Partie, Chap.
[1, 12]	ἐξαπίνης ἐς σχολήν τε καὶ	ῥᾳθυμίην	ἐμπέσῃ, δεῖ δὲ καὶ τουτέοισι
[1, 5]	τὴν ἐπάνοδον γίγνεσθαι, ἀλλὰ τὴν	ῥέγξιν	ποιέει ἐνισχόμενον ἐν τοῖσι βρογχίοισι
[1, 5]	τῆς ὀρθοπνοίης τε καὶ τοῦ	ῥέγχεος	ἀποπνιγέντες. Μάλα δὲ τοὺς τοιουτέους
[1, 18]	ἢν δὲ ἔλασσον τοῦ καιροῦ	ῥέοι,	λούειν, ἤν τε ὅλον τὸ
[1, 18]	εἰ μὴ ἔλασσον τοῦ καιροῦ	ῥέοι·	τοὺς δὲ καιροὺς οἶδας· ἢν
[1, 17]	δὲ ἐν αὐτέοισι τοῖσι καιροῖσι	ῥηθήσεται.	Κατὰ ταῦτα δὲ καὶ περὶ
[1, 2]	μάλιστα διὰ ταύτας τὰς νούσους	ῥηΐδιον	γὰρ τὰ ὀνόματα ἐκμανθάνειν, ὁκοῖα
[1, 16]	πρὸς τὰ πτύελα τὰ μὴ	ῥηϊδίως	ἀνιόντα· εἰ γὰρ ἀνάγοι μὲν
[1, 18]	δὲ, καὶ καρηβαρίην λύει, καὶ	ῥῖνας	ὑγραίνει. Ἀγαθὰ μὲν οὖν λουτρῷ
[1, 11]	ἢ αἵματος ῥύσιος ἐκ τῆς	ῥινὸς,	ἢ πῦον παχὺ πτύσαντες διαφεύγουσιν,
[1, 18]	ἐπανερευγομένους χολῶδες, οὐδὲ τοὺς ἐκ	ῥινῶν	αἱμοῤῥαγέοντας, εἰ μὴ ἔλασσον τοῦ
[1, 15]	ἀλλὰ ὁρμᾷ, δυσφορίην τε καὶ	ῥιπτασμὸν	τῶν μελέων ποιέει, ἑλκῶδές τέ
[1, 17]	καὶ κνήκου καὶ μύρτων καὶ	ῥοιῆς	καὶ τῶν ἄλλων, ὅταν τινὸς
[1, 11]	χρεόμενοι, ὅτι αὐτέῃσι κακοῦνται, ὁκόταν	ῥοφέειν	ἄρξωνται, ἢν προκενεαγγήσωσι δύο ἢ
[1, 18]	νεοῤῥόφητον μήτε νεόποτον λούεσθαι, μηδὲ	ῥοφέειν,	μηδὲ πίνειν ταχὺ μετὰ τὸ
[1, 7]	λήξῃ ἡ κάθαρσις, τότε ἔλασσον	ῥοφεέτω	ἢ ὁκόσον εἴθιστο· μετὰ δὲ
[1, 11]	χρεόμενοι γιγνώσκουσιν ὅτι αὐτέῃσι βλάπτονται	ῥοφέοντες,	ὅταν μὴ ὀρθῶς ἄρξωνται τοῦ
[1, 5]	ἢν μή τις ὑποκενώσας τὸ	ῥόφημα	δώῃ, τὴν ὀδύνην ἐνεοῦσαν προσπαροξύνειεν
[1, 16]	ἀτὰρ καὶ ὁκόταν πουλὺ μετὰ	ῥόφημα	ᾖ, οὐδὲν κωλύει πίνειν. Τοῖσι
[1, 6]	ἐπικινδύνων τι ἐμφαίνηται, διδόναι τὸ	ῥόφημα	μήτε πουλὺ μήτε παχὺ, μετὰ
[1, 11]	ἀσθενέοντι προσφέρῃ τις ποτὸν ἢ	ῥόφημα	πλεῖον ἢ σιτίον, οἰόμενος διὰ
[1, 11]	οὐ χρὴ κενεαγγέειν τοὺς μέλλοντας	ῥοφήμασι	διαιτᾶσθαι, κενεαγγέουσιν· ἐν ᾗσί τε
[1, 7]	Ἐπεὶ καὶ τὰ ἐν τοῖσι	ῥοφήμασι	διδόμενα ὑπήλατα ἀρήγει, ὁκόσα μὴ
[1, 13]	ἐγὼ κελεύω· ἔπειτα οὐ χρηστέον	ῥοφήμασι	πρὶν ἡ νοῦσος πεπανθῇ, ἢ
[1, 11]	τοίου τοῖσι μέλλουσιν ὀλίγον ὕστερον	ῥοφήμασιν	ἢ τοίοισιν ἢ τοίοισι χρέεσθαι.
[1, 11]	τοιούτοισι καιροῖσι μεταβάλλουσιν ἐς τὰ	ῥοφήματα	ἐκ τῆς κενεαγγείης, ἐν οἷσι
[1, 11]	χρὴ μεταβάλλειν ἐκ κενεαγγείης ἐς	ῥοφήματα,	ἐν ταύτῃσι μεταβάλλουσι· καὶ ὡς
[1, 8]	πλείονας ἡμέρας, οὕτω προσφέρειν τὰ	ῥοφήματα	καὶ τὰ ποτά· καὶ ἴσως
[1, 13]	τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισιν ἐς τὰ	ῥοφήματα	μεταβάλλουσιν ἐκ τῆς κενεαγγείης· μεταβλητέον
[1, 4]	μετὰ δὲ τοῦτο, τῷ μὲν	ῥοφήματι	τὸ πρωῒ χρηστέον, ὀψὲ δὲ
[1, 15]	διεξίοι ἂν αὐτέῳ. Εἰ μέντοι	ῥοφήματι	χρέοιτο πτισάνῃ, ἐπιπίνοι δὲ μελίκρητον,
[1, 16]	νυκτὸς μὲν καὶ νήστει πρὸ	ῥοφήματος	ἐπιτήδειον προπίνεσθαι· ἀτὰρ καὶ ὁκόταν
[1, 6]	ὀδύνης, ἐπισχεῖν τὴν δόσιν τοῦ	ῥοφήματος,	ἔστ´ ἂν οἴηται κεχωρηκέναι ἐς
[1, 4]	διδόναι, ἀλλὰ προπίνειν πρὸ τοῦ	ῥοφήματος	ἢ μελίκρητον, ἢ οἶνον, ὁκότερον
[1, 11]	στερητέαι αἱ πρῶται ἡμέραι τοῦ	ῥοφήματος	ἢ τοίου ἢ τοίου τοῖσι
[1, 7]	μᾶλλον, ἢ προκενεαγγήσαντα ἄρξασθαι τοῦ	ῥοφήματος,	ἢ τριταῖον, ἢ τεταρταῖον, ἢ
[1, 4]	τῆς ἐπιδόσιος ἐς πλῆθος τοῦ	ῥοφήματος,	ἢν μὲν ξηρότερον ᾖ τὸ
[1, 15]	σπλάγχνοισιν ἀξύμφορον· προπινόμενον μέντοι πρὸ	ῥοφήματος	μελίκρητον οὐ βλάπτει ὡς μεταπινόμενον,
[1, 8]	ὁκοῖαι εἴρηνται. ~Περὶ μὲν οὖν	ῥοφήματος	προσάρσιος οὕτω γιγνώσκω· ἀτὰρ καὶ
[1, 6]	ψυχροὶ ἔωσιν, ἐπισχεῖν χρὴ τοῦ	ῥοφήματος	τὴν δόσιν, μάλιστα δὲ καὶ
[1, 11]	ὅταν μὴ ὀρθῶς ἄρξωνται τοῦ	ῥοφήματος.	Τόδε γε μὴν καὶ φυλάσσουσι
[1, 6]	Καιρὸν δὲ τῆς δόσιος τοῦ	ῥοφήματος	τόνδε μάλιστα φυλάσσεσθαι, κατ´ ἀρχὰς
[1, 4]	ἐπιδιδόναι χρὴ ἐς πλῆθος τοῦ	ῥοφήματος,	ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι· τὰ
[1, 16]	δὲ ποτῷ μοῦνον διαιτωμένοισιν ἄνευ	ῥοφημάτων	διὰ τόδε οὐκ ἐπιτήδειόν ἐστιν
[1, 15]	τουτέων γεγράψεται. Ἄνευ μὲν οὖν	ῥοφημάτων	μελικρήτῳ χρεόμενος ἀντ´ ἄλλου ποτοῦ
[1, 11]	οἷσι πολλάκις ἀρήγει ἐκ τῶν	ῥοφημάτων	πλησιάζειν τῇ κενεαγγείῃ, ἢν οὕτω
[1, 7]	μεσηγὺ τῆς καθάρσιος μὴ διδόναι	ῥοφῇν·	ὁκόταν δὲ λήξῃ ἡ κάθαρσις,
[1, 7]	γὰρ ἄμεινον εἶναι αὐτίκα ἄρξασθαι	ῥοφῇν	τὸ ἐπίπαν μᾶλλον, ἢ προκενεαγγήσαντα
[1, 11]	τὴν νοῦσον γενέσθαι, κριθώδεα πτισάνην	ῥοφήσῃ	ὁ κάμνων, εἰθισμένος χυλῷ χρέεσθαι.
[1, 14]	κύστιν κάθαρσις ὑπ´ αὐτέου γιγνομένη	ῥύεται,	ἢν προτρέπηται ὁκοῖον δεῖ. Καλὰ
[1, 7]	αἷμα ἕως ἂν ἐρυθρότερον πολλῷ	ῥυῇ,	ἀντὶ καθαροῦ τε καὶ ἐρυθροῦ
[1, 11]	ἢ μετὰ ἀποστήματος, ἢ αἵματος	ῥύσιος	ἐκ τῆς ῥινὸς, ἢ πῦον
[1, 16]	οὖν τόδε προστεκμαίρεσθαι χρὴ τὴν	ῥώμην	τοῦ κάμνοντος, κἢν ἐλπίδα ἔχῃ,
[1, 11]	τοῦ σώματος οὔτε ἐπὶ τὴν	ῥώμην,	ὥστε προσθέσθαι δεῖν σιτία, οὔτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/09/2009