HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Contre les jeux du cirque et du théâtre

Liste des contextes (ordre alphabétique)

π = 130 formes différentes pour 188 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[3]   καὶ τὴν διάνοιαν ἔχων τῷ πάθει δουλεύουσαν; Καὶ τί δεῖ τὰ

[1]   ἔζευξας τὰ ἄλογα ἐν σοὶ πάθη, θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν, καὶ ἐπέθηκας

[1]   ἑαυτοῦ ψυχὴν αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν παθῶν παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου

[2]   τὴν νεότητα κατεκρήμνιζον, καὶ πατέρες παῖδας ἀνῆγον, ἐκ προοιμίων τὴν ἀπειρόκακον

[1]   μεγέθει τῶν κατορθωμάτων τῶν ἀποστολικῶν παιδευθέντες, ἀθρόον οὕτω μιᾶς μεταξὺ γενομένης

[2]   σου ἀηδεστέρα φαίνεται, καὶ τὰ παιδία φορτικώτερα, καὶ οἱ οἰκέται ἐπαχθεῖς,

[2]   ὥστε οὐκ ἄν τις ἁμάρτοι παιδοκτόνους ἀντὶ πατέρων τοὺς τοιούτους ἀποκαλῶν,

[4]   ἐργάσομαι κἀγώ. Εἰ γὰρ τὸ παλαιὸν ὁ λεπρὸς ἔξω τῆς παρεμβολῆς

[2]   τῆς ἐγγινομένης κακίας, ἐπὶ θέατρα πάλιν ἀνέβαινες, ἀπὸ καπνοῦ εἰς πῦρ

[3]   ἔτρεχε, καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν ἕως πάλιν αὐτὸ ἐπανήγαγε, καὶ τὸν τῶν

[4]   δῆσαι, οὕτως καὶ λῦσαι, καὶ πάλιν ἐπαγαγεῖν. Οὐ γὰρ τοὺς ἀδελφοὺς

[2]   γὰρ σίδηρος; Οὐ γὰρ παραιτήσομαι πάλιν τὰ αὐτὰ εἰπεῖν. Μὴ γὰρ

[1]   μιμήσομαι, καὶ ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς πάλιν· Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Μετὰ

[1]   παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί μοι. Καὶ πάλιν· Τί εὕροσαν οἱ πατέρες ὑμῶν

[1]   Παῦλον τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, πανήγυριν ἐπιτελοῦντες πνευματικὴν, καὶ τοὺς ἄθλους

[3]   τροφὴ τῷ πυρὶ γίνεται, καὶ πάντα ἄνω καὶ κάτω. Καὶ καθάπερ

[2]   καὶ (νὺξ παρῆλθε· καὶ ταῦτα πάντα γέγονε διὰ σέ· σὺ δὲ

[3]   ἐστι, δι´ ἣν τὰ ὁρώμενα πάντα γέγονεν· δι´ ἣν νόμοι, καὶ

[1]   καταλλαγὴ πρὸς ἀνθρώπους ἐγίνετο, καὶ πάντα μετεῤῥυθμίζετο· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ,

[1]   ἡμερῶν ἐπομβρία καὶ ὑετὸς κατεῤῥήγνυτο πάντα παρασύρων, ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ στόματος,

[4]   Διὰ δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα ποιῶν καὶ λέγων, κἂν λυπῆσαι

[3]   τοῦ νοσήματος κακίαν δυσάρεστοι πρὸς πάντας εἰσὶ, σιτία διακρουόμενοι, καὶ ἰατροὺς

[4]   τὴν ἀπόφασιν (καὶ γὰρ ὁρῶ πάντας στυγνάζοντας καὶ συνεσταλμένους ὄντας) μεταβαλλέσθωσαν,

[3]   ἐμπίπρασθαι, καὶ κάμινον ἔρωτος ἀτόπου πανταχοῦ περιφέρειν, καὶ συνειδότος κατηγορίαν; Πῶς

[4]   οὐκ ἐξ ἑνὸς μέρους, ἀλλὰ πάντοθεν ἐλαύνοντες, εἰς τὴν σαγήνην ἐμβάλλουσιν·

[3]   νόσον ταύτην νοσοῦντες, ἀλλοιοῦσι, δυσχεραίνουσι, πάντοτε ἐκείνην βλέποντες. Ὢ χαλεπῶν πραγμάτων.

[3]   ἐνηδυπαθεῖν τῷ τραύματι· ὅπερ δὴ πάντων ἐστὶ πικρότατον, καὶ τὴν νόσον

[4]   καὶ θαυμάσονται τὴν Ἐκκλησίαν, τῶν παρ´ ἡμῖν αἰδεσθέντες νόμων. Μηδεὶς τοίνυν

[3]   ἄλλα λέγειν; Ἀπὸ τῶν νῦν παρ´ ἡμῶν γινομένων ἔξεστι τῆς διανοίας

[4]   οἰκτροὶ, ἀλλ´ ὅμως ἐνεχειρίσθημεν ἀξίαν παρὰ τῆς τοῦ Θεοῦ χάριτος τὴν

[2]   τὴν ἐπιθυμίαν πληροῖς; Καὶ τοσοῦτον παρὰ τοῦ Θεοῦ μισθωσάμενος οἶκον, τὸν

[1]   καὶ θυσία τοιαύτη προσεφέρετο, καὶ παράδεισος ἠνοίγετο, καὶ λῃστὴς εἰς τὴν

[4]   παρεμβολῆς. Ὥσπερ γὰρ τὴν ἀρχὴν παραινέσει καὶ συμβολῇ ἐχρησάμην, οὕτω καὶ

[4]   οὕτω καὶ νῦν μετὰ τοσαύτην παραίνεσιν καὶ διδασκαλίαν ἀνάγκη λοιπὸν καὶ

[4]   ὅτι εἴ τις μετὰ τὴν παραίνεσιν ταύτην καὶ διδασκαλίαν ἐπὶ τὴν

[3]   μηδὲ ἡμῶν συμβουλευόντων, μηδὲ ὑμῶν παραινούντων, τῇ ἐξουσίᾳ χρήσομαι λοιπὸν, ᾗ

[4]   πολλάκις καὶ συνεχῶς ταῦτα ὑμῖν παραινῶν. Ἐπεὶ οὖν ἐναπέμεινάν τινες τῇ

[2]   μὴ γὰρ σίδηρος; Οὐ γὰρ παραιτήσομαι πάλιν τὰ αὐτὰ εἰπεῖν. Μὴ

[2]   καθήμενος, ὅπου τοσαύτη πρὸς ἀσχημοσύνην παράκλησις, ὁρῶν γυναῖκα πόρνην γυμνῇ τῇ

[1]   καὶ τὴν ὀδύνην ἐμαυτοῦ ταύτῃ παραμυθούμενος, τὸ τῷ μὴ πιέζειν αὐτὴν

[4]   τοῦ διαβόλου χωρίον, καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς

[4]   ταύτην καὶ διδασκαλίαν ἐπὶ τὴν παράνομον τῶν θεάτρων αὐτομολήσειε λύμην, οὐ

[4]   τούτους τὰ τοιαῦτα νοσοῦντας καὶ παρανομοῦντας τῶν ἀδελφῶν, ἵνα διηνεκῶς αὐτοὺς

[1]   γένους ἡμῶν ἐτελεῖτο· ἀλλ´ ἐν παρασκευῇ, ὅτε ὁ Δεσπότης σου ὑπὲρ

[4]   φανῆναι, κἂν φορτικὸν, ὥστε δυνηθῆναι παραστῆναι τῷ βήματι ἐκείνῳ τῷ φοβερῷ,

[1]   ψυχὴν αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν παθῶν παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου δρόμον

[1]   ἐπομβρία καὶ ὑετὸς κατεῤῥήγνυτο πάντα παρασύρων, ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ στόματος, ὡς

[4]   παλαιὸν ὁ λεπρὸς ἔξω τῆς παρεμβολῆς ἐκελεύετο καθῆναι, κἂν βασιλεὺς ἦν,

[4]   λεπροῦντα ταύτης ἐκβαλοῦμεν τῆς ἱερᾶς παρεμβολῆς. Ὥσπερ γὰρ τὴν ἀρχὴν παραινέσει

[2]   καὶ ἡμέρα ἐφάνη καὶ (νὺξ παρῆλθε· καὶ ταῦτα πάντα γέγονε διὰ

[1]   τί ἐλύπησά σε, ἢ τί παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί μοι. Καὶ πάλιν·

[4]   τυχὸν ὑμῖν ἐστι κρίμα, εἰ παρίδητε τοσαύτην ἀπώλειαν, ἀλλὰ μεγίστην ἕξετε

[1]   οὐσίας· λιτανεῖαι καὶ ἱκετηρίαι, καὶ πᾶσα ἡμῶν ἡ πόλις ὥσπερ χείμαῤῥος

[1]   ηὐτομόλησαν, καὶ οὕτως ἐξεβακχεύθησαν, ὥστε πᾶσαν τὴν πόλιν ἐμπλῆσαι βοῆς καὶ

[2]   κύπτεις· τολμᾷς εἰπεῖν ὡς οὐδὲν πάσχῃς ἀνθρώπινον; Μὴ γὰρ λίθος σοι

[2]   νέοι τὴν νεότητα κατεκρήμνιζον, καὶ πατέρες παῖδας ἀνῆγον, ἐκ προοιμίων τὴν

[1]   Καὶ πάλιν· Τί εὕροσαν οἱ πατέρες ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα; Τοῦτον

[2]   ἄν τις ἁμάρτοι παιδοκτόνους ἀντὶ πατέρων τοὺς τοιούτους ἀποκαλῶν, καὶ τῇ

[1]   λῃστὴς εἰς τὴν ἀρχαίαν ἐπανήγετο πατρίδα, κατάρα ἐλύετο, καὶ ἁμαρτία ἠφανίζετο,

[0]   ~ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

[1]   Ἀνδρέαν, τὴν ξυνωρίδα τῶν ἀποστόλων, Παῦλον καὶ Τιμόθεον. Μετ´ ἐκεῖνα, τῆς

[1]   τὴν κρηπῖδα τῆς πίστεως, τὸν Παῦλον τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, πανήγυριν

[4]   ὑπεύθυνος. Διὰ δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα ποιῶν καὶ λέγων, κἂν

[1]   ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Οὐ γὰρ παύσομαι ταῦτα συνεχῶς λέγων, καὶ τὴν

[2]   ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ με πεῖσαι; Ὁ γὰρ τοῦ θεωρῆσαι μὴ

[3]   ἀλλ´ ἀπελθὼν ἡμῖν ἐπανάγαγε, καὶ πεῖσον μηκέτι τοῖς αὐτοῖς περιπεσεῖν, καὶ

[1]   ἐκεῖνα, τῆς ὀργῆς λυθείσης, καὶ πέλαγος περάσαντες, καὶ κυμάτων κατατολμήσαντες, ἐπὶ

[3]   οὐχ ἡ τυχοῦσα ζημία· κἂν πέντε, κἂν δύο, κἂν εἷς. Ἐπεὶ

[2]   τὸν ἰατρὸν ἐπιζητήσῃς. Μοιχείας ἐγένου πεπληρωμένος, καὶ ἐρωτᾷς, ποία κακία; ἦ

[1]   τῆς ὀργῆς λυθείσης, καὶ πέλαγος περάσαντες, καὶ κυμάτων κατατολμήσαντες, ἐπὶ τοὺς

[3]   τραπέζης; πῶς δὲ ἀκούσεις τὸν περὶ σωφροσύνης λόγον, ἑλκῶν γέμων καὶ

[1]   τοῖς τοίχοις τῆς νηὸς προσρηγνυμένων, περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύοντες δεδοίκασιν· οὕτω

[2]   πολλῆς τῆς ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ περιβεβλημένην ἱμάτια, μαλακιζομένην, θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν

[4]   δέξομαι αὐτὸν εἴσω τουτωνὶ τῶν περιβόλων, οὐ μεταδώσω μυστηρίων, οὐκ ἀφήσω

[3]   ἄνθρωπος δὲ ὁ λογιώτατος τρωθεὶς, περιδιώκει τὴν τρώσασαν, ὥστε πολλῷ χαλεπώτερον

[3]   τὰ δίκτυα τῆς διδασκαλίας ἁπλώσαντες περιέλθοιμεν τοὺς θηριαλώτους ζητοῦντες, καὶ ἐξ

[2]   σῶμα; μὴ γὰρ σίδηρος; Σάρκα περίκεισαι, σάρκα ἀνθρωπίνην, ἥτις χόρτου χαλεπώτερον

[4]   κωμῳδήσουσιν, ὅταν ἁμαρτάνοντας ἑαυτοὺς οὕτως περιορῶμεν. Τότε δὲ καὶ ἐκεῖνοι σφόδρα

[1]   αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν παθῶν παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου δρόμον ἀλόγων

[2]   ἤκουσας τί φησιν ὁ Σολομών· Περιπατήσει τις ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς

[3]   καὶ πεῖσον μηκέτι τοῖς αὐτοῖς περιπεσεῖν, καὶ ἀρκοῦσαν ἔχομεν ἀπολογίαν. Εἰ

[2]   οἰκέται ἐπαχθεῖς, καὶ ἡ οἰκία περιττὴ, καὶ αἱ συνήθεις φροντίδες ἐνοχλεῖν

[3]   καὶ κάμινον ἔρωτος ἀτόπου πανταχοῦ περιφέρειν, καὶ συνειδότος κατηγορίαν; Πῶς γὰρ

[1]   καὶ συνηγόρους ἐλαμβάνομεν τὸν ἅγιον Πέτρον καὶ τὸν μακάριον Ἀνδρέαν, τὴν

[1]   ἐπὶ τοὺς κορυφαίους ἐτρέχομεν, τὸν Πέτρον τὴν κρηπῖδα τῆς πίστεως, τὸν

[1]   ταύτῃ παραμυθούμενος, τὸ τῷ μὴ πιέζειν αὐτὴν τῇ σιγῇ, ἀλλ´ εἰς

[3]   τραύματι· ὅπερ δὴ πάντων ἐστὶ πικρότατον, καὶ τὴν νόσον ἀνίατον ἐργάζεται.

[3]   γὰρ στυππίον καὶ νάφθα καὶ πίσσα, ἀλλὰ τὰ εἰρημένα τροφὴ τῷ

[1]   τὸν Πέτρον τὴν κρηπῖδα τῆς πίστεως, τὸν Παῦλον τὸ σκεῦος τῆς

[3]   δι´ ἐκείνου τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ πλανηθέντος ἐπλήρωσε. Μὴ λέγε, ὅτι εἷς

[1]   κατακλίνων, τὰ ἄλλα ἅπαντα τῇ πλεονεξίᾳ τῆς ὑγρᾶς κατασήπων οὐσίας· λιτανεῖαι

[1]   οἱ πατέρες ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα; Τοῦτον δὴ καὶ ἐγὼ μιμήσομαι,

[2]   διακονουμένων, τοῦ διαβόλου τὴν ἐπιθυμίαν πληροῖς; Καὶ τοσοῦτον παρὰ τοῦ Θεοῦ

[1]   σὺ καταλιπὼν ἐκκλησίαν καὶ θυσίαν πνευματικὴν, καὶ ἀδελφῶν σύλλογον, καὶ νηστείας

[1]   σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, πανήγυριν ἐπιτελοῦντες πνευματικὴν, καὶ τοὺς ἄθλους αὐτῶν ἀνακηρύττοντες,

[1]   τὸ θέατρον τὸ ἄπλαστον, τὸ πνευματικόν; Οὐδὲ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ᾐδέσθητε,

[2]   ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς δὲ πόδας οὐ κατακαύσει; Ἀποδήσει τις πῦρ

[1]   τί ἀπολογησόμεθα, εἰ ξένος τίς ποθεν ἐπιστὰς ἐγκαλοίη καὶ λέγοι· Ταῦτα

[2]   Μοιχείας ἐγένου πεπληρωμένος, καὶ ἐρωτᾷς, ποία κακία; ἦ οὐκ ἤκουσας τοῦ

[2]   ψυχὴν ἀπολλύντας τῶν τεχθέντων. Καὶ ποία κακία; φησί. Διὰ γὰρ τοῦτο

[3]   πολλοὺς τῶν μηδὲν ἡμαρτηκότων ταῦτα ποιεῖν, ἀλγοῦντας ὑπὲρ τῶν ἀδελφικῶν τραυμάτων.

[1]   δυνησόμεθα τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω ποιῆσαι; πῶς καταλλάξαι ὀργιζόμενον; Πρὸ τριῶν

[1]   οἰκουμένης ἀγαθῶν ἀναπέμπειν τῷ ταῦτα ποιήσαντι· τότε σὺ καταλιπὼν ἐκκλησίαν καὶ

[4]   μὴ συναναμίγνυσθε αὐτῷ. Τοῦτο δὲ ποιήσατε· μήτε λόγου μετάδοτε, μήτε εἰς

[3]   τὰ μυρία θαύματα, καὶ αἱ ποικίλαι τοῦ Θεοῦ πραγματεῖαι· δι´ ἣν

[2]   σελήνη τὴν νύκτα ἐφώτισε, καὶ ποικίλος ἀστέρων ἀνέλαμψε χορός· ἔπνευσαν ἄνεμοι

[4]   ἅψασθαι τραπέζης· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ ποιμένες τὰ ψώρας ἐμπεπλησμένα πρόβατα τῶν

[3]   κἂν εἷς. Ἐπεὶ καὶ ὁ ποιμὴν ἐκεῖνος τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα διὰ

[4]   δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα ποιῶν καὶ λέγων, κἂν λυπῆσαι δέῃ,

[4]   ὑμῶν ἐπιτιμάσθω, καὶ κοινὸς ἔστω πολέμιος. Εἴ τις γὰρ, φησὶν, οὐχ

[2]   ἐντεῦθεν γάμων διαιρέσεις; οὐκ ἐντεῦθεν πόλεμοι καὶ μάχαι; οὐκ ἐντεῦθεν ἀηδίαι

[1]   ἠφανίζετο, καὶ ὁ χρόνιος ἀνῃρεῖτο πόλεμος, καὶ Θεοῦ καταλλαγὴ πρὸς ἀνθρώπους

[4]   γὰρ ἐνιαυτὸν ἔχω λοιπὸν τῆς πόλεως ἐπιβὰς τῆς ὑμετέρας, καὶ οὐ

[2]   βάραθρον καθεὶς ἑαυτὸν χαλεπώτερον. Γέροντες πολιὰς κατῄσχυνον, καὶ νέοι τὴν νεότητα

[1]   οὕτως ἐξεβακχεύθησαν, ὥστε πᾶσαν τὴν πόλιν ἐμπλῆσαι βοῆς καὶ κραυγῆς ἀτάκτου,

[1]   ἐγκαλοίη καὶ λέγοι· Ταῦτα ἡ πόλις τῶν ἀποστόλων; ταῦτα ἡ τοιοῦτον

[1]   ἱκετηρίαι, καὶ πᾶσα ἡμῶν ἡ πόλις ὥσπερ χείμαῤῥος ἐπὶ τοὺς τόπους

[2]   λέγω τὸ θέατρον; Ἐν ἀγορᾷ πολλάκις ἐὰν ἀπαντήσωμεν γυναικὶ, θορυβούμεθα· σὺ

[4]   τῆς ὑμετέρας, καὶ οὐ διέλιπον πολλάκις καὶ συνεχῶς ταῦτα ὑμῖν παραινῶν.

[1]   τὸ εἶδος μετὰ τῆς ἡδονῆς πολλὴν ἔχει τὴν ὠφέλειαν. Ἀλλ´ ἀφεὶς

[3]   τούτων τὰ μέτωπα τύπτοντας, καὶ πολλὴν ὑμῖν ἔχω χάριν, ὅτι δῆμος

[2]   πόρνην γυμνῇ τῇ κεφαλῇ μετὰ πολλῆς τῆς ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ περιβεβλημένην

[3]   ἐστὲ εὔσπλαγχνος. Τάχα δὲ οἶμαι πολλοὺς τῶν μηδὲν ἡμαρτηκότων ταῦτα ποιεῖν,

[4]   λυπεῖν, οὐδενὸς φείσομαι τῶν ἐπαχθεστέρων. Πολλῷ γὰρ βέλτιον ἐνταῦθα λυπηθέντας ἡμᾶς

[4]   οἱ συνειδότες καὶ μὴ καταγγείλαντες, πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐρεῖ

[4]   ἦν, ἐξεβάλλετο μετὰ τοῦ διαδήματος, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς τὸν τὴν ψυχὴν

[3]   τὴν Βαβυλωνίαν κάμινον, μᾶλλον δὲ πολλῷ χαλεπωτέραν· οὐ γὰρ στυππίον καὶ

[3]   τρωθεὶς, περιδιώκει τὴν τρώσασαν, ὥστε πολλῷ χαλεπώτερον βέλος λαβεῖν, καὶ ἐνηδυπαθεῖν

[1]   βοῆς καὶ κραυγῆς ἀτάκτου, καὶ πολὺν γέλωτα, μᾶλλον δὲ θρῆνον φερούσης.

[2]   ἀπειρόκακον ἡλικίαν εἰς τὰ τῆς πονηρίας ἐμβιβάζοντες βάραθρα, ὥστε οὐκ ἄν

[4]   τοίνυν τῶν ἐπιμενόντων τῇ αὐτῇ πορνείᾳ τῆς ἐκκλησίας ἐπιβαινέτω, ἀλλὰ καὶ

[2]   γὰρ καὶ μὴ συνεπλάκης τῇ πόρνῃ, ἀλλὰ τῇ ἐπιθυμίᾳ (συνεγένου, καὶ

[2]   πρὸς ἀσχημοσύνην παράκλησις, ὁρῶν γυναῖκα πόρνην γυμνῇ τῇ κεφαλῇ μετὰ πολλῆς

[3]   εἰς τὴν οἰκίαν, ἀλλὰ τὴν πόρνην ἔχων μετὰ σεαυτοῦ, οὐ φανερῶς

[2]   ἡ διάκρισις, τὰ μέλη τὰ πορνικὰ, καὶ μυρία τραύματα λαβὼν ἀναχωρεῖς.

[2]   ἱμάτια, μαλακιζομένην, θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν πορνικὰ, κατακεκλασμένα μέλη, αἰσχρὰ προϊεμένην ῥήματα,

[2]   ἔπνευσαν ἄνεμοι διὰ σὲ, ἔδραμον ποταμοί· σπέρματα ἐβλάστησαν διὰ σὲ, καὶ

[3]   καὶ αἱ ποικίλαι τοῦ Θεοῦ πραγματεῖαι· δι´ ἣν οὐδὲ τοῦ Μονογενοῦς

[2]   πρὸς τὴν οἰκονομίαν τῶν δεόντων πραγμάτων, καὶ ἕκαστος προσιὼν φορτικὸς καὶ

[3]   πάντοτε ἐκείνην βλέποντες. Ὢ χαλεπῶν πραγμάτων. Λύκος μὲν καὶ λέων, καὶ

[3]   ὀδύνην ὑπομένετε. Καὶ γὰρ καὶ πρὸ τῆς γεέννης καὶ τῆς κολάσεως

[1]   ἵλεω ποιῆσαι; πῶς καταλλάξαι ὀργιζόμενον; Πρὸ τριῶν ἡμερῶν ἐπομβρία καὶ ὑετὸς

[1]   ἀλλ´ εἰς μέσον ἐκφέρειν, (καὶ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ὑμετέρων τιθέναι.

[3]   ἐνενήκοντα ἐννέα διὰ τοῦτο καταλιπὼν πρόβατα, ἐπὶ τὸ ἓν ἔτρεχε, καὶ

[4]   οἱ ποιμένες τὰ ψώρας ἐμπεπλησμένα πρόβατα τῶν ὑγιαινόντων ἀπείργουσιν, ὥστε μὴ

[3]   κατηγορίαν; Πῶς γὰρ ἐπιβήσῃ τῶν προθύρων ἐκείνων τῶν ἱερῶν; πῶς ἅψῃ

[2]   ᾄδουσαν πορνικὰ, κατακεκλασμένα μέλη, αἰσχρὰ προϊεμένην ῥήματα, ἀσχημονοῦσαν τοιαῦτα, ἅπερ ὁ

[4]   τε μείναντας ἀσινεῖς ἐπὶ μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ

[4]   οἰκοδομήν. ~δʹ Διὰ δὲ τοῦτο προλέγω, καὶ λαμπρᾷ βοῶ τῇ φωνῇ,

[2]   καὶ πατέρες παῖδας ἀνῆγον, ἐκ προοιμίων τὴν ἀπειρόκακον ἡλικίαν εἰς τὰ

[1]   ἀνῃρεῖτο πόλεμος, καὶ Θεοῦ καταλλαγὴ πρὸς ἀνθρώπους ἐγίνετο, καὶ πάντα μετεῤῥυθμίζετο·

[2]   δὲ ἄνω καθήμενος, ὅπου τοσαύτη πρὸς ἀσχημοσύνην παράκλησις, ὁρῶν γυναῖκα πόρνην

[3]   τὴν τοῦ νοσήματος κακίαν δυσάρεστοι πρὸς πάντας εἰσὶ, σιτία διακρουόμενοι, καὶ

[0]   καταλείψαντας τὴν ἐκκλησίαν καὶ αὐτομολήσαντας πρὸς τὰς ἱπποδρομίας καὶ τὰ θέατρα.

[1]   σεμνὸν, αἰχμάλωτος ὑπὸ τοῦ διαβόλου πρὸς τὴν θεωρίαν ἀπηνέχθης ἐκείνην; Ταῦτα

[1]   τοσαύτην διδασκαλίαν, καταλιπόντες ἡμᾶς τινες, πρὸς τὴν θεωρίαν τῶν ἁμιλλητηρίων ἵππων

[2]   αἱ συνήθεις φροντίδες ἐνοχλεῖν δοκοῦσι πρὸς τὴν οἰκονομίαν τῶν δεόντων πραγμάτων,

[1]   ἐπέστησας αὐτοῖς λογισμὸν ὀρθὸν, καὶ πρὸς τὸ βραβεῖον ἤλασας τῆς ἄνω

[2]   Χριστοῦ λέγοντος· Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν;

[2]   οὖν ἐὰν μὴ ἐμβλέψω, φησὶ, πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ

[0]   ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΟΜΙΛΙΑ. Πρὸς τοὺς καταλείψαντας τὴν ἐκκλησίαν καὶ

[3]   διακρουόμενοι, καὶ ἰατροὺς κακίζοντες, καὶ πρὸς τοὺς οἰκείους ἀγανακτοῦντες, καὶ κατὰ

[1]   καὶ ἐγὼ μιμήσομαι, καὶ ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς πάλιν· Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα

[1]   καὶ ἐμοὶ χαλεπώτεραι αἱ κραυγαὶ προσεῤῥήγνυντο ἐκεῖναι, καὶ εἰς τὴν γῆν

[1]   οἰκουμένης ἐσταυροῦτο, καὶ θυσία τοιαύτη προσεφέρετο, καὶ παράδεισος ἠνοίγετο, καὶ λῃστὴς

[2]   τῶν δεόντων πραγμάτων, καὶ ἕκαστος προσιὼν φορτικὸς καὶ ἐπαχθής. ~γʹ Τὸ

[1]   κυμάτων τοῖς τοίχοις τῆς νηὸς προσρηγνυμένων, περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύοντες δεδοίκασιν·

[2]   μισθόν. Καὶ οὐκ ἤρκεσε τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ καὶ τὴν δευτέραν,

[4]   σιδήρου τομώτερον· εἰ καὶ μὴ πῦρ βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι διδασκαλία

[2]   πόδας οὐ κατακαύσει; Ἀποδήσει τις πῦρ ἐν κόλπῳ, τὰ δὲ ἱμάτια

[2]   πάλιν ἀνέβαινες, ἀπὸ καπνοῦ εἰς πῦρ τρέχων, εἰς ἕτερον βάραθρον καθεὶς

[3]   καὶ κάτω. Καὶ καθάπερ οἱ πυρέττοντες, οὐδὲν ἔχοντες ἐγκαλεῖν τοῖς διακονουμένοις,

[3]   ἀλλὰ τὰ εἰρημένα τροφὴ τῷ πυρὶ γίνεται, καὶ πάντα ἄνω καὶ

[4]   βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι διδασκαλία πυρὸς θερμοτέρα, εὐτονώτερον δυναμένη καίειν. Μὴ

[2]   Σολομών· Περιπατήσει τις ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς δὲ πόδας οὐ κατακαύσει;

[3]   τὸ ἕλκος, μηδὲ ἀπαλλαγῆναι βουλόμενος, πῶς ἂν ἐπιζητήσειε τὸν ἰατρόν; Διὰ

[3]   τῶν προθύρων ἐκείνων τῶν ἱερῶν; πῶς ἅψῃ τῆς οὐρανίου τραπέζης; πῶς

[3]   πανταχοῦ περιφέρειν, καὶ συνειδότος κατηγορίαν; Πῶς γὰρ ἐπιβήσῃ τῶν προθύρων ἐκείνων

[3]   πῶς ἅψῃ τῆς οὐρανίου τραπέζης; πῶς δὲ ἀκούσεις τὸν περὶ σωφροσύνης

[2]   φησὶ, πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ με πεῖσαι; Ὁ γὰρ

[1]   τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ὑμετέρων τιθέναι. Πῶς δυνησόμεθα τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω

[2]   τῆς ἡμετέρας ἀπαιτήσει λόγον ἡμᾶς, πῶς ἑκάστην ἡμέραν ἐδαπανήσαμεν; Τί οὖν

[4]   διαβόλου χωρίον, καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς οὐκ

[4]   καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς οὐκ ἀπήγγειλας τῷ

[3]   ταχέως αὐτοῦ τὴν εἴσοδον ἀποφράξομεν. Πῶς καὶ τίνι τρόπῳ; Εἰ τοὺς

[1]   τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω ποιῆσαι; πῶς καταλλάξαι ὀργιζόμενον; Πρὸ τριῶν ἡμερῶν

[2]   σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ τοιούτου τιθέμενος, πῶς μετὰ τὸ θεωρῆσαι δυνήσῃ μένειν

[4]   παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς οὐκ ἀπήγγειλας τῷ ἱερεῖ; καὶ

Chapitre
[3]	καὶ τὴν διάνοιαν ἔχων τῷ	πάθει	δουλεύουσαν; Καὶ τί δεῖ τὰ
[1]	ἔζευξας τὰ ἄλογα ἐν σοὶ	πάθη,	θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν, καὶ ἐπέθηκας
[1]	ἑαυτοῦ ψυχὴν αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν	παθῶν	παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου
[2]	τὴν νεότητα κατεκρήμνιζον, καὶ πατέρες	παῖδας	ἀνῆγον, ἐκ προοιμίων τὴν ἀπειρόκακον
[1]	μεγέθει τῶν κατορθωμάτων τῶν ἀποστολικῶν	παιδευθέντες,	ἀθρόον οὕτω μιᾶς μεταξὺ γενομένης
[2]	σου ἀηδεστέρα φαίνεται, καὶ τὰ	παιδία	φορτικώτερα, καὶ οἱ οἰκέται ἐπαχθεῖς,
[2]	ὥστε οὐκ ἄν τις ἁμάρτοι	παιδοκτόνους	ἀντὶ πατέρων τοὺς τοιούτους ἀποκαλῶν,
[4]	ἐργάσομαι κἀγώ. Εἰ γὰρ τὸ	παλαιὸν	ὁ λεπρὸς ἔξω τῆς παρεμβολῆς
[2]	τῆς ἐγγινομένης κακίας, ἐπὶ θέατρα	πάλιν	ἀνέβαινες, ἀπὸ καπνοῦ εἰς πῦρ
[3]	ἔτρεχε, καὶ οὐκ ἐπανῆλθεν ἕως	πάλιν	αὐτὸ ἐπανήγαγε, καὶ τὸν τῶν
[4]	δῆσαι, οὕτως καὶ λῦσαι, καὶ	πάλιν	ἐπαγαγεῖν. Οὐ γὰρ τοὺς ἀδελφοὺς
[2]	γὰρ σίδηρος; Οὐ γὰρ παραιτήσομαι	πάλιν	τὰ αὐτὰ εἰπεῖν. Μὴ γὰρ
[1]	μιμήσομαι, καὶ ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς	πάλιν·	Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Μετὰ
[1]	παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί μοι. Καὶ	πάλιν·	Τί εὕροσαν οἱ πατέρες ὑμῶν
[1]	Παῦλον τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς,	πανήγυριν	ἐπιτελοῦντες πνευματικὴν, καὶ τοὺς ἄθλους
[3]	τροφὴ τῷ πυρὶ γίνεται, καὶ	πάντα	ἄνω καὶ κάτω. Καὶ καθάπερ
[2]	καὶ (νὺξ παρῆλθε· καὶ ταῦτα	πάντα	γέγονε διὰ σέ· σὺ δὲ
[3]	ἐστι, δι´ ἣν τὰ ὁρώμενα	πάντα	γέγονεν· δι´ ἣν νόμοι, καὶ
[1]	καταλλαγὴ πρὸς ἀνθρώπους ἐγίνετο, καὶ	πάντα	μετεῤῥυθμίζετο· ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ,
[1]	ἡμερῶν ἐπομβρία καὶ ὑετὸς κατεῤῥήγνυτο	πάντα	παρασύρων, ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ στόματος,
[4]	Διὰ δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι	πάντα	ποιῶν καὶ λέγων, κἂν λυπῆσαι
[3]	τοῦ νοσήματος κακίαν δυσάρεστοι πρὸς	πάντας	εἰσὶ, σιτία διακρουόμενοι, καὶ ἰατροὺς
[4]	τὴν ἀπόφασιν (καὶ γὰρ ὁρῶ	πάντας	στυγνάζοντας καὶ συνεσταλμένους ὄντας) μεταβαλλέσθωσαν,
[3]	ἐμπίπρασθαι, καὶ κάμινον ἔρωτος ἀτόπου	πανταχοῦ	περιφέρειν, καὶ συνειδότος κατηγορίαν; Πῶς
[4]	οὐκ ἐξ ἑνὸς μέρους, ἀλλὰ	πάντοθεν	ἐλαύνοντες, εἰς τὴν σαγήνην ἐμβάλλουσιν·
[3]	νόσον ταύτην νοσοῦντες, ἀλλοιοῦσι, δυσχεραίνουσι,	πάντοτε	ἐκείνην βλέποντες. Ὢ χαλεπῶν πραγμάτων.
[3]	ἐνηδυπαθεῖν τῷ τραύματι· ὅπερ δὴ	πάντων	ἐστὶ πικρότατον, καὶ τὴν νόσον
[4]	καὶ θαυμάσονται τὴν Ἐκκλησίαν, τῶν	παρ´	ἡμῖν αἰδεσθέντες νόμων. Μηδεὶς τοίνυν
[3]	ἄλλα λέγειν; Ἀπὸ τῶν νῦν	παρ´	ἡμῶν γινομένων ἔξεστι τῆς διανοίας
[4]	οἰκτροὶ, ἀλλ´ ὅμως ἐνεχειρίσθημεν ἀξίαν	παρὰ	τῆς τοῦ Θεοῦ χάριτος τὴν
[2]	τὴν ἐπιθυμίαν πληροῖς; Καὶ τοσοῦτον	παρὰ	τοῦ Θεοῦ μισθωσάμενος οἶκον, τὸν
[1]	καὶ θυσία τοιαύτη προσεφέρετο, καὶ	παράδεισος	ἠνοίγετο, καὶ λῃστὴς εἰς τὴν
[4]	παρεμβολῆς. Ὥσπερ γὰρ τὴν ἀρχὴν	παραινέσει	καὶ συμβολῇ ἐχρησάμην, οὕτω καὶ
[4]	οὕτω καὶ νῦν μετὰ τοσαύτην	παραίνεσιν	καὶ διδασκαλίαν ἀνάγκη λοιπὸν καὶ
[4]	ὅτι εἴ τις μετὰ τὴν	παραίνεσιν	ταύτην καὶ διδασκαλίαν ἐπὶ τὴν
[3]	μηδὲ ἡμῶν συμβουλευόντων, μηδὲ ὑμῶν	παραινούντων,	τῇ ἐξουσίᾳ χρήσομαι λοιπὸν, ᾗ
[4]	πολλάκις καὶ συνεχῶς ταῦτα ὑμῖν	παραινῶν.	Ἐπεὶ οὖν ἐναπέμεινάν τινες τῇ
[2]	μὴ γὰρ σίδηρος; Οὐ γὰρ	παραιτήσομαι	πάλιν τὰ αὐτὰ εἰπεῖν. Μὴ
[2]	καθήμενος, ὅπου τοσαύτη πρὸς ἀσχημοσύνην	παράκλησις,	ὁρῶν γυναῖκα πόρνην γυμνῇ τῇ
[1]	καὶ τὴν ὀδύνην ἐμαυτοῦ ταύτῃ	παραμυθούμενος,	τὸ τῷ μὴ πιέζειν αὐτὴν
[4]	τοῦ διαβόλου χωρίον, καὶ τοιαῦτα	παρανομήσαντα,	πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς
[4]	ταύτην καὶ διδασκαλίαν ἐπὶ τὴν	παράνομον	τῶν θεάτρων αὐτομολήσειε λύμην, οὐ
[4]	τούτους τὰ τοιαῦτα νοσοῦντας καὶ	παρανομοῦντας	τῶν ἀδελφῶν, ἵνα διηνεκῶς αὐτοὺς
[1]	γένους ἡμῶν ἐτελεῖτο· ἀλλ´ ἐν	παρασκευῇ,	ὅτε ὁ Δεσπότης σου ὑπὲρ
[4]	φανῆναι, κἂν φορτικὸν, ὥστε δυνηθῆναι	παραστῆναι	τῷ βήματι ἐκείνῳ τῷ φοβερῷ,
[1]	ψυχὴν αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν παθῶν	παρασυρομένην	περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου δρόμον
[1]	ἐπομβρία καὶ ὑετὸς κατεῤῥήγνυτο πάντα	παρασύρων,	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ στόματος, ὡς
[4]	παλαιὸν ὁ λεπρὸς ἔξω τῆς	παρεμβολῆς	ἐκελεύετο καθῆναι, κἂν βασιλεὺς ἦν,
[4]	λεπροῦντα ταύτης ἐκβαλοῦμεν τῆς ἱερᾶς	παρεμβολῆς.	Ὥσπερ γὰρ τὴν ἀρχὴν παραινέσει
[2]	καὶ ἡμέρα ἐφάνη καὶ (νὺξ	παρῆλθε·	καὶ ταῦτα πάντα γέγονε διὰ
[1]	τί ἐλύπησά σε, ἢ τί	παρηνώχλησά	σοι; ἀποκρίθητί μοι. Καὶ πάλιν·
[4]	τυχὸν ὑμῖν ἐστι κρίμα, εἰ	παρίδητε	τοσαύτην ἀπώλειαν, ἀλλὰ μεγίστην ἕξετε
[1]	οὐσίας· λιτανεῖαι καὶ ἱκετηρίαι, καὶ	πᾶσα	ἡμῶν ἡ πόλις ὥσπερ χείμαῤῥος
[1]	ηὐτομόλησαν, καὶ οὕτως ἐξεβακχεύθησαν, ὥστε	πᾶσαν	τὴν πόλιν ἐμπλῆσαι βοῆς καὶ
[2]	κύπτεις· τολμᾷς εἰπεῖν ὡς οὐδὲν	πάσχῃς	ἀνθρώπινον; Μὴ γὰρ λίθος σοι
[2]	νέοι τὴν νεότητα κατεκρήμνιζον, καὶ	πατέρες	παῖδας ἀνῆγον, ἐκ προοιμίων τὴν
[1]	Καὶ πάλιν· Τί εὕροσαν οἱ	πατέρες	ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα; Τοῦτον
[2]	ἄν τις ἁμάρτοι παιδοκτόνους ἀντὶ	πατέρων	τοὺς τοιούτους ἀποκαλῶν, καὶ τῇ
[1]	λῃστὴς εἰς τὴν ἀρχαίαν ἐπανήγετο	πατρίδα,	κατάρα ἐλύετο, καὶ ἁμαρτία ἠφανίζετο,
[0]	~ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ	ΠΑΤΡΟΣ	ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
[1]	Ἀνδρέαν, τὴν ξυνωρίδα τῶν ἀποστόλων,	Παῦλον	καὶ Τιμόθεον. Μετ´ ἐκεῖνα, τῆς
[1]	τὴν κρηπῖδα τῆς πίστεως, τὸν	Παῦλον	τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, πανήγυριν
[4]	ὑπεύθυνος. Διὰ δὴ τοῦτο οὐ	παύσομαι	πάντα ποιῶν καὶ λέγων, κἂν
[1]	ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Οὐ γὰρ	παύσομαι	ταῦτα συνεχῶς λέγων, καὶ τὴν
[2]	ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ με	πεῖσαι;	Ὁ γὰρ τοῦ θεωρῆσαι μὴ
[3]	ἀλλ´ ἀπελθὼν ἡμῖν ἐπανάγαγε, καὶ	πεῖσον	μηκέτι τοῖς αὐτοῖς περιπεσεῖν, καὶ
[1]	ἐκεῖνα, τῆς ὀργῆς λυθείσης, καὶ	πέλαγος	περάσαντες, καὶ κυμάτων κατατολμήσαντες, ἐπὶ
[3]	οὐχ ἡ τυχοῦσα ζημία· κἂν	πέντε,	κἂν δύο, κἂν εἷς. Ἐπεὶ
[2]	τὸν ἰατρὸν ἐπιζητήσῃς. Μοιχείας ἐγένου	πεπληρωμένος,	καὶ ἐρωτᾷς, ποία κακία; ἦ
[1]	τῆς ὀργῆς λυθείσης, καὶ πέλαγος	περάσαντες,	καὶ κυμάτων κατατολμήσαντες, ἐπὶ τοὺς
[3]	τραπέζης; πῶς δὲ ἀκούσεις τὸν	περὶ	σωφροσύνης λόγον, ἑλκῶν γέμων καὶ
[1]	τοῖς τοίχοις τῆς νηὸς προσρηγνυμένων,	περὶ	τῶν ἐσχάτων κινδυνεύοντες δεδοίκασιν· οὕτω
[2]	πολλῆς τῆς ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ	περιβεβλημένην	ἱμάτια, μαλακιζομένην, θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν
[4]	δέξομαι αὐτὸν εἴσω τουτωνὶ τῶν	περιβόλων,	οὐ μεταδώσω μυστηρίων, οὐκ ἀφήσω
[3]	ἄνθρωπος δὲ ὁ λογιώτατος τρωθεὶς,	περιδιώκει	τὴν τρώσασαν, ὥστε πολλῷ χαλεπώτερον
[3]	τὰ δίκτυα τῆς διδασκαλίας ἁπλώσαντες	περιέλθοιμεν	τοὺς θηριαλώτους ζητοῦντες, καὶ ἐξ
[2]	σῶμα; μὴ γὰρ σίδηρος; Σάρκα	περίκεισαι,	σάρκα ἀνθρωπίνην, ἥτις χόρτου χαλεπώτερον
[4]	κωμῳδήσουσιν, ὅταν ἁμαρτάνοντας ἑαυτοὺς οὕτως	περιορῶμεν.	Τότε δὲ καὶ ἐκεῖνοι σφόδρα
[1]	αἰχμάλωτον ὑπὸ τῶν παθῶν παρασυρομένην	περιορῶν;	Εἰ δὲ ἐβούλου δρόμον ἀλόγων
[2]	ἤκουσας τί φησιν ὁ Σολομών·	Περιπατήσει	τις ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς
[3]	καὶ πεῖσον μηκέτι τοῖς αὐτοῖς	περιπεσεῖν,	καὶ ἀρκοῦσαν ἔχομεν ἀπολογίαν. Εἰ
[2]	οἰκέται ἐπαχθεῖς, καὶ ἡ οἰκία	περιττὴ,	καὶ αἱ συνήθεις φροντίδες ἐνοχλεῖν
[3]	καὶ κάμινον ἔρωτος ἀτόπου πανταχοῦ	περιφέρειν,	καὶ συνειδότος κατηγορίαν; Πῶς γὰρ
[1]	καὶ συνηγόρους ἐλαμβάνομεν τὸν ἅγιον	Πέτρον	καὶ τὸν μακάριον Ἀνδρέαν, τὴν
[1]	ἐπὶ τοὺς κορυφαίους ἐτρέχομεν, τὸν	Πέτρον	τὴν κρηπῖδα τῆς πίστεως, τὸν
[1]	ταύτῃ παραμυθούμενος, τὸ τῷ μὴ	πιέζειν	αὐτὴν τῇ σιγῇ, ἀλλ´ εἰς
[3]	τραύματι· ὅπερ δὴ πάντων ἐστὶ	πικρότατον,	καὶ τὴν νόσον ἀνίατον ἐργάζεται.
[3]	γὰρ στυππίον καὶ νάφθα καὶ	πίσσα,	ἀλλὰ τὰ εἰρημένα τροφὴ τῷ
[1]	τὸν Πέτρον τὴν κρηπῖδα τῆς	πίστεως,	τὸν Παῦλον τὸ σκεῦος τῆς
[3]	δι´ ἐκείνου τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ	πλανηθέντος	ἐπλήρωσε. Μὴ λέγε, ὅτι εἷς
[1]	κατακλίνων, τὰ ἄλλα ἅπαντα τῇ	πλεονεξίᾳ	τῆς ὑγρᾶς κατασήπων οὐσίας· λιτανεῖαι
[1]	οἱ πατέρες ὑμῶν ἐν ἐμοὶ	πλημμέλημα;	Τοῦτον δὴ καὶ ἐγὼ μιμήσομαι,
[2]	διακονουμένων, τοῦ διαβόλου τὴν ἐπιθυμίαν	πληροῖς;	Καὶ τοσοῦτον παρὰ τοῦ Θεοῦ
[1]	σὺ καταλιπὼν ἐκκλησίαν καὶ θυσίαν	πνευματικὴν,	καὶ ἀδελφῶν σύλλογον, καὶ νηστείας
[1]	σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, πανήγυριν ἐπιτελοῦντες	πνευματικὴν,	καὶ τοὺς ἄθλους αὐτῶν ἀνακηρύττοντες,
[1]	τὸ θέατρον τὸ ἄπλαστον, τὸ	πνευματικόν;	Οὐδὲ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ᾐδέσθητε,
[2]	ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς δὲ	πόδας	οὐ κατακαύσει; Ἀποδήσει τις πῦρ
[1]	τί ἀπολογησόμεθα, εἰ ξένος τίς	ποθεν	ἐπιστὰς ἐγκαλοίη καὶ λέγοι· Ταῦτα
[2]	Μοιχείας ἐγένου πεπληρωμένος, καὶ ἐρωτᾷς,	ποία	κακία; ἦ οὐκ ἤκουσας τοῦ
[2]	ψυχὴν ἀπολλύντας τῶν τεχθέντων. Καὶ	ποία	κακία; φησί. Διὰ γὰρ τοῦτο
[3]	πολλοὺς τῶν μηδὲν ἡμαρτηκότων ταῦτα	ποιεῖν,	ἀλγοῦντας ὑπὲρ τῶν ἀδελφικῶν τραυμάτων.
[1]	δυνησόμεθα τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω	ποιῆσαι;	πῶς καταλλάξαι ὀργιζόμενον; Πρὸ τριῶν
[1]	οἰκουμένης ἀγαθῶν ἀναπέμπειν τῷ ταῦτα	ποιήσαντι·	τότε σὺ καταλιπὼν ἐκκλησίαν καὶ
[4]	μὴ συναναμίγνυσθε αὐτῷ. Τοῦτο δὲ	ποιήσατε·	μήτε λόγου μετάδοτε, μήτε εἰς
[3]	τὰ μυρία θαύματα, καὶ αἱ	ποικίλαι	τοῦ Θεοῦ πραγματεῖαι· δι´ ἣν
[2]	σελήνη τὴν νύκτα ἐφώτισε, καὶ	ποικίλος	ἀστέρων ἀνέλαμψε χορός· ἔπνευσαν ἄνεμοι
[4]	ἅψασθαι τραπέζης· ἀλλ´ ὥσπερ οἱ	ποιμένες	τὰ ψώρας ἐμπεπλησμένα πρόβατα τῶν
[3]	κἂν εἷς. Ἐπεὶ καὶ ὁ	ποιμὴν	ἐκεῖνος τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα διὰ
[4]	δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα	ποιῶν	καὶ λέγων, κἂν λυπῆσαι δέῃ,
[4]	ὑμῶν ἐπιτιμάσθω, καὶ κοινὸς ἔστω	πολέμιος.	Εἴ τις γὰρ, φησὶν, οὐχ
[2]	ἐντεῦθεν γάμων διαιρέσεις; οὐκ ἐντεῦθεν	πόλεμοι	καὶ μάχαι; οὐκ ἐντεῦθεν ἀηδίαι
[1]	ἠφανίζετο, καὶ ὁ χρόνιος ἀνῃρεῖτο	πόλεμος,	καὶ Θεοῦ καταλλαγὴ πρὸς ἀνθρώπους
[4]	γὰρ ἐνιαυτὸν ἔχω λοιπὸν τῆς	πόλεως	ἐπιβὰς τῆς ὑμετέρας, καὶ οὐ
[2]	βάραθρον καθεὶς ἑαυτὸν χαλεπώτερον. Γέροντες	πολιὰς	κατῄσχυνον, καὶ νέοι τὴν νεότητα
[1]	οὕτως ἐξεβακχεύθησαν, ὥστε πᾶσαν τὴν	πόλιν	ἐμπλῆσαι βοῆς καὶ κραυγῆς ἀτάκτου,
[1]	ἐγκαλοίη καὶ λέγοι· Ταῦτα ἡ	πόλις	τῶν ἀποστόλων; ταῦτα ἡ τοιοῦτον
[1]	ἱκετηρίαι, καὶ πᾶσα ἡμῶν ἡ	πόλις	ὥσπερ χείμαῤῥος ἐπὶ τοὺς τόπους
[2]	λέγω τὸ θέατρον; Ἐν ἀγορᾷ	πολλάκις	ἐὰν ἀπαντήσωμεν γυναικὶ, θορυβούμεθα· σὺ
[4]	τῆς ὑμετέρας, καὶ οὐ διέλιπον	πολλάκις	καὶ συνεχῶς ταῦτα ὑμῖν παραινῶν.
[1]	τὸ εἶδος μετὰ τῆς ἡδονῆς	πολλὴν	ἔχει τὴν ὠφέλειαν. Ἀλλ´ ἀφεὶς
[3]	τούτων τὰ μέτωπα τύπτοντας, καὶ	πολλὴν	ὑμῖν ἔχω χάριν, ὅτι δῆμος
[2]	πόρνην γυμνῇ τῇ κεφαλῇ μετὰ	πολλῆς	τῆς ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ περιβεβλημένην
[3]	ἐστὲ εὔσπλαγχνος. Τάχα δὲ οἶμαι	πολλοὺς	τῶν μηδὲν ἡμαρτηκότων ταῦτα ποιεῖν,
[4]	λυπεῖν, οὐδενὸς φείσομαι τῶν ἐπαχθεστέρων.	Πολλῷ	γὰρ βέλτιον ἐνταῦθα λυπηθέντας ἡμᾶς
[4]	οἱ συνειδότες καὶ μὴ καταγγείλαντες,	πολλῷ	μᾶλλον ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐρεῖ
[4]	ἦν, ἐξεβάλλετο μετὰ τοῦ διαδήματος,	πολλῷ	μᾶλλον ἡμεῖς τὸν τὴν ψυχὴν
[3]	τὴν Βαβυλωνίαν κάμινον, μᾶλλον δὲ	πολλῷ	χαλεπωτέραν· οὐ γὰρ στυππίον καὶ
[3]	τρωθεὶς, περιδιώκει τὴν τρώσασαν, ὥστε	πολλῷ	χαλεπώτερον βέλος λαβεῖν, καὶ ἐνηδυπαθεῖν
[1]	βοῆς καὶ κραυγῆς ἀτάκτου, καὶ	πολὺν	γέλωτα, μᾶλλον δὲ θρῆνον φερούσης.
[2]	ἀπειρόκακον ἡλικίαν εἰς τὰ τῆς	πονηρίας	ἐμβιβάζοντες βάραθρα, ὥστε οὐκ ἄν
[4]	τοίνυν τῶν ἐπιμενόντων τῇ αὐτῇ	πορνείᾳ	τῆς ἐκκλησίας ἐπιβαινέτω, ἀλλὰ καὶ
[2]	γὰρ καὶ μὴ συνεπλάκης τῇ	πόρνῃ,	ἀλλὰ τῇ ἐπιθυμίᾳ (συνεγένου, καὶ
[2]	πρὸς ἀσχημοσύνην παράκλησις, ὁρῶν γυναῖκα	πόρνην	γυμνῇ τῇ κεφαλῇ μετὰ πολλῆς
[3]	εἰς τὴν οἰκίαν, ἀλλὰ τὴν	πόρνην	ἔχων μετὰ σεαυτοῦ, οὐ φανερῶς
[2]	ἡ διάκρισις, τὰ μέλη τὰ	πορνικὰ,	καὶ μυρία τραύματα λαβὼν ἀναχωρεῖς.
[2]	ἱμάτια, μαλακιζομένην, θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν	πορνικὰ,	κατακεκλασμένα μέλη, αἰσχρὰ προϊεμένην ῥήματα,
[2]	ἔπνευσαν ἄνεμοι διὰ σὲ, ἔδραμον	ποταμοί·	σπέρματα ἐβλάστησαν διὰ σὲ, καὶ
[3]	καὶ αἱ ποικίλαι τοῦ Θεοῦ	πραγματεῖαι·	δι´ ἣν οὐδὲ τοῦ Μονογενοῦς
[2]	πρὸς τὴν οἰκονομίαν τῶν δεόντων	πραγμάτων,	καὶ ἕκαστος προσιὼν φορτικὸς καὶ
[3]	πάντοτε ἐκείνην βλέποντες. Ὢ χαλεπῶν	πραγμάτων.	Λύκος μὲν καὶ λέων, καὶ
[3]	ὀδύνην ὑπομένετε. Καὶ γὰρ καὶ	πρὸ	τῆς γεέννης καὶ τῆς κολάσεως
[1]	ἵλεω ποιῆσαι; πῶς καταλλάξαι ὀργιζόμενον;	Πρὸ	τριῶν ἡμερῶν ἐπομβρία καὶ ὑετὸς
[1]	ἀλλ´ εἰς μέσον ἐκφέρειν, (καὶ	πρὸ	τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ὑμετέρων τιθέναι.
[3]	ἐνενήκοντα ἐννέα διὰ τοῦτο καταλιπὼν	πρόβατα,	ἐπὶ τὸ ἓν ἔτρεχε, καὶ
[4]	οἱ ποιμένες τὰ ψώρας ἐμπεπλησμένα	πρόβατα	τῶν ὑγιαινόντων ἀπείργουσιν, ὥστε μὴ
[3]	κατηγορίαν; Πῶς γὰρ ἐπιβήσῃ τῶν	προθύρων	ἐκείνων τῶν ἱερῶν; πῶς ἅψῃ
[2]	ᾄδουσαν πορνικὰ, κατακεκλασμένα μέλη, αἰσχρὰ	προϊεμένην	ῥήματα, ἀσχημονοῦσαν τοιαῦτα, ἅπερ ὁ
[4]	τε μείναντας ἀσινεῖς ἐπὶ μεῖζον	προκόψαι	κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα καὶ
[4]	οἰκοδομήν. ~δʹ Διὰ δὲ τοῦτο	προλέγω,	καὶ λαμπρᾷ βοῶ τῇ φωνῇ,
[2]	καὶ πατέρες παῖδας ἀνῆγον, ἐκ	προοιμίων	τὴν ἀπειρόκακον ἡλικίαν εἰς τὰ
[1]	ἀνῃρεῖτο πόλεμος, καὶ Θεοῦ καταλλαγὴ	πρὸς	ἀνθρώπους ἐγίνετο, καὶ πάντα μετεῤῥυθμίζετο·
[2]	δὲ ἄνω καθήμενος, ὅπου τοσαύτη	πρὸς	ἀσχημοσύνην παράκλησις, ὁρῶν γυναῖκα πόρνην
[3]	τὴν τοῦ νοσήματος κακίαν δυσάρεστοι	πρὸς	πάντας εἰσὶ, σιτία διακρουόμενοι, καὶ
[0]	καταλείψαντας τὴν ἐκκλησίαν καὶ αὐτομολήσαντας	πρὸς	τὰς ἱπποδρομίας καὶ τὰ θέατρα.
[1]	σεμνὸν, αἰχμάλωτος ὑπὸ τοῦ διαβόλου	πρὸς	τὴν θεωρίαν ἀπηνέχθης ἐκείνην; Ταῦτα
[1]	τοσαύτην διδασκαλίαν, καταλιπόντες ἡμᾶς τινες,	πρὸς	τὴν θεωρίαν τῶν ἁμιλλητηρίων ἵππων
[2]	αἱ συνήθεις φροντίδες ἐνοχλεῖν δοκοῦσι	πρὸς	τὴν οἰκονομίαν τῶν δεόντων πραγμάτων,
[1]	ἐπέστησας αὐτοῖς λογισμὸν ὀρθὸν, καὶ	πρὸς	τὸ βραβεῖον ἤλασας τῆς ἄνω
[2]	Χριστοῦ λέγοντος· Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ	πρὸς	τὸ ἐπιθυμῆσαι, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν;
[2]	οὖν ἐὰν μὴ ἐμβλέψω, φησὶ,	πρὸς	τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ
[0]	ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΟΜΙΛΙΑ.	Πρὸς	τοὺς καταλείψαντας τὴν ἐκκλησίαν καὶ
[3]	διακρουόμενοι, καὶ ἰατροὺς κακίζοντες, καὶ	πρὸς	τοὺς οἰκείους ἀγανακτοῦντες, καὶ κατὰ
[1]	καὶ ἐγὼ μιμήσομαι, καὶ ἐρῶ	πρὸς	ὑμᾶς πάλιν· Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα
[1]	καὶ ἐμοὶ χαλεπώτεραι αἱ κραυγαὶ	προσεῤῥήγνυντο	ἐκεῖναι, καὶ εἰς τὴν γῆν
[1]	οἰκουμένης ἐσταυροῦτο, καὶ θυσία τοιαύτη	προσεφέρετο,	καὶ παράδεισος ἠνοίγετο, καὶ λῃστὴς
[2]	τῶν δεόντων πραγμάτων, καὶ ἕκαστος	προσιὼν	φορτικὸς καὶ ἐπαχθής. ~γʹ Τὸ
[1]	κυμάτων τοῖς τοίχοις τῆς νηὸς	προσρηγνυμένων,	περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύοντες δεδοίκασιν·
[2]	μισθόν. Καὶ οὐκ ἤρκεσε τῇ	προτέρᾳ	ἡμέρᾳ, ἀλλὰ καὶ τὴν δευτέραν,
[4]	σιδήρου τομώτερον· εἰ καὶ μὴ	πῦρ	βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι διδασκαλία
[2]	πόδας οὐ κατακαύσει; Ἀποδήσει τις	πῦρ	ἐν κόλπῳ, τὰ δὲ ἱμάτια
[2]	πάλιν ἀνέβαινες, ἀπὸ καπνοῦ εἰς	πῦρ	τρέχων, εἰς ἕτερον βάραθρον καθεὶς
[3]	καὶ κάτω. Καὶ καθάπερ οἱ	πυρέττοντες,	οὐδὲν ἔχοντες ἐγκαλεῖν τοῖς διακονουμένοις,
[3]	ἀλλὰ τὰ εἰρημένα τροφὴ τῷ	πυρὶ	γίνεται, καὶ πάντα ἄνω καὶ
[4]	βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι διδασκαλία	πυρὸς	θερμοτέρα, εὐτονώτερον δυναμένη καίειν. Μὴ
[2]	Σολομών· Περιπατήσει τις ἐπ´ ἀνθράκων	πυρὸς,	τοὺς δὲ πόδας οὐ κατακαύσει;
[3]	τὸ ἕλκος, μηδὲ ἀπαλλαγῆναι βουλόμενος,	πῶς	ἂν ἐπιζητήσειε τὸν ἰατρόν; Διὰ
[3]	τῶν προθύρων ἐκείνων τῶν ἱερῶν;	πῶς	ἅψῃ τῆς οὐρανίου τραπέζης; πῶς
[3]	πανταχοῦ περιφέρειν, καὶ συνειδότος κατηγορίαν;	Πῶς	γὰρ ἐπιβήσῃ τῶν προθύρων ἐκείνων
[3]	πῶς ἅψῃ τῆς οὐρανίου τραπέζης;	πῶς	δὲ ἀκούσεις τὸν περὶ σωφροσύνης
[2]	φησὶ, πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ	πῶς	δυνήσῃ με πεῖσαι; Ὁ γὰρ
[1]	τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ὑμετέρων τιθέναι.	Πῶς	δυνησόμεθα τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω
[2]	τῆς ἡμετέρας ἀπαιτήσει λόγον ἡμᾶς,	πῶς	ἑκάστην ἡμέραν ἐδαπανήσαμεν; Τί οὖν
[4]	διαβόλου χωρίον, καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα,	πῶς	ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας; πῶς οὐκ
[4]	καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας;	πῶς	ἤνεγκας; πῶς οὐκ ἀπήγγειλας τῷ
[3]	ταχέως αὐτοῦ τὴν εἴσοδον ἀποφράξομεν.	Πῶς	καὶ τίνι τρόπῳ; Εἰ τοὺς
[1]	τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω ποιῆσαι;	πῶς	καταλλάξαι ὀργιζόμενον; Πρὸ τριῶν ἡμερῶν
[2]	σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ τοιούτου τιθέμενος,	πῶς	μετὰ τὸ θεωρῆσαι δυνήσῃ μένειν
[4]	παρανομήσαντα, πῶς ἐσίγησας; πῶς ἤνεγκας;	πῶς	οὐκ ἀπήγγειλας τῷ ἱερεῖ; καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/06/2009