ χρυσίον
[27]	ἀπόχρη σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον·	πόνων	δὲ ἁπάντων ἀδεεῖς καὶ ἀτεράμονας,
[27]	μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ μὲν ἅπασι τῶν	πόνων	καὶ ἔχειν ἐν αὐτοῖς τὸ
[29]	ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν	σωφρόνων	καὶ διὰ παντὸς τοῦ βίου
[31]	ἔχων, τούτοις ἐπιτρέψει τὴν τῶν	ἐλασσόνων	ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων μὲν δὴ
[27]	τῶν ὅπλων ἔπαυσε τὸ ξίφος	φόνων,	μίασμα κρίνων τὸν οὐκ ἀμυνόμενον
[7]	ἄδικα διανοηθέντα, ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον,	φόνων	τε ἀδίκων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν,
[27]	ἀξιοῖ, μεταδίδωσι δὲ ἐκείνοις τῶν	κινδύνων	τὰ ἔπαθλα, χαίρων καὶ γεγηθὼς
[31]	~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς ἅπαντα καὶ	κατευθύνων	καὶ ἄρχων ἀρχόντων, τοὺς μὲν
[27]	ποιμνίων, καθάπερ οἱ λύκοι καὶ	κυνῶν	οἱ φαυλότατοι οἳ, τῆς αὑτῶν
[9]	γὰρ ὡς οὔτε ἐγὼ τῶν	τεχνῶν	μεταποιοῦμαι οὔτε ὅστις μή τισιν
[10]	ἢ πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ οἶμαι	συχνῶν,	τοξότας καὶ ἀκοντιστὰς καὶ σιδηροῦν
[25]	ἢ Πυθικὰς ἢ τῶν πολεμικῶν	ἀγώνων,	αἳ δὴ τῷ παντὶ ´κείνων
[6]	μάλ´, οὐδ´ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος	ἄξων,	ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, πάντων
[10]	οὐχ ἵππων δυοῖν ἢ πλειόνων,	ἁμαξῶν	δὲ οἶμαι συχνῶν, τοξότας καὶ
[25]	γε ὑπῆρχέ τισιν οὐ παντάπασιν	ἀδόξων	γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ διὰ τὴν
[8]	οἵ τε ἱππεῖς ἔβαλλον ἐκ	τόξων	πόρρωθεν ἀφιππαζόμενοι καὶ οἱ θωρακοφόροι
[28]	πρὸς τὸν ἄρχοντα τὰ τῶν	ὑπηκόων	εὐλαβείας πέρι καὶ θάρσους. Προνοητέον
[38]	ἀχθομένῳ δὲ ἐπὶ ταῖς τῶν	ὑπηκόων	ξυμφοραῖς, ὅπως ἂν γίγνωνται, εἴτε
[27]	μεῖζον ἐπιθυμῶν καὶ ἀφαιρούμενος τῶν	ὑπηκόων,	ὕπνῳ τε εἴκων ὀλίγα καὶ
[37]	ὕστερον· ὃ δὴ καὶ βασιλεὺς	ἐννοῶν	καὶ λογιζόμενος οὐδαμῶς ἐσφάλη τῆς
[1]	μεστὸς ᾖ. Ταῦτα κατ´ ἐμαυτὸν	ἐννοῶν,	ὦ φίλε βασιλεῦ, καὶ σὲ
[27]	μὲν καθάπερ νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται,	προνοῶν	ὅπως ἂν αὐτῷ θάλλῃ καὶ
[8]	παραλιπόντες; καὶ οὐκ ἀπόχρη τῶν	ἐπῶν	μνησθῆναι ἃ πεποίηκεν ἐκεῖνος, ὁπηνίκα
[5]	βαρβάρων; αὐτὰ ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν	ἐπῶν	τὰ καιριώτατα· Τίς τ´ ἂρ
[9]	δὲ καὶ ἄλλων οὐκ ἀπορήσομεν	εὐπρεπῶν	παραιτήσεων· ἀλλ´ οὐ γὰρ ἄξιον
[30]	ἔνδικος ἐπ´ ὠφελείᾳ τῶν ἀδικουμένων	ἐπιτρέπων,	ὀρθῶς ἂν καὶ ἐμφρόνως λογίζοιτο.
[16]	νεουργὲς ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν	ἀπολιπὼν	ἐρρωμένων ἀνδρῶν. Οὐδὲ αὐτὸς ὡς
[24]	τὴν σελήνην ἐξ ἐναντίας ἱσταμένην	περιλάμπων	καὶ μεταδιδοὺς αὐτῇ τῆς αὑτοῦ
[8]	αὐτοῖς φρούρια οὐδὲ τῇ τῶν	τόπων	ὀχυρότητι πιστεύει, ἀλλὰ ἱκετεύει συγγνώμης
[38]	ἐλεγχθεῖσιν οὐδὲ ἀποφανθεῖσι κοινωνοῖς τῶν	ἀτόπων	καὶ ἐξαγίστων βουλευμάτων. Τὴν δὲ
[25]	χρόνῳ πολιόν, οὐδὲ δυναστείαν ἐκ	πάππων	τινῶν καὶ ἐπιπάππων ἐς αὐτοὺς
[25]	δυναστείαν ἐκ πάππων τινῶν καὶ	ἐπιπάππων	ἐς αὐτοὺς ἥκουσαν· καίτοι γε
[8]	ἐπλήσθη νεκρῶν ἀνδρῶν τε καὶ	ἵππων	ἀναμίξ· οὐ γὰρ δὴ ὁ
[10]	θηρίον, φέρον δὲ ἄχθος οὐχ	ἵππων	δυοῖν ἢ πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ
[1]	παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ	ἵππων	Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων
[5]	μοι ἔννεπε, Μοῦσα, Ἀνδρῶν ἠδ´	ἵππων,	οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν ἕποντο. Ἀνδρῶν
[6]	φέροντες, οἱ δὲ ἀπὸ τῶν	ἵππων	τοξεύοντες. Πεζῶν δὲ ὁ μὲν
[6]	ἀτεχνῶς ὥσπερ ἀνδριάντες ἐπὶ τῶν	ἵππων	φερόμενοι, οὐδὲν ἀσπίδος δεόμενοι. Τούτοις
[29]	καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ κοινῇ τε	ἀνθρώπων	καὶ τοῦ παντὸς κόσμου, τούτων
[9]	τά γε μὴν ὀνείδη τῶν	ἀνθρώπων	οὐ χαλεπῶς ἀπολύομαι. Φημὶ γὰρ
[26]	οὐδὲ τὰ θηρία, ἀλλ´ οὐδὲ	ἀνθρώπων	τοὺς σώφρονας· ὅσους δὲ ἐνοχλεῖ
[5]	διαφερόντως ὕμνησεν Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ	βαρβάρων;	αὐτὰ ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν
[23]	πλείους δὲ ἔτι καὶ μείζους	βαρβάρων,	καὶ τὸν Ἄθω διορύττειν δυναμένους
[26]	οὐκ ἀπορήσομεν, Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ	βαρβάρων,	οἳ μάχας πολλὰς καὶ ἰσχυρὰς
[6]	τῷ πλήθει δὲ τῶν ξυνεπομένων	βαρβάρων,	οἷς δὴ καὶ λείαν ἅπαντα
[6]	διαφέροντα τῶν ἄλλων ἐθνῶν γένη	βαρβάρων,	οὐκ ἀκοῇ μόνῃ, ἥπερ δὴ
[2]	κατ´ ἰδίαν ἕκαστος τῶν ὁμόρων	βαρβάρων	ὕβριν τε καὶ ἀδικίαν ἐξέκοπτον.
[9]	μηνῶν δὲ οἶμαι σχεδόν τι	τεττάρων.	Οἱ δὲ ἐν τῷ τείχει
[20]	τὸν θεόν, ἔτι δὲ αὐτὰ	δρῶν	καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν θεωρίδα,
[7]	ἄν τις ἐμφύλιον φόνον διανοηθείη	δρῶν,	παλαμναίους τινὰς καὶ μιάστορας δεδιὼς
[28]	ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν δίκῃ πάντα	δρῶν	τοὺς μὲν ἀγαθοὺς τιμήσει προθύμως,
[8]	τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ ταῦτα	ἔδρων	οὐ πεζοὶ μόνον πρὸς τοὺς
[12]	Ἀχιλλέως μὲν φανέντος ἐδύσατο οὐλαμὸν	ἀνδρῶν,	Ἀγαμέμνονος δὲ τοῖς Τρωσὶν ἐπικειμένου
[23]	δὲ αὐτοῦ τῇ κρίσει σοφῶν	ἀνδρῶν	δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ
[5]	ἔην, σύ μοι ἔννεπε, Μοῦσα,	Ἀνδρῶν	ἠδ´ ἵππων, οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν
[33]	ἀπευθύνοντες, ᾗ τοὺς τῶν ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	καὶ βασιλέων ἐπαίνους ἐναρμόττειν ἐχρῆν.
[7]	δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε ἀδίκων	ἀνδρῶν	καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν,
[5]	ἵππων, οἳ ἅμ´ Ἀτρείδαισιν ἕποντο.	Ἀνδρῶν	μὲν μέγ´ ἄριστος ἔην Τελαμώνιος
[16]	καὶ ἀξιόλογον φρουρὰν ἀπολιπὼν ἐρρωμένων	ἀνδρῶν.	Οὐδὲ αὐτὸς ὡς πορρωτάτω πορεύεται,
[29]	τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς	ἀνδρῶν	σωφρόνων καὶ διὰ παντὸς τοῦ
[8]	ἐγένετο φόνος, καὶ ἐπλήσθη νεκρῶν	ἀνδρῶν	τε καὶ ἵππων ἀναμίξ· οὐ
[21]	διαιτᾶσθαι καθάπερ Ὅμηρος ἀξιοῖ τῶν	ἀνδρῶν	τοὺς ἀφηλικεστέρους· Τοιούτῳ γὰρ ἔοικεν,
[27]	πέρα τοῦ δέοντος κολάζειν τῶν	ἀνδρῶν	τοὺς τρόπους, ὥστε οὐκ ἐπιτρεπτέον
[22]	κήρυκας· παρέσχεσθε γὰρ ὑμεῖς τῶν	ἀνδρῶν	τούτων ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ
[12]	Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας	ἀνδρῶν,	Τόφρ´ ὑπόεικε μάχης. Πῶς γὰρ
[25]	αὐτῷ δοτέον ἐκείνων, οἳ γεγονότες	πατέρων	ἀγαθῶν τοὺς σφῶν τοκέας ἐζήλωσαν·
[25]	τισιν οὐ παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι	πατέρων·	ἀλλὰ διὰ τὴν ὑπερβολὴν ἧς
[25]	ἀνεκήρυττον πολλοὺς διαφέροντας τῶν φύσει	πατέρων.	Ἔβλεπον γὰρ ἐς τὴν ψυχὴν
[13]	χρήματα οὐδὲ εὐγένειαν καὶ δόξαν	πατέρων·	ταῦτα γὰρ αὐτοῦ μέν τινος
[39]	καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ἀπωσαμένοις τῶν	πατέρων	τὴν ἄνοιαν καὶ τὴν μωρίαν
[25]	ὅτῳ δὲ τὰ μὲν τῶν	πατέρων	ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ, αὐτὸς δὲ
[28]	καὶ σεμνοτέραν τῶν {φίλων καὶ}	πατέρων,	φιλτέραν δὲ ἀδελφῶν καὶ ξένων
[25]	μύθου καὶ πάθους. Καὶ οὐδὲν	ἑτέρων	δεῖ παραδειγμάτων πρὸς πίστιν τῷ
[27]	ἀπολέμους, ὅπως ἂν μὴ φυλάκων	ἑτέρων	οἱ φρουροὶ δέωνται, ἀλλ´ οὐδὲ
[13]	τινες καὶ μὴ βουλόμενοι τῶν	ἡμετέρων	τινὰ παρείλοντο· τοῦτο δὲ ἀκώλυτον
[21]	τοῦ τέως ξυνάρχοντος, οὔτε αἰχμὴν	φέρων	οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος, ἀλλὰ
[10]	ἐσαλέσθαι τὸ τεῖχος καὶ οἴχεσθαι	φέρων	τὸ ἐπ´ αὐτῷ κλέος, εἶναί
[8]	τὰς ναῦς ἦλθεν ὁ Πρίαμος	φέρων	ὑπὲρ τοῦ παιδὸς τὰ λύτρα;
[25]	τοιοῦτος αἴρεται μετέωρος ἐπίπαν, οὐδὲν	διαφέρων	τοῦ περὶ τὸν Φαέθοντα μύθου
[39]	ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις, ἀνδρείᾳ δὲ	διαφέρων	τῷ μηδένα πολέμιον ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν,
[25]	ἐγγράφειν ἄξιον· τοὺς δὲ ἐκ	μοχθηρῶν	φῦντας καὶ προσομοίους τοῖς αὑτῶν
[39]	ἐπιεικῶς μάλα πίτυος δίκην τῶν	πονηρῶν	ἀφανίζειν τὰ σπέρματα· ´κείνων γὰρ
[27]	φύσεως καὶ τροφῆς ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ	σωτήρων	καὶ προαγωνιστῶν ἀνεφάνησαν αὐτοὶ δηλήμονες·
[24]	καὶ ψήφους Ἰνδικὰς καὶ γῆς	πλέθρων	μυριάδας πάνυ πολλάς, ἀλλὰ ὃ
[39]	Ὁ γὰρ ἃ μηδὲ τῶν	ἐχθρῶν	τις διὰ μέγεθος ὧν αὑτῷ
[27]	ἥκιστα χαίρων καὶ στάσιν ἐμφύλιον	ἀπεχθαίρων,	τούς γε μὴν ἔκ τινος
[28]	ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι, στάσιν δὲ	ἐξαιρῶν	καὶ ἔθη μοχθηρὰ καὶ τρυφὴν
[6]	φυγῆς ἤ τινος ἄλλης τιμωρίας	ἀφαιρῶν	τὸν φόβον, ὥσπερ δὲ ἔκ
[27]	ἐκείνοις τῶν κινδύνων τὰ ἔπαθλα,	χαίρων	καὶ γεγηθὼς οὔτι τῷ πλέον
[27]	καὶ μεγαλοπρεπής, πολέμῳ δὲ ἥκιστα	χαίρων	καὶ στάσιν ἐμφύλιον ἀπεχθαίρων, τούς
[22]	τοὺς λόγους· ἀδικοίην γὰρ ἂν	διαφθείρων	καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ τις
[26]	πολλῆς μὲν γῆς καὶ ἐθνῶν	ἀπείρων	ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα
[18]	Καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος	ἀπείρων·	τὰ δὲ νῦν ἔθνη συνιόντα
[16]	ἐθέλοντα διὰ τὸ ἐπὶ τῶν	χειρῶν	λύθρον· ἠξιοῦμεν δὲ μηδὲ ἐς
[20]	περὶ τῆς αἰχμαλώτου κόρης, λέγειν	ἐπιχειρῶν	οὕτω δή τι πείθει τὸν
[20]	τῆς Ἰθάκης ῥήτωρ πολυτρόπως πείθειν	ἐπιχειρῶν	πρὸς διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ δῶρα
[23]	οὐ παντάπασιν ἀπόβλητος οὐδὲ ἀτόποις	ἐπιχειρῶν.	~Ὑμῖν δὲ ἴσως οὐ ῥᾴδιον
[8]	πολὺς ἐγένετο φόνος, καὶ ἐπλήσθη	νεκρῶν	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ἀναμίξ·
[26]	δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ	νεκρῶν	θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν
[26]	καὶ ἐπιθυμιῶν παντοίων, καὶ ὑπὸ	σμικρῶν	ἀπαγορεύειν ἀναγκαζόμενος, οὗτος δὲ οὐδὲ
[1]	φίλε βασιλεῦ, καὶ σὲ μὲν	ὁρῶν	ἐπὶ τῶν ἔργων τὴν Ὁμηρικὴν
[2]	καὶ κατ´ ἰδίαν ἕκαστος τῶν	ὁμόρων	βαρβάρων ὕβριν τε καὶ ἀδικίαν
[33]	ἡμέτερος καὶ ὁ τῶν σοφῶν	ῥητόρων	ἔπαινος δεῖξαι. Οὐκοῦν οἱ μὲν
[20]	ἔτι δὲ αὐτὰ δρῶν καὶ	ἀφορῶν	ἐς τὴν θεωρίδα, στέλλει τοὺς
[22]	εὐφημίᾳ, ἅτε ἐς τὸ τέλος	ἀφορῶν	καὶ τῶν εὖ ἢ κακῶς
[35]	ἄξιον ἐπαίνων τοσούτων, ἐς αὑτὸν	ἀφορῶν,	ὅταν ἔν τινι τοιαύτῃ ξυμφορᾷ
[25]	καὶ βίαιον, εἰς τὴν συνήθειαν	ἀφορῶν	τῶν ὀνομάτων. Φασὶ γὰρ οἱ
[31]	ἑκάστῳ τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων ἐκφεύγων.	~Ἐφορῶν	δὲ αὐτὸς ἅπαντα καὶ κατευθύνων
[33]	καὶ ἄλλοις τῶν μεγίστων αἴτιοι	συμφορῶν.	Εἰ δὴ οὖν καὶ ὑμῖν
[21]	καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις τῶν	δορυφόρων	εἵπετο, μόνος δὲ ἐπὶ τοῦ
[39]	οἶδε μὲν καὶ ἐκ τῶν	πετρῶν	ἑσμοὺς μελιττῶν ἐξιπταμένους καὶ ἐκ
[8]	εἰς αὐτὸν πτελέας, ἅπας τε	ἀναμορμύρων	ἀφρῷ καὶ αἵματι πέλαζεν ὤμοις
[26]	τῷ λόγῳ τῷδε, μάλα ἐμφανῶν	μαρτύρων	οὐκ ἀπορήσομεν, Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ
[35]	ξένος, καὶ ταῦτα εἰδὼς ὅτι	Ἄφρων—	καὶ οὐτιδανὸς πέλει ἀνήρ, Ὅστις
[28]	θεοῦ, ὃν οὐδαμῶς ὅ γε	ἔμφρων	ἀνὴρ περὶ σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ
[26]	ὁ μετὰ ἀρετῆς ἀνδρεῖος καὶ	μεγαλόφρων·	ὅστις δὲ ἥττων μὲν ἡδονῶν,
[39]	δὲ ἥμερος καὶ πρᾷος καὶ	μεγαλόφρων,	τοῦ μὲν νηπίου κατελεήσας τὴν
[28]	ἀληθῶς ἥδιστον θέαμα στρατιώτῃ πονουμένῳ	σώφρων	αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος ἔργων καὶ προθυμούμενος
[36]	ὅπως τις βούλεται τῷ πλούτῳ	ξυγχωρῶν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς πολεμίοις τοιοῦτος
[34]	ἐκείνῳ μὲν ἔχειν τὸ πλέον	ξυγχωρῶν,	αὐτὸς δὲ μετὰ ἀρετῆς ἔλαττον
[39]	ὧν αὑτῷ σύνοιδεν ἀδικημάτων ἐλπίζει	ξυγχωρῶν,	εἰκότως ἀρετῆς ἐστι νικηφόρος, τὴν
[4]	οἶμαι πρὸς σὲ περὶ τῶν	σῶν	ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν ἂν
[12]	ἄστυ πορείαν, ὡς τῇ μητρὶ	παραινέσων	ἐξιλεοῦσθαι τὴν Ἀθηνᾶν μετὰ τῶν
[34]	ἐμφανὲς ἔστω ὁ μετὰ ταῦτα	ξυμπεσὼν	πόλεμος· ἐχρήσατο γοῦν πρὸς τὰς
[7]	ἐπὶ γῆς ἄγει πέρατα ποινὰς	ἀπαιτήσων	τῶν διανοημάτων, εἴτε αὐτὸν ὁ
[39]	ἀγαθὸν καὶ διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο	μισῶν	καὶ ἐπιβουλεύων καὶ ἀφαιρούμενος ὧν
[22]	δὴ θαυμαστὰ τῶν ἔργων καὶ	ὁπόσων	ὁ πολὺς ὅμιλος θεατής τε
[23]	ἐπῄνει ποτὲ οὔτε ἄλλον τινὰ	Περσῶν	ἢ Λυδῶν ἢ Μακεδόνων βασιλέα,
[26]	γὰρ οὐκ ἀκηκόατε Δαρεῖον τὸν	Περσῶν	μονάρχην ἢ μᾶλλον μισθωτόν, οὐ
[26]	ἀνθρώπους ἐκφανές· ἐκάλουν γὰρ αὐτὸν	Περσῶν	οἱ γνώριμοι ὅτιπερ Ἀθηναῖοι τὸν
[22]	ποιητικοῦ γένους πρὸς αὐτῶν τῶν	Μουσῶν	ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς τούτων ἕνεκα
[9]	αὐτῇ συνεῖχε τὴν πόλιν, μικρὸν	ὑπερεχουσῶν	καὶ ὑπερφαινομένων τῶν ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει
[33]	καὶ στάθμην ἀπευθύνοντες, ᾗ τοὺς	τῶν	ἀγαθῶν ἀνδρῶν καὶ βασιλέων ἐπαίνους
[29]	φύσεως, ἄλλοι δὲ ἀπαραίτητοι κριταί,	τῶν	ἀδικημάτων ὀξεῖαν καὶ δεινὴν ἐπάγοντες
[34]	καὶ ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν τοὺς	τῶν	ἀδικησάντων ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων δὲ ὥρμητο
[30]	καὶ κόλασις ἔνδικος ἐπ´ ὠφελείᾳ	τῶν	ἀδικουμένων ἐπιτρέπων, ὀρθῶς ἂν καὶ
[33]	Ἔφαμέν που χρῆναι τοὺς σπουδαίους	τῶν	ἀληθινῶν ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ εἰς
[3]	τις ἡμᾶς μικρολογίας καὶ ἀμαθίας	τῶν	ἀληθῶς καλῶν γραψάμενος ἕλῃ. Οὐκοῦν
[10]	ἰλύος· δείσαντες δὲ καὶ ὑπὲρ	τῶν	ἄλλων, ἀπῆγον ὀπίσω πάλιν εἰς
[16]	ἔθνος καὶ Λίγυές τινες καὶ	τῶν	ἄλλων Γαλατῶν οὐ φαύλη μοῖρα)
[5]	εἶδος, περὶ δ´ ργ´ ἐτέτυκτο	Τῶν	ἄλλων Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
[6]	προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ διαφέροντα	τῶν	ἄλλων ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ
[25]	εἰ γὰρ δὴ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν
[4]	ἁπάντων προφέρειν ἐν ᾧ μάλιστα	τῶν	ἄλλων ἕκαστος διήνεγκε, καὶ ὅπως
[25]	ἐς τὴν ψυχήν· ᾗπερ δὴ	τῶν	ἄλλων ζῴων διαφέροντες, εἰκότως ἂν
[6]	οὐδὲν ἀσπίδος δεόμενοι. Τούτοις εἵπετο	τῶν	ἄλλων ἱππέων πλῆθος ἀσπίδας φέροντες,
[14]	αἰσθέσθαι διὰ τῆς ἀκοῆς ἡδίους	τῶν	ἄλλων καὶ θρέψαι ψυχὴν ξὺν
[29]	καὶ τὴν θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ	τῶν	ἄλλων μάλα ἐρρωμένως, καὶ οὐκ
[19]	αὔξειν ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς διαφέροντα	τῶν	ἄλλων, οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες καὶ
[27]	γεγηθὼς οὔτι τῷ πλέον ἔχειν	τῶν	ἄλλων χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ
[36]	καὶ πλούτῳ καὶ ξυνέσει διαφέροντες	τῶν	ἄλλων, ὥσπερ ἐς λιμένα καταφεύγοντες
[16]	Καὶ νῦν ὁπόσα μὲν εἴσω	τῶν	Ἄλπεων κατοικεῖται, ἔστε ἐπὶ τὸν
[16]	Οἰκεῖται δὲ ὑπὸ τοῖς ποσὶ	τῶν	Ἄλπεων· ὄρη δέ ἐστι ταῦτα
[16]	ἔννομον κατασκευάζεσθαι· τὸ δὲ ὑπὲρ	τῶν	Ἄλπεων τεῖχος παλαιόν τε ἦν
[16]	τῇ προσωνυμίᾳ· τὰ δὲ ὑπὲρ	τῶν	Ἄλπεων τῶν πρὸς ἑσπέραν Γαλάται
[29]	ἀγαθὸς προθυμηθήσεται. ~Διττῶν δὲ ὄντων	τῶν	ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν μὲν ὑποφαινόντων
[30]	περιθετέον, καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ	τῶν	ἁμαρτημάτων κρίσεις οἷς ἕπεται τιμωρία
[28]	τὴν τροφὴν ἔχωσι καὶ οὐδενὸς	τῶν	ἀναγκαίων ἐνδέοιντο· πολλάκις γὰρ οἱ
[32]	ἀνέξεται εἶναι, οὔτε μὴν ἐνδεὲς	τῶν	ἀναγκαίων· τὸ δὲ ἐν τοῖς
[26]	κτώμενοι, ἀεὶ δὲ ἐνδεεῖς, οὔτι	τῶν	ἀναγκαίων φημὶ σιτίων καὶ ποτῶν
[21]	καὶ διαιτᾶσθαι καθάπερ Ὅμηρος ἀξιοῖ	τῶν	ἀνδρῶν τοὺς ἀφηλικεστέρους· Τοιούτῳ γὰρ
[27]	καὶ πέρα τοῦ δέοντος κολάζειν	τῶν	ἀνδρῶν τοὺς τρόπους, ὥστε οὐκ
[22]	Ὀλυμπίασι κήρυκας· παρέσχεσθε γὰρ ὑμεῖς	τῶν	ἀνδρῶν τούτων ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες.
[32]	πρότερον τὰ θεῖα δόντες οὐδὲ	τῶν	ἀνθρωπίνων ἐστέρησαν· εἰ δὲ τὸ
[9]	σκέψομαι· τά γε μὴν ὀνείδη	τῶν	ἀνθρώπων οὐ χαλεπῶς ἀπολύομαι. Φημὶ
[25]	καὶ εὐγενῆ καὶ βασιλέα μόνον	τῶν	ἁπάντων, εἴ τῳ ξυνδοκεῖ. Κρείττων
[34]	ἀναιρεῖσθαι πόλεμον, ὅ τι μὴ	τῶν	ἀρχομένων τῆς ὠφελείας ἕνεκα. Οὐκοῦν
[8]	ἀγνυμένων ἀμφὶ τοῖς κράνεσι καὶ	τῶν	ἀσπίδων περὶ τοῖς δόρασιν· ἀνὴρ
[38]	οὐκ ἐλεγχθεῖσιν οὐδὲ ἀποφανθεῖσι κοινωνοῖς	τῶν	ἀτόπων καὶ ἐξαγίστων βουλευμάτων. Τὴν
[9]	ἄλλαι δὲ κατεάγνυντο ὑπὸ ῥώμης	τῶν	ἀφιεμένων ὀργάνων καὶ βάρους τῶν
[9]	καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ τείχους	τῶν	Ἀχαιῶν ἀντιθῶμεν μάχην τοῖς ἐπὶ
[8]	μέντοι ἤνεγκεν εἰς τὰ πράγματα	τῶν	Ἀχαιῶν ἡ νίκη τὴν ῥοπήν,
[5]	καὶ ὁ περὶ τὸ τεῖχος	τῶν	Ἀχαιῶν πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος
[31]	εἶναι κριτὴς τῶν λιθογνωμόνων καὶ	τῶν	βασανιζόντων τὸ χρυσίον ἢ τὴν
[3]	τῇ δυναστείᾳ χρόνον καὶ πλῆθος	τῶν	βασιλευσάντων; ἢ τοῦτο μέν ἐστιν
[19]	πάνυ ἀξίαν κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα ὑπὲρ	τῶν	βασιλέως ἔργων ἐν βραχεῖ διεληλύθαμεν,
[4]	ἐξ ἀρχῆς προὐθέμεθα. Ἐφαίνετο δὲ	τῶν	βασιλέως ἔργων πρὸς τὰ τῶν
[9]	τῶν ἀφιεμένων ὀργάνων καὶ βάρους	τῶν	βελῶν· ἐφέροντο γὰρ εἰς αὐτὰς
[25]	ἁμαρτάδα οὔτε οἱ πατέρες ὑπὲρ	τῶν	γαμετῶν καὶ τῶν ἐγγόνων ἐπὶ
[18]	τὴν εἴσω Τίγρητος καὶ Λύκου·	τῶν	γε μὴν πρὸς τὸν τύραννον
[32]	τὸ δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς	τῶν	γεωργῶν φῦλον, ἀροῦντες καὶ φυτεύοντες
[5]	δὴ τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι,	τῶν	δὲ ἀμφὶ τοὺς Τρῶας Ἕκτορα
[29]	οὐ πάντη τὴν θεραπείαν ἀπεστραμμένων,	τῶν	δὲ ἀνίατα πλημμελούντων, τούτοις δὲ
[8]	ἐς τὸ παντελὲς τοῖς κρατοῦσι,	τῶν	δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ νίκῃ
[7]	γῆς ἄγει πέρατα ποινὰς ἀπαιτήσων	τῶν	διανοημάτων, εἴτε αὐτὸν ὁ ποταμὸς
[8]	μάχην, εἰ μὴ δόξῃ τις	τῶν	διηγουμένων προσέχειν ἐθέλοι μηδὲ ἔπεσιν
[29]	δήμιοι τιμωροί τινες καὶ ἀποπληρωταὶ	τῶν	δικασθέντων, ἕτερον τῶν φαύλων καὶ
[8]	τῆς τροπῆς τῶν πολεμίων καὶ	τῶν	διωκόντων οὐκ ἀνιέντων, ἐπὶ τὸ
[21]	συνήθη, καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις	τῶν	δορυφόρων εἵπετο, μόνος δὲ ἐπὶ
[17]	διατρίβειν δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ	τῶν	δυσχωριῶν διαλεγόμενος καὶ ὡς οὔτε
[6]	ἡ βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ	τῶν	δυσχωριῶν εἰς τὰ πεδία κατάγει
[34]	ἀλλὰ ἀναιδὴς καὶ τραχὺς βάρβαρος	τῶν	ἑαλωκότων οὐ πρὸ πολλοῦ. Καὶ
[25]	πατέρες ὑπὲρ τῶν γαμετῶν καὶ	τῶν	ἐγγόνων ἐπὶ τῇ κρίσει δειμαίνοντες,
[25]	καὶ Κελτοῖς ποταμὸν ἀδέκαστον κριτὴν	τῶν	ἐγγόνων, καὶ οὐ πείθουσιν αὐτὸν
[14]	ἐν τοῖς συμποσίοις οἱ λίχνοι	τῶν	ἐδωδίμων ἁπάντων, οὐχ ὑπομένοντες τὸ
[6]	φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων δὴ	τῶν	ἐθνῶν ἐξαναστήσας οὐκ ἔλαττον πλῆθος
[28]	καὶ θάρσους. Προνοητέον δὲ αὐτῷ	τῶν	εἰρημένων οὐ μεῖον ὅπως ἄφθονον
[17]	λοχαγόν τινα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁπλίτην	τῶν	ἐκ καταλόγου, καθαρὰν καὶ ἄδακρυν
[18]	Καρχηδόνα, Ἠριδανοῦ τε αἱ προκαταλήψεις	τῶν	ἐκβολῶν, ἁπάσας αὐτοῦ τὰς ἐν
[31]	ἀπατηλὸς καὶ τοῦτό ἐστι χαλεπώτατον	τῶν	ἐκείνης ἔργων, ὅτι δὴ ψεύδεται
[33]	τὸ κεφάλαιον καὶ σχεδὸν ἁπάντων	τῶν	ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ μή τις
[10]	τὰ τῶν ἱππέων ὧδε ἐπεπράγει,	τῶν	ἐλεφάντων πειρῶνται, καταπλήξεσθαι μᾶλλον οἰόμενοι
[12]	μάχην ταῖς ὑπὲρ τῶν νεῶν	τῶν	Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ τείχους; ἀθρεῖτε
[1]	τοσούτῳ δὲ οἶμαι κρείττονα τοῦ	τῶν	Ἑλλήνων βασιλέως εἶναι ἐθέλοντα, ὥστε
[24]	εἰρήνης, ὅτε ἦν ὀρθὰ τὰ	τῶν	Ἑλλήνων πράγματα, οὐδὲ ἐσθῆτα πολυτελῆ
[30]	ἐκ τοῦ πλεονάζοντος ἐν ἑκάστῳ	τῶν	ἔμπροσθεν εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ
[23]	οὐ φαῦλόν με ἔχει περὶ	τῶν	ἔμπροσθεν λόγων καὶ ἐμαυτοῦ, μή
[33]	~Πρῶτον μὲν οὖν ὑπομνησθῶμεν μικρὰ	τῶν	ἔμπροσθεν, ὁπότε τῆς ὑπὲρ τούτων
[25]	προσπίπτουσαν· οὔτι γε καὶ ἐπὶ	τῶν	ἐμφανῶν θεῶν τοῦτο παθεῖν εὔλογον
[4]	αὐτοῦ βασιλικώτερος, εἴ που μεμνήμεθα	τῶν	ἐν προοιμίῳ ῥηθέντων, ἐπεδείκνυμεν, ἔσται
[38]	τὴν εὔνοιαν τοῦ πλήθους καὶ	τῶν	ἐν τέλει καὶ τῶν φυλάκων,
[2]	Ὠκεανοῦ νήσους, αἳ τοσούτῳ μείζους	τῶν	ἐν τῇ θαλάττῃ τῇ καθ´
[10]	μάχην ἰέναι, ἀλλὰ ἐς κατάπληξιν	τῶν	ἔνδον παρασκευάζεσθαι. Προσῆγον δὲ ἐν
[16]	δὲ ἐν αὐτῇ τό τε	τῶν	Ἑνετῶν ἔθνος καὶ Λίγυές τινες
[6]	λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ στρατιώτην στρατιώτῃ	τῶν	ἐξ ἐναντίας αὐταῖς ἀποσκευαῖς καὶ
[18]	δίκην ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ καὶ	τῶν	ἐξειργασμένων πάνυ ἀξίαν κατηνάγκασε. ~Τοσαῦτα
[8]	κάλλους ἐξαπατᾶσθαι τῶν ῥημάτων καὶ	τῶν	ἔξωθεν ἐπιφερομένων πλασμάτων ὥσπερ ἐν
[9]	ὡς ἂν εἴποιεν οἱ ταῖς	τῶν	ἐπαίνων τέχναις καθάπερ νόμοις ἐπιτεταγμένοι·
[12]	ἐναυμάχουν· τέλος δὲ οἱ μὲν	τῶν	ἐπάλξεων εἶξαν καὶ τῶν νεῶν,
[12]	πύλας συντριβομένας ὑφ´ Ἕκτορος καὶ	τῶν	ἐπάλξεων ἐπιβεβηκότα τὸν Σαρπηδόνα· οἱ
[9]	πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν καὶ ὑπερφαινομένων	τῶν	ἐπάλξεων. Ἐπολιόρκει δὲ ναῦς τε
[36]	φιλτάτων συνοικίαν ἠσπάσαντο, ἴλη τε	τῶν	ἐπιλέκτων ἱππέων ξὺν τοῖς σημείοις
[26]	τῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ εἰ	τῶν	ἐπιστρατευόντων κρατοῖεν καὶ ἐπιόντες ἀνυπόστατοί
[38]	ἢ καὶ πρῴην γενόμενον; Ἀνὴρ	τῶν	ἐπιταχθέντων ἐν Γαλατίᾳ στρατοπέδοις (ἴστε
[8]	Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ ἀπόχρη	τῶν	ἐπῶν μνησθῆναι ἃ πεποίηκεν ἐκεῖνος,
[5]	καὶ βαρβάρων; αὐτὰ ὑμῖν ἀναγνώσομαι	τῶν	ἐπῶν τὰ καιριώτατα· Τίς τ´
[4]	μηδὲ προσποίησις λόγων τῆς ἐπὶ	τῶν	ἔργων ἀληθείας κρείττων, ἐθέλω τοῖς
[21]	ἀξιόχρεως ἐπαινέτης· ὅστις δὲ οἶμαι	τῶν	ἔργων ἀξίως μνησθείη οὐ μάτην
[1]	τῆς Θέτιδος, ὅτι τῷ καιρῷ	τῶν	ἔργων εἰς ᾠδὰς καταχρῆται καὶ
[12]	μοι τοῦτο φαίνεται τὸ γενναιότατον	τῶν	ἔργων Ἕκτορος, καὶ οὐχὶ Γλαύκου
[4]	βιαζομένου, ὅπως μὴ τῷ μεγέθει	τῶν	ἔργων ἡ τῶν λόγων ἀσθένεια
[4]	τοὺς ἄλλους ἐκφέροιμι τὰ σεμνότατα	τῶν	ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι τὴν
[6]	ἐφεστώσας ξὺν δίκῃ ποινὰς ἀπαιτεῖται	τῶν	ἔργων καὶ ἄπιστον τιμωρίαν εἰσπράττεται·
[22]	γενναίας. Τὰ μὲν δὴ θαυμαστὰ	τῶν	ἔργων καὶ ὁπόσων ὁ πολὺς
[20]	~Ἀλλ´ ὅπως μὴ τὰ ὑπὲρ	τῶν	ἔργων μόνον ἀκούοντες καὶ τῶν
[19]	οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες καὶ βιαζόμενοι	τῶν	ἔργων τὰς ὁμοιότητας, καθάπερ οἱ
[1]	καὶ σὲ μὲν ὁρῶν ἐπὶ	τῶν	ἔργων τὴν Ὁμηρικὴν παιδείαν ἐπιδεικνύμενον
[12]	καὶ ἐπ´ αὐτό γέ φασι	τῶν	ἔργων τὸ κεφάλαιον, τὴν καθαίρεσιν
[22]	λιπόντων δὲ ἐκείνων οὐδὲν ὑπόμνημα	τῶν	ἐς τοὺς ξυλλόγους ῥηθέντων, {καὶ}
[22]	ἐς τὸ τέλος ἀφορῶν καὶ	τῶν	εὖ ἢ κακῶς ἀποβάντων κριτὴς
[39]	πονηρευμάτων. Ὁ γὰρ ἃ μηδὲ	τῶν	ἐχθρῶν τις διὰ μέγεθος ὧν
[13]	δέ τινες καὶ μὴ βουλόμενοι	τῶν	ἡμετέρων τινὰ παρείλοντο· τοῦτο δὲ
[1]	καὶ κιθάραν ᾄδειν καὶ ὑμνεῖν	τῶν	ἡμιθέων τὰς πράξεις, καὶ ταύτην
[2]	καὶ τῆς εἴσω θαλάττης ἡ	τῶν	Ἡρακλείων στηλῶν ὑπερχεομένη. Ταύτας δὲ
[18]	δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς τὰ	τῶν	ἡρώων ἐκείνων ἔχειν ξυγγένειαν, μεγάλα
[19]	ἐξέλοι τῶν Ὁμήρου μόνον τὰ	τῶν	ἡρώων ὀνόματα, ἐνθείη δὲ τὸ
[4]	τῶν βασιλέως ἔργων πρὸς τὰ	τῶν	ἡρώων πολλὴ ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν
[25]	ἐκεῖνοι ὑπὸ ἀμαθίας ἐξαπατώμενοι ταῦτα	τῶν	θεῶν κατεψεύδοντο· εἰ γὰρ δὴ
[25]	καὶ ἐθεράπευον ἀρετῆς αὐτῶν ἐνομίζοντο	τῶν	θεῶν παῖδες. Δῆλον δὲ ἐνθένδε·
[28]	κρίνει τῆς περὶ τὰ χρήματα	τῶν	θεῶν παρανομίας· ἔστι γὰρ ὁ
[29]	βλεπτέον, ἐπ´ αὐτὸν δὲ οἶμαι	τῶν	θεῶν τὸν βασιλέα, οὗπερ εἶναι
[39]	μοχθηρὸς καὶ ἀνόητος καὶ ἀγριώτερος	τῶν	θηρίων, ὁ δὲ ἥμερος καὶ
[10]	καὶ τοῖς τοξεύμασι· καὶ ἐτρώθη	τῶν	θηρίων τινὰ καὶ ἀπέθανεν εἰσενεχθέντα
[8]	καὶ τῶν ἱππέων ὅσοις ὑπὸ	τῶν	θραυμάτων ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ
[32]	κακῷ τῳ περιπεσεῖν, τούτων δὴ	τῶν	θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν τε αὑτῶν
[21]	μεταποιουμένων μόνον, ἀλλ´ ἤδη καὶ	τῶν	ἰδιωτῶν ξυνιέναι πολλοὺς καὶ ἐπαΐειν
[5]	ὑπεραγωνιζόμενος τῶν νεῶν καὶ ἐπιβεβηκὼς	τῶν	ἰκρίων ἴσως ἂν τυγχάνοι τινὸς
[12]	μὲν ἐπιβὰς τῶν νεῶν ἀπὸ	τῶν	ἰκρίων ὥσπερ ἐρύματος πεζὸς διαγωνίζεται,
[6]	οὐκ ἐφύλαττε τάξιν. Ἐγκειμένων δὲ	τῶν	ἱππέων καὶ οὐκ ἀνιέντων, φεύγει
[8]	πρὸς τοὺς διώκοντας, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἱππέων ὅσοις ὑπὸ τῶν θραυμάτων
[10]	τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ	τῶν	ἱππέων ὧδε ἐπεπράγει, τῶν ἐλεφάντων
[6]	ἀσπίδας φέροντες, οἱ δὲ ἀπὸ	τῶν	ἵππων τοξεύοντες. Πεζῶν δὲ ὁ
[6]	δὲ ἀτεχνῶς ὥσπερ ἀνδριάντες ἐπὶ	τῶν	ἵππων φερόμενοι, οὐδὲν ἀσπίδος δεόμενοι.
[16]	οὐ διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ δὲ	τῶν	Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν
[16]	φορτία Μυσοὶ καὶ Παίονες καὶ	τῶν	Ἰταλῶν ὁπόσοι τὴν μεσόγαιον κατοικοῦσιν.
[29]	δὲ οἱ νόμοι θάνατον λύσιν	τῶν	κακῶν ἐπενόησαν, οὐκ εἰς τὴν
[20]	τῶν ἔργων μόνον ἀκούοντες καὶ	τῶν	κατορθωμάτων ἐς τὸν πόλεμον, ἔλαττον
[27]	πλέον ἀξιοῖ, μεταδίδωσι δὲ ἐκείνοις	τῶν	κινδύνων τὰ ἔπαθλα, χαίρων καὶ
[38]	τὸν παῖδα· εἶτα ἦν ἀπιστότερος	τῶν	λεόντων, οἷς οὐκ ἔστι, φησί,
[31]	οὐδὲ ἐθελήσει φαυλότερος εἶναι κριτὴς	τῶν	λιθογνωμόνων καὶ τῶν βασανιζόντων τὸ
[24]	ἰδίᾳ, τὸ κεφάλαιον δέ ἐστι	τῶν	λόγων ἀρετῆς ἔπαινος. Ταύτην δὲ
[4]	τῷ μεγέθει τῶν ἔργων ἡ	τῶν	λόγων ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ
[1]	Ἀγαμέμνονά φησιν ὁ πατὴρ ἐκείνων	τῶν	λόγων μετρίως καὶ πολιτικῶς προσενεχθῆναι
[34]	πιστότερα δὲ οἶμαι τὰ ἔργα	τῶν	λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ
[4]	ἔσται χρωμένοις ἡμῖν τῷ τρόπῳ	τῶν	λόγων, ᾧπερ ἐξ ἀρχῆς προὐθέμεθα.
[22]	οὐ μάλα ἀστεῖος, ἀκηκόατε πολλάκις	τῶν	μακαρίων σοφιστῶν καὶ τοῦ ποιητικοῦ
[33]	μοχθηροί, αὑτοῖς τε καὶ ἄλλοις	τῶν	μεγίστων αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ δὴ
[31]	ἄρχων ἀρχόντων, τοὺς μὲν ἐπὶ	τῶν	μεγίστων ἔργων καὶ διοικήσεων τεταγμένους
[28]	μοχθηρὰ καὶ τρυφὴν καὶ ἀκολασίαν,	τῶν	μεγίστων κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην· ὕβριν
[37]	δὲ τὸ βεβαίως θαρσεῖν ὑπὲρ	τῶν	μειζόνων, ὅταν ἐν τοῖς ἐλάττοσιν
[29]	ἀνάγκη τὰς κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν	τῶν	μὲν ἰασίμων αὑτῷ προσήκειν ὑπολήψεται
[27]	Φιλόπολις δὲ ὢν καὶ φιλοστρατιώτης,	τῶν	μὲν καθάπερ νομεὺς ποιμνίων ἐπιμελεῖται,
[4]	οὐχ ὑφίεται τῆς ἐμπειρίας. Ἀλλὰ	τῶν	μὲν οἱ πολέμιοι πολλάκις τὰς
[8]	τὸ ἔργον ἁπάσης ἐλπίδος μεῖζον,	τῶν	μὲν οὐχ ὑφιεμένων ἐς τὸ
[29]	δὲ ὄντων τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ	τῶν	μὲν ὑποφαινόντων ἐλπίδας ἀμείνους καὶ
[22]	τοῦ ποιητικοῦ γένους πρὸς αὐτῶν	τῶν	Μουσῶν ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς τούτων
[12]	ἐπιστρατεύσαντας· εἶτα ὁ μὲν ἐπιβὰς	τῶν	νεῶν ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὥσπερ
[5]	Ἀχαιῶν πόλεμος· Αἴας τε ὑπεραγωνιζόμενος	τῶν	νεῶν καὶ ἐπιβεβηκὼς τῶν ἰκρίων
[9]	εἰ βούλεσθε, τὴν Αἴαντος ὑπὲρ	τῶν	νεῶν καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ
[17]	ἀριστεύοντι Πατρόκλῳ, ὁ μὲν ἐπὶ	τῶν	νεῶν κτείνεται, ὁ δὲ ἔφευγεν
[12]	μὲν τῶν ἐπάλξεων εἶξαν καὶ	τῶν	νεῶν, οἱ δὲ ἐνίκων ναυσί
[12]	παραβάλλειν τὴν μάχην ταῖς ὑπὲρ	τῶν	νεῶν τῶν Ἑλληνικῶν καὶ τοῦ
[20]	εἰκότως· τότε μὲν γὰρ αὐτοὶ	τῶν	νεῶν ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ ἔρυμα
[28]	χάρακα· φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς	τῶν	νόμων, ἀμείνων ἔσται δημιουργός, εἴ
[9]	τῇ φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ	τῶν	νόμων πολυωρίας ἀξιοῦται. Συνέβη δὲ
[29]	ᾗ θάνατος ἡ ζημία παρὰ	τῶν	νόμων τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην
[6]	τοῦ σώματος, τῷ πλήθει δὲ	τῶν	ξυνεπομένων βαρβάρων, οἷς δὴ καὶ
[32]	τῶν τε ἔξωθεν πολεμίων καὶ	τῶν	οἴκοθεν καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν τὸν
[19]	Ἐνταῦθα δὲ εἴ τις ἐξέλοι	τῶν	Ὁμήρου μόνον τὰ τῶν ἡρώων
[10]	γὰρ δὴ τοσοῦτον αὐτοῖς τὰ	τῶν	ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς μὴ καθορᾶν
[8]	πάντας φωνῇ καὶ σχήματι καὶ	τῶν	ὀμμάτων ταῖς προσβολαῖς, ἀρχομένης τε
[2]	ὅτε καὶ κατ´ ἰδίαν ἕκαστος	τῶν	ὁμόρων βαρβάρων ὕβριν τε καὶ
[25]	βίαιον, εἰς τὴν συνήθειαν ἀφορῶν	τῶν	ὀνομάτων. Φασὶ γὰρ οἱ πολλοὶ
[10]	μὲν θηρία τοὺς πύργους φέροντα,	τῶν	ὁπλιτῶν δὲ ἀναπληρούντων τὰ ἐν
[11]	τὸ διανόημα· κατὰ νώτου γὰρ	τῶν	ὁπλιτῶν ἕτερον τεῖχος εἰργάζετο. Ὁ
[21]	τὼ στρατεύματε καὶ ἐχρῆν ἐπὶ	τῶν	ὁπλιτῶν ποιεῖσθαι τὴν ἐκκλησίαν, βῆμά
[4]	λαμπρυνόμενον καὶ ἀποπειρώμενον αὑτοῦ καὶ	τῶν	ὅπλων Εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε, καὶ
[27]	αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας δὲ μετὰ	τῶν	ὅπλων ἔπαυσε τὸ ξίφος φόνων,
[1]	κρούματα, ἐξὸν τότε μὲν ἔχεσθαι	τῶν	ὅπλων καὶ μὴ μεθιέναι, αὖθις
[8]	τάραχος καὶ βοὴ καὶ κτύπος	τῶν	ὅπλων, ξιφῶν τε ἀγνυμένων ἀμφὶ
[17]	ἐκείνην κατῴκουν, ἐφ´ ἣν οὐδὲ	τῶν	ὀρνίθων ἦν τοῖς κουφοτάτοις ἀναπτῆναι,
[15]	ψυχῆς εἴδους ἐστίν, οὐδένα λέληθε	τῶν	ὅσοι τὰ τοιαῦτα μεταχειρίζονται. ~Ταῦτά
[5]	τὰ καιριώτατα· Τίς τ´ ἂρ	τῶν	ὄχ´ ἄριστος ἔην, σύ μοι
[21]	ὥστε ἐνδύεσθαι ταῖς ψυχαῖς οὐ	τῶν	παιδείας καὶ ξυνέσεως μεταποιουμένων μόνον,
[6]	τὴν εὐρυχωρίαν καὶ τὰ πεδία	τῶν	Παιόνων ἦλθε καὶ ἐδόκει λῷον
[31]	ἐξέτασιν ἀπόχρη, ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι	τῶν	πανουργεῖν ἐθελόντων ποικίλην καὶ πολύτροπον
[10]	ἀλλήλων ἴσον, καὶ ἐῴκει τείχει	τῶν	Παρθυαίων ἡ φάλαγξ, τὰ μὲν
[32]	καταβιώσονται, ἀγαπῶντες μὲν τὸν αἴτιον	τῶν	παρόντων σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν δαίμονα,
[39]	χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν αὐτοῖς ἀπωσαμένοις	τῶν	πατέρων τὴν ἄνοιαν καὶ τὴν
[25]	εὐγενῆ· ὅτῳ δὲ τὰ μὲν	τῶν	πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ, αὐτὸς
[39]	καὶ σώφροσι, ζηλωτὰς δὲ γενομένους	τῶν	πατρῴων ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν ἐν καιρῷ
[2]	παντὶ ἀνάσσειν. Αὕτη σοι τῆς	τῶν	Πελοπιδῶν οἰκίας ἡ γενεαλογία, εἰς
[2]	ὁ ποιητὴς ἐπαινεῖν ἐθέλων τῆς	τῶν	Πελοπιδῶν οἰκίας τὴν ἀρχαιότητα καὶ
[39]	θεὸν οἶδε μὲν καὶ ἐκ	τῶν	πετρῶν ἑσμοὺς μελιττῶν ἐξιπταμένους καὶ
[33]	ἀρχῆς· ὅστις δὲ ἐγγὺς ἀφίκετο,	τῶν	πλέον ἀπολειφθέντων ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος·
[19]	καθάπερ οἱ τοὺς μύθους ἐξηγούμενοι	τῶν	ποιητῶν καὶ ἀναλύοντες ἐς λόγους
[27]	οὐχὶ ἁρπακτῆράς τινας οὐδὲ λυμεῶνας	τῶν	ποιμνίων, καθάπερ οἱ λύκοι καὶ
[28]	ἐνδέοιντο· πολλάκις γὰρ οἱ πιστότατοι	τῶν	ποιμνίων φρουροὶ καὶ φύλακες ὑπὸ
[25]	νίκας Ὀλυμπιακὰς ἢ Πυθικὰς ἢ	τῶν	πολεμικῶν ἀγώνων, αἳ δὴ τῷ
[40]	καὶ ὡς οὐ μόνον ἐστὶ	τῶν	πολεμίων ἀήττητος, ἀλλ´ οὔτε αἰσχρᾶς
[3]	δέ, καὶ στοχάζεται καθ´ ἡσυχίαν	τῶν	πολεμίων, γελοῖος ἀναφανεὶς στρατιώτης, ὅς
[10]	συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων δὲ ἤδη	τῶν	πολεμίων καὶ ταύτης καὶ διαβαίνειν
[8]	ὅπερ ἔφην, ἄρτι τῆς τροπῆς	τῶν	πολεμίων καὶ τῶν διωκόντων οὐκ
[27]	πρότερον ἀφιστάμενος, πρὶν ἂν ἐξέλῃ	τῶν	πολεμίων τὴν δύναμιν καὶ ὑποχείριον
[28]	νόμον καὶ βιασάμενος μᾶλλον ἢ	τῶν	πολεμίων τις τὸν χάρακα· φύλαξ
[38]	ὅρκια πιστά, ἁρπάζων τε ἐκ	τῶν	πόλεων τὰ χρήματα καὶ διανέμων
[30]	καὶ πρὸς οἶκτον εὐχερῶς ἐπικλωμένῳ	τῶν	πολιτικῶν τὰς ἀμφὶ τὰ συναλλάγματα,
[27]	καὶ μείλιχος, τοῖς μὲν ἀγαθοῖς	τῶν	πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων, τῶν πολλῶν
[27]	ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν ἀρέσκειν ἐθέλων,	τῶν	πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος ἐν δίκῃ
[25]	μὴ δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ	τῶν	πολλῶν ἐπονομάζεσθαι τοῦτο τὸ ὄνομα,
[39]	τοῦ δὲ ὑπεριδὼν καὶ καταφρονήσας	τῶν	πονηρευμάτων. Ὁ γὰρ ἃ μηδὲ
[39]	περ ἐπιεικῶς μάλα πίτυος δίκην	τῶν	πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ σπέρματα· ´κείνων
[27]	καὶ μεγαλόψυχος, κοινωνεῖ μὲν ἅπασι	τῶν	πόνων καὶ ἔχειν ἐν αὐτοῖς
[11]	εἶξε δὲ καὶ ἐπεκλύσθη παρὰ	τῶν	ποταμίων ῥευμάτων, τὸν δὲ ὡς
[18]	ἐκεῖνοι νικῶντες ἐξελεῖν καὶ ἀνατρέψαι	τῶν	Πριαμιδῶν τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν
[28]	πόρρωθεν ἰδόντες περιυλακτοῦσι καὶ οὐδὲ	τῶν	προβάτων ἀπέσχοντο. Τοιοῦτος μὲν ἐπὶ
[14]	ἁπάντων, οὐχ ὑπομένοντες τὸ μὴ	τῶν	προκειμένων ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ δὴ
[16]	τὰ δὲ ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων	τῶν	πρὸς ἑσπέραν Γαλάται νέμονται, καὶ
[4]	κουφότητα ἆρά σοι παραβαλεῖν ἄξιον	τῶν	πρόσθεν τοὺς ἀραμένους ὄνομα καὶ
[8]	αὐτοῖς ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ ἀπορριπτεῖν	τῶν	ῥευμάτων, τοὺς ζῶντας δὲ ξυγκαλύπτειν
[23]	καὶ ἀγροικότεροι καὶ ἐλάττους μακρῷ	τῶν	ῥηθέντων τοῖς πολλοῖς φαίνοιντο. Εἰ
[8]	μηδὲν ὑπὸ τοῦ κάλλους ἐξαπατᾶσθαι	τῶν	ῥημάτων καὶ τῶν ἔξωθεν ἐπιφερομένων
[21]	ἰδιωτῶν ξυνιέναι πολλοὺς καὶ ἐπαΐειν	τῶν	ῥημάτων. Οὐκοῦν ᾕρει μυριάδας ὁπλιτῶν
[14]	τοῦ Πλάτωνος λόγοις μικρὰ ἐπιπάττων	τῶν	ῥημάτων ὥσπερ ἁλῶν ἢ χρυσοῦ
[32]	ἅπαντας ἤγειραν ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ	τῶν	σοφῶν ἀκούω πολλάκις καί με
[33]	ὅ τε ἡμέτερος καὶ ὁ	τῶν	σοφῶν ῥητόρων ἔπαινος δεῖξαι. Οὐκοῦν
[8]	~Οὐ γὰρ δὴ ξὺν τῇ	τῶν	στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ τὰ τῶν
[10]	ἐν τῇ πόλει κατέστησαν ἀναμίξαντες	τῶν	στρατιωτῶν οὐκ ἐλάττω μοῖραν. Ἐπεὶ
[8]	τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ τὰ	τῶν	στρατιωτῶν πίπτει φρονήματα, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[39]	ἀδυνάτου τῆς τῶν φίλων καὶ	τῶν	συγγενῶν, τὴν ἀπιστίαν ὅμως προείλετο,
[29]	ζῶσί τε ἀνθρώποις καὶ ἀπολυθεῖσι	τῶν	σωμάτων, οἱ δὲ ὥσπερ δήμιοι
[4]	γὰρ οἶμαι πρὸς σὲ περὶ	τῶν	σῶν ἔργων διηγεῖσθαι, καὶ ταὐτὸν
[21]	τοὺς ἵππους καὶ τὰ σημεῖα	τῶν	τάξεων, ἀνῄει τε ἐπ´ αὐτὸ
[26]	δίχα νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ	τῶν	ταύτῃ ξυνεπομένων ἀρετῶν τὰ προστυχόντα
[32]	χαίρειν ἐάσαντες, ἐν εἰρήνῃ πολλῇ	τῶν	τε ἔξωθεν πολεμίων καὶ τῶν
[10]	μὲν ἔνδοθεν, πολλοὶ δὲ ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἔβαλλον τοῖς λίθοις· καὶ
[12]	διαγωνίζεται, οἱ δὲ πρότερον ἀπὸ	τῶν	τειχῶν ἐναυμάχουν· τέλος δὲ οἱ
[9]	Φημὶ γὰρ ὡς οὔτε ἐγὼ	τῶν	τεχνῶν μεταποιοῦμαι οὔτε ὅστις μή
[26]	βίου καὶ ἀθλιώτερον ἀπαλλάττειν μακρῷ	τῶν	τῆς ἐφημέρου τροφῆς δεομένων· τούτοις
[29]	μὲν καὶ χαλεπότητα καὶ πικρίαν	τῶν	τιμωριῶν ἀφαιρήσει, ἀποκληρώσει δὲ αὐτοῖς
[32]	τῆς ὑποθέσεως· καὶ ὅτῳ γέγονε	τῶν	τοιούτων λόγων ἐπακούειν ἐν φροντίδι,
[29]	δίκην προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ	τῶν	τοιούτων, ὕβριν μὲν καὶ χαλεπότητα
[8]	ἐπ´ αὐτοῖς φρούρια οὐδὲ τῇ	τῶν	τόπων ὀχυρότητι πιστεύει, ἀλλὰ ἱκετεύει
[5]	γάρ πως ἐς ταὐτόν τισι	τῶν	{τοῦ} βασιλέως ξυμφέρεται ἥ τε
[12]	παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι τὴν Ἀθηνᾶν μετὰ	τῶν	Τρωάδων. Καίτοι εἰ μὲν αὐτὸς
[38]	τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον	τῶν	Τρώων οὐ τοῖς ξυνεξελθοῦσι μόνον
[20]	Ἀχαιοῖς τοῦ μηχανήματος, ἀλλὰ ἡττῶντο	τῶν	Τρώων τὸ τεῖχος ἐπιτελέσαντες, καὶ
[36]	ἐθάρρουν, τέως δ´ ἐδόκει τὰ	τῶν	τυράννων ἐπικρατεῖν, πλεονεκτήματός τινος περὶ
[9]	μέρος τοῦ χώματος καὶ ἡ	τῶν	ὑδάτων ἐκρεῖ πλήμμυρα, καὶ ἐπ´
[28]	ἐξομοιοῦσθαι πρὸς τὸν ἄρχοντα τὰ	τῶν	ὑπηκόων εὐλαβείας πέρι καὶ θάρσους.
[38]	τιμωρίαις, ἀχθομένῳ δὲ ἐπὶ ταῖς	τῶν	ὑπηκόων ξυμφοραῖς, ὅπως ἂν γίγνωνται,
[27]	οὔτε μεῖζον ἐπιθυμῶν καὶ ἀφαιρούμενος	τῶν	ὑπηκόων, ὕπνῳ τε εἴκων ὀλίγα
[3]	θαρρούντως ἰέναι. Τίνι δήποτε οὖν	τῶν	ὑπὸ τῆς Ὁμηρικῆς ὑμνουμένων σειρῆνος
[29]	καὶ ἀποπληρωταὶ τῶν δικασθέντων, ἕτερον	τῶν	φαύλων καὶ ἀνοήτων δαιμόνων τὸ
[1]	ἀρίστους, σὺ δὲ οἶμαι καὶ	τῶν	φαύλων πολλοῖς τὴν συγγνώμην νέμεις,
[4]	πάθοιμι φαύλῳ καὶ ἀκόμψῳ θεατῇ	τῶν	Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς αὐτὸν Φειδίαν
[36]	τὴν μετὰ τούτου δὲ ἀντὶ	τῶν	φιλτάτων συνοικίαν ἠσπάσαντο, ἴλη τε
[28]	μητέρα, πρεσβυτέραν μὲν καὶ σεμνοτέραν	τῶν	{φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν δὲ
[39]	χαλεπῆς δὲ καὶ ἀδυνάτου τῆς	τῶν	φίλων καὶ τῶν συγγενῶν, τὴν
[39]	παιδός, βεβαίως δὲ ὁρμεῖν τὰ	τῶν	φίλων, συνίει μὲν ὀρθῶς, πολλάκις
[38]	Τοῦτο μὲν δὴ παρὰ τῆς	τῶν	φυλάκων εὐνοίας ὑπῆρξε βασιλεῖ τὸ
[38]	καὶ τῶν ἐν τέλει καὶ	τῶν	φυλάκων, οἵπερ δὴ ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ
[25]	ἄλλων ἐκγόνους ἀνεκήρυττον πολλοὺς διαφέροντας	τῶν	φύσει πατέρων. Ἔβλεπον γὰρ ἐς
[3]	τῆς χιόνος, θεῖν δὲ ὠκυτέρους	τῶν	χειμερίων πνευμάτων, καὶ τὰ ἐπ´
[16]	οὐκ ἐθέλοντα διὰ τὸ ἐπὶ	τῶν	χειρῶν λύθρον· ἠξιοῦμεν δὲ μηδὲ
[38]	ὁ δὲ ἐκείνους ὑπήγετο διὰ	τῶν	χρημάτων εἰς εὔνοιαν, καὶ τέλος
[34]	εἶναι παρασκευὴν οὐδέ, ὥσπερ ἐπὶ	τῶν	χρημάτων εἰς πότους καὶ ἡδονὰς
[25]	χρήσεται, εἶτα ἐς τοῦτο τὰς	τῶν	χρημάτων εὐπορίας καταβαλλομένης. Εὖ γὰρ
[29]	καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν	τῶν	ψυχῶν διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε καὶ
[25]	τῷ γένει σύμβολον· ἐπὶ δὲ	τῶν	ψυχῶν οὐδὲν οἰόμεθα δεῖν ἐγκεχαράχθαι
[25]	ἐγγράφεσθαι τοὺς μὴ φέροντας ἐπὶ	τῶν	ὤμων τοῦ γένους τὰ γνωρίσματα,
[28]	ἰδόντες περιυλακτοῦσι καὶ οὐδὲ τῶν	προβάτων	ἀπέσχοντο. Τοιοῦτος μὲν ἐπὶ στρατοπέδων
[9]	τοῦ χώματος καὶ ἡ τῶν	ὑδάτων	ἐκρεῖ πλήμμυρα, καὶ ἐπ´ αὐτῇ
[37]	ἔδεισαν τὸν Μῆδον ἐπιφερόμενον, τριακοσίους	Σπαρτιατῶν	καὶ τὸν βασιλέα περὶ τὰς
[16]	Ἰταλίαν ἀπό τε Ἰλλυριῶν καὶ	Γαλατῶν	καὶ ἐς τὸ Τυρσηνὸν πέλαγος
[16]	Λίγυές τινες καὶ τῶν ἄλλων	Γαλατῶν	οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ μὲν
[15]	ὡς αὐτὸν μέν τινά φησι	Πλάτων	τὸν νοῦν καὶ τὴν ψυχήν,
[25]	πάθους. Καὶ οὐδὲν ἑτέρων δεῖ	παραδειγμάτων	πρὸς πίστιν τῷ λόγῳ, τοῦ
[4]	καὶ ἀκόμψῳ θεατῇ τῶν Φειδίου	δημιουργημάτων	πρὸς αὐτὸν Φειδίαν ἐπιχειροῦντι διεξιέναι
[25]	τοῦ βίου παντὸς ἀναπεπλησμένου τοιούτων	παθημάτων	καὶ ἐπ´ αὐτοῖς λόγων. ~Ὑμῖν
[26]	φημὶ σιτίων καὶ ποτῶν καὶ	ἐσθημάτων·	ὥρισται γὰρ ὁ τοιοῦτος πλοῦτος
[39]	διὰ μέγεθος ὧν αὑτῷ σύνοιδεν	ἀδικημάτων	ἐλπίζει ξυγχωρῶν, εἰκότως ἀρετῆς ἐστι
[35]	ἐδέησεν ἔτι, οὐδ´ εἴ τις	ἀδικημάτων	μειζόνων εἶχεν ὑποψίαν, οὐδὲ εἴ
[29]	ἄλλοι δὲ ἀπαραίτητοι κριταί, τῶν	ἀδικημάτων	ὀξεῖαν καὶ δεινὴν ἐπάγοντες δίκην
[34]	τοῖς μέν γε λίαν ἀρχαίων	ἀδικημάτων	τιμωρίας σφόδρα νεωτέρας οὔτε εἰς
[7]	ἄγει πέρατα ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν	διανοημάτων,	εἴτε αὐτὸν ὁ ποταμὸς ὑποδεξάμενος
[8]	ὑπὸ τοῦ κάλλους ἐξαπατᾶσθαι τῶν	ῥημάτων	καὶ τῶν ἔξωθεν ἐπιφερομένων πλασμάτων
[21]	ξυνιέναι πολλοὺς καὶ ἐπαΐειν τῶν	ῥημάτων.	Οὐκοῦν ᾕρει μυριάδας ὁπλιτῶν συχνὰς
[14]	Πλάτωνος λόγοις μικρὰ ἐπιπάττων τῶν	ῥημάτων	ὥσπερ ἁλῶν ἢ χρυσοῦ ψήγματος·
[27]	ἐπιδεικνύων, ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς ἁπάσης,	χρημάτων	δὲ οὐδὲν οὔτε σμικρὸν οὔτε
[38]	δὲ ἐκείνους ὑπήγετο διὰ τῶν	χρημάτων	εἰς εὔνοιαν, καὶ τέλος ἐκ
[34]	παρασκευὴν οὐδέ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν	χρημάτων	εἰς πότους καὶ ἡδονὰς οἱ
[26]	τοὺς σώφρονας· ὅσους δὲ ἐνοχλεῖ	χρημάτων	ἐπιθυμία καὶ ἔρως δυστυχής, τούτους
[25]	εἶτα ἐς τοῦτο τὰς τῶν	χρημάτων	εὐπορίας καταβαλλομένης. Εὖ γὰρ δὴ
[3]	αὐτῷ Πάνδαρος, ἀνὴρ ἄπιστος καὶ	χρημάτων	ἥττων, ἀλλὰ καὶ ἀσθενὴς τὴν
[25]	καὶ ὅσα ἄλλα πλούτου καὶ	χρημάτων	καὶ τρυφῆς γέγονε σημεῖα καὶ
[29]	προθυμηθήσεται. ~Διττῶν δὲ ὄντων τῶν	ἁμαρτημάτων,	καὶ τῶν μὲν ὑποφαινόντων ἐλπίδας
[30]	καὶ αὐτῷ τὰς ὑπὲρ τῶν	ἁμαρτημάτων	κρίσεις οἷς ἕπεται τιμωρία καὶ
[10]	δὴ τοσοῦτον αὐτοῖς τὰ τῶν	ὀμμάτων	διέφθαρτο, ὡς μὴ καθορᾶν βαρύτερον
[8]	φωνῇ καὶ σχήματι καὶ τῶν	ὀμμάτων	ταῖς προσβολαῖς, ἀρχομένης τε οἶμαι
[25]	εἰς τὴν συνήθειαν ἀφορῶν τῶν	ὀνομάτων.	Φασὶ γὰρ οἱ πολλοὶ τοὺς
[1]	ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ χρυσοκολλήτων	ἁρμάτων	ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν
[8]	ῥημάτων καὶ τῶν ἔξωθεν ἐπιφερομένων	πλασμάτων	ὥσπερ ἐν ἀρχῇ περὶ ἀρωμάτων
[8]	τῶν ἱππέων ὅσοις ὑπὸ τῶν	θραυμάτων	ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ δόρατα
[39]	ζηλωτὰς δὲ γενομένους τῶν πατρῴων	ἐπιτηδευμάτων	ὑφέξειν ἐν καιρῷ τὴν δίκην,
[38]	κοινωνοῖς τῶν ἀτόπων καὶ ἐξαγίστων	βουλευμάτων.	Τὴν δὲ ἐς τὸν τοῦ
[3]	θεῖν δὲ ὠκυτέρους τῶν χειμερίων	πνευμάτων,	καὶ τὰ ἐπ´ αὐτοῖς ἅρματα;
[11]	καὶ ἐπεκλύσθη παρὰ τῶν ποταμίων	ῥευμάτων,	τὸν δὲ ὡς φαύλως ἀγωνισάμενον
[8]	ὅπλοις ἐξωθεῖν καὶ ἀπορριπτεῖν τῶν	ῥευμάτων,	τοὺς ζῶντας δὲ ξυγκαλύπτειν καὶ
[39]	δὲ ὑπεριδὼν καὶ καταφρονήσας τῶν	πονηρευμάτων.	Ὁ γὰρ ἃ μηδὲ τῶν
[20]	ἔργων μόνον ἀκούοντες καὶ τῶν	κατορθωμάτων	ἐς τὸν πόλεμον, ἔλαττον ἔχειν
[8]	πλασμάτων ὥσπερ ἐν ἀρχῇ περὶ	ἀρωμάτων	τινῶν καὶ χρωμάτων Ἀρεοπαγίτης ἔστω
[8]	ἀρχῇ περὶ ἀρωμάτων τινῶν καὶ	χρωμάτων	Ἀρεοπαγίτης ἔστω κριτής, καὶ οὐκ
[17]	ξὺν νῷ, ῥώμῃ δὲ μᾶλλον	σωμάτων	θρασυνόμενοι, τὴν ἐς τὸ τεῖχος
[29]	τε ἀνθρώποις καὶ ἀπολυθεῖσι τῶν	σωμάτων,	οἱ δὲ ὥσπερ δήμιοι τιμωροί
[36]	μετὰ τούτου δὲ ἀντὶ τῶν	φιλτάτων	συνοικίαν ἠσπάσαντο, ἴλη τε τῶν
[29]	τοῖς ὠφληκόσι τὴν δίκην προαγορεύεται.	Νομοθετῶν	δὲ ὑπὲρ τῶν τοιούτων, ὕβριν
[25]	οὔτε οἱ πατέρες ὑπὲρ τῶν	γαμετῶν	καὶ τῶν ἐγγόνων ἐπὶ τῇ
[16]	ἐν αὐτῇ τό τε τῶν	Ἑνετῶν	ἔθνος καὶ Λίγυές τινες καὶ
[26]	φρονήσεως καὶ τῶν ταύτῃ ξυνεπομένων	ἀρετῶν	τὰ προστυχόντα κρίνοντας, ἴστε οὐδὲ
[19]	οἱ τοὺς μύθους ἐξηγούμενοι τῶν	ποιητῶν	καὶ ἀναλύοντες ἐς λόγους πιθανοὺς
[1]	οὐδὲ ἵππων Νισαίων κάλλη καὶ	χρυσοκολλήτων	ἁρμάτων ἀστράπτουσαν αἴγλην, οὐδὲ τὴν
[29]	δικασθέντων, ἕτερον τῶν φαύλων καὶ	ἀνοήτων	δαιμόνων τὸ φῦλον. ~Ἃ δὴ
[27]	μείλιχος, τοῖς μὲν ἀγαθοῖς τῶν	πολιτῶν	ἀρέσκειν ἐθέλων, τῶν πολλῶν δὲ
[10]	θηρία τοὺς πύργους φέροντα, τῶν	ὁπλιτῶν	δὲ ἀναπληρούντων τὰ ἐν μέσῳ.
[21]	ὑψηλὸν ᾔρετο καὶ αὐτὸ περιέσχεν	ὁπλιτῶν	δῆμος καὶ ἀκοντιστῶν καὶ τοξοτῶν
[11]	διανόημα· κατὰ νώτου γὰρ τῶν	ὁπλιτῶν	ἕτερον τεῖχος εἰργάζετο. Ὁ δὲ
[21]	στρατεύματε καὶ ἐχρῆν ἐπὶ τῶν	ὁπλιτῶν	ποιεῖσθαι τὴν ἐκκλησίαν, βῆμά τε
[21]	τῶν ῥημάτων. Οὐκοῦν ᾕρει μυριάδας	ὁπλιτῶν	συχνὰς καὶ χιλιάδας ἱππέων εἴκοσι
[36]	συνοικίαν ἠσπάσαντο, ἴλη τε τῶν	ἐπιλέκτων	ἱππέων ξὺν τοῖς σημείοις καὶ
[22]	καὶ τῶν εὖ ἢ κακῶς	ἀποβάντων	κριτὴς καθεστὼς καὶ ἐπαινέτης οὐ
[6]	τὴν Γῆν ὠδῖναι, οὐδὲ ὡς	γιγάντων	ὁ κράτιστος, ἀλλ´ οἵαν ὁ
[9]	ἐφέροντο γὰρ εἰς αὐτὰς λίθοι	ταλάντων	ὁλκῆς Ἀττικῶν ἑπτά. Καὶ ἐπειδὴ
[15]	ἐξ ὧν εὖ ἢ κακῶς	πραξάντων	ἢ καὶ πασχόντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται,
[13]	ἐξ ὧν εὖ ἢ κακῶς	πραξάντων	πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται αὐτὸς καὶ τὰ
[24]	μυριάδας πάνυ πολλάς, ἀλλὰ ὃ	πάντων	ἅμα τούτων καὶ κρεῖττον καὶ
[6]	ἔργων καὶ ἄπιστον τιμωρίαν εἰσπράττεται·	πάντων	γὰρ ὁπόσοι τοῦ πολέμου τῷ
[6]	ἄξων, ἅτε οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος,	πάντων	δὲ ἐξισταμένων καὶ ὑποχωρούντων ἐν
[7]	καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν ἰδιωτῶν,	πάντων	δὲ σχεδὸν ὁπόσοι τοῦ βασιλείου
[27]	ἄρχουσιν, εἰδὼς ὅτι τοῦτο μάλιστα	πάντων,	ἔστι δὲ ὅπου καὶ μόνον
[6]	παῖδα, ὅτι ἄρα αὐτῷ μάλιστα	πάντων	τιμητέα εἴη. Προάγων δὲ ἐπὶ
[27]	ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ	ἁπάντων	ἀδεεῖς καὶ ἀτεράμονας, οὔτι ῥᾳθύμους
[31]	τεταγμένους καὶ αὐτῷ τῆς ὑπὲρ	ἁπάντων	βουλῆς κοινωνοῦντας ἀγαθούς τε εἶναι
[25]	εὐγενῆ καὶ βασιλέα μόνον τῶν	ἁπάντων,	εἴ τῳ ξυνδοκεῖ. Κρείττων μὲν
[28]	προδοῦναι τὸ ἔνδικον· ὑπολαμβάνει γὰρ	ἁπάντων	εἶναι τὴν πατρίδα κοινὴν ἑστίαν
[34]	ἀρχὴν ξύμπαντα. Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς	ἁπάντων	οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς δικαίως ἅμα
[14]	συμποσίοις οἱ λίχνοι τῶν ἐδωδίμων	ἁπάντων,	οὐχ ὑπομένοντες τὸ μὴ τῶν
[4]	πολλὴ ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν ἔφαμεν	ἁπάντων	προφέρειν ἐν ᾧ μάλιστα τῶν
[33]	ἐκείνης τὸ κεφάλαιον καὶ σχεδὸν	ἁπάντων	τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ μή
[3]	δουλείας ἔπαυσε χαλεπῆς, καὶ ἦρξε	ξυμπάντων,	τρεῖς ὑμᾶς τοὺς αὑτοῦ παῖδας
[34]	ἀποστερήσαντα τὴν ἀρχὴν τοὺς τῶν	ἀδικησάντων	ἀπογόνους· Ἀγαμέμνων δὲ ὥρμητο Τίσασθαι
[3]	δυναστείᾳ χρόνον καὶ πλῆθος τῶν	βασιλευσάντων;	ἢ τοῦτο μέν ἐστιν ἀληθῶς
[10]	τῶν ἱππέων ὧδε ἐπεπράγει, τῶν	ἐλεφάντων	πειρῶνται, καταπλήξεσθαι μᾶλλον οἰόμενοι τῷ
[21]	γενομένων, προβουλευθέντων δὲ ὀρθῶς καὶ	διοικηθέντων,	οὗτος ἀρκούντως ἐπαινεῖ τὴν βασιλέως
[4]	που μεμνήμεθα τῶν ἐν προοιμίῳ	ῥηθέντων,	ἐπεδείκνυμεν, ἔσται δὲ καὶ μάλα
[22]	ὑπόμνημα τῶν ἐς τοὺς ξυλλόγους	ῥηθέντων,	{καὶ} σαφῶς οἶμαι πιστεύοντι ὅτι
[23]	ἀγροικότεροι καὶ ἐλάττους μακρῷ τῶν	ῥηθέντων	τοῖς πολλοῖς φαίνοιντο. Εἰ δέ,
[29]	τιμωροί τινες καὶ ἀποπληρωταὶ τῶν	δικασθέντων,	ἕτερον τῶν φαύλων καὶ ἀνοήτων
[21]	αὐτομάτως οὐδὲ ἀλόγῳ φορᾷ γενομένων,	προβουλευθέντων	δὲ ὀρθῶς καὶ διοικηθέντων, οὗτος
[33]	δὲ ἐγγὺς ἀφίκετο, τῶν πλέον	ἀπολειφθέντων	ἀμείνων καὶ εὐτυχέστερος· οἱ δὲ
[18]	γε μὴν πρὸς τὸν τύραννον	πραχθέντων	ὅ τε ἐπὶ Σικελίαν ἔκπλους
[38]	καὶ πρῴην γενόμενον; Ἀνὴρ τῶν	ἐπιταχθέντων	ἐν Γαλατίᾳ στρατοπέδοις (ἴστε ἴσως
[8]	πολεμίων καὶ τῶν διωκόντων οὐκ	ἀνιέντων,	ἐπὶ τὸ λαιὸν ὠθοῦνται, ἵναπερ
[6]	δὲ τῶν ἱππέων καὶ οὐκ	ἀνιέντων,	φεύγει μὲν αἰσχρῶς ὁ τὴν
[38]	Πολλῶν δὲ τυχὸν ἀληθῶς ἐνόχων	ὄντων	ταῖς περὶ αὑτῶν ὑποψίαις, ὁμοίως
[29]	ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται. ~Διττῶν δὲ	ὄντων	τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν μὲν
[11]	νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ ἀκαρῆ χρόνον	ἐνδιδόντων,	διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους καὶ ἀκοντιζόντων
[38]	παῖδα· εἶτα ἦν ἀπιστότερος τῶν	λεόντων,	οἷς οὐκ ἔστι, φησί, πρὸς
[16]	δυσβάτοις καὶ θαλάσσῃ τεναγώδει, ἅτε	ἐσρεόντων	ποταμῶν μυρίων, οἳ ποιοῦσιν ἕλος
[31]	κριτὴς τῶν λιθογνωμόνων καὶ τῶν	βασανιζόντων	τὸ χρυσίον ἢ τὴν πορφύραν·
[11]	ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους καὶ	ἀκοντιζόντων	ἐς τοὺς ἐφεστῶτας τῷ κειμένῳ
[8]	τροπῆς τῶν πολεμίων καὶ τῶν	διωκόντων	οὐκ ἀνιέντων, ἐπὶ τὸ λαιὸν
[38]	πᾶσιν ἦν, καίτοι πολλῶν συκοφαντεῖν	ἐθελόντων	καὶ διηρμένων ἐπὶ τοὺς οὐκ
[19]	δὴ ταῦτά γε αὐτὰ ἐκείνων	ἐθελόντων	λέγειν. Ἐνταῦθα δὲ εἴ τις
[31]	ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν	ἐθελόντων	ποικίλην καὶ πολύτροπον τὴν μοχθηρίαν
[29]	τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν μὲν	ὑποφαινόντων	ἐλπίδας ἀμείνους καὶ οὐ πάντη
[22]	ὕστερον γενεαῖς τοὺς λόγους διηγουμένῳ,	λιπόντων	δὲ ἐκείνων οὐδὲν ὑπόμνημα τῶν
[32]	ἀγαπῶντες μὲν τὸν αἴτιον τῶν	παρόντων	σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν δαίμονα, ὑμνοῦντες
[21]	μαλακῶς· ἣ γὰρ δίκη ἐστὶ	γερόντων.	~Τὸ μὲν οὖν ἐμὸν ἡδέως
[26]	ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ εἰ τῶν	ἐπιστρατευόντων	κρατοῖεν καὶ ἐπιόντες ἀνυπόστατοί τινες
[10]	τὴν γνώμην διὰ τοῦ σχήματος·	ἐπιστρεφόντων	γὰρ ἔπιπτον εὐθέως καὶ κατέφερον
[16]	δὲ ἤδη Ῥωμαίων τὰς πόλεις	ἐχόντων	τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ὄνομα
[31]	τούτοις ἐπιτρέψει τὴν τῶν ἐλασσόνων	ἀρχόντων	αἵρεσιν. Νόμων μὲν δὴ πέρι
[31]	Νόμων μὲν δὴ πέρι καὶ	ἀρχόντων	τοιάδε γινώσκει· ~τοῦ πλήθους δὲ
[31]	ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ ἄρχων	ἀρχόντων,	τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν μεγίστων
[15]	ἢ κακῶς πραξάντων ἢ καὶ	πασχόντων	πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται
[29]	θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ ἀνίατα	πλημμελούντων,	τούτοις δὲ οἱ νόμοι θάνατον
[10]	πύργους φέροντα, τῶν ὁπλιτῶν δὲ	ἀναπληρούντων	τὰ ἐν μέσῳ. Ταχθέντες δὲ
[6]	ὄντος, πάντων δὲ ἐξισταμένων καὶ	ὑποχωρούντων	ἐν χαρμονῇ. Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ
[34]	ἀναιδὴς καὶ τραχὺς βάρβαρος τῶν	ἑαλωκότων	οὐ πρὸ πολλοῦ. Καὶ ὅσα
[21]	ὁπλιτῶν δῆμος καὶ ἀκοντιστῶν καὶ	τοξοτῶν	ἱππεῖς τε ἐνσκευασάμενοι τοὺς ἵππους
[9]	καὶ ἔφερεν ἐκ σιδήρου πύργους	τοξοτῶν	πλήρεις. Ἡγοῦντο δὲ αὐτῶν ἱππεῖς
[26]	τῶν ἀναγκαίων φημὶ σιτίων καὶ	ποτῶν	καὶ ἐσθημάτων· ὥρισται γὰρ ὁ
[6]	ὁπλίτης ἦν ἐν τῷ μέσῳ	συνάπτων	ἐφ´ ἑκάτερα τοῖς ἱππεῦσιν· ἐξόπισθεν
[33]	οἱ μὲν τὸ προγόνων γενέσθαι	δυναστῶν	καὶ βασιλέων θαυμάζουσι μάλα, ὀλβίων
[32]	περιπεσεῖν, τούτων δὴ τῶν θρυλλουμένων	ἀνηκέστων,	χορευτήν τε αὑτῶν ἐποιήσαντο καὶ
[38]	ἀποφανθεῖσι κοινωνοῖς τῶν ἀτόπων καὶ	ἐξαγίστων	βουλευμάτων. Τὴν δὲ ἐς τὸν
[33]	αὑτοῖς τε καὶ ἄλλοις τῶν	μεγίστων	αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ δὴ οὖν
[31]	ἀρχόντων, τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν	μεγίστων	ἔργων καὶ διοικήσεων τεταγμένους καὶ
[28]	καὶ τρυφὴν καὶ ἀκολασίαν, τῶν	μεγίστων	κακῶν παρέξει ῥᾳστώνην· ὕβριν δὲ
[27]	τροφῆς ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ σωτήρων καὶ	προαγωνιστῶν	ἀνεφάνησαν αὐτοὶ δηλήμονες· οὐδὲ μὴν
[21]	αὐτὸ περιέσχεν ὁπλιτῶν δῆμος καὶ	ἀκοντιστῶν	καὶ τοξοτῶν ἱππεῖς τε ἐνσκευασάμενοι
[22]	ἀστεῖος, ἀκηκόατε πολλάκις τῶν μακαρίων	σοφιστῶν	καὶ τοῦ ποιητικοῦ γένους πρὸς
[8]	πολλοῖς ἔπεσι διηγούμενος καὶ θεῶν	ἀναπλάττων	μάχας καὶ ἐπικοσμῶν μύθοις τὴν
[9]	τισιν ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ	φυλάττων	ταῦτα· τυχὸν δὲ καὶ ἄλλων
[14]	τοῖς τοῦ Πλάτωνος λόγοις μικρὰ	ἐπιπάττων	τῶν ῥημάτων ὥσπερ ἁλῶν ἢ
[36]	γὰρ δὴ καὶ ὁ Ποσειδῶν	συνταράττων	τὴν γῆν παύειν τὰ κύματα.
[3]	Πάνδαρος, ἀνὴρ ἄπιστος καὶ χρημάτων	ἥττων,	ἀλλὰ καὶ ἀσθενὴς τὴν χεῖρα
[26]	ἀνδρεῖος καὶ μεγαλόφρων· ὅστις δὲ	ἥττων	μὲν ἡδονῶν, ἀκράτωρ δὲ ὀργῆς
[29]	ἰᾶσθαι καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς προθυμηθήσεται.	~Διττῶν	δὲ ὄντων τῶν ἁμαρτημάτων, καὶ
[25]	Κρείττων μὲν εὐγένεια φαυλότητος γένους,	κρείττων	δὲ ἀρετὴ διαθέσεως οὐ πάντη
[4]	τῆς ἐπὶ τῶν ἔργων ἀληθείας	κρείττων,	ἐθέλω τοῖς παροῦσι διεξελθεῖν· γελοῖον
[25]	τῶν ἁπάντων, εἴ τῳ ξυνδοκεῖ.	Κρείττων	μὲν εὐγένεια φαυλότητος γένους, κρείττων
[39]	καὶ ἐκ τῶν πετρῶν ἑσμοὺς	μελιττῶν	ἐξιπταμένους καὶ ἐκ τοῦ δριμυτάτου
[29]	χρή, ὅπου καὶ τὴν τῶν	μελιττῶν	ὁρῶμεν βασιλεύουσαν καθαρὰν ὑπὸ τῆς
[22]	ἀπαγγέλλουσι πρὸς ὑμᾶς τὰ ὑμῶν	αὐτῶν	διανοήματα ἃ ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ
[12]	ξυμπείθοντος, ἄρρηκτον νηῶν τε καὶ	αὐτῶν	εἶλαρ κατασκευάσασθαι. Σχεδὸν γάρ μοι
[10]	τὰ χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´	αὐτῶν	ἐκεῖνα πρότερον πρὸς τὸ ἐπέχειν
[25]	ἐτίμων τε καὶ ἐθεράπευον ἀρετῆς	αὐτῶν	ἐνομίζοντο τῶν θεῶν παῖδες. Δῆλον
[10]	μᾶλλον ἐνείχοντο τῷ τέλματι. Καὶ	αὐτῶν	ἐνταῦθα γίνεται φόνος ὅσος οὔπω
[34]	οὐδὲν οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ	αὐτῶν	ἡ στάσις τέλος εἶχεν οὐκ
[22]	λόγους· καὶ γάρ ἐστε λίαν	αὐτῶν	ἤδη διακορεῖς καὶ ὑμῶν ἐστι
[9]	πύργους τοξοτῶν πλήρεις. Ἡγοῦντο δὲ	αὐτῶν	ἱππεῖς οἱ θωρακοφόροι καὶ οἱ
[26]	τῆς ἐμμανοῦς λύττης, στροβεῖ δὲ	αὐτῶν	καὶ στρέφει τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων
[10]	τειχῶν ἔβαλλον τοῖς λίθοις· καὶ	αὐτῶν	μὲν πολὺς ἐγένετο φόνος, φυγῇ
[27]	ἐπιφυομένους ἢ διὰ τὴν σφῶν	αὐτῶν	μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ ἀμυνόμενος
[25]	Ὅπερ δὲ ἔφην, χρὴ περὶ	αὐτῶν	πειθομένους ἡμᾶς ταύτην ποιεῖσθαι τὴν
[22]	καὶ διωχλήκαμεν, μακροτέρους τοὺς ὑπὲρ	αὐτῶν	ποιούμενοι λόγους· καὶ γάρ ἐστε
[20]	τὸν ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ	αὐτῶν	τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως δείγματα
[5]	Ἕκτορα καὶ Σαρπηδόνα. Βούλεσθε οὖν	αὐτῶν	τὰ λαμπρότατα ἐπιλεξάμενοι περιαθρῶμεν τὸ
[22]	καὶ τοῦ ποιητικοῦ γένους πρὸς	αὐτῶν	τῶν Μουσῶν ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς
[25]	μὲν αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων	αὐτῶν	φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ διὰ
[29]	βίου βάσανον οὐ φαύλην τῆς	αὑτῶν	ἀρετῆς παρασχομένων τὸ δικαστήριον, οἳ
[32]	τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν τε	αὑτῶν	ἐποιήσαντο καὶ συνέστιον, καὶ αὐτῷ
[25]	μοχθηρῶν φῦντας καὶ προσομοίους τοῖς	αὑτῶν	τοκεῦσιν οὔποτε εὐγενεῖς φατέον, οὐδὲ
[38]	ἀληθῶς ἐνόχων ὄντων ταῖς περὶ	αὑτῶν	ὑποψίαις, ὁμοίως ἅπασιν ἦν πρᾷος
[27]	κυνῶν οἱ φαυλότατοι οἳ, τῆς	αὑτῶν	φύσεως καὶ τροφῆς ἐπιλαθόμενοι, ἀντὶ
[34]	προσήκειν ἔχειν ὑπέλαβεν, εἶθ´ ὅτι	τελευτῶν	τὸν βίον, τὸν πρεσβύτατον καὶ
[32]	ὑποθέσεως· καὶ ὅτῳ γέγονε τῶν	τοιούτων	λόγων ἐπακούειν ἐν φροντίδι, οὗτος
[25]	λόγῳ, τοῦ βίου παντὸς ἀναπεπλησμένου	τοιούτων	παθημάτων καὶ ἐπ´ αὐτοῖς λόγων.
[6]	ὥσπερ ἦν ἄξιον τὸν ἐκ	τοιούτων	προοιμίων καὶ προνομίων ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο
[29]	προαγορεύεται. Νομοθετῶν δὲ ὑπὲρ τῶν	τοιούτων,	ὕβριν μὲν καὶ χαλεπότητα καὶ
[35]	μέγα οἴεται οὐδὲ ἄξιον ἐπαίνων	τοσούτων,	ἐς αὑτὸν ἀφορῶν, ὅταν ἔν
[21]	ἡρμοσμένῳ. Ἐργάτης γάρ ἐστι καὶ	τούτων	ἀγαθός, οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ ἀπονυχίζων
[28]	ἀμέτρου κτήσεως, καὶ τὰς ἐκ	τούτων	ἀναφυομένας στάσεις καὶ ἔριδας εἰς
[8]	ὑπὲρ σφῶν ἐποίει. Καὶ ὑπὲρ	τούτων	ἆρ´ ἑτέρου τινὸς μάρτυρος δεησόμεθα,
[27]	ὅτου ἂν τύχωσιν ἐνδεεῖς ὄντες·	τούτων	αὑτὸν ὅ γε ἀληθινὸς ἀξιοῖ
[22]	παρέσχεσθε γὰρ ὑμεῖς τῶν ἀνδρῶν	τούτων	ἀφθονίαν, ἀσμένως ἐπακούοντες. Καὶ οὐδὲν
[29]	ἀνθρώπων καὶ τοῦ παντὸς κόσμου,	τούτων	δὲ αὐτὸς ἦν τε καὶ
[40]	πρὸς τὰ θάλπη τὰ γενναῖα;	τούτων	δὲ εἴ με κελεύοιτε ἐσφέρειν
[29]	τοῖς αὑτοῦ παισὶ καὶ ἐγγόνοις·	τούτων	δὲ οἱ μέν εἰσι σωτῆρες
[6]	ἐπὶ κέρως τάττει χωρὶς ἑκατέρου.	Τούτων	δὲ οἱ μέν εἰσιν αἰχμοφόροι,
[14]	ὥσπερ ἁλῶν ἢ χρυσοῦ ψήγματος·	τούτων	δὲ οἱ μὲν {ὡς} ἡδίω
[6]	αὐτῇ πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα.	Τούτων	δὴ τῶν ἐθνῶν ἐξαναστήσας οὐκ
[32]	χρεὼν βιάζοιτο κακῷ τῳ περιπεσεῖν,	τούτων	δὴ τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν
[33]	τῶν ἔμπροσθεν, ὁπότε τῆς ὑπὲρ	τούτων	διηγήσεως ἀπεπαυόμεθα. Ἔφαμέν που χρῆναι
[3]	τὰ τοιαῦτα πολυπραγμονεῖν, ἐπὶ τὰ	τούτων	ἐγγυτέρω πρὸς ἀρετὴν καὶ ὧν
[9]	μὲν τί σοι προσήκει καὶ	τούτων,	ἐν καιρῷ σκέψομαι· τά γε
[22]	τῶν Μουσῶν ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς	τούτων	ἕνεκα καὶ διωχλήκαμεν, μακροτέρους τοὺς
[24]	πολλάς, ἀλλὰ ὃ πάντων ἅμα	τούτων	καὶ κρεῖττον καὶ θεοφιλέστερον, ὃ
[35]	τιμῆς ἐρῶσιν, οἱ δὲ οὐ	τούτων	μόνον ἀφαιροῦνται, ἀλλὰ καὶ ἐπ´
[18]	τὴν εὐβουλίαν, ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ	τούτων	ὀλίγα ἃ πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα
[22]	οὐ μή ποτε ἐπιλείπωσιν οἱ	τούτων	ποιηταί, πολέμους ὑμνοῦντες καὶ νίκας
[4]	μὲν βαρβάροις, οὐκ ἐλάττοσι δὲ	τούτων	τοῖς οἴκοθεν ἀφεστῶσι καὶ συνεπιθεμένοις
[34]	κρατεῖν φανῆναι. Βούλεσθε οὖν καὶ	τούτων	ὑμῖν ὥσπερ ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[22]	οὐδὲν θαυμαστόν· εἰσὶ γὰρ αἱ	τούτων	ὑπολήψεις ἀγαθῶν πέρι καὶ φαύλων
[21]	μόνον, ἀλλ´ ἤδη καὶ τῶν	ἰδιωτῶν	ξυνιέναι πολλοὺς καὶ ἐπαΐειν τῶν
[7]	ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, πολλῶν μὲν	ἰδιωτῶν,	πάντων δὲ σχεδὸν ὁπόσοι τοῦ
[10]	τῇ πόλει κατέστησαν ἀναμίξαντες τῶν	στρατιωτῶν	οὐκ ἐλάττω μοῖραν. Ἐπεὶ δὲ
[8]	στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ τὰ τῶν	στρατιωτῶν	πίπτει φρονήματα, ἀλλ´ ἐπειδὴ τὰ
[21]	ἐστι καὶ τούτων ἀγαθός, οὐκ	ἀποσμιλεύων	οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ ῥήματα οὐδὲ
[39]	διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο μισῶν καὶ	ἐπιβουλεύων	καὶ ἀφαιρούμενος ὧν οὐδαμῶς ἐχρῆν·
[21]	οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ ῥήματα οὐδὲ	ἀποτορνεύων	τὰς περιόδους καθάπερ οἱ κομψοὶ
[28]	κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος ἢ καὶ	ἐπιστρατεύων	βαρβάροις γείτοσι, στάσιν δὲ ἐξαιρῶν
[27]	ἀλλὰ πολὺ πρότερον αὑτὸν τοιοῦτον	ἐπιδεικνύων,	ἀπεχόμενος μὲν ἡδονῆς ἁπάσης, χρημάτων
[36]	καθάπερ ἀγαθὸς νεὼς κυβερνήτης, ἐξαπίνης	νεφῶν	ῥαγείσης λαίλαπος, εἶτα ἐπ´ αὐτῇ
[8]	βοὴ καὶ κτύπος τῶν ὅπλων,	ξιφῶν	τε ἀγνυμένων ἀμφὶ τοῖς κράνεσι
[28]	{φίλων καὶ} πατέρων, φιλτέραν δὲ	ἀδελφῶν	καὶ ξένων καὶ φίλων· ἧς
[32]	ἤγειραν ἀνθρώπους. Ταῦτα ἐγὼ τῶν	σοφῶν	ἀκούω πολλάκις καί με ὁ
[23]	Ἕπεται δὲ αὐτοῦ τῇ κρίσει	σοφῶν	ἀνδρῶν δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ
[33]	τε ἡμέτερος καὶ ὁ τῶν	σοφῶν	ῥητόρων ἔπαινος δεῖξαι. Οὐκοῦν οἱ
[14]	τοῦ προτέρου λόγου μέσον ὑποτεμομένοις	φιλοσόφων	ἐξηγεῖσθαι ῥήσεις· πρὸς δὴ τοὺς
[38]	τὸν τῆς σελήνης κύκλον ἄρξαι	σφῶν	ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν δὴ παρὰ
[8]	τάξεως αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ κακίᾳ	σφῶν,	ἀπειρίᾳ δὲ καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ
[27]	τύχης ἐπιφυομένους ἢ διὰ τὴν	σφῶν	αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως ὑφιστάμενος καὶ
[8]	ἀπογνῶναι ἐς τὸ παντελὲς ὑπὲρ	σφῶν	ἐποίει. Καὶ ὑπὲρ τούτων ἆρ´
[38]	ὅπως ἂν γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ	σφῶν	καὶ ἀμαθίᾳ, εἴτε ἔξωθεν παρὰ
[10]	πλευρὰς τοῖς κέντροις, ἕως ἐποιήσαντο	σφῶν	κατὰ νώτου τὰ χώματα· πεποίητο
[32]	ἀποίσουσι τοῖς φύλαξι καὶ ἐπικούροις	σφῶν	μισθὸν καὶ ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν.
[8]	ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ δόρατα	σφῶν,	ξυστοὶ δέ εἰσιν εὐμήκεις, οὓς
[16]	φαύλη μοῖρα) τὰ μὲν ἀρχαῖα	σφῶν	ὀνόματα σώζειν οὐ διεκώλυσαν, τῷ
[20]	γενναῖον· ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο τὸ	σφῶν	προκείμενον καὶ ἀποικοδομούμενον τεῖχος τάφρῳ
[10]	ἐτόπαζον δέος· οὐδὲ γὰρ ὑπομενεῖν	σφῶν	τὴν ὁρμὴν τοὺς ἔνδον ἠξίουν.
[25]	οἳ γεγονότες πατέρων ἀγαθῶν τοὺς	σφῶν	τοκέας ἐζήλωσαν· ὅστις δὲ ἐξ
[25]	οὐδὲ εἰ πάντες ἄνθρωποι βασιλέα	σφῶν	τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι μηδὲ
[30]	εἶναι, τὰ μὲν ἐν ἀμφοτέροις	ἔχων	ἀγαθά, τὰς δὲ οἷον κῆρας
[26]	οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν φαίη νοῦν	ἔχων	ἀνήρ, εἰ καὶ ἐπιφαίνοιτο καὶ
[24]	μεταδιδοὺς ἄλλῳ τῷ μεταδοθέντι μεῖον	ἔχων	ἐφάνη ποτέ· οὕτω θεῖόν ἐστι
[8]	εὐνοίας ἔδρα, τυχὸν δὲ οὕτως	ἔχων	μεγέθους, ὡς ῥᾴδιον παρέχειν βαδίζειν
[34]	οἶμαι τῆς θεραπείας καὶ οὐκ	ἔχων	ὅ τι μέμφοιτο δῆλος ἦν
[2]	δὲ κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον	ἔχων,	τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε τεύχων
[39]	τοῖς δὲ οὐκ ἐξελεγχθεῖσι πρᾴως	ἔχων,	τοῦ δὲ ὑπεριδὼν καὶ καταφρονήσας
[31]	καὶ περὶ αὑτὸν τοὺς ἀρίστους	ἔχων,	τούτοις ἐπιτρέψει τὴν τῶν ἐλασσόνων
[34]	αὐτὸς δὲ μετὰ ἀρετῆς ἔλαττον	ἔχων,	τῷ κρατίστῳ πλεονεκτεῖν ὑπέλαβε. Καὶ
[34]	δοκοῦσιν ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην	ἔχων	ὑπόθεσιν, καὶ παιδί που δῆλον,
[1]	τις ἐθέλοι τούτοις τὸν νοῦν	προσέχων	ἕκαστον ἀξιοῦν λόγου, σμικροῦ πᾶσαν
[40]	ἀεὶ πάρεστι τῆς ἀρχῆς μέρεσιν,	ἀντέχων	καὶ πρὸς τὸ κρύος καὶ
[10]	ἔνδοθεν, πολλοὶ δὲ ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἔβαλλον τοῖς λίθοις· καὶ αὐτῶν
[12]	οἱ δὲ πρότερον ἀπὸ τῶν	τειχῶν	ἐναυμάχουν· τέλος δὲ οἱ μὲν
[38]	κέντρα. Πολλῶν δὲ τυχὸν ἀληθῶς	ἐνόχων	ὄντων ταῖς περὶ αὑτῶν ὑποψίαις,
[31]	αὐτὸς ἅπαντα καὶ κατευθύνων καὶ	ἄρχων	ἀρχόντων, τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν
[17]	τὴν πέτραν, ὁ δὲ ἡμέτερος	ἄρχων	καὶ στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν
[2]	ἔχων, τὸ μὲν Ἥφαιστος κάμε	τεύχων	καὶ ἔδωκε Διί, ὁ δὲ
[29]	τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν	ψυχῶν	διαλαβόμενα κρίνειν ἐπέταξε καὶ διακαθαίρειν
[25]	γένει σύμβολον· ἐπὶ δὲ τῶν	ψυχῶν	οὐδὲν οἰόμεθα δεῖν ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον,
[25]	ψυχήν· ᾗπερ δὴ τῶν ἄλλων	ζῴων	διαφέροντες, εἰκότως ἂν κατ´ αὐτὸ
[18]	ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς τὰ τῶν	ἡρώων	ἐκείνων ἔχειν ξυγγένειαν, μεγάλα μικροῖς
[19]	τῶν Ὁμήρου μόνον τὰ τῶν	ἡρώων	ὀνόματα, ἐνθείη δὲ τὸ βασιλέως
[4]	βασιλέως ἔργων πρὸς τὰ τῶν	ἡρώων	πολλὴ ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν ἔφαμεν
[38]	Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον τῶν	Τρώων	οὐ τοῖς ξυνεξελθοῦσι μόνον τῷ
[20]	τοῦ μηχανήματος, ἀλλὰ ἡττῶντο τῶν	Τρώων	τὸ τεῖχος ἐπιτελέσαντες, καὶ μάλα
[39]	σώφροσι, ζηλωτὰς δὲ γενομένους τῶν	πατρῴων	ἐπιτηδευμάτων ὑφέξειν ἐν καιρῷ τὴν