Chapitre
[9]	ὑπὸ τῆς αὐτέης νούσου. Ὁκόταν	δὲ	αἱ νοῦσοι γίνωνται παντοδαπαὶ κατὰ
[14]	μοῦνον αἱματώδεα τὰ οὐρήματα, τουτέοισι	δὲ	αἱ φλέβες πεπονήκασιν· ὁκόσοισι δὲ
[6]	χολὴν ξανθὴν, ἔπειτα μέλαιναν, τελευτῶντες	δὲ	αἷμα καθαρὸν, καὶ ἐν τῷδε
[7]	καὶ τὰ ὕδατα ἐπιγίνεται, τὸ	δὲ	αἷμα κατὰ ταῦτα αὔξεται ὑπό
[7]	γάρ ἐστι καὶ θερμή. Τὸ	δὲ	αἷμα τοῦ φθινοπώρου ἐλάχιστον γίνεται
[15]	πολλοῦ τοῦ θερμοῦ θερμαινόμενον. Ὁ	δὲ	ἀμφημερινὸς μετὰ τὸν ξύνοχον ἀπὸ
[12]	καὶ τοῦ ὅλου σώματος, τοῖσι	δὲ	ἀνδράσιν οὐ γίνονται λίθοι διὰ
[9]	τίκτει νουσήματα, κένωσις ἰῆται, ὁκόσα	δὲ	ἀπὸ κενώσιος γίνεται νουσήματα, πλησμονὴ
[9]	γίνεται νουσήματα, πλησμονὴ ἰῆται, ὁκόσα	δὲ	ἀπὸ ταλαιπωρίης γίνεται, ἀνάπαυσις ἰῆται,
[9]	μὲν ἀπὸ τῶν διαιτημάτων, αἱ	δὲ	ἀπὸ τοῦ πνεύματος, ὃ ἐσαγόμενοι
[11]	καὶ ἐς τὸν νεφρὸν, ἡ	δὲ	ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐς τὰ
[11]	δεξιῶν ἐς τὰ ἀριστερὰ, ἡ	δὲ	ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐς τὰ
[14]	σαρκία σμικρὰ τριχοειδέα συνεξέρχεται, ταῦτα	δὲ	ἀπὸ τῶν νεφρῶν εἰδέναι χρὴ
[12]	πρὸς βίην θερμὸν εἶναι· ὁκόταν	δὲ	ἄρχηται μαραίνεσθαι τὸ σῶμα, καταῤῥέον
[13]	ὁκόσων αἱ προφάσιες εὔγνωστοι, ταῦτα	δὲ	ἀσφαλέστατά ἐστι προαγορεύεσθαι· τὴν δὲ
[14]	τῇ παχείῃ, καὶ διεπύησεν, ἔπειτα	δὲ,	ἅτε οὐ ταχέως ἐκραγέντων τῶν
[15]	τὸ σῶμα πλέον μετέχουσιν· προσγίνεται	δὲ	αὐτέοισιν ἀπὸ μελαίνης χολῆς τὸ
[7]	ἄγεται μετὰ χολὴν μέλαιναν· ὁκόσα	δὲ	βίῃ ἔρχεται, θερμότερα γίνεται, ἀναγκαζόμενα
[5]	αἰεὶ ἕως ἂν ζῇ, ἔπειτα	δὲ	γέγονεν ἐξ ἀνθρώπου ταῦτα πάντα
[1]	πῦρ, ὁ δὲ ὕδωρ, ὁ	δὲ	γῆν, καὶ ἐπιλέγει ἕκαστος τῷ
[12]	τοσοῦτον ἀνάγκη ψυχρότερον εἶναι. Ὑγιέες	δὲ	γίγνονται αὐτόματοι οἱ οὕτω διακείμενοι,
[11]	ἄνωθεν ἐς τὰς ξυγκαμπὰς, ἔπειτα	δὲ	διὰ τῶν πήχεων ἐπὶ τοὺς
[9]	πνεύματος, ὃ ἐσαγόμενοι ζῶμεν. Τὴν	δὲ	διάγνωσιν χρὴ ἑκατέρου ὧδε ποιέεσθαι·
[2]	ἡ ἴησις αὐτέων ἐστίν. Ἀξιῶ	δὲ	ἔγωγε τὸν φάσκοντα αἷμα εἶναι
[7]	πλείω γίνεται αὐτὰ ἑωυτέων, ποτὲ	δὲ	ἐλάσσω, ἕκαστα κατὰ μέρος καὶ
[6]	αὐτῷ κατὰ φύσιν μάλιστα, ἔπειτα	δὲ	ἕλκει καὶ τἄλλα· τοιοῦτον δέ
[7]	ῥέει φλεγματωδέστερον καὶ χολωδέστερον. ~Αὔξεται	δὲ	ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τὸ μὲν
[7]	ἂν δύναιτο ζῇν ὥνθρωπος. Ἰσχύει	δὲ	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τοτὲ μὲν
[14]	δὲ αἱ φλέβες πεπονήκασιν· ὁκόσοισι	δὲ	ἐν τῷ οὐρήματι παχεῖ ἐόντι
[15]	τὰς ἕδρας χρονιωτάτας ποιέεται. Γνώσῃ	δὲ	ἐν τῷδε, ὅτι οἱ τεταρταῖοι
[12]	καὶ ἐργάτας νεηνίσκους ἐόντας, ἔπειτα	δὲ	ἐξανεθέντας τῶν πόνων σαρκωθῆναι μαλθακῇ
[6]	ἐμέει, ἔπειτα δὲ φλέγμα· ἔπειτα	δὲ	ἐπὶ τούτοισιν ἐμέουσι χολὴν μέλαιναν
[11]	ἐς τὸν σπλῆνα ἀφικνέεται, ἡ	δὲ	ἐς τὸ ἧπαρ, ἔπειτα ὑπὲρ
[11]	καὶ ἐς τὸν νεφρὸν, τελευτῶσι	δὲ	ἐς τὸν ἀρχὸν αὗται ἑκάτεραι.
[5]	ἑωυτὸν καὶ πάλιν μεθιέναι, δυνατὸς	δὲ	ἔσται ἔστ´ ἄν τινος τουτέων
[14]	ἐπιφέρεται ἐν τῷ οὐρήματι, τουτέων	δὲ	ἡ κύστις ψωριᾷ. ~Οἱ πλεῖστοι
[7]	τοτὲ δὲ τὸ αἷμα, τοτὲ	δὲ	ἡ χολὴ, πρῶτον μὲν ἡ
[8]	φράσω τὴν τῶν ἡμερέων. Ὁκόσα	δὲ	ἦρος γίνεται νουσήματα, προσδέχεσθαι χρὴ
[7]	καὶ τἄλλα νοσήματα φλεγματώδεα. Τοῦ	δὲ	ἦρος τὸ φλέγμα ἔτι μένει
[7]	τοῦ μὲν χειμῶνος φλεγματωδέστατα, τοῦ	δὲ	ἦρος ὑγρότατα, τοῦ δὲ θέρεος
[8]	χειμῶνος αὔξεται, θέρεος λήγειν, ὁκόσα	δὲ	θέρεος αὔξεται, χειμῶνος λήγειν, ὁκόσα
[7]	θερμότατοί εἰσι καὶ ἐρυθροί· τοῦ	δὲ	θέρεος τό τε αἷμα ἰσχύει
[7]	τοῦ δὲ ἦρος ὑγρότατα, τοῦ	δὲ	θέρεος χολωδέστατα, τοῦ δὲ φθινοπώρου
[13]	δὲ ἀσφαλέστατά ἐστι προαγορεύεσθαι· τὴν	δὲ	ἴησιν χρὴ ποιέεσθαι αὐτὸν ἐναντιούμενον
[2]	ἀρκέει μοι τὰ εἰρημένα. Τῶν	δὲ	ἰητρῶν οἱ μέν τινες λέγουσιν,
[14]	ἐόντα καὶ ἀπὸ ἀρθριτικῶν· ὁκόσοισι	δὲ	καθαρὸν τὸ οὖρον ἄλλοτε καὶ
[6]	ἐμέουσι χολὴν μέλαιναν ἀναγκαζόμενοι, τελευτῶντες	δὲ	καὶ αἷμα ἐμέουσι καθαρόν. Τὰ
[11]	τῶν φλεβῶν ὧδε ἔχουσιν. Εἰσὶ	δὲ	καὶ ἀπὸ τῆς κοιλίης φλέβες
[11]	τροφὴ τῷ σώματι ἔρχεται. Φέρουσι	δὲ	καὶ ἀπὸ τῶν παχεῶν φλεβῶν
[7]	καὶ τρέφεται ὑπ´ ἀλλήλων· οὕτω	δὲ	καὶ εἴ τι ἐκ τοῦ
[7]	τοτὲ δὲ τὸ φθινόπωρον· οὕτω	δὲ	καὶ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τοτὲ
[2]	μὲν ἰδέαι τῶν νουσημάτων, πολλὴ	δὲ	καὶ ἡ ἴησις αὐτέων ἐστίν.
[12]	ὃ δὴ πῦον καλέεται. Γίνονται	δὲ	καὶ οἱ λίθοι τοῖσι παιδίοισι
[6]	ἐνεὸν ἐν τῇ γῇ, ἔνι	δὲ	καὶ ὀξὺ καὶ πικρὸν καὶ
[6]	ἐν τῷ σώματι ἐνεόντων, ἔπειτα	δὲ	καὶ τἄλλα ἕλκει τε καὶ
[7]	τῇσι φαρμακοποσίῃσι χολωδέστατα καθαίρονται, δῆλον	δὲ	καὶ τοῖσι πυρετοῖσι καὶ τοῖσι
[3]	ψυχρὸν πρὸς τὸ ψυχρόν. Τοιαύτη	δὲ	καὶ τῶν ζώων ἐστὶν ἡ
[5]	ἐμέεταί σοι χολή. Κατὰ ταὐτὰ	δὲ	καὶ χολὴ μέλαινα καθαίρεται, ἢν
[6]	φημί τε καὶ ἀποδείκνυμι. ~Οἱ	δὲ	λέγοντες ὡς ἕν ἐστιν ὥνθρωπος,
[2]	ἐφ´ ἑωυτοῦ ἐνεόν· τὰ αὐτὰ	δὲ	λέγω καὶ περὶ τοῦ φάσκοντος
[15]	κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, χρονιώτεροι	δὲ	μάλα τῶν τριταίων εἰσὶν, ὁκόσῳ
[7]	ἤδη ἄρχεται τὸν ἄνθρωπον· ἡ	δὲ	μέλαινα χολὴ τοῦ φθινοπώρου πλείστη
[1]	λόγων αὐτέων ὑπὸ ἀσυνεσίης, τὸν	δὲ	Μελίσσου λόγον ὀρθοῦν. ~Περὶ μὲν
[6]	ἀκρητεστάτην ἐκάθηρε τὴν χολὴν, ἔπειτα	δὲ	μεμιγμένην· καὶ πάλιν τὰ τοῦ
[6]	ἀκρητέστατον τὸ φλέγμα ἄγει, ἔπειτα	δὲ	μεμιγμένον· καὶ τοῖσιν ἀποσφαζομένοισι πρῶτον
[12]	τὸ μὲν παραχρῆμα διαφεύγουσιν, ὕστερον	δὲ	μετὰ τὴν νοῦσον χρόνῳ τήκεται
[14]	οὔρῳ ἐς τὴν κύστιν. Ὁκόσοισι	δὲ	μοῦνον αἱματώδεα τὰ οὐρήματα, τουτέοισι
[9]	καὶ ἐν τοῖσι διαιτήμασιν. Ὁκόταν	δὲ	νουσήματος ἑνὸς ἐπιδημίη καθεστήκῃ, δῆλον
[9]	τοῦτό μοι δοκέει εἶναι. Αἱ	δὲ	νοῦσοι γίνονται, αἱ μὲν ἀπὸ
[9]	ἀργίης τίκτεται, ταλαιπωρίη ἰῆται. Τὸ	δὲ	ξύμπαν γνῶναι, δεῖ τὸν ἰητρὸν
[7]	τε καὶ ἰσχυροτάτη ἐστίν. Ὁκόταν	δὲ	ὁ χειμὼν καταλαμβάνῃ, ἥ τε
[7]	τῆς φύσιος τῆς ἑωυτοῦ. Ὅτι	δὲ	ὁ χειμὼν πληροῖ τὸ σῶμα
[4]	καὶ μάλιστα μεμιγμένα ᾖ· ἀλγέει	δὲ	ὁκόταν τι τουτέων ἔλασσον ἢ
[1]	τῇ αὐτέῃ πάντες χρέονται, λέγουσι	δὲ	οὐ ταὐτά· ἀλλὰ τῆς μὲν
[2]	καὶ παντοῖόν τι ἄλλο. Ἐμοὶ	δὲ	οὐδὲ ταῦτα δοκέει ὧδε ἔχειν·
[1]	ποτὲ μὲν οὗτος ἐπικρατέει, ποτὲ	δὲ	οὗτος, ποτὲ δὲ ᾧ ἂν
[6]	αἷμα ἐμέουσι καθαρόν. Τὰ αὐτὰ	δὲ	πάσχουσι καὶ ὑπὸ τῶν φαρμάκων
[12]	μὲν ἀραιότατον ἐφίσταται ἄνω, τὸ	δὲ	παχύτατον κάτω, ὃ δὴ πῦον
[8]	ἐν περιόδῳ ἡμερέων ἀπαλλάσσεται· τὴν	δὲ	περίοδον αὖθις φράσω τὴν τῶν
[14]	οὖρον ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ὁκοῖον	δὲ	πίτυρα ἐπιφέρεται ἐν τῷ οὐρήματι,
[15]	ἀπὸ χολῆς ἐλάσσονος γίνεται· ὁκόσῳ	δὲ	πλείονα χρόνον ἐν τῷ τριταίῳ
[9]	μηδὲν ἀδικέοντα τὸν ἄνθρωπον) τοῦ	δὲ	πνεύματος ὅκως ἡ ῥύσις ὡς
[2]	ἔνιοι δέ τινες φλέγμα· ἐπίλογον	δὲ	ποιεῦνται καὶ οὗτοι πάντες τὸν
[2]	τὸ ἰώμενον ἓν εἶναι· νυνὶ	δὲ	πολλά· πολλὰ γάρ ἐστιν ἐν
[9]	ποιέεσθαι, ποτὲ μὲν ἀφαιρέοντα, ποτὲ	δὲ	προστιθέντα, ὥσπερ μοι καὶ πάλαι
[1]	τε καὶ τὸ πᾶν, ὁ	δὲ	πῦρ, ὁ δὲ ὕδωρ, ὁ
[6]	θερμότατόν τε καὶ ἐρυθρότατον, ἔπειτα	δὲ	ῥέει φλεγματωδέστερον καὶ χολωδέστερον. ~Αὔξεται
[7]	δ´ ἡ μέλαινα καλεομένη. Μαρτύριον	δὲ	σαφέστατον, εἰ ἐθέλεις τῷ αὐτέῳ
[15]	πυρετῶν γίνονται ἀπὸ χολῆς· εἴδεα	δὲ	σφέων ἐστὶ τέσσαρα, χωρὶς τῶν
[9]	αἴτιά ἐστι τῆς νούσου, τὸ	δὲ	σῶμα ὁρῇν, ὅκως ἔσται ὡς
[4]	ἐνταῦθα οὖν καὶ ἀπεχώρησεν. ~Τὸ	δὲ	σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἔχει ἐν
[1]	τε καὶ τὸ πᾶν, κατὰ	δὲ	τὰ οὐνόματα οὐχ ὁμολογέουσιν· λέγει
[5]	τουτέων στερηθῇ τῶν ξυγγεγονότων. Ξυγγέγονε	δὲ	ταῦτα τὰ εἰρημένα· πῶς γὰρ
[11]	τὸν ἀρχὸν αὗται ἑκάτεραι. Αἱ	δὲ	τέταρται ἀπὸ τοῦ ἔμπροσθεν τῆς
[15]	πυρετὸς τοῦ ἀμφημερινοῦ ἐστιν. Οἱ	δὲ	τεταρταῖοι τὰ μὲν ἄλλα κατὰ
[7]	τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ὑπὸ	δὲ	τῆς περιισταμένης ὥρης ποτὲ μὲν
[7]	μὲν τὸ φλέγμα ἰσχύει, τοτὲ	δὲ	τὸ αἷμα, τοτὲ δὲ ἡ
[7]	μὲν ὁ χειμὼν μάλιστα, τοτὲ	δὲ	τὸ ἦρ, τοτὲ δὲ τὸ
[7]	τοτὲ δὲ τὸ ἦρ, τοτὲ	δὲ	τὸ θέρος, τοτὲ δὲ τὸ
[7]	τοτὲ δὲ τὸ θέρος, τοτὲ	δὲ	τὸ φθινόπωρον· οὕτω δὲ καὶ
[7]	ἐνεόντων, ψυχρότατον γάρ ἐστιν. Τεκμήριον	δὲ	τουτέου, ὅτι τὸ μὲν φλέγμα
[9]	μάλιστα αὐτέῳ πάντες χρεώμεθα· ἔστι	δὲ	τοῦτο ὃ ἀναπνέομεν. Φανερὸν γὰρ
[11]	ἀπὸ τῶν σφυρῶν ἔσωθεν. Αἱ	δὲ	τρίται φλέβες ἐκ τῶν κροτάφων
[15]	οὐκ ἀναπαύεται οὐδένα χρόνον. Ὁ	δὲ	τριταῖος μακρότερός ἐστι τοῦ ἀμφημερινοῦ,
[15]	ἔχει ἀνάπαυσιν τὸ σῶμα, ἐν	δὲ	τῷ ξυνόχῳ οὐκ ἀναπαύεται οὐδένα
[7]	παρατείνει ἐς τὸ φθινόπωρον· ἐν	δὲ	τῷ φθινοπώρῳ τὸ μὲν αἷμα
[10]	πνεύματος χρῄζοιεν οἱ ἄνθρωποι. ~Ὁκόσα	δὲ	τῶν νουσημάτων γίνεται ἀπὸ τοῦ
[11]	ῥηϊδίως τὰ ἐπιῤῥέοντα. ~Αἱ παχύταται	δὲ	τῶν φλεβῶν ὧδε πεφύκασιν· τέσσαρα
[1]	πᾶν, ὁ δὲ πῦρ, ὁ	δὲ	ὕδωρ, ὁ δὲ γῆν, καὶ
[11]	καὶ τὰς κληῗ δας, ἔπειτα	δὲ	ὑπὲρ τῶν βραχιόνων ἄνωθεν ἐς
[12]	θερμότατός ἐστιν αὐτὸς ἑωυτοῦ, τῇ	δὲ	ὑστάτῃ ψυχρότατος· ἀνάγκη γὰρ αὐξανόμενον
[8]	τὴν ἀπάλλαξιν ἔσεσθαι αὐτέων· ὁκόσα	δὲ	φθινοπωρινὰ νουσήματα, τουτέων τοῦ ἦρος
[7]	τοῦ δὲ θέρεος χολωδέστατα, τοῦ	δὲ	φθινοπώρου μελάντατα. ~Ὀφείλει οὖν, τουτέων
[6]	πρῶτον μὲν χολὴν ἐμέει, ἔπειτα	δὲ	φλέγμα· ἔπειτα δὲ ἐπὶ τούτοισιν
[7]	τοῖσι χρώμασι τῶν ἀνθρώπων. Τὸ	δὲ	φλέγμα τῆς θερίης ἀσθενέστατόν ἐστιν
[7]	φθινόπωρον τῇ φύσει ἐστίν· ἡ	δὲ	χολὴ τὴν θερίην κατέχει τὸ
[9]	κατὰ φύσιν ἐοῦσαν μάλιστα. ~Εἰδέναι	δὲ	χρὴ καὶ τάδε πρὸς ἐκείνοισιν,
[11]	κατὰ τουτέους τοὺς λόγους· ἐπιτηδεύειν	δὲ	χρὴ τὰς τομὰς ὡς προσωτάτω
[1]	ἐπικρατέει, ποτὲ δὲ οὗτος, ποτὲ	δὲ	ᾧ ἂν τύχῃ μάλιστα ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/09/2009