HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

HÉLIODORE, Théagène et Chariclée, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  169 formes différentes pour 777 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[9, 25]   εἶπε τά τε ἄλλα καλοὺς  κἀγαθοὺς   φέρουσα καὶ γνήσια ἡμῖν καὶ
[9, 8]   εἰς κύκλον περιέθεον, τὸ μὲν  καθ´   αὑτοὺς ἕκαστος σῶον ὁρῶντες, ἄλλοι
[9, 24]   τὸ ὅλον ἐνδόντες προχείρως τὰ  καθ´   ἑαυτοὺς ἐξαγορεύοιμεν, τῶν καὶ γνωρίζειν
[9, 15]   ἐκ νώτων τε ἐπὶ γαστέρα  καθ´   ἑκατέραν πλευρὰν σκέπασμα σιδηρόπλοκον ἀπαιωροῦντες
[9, 18]   ταῖς αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες ἀθρόον καὶ  καθ´   ἓν σύνθημα ὑπώκλασάν τε καὶ
[9, 11]   δρόμου τε εἶχε καὶ ἄσθματος  καθ´   ἓν τὸν στρατὸν ἦγεν, ἀκώλυτός
[9, 24]   δηλονότι, φιλτάτη, πρὸς βασιλέα τὰ  καθ´   ἡμᾶς. Ἰδοὺ γὰρ καὶ Ὑδάσπης
[9, 24]   κεφαλαίου καὶ ταῦτα τῆς ὅλης  καθ´   ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς
[9, 10]   ὥραν τε μίαν καὶ πύλην  καθ´   ἣν ἔδει ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον
[9, 11]   πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ ἠθροίσθησαν  καθ´   ἣν προείρητο πύλην, ἐγκάρσια τῷ
[9, 5]   τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε καὶ  καθ´   μέρος κατήρειπτο τὸ τεῖχος
[9, 4]   ἄχθος ἐνεδίδου τὸ ὑποκείμενον, καὶ  καθ´   μέρος χαυνούμενον ἱζήσειεν ἐνταῦθα
[9, 8]   νύκτας μέρος τι τοῦ χώματος  καθ´   τῆς ἑσπέρας οἱ Αἰθίοπες
[9, 15]   γόνυ καθειμένος, μόνοις τοῖς μηροῖς  καθ´   τῶν ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν
[9, 22]   γοῦν ποταμὸν τοῦτον, εἴτε καὶ  καθ´   ὑμᾶς θεόν, καὶ κῆτος ἅπαν
[9, 13]   ἀποτειχισθείς, σωτηρίαν τε αἰτήσας καὶ  καθ´   ὑπόσχεσιν τοῦ Ὑδάσπου λαβὼν ἀπιστότατος
[9, 18]   οὐδενὶ κόσμῳ διὰ τοῦ πλήθους  καθάπερ   αὐλοὺς τοὺς ὀιστοὺς τῶν ὀφθαλμῶν
[9, 24]   δουλεύειν ἀποκεκληρωμένοι πεπλασμένοι καὶ ἀπίθανοι  καθάπερ   ἐκ μηχανῆς τῷ βασιλεύοντι παῖδας
[9, 18]   ἐναντίων σκοποὺς οἱ Αἰθίοπες ποιούμενοι,  καθάπερ   οὐκ ἐκ τῶν ἴσων πολεμοῦντες
[9, 11]   βάσιν καὶ κλαυθμυριζόμενα ἐπαγωγὸν ἐφέρετο,  καθάπερ   σχεδιαζούσης ἐν αὐτοῖς τὴν ἱκεσίαν
[9, 1]   ἄφθονον παρέχειν καὶ παντὸς ἄγους  καθαρεύοντας   φυλάττειν, οἷον ἱερεῖά τινα ἤδη
[9, 15]   χειριδωτὸς ἀπ´ αὐχένος εἰς γόνυ  καθειμένος,   μόνοις τοῖς μηροῖς καθ´
[9, 5]   τῷ κύκλῳ τοῦ χώματος προσηνέχθη  καθελκύσας   εἶχε, τούτων δέκα νεόπηκτα ἐπιλέξας
[9, 4]   εἰς ὀργυιάς που πέντε τὴν  κάθετον   βαθύναντες καὶ τοὺς θεμελίους ὑποδραμόντες,
[9, 11]   τῆς φυλακῆς πεποιημένους ἀλλ´ ἀπρονοήτως  καθεύδοντας   διαλαθὼν ἐπὶ τὴν Ἐλεφαντίνην ὡς
[9, 8]   καταρράκτας τε ἐκ σανίδων συνηρμοσμένων  καθιέντες   καὶ ξύλων παχέσι κορμοῖς ἔκτοσθεν
[9, 11]   ἐποπτεύοντες. Αὖθις οὖν εἰς ἀγωνίαν  καθίσταντο   καὶ δευτέρων ἀδικημάτων ἔγκλημα προσεδέχοντο
[9, 17]   Ἐπεὶ δὲ βολῆς ἐντὸς ἤδη  καθίσταντο   καὶ τοὺς καταφράκτους ἐρεθίζοντας τὴν
[9, 13]   ὑποσχέσεσιν ἀποπέμψας αὐτὸς εἰς τάξιν  καθίστη   τὸν στρατὸν ὡς δεξόμενος
[9, 1]   εἶτα ἐπιδιώξας ὥστε φθῆναι συμβαλὼν  καθυστέρησεν,   ἐπαφῆκε τῇ πόλει τὸν στρατὸν
[9, 13]   δεξόμενος ἐπιόντας τοὺς Πέρσας  καθυστεροῦσιν   ἐπελευσόμενος. Καὶ οὔπω πᾶν διετέτακτο
[9, 24]   οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς προαναιρεθῆναι  καθωσιωμένους   ἐξ ὑποσχέσεως τοῖς θεοῖς ἣν
[9, 24]   διὰ μακροτέρων συμπεραίνεσθαι· ἄλλως τε  καὶ   πολὺς χρόνος συνέχεε, ταῦτα
[9, 16]   Βλεμμύων καὶ Σηρῶν ὁπλιτικὸν προτάξας  καὶ   χρὴ πράττειν παρὰ τὸ
[9, 20]   δὲ οὓς δύναιντο καὶ συλλαμβάνειν  καὶ   ἄγειν, καὶ πρὸ πάντων τὸν
[9, 11]   δὲ ὑπὸ πτοίας τε ἅμα  καὶ   ἀγνοίας τῶν πραττομένων τοὺς μὲν
[9, 18]   δρόμου μὴ κατασχεθέντες οἱ ἵπποι  καὶ   ἄκοντας ὑπεξαγαγόντες εἰς τοὺς ἐλέφαντας
[9, 16]   λαιὸν τῶν ἐναντίων σφενδονήταις τε  καὶ   ἀκοντισταῖς παρενοχλήσοντας ἀπεκλήρωσε. Τὸ δὲ
[9, 23]   λαβὼν καὶ παρ´ ἡμῶν  καὶ   ἀκόντων ἔσχεν ἂν ῥᾳδίως ἀποκρύπτων.
[9, 22]   ἐπ´ ἐμοὶ πεπραγμένων. ~Τοιαῦτα εἰπὼν  καὶ   ἀκούσας Ὑδάσπης ἐπῄνει τε
[9, 8]   γῆς κατ´ ἐκεῖνο χαύνης τε  καὶ   ἀκροτήτου σωρευθείσης εἶξε τὸ ὑποκείμενον
[9, 5]   δὲ ἐπείθετο μέν, δοῦλος  καὶ   ἄκων τῆς τύχης γινόμενος, ἀποτετειχισμένος
[9, 11]   ἅπερ ἑκάστη δεκὰς ἐπήχθιστο ἐπιβάλλων  καὶ   ἀλλήλων ἐχόμενα συντιθείς, τῶν κατόπιν
[9, 15]   πανταχόθεν εἰς σχῆμα τετράγωνον ἐλάσαντες  καὶ   ἄλλην ἐπ´ ἄλλῃ κατ´ ἄκρα
[9, 18]   καὶ σιδήρῳ παραγινόμενον εἰς μάχην  καὶ   ἄλλως δὲ πρὸς τῆς φύσεως
[9, 23]   δὲ προστάγματι τῷ σῷ διασωσάμενος.  Καὶ   ἅμα ἐδείκνυε τὸν ξιφιστῆρα τοῦ
[9, 17]   ἂν μὴ ἀπολειφθεῖεν τῶν προμάχων  καὶ   ἅμα τὴν ῥύμην τῶν ἱππέων
[9, 5]   τε καὶ τὸ ὕδωρ σφενδονηθῆναι.  Καὶ   ἂν καὶ ἐπὶ πλέον ἐξεκαύθη
[9, 9]   μύθου προκατηχούντων, τοὺς δὲ ἐποπτικωτέρους  καὶ   ἀνακτόρων ἐντὸς τῇ πυρφόρῳ τῶν
[9, 8]   δίυγρον ὑπέτρεχεν ἵππου τε ὁμοίως  καὶ   ἀνδρὸς βάσιν εἰς βυθισμὸν ἐνεδρεῦον.
[9, 26]   ἐν τάξει παριόντας ἐπεσκόπει τε  καὶ   ἀνέκρινε, τοὺς μὲν δωρούμενος, οὓς
[9, 24]   ἧς σύμπασα πλοκή τε  καὶ   ἀνεύρεσις ἤρτηται, Περσίννης λέγω μητρὸς
[9, 22]   πάσης ἡλικίας προϋπαντώσης, στεφάνοις δὲ  καὶ   ἄνθεσι νειλῴοις τὴν στρατιὰν βαλλούσης
[9, 22]   ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται) φυτῶν δὲ  καὶ   ἀνθέων καὶ ζῴων ἰδιότητας καὶ
[9, 11]   ἔτυχε μεθῆκαν, διὰ τῆς ἀνυπόπτου  καὶ   ἀνυπαιτίου μοίρας τὸ θυμούμενον τῶν
[9, 5]   τειχῶν καὶ εἰσετόξευον. Οὕτως ἄρα  καὶ   ἀπεγνωκότες ἑαυτῶν ἄνθρωποι τὴν ἀεὶ
[9, 19]   ἐκ πολλοῦ τοῦ περιόντος προφθάνοντες  καὶ   ἀπεστραμμένοις εἰς τοὐπίσω τοῖς τόξοις
[9, 24]   αἰχμάλωτοι καὶ δουλεύειν ἀποκεκληρωμένοι πεπλασμένοι  καὶ   ἀπίθανοι καθάπερ ἐκ μηχανῆς τῷ
[9, 19]   τὸν ὀϊστὸν ἀπεργάζεται, τάχα που  καὶ   ἀπὸ τῶν ὀστῶν οὕτω παρωνομασμένον.
[9, 25]   φατέ, διὰ τῶν ὀνειράτων ἐχρῆν;  Καὶ   ἀποστρέψας τὸν λόγον εἰς τὴν
[9, 19]   δρακόντων πεφαρμαγμένοις εἰστοξεύοντες ὀξύν τινα  καὶ   ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον. Τοξεύουσι δὲ
[9, 5]   διαπείρουσιν, ὥστε τινὰς ὑπὸ ὀξείας  καὶ   ἀπροόπτου τῆς τρώσεως ἐπὶ κεφαλὴν
[9, 14]   τε Περσικῷ τὰς ὄψεις προκαταλαμβάνων  καὶ   ἀργυροῖς τε καὶ ἐπιχρύσοις τοῖς
[9, 11]   Ἐλεφαντίνην ὡς δρόμου τε εἶχε  καὶ   ἄσθματος καθ´ ἓν τὸν στρατὸν
[9, 20]   σατράπου πρὸς ἐναντίου σφίσιν ἦν  καὶ   ἄσκεπτον· τὸ γοῦν κυκλωθῆναι παρὰ
[9, 3]   σανιδωμάτων τὰ διεστῶτα θρυαλλίδι τε  καὶ   ἀσφάλτῳ διέφραττον· ἔπειτα τὸ τεῖχος
[9, 5]   Ἀντετόξευον δὲ καὶ οἱ Αἰθίοπες  καὶ   ἅτε εὐσκοπώτερά τε βάλλοντες καὶ
[9, 5]   τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης. δὲ  καὶ   αὖθις τὴν αὐτὴν γραφὴν ἐκτοξεύων
[9, 20]   καὶ τοῖς λοιποῖς ἐφεπομένους, ἐνδόντες  καὶ   αὐτοὶ προτροπάδην ἔφευγον. δὲ
[9, 20]   τὴν φυγὴν ἀποτειχίσας. Ἐνταῦθα οὖν  καὶ   αὐτὸς ἁλίσκεται, Ἀχαιμένους τοῦ Κυβέλης
[9, 22]   τοῖς ἰατρεύουσιν ἐπιστείλας. Εἰσῄει δὲ  καὶ   αὐτὸς ἅμα τοῖς ἐπιλέκτοις τοῦ
[9, 8]   πόλεως ὑπενηνέχθαι τούς τε Αἰθίοπας  καὶ   αὐτοὺς Συηναίους ὑποπτεύειν. Ἀλλ´ οἱ
[9, 25]   μὲν οὖν ἀγέσθωσαν σὺν ἐπιμελείᾳ  καὶ   ἀφθονίᾳ τῇ συνήθει τὴν θυσίαν
[9, 3]   ροποιήτοις ὄχθαις θλιβόμενον πολύν τινα  καὶ   ἄφραστον κατὰ μὲν τὸ στόμιον
[9, 2]   διαδράσεσθαι ἔμελλον, ἀλλὰ πολιορκίᾳ μεγαλουργῷ  καὶ   ἀφύκτῳ τὴν πόλιν εἰς ἄρδην
[9, 3]   πλάτος ὅσον ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν τε  καὶ   ἄχωστον διαλιπών, κατὰ τὴν ἀπολήγουσαν
[9, 2]   καὶ γέλως ἐπῄει τῷ Θεαγένει,  καὶ   Βαβαὶ τῆς λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς·
[9, 3]   δεκάδι ἀνδρῶν ἀποκληρώσας εὖρός τε  καὶ   βάθος ὡς ὅτι πλεῖστον ἀφορίσας
[9, 25]   γλῶττα παρὰ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς  καὶ   βασιλεῦσιν Αἰθιόπων, Σὺ δὲ» ἔφη,
[9, 24]   ἐξαγορεύοιμεν, τῶν καὶ γνωρίζειν ταῦτα  καὶ   βεβαιοῦν δυναμένων οὐ παρόντων, μὴ
[9, 24]   γε» εἶπεν Ὑδάσπης ὑπεμνήσατε·  καὶ   γὰρ ἐν παρέργῳ τότε καὶ
[9, 14]   πλέον θαρσήσας τὴν μάχην ἀπετόλμησε·  καὶ   γὰρ οὖν καὶ ἔστιν ἥδε
[9, 9]   τὴν πόλιν εὐπαθείαις ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότων.  Καὶ   γάρ πως συνέπεσε καὶ τὰ
[9, 2]   ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες, τότ´ ἤδη  καὶ   γέλως ἐπῄει τῷ Θεαγένει, καὶ
[9, 27]   τε καὶ οἶκον τὸν Ὑδάσπου  καὶ   γένος ἀμείβοιντο.
[9, 25]   τε ἄλλα καλοὺς κἀγαθοὺς φέρουσα  καὶ   γνήσια ἡμῖν καὶ εὐσύμβολα εἰς
[9, 24]   τὰ καθ´ ἑαυτοὺς ἐξαγορεύοιμεν, τῶν  καὶ   γνωρίζειν ταῦτα καὶ βεβαιοῦν δυναμένων
[9, 24]   προσάπτοντες. Εἰ δὲ δή τι  καὶ   γνωρίσειεν Ὑδάσπης, τίς ὅτι καὶ
[9, 22]   διασημαίνει, τῷ ἀριθμῷ τῶν σκεπομένων  καὶ   γυμνουμένων χαραγμάτων τὸ πόσον τῆς
[9, 12]   ἴσως ἂν διαδράντες καὶ εἰδότων  καὶ   γυμνῶν τοὺς ἐνόπλους κωλύειν ἀδυνατούντων.
[9, 6]   σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ παῖδας  καὶ   γυναῖκας ἐπιτρέπειν Ὑδάσπῃ χρῆσθαι πρὸς
[9, 11]   εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες κηρούς τε  καὶ   δᾷδας ἁψάμενοι καὶ τὰ ἱερὰ
[9, 8]   ἅπαξ ὁδοποιοῦντος, ἔλαθε βαθυνόμενον, εἴτε  καὶ   δαιμονίας ἐπικουρίας θείη τις τὸ
[9, 3]   κατανέμει τοῦ τείχους τὸν κύκλον  καὶ   δεκάδα ὀργυιῶν δεκάδι ἀνδρῶν ἀποκληρώσας
[9, 24]   τοῖς κατὰ Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι,  καὶ   δέος οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς
[9, 27]   δυνάμενον τὸ εἶναι δὲ φιλανθρωπευόμενον  καὶ   δεσπόζειν μὲν κεκληρωμένον σατραπεύειν δέ
[9, 11]   Αὖθις οὖν εἰς ἀγωνίαν καθίσταντο  καὶ   δευτέρων ἀδικημάτων ἔγκλημα προσεδέχοντο βαρύτερον
[9, 4]   ὑπόνομον ἐκοίλαινον, τῶν κατόπιν ἀεὶ  καὶ   δευτέρων παρὰ τῶν προτέρων ἐν
[9, 4]   τῶν πολεμίων διϊκνούμενον ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο.  ~Καὶ   δὴ καὶ ἠνύετο τὸ ἔργον
[9, 22]   τῆς κάτω δὲ καὶ πατέρα  καὶ   δημιουργὸν νέαν ἰλὺν δι´ ἔτους
[9, 22]   στρατοῦ, πάσης μὲν τῆς πόλεως  καὶ   διὰ πάσης ἡλικίας προϋπαντώσης, στεφάνοις
[9, 4]   ὕδωρ εἰς ὕψος τε ἤρετο  καὶ   διὰ τῶν ἀραιωμάτων τῆς γῆς,
[9, 2]   μὲν ἁλώσεσθαι οἱ δέ που  καὶ   διαδράσεσθαι ἔμελλον, ἀλλὰ πολιορκίᾳ μεγαλουργῷ
[9, 1]   σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ διάγειν  καὶ   δίαιταν ἄφθονον παρέχειν καὶ παντὸς
[9, 24]   Θεαγένης, φέρειν σε οἶδα  καὶ   διασῴζειν, ὅτι μὴ πλάσμα ἐσμὲν
[9, 18]   εἰς γῆν ὠθούντων. Ὅσοι δὲ  καὶ   διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ οὐδὲν δράσαντες
[9, 10]   τὰ ὅπλα δὲ ἀναλαβόντας μόνα  καὶ   δοκίδα σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι.
[9, 6]   εἶναί οἱ νῦν τε ἀπολέσθαι  καὶ   δοκοῦντα περισῴζεσθαι προδοσίας τοῦ στρατιωτικοῦ
[9, 24]   πρᾶγμα ἡγησάμενον, εἴ τινες αἰχμάλωτοι  καὶ   δουλεύειν ἀποκεκληρωμένοι πεπλασμένοι καὶ ἀπίθανοι
[9, 8]   δόξαν ἐκρήγνυται. Καὶ τοσοῦτος ἦχος  καὶ   δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ τῆς ἀκοῆς
[9, 20]   πλείους ἐμπίπτοντες ὑπό τε ἵππων  καὶ   δρεπανηφόρων ἁρμάτων καὶ τοῦ λοιποῦ
[9, 8]   τὸ ἄστυ τῆς ἐν χερσὶ  καὶ   δυνατῆς βοηθείας οὐ μεθίεντο, τὴν
[9, 13]   Ὑδάσπου λαβὼν ἀπιστότατος ἀνθρώπων γίνεται·  καὶ   δύο Περσῶν ἅμα τοῖς Αἰθίοψι
[9, 7]   ἀκούσαντες οἱ πρέσβεις ἐπανῄεσαν ἅμα  καὶ   δύο Περσῶν ἀναλαβόντες, καὶ πρὸς
[9, 7]   κόλασιν καινουργουμένου. ~Ταῦτα λέγων ὑποδεχθῆναι  καὶ   δύο Περσῶν εἰς τὰ σκάφη
[9, 6]   Ὑδάσπης τῶν πρὸς ἀνατολαῖς  καὶ   δυσμαῖς Αἰθιόπων νυνὶ δὲ καὶ
[9, 21]   ἔφη Ὑδάσπης ἐπῄνεσεν ἂν  καὶ   δωρησάμενος ἀπέπεμψεν, εἰ βασιλεύς τίς
[9, 20]   πάντων τὸν Ὀροονδάτην· ὡς δὴ  καὶ   ἐγένετο. Παρεκτείναντες γὰρ ἐπ´ ἀσπίδα
[9, 11]   ἁψάμενοι καὶ τὰ ἱερὰ γένη  καὶ   ἕδη τῶν θεῶν ὥσπερ κηρύκεια
[9, 13]   εἰς ἀπόπειράν τε ὑποπτευομένης ἐνέδρας  καί,   εἰ μηδὲν εἴη τοιοῦτον, εἰς
[9, 22]   γένεσις παρὰ τῶν ἱερέων ἐκπυνθανόμενος  καὶ   εἴ τι θαύματος θεάματος
[9, 12]   ἀφυπνωμένους διαλάθοιεν, ἴσως ἂν διαδράντες  καὶ   εἰδότων καὶ γυμνῶν τοὺς ἐνόπλους
[9, 7]   πρόφασιν ὡς εἰς Ἐλεφαντίνην ἀφιξομένους  καὶ   εἴπερ οἱ κατ´ αὐτὴν συνενδιδοῖεν
[9, 5]   ἀπείργομεν; οἵ, φίλιοι μὲν ἥκοντες  καὶ   εἰρηνικὰ διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται, πολέμια
[9, 25]   ἔφη τετέχθαι μοι θυγατέρα τήμερον  καὶ   εἰς ἀκμὴν τοσαύτην ἥκειν ἀθρόον
[9, 9]   ἀερίων τὴν ἀρουμένην αὐτοῖς ἄρδοντος  καὶ   εἰς ἔτος ἀεὶ τεταγμένως ἐπομβρίζοντος·
[9, 15]   πρὸς τῇ αἰχμῇ κατὰ πολὺ  καὶ   εἰς εὐθὺ προβέβληται, δεσμῷ πρὸς
[9, 4]   τῆς πόλεως πάλαι κηπευόμενον ἐκφορούντων  καὶ   εἰς κολωνὸν ἐγειρόντων. Ταῦτα δὲ
[9, 8]   τὴν πόλιν πάντῃ τὸ τεῖχος  καὶ   εἰς κύκλον περιέθεον, τὸ μὲν
[9, 1]   ἐπαφῆκε τῇ πόλει τὸν στρατὸν  καὶ   εἰς κύκλον τῷ τείχει περιχέας
[9, 6]   ἐπαχθησομένου θανάτου, τότε δὲ ὠμοτάτου  καὶ   εἰς πικροτάτην κόλασιν καινουργουμένου. ~Ταῦτα
[9, 22]   ἀκούσας Ὑδάσπης ἐπῄνει τε  καὶ   εἰς τὴν Συήνην εἰσέπεμπεν, ἐπιμεληθῆναι
[9, 7]   ἀναψῦξαι τὰ περὶ τὴν Συήνην  καὶ   εἰς τὸ βάσιμον ἐξικμασθῆναι. Οἱ
[9, 12]   τὴν πάλαι ἱκεσίαν ἐπιτείνειν αὐτοὺς  καὶ   εἰς τὸ παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι οἰηθείς,
[9, 14]   Πέρσαις ἐπιβάλλοντος, μαρμαρυγή τις ἄφραστος  καὶ   εἰς τοὺς πορρωτάτω διερριπίζετο, τῆς
[9, 24]   αὐτίκα, δρομαίου τινὸς ἔξω τειχῶν  καὶ   εἰς τοὺς σκευοφόρους ἀφιγμένου καὶ
[9, 4]   ἐν τάξει τὸν χοῦν διαδεχομένων  καὶ   εἴς τι μέρος τῆς πόλεως
[9, 14]   σφενδονήτας παραζεύξας ἐκδρομάς τε ποιεῖσθαι  καὶ   εἰσακοντίζειν ἐκ πλαγίων ὁρμωμένους ἐπιστείλας.
[9, 5]   ἠκροβολίζοντό τε ἀπὸ τῶν τειχῶν  καὶ   εἰσετόξευον. Οὕτως ἄρα καὶ ἀπεγνωκότες
[9, 13]   καταφράκτοις ἱππεῦσιν ἐπανέχοντος. ~Ταῦτα εἰπόντων  καὶ   εἰσιέναι εἰς τὴν πόλιν ὡς
[9, 19]   ἀπορίαν παρεῖχον, ἐπιόντας μὲν ὑποφεύγοντες  καὶ   ἐκ πολλοῦ τοῦ περιόντος προφθάνοντες
[9, 23]   σατράπου λιθοκόλλητόν τε καὶ πολύτιμον  καὶ   ἐκ πολλῶν ταλάντων κατεσκευασμένον, ὥστε
[9, 8]   ἀπὸ τῆς ὄχθης οἱ δὲ  καὶ   ἐκ πορθμείων ἐπιφοροῦντες. Οὕτω μὲν
[9, 24]   καὶ νεανίαν προσαγηοχότες ἀδελφοὺς μὲν  καὶ   Ἕλληνας, μεγέθει δὲ καὶ κάλλει,
[9, 25]   τοῦ Θεαγένους εἰπόντος ὡς ἀδελφοὶ  καὶ   Ἕλληνες, Εὖ γε Ἑλλὰς»
[9, 20]   μεγίστην τοῦ πολέμου χεῖρά τε  καὶ   ἐλπίδα νομιζομένους, διεφθαρμένους κατέμαθον τόν
[9, 18]   οὐ πατούμενοι. Παράδοξον δὲ ἔδρων  καὶ   ἐλυμαίνοντο τὴν ἵππον ὑπὸ τὴν
[9, 12]   ὑποτοπήσας, ὅπερ ἦν, ἀπάτην τινὰ  καὶ   ἐνέδραν πρὸς τοῦ Ὀροονδάτου γενησομένην,
[9, 3]   δὲ ἐξ ὑπερδεξίων πρὸς χθαμαλώτερον  καὶ   ἐξ ἀπείρου τῆς κατὰ τὸν
[9, 24]   τῆς ὅλης καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως  καὶ   ἐξ ἧς σύμπασα πλοκή
[9, 6]   μὴ φθαίη τις ἐκ θεῶν  καὶ   ἐξ Ὑδάσπου μηχανὴ σωτηρίας.
[9, 22]   στοιχείων εἰς ψήφους μεταλαμβανομένων, πέντε  καὶ   ἑξήκοντα καὶ τριακόσιαι μονάδες, ὅσαι
[9, 5]   τὸ ὕδωρ σφενδονηθῆναι. Καὶ ἂν  καὶ   ἐπὶ πλέον ἐξεκαύθη τὰ τῆς
[9, 5]   παραπλῆγες, οὓς εἰς δεῦρο ἱκετεύοντες  καὶ   ἐπικαλούμενοι πρὸς βοήθειαν διετελοῦμεν, τούτους
[9, 18]   οὕτω δή τι συνεχές τε  καὶ   ἐπίσκοπον ὥσπερ ἐξ ἀκροπόλεως τῶν
[9, 26]   περιγένοιο, τῶν ἐξ ἀρχῆς σατράπευε  καὶ   ἐπίστελλε πρὸς βασιλέα τῶν Περσῶν
[9, 14]   ὄψεις προκαταλαμβάνων καὶ ἀργυροῖς τε  καὶ   ἐπιχρύσοις τοῖς ὅπλοις τὸ πεδίον
[9, 14]   μάχην ἀπετόλμησε· καὶ γὰρ οὖν  καὶ   ἔστιν ἥδε φάλαγξ Περσῶν
[9, 22]   καὶ ἀνθέων καὶ ζῴων ἰδιότητας  καὶ   ἕτερα πλείονα τούτοις προστιθέντων, Ἀλλ´
[9, 24]   εἰς τὴν τότε ὥραν μὴ  καὶ   ἕτερός ἐστιν βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες.
[9, 1]   πλέον τῷ συμβόλῳ δεσμίων προσαγομένων.  Καὶ   Εὖ γε» ἀνεβόησε, δεσμίους ἡμῖν
[9, 4]   ἀραιωμάτων τῆς γῆς, οἷς μέλαινα  καὶ   εὔγειος οὖσα πρὸς τῆς θερινῆς
[9, 25]   προσεοικώς; Τῶν δή τις ὑπηρετουμένων  Καὶ   εὐνοῦχος ἀληθῶς» εἶπεν ὄνομα Βαγώας,
[9, 25]   κἀγαθοὺς φέρουσα καὶ γνήσια ἡμῖν  καὶ   εὐσύμβολα εἰς τὰς ἐπινικίους θυσίας
[9, 22]   τὸν Νεῖλον αἴροντες, Ὧρόν τε  καὶ   ζείδωρον ἀποκαλοῦντες, Αἰγύπτου τε ὅλης,
[9, 9]   δὲ ἐκθειάζουσιν, ἐκεῖνα· τοῦ εἶναι  καὶ   ζῆν ἀνθρώπους τὴν ὑγρᾶς τε
[9, 22]   συναχθήσονται) φυτῶν δὲ καὶ ἀνθέων  καὶ   ζῴων ἰδιότητας καὶ ἕτερα πλείονα
[9, 1]   ἀπείροις ἀνδρῶν ὁμοῦ καὶ ὅπλων  καὶ   ζῴων τὰ Συηναίων πεδία στενοχωρῶν.
[9, 2]   ἐντιμότεροι δεσμῶται γεγόναμεν. Ἐμειδία δὲ  καὶ   Χαρίκλεια καὶ τὸν Θεαγένην
[9, 25]   οὐδὲν ἀποκρινομένη πρὸς τὴν πεῦσιν;  Καὶ   Χαρίκλεια Πρὸς τοῖς βωμοῖς»
[9, 24]   πλάσμα ἐσμὲν μηδὲ ἀπάτη συλλήψεται.  Καὶ   Χαρίκλεια Τὰ γνωρίσματα» ἔφη
[9, 24]   γεγενῆσθαι πρός με πολλάκις ἔφραζες.  Καὶ   Χαρίκλεια γλυκύτατε» ἔφη
[9, 3]   πόλιν ἔχοντες ἅτε τοῦ χώματος  καὶ   ἤδη πλησιάζοντος τοῦ ὕδατος τὴν
[9, 10]   λαμπάδι φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό τοι  καὶ   ἡμῖν εὐμένεια μὲν εἴη τῶν
[9, 5]   σαφεστέραν λαβεῖν τῶν ἐναντίων ἀπόπειραν.  Καί,   ἦν γὰρ πορθμεῖα τῶν ποταμίων
[9, 5]   τῶν τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν.  Καὶ   ἦν θεαμάτων τὸ καινότατον, ναῦς
[9, 3]   καὶ τὸ προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων.  Καὶ   ἦν οὐδεὶς ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως
[9, 9]   οἱ Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες.  Καὶ   ἦν τὸ γινόμενον ἀνακωχή τις
[9, 4]   διϊκνούμενον ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ  καὶ   ἠνύετο τὸ ἔργον ὧδε. Φρεατίαν
[9, 21]   ὁμόσε χωρῆσαι πρὸς τὸν κίνδυνον  καὶ   ἤτοι μέγα τι κατορθῶσαι καὶ
[9, 2]   ἀφύκτῳ τὴν πόλιν εἰς ἄρδην  καὶ   θᾶττον ἐξελεῖν. ~Ἔπραττε δὴ οὖν
[9, 5]   πολεμίους ὀρέγοντες, τοῖς χώμασιν ἐφεστῶτας  καὶ   θέατρον τὰ πάθη τὰ ἐκείνων
[9, 9]   ἐχθραίνει, φυσικῶν τινῶν, οἶμαι, ἀνδρῶν  καὶ   θεολόγων πρὸς μὲν τοὺς βεβήλους
[9, 22]   καὶ ὅτι σὲ σωτῆρα ἡμῖν  καὶ   θεὸν ἀνέδειξεν. ~Εὐφήμους εἶναι προσήκειν
[9, 22]   μὲν αὐτίκα πρὸς ἱεροῖς ἦν  καὶ   θεραπείαις τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν
[9, 6]   βασιλεὺς πολεμίους τε ἐκπορθεῖν οἶδε  καὶ   ἱκέτας οἰκτείρειν πέφυκε, τὸ μὲν
[9, 25]   ἀνήλατο πρὸς βραχὺ τοῦ θρόνου  καὶ   Ἱλήκοιτε θεοί» φήσας αὖθις ἐπὶ
[9, 23]   Ὑδάσπης τά τε ὑποζύγια  καὶ   ἵππους καὶ ὕλην ἄλλην τὴν
[9, 18]   οὐ ταῖς αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες ἀθρόον  καὶ   καθ´ ἓν σύνθημα ὑπώκλασάν τε
[9, 5]   καὶ τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε  καὶ   καθ´ μέρος κατήρειπτο τὸ
[9, 4]   τὸ ἄχθος ἐνεδίδου τὸ ὑποκείμενον,  καὶ   καθ´ μέρος χαυνούμενον ἱζήσειεν
[9, 22]   τὸν γοῦν ποταμὸν τοῦτον, εἴτε  καὶ   καθ´ ὑμᾶς θεόν, καὶ κῆτος
[9, 13]   χώμασιν ἀποτειχισθείς, σωτηρίαν τε αἰτήσας  καὶ   καθ´ ὑπόσχεσιν τοῦ Ὑδάσπου λαβὼν
[9, 24]   μὲν καὶ Ἕλληνας, μεγέθει δὲ  καὶ   κάλλει, μετά γε σέ, πάντας
[9, 19]   καὶ σατυρικὸν σκίρτημα λυγιζόμενός τε  καὶ   καμπτόμενος καὶ τοῖς ἰοῖς ἐστεμμένος
[9, 24]   καὶ γὰρ ἐν παρέργῳ τότε  καὶ   κατὰ θόρυβον προσαχθέντας ἐθεασάμην. Ὥστε
[9, 22]   ἐθαύμαζε· συμβαίνειν γὰρ τὰ ἴσα  καὶ   κατὰ Μερόην τὴν Αἰθιόπων· ὡς
[9, 11]   ἐπεξενωμένους Περσῶν οὐχ ὁρῶντες, εἶτα  καὶ   κατὰ συλλόγους συνιστάμενοι, καὶ τέλος
[9, 19]   φυγὴν βάλλοντες, ἀναχωροῦσι δὲ ἐπιτιθέμενοι  καὶ   κατὰ τὰ πλάγια οἱ μὲν
[9, 1]   τὰ Συηναίων πεδία στενοχωρῶν. Ἔνθα  καὶ   καταλαβόντες αὐτὸν οἱ κατάσκοποι τοὺς
[9, 22]   εἴτε καὶ καθ´ ὑμᾶς θεόν,  καὶ   κῆτος ἅπαν ποτάμιον Αἰθιόπων
[9, 11]   ἐπικλασθεῖεν. Ἀθροίσαντες οὖν πᾶσαν ἡλικίαν  καὶ   κλάδους εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες κηρούς
[9, 11]   τὰ δὲ ψελλιζόμενα τὴν βάσιν  καὶ   κλαυθμυριζόμενα ἐπαγωγὸν ἐφέρετο, καθάπερ σχεδιαζούσης
[9, 9]   τοιάνδε. Θεοπλαστοῦσι τὸν Νεῖλον Αἰγύπτιοι  καὶ   κρειττόνων τὸν μέγιστον ἄγουσιν, ἀντίμιμον
[9, 27]   καὶ στρατιωτῶν εὐφημία τε ἤρθη  καὶ   κρότος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος·
[9, 11]   καὶ τάχιστα διεβίβασε τὸ πλῆθος.  Καὶ   λαβόμενος τῆς ἐστερεωμένης τούς τε
[9, 24]   βεβαιοῦν δυναμένων οὐ παρόντων, μὴ  καὶ   λάθωμεν τὸν ἀκούοντα παροξύναντες καὶ
[9, 24]   ὅρμοι κλοπῆς, ἂν οὕτω τύχῃ,  καὶ   λῃστείας τοῖς φέρουσιν ὑπόνοιαν προσάπτοντες.
[9, 19]   τὸ ἀριστερὸν κέρας Αἰγυπτίων τε  καὶ   Λιβύων καὶ σὺν εὐτολμίᾳ πάσῃ
[9, 14]   προασπιζόμενοι· τὴν δὲ Αἰγυπτίων τε  καὶ   Λιβύων χεῖρα καὶ τὴν ξενικὴν
[9, 5]   ἐδιδάσκετο· γραψάμενος γὰρ ἐβούλετο  καὶ   λίθῳ τὴν γραφὴν ἐναψάμενος σφενδόνῃ
[9, 5]   εἰωθὸς ἐθαυματούργει, ναυμάχους τειχομάχοις συμπλέξας  καὶ   λιμναίῳ στρατιώτῃ χερσαῖον ἐφοπλίσας. Οἱ
[9, 2]   ὑπερμαχούντων ἔργῳ τε λαμπρῶς ἀμυναμένων  καὶ   λόγοις εἰς ὕβριν καὶ παροξυσμὸν
[9, 3]   ἐργασομένους συμμετρησάμενος. Ἐπεὶ δὲ τοῦτο  καὶ   λόγου θᾶττον ἤνυσεν ἅτε δὴ
[9, 26]   χρημάτων ἐν ἀνθρώποις τὸ κάλλιστον,  καὶ   μάχην, εἰ αὖθις ἄρχοιο, μὴ
[9, 13]   εἰς τὴν πόλιν ὡς ἰδίαν  καὶ   μεθεῖναι τῆς κατ´ αὐτῶν ὀργῆς
[9, 5]   κλονουμένων. ~Ἤδη δὲ ἑσπέρας ἐπιούσης  καὶ   μέρος τι τοῦ τείχους καὶ
[9, 5]   καὶ μέρος τι τοῦ τείχους  καὶ   μεταπύργιον ἐγκατερείπεται, οὐ μὴν ὥστε
[9, 3]   ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς τὰ ὄρθια  καὶ   μετέωρα σκέλος ἑκάτερον προβιβάζων, Εἴκασεν
[9, 6]   Ἔχων τε τὸ ὑμᾶς εἶναι  καὶ   μὴ κατ´ ἐξουσίαν, ἱκέταις γεγενημένοις
[9, 21]   εἰ βασιλεύς τίς ἐστιν ἀληθὴς  καὶ   μὴ τύραννος, ἐν ἀλλοτρίοις ἐπαίνοις
[9, 9]   θεὸς καὶ χαίρει συνόντι  καὶ   μὴ φαινόμενον αὖθις θρηνεῖ καὶ
[9, 16]   τοῦ δεξιοῦ κέρως Πέρσαις τε  καὶ   Μήδοις τοὺς ἐκ Μερόης ἀντιτάττων,
[9, 14]   δεξιὸν κέρας αὐτῷ Περσῶν τε  καὶ   Μήδων τὸ γνήσιον ἐπεῖχε, τῶν
[9, 1]   τὰ τείχη βέλεσι καὶ ὅπλοις  καὶ   μηχανήμασι φραξάμενος ἐκαραδόκει τὸ μέλλον.
[9, 15]   γοῦν διαπείρει πάντα τὸν ὑποπίπτοντα  καὶ   μιᾷ πληγῇ δύο που φέρει
[9, 20]   εἰς κύκλωσιν τὸ Περσικὸν συνήλασαν  καὶ   μίαν μόνην ἀτραπὸν τὴν ἐπὶ
[9, 1]   κύκλον τῷ τείχει περιχέας ἀπρόσμαχον  καὶ   μόνῃ τῇ θέᾳ προσεκάθητο, μυριάσιν
[9, 15]   κράνος μὲν ὑπέρχεται συμφυές τε  καὶ   μονήλατον καὶ ὄψιν ἀνδρὸς εἰς
[9, 18]   Βλέμμυες εἰς χεῖρας ἤδη συμπίπτοντες  καὶ   μόνον οὐ ταῖς αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες
[9, 15]   ἐφεὶς τὸν χαλινὸν τῷ ἵππῳ  καὶ   μυωπίσας παντὶ τῷ ῥοθίῳ κατὰ
[9, 5]   ἀπὸ τειχῶν πρὸς τείχη περαιουμένη  καὶ   ναύτης ὑπὲρ μεσογαίας πλωϊζόμενος καὶ
[9, 24]   βασιλείοις ἀποκείμενον ἀλλά σοι κόρην  καὶ   νεανίαν προσαγηοχότες ἀδελφοὺς μὲν καὶ
[9, 22]   νέαν ἰλὺν δι´ ἔτους ἐπάγοντα,  καὶ   Νεῖλον ἐντεῦθεν ὀνομαζόμενον, τάς τε
[9, 6]   καὶ χαλεπώτερον, νῦν μὲν ἁπλοῦ  καὶ   νενομισμένου τυχὸν ἐπαχθησομένου θανάτου, τότε
[9, 4]   τὸ μεταίχμιον τῶν τειχῶν ἐλίμναζε·  καὶ   νῆσος αὐτίκα ἦν Συήνη
[9, 7]   ἑξῆς ἐπιτελέσειν ἔμελλον, ἑσπέρας αὐτίκα  καὶ   νυκτὸς προσφάτοις τοῖς προστάγμασιν ἐπιγενομένης.
[9, 6]   πόλιν, εἰ περιγένοιτο, ἐγχειρίζειν, ἣν  καὶ   νῦν ἐν τῷ ἀνελπίστῳ σαλεύειν,
[9, 18]   τῇ γῇ προσερείδοντες κεφαλὴν δὲ  καὶ   νῶτα ταῖς μὲν οὐδὲν
[9, 22]   τὴν Μέμφιν παραπλήσιον, συννόμῳ μὲν  καὶ   ξεστῷ λίθῳ κατεσκευασμένον γραμμαῖς δὲ
[9, 9]   ζῆν ἀνθρώπους τὴν ὑγρᾶς τε  καὶ   ξηρᾶς οὐσίας σύνοδον αἰτίαν μάλιστα
[9, 8]   τε ἐκ σανίδων συνηρμοσμένων καθιέντες  καὶ   ξύλων παχέσι κορμοῖς ἔκτοσθεν διερείδοντες
[9, 25]   τοῦ βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ  καὶ   Βαγώας ἀγόμενος. Κἀπειδὴ παραστάντας
[9, 23]   ἑκάστῳ πεπραγμένων ἀνακρίνων. Ὡς δὲ  καὶ   ζωγρήσας τὸν Ὀροονδάτην παρῆν,
[9, 4]   ἔφθανε τὰ δεινὰ τὴν προθυμίαν,  καὶ   Νεῖλος ἤδη τὸ μακρὸν
[9, 5]   εὖ λέγειν ἔδοξεν, ἐπῄνει δὲ  καὶ   σατράπης· καὶ τοῦ κατηρειπωμένου
[9, 16]   τὴν κύκλωσιν ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε δὲ  καὶ   Ὑδάσπης τοῖς μὲν ἐπὶ
[9, 21]   δὲ πρὸς τὸν ἐμὸν δεσπότην.  Καὶ   Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν τοίνυν τίνα
[9, 5]   τὴν πόλιν; Ἀλλὰ καὶ προσδεχώμεθα  καὶ   τι βουλομένοις ἐστὶν ἐκδιδασκώμεθα.
[9, 5]   τὸν πρόσπλουν καταστοχαζόμενοι. Ἀντετόξευον δὲ  καὶ   οἱ Αἰθίοπες καὶ ἅτε εὐσκοπώτερά
[9, 6]   τὸν ὅρμον ἐνεδείκνυτο, τότε δὴ  καὶ   οἱ Αἰθίοπες πλησιάσαντες ὥσπερ ἀπ´
[9, 8]   ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστήσαντος. Ἤδη γὰρ  καὶ   οἱ Αἰθίοπες τὸ ἐποχετεῦον στόμιον
[9, 24]   Ὥστε ἀγέτω τις, ἡκόντων δὲ  καὶ   οἱ λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἤγοντο
[9, 2]   παρ´ Αἰθίοψιν χρυσὸς νομίζεται.  ~Καὶ   οἱ μὲν τὰ προστεταγμένα ἔπραττον,
[9, 3]   ὁρῶντες οἱ κατὰ τὴν Συήνην  καὶ   οἷ κακῶν ἦσαν συνιέντες καὶ
[9, 27]   εἰς ἐμὲ καλῶν Ὑδάσπην τε  καὶ   οἶκον τὸν Ὑδάσπου καὶ γένος
[9, 23]   αἰγῶν αἰπόλια καὶ συῶν συβόσια  καὶ   οἴνου πλῆθος τῶν Συηναίων τῇ
[9, 15]   ἐμποδίζειν τοὺς δρόμους. Οὕτως ἐσκευασμένον  καὶ   οἷον ἐμβεβλημένον περιβαίνει τὸν ἵππον,
[9, 14]   φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ τὸ μαχιμώτατον  καὶ   οἱονεὶ τεῖχος ἀρραγὲς τοῦ πολέμου
[9, 18]   ζῷον καταφεύγοντες. Ἐνταῦθα πολὺς φόνος  καὶ   ὀλίγου παντελὴς συνέπιπτε τοῖς ἱππεῦσι.
[9, 5]   δέκα νεόπηκτα ἐπιλέξας τοξότας τε  καὶ   ὁπλίτας ἐνθέμενος τε χρὴ
[9, 1]   ἐπικλεισάμενος καὶ τὰ τείχη βέλεσι  καὶ   ὅπλοις καὶ μηχανήμασι φραξάμενος ἐκαραδόκει
[9, 1]   προσεκάθητο, μυριάσιν ἀπείροις ἀνδρῶν ὁμοῦ  καὶ   ὅπλων καὶ ζῴων τὰ Συηναίων
[9, 25]   τότε τὸ ὀφθὲν ποιησάμενος, τίνες  καὶ   ὁπόθεν εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης δὲ
[9, 12]   ἀναδιδάσκειν περὶ τῶν Περσῶν ἐπυνθάνετο  καὶ   ὅποι μὲν ὥρμησαν, τίνι δὲ
[9, 5]   γινόμενος, ἀποτετειχισμένος δὲ τῷ ὕδατι  καὶ   ὅπως ἄν τινα διαπέμψαιτο ὡς
[9, 12]   οἰηθείς, ἀποστείλας ἠρώτα τί βούλοιντο  καὶ   ὅπως μόνοι καὶ οὐ μετὰ
[9, 25]   τοῦτον ἀδελφὸν ὄντα τῆς κόρης  καὶ   ὁρᾶσθαί μοι μέλλοντα προειδωλοποιηθῆναι, ὡς
[9, 11]   ἐξορμήσαντες ἐγχειρίζειν ἑαυτοὺς τοῖς Αἰθίοψι  καὶ   ὅρκοις πιστοῦσθαι τὴν ἄγνοιαν, εἴ
[9, 24]   πάντα γνωρίζειν ἔχουσι κειμήλια τηνάλλως  καὶ   ὅρμοι κλοπῆς, ἂν οὕτω τύχῃ,
[9, 3]   ἀπετέλει. Ἅπερ ἀκούοντες ἤδη δὲ  καὶ   ὁρῶντες οἱ κατὰ τὴν Συήνην
[9, 21]   σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα·  καὶ   ὅς, Ἣν ἂν» ἔφη βασιλεὺς
[9, 23]   ἔφη πρὸς αὐτὸν Ὑδάσπης.  Καὶ   ὃς Οὐδὲν αἰτεῖν δέομαι, βασιλεῦ»
[9, 9]   τοὺς μύστας Ἶσιν τὴν γῆν  καὶ   Ὄσιριν τὸν Νεῖλον καταγγέλλουσι, τὰ
[9, 9]   τροπὰς μὲν τὰς θερινὰς μάλιστα  καὶ   ὅτε ἀρχὴν τῆς αὐξήσεως
[9, 22]   ἱερεῖς τῶν τε ἄλλων ἕνεκεν  καὶ   ὅτι σὲ σωτῆρα ἡμῖν καὶ
[9, 12]   τί βούλοιντο καὶ ὅπως μόνοι  καὶ   οὐ μετὰ τῶν Περσῶν ἥκοιεν.
[9, 5]   πόλεμος τότε τι καὶ πλέον  καὶ   οὐδαμῶς εἰωθὸς ἐθαυματούργει, ναυμάχους τειχομάχοις
[9, 22]   καὶ ταῖς τῶν κροκοδείλων ᾠοτοκίαις,  καὶ   οὐδὲν ἀλλ´ τὸν ἐνιαυτὸν
[9, 18]   Ὅσοι δὲ καὶ διεδίδρασκον ἄπρακτοι  καὶ   οὐδὲν δράσαντες τοὺς ἐλέφαντας ἀπεχώρουν·
[9, 6]   ἐκ τοῦ πολέμου πᾶσιν ὁρώμενον  καὶ   οὐκ ἀμφίβολον κίνδυνον, ἐφ´ οἷς
[9, 1]   εὐμενὴς αὐτόθεν πρὸς τὰ ἴδια  καὶ   οὐκ εἰδὼς ὑπὸ {τοῦ} μαντευτοῦ
[9, 7]   ἴσων διαλέγεται ἄνθρωπος ἐπ´ ἄλλῳ  καὶ   οὐκ ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐλπίδα
[9, 13]   τοὺς Πέρσας καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος.  Καὶ   οὔπω πᾶν διετέτακτο καὶ σκοποὶ
[9, 5]   καὶ ἅτε εὐσκοπώτερά τε βάλλοντες  καὶ   οὔπω τῆς τῶν Περσῶν γνώμης
[9, 1]   πολεμίους ἐκ τῶν πρωτολείων παραδιδόασι·  καὶ   οὗτοι μὲν» ἔφη πρῶτοι ληφθέντες
[9, 25]   κτῆμα τὸ τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη  καὶ   οὗτος, οὐχ ἱερεῖον, τῶν δὲ
[9, 16]   ἔχων τὸ ἱππικὸν σατράπης  καὶ   οὕτω τὸ Περσικὸν διατάξας ἐπῄει
[9, 18]   ὑπεξαγαγόντες εἰς τοὺς ἐλέφαντας ἐνέβαλλον  καὶ   οὕτως οἱ μὲν αὐτοῦ κατανηλίσκοντο
[9, 15]   ὑπέρχεται συμφυές τε καὶ μονήλατον  καὶ   ὄψιν ἀνδρὸς εἰς ἀκρίβειαν ὥσπερ
[9, 6]   μὲν ἀπεκρίναντο σφᾶς τε αὐτοὺς  καὶ   παῖδας καὶ γυναῖκας ἐπιτρέπειν Ὑδάσπῃ
[9, 25]   ἱερεῖα παρασχοῦσα. Ἀλλὰ πῶς οὐχὶ  καὶ   παῖς ἐτέχθη μοι κατὰ τὴν
[9, 4]   τῷ κατὰ τὸν κύκλον ἐνέπιπτε  καὶ   πανταχόθεν περιρρυεὶς τὸ μεταίχμιον τῶν
[9, 15]   προσπίπτοντα μὲν ἀλύπως τῷ σώματι  καὶ   πάντῃ περιφυόμενον περιγράφοντα δὲ μέλος
[9, 1]   διάγειν καὶ δίαιταν ἄφθονον παρέχειν  καὶ   παντὸς ἄγους καθαρεύοντας φυλάττειν, οἷον
[9, 25]   δὲ Καὶ πάρεισιν» ἔφη  καὶ   πάντως ἱερουργουμένης παρέσονται. Μειδιάσας οὖν
[9, 5]   ἐπεραιοῦντο πεφραγμένοι ὡς, εἴ τι  καὶ   παρ´ ἐλπίδας ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ
[9, 8]   δυνατῆς βοηθείας οὐ μεθίεντο, τὴν  καὶ   παρ´ ἐλπίδας ἐνδεχομένην σωτηρίαν οὐκ
[9, 23]   δίδωσι νόμος. Ὥστε ἀπίτω λαβὼν  καὶ   παρ´ ἡμῶν καὶ ἀκόντων
[9, 21]   καὶ ἤτοι μέγα τι κατορθῶσαι  καὶ   παρὰ δόξαν, οἷα πολλὰ πολέμου
[9, 17]   θράσος ποιούμενοι καὶ ὡς αὐτίκα  καὶ   παρὰ τὴν πρώτην ἐμβολὴν ἀναρπασόμενοι.
[9, 19]   ἀπεστραμμένοις εἰς τοὐπίσω τοῖς τόξοις  καὶ   παρὰ τὴν φυγὴν βάλλοντες, ἀναχωροῦσι
[9, 25]   αὐτὴν Ὑδάσπης. δὲ  Καὶ   πάρεισιν» ἔφη καὶ πάντως ἱερουργουμένης
[9, 5]   Ὑδάσπης ἐγνώριζε μὲν σωτηρίαν αἰτοῦντας  καὶ   παρέχειν ἦν ἕτοιμος (ὑπαγορεύει γὰρ
[9, 2]   ἀμυναμένων καὶ λόγοις εἰς ὕβριν  καὶ   παροξυσμὸν ἐπιχλευασάντων, ὀργὴν τὸ πρᾶγμα
[9, 18]   στερεμνίου φολίδος τὴν ἐπιφάνειαν ἐπιτρεχούσης  καὶ   πᾶσαν αἰχμὴν τῷ ἀντιτύπῳ θραυούσης.
[9, 19]   εὐτολμίᾳ πάσῃ τὴν μάχην συμφερομένων  καὶ   πασχόντων μὲν πλείονα δρώντων
[9, 22]   ἄνω σωτῆρα, τῆς κάτω δὲ  καὶ   πατέρα καὶ δημιουργὸν νέαν ἰλὺν
[9, 18]   ὑπὸ {τε} τῶν ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι  καὶ   πατούμενοι οἱ δὲ ὑπό τε
[9, 4]   νῆσος αὐτίκα ἦν Συήνη  καὶ   περίρρυτος μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ
[9, 20]   βληθείς, ἀναγνόντος μὲν τὸν σατράπην  καὶ   περισῴζειν, ὡς προστέτακτο, βουλομένου, ἀγανακτήσαντος
[9, 27]   εἰ μὲν περισωθείην, Αἰθίοψί τε  καὶ   Πέρσαις εἰρήνην ἐγγυῶμαι βαθεῖαν καὶ
[9, 24]   καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης, τίς ὅτι  καὶ   Περσίννα δεδωκυῖα, τίς δ´
[9, 20]   σατράπην ἀποδεδρακότα τούς τε Μήδων  καὶ   Περσῶν πολυθρυλήτους ὁπλίτας οὔτε τι
[9, 5]   γνώμης συνιέντες δύο πού τινας  καὶ   πλείους διαπείρουσιν, ὥστε τινὰς ὑπὸ
[9, 23]   περιεστώτων ἐκβοᾶν ὑπὲρ ἰδιώτην εἶναι  καὶ   πλέον βασιλικὸν τὸ κειμήλιον. Ἐπιμειδιάσας
[9, 5]   καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται. Τί δὲ  καὶ   πλέον εἰ τούτους διαχρησόμεθα τοσούτου
[9, 14]   μόνους ἑαυτοῦ προέταττεν, οἷς δὴ  καὶ   πλέον θαρσήσας τὴν μάχην ἀπετόλμησε·
[9, 5]   πως πόλεμος τότε τι  καὶ   πλέον καὶ οὐδαμῶς εἰωθὸς ἐθαυματούργει,
[9, 18]   τὴν πυκνότητα παραστῆναι τοῖς Πέρσαις,  καὶ   πλέον ὅτε τοὺς ὀφθαλμοὺς μάλιστα
[9, 12]   τοῦ Ὀροονδάτου τοῖς τε ἄλλοις  καὶ   πλέον τοῖς καταφράκτοις ἱππεῦσιν ἐπανέχοντος.
[9, 9]   φρουρᾶς ἔτι παρ´ οὐδετέροις σπουδαζομένης  καὶ   πλέον τῶν κατὰ τὴν πόλιν
[9, 16]   νώτων ἀεὶ τὸν ποταμὸν ποιούμενος  καὶ   πλήθει κατὰ πολὺ τῶν Αἰθιόπων
[9, 20]   ἁρμάτων καὶ τοῦ λοιποῦ ταράχου  καὶ   πλήθους ὠθούμενοι σὺν πολλῷ μετεμάνθανον
[9, 16]   προσοίκους, εὐσταλεῖς τε τὴν ὅπλισιν  καὶ   ποδώκεις καὶ τοξείαν ἀρίστους, τοῖς
[9, 7]   ἅπαντα ἀπήγγελλον. δ´ ἐπιγελάσας  καὶ   πολλὰ τῆς ἀβελτηρίας τὸν Ὀροονδάτην
[9, 8]   ἅμα καὶ φρυγανίτιδα ὕλην συνδέοντες  καὶ   πολλαὶ χιλιάδες ἀθρόον οἱ μὲν
[9, 21]   ἑλόντος Ὑδάσπης ψυχορραγοῦντα θεασάμενος  καὶ   πολλῷ αἵματι ῥεόμενον, τοῦτο μὲν
[9, 23]   ξιφιστῆρα τοῦ σατράπου λιθοκόλλητόν τε  καὶ   πολύτιμον καὶ ἐκ πολλῶν ταλάντων
[9, 5]   καὶ ναύτης ὑπὲρ μεσογαίας πλωϊζόμενος  καὶ   πορθμεῖον κατὰ τὴν ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον·
[9, 25]   καὶ τοὺς ἐμὲ φύντας γνώσεσθε.  Καὶ   ποῦ γῆς εἰσιν οὗτοι; πρὸς
[9, 3]   ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως παῖς, γυνὴ  καὶ   πρεσβύτης ἔργου εἴχετο· γένος γὰρ
[9, 5]   μή τις τῶν ἐπὶ δόξης  καὶ   πρεσβύτης ἤδη Συηναίων τοῖς ἐπὶ
[9, 20]   δύναιντο καὶ συλλαμβάνειν καὶ ἄγειν,  καὶ   πρὸ πάντων τὸν Ὀροονδάτην· ὡς
[9, 20]   τὰ κατὰ τὴν Μέμφιν πεπυσμένου  καὶ   προανελεῖν μὲν τὸν Ὀροονδάτην παρὰ
[9, 17]   τοὺς Σῆρας ὥσπερ προκώλυμα εἶναι  καὶ   προασπίζειν τῶν ἐλεφάντων καταλιπόντες αὐτοὶ
[9, 15]   τούς τε πόδας κνημῖσι περιδέοντες  καὶ   προμετωπιδίοις τὴν κεφαλὴν δι´ ὅλου
[9, 24]   καὶ λάθωμεν τὸν ἀκούοντα παροξύναντες  καὶ   πρὸς ὀργήν τι δικαίως ὑφιστάμενοι,
[9, 17]   παριστάντες, οὕτως ὀλίγοι πρὸς πλείονας  καὶ   πρὸς οὕτω πεφραγμένους προεφορμήσαντες. Οἱ
[9, 15]   τοιοῦτος, ἀντίτυπόν τι βελῶν χρῆμα  καὶ   πρὸς πᾶσαν τρῶσιν ἀπομαχόμενον·
[9, 12]   πρὸς θεραπείαν τῶν κρειττόνων ὄντας  καὶ   πρὸς τῆς εὐωχίας ἀφυπνωμένους διαλάθοιεν,
[9, 15]   περιφυόμενον περιγράφοντα δὲ μέλος ἕκαστον  καὶ   πρὸς τὸ ἀκώλυτον τῆς κινήσεως
[9, 15]   τὴν βολὴν, αὐτοῦ δὲ ἐπιτείνοντος  καὶ   πρὸς τὸ σφοδρότερον τῆς τρώσεως
[9, 19]   ἀντείχοντο, φύσει τε τλήμονες ὄντες  καὶ   πρὸς τὸν θάνατον οὐ λυσιτελῶς
[9, 7]   ἅμα καὶ δύο Περσῶν ἀναλαβόντες,  καὶ   πρὸς τὸν Ὑδάσπην ἅπαντα ἀπήγγελλον.
[9, 5]   τείχους παραγενόμενος φρενοβλαβεῖς» ἔφη  καὶ   πρὸς τῶν δεινῶν παραπλῆγες, οὓς
[9, 5]   ὕδατος κεκυκλωμένου τὴν πόλιν; Ἀλλὰ  καὶ   προσδεχώμεθα καὶ τι βουλομένοις
[9, 5]   ἔσονται, πολέμια δὲ διανοούμενοι, ῥᾷστα  καὶ   προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται. Τί δὲ καὶ
[9, 3]   πρὸς βοήθειαν τὴν αὑτῶν παρεσκευάζοντο.  Καὶ   πρῶτον μὲν τῶν κατὰ τὰς
[9, 5]   τεῖχος ἐπιφερομένους θεασάμενοι, καταπλῆγες ἄνθρωποι  καὶ   πτοίας ἤδη πρὸς τῶν περιεχόντων
[9, 10]   τὸν στρατόν, ὥραν τε μίαν  καὶ   πύλην καθ´ ἣν ἔδει ποιήσασθαι
[9, 15]   παρακειμένην κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπιβαίνειν,  καὶ   ῥαφαῖς ὑπὸ τὰς ἐπιπτυχὰς τὴν
[9, 19]   φαρέτρας ἀφαιρῶν ἕκαστος ἀγέρωχόν τι  καὶ   σατυρικὸν σκίρτημα λυγιζόμενός τε καὶ
[9, 22]   ὑμῖν γινομένη θεῶν» Καὶ τοιγαροῦν  καὶ   σέβομεν» ἔφασαν οἱ ἱερεῖς τῶν
[9, 16]   πυργοφόρους ἐλέφαντας ἀντέταξε, τὸ Βλεμμύων  καὶ   Σηρῶν ὁπλιτικὸν προτάξας καὶ
[9, 15]   θώρακος τοιάδε· σκυτάλας χαλκᾶς τε  καὶ   σιδηρᾶς ὅσον σπιθαμιαίας πανταχόθεν εἰς
[9, 18]   τὸ γὰρ θηρίον πέφρακται μὲν  καὶ   σιδήρῳ παραγινόμενον εἰς μάχην καὶ
[9, 13]   ἐπελευσόμενος. Καὶ οὔπω πᾶν διετέτακτο  καὶ   σκοποὶ προσελαύνοντες ἔφοδον τῶν Περσῶν
[9, 26]   δεκάδα ἐτῶν αὐτός τε ἀφίημι  καὶ   σοὶ ποιεῖν οὕτως ἐντέλλομαι. ~Τούτων
[9, 27]   τῶν παρόντων ἀστῶν τε ὁμοίως  καὶ   στρατιωτῶν εὐφημία τε ἤρθη καὶ
[9, 23]   δέομαι, βασιλεῦ» εἶπεν, ἀλλ´ εἰ  καὶ   σὺ τοῦτο ἐπικρίνειας, ἔχω τὸ
[9, 27]   ἐγγυῶμαι βαθεῖαν καὶ φιλίαν ἀίδιον  καὶ   Συηναίοις τὰ προστεταγμένα ἐμπεδώσειν· εἰ
[9, 6]   θέατρον τοιάδε ἔλεγον. Πέρσαι  καὶ   Συηναίων οἱ παρόντες, Ὑδάσπης
[9, 20]   προηγόρευε ζῶντας δὲ οὓς δύναιντο  καὶ   συλλαμβάνειν καὶ ἄγειν, καὶ πρὸ
[9, 19]   κέρας Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων  καὶ   σὺν εὐτολμίᾳ πάσῃ τὴν μάχην
[9, 5]   φειδοῖ κωλυόντων μόνον τῶν δὲ  καὶ   σὺν ὀργῇ τῶν Αἰθιόπων ἀμυνομένων,
[9, 9]   ἄλλα στοιχεῖα τούτοις συνυπάρχειν τε  καὶ   συναναφαίνεσθαι λέγοντες, καὶ τὴν μὲν
[9, 15]   ἀκώλυτον τῆς κινήσεως συστελλόμενόν τε  καὶ   συνεκτεινόμενον. Ἔστι γὰρ χειριδωτὸς ἀπ´
[9, 23]   προβάτων πλεῖστα δὲ αἰγῶν αἰπόλια  καὶ   συῶν συβόσια καὶ οἴνου πλῆθος
[9, 14]   ἀριστερὸν κατένεμεν, ἀκοντιστὰς καὶ τούτοις  καὶ   σφενδονήτας παραζεύξας ἐκδρομάς τε ποιεῖσθαι
[9, 5]   ἐκτοξεύων ἀπετύγχανε, πάντων μὲν τοξοτῶν  καὶ   σφενδονητῶν ἐφικέσθαι τῆς βολῆς φιλοτιμουμένων
[9, 15]   σιδηροῦς τις ἀνὴρ φαινόμενος  καὶ   σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος. κοντὸς
[9, 15]   οὐ τὰ στέρνα μόνον ἀλλὰ  καὶ   σῶμα τὸ ἄλλο ἅπαν τεθωράκισται.
[9, 23]   μεγαλοψυχίαν τῆς τούτου φιλοπλουτίας; Εἶτα  καὶ   σώματος ἁλόντος τῷ κρατήσαντι σκυλεύειν
[9, 15]   αὐτοῖς πανοπλίας τοιόσδε· ἀνὴρ ἔκκριτος  καὶ   σώματος ἰσχὺν ἐπίλεκτος κράνος μὲν
[9, 24]   λάφυρα, πρᾶγμα κατ´ Αἰθιοπίαν εὔωνον  καὶ   σωρηδὸν ἐν τοῖς βασιλείοις ἀποκείμενον
[9, 24]   οὖν μὴ προώμεθα δι´ ὅτι  καὶ   τὰ ἄλλα γνωρίσματα ἂν πιστὰ
[9, 1]   ἱερεῖά τινα ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας  καὶ   τὰ δεσμά τε ἀμείβειν καὶ
[9, 11]   κηρούς τε καὶ δᾷδας ἁψάμενοι  καὶ   τὰ ἱερὰ γένη καὶ ἕδη
[9, 9]   ἐκδεδωκότων. Καὶ γάρ πως συνέπεσε  καὶ   τὰ Νειλῷα τότε, τὴν μεγίστην
[9, 6]   τάς τε Φίλας τὴν πόλιν  καὶ   τὰ σμαράγδεια μέταλλα παραχωρήσειν· αὐτὸς
[9, 26]   τῆς ἔχθρας, τάς τε Φίλας  καὶ   τὰ σμαράγδεια μέταλλα, ὑπ´ ἐμαυτῷ
[9, 1]   καὶ τάς τε πύλας ἐπικλεισάμενος  καὶ   τὰ τείχη βέλεσι καὶ ὅπλοις
[9, 24]   δαίμων καταβέβληται, τούτων ἀνάγκη  καὶ   τὰ τέλη διὰ μακροτέρων συμπεραίνεσθαι·
[9, 22]   ποτάμιον ὕδωρ ὑπὸ γῆς διηθούμενον  καὶ   ταῖς γραμμαῖς ἐμπῖπτον τάς τε
[9, 22]   ἄνθεσι νειλῴοις τὴν στρατιὰν βαλλούσης  καὶ   ταῖς ἐπινικίοις εὐφημίαις τὸν Ὑδάσπην
[9, 22]   τε κατ´ αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι  καὶ   ταῖς τῶν κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ
[9, 3]   στενῷ πορθμῷ τὸ ὕδωρ ἐμπῖπτον  καὶ   ταῖς χει ροποιήτοις ὄχθαις θλιβόμενον
[9, 3]   ἐπὶ μυριοπληθῆ στρατὸν οὐ θαρσῶν  καὶ   τὰς ἐκ τῶν ἐπάλξεων τοξείας
[9, 26]   τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου συνῃρηκὼς  καὶ   τὰς ἐξ ἀρχῆς προφάσεις τῆς
[9, 1]   ἔφθη προεισελάσας εἰς τὸ ἄστυ,  καὶ   τάς τε πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ
[9, 6]   πολέμου καὶ τῶν ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι  καὶ   τάς τε Φίλας τὴν πόλιν
[9, 22]   καταυγάζεσθαι διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν.  Καὶ   ταῦτα μὲν Ὑδάσπης οὐ
[9, 24]   ἀνακαλύπτειν οὐ λυσιτελές, τοῦ κεφαλαίου  καὶ   ταῦτα τῆς ὅλης καθ´ ἡμᾶς
[9, 24]   τῆς ἐμῆς, ἀπολειπομένης. Σῴζεσθαι δὲ  καὶ   ταύτην θεῶν βουλήσει πεπύσμεθα. Ἂν
[9, 9]   τὴν γῆν τὴν αὑτῶν ἐμφαίνειν.  Καὶ   ταυτὶ μὲν δημοσιεύουσι, πρὸς δὲ
[9, 9]   εἰς ἔτος ἀεὶ τεταγμένως ἐπομβρίζοντος·  καὶ   ταυτὶ μὲν πολὺς λεώς.
[9, 11]   οἷον διὰ ζεύγματος ῥᾷστά τε  καὶ   τάχιστα διεβίβασε τὸ πλῆθος. Καὶ
[9, 7]   ἑαυτῷ τὴν ἐλπίδα τοῦ εἶναι  καὶ   τεθνάναι σαλεύων, Εὔηθες» ἔφη τὴν
[9, 2]   τῇ Συήνῃ προσβαλών, αὐτοβοεί τε  καὶ   τείχεσιν αὐτοῖς ἀναρπάσασθαι τὴν πόλιν
[9, 10]   μὲν ἐγχώριοι πρὸς θυσίαις τε  καὶ   τελεταῖς ἦσαν τοῖς μὲν σώμασιν
[9, 11]   εἶτα καὶ κατὰ συλλόγους συνιστάμενοι,  καὶ   τέλος καὶ τὸ ζεῦγμα ἐποπτεύοντες.
[9, 15]   ἀπαιωροῦντες ὡς ὁπλίζειν τε ἅμα  καὶ   τῇ λαγαρότητι μὴ ἐμποδίζειν τοὺς
[9, 1]   προσῆγον· δὲ ἥδετο μὲν  καὶ   τῇ ὄψει τῶν νέων, εὐμενὴς
[9, 15]   τῇ κατωτέρᾳ τὴν ὑπερκειμένην ἀεὶ  καὶ   τῇ πλαγίᾳ τὴν παρακειμένην κατὰ
[9, 14]   καταστράπτων· ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος ἡλίου  καὶ   τὴν ἀκτῖνα κατὰ πρόσωπον τοῖς
[9, 27]   δὲ Ὀροονδάτης, τὼ χεῖρε προτείνας  καὶ   τὴν δεξιὰν ἐπὶ θατέραν παραλλάξας,
[9, 8]   βαθείας γῆ κατάπλεως ἐγεγόνει  καὶ   τὴν ἐπιφάνειαν ἐξικμάσθαι φαινομένην τέλμα
[9, 22]   αὐξήσεσι μετοπωρινὴν δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι  καὶ   τὴν ἠρινὴν τοῖς τε κατ´
[9, 4]   κατέσχιστο, πρὸς τὰ βάθη κατεδύετο  καὶ   τὴν κρηπῖδα τοῦ τείχους ὑπέτρεχε,
[9, 9]   συνυπάρχειν τε καὶ συναναφαίνεσθαι λέγοντες,  καὶ   τὴν μὲν ὑγρὰν τὸν Νεῖλον,
[9, 14]   Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων χεῖρα  καὶ   τὴν ξενικὴν ἅπασαν εἰς τὸ
[9, 12]   ~Ὁ δὲ Ὑδάσπης ταῦτα ὁρῶν  καὶ   τὴν πάλαι ἱκεσίαν ἐπιτείνειν αὐτοὺς
[9, 6]   Ὑδάσπῃ χρῆσθαι πρὸς ὅτι βούλοιτο  καὶ   τὴν πόλιν, εἰ περιγένοιτο, ἐγχειρίζειν,
[9, 25]   τὸν λόγον εἰς τὴν Χαρίκλειαν  καὶ   τὴν φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ
[9, 24]   τοῦτον παρῄεσαν οἱ τὸν Θεαγένην  καὶ   τὴν Χαρίκλειαν ἑλόντες, καὶ
[9, 16]   Μερόης ἀντιτάττων, ἄνδρας ὁπλομάχους τε  καὶ   τῆς κατασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας· τοὺς
[9, 7]   ὡς τῆς τε ἐπιρροῆς κωλυομένης  καὶ   τῆς λιμναζούσης πρὸς τῆς ἐκροῆς
[9, 8]   δὲ τὸ πλεῖστον τῶν τειχῶν  καὶ   τῆς πόλεως ὑπενηνέχθαι τούς τε
[9, 22]   ἀντικρὺς εἶναι τὸν Νεῖλον, τοῦτο  καὶ   τῆς προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης (τῶν γοῦν
[9, 3]   τὸ μεταξὺ τοῦ τε Νείλου  καὶ   τῆς Συήνης ἀπολαμβάνοντος. Ἐπεὶ δὲ
[9, 23]   κειμήλιον. Ἐπιμειδιάσας οὖν Ὑδάσπης  Καὶ   τί ἂν» ἔφη γένοιτο βασιλικώτερον
[9, 19]   φιλονείκως κενοδοξοῦντες, ἴσως δέ που  καὶ   τιμωρίαν λιποταξίου προορῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ
[9, 5]   νομίζουσιν. Ἔβαλλον δὲ οὐχ ὥστε  καὶ   τιτρώσκειν, ἀλλ´ ὅσον ἀπείργειν τὸν
[9, 18]   τε ποιουμένων καὶ τοὺς μὲν  καὶ   τιτρώσκειν εὐστοχούντων τοὺς δὲ κατὰ
[9, 3]   δυσωπεῖται κίνδυνος. Οἱ δυνατώτεροι δὲ  καὶ   τὸ ἀκμάζον ἐν ὅπλοις αὐλῶνά
[9, 11]   κατὰ συλλόγους συνιστάμενοι, καὶ τέλος  καὶ   τὸ ζεῦγμα ἐποπτεύοντες. Αὖθις οὖν
[9, 6]   ἀνδρεῖον, τὸ δὲ φιλάνθρωπον δοκιμάζων  καὶ   τὸ μὲν χειρὸς εἶναι στρατιωτικῆς,
[9, 25]   ἀκμὴν τοσαύτην ἥκειν ἀθρόον ᾤμην·  καὶ   τὸ ὄναρ ἐν οὐδεμιᾷ φροντίδι
[9, 8]   σχοίνῳ κατὰ τὸ ὄρυγμα συμμετρούμενοι,  καὶ   τὸ πεπτωκὸς ἕτεροι τοῦ τείχους
[9, 20]   ἀσπίδα τὰς φάλαγγας οἱ Αἰθίοπες  καὶ   τὸ πολὺ βάθος τῶν τάξεων
[9, 3]   δὲ λίθους, δὲ ξύλα,  καὶ   τὸ προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ
[9, 13]   ὅταν αὐτός ποτε διαδρᾶναι δυνηθῇ.  Καὶ   τὸ τῆς γνώμης ἄπιστον εἰς
[9, 5]   τειχῶν εἰς τὸ ἐκτός τε  καὶ   τὸ ὕδωρ σφενδονηθῆναι. Καὶ ἂν
[9, 22]   σεβάσματος, μήτηρ ὑμῖν γινομένη θεῶν»  Καὶ   τοιγαροῦν καὶ σέβομεν» ἔφασαν οἱ
[9, 12]   γενησομένην, τοὺς ἱερέας μόνους μετακαλεσάμενος  καὶ   τοῖς ἀγάλμασι τῶν θεῶν
[9, 23]   τοὺς κατὰ Συήνην ἱερέας εὐωχῶν  καὶ   τοῖς ἄλλοις οὕτω ποιεῖν ἐφῆκε,
[9, 19]   σκίρτημα λυγιζόμενός τε καὶ καμπτόμενος  καὶ   τοῖς ἰοῖς ἐστεμμένος ἀπὸ γυμνοῦ
[9, 20]   αὐτοὺς ἐτάχθησαν, παθόντας δὲ πλείονα  καὶ   τοῖς λοιποῖς ἐφεπομένους, ἐνδόντες καὶ
[9, 5]   τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἐξάκουστος  καὶ   τοῖς πολεμίοις ἐγίνετο· καὶ χεῖρας
[9, 3]   κατὰ δὲ τὸν ὁλκὸν ἐξάκουστον  καὶ   τοῖς πορρωτάτω πάταγον ἀπετέλει. Ἅπερ
[9, 24]   καὶ εἰς τοὺς σκευοφόρους ἀφιγμένου  καὶ   τοῖς φυλάττουσιν ἄγειν ὡς βασιλέα
[9, 13]   ὀλίγοις εἰς τὴν Συήνην ἀναγκασθεὶς  καὶ   τοῖς χώμασιν ἀποτειχισθείς, σωτηρίαν τε
[9, 11]   ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ τοσαύτῃ γεγονότες ἄπιστοι  καὶ   τὸν δρασμὸν τοῖς Πέρσαις συνεργήσαντες.
[9, 2]   Ἐμειδία δὲ καὶ Χαρίκλεια  καὶ   τὸν Θεαγένην μεταβάλλειν ἐπειρᾶτο τοῖς
[9, 15]   τὸν θώρακα. Παραπλησίᾳ δὲ σκευῇ  καὶ   τὸν ἵππον περιφράττουσι, τούς τε
[9, 20]   κυκλωθῆναι παρὰ τὴν ἀρχὴν καταδείσας  καὶ   τὸν Νεῖλον διὰ τοῦτο κατὰ
[9, 5]   ὑπολειπομένην ἐλπίδα, θεοὺς ἐπεβοῶντο σωτῆρας,  καὶ   τὸν Ὀροονδάτην ἐπικηρυκεύεσθαι πρὸς τὸν
[9, 16]   τε τὴν ὅπλισιν καὶ ποδώκεις  καὶ   τοξείαν ἀρίστους, τοῖς κατὰ τὸ
[9, 8]   τὸ ἔργον παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται.  Καὶ   τοσοῦτος ἦχος καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη,
[9, 22]   ἑξήκοντα καὶ τριακόσιαι μονάδες, ὅσαι  καὶ   τοῦ ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται) φυτῶν
[9, 25]   ἠρώτα. Σιωπώσης δὲ τῆς Χαρικλείας  καὶ   τοῦ Θεαγένους εἰπόντος ὡς ἀδελφοὶ
[9, 5]   ἐπῄνει δὲ καὶ σατράπης·  καὶ   τοῦ κατηρειπωμένου τῇδε κἀκεῖσε μεταστάντες
[9, 20]   τε ἵππων καὶ δρεπανηφόρων ἁρμάτων  καὶ   τοῦ λοιποῦ ταράχου καὶ πλήθους
[9, 17]   ~Ἀρθέντων δὲ ἑκατέρωθεν τῶν σημείων  καὶ   τοῦ μὲν Περσικοῦ διὰ σαλπίγγων
[9, 10]   ἐᾶν πρός τε δυσχερείας ἀπαλλαγὴν  καὶ   τοῦ μή τινα πρὸς τὸν
[9, 12]   πλείστου στρατοῦ κατ´ ἐκείνην συνειλεγμένου  καὶ   τοῦ Ὀροονδάτου τοῖς τε ἄλλοις
[9, 8]   κενὸν τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων,  καὶ   τοῦ πρὸς βραχὺ διορυγέντος ταπεινοτέρου
[9, 8]   τοῦ τε ῥήγματος ἀπόπτου γενομένου  καὶ   τοῦ ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστήσαντος. Ἤδη
[9, 1]   κατασκόπους δώροις ἀμειψάμενος, τούτους τε  καὶ   τοὺς αἰχμαλώτους εἰς τοὺς σκευοφόρους
[9, 18]   τὴν ἀλγηδόνα τῶν χαλινῶν ὑπερορώντων  καὶ   τοὺς ἀναβάτας ἀποσειομένων, οὓς κορμηδὸν
[9, 25]   ἱερεῖα φυλαττόμενοι συνίεμεν, ἐμέ τε  καὶ   τοὺς ἐμὲ φύντας γνώσεσθε. Καὶ
[9, 5]   κατὰ τὴν πόλιν τὰ σκάφη  καὶ   τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε καὶ
[9, 5]   τῶν περιεχόντων κινδύνων ἀνάμεστοι, πολεμίους  καὶ   τοὺς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ σφῶν
[9, 4]   που πέντε τὴν κάθετον βαθύναντες  καὶ   τοὺς θεμελίους ὑποδραμόντες, ἐγκάρσιοι τὸ
[9, 23]   τούς τε ἐπὶ δόξης Αἰθιόπων  καὶ   τοὺς κατὰ Συήνην ἱερέας εὐωχῶν
[9, 1]   οὔπω πλησιάζειν τοὺς Αἰθίοπας αἰσθόμενος  καὶ   τοὺς καταρράκτας ὑπερθεμένους ἐπὶ τὴν
[9, 17]   δὲ βολῆς ἐντὸς ἤδη καθίσταντο  καὶ   τοὺς καταφράκτους ἐρεθίζοντας τὴν ἵππον
[9, 18]   τοῦ ἐλέφαντος ἐκδρομάς τε ποιουμένων  καὶ   τοὺς μὲν καὶ τιτρώσκειν εὐστοχούντων
[9, 16]   καταφράκτοις μεγαλαυχούμενον καταμαθών, ἑαυτόν τε  καὶ   τοὺς περὶ αὑτὸν πυργοφόρους ἐλέφαντας
[9, 17]   προστεταγμένα πρὸς τοῦ Ὑδάσπου ἔπραττον  καὶ   τοὺς Σῆρας ὥσπερ προκώλυμα εἶναι
[9, 7]   ἑνὸς ἄνοιαν τοσούτοις ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν.  Καὶ   τούς τε ἀπεσταλμένους παρὰ τοῦ
[9, 16]   τοὺς δὲ ἐκ τῆς Τρωγλοδυτικῆς  καὶ   τοὺς τῇ κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς
[9, 22]   τῆς λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ  καὶ   τοὺς τῶν ὡρονομίων γνώμονας ἀσκίους
[9, 19]   τι κυκλοτερὲς τῇ κεφαλῇ περιθέντες  καὶ   τοῦτο βέλεσι κατὰ τὸν κύκλον
[9, 14]   εἰς τὸ ἀριστερὸν κατένεμεν, ἀκοντιστὰς  καὶ   τούτοις καὶ σφενδονήτας παραζεύξας ἐκδρομάς
[9, 3]   ἀνηνύτους ὁρῶν· γὰρ Ὑδάσπης  καὶ   τούτου προὐνόησε, τὸ μεσεῦον τῶν
[9, 9]   ~Ἡμέρας μὲν δὴ δύο που  καὶ   τρεῖς οὕτω διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν
[9, 11]   τῶν πραττομένων τοὺς μὲν φύντας  καὶ   τρέφοντας, τάχα που τὴν ἄπειρον
[9, 22]   ψήφους μεταλαμβανομένων, πέντε καὶ ἑξήκοντα  καὶ   τριακόσιαι μονάδες, ὅσαι καὶ τοῦ
[9, 17]   Περσικοῦ διὰ σαλπίγγων ῥόμβοις δὲ  καὶ   τυμπάνοις τῶν Αἰθιόπων τὴν μάχην
[9, 18]   τῶν ἐλεφάντων ὄψεως ἀθρόον παραγυμνωθείσης  καὶ   τῷ μεγέθει {ξενίζοντι τῆς θέας}
[9, 22]   εἰς ἀκρίβειαν κατὰ κορυφὴν ἱσταμένης  καὶ   τῷ πανταχόθεν περιφωτισμῷ τὴν παρέμπτωσιν
[9, 4]   ἱζήσειεν ἐνταῦθα τὸ τεῖχος ὤκλαζε  καὶ   τῷ σάλῳ τὸν κίνδυνον ἐπεσήμαινεν,
[9, 19]   δή τινα συνειστήκεισαν οἱ Αἰγύπτιοι  καὶ   τῷ συνασπισμῷ πρὸς τὴν τοξείαν
[9, 5]   ἐλαττουμένης τοῦ μήκους τῆς βολῆς  καὶ   τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης. δὲ
[9, 6]   μὲν αἰτίων ἔφη τοῦ πολέμου  καὶ   τῶν ἐπάθλων ἐκστήσεσθαι καὶ τάς
[9, 7]   κἀκεῖνοί τι πρὸς ἀντίστασιν βουλεύσειαν,  καὶ   τῶν ἰδίων τοὺς μὲν ἐμφράττειν
[9, 23]   τῶν τε κατὰ τὴν πόλιν  καὶ   τῶν κατὰ τὴν μάχην ληφθέντων
[9, 4]   κίνδυνον ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών τε κραδαινομένων  καὶ   τῶν ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ κλονουμένων.
[9, 8]   τὸ ὑποκείμενον διάβροχον γεγενημένον, εἴτε  καὶ   τῶν ὑπορυττόντων συνενδοῦναι πρὸς τὸ
[9, 22]   παρέμπτωσιν τῆς σκιᾶς ἀπελαυνούσης, ὡς  καὶ   τῶν φρεάτων τὸ κατὰ βάθος
[9, 24]   ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν οὕτω τύχῃ,  καὶ   ὕβριν τὸ πρᾶγμα ἡγησάμενον, εἴ
[9, 24]   τὰ καθ´ ἡμᾶς. Ἰδοὺ γὰρ  καὶ   Ὑδάσπης ὃν πατέρα σοι γεγενῆσθαι
[9, 5]   διαχρησόμεθα τοσούτου νέφους ἐκ γῆς  καὶ   ὕδατος κεκυκλωμένου τὴν πόλιν; Ἀλλὰ
[9, 9]   σεμνηγοροῦντες οἷα δὴ δίχα νεφώσεων  καὶ   ὑετῶν ἀερίων τὴν ἀρουμένην αὐτοῖς
[9, 23]   τά τε ὑποζύγια καὶ ἵππους  καὶ   ὕλην ἄλλην τὴν ἐν λαφύροις
[9, 6]   καὶ δυσμαῖς Αἰθιόπων νυνὶ δὲ  καὶ   ὑμῶν βασιλεὺς πολεμίους τε ἐκπορθεῖν
[9, 18]   καθ´ ἓν σύνθημα ὑπώκλασάν τε  καὶ   ὑπεδύοντο τοῖς ἵπποις, γόνυ μὲν
[9, 14]   ἅρματός τε δρεπανηφόρου λαμπρῶς ἐπιβεβηκὼς  καὶ   ὑπὸ τῆς ἑκατέρωθεν φάλαγγος εἰς
[9, 3]   ὅπλοις αὐλῶνά τινα στενόν τε  καὶ   ὑπόγειον ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ
[9, 10]   δὲ ἑκάστῳ δεκάρχῃ ἵππους μὲν  καὶ   ὑποζύγια κατὰ χώραν ἐᾶν πρός
[9, 22]   τάς τε αὐξήσεις τοῦ Νείλου  καὶ   ὑπονοστήσεις τοῖς ἐγχωρίοις διασημαίνει, τῷ
[9, 11]   ἐλθόντες, ἱκέται πόρρωθεν γονυπετοῦντες ἐκάθηντο  καὶ   ὑφ´ ἓν σύνθημα καὶ φωνὴν
[9, 27]   καὶ Πέρσαις εἰρήνην ἐγγυῶμαι βαθεῖαν  καὶ   φιλίαν ἀίδιον καὶ Συηναίοις τὰ
[9, 5]   ἥκοντας ὑπετόπαζον (πᾶν γὰρ ὕποπτον  καὶ   φοβερὸν τῷ κατ´ ἔσχατον κινδύνου
[9, 26]   τέλος πρὸς τὸν Ὀροονδάτην μετάκλητον  καὶ   φοράδην ἀχθέντα Ἐγὼ» ἔφη τὰς
[9, 2]   μεγάλα φιλανθρωπεύεται· χρυσᾶ σιδηρῶν ἀμείβομεν,  καὶ   φρουρὰν πλουτοῦντες ἐντιμότεροι δεσμῶται γεγόναμεν.
[9, 8]   ἔκτοσθεν διερείδοντες χοῦν τε ἅμα  καὶ   φρυγανίτιδα ὕλην συνδέοντες καὶ πολλαὶ
[9, 11]   ἐκάθηντο καὶ ὑφ´ ἓν σύνθημα  καὶ   φωνὴν γοώδη μίαν ἐλεεινὴν ὀλολυγὴν
[9, 9]   Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα θεὸς  καὶ   χαίρει συνόντι καὶ μὴ φαινόμενον
[9, 6]   τῷ Περσῶν ἁλῶναι· μᾶλλον δὲ  καὶ   χαλεπώτερον, νῦν μὲν ἁπλοῦ καὶ
[9, 5]   ἐξάκουστος καὶ τοῖς πολεμίοις ἐγίνετο·  καὶ   χεῖρας εἰς οὐρανὸν αἴροντες, τὴν
[9, 2]   τοῖς ἐκ θεῶν προρρηθεῖσιν ἐπανέχουσα  καὶ   χρηστοτέραις ἐλπίσι κατεπᾴδουσα. δὲ
[9, 4]   κυματουμένη. Κατ´ ἀρχὰς μὲν δὴ  καὶ   χρόνον τῆς ἡμέρας ἐπ´ ὀλίγον
[9, 1]   καὶ τὰ δεσμά τε ἀμείβειν  καὶ   χρυσᾶ ἐπιβάλλειν· ὅσα γὰρ σίδηρος
[9, 24]   Θεαγένην καὶ τὴν Χαρίκλειαν ἑλόντες,  καὶ   βασιλεῦ» ἔφασαν, ἡμῶν δὲ
[9, 27]   ἕτερον τοῦτον τὸν τρόπον θεραπεύειν.  Καὶ   παρόντες, οὐ δοκῶ μοι»
[9, 26]   τε ἰσαρίθμους τῶν ἐν ἀκμῇ  καὶ   ὥρᾳ διαπρεπόντων ἐπιλεξάμενος, ἅμα τοῖς
[9, 24]   ἡμᾶς» ὑπολαβὼν Θεαγένης  καὶ   ὡς αἰχμάλωτον δῶρον παρασχὼν τὴν
[9, 17]   ἕρμαιον τὸ ἐκείνων θράσος ποιούμενοι  καὶ   ὡς αὐτίκα καὶ παρὰ τὴν
[9, 9]   καὶ μὴ φαινόμενον αὖθις θρηνεῖ  καὶ   ὡς δή τινα πολέμιον τὸν
[9, 3]   καὶ οἷ κακῶν ἦσαν συνιέντες  καὶ   ὡς ἐπικλυσμός ἐστιν σκοπὸς
[9, 24]   δεδωκυῖα, τίς δ´ ὅτι  καὶ   ὡς θυγατρὶ μήτηρ πείσων
[9, 12]   ἑαυτῶν ἀνυπαίτιον, τὴν πάτριον ἑορτήν,  καὶ   ὡς πρὸς θεραπείαν τῶν κρειττόνων
[9, 2]   οἱ μὲν τὰ προστεταγμένα ἔπραττον,  καὶ   ὡς τῶν προτέρων δεσμῶν παραλύοντες
[9, 1]   Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς ἤδη περιεστοίχιστο  καὶ   ὥσπερ ἄρκυσιν ἐναπείληπτο τοῖς Αἰθίοψιν.
[9, 5]   ἄμυναν. Καὶ ἦν θεαμάτων τὸ  καινότατον,   ναῦς ἀπὸ τειχῶν πρὸς τείχη
[9, 5]   πορθμεῖον κατὰ τὴν ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον·  καινουργὸς   δὲ ὢν ἀεί πως
[9, 6]   ὠμοτάτου καὶ εἰς πικροτάτην κόλασιν  καινουργουμένου.   ~Ταῦτα λέγων ὑποδεχθῆναι καὶ δύο
[9, 20]   τῶν ἐλέγχων προδιεφθαρμένων) τρῶσαι δὲ  καιρίαν   ἀποτυχόντος. Ὑπέσχε γε μὴν αὐτίκα
[9, 21]   παρὰ δόξαν, οἷα πολλὰ πολέμου  καιροὶ   θαυματουργοῦσιν, διασωθείς, εἰ τοῦτο
[9, 24]   χρόνος συνέχεε, ταῦτα εἰς ὀξὺν  καιρὸν   ἀνακαλύπτειν οὐ λυσιτελές, τοῦ κεφαλαίου
[9, 20]   χωροίη κατὰ τῶν φιλίων, τὸν  καιρὸν   τῆς τύχης εἰς ἐχθροῦ ἄμυναν,
[9, 15]   τὸ ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν  καιρὸς   ἥκῃ τῆς μάχης ἐφεὶς τὸν
[9, 25]   δεομένης ὥστε ἁγνὴν ἡμῖν ἄχρι  καιροῦ   τῆς θυσίας φυλαχθῆναι. Ἔχει τι
[9, 7]   ὡς οὐδεμιᾶς ὢν φροντίδος εἰ  κἀκεῖνοί   τι πρὸς ἀντίστασιν βουλεύσειαν, καὶ
[9, 5]   σατράπης· καὶ τοῦ κατηρειπωμένου τῇδε  κἀκεῖσε   μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς ὅπλοις
[9, 3]   κατὰ τὴν Συήνην καὶ οἷ  κακῶν   ἦσαν συνιέντες καὶ ὡς ἐπικλυσμός
[9, 24]   καὶ Ἕλληνας, μεγέθει δὲ καὶ  κάλλει,   μετά γε σέ, πάντας ἀνθρώπους
[9, 26]   ἀσπαζόμενος, χρημάτων ἐν ἀνθρώποις τὸ  κάλλιστον,   καὶ μάχην, εἰ αὖθις ἄρχοιο,
[9, 21]   ἐμὴν ὑπάρξει γνώμην· νικᾶν γὰρ  καλὸν   τοὺς ἐχθροὺς ἑστῶτας μὲν ταῖς
[9, 25]   Ἑλλὰς» εἶπε τά τε ἄλλα  καλοὺς   κἀγαθοὺς φέρουσα καὶ γνήσια ἡμῖν
[9, 27]   πάθοιμι, θεοὶ τῶν εἰς ἐμὲ  καλῶν   Ὑδάσπην τε καὶ οἶκον τὸν
[9, 10]   μὲν σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι δεινοῖς  κάμνοντες   ταῖς ψυχαῖς δὲ τῆς περὶ
[9, 19]   σατυρικὸν σκίρτημα λυγιζόμενός τε καὶ  καμπτόμενος   καὶ τοῖς ἰοῖς ἐστεμμένος ἀπὸ
[9, 21]   μὲν εἶναι λέγεις, ἀσύνετος δὲ  κἂν   αὐτὸς ὁμολογήσειας πρὸς τοσαύτας μυριάδας
[9, 19]   ἀκτῖνας εἰς τὸ ἐκτὸς προβέβληνται.  Κἀντεῦθεν   ἐξ ἑτοίμου παρὰ τὰς μάχας
[9, 15]   ἑτέρων διὰ τὸ ἄχθος ἀνατιθεμένων.  Κἀπειδὰν   καιρὸς ἥκῃ τῆς μάχης
[9, 25]   δὲ καὶ Βαγώας ἀγόμενος.  Κἀπειδὴ   παραστάντας Ὑδάσπης εἶδεν, ἀνήλατο
[9, 11]   ἐπιτηρούντων ὅσαι νύκτες τὴν ἔφοδον  κἀπειδὴ   τὸ συγκείμενον ἀνεφθέγξαντο σύμβολον παραχρῆμα
[9, 19]   πασχόντων μὲν πλείονα δρώντων  καρτερικῷ   δὲ λήματι τὰ δεινὰ ὑπομενόντων.
[9, 23]   τὰ μὲν δῶρον τὰ δὲ  κατ´   ἀγορασίαν παρεχόντων. Εἰς δὲ τὴν
[9, 24]   οὐ λίθοι τὰ λάφυρα, πρᾶγμα  κατ´   Αἰθιοπίαν εὔωνον καὶ σωρηδὸν ἐν
[9, 15]   ἐλάσαντες καὶ ἄλλην ἐπ´ ἄλλῃ  κατ´   ἄκρα τῶν πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ὡς
[9, 4]   μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ κλύδωνι κυματουμένη.  Κατ´   ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ χρόνον
[9, 7]   Ἐλεφαντίνην ἀφιξομένους καὶ εἴπερ οἱ  κατ´   αὐτὴν συνενδιδοῖεν εἰς τὸ δουλεύειν
[9, 22]   καὶ τὴν ἠρινὴν τοῖς τε  κατ´   αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι καὶ ταῖς
[9, 20]   κατὰ τῶν ἐκ Μερόης, οἳ  κατ´   αὐτοὺς ἐτάχθησαν, παθόντας δὲ πλείονα
[9, 19]   Οἱ γὰρ ἐκ τῆς κινναμωμοφόρου  κατ´   αὐτοὺς τεταγμένοι δεινῶς πιεζοῦντες πολλὴν
[9, 13]   ὡς ἰδίαν καὶ μεθεῖναι τῆς  κατ´   αὐτῶν ὀργῆς ἱκετευόντων, τὸ μὲν
[9, 12]   Ἐλεφαντίνην ὡρμηκέναι, τοῦ πλείστου στρατοῦ  κατ´   ἐκείνην συνειλεγμένου καὶ τοῦ Ὀροονδάτου
[9, 8]   διορύττειν ἐφήψαντο εἴτε τῆς γῆς  κατ´   ἐκεῖνο χαύνης τε καὶ ἀκροτήτου
[9, 21]   ἔφη, τὸ μὲν σῴζεσθαί σε  κατ´   ἐμὴν ὑπάρξει γνώμην· νικᾶν γὰρ
[9, 6]   τὸ ὑμᾶς εἶναι καὶ μὴ  κατ´   ἐξουσίαν, ἱκέταις γεγενημένοις ἀνίησι τὸν
[9, 5]   γὰρ ὕποπτον καὶ φοβερὸν τῷ  κατ´   ἔσχατον κινδύνου γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό τε
[9, 11]   δρασμὸν ἐγνώριζον, τὰ μὲν πρῶτα  κατ´   οἶκον τὸν ἴδιον ἕκαστος τοὺς
[9, 22]   ὡς καὶ τῶν φρεάτων τὸ  κατὰ   βάθος ὕδωρ καταυγάζεσθαι διὰ τὴν
[9, 3]   κατὰ μὲν τὸ στόμιον φλοῖσβον  κατὰ   δὲ τὸν ὁλκὸν ἐξάκουστον καὶ
[9, 24]   γὰρ ἐν παρέργῳ τότε καὶ  κατὰ   θόρυβον προσαχθέντας ἐθεασάμην. Ὥστε ἀγέτω
[9, 22]   τοῖς περὶ Συήνην εἰς ἀκρίβειαν  κατὰ   κορυφὴν ἱσταμένης καὶ τῷ πανταχόθεν
[9, 3]   θλιβόμενον πολύν τινα καὶ ἄφραστον  κατὰ   μὲν τὸ στόμιον φλοῖσβον κατὰ
[9, 24]   πολλάκις ὡς ἱερεῖα τρεφόμεθα τοῖς  κατὰ   Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι, καὶ δέος
[9, 22]   συμβαίνειν γὰρ τὰ ἴσα καὶ  κατὰ   Μερόην τὴν Αἰθιόπων· ὡς δὲ
[9, 8]   οὐδὲ τότε ἀθορύβως διῆγον, ἀλλὰ  κατὰ   μέσας που νύκτας μέρος τι
[9, 22]   τοὺς τῶν ὡρονομίων γνώμονας ἀσκίους  κατὰ   μεσημβρίαν ὄντας, τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος
[9, 25]   μου θυγάτηρ, ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος  κατὰ   μέσην Μερόην τοὺς φύντας ἀναπεμφθήσεσθαι
[9, 16]   τὸ Περσικὸν διατάξας ἐπῄει ἀντιμέτωπος  κατὰ   νώτων ἀεὶ τὸν ποταμὸν ποιούμενος
[9, 20]   καὶ τὸν Νεῖλον διὰ τοῦτο  κατὰ   νώτων ποιήσας ἔλαθεν ἑαυτῷ τὴν
[9, 5]   εἰς ἱκεσίας ἔμφασιν, νῦν δὲ  κατὰ   νώτων πρὸς δεσμὸν περιάγοντες εἰς
[9, 18]   μὲν ἕκαστον κατειληφότες δύο δὲ  κατὰ   πλευρὰν ἑκάστην ἐκτοξεύοντες, τῆς ἐπ´
[9, 15]   τὰ μὲν πρὸς τῇ αἰχμῇ  κατὰ   πολὺ καὶ εἰς εὐθὺ προβέβληται,
[9, 16]   τὸν ποταμὸν ποιούμενος καὶ πλήθει  κατὰ   πολὺ τῶν Αἰθιόπων λειπόμενος τῷ
[9, 14]   ἀνίσχοντος ἡλίου καὶ τὴν ἀκτῖνα  κατὰ   πρόσωπον τοῖς Πέρσαις ἐπιβάλλοντος, μαρμαρυγή
[9, 5]   πορθμεῖα τῶν ποταμίων προηυτρεπισμένος,  κατὰ   ῥοῦν τῆς διώρυχος ἐκ τοῦ
[9, 10]   δὲ ἀρρήτῳ σιγῇ τετιμήσθω, τῶν  κατὰ   Συήνην ἑξῆς περαινομένων. Τῆς γὰρ
[9, 23]   ἐπὶ δόξης Αἰθιόπων καὶ τοὺς  κατὰ   Συήνην ἱερέας εὐωχῶν καὶ τοῖς
[9, 11]   Περσῶν οὐχ ὁρῶντες, εἶτα καὶ  κατὰ   συλλόγους συνιστάμενοι, καὶ τέλος καὶ
[9, 18]   καὶ τιτρώσκειν εὐστοχούντων τοὺς δὲ  κατὰ   συμπλοκὴν ἀπὸ τῶν ἵππων εἰς
[9, 19]   βάλλοντες, ἀναχωροῦσι δὲ ἐπιτιθέμενοι καὶ  κατὰ   τὰ πλάγια οἱ μὲν ταῖς
[9, 1]   εἰς ἀπαρχὴν τοῦ πολέμου σῳζέσθωσαν  κατὰ   τὰς ἐπινικίους θυσίας, ὡς
[9, 3]   παρεσκευάζοντο. Καὶ πρῶτον μὲν τῶν  κατὰ   τὰς πύλας σανιδωμάτων τὰ διεστῶτα
[9, 3]   ἰσόπεδόν τε καὶ ἄχωστον διαλιπών,  κατὰ   τὴν ἀπολήγουσαν ἑκατέρωθεν ἄκραν σκέλος
[9, 5]   ὑπὲρ μεσογαίας πλωϊζόμενος καὶ πορθμεῖον  κατὰ   τὴν ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον· καινουργὸς δὲ
[9, 18]   τὴν ἵππον ὑπὸ τὴν γαστέρα  κατὰ   τὴν διεξέλασιν τοῖς ξίφεσιν ἀνακόπτοντες·
[9, 13]   δῆθεν ὡς τὴν γνώμην τῶν  κατὰ   τὴν Ἐλεφαντίνην, ἐφ´ οἷς ἂν
[9, 23]   κατὰ τὴν πόλιν καὶ τῶν  κατὰ   τὴν μάχην ληφθέντων τῇ στρατιᾷ
[9, 22]   φρεατίαν τὸ νειλομέτριον ἐδείκνυσαν, τῷ  κατὰ   τὴν Μέμφιν παραπλήσιον, συννόμῳ μὲν
[9, 20]   Κυβέλης παιδὸς ἅπαντα ἤδη τὰ  κατὰ   τὴν Μέμφιν πεπυσμένου καὶ προανελεῖν
[9, 25]   οὐχὶ καὶ παῖς ἐτέχθη μοι  κατὰ   τὴν ὄψιν» γελάσας πρὸς τοὺς
[9, 5]   οἷς οἰμωγή τε συμμιγὴς τῶν  κατὰ   τὴν πόλιν ἐξάκουστος καὶ τοῖς
[9, 22]   τι θαύματος θεάματος ἄξιον  κατὰ   τὴν πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ
[9, 9]   οὐδετέροις σπουδαζομένης καὶ πλέον τῶν  κατὰ   τὴν πόλιν εὐπαθείαις ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότων.
[9, 23]   τὴν ἐν λαφύροις τῶν τε  κατὰ   τὴν πόλιν καὶ τῶν κατὰ
[9, 8]   τὸ σαφὲς εἰσόμενοι· οἱ δὲ  κατὰ   τὴν πόλιν πάντῃ τὸ τεῖχος
[9, 5]   χερσαῖον ἐφοπλίσας. Οἱ γὰρ δὴ  κατὰ   τὴν πόλιν τὰ σκάφη καὶ
[9, 8]   τῶν λίθων εἰς τὸ ἐντὸς  κατὰ   τὴν πτῶσιν κυλινδηθέντων. Ἐπειδὴ δὲ
[9, 3]   ἤδη δὲ καὶ ὁρῶντες οἱ  κατὰ   τὴν Συήνην καὶ οἷ κακῶν
[9, 20]   ἐπιβουλεύσαντος (μετέμελε γὰρ αὐτῷ τῶν  κατὰ   τῆς Ἀρσάκης μηνυμάτων, τῶν ἐλέγχων
[9, 19]   ἐπιβάς, διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων ταῦτα τῶν  κατὰ   τὸ ἀριστερὸν κέρας Αἰγυπτίων τε
[9, 8]   τοῖς προστάγμασιν ἐπιγενομένης. ~Οἱ δὲ  κατὰ   τὸ ἄστυ τῆς ἐν χερσὶ
[9, 4]   ἔπραττον ῥήξεως ἐνδόσιμον τῷ ὕδατι  κατὰ   τὸ κενὸν εἴ ποτε ἐπέλθοι
[9, 16]   ποδώκεις καὶ τοξείαν ἀρίστους, τοῖς  κατὰ   τὸ λαιὸν τῶν ἐναντίων σφενδονήταις
[9, 8]   ταῖς ὄψεσιν ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ  κατὰ   τὸ ὄρυγμα συμμετρούμενοι, καὶ τὸ
[9, 15]   καὶ τῇ πλαγίᾳ τὴν παρακειμένην  κατὰ   τὸ συνεχὲς ἐπιβαίνειν, καὶ ῥαφαῖς
[9, 7]   στόμιον, τοὺς δὲ ὥστε ἕτερον  κατὰ   τὸ χῶμα ἐκτέμνειν ἀπεκλήρωσεν, ὡς
[9, 4]   μακρὸν χῶμα παραμείψας ἐπίφορος τῷ  κατὰ   τὸν κύκλον ἐνέπιπτε καὶ πανταχόθεν
[9, 19]   κεφαλῇ περιθέντες καὶ τοῦτο βέλεσι  κατὰ   τὸν κύκλον περιπείραντες τὸ μὲν
[9, 3]   χθαμαλώτερον καὶ ἐξ ἀπείρου τῆς  κατὰ   τὸν Νεῖλον εὐρύτητος στενῷ πορθμῷ
[9, 22]   τῆς προσηγορίας ἐκβεβαιουμένης (τῶν γοῦν  κατὰ   τοὔνομα στοιχείων εἰς ψήφους μεταλαμβανομένων,
[9, 18]   οἵ τε ἐπὶ τῶν ἐλεφάντων  κατὰ   τοὺς πύργους (ἓξ μὲν ἕκαστον
[9, 22]   μεσημβρίαν ὄντας, τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος  κατὰ   τροπὰς θερινὰς ἐν τοῖς περὶ
[9, 9]   μεγίστην παρ´ Αἰγυπτίοις ἑορτήν, ἐνεστηκέναι,  κατὰ   τροπὰς μὲν τὰς θερινὰς μάλιστα
[9, 20]   ἀποδεδειγμένους ἀλλ´ ὀλίγα μὲν δράσαντας  κατὰ   τῶν ἐκ Μερόης, οἳ κατ´
[9, 15]   καὶ μυωπίσας παντὶ τῷ ῥοθίῳ  κατὰ   τῶν ἐναντίων ἵεται σιδηροῦς τις
[9, 20]   τοὺς ἐναντίους τις ὑποφεύγων χωροίη  κατὰ   τῶν φιλίων, τὸν καιρὸν τῆς
[9, 10]   δεκάρχῃ ἵππους μὲν καὶ ὑποζύγια  κατὰ   χώραν ἐᾶν πρός τε δυσχερείας
[9, 24]   πολυπλόκους τὰς ἀρχὰς δαίμων  καταβέβληται,   τούτων ἀνάγκη καὶ τὰ τέλη
[9, 9]   γῆν καὶ Ὄσιριν τὸν Νεῖλον  καταγγέλλουσι,   τὰ πράγματα τοῖς ὀνόμασι μεταλαμβάνοντες.
[9, 20]   γοῦν κυκλωθῆναι παρὰ τὴν ἀρχὴν  καταδείσας   καὶ τὸν Νεῖλον διὰ τοῦτο
[9, 12]   συνεπήγοντο πρὸς τὸ μᾶλλον  καταιδέσαι   προσκυνήσας, εἴ τι πλέον ἔχοιεν
[9, 1]   Συηναίων πεδία στενοχωρῶν. Ἔνθα καὶ  καταλαβόντες   αὐτὸν οἱ κατάσκοποι τοὺς ἁλόντας
[9, 13]   εἰς ἔργον ἦγεν, ηὐτρεπισμένους τε  καταλαβὼν   αὐτίκα ἐξῆγεν οὐδὲ εἰς βραχὺ
[9, 17]   εἶναι καὶ προασπίζειν τῶν ἐλεφάντων  καταλιπόντες   αὐτοὶ πολὺ τῶν τάξεων προπηδήσαντες
[9, 16]   τοῦ Περσικοῦ τοῖς καταφράκτοις μεγαλαυχούμενον  καταμαθών,   ἑαυτόν τε καὶ τοὺς περὶ
[9, 3]   δὴ οὖν οὕτως· εἰς μοίρας  κατανέμει   τοῦ τείχους τὸν κύκλον καὶ
[9, 18]   καὶ οὕτως οἱ μὲν αὐτοῦ  κατανηλίσκοντο   ὑπὸ {τε} τῶν ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι
[9, 8]   ἰλύος γὰρ βαθείας γῆ  κατάπλεως   ἐγεγόνει καὶ τὴν ἐπιφάνειαν ἐξικμάσθαι
[9, 5]   κατήρειπτο τὸ τεῖχος ἐπιφερομένους θεασάμενοι,  καταπλῆγες   ἄνθρωποι καὶ πτοίας ἤδη πρὸς
[9, 7]   ταῦτα προσταχθέντες μικρὰ τοῦ ἔργου  κατάρξαντες   εἰς τὴν ἑξῆς ἐπιτελέσειν ἔμελλον,
[9, 26]   Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς Αἰθιοπίας τοῖς  καταρράκταις   ἀποκρίνασα· ὥστε ἔχων δι´
[9, 8]   Αἰθίοπες τὸ ἐποχετεῦον στόμιον ἔφραττον  καταρράκτας   τε ἐκ σανίδων συνηρμοσμένων καθιέντες
[9, 1]   τοὺς Αἰθίοπας αἰσθόμενος καὶ τοὺς  καταρράκτας   ὑπερθεμένους ἐπὶ τὴν Συήνην ἐλαύνειν,
[9, 6]   ἐφεστώτων τε δῆμος ὀθόναις  κατασείων   ἐπιτρέπειν τὸν ὅρμον ἐνεδείκνυτο, τότε
[9, 21]   ζῆλον τοῖς ἰδίοις τῶν ὁμοίων  κατασκευαζόμενος.   Ἀλλ´ θαυμάσιε, πιστὸς μὲν
[9, 24]   μεγάλα τῶν πραγμάτων μεγάλων δεῖται  κατασκευῶν.   Ὧν γὰρ πολυπλόκους τὰς ἀρχὰς
[9, 1]   Ἔνθα καὶ καταλαβόντες αὐτὸν οἱ  κατάσκοποι   τοὺς ἁλόντας προσῆγον· δὲ
[9, 1]   εἰς ἱερουργίαν φυλαχθησόμενοι. Τοὺς δὲ  κατασκόπους   δώροις ἀμειψάμενος, τούτους τε καὶ
[9, 5]   ἀλλ´ ὅσον ἀπείργειν τὸν πρόσπλουν  καταστοχαζόμενοι.   Ἀντετόξευον δὲ καὶ οἱ Αἰθίοπες
[9, 14]   ἐπιχρύσοις τοῖς ὅπλοις τὸ πεδίον  καταστράπτων·   ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος ἡλίου καὶ
[9, 16]   ἄνδρας ὁπλομάχους τε καὶ τῆς  κατασυστάδην   χειρονομίας ἐπιστήμονας· τοὺς δὲ ἐκ
[9, 18]   ὑπὸ ῥύμης τοῦ δρόμου μὴ  κατασχεθέντες   οἱ ἵπποι καὶ ἄκοντας ὑπεξαγαγόντες
[9, 22]   φρεάτων τὸ κατὰ βάθος ὕδωρ  καταυγάζεσθαι   διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ
[9, 18]   λόφον φρούριον τὸ ζῷον  καταφεύγοντες.   Ἐνταῦθα πολὺς φόνος καὶ ὀλίγου
[9, 12]   τε ἄλλοις καὶ πλέον τοῖς  καταφράκτοις   ἱππεῦσιν ἐπανέχοντος. ~Ταῦτα εἰπόντων καὶ
[9, 16]   δὲ μεσεῦον τοῦ Περσικοῦ τοῖς  καταφράκτοις   μεγαλαυχούμενον καταμαθών, ἑαυτόν τε καὶ
[9, 18]   μηροὺς ἀνέτεμνον· ἀκίνητος γὰρ Περσῶν  κατάφρακτος   τοῦ χειραγωγήσοντος ἀμοιρήσας. Ὅσοι δὲ
[9, 17]   ἐντὸς ἤδη καθίσταντο καὶ τοὺς  καταφράκτους   ἐρεθίζοντας τὴν ἵππον εἰς τὴν
[9, 14]   φάλαγγος εἰς ἀσφάλειαν δορυφορούμενος τοὺς  καταφράκτους   ἱππέας μόνους ἑαυτοῦ προέταττεν, οἷς
[9, 20]   προορῶντες. ~Ἐπεὶ δὲ τούς τε  καταφράκτους,   τὴν μεγίστην τοῦ πολέμου χεῖρά
[9, 17]   ὡς τάχους εἶχον ἐπὶ τοὺς  καταφράκτους   ὥρμησαν, μανίας ἔμφασιν τοῖς ὁρῶσι
[9, 4]   ὥρας κατέσχιστο, πρὸς τὰ βάθη  κατεδύετο   καὶ τὴν κρηπῖδα τοῦ τείχους
[9, 18]   τοὺς πύργους (ἓξ μὲν ἕκαστον  κατειληφότες   δύο δὲ κατὰ πλευρὰν ἑκάστην
[9, 14]   ἐπιστείλας. Αὐτὸς δὲ τὸ μέσον  κατελάμβανεν,   ἅρματός τε δρεπανηφόρου λαμπρῶς ἐπιβεβηκὼς
[9, 17]   εἰς τὴν ἐπέλασιν οἱ Βλέμμυες  κατέμαθον,   τὰ προστεταγμένα πρὸς τοῦ Ὑδάσπου
[9, 20]   τε καὶ ἐλπίδα νομιζομένους, διεφθαρμένους  κατέμαθον   τόν τε σατράπην ἀποδεδρακότα τούς
[9, 14]   ξενικὴν ἅπασαν εἰς τὸ ἀριστερὸν  κατένεμεν,   ἀκοντιστὰς καὶ τούτοις καὶ σφενδονήτας
[9, 2]   προρρηθεῖσιν ἐπανέχουσα καὶ χρηστοτέραις ἐλπίσι  κατεπᾴδουσα.   δὲ Ὑδάσπης, ἐπειδὴ τῇ
[9, 5]   πήχεις ὑπερέχουσαν ἀπειλουμένην ὅσον οὔπω  κατεπτηχέναι   τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´ οἷς οἰμωγή
[9, 22]   συννόμῳ μὲν καὶ ξεστῷ λίθῳ  κατεσκευασμένον   γραμμαῖς δὲ ἐκ πηχυαίου διαστήματος
[9, 23]   πολύτιμον καὶ ἐκ πολλῶν ταλάντων  κατεσκευασμένον,   ὥστε πολλοὺς τῶν περιεστώτων ἐκβοᾶν
[9, 4]   οὖσα πρὸς τῆς θερινῆς ὥρας  κατέσχιστο,   πρὸς τὰ βάθη κατεδύετο καὶ
[9, 26]   ἀποκρίνασα· ὥστε ἔχων δι´  κατῆλθον   ἄνειμι σέβων τὸ δίκαιον. Σὺ
[9, 5]   τε καὶ καθ´ μέρος  κατήρειπτο   τὸ τεῖχος ἐπιφερομένους θεασάμενοι, καταπλῆγες
[9, 5]   καὶ σατράπης· καὶ τοῦ  κατηρειπωμένου   τῇδε κἀκεῖσε μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις
[9, 4]   τῶν χωμάτων ὑπόνομον ἐκοίλαινον, τῶν  κατόπιν   ἀεὶ καὶ δευτέρων παρὰ τῶν
[9, 11]   καὶ ἀλλήλων ἐχόμενα συντιθείς, τῶν  κατόπιν   ἀεὶ τοῖς ἡγουμένοις μεταδιδόντων, οἷον
[9, 18]   οἱ δὲ ἐπειδὴ μόνον ἐπλησίαζον  κατόπιν   ἑαυτοὺς τῶν ἐλεφάντων ὑπέστελλον ὥσπερ
[9, 14]   ἡγουμένων τῶν δὲ ὅσοι τοξόται  κατόπιν   ἐφεπομένων, ὡς ἂν γυμνοὶ πανοπλίας
[9, 21]   κίνδυνον καὶ ἤτοι μέγα τι  κατορθῶσαι   καὶ παρὰ δόξαν, οἷα πολλὰ
[9, 22]   τῆς μὲν ἄνω σωτῆρα, τῆς  κάτω   δὲ καὶ πατέρα καὶ δημιουργὸν
[9, 13]   τοὺς Αἰθίοπας ἐπιόντας παρ´ ἐλπίδα  κατώπτευεν,   εἰσδραμεῖν σὺν ὀλίγοις εἰς τὴν
[9, 15]   τῶν πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ὡς τῇ  κατωτέρᾳ   τὴν ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ τῇ
[9, 18]   τοὺς ἀναβάτας ἀποσειομένων, οὓς κορμηδὸν  κειμένους   οἱ Βλέμμυες ὑπὸ τοὺς μηροὺς
[9, 24]   μὴ πάντα γνωρίζειν ἔχουσι  κειμήλια   τηνάλλως καὶ ὅρμοι κλοπῆς, ἂν
[9, 23]   εἶναι καὶ πλέον βασιλικὸν τὸ  κειμήλιον.   Ἐπιμειδιάσας οὖν Ὑδάσπης Καὶ
[9, 27]   δὲ φιλανθρωπευόμενον καὶ δεσπόζειν μὲν  κεκληρωμένον   σατραπεύειν δέ μοι παρεχόμενον. Ἐφ´
[9, 26]   σὸς Ὑδάσπης τῇ μὲν χειρὶ  κεκράτηκε,   τῇ δὲ γνώμῃ πάντα σοι
[9, 5]   νέφους ἐκ γῆς καὶ ὕδατος  κεκυκλωμένου   τὴν πόλιν; Ἀλλὰ καὶ προσδεχώμεθα
[9, 19]   οὐ λυσιτελῶς μᾶλλον φιλονείκως  κενοδοξοῦντες,   ἴσως δέ που καὶ τιμωρίαν
[9, 4]   ἐνδόσιμον τῷ ὕδατι κατὰ τὸ  κενὸν   εἴ ποτε ἐπέλθοι προμηθούμενοι· ἀλλ´
[9, 8]   τῶν ὑπορυττόντων συνενδοῦναι πρὸς τὸ  κενὸν   τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων, καὶ
[9, 7]   τῆς λιμναζούσης πρὸς τῆς ἐκροῆς  κενουμένης   θᾶττον ἀναψῦξαι τὰ περὶ τὴν
[9, 20]   μῆκος ἑκατέρωθεν ἐπαγαγόντες τάς τε  κεραίας   ἐπιστρέψαντες, εἰς κύκλωσιν τὸ Περσικὸν
[9, 19]   ταῦτα τῶν κατὰ τὸ ἀριστερὸν  κέρας   Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων καὶ
[9, 14]   ἀνταυγαζούσης. Τὸ μὲν οὖν δεξιὸν  κέρας   αὐτῷ Περσῶν τε καὶ Μήδων
[9, 5]   ἄνθρωποι τὴν ἀεὶ παροῦσαν ὥραν  κέρδος   εἰς ὑπέρθεσιν θανάτου νομίζουσιν. Ἔβαλλον
[9, 16]   τοῖς μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ  κέρως   Πέρσαις τε καὶ Μήδοις τοὺς
[9, 24]   καιρὸν ἀνακαλύπτειν οὐ λυσιτελές, τοῦ  κεφαλαίου   καὶ ταῦτα τῆς ὅλης καθ´
[9, 19]   πλέγμα γάρ τι κυκλοτερὲς τῇ  κεφαλῇ   περιθέντες καὶ τοῦτο βέλεσι κατὰ
[9, 19]   ἐπτερωμένον τοῦ βέλους πρὸς τῇ  κεφαλῇ   περιτίθενται τὰς δὲ ἀκίδας οἷον
[9, 5]   καὶ ἀπροόπτου τῆς τρώσεως ἐπὶ  κεφαλὴν   ἀπὸ τῶν τειχῶν εἰς τὸ
[9, 18]   μὲν θάτερον τῇ γῇ προσερείδοντες  κεφαλὴν   δὲ καὶ νῶτα ταῖς μὲν
[9, 15]   κνημῖσι περιδέοντες καὶ προμετωπιδίοις τὴν  κεφαλὴν   δι´ ὅλου σφηκοῦντες ἐκ νώτων
[9, 22]   γραμμαῖς δὲ ἐκ πηχυαίου διαστήματος  κεχαραγμένον,   εἰς ἃς τὸ ποτάμιον ὕδωρ
[9, 4]   τι μέρος τῆς πόλεως πάλαι  κηπευόμενον   ἐκφορούντων καὶ εἰς κολωνὸν ἐγειρόντων.
[9, 11]   καὶ κλάδους εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες  κηρούς   τε καὶ δᾷδας ἁψάμενοι καὶ
[9, 20]   ἤδη τῆς νίκης θεωρὸς γινόμενος  κήρυκας   διαπέμπων εἰς τοὺς διώκοντας τοῦ
[9, 11]   καὶ ἕδη τῶν θεῶν ὥσπερ  κηρύκεια   προβεβλημένοι διά τε τοῦ ζεύγματος
[9, 22]   καὶ καθ´ ὑμᾶς θεόν, καὶ  κῆτος   ἅπαν ποτάμιον Αἰθιόπων δεῦρο
[9, 4]   ὤκλαζε καὶ τῷ σάλῳ τὸν  κίνδυνον   ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών τε κραδαινομένων καὶ
[9, 6]   πᾶσιν ὁρώμενον καὶ οὐκ ἀμφίβολον  κίνδυνον,   ἐφ´ οἷς ἂν ἄσμενοι τῶν
[9, 21]   οὖν ὁμόσε χωρῆσαι πρὸς τὸν  κίνδυνον   καὶ ἤτοι μέγα τι κατορθῶσαι
[9, 3]   ἡλικίαν περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται  κίνδυνος.   Οἱ δυνατώτεροι δὲ καὶ τὸ
[9, 5]   καὶ φοβερὸν τῷ κατ´ ἔσχατον  κινδύνου   γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό τε ἀπὸ τῶν
[9, 5]   πτοίας ἤδη πρὸς τῶν περιεχόντων  κινδύνων   ἀνάμεστοι, πολεμίους καὶ τοὺς ἐπὶ
[9, 15]   καὶ πρὸς τὸ ἀκώλυτον τῆς  κινήσεως   συστελλόμενόν τε καὶ συνεκτεινόμενον. Ἔστι
[9, 19]   ὑπομενόντων. Οἱ γὰρ ἐκ τῆς  κινναμωμοφόρου   κατ´ αὐτοὺς τεταγμένοι δεινῶς πιεζοῦντες
[9, 19]   ἐπέφερον. Τοξεύουσι δὲ οἱ τῆς  κινναμωμοφόρου   παίζειν πλέον σπουδάζειν τὴν
[9, 16]   τῆς Τρωγλοδυτικῆς καὶ τοὺς τῇ  κινναμωμοφόρῳ   προσοίκους, εὐσταλεῖς τε τὴν ὅπλισιν
[9, 24]   φιλόστοργον ἀναδέχεται πάθος, ἀπορρήτῳ συμπαθείᾳ  κινούμενον.   Τοῦτο οὖν μὴ προώμεθα δι´
[9, 15]   φαινόμενος καὶ σφυρήλατος ἀνδριὰς  κινούμενος.   κοντὸς δὲ τὰ μὲν
[9, 11]   Ἀθροίσαντες οὖν πᾶσαν ἡλικίαν καὶ  κλάδους   εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες κηρούς τε
[9, 11]   δὲ ψελλιζόμενα τὴν βάσιν καὶ  κλαυθμυριζόμενα   ἐπαγωγὸν ἐφέρετο, καθάπερ σχεδιαζούσης ἐν
[9, 4]   καὶ τῶν ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ  κλονουμένων.   ~Ἤδη δὲ ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ
[9, 24]   ἔχουσι κειμήλια τηνάλλως καὶ ὅρμοι  κλοπῆς,   ἂν οὕτω τύχῃ, καὶ λῃστείας
[9, 4]   περίρρυτος μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ  κλύδωνι   κυματουμένη. Κατ´ ἀρχὰς μὲν δὴ
[9, 15]   πρὸς πᾶσαν τρῶσιν ἀπομαχόμενον·  κνημὶς   δὲ ἀπ´ ἄκρων ταρσῶν εἰς
[9, 15]   ἵππον περιφράττουσι, τούς τε πόδας  κνημῖσι   περιδέοντες καὶ προμετωπιδίοις τὴν κεφαλὴν
[9, 6]   δὲ ὠμοτάτου καὶ εἰς πικροτάτην  κόλασιν   καινουργουμένου. ~Ταῦτα λέγων ὑποδεχθῆναι καὶ
[9, 4]   πάλαι κηπευόμενον ἐκφορούντων καὶ εἰς  κολωνὸν   ἐγειρόντων. Ταῦτα δὲ ἔπραττον ῥήξεως
[9, 14]   ὑποτεμνόμενος. ~Ἤδη γοῦν παραταττόμενος ἑωρᾶτο  κόμπῳ   τε Περσικῷ τὰς ὄψεις προκαταλαμβάνων
[9, 15]   καὶ σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος.  κοντὸς   δὲ τὰ μὲν πρὸς τῇ
[9, 15]   διοπτεύειν σκεπόμενος, τὴν μὲν δεξιὰν  κοντῷ   μείζονι λόγχης ὁπλίζει τὴν λαιὰν
[9, 15]   δὲ εἰς τὸν χαλινὸν ἀσχολεῖ·  κοπίδα   δὲ ὑπὸ τὴν πλευρὰν παρηρτημένος
[9, 26]   ἐλευθέρους ἀφιείς. Δέκα δὲ νέους  κόρας   τε ἰσαρίθμους τῶν ἐν ἀκμῇ
[9, 25]   Αἰθιόπων, Σὺ δὲ» ἔφη,  κόρη,   τί σιγᾷς οὐδὲν ἀποκρινομένη πρὸς
[9, 24]   τοῖς βασιλείοις ἀποκείμενον ἀλλά σοι  κόρην   καὶ νεανίαν προσαγηοχότες ἀδελφοὺς μὲν
[9, 25]   νεανίαν τοῦτον ἀδελφὸν ὄντα τῆς  κόρης   καὶ ὁρᾶσθαί μοι μέλλοντα προειδωλοποιηθῆναι,
[9, 25]   τῶν δὲ ἱερείων θατέρου, τῆς  κόρης   ταύτης, φύλαξ, πολλῆς διὰ τὴν
[9, 18]   καὶ τοὺς ἀναβάτας ἀποσειομένων, οὓς  κορμηδὸν   κειμένους οἱ Βλέμμυες ὑπὸ τοὺς
[9, 8]   συνηρμοσμένων καθιέντες καὶ ξύλων παχέσι  κορμοῖς   ἔκτοσθεν διερείδοντες χοῦν τε ἅμα
[9, 22]   περὶ Συήνην εἰς ἀκρίβειαν κατὰ  κορυφὴν   ἱσταμένης καὶ τῷ πανταχόθεν περιφωτισμῷ
[9, 15]   προσωπεῖα σοφιζόμενον· τούτῳ δὲ ἐκ  κορυφῆς   εἰς αὐχένα πάντα πλὴν τῶν
[9, 25]   ἀφθονίᾳ τῇ συνήθει τὴν θυσίαν  κοσμήσοντες.   Ἀλλὰ τίς οὗτος πλησίον
[9, 18]   τοῖς βέλεσιν ἐφέροντο σὺν οὐδενὶ  κόσμῳ   διὰ τοῦ πλήθους καθάπερ αὐλοὺς
[9, 4]   τὸν κίνδυνον ἐπεσήμαινεν, ἐπάλξεών τε  κραδαινομένων   καὶ τῶν ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ
[9, 15]   ἔκκριτος καὶ σώματος ἰσχὺν ἐπίλεκτος  κράνος   μὲν ὑπέρχεται συμφυές τε καὶ
[9, 23]   Εἶτα καὶ σώματος ἁλόντος τῷ  κρατήσαντι   σκυλεύειν πολέμου δίδωσι νόμος.
[9, 12]   καὶ ὡς πρὸς θεραπείαν τῶν  κρειττόνων   ὄντας καὶ πρὸς τῆς εὐωχίας
[9, 9]   Θεοπλαστοῦσι τὸν Νεῖλον Αἰγύπτιοι καὶ  κρειττόνων   τὸν μέγιστον ἄγουσιν, ἀντίμιμον οὐρανοῦ
[9, 22]   ἱεροῖς ἦν καὶ θεραπείαις τῶν  κρειττόνων   χαριστηρίοις, τῶν τε Νειλῴων ἥτις
[9, 4]   τὰ βάθη κατεδύετο καὶ τὴν  κρηπῖδα   τοῦ τείχους ὑπέτρεχε, τότ´ ἤδη
[9, 21]   τῶν τοῦτο ἔργον πεποιημένων ἐπέσχε,  κρίνας   δὲ, εἰ δύναιτο, περισῴζειν ἐπιρρωννύς
[9, 22]   φυομένοις ἄνθεσι καὶ ταῖς τῶν  κροκοδείλων   ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν ἀλλ´
[9, 27]   στρατιωτῶν εὐφημία τε ἤρθη καὶ  κρότος   ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος· δὲ
[9, 10]   ἣν ἔδει ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον  κρύφα   τοῖς Πέρσαις προπαραγγείλας. Ἐπέσταλτο δὲ
[9, 25]   εἶπεν ὄνομα Βαγώας, τῶν Ὀροονδάτου  κτῆμα   τὸ τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη καὶ
[9, 20]   καὶ αὐτὸς ἁλίσκεται, Ἀχαιμένους τοῦ  Κυβέλης   παιδὸς ἅπαντα ἤδη τὰ κατὰ
[9, 4]   παραμείψας ἐπίφορος τῷ κατὰ τὸν  κύκλον   ἐνέπιπτε καὶ πανταχόθεν περιρρυεὶς τὸ
[9, 3]   μοίρας κατανέμει τοῦ τείχους τὸν  κύκλον   καὶ δεκάδα ὀργυιῶν δεκάδι ἀνδρῶν
[9, 8]   πάντῃ τὸ τεῖχος καὶ εἰς  κύκλον   περιέθεον, τὸ μὲν καθ´ αὑτοὺς
[9, 19]   καὶ τοῦτο βέλεσι κατὰ τὸν  κύκλον   περιπείραντες τὸ μὲν ἐπτερωμένον τοῦ
[9, 1]   πόλει τὸν στρατὸν καὶ εἰς  κύκλον   τῷ τείχει περιχέας ἀπρόσμαχον καὶ
[9, 19]   τοξείαν ἐοικότες· πλέγμα γάρ τι  κυκλοτερὲς   τῇ κεφαλῇ περιθέντες καὶ τοῦτο
[9, 3]   ἐπισπευδούσης, ἑτέρου τοιοῦδε ἤρχετο. Τοῦ  κύκλου   μέρος, πλάτος ὅσον ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν
[9, 5]   Νείλου φέρεσθαι συγχωρήσας ἐπειδὴ τῷ  κύκλῳ   τοῦ χώματος προσηνέχθη καθελκύσας εἶχε,
[9, 20]   ἦν καὶ ἄσκεπτον· τὸ γοῦν  κυκλωθῆναι   παρὰ τὴν ἀρχὴν καταδείσας καὶ
[9, 16]   Αἰθιόπων λειπόμενος τῷ ὕδατι τὴν  κύκλωσιν   ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε δὲ καὶ
[9, 20]   τάς τε κεραίας ἐπιστρέψαντες, εἰς  κύκλωσιν   τὸ Περσικὸν συνήλασαν καὶ μίαν
[9, 8]   τὸ ἐντὸς κατὰ τὴν πτῶσιν  κυλινδηθέντων.   Ἐπειδὴ δὲ ἀσφαλῶς ἔχειν τὸ
[9, 4]   μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ κλύδωνι  κυματουμένη.   Κατ´ ἀρχὰς μὲν δὴ καὶ
[9, 27]   τὴν δεξιὰν ἐπὶ θατέραν παραλλάξας,  κύψας   προσεκύνησε, πρᾶγμα οὐ νενομισμένον παρὰ
[9, 12]   εἰδότων καὶ γυμνῶν τοὺς ἐνόπλους  κωλύειν   ἀδυνατούντων. δὴ οὖν Ὑδάσπης,
[9, 25]   ὧν γὰρ ἀπεστέρηται, τούτων εἰς  κώλυμα   τοῖς ἄλλοις προβέβληται. ~Ταῦτα εἰπὼν
[9, 7]   ἀπεκλήρωσεν, ὡς τῆς τε ἐπιρροῆς  κωλυομένης   καὶ τῆς λιμναζούσης πρὸς τῆς
[9, 5]   μάχης, τῶν μὲν σὺν φειδοῖ  κωλυόντων   μόνον τῶν δὲ καὶ σὺν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/03/2007