Chapitre
[6]	οὐ θανάτου μόνον ἢ φυγῆς	ἤ	τινος ἄλλης τιμωρίας ἀφαιρῶν τὸν
[36]	τούτῳ τοῦ κινδύνου ξυμμετέχειν μᾶλλον	ἢ	´κείνῳ τῆς εὐτυχίας ἠξίουν. Καὶ
[12]	προσήκει γὰρ οἶμαι τὸν στρατηγὸν	ἢ	βασιλέα καθάπερ ἱερέα καὶ προφήτην
[11]	πόλιν· οὕτω γὰρ αἱρήσειν λαθὼν	ἢ	βιασάμενος τῷ πλήθει τοὺς ἔνδον
[26]	καὶ χαλεπωτάτη δαιμόνων τυραννὶς προσγενομένη.	Ἢ	γὰρ οὐκ ἀκηκόατε Δαρεῖον τὸν
[7]	οὐκ οἶδα ὑπὸ τοῦ θεῶν	ἢ	δαιμόνων κρυφθείς, πλὴν ὅτι γε
[25]	ἄλλων εἰκὸς ἦν ἐξαπατηθῆναι θεῶν	ἢ	δαιμόνων, σχήματα περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ
[23]	δικαιοσύνης στέργοντας· ὅσους δὲ ἀγχίνους	ἢ	δεινοὺς ἢ στρατηγικοὺς ἢ κομψοὺς
[28]	πῶς ἄν τις μάλιστα πείσειεν;	ἢ	δῆλον ὡς αὐτὸς ὁρώμενος καρτερὸς
[27]	μὴν ἔκ τινος τύχης ἐπιφυομένους	ἢ	διὰ τὴν σφῶν αὐτῶν μοχθηρίαν
[7]	ἴσμεν ὅ τί ποτε παθὼν	ἢ	δράσας ᾤχετο ἄιστος, ἄφαντος· ἀλλ´
[25]	τινὰ χρήματα ἐκ τῆς τέχνης	ἢ	καὶ ἄλλοθέν ποθεν ἀθροίσαντα μὴ
[31]	τοὺς οὐ δυναμένους ὀξύτερον ὁρᾶν	ἢ	καὶ ἀποκάμνοντας τῷ μήκει τοῦ
[27]	εἰς οὐδὲν ἄξιος καθεύδων ἀνὴρ	ἢ	καὶ ἐγρηγορὼς τοῖς καθεύδουσιν ἐμφερής.
[28]	μόνον ἀπείργων κινδύνους οὐδὲ ἀντιταττόμενος	ἢ	καὶ ἐπιστρατεύων βαρβάροις γείτοσι, στάσιν
[15]	ὧν εὖ ἢ κακῶς πραξάντων	ἢ	καὶ πασχόντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται, τούτῳ
[40]	ὅρμων σμαραγδίνων ἐπιθυμήσας ἀφείλετο βίᾳ	ἢ	καὶ πειθοῖ τοὺς κεκτημένους, ἀλλ´
[38]	ἐναργὲς εἴπω τεκμήριον χθές που	ἢ	καὶ πρῴην γενόμενον; Ἀνὴρ τῶν
[33]	εὐτυχέστερος· οἱ δὲ ἀπολειφθέντες παντελῶς	ἢ	καὶ τὴν ἐναντίαν τραπόμενοι δυστυχεῖς
[25]	λαμπρότεραι, ἀνελομένους ἔχοιεν δείκνυσθαι πλείους	ἢ	Καῖσαρ ὁ πρῶτος, ὀρύγματά τε
[22]	τέλος ἀφορῶν καὶ τῶν εὖ	ἢ	κακῶς ἀποβάντων κριτὴς καθεστὼς καὶ
[15]	τοῖς ἐκτός, ἐξ ὧν εὖ	ἢ	κακῶς πραξάντων ἢ καὶ πασχόντων
[13]	ἀνθρώποις αἰωρεῖται, ἐξ ὧν εὖ	ἢ	κακῶς πραξάντων πλανᾶσθαι ἀναγκάζεται αὐτὸς
[34]	εὐγενὴς καὶ τυχὸν δι´ ἀρετὴν	ἢ	κατὰ γένος προσηκούσης αὐτῷ τῆς
[27]	τοὺς ἀγαθοὺς προθύμως καὶ χαριζόμενος	ἢ	κολάζων ἐγκρατῶς καὶ ἀπαραιτήτως ξυμπείθει
[23]	ἀγχίνους ἢ δεινοὺς ἢ στρατηγικοὺς	ἢ	κομψοὺς καὶ τῷ πλήθει πιθανοὺς
[21]	αὐτῷ δίδωσι βασιλεὺς ἄφθονα μᾶλλον	ἢ	Κῦρόν φασι παρασχεῖν τῷ πάππῳ,
[17]	καὶ στρατηγὸς οὐδὲ χιλίαρχον ἀποβαλὼν	ἢ	λοχαγόν τινα, ἀλλ´ οὐδὲ ὁπλίτην
[23]	ποτὲ οὔτε ἄλλον τινὰ Περσῶν	ἢ	Λυδῶν ἢ Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´
[23]	ἄλλον τινὰ Περσῶν ἢ Λυδῶν	ἢ	Μακεδόνων βασιλέα, ἀλλ´ οὐδὲ Ἑλλήνων
[38]	βασιλικὸν ἀληθῶς καὶ θεῖον φήσομεν,	ἢ	μᾶλλον ἀποδεξόμεθα τὸν Ἀγαμέμνονα χαλεπαίνοντα
[26]	ἀκηκόατε Δαρεῖον τὸν Περσῶν μονάρχην	ἢ	μᾶλλον μισθωτόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν
[14]	καὶ δόγματα ᾄδειν καὶ πρὶν	ἢ	μετρίως ἐφικέσθαι τοῦ προτέρου λόγου
[25]	οὐδὲ εἰ ἀπαριθμοῖντο προγόνους δυνάστας	ἢ	ναὶ μὰ Δία τυράννους εἴκοσιν,
[25]	ἴστε ὡς οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος	ἢ	νεωστί ποθεν ἐπιρρέων βασιλέα ποιεῖ
[10]	δὲ ἄχθος οὐχ ἵππων δυοῖν	ἢ	πλειόνων, ἁμαξῶν δὲ οἶμαι συχνῶν,
[40]	δοκοῦμεν ἐκτετελεκέναι τὸν ἀληθινὸν ἔπαινον;	ἢ	ποθεῖτε ἀκούειν ὑμεῖς καὶ τὴν
[25]	εἴκοσιν, οὐδὲ εἰ νίκας Ὀλυμπιακὰς	ἢ	Πυθικὰς ἢ τῶν πολεμικῶν ἀγώνων,
[35]	ἀληθῶς καὶ ἀμύττον ψυχὴν μᾶλλον	ἢ	σίδηρος χρῶτα; οὐκοῦν καὶ τὸν
[25]	πῶς οὐκ ἄτοπον μάγειρον μὲν	ἢ	σκυτέα καὶ ναὶ μὰ Δία
[23]	ὅσους δὲ ἀγχίνους ἢ δεινοὺς	ἢ	στρατηγικοὺς ἢ κομψοὺς καὶ τῷ
[4]	τὰ κατορθώματα, καὶ πολὺ πλέον	ἢ	τὰ τοῦ Μακεδόνος ἔργα· δῆλον
[16]	δὲ καὶ ὑπηρέτου, Ἰδαίου τινὸς	ἢ	Ταλθυβίου τάξιν ἀναληψόμενον. Ἀλλ´ ἔοικε
[26]	τοὺς ταύρους ἢ τοὺς λέοντας	ἢ	τὰς παρδάλεις τῇ ῥώμῃ γάννυσθαι,
[31]	καὶ τῶν βασανιζόντων τὸ χρυσίον	ἢ	τὴν πορφύραν· τούτοις γὰρ οὐ
[4]	ἀραμένους ὄνομα καὶ δόξαν μείζονα;	ἢ	τὸ μὲν οὐδὲ ηὕρητό πω;
[28]	κειμένοις ἐπεισάγειν νόμον, οὐ μᾶλλον	ἢ	τοῖς αὑτοῦ παισὶ δούλειον καὶ
[25]	μέγα φρονεῖν καὶ τοῖς Πελοπίδαις	ἢ	τοῖς Ἡρακλείδαις ὑπὲρ τῆς εὐγενείας
[16]	σπουδῆς ἀξίοις μείζονος παρατιθέναι δόξωμεν,	ἢ	τολμήσομεν καὶ πρὸς τηλικοῦτον ἔργον
[22]	ἄρα τὸ βασιλέως ἀναγνοὺς ξύγγραμμα	ἢ	τότε ἀκούσας ἀπομνημονεύοι καὶ ἀπαιτοίη
[35]	αὐτοὺς τοιαῦτα ῥήματα μισοῦσι μᾶλλον	ἢ	τοὺς ἐπάγοντας τὸν σίδηρον καὶ
[3]	καὶ τὰ πωλία τὰ ἐντεῦθεν;	ἢ	τοὺς Θρᾳκίους ἵππους εὐλαβησόμεθα λευκοτέρους
[26]	ἴσως αὐτῷ κατὰ τοὺς ταύρους	ἢ	τοὺς λέοντας ἢ τὰς παρδάλεις
[3]	χρόνον καὶ πλῆθος τῶν βασιλευσάντων;	ἢ	τοῦτο μέν ἐστιν ἀληθῶς ἀρχαῖον,
[19]	ἐναρμόσαι, οὐ μᾶλλον εἰς ἐκείνους	ἢ	τοῦτον πεποιῆσθαι δόξει τὰ {ὑπὲρ}
[34]	ἐγγόνοις οὐδὲ τῇ φύσει πλέον	ἢ	τῷ τρόπῳ διδούς, ἡττώμενος δὲ
[25]	εἰ νίκας Ὀλυμπιακὰς ἢ Πυθικὰς	ἢ	τῶν πολεμικῶν ἀγώνων, αἳ δὴ
[28]	τὸν νόμον καὶ βιασάμενος μᾶλλον	ἢ	τῶν πολεμίων τις τὸν χάρακα·
[6]	τὴν ξυνωμοσίαν, οὐ θανάτου μόνον	ἢ	φυγῆς ἤ τινος ἄλλης τιμωρίας
[14]	ἐπιπάττων τῶν ῥημάτων ὥσπερ ἁλῶν	ἢ	χρυσοῦ ψήγματος· τούτων δὲ οἱ
[1]	μὲν τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα Ἀτρείδη,	ἦ	ἄρ τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν ἄρειον
[18]	τοὺς ἀντιταξαμένους καταριθμεῖν μὴ λῆρος	ᾖ	καὶ φλυαρία περιττὴ καὶ λίαν
[1]	μεταμελείας αὐτοῖς ὁ βίος μεστὸς	ᾖ.	Ταῦτα κατ´ ἐμαυτὸν ἐννοῶν, ὦ
[6]	Αὔξει δὲ αὐτοῦ τὴν διάνοιαν	ἡ	βασιλέως δεινότης, καὶ ἐκ τῶν
[11]	ἔνδον ἤλπιζε. Μάταιον δὲ ἀπέφηνεν	ἡ	βασιλέως παρασκευὴ τοῦ βαρβάρου τὸ
[2]	σοι τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας	ἡ	γενεαλογία, εἰς τρεῖς οὐδὲ ὅλας
[21]	ἦν ἄδακρυς μόνον τοῖς κρατοῦσιν,	ἡ	δὲ οὐδὲ τοῖς κρατηθεῖσιν ἤνεγκε
[29]	ἅψαιτο κρίσεως, ἐφ´ ᾗ θάνατος	ἡ	ζημία παρὰ τῶν νόμων τοῖς
[9]	τὸν πόλεμον κατασκευασθῆναι. Οὐκοῦν καὶ	ἡ	Θετταλῶν οὖσα πεδιὰς ἱππεῦσιν ἐναγωνίζεσθαι
[26]	καὶ Μίδου πλοῦτος περιγενόμενος οὔτε	ἡ	μεγίστη καὶ χαλεπωτάτη δαιμόνων τυραννὶς
[21]	κρίνω τῆς Λακωνικῆς μακρῷ σεμνοτέραν·	ἡ	μὲν γὰρ ἦν ἄδακρυς μόνον
[6]	δ´ ἡ φυγὴ καὶ ἄλλων	ἡ	μεταμέλεια· ἱκέτευον γὰρ πολλοί, καὶ
[8]	εἰς τὰ πράγματα τῶν Ἀχαιῶν	ἡ	νίκη τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ
[1]	~Τὸν Ἀχιλλέα φησὶν	ἡ	ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε καὶ διηνέχθη
[6]	οὔτι κατὰ τὸν Τυφῶνα, ὃν	ἡ	ποιητικὴ τερατεία φησὶ τῷ Διὶ
[24]	ἀφαιρεῖται, οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις	ἡ	σελήνη τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ
[34]	οὐδὲ ἐμέμφοντο. Ἐπεὶ δὲ αὐτῶν	ἡ	στάσις τέλος εἶχεν οὐκ εὐτυχές,
[9]	χειροποιήτου καθῆστο γηλόφου, προσῆγε δὲ	ἡ	στρατιὰ ξὺν τοῖς θηρίοις. Ταῦτα
[20]	ἐπὶ τὸν πόλεμον παρακλήσεις καὶ	ἡ	τειχοποιία τοῦ Νέστορος, πρεσβυτικὸν λίαν
[37]	γῆν παύειν τὰ κύματα. ~Καὶ	ἡ	τύχη δὲ τοὺς ἀνοήτους ἐξαπατᾷ
[33]	οὐκ εἰς ταῦτα ὁρᾶν, ὧν	ἡ	τύχη καὶ τοῖς μοχθηροῖς πολλάκις
[2]	ὅσῳ καὶ τῆς εἴσω θαλάττης	ἡ	τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ὑπερχεομένη. Ταύτας
[4]	μὴ τῷ μεγέθει τῶν ἔργων	ἡ	τῶν λόγων ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται,
[9]	ῥήγνυται μέρος τοῦ χώματος καὶ	ἡ	τῶν ὑδάτων ἐκρεῖ πλήμμυρα, καὶ
[4]	ἀρχὴν σφετερίσασθαι προελομένῳ ἀρραγὴς ἔμεινεν	ἡ	φάλαγξ καὶ ἀδιάλυτος, οὐδ´ ἐπὶ
[10]	καὶ ἐῴκει τείχει τῶν Παρθυαίων	ἡ	φάλαγξ, τὰ μὲν θηρία τοὺς
[6]	μὲν ὁ θάνατος, δήλη δ´	ἡ	φυγὴ καὶ ἄλλων ἡ μεταμέλεια·
[18]	δυνάμεως τὴν περιουσίαν· τότε γὰρ	ἥ	τε Ἑλλὰς ἐκεκίνητο ξύμπασα καὶ
[5]	τισι τῶν {τοῦ} βασιλέως ξυμφέρεται	ἥ	τε ἐπὶ τῷ ποταμῷ τοῦ
[21]	λούσαιτο φάγοι τε, Εὑδέμεναι μαλακῶς·	ἣ	γὰρ δίκη ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ
[9]	ἐπὶ τῆς πόλεως ἐκείνης ἔργοις,	ᾗ	δὴ Μυγδόνιος ποταμῶν κάλλιστος τὴν
[29]	ποτε ἑκὼν ἅψαιτο κρίσεως, ἐφ´	ᾗ	θάνατος ἡ ζημία παρὰ τῶν
[33]	κανόνα τινὰ καὶ στάθμην ἀπευθύνοντες,	ᾗ	τοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν καὶ
[33]	τεθαυμάκαμεν. Καὶ ὅπως μή τις	ὑπολάβῃ	τὸν λόγον καθ´ αὑτὸν ἰόντα,
[9]	ἐκ τῶν νόμων πολυωρίας ἀξιοῦται.	Συνέβη	δὲ οὕτω καὶ περὶ τὴν
[7]	εὔλογον οὕτω μὲν ἄδικα διανοηθέντα,	ἀσεβῆ	δὲ ἐξεργασάμενον, φόνων τε ἀδίκων
[38]	γέρας, ἀρχῆς ἀμεμφοῦς καὶ δικαίας	ἀμοιβὴ	θαυμαστή. Ὅστις δὲ ἐπ´ αὐτῇ
[36]	ἤδη χαίρει καὶ γάννυται, γαλήνην	ἀκριβῆ	καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται γὰρ
[5]	ἴστε δὲ ὅθεν ὁ πόλεμος	ἐξερράγη,	καὶ ὅτι ξὺν δίκῃ καὶ
[1]	σοι, οὔτι φημὶ χρυσὸν καὶ	ἁλουργῆ	χλαῖναν, οὐδὲ μὰ Δία πέπλους
[10]	αὐτῶν μὲν πολὺς ἐγένετο φόνος,	φυγῇ	δὲ ἔτρεπον τοὺς ἵππους ξύμπαντας
[6]	ὁ θάνατος, δήλη δ´ ἡ	φυγὴ	καὶ ἄλλων ἡ μεταμέλεια· ἱκέτευον
[36]	κατασκόπους τοῦ βασιλέως γενομένου, ὃ	δὴ	´κεῖνόν τε ἐποίησεν ὑπὸ τῆς
[34]	νεώτατον ἀφεὶς σχολὴν ἄγοντας, τοῦτον	δὴ	ἄσχολον ἐκάλει καὶ ἐπέτρεπε τὰ
[7]	ταῖς τύχαις εὔδηλον. Οὐ γὰρ	δὴ	αὖθις ἔμελλε φανεὶς ἐπ´ ἐξουσίας
[6]	προσῆκον, οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι	δὴ	αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ
[18]	περὶ ταῖς Κοττίαις Ἄλπεσιν, ὃ	δὴ	βασιλεῖ μὲν παρέσχεν ἀσφαλῆ καὶ
[6]	ἐδόκει λῷον ἐνταῦθα διαγωνίζεσθαι, τότε	δὴ	βασιλεὺς τούς τε ἱππέας ἐπὶ
[4]	καὶ ὅπως ἐστὶ τοῦ μὲν	δὴ	βασιλέως αὐτοῦ βασιλικώτερος, εἴ που
[34]	ἐπὶ τοὺς Πέρσας Μακεδόσιν, οἵπερ	δὴ	δοκοῦσιν ἐν δίκῃ γενέσθαι, τοσαύτην
[22]	ψυχῆς καὶ γενναίας. Τὰ μὲν	δὴ	θαυμαστὰ τῶν ἔργων καὶ ὁπόσων
[7]	καὶ ἄλλως ἔχειν· οὐ γὰρ	δὴ	ἴσμεν ὅ τί ποτε παθὼν
[25]	χρημάτων εὐπορίας καταβαλλομένης. Εὖ γὰρ	δὴ	ἴστε ὡς οὔτε πλοῦτος ἀρχαῖος
[7]	τοῖς πρόσθεν ἠξίου. ~Τοῦτο μὲν	δὴ	καὶ αὖθις τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο
[13]	τῷ ἐν ἡμῖν θεῷ· ὃ	δὴ	καὶ αὐτὸς ἑτέρωθι κυριώτατον ἐν
[31]	τοὺς ἐκ τῆς τέχνης. Ὃ	δὴ	καὶ αὐτὸς περὶ τῆς κακίας
[37]	παθόντες μείζονα κατώρθουν ὕστερον· ὃ	δὴ	καὶ βασιλεὺς ἐννοῶν καὶ λογιζόμενος
[25]	τῶν θεῶν κατεψεύδοντο· εἰ γὰρ	δὴ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰκὸς
[15]	γηίνῳ σώματι διανοηθῆναι νοῦ, ὃν	δὴ	καὶ θεὸν εἶναί φαμεν καὶ
[6]	δὲ τῶν ξυνεπομένων βαρβάρων, οἷς	δὴ	καὶ λείαν ἅπαντα προθήσειν ἠπείλει,
[36]	καὶ νηνεμίαν ἐλπίζων· λέγεται γὰρ	δὴ	καὶ ὁ Ποσειδῶν συνταράττων τὴν
[3]	χλαμύδα ξὺν τῇ πόρπῃ, ἃ	δὴ	καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν παρέσχεν ἡδεῖαν;
[39]	ἀφανίζειν τὰ σπέρματα· ´κείνων γὰρ	δὴ	καὶ τὸ ἔργον τόδε, καὶ
[11]	αἰτίας τῆς δυσπραγίας ἀποσκευάζεσθαι· ὃ	δὴ	καὶ τότε δράσας ἀπιὼν ᾤχετο,
[8]	ἄλλοις προστιθεὶς ἀδικήματα. Τὰ μὲν	δὴ	κατὰ τὴν μάχην, εἰ μὴ
[24]	καὶ θείοις ἀπιστεῖν ἀνδράσιν, οἳ	δὴ	λέγουσι πολλὰ μὲν ἕκαστος ἰδίᾳ,
[30]	ἀνοήτων δαιμόνων τὸ φῦλον. ~Ἃ	δὴ	μιμητέον τῷ γενναίῳ καὶ θεοφιλεῖ,
[9]	τῆς πόλεως ἐκείνης ἔργοις, ᾗ	δὴ	Μυγδόνιος ποταμῶν κάλλιστος τὴν αὑτοῦ
[16]	ἰδιότητος τῆς γλώττης. Τὸ μὲν	δὴ	ξύμπαν ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται· τῇ
[38]	τέλει καὶ τῶν φυλάκων, οἵπερ	δὴ	ξυμφυλάττουσιν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν καὶ
[8]	τέλος τῆς μάχης. ~Οὐ γὰρ	δὴ	ξὺν τῇ τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ
[8]	καὶ ἵππων ἀναμίξ· οὐ γὰρ	δὴ	ὁ Δρᾶος ἐῴκει Σκαμάνδρῳ, οὐδὲ
[33]	τῶν μεγίστων αἴτιοι συμφορῶν. Εἰ	δὴ	οὖν καὶ ὑμῖν ταύτῃ πη
[38]	ἄρξαι σφῶν ἀνασχόμενοι. Τοῦτο μὲν	δὴ	παρὰ τῆς τῶν φυλάκων εὐνοίας
[31]	ἐλασσόνων ἀρχόντων αἵρεσιν. Νόμων μὲν	δὴ	πέρι καὶ ἀρχόντων τοιάδε γινώσκει·
[7]	καὶ πρὸς ἐπανόρθωσιν. Τὰ μὲν	δὴ	περὶ τὸν μηχανοποιὸν τῆς ὅλης
[21]	τὸν ἐν Ἰλλυριοῖς ξύλλογον, ἵνα	δὴ	πρεσβύτης ἀνὴρ ὑπὸ μειρακίων παιδικὰ
[35]	μὴ τἆλλα μοχθηρὸς ἦν, ἐννοήσατε	δὴ	πρὸς φιλίου Διός. Ποταπὸν δὲ
[9]	χώρας ὁπόσην νέμονται· ἔοικε γὰρ	δὴ	τὰ τοιαῦτα πρὸς τὰς τοῦ
[16]	δὲ ἐκ τῆς ἕω, ταῦτα	δὴ	τὰς Ἄλπεις ὀχυροῦν ἔφαμεν, ἵναπερ
[19]	τὰς ἀρχὰς πειρῶνται ξυμπείθειν ὡς	δὴ	ταῦτά γε αὐτὰ ἐκείνων ἐθελόντων
[9]	τοὺς τῇδε βαρβάρους ἐπιμιξίας. Ταύτην	δὴ	τὴν πόλιν στρατὸς ἀμήχανος πλήθει
[9]	ἐμμελετᾶν ἐπιτήδειος ἐφάνη. Τὰ γὰρ	δὴ	τῆς ἡμετέρας πόλεως, ἅτε ἐς
[16]	τύραννος τὴν φρουρὰν κατεσκευάσατο. Οὕτω	δὴ	τῆς Ἰταλίας ἁπανταχόθεν ὄρεσί τε
[22]	ἡδίστοις ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν ὡς	δή	τι καινὸν εὑρόντες εἰς ὑμᾶς
[20]	αἰχμαλώτου κόρης, λέγειν ἐπιχειρῶν οὕτω	δή	τι πείθει τὸν βασιλέα καὶ
[24]	ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν πολλάκις, τοῦτο	δὴ	τὸ λεγόμενον, ἐκ μεσημβρίας νύκτα
[38]	περὶ τὴν ἁρπαγὴν ἐνενόει; εἰ	δὴ	τὸ μὲν ὠμόν τις οἴεται
[16]	ἀρχόμενα μὲν ἀπὸ θαλάττης, ἣν	δὴ	τὸν Ἰόνιον εἶναί φαμεν, ἀποτειχίζοντα
[4]	λόγων ἀσθένεια περιχεομένη διαλυμήνηται, καθάπερ	δὴ	τὸν χρυσόν φασι τοῦ Θεσπιᾶσιν
[10]	ξένῳ τῆς μάχης· οὐ γὰρ	δὴ	τοσοῦτον αὐτοῖς τὰ τῶν ὀμμάτων
[24]	τὸ φῶς ἡλίῳ. Καὶ γὰρ	δὴ	τοῦδε νεὼς μὲν καὶ ἀναθήματα
[14]	ὑποτεμομένοις φιλοσόφων ἐξηγεῖσθαι ῥήσεις· πρὸς	δὴ	τοὺς τὰ τοιαῦτα καταμεμφομένους εἴρηται
[2]	καὶ ἀδικίαν ἐξέκοπτον. Ἐκεῖνοι μὲν	δὴ	τούτοις ἐκοσμοῦντο· ~ὁ πατὴρ δὲ
[5]	μετ´ ἀμύμονα Πηλεΐωνα. Ἑλλήνων μὲν	δὴ	τούτους ἀρίστους ἀφῖχθαί φησι, τῶν
[14]	τῶν προκειμένων ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ	δὴ	τρόπον τινὰ καὶ ἡμῖν ἔοικε
[34]	ἐπιμελεῖν καὶ κήδεσθαι. Οὐ γὰρ	δὴ	τρυφῆς ὑπολαμβάνει τὴν βασιλείαν εἶναι
[6]	βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ μόνῃ, ἥπερ	δὴ	τυγχάνει πίστις οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´
[25]	ἢ τῶν πολεμικῶν ἀγώνων, αἳ	δὴ	τῷ παντὶ ´κείνων εἰσὶ λαμπρότεραι,
[25]	ἀποβλέπειν ἐς τὴν ψυχήν· ᾗπερ	δὴ	τῶν ἄλλων ζῴων διαφέροντες, εἰκότως
[6]	πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων	δὴ	τῶν ἐθνῶν ἐξαναστήσας οὐκ ἔλαττον
[32]	βιάζοιτο κακῷ τῳ περιπεσεῖν, τούτων	δὴ	τῶν θρυλλουμένων ἀνηκέστων, χορευτήν τε
[13]	θεὸς ἑκάστῳ δέδωκε, τοῦτο ὃ	δή	φαμεν οἰκεῖν μὲν ἡμῶν ἐπ´
[2]	τῆς βασιλείας αὐτῆς. Τί γὰρ	δή	φησιν ὁ ποιητὴς ἐπαινεῖν ἐθέλων
[31]	χαλεπώτατον τῶν ἐκείνης ἔργων, ὅτι	δὴ	ψεύδεται πολλάκις ἀρετὴν ὑποδυομένη καὶ
[36]	πρόσθεν λόγος παρέστησεν. Ἐντεῦθεν γὰρ	ἤδη	βεβαίως ἐθάρρουν, τέως δ´ ἐδόκει
[13]	καὶ κωλύειν ἐθέλοντες πολλάκις ἐδυνήθησαν,	ἤδη	δέ τινες καὶ μὴ βουλόμενοι
[22]	καὶ γάρ ἐστε λίαν αὐτῶν	ἤδη	διακορεῖς καὶ ὑμῶν ἐστι τὰ
[4]	ἔσομαι ταῖς διαβολαῖς ἔνοχος· ὥστε	ἤδη	θαρροῦντα χρὴ λέγειν. Καί μοι
[12]	φηγῷ καὶ πρὸς ταῖς πύλαις	ἤδη	καθημένῳ τὴν Ἶριν ἥκειν ἔφη
[14]	τὰ τοιαῦτα καταμεμφομένους εἴρηται μὲν	ἤδη	καὶ πρότερον, καὶ αὖθις δὲ
[21]	καὶ ξυνέσεως μεταποιουμένων μόνον, ἀλλ´	ἤδη	καὶ τῶν ἰδιωτῶν ξυνιέναι πολλοὺς
[25]	τοὺς ἐκγόνους διαπορθμεύσειε, τούτους δὲ	ἤδη	μέγα φρονεῖν καὶ τοῖς Πελοπίδαις
[25]	ἀρετῆς οὐκ ἀντάξιος. ~Θαρροῦντες οὖν	ἤδη	πλούσιον καλῶμεν τὸν ταύτην ἔχοντα,
[7]	αὖθις τεύξεται λόγου· ἐκεῖνο δὲ	ἤδη	ῥητέον ὡς οὐδὲ ἐν τοῖς
[16]	τὸ πρόσθεν ὠνομάζοντο· νῦν δὲ	ἤδη	Ῥωμαίων τὰς πόλεις ἐχόντων τὸ
[34]	ὧν ἴστε· τυχὸν δὲ καὶ	ἤδη	τοῦ λεγομένου ξυνίετε, εἴ τε
[10]	βαθύτερον συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων δὲ	ἤδη	τῶν πολεμίων καὶ ταύτης καὶ
[36]	ἄτοπον κατέλαβε δέος, ὁ δὲ	ἤδη	χαίρει καὶ γάννυται, γαλήνην ἀκριβῆ
[12]	τοῦ πολέμου καὶ πολλὰ ὑπομένων	ὀνείδη	ἀπέγνω μὲν κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς
[9]	καιρῷ σκέψομαι· τά γε μὴν	ὀνείδη	τῶν ἀνθρώπων οὐ χαλεπῶς ἀπολύομαι.
[6]	καθάπερ ὄρνιθες καὶ ἰχθύες δικτύοις.	Ἐπειδὴ	γὰρ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν καὶ
[10]	εἰς ἴχνος καὶ ὅθεν ἐξέβην.	~Ἐπειδὴ	γὰρ οἱ Παρθυαῖοι κοσμηθέντες ὅπλοις
[18]	ὁ σίδηρος ἐξελεῖν ἰσχύσει. ~Ἀλλ´	ἐπειδὴ	καθ´ αὑτὸν ὁ λόγος φερόμενος
[6]	ὑπερβαλλομένου μεγαλοφροσύνῃ· ὁ μὲν γάρ,	ἐπειδὴ	Πάτροκλος ἔπεσεν, οὐδὲ πιπράσκειν ἁλόντας
[9]	ταλάντων ὁλκῆς Ἀττικῶν ἑπτά. Καὶ	ἐπειδὴ	συχναῖς ἡμέραις ταῦτα ἐδρᾶτο, ῥήγνυται
[8]	τῶν στρατιωτῶν πίπτει φρονήματα, ἀλλ´	ἐπειδὴ	τὰ τῆς τάξεως αὐτοῖς διεφθάρη,
[16]	Τυρσηνὸν πέλαγος ἀναπαυόμενα. Ῥωμαῖοι γὰρ	ἐπειδὴ	τῆς χώρας ἁπάσης ἐκράτουν (ἔστι
[1]	τὸν μὲν τῆς Θέτιδος ἐκβοῶντα	Ἀτρείδη,	ἦ ἄρ τι τόδ´ ἀμφοτέροισιν
[28]	οὐδεμία μηχανὴ πείθει τὸν τοιοῦτον	ψευδῆ	καὶ κίβδηλον καὶ νόθον τοῖς
[8]	οὐκ ἐπιτρέπει δικαίαν φέρειν καὶ	ἀψευδῆ	ψῆφον. Ὅστις δὲ ἐθέλει μηδὲν
[12]	ἐνίκων ναυσί τε ἐπιόντας καὶ	πεζῇ	τοὺς πολεμίους. Ἀλλὰ γὰρ εὖ
[23]	σοφιστὴν δὲ ἐμὲ γελοῖον καὶ	ἀμαθῆ,	μεταποιούμενον τέχνης ἧς σφόδρα ἀπείρως
[15]	ἐν ἡμῖν δαίμονα, ὄντα μὲν	ἀπαθῆ	τῇ φύσει καὶ θεῷ ξυγγενῆ,
[8]	εἴπερ ἦν ἄξιος καὶ μὴ	ἐφωράθη	πολλάκις ἄπιστος καὶ θρασύς, ἄλλα
[28]	γείτοσι, στάσιν δὲ ἐξαιρῶν καὶ	ἔθη	μοχθηρὰ καὶ τρυφὴν καὶ ἀκολασίαν,
[16]	Ἄλπεων· ὄρη δέ ἐστι ταῦτα	παμμεγέθη,	καὶ ἀπορρῶγες ἐν αὐτοῖς πέτραι,
[6]	ὡς εἰκός, βαρβάρῳ καὶ ξένῳ,	μέθῃ	καὶ κραιπάλῃ τὴν δυναστείαν περιφρονήσαντι
[28]	ὁπόσα τε κατὰ τὴν εἰρήνην	ἐξευρέθη	γυμνάσια μελέτης εἵνεκα τῆς πρὸς
[25]	ὑπῆρξεν ἀρετῆς ἐνδεᾶ, αὐτὸς δὲ	μετεποιήθη	τούτου τοῦ κτήματος, τούτου δὲ
[6]	τὸν Ὁμήρου λόγον, παντὸς δὲ	ἀληθῆ	μᾶλλον, ὃς ἔφη περὶ τοῦ
[5]	καὶ οὐ τοῦ πλείονος ἐπιθυμίᾳ	διεπολεμήθη·	κωλύει δὲ οὐδὲν ὑπομνησθῆναι δι´
[21]	καὶ κράνος, ἀλλὰ ἐσθῆτα τὴν	συνήθη,	καὶ οὐδὲ αὐτῷ τις τῶν
[1]	αἴγλην, οὐδὲ τὴν Ἰνδῶν λίθον	εὐανθῆ	καὶ χαρίεσσαν. Καίτοι γε εἴ
[8]	ὁ πολὺς ἐγένετο φόνος, καὶ	ἐπλήσθη	νεκρῶν ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων
[9]	τε καὶ παρασκευῆς ἄλλοτε ἄλλης	ἡρμόσθη.	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως οὐδὲν
[11]	τὰ χώματα, εἶξε δὲ καὶ	ἐπεκλύσθη	παρὰ τῶν ποταμίων ῥευμάτων, τὸν
[16]	τῇ φήμῃ τοῦ μάντεως, ἀσπασίως	διελύθη	καὶ ἔδωκε δῶρα, τὸν θάνατον
[11]	πήχεις ὕψους ἠγείρετο, καὶ ἕωθεν	ὤφθη	λαμπρὸν καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ
[7]	ἐν μέσοις ἀναστρεφόμενος· ἐπεὶ δὲ	ἐπράχθη	τὰ τῆς μάχης, ὥσπερ ἦν
[35]	ἀμύνασθαι λόγῳ τε καὶ ἔργῳ	(διηνέχθη	γοῦν ὑπὲρ τούτου πρὸς τὸν
[1]	ἡ ποίησις, ὁπότε ἐμήνισε καὶ	διηνέχθη	πρὸς τὸν βασιλέα, μεθεῖναι μὲν
[12]	τὸν Σαρπηδόνα, οὐκ οἶδα ὅπως,	ὑπηνέχθη	καὶ ἐπ´ αὐτό γέ φασι
[34]	ἀδελφοῖς δικαίως ἅμα καὶ σωφρόνως	προσηνέχθη,	ὥστε οἱ μὲν οὐδὲ κληθέντες
[25]	τὴν ἐναντίαν τοῦ βίου ῥοπὴν	κατηνέχθη,	δικαίως ἂν μεταποιοῖτο τῆς πρὸς
[9]	μέρος οὐκ ἔλασσον πήχεων ἑκατὸν	συγκατηνέχθη.	Ἐνταῦθα κοσμεῖ τὴν στρατιὰν τὸν
[18]	βασιλείαν ἴσχυον, δεκαέτης δὲ αὐτοῖς	ἀναλώθη	χρόνος. Βασιλεῖ δὲ πολλοὶ μέν
[10]	λίθοις καὶ τοῖς τοξεύμασι· καὶ	ἐτρώθη	τῶν θηρίων τινὰ καὶ ἀπέθανεν
[26]	Τούτους δὲ οὐδὲ ἰσχυροὺς ἂν	φαίη	νοῦν ἔχων ἀνήρ, εἰ καὶ
[18]	Μάκαρος ἕδος, ἐντὸς ἐέργει Καὶ	Φρυγίη	καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ
[27]	τοῖς ὀρθοῖς ξυνεπόμενος διατάγμασι δῆλος	εἴη,	καὶ ὅλως τὴν ἡγεμονίαν ἀποδοὺς
[6]	ἄρα αὐτῷ μάλιστα πάντων τιμητέα	εἴη.	Προάγων δὲ ἐπὶ τὴν μάχην
[7]	οὐδὲ ἄν τις ἐμφύλιον φόνον	διανοηθείη	δρῶν, παλαμναίους τινὰς καὶ μιάστορας
[19]	μόνον τὰ τῶν ἡρώων ὀνόματα,	ἐνθείη	δὲ τὸ βασιλέως καὶ ἐναρμόσαι,
[21]	δὲ οἶμαι τῶν ἔργων ἀξίως	μνησθείη	οὐ μάτην οὐδὲ αὐτομάτως οὐδὲ
[28]	εἴ ποτε καιρὸς καὶ τύχη	καλοίη·	καὶ οὐδεμία μηχανὴ πείθει τὸν
[20]	ἐπιλαθόμενος καὶ ἀπαλλαγεὶς τοῦ πάθους	μεταγνοίη	καὶ ἀποφύγοι τὴν ἁμαρτάδα· ὁ
[22]	ἢ τότε ἀκούσας ἀπομνημονεύοι καὶ	ἀπαιτοίη	οὐ τὰ νοήματα μόνον, ὅσαις
[11]	βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ δίκην	ἀπαιτοίη	τοῦ θράσους καὶ τῆς ἀπονοίας.
[34]	οἶμαι φροντίδας μείζονας ὅτῳ πλειόνων	ἀνάγκη	ἐπιμελεῖν καὶ κήδεσθαι. Οὐ γὰρ
[18]	τὰ ἔργα προφέρειν εἰκός, ὥστε	ἀνάγκη	καὶ ταῦτα ἐκείνων ὑπεραίρειν. Πλήθει
[8]	Τῇ δὲ δυωδεκάτῃ πολεμίζομεν, εἴπερ	ἀνάγκη.	Οὕτως οὐδὲ ἐπαγγέλλειν ὀκνεῖ μετὰ
[26]	καὶ ἔρως δυστυχής, τούτους δὲ	ἀνάγκη	πεινῆν διὰ βίου καὶ ἀθλιώτερον
[29]	τὴν ἄλλων ὠφέλειαν, διττὰς δ´	ἀνάγκη	τὰς κρίσεις γίγνεσθαι. Οὐκοῦν τῶν
[16]	ἐξ ἀρχῆς ὄνομα σώζουσι βραχείᾳ	προσθήκῃ	γράμματος ἐν ἀρχῇ τῆς ἐπωνυμίας·
[34]	Μακεδόσιν, οἵπερ δὴ δοκοῦσιν ἐν	δίκῃ	γενέσθαι, τοσαύτην ἔχων ὑπόθεσιν, καὶ
[34]	λέγειν οὔτε ἐν καιρῷ· ἐν	δίκῃ	δὲ ὅτι πρὸς αὐτὸν ἐπολέμησεν,
[21]	τε, Εὑδέμεναι μαλακῶς· ἣ γὰρ	δίκη	ἐστὶ γερόντων. ~Τὸ μὲν οὖν
[27]	τῶν πολλῶν δὲ ἐπιμελόμενος ἐν	δίκῃ	καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ· ἀγαπᾷ δὲ
[5]	πόλεμος ἐξερράγη, καὶ ὅτι ξὺν	δίκῃ	καὶ οὐ τοῦ πλείονος ἐπιθυμίᾳ
[34]	δὲ πολὺ πλέον τὸ ξὺν	δίκῃ	μὲν ἀνελέσθαι τὸν πόλεμον, διενεγκεῖν
[28]	ποιήσεται οὐδὲ ἀτιμάσει, ἀλλὰ ἐν	δίκῃ	πάντα δρῶν τοὺς μὲν ἀγαθοὺς
[6]	ἁμαρτήσας, τότε δὲ ἐφεστώσας ξὺν	δίκῃ	ποινὰς ἀπαιτεῖται τῶν ἔργων καὶ
[29]	χειρὶ ξίφος εἰς πολίτου, κἂν	ἀδικῇ	τὰ ἔσχατα, φόνον οὐδὲ ἐν
[9]	προσποιούμενοι. Ταῦτά τοι καὶ στολῇ	Μηδικῇ	χαίρουσι καὶ ἐς μάχας ἔρχονται
[35]	λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ τῇ	νίκῃ	γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους μὲν
[34]	τῆς τύχης δεξιόν, χρήσασθαι τῇ	νίκῃ	σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ ὅλως
[8]	τὰ πράγματα τῶν Ἀχαιῶν ἡ	νίκη	τὴν ῥοπήν, ὥστε οὐδὲ μείζονα
[8]	τῶν δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως τῇ	νίκῃ	φιλοτιμουμένων, ξυμμιγής τε ᾔρετο τάραχος
[6]	κατὰ τὸν Τυφῶνα, ὃν ἡ	ποιητικὴ	τερατεία φησὶ τῷ Διὶ χαλεπαίνουσαν
[6]	ῥώμῃ τῆς ψυχῆς πίσυνος οὐδὲ	ἀλκῇ	τοῦ σώματος, τῷ πλήθει δὲ
[6]	βαρβάρῳ καὶ ξένῳ, μέθῃ καὶ	κραιπάλῃ	τὴν δυναστείαν περιφρονήσαντι καὶ ἀνελομένῳ,
[18]	ὃ δὴ βασιλεῖ μὲν παρέσχεν	ἀσφαλῆ	καὶ τοῦ μέλλοντος ἀδεᾶ τὴν
[37]	βασιλεὺς ἐννοῶν καὶ λογιζόμενος οὐδαμῶς	ἐσφάλη	τῆς γνώμης. ~Ἀλλ´ ἐπείπερ ἅπαξ
[10]	αὐτοῦ παντελῶς ὄντος ὑπὸ τῇ	ἕλῃ	καὶ διὰ τὸ πίειραν εἶναι
[3]	ἀμαθίας τῶν ἀληθῶς καλῶν γραψάμενος	ἕλῃ.	Οὐκοῦν ἀφέντας χρὴ τοῖς Ὁμηρίδαις
[26]	ἀκερδὴς ἡδεῖα, οὔτε εὐφρόνη τὸν	λυσιμελῆ	καὶ λυσιμέριμνον ὕπνον ἐπάγουσα παῦλαν
[27]	οὐ πρότερον ἀφιστάμενος, πρὶν ἂν	ἐξέλῃ	τῶν πολεμίων τὴν δύναμιν καὶ
[24]	τῶν Ἑλλήνων πράγματα, οὐδὲ ἐσθῆτα	πολυτελῆ	καὶ ψήφους Ἰνδικὰς καὶ γῆς
[6]	συνεφήψαντο ἐμφανὴς μὲν ὁ θάνατος,	δήλη	δ´ ἡ φυγὴ καὶ ἄλλων
[36]	ἀντὶ τῶν φιλτάτων συνοικίαν ἠσπάσαντο,	ἴλη	τε τῶν ἐπιλέκτων ἱππέων ξὺν
[1]	πολιτικῶς προσενεχθῆναι τῷ στρατηγῷ, ἀλλ´	ἀπειλῇ	τε χρῆσθαι καὶ ἔργοις ὑβρίζειν,
[31]	τῆς κακίας ὑπολαμβάνων, ὡς ἔστι	ποικίλη	καὶ ἀπατηλὸς καὶ τοῦτό ἐστι
[22]	αὐτῶν διανοήματα ἃ ὥσπερ ἐσθῆτι	ποικίλῃ	τοῖς ὀνόμασι σκιαγραφήσαντες καὶ διαπλάσαντες
[6]	καλεῖν εἴτε Ἀτλαντικὴν θάλατταν, εἴτε	ἄλλῃ	τινὶ χρῆσθαι προσωνυμίᾳ προσῆκον, οὐκ
[27]	ἐπιμελεῖται, προνοῶν ὅπως ἂν αὐτῷ	θάλλῃ	καὶ εὐθηνῆται τὰ θρέμματα δαψιλοῦς
[1]	ἔργα Σιδωνίων, οὐδὲ ἵππων Νισαίων	κάλλη	καὶ χρυσοκολλήτων ἁρμάτων ἀστράπτουσαν αἴγλην,
[26]	μὲν γὰρ ἀποπλήσασι τὴν γαστέρα	πολλὴ	γέγονεν εἰρήνη καὶ ἀνακωχὴ τῆς
[12]	ἄλλως τε οὐδὲ μαχομένῳ, ξὺν	πολλῇ	δὲ ἑστῶτι ῥᾳστώνῃ; Καὶ ὁπηνίκα
[4]	ἔργων πρὸς τὰ τῶν ἡρώων	πολλὴ	ξυγγένεια, καὶ αὐτὸν ἔφαμεν ἁπάντων
[32]	λειτουργίας χαίρειν ἐάσαντες, ἐν εἰρήνῃ	πολλῇ	τῶν τε ἔξωθεν πολεμίων καὶ
[11]	χρωμένους μέλλειν ἔτι. Ἡμέρᾳ δὲ	ὅλῃ	καὶ νυκτὶ συνεχῶς ἐργασαμένων ἔστε
[9]	εἶναι προσποιούμενοι. Ταῦτά τοι καὶ	στολῇ	Μηδικῇ χαίρουσι καὶ ἐς μάχας
[40]	καὶ διωλύγιος, ἐμοί τε οὐ	σχολὴ	τὰς Μούσας ἐπὶ τοσοῦτον θεραπεύειν,
[16]	καὶ τῶν ἄλλων Γαλατῶν οὐ	φαύλη	μοῖρα) τὰ μὲν ἀρχαῖα σφῶν
[29]	σμικρῷ βουλευσάμενοι, τυχὸν δὲ οὐδὲν	βουλῇ	δόντες, ὑπὲρ ἀνδρὸς πολίτου τὴν
[13]	ἐδυνήθησαν, ἤδη δέ τινες καὶ	μὴ	βουλόμενοι τῶν ἡμετέρων τινὰ παρείλοντο·
[34]	κρατίστῳ πλεονεκτεῖν ὑπέλαβε. Καὶ ὅτι	μὴ	δέει μᾶλλον τῆς ἐκείνου παρασκευῆς
[17]	ἐβιάσατο τὴν ἄνοδον. ~Καὶ ἵνα	μὴ	διατρίβειν δοκῶ αὖθίς τε ὑπὲρ
[26]	δὲ εἰ θαυμαστὸν δοκεῖ τὸ	μὴ	δικαίως μεταποιεῖσθαι τῆς καλῆς ταύτης
[9]	ἁλουργέσι. Σοφίζονται δὲ ἐντεῦθεν τὸ	μὴ	δοκεῖν ἀφεστάναι Μακεδόνων, ἀναλαβεῖν δὲ
[25]	ἢ καὶ ἄλλοθέν ποθεν ἀθροίσαντα	μὴ	δοκεῖν εὐγενῆ μηδὲ ὑπὸ τῶν
[8]	δὴ κατὰ τὴν μάχην, εἰ	μὴ	δόξῃ τις τῶν διηγουμένων προσέχειν
[11]	τὸ διερρηγμένον τοῦ τείχους, ὡς	μὴ	δυνηθεῖεν ἀποικοδομῆσαι καὶ ἔχειν ἀσφαλῶς
[1]	αὖ τοῖς στρατηγοῖς ὑπεροψίαν βασιλικὴν	μὴ	δυσχεραίνειν, φέρειν δὲ ἐγκρατῶς καὶ
[13]	τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ	μὴ	ἐν ἄλλοις ἀνθρώποις αἰωρεῖται, ἐξ
[15]	τὰ ἐς εὐδαιμονίαν φέροντα καὶ	μὴ	ἐν τοῖς ἐκτός, ἐξ ὧν
[6]	αὑτὸν κατείργειν οὐδὲ ἓν τοῦ	μὴ	ἐπὶ τοῦ Τίγρητος στῆναι ταῖς
[8]	ἄν, εἴπερ ἦν ἄξιος καὶ	μὴ	ἐφωράθη πολλάκις ἄπιστος καὶ θρασύς,
[15]	γὰρ καὶ μάλα αὔθαδες τὸ	μὴ	καθάπαξ ἐς δύναμιν πείθεσθαι τῷ
[8]	πολεμίους τὸν θυμὸν τρέποντες, τοῦ	μὴ	καθαρὰν αὐτοῖς μηδὲ ἄδακρυν παρασχεῖν
[10]	τὰ τῶν ὀμμάτων διέφθαρτο, ὡς	μὴ	καθορᾶν βαρύτερον μὲν ὂν ἵππου
[26]	παρδάλεις τῇ ῥώμῃ γάννυσθαι, εἰ	μὴ	καὶ ταύτην ἀποβαλὼν καθάπερ οἱ
[11]	ἄλλο ἐπαιτιώμενος, τὸν μὲν ὅτι	μὴ	καρτερῶς ἐπεποίητο τὰ χώματα, εἶξε
[18]	πόλεμον καὶ τοὺς ἀντιταξαμένους καταριθμεῖν	μὴ	λῆρος ᾖ καὶ φλυαρία περιττὴ
[4]	ἐπὶ σμικρὸν ἐνδοῦσα. Καὶ ὅτι	μὴ	λῆρος ταῦτα μηδὲ προσποίησις λόγων
[27]	οὔτι ῥᾳθύμους ἐργάσεται, ἐπιστάμενος ὅτι	μὴ	μέγα ὄφελος φύλακος τὸν πόνον
[1]	μὲν ἔχεσθαι τῶν ὅπλων καὶ	μὴ	μεθιέναι, αὖθις δὲ ἐφ´ ἡσυχίας
[1]	καὶ πρᾴως τὰς ἐπιτιμήσεις, ἵνα	μὴ	μεταμελείας αὐτοῖς ὁ βίος μεστὸς
[3]	παραπείσαντα, τοῖς σοῖς παραβαλεῖν ἀξιώσομεν,	μή	ποτε ἄρα ἔλασσον ἔχειν ἐν
[16]	ἔργον βασιλέως εὐλαβησόμεθα τὸν ἀγῶνα,	μή	ποτε ἄρα μικρὰ μεγάλοις καὶ
[23]	τῶν ἔμπροσθεν λόγων καὶ ἐμαυτοῦ,	μή	ποτε ἄρα τοὺς μὲν παιδιὰς
[22]	τὰ ὦτα πλήρη, καὶ οὐ	μή	ποτε ἐπιλείπωσιν οἱ τούτων ποιηταί,
[11]	ἀγαπᾷ δὲ οἴκοι μένων εἰ	μὴ	στρατεύοιτο βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν καὶ
[20]	τῆς Ἰλιάδος ἔπη. ~Ἀλλ´ ὅπως	μὴ	τὰ ὑπὲρ τῶν ἔργων μόνον
[35]	προπετείας ἀπέτισε δίκην, ὅ τι	μὴ	τἆλλα μοχθηρὸς ἦν, ἐννοήσατε δὴ
[20]	Ἀχιλλέως σκηνήν, ὥσπερ οἶμαι δεδιὼς	μὴ	τῆς ὀργῆς ἐπιλαθόμενος καὶ ἀπαλλαγεὶς
[4]	θαρροῦντα χρὴ λέγειν. Καί μοι	μή	τις δυσχεράνῃ πειρωμένῳ πράξεων ἅπτεσθαι
[3]	ἀπωσόμεθα τὴν φλυαρίαν; Ἀλλ´ ὅρα	μή	τις ἡμᾶς μικρολογίας καὶ ἀμαθίας
[33]	ἁπάντων τῶν ἐκτὸς ἀγαθῶν (εἰ	μή	τις καὶ πρὸς τοὔνομα δυσχεραίνει)
[25]	διαθέσεως οὐ πάντη σπουδαίας. Καὶ	μή	τις οἰέσθω τὸν λόγον δύσεριν
[33]	ἔργοις ἃ τεθαυμάκαμεν. Καὶ ὅπως	μή	τις ὑπολάβῃ τὸν λόγον καθ´
[9]	τῶν τεχνῶν μεταποιοῦμαι οὔτε ὅστις	μή	τισιν ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν ἀδικεῖ μὴ
[1]	τιμωρίας προὐτίθει, αἰσχυνοίμην ἄν, εἰ	μὴ	τοῦ Πηλέως φαινοίμην εὐγνωμονέστερος καὶ
[4]	θέλοντος ἐπέχειν καὶ βιαζομένου, ὅπως	μὴ	τῷ μεγέθει τῶν ἔργων ἡ
[34]	οὐδὲ ἀναιρεῖσθαι πόλεμον, ὅ τι	μὴ	τῶν ἀρχομένων τῆς ὠφελείας ἕνεκα.
[14]	ἐδωδίμων ἁπάντων, οὐχ ὑπομένοντες τὸ	μὴ	τῶν προκειμένων ἅψασθαι. Τοῦτο γὰρ
[25]	τοὺς Πελοπίδας ἐξῆν ἐγγράφεσθαι τοὺς	μὴ	φέροντας ἐπὶ τῶν ὤμων τοῦ
[27]	ἀργοὺς καὶ ἀπολέμους, ὅπως ἂν	μὴ	φυλάκων ἑτέρων οἱ φρουροὶ δέωνται,
[9]	μή τισιν ὡμολόγησεν ἐμμενεῖν ἀδικεῖ	μὴ	φυλάττων ταῦτα· τυχὸν δὲ καὶ
[32]	ἐπακούειν ἐν φροντίδι, οὗτος ὅτι	μὴ	ψεύδομαι σαφῶς ἐπίσταται. Ἑτέρα δέ
[16]	τῷ Τελαμωνίῳ ξυνίστατο πεισθεὶς τῇ	φήμῃ	τοῦ μάντεως, ἀσπασίως διελύθη καὶ
[29]	δικαστήριον, οἳ μηδὲν αὐθαδῶς μηδὲ	ὁρμῇ	τινι παντελῶς ἀλόγῳ χρώμενοι, ἐν
[26]	γῆς καὶ ἐθνῶν ἀπείρων ἄρχοντας,	γνώμῃ	δὲ αὐτεξουσίῳ δίχα νοῦ καὶ
[20]	φημι καὶ ξυμβουλιῶν καὶ ὁπόσα	γνώμη	μετὰ νοῦ καὶ φρονήσεως κατευθύνει,
[6]	ὁπόσον Ῥωμαίων βίᾳ καὶ οὐ	γνώμῃ	ξυνηκολούθησεν) ἐοικὸς ἐπικούροις καὶ μισθοφόροις,
[26]	λέοντας ἢ τὰς παρδάλεις τῇ	ῥώμῃ	γάννυσθαι, εἰ μὴ καὶ ταύτην
[17]	φίλου· οὕτως οὐδενὶ ξὺν νῷ,	ῥώμῃ	δὲ μᾶλλον σωμάτων θρασυνόμενοι, τὴν
[6]	δὴ αὐτῇ προσοικεῖ δύσμαχα καὶ	ῥώμῃ	διαφέροντα τῶν ἄλλων ἐθνῶν γένη
[6]	οὔτι μὴν κατ´ ἐκεῖνον τῇ	ῥώμῃ	τῆς ψυχῆς πίσυνος οὐδὲ ἀλκῇ
[30]	τῷ θυμῷ χρῆσθαι καὶ τῇ	ῥώμῃ,	τῷ δικαίῳ δὲ καὶ πρᾴῳ
[4]	λέγειν. Καί μοι μή τις	δυσχεράνῃ	πειρωμένῳ πράξεων ἅπτεσθαι μειζόνων, εἰ
[25]	περιτιθέντας ἀνθρώπινα καὶ μορφὰς τοιαύτας,	ἀφανῆ	μὲν αἰσθήσει καὶ ἀνέφικτον κεκτημένων
[24]	ἄλλῳ τῷ μεταδοθέντι μεῖον ἔχων	ἐφάνη	ποτέ· οὕτω θεῖόν ἐστι κτῆμα
[9]	ἱππεῦσιν ἐναγωνίζεσθαι καὶ ἐμμελετᾶν ἐπιτήδειος	ἐφάνη.	Τὰ γὰρ δὴ τῆς ἡμετέρας
[38]	ἀληθῶς τύραννος καὶ τραγικὸς ὄντως	ἀνεφάνη.	Ἐνταῦθα οἱ στρατιῶται {καὶ} χαλεπῶς
[40]	εἴ με κελεύοιτε ἐσφέρειν ὑμῖν	ἐμφανῆ	τὰ τεκμήρια, γνώριμα μὲν ἐρῶ
[28]	καὶ τύχη καλοίη· καὶ οὐδεμία	μηχανὴ	πείθει τὸν τοιοῦτον ψευδῆ καὶ
[6]	ῥώμῃ διαφέροντα τῶν ἄλλων ἐθνῶν	γένη	βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ μόνῃ, ἥπερ
[15]	ἀπαθῆ τῇ φύσει καὶ θεῷ	ξυγγενῆ,	πολλὰ δὲ ἀνατλάντα καὶ ὑπομείναντα
[25]	ἔχοντα, οἶμαι δὲ ἐγὼ καὶ	εὐγενῆ	καὶ βασιλέα μόνον τῶν ἁπάντων,
[25]	ἄλλοθέν ποθεν ἀθροίσαντα μὴ δοκεῖν	εὐγενῆ	μηδὲ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπονομάζεσθαι
[25]	ἐκείνοις ἐμφερής, τοῦτον ὀνομάζειν θαρρούντως	εὐγενῆ·	ὅτῳ δὲ τὰ μὲν τῶν
[4]	ἔργων ἡ τῶν λόγων ἀσθένεια	περιχεομένη	διαλυμήνηται, καθάπερ δὴ τὸν χρυσόν
[2]	θαλάττης ἡ τῶν Ἡρακλείων στηλῶν	ὑπερχεομένη.	Ταύτας δὲ ὅλας τὰς χώρας
[16]	πόλει δὲ ἀετός, ὥς φασιν,	οἰκιζομένῃ	δεξιὸς ἐκ Διὸς ἱπτάμενος τὴν
[26]	μεγίστη καὶ χαλεπωτάτη δαιμόνων τυραννὶς	προσγενομένη.	Ἢ γὰρ οὐκ ἀκηκόατε Δαρεῖον
[31]	ὅτι δὴ ψεύδεται πολλάκις ἀρετὴν	ὑποδυομένη	καὶ ἐξαπατᾷ τοὺς οὐ δυναμένους
[24]	κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς αὑτὴν	δεχομένη	τὴν ἀκτῖνα καὶ ἡμῖν πολλάκις,
[18]	οὐχ ὑπέμενον ἀμῦναι τῇ χώρᾳ	πορθουμένῃ,	ἀλλὰ περιεῖδον ἅπασαν τμηθεῖσαν τὴν
[24]	οὐδὲ ἐν ταῖς συνόδοις ἡ	σελήνη	τὸν κύκλον ὑποτρέχουσα, οὐδὲ εἰς
[26]	ἀποπλήσασι τὴν γαστέρα πολλὴ γέγονεν	εἰρήνη	καὶ ἀνακωχὴ τῆς ἀλγηδόνος, ἐκείνοις
[32]	δαπανηρὰς λειτουργίας χαίρειν ἐάσαντες, ἐν	εἰρήνῃ	πολλῇ τῶν τε ἔξωθεν πολεμίων
[23]	πολλὴν κεκτημένους χώραν, πλεῖστα δ´	ἔθνη	καὶ ἐν αὐτοῖς πολλοὺς μὲν
[34]	αὐτῆς ἀρετῆς ὑπολαμβάνων πολλά τε	ἔθνη	καὶ ὀλίγα δεῖσθαι, περικεῖσθαι δὲ
[23]	ἐπειδὰν ἐθέλωσι διαβαίνειν, συνάπτοντας, καὶ	ἔθνη	καταστρεφομένους καὶ αἱροῦντας νήσους καὶ
[21]	καὶ χιλιάδας ἱππέων εἴκοσι καὶ	ἔθνη	μαχιμώτατα καὶ χώραν πάμφορον, οὐ
[26]	ἰσχυρὰς λίαν μαχεσάμενοι καὶ νενικηκότες,	ἔθνη	μὲν ἐκτῶντο καὶ αὑτοῖς φόρους
[18]	Ἑλλήσποντος ἀπείρων· τὰ δὲ νῦν	ἔθνη	συνιόντα βασιλεῖ καὶ συμπολεμοῦντα τὸν
[2]	μὴν τοῦ πατρὸς γεννήτωρ Γαλατίας	ἔθνη	τὰ μαχιμώτατα καὶ τοὺς Ἑσπερίους
[16]	Αἰγυπτίοις ἕλεσι τὸ ξύμπαν τῆς	ἐκείνῃ	θαλάττης πέρας, βασιλεὺς ὑπὸ σοφίας
[2]	τὰς χώρας καθαρὰς ἀπέφηναν πολεμίων,	κοινῇ	μὲν ἐπιστρατεύοντες, εἴ ποτε τούτου
[29]	ἄμικτα φύσεως καὶ ἐπ´ ὠφελείᾳ	κοινῇ	τε ἀνθρώπων καὶ τοῦ παντὸς
[1]	παιδείαν ἐπιδεικνύμενον καὶ ἐθέλοντα πάντως	κοινῇ	τε ἅπαντας ἀγαθόν τι δρᾶν,
[12]	μάχης. Πῶς γὰρ εἰκὸς οὕτως	ἀγεννῆ	καὶ δειλὰ παραινεῖν τὸν Δία,
[14]	ἄλλων καὶ θρέψαι ψυχὴν ξὺν	ἡδονῇ	καὶ καθᾶραι θαυμαστοί· ὥστε οὐκ
[26]	κατηνάγκαζον, ἐδούλευον δὲ αἴσχιον ἐκείνων	ἡδονῇ	καὶ τρυφῇ καὶ ἀκολασίᾳ καὶ
[6]	ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ ἀκοῇ	μόνῃ,	ἥπερ δὴ τυγχάνει πίστις οὐκ
[6]	δὲ ἐξισταμένων καὶ ὑποχωρούντων ἐν	χαρμονῇ.	Οὔκουν οὐδὲν αὑτῷ πολέμιον οὐδὲ
[26]	ἡμέρα πέφηνεν ἀκερδὴς ἡδεῖα, οὔτε	εὐφρόνη	τὸν λυσιμελῆ καὶ λυσιμέριμνον ὕπνον
[6]	ἵππους διὰ τοῦ πελάγους ἐφέρετο.	Γηθοσύνῃ	δὲ θάλασσα διίστατο· τοὶ δ´
[6]	βασιλέως τὸν τῆς Θέτιδος ὑπερβαλλομένου	μεγαλοφροσύνῃ·	ὁ μὲν γάρ, ἐπειδὴ Πάτροκλος
[39]	τὸ κρεῖττον καὶ πρᾳότερον μετατιθείς,	σωφροσύνῃ	δὲ ὑπερβαλλόμενος τοὺς τὸ μέτριον
[12]	ἔργων Ἕκτορος, καὶ οὐχὶ Γλαύκου	τέχνῃ	συνεῖναι οὐδὲ σοφωτέρας ἐπινοίας δεῖται,
[12]	μαχομένῳ, ξὺν πολλῇ δὲ ἑστῶτι	ῥᾳστώνῃ;	Καὶ ὁπηνίκα δὲ ὁ τοῦ
[8]	ἐντυγχάνοντας, τρεπόμενον δὲ ἁπαξαπλῶς πάντας	φωνῇ	καὶ σχήματι καὶ τῶν ὀμμάτων
[22]	καὶ νίκας ἀνακηρύττοντες λαμπρᾷ τῇ	φωνῇ	κατὰ τοὺς Ὀλυμπίασι κήρυκας· παρέσχεσθε
[16]	ἀπορρῶγες ἐν αὐτοῖς πέτραι, μόλις	ἁμάξῃ	μιᾷ καὶ ὀρικῷ ζεύγει τὴν
[8]	κατὰ τὴν μάχην, εἰ μὴ	δόξῃ	τις τῶν διηγουμένων προσέχειν ἐθέλοι
[8]	ξυμμιγής τε ᾔρετο τάραχος καὶ	βοὴ	καὶ κτύπος τῶν ὅπλων, ξιφῶν
[6]	ἄλλων ἐθνῶν γένη βαρβάρων, οὐκ	ἀκοῇ	μόνῃ, ἥπερ δὴ τυγχάνει πίστις
[23]	ἐνενόησα Σωκράτην (ἴστε δὲ ὑμεῖς	ἀκοῇ	τὸν ἄνδρα καὶ τὸ ἐπ´
[23]	μὲν οὖν καὶ ὑμῖν ταύτῃ	πη	ξυνδοκεῖ, δέος οὐ φαῦλόν με
[33]	δὴ οὖν καὶ ὑμῖν ταύτῃ	πη	ξυνδοκεῖ, ὥρα ἐπεξιέναι τοῖς ἔργοις
[33]	καὶ ἀποφέρειν τὰ νικητήρια, πειράσομαι	πῆ	ποτε διαφέρετον ἀλλήλων ὅ τε
[19]	δόξει τὰ {ὑπὲρ} τῆς Ἰλιάδος	ἔπη.	~Ἀλλ´ ὅπως μὴ τὰ ὑπὲρ
[12]	μὲν κρατοῦσι τοῖς Ἀχαιοῖς ἀντιστῆναι,	εὐπρεπῆ	δὲ ποιεῖται τὴν εἰς τὸ
[14]	ἡδίω τὴν τροφήν, ὁ δὲ	εὐπρεπῆ	μᾶλλον παρέχει τὴν θέαν· ἀμφότερα
[40]	τὸ κρύος καὶ πρὸς τὰ	θάλπη	τὰ γενναῖα; τούτων δὲ εἴ
[22]	ἄλλως ἔχει, ἀγνοούμενον πρὸς ὑμῶν	ὅπῃ	ποτὲ ἂν ὀρθῶς γίγνοιτο. ~Ἐπεὶ
[3]	σου τὴν χλαμύδα ξὺν τῇ	πόρπῃ,	ἃ δὴ καὶ Ὁμήρῳ διατριβὴν
[8]	ἐπειδὴ τὰ τῆς τάξεως αὐτοῖς	διεφθάρη,	οὐ κακίᾳ σφῶν, ἀπειρίᾳ δὲ
[11]	λαμπρὸν καὶ νεουργές, ἐκείνων οὐδὲ	ἀκαρῆ	χρόνον ἐνδιδόντων, διαδεχομένων δὲ ἀλλήλους
[22]	καὶ ὑμῶν ἐστι τὰ ὦτα	πλήρη,	καὶ οὐ μή ποτε ἐπιλείπωσιν
[16]	ὑπὸ τοῖς ποσὶ τῶν Ἄλπεων·	ὄρη	δέ ἐστι ταῦτα παμμεγέθη, καὶ
[8]	δὲ ἀγεννὴς καὶ δειλὸς τύραννος	ὄρη	τε ὑψηλὰ προὐτείνετο τῆς αὑτοῦ
[8]	αἵματι πέλαζεν ὤμοις Ἀχιλῆος, εἰ	χρὴ	καὶ τοῦτο πιστεῦσαι, βιαιότερον δὲ
[6]	πρὸς ἑσπέραν, ἣν εἴτε Ὠκεανὸν	χρὴ	καλεῖν εἴτε Ἀτλαντικὴν θάλατταν, εἴτε
[4]	διαβολαῖς ἔνοχος· ὥστε ἤδη θαρροῦντα	χρὴ	λέγειν. Καί μοι μή τις
[29]	ἐν τῇ ψυχῇ κέντρον ὑπεῖναι	χρή,	ὅπου καὶ τὴν τῶν μελιττῶν
[25]	ἄλλους ἄλλων. Ὅπερ δὲ ἔφην,	χρὴ	περὶ αὐτῶν πειθομένους ἡμᾶς ταύτην
[15]	τῷ γε εὐδαιμονήσειν μέλλοντι, τί	χρὴ	προσδοκᾶν αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ καθαροῦ
[32]	οὐδὲ ταύτης ἀνηκόους ὑμᾶς εἶναι	χρή.	~Πρῶτον μὲν οὖν ὑπομνησθῶμεν μικρὰ
[3]	καλῶν γραψάμενος ἕλῃ. Οὐκοῦν ἀφέντας	χρὴ	τοῖς Ὁμηρίδαις τὰ τοιαῦτα πολυπραγμονεῖν,
[29]	θεῶν τὸν βασιλέα, οὗπερ εἶναι	χρὴ	τὸν ἀληθῶς ἄρχοντα προφήτην καὶ
[1]	ἀνδράσιν οἷον εἰκόσι χρώμενος, ὅτι	χρὴ	τοὺς μὲν βασιλέας μηδὲν ὕβρει
[31]	μία ὁδὸς ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν	ἀπόχρη,	ἀλλὰ συνιέντες οἶμαι τῶν πανουργεῖν
[27]	ἔστι δὲ ὅπου καὶ μόνον	ἀπόχρη	σωτήριον ἐπιτήδευμα πρὸς πόλεμον· πόνων
[8]	τὸν Ὅμηρον παραλιπόντες; καὶ οὐκ	ἀπόχρη	τῶν ἐπῶν μνησθῆναι ἃ πεποίηκεν
[7]	ὅλης ὑποθέσεως πλείονος ἀξιωθέντα λόγου,	μέσῃ	τῇ πράξει παρελόμενα τὸ ξυνεχὲς
[16]	τε συνεχομένης λίαν δυσβάτοις καὶ	θαλάσσῃ	τεναγώδει, ἅτε ἐσρεόντων ποταμῶν μυρίων,
[9]	κάλλιστος τὴν αὑτοῦ προστίθησι φήμην,	οὔσῃ	γε καὶ Ἀντιόχου βασιλέως ἐπωνύμῳ·
[12]	ἱκέτευε πρὸ τοῦ νεὼ ξὺν	τῇ	γερουσίᾳ, πολὺν ἂν εἶχε λόγον·
[8]	καὶ περὶ τοῦ πολέμου φησίν·	Τῇ	δὲ δυωδεκάτῃ πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη.
[1]	βασιλέας μηδὲν ὕβρει πράττειν μηδὲ	τῇ	δυνάμει πρὸς ἅπαν χρῆσθαι μηδὲ
[3]	δυνάμεως παραβαλεῖν καὶ τὸν ἐν	τῇ	δυναστείᾳ χρόνον καὶ πλῆθος τῶν
[10]	οὐδὲ αὐτοῦ παντελῶς ὄντος ὑπὸ	τῇ	ἕλῃ καὶ διὰ τὸ πίειραν
[2]	αἳ τοσούτῳ μείζους τῶν ἐν	τῇ	θαλάττῃ τῇ καθ´ ἡμᾶς ὁρωμένων
[6]	τε οἱ πρόσοικοι Ῥήνῳ καὶ	τῇ	θαλάττῃ τῇ πρὸς ἑσπέραν, ἣν
[2]	μείζους τῶν ἐν τῇ θαλάττῃ	τῇ	καθ´ ἡμᾶς ὁρωμένων εἰσίν, ὅσῳ
[25]	γαμετῶν καὶ τῶν ἐγγόνων ἐπὶ	τῇ	κρίσει δειμαίνοντες, ἀτρεκὴς δέ ἐστι
[23]	ἅπαν ἐπῄνει. Ἕπεται δὲ αὐτοῦ	τῇ	κρίσει σοφῶν ἀνδρῶν δῆμος ἀρετὴν
[3]	ὁ δὲ ἠρίστευε μὲν ἐν	τῇ	μάχῃ, ἐδεῖτο δὲ ὥσπερ ἐρύματος
[12]	εἰς τὸ ἄστυ πορείαν, ὡς	τῇ	μητρὶ παραινέσων ἐξιλεοῦσθαι τὴν Ἀθηνᾶν
[35]	τῶν λόγων. ~Τὰ δὲ ἐπὶ	τῇ	νίκῃ γενόμενα καὶ ὅπως ξίφους
[34]	τέλος τῆς τύχης δεξιόν, χρήσασθαι	τῇ	νίκῃ σωφρόνως καὶ βασιλικῶς, καὶ
[8]	κρατοῦσι, τῶν δὲ ἐπεξελθεῖν τελέως	τῇ	νίκῃ φιλοτιμουμένων, ξυμμιγής τε ᾔρετο
[25]	τὸ δαιμόνιον ἀνῆπτον τὴν φήμην,	τῇ	περὶ αὐτοὺς ἀρετῇ χαριζόμενοι. Καὶ
[16]	πορρωτάτω πορεύεται, ἔμενε δὲ ἐν	τῇ	πλησίον πόλει. Ἔστι δὲ Ἰταλῶν
[16]	δὴ ξύμπαν ἔθνος ὧδε ἐπονομάζεται·	τῇ	πόλει δὲ ἀετός, ὥς φασιν,
[10]	ὁπόσον ἦν ἀχρεῖον πλῆθος ἐν	τῇ	πόλει κατέστησαν ἀναμίξαντες τῶν στρατιωτῶν
[10]	δὲ ἐνταῦθα καὶ παλαιὸν ἔρυμα	τῇ	πόλει τάφρος εὐρεῖα, καὶ ἐν
[30]	ἀμφοῖν κεκραμένῳ μείζονά τε ἐν	τῇ	πόλει τιμὴν καὶ δύναμιν περιθετέον,
[11]	ἀναλώσας περὶ τοῖς χώμασι καὶ	τῇ	πολιορκίᾳ σώματα, σατράπας δὲ ἀνελὼν
[3]	θαυμαστέον σου τὴν χλαμύδα ξὺν	τῇ	πόρπῃ, ἃ δὴ καὶ Ὁμήρῳ
[7]	ὑποθέσεως πλείονος ἀξιωθέντα λόγου, μέσῃ	τῇ	πράξει παρελόμενα τὸ ξυνεχὲς τῆς
[6]	πρόσοικοι Ῥήνῳ καὶ τῇ θαλάττῃ	τῇ	πρὸς ἑσπέραν, ἣν εἴτε Ὠκεανὸν
[16]	τὸν Τυρσηνὸν καθήκοντα, ταύτῃ κοσμεῖται	τῇ	προσωνυμίᾳ· τὰ δὲ ὑπὲρ τῶν
[1]	σοὶ καὶ ἐμοί, εἶτα ἐπαρώμενον	τῇ	προφάσει τῆς ἀπεχθείας καὶ ἀπαριθμούμενον
[26]	τοὺς λέοντας ἢ τὰς παρδάλεις	τῇ	ῥώμῃ γάννυσθαι, εἰ μὴ καὶ
[6]	ἀνοηταίνων, οὔτι μὴν κατ´ ἐκεῖνον	τῇ	ῥώμῃ τῆς ψυχῆς πίσυνος οὐδὲ
[30]	ἔχῃ τῷ θυμῷ χρῆσθαι καὶ	τῇ	ῥώμῃ, τῷ δικαίῳ δὲ καὶ
[8]	μάχης. ~Οὐ γὰρ δὴ ξὺν	τῇ	τῶν στρατηγῶν δειλίᾳ καὶ τὰ
[8]	ἐξοικοδομήσας ἐπ´ αὐτοῖς φρούρια οὐδὲ	τῇ	τῶν τόπων ὀχυρότητι πιστεύει, ἀλλὰ
[12]	καὶ καταγελῶν τῆς δειλίας ὑπὸ	τῇ	φηγῷ καὶ πρὸς ταῖς πύλαις
[16]	ὁπότε τῷ Τελαμωνίῳ ξυνίστατο πεισθεὶς	τῇ	φήμῃ τοῦ μάντεως, ἀσπασίως διελύθη
[15]	ἡμῖν δαίμονα, ὄντα μὲν ἀπαθῆ	τῇ	φύσει καὶ θεῷ ξυγγενῆ, πολλὰ
[30]	ἀρχὰς δὲ ἐπιτρεπτέον οἰκείας ἑκάστου	τῇ	φύσει καὶ προαιρέσει, τῷ μὲν
[9]	ἀτιμίας ἀξιοῦσθαι· ὡς οὖν ἀχρεῖον	τῇ	φύσει ὄν, οὐδὲ ἐκ τῶν
[34]	ὢν λίαν τοῖς ἐγγόνοις οὐδὲ	τῇ	φύσει πλέον ἢ τῷ τρόπῳ
[22]	ὑμνοῦντες καὶ νίκας ἀνακηρύττοντες λαμπρᾷ	τῇ	φωνῇ κατὰ τοὺς Ὀλυμπίασι κήρυκας·
[29]	ψῆφον. Αὐτῷ δὲ οὐδὲ ἐν	τῇ	χειρὶ ξίφος εἰς πολίτου, κἂν
[18]	φαῦλος, ὅτε οὐχ ὑπέμενον ἀμῦναι	τῇ	χώρᾳ πορθουμένῃ, ἀλλὰ περιεῖδον ἅπασαν
[29]	τὰ ἔσχατα, φόνον οὐδὲ ἐν	τῇ	ψυχῇ κέντρον ὑπεῖναι χρή, ὅπου
[24]	λόγων ἀρετῆς ἔπαινος. Ταύτην δὲ	τῇ	ψυχῇ φασιν ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν
[4]	ἂν πάθοιμι φαύλῳ καὶ ἀκόμψῳ	θεατῇ	τῶν Φειδίου δημιουργημάτων πρὸς αὐτὸν
[8]	τοῦ πολέμου φησίν· Τῇ δὲ	δυωδεκάτῃ	πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη. Οὕτως οὐδὲ
[26]	περιγενόμενος οὔτε ἡ μεγίστη καὶ	χαλεπωτάτη	δαιμόνων τυραννὶς προσγενομένη. Ἢ γὰρ
[21]	καὶ τῷ μὲν σωτῆρι καὶ	εὐεργέτῃ	δυσμενὴς ἦν, σπονδὰς δὲ ἐποιεῖτο
[25]	εὐγένεια φαυλότητος γένους, κρείττων δὲ	ἀρετὴ	διαθέσεως οὐ πάντη σπουδαίας. Καὶ
[23]	σφόδρα ὀλίγων, ὁπόσους ἠπίστατο χαίροντας	ἀρετῇ	καὶ ἀσπαζομένους ἀνδρείαν μετὰ σωφροσύνης,
[25]	τὴν φήμην, τῇ περὶ αὐτοὺς	ἀρετῇ	χαριζόμενοι. Καὶ οὐ πειστέον τοῖς
[25]	κρείττων δὲ ἀρετὴ διαθέσεως οὐ	πάντη	σπουδαίας. Καὶ μή τις οἰέσθω
[29]	ὑποφαινόντων ἐλπίδας ἀμείνους καὶ οὐ	πάντη	τὴν θεραπείαν ἀπεστραμμένων, τῶν δὲ
[21]	βασιλέως ἀγχίνοιαν, Τὸ δὲ ἐφ´	ἑκάστῃ	συνόδῳ τὰς δημηγορίας ἐκλέγειν ἐς
[38]	ἀρχῆς ἀμεμφοῦς καὶ δικαίας ἀμοιβὴ	θαυμαστή.	Ὅστις δὲ ἐπ´ αὐτῇ γέγονε
[25]	δοκοῦσιν εὐστοχίᾳ φύσεως οἱ πάλαι	θαυμαστῇ	χρώμενοι, καὶ οὐκ ἐπίκτητον ὥσπερ
[2]	ἐνδείξασθαι; ἀνὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων	Ἔστη	σκῆπτρον ἔχων, τὸ μὲν Ἥφαιστος
[34]	ὅτι μὲν οὐδείς πω πόλεμος	συνέστη	πρότερον οὐδὲ ἐπὶ τὴν Τροίαν
[2]	Ἀτρεὺς δὲ θνήσκων ἔλιπεν πολύαρνι	Θυέστῃ,	Αὐτὰρ ὅ γ´ αὖτε Θυέστ´
[26]	Μίδου πλοῦτος περιγενόμενος οὔτε ἡ	μεγίστη	καὶ χαλεπωτάτη δαιμόνων τυραννὶς προσγενομένη.
[16]	Ἔστι δὲ Ἰταλῶν ἐμπόριον πρὸς	θαλάττῃ	μάλα εὔδαιμον καὶ πλούτῳ βρύον·
[2]	τοσούτῳ μείζους τῶν ἐν τῇ	θαλάττῃ	τῇ καθ´ ἡμᾶς ὁρωμένων εἰσίν,
[6]	οἱ πρόσοικοι Ῥήνῳ καὶ τῇ	θαλάττῃ	τῇ πρὸς ἑσπέραν, ἣν εἴτε
[37]	ὅταν ἐν τοῖς ἐλάττοσιν αὐτοὺς	διαταράττῃ,	παρέχει. Τοῦτο Λακεδαιμόνιοι παθόντες ἐν
[18]	μὴ λῆρος ᾖ καὶ φλυαρία	περιττὴ	καὶ λίαν ἀρχαῖος· ὅσῳ δὲ
[10]	πόλει τάφρος εὐρεῖα, καὶ ἐν	αὐτῇ	βαθύτερον συνειστήκει τέλμα. Ἁπτομένων δὲ
[38]	ἀμοιβὴ θαυμαστή. Ὅστις δὲ ἐπ´	αὐτῇ	γέγονε ποθεῖτε ἀκούειν; ἀλλ´ οὐδὲ
[9]	Ἀντιόχου βασιλέως ἐπωνύμῳ· γέγονε δὲ	αὐτῇ	καὶ ἕτερον ὄνομα βάρβαρον, σύνηθες
[2]	καὶ τὴν Λιβύην τε ἐπ´	αὐτῇ	καὶ Σαρδὼ καὶ Σικελίαν, οὔτι
[26]	τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς ἐπ´	αὐτῇ	λοιδορίας οὐδὲ ὁ Ταντάλου καὶ
[6]	τυγχάνει πίστις οὐκ ἀσφαλής, ἀλλ´	αὐτῇ	πείρᾳ, φασίν, ἐκμαθὼν οἶδα. Τούτων
[6]	οὐκ ἰσχυρίζομαι· πλὴν ὅτι δὴ	αὐτῇ	προσοικεῖ δύσμαχα καὶ ῥώμῃ διαφέροντα
[9]	χωρίον καὶ ὥσπερ νῆσον ἐν	αὐτῇ	συνεῖχε τὴν πόλιν, μικρὸν ὑπερεχουσῶν
[24]	ἐναντίας ἱσταμένην περιλάμπων καὶ μεταδιδοὺς	αὐτῇ	τῆς αὑτοῦ φύσεως οὐδὲ τὸν
[16]	ἁπάσης ἐκράτουν (ἔστι δὲ ἐν	αὐτῇ	τό τε τῶν Ἑνετῶν ἔθνος
[36]	νεφῶν ῥαγείσης λαίλαπος, εἶτα ἐπ´	αὐτῇ	τοῦ θεοῦ σείοντος τὸν βυθὸν
[9]	ὑδάτων ἐκρεῖ πλήμμυρα, καὶ ἐπ´	αὐτῇ	τοῦ τείχους μέρος οὐκ ἔλασσον
[15]	γὰρ ὁσιότης τῆς δικαιοσύνης ἔκγονος·	αὕτη	δὲ ὅτι τοῦ θειοτέρου ψυχῆς
[2]	νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.	Αὕτη	σοι τῆς τῶν Πελοπιδῶν οἰκίας
[35]	αὑτὸν ἀφορῶν, ὅταν ἔν τινι	τοιαύτῃ	ξυμφορᾷ γένηται, κρινέτω, καὶ αὐτῷ
[10]	ὅσος οὔπω πρόσθεν ἐν πολιορκίᾳ	τοσαύτῃ	γέγονεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ τῶν
[16]	Ἰόνιον καὶ τὸν Τυρσηνὸν καθήκοντα,	ταύτῃ	κοσμεῖται τῇ προσωνυμίᾳ· τὰ δὲ
[17]	οὗ δὲ μόνον ἐδέησε γνώμης,	ταύτῃ	κυβερνᾷ, καὶ κατεργάζεται πράγματα τοσαῦτα,
[26]	νοῦ καὶ φρονήσεως καὶ τῶν	ταύτῃ	ξυνεπομένων ἀρετῶν τὰ προστυχόντα κρίνοντας,
[23]	Εἰ μὲν οὖν καὶ ὑμῖν	ταύτῃ	πη ξυνδοκεῖ, δέος οὐ φαῦλόν
[33]	Εἰ δὴ οὖν καὶ ὑμῖν	ταύτῃ	πη ξυνδοκεῖ, ὥρα ἐπεξιέναι τοῖς
[28]	Ἔστι γὰρ ἀληθῶς ἥδιστον θέαμα	στρατιώτῃ	πονουμένῳ σώφρων αὐτοκράτωρ, συνεφαπτόμενος ἔργων
[6]	καὶ λοχαγὸν λοχαγῷ καὶ στρατιώτην	στρατιώτῃ	τῶν ἐξ ἐναντίας αὐταῖς ἀποσκευαῖς
[11]	Μάταιον δὲ ἀπέφηνεν ἡ βασιλέως	παρασκευὴ	τοῦ βαρβάρου τὸ διανόημα· κατὰ
[18]	πολλοὶ μέν εἰσιν ἀγῶνες οὓς	ἀνεγράφη	Γερμανοῖς τοῖς ὑπὲρ τὸν Ῥῆνον
[13]	κυριώτατον ἐν ἡμῖν ψυχῆς εἶδος	ἔφη,	καὶ ὡς ἄρα αὐτὸν δαίμονα
[12]	ἤδη καθημένῳ τὴν Ἶριν ἥκειν	ἔφη	παρὰ τοῦ Διὸς φράζουσαν· Ὄφρ´
[6]	παντὸς δὲ ἀληθῆ μᾶλλον, ὃς	ἔφη	περὶ τοῦ θεοῦ· Τρὶς μὲν
[26]	δὲ αἴσχιον ἐκείνων ἡδονῇ καὶ	τρυφῇ	καὶ ἀκολασίᾳ καὶ ὕβρει καὶ
[3]	δὲ ἠρίστευε μὲν ἐν τῇ	μάχῃ,	ἐδεῖτο δὲ ὥσπερ ἐρύματος καὶ
[5]	ἐπὶ τῷ ποταμῷ τοῦ Πηλέως	μάχη	καὶ ὁ περὶ τὸ τεῖχος
[25]	ὤμων τοῦ γένους τὰ γνωρίσματα,	λόγχη	δὲ λέγεται περὶ τὴν Βοιωτίαν
[30]	ξυνέσεως στρατιωτικάς, ἵν´ εἰς δέον	ἔχῃ	τῷ θυμῷ χρῆσθαι καὶ τῇ
[25]	τὰ Ἀσσύρια καὶ τὰ Βαβυλωνίων	τείχη	πυραμίδας τε ἐπ´ αὐτοῖς τὰς
[8]	ἔξωθεν ἐπιφερομένων πλασμάτων ὥσπερ ἐν	ἀρχῇ	περὶ ἀρωμάτων τινῶν καὶ χρωμάτων
[16]	σώζουσι βραχείᾳ προσθήκῃ γράμματος ἐν	ἀρχῇ	τῆς ἐπωνυμίας· ἔστι δὲ αὐτοῦ
[37]	παύειν τὰ κύματα. ~Καὶ ἡ	τύχη	δὲ τοὺς ἀνοήτους ἐξαπατᾷ καὶ
[33]	εἰς ταῦτα ὁρᾶν, ὧν ἡ	τύχη	καὶ τοῖς μοχθηροῖς πολλάκις μεταδίδωσιν,
[28]	δημιουργός, εἴ ποτε καιρὸς καὶ	τύχη	καλοίη· καὶ οὐδεμία μηχανὴ πείθει
[9]	ἀντιπάλους παντοδαποὺς καταστάντα, εὐβουλίᾳ καὶ	τύχῃ	περιγενόμενα, εἰκότως ἐς ἅπαν εἶδος
[7]	ἀφανισθεὶς τιμωρίαν ὑφέξειν αὑτῷ μὲν	δυστυχῆ,	πολλοῖς δὲ ὠφέλιμον καὶ πρὸς
[25]	ἀλλὰ δυναστείαν μὲν οὐ μάλα	εὐτυχῆ	τῷ λαβόντι, πολὺ δὲ πλέον
[29]	ἔσχατα, φόνον οὐδὲ ἐν τῇ	ψυχῇ	κέντρον ὑπεῖναι χρή, ὅπου καὶ
[24]	ἔχοντα ἅπαξ· ἔστι γὰρ ἀτεχνῶς	ψυχῇ	τὸ κτῆμα τοῦτο τοιοῦτον, ὁποῖον
[24]	ἀρετῆς ἔπαινος. Ταύτην δὲ τῇ	ψυχῇ	φασιν ἐμφύεσθαι καὶ αὐτὴν ἀποφαίνειν
[26]	γαστέρα πολλὴ γέγονεν εἰρήνη καὶ	ἀνακωχὴ	τῆς ἀλγηδόνος, ἐκείνοις δὲ οὔτε