Chapitre
[6]	ἐσέλθῃ ἐς τὸ σῶμα, πρῶτον	μὲν	ἄγει ὃ ἂν αὐτέῳ κατὰ
[7]	ἐν δὲ τῷ φθινοπώρῳ τὸ	μὲν	αἷμα ὀλίγον γίνεται, ἐναντίον γὰρ
[6]	ὁκόσα ἂν χολὴν ἄγῃ, πρῶτον	μὲν	ἀκρητεστάτην ἐκάθηρε τὴν χολὴν, ἔπειτα
[6]	τὰ τοῦ φλέγματος φάρμακα πρῶτον	μὲν	ἀκρητέστατον τὸ φλέγμα ἄγει, ἔπειτα
[15]	ἐστιν. Οἱ δὲ τεταρταῖοι τὰ	μὲν	ἄλλα κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον,
[11]	τὸν πλεύμονα καὶ ἀφικνέονται ἡ	μὲν	ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐς τὰ
[9]	Αἱ δὲ νοῦσοι γίνονται, αἱ	μὲν	ἀπὸ τῶν διαιτημάτων, αἱ δὲ
[12]	γίνεται, καὶ διακρίνεται· καὶ τὸ	μὲν	ἀραιότατον ἐφίσταται ἄνω, τὸ δὲ
[1]	ἐστιν οὐδέν. Ὅτε γὰρ τῇ	μὲν	αὐτέῃ γνώμῃ πάντες χρέονται, λέγουσι
[11]	ἐν τῷ σώματι, καὶ ἓν	μὲν	αὐτέων ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ὄπισθεν
[9]	τρόπον, τὴν θεραπείην ποιέεσθαι, ποτὲ	μὲν	ἀφαιρέοντα, ποτὲ δὲ προστιθέντα, ὥσπερ
[2]	τοῦ χολὴν φάσκοντος εἶναι. Ἐγὼ	μὲν	γὰρ ἀποδείξω, ἃ ἂν φήσω
[1]	οἱ τὰ τοιαῦτα λέγοντες· γνώμῃ	μὲν	γὰρ τῇ αὐτέῃ πάντες χρέονται,
[6]	τῶν τὸ φλέγμα ἀγόντων· πρῶτον	μὲν	γὰρ φλέγμα ἐμέουσιν, ἔπειτα χολὴν
[1]	δὲ οὐ ταὐτά· ἀλλὰ τῆς	μὲν	γνώμης τὸν ἐπίλογον τὸν αὐτὸν
[11]	ἐς τὰ δεξιὰ, καὶ ἡ	μὲν	δεξιὴ ἀφικνέεται ἐκ τοῦ πλεύμονος
[9]	τῷ σώματι, ἀλλὰ χρὴ τοῖσι	μὲν	διαιτήμασιν οὕτω χρέεσθαι, ὅτε γε
[9]	ποιέεσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισι τοιάσδε· τὰ	μὲν	διαιτήματα μὴ μεταβάλλειν, ὅτι γε
[1]	~ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ~Ὅστις	μὲν	εἴωθεν ἀκούειν λεγόντων ἀμφὶ τῆς
[12]	αὐτόματοι οἱ οὕτω διακείμενοι, πλεῖστοι	μὲν	ἐν τῇ ὥρῃ, ᾗ ἂν
[11]	ἀπὸ τῶν πλευρέων ἄνωθεν ἡ	μὲν	ἐς τὸν σπλῆνα ἀφικνέεται, ἡ
[7]	τοτὲ δὲ ἡ χολὴ, πρῶτον	μὲν	ἡ ξανθὴ, ἔπειτα δ´ ἡ
[2]	ὑγραίνηται, νούσους τίκτει· ὥστε πολλαὶ	μὲν	ἰδέαι τῶν νουσημάτων, πολλὴ δὲ
[5]	καὶ μέλαιναν. Καὶ τουτέων πρῶτον	μὲν	κατὰ νόμον τὰ οὐνόματα διωρίσθαι
[7]	δὲ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τοτὲ	μὲν	ὁ χειμὼν μάλιστα, τοτὲ δὲ
[1]	αὐτέης ἐς ἰητρικὴν ἐφήκει, τουτέῳ	μὲν	οὐκ ἐπιτήδειος ὅδε ὁ λόγος
[3]	φθίνει ἐν τῷ σώματι. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν ἀνάγκη τὴν γένεσιν γίνεσθαι
[4]	ταῦτα ἀλγέει καὶ ὑγιαίνει. Ὑγιαίνει	μὲν	οὖν μάλιστα, ὁκόταν μετρίως ἔχῃ
[15]	ξύνοχος, ἀμφημερινὸς, τριταῖος, τεταρταῖος. Ὁ	μὲν	οὖν ξύνοχος καλεόμενος γίνεται ἀπὸ
[12]	εὐρυχωρίης μάλιστα τύχῃ, ἰχωροειδές· ἢν	μὲν	οὖν ὁρμήσῃ ἐς τὴν κοιλίην
[2]	ταῦτα δοκέει ὧδε ἔχειν· οἱ	μὲν	οὖν πλεῖστοι τοιαῦτά τινα καὶ
[6]	καὶ ἁλμυρὸν καὶ παντοῖον· πρῶτον	μὲν	οὖν πλεῖστον τουτέου εἵλκυσεν ἐς
[7]	τῶν νυκτῶν τοῦ μήκεος. Ἔχει	μὲν	οὖν ταῦτα πάντα αἰεὶ τὸ
[2]	δὲ Μελίσσου λόγον ὀρθοῦν. ~Περὶ	μὲν	οὖν τουτέων ἀρκέει μοι τὰ
[1]	ἐν τῷ λόγῳ, ἀλλὰ ποτὲ	μὲν	οὗτος ἐπικρατέει, ποτὲ δὲ οὗτος,
[12]	καταλάβῃ τοὺς οὕτω διακειμένους, τὸ	μὲν	παραχρῆμα διαφεύγουσιν, ὕστερον δὲ μετὰ
[7]	Ὡς γὰρ ὁ ἐνιαυτὸς μετέχει	μὲν	πᾶς πάντων καὶ τῶν θερμῶν
[11]	αἰδοῖον τελευτῶσιν ἀμφότεραι. Καὶ αἱ	μὲν	παχέαι τῶν φλεβῶν ὧδε ἔχουσιν.
[7]	δὲ τῆς περιισταμένης ὥρης ποτὲ	μὲν	πλείω γίνεται αὐτὰ ἑωυτέων, ποτὲ
[6]	ἐν τοῖσι λόγοισιν. Καίτοι τὸ	μὲν	πρῶτον ἐν τῇσιν ὑπερκαθάρσεσιν οὐδείς
[6]	μεμιγμένον· καὶ τοῖσιν ἀποσφαζομένοισι πρῶτον	μὲν	τὸ αἷμα ῥέει θερμότατόν τε
[7]	καὶ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τοτὲ	μὲν	τὸ φλέγμα ἰσχύει, τοτὲ δὲ
[8]	οὖν, τουτέων ὧδε ἐχόντων, ὁκόσα	μὲν	τῶν νουσημάτων χειμῶνος αὔξεται, θέρεος
[9]	χρὴ ἑκατέρου ὧδε ποιέεσθαι· ὁκόταν	μὲν	ὑπὸ νουσήματος ἑνὸς πολλοὶ ἄνθρωποι
[5]	πῶς γὰρ οὐ ξυγγέγονε; Πρῶτον	μὲν	φανερός ἐστιν ὥνθρωπος ἔχων ἐν
[7]	δὲ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τὸ	μὲν	φλέγμα τοῦ χειμῶνος· τοῦτο γὰρ
[7]	Τεκμήριον δὲ τουτέου, ὅτι τὸ	μὲν	φλέγμα ψυχρότατον, εἰ ἐθέλεις ψαῦσαι
[7]	τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐμέεταί σοι τοῦ	μὲν	χειμῶνος φλεγματωδέστατα, τοῦ δὲ ἦρος
[6]	ὅ τι χολὴν ἄγει, πρῶτον	μὲν	χολὴν ἐμέει, ἔπειτα δὲ φλέγμα·
[6]	ἀπολλυμένους ἐν τῇσιν ὑπερκαθάρσεσι, τοὺς	μὲν	χολὴν ἐμέοντας, τοὺς δέ τινας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/09/2009