Chapitre
[2]	παρέξω, καὶ ἀνάγκας ἀποφανῶ, δι´	ἃς	ἕκαστον αὔξεταί τε καὶ φθίνει
[11]	τὸν αὐχένα καὶ τὰς κληῗ	δας,	ἔπειτα δὲ ὑπὲρ τῶν βραχιόνων
[11]	τὰ ἔσωθεν καὶ ἐς τοὺς	πόδας.	Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας πρὸς
[11]	τὰ ἔξω καὶ ἐς τοὺς	πόδας	διήκει. Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας
[5]	εἶναι, ἔπειτα κατὰ φύσιν τὰς	ἰδέας	κεχωρίσθαι, καὶ οὔτε τὸ φλέγμα
[11]	αἱ ἔξωθεν εἴσω. Τὰς οὖν	φλεβοτομίας	δεῖ ποιέεσθαι κατὰ τουτέους τοὺς
[11]	τοὺς πόδας. Δεῖ οὖν τὰς	φλεβοτομίας	πρὸς τὰς ὀδύνας ποιέεσθαι τὰς
[11]	πόδας διήκει. Δεῖ οὖν τὰς	φλεβοτομίας	τὰς ἐπὶ τῶν ἀλγημάτων τῶν
[9]	οὖν χρὴ τὸν χρόνον τὰς	παραινέσιας	ποιέεσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισι τοιάσδε· τὰ
[15]	χολῆς καὶ ἀκρητεστάτης, καὶ τὰς	κρίσιας	ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ ποιέεται· τὸ
[11]	παρὰ τὰς ψόας ἐς τοὺς	ὄρχιας	καὶ ἐς τοὺς μηροὺς, καὶ
[2]	θερμῆς, καὶ τεκμήρια παρέξω, καὶ	ἀνάγκας	ἀποφανῶ, δι´ ἃς ἕκαστον αὔξεταί
[11]	τοῦ κάτωθεν μέρεος ἐς τὰς	μασχάλας,	καὶ ἀπὸ τῶν πλευρέων ἄνωθεν
[11]	ἀπὸ τῶν εἴσω, καὶ ἐς	ἀλλήλας	διαδιδόασιν αἵ τε εἴσωθεν ἔξω
[11]	λόγους· ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ τὰς	τομὰς	ὡς προσωτάτω τάμνειν ἀπὸ τῶν
[6]	μὲν χολὴν ἐμέοντας, τοὺς δέ	τινας	φλέγμα, τοῦτο ἕκαστον αὐτέων ἐνόμισαν
[11]	οὖν τὰς φλεβοτομίας πρὸς τὰς	ὀδύνας	ποιέεσθαι τὰς ἀπὸ τῶν ψοῶν
[11]	ῥάχιν ἑκατέρωθεν φέρουσι παρὰ τὰς	ψόας	ἐς τοὺς ὄρχιας καὶ ἐς
[7]	γὰρ ὁ ἐνιαυτὸς μετέχει μὲν	πᾶς	πάντων καὶ τῶν θερμῶν καὶ
[11]	τῶν βραχιόνων ἄνωθεν ἐς τὰς	ξυγκαμπὰς,	ἔπειτα δὲ διὰ τῶν πήχεων
[11]	τῶν πήχεων ἄνω ἐς τὰς	ξυγκαμπὰς,	καὶ διὰ τῶν βραχιόνων τοῦ
[15]	ἐνεόντων χυμῶν γλισχρότατον, καὶ τὰς	ἕδρας	χρονιωτάτας ποιέεται. Γνώσῃ δὲ ἐν
[8]	ὅ τι δ´ ἂν τὰς	ὥρας	ταύτας ὑπερβάλλῃ νούσημα, εἰδέναι χρὴ
[2]	ὅ τι ἕκαστος αὐτέων βούλεται	ὀνομάσας,	καὶ τοῦτο ἓν ἐὸν μεταλλάσσειν
[11]	φλεβοτομίας πρὸς τὰς ὀδύνας ποιέεσθαι	τὰς	ἀπὸ τῶν ψοῶν καὶ τῶν
[15]	σώματι ἐνεόντων χυμῶν γλισχρότατον, καὶ	τὰς	ἕδρας χρονιωτάτας ποιέεται. Γνώσῃ δὲ
[11]	διήκει. Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας	τὰς	ἐπὶ τῶν ἀλγημάτων τῶν ἐν
[5]	οὔνομα εἶναι, ἔπειτα κατὰ φύσιν	τὰς	ἰδέας κεχωρίσθαι, καὶ οὔτε τὸ
[11]	ὀφθαλμῶν ὑπὸ τὸν αὐχένα καὶ	τὰς	κληῗ δας, ἔπειτα δὲ ὑπὲρ
[15]	πλείστης χολῆς καὶ ἀκρητεστάτης, καὶ	τὰς	κρίσιας ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ ποιέεται·
[11]	βραχιόνων τοῦ κάτωθεν μέρεος ἐς	τὰς	μασχάλας, καὶ ἀπὸ τῶν πλευρέων
[11]	ὑπὲρ τῶν βραχιόνων ἄνωθεν ἐς	τὰς	ξυγκαμπὰς, ἔπειτα δὲ διὰ τῶν
[11]	καὶ τῶν πήχεων ἄνω ἐς	τὰς	ξυγκαμπὰς, καὶ διὰ τῶν βραχιόνων
[11]	Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας πρὸς	τὰς	ὀδύνας ποιέεσθαι τὰς ἀπὸ τῶν
[11]	ἔξω καὶ αἱ ἔξωθεν εἴσω.	Τὰς	οὖν φλεβοτομίας δεῖ ποιέεσθαι κατὰ
[9]	Τοῦτον οὖν χρὴ τὸν χρόνον	τὰς	παραινέσιας ποιέεσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισι τοιάσδε·
[11]	τοὺς λόγους· ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ	τὰς	τομὰς ὡς προσωτάτω τάμνειν ἀπὸ
[11]	ἐς τοὺς πόδας. Δεῖ οὖν	τὰς	φλεβοτομίας πρὸς τὰς ὀδύνας ποιέεσθαι
[11]	τοὺς πόδας διήκει. Δεῖ οὖν	τὰς	φλεβοτομίας τὰς ἐπὶ τῶν ἀλγημάτων
[11]	τὴν ῥάχιν ἑκατέρωθεν φέρουσι παρὰ	τὰς	ψόας ἐς τοὺς ὄρχιας καὶ
[11]	κροτάφων διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ	τὰς	ὠμοπλάτας, ἔπειτα ξυμφέρονται ἐς τὸν
[8]	γενέσθαι· ὅ τι δ´ ἂν	τὰς	ὥρας ταύτας ὑπερβάλλῃ νούσημα, εἰδέναι
[12]	καὶ φιλοπόνους τῷ σώματι καὶ	ἐργάτας	νεηνίσκους ἐόντας, ἔπειτα δὲ ἐξανεθέντας
[11]	διὰ τοῦ αὐχένος ὑπὸ τὰς	ὠμοπλάτας,	ἔπειτα ξυμφέρονται ἐς τὸν πλεύμονα
[15]	χυμῶν γλισχρότατον, καὶ τὰς ἕδρας	χρονιωτάτας	ποιέεται. Γνώσῃ δὲ ἐν τῷδε,
[9]	διαιτήματα αἴτια εἴη, ὁκόταν διαιτεύμενοι	πάντας	τρόπους οἱ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται ὑπὸ
[12]	ἐργάτας νεηνίσκους ἐόντας, ἔπειτα δὲ	ἐξανεθέντας	τῶν πόνων σαρκωθῆναι μαλθακῇ σαρκὶ
[12]	τῷ σώματι καὶ ἐργάτας νεηνίσκους	ἐόντας,	ἔπειτα δὲ ἐξανεθέντας τῶν πόνων
[6]	τῇσιν ὑπερκαθάρσεσι, τοὺς μὲν χολὴν	ἐμέοντας,	τοὺς δέ τινας φλέγμα, τοῦτο
[6]	τῇ γνώμῃ κεχρῆσθαι ὁρέοντες τοὺς	πίνοντας	τὰ φάρμακα καὶ ἀπολλυμένους ἐν
[8]	τι δ´ ἂν τὰς ὥρας	ταύτας	ὑπερβάλλῃ νούσημα, εἰδέναι χρὴ ὡς
[11]	καὶ ἀπὸ τῶν εἴσω, καὶ	ἐς	ἀλλήλας διαδιδόασιν αἵ τε εἴσωθεν
[9]	τε χωρίων τοὺς τόπους μεταβάλλοντα	ἐς	δύναμιν, ἐν οἷσιν ἂν ἡ
[6]	μὲν οὖν πλεῖστον τουτέου εἵλκυσεν	ἐς	ἑωυτὸ, ὅ τι ἂν ᾖ
[5]	δυνατὸς ᾖ τὸ πνεῦμα ἕλκειν	ἐς	ἑωυτὸν καὶ πάλιν μεθιέναι, δυνατὸς
[1]	ἀνθρωπίνης προσωτέρω ἢ ὁκόσον αὐτέης	ἐς	ἰητρικὴν ἐφήκει, τουτέῳ μὲν οὐκ
[11]	ἡ μὲν ἀπὸ τῶν δεξιῶν	ἐς	τὰ ἀριστερὰ, ἡ δὲ ἀπὸ
[11]	ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν	ἐς	τὰ δεξιὰ ἐκ τοῦ πλεύμονος
[11]	ἡ δὲ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν	ἐς	τὰ δεξιὰ, καὶ ἡ μὲν
[11]	παρὰ τὰ ἰσχία ἀφικνέεται καὶ	ἐς	τὰ σκέλεα, ἔπειτα διὰ τῶν
[11]	τῶν βραχιόνων τοῦ κάτωθεν μέρεος	ἐς	τὰς μασχάλας, καὶ ἀπὸ τῶν
[11]	δὲ ὑπὲρ τῶν βραχιόνων ἄνωθεν	ἐς	τὰς ξυγκαμπὰς, ἔπειτα δὲ διὰ
[11]	χειρῶν καὶ τῶν πήχεων ἄνω	ἐς	τὰς ξυγκαμπὰς, καὶ διὰ τῶν
[3]	ἄνθρωπον, ἀλλ´ ἕκαστον τῶν ξυμβαλλομένων	ἐς	τὴν γένεσιν ἔχειν τὴν δύναμιν
[6]	φυόμενά τε καὶ σπειρόμενα, ὁκόταν	ἐς	τὴν γῆν ἔλθῃ, ἕλκει ἕκαστον
[3]	Καὶ πάλιν γε ἀνάγκη ἀποχωρέειν	ἐς	τὴν ἑωυτοῦ φύσιν ἕκαστον, τελευτῶντος
[11]	καὶ ἀπὸ τῶν παχεῶν φλεβῶν	ἐς	τὴν κοιλίην καὶ ἐς τὸ
[12]	ἰχωροειδές· ἢν μὲν οὖν ὁρμήσῃ	ἐς	τὴν κοιλίην τὴν κάτω, σχεδόν
[12]	γίνεται πυοειδές. Ὁκόσοισι δ´ ἂν	ἐς	τὴν κύστιν ἐξερεύγηται, ὑπὸ τῆς
[14]	τῆς φλεβὸς σὺν τῷ οὔρῳ	ἐς	τὴν κύστιν. Ὁκόσοισι δὲ μοῦνον
[11]	ἧπαρ, ἔπειτα ὑπὲρ τῆς γαστρὸς	ἐς	τὸ αἰδοῖον τελευτῶσιν ἀμφότεραι. Καὶ
[11]	φλεβῶν ἐς τὴν κοιλίην καὶ	ἐς	τὸ ἄλλο σῶμα καὶ ἀπὸ
[11]	ἔθος μεταστήσαις ἂν ὥστε μηκέτι	ἐς	τὸ αὐτὸ χωρίον ξυλλέγεσθαι. ~Ὁκόσοι
[11]	τὸν σπλῆνα ἀφικνέεται, ἡ δὲ	ἐς	τὸ ἧπαρ, ἔπειτα ὑπὲρ τῆς
[11]	πλεύμονος ὑπὸ τὸν μαζὸν καὶ	ἐς	τὸ ἧπαρ καὶ ἐς τὸν
[12]	τῷ ἐντέρῳ. Ὁκόσοισι δ´ ἂν	ἐς	τὸ στῆθος ἐσρυῇ, ὑπόπυοι γίνονται·
[9]	ὅκως ἡ ῥύσις ὡς ἐλαχίστη	ἐς	τὸ στόμα ἐσίῃ καὶ ὡς
[6]	Τὸ γὰρ φάρμακον, ὁκόταν ἐσέλθῃ	ἐς	τὸ σῶμα, πρῶτον μὲν ἄγει
[7]	ἐν τῷ σώματι καὶ παρατείνει	ἐς	τὸ φθινόπωρον· ἐν δὲ τῷ
[11]	ἐς τὸν νεφρὸν, τελευτῶσι δὲ	ἐς	τὸν ἀρχὸν αὗται ἑκάτεραι. Αἱ
[11]	καὶ ἐς τὸν σπλῆνα καὶ	ἐς	τὸν νεφρὸν, ἡ δὲ ἀπὸ
[11]	καὶ ἐς τὸ ἧπαρ καὶ	ἐς	τὸν νεφρὸν, τελευτῶσι δὲ ἐς
[11]	ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας, ἔπειτα ξυμφέρονται	ἐς	τὸν πλεύμονα καὶ ἀφικνέονται ἡ
[11]	τῶν πλευρέων ἄνωθεν ἡ μὲν	ἐς	τὸν σπλῆνα ἀφικνέεται, ἡ δὲ
[11]	πλεύμονος ὑπὸ τὸν μαζὸν καὶ	ἐς	τὸν σπλῆνα καὶ ἐς τὸν
[11]	ψόας ἐς τοὺς ὄρχιας καὶ	ἐς	τοὺς μηροὺς, καὶ διὰ τῶν
[11]	ἑκατέρωθεν φέρουσι παρὰ τὰς ψόας	ἐς	τοὺς ὄρχιας καὶ ἐς τοὺς
[11]	τὰ σφυρὰ τὰ ἔσωθεν καὶ	ἐς	τοὺς πόδας. Δεῖ οὖν τὰς
[11]	τῶν σφυρῶν τὰ ἔξω καὶ	ἐς	τοὺς πόδας διήκει. Δεῖ οὖν
[3]	καὶ τελευτᾷ κατὰ τὰ εἰρημένα	ἐς	τωὐτὸ ὅθεν περ ξυνέστη ἕκαστον,
[11]	δὲ καὶ ἀπὸ τῆς κοιλίης	φλέβες	ἀνὰ τὸ σῶμα πάμπολλαί τε
[11]	σφυρῶν ἔξωθεν. Αἱ δ´ ἕτεραι	φλέβες	ἐκ τῆς κεφαλῆς παρὰ τὰ
[11]	σφυρῶν ἔσωθεν. Αἱ δὲ τρίται	φλέβες	ἐκ τῶν κροτάφων διὰ τοῦ
[14]	τὰ οὐρήματα, τουτέοισι δὲ αἱ	φλέβες	πεπονήκασιν· ὁκόσοισι δὲ ἐν τῷ
[12]	ᾗ ἂν εὐρυχωρίης μάλιστα τύχῃ,	ἰχωροειδές·	ἢν μὲν οὖν ὁρμήσῃ ἐς
[12]	τῷ στήθει, κατασήπεται καὶ γίνεται	πυοειδές.	Ὁκόσοισι δ´ ἂν ἐς τὴν
[11]	οὔατα διὰ τοῦ αὐχένος, αἱ	σφαγίτιδες	καλεόμεναι, ἔσωθεν παρὰ τὴν ῥάχιν
[12]	ὥρην ταύτην ὑπερβάλλωσιν, ἐνιαυτῷ αὐτόματοι	ὑγιέες	γίνονται, ἢν μή τι ἄλλο
[12]	καταμαραίνεται, τοσοῦτον ἀνάγκη ψυχρότερον εἶναι.	Ὑγιέες	δὲ γίγνονται αὐτόματοι οἱ οὕτω
[13]	ὀλίγου γίνεται, καὶ ὁκόσων αἱ	προφάσιες	εὔγνωστοι, ταῦτα δὲ ἀσφαλέστατά ἐστι
[10]	ἀπὸ τοῦ ἰσχυροτέρου, χαλεπαὶ αἱ	ἀπολύσιες	γίνονται. Ὁκόσα δ´ ἂν ἀπὸ
[2]	Τῶν δὲ ἰητρῶν οἱ μέν	τινες	λέγουσιν, ὡς ὥνθρωπος αἷμα μοῦνόν
[2]	εἶναι τὸν ἄνθρωπον, ἔνιοι δέ	τινες	φλέγμα· ἐπίλογον δὲ ποιεῦνται καὶ
[14]	πῶροι ξυνετράφησαν ἐκ τοῦ πύου,	οἵτινες	ἔξω θλίβονται διὰ τῆς φλεβὸς
[1]	γὰρ ἀλλήλους ἀντιλέγοντες οἱ αὐτοὶ	ἄνδρες	τῶν αὐτέων ἐναντίον ἀκροατέων οὐδέποτε
[2]	ἐπίλογον δὲ ποιεῦνται καὶ οὗτοι	πάντες	τὸν αὐτόν· ἓν γάρ τι
[6]	τῷ ἀνθρώπῳ· καὶ μαρτυρίοισι τουτέοισι	πάντες	χρέονται ἐν τοῖσι λόγοισιν. Καίτοι
[1]	γὰρ τῇ μὲν αὐτέῃ γνώμῃ	πάντες	χρέονται, λέγουσι δ´ οὐ τὰ
[1]	γνώμῃ μὲν γὰρ τῇ αὐτέῃ	πάντες	χρέονται, λέγουσι δὲ οὐ ταὐτά·
[9]	κοινότατόν ἐστι καὶ μάλιστα αὐτέῳ	πάντες	χρεώμεθα· ἔστι δὲ τοῦτο ὃ
[6]	ἀποθανόντα· καὶ οἱ τὸ αἷμα	φάντες	εἶναι τὸν ἄνθρωπον τῇ αὐτέῃ
[1]	ὀρθῶς γινώσκειν οἱ τὰ τοιαῦτα	λέγοντες·	γνώμῃ μὲν γὰρ τῇ αὐτέῃ
[6]	τε καὶ ἀποδείκνυμι. ~Οἱ δὲ	λέγοντες	ὡς ἕν ἐστιν ὥνθρωπος, δοκέουσί
[1]	αὐτέοισιν ἀντιλέγουσιν· πρὸς γὰρ ἀλλήλους	ἀντιλέγοντες	οἱ αὐτοὶ ἄνδρες τῶν αὐτέων
[12]	πῦον πολλὸν πτύουσιν ἄτερ πυρετοῦ	ἐόντες,	καὶ ὁκόσοισιν ὑπὸ τὸ οὖρον
[6]	ἄνθρωπον τῇ αὐτέῃ γνώμῃ χρέονται·	ὁρέοντες	ἀποσφαζομένους τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὸ
[6]	μοι ταύτῃ τῇ γνώμῃ κεχρῆσθαι	ὁρέοντες	τοὺς πίνοντας τὰ φάρμακα καὶ
[6]	ἔπειτα χολὴν ξανθὴν, ἔπειτα μέλαιναν,	τελευτῶντες	δὲ αἷμα καθαρὸν, καὶ ἐν
[6]	τούτοισιν ἐμέουσι χολὴν μέλαιναν ἀναγκαζόμενοι,	τελευτῶντες	δὲ καὶ αἷμα ἐμέουσι καθαρόν.
[7]	ἂν ἀφανισθείη· ἀπὸ γὰρ τῆς	αὐτέης	ἀνάγκης πάντα ξυνέστηκέ τε καὶ
[1]	τῆς ἀνθρωπίνης προσωτέρω ἢ ὁκόσον	αὐτέης	ἐς ἰητρικὴν ἐφήκει, τουτέῳ μὲν
[9]	οἱ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται ὑπὸ τῆς	αὐτέης	νούσου. Ὁκόταν δὲ αἱ νοῦσοι
[7]	θερμότερα γίνεται, ἀναγκαζόμενα ὑπὸ τῆς	βίης·	ἀλλ´ ὅμως καὶ πρὸς πάντα
[9]	ἀνάπαυσις ἰῆται, ὁκόσα δ´ ὑπ´	ἀργίης	τίκτεται, ταλαιπωρίη ἰῆται. Τὸ δὲ
[2]	τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἢ τῆς	ἡλικίης	τῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἐν ᾗ
[15]	τῆς ὥρης ταύτης καὶ τῆς	ἡλικίης	ὑπὸ τεταρταίου, εὖ χρὴ εἰδέναι
[11]	Εἰσὶ δὲ καὶ ἀπὸ τῆς	κοιλίης	φλέβες ἀνὰ τὸ σῶμα πάμπολλαί
[7]	χειμὼν πληροῖ τὸ σῶμα φλέγματος,	γνοίης	ἂν τοῖσδε· οἱ ἄνθρωποι πτύουσί
[7]	τε γάρ ἐστι καὶ θερμόν.	Γνοίης	δ´ ἂν τοῖσδε· οἱ ἄνθρωποι
[7]	τὸ σῶμα καὶ τὸ φθινόπωρον.	Γνοίης	δ´ ἂν τοῖσδε· οἱ ἄνθρωποι
[5]	ἕν τε καὶ ταὐτόν ἐστιν.	Γνοίης	δ´ ἂν τοῖσδε, ὅτι οὐχ
[7]	ἀνθρώπων. Τὸ δὲ φλέγμα τῆς	θερίης	ἀσθενέστατόν ἐστιν αὐτὸ ἑωυτοῦ· ἐναντίη
[9]	πλησμονὴ ἰῆται, ὁκόσα δὲ ἀπὸ	ταλαιπωρίης	γίνεται, ἀνάπαυσις ἰῆται, ὁκόσα δ´
[12]	διὰ τῶν φλεβῶν, ᾗ ἂν	εὐρυχωρίης	μάλιστα τύχῃ, ἰχωροειδές· ἢν μὲν
[1]	ὀνόμασι τῶν λόγων αὐτέων ὑπὸ	ἀσυνεσίης,	τὸν δὲ Μελίσσου λόγον ὀρθοῦν.
[7]	ἀφανισθείη· ἀπὸ γὰρ τῆς αὐτέης	ἀνάγκης	πάντα ξυνέστηκέ τε καὶ τρέφεται
[11]	τέταρται ἀπὸ τοῦ ἔμπροσθεν τῆς	κεφαλῆς	καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ὑπὸ τὸν
[11]	ἓν μὲν αὐτέων ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς	ὄπισθεν διὰ τοῦ αὐχένος, ἔξωθεν
[11]	δ´ ἕτεραι φλέβες ἐκ τῆς	κεφαλῆς	παρὰ τὰ οὔατα διὰ τοῦ
[9]	δίαιταν, κίνδυνος καὶ ἀπὸ τῆς	μεταβολῆς	νεώτερόν τι γενέσθαι ἐν τῷ
[15]	μετὰ τὸν ξύνοχον ἀπὸ πλείστης	χολῆς	γίνεται, καὶ ἀπαλλάσσεται τάχιστα τῶν
[15]	πλεῖστοι τῶν πυρετῶν γίνονται ἀπὸ	χολῆς·	εἴδεα δὲ σφέων ἐστὶ τέσσαρα,
[15]	ἐστι τοῦ ἀμφημερινοῦ, καὶ ἀπὸ	χολῆς	ἐλάσσονος γίνεται· ὁκόσῳ δὲ πλείονα
[7]	εἰ ἐθέλεις ψαῦσαι φλέγματος καὶ	χολῆς	καὶ αἵματος, τὸ φλέγμα εὑρήσεις
[15]	ξύνοχος καλεόμενος γίνεται ἀπὸ πλείστης	χολῆς	καὶ ἀκρητεστάτης, καὶ τὰς κρίσιας
[15]	ξυνόχου, ὁκόσῳ ἀπὸ ἐλάσσονος γίνεται	χολῆς,	καὶ ὅτι ἔχει ἀνάπαυσιν τὸ
[15]	ἡ ἡλικίη αὕτη ὑπὸ μελαίνης	χολῆς	κατέχεται μάλιστα πασέων τῶν ἡλικιῶν,
[15]	ὁκόσῳ ἔλασσόν τι μέρος μετέχουσι	χολῆς	τῆς τὴν θερμασίην παρεχούσης, τοῦ
[15]	προσγίνεται δὲ αὐτέοισιν ἀπὸ μελαίνης	χολῆς	τὸ περισσὸν τοῦτο καὶ δυσαπάλλακτον·
[2]	τῆς ὥρης ψυχρῆς ἐούσης καὶ	θερμῆς,	καὶ τεκμήρια παρέξω, καὶ ἀνάγκας
[1]	οὐ ταὐτά· ἀλλὰ τῆς μὲν	γνώμης	τὸν ἐπίλογον τὸν αὐτὸν ποιέονται.
[7]	τοῦ ἀνθρώπου, ὑπὸ δὲ τῆς	περιισταμένης	ὥρης ποτὲ μὲν πλείω γίνεται
[15]	καὶ ἡ ἡλικίη αὕτη ὑπὸ	μελαίνης	χολῆς κατέχεται μάλιστα πασέων τῶν
[15]	μετέχουσιν· προσγίνεται δὲ αὐτέοισιν ἀπὸ	μελαίνης	χολῆς τὸ περισσὸν τοῦτο καὶ
[11]	τε μεταβολὴ ἥκιστα μεγάλη γίνοιτο	ἐξαπίνης,	καὶ τὸ ἔθος μεταστήσαις ἂν
[1]	λεγόντων ἀμφὶ τῆς φύσιος τῆς	ἀνθρωπίνης	προσωτέρω ἢ ὁκόσον αὐτέης ἐς
[12]	οὖρον πῦον ὑφίσταται πολλὸν ἄτερ	ὀδύνης	ἐούσης, καὶ ὁκόσοισι τὰ ὑποχωρήματα
[9]	ὅτε ἅπτεται πάντων ἡ νοῦσος	ἑξῆς	καὶ τῶν νεωτέρων καὶ τῶν
[1]	αὐτέων ἐναντίον ἀκροατέων οὐδέποτε τρὶς	ἐφεξῆς	ὁ αὐτὸς περιγίνεται ἐν τῷ
[12]	σαρκὶ καὶ πουλὺ διαφερούσῃ τῆς	προτέρης,	καὶ πολλὸν διακεκριμένον ἔχειν τὸ
[2]	καὶ γέροντος, καὶ τῆς ὥρης	ψυχρῆς	ἐούσης καὶ θερμῆς, καὶ τεκμήρια
[7]	ἀνθρώπου, ὑπὸ δὲ τῆς περιισταμένης	ὥρης	ποτὲ μὲν πλείω γίνεται αὐτὰ
[15]	δ´ ἂν ἁλῶσιν ἔξω τῆς	ὥρης	ταύτης καὶ τῆς ἡλικίης ὑπὸ
[2]	ἐόντος καὶ γέροντος, καὶ τῆς	ὥρης	ψυχρῆς ἐούσης καὶ θερμῆς, καὶ
[2]	γέροντος, καὶ τῆς ὥρης ψυχρῆς	ἐούσης	καὶ θερμῆς, καὶ τεκμήρια παρέξω,
[12]	πῦον ὑφίσταται πολλὸν ἄτερ ὀδύνης	ἐούσης,	καὶ ὁκόσοισι τὰ ὑποχωρήματα αἱματώδεα
[12]	ἅτε γὰρ τῆς καθάρσιος ἀνάντεος	ἐούσης,	καὶ χρόνον ἐναυλιζόμενον πουλὺν ἐν
[12]	τε γὰρ τῆς ὁδοῦ κατάντεος	ἐούσης,	οὐχ ἵσταται πολλὸν χρόνον ἐν
[15]	μετέχουσι χολῆς τῆς τὴν θερμασίην	παρεχούσης,	τοῦ τε διαψύχεσθαι τὸ σῶμα
[3]	Ἀνάγκη τοίνυν, τῆς φύσιος τοιαύτης	ὑπαρχούσης	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ
[5]	χολὴν μέλαιναν ἄγει· καὶ ἢν	τρώσῃς	αὐτοῦ τοῦ σώματος μέρος τι
[1]	ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ τῆς φύσιος	τῆς	ἀνθρωπίνης προσωτέρω ἢ ὁκόσον αὐτέης
[7]	πάντ´ ἂν ἀφανισθείη· ἀπὸ γὰρ	τῆς	αὐτέης ἀνάγκης πάντα ξυνέστηκέ τε
[9]	τρόπους οἱ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται ὑπὸ	τῆς	αὐτέης νούσου. Ὁκόταν δὲ αἱ
[7]	ἔρχεται, θερμότερα γίνεται, ἀναγκαζόμενα ὑπὸ	τῆς	βίης· ἀλλ´ ὅμως καὶ πρὸς
[11]	ἐς τὸ ἧπαρ, ἔπειτα ὑπὲρ	τῆς	γαστρὸς ἐς τὸ αἰδοῖον τελευτῶσιν
[7]	φλέγμα φαίνεται ὑπὸ τῆς φύσιος	τῆς	ἑωυτοῦ. Ὅτι δὲ ὁ χειμὼν
[2]	ὥρην τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἢ	τῆς	ἡλικίης τῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἐν
[15]	ἔξω τῆς ὥρης ταύτης καὶ	τῆς	ἡλικίης ὑπὸ τεταρταίου, εὖ χρὴ
[7]	τῶν ἀνθρώπων. Τὸ δὲ φλέγμα	τῆς	θερίης ἀσθενέστατόν ἐστιν αὐτὸ ἑωυτοῦ·
[12]	ἐς τὴν κύστιν ἐξερεύγηται, ὑπὸ	τῆς	θερμότητος τοῦ χωρίου τοῦτο καὶ
[10]	ἔλθῃ, εὐλυτώτερά ἐστιν, ὑπὸ γὰρ	τῆς	ἰσχύος ἀναλώσεται ῥηϊδίως τὰ ἐπιῤῥέοντα.
[12]	ἐσρυῇ, ὑπόπυοι γίνονται· ἅτε γὰρ	τῆς	καθάρσιος ἀνάντεος ἐούσης, καὶ χρόνον
[11]	δὲ τέταρται ἀπὸ τοῦ ἔμπροσθεν	τῆς	κεφαλῆς καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ὑπὸ
[11]	καὶ ἓν μὲν αὐτέων ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς ὄπισθεν διὰ τοῦ αὐχένος,
[11]	Αἱ δ´ ἕτεραι φλέβες ἐκ	τῆς	κεφαλῆς παρὰ τὰ οὔατα διὰ
[11]	ἔχουσιν. Εἰσὶ δὲ καὶ ἀπὸ	τῆς	κοιλίης φλέβες ἀνὰ τὸ σῶμα
[3]	ἢν μὴ τύχῃ καλῶς ἔχοντα	τῆς	κρήσιος τῆς πρὸς ἄλληλα; Ἀνάγκη
[1]	λέγουσι δὲ οὐ ταὐτά· ἀλλὰ	τῆς	μὲν γνώμης τὸν ἐπίλογον τὸν
[9]	τὴν δίαιταν, κίνδυνος καὶ ἀπὸ	τῆς	μεταβολῆς νεώτερόν τι γενέσθαι ἐν
[13]	ποιέεσθαι αὐτὸν ἐναντιούμενον τῇ προφάσει	τῆς	νούσου· οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο
[9]	ὅτι γε οὐκ αἴτιά ἐστι	τῆς	νούσου, τὸ δὲ σῶμα ὁρῇν,
[9]	τὴν ὥρην τοῦ ἔτεος καὶ	τῆς	νούσου τὸν τρόπον, τὴν θεραπείην
[9]	χρὴ ποιέεσθαι ἐναντιούμενον τῇ προφάσει	τῆς	νούσου, ὥσπερ μοι πέφρασται καὶ
[12]	διαχώρημα γίνεται· ἅ τε γὰρ	τῆς	ὁδοῦ κατάντεος ἐούσης, οὐχ ἵσταται
[7]	σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ὑπὸ δὲ	τῆς	περιισταμένης ὥρης ποτὲ μὲν πλείω
[3]	τύχῃ καλῶς ἔχοντα τῆς κρήσιος	τῆς	πρὸς ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν, τῆς
[4]	μάλιστα, ὁκόταν μετρίως ἔχῃ ταῦτα	τῆς	πρὸς ἄλληλα κρήσιος καὶ δυνάμιος
[12]	μαλθακῇ σαρκὶ καὶ πουλὺ διαφερούσῃ	τῆς	προτέρης, καὶ πολλὸν διακεκριμένον ἔχειν
[15]	ἔλασσόν τι μέρος μετέχουσι χολῆς	τῆς	τὴν θερμασίην παρεχούσης, τοῦ τε
[2]	τοῦ ἐνιαυτοῦ ἢ τῆς ἡλικίης	τῆς	τοῦ ἀνθρώπου, ἐν ᾗ αἷμα
[3]	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ	τῆς	τοῦ ἀνθρώπου, μὴ ἓν εἶναι
[14]	πύου, οἵτινες ἔξω θλίβονται διὰ	τῆς	φλεβὸς σὺν τῷ οὔρῳ ἐς
[1]	μὲν εἴωθεν ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ	τῆς	φύσιος τῆς ἀνθρωπίνης προσωτέρω ἢ
[7]	ἐὸν τὸ φλέγμα φαίνεται ὑπὸ	τῆς	φύσιος τῆς ἑωυτοῦ. Ὅτι δὲ
[3]	τῆς πρὸς ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν,	τῆς	φύσιος τοιαύτης ὑπαρχούσης καὶ τῶν
[15]	Ὁκόσοι δ´ ἂν ἁλῶσιν ἔξω	τῆς	ὥρης ταύτης καὶ τῆς ἡλικίης
[2]	νέου ἐόντος καὶ γέροντος, καὶ	τῆς	ὥρης ψυχρῆς ἐούσης καὶ θερμῆς,
[15]	γίνεται ἀπὸ πλείστης χολῆς καὶ	ἀκρητεστάτης,	καὶ τὰς κρίσιας ἐν ἐλαχίστῳ
[15]	ἀμφημερινὸς μετὰ τὸν ξύνοχον ἀπὸ	πλείστης	χολῆς γίνεται, καὶ ἀπαλλάσσεται τάχιστα
[15]	οὖν ξύνοχος καλεόμενος γίνεται ἀπὸ	πλείστης	χολῆς καὶ ἀκρητεστάτης, καὶ τὰς
[3]	ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν, τῆς φύσιος	τοιαύτης	ὑπαρχούσης καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[15]	ἂν ἁλῶσιν ἔξω τῆς ὥρης	ταύτης	καὶ τῆς ἡλικίης ὑπὸ τεταρταίου,
[11]	γίνοιτο ἐξαπίνης, καὶ τὸ ἔθος	μεταστήσαις	ἂν ὥστε μηκέτι ἐς τὸ
[6]	μὲν πρῶτον ἐν τῇσιν ὑπερκαθάρσεσιν	οὐδείς	πω ἀπέθανε χολὴν μοῦνον καθαρθείς·
[6]	οὐδείς πω ἀπέθανε χολὴν μοῦνον	καθαρθείς·	ἀλλ´ ὁκόταν τις πίῃ φάρμακον
[7]	καλεομένη. Μαρτύριον δὲ σαφέστατον, εἰ	ἐθέλεις	τῷ αὐτέῳ ἀνθρώπῳ δοῦναι τὸ
[7]	τὸ μὲν φλέγμα ψυχρότατον, εἰ	ἐθέλεις	ψαῦσαι φλέγματος καὶ χολῆς καὶ
[7]	χολῆς καὶ αἵματος, τὸ φλέγμα	εὑρήσεις	ψυχρότατον ἐόν· καίτοι γλισχρότατόν ἐστι
[8]	ἡμερέων ἀπαλλάσσεται· τὴν δὲ περίοδον	αὖθις	φράσω τὴν τῶν ἡμερέων. Ὁκόσα
[7]	ἀνθρώπῳ δοῦναι τὸ αὐτὸ φάρμακον	τετράκις	τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐμέεταί σοι τοῦ
[1]	τῶν αὐτέων ἐναντίον ἀκροατέων οὐδέποτε	τρὶς	ἐφεξῆς ὁ αὐτὸς περιγίνεται ἐν
[5]	νύκτα καὶ χειμῶνος καὶ θέρεος,	μέχρις	ἂν δυνατὸς ᾖ τὸ πνεῦμα
[15]	εἴδεα δὲ σφέων ἐστὶ τέσσαρα,	χωρὶς	τῶν ἐν τῇσιν ὀδύνῃσι γινομένων
[3]	τὸ ἰσχυρότερον τοῦ ἀσθενεστέρου, ἡ	γένεσις	οὐκ ἂν γένοιτο. Ὥστε πῶς
[2]	νουσημάτων, πολλὴ δὲ καὶ ἡ	ἴησις	αὐτέων ἐστίν. Ἀξιῶ δὲ ἔγωγε
[9]	τὸ κάμνον ἀναπαύοιτο, ἥ τε	ἴησις	τοῦτό μοι δοκέει εἶναι. Αἱ
[9]	ὁκόσα δὲ ἀπὸ ταλαιπωρίης γίνεται,	ἀνάπαυσις	ἰῆται, ὁκόσα δ´ ὑπ´ ἀργίης
[9]	τοῦ δὲ πνεύματος ὅκως ἡ	ῥύσις	ὡς ἐλαχίστη ἐς τὸ στόμα
[3]	ξυνίσταταί τε γὰρ αὐτέων ἡ	φύσις	ἀπὸ τουτέων τῶν προειρημένων πάντων,
[3]	καὶ τῶν ζώων ἐστὶν ἡ	φύσις,	καὶ τῶν ἄλλων πάντων· γίνεταί
[4]	καὶ ταῦτ´ ἐστὶν αὐτέῳ ἡ	φύσις	τοῦ σώματος, καὶ διὰ ταῦτα
[4]	τοῦ ἐπιπολάζοντος, ὀδύνην παρέχει ἡ	κένωσις.	Ἤν τ´ αὖ πάλιν ποιήσηται
[9]	ὅτι ὁκόσα πλησμονὴ τίκτει νουσήματα,	κένωσις	ἰῆται, ὁκόσα δὲ ἀπὸ κενώσιος
[6]	χολὴν μοῦνον καθαρθείς· ἀλλ´ ὁκόταν	τις	πίῃ φάρμακον ὅ τι χολὴν
[1]	γινώσκουσιν αὐτά. Γνοίη δ´ ἄν	τις	τόδε μάλιστα παραγενόμενος αὐτέοισιν ἀντιλέγουσιν·
[1]	λέγει δ´ αὐτέων ὁ μέν	τις	φάσκων ἠέρα εἶναι τοῦτο τὸ
[1]	~ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.	~Ὅστις	μὲν εἴωθεν ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ
[14]	τῷ οὐρήματι, τουτέων δὲ ἡ	κύστις	ψωριᾷ. ~Οἱ πλεῖστοι τῶν πυρετῶν
[14]	οἵτινες ἔξω θλίβονται διὰ τῆς	φλεβὸς	σὺν τῷ οὔρῳ ἐς τὴν
[1]	μὲν οὐκ ἐπιτήδειος ὅδε ὁ	λόγος	ἀκούειν· οὔτε γὰρ τὸ πάμπαν
[9]	τήν τε ἡλικίην καὶ τὸ	εἶδος	καὶ τὴν ὥρην τοῦ ἔτεος
[4]	κρήσιος καὶ δυνάμιος καὶ τοῦ	πλήθεος,	καὶ μάλιστα μεμιγμένα ᾖ· ἀλγέει
[7]	ὑπό τε τῶν ὑετῶν τοῦ	πλήθεος	καὶ τῶν νυκτῶν τοῦ μήκεος.
[7]	πλήθεος καὶ τῶν νυκτῶν τοῦ	μήκεος.	Ἔχει μὲν οὖν ταῦτα πάντα
[8]	αὔξεται, θέρεος λήγειν, ὁκόσα δὲ	θέρεος	αὔξεται, χειμῶνος λήγειν, ὁκόσα μὴ
[8]	μὲν τῶν νουσημάτων χειμῶνος αὔξεται,	θέρεος	λήγειν, ὁκόσα δὲ θέρεος αὔξεται,
[7]	ἄνθρωποι τοῦ ἦρος καὶ τοῦ	θέρεος	μάλιστα ὑπό τε τῶν δυσεντεριῶν
[5]	καὶ νύκτα καὶ χειμῶνος καὶ	θέρεος,	μέχρις ἂν δυνατὸς ᾖ τὸ
[7]	εἰσι καὶ ἐρυθροί· τοῦ δὲ	θέρεος	τό τε αἷμα ἰσχύει ἔτι,
[7]	δὲ ἦρος ὑγρότατα, τοῦ δὲ	θέρεος	χολωδέστατα, τοῦ δὲ φθινοπώρου μελάντατα.
[11]	τῶν ἰγνύων ἐκ τοῦ ἔσωθεν	μέρεος,	ἔπειτα διὰ τῶν κνημέων παρὰ
[11]	διὰ τῶν βραχιόνων τοῦ κάτωθεν	μέρεος	ἐς τὰς μασχάλας, καὶ ἀπὸ
[9]	εἶδος καὶ τὴν ὥρην τοῦ	ἔτεος	καὶ τῆς νούσου τὸν τρόπον,
[12]	γίνονται· ἅτε γὰρ τῆς καθάρσιος	ἀνάντεος	ἐούσης, καὶ χρόνον ἐναυλιζόμενον πουλὺν
[12]	ἅ τε γὰρ τῆς ὁδοῦ	κατάντεος	ἐούσης, οὐχ ἵσταται πολλὸν χρόνον
[11]	μεγάλη γίνοιτο ἐξαπίνης, καὶ τὸ	ἔθος	μεταστήσαις ἂν ὥστε μηκέτι ἐς
[12]	Ὁκόσοισι δ´ ἂν ἐς τὸ	στῆθος	ἐσρυῇ, ὑπόπυοι γίνονται· ἅτε γὰρ
[15]	ἀναπαύεται οὐδένα χρόνον. Ὁ δὲ	τριταῖος	μακρότερός ἐστι τοῦ ἀμφημερινοῦ, καὶ
[15]	δ´ αὐτέοισίν ἐστι ξύνοχος, ἀμφημερινὸς,	τριταῖος,	τεταρταῖος. Ὁ μὲν οὖν ξύνοχος
[15]	αὐτέοισίν ἐστι ξύνοχος, ἀμφημερινὸς, τριταῖος,	τεταρταῖος.	Ὁ μὲν οὖν ξύνοχος καλεόμενος
[1]	ἰητρικὴν ἐφήκει, τουτέῳ μὲν οὐκ	ἐπιτήδειος	ὅδε ὁ λόγος ἀκούειν· οὔτε
[4]	τῆς πρὸς ἄλληλα κρήσιος καὶ	δυνάμιος	καὶ τοῦ πλήθεος, καὶ μάλιστα
[4]	ἔχῃ ταῦτα τῆς πρὸς ἄλληλα	κρήσιος	καὶ δυνάμιος καὶ τοῦ πλήθεος,
[3]	μὴ τύχῃ καλῶς ἔχοντα τῆς	κρήσιος	τῆς πρὸς ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν,
[12]	ὑπόπυοι γίνονται· ἅτε γὰρ τῆς	καθάρσιος	ἀνάντεος ἐούσης, καὶ χρόνον ἐναυλιζόμενον
[0]	~ΠΕΡΙ	ΦΥΣΙΟΣ	ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ~Ὅστις μὲν εἴωθεν ἀκούειν
[1]	εἴωθεν ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ τῆς	φύσιος	τῆς ἀνθρωπίνης προσωτέρω ἢ ὁκόσον
[7]	τὸ φλέγμα φαίνεται ὑπὸ τῆς	φύσιος	τῆς ἑωυτοῦ. Ὅτι δὲ ὁ
[3]	πρὸς ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν, τῆς	φύσιος	τοιαύτης ὑπαρχούσης καὶ τῶν ἄλλων
[9]	κένωσις ἰῆται, ὁκόσα δὲ ἀπὸ	κενώσιος	γίνεται νουσήματα, πλησμονὴ ἰῆται, ὁκόσα
[3]	οὐκ ἂν γένοιτο. Ὥστε πῶς	εἰκὸς	ἀπὸ ἑνός τι γεννηθῆναι, ὅτε
[2]	φαίνεται μοῦνον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ·	εἰκὸς	γὰρ εἶναι μίαν γέ τινα
[5]	τοῦ σώματος μέρος τι ὥστε	ἕλκος	γενέσθαι, ῥυήσεται αὐτέῳ αἷμα. Καὶ
[9]	τοῖσι διαιτήμασιν. Ὁκόταν δὲ νουσήματος	ἑνὸς	ἐπιδημίη καθεστήκῃ, δῆλον ὅτι οὐ
[9]	ποιέεσθαι· ὁκόταν μὲν ὑπὸ νουσήματος	ἑνὸς	πολλοὶ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται κατὰ τὸν
[3]	τὴν γένεσιν γίνεσθαι μὴ ἀφ´	ἑνός·	πῶς γὰρ ἂν ἕν γ´
[3]	γένοιτο. Ὥστε πῶς εἰκὸς ἀπὸ	ἑνός	τι γεννηθῆναι, ὅτε γε οὐδ´
[15]	τεταρταῖος. Ὁ μὲν οὖν ξύνοχος	καλεόμενος	γίνεται ἀπὸ πλείστης χολῆς καὶ
[1]	δ´ ἄν τις τόδε μάλιστα	παραγενόμενος	αὐτέοισιν ἀντιλέγουσιν· πρὸς γὰρ ἀλλήλους
[11]	παρὰ τὰ οὔατα διὰ τοῦ	αὐχένος,	αἱ σφαγίτιδες καλεόμεναι, ἔσωθεν παρὰ
[11]	τῆς κεφαλῆς ὄπισθεν διὰ τοῦ	αὐχένος,	ἔξωθεν ἐπὶ τὴν ῥάχιν ἔνθεν
[11]	ἐκ τῶν κροτάφων διὰ τοῦ	αὐχένος	ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας, ἔπειτα ξυμφέρονται
[15]	τοῦ θερμοῦ θερμαινόμενον. Ὁ δὲ	ἀμφημερινὸς	μετὰ τὸν ξύνοχον ἀπὸ πλείστης
[15]	οὐνόματα δ´ αὐτέοισίν ἐστι ξύνοχος,	ἀμφημερινὸς,	τριταῖος, τεταρταῖος. Ὁ μὲν οὖν
[5]	δυνατὸς δὲ ἔσται ἔστ´ ἄν	τινος	τουτέων στερηθῇ τῶν ξυγγεγονότων. Ξυγγέγονε
[11]	ἐς τὰ δεξιὰ ἐκ τοῦ	πλεύμονος	ὑπὸ τὸν μαζὸν καὶ ἐς
[11]	μὲν δεξιὴ ἀφικνέεται ἐκ τοῦ	πλεύμονος	ὑπὸ τὸν μαζὸν καὶ ἐς
[15]	τοῦ ἀμφημερινοῦ, καὶ ἀπὸ χολῆς	ἐλάσσονος	γίνεται· ὁκόσῳ δὲ πλείονα χρόνον
[15]	ἐστι τοῦ ξυνόχου, ὁκόσῳ ἀπὸ	ἐλάσσονος	γίνεται χολῆς, καὶ ὅτι ἔχει
[9]	γὰρ μεταβάλλῃ ταχέως τὴν δίαιταν,	κίνδυνος	καὶ ἀπὸ τῆς μεταβολῆς νεώτερόν
[8]	ἐχόντων, ὁκόσα μὲν τῶν νουσημάτων	χειμῶνος	αὔξεται, θέρεος λήγειν, ὁκόσα δὲ
[5]	πᾶσαν ἡμέρην καὶ νύκτα καὶ	χειμῶνος	καὶ θέρεος, μέχρις ἂν δυνατὸς
[7]	τε καὶ ἀπομύσσονται φλεγματωδέστατον τοῦ	χειμῶνος,	καὶ τὰ οἰδήματα αὐτέοισι λευκὰ
[8]	λήγειν, ὁκόσα δὲ θέρεος αὔξεται,	χειμῶνος	λήγειν, ὁκόσα μὴ αὐτέων ἐν
[7]	ἀνθρώπῳ τὸ μὲν φλέγμα τοῦ	χειμῶνος·	τοῦτο γὰρ τῷ χειμῶνι κατὰ
[7]	ἐνιαυτοῦ, ἐμέεταί σοι τοῦ μὲν	χειμῶνος	φλεγματωδέστατα, τοῦ δὲ ἦρος ὑγρότατα,
[2]	φημι, εἰ ἓν ἦν ὁ	ἄνθρωπος,	οὐδέποτ´ ἂν ἤλγεεν· οὐδὲ γὰρ
[12]	γὰρ χρὴ εἰδέναι, ὅτι ὁ	ἄνθρωπος	τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων θερμότατός
[12]	τῶν ἡμερέων πλεῖστον αὔξεται ὁ	ἄνθρωπος,	τοσοῦτον θερμότερος γίνεται, καὶ τῇ
[15]	ἢν μὴ ἄλλο τι κακουργῆται	ὥνθρωπος.
[2]	οἱ μέν τινες λέγουσιν, ὡς	ὥνθρωπος	αἷμα μοῦνόν ἐστιν, οἱ δ´
[9]	ὅτι οἷσί γε χρέεσθαι εἴωθεν	ὥνθρωπος	διαιτήμασιν, οὐκ ἐπιτήδειά οἵ ἐστιν
[6]	δὲ λέγοντες ὡς ἕν ἐστιν	ὥνθρωπος,	δοκέουσί μοι ταύτῃ τῇ γνώμῃ
[5]	ξυγγέγονε; Πρῶτον μὲν φανερός ἐστιν	ὥνθρωπος	ἔχων ἐν ἑωυτῷ ταῦτα πάντα
[7]	ξυγγεγονότων, οὐκ ἂν δύναιτο ζῇν	ὥνθρωπος.	Ἰσχύει δὲ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ
[12]	ἢν μή τι ἄλλο κακουργῆται	ὥνθρωπος.	~Ὁκόσα τῶν νουσημάτων ἐξ ὀλίγου
[7]	τὸ ἦρ, τοτὲ δὲ τὸ	θέρος,	τοτὲ δὲ τὸ φθινόπωρον· οὕτω
[7]	ποτὲ δὲ ἐλάσσω, ἕκαστα κατὰ	μέρος	καὶ κατὰ φύσιν. Ὡς γὰρ
[15]	τριταίων εἰσὶν, ὁκόσῳ ἔλασσόν τι	μέρος	μετέχουσι χολῆς τῆς τὴν θερμασίην
[5]	ἢν τρώσῃς αὐτοῦ τοῦ σώματος	μέρος	τι ὥστε ἕλκος γενέσθαι, ῥυήσεται
[5]	γὰρ οὐ ξυγγέγονε; Πρῶτον μὲν	φανερός	ἐστιν ὥνθρωπος ἔχων ἐν ἑωυτῷ
[12]	πλεῖστον αὔξεται ὁ ἄνθρωπος, τοσοῦτον	θερμότερος	γίνεται, καὶ τῇ ὑστάτῃ τῶν
[15]	καὶ ἀπαλλάσσεται τάχιστα τῶν ἄλλων,	μακρότερος	δέ ἐστι τοῦ ξυνόχου, ὁκόσῳ
[15]	οὐδένα χρόνον. Ὁ δὲ τριταῖος	μακρότερός	ἐστι τοῦ ἀμφημερινοῦ, καὶ ἀπὸ
[15]	ἀμφημερινῷ τὸ σῶμα διαναπαύεται, τοσούτῳ	χρονιώτερος	οὗτος ὁ πυρετὸς τοῦ ἀμφημερινοῦ
[8]	δὲ φθινοπωρινὰ νουσήματα, τουτέων τοῦ	ἦρος	ἀνάγκη τὴν ἀπάλλαξιν γενέσθαι· ὅ
[8]	τὴν τῶν ἡμερέων. Ὁκόσα δὲ	ἦρος	γίνεται νουσήματα, προσδέχεσθαι χρὴ φθινοπώρου
[7]	ἂν τοῖσδε· οἱ ἄνθρωποι τοῦ	ἦρος	καὶ τοῦ θέρεος μάλιστα ὑπό
[7]	τἄλλα νοσήματα φλεγματώδεα. Τοῦ δὲ	ἦρος	τὸ φλέγμα ἔτι μένει ἰσχυρὸν
[7]	μὲν χειμῶνος φλεγματωδέστατα, τοῦ δὲ	ἦρος	ὑγρότατα, τοῦ δὲ θέρεος χολωδέστατα,
[3]	καλῶς ἔχοντα τῆς κρήσιος τῆς	πρὸς	ἄλληλα; Ἀνάγκη τοίνυν, τῆς φύσιος
[3]	τὸ ξηρὸν τῷ ὑγρῷ μετρίως	πρὸς	ἄλληλα ἕξει καὶ ἴσως, ἀλλὰ
[4]	ὁκόταν μετρίως ἔχῃ ταῦτα τῆς	πρὸς	ἄλληλα κρήσιος καὶ δυνάμιος καὶ
[12]	αὐξανόμενον καὶ χωρέον τὸ σῶμα	πρὸς	βίην θερμὸν εἶναι· ὁκόταν δὲ
[1]	τόδε μάλιστα παραγενόμενος αὐτέοισιν ἀντιλέγουσιν·	πρὸς	γὰρ ἀλλήλους ἀντιλέγοντες οἱ αὐτοὶ
[9]	ὥσπερ μοι καὶ πάλαι εἴρηται,	πρὸς	ἕκαστα τῶν ἡλικιέων καὶ τῶν
[9]	~Εἰδέναι δὲ χρὴ καὶ τάδε	πρὸς	ἐκείνοισιν, ὅτι ὁκόσα πλησμονὴ τίκτει
[12]	ἄρχηται μαραίνεσθαι τὸ σῶμα, καταῤῥέον	πρὸς	εὐπέτειαν, ψυχρότερον γίνεται· καὶ κατὰ
[7]	τῆς βίης· ἀλλ´ ὅμως καὶ	πρὸς	πάντα ταῦτα ψυχρότατον ἐὸν τὸ
[11]	πόδας. Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας	πρὸς	τὰς ὀδύνας ποιέεσθαι τὰς ἀπὸ
[14]	τουτέοισι τὴν ἀρχὴν φύματα ἐγένετο	πρὸς	τῇ φλεβὶ τῇ παχείῃ, καὶ
[3]	τὸ ξηρὸν καὶ τὸ θερμὸν	πρὸς	τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν
[3]	τὸ ὑγρὸν καὶ τὸ ξηρὸν	πρὸς	τὸ ξηρὸν καὶ τὸ θερμὸν
[3]	τοῦ ἀνθρώπου, τό τε ὑγρὸν	πρὸς	τὸ ὑγρὸν καὶ τὸ ξηρὸν
[3]	τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν	πρὸς	τὸ ψυχρόν. Τοιαύτη δὲ καὶ
[1]	τύχῃ μάλιστα ἡ γλῶσσα ἐπιῤῥυεῖσα	πρὸς	τὸν ὄχλον. Καίτοι δίκαιόν ἐστι
[11]	τὸ ἧπαρ, ἔπειτα ὑπὲρ τῆς	γαστρὸς	ἐς τὸ αἰδοῖον τελευτῶσιν ἀμφότεραι.
[9]	ἐστιν, ὅτε ἅπτεται πάντων ἡ	νοῦσος	ἑξῆς καὶ τῶν νεωτέρων καὶ
[9]	δύναμιν, ἐν οἷσιν ἂν ἡ	νοῦσος	καθεστήκῃ, καὶ τὰ σώματα λεπτύνοντα·
[7]	ὁ χειμὼν πληροῖ τὸ σῶμα	φλέγματος,	γνοίης ἂν τοῖσδε· οἱ ἄνθρωποι
[7]	φλέγμα ψυχρότατον, εἰ ἐθέλεις ψαῦσαι	φλέγματος	καὶ χολῆς καὶ αἵματος, τὸ
[6]	μεμιγμένην· καὶ πάλιν τὰ τοῦ	φλέγματος	φάρμακα πρῶτον μὲν ἀκρητέστατον τὸ
[9]	ἐν τοῖσι διαιτήμασιν. Ὁκόταν δὲ	νουσήματος	ἑνὸς ἐπιδημίη καθεστήκῃ, δῆλον ὅτι
[9]	ὧδε ποιέεσθαι· ὁκόταν μὲν ὑπὸ	νουσήματος	ἑνὸς πολλοὶ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται κατὰ
[7]	ψαῦσαι φλέγματος καὶ χολῆς καὶ	αἵματος,	τὸ φλέγμα εὑρήσεις ψυχρότατον ἐόν·
[9]	διαιτημάτων, αἱ δὲ ἀπὸ τοῦ	πνεύματος,	ὃ ἐσαγόμενοι ζῶμεν. Τὴν δὲ
[9]	ἀδικέοντα τὸν ἄνθρωπον) τοῦ δὲ	πνεύματος	ὅκως ἡ ῥύσις ὡς ἐλαχίστη
[9]	ἥκιστα πολλοῦ τε καὶ πυκνοῦ	πνεύματος	χρῄζοιεν οἱ ἄνθρωποι. ~Ὁκόσα δὲ
[4]	ὅταν τι τουτέων ἔξω τοῦ	σώματος	ἐκρυῇ πλέον τοῦ ἐπιπολάζοντος, ὀδύνην
[12]	λίθοι διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ	σώματος.	Εὖ γὰρ χρὴ εἰδέναι, ὅτι
[4]	ἐστὶν αὐτέῳ ἡ φύσις τοῦ	σώματος,	καὶ διὰ ταῦτα ἀλγέει καὶ
[5]	καὶ ἢν τρώσῃς αὐτοῦ τοῦ	σώματος	μέρος τι ὥστε ἕλκος γενέσθαι,
[12]	τε τουτέου καὶ τοῦ ὅλου	σώματος,	τοῖσι δὲ ἀνδράσιν οὐ γίνονται
[3]	ἑωυτοῦ φύσιν ἕκαστον, τελευτῶντος τοῦ	σώματος	τοῦ ἀνθρώπου, τό τε ὑγρὸν
[6]	τὸ αἷμα ῥέον ἐκ τοῦ	σώματος,	τοῦτο νομίζουσιν εἶναι τὴν ψυχὴν
[10]	τῶν νουσημάτων γίνεται ἀπὸ τοῦ	σώματος	τῶν μελέων τοῦ ἰσχυροτάτου, ταῦτα
[5]	ἐς ἑωυτὸν καὶ πάλιν μεθιέναι,	δυνατὸς	δὲ ἔσται ἔστ´ ἄν τινος
[5]	χειμῶνος καὶ θέρεος, μέχρις ἂν	δυνατὸς	ᾖ τὸ πνεῦμα ἕλκειν ἐς
[12]	ἄνθρωπος τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων	θερμότατός	ἐστιν αὐτὸς ἑωυτοῦ, τῇ δὲ
[12]	αὐτὸς ἑωυτοῦ, τῇ δὲ ὑστάτῃ	ψυχρότατος·	ἀνάγκη γὰρ αὐξανόμενον καὶ χωρέον
[15]	διαναπαύεται, τοσούτῳ χρονιώτερος οὗτος ὁ	πυρετὸς	τοῦ ἀμφημερινοῦ ἐστιν. Οἱ δὲ
[12]	τὴν κύστιν ἐξερεύγηται, ὑπὸ τῆς	θερμότητος	τοῦ χωρίου τοῦτο καὶ θερμὸν
[2]	αὐτὰ ἐόντα ὁμοίως, καὶ νέου	ἐόντος	καὶ γέροντος, καὶ τῆς ὥρης
[4]	τοῦ σώματος ἐκρυῇ πλέον τοῦ	ἐπιπολάζοντος,	ὀδύνην παρέχει ἡ κένωσις. Ἤν
[2]	ἄνθρωπον, καὶ περὶ τοῦ χολὴν	φάσκοντος	εἶναι. Ἐγὼ μὲν γὰρ ἀποδείξω,
[2]	δὲ λέγω καὶ περὶ τοῦ	φάσκοντος	φλέγμα μοῦνον εἶναι τὸν ἄνθρωπον,
[2]	ὁμοίως, καὶ νέου ἐόντος καὶ	γέροντος,	καὶ τῆς ὥρης ψυχρῆς ἐούσης
[8]	τὰ νουσήματα ὡς ἑκάστου τουτέων	ἰσχύοντος	ἐν τῷ σώματι κατὰ τὴν
[5]	γέγονεν ἐξ ἀνθρώπου ταῦτα πάντα	ἔχοντος,	τέθραπταί τε ἐν ἀνθρώπῳ ταῦτα
[3]	ἐς τὴν ἑωυτοῦ φύσιν ἕκαστον,	τελευτῶντος	τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου, τό
[2]	τι εἶναί φασιν, ὅ τι	ἕκαστος	αὐτέων βούλεται ὀνομάσας, καὶ τοῦτο
[1]	ὁ δὲ γῆν, καὶ ἐπιλέγει	ἕκαστος	τῷ ἑωυτοῦ λόγῳ μαρτύριά τε
[12]	πρώτῃ τῶν ἡμερέων θερμότατός ἐστιν	αὐτὸς	ἑωυτοῦ, τῇ δὲ ὑστάτῃ ψυχρότατος·
[1]	ἀκροατέων οὐδέποτε τρὶς ἐφεξῆς ὁ	αὐτὸς	περιγίνεται ἐν τῷ λόγῳ, ἀλλὰ
[7]	κατὰ φύσιν. Ὡς γὰρ ὁ	ἐνιαυτὸς	μετέχει μὲν πᾶς πάντων καὶ
[1]	τῷ λόγῳ, ἀλλὰ ποτὲ μὲν	οὗτος	ἐπικρατέει, ποτὲ δὲ οὗτος, ποτὲ
[15]	τὸ σῶμα διαναπαύεται, τοσούτῳ χρονιώτερος	οὗτος	ὁ πυρετὸς τοῦ ἀμφημερινοῦ ἐστιν.
[1]	μὲν οὗτος ἐπικρατέει, ποτὲ δὲ	οὗτος,	ποτὲ δὲ ᾧ ἂν τύχῃ
[10]	εὐλυτώτερά ἐστιν, ὑπὸ γὰρ τῆς	ἰσχύος	ἀναλώσεται ῥηϊδίως τὰ ἐπιῤῥέοντα. ~Αἱ
[15]	ἀποκεκριμένῃσιν· οὐνόματα δ´ αὐτέοισίν ἐστι	ξύνοχος,	ἀμφημερινὸς, τριταῖος, τεταρταῖος. Ὁ μὲν
[15]	τριταῖος, τεταρταῖος. Ὁ μὲν οὖν	ξύνοχος	καλεόμενος γίνεται ἀπὸ πλείστης χολῆς
[11]	δεῖ ποιέεσθαι κατὰ τουτέους τοὺς	λόγους·	ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ τὰς τομὰς
[12]	τὰ νουσήματα γίνεται· ἀνάγκη γὰρ	τουτέους	ταλαιπώρους τε γενέσθαι καὶ φιλοπόνους
[11]	οὖν φλεβοτομίας δεῖ ποιέεσθαι κατὰ	τουτέους	τοὺς λόγους· ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ
[12]	φιλοπόνους τῷ σώματι καὶ ἐργάτας	νεηνίσκους	ἐόντας, ἔπειτα δὲ ἐξανεθέντας τῶν
[1]	παραγενόμενος αὐτέοισιν ἀντιλέγουσιν· πρὸς γὰρ	ἀλλήλους	ἀντιλέγοντες οἱ αὐτοὶ ἄνδρες τῶν
[11]	ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ τοὺς	δακτύλους,	ἔπειτα ἀπὸ τῶν δακτύλων πάλιν
[12]	νόσημά τι καταλάβῃ τοὺς οὕτω	διακειμένους,	τὸ μὲν παραχρῆμα διαφεύγουσιν, ὕστερον
[6]	τῇ αὐτέῃ γνώμῃ χρέονται· ὁρέοντες	ἀποσφαζομένους	τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὸ αἷμα
[6]	τοὺς πίνοντας τὰ φάρμακα καὶ	ἀπολλυμένους	ἐν τῇσιν ὑπερκαθάρσεσι, τοὺς μὲν
[12]	τουτέους ταλαιπώρους τε γενέσθαι καὶ	φιλοπόνους	τῷ σώματι καὶ ἐργάτας νεηνίσκους
[9]	αἴτια εἴη, ὁκόταν διαιτεύμενοι πάντας	τρόπους	οἱ ἄνθρωποι ἁλίσκωνται ὑπὸ τῆς
[9]	προμηθέεσθαι, τῶν τε χωρίων τοὺς	τόπους	μεταβάλλοντα ἐς δύναμιν, ἐν οἷσιν
[11]	διὰ τῶν πήχεων ἐπὶ τοὺς	καρποὺς	καὶ τοὺς δακτύλους, ἔπειτα ἀπὸ
[6]	γνώμῃ χρέονται· ὁρέοντες ἀποσφαζομένους τοὺς	ἀνθρώπους	καὶ τὸ αἷμα ῥέον ἐκ
[11]	τοὺς ὄρχιας καὶ ἐς τοὺς	μηροὺς,	καὶ διὰ τῶν ἰγνύων ἐκ
[12]	νουσήματα γίνεται· ἀνάγκη γὰρ τουτέους	ταλαιπώρους	τε γενέσθαι καὶ φιλοπόνους τῷ
[2]	καὶ ξηραίνηταί τε καὶ ὑγραίνηται,	νούσους	τίκτει· ὥστε πολλαὶ μὲν ἰδέαι
[6]	αὐτέῃ γνώμῃ χρέονται· ὁρέοντες ἀποσφαζομένους	τοὺς	ἀνθρώπους καὶ τὸ αἷμα ῥέον
[11]	πήχεων ἐπὶ τοὺς καρποὺς καὶ	τοὺς	δακτύλους, ἔπειτα ἀπὸ τῶν δακτύλων
[6]	ὑπερκαθάρσεσι, τοὺς μὲν χολὴν ἐμέοντας,	τοὺς	δέ τινας φλέγμα, τοῦτο ἕκαστον
[11]	δὲ διὰ τῶν πήχεων ἐπὶ	τοὺς	καρποὺς καὶ τοὺς δακτύλους, ἔπειτα
[11]	φλεβοτομίας δεῖ ποιέεσθαι κατὰ τουτέους	τοὺς	λόγους· ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ τὰς
[6]	καὶ ἀπολλυμένους ἐν τῇσιν ὑπερκαθάρσεσι,	τοὺς	μὲν χολὴν ἐμέοντας, τοὺς δέ
[11]	ἐς τοὺς ὄρχιας καὶ ἐς	τοὺς	μηροὺς, καὶ διὰ τῶν ἰγνύων
[11]	φέρουσι παρὰ τὰς ψόας ἐς	τοὺς	ὄρχιας καὶ ἐς τοὺς μηροὺς,
[12]	Ὁκόταν οὖν νόσημά τι καταλάβῃ	τοὺς	οὕτω διακειμένους, τὸ μὲν παραχρῆμα
[6]	ταύτῃ τῇ γνώμῃ κεχρῆσθαι ὁρέοντες	τοὺς	πίνοντας τὰ φάρμακα καὶ ἀπολλυμένους
[11]	σφυρὰ τὰ ἔσωθεν καὶ ἐς	τοὺς	πόδας. Δεῖ οὖν τὰς φλεβοτομίας
[11]	σφυρῶν τὰ ἔξω καὶ ἐς	τοὺς	πόδας διήκει. Δεῖ οὖν τὰς
[9]	ἔσται, προμηθέεσθαι, τῶν τε χωρίων	τοὺς	τόπους μεταβάλλοντα ἐς δύναμιν, ἐν
[1]	δοκέουσιν οἱ τοιοῦτοι ἄνθρωποι αὐτοὶ	ἑωυτοὺς	καταβάλλειν ἐν τοῖσιν ὀνόμασι τῶν
[9]	δὲ σῶμα ὁρῇν, ὅκως ἔσται	ὡς	ἀογκότατον καὶ ἀσθενέστατον, τῶν τε
[7]	κατὰ μέρος καὶ κατὰ φύσιν.	Ὡς	γὰρ ὁ ἐνιαυτὸς μετέχει μὲν
[6]	τἄλλα ἕλκει τε καὶ καθαίρει.	Ὡς	γὰρ τὰ φυόμενά τε καὶ
[8]	οὕτω χρὴ ἰῆσθαι τὰ νουσήματα	ὡς	ἑκάστου τουτέων ἰσχύοντος ἐν τῷ
[9]	δὲ πνεύματος ὅκως ἡ ῥύσις	ὡς	ἐλαχίστη ἐς τὸ στόμα ἐσίῃ
[6]	καὶ ἀποδείκνυμι. ~Οἱ δὲ λέγοντες	ὡς	ἕν ἐστιν ὥνθρωπος, δοκέουσί μοι
[8]	ταύτας ὑπερβάλλῃ νούσημα, εἰδέναι χρὴ	ὡς	ἐνιαύσιον αὐτὸ ἐσόμενον. Καὶ τὸν
[9]	ἐς τὸ στόμα ἐσίῃ καὶ	ὡς	ξενωτάτη ἔσται, προμηθέεσθαι, τῶν τε
[11]	ἐπιτηδεύειν δὲ χρὴ τὰς τομὰς	ὡς	προσωτάτω τάμνειν ἀπὸ τῶν χωρίων,
[2]	ἰητρῶν οἱ μέν τινες λέγουσιν,	ὡς	ὥνθρωπος αἷμα μοῦνόν ἐστιν, οἱ
[5]	τὴν ἑωυτέου· ἢν γάρ τινι	διδῷς	ἀνθρώπῳ φάρμακον ὅ τι φλέγμα
[5]	ἐμέεταί σοι φλέγμα, καὶ ἢν	διδῷς	φάρμακον ὅ τι χολὴν ἄγει,
[5]	καὶ χολὴ μέλαινα καθαίρεται, ἢν	διδῷς	φάρμακον ὅ τι χολὴν μέλαιναν
[5]	ἐν ἑωυτῷ ταῦτα πάντα αἰεὶ	ἕως	ἂν ζῇ, ἔπειτα δὲ γέγονεν
[15]	ἀπὸ πέντε καὶ εἴκοσιν ἐτέων	ἕως	τῶν πέντε καὶ τεσσαράκοντα, ὅτι
[15]	οὐ διαψυχόμενον οὐδένα χρόνον συντήκεται	ταχέως,	ἅτε ὑπὸ πολλοῦ τοῦ θερμοῦ
[14]	διεπύησεν, ἔπειτα δὲ, ἅτε οὐ	ταχέως	ἐκραγέντων τῶν φυμάτων, πῶροι ξυνετράφησαν
[9]	κατ´ ὀλίγον (ἢν γὰρ μεταβάλλῃ	ταχέως	τὴν δίαιταν, κίνδυνος καὶ ἀπὸ
[1]	ἑωυτοῦ, εἴπερ ἐόντα γινώσκει καὶ	ὀρθῶς	ἀποφαίνεται. Ἀλλ´ ἐμοί γε δοκέουσιν
[1]	Καίτοι δίκαιόν ἐστι τὸν φάντα	ὀρθῶς	γινώσκειν ἀμφὶ τῶν πρηγμάτων παρέχειν
[1]	παρίημι. Δοκέουσι μέντοι μοι οὐκ	ὀρθῶς	γινώσκειν οἱ τὰ τοιαῦτα λέγοντες·
[10]	ὑπὸ γὰρ τῆς ἰσχύος ἀναλώσεται	ῥηϊδίως	τὰ ἐπιῤῥέοντα. ~Αἱ παχύταται δὲ
[5]	δοκέει εἶναι; οὔτε γὰρ θερμὰ	ὁμοίως	ἐστὶν, οὔτε ψυχρὰ, οὔτε ξηρὰ,
[2]	φύσιν, ἀεὶ τὰ αὐτὰ ἐόντα	ὁμοίως,	καὶ νέου ἐόντος καὶ γέροντος,
[9]	πρεσβυτέρων, καὶ γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν	ὁμοίως,	καὶ τῶν θωρησσομένων καὶ τῶν
[3]	τῶν ἄλλων πάντων· γίνεταί τε	ὁμοίως	πάντα καὶ τελευτᾷ ὁμοίως πάντα·
[3]	τε ὁμοίως πάντα καὶ τελευτᾷ	ὁμοίως	πάντα· ξυνίσταταί τε γὰρ αὐτέων
[4]	Ὑγιαίνει μὲν οὖν μάλιστα, ὁκόταν	μετρίως	ἔχῃ ταῦτα τῆς πρὸς ἄλληλα
[3]	καὶ τὸ ξηρὸν τῷ ὑγρῷ	μετρίως	πρὸς ἄλληλα ἕξει καὶ ἴσως,
[9]	νούσου, τὸ δὲ σῶμα ὁρῇν,	ὅκως	ἔσται ὡς ἀογκότατον καὶ ἀσθενέστατον,
[9]	τὸν ἄνθρωπον) τοῦ δὲ πνεύματος	ὅκως	ἡ ῥύσις ὡς ἐλαχίστη ἐς
[3]	πλειόνων γεννᾶται, ἢν μὴ τύχῃ	καλῶς	ἔχοντα τῆς κρήσιος τῆς πρὸς
[7]	ἀναγκαζόμενα ὑπὸ τῆς βίης· ἀλλ´	ὅμως	καὶ πρὸς πάντα ταῦτα ψυχρότατον
[3]	γένεσιν γίνεσθαι μὴ ἀφ´ ἑνός·	πῶς	γὰρ ἂν ἕν γ´ ἐόν
[5]	οὔτε τὴν χολὴν τῷ φλέγματι.	Πῶς	γὰρ ἂν ἐοικότα εἴη ταῦτα
[5]	Ξυγγέγονε δὲ ταῦτα τὰ εἰρημένα·	πῶς	γὰρ οὐ ξυγγέγονε; Πρῶτον μὲν
[3]	γένεσις οὐκ ἂν γένοιτο. Ὥστε	πῶς	εἰκὸς ἀπὸ ἑνός τι γεννηθῆναι,
[3]	μετρίως πρὸς ἄλληλα ἕξει καὶ	ἴσως,	ἀλλὰ θάτερον θατέρου πουλὺ προέξει