Chant, vers |
[19, 350-399] |
ὅτ᾽
ἂν
ἐκ
πόντοιο
σέλας
|
ναύτῃσι |
φανήῃ
~καιομένοιο
πυρός,
τό
τε |
[19, 300-349] |
σὲ
δέ
τε
Φθίην
δὲ
|
νέεσθαι, |
~ὡς
ἄν
μοι
τὸν
παῖδα |
[19, 100-149] |
Ἕκτωρ
~Ἀργείους
ὀλέκεσκεν
ἐπὶ
πρυμνῇσι
|
νέεσσιν, |
~οὐ
δυνάμην
λελαθέσθ᾽
Ἄτης
ᾗ |
[19, 50-99] |
μῦθον
ἔειπον
~καί
τέ
με
|
νεικείεσκον· |
ἐγὼ
δ᾽
οὐκ
αἴτιός
εἰμι, |
[19, 0-49] |
ὠτειλὰς
~εὐλὰς
ἐγγείνωνται,
ἀεικίσσωσι
δὲ
|
νεκρόν, |
~ἐκ
δ᾽
αἰὼν
πέφαται,
κατὰ |
[19, 350-399] |
κατὰ
στρατόν·
ἣ
δ᾽
Ἀχιλῆϊ
|
~νέκταρ |
ἐνὶ
στήθεσσι
καὶ
ἀμβροσίην
ἐρατεινὴν
|
[19, 0-49] |
~Πατρόκλῳ
δ᾽
αὖτ᾽
ἀμβροσίην
καὶ
|
νέκταρ |
ἐρυθρὸν
~στάξε
κατὰ
ῥινῶν,
ἵνα |
[19, 300-349] |
καὶ
ἄπαστος.
~ἀλλ᾽
ἴθι
οἱ
|
νέκτάρ |
τε
καὶ
ἀμβροσίην
ἐρατεινὴν
~στάξον |
[19, 200-249] |
~γαστέρι
δ᾽
οὔ
πως
ἔστι
|
νέκυν |
πενθῆσαι
Ἀχαιούς·
~λίην
γὰρ
πολλοὶ |
[19, 150-199] |
~ἔσσεαι.
οὐ
μὲν
γάρ
τι
|
νεμεσσητὸν |
βασιλῆα
~ἄνδρ᾽
ἀπαρέσσασθαι
ὅτε
τις |
[19, 300-349] |
~εἴ
που
ἔτι
ζώει
γε
|
Νεοπτόλεμος |
θεοειδής.
~πρὶν
μὲν
γάρ
μοι |
[19, 200-249] |
ἐγείρομεν
ὀξὺν
Ἄρηα.
~ἦ,
καὶ
|
Νέστορος |
υἷας
ὀπάσσατο
κυδαλίμοιο
~Φυλεΐδην
τε |
[19, 300-349] |
Ἀτρεΐδα
μενέτην
καὶ
δῖος
Ὀδυσσεὺς
|
~Νέστωρ |
Ἰδομενεύς
τε
γέρων
θ᾽
ἱππηλάτα |
[19, 0-49] |
οἵ
περ
τὸ
πάρος
γε
|
νεῶν |
ἐν
ἀγῶνι
μένεσκον
~οἵ
τε |
[19, 350-399] |
δῶ
~ᾤχετο,
τοὶ
δ᾽
ἀπάνευθε
|
νεῶν |
ἐχέοντο
θοάων.
~ὡς
δ᾽
ὅτε |
[19, 300-349] |
Ἀχιλλεύς;
~κεῖνος
ὅ
γε
προπάροιθε
|
νεῶν |
ὀρθοκραιράων
~ἧσται
ὀδυρόμενος
ἕταρον
φίλον· |
[19, 250-299] |
μὲν
ἄρ᾽
ἐσκίδναντο
ἑὴν
ἐπὶ
|
νῆα |
ἕκαστος,
~δῶρα
δὲ
Μυρμιδόνες
μεγαλήτορες |
[19, 250-299] |
μεγαλήτορες
ἀμφεπένοντο,
~βὰν
δ᾽
ἐπὶ
|
νῆα |
φέροντες
Ἀχιλλῆος
θείοιο.
~καὶ
τὰ |
[19, 0-49] |
ἠδὲ
βροτοῖσιν·
~ἣ
δ᾽
ἐς
|
νῆας |
ἵκανε
θεοῦ
πάρα
δῶρα
φέρουσα. |
[19, 50-99] |
εἵνεκα
κούρης;
~τὴν
ὄφελ᾽
ἐν
|
νήεσσι |
κατακτάμεν
Ἄρτεμις
ἰῷ
~ἤματι
τῷ |
[19, 300-349] |
μοι
τὸν
παῖδα
θοῇ
ἐνὶ
|
νηῒ |
μελαίνῃ
~Σκυρόθεν
ἐξαγάγοις
καί
οἱ |
[19, 200-249] |
μὲν
καταθάπτειν
ὅς
κε
θάνῃσι
|
~νηλέα |
θυμὸν
ἔχοντας
ἐπ᾽
ἤματι
δακρύσαντας· |
[19, 250-299] |
καὶ
ἀπὸ
στόμαχον
κάπρου
τάμε
|
νηλέϊ |
χαλκῷ.
~τὸν
μὲν
Ταλθύβιος
πολιῆς |
[19, 100-149] |
δέ
τοι
θεράποντες
ἐμῆς
παρὰ
|
νηὸς |
ἑλόντες
~οἴσουσ᾽
ὄφρα
ἴδηαι
ὅ |
[19, 150-199] |
ἀριστῆας
Παναχαιῶν
~δῶρα
ἐμῆς
παρὰ
|
νηὸς |
ἐνεικέμεν,
ὅσσ᾽
Ἀχιλῆϊ
~χθιζὸν
ὑπέστημεν |
[19, 200-249] |
μὲν
ἀνώγοιμι
πτολεμίζειν
υἷας
Ἀχαιῶν
|
~νήστιας |
ἀκμήνους,
ἅμα
δ᾽
ἠελίῳ
καταδύντι
|
[19, 150-199] |
ἀγαθός
περ
ἐών,
θεοείκελ᾽
Ἀχιλλεῦ
|
~νήστιας |
ὄτρυνε
προτὶ
Ἴλιον
υἷας
Ἀχαιῶν
|
[19, 150-199] |
~ἀλλὰ
πάσασθαι
ἄνωχθι
θοῇς
ἐπὶ
|
νηυσὶν |
Ἀχαιοὺς
~σίτου
καὶ
οἴνοιο·
τὸ |
[19, 200-249] |
κακὸν
ἔσσεται
ὅς
κε
λίπηται
|
~νηυσὶν |
ἐπ᾽
Ἀργείων·
ἀλλ᾽
ἀθρόοι
ὁρμηθέντες
|
[19, 250-299] |
ἄλοχον
θήσειν,
ἄξειν
τ᾽
ἐνὶ
|
νηυσὶν
|
~ἐς
Φθίην,
δαίσειν
δὲ
γάμον |
[19, 0-49] |
οἰήϊα
νηῶν
~καὶ
ταμίαι
παρὰ
|
νηυσὶν |
ἔσαν
σίτοιο
δοτῆρες,
~καὶ
μὴν |
[19, 50-99] |
ἐλθὼν
~αἴ
κ᾽
ἐθέλωσ᾽
ἐπὶ
|
νηυσὶν |
ἰαύειν·
ἀλλά
τιν᾽
οἴω
~ἀσπασίως |
[19, 350-399] |
τότε
ταρφειαὶ
κόρυθες
λαμπρὸν
γανόωσαι
|
~νηῶν |
ἐκφορέοντο
καὶ
ἀσπίδες
ὀμφαλόεσσαι
~θώρηκές |
[19, 0-49] |
τε
κυβερνῆται
καὶ
ἔχον
οἰήϊα
|
νηῶν
|
~καὶ
ταμίαι
παρὰ
νηυσὶν
ἔσαν |
[19, 350-399] |
θοάων.
~ὡς
δ᾽
ὅτε
ταρφειαὶ
|
νιφάδες |
Διὸς
ἐκποτέονται
~ψυχραὶ
ὑπὸ
ῥιπῆς |
[19, 200-249] |
~ἔγχει,
ἐγὼ
δέ
κε
σεῖο
|
νοήματί |
γε
προβαλοίμην
~πολλόν,
ἐπεὶ
πρότερος |
[19, 400-449] |
ὅ
μοι
μόρος
ἐνθάδ᾽
ὀλέσθαι
|
~νόσφι |
φίλου
πατρὸς
καὶ
μητέρος·
ἀλλὰ |
[19, 300-349] |
ἀνενείκατο
φώνησέν
τε·
~ἦ
ῥά
|
νύ |
μοί
ποτε
καὶ
σὺ
δυσάμμορε |
[19, 150-199] |
~ἀνδράσι
δυσμενέεσσι
πανημέριος
πολεμίζῃ,
~θαρσαλέον
|
νύ |
οἱ
ἦτορ
ἐνὶ
φρεσίν,
οὐδέ |
[19, 50-99] |
γε
πέδησε.
~καὶ
γὰρ
δή
|
νύ |
ποτε
Ζεὺς
ἄσατο,
τόν
περ |
[19, 400-449] |
οὐδέ
τί
σε
χρή.
~εὖ
|
νυ |
τὸ
οἶδα
καὶ
αὐτὸς
ὅ |
[19, 300-349] |
πάμπαν
ἀποίχεαι
ἀνδρὸς
ἑῆος.
~ἦ
|
νύ |
τοι
οὐκέτι
πάγχυ
μετὰ
φρεσὶ |
[19, 400-449] |
Ἥρη·
~καὶ
λίην
σ᾽
ἔτι
|
νῦν |
γε
σαώσομεν
ὄβριμ᾽
Ἀχιλλεῦ·
~ἀλλά |
[19, 250-299] |
~ἤθελ᾽
Ἀχαιοῖσιν
θάνατον
πολέεσσι
γενέσθαι.
|
~νῦν |
δ᾽
ἔρχεσθ᾽
ἐπὶ
δεῖπνον,
ἵνα |
[19, 0-49] |
μὴ
δὲ
βροτὸν
ἄνδρα
τελέσσαι.
|
~νῦν |
δ᾽
ἤτοι
μὲν
ἐγὼ
θωρήξομαι· |
[19, 50-99] |
ἐνὶ
στήθεσσι
φίλον
δαμάσαντες
ἀνάγκῃ·
|
~νῦν |
δ᾽
ἤτοι
μὲν
ἐγὼ
παύω |
[19, 200-249] |
τόσον
ᾖσιν
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐμοῖσι.
|
~νῦν |
δ᾽
οἳ
μὲν
κέαται
δεδαϊγμένοι, |
[19, 100-149] |
~ἤ
τ᾽
ἐχέμεν
παρὰ
σοί·
|
νῦν |
δὲ
μνησώμεθα
χάρμης
~αἶψα
μάλ᾽ |
[19, 250-299] |
σε
ἔλειπον
ἐγὼ
κλισίηθεν
ἰοῦσα,
|
~νῦν |
δέ
σε
τεθνηῶτα
κιχάνομαι
ὄρχαμε |
[19, 300-349] |
ἐφ᾽
ἱπποδάμοισι
φέρειν
πολύδακρυν
Ἄρηα.
|
~νῦν |
δὲ
σὺ
μὲν
κεῖσαι
δεδαϊγμένος, |
[19, 250-299] |
ἰδὼν
εἰς
οὐρανὸν
εὐρύν·
~ἴστω
|
νῦν |
Ζεὺς
πρῶτα
θεῶν
ὕπατος
καὶ |
[19, 200-249] |
ὀτρύνετον·
ἦ
τ᾽
ἂν
ἔγωγε
|
~νῦν |
μὲν
ἀνώγοιμι
πτολεμίζειν
υἷας
Ἀχαιῶν
|
[19, 100-149] |
μύθῳ
ἐπιθήσεις.
~εἰ
δ᾽
ἄγε
|
νῦν |
μοι
ὄμοσσον
Ὀλύμπιε
καρτερὸν
ὅρκον, |
[19, 300-349] |
πατρὸς
ἀποφθιμένοιο
πυθοίμην,
~ὅς
που
|
νῦν |
Φθίηφι
τέρεν
κατὰ
δάκρυον
εἴβει
|
[19, 400-449] |
προμάχοισι
καὶ
Ἕκτορι
κῦδος
ἔδωκε.
|
~νῶϊ |
δὲ
καί
κεν
ἅμα
πνοιῇ |
[19, 50-99] |
σοὶ
καὶ
ἐμοί,
ὅ
τε
|
νῶΐ |
περ
ἀχνυμένω
κῆρ
~θυμοβόρῳ
ἔριδι |
[19, 200-249] |
ἔτι
μᾶλλον
~ἀνδράσι
δυσμενέεσσι
μαχώμεθα
|
νωλεμὲς |
αἰεὶ
~ἑσσάμενοι
χροῒ
χαλκὸν
ἀτειρέα. |
[19, 400-449] |
~οὐδὲ
γὰρ
ἡμετέρῃ
βραδυτῆτί
τε
|
νωχελίῃ |
τε
~Τρῶες
ἀπ᾽
ὤμοιιν
Πατρόκλου |