HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, IIe Panégyrique de Constance

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  443 formes différentes pour 949 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[3]   τὴν χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ,     δὴ καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν παρέσχεν
[30]   καὶ ἀνοήτων δαιμόνων τὸ φῦλον.  ~Ἃ   δὴ μιμητέον τῷ γενναίῳ καὶ
[39]   καταφρονήσας τῶν πονηρευμάτων. γὰρ     μηδὲ τῶν ἐχθρῶν τις διὰ
[18]   ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα     πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα δὲ ἡμῖν
[8]   οὐκ ἀπόχρη τῶν ἐπῶν μνησθῆναι     πεποίηκεν ἐκεῖνος, ὁπηνίκα ἐπὶ τὰς
[33]   ξυνδοκεῖ, ὥρα ἐπεξιέναι τοῖς ἔργοις     τεθαυμάκαμεν. Καὶ ὅπως μή τις
[22]   ὑμᾶς τὰ ὑμῶν αὐτῶν διανοήματα     ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ τοῖς ὀνόμασι
[4]   Εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε, καὶ ἐντρέχοι  ἀγλαὰ   γυῖα· ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας
[35]   κρίνω, τοῦ Τροίαν ἑλεῖν καὶ  φάλαγγα   γενναίαν τρέψασθαι. Εἰ δὲ ἀπιστεῖ
[4]   κρίσις· τάξιν δὲ κοσμῆσαι καὶ  φάλαγγα   διατάξαι καλῶς δοκεῖ Μενεσθεὺς κράτιστος,
[7]   ὁπηνίκα οἱ λόχοι συνετάττοντο πρὸς  φάλαγγα   θρασὺς ἦν ἐν μέσοις ἀναστρεφόμενος·
[10]   δὲ πυκνήν τε εἶχον τὴν  φάλαγγα   κατὰ τὸ διερρηγμένον τοῦ τείχους,
[33]   βασιλέως πλουσίου καὶ πολυχρύσου γενέσθαι,  μέγα   δὲ ἀληθῶς τὸ τὴν ἀρετὴν
[33]   ἐναντίας γίγνεσθαι συμβαίνειν· ὥστε οὐ  μέγα,   καθάπερ οἴονται, τὸ βασιλέως πλουσίου
[35]   δὲ ἀπιστεῖ τις καὶ οὐ  μέγα   οἴεται οὐδὲ ἄξιον ἐπαίνων τοσούτων,
[10]   μέσῳ. Ταχθέντες δὲ οὕτως οὐ  μέγα   ὄφελος ἦσαν τῷ βαρβάρῳ· παρεῖχον
[27]   ῥᾳθύμους ἐργάσεται, ἐπιστάμενος ὅτι μὴ  μέγα   ὄφελος φύλακος τὸν πόνον φεύγοντος
[25]   ἐκγόνους διαπορθμεύσειε, τούτους δὲ ἤδη  μέγα   φρονεῖν καὶ τοῖς Πελοπίδαις
[18]   εὐβουλίαν, ἀποδοτέον καὶ ὑπὲρ τούτων  ὀλίγα   πάντα διεληλύθαμεν· ὁπόσα δὲ
[34]   ὑπολαμβάνων πολλά τε ἔθνη καὶ  ὀλίγα   δεῖσθαι, περικεῖσθαι δὲ οἶμαι φροντίδας
[27]   τῶν ὑπηκόων, ὕπνῳ τε εἴκων  ὀλίγα   καὶ τὴν ἀργίαν ἀποστρεφόμενος. Ἀληθῶς
[12]   πολλὴν ἐκ τοῦ κράνους ἀναπτούσης  φλόγα,   πολλοὺς μὲν ἔκτεινε, φεύγειν δὲ
[4]   πλέον τὰ τοῦ Μακεδόνος  ἔργα·   δῆλον δὲ ἔσται χρωμένοις ἡμῖν
[8]   ἐς αὐτὰ δὲ ὁρᾶν τὰ  ἔργα,   κρινέτω· ~ἑξῆς δέ, εἰ βούλεσθε,
[18]   αἱ συνιοῦσαι δυνάμεις, τοσούτῳ τὰ  ἔργα   προφέρειν εἰκός, ὥστε ἀνάγκη καὶ
[1]   μὰ Δία πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν  ἔργα   Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων Νισαίων κάλλη
[34]   σημεῖα, πιστότερα δὲ οἶμαι τὰ  ἔργα   τῶν λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ
[4]   ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι τὴν  ἁμαρτάδα,   καὶ οὐκ ἔσομαι ταῖς διαβολαῖς
[20]   πάθους μεταγνοίη καὶ ἀποφύγοι τὴν  ἁμαρτάδα·   δὲ ἐκ τῆς Ἰθάκης
[25]   συγκαλύπτειν αὐτὰ καὶ ἀποκρύπτειν τὴν  ἁμαρτάδα   οὔτε οἱ πατέρες ὑπὲρ τῶν
[21]   τὰς δημηγορίας ἐκλέγειν ἐς τὰ  στρατόπεδα   καὶ δήμους καὶ βουλευτήρια, μακροτέρας
[39]   ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ τὸν  παῖδα   γέγονε τοῦ φύσαντος ἀμείνων καὶ
[38]   ἀπέλιπεν οὐδὲν δεομένῳ βασιλεῖ τὸν  παῖδα·   εἶτα ἦν ἀπιστότερος τῶν λεόντων,
[38]   δὲ ἐς τὸν τοῦ παρανομήσαντος  παῖδα   καὶ πατήσαντος πίστιν καὶ ὅρκια
[3]   καὶ τὸν τοῦ πολύφρονος Ὀδυσσέως  παῖδα   καὶ τοιαῦτα ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς
[6]   ἐθέλουσαν τὸν τοῦ Διὸς ἀναπείθειν  παῖδα,   ὅτι ἄρα αὐτῷ μάλιστα πάντων
[38]   ὅτι μήτε ἐς τὸν ἐκείνου  παῖδα   χαλεπὸς μήτε ἐς τοὺς φίλους
[21]   ὄφλημα βασιλεῖ πατρῷον ἀποδοὺς τὴν  ἁλουργίδα·   τἆλλα δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς
[12]   Ἕκτορα καὶ τὸν Σαρπηδόνα, οὐκ  οἶδα   ὅπως, ὑπηνέχθη καὶ ἐπ´ αὐτό
[6]   ἀλλ´ αὐτῇ πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν  οἶδα.   Τούτων δὴ τῶν ἐθνῶν ἐξαναστήσας
[7]   ἦν ἄξιον, ἀφανὴς ᾤχετο οὐκ  οἶδα   ὑπὸ τοῦ θεῶν δαιμόνων
[34]   με οὐχ αἱρήσετε ψευδομαρτυριῶν, εὖ  οἶδα·   ὑπομνήσω γὰρ ὑμᾶς αὐτοὺς ὧν
[10]   ἀφίετο βέλος, βεβαιοτέραν εἶχον τὴν  ἐλπίδα   τοῦ κατ´ ἄκρας αἱρήσειν τὴν
[21]   ξυνάρχοντος, οὔτε αἰχμὴν φέρων οὔτε  ἀσπίδα   καὶ κράνος, ἀλλὰ ἐσθῆτα τὴν
[3]   ταῦτά τοι καὶ προβάλλεται τὴν  ἀσπίδα,   οὔτι τὴν οἰκείαν, τἀδελφοῦ δέ,
[1]   χεροῖν τὴν αἰχμὴν καὶ τὴν  ἀσπίδα,   ψαλτήριον δὲ ἁρμοσάμενον καὶ κιθάραν
[35]   οὐτιδανὸς πέλει ἀνήρ, Ὅστις ξεινοδόκῳ  ἔριδα   προφέρῃσι βαρεῖαν) καὶ Ἀλέξανδρον τὸν
[28]   ὑπολαμβάνει γὰρ ἁπάντων εἶναι τὴν  πατρίδα   κοινὴν ἑστίαν καὶ μητέρα, πρεσβυτέραν
[20]   δρῶν καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν  θεωρίδα,   στέλλει τοὺς κήρυκας ἐπὶ τὴν
[3]   πλοῦτον καὶ θαυμαστέον σου τὴν  χλαμύδα   ξὺν τῇ πόρπῃ, δὴ
[18]   παρέσχεν ἀσφαλῆ καὶ τοῦ μέλλοντος  ἀδεᾶ   τὴν ὑπὲρ τῆς νίκης ἡδονήν,
[25]   μὲν τῶν πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς  ἐνδεᾶ,   αὐτὸς δὲ μετεποιήθη τούτου τοῦ
[25]   ἐκείνους, Ἡλίου μὲν ἐπιφημίζοντας Αἰήτην  υἱέα,   Ἑωσφόρου δὲ ἕτερον, καὶ ἄλλους
[23]   Περσῶν Λυδῶν Μακεδόνων  βασιλέα,   ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν, πλὴν
[1]   ἐκ τῆς μήνιδος ξυμφοράς, τὸν  βασιλέα   δὲ αἰτιώμενον Δία καὶ Μοίρας
[12]   γὰρ οἶμαι τὸν στρατηγὸν  βασιλέα   καθάπερ ἱερέα καὶ προφήτην θεραπεύειν
[1]   δὲ ἐφ´ ἡσυχίας ὑμνεῖν τὸν  βασιλέα   καὶ ᾄδειν τὰ κατορθώματα. Οὐ
[20]   οὕτω δή τι πείθει τὸν  βασιλέα   καὶ τὸν τῆς Θέτιδος, ὥστε
[1]   γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ παροξύνειν τὸν  βασιλέα   λίαν αὔθαδες καὶ ἄγριον· τυχὸν
[1]   ἐμήνισε καὶ διηνέχθη πρὸς τὸν  βασιλέα,   μεθεῖναι μὲν ταῖν χεροῖν τὴν
[25]   δὲ ἐγὼ καὶ εὐγενῆ καὶ  βασιλέα   μόνον τῶν ἁπάντων, εἴ τῳ
[29]   δὲ οἶμαι τῶν θεῶν τὸν  βασιλέα,   οὗπερ εἶναι χρὴ τὸν ἀληθῶς
[34]   προσόδων ἐπινοοῦσιν, οὕτω χρῆναι τὸν  βασιλέα   παρασκευάζεσθαι, οὐδὲ ἀναιρεῖσθαι πόλεμον,
[20]   τὸν πόλεμον, ἔλαττον ἔχειν ὑπολαμβάνητε  βασιλέα   περὶ τὰ σεμνότερα καὶ ὧν
[37]   ἐπιφερόμενον, τριακοσίους Σπαρτιατῶν καὶ τὸν  βασιλέα   περὶ τὰς εἰσβολὰς τῆς Ἑλλάδος
[25]   ἀρχαῖος νεωστί ποθεν ἐπιρρέων  βασιλέα   ποιεῖ οὔτε ἁλουργὲς ἱμάτιον οὔτε
[25]   μυρίοι, οὐδὲ εἰ πάντες ἄνθρωποι  βασιλέα   σφῶν τοῦτον ὁμολογοῖεν συνελθόντες, ὅτι
[35]   ἐκείνων τῷ λόγῳ πείθομαι, καὶ  βασιλέα   τεθέαμαι σφόδρα ἐγκρατῶς τὴν λοιδορίαν
[15]   παραινοῦμεν πάντα τε ἰδιώτην καὶ  βασιλέα,   τόν γε ὡς ἀληθῶς ἄξιον
[25]   φιλοσοφοῦντες, τοῦτο κατανοῆσαι, καὶ τὸν  Ἡρακλέα   τοῦ Διὸς ἀνειπεῖν ἔγγονον καὶ
[35]   μηχανῶνται βλασφημίας ψευδεῖς. Τούτου καὶ  Ἡρακλέα   φασὶ καὶ ἄλλους δέ τινας
[20]   πολυτρόπως πείθειν ἐπιχειρῶν πρὸς διαλλαγὰς  Ἀχιλλέα   καὶ δῶρα πολλὰ διδούς, μυρία
[4]   καὶ οὐκ ἂν καταδείσαιμι τὸν  Ἀχιλλέα   τοῖς Ἡφαιστείοις λαμπρυνόμενον καὶ ἀποπειρώμενον
[35]   καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου καὶ  Ἀχιλλέα   τὸν τῆς Θέτιδος καὶ ἄλλους
[1]   ~Τὸν  Ἀχιλλέα   φησὶν ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε
[25]   σκυτέα καὶ ναὶ μὰ Δία  κεραμέα   τινὰ χρήματα ἐκ τῆς τέχνης
[12]   τὸν στρατηγὸν βασιλέα καθάπερ  ἱερέα   καὶ προφήτην θεραπεύειν ἀεὶ ξὺν
[35]   σίδηρος χρῶτα; οὐκοῦν καὶ τὸν  Ὀδυσσέα   παρώξυνεν εἰς δύναμιν ἀμύνασθαι λόγῳ
[7]   τῆς διηγήσεως, ἐνταῦθά που πάλιν  ἀφετέα·   ἐπανιτέον δὲ ὅθενπερ ἐξῆλθον καὶ
[6]   ὅτι ἄρα αὐτῷ μάλιστα πάντων  τιμητέα   εἴη. Προάγων δὲ ἐπὶ τὴν
[25]   οὐκ ἄτοπον μάγειρον μὲν  σκυτέα   καὶ ναὶ μὰ Δία κεραμέα
[29]   καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα μὲν  ἀγαθὰ   γέγονε παντελῶς τῆς ἐναντίας ἄμικτα
[30]   τὰ μὲν ἐν ἀμφοτέροις ἔχων  ἀγαθά,   τὰς δὲ οἷον κῆρας ἐκ
[32]   τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν αὐτῷ τὰ  ἀγαθά.   Φθάνουσι δὲ οἱ θεοὶ τὰς
[4]   τῶν λόγων, ᾧπερ ἐξ ἀρχῆς  προὐθέμεθα.   Ἐφαίνετο δὲ τῶν βασιλέως ἔργων
[4]   βασιλέως αὐτοῦ βασιλικώτερος, εἴ που  μεμνήμεθα   τῶν ἐν προοιμίῳ ῥηθέντων, ἐπεδείκνυμεν,
[25]   αὐτὸ τὴν ὑπὲρ τῆς εὐγενείας  ποιοίμεθα   κρίσιν. Καί μοι δοκοῦσιν εὐστοχίᾳ
[20]   ἔχοντα δικαίως ἂν αὐτὸν μᾶλλον  ἀποδεχοίμεθα.   Οὐκοῦν μέν, ὁπηνίκα χαλεπαίνειν
[25]   ἐπὶ δὲ τῶν ψυχῶν οὐδὲν  οἰόμεθα   δεῖν ἐγκεχαράχθαι τοιοῦτον, τοὺς
[38]   καὶ θεῖον φήσομεν, μᾶλλον  ἀποδεξόμεθα   τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον
[3]   ἐντεῦθεν; τοὺς Θρᾳκίους ἵππους  εὐλαβησόμεθα   λευκοτέρους μὲν τῆς χιόνος, θεῖν
[8]   Ἀρεοπαγίτης ἔστω κριτής, καὶ οὐκ  εὐλαβησόμεθα   τὴν κρίσιν. Εἶναι μὲν γὰρ
[16]   οὐκ ἔχοντες τηλικοῦτον ἔργον βασιλέως  εὐλαβησόμεθα   τὸν ἀγῶνα, μή ποτε ἄρα
[8]   τούτων ἆρ´ ἑτέρου τινὸς μάρτυρος  δεησόμεθα,   τὸν Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ
[3]   ἐν τούτοις δοκῇς, καὶ οὐκ  ἀπωσόμεθα   τὴν φλυαρίαν; Ἀλλ´ ὅρα μή
[14]   τὴν ἀπληστίαν, καὶ ὅτι παντὸς  ἐπιδραττόμεθα   ὥσπερ ἐν τοῖς συμποσίοις οἱ
[33]   ὁπότε τῆς ὑπὲρ τούτων διηγήσεως  ἀπεπαυόμεθα.   Ἔφαμέν που χρῆναι τοὺς σπουδαίους
[2]   ξύμπασι ποιηθέντα τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια.  ~Ἀρξώμεθα   δὲ ἀπὸ τοῦ σκήπτρου πρῶτον,
[24]   πρὶν ἐπ´ εἰρήνης, ὅτε ἦν  ὀρθὰ   τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα, οὐδὲ
[34]   τοῖς ὅπλοις ὕστερον. Πάλιν δὲ  ἐνταῦθα   ´κεῖνοι μέν που τὸ νικᾶν
[36]   τὸν βυθὸν καὶ τὰς ᾐόνας·  ἐνταῦθα   γὰρ τοὺς μὲν ἀπείρους δεινὸν
[10]   ἐνείχοντο τῷ τέλματι. Καὶ αὐτῶν  ἐνταῦθα   γίνεται φόνος ὅσος οὔπω πρόσθεν
[19]   γε αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων λέγειν.  Ἐνταῦθα   δὲ εἴ τις ἐξέλοι τῶν
[6]   Παιόνων ἦλθε καὶ ἐδόκει λῷον  ἐνταῦθα   διαγωνίζεσθαι, τότε δὴ βασιλεὺς τούς
[8]   ἦν τοῖς κρατοῦσιν ἐν δεξιᾷ.  Ἐνταῦθα   καὶ πολὺς ἐγένετο φόνος,
[10]   φύσει τὰς λιβάδας. Ἦν δὲ  ἐνταῦθα   καὶ παλαιὸν ἔρυμα τῇ πόλει
[9]   οὐκ ἔλασσον πήχεων ἑκατὸν συγκατηνέχθη.  Ἐνταῦθα   κοσμεῖ τὴν στρατιὰν τὸν Περσικὸν
[8]   καὶ λείῳ νύξ τε ἐπέλαβεν,  ἐνταῦθα   οἱ μὲν ἀπέφευγον ἄσμενοι, οἱ
[38]   τύραννος καὶ τραγικὸς ὄντως ἀνεφάνη.  Ἐνταῦθα   οἱ στρατιῶται {καὶ} χαλεπῶς μὲν
[7]   παρελόμενα τὸ ξυνεχὲς τῆς διηγήσεως,  ἐνταῦθά   που πάλιν ἀφετέα· ἐπανιτέον δὲ
[32]   μήκους, τῆς μὲν εἰρημένης ἧττον  ἀναγκαία,   προσεχεστέρα δὲ οἶμαι τῷ παρόντι
[40]   καὶ πρὸς τὰ θάλπη τὰ  γενναῖα;   τούτων δὲ εἴ με κελεύοιτε
[16]   οὐ φαύλη μοῖρα) τὰ μὲν  ἀρχαῖα   σφῶν ὀνόματα σώζειν οὐ διεκώλυσαν,
[21]   μαχιμώτατα καὶ χώραν πάμφορον, οὐ  βίᾳ   ἕλκων οὐδὲ αἰχμαλώτους ἄγων, ἑκόντας
[40]   οὔτε ὅρμων σμαραγδίνων ἐπιθυμήσας ἀφείλετο  βίᾳ   καὶ πειθοῖ τοὺς κεκτημένους,
[6]   γὰρ καλεῖν ἄξιον ὁπόσον Ῥωμαίων  βίᾳ   καὶ οὐ γνώμῃ ξυνηκολούθησεν) ἐοικὸς
[2]   τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας  γενεαλογία,   εἰς τρεῖς οὐδὲ ὅλας μείνασα
[12]   ἀγεννῆ καὶ δειλὰ παραινεῖν τὸν  Δία,   ἄλλως τε οὐδὲ μαχομένῳ, ξὺν
[26]   δυστυχής, τούτους δὲ ἀνάγκη πεινῆν  διὰ   βίου καὶ ἀθλιώτερον ἀπαλλάττειν μακρῷ
[30]   δημίῳ τὰ γνωσθέντα ἐπιτελεῖν, οὔτε  διὰ   θυμοῦ μέγεθος οὔτε διὰ μαλακίαν
[1]   ξυμφοράς, τὸν βασιλέα δὲ αἰτιώμενον  Δία   καὶ Μοίρας καὶ Ἐριννῦν, δοκεῖ
[25]   τούτου δὲ νομιστέον πατέρα τὸν  Δία   καὶ φυτουργόν, καὶ οὐδὲν μεῖον
[25]   σκυτέα καὶ ναὶ μὰ  Δία   κεραμέα τινὰ χρήματα ἐκ τῆς
[30]   οὔτε διὰ θυμοῦ μέγεθος οὔτε  διὰ   μαλακίαν ψυχῆς ἁμαρτάνων τοῦ φύσει
[39]   μηδὲ τῶν ἐχθρῶν τις  διὰ   μέγεθος ὧν αὑτῷ σύνοιδεν ἀδικημάτων
[25]   αὐτῶν φύσιν, νῷ δὲ ἀκριβεῖ  διὰ   ξυγγένειαν μόλις προσπίπτουσαν· οὔτι γε
[15]   συνιέντα μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον  διὰ   ξυγγένειαν, ὑφιέμενον δὲ αὐτῷ τῆς
[29]   δὲ αὐτοῖς ἀνδρῶν σωφρόνων καὶ  διὰ   παντὸς τοῦ βίου βάσανον οὐ
[1]   καὶ ἁλουργῆ χλαῖναν, οὐδὲ μὰ  Δία   πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα Σιδωνίων,
[24]   καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ μὰ  Δία   πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν καὶ μεγαλόφρονα
[39]   προείλετο, μὲν ἦν καὶ  διὰ   ταῦτα μοχθηρὸς καὶ ἀνόητος καὶ
[4]   δοκεῖ Μενεσθεὺς κράτιστος, καὶ τούτῳ  διὰ   τὴν ἡλικίαν Πύλιος οὐχ
[15]   πολλὰ δὲ ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα  διὰ   τὴν πρὸς τὸ σῶμα κοινωνίαν
[27]   ἔκ τινος τύχης ἐπιφυομένους  διὰ   τὴν σφῶν αὐτῶν μοχθηρίαν ἀνδρείως
[25]   παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι πατέρων· ἀλλὰ  διὰ   τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων τε
[14]   Πλάτωνος λόγοις· καὶ γὰρ αἰσθέσθαι  διὰ   τῆς ἀκοῆς ἡδίους τῶν ἄλλων
[16]   Ἕκτορα σπένδειν μὲν οὐκ ἐθέλοντα  διὰ   τὸ ἐπὶ τῶν χειρῶν λύθρον·
[10]   ὄντος ὑπὸ τῇ ἕλῃ καὶ  διὰ   τὸ πίειραν εἶναι τὴν γῆν
[6]   ἀναλαβὼν καὶ ὑποζεύξας τοὺς ἵππους  διὰ   τοῦ πελάγους ἐφέρετο. Γηθοσύνῃ δὲ
[10]   ἐθέλειν καὶ δηλοῦν τὴν γνώμην  διὰ   τοῦ σχήματος· ἐπιστρεφόντων γὰρ ἔπιπτον
[35]   τὸ πάθος, καὶ ἔοικεν ἐμφύεσθαι  διὰ   τοῦτο μᾶλλον ταῖς γενναίαις ψυχαῖς·
[25]   προγόνους δυνάστας ναὶ μὰ  Δία   τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ νίκας
[38]   ἀσφάλειαν· δὲ ἐκείνους ὑπήγετο  διὰ   τῶν χρημάτων εἰς εὔνοιαν, καὶ
[30]   καὶ μεταδοτέον πολλοῖς μὲν ἀρετῆς  διὰ   φιλίας ἐς ταύτην τὴν κοινωνίαν,
[6]   ἐκ τῶν δυσχωριῶν εἰς τὰ  πεδία   κατάγει γαννύμενον καὶ οὐ ξυνιέντα,
[6]   ἐς τὴν εὐρυχωρίαν καὶ τὰ  πεδία   τῶν Παιόνων ἦλθε καὶ ἐδόκει
[23]   τὸν Ἄθω διορύττειν δυναμένους καὶ  σχεδίᾳ   τὰς ἠπείρους, ἐπειδὰν ἐθέλωσι διαβαίνειν,
[1]   ἀγαθόν τι δρᾶν, ἡμῖν δὲ  ἰδίᾳ   τιμὰς καὶ γέρα ἄλλα ἐπ´
[24]   δὴ λέγουσι πολλὰ μὲν ἕκαστος  ἰδίᾳ,   τὸ κεφάλαιον δέ ἐστι τῶν
[26]   δὲ οὔτε ἡμέρα πέφηνεν ἀκερδὴς  ἡδεῖα,   οὔτε εὐφρόνη τὸν λυσιμελῆ καὶ
[32]   εὐχάς, καὶ αὐτῷ πρότερον τὰ  θεῖα   δόντες οὐδὲ τῶν ἀνθρωπίνων ἐστέρησαν·
[20]   προκείμενον καὶ ἀποικοδομούμενον τεῖχος τάφρῳ  βαθείᾳ   καὶ πασσάλοις ὀξέσι διηλούμενον, κατερρᾳθύμουν
[10]   περὶ τὸ χωρίον εὖ μάλα  βαθεῖα   οὐδὲ αὐτοῦ παντελῶς ὄντος ὑπὸ
[19]   ἔργων ἐν βραχεῖ διεληλύθαμεν, οὔτε  κολακείᾳ   προστιθέντες καὶ αὔξειν ἐπιχειροῦντες τυχὸν
[13]   ταῦτα γὰρ αὐτοῦ μέν τινος  οἰκεῖα   κτήματα, οὐ μήν ἐστι ταῦτα
[6]   φυγὴ καὶ ἄλλων  μεταμέλεια·   ἱκέτευον γὰρ πολλοί, καὶ ἔτυχον
[27]   ἐπιμελόμενος ἐν δίκῃ καὶ ἐπ´  ὠφελείᾳ·   ἀγαπᾷ δὲ πλοῦτον, οὔτι τὸν
[29]   ἐναντίας ἄμικτα φύσεως καὶ ἐπ´  ὠφελείᾳ   κοινῇ τε ἀνθρώπων καὶ τοῦ
[30]   τιμωρία καὶ κόλασις ἔνδικος ἐπ´  ὠφελείᾳ   τῶν ἀδικουμένων ἐπιτρέπων, ὀρθῶς ἂν
[25]   καὶ χρημάτων καὶ τρυφῆς γέγονε  σημεῖα   καὶ διανοίας ὑπὸ φιλοτιμίας ἀναφλεγμαινομένης
[34]   ἱκανὰ μὲν τὰ πρόσθεν ῥηθέντα  σημεῖα,   πιστότερα δὲ οἶμαι τὰ ἔργα
[21]   ἐνσκευασάμενοι τοὺς ἵππους καὶ τὰ  σημεῖα   τῶν τάξεων, ἀνῄει τε ἐπ´
[4]   πρὸς τὰ τῶν ἡρώων πολλὴ  ξυγγένεια,   καὶ αὐτὸν ἔφαμεν ἁπάντων προφέρειν
[25]   εἴ τῳ ξυνδοκεῖ. Κρείττων μὲν  εὐγένεια   φαυλότητος γένους, κρείττων δὲ ἀρετὴ
[4]   τῶν ἔργων τῶν λόγων  ἀσθένεια   περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ τὸν
[39]   τὸ μέτριον ἐπιτιθέντας ταῖς τιμωρίαις,  ἀνδρείᾳ   δὲ διαφέρων τῷ μηδένα πολέμιον
[10]   παλαιὸν ἔρυμα τῇ πόλει τάφρος  εὐρεῖα,   καὶ ἐν αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει
[9]   τάξεως οὔτε ὄν σφιν ἐν  χρείᾳ,   πεδιάδος οὔσης καὶ ψιλῆς τῆς
[8]   ἱππέων ὅσοις ὑπὸ τῶν θραυμάτων  ἀχρεῖα   παντελῶς ἐγεγόνει τὰ δόρατα σφῶν,
[6]   τὸν Τυφῶνα, ὃν ποιητικὴ  τερατεία   φησὶ τῷ Διὶ χαλεπαίνουσαν τὴν
[25]   ἰσχὺς καὶ ὥρα σώματος καὶ  δυναστεία   προγόνων ἔξωθεν ἐπισκιάζουσα, καὶ οὐκ
[3]   παραβαλεῖν καὶ τὸν ἐν τῇ  δυναστείᾳ   χρόνον καὶ πλῆθος τῶν βασιλευσάντων;
[16]   μὲν ἐξ ἀρχῆς ὄνομα σώζουσι  βραχείᾳ   προσθήκῃ γράμματος ἐν ἀρχῇ τῆς
[38]   γίγνωνται, εἴτε κακίᾳ σφῶν καὶ  ἀμαθίᾳ,   εἴτε ἔξωθεν παρὰ τῆς τύχης
[8]   κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ δὲ καὶ  ἀμαθίᾳ   τοῦ τάττοντος, κατὰ λόχους συνιστάμενοι
[20]   τὸν πόλεμον παρακλήσεις καὶ  τειχοποιία   τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν καὶ
[8]   τῆς τάξεως αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ  κακίᾳ   σφῶν, ἀπειρίᾳ δὲ καὶ ἀμαθίᾳ
[38]   ξυμφοραῖς, ὅπως ἂν γίγνωνται, εἴτε  κακίᾳ   σφῶν καὶ ἀμαθίᾳ, εἴτε ἔξωθεν
[26]   καὶ ἀκολασίᾳ καὶ ὕβρει καὶ  ἀδικίᾳ.   Τούτους δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν
[24]   καὶ ἐν δήμῳ καὶ ἐν  οἰκίᾳ   καὶ ἐπ´ ἐρημίαις ἐν λῃσταῖς
[38]   ἔστι, φησί, πρὸς ἄνδρας {Ὅμηρος}  ὅρκια   πιστά, ἁρπάζων τε ἐκ τῶν
[38]   παῖδα καὶ πατήσαντος πίστιν καὶ  ὅρκια   φειδὼ ἆρα βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ
[11]   περὶ τοῖς χώμασι καὶ τῇ  πολιορκίᾳ   σώματα, σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς,
[10]   φόνος ὅσος οὔπω πρόσθεν ἐν  πολιορκίᾳ   τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ
[18]   ἐκβολῶν, ἁπάσας αὐτοῦ τὰς ἐν  Ἰταλίᾳ   δυνάμεις ἀφελόμεναι, καὶ τὸ τελευταῖον
[11]   τοῖς ἀρχαίοις ἴχνεσιν ἐς τὰ  θεμέλια   χρωμένους μέλλειν ἔτι. Ἡμέρᾳ δὲ
[8]   δὴ ξὺν τῇ τῶν στρατηγῶν  δειλίᾳ   καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν πίπτει
[35]   πρὸς τὸν τύραννον οἰκειοτέρα γέγονε  φιλία,   οὐδὲ μὴν εἴ τις ἐκείνῳ
[23]   νήσους καὶ σαγηνεύοντας, καὶ λιβανωτοῦ  χίλια   τάλαντα καταθύοντας. Οὔτε οὖν Ξέρξην
[17]   χρῆται τοῖς ὅπλοις καὶ κρατεῖ  ξυμβουλίᾳ,   οὗ δὲ μόνον ἐδέησε γνώμης,
[9]   ἅτε ἐς ἀντιπάλους παντοδαποὺς καταστάντα,  εὐβουλίᾳ   καὶ τύχῃ περιγενόμενα, εἰκότως ἐς
[3]   ἕλος κάτα βουκολέοντο" καὶ τὰ  πωλία   τὰ ἐντεῦθεν; τοὺς Θρᾳκίους
[16]   ἐν αὐτοῖς πέτραι, μόλις ἁμάξῃ  μιᾷ   καὶ ὀρικῷ ζεύγει τὴν ὑπέρβασιν
[31]   τὴν πορφύραν· τούτοις γὰρ οὐ  μία   ὁδὸς ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν ἀπόχρη,
[12]   τὴν καθαίρεσιν τοῦ τείχους,  μιᾷ   πρότερον ἡμέρᾳ τοὺς Ἀχαιούς φησι,
[28]   καιρὸς καὶ τύχη καλοίη· καὶ  οὐδεμία   μηχανὴ πείθει τὸν τοιοῦτον ψευδῆ
[29]   κρίσεως, ἐφ´ θάνατος  ζημία   παρὰ τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι
[22]   καὶ διασώζει τὴν μνήμην ξὺν  εὐφημίᾳ,   ἅτε ἐς τὸ τέλος ἀφορῶν
[5]   δίκῃ καὶ οὐ τοῦ πλείονος  ἐπιθυμίᾳ   διεπολεμήθη· κωλύει δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι
[26]   σώφρονας· ὅσους δὲ ἐνοχλεῖ χρημάτων  ἐπιθυμία   καὶ ἔρως δυστυχής, τούτους δὲ
[6]   θάλατταν, εἴτε ἄλλῃ τινὶ χρῆσθαι  προσωνυμίᾳ   προσῆκον, οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι
[16]   Τυρσηνὸν καθήκοντα, ταύτῃ κοσμεῖται τῇ  προσωνυμίᾳ·   τὰ δὲ ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων
[1]   τὰ ξύμπασι ποιηθέντα τοῖς ἡμιθέοις  ἐγκώμια.   ~Ἀρξώμεθα δὲ ἀπὸ τοῦ σκήπτρου
[33]   ὅτῳ μὲν ἀληθὴς καὶ ἀπαράλλακτος  ἁρμονία   πρὸς τοῦτο γέγονε τὸ ἀρχέτυπον,
[23]   ὀλίγου τινός, οἱ δὲ οὐδενὸς  ἄξια   λέγοντες. Εἰ μὲν οὖν καὶ
[8]   ποταμὸς ἦν τοῖς κρατοῦσιν ἐν  δεξιᾷ.   Ἐνταῦθα καὶ πολὺς ἐγένετο
[39]   καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων φυόμενα  ἀνόμοια   τοῖς γεννῶσι καὶ ἀποτίκτουσιν. Οὔκουν
[18]   καταριθμεῖν μὴ λῆρος καὶ  φλυαρία   περιττὴ καὶ λίαν ἀρχαῖος· ὅσῳ
[26]   οὔτε τοὺς ἰχθύας οὐδὲ τὰ  θηρία,   ἀλλ´ οὐδὲ ἀνθρώπων τοὺς σώφρονας·
[10]   Παρθυαίων φάλαγξ, τὰ μὲν  θηρία   τοὺς πύργους φέροντα, τῶν ὁπλιτῶν
[40]   κελεύοιτε ἐσφέρειν ὑμῖν ἐμφανῆ τὰ  τεκμήρια,   γνώριμα μὲν ἐρῶ καὶ οὐκ
[38]   δῆλός ἐστι τούτῳ διδοὺς τὰ  νικητήρια.   ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ τὸν
[33]   δρόμοις, κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν τὰ  νικητήρια,   πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον ἀλλήλων
[21]   τὰ στρατόπεδα καὶ δήμους καὶ  βουλευτήρια,   μακροτέρας δεῖται τῆς ξυγγραφῆς· ἑνὸς
[8]   αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ κακίᾳ σφῶν,  ἀπειρίᾳ   δὲ καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ τάττοντος,
[35]   ἄχθονται γὰρ ὡς ἐναντιωτάτῳ σφίσι  λοιδορίᾳ,   καὶ τοὺς ἀπορρίπτοντας ἐς αὐτοὺς
[35]   φιλίου Διός. Ποταπὸν δὲ χρῆμα  λοιδορία;   ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ ἀμύττον
[23]   πλήθει πιθανοὺς ἑώρα, σμίκρ´ ἄττα  μόρια   κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ τούτους ἐς
[20]   Ἀχιλλέα καὶ δῶρα πολλὰ διδούς,  μυρία   δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω τὸν νεανίσκον
[26]   παντοδαπαὶ κρεμάμεναι ψυχαὶ πράγματα ἔχουσι  μυρία   καὶ πόνους, τοῦ καθ´ ἡμέραν
[8]   φυγῆς καὶ ἐξοικοδομήσας ἐπ´ αὐτοῖς  φρούρια   οὐδὲ τῇ τῶν τόπων ὀχυρότητι
[32]   ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα δὲ  Ἀσσύρια   καὶ πολυτελεῖς καὶ δαπανηρὰς λειτουργίας
[25]   πρῶτος, ὀρύγματά τε τὰ  Ἀσσύρια   καὶ τὰ Βαβυλωνίων τείχη πυραμίδας
[30]   τῶν ἁμαρτημάτων κρίσεις οἷς ἕπεται  τιμωρία   καὶ κόλασις ἔνδικος ἐπ´ ὠφελείᾳ
[26]   ἐκείνων ἡδονῇ καὶ τρυφῇ καὶ  ἀκολασίᾳ   καὶ ὕβρει καὶ ἀδικίᾳ. Τούτους
[28]   τε κατὰ τὴν εἰρήνην ἐξευρέθη  γυμνάσια   μελέτης εἵνεκα τῆς πρὸς τοὺς
[11]   Δράσας δὲ οἶμαι καὶ παθὼν  παραπλήσια,   ἀπῆγε τὴν στρατιὰν ὀπίσω, πολλοὺς
[12]   πρὸ τοῦ νεὼ ξὺν τῇ  γερουσίᾳ,   πολὺν ἂν εἶχε λόγον· προσήκει
[38]   γενόμενον; Ἀνὴρ τῶν ἐπιταχθέντων ἐν  Γαλατίᾳ   στρατοπέδοις (ἴστε ἴσως καὶ τοὔνομα
[9]   καθῆστο γηλόφου, προσῆγε δὲ  στρατιὰ   ξὺν τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δὲ
[32]   σαφῶς ἐπίσταται. Ἑτέρα δέ ἐστιν  αἰτία   τοῦ μήκους, τῆς μὲν εἰρημένης
[16]   πλούτῳ βρύον· φέρουσι γὰρ ἐντεῦθεν  φορτία   Μυσοὶ καὶ Παίονες καὶ τῶν
[4]   οἷ ἐφαρμόσσειε, καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ  γυῖα·   ἀνακηρύττει γὰρ εἰς ἅπαντας τὴν
[25]   ποιοίμεθα κρίσιν. Καί μοι δοκοῦσιν  εὐστοχίᾳ   φύσεως οἱ πάλαι θαυμαστῇ χρώμενοι,
[29]   τε καὶ ἔστι δημιουργός· τὰ  κακὰ   δὲ οὔτ´ ἐγέννησεν οὔτ´ ἐπέταξεν
[17]   ὡς οὔτε στρατόπεδον ἦν οὐδὲ  χάρακα   πλησίον καταβαλέσθαι οὔτε ἐπάγειν μηχανὰς
[28]   τῶν πολεμίων τις τὸν  χάρακα·   φύλαξ δὲ ὢν ἀγαθὸς τῶν
[8]   εἴκοσι, Ζωοὺς δ´ ἐκ ποταμοῖο  δυώδεκα   λέξατο κούρους, Τοὺς ἐξῆγε θύραζε
[22]   Μουσῶν ἐπιπνεομένου, ὥστε ὑμᾶς τούτων  ἕνεκα   καὶ διωχλήκαμεν, μακροτέρους τοὺς ὑπὲρ
[16]   βῆτα πολλάκις προσπνεύσεως οἶμαι τινὸς  ἕνεκα   καὶ ἰδιότητος τῆς γλώττης. Τὸ
[34]   μὴ τῶν ἀρχομένων τῆς ὠφελείας  ἕνεκα.   Οὐκοῦν ἐκείνῳ μὲν ἔχειν τὸ
[26]   πόνους, τοῦ καθ´ ἡμέραν κέρδους  ἕνεκα   πλεῖν τε ὑπομένουσαι καὶ καπηλεύειν
[28]   τὴν εἰρήνην ἐξευρέθη γυμνάσια μελέτης  εἵνεκα   τῆς πρὸς τοὺς ὀθνείους ἀγῶνας,
[34]   καὶ ἐπὶ τοὺς Τρῶας ἐστράτευε  γυναῖκα   μίαν ἐκδικεῖν ἐθέλων· τῷ δὲ
[7]   ἐλπίσαι συγγνώμην εὔλογον οὕτω μὲν  ἄδικα   διανοηθέντα, ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων
[21]   δὴ πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων  παιδικὰ   φρονεῖν ἀναπειθόμενος ὁμολογιῶν ἐπελανθάνετο καὶ
[9]   γάρ σφιν ἀχρεῖον ἐς τὰ  πολεμικὰ   καθέστηκεν οὔτε ἐντίμου μετέχον τάξεως
[12]   πολλῇ δὲ ἑστῶτι ῥᾳστώνῃ; Καὶ  ὁπηνίκα   δὲ τοῦ Τυδέως, τῆς
[8]   ἐπῶν μνησθῆναι πεποίηκεν ἐκεῖνος,  ὁπηνίκα   ἐπὶ τὰς ναῦς ἦλθεν
[9]   πλήθει Παρθυαίων ξὺν Ἰνδοῖς περιέσχεν,  ὁπηνίκα   ἐπὶ τὸν τύραννον βαδίζειν προὔκειτο·
[7]   γὰρ τῆς μάχης αὐτῆς καὶ  ὁπηνίκα   οἱ λόχοι συνετάττοντο πρὸς φάλαγγα
[20]   μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα. Οὐκοῦν μέν,  ὁπηνίκα   χαλεπαίνειν καὶ στασιάζειν ἤρχοντο περὶ
[14]   οὗτος ἐκεῖθεν λόγος. ~Ἀλλ´  ἔοικα   γὰρ καταφορτίζειν ὑμᾶς τοῖς τοῦ
[9]   διασώζουσι γὰρ καὶ ἀπομιμοῦνται τὰ  Περσικὰ   οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ δοκεῖ, Παρθυαῖοι
[10]   τείχει, λαμπροὶ ταῖς ἐλπίσιν ὡς  αὐτίκα   μάλα διαρπασόμενοι, καὶ ἐδέδοτό σφιν
[34]   ξυνίετε, εἴ τε οὔπω δῆλον,  αὐτίκα   μάλα ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον μὲν
[39]   ξύλου τὸν γλυκὺν καρπὸν φυόμενον,  σῦκά   φημι τὰ χαρίεντα, καὶ ἐξ
[18]   τῶν ἡρώων ἐκείνων ἔχειν ξυγγένειαν,  μεγάλα   μικροῖς εἰκάζοντες δι´ ὁμοιότητα δηλοῦμεν·
[22]   κριτὴς καθεστὼς καὶ ἐπαινέτης οὐ  μάλα   ἀστεῖος, ἀκηκόατε πολλάκις τῶν μακαρίων
[15]   ὡς ἔμφρονα; ἀνόητον γὰρ καὶ  μάλα   αὔθαδες τὸ μὴ καθάπαξ ἐς
[4]   ῥηθέντων, ἐπεδείκνυμεν, ἔσται δὲ καὶ  μάλα   αὖθις καταφανές. Νῦν δέ, εἰ
[10]   ἦν περὶ τὸ χωρίον εὖ  μάλα   βαθεῖα οὐδὲ αὐτοῦ παντελῶς ὄντος
[10]   λαμπροὶ ταῖς ἐλπίσιν ὡς αὐτίκα  μάλα   διαρπασόμενοι, καὶ ἐδέδοτό σφιν τοῦ
[20]   Τρώων τὸ τεῖχος ἐπιτελέσαντες, καὶ  μάλα   εἰκότως· τότε μὲν γὰρ αὐτοὶ
[34]   πόλεμον, διενεγκεῖν δὲ ἀνδρείως καὶ  μάλα   ἐμπείρως, ἐπιθείσης δὲ τὸ τέλος
[26]   τις ὑμῶν τῷ λόγῳ τῷδε,  μάλα   ἐμφανῶν μαρτύρων οὐκ ἀπορήσομεν, Ἑλλήνων
[1]   διαγωγὴν τῆς ἡσυχίας ποιεῖσθαι, εὖ  μάλα   ἐμφρόνως τοῦτο διανοηθέντα· τὸ μὲν
[29]   θεραπείαν, ἀφέξεται δὲ τῶν ἄλλων  μάλα   ἐρρωμένως, καὶ οὐκ ἄν ποτε
[16]   δὲ Ἰταλῶν ἐμπόριον πρὸς θαλάττῃ  μάλα   εὔδαιμον καὶ πλούτῳ βρύον· φέρουσι
[3]   τὴν μὲν προσήκουσαν αὐτῷ μοῖραν  μάλα   εὐσεβῶς καὶ ὁσίως ἐκτήσατο, περιμείνας
[25]   χαρίζονται, ἀλλὰ δυναστείαν μὲν οὐ  μάλα   εὐτυχῆ τῷ λαβόντι, πολὺ δὲ
[34]   εἴ τε οὔπω δῆλον, αὐτίκα  μάλα   ξυνήσετε ἐννοήσαντες πρῶτον μὲν ὡς
[33]   γενέσθαι δυναστῶν καὶ βασιλέων θαυμάζουσι  μάλα,   ὀλβίων καὶ εὐδαιμόνων μακαρίους ὑπολαμβάνοντες
[23]   μὲν ἀνεῖται τὸ δέος εὖ  μάλα·   οὐ γὰρ πάντα ὑμῖν ἄτοπος
[26]   γὰρ τοιοῦτος πλοῦτος εὖ  μάλα   παρὰ τῆς φύσεως, καὶ οὐκ
[6]   κνημῖδές τε τοῖς σφυροῖς εὖ  μάλα   περιηρμοσμέναι καὶ περιγονατίδες καὶ περὶ
[39]   καὶ τοῦ βούλεσθαί περ ἐπιεικῶς  μάλα   πίτυος δίκην τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν
[11]   αἰτίας ἔκτεινεν. Ἔστι γὰρ εὖ  μάλα   τοῖς κατὰ τὴν Ἀσίαν βαρβάροις
[8]   καὶ δειλὸς τύραννος ὄρη τε  ὑψηλὰ   προὐτείνετο τῆς αὑτοῦ φυγῆς καὶ
[27]   δὲ ἐκείνοις τῶν κινδύνων τὰ  ἔπαθλα,   χαίρων καὶ γεγηθὼς οὔτι τῷ
[12]   γὰρ εἰκὸς οὕτως ἀγεννῆ καὶ  δειλὰ   παραινεῖν τὸν Δία, ἄλλως τε
[34]   προσηκούσης αὐτῷ τῆς βασιλείας ἀξιωθείς,  ἀλλὰ   ἀναιδὴς καὶ τραχὺς βάρβαρος τῶν
[12]   ἐπιόντας καὶ πεζῇ τοὺς πολεμίους.  Ἀλλὰ   γὰρ εὖ ποιῶν λόγος
[25]   οὐ παντάπασιν ἀδόξων γενέσθαι πατέρων·  ἀλλὰ   διὰ τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἐτίμων
[25]   ὅτι μηδὲ ἀρετὴν οὗτοι χαρίζονται,  ἀλλὰ   δυναστείαν μὲν οὐ μάλα εὐτυχῆ
[34]   παῖδας οὔτε εἰς ἐγγόνους γενομένης,  ἀλλὰ   εἰς τὸν ἀφελόμενον καὶ ἀποστερήσαντα
[28]   περὶ σμικροῦ ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει,  ἀλλὰ   ἐν δίκῃ πάντα δρῶν τοὺς
[12]   διαρραγέντος αὐτομάτως τοῦ τείχους ἐνέδοσαν,  ἀλλὰ   ἐνίκων μαχόμενοι καὶ ἀπεκρούοντο Παρθυαίους
[10]   οὐκ εἰκὸς ἐς μάχην ἰέναι,  ἀλλὰ   ἐς κατάπληξιν τῶν ἔνδον παρασκευάζεσθαι.
[7]   ὑβρίζων ἀδεῶς εὐδαιμονήσειν, ὡς ᾤετο,  ἀλλὰ   ἐς τὸ παντελὲς ἀφανισθεὶς τιμωρίαν
[21]   φέρων οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος,  ἀλλὰ   ἐσθῆτα τὴν συνήθη, καὶ οὐδὲ
[20]   πολὺ τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ μηχανήματος,  ἀλλὰ   ἡττῶντο τῶν Τρώων τὸ τεῖχος
[8]   τῇ τῶν τόπων ὀχυρότητι πιστεύει,  ἀλλὰ   ἱκετεύει συγγνώμης τυγχάνειν, καὶ ἔτυχεν
[3]   ἀνὴρ ἄπιστος καὶ χρημάτων ἥττων,  ἀλλὰ   καὶ ἀσθενὴς τὴν χεῖρα καὶ
[26]   ἔχοιεν καὶ ἐμφοροῖντο τῆς ἐξουσίας,  ἀλλὰ   καὶ εἰ τῶν ἐπιστρατευόντων κρατοῖεν
[35]   δὲ οὐ τούτων μόνον ἀφαιροῦνται,  ἀλλὰ   καὶ ἐπ´ αὐτοῖς μηχανῶνται βλασφημίας
[38]   καθυβρίσασι τοῦ Μενέλεω τὴν ἑστίαν,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς κυουμένοις ἔτι καὶ
[36]   τις βούλεται τῷ πλούτῳ ξυγχωρῶν,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς πολεμίοις τοιοῦτος ἐδόκει.
[26]   μόνον ἀληθοῦς ἐνδεὴς πλούτου καθέστηκεν,  ἀλλὰ   καὶ τοῦ πολυτιμήτου καὶ σεμνοῦ
[8]   πεζοὶ μόνον πρὸς τοὺς διώκοντας,  ἀλλὰ   καὶ τῶν ἱππέων ὅσοις ὑπὸ
[13]   οὐ μήν ἐστι ταῦτα αὐτός,  ἀλλὰ   νῷ καὶ φρονήσει, φησί, καὶ
[24]   γῆς πλέθρων μυριάδας πάνυ πολλάς,  ἀλλὰ   πάντων ἅμα τούτων καὶ
[18]   ὑπέμενον ἀμῦναι τῇ χώρᾳ πορθουμένῃ,  ἀλλὰ   περιεῖδον ἅπασαν τμηθεῖσαν τὴν εἴσω
[39]   χρῆναι πρὸ τῆς ἀκμῆς διαφθείρειν,  ἀλλὰ   περιμένειν τὸν χρόνον καὶ ἐπιτρέπειν
[23]   γὰρ πάντα ὑμῖν ἄτοπος φανοῦμαι,  ἀλλὰ   πολλῶν μὲν οἶμαι φαυλότερος, κατ´
[27]   καὶ ἀπαραιτήτως ξυμπείθει καὶ βιάζεται,  ἀλλὰ   πολὺ πρότερον αὑτὸν τοιοῦτον ἐπιδεικνύων,
[31]   ὁδὸς ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν ἀπόχρη,  ἀλλὰ   συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν ἐθελόντων
[9]   καὶ παρασκευῆς ἄλλοτε ἄλλης ἡρμόσθη.  Ἀλλὰ   ταῦτα μὲν ἴσως οὐδὲν πρὸς
[27]   καὶ ἐπαύλεις κόσμῳ πολυτελεῖ κατεσκευασμένας,  ἀλλὰ   τῷ πολλοὺς μὲν εὖ ποιεῖν
[4]   Πύλιος οὐχ ὑφίεται τῆς ἐμπειρίας.  Ἀλλὰ   τῶν μὲν οἱ πολέμιοι πολλάκις
[38]   ὕποπτος καὶ δεινὸς εἵλετο γενέσθαι,  ἀλλὰ   ὡς ἔνι μάλιστα πρᾴως εἶχε
[13]   μηδὲ ἐκτρέπειν μηδὲ μεταλαμβάνειν τοὔνομα,  ἀλλὰ   ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι μένειν
[7]   καὶ ὑφορώμενος ἐκ τοῦ μιάσματος,  ἀλλὰ   ὥσπερ τισὶ καθαρσίοις καινοῖς καὶ
[13]   ἄλλους ἀνθρώπους· οἳ τὰ μὲν  ἄλλα   βλάπτειν καὶ κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις
[8]   κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον, τά τε  ἄλλα   διέξεισι καὶ περὶ τοῦ πολέμου
[39]   ἐξ ἀκανθῶν τὴν σίδην καὶ  ἄλλα   ἐξ ἄλλων φυόμενα ἀνόμοια τοῖς
[1]   δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ γέρα  ἄλλα   ἐπ´ ἄλλοις παρασκευάζοντα, τοσούτῳ δὲ
[8]   ἐφωράθη πολλάκις ἄπιστος καὶ θρασύς,  ἄλλα   ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ
[25]   αὐτοῖς τὰς Αἰγυπτίων, καὶ ὅσα  ἄλλα   πλούτου καὶ χρημάτων καὶ τρυφῆς
[21]   βασιλεῖ πατρῷον ἀποδοὺς τὴν ἁλουργίδα·  τἆλλα   δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα
[8]   μονομαχίας τρόπον ἐπινοήσαντος· ἐπεὶ καὶ  τἆλλα   δῆλός ἐστιν Ἀχιλλεῖ χαριζόμενος, καὶ
[35]   ἀπέτισε δίκην, τι μὴ  τἆλλα   μοχθηρὸς ἦν, ἐννοήσατε δὴ πρὸς
[11]   ὑπὸ τῆς ἐνδείας δήμους ἀπολέσας,  πολλὰ   δὲ ἀναλώσας περὶ τοῖς χώμασι
[15]   τῇ φύσει καὶ θεῷ ξυγγενῆ,  πολλὰ   δὲ ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα διὰ
[20]   πρὸς διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ δῶρα  πολλὰ   διδούς, μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος, οὕτω
[24]   ἀπιστεῖν ἀνδράσιν, οἳ δὴ λέγουσι  πολλὰ   μὲν ἕκαστος ἰδίᾳ, τὸ κεφάλαιον
[34]   ἀφῆκε, τῆς αὐτῆς ἀρετῆς ὑπολαμβάνων  πολλά   τε ἔθνη καὶ ὀλίγα δεῖσθαι,
[12]   τε ἀφειστήκει τοῦ πολέμου καὶ  πολλὰ   ὑπομένων ὀνείδη ἀπέγνω μὲν κρατοῦσι
[16]   ποτε ἄρα μικρὰ μεγάλοις καὶ  φαῦλα   σπουδῆς ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι δόξωμεν,
[25]   μὲν σκυτέα καὶ ναὶ  μὰ   Δία κεραμέα τινὰ χρήματα ἐκ
[1]   χρυσὸν καὶ ἁλουργῆ χλαῖναν, οὐδὲ  μὰ   Δία πέπλους παμποικίλους, γυναικῶν ἔργα
[24]   εὐδαίμονα καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ  μὰ   Δία πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν καὶ
[25]   ἀπαριθμοῖντο προγόνους δυνάστας ναὶ  μὰ   Δία τυράννους εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ
[14]   καὶ ἡμῖν ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους  ἅμα   καὶ δόγματα ᾄδειν καὶ πρὶν
[21]   οἱ κομψοὶ ῥήτορες, σεμνὸς δὲ  ἅμα   καὶ καθαρὸς καὶ τοῖς ὀνόμασι
[34]   ἁπάντων οὕτω τοῖς ἀδελφοῖς δικαίως  ἅμα   καὶ σωφρόνως προσηνέχθη, ὥστε οἱ
[30]   Κρίνας γὰρ τοιοῦτος ἀδεκάστως  ἅμα   τοῖς συνέδροις παραδώσει τῷ δημίῳ
[24]   πάνυ πολλάς, ἀλλὰ πάντων  ἅμα   τούτων καὶ κρεῖττον καὶ θεοφιλέστερον,
[28]   ἀδαμάντινος; Ἔστι γὰρ ἀληθῶς ἥδιστον  θέαμα   στρατιώτῃ πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος
[6]   ἀτεχνῶς καὶ οὐ στρατηγίαν τὸ  πρᾶγμα   κρίνοντα· ταῦτά τοι καὶ ἁλίσκεται,
[21]   τῶν ὁπλιτῶν ποιεῖσθαι τὴν ἐκκλησίαν,  βῆμά   τε ὑψηλὸν ᾔρετο καὶ αὐτὸ
[28]   τὸν νόμον καὶ βιάσασθαι μεῖζον  ἀσέβημα   κρίνει τῆς περὶ τὰ χρήματα
[25]   οὔτε τιάρα καὶ σκῆπτρον καὶ  διάδημα   καὶ θρόνος ἀρχαῖος, ἀλλ´ οὐδὲ
[28]   νόμος ἔγγονος τῆς δίκης, ἱερὸν  ἀνάθημα   καὶ θεῖον ἀληθῶς τοῦ μεγίστου
[21]   βασιλείας ὑποκριτὴς δικασάμενος καὶ ὥσπερ  ὄφλημα   βασιλεῖ πατρῷον ἀποδοὺς τὴν ἁλουργίδα·
[22]   διηγουμένῳ, λιπόντων δὲ ἐκείνων οὐδὲν  ὑπόμνημα   τῶν ἐς τοὺς ξυλλόγους ῥηθέντων,
[12]   ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ νομίζοντα τὸ  διακόνημα.   ~Οἶμαι γὰρ τὴν Πλάτωνος μικρὰ
[11]   βασιλέως παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου τὸ  διανόημα·   κατὰ νώτου γὰρ τῶν ὁπλιτῶν
[20]   Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν καὶ ἄτολμον  ἐπινόημα·   οὔκουν οὐδὲ ὄφελος ἦν πολὺ
[35]   πρὸς φιλίου Διός. Ποταπὸν δὲ  χρῆμα   λοιδορία; ὡς θυμοδακὲς ἀληθῶς καὶ
[24]   ἐφάνη ποτέ· οὕτω θεῖόν ἐστι  κτῆμα   καὶ πάγκαλον, καὶ οὐ ψευδὴς
[24]   ἔστι γὰρ ἀτεχνῶς ψυχῇ τὸ  κτῆμα   τοῦτο τοιοῦτον, ὁποῖον οἶμαι τὸ
[40]   ἐσφέρειν ὑμῖν ἐμφανῆ τὰ τεκμήρια,  γνώριμα   μὲν ἐρῶ καὶ οὐκ ἀπορήσω,
[10]   καὶ ἐν αὐτῇ βαθύτερον συνειστήκει  τέλμα.   Ἁπτομένων δὲ ἤδη τῶν πολεμίων
[10]   πρὸς τὸ χωρίον χειροποίητον γεγονὸς  τέλμα   κωλύματα, καὶ ἦν αὐτοῖς ἔργῳ
[22]   τις ἄρα τὸ βασιλέως ἀναγνοὺς  ξύγγραμμα   τότε ἀκούσας ἀπομνημονεύοι καὶ
[9]   γέγονε δὲ αὐτῇ καὶ ἕτερον  ὄνομα   βάρβαρον, σύνηθες τοῖς πολλοῖς ὑπὸ
[26]   φόρους; ὅθεν αὐτῷ τὸ κλεινὸν  ὄνομα   γέγονε κατὰ πάντας ἀνθρώπους ἐκφανές·
[25]   τῶν πολλῶν ἐπονομάζεσθαι τοῦτο τὸ  ὄνομα,   εἰ δὲ τούτου παῖς
[4]   ἄξιον τῶν πρόσθεν τοὺς ἀραμένους  ὄνομα   καὶ δόξαν μείζονα; τὸ
[16]   ἐχόντων τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς  ὄνομα   σώζουσι βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος ἐν
[13]   παραγράφειν μηδὲ ἐκτρέπειν μηδὲ μεταλαμβάνειν  τοὔνομα,   ἀλλὰ ὥσπερ ἱερὸν ἀρχαῖον κελεύοι
[33]   (εἰ μή τις καὶ πρὸς  τοὔνομα   δυσχεραίνει) τὴν κτῆσιν ὑπὸ τῆς
[38]   Γαλατίᾳ στρατοπέδοις (ἴστε ἴσως καὶ  τοὔνομα   καὶ τὸν τρόπον) ὅμηρον φιλίας
[28]   παισὶ δούλειον καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγεῖν  σπέρμα.   Δίκης δὲ αὐτῷ μέλει καὶ
[27]   ὅπλων ἔπαυσε τὸ ξίφος φόνων,  μίασμα   κρίνων τὸν οὐκ ἀμυνόμενον ἔτι
[18]   καὶ τὸ τελευταῖον καὶ τρίτον  πάλαισμα   περὶ ταῖς Κοττίαις Ἄλπεσιν,
[27]   ὅπου καὶ μόνον ἀπόχρη σωτήριον  ἐπιτήδευμα   πρὸς πόλεμον· πόνων δὲ ἁπάντων
[8]   καὶ ὥσπερ θεατὰς ἄγων τὸ  στράτευμα   μόνον ἄμαχον καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει
[20]   τῶν νεῶν ᾤοντο προβεβλῆσθαι καθάπερ  ἔρυμα   γενναῖον· ἐπεὶ δὲ ᾔσθοντο τὸ
[10]   Ἦν δὲ ἐνταῦθα καὶ παλαιὸν  ἔρυμα   τῇ πόλει τάφρος εὐρεῖα, καὶ
[16]   τὴν φυγὴν τύραννος, ὥσπερ  ἔρυμά   τι νεουργὲς ἀποφήνας καὶ ἀξιόλογον
[6]   ἀποσκευαῖς καὶ κτήμασιν, οὐδὲ τὸ  σῶμα   ἀφιεὶς ἐλεύθερον. Αὔξει δὲ αὐτοῦ
[15]   τὴν ψυχήν, αὐτοῦ δὲ τὸ  σῶμα   καὶ τὴν κτῆσιν. Ταῦτα δὲ
[15]   ὑπομείναντα διὰ τὴν πρὸς τὸ  σῶμα   κοινωνίαν καὶ τοῦ πάσχειν τε
[17]   ἔφευγεν αἰσχρῶς οὐδὲ ἀνελόμενος τὸ  σῶμα   τοῦ φίλου· οὕτως οὐδενὶ ξὺν
[13]   γὰρ σεαυτοῦ οὐ δήπου τὸ  σῶμά   φησιν οὐδὲ τὰ χρήματα οὐδὲ
[2]   τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας ἐνδείξασθαι;  ἀνὰ   δὲ κρείων Ἀγαμέμνων Ἔστη σκῆπτρον
[34]   δὲ ἐμπειρίας καὶ τῆς ἀνδρείας  ἱκανὰ   μὲν τὰ πρόσθεν ῥηθέντα σημεῖα,
[39]   τιμωρίαις, ἀνδρείᾳ δὲ διαφέρων τῷ  μηδένα   πολέμιον ἀξιόχρεων ὑπολαμβάνειν, φρόνησιν δὲ
[15]   τοῦ θειοτέρου ψυχῆς εἴδους ἐστίν,  οὐδένα   λέληθε τῶν ὅσοι τὰ τοιαῦτα
[27]   δαψιλοῦς καὶ ἀταράχου τῆς νομῆς  ἐμπιπλάμενα,   τοὺς δὲ ἐφορᾷ καὶ συνέχει,
[3]   καὶ τὰ τοῦ Μενέλεω δώματα,  καταπληξάμενα   καὶ τὸν τοῦ πολύφρονος Ὀδυσσέως
[22]   κοσμεῖται κατὰ τὴν πάτριον φωνὴν  ξυγκείμενα.   Τοῦτο δὲ οὐκ ἦν Ὁμήρῳ
[36]   διαφέροντες τῶν ἄλλων, ὥσπερ ἐς  λιμένα   καταφεύγοντες τὴν τούτου δεξιάν, ἑστίας
[12]   ἂν μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα,  ποιμένα   λαῶν, Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα
[29]   ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν τῶν ψυχῶν  διαλαβόμενα   κρίνειν ἐπέταξε καὶ διακαθαίρειν τοῖς
[7]   ἀξιωθέντα λόγου, μέσῃ τῇ πράξει  παρελόμενα   τὸ ξυνεχὲς τῆς διηγήσεως, ἐνταῦθά
[35]   ~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ  γενόμενα   καὶ ὅπως ξίφους μὲν οὐδὲν
[9]   παντοδαποὺς καταστάντα, εὐβουλίᾳ καὶ τύχῃ  περιγενόμενα,   εἰκότως ἐς ἅπαν εἶδος ὅπλων
[16]   καὶ ἐς τὸ Τυρσηνὸν πέλαγος  ἀναπαυόμενα.   Ῥωμαῖοι γὰρ ἐπειδὴ τῆς χώρας
[39]   σίδην καὶ ἄλλα ἐξ ἄλλων  φυόμενα   ἀνόμοια τοῖς γεννῶσι καὶ ἀποτίκτουσιν.
[29]   οὐρανοῦ, περὶ δὲ τὴν γῆν  στρεφόμενα   καὶ τὴν ἐκεῖθεν ἀποικίαν σταλεῖσαν
[16]   ζεύγει τὴν ὑπέρβασιν βιαζομένοις ξυγχωροῦντα,  ἀρχόμενα   μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν δὴ
[20]   ἐν Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι τὰ  ἐπαινούμενα   κατὰ τὴν ποίησιν, καὶ ἤν
[12]   τεῖχος καταδιώξαντος Ἕκτορα ὕπαγε Ζεύς,  ἵνα   ἀποσώζοιτο καθ´ ἡσυχίαν. Προσπαίζων δὲ
[21]   βασιλέως τὸν ἐν Ἰλλυριοῖς ξύλλογον,  ἵνα   δὴ πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων
[17]   καὶ ἐβιάσατο τὴν ἄνοδον. ~Καὶ  ἵνα   μὴ διατρίβειν δοκῶ αὖθίς τε
[1]   ἐγκρατῶς καὶ πρᾴως τὰς ἐπιτιμήσεις,  ἵνα   μὴ μεταμελείας αὐτοῖς βίος
[16]   δὲ τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον,  ἵνα   Ῥήνου τέ εἰσιν αἱ πηγαὶ
[22]   νοήματα μόνον, ὅσαις δὲ ἀρεταῖς  ἐκεῖνα   κοσμεῖται κατὰ τὴν πάτριον φωνὴν
[10]   χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´ αὐτῶν  ἐκεῖνα   πρότερον πρὸς τὸ ἐπέχειν τοῦ
[23]   ἀνδρῶν δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες, τὰ  κλεινὰ   δὲ οἶμαι ταῦτα καὶ θαυμαστὰ
[25]   θεῶν δαιμόνων, σχήματα περιτιθέντας  ἀνθρώπινα   καὶ μορφὰς τοιαύτας, ἀφανῆ μὲν
[17]   οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν λοχαγόν  τινα,   ἀλλ´ οὐδὲ ὁπλίτην τῶν ἐκ
[10]   τοξεύμασι· καὶ ἐτρώθη τῶν θηρίων  τινὰ   καὶ ἀπέθανεν εἰσενεχθέντα ὑπὸ τῆς
[14]   ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ δὴ τρόπον  τινὰ   καὶ ἡμῖν ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους
[33]   ἑξῆς ἐπεραίνομεν λόγους, ὥσπερ κανόνα  τινὰ   καὶ στάθμην ἀπευθύνοντες, τοὺς
[13]   καὶ μὴ βουλόμενοι τῶν ἡμετέρων  τινὰ   παρείλοντο· τοῦτο δὲ ἀκώλυτον μόνον
[23]   ἐκεῖνος ἐπῄνει ποτὲ οὔτε ἄλλον  τινὰ   Περσῶν Λυδῶν Μακεδόνων
[33]   τούτοις οὔτε ἐνενόησαν οὔτε ἐσκέψαντο,  τίνα   τρόπον διατελοῦσιν ἀλλήλοις χρώμενοι. Καίτοι
[15]   τοῖς πρόσθεν ὡς αὐτὸν μέν  τινά   φησι Πλάτων τὸν νοῦν καὶ
[8]   ὁπλίτας μετεσκευάζοντο. Καὶ χρόνον μέν  τινα   χαλεπῶς καὶ μόλις ἀντεῖχον· ἐπεὶ
[25]   καὶ ναὶ μὰ Δία κεραμέα  τινὰ   χρήματα ἐκ τῆς τέχνης
[24]   οὐδὲ εἰς αὑτὴν δεχομένη τὴν  ἀκτῖνα   καὶ ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο δὴ
[5]   ἀμφὶ τοὺς Τρῶας Ἕκτορα καὶ  Σαρπηδόνα.   Βούλεσθε οὖν αὐτῶν τὰ λαμπρότατα
[12]   καὶ τῶν ἐπάλξεων ἐπιβεβηκότα τὸν  Σαρπηδόνα·   οἱ δὲ οὐδὲ διαρραγέντος αὐτομάτως
[12]   ἐπὶ τὸν Ἕκτορα καὶ τὸν  Σαρπηδόνα,   οὐκ οἶδα ὅπως, ὑπηνέχθη καὶ
[18]   ἐπὶ Σικελίαν ἔκπλους καὶ ἐς  Καρχηδόνα,   Ἠριδανοῦ τε αἱ προκαταλήψεις τῶν
[4]   τοὺς ἀραμένους ὄνομα καὶ δόξαν  μείζονα;   τὸ μὲν οὐδὲ ηὕρητό
[37]   προέμενοι· τοῦτο Ῥωμαῖοι πολλάκις παθόντες  μείζονα   κατώρθουν ὕστερον· δὴ καὶ
[3]   ἐγγυτέρω πρὸς ἀρετὴν καὶ ὧν  μείζονα   ποιεῖ προμήθειαν, σώματος ῥώμης καὶ
[20]   τὰ σεμνότερα καὶ ὧν ἄξιον  μείζονα   ποιεῖσθαι λόγον, δημηγοριῶν φημι καὶ
[30]   τῷ δὲ ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένῳ  μείζονά   τε ἐν τῇ πόλει τιμὴν
[8]   νίκη τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ  μείζονα   φόβον τοῖς πολεμίοις ἐνέβαλεν οὐδὲ
[21]   τἆλλα δὲ αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς  ἄφθονα   μᾶλλον Κῦρόν φασι παρασχεῖν
[36]   παρρησίας μεταδιδούς, χρήματα δὲ αὐτοῖς  ἄφθονα   χαριζόμενος καὶ χρῆσθαι ὅπως τις
[39]   τόδε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ τὴν  εἰκόνα   παλαιὸς ἀπέφηνε λόγος. δὲ
[13]   ἔφη, καὶ ὡς ἄρα αὐτὸν  δαίμονα   θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο
[15]   Εἰ γὰρ τὸν ἐν ἡμῖν  δαίμονα,   ὄντα μὲν ἀπαθῆ τῇ φύσει
[32]   τῶν παρόντων σφίσι καθάπερ ἀγαθὸν  δαίμονα,   ὑμνοῦντες δὲ ἐπ´ αὐτῷ τὸν
[24]   φασιν ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν ἀποφαίνειν  εὐδαίμονα   καὶ βασιλικὴν καὶ ναὶ μὰ
[5]   ἐτέτυκτο Τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ´  ἀμύμονα   Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν δὴ τούτους
[33]   τοὺς ἑξῆς ἐπεραίνομεν λόγους, ὥσπερ  κανόνα   τινὰ καὶ στάθμην ἀπευθύνοντες,
[12]   Ὄφρ´ ἂν μέν κεν ὁρᾷς  Ἀγαμέμνονα,   ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν,
[1]   κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ τὸν  Ἀγαμέμνονά   φησιν πατὴρ ἐκείνων τῶν
[38]   φήσομεν, μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν  Ἀγαμέμνονα   χαλεπαίνοντα καὶ πικραινόμενον τῶν Τρώων
[36]   τε ἐποίησεν ὑπὸ τῆς ἡδονῆς  ἄφρονα   καὶ ἐξετάραττε τοὺς οὐ δυναμένους
[15]   καὶ ὑποχωροῦντα τῆς ἐπιμελείας ὡς  ἔμφρονα;   ἀνόητον γὰρ καὶ μάλα αὔθαδες
[27]   ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ βασιλικὸν καὶ  μεγαλόφρονα.   Ἔστι δὲ πρῶτον μὲν εὐσεβὴς
[24]   Δία πολιτικὴν καὶ στρατηγικὴν καὶ  μεγαλόφρονα   καὶ πλουσίαν γε ἀληθῶς, οὐ
[32]   τυχὸν ἴσως τοῦ καιροῦ φθεγγόμενος,  ἐλάττονα   δὲ οἶμαι τῆς ὑποθέσεως· καὶ
[1]   ἄλλοις παρασκευάζοντα, τοσούτῳ δὲ οἶμαι  κρείττονα   τοῦ τῶν Ἑλλήνων βασιλέως εἶναι
[17]   δὲ μόνον ἐδέησε γνώμης, ταύτῃ  κυβερνᾷ,   καὶ κατεργάζεται πράγματα τοσαῦτα, ὁπόσα
[16]   τηλικοῦτον ἔργον βασιλέως εὐλαβησόμεθα τὸν  ἀγῶνα,   μή ποτε ἄρα μικρὰ μεγάλοις
[6]   λαμπραῖς ταῖς ἐλπίσιν, ὡς τὸν  Ποσειδῶνα   μιμησόμενος καὶ ἀποφανῶν οὐ μῦθον
[5]   Τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ´ ἀμύμονα  Πηλεΐωνα.   Ἑλλήνων μὲν δὴ τούτους ἀρίστους
[35]   μακαρίοις γενομένοις, τὸν ἔσχατον ἀποδύσασθαι  χιτῶνα   τῆς φιλοτιμίας· φιλότιμον γὰρ δεινῶς
[6]   δὲ αὐτὸς οὔτι κατὰ τὸν  Τυφῶνα,   ὃν ποιητικὴ τερατεία φησὶ
[11]   οὔτε ὅρκων οὔτε συνθηκῶν ἐδέησεν,  ἀγαπᾷ   δὲ οἴκοι μένων εἰ μὴ
[27]   ἐν δίκῃ καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ·  ἀγαπᾷ   δὲ πλοῦτον, οὔτι τὸν χρυσῷ
[34]   μὲν ὡς αὐτὸν πατὴρ  ἠγάπα   διαφερόντως, οὔτι πρᾷος ὢν λίαν
[34]   τῆς ἐκείνου παρασκευῆς τὴν ἡσυχίαν  ἠγάπα,   τεκμήριον ὑμῖν ἐμφανὲς ἔστω
[3]   εἱμαρμένην τελευτὴν τοῦ γεγεννηκότος, τὰ  λοιπὰ   δὲ ἀπὸ βασιλείας εἰς τυραννίδας
[13]   ψυχῆς εἶδος ἔφη, καὶ ὡς  ἄρα   αὐτὸν δαίμονα θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε,
[6]   τοῦ Διὸς ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι  ἄρα   αὐτῷ μάλιστα πάντων τιμητέα εἴη.
[25]   οὐ πειστέον τοῖς λέγουσιν ὡς  ἄρα   ἐκεῖνοι ὑπὸ ἀμαθίας ἐξαπατώμενοι ταῦτα
[3]   σοῖς παραβαλεῖν ἀξιώσομεν, μή ποτε  ἄρα   ἔλασσον ἔχειν ἐν τούτοις δοκῇς,
[24]   τοῦ Ἀθηναίου ξένου, ὅστις ποτὲ  ἄρα   ἦν ἐκεῖνος θεῖος ἀνήρ·
[14]   εὐλαβητέον τὸν ψόγον, εἴ τις  ἄρα   καταμέμφοιτο τὴν ἀπληστίαν, καὶ ὅτι
[16]   εὐλαβησόμεθα τὸν ἀγῶνα, μή ποτε  ἄρα   μικρὰ μεγάλοις καὶ φαῦλα σπουδῆς
[22]   {καὶ} σαφῶς οἶμαι πιστεύοντι ὅτι  ἄρα   τἀκείνων αὐτὸς ἐξαγγελεῖ καὶ διηγήσεται·
[22]   καὶ ἐλεγχόμενος αἰσχυνοίμην, εἴ τις  ἄρα   τὸ βασιλέως ἀναγνοὺς ξύγγραμμα
[23]   λόγων καὶ ἐμαυτοῦ, μή ποτε  ἄρα   τοὺς μὲν παιδιὰς ἀποφήνητε, σοφιστὴν
[38]   πατήσαντος πίστιν καὶ ὅρκια φειδὼ  ἆρα   βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ θεῖον φήσομεν,
[12]   τοῦ θράσους καὶ τῆς ἀπονοίας.  ~Ἆρά   γε ἄξιον ταύτην παραβάλλειν τὴν
[4]   τὴν ἐν τοῖς δρόμοις κουφότητα  ἆρά   σοι παραβαλεῖν ἄξιον τῶν πρόσθεν
[34]   τῷ δὲ ἔτι μὲν ἦν  νεαρὰ   τὰ ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ
[25]   ποιεῖ οὔτε ἁλουργὲς ἱμάτιον οὔτε  τιάρα   καὶ σκῆπτρον καὶ διάδημα καὶ
[23]   ἐπ´ αὐτῷ κλέος τῆς σοφίας  παρὰ   τῆς Πυθίας ἐκβοηθέν) οὐ ταῦτα
[25]   τὴν Βοιωτίαν τοῖς Σπαρτοῖς ἐντυπωθῆναι  παρὰ   τῆς τεκούσης καὶ θρεψαμένης αὐτοὺς
[38]   σφῶν καὶ ἀμαθίᾳ, εἴτε ἔξωθεν  παρὰ   τῆς τύχης ἐπάγοιντο, δῆλός ἐστι
[38]   σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν δὴ  παρὰ   τῆς τῶν φυλάκων εὐνοίας ὑπῆρξε
[26]   τοιοῦτος πλοῦτος εὖ μάλα  παρὰ   τῆς φύσεως, καὶ οὐκ ἔστιν
[16]   καὶ αἱ τοῦ Ἴστρου πλησίον  παρὰ   τοῖς γείτοσι βαρβάροις· τὰ δὲ
[4]   ἐν ἀκροπόλει παρθένου καὶ τοῦ  παρὰ   τοῖς Πισαίοις Διός· εἰ δὲ
[12]   καθημένῳ τὴν Ἶριν ἥκειν ἔφη  παρὰ   τοῦ Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´ ἂν
[29]   ἐφ´ θάνατος ζημία  παρὰ   τῶν νόμων τοῖς ὠφληκόσι τὴν
[11]   χώματα, εἶξε δὲ καὶ ἐπεκλύσθη  παρὰ   τῶν ποταμίων ῥευμάτων, τὸν δὲ
[8]   Τρὼς τυχὸν μὲν ὑπὸ εὐνοίας  ἔδρα,   τυχὸν δὲ οὕτως ἔχων μεγέθους,
[7]   καὶ ἀτόποις τοὺς πρόσθεν ἀπονιπτόμενος,  ἄνδρα   ἐπ´ ἀνδρὶ καὶ γυναῖκας ἐπὶ
[27]   δὲ εἰς δύναμιν τὸν ἀγαθὸν  ἄνδρα   καὶ βασιλικὸν καὶ μεγαλόφρονα. Ἔστι
[23]   (ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ τὸν  ἄνδρα   καὶ τὸ ἐπ´ αὐτῷ κλέος
[39]   εἶναι τῷ τοιούτῳ καὶ ὃν  σφόδρα   ἀγαθὸν καὶ διαφερόντως πρᾷον ἠπίστατο
[23]   καὶ ἀμαθῆ, μεταποιούμενον τέχνης ἧς  σφόδρα   ἀπείρως ἔχειν ὁμολογῶ, ὥς γ´
[35]   λόγῳ πείθομαι, καὶ βασιλέα τεθέαμαι  σφόδρα   ἐγκρατῶς τὴν λοιδορίαν τρεψάμενον, οὔτι
[39]   πολλῷ χρόνῳ τὸν τρόπον κατανοήσας,  σφόδρα   ἐπίστευεν ἀσφαλῶς μέν οἱ τὰ
[26]   κρατοῖεν καὶ ἐπιόντες ἀνυπόστατοί τινες  σφόδρα   καὶ ἄμαχοι φαίνοιντο. Εἰ δὲ
[35]   γένηται, κρινέτω, καὶ αὐτῷ οὐ  σφόδρα   ληρεῖν δόξομεν, ὡς ἐγὼ πείθομαι.
[34]   γε λίαν ἀρχαίων ἀδικημάτων τιμωρίας  σφόδρα   νεωτέρας οὔτε εἰς παῖδας οὔτε
[23]   ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων στρατηγόν, πλὴν  σφόδρα   ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας ἀρετῇ
[1]   ἡμῖν δὲ ἰδίᾳ τιμὰς καὶ  γέρα   ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις παρασκευάζοντα, τοσούτῳ
[11]   τὰ θεμέλια χρωμένους μέλλειν ἔτι.  Ἡμέρᾳ   δὲ ὅλῃ καὶ νυκτὶ συνεχῶς
[26]   τῆς ἀλγηδόνος, ἐκείνοις δὲ οὔτε  ἡμέρα   πέφηνεν ἀκερδὴς ἡδεῖα, οὔτε εὐφρόνη
[12]   τοῦ τείχους, μιᾷ πρότερον  ἡμέρᾳ   τοὺς Ἀχαιούς φησι, τοῦ Πυλίου
[10]   κωλύματα, καὶ ἦν αὐτοῖς ἔργῳ  φανερά·   ὅθεν οὐκ εἰκὸς ἐς μάχην
[27]   ἀφειδῶς ἐμφορεῖσθαι τῆς καταρρήσεως καὶ  πέρα   τοῦ δέοντος κολάζειν τῶν ἀνδρῶν
[6]   ἐν τῷ μέσῳ συνάπτων ἐφ´  ἑκάτερα   τοῖς ἱππεῦσιν· ἐξόπισθεν δὲ οἱ
[25]   τοῦ κτήματος, τούτου δὲ νομιστέον  πατέρα   τὸν Δία καὶ φυτουργόν, καὶ
[32]   ὅτι μὴ ψεύδομαι σαφῶς ἐπίσταται.  Ἑτέρα   δέ ἐστιν αἰτία τοῦ μήκους,
[6]   περιγονατίδες καὶ περὶ τοῖς μηροῖς  ἕτερα   τοιαῦτα ἐκ σιδήρου καλύμματα· αὐτοὶ
[28]   τὴν πατρίδα κοινὴν ἑστίαν καὶ  μητέρα,   πρεσβυτέραν μὲν καὶ σεμνοτέραν τῶν
[35]   εἴ τῳ πρὸς τὸν τύραννον  οἰκειοτέρα   γέγονε φιλία, οὐδὲ μὴν εἴ
[20]   ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ τὰ  σεμνότερα   καὶ ὧν ἄξιον μείζονα ποιεῖσθαι
[32]   καὶ ἐς ὑμᾶς αὐτὸν διεξῆλθον,  μακρότερα   μὲν τυχὸν ἴσως τοῦ καιροῦ
[34]   μὲν τὰ πρόσθεν ῥηθέντα σημεῖα,  πιστότερα   δὲ οἶμαι τὰ ἔργα τῶν
[14]   εὐπρεπῆ μᾶλλον παρέχει τὴν θέαν·  ἀμφότερα   δὲ ἐν τοῖς τοῦ Πλάτωνος
[26]   τούτοις μὲν γὰρ ἀποπλήσασι τὴν  γαστέρα   πολλὴ γέγονεν εἰρήνη καὶ ἀνακωχὴ
[32]   τῆς μὲν εἰρημένης ἧττον ἀναγκαία,  προσεχεστέρα   δὲ οἶμαι τῷ παρόντι λόγῳ·
[28]   στάσιν δὲ ἐξαιρῶν καὶ ἔθη  μοχθηρὰ   καὶ τρυφὴν καὶ ἀκολασίαν, τῶν
[6]   πίστις οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´ αὐτῇ  πείρᾳ,   φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων δὴ
[3]   ἥττων, ἀλλὰ καὶ ἀσθενὴς τὴν  χεῖρα   καὶ ὁπλίτης φαῦλος, Τεῦκρός τε
[18]   Ἑλλὰς ἐκεκίνητο ξύμπασα καὶ Θρᾳκῶν  μοῖρα   καὶ Παιόνων, τό τε τοῦ
[16]   τῶν ἄλλων Γαλατῶν οὐ φαύλη  μοῖρα)   τὰ μὲν ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα
[15]   κρείττονος, θετέον δὲ ἐν ἀρετῆς  μοίρᾳ   τὴν εὐσέβειαν τὴν κρατίστην· ἔστι
[2]   ξυγγενείας ἤρξατο μὲν ἀπὸ Κλαυδίου,  μικρὰ   δὲ ἐν μέσῳ διαλιπούσης τῆς
[14]   ὑμᾶς τοῖς τοῦ Πλάτωνος λόγοις  μικρὰ   ἐπιπάττων τῶν ῥημάτων ὥσπερ ἁλῶν
[16]   τὸν ἀγῶνα, μή ποτε ἄρα  μικρὰ   μεγάλοις καὶ φαῦλα σπουδῆς ἀξίοις
[13]   διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ τὴν Πλάτωνος  μικρὰ   παρατρέψας λέξιν οὐχ ἁμαρτήσεσθαι, ὡς
[37]   καὶ σφάλλει περὶ τοῖς μείζοσι,  μικρὰ   πλεονεκτεῖν ἐπιτρέπουσα, τοῖς ἔμφροσι δὲ
[6]   θώρακος. Οὕτω κοσμηθείσης τῆς φάλαγγος,  μικρὰ   τοῦ λαιοῦ κέρως προελθόντος ἅπαν
[8]   ἀσπίδας αὐτοῖς τοῖς ξίφεσιν ὠθοῦντο  μικρὰ   τοῦ παθεῖν φροντίζοντες, ἅπαντα δὲ
[33]   χρή. ~Πρῶτον μὲν οὖν ὑπομνησθῶμεν  μικρὰ   τῶν ἔμπροσθεν, ὁπότε τῆς ὑπὲρ
[3]   οὐκ ἀπωσόμεθα τὴν φλυαρίαν; Ἀλλ´  ὅρα   μή τις ἡμᾶς μικρολογίας καὶ
[24]   ναυαγίαις ἔνεστι διασώσασθαι καὶ ἐν  ἀγορᾷ   καὶ ἐν δήμῳ καὶ ἐν
[8]   Θέτιδος υἱέος Ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν  Ἕκτορα   δῖον, τά τε ἄλλα διέξεισι
[5]   τῶν δὲ ἀμφὶ τοὺς Τρῶας  Ἕκτορα   καὶ Σαρπηδόνα. Βούλεσθε οὖν αὐτῶν
[12]   ποιῶν λόγος ἐπὶ τὸν  Ἕκτορα   καὶ τὸν Σαρπηδόνα, οὐκ οἶδα
[16]   ~Ταῦτά τοι καὶ ἐπαινοῦμεν τὸν  Ἕκτορα   σπένδειν μὲν οὐκ ἐθέλοντα διὰ
[12]   καὶ ἐς τὸ τεῖχος καταδιώξαντος  Ἕκτορα   ὕπαγε Ζεύς, ἵνα ἀποσώζοιτο καθ´
[21]   μάτην οὐδὲ αὐτομάτως οὐδὲ ἀλόγῳ  φορᾷ   γενομένων, προβουλευθέντων δὲ ὀρθῶς καὶ
[27]   τῆς νομῆς ἐμπιπλάμενα, τοὺς δὲ  ἐφορᾷ   καὶ συνέχει, πρὸς ἀνδρείαν καὶ
[35]   ἀφορῶν, ὅταν ἔν τινι τοιαύτῃ  ξυμφορᾷ   γένηται, κρινέτω, καὶ αὐτῷ οὐ
[22]   πολέμους ὑμνοῦντες καὶ νίκας ἀνακηρύττοντες  λαμπρᾷ   τῇ φωνῇ κατὰ τοὺς Ὀλυμπίασι
[38]   ἐπὶ τοὺς οὐκ αἰτίους τὰ  κέντρα.   Πολλῶν δὲ τυχὸν ἀληθῶς ἐνόχων
[8]   φέρων ὑπὲρ τοῦ παιδὸς τὰ  λύτρα;   ἐρομένου γὰρ μετὰ τὰς διαλύσεις,
[38]   τοῖς ἐπιοῦσι βαρβάροις καὶ ὥσπερ  λύτρα   καταβαλλόμενος, ἐξὸν τῷ σιδήρῳ παρασκευάζειν
[9]   καὶ τῶν ὑδάτων ἐκρεῖ  πλήμμυρα,   καὶ ἐπ´ αὐτῇ τοῦ τείχους
[33]   καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη ξυνδοκεῖ,  ὥρα   ἐπεξιέναι τοῖς ἔργοις τεθαυμάκαμεν.
[40]   Μούσας ἐπὶ τοσοῦτον θεραπεύειν, ἀλλ´  ὥρα   λοιπὸν πρὸς ἔργον τρέπεσθαι.
[25]   πλοῦτος, δεκάζει δὲ ἰσχὺς καὶ  ὥρα   σώματος καὶ δυναστεία προγόνων ἔξωθεν
[40]   ἀπαιτεῖ πλησμονήν, οὐδὲ αὐτῷ θέρους  ὥρᾳ   τοῦ κρυστάλλου μέλει, οὐδὲ μεταβάλλει
[20]   ἐπιχειρῶν πρὸς διαλλαγὰς Ἀχιλλέα καὶ  δῶρα   πολλὰ διδούς, μυρία δὲ ἐπαγγελλόμενος,
[16]   μάντεως, ἀσπασίως διελύθη καὶ ἔδωκε  δῶρα,   τὸν θάνατον ἐκφυγὼν ἀσμένως· καθόλου
[23]   κομψοὺς καὶ τῷ πλήθει πιθανοὺς  ἑώρα,   σμίκρ´ ἄττα μόρια κατανειμαμένους ἀρετῆς,
[18]   ὅτε οὐχ ὑπέμενον ἀμῦναι τῇ  χώρᾳ   πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον ἅπασαν τμηθεῖσαν
[2]   γενεαλογία, εἰς τρεῖς οὐδὲ ὅλας  μείνασα   γενεάς· τά γε μὴν τῆς
[18]   γὰρ τε Ἑλλὰς ἐκεκίνητο  ξύμπασα   καὶ Θρᾳκῶν μοῖρα καὶ Παιόνων,
[23]   γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ καὶ τὸν Ἀθηναῖον  ἐνενόησα   Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς ἀκοῇ
[25]   ἐπ´ αὐτοῖς τὰς Αἰγυπτίων, καὶ  ὅσα   ἄλλα πλούτου καὶ χρημάτων καὶ
[24]   τὸ Κολοφώνιον ἔχουσαν χρυσίον, Οὐδ´  ὅσα   λάινος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἔεργε
[29]   ἄρχοντα προφήτην καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν  ὅσα   μὲν ἀγαθὰ γέγονε παντελῶς τῆς
[34]   ἑαλωκότων οὐ πρὸ πολλοῦ. Καὶ  ὅσα   μὲν ἔπραξε καὶ ὅπως ἦρχεν,
[20]   δημηγοριῶν φημι καὶ ξυμβουλιῶν καὶ  ὁπόσα   γνώμη μετὰ νοῦ καὶ φρονήσεως
[18]   τούτων ὀλίγα πάντα διεληλύθαμεν·  ὁπόσα   δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς τὰ
[16]   Ἰταλῶν ξυγχωρεῖν κατηνάγκασαν. Καὶ νῦν  ὁπόσα   μὲν εἴσω τῶν Ἄλπεων κατοικεῖται,
[17]   κυβερνᾷ, καὶ κατεργάζεται πράγματα τοσαῦτα,  ὁπόσα   οὐδὲ σίδηρος ἐξελεῖν ἰσχύσει.
[28]   καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις κάματον  ὁπόσα   τε κατὰ τὴν εἰρήνην ἐξευρέθη
[6]   τοῦ πελάγους ἐφέρετο. Γηθοσύνῃ δὲ  θάλασσα   διίστατο· τοὶ δ´ ἐπέτοντο Ῥίμφα
[24]   τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα  δεικνῦσα.   Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν ἀφαιρεῖται
[9]   κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν καὶ Θετταλῶν  οὖσα   πεδιὰς ἱππεῦσιν ἐναγωνίζεσθαι καὶ ἐμμελετᾶν
[36]   τοῖς σημείοις καὶ τὸν στρατηγὸν  ἄγουσα   τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν μᾶλλον
[26]   τὸν λυσιμελῆ καὶ λυσιμέριμνον ὕπνον  ἐπάγουσα   παῦλαν ἐνεποίησε τῆς ἐμμανοῦς λύττης,
[4]   καὶ ἀδιάλυτος, οὐδ´ ἐπὶ σμικρὸν  ἐνδοῦσα.   Καὶ ὅτι μὴ λῆρος ταῦτα
[25]   σώματος καὶ δυναστεία προγόνων ἔξωθεν  ἐπισκιάζουσα,   καὶ οὐκ ἐπιτρέπει διορᾶν οὐδὲ
[5]   ἄριστος ἔην, σύ μοι ἔννεπε,  Μοῦσα,   Ἀνδρῶν ἠδ´ ἵππων, οἳ ἅμ´
[37]   περὶ τοῖς μείζοσι, μικρὰ πλεονεκτεῖν  ἐπιτρέπουσα,   τοῖς ἔμφροσι δὲ τὸ βεβαίως
[24]   συνόδοις σελήνη τὸν κύκλον  ὑποτρέχουσα,   οὐδὲ εἰς αὑτὴν δεχομένη τὴν
[32]   αὐτῆς τῆς ψυχῆς αἰτοῦσιν αὐτῷ  τὰ   ἀγαθά. Φθάνουσι δὲ οἱ θεοὶ
[34]   δὲ ἔτι μὲν ἦν νεαρὰ  τὰ   ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ κατὰ
[25]   Καῖσαρ πρῶτος, ὀρύγματά τε  τὰ   Ἀσσύρια καὶ τὰ Βαβυλωνίων τείχη
[25]   ὀρύγματά τε τὰ Ἀσσύρια καὶ  τὰ   Βαβυλωνίων τείχη πυραμίδας τε ἐπ´
[9]   ἐναγωνίζεσθαι καὶ ἐμμελετᾶν ἐπιτήδειος ἐφάνη.  Τὰ   γὰρ δὴ τῆς ἡμετέρας πόλεως,
[9]   καὶ τούτων, ἐν καιρῷ σκέψομαι·  τά   γε μὴν ὀνείδη τῶν ἀνθρώπων
[2]   τρεῖς οὐδὲ ὅλας μείνασα γενεάς·  τά   γε μὴν τῆς ἡμετέρας ξυγγενείας
[40]   κρύος καὶ πρὸς τὰ θάλπη  τὰ   γενναῖα; τούτων δὲ εἴ με
[25]   ἐπὶ τῶν ὤμων τοῦ γένους  τὰ   γνωρίσματα, λόγχη δὲ λέγεται περὶ
[30]   τοῖς συνέδροις παραδώσει τῷ δημίῳ  τὰ   γνωσθέντα ἐπιτελεῖν, οὔτε διὰ θυμοῦ
[16]   πλησίον παρὰ τοῖς γείτοσι βαρβάροις·  τὰ   δὲ ἐκ τῆς ἕω, ταῦτα
[35]   οἶμαι τὰ ἔργα τῶν λόγων.  ~Τὰ   δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ γενόμενα
[18]   Φρυγίη καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων·  τὰ   δὲ νῦν ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ
[16]   καθήκοντα, ταύτῃ κοσμεῖται τῇ προσωνυμίᾳ·  τὰ   δὲ ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων τῶν
[8]   τῶν θραυμάτων ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει  τὰ   δόρατα σφῶν, ξυστοὶ δέ εἰσιν
[13]   πραξάντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται αὐτὸς καὶ  τὰ   ἐκείνου πράγματα, τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται
[10]   φέροντα, τῶν ὁπλιτῶν δὲ ἀναπληρούντων  τὰ   ἐν μέσῳ. Ταχθέντες δὲ οὕτως
[3]   κάτα βουκολέοντο" καὶ τὰ πωλία  τὰ   ἐντεῦθεν; τοὺς Θρᾳκίους ἵππους
[3]   ὠκυτέρους τῶν χειμερίων πνευμάτων, καὶ  τὰ   ἐπ´ αὐτοῖς ἅρματα; καὶ οὐκ
[27]   μεταδίδωσι δὲ ἐκείνοις τῶν κινδύνων  τὰ   ἔπαθλα, χαίρων καὶ γεγηθὼς οὔτι
[20]   ἀθρεῖτε ἐν Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι  τὰ   ἐπαινούμενα κατὰ τὴν ποίησιν, καὶ
[31]   καὶ πολύτροπον τὴν μοχθηρίαν καὶ  τὰ   ἐπιτεχνήματα, εἰς δύναμιν ἅπασιν ἀντετάξαντο
[8]   πεποιημένοις, ἐς αὐτὰ δὲ ὁρᾶν  τὰ   ἔργα, κρινέτω· ~ἑξῆς δέ, εἰ
[18]   μείζους αἱ συνιοῦσαι δυνάμεις, τοσούτῳ  τὰ   ἔργα προφέρειν εἰκός, ὥστε ἀνάγκη
[34]   ῥηθέντα σημεῖα, πιστότερα δὲ οἶμαι  τὰ   ἔργα τῶν λόγων. ~Τὰ δὲ
[15]   νοῦν καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται πάντα  τὰ   ἐς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ μὴ
[29]   ξίφος εἰς πολίτου, κἂν ἀδικῇ  τὰ   ἔσχατα, φόνον οὐδὲ ἐν τῇ
[40]   πρὸς τὸ κρύος καὶ πρὸς  τὰ   θάλπη τὰ γενναῖα; τούτων δὲ
[20]   ἀπόπλουν παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ αὐτῶν  τὰ   θαυμαστὰ τῆς συνέσεως δείγματα αἵ
[32]   τὰς εὐχάς, καὶ αὐτῷ πρότερον  τὰ   θεῖα δόντες οὐδὲ τῶν ἀνθρωπίνων
[11]   ᾤετο τοῖς ἀρχαίοις ἴχνεσιν ἐς  τὰ   θεμέλια χρωμένους μέλλειν ἔτι. Ἡμέρᾳ
[26]   ὄρνιθας οὔτε τοὺς ἰχθύας οὐδὲ  τὰ   θηρία, ἀλλ´ οὐδὲ ἀνθρώπων τοὺς
[27]   ἂν αὐτῷ θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται  τὰ   θρέμματα δαψιλοῦς καὶ ἀταράχου τῆς
[5]   αὐτὰ ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν  τὰ   καιριώτατα· Τίς τ´ ἂρ τῶν
[29]   ἦν τε καὶ ἔστι δημιουργός·  τὰ   κακὰ δὲ οὔτ´ ἐγέννησεν οὔτ´
[4]   γὰρ ἀληθῶς τῆς Ὁμηρικῆς σάλπιγγος  τὰ   κατορθώματα, καὶ πολὺ πλέον
[1]   ὑμνεῖν τὸν βασιλέα καὶ ᾄδειν  τὰ   κατορθώματα. Οὐ μὴν οὐδὲ τὸν
[4]   εἰς ἅπαντας τὴν σὴν ἐμπειρίαν  τὰ   κατορθώματα. Τήν γε μὴν ἱππικὴν
[38]   διηρμένων ἐπὶ τοὺς οὐκ αἰτίους  τὰ   κέντρα. Πολλῶν δὲ τυχὸν ἀληθῶς
[23]   σοφῶν ἀνδρῶν δῆμος ἀρετὴν θεραπεύοντες,  τὰ   κλεινὰ δὲ οἶμαι ταῦτα καὶ
[36]   Ποσειδῶν συνταράττων τὴν γῆν παύειν  τὰ   κύματα. ~Καὶ τύχη δὲ
[5]   καὶ Σαρπηδόνα. Βούλεσθε οὖν αὐτῶν  τὰ   λαμπρότατα ἐπιλεξάμενοι περιαθρῶμεν τὸ μέγεθος;
[3]   τὴν εἱμαρμένην τελευτὴν τοῦ γεγεννηκότος,  τὰ   λοιπὰ δὲ ἀπὸ βασιλείας εἰς
[8]   Πρίαμος φέρων ὑπὲρ τοῦ παιδὸς  τὰ   λύτρα; ἐρομένου γὰρ μετὰ τὰς
[2]   τοῦ πατρὸς γεννήτωρ Γαλατίας ἔθνη  τὰ   μαχιμώτατα καὶ τοὺς Ἑσπερίους Ἴβηρας
[13]   οὐκ εἰς ἄλλους ἀνθρώπους· οἳ  τὰ   μὲν ἄλλα βλάπτειν καὶ κωλύειν
[16]   ἄλλων Γαλατῶν οὐ φαύλη μοῖρα)  τὰ   μὲν ἀρχαῖα σφῶν ὀνόματα σώζειν
[22]   ἄξιον ἐλευθέρας ψυχῆς καὶ γενναίας.  Τὰ   μὲν δὴ θαυμαστὰ τῶν ἔργων
[8]   ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα.  Τὰ   μὲν δὴ κατὰ τὴν μάχην,
[7]   δὲ ὠφέλιμον καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν.  Τὰ   μὲν δὴ περὶ τὸν μηχανοποιὸν
[30]   ἐν πόλει τοιοῦτός τις εἶναι,  τὰ   μὲν ἐν ἀμφοτέροις ἔχων ἀγαθά,
[10]   τείχει τῶν Παρθυαίων φάλαγξ,  τὰ   μὲν θηρία τοὺς πύργους φέροντα,
[25]   ὀνομάζειν θαρρούντως εὐγενῆ· ὅτῳ δὲ  τὰ   μὲν τῶν πατέρων ὑπῆρξεν ἀρετῆς
[38]   ἐπάγοιντο, δῆλός ἐστι τούτῳ διδοὺς  τὰ   νικητήρια. ~Ἐννοεῖτε γὰρ ὡς περὶ
[33]   τοῖς δρόμοις, κρατεῖν καὶ ἀποφέρειν  τὰ   νικητήρια, πειράσομαι πῆ ποτε διαφέρετον
[22]   ἀκούσας ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη οὐ  τὰ   νοήματα μόνον, ὅσαις δὲ ἀρεταῖς
[1]   καὶ οὐκ ἀποχρήσει σοὶ μόνῳ  τὰ   ξύμπασι ποιηθέντα τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια.
[26]   ἐλευθέρους ὄντας, οὐ μόνον εἰ  τὰ   παρόντα οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν ὄντος
[6]   καὶ ἐκ τῶν δυσχωριῶν εἰς  τὰ   πεδία κατάγει γαννύμενον καὶ οὐ
[6]   γὰρ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν καὶ  τὰ   πεδία τῶν Παιόνων ἦλθε καὶ
[4]   καταφανές. Νῦν δέ, εἰ βούλεσθε,  τὰ   περὶ τὰς μάχας καὶ τοὺς
[38]   μητέρες τότ´ ἐγεγόνεσαν, ὁπότε ἐκεῖνος  τὰ   περὶ τὴν ἁρπαγὴν ἐνενόει; εἰ
[34]   δὴ ἄσχολον ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε  τὰ   περὶ τὴν ἀρχὴν ξύμπαντα. Γενόμενος
[9]   ἐν ἄλλοις δὲ μυρίοις ἔθνεσι  τὰ   περὶ τὸν πόλεμον κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν
[9]   τρόπον· διασώζουσι γὰρ καὶ ἀπομιμοῦνται  τὰ   Περσικὰ οὐκ ἀξιοῦντες, ἐμοὶ δοκεῖ,
[19]   ἐς λόγους πιθανοὺς καὶ ἐνδεχομένους  τὰ   πλάσματα, ἐκ μικρᾶς πάνυ τῆς
[9]   πεζὸν γάρ σφιν ἀχρεῖον ἐς  τὰ   πολεμικὰ καθέστηκεν οὔτε ἐντίμου μετέχον
[8]   θανόντος· τοσαύτην μέντοι ἤνεγκεν εἰς  τὰ   πράγματα τῶν Ἀχαιῶν νίκη
[13]   ἐς τὸν θεὸν ἀνήρτηται πάντα  τὰ   πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ μὴ
[20]   δὲ οὐδὲ περιμείνας ἀφοσιώσασθαι  τὰ   πρὸς τὸν θεόν, ἔτι δὲ
[34]   καὶ τῆς ἀνδρείας ἱκανὰ μὲν  τὰ   πρόσθεν ῥηθέντα σημεῖα, πιστότερα δὲ
[1]   εὐγνωμονέστερος καὶ ἐπαινοίην εἰς δύναμιν  τὰ   προσόντα σοι, οὔτι φημὶ χρυσὸν
[26]   καὶ τῶν ταύτῃ ξυνεπομένων ἀρετῶν  τὰ   προστυχόντα κρίνοντας, ἴστε οὐδὲ ἐλευθέρους
[3]   οὖσαι ἕλος κάτα βουκολέοντο" καὶ  τὰ   πωλία τὰ ἐντεῦθεν; τοὺς
[21]   ἀγαθός, οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ ἀπονυχίζων  τὰ   ῥήματα οὐδὲ ἀποτορνεύων τὰς περιόδους
[4]   δὲ ἐς τοὺς ἄλλους ἐκφέροιμι  τὰ   σεμνότατα τῶν ἔργων, ἴσως ἂν
[20]   ἔλαττον ἔχειν ὑπολαμβάνητε βασιλέα περὶ  τὰ   σεμνότερα καὶ ὧν ἄξιον μείζονα
[21]   τε ἐνσκευασάμενοι τοὺς ἵππους καὶ  τὰ   σημεῖα τῶν τάξεων, ἀνῄει τε
[39]   πίτυος δίκην τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν  τὰ   σπέρματα· ´κείνων γὰρ δὴ καὶ
[21]   συνόδῳ τὰς δημηγορίας ἐκλέγειν ἐς  τὰ   στρατόπεδα καὶ δήμους καὶ βουλευτήρια,
[30]   ἐπικλωμένῳ τῶν πολιτικῶν τὰς ἀμφὶ  τὰ   συναλλάγματα, βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ
[8]   Ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον,  τά   τε ἄλλα διέξεισι καὶ περὶ
[18]   τοῖς ὑπὲρ τὸν Ῥῆνον πολεμῶν,  τά   τε ἐπὶ τῷ Τίγρητι ζεύγματα,
[40]   με κελεύοιτε ἐσφέρειν ὑμῖν ἐμφανῆ  τὰ   τεκμήρια, γνώριμα μὲν ἐρῶ καὶ
[7]   μέσοις ἀναστρεφόμενος· ἐπεὶ δὲ ἐπράχθη  τὰ   τῆς μάχης, ὥσπερ ἦν ἄξιον,
[8]   στρατιωτῶν πίπτει φρονήματα, ἀλλ´ ἐπειδὴ  τὰ   τῆς τάξεως αὐτοῖς διεφθάρη, οὐ
[14]   ἐξηγεῖσθαι ῥήσεις· πρὸς δὴ τοὺς  τὰ   τοιαῦτα καταμεμφομένους εἴρηται μὲν ἤδη
[15]   ἐστίν, οὐδένα λέληθε τῶν ὅσοι  τὰ   τοιαῦτα μεταχειρίζονται. ~Ταῦτά τοι καὶ
[3]   Οὐκοῦν ἀφέντας χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις  τὰ   τοιαῦτα πολυπραγμονεῖν, ἐπὶ τὰ τούτων
[9]   ὁπόσην νέμονται· ἔοικε γὰρ δὴ  τὰ   τοιαῦτα πρὸς τὰς τοῦ πολέμου
[6]   δὲ ἐπὶ τὴν μάχην προὐφέρετο  τὰ   τοῦ Καπανέως, βαρβαρίζων καὶ ἀνοηταίνων,
[4]   κατορθώματα, καὶ πολὺ πλέον  τὰ   τοῦ Μακεδόνος ἔργα· δῆλον δὲ
[3]   τε οἶμαι τὴν Ἀλκινόου καὶ  τὰ   τοῦ Μενέλεω δώματα, καταπληξάμενα καὶ
[39]   σφόδρα ἐπίστευεν ἀσφαλῶς μέν οἱ  τὰ   τοῦ παιδός, βεβαίως δὲ ὁρμεῖν
[3]   Ὁμηρίδαις τὰ τοιαῦτα πολυπραγμονεῖν, ἐπὶ  τὰ   τούτων ἐγγυτέρω πρὸς ἀρετὴν καὶ
[24]   ἐπ´ εἰρήνης, ὅτε ἦν ὀρθὰ  τὰ   τῶν Ἑλλήνων πράγματα, οὐδὲ ἐσθῆτα
[18]   ὁπόσα δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο πρὸς  τὰ   τῶν ἡρώων ἐκείνων ἔχειν ξυγγένειαν,
[19]   τις ἐξέλοι τῶν Ὁμήρου μόνον  τὰ   τῶν ἡρώων ὀνόματα, ἐνθείη δὲ
[4]   δὲ τῶν βασιλέως ἔργων πρὸς  τὰ   τῶν ἡρώων πολλὴ ξυγγένεια, καὶ
[10]   πολιορκίᾳ τοσαύτῃ γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ  τὰ   τῶν ἱππέων ὧδε ἐπεπράγει, τῶν
[10]   οὐ γὰρ δὴ τοσοῦτον αὐτοῖς  τὰ   τῶν ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς μὴ
[8]   τῇ τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ  τὰ   τῶν στρατιωτῶν πίπτει φρονήματα, ἀλλ´
[36]   βεβαίως ἐθάρρουν, τέως δ´ ἐδόκει  τὰ   τῶν τυράννων ἐπικρατεῖν, πλεονεκτήματός τινος
[28]   γὰρ ἐξομοιοῦσθαι πρὸς τὸν ἄρχοντα  τὰ   τῶν ὑπηκόων εὐλαβείας πέρι καὶ
[39]   τοῦ παιδός, βεβαίως δὲ ὁρμεῖν  τὰ   τῶν φίλων, συνίει μὲν ὀρθῶς,
[22]   ξυγγενεῖς, καὶ ἀπαγγέλλουσι πρὸς ὑμᾶς  τὰ   ὑμῶν αὐτῶν διανοήματα ὥσπερ
[19]   ἐκείνους τοῦτον πεποιῆσθαι δόξει  τὰ   {ὑπὲρ} τῆς Ἰλιάδος ἔπη. ~Ἀλλ´
[20]   Ἰλιάδος ἔπη. ~Ἀλλ´ ὅπως μὴ  τὰ   ὑπὲρ τῶν ἔργων μόνον ἀκούοντες
[16]   Γαλάται νέμονται, καὶ Ῥαιτοὶ δὲ  τὰ   ὑπὸ τὴν ἄρκτον, ἵνα Ῥήνου
[39]   γλυκὺν καρπὸν φυόμενον, σῦκά φημι  τὰ   χαρίεντα, καὶ ἐξ ἀκανθῶν τὴν
[38]   ἁρπάζων τε ἐκ τῶν πόλεων  τὰ   χρήματα καὶ διανέμων τοῖς ἐπιοῦσι
[26]   τὴν ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ ἀπαριθμουμένων  τὰ   χρήματα· καὶ οὐκ ἐξαιρεῖται τοὺς
[13]   δήπου τὸ σῶμά φησιν οὐδὲ  τὰ   χρήματα οὐδὲ εὐγένειαν καὶ δόξαν
[28]   μεῖζον ἀσέβημα κρίνει τῆς περὶ  τὰ   χρήματα τῶν θεῶν παρανομίας· ἔστι
[11]   μὲν ὅτι μὴ καρτερῶς ἐπεποίητο  τὰ   χώματα, εἶξε δὲ καὶ ἐπεκλύσθη
[10]   ἕως ἐποιήσαντο σφῶν κατὰ νώτου  τὰ   χώματα· πεποίητο δὲ ὑπ´ αὐτῶν
[22]   ἤδη διακορεῖς καὶ ὑμῶν ἐστι  τὰ   ὦτα πλήρη, καὶ οὐ μή
[29]   τὴν θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ  ἀνίατα   πλημμελούντων, τούτοις δὲ οἱ νόμοι
[3]   ἵππους, αἳ τρισχίλιαι οὖσαι ἕλος  κάτα   βουκολέοντο" καὶ τὰ πωλία τὰ
[34]   καὶ τυχὸν δι´ ἀρετὴν  κατὰ   γένος προσηκούσης αὐτῷ τῆς βασιλείας
[34]   τὰ ἀδικήματα, ἦρχε δὲ οὐ  κατὰ   Δαρεῖον οὐδὲ Πρίαμον ἀνὴρ εὐγενὴς
[8]   δὲ καὶ ἀμαθίᾳ τοῦ τάττοντος,  κατὰ   λόχους συνιστάμενοι διηγωνίζοντο· καὶ ἦν
[11]   παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου τὸ διανόημα·  κατὰ   νώτου γὰρ τῶν ὁπλιτῶν ἕτερον
[10]   τοῖς κέντροις, ἕως ἐποιήσαντο σφῶν  κατὰ   νώτου τὰ χώματα· πεποίητο δὲ
[26]   αὐτῷ τὸ κλεινὸν ὄνομα γέγονε  κατὰ   πάντας ἀνθρώπους ἐκφανές· ἐκάλουν γὰρ
[11]   Ἔστι γὰρ εὖ μάλα τοῖς  κατὰ   τὴν Ἀσίαν βαρβάροις σύνηθες ἐς
[28]   τοῖς ὅπλοις κάματον ὁπόσα τε  κατὰ   τὴν εἰρήνην ἐξευρέθη γυμνάσια μελέτης
[8]   προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ μὲν δὴ  κατὰ   τὴν μάχην, εἰ μὴ δόξῃ
[22]   ὅσαις δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα κοσμεῖται  κατὰ   τὴν πάτριον φωνὴν ξυγκείμενα. Τοῦτο
[20]   Ὀδυσσεῖ καὶ Νέστορι τὰ ἐπαινούμενα  κατὰ   τὴν ποίησιν, καὶ ἤν τι
[10]   πυκνήν τε εἶχον τὴν φάλαγγα  κατὰ   τὸ διερρηγμένον τοῦ τείχους, καὶ
[6]   ἀρξάμενον. Ἡγεῖτο δὲ αὐτὸς οὔτι  κατὰ   τὸν Τυφῶνα, ὃν ποιητικὴ
[22]   νίκας ἀνακηρύττοντες λαμπρᾷ τῇ φωνῇ  κατὰ   τοὺς Ὀλυμπίασι κήρυκας· παρέσχεσθε γὰρ
[26]   ἰσχύν· ἐπιτρεπτέον δὲ ἴσως αὐτῷ  κατὰ   τοὺς ταύρους τοὺς λέοντας
[30]   τῶν πολιτικῶν τὰς ἀμφὶ τὰ  συναλλάγματα,   βοηθείας τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ ἁπλουστέροις
[26]   ἐξ οὗ παντοδαπαὶ κρεμάμεναι ψυχαὶ  πράγματα   ἔχουσι μυρία καὶ πόνους, τοῦ
[24]   ἦν ὀρθὰ τὰ τῶν Ἑλλήνων  πράγματα,   οὐδὲ ἐσθῆτα πολυτελῆ καὶ ψήφους
[17]   γνώμης, ταύτῃ κυβερνᾷ, καὶ κατεργάζεται  πράγματα   τοσαῦτα, ὁπόσα οὐδὲ σίδηρος
[13]   ἀναγκάζεται αὐτὸς καὶ τὰ ἐκείνου  πράγματα,   τούτῳ ἄριστα παρεσκεύασται πρὸς τὸ
[8]   τοσαύτην μέντοι ἤνεγκεν εἰς τὰ  πράγματα   τῶν Ἀχαιῶν νίκη τὴν
[20]   αὐτῶν τὰ θαυμαστὰ τῆς συνέσεως  δείγματα   αἵ τε ἐπὶ τὸν πόλεμον
[14]   ἔοικε συμβαίνειν, ἐπαίνους ἅμα καὶ  δόγματα   ᾄδειν καὶ πρὶν μετρίως
[18]   τά τε ἐπὶ τῷ Τίγρητι  ζεύγματα,   καὶ τῆς Παρθυαίων δυνάμεως καὶ
[25]   πλείους Καῖσαρ πρῶτος,  ὀρύγματά   τε τὰ Ἀσσύρια καὶ τὰ
[24]   δὴ τοῦδε νεὼς μὲν καὶ  ἀναθήματα   πολλοὶ πολλάκις ὑφελόμενοι καὶ διαφθείραντες
[34]   ἔτι μὲν ἦν νεαρὰ τὰ  ἀδικήματα,   ἦρχε δὲ οὐ κατὰ Δαρεῖον
[8]   θρασύς, ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις προστιθεὶς  ἀδικήματα.   Τὰ μὲν δὴ κατὰ τὴν
[32]   μισθὸν καὶ ἐσθῆτα τὴν ἀναγκαίαν.  Οἰκοδομήματα   δὲ Ἀσσύρια καὶ πολυτελεῖς καὶ
[34]   Ἀγαμέμνων δὲ ὥρμητο Τίσασθαι Ἑλένης  ὁρμήματά   τε στοναχάς τε, καὶ ἐπὶ
[8]   καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν πίπτει  φρονήματα,   ἀλλ´ ἐπειδὴ τὰ τῆς τάξεως
[31]   πολύτροπον τὴν μοχθηρίαν καὶ τὰ  ἐπιτεχνήματα,   εἰς δύναμιν ἅπασιν ἀντετάξαντο καὶ
[22]   ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη οὐ τὰ  νοήματα   μόνον, ὅσαις δὲ ἀρεταῖς ἐκεῖνα
[22]   πρὸς ὑμᾶς τὰ ὑμῶν αὐτῶν  διανοήματα   ὥσπερ ἐσθῆτι ποικίλῃ τοῖς
[35]   τοὺς ἀπορρίπτοντας ἐς αὐτοὺς τοιαῦτα  ῥήματα   μισοῦσι μᾶλλον τοὺς ἐπάγοντας
[21]   οὐκ ἀποσμιλεύων οὐδὲ ἀπονυχίζων τὰ  ῥήματα   οὐδὲ ἀποτορνεύων τὰς περιόδους καθάπερ
[36]   καὶ δυνάμεως καὶ παρρησίας μεταδιδούς,  χρήματα   δὲ αὐτοῖς ἄφθονα χαριζόμενος καὶ
[25]   ναὶ μὰ Δία κεραμέα τινὰ  χρήματα   ἐκ τῆς τέχνης καὶ
[38]   τε ἐκ τῶν πόλεων τὰ  χρήματα   καὶ διανέμων τοῖς ἐπιοῦσι βαρβάροις
[26]   ἄνθρωπον, δυσέρωτα δὲ αἰσχρῶς εἰς  χρήματα,   καὶ νεκρῶν θήκας ὑπὸ τῆς
[26]   ψυχὴν ἐκλογιζομένων καὶ ἀπαριθμουμένων τὰ  χρήματα·   καὶ οὐκ ἐξαιρεῖται τοὺς ἄνδρας
[13]   τὸ σῶμά φησιν οὐδὲ τὰ  χρήματα   οὐδὲ εὐγένειαν καὶ δόξαν πατέρων·
[28]   ἀσέβημα κρίνει τῆς περὶ τὰ  χρήματα   τῶν θεῶν παρανομίας· ἔστι γὰρ
[13]   γὰρ αὐτοῦ μέν τινος οἰκεῖα  κτήματα,   οὐ μήν ἐστι ταῦτα αὐτός,
[25]   ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν δαιμόνων,  σχήματα   περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς τοιαύτας,
[27]   αὐτῷ θάλλῃ καὶ εὐθηνῆται τὰ  θρέμματα   δαψιλοῦς καὶ ἀταράχου τῆς νομῆς
[6]   μηροῖς ἕτερα τοιαῦτα ἐκ σιδήρου  καλύμματα·   αὐτοὶ δὲ ἀτεχνῶς ὥσπερ ἀνδριάντες
[19]   Ὁμήρου μόνον τὰ τῶν ἡρώων  ὀνόματα,   ἐνθείη δὲ τὸ βασιλέως καὶ
[16]   μοῖρα) τὰ μὲν ἀρχαῖα σφῶν  ὀνόματα   σώζειν οὐ διεκώλυσαν, τῷ κοινῷ
[3]   πνευμάτων, καὶ τὰ ἐπ´ αὐτοῖς  ἅρματα;   καὶ οὐκ ἔχομέν σε ἐν
[39]   δίκην τῶν πονηρῶν ἀφανίζειν τὰ  σπέρματα·   ´κείνων γὰρ δὴ καὶ τὸ
[19]   λόγους πιθανοὺς καὶ ἐνδεχομένους τὰ  πλάσματα,   ἐκ μικρᾶς πάνυ τῆς ὑπονοίας
[25]   τῶν ὤμων τοῦ γένους τὰ  γνωρίσματα,   λόγχη δὲ λέγεται περὶ τὴν
[36]   συνταράττων τὴν γῆν παύειν τὰ  κύματα.   ~Καὶ τύχη δὲ τοὺς
[10]   τὸ χωρίον χειροποίητον γεγονὸς τέλμα  κωλύματα,   καὶ ἦν αὐτοῖς ἔργῳ φανερά·
[1]   ἔργων εἰς ᾠδὰς καταχρῆται καὶ  κρούματα,   ἐξὸν τότε μὲν ἔχεσθαι τῶν
[3]   Ἀλκινόου καὶ τὰ τοῦ Μενέλεω  δώματα,   καταπληξάμενα καὶ τὸν τοῦ πολύφρονος
[4]   ἀληθῶς τῆς Ὁμηρικῆς σάλπιγγος τὰ  κατορθώματα,   καὶ πολὺ πλέον τὰ
[1]   τὸν βασιλέα καὶ ᾄδειν τὰ  κατορθώματα.   Οὐ μὴν οὐδὲ τὸν Ἀγαμέμνονά
[4]   ἅπαντας τὴν σὴν ἐμπειρίαν τὰ  κατορθώματα.   Τήν γε μὴν ἱππικὴν καὶ
[11]   τοῖς χώμασι καὶ τῇ πολιορκίᾳ  σώματα,   σατράπας δὲ ἀνελὼν συχνούς, ἄλλον
[11]   ὅτι μὴ καρτερῶς ἐπεποίητο τὰ  χώματα,   εἶξε δὲ καὶ ἐπεκλύσθη παρὰ
[10]   ἐποιήσαντο σφῶν κατὰ νώτου τὰ  χώματα·   πεποίητο δὲ ὑπ´ αὐτῶν ἐκεῖνα
[37]   τύχη δὲ τοὺς ἀνοήτους  ἐξαπατᾷ   καὶ σφάλλει περὶ τοῖς μείζοσι,
[31]   ψεύδεται πολλάκις ἀρετὴν ὑποδυομένη καὶ  ἐξαπατᾷ   τοὺς οὐ δυναμένους ὀξύτερον ὁρᾶν
[7]   Πανδάρεω θυγατέρας, ἐπὶ γῆς ἄγει  πέρατα   ποινὰς ἀπαιτήσων τῶν διανοημάτων, εἴτε
[8]   θραυμάτων ἀχρεῖα παντελῶς ἐγεγόνει τὰ  δόρατα   σφῶν, ξυστοὶ δέ εἰσιν εὐμήκεις,
[4]   ἐς τοὺς ἄλλους ἐκφέροιμι τὰ  σεμνότατα   τῶν ἔργων, ἴσως ἂν ἀποφύγοιμι
[5]   Σαρπηδόνα. Βούλεσθε οὖν αὐτῶν τὰ  λαμπρότατα   ἐπιλεξάμενοι περιαθρῶμεν τὸ μέγεθος; Καὶ
[5]   ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν τὰ  καιριώτατα·   Τίς τ´ ἂρ τῶν ὄχ´
[2]   πατρὸς γεννήτωρ Γαλατίας ἔθνη τὰ  μαχιμώτατα   καὶ τοὺς Ἑσπερίους Ἴβηρας καὶ
[21]   χιλιάδας ἱππέων εἴκοσι καὶ ἔθνη  μαχιμώτατα   καὶ χώραν πάμφορον, οὐ βίᾳ
[29]   εἰς πολίτου, κἂν ἀδικῇ τὰ  ἔσχατα,   φόνον οὐδὲ ἐν τῇ ψυχῇ
[26]   μόνος γάρ ἐστι τοιοῦτος  μετὰ   ἀρετῆς ἀνδρεῖος καὶ μεγαλόφρων· ὅστις
[34]   τὸ πλέον ξυγχωρῶν, αὐτὸς δὲ  μετὰ   ἀρετῆς ἔλαττον ἔχων, τῷ κρατίστῳ
[23]   ἀνδρείαν μετὰ σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν  μετὰ   δικαιοσύνης στέργοντας· ὅσους δὲ ἀγχίνους
[20]   καὶ ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα γνώμη  μετὰ   νοῦ καὶ φρονήσεως κατευθύνει, ἀθρεῖτε
[30]   ἀνδρώδει καὶ τολμηρῷ καὶ μεγαλοθύμῳ  μετὰ   ξυνέσεως στρατιωτικάς, ἵν´ εἰς δέον
[23]   χαίροντας ἀρετῇ καὶ ἀσπαζομένους ἀνδρείαν  μετὰ   σωφροσύνης, καὶ φρόνησιν μετὰ δικαιοσύνης
[8]   παιδὸς τὰ λύτρα; ἐρομένου γὰρ  μετὰ   τὰς διαλύσεις, τὰς ὑπὲρ ὧν
[34]   τεκμήριον ὑμῖν ἐμφανὲς ἔστω  μετὰ   ταῦτα ξυμπεσὼν πόλεμος· ἐχρήσατο γοῦν
[8]   ἀνάγκη. Οὕτως οὐδὲ ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ  μετὰ   τὴν ἐκεχειρίαν τὸν πόλεμον.
[16]   ἦν φρούριον, καὶ αὐτῷ χρῆται  μετὰ   τὴν φυγὴν τύραννος, ὥσπερ
[36]   δὲ ὢν καὶ γενόμενος βασιλεὺς  μετὰ   τὸν πόλεμον, εἰκότως οὐ μόνον
[21]   ἀνῄει τε ἐπ´ αὐτὸ βασιλεὺς  μετὰ   τοῦ τέως ξυνάρχοντος, οὔτε αἰχμὴν
[36]   μὲν ἀντὶ τῆς Ῥώμης, τὴν  μετὰ   τούτου δὲ ἀντὶ τῶν φιλτάτων
[27]   ὑποχείριον αὑτῷ ποιήσηται. Κρατήσας δὲ  μετὰ   τῶν ὅπλων ἔπαυσε τὸ ξίφος
[12]   μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι τὴν Ἀθηνᾶν  μετὰ   τῶν Τρωάδων. Καίτοι εἰ μὲν
[16]   οὐ» καὶ χρῶνται ἀντὶ τοῦ  βῆτα   πολλάκις προσπνεύσεως οἶμαι τινὸς ἕνεκα
[4]   τῆς σωτηρίας τὰς ἐλπίδας. ~Σὲ  δῆτα   ἐθεασάμην, φίλε βασιλεῦ, ἄρκτους
[24]   τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα, οὐδὲ  ἐσθῆτα   πολυτελῆ καὶ ψήφους Ἰνδικὰς καὶ
[32]   καὶ ἐπικούροις σφῶν μισθὸν καὶ  ἐσθῆτα   τὴν ἀναγκαίαν. Οἰκοδομήματα δὲ Ἀσσύρια
[21]   οὔτε ἀσπίδα καὶ κράνος, ἀλλὰ  ἐσθῆτα   τὴν συνήθη, καὶ οὐδὲ αὐτῷ
[9]   Παρθυαίων βασιλεὺς ἐκ τῆς ἠπείρου  Τίγρητα   διαβὰς καὶ ἐπιτειχίζων τὴν πόλιν
[27]   πρὸς ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ  πρᾳότητα   γυμνάζων καθάπερ σκύλακας εὐφυεῖς καὶ
[2]   τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας τὴν  ἀρχαιότητα   καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἡγεμονίας
[18]   ξυγγένειαν, μεγάλα μικροῖς εἰκάζοντες δι´  ὁμοιότητα   δηλοῦμεν· δῆλον δὲ ἀποβλέψαντι πρὸς
[12]   τείχους; ἀθρεῖτε δὲ ὧδε τὴν  ὁμοιότητα   καὶ τὸ διάφορον λογίζεσθε. Ἑλλήνων
[40]   καὶ τὴν καρτερίαν καὶ τὴν  σεμνότητα,   καὶ ὡς οὐ μόνον ἐστὶ
[29]   τῶν τοιούτων, ὕβριν μὲν καὶ  χαλεπότητα   καὶ πικρίαν τῶν τιμωριῶν ἀφαιρήσει,
[4]   καὶ τὴν ἐν τοῖς δρόμοις  κουφότητα   ἆρά σοι παραβαλεῖν ἄξιον τῶν
[9]   καὶ ἐπιτειχίζων τὴν πόλιν χώμασιν·  εἶτα   εἰς ταῦτα δεχόμενος τὸν Μυγδόνιον,
[33]   ἀγαθοῖς ἀνδράσι καὶ φύσει σπουδαίοις.  Εἶτα   ἐντεῦθεν ἑλόντες τὴν ἀρχὴν τοὺς
[36]   κυβερνήτης, ἐξαπίνης νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος,  εἶτα   ἐπ´ αὐτῇ τοῦ θεοῦ σείοντος
[1]   ἄρειον Ἔπλετο, σοὶ καὶ ἐμοί,  εἶτα   ἐπαρώμενον τῇ προφάσει τῆς ἀπεχθείας
[27]   καὶ οὐκ ὀλίγωρος θεραπείας θεῶν,  εἶτα   ἐς τοὺς τοκέας ζῶντάς τε
[25]   τι τῷ πλούτῳ χρήσεται,  εἶτα   ἐς τοῦτο τὰς τῶν χρημάτων
[38]   οὐδὲν δεομένῳ βασιλεῖ τὸν παῖδα·  εἶτα   ἦν ἀπιστότερος τῶν λεόντων, οἷς
[12]   ἀπεκρούοντο Παρθυαίους ξὺν Ἰνδοῖς ἐπιστρατεύσαντας·  εἶτα   μὲν ἐπιβὰς τῶν νεῶν
[29]   ἀγαθὰ γέγονε παντελῶς τῆς ἐναντίας  ἄμικτα   φύσεως καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ κοινῇ
[24]   δὴ τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας  νύκτα   δεικνῦσα. Ἀλλ´ οὐδὲ αὐτὸς αὑτὸν
[23]   καὶ σαγηνεύοντας, καὶ λιβανωτοῦ χίλια  τάλαντα   καταθύοντας. Οὔτε οὖν Ξέρξην ἐκεῖνος
[15]   καὶ θεῷ ξυγγενῆ, πολλὰ δὲ  ἀνατλάντα   καὶ ὑπομείναντα διὰ τὴν πρὸς
[15]   ξυγγενῆ, πολλὰ δὲ ἀνατλάντα καὶ  ὑπομείναντα   διὰ τὴν πρὸς τὸ σῶμα
[18]   καὶ ὑπὲρ τούτων ὀλίγα  πάντα   διεληλύθαμεν· ὁπόσα δὲ ἡμῖν ἐφαίνετο
[28]   οὐδὲ ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν δίκῃ  πάντα   δρῶν τοὺς μὲν ἀγαθοὺς τιμήσει
[15]   ἐς νοῦν καὶ φρόνησιν ἀνήρτηται  πάντα   τὰ ἐς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ
[13]   βασιλεῖ, ἐς τὸν θεὸν ἀνήρτηται  πάντα   τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ
[15]   ἐπιτρέπειν τοῦ βίου χρῆναι παραινοῦμεν  πάντα   τε ἰδιώτην καὶ βασιλέα, τόν
[23]   δέος εὖ μάλα· οὐ γὰρ  πάντα   ὑμῖν ἄτοπος φανοῦμαι, ἀλλὰ πολλῶν
[8]   ὠθοῦντο μικρὰ τοῦ παθεῖν φροντίζοντες,  ἅπαντα   δὲ εἰς τὸ δρᾶσαί τι
[36]   τῆς εὐτυχίας ἠξίουν. Καὶ ταῦτα  ἅπαντα   ἐδρᾶτο πρὸ τῆς μάχης ἣν
[31]   εἰρημένων ἐκφεύγων. ~Ἐφορῶν δὲ αὐτὸς  ἅπαντα   καὶ κατευθύνων καὶ ἄρχων ἀρχόντων,
[6]   βαρβάρων, οἷς δὴ καὶ λείαν  ἅπαντα   προθήσειν ἠπείλει, ταξίαρχον ταξιάρχῳ καὶ
[10]   σιδηροῦν πύργον. Ταῦτα δὲ ἦν  ἅπαντα   πρὸς τὸ χωρίον χειροποίητον γεγονὸς
[34]   ἐπέτρεπε τὰ περὶ τὴν ἀρχὴν  ξύμπαντα.   Γενόμενος δὲ ἐγκρατὴς ἁπάντων οὕτω
[34]   ἀλλὰ εἰς τὸν ἀφελόμενον καὶ  ἀποστερήσαντα   τὴν ἀρχὴν τοὺς τῶν ἀδικησάντων
[3]   Ὀδυσσέως παῖδα καὶ τοιαῦτα ληρεῖν  παραπείσαντα,   τοῖς σοῖς παραβαλεῖν ἀξιώσομεν, μή
[25]   τέχνης καὶ ἄλλοθέν ποθεν  ἀθροίσαντα   μὴ δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ
[9]   πόλεως, ἅτε ἐς ἀντιπάλους παντοδαποὺς  καταστάντα,   εὐβουλίᾳ καὶ τύχῃ περιγενόμενα, εἰκότως
[1]   ἀποχρήσει σοὶ μόνῳ τὰ ξύμπασι  ποιηθέντα   τοῖς ἡμιθέοις ἐγκώμια. ~Ἀρξώμεθα δὲ
[4]   τοῦ Θεσπιᾶσιν Ἔρωτος τοῖς πτεροῖς  ἐπιβληθέντα   τὴν ἀκρίβειαν ἀφελεῖν τῆς τέχνης.
[7]   συγγνώμην εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα  διανοηθέντα,   ἀσεβῆ δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε
[1]   ποιεῖσθαι, εὖ μάλα ἐμφρόνως τοῦτο  διανοηθέντα·   τὸ μὲν γὰρ ἀπεχθάνεσθαι καὶ
[34]   ἀνδρείας ἱκανὰ μὲν τὰ πρόσθεν  ῥηθέντα   σημεῖα, πιστότερα δὲ οἶμαι τὰ
[18]   τῆς νίκης ἡδονήν, τὸν δὲ  ἡττηθέντα   δίκην ἐπιθεῖναι δικαίαν αὑτῷ καὶ
[30]   συνέδροις παραδώσει τῷ δημίῳ τὰ  γνωσθέντα   ἐπιτελεῖν, οὔτε διὰ θυμοῦ μέγεθος
[3]   δὲ ἀπὸ βασιλείας εἰς τυραννίδας  ὑπενεχθέντα   δουλείας ἔπαυσε χαλεπῆς, καὶ ἦρξε
[10]   τῶν θηρίων τινὰ καὶ ἀπέθανεν  εἰσενεχθέντα   ὑπὸ τῆς ἰλύος· δείσαντες δὲ
[7]   μηχανοποιὸν τῆς ὅλης ὑποθέσεως πλείονος  ἀξιωθέντα   λόγου, μέσῃ τῇ πράξει παρελόμενα
[6]   πεδία κατάγει γαννύμενον καὶ οὐ  ξυνιέντα,   δρασμὸν δὲ ἀτεχνῶς καὶ οὐ
[15]   καὶ οὐ νόθον οὐδὲ ψευδώνυμον,  συνιέντα   μὲν αὐτοῦ καὶ αἰσθανόμενον διὰ
[39]   καρπὸν φυόμενον, σῦκά φημι τὰ  χαρίεντα,   καὶ ἐξ ἀκανθῶν τὴν σίδην
[21]   ἤγειρε καὶ ἐπὶ τοῖς ὁρίοις  ἀπήντα   τῆς χώρας, κωλῦσαι τοῦ πρόσω
[15]   γὰρ τὸν ἐν ἡμῖν δαίμονα,  ὄντα   μὲν ἀπαθῆ τῇ φύσει καὶ
[1]   καὶ γέρα ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις  παρασκευάζοντα,   τοσούτῳ δὲ οἶμαι κρείττονα τοῦ
[12]   ἡγεῖσθαι μηδὲ ἐπιτρέπειν, ἀνάξιον αὐτοῦ  νομίζοντα   τὸ διακόνημα. ~Οἶμαι γὰρ τὴν
[16]   δὴ τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν,  ἀποτειχίζοντα   δὲ τὴν νῦν Ἰταλίαν ἀπό
[25]   οὐδὲν διαφέρων τοῦ περὶ τὸν  Φαέθοντα   μύθου καὶ πάθους. Καὶ οὐδὲν
[33]   ὑπολάβῃ τὸν λόγον καθ´ αὑτὸν  ἰόντα,   καθάπερ ἵππον ἀνταγωνιστοῦ στερόμενον ἐν
[18]   ἀπείρων· τὰ δὲ νῦν ἔθνη  συνιόντα   βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα τὸν πόλεμον
[16]   τὸν Ἰόνιον καὶ τὸν Τυρσηνὸν  καθήκοντα,   ταύτῃ κοσμεῖται τῇ προσωνυμίᾳ· τὰ
[16]   τὸν Ἕκτορα σπένδειν μὲν οὐκ  ἐθέλοντα   διὰ τὸ ἐπὶ τῶν χειρῶν
[1]   τὴν Ὁμηρικὴν παιδείαν ἐπιδεικνύμενον καὶ  ἐθέλοντα   πάντως κοινῇ τε ἅπαντας ἀγαθόν
[1]   τοῦ τῶν Ἑλλήνων βασιλέως εἶναι  ἐθέλοντα,   ὥστε μὲν ἠτίμαζε τοὺς
[4]   καὶ παρδάλεις καὶ λέοντας συχνοὺς  καταβάλλοντα   τοῖς ἀφιεμένοις βέλεσι, χρώμενον δὲ
[16]   ἰέναι μηδὲ ἀπολείπειν τὴν μάχην,  μέλλοντά   γε οὐ στρατηγοῦ καὶ βασιλέως
[38]   μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν Ἀγαμέμνονα  χαλεπαίνοντα   καὶ πικραινόμενον τῶν Τρώων οὐ
[8]   καὶ ἀνυπόστατον ἐπάγει τοῖς πολεμίοις,  κτείνοντα   μὲν τοὺς ἐντυγχάνοντας, τρεπόμενον δὲ
[6]   καὶ οὐ στρατηγίαν τὸ πρᾶγμα  κρίνοντα·   ταῦτά τοι καὶ ἁλίσκεται, καθάπερ
[26]   ὄντας, οὐ μόνον εἰ τὰ  παρόντα   οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν ὄντος ἔχοιεν
[13]   ἀνήρτηται πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν  φέροντα   καὶ μὴ ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις
[15]   ἀνήρτηται πάντα τὰ ἐς εὐδαιμονίαν  φέροντα   καὶ μὴ ἐν τοῖς ἐκτός,
[10]   τὰ μὲν θηρία τοὺς πύργους  φέροντα,   τῶν ὁπλιτῶν δὲ ἀναπληρούντων τὰ
[6]   αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ  διαφέροντα   τῶν ἄλλων ἐθνῶν γένη βαρβάρων,
[19]   καὶ αὔξειν ἐπιχειροῦντες τυχὸν οὐδενὸς  διαφέροντα   τῶν ἄλλων, οὔτε πόρρωθεν ἕλκοντες
[12]   ποιμένα λαῶν, Θύνοντ´ ἐν προμάχοισιν,  ἐναίροντα   στίχας ἀνδρῶν, Τόφρ´ ὑπόεικε μάχης.
[1]   καὶ ἐπαινοίην εἰς δύναμιν τὰ  προσόντα   σοι, οὔτι φημὶ χρυσὸν καὶ
[24]   βιασάμενον καθέξει καὶ καταφαιρήσεται τὸν  ἔχοντα   ἅπαξ· ἔστι γὰρ ἀτεχνῶς ψυχῇ
[20]   ἐπαινέταις τοῦτο λογίζεσθε· πλέον δὲ  ἔχοντα   δικαίως ἂν αὐτὸν μᾶλλον ἀποδεχοίμεθα.
[25]   ἤδη πλούσιον καλῶμεν τὸν ταύτην  ἔχοντα,   οἶμαι δὲ ἐγὼ καὶ εὐγενῆ
[29]   οὗπερ εἶναι χρὴ τὸν ἀληθῶς  ἄρχοντα   προφήτην καὶ ὑπηρέτην. Οὐκοῦν ὅσα
[28]   Πέφυκε γὰρ ἐξομοιοῦσθαι πρὸς τὸν  ἄρχοντα   τὰ τῶν ὑπηκόων εὐλαβείας πέρι
[15]   τε καὶ φθείρεσθαι φαντασίαν πολλοῖς  παρασχόντα,   τοῦ παντὸς ἐκεῖνος προΐσταται βίου
[26]   τῶν ταύτῃ ξυνεπομένων ἀρετῶν τὰ  προστυχόντα   κρίνοντας, ἴστε οὐδὲ ἐλευθέρους ὄντας,
[23]   εὐδαιμονοῦντα, οὐδὲ εὐδαίμονας καὶ μακαρίους  ὁμολογοῦντα   τοὺς πολλὴν κεκτημένους χώραν, πλεῖστα
[18]   νῦν ἔθνη συνιόντα βασιλεῖ καὶ  συμπολεμοῦντα   τὸν πόλεμον καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους
[23]   τῆς Πυθίας ἐκβοηθέν) οὐ ταῦτα  εὐδαιμονοῦντα,   οὐδὲ εὐδαίμονας καὶ μακαρίους ὁμολογοῦντα
[4]   ταῖς διαβολαῖς ἔνοχος· ὥστε ἤδη  θαρροῦντα   χρὴ λέγειν. Καί μοι μή
[16]   ὀρικῷ ζεύγει τὴν ὑπέρβασιν βιαζομένοις  ξυγχωροῦντα,   ἀρχόμενα μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν
[15]   δὲ αὐτῷ τῆς ἀρχῆς καὶ  ὑποχωροῦντα   τῆς ἐπιμελείας ὡς ἔμφρονα; ἀνόητον
[1]   μεταμελομένους, τὸν μὲν τῆς Θέτιδος  ἐκβοῶντα   Ἀτρείδη, ἄρ τι τόδ´
[12]   ὑφ´ Ἕκτορος καὶ τῶν ἐπάλξεων  ἐπιβεβηκότα   τὸν Σαρπηδόνα· οἱ δὲ οὐδὲ
[38]   θῆλυν δὲ οὐχ ὑπομένοντες ὁρᾶν  ἐνδεδυκότα   στολὴν τὸν δείλαιον, ἐπιθέμενοι σπαράττουσιν,
[9]   αὐτὰς λίθοι ταλάντων ὁλκῆς Ἀττικῶν  ἑπτά.   Καὶ ἐπειδὴ συχναῖς ἡμέραις ταῦτα
[23]   κλεινὰ δὲ οἶμαι ταῦτα καὶ  θαυμαστὰ   οἱ μὲν ὀλίγου τινός, οἱ
[20]   παρασκευάζεται. Ἔστι δὲ αὐτῶν τὰ  θαυμαστὰ   τῆς συνέσεως δείγματα αἵ τε
[22]   καὶ γενναίας. Τὰ μὲν δὴ  θαυμαστὰ   τῶν ἔργων καὶ ὁπόσων
[23]   ὁμολογοῦντα τοὺς πολλὴν κεκτημένους χώραν,  πλεῖστα   δ´ ἔθνη καὶ ἐν αὐτοῖς
[38]   οἴεται καὶ τραχὺ καὶ ἀπάνθρωπον  ἥκιστα   βασιλεῖ πρέπειν, τὸ πρᾷον δὲ
[38]   καὶ χρηστὸν καὶ φιλάνθρωπον ἁρμόττειν  ἥκιστα   μὲν χαίροντι τιμωρίαις, ἀχθομένῳ δὲ
[27]   φύσει καὶ μεγαλοπρεπής, πολέμῳ δὲ  ἥκιστα   χαίρων καὶ στάσιν ἐμφύλιον ἀπεχθαίρων,
[31]   τε εἶναι καὶ τι  μάλιστα   αὑτοῦ παραπλησίους εὔξεται γενέσθαι· αἱρήσεται
[27]   ἀπειθεῖς ἄρχουσιν, εἰδὼς ὅτι τοῦτο  μάλιστα   πάντων, ἔστι δὲ ὅπου καὶ
[6]   ἀναπείθειν παῖδα, ὅτι ἄρα αὐτῷ  μάλιστα   πάντων τιμητέα εἴη. Προάγων δὲ
[28]   ὀθνείους ἀγῶνας, πῶς ἄν τις  μάλιστα   πείσειεν; δῆλον ὡς αὐτὸς
[38]   εἵλετο γενέσθαι, ἀλλὰ ὡς ἔνι  μάλιστα   πρᾴως εἶχε καὶ εὐμενὴς πᾶσιν
[4]   ἔφαμεν ἁπάντων προφέρειν ἐν  μάλιστα   τῶν ἄλλων ἕκαστος διήνεγκε, καὶ
[15]   θεῷ ἀρετῆς ἐπιμελομένους· τούτῳ γὰρ  μάλιστα   χαίρειν ὑποληπτέον τὸν θεόν. Οὐ
[38]   φησί, πρὸς ἄνδρας {Ὅμηρος} ὅρκια  πιστά,   ἁρπάζων τε ἐκ τῶν πόλεων
[13]   καὶ τὰ ἐκείνου πράγματα, τούτῳ  ἄριστα   παρεσκεύασται πρὸς τὸ ζῆν. Εἰ
[15]   καὶ πασχόντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται, τούτῳ  ἄριστα   παρεσκεύασται πρὸς τὸ ζῆν» οὐ
[28]   φῦναι, γενομένας δὲ ὡς ἔνι  τάχιστα   ἀφανίσει καὶ ἐξελάσει τῆς αὑτοῦ
[23]   τῷ πλήθει πιθανοὺς ἑώρα, σμίκρ´  ἄττα   μόρια κατανειμαμένους ἀρετῆς, οὐδὲ τούτους
[8]   μηδὲ ἔπεσιν εὖ πεποιημένοις, ἐς  αὐτὰ   δὲ ὁρᾶν τὰ ἔργα, κρινέτω·
[20]   πρὸς τὸν θεόν, ἔτι δὲ  αὐτὰ   δρῶν καὶ ἀφορῶν ἐς τὴν
[19]   ξυμπείθειν ὡς δὴ ταῦτά γε  αὐτὰ   ἐκείνων ἐθελόντων λέγειν. Ἐνταῦθα δὲ
[25]   οὔτε αἱ μητέρες ὀδυρόμεναι συγκαλύπτειν  αὐτὰ   καὶ ἀποκρύπτειν τὴν ἁμαρτάδα οὔτε
[29]   ἐγέννησεν οὔτ´ ἐπέταξεν εἶναι, ἀλλ´  αὐτὰ   μὲν ἐφυγάδευσεν ἐξ οὐρανοῦ, περὶ
[5]   ὕμνησεν Ἑλλήνων ὁμοῦ καὶ βαρβάρων;  αὐτὰ   ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἐπῶν τὰ
[6]   καὶ περὶ τοῖς μηροῖς ἕτερα  τοιαῦτα   ἐκ σιδήρου καλύμματα· αὐτοὶ δὲ
[14]   ῥήσεις· πρὸς δὴ τοὺς τὰ  τοιαῦτα   καταμεμφομένους εἴρηται μὲν ἤδη καὶ
[3]   τοῦ πολύφρονος Ὀδυσσέως παῖδα καὶ  τοιαῦτα   ληρεῖν παραπείσαντα, τοῖς σοῖς παραβαλεῖν
[15]   οὐδένα λέληθε τῶν ὅσοι τὰ  τοιαῦτα   μεταχειρίζονται. ~Ταῦτά τοι καὶ ἐπαινοῦμεν
[3]   ἀφέντας χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις τὰ  τοιαῦτα   πολυπραγμονεῖν, ἐπὶ τὰ τούτων ἐγγυτέρω
[9]   νέμονται· ἔοικε γὰρ δὴ τὰ  τοιαῦτα   πρὸς τὰς τοῦ πολέμου χρείας
[35]   καὶ τοὺς ἀπορρίπτοντας ἐς αὐτοὺς  τοιαῦτα   ῥήματα μισοῦσι μᾶλλον τοὺς
[17]   ταύτῃ κυβερνᾷ, καὶ κατεργάζεται πράγματα  τοσαῦτα,   ὁπόσα οὐδὲ σίδηρος ἐξελεῖν
[19]   τῶν ἐξειργασμένων πάνυ ἀξίαν κατηνάγκασε.  ~Τοσαῦτα   ὑπὲρ τῶν βασιλέως ἔργων ἐν
[36]   ´κείνῳ τῆς εὐτυχίας ἠξίουν. Καὶ  ταῦτα   ἅπαντα ἐδρᾶτο πρὸ τῆς μάχης
[13]   οἰκεῖα κτήματα, οὐ μήν ἐστι  ταῦτα   αὐτός, ἀλλὰ νῷ καὶ φρονήσει,
[13]   οὐδὲ εὐγένειαν καὶ δόξαν πατέρων·  ταῦτα   γὰρ αὐτοῦ μέν τινος οἰκεῖα
[19]   ἀρχὰς πειρῶνται ξυμπείθειν ὡς δὴ  ταῦτά   γε αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων λέγειν.
[15]   τὸ σῶμα καὶ τὴν κτῆσιν.  Ταῦτα   δὲ ἐν τοῖς θαυμασίοις διώρισται
[9]   στρατιὰ ξὺν τοῖς θηρίοις.  Ταῦτα   δὲ ἐξ Ἰνδῶν εἵπετο, καὶ
[10]   καὶ ἀκοντιστὰς καὶ σιδηροῦν πύργον.  Ταῦτα   δὲ ἦν ἅπαντα πρὸς τὸ
[27]   καρτερεῖν οὐδὲ ἀντέχειν πρὸς κάματον.  Ταῦτα   δὲ οὐ παραινῶν μόνον οὐδὲ
[9]   τὴν πόλιν χώμασιν· εἶτα εἰς  ταῦτα   δεχόμενος τὸν Μυγδόνιον, λίμνην ἀπέφηνε
[16]   τὰ δὲ ἐκ τῆς ἕω,  ταῦτα   δὴ τὰς Ἄλπεις ὀχυροῦν ἔφαμεν,
[32]   κλέος καθ´ ἅπαντας ἤγειραν ἀνθρώπους.  Ταῦτα   ἐγὼ τῶν σοφῶν ἀκούω πολλάκις
[9]   ἑπτά. Καὶ ἐπειδὴ συχναῖς ἡμέραις  ταῦτα   ἐδρᾶτο, ῥήγνυται μέρος τοῦ χώματος
[8]   καὶ τὸ ἀποθνήσκειν ἀνταλλαττόμενοι. Καὶ  ταῦτα   ἔδρων οὐ πεζοὶ μόνον πρὸς
[35]   ὢν ἀλήτης καὶ ξένος, καὶ  ταῦτα   εἰδὼς ὅτι Ἄφρων— καὶ οὐτιδανὸς
[7]   ἀποκτιννύς, εἰκότως ἀπέγνω τὴν ἱκετηρίαν.  Ταῦτα   εἰκὸς μὲν αὐτὸν διανοηθῆναι, εἰκὸς
[8]   τεῖχος ἄσμενοι ξυνελέγησαν οἱ διαφυγόντες.  Ταῦτα   ἐκεῖνος πολλοῖς ἔπεσι διηγούμενος καὶ
[18]   προφέρειν εἰκός, ὥστε ἀνάγκη καὶ  ταῦτα   ἐκείνων ὑπεραίρειν. Πλήθει γε μὴν
[23]   παρὰ τῆς Πυθίας ἐκβοηθέν) οὐ  ταῦτα   εὐδαιμονοῦντα, οὐδὲ εὐδαίμονας καὶ μακαρίους
[4]   τοῦ λόγου συνεκθέοι μῆκος, καὶ  ταῦτα   θέλοντος ἐπέχειν καὶ βιαζομένου, ὅπως
[23]   θεραπεύοντες, τὰ κλεινὰ δὲ οἶμαι  ταῦτα   καὶ θαυμαστὰ οἱ μὲν ὀλίγου
[1]   αὐτοῖς βίος μεστὸς ᾖ.  Ταῦτα   κατ´ ἐμαυτὸν ἐννοῶν, φίλε
[9]   παρασκευῆς ἄλλοτε ἄλλης ἡρμόσθη. Ἀλλὰ  ταῦτα   μὲν ἴσως οὐδὲν πρὸς τὸν
[4]   ἐνδοῦσα. Καὶ ὅτι μὴ λῆρος  ταῦτα   μηδὲ προσποίησις λόγων τῆς ἐπὶ
[39]   μὲν ἦν καὶ διὰ  ταῦτα   μοχθηρὸς καὶ ἀνόητος καὶ ἀγριώτερος
[34]   ὑμῖν ἐμφανὲς ἔστω μετὰ  ταῦτα   ξυμπεσὼν πόλεμος· ἐχρήσατο γοῦν πρὸς
[33]   ἀληθινῶν ἐπαίνων ἀκροατὰς οὐκ εἰς  ταῦτα   ὁρᾶν, ὧν τύχη καὶ
[16]   τῶν Ἄλπεων· ὄρη δέ ἐστι  ταῦτα   παμμεγέθη, καὶ ἀπορρῶγες ἐν αὐτοῖς
[39]   ἅπαντας. Καὶ εἰ μὲν ἐκεῖνος  ταῦτα   περὶ τοῦ βασιλέως ἐγνωκώς, ἅτε
[6]   οὐ στρατηγίαν τὸ πρᾶγμα κρίνοντα·  ταῦτά   τοι καὶ ἁλίσκεται, καθάπερ ὄρνιθες
[16]   τῶν ὅσοι τὰ τοιαῦτα μεταχειρίζονται.  ~Ταῦτά   τοι καὶ ἐπαινοῦμεν τὸν Ἕκτορα
[3]   δὲ ὥσπερ ἐρύματος καὶ τειχίου·  ταῦτά   τοι καὶ προβάλλεται τὴν ἀσπίδα,
[9]   νομίζεσθαι, Πέρσαι δὲ εἶναι προσποιούμενοι.  Ταῦτά   τοι καὶ στολῇ Μηδικῇ χαίρουσι
[9]   ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ φυλάττων  ταῦτα·   τυχὸν δὲ καὶ ἄλλων οὐκ
[25]   ἄρα ἐκεῖνοι ὑπὸ ἀμαθίας ἐξαπατώμενοι  ταῦτα   τῶν θεῶν κατεψεύδοντο· εἰ γὰρ
[39]   γεννῶσι καὶ ἀποτίκτουσιν. Οὔκουν οἴεται  ταῦτα   χρῆναι πρὸ τῆς ἀκμῆς διαφθείρειν,
[22]   διακορεῖς καὶ ὑμῶν ἐστι τὰ  ὦτα   πλήρη, καὶ οὐ μή ποτε
[10]   ὀξύρροποι καὶ δεινὸν ποιούμενοι τὸ  γέλωτα   ὀφλῆσαι καὶ ἀπαγαγεῖν ὀπίσω τὴν
[26]   μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον,  δυσέρωτα   δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα, καὶ
[35]   ἀμύττον ψυχὴν μᾶλλον σίδηρος  χρῶτα;   οὐκοῦν καὶ τὸν Ὀδυσσέα παρώξυνεν
[21]   δὲ οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε  δάκρυα,   ἀλλ´ ἀπὸ τοῦ βήματος κατῆλθεν
[6]   θάλασσα διίστατο· τοὶ δ´ ἐπέτοντο  Ῥίμφα   μάλ´, οὐδ´ ὑπένερθε διαίνετο χάλκεος
[6]   πλὴν ὅτι δὴ αὐτῇ προσοικεῖ  δύσμαχα   καὶ ῥώμῃ διαφέροντα τῶν ἄλλων
[26]   ἀπείρων ἄρχοντας, γνώμῃ δὲ αὐτεξουσίῳ  δίχα   νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006