Livre, Chap.
[9, 24]	μὴ προώμεθα δι´ ὅτι καὶ	τὰ	ἄλλα γνωρίσματα ἂν πιστὰ φανείη.
[9, 9]	οὐσίας σύνοδον αἰτίαν μάλιστα νομίζουσι,	τὰ	ἄλλα στοιχεῖα τούτοις συνυπάρχειν τε
[9, 4]	τῆς θερινῆς ὥρας κατέσχιστο, πρὸς	τὰ	βάθη κατεδύετο καὶ τὴν κρηπῖδα
[9, 11]	τὸ θυμούμενον τῶν Αἰθιόπων προμαλάσσοντες.	Τὰ	βρέφη δὲ ὑπὸ πτοίας τε
[9, 24]	βασιλεύοντι παῖδας ἑαυτοὺς εἰσποιοῦσιν. Ἀλλὰ	τὰ	γνωρίσματα» ἔφη ὁ Θεαγένης, ἃ
[9, 24]	ἀπάτη συλλήψεται. Καὶ ἡ Χαρίκλεια	Τὰ	γνωρίσματα» ἔφη τοῖς γινώσκουσιν αὐτὰ
[9, 19]	τὸν πῆχυν τοῦ βέλους ἀπευθύνει	τὰ	δὲ ἄκρα πρὸς τὸ ἀκμαιότατον
[9, 23]	τῇ στρατιᾷ τὰ μὲν δῶρον	τὰ	δὲ κατ´ ἀγορασίαν παρεχόντων. Εἰς
[9, 11]	τοὺς πολεμίους τὰ μὲν εἷρπε,	τὰ	δὲ ψελλιζόμενα τὴν βάσιν καὶ
[9, 4]	ἐπέλθοι προμηθούμενοι· ἀλλ´ ὅμως ἔφθανε	τὰ	δεινὰ τὴν προθυμίαν, καὶ ὁ
[9, 19]	ἢ δρώντων καρτερικῷ δὲ λήματι	τὰ	δεινὰ ὑπομενόντων. Οἱ γὰρ ἐκ
[9, 1]	τινα ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ	τὰ	δεσμά τε ἀμείβειν καὶ χρυσᾶ
[9, 3]	τῶν κατὰ τὰς πύλας σανιδωμάτων	τὰ	διεστῶτα θρυαλλίδι τε καὶ ἀσφάλτῳ
[9, 5]	ἐφεστῶτας καὶ θέατρον τὰ πάθη	τὰ	ἐκείνων ποιουμένους, ἐλεεινοῖς τοῖς σχήμασι
[9, 1]	τῶν νέων, εὐμενὴς αὐτόθεν πρὸς	τὰ	ἴδια καὶ οὐκ εἰδὼς ὑπὸ
[9, 11]	τε καὶ δᾷδας ἁψάμενοι καὶ	τὰ	ἱερὰ γένη καὶ ἕδη τῶν
[9, 25]	εὐσύμβολα εἰς τὰς ἐπινικίους θυσίας	τὰ	ἱερεῖα παρασχοῦσα. Ἀλλὰ πῶς οὐχὶ
[9, 22]	ὡς ξένα ἐθαύμαζε· συμβαίνειν γὰρ	τὰ	ἴσα καὶ κατὰ Μερόην τὴν
[9, 24]	περιχαρείᾳ τὸ ὅλον ἐνδόντες προχείρως	τὰ	καθ´ ἑαυτοὺς ἐξαγορεύοιμεν, τῶν καὶ
[9, 24]	ἔφη δηλονότι, φιλτάτη, πρὸς βασιλέα	τὰ	καθ´ ἡμᾶς. Ἰδοὺ γὰρ καὶ
[9, 20]	τοῦ Κυβέλης παιδὸς ἅπαντα ἤδη	τὰ	κατὰ τὴν Μέμφιν πεπυσμένου καὶ
[9, 24]	δὲ οὐ χρυσὸς οὐ λίθοι	τὰ	λάφυρα, πρᾶγμα κατ´ Αἰθιοπίαν εὔωνον
[9, 24]	ἡ Χαρίκλεια Ὦ γλυκύτατε» ἔφη	τὰ	μεγάλα τῶν πραγμάτων μεγάλων δεῖται
[9, 2]	μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς ἡ τύχη	τὰ	μεγάλα φιλανθρωπεύεται· χρυσᾶ σιδηρῶν ἀμείβομεν,
[9, 25]	ὡς φαντασία τις εἴη ψυχῆς	τὰ	μέλλοντα πολλάκις εἰς εἴδωλα προτυπουμένης,
[9, 12]	ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν. Οἱ δὲ	τὰ	μὲν ἄλλα ἀγνοεῖν ἔφασαν, εἰκάζειν
[9, 23]	πλῆθος τῶν Συηναίων τῇ στρατιᾷ	τὰ	μὲν δῶρον τὰ δὲ κατ´
[9, 11]	τὴν ἄγουσαν ὡς τοὺς πολεμίους	τὰ	μὲν εἷρπε, τὰ δὲ ψελλιζόμενα
[9, 15]	ἀνδριὰς κινούμενος. Ὁ κοντὸς δὲ	τὰ	μὲν πρὸς τῇ αἰχμῇ κατὰ
[9, 11]	οἱ Συηναῖοι τὸν δρασμὸν ἐγνώριζον,	τὰ	μὲν πρῶτα κατ´ οἶκον τὸν
[9, 17]	φάλαγγας ἐπῆγε· ὁ δὲ Ὑδάσπης	τὰ	μὲν πρῶτα σχολαίτερον ἀντεπιέναι προσέταττε
[9, 10]	εὐμένεια μὲν εἴη τῶν εἰρημένων,	τὰ	μυστικώτερα δὲ ἀρρήτῳ σιγῇ τετιμήσθω,
[9, 9]	Καὶ γάρ πως συνέπεσε καὶ	τὰ	Νειλῷα τότε, τὴν μεγίστην παρ´
[9, 11]	ἱέντες ἱκέτευον. Οἰκτιζόμενοι δὲ πλέον,	τὰ	νεογνὰ τῶν βρεφῶν ἐπὶ γῆς
[9, 11]	προείρητο πύλην, ἐγκάρσια τῷ πηλῷ	τὰ	ξύλα ἅπερ ἑκάστη δεκὰς ἐπήχθιστο
[9, 5]	ψυχῆς σκοπὸν ἀθλούντων, ἁπάντων δὲ	τὰ	ὅμοια πασχόντων. Τέλος δὲ τὰς
[9, 10]	τάραχον αἴσθησιν γενέσθαι τῶν δρωμένων,	τὰ	ὅπλα δὲ ἀναλαβόντας μόνα καὶ
[9, 3]	ἀπὸ τῶν ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς	τὰ	ὄρθια καὶ μετέωρα σκέλος ἑκάτερον
[9, 5]	τοῖς χώμασιν ἐφεστῶτας καὶ θέατρον	τὰ	πάθη τὰ ἐκείνων ποιουμένους, ἐλεεινοῖς
[9, 7]	τῆς ἐκροῆς κενουμένης θᾶττον ἀναψῦξαι	τὰ	περὶ τὴν Συήνην καὶ εἰς
[9, 19]	ἀναχωροῦσι δὲ ἐπιτιθέμενοι καὶ κατὰ	τὰ	πλάγια οἱ μὲν ταῖς σφενδόναις
[9, 9]	καὶ Ὄσιριν τὸν Νεῖλον καταγγέλλουσι,	τὰ	πράγματα τοῖς ὀνόμασι μεταλαμβάνοντες. Ποθεῖ
[9, 27]	καὶ φιλίαν ἀίδιον καὶ Συηναίοις	τὰ	προστεταγμένα ἐμπεδώσειν· εἰ δέ τι
[9, 2]	χρυσὸς νομίζεται. ~Καὶ οἱ μὲν	τὰ	προστεταγμένα ἔπραττον, καὶ ὡς τῶν
[9, 17]	τὴν ἐπέλασιν οἱ Βλέμμυες κατέμαθον,	τὰ	προστεταγμένα πρὸς τοῦ Ὑδάσπου ἔπραττον
[9, 15]	ὄψιν ἀνδρὸς εἰς ἀκρίβειαν ὥσπερ	τὰ	προσωπεῖα σοφιζόμενον· τούτῳ δὲ ἐκ
[9, 26]	τῇ δὲ γνώμῃ πάντα σοι	τὰ	σὰ μεθῆκε, φιλίαν τε πρός
[9, 22]	εἶπεν ὁ Ὑδάσπης ἀλλ´ Αἰθιοπικὰ	τὰ	σεμνολογήματα· τὸν γοῦν ποταμὸν τοῦτον,
[9, 5]	γὰρ δὴ κατὰ τὴν πόλιν	τὰ	σκάφη καὶ τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους
[9, 7]	ὑποδεχθῆναι καὶ δύο Περσῶν εἰς	τὰ	σκάφη παρεκάλει, πρόφασιν ὡς εἰς
[9, 6]	τε Φίλας τὴν πόλιν καὶ	τὰ	σμαράγδεια μέταλλα παραχωρήσειν· αὐτὸς δὲ
[9, 26]	ἔχθρας, τάς τε Φίλας καὶ	τὰ	σμαράγδεια μέταλλα, ὑπ´ ἐμαυτῷ πεποιημένος
[9, 15]	ὑπὸ τὴν πλευρὰν παρηρτημένος οὐ	τὰ	στέρνα μόνον ἀλλὰ καὶ σῶμα
[9, 1]	ὁμοῦ καὶ ὅπλων καὶ ζῴων	τὰ	Συηναίων πεδία στενοχωρῶν. Ἔνθα καὶ
[9, 25]	Εὖ γε ἡ Ἑλλὰς» εἶπε	τά	τε ἄλλα καλοὺς κἀγαθοὺς φέρουσα
[9, 1]	ὁμογλώσσων εἰς τὴν φρουρὰν ἀποκληρώσας	τά	τε ἄλλα σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ
[9, 23]	ἐφ´ ὑψηλοῦ προκαθήμενος ὁ Ὑδάσπης	τά	τε ὑποζύγια καὶ ἵππους καὶ
[9, 1]	τάς τε πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ	τὰ	τείχη βέλεσι καὶ ὅπλοις καὶ
[9, 24]	δαίμων καταβέβληται, τούτων ἀνάγκη καὶ	τὰ	τέλη διὰ μακροτέρων συμπεραίνεσθαι· ἄλλως
[9, 5]	ἂν καὶ ἐπὶ πλέον ἐξεκαύθη	τὰ	τῆς μάχης, τῶν μὲν σὺν
[9, 18]	ἤδη συμπίπτοντες καὶ μόνον οὐ	ταῖς	αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες ἀθρόον καὶ καθ´
[9, 22]	ἐτησίους ὥρας φράζοντα, θερινὴν μὲν	ταῖς	αὐξήσεσι μετοπωρινὴν δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι
[9, 22]	ὕδωρ ὑπὸ γῆς διηθούμενον καὶ	ταῖς	γραμμαῖς ἐμπῖπτον τάς τε αὐξήσεις
[9, 22]	νειλῴοις τὴν στρατιὰν βαλλούσης καὶ	ταῖς	ἐπινικίοις εὐφημίαις τὸν Ὑδάσπην ἀνυμνούσης.
[9, 21]	μὲν ταῖς μάχαις πεπτωκότας δὲ	ταῖς	εὐποιΐαις· τί δ´ οὖν βουλόμενος
[9, 21]	καλὸν τοὺς ἐχθροὺς ἑστῶτας μὲν	ταῖς	μάχαις πεπτωκότας δὲ ταῖς εὐποιΐαις·
[9, 18]	προσερείδοντες κεφαλὴν δὲ καὶ νῶτα	ταῖς	μὲν οὐδὲν ἢ μόνον οὐ
[9, 3]	Ἐπεὶ δὲ συνῆψε τὸ χῶμα	ταῖς	ὄχθαις, ἐνταῦθα στόμιον τῷ ποταμῷ
[9, 8]	τοῦ τείχους ἐπὶ τὸ χῶμα	ταῖς	ὄψεσιν ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ κατὰ
[9, 9]	τρεῖς οὕτω διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν	ταῖς	πύλαις οἱ Συηναῖοι ὅπλοις δὲ
[9, 15]	μηροῖς ἐξήρτηται, μὴ εἴκων ἐν	ταῖς	συμβολαῖς ἀλλὰ συνεργῶν τῇ χειρὶ
[9, 19]	κατὰ τὰ πλάγια οἱ μὲν	ταῖς	σφενδόναις βάλλοντες οἱ δὲ μικροῖς
[9, 22]	κατ´ αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι καὶ	ταῖς	τῶν κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν
[9, 22]	μὲν ταῖς αὐξήσεσι μετοπωρινὴν δὲ	ταῖς	ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν τοῖς
[9, 13]	τούς τε Συηναίους ἐπὶ χρησταῖς	ταῖς	ὑποσχέσεσιν ἀποπέμψας αὐτὸς εἰς τάξιν
[9, 3]	πορθμῷ τὸ ὕδωρ ἐμπῖπτον καὶ	ταῖς	χει ροποιήτοις ὄχθαις θλιβόμενον πολύν
[9, 10]	σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι δεινοῖς κάμνοντες	ταῖς	ψυχαῖς δὲ τῆς περὶ τὸ
[9, 23]	καὶ πολύτιμον καὶ ἐκ πολλῶν	ταλάντων	κατεσκευασμένον, ὥστε πολλοὺς τῶν περιεστώτων
[9, 26]	εἰπὼν τοὺς ἄλλους αἰχμαλώτους ἐν	τάξει	παριόντας ἐπεσκόπει τε καὶ ἀνέκρινε,
[9, 4]	δευτέρων παρὰ τῶν προτέρων ἐν	τάξει	τὸν χοῦν διαδεχομένων καὶ εἴς
[9, 20]	καὶ τὸ πολὺ βάθος τῶν	τάξεων	εἰς μῆκος ἑκατέρωθεν ἐπαγαγόντες τάς
[9, 17]	ἐλεφάντων καταλιπόντες αὐτοὶ πολὺ τῶν	τάξεων	προπηδήσαντες ὡς τάχους εἶχον ἐπὶ
[9, 13]	ταῖς ὑποσχέσεσιν ἀποπέμψας αὐτὸς εἰς	τάξιν	καθίστη τὸν στρατὸν ὡς ἢ
[9, 18]	δὲ ἐν ἀλλήλοις συνταραττόμενοι τὴν	τάξιν	τῆς φάλαγγος τάχιστα παρέλυον· οἵ
[9, 8]	καὶ τοῦ πρὸς βραχὺ διορυγέντος	ταπεινοτέρου	πρὸς τῶν ἐργαζομένων ἐπιλαβόντος ἐπίχυσις
[9, 3]	εἰς μῆκος ἦγεν, ἀπὸ τῶν	ταπεινοτέρων	ἀεὶ πρὸς τὰ ὄρθια καὶ
[9, 10]	τοῦ μή τινα πρὸς τὸν	τάραχον	αἴσθησιν γενέσθαι τῶν δρωμένων, τὰ
[9, 20]	δρεπανηφόρων ἁρμάτων καὶ τοῦ λοιποῦ	ταράχου	καὶ πλήθους ὠθούμενοι σὺν πολλῷ
[9, 15]	ἡ κνημὶς δὲ ἀπ´ ἄκρων	ταρσῶν	εἰς γόνυ διήκει συνάπτουσα πρὸς
[9, 26]	καὶ φοράδην ἀχθέντα Ἐγὼ» ἔφη	τὰς	αἰτίας τοῦ πολέμου συνῃρηκὼς καὶ
[9, 9]	ἐμφαίνει τελουμένην, ὑπὲρ πάσας δὲ	τὰς	ἄλλας πρὸς Αἰγυπτίων σπουδαζομένην δι´
[9, 2]	παραστήσαντες πλέον παρεῖχον οὐδέν, χρυσᾶς	τὰς	ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες, τότ´ ἤδη
[9, 24]	δεῖται κατασκευῶν. Ὧν γὰρ πολυπλόκους	τὰς	ἀρχὰς ὁ δαίμων καταβέβληται, τούτων
[9, 19]	βέλους πρὸς τῇ κεφαλῇ περιτίθενται	τὰς	δὲ ἀκίδας οἷον ἀκτῖνας εἰς
[9, 9]	θεολόγων πρὸς μὲν τοὺς βεβήλους	τὰς	ἐγκατεσπαρμένας τούτοις ὑπονοίας μὴ παραγυμνούντων,
[9, 3]	μυριοπληθῆ στρατὸν οὐ θαρσῶν καὶ	τὰς	ἐκ τῶν ἐπάλξεων τοξείας ἀνηνύτους
[9, 26]	αἰτίας τοῦ πολέμου συνῃρηκὼς καὶ	τὰς	ἐξ ἀρχῆς προφάσεις τῆς ἔχθρας,
[9, 25]	γνήσια ἡμῖν καὶ εὐσύμβολα εἰς	τὰς	ἐπινικίους θυσίας τὰ ἱερεῖα παρασχοῦσα.
[9, 1]	ἀπαρχὴν τοῦ πολέμου σῳζέσθωσαν κατὰ	τὰς	ἐπινικίους θυσίας, ὡς ὁ πάτριος
[9, 15]	συνεχὲς ἐπιβαίνειν, καὶ ῥαφαῖς ὑπὸ	τὰς	ἐπιπτυχὰς τὴν συμπλοκὴν ἀγκιστρώσαντες, χιτῶνά
[9, 9]	ἑορτήν, ἐνεστηκέναι, κατὰ τροπὰς μὲν	τὰς	θερινὰς μάλιστα καὶ ὅτε ἀρχὴν
[9, 19]	προβέβληνται. Κἀντεῦθεν ἐξ ἑτοίμου παρὰ	τὰς	μάχας ὥσπερ ἐκ φαρέτρας ἀφαιρῶν
[9, 14]	παραταττόμενος ἑωρᾶτο κόμπῳ τε Περσικῷ	τὰς	ὄψεις προκαταλαμβάνων καὶ ἀργυροῖς τε
[9, 11]	τὸ συγκείμενον ἀνεφθέγξαντο σύμβολον παραχρῆμα	τὰς	πύλας ἀναπετασάντων. Ἤδη δὲ ἡμέρας
[9, 3]	Καὶ πρῶτον μὲν τῶν κατὰ	τὰς	πύλας σανιδωμάτων τὰ διεστῶτα θρυαλλίδι
[9, 22]	διηθούμενον καὶ ταῖς γραμμαῖς ἐμπῖπτον	τάς	τε αὐξήσεις τοῦ Νείλου καὶ
[9, 22]	ἐπάγοντα, καὶ Νεῖλον ἐντεῦθεν ὀνομαζόμενον,	τάς	τε ἐτησίους ὥρας φράζοντα, θερινὴν
[9, 20]	τάξεων εἰς μῆκος ἑκατέρωθεν ἐπαγαγόντες	τάς	τε κεραίας ἐπιστρέψαντες, εἰς κύκλωσιν
[9, 1]	προεισελάσας εἰς τὸ ἄστυ, καὶ	τάς	τε πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ τὰ
[9, 26]	ἐξ ἀρχῆς προφάσεις τῆς ἔχθρας,	τάς	τε Φίλας καὶ τὰ σμαράγδεια
[9, 6]	καὶ τῶν ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι καὶ	τάς	τε Φίλας τὴν πόλιν καὶ
[9, 17]	ὁ μὲν Ὀροονδάτης ἐμβοήσας δρόμῳ	τὰς	φάλαγγας ἐπῆγε· ὁ δὲ Ὑδάσπης
[9, 20]	ἐγένετο. Παρεκτείναντες γὰρ ἐπ´ ἀσπίδα	τὰς	φάλαγγας οἱ Αἰθίοπες καὶ τὸ
[9, 5]	τὰ ὅμοια πασχόντων. Τέλος δὲ	τὰς	χεῖρας εἰς τοὺς πολεμίους ὀρέγοντες,
[9, 1]	γὰρ σίδηρος παρ´ ἄλλοις εἰς	τὰς	χρείας, ταῦτα παρ´ Αἰθίοψιν ὁ
[9, 7]	δουλεύειν οὐδὲ αὐτὸς ἔτι μελλήσειν.	Ταῦτ´	ἀκούσαντες οἱ πρέσβεις ἐπανῄεσαν ἅμα
[9, 4]	ἐκφορούντων καὶ εἰς κολωνὸν ἐγειρόντων.	Ταῦτα	δὲ ἔπραττον ῥήξεως ἐνδόσιμον τῷ
[9, 22]	τούτοις προστιθέντων, Ἀλλ´ οὐκ Αἰγύπτια	ταῦτα»	εἶπεν ὁ Ὑδάσπης ἀλλ´ Αἰθιοπικὰ
[9, 13]	πλέον τοῖς καταφράκτοις ἱππεῦσιν ἐπανέχοντος.	~Ταῦτα	εἰπόντων καὶ εἰσιέναι εἰς τὴν
[9, 26]	εἰς κώλυμα τοῖς ἄλλοις προβέβληται.	~Ταῦτα	εἰπὼν τοὺς ἄλλους αἰχμαλώτους ἐν
[9, 24]	καὶ ἃ πολὺς χρόνος συνέχεε,	ταῦτα	εἰς ὀξὺν καιρὸν ἀνακαλύπτειν οὐ
[9, 2]	Βαβαὶ τῆς λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς·	ταῦτα	ἡμᾶς ἡ τύχη τὰ μεγάλα
[9, 24]	ἑαυτοὺς ἐξαγορεύοιμεν, τῶν καὶ γνωρίζειν	ταῦτα	καὶ βεβαιοῦν δυναμένων οὐ παρόντων,
[9, 7]	καὶ εἰς πικροτάτην κόλασιν καινουργουμένου.	~Ταῦτα	λέγων ὑποδεχθῆναι καὶ δύο Περσῶν
[9, 22]	διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ	ταῦτα	μὲν ὁ Ὑδάσπης οὐ σφόδρα
[9, 12]	τῆς τύχης. ~Ὁ δὲ Ὑδάσπης	ταῦτα	ὁρῶν καὶ τὴν πάλαι ἱκεσίαν
[9, 1]	παρ´ ἄλλοις εἰς τὰς χρείας,	ταῦτα	παρ´ Αἰθίοψιν ὁ χρυσὸς νομίζεται.
[9, 7]	βάσιμον ἐξικμασθῆναι. Οἱ μὲν δὴ	ταῦτα	προσταχθέντες μικρὰ τοῦ ἔργου κατάρξαντες
[9, 6]	τὴν τῶν ἀνθρώπων τύχην. Πρὸς	ταῦτα	Συηναῖοι μὲν ἀπεκρίναντο σφᾶς τε
[9, 24]	οὐ λυσιτελές, τοῦ κεφαλαίου καὶ	ταῦτα	τῆς ὅλης καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως
[9, 19]	τῶν Νισαίων ἐπιβάς, διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων	ταῦτα	τῶν κατὰ τὸ ἀριστερὸν κέρας
[9, 24]	ἐμῆς, ἀπολειπομένης. Σῴζεσθαι δὲ καὶ	ταύτην	θεῶν βουλήσει πεπύσμεθα. Ἂν οὖν
[9, 25]	δὲ ἱερείων θατέρου, τῆς κόρης	ταύτης,	φύλαξ, πολλῆς διὰ τὴν ὥραν
[9, 9]	γῆν τὴν αὑτῶν ἐμφαίνειν. Καὶ	ταυτὶ	μὲν δημοσιεύουσι, πρὸς δὲ τοὺς
[9, 9]	ἔτος ἀεὶ τεταγμένως ἐπομβρίζοντος· καὶ	ταυτὶ	μὲν ὁ πολὺς λεώς. Ἃ
[9, 3]	ὅτι πλεῖστον ἀφορίσας ὀρύττειν εἰς	τάφρον	ἐκέλευσεν· οἱ δὲ ὤρυττον, ἄλλοι
[9, 19]	ἀποξέσας αὐτογλώχινα τὸν ὀϊστὸν ἀπεργάζεται,	τάχα	που καὶ ἀπὸ τῶν ὀστῶν
[9, 11]	τοὺς μὲν φύντας καὶ τρέφοντας,	τάχα	που τὴν ἄπειρον ἀποτρεπόμενα βοήν,
[9, 13]	τὴν ἔφοδον ὑπερθέμενος, ἀλλὰ τῷ	τάχει	τὴν παρασκευήν, ὡς ἐδόκει, τῶν
[9, 11]	διὰ ζεύγματος ῥᾷστά τε καὶ	τάχιστα	διεβίβασε τὸ πλῆθος. Καὶ λαβόμενος
[9, 18]	συνταραττόμενοι τὴν τάξιν τῆς φάλαγγος	τάχιστα	παρέλυον· οἵ τε ἐπὶ τῶν
[9, 24]	φυλάττουσιν ἄγειν ὡς βασιλέα τὴν	ταχίστην	εἰπόντος. Οἱ δὲ μιξέλληνά τινα
[9, 17]	πολὺ τῶν τάξεων προπηδήσαντες ὡς	τάχους	εἶχον ἐπὶ τοὺς καταφράκτους ὥρμησαν,
[9, 8]	καὶ τῆς πόλεως ὑπενηνέχθαι τούς	τε	Αἰθίοπας καὶ αὐτοὺς Συηναίους ὑποπτεύειν.
[9, 11]	Καὶ λαβόμενος τῆς ἐστερεωμένης τούς	τε	Αἰθίοπας οὐδὲν προϊδομένους οὐδὲ φροντίδα
[9, 13]	καὶ τοῖς χώμασιν ἀποτειχισθείς, σωτηρίαν	τε	αἰτήσας καὶ καθ´ ὑπόσχεσιν τοῦ
[9, 25]	γε ἡ Ἑλλὰς» εἶπε τά	τε	ἄλλα καλοὺς κἀγαθοὺς φέρουσα καὶ
[9, 1]	εἰς τὴν φρουρὰν ἀποκληρώσας τά	τε	ἄλλα σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ
[9, 26]	τὴν χρείαν ἀνάγεσθαι προσέταττε. Τοῖς	τε	ἄλλοις ἅπασιν ὧν ἕκαστος ἐδεῖτο
[9, 12]	συνειλεγμένου καὶ τοῦ Ὀροονδάτου τοῖς	τε	ἄλλοις καὶ πλέον τοῖς καταφράκτοις
[9, 22]	σέβομεν» ἔφασαν οἱ ἱερεῖς τῶν	τε	ἄλλων ἕνεκεν καὶ ὅτι σὲ
[9, 11]	Τὰ βρέφη δὲ ὑπὸ πτοίας	τε	ἅμα καὶ ἀγνοίας τῶν πραττομένων
[9, 15]	σκέπασμα σιδηρόπλοκον ἀπαιωροῦντες ὡς ὁπλίζειν	τε	ἅμα καὶ τῇ λαγαρότητι μὴ
[9, 8]	παχέσι κορμοῖς ἔκτοσθεν διερείδοντες χοῦν	τε	ἅμα καὶ φρυγανίτιδα ὕλην συνδέοντες
[9, 1]	τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ τὰ δεσμά	τε	ἀμείβειν καὶ χρυσᾶ ἐπιβάλλειν· ὅσα
[9, 7]	τοσούτοις ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν. Καὶ τούς	τε	ἀπεσταλμένους παρὰ τοῦ Ὀροονδάτου βαδίζειν
[9, 5]	κατ´ ἔσχατον κινδύνου γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό	τε	ἀπὸ τῶν τειχῶν καὶ εἰσετόξευον.
[9, 6]	ὡς ἴσον εἶναί οἱ νῦν	τε	ἀπολέσθαι καὶ δοκοῦντα περισῴζεσθαι προδοσίας
[9, 22]	καὶ ταῖς γραμμαῖς ἐμπῖπτον τάς	τε	αὐξήσεις τοῦ Νείλου καὶ ὑπονοστήσεις
[9, 6]	ταῦτα Συηναῖοι μὲν ἀπεκρίναντο σφᾶς	τε	αὐτοὺς καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας
[9, 26]	φόρους εἰς δεκάδα ἐτῶν αὐτός	τε	ἀφίημι καὶ σοὶ ποιεῖν οὕτως
[9, 5]	οἱ Αἰθίοπες καὶ ἅτε εὐσκοπώτερά	τε	βάλλοντες καὶ οὔπω τῆς τῶν
[9, 18]	παντελὴς συνέπιπτε τοῖς ἱππεῦσι. Οἵ	τε	γὰρ ἵπποι πρὸς τὸ ἄηθες
[9, 6]	τὸ μεταπύργιον τῶν ἐφεστώτων ὅ	τε	δῆμος ὀθόναις κατασείων ἐπιτρέπειν τὸν
[9, 2]	τῶν προτέρων δεσμῶν παραλύοντες ἐλπίδα	τε	διαγωγῆς ἐλευθέρας παραστήσαντες πλέον παρεῖχον
[9, 14]	δὲ τὸ μέσον κατελάμβανεν, ἅρματός	τε	δρεπανηφόρου λαμπρῶς ἐπιβεβηκὼς καὶ ὑπὸ
[9, 10]	ὑποζύγια κατὰ χώραν ἐᾶν πρός	τε	δυσχερείας ἀπαλλαγὴν καὶ τοῦ μή
[9, 23]	ἐπαίνους ὁ Ὑδάσπης εἰπὼν αὐτός	τε	εἰς τὴν σκηνὴν ἐλθὼν τὸ
[9, 11]	ἓν τὸν στρατὸν ἦγεν, ἀκώλυτός	τε	εἰσέφρησεν εἰς τὴν πόλιν, τῶν
[9, 11]	ἐπὶ τὴν Ἐλεφαντίνην ὡς δρόμου	τε	εἶχε καὶ ἄσθματος καθ´ ἓν
[9, 8]	τὸ ἐποχετεῦον στόμιον ἔφραττον καταρράκτας	τε	ἐκ σανίδων συνηρμοσμένων καθιέντες καὶ
[9, 6]	δὲ καὶ ὑμῶν βασιλεὺς πολεμίους	τε	ἐκπορθεῖν οἶδε καὶ ἱκέτας οἰκτείρειν
[9, 17]	ἐκ βάσεως ἡσυχῇ παραμείβοντας, τῶν	τε	ἐλεφάντων ἕνεκεν ὅπως ἂν μὴ
[9, 15]	δι´ ὅλου σφηκοῦντες ἐκ νώτων	τε	ἐπὶ γαστέρα καθ´ ἑκατέραν πλευρὰν
[9, 23]	τῆς ἡμέρας ἑαυτὸν ἀνελάμβανε τούς	τε	ἐπὶ δόξης Αἰθιόπων καὶ τοὺς
[9, 18]	τῆς φάλαγγος τάχιστα παρέλυον· οἵ	τε	ἐπὶ τῶν ἐλεφάντων κατὰ τοὺς
[9, 7]	χῶμα ἐκτέμνειν ἀπεκλήρωσεν, ὡς τῆς	τε	ἐπιρροῆς κωλυομένης καὶ τῆς λιμναζούσης
[9, 22]	καὶ Νεῖλον ἐντεῦθεν ὀνομαζόμενον, τάς	τε	ἐτησίους ὥρας φράζοντα, θερινὴν μὲν
[9, 4]	ἐπιβρῖσαν τὸ ὕδωρ εἰς ὕψος	τε	ἤρετο καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων
[9, 27]	τε ὁμοίως καὶ στρατιωτῶν εὐφημία	τε	ἤρθη καὶ κρότος ἐπὶ πλεῖστον
[9, 20]	ὃν οἱ πλείους ἐμπίπτοντες ὑπό	τε	ἵππων καὶ δρεπανηφόρων ἁρμάτων καὶ
[9, 26]	ἀφιείς. Δέκα δὲ νέους κόρας	τε	ἰσαρίθμους τῶν ἐν ἀκμῇ καὶ
[9, 24]	τέλη διὰ μακροτέρων συμπεραίνεσθαι· ἄλλως	τε	καὶ ἃ πολὺς χρόνος συνέχεε,
[9, 16]	τὸ λαιὸν τῶν ἐναντίων σφενδονήταις	τε	καὶ ἀκοντισταῖς παρενοχλήσοντας ἀπεκλήρωσε. Τὸ
[9, 8]	τῆς γῆς κατ´ ἐκεῖνο χαύνης	τε	καὶ ἀκροτήτου σωρευθείσης εἶξε τὸ
[9, 26]	αἰχμαλώτους ἐν τάξει παριόντας ἐπεσκόπει	τε	καὶ ἀνέκρινε, τοὺς μὲν δωρούμενος,
[9, 24]	ἐξ ἧς ἡ σύμπασα πλοκή	τε	καὶ ἀνεύρεσις ἤρτηται, Περσίννης λέγω
[9, 3]	πύλας σανιδωμάτων τὰ διεστῶτα θρυαλλίδι	τε	καὶ ἀσφάλτῳ διέφραττον· ἔπειτα τὸ
[9, 3]	μέρος, πλάτος ὅσον ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν	τε	καὶ ἄχωστον διαλιπών, κατὰ τὴν
[9, 3]	ὀργυιῶν δεκάδι ἀνδρῶν ἀποκληρώσας εὖρός	τε	καὶ βάθος ὡς ὅτι πλεῖστον
[9, 11]	κλάδους εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες κηρούς	τε	καὶ δᾷδας ἁψάμενοι καὶ τὰ
[9, 22]	καὶ ἀκούσας ὁ Ὑδάσπης ἐπῄνει	τε	καὶ εἰς τὴν Συήνην εἰσέπεμπεν,
[9, 20]	τὴν μεγίστην τοῦ πολέμου χεῖρά	τε	καὶ ἐλπίδα νομιζομένους, διεφθαρμένους κατέμαθον
[9, 18]	σχολαζούσης) οὕτω δή τι συνεχές	τε	καὶ ἐπίσκοπον ὥσπερ ἐξ ἀκροπόλεως
[9, 14]	τὰς ὄψεις προκαταλαμβάνων καὶ ἀργυροῖς	τε	καὶ ἐπιχρύσοις τοῖς ὅπλοις τὸ
[9, 22]	μέγα τὸν Νεῖλον αἴροντες, Ὧρόν	τε	καὶ ζείδωρον ἀποκαλοῦντες, Αἰγύπτου τε
[9, 5]	σκάφη καὶ τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους	τε	καὶ καθ´ ὃ μέρος κατήρειπτο
[9, 19]	τι καὶ σατυρικὸν σκίρτημα λυγιζόμενός	τε	καὶ καμπτόμενος καὶ τοῖς ἰοῖς
[9, 19]	κατὰ τὸ ἀριστερὸν κέρας Αἰγυπτίων	τε	καὶ Λιβύων καὶ σὺν εὐτολμίᾳ
[9, 14]	ὁπλίταις προασπιζόμενοι· τὴν δὲ Αἰγυπτίων	τε	καὶ Λιβύων χεῖρα καὶ τὴν
[9, 16]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως Πέρσαις	τε	καὶ Μήδοις τοὺς ἐκ Μερόης
[9, 14]	οὖν δεξιὸν κέρας αὐτῷ Περσῶν	τε	καὶ Μήδων τὸ γνήσιον ἐπεῖχε,
[9, 15]	ἐπίλεκτος κράνος μὲν ὑπέρχεται συμφυές	τε	καὶ μονήλατον καὶ ὄψιν ἀνδρὸς
[9, 9]	καὶ ζῆν ἀνθρώπους τὴν ὑγρᾶς	τε	καὶ ξηρᾶς οὐσίας σύνοδον αἰτίαν
[9, 27]	τῶν εἰς ἐμὲ καλῶν Ὑδάσπην	τε	καὶ οἶκον τὸν Ὑδάσπου καὶ
[9, 5]	τούτων δέκα νεόπηκτα ἐπιλέξας τοξότας	τε	καὶ ὁπλίτας ἐνθέμενος ἅ τε
[9, 27]	οἷς, εἰ μὲν περισωθείην, Αἰθίοψί	τε	καὶ Πέρσαις εἰρήνην ἐγγυῶμαι βαθεῖαν
[9, 23]	τὸν ξιφιστῆρα τοῦ σατράπου λιθοκόλλητόν	τε	καὶ πολύτιμον καὶ ἐκ πολλῶν
[9, 15]	τοῦ θώρακος τοιάδε· σκυτάλας χαλκᾶς	τε	καὶ σιδηρᾶς ὅσον σπιθαμιαίας πανταχόθεν
[9, 9]	τὰ ἄλλα στοιχεῖα τούτοις συνυπάρχειν	τε	καὶ συναναφαίνεσθαι λέγοντες, καὶ τὴν
[9, 15]	τὸ ἀκώλυτον τῆς κινήσεως συστελλόμενόν	τε	καὶ συνεκτεινόμενον. Ἔστι γὰρ χειριδωτὸς
[9, 11]	μεταδιδόντων, οἷον διὰ ζεύγματος ῥᾷστά	τε	καὶ τάχιστα διεβίβασε τὸ πλῆθος.
[9, 2]	ἐπειδὴ τῇ Συήνῃ προσβαλών, αὐτοβοεί	τε	καὶ τείχεσιν αὐτοῖς ἀναρπάσασθαι τὴν
[9, 10]	οἱ μὲν ἐγχώριοι πρὸς θυσίαις	τε	καὶ τελεταῖς ἦσαν τοῖς μὲν
[9, 16]	ἐκ Μερόης ἀντιτάττων, ἄνδρας ὁπλομάχους	τε	καὶ τῆς κατασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας·
[9, 5]	τῶν τειχῶν εἰς τὸ ἐκτός	τε	καὶ τὸ ὕδωρ σφενδονηθῆναι. Καὶ
[9, 1]	δὲ κατασκόπους δώροις ἀμειψάμενος, τούτους	τε	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους εἰς τοὺς
[9, 25]	οἷς ἱερεῖα φυλαττόμενοι συνίεμεν, ἐμέ	τε	καὶ τοὺς ἐμὲ φύντας γνώσεσθε.
[9, 16]	τοῖς καταφράκτοις μεγαλαυχούμενον καταμαθών, ἑαυτόν	τε	καὶ τοὺς περὶ αὑτὸν πυργοφόρους
[9, 18]	καὶ καθ´ ἓν σύνθημα ὑπώκλασάν	τε	καὶ ὑπεδύοντο τοῖς ἵπποις, γόνυ
[9, 3]	ἐν ὅπλοις αὐλῶνά τινα στενόν	τε	καὶ ὑπόγειον ἀπὸ τῆς πόλεως
[9, 22]	ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν τοῖς	τε	κατ´ αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι καὶ
[9, 23]	ἄλλην τὴν ἐν λαφύροις τῶν	τε	κατὰ τὴν πόλιν καὶ τῶν
[9, 13]	ἄπιστον εἰς ἔργον ἦγεν, ηὐτρεπισμένους	τε	καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν οὐδὲ εἰς
[9, 20]	λιποταξίου προορῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ τούς	τε	καταφράκτους, τὴν μεγίστην τοῦ πολέμου
[9, 20]	εἰς μῆκος ἑκατέρωθεν ἐπαγαγόντες τάς	τε	κεραίας ἐπιστρέψαντες, εἰς κύκλωσιν τὸ
[9, 4]	σάλῳ τὸν κίνδυνον ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών	τε	κραδαινομένων καὶ τῶν ὑπερμαχομένων τῷ
[9, 2]	ἀπεκρούσθη πρὸς τῶν ὑπερμαχούντων ἔργῳ	τε	λαμπρῶς ἀμυναμένων καὶ λόγοις εἰς
[9, 20]	τόν τε σατράπην ἀποδεδρακότα τούς	τε	Μήδων καὶ Περσῶν πολυθρυλήτους ὁπλίτας
[9, 10]	τετραμμένων, ὑπεξάγει τὸν στρατόν, ὥραν	τε	μίαν καὶ πύλην καθ´ ἣν
[9, 3]	μῆκος δὲ τὸ μεταξὺ τοῦ	τε	Νείλου καὶ τῆς Συήνης ἀπολαμβάνοντος.
[9, 22]	θεραπείαις τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν	τε	Νειλῴων ἥτις γένεσις παρὰ τῶν
[9, 22]	τε καὶ ζείδωρον ἀποκαλοῦντες, Αἰγύπτου	τε	ὅλης, τῆς μὲν ἄνω σωτῆρα,
[9, 8]	φαινομένην τέλμα δίυγρον ὑπέτρεχεν ἵππου	τε	ὁμοίως καὶ ἀνδρὸς βάσιν εἰς
[9, 27]	ὑπὸ μὲν τῶν παρόντων ἀστῶν	τε	ὁμοίως καὶ στρατιωτῶν εὐφημία τε
[9, 14]	~Ἤδη γοῦν παραταττόμενος ἑωρᾶτο κόμπῳ	τε	Περσικῷ τὰς ὄψεις προκαταλαμβάνων καὶ
[9, 15]	καὶ τὸν ἵππον περιφράττουσι, τούς	τε	πόδας κνημῖσι περιδέοντες καὶ προμετωπιδίοις
[9, 14]	τούτοις καὶ σφενδονήτας παραζεύξας ἐκδρομάς	τε	ποιεῖσθαι καὶ εἰσακοντίζειν ἐκ πλαγίων
[9, 18]	ἐκ λόχου τοῦ ἐλέφαντος ἐκδρομάς	τε	ποιουμένων καὶ τοὺς μὲν καὶ
[9, 26]	σοι τὰ σὰ μεθῆκε, φιλίαν	τε	πρός σε βουλόμενον ἀσπαζόμενος, χρημάτων
[9, 1]	εἰς τὸ ἄστυ, καὶ τάς	τε	πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ τὰ τείχη
[9, 8]	τῶν ἀμφιβαλλομένων δεινῶν παρέλυσε, τοῦ	τε	ῥήγματος ἀπόπτου γενομένου καὶ τοῦ
[9, 20]	ἐλπίδα νομιζομένους, διεφθαρμένους κατέμαθον τόν	τε	σατράπην ἀποδεδρακότα τούς τε Μήδων
[9, 13]	εἰς φρουρὰν τῆς πόλεως, τούς	τε	Συηναίους ἐπὶ χρησταῖς ταῖς ὑποσχέσεσιν
[9, 5]	τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´ οἷς οἰμωγή	τε	συμμιγὴς τῶν κατὰ τὴν πόλιν
[9, 16]	τοὺς τῇ κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς	τε	τὴν ὅπλισιν καὶ ποδώκεις καὶ
[9, 3]	ἐνίστατο πρὸς τὴν ἀποτείχισιν, ἐκδραμεῖν	τε	τῆς πόλεως ἐπὶ μυριοπληθῆ στρατὸν
[9, 19]	πρὸς τὴν τοξείαν ἀντείχοντο, φύσει	τε	τλήμονες ὄντες καὶ πρὸς τὸν
[9, 6]	ἴδιον τῆς ἑαυτοῦ γνώμης. Ἔχων	τε	τὸ ὑμᾶς εἶναι καὶ μὴ
[9, 21]	δὲ, εἰ δύναιτο, περισῴζειν ἐπιρρωννύς	τε	τοῖς λόγοις. Ὦ βέλτιστε» ἔφη,
[9, 8]	σωτηρίαν οὐκ ἀπογινώσκοντες· ἀλλ´ οἵ	τε	τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες ἤδη
[9, 11]	θεῶν ὥσπερ κηρύκεια προβεβλημένοι διά	τε	τοῦ ζεύγματος ὡς τοὺς Αἰθίοπας
[9, 18]	ὑπό τε τῶν Σηρῶν ὑπό	τε	τῶν Βλεμμύων ὥσπερ ἐκ λόχου
[9, 18]	οἱ μὲν αὐτοῦ κατανηλίσκοντο ὑπὸ	{τε}	τῶν ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι καὶ πατούμενοι
[9, 18]	καὶ πατούμενοι οἱ δὲ ὑπό	τε	τῶν Σηρῶν ὑπό τε τῶν
[9, 23]	ὑψηλοῦ προκαθήμενος ὁ Ὑδάσπης τά	τε	ὑποζύγια καὶ ἵππους καὶ ὕλην
[9, 13]	φάλαγγας ὁπλιτῶν εἰσπέμψας εἰς ἀπόπειράν	τε	ὑποπτευομένης ἐνέδρας καί, εἰ μηδὲν
[9, 26]	ἀρχῆς προφάσεις τῆς ἔχθρας, τάς	τε	Φίλας καὶ τὰ σμαράγδεια μέταλλα,
[9, 6]	τῶν ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι καὶ τάς	τε	Φίλας τὴν πόλιν καὶ τὰ
[9, 22]	ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ δὲ τήν	τε	φρεατίαν τὸ νειλομέτριον ἐδείκνυσαν, τῷ
[9, 5]	τε καὶ ὁπλίτας ἐνθέμενος ἅ	τε	χρὴ λέγειν ἐπιστείλας ὡς τοὺς
[9, 7]	τὴν ἐλπίδα τοῦ εἶναι καὶ	τεθνάναι	σαλεύων, Εὔηθες» ἔφη τὴν ἑνὸς
[9, 15]	καὶ σῶμα τὸ ἄλλο ἅπαν	τεθωράκισται.	Ἐργασία δὲ τοῦ θώρακος τοιάδε·
[9, 1]	στρατὸν καὶ εἰς κύκλον τῷ	τείχει	περιχέας ἀπρόσμαχον καὶ μόνῃ τῇ
[9, 3]	προβιβάζων, Εἴκασεν ἄν τις μακροῖς	τείχεσι	τὸ γινόμενον, τοῦ μὲν ἡμιπλέθρου
[9, 2]	Συήνῃ προσβαλών, αὐτοβοεί τε καὶ	τείχεσιν	αὐτοῖς ἀναρπάσασθαι τὴν πόλιν ἐλπίσας,
[9, 1]	τε πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ τὰ	τείχη	βέλεσι καὶ ὅπλοις καὶ μηχανήμασι
[9, 5]	καινότατον, ναῦς ἀπὸ τειχῶν πρὸς	τείχη	περαιουμένη καὶ ναύτης ὑπὲρ μεσογαίας
[9, 5]	καὶ οὐδαμῶς εἰωθὸς ἐθαυματούργει, ναυμάχους	τειχομάχοις	συμπλέξας καὶ λιμναίῳ στρατιώτῃ χερσαῖον
[9, 14]	ἀεὶ τὸ μαχιμώτατον καὶ οἱονεὶ	τεῖχος	ἀρραγὲς τοῦ πολέμου προβαλλόμενον. ~Τρόπος
[9, 4]	ἡμέρας ἐπ´ ὀλίγον ἀντεῖχε τὸ	τεῖχος·	ἐπειδὴ δὲ ἐπιβρῖσαν τὸ ὕδωρ
[9, 5]	καθ´ ὃ μέρος κατήρειπτο τὸ	τεῖχος	ἐπιφερομένους θεασάμενοι, καταπλῆγες ἄνθρωποι καὶ
[9, 3]	πρὸς ὕψος ἐσώρευον, τῷ πολιουρκουμένῳ	τεῖχος	ἕτερον ἀντεγείροντες. Ἐκώλυε δὲ οὐδεὶς
[9, 8]	κατὰ τὴν πόλιν πάντῃ τὸ	τεῖχος	καὶ εἰς κύκλον περιέθεον, τὸ
[9, 3]	καὶ ἀσφάλτῳ διέφραττον· ἔπειτα τὸ	τεῖχος	πρὸς ἀσφαλεστέραν ἕδραν διήρειδον, ὁ
[9, 4]	μέρος χαυνούμενον ἱζήσειεν ἐνταῦθα τὸ	τεῖχος	ὤκλαζε καὶ τῷ σάλῳ τὸν
[9, 8]	πλησιάζειν ἐῴκεσαν, τὸ ἀπὸ τοῦ	τείχους	ἐπὶ τὸ χῶμα ταῖς ὄψεσιν
[9, 5]	ἐπιούσης καὶ μέρος τι τοῦ	τείχους	καὶ μεταπύργιον ἐγκατερείπεται, οὐ μὴν
[9, 5]	ἤδη Συηναίων τοῖς ἐπὶ τοῦ	τείχους	παραγενόμενος Ὦ φρενοβλαβεῖς» ἔφη καὶ
[9, 4]	τὸ ἔργον ὧδε. Φρεατίαν τοῦ	τείχους	πλησίον εἰς ὀργυιάς που πέντε
[9, 3]	οὕτως· εἰς μοίρας κατανέμει τοῦ	τείχους	τὸν κύκλον καὶ δεκάδα ὀργυιῶν
[9, 4]	κατεδύετο καὶ τὴν κρηπῖδα τοῦ	τείχους	ὑπέτρεχε, τότ´ ἤδη πρὸς τὸ
[9, 8]	καὶ τὸ πεπτωκὸς ἕτεροι τοῦ	τείχους	ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν δὲ
[9, 5]	τρώσεως ἐπὶ κεφαλὴν ἀπὸ τῶν	τειχῶν	εἰς τὸ ἐκτός τε καὶ
[9, 4]	πανταχόθεν περιρρυεὶς τὸ μεταίχμιον τῶν	τειχῶν	ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα ἦν
[9, 22]	τὸν Ὑδάσπην ἀνυμνούσης. Ἐπεὶ δὲ	τειχῶν	ἐντὸς εἰσήλασεν ὥσπερ ἐφ´ ἅρματος
[9, 5]	ἐλπίδας ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ τῶν	τειχῶν,	ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. Καὶ ἦν
[9, 24]	οὖν αὐτίκα, δρομαίου τινὸς ἔξω	τειχῶν	καὶ εἰς τοὺς σκευοφόρους ἀφιγμένου
[9, 5]	γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό τε ἀπὸ τῶν	τειχῶν	καὶ εἰσετόξευον. Οὕτως ἄρα καὶ
[9, 8]	μέρος δὲ τὸ πλεῖστον τῶν	τειχῶν	καὶ τῆς πόλεως ὑπενηνέχθαι τούς
[9, 3]	προὐνόησε, τὸ μεσεῦον τῶν δύο	τειχῶν	ὅσον βολῆς ἐκτὸς εἶναι τοὺς
[9, 5]	θεαμάτων τὸ καινότατον, ναῦς ἀπὸ	τειχῶν	πρὸς τείχη περαιουμένη καὶ ναύτης
[9, 25]	ἑαυτὸν ἥδραζε. Τῶν δὲ ἐν	τέλει	παρεστώτων ὅτι πεπόνθοι πυνθανομένων, Τοιαύτην»
[9, 10]	ἐγχώριοι πρὸς θυσίαις τε καὶ	τελεταῖς	ἦσαν τοῖς μὲν σώμασιν ἐπὶ
[9, 24]	καταβέβληται, τούτων ἀνάγκη καὶ τὰ	τέλη	διὰ μακροτέρων συμπεραίνεσθαι· ἄλλως τε
[9, 8]	καὶ τὴν ἐπιφάνειαν ἐξικμάσθαι φαινομένην	τέλμα	δίυγρον ὑπέτρεχεν ἵππου τε ὁμοίως
[9, 5]	ἁπάντων δὲ τὰ ὅμοια πασχόντων.	Τέλος	δὲ τὰς χεῖρας εἰς τοὺς
[9, 11]	καὶ κατὰ συλλόγους συνιστάμενοι, καὶ	τέλος	καὶ τὸ ζεῦγμα ἐποπτεύοντες. Αὖθις
[9, 26]	ἅπασιν ὧν ἕκαστος ἐδεῖτο χρηματίσας,	τέλος	πρὸς τὸν Ὀροονδάτην μετάκλητον καὶ
[9, 9]	τῆς αὐξήσεως ὁ ποταμὸς ἐμφαίνει	τελουμένην,	ὑπὲρ πάσας δὲ τὰς ἄλλας
[9, 9]	πυρφόρῳ τῶν ὄντων λαμπάδι φανότερον	τελούντων.	~Τοῦτό τοι καὶ ἡμῖν εὐμένεια
[9, 19]	ἐκ τῆς κινναμωμοφόρου κατ´ αὐτοὺς	τεταγμένοι	δεινῶς πιεζοῦντες πολλὴν ἀπορίαν παρεῖχον,
[9, 26]	παραιτούμενος. Συηναίοις δὲ τοῖσδε τοὺς	τεταγμένους	φόρους εἰς δεκάδα ἐτῶν αὐτός
[9, 9]	ἄρδοντος καὶ εἰς ἔτος ἀεὶ	τεταγμένως	ἐπομβρίζοντος· καὶ ταυτὶ μὲν ὁ
[9, 25]	ὅτι πεπόνθοι πυνθανομένων, Τοιαύτην» ἔφη	τετέχθαι	μοι θυγατέρα τήμερον καὶ εἰς
[9, 10]	τὰ μυστικώτερα δὲ ἀρρήτῳ σιγῇ	τετιμήσθω,	τῶν κατὰ Συήνην ἑξῆς περαινομένων.
[9, 15]	ὅσον σπιθαμιαίας πανταχόθεν εἰς σχῆμα	τετράγωνον	ἐλάσαντες καὶ ἄλλην ἐπ´ ἄλλῃ
[9, 10]	τῶν Συηναίων ὑπὸ τῆς εὐωχίας	τετραμμένων,	ὑπεξάγει τὸν στρατόν, ὥραν τε
[9, 15]	κοντὸς δὲ τὰ μὲν πρὸς	τῇ	αἰχμῇ κατὰ πολὺ καὶ εἰς
[9, 18]	τοῖς ἵπποις, γόνυ μὲν θάτερον	τῇ	γῇ προσερείδοντες κεφαλὴν δὲ καὶ
[9, 26]	Ὑδάσπης τῇ μὲν χειρὶ κεκράτηκε,	τῇ	δὲ γνώμῃ πάντα σοι τὰ
[9, 1]	τείχει περιχέας ἀπρόσμαχον καὶ μόνῃ	τῇ	θέᾳ προσεκάθητο, μυριάσιν ἀπείροις ἀνδρῶν
[9, 15]	ἄκρα τῶν πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ὡς	τῇ	κατωτέρᾳ τὴν ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ
[9, 19]	ἐοικότες· πλέγμα γάρ τι κυκλοτερὲς	τῇ	κεφαλῇ περιθέντες καὶ τοῦτο βέλεσι
[9, 19]	μὲν ἐπτερωμένον τοῦ βέλους πρὸς	τῇ	κεφαλῇ περιτίθενται τὰς δὲ ἀκίδας
[9, 16]	ἐκ τῆς Τρωγλοδυτικῆς καὶ τοὺς	τῇ	κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς τε τὴν
[9, 15]	ὡς ὁπλίζειν τε ἅμα καὶ	τῇ	λαγαρότητι μὴ ἐμποδίζειν τοὺς δρόμους.
[9, 26]	ὡς ἀδελφὸς ὁ σὸς Ὑδάσπης	τῇ	μὲν χειρὶ κεκράτηκε, τῇ δὲ
[9, 1]	ὁ δὲ ἥδετο μὲν καὶ	τῇ	ὄψει τῶν νέων, εὐμενὴς αὐτόθεν
[9, 1]	τά τε ἄλλα σὺν ἐπιμελείᾳ	τῇ	πάσῃ διάγειν καὶ δίαιταν ἄφθονον
[9, 15]	κατωτέρᾳ τὴν ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ	τῇ	πλαγίᾳ τὴν παρακειμένην κατὰ τὸ
[9, 1]	ὥστε φθῆναι συμβαλὼν καθυστέρησεν, ἐπαφῆκε	τῇ	πόλει τὸν στρατὸν καὶ εἰς
[9, 9]	δὲ ἐποπτικωτέρους καὶ ἀνακτόρων ἐντὸς	τῇ	πυρφόρῳ τῶν ὄντων λαμπάδι φανότερον
[9, 15]	τὸ σφοδρότερον τῆς τρώσεως ἀντερείδοντος,	τῇ	ῥύμῃ γοῦν διαπείρει πάντα τὸν
[9, 23]	τῶν κατὰ τὴν μάχην ληφθέντων	τῇ	στρατιᾷ διένεμε, τὸ πρὸς ἀξίαν
[9, 23]	καὶ οἴνου πλῆθος τῶν Συηναίων	τῇ	στρατιᾷ τὰ μὲν δῶρον τὰ
[9, 2]	κατεπᾴδουσα. Ὁ δὲ Ὑδάσπης, ἐπειδὴ	τῇ	Συήνῃ προσβαλών, αὐτοβοεί τε καὶ
[9, 25]	ἀγέσθωσαν σὺν ἐπιμελείᾳ καὶ ἀφθονίᾳ	τῇ	συνήθει τὴν θυσίαν κοσμήσοντες. Ἀλλὰ
[9, 5]	πολεμίους καὶ τοὺς ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῇ	σφῶν ἥκοντας ὑπετόπαζον (πᾶν γὰρ
[9, 15]	ἐν ταῖς συμβολαῖς ἀλλὰ συνεργῶν	τῇ	χειρὶ τοῦ ἱππέως εὐθυνούσῃ μόνον
[9, 5]	ὁ σατράπης· καὶ τοῦ κατηρειπωμένου	τῇδε	κἀκεῖσε μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς
[9, 25]	Τοιαύτην» ἔφη τετέχθαι μοι θυγατέρα	τήμερον	καὶ εἰς ἀκμὴν τοσαύτην ἥκειν
[9, 11]	τοῖς Αἰθίοψι καὶ ὅρκοις πιστοῦσθαι	τὴν	ἄγνοιαν, εἴ πως εἰς ἔλεον
[9, 11]	ἀποτρεπόμενα βοήν, ὑπέφευγεν, ἐπὶ δὲ	τὴν	ἄγουσαν ὡς τοὺς πολεμίους τὰ
[9, 5]	ἄρα καὶ ἀπεγνωκότες ἑαυτῶν ἄνθρωποι	τὴν	ἀεὶ παροῦσαν ὥραν κέρδος εἰς
[9, 26]	ἔθετο ἐξ ἀρχῆς ἡ φύσις	τὴν	Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς Αἰθιοπίας τοῖς
[9, 22]	τὰ ἴσα καὶ κατὰ Μερόην	τὴν	Αἰθιόπων· ὡς δὲ τὴν ἑορτὴν
[9, 6]	ἂν ἄσμενοι τῶν δεινῶν ἀπαλλαγείητε	τὴν	αἵρεσιν οὐκ αὐτὸς ὁρίζων ἀλλ´
[9, 19]	ἐναντίοις ἐφίησιν οὐδὲν σιδήρου πρὸς	τὴν	αἰχμὴν δεόμενος· ὀστοῦν γὰρ δράκοντος
[9, 14]	ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος ἡλίου καὶ	τὴν	ἀκτῖνα κατὰ πρόσωπον τοῖς Πέρσαις
[9, 18]	οὐκ ὀλίγοι, τῶν ἵππων πρὸς	τὴν	ἀλγηδόνα τῶν χαλινῶν ὑπερορώντων καὶ
[9, 11]	φύντας καὶ τρέφοντας, τάχα που	τὴν	ἄπειρον ἀποτρεπόμενα βοήν, ὑπέφευγεν, ἐπὶ
[9, 3]	τε καὶ ἄχωστον διαλιπών, κατὰ	τὴν	ἀπολήγουσαν ἑκατέρωθεν ἄκραν σκέλος ἐκ
[9, 3]	τὸν ἀπὸ τῶν σκελῶν ὁλκὸν	τὴν	ἀπορροὴν εἰσωχέτευσεν. Οἷα δὲ ἐξ
[9, 3]	δὲ οὐδεὶς οὐδὲ ἐνίστατο πρὸς	τὴν	ἀποτείχισιν, ἐκδραμεῖν τε τῆς πόλεως
[9, 5]	μεσογαίας πλωϊζόμενος καὶ πορθμεῖον κατὰ	τὴν	ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον· καινουργὸς δὲ ὢν
[9, 9]	δίχα νεφώσεων καὶ ὑετῶν ἀερίων	τὴν	ἀρουμένην αὐτοῖς ἄρδοντος καὶ εἰς
[9, 26]	πλεονεξίαν οὐδὲ εἰς ἄπειρον ἐκτείνω	τὴν	ἀρχὴν διὰ τὴν νίκην, ἀλλ´
[9, 20]	ἄσκεπτον· τὸ γοῦν κυκλωθῆναι παρὰ	τὴν	ἀρχὴν καταδείσας καὶ τὸν Νεῖλον
[9, 2]	ὀργὴν τὸ πρᾶγμα ποιησάμενος εἰ	τὴν	ἀρχὴν ὅλως ἀντιστῆναι διενοήθησαν ἀλλὰ
[9, 5]	προεμπιπτούσης. Ὁ δὲ καὶ αὖθις	τὴν	αὐτὴν γραφὴν ἐκτοξεύων ἀπετύγχανε, πάντων
[9, 9]	Νεῖλον, θατέραν δὲ τὴν γῆν	τὴν	αὑτῶν ἐμφαίνειν. Καὶ ταυτὶ μὲν
[9, 3]	ἐκ τῶν ἐνόντων πρὸς βοήθειαν	τὴν	αὑτῶν παρεσκευάζοντο. Καὶ πρῶτον μὲν
[9, 8]	δὴ τὸ ἡμέρας φῶς ἐπιγενόμενον	τὴν	ἀχλὺν τῶν ἀμφιβαλλομένων δεινῶν παρέλυσε,
[9, 11]	μὲν εἷρπε, τὰ δὲ ψελλιζόμενα	τὴν	βάσιν καὶ κλαυθμυριζόμενα ἐπαγωγὸν ἐφέρετο,
[9, 15]	χειρὶ τοῦ ἱππέως εὐθυνούσῃ μόνον	τὴν	βολὴν, αὐτοῦ δὲ ἐπιτείνοντος καὶ
[9, 18]	καὶ ἐλυμαίνοντο τὴν ἵππον ὑπὸ	τὴν	γαστέρα κατὰ τὴν διεξέλασιν τοῖς
[9, 9]	πρὸς δὲ τοὺς μύστας Ἶσιν	τὴν	γῆν καὶ Ὄσιριν τὸν Νεῖλον
[9, 9]	ὑγρὰν τὸν Νεῖλον, θατέραν δὲ	τὴν	γῆν τὴν αὑτῶν ἐμφαίνειν. Καὶ
[9, 13]	Αἰθίοψι περαιωθῆναι παρασκευάσας δῆθεν ὡς	τὴν	γνώμην τῶν κατὰ τὴν Ἐλεφαντίνην,
[9, 5]	γὰρ ἃ ἐβούλετο καὶ λίθῳ	τὴν	γραφὴν ἐναψάμενος σφενδόνῃ πρὸς τοὺς
[9, 14]	βάλλοιεν ὑπὸ τοῖς ὁπλίταις προασπιζόμενοι·	τὴν	δὲ Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων
[9, 27]	Ὀροονδάτης, τὼ χεῖρε προτείνας καὶ	τὴν	δεξιὰν ἐπὶ θατέραν παραλλάξας, κύψας
[9, 8]	δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ τῆς ἀκοῆς	τὴν	διάνοιαν ἐκδειμαίνων, ὡς τὸ μὲν
[9, 18]	ἵππον ὑπὸ τὴν γαστέρα κατὰ	τὴν	διεξέλασιν τοῖς ξίφεσιν ἀνακόπτοντες· ὥστε
[9, 20]	ἀποτυχόντος. Ὑπέσχε γε μὴν αὐτίκα	τὴν	δίκην πρός τινος τῶν Αἰθιόπων
[9, 18]	ἄλλως δὲ πρὸς τῆς φύσεως	τὴν	δορὰν ἐστόμωται, στερεμνίου φολίδος τὴν
[9, 9]	ὅπλοις δὲ ἀποκειμένοις οἱ Αἰθίοπες	τὴν	εἰρήνην ἐπισημαίνοντες. Καὶ ἦν τὸ
[9, 24]	καὶ ὡς αἰχμάλωτον δῶρον παρασχὼν	τὴν	εἰς Αἰθιοπίαν ἡμῖν ἄφιξιν ὑποτέμηται;
[9, 13]	τὴν μὲν ἄλλην στρατιὰν εἰς	τὴν	Ἐλεφαντίνην ἀθροίζεσθαι διατεταγμένος, αὐτὸς δὲ,
[9, 7]	παρὰ τοῦ Ὀροονδάτου βαδίζειν εἰς	τὴν	Ἐλεφαντίνην ἐπέτρεπεν, ὡς οὐδεμιᾶς ὢν
[9, 13]	ὡς τὴν γνώμην τῶν κατὰ	τὴν	Ἐλεφαντίνην, ἐφ´ οἷς ἂν ἕλοιντο
[9, 12]	ἀγνοεῖν ἔφασαν, εἰκάζειν δὲ εἰς	τὴν	Ἐλεφαντίνην ὡρμηκέναι, τοῦ πλείστου στρατοῦ
[9, 11]	ἀλλ´ ἀπρονοήτως καθεύδοντας διαλαθὼν ἐπὶ	τὴν	Ἐλεφαντίνην ὡς δρόμου τε εἶχε
[9, 6]	οὐδὲ χεῖρας ἀνταίροντας ἀποχωρεῖν εἰς	τὴν	Ἐλεφαντίνην· ὡς ἴσον εἶναί οἱ
[9, 7]	ἄλλῳ καὶ οὐκ ἐν ἑαυτῷ	τὴν	ἐλπίδα τοῦ εἶναι καὶ τεθνάναι
[9, 23]	γένοιτο βασιλικώτερον τοῦ μὴ λειφθῆναι	τὴν	ἐμὴν μεγαλοψυχίαν τῆς τούτου φιλοπλουτίας;
[9, 23]	καὶ ἵππους καὶ ὕλην ἄλλην	τὴν	ἐν λαφύροις τῶν τε κατὰ
[9, 7]	καὶ τεθνάναι σαλεύων, Εὔηθες» ἔφη	τὴν	ἑνὸς ἄνοιαν τοσούτοις ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν.
[9, 7]	μικρὰ τοῦ ἔργου κατάρξαντες εἰς	τὴν	ἑξῆς ἐπιτελέσειν ἔμελλον, ἑσπέρας αὐτίκα
[9, 3]	καὶ ἤδη πλησιάζοντος τοῦ ὕδατος	τὴν	ἔξοδον ἀποκλειόντων οὔτε τὸ μένειν
[9, 10]	πύλην καθ´ ἣν ἔδει ποιήσασθαι	τὴν	ἔξοδον κρύφα τοῖς Πέρσαις προπαραγγείλας.
[9, 22]	Μερόην τὴν Αἰθιόπων· ὡς δὲ	τὴν	ἑορτὴν ἐξεθείαζον, ἐπὶ μέγα τὸν
[9, 17]	καταφράκτους ἐρεθίζοντας τὴν ἵππον εἰς	τὴν	ἐπέλασιν οἱ Βλέμμυες κατέμαθον, τὰ
[9, 20]	συνήλασαν καὶ μίαν μόνην ἀτραπὸν	τὴν	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἀκώλυτον εἰς
[9, 5]	ὑπερέχουσαν ἀπειλουμένην ὅσον οὔπω κατεπτηχέναι	τὴν	ἐπίκλυσιν. Ἐφ´ οἷς οἰμωγή τε
[9, 8]	ἡ γῆ κατάπλεως ἐγεγόνει καὶ	τὴν	ἐπιφάνειαν ἐξικμάσθαι φαινομένην τέλμα δίυγρον
[9, 18]	τὴν δορὰν ἐστόμωται, στερεμνίου φολίδος	τὴν	ἐπιφάνειαν ἐπιτρεχούσης καὶ πᾶσαν αἰχμὴν
[9, 11]	αὐτοὺς συντεταγμένον) ἐπιτηρούντων ὅσαι νύκτες	τὴν	ἔφοδον κἀπειδὴ τὸ συγκείμενον ἀνεφθέγξαντο
[9, 13]	αὐτίκα ἐξῆγεν οὐδὲ εἰς βραχὺ	τὴν	ἔφοδον ὑπερθέμενος, ἀλλὰ τῷ τάχει
[9, 22]	μετοπωρινὴν δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ	τὴν	ἠρινὴν τοῖς τε κατ´ αὐτὸν
[9, 25]	ἐπιμελείᾳ καὶ ἀφθονίᾳ τῇ συνήθει	τὴν	θυσίαν κοσμήσοντες. Ἀλλὰ τίς οὗτος
[9, 11]	ἐφέρετο, καθάπερ σχεδιαζούσης ἐν αὐτοῖς	τὴν	ἱκεσίαν τῆς τύχης. ~Ὁ δὲ
[9, 5]	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἐπρεσβεύετο διαπόντιον	τὴν	ἱκεσίαν τοξευόμενος· ἤνυε δὲ οὐδέν,
[9, 17]	καθίσταντο καὶ τοὺς καταφράκτους ἐρεθίζοντας	τὴν	ἵππον εἰς τὴν ἐπέλασιν οἱ
[9, 18]	Παράδοξον δὲ ἔδρων καὶ ἐλυμαίνοντο	τὴν	ἵππον ὑπὸ τὴν γαστέρα κατὰ
[9, 4]	πλησίον εἰς ὀργυιάς που πέντε	τὴν	κάθετον βαθύναντες καὶ τοὺς θεμελίους
[9, 8]	καὶ δυνατῆς βοηθείας οὐ μεθίεντο,	τὴν	καὶ παρ´ ἐλπίδας ἐνδεχομένην σωτηρίαν
[9, 15]	πόδας κνημῖσι περιδέοντες καὶ προμετωπιδίοις	τὴν	κεφαλὴν δι´ ὅλου σφηκοῦντες ἐκ
[9, 4]	πρὸς τὰ βάθη κατεδύετο καὶ	τὴν	κρηπῖδα τοῦ τείχους ὑπέτρεχε, τότ´
[9, 16]	τῶν Αἰθιόπων λειπόμενος τῷ ὕδατι	τὴν	κύκλωσιν ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε δὲ καὶ
[9, 15]	δεξιὰν κοντῷ μείζονι λόγχης ὁπλίζει	τὴν	λαιὰν δὲ εἰς τὸν χαλινὸν
[9, 14]	οἷς δὴ καὶ πλέον θαρσήσας	τὴν	μάχην ἀπετόλμησε· καὶ γὰρ οὖν
[9, 17]	δὲ καὶ τυμπάνοις τῶν Αἰθιόπων	τὴν	μάχην ἐπισημαινόντων, ὁ μὲν Ὀροονδάτης
[9, 20]	πολυθρυλήτους ὁπλίτας οὔτε τι παρὰ	τὴν	μάχην λαμπρὸν ἀποδεδειγμένους ἀλλ´ ὀλίγα
[9, 23]	τὴν πόλιν καὶ τῶν κατὰ	τὴν	μάχην ληφθέντων τῇ στρατιᾷ διένεμε,
[9, 19]	Λιβύων καὶ σὺν εὐτολμίᾳ πάσῃ	τὴν	μάχην συμφερομένων καὶ πασχόντων μὲν
[9, 9]	συνέπεσε καὶ τὰ Νειλῷα τότε,	τὴν	μεγίστην παρ´ Αἰγυπτίοις ἑορτήν, ἐνεστηκέναι,
[9, 20]	~Ἐπεὶ δὲ τούς τε καταφράκτους,	τὴν	μεγίστην τοῦ πολέμου χεῖρά τε
[9, 22]	τὸ νειλομέτριον ἐδείκνυσαν, τῷ κατὰ	τὴν	Μέμφιν παραπλήσιον, συννόμῳ μὲν καὶ
[9, 20]	παιδὸς ἅπαντα ἤδη τὰ κατὰ	τὴν	Μέμφιν πεπυσμένου καὶ προανελεῖν μὲν
[9, 13]	ἐκτεταγμένων ἐμήνυον. Ὁ γὰρ Ὀροονδάτης	τὴν	μὲν ἄλλην στρατιὰν εἰς τὴν
[9, 15]	ὀφθαλμῶν εἰς τὸ διοπτεύειν σκεπόμενος,	τὴν	μὲν δεξιὰν κοντῷ μείζονι λόγχης
[9, 9]	τε καὶ συναναφαίνεσθαι λέγοντες, καὶ	τὴν	μὲν ὑγρὰν τὸν Νεῖλον, θατέραν
[9, 26]	ἄπειρον ἐκτείνω τὴν ἀρχὴν διὰ	τὴν	νίκην, ἀλλ´ ὅροις ἀρκοῦμαι οἷς
[9, 6]	ὑμῖν ἐπιτρέπων· οὐ γὰρ τυραννεῖ	τὴν	νίκην, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀνεμέσητον
[9, 14]	τε καὶ Λιβύων χεῖρα καὶ	τὴν	ξενικὴν ἅπασαν εἰς τὸ ἀριστερὸν
[9, 22]	κατὰ βάθος ὕδωρ καταυγάζεσθαι διὰ	τὴν	ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ ταῦτα μὲν
[9, 25]	οὐδεμιᾷ φροντίδι θέμενος νυνὶ πρὸς	τὴν	ὁμοίαν τῆς ὁρωμένης ὄψιν ἀπήνεγκα.
[9, 16]	τῇ κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς τε	τὴν	ὅπλισιν καὶ ποδώκεις καὶ τοξείαν
[9, 25]	καὶ παῖς ἐτέχθη μοι κατὰ	τὴν	ὄψιν» γελάσας πρὸς τοὺς παρόντας,
[9, 12]	δὲ Ὑδάσπης ταῦτα ὁρῶν καὶ	τὴν	πάλαι ἱκεσίαν ἐπιτείνειν αὐτοὺς καὶ
[9, 15]	ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ τῇ πλαγίᾳ	τὴν	παρακειμένην κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπιβαίνειν,
[9, 13]	ἔφοδον ὑπερθέμενος, ἀλλὰ τῷ τάχει	τὴν	παρασκευήν, ὡς ἐδόκει, τῶν ἐναντίων
[9, 22]	ἱσταμένης καὶ τῷ πανταχόθεν περιφωτισμῷ	τὴν	παρέμπτωσιν τῆς σκιᾶς ἀπελαυνούσης, ὡς
[9, 12]	τῶν Περσῶν, τὸ ἑαυτῶν ἀνυπαίτιον,	τὴν	πάτριον ἑορτήν, καὶ ὡς πρὸς
[9, 25]	τί σιγᾷς οὐδὲν ἀποκρινομένη πρὸς	τὴν	πεῦσιν; Καὶ ἡ Χαρίκλεια Πρὸς
[9, 15]	χαλινὸν ἀσχολεῖ· κοπίδα δὲ ὑπὸ	τὴν	πλευρὰν παρηρτημένος οὐ τὰ στέρνα
[9, 5]	ἐκ γῆς καὶ ὕδατος κεκυκλωμένου	τὴν	πόλιν; Ἀλλὰ καὶ προσδεχώμεθα καὶ
[9, 6]	χρῆσθαι πρὸς ὅτι βούλοιτο καὶ	τὴν	πόλιν, εἰ περιγένοιτο, ἐγχειρίζειν, ἣν
[9, 2]	ἀλλὰ πολιορκίᾳ μεγαλουργῷ καὶ ἀφύκτῳ	τὴν	πόλιν εἰς ἄρδην καὶ θᾶττον
[9, 2]	τε καὶ τείχεσιν αὐτοῖς ἀναρπάσασθαι	τὴν	πόλιν ἐλπίσας, εἰς μικρὸν ἀπεκρούσθη
[9, 5]	οἰμωγή τε συμμιγὴς τῶν κατὰ	τὴν	πόλιν ἐξάκουστος καὶ τοῖς πολεμίοις
[9, 22]	θαύματος ἢ θεάματος ἄξιον κατὰ	τὴν	πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ δὲ
[9, 9]	σπουδαζομένης καὶ πλέον τῶν κατὰ	τὴν	πόλιν εὐπαθείαις ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότων. Καὶ
[9, 3]	σκοπὸς τοῦ περιτειχίσματος, οὔτε ἀποδρᾶναι	τὴν	πόλιν ἔχοντες ἅτε τοῦ χώματος
[9, 6]	ἐκστήσεσθαι καὶ τάς τε Φίλας	τὴν	πόλιν καὶ τὰ σμαράγδεια μέταλλα
[9, 23]	ἐν λαφύροις τῶν τε κατὰ	τὴν	πόλιν καὶ τῶν κατὰ τὴν
[9, 8]	σαφὲς εἰσόμενοι· οἱ δὲ κατὰ	τὴν	πόλιν πάντῃ τὸ τεῖχος καὶ
[9, 5]	ἐφοπλίσας. Οἱ γὰρ δὴ κατὰ	τὴν	πόλιν τὰ σκάφη καὶ τοὺς
[9, 13]	τὸ μὲν παρελθεῖν αὐτὸς εἰς	τὴν	πόλιν τὸ παρὸν ὁ Ὑδάσπης
[9, 11]	ἦγεν, ἀκώλυτός τε εἰσέφρησεν εἰς	τὴν	πόλιν, τῶν ἐκ τῆς Συήνης
[9, 13]	~Ταῦτα εἰπόντων καὶ εἰσιέναι εἰς	τὴν	πόλιν ὡς ἰδίαν καὶ μεθεῖναι
[9, 4]	ἀλλ´ ὅμως ἔφθανε τὰ δεινὰ	τὴν	προθυμίαν, καὶ ὁ Νεῖλος ἤδη
[9, 2]	ἀντιστῆναι διενοήθησαν ἀλλὰ μὴ παρὰ	τὴν	πρώτην ἑκοντὶ φέροντες αὑτοὺς ἐνεχείρισαν,
[9, 17]	καὶ ὡς αὐτίκα καὶ παρὰ	τὴν	πρώτην ἐμβολὴν ἀναρπασόμενοι. ~Τότε οἱ
[9, 8]	λίθων εἰς τὸ ἐντὸς κατὰ	τὴν	πτῶσιν κυλινδηθέντων. Ἐπειδὴ δὲ ἀσφαλῶς
[9, 5]	ὥστε χθαμαλωτέραν γενέσθαι τῆς λίμνης	τὴν	πτῶσιν οὐδ´ ὥστε εἰσδέξασθαι τὸ
[9, 18]	ἔβαλλον ὥστε εἰς νέφους φαντασίαν	τὴν	πυκνότητα παραστῆναι τοῖς Πέρσαις, καὶ
[9, 17]	ἀπολειφθεῖεν τῶν προμάχων καὶ ἅμα	τὴν	ῥύμην τῶν ἱππέων τῷ μεταξὺ
[9, 23]	Ὑδάσπης εἰπὼν αὐτός τε εἰς	τὴν	σκηνὴν ἐλθὼν τὸ λειπόμενον τῆς
[9, 22]	στεφάνοις δὲ καὶ ἄνθεσι νειλῴοις	τὴν	στρατιὰν βαλλούσης καὶ ταῖς ἐπινικίοις
[9, 13]	κατώπτευεν, εἰσδραμεῖν σὺν ὀλίγοις εἰς	τὴν	Συήνην ἀναγκασθεὶς καὶ τοῖς χώμασιν
[9, 22]	Ὑδάσπης ἐπῄνει τε καὶ εἰς	τὴν	Συήνην εἰσέπεμπεν, ἐπιμεληθῆναι αὐτοῦ παντοίως
[9, 1]	καὶ τοὺς καταρράκτας ὑπερθεμένους ἐπὶ	τὴν	Συήνην ἐλαύνειν, ὀλίγον ἔφθη προεισελάσας
[9, 7]	κενουμένης θᾶττον ἀναψῦξαι τὰ περὶ	τὴν	Συήνην καὶ εἰς τὸ βάσιμον
[9, 3]	δὲ καὶ ὁρῶντες οἱ κατὰ	τὴν	Συήνην καὶ οἷ κακῶν ἦσαν
[9, 1]	ἐπειδὴ πόρρωθεν εἰσελαύνειν μέλλοντας εἰς	τὴν	Συήνην τοὺς Πέρσας προκατοπτεύσας, εἶτα
[9, 15]	καὶ ῥαφαῖς ὑπὸ τὰς ἐπιπτυχὰς	τὴν	συμπλοκὴν ἀγκιστρώσαντες, χιτῶνά τινα φολιδωτὸν
[9, 18]	οἱ δὲ ἐν ἀλλήλοις συνταραττόμενοι	τὴν	τάξιν τῆς φάλαγγος τάχιστα παρέλυον·
[9, 24]	τοῖς φυλάττουσιν ἄγειν ὡς βασιλέα	τὴν	ταχίστην εἰπόντος. Οἱ δὲ μιξέλληνά
[9, 22]	πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ δὲ	τήν	τε φρεατίαν τὸ νειλομέτριον ἐδείκνυσαν,
[9, 19]	Αἰγύπτιοι καὶ τῷ συνασπισμῷ πρὸς	τὴν	τοξείαν ἀντείχοντο, φύσει τε τλήμονες
[9, 19]	κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον ἢ σπουδάζειν	τὴν	τοξείαν ἐοικότες· πλέγμα γάρ τι
[9, 24]	τοὔνομα τὸ Ὑδάσπου γνωρίσαντες, εἰς	τὴν	τότε ὥραν μὴ καὶ ἕτερός
[9, 26]	τῶν πολλῶν πάθος οὐδὲ ἐπεξάγω	τὴν	τύχην πρὸς πλεονεξίαν οὐδὲ εἰς
[9, 6]	ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀνεμέσητον διοικεῖ	τὴν	τῶν ἀνθρώπων τύχην. Πρὸς ταῦτα
[9, 9]	τοῦ εἶναι καὶ ζῆν ἀνθρώπους	τὴν	ὑγρᾶς τε καὶ ξηρᾶς οὐσίας
[9, 15]	πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ὡς τῇ κατωτέρᾳ	τὴν	ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ τῇ πλαγίᾳ
[9, 5]	καὶ χεῖρας εἰς οὐρανὸν αἴροντες,	τὴν	ὑπολειπομένην ἐλπίδα, θεοὺς ἐπεβοῶντο σωτῆρας,
[9, 23]	κατ´ ἀγορασίαν παρεχόντων. Εἰς δὲ	τὴν	ὑστεραίαν ἐφ´ ὑψηλοῦ προκαθήμενος ὁ
[9, 1]	μοῖραν αὐτάρκη τῶν ὁμογλώσσων εἰς	τὴν	φρουρὰν ἀποκληρώσας τά τε ἄλλα
[9, 20]	κατὰ νώτων ποιήσας ἔλαθεν ἑαυτῷ	τὴν	φυγὴν ἀποτειχίσας. Ἐνταῦθα οὖν καὶ
[9, 19]	τοὐπίσω τοῖς τόξοις καὶ παρὰ	τὴν	φυγὴν βάλλοντες, ἀναχωροῦσι δὲ ἐπιτιθέμενοι
[9, 25]	λόγον εἰς τὴν Χαρίκλειαν καὶ	τὴν	φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ ἥδε
[9, 24]	παρῄεσαν οἱ τὸν Θεαγένην καὶ	τὴν	Χαρίκλειαν ἑλόντες, καὶ Ὦ βασιλεῦ»
[9, 24]	Ὁ οὖν Θεαγένης ἠρέμα πρὸς	τὴν	Χαρίκλειαν Ἐρεῖς» ἔφη δηλονότι, φιλτάτη,
[9, 25]	Καὶ ἀποστρέψας τὸν λόγον εἰς	τὴν	Χαρίκλειαν καὶ τὴν φωνὴν ἑλληνίζων,
[9, 26]	περὶ τὸν Θεαγένην ἐφ´ ὁμοίαν	τὴν	χρείαν ἀνάγεσθαι προσέταττε. Τοῖς τε
[9, 25]	κόρης ταύτης, φύλαξ, πολλῆς διὰ	τὴν	ὥραν προνοίας δεομένης ὥστε ἁγνὴν
[9, 24]	μὴ πάντα γνωρίζειν ἔχουσι κειμήλια	τηνάλλως	καὶ ὅρμοι κλοπῆς, ἂν οὕτω
[9, 7]	Ὁ δ´ ἐπιγελάσας καὶ πολλὰ	τῆς	ἀβελτηρίας τὸν Ὀροονδάτην ἐπιμεμψάμενος, εἰ
[9, 26]	ἡ φύσις τὴν Αἴγυπτον ἀπὸ	τῆς	Αἰθιοπίας τοῖς καταρράκταις ἀποκρίνασα· ὥστε
[9, 8]	ἦχος καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ	τῆς	ἀκοῆς τὴν διάνοιαν ἐκδειμαίνων, ὡς
[9, 5]	τοὺς πολεμίους ἀδυνατῶν ἐπίνοιαν ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης ἐδιδάσκετο· γραψάμενος γὰρ ἃ
[9, 11]	φέρεσθαι ὡς ἔτυχε μεθῆκαν, διὰ	τῆς	ἀνυπόπτου καὶ ἀνυπαιτίου μοίρας τὸ
[9, 20]	(μετέμελε γὰρ αὐτῷ τῶν κατὰ	τῆς	Ἀρσάκης μηνυμάτων, τῶν ἐλέγχων προδιεφθαρμένων)
[9, 9]	θερινὰς μάλιστα καὶ ὅτε ἀρχὴν	τῆς	αὐξήσεως ὁ ποταμὸς ἐμφαίνει τελουμένην,
[9, 5]	δὲ οὐδέν, ἐλαττουμένης τοῦ μήκους	τῆς	βολῆς καὶ τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης.
[9, 5]	μὲν τοξοτῶν καὶ σφενδονητῶν ἐφικέσθαι	τῆς	βολῆς φιλοτιμουμένων οἷα δὴ τὸν
[9, 10]	τῶν κατὰ Συήνην ἑξῆς περαινομένων.	Τῆς	γὰρ δὴ τῶν Νειλῴων ἑορτῆς
[9, 8]	Αἰθίοπες τοῦ διορύττειν ἐφήψαντο εἴτε	τῆς	γῆς κατ´ ἐκεῖνο χαύνης τε
[9, 4]	ἤρετο καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων	τῆς	γῆς, οἷς μέλαινα καὶ εὔγειος
[9, 13]	ποτε διαδρᾶναι δυνηθῇ. Καὶ τὸ	τῆς	γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον ἦγεν,
[9, 21]	Οὐκ ἦν ἀσύνετον ἴσως» ἀπεκρίνατο	τῆς	γνώμης ἐστοχάσθαι τοῦ βασιλεύοντος, μεθ´
[9, 5]	ποταμίων προηυτρεπισμένος, ἃ κατὰ ῥοῦν	τῆς	διώρυχος ἐκ τοῦ Νείλου φέρεσθαι
[9, 6]	εἶναι στρατιωτικῆς, τὸ δὲ ἴδιον	τῆς	ἑαυτοῦ γνώμης. Ἔχων τε τὸ
[9, 14]	δρεπανηφόρου λαμπρῶς ἐπιβεβηκὼς καὶ ὑπὸ	τῆς	ἑκατέρωθεν φάλαγγος εἰς ἀσφάλειαν δορυφορούμενος
[9, 7]	κωλυομένης καὶ τῆς λιμναζούσης πρὸς	τῆς	ἐκροῆς κενουμένης θᾶττον ἀναψῦξαι τὰ
[9, 25]	ὀνειρογενὴς αὕτη μου θυγάτηρ, ἀπὸ	τῆς	Ἑλλάδος κατὰ μέσην Μερόην τοὺς
[9, 24]	ἀνεύρεσις ἤρτηται, Περσίννης λέγω μητρὸς	τῆς	ἐμῆς, ἀπολειπομένης. Σῴζεσθαι δὲ καὶ
[9, 8]	~Οἱ δὲ κατὰ τὸ ἄστυ	τῆς	ἐν χερσὶ καὶ δυνατῆς βοηθείας
[9, 18]	δὲ κατὰ πλευρὰν ἑκάστην ἐκτοξεύοντες,	τῆς	ἐπ´ οὐρὰν μόνης εἰς τὸ
[9, 8]	τι τοῦ χώματος καθ´ ὃ	τῆς	ἑσπέρας οἱ Αἰθίοπες τοῦ διορύττειν
[9, 11]	διεβίβασε τὸ πλῆθος. Καὶ λαβόμενος	τῆς	ἐστερεωμένης τούς τε Αἰθίοπας οὐδὲν
[9, 12]	τῶν κρειττόνων ὄντας καὶ πρὸς	τῆς	εὐωχίας ἀφυπνωμένους διαλάθοιεν, ἴσως ἂν
[9, 10]	ὕπνον βαθὺν τῶν Συηναίων ὑπὸ	τῆς	εὐωχίας τετραμμένων, ὑπεξάγει τὸν στρατόν,
[9, 26]	καὶ τὰς ἐξ ἀρχῆς προφάσεις	τῆς	ἔχθρας, τάς τε Φίλας καὶ
[9, 22]	γνώμονας ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν ὄντας,	τῆς	ἡλιακῆς ἀκτῖνος κατὰ τροπὰς θερινὰς
[9, 23]	τὴν σκηνὴν ἐλθὼν τὸ λειπόμενον	τῆς	ἡμέρας ἑαυτὸν ἀνελάμβανε τούς τε
[9, 4]	ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ χρόνον	τῆς	ἡμέρας ἐπ´ ὀλίγον ἀντεῖχε τὸ
[9, 18]	παραγυμνωθείσης καὶ τῷ μεγέθει {ξενίζοντι	τῆς	θέας} τὸ φοβερὸν ἐπιφερούσης οἱ
[9, 4]	μέλαινα καὶ εὔγειος οὖσα πρὸς	τῆς	θερινῆς ὥρας κατέσχιστο, πρὸς τὰ
[9, 25]	ὥστε ἁγνὴν ἡμῖν ἄχρι καιροῦ	τῆς	θυσίας φυλαχθῆναι. Ἔχει τι ζηλότυπον
[9, 13]	πόλιν ὡς ἰδίαν καὶ μεθεῖναι	τῆς	κατ´ αὐτῶν ὀργῆς ἱκετευόντων, τὸ
[9, 3]	πρὸς χθαμαλώτερον καὶ ἐξ ἀπείρου	τῆς	κατὰ τὸν Νεῖλον εὐρύτητος στενῷ
[9, 16]	ἀντιτάττων, ἄνδρας ὁπλομάχους τε καὶ	τῆς	κατασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας· τοὺς δὲ
[9, 22]	ὅλης, τῆς μὲν ἄνω σωτῆρα,	τῆς	κάτω δὲ καὶ πατέρα καὶ
[9, 15]	ἕκαστον καὶ πρὸς τὸ ἀκώλυτον	τῆς	κινήσεως συστελλόμενόν τε καὶ συνεκτεινόμενον.
[9, 19]	δεινὰ ὑπομενόντων. Οἱ γὰρ ἐκ	τῆς	κινναμωμοφόρου κατ´ αὐτοὺς τεταγμένοι δεινῶς
[9, 19]	θάνατον ἐπέφερον. Τοξεύουσι δὲ οἱ	τῆς	κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον ἢ σπουδάζειν
[9, 25]	τὸν νεανίαν τοῦτον ἀδελφὸν ὄντα	τῆς	κόρης καὶ ὁρᾶσθαί μοι μέλλοντα
[9, 25]	ἱερεῖον, τῶν δὲ ἱερείων θατέρου,	τῆς	κόρης ταύτης, φύλαξ, πολλῆς διὰ
[9, 2]	ἐπῄει τῷ Θεαγένει, καὶ Βαβαὶ	τῆς	λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς
[9, 22]	τὸ πόσον τῆς πλημμύρας ἢ	τῆς	λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ καὶ
[9, 7]	τῆς τε ἐπιρροῆς κωλυομένης καὶ	τῆς	λιμναζούσης πρὸς τῆς ἐκροῆς κενουμένης
[9, 5]	οὐ μὴν ὥστε χθαμαλωτέραν γενέσθαι	τῆς	λίμνης τὴν πτῶσιν οὐδ´ ὥστε
[9, 15]	ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν ὁ καιρὸς ἥκῃ	τῆς	μάχης ἐφεὶς τὸν χαλινὸν τῷ
[9, 5]	καὶ ἐπὶ πλέον ἐξεκαύθη τὰ	τῆς	μάχης, τῶν μὲν σὺν φειδοῖ
[9, 22]	ζείδωρον ἀποκαλοῦντες, Αἰγύπτου τε ὅλης,	τῆς	μὲν ἄνω σωτῆρα, τῆς κάτω
[9, 20]	σκοπῆς τοῦ πύργου λαμπρᾶς ἤδη	τῆς	νίκης θεωρὸς γινόμενος κήρυκας διαπέμπων
[9, 24]	λυσιτελές, τοῦ κεφαλαίου καὶ ταῦτα	τῆς	ὅλης καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ
[9, 25]	θέμενος νυνὶ πρὸς τὴν ὁμοίαν	τῆς	ὁρωμένης ὄψιν ἀπήνεγκα. Τῶν δὴ
[9, 8]	χιλιάδες ἀθρόον οἱ μὲν ἀπὸ	τῆς	ὄχθης οἱ δὲ καὶ ἐκ
[9, 14]	καὶ εἰς τοὺς πορρωτάτω διερριπίζετο,	τῆς	πανοπλίας οἰκεῖον σέλας ἀνταυγαζούσης. Τὸ
[9, 24]	ἀνθρώπους ὑπερφέροντας, ἀξιοῦμεν μὴ ἀμοιρῆσαι	τῆς	παρά σοι μεγαλοδωρεᾶς. Εὖ γε»
[9, 10]	δεινοῖς κάμνοντες ταῖς ψυχαῖς δὲ	τῆς	περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείας ἐκ
[9, 22]	καὶ γυμνουμένων χαραγμάτων τὸ πόσον	τῆς	πλημμύρας ἢ τῆς λειψυδρίας μετρουμένων.
[9, 11]	Πέρσαις συνεργήσαντες. Ἔγνωσαν οὖν πανδημεὶ	τῆς	πόλεως ἐξορμήσαντες ἐγχειρίζειν ἑαυτοὺς τοῖς
[9, 3]	πρὸς τὴν ἀποτείχισιν, ἐκδραμεῖν τε	τῆς	πόλεως ἐπὶ μυριοπληθῆ στρατὸν οὐ
[9, 3]	στενόν τε καὶ ὑπόγειον ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἐπὶ τὸ χῶμα τῶν
[9, 22]	ἐπιλέκτοις τοῦ στρατοῦ, πάσης μὲν	τῆς	πόλεως καὶ διὰ πάσης ἡλικίας
[9, 4]	διαδεχομένων καὶ εἴς τι μέρος	τῆς	πόλεως πάλαι κηπευόμενον ἐκφορούντων καὶ
[9, 13]	μηδὲν εἴη τοιοῦτον, εἰς φρουρὰν	τῆς	πόλεως, τούς τε Συηναίους ἐπὶ
[9, 8]	τὸ πλεῖστον τῶν τειχῶν καὶ	τῆς	πόλεως ὑπενηνέχθαι τούς τε Αἰθίοπας
[9, 22]	εἶναι τὸν Νεῖλον, τοῦτο καὶ	τῆς	προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης (τῶν γοῦν κατὰ
[9, 22]	τῷ πανταχόθεν περιφωτισμῷ τὴν παρέμπτωσιν	τῆς	σκιᾶς ἀπελαυνούσης, ὡς καὶ τῶν
[9, 3]	μεταξὺ τοῦ τε Νείλου καὶ	τῆς	Συήνης ἀπολαμβάνοντος. Ἐπεὶ δὲ συνῆψε
[9, 11]	εἰς τὴν πόλιν, τῶν ἐκ	τῆς	Συήνης προαπεσταλμένων δύο Περσῶν (οὕτω
[9, 7]	τὸ χῶμα ἐκτέμνειν ἀπεκλήρωσεν, ὡς	τῆς	τε ἐπιρροῆς κωλυομένης καὶ τῆς
[9, 23]	μὴ λειφθῆναι τὴν ἐμὴν μεγαλοψυχίαν	τῆς	τούτου φιλοπλουτίας; Εἶτα καὶ σώματος
[9, 16]	χειρονομίας ἐπιστήμονας· τοὺς δὲ ἐκ	τῆς	Τρωγλοδυτικῆς καὶ τοὺς τῇ κινναμωμοφόρῳ
[9, 15]	ἐπιτείνοντος καὶ πρὸς τὸ σφοδρότερον	τῆς	τρώσεως ἀντερείδοντος, τῇ ῥύμῃ γοῦν
[9, 5]	τινὰς ὑπὸ ὀξείας καὶ ἀπροόπτου	τῆς	τρώσεως ἐπὶ κεφαλὴν ἀπὸ τῶν
[9, 5]	ἐπείθετο μέν, δοῦλος καὶ ἄκων	τῆς	τύχης γινόμενος, ἀποτετειχισμένος δὲ τῷ
[9, 20]	κατὰ τῶν φιλίων, τὸν καιρὸν	τῆς	τύχης εἰς ἐχθροῦ ἄμυναν, ὡς
[9, 11]	σχεδιαζούσης ἐν αὐτοῖς τὴν ἱκεσίαν	τῆς	τύχης. ~Ὁ δὲ Ὑδάσπης ταῦτα
[9, 18]	γὰρ ἵπποι πρὸς τὸ ἄηθες	τῆς	τῶν ἐλεφάντων ὄψεως ἀθρόον παραγυμνωθείσης
[9, 5]	εὐσκοπώτερά τε βάλλοντες καὶ οὔπω	τῆς	τῶν Περσῶν γνώμης συνιέντες δύο
[9, 18]	ἐν ἀλλήλοις συνταραττόμενοι τὴν τάξιν	τῆς	φάλαγγος τάχιστα παρέλυον· οἵ τε
[9, 11]	Αἰθίοπας οὐδὲν προϊδομένους οὐδὲ φροντίδα	τῆς	φυλακῆς πεποιημένους ἀλλ´ ἀπρονοήτως καθεύδοντας
[9, 18]	μάχην καὶ ἄλλως δὲ πρὸς	τῆς	φύσεως τὴν δορὰν ἐστόμωται, στερεμνίου
[9, 25]	ὁπόθεν εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης δὲ	τῆς	Χαρικλείας καὶ τοῦ Θεαγένους εἰπόντος
[9, 1]	οὐκ εἰδὼς ὑπὸ {τοῦ} μαντευτοῦ	τῆς	ψυχῆς γινόμενος· ἐγάνυτο δὲ πλέον
[9, 23]	Ἐπιμειδιάσας οὖν ὁ Ὑδάσπης Καὶ	τί	ἂν» ἔφη γένοιτο βασιλικώτερον τοῦ
[9, 15]	μὲν δὴ θώραξ τοιοῦτος, ἀντίτυπόν	τι	βελῶν χρῆμα καὶ πρὸς πᾶσαν
[9, 12]	παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι οἰηθείς, ἀποστείλας ἠρώτα	τί	βούλοιντο καὶ ὅπως μόνοι καὶ
[9, 5]	Ἀλλὰ καὶ προσδεχώμεθα καὶ ὅ	τι	βουλομένοις ἐστὶν ἐκδιδασκώμεθα. Πᾶσιν εὖ
[9, 21]	μάχαις πεπτωκότας δὲ ταῖς εὐποιΐαις·	τί	δ´ οὖν βουλόμενος οὕτως ἄπιστος
[9, 5]	διανοούμενοι, ῥᾷστα καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται.	Τί	δὲ καὶ πλέον εἰ τούτους
[9, 24]	ἀκούοντα παροξύναντες καὶ πρὸς ὀργήν	τι	δικαίως ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν οὕτω
[9, 25]	καιροῦ τῆς θυσίας φυλαχθῆναι. Ἔχει	τι	ζηλότυπον ἔμφυτον τὸ εὐνούχων γένος·
[9, 22]	τῶν ἱερέων ἐκπυνθανόμενος καὶ εἴ	τι	θαύματος ἢ θεάματος ἄξιον κατὰ
[9, 24]	ὑπόνοιαν προσάπτοντες. Εἰ δὲ δή	τι	καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης, τίς ὅτι
[9, 5]	δὲ ἐπεραιοῦντο πεφραγμένοι ὡς, εἴ	τι	καὶ παρ´ ἐλπίδας ἐγχειροῖεν οἱ
[9, 5]	ἀεί πως ὁ πόλεμος τότε	τι	καὶ πλέον καὶ οὐδαμῶς εἰωθὸς
[9, 19]	ἐκ φαρέτρας ἀφαιρῶν ἕκαστος ἀγέρωχόν	τι	καὶ σατυρικὸν σκίρτημα λυγιζόμενός τε
[9, 21]	τὸν κίνδυνον καὶ ἤτοι μέγα	τι	κατορθῶσαι καὶ παρὰ δόξαν, οἷα
[9, 19]	τὴν τοξείαν ἐοικότες· πλέγμα γάρ	τι	κυκλοτερὲς τῇ κεφαλῇ περιθέντες καὶ
[9, 4]	τὸν χοῦν διαδεχομένων καὶ εἴς	τι	μέρος τῆς πόλεως πάλαι κηπευόμενον
[9, 27]	τὰ προστεταγμένα ἐμπεδώσειν· εἰ δέ	τι	πάθοιμι, θεοὶ τῶν εἰς ἐμὲ
[9, 20]	καὶ Περσῶν πολυθρυλήτους ὁπλίτας οὔτε	τι	παρὰ τὴν μάχην λαμπρὸν ἀποδεδειγμένους
[9, 12]	τὸ μᾶλλον καταιδέσαι προσκυνήσας, εἴ	τι	πλέον ἔχοιεν ἀναδιδάσκειν περὶ τῶν
[9, 7]	οὐδεμιᾶς ὢν φροντίδος εἰ κἀκεῖνοί	τι	πρὸς ἀντίστασιν βουλεύσειαν, καὶ τῶν
[9, 25]	Σὺ δὲ» ἔφη, ὦ κόρη,	τί	σιγᾷς οὐδὲν ἀποκρινομένη πρὸς τὴν
[9, 18]	τὸ ἄπρακτον σχολαζούσης) οὕτω δή	τι	συνεχές τε καὶ ἐπίσκοπον ὥσπερ
[9, 5]	δὲ ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ μέρος	τι	τοῦ τείχους καὶ μεταπύργιον ἐγκατερείπεται,
[9, 8]	κατὰ μέσας που νύκτας μέρος	τι	τοῦ χώματος καθ´ ὃ τῆς
[9, 21]	ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ δειλοὺς ἢ	τιμᾷ	τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων οὖν ὁμόσε
[9, 25]	Βαγώας, τῶν Ὀροονδάτου κτῆμα τὸ	τιμιώτατον.	Ἑπέσθω» ἔφη καὶ οὗτος, οὐχ
[9, 21]	βασιλεύοντος, μεθ´ ἧς ἐκεῖνος πλέον	τιμωρεῖται	τοὺς ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ δειλοὺς
[9, 19]	κενοδοξοῦντες, ἴσως δέ που καὶ	τιμωρίαν	λιποταξίου προορῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ τούς
[9, 21]	Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν τοίνυν τίνα σαυτῷ	τιμωρίαν	ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα· καὶ ὅς,
[9, 5]	τῷ ὕδατι καὶ ὅπως ἄν	τινα	διαπέμψαιτο ὡς τοὺς πολεμίους ἀδυνατῶν
[9, 1]	ἄγους καθαρεύοντας φυλάττειν, οἷον ἱερεῖά	τινα	ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ τὰ
[9, 19]	δὲ δρακόντων πεφαρμαγμένοις εἰστοξεύοντες ὀξύν	τινα	καὶ ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον. Τοξεύουσι
[9, 3]	χει ροποιήτοις ὄχθαις θλιβόμενον πολύν	τινα	καὶ ἄφραστον κατὰ μὲν τὸ
[9, 12]	ἀπαγγελθέντων, ὑποτοπήσας, ὅπερ ἦν, ἀπάτην	τινὰ	καὶ ἐνέδραν πρὸς τοῦ Ὀροονδάτου
[9, 9]	αὖθις θρηνεῖ καὶ ὡς δή	τινα	πολέμιον τὸν Τυφῶνα ἐχθραίνει, φυσικῶν
[9, 10]	δυσχερείας ἀπαλλαγὴν καὶ τοῦ μή	τινα	πρὸς τὸν τάραχον αἴσθησιν γενέσθαι
[9, 21]	Καὶ ὁ Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν τοίνυν	τίνα	σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα·
[9, 3]	τὸ ἀκμάζον ἐν ὅπλοις αὐλῶνά	τινα	στενόν τε καὶ ὑπόγειον ἀπὸ
[9, 21]	βασιλεὺς ὁ ἐμός, τῶν σῶν	τινα	στρατηγῶν φυλάττοντα σοὶ πίστιν λαβών,
[9, 19]	οὕτω παρωνομασμένον. Χρόνον μὲν δή	τινα	συνειστήκεισαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ τῷ
[9, 24]	ταχίστην εἰπόντος. Οἱ δὲ μιξέλληνά	τινα	τῶν φυλάκων ὅποι τὸ παρὸν
[9, 4]	ἐντεῦθεν ὑπὸ πυρσοῖς ἐπ´ εὐθείας	τινὰ	φέροντα τῶν χωμάτων ὑπόνομον ἐκοίλαινον,
[9, 15]	ἐπιπτυχὰς τὴν συμπλοκὴν ἀγκιστρώσαντες, χιτῶνά	τινα	φολιδωτὸν ἀπεργάζονται προσπίπτοντα μὲν ἀλύπως
[9, 5]	Περσῶν γνώμης συνιέντες δύο πού	τινας	καὶ πλείους διαπείρουσιν, ὥστε τινὰς
[9, 5]	τινας καὶ πλείους διαπείρουσιν, ὥστε	τινὰς	ὑπὸ ὀξείας καὶ ἀπροόπτου τῆς
[9, 18]	τῶν ὀφθαλμῶν προβεβλημένοι. Εἰ δέ	τινας	ὑπὸ ῥύμης τοῦ δρόμου μὴ
[9, 24]	ὕβριν τὸ πρᾶγμα ἡγησάμενον, εἴ	τινες	αἰχμάλωτοι καὶ δουλεύειν ἀποκεκληρωμένοι πεπλασμένοι
[9, 25]	παρέργῳ τότε τὸ ὀφθὲν ποιησάμενος,	τίνες	καὶ ὁπόθεν εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης
[9, 12]	ἐπυνθάνετο καὶ ὅποι μὲν ὥρμησαν,	τίνι	δὲ θαρσεῖν ἔχουσιν ἢ τίσιν
[9, 24]	αἰχμαλώτων. Ἤγοντο οὖν αὐτίκα, δρομαίου	τινὸς	ἔξω τειχῶν καὶ εἰς τοὺς
[9, 20]	μὴν αὐτίκα τὴν δίκην πρός	τινος	τῶν Αἰθιόπων τόξῳ βληθείς, ἀναγνόντος
[9, 9]	πολέμιον τὸν Τυφῶνα ἐχθραίνει, φυσικῶν	τινῶν,	οἶμαι, ἀνδρῶν καὶ θεολόγων πρὸς
[9, 9]	Καὶ ἦν τὸ γινόμενον ἀνακωχή	τις	ἀνεπίμικτος, οὔτε φρουρᾶς ἔτι παρ´
[9, 15]	κατὰ τῶν ἐναντίων ἵεται σιδηροῦς	τις	ἀνὴρ φαινόμενος ἢ καὶ σφυρήλατος
[9, 14]	πρόσωπον τοῖς Πέρσαις ἐπιβάλλοντος, μαρμαρυγή	τις	ἄφραστος καὶ εἰς τοὺς πορρωτάτω
[9, 24]	ὅτι καὶ Περσίννα ἡ δεδωκυῖα,	τίς	δ´ ὅτι καὶ ὡς θυγατρὶ
[9, 25]	περὶ αὐτὸν εἰπόντων ὡς φαντασία	τις	εἴη ψυχῆς τὰ μέλλοντα πολλάκις
[9, 6]	ἀνελπίστῳ σαλεύειν, εἰ μὴ φθαίη	τις	ἐκ θεῶν καὶ ἐξ Ὑδάσπου
[9, 21]	καὶ δωρησάμενος ἀπέπεμψεν, εἰ βασιλεύς	τίς	ἐστιν ἀληθὴς καὶ μὴ τύραννος,
[9, 24]	θόρυβον προσαχθέντας ἐθεασάμην. Ὥστε ἀγέτω	τις,	ἡκόντων δὲ καὶ οἱ λοιποὶ
[9, 24]	βουλήσει πεπύσμεθα. Ἂν οὖν προθύσηταί	τις	ἡμᾶς» ὑπολαβὼν ὁ Θεαγένης ἢ
[9, 3]	σκέλος ἑκάτερον προβιβάζων, Εἴκασεν ἄν	τις	μακροῖς τείχεσι τὸ γινόμενον, τοῦ
[9, 24]	δή τι καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης,	τίς	ὅτι καὶ Περσίννα ἡ δεδωκυῖα,
[9, 25]	συνήθει τὴν θυσίαν κοσμήσοντες. Ἀλλὰ	τίς	οὗτος ὁ πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς;
[9, 8]	εἴτε καὶ δαιμονίας ἐπικουρίας θείη	τις	τὸ ἔργον παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται.
[9, 5]	τῶν Αἰθιόπων ἀμυνομένων, εἰ μή	τις	τῶν ἐπὶ δόξης καὶ πρεσβύτης
[9, 25]	πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς; Τῶν δή	τις	ὑπηρετουμένων Καὶ εὐνοῦχος ἀληθῶς» εἶπεν
[9, 20]	τοῦ ἐγχειρήματος, εἰ τοὺς ἐναντίους	τις	ὑποφεύγων χωροίη κατὰ τῶν φιλίων,
[9, 3]	ἀσφαλεστέραν ἕδραν διήρειδον, ὁ μέν	τις	χῶμα, ὁ δὲ λίθους, ὁ
[9, 12]	τίνι δὲ θαρσεῖν ἔχουσιν ἢ	τίσιν	ἐπιχειρήσουσιν. Οἱ δὲ τὰ μὲν
[9, 5]	Ἔβαλλον δὲ οὐχ ὥστε καὶ	τιτρώσκειν,	ἀλλ´ ὅσον ἀπείργειν τὸν πρόσπλουν
[9, 18]	ποιουμένων καὶ τοὺς μὲν καὶ	τιτρώσκειν	εὐστοχούντων τοὺς δὲ κατὰ συμπλοκὴν
[9, 19]	τὴν τοξείαν ἀντείχοντο, φύσει τε	τλήμονες	ὄντες καὶ πρὸς τὸν θάνατον
[9, 20]	ὡς προστέτακτο, βουλομένου, ἀγανακτήσαντος δὲ	τὸ	ἄδικον τοῦ ἐγχειρήματος, εἰ τοὺς
[9, 18]	Οἵ τε γὰρ ἵπποι πρὸς	τὸ	ἄηθες τῆς τῶν ἐλεφάντων ὄψεως
[9, 3]	κίνδυνος. Οἱ δυνατώτεροι δὲ καὶ	τὸ	ἀκμάζον ἐν ὅπλοις αὐλῶνά τινα
[9, 19]	ἀπευθύνει τὰ δὲ ἄκρα πρὸς	τὸ	ἀκμαιότατον ἀποξέσας αὐτογλώχινα τὸν ὀϊστὸν
[9, 15]	δὲ μέλος ἕκαστον καὶ πρὸς	τὸ	ἀκώλυτον τῆς κινήσεως συστελλόμενόν τε
[9, 15]	στέρνα μόνον ἀλλὰ καὶ σῶμα	τὸ	ἄλλο ἅπαν τεθωράκισται. Ἐργασία δὲ
[9, 6]	τυραννεῖ τὴν νίκην, ἀλλὰ πρὸς	τὸ	ἀνεμέσητον διοικεῖ τὴν τῶν ἀνθρώπων
[9, 8]	ἤδη τοῖς χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν,	τὸ	ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ τὸ
[9, 18]	τῆς ἐπ´ οὐρὰν μόνης εἰς	τὸ	ἄπρακτον σχολαζούσης) οὕτω δή τι
[9, 14]	καὶ τὴν ξενικὴν ἅπασαν εἰς	τὸ	ἀριστερὸν κατένεμεν, ἀκοντιστὰς καὶ τούτοις
[9, 19]	διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων ταῦτα τῶν κατὰ	τὸ	ἀριστερὸν κέρας Αἰγυπτίων τε καὶ
[9, 1]	ἐλαύνειν, ὀλίγον ἔφθη προεισελάσας εἰς	τὸ	ἄστυ, καὶ τάς τε πύλας
[9, 8]	προστάγμασιν ἐπιγενομένης. ~Οἱ δὲ κατὰ	τὸ	ἄστυ τῆς ἐν χερσὶ καὶ
[9, 23]	καὶ σὺ τοῦτο ἐπικρίνειας, ἔχω	τὸ	αὔταρκες Ὀροονδάτου μὲν ἀφελόμενος αὐτὸν
[9, 15]	αὐτὸς ἐφαλλόμενος, ἀλλ´ ἑτέρων διὰ	τὸ	ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν ὁ καιρὸς
[9, 4]	τείχους ὑπέτρεχε, τότ´ ἤδη πρὸς	τὸ	ἄχθος ἐνεδίδου τὸ ὑποκείμενον, καὶ
[9, 7]	περὶ τὴν Συήνην καὶ εἰς	τὸ	βάσιμον ἐξικμασθῆναι. Οἱ μὲν δὴ
[9, 16]	περὶ αὑτὸν πυργοφόρους ἐλέφαντας ἀντέταξε,	τὸ	Βλεμμύων καὶ Σηρῶν ὁπλιτικὸν προτάξας
[9, 5]	ἐκείνων ποιουμένους, ἐλεεινοῖς τοῖς σχήμασι	τὸ	βούλευμα τῶν τοξευμάτων ὡς δυνατὸν
[9, 18]	οὐδὲν δράσαντες τοὺς ἐλέφαντας ἀπεχώρουν·	τὸ	γὰρ θηρίον πέφρακται μὲν καὶ
[9, 24]	ὑφ´ ἧς τὸ γεννῶν περὶ	τὸ	γεννώμενον ἐκ πρώτης ἐντεύξεως φιλόστοργον
[9, 24]	ἡ μητρῴα φύσις, ὑφ´ ἧς	τὸ	γεννῶν περὶ τὸ γεννώμενον ἐκ
[9, 9]	τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες. Καὶ ἦν	τὸ	γινόμενον ἀνακωχή τις ἀνεπίμικτος, οὔτε
[9, 3]	Εἴκασεν ἄν τις μακροῖς τείχεσι	τὸ	γινόμενον, τοῦ μὲν ἡμιπλέθρου τὸ
[9, 14]	αὐτῷ Περσῶν τε καὶ Μήδων	τὸ	γνήσιον ἐπεῖχε, τῶν μὲν ὁπλιτῶν
[9, 20]	ἐναντίου σφίσιν ἦν καὶ ἄσκεπτον·	τὸ	γοῦν κυκλωθῆναι παρὰ τὴν ἀρχὴν
[9, 13]	διαλύσασθαι πρὸς Ὑδάσπην, μαθησομένους ἐξέπεμπε,	τὸ	δ´ ἀληθές, εἰ παρασκευάζεσθαι πρὸς
[9, 6]	τὸ μὲν χειρὸς εἶναι στρατιωτικῆς,	τὸ	δὲ ἴδιον τῆς ἑαυτοῦ γνώμης.
[9, 16]	τε καὶ ἀκοντισταῖς παρενοχλήσοντας ἀπεκλήρωσε.	Τὸ	δὲ μεσεῦον τοῦ Περσικοῦ τοῖς
[9, 6]	οἰκτείρειν πέφυκε, τὸ μὲν ἀνδρεῖον,	τὸ	δὲ φιλάνθρωπον δοκιμάζων καὶ τὸ
[9, 26]	δι´ ἃ κατῆλθον ἄνειμι σέβων	τὸ	δίκαιον. Σὺ δέ, εἰ περιγένοιο,
[9, 15]	πάντα πλὴν τῶν ὀφθαλμῶν εἰς	τὸ	διοπτεύειν σκεπόμενος, τὴν μὲν δεξιὰν
[9, 7]	τῶν ἰδίων τοὺς μὲν ἐμφράττειν	τὸ	διορυγὲν τοῦ Νείλου στόμιον, τοὺς
[9, 20]	ὠθούμενοι σὺν πολλῷ μετεμάνθανον ὡς	τὸ	δοκοῦν στρατήγημα τοῦ σατράπου πρὸς
[9, 7]	οἱ κατ´ αὐτὴν συνενδιδοῖεν εἰς	τὸ	δουλεύειν οὐδὲ αὐτὸς ἔτι μελλήσειν.
[9, 12]	ἔλεγον, τὸν δρασμὸν τῶν Περσῶν,	τὸ	ἑαυτῶν ἀνυπαίτιον, τὴν πάτριον ἑορτήν,
[9, 27]	ἀνθρώπων προσκυνῶν ἀναιρεῖν μὲν δυνάμενον	τὸ	εἶναι δὲ φιλανθρωπευόμενον καὶ δεσπόζειν
[9, 17]	ἐφέντες τοῖς ἵπποις ἐπήλαυνον, ἕρμαιον	τὸ	ἐκείνων θράσος ποιούμενοι καὶ ὡς
[9, 19]	δὲ ἀκίδας οἷον ἀκτῖνας εἰς	τὸ	ἐκτὸς προβέβληνται. Κἀντεῦθεν ἐξ ἑτοίμου
[9, 5]	κεφαλὴν ἀπὸ τῶν τειχῶν εἰς	τὸ	ἐκτός τε καὶ τὸ ὕδωρ
[9, 4]	καὶ τοὺς θεμελίους ὑποδραμόντες, ἐγκάρσιοι	τὸ	ἐντεῦθεν ὑπὸ πυρσοῖς ἐπ´ εὐθείας
[9, 8]	οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν λίθων εἰς	τὸ	ἐντὸς κατὰ τὴν πτῶσιν κυλινδηθέντων.
[9, 8]	Ἤδη γὰρ καὶ οἱ Αἰθίοπες	τὸ	ἐποχετεῦον στόμιον ἔφραττον καταρράκτας τε
[9, 3]	ἅτε δὴ μυρίας αὐτῷ χειρὸς	τὸ	ἔργον ἐπισπευδούσης, ἑτέρου τοιοῦδε ἤρχετο.
[9, 16]	καὶ ἃ χρὴ πράττειν παρὰ	τὸ	ἔργον ἐπιστείλας. ~Ἀρθέντων δὲ ἑκατέρωθεν
[9, 8]	καὶ δαιμονίας ἐπικουρίας θείη τις	τὸ	ἔργον παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται. Καὶ
[9, 4]	ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ καὶ ἠνύετο	τὸ	ἔργον ὧδε. Φρεατίαν τοῦ τείχους
[9, 25]	φυλαχθῆναι. Ἔχει τι ζηλότυπον ἔμφυτον	τὸ	εὐνούχων γένος· ὧν γὰρ ἀπεστέρηται,
[9, 11]	συλλόγους συνιστάμενοι, καὶ τέλος καὶ	τὸ	ζεῦγμα ἐποπτεύοντες. Αὖθις οὖν εἰς
[9, 18]	ὥσπερ ἐπὶ λόφον ἢ φρούριον	τὸ	ζῷον καταφεύγοντες. Ἐνταῦθα πολὺς φόνος
[9, 8]	τὸ πάθος εἰκάζοντες, ἄχρι δὴ	τὸ	ἡμέρας φῶς ἐπιγενόμενον τὴν ἀχλὺν
[9, 10]	ταῖς ψυχαῖς δὲ τῆς περὶ	τὸ	θεῖον εὐσεβείας ἐκ τῶν ἐνόντων
[9, 11]	τῆς ἀνυπόπτου καὶ ἀνυπαιτίου μοίρας	τὸ	θυμούμενον τῶν Αἰθιόπων προμαλάσσοντες. Τὰ
[9, 16]	φέρει πολλάκις ἀναρτήσας. ~Τοιοῦτον ἔχων	τὸ	ἱππικὸν ὁ σατράπης καὶ οὕτω
[9, 3]	τὸ γινόμενον, τοῦ μὲν ἡμιπλέθρου	τὸ	ἴσον πλάτος δι´ ὅλου φυλάττοντος
[9, 5]	πρὸς ἄμυναν. Καὶ ἦν θεαμάτων	τὸ	καινότατον, ναῦς ἀπὸ τειχῶν πρὸς
[9, 26]	βουλόμενον ἀσπαζόμενος, χρημάτων ἐν ἀνθρώποις	τὸ	κάλλιστον, καὶ μάχην, εἰ αὖθις
[9, 22]	ἀπελαυνούσης, ὡς καὶ τῶν φρεάτων	τὸ	κατὰ βάθος ὕδωρ καταυγάζεσθαι διὰ
[9, 23]	ἰδιώτην εἶναι καὶ πλέον βασιλικὸν	τὸ	κειμήλιον. Ἐπιμειδιάσας οὖν ὁ Ὑδάσπης
[9, 4]	ῥήξεως ἐνδόσιμον τῷ ὕδατι κατὰ	τὸ	κενὸν εἴ ποτε ἐπέλθοι προμηθούμενοι·
[9, 8]	καὶ τῶν ὑπορυττόντων συνενδοῦναι πρὸς	τὸ	κενὸν τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων, ἢ
[9, 16]	καὶ τοξείαν ἀρίστους, τοῖς κατὰ	τὸ	λαιὸν τῶν ἐναντίων σφενδονήταις τε
[9, 23]	τε εἰς τὴν σκηνὴν ἐλθὼν	τὸ	λειπόμενον τῆς ἡμέρας ἑαυτὸν ἀνελάμβανε
[9, 4]	προθυμίαν, καὶ ὁ Νεῖλος ἤδη	τὸ	μακρὸν χῶμα παραμείψας ἐπίφορος τῷ
[9, 12]	τῶν θεῶν ἃ συνεπήγοντο πρὸς	τὸ	μᾶλλον καταιδέσαι προσκυνήσας, εἴ τι
[9, 14]	ἥδε ἡ φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ	τὸ	μαχιμώτατον καὶ οἱονεὶ τεῖχος ἀρραγὲς
[9, 1]	ὅπλοις καὶ μηχανήμασι φραξάμενος ἐκαραδόκει	τὸ	μέλλον. Ὁ δὲ δὴ τῶν
[9, 19]	ὀστοῦν γὰρ δράκοντος νωτιαῖον ἀφελὼν	τὸ	μὲν ἄλλο εἰς τὸν πῆχυν
[9, 6]	οἶδε καὶ ἱκέτας οἰκτείρειν πέφυκε,	τὸ	μὲν ἀνδρεῖον, τὸ δὲ φιλάνθρωπον
[9, 19]	δὴ πάντων ὁ σατράπης Ὀροονδάτης,	τὸ	μὲν ἅρμα ἐγκαταλιπὼν ἵππου δὲ
[9, 19]	βέλεσι κατὰ τὸν κύκλον περιπείραντες	τὸ	μὲν ἐπτερωμένον τοῦ βέλους πρὸς
[9, 8]	τεῖχος καὶ εἰς κύκλον περιέθεον,	τὸ	μὲν καθ´ αὑτοὺς ἕκαστος σῶον
[9, 14]	τῆς πανοπλίας οἰκεῖον σέλας ἀνταυγαζούσης.	Τὸ	μὲν οὖν δεξιὸν κέρας αὐτῷ
[9, 13]	τῆς κατ´ αὐτῶν ὀργῆς ἱκετευόντων,	τὸ	μὲν παρελθεῖν αὐτὸς εἰς τὴν
[9, 8]	ἀκοῆς τὴν διάνοιαν ἐκδειμαίνων, ὡς	τὸ	μὲν συμβὰν ἀγνοεῖν, μέρος δὲ
[9, 21]	τοῖς λόγοις. Ὦ βέλτιστε» ἔφη,	τὸ	μὲν σῴζεσθαί σε κατ´ ἐμὴν
[9, 6]	τὸ δὲ φιλάνθρωπον δοκιμάζων καὶ	τὸ	μὲν χειρὸς εἶναι στρατιωτικῆς, τὸ
[9, 3]	ὕδατος τὴν ἔξοδον ἀποκλειόντων οὔτε	τὸ	μένειν ἀκίνδυνον ὁρῶντες, ἐκ τῶν
[9, 3]	γὰρ Ὑδάσπης καὶ τούτου προὐνόησε,	τὸ	μεσεῦον τῶν δύο τειχῶν ὅσον
[9, 14]	πλαγίων ὁρμωμένους ἐπιστείλας. Αὐτὸς δὲ	τὸ	μέσον κατελάμβανεν, ἅρματός τε δρεπανηφόρου
[9, 4]	κύκλον ἐνέπιπτε καὶ πανταχόθεν περιρρυεὶς	τὸ	μεταίχμιον τῶν τειχῶν ἐλίμναζε· καὶ
[9, 3]	δι´ ὅλου φυλάττοντος μῆκος δὲ	τὸ	μεταξὺ τοῦ τε Νείλου καὶ
[9, 6]	ὅπλοις ἡσύχαζον. ~Ὡς δὲ ἐκενώθη	τὸ	μεταπύργιον τῶν ἐφεστώτων ὅ τε
[9, 22]	Οἱ δὲ τήν τε φρεατίαν	τὸ	νειλομέτριον ἐδείκνυσαν, τῷ κατὰ τὴν
[9, 3]	σκέλος ἐκ χώματος ἐπιζευγνὺς ἐπὶ	τὸ	Νεῖλον εἰς μῆκος ἦγεν, ἀπὸ
[9, 24]	οὐ θέμις. Εἰ δὲ περιχαρείᾳ	τὸ	ὅλον ἐνδόντες προχείρως τὰ καθ´
[9, 25]	τοσαύτην ἥκειν ἀθρόον ᾤμην· καὶ	τὸ	ὄναρ ἐν οὐδεμιᾷ φροντίδι θέμενος
[9, 8]	ὄψεσιν ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ κατὰ	τὸ	ὄρυγμα συμμετρούμενοι, καὶ τὸ πεπτωκὸς
[9, 25]	εἴδωλα προτυπουμένης, ἐν παρέργῳ τότε	τὸ	ὀφθὲν ποιησάμενος, τίνες καὶ ὁπόθεν
[9, 8]	ἄλλοι δὲ παρ´ ἄλλοις γεγενῆσθαι	τὸ	πάθος εἰκάζοντες, ἄχρι δὴ τὸ
[9, 12]	ἱκεσίαν ἐπιτείνειν αὐτοὺς καὶ εἰς	τὸ	παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι οἰηθείς, ἀποστείλας ἠρώτα
[9, 24]	μιξέλληνά τινα τῶν φυλάκων ὅποι	τὸ	παρὸν ἄγοιεν ἠρώτων· ἐκείνου δὲ
[9, 5]	τοῖς χρηστοῖς φιλανθρωπίαν πολέμιος ὑποπίπτων)	τὸ	παρὸν δὲ ἀδυνάτως ἔχων ἔγνω
[9, 13]	παρελθεῖν αὐτὸς εἰς τὴν πόλιν	τὸ	παρὸν ὁ Ὑδάσπης οὐκ ἐδοκίμαζε,
[9, 8]	κυλινδηθέντων. Ἐπειδὴ δὲ ἀσφαλῶς ἔχειν	τὸ	παρὸν ᾠήθησαν, οὐδὲ τότε ἀθορύβως
[9, 27]	οὐ δοκῶ μοι» ἔφη παραβαίνειν	τὸ	πάτριον εἰ βασιλέα γνωρίζω τὸν
[9, 14]	τε καὶ ἐπιχρύσοις τοῖς ὅπλοις	τὸ	πεδίον καταστράπτων· ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος
[9, 8]	κατὰ τὸ ὄρυγμα συμμετρούμενοι, καὶ	τὸ	πεπτωκὸς ἕτεροι τοῦ τείχους ὑπὸ
[9, 16]	ἱππικὸν ὁ σατράπης καὶ οὕτω	τὸ	Περσικὸν διατάξας ἐπῄει ἀντιμέτωπος κατὰ
[9, 20]	τε κεραίας ἐπιστρέψαντες, εἰς κύκλωσιν	τὸ	Περσικὸν συνήλασαν καὶ μίαν μόνην
[9, 8]	μὲν συμβὰν ἀγνοεῖν, μέρος δὲ	τὸ	πλεῖστον τῶν τειχῶν καὶ τῆς
[9, 11]	ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα διεβίβασε	τὸ	πλῆθος. Καὶ λαβόμενος τῆς ἐστερεωμένης
[9, 6]	ἀπ´ ἐκκλησίας τῶν πορθμείων πρὸς	τὸ	πολιορκούμενον θέατρον τοιάδε ἔλεγον. Ὦ
[9, 20]	τὰς φάλαγγας οἱ Αἰθίοπες καὶ	τὸ	πολὺ βάθος τῶν τάξεων εἰς
[9, 22]	τῶν σκεπομένων καὶ γυμνουμένων χαραγμάτων	τὸ	πόσον τῆς πλημμύρας ἢ τῆς
[9, 22]	πηχυαίου διαστήματος κεχαραγμένον, εἰς ἃς	τὸ	ποτάμιον ὕδωρ ὑπὸ γῆς διηθούμενον
[9, 24]	ἂν οὕτω τύχῃ, καὶ ὕβριν	τὸ	πρᾶγμα ἡγησάμενον, εἴ τινες αἰχμάλωτοι
[9, 2]	ὕβριν καὶ παροξυσμὸν ἐπιχλευασάντων, ὀργὴν	τὸ	πρᾶγμα ποιησάμενος εἰ τὴν ἀρχὴν
[9, 23]	μάχην ληφθέντων τῇ στρατιᾷ διένεμε,	τὸ	πρὸς ἀξίαν τῶν ἑκάστῳ πεπραγμένων
[9, 3]	λίθους, ὁ δὲ ξύλα, καὶ	τὸ	προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ ἦν
[9, 8]	ἡσυχίας ηὐλίζοντο, ὡς εἰς ἕω	τὸ	σαφὲς εἰσόμενοι· οἱ δὲ κατὰ
[9, 3]	τινα καὶ ἄφραστον κατὰ μὲν	τὸ	στόμιον φλοῖσβον κατὰ δὲ τὸν
[9, 11]	ὅσαι νύκτες τὴν ἔφοδον κἀπειδὴ	τὸ	συγκείμενον ἀνεφθέγξαντο σύμβολον παραχρῆμα τὰς
[9, 15]	τῇ πλαγίᾳ τὴν παρακειμένην κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἐπιβαίνειν, καὶ ῥαφαῖς ὑπὸ
[9, 15]	αὐτοῦ δὲ ἐπιτείνοντος καὶ πρὸς	τὸ	σφοδρότερον τῆς τρώσεως ἀντερείδοντος, τῇ
[9, 4]	τῆς ἡμέρας ἐπ´ ὀλίγον ἀντεῖχε	τὸ	τεῖχος· ἐπειδὴ δὲ ἐπιβρῖσαν τὸ
[9, 5]	καὶ καθ´ ὃ μέρος κατήρειπτο	τὸ	τεῖχος ἐπιφερομένους θεασάμενοι, καταπλῆγες ἄνθρωποι
[9, 8]	δὲ κατὰ τὴν πόλιν πάντῃ	τὸ	τεῖχος καὶ εἰς κύκλον περιέθεον,
[9, 3]	τε καὶ ἀσφάλτῳ διέφραττον· ἔπειτα	τὸ	τεῖχος πρὸς ἀσφαλεστέραν ἕδραν διήρειδον,
[9, 4]	ὃ μέρος χαυνούμενον ἱζήσειεν ἐνταῦθα	τὸ	τεῖχος ὤκλαζε καὶ τῷ σάλῳ
[9, 13]	αὐτός ποτε διαδρᾶναι δυνηθῇ. Καὶ	τὸ	τῆς γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον
[9, 25]	ὄνομα Βαγώας, τῶν Ὀροονδάτου κτῆμα	τὸ	τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη καὶ οὗτος,
[9, 26]	ὑπ´ ἐμαυτῷ πεποιημένος οὐ πάσχω	τὸ	τῶν πολλῶν πάθος οὐδὲ ἐπεξάγω
[9, 24]	ἀνεβόησαν ἅμα οἱ νέοι τοὔνομα	τὸ	Ὑδάσπου γνωρίσαντες, εἰς τὴν τότε
[9, 5]	τὴν πτῶσιν οὐδ´ ὥστε εἰσδέξασθαι	τὸ	ὕδωρ, ἀλλὰ πέντε που πήχεις
[9, 4]	τὸ τεῖχος· ἐπειδὴ δὲ ἐπιβρῖσαν	τὸ	ὕδωρ εἰς ὕψος τε ἤρετο
[9, 3]	τὸν Νεῖλον εὐρύτητος στενῷ πορθμῷ	τὸ	ὕδωρ ἐμπῖπτον καὶ ταῖς χει
[9, 5]	εἰς τὸ ἐκτός τε καὶ	τὸ	ὕδωρ σφενδονηθῆναι. Καὶ ἂν καὶ
[9, 8]	πορθμείων ἐπιφοροῦντες. Οὕτω μὲν δὴ	τὸ	ὕδωρ ὑπενόστησεν· ἦν δὲ οὐδ´
[9, 6]	τῆς ἑαυτοῦ γνώμης. Ἔχων τε	τὸ	ὑμᾶς εἶναι καὶ μὴ κατ´
[9, 8]	τε καὶ ἀκροτήτου σωρευθείσης εἶξε	τὸ	ὑποκείμενον διάβροχον γεγενημένον, εἴτε καὶ
[9, 4]	ἤδη πρὸς τὸ ἄχθος ἐνεδίδου	τὸ	ὑποκείμενον, καὶ καθ´ ὃ μέρος
[9, 6]	βούλοιτο Ὑδάσπης εἰς ὁλόκληρον ἐπιδείκνυσθαι	τὸ	φιλάνθρωπον, ἐπιτρέπειν οὐδὲν λυμαινομένους οὐδὲ
[9, 18]	τῷ μεγέθει {ξενίζοντι τῆς θέας}	τὸ	φοβερὸν ἐπιφερούσης οἱ μὲν παλινδρομοῦντες
[9, 7]	τοὺς δὲ ὥστε ἕτερον κατὰ	τὸ	χῶμα ἐκτέμνειν ἀπεκλήρωσεν, ὡς τῆς
[9, 3]	Συήνης ἀπολαμβάνοντος. Ἐπεὶ δὲ συνῆψε	τὸ	χῶμα ταῖς ὄχθαις, ἐνταῦθα στόμιον
[9, 8]	τὸ ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ	τὸ	χῶμα ταῖς ὄψεσιν ὑποπῖπτον διάστημα
[9, 3]	ὑπόγειον ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ	τὸ	χῶμα τῶν πολεμίων διϊκνούμενον ὀρύττειν
[9, 10]	ὄντων λαμπάδι φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό	τοι	καὶ ἡμῖν εὐμένεια μὲν εἴη
[9, 6]	πορθμείων πρὸς τὸ πολιορκούμενον θέατρον	τοιάδε	ἔλεγον. Ὦ Πέρσαι καὶ Συηναίων
[9, 15]	τεθωράκισται. Ἐργασία δὲ τοῦ θώρακος	τοιάδε·	σκυτάλας χαλκᾶς τε καὶ σιδηρᾶς
[9, 9]	πρὸς Αἰγυπτίων σπουδαζομένην δι´ αἰτίαν	τοιάνδε.	Θεοπλαστοῦσι τὸν Νεῖλον Αἰγύπτιοι καὶ
[9, 25]	ἄλλα γνωρίσματα ἂν πιστὰ φανείη.	~Τοιαῦτα	διαλεγόμενοι πλησίον ἤδη τοῦ βασιλέως
[9, 22]	πάντων τῶν ἐπ´ ἐμοὶ πεπραγμένων.	~Τοιαῦτα	εἰπὼν καὶ ἀκούσας ὁ Ὑδάσπης
[9, 25]	τέλει παρεστώτων ὅτι πεπόνθοι πυνθανομένων,	Τοιαύτην»	ἔφη τετέχθαι μοι θυγατέρα τήμερον
[9, 22]	μήτηρ ὑμῖν γινομένη θεῶν» Καὶ	τοιγαροῦν	καὶ σέβομεν» ἔφασαν οἱ ἱερεῖς
[9, 21]	δεσπότην. Καὶ ὁ Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν	τοίνυν	τίνα σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν
[9, 15]	προβαλλόμενον. ~Τρόπος δὲ αὐτοῖς πανοπλίας	τοιόσδε·	ἀνὴρ ἔκκριτος καὶ σώματος ἰσχὺν
[9, 3]	χειρὸς τὸ ἔργον ἐπισπευδούσης, ἑτέρου	τοιοῦδε	ἤρχετο. Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος
[9, 13]	ἐνέδρας καί, εἰ μηδὲν εἴη	τοιοῦτον,	εἰς φρουρὰν τῆς πόλεως, τούς
[9, 16]	δύο που φέρει πολλάκις ἀναρτήσας.	~Τοιοῦτον	ἔχων τὸ ἱππικὸν ὁ σατράπης
[9, 15]	διαστελλόμενος. Ὁ μὲν δὴ θώραξ	τοιοῦτος,	ἀντίτυπόν τι βελῶν χρῆμα καὶ
[9, 12]	τοὺς ἱερέας μόνους μετακαλεσάμενος καὶ	τοῖς	ἀγάλμασι τῶν θεῶν ἃ συνεπήγοντο
[9, 11]	τῆς πόλεως ἐξορμήσαντες ἐγχειρίζειν ἑαυτοὺς	τοῖς	Αἰθίοψι καὶ ὅρκοις πιστοῦσθαι τὴν
[9, 13]	γίνεται· καὶ δύο Περσῶν ἅμα	τοῖς	Αἰθίοψι περαιωθῆναι παρασκευάσας δῆθεν ὡς
[9, 1]	περιεστοίχιστο καὶ ὥσπερ ἄρκυσιν ἐναπείληπτο	τοῖς	Αἰθίοψιν. Ὁ μὲν γὰρ Ὀροονδάτης,
[9, 23]	κατὰ Συήνην ἱερέας εὐωχῶν καὶ	τοῖς	ἄλλοις οὕτω ποιεῖν ἐφῆκε, πολλὰς
[9, 25]	γὰρ ἀπεστέρηται, τούτων εἰς κώλυμα	τοῖς	ἄλλοις προβέβληται. ~Ταῦτα εἰπὼν τοὺς
[9, 24]	Αἰθιοπίαν εὔωνον καὶ σωρηδὸν ἐν	τοῖς	βασιλείοις ἀποκείμενον ἀλλά σοι κόρην
[9, 18]	ἀδιαπτώτως ἐτύγχανον ὥστε οἱ διαπεπαρμένοι	τοῖς	βέλεσιν ἐφέροντο σὺν οὐδενὶ κόσμῳ
[9, 19]	βάλλοντες οἱ δὲ μικροῖς μὲν	τοῖς	βέλεσιν ἰῷ δὲ δρακόντων πεφαρμαγμένοις
[9, 25]	πεῦσιν; Καὶ ἡ Χαρίκλεια Πρὸς	τοῖς	βωμοῖς» ἔφη τῶν θεῶν, οἷς
[9, 24]	ἡ Χαρίκλεια Τὰ γνωρίσματα» ἔφη	τοῖς	γινώσκουσιν αὐτὰ ἢ συνεκθεμένοις ἐστὶ
[9, 25]	γὰρ ἥδε ἡ γλῶττα παρὰ	τοῖς	Γυμνοσοφισταῖς καὶ βασιλεῦσιν Αἰθιόπων, Σὺ
[9, 24]	αὐτὰ ἢ συνεκθεμένοις ἐστὶ γνωρίσματα,	τοῖς	δὲ ἀγνοοῦσιν ἢ μὴ πάντα
[9, 22]	αὐξήσεις τοῦ Νείλου καὶ ὑπονοστήσεις	τοῖς	ἐγχωρίοις διασημαίνει, τῷ ἀριθμῷ τῶν
[9, 1]	πάτριος Αἰθιόπων βούλεται νόμος, θεοῖς	τοῖς	ἐγχωρίοις εἰς ἱερουργίαν φυλαχθησόμενοι. Τοὺς
[9, 2]	καὶ τὸν Θεαγένην μεταβάλλειν ἐπειρᾶτο	τοῖς	ἐκ θεῶν προρρηθεῖσιν ἐπανέχουσα καὶ
[9, 19]	ἐστεμμένος ἀπὸ γυμνοῦ τοῦ σώματος	τοῖς	ἐναντίοις ἐφίησιν οὐδὲν σιδήρου πρὸς
[9, 20]	τὸν ποταμὸν ἀκώλυτον εἰς φυγὴν	τοῖς	ἐναντίοις ὑπέλειπον· εἰς ὃν οἱ
[9, 5]	δόξης καὶ πρεσβύτης ἤδη Συηναίων	τοῖς	ἐπὶ τοῦ τείχους παραγενόμενος Ὦ
[9, 22]	Εἰσῄει δὲ καὶ αὐτὸς ἅμα	τοῖς	ἐπιλέκτοις τοῦ στρατοῦ, πάσης μὲν
[9, 11]	ἐχόμενα συντιθείς, τῶν κατόπιν ἀεὶ	τοῖς	ἡγουμένοις μεταδιδόντων, οἷον διὰ ζεύγματος
[9, 24]	ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως	τοῖς	θεοῖς ἣν παραβαθῆναι ὑπ´ ἀνδρῶν
[9, 22]	Συήνην εἰσέπεμπεν, ἐπιμεληθῆναι αὐτοῦ παντοίως	τοῖς	ἰατρεύουσιν ἐπιστείλας. Εἰσῄει δὲ καὶ
[9, 21]	τύραννος, ἐν ἀλλοτρίοις ἐπαίνοις ζῆλον	τοῖς	ἰδίοις τῶν ὁμοίων κατασκευαζόμενος. Ἀλλ´
[9, 19]	λυγιζόμενός τε καὶ καμπτόμενος καὶ	τοῖς	ἰοῖς ἐστεμμένος ἀπὸ γυμνοῦ τοῦ
[9, 15]	τὸν οὐρίαχον δὲ βρόχῳ πρὸς	τοῖς	ἱππείοις μηροῖς ἐξήρτηται, μὴ εἴκων
[9, 18]	φόνος καὶ ὀλίγου παντελὴς συνέπιπτε	τοῖς	ἱππεῦσι. Οἵ τε γὰρ ἵπποι
[9, 18]	σύνθημα ὑπώκλασάν τε καὶ ὑπεδύοντο	τοῖς	ἵπποις, γόνυ μὲν θάτερον τῇ
[9, 17]	δὲ πλέον ἢ πρότερον ἐφέντες	τοῖς	ἵπποις ἐπήλαυνον, ἕρμαιον τὸ ἐκείνων
[9, 18]	χειραγωγήσοντος ἀμοιρήσας. Ὅσοι δὲ ἀτρώτοις	τοῖς	ἵπποις συνηνέχθησαν, ἐπὶ τοὺς Σῆρας
[9, 24]	ἀκήκοας πολλάκις ὡς ἱερεῖα τρεφόμεθα	τοῖς	κατὰ Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι, καὶ
[9, 16]	καὶ ποδώκεις καὶ τοξείαν ἀρίστους,	τοῖς	κατὰ τὸ λαιὸν τῶν ἐναντίων
[9, 26]	τὴν Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς Αἰθιοπίας	τοῖς	καταρράκταις ἀποκρίνασα· ὥστε ἔχων δι´
[9, 12]	τοῖς τε ἄλλοις καὶ πλέον	τοῖς	καταφράκτοις ἱππεῦσιν ἐπανέχοντος. ~Ταῦτα εἰπόντων
[9, 16]	Τὸ δὲ μεσεῦον τοῦ Περσικοῦ	τοῖς	καταφράκτοις μεγαλαυχούμενον καταμαθών, ἑαυτόν τε
[9, 21]	εἰ δύναιτο, περισῴζειν ἐπιρρωννύς τε	τοῖς	λόγοις. Ὦ βέλτιστε» ἔφη, τὸ
[9, 20]	ἐτάχθησαν, παθόντας δὲ πλείονα καὶ	τοῖς	λοιποῖς ἐφεπομένους, ἐνδόντες καὶ αὐτοὶ
[9, 16]	Ἀντεπῆγε δὲ καὶ ὁ Ὑδάσπης	τοῖς	μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρως
[9, 10]	θυσίαις τε καὶ τελεταῖς ἦσαν	τοῖς	μὲν σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι δεινοῖς
[9, 15]	αὐχένος εἰς γόνυ καθειμένος, μόνοις	τοῖς	μηροῖς καθ´ ὃ τῶν ἱππείων
[9, 18]	τὴν γαστέρα κατὰ τὴν διεξέλασιν	τοῖς	ξίφεσιν ἀνακόπτοντες· ὥστε ἔπιπτον μὲν
[9, 9]	τὸν Νεῖλον καταγγέλλουσι, τὰ πράγματα	τοῖς	ὀνόμασι μεταλαμβάνοντες. Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα
[9, 14]	πανοπλίας ὄντες ἀσφαλέστερον βάλλοιεν ὑπὸ	τοῖς	ὁπλίταις προασπιζόμενοι· τὴν δὲ Αἰγυπτίων
[9, 5]	τῇδε κἀκεῖσε μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις	τοῖς	ὅπλοις ἡσύχαζον. ~Ὡς δὲ ἐκενώθη
[9, 14]	καὶ ἀργυροῖς τε καὶ ἐπιχρύσοις	τοῖς	ὅπλοις τὸ πεδίον καταστράπτων· ἄρτι
[9, 17]	τοὺς καταφράκτους ὥρμησαν, μανίας ἔμφασιν	τοῖς	ὁρῶσι παριστάντες, οὕτως ὀλίγοι πρὸς
[9, 22]	ἀκτῖνος κατὰ τροπὰς θερινὰς ἐν	τοῖς	περὶ Συήνην εἰς ἀκρίβειαν κατὰ
[9, 26]	καὶ ὥρᾳ διαπρεπόντων ἐπιλεξάμενος, ἅμα	τοῖς	περὶ τὸν Θεαγένην ἐφ´ ὁμοίαν
[9, 14]	καὶ τὴν ἀκτῖνα κατὰ πρόσωπον	τοῖς	Πέρσαις ἐπιβάλλοντος, μαρμαρυγή τις ἄφραστος
[9, 18]	νέφους φαντασίαν τὴν πυκνότητα παραστῆναι	τοῖς	Πέρσαις, καὶ πλέον ὅτε τοὺς
[9, 10]	ἔδει ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον κρύφα	τοῖς	Πέρσαις προπαραγγείλας. Ἐπέσταλτο δὲ ἑκάστῳ
[9, 11]	γεγονότες ἄπιστοι καὶ τὸν δρασμὸν	τοῖς	Πέρσαις συνεργήσαντες. Ἔγνωσαν οὖν πανδημεὶ
[9, 5]	κατὰ τὴν πόλιν ἐξάκουστος καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἐγίνετο· καὶ χεῖρας εἰς
[9, 3]	δὲ τὸν ὁλκὸν ἐξάκουστον καὶ	τοῖς	πορρωτάτω πάταγον ἀπετέλει. Ἅπερ ἀκούοντες
[9, 7]	ἑσπέρας αὐτίκα καὶ νυκτὸς προσφάτοις	τοῖς	προστάγμασιν ἐπιγενομένης. ~Οἱ δὲ κατὰ
[9, 5]	πάθη τὰ ἐκείνων ποιουμένους, ἐλεεινοῖς	τοῖς	σχήμασι τὸ βούλευμα τῶν τοξευμάτων
[9, 26]	ὁμοίαν τὴν χρείαν ἀνάγεσθαι προσέταττε.	Τοῖς	τε ἄλλοις ἅπασιν ὧν ἕκαστος
[9, 12]	ἐκείνην συνειλεγμένου καὶ τοῦ Ὀροονδάτου	τοῖς	τε ἄλλοις καὶ πλέον τοῖς
[9, 22]	ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν	τοῖς	τε κατ´ αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι
[9, 19]	προφθάνοντες καὶ ἀπεστραμμένοις εἰς τοὐπίσω	τοῖς	τόξοις καὶ παρὰ τὴν φυγὴν
[9, 24]	ἂν οὕτω τύχῃ, καὶ λῃστείας	τοῖς	φέρουσιν ὑπόνοιαν προσάπτοντες. Εἰ δὲ
[9, 24]	εἰς τοὺς σκευοφόρους ἀφιγμένου καὶ	τοῖς	φυλάττουσιν ἄγειν ὡς βασιλέα τὴν
[9, 5]	παρέχειν ἦν ἕτοιμος (ὑπαγορεύει γὰρ	τοῖς	χρηστοῖς φιλανθρωπίαν πολέμιος ὑποπίπτων) τὸ
[9, 8]	τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες ἤδη	τοῖς	χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν, τὸ ἀπὸ
[9, 13]	εἰς τὴν Συήνην ἀναγκασθεὶς καὶ	τοῖς	χώμασιν ἀποτειχισθείς, σωτηρίαν τε αἰτήσας
[9, 5]	χεῖρας εἰς τοὺς πολεμίους ὀρέγοντες,	τοῖς	χώμασιν ἐφεστῶτας καὶ θέατρον τὰ
[9, 26]	ἄρχοιο, μὴ παραιτούμενος. Συηναίοις δὲ	τοῖσδε	τοὺς τεταγμένους φόρους εἰς δεκάδα
[9, 24]	οὐ παρόντων, μὴ καὶ λάθωμεν	τὸν	ἀκούοντα παροξύναντες καὶ πρὸς ὀργήν
[9, 3]	στόμιον τῷ ποταμῷ διατεμὼν εἰς	τὸν	ἀπὸ τῶν σκελῶν ὁλκὸν τὴν
[9, 15]	εἰς εὐθὺ προβέβληται, δεσμῷ πρὸς	τὸν	αὐχένα τὸν ἵππειον ἀνεχόμενος, τὸν
[9, 22]	Ὑδάσπης ἀλλ´ Αἰθιοπικὰ τὰ σεμνολογήματα·	τὸν	γοῦν ποταμὸν τοῦτον, εἴτε καὶ
[9, 11]	δὲ ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι	τὸν	δρασμὸν ἐγνώριζον, τὰ μὲν πρῶτα
[9, 11]	φιλανθρωπίᾳ τοσαύτῃ γεγονότες ἄπιστοι καὶ	τὸν	δρασμὸν τοῖς Πέρσαις συνεργήσαντες. Ἔγνωσαν
[9, 12]	ἥκοιεν. Οἱ δὲ πάντα ἔλεγον,	τὸν	δρασμὸν τῶν Περσῶν, τὸ ἑαυτῶν
[9, 6]	κατ´ ἐξουσίαν, ἱκέταις γεγενημένοις ἀνίησι	τὸν	ἐκ τοῦ πολέμου πᾶσιν ὁρώμενον
[9, 21]	ἔφη ἄπιστος πιστὸς δὲ πρὸς	τὸν	ἐμὸν δεσπότην. Καὶ ὁ Ὑδάσπης,
[9, 22]	ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ	τὸν	ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς εἶναι τὸν Νεῖλον,
[9, 27]	σατραπείαν μοι δωρούμενον, οὐδὲ παρανομεῖν	τὸν	ἐννομώτατον ἀνθρώπων προσκυνῶν ἀναιρεῖν μὲν
[9, 19]	τε τλήμονες ὄντες καὶ πρὸς	τὸν	θάνατον οὐ λυσιτελῶς μᾶλλον ἢ
[9, 26]	διαπρεπόντων ἐπιλεξάμενος, ἅμα τοῖς περὶ	τὸν	Θεαγένην ἐφ´ ὁμοίαν τὴν χρείαν
[9, 24]	ἀποκρύπτων. ~Μετὰ τοῦτον παρῄεσαν οἱ	τὸν	Θεαγένην καὶ τὴν Χαρίκλειαν ἑλόντες,
[9, 2]	δὲ καὶ ἡ Χαρίκλεια καὶ	τὸν	Θεαγένην μεταβάλλειν ἐπειρᾶτο τοῖς ἐκ
[9, 20]	προανελεῖν μὲν τὸν Ὀροονδάτην παρὰ	τὸν	θόρυβον ἐπιβουλεύσαντος (μετέμελε γὰρ αὐτῷ
[9, 15]	εἰς γόνυ διήκει συνάπτουσα πρὸς	τὸν	θώρακα. Παραπλησίᾳ δὲ σκευῇ καὶ
[9, 11]	τὰ μὲν πρῶτα κατ´ οἶκον	τὸν	ἴδιον ἕκαστος τοὺς ἐπεξενωμένους Περσῶν
[9, 15]	προβέβληται, δεσμῷ πρὸς τὸν αὐχένα	τὸν	ἵππειον ἀνεχόμενος, τὸν οὐρίαχον δὲ
[9, 15]	ἐσκευασμένον καὶ οἷον ἐμβεβλημένον περιβαίνει	τὸν	ἵππον, οὐκ αὐτὸς ἐφαλλόμενος, ἀλλ´
[9, 15]	θώρακα. Παραπλησίᾳ δὲ σκευῇ καὶ	τὸν	ἵππον περιφράττουσι, τούς τε πόδας
[9, 20]	ὑποφεύγων χωροίη κατὰ τῶν φιλίων,	τὸν	καιρὸν τῆς τύχης εἰς ἐχθροῦ
[9, 4]	τεῖχος ὤκλαζε καὶ τῷ σάλῳ	τὸν	κίνδυνον ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών τε κραδαινομένων
[9, 21]	Ἔγνων οὖν ὁμόσε χωρῆσαι πρὸς	τὸν	κίνδυνον καὶ ἤτοι μέγα τι
[9, 4]	χῶμα παραμείψας ἐπίφορος τῷ κατὰ	τὸν	κύκλον ἐνέπιπτε καὶ πανταχόθεν περιρρυεὶς
[9, 3]	εἰς μοίρας κατανέμει τοῦ τείχους	τὸν	κύκλον καὶ δεκάδα ὀργυιῶν δεκάδι
[9, 19]	περιθέντες καὶ τοῦτο βέλεσι κατὰ	τὸν	κύκλον περιπείραντες τὸ μὲν ἐπτερωμένον
[9, 25]	τῶν ὀνειράτων ἐχρῆν; Καὶ ἀποστρέψας	τὸν	λόγον εἰς τὴν Χαρίκλειαν καὶ
[9, 9]	τὸν Νεῖλον Αἰγύπτιοι καὶ κρειττόνων	τὸν	μέγιστον ἄγουσιν, ἀντίμιμον οὐρανοῦ τὸν
[9, 25]	γελάσας πρὸς τοὺς παρόντας, εἴπερ	τὸν	νεανίαν τοῦτον ἀδελφὸν ὄντα τῆς
[9, 9]	σπουδαζομένην δι´ αἰτίαν τοιάνδε. Θεοπλαστοῦσι	τὸν	Νεῖλον Αἰγύπτιοι καὶ κρειττόνων τὸν
[9, 22]	τὴν ἑορτὴν ἐξεθείαζον, ἐπὶ μέγα	τὸν	Νεῖλον αἴροντες, Ὧρόν τε καὶ
[9, 20]	παρὰ τὴν ἀρχὴν καταδείσας καὶ	τὸν	Νεῖλον διὰ τοῦτο κατὰ νώτων
[9, 3]	καὶ ἐξ ἀπείρου τῆς κατὰ	τὸν	Νεῖλον εὐρύτητος στενῷ πορθμῷ τὸ
[9, 9]	λέγοντες, καὶ τὴν μὲν ὑγρὰν	τὸν	Νεῖλον, θατέραν δὲ τὴν γῆν
[9, 9]	Ἶσιν τὴν γῆν καὶ Ὄσιριν	τὸν	Νεῖλον καταγγέλλουσι, τὰ πράγματα τοῖς
[9, 22]	ἢ τὸν ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς εἶναι	τὸν	Νεῖλον, τοῦτο καὶ τῆς προσηγορίας
[9, 23]	σῷ διασωσάμενος. Καὶ ἅμα ἐδείκνυε	τὸν	ξιφιστῆρα τοῦ σατράπου λιθοκόλλητόν τε
[9, 19]	πρὸς τὸ ἀκμαιότατον ἀποξέσας αὐτογλώχινα	τὸν	ὀϊστὸν ἀπεργάζεται, τάχα που καὶ
[9, 3]	τὸ στόμιον φλοῖσβον κατὰ δὲ	τὸν	ὁλκὸν ἐξάκουστον καὶ τοῖς πορρωτάτω
[9, 6]	τε δῆμος ὀθόναις κατασείων ἐπιτρέπειν	τὸν	ὅρμον ἐνεδείκνυτο, τότε δὴ καὶ
[9, 5]	ἐλπίδα, θεοὺς ἐπεβοῶντο σωτῆρας, καὶ	τὸν	Ὀροονδάτην ἐπικηρυκεύεσθαι πρὸς τὸν Ὑδάσπην
[9, 7]	ἐπιγελάσας καὶ πολλὰ τῆς ἀβελτηρίας	τὸν	Ὀροονδάτην ἐπιμεμψάμενος, εἰ περὶ τῶν
[9, 26]	ἕκαστος ἐδεῖτο χρηματίσας, τέλος πρὸς	τὸν	Ὀροονδάτην μετάκλητον καὶ φοράδην ἀχθέντα
[9, 20]	Μέμφιν πεπυσμένου καὶ προανελεῖν μὲν	τὸν	Ὀροονδάτην παρὰ τὸν θόρυβον ἐπιβουλεύσαντος
[9, 23]	Ὡς δὲ καὶ ὁ ζωγρήσας	τὸν	Ὀροονδάτην παρῆν, Αἴτησον ὃ βούλει»
[9, 20]	καὶ ἄγειν, καὶ πρὸ πάντων	τὸν	Ὀροονδάτην· ὡς δὴ καὶ ἐγένετο.
[9, 15]	τὸν αὐχένα τὸν ἵππειον ἀνεχόμενος,	τὸν	οὐρίαχον δὲ βρόχῳ πρὸς τοῖς
[9, 5]	τῆς βολῆς φιλοτιμουμένων οἷα δὴ	τὸν	περὶ ψυχῆς σκοπὸν ἀθλούντων, ἁπάντων
[9, 19]	ἀφελὼν τὸ μὲν ἄλλο εἰς	τὸν	πῆχυν τοῦ βέλους ἀπευθύνει τὰ
[9, 20]	μίαν μόνην ἀτραπὸν τὴν ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν ἀκώλυτον εἰς φυγὴν τοῖς
[9, 16]	ἐπῄει ἀντιμέτωπος κατὰ νώτων ἀεὶ	τὸν	ποταμὸν ποιούμενος καὶ πλήθει κατὰ
[9, 9]	τὸν μέγιστον ἄγουσιν, ἀντίμιμον οὐρανοῦ	τὸν	ποταμὸν σεμνηγοροῦντες οἷα δὴ δίχα
[9, 5]	καὶ τιτρώσκειν, ἀλλ´ ὅσον ἀπείργειν	τὸν	πρόσπλουν καταστοχαζόμενοι. Ἀντετόξευον δὲ καὶ
[9, 27]	τὸ πάτριον εἰ βασιλέα γνωρίζω	τὸν	σατραπείαν μοι δωρούμενον, οὐδὲ παρανομεῖν
[9, 20]	Αἰθιόπων τόξῳ βληθείς, ἀναγνόντος μὲν	τὸν	σατράπην καὶ περισῴζειν, ὡς προστέτακτο,
[9, 11]	εἶχε καὶ ἄσθματος καθ´ ἓν	τὸν	στρατὸν ἦγεν, ἀκώλυτός τε εἰσέφρησεν
[9, 1]	συμβαλὼν καθυστέρησεν, ἐπαφῆκε τῇ πόλει	τὸν	στρατὸν καὶ εἰς κύκλον τῷ
[9, 2]	αὑτοὺς ἐνεχείρισαν, ἔγνω μὴ χρονοτριβεῖν	τὸν	στρατὸν προσκαθήμενος μήτε ἑλεπόλεσιν ἀποπειρώμενος,
[9, 10]	ὑπὸ τῆς εὐωχίας τετραμμένων, ὑπεξάγει	τὸν	στρατόν, ὥραν τε μίαν καὶ
[9, 13]	ἀποπέμψας αὐτὸς εἰς τάξιν καθίστη	τὸν	στρατὸν ὡς ἢ δεξόμενος ἐπιόντας
[9, 10]	καὶ τοῦ μή τινα πρὸς	τὸν	τάραχον αἴσθησιν γενέσθαι τῶν δρωμένων,
[9, 20]	καὶ ἐλπίδα νομιζομένους, διεφθαρμένους κατέμαθον	τόν	τε σατράπην ἀποδεδρακότα τούς τε
[9, 27]	παρὰ Πέρσαις βασιλέα ἕτερον τοῦτον	τὸν	τρόπον θεραπεύειν. Καὶ Ὦ παρόντες,
[9, 9]	καὶ ὡς δή τινα πολέμιον	τὸν	Τυφῶνα ἐχθραίνει, φυσικῶν τινῶν, οἶμαι,
[9, 22]	βαλλούσης καὶ ταῖς ἐπινικίοις εὐφημίαις	τὸν	Ὑδάσπην ἀνυμνούσης. Ἐπεὶ δὲ τειχῶν
[9, 7]	δύο Περσῶν ἀναλαβόντες, καὶ πρὸς	τὸν	Ὑδάσπην ἅπαντα ἀπήγγελλον. Ὁ δ´
[9, 5]	καὶ τὸν Ὀροονδάτην ἐπικηρυκεύεσθαι πρὸς	τὸν	Ὑδάσπην ἱκέτευον. Ὁ δὲ ἐπείθετο
[9, 27]	καλῶν Ὑδάσπην τε καὶ οἶκον	τὸν	Ὑδάσπου καὶ γένος ἀμείβοιντο.
[9, 8]	οὐκ ἀπογινώσκοντες· ἀλλ´ οἵ τε	τὸν	ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες ἤδη τοῖς
[9, 15]	τῇ ῥύμῃ γοῦν διαπείρει πάντα	τὸν	ὑποπίπτοντα καὶ μιᾷ πληγῇ δύο
[9, 15]	ὁπλίζει τὴν λαιὰν δὲ εἰς	τὸν	χαλινὸν ἀσχολεῖ· κοπίδα δὲ ὑπὸ
[9, 15]	καιρὸς ἥκῃ τῆς μάχης ἐφεὶς	τὸν	χαλινὸν τῷ ἵππῳ καὶ μυωπίσας
[9, 4]	παρὰ τῶν προτέρων ἐν τάξει	τὸν	χοῦν διαδεχομένων καὶ εἴς τι
[9, 3]	ἐκέλευσεν· οἱ δὲ ὤρυττον, ἄλλοι	τὸν	χοῦν ἐξεφόρουν, ἕτεροι εἰς ὀφρῦν
[9, 19]	καὶ τῷ συνασπισμῷ πρὸς τὴν	τοξείαν	ἀντείχοντο, φύσει τε τλήμονες ὄντες
[9, 16]	τὴν ὅπλισιν καὶ ποδώκεις καὶ	τοξείαν	ἀρίστους, τοῖς κατὰ τὸ λαιὸν
[9, 19]	παίζειν πλέον ἢ σπουδάζειν τὴν	τοξείαν	ἐοικότες· πλέγμα γάρ τι κυκλοτερὲς
[9, 3]	καὶ τὰς ἐκ τῶν ἐπάλξεων	τοξείας	ἀνηνύτους ὁρῶν· ὁ γὰρ Ὑδάσπης
[9, 5]	τοῖς σχήμασι τὸ βούλευμα τῶν	τοξευμάτων	ὡς δυνατὸν ἔφραζον, νῦν μὲν
[9, 5]	ἐναντίους ἐπρεσβεύετο διαπόντιον τὴν ἱκεσίαν	τοξευόμενος·	ἤνυε δὲ οὐδέν, ἐλαττουμένης τοῦ
[9, 19]	τινα καὶ ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον.	Τοξεύουσι	δὲ οἱ τῆς κινναμωμοφόρου παίζειν
[9, 19]	καὶ ἀπεστραμμένοις εἰς τοὐπίσω τοῖς	τόξοις	καὶ παρὰ τὴν φυγὴν βάλλοντες,
[9, 14]	ὁπλιτῶν ἡγουμένων τῶν δὲ ὅσοι	τοξόται	κατόπιν ἐφεπομένων, ὡς ἂν γυμνοὶ
[9, 5]	εἶχε, τούτων δέκα νεόπηκτα ἐπιλέξας	τοξότας	τε καὶ ὁπλίτας ἐνθέμενος ἅ
[9, 5]	γραφὴν ἐκτοξεύων ἀπετύγχανε, πάντων μὲν	τοξοτῶν	καὶ σφενδονητῶν ἐφικέσθαι τῆς βολῆς
[9, 20]	δίκην πρός τινος τῶν Αἰθιόπων	τόξῳ	βληθείς, ἀναγνόντος μὲν τὸν σατράπην
[9, 21]	δὲ κἂν αὐτὸς ὁμολογήσειας πρὸς	τοσαύτας	μυριάδας οὕτω παρατόλμως ἀντιταξάμενος. Οὐκ
[9, 11]	προσεδέχοντο βαρύτερον ὡς ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ	τοσαύτῃ	γεγονότες ἄπιστοι καὶ τὸν δρασμὸν
[9, 25]	θυγατέρα τήμερον καὶ εἰς ἀκμὴν	τοσαύτην	ἥκειν ἀθρόον ᾤμην· καὶ τὸ
[9, 7]	Εὔηθες» ἔφη τὴν ἑνὸς ἄνοιαν	τοσούτοις	ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν. Καὶ τούς τε
[9, 8]	ἔργον παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται. Καὶ	τοσοῦτος	ἦχος καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ
[9, 5]	καὶ πλέον εἰ τούτους διαχρησόμεθα	τοσούτου	νέφους ἐκ γῆς καὶ ὕδατος
[9, 2]	χρυσᾶς τὰς ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες,	τότ´	ἤδη καὶ γέλως ἐπῄει τῷ
[9, 4]	τὴν κρηπῖδα τοῦ τείχους ὑπέτρεχε,	τότ´	ἤδη πρὸς τὸ ἄχθος ἐνεδίδου
[9, 8]	ἔχειν τὸ παρὸν ᾠήθησαν, οὐδὲ	τότε	ἀθορύβως διῆγον, ἀλλὰ κατὰ μέσας
[9, 6]	καὶ νενομισμένου τυχὸν ἐπαχθησομένου θανάτου,	τότε	δὲ ὠμοτάτου καὶ εἰς πικροτάτην
[9, 6]	κατασείων ἐπιτρέπειν τὸν ὅρμον ἐνεδείκνυτο,	τότε	δὴ καὶ οἱ Αἰθίοπες πλησιάσαντες
[9, 24]	ὑπεμνήσατε· καὶ γὰρ ἐν παρέργῳ	τότε	καὶ κατὰ θόρυβον προσαχθέντας ἐθεασάμην.
[9, 18]	παρὰ τὴν πρώτην ἐμβολὴν ἀναρπασόμενοι.	~Τότε	οἱ Βλέμμυες εἰς χεῖρας ἤδη
[9, 9]	πως συνέπεσε καὶ τὰ Νειλῷα	τότε,	τὴν μεγίστην παρ´ Αἰγυπτίοις ἑορτήν,
[9, 5]	ὢν ἀεί πως ὁ πόλεμος	τότε	τι καὶ πλέον καὶ οὐδαμῶς
[9, 25]	εἰς εἴδωλα προτυπουμένης, ἐν παρέργῳ	τότε	τὸ ὀφθὲν ποιησάμενος, τίνες καὶ
[9, 24]	τὸ Ὑδάσπου γνωρίσαντες, εἰς τὴν	τότε	ὥραν μὴ καὶ ἕτερός ἐστιν
[9, 21]	ἴσως» ἀπεκρίνατο τῆς γνώμης ἐστοχάσθαι	τοῦ	βασιλεύοντος, μεθ´ ἧς ἐκεῖνος πλέον
[9, 25]	φανείη. ~Τοιαῦτα διαλεγόμενοι πλησίον ἤδη	τοῦ	βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ καὶ
[9, 19]	μὲν ἄλλο εἰς τὸν πῆχυν	τοῦ	βέλους ἀπευθύνει τὰ δὲ ἄκρα
[9, 19]	κύκλον περιπείραντες τὸ μὲν ἐπτερωμένον	τοῦ	βέλους πρὸς τῇ κεφαλῇ περιτίθενται
[9, 16]	ὁ Ὑδάσπης τοῖς μὲν ἐπὶ	τοῦ	δεξιοῦ κέρως Πέρσαις τε καὶ
[9, 8]	ὃ τῆς ἑσπέρας οἱ Αἰθίοπες	τοῦ	διορύττειν ἐφήψαντο εἴτε τῆς γῆς
[9, 18]	Εἰ δέ τινας ὑπὸ ῥύμης	τοῦ	δρόμου μὴ κατασχεθέντες οἱ ἵπποι
[9, 20]	βουλομένου, ἀγανακτήσαντος δὲ τὸ ἄδικον	τοῦ	ἐγχειρήματος, εἰ τοὺς ἐναντίους τις
[9, 9]	λεώς. Ἃ δὲ ἐκθειάζουσιν, ἐκεῖνα·	τοῦ	εἶναι καὶ ζῆν ἀνθρώπους τὴν
[9, 7]	οὐκ ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐλπίδα	τοῦ	εἶναι καὶ τεθνάναι σαλεύων, Εὔηθες»
[9, 18]	τῶν Βλεμμύων ὥσπερ ἐκ λόχου	τοῦ	ἐλέφαντος ἐκδρομάς τε ποιουμένων καὶ
[9, 22]	ἐντὸς εἰσήλασεν ὥσπερ ἐφ´ ἅρματος	τοῦ	ἐλέφαντος, ὁ μὲν αὐτίκα πρὸς
[9, 21]	~Τοῦτον μὲν οὖν ἀχθέντα πρὸς	τοῦ	ἑλόντος ὁ Ὑδάσπης ψυχορραγοῦντα θεασάμενος
[9, 7]	μὲν δὴ ταῦτα προσταχθέντες μικρὰ	τοῦ	ἔργου κατάρξαντες εἰς τὴν ἑξῆς
[9, 22]	καὶ τριακόσιαι μονάδες, ὅσαι καὶ	τοῦ	ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται) φυτῶν δὲ
[9, 11]	ὥσπερ κηρύκεια προβεβλημένοι διά τε	τοῦ	ζεύγματος ὡς τοὺς Αἰθίοπας ἐλθόντες,
[9, 25]	Σιωπώσης δὲ τῆς Χαρικλείας καὶ	τοῦ	Θεαγένους εἰπόντος ὡς ἀδελφοὶ καὶ
[9, 25]	Ὑδάσπης εἶδεν, ἀνήλατο πρὸς βραχὺ	τοῦ	θρόνου καὶ Ἱλήκοιτε θεοί» φήσας
[9, 15]	ἄλλο ἅπαν τεθωράκισται. Ἐργασία δὲ	τοῦ	θώρακος τοιάδε· σκυτάλας χαλκᾶς τε
[9, 15]	συμβολαῖς ἀλλὰ συνεργῶν τῇ χειρὶ	τοῦ	ἱππέως εὐθυνούσῃ μόνον τὴν βολὴν,
[9, 5]	δὲ καὶ ὁ σατράπης· καὶ	τοῦ	κατηρειπωμένου τῇδε κἀκεῖσε μεταστάντες ἐν
[9, 24]	ὀξὺν καιρὸν ἀνακαλύπτειν οὐ λυσιτελές,	τοῦ	κεφαλαίου καὶ ταῦτα τῆς ὅλης
[9, 20]	οὖν καὶ αὐτὸς ἁλίσκεται, Ἀχαιμένους	τοῦ	Κυβέλης παιδὸς ἅπαντα ἤδη τὰ
[9, 3]	ἔργον ἐπισπευδούσης, ἑτέρου τοιοῦδε ἤρχετο.	Τοῦ	κύκλου μέρος, πλάτος ὅσον ἡμίπλεθρον,
[9, 20]	ἵππων καὶ δρεπανηφόρων ἁρμάτων καὶ	τοῦ	λοιποῦ ταράχου καὶ πλήθους ὠθούμενοι
[9, 1]	ἴδια καὶ οὐκ εἰδὼς ὑπὸ	{τοῦ}	μαντευτοῦ τῆς ψυχῆς γινόμενος· ἐγάνυτο
[9, 3]	τις μακροῖς τείχεσι τὸ γινόμενον,	τοῦ	μὲν ἡμιπλέθρου τὸ ἴσον πλάτος
[9, 17]	δὲ ἑκατέρωθεν τῶν σημείων καὶ	τοῦ	μὲν Περσικοῦ διὰ σαλπίγγων ῥόμβοις
[9, 20]	κήρυκας διαπέμπων εἰς τοὺς διώκοντας	τοῦ	μὲν φονεύειν ἀπέχεσθαι προηγόρευε ζῶντας
[9, 23]	τί ἂν» ἔφη γένοιτο βασιλικώτερον	τοῦ	μὴ λειφθῆναι τὴν ἐμὴν μεγαλοψυχίαν
[9, 10]	πρός τε δυσχερείας ἀπαλλαγὴν καὶ	τοῦ	μή τινα πρὸς τὸν τάραχον
[9, 5]	τοξευόμενος· ἤνυε δὲ οὐδέν, ἐλαττουμένης	τοῦ	μήκους τῆς βολῆς καὶ τῷ
[9, 22]	γραμμαῖς ἐμπῖπτον τάς τε αὐξήσεις	τοῦ	Νείλου καὶ ὑπονοστήσεις τοῖς ἐγχωρίοις
[9, 7]	τοὺς μὲν ἐμφράττειν τὸ διορυγὲν	τοῦ	Νείλου στόμιον, τοὺς δὲ ὥστε
[9, 5]	κατὰ ῥοῦν τῆς διώρυχος ἐκ	τοῦ	Νείλου φέρεσθαι συγχωρήσας ἐπειδὴ τῷ
[9, 7]	Καὶ τούς τε ἀπεσταλμένους παρὰ	τοῦ	Ὀροονδάτου βαδίζειν εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην
[9, 12]	ἀπάτην τινὰ καὶ ἐνέδραν πρὸς	τοῦ	Ὀροονδάτου γενησομένην, τοὺς ἱερέας μόνους
[9, 12]	στρατοῦ κατ´ ἐκείνην συνειλεγμένου καὶ	τοῦ	Ὀροονδάτου τοῖς τε ἄλλοις καὶ
[9, 19]	μὲν ὑποφεύγοντες καὶ ἐκ πολλοῦ	τοῦ	περιόντος προφθάνοντες καὶ ἀπεστραμμένοις εἰς
[9, 3]	ὡς ἐπικλυσμός ἐστιν ὁ σκοπὸς	τοῦ	περιτειχίσματος, οὔτε ἀποδρᾶναι τὴν πόλιν
[9, 16]	παρενοχλήσοντας ἀπεκλήρωσε. Τὸ δὲ μεσεῦον	τοῦ	Περσικοῦ τοῖς καταφράκτοις μεγαλαυχούμενον καταμαθών,
[9, 12]	δὲ εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην ὡρμηκέναι,	τοῦ	πλείστου στρατοῦ κατ´ ἐκείνην συνειλεγμένου
[9, 18]	ἐφέροντο σὺν οὐδενὶ κόσμῳ διὰ	τοῦ	πλήθους καθάπερ αὐλοὺς τοὺς ὀιστοὺς
[9, 6]	Ὀροονδάτης τῶν μὲν αἰτίων ἔφη	τοῦ	πολέμου καὶ τῶν ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι
[9, 6]	ἱκέταις γεγενημένοις ἀνίησι τὸν ἐκ	τοῦ	πολέμου πᾶσιν ὁρώμενον καὶ οὐκ
[9, 14]	μαχιμώτατον καὶ οἱονεὶ τεῖχος ἀρραγὲς	τοῦ	πολέμου προβαλλόμενον. ~Τρόπος δὲ αὐτοῖς
[9, 26]	ἀχθέντα Ἐγὼ» ἔφη τὰς αἰτίας	τοῦ	πολέμου συνῃρηκὼς καὶ τὰς ἐξ
[9, 1]	ἔφη πρῶτοι ληφθέντες εἰς ἀπαρχὴν	τοῦ	πολέμου σῳζέσθωσαν κατὰ τὰς ἐπινικίους
[9, 20]	τούς τε καταφράκτους, τὴν μεγίστην	τοῦ	πολέμου χεῖρά τε καὶ ἐλπίδα
[9, 8]	τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων, ἢ καὶ	τοῦ	πρὸς βραχὺ διορυγέντος ταπεινοτέρου πρὸς
[9, 20]	δὲ Ὑδάσπης ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς	τοῦ	πύργου λαμπρᾶς ἤδη τῆς νίκης
[9, 8]	νυκτὸς ἐγένετο τοῦ ὕδατος ὅ,	τοῦ	ῥαγέντος ἅπαξ ὁδοποιοῦντος, ἔλαθε βαθυνόμενον,
[9, 23]	Καὶ ἅμα ἐδείκνυε τὸν ξιφιστῆρα	τοῦ	σατράπου λιθοκόλλητόν τε καὶ πολύτιμον
[9, 20]	μετεμάνθανον ὡς τὸ δοκοῦν στρατήγημα	τοῦ	σατράπου πρὸς ἐναντίου σφίσιν ἦν
[9, 6]	ἀπολέσθαι καὶ δοκοῦντα περισῴζεσθαι προδοσίας	τοῦ	στρατιωτικοῦ παρὰ βασιλεῖ τῷ Περσῶν
[9, 22]	καὶ αὐτὸς ἅμα τοῖς ἐπιλέκτοις	τοῦ	στρατοῦ, πάσης μὲν τῆς πόλεως
[9, 19]	τοῖς ἰοῖς ἐστεμμένος ἀπὸ γυμνοῦ	τοῦ	σώματος τοῖς ἐναντίοις ἐφίησιν οὐδὲν
[9, 3]	φυλάττοντος μῆκος δὲ τὸ μεταξὺ	τοῦ	τε Νείλου καὶ τῆς Συήνης
[9, 8]	ἀχλὺν τῶν ἀμφιβαλλομένων δεινῶν παρέλυσε,	τοῦ	τε ῥήγματος ἀπόπτου γενομένου καὶ
[9, 8]	χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν, τὸ ἀπὸ	τοῦ	τείχους ἐπὶ τὸ χῶμα ταῖς
[9, 5]	ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ μέρος τι	τοῦ	τείχους καὶ μεταπύργιον ἐγκατερείπεται, οὐ
[9, 5]	πρεσβύτης ἤδη Συηναίων τοῖς ἐπὶ	τοῦ	τείχους παραγενόμενος Ὦ φρενοβλαβεῖς» ἔφη
[9, 4]	ἠνύετο τὸ ἔργον ὧδε. Φρεατίαν	τοῦ	τείχους πλησίον εἰς ὀργυιάς που
[9, 3]	οὖν οὕτως· εἰς μοίρας κατανέμει	τοῦ	τείχους τὸν κύκλον καὶ δεκάδα
[9, 4]	βάθη κατεδύετο καὶ τὴν κρηπῖδα	τοῦ	τείχους ὑπέτρεχε, τότ´ ἤδη πρὸς
[9, 8]	συμμετρούμενοι, καὶ τὸ πεπτωκὸς ἕτεροι	τοῦ	τείχους ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν
[9, 17]	Βλέμμυες κατέμαθον, τὰ προστεταγμένα πρὸς	τοῦ	Ὑδάσπου ἔπραττον καὶ τοὺς Σῆρας
[9, 13]	τε αἰτήσας καὶ καθ´ ὑπόσχεσιν	τοῦ	Ὑδάσπου λαβὼν ἀπιστότατος ἀνθρώπων γίνεται·
[9, 8]	τε ῥήγματος ἀπόπτου γενομένου καὶ	τοῦ	ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστήσαντος. Ἤδη γὰρ
[9, 8]	ἐπίχυσις αὐξομένου διὰ νυκτὸς ἐγένετο	τοῦ	ὕδατος ὅ, τοῦ ῥαγέντος ἅπαξ
[9, 3]	τοῦ χώματος καὶ ἤδη πλησιάζοντος	τοῦ	ὕδατος τὴν ἔξοδον ἀποκλειόντων οὔτε
[9, 18]	ἀνέτεμνον· ἀκίνητος γὰρ Περσῶν κατάφρακτος	τοῦ	χειραγωγήσοντος ἀμοιρήσας. Ὅσοι δὲ ἀτρώτοις
[9, 8]	μέσας που νύκτας μέρος τι	τοῦ	χώματος καθ´ ὃ τῆς ἑσπέρας
[9, 3]	ἀποδρᾶναι τὴν πόλιν ἔχοντες ἅτε	τοῦ	χώματος καὶ ἤδη πλησιάζοντος τοῦ
[9, 5]	φέρεσθαι συγχωρήσας ἐπειδὴ τῷ κύκλῳ	τοῦ	χώματος προσηνέχθη καθελκύσας εἶχε, τούτων
[9, 24]	ἡμῖν ἄφιξιν ὑποτέμηται; Μή, πᾶν	τοὐναντίον»	ἔφη ἡ Χαρίκλεια. Νυνὶ μὲν
[9, 22]	προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης (τῶν γοῦν κατὰ	τοὔνομα	στοιχείων εἰς ψήφους μεταλαμβανομένων, πέντε
[9, 24]	σωτῆρες» ἀνεβόησαν ἅμα οἱ νέοι	τοὔνομα	τὸ Ὑδάσπου γνωρίσαντες, εἰς τὴν
[9, 19]	περιόντος προφθάνοντες καὶ ἀπεστραμμένοις εἰς	τοὐπίσω	τοῖς τόξοις καὶ παρὰ τὴν
[9, 1]	γὰρ Ὀροονδάτης, ὅσον οὔπω πλησιάζειν	τοὺς	Αἰθίοπας αἰσθόμενος καὶ τοὺς καταρράκτας
[9, 11]	διά τε τοῦ ζεύγματος ὡς	τοὺς	Αἰθίοπας ἐλθόντες, ἱκέται πόρρωθεν γονυπετοῦντες
[9, 13]	ἀθροίζεσθαι διατεταγμένος, αὐτὸς δὲ, ὅτε	τοὺς	Αἰθίοπας ἐπιόντας παρ´ ἐλπίδα κατώπτευεν,
[9, 1]	δώροις ἀμειψάμενος, τούτους τε καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους εἰς τοὺς σκευοφόρους ἀπέπεμπε,
[9, 24]	εἰπόντος ὡς βασιλεὺς Ὑδάσπης ἐπισκοπεῖ	τοὺς	αἰχμαλώτους Θεοὶ σωτῆρες» ἀνεβόησαν ἅμα
[9, 26]	τοῖς ἄλλοις προβέβληται. ~Ταῦτα εἰπὼν	τοὺς	ἄλλους αἰχμαλώτους ἐν τάξει παριόντας
[9, 1]	καὶ καταλαβόντες αὐτὸν οἱ κατάσκοποι	τοὺς	ἁλόντας προσῆγον· ὁ δὲ ἥδετο
[9, 18]	ἀλγηδόνα τῶν χαλινῶν ὑπερορώντων καὶ	τοὺς	ἀναβάτας ἀποσειομένων, οὓς κορμηδὸν κειμένους
[9, 21]	ἐν πολέμῳ δειλοὺς ἢ τιμᾷ	τοὺς	ἀνδρείους. Ἔγνων οὖν ὁμόσε χωρῆσαι
[9, 9]	ἀνδρῶν καὶ θεολόγων πρὸς μὲν	τοὺς	βεβήλους τὰς ἐγκατεσπαρμένας τούτοις ὑπονοίας
[9, 16]	καὶ τῆς κατασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας·	τοὺς	δὲ ἐκ τῆς Τρωγλοδυτικῆς καὶ
[9, 9]	ἀλλ´ ἐν εἴδει μύθου προκατηχούντων,	τοὺς	δὲ ἐποπτικωτέρους καὶ ἀνακτόρων ἐντὸς
[9, 26]	ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ τύχη,	τοὺς	δὲ εὖ γεγονότας ἐλευθέρους ἀφιείς.
[9, 18]	τοὺς μὲν καὶ τιτρώσκειν εὐστοχούντων	τοὺς	δὲ κατὰ συμπλοκὴν ἀπὸ τῶν
[9, 1]	τοῖς ἐγχωρίοις εἰς ἱερουργίαν φυλαχθησόμενοι.	Τοὺς	δὲ κατασκόπους δώροις ἀμειψάμενος, τούτους
[9, 7]	τὸ διορυγὲν τοῦ Νείλου στόμιον,	τοὺς	δὲ ὥστε ἕτερον κατὰ τὸ
[9, 20]	θεωρὸς γινόμενος κήρυκας διαπέμπων εἰς	τοὺς	διώκοντας τοῦ μὲν φονεύειν ἀπέχεσθαι
[9, 15]	καὶ τῇ λαγαρότητι μὴ ἐμποδίζειν	τοὺς	δρόμους. Οὕτως ἐσκευασμένον καὶ οἷον
[9, 16]	κέρως Πέρσαις τε καὶ Μήδοις	τοὺς	ἐκ Μερόης ἀντιτάττων, ἄνδρας ὁπλομάχους
[9, 18]	διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ οὐδὲν δράσαντες	τοὺς	ἐλέφαντας ἀπεχώρουν· τὸ γὰρ θηρίον
[9, 18]	ἵπποι καὶ ἄκοντας ὑπεξαγαγόντες εἰς	τοὺς	ἐλέφαντας ἐνέβαλλον καὶ οὕτως οἱ
[9, 25]	φυλαττόμενοι συνίεμεν, ἐμέ τε καὶ	τοὺς	ἐμὲ φύντας γνώσεσθε. Καὶ ποῦ
[9, 5]	τὴν πόλιν τὰ σκάφη καὶ	τοὺς	ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε καὶ καθ´
[9, 5]	τὴν γραφὴν ἐναψάμενος σφενδόνῃ πρὸς	τοὺς	ἐναντίους ἐπρεσβεύετο διαπόντιον τὴν ἱκεσίαν
[9, 20]	τὸ ἄδικον τοῦ ἐγχειρήματος, εἰ	τοὺς	ἐναντίους τις ὑποφεύγων χωροίη κατὰ
[9, 12]	διαδράντες καὶ εἰδότων καὶ γυμνῶν	τοὺς	ἐνόπλους κωλύειν ἀδυνατούντων. Ὁ δὴ
[9, 23]	θεὸν ἀνέδειξεν. ~Εὐφήμους εἶναι προσήκειν	τοὺς	ἐπαίνους ὁ Ὑδάσπης εἰπὼν αὐτός
[9, 11]	κατ´ οἶκον τὸν ἴδιον ἕκαστος	τοὺς	ἐπεξενωμένους Περσῶν οὐχ ὁρῶντες, εἶτα
[9, 5]	περιεχόντων κινδύνων ἀνάμεστοι, πολεμίους καὶ	τοὺς	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ σφῶν ἥκοντας
[9, 3]	τειχῶν ὅσον βολῆς ἐκτὸς εἶναι	τοὺς	ἐργασομένους συμμετρησάμενος. Ἐπεὶ δὲ τοῦτο
[9, 21]	ὑπάρξει γνώμην· νικᾶν γὰρ καλὸν	τοὺς	ἐχθροὺς ἑστῶτας μὲν ταῖς μάχαις
[9, 4]	πέντε τὴν κάθετον βαθύναντες καὶ	τοὺς	θεμελίους ὑποδραμόντες, ἐγκάρσιοι τὸ ἐντεῦθεν
[9, 12]	ἐνέδραν πρὸς τοῦ Ὀροονδάτου γενησομένην,	τοὺς	ἱερέας μόνους μετακαλεσάμενος καὶ τοῖς
[9, 23]	τε ἐπὶ δόξης Αἰθιόπων καὶ	τοὺς	κατὰ Συήνην ἱερέας εὐωχῶν καὶ
[9, 1]	πλησιάζειν τοὺς Αἰθίοπας αἰσθόμενος καὶ	τοὺς	καταρράκτας ὑπερθεμένους ἐπὶ τὴν Συήνην
[9, 17]	βολῆς ἐντὸς ἤδη καθίσταντο καὶ	τοὺς	καταφράκτους ἐρεθίζοντας τὴν ἵππον εἰς
[9, 14]	ἑκατέρωθεν φάλαγγος εἰς ἀσφάλειαν δορυφορούμενος	τοὺς	καταφράκτους ἱππέας μόνους ἑαυτοῦ προέταττεν,
[9, 17]	προπηδήσαντες ὡς τάχους εἶχον ἐπὶ	τοὺς	καταφράκτους ὥρμησαν, μανίας ἔμφασιν τοῖς
[9, 26]	παριόντας ἐπεσκόπει τε καὶ ἀνέκρινε,	τοὺς	μὲν δωρούμενος, οὓς δούλους ἐξ
[9, 7]	ἀντίστασιν βουλεύσειαν, καὶ τῶν ἰδίων	τοὺς	μὲν ἐμφράττειν τὸ διορυγὲν τοῦ
[9, 18]	ἐλέφαντος ἐκδρομάς τε ποιουμένων καὶ	τοὺς	μὲν καὶ τιτρώσκειν εὐστοχούντων τοὺς
[9, 11]	ἅμα καὶ ἀγνοίας τῶν πραττομένων	τοὺς	μὲν φύντας καὶ τρέφοντας, τάχα
[9, 18]	κορμηδὸν κειμένους οἱ Βλέμμυες ὑπὸ	τοὺς	μηροὺς ἀνέτεμνον· ἀκίνητος γὰρ Περσῶν
[9, 9]	ταυτὶ μὲν δημοσιεύουσι, πρὸς δὲ	τοὺς	μύστας Ἶσιν τὴν γῆν καὶ
[9, 18]	διὰ τοῦ πλήθους καθάπερ αὐλοὺς	τοὺς	ὀιστοὺς τῶν ὀφθαλμῶν προβεβλημένοι. Εἰ
[9, 21]	μεθ´ ἧς ἐκεῖνος πλέον τιμωρεῖται	τοὺς	ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ δειλοὺς ἢ
[9, 18]	τοῖς Πέρσαις, καὶ πλέον ὅτε	τοὺς	ὀφθαλμοὺς μάλιστα τῶν ἐναντίων σκοποὺς
[9, 25]	κατὰ τὴν ὄψιν» γελάσας πρὸς	τοὺς	παρόντας, εἴπερ τὸν νεανίαν τοῦτον
[9, 16]	μεγαλαυχούμενον καταμαθών, ἑαυτόν τε καὶ	τοὺς	περὶ αὑτὸν πυργοφόρους ἐλέφαντας ἀντέταξε,
[9, 5]	τε χρὴ λέγειν ἐπιστείλας ὡς	τοὺς	Πέρσας ἐξέπεμπεν. Οἱ δὲ ἐπεραιοῦντο
[9, 13]	στρατὸν ὡς ἢ δεξόμενος ἐπιόντας	τοὺς	Πέρσας ἢ καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος. Καὶ
[9, 1]	εἰσελαύνειν μέλλοντας εἰς τὴν Συήνην	τοὺς	Πέρσας προκατοπτεύσας, εἶτα ἐπιδιώξας ὥστε
[9, 5]	ὅπως ἄν τινα διαπέμψαιτο ὡς	τοὺς	πολεμίους ἀδυνατῶν ἐπίνοιαν ὑπὸ τῆς
[9, 1]	ἀνεβόησε, δεσμίους ἡμῖν οἱ θεοὶ	τοὺς	πολεμίους ἐκ τῶν πρωτολείων παραδιδόασι·
[9, 5]	Τέλος δὲ τὰς χεῖρας εἰς	τοὺς	πολεμίους ὀρέγοντες, τοῖς χώμασιν ἐφεστῶτας
[9, 11]	ἐπὶ δὲ τὴν ἄγουσαν ὡς	τοὺς	πολεμίους τὰ μὲν εἷρπε, τὰ
[9, 14]	μαρμαρυγή τις ἄφραστος καὶ εἰς	τοὺς	πορρωτάτω διερριπίζετο, τῆς πανοπλίας οἰκεῖον
[9, 18]	τε ἐπὶ τῶν ἐλεφάντων κατὰ	τοὺς	πύργους (ἓξ μὲν ἕκαστον κατειληφότες
[9, 18]	ἀτρώτοις τοῖς ἵπποις συνηνέχθησαν, ἐπὶ	τοὺς	Σῆρας ἐφέροντο· οἱ δὲ ἐπειδὴ
[9, 17]	πρὸς τοῦ Ὑδάσπου ἔπραττον καὶ	τοὺς	Σῆρας ὥσπερ προκώλυμα εἶναι καὶ
[9, 1]	τε καὶ τοὺς αἰχμαλώτους εἰς	τοὺς	σκευοφόρους ἀπέπεμπε, μοῖραν αὐτάρκη τῶν
[9, 24]	τινὸς ἔξω τειχῶν καὶ εἰς	τοὺς	σκευοφόρους ἀφιγμένου καὶ τοῖς φυλάττουσιν
[9, 6]	ὑποστῆναι ἀνάγκην μήτε ἑαυτὸν μήτε	τοὺς	στρατιώτας ἐγχειρίζειν, ἀλλ´ εἰ βούλοιτο
[9, 8]	τειχῶν καὶ τῆς πόλεως ὑπενηνέχθαι	τούς	τε Αἰθίοπας καὶ αὐτοὺς Συηναίους
[9, 11]	πλῆθος. Καὶ λαβόμενος τῆς ἐστερεωμένης	τούς	τε Αἰθίοπας οὐδὲν προϊδομένους οὐδὲ
[9, 7]	ἄνοιαν τοσούτοις ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν. Καὶ	τούς	τε ἀπεσταλμένους παρὰ τοῦ Ὀροονδάτου
[9, 23]	λειπόμενον τῆς ἡμέρας ἑαυτὸν ἀνελάμβανε	τούς	τε ἐπὶ δόξης Αἰθιόπων καὶ
[9, 20]	τιμωρίαν λιποταξίου προορῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ	τούς	τε καταφράκτους, τὴν μεγίστην τοῦ
[9, 20]	κατέμαθον τόν τε σατράπην ἀποδεδρακότα	τούς	τε Μήδων καὶ Περσῶν πολυθρυλήτους
[9, 15]	σκευῇ καὶ τὸν ἵππον περιφράττουσι,	τούς	τε πόδας κνημῖσι περιδέοντες καὶ
[9, 13]	τοιοῦτον, εἰς φρουρὰν τῆς πόλεως,	τούς	τε Συηναίους ἐπὶ χρησταῖς ταῖς
[9, 26]	μὴ παραιτούμενος. Συηναίοις δὲ τοῖσδε	τοὺς	τεταγμένους φόρους εἰς δεκάδα ἐτῶν
[9, 16]	δὲ ἐκ τῆς Τρωγλοδυτικῆς καὶ	τοὺς	τῇ κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς τε
[9, 22]	λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ καὶ	τοὺς	τῶν ὡρονομίων γνώμονας ἀσκίους κατὰ
[9, 25]	τῆς Ἑλλάδος κατὰ μέσην Μερόην	τοὺς	φύντας ἀναπεμφθήσεσθαι φανταζομένη. Οὗτοι μὲν
[9, 19]	κυκλοτερὲς τῇ κεφαλῇ περιθέντες καὶ	τοῦτο	βέλεσι κατὰ τὸν κύκλον περιπείραντες
[9, 23]	εἶπεν, ἀλλ´ εἰ καὶ σὺ	τοῦτο	ἐπικρίνειας, ἔχω τὸ αὔταρκες Ὀροονδάτου
[9, 21]	τοῦτο μὲν ἐπαοιδῇ διὰ τῶν	τοῦτο	ἔργον πεποιημένων ἐπέσχε, κρίνας δὲ,
[9, 3]	τοὺς ἐργασομένους συμμετρησάμενος. Ἐπεὶ δὲ	τοῦτο	καὶ λόγου θᾶττον ἤνυσεν ἅτε
[9, 22]	ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς εἶναι τὸν Νεῖλον,	τοῦτο	καὶ τῆς προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης (τῶν
[9, 20]	καταδείσας καὶ τὸν Νεῖλον διὰ	τοῦτο	κατὰ νώτων ποιήσας ἔλαθεν ἑαυτῷ
[9, 21]	θεασάμενος καὶ πολλῷ αἵματι ῥεόμενον,	τοῦτο	μὲν ἐπαοιδῇ διὰ τῶν τοῦτο
[9, 24]	ἀναδέχεται πάθος, ἀπορρήτῳ συμπαθείᾳ κινούμενον.	Τοῦτο	οὖν μὴ προώμεθα δι´ ὅτι
[9, 21]	καιροὶ θαυματουργοῦσιν, ἢ διασωθείς, εἰ	τοῦτο	συμβαίνοι, χώραν ἀπολογίας ὑπολείπεσθαι, ὡς
[9, 10]	τῶν ὄντων λαμπάδι φανότερον τελούντων.	~Τοῦτό	τοι καὶ ἡμῖν εὐμένεια μὲν
[9, 14]	τὸ ἀριστερὸν κατένεμεν, ἀκοντιστὰς καὶ	τούτοις	καὶ σφενδονήτας παραζεύξας ἐκδρομάς τε
[9, 22]	ζῴων ἰδιότητας καὶ ἕτερα πλείονα	τούτοις	προστιθέντων, Ἀλλ´ οὐκ Αἰγύπτια ταῦτα»
[9, 9]	μάλιστα νομίζουσι, τὰ ἄλλα στοιχεῖα	τούτοις	συνυπάρχειν τε καὶ συναναφαίνεσθαι λέγοντες,
[9, 9]	μὲν τοὺς βεβήλους τὰς ἐγκατεσπαρμένας	τούτοις	ὑπονοίας μὴ παραγυμνούντων, ἀλλ´ ἐν
[9, 25]	τοὺς παρόντας, εἴπερ τὸν νεανίαν	τοῦτον	ἀδελφὸν ὄντα τῆς κόρης καὶ
[9, 22]	τὰ σεμνολογήματα· τὸν γοῦν ποταμὸν	τοῦτον,	εἴτε καὶ καθ´ ὑμᾶς θεόν,
[9, 21]	ἐχθροῦ ἄμυναν, ὡς ἐῴκει, θηρώμενος.	~Τοῦτον	μὲν οὖν ἀχθέντα πρὸς τοῦ
[9, 24]	ἔσχεν ἂν ῥᾳδίως ἀποκρύπτων. ~Μετὰ	τοῦτον	παρῄεσαν οἱ τὸν Θεαγένην καὶ
[9, 27]	νενομισμένον παρὰ Πέρσαις βασιλέα ἕτερον	τοῦτον	τὸν τρόπον θεραπεύειν. Καὶ Ὦ
[9, 3]	ὁρῶν· ὁ γὰρ Ὑδάσπης καὶ	τούτου	προὐνόησε, τὸ μεσεῦον τῶν δύο
[9, 23]	λειφθῆναι τὴν ἐμὴν μεγαλοψυχίαν τῆς	τούτου	φιλοπλουτίας; Εἶτα καὶ σώματος ἁλόντος
[9, 5]	Τί δὲ καὶ πλέον εἰ	τούτους	διαχρησόμεθα τοσούτου νέφους ἐκ γῆς
[9, 5]	καὶ ἐπικαλούμενοι πρὸς βοήθειαν διετελοῦμεν,	τούτους	ἐλπίδος ἐπέκεινα παραγινομένους ἀπείργομεν; οἵ,
[9, 1]	Τοὺς δὲ κατασκόπους δώροις ἀμειψάμενος,	τούτους	τε καὶ τοὺς αἰχμαλώτους εἰς
[9, 15]	ἀκρίβειαν ὥσπερ τὰ προσωπεῖα σοφιζόμενον·	τούτῳ	δὲ ἐκ κορυφῆς εἰς αὐχένα
[9, 24]	τὰς ἀρχὰς ὁ δαίμων καταβέβληται,	τούτων	ἀνάγκη καὶ τὰ τέλη διὰ
[9, 5]	τοῦ χώματος προσηνέχθη καθελκύσας εἶχε,	τούτων	δέκα νεόπηκτα ἐπιλέξας τοξότας τε
[9, 27]	καὶ σοὶ ποιεῖν οὕτως ἐντέλλομαι.	~Τούτων	εἰρημένων, ὑπὸ μὲν τῶν παρόντων
[9, 25]	εὐνούχων γένος· ὧν γὰρ ἀπεστέρηται,	τούτων	εἰς κώλυμα τοῖς ἄλλοις προβέβληται.
[9, 12]	ἀδυνατούντων. Ὁ δὴ οὖν Ὑδάσπης,	τούτων	πρὸς αὐτὸν ἀπαγγελθέντων, ὑποτοπήσας, ὅπερ
[9, 19]	πᾶσαν αἰχμὴν τῷ ἀντιτύπῳ θραυούσης.	~Τραπέντων	δὲ ἅπαξ εἰς φυγὴν τῶν
[9, 9]	μὲν δὴ δύο που καὶ	τρεῖς	οὕτω διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν ταῖς
[9, 24]	φυλάκων ἀκήκοας πολλάκις ὡς ἱερεῖα	τρεφόμεθα	τοῖς κατὰ Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι,
[9, 1]	φυλάττειν, οἷον ἱερεῖά τινα ἤδη	τρεφομένους,	ἐπιστείλας καὶ τὰ δεσμά τε
[9, 11]	πραττομένων τοὺς μὲν φύντας καὶ	τρέφοντας,	τάχα που τὴν ἄπειρον ἀποτρεπόμενα
[9, 22]	μεταλαμβανομένων, πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ	τριακόσιαι	μονάδες, ὅσαι καὶ τοῦ ἔτους
[9, 22]	ὄντας, τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος κατὰ	τροπὰς	θερινὰς ἐν τοῖς περὶ Συήνην
[9, 9]	παρ´ Αἰγυπτίοις ἑορτήν, ἐνεστηκέναι, κατὰ	τροπὰς	μὲν τὰς θερινὰς μάλιστα καὶ
[9, 27]	Πέρσαις βασιλέα ἕτερον τοῦτον τὸν	τρόπον	θεραπεύειν. Καὶ Ὦ παρόντες, οὐ
[9, 15]	τεῖχος ἀρραγὲς τοῦ πολέμου προβαλλόμενον.	~Τρόπος	δὲ αὐτοῖς πανοπλίας τοιόσδε· ἀνὴρ
[9, 16]	ἐπιστήμονας· τοὺς δὲ ἐκ τῆς	Τρωγλοδυτικῆς	καὶ τοὺς τῇ κινναμωμοφόρῳ προσοίκους,
[9, 20]	Ἀρσάκης μηνυμάτων, τῶν ἐλέγχων προδιεφθαρμένων)	τρῶσαι	δὲ καιρίαν ἀποτυχόντος. Ὑπέσχε γε
[9, 15]	καὶ πρὸς τὸ σφοδρότερον τῆς	τρώσεως	ἀντερείδοντος, τῇ ῥύμῃ γοῦν διαπείρει
[9, 5]	ὑπὸ ὀξείας καὶ ἀπροόπτου τῆς	τρώσεως	ἐπὶ κεφαλὴν ἀπὸ τῶν τειχῶν
[9, 15]	βελῶν χρῆμα καὶ πρὸς πᾶσαν	τρῶσιν	ἀπομαχόμενον· ἡ κνημὶς δὲ ἀπ´
[9, 22]	παραπέμπουσα δικαίως ἂν παρ´ ὑμῶν	τυγχάνοι	σεβάσματος, μήτηρ ὑμῖν γινομένη θεῶν»
[9, 17]	διὰ σαλπίγγων ῥόμβοις δὲ καὶ	τυμπάνοις	τῶν Αἰθιόπων τὴν μάχην ἐπισημαινόντων,
[9, 6]	ἀλλ´ ὑμῖν ἐπιτρέπων· οὐ γὰρ	τυραννεῖ	τὴν νίκην, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[9, 21]	τίς ἐστιν ἀληθὴς καὶ μὴ	τύραννος,	ἐν ἀλλοτρίοις ἐπαίνοις ζῆλον τοῖς
[9, 9]	ὡς δή τινα πολέμιον τὸν	Τυφῶνα	ἐχθραίνει, φυσικῶν τινῶν, οἶμαι, ἀνδρῶν
[9, 24]	καὶ ὅρμοι κλοπῆς, ἂν οὕτω	τύχῃ,	καὶ λῃστείας τοῖς φέρουσιν ὑπόνοιαν
[9, 24]	δικαίως ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν οὕτω	τύχῃ,	καὶ ὕβριν τὸ πρᾶγμα ἡγησάμενον,
[9, 2]	ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς ἡ	τύχη	τὰ μεγάλα φιλανθρωπεύεται· χρυσᾶ σιδηρῶν
[9, 26]	δούλους ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ	τύχη,	τοὺς δὲ εὖ γεγονότας ἐλευθέρους
[9, 26]	πολλῶν πάθος οὐδὲ ἐπεξάγω τὴν	τύχην	πρὸς πλεονεξίαν οὐδὲ εἰς ἄπειρον
[9, 6]	ἀνεμέσητον διοικεῖ τὴν τῶν ἀνθρώπων	τύχην.	Πρὸς ταῦτα Συηναῖοι μὲν ἀπεκρίναντο
[9, 5]	μέν, δοῦλος καὶ ἄκων τῆς	τύχης	γινόμενος, ἀποτετειχισμένος δὲ τῷ ὕδατι
[9, 20]	τῶν φιλίων, τὸν καιρὸν τῆς	τύχης	εἰς ἐχθροῦ ἄμυναν, ὡς ἐῴκει,
[9, 11]	ἐν αὐτοῖς τὴν ἱκεσίαν τῆς	τύχης.	~Ὁ δὲ Ὑδάσπης ταῦτα ὁρῶν
[9, 6]	νῦν μὲν ἁπλοῦ καὶ νενομισμένου	τυχὸν	ἐπαχθησομένου θανάτου, τότε δὲ ὠμοτάτου
[9, 6]	ἐγχειρίζειν, ἣν καὶ νῦν ἐν	τῷ	ἀνελπίστῳ σαλεύειν, εἰ μὴ φθαίη
[9, 18]	ἐπιφάνειαν ἐπιτρεχούσης καὶ πᾶσαν αἰχμὴν	τῷ	ἀντιτύπῳ θραυούσης. ~Τραπέντων δὲ ἅπαξ
[9, 22]	καὶ ὑπονοστήσεις τοῖς ἐγχωρίοις διασημαίνει,	τῷ	ἀριθμῷ τῶν σκεπομένων καὶ γυμνουμένων
[9, 8]	ὑποπτεύειν. Ἀλλ´ οἱ μὲν ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ´ ἡσυχίας ηὐλίζοντο,
[9, 24]	καὶ ἀπίθανοι καθάπερ ἐκ μηχανῆς	τῷ	βασιλεύοντι παῖδας ἑαυτοὺς εἰσποιοῦσιν. Ἀλλὰ
[9, 4]	τε κραδαινομένων καὶ τῶν ὑπερμαχομένων	τῷ	βρασμῷ κλονουμένων. ~Ἤδη δὲ ἑσπέρας
[9, 2]	τότ´ ἤδη καὶ γέλως ἐπῄει	τῷ	Θεαγένει, καὶ Βαβαὶ τῆς λαμπρᾶς»
[9, 15]	τῆς μάχης ἐφεὶς τὸν χαλινὸν	τῷ	ἵππῳ καὶ μυωπίσας παντὶ τῷ
[9, 5]	(πᾶν γὰρ ὕποπτον καὶ φοβερὸν	τῷ	κατ´ ἔσχατον κινδύνου γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό
[9, 22]	τε φρεατίαν τὸ νειλομέτριον ἐδείκνυσαν,	τῷ	κατὰ τὴν Μέμφιν παραπλήσιον, συννόμῳ
[9, 4]	τὸ μακρὸν χῶμα παραμείψας ἐπίφορος	τῷ	κατὰ τὸν κύκλον ἐνέπιπτε καὶ
[9, 23]	φιλοπλουτίας; Εἶτα καὶ σώματος ἁλόντος	τῷ	κρατήσαντι σκυλεύειν ὁ πολέμου δίδωσι
[9, 5]	τοῦ Νείλου φέρεσθαι συγχωρήσας ἐπειδὴ	τῷ	κύκλῳ τοῦ χώματος προσηνέχθη καθελκύσας
[9, 18]	ἐλεφάντων ὄψεως ἀθρόον παραγυμνωθείσης καὶ	τῷ	μεγέθει {ξενίζοντι τῆς θέας} τὸ
[9, 17]	ἅμα τὴν ῥύμην τῶν ἱππέων	τῷ	μεταξὺ προϋπεκλύων. Ἐπεὶ δὲ βολῆς
[9, 4]	Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ μεσόγαιος	τῷ	Νειλῴῳ κλύδωνι κυματουμένη. Κατ´ ἀρχὰς
[9, 25]	οὖν αὖθις ὁ Ὑδάσπης Ὀνειρώττει	τῷ	ὄντι» φησίν ἡ ὀνειρογενὴς αὕτη
[9, 22]	ἀκρίβειαν κατὰ κορυφὴν ἱσταμένης καὶ	τῷ	πανταχόθεν περιφωτισμῷ τὴν παρέμπτωσιν τῆς
[9, 6]	προδοσίας τοῦ στρατιωτικοῦ παρὰ βασιλεῖ	τῷ	Περσῶν ἁλῶναι· μᾶλλον δὲ καὶ
[9, 11]	καθ´ ἣν προείρητο πύλην, ἐγκάρσια	τῷ	πηλῷ τὰ ξύλα ἅπερ ἑκάστη
[9, 3]	εἰς ὀφρῦν πρὸς ὕψος ἐσώρευον,	τῷ	πολιουρκουμένῳ τεῖχος ἕτερον ἀντεγείροντες. Ἐκώλυε
[9, 3]	χῶμα ταῖς ὄχθαις, ἐνταῦθα στόμιον	τῷ	ποταμῷ διατεμὼν εἰς τὸν ἀπὸ
[9, 15]	τῷ ἵππῳ καὶ μυωπίσας παντὶ	τῷ	ῥοθίῳ κατὰ τῶν ἐναντίων ἵεται
[9, 4]	ἐνταῦθα τὸ τεῖχος ὤκλαζε καὶ	τῷ	σάλῳ τὸν κίνδυνον ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών
[9, 1]	ψυχῆς γινόμενος· ἐγάνυτο δὲ πλέον	τῷ	συμβόλῳ δεσμίων προσαγομένων. Καὶ Εὖ
[9, 19]	τινα συνειστήκεισαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ	τῷ	συνασπισμῷ πρὸς τὴν τοξείαν ἀντείχοντο,
[9, 23]	μὲν ἀφελόμενος αὐτὸν δὲ προστάγματι	τῷ	σῷ διασωσάμενος. Καὶ ἅμα ἐδείκνυε
[9, 15]	φολιδωτὸν ἀπεργάζονται προσπίπτοντα μὲν ἀλύπως	τῷ	σώματι καὶ πάντῃ περιφυόμενον περιγράφοντα
[9, 13]	βραχὺ τὴν ἔφοδον ὑπερθέμενος, ἀλλὰ	τῷ	τάχει τὴν παρασκευήν, ὡς ἐδόκει,
[9, 1]	τὸν στρατὸν καὶ εἰς κύκλον	τῷ	τείχει περιχέας ἀπρόσμαχον καὶ μόνῃ
[9, 5]	τῆς τύχης γινόμενος, ἀποτετειχισμένος δὲ	τῷ	ὕδατι καὶ ὅπως ἄν τινα
[9, 4]	Ταῦτα δὲ ἔπραττον ῥήξεως ἐνδόσιμον	τῷ	ὕδατι κατὰ τὸ κενὸν εἴ
[9, 5]	τοῦ μήκους τῆς βολῆς καὶ	τῷ	ὕδατι προεμπιπτούσης. Ὁ δὲ καὶ
[9, 16]	κατὰ πολὺ τῶν Αἰθιόπων λειπόμενος	τῷ	ὕδατι τὴν κύκλωσιν ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε
[9, 8]	ὑπορυττόντων συνενδοῦναι πρὸς τὸ κενὸν	τῷ	ὑποκειμένῳ παρασχόντων, ἢ καὶ τοῦ
[9, 27]	πλεῖστον ἐξάκουστος· ὁ δὲ Ὀροονδάτης,	τὼ	χεῖρε προτείνας καὶ τὴν δεξιὰν
[9, 5]	τῶν δὲ καὶ σὺν ὀργῇ	τῶν	Αἰθιόπων ἀμυνομένων, εἰ μή τις
[9, 1]	τὸ μέλλον. Ὁ δὲ δὴ	τῶν	Αἰθιόπων βασιλεὺς Ὑδάσπης, ἐπειδὴ πόρρωθεν
[9, 16]	ποιούμενος καὶ πλήθει κατὰ πολὺ	τῶν	Αἰθιόπων λειπόμενος τῷ ὕδατι τὴν
[9, 11]	καὶ ἀνυπαιτίου μοίρας τὸ θυμούμενον	τῶν	Αἰθιόπων προμαλάσσοντες. Τὰ βρέφη δὲ
[9, 17]	σαλπίγγων ῥόμβοις δὲ καὶ τυμπάνοις	τῶν	Αἰθιόπων τὴν μάχην ἐπισημαινόντων, ὁ
[9, 20]	αὐτίκα τὴν δίκην πρός τινος	τῶν	Αἰθιόπων τόξῳ βληθείς, ἀναγνόντος μὲν
[9, 24]	ἡκόντων δὲ καὶ οἱ λοιποὶ	τῶν	αἰχμαλώτων. Ἤγοντο οὖν αὐτίκα, δρομαίου
[9, 8]	ἡμέρας φῶς ἐπιγενόμενον τὴν ἀχλὺν	τῶν	ἀμφιβαλλομένων δεινῶν παρέλυσε, τοῦ τε
[9, 6]	πρὸς τὸ ἀνεμέσητον διοικεῖ τὴν	τῶν	ἀνθρώπων τύχην. Πρὸς ταῦτα Συηναῖοι
[9, 4]	ὕψος τε ἤρετο καὶ διὰ	τῶν	ἀραιωμάτων τῆς γῆς, οἷς μέλαινα
[9, 18]	τε τῶν Σηρῶν ὑπό τε	τῶν	Βλεμμύων ὥσπερ ἐκ λόχου τοῦ
[9, 11]	Οἰκτιζόμενοι δὲ πλέον, τὰ νεογνὰ	τῶν	βρεφῶν ἐπὶ γῆς προκαταβάλλοντες φέρεσθαι
[9, 22]	τοῦτο καὶ τῆς προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης	(τῶν	γοῦν κατὰ τοὔνομα στοιχείων εἰς
[9, 25]	αὖθις ἐπὶ συννοίας ἑαυτὸν ἥδραζε.	Τῶν	δὲ ἐν τέλει παρεστώτων ὅτι
[9, 25]	ἔφη καὶ οὗτος, οὐχ ἱερεῖον,	τῶν	δὲ ἱερείων θατέρου, τῆς κόρης
[9, 5]	μὲν σὺν φειδοῖ κωλυόντων μόνον	τῶν	δὲ καὶ σὺν ὀργῇ τῶν
[9, 14]	ἐπεῖχε, τῶν μὲν ὁπλιτῶν ἡγουμένων	τῶν	δὲ ὅσοι τοξόται κατόπιν ἐφεπομένων,
[9, 6]	κίνδυνον, ἐφ´ οἷς ἂν ἄσμενοι	τῶν	δεινῶν ἀπαλλαγείητε τὴν αἵρεσιν οὐκ
[9, 5]	Ὦ φρενοβλαβεῖς» ἔφη καὶ πρὸς	τῶν	δεινῶν παραπλῆγες, οὓς εἰς δεῦρο
[9, 25]	ὁμοίαν τῆς ὁρωμένης ὄψιν ἀπήνεγκα.	Τῶν	δὴ περὶ αὐτὸν εἰπόντων ὡς
[9, 25]	οὗτος ὁ πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς;	Τῶν	δή τις ὑπηρετουμένων Καὶ εὐνοῦχος
[9, 10]	πρὸς τὸν τάραχον αἴσθησιν γενέσθαι	τῶν	δρωμένων, τὰ ὅπλα δὲ ἀναλαβόντας
[9, 3]	καὶ τούτου προὐνόησε, τὸ μεσεῦον	τῶν	δύο τειχῶν ὅσον βολῆς ἐκτὸς
[9, 10]	καὶ ἡμῖν εὐμένεια μὲν εἴη	τῶν	εἰρημένων, τὰ μυστικώτερα δὲ ἀρρήτῳ
[9, 27]	εἰ δέ τι πάθοιμι, θεοὶ	τῶν	εἰς ἐμὲ καλῶν Ὑδάσπην τε
[9, 20]	ἀλλ´ ὀλίγα μὲν δράσαντας κατὰ	τῶν	ἐκ Μερόης, οἳ κατ´ αὐτοὺς
[9, 11]	τε εἰσέφρησεν εἰς τὴν πόλιν,	τῶν	ἐκ τῆς Συήνης προαπεσταλμένων δύο
[9, 23]	στρατιᾷ διένεμε, τὸ πρὸς ἀξίαν	τῶν	ἑκάστῳ πεπραγμένων ἀνακρίνων. Ὡς δὲ
[9, 20]	τῶν κατὰ τῆς Ἀρσάκης μηνυμάτων,	τῶν	ἐλέγχων προδιεφθαρμένων) τρῶσαι δὲ καιρίαν
[9, 18]	μὲν αὐτοῦ κατανηλίσκοντο ὑπὸ {τε}	τῶν	ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι καὶ πατούμενοι οἱ
[9, 18]	τάχιστα παρέλυον· οἵ τε ἐπὶ	τῶν	ἐλεφάντων κατὰ τοὺς πύργους (ἓξ
[9, 17]	ὥσπερ προκώλυμα εἶναι καὶ προασπίζειν	τῶν	ἐλεφάντων καταλιπόντες αὐτοὶ πολὺ τῶν
[9, 18]	ἵπποι πρὸς τὸ ἄηθες τῆς	τῶν	ἐλεφάντων ὄψεως ἀθρόον παραγυμνωθείσης καὶ
[9, 18]	ἐπειδὴ μόνον ἐπλησίαζον κατόπιν ἑαυτοὺς	τῶν	ἐλεφάντων ὑπέστελλον ὥσπερ ἐπὶ λόφον
[9, 26]	δὲ νέους κόρας τε ἰσαρίθμους	τῶν	ἐν ἀκμῇ καὶ ὥρᾳ διαπρεπόντων
[9, 5]	ἀδυνάτως ἔχων ἔγνω σαφεστέραν λαβεῖν	τῶν	ἐναντίων ἀπόπειραν. Καί, ἦν γὰρ
[9, 15]	μυωπίσας παντὶ τῷ ῥοθίῳ κατὰ	τῶν	ἐναντίων ἵεται σιδηροῦς τις ἀνὴρ
[9, 18]	πλέον ὅτε τοὺς ὀφθαλμοὺς μάλιστα	τῶν	ἐναντίων σκοποὺς οἱ Αἰθίοπες ποιούμενοι,
[9, 16]	ἀρίστους, τοῖς κατὰ τὸ λαιὸν	τῶν	ἐναντίων σφενδονήταις τε καὶ ἀκοντισταῖς
[9, 13]	τάχει τὴν παρασκευήν, ὡς ἐδόκει,	τῶν	ἐναντίων ὑποτεμνόμενος. ~Ἤδη γοῦν παραταττόμενος
[9, 10]	περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείας ἐκ	τῶν	ἐνόντων οὐκ ἀμνημονοῦντες· ὁ δὲ
[9, 3]	τὸ μένειν ἀκίνδυνον ὁρῶντες, ἐκ	τῶν	ἐνόντων πρὸς βοήθειαν τὴν αὑτῶν
[9, 26]	δίκαιον. Σὺ δέ, εἰ περιγένοιο,	τῶν	ἐξ ἀρχῆς σατράπευε καὶ ἐπίστελλε
[9, 21]	χώραν ἀπολογίας ὑπολείπεσθαι, ὡς πάντων	τῶν	ἐπ´ ἐμοὶ πεπραγμένων. ~Τοιαῦτα εἰπὼν
[9, 6]	αἰτίων ἔφη τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι καὶ τάς τε
[9, 3]	οὐ θαρσῶν καὶ τὰς ἐκ	τῶν	ἐπάλξεων τοξείας ἀνηνύτους ὁρῶν· ὁ
[9, 5]	Αἰθιόπων ἀμυνομένων, εἰ μή τις	τῶν	ἐπὶ δόξης καὶ πρεσβύτης ἤδη
[9, 8]	πρὸς βραχὺ διορυγέντος ταπεινοτέρου πρὸς	τῶν	ἐργαζομένων ἐπιλαβόντος ἐπίχυσις αὐξομένου διὰ
[9, 6]	~Ὡς δὲ ἐκενώθη τὸ μεταπύργιον	τῶν	ἐφεστώτων ὅ τε δῆμος ὀθόναις
[9, 12]	μόνους μετακαλεσάμενος καὶ τοῖς ἀγάλμασι	τῶν	θεῶν ἃ συνεπήγοντο πρὸς τὸ
[9, 25]	Χαρίκλεια Πρὸς τοῖς βωμοῖς» ἔφη	τῶν	θεῶν, οἷς ἱερεῖα φυλαττόμενοι συνίεμεν,
[9, 11]	τὰ ἱερὰ γένη καὶ ἕδη	τῶν	θεῶν ὥσπερ κηρύκεια προβεβλημένοι διά
[9, 7]	τι πρὸς ἀντίστασιν βουλεύσειαν, καὶ	τῶν	ἰδίων τοὺς μὲν ἐμφράττειν τὸ
[9, 22]	τε Νειλῴων ἥτις γένεσις παρὰ	τῶν	ἱερέων ἐκπυνθανόμενος καὶ εἴ τι
[9, 15]	μόνοις τοῖς μηροῖς καθ´ ὃ	τῶν	ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν ἀνάγκη διαστελλόμενος.
[9, 17]	προμάχων καὶ ἅμα τὴν ῥύμην	τῶν	ἱππέων τῷ μεταξὺ προϋπεκλύων. Ἐπεὶ
[9, 18]	τοὺς δὲ κατὰ συμπλοκὴν ἀπὸ	τῶν	ἵππων εἰς γῆν ὠθούντων. Ὅσοι
[9, 18]	ὥστε ἔπιπτον μὲν οὐκ ὀλίγοι,	τῶν	ἵππων πρὸς τὴν ἀλγηδόνα τῶν
[9, 7]	τὸν Ὀροονδάτην ἐπιμεμψάμενος, εἰ περὶ	τῶν	ἴσων διαλέγεται ἄνθρωπος ἐπ´ ἄλλῳ
[9, 18]	Αἰθίοπες ποιούμενοι, καθάπερ οὐκ ἐκ	τῶν	ἴσων πολεμοῦντες ἀλλ´ εὐστοχίας ἀγώνισμα
[9, 24]	προχείρως τὰ καθ´ ἑαυτοὺς ἐξαγορεύοιμεν,	τῶν	καὶ γνωρίζειν ταῦτα καὶ βεβαιοῦν
[9, 10]	μυστικώτερα δὲ ἀρρήτῳ σιγῇ τετιμήσθω,	τῶν	κατὰ Συήνην ἑξῆς περαινομένων. Τῆς
[9, 3]	αὑτῶν παρεσκευάζοντο. Καὶ πρῶτον μὲν	τῶν	κατὰ τὰς πύλας σανιδωμάτων τὰ
[9, 13]	παρασκευάσας δῆθεν ὡς τὴν γνώμην	τῶν	κατὰ τὴν Ἐλεφαντίνην, ἐφ´ οἷς
[9, 23]	τε κατὰ τὴν πόλιν καὶ	τῶν	κατὰ τὴν μάχην ληφθέντων τῇ
[9, 5]	Ἐφ´ οἷς οἰμωγή τε συμμιγὴς	τῶν	κατὰ τὴν πόλιν ἐξάκουστος καὶ
[9, 9]	παρ´ οὐδετέροις σπουδαζομένης καὶ πλέον	τῶν	κατὰ τὴν πόλιν εὐπαθείαις ἑαυτοὺς
[9, 20]	θόρυβον ἐπιβουλεύσαντος (μετέμελε γὰρ αὐτῷ	τῶν	κατὰ τῆς Ἀρσάκης μηνυμάτων, τῶν
[9, 19]	Νισαίων ἐπιβάς, διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων ταῦτα	τῶν	κατὰ τὸ ἀριστερὸν κέρας Αἰγυπτίων
[9, 4]	φέροντα τῶν χωμάτων ὑπόνομον ἐκοίλαινον,	τῶν	κατόπιν ἀεὶ καὶ δευτέρων παρὰ
[9, 11]	ἐπιβάλλων καὶ ἀλλήλων ἐχόμενα συντιθείς,	τῶν	κατόπιν ἀεὶ τοῖς ἡγουμένοις μεταδιδόντων,
[9, 12]	ἑορτήν, καὶ ὡς πρὸς θεραπείαν	τῶν	κρειττόνων ὄντας καὶ πρὸς τῆς
[9, 22]	πρὸς ἱεροῖς ἦν καὶ θεραπείαις	τῶν	κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν τε Νειλῴων
[9, 22]	αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι καὶ ταῖς	τῶν	κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν ἀλλ´
[9, 8]	ἦν δὲ ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία,	τῶν	λίθων εἰς τὸ ἐντὸς κατὰ
[9, 6]	μηχανὴ σωτηρίας. Ὁ δὲ Ὀροονδάτης	τῶν	μὲν αἰτίων ἔφη τοῦ πολέμου
[9, 14]	καὶ Μήδων τὸ γνήσιον ἐπεῖχε,	τῶν	μὲν ὁπλιτῶν ἡγουμένων τῶν δὲ
[9, 5]	πλέον ἐξεκαύθη τὰ τῆς μάχης,	τῶν	μὲν σὺν φειδοῖ κωλυόντων μόνον
[9, 10]	ἑξῆς περαινομένων. Τῆς γὰρ δὴ	τῶν	Νειλῴων ἑορτῆς ἐνεστηκυίας οἱ μὲν
[9, 1]	ἥδετο μὲν καὶ τῇ ὄψει	τῶν	νέων, εὐμενὴς αὐτόθεν πρὸς τὰ
[9, 19]	μὲν ἅρμα ἐγκαταλιπὼν ἵππου δὲ	τῶν	Νισαίων ἐπιβάς, διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων ταῦτα
[9, 1]	τοὺς σκευοφόρους ἀπέπεμπε, μοῖραν αὐτάρκη	τῶν	ὁμογλώσσων εἰς τὴν φρουρὰν ἀποκληρώσας
[9, 21]	ἀλλοτρίοις ἐπαίνοις ζῆλον τοῖς ἰδίοις	τῶν	ὁμοίων κατασκευαζόμενος. Ἀλλ´ ὦ θαυμάσιε,
[9, 25]	μέλλοντα προειδωλοποιηθῆναι, ὡς φατέ, διὰ	τῶν	ὀνειράτων ἐχρῆν; Καὶ ἀποστρέψας τὸν
[9, 9]	καὶ ἀνακτόρων ἐντὸς τῇ πυρφόρῳ	τῶν	ὄντων λαμπάδι φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό
[9, 25]	εὐνοῦχος ἀληθῶς» εἶπεν ὄνομα Βαγώας,	τῶν	Ὀροονδάτου κτῆμα τὸ τιμιώτατον. Ἑπέσθω»
[9, 19]	ἀπεργάζεται, τάχα που καὶ ἀπὸ	τῶν	ὀστῶν οὕτω παρωνομασμένον. Χρόνον μὲν
[9, 15]	κορυφῆς εἰς αὐχένα πάντα πλὴν	τῶν	ὀφθαλμῶν εἰς τὸ διοπτεύειν σκεπόμενος,
[9, 18]	πλήθους καθάπερ αὐλοὺς τοὺς ὀιστοὺς	τῶν	ὀφθαλμῶν προβεβλημένοι. Εἰ δέ τινας
[9, 27]	ἐντέλλομαι. ~Τούτων εἰρημένων, ὑπὸ μὲν	τῶν	παρόντων ἀστῶν τε ὁμοίως καὶ
[9, 23]	πολλῶν ταλάντων κατεσκευασμένον, ὥστε πολλοὺς	τῶν	περιεστώτων ἐκβοᾶν ὑπὲρ ἰδιώτην εἶναι
[9, 5]	ἄνθρωποι καὶ πτοίας ἤδη πρὸς	τῶν	περιεχόντων κινδύνων ἀνάμεστοι, πολεμίους καὶ
[9, 5]	τε βάλλοντες καὶ οὔπω τῆς	τῶν	Περσῶν γνώμης συνιέντες δύο πού
[9, 13]	διετέτακτο καὶ σκοποὶ προσελαύνοντες ἔφοδον	τῶν	Περσῶν εἰς μάχην ἐκτεταγμένων ἐμήνυον.
[9, 12]	τι πλέον ἔχοιεν ἀναδιδάσκειν περὶ	τῶν	Περσῶν ἐπυνθάνετο καὶ ὅποι μὲν
[9, 12]	ὅπως μόνοι καὶ οὐ μετὰ	τῶν	Περσῶν ἥκοιεν. Οἱ δὲ πάντα
[9, 12]	δὲ πάντα ἔλεγον, τὸν δρασμὸν	τῶν	Περσῶν, τὸ ἑαυτῶν ἀνυπαίτιον, τὴν
[9, 26]	σατράπευε καὶ ἐπίστελλε πρὸς βασιλέα	τῶν	Περσῶν ὡς ἀδελφὸς ὁ σὸς
[9, 15]	ἄλλην ἐπ´ ἄλλῃ κατ´ ἄκρα	τῶν	πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ὡς τῇ κατωτέρᾳ
[9, 3]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὸ χῶμα	τῶν	πολεμίων διϊκνούμενον ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ
[9, 26]	ἐμαυτῷ πεποιημένος οὐ πάσχω τὸ	τῶν	πολλῶν πάθος οὐδὲ ἐπεξάγω τὴν
[9, 6]	Αἰθίοπες πλησιάσαντες ὥσπερ ἀπ´ ἐκκλησίας	τῶν	πορθμείων πρὸς τὸ πολιορκούμενον θέατρον
[9, 5]	ἀπόπειραν. Καί, ἦν γὰρ πορθμεῖα	τῶν	ποταμίων προηυτρεπισμένος, ἃ κατὰ ῥοῦν
[9, 24]	Ὦ γλυκύτατε» ἔφη τὰ μεγάλα	τῶν	πραγμάτων μεγάλων δεῖται κατασκευῶν. Ὧν
[9, 11]	πτοίας τε ἅμα καὶ ἀγνοίας	τῶν	πραττομένων τοὺς μὲν φύντας καὶ
[9, 17]	ἕνεκεν ὅπως ἂν μὴ ἀπολειφθεῖεν	τῶν	προμάχων καὶ ἅμα τὴν ῥύμην
[9, 6]	Συηναίων οἱ παρόντες, Ὑδάσπης ὁ	τῶν	πρὸς ἀνατολαῖς καὶ δυσμαῖς Αἰθιόπων
[9, 2]	τὰ προστεταγμένα ἔπραττον, καὶ ὡς	τῶν	προτέρων δεσμῶν παραλύοντες ἐλπίδα τε
[9, 4]	κατόπιν ἀεὶ καὶ δευτέρων παρὰ	τῶν	προτέρων ἐν τάξει τὸν χοῦν
[9, 1]	οἱ θεοὶ τοὺς πολεμίους ἐκ	τῶν	πρωτολείων παραδιδόασι· καὶ οὗτοι μὲν»
[9, 18]	καὶ ἐπίσκοπον ὥσπερ ἐξ ἀκροπόλεως	τῶν	πύργων ἔβαλλον ὥστε εἰς νέφους
[9, 17]	ἔργον ἐπιστείλας. ~Ἀρθέντων δὲ ἑκατέρωθεν	τῶν	σημείων καὶ τοῦ μὲν Περσικοῦ
[9, 18]	πατούμενοι οἱ δὲ ὑπό τε	τῶν	Σηρῶν ὑπό τε τῶν Βλεμμύων
[9, 3]	ποταμῷ διατεμὼν εἰς τὸν ἀπὸ	τῶν	σκελῶν ὁλκὸν τὴν ἀπορροὴν εἰσωχέτευσεν.
[9, 22]	τοῖς ἐγχωρίοις διασημαίνει, τῷ ἀριθμῷ	τῶν	σκεπομένων καὶ γυμνουμένων χαραγμάτων τὸ
[9, 23]	συῶν συβόσια καὶ οἴνου πλῆθος	τῶν	Συηναίων τῇ στρατιᾷ τὰ μὲν
[9, 10]	νύκτας ἐπιτηρήσας, πρὸς ὕπνον βαθὺν	τῶν	Συηναίων ὑπὸ τῆς εὐωχίας τετραμμένων,
[9, 21]	ἂν» ἔφη βασιλεὺς ὁ ἐμός,	τῶν	σῶν τινα στρατηγῶν φυλάττοντα σοὶ
[9, 20]	Αἰθίοπες καὶ τὸ πολὺ βάθος	τῶν	τάξεων εἰς μῆκος ἑκατέρωθεν ἐπαγαγόντες
[9, 17]	τῶν ἐλεφάντων καταλιπόντες αὐτοὶ πολὺ	τῶν	τάξεων προπηδήσαντες ὡς τάχους εἶχον
[9, 3]	Νεῖλον εἰς μῆκος ἦγεν, ἀπὸ	τῶν	ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς τὰ ὄρθια
[9, 22]	καὶ σέβομεν» ἔφασαν οἱ ἱερεῖς	τῶν	τε ἄλλων ἕνεκεν καὶ ὅτι
[9, 17]	βάσιν ἐκ βάσεως ἡσυχῇ παραμείβοντας,	τῶν	τε ἐλεφάντων ἕνεκεν ὅπως ἂν
[9, 23]	ὕλην ἄλλην τὴν ἐν λαφύροις	τῶν	τε κατὰ τὴν πόλιν καὶ
[9, 22]	καὶ θεραπείαις τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις,	τῶν	τε Νειλῴων ἥτις γένεσις παρὰ
[9, 5]	τῆς τρώσεως ἐπὶ κεφαλὴν ἀπὸ	τῶν	τειχῶν εἰς τὸ ἐκτός τε
[9, 4]	καὶ πανταχόθεν περιρρυεὶς τὸ μεταίχμιον	τῶν	τειχῶν ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα
[9, 5]	παρ´ ἐλπίδας ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ	τῶν	τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. Καὶ
[9, 5]	κινδύνου γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό τε ἀπὸ	τῶν	τειχῶν καὶ εἰσετόξευον. Οὕτως ἄρα
[9, 8]	ἀγνοεῖν, μέρος δὲ τὸ πλεῖστον	τῶν	τειχῶν καὶ τῆς πόλεως ὑπενηνέχθαι
[9, 5]	ἐλεεινοῖς τοῖς σχήμασι τὸ βούλευμα	τῶν	τοξευμάτων ὡς δυνατὸν ἔφραζον, νῦν
[9, 21]	ῥεόμενον, τοῦτο μὲν ἐπαοιδῇ διὰ	τῶν	τοῦτο ἔργον πεποιημένων ἐπέσχε, κρίνας
[9, 4]	ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών τε κραδαινομένων καὶ	τῶν	ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ κλονουμένων. ~Ἤδη
[9, 2]	ἐλπίσας, εἰς μικρὸν ἀπεκρούσθη πρὸς	τῶν	ὑπερμαχούντων ἔργῳ τε λαμπρῶς ἀμυναμένων
[9, 19]	~Τραπέντων δὲ ἅπαξ εἰς φυγὴν	τῶν	ὑπολειπομένων αἴσχιστα δὴ πάντων ὁ
[9, 8]	ὑποκείμενον διάβροχον γεγενημένον, εἴτε καὶ	τῶν	ὑπορυττόντων συνενδοῦναι πρὸς τὸ κενὸν
[9, 20]	ἐναντίους τις ὑποφεύγων χωροίη κατὰ	τῶν	φιλίων, τὸν καιρὸν τῆς τύχης
[9, 22]	τῆς σκιᾶς ἀπελαυνούσης, ὡς καὶ	τῶν	φρεάτων τὸ κατὰ βάθος ὕδωρ
[9, 24]	Χαρίκλεια. Νυνὶ μὲν γὰρ πρὸς	τῶν	φυλάκων ἀκήκοας πολλάκις ὡς ἱερεῖα
[9, 24]	εἰπόντος. Οἱ δὲ μιξέλληνά τινα	τῶν	φυλάκων ὅποι τὸ παρὸν ἄγοιεν
[9, 18]	τῶν ἵππων πρὸς τὴν ἀλγηδόνα	τῶν	χαλινῶν ὑπερορώντων καὶ τοὺς ἀναβάτας
[9, 4]	πυρσοῖς ἐπ´ εὐθείας τινὰ φέροντα	τῶν	χωμάτων ὑπόνομον ἐκοίλαινον, τῶν κατόπιν
[9, 22]	μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ καὶ τοὺς	τῶν	ὡρονομίων γνώμονας ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν