Chapitre |
[3] |
ἕκαστος
προσιὼν
φορτικὸς
καὶ
ἐπαχθής.
|
~γʹ |
Τὸ
δὲ
αἴτιον,
οὐκ
ἀνέρχῃ |
[2] |
ἐντεῦθεν
σωφροσύνης
ἀπώλεια;
οὐκ
ἐντεῦθεν
|
γάμων |
διαιρέσεις;
οὐκ
ἐντεῦθεν
πόλεμοι
καὶ |
[3] |
ἀνιοῦσαν·
ὅπερ
ἦν
κουφότερον·
ταχέως
|
γὰρ |
ἂν
ἐξήλασεν
ἡ
γυνή·
ἀλλὰ |
[4] |
μεθ´
ὑμῶν
κολασθῆναι
τότε.
Οὐδὲ
|
γὰρ
|
ἀσφαλὲς
ἡμῖν,
οὐδὲ
ἀκίνδυνον,
σιγῇ |
[1] |
(Ταῦτα
ἀνεκτά;
ταῦτα
φορητά;
Ὑμῖν
|
γὰρ
|
αὐτοῖς
καθ´
ὑμῶν
ἐντυχεῖν
βούλομαι. |
[4] |
οὐδενὸς
φείσομαι
τῶν
ἐπαχθεστέρων.
Πολλῷ
|
γὰρ |
βέλτιον
ἐνταῦθα
λυπηθέντας
ἡμᾶς
ἐξελέσθαι |
[4] |
σιγῇ
τὰ
τοιαῦτα
φέρειν
Ὑμῶν
|
γὰρ |
ἕκαστος
ὑπὲρ
ἑαυτοῦ
δώσει
τὰς |
[1] |
τῶν
κλυδωνιζομένων
χαλεπώτερον
ἔπασχον.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι,
τῶν
κυμάτων
τοῖς
τοίχοις |
[2] |
ἀηδίαι
λόγον
οὐκ
ἔχουσαι;
Ἐπειδὰν
|
γὰρ |
ἐμπλησθεὶς
ταύτης
ἀνέλθῃς
γενόμενος
αἰχμάλωτος, |
[4] |
ἀλλὰ
μεγίστην
ἕξετε
τιμωρίαν.
Εἰ
|
γὰρ
|
ἐν
ταῖς
τῶν
ἀνθρώπων
οἰκίαις |
[4] |
λοιπὸν
καὶ
τομὴν
ἐπαγαγεῖν.
Καὶ
|
γὰρ
|
ἐνιαυτὸν
ἔχω
λοιπὸν
τῆς
πόλεως |
[4] |
λέλυται
τὰ
τῆς
ἀποφάσεως.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ἐξουσίαν
ἐλάβομεν
δῆσαι,
οὕτως
καὶ |
[3] |
περιφέρειν,
καὶ
συνειδότος
κατηγορίαν;
Πῶς
|
γὰρ |
ἐπιβήσῃ
τῶν
προθύρων
ἐκείνων
τῶν |
[4] |
τῆς
ἀποφάσεως
τῆς
ἡμετέρας.
Εἰ
|
γὰρ |
εὐτελεῖς
ἡμεῖς
καὶ
σφόδρα
οἰκτροὶ, |
[4] |
τῆς
Ἐκκλησίας
ἀποκρούσασθαι.
Νῦν
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
Ἕλληνες
ἡμῶν
καταγελάσονται,
καὶ |
[2] |
εἰσιὼν
εἰς
γυναῖκα
ἀλλοτρίαν.
Εἰ
|
γὰρ |
καὶ
μὴ
συνεπλάκης
τῇ
πόρνῃ, |
[3] |
διηνεκῆ
τὴν
ὀδύνην
ὑπομένετε.
Καὶ
|
γὰρ |
καὶ
πρὸ
τῆς
γεέννης
καὶ |
[1] |
Θεὸς
ἐποίησε
τοῖς
Ἑβραίοις·
αὐτοῖς
|
γὰρ |
κατ´
αὐτῶν
ἐντυγχάνων
ἔλεγε·
Λαός |
[2] |
θεωρῆσαι
δυνήσῃ
μένειν
ἀκηλίδωτος;
Μὴ
|
γὰρ |
λίθος
σοι
τὸ
σῶμα;
μὴ |
[2] |
ὡς
οὐδὲν
πάσχῃς
ἀνθρώπινον;
Μὴ
|
γὰρ |
λίθος
σοι
τὸ
σῶμα;
μὴ |
[3] |
τὴν
νόσον
ἀνίατον
ἐργάζεται.
Ὁ
|
γὰρ |
μὴ
μισῶν
τὸ
ἕλκος,
μηδὲ |
[4] |
λοιπὸν
τὴν
τομὴν
ἐπαγάγωμεν.
Εἰ
|
γὰρ |
μὴ
σιδήριον
ἔχω,
ἀλλ´
ἔχω |
[3] |
τῆς
φάρυγγος
αὐτοὺς
ἐξαρπάσοιμεν.
Μὴ
|
γάρ |
μοι
λέγε·
Ὀλίγοι
εἰσὶν
οἱ |
[4] |
ταύτην
ἀκούσαντες
τὴν
ἀπόφασιν
(καὶ
|
γὰρ |
ὁρῶ
πάντας
στυγνάζοντας
καὶ
συνεσταλμένους |
[2] |
σῶμα;
μὴ
γὰρ
σίδηρος;
Οὐ
|
γὰρ |
παραιτήσομαι
πάλιν
τὰ
αὐτὰ
εἰπεῖν. |
[1] |
Ταῦτα
ἀνεκτά;
ταῦτα
φορητά;
Οὐ
|
γὰρ |
παύσομαι
ταῦτα
συνεχῶς
λέγων,
καὶ |
[2] |
λίθος
σοι
τὸ
σῶμα;
μὴ
|
γὰρ |
σίδηρος;
Οὐ
γὰρ
παραιτήσομαι
πάλιν |
[2] |
λίθος
σοι
τὸ
σῶμα;
μὴ
|
γὰρ |
σίδηρος;
Σάρκα
περίκεισαι,
σάρκα
ἀνθρωπίνην, |
[4] |
μᾶλλον
ἐπὶ
τῆς
Ἐκκλησίας.
Ἐρεῖ
|
γάρ
|
σοι
τηνικαῦτα
ὁ
Θεός·
Ὁρῶν |
[3] |
μᾶλλον
δὲ
πολλῷ
χαλεπωτέραν·
οὐ
|
γὰρ |
στυππίον
καὶ
νάφθα
καὶ
πίσσα, |
[4] |
ἐκβαλοῦμεν
τῆς
ἱερᾶς
παρεμβολῆς.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
τὴν
ἀρχὴν
παραινέσει
καὶ
συμβολῇ |
[1] |
γῆς
εἰς
οὐρανὸν
τρέχων;
Τοῦτο
|
γὰρ |
τῆς
ἱπποδρομίας
τὸ
εἶδος
μετὰ |
[4] |
οὕτω
δὴ
ἐργάσομαι
κἀγώ.
Εἰ
|
γὰρ |
τὸ
παλαιὸν
ὁ
λεπρὸς
ἔξω |
[4] |
ἵνα
διηνεκῶς
αὐτοὺς
ἔχητε.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
τὸ
τυχὸν
ὑμῖν
ἐστι
κρίμα, |
[2] |
πῶς
δυνήσῃ
με
πεῖσαι;
Ὁ
|
γὰρ |
τοῦ
θεωρῆσαι
μὴ
κρατῶν,
ἀλλὰ |
[4] |
λῦσαι,
καὶ
πάλιν
ἐπαγαγεῖν.
Οὐ
|
γὰρ |
τοὺς
ἀδελφοὺς
ἡμῶν
ἀποκόψαι
βουλόμεθα, |
[2] |
Καὶ
ποία
κακία;
φησί.
Διὰ
|
γὰρ |
τοῦτο
ὀδυνῶμαι,
ὅτι
καὶ
νοσῶν, |
[2] |
πάλιν
τὰ
αὐτὰ
εἰπεῖν.
Μὴ
|
γὰρ |
τῶν
μεγάλων
καὶ
γενναίων
ἀνδρῶν |
[4] |
κοινὸς
ἔστω
πολέμιος.
Εἴ
τις
|
γὰρ, |
φησὶν,
οὐχ
ὑπακούσῃ
τῷ
λόγῳ |
[4] |
τοι
τοῦτο
καὶ
ἐγὼ,
καίτοι
|
γε |
μέλλων
λυπεῖν,
οὐδενὸς
φείσομαι
τῶν
|
[2] |
(νὺξ
παρῆλθε·
καὶ
ταῦτα
πάντα
|
γέγονε |
διὰ
σέ·
σὺ
δὲ
τῶν
|
[3] |
δι´
ἣν
τὰ
ὁρώμενα
πάντα
|
γέγονεν· |
δι´
ἣν
νόμοι,
καὶ
τιμωρίαι, |
[3] |
Καὶ
γὰρ
καὶ
πρὸ
τῆς
|
γεέννης |
καὶ
τῆς
κολάσεως
ἐνταῦθα
τὴν |
[1] |
καὶ
κραυγῆς
ἀτάκτου,
καὶ
πολὺν
|
γέλωτα, |
μᾶλλον
δὲ
θρῆνον
φερούσης.
Ἐγὼ |
[3] |
τὸν
περὶ
σωφροσύνης
λόγον,
ἑλκῶν
|
γέμων |
καὶ
τραυμάτων
(τοσούτων,
καὶ
τὴν |
[4] |
ὑμεῖς
ἐκεῖθεν.
Ἵν´
οὖν
τοῦτο
|
γένηται, |
καὶ
ὑμεῖς
ἡμῖν
συναγανακτήσατε,
(μᾶλλον |
[2] |
Μὴ
γὰρ
τῶν
μεγάλων
καὶ
|
γενναίων |
ἀνδρῶν
ἐκείνων,
οἳ
ἀπὸ
ψιλῆς |
[4] |
ῥυτίδα,
ἤ
τι
τῶν
τοιούτων.
|
Γένοιτο |
δὲ
εὐχαῖς
τῶν
ἁγίων
τούς |
[1] |
παιδευθέντες,
ἀθρόον
οὕτω
μιᾶς
μεταξὺ
|
γενομένης |
ἡμέρας,
σκιρτᾷς
καὶ
βοᾷς,
τὴν |
[2] |
Ἐπειδὰν
γὰρ
ἐμπλησθεὶς
ταύτης
ἀνέλθῃς
|
γενόμενος
|
αἰχμάλωτος,
καὶ
ἡ
γυνή
σου |
[1] |
τὰ
σύμβολα
τῆς
σωτηρίας
τοῦ
|
γένους |
ἡμῶν
ἐτελεῖτο·
ἀλλ´
ἐν
παρασκευῇ, |
[4] |
οἵ
τε
ὑγιαίνοντες
ἡμῖν
ὑγιεινότεροι
|
γένωνται, |
οἵ
τε
νοσοῦντες
ἀνακτήσωνται
ἑαυτοὺς |
[2] |
ἕτερον
βάραθρον
καθεὶς
ἑαυτὸν
χαλεπώτερον.
|
Γέροντες |
πολιὰς
κατῄσχυνον,
καὶ
νέοι
τὴν |
[1] |
προσεῤῥήγνυντο
ἐκεῖναι,
καὶ
εἰς
τὴν
|
γῆν
|
ἔκυπτον
καὶ
ἐνεκαλυπτόμην·
τῶν
μὲν |
[1] |
ὡς
εἰπεῖν,
τὴν
τράπεζαν
τῶν
|
γηπόνων |
ἀφαρπάζων,
στάχυας
κομῶντας
κατακλίνων,
τὰ |
[1] |
μύσους
εἰς
μύσος,
ἀλλ´
ἀπὸ
|
γῆς |
εἰς
οὐρανὸν
τρέχων;
Τοῦτο
γὰρ |
[3] |
τὰ
εἰρημένα
τροφὴ
τῷ
πυρὶ
|
γίνεται, |
καὶ
πάντα
ἄνω
καὶ
κάτω. |
[3] |
Ἀπὸ
τῶν
νῦν
παρ´
ἡμῶν
|
γινομένων |
ἔξεστι
τῆς
διανοίας
ἰδεῖν
τὴν |
[1] |
Καὶ
οὔτε
τῷ
φόβῳ
τῶν
|
γινομένων
|
καταπλαγέντες,
οὔτε
τῷ
μεγέθει
τῶν |
[3] |
ἐξήλασεν
ἡ
γυνή·
ἀλλὰ
τῇ
|
γνώμῃ, |
καὶ
τῷ
συνειδότι
ἐγκαθημένην,
καὶ |
[2] |
τῇ
ἐπιθυμίᾳ
(συνεγένου,
καὶ
τῇ
|
γνώμῃ |
τὴν
ἁμαρτίαν
εἰργάσω.
Καὶ
οὐδὲ |
[3] |
διανοίας
ἰδεῖν
τὴν
ὀδύνην.
Νῦν
|
γοῦν |
ὁρῶ
μεταξὺ
τῶν
λόγων
τούτων |
[2] |
ἀσχημοσύνην
παράκλησις,
ὁρῶν
γυναῖκα
πόρνην
|
γυμνῇ |
τῇ
κεφαλῇ
μετὰ
πολλῆς
τῆς
|
[2] |
κατακαύσει;
Οὕτως
ὁ
εἰσιὼν
εἰς
|
γυναῖκα |
ἀλλοτρίαν.
Εἰ
γὰρ
καὶ
μὴ |
[2] |
τοσαύτη
πρὸς
ἀσχημοσύνην
παράκλησις,
ὁρῶν
|
γυναῖκα |
πόρνην
γυμνῇ
τῇ
κεφαλῇ
μετὰ |
[2] |
Ἐν
ἀγορᾷ
πολλάκις
ἐὰν
ἀπαντήσωμεν
|
γυναικὶ, |
θορυβούμεθα·
σὺ
δὲ
ἄνω
καθήμενος, |
[2] |
τοῦ
Χριστοῦ
λέγοντος·
Ὁ
ἐμβλέψας
|
γυναικὶ |
πρὸς
τὸ
ἐπιθυμῆσαι,
ἤδη
ἐμοίχευσεν |
[3] |
ταχέως
γὰρ
ἂν
ἐξήλασεν
ἡ
|
γυνή· |
ἀλλὰ
τῇ
γνώμῃ,
καὶ
τῷ |
[2] |
ἀνέλθῃς
γενόμενος
αἰχμάλωτος,
καὶ
ἡ
|
γυνή |
σου
ἀηδεστέρα
φαίνεται,
καὶ
τὰ
|