HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

HÉLIODORE, Théagène et Chariclée, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 61 formes différentes pour 157 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[9, 13]   τάξιν καθίστη τὸν στρατὸν ὡς ἢ δεξόμενος ἐπιόντας τοὺς Πέρσας ἢ

[9, 21]   οἷα πολλὰ πολέμου καιροὶ θαυματουργοῦσιν, ἢ διασωθείς, εἰ τοῦτο συμβαίνοι, χώραν

[9, 19]   συμφερομένων καὶ πασχόντων μὲν πλείονα ἢ δρώντων καρτερικῷ δὲ λήματι τὰ

[9, 22]   ἐκπυνθανόμενος καὶ εἴ τι θαύματος ἢ θεάματος ἄξιον κατὰ τὴν πόλιν

[9, 13]   ἢ δεξόμενος ἐπιόντας τοὺς Πέρσας ἢ καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος. Καὶ οὔπω πᾶν

[9, 15]   ἵεται σιδηροῦς τις ἀνὴρ φαινόμενος ἢ καὶ σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος. Ὁ

[9, 8]   τὸ κενὸν τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων, ἢ καὶ τοῦ πρὸς βραχὺ διορυγέντος

[9, 24]   τις ἡμᾶς» ὑπολαβὼν ὁ Θεαγένης ἢ καὶ ὡς αἰχμάλωτον δῶρον παρασχὼν

[9, 24]   ἐστὶ γνωρίσματα, τοῖς δὲ ἀγνοοῦσιν ἢ μὴ πάντα γνωρίζειν ἔχουσι κειμήλια

[9, 18]   καὶ νῶτα ταῖς μὲν οὐδὲν ἢ μόνον οὐ πατούμενοι. Παράδοξον δὲ

[9, 24]   καὶ δέος οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως τοῖς

[9, 17]   προεφορμήσαντες. Οἱ Πέρσαι δὲ πλέον ἢ πρότερον ἐφέντες τοῖς ἵπποις ἐπήλαυνον,

[9, 10]   δὲ ἀναλαβόντας μόνα καὶ δοκίδα ἢ σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ

[9, 19]   οἱ τῆς κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον ἢ σπουδάζειν τὴν τοξείαν ἐοικότες· πλέγμα

[9, 24]   γνωρίσματα» ἔφη τοῖς γινώσκουσιν αὐτὰ ἢ συνεκθεμένοις ἐστὶ γνωρίσματα, τοῖς δὲ

[9, 22]   χαραγμάτων τὸ πόσον τῆς πλημμύρας ἢ τῆς λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ

[9, 21]   τοὺς ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ δειλοὺς ἢ τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων οὖν

[9, 12]   ὥρμησαν, τίνι δὲ θαρσεῖν ἔχουσιν ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν. Οἱ δὲ τὰ

[9, 22]   κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν ἀλλ´ ἢ τὸν ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς εἶναι τὸν

[9, 19]   τὸν θάνατον οὐ λυσιτελῶς μᾶλλον ἢ φιλονείκως κενοδοξοῦντες, ἴσως δέ που

[9, 18]   ἐλεφάντων ὑπέστελλον ὥσπερ ἐπὶ λόφον ἢ φρούριον τὸ ζῷον καταφεύγοντες. Ἐνταῦθα

[9, 22]   θεόν, καὶ κῆτος ἅπαν ποτάμιον ἡ Αἰθιόπων δεῦρο παραπέμπουσα δικαίως ἂν

[9, 8]   οὐδ´ ἑκατέροις· ἰλύος γὰρ βαθείας ἡ γῆ κατάπλεως ἐγεγόνει καὶ τὴν

[9, 25]   φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ ἥδε ἡ γλῶττα παρὰ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς καὶ

[9, 25]   οὗτοι; πρὸς αὐτὴν ὁ Ὑδάσπης. Ἡ δὲ Καὶ πάρεισιν» ἔφη καὶ

[9, 1]   ~Ἡ δὲ Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς ἤδη

[9, 24]   Ὑδάσπης, τίς ὅτι καὶ Περσίννα ἡ δεδωκυῖα, τίς δ´ ὅτι καὶ

[9, 25]   ἀδελφοὶ καὶ Ἕλληνες, Εὖ γε ἡ Ἑλλὰς» εἶπε τά τε ἄλλα

[9, 9]   ὀνόμασι μεταλαμβάνοντες. Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα ἡ θεὸς καὶ χαίρει συνόντι καὶ

[9, 15]   καὶ πρὸς πᾶσαν τρῶσιν ἀπομαχόμενον· ἡ κνημὶς δὲ ἀπ´ ἄκρων ταρσῶν

[9, 4]   ἦν ἡ Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ κλύδωνι κυματουμένη.

[9, 24]   πείσων ἔνεστιν; Ἀναντίρρητον γνώρισμα, Θεάγενες, ἡ μητρῴα φύσις, ὑφ´ ἧς τὸ

[9, 8]   ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν δὲ ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν λίθων εἰς

[9, 25]   Ὑδάσπης Ὀνειρώττει τῷ ὄντι» φησίν ἡ ὀνειρογενὴς αὕτη μου θυγάτηρ, ἀπὸ

[9, 4]   ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα ἦν ἡ Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ μεσόγαιος

[9, 24]   ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς ἡ σύμπασα πλοκή τε καὶ ἀνεύρεσις

[9, 2]   λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς ἡ τύχη τὰ μεγάλα φιλανθρωπεύεται· χρυσᾶ

[9, 26]   οὓς δούλους ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ τύχη, τοὺς δὲ εὖ γεγονότας

[9, 14]   γὰρ οὖν καὶ ἔστιν ἥδε ἡ φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ τὸ μαχιμώτατον

[9, 26]   ἀρκοῦμαι οἷς ἔθετο ἐξ ἀρχῆς ἡ φύσις τὴν Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς

[9, 2]   δεσμῶται γεγόναμεν. Ἐμειδία δὲ καὶ ἡ Χαρίκλεια καὶ τὸν Θεαγένην μεταβάλλειν

[9, 24]   ὑποτέμηται; Μή, πᾶν τοὐναντίον» ἔφη ἡ Χαρίκλεια. Νυνὶ μὲν γὰρ πρὸς

[9, 25]   ἀποκρινομένη πρὸς τὴν πεῦσιν; Καὶ ἡ Χαρίκλεια Πρὸς τοῖς βωμοῖς» ἔφη

[9, 24]   ἐσμὲν μηδὲ ἀπάτη συλλήψεται. Καὶ ἡ Χαρίκλεια Τὰ γνωρίσματα» ἔφη τοῖς

[9, 24]   πρός με πολλάκις ἔφραζες. Καὶ ἡ Χαρίκλεια Ὦ γλυκύτατε» ἔφη τὰ

[9, 11]   ἄσθματος καθ´ ἓν τὸν στρατὸν ἦγεν, ἀκώλυτός τε εἰσέφρησεν εἰς τὴν

[9, 3]   ἐπὶ τὸ Νεῖλον εἰς μῆκος ἦγεν, ἀπὸ τῶν ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς

[9, 13]   τῆς γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον ἦγεν, ηὐτρεπισμένους τε καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν

[9, 24]   τύχῃ, καὶ ὕβριν τὸ πρᾶγμα ἡγησάμενον, εἴ τινες αἰχμάλωτοι καὶ δουλεύειν

[9, 24]   καὶ οἱ λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων. Ἤγοντο οὖν αὐτίκα, δρομαίου τινὸς ἔξω

[9, 11]   συντιθείς, τῶν κατόπιν ἀεὶ τοῖς ἡγουμένοις μεταδιδόντων, οἷον διὰ ζεύγματος ῥᾷστά

[9, 14]   γνήσιον ἐπεῖχε, τῶν μὲν ὁπλιτῶν ἡγουμένων τῶν δὲ ὅσοι τοξόται κατόπιν

[9, 25]   τὴν φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ ἥδε ἡ γλῶττα παρὰ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς

[9, 14]   καὶ γὰρ οὖν καὶ ἔστιν ἥδε ἡ φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ τὸ

[9, 1]   τοὺς ἁλόντας προσῆγον· ὁ δὲ ἥδετο μὲν καὶ τῇ ὄψει τῶν

[9, 8]   καὶ τοῦ ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστήσαντος. Ἤδη γὰρ καὶ οἱ Αἰθίοπες τὸ

[9, 14]   ὡς ἐδόκει, τῶν ἐναντίων ὑποτεμνόμενος. ~Ἤδη γοῦν παραταττόμενος ἑωρᾶτο κόμπῳ τε

[9, 5]   τῶν ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ κλονουμένων. ~Ἤδη δὲ ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ μέρος

[9, 11]   σύμβολον παραχρῆμα τὰς πύλας ἀναπετασάντων. Ἤδη δὲ ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι

[9, 3]   πορρωτάτω πάταγον ἀπετέλει. Ἅπερ ἀκούοντες ἤδη δὲ καὶ ὁρῶντες οἱ κατὰ

[9, 17]   προϋπεκλύων. Ἐπεὶ δὲ βολῆς ἐντὸς ἤδη καθίσταντο καὶ τοὺς καταφράκτους ἐρεθίζοντας

[9, 2]   τὰς ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες, τότ´ ἤδη καὶ γέλως ἐπῄει τῷ Θεαγένει,

[9, 1]   ~Ἡ δὲ Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς ἤδη περιεστοίχιστο καὶ ὥσπερ ἄρκυσιν ἐναπείληπτο

[9, 3]   ἔχοντες ἅτε τοῦ χώματος καὶ ἤδη πλησιάζοντος τοῦ ὕδατος τὴν ἔξοδον

[9, 4]   κρηπῖδα τοῦ τείχους ὑπέτρεχε, τότ´ ἤδη πρὸς τὸ ἄχθος ἐνεδίδου τὸ

[9, 5]   θεασάμενοι, καταπλῆγες ἄνθρωποι καὶ πτοίας ἤδη πρὸς τῶν περιεχόντων κινδύνων ἀνάμεστοι,

[9, 5]   τῶν ἐπὶ δόξης καὶ πρεσβύτης ἤδη Συηναίων τοῖς ἐπὶ τοῦ τείχους

[9, 18]   ~Τότε οἱ Βλέμμυες εἰς χεῖρας ἤδη συμπίπτοντες καὶ μόνον οὐ ταῖς

[9, 20]   Ἀχαιμένους τοῦ Κυβέλης παιδὸς ἅπαντα ἤδη τὰ κατὰ τὴν Μέμφιν πεπυσμένου

[9, 20]   ἀπὸ σκοπῆς τοῦ πύργου λαμπρᾶς ἤδη τῆς νίκης θεωρὸς γινόμενος κήρυκας

[9, 4]   τὴν προθυμίαν, καὶ ὁ Νεῖλος ἤδη τὸ μακρὸν χῶμα παραμείψας ἐπίφορος

[9, 8]   τε τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες ἤδη τοῖς χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν, τὸ

[9, 25]   πιστὰ φανείη. ~Τοιαῦτα διαλεγόμενοι πλησίον ἤδη τοῦ βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ

[9, 1]   καθαρεύοντας φυλάττειν, οἷον ἱερεῖά τινα ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ τὰ δεσμά

[9, 25]   φήσας αὖθις ἐπὶ συννοίας ἑαυτὸν ἥδραζε. Τῶν δὲ ἐν τέλει παρεστώτων

[9, 11]   σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ ἠθροίσθησαν καθ´ ἣν προείρητο πύλην, ἐγκάρσια

[9, 25]   τήμερον καὶ εἰς ἀκμὴν τοσαύτην ἥκειν ἀθρόον ᾤμην· καὶ τὸ ὄναρ

[9, 15]   ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν ὁ καιρὸς ἥκῃ τῆς μάχης ἐφεὶς τὸν χαλινὸν

[9, 12]   καὶ οὐ μετὰ τῶν Περσῶν ἥκοιεν. Οἱ δὲ πάντα ἔλεγον, τὸν

[9, 5]   τοὺς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ σφῶν ἥκοντας ὑπετόπαζον (πᾶν γὰρ ὕποπτον καὶ

[9, 5]   παραγινομένους ἀπείργομεν; οἵ, φίλιοι μὲν ἥκοντες καὶ εἰρηνικὰ διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται,

[9, 24]   προσαχθέντας ἐθεασάμην. Ὥστε ἀγέτω τις, ἡκόντων δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν

[9, 5]   τῷ κατ´ ἔσχατον κινδύνου γινομένῳ) ἠκροβολίζοντό τε ἀπὸ τῶν τειχῶν καὶ

[9, 22]   ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν ὄντας, τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος κατὰ τροπὰς θερινὰς ἐν

[9, 11]   ἔλεον ἐπικλασθεῖεν. Ἀθροίσαντες οὖν πᾶσαν ἡλικίαν καὶ κλάδους εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες

[9, 3]   εἴχετο· γένος γὰρ οὐδὲν οὐδὲ ἡλικίαν ὁ περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος.

[9, 22]   τῆς πόλεως καὶ διὰ πάσης ἡλικίας προϋπαντώσης, στεφάνοις δὲ καὶ ἄνθεσι

[9, 14]   πεδίον καταστράπτων· ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος ἡλίου καὶ τὴν ἀκτῖνα κατὰ πρόσωπον

[9, 24]   ἐναγισθησόμενοι, καὶ δέος οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως

[9, 2]   τῆς λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς ἡ τύχη τὰ μεγάλα φιλανθρωπεύεται·

[9, 24]   φιλτάτη, πρὸς βασιλέα τὰ καθ´ ἡμᾶς. Ἰδοὺ γὰρ καὶ Ὑδάσπης ὃν

[9, 24]   καὶ ταῦτα τῆς ὅλης καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς ἡ

[9, 24]   πεπύσμεθα. Ἂν οὖν προθύσηταί τις ἡμᾶς» ὑπολαβὼν ὁ Θεαγένης ἢ καὶ

[9, 22]   μονάδες, ὅσαι καὶ τοῦ ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται) φυτῶν δὲ καὶ ἀνθέων

[9, 23]   σκηνὴν ἐλθὼν τὸ λειπόμενον τῆς ἡμέρας ἑαυτὸν ἀνελάμβανε τούς τε ἐπὶ

[9, 4]   μὲν δὴ καὶ χρόνον τῆς ἡμέρας ἐπ´ ὀλίγον ἀντεῖχε τὸ τεῖχος·

[9, 9]   ἀνδρὸς βάσιν εἰς βυθισμὸν ἐνεδρεῦον. ~Ἡμέρας μὲν δὴ δύο που καὶ

[9, 11]   τὰς πύλας ἀναπετασάντων. Ἤδη δὲ ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι τὸν δρασμὸν

[9, 8]   πάθος εἰκάζοντες, ἄχρι δὴ τὸ ἡμέρας φῶς ἐπιγενόμενον τὴν ἀχλὺν τῶν

[9, 24]   δῶρον παρασχὼν τὴν εἰς Αἰθιοπίαν ἡμῖν ἄφιξιν ὑποτέμηται; Μή, πᾶν τοὐναντίον»

[9, 25]   ὥραν προνοίας δεομένης ὥστε ἁγνὴν ἡμῖν ἄχρι καιροῦ τῆς θυσίας φυλαχθῆναι.

[9, 10]   φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό τοι καὶ ἡμῖν εὐμένεια μὲν εἴη τῶν εἰρημένων,

[9, 25]   καλοὺς κἀγαθοὺς φέρουσα καὶ γνήσια ἡμῖν καὶ εὐσύμβολα εἰς τὰς ἐπινικίους

[9, 22]   ἕνεκεν καὶ ὅτι σὲ σωτῆρα ἡμῖν καὶ θεὸν ἀνέδειξεν. ~Εὐφήμους εἶναι

[9, 1]   Καὶ Εὖ γε» ἀνεβόησε, δεσμίους ἡμῖν οἱ θεοὶ τοὺς πολεμίους ἐκ

[9, 3]   Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος ὅσον ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν τε καὶ ἄχωστον διαλιπών,

[9, 3]   τείχεσι τὸ γινόμενον, τοῦ μὲν ἡμιπλέθρου τὸ ἴσον πλάτος δι´ ὅλου

[9, 24]   ἑλόντες, καὶ Ὦ βασιλεῦ» ἔφασαν, ἡμῶν δὲ οὐ χρυσὸς οὐ λίθοι

[9, 23]   Ὥστε ἀπίτω λαβὼν καὶ παρ´ ἡμῶν ὃ καὶ ἀκόντων ἔσχεν ἂν

[9, 12]   πρὸς αὐτὸν ἀπαγγελθέντων, ὑποτοπήσας, ὅπερ ἦν, ἀπάτην τινὰ καὶ ἐνέδραν πρὸς

[9, 21]   μυριάδας οὕτω παρατόλμως ἀντιταξάμενος. Οὐκ ἦν ἀσύνετον ἴσως» ἀπεκρίνατο τῆς γνώμης

[9, 5]   λαβεῖν τῶν ἐναντίων ἀπόπειραν. Καί, ἦν γὰρ πορθμεῖα τῶν ποταμίων προηυτρεπισμένος,

[9, 8]   τοῦ τείχους ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν δὲ ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν

[9, 8]   μὲν δὴ τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν· ἦν δὲ οὐδ´ ὣς πορευτέα παρ´

[9, 5]   μὲν σωτηρίαν αἰτοῦντας καὶ παρέχειν ἦν ἕτοιμος (ὑπαγορεύει γὰρ τοῖς χρηστοῖς

[9, 4]   τειχῶν ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα ἦν ἡ Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ

[9, 5]   τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. Καὶ ἦν θεαμάτων τὸ καινότατον, ναῦς ἀπὸ

[9, 20]   τοῦ σατράπου πρὸς ἐναντίου σφίσιν ἦν καὶ ἄσκεπτον· τὸ γοῦν κυκλωθῆναι

[9, 22]   ὁ μὲν αὐτίκα πρὸς ἱεροῖς ἦν καὶ θεραπείαις τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις,

[9, 3]   τὸ προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ ἦν οὐδεὶς ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως παῖς,

[9, 9]   Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες. Καὶ ἦν τὸ γινόμενον ἀνακωχή τις ἀνεπίμικτος,

[9, 21]   ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα· καὶ ὅς, Ἣν ἂν» ἔφη βασιλεὺς ὁ ἐμός,

[9, 10]   τε μίαν καὶ πύλην καθ´ ἣν ἔδει ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον κρύφα

[9, 6]   τὴν πόλιν, εἰ περιγένοιτο, ἐγχειρίζειν, ἣν καὶ νῦν ἐν τῷ ἀνελπίστῳ

[9, 24]   καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως τοῖς θεοῖς ἣν παραβαθῆναι ὑπ´ ἀνδρῶν εὐσέβειαν ἐκτετιμηκότων

[9, 11]   ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ ἠθροίσθησαν καθ´ ἣν προείρητο πύλην, ἐγκάρσια τῷ πηλῷ

[9, 9]   που καὶ τρεῖς οὕτω διῆγον, ἠνεῳγμέναις μὲν ταῖς πύλαις οἱ Συηναῖοι

[9, 5]   ἐπρεσβεύετο διαπόντιον τὴν ἱκεσίαν τοξευόμενος· ἤνυε δὲ οὐδέν, ἐλαττουμένης τοῦ μήκους

[9, 4]   ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ καὶ ἠνύετο τὸ ἔργον ὧδε. Φρεατίαν τοῦ

[9, 3]   δὲ τοῦτο καὶ λόγου θᾶττον ἤνυσεν ἅτε δὴ μυρίας αὐτῷ χειρὸς

[9, 6]   σμαράγδεια μέταλλα παραχωρήσειν· αὐτὸς δὲ ἠξίου μηδεμίαν ὑποστῆναι ἀνάγκην μήτε ἑαυτὸν

[9, 24]   βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες. Ὁ οὖν Θεαγένης ἠρέμα πρὸς τὴν Χαρίκλειαν Ἐρεῖς» ἔφη

[9, 4]   τὸ ὕδωρ εἰς ὕψος τε ἤρετο καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων τῆς

[9, 27]   ὁμοίως καὶ στρατιωτῶν εὐφημία τε ἤρθη καὶ κρότος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος·

[9, 22]   δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν τοῖς τε κατ´ αὐτὸν φυομένοις

[9, 24]   σύμπασα πλοκή τε καὶ ἀνεύρεσις ἤρτηται, Περσίννης λέγω μητρὸς τῆς ἐμῆς,

[9, 3]   τὸ ἔργον ἐπισπευδούσης, ἑτέρου τοιοῦδε ἤρχετο. Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος ὅσον

[9, 21]   τίνα σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα· καὶ ὅς, Ἣν ἂν» ἔφη

[9, 25]   ποιησάμενος, τίνες καὶ ὁπόθεν εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης δὲ τῆς Χαρικλείας καὶ

[9, 12]   τὸ παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι οἰηθείς, ἀποστείλας ἠρώτα τί βούλοιντο καὶ ὅπως μόνοι

[9, 24]   φυλάκων ὅποι τὸ παρὸν ἄγοιεν ἠρώτων· ἐκείνου δὲ εἰπόντος ὡς βασιλεὺς

[9, 21]   γνώμης ἐστοχάσθαι τοῦ βασιλεύοντος, μεθ´ ἧς ἐκεῖνος πλέον τιμωρεῖται τοὺς ὁπωσοῦν

[9, 24]   καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς ἡ σύμπασα πλοκή τε καὶ

[9, 24]   Θεάγενες, ἡ μητρῴα φύσις, ὑφ´ ἧς τὸ γεννῶν περὶ τὸ γεννώμενον

[9, 25]   διαλεγόμενοι πλησίον ἤδη τοῦ βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ καὶ ὁ Βαγώας

[9, 3]   τὴν Συήνην καὶ οἷ κακῶν ἦσαν συνιέντες καὶ ὡς ἐπικλυσμός ἐστιν

[9, 10]   πρὸς θυσίαις τε καὶ τελεταῖς ἦσαν τοῖς μὲν σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι

[9, 5]   μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς ὅπλοις ἡσύχαζον. ~Ὡς δὲ ἐκενώθη τὸ μεταπύργιον

[9, 3]   ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ ἦν οὐδεὶς ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως παῖς, γυνὴ καὶ

[9, 17]   ἀντεπιέναι προσέταττε βάσιν ἐκ βάσεως ἡσυχῇ παραμείβοντας, τῶν τε ἐλεφάντων ἕνεκεν

[9, 8]   ἐν τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ´ ἡσυχίας ηὐλίζοντο, ὡς εἰς ἕω τὸ

[9, 22]   κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν τε Νειλῴων ἥτις γένεσις παρὰ τῶν ἱερέων ἐκπυνθανόμενος

[9, 21]   χωρῆσαι πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ ἤτοι μέγα τι κατορθῶσαι καὶ παρὰ

[9, 8]   τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ´ ἡσυχίας ηὐλίζοντο, ὡς εἰς ἕω τὸ σαφὲς

[9, 5]   ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ τῶν τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. Καὶ ἦν θεαμάτων

[9, 13]   γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον ἦγεν, ηὐτρεπισμένους τε καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν οὐδὲ

[9, 8]   παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται. Καὶ τοσοῦτος ἦχος καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ τῆς

Livre, Chap.
[9, 13]	τάξιν καθίστη τὸν στρατὸν ὡς	ἢ	δεξόμενος ἐπιόντας τοὺς Πέρσας ἢ
[9, 21]	οἷα πολλὰ πολέμου καιροὶ θαυματουργοῦσιν,	ἢ	διασωθείς, εἰ τοῦτο συμβαίνοι, χώραν
[9, 19]	συμφερομένων καὶ πασχόντων μὲν πλείονα	ἢ	δρώντων καρτερικῷ δὲ λήματι τὰ
[9, 22]	ἐκπυνθανόμενος καὶ εἴ τι θαύματος	ἢ	θεάματος ἄξιον κατὰ τὴν πόλιν
[9, 13]	ἢ δεξόμενος ἐπιόντας τοὺς Πέρσας	ἢ	καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος. Καὶ οὔπω πᾶν
[9, 15]	ἵεται σιδηροῦς τις ἀνὴρ φαινόμενος	ἢ	καὶ σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος. Ὁ
[9, 8]	τὸ κενὸν τῷ ὑποκειμένῳ παρασχόντων,	ἢ	καὶ τοῦ πρὸς βραχὺ διορυγέντος
[9, 24]	τις ἡμᾶς» ὑπολαβὼν ὁ Θεαγένης	ἢ	καὶ ὡς αἰχμάλωτον δῶρον παρασχὼν
[9, 24]	ἐστὶ γνωρίσματα, τοῖς δὲ ἀγνοοῦσιν	ἢ	μὴ πάντα γνωρίζειν ἔχουσι κειμήλια
[9, 18]	καὶ νῶτα ταῖς μὲν οὐδὲν	ἢ	μόνον οὐ πατούμενοι. Παράδοξον δὲ
[9, 24]	καὶ δέος οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς	ἢ	προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως τοῖς
[9, 17]	προεφορμήσαντες. Οἱ Πέρσαι δὲ πλέον	ἢ	πρότερον ἐφέντες τοῖς ἵπποις ἐπήλαυνον,
[9, 10]	δὲ ἀναλαβόντας μόνα καὶ δοκίδα	ἢ	σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ
[9, 19]	οἱ τῆς κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον	ἢ	σπουδάζειν τὴν τοξείαν ἐοικότες· πλέγμα
[9, 24]	γνωρίσματα» ἔφη τοῖς γινώσκουσιν αὐτὰ	ἢ	συνεκθεμένοις ἐστὶ γνωρίσματα, τοῖς δὲ
[9, 22]	χαραγμάτων τὸ πόσον τῆς πλημμύρας	ἢ	τῆς λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν δὲ
[9, 21]	τοὺς ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ δειλοὺς	ἢ	τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων οὖν
[9, 12]	ὥρμησαν, τίνι δὲ θαρσεῖν ἔχουσιν	ἢ	τίσιν ἐπιχειρήσουσιν. Οἱ δὲ τὰ
[9, 22]	κροκοδείλων ᾠοτοκίαις, καὶ οὐδὲν ἀλλ´	ἢ	τὸν ἐνιαυτὸν ἀντικρὺς εἶναι τὸν
[9, 19]	τὸν θάνατον οὐ λυσιτελῶς μᾶλλον	ἢ	φιλονείκως κενοδοξοῦντες, ἴσως δέ που
[9, 18]	ἐλεφάντων ὑπέστελλον ὥσπερ ἐπὶ λόφον	ἢ	φρούριον τὸ ζῷον καταφεύγοντες. Ἐνταῦθα
[9, 22]	θεόν, καὶ κῆτος ἅπαν ποτάμιον	ἡ	Αἰθιόπων δεῦρο παραπέμπουσα δικαίως ἂν
[9, 8]	οὐδ´ ἑκατέροις· ἰλύος γὰρ βαθείας	ἡ	γῆ κατάπλεως ἐγεγόνει καὶ τὴν
[9, 25]	φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ ἥδε	ἡ	γλῶττα παρὰ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς καὶ
[9, 25]	οὗτοι; πρὸς αὐτὴν ὁ Ὑδάσπης.	Ἡ	δὲ Καὶ πάρεισιν» ἔφη καὶ
[9, 1]		~Ἡ	δὲ Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς ἤδη
[9, 24]	Ὑδάσπης, τίς ὅτι καὶ Περσίννα	ἡ	δεδωκυῖα, τίς δ´ ὅτι καὶ
[9, 25]	ἀδελφοὶ καὶ Ἕλληνες, Εὖ γε	ἡ	Ἑλλὰς» εἶπε τά τε ἄλλα
[9, 9]	ὀνόμασι μεταλαμβάνοντες. Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα	ἡ	θεὸς καὶ χαίρει συνόντι καὶ
[9, 15]	καὶ πρὸς πᾶσαν τρῶσιν ἀπομαχόμενον·	ἡ	κνημὶς δὲ ἀπ´ ἄκρων ταρσῶν
[9, 4]	ἦν ἡ Συήνη καὶ περίρρυτος	ἡ	μεσόγαιος τῷ Νειλῴῳ κλύδωνι κυματουμένη.
[9, 24]	πείσων ἔνεστιν; Ἀναντίρρητον γνώρισμα, Θεάγενες,	ἡ	μητρῴα φύσις, ὑφ´ ἧς τὸ
[9, 8]	ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν δὲ	ἡ	οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν λίθων εἰς
[9, 25]	Ὑδάσπης Ὀνειρώττει τῷ ὄντι» φησίν	ἡ	ὀνειρογενὴς αὕτη μου θυγάτηρ, ἀπὸ
[9, 4]	ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα ἦν	ἡ	Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ μεσόγαιος
[9, 24]	ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς	ἡ	σύμπασα πλοκή τε καὶ ἀνεύρεσις
[9, 2]	λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα ἡμᾶς	ἡ	τύχη τὰ μεγάλα φιλανθρωπεύεται· χρυσᾶ
[9, 26]	οὓς δούλους ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν	ἡ	τύχη, τοὺς δὲ εὖ γεγονότας
[9, 14]	γὰρ οὖν καὶ ἔστιν ἥδε	ἡ	φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ τὸ μαχιμώτατον
[9, 26]	ἀρκοῦμαι οἷς ἔθετο ἐξ ἀρχῆς	ἡ	φύσις τὴν Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς
[9, 2]	δεσμῶται γεγόναμεν. Ἐμειδία δὲ καὶ	ἡ	Χαρίκλεια καὶ τὸν Θεαγένην μεταβάλλειν
[9, 24]	ὑποτέμηται; Μή, πᾶν τοὐναντίον» ἔφη	ἡ	Χαρίκλεια. Νυνὶ μὲν γὰρ πρὸς
[9, 25]	ἀποκρινομένη πρὸς τὴν πεῦσιν; Καὶ	ἡ	Χαρίκλεια Πρὸς τοῖς βωμοῖς» ἔφη
[9, 24]	ἐσμὲν μηδὲ ἀπάτη συλλήψεται. Καὶ	ἡ	Χαρίκλεια Τὰ γνωρίσματα» ἔφη τοῖς
[9, 24]	πρός με πολλάκις ἔφραζες. Καὶ	ἡ	Χαρίκλεια Ὦ γλυκύτατε» ἔφη τὰ
[9, 11]	ἄσθματος καθ´ ἓν τὸν στρατὸν	ἦγεν,	ἀκώλυτός τε εἰσέφρησεν εἰς τὴν
[9, 3]	ἐπὶ τὸ Νεῖλον εἰς μῆκος	ἦγεν,	ἀπὸ τῶν ταπεινοτέρων ἀεὶ πρὸς
[9, 13]	τῆς γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον	ἦγεν,	ηὐτρεπισμένους τε καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν
[9, 24]	τύχῃ, καὶ ὕβριν τὸ πρᾶγμα	ἡγησάμενον,	εἴ τινες αἰχμάλωτοι καὶ δουλεύειν
[9, 24]	καὶ οἱ λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων.	Ἤγοντο	οὖν αὐτίκα, δρομαίου τινὸς ἔξω
[9, 11]	συντιθείς, τῶν κατόπιν ἀεὶ τοῖς	ἡγουμένοις	μεταδιδόντων, οἷον διὰ ζεύγματος ῥᾷστά
[9, 14]	γνήσιον ἐπεῖχε, τῶν μὲν ὁπλιτῶν	ἡγουμένων	τῶν δὲ ὅσοι τοξόται κατόπιν
[9, 25]	τὴν φωνὴν ἑλληνίζων, σπουδάζεται γὰρ	ἥδε	ἡ γλῶττα παρὰ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς
[9, 14]	καὶ γὰρ οὖν καὶ ἔστιν	ἥδε	ἡ φάλαγξ Περσῶν ἀεὶ τὸ
[9, 1]	τοὺς ἁλόντας προσῆγον· ὁ δὲ	ἥδετο	μὲν καὶ τῇ ὄψει τῶν
[9, 8]	καὶ τοῦ ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστήσαντος.	Ἤδη	γὰρ καὶ οἱ Αἰθίοπες τὸ
[9, 14]	ὡς ἐδόκει, τῶν ἐναντίων ὑποτεμνόμενος.	~Ἤδη	γοῦν παραταττόμενος ἑωρᾶτο κόμπῳ τε
[9, 5]	τῶν ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ κλονουμένων.	~Ἤδη	δὲ ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ μέρος
[9, 11]	σύμβολον παραχρῆμα τὰς πύλας ἀναπετασάντων.	Ἤδη	δὲ ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι
[9, 3]	πορρωτάτω πάταγον ἀπετέλει. Ἅπερ ἀκούοντες	ἤδη	δὲ καὶ ὁρῶντες οἱ κατὰ
[9, 17]	προϋπεκλύων. Ἐπεὶ δὲ βολῆς ἐντὸς	ἤδη	καθίσταντο καὶ τοὺς καταφράκτους ἐρεθίζοντας
[9, 2]	τὰς ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες, τότ´	ἤδη	καὶ γέλως ἐπῄει τῷ Θεαγένει,
[9, 1]	~Ἡ δὲ Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς	ἤδη	περιεστοίχιστο καὶ ὥσπερ ἄρκυσιν ἐναπείληπτο
[9, 3]	ἔχοντες ἅτε τοῦ χώματος καὶ	ἤδη	πλησιάζοντος τοῦ ὕδατος τὴν ἔξοδον
[9, 4]	κρηπῖδα τοῦ τείχους ὑπέτρεχε, τότ´	ἤδη	πρὸς τὸ ἄχθος ἐνεδίδου τὸ
[9, 5]	θεασάμενοι, καταπλῆγες ἄνθρωποι καὶ πτοίας	ἤδη	πρὸς τῶν περιεχόντων κινδύνων ἀνάμεστοι,
[9, 5]	τῶν ἐπὶ δόξης καὶ πρεσβύτης	ἤδη	Συηναίων τοῖς ἐπὶ τοῦ τείχους
[9, 18]	~Τότε οἱ Βλέμμυες εἰς χεῖρας	ἤδη	συμπίπτοντες καὶ μόνον οὐ ταῖς
[9, 20]	Ἀχαιμένους τοῦ Κυβέλης παιδὸς ἅπαντα	ἤδη	τὰ κατὰ τὴν Μέμφιν πεπυσμένου
[9, 20]	ἀπὸ σκοπῆς τοῦ πύργου λαμπρᾶς	ἤδη	τῆς νίκης θεωρὸς γινόμενος κήρυκας
[9, 4]	τὴν προθυμίαν, καὶ ὁ Νεῖλος	ἤδη	τὸ μακρὸν χῶμα παραμείψας ἐπίφορος
[9, 8]	τε τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα διορύττοντες	ἤδη	τοῖς χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν, τὸ
[9, 25]	πιστὰ φανείη. ~Τοιαῦτα διαλεγόμενοι πλησίον	ἤδη	τοῦ βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν δὲ
[9, 1]	καθαρεύοντας φυλάττειν, οἷον ἱερεῖά τινα	ἤδη	τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ τὰ δεσμά
[9, 25]	φήσας αὖθις ἐπὶ συννοίας ἑαυτὸν	ἥδραζε.	Τῶν δὲ ἐν τέλει παρεστώτων
[9, 11]	σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ	ἠθροίσθησαν	καθ´ ἣν προείρητο πύλην, ἐγκάρσια
[9, 25]	τήμερον καὶ εἰς ἀκμὴν τοσαύτην	ἥκειν	ἀθρόον ᾤμην· καὶ τὸ ὄναρ
[9, 15]	ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν ὁ καιρὸς	ἥκῃ	τῆς μάχης ἐφεὶς τὸν χαλινὸν
[9, 12]	καὶ οὐ μετὰ τῶν Περσῶν	ἥκοιεν.	Οἱ δὲ πάντα ἔλεγον, τὸν
[9, 5]	τοὺς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ σφῶν	ἥκοντας	ὑπετόπαζον (πᾶν γὰρ ὕποπτον καὶ
[9, 5]	παραγινομένους ἀπείργομεν; οἵ, φίλιοι μὲν	ἥκοντες	καὶ εἰρηνικὰ διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται,
[9, 24]	προσαχθέντας ἐθεασάμην. Ὥστε ἀγέτω τις,	ἡκόντων	δὲ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν
[9, 5]	τῷ κατ´ ἔσχατον κινδύνου γινομένῳ)	ἠκροβολίζοντό	τε ἀπὸ τῶν τειχῶν καὶ
[9, 22]	ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν ὄντας, τῆς	ἡλιακῆς	ἀκτῖνος κατὰ τροπὰς θερινὰς ἐν
[9, 11]	ἔλεον ἐπικλασθεῖεν. Ἀθροίσαντες οὖν πᾶσαν	ἡλικίαν	καὶ κλάδους εἰς ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες
[9, 3]	εἴχετο· γένος γὰρ οὐδὲν οὐδὲ	ἡλικίαν	ὁ περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος.
[9, 22]	τῆς πόλεως καὶ διὰ πάσης	ἡλικίας	προϋπαντώσης, στεφάνοις δὲ καὶ ἄνθεσι
[9, 14]	πεδίον καταστράπτων· ἄρτι γὰρ ἀνίσχοντος	ἡλίου	καὶ τὴν ἀκτῖνα κατὰ πρόσωπον
[9, 24]	ἐναγισθησόμενοι, καὶ δέος οὐδὲν δωρηθῆναι	ἡμᾶς	ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως
[9, 2]	τῆς λαμπρᾶς» ἔφη μεταβολῆς· ταῦτα	ἡμᾶς	ἡ τύχη τὰ μεγάλα φιλανθρωπεύεται·
[9, 24]	φιλτάτη, πρὸς βασιλέα τὰ καθ´	ἡμᾶς.	Ἰδοὺ γὰρ καὶ Ὑδάσπης ὃν
[9, 24]	καὶ ταῦτα τῆς ὅλης καθ´	ἡμᾶς	ὑποθέσεως καὶ ἐξ ἧς ἡ
[9, 24]	πεπύσμεθα. Ἂν οὖν προθύσηταί τις	ἡμᾶς»	ὑπολαβὼν ὁ Θεαγένης ἢ καὶ
[9, 22]	μονάδες, ὅσαι καὶ τοῦ ἔτους	ἡμέραι,	συναχθήσονται) φυτῶν δὲ καὶ ἀνθέων
[9, 23]	σκηνὴν ἐλθὼν τὸ λειπόμενον τῆς	ἡμέρας	ἑαυτὸν ἀνελάμβανε τούς τε ἐπὶ
[9, 4]	μὲν δὴ καὶ χρόνον τῆς	ἡμέρας	ἐπ´ ὀλίγον ἀντεῖχε τὸ τεῖχος·
[9, 9]	ἀνδρὸς βάσιν εἰς βυθισμὸν ἐνεδρεῦον.	~Ἡμέρας	μὲν δὴ δύο που καὶ
[9, 11]	τὰς πύλας ἀναπετασάντων. Ἤδη δὲ	ἡμέρας	ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι τὸν δρασμὸν
[9, 8]	πάθος εἰκάζοντες, ἄχρι δὴ τὸ	ἡμέρας	φῶς ἐπιγενόμενον τὴν ἀχλὺν τῶν
[9, 24]	δῶρον παρασχὼν τὴν εἰς Αἰθιοπίαν	ἡμῖν	ἄφιξιν ὑποτέμηται; Μή, πᾶν τοὐναντίον»
[9, 25]	ὥραν προνοίας δεομένης ὥστε ἁγνὴν	ἡμῖν	ἄχρι καιροῦ τῆς θυσίας φυλαχθῆναι.
[9, 10]	φανότερον τελούντων. ~Τοῦτό τοι καὶ	ἡμῖν	εὐμένεια μὲν εἴη τῶν εἰρημένων,
[9, 25]	καλοὺς κἀγαθοὺς φέρουσα καὶ γνήσια	ἡμῖν	καὶ εὐσύμβολα εἰς τὰς ἐπινικίους
[9, 22]	ἕνεκεν καὶ ὅτι σὲ σωτῆρα	ἡμῖν	καὶ θεὸν ἀνέδειξεν. ~Εὐφήμους εἶναι
[9, 1]	Καὶ Εὖ γε» ἀνεβόησε, δεσμίους	ἡμῖν	οἱ θεοὶ τοὺς πολεμίους ἐκ
[9, 3]	Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος ὅσον	ἡμίπλεθρον,	ἰσόπεδόν τε καὶ ἄχωστον διαλιπών,
[9, 3]	τείχεσι τὸ γινόμενον, τοῦ μὲν	ἡμιπλέθρου	τὸ ἴσον πλάτος δι´ ὅλου
[9, 24]	ἑλόντες, καὶ Ὦ βασιλεῦ» ἔφασαν,	ἡμῶν	δὲ οὐ χρυσὸς οὐ λίθοι
[9, 23]	Ὥστε ἀπίτω λαβὼν καὶ παρ´	ἡμῶν	ὃ καὶ ἀκόντων ἔσχεν ἂν
[9, 12]	πρὸς αὐτὸν ἀπαγγελθέντων, ὑποτοπήσας, ὅπερ	ἦν,	ἀπάτην τινὰ καὶ ἐνέδραν πρὸς
[9, 21]	μυριάδας οὕτω παρατόλμως ἀντιταξάμενος. Οὐκ	ἦν	ἀσύνετον ἴσως» ἀπεκρίνατο τῆς γνώμης
[9, 5]	λαβεῖν τῶν ἐναντίων ἀπόπειραν. Καί,	ἦν	γὰρ πορθμεῖα τῶν ποταμίων προηυτρεπισμένος,
[9, 8]	τοῦ τείχους ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον·	ἦν	δὲ ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν
[9, 8]	μὲν δὴ τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν·	ἦν	δὲ οὐδ´ ὣς πορευτέα παρ´
[9, 5]	μὲν σωτηρίαν αἰτοῦντας καὶ παρέχειν	ἦν	ἕτοιμος (ὑπαγορεύει γὰρ τοῖς χρηστοῖς
[9, 4]	τειχῶν ἐλίμναζε· καὶ νῆσος αὐτίκα	ἦν	ἡ Συήνη καὶ περίρρυτος ἡ
[9, 5]	τειχῶν, ηὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. Καὶ	ἦν	θεαμάτων τὸ καινότατον, ναῦς ἀπὸ
[9, 20]	τοῦ σατράπου πρὸς ἐναντίου σφίσιν	ἦν	καὶ ἄσκεπτον· τὸ γοῦν κυκλωθῆναι
[9, 22]	ὁ μὲν αὐτίκα πρὸς ἱεροῖς	ἦν	καὶ θεραπείαις τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις,
[9, 3]	τὸ προστυχὸν ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ	ἦν	οὐδεὶς ἡσυχάζων, ἀλλ´ ὁμοίως παῖς,
[9, 9]	Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες. Καὶ	ἦν	τὸ γινόμενον ἀνακωχή τις ἀνεπίμικτος,
[9, 21]	ὁρίζεις; πάλιν ἠρώτα· καὶ ὅς,	Ἣν	ἂν» ἔφη βασιλεὺς ὁ ἐμός,
[9, 10]	τε μίαν καὶ πύλην καθ´	ἣν	ἔδει ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον κρύφα
[9, 6]	τὴν πόλιν, εἰ περιγένοιτο, ἐγχειρίζειν,	ἣν	καὶ νῦν ἐν τῷ ἀνελπίστῳ
[9, 24]	καθωσιωμένους ἐξ ὑποσχέσεως τοῖς θεοῖς	ἣν	παραβαθῆναι ὑπ´ ἀνδρῶν εὐσέβειαν ἐκτετιμηκότων
[9, 11]	ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ δὲ ἠθροίσθησαν καθ´	ἣν	προείρητο πύλην, ἐγκάρσια τῷ πηλῷ
[9, 9]	που καὶ τρεῖς οὕτω διῆγον,	ἠνεῳγμέναις	μὲν ταῖς πύλαις οἱ Συηναῖοι
[9, 5]	ἐπρεσβεύετο διαπόντιον τὴν ἱκεσίαν τοξευόμενος·	ἤνυε	δὲ οὐδέν, ἐλαττουμένης τοῦ μήκους
[9, 4]	ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ καὶ	ἠνύετο	τὸ ἔργον ὧδε. Φρεατίαν τοῦ
[9, 3]	δὲ τοῦτο καὶ λόγου θᾶττον	ἤνυσεν	ἅτε δὴ μυρίας αὐτῷ χειρὸς
[9, 6]	σμαράγδεια μέταλλα παραχωρήσειν· αὐτὸς δὲ	ἠξίου	μηδεμίαν ὑποστῆναι ἀνάγκην μήτε ἑαυτὸν
[9, 24]	βασιλεύων ἀμφιβάλλοντες. Ὁ οὖν Θεαγένης	ἠρέμα	πρὸς τὴν Χαρίκλειαν Ἐρεῖς» ἔφη
[9, 4]	τὸ ὕδωρ εἰς ὕψος τε	ἤρετο	καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων τῆς
[9, 27]	ὁμοίως καὶ στρατιωτῶν εὐφημία τε	ἤρθη	καὶ κρότος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος·
[9, 22]	δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν	ἠρινὴν	τοῖς τε κατ´ αὐτὸν φυομένοις
[9, 24]	σύμπασα πλοκή τε καὶ ἀνεύρεσις	ἤρτηται,	Περσίννης λέγω μητρὸς τῆς ἐμῆς,
[9, 3]	τὸ ἔργον ἐπισπευδούσης, ἑτέρου τοιοῦδε	ἤρχετο.	Τοῦ κύκλου μέρος, πλάτος ὅσον
[9, 21]	τίνα σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις; πάλιν	ἠρώτα·	καὶ ὅς, Ἣν ἂν» ἔφη
[9, 25]	ποιησάμενος, τίνες καὶ ὁπόθεν εἶεν	ἠρώτα.	Σιωπώσης δὲ τῆς Χαρικλείας καὶ
[9, 12]	τὸ παντελὲς ἐξομολογεῖσθαι οἰηθείς, ἀποστείλας	ἠρώτα	τί βούλοιντο καὶ ὅπως μόνοι
[9, 24]	φυλάκων ὅποι τὸ παρὸν ἄγοιεν	ἠρώτων·	ἐκείνου δὲ εἰπόντος ὡς βασιλεὺς
[9, 21]	γνώμης ἐστοχάσθαι τοῦ βασιλεύοντος, μεθ´	ἧς	ἐκεῖνος πλέον τιμωρεῖται τοὺς ὁπωσοῦν
[9, 24]	καθ´ ἡμᾶς ὑποθέσεως καὶ ἐξ	ἧς	ἡ σύμπασα πλοκή τε καὶ
[9, 24]	Θεάγενες, ἡ μητρῴα φύσις, ὑφ´	ἧς	τὸ γεννῶν περὶ τὸ γεννώμενον
[9, 25]	διαλεγόμενοι πλησίον ἤδη τοῦ βασιλέως	ἦσαν·	συμπαρῆν δὲ καὶ ὁ Βαγώας
[9, 3]	τὴν Συήνην καὶ οἷ κακῶν	ἦσαν	συνιέντες καὶ ὡς ἐπικλυσμός ἐστιν
[9, 10]	πρὸς θυσίαις τε καὶ τελεταῖς	ἦσαν	τοῖς μὲν σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι
[9, 5]	μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς ὅπλοις	ἡσύχαζον.	~Ὡς δὲ ἐκενώθη τὸ μεταπύργιον
[9, 3]	ἕκαστος ἐπιφέρων. Καὶ ἦν οὐδεὶς	ἡσυχάζων,	ἀλλ´ ὁμοίως παῖς, γυνὴ καὶ
[9, 17]	ἀντεπιέναι προσέταττε βάσιν ἐκ βάσεως	ἡσυχῇ	παραμείβοντας, τῶν τε ἐλεφάντων ἕνεκεν
[9, 8]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ´	ἡσυχίας	ηὐλίζοντο, ὡς εἰς ἕω τὸ
[9, 22]	κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν τε Νειλῴων	ἥτις	γένεσις παρὰ τῶν ἱερέων ἐκπυνθανόμενος
[9, 21]	χωρῆσαι πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ	ἤτοι	μέγα τι κατορθῶσαι καὶ παρὰ
[9, 8]	τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ´ ἡσυχίας	ηὐλίζοντο,	ὡς εἰς ἕω τὸ σαφὲς
[9, 5]	ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ τῶν τειχῶν,	ηὐτρεπίσθαι	πρὸς ἄμυναν. Καὶ ἦν θεαμάτων
[9, 13]	γνώμης ἄπιστον εἰς ἔργον ἦγεν,	ηὐτρεπισμένους	τε καταλαβὼν αὐτίκα ἐξῆγεν οὐδὲ
[9, 8]	παρὰ δόξαν ἐκρήγνυται. Καὶ τοσοῦτος	ἦχος	καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ τῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/03/2007