Partie, Chap. |
[1, 11] |
σωτηρίην
ἢ
θάνατον
φέρει
γιγνωσκόμενα
|
ἢ |
ἀγνοούμενα
τὰ
τοιαῦτα.
Μέζον
μὲν |
[1, 11] |
δὲ
διαφεύγοντες,
ἢ
μετὰ
ἀποστήματος,
|
ἢ |
αἵματος
ῥύσιος
ἐκ
τῆς
ῥινὸς, |
[1, 10] |
σίλφιον
ἢ
ὀπὸς
ἢ
καυλὸς,
|
ἢ
|
ἄλλα
ὁκόσα
τοιουτότροπα
μεγάλας
δυνάμιας |
[1, 13] |
ῥοφήμασι
πρὶν
ἡ
νοῦσος
πεπανθῇ,
|
ἢ |
ἄλλο
τι
σημεῖον
φανῇ,
ἢ |
[1, 7] |
σέσελι
ἢ
κύμινον
ἢ
ἄννησον
|
ἢ |
ἄλλο
τι
τῶν
εὐωδέων
μίσγοντα, |
[1, 16] |
Γυναιξὶ
δὲ
τὸ
ἐπίπαν
πολεμιώτερον
|
ἢ |
ἀνδράσιν
ὄξος·
ὑστεραλγὲς
γάρ
ἐστιν. |
[1, 7] |
δαῦκον
ἢ
σέσελι
ἢ
κύμινον
|
ἢ |
ἄννησον
ἢ
ἄλλο
τι
τῶν |
[1, 10] |
τάσιν
κοιλίης
τῷ
μαζοφαγέειν
εἰθισμένῳ·
|
ἢ |
αὐτός
τε
ὁ
ἄρτος
θερμὸς |
[1, 10] |
παρὰ
τὸ
ἔθος,
ἢ
ὑγρὴ,
|
ἢ |
γλίσχρη·
καὶ
τὰ
ἄλφιτα
οἷόν |
[1, 7] |
ἐστὶν
ἀηδέα
ἢ
διὰ
πικρότητα
|
ἢ |
δι´
ἄλλην
τινὰ
ἀηδίην,
ἢ |
[1, 7] |
ὁκόσα
μὴ
ἄγαν
ἐστὶν
ἀηδέα
|
ἢ |
διὰ
πικρότητα
ἢ
δι´
ἄλλην |
[1, 7] |
ἢ
δι´
ἄλλην
τινὰ
ἀηδίην,
|
ἢ |
διὰ
πλῆθος
ἢ
χροιὴν
ἢ |
[1, 4] |
διαλειπτέον,
ἢν
μή
τι
δέῃ
|
ἢ |
διὰ
φαρμακίην
ἢ
κλύσιν
διαλιπεῖν. |
[1, 8] |
τῶν
νούσων
προταριχεύσαντες
τοὺς
ἀνθρώπους
|
ἢ |
δύο
ἢ
τρεῖς
ἢ
καὶ |
[1, 4] |
ἡμερέων,
οἷσί
γε
ἢ
πεμπταίοισιν
|
ἢ
|
ἑβδομαίοισιν
ἢ
ἐναταίοισι
δοκέει
κρίνεσθαι, |
[1, 7] |
τεταρταῖον,
ἢ
πεμπταῖον,
ἢ
ἑκταῖον,
|
ἢ |
ἑβδομαῖον,
ἤν
γε
μὴ
προκριθῇ |
[1, 4] |
εἰσι,
καὶ
ἔμπυοι
ἧσσον
γίγνονται
|
ἢ |
εἰ
ἀλλοίως
τις
διαιτῴη,
καὶ |
[1, 12] |
προβαίνειν,
μᾶλλον
ἂν
πονέοι
τότε
|
ἢ |
εἰ
αὐτίκα
ἐξ
ἀρχῆς
πλανώμενος |
[1, 12] |
πόνον
ἔλθοι,
πουλὺ
πλείω
βλαβείη)
|
ἢ |
εἰ
ἐκ
πολλῆς
ἐδωδῆς
ἐς
|
[1, 12] |
ἐξαπίνης,
πολλῷ
ἂν
μᾶλλον
πονήσειεν
|
ἢ |
εἰ
ἐκείνως
ἰητρευόμενος
τὰ
αὐτὰ |
[1, 11] |
δὲ
ταῦτα
κακίω
μέν
ἐστιν
|
ἢ |
εἰ
ἑτεροίως
τις
διαιτηθείη·
πολλῷ |
[1, 12] |
ὑγιὴς
πολλῷ
θᾶσσον
ἂν
γένοιτο,
|
ἢ |
εἰ
πλανώμενος
ἰητρεύοιτο·
εἰ
μέντοι |
[1, 9] |
κοιλίην,
καὶ
δυσκοιτέουσι
πουλὺ
μᾶλλον
|
ἢ |
εἰ
προηριστήκεσαν.
Ὁκότε
οὖν
ταῦτα |
[1, 9] |
ἐστὶ
τὸ
ἐπίπαν
ἐς
ὑγείην,
|
ἢ |
εἴ
τις
ἐξαπίνης
μέγα
μεταβάλλοι
|
[1, 11] |
ἐν
τουτέῳ
τῷ
χρόνῳ
ἁμαρτηθέντα,
|
ἢ |
εἴ
τις
τὰς
μὲν
πρώτας |
[1, 7] |
τριταῖον,
ἢ
τεταρταῖον,
ἢ
πεμπταῖον,
|
ἢ |
ἑκταῖον,
ἢ
ἑβδομαῖον,
ἤν
γε |
[1, 12] |
πλανώμενος
ἰητρεύοιτο·
εἰ
μέντοι
πεμπταῖος
|
ἢ
|
ἑκταῖος
ἐὼν
ἢ
καὶ
ἔτι |
[1, 18] |
χρὴ
λούειν,
οὐδὲ
τοὺς
ἀσώδεας
|
ἢ |
ἐμετικοὺς,
οὐδὲ
τοὺς
ἐπανερευγομένους
χολῶδες, |
[1, 18] |
Ἁρμόζει
δὲ
ἐν
περιπλευμονίῃσι
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐν
καύσοισι
τὸ
ἐπίπαν·
καὶ |
[1, 7] |
μὲν
ὕδωρ
θερμὸν
ἐν
ἀσκῷ,
|
ἢ |
ἐν
κύστει,
ἢ
ἐν
χαλκῷ |
[1, 7] |
κύστει,
ἢ
ἐν
χαλκῷ
ἀγγείῳ,
|
ἢ |
ἐν
ὀστρακίνῳ·
προϋποτιθέναι
δὲ
χρὴ |
[1, 7] |
ἐν
ἀσκῷ,
ἢ
ἐν
κύστει,
|
ἢ |
ἐν
χαλκῷ
ἀγγείῳ,
ἢ
ἐν |
[1, 4] |
γε
ἢ
πεμπταίοισιν
ἢ
ἑβδομαίοισιν
|
ἢ |
ἐναταίοισι
δοκέει
κρίνεσθαι,
ὡς
καὶ |
[1, 13] |
φανῇ,
ἢ
κατ´
ἔντερον
κενεαγγικὸν,
|
ἢ |
ἐρεθιστικὸν,
ἢ
κατὰ
τὰ
ὑποχόνδρια, |
[1, 7] |
ὀδύνη
ἐς
τὴν
κληῗ
δα
|
ἢ |
ἐς
τὸν
βραχίονα
βάρος
ἢ |
[1, 11] |
καὶ
εἴδεα
παντοῖα·
καίτοι
σωτηρίην
|
ἢ |
θάνατον
φέρει
γιγνωσκόμενα
ἢ
ἀγνοούμενα |
[1, 11] |
γὰρ
αὐτέοισιν
ὁ
ἐσελθὼν
ἰητρὸς
|
ἢ
|
ἰδιώτης
ὡσπερεὶ
τεθνεῶτα
ἀναστῆσαι.
Γεγράψεται |
[1, 12] |
μέντοι
πεμπταῖος
ἢ
ἑκταῖος
ἐὼν
|
ἢ |
καὶ
ἔτι
ἀνωτέρω,
ἀναστὰς
ἐθέλοι |
[1, 11] |
ἑτέρης·
εἰ
γὰρ
ἄλλος
ἰητρὸς
|
ἢ |
καὶ
ἰδιώτης
ἐσελθὼν,
καὶ
γνοὺς |
[1, 11] |
τεταρταῖος
δὲ
ἐὼν
τοιάδε
διαιτηθείη,
|
ἢ |
καὶ
πεμπταῖος·
ἔτι
μέντοι
κάκιον, |
[1, 8] |
ἀνθρώπους
ἢ
δύο
ἢ
τρεῖς
|
ἢ |
καὶ
πλείονας
ἡμέρας,
οὕτω
προσφέρειν |
[1, 17] |
μέντοι
ἐν
ταύτῃσι
τῇσι
νούσοισιν
|
ἢ |
καρηβαρίην
ἰσχυρὴν
ἢ
φρενῶν
ἅψιν, |
[1, 13] |
ἢ
ἄλλο
τι
σημεῖον
φανῇ,
|
ἢ |
κατ´
ἔντερον
κενεαγγικὸν,
ἢ
ἐρεθιστικὸν, |
[1, 9] |
πιεῖν
μὴ
ὑδαρὲς,
μηδ´
ἔλασσον
|
ἢ |
κατὰ
λόγον
βρώματος·
καὶ
τῇ |
[1, 13] |
κατ´
ἔντερον
κενεαγγικὸν,
ἢ
ἐρεθιστικὸν,
|
ἢ
|
κατὰ
τὰ
ὑποχόνδρια,
ὁκοῖα
γεγράψεται. |
[1, 10] |
σκόροδα,
ἢ
σίλφιον
ἢ
ὀπὸς
|
ἢ |
καυλὸς,
ἢ
ἄλλα
ὁκόσα
τοιουτότροπα |
[1, 4] |
τι
δέῃ
ἢ
διὰ
φαρμακίην
|
ἢ |
κλύσιν
διαλιπεῖν.
Καὶ
τοῖσι
μέν |
[1, 5] |
μὴ
λύσῃ
τις
τὴν
ὀδύνην,
|
ἢ |
κοιλίην
μαλθάξας,
ἢ
φλέβα
ταμὼν, |
[1, 7] |
μέλανι
μὲν
δαῦκον
ἢ
σέσελι
|
ἢ |
κύμινον
ἢ
ἄννησον
ἢ
ἄλλο |
[1, 11] |
ἐν
τῇ
ἄνω
φορῇ
πυκνὸν
|
ἢ |
μέγα
λίην,
ὀφρύες
δεινώσιος
μετέχουσαι, |
[1, 3] |
καὶ
ὁκόσα
μεγάλας
ὠφελείας
φέρει
|
ἢ |
μεγάλας
βλάβας.
Ἀκαταμάθητα
μὲν
οὖν |
[1, 16] |
ἀπὸ
ὀξέος
ὀξύτητες
πικροχόλοισι
μᾶλλον
|
ἢ
|
μελαγχολικοῖσι
ξυμφέρουσι·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[1, 7] |
σημαίνῃ,
μαλθάσσειν
δεῖ
τὴν
κοιλίην,
|
ἢ |
μέλανι
ἐλλεβόρῳ
ἢ
πεπλίῳ,
μέλανι |
[1, 4] |
ἀλλὰ
προπίνειν
πρὸ
τοῦ
ῥοφήματος
|
ἢ |
μελίκρητον,
ἢ
οἶνον,
ὁκότερον
ἂν |
[1, 11] |
ἐπιτοπολὺ
ἀποθνήσκουσιν·
οἱ
δὲ
διαφεύγοντες,
|
ἢ |
μετὰ
ἀποστήματος,
ἢ
αἵματος
ῥύσιος |
[1, 14] |
πινόμενος,
ἧσσον
ἂν
τούτοισιν
ἀνάγοι
|
ἢ |
ὁ
ἕτερος
οἶνος,
οἷσι
δὲ |
[1, 4] |
πρὸ
τοῦ
ῥοφήματος
ἢ
μελίκρητον,
|
ἢ |
οἶνον,
ὁκότερον
ἂν
ἁρμόζῃ·
τὸ |
[1, 10] |
βρωθεῖσα
τῷ
μὴ
μαζοφαγέειν
εἰθισμένῳ,
|
ἢ |
ὁκοῖον
ἄρτος
βάρος
καὶ
τάσιν |
[1, 7] |
διδόναι
μηδὲν
ἔλασσον
ἀξίως
λόγου
|
ἢ |
ὁκόσον
εἴθιστο·
ἐπεὶ
καὶ
κατὰ |
[1, 7] |
ἡ
κάθαρσις,
τότε
ἔλασσον
ῥοφεέτω
|
ἢ |
ὁκόσον
εἴθιστο·
μετὰ
δὲ
τοῦτο, |
[1, 9] |
ἐπόνεε
καὶ
ἠῤῥώστει,
δειπνήσειε
πλείω
|
ἢ |
ὁκόσον
εἴθιστο,
πουλὺ
μᾶλλον
βαρύνεσθαι· |
[1, 15] |
μέτρον
οἴνου
ἀκρήτου
πίνοι
τις
|
ἢ |
ὁκόσον
μέλι
ἐκλείχοι,
πολλῷ
ἂν |
[1, 9] |
πλανηθέντα,
μὴ
στασίμως,
δειπνῆσαι
μηδὲν,
|
ἢ |
ὀλίγα
καὶ
μὴ
βλαβερά·
ἔτι |
[1, 10] |
ποιέει,
ἢ
σκόροδα,
ἢ
σίλφιον
|
ἢ |
ὀπὸς
ἢ
καυλὸς,
ἢ
ἄλλα |
[1, 2] |
γὰρ
ὁκόσα
ἔργα
καλῶς
ἔχει
|
ἢ |
ὀρθῶς,
καλῶς
ἕκαστα
χρὴ
ποιέειν |
[1, 7] |
τι.
Ἔτι
δὲ
καὶ
κριθαὶ
|
ἢ |
ὄροβοι·
ἐν
ὄξει
κεκρημένῳ
σμικρῷ |
[1, 9] |
δὲ
δεῖπνον
συχνῷ
ἔλασσον
ποιήσασθαι
|
ἢ |
ὅσον
εἴθιστο,
καὶ
μὴ
ξηρὸν, |
[1, 4] |
ὑπερβολῆς
δύο
ἡμερέων,
οἷσί
γε
|
ἢ |
πεμπταίοισιν
ἢ
ἑβδομαίοισιν
ἢ
ἐναταίοισι |
[1, 7] |
ῥοφήματος,
ἢ
τριταῖον,
ἢ
τεταρταῖον,
|
ἢ |
πεμπταῖον,
ἢ
ἑκταῖον,
ἢ
ἑβδομαῖον, |
[1, 11] |
ὕστερον
ἡμέρῃσιν
οὕτω
διαιτηθείη,
πρὶν
|
ἢ |
πέπειρον
γενέσθαι
τὴν
νοῦσον·
οὕτω
|
[1, 7] |
τὴν
κοιλίην,
ἢ
μέλανι
ἐλλεβόρῳ
|
ἢ |
πεπλίῳ,
μέλανι
μὲν
δαῦκον
ἢ |
[1, 7] |
ἢ
ἐς
τὸν
βραχίονα
βάρος
|
ἢ |
περὶ
μαζὸν
ἢ
ὑπὲρ
τῶν |
[1, 5] |
μᾶλλον
ἤν
τι
ἄλλο
φάγωσιν
|
ἢ |
πίωσι
πτισάνης
ἀνεπιτηδειότερον.
~Μάλα
μὲν |
[1, 18] |
παρασκευῆς
ἔνδειά
τις
ᾖ
ἑνὸς
|
ἢ |
πλειόνων,
κίνδυνος
μὴ
λυσιτελέειν
τὸ |
[1, 11] |
προκενεαγγήσωσι
δύο
ἢ
τρεῖς
ἡμέρας
|
ἢ |
πλείους,
οὔτ´
αὖ
οἱ
τῷ |
[1, 7] |
ἄρξασθαι
ῥοφῇν
τὸ
ἐπίπαν
μᾶλλον,
|
ἢ
|
προκενεαγγήσαντα
ἄρξασθαι
τοῦ
ῥοφήματος,
ἢ |
[1, 11] |
αἵματος
ῥύσιος
ἐκ
τῆς
ῥινὸς,
|
ἢ |
πῦον
παχὺ
πτύσαντες
διαφεύγουσιν,
ἄλλως |
[1, 11] |
νούσου
ἀσθενέοντι
προσφέρῃ
τις
ποτὸν
|
ἢ |
ῥόφημα
πλεῖον
ἢ
σιτίον,
οἰόμενος |
[1, 7] |
ἢ
πεπλίῳ,
μέλανι
μὲν
δαῦκον
|
ἢ |
σέσελι
ἢ
κύμινον
ἢ
ἄννησον |
[1, 10] |
ἔθος
βρωθεῖσα
ποιέει,
ἢ
σκόροδα,
|
ἢ |
σίλφιον
ἢ
ὀπὸς
ἢ
καυλὸς, |
[1, 11] |
τις
ποτὸν
ἢ
ῥόφημα
πλεῖον
|
ἢ |
σιτίον,
οἰόμενος
διὰ
κενεαγγείην
ἀσθενέειν. |
[1, 10] |
παρὰ
τὸ
ἔθος
βρωθεῖσα
ποιέει,
|
ἢ |
σκόροδα,
ἢ
σίλφιον
ἢ
ὀπὸς |
[1, 7] |
ἄρξασθαι
τοῦ
ῥοφήματος,
ἢ
τριταῖον,
|
ἢ |
τεταρταῖον,
ἢ
πεμπταῖον,
ἢ
ἑκταῖον, |
[1, 9] |
φαίνεται
διαφέροντα
μεγάλα
τὰ
τοῖα
|
ἢ
|
τοῖα
διαιτήματα
καὶ
ἐν
ἄλλῳ |
[1, 11] |
ὀλίγον
ὕστερον
ῥοφήμασιν
ἢ
τοίοισιν
|
ἢ |
τοίοισι
χρέεσθαι.
Πυθμενόθεν
μὲν
οὖν |
[1, 11] |
τοῖσι
μέλλουσιν
ὀλίγον
ὕστερον
ῥοφήμασιν
|
ἢ |
τοίοισιν
ἢ
τοίοισι
χρέεσθαι.
Πυθμενόθεν |
[1, 2] |
τε
χυλὸν
καὶ
οἶνον
τοῖον
|
ἢ
|
τοῖον
καὶ
μελίκρητον,
ἅπαντα
τοῖσι |
[1, 11] |
αἱ
πρῶται
ἡμέραι
τοῦ
ῥοφήματος
|
ἢ |
τοίου
ἢ
τοίου
τοῖσι
μέλλουσιν |
[1, 11] |
ἡμέραι
τοῦ
ῥοφήματος
ἢ
τοίου
|
ἢ |
τοίου
τοῖσι
μέλλουσιν
ὀλίγον
ὕστερον |
[1, 15] |
πικροχόλοισι
καὶ
μεγαλοσπλάγχνοισιν
ἧσσον
ἐπιτήδειον
|
ἢ |
τοῖσι
μὴ
τοιούτοισίν
ἐστιν·
διψῶδές |
[1, 18] |
πτισάνῃσι
χρεομένοισι
παραπουλὺ
μᾶλλον
ἐνδέχεται,
|
ἢ |
τοῖσι
χυλῷ
μοῦνον
χρεομένοισιν·
ἐνδέχεται |
[1, 8] |
προταριχεύσαντες
τοὺς
ἀνθρώπους
ἢ
δύο
|
ἢ |
τρεῖς
ἢ
καὶ
πλείονας
ἡμέρας, |
[1, 11] |
ῥοφέειν
ἄρξωνται,
ἢν
προκενεαγγήσωσι
δύο
|
ἢ |
τρεῖς
ἡμέρας
ἢ
πλείους,
οὔτ´ |
[1, 11] |
τὰς
μὲν
πρώτας
ἡμέρας
δύο
|
ἢ
|
τρεῖς
κενεαγγήσειε
τελείως,
τεταρταῖος
δὲ |
[1, 16] |
τούτῳ,
μάλιστα
μὲν
διὰ
ξύσιν
|
ἢ |
τρηχυσμὸν
τοῦ
ἐντέρου
(ἀκόπρῳ
γὰρ |
[1, 7] |
ἢ
προκενεαγγήσαντα
ἄρξασθαι
τοῦ
ῥοφήματος,
|
ἢ |
τριταῖον,
ἢ
τεταρταῖον,
ἢ
πεμπταῖον, |
[1, 6] |
ἢν
μὲν
ἄλγημά
τι
ἐνῇ,
|
ἢ |
τῶν
ἐπικινδύνων
τι
ἐμφαίνηται,
διδόναι |
[1, 10] |
τε
ξηρὴ
παρὰ
τὸ
ἔθος,
|
ἢ |
ὑγρὴ,
ἢ
γλίσχρη·
καὶ
τὰ |
[1, 17] |
δὲ
ἐν
τῷ
τοιῷδε
χρηστέον,
|
ἢ
|
ὑδαρέα
καὶ
κιῤῥὸν
παντελῶς
δοτέον |
[1, 7] |
βραχίονα
βάρος
ἢ
περὶ
μαζὸν
|
ἢ |
ὑπὲρ
τῶν
φρενῶν,
τάμνειν
χρὴ |
[1, 2] |
τουτέων
τῶν
νουσημάτων
ἀποθνήσκουσι
μᾶλλον
|
ἢ |
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
τῶν
ξυμπάντων. |
[1, 7] |
ἢ
διὰ
πλῆθος
ἢ
χροιὴν
|
ἢ |
ὑποψίην
τινά.
Τῆς
μὲν
πτισάνης, |
[1, 5] |
τὴν
ὀδύνην,
ἢ
κοιλίην
μαλθάξας,
|
ἢ |
φλέβα
ταμὼν,
ὁκότερον
ἂν
τουτέων |
[1, 17] |
τῇσι
νούσοισιν
ἢ
καρηβαρίην
ἰσχυρὴν
|
ἢ |
φρενῶν
ἅψιν,
παντάπασιν
οἴνου
ἀποσχετέον· |
[1, 7] |
τινὰ
ἀηδίην,
ἢ
διὰ
πλῆθος
|
ἢ |
χροιὴν
ἢ
ὑποψίην
τινά.
Τῆς |
[1, 4] |
μὲν
ξηρότερον
ᾖ
τὸ
νούσημα
|
ἢ |
ὡς
ἄν
τις
οἴοιτο,
οὐ |
[1, 7] |
ἐν
ὄξει
κεκρημένῳ
σμικρῷ
ὀξύτερον,
|
ἢ |
ὡς
ἄν
τις
πίοι,
διέντα |
[1, 8] |
δὲ
τοὺς
ἰητροὺς
τὰ
ἐναντιώτατα
|
ἢ |
ὡς
δεῖ
ποιέοντας·
βούλονται
γὰρ |
[1, 1] |
ἐν
τουτέοισι
πολλὰ
ἑτεροίως
γιγνώσκω
|
ἢ |
ὡς
ἐκεῖνοι
ἐπεξῄεσαν·
καὶ
οὐ |
[1, 18] |
θερμῷ
χρέεσθαι
αὐτέῳ
καὶ
πολλαπλασίῳ
|
ἢ |
ὡς
νομίζεται
σμήγματι,
καὶ
προσκαταχέεσθαι |
[1, 6] |
ἡλικίῃ,
κλύσαι·
ἢν
δὲ
ἀσθενέστερος
|
ᾖ, |
βαλάνῳ
προσχρήσασθαι,
ἢν
μὴ
αὐτόματα |
[1, 18] |
μέντοι
τῆς
παρασκευῆς
ἔνδειά
τις
|
ᾖ |
ἑνὸς
ἢ
πλειόνων,
κίνδυνος
μὴ |
[1, 17] |
καὶ
ἥπατός
ἐστιν,
ὁκόταν
πεπυρωμένον
|
ᾖ· |
καὶ
ἐγκλυδαστικόν
τε
καὶ
ἐπιπολαστικόν· |
[1, 7] |
ἢν
ἥ
τε
ὀδύνη
πεπαυμένη
|
ᾖ, |
καὶ
μηδὲν
ἄλλο
ἐναντιῶται.
Ωὑτὸς |
[1, 14] |
ἔντερον
μᾶλλον
ὀνήσει,
ἢν
ἀκρητέστερος
|
ᾖ. |
~Μελίκρητον
δὲ
πινόμενον
διὰ
πάσης |
[1, 6] |
ψυχρῷ·
ἢν
δὲ
πολλὴ
δίψα
|
ᾖ, |
μελικρήτῳ
καὶ
ὕδατι.
Ἔπειτα,
ἢν |
[1, 16] |
καὶ
ὁκόταν
πουλὺ
μετὰ
ῥόφημα
|
ᾖ, |
οὐδὲν
κωλύει
πίνειν.
Τοῖσι
δὲ |
[1, 14] |
κύστιν
ἧσσον
βλάψει,
ἢν
ὑδαρέστερος
|
ᾖ, |
τὰ
δὲ
κατ´
ἔντερον
μᾶλλον |
[1, 7] |
Ἢν
δὲ
ὑπὸ
τὰς
φρένας
|
ᾖ |
τὸ
ἄλγημα,
ἐς
δὲ
τὴν |
[1, 4] |
τοῦ
ῥοφήματος,
ἢν
μὲν
ξηρότερον
|
ᾖ
|
τὸ
νούσημα
ἢ
ὡς
ἄν |
[1, 18] |
νέμειν
τῷ
κάμνοντι,
ἢν
ὑγιαίνων
|
ᾖ |
φιλόλουτρος
ἄγαν
καὶ
εἰθισμένος
λούεσθαι· |
[1, 10] |
εἰσὶν,
ἢν
καὶ
μὴ
ἀγαθὰ
|
ᾖ |
φύσει,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τὰ |
[1, 17] |
ἄλλων,
ὅταν
τινὸς
αὐτέων
καιρὸς
|
ᾖ |
χρέεσθαι,
γεγράψεται
παρ´
αὐτέῳ
τῷ |
[1, 10] |
εἰθισμένοι
εἰσὶν,
κἢν
μὴ
κακὰ
|
ᾖ, |
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τὰ
ποτά. |
[1, 11] |
κάμνων,
μέχρις
ἂν
τῆς
νούσου
|
ἡ |
ἀκμὴ
πεπανθῇ·
ἐν
ὁκοίοισι
δὲ |
[1, 11] |
γάρ
τινα
κίνδυνον
καὶ
αὕτη
|
ἡ |
ἁμαρτὰς,
πολλῷ
δὲ
ἥσσονα
τῆς |
[1, 11] |
καταγελαστοτέρη
δὲ
πολλῷ
αὕτη
μᾶλλον
|
ἡ |
ἁμαρτὰς
τῆς
ἑτέρης·
εἰ
γὰρ |
[1, 14] |
γε
οὐ
πάνυ
πορίμη
ἐστὶν
|
ἡ |
ἀπὸ
τοῦ
γλυκέος
οἴνου
φῦσα, |
[1, 7] |
παραμενεῖ,
καὶ
ἅμα
ὡς
μὴ
|
ἡ |
ἀτμὶς
πρὸς
τὸ
πνεῦμα
τοῦ |
[1, 9] |
οὐρέουσι
θερμὸν
καὶ
χλωρὸν,
καὶ
|
ἡ
|
ἄφοδος
ξυγκαίεται·
ἔστι
δ´
οἷσι |
[1, 12] |
Πολλαπλασίη
μὲν
οὖν
κατὰ
κοιλίην
|
ἡ |
βλάβη
ἐστὶν,
ἢν
ἐκ
πολλῆς |
[1, 11] |
τε
ἡμέων
ἡ
φύσις
καὶ
|
ἡ |
ἕξις
ἑκάστοισιν
ἐκτεκνοῖ
πάθεα
καὶ |
[1, 13] |
καὶ
σιτίον
ἀπεπτότερα
ποιέει,
καὶ
|
ἡ |
ἐπὶ
τὰ
ἕτερα
αὖ
μεταβολὴ |
[1, 15] |
μὴ
εὐῶδες·
ἀφέλοιτο
γὰρ
ἂν
|
ἡ |
ἕψησις
τῶν
κακοτήτων
αὐτέου
τὰ |
[1, 6] |
τοῦ
ποτοῦ
ἀπέχεσθαι·
ὁκόταν
δὲ
|
ἡ |
θέρμη
καταβῇ
ἐς
τοὺς
πόδας, |
[1, 11] |
ὥστε
ἀφαιρεθῆναι·
προστεκμαρτέα
δὴ
καὶ
|
ἡ |
ἰσχὺς
καὶ
ὁ
τρόπος
τοῦ |
[1, 4] |
ὕστερον.
Καὶ
ὁκόσῳ
ἂν
πλείων
|
ἡ |
κάθαρσις
γίγνηται,
τοσῷδε
χρὴ
πλέον |
[1, 7] |
διδόναι
ῥοφῇν·
ὁκόταν
δὲ
λήξῃ
|
ἡ |
κάθαρσις,
τότε
ἔλασσον
ῥοφεέτω
ἢ |
[1, 5] |
καὶ
εὐπεπτοτάτη
καὶ
ἀσθενεστάτη
ἐστὶν
|
ἡ |
κάλλιστα
ἑφθὴ,
ὧν
πάντων
δεῖ. |
[1, 14] |
τοῦ
ἑτέρου
πέφυκεν,
ἀλλ´
ὅμως
|
ἡ |
κατὰ
κύστιν
κάθαρσις
ὑπ´
αὐτέου |
[1, 9] |
ὅτι
παρὰ
τὸ
ἐωθὸς
ἠχθοφόρηκεν
|
ἡ |
κοιλίη
εἰθισμένη
ἐπιξηραίνεσθαι,
καὶ
μὴ |
[1, 18] |
δὲ
λούειν
καιρὸς
τούτους
οἷσιν
|
ἡ |
κοιλίη
ὑγροτέρη
τοῦ
καιροῦ
ἐν |
[1, 8] |
ὀρθῶς
μέντοι
ποιητέα
καὶ
βεβαίως
|
ἡ |
μεταβολὴ,
καὶ
ἔκ
γε
τῆς
|
[1, 11] |
πλείστοισιν,
εἰ
μὴ
παντάπασιν
εὐήθης
|
ἡ |
νοῦσος
εἴη.
Αἱ
δὲ
κατ´ |
[1, 7] |
ἑβδομαῖον,
ἤν
γε
μὴ
προκριθῇ
|
ἡ |
νοῦσος
ἐν
τουτέῳ
τῷ
χρόνῳ) |
[1, 11] |
κενεαγγείῃ,
ἢν
οὕτω
τύχῃ
παροξυνομένη
|
ἡ |
νοῦσος.
Ἐνίοτε
δὲ
καὶ
ὠμὰ |
[1, 3] |
διὰ
τέλεος
ἄχρις
ἂν
κριθῇ
|
ἡ |
νοῦσος.
Μάλα
μὲν
οὖν
οὐδὲ |
[1, 13] |
ἔπειτα
οὐ
χρηστέον
ῥοφήμασι
πρὶν
|
ἡ |
νοῦσος
πεπανθῇ,
ἢ
ἄλλο
τι |
[1, 11] |
αὐτέοισι,
δι´
ἃς
οὐ
πέσσεται
|
ἡ |
νοῦσος,
περίλυποί
τε
καὶ
πικροὶ |
[1, 7] |
ἐμπυητικόν·
ἀλλ´
ἢν
μὲν
σημαίνῃ
|
ἡ |
ὀδύνη
ἐς
τὴν
κληῗ
δα |
[1, 7] |
πρὸς
τὴν
κληῗ
δα
περαίνῃ
|
ἡ
|
ὀδύνη.
Ἢν
δὲ
μὴ
λύηται |
[1, 5] |
δὲ,
ὅτι
καὶ
ἀποθανόντων
αὐτέων
|
ἡ |
πλευρὴ
πελιὴ
εὑρίσκεται
ἴκελόν
τι |
[1, 8] |
καὶ
ἔκ
γε
τῆς
μεταβολῆς
|
ἡ |
πρόσαρσις
τῶν
γευμάτων
ἔτι
μᾶλλον. |
[1, 3] |
καίτοι
διαβολήν
γε
ἔχει
ὅλη
|
ἡ |
τέχνη
πρὸς
τῶν
δημοτέων
μεγάλην, |
[1, 7] |
ὁ
κέγχρος·
λύει
δὲ
μάλθαξις
|
ἡ |
τοιήδε
καὶ
τὰς
πρὸς
κληῗ |
[1, 11] |
τῆς
νούσου,
ὁκόσα
τε
ἡμέων
|
ἡ |
φύσις
καὶ
ἡ
ἕξις
ἑκάστοισιν |
[1, 7] |
αἰεὶ
ἐπὶ
τὸ
πλεῖον,
ἢν
|
ἥ |
τε
ὀδύνη
πεπαυμένη
ᾖ,
καὶ |
[1, 15] |
καὶ
ἀνόσμου
ᾗ
μὲν
ἰσχυρότερον,
|
ᾗ |
δὲ
ἀσθενέστερον.
Μέγα
μὴν
διαφέρει |
[1, 15] |
λεπτοῦ
καὶ
ὀλιγοφόρου
καὶ
ἀνόσμου
|
ᾗ |
μὲν
ἰσχυρότερον,
ᾗ
δὲ
ἀσθενέστερον. |
[1, 11] |
ἀλλὰ
πολλῷ
εὐακεστότεραι.
Τοῦτο
οὖν
|
ἡγεῦμαι |
μέγιστον
διδακτήριον,
ὅτι
οὐ
στερητέαι |
[1, 3] |
ὥστε
ἃ
ὁ
ἕτερος
προσφέρει
|
ἡγεύμενος |
ἄριστα
εἶναι,
ταῦτα
νομίζειν
ἤδη |
[1, 3] |
ὁ
κάμνων
(μεγάλην
γὰρ
βλάβην
|
ἡγεῦνται |
εἶναι)
ἀλλὰ
δι´
ὀθονίου
διηθεῦντες |
[1, 1] |
καὶ
τὴν
πολυσχιδίην
αὐτέων
οὐκ
|
ἠγνόεον |
ἔνιοι·
τοὺς
δὲ
ἀριθμοὺς
ἑκάστου |
[1, 11] |
δ´
ἄν
τις
καὶ
ἄλλα
|
ἠδελφισμένα |
τοῖσιν
εἰρημένοισι
γράφοι·
τὸ
δέ |
[1, 10] |
τά.
~Πολλὰ
δ´
ἄν
τις
|
ἠδελφισμένα |
τουτέοισι
τῶν
ἐς
κοιλίην
καὶ |
[1, 11] |
μὴν
κρέσσον
μαρτύριον·
οὐ
γὰρ
|
ἠδελφισμένον |
ἐστὶ
τῷ
πρήγματι,
περὶ
οὗ |
[1, 3] |
εἶναι
τοῦτο
τὸ
σκέμμα
καὶ
|
ἠδελφισμένον |
τοῖσι
πλείστοισι
τῶν
ἐν
τῇ |
[1, 5] |
πολλοῦ
καὶ
πυκνοῦ
πνεύματος,
ὡς
|
ἤδη |
εἴρηται,
καταγλισχραινόμενον
τὸ
πτύελον
ἀπέπτως |
[1, 14] |
τὰ
πλεῖστα
καὶ
τὰ
μέγιστα
|
ἤδη |
ἐν
τῇ
τοῦ
γλυκέος
οἴνου |
[1, 11] |
μὲν
σιτία
ἔφαγον
αὐθημερὸν
ἠργμένοι
|
ἤδη, |
οἱ
δὲ
καὶ
τῇ
ὑστεραίῃ, |
[1, 3] |
ἡγεύμενος
ἄριστα
εἶναι,
ταῦτα
νομίζειν
|
ἤδη |
τὸν
ἕτερον
κακὰ
εἶναι·
καὶ |
[1, 5] |
ὁκόταν
ἐς
τοῦτο
ἔλθῃ,
θανατῶδες
|
ἤδη |
ὡς
ἐπιτοπουλὺ
ἐστίν·
καὶ
γὰρ |
[1, 15] |
ὠμοῦ
οὐκ
ἔχω·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἥδιόν |
ἐστι
τοῦ
ὠμοῦ,
ἢν
τυγχάνῃ |
[1, 16] |
γὰρ
καὶ
ἃ
φιλέει
βλάπτειν,
|
ἥκιστα |
ἂν
βλάπτοι,
καὶ
ἃ
δεῖται |
[1, 8] |
οἱ
μούνῳ
τῷ
ποτῷ
χρεόμενοι,
|
ἥκιστα |
δ´
ἂν
οὗτοι.
~Χρὴ
δὲ |
[1, 6] |
ἐν
πάσῃσι
τῇσι
νούσοισιν·
οὐχ
|
ἥκιστα |
δὲ
ἐν
τῇσιν
ὀξείῃσι,
μάλιστα |
[1, 18] |
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
τουτέοισιν
ἐνίοτε·
|
ἥκιστα |
δὲ
καὶ
τοῖσι
ποτῷ
μοῦνον |
[1, 18] |
ὑπὸ
τῶν
ὑπουργῶν
ὡς
δεῖ.
|
Ἥκιστα |
δὲ
λούειν
καιρὸς
τούτους
οἷσιν |
[1, 5] |
εἶναι
διὰ
τόδε
μάλιστα·
οὐχ
|
ἥκιστα |
δὲ,
ὅτι
καὶ
ἀποθανόντων
αὐτέων
|
[1, 6] |
ἰσχύῃ
τε
καὶ
ἀκμάζῃ
τῇ
|
ἡλικίῃ, |
κλύσαι·
ἢν
δὲ
ἀσθενέστερος
ᾖ, |
[1, 11] |
ὅτι
οὐ
στερητέαι
αἱ
πρῶται
|
ἡμέραι |
τοῦ
ῥοφήματος
ἢ
τοίου
ἢ |
[1, 11] |
εἴ
τις
τὰς
μὲν
πρώτας
|
ἡμέρας |
δύο
ἢ
τρεῖς
κενεαγγήσειε
τελείως, |
[1, 11] |
ἢν
προκενεαγγήσωσι
δύο
ἢ
τρεῖς
|
ἡμέρας |
ἢ
πλείους,
οὔτ´
αὖ
οἱ |
[1, 8] |
ἢ
τρεῖς
ἢ
καὶ
πλείονας
|
ἡμέρας, |
οὕτω
προσφέρειν
τὰ
ῥοφήματα
καὶ |
[1, 11] |
κάκιον,
εἰ
ταύτας
πάσας
τὰς
|
ἡμέρας |
προκενεαγγήσας,
ἐν
τῇσιν
ὕστερον
ἡμέρῃσιν
|
[1, 4] |
μάλιστα
δὲ
κρίσιος
ὑπερβολῆς
δύο
|
ἡμερέων, |
οἷσί
γε
ἢ
πεμπταίοισιν
ἢ
|
[1, 4] |
ἐν
τουτέοισι
τοῖσι
νουσήμασιν
οὐδεμιῇ
|
ἡμέρῃ |
κενεαγγητέον,
ὡς
ἔπος
εἰρῆσθαι,
ἀλλὰ |
[1, 9] |
ἔθος
κενεαγγήσαντα
ξυμφέρει
ταύτην
τὴν
|
ἡμέρην |
ἀντισηκῶσαι
ὧδε·
ἀῤῥιγέως
καὶ
ἀθαλπέως |
[1, 9] |
παρὰ
τὸ
ἔθος
μονοσιτήσας,
ὅλην
|
ἡμέρην |
κενεαγγήσας,
δειπνήσειεν
ὁκόσον
εἴθιστο,
δειπνήσας |
[1, 9] |
γίγνεται
τοῖσιν
ὑγιαίνουσιν
εἵνεκεν
ἡμίσεος
|
ἡμέρης |
διαίτης
μεταβολῆς
παρὰ
τὸ
ἔθος, |
[1, 4] |
γε
εἰθισμένοισι
δὶς
σιτέεσθαι
τῆς
|
ἡμέρης, |
δὶς
δοτέον·
τοῖσι
δὲ
μονοσιτέειν |
[1, 9] |
τοιοῦτος,
εἰ
τρὶς
σιτέοιτο
τῆς
|
ἡμέρης |
ἐς
κόρον·
ἔτι
δὲ
μᾶλλον, |
[1, 9] |
εὐφόρως
φέρουσι
τρὶς
σιτεόμενοι
τῆς
|
ἡμέρης |
ἐς
πλῆθος,
οἳ
ἂν
οὕτως |
[1, 9] |
οἱ
μεμαθηκότες
δὶς
σιτέεσθαι
τῆς
|
ἡμέρης, |
ἢν
μὴ
ἀριστήσωσιν,
ἀσθενέες
καὶ |
[1, 9] |
καὶ
τοῖσι
δὶς
σιτεομένοισι
τῆς
|
ἡμέρης |
καὶ
τοῖσι
μονοσιτέουσιν
αἱ
ἐξαπιναῖοι |
[1, 18] |
φιλολουτρέοντας
οὐδ´
εἰ
δὶς
τῆς
|
ἡμέρης |
λούοις,
οὐδὲν
ἂν
βλάπτοις.
Χρέεσθαι |
[1, 18] |
τὸ
λουτρὸν,
λούειν
χρὴ
ἑκάστης
|
ἡμέρης· |
τοὺς
δὲ
φιλολουτρέοντας
οὐδ´
εἰ |
[1, 12] |
ταῦτα
ταλαιπωρήσειεν
ἐν
ταύτῃσι
τῇσιν
|
ἡμέρῃσιν. |
Διὰ
τέλεος
οὖν
μαρτυρέει
ταῦτα |
[1, 11] |
ἡμέρας
προκενεαγγήσας,
ἐν
τῇσιν
ὕστερον
|
ἡμέρῃσιν
|
οὕτω
διαιτηθείη,
πρὶν
ἢ
πέπειρον |
[1, 11] |
ὀξύτητος
τῆς
νούσου,
ὁκόσα
τε
|
ἡμέων |
ἡ
φύσις
καὶ
ἡ
ἕξις
|
[1, 9] |
τοιαῦτα
γίγνεται
τοῖσιν
ὑγιαίνουσιν
εἵνεκεν
|
ἡμίσεος |
ἡμέρης
διαίτης
μεταβολῆς
παρὰ
τὸ |
[1, 9] |
μεταβολαὶ
τῶν
περὶ
τὰς
φύσιας
|
ἡμῶν |
καὶ
τὰς
ἕξιας
ξυμβαινόντων
μάλιστα |
[1, 18] |
συχνοῦ
καὶ
μὴ
λίην
λάβρου,
|
ἤν
|
γε
μὴ
οὕτω
δέῃ.
Καὶ |
[1, 7] |
πεμπταῖον,
ἢ
ἑκταῖον,
ἢ
ἑβδομαῖον,
|
ἤν |
γε
μὴ
προκριθῇ
ἡ
νοῦσος |
[1, 6] |
πυρετὸς,
ἤν
τε
ξὺν
ὀδύνῃ,
|
ἤν |
τε
ἄνευ
ὀδύνης,
ἐπισχεῖν
τὴν |
[1, 7] |
ἤν
τε
κατ´
ἀρχὰς
γένηται,
|
ἤν |
τε
ἐς
ὕστερον,
θερμάσμασι
μὲν |
[1, 7] |
ἀκριβέως
θεωρέων.
~Ὀδύνη
δὲ
πλευροῦ
|
ἤν |
τε
κατ´
ἀρχὰς
γένηται,
ἤν |
[1, 6] |
μήπω
ὑποκεχωρηκυίης
ἄρξηται
ὁ
πυρετὸς,
|
ἤν |
τε
ξὺν
ὀδύνῃ,
ἤν
τε |
[1, 18] |
ἔλασσον
τοῦ
καιροῦ
ῥέοι,
λούειν,
|
ἤν |
τε
ὅλον
τὸ
σῶμα
πρὸς |
[1, 18] |
σῶμα
πρὸς
τὰ
ἄλλα
ἀρήγῃ,
|
ἤν |
τε
τὴν
κεφαλὴν
μοῦνον.
Ἢν |
[1, 5] |
ἀκαίρως
χρέωνται,
ἀλλὰ
πουλὺ
μᾶλλον
|
ἤν |
τι
ἄλλο
φάγωσιν
ἢ
πίωσι |
[1, 4] |
ἐνδέχηται,
καὶ
τουτέοισι
δὶς
δοτέον,
|
ἤν |
τι
δοκέῃ
προσδεῖν.
Πλῆθος
δὲ |
[1, 14] |
δὲ
κατ´
ἔντερον
μᾶλλον
ὀνήσει,
|
ἢν |
ἀκρητέστερος
ᾖ.
~Μελίκρητον
δὲ
πινόμενον |
[1, 7] |
τὸ
πνεῦμα
τοῦ
κάμνοντος
προσφέρηται,
|
ἢν |
ἄρα
μὴ
δοκέῃ
καὶ
τοῦτο |
[1, 2] |
πρὸς
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
κάμνοντας.
|
Ἢν |
γὰρ
ὀνομάσῃ
τις
πτισάνης
τε |
[1, 6] |
καὶ
ἀκμάζῃ
τῇ
ἡλικίῃ,
κλύσαι·
|
ἢν |
δὲ
ἀσθενέστερος
ᾖ,
βαλάνῳ
προσχρήσασθαι, |
[1, 12] |
ἔθος,
οὐκ
αὐτίκα
ἔῤῥωται
μᾶλλον·
|
ἢν |
δὲ
δὴ
καὶ
πλείω
χρόνον |
[1, 17] |
τόδε,
ὅτι
ἄκοπρόν
ἐστι
φύσει·
|
ἢν |
δὲ
δὴ
καὶ
ποδῶν
ψυχρῶν |
[1, 18] |
ῥέοι·
τοὺς
δὲ
καιροὺς
οἶδας·
|
ἢν |
δὲ
ἔλασσον
τοῦ
καιροῦ
ῥέοι, |
[1, 9] |
σῶμα,
καὶ
ἀσθενέας
καὶ
ὀκνηρούς·
|
ἢν |
δὲ
καὶ
ἐπιδειπνήσωσιν,
ὀξυρεγμιώδεας·
ἐνίοισι |
[1, 9] |
ἀῤῥιγέως,
τοῦ
δὲ
θέρεος
ἀθαλπέως·
|
ἢν |
δὲ
μὴ
δύνηται
καθεύδειν,
βραδείην, |
[1, 7] |
κληῗ
δα
περαίνῃ
ἡ
ὀδύνη.
|
Ἢν |
δὲ
μὴ
λύηται
πρὸς
τὰ |
[1, 12] |
κοιλίην
ἐλινύειν
ἐκ
πλήθεος
βρώμης·
|
ἢν |
δὲ
μὴ,
πόνον
ἐν
τῷ |
[1, 6] |
δὲ
τὴν
ἑβδόμην,
ἢν
ἰσχύῃ.
|
Ἢν |
δὲ
μὴ
ὑπεληλύθῃ
ὁ
παλαιότερος |
[1, 6] |
μὲν
θερμῷ,
θέρεος
δὲ,
ψυχρῷ·
|
ἢν |
δὲ
πολλὴ
δίψα
ᾖ,
μελικρήτῳ |
[1, 18] |
Καὶ
μᾶλλον
μὲν
μὴ
σμήχεσθαι·
|
ἢν |
δὲ
σμήχηται,
θερμῷ
χρέεσθαι
αὐτέῳ |
[1, 4] |
ἐφ´
ἑκάστοισι
τῶν
τρόπων
εἰρήσεται.
|
Ἢν |
δὲ
ὑγραίνηται
τὸ
στόμα
καὶ |
[1, 7] |
ἐρυθροῦ
πελιόν·
ἀμφότερα
γὰρ
γίγνεται.
|
Ἢν |
δὲ
ὑπὸ
τὰς
φρένας
ᾖ |
[1, 11] |
Μέζον
μὲν
γὰρ
κακόν
ἐστιν,
|
ἢν |
διὰ
τὸν
πόνον
καὶ
τὴν |
[1, 12] |
ἄλλα
ἄρθρα
μὴ
εἰθισμένα
πονέειν,
|
ἢν |
διὰ
χρόνου
ἐξαπίνης
πρὸς
τὸ
|
[1, 16] |
ἐλπίδα
ἔχῃ,
διδόναι·
διδόναι
δὲ,
|
ἢν |
διδῷς,
ἀκροχλίαρον
καὶ
κατ´
ὀλίγον |
[1, 12] |
καὶ
κατὰ
τὸ
ἄλλο
σῶμα,
|
ἢν |
ἐκ
πολλῆς
ἡσυχίης
ἐξαίφνης
ἐς |
[1, 12] |
κατὰ
κοιλίην
ἡ
βλάβη
ἐστὶν,
|
ἢν |
ἐκ
πολλῆς
κενεαγγείης
ἐξαπίνης
πλέον |
[1, 12] |
τὸ
σῶμα
τουτέοισιν
ἐλινύειν·
καὶ
|
ἢν |
ἐκ
πολλῆς
ταλαιπωρίης
ἐξαπίνης
ἐς |
[1, 4] |
τὴν
πρώτην,
ἐκ
προσαγωγῆς
δὲ,
|
ἢν |
ἐνδέχηται,
καὶ
τουτέοισι
δὶς
δοτέον, |
[1, 5] |
ἤτρου
καὶ
φρενῶν.
Τοῦτο
δὲ,
|
ἢν |
ἔτι
τῆς
ὀδύνης
τοῦ
πλευροῦ |
[1, 7] |
ἀναγέτω
αἰεὶ
ἐπὶ
τὸ
πλεῖον,
|
ἢν |
ἥ
τε
ὀδύνη
πεπαυμένη
ᾖ, |
[1, 6] |
παχὺ,
μετὰ
δὲ
τὴν
ἑβδόμην,
|
ἢν |
ἰσχύῃ.
Ἢν
δὲ
μὴ
ὑπεληλύθῃ |
[1, 10] |
τὰ
βρώματα,
ἃ
εἰθισμένοι
εἰσὶν,
|
ἢν |
καὶ
μὴ
ἀγαθὰ
ᾖ
φύσει, |
[1, 6] |
ᾖ,
μελικρήτῳ
καὶ
ὕδατι.
Ἔπειτα,
|
ἢν |
μὲν
ἄλγημά
τι
ἐνῇ,
ἢ |
[1, 6] |
τὸ
σιτίον.
Χρέεσθαι
δὲ
ποτῷ,
|
ἢν |
μὲν
ἄλγημά
τι
ἔχῃ,
ὀξυμέλιτι |
[1, 6] |
ὁ
παλαιότερος
σῖτος
νεοβρῶτι
ἐόντι,
|
ἢν |
μὲν
ἰσχύῃ
τε
καὶ
ἀκμάζῃ |
[1, 4] |
ἐπιδόσιος
ἐς
πλῆθος
τοῦ
ῥοφήματος,
|
ἢν |
μὲν
ξηρότερον
ᾖ
τὸ
νούσημα |
[1, 7] |
τοῦτό
ἐστι,
καὶ
ἐμπυητικόν·
ἀλλ´
|
ἢν |
μὲν
σημαίνῃ
ἡ
ὀδύνη
ἐς |
[1, 16] |
μελίκρητον
τῆς
ἰσχύος
ἀφαιρέοιτο
ἄν.
|
Ἢν |
μέντοι
ἀρήγειν
φαίνηται
πρὸς
τὴν |
[1, 18] |
τοσαῦτα
πάρεστιν,
ὧν
πάντων
δεῖ·
|
ἢν |
μέντοι
τῆς
παρασκευῆς
ἔνδειά
τις |
[1, 9] |
μεμαθηκότες
δὶς
σιτέεσθαι
τῆς
ἡμέρης,
|
ἢν |
μὴ
ἀριστήσωσιν,
ἀσθενέες
καὶ
ἄῤῥωστοί |
[1, 6] |
δὲ
ἀσθενέστερος
ᾖ,
βαλάνῳ
προσχρήσασθαι,
|
ἢν |
μὴ
αὐτόματα
διεξίῃ
καλῶς.
Καιρὸν |
[1, 5] |
μὴ
ἀνιόντος,
ἀλλὰ
καταγλισχραινομένου
ἀσαπέως,
|
ἢν |
μὴ
λύσῃ
τις
τὴν
ὀδύνην, |
[1, 7] |
γε
οὐχ
ὁμοίως
λύει
ὀδύνην,
|
ἢν |
μὴ
πρὸς
τὴν
κληῗ
δα |
[1, 4] |
ἀλλὰ
χρηστέον,
καὶ
οὐ
διαλειπτέον,
|
ἢν |
μή
τι
δέῃ
ἢ
διὰ |
[1, 15] |
δὲ
καὶ
οὐρητικὸν
μελίκρητον
ἱκανῶς,
|
ἢν |
μή
τι
τῶν
ἀπὸ
σπλάγχνων |
[1, 5] |
Ὁκόσοισι
γὰρ
σῖτος
αὐτίκα
ἐγκατακέκλεισται,
|
ἢν |
μή
τις
ὑποκενώσας
τὸ
ῥόφημα |
[1, 5] |
καὶ
κάλλιστα
ἡψῆσθαι,
καὶ
ἄλλως
|
ἢν |
μὴ
τῷ
χυλῷ
μούνῳ
μέλλῃς
|
[1, 1] |
ἕτερον
ἑτέρου
διαφέρειν
τι,
καὶ,
|
ἢν
|
μὴ
τωὐτὸ
νούσημα
δοκέῃ
εἶναι, |
[1, 6] |
τό
γε
πάμπαν
οὕτω
ποιέειν·
|
ἢν |
νεοβρῶτι
ἐόντι
αὐτέῳ
καὶ
κοιλίης |
[1, 12] |
ἐστὶ
καὶ
ταῦτα·
καὶ
γὰρ
|
ἢν |
ὅλον
τὸ
σῶμα
ἀναπαύσηται
πουλὺ |
[1, 18] |
ἤν
τε
τὴν
κεφαλὴν
μοῦνον.
|
Ἢν |
οὖν
αἵ
τε
παρασκευαὶ
ἔωσιν |
[1, 5] |
κάλλιστα
ἑφθὴ,
ὧν
πάντων
δεῖ.
|
Ἢν |
οὖν
μὴ
προστιμωρήσῃ
τις
ὁκόσων |
[1, 11] |
τῶν
ῥοφημάτων
πλησιάζειν
τῇ
κενεαγγείῃ,
|
ἢν |
οὕτω
τύχῃ
παροξυνομένη
ἡ
νοῦσος. |
[1, 5] |
τουτέων
ξυμφέρῃ,
τὰς
δὲ
πτισάνας
|
ἢν |
οὕτως
ἔχουσι
διδῷ,
ταχέες
οἱ |
[1, 11] |
ὅτι
μεγάλην
τὴν
βλάβην
φέρει,
|
ἢν, |
πρὶν
πέπειρον
τὴν
νοῦσον
γενέσθαι, |
[1, 11] |
αὐτέῃσι
κακοῦνται,
ὁκόταν
ῥοφέειν
ἄρξωνται,
|
ἢν |
προκενεαγγήσωσι
δύο
ἢ
τρεῖς
ἡμέρας |
[1, 14] |
κάθαρσις
ὑπ´
αὐτέου
γιγνομένη
ῥύεται,
|
ἢν |
προτρέπηται
ὁκοῖον
δεῖ.
Καλὰ
δὲ |
[1, 5] |
Καταλαμβάνει
δὲ
ταῦτα,
οὐ
μοῦνον
|
ἢν |
πτισάνῃ
ἀκαίρως
χρέωνται,
ἀλλὰ
πουλὺ |
[1, 15] |
γὰρ
ἥδιόν
ἐστι
τοῦ
ὠμοῦ,
|
ἢν |
τυγχάνῃ
γε
τὸ
μέλι
καλὸν |
[1, 18] |
μέρος
χρὴ
νέμειν
τῷ
κάμνοντι,
|
ἢν
|
ὑγιαίνων
ᾖ
φιλόλουτρος
ἄγαν
καὶ |
[1, 14] |
τὰ
κατὰ
κύστιν
ἧσσον
βλάψει,
|
ἢν |
ὑδαρέστερος
ᾖ,
τὰ
δὲ
κατ´ |
[1, 7] |
δέ
μοι
λόγος
ἐστὶ,
καὶ
|
ἢν |
χυλῷ
πτισάνης
δέῃ
χρέεσθαι
(φημὶ
|
[1, 9] |
εἴθιστο,
δειπνήσας
δὲ,
τότε
βαρὺς
|
ἦν, |
εἰκὸς
αὐτὸν,
εἰ,
ὅτι
ἀνάριστος |
[1, 1] |
Εἰ
μὲν
οὖν
ταῦτα
ἀγαθὰ
|
ἦν |
καὶ
ἁρμόζοντα
τοῖσι
νουσήμασιν,
ἐφ´ |
[1, 13] |
καὶ
περὶ
οὗ
ὁ
λόγος
|
ἦν, |
ὅτι
ἐν
τῇσιν
ὀξείῃσι
νούσοισιν |
[1, 1] |
διδόναι,
ἔτι
ἂν
ἀξιώτερα
ἐπαίνου
|
ἦν, |
ὅτι,
ὀλίγα
ἐόντα,
αὐτάρκεά
ἐστιν· |
[1, 14] |
ὠφελίης
καὶ
βλάβης,
ὁκόσα
ἀκαταμάθητα
|
ἦν |
τοῖσιν
ἐμεῦ
γεραιτέροισιν.
Κιῤῥῷ
δὲ |
[1, 15] |
καὶ
διαφανὲς
γίγνεται·
ἀρετὴν
δὲ
|
ἥντινα |
αὐτέῳ
προσθέω
διαφέρουσάν
τι
τοῦ |
[1, 17] |
καὶ
σπληνὸς
δὲ
αὐξητικὸν
καὶ
|
ἥπατός |
ἐστιν,
ὁκόταν
πεπυρωμένον
ᾖ·
καὶ |
[1, 14] |
ἔντερον,
μεγαλόσπλαγχνος
δὲ
σπληνὸς
καὶ
|
ἥπατος· |
οὐκ
ἐπιτήδειος
δὲ
οὐδὲ
τοῖσι |
[1, 11] |
οἱ
μὲν
σιτία
ἔφαγον
αὐθημερὸν
|
ἠργμένοι |
ἤδη,
οἱ
δὲ
καὶ
τῇ |
[1, 9] |
ὅτι
ἀνάριστος
ἐὼν
ἐπόνεε
καὶ
|
ἠῤῥώστει, |
δειπνήσειε
πλείω
ἢ
ὁκόσον
εἴθιστο, |
[1, 11] |
ἰητροὶ
τοὺς
κάμνοντας·
ἀλλ´
ἐν
|
ᾗσί |
τε
νούσοισιν
οὐ
χρὴ
κενεαγγέειν |
[1, 11] |
μέλλοντας
ῥοφήμασι
διαιτᾶσθαι,
κενεαγγέουσιν·
ἐν
|
ᾗσί |
τε
οὐ
χρὴ
μεταβάλλειν
ἐκ |
[1, 10] |
τοιουτότροπα
μεγάλας
δυνάμιας
ἔχοντα
ἰδίας,
|
ἧσσον |
ἄν
τις
θαυμάσειεν,
εἰ
τὰ |
[1, 10] |
γλυκύν
τε
καὶ
οἰνώδεα
οἶνον
|
ἧσσον |
ἄν
τις
φαίη
θαυμαστὸν
εἶναι |
[1, 14] |
οἷσι
μὲν
διψώδης
ἐστὶ
πινόμενος,
|
ἧσσον |
ἂν
τούτοισιν
ἀνάγοι
ἢ
ὁ |
[1, 14] |
πάντα
καὶ
τὰ
κατὰ
κύστιν
|
ἧσσον |
βλάψει,
ἢν
ὑδαρέστερος
ᾖ,
τὰ |
[1, 4] |
σημαίνει,
τὰ
δὲ
βραδύτερον
καὶ
|
ἧσσον |
βραδυτέρην
σημαίνει
τὴν
κρίσιν.
Καὶ |
[1, 4] |
πολλῷ
τελεώτεραί
εἰσι,
καὶ
ἔμπυοι
|
ἧσσον |
γίγνονται
ἢ
εἰ
ἀλλοίως
τις |
[1, 14] |
ὑποχόνδρια.
Καὶ
γὰρ
οὖν
οὗτος
|
ἧσσον |
διουρητικὸς
γίγνεται
τὸ
ἐπίπαν
τοῦ |
[1, 11] |
ἀλλὰ
καὶ
ποτῶν.
Πολλῷ
δὲ
|
ἧσσον |
ἐπὶ
τὴν
πρόσθεσιν
ἰτέον·
ἐπεὶ |
[1, 15] |
μὲν
τοῖσι
πικροχόλοισι
καὶ
μεγαλοσπλάγχνοισιν
|
ἧσσον |
ἐπιτήδειον
ἢ
τοῖσι
μὴ
τοιούτοισίν |
[1, 14] |
ὀξείῃσι
νούσοισιν.
Ὁ
μὲν
γλυκὺς
|
ἧσσόν |
ἐστι
καρηβαρικὸς
τοῦ
οἰνώδεος,
καὶ |
[1, 17] |
μεταποτέον
ὀλίγον·
οὕτω
γὰρ
ἂν
|
ἧσσον |
τὸ
ἀπὸ
τοῦ
οἴνου
μένος |
[1, 15] |
τοιούτοισίν
ἐστιν·
διψῶδές
γε
μὴν
|
ἧσσον |
τοῦ
γλυκέος
οἴνου·
πλεύμονός
τε |
[1, 17] |
περιπλευμονικοῖσιν,
οὔτε
πτυέλου
ἀναγωγὸν,
ἀλλ´
|
ἧσσον |
τῶν
ἄλλων,
εἴ
τις
διὰ |
[1, 4] |
κρίσιες
ἁπλούστεραι
καὶ
εὐκριτώτεραι
καὶ
|
ἧσσον
|
ὑποστροφώδεες.
~Τὰς
δὲ
πτισάνας
χρὴ |
[1, 14] |
ἐστι
καρηβαρικὸς
τοῦ
οἰνώδεος,
καὶ
|
ἧσσον |
φρενῶν
ἁπτόμενος,
καὶ
διαχωρητικώτερος
δή |
[1, 18] |
δ´
οὔ.
Ἔστι
δὲ
ὅτε
|
ἧσσον |
χρηστέον
διὰ
τὴν
ἀπαρασκευασίην
τῶν |
[1, 11] |
αὕτη
ἡ
ἁμαρτὰς,
πολλῷ
δὲ
|
ἥσσονα |
τῆς
ἑτέρης·
καταγελαστοτέρη
δὲ
πολλῷ |
[1, 12] |
ἄλλο
σῶμα,
ἢν
ἐκ
πολλῆς
|
ἡσυχίης |
ἐξαίφνης
ἐς
πλείω
πόνον
ἔλθοι, |
[1, 16] |
μούνην
δι´
ὀξυμέλιτος
γιγνομένην
βλάβην,
|
ἥτις |
καὶ
ἀξίη
γραφῆς.
Ὀλίγον
δὲ |
[1, 18] |
καὶ
σμήχειν·
καὶ
μετακέρασμα
πολλὸν
|
ἡτοιμᾶσθαι, |
καὶ
τὰς
ἐπαντλήσιας
ταχείας
ποιέεσθαι· |
[1, 5] |
πλεύμονος,
καὶ
κοπῶδες
ὑποχονδρίων
καὶ
|
ἤτρου |
καὶ
φρενῶν.
Τοῦτο
δὲ,
ἢν |
[1, 9] |
ἂν,
ὅτι
παρὰ
τὸ
ἐωθὸς
|
ἠχθοφόρηκεν |
ἡ
κοιλίη
εἰθισμένη
ἐπιξηραίνεσθαι,
καὶ |
[1, 11] |
τὰ
ὄμματα,
καὶ
αἱ
ἀκοαὶ
|
ἤχου |
μεσταὶ,
καὶ
τὰ
ἀκρωτήρια
κατεψυγμένα, |
[1, 5] |
ὡς
βελτίστων
εἶναι
καὶ
κάλλιστα
|
ἡψῆσθαι, |
καὶ
ἄλλως
ἢν
μὴ
τῷ |