Chapitre
[1]	τὸν ἅγιον Πέτρον καὶ τὸν	μακάριον	Ἀνδρέαν, τὴν ξυνωρίδα τῶν ἀποστόλων,
[1]	Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα φορητά; Μετὰ	μακροὺς	διαύλους λόγων, καὶ τοσαύτην διδασκαλίαν,
[2]	ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ περιβεβλημένην ἱμάτια,	μαλακιζομένην,	θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν πορνικὰ, κατακεκλασμένα
[1]	κραυγῆς ἀτάκτου, καὶ πολὺν γέλωτα,	μᾶλλον	δὲ θρῆνον φερούσης. Ἐγὼ οὖν
[3]	ἀνάπτουσαν ἔνδον τὴν Βαβυλωνίαν κάμινον,	μᾶλλον	δὲ πολλῷ χαλεπωτέραν· οὐ γὰρ
[4]	γένηται, καὶ ὑμεῖς ἡμῖν συναγανακτήσατε,	(μᾶλλον	δὲ ὑπὲρ τῶν τοῦ Θεοῦ
[4]	συνειδότες καὶ μὴ καταγγείλαντες, πολλῷ	μᾶλλον	ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐρεῖ γάρ
[4]	ἐξεβάλλετο μετὰ τοῦ διαδήματος, πολλῷ	μᾶλλον	ἡμεῖς τὸν τὴν ψυχὴν λεπροῦντα
[1]	ἐκάθου, ἡμέραν τοσαύτην εἰκῆ καὶ	μάτην	καὶ ἐπὶ κακῷ δαπανῶν. ~βʹ
[2]	διαιρέσεις; οὐκ ἐντεῦθεν πόλεμοι καὶ	μάχαι;	οὐκ ἐντεῦθεν ἀηδίαι λόγον οὐκ
[2]	τὸ ἐπιθυμῆσαι; Καὶ πῶς δυνήσῃ	με	πεῖσαι; Ὁ γὰρ τοῦ θεωρῆσαι
[2]	αὐτὰ εἰπεῖν. Μὴ γὰρ τῶν	μεγάλων	καὶ γενναίων ἀνδρῶν ἐκείνων, οἳ
[1]	τῶν γινομένων καταπλαγέντες, οὔτε τῷ	μεγέθει	τῶν κατορθωμάτων τῶν ἀποστολικῶν παιδευθέντες,
[4]	εἰ παρίδητε τοσαύτην ἀπώλειαν, ἀλλὰ	μεγίστην	ἕξετε τιμωρίαν. Εἰ γὰρ ἐν
[4]	μελλούσης κρίσεως, ἢ ῥήμασι χαρισάμενον	μεθ´	ὑμῶν κολασθῆναι τότε. Οὐδὲ γὰρ
[4]	τούς τε μείναντας ἀσινεῖς ἐπὶ	μεῖζον	προκόψαι κοσμιότητος καὶ σωφροσύνης· ἵνα
[4]	ἤδη ταχέως ἐπανελθεῖν, τούς τε	μείναντας	ἀσινεῖς ἐπὶ μεῖζον προκόψαι κοσμιότητος
[2]	θρυπτομένην, ᾄσματα ᾄδουσαν πορνικὰ, κατακεκλασμένα	μέλη,	αἰσχρὰ προϊεμένην ῥήματα, ἀσχημονοῦσαν τοιαῦτα,
[2]	ὁ ῥυθμὸς, ἡ διάκρισις, τὰ	μέλη	τὰ πορνικὰ, καὶ μυρία τραύματα
[4]	ἐνταῦθα λυπηθέντας ἡμᾶς ἐξελέσθαι τῆς	μελλούσης	κρίσεως, ἢ ῥήμασι χαρισάμενον μεθ´
[4]	τοῦτο καὶ ἐγὼ, καίτοι γε	μέλλων	λυπεῖν, οὐδενὸς φείσομαι τῶν ἐπαχθεστέρων.
[1]	γῆν ἔκυπτον καὶ ἐνεκαλυπτόμην· τῶν	μὲν	ἄνω τοιαῦτα ἀσχημονούντων, τῶν δὲ
[4]	ὄνειδος τῆς Ἐκκλησίας ἀποκρούσασθαι. Νῦν	μὲν	γὰρ καὶ Ἕλληνες ἡμῶν καταγελάσονται,
[3]	βλέποντες. Ὢ χαλεπῶν πραγμάτων. Λύκος	μὲν	καὶ λέων, καὶ τὰ λοιπὰ
[2]	πῶς μετὰ τὸ θεωρῆσαι δυνήσῃ	μένειν	ἀκηλίδωτος; Μὴ γὰρ λίθος σοι
[4]	τῶν θηρίων οὐκ ἐξ ἑνὸς	μέρους,	ἀλλὰ πάντοθεν ἐλαύνοντες, εἰς τὴν
[1]	ἀσχημονούντων, τῶν δὲ κάτω ἐν	μέσῃ	τῇ ἀγορᾷ ἡνιόχους κροτούντων, καὶ
[1]	αὐτὴν τῇ σιγῇ, ἀλλ´ εἰς	μέσον	ἐκφέρειν, (καὶ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν
[1]	τῶν ἀποστόλων, Παῦλον καὶ Τιμόθεον.	Μετ´	ἐκεῖνα, τῆς ὀργῆς λυθείσης, καὶ
[1]	πάλιν· Ταῦτα ἀνεκτά; ταῦτα φορητά;	Μετὰ	μακροὺς διαύλους λόγων, καὶ τοσαύτην
[2]	γυναῖκα πόρνην γυμνῇ τῇ κεφαλῇ	μετὰ	πολλῆς τῆς ἀναισχυντίας εἰσιοῦσαν, χρυσᾶ
[3]	οἰκίαν, ἀλλὰ τὴν πόρνην ἔχων	μετὰ	σεαυτοῦ, οὐ φανερῶς καὶ δήλως
[4]	τῇ φωνῇ, ὅτι εἴ τις	μετὰ	τὴν παραίνεσιν ταύτην καὶ διδασκαλίαν
[1]	γὰρ τῆς ἱπποδρομίας τὸ εἶδος	μετὰ	τῆς ἡδονῆς πολλὴν ἔχει τὴν
[2]	ὑπὲρ τοῦ τοιούτου τιθέμενος, πῶς	μετὰ	τὸ θεωρῆσαι δυνήσῃ μένειν ἀκηλίδωτος;
[4]	συμβολῇ ἐχρησάμην, οὕτω καὶ νῦν	μετὰ	τοσαύτην παραίνεσιν καὶ διδασκαλίαν ἀνάγκη
[4]	καθῆναι, κἂν βασιλεὺς ἦν, ἐξεβάλλετο	μετὰ	τοῦ διαδήματος, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς
[4]	πάντας στυγνάζοντας καὶ συνεσταλμένους ὄντας)	μεταβαλλέσθωσαν,	καὶ λέλυται τὰ τῆς ἀποφάσεως.
[4]	Τοῦτο δὲ ποιήσατε· μήτε λόγου	μετάδοτε,	μήτε εἰς οἰκίαν δέξησθε, μήτε
[4]	τῶν ὑγιαινόντων ἀπείργουσιν, ὥστε μὴ	μεταδοῦναι	τοῖς λοιποῖς τῆς νόσου· οὕτω
[4]	εἴσω τουτωνὶ τῶν περιβόλων, οὐ	μεταδώσω	μυστηρίων, οὐκ ἀφήσω τῆς ἱερᾶς
[1]	ἀποστολικῶν παιδευθέντες, ἀθρόον οὕτω μιᾶς	μεταξὺ	γενομένης ἡμέρας, σκιρτᾷς καὶ βοᾷς,
[3]	τὴν ὀδύνην. Νῦν γοῦν ὁρῶ	μεταξὺ	τῶν λόγων τούτων τὰ μέτωπα
[4]	σῶμα τὸ τίμιον, καὶ τοιαύτης	μετασχόντα	θυσίας, ἀπελθόντα εἰς τὸ τοῦ
[1]	πρὸς ἀνθρώπους ἐγίνετο, καὶ πάντα	μετεῤῥυθμίζετο·	ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἡνίκα
[3]	μεταξὺ τῶν λόγων τούτων τὰ	μέτωπα	τύπτοντας, καὶ πολλὴν ὑμῖν ἔχω
[2]	ἡμετέροις ἐγχειρίζοντες, εὐθύνας αὐτοὺς καὶ	μέχρι	ἑνὸς ἀπαιτοῦμεν ὀβολοῦ· οὕτω καὶ
[3]	ἀρκοῦσαν ἔχομεν ἀπολογίαν. Εἰ δὲ	μὴ	ἀνέχοιτο, μηδὲ ἡμῶν συμβουλευόντων, μηδὲ
[2]	εἰπεῖν ὡς οὐδὲν πάσχῃς ἀνθρώπινον;	Μὴ	γὰρ λίθος σοι τὸ σῶμα;
[2]	τὸ θεωρῆσαι δυνήσῃ μένειν ἀκηλίδωτος;	Μὴ	γὰρ λίθος σοι τὸ σῶμα;
[3]	λέοντος τῆς φάρυγγος αὐτοὺς ἐξαρπάσοιμεν.	Μὴ	γάρ μοι λέγε· Ὀλίγοι εἰσὶν
[2]	γὰρ λίθος σοι τὸ σῶμα;	μὴ	γὰρ σίδηρος; Οὐ γὰρ παραιτήσομαι
[2]	γὰρ λίθος σοι τὸ σῶμα;	μὴ	γὰρ σίδηρος; Σάρκα περίκεισαι, σάρκα
[2]	παραιτήσομαι πάλιν τὰ αὐτὰ εἰπεῖν.	Μὴ	γὰρ τῶν μεγάλων καὶ γενναίων
[2]	ἐμοίχευσεν αὐτήν; Τί οὖν ἐὰν	μὴ	ἐμβλέψω, φησὶ, πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι;
[4]	τῷ βήματι ἐκείνῳ τῷ φοβερῷ,	μὴ	ἔχων σπῖλον ἢ ῥυτίδα, ἤ
[4]	ἀλλὰ καὶ οἱ συνειδότες καὶ	μὴ	καταγγείλαντες, πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ τῆς
[3]	καὶ ὑπὲρ τοῦ ἑνὸς, καὶ	μὴ	καταφρόνει τῆς σωτηρίας αὐτοῦ, ἀλλ´
[2]	πεῖσαι; Ὁ γὰρ τοῦ θεωρῆσαι	μὴ	κρατῶν, ἀλλὰ τοσαύτην σπουδὴν ὑπὲρ
[3]	τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ πλανηθέντος ἐπλήρωσε.	Μὴ	λέγε, ὅτι εἷς ἐστιν· ἀλλ´
[4]	πρόβατα τῶν ὑγιαινόντων ἀπείργουσιν, ὥστε	μὴ	μεταδοῦναι τοῖς λοιποῖς τῆς νόσου·
[3]	νόσον ἀνίατον ἐργάζεται. Ὁ γὰρ	μὴ	μισῶν τὸ ἕλκος, μηδὲ ἀπαλλαγῆναι
[4]	πυρὸς θερμοτέρα, εὐτονώτερον δυναμένη καίειν.	Μὴ	οὖν καταφρόνει τῆς ἀποφάσεως τῆς
[1]	ἐμαυτοῦ ταύτῃ παραμυθούμενος, τὸ τῷ	μὴ	πιέζειν αὐτὴν τῇ σιγῇ, ἀλλ´
[4]	λόγον σιδήρου τομώτερον· εἰ καὶ	μὴ	πῦρ βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι μοι
[4]	τὴν τομὴν ἐπαγάγωμεν. Εἰ γὰρ	μὴ	σιδήριον ἔχω, ἀλλ´ ἔχω λόγον
[4]	τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, καὶ	μὴ	συναναμίγνυσθε αὐτῷ. Τοῦτο δὲ ποιήσατε·
[2]	γυναῖκα ἀλλοτρίαν. Εἰ γὰρ καὶ	μὴ	συνεπλάκης τῇ πόρνῃ, ἀλλὰ τῇ
[3]	γὰρ μὴ μισῶν τὸ ἕλκος,	μηδὲ	ἀπαλλαγῆναι βουλόμενος, πῶς ἂν ἐπιζητήσειε
[3]	ἀπολογίαν. Εἰ δὲ μὴ ἀνέχοιτο,	μηδὲ	ἡμῶν συμβουλευόντων, μηδὲ ὑμῶν παραινούντων,
[3]	μὴ ἀνέχοιτο, μηδὲ ἡμῶν συμβουλευόντων,	μηδὲ	ὑμῶν παραινούντων, τῇ ἐξουσίᾳ χρήσομαι
[4]	τῶν παρ´ ἡμῖν αἰδεσθέντες νόμων.	Μηδεὶς	τοίνυν τῶν ἐπιμενόντων τῇ αὐτῇ
[3]	Τάχα δὲ οἶμαι πολλοὺς τῶν	μηδὲν	ἡμαρτηκότων ταῦτα ποιεῖν, ἀλγοῦντας ὑπὲρ
[3]	ἀπελθὼν ἡμῖν ἐπανάγαγε, καὶ πεῖσον	μηκέτι	τοῖς αὐτοῖς περιπεσεῖν, καὶ ἀρκοῦσαν
[4]	κοινωνήσητε, μήτε εἰσόδου, μήτε ἐξόδου,	μήτε	ἀγορᾶς· καὶ οὕτω ῥᾳδίως αὐτοὺς
[4]	δὲ ποιήσατε· μήτε λόγου μετάδοτε,	μήτε	εἰς οἰκίαν δέξησθε, μήτε τραπέζης
[4]	οἰκίαν δέξησθε, μήτε τραπέζης κοινωνήσητε,	μήτε	εἰσόδου, μήτε ἐξόδου, μήτε ἀγορᾶς·
[4]	μήτε τραπέζης κοινωνήσητε, μήτε εἰσόδου,	μήτε	ἐξόδου, μήτε ἀγορᾶς· καὶ οὕτω
[4]	συναναμίγνυσθε αὐτῷ. Τοῦτο δὲ ποιήσατε·	μήτε	λόγου μετάδοτε, μήτε εἰς οἰκίαν
[4]	μετάδοτε, μήτε εἰς οἰκίαν δέξησθε,	μήτε	τραπέζης κοινωνήσητε, μήτε εἰσόδου, μήτε
[1]	τῶν ἀποστολικῶν παιδευθέντες, ἀθρόον οὕτω	μιᾶς	μεταξὺ γενομένης ἡμέρας, σκιρτᾷς καὶ
[3]	λαμβάνοντες, ἐκεῖθεν κατέρχεσθε, καὶ διὰ	μικρὰν	ἡδονὴν διηνεκῆ τὴν ὀδύνην ὑπομένετε.
[4]	τοῦ Θεοῦ νόμων ἀλγήσατε, καὶ	μικρὸν	ἀποστράφητε τούτους τὰ τοιαῦτα νοσοῦντας
[2]	καὶ τὴν δευτέραν, ὅτε ἀναπαῦσαι	μικρὸν	ἐχρῆν ἀπὸ τῆς ἐγγινομένης κακίας,
[1]	πλημμέλημα; Τοῦτον δὴ καὶ ἐγὼ	μιμήσομαι,	καὶ ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς πάλιν·
[2]	λέγω τοῦτον, οὐκ ἀπέδωκας τὸν	μισθόν.	Καὶ οὐκ ἤρκεσε τῇ προτέρᾳ
[2]	Καὶ τοσοῦτον παρὰ τοῦ Θεοῦ	μισθωσάμενος	οἶκον, τὸν κόσμον λέγω τοῦτον,
[3]	ἀνίατον ἐργάζεται. Ὁ γὰρ μὴ	μισῶν	τὸ ἕλκος, μηδὲ ἀπαλλαγῆναι βουλόμενος,
[4]	μὴ πῦρ βαστάζω, ἀλλ´ ἔστι	μοι	διδασκαλία πυρὸς θερμοτέρα, εὐτονώτερον δυναμένη
[3]	Ἢ οὐκ ἐσχάτης τιμωρίας, εἰπέ	μοι,	ἐπιθυμίαν τοιαύτην τρέφειν, καὶ διηνεκῶς
[1]	ἢ τί παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί	μοι.	Καὶ πάλιν· Τί εὕροσαν οἱ
[3]	φάρυγγος αὐτοὺς ἐξαρπάσοιμεν. Μὴ γάρ	μοι	λέγε· Ὀλίγοι εἰσὶν οἱ ἀποβουκολισθέντες.
[2]	ἵνα καὶ τὸν ἰατρὸν ἐπιζητήσῃς.	Μοιχείας	ἐγένου πεπληρωμένος, καὶ ἐρωτᾷς, ποία
[3]	πραγματεῖαι· δι´ ἣν οὐδὲ τοῦ	Μονογενοῦς	ἐφείσατο. Ἐννόησον ὅση τιμὴ καταβέβληται
[2]	οὐδὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τοῦ θεάτρου λυθέντος,
[4]	χρυσίον ὑφελόμενος, οὐκ αὐτὸς κολάζεται	μόνον	ὁ ἁλοὺς, ἀλλὰ καὶ οἱ
[3]	εἰσὶν οἱ ἀποβουκολισθέντες. Κἂν δέκα	μόνον	ὦσιν, οὐχ ἡ τυχοῦσα ζημία·
[3]	Τὸ δὲ αἴτιον, οὐκ ἀνέρχῃ	μόνος	εἰς τὴν οἰκίαν, ἀλλὰ τὴν
[1]	κατ´ αὐτῶν ἐντυγχάνων ἔλεγε· Λαός	μου,	τί ἐποίησά σοι, καὶ τί
[3]	τιμωρίαι, καὶ κολάσεις, καὶ τὰ	μυρία	θαύματα, καὶ αἱ ποικίλαι τοῦ
[2]	τὰ μέλη τὰ πορνικὰ, καὶ	μυρία	τραύματα λαβὼν ἀναχωρεῖς. Οὐκ ἐντεῦθεν
[1]	κλήσεως, οὐκ ἀπὸ μύσους εἰς	μύσος,	ἀλλ´ ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανὸν
[1]	τῆς ἄνω κλήσεως, οὐκ ἀπὸ	μύσους	εἰς μύσος, ἀλλ´ ἀπὸ γῆς
[4]	τουτωνὶ τῶν περιβόλων, οὐ μεταδώσω	μυστηρίων,	οὐκ ἀφήσω τῆς ἱερᾶς ἅψασθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2009