Livre, Chap.
[9, 13]	πρὸς Ὑδάσπην, μαθησομένους ἐξέπεμπε, τὸ	δ´	ἀληθές, εἰ παρασκευάζεσθαι πρὸς μάχην
[9, 7]	τὸν Ὑδάσπην ἅπαντα ἀπήγγελλον. Ὁ	δ´	ἐπιγελάσας καὶ πολλὰ τῆς ἀβελτηρίας
[9, 24]	καὶ Περσίννα ἡ δεδωκυῖα, τίς	δ´	ὅτι καὶ ὡς θυγατρὶ μήτηρ
[9, 21]	πεπτωκότας δὲ ταῖς εὐποιΐαις· τί	δ´	οὖν βουλόμενος οὕτως ἄπιστος ἀπεδείχθης;
[9, 11]	ἱκετηρίαν ἀναλαβόντες κηρούς τε καὶ	δᾷδας	ἁψάμενοι καὶ τὰ ἱερὰ γένη
[9, 8]	ὁδοποιοῦντος, ἔλαθε βαθυνόμενον, εἴτε καὶ	δαιμονίας	ἐπικουρίας θείη τις τὸ ἔργον
[9, 24]	γὰρ πολυπλόκους τὰς ἀρχὰς ὁ	δαίμων	καταβέβληται, τούτων ἀνάγκη καὶ τὰ
[9, 24]	ἢ συνεκθεμένοις ἐστὶ γνωρίσματα, τοῖς	δὲ	ἀγνοοῦσιν ἢ μὴ πάντα γνωρίζειν
[9, 5]	φιλανθρωπίαν πολέμιος ὑποπίπτων) τὸ παρὸν	δὲ	ἀδυνάτως ἔχων ἔγνω σαφεστέραν λαβεῖν
[9, 14]	ὑπὸ τοῖς ὁπλίταις προασπιζόμενοι· τὴν	δὲ	Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων χεῖρα
[9, 23]	πολλὰς δὲ ποίμνας προβάτων πλεῖστα	δὲ	αἰγῶν αἰπόλια καὶ συῶν συβόσια
[9, 19]	πρὸς τῇ κεφαλῇ περιτίθενται τὰς	δὲ	ἀκίδας οἷον ἀκτῖνας εἰς τὸ
[9, 19]	πῆχυν τοῦ βέλους ἀπευθύνει τὰ	δὲ	ἄκρα πρὸς τὸ ἀκμαιότατον ἀποξέσας
[9, 10]	γενέσθαι τῶν δρωμένων, τὰ ὅπλα	δὲ	ἀναλαβόντας μόνα καὶ δοκίδα ἢ
[9, 15]	πᾶσαν τρῶσιν ἀπομαχόμενον· ἡ κνημὶς	δὲ	ἀπ´ ἄκρων ταρσῶν εἰς γόνυ
[9, 19]	αἰχμὴν τῷ ἀντιτύπῳ θραυούσης. ~Τραπέντων	δὲ	ἅπαξ εἰς φυγὴν τῶν ὑπολειπομένων
[9, 9]	ταῖς πύλαις οἱ Συηναῖοι ὅπλοις	δὲ	ἀποκειμένοις οἱ Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην
[9, 10]	εἴη τῶν εἰρημένων, τὰ μυστικώτερα	δὲ	ἀρρήτῳ σιγῇ τετιμήσθω, τῶν κατὰ
[9, 8]	κατὰ τὴν πτῶσιν κυλινδηθέντων. Ἐπειδὴ	δὲ	ἀσφαλῶς ἔχειν τὸ παρὸν ᾠήθησαν,
[9, 18]	κατάφρακτος τοῦ χειραγωγήσοντος ἀμοιρήσας. Ὅσοι	δὲ	ἀτρώτοις τοῖς ἵπποις συνηνέχθησαν, ἐπὶ
[9, 15]	ἀρραγὲς τοῦ πολέμου προβαλλόμενον. ~Τρόπος	δὲ	αὐτοῖς πανοπλίας τοιόσδε· ἀνὴρ ἔκκριτος
[9, 17]	ἱππέων τῷ μεταξὺ προϋπεκλύων. Ἐπεὶ	δὲ	βολῆς ἐντὸς ἤδη καθίσταντο καὶ
[9, 15]	τὸν ἵππειον ἀνεχόμενος, τὸν οὐρίαχον	δὲ	βρόχῳ πρὸς τοῖς ἱππείοις μηροῖς
[9, 26]	τῇ μὲν χειρὶ κεκράτηκε, τῇ	δὲ	γνώμῃ πάντα σοι τὰ σὰ
[9, 24]	τοῖς φέρουσιν ὑπόνοιαν προσάπτοντες. Εἰ	δὲ	δή τι καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης,
[9, 1]	φραξάμενος ἐκαραδόκει τὸ μέλλον. Ὁ	δὲ	δὴ τῶν Αἰθιόπων βασιλεὺς Ὑδάσπης,
[9, 5]	εἰρηνικὰ διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται, πολέμια	δὲ	διανοούμενοι, ῥᾷστα καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται.
[9, 19]	μικροῖς μὲν τοῖς βέλεσιν ἰῷ	δὲ	δρακόντων πεφαρμαγμένοις εἰστοξεύοντες ὀξύν τινα
[9, 18]	ἢ μόνον οὐ πατούμενοι. Παράδοξον	δὲ	ἔδρων καὶ ἐλυμαίνοντο τὴν ἵππον
[9, 21]	τοῦτο ἔργον πεποιημένων ἐπέσχε, κρίνας	δὲ,	εἰ δύναιτο, περισῴζειν ἐπιρρωννύς τε
[9, 26]	ἄνειμι σέβων τὸ δίκαιον. Σὺ	δέ,	εἰ περιγένοιο, τῶν ἐξ ἀρχῆς
[9, 24]	τὸ παρὸν ἄγοιεν ἠρώτων· ἐκείνου	δὲ	εἰπόντος ὡς βασιλεὺς Ὑδάσπης ἐπισκοπεῖ
[9, 12]	μὲν ἄλλα ἀγνοεῖν ἔφασαν, εἰκάζειν	δὲ	εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην ὡρμηκέναι, τοῦ
[9, 15]	μείζονι λόγχης ὁπλίζει τὴν λαιὰν	δὲ	εἰς τὸν χαλινὸν ἀσχολεῖ· κοπίδα
[9, 15]	ὥσπερ τὰ προσωπεῖα σοφιζόμενον· τούτῳ	δὲ	ἐκ κορυφῆς εἰς αὐχένα πάντα
[9, 22]	καὶ ξεστῷ λίθῳ κατεσκευασμένον γραμμαῖς	δὲ	ἐκ πηχυαίου διαστήματος κεχαραγμένον, εἰς
[9, 16]	τῆς κατασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας· τοὺς	δὲ	ἐκ τῆς Τρωγλοδυτικῆς καὶ τοὺς
[9, 10]	κρύφα τοῖς Πέρσαις προπαραγγείλας. Ἐπέσταλτο	δὲ	ἑκάστῳ δεκάρχῃ ἵππους μὲν καὶ
[9, 17]	παρὰ τὸ ἔργον ἐπιστείλας. ~Ἀρθέντων	δὲ	ἑκατέρωθεν τῶν σημείων καὶ τοῦ
[9, 6]	ἀκινήτοις τοῖς ὅπλοις ἡσύχαζον. ~Ὡς	δὲ	ἐκενώθη τὸ μεταπύργιον τῶν ἐφεστώτων
[9, 9]	μὲν ὁ πολὺς λεώς. Ἃ	δὲ	ἐκθειάζουσιν, ἐκεῖνα· τοῦ εἶναι καὶ
[9, 18]	ἐπιφερούσης οἱ μὲν παλινδρομοῦντες οἱ	δὲ	ἐν ἀλλήλοις συνταραττόμενοι τὴν τάξιν
[9, 25]	ἐπὶ συννοίας ἑαυτὸν ἥδραζε. Τῶν	δὲ	ἐν τέλει παρεστώτων ὅτι πεπόνθοι
[9, 3]	ὁλκὸν τὴν ἀπορροὴν εἰσωχέτευσεν. Οἷα	δὲ	ἐξ ὑπερδεξίων πρὸς χθαμαλώτερον καὶ
[9, 18]	ἐπὶ τοὺς Σῆρας ἐφέροντο· οἱ	δὲ	ἐπειδὴ μόνον ἐπλησίαζον κατόπιν ἑαυτοὺς
[9, 5]	πρὸς τὸν Ὑδάσπην ἱκέτευον. Ὁ	δὲ	ἐπείθετο μέν, δοῦλος καὶ ἄκων
[9, 5]	ὡς τοὺς Πέρσας ἐξέπεμπεν. Οἱ	δὲ	ἐπεραιοῦντο πεφραγμένοι ὡς, εἴ τι
[9, 4]	ὀλίγον ἀντεῖχε τὸ τεῖχος· ἐπειδὴ	δὲ	ἐπιβρῖσαν τὸ ὕδωρ εἰς ὕψος
[9, 15]	εὐθυνούσῃ μόνον τὴν βολὴν, αὐτοῦ	δὲ	ἐπιτείνοντος καὶ πρὸς τὸ σφοδρότερον
[9, 19]	παρὰ τὴν φυγὴν βάλλοντες, ἀναχωροῦσι	δὲ	ἐπιτιθέμενοι καὶ κατὰ τὰ πλάγια
[9, 9]	ἐν εἴδει μύθου προκατηχούντων, τοὺς	δὲ	ἐποπτικωτέρους καὶ ἀνακτόρων ἐντὸς τῇ
[9, 4]	καὶ εἰς κολωνὸν ἐγειρόντων. Ταῦτα	δὲ	ἔπραττον ῥήξεως ἐνδόσιμον τῷ ὕδατι
[9, 5]	ὑπερμαχομένων τῷ βρασμῷ κλονουμένων. ~Ἤδη	δὲ	ἑσπέρας ἐπιούσης καὶ μέρος τι
[9, 26]	ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ τύχη, τοὺς	δὲ	εὖ γεγονότας ἐλευθέρους ἀφιείς. Δέκα
[9, 25]	Γυμνοσοφισταῖς καὶ βασιλεῦσιν Αἰθιόπων, Σὺ	δὲ»	ἔφη, ὦ κόρη, τί σιγᾷς
[9, 8]	τείχους ὑπὸ λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον· ἦν	δὲ	ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν λίθων
[9, 1]	κατάσκοποι τοὺς ἁλόντας προσῆγον· ὁ	δὲ	ἥδετο μὲν καὶ τῇ ὄψει
[9, 11]	ἢ σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ	δὲ	ἠθροίσθησαν καθ´ ἣν προείρητο πύλην,
[9, 11]	παραχρῆμα τὰς πύλας ἀναπετασάντων. Ἤδη	δὲ	ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι τὸν
[9, 6]	τὰ σμαράγδεια μέταλλα παραχωρήσειν· αὐτὸς	δὲ	ἠξίου μηδεμίαν ὑποστῆναι ἀνάγκην μήτε
[9, 12]	καὶ ὅποι μὲν ὥρμησαν, τίνι	δὲ	θαρσεῖν ἔχουσιν ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν.
[9, 6]	μὲν χειρὸς εἶναι στρατιωτικῆς, τὸ	δὲ	ἴδιον τῆς ἑαυτοῦ γνώμης. Ἔχων
[9, 25]	καὶ οὗτος, οὐχ ἱερεῖον, τῶν	δὲ	ἱερείων θατέρου, τῆς κόρης ταύτης,
[9, 22]	διὰ πάσης ἡλικίας προϋπαντώσης, στεφάνοις	δὲ	καὶ ἄνθεσι νειλῴοις τὴν στρατιὰν
[9, 22]	τοῦ ἔτους ἡμέραι, συναχθήσονται) φυτῶν	δὲ	καὶ ἀνθέων καὶ ζῴων ἰδιότητας
[9, 5]	καὶ τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης. Ὁ	δὲ	καὶ αὖθις τὴν αὐτὴν γραφὴν
[9, 22]	παντοίως τοῖς ἰατρεύουσιν ἐπιστείλας. Εἰσῄει	δὲ	καὶ αὐτὸς ἅμα τοῖς ἐπιλέκτοις
[9, 18]	ἵππων εἰς γῆν ὠθούντων. Ὅσοι	δὲ	καὶ διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ οὐδὲν
[9, 8]	μὲν ἀπὸ τῆς ὄχθης οἱ	δὲ	καὶ ἐκ πορθμείων ἐπιφοροῦντες. Οὕτω
[9, 2]	πλουτοῦντες ἐντιμότεροι δεσμῶται γεγόναμεν. Ἐμειδία	δὲ	καὶ ἡ Χαρίκλεια καὶ τὸν
[9, 24]	ἀδελφοὺς μὲν καὶ Ἕλληνας, μεγέθει	δὲ	καὶ κάλλει, μετά γε σέ,
[9, 18]	θάτερον τῇ γῇ προσερείδοντες κεφαλὴν	δὲ	καὶ νῶτα ταῖς μὲν οὐδὲν
[9, 25]	ἤδη τοῦ βασιλέως ἦσαν· συμπαρῆν	δὲ	καὶ ὁ Βαγώας ἀγόμενος. Κἀπειδὴ
[9, 23]	τῶν ἑκάστῳ πεπραγμένων ἀνακρίνων. Ὡς	δὲ	καὶ ὁ ζωγρήσας τὸν Ὀροονδάτην
[9, 5]	Πᾶσιν εὖ λέγειν ἔδοξεν, ἐπῄνει	δὲ	καὶ ὁ σατράπης· καὶ τοῦ
[9, 16]	ὕδατι τὴν κύκλωσιν ἀπετείχιζεν. Ἀντεπῆγε	δὲ	καὶ ὁ Ὑδάσπης τοῖς μὲν
[9, 5]	ἀπείργειν τὸν πρόσπλουν καταστοχαζόμενοι. Ἀντετόξευον	δὲ	καὶ οἱ Αἰθίοπες καὶ ἅτε
[9, 24]	ἐθεασάμην. Ὥστε ἀγέτω τις, ἡκόντων	δὲ	καὶ οἱ λοιποὶ τῶν αἰχμαλώτων.
[9, 3]	πάταγον ἀπετέλει. Ἅπερ ἀκούοντες ἤδη	δὲ	καὶ ὁρῶντες οἱ κατὰ τὴν
[9, 25]	πρὸς αὐτὴν ὁ Ὑδάσπης. Ἡ	δὲ	Καὶ πάρεισιν» ἔφη καὶ πάντως
[9, 22]	μὲν ἄνω σωτῆρα, τῆς κάτω	δὲ	καὶ πατέρα καὶ δημιουργὸν νέαν
[9, 5]	ῥᾷστα καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται. Τί	δὲ	καὶ πλέον εἰ τούτους διαχρησόμεθα
[9, 5]	σὺν φειδοῖ κωλυόντων μόνον τῶν	δὲ	καὶ σὺν ὀργῇ τῶν Αἰθιόπων
[9, 24]	μητρὸς τῆς ἐμῆς, ἀπολειπομένης. Σῴζεσθαι	δὲ	καὶ ταύτην θεῶν βουλήσει πεπύσμεθα.
[9, 3]	ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος. Οἱ δυνατώτεροι	δὲ	καὶ τὸ ἀκμάζον ἐν ὅπλοις
[9, 22]	ἢ τῆς λειψυδρίας μετρουμένων. Ἐδείκνυσαν	δὲ	καὶ τοὺς τῶν ὡρονομίων γνώμονας
[9, 17]	μὲν Περσικοῦ διὰ σαλπίγγων ῥόμβοις	δὲ	καὶ τυμπάνοις τῶν Αἰθιόπων τὴν
[9, 6]	ἀνατολαῖς καὶ δυσμαῖς Αἰθιόπων νυνὶ	δὲ	καὶ ὑμῶν βασιλεὺς πολεμίους τε
[9, 6]	βασιλεῖ τῷ Περσῶν ἁλῶναι· μᾶλλον	δὲ	καὶ χαλεπώτερον, νῦν μὲν ἁπλοῦ
[9, 20]	μηνυμάτων, τῶν ἐλέγχων προδιεφθαρμένων) τρῶσαι	δὲ	καιρίαν ἀποτυχόντος. Ὑπέσχε γε μὴν
[9, 21]	πιστὸς μὲν εἶναι λέγεις, ἀσύνετος	δὲ	κἂν αὐτὸς ὁμολογήσειας πρὸς τοσαύτας
[9, 23]	στρατιᾷ τὰ μὲν δῶρον τὰ	δὲ	κατ´ ἀγορασίαν παρεχόντων. Εἰς δὲ
[9, 5]	προτείνοντες εἰς ἱκεσίας ἔμφασιν, νῦν	δὲ	κατὰ νώτων πρὸς δεσμὸν περιάγοντες
[9, 18]	(ἓξ μὲν ἕκαστον κατειληφότες δύο	δὲ	κατὰ πλευρὰν ἑκάστην ἐκτοξεύοντες, τῆς
[9, 18]	μὲν καὶ τιτρώσκειν εὐστοχούντων τοὺς	δὲ	κατὰ συμπλοκὴν ἀπὸ τῶν ἵππων
[9, 8]	ἕω τὸ σαφὲς εἰσόμενοι· οἱ	δὲ	κατὰ τὴν πόλιν πάντῃ τὸ
[9, 8]	προσφάτοις τοῖς προστάγμασιν ἐπιγενομένης. ~Οἱ	δὲ	κατὰ τὸ ἄστυ τῆς ἐν
[9, 1]	ἐγχωρίοις εἰς ἱερουργίαν φυλαχθησόμενοι. Τοὺς	δὲ	κατασκόπους δώροις ἀμειψάμενος, τούτους τε
[9, 19]	μὲν πλείονα ἢ δρώντων καρτερικῷ	δὲ	λήματι τὰ δεινὰ ὑπομενόντων. Οἱ
[9, 3]	ὁ μέν τις χῶμα, ὁ	δὲ	λίθους, ὁ δὲ ξύλα, καὶ
[9, 15]	σώματι καὶ πάντῃ περιφυόμενον περιγράφοντα	δὲ	μέλος ἕκαστον καὶ πρὸς τὸ
[9, 16]	καὶ ἀκοντισταῖς παρενοχλήσοντας ἀπεκλήρωσε. Τὸ	δὲ	μεσεῦον τοῦ Περσικοῦ τοῖς καταφράκτοις
[9, 19]	μὲν ταῖς σφενδόναις βάλλοντες οἱ	δὲ	μικροῖς μὲν τοῖς βέλεσιν ἰῷ
[9, 24]	βασιλέα τὴν ταχίστην εἰπόντος. Οἱ	δὲ	μιξέλληνά τινα τῶν φυλάκων ὅποι
[9, 27]	καὶ δεσπόζειν μὲν κεκληρωμένον σατραπεύειν	δέ	μοι παρεχόμενον. Ἐφ´ οἷς, εἰ
[9, 26]	εὖ γεγονότας ἐλευθέρους ἀφιείς. Δέκα	δὲ	νέους κόρας τε ἰσαρίθμους τῶν
[9, 3]	χῶμα, ὁ δὲ λίθους, ὁ	δὲ	ξύλα, καὶ τὸ προστυχὸν ἕκαστος
[9, 19]	καὶ ἀπότομον θάνατον ἐπέφερον. Τοξεύουσι	δὲ	οἱ τῆς κινναμωμοφόρου παίζειν πλέον
[9, 10]	τῶν ἐνόντων οὐκ ἀμνημονοῦντες· ὁ	δὲ	Ὀροονδάτης μέσας νύκτας ἐπιτηρήσας, πρὸς
[9, 27]	κρότος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάκουστος· ὁ	δὲ	Ὀροονδάτης, τὼ χεῖρε προτείνας καὶ
[9, 6]	ἐξ Ὑδάσπου μηχανὴ σωτηρίας. Ὁ	δὲ	Ὀροονδάτης τῶν μὲν αἰτίων ἔφη
[9, 14]	τῶν μὲν ὁπλιτῶν ἡγουμένων τῶν	δὲ	ὅσοι τοξόται κατόπιν ἐφεπομένων, ὡς
[9, 13]	τὴν Ἐλεφαντίνην ἀθροίζεσθαι διατεταγμένος, αὐτὸς	δὲ,	ὅτε τοὺς Αἰθίοπας ἐπιόντας παρ´
[9, 24]	καὶ Ὦ βασιλεῦ» ἔφασαν, ἡμῶν	δὲ	οὐ χρυσὸς οὐ λίθοι τὰ
[9, 8]	δὴ τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν· ἦν	δὲ	οὐδ´ ὣς πορευτέα παρ´ ἀλλήλους
[9, 3]	πολιουρκουμένῳ τεῖχος ἕτερον ἀντεγείροντες. Ἐκώλυε	δὲ	οὐδεὶς οὐδὲ ἐνίστατο πρὸς τὴν
[9, 5]	διαπόντιον τὴν ἱκεσίαν τοξευόμενος· ἤνυε	δὲ	οὐδέν, ἐλαττουμένης τοῦ μήκους τῆς
[9, 20]	μὲν φονεύειν ἀπέχεσθαι προηγόρευε ζῶντας	δὲ	οὓς δύναιντο καὶ συλλαμβάνειν καὶ
[9, 5]	εἰς ὑπέρθεσιν θανάτου νομίζουσιν. Ἔβαλλον	δὲ	οὐχ ὥστε καὶ τιτρώσκειν, ἀλλ´
[9, 12]	μετὰ τῶν Περσῶν ἥκοιεν. Οἱ	δὲ	πάντα ἔλεγον, τὸν δρασμὸν τῶν
[9, 8]	αὑτοὺς ἕκαστος σῶον ὁρῶντες, ἄλλοι	δὲ	παρ´ ἄλλοις γεγενῆσθαι τὸ πάθος
[9, 24]	εὐσέβειαν ἐκτετιμηκότων οὐ θέμις. Εἰ	δὲ	περιχαρείᾳ τὸ ὅλον ἐνδόντες προχείρως
[9, 20]	οἳ κατ´ αὐτοὺς ἐτάχθησαν, παθόντας	δὲ	πλείονα καὶ τοῖς λοιποῖς ἐφεπομένους,
[9, 17]	οὕτω πεφραγμένους προεφορμήσαντες. Οἱ Πέρσαι	δὲ	πλέον ἢ πρότερον ἐφέντες τοῖς
[9, 11]	ἐλεεινὴν ὀλολυγὴν ἱέντες ἱκέτευον. Οἰκτιζόμενοι	δὲ	πλέον, τὰ νεογνὰ τῶν βρεφῶν
[9, 1]	μαντευτοῦ τῆς ψυχῆς γινόμενος· ἐγάνυτο	δὲ	πλέον τῷ συμβόλῳ δεσμίων προσαγομένων.
[9, 23]	πολλὰς μὲν ἀγέλας βοῶν πολλὰς	δὲ	ποίμνας προβάτων πλεῖστα δὲ αἰγῶν
[9, 2]	ὧν οἱ μὲν ἁλώσεσθαι οἱ	δέ	που καὶ διαδράσεσθαι ἔμελλον, ἀλλὰ
[9, 19]	μᾶλλον ἢ φιλονείκως κενοδοξοῦντες, ἴσως	δέ	που καὶ τιμωρίαν λιποταξίου προορῶντες.
[9, 21]	βουλόμενος οὕτως ἄπιστος ἀπεδείχθης; Ὁ	δὲ	Πρὸς σὲ» ἔφη ἄπιστος πιστὸς
[9, 18]	παραγινόμενον εἰς μάχην καὶ ἄλλως	δὲ	πρὸς τῆς φύσεως τὴν δορὰν
[9, 21]	Πρὸς σὲ» ἔφη ἄπιστος πιστὸς	δὲ	πρὸς τὸν ἐμὸν δεσπότην. Καὶ
[9, 23]	αὔταρκες Ὀροονδάτου μὲν ἀφελόμενος αὐτὸν	δὲ	προστάγματι τῷ σῷ διασωσάμενος. Καὶ
[9, 15]	συνάπτουσα πρὸς τὸν θώρακα. Παραπλησίᾳ	δὲ	σκευῇ καὶ τὸν ἵππον περιφράττουσι,
[9, 1]	~Ἡ	δὲ	Συήνη πολιορκίᾳ λαμπρῶς ἤδη περιεστοίχιστο
[9, 3]	καὶ τῆς Συήνης ἀπολαμβάνοντος. Ἐπεὶ	δὲ	συνῆψε τὸ χῶμα ταῖς ὄχθαις,
[9, 12]	ἔχουσιν ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν. Οἱ	δὲ	τὰ μὲν ἄλλα ἀγνοεῖν ἔφασαν,
[9, 15]	σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος. Ὁ κοντὸς	δὲ	τὰ μὲν πρὸς τῇ αἰχμῇ
[9, 5]	περὶ ψυχῆς σκοπὸν ἀθλούντων, ἁπάντων	δὲ	τὰ ὅμοια πασχόντων. Τέλος δὲ
[9, 21]	ἑστῶτας μὲν ταῖς μάχαις πεπτωκότας	δὲ	ταῖς εὐποιΐαις· τί δ´ οὖν
[9, 22]	θερινὴν μὲν ταῖς αὐξήσεσι μετοπωρινὴν	δὲ	ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν
[9, 9]	ποταμὸς ἐμφαίνει τελουμένην, ὑπὲρ πάσας	δὲ	τὰς ἄλλας πρὸς Αἰγυπτίων σπουδαζομένην
[9, 5]	δὲ τὰ ὅμοια πασχόντων. Τέλος	δὲ	τὰς χεῖρας εἰς τοὺς πολεμίους
[9, 22]	εὐφημίαις τὸν Ὑδάσπην ἀνυμνούσης. Ἐπεὶ	δὲ	τειχῶν ἐντὸς εἰσήλασεν ὥσπερ ἐφ´
[9, 11]	ἄπειρον ἀποτρεπόμενα βοήν, ὑπέφευγεν, ἐπὶ	δὲ	τὴν ἄγουσαν ὡς τοὺς πολεμίους
[9, 9]	μὲν ὑγρὰν τὸν Νεῖλον, θατέραν	δὲ	τὴν γῆν τὴν αὑτῶν ἐμφαίνειν.
[9, 22]	κατὰ Μερόην τὴν Αἰθιόπων· ὡς	δὲ	τὴν ἑορτὴν ἐξεθείαζον, ἐπὶ μέγα
[9, 22]	τὴν πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ	δὲ	τήν τε φρεατίαν τὸ νειλομέτριον
[9, 23]	δὲ κατ´ ἀγορασίαν παρεχόντων. Εἰς	δὲ	τὴν ὑστεραίαν ἐφ´ ὑψηλοῦ προκαθήμενος
[9, 10]	περιεστηκόσι δεινοῖς κάμνοντες ταῖς ψυχαῖς	δὲ	τῆς περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείας
[9, 25]	καὶ ὁπόθεν εἶεν ἠρώτα. Σιωπώσης	δὲ	τῆς Χαρικλείας καὶ τοῦ Θεαγένους
[9, 27]	Συηναίοις τὰ προστεταγμένα ἐμπεδώσειν· εἰ	δέ	τι πάθοιμι, θεοὶ τῶν εἰς
[9, 18]	ὀιστοὺς τῶν ὀφθαλμῶν προβεβλημένοι. Εἰ	δέ	τινας ὑπὸ ῥύμης τοῦ δρόμου
[9, 20]	περισῴζειν, ὡς προστέτακτο, βουλομένου, ἀγανακτήσαντος	δὲ	τὸ ἄδικον τοῦ ἐγχειρήματος, εἰ
[9, 14]	ἐκ πλαγίων ὁρμωμένους ἐπιστείλας. Αὐτὸς	δὲ	τὸ μέσον κατελάμβανεν, ἅρματός τε
[9, 3]	πλάτος δι´ ὅλου φυλάττοντος μῆκος	δὲ	τὸ μεταξὺ τοῦ τε Νείλου
[9, 8]	τὸ μὲν συμβὰν ἀγνοεῖν, μέρος	δὲ	τὸ πλεῖστον τῶν τειχῶν καὶ
[9, 26]	αὖθις ἄρχοιο, μὴ παραιτούμενος. Συηναίοις	δὲ	τοῖσδε τοὺς τεταγμένους φόρους εἰς
[9, 3]	μὲν τὸ στόμιον φλοῖσβον κατὰ	δὲ	τὸν ὁλκὸν ἐξάκουστον καὶ τοῖς
[9, 15]	τὸ ἄλλο ἅπαν τεθωράκισται. Ἐργασία	δὲ	τοῦ θώρακος τοιάδε· σκυτάλας χαλκᾶς
[9, 9]	Καὶ ταυτὶ μὲν δημοσιεύουσι, πρὸς	δὲ	τοὺς μύστας Ἶσιν τὴν γῆν
[9, 20]	καὶ τιμωρίαν λιποταξίου προορῶντες. ~Ἐπεὶ	δὲ	τούς τε καταφράκτους, τὴν μεγίστην
[9, 3]	εἶναι τοὺς ἐργασομένους συμμετρησάμενος. Ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο καὶ λόγου θᾶττον ἤνυσεν
[9, 5]	ἄκων τῆς τύχης γινόμενος, ἀποτετειχισμένος	δὲ	τῷ ὕδατι καὶ ὅπως ἄν
[9, 19]	τὸ μὲν ἅρμα ἐγκαταλιπὼν ἵππου	δὲ	τῶν Νισαίων ἐπιβάς, διεδίδρασκεν, ἀγνοούντων
[9, 5]	περιάγοντες εἰς δουλείας ἐξομολόγησιν Ὁ	δὲ	Ὑδάσπης ἐγνώριζε μὲν σωτηρίαν αἰτοῦντας
[9, 2]	καὶ χρηστοτέραις ἐλπίσι κατεπᾴδουσα. Ὁ	δὲ	Ὑδάσπης, ἐπειδὴ τῇ Συήνῃ προσβαλών,
[9, 17]	δρόμῳ τὰς φάλαγγας ἐπῆγε· ὁ	δὲ	Ὑδάσπης τὰ μὲν πρῶτα σχολαίτερον
[9, 12]	τὴν ἱκεσίαν τῆς τύχης. ~Ὁ	δὲ	Ὑδάσπης ταῦτα ὁρῶν καὶ τὴν
[9, 20]	καὶ αὐτοὶ προτροπάδην ἔφευγον. Ὁ	δὲ	Ὑδάσπης ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς τοῦ
[9, 11]	τῶν Αἰθιόπων προμαλάσσοντες. Τὰ βρέφη	δὲ	ὑπὸ πτοίας τε ἅμα καὶ
[9, 18]	ἐλεφάντων ἀνερευγόμενοι καὶ πατούμενοι οἱ	δὲ	ὑπό τε τῶν Σηρῶν ὑπό
[9, 15]	εἰς τὸν χαλινὸν ἀσχολεῖ· κοπίδα	δὲ	ὑπὸ τὴν πλευρὰν παρηρτημένος οὐ
[9, 13]	ὁ Ὑδάσπης οὐκ ἐδοκίμαζε, δύο	δὲ	φάλαγγας ὁπλιτῶν εἰσπέμψας εἰς ἀπόπειράν
[9, 27]	ἀναιρεῖν μὲν δυνάμενον τὸ εἶναι	δὲ	φιλανθρωπευόμενον καὶ δεσπόζειν μὲν κεκληρωμένον
[9, 6]	πέφυκε, τὸ μὲν ἀνδρεῖον, τὸ	δὲ	φιλάνθρωπον δοκιμάζων καὶ τὸ μὲν
[9, 11]	πολεμίους τὰ μὲν εἷρπε, τὰ	δὲ	ψελλιζόμενα τὴν βάσιν καὶ κλαυθμυριζόμενα
[9, 6]	νενομισμένου τυχὸν ἐπαχθησομένου θανάτου, τότε	δὲ	ὠμοτάτου καὶ εἰς πικροτάτην κόλασιν
[9, 5]	κατὰ τὴν ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον· καινουργὸς	δὲ	ὢν ἀεί πως ὁ πόλεμος
[9, 3]	ὀρύττειν εἰς τάφρον ἐκέλευσεν· οἱ	δὲ	ὤρυττον, ἄλλοι τὸν χοῦν ἐξεφόρουν,
[9, 7]	διορυγὲν τοῦ Νείλου στόμιον, τοὺς	δὲ	ὥστε ἕτερον κατὰ τὸ χῶμα
[9, 24]	τίς ὅτι καὶ Περσίννα ἡ	δεδωκυῖα,	τίς δ´ ὅτι καὶ ὡς
[9, 21]	τιμωρεῖται τοὺς ὁπωσοῦν ἐν πολέμῳ	δειλοὺς	ἢ τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. Ἔγνων
[9, 4]	προμηθούμενοι· ἀλλ´ ὅμως ἔφθανε τὰ	δεινὰ	τὴν προθυμίαν, καὶ ὁ Νεῖλος
[9, 19]	δρώντων καρτερικῷ δὲ λήματι τὰ	δεινὰ	ὑπομενόντων. Οἱ γὰρ ἐκ τῆς
[9, 10]	τοῖς μὲν σώμασιν ἐπὶ περιεστηκόσι	δεινοῖς	κάμνοντες ταῖς ψυχαῖς δὲ τῆς
[9, 6]	ἐφ´ οἷς ἂν ἄσμενοι τῶν	δεινῶν	ἀπαλλαγείητε τὴν αἵρεσιν οὐκ αὐτὸς
[9, 5]	φρενοβλαβεῖς» ἔφη καὶ πρὸς τῶν	δεινῶν	παραπλῆγες, οὓς εἰς δεῦρο ἱκετεύοντες
[9, 8]	ἐπιγενόμενον τὴν ἀχλὺν τῶν ἀμφιβαλλομένων	δεινῶν	παρέλυσε, τοῦ τε ῥήγματος ἀπόπτου
[9, 19]	τῆς κινναμωμοφόρου κατ´ αὐτοὺς τεταγμένοι	δεινῶς	πιεζοῦντες πολλὴν ἀπορίαν παρεῖχον, ἐπιόντας
[9, 24]	τὰ μεγάλα τῶν πραγμάτων μεγάλων	δεῖται	κατασκευῶν. Ὧν γὰρ πολυπλόκους τὰς
[9, 26]	δὲ εὖ γεγονότας ἐλευθέρους ἀφιείς.	Δέκα	δὲ νέους κόρας τε ἰσαρίθμους
[9, 5]	χώματος προσηνέχθη καθελκύσας εἶχε, τούτων	δέκα	νεόπηκτα ἐπιλέξας τοξότας τε καὶ
[9, 26]	τοῖσδε τοὺς τεταγμένους φόρους εἰς	δεκάδα	ἐτῶν αὐτός τε ἀφίημι καὶ
[9, 3]	τοῦ τείχους τὸν κύκλον καὶ	δεκάδα	ὀργυιῶν δεκάδι ἀνδρῶν ἀποκληρώσας εὖρός
[9, 3]	τὸν κύκλον καὶ δεκάδα ὀργυιῶν	δεκάδι	ἀνδρῶν ἀποκληρώσας εὖρός τε καὶ
[9, 10]	Πέρσαις προπαραγγείλας. Ἐπέσταλτο δὲ ἑκάστῳ	δεκάρχῃ	ἵππους μὲν καὶ ὑποζύγια κατὰ
[9, 11]	πηλῷ τὰ ξύλα ἅπερ ἑκάστη	δεκὰς	ἐπήχθιστο ἐπιβάλλων καὶ ἀλλήλων ἐχόμενα
[9, 27]	τὼ χεῖρε προτείνας καὶ τὴν	δεξιὰν	ἐπὶ θατέραν παραλλάξας, κύψας προσεκύνησε,
[9, 15]	τὸ διοπτεύειν σκεπόμενος, τὴν μὲν	δεξιὰν	κοντῷ μείζονι λόγχης ὁπλίζει τὴν
[9, 14]	σέλας ἀνταυγαζούσης. Τὸ μὲν οὖν	δεξιὸν	κέρας αὐτῷ Περσῶν τε καὶ
[9, 16]	Ὑδάσπης τοῖς μὲν ἐπὶ τοῦ	δεξιοῦ	κέρως Πέρσαις τε καὶ Μήδοις
[9, 13]	καθίστη τὸν στρατὸν ὡς ἢ	δεξόμενος	ἐπιόντας τοὺς Πέρσας ἢ καθυστεροῦσιν
[9, 23]	Ὑδάσπης. Καὶ ὃς Οὐδὲν αἰτεῖν	δέομαι,	βασιλεῦ» εἶπεν, ἀλλ´ εἰ καὶ
[9, 25]	πολλῆς διὰ τὴν ὥραν προνοίας	δεομένης	ὥστε ἁγνὴν ἡμῖν ἄχρι καιροῦ
[9, 19]	οὐδὲν σιδήρου πρὸς τὴν αἰχμὴν	δεόμενος·	ὀστοῦν γὰρ δράκοντος νωτιαῖον ἀφελὼν
[9, 24]	κατὰ Μερόην θεοῖς ἐναγισθησόμενοι, καὶ	δέος	οὐδὲν δωρηθῆναι ἡμᾶς ἢ προαναιρεθῆναι
[9, 1]	ἤδη τρεφομένους, ἐπιστείλας καὶ τὰ	δεσμά	τε ἀμείβειν καὶ χρυσᾶ ἐπιβάλλειν·
[9, 1]	προσαγομένων. Καὶ Εὖ γε» ἀνεβόησε,	δεσμίους	ἡμῖν οἱ θεοὶ τοὺς πολεμίους
[9, 1]	ἐγάνυτο δὲ πλέον τῷ συμβόλῳ	δεσμίων	προσαγομένων. Καὶ Εὖ γε» ἀνεβόησε,
[9, 5]	νῦν δὲ κατὰ νώτων πρὸς	δεσμὸν	περιάγοντες εἰς δουλείας ἐξομολόγησιν Ὁ
[9, 15]	πολὺ καὶ εἰς εὐθὺ προβέβληται,	δεσμῷ	πρὸς τὸν αὐχένα τὸν ἵππειον
[9, 2]	ἔπραττον, καὶ ὡς τῶν προτέρων	δεσμῶν	παραλύοντες ἐλπίδα τε διαγωγῆς ἐλευθέρας
[9, 2]	ἀμείβομεν, καὶ φρουρὰν πλουτοῦντες ἐντιμότεροι	δεσμῶται	γεγόναμεν. Ἐμειδία δὲ καὶ ἡ
[9, 27]	τὸ εἶναι δὲ φιλανθρωπευόμενον καὶ	δεσπόζειν	μὲν κεκληρωμένον σατραπεύειν δέ μοι
[9, 21]	πιστὸς δὲ πρὸς τὸν ἐμὸν	δεσπότην.	Καὶ ὁ Ὑδάσπης, Ὑποπεσὼν τοίνυν
[9, 5]	τῶν δεινῶν παραπλῆγες, οὓς εἰς	δεῦρο	ἱκετεύοντες καὶ ἐπικαλούμενοι πρὸς βοήθειαν
[9, 22]	κῆτος ἅπαν ποτάμιον ἡ Αἰθιόπων	δεῦρο	παραπέμπουσα δικαίως ἂν παρ´ ὑμῶν
[9, 11]	οὖν εἰς ἀγωνίαν καθίσταντο καὶ	δευτέρων	ἀδικημάτων ἔγκλημα προσεδέχοντο βαρύτερον ὡς
[9, 4]	ἐκοίλαινον, τῶν κατόπιν ἀεὶ καὶ	δευτέρων	παρὰ τῶν προτέρων ἐν τάξει
[9, 9]	οὐρανοῦ τὸν ποταμὸν σεμνηγοροῦντες οἷα	δὴ	δίχα νεφώσεων καὶ ὑετῶν ἀερίων
[9, 9]	εἰς βυθισμὸν ἐνεδρεῦον. ~Ἡμέρας μὲν	δὴ	δύο που καὶ τρεῖς οὕτω
[9, 15]	ἐπιβαίνειν ἀνάγκη διαστελλόμενος. Ὁ μὲν	δὴ	θώραξ τοιοῦτος, ἀντίτυπόν τι βελῶν
[9, 20]	πρὸ πάντων τὸν Ὀροονδάτην· ὡς	δὴ	καὶ ἐγένετο. Παρεκτείναντες γὰρ ἐπ´
[9, 4]	πολεμίων διϊκνούμενον ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ	δὴ	καὶ ἠνύετο τὸ ἔργον ὧδε.
[9, 6]	ἐπιτρέπειν τὸν ὅρμον ἐνεδείκνυτο, τότε	δὴ	καὶ οἱ Αἰθίοπες πλησιάσαντες ὥσπερ
[9, 14]	ἱππέας μόνους ἑαυτοῦ προέταττεν, οἷς	δὴ	καὶ πλέον θαρσήσας τὴν μάχην
[9, 4]	κλύδωνι κυματουμένη. Κατ´ ἀρχὰς μὲν	δὴ	καὶ χρόνον τῆς ἡμέρας ἐπ´
[9, 5]	στρατιώτῃ χερσαῖον ἐφοπλίσας. Οἱ γὰρ	δὴ	κατὰ τὴν πόλιν τὰ σκάφη
[9, 3]	καὶ λόγου θᾶττον ἤνυσεν ἅτε	δὴ	μυρίας αὐτῷ χειρὸς τὸ ἔργον
[9, 3]	ἄρδην καὶ θᾶττον ἐξελεῖν. ~Ἔπραττε	δὴ	οὖν οὕτως· εἰς μοίρας κατανέμει
[9, 12]	τοὺς ἐνόπλους κωλύειν ἀδυνατούντων. Ὁ	δὴ	οὖν Ὑδάσπης, τούτων πρὸς αὐτὸν
[9, 19]	εἰς φυγὴν τῶν ὑπολειπομένων αἴσχιστα	δὴ	πάντων ὁ σατράπης Ὀροονδάτης, τὸ
[9, 25]	τῆς ὁρωμένης ὄψιν ἀπήνεγκα. Τῶν	δὴ	περὶ αὐτὸν εἰπόντων ὡς φαντασία
[9, 7]	τὸ βάσιμον ἐξικμασθῆναι. Οἱ μὲν	δὴ	ταῦτα προσταχθέντες μικρὰ τοῦ ἔργου
[9, 24]	φέρουσιν ὑπόνοιαν προσάπτοντες. Εἰ δὲ	δή	τι καὶ γνωρίσειεν Ὑδάσπης, τίς
[9, 18]	εἰς τὸ ἄπρακτον σχολαζούσης) οὕτω	δή	τι συνεχές τε καὶ ἐπίσκοπον
[9, 9]	φαινόμενον αὖθις θρηνεῖ καὶ ὡς	δή	τινα πολέμιον τὸν Τυφῶνα ἐχθραίνει,
[9, 19]	ὀστῶν οὕτω παρωνομασμένον. Χρόνον μὲν	δή	τινα συνειστήκεισαν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ
[9, 25]	ὁ πλησίον εὐνούχῳ προσεοικώς; Τῶν	δή	τις ὑπηρετουμένων Καὶ εὐνοῦχος ἀληθῶς»
[9, 8]	γεγενῆσθαι τὸ πάθος εἰκάζοντες, ἄχρι	δὴ	τὸ ἡμέρας φῶς ἐπιγενόμενον τὴν
[9, 8]	ἐκ πορθμείων ἐπιφοροῦντες. Οὕτω μὲν	δὴ	τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν· ἦν δὲ
[9, 5]	ἐφικέσθαι τῆς βολῆς φιλοτιμουμένων οἷα	δὴ	τὸν περὶ ψυχῆς σκοπὸν ἀθλούντων,
[9, 1]	ἐκαραδόκει τὸ μέλλον. Ὁ δὲ	δὴ	τῶν Αἰθιόπων βασιλεὺς Ὑδάσπης, ἐπειδὴ
[9, 10]	Συήνην ἑξῆς περαινομένων. Τῆς γὰρ	δὴ	τῶν Νειλῴων ἑορτῆς ἐνεστηκυίας οἱ
[9, 13]	ἅμα τοῖς Αἰθίοψι περαιωθῆναι παρασκευάσας	δῆθεν	ὡς τὴν γνώμην τῶν κατὰ
[9, 24]	πρὸς τὴν Χαρίκλειαν Ἐρεῖς» ἔφη	δηλονότι,	φιλτάτη, πρὸς βασιλέα τὰ καθ´
[9, 22]	κάτω δὲ καὶ πατέρα καὶ	δημιουργὸν	νέαν ἰλὺν δι´ ἔτους ἐπάγοντα,
[9, 6]	μεταπύργιον τῶν ἐφεστώτων ὅ τε	δῆμος	ὀθόναις κατασείων ἐπιτρέπειν τὸν ὅρμον
[9, 9]	αὑτῶν ἐμφαίνειν. Καὶ ταυτὶ μὲν	δημοσιεύουσι,	πρὸς δὲ τοὺς μύστας Ἶσιν
[9, 26]	τοῖς καταρράκταις ἀποκρίνασα· ὥστε ἔχων	δι´	ἃ κατῆλθον ἄνειμι σέβων τὸ
[9, 9]	τὰς ἄλλας πρὸς Αἰγυπτίων σπουδαζομένην	δι´	αἰτίαν τοιάνδε. Θεοπλαστοῦσι τὸν Νεῖλον
[9, 22]	πατέρα καὶ δημιουργὸν νέαν ἰλὺν	δι´	ἔτους ἐπάγοντα, καὶ Νεῖλον ἐντεῦθεν
[9, 15]	περιδέοντες καὶ προμετωπιδίοις τὴν κεφαλὴν	δι´	ὅλου σφηκοῦντες ἐκ νώτων τε
[9, 3]	μὲν ἡμιπλέθρου τὸ ἴσον πλάτος	δι´	ὅλου φυλάττοντος μῆκος δὲ τὸ
[9, 24]	κινούμενον. Τοῦτο οὖν μὴ προώμεθα	δι´	ὅτι καὶ τὰ ἄλλα γνωρίσματα
[9, 11]	ἀεὶ τοῖς ἡγουμένοις μεταδιδόντων, οἷον	διὰ	ζεύγματος ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα
[9, 24]	τούτων ἀνάγκη καὶ τὰ τέλη	διὰ	μακροτέρων συμπεραίνεσθαι· ἄλλως τε καὶ
[9, 8]	τῶν ἐργαζομένων ἐπιλαβόντος ἐπίχυσις αὐξομένου	διὰ	νυκτὸς ἐγένετο τοῦ ὕδατος ὅ,
[9, 22]	πάσης μὲν τῆς πόλεως καὶ	διὰ	πάσης ἡλικίας προϋπαντώσης, στεφάνοις δὲ
[9, 17]	σημείων καὶ τοῦ μὲν Περσικοῦ	διὰ	σαλπίγγων ῥόμβοις δὲ καὶ τυμπάνοις
[9, 11]	τῶν θεῶν ὥσπερ κηρύκεια προβεβλημένοι	διά	τε τοῦ ζεύγματος ὡς τοὺς
[9, 26]	εἰς ἄπειρον ἐκτείνω τὴν ἀρχὴν	διὰ	τὴν νίκην, ἀλλ´ ὅροις ἀρκοῦμαι
[9, 22]	τὸ κατὰ βάθος ὕδωρ καταυγάζεσθαι	διὰ	τὴν ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ ταῦτα
[9, 25]	τῆς κόρης ταύτης, φύλαξ, πολλῆς	διὰ	τὴν ὥραν προνοίας δεομένης ὥστε
[9, 8]	τοσοῦτος ἦχος καὶ δοῦπος ἀπετελέσθη,	διὰ	τῆς ἀκοῆς τὴν διάνοιαν ἐκδειμαίνων,
[9, 11]	προκαταβάλλοντες φέρεσθαι ὡς ἔτυχε μεθῆκαν,	διὰ	τῆς ἀνυπόπτου καὶ ἀνυπαιτίου μοίρας
[9, 15]	οὐκ αὐτὸς ἐφαλλόμενος, ἀλλ´ ἑτέρων	διὰ	τὸ ἄχθος ἀνατιθεμένων. Κἀπειδὰν ὁ
[9, 18]	βέλεσιν ἐφέροντο σὺν οὐδενὶ κόσμῳ	διὰ	τοῦ πλήθους καθάπερ αὐλοὺς τοὺς
[9, 20]	ἀρχὴν καταδείσας καὶ τὸν Νεῖλον	διὰ	τοῦτο κατὰ νώτων ποιήσας ἔλαθεν
[9, 4]	εἰς ὕψος τε ἤρετο καὶ	διὰ	τῶν ἀραιωμάτων τῆς γῆς, οἷς
[9, 25]	μοι μέλλοντα προειδωλοποιηθῆναι, ὡς φατέ,	διὰ	τῶν ὀνειράτων ἐχρῆν; Καὶ ἀποστρέψας
[9, 21]	αἵματι ῥεόμενον, τοῦτο μὲν ἐπαοιδῇ	διὰ	τῶν τοῦτο ἔργον πεποιημένων ἐπέσχε,
[9, 8]	ἀκροτήτου σωρευθείσης εἶξε τὸ ὑποκείμενον	διάβροχον	γεγενημένον, εἴτε καὶ τῶν ὑπορυττόντων
[9, 5]	φίλιοι μὲν ἥκοντες καὶ εἰρηνικὰ	διαγγέλλοντες,	σωτῆρες ἔσονται, πολέμια δὲ διανοούμενοι,
[9, 1]	ἄλλα σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ	διάγειν	καὶ δίαιταν ἄφθονον παρέχειν καὶ
[9, 8]	οἱ μὲν ἐν τῷ ἀσφαλεῖ	διάγοντες	ἐφ´ ἡσυχίας ηὐλίζοντο, ὡς εἰς
[9, 2]	προτέρων δεσμῶν παραλύοντες ἐλπίδα τε	διαγωγῆς	ἐλευθέρας παραστήσαντες πλέον παρεῖχον οὐδέν,
[9, 4]	προτέρων ἐν τάξει τὸν χοῦν	διαδεχομένων	καὶ εἴς τι μέρος τῆς
[9, 13]	μάχην προαιροῦνται ὅταν αὐτός ποτε	διαδρᾶναι	δυνηθῇ. Καὶ τὸ τῆς γνώμης
[9, 12]	εὐωχίας ἀφυπνωμένους διαλάθοιεν, ἴσως ἂν	διαδράντες	καὶ εἰδότων καὶ γυμνῶν τοὺς
[9, 2]	ἁλώσεσθαι οἱ δέ που καὶ	διαδράσεσθαι	ἔμελλον, ἀλλὰ πολιορκίᾳ μεγαλουργῷ καὶ
[9, 1]	ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ διάγειν καὶ	δίαιταν	ἄφθονον παρέχειν καὶ παντὸς ἄγους
[9, 12]	καὶ πρὸς τῆς εὐωχίας ἀφυπνωμένους	διαλάθοιεν,	ἴσως ἂν διαδράντες καὶ εἰδότων
[9, 11]	φυλακῆς πεποιημένους ἀλλ´ ἀπρονοήτως καθεύδοντας	διαλαθὼν	ἐπὶ τὴν Ἐλεφαντίνην ὡς δρόμου
[9, 7]	ἐπιμεμψάμενος, εἰ περὶ τῶν ἴσων	διαλέγεται	ἄνθρωπος ἐπ´ ἄλλῳ καὶ οὐκ
[9, 25]	γνωρίσματα ἂν πιστὰ φανείη. ~Τοιαῦτα	διαλεγόμενοι	πλησίον ἤδη τοῦ βασιλέως ἦσαν·
[9, 3]	ἡμίπλεθρον, ἰσόπεδόν τε καὶ ἄχωστον	διαλιπών,	κατὰ τὴν ἀπολήγουσαν ἑκατέρωθεν ἄκραν
[9, 13]	Ἐλεφαντίνην, ἐφ´ οἷς ἂν ἕλοιντο	διαλύσασθαι	πρὸς Ὑδάσπην, μαθησομένους ἐξέπεμπε, τὸ
[9, 8]	ἀπετελέσθη, διὰ τῆς ἀκοῆς τὴν	διάνοιαν	ἐκδειμαίνων, ὡς τὸ μὲν συμβὰν
[9, 5]	διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται, πολέμια δὲ	διανοούμενοι,	ῥᾷστα καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται. Τί
[9, 15]	τρώσεως ἀντερείδοντος, τῇ ῥύμῃ γοῦν	διαπείρει	πάντα τὸν ὑποπίπτοντα καὶ μιᾷ
[9, 5]	δύο πού τινας καὶ πλείους	διαπείρουσιν,	ὥστε τινὰς ὑπὸ ὀξείας καὶ
[9, 20]	τῆς νίκης θεωρὸς γινόμενος κήρυκας	διαπέμπων	εἰς τοὺς διώκοντας τοῦ μὲν
[9, 5]	ὕδατι καὶ ὅπως ἄν τινα	διαπέμψαιτο	ὡς τοὺς πολεμίους ἀδυνατῶν ἐπίνοιαν
[9, 18]	οὕτως ἀδιαπτώτως ἐτύγχανον ὥστε οἱ	διαπεπαρμένοι	τοῖς βέλεσιν ἐφέροντο σὺν οὐδενὶ
[9, 5]	σφενδόνῃ πρὸς τοὺς ἐναντίους ἐπρεσβεύετο	διαπόντιον	τὴν ἱκεσίαν τοξευόμενος· ἤνυε δὲ
[9, 26]	τῶν ἐν ἀκμῇ καὶ ὥρᾳ	διαπρεπόντων	ἐπιλεξάμενος, ἅμα τοῖς περὶ τὸν
[9, 22]	Νείλου καὶ ὑπονοστήσεις τοῖς ἐγχωρίοις	διασημαίνει,	τῷ ἀριθμῷ τῶν σκεπομένων καὶ
[9, 15]	τῶν ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν ἀνάγκη	διαστελλόμενος.	Ὁ μὲν δὴ θώραξ τοιοῦτος,
[9, 8]	τὸ χῶμα ταῖς ὄψεσιν ὑποπῖπτον	διάστημα	σχοίνῳ κατὰ τὸ ὄρυγμα συμμετρούμενοι,
[9, 22]	κατεσκευασμένον γραμμαῖς δὲ ἐκ πηχυαίου	διαστήματος	κεχαραγμένον, εἰς ἃς τὸ ποτάμιον
[9, 24]	ἃ φέρειν σε οἶδα καὶ	διασῴζειν,	ὅτι μὴ πλάσμα ἐσμὲν μηδὲ
[9, 21]	πολλὰ πολέμου καιροὶ θαυματουργοῦσιν, ἢ	διασωθείς,	εἰ τοῦτο συμβαίνοι, χώραν ἀπολογίας
[9, 23]	αὐτὸν δὲ προστάγματι τῷ σῷ	διασωσάμενος.	Καὶ ἅμα ἐδείκνυε τὸν ξιφιστῆρα
[9, 16]	σατράπης καὶ οὕτω τὸ Περσικὸν	διατάξας	ἐπῄει ἀντιμέτωπος κατὰ νώτων ἀεὶ
[9, 3]	ὄχθαις, ἐνταῦθα στόμιον τῷ ποταμῷ	διατεμὼν	εἰς τὸν ἀπὸ τῶν σκελῶν
[9, 13]	στρατιὰν εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην ἀθροίζεσθαι	διατεταγμένος,	αὐτὸς δὲ, ὅτε τοὺς Αἰθίοπας
[9, 5]	δὲ καὶ πλέον εἰ τούτους	διαχρησόμεθα	τοσούτου νέφους ἐκ γῆς καὶ
[9, 23]	τῷ κρατήσαντι σκυλεύειν ὁ πολέμου	δίδωσι	νόμος. Ὥστε ἀπίτω λαβὼν καὶ
[9, 11]	ζεύγματος ῥᾷστά τε καὶ τάχιστα	διεβίβασε	τὸ πλῆθος. Καὶ λαβόμενος τῆς
[9, 19]	ἵππου δὲ τῶν Νισαίων ἐπιβάς,	διεδίδρασκεν,	ἀγνοούντων ταῦτα τῶν κατὰ τὸ
[9, 18]	γῆν ὠθούντων. Ὅσοι δὲ καὶ	διεδίδρασκον	ἄπρακτοι καὶ οὐδὲν δράσαντες τοὺς
[9, 23]	τὴν μάχην ληφθέντων τῇ στρατιᾷ	διένεμε,	τὸ πρὸς ἀξίαν τῶν ἑκάστῳ
[9, 2]	εἰ τὴν ἀρχὴν ὅλως ἀντιστῆναι	διενοήθησαν	ἀλλὰ μὴ παρὰ τὴν πρώτην
[9, 18]	ὑπὸ τὴν γαστέρα κατὰ τὴν	διεξέλασιν	τοῖς ξίφεσιν ἀνακόπτοντες· ὥστε ἔπιπτον
[9, 8]	καὶ ξύλων παχέσι κορμοῖς ἔκτοσθεν	διερείδοντες	χοῦν τε ἅμα καὶ φρυγανίτιδα
[9, 14]	ἄφραστος καὶ εἰς τοὺς πορρωτάτω	διερριπίζετο,	τῆς πανοπλίας οἰκεῖον σέλας ἀνταυγαζούσης.
[9, 3]	κατὰ τὰς πύλας σανιδωμάτων τὰ	διεστῶτα	θρυαλλίδι τε καὶ ἀσφάλτῳ διέφραττον·
[9, 5]	ἱκετεύοντες καὶ ἐπικαλούμενοι πρὸς βοήθειαν	διετελοῦμεν,	τούτους ἐλπίδος ἐπέκεινα παραγινομένους ἀπείργομεν;
[9, 13]	καθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος. Καὶ οὔπω πᾶν	διετέτακτο	καὶ σκοποὶ προσελαύνοντες ἔφοδον τῶν
[9, 20]	χεῖρά τε καὶ ἐλπίδα νομιζομένους,	διεφθαρμένους	κατέμαθον τόν τε σατράπην ἀποδεδρακότα
[9, 3]	διεστῶτα θρυαλλίδι τε καὶ ἀσφάλτῳ	διέφραττον·	ἔπειτα τὸ τεῖχος πρὸς ἀσφαλεστέραν
[9, 8]	παρὸν ᾠήθησαν, οὐδὲ τότε ἀθορύβως	διῆγον,	ἀλλὰ κατὰ μέσας που νύκτας
[9, 9]	δύο που καὶ τρεῖς οὕτω	διῆγον,	ἠνεῳγμέναις μὲν ταῖς πύλαις οἱ
[9, 22]	τὸ ποτάμιον ὕδωρ ὑπὸ γῆς	διηθούμενον	καὶ ταῖς γραμμαῖς ἐμπῖπτον τάς
[9, 15]	ἀπ´ ἄκρων ταρσῶν εἰς γόνυ	διήκει	συνάπτουσα πρὸς τὸν θώρακα. Παραπλησίᾳ
[9, 3]	τὸ τεῖχος πρὸς ἀσφαλεστέραν ἕδραν	διήρειδον,	ὁ μέν τις χῶμα, ὁ
[9, 3]	ἐπὶ τὸ χῶμα τῶν πολεμίων	διϊκνούμενον	ὀρύττειν ἀποκεκλήρωντο. ~Καὶ δὴ καὶ
[9, 26]	ἃ κατῆλθον ἄνειμι σέβων τὸ	δίκαιον.	Σὺ δέ, εἰ περιγένοιο, τῶν
[9, 22]	ποτάμιον ἡ Αἰθιόπων δεῦρο παραπέμπουσα	δικαίως	ἂν παρ´ ὑμῶν τυγχάνοι σεβάσματος,
[9, 24]	παροξύναντες καὶ πρὸς ὀργήν τι	δικαίως	ὑφιστάμενοι, χλεύην, ἂν οὕτω τύχῃ,
[9, 20]	Ὑπέσχε γε μὴν αὐτίκα τὴν	δίκην	πρός τινος τῶν Αἰθιόπων τόξῳ
[9, 6]	νίκην, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀνεμέσητον	διοικεῖ	τὴν τῶν ἀνθρώπων τύχην. Πρὸς
[9, 15]	πλὴν τῶν ὀφθαλμῶν εἰς τὸ	διοπτεύειν	σκεπόμενος, τὴν μὲν δεξιὰν κοντῷ
[9, 7]	ἰδίων τοὺς μὲν ἐμφράττειν τὸ	διορυγὲν	τοῦ Νείλου στόμιον, τοὺς δὲ
[9, 8]	ἢ καὶ τοῦ πρὸς βραχὺ	διορυγέντος	ταπεινοτέρου πρὸς τῶν ἐργαζομένων ἐπιλαβόντος
[9, 8]	τῆς ἑσπέρας οἱ Αἰθίοπες τοῦ	διορύττειν	ἐφήψαντο εἴτε τῆς γῆς κατ´
[9, 8]	οἵ τε τὸν ὑπόγειον αὐλῶνα	διορύττοντες	ἤδη τοῖς χώμασι πλησιάζειν ἐῴκεσαν,
[9, 8]	τὴν ἐπιφάνειαν ἐξικμάσθαι φαινομένην τέλμα	δίυγρον	ὑπέτρεχεν ἵππου τε ὁμοίως καὶ
[9, 9]	τὸν ποταμὸν σεμνηγοροῦντες οἷα δὴ	δίχα	νεφώσεων καὶ ὑετῶν ἀερίων τὴν
[9, 20]	γινόμενος κήρυκας διαπέμπων εἰς τοὺς	διώκοντας	τοῦ μὲν φονεύειν ἀπέχεσθαι προηγόρευε
[9, 5]	προηυτρεπισμένος, ἃ κατὰ ῥοῦν τῆς	διώρυχος	ἐκ τοῦ Νείλου φέρεσθαι συγχωρήσας
[9, 10]	ὅπλα δὲ ἀναλαβόντας μόνα καὶ	δοκίδα	ἢ σανίδα πορισαμένους ἐπάγεσθαι. ~Ἐπεὶ
[9, 6]	μὲν ἀνδρεῖον, τὸ δὲ φιλάνθρωπον	δοκιμάζων	καὶ τὸ μὲν χειρὸς εἶναι
[9, 20]	σὺν πολλῷ μετεμάνθανον ὡς τὸ	δοκοῦν	στρατήγημα τοῦ σατράπου πρὸς ἐναντίου
[9, 6]	οἱ νῦν τε ἀπολέσθαι καὶ	δοκοῦντα	περισῴζεσθαι προδοσίας τοῦ στρατιωτικοῦ παρὰ
[9, 27]	θεραπεύειν. Καὶ Ὦ παρόντες, οὐ	δοκῶ	μοι» ἔφη παραβαίνειν τὸ πάτριον
[9, 8]	θείη τις τὸ ἔργον παρὰ	δόξαν	ἐκρήγνυται. Καὶ τοσοῦτος ἦχος καὶ
[9, 21]	μέγα τι κατορθῶσαι καὶ παρὰ	δόξαν,	οἷα πολλὰ πολέμου καιροὶ θαυματουργοῦσιν,
[9, 23]	ἑαυτὸν ἀνελάμβανε τούς τε ἐπὶ	δόξης	Αἰθιόπων καὶ τοὺς κατὰ Συήνην
[9, 5]	εἰ μή τις τῶν ἐπὶ	δόξης	καὶ πρεσβύτης ἤδη Συηναίων τοῖς
[9, 18]	δὲ πρὸς τῆς φύσεως τὴν	δορὰν	ἐστόμωται, στερεμνίου φολίδος τὴν ἐπιφάνειαν
[9, 14]	τῆς ἑκατέρωθεν φάλαγγος εἰς ἀσφάλειαν	δορυφορούμενος	τοὺς καταφράκτους ἱππέας μόνους ἑαυτοῦ
[9, 5]	νώτων πρὸς δεσμὸν περιάγοντες εἰς	δουλείας	ἐξομολόγησιν Ὁ δὲ Ὑδάσπης ἐγνώριζε
[9, 24]	ἡγησάμενον, εἴ τινες αἰχμάλωτοι καὶ	δουλεύειν	ἀποκεκληρωμένοι πεπλασμένοι καὶ ἀπίθανοι καθάπερ
[9, 7]	κατ´ αὐτὴν συνενδιδοῖεν εἰς τὸ	δουλεύειν	οὐδὲ αὐτὸς ἔτι μελλήσειν. Ταῦτ´
[9, 5]	ἱκέτευον. Ὁ δὲ ἐπείθετο μέν,	δοῦλος	καὶ ἄκων τῆς τύχης γινόμενος,
[9, 26]	ἀνέκρινε, τοὺς μὲν δωρούμενος, οὓς	δούλους	ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν ἡ τύχη,
[9, 8]	ἐκρήγνυται. Καὶ τοσοῦτος ἦχος καὶ	δοῦπος	ἀπετελέσθη, διὰ τῆς ἀκοῆς τὴν
[9, 19]	τὴν αἰχμὴν δεόμενος· ὀστοῦν γὰρ	δράκοντος	νωτιαῖον ἀφελὼν τὸ μὲν ἄλλο
[9, 19]	μὲν τοῖς βέλεσιν ἰῷ δὲ	δρακόντων	πεφαρμαγμένοις εἰστοξεύοντες ὀξύν τινα καὶ
[9, 20]	λαμπρὸν ἀποδεδειγμένους ἀλλ´ ὀλίγα μὲν	δράσαντας	κατὰ τῶν ἐκ Μερόης, οἳ
[9, 18]	καὶ διεδίδρασκον ἄπρακτοι καὶ οὐδὲν	δράσαντες	τοὺς ἐλέφαντας ἀπεχώρουν· τὸ γὰρ
[9, 11]	ἡμέρας ὑποφαινούσης οἱ Συηναῖοι τὸν	δρασμὸν	ἐγνώριζον, τὰ μὲν πρῶτα κατ´
[9, 11]	τοσαύτῃ γεγονότες ἄπιστοι καὶ τὸν	δρασμὸν	τοῖς Πέρσαις συνεργήσαντες. Ἔγνωσαν οὖν
[9, 12]	Οἱ δὲ πάντα ἔλεγον, τὸν	δρασμὸν	τῶν Περσῶν, τὸ ἑαυτῶν ἀνυπαίτιον,
[9, 14]	τὸ μέσον κατελάμβανεν, ἅρματός τε	δρεπανηφόρου	λαμπρῶς ἐπιβεβηκὼς καὶ ὑπὸ τῆς
[9, 20]	ἐμπίπτοντες ὑπό τε ἵππων καὶ	δρεπανηφόρων	ἁρμάτων καὶ τοῦ λοιποῦ ταράχου
[9, 24]	τῶν αἰχμαλώτων. Ἤγοντο οὖν αὐτίκα,	δρομαίου	τινὸς ἔξω τειχῶν καὶ εἰς
[9, 18]	δέ τινας ὑπὸ ῥύμης τοῦ	δρόμου	μὴ κατασχεθέντες οἱ ἵπποι καὶ
[9, 11]	διαλαθὼν ἐπὶ τὴν Ἐλεφαντίνην ὡς	δρόμου	τε εἶχε καὶ ἄσθματος καθ´
[9, 15]	τῇ λαγαρότητι μὴ ἐμποδίζειν τοὺς	δρόμους.	Οὕτως ἐσκευασμένον καὶ οἷον ἐμβεβλημένον
[9, 17]	ἐπισημαινόντων, ὁ μὲν Ὀροονδάτης ἐμβοήσας	δρόμῳ	τὰς φάλαγγας ἐπῆγε· ὁ δὲ
[9, 10]	τὸν τάραχον αἴσθησιν γενέσθαι τῶν	δρωμένων,	τὰ ὅπλα δὲ ἀναλαβόντας μόνα
[9, 19]	καὶ πασχόντων μὲν πλείονα ἢ	δρώντων	καρτερικῷ δὲ λήματι τὰ δεινὰ
[9, 20]	ἀπέχεσθαι προηγόρευε ζῶντας δὲ οὓς	δύναιντο	καὶ συλλαμβάνειν καὶ ἄγειν, καὶ
[9, 21]	πεποιημένων ἐπέσχε, κρίνας δὲ, εἰ	δύναιτο,	περισῴζειν ἐπιρρωννύς τε τοῖς λόγοις.
[9, 27]	ἐννομώτατον ἀνθρώπων προσκυνῶν ἀναιρεῖν μὲν	δυνάμενον	τὸ εἶναι δὲ φιλανθρωπευόμενον καὶ
[9, 24]	καὶ γνωρίζειν ταῦτα καὶ βεβαιοῦν	δυναμένων	οὐ παρόντων, μὴ καὶ λάθωμεν
[9, 8]	ἄστυ τῆς ἐν χερσὶ καὶ	δυνατῆς	βοηθείας οὐ μεθίεντο, τὴν καὶ
[9, 5]	τὸ βούλευμα τῶν τοξευμάτων ὡς	δυνατὸν	ἔφραζον, νῦν μὲν ὑπτίας προτείνοντες
[9, 3]	περὶ ψυχῆς δυσωπεῖται κίνδυνος. Οἱ	δυνατώτεροι	δὲ καὶ τὸ ἀκμάζον ἐν
[9, 13]	προαιροῦνται ὅταν αὐτός ποτε διαδρᾶναι	δυνηθῇ.	Καὶ τὸ τῆς γνώμης ἄπιστον
[9, 18]	πύργους (ἓξ μὲν ἕκαστον κατειληφότες	δύο	δὲ κατὰ πλευρὰν ἑκάστην ἐκτοξεύοντες,
[9, 13]	παρὸν ὁ Ὑδάσπης οὐκ ἐδοκίμαζε,	δύο	δὲ φάλαγγας ὁπλιτῶν εἰσπέμψας εἰς
[9, 13]	λαβὼν ἀπιστότατος ἀνθρώπων γίνεται· καὶ	δύο	Περσῶν ἅμα τοῖς Αἰθίοψι περαιωθῆναι
[9, 7]	οἱ πρέσβεις ἐπανῄεσαν ἅμα καὶ	δύο	Περσῶν ἀναλαβόντες, καὶ πρὸς τὸν
[9, 7]	καινουργουμένου. ~Ταῦτα λέγων ὑποδεχθῆναι καὶ	δύο	Περσῶν εἰς τὰ σκάφη παρεκάλει,
[9, 11]	τῶν ἐκ τῆς Συήνης προαπεσταλμένων	δύο	Περσῶν (οὕτω πρὸς αὐτοὺς συντεταγμένον)
[9, 9]	βυθισμὸν ἐνεδρεῦον. ~Ἡμέρας μὲν δὴ	δύο	που καὶ τρεῖς οὕτω διῆγον,
[9, 5]	τῆς τῶν Περσῶν γνώμης συνιέντες	δύο	πού τινας καὶ πλείους διαπείρουσιν,
[9, 15]	τὸν ὑποπίπτοντα καὶ μιᾷ πληγῇ	δύο	που φέρει πολλάκις ἀναρτήσας. ~Τοιοῦτον
[9, 3]	τούτου προὐνόησε, τὸ μεσεῦον τῶν	δύο	τειχῶν ὅσον βολῆς ἐκτὸς εἶναι
[9, 6]	ὁ τῶν πρὸς ἀνατολαῖς καὶ	δυσμαῖς	Αἰθιόπων νυνὶ δὲ καὶ ὑμῶν
[9, 10]	κατὰ χώραν ἐᾶν πρός τε	δυσχερείας	ἀπαλλαγὴν καὶ τοῦ μή τινα
[9, 3]	οὐδὲ ἡλικίαν ὁ περὶ ψυχῆς	δυσωπεῖται	κίνδυνος. Οἱ δυνατώτεροι δὲ καὶ
[9, 24]	θεοῖς ἐναγισθησόμενοι, καὶ δέος οὐδὲν	δωρηθῆναι	ἡμᾶς ἢ προαναιρεθῆναι καθωσιωμένους ἐξ
[9, 21]	ὁ Ὑδάσπης ἐπῄνεσεν ἂν καὶ	δωρησάμενος	ἀπέπεμψεν, εἰ βασιλεύς τίς ἐστιν
[9, 1]	ἱερουργίαν φυλαχθησόμενοι. Τοὺς δὲ κατασκόπους	δώροις	ἀμειψάμενος, τούτους τε καὶ τοὺς
[9, 24]	Θεαγένης ἢ καὶ ὡς αἰχμάλωτον	δῶρον	παρασχὼν τὴν εἰς Αἰθιοπίαν ἡμῖν
[9, 23]	Συηναίων τῇ στρατιᾷ τὰ μὲν	δῶρον	τὰ δὲ κατ´ ἀγορασίαν παρεχόντων.
[9, 27]	βασιλέα γνωρίζω τὸν σατραπείαν μοι	δωρούμενον,	οὐδὲ παρανομεῖν τὸν ἐννομώτατον ἀνθρώπων
[9, 26]	τε καὶ ἀνέκρινε, τοὺς μὲν	δωρούμενος,	οὓς δούλους ἐξ ἀρχῆς ἐγνώριζεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/03/2007