HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Contre les jeux du cirque et du théâtre

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  59 formes différentes pour 107 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[4]   εἰς καθαίρεσιν, ἀλλ´ εἰς οἰκοδομήν.  ~δʹ   Διὰ δὲ τοῦτο προλέγω, καὶ
[1]   τὰς νίκας τὰς κατὰ τῶν  δαιμόνων.   Καὶ οὔτε τῷ φόβῳ τῶν
[1]   καὶ μάτην καὶ ἐπὶ κακῷ  δαπανῶν.   ~βʹ οὐκ οἶσθα ὅτι
[3]   φορτικὸς καὶ ἐπαχθής. ~γʹ Τὸ  δὲ   αἴτιον, οὐκ ἀνέρχῃ μόνος εἰς
[3]   ἅψῃ τῆς οὐρανίου τραπέζης; πῶς  δὲ   ἀκούσεις τὸν περὶ σωφροσύνης λόγον,
[2]   ἐὰν ἀπαντήσωμεν γυναικὶ, θορυβούμεθα· σὺ  δὲ   ἄνω καθήμενος, ὅπου τοσαύτη πρὸς
[2]   ἐδαπανήσαμεν; Τί οὖν ἐροῦμεν; τί  δὲ   ἀπολογησόμεθα, ὅταν τῆς ἡμέρας ἐκείνης
[1]   τῶν παθῶν παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ  δὲ   ἐβούλου δρόμον ἀλόγων ὁρᾷν, τίνος
[1]   καὶ χαλεπώτερα ἐκείνων βοώντων. Τί  (δὲ   ἐροῦμεν; τί ἀπολογησόμεθα, εἰ
[4]   τι τῶν τοιούτων. Γένοιτο  δὲ   εὐχαῖς τῶν ἁγίων τούς τε
[4]   ἐκ τῆς χαλεπῆς ἀῤῥωστίας. Εἰ  δὲ   ἐφρίξατε ταύτην ἀκούσαντες τὴν ἀπόφασιν
[1]   ἀτάκτου, καὶ πολὺν γέλωτα, μᾶλλον  δὲ   θρῆνον φερούσης. Ἐγὼ οὖν οἴκοι
[2]   τις πῦρ ἐν κόλπῳ, τὰ  δὲ   ἱμάτια οὐ κατακαύσει; Οὕτως
[4]   ἁμαρτάνοντας ἑαυτοὺς οὕτως περιορῶμεν. Τότε  δὲ   καὶ ἐκεῖνοι σφόδρα ἡμᾶς ἐπαινέσουσι,
[1]   μὲν ἄνω τοιαῦτα ἀσχημονούντων, τῶν  δὲ   κάτω ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ
[3]   καὶ ἀρκοῦσαν ἔχομεν ἀπολογίαν. Εἰ  δὲ   μὴ ἀνέχοιτο, μηδὲ ἡμῶν συμβουλευόντων,
[3]   τοξευόμενα φεύγει τὸν κυνηγέτην· ἄνθρωπος  δὲ   λογιώτατος τρωθεὶς, περιδιώκει τὴν
[3]   δῆμος οὕτως ἐστὲ εὔσπλαγχνος. Τάχα  δὲ   οἶμαι πολλοὺς τῶν μηδὲν ἡμαρτηκότων
[2]   τις ἐπ´ ἀνθράκων πυρὸς, τοὺς  δὲ   πόδας οὐ κατακαύσει; Ἀποδήσει τις
[4]   καὶ μὴ συναναμίγνυσθε αὐτῷ. Τοῦτο  δὲ   ποιήσατε· μήτε λόγου μετάδοτε, μήτε
[3]   ἔνδον τὴν Βαβυλωνίαν κάμινον, μᾶλλον  δὲ   πολλῷ χαλεπωτέραν· οὐ γὰρ στυππίον
[4]   ἑαυτοῦ δώσει τὰς εὐθύνας· ἐγὼ  δὲ   τῆς ἁπάντων σωτηρίας ὑπεύθυνος. Διὰ
[4]   ἀλλ´ εἰς οἰκοδομήν. ~δʹ Διὰ  δὲ   τοῦτο προλέγω, καὶ λαμπρᾷ βοῶ
[2]   πάντα γέγονε διὰ σέ· σὺ  δὲ   τῶν κτισμάτων σοι διακονουμένων, τοῦ
[4]   καὶ ὑμεῖς ἡμῖν συναγανακτήσατε, (μᾶλλον  δὲ   ὑπὲρ τῶν τοῦ Θεοῦ νόμων
[1]   προσρηγνυμένων, περὶ τῶν ἐσχάτων κινδυνεύοντες  δεδοίκασιν·   οὕτω καὶ ἐμοὶ χαλεπώτεραι αἱ
[4]   ποιῶν καὶ λέγων, κἂν λυπῆσαι  δέῃ,   κἂν ἐπαχθῆ φανῆναι, κἂν φορτικὸν,
[3]   τῷ πάθει δουλεύουσαν; Καὶ τί  δεῖ   τὰ ἄλλα λέγειν; Ἀπὸ τῶν
[3]   Ὀλίγοι εἰσὶν οἱ ἀποβουκολισθέντες. Κἂν  δέκα   μόνον ὦσιν, οὐχ τυχοῦσα
[4]   λόγου μετάδοτε, μήτε εἰς οἰκίαν  δέξησθε,   μήτε τραπέζης κοινωνήσητε, μήτε εἰσόδου,
[4]   τῶν θεάτρων αὐτομολήσειε λύμην, οὐ  δέξομαι   αὐτὸν εἴσω τουτωνὶ τῶν περιβόλων,
[2]   δοκοῦσι πρὸς τὴν οἰκονομίαν τῶν  δεόντων   πραγμάτων, καὶ ἕκαστος προσιὼν φορτικὸς
[1]   ἀλλ´ ἐν παρασκευῇ, ὅτε  Δεσπότης   σου ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης ἐσταυροῦτο,
[2]   προτέρᾳ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ καὶ τὴν  δευτέραν,   ὅτε ἀναπαῦσαι μικρὸν ἐχρῆν ἀπὸ
[4]   τοῖς λοιποῖς τῆς νόσου· οὕτω  δὴ   ἐργάσομαι κἀγώ. Εἰ γὰρ τὸ
[1]   ὑμῶν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα; Τοῦτον  δὴ   καὶ ἐγὼ μιμήσομαι, καὶ ἐρῶ
[4]   εἰς τὴν σαγήνην ἐμβάλλουσιν· οὕτω  δὴ   καὶ ἡμεῖς τοὺς ἐκθηριωθέντας συνελάσωμεν,
[3]   κατὰ τῶν διακονούντων λυττῶντες· οὕτω  δὴ   καὶ οἱ τὴν χαλεπὴν νόσον
[3]   καὶ ἐνηδυπαθεῖν τῷ τραύματι· ὅπερ  δὴ   πάντων ἐστὶ πικρότατον, καὶ τὴν
[4]   τῆς ἁπάντων σωτηρίας ὑπεύθυνος. Διὰ  δὴ   τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα ποιῶν
[3]   μετὰ σεαυτοῦ, οὐ φανερῶς καὶ  δήλως   ἀνιοῦσαν· ὅπερ ἦν κουφότερον· ταχέως
[1]   τοιοῦτον λαβοῦσα ὑποφήτην; ταῦτα  δῆμος   φιλόχριστος, τὸ θέατρον τὸ
[3]   πολλὴν ὑμῖν ἔχω χάριν, ὅτι  δῆμος   οὕτως ἐστὲ εὔσπλαγχνος. Τάχα δὲ
[4]   ἀποφάσεως. Ὥσπερ γὰρ ἐξουσίαν ἐλάβομεν  δῆσαι,   οὕτως καὶ λῦσαι, καὶ πάλιν
[3]   τὸν τῶν ἑκατὸν ἀριθμὸν χωλεύοντα  δι´   ἐκείνου τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ πλανηθέντος
[3]   ἣν τὰ ὁρώμενα πάντα γέγονεν·  δι´   ἣν νόμοι, καὶ τιμωρίαι, καὶ
[3]   αἱ ποικίλαι τοῦ Θεοῦ πραγματεῖαι·  δι´   ἣν οὐδὲ τοῦ Μονογενοῦς ἐφείσατο.
[3]   ἀλλ´ ἐννόησον, ὅτι ψυχή ἐστι,  δι´   ἣν τὰ ὁρώμενα πάντα γέγονεν·
[2]   τεχθέντων. Καὶ ποία κακία; φησί.  Διὰ   γὰρ τοῦτο ὀδυνῶμαι, ὅτι καὶ
[4]   καθαίρεσιν, ἀλλ´ εἰς οἰκοδομήν. ~δʹ  Διὰ   δὲ τοῦτο προλέγω, καὶ λαμπρᾷ
[4]   δὲ τῆς ἁπάντων σωτηρίας ὑπεύθυνος.  Διὰ   δὴ τοῦτο οὐ παύσομαι πάντα
[3]   λύμην λαμβάνοντες, ἐκεῖθεν κατέρχεσθε, καὶ  διὰ   μικρὰν ἡδονὴν διηνεκῆ τὴν ὀδύνην
[2]   ἀστέρων ἀνέλαμψε χορός· ἔπνευσαν ἄνεμοι  διὰ   σὲ, ἔδραμον ποταμοί· σπέρματα ἐβλάστησαν
[2]   ἐκείνης ἀπαιτώμεθα εὐθύνας; Ἥλιος ἀνέτειλε  διὰ   σὲ, καὶ σελήνη τὴν νύκτα
[2]   σὲ, ἔδραμον ποταμοί· σπέρματα ἐβλάστησαν  διὰ   σὲ, καὶ φυτὰ ἀνεδόθη, καὶ
[2]   παρῆλθε· καὶ ταῦτα πάντα γέγονε  διὰ   σέ· σὺ δὲ τῶν κτισμάτων
[3]   πῶς ἂν ἐπιζητήσειε τὸν ἰατρόν;  Διὰ   ταῦτα ὀδυνῶμαι καὶ διακόπτομαι, ὅτι
[3]   οὐδὲν ἔχοντες ἐγκαλεῖν τοῖς διακονουμένοις,  διὰ   τὴν τοῦ νοσήματος κακίαν δυσάρεστοι
[4]   οὐχ ὑπακούσῃ τῷ λόγῳ ἡμῶν  διὰ   τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, καὶ
[4]   οὐ τὰς τυχούσας ἀπαιτηθήσῃ εὐθύνας.  Διά   τοι τοῦτο καὶ ἐγὼ, καίτοι
[3]   ποιμὴν ἐκεῖνος τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα  διὰ   τοῦτο καταλιπὼν πρόβατα, ἐπὶ τὸ
[3]   ἀλγοῦντας ὑπὲρ τῶν ἀδελφικῶν τραυμάτων.  Διὰ   τοῦτο ὀδυνῶμαι καὶ κόπτομαι, ὅτι
[3]   κόπτομαι, ὅτι τοιαύτην ἀγέλην  διάβολος   λυμαίνεται. Ἀλλ´ εἰ βουληθείητε, ταχέως
[1]   τὸ σεμνὸν, αἰχμάλωτος ὑπὸ τοῦ  διαβόλου   πρὸς τὴν θεωρίαν ἀπηνέχθης ἐκείνην;
[2]   τῶν κτισμάτων σοι διακονουμένων, τοῦ  διαβόλου   τὴν ἐπιθυμίαν πληροῖς; Καὶ τοσοῦτον
[4]   θυσίας, ἀπελθόντα εἰς τὸ τοῦ  διαβόλου   χωρίον, καὶ τοιαῦτα παρανομήσαντα, πῶς
[4]   βασιλεὺς ἦν, ἐξεβάλλετο μετὰ τοῦ  διαδήματος,   πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς τὸν τὴν
[2]   σωφροσύνης ἀπώλεια; οὐκ ἐντεῦθεν γάμων  διαιρέσεις;   οὐκ ἐντεῦθεν πόλεμοι καὶ μάχαι;
[3]   πυρέττοντες, οὐδὲν ἔχοντες ἐγκαλεῖν τοῖς  διακονουμένοις,   διὰ τὴν τοῦ νοσήματος κακίαν
[2]   σὺ δὲ τῶν κτισμάτων σοι  διακονουμένων,   τοῦ διαβόλου τὴν ἐπιθυμίαν πληροῖς;
[3]   οἰκείους ἀγανακτοῦντες, καὶ κατὰ τῶν  διακονούντων   λυττῶντες· οὕτω δὴ καὶ οἱ
[3]   ἰατρόν; Διὰ ταῦτα ὀδυνῶμαι καὶ  διακόπτομαι,   ὅτι τοσαύτην λύμην λαμβάνοντες, ἐκεῖθεν
[2]   βάδισις, ῥυθμὸς,  διάκρισις,   τὰ μέλη τὰ πορνικὰ, καὶ
[3]   δυσάρεστοι πρὸς πάντας εἰσὶ, σιτία  διακρουόμενοι,   καὶ ἰατροὺς κακίζοντες, καὶ πρὸς
[3]   καὶ τραυμάτων (τοσούτων, καὶ τὴν  διάνοιαν   ἔχων τῷ πάθει δουλεύουσαν; Καὶ
[3]   παρ´ ἡμῶν γινομένων ἔξεστι τῆς  διανοίας   ἰδεῖν τὴν ὀδύνην. Νῦν γοῦν
[1]   ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Μετὰ μακροὺς  διαύλους   λόγων, καὶ τοσαύτην διδασκαλίαν, καταλιπόντες
[4]   εὐχαῖς τῶν ἁγίων τούς τε  διαφθαρέντας   ἤδη ταχέως ἐπανελθεῖν, τούς τε
[4]   πῦρ βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι  διδασκαλία   πυρὸς θερμοτέρα, εὐτονώτερον δυναμένη καίειν.
[4]   νῦν μετὰ τοσαύτην παραίνεσιν καὶ  διδασκαλίαν   ἀνάγκη λοιπὸν καὶ τομὴν ἐπαγαγεῖν.
[4]   μετὰ τὴν παραίνεσιν ταύτην καὶ  διδασκαλίαν   ἐπὶ τὴν παράνομον τῶν θεάτρων
[1]   μακροὺς διαύλους λόγων, καὶ τοσαύτην  διδασκαλίαν,   καταλιπόντες ἡμᾶς τινες, πρὸς τὴν
[3]   ἴδοιμεν· εἰ τὰ δίκτυα τῆς  διδασκαλίας   ἁπλώσαντες περιέλθοιμεν τοὺς θηριαλώτους ζητοῦντες,
[4]   ἐπιβὰς τῆς ὑμετέρας, καὶ οὐ  διέλιπον   πολλάκις καὶ συνεχῶς ταῦτα ὑμῖν
[3]   κατέρχεσθε, καὶ διὰ μικρὰν ἡδονὴν  διηνεκῆ   τὴν ὀδύνην ὑπομένετε. Καὶ γὰρ
[4]   καὶ παρανομοῦντας τῶν ἀδελφῶν, ἵνα  διηνεκῶς   αὐτοὺς ἔχητε. Οὐδὲ γὰρ τὸ
[3]   μοι, ἐπιθυμίαν τοιαύτην τρέφειν, καὶ  διηνεκῶς   ἐμπίπρασθαι, καὶ κάμινον ἔρωτος ἀτόπου
[3]   ἐνταῦθα τὴν ἐσχάτην ἑαυτοὺς ἀπαιτεῖτε  δίκην.   οὐκ ἐσχάτης τιμωρίας, εἰπέ
[3]   νοσοῦντας ὑγιαίνοντας ἴδοιμεν· εἰ τὰ  δίκτυα   τῆς διδασκαλίας ἁπλώσαντες περιέλθοιμεν τοὺς
[4]   συνελάσωμεν, καὶ ταχέως εἰς τὰ  δίκτυα   τῆς σωτηρίας ἐμβαλοῦμεν, ἡμεῖς ἐντεῦθεν,
[2]   καὶ αἱ συνήθεις φροντίδες ἐνοχλεῖν  δοκοῦσι   πρὸς τὴν οἰκονομίαν τῶν δεόντων
[4]   ἡμεῖς εὐφραινώμεθα, καὶ Θεὸς  δοξάζηται   νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς
[1]   τῇ ἡμέρᾳ, ἡνίκα νηστεύειν καὶ  δοξολογεῖν   ἔδει, καὶ εὐχαριστηρίους εὐχὰς ὑπὲρ
[3]   τὴν διάνοιαν ἔχων τῷ πάθει  δουλεύουσαν;   Καὶ τί δεῖ τὰ ἄλλα
[1]   παρασυρομένην περιορῶν; Εἰ δὲ ἐβούλου  δρόμον   ἀλόγων ὁρᾷν, τίνος ἕνεκεν οὐκ
[2]   ἀνεδόθη, καὶ τῆς φύσεως  δρόμος   τὴν οἰκείαν ἐτήρησε τάξιν, καὶ
[4]   μοι διδασκαλία πυρὸς θερμοτέρα, εὐτονώτερον  δυναμένη   καίειν. Μὴ οὖν καταφρόνει τῆς
[4]   τῆς τοῦ Θεοῦ χάριτος τὴν  δυναμένην   ταῦτα ἐργάζεσθαι. Ἐκβαλλέσθωσαν τοίνυν οἱ
[4]   ἐπαχθῆ φανῆναι, κἂν φορτικὸν, ὥστε  δυνηθῆναι   παραστῆναι τῷ βήματι ἐκείνῳ τῷ
[2]   πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς  δυνήσῃ   με πεῖσαι; γὰρ τοῦ
[2]   τιθέμενος, πῶς μετὰ τὸ θεωρῆσαι  δυνήσῃ   μένειν ἀκηλίδωτος; Μὴ γὰρ λίθος
[1]   ὀφθαλμῶν τῶν ὑμετέρων τιθέναι. Πῶς  δυνησόμεθα   τὸν Θεὸν λοιπὸν ἵλεω ποιῆσαι;
[3]   τυχοῦσα ζημία· κἂν πέντε, κἂν  δύο,   κἂν εἷς. Ἐπεὶ καὶ
[4]   Καὶ καθάπερ οἱ κυνηγοὶ τὰ  δυσάλωτα   τῶν θηρίων οὐκ ἐξ ἑνὸς
[3]   διὰ τὴν τοῦ νοσήματος κακίαν  δυσάρεστοι   πρὸς πάντας εἰσὶ, σιτία διακρουόμενοι,
[3]   χαλεπὴν νόσον ταύτην νοσοῦντες, ἀλλοιοῦσι,  δυσχεραίνουσι,   πάντοτε ἐκείνην βλέποντες. χαλεπῶν
[4]   Ὑμῶν γὰρ ἕκαστος ὑπὲρ ἑαυτοῦ  δώσει   τὰς εὐθύνας· ἐγὼ δὲ τῆς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de l'Abbaye Saint-Benoît de Port-Valais

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/06/2009