Chant, vers |
[19, 100-149] |
δ᾽
ἕβδομος
ἑστήκει
μείς·
~ἐκ
|
δ᾽ |
ἄγαγε
πρὸ
φόως
δὲ
καὶ |
[19, 200-249] |
ἐν
μέσσῃ
ἀγορῇ
θέσαν,
ἂν
|
δ᾽ |
Ἀγαμέμνων
~ἵστατο·
Ταλθύβιος
δὲ
θεῷ |
[19, 100-149] |
τόκον,
σχέθε
δ᾽
Εἰλειθυίας.
~αὐτὴ
|
δ᾽ |
ἀγγελέουσα
Δία
Κρονίωνα
προσηύδα·
~Ζεῦ |
[19, 100-149] |
αὖτε
τέλος
μύθῳ
ἐπιθήσεις.
~εἰ
|
δ᾽ |
ἄγε
νῦν
μοι
ὄμοσσον
Ὀλύμπιε |
[19, 200-249] |
ἐείκοσι,
δώδεκα
δ᾽
ἵππους·
~ἐκ
|
δ᾽ |
ἄγον
αἶψα
γυναῖκας
ἀμύμονα
ἔργα |
[19, 250-299] |
Ἄρηα.
~ὣς
ἄρ᾽
ἐφώνησεν,
λῦσεν
|
δ᾽ |
ἀγορὴν
αἰψηρήν.
~οἳ
μὲν
ἄρ᾽ |
[19, 300-349] |
πολέμου
στόμα
δύμεναι
αἱματόεντος.
~μνησάμενος
|
δ᾽ |
ἁδινῶς
ἀνενείκατο
φώνησέν
τε·
~ἦ |
[19, 300-349] |
γε
ἰδὼν
ἐλέησε
Κρονίων,
~αἶψα
|
δ᾽ |
Ἀθηναίην
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
~τέκνον |
[19, 100-149] |
ἔπειτα
δὲ
πολλὸν
ἀάσθη.
~Ἥρη
|
δ᾽ |
ἀΐξασα
λίπεν
ῥίον
Οὐλύμποιο,
~καρπαλίμως |
[19, 0-49] |
ἐγγείνωνται,
ἀεικίσσωσι
δὲ
νεκρόν,
~ἐκ
|
δ᾽ |
αἰὼν
πέφαται,
κατὰ
δὲ
χρόα |
[19, 300-349] |
ἄλλοι
~οἴχονται
μετὰ
δεῖπνον,
ὃ
|
δ᾽ |
ἄκμηνος
καὶ
ἄπαστος.
~ἀλλ᾽
ἴθι |
[19, 0-49] |
μάλ᾽
ἐς
πόλεμον
θωρήσσεο,
δύσεο
|
δ᾽ |
ἀλκήν.
~ὣς
ἄρα
φωνήσασα
μένος |
[19, 300-349] |
εἴβει
~χήτεϊ
τοιοῦδ᾽
υἷος·
ὃ
|
δ᾽ |
ἀλλοδαπῷ
ἐνὶ
δήμῳ
~εἵνεκα
ῥιγεδανῆς |
[19, 200-249] |
δέκα
πάντα
τάλαντα
~ἦρχ᾽
ἅμα
|
δ᾽ |
ἄλλοι
δῶρα
φέρον
κούρητες
Ἀχαιῶν. |
[19, 150-199] |
τεῖος
ἐπειγόμενός
περ
Ἄρηος·
~μίμνετε
|
δ᾽ |
ἄλλοι
πάντες
ἀολλέες,
ὄφρά
κε |
[19, 250-299] |
αὐτῷ
χυμένη
λίγ᾽
ἐκώκυε,
χερσὶ
|
δ᾽ |
ἄμυσσε
~στήθεά
τ᾽
ἠδ᾽
ἁπαλὴν |
[19, 0-49] |
φίλον
υἱὸν
~κλαίοντα
λιγέως·
πολέες
|
δ᾽ |
ἀμφ᾽
αὐτὸν
ἑταῖροι
~μύρονθ᾽
ἣ |
[19, 300-349] |
δ᾽
αὐτῶν
κήδε᾽
ἑκάστη.
~αὐτὸν
|
δ᾽ |
ἀμφὶ
γέροντες
Ἀχαιῶν
ἠγερέθοντο
~λισσόμενοι |
[19, 200-249] |
ἔχοντας
ἐπ᾽
ἤματι
δακρύσαντας·
~ὅσσοι
|
δ᾽ |
ἂν
πολέμοιο
περὶ
στυγεροῖο
λίπωνται |
[19, 0-49] |
τεύχε᾽
ἔθηκε
~πρόσθεν
Ἀχιλλῆος·
τὰ
|
δ᾽ |
ἀνέβραχε
δαίδαλα
πάντα.
~Μυρμιδόνας
δ᾽ |
[19, 50-99] |
δὴ
πάντες
ἀολλίσθησαν
Ἀχαιοί,
~τοῖσι
|
δ᾽ |
ἀνιστάμενος
μετέφη
πόδας
ὠκὺς
Ἀχιλλεύς· |
[19, 150-199] |
Διί
τ᾽
Ἠελίῳ
τε.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πόδας
ὠκὺς
Ἀχιλλεύς· |
[19, 100-149] |
ὅ
τοι
μενοεικέα
δώσω.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πόδας
ὠκὺς
Ἀχιλλεύς· |
[19, 150-199] |
ὑμείων
μεμνημένος
ἀνδρὶ
μαχέσθω.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~μὴ |
[19, 200-249] |
καὶ
ἀργαλέος
στόνος
ἀνδρῶν.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~ὦ |
[19, 350-399] |
ἐρισθενέος
πυκινὸν
δῶ
~ᾤχετο,
τοὶ
|
δ᾽ |
ἀπάνευθε
νεῶν
ἐχέοντο
θοάων.
~ὡς |
[19, 350-399] |
τε
στιβαρόν
τε
~εἵλετο,
τοῦ
|
δ᾽ |
ἀπάνευθε
σέλας
γένετ᾽
ἠΰτε
μήνης. |
[19, 100-149] |
δὲ
καὶ
ἠλιτόμηνον
ἐόντα,
~Ἀλκμήνης
|
δ᾽ |
ἀπέπαυσε
τόκον,
σχέθε
δ᾽
Εἰλειθυίας. |
[19, 250-299] |
ἀγέλην
ἔλασαν
θεράποντες
ἀγαυοί.
~Βρισηῒς
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτ᾽
ἰκέλη
χρυσέῃ
Ἀφροδίτῃ
|
[19, 400-449] |
Πάτροκλον
λίπετ᾽
αὐτόθι
τεθνηῶτα.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ὑπὸ
ζυγόφι
προσέφη
πόδας |
[19, 350-399] |
θώρηκα
περὶ
στήθεσσιν
ἔδυνεν.
~ἀμφὶ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ὤμοισιν
βάλετο
ξίφος
ἀργυρόηλον
|
[19, 250-299] |
κατὰ
μοῖραν
ἀκούοντες
βασιλῆος.
~εὐξάμενος
|
δ᾽ |
ἄρα
εἶπεν
ἰδὼν
εἰς
οὐρανὸν |
[19, 250-299] |
δειρὴν
ἰδὲ
καλὰ
πρόσωπα.
~εἶπε
|
δ᾽ |
ἄρα
κλαίουσα
γυνὴ
ἐϊκυῖα
θεῇσι· |
[19, 0-49] |
δ᾽
ἀνέβραχε
δαίδαλα
πάντα.
~Μυρμιδόνας
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντας
ἕλε
τρόμος,
οὐδέ |
[19, 250-299] |
Διὶ
χεῖρας
ἀνασχὼν
~εὔχετο·
τοὶ
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντες
ἐπ᾽
αὐτόφιν
εἵατο |
[19, 350-399] |
ἄειρε
δὲ
ποιμένα
λαῶν.
~ἐκ
|
δ᾽ |
ἄρα
σύριγγος
πατρώϊον
ἐσπάσατ᾽
ἔγχος
|
[19, 300-349] |
ἕκαστος
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἔλειπον·
~μυρομένους
|
δ᾽ |
ἄρα
τούς
γε
ἰδὼν
ἐλέησε |
[19, 350-399] |
ἦτορ
~δῦν᾽
ἄχος
ἄτλητον·
ὃ
|
δ᾽ |
ἄρα
Τρωσὶν
μενεαίνων
~δύσετο
δῶρα |
[19, 350-399] |
ὄτρυνε
πάρος
μεμαυῖαν
Ἀθήνην·
~ἣ
|
δ᾽ |
ἅρπῃ
ἐϊκυῖα
τανυπτέρυγι
λιγυφώνῳ
~οὐρανοῦ |
[19, 350-399] |
ἀείρας
~κρατὶ
θέτο
βριαρήν·
ἣ
|
δ᾽ |
ἀστὴρ
ὣς
ἀπέλαμπεν
~ἵππουρις
τρυφάλεια, |
[19, 300-349] |
ἄλλους
μὲν
ἀπεσκέδασεν
βασιλῆας,
~δοιὼ
|
δ᾽ |
Ἀτρεΐδα
μενέτην
καὶ
δῖος
Ὀδυσσεὺς |
[19, 0-49] |
φωνήσασα
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνῆκε,
~Πατρόκλῳ
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
ἀμβροσίην
καὶ
νέκταρ
ἐρυθρὸν
|
[19, 100-149] |
ἀέθλων.
~ὣς
καὶ
ἐγών,
ὅτε
|
δ᾽ |
αὖτε
μέγας
κορυθαίολος
Ἕκτωρ
~Ἀργείους |
[19, 150-199] |
ὅτε
τις
πρότερος
χαλεπήνῃ.
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπεν
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων· |
[19, 350-399] |
κορυφῆς
φόνον
ἔμμεναι
ἡρώεσσιν·
~ἵππους
|
δ᾽ |
Αὐτομέδων
τε
καὶ
Ἄλκιμος
ἀμφιέποντες
|
[19, 150-199] |
καὶ
ὅρκια
πιστὰ
τάμωμεν.
~σοὶ
|
δ᾽ |
αὐτῷ
τόδ᾽
ἐγὼν
ἐπιτέλλομαι
ἠδὲ |
[19, 300-349] |
στενάχοντο
γυναῖκες
~Πάτροκλον
πρόφασιν,
σφῶν
|
δ᾽ |
αὐτῶν
κήδε᾽
ἑκάστη.
~αὐτὸν
δ᾽ |
[19, 350-399] |
~αὐτίκα
θωρήσσοντο
κατὰ
στρατόν·
ἣ
|
δ᾽ |
Ἀχιλῆϊ
~νέκταρ
ἐνὶ
στήθεσσι
καὶ |
[19, 100-149] |
ἀνασσέμεν
Ἀργείοισιν.
~ὣς
φάτο,
τὸν
|
δ᾽ |
ἄχος
ὀξὺ
κατὰ
φρένα
τύψε |
[19, 100-149] |
δ᾽
ἐκύει
φίλον
υἱόν,
ὃ
|
δ᾽ |
ἕβδομος
ἑστήκει
μείς·
~ἐκ
δ᾽ |
[19, 150-199] |
πάντα
διίκεο
καὶ
κατέλεξας.
~ταῦτα
|
δ᾽ |
ἐγὼν
ἐθέλω
ὀμόσαι,
κέλεται
δέ |
[19, 100-149] |
καὶ
ἄλλους
ὄρνυθι
λαούς.
~δῶρα
|
δ᾽ |
ἐγὼν
ὅδε
πάντα
παρασχέμεν
ὅσσά |
[19, 350-399] |
ὣς
ἀπέλαμπεν
~ἵππουρις
τρυφάλεια,
περισσείοντο
|
δ᾽ |
ἔθειραι
~χρύσεαι,
ἃς
Ἥφαιστος
ἵει |
[19, 100-149] |
κλισίῃσιν
ὑπέσχετο
δῖος
Ὀδυσσεύς.
~εἰ
|
δ᾽ |
ἐθέλεις,
ἐπίμεινον
ἐπειγόμενός
περ
Ἄρηος, |
[19, 400-449] |
παρὰ
ζυγὸν
οὖδας
ἵκανεν·
~αὐδήεντα
|
δ᾽ |
ἔθηκε
θεὰ
λευκώλενος
Ἥρη·
~καὶ |
[19, 100-149] |
κατὰ
φρένα
τύψε
βαθεῖαν·
~αὐτίκα
|
δ᾽ |
εἷλ᾽
Ἄτην
κεφαλῆς
λιπαροπλοκάμοιο
~χωόμενος |
[19, 100-149] |
~Ἀλκμήνης
δ᾽
ἀπέπαυσε
τόκον,
σχέθε
|
δ᾽ |
Εἰλειθυίας.
~αὐτὴ
δ᾽
ἀγγελέουσα
Δία |
[19, 250-299] |
θέσαν,
κάθισαν
δὲ
γυναῖκας,
~ἵππους
|
δ᾽ |
εἰς
ἀγέλην
ἔλασαν
θεράποντες
ἀγαυοί. |
[19, 100-149] |
~ἰφθίμην
ἄλοχον
Σθενέλου
Περσηϊάδαο.
~ἣ
|
δ᾽ |
ἐκύει
φίλον
υἱόν,
ὃ
δ᾽ |
[19, 50-99] |
γὰρ
ἐπισταμένῳ
περ
ἐόντι.
~ἀνδρῶν
|
δ᾽ |
ἐν
πολλῷ
ὁμάδῳ
πῶς
κέν |
[19, 0-49] |
ἀμφ᾽
αὐτὸν
ἑταῖροι
~μύρονθ᾽
ἣ
|
δ᾽ |
ἐν
τοῖσι
παρίστατο
δῖα
θεάων, |
[19, 0-49] |
ὡς
εἰ
σέλας
ἐξεφάανθεν·
~τέρπετο
|
δ᾽ |
ἐν
χείρεσσιν
ἔχων
θεοῦ
ἀγλαὰ |
[19, 350-399] |
ἵει
λόφον
ἀμφὶ
θαμειάς.
~πειρήθη
|
δ᾽ |
ἕο
αὐτοῦ
ἐν
ἔντεσι
δῖος |
[19, 150-199] |
δίκης
ἐπιδευὲς
ἔχῃσθα.
~Ἀτρεΐδη
σὺ
|
δ᾽ |
ἔπειτα
δικαιότερος
καὶ
ἐπ᾽
ἄλλῳ
|
[19, 250-299] |
δὲ
Μυρμιδόνες
μεγαλήτορες
ἀμφεπένοντο,
~βὰν
|
δ᾽ |
ἐπὶ
νῆα
φέροντες
Ἀχιλλῆος
θείοιο. |
[19, 250-299] |
Ἀχαιοῖσιν
θάνατον
πολέεσσι
γενέσθαι.
~νῦν
|
δ᾽ |
ἔρχεσθ᾽
ἐπὶ
δεῖπνον,
ἵνα
ξυνάγωμεν |
[19, 200-249] |
οἱ
Ζεὺς
κῦδος
ἔδωκεν,
~ὑμεῖς
|
δ᾽ |
ἐς
βρωτὺν
ὀτρύνετον·
ἦ
τ᾽ |
[19, 300-349] |
μ᾽
ἄχος
αἰνὸν
ἱκάνει·
~δύντα
|
δ᾽ |
ἐς
ἠέλιον
μενέω
καὶ
τλήσομαι |
[19, 0-49] |
φόως
φέροι
ἠδὲ
βροτοῖσιν·
~ἣ
|
δ᾽ |
ἐς
νῆας
ἵκανε
θεοῦ
πάρα |
[19, 200-249] |
~κεῖται
ἀνὰ
πρόθυρον
τετραμμένος,
ἀμφὶ
|
δ᾽ |
ἑταῖροι
~μύρονται·
τό
μοι
οὔ |
[19, 350-399] |
καὶ
ἐντρέχοι
ἀγλαὰ
γυῖα·
~τῷ
|
δ᾽ |
εὖτε
πτερὰ
γίγνετ᾽
ἄειρε
δὲ |
[19, 50-99] |
ἔγχεος
ἡμετέροιο.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
|
δ᾽ |
ἐχάρησαν
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοὶ
~μῆνιν
ἀπειπόντος |
[19, 200-249] |
υἷας
Ἀχαιῶν
~νήστιας
ἀκμήνους,
ἅμα
|
δ᾽ |
ἠελίῳ
καταδύντι
~τεύξεσθαι
μέγα
δόρπον, |
[19, 0-49] |
δὲ
χρόα
πάντα
σαπήῃ.
~τὸν
|
δ᾽ |
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
θεὰ
Θέτις
ἀργυρόπεζα· |
[19, 400-449] |
πόδας
αἰόλος
ἵππος
~Ξάνθος,
ἄφαρ
|
δ᾽ |
ἤμυσε
καρήατι·
πᾶσα
δὲ
χαίτη |
[19, 350-399] |
δὲ
χαλινοὺς
~γαμφηλῇς
ἔβαλον,
κατὰ
|
δ᾽ |
ἡνία
τεῖναν
ὀπίσσω
~κολλητὸν
ποτὶ |
[19, 300-349] |
Ἀχαιῶν
ἠγερέθοντο
~λισσόμενοι
δειπνῆσαι·
ὃ
|
δ᾽ |
ἠρνεῖτο
στεναχίζων·
~λίσσομαι,
εἴ
τις |
[19, 0-49] |
δῖος
Ἀχιλλεὺς
~σμερδαλέα
ἰάχων,
ὦρσεν
|
δ᾽ |
ἥρωας
Ἀχαιούς.
~καί
ῥ᾽
οἵ |
[19, 0-49] |
δὲ
βροτὸν
ἄνδρα
τελέσσαι.
~νῦν
|
δ᾽ |
ἤτοι
μὲν
ἐγὼ
θωρήξομαι·
ἀλλὰ |
[19, 50-99] |
στήθεσσι
φίλον
δαμάσαντες
ἀνάγκῃ·
~νῦν
|
δ᾽ |
ἤτοι
μὲν
ἐγὼ
παύω
χόλον, |
[19, 0-49] |
πρῶτα
θεῶν
ἰότητι
δαμάσθη·
~τύνη
|
δ᾽ |
Ἡφαίστοιο
πάρα
κλυτὰ
τεύχεα
δέξο |
[19, 100-149] |
ἀΐξασα
λίπεν
ῥίον
Οὐλύμποιο,
~καρπαλίμως
|
δ᾽ |
ἵκετ᾽
Ἄργος
Ἀχαιικόν,
ἔνθ᾽
ἄρα |
[19, 100-149] |
οὐρανοῦ
ἀστερόεντος
~χειρὶ
περιστρέψας·
τάχα
|
δ᾽ |
ἵκετο
ἔργ᾽
ἀνθρώπων.
~τὴν
αἰεὶ |
[19, 200-249] |
Κρειοντιάδην
Λυκομήδεα
καὶ
Μελάνιππον·
~βὰν
|
δ᾽ |
ἴμεν
ἐς
κλισίην
Ἀγαμέμνονος
Ἀτρεΐδαο. |
[19, 350-399] |
ὥς
τ᾽
ἠλέκτωρ
Ὑπερίων,
~σμερδαλέον
|
δ᾽ |
ἵπποισιν
ἐκέκλετο
πατρὸς
ἑοῖο·
~Ξάνθέ |
[19, 200-249] |
~αἴθωνας
δὲ
λέβητας
ἐείκοσι,
δώδεκα
|
δ᾽ |
ἵππους·
~ἐκ
δ᾽
ἄγον
αἶψα |
[19, 200-249] |
ᾖσιν
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐμοῖσι.
~νῦν
|
δ᾽ |
οἳ
μὲν
κέαται
δεδαϊγμένοι,
οὓς |
[19, 200-249] |
καλάμην
χθονὶ
χαλκὸς
ἔχευεν,
~ἄμητος
|
δ᾽ |
ὀλίγιστος,
ἐπὴν
κλίνῃσι
τάλαντα
~Ζεύς, |
[19, 350-399] |
σέλας
γένετ᾽
ἠΰτε
μήνης.
~ὡς
|
δ᾽ |
ὅτ᾽
ἂν
ἐκ
πόντοιο
σέλας |
[19, 350-399] |
ἀπάνευθε
νεῶν
ἐχέοντο
θοάων.
~ὡς
|
δ᾽ |
ὅτε
ταρφειαὶ
νιφάδες
Διὸς
ἐκποτέονται
|
[19, 200-249] |
δόρπον,
ἐπὴν
τεισαίμεθα
λώβην.
~πρὶν
|
δ᾽ |
οὔ
πως
ἂν
ἔμοιγε
φίλον |
[19, 200-249] |
ἀνθρώπων
ταμίης
πολέμοιο
τέτυκται.
~γαστέρι
|
δ᾽ |
οὔ
πως
ἔστι
νέκυν
πενθῆσαι |
[19, 100-149] |
εἰσι
γενέθλης.
~ὣς
ἔφατο·
Ζεὺς
|
δ᾽ |
οὔ
τι
δολοφροσύνην
ἐνόησεν,
~ἀλλ᾽ |
[19, 50-99] |
~καί
τέ
με
νεικείεσκον·
ἐγὼ
|
δ᾽ |
οὐκ
αἴτιός
εἰμι,
~ἀλλὰ
Ζεὺς |
[19, 350-399] |
ὄρεσφι
~σταθμῷ
ἐν
οἰοπόλῳ·
τοὺς
|
δ᾽ |
οὐκ
ἐθέλοντας
ἄελλαι
~πόντον
ἐπ᾽ |
[19, 50-99] |
κράατα
βαίνει
~βλάπτουσ᾽
ἀνθρώπους·
κατὰ
|
δ᾽ |
οὖν
ἕτερόν
γε
πέδησε.
~καὶ |
[19, 350-399] |
κραταιγύαλοι
καὶ
μείλινα
δοῦρα.
~αἴγλη
|
δ᾽ |
οὐρανὸν
ἷκε,
γέλασσε
δὲ
πᾶσα |
[19, 150-199] |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~μὴ
|
δ᾽ |
οὕτως,
ἀγαθός
περ
ἐών,
θεοείκελ᾽ |