Livre, Chap.
[9, 25]	βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ καὶ	ὁ	Βαγώας ἀγόμενος. Κἀπειδὴ παραστάντας ὁ
[9, 24]	ὥραν μὴ καὶ ἕτερός ἐστιν	ὁ	βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες. Ὁ οὖν Θεαγένης
[9, 13]	Περσῶν εἰς μάχην ἐκτεταγμένων ἐμήνυον.	Ὁ	γὰρ Ὀροονδάτης τὴν μὲν ἄλλην
[9, 3]	τῶν ἐπάλξεων τοξείας ἀνηνύτους ὁρῶν·	ὁ	γὰρ Ὑδάσπης καὶ τούτου προὐνόησε,
[9, 7]	πρὸς τὸν Ὑδάσπην ἅπαντα ἀπήγγελλον.	Ὁ	δ´ ἐπιγελάσας καὶ πολλὰ τῆς
[9, 24]	Ὧν γὰρ πολυπλόκους τὰς ἀρχὰς	ὁ	δαίμων καταβέβληται, τούτων ἀνάγκη καὶ
[9, 1]	μηχανήμασι φραξάμενος ἐκαραδόκει τὸ μέλλον.	Ὁ	δὲ δὴ τῶν Αἰθιόπων βασιλεὺς
[9, 5]	ἐπικηρυκεύεσθαι πρὸς τὸν Ὑδάσπην ἱκέτευον.	Ὁ	δὲ ἐπείθετο μέν, δοῦλος καὶ
[9, 1]	οἱ κατάσκοποι τοὺς ἁλόντας προσῆγον·	ὁ	δὲ ἥδετο μὲν καὶ τῇ
[9, 5]	βολῆς καὶ τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης.	Ὁ	δὲ καὶ αὖθις τὴν αὐτὴν
[9, 3]	διήρειδον, ὁ μέν τις χῶμα,	ὁ	δὲ λίθους, ὁ δὲ ξύλα,
[9, 3]	τις χῶμα, ὁ δὲ λίθους,	ὁ	δὲ ξύλα, καὶ τὸ προστυχὸν
[9, 10]	ἐκ τῶν ἐνόντων οὐκ ἀμνημονοῦντες·	ὁ	δὲ Ὀροονδάτης μέσας νύκτας ἐπιτηρήσας,
[9, 27]	καὶ κρότος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος·	ὁ	δὲ Ὀροονδάτης, τὼ χεῖρε προτείνας
[9, 6]	καὶ ἐξ Ὑδάσπου μηχανὴ σωτηρίας.	Ὁ	δὲ Ὀροονδάτης τῶν μὲν αἰτίων
[9, 21]	οὖν βουλόμενος οὕτως ἄπιστος ἀπεδείχθης;	Ὁ	δὲ Πρὸς σὲ» ἔφη ἄπιστος
[9, 5]	δεσμὸν περιάγοντες εἰς δουλείας ἐξομολόγησιν	Ὁ	δὲ Ὑδάσπης ἐγνώριζε μὲν σωτηρίαν
[9, 2]	ἐπανέχουσα καὶ χρηστοτέραις ἐλπίσι κατεπᾴδουσα.	Ὁ	δὲ Ὑδάσπης, ἐπειδὴ τῇ Συήνῃ
[9, 17]	ἐμβοήσας δρόμῳ τὰς φάλαγγας ἐπῆγε·	ὁ	δὲ Ὑδάσπης τὰ μὲν πρῶτα
[9, 12]	αὐτοῖς τὴν ἱκεσίαν τῆς τύχης.	~Ὁ	δὲ Ὑδάσπης ταῦτα ὁρῶν καὶ
[9, 20]	ἐνδόντες καὶ αὐτοὶ προτροπάδην ἔφευγον.	Ὁ	δὲ Ὑδάσπης ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς
[9, 12]	γυμνῶν τοὺς ἐνόπλους κωλύειν ἀδυνατούντων.	Ὁ	δὴ οὖν Ὑδάσπης, τούτων πρὸς
[9, 21]	ὅς, Ἣν ἂν» ἔφη βασιλεὺς	ὁ	ἐμός, τῶν σῶν τινα στρατηγῶν
[9, 23]	πεπραγμένων ἀνακρίνων. Ὡς δὲ καὶ	ὁ	ζωγρήσας τὸν Ὀροονδάτην παρῆν, Αἴτησον
[9, 24]	εἰσποιοῦσιν. Ἀλλὰ τὰ γνωρίσματα» ἔφη	ὁ	Θεαγένης, ἃ φέρειν σε οἶδα
[9, 24]	οὖν προθύσηταί τις ἡμᾶς» ὑπολαβὼν	ὁ	Θεαγένης ἢ καὶ ὡς αἰχμάλωτον
[9, 15]	διὰ τὸ ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν	ὁ	καιρὸς ἥκῃ τῆς μάχης ἐφεὶς
[9, 15]	ἢ καὶ σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος.	Ὁ	κοντὸς δὲ τὰ μὲν πρὸς
[9, 22]	ὥσπερ ἐφ´ ἅρματος τοῦ ἐλέφαντος,	ὁ	μὲν αὐτίκα πρὸς ἱεροῖς ἦν
[9, 1]	ὥσπερ ἄρκυσιν ἐναπείληπτο τοῖς Αἰθίοψιν.	Ὁ	μὲν γὰρ Ὀροονδάτης, ὅσον οὔπω
[9, 15]	ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν ἀνάγκη διαστελλόμενος.	Ὁ	μὲν δὴ θώραξ τοιοῦτος, ἀντίτυπόν
[9, 17]	τῶν Αἰθιόπων τὴν μάχην ἐπισημαινόντων,	ὁ	μὲν Ὀροονδάτης ἐμβοήσας δρόμῳ τὰς
[9, 3]	τεῖχος πρὸς ἀσφαλεστέραν ἕδραν διήρειδον,	ὁ	μέν τις χῶμα, ὁ δὲ
[9, 4]	τὰ δεινὰ τὴν προθυμίαν, καὶ	ὁ	Νεῖλος ἤδη τὸ μακρὸν χῶμα
[9, 24]	ἕτερός ἐστιν ὁ βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες.	Ὁ	οὖν Θεαγένης ἠρέμα πρὸς τὴν
[9, 1]	κατὰ τὰς ἐπινικίους θυσίας, ὡς	ὁ	πάτριος Αἰθιόπων βούλεται νόμος, θεοῖς
[9, 24]	ὅτι καὶ ὡς θυγατρὶ μήτηρ	ὁ	πείσων ἔνεστιν; Ἀναντίρρητον γνώρισμα, Θεάγενες,
[9, 3]	γένος γὰρ οὐδὲν οὐδὲ ἡλικίαν	ὁ	περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος. Οἱ
[9, 25]	θυσίαν κοσμήσοντες. Ἀλλὰ τίς οὗτος	ὁ	πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς; Τῶν δή
[9, 5]	καινουργὸς δὲ ὢν ἀεί πως	ὁ	πόλεμος τότε τι καὶ πλέον
[9, 23]	σώματος ἁλόντος τῷ κρατήσαντι σκυλεύειν	ὁ	πολέμου δίδωσι νόμος. Ὥστε ἀπίτω
[9, 9]	τεταγμένως ἐπομβρίζοντος· καὶ ταυτὶ μὲν	ὁ	πολὺς λεώς. Ἃ δὲ ἐκθειάζουσιν,
[9, 9]	καὶ ὅτε ἀρχὴν τῆς αὐξήσεως	ὁ	ποταμὸς ἐμφαίνει τελουμένην, ὑπὲρ πάσας
[9, 16]	ἀναρτήσας. ~Τοιοῦτον ἔχων τὸ ἱππικὸν	ὁ	σατράπης καὶ οὕτω τὸ Περσικὸν
[9, 5]	λέγειν ἔδοξεν, ἐπῄνει δὲ καὶ	ὁ	σατράπης· καὶ τοῦ κατηρειπωμένου τῇδε
[9, 19]	τῶν ὑπολειπομένων αἴσχιστα δὴ πάντων	ὁ	σατράπης Ὀροονδάτης, τὸ μὲν ἅρμα
[9, 3]	συνιέντες καὶ ὡς ἐπικλυσμός ἐστιν	ὁ	σκοπὸς τοῦ περιτειχίσματος, οὔτε ἀποδρᾶναι
[9, 26]	βασιλέα τῶν Περσῶν ὡς ἀδελφὸς	ὁ	σὸς Ὑδάσπης τῇ μὲν χειρὶ
[9, 6]	καὶ Συηναίων οἱ παρόντες, Ὑδάσπης	ὁ	τῶν πρὸς ἀνατολαῖς καὶ δυσμαῖς
[9, 22]	Ἀλλ´ οὐκ Αἰγύπτια ταῦτα» εἶπεν	ὁ	Ὑδάσπης ἀλλ´ Αἰθιοπικὰ τὰ σεμνολογήματα·
[9, 25]	ὁ Βαγώας ἀγόμενος. Κἀπειδὴ παραστάντας	ὁ	Ὑδάσπης εἶδεν, ἀνήλατο πρὸς βραχὺ
[9, 23]	~Εὐφήμους εἶναι προσήκειν τοὺς ἐπαίνους	ὁ	Ὑδάσπης εἰπὼν αὐτός τε εἰς
[9, 22]	πεπραγμένων. ~Τοιαῦτα εἰπὼν καὶ ἀκούσας	ὁ	Ὑδάσπης ἐπῄνει τε καὶ εἰς
[9, 21]	πίστιν λαβών, ἀπῄτησεν. Οὐκοῦν» ἔφη	ὁ	Ὑδάσπης ἐπῄνεσεν ἂν καὶ δωρησάμενος
[9, 25]	γῆς εἰσιν οὗτοι; πρὸς αὐτὴν	ὁ	Ὑδάσπης. Ἡ δὲ Καὶ πάρεισιν»
[9, 23]	ὃ βούλει» ἔφη πρὸς αὐτὸν	ὁ	Ὑδάσπης. Καὶ ὃς Οὐδὲν αἰτεῖν
[9, 23]	βασιλικὸν τὸ κειμήλιον. Ἐπιμειδιάσας οὖν	ὁ	Ὑδάσπης Καὶ τί ἂν» ἔφη
[9, 25]	ἱερουργουμένης παρέσονται. Μειδιάσας οὖν αὖθις	ὁ	Ὑδάσπης Ὀνειρώττει τῷ ὄντι» φησίν
[9, 22]	ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ ταῦτα μὲν	ὁ	Ὑδάσπης οὐ σφόδρα ὡς ξένα
[9, 13]	εἰς τὴν πόλιν τὸ παρὸν	ὁ	Ὑδάσπης οὐκ ἐδοκίμαζε, δύο δὲ
[9, 23]	τὴν ὑστεραίαν ἐφ´ ὑψηλοῦ προκαθήμενος	ὁ	Ὑδάσπης τά τε ὑποζύγια καὶ
[9, 16]	κύκλωσιν ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε δὲ καὶ	ὁ	Ὑδάσπης τοῖς μὲν ἐπὶ τοῦ
[9, 24]	σοι μεγαλοδωρεᾶς. Εὖ γε» εἶπεν	ὁ	Ὑδάσπης ὑπεμνήσατε· καὶ γὰρ ἐν
[9, 21]	πρὸς τὸν ἐμὸν δεσπότην. Καὶ	ὁ	Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν τοίνυν τίνα σαυτῷ
[9, 21]	οὖν ἀχθέντα πρὸς τοῦ ἑλόντος	ὁ	Ὑδάσπης ψυχορραγοῦντα θεασάμενος καὶ πολλῷ
[9, 1]	τὰς χρείας, ταῦτα παρ´ Αἰθίοψιν	ὁ	χρυσὸς νομίζεται. ~Καὶ οἱ μὲν
[9, 6]	ἐκενώθη τὸ μεταπύργιον τῶν ἐφεστώτων	ὅ	τε δῆμος ὀθόναις κατασείων ἐπιτρέπειν
[9, 5]	πόλιν; Ἀλλὰ καὶ προσδεχώμεθα καὶ	ὅ	τι βουλομένοις ἐστὶν ἐκδιδασκώμεθα. Πᾶσιν
[9, 8]	διὰ νυκτὸς ἐγένετο τοῦ ὕδατος	ὅ,	τοῦ ῥαγέντος ἅπαξ ὁδοποιοῦντος, ἔλαθε
[9, 23]	ζωγρήσας τὸν Ὀροονδάτην παρῆν, Αἴτησον	ὃ	βούλει» ἔφη πρὸς αὐτὸν ὁ
[9, 23]	ἀπίτω λαβὼν καὶ παρ´ ἡμῶν	ὃ	καὶ ἀκόντων ἔσχεν ἂν ῥᾳδίως
[9, 5]	ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε καὶ καθ´	ὃ	μέρος κατήρειπτο τὸ τεῖχος ἐπιφερομένους
[9, 4]	ἐνεδίδου τὸ ὑποκείμενον, καὶ καθ´	ὃ	μέρος χαυνούμενον ἱζήσειεν ἐνταῦθα τὸ
[9, 8]	μέρος τι τοῦ χώματος καθ´	ὃ	τῆς ἑσπέρας οἱ Αἰθίοπες τοῦ
[9, 15]	καθειμένος, μόνοις τοῖς μηροῖς καθ´	ὃ	τῶν ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν ἀνάγκη
[9, 8]	ὕδατος ὅ, τοῦ ῥαγέντος ἅπαξ	ὁδοποιοῦντος,	ἔλαθε βαθυνόμενον, εἴτε καὶ δαιμονίας
[9, 6]	τῶν ἐφεστώτων ὅ τε δῆμος	ὀθόναις	κατασείων ἐπιτρέπειν τὸν ὅρμον ἐνεδείκνυτο,
[9, 19]	Χρόνον μὲν δή τινα συνειστήκεισαν	οἱ	Αἰγύπτιοι καὶ τῷ συνασπισμῷ πρὸς
[9, 5]	πρόσπλουν καταστοχαζόμενοι. Ἀντετόξευον δὲ καὶ	οἱ	Αἰθίοπες καὶ ἅτε εὐσκοπώτερά τε
[9, 20]	γὰρ ἐπ´ ἀσπίδα τὰς φάλαγγας	οἱ	Αἰθίοπες καὶ τὸ πολὺ βάθος
[9, 6]	ὅρμον ἐνεδείκνυτο, τότε δὴ καὶ	οἱ	Αἰθίοπες πλησιάσαντες ὥσπερ ἀπ´ ἐκκλησίας
[9, 18]	ὀφθαλμοὺς μάλιστα τῶν ἐναντίων σκοποὺς	οἱ	Αἰθίοπες ποιούμενοι, καθάπερ οὐκ ἐκ
[9, 9]	οἱ Συηναῖοι ὅπλοις δὲ ἀποκειμένοις	οἱ	Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες. Καὶ
[9, 8]	ἀθρόον ὑπονοστήσαντος. Ἤδη γὰρ καὶ	οἱ	Αἰθίοπες τὸ ἐποχετεῦον στόμιον ἔφραττον
[9, 8]	χώματος καθ´ ὃ τῆς ἑσπέρας	οἱ	Αἰθίοπες τοῦ διορύττειν ἐφήψαντο εἴτε
[9, 18]	τὴν πρώτην ἐμβολὴν ἀναρπασόμενοι. ~Τότε	οἱ	Βλέμμυες εἰς χεῖρας ἤδη συμπίπτοντες
[9, 17]	τὴν ἵππον εἰς τὴν ἐπέλασιν	οἱ	Βλέμμυες κατέμαθον, τὰ προστεταγμένα πρὸς
[9, 18]	ἀναβάτας ἀποσειομένων, οὓς κορμηδὸν κειμένους	οἱ	Βλέμμυες ὑπὸ τοὺς μηροὺς ἀνέτεμνον·
[9, 5]	καὶ λιμναίῳ στρατιώτῃ χερσαῖον ἐφοπλίσας.	Οἱ	γὰρ δὴ κατὰ τὴν πόλιν
[9, 19]	δὲ λήματι τὰ δεινὰ ὑπομενόντων.	Οἱ	γὰρ ἐκ τῆς κινναμωμοφόρου κατ´
[9, 18]	φοβερὸν ἐπιφερούσης οἱ μὲν παλινδρομοῦντες	οἱ	δὲ ἐν ἀλλήλοις συνταραττόμενοι τὴν
[9, 18]	συνηνέχθησαν, ἐπὶ τοὺς Σῆρας ἐφέροντο·	οἱ	δὲ ἐπειδὴ μόνον ἐπλησίαζον κατόπιν
[9, 5]	ἐπιστείλας ὡς τοὺς Πέρσας ἐξέπεμπεν.	Οἱ	δὲ ἐπεραιοῦντο πεφραγμένοι ὡς, εἴ
[9, 8]	οἱ μὲν ἀπὸ τῆς ὄχθης	οἱ	δὲ καὶ ἐκ πορθμείων ἐπιφοροῦντες.
[9, 8]	εἰς ἕω τὸ σαφὲς εἰσόμενοι·	οἱ	δὲ κατὰ τὴν πόλιν πάντῃ
[9, 8]	νυκτὸς προσφάτοις τοῖς προστάγμασιν ἐπιγενομένης.	~Οἱ	δὲ κατὰ τὸ ἄστυ τῆς
[9, 19]	οἱ μὲν ταῖς σφενδόναις βάλλοντες	οἱ	δὲ μικροῖς μὲν τοῖς βέλεσιν
[9, 24]	ὡς βασιλέα τὴν ταχίστην εἰπόντος.	Οἱ	δὲ μιξέλληνά τινα τῶν φυλάκων
[9, 12]	οὐ μετὰ τῶν Περσῶν ἥκοιεν.	Οἱ	δὲ πάντα ἔλεγον, τὸν δρασμὸν
[9, 2]	ἐξ ὧν οἱ μὲν ἁλώσεσθαι	οἱ	δέ που καὶ διαδράσεσθαι ἔμελλον,
[9, 12]	θαρσεῖν ἔχουσιν ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν.	Οἱ	δὲ τὰ μὲν ἄλλα ἀγνοεῖν
[9, 22]	κατὰ τὴν πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν.	Οἱ	δὲ τήν τε φρεατίαν τὸ
[9, 18]	τῶν ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι καὶ πατούμενοι	οἱ	δὲ ὑπό τε τῶν Σηρῶν
[9, 3]	ἀφορίσας ὀρύττειν εἰς τάφρον ἐκέλευσεν·	οἱ	δὲ ὤρυττον, ἄλλοι τὸν χοῦν
[9, 18]	προθέντες, οὕτως ἀδιαπτώτως ἐτύγχανον ὥστε	οἱ	διαπεπαρμένοι τοῖς βέλεσιν ἐφέροντο σὺν
[9, 3]	ὁ περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος.	Οἱ	δυνατώτεροι δὲ καὶ τὸ ἀκμάζον
[9, 5]	τι καὶ παρ´ ἐλπίδας ἐγχειροῖεν	οἱ	ἐπὶ τῶν τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς
[9, 1]	Εὖ γε» ἀνεβόησε, δεσμίους ἡμῖν	οἱ	θεοὶ τοὺς πολεμίους ἐκ τῶν
[9, 22]	Καὶ τοιγαροῦν καὶ σέβομεν» ἔφασαν	οἱ	ἱερεῖς τῶν τε ἄλλων ἕνεκεν
[9, 18]	ῥύμης τοῦ δρόμου μὴ κατασχεθέντες	οἱ	ἵπποι καὶ ἄκοντας ὑπεξαγαγόντες εἰς
[9, 7]	εἰς Ἐλεφαντίνην ἀφιξομένους καὶ εἴπερ	οἱ	κατ´ αὐτὴν συνενδιδοῖεν εἰς τὸ
[9, 3]	ἀκούοντες ἤδη δὲ καὶ ὁρῶντες	οἱ	κατὰ τὴν Συήνην καὶ οἷ
[9, 1]	στενοχωρῶν. Ἔνθα καὶ καταλαβόντες αὐτὸν	οἱ	κατάσκοποι τοὺς ἁλόντας προσῆγον· ὁ
[9, 24]	ἀγέτω τις, ἡκόντων δὲ καὶ	οἱ	λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἤγοντο οὖν
[9, 2]	μήτε ἑλεπόλεσιν ἀποπειρώμενος, ἐξ ὧν	οἱ	μὲν ἁλώσεσθαι οἱ δέ που
[9, 8]	συνδέοντες καὶ πολλαὶ χιλιάδες ἀθρόον	οἱ	μὲν ἀπὸ τῆς ὄχθης οἱ
[9, 18]	τοὺς ἐλέφαντας ἐνέβαλλον καὶ οὕτως	οἱ	μὲν αὐτοῦ κατανηλίσκοντο ὑπὸ {τε}
[9, 7]	καὶ εἰς τὸ βάσιμον ἐξικμασθῆναι.	Οἱ	μὲν δὴ ταῦτα προσταχθέντες μικρὰ
[9, 10]	δὴ τῶν Νειλῴων ἑορτῆς ἐνεστηκυίας	οἱ	μὲν ἐγχώριοι πρὸς θυσίαις τε
[9, 8]	καὶ αὐτοὺς Συηναίους ὑποπτεύειν. Ἀλλ´	οἱ	μὲν ἐν τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες
[9, 18]	τῆς θέας} τὸ φοβερὸν ἐπιφερούσης	οἱ	μὲν παλινδρομοῦντες οἱ δὲ ἐν
[9, 2]	Αἰθίοψιν ὁ χρυσὸς νομίζεται. ~Καὶ	οἱ	μὲν τὰ προστεταγμένα ἔπραττον, καὶ
[9, 19]	ἐπιτιθέμενοι καὶ κατὰ τὰ πλάγια	οἱ	μὲν ταῖς σφενδόναις βάλλοντες οἱ
[9, 24]	αἰχμαλώτους Θεοὶ σωτῆρες» ἀνεβόησαν ἅμα	οἱ	νέοι τοὔνομα τὸ Ὑδάσπου γνωρίσαντες,
[9, 6]	τὴν Ἐλεφαντίνην· ὡς ἴσον εἶναί	οἱ	νῦν τε ἀπολέσθαι καὶ δοκοῦντα
[9, 6]	ἔλεγον. Ὦ Πέρσαι καὶ Συηναίων	οἱ	παρόντες, Ὑδάσπης ὁ τῶν πρὸς
[9, 17]	καὶ πρὸς οὕτω πεφραγμένους προεφορμήσαντες.	Οἱ	Πέρσαι δὲ πλέον ἢ πρότερον
[9, 20]	τοῖς ἐναντίοις ὑπέλειπον· εἰς ὃν	οἱ	πλείους ἐμπίπτοντες ὑπό τε ἵππων
[9, 7]	αὐτὸς ἔτι μελλήσειν. Ταῦτ´ ἀκούσαντες	οἱ	πρέσβεις ἐπανῄεσαν ἅμα καὶ δύο
[9, 9]	διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν ταῖς πύλαις	οἱ	Συηναῖοι ὅπλοις δὲ ἀποκειμένοις οἱ
[9, 11]	ἀναπετασάντων. Ἤδη δὲ ἡμέρας ὑποφαινούσης	οἱ	Συηναῖοι τὸν δρασμὸν ἐγνώριζον, τὰ
[9, 19]	ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον. Τοξεύουσι δὲ	οἱ	τῆς κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον ἢ
[9, 24]	ῥᾳδίως ἀποκρύπτων. ~Μετὰ τοῦτον παρῄεσαν	οἱ	τὸν Θεαγένην καὶ τὴν Χαρίκλειαν
[9, 18]	ὀλίγου παντελὴς συνέπιπτε τοῖς ἱππεῦσι.	Οἵ	τε γὰρ ἵπποι πρὸς τὸ
[9, 18]	τάξιν τῆς φάλαγγος τάχιστα παρέλυον·	οἵ	τε ἐπὶ τῶν ἐλεφάντων κατὰ
[9, 8]	ἐνδεχομένην σωτηρίαν οὐκ ἀπογινώσκοντες· ἀλλ´	οἵ	τε τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες
[9, 5]	τούτους ἐλπίδος ἐπέκεινα παραγινομένους ἀπείργομεν;	οἵ,	φίλιοι μὲν ἥκοντες καὶ εἰρηνικὰ
[9, 20]	δράσαντας κατὰ τῶν ἐκ Μερόης,	οἳ	κατ´ αὐτοὺς ἐτάχθησαν, παθόντας δὲ
[9, 3]	οἱ κατὰ τὴν Συήνην καὶ	οἷ	κακῶν ἦσαν συνιέντες καὶ ὡς
[9, 3]	σκελῶν ὁλκὸν τὴν ἀπορροὴν εἰσωχέτευσεν.	Οἷα	δὲ ἐξ ὑπερδεξίων πρὸς χθαμαλώτερον
[9, 9]	ἀντίμιμον οὐρανοῦ τὸν ποταμὸν σεμνηγοροῦντες	οἷα	δὴ δίχα νεφώσεων καὶ ὑετῶν
[9, 5]	σφενδονητῶν ἐφικέσθαι τῆς βολῆς φιλοτιμουμένων	οἷα	δὴ τὸν περὶ ψυχῆς σκοπὸν
[9, 21]	τι κατορθῶσαι καὶ παρὰ δόξαν,	οἷα	πολλὰ πολέμου καιροὶ θαυματουργοῦσιν, ἢ
[9, 24]	ὁ Θεαγένης, ἃ φέρειν σε	οἶδα	καὶ διασῴζειν, ὅτι μὴ πλάσμα
[9, 6]	ὑμῶν βασιλεὺς πολεμίους τε ἐκπορθεῖν	οἶδε	καὶ ἱκέτας οἰκτείρειν πέφυκε, τὸ
[9, 12]	καὶ εἰς τὸ παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι	οἰηθείς,	ἀποστείλας ἠρώτα τί βούλοιντο καὶ
[9, 14]	τοὺς πορρωτάτω διερριπίζετο, τῆς πανοπλίας	οἰκεῖον	σέλας ἀνταυγαζούσης. Τὸ μὲν οὖν
[9, 8]	λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν δὲ ἡ	οἰκοδομὴ	ῥᾳδία, τῶν λίθων εἰς τὸ
[9, 11]	ἐγνώριζον, τὰ μὲν πρῶτα κατ´	οἶκον	τὸν ἴδιον ἕκαστος τοὺς ἐπεξενωμένους
[9, 27]	ἐμὲ καλῶν Ὑδάσπην τε καὶ	οἶκον	τὸν Ὑδάσπου καὶ γένος ἀμείβοιντο.
[9, 6]	τε ἐκπορθεῖν οἶδε καὶ ἱκέτας	οἰκτείρειν	πέφυκε, τὸ μὲν ἀνδρεῖον, τὸ
[9, 11]	μίαν ἐλεεινὴν ὀλολυγὴν ἱέντες ἱκέτευον.	Οἰκτιζόμενοι	δὲ πλέον, τὰ νεογνὰ τῶν
[9, 9]	τὸν Τυφῶνα ἐχθραίνει, φυσικῶν τινῶν,	οἶμαι,	ἀνδρῶν καὶ θεολόγων πρὸς μὲν
[9, 5]	κατεπτηχέναι τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´ οἷς	οἰμωγή	τε συμμιγὴς τῶν κατὰ τὴν
[9, 23]	αἰπόλια καὶ συῶν συβόσια καὶ	οἴνου	πλῆθος τῶν Συηναίων τῇ στρατιᾷ
[9, 19]	κεφαλῇ περιτίθενται τὰς δὲ ἀκίδας	οἷον	ἀκτῖνας εἰς τὸ ἐκτὸς προβέβληνται.
[9, 11]	κατόπιν ἀεὶ τοῖς ἡγουμένοις μεταδιδόντων,	οἷον	διὰ ζεύγματος ῥᾷστά τε καὶ
[9, 15]	τοὺς δρόμους. Οὕτως ἐσκευασμένον καὶ	οἷον	ἐμβεβλημένον περιβαίνει τὸν ἵππον, οὐκ
[9, 1]	καὶ παντὸς ἄγους καθαρεύοντας φυλάττειν,	οἷον	ἱερεῖά τινα ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας
[9, 14]	Περσῶν ἀεὶ τὸ μαχιμώτατον καὶ	οἱονεὶ	τεῖχος ἀρραγὲς τοῦ πολέμου προβαλλόμενον.
[9, 6]	καὶ οὐκ ἀμφίβολον κίνδυνον, ἐφ´	οἷς	ἂν ἄσμενοι τῶν δεινῶν ἀπαλλαγείητε
[9, 13]	τῶν κατὰ τὴν Ἐλεφαντίνην, ἐφ´	οἷς	ἂν ἕλοιντο διαλύσασθαι πρὸς Ὑδάσπην,
[9, 14]	καταφράκτους ἱππέας μόνους ἑαυτοῦ προέταττεν,	οἷς	δὴ καὶ πλέον θαρσήσας τὴν
[9, 26]	τὴν νίκην, ἀλλ´ ὅροις ἀρκοῦμαι	οἷς	ἔθετο ἐξ ἀρχῆς ἡ φύσις
[9, 27]	σατραπεύειν δέ μοι παρεχόμενον. Ἐφ´	οἷς,	εἰ μὲν περισωθείην, Αἰθίοψί τε
[9, 25]	τοῖς βωμοῖς» ἔφη τῶν θεῶν,	οἷς	ἱερεῖα φυλαττόμενοι συνίεμεν, ἐμέ τε
[9, 4]	διὰ τῶν ἀραιωμάτων τῆς γῆς,	οἷς	μέλαινα καὶ εὔγειος οὖσα πρὸς
[9, 5]	οὔπω κατεπτηχέναι τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´	οἷς	οἰμωγή τε συμμιγὴς τῶν κατὰ
[9, 19]	τὸ ἀκμαιότατον ἀποξέσας αὐτογλώχινα τὸν	ὀϊστὸν	ἀπεργάζεται, τάχα που καὶ ἀπὸ
[9, 18]	τοῦ πλήθους καθάπερ αὐλοὺς τοὺς	ὀιστοὺς	τῶν ὀφθαλμῶν προβεβλημένοι. Εἰ δέ
[9, 24]	τοῦ κεφαλαίου καὶ ταῦτα τῆς	ὅλης	καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ
[9, 22]	καὶ ζείδωρον ἀποκαλοῦντες, Αἰγύπτου τε	ὅλης,	τῆς μὲν ἄνω σωτῆρα, τῆς
[9, 20]	τὴν μάχην λαμπρὸν ἀποδεδειγμένους ἀλλ´	ὀλίγα	μὲν δράσαντας κατὰ τῶν ἐκ
[9, 17]	ἔμφασιν τοῖς ὁρῶσι παριστάντες, οὕτως	ὀλίγοι	πρὸς πλείονας καὶ πρὸς οὕτω
[9, 18]	ἀνακόπτοντες· ὥστε ἔπιπτον μὲν οὐκ	ὀλίγοι,	τῶν ἵππων πρὸς τὴν ἀλγηδόνα
[9, 13]	παρ´ ἐλπίδα κατώπτευεν, εἰσδραμεῖν σὺν	ὀλίγοις	εἰς τὴν Συήνην ἀναγκασθεὶς καὶ
[9, 4]	καὶ χρόνον τῆς ἡμέρας ἐπ´	ὀλίγον	ἀντεῖχε τὸ τεῖχος· ἐπειδὴ δὲ
[9, 1]	ὑπερθεμένους ἐπὶ τὴν Συήνην ἐλαύνειν,	ὀλίγον	ἔφθη προεισελάσας εἰς τὸ ἄστυ,
[9, 18]	καταφεύγοντες. Ἐνταῦθα πολὺς φόνος καὶ	ὀλίγου	παντελὴς συνέπιπτε τοῖς ἱππεῦσι. Οἵ
[9, 3]	στόμιον φλοῖσβον κατὰ δὲ τὸν	ὁλκὸν	ἐξάκουστον καὶ τοῖς πορρωτάτω πάταγον
[9, 3]	εἰς τὸν ἀπὸ τῶν σκελῶν	ὁλκὸν	τὴν ἀπορροὴν εἰσωχέτευσεν. Οἷα δὲ
[9, 6]	ἀλλ´ εἰ βούλοιτο Ὑδάσπης εἰς	ὁλόκληρον	ἐπιδείκνυσθαι τὸ φιλάνθρωπον, ἐπιτρέπειν οὐδὲν
[9, 11]	καὶ φωνὴν γοώδη μίαν ἐλεεινὴν	ὀλολυγὴν	ἱέντες ἱκέτευον. Οἰκτιζόμενοι δὲ πλέον,
[9, 24]	θέμις. Εἰ δὲ περιχαρείᾳ τὸ	ὅλον	ἐνδόντες προχείρως τὰ καθ´ ἑαυτοὺς
[9, 15]	καὶ προμετωπιδίοις τὴν κεφαλὴν δι´	ὅλου	σφηκοῦντες ἐκ νώτων τε ἐπὶ
[9, 3]	ἡμιπλέθρου τὸ ἴσον πλάτος δι´	ὅλου	φυλάττοντος μῆκος δὲ τὸ μεταξὺ
[9, 2]	πρᾶγμα ποιησάμενος εἰ τὴν ἀρχὴν	ὅλως	ἀντιστῆναι διενοήθησαν ἀλλὰ μὴ παρὰ
[9, 1]	σκευοφόρους ἀπέπεμπε, μοῖραν αὐτάρκη τῶν	ὁμογλώσσων	εἰς τὴν φρουρὰν ἀποκληρώσας τά
[9, 5]	σκοπὸν ἀθλούντων, ἁπάντων δὲ τὰ	ὅμοια	πασχόντων. Τέλος δὲ τὰς χεῖρας
[9, 22]	βάθος ὕδωρ καταυγάζεσθαι διὰ τὴν	ὁμοίαν	αἰτίαν. Καὶ ταῦτα μὲν ὁ
[9, 26]	τοῖς περὶ τὸν Θεαγένην ἐφ´	ὁμοίαν	τὴν χρείαν ἀνάγεσθαι προσέταττε. Τοῖς
[9, 25]	φροντίδι θέμενος νυνὶ πρὸς τὴν	ὁμοίαν	τῆς ὁρωμένης ὄψιν ἀπήνεγκα. Τῶν
[9, 21]	ἐπαίνοις ζῆλον τοῖς ἰδίοις τῶν	ὁμοίων	κατασκευαζόμενος. Ἀλλ´ ὦ θαυμάσιε, πιστὸς
[9, 8]	τέλμα δίυγρον ὑπέτρεχεν ἵππου τε	ὁμοίως	καὶ ἀνδρὸς βάσιν εἰς βυθισμὸν
[9, 27]	μὲν τῶν παρόντων ἀστῶν τε	ὁμοίως	καὶ στρατιωτῶν εὐφημία τε ἤρθη
[9, 3]	Καὶ ἦν οὐδεὶς ἡσυχάζων, ἀλλ´	ὁμοίως	παῖς, γυνὴ καὶ πρεσβύτης ἔργου
[9, 21]	λέγεις, ἀσύνετος δὲ κἂν αὐτὸς	ὁμολογήσειας	πρὸς τοσαύτας μυριάδας οὕτω παρατόλμως
[9, 21]	τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων οὖν	ὁμόσε	χωρῆσαι πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ
[9, 1]	θέᾳ προσεκάθητο, μυριάσιν ἀπείροις ἀνδρῶν	ὁμοῦ	καὶ ὅπλων καὶ ζῴων τὰ
[9, 4]	εἴ ποτε ἐπέλθοι προμηθούμενοι· ἀλλ´	ὅμως	ἔφθανε τὰ δεινὰ τὴν προθυμίαν,
[9, 20]	φυγὴν τοῖς ἐναντίοις ὑπέλειπον· εἰς	ὃν	οἱ πλείους ἐμπίπτοντες ὑπό τε
[9, 24]	ἡμᾶς. Ἰδοὺ γὰρ καὶ Ὑδάσπης	ὃν	πατέρα σοι γεγενῆσθαι πρός με
[9, 25]	ἥκειν ἀθρόον ᾤμην· καὶ τὸ	ὄναρ	ἐν οὐδεμιᾷ φροντίδι θέμενος νυνὶ
[9, 25]	προειδωλοποιηθῆναι, ὡς φατέ, διὰ τῶν	ὀνειράτων	ἐχρῆν; Καὶ ἀποστρέψας τὸν λόγον
[9, 25]	Ὀνειρώττει τῷ ὄντι» φησίν ἡ	ὀνειρογενὴς	αὕτη μου θυγάτηρ, ἀπὸ τῆς
[9, 25]	Μειδιάσας οὖν αὖθις ὁ Ὑδάσπης	Ὀνειρώττει	τῷ ὄντι» φησίν ἡ ὀνειρογενὴς
[9, 25]	ὑπηρετουμένων Καὶ εὐνοῦχος ἀληθῶς» εἶπεν	ὄνομα	Βαγώας, τῶν Ὀροονδάτου κτῆμα τὸ
[9, 22]	ἔτους ἐπάγοντα, καὶ Νεῖλον ἐντεῦθεν	ὀνομαζόμενον,	τάς τε ἐτησίους ὥρας φράζοντα,
[9, 9]	Νεῖλον καταγγέλλουσι, τὰ πράγματα τοῖς	ὀνόμασι	μεταλαμβάνοντες. Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα ἡ
[9, 25]	εἴπερ τὸν νεανίαν τοῦτον ἀδελφὸν	ὄντα	τῆς κόρης καὶ ὁρᾶσθαί μοι
[9, 12]	ὡς πρὸς θεραπείαν τῶν κρειττόνων	ὄντας	καὶ πρὸς τῆς εὐωχίας ἀφυπνωμένους
[9, 22]	ὡρονομίων γνώμονας ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν	ὄντας,	τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος κατὰ τροπὰς
[9, 14]	ἐφεπομένων, ὡς ἂν γυμνοὶ πανοπλίας	ὄντες	ἀσφαλέστερον βάλλοιεν ὑπὸ τοῖς ὁπλίταις
[9, 19]	τοξείαν ἀντείχοντο, φύσει τε τλήμονες	ὄντες	καὶ πρὸς τὸν θάνατον οὐ
[9, 25]	αὖθις ὁ Ὑδάσπης Ὀνειρώττει τῷ	ὄντι»	φησίν ἡ ὀνειρογενὴς αὕτη μου
[9, 9]	ἀνακτόρων ἐντὸς τῇ πυρφόρῳ τῶν	ὄντων	λαμπάδι φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό τοι
[9, 5]	πλείους διαπείρουσιν, ὥστε τινὰς ὑπὸ	ὀξείας	καὶ ἀπροόπτου τῆς τρώσεως ἐπὶ
[9, 24]	πολὺς χρόνος συνέχεε, ταῦτα εἰς	ὀξὺν	καιρὸν ἀνακαλύπτειν οὐ λυσιτελές, τοῦ
[9, 19]	ἰῷ δὲ δρακόντων πεφαρμαγμένοις εἰστοξεύοντες	ὀξύν	τινα καὶ ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον.
[9, 12]	τούτων πρὸς αὐτὸν ἀπαγγελθέντων, ὑποτοπήσας,	ὅπερ	ἦν, ἀπάτην τινὰ καὶ ἐνέδραν
[9, 10]	αἴσθησιν γενέσθαι τῶν δρωμένων, τὰ	ὅπλα	δὲ ἀναλαβόντας μόνα καὶ δοκίδα
[9, 15]	μὲν δεξιὰν κοντῷ μείζονι λόγχης	ὁπλίζει	τὴν λαιὰν δὲ εἰς τὸν
[9, 15]	πλευρὰν σκέπασμα σιδηρόπλοκον ἀπαιωροῦντες ὡς	ὁπλίζειν	τε ἅμα καὶ τῇ λαγαρότητι
[9, 16]	κινναμωμοφόρῳ προσοίκους, εὐσταλεῖς τε τὴν	ὅπλισιν	καὶ ποδώκεις καὶ τοξείαν ἀρίστους,
[9, 14]	ὄντες ἀσφαλέστερον βάλλοιεν ὑπὸ τοῖς	ὁπλίταις	προασπιζόμενοι· τὴν δὲ Αἰγυπτίων τε
[9, 5]	νεόπηκτα ἐπιλέξας τοξότας τε καὶ	ὁπλίτας	ἐνθέμενος ἅ τε χρὴ λέγειν
[9, 20]	τε Μήδων καὶ Περσῶν πολυθρυλήτους	ὁπλίτας	οὔτε τι παρὰ τὴν μάχην
[9, 16]	ἀντέταξε, τὸ Βλεμμύων καὶ Σηρῶν	ὁπλιτικὸν	προτάξας καὶ ἃ χρὴ πράττειν
[9, 13]	οὐκ ἐδοκίμαζε, δύο δὲ φάλαγγας	ὁπλιτῶν	εἰσπέμψας εἰς ἀπόπειράν τε ὑποπτευομένης
[9, 14]	τὸ γνήσιον ἐπεῖχε, τῶν μὲν	ὁπλιτῶν	ἡγουμένων τῶν δὲ ὅσοι τοξόται
[9, 3]	δὲ καὶ τὸ ἀκμάζον ἐν	ὅπλοις	αὐλῶνά τινα στενόν τε καὶ
[9, 9]	μὲν ταῖς πύλαις οἱ Συηναῖοι	ὅπλοις	δὲ ἀποκειμένοις οἱ Αἰθίοπες τὴν
[9, 5]	κἀκεῖσε μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς	ὅπλοις	ἡσύχαζον. ~Ὡς δὲ ἐκενώθη τὸ
[9, 1]	καὶ τὰ τείχη βέλεσι καὶ	ὅπλοις	καὶ μηχανήμασι φραξάμενος ἐκαραδόκει τὸ
[9, 14]	ἀργυροῖς τε καὶ ἐπιχρύσοις τοῖς	ὅπλοις	τὸ πεδίον καταστράπτων· ἄρτι γὰρ
[9, 16]	τοὺς ἐκ Μερόης ἀντιτάττων, ἄνδρας	ὁπλομάχους	τε καὶ τῆς κατασυστάδην χειρονομίας
[9, 1]	μυριάσιν ἀπείροις ἀνδρῶν ὁμοῦ καὶ	ὅπλων	καὶ ζῴων τὰ Συηναίων πεδία
[9, 25]	τὸ ὀφθὲν ποιησάμενος, τίνες καὶ	ὁπόθεν	εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης δὲ τῆς
[9, 12]	περὶ τῶν Περσῶν ἐπυνθάνετο καὶ	ὅποι	μὲν ὥρμησαν, τίνι δὲ θαρσεῖν
[9, 24]	δὲ μιξέλληνά τινα τῶν φυλάκων	ὅποι	τὸ παρὸν ἄγοιεν ἠρώτων· ἐκείνου
[9, 5]	ἀποτετειχισμένος δὲ τῷ ὕδατι καὶ	ὅπως	ἄν τινα διαπέμψαιτο ὡς τοὺς
[9, 17]	παραμείβοντας, τῶν τε ἐλεφάντων ἕνεκεν	ὅπως	ἂν μὴ ἀπολειφθεῖεν τῶν προμάχων
[9, 12]	ἀποστείλας ἠρώτα τί βούλοιντο καὶ	ὅπως	μόνοι καὶ οὐ μετὰ τῶν
[9, 21]	ἧς ἐκεῖνος πλέον τιμωρεῖται τοὺς	ὁπωσοῦν	ἐν πολέμῳ δειλοὺς ἢ τιμᾷ
[9, 25]	ἀδελφὸν ὄντα τῆς κόρης καὶ	ὁρᾶσθαί	μοι μέλλοντα προειδωλοποιηθῆναι, ὡς φατέ,
[9, 5]	μόνον τῶν δὲ καὶ σὺν	ὀργῇ	τῶν Αἰθιόπων ἀμυνομένων, εἰ μή
[9, 24]	τὸν ἀκούοντα παροξύναντες καὶ πρὸς	ὀργήν	τι δικαίως ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν
[9, 2]	εἰς ὕβριν καὶ παροξυσμὸν ἐπιχλευασάντων,	ὀργὴν	τὸ πρᾶγμα ποιησάμενος εἰ τὴν
[9, 13]	καὶ μεθεῖναι τῆς κατ´ αὐτῶν	ὀργῆς	ἱκετευόντων, τὸ μὲν παρελθεῖν αὐτὸς
[9, 4]	Φρεατίαν τοῦ τείχους πλησίον εἰς	ὀργυιάς	που πέντε τὴν κάθετον βαθύναντες
[9, 3]	τείχους τὸν κύκλον καὶ δεκάδα	ὀργυιῶν	δεκάδι ἀνδρῶν ἀποκληρώσας εὖρός τε
[9, 5]	τὰς χεῖρας εἰς τοὺς πολεμίους	ὀρέγοντες,	τοῖς χώμασιν ἐφεστῶτας καὶ θέατρον
[9, 3]	τῶν ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς τὰ	ὄρθια	καὶ μετέωρα σκέλος ἑκάτερον προβιβάζων,
[9, 21]	Ὑποπεσὼν τοίνυν τίνα σαυτῷ τιμωρίαν	ὁρίζεις;	πάλιν ἠρώτα· καὶ ὅς, Ἣν
[9, 6]	ἀπαλλαγείητε τὴν αἵρεσιν οὐκ αὐτὸς	ὁρίζων	ἀλλ´ ὑμῖν ἐπιτρέπων· οὐ γὰρ
[9, 11]	ἐγχειρίζειν ἑαυτοὺς τοῖς Αἰθίοψι καὶ	ὅρκοις	πιστοῦσθαι τὴν ἄγνοιαν, εἴ πως
[9, 24]	γνωρίζειν ἔχουσι κειμήλια τηνάλλως καὶ	ὅρμοι	κλοπῆς, ἂν οὕτω τύχῃ, καὶ
[9, 6]	δῆμος ὀθόναις κατασείων ἐπιτρέπειν τὸν	ὅρμον	ἐνεδείκνυτο, τότε δὴ καὶ οἱ
[9, 14]	ποιεῖσθαι καὶ εἰσακοντίζειν ἐκ πλαγίων	ὁρμωμένους	ἐπιστείλας. Αὐτὸς δὲ τὸ μέσον
[9, 26]	ἀρχὴν διὰ τὴν νίκην, ἀλλ´	ὅροις	ἀρκοῦμαι οἷς ἔθετο ἐξ ἀρχῆς
[9, 5]	θεοὺς ἐπεβοῶντο σωτῆρας, καὶ τὸν	Ὀροονδάτην	ἐπικηρυκεύεσθαι πρὸς τὸν Ὑδάσπην ἱκέτευον.
[9, 7]	καὶ πολλὰ τῆς ἀβελτηρίας τὸν	Ὀροονδάτην	ἐπιμεμψάμενος, εἰ περὶ τῶν ἴσων
[9, 26]	ἐδεῖτο χρηματίσας, τέλος πρὸς τὸν	Ὀροονδάτην	μετάκλητον καὶ φοράδην ἀχθέντα Ἐγὼ»
[9, 20]	πεπυσμένου καὶ προανελεῖν μὲν τὸν	Ὀροονδάτην	παρὰ τὸν θόρυβον ἐπιβουλεύσαντος (μετέμελε
[9, 23]	δὲ καὶ ὁ ζωγρήσας τὸν	Ὀροονδάτην	παρῆν, Αἴτησον ὃ βούλει» ἔφη
[9, 20]	ἄγειν, καὶ πρὸ πάντων τὸν	Ὀροονδάτην·	ὡς δὴ καὶ ἐγένετο. Παρεκτείναντες
[9, 17]	τὴν μάχην ἐπισημαινόντων, ὁ μὲν	Ὀροονδάτης	ἐμβοήσας δρόμῳ τὰς φάλαγγας ἐπῆγε·
[9, 10]	ἐνόντων οὐκ ἀμνημονοῦντες· ὁ δὲ	Ὀροονδάτης	μέσας νύκτας ἐπιτηρήσας, πρὸς ὕπνον
[9, 1]	τοῖς Αἰθίοψιν. Ὁ μὲν γὰρ	Ὀροονδάτης,	ὅσον οὔπω πλησιάζειν τοὺς Αἰθίοπας
[9, 13]	μάχην ἐκτεταγμένων ἐμήνυον. Ὁ γὰρ	Ὀροονδάτης	τὴν μὲν ἄλλην στρατιὰν εἰς
[9, 19]	αἴσχιστα δὴ πάντων ὁ σατράπης	Ὀροονδάτης,	τὸ μὲν ἅρμα ἐγκαταλιπὼν ἵππου
[9, 27]	ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος· ὁ δὲ	Ὀροονδάτης,	τὼ χεῖρε προτείνας καὶ τὴν
[9, 6]	Ὑδάσπου μηχανὴ σωτηρίας. Ὁ δὲ	Ὀροονδάτης	τῶν μὲν αἰτίων ἔφη τοῦ
[9, 7]	τούς τε ἀπεσταλμένους παρὰ τοῦ	Ὀροονδάτου	βαδίζειν εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην ἐπέτρεπεν,
[9, 12]	τινὰ καὶ ἐνέδραν πρὸς τοῦ	Ὀροονδάτου	γενησομένην, τοὺς ἱερέας μόνους μετακαλεσάμενος
[9, 25]	ἀληθῶς» εἶπεν ὄνομα Βαγώας, τῶν	Ὀροονδάτου	κτῆμα τὸ τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη
[9, 23]	τοῦτο ἐπικρίνειας, ἔχω τὸ αὔταρκες	Ὀροονδάτου	μὲν ἀφελόμενος αὐτὸν δὲ προστάγματι
[9, 12]	κατ´ ἐκείνην συνειλεγμένου καὶ τοῦ	Ὀροονδάτου	τοῖς τε ἄλλοις καὶ πλέον
[9, 8]	ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ κατὰ τὸ	ὄρυγμα	συμμετρούμενοι, καὶ τὸ πεπτωκὸς ἕτεροι
[9, 3]	τὸ χῶμα τῶν πολεμίων διϊκνούμενον	ὀρύττειν	ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ καὶ ἠνύετο
[9, 3]	βάθος ὡς ὅτι πλεῖστον ἀφορίσας	ὀρύττειν	εἰς τάφρον ἐκέλευσεν· οἱ δὲ
[9, 25]	νυνὶ πρὸς τὴν ὁμοίαν τῆς	ὁρωμένης	ὄψιν ἀπήνεγκα. Τῶν δὴ περὶ
[9, 6]	τὸν ἐκ τοῦ πολέμου πᾶσιν	ὁρώμενον	καὶ οὐκ ἀμφίβολον κίνδυνον, ἐφ´
[9, 12]	τύχης. ~Ὁ δὲ Ὑδάσπης ταῦτα	ὁρῶν	καὶ τὴν πάλαι ἱκεσίαν ἐπιτείνειν
[9, 3]	ἐκ τῶν ἐπάλξεων τοξείας ἀνηνύτους	ὁρῶν·	ὁ γὰρ Ὑδάσπης καὶ τούτου
[9, 8]	μὲν καθ´ αὑτοὺς ἕκαστος σῶον	ὁρῶντες,	ἄλλοι δὲ παρ´ ἄλλοις γεγενῆσθαι
[9, 11]	ἕκαστος τοὺς ἐπεξενωμένους Περσῶν οὐχ	ὁρῶντες,	εἶτα καὶ κατὰ συλλόγους συνιστάμενοι,
[9, 3]	ἀποκλειόντων οὔτε τὸ μένειν ἀκίνδυνον	ὁρῶντες,	ἐκ τῶν ἐνόντων πρὸς βοήθειαν
[9, 3]	Ἅπερ ἀκούοντες ἤδη δὲ καὶ	ὁρῶντες	οἱ κατὰ τὴν Συήνην καὶ
[9, 17]	καταφράκτους ὥρμησαν, μανίας ἔμφασιν τοῖς	ὁρῶσι	παριστάντες, οὕτως ὀλίγοι πρὸς πλείονας
[9, 21]	τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα· καὶ	ὅς,	Ἣν ἂν» ἔφη βασιλεὺς ὁ
[9, 23]	πρὸς αὐτὸν ὁ Ὑδάσπης. Καὶ	ὃς	Οὐδὲν αἰτεῖν δέομαι, βασιλεῦ» εἶπεν,
[9, 1]	τε ἀμείβειν καὶ χρυσᾶ ἐπιβάλλειν·	ὅσα	γὰρ σίδηρος παρ´ ἄλλοις εἰς
[9, 22]	καὶ ἑξήκοντα καὶ τριακόσιαι μονάδες,	ὅσαι	καὶ τοῦ ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται)
[9, 11]	(οὕτω πρὸς αὐτοὺς συντεταγμένον) ἐπιτηρούντων	ὅσαι	νύκτες τὴν ἔφοδον κἀπειδὴ τὸ
[9, 9]	μύστας Ἶσιν τὴν γῆν καὶ	Ὄσιριν	τὸν Νεῖλον καταγγέλλουσι, τὰ πράγματα
[9, 18]	Περσῶν κατάφρακτος τοῦ χειραγωγήσοντος ἀμοιρήσας.	Ὅσοι	δὲ ἀτρώτοις τοῖς ἵπποις συνηνέχθησαν,
[9, 18]	τῶν ἵππων εἰς γῆν ὠθούντων.	Ὅσοι	δὲ καὶ διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ
[9, 14]	μὲν ὁπλιτῶν ἡγουμένων τῶν δὲ	ὅσοι	τοξόται κατόπιν ἐφεπομένων, ὡς ἂν
[9, 5]	οὐχ ὥστε καὶ τιτρώσκειν, ἀλλ´	ὅσον	ἀπείργειν τὸν πρόσπλουν καταστοχαζόμενοι. Ἀντετόξευον
[9, 3]	τὸ μεσεῦον τῶν δύο τειχῶν	ὅσον	βολῆς ἐκτὸς εἶναι τοὺς ἐργασομένους
[9, 3]	ἤρχετο. Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος	ὅσον	ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν τε καὶ ἄχωστον
[9, 5]	πέντε που πήχεις ὑπερέχουσαν ἀπειλουμένην	ὅσον	οὔπω κατεπτηχέναι τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´
[9, 1]	Αἰθίοψιν. Ὁ μὲν γὰρ Ὀροονδάτης,	ὅσον	οὔπω πλησιάζειν τοὺς Αἰθίοπας αἰσθόμενος
[9, 15]	σκυτάλας χαλκᾶς τε καὶ σιδηρᾶς	ὅσον	σπιθαμιαίας πανταχόθεν εἰς σχῆμα τετράγωνον
[9, 19]	σιδήρου πρὸς τὴν αἰχμὴν δεόμενος·	ὀστοῦν	γὰρ δράκοντος νωτιαῖον ἀφελὼν τὸ
[9, 19]	τάχα που καὶ ἀπὸ τῶν	ὀστῶν	οὕτω παρωνομασμένον. Χρόνον μὲν δή
[9, 13]	εἰ παρασκευάζεσθαι πρὸς μάχην προαιροῦνται	ὅταν	αὐτός ποτε διαδρᾶναι δυνηθῇ. Καὶ
[9, 9]	μὲν τὰς θερινὰς μάλιστα καὶ	ὅτε	ἀρχὴν τῆς αὐξήσεως ὁ ποταμὸς
[9, 13]	Ἐλεφαντίνην ἀθροίζεσθαι διατεταγμένος, αὐτὸς δὲ,	ὅτε	τοὺς Αἰθίοπας ἐπιόντας παρ´ ἐλπίδα
[9, 18]	παραστῆναι τοῖς Πέρσαις, καὶ πλέον	ὅτε	τοὺς ὀφθαλμοὺς μάλιστα τῶν ἐναντίων
[9, 6]	γυναῖκας ἐπιτρέπειν Ὑδάσπῃ χρῆσθαι πρὸς	ὅτι	βούλοιτο καὶ τὴν πόλιν, εἰ
[9, 24]	τι καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης, τίς	ὅτι	καὶ Περσίννα ἡ δεδωκυῖα, τίς
[9, 24]	Τοῦτο οὖν μὴ προώμεθα δι´	ὅτι	καὶ τὰ ἄλλα γνωρίσματα ἂν
[9, 24]	Περσίννα ἡ δεδωκυῖα, τίς δ´	ὅτι	καὶ ὡς θυγατρὶ μήτηρ ὁ
[9, 24]	φέρειν σε οἶδα καὶ διασῴζειν,	ὅτι	μὴ πλάσμα ἐσμὲν μηδὲ ἀπάτη
[9, 25]	Τῶν δὲ ἐν τέλει παρεστώτων	ὅτι	πεπόνθοι πυνθανομένων, Τοιαύτην» ἔφη τετέχθαι
[9, 3]	εὖρός τε καὶ βάθος ὡς	ὅτι	πλεῖστον ἀφορίσας ὀρύττειν εἰς τάφρον
[9, 22]	τῶν τε ἄλλων ἕνεκεν καὶ	ὅτι	σὲ σωτῆρα ἡμῖν καὶ θεὸν
[9, 6]	αὐτὸς ὁρίζων ἀλλ´ ὑμῖν ἐπιτρέπων·	οὐ	γὰρ τυραννεῖ τὴν νίκην, ἀλλὰ
[9, 27]	τρόπον θεραπεύειν. Καὶ Ὦ παρόντες,	οὐ	δοκῶ μοι» ἔφη παραβαίνειν τὸ
[9, 3]	τῆς πόλεως ἐπὶ μυριοπληθῆ στρατὸν	οὐ	θαρσῶν καὶ τὰς ἐκ τῶν
[9, 24]	παραβαθῆναι ὑπ´ ἀνδρῶν εὐσέβειαν ἐκτετιμηκότων	οὐ	θέμις. Εἰ δὲ περιχαρείᾳ τὸ
[9, 24]	ἔφασαν, ἡμῶν δὲ οὐ χρυσὸς	οὐ	λίθοι τὰ λάφυρα, πρᾶγμα κατ´
[9, 24]	ταῦτα εἰς ὀξὺν καιρὸν ἀνακαλύπτειν	οὐ	λυσιτελές, τοῦ κεφαλαίου καὶ ταῦτα
[9, 19]	ὄντες καὶ πρὸς τὸν θάνατον	οὐ	λυσιτελῶς μᾶλλον ἢ φιλονείκως κενοδοξοῦντες,
[9, 8]	ἐν χερσὶ καὶ δυνατῆς βοηθείας	οὐ	μεθίεντο, τὴν καὶ παρ´ ἐλπίδας
[9, 12]	βούλοιντο καὶ ὅπως μόνοι καὶ	οὐ	μετὰ τῶν Περσῶν ἥκοιεν. Οἱ
[9, 5]	τοῦ τείχους καὶ μεταπύργιον ἐγκατερείπεται,	οὐ	μὴν ὥστε χθαμαλωτέραν γενέσθαι τῆς
[9, 27]	θατέραν παραλλάξας, κύψας προσεκύνησε, πρᾶγμα	οὐ	νενομισμένον παρὰ Πέρσαις βασιλέα ἕτερον
[9, 24]	γνωρίζειν ταῦτα καὶ βεβαιοῦν δυναμένων	οὐ	παρόντων, μὴ καὶ λάθωμεν τὸν
[9, 26]	σμαράγδεια μέταλλα, ὑπ´ ἐμαυτῷ πεποιημένος	οὐ	πάσχω τὸ τῶν πολλῶν πάθος
[9, 18]	ταῖς μὲν οὐδὲν ἢ μόνον	οὐ	πατούμενοι. Παράδοξον δὲ ἔδρων καὶ
[9, 22]	Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Ὑδάσπης	οὐ	σφόδρα ὡς ξένα ἐθαύμαζε· συμβαίνειν
[9, 15]	δὲ ὑπὸ τὴν πλευρὰν παρηρτημένος	οὐ	τὰ στέρνα μόνον ἀλλὰ καὶ
[9, 18]	χεῖρας ἤδη συμπίπτοντες καὶ μόνον	οὐ	ταῖς αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες ἀθρόον καὶ
[9, 24]	Ὦ βασιλεῦ» ἔφασαν, ἡμῶν δὲ	οὐ	χρυσὸς οὐ λίθοι τὰ λάφυρα,
[9, 8]	οὐδ´ ὣς πορευτέα παρ´ ἀλλήλους	οὐδ´	ἑκατέροις· ἰλύος γὰρ βαθείας ἡ
[9, 8]	τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν· ἦν δὲ	οὐδ´	ὣς πορευτέα παρ´ ἀλλήλους οὐδ´
[9, 5]	γενέσθαι τῆς λίμνης τὴν πτῶσιν	οὐδ´	ὥστε εἰσδέξασθαι τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ
[9, 5]	τότε τι καὶ πλέον καὶ	οὐδαμῶς	εἰωθὸς ἐθαυματούργει, ναυμάχους τειχομάχοις συμπλέξας
[9, 7]	αὐτὴν συνενδιδοῖεν εἰς τὸ δουλεύειν	οὐδὲ	αὐτὸς ἔτι μελλήσειν. Ταῦτ´ ἀκούσαντες
[9, 26]	ἐπεξάγω τὴν τύχην πρὸς πλεονεξίαν	οὐδὲ	εἰς ἄπειρον ἐκτείνω τὴν ἀρχὴν
[9, 13]	ηὐτρεπισμένους τε καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν	οὐδὲ	εἰς βραχὺ τὴν ἔφοδον ὑπερθέμενος,
[9, 3]	ἕτερον ἀντεγείροντες. Ἐκώλυε δὲ οὐδεὶς	οὐδὲ	ἐνίστατο πρὸς τὴν ἀποτείχισιν, ἐκδραμεῖν
[9, 26]	πάσχω τὸ τῶν πολλῶν πάθος	οὐδὲ	ἐπεξάγω τὴν τύχην πρὸς πλεονεξίαν
[9, 3]	ἔργου εἴχετο· γένος γὰρ οὐδὲν	οὐδὲ	ἡλικίαν ὁ περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται
[9, 27]	γνωρίζω τὸν σατραπείαν μοι δωρούμενον,	οὐδὲ	παρανομεῖν τὸν ἐννομώτατον ἀνθρώπων προσκυνῶν
[9, 8]	ἀσφαλῶς ἔχειν τὸ παρὸν ᾠήθησαν,	οὐδὲ	τότε ἀθορύβως διῆγον, ἀλλὰ κατὰ
[9, 11]	τούς τε Αἰθίοπας οὐδὲν προϊδομένους	οὐδὲ	φροντίδα τῆς φυλακῆς πεποιημένους ἀλλ´
[9, 6]	τὸ φιλάνθρωπον, ἐπιτρέπειν οὐδὲν λυμαινομένους	οὐδὲ	χεῖρας ἀνταίροντας ἀποχωρεῖν εἰς τὴν
[9, 3]	προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ ἦν	οὐδεὶς	ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως παῖς, γυνὴ
[9, 3]	τεῖχος ἕτερον ἀντεγείροντες. Ἐκώλυε δὲ	οὐδεὶς	οὐδὲ ἐνίστατο πρὸς τὴν ἀποτείχισιν,
[9, 25]	ᾤμην· καὶ τὸ ὄναρ ἐν	οὐδεμιᾷ	φροντίδι θέμενος νυνὶ πρὸς τὴν
[9, 7]	εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην ἐπέτρεπεν, ὡς	οὐδεμιᾶς	ὢν φροντίδος εἰ κἀκεῖνοί τι
[9, 23]	αὐτὸν ὁ Ὑδάσπης. Καὶ ὃς	Οὐδὲν	αἰτεῖν δέομαι, βασιλεῦ» εἶπεν, ἀλλ´
[9, 22]	ταῖς τῶν κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ	οὐδὲν	ἀλλ´ ἢ τὸν ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς
[9, 25]	ἔφη, ὦ κόρη, τί σιγᾷς	οὐδὲν	ἀποκρινομένη πρὸς τὴν πεῦσιν; Καὶ
[9, 18]	δὲ καὶ διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ	οὐδὲν	δράσαντες τοὺς ἐλέφαντας ἀπεχώρουν· τὸ
[9, 24]	Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι, καὶ δέος	οὐδὲν	δωρηθῆναι ἡμᾶς ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους
[9, 5]	τὴν ἱκεσίαν τοξευόμενος· ἤνυε δὲ	οὐδέν,	ἐλαττουμένης τοῦ μήκους τῆς βολῆς
[9, 18]	δὲ καὶ νῶτα ταῖς μὲν	οὐδὲν	ἢ μόνον οὐ πατούμενοι. Παράδοξον
[9, 6]	ὁλόκληρον ἐπιδείκνυσθαι τὸ φιλάνθρωπον, ἐπιτρέπειν	οὐδὲν	λυμαινομένους οὐδὲ χεῖρας ἀνταίροντας ἀποχωρεῖν
[9, 3]	πρεσβύτης ἔργου εἴχετο· γένος γὰρ	οὐδὲν	οὐδὲ ἡλικίαν ὁ περὶ ψυχῆς
[9, 11]	τῆς ἐστερεωμένης τούς τε Αἰθίοπας	οὐδὲν	προϊδομένους οὐδὲ φροντίδα τῆς φυλακῆς
[9, 19]	τοῦ σώματος τοῖς ἐναντίοις ἐφίησιν	οὐδὲν	σιδήρου πρὸς τὴν αἰχμὴν δεόμενος·
[9, 2]	διαγωγῆς ἐλευθέρας παραστήσαντες πλέον παρεῖχον	οὐδέν,	χρυσᾶς τὰς ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες,
[9, 18]	διαπεπαρμένοι τοῖς βέλεσιν ἐφέροντο σὺν	οὐδενὶ	κόσμῳ διὰ τοῦ πλήθους καθάπερ
[9, 9]	ἀνεπίμικτος, οὔτε φρουρᾶς ἔτι παρ´	οὐδετέροις	σπουδαζομένης καὶ πλέον τῶν κατὰ
[9, 22]	ἕτερα πλείονα τούτοις προστιθέντων, Ἀλλ´	οὐκ	Αἰγύπτια ταῦτα» εἶπεν ὁ Ὑδάσπης
[9, 10]	θεῖον εὐσεβείας ἐκ τῶν ἐνόντων	οὐκ	ἀμνημονοῦντες· ὁ δὲ Ὀροονδάτης μέσας
[9, 6]	τοῦ πολέμου πᾶσιν ὁρώμενον καὶ	οὐκ	ἀμφίβολον κίνδυνον, ἐφ´ οἷς ἂν
[9, 8]	καὶ παρ´ ἐλπίδας ἐνδεχομένην σωτηρίαν	οὐκ	ἀπογινώσκοντες· ἀλλ´ οἵ τε τὸν
[9, 15]	οἷον ἐμβεβλημένον περιβαίνει τὸν ἵππον,	οὐκ	αὐτὸς ἐφαλλόμενος, ἀλλ´ ἑτέρων διὰ
[9, 6]	τῶν δεινῶν ἀπαλλαγείητε τὴν αἵρεσιν	οὐκ	αὐτὸς ὁρίζων ἀλλ´ ὑμῖν ἐπιτρέπων·
[9, 13]	πόλιν τὸ παρὸν ὁ Ὑδάσπης	οὐκ	ἐδοκίμαζε, δύο δὲ φάλαγγας ὁπλιτῶν
[9, 1]	αὐτόθεν πρὸς τὰ ἴδια καὶ	οὐκ	εἰδὼς ὑπὸ {τοῦ} μαντευτοῦ τῆς
[9, 18]	σκοποὺς οἱ Αἰθίοπες ποιούμενοι, καθάπερ	οὐκ	ἐκ τῶν ἴσων πολεμοῦντες ἀλλ´
[9, 7]	διαλέγεται ἄνθρωπος ἐπ´ ἄλλῳ καὶ	οὐκ	ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐλπίδα τοῦ
[9, 21]	τοσαύτας μυριάδας οὕτω παρατόλμως ἀντιταξάμενος.	Οὐκ	ἦν ἀσύνετον ἴσως» ἀπεκρίνατο τῆς
[9, 18]	ξίφεσιν ἀνακόπτοντες· ὥστε ἔπιπτον μὲν	οὐκ	ὀλίγοι, τῶν ἵππων πρὸς τὴν
[9, 21]	φυλάττοντα σοὶ πίστιν λαβών, ἀπῄτησεν.	Οὐκοῦν»	ἔφη ὁ Ὑδάσπης ἐπῄνεσεν ἂν
[9, 25]	φύντας ἀναπεμφθήσεσθαι φανταζομένη. Οὗτοι μὲν	οὖν	ἀγέσθωσαν σὺν ἐπιμελείᾳ καὶ ἀφθονίᾳ
[9, 25]	καὶ πάντως ἱερουργουμένης παρέσονται. Μειδιάσας	οὖν	αὖθις ὁ Ὑδάσπης Ὀνειρώττει τῷ
[9, 24]	οἱ λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἤγοντο	οὖν	αὐτίκα, δρομαίου τινὸς ἔξω τειχῶν
[9, 21]	ὡς ἐῴκει, θηρώμενος. ~Τοῦτον μὲν	οὖν	ἀχθέντα πρὸς τοῦ ἑλόντος ὁ
[9, 21]	δὲ ταῖς εὐποιΐαις· τί δ´	οὖν	βουλόμενος οὕτως ἄπιστος ἀπεδείχθης; Ὁ
[9, 14]	οἰκεῖον σέλας ἀνταυγαζούσης. Τὸ μὲν	οὖν	δεξιὸν κέρας αὐτῷ Περσῶν τε
[9, 11]	καὶ τὸ ζεῦγμα ἐποπτεύοντες. Αὖθις	οὖν	εἰς ἀγωνίαν καθίσταντο καὶ δευτέρων
[9, 24]	ἐστιν ὁ βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες. Ὁ	οὖν	Θεαγένης ἠρέμα πρὸς τὴν Χαρίκλειαν
[9, 20]	ἑαυτῷ τὴν φυγὴν ἀποτειχίσας. Ἐνταῦθα	οὖν	καὶ αὐτὸς ἁλίσκεται, Ἀχαιμένους τοῦ
[9, 14]	τὴν μάχην ἀπετόλμησε· καὶ γὰρ	οὖν	καὶ ἔστιν ἥδε ἡ φάλαγξ
[9, 24]	πάθος, ἀπορρήτῳ συμπαθείᾳ κινούμενον. Τοῦτο	οὖν	μὴ προώμεθα δι´ ὅτι καὶ
[9, 23]	πλέον βασιλικὸν τὸ κειμήλιον. Ἐπιμειδιάσας	οὖν	ὁ Ὑδάσπης Καὶ τί ἂν»
[9, 21]	ἢ τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων	οὖν	ὁμόσε χωρῆσαι πρὸς τὸν κίνδυνον
[9, 3]	καὶ θᾶττον ἐξελεῖν. ~Ἔπραττε δὴ	οὖν	οὕτως· εἰς μοίρας κατανέμει τοῦ
[9, 11]	δρασμὸν τοῖς Πέρσαις συνεργήσαντες. Ἔγνωσαν	οὖν	πανδημεὶ τῆς πόλεως ἐξορμήσαντες ἐγχειρίζειν
[9, 11]	πως εἰς ἔλεον ἐπικλασθεῖεν. Ἀθροίσαντες	οὖν	πᾶσαν ἡλικίαν καὶ κλάδους εἰς
[9, 24]	ταύτην θεῶν βουλήσει πεπύσμεθα. Ἂν	οὖν	προθύσηταί τις ἡμᾶς» ὑπολαβὼν ὁ
[9, 12]	ἐνόπλους κωλύειν ἀδυνατούντων. Ὁ δὴ	οὖν	Ὑδάσπης, τούτων πρὸς αὐτὸν ἀπαγγελθέντων,
[9, 5]	που πήχεις ὑπερέχουσαν ἀπειλουμένην ὅσον	οὔπω	κατεπτηχέναι τὴν ἐπίκλυσιν. Ἐφ´ οἷς
[9, 13]	Πέρσας ἢ καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος. Καὶ	οὔπω	πᾶν διετέτακτο καὶ σκοποὶ προσελαύνοντες
[9, 1]	Ὁ μὲν γὰρ Ὀροονδάτης, ὅσον	οὔπω	πλησιάζειν τοὺς Αἰθίοπας αἰσθόμενος καὶ
[9, 5]	ἅτε εὐσκοπώτερά τε βάλλοντες καὶ	οὔπω	τῆς τῶν Περσῶν γνώμης συνιέντες
[9, 18]	πλευρὰν ἑκάστην ἐκτοξεύοντες, τῆς ἐπ´	οὐρὰν	μόνης εἰς τὸ ἄπρακτον σχολαζούσης)
[9, 5]	πολεμίοις ἐγίνετο· καὶ χεῖρας εἰς	οὐρανὸν	αἴροντες, τὴν ὑπολειπομένην ἐλπίδα, θεοὺς
[9, 9]	κρειττόνων τὸν μέγιστον ἄγουσιν, ἀντίμιμον	οὐρανοῦ	τὸν ποταμὸν σεμνηγοροῦντες οἷα δὴ
[9, 15]	αὐχένα τὸν ἵππειον ἀνεχόμενος, τὸν	οὐρίαχον	δὲ βρόχῳ πρὸς τοῖς ἱππείοις
[9, 26]	καὶ ἀνέκρινε, τοὺς μὲν δωρούμενος,	οὓς	δούλους ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ
[9, 20]	φονεύειν ἀπέχεσθαι προηγόρευε ζῶντας δὲ	οὓς	δύναιντο καὶ συλλαμβάνειν καὶ ἄγειν,
[9, 5]	καὶ πρὸς τῶν δεινῶν παραπλῆγες,	οὓς	εἰς δεῦρο ἱκετεύοντες καὶ ἐπικαλούμενοι
[9, 18]	ὑπερορώντων καὶ τοὺς ἀναβάτας ἀποσειομένων,	οὓς	κορμηδὸν κειμένους οἱ Βλέμμυες ὑπὸ
[9, 4]	γῆς, οἷς μέλαινα καὶ εὔγειος	οὖσα	πρὸς τῆς θερινῆς ὥρας κατέσχιστο,
[9, 9]	τὴν ὑγρᾶς τε καὶ ξηρᾶς	οὐσίας	σύνοδον αἰτίαν μάλιστα νομίζουσι, τὰ
[9, 3]	ἐστιν ὁ σκοπὸς τοῦ περιτειχίσματος,	οὔτε	ἀποδρᾶναι τὴν πόλιν ἔχοντες ἅτε
[9, 20]	Μήδων καὶ Περσῶν πολυθρυλήτους ὁπλίτας	οὔτε	τι παρὰ τὴν μάχην λαμπρὸν
[9, 3]	τοῦ ὕδατος τὴν ἔξοδον ἀποκλειόντων	οὔτε	τὸ μένειν ἀκίνδυνον ὁρῶντες, ἐκ
[9, 9]	τὸ γινόμενον ἀνακωχή τις ἀνεπίμικτος,	οὔτε	φρουρᾶς ἔτι παρ´ οὐδετέροις σπουδαζομένης
[9, 1]	ἐκ τῶν πρωτολείων παραδιδόασι· καὶ	οὗτοι	μὲν» ἔφη πρῶτοι ληφθέντες εἰς
[9, 25]	Μερόην τοὺς φύντας ἀναπεμφθήσεσθαι φανταζομένη.	Οὗτοι	μὲν οὖν ἀγέσθωσαν σὺν ἐπιμελείᾳ
[9, 25]	γνώσεσθε. Καὶ ποῦ γῆς εἰσιν	οὗτοι;	πρὸς αὐτὴν ὁ Ὑδάσπης. Ἡ
[9, 25]	τὴν θυσίαν κοσμήσοντες. Ἀλλὰ τίς	οὗτος	ὁ πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς; Τῶν
[9, 25]	τὸ τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη καὶ	οὗτος,	οὐχ ἱερεῖον, τῶν δὲ ἱερείων
[9, 18]	μόνης εἰς τὸ ἄπρακτον σχολαζούσης)	οὕτω	δή τι συνεχές τε καὶ
[9, 9]	δὴ δύο που καὶ τρεῖς	οὕτω	διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν ταῖς πύλαις
[9, 8]	δὲ καὶ ἐκ πορθμείων ἐπιφοροῦντες.	Οὕτω	μὲν δὴ τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν·
[9, 21]	αὐτὸς ὁμολογήσειας πρὸς τοσαύτας μυριάδας	οὕτω	παρατόλμως ἀντιταξάμενος. Οὐκ ἦν ἀσύνετον
[9, 19]	που καὶ ἀπὸ τῶν ὀστῶν	οὕτω	παρωνομασμένον. Χρόνον μὲν δή τινα
[9, 17]	ὀλίγοι πρὸς πλείονας καὶ πρὸς	οὕτω	πεφραγμένους προεφορμήσαντες. Οἱ Πέρσαι δὲ
[9, 23]	ἱερέας εὐωχῶν καὶ τοῖς ἄλλοις	οὕτω	ποιεῖν ἐφῆκε, πολλὰς μὲν ἀγέλας
[9, 11]	τῆς Συήνης προαπεσταλμένων δύο Περσῶν	(οὕτω	πρὸς αὐτοὺς συντεταγμένον) ἐπιτηρούντων ὅσαι
[9, 16]	τὸ ἱππικὸν ὁ σατράπης καὶ	οὕτω	τὸ Περσικὸν διατάξας ἐπῄει ἀντιμέτωπος
[9, 24]	τηνάλλως καὶ ὅρμοι κλοπῆς, ἂν	οὕτω	τύχῃ, καὶ λῃστείας τοῖς φέρουσιν
[9, 24]	τι δικαίως ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν	οὕτω	τύχῃ, καὶ ὕβριν τὸ πρᾶγμα
[9, 18]	πολεμοῦντες ἀλλ´ εὐστοχίας ἀγώνισμα προθέντες,	οὕτως	ἀδιαπτώτως ἐτύγχανον ὥστε οἱ διαπεπαρμένοι
[9, 21]	εὐποιΐαις· τί δ´ οὖν βουλόμενος	οὕτως	ἄπιστος ἀπεδείχθης; Ὁ δὲ Πρὸς
[9, 5]	ἀπὸ τῶν τειχῶν καὶ εἰσετόξευον.	Οὕτως	ἄρα καὶ ἀπεγνωκότες ἑαυτῶν ἄνθρωποι
[9, 3]	θᾶττον ἐξελεῖν. ~Ἔπραττε δὴ οὖν	οὕτως·	εἰς μοίρας κατανέμει τοῦ τείχους
[9, 26]	τε ἀφίημι καὶ σοὶ ποιεῖν	οὕτως	ἐντέλλομαι. ~Τούτων εἰρημένων, ὑπὸ μὲν
[9, 15]	λαγαρότητι μὴ ἐμποδίζειν τοὺς δρόμους.	Οὕτως	ἐσκευασμένον καὶ οἷον ἐμβεβλημένον περιβαίνει
[9, 18]	εἰς τοὺς ἐλέφαντας ἐνέβαλλον καὶ	οὕτως	οἱ μὲν αὐτοῦ κατανηλίσκοντο ὑπὸ
[9, 17]	μανίας ἔμφασιν τοῖς ὁρῶσι παριστάντες,	οὕτως	ὀλίγοι πρὸς πλείονας καὶ πρὸς
[9, 25]	τιμιώτατον. Ἑπέσθω» ἔφη καὶ οὗτος,	οὐχ	ἱερεῖον, τῶν δὲ ἱερείων θατέρου,
[9, 11]	ἴδιον ἕκαστος τοὺς ἐπεξενωμένους Περσῶν	οὐχ	ὁρῶντες, εἶτα καὶ κατὰ συλλόγους
[9, 5]	ὑπέρθεσιν θανάτου νομίζουσιν. Ἔβαλλον δὲ	οὐχ	ὥστε καὶ τιτρώσκειν, ἀλλ´ ὅσον
[9, 25]	τὰ ἱερεῖα παρασχοῦσα. Ἀλλὰ πῶς	οὐχὶ	καὶ παῖς ἐτέχθη μοι κατὰ
[9, 18]	Πέρσαις, καὶ πλέον ὅτε τοὺς	ὀφθαλμοὺς	μάλιστα τῶν ἐναντίων σκοποὺς οἱ
[9, 15]	εἰς αὐχένα πάντα πλὴν τῶν	ὀφθαλμῶν	εἰς τὸ διοπτεύειν σκεπόμενος, τὴν
[9, 18]	καθάπερ αὐλοὺς τοὺς ὀιστοὺς τῶν	ὀφθαλμῶν	προβεβλημένοι. Εἰ δέ τινας ὑπὸ
[9, 25]	προτυπουμένης, ἐν παρέργῳ τότε τὸ	ὀφθὲν	ποιησάμενος, τίνες καὶ ὁπόθεν εἶεν
[9, 3]	τὸν χοῦν ἐξεφόρουν, ἕτεροι εἰς	ὀφρῦν	πρὸς ὕψος ἐσώρευον, τῷ πολιουρκουμένῳ
[9, 3]	δὲ συνῆψε τὸ χῶμα ταῖς	ὄχθαις,	ἐνταῦθα στόμιον τῷ ποταμῷ διατεμὼν
[9, 3]	ἐμπῖπτον καὶ ταῖς χει ροποιήτοις	ὄχθαις	θλιβόμενον πολύν τινα καὶ ἄφραστον
[9, 8]	ἀθρόον οἱ μὲν ἀπὸ τῆς	ὄχθης	οἱ δὲ καὶ ἐκ πορθμείων
[9, 1]	δὲ ἥδετο μὲν καὶ τῇ	ὄψει	τῶν νέων, εὐμενὴς αὐτόθεν πρὸς
[9, 14]	ἑωρᾶτο κόμπῳ τε Περσικῷ τὰς	ὄψεις	προκαταλαμβάνων καὶ ἀργυροῖς τε καὶ
[9, 8]	τείχους ἐπὶ τὸ χῶμα ταῖς	ὄψεσιν	ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ κατὰ τὸ
[9, 18]	τὸ ἄηθες τῆς τῶν ἐλεφάντων	ὄψεως	ἀθρόον παραγυμνωθείσης καὶ τῷ μεγέθει
[9, 15]	συμφυές τε καὶ μονήλατον καὶ	ὄψιν	ἀνδρὸς εἰς ἀκρίβειαν ὥσπερ τὰ
[9, 25]	πρὸς τὴν ὁμοίαν τῆς ὁρωμένης	ὄψιν	ἀπήνεγκα. Τῶν δὴ περὶ αὐτὸν
[9, 25]	παῖς ἐτέχθη μοι κατὰ τὴν	ὄψιν»	γελάσας πρὸς τοὺς παρόντας, εἴπερ