HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

HÉLIODORE, Théagène et Chariclée, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 4 formes différentes pour 66 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[2, 28]   ἀθροισθείσης καὶ παχυνθείσης νοτίδος ἐξατμιζομένης, κἀκ τούτου λάβρων ὑετῶν ῥηγνυμένων ὀργᾷ

[2, 25]   οὓς ἡ ἄρρητός μοι πολλάκις ἐκ θεῶν σοφία ξιφήρεις ἀλλήλοις συμπεσεῖσθαι

[2, 33]   ἐμοῦ κέχρηται πτεροῖς καὶ τὴν ἐκ λόγων πολυπειρίαν, ἣν ποικίλην ἐδιδαξάμην

[2, 8]   εἰκός, ὦ Κνήμων, εἰπούσης τὴν ἐκ μέσης τῆς Ἑλλάδος ἐπ´ ἐσχάτοις

[2, 8]   ἐπ´ ἐσχάτοις γῆς Αἰγύπτου καθάπερ ἐκ μηχανῆς ἀναπεμφθῆναι; πῶς δὲ καὶ

[2, 5]   δεύτερον ἀποστερήσας. Καὶ ταῦτα διεξιόντος ἐκ μυχῶν τοῦ σπηλαίου φωνῆς τις

[2, 26]   Κρισαίου κόλπου τῇ Κιρραίᾳ προσορμισθεὶς ἐκ νεὼς ἐπὶ τὴν πόλιν ἀνέθεον.

[2, 25]   προσωπεῖον αὐτὴν ὑπῆλθε, τὴν μὲν ἐκ παίδων μοι σύντροφον ἱερωσύνην ἔγνων

[2, 34]   Σπερχειοῦ παῖδα καὶ Πολυδώρας τῆς ἐκ Πηλέως, ὃς καὶ Ἀχιλλεῖ συνεστράτευσεν

[2, 31]   ἀποθαρσῶν καὶ τὸν σὸν τρόπον ἐκ πολλῶν τῶν ἡμερῶν ὧν ἐνθάδε

[2, 33]   καιροῦ λαβόμενος καὶ ἀφορμῆς τῆς ἐκ ταὐτομάτου πως ἐνδοθείσης μακροτέρου πρός

[2, 23]   εἰ τούτους ὁπόθεν εἰσὶν ἢ ἐκ τίνων φύντες ἢ πῶς δεῦρο

[2, 19]   ἀδηφαγίας ᾐτιᾶτο καὶ ῥυίσκεσθαι χαλεπῶς ἐκ τοῦ γάλακτος ἔλεγεν ὁ Κνήμων,

[2, 27]   τοῦ νεὼ συνεχώρουν καὶ σιτηρέσιον ἐκ τοῦ δημοσίου παρέχειν ἐψηφίσαντο. Καὶ

[2, 13]   Ἐδεῖτο ὑποπεσὼν ὁ Θέρμουθις, ἱκέτης ἐκ τοῦ καιροῦ μᾶλλον ἢ τοῦ

[2, 34]   τὸν ἥρωα διαγωνίζεται, τὴν Θέτιν ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου γήμασθαι τῷ

[2, 12]   δὴ ταύτην ὡς διαδρᾶσαν τὸν ἐκ τοῦ πολέμου κίνδυνον ὁ Θέρμουθις

[2, 21]   καὶ σμῆνος κακῶν καὶ τὸν ἐκ τούτων βόμβον ἄπειρον ἐπὶ σεαυτὸν

[2, 35]   ἱερῶν κατῆρχε, προκατευξαμένου τοῦ ἱερέως ἐκ τῶν ἀδύτων ἀναφθέγγεται ἡ Πυθία

[2, 28]   διελθόντος ὡς τὰς μὲν ἀρχὰς ἐκ τῶν ἄκρων τῆς Αἰθιοπίας ἐσχάτων

[2, 4]   τὴν πυρφόρον καὶ χάος τὴν ἐκ τῶν ἀνακτόρων κατείληφεν· ὀφθαλμοὶ δὲ

[2, 12]   θροῦν τινα καὶ βόμβον αἰσθόμενος ἐκ τῶν κοίλων τοῦ σπηλαίου φερόμενον,

[2, 12]   πορθμείῳ φερομένῳ κατὰ τὸ ἕλος ἐκ τῶν ναυαγίων ἐπιτυχὼν ἑαυτόν τε

[2, 25]   τινα καὶ ἀπρόσμαχον ἑταιρίας σαγήνην ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν ἐπεσύρετο. Ἐφοίτα δὴ

[2, 23]   εἶπε καὶ ἄδηλα κατεγγυᾷς, ἐξὸν ἐκ τῶν παρόντων ἀμείβεσθαι. Ἐπάγγελλε εἴ

[2, 18]   ἐνθέντες καὶ τὴν τέφραν τὴν ἐκ τῶν σκηνῶν ὅσα γῆν ἐπιφορήσαντες

[2, 6]   εἱστήκει. ~Ὁ δὲ Θεαγένης ἔμπνους ἐκ τῶνδε γενόμενος καὶ πρὸς τὸ

[2, 17]   συλλεγέντες καὶ τὸν ἐνθάδε θησαυρὸν οὐκ ἀγνοοῦντες ἐπέλθοιεν διὰ τὰ χρήματα·

[2, 33]   ἀκούων, ὦ Κνήμων, ἐπειδὴ κἀκεῖνος οὐκ ἀδάκρυτον τὴν ἱκεσίαν προσῆγε καὶ

[2, 30]   δυνατὸς» εἶπε, δῶρόν γε λαμβάνειν οὐκ ἀδύνατος. Ἐγὼ μὲν οὐκ ἀνίκανος»

[2, 19]   καὶ ἐμοὶ δοκεῖτε τοιοίδε ὄντες οὐκ ἀκόλους ἀλλ´ ἄοράς τε καὶ

[2, 32]   Κνήμων· ἀσχάλλω γὰρ καὶ αὐτὸς οὐκ ἀκούσας, ἀλλ´ ἴσως ἀκούσομαι. Ἀκούσῃ»

[2, 18]   βραχὺ προελθὼν ἀνέστρεφέ τε καὶ οὐκ ἂν ἔφη μόνος πορεύεσθαι οὐδὲ

[2, 17]   ἡμᾶς τῆς Θίσβης ἕνεκα καὶ οὐκ ἂν παυσόμενον εἰ μὴ ἐπιβουλεύσειεν,

[2, 17]   ἐπέλθοιεν διὰ τὰ χρήματα· τότε οὐκ ἂν φθάνοιμεν παραπολλύμενοι ἢ ταῖς

[2, 28]   αἰτίαν καὶ μόνος ποταμῶν αὔρας οὐκ ἀναδίδωσι, πάντως ἂν ὡς τὸ

[2, 20]   δήγματι, μοιρῶν τάχα βουλήσει πρὸς οὐκ ἀνάρμοστον τοῦ τρόπου τὸ τέλος

[2, 35]   μελαινόμενος σοβαρόν τε ἅμα καὶ οὐκ ἀνέραστον βλέπων, οἷον θαλάσσης ἀπὸ

[2, 28]   ὁ Νεῖλος καὶ ποταμὸς εἶναι οὐκ ἀνέχεται ἀλλὰ κατεξανίσταται τῆς ὄχθης

[2, 30]   λαμβάνειν οὐκ ἀδύνατος. Ἐγὼ μὲν οὐκ ἀνίκανος» ἔφην, δῶρόν γε λαμβάνων

[2, 29]   πάλαι ἐβουλόμην. Ἐμοὶ γήμαντι παιδία οὐκ ἐγίνετο, ὀψὲ δέ ποτε καὶ

[2, 23]   πόθεν, εἰπέ μοι, τούτους ἐγνώρισας; Οὐκ ἐγνώρισα» ἔφη μόνον» ὁ Κνήμων

[2, 22]   ὦτα ἀνήμερα καὶ οἷς ἔλεον οὐκ ἐγνώρισεν ἡ φύσις ἀνήνυτον ἱκετηρίαν

[2, 24]   σοφία προέφηνε μὲν διαδρᾶναι δὲ οὐκ ἔδωκε, τοὺς γὰρ μοιρῶν ἀτρέπτους

[2, 6]   ἐγγεγραμμένων ἐπιέναι. Ἀλλ´ ὁ Θεαγένης οὐκ εἴα λιπαρῶς ἐγκείμενος καὶ τὴν

[2, 4]   πάντας τῷ κάλλει καταστράψαντες, οὓς οὐκ εἶδεν ὁ φονεύσας, οἶδα ἀκριβῶς,

[2, 22]   τὸ εὔνουν τῆς γνώμης ἐμφαίνουσα. Οὐκ εἰς Διός» ἔφη, ἀλλ´ εἰς

[2, 23]   ἐπιβαίημεν, ἔσεσθαι δέ μοι τοῦτο οὐκ εἰς μακρὰν οἱ θεοὶ προσημαίνουσιν,

[2, 9]   Ὡς δὲ ὑποσχόμενος ὁ πατὴρ οὐκ εἶχε παραδιδόναι, προϊδομένης ταῦτα ἐκείνης

[2, 11]   πρὸς τὸ ὄνομα τῆς Πυθοῦς οὐκ εἶχε συμβάλλειν. ~Καὶ οἱ μὲν

[2, 9]   ὁ δῆμος ἀγανακτήσας φονέα μὲν οὐκ ἔκρινεν ἅπαντα ὡς ἔσχεν ὑποθέμενον,

[2, 21]   προὐργιαίτερον ἀπασχολεῖ. Ξενιῶ δέ σε οὐκ ἐν ἐμαυτοῦ ἀλλ´ ἐν ἀνδρὸς

[2, 29]   κακοῦ μὴ φέρων ἐμαυτὸν μὲν οὐκ ἐξάγω τοῦ βίου τοῖς θεολογοῦσιν

[2, 29]   θεὸν ἱκετεύων θυγατρίου πατὴρ ἀνηγορεύθην, οὐκ ἐπ´ αἰσίοις ἔσεσθαί μοι ταύτην

[2, 4]   εἰ καὶ ζῶσιν ὁ δαίμων οὐκ ἐπέτρεψε. ~Καὶ ἅμα λέγων ἐπέβαλε

[2, 25]   θεῶν βεβηλῶσαι, τῶν δὲ ἡμαρτημένων οὐκ ἔργῳ, μὴ γένοιτο, ἀλλ´ ἐφέσει

[2, 13]   ἄρα καταισχυνθεῖσα τὴν γυμνὴν καὶ οὐκ εὐσχήμονα τοῦ φανέντος ὄψιν· ὁ

[2, 24]   προϊδεῖν μὲν δυνατὸν ἐκφεύγειν δὲ οὐκ ἐφικτόν. Κέρδος δὲ ὡς ἐν

[2, 14]   μὲν ὅ τι καὶ γέγονεν οὐκ ἔχοι λέγειν αὐτὸς δὲ τραυματίας

[2, 14]   εὑρίσκοι πρός τινων ἀνῃρημένην οὓς οὐκ ἔχοι μὲν γινώσκειν μαθεῖν δ´

[2, 8]   ἡμᾶς δεῦρο κατιόντας; Ταῦτα μὲν οὐκ ἔχω λέγειν» ἀπεκρίνατο πρὸς αὐτὴν

[2, 11]   διαπορῶν ἐκπέπληγμαι. Τὰ μὲν ἄλλα οὐκ ἔχω λέγειν» ἔφη ὁ Κνήμων,

[2, 22]   μὲν ἀδικοῦντας γινώσκων ἐπαμῦναι δὲ οὐκ ἔχων εἰλοῦμαι περὶ τὸν τόπον

[2, 30]   δῶρόν γε λαμβάνων σὺ δὲ οὐκ οἶδ´ ὅ τι βουλόμενος παίζεις

[2, 25]   μετὰ Χαρίκλειαν ἔχουσα, ὄνομα Ῥοδῶπις, οὐκ οἶδ´ ὁπόθεν ἢ ὅπως κακῇ

[2, 27]   χαριζόμενοι δρῶσιν, ἢ φιλοσοφοῦσι διελεγόμην· οὐκ ὀλίγος δὲ ὁ τοιοῦτος βίος

Livre, chapitre
[2, 28]	ἀθροισθείσης καὶ παχυνθείσης νοτίδος ἐξατμιζομένης,	κἀκ	τούτου λάβρων ὑετῶν ῥηγνυμένων ὀργᾷ
[2, 25]	οὓς ἡ ἄρρητός μοι πολλάκις	ἐκ	θεῶν σοφία ξιφήρεις ἀλλήλοις συμπεσεῖσθαι
[2, 33]	ἐμοῦ κέχρηται πτεροῖς καὶ τὴν	ἐκ	λόγων πολυπειρίαν, ἣν ποικίλην ἐδιδαξάμην
[2, 8]	εἰκός, ὦ Κνήμων, εἰπούσης τὴν	ἐκ	μέσης τῆς Ἑλλάδος ἐπ´ ἐσχάτοις
[2, 8]	ἐπ´ ἐσχάτοις γῆς Αἰγύπτου καθάπερ	ἐκ	μηχανῆς ἀναπεμφθῆναι; πῶς δὲ καὶ
[2, 5]	δεύτερον ἀποστερήσας. Καὶ ταῦτα διεξιόντος	ἐκ	μυχῶν τοῦ σπηλαίου φωνῆς τις
[2, 26]	Κρισαίου κόλπου τῇ Κιρραίᾳ προσορμισθεὶς	ἐκ	νεὼς ἐπὶ τὴν πόλιν ἀνέθεον.
[2, 25]	προσωπεῖον αὐτὴν ὑπῆλθε, τὴν μὲν	ἐκ	παίδων μοι σύντροφον ἱερωσύνην ἔγνων
[2, 34]	Σπερχειοῦ παῖδα καὶ Πολυδώρας τῆς	ἐκ	Πηλέως, ὃς καὶ Ἀχιλλεῖ συνεστράτευσεν
[2, 31]	ἀποθαρσῶν καὶ τὸν σὸν τρόπον	ἐκ	πολλῶν τῶν ἡμερῶν ὧν ἐνθάδε
[2, 33]	καιροῦ λαβόμενος καὶ ἀφορμῆς τῆς	ἐκ	ταὐτομάτου πως ἐνδοθείσης μακροτέρου πρός
[2, 23]	εἰ τούτους ὁπόθεν εἰσὶν ἢ	ἐκ	τίνων φύντες ἢ πῶς δεῦρο
[2, 19]	ἀδηφαγίας ᾐτιᾶτο καὶ ῥυίσκεσθαι χαλεπῶς	ἐκ	τοῦ γάλακτος ἔλεγεν ὁ Κνήμων,
[2, 27]	τοῦ νεὼ συνεχώρουν καὶ σιτηρέσιον	ἐκ	τοῦ δημοσίου παρέχειν ἐψηφίσαντο. Καὶ
[2, 13]	Ἐδεῖτο ὑποπεσὼν ὁ Θέρμουθις, ἱκέτης	ἐκ	τοῦ καιροῦ μᾶλλον ἢ τοῦ
[2, 34]	τὸν ἥρωα διαγωνίζεται, τὴν Θέτιν	ἐκ	τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου γήμασθαι τῷ
[2, 12]	δὴ ταύτην ὡς διαδρᾶσαν τὸν	ἐκ	τοῦ πολέμου κίνδυνον ὁ Θέρμουθις
[2, 21]	καὶ σμῆνος κακῶν καὶ τὸν	ἐκ	τούτων βόμβον ἄπειρον ἐπὶ σεαυτὸν
[2, 35]	ἱερῶν κατῆρχε, προκατευξαμένου τοῦ ἱερέως	ἐκ	τῶν ἀδύτων ἀναφθέγγεται ἡ Πυθία
[2, 28]	διελθόντος ὡς τὰς μὲν ἀρχὰς	ἐκ	τῶν ἄκρων τῆς Αἰθιοπίας ἐσχάτων
[2, 4]	τὴν πυρφόρον καὶ χάος τὴν	ἐκ	τῶν ἀνακτόρων κατείληφεν· ὀφθαλμοὶ δὲ
[2, 12]	θροῦν τινα καὶ βόμβον αἰσθόμενος	ἐκ	τῶν κοίλων τοῦ σπηλαίου φερόμενον,
[2, 12]	πορθμείῳ φερομένῳ κατὰ τὸ ἕλος	ἐκ	τῶν ναυαγίων ἐπιτυχὼν ἑαυτόν τε
[2, 25]	τινα καὶ ἀπρόσμαχον ἑταιρίας σαγήνην	ἐκ	τῶν ὀφθαλμῶν ἐπεσύρετο. Ἐφοίτα δὴ
[2, 23]	εἶπε καὶ ἄδηλα κατεγγυᾷς, ἐξὸν	ἐκ	τῶν παρόντων ἀμείβεσθαι. Ἐπάγγελλε εἴ
[2, 18]	ἐνθέντες καὶ τὴν τέφραν τὴν	ἐκ	τῶν σκηνῶν ὅσα γῆν ἐπιφορήσαντες
[2, 6]	εἱστήκει. ~Ὁ δὲ Θεαγένης ἔμπνους	ἐκ	τῶνδε γενόμενος καὶ πρὸς τὸ
[2, 17]	συλλεγέντες καὶ τὸν ἐνθάδε θησαυρὸν	οὐκ	ἀγνοοῦντες ἐπέλθοιεν διὰ τὰ χρήματα·
[2, 33]	ἀκούων, ὦ Κνήμων, ἐπειδὴ κἀκεῖνος	οὐκ	ἀδάκρυτον τὴν ἱκεσίαν προσῆγε καὶ
[2, 30]	δυνατὸς» εἶπε, δῶρόν γε λαμβάνειν	οὐκ	ἀδύνατος. Ἐγὼ μὲν οὐκ ἀνίκανος»
[2, 19]	καὶ ἐμοὶ δοκεῖτε τοιοίδε ὄντες	οὐκ	ἀκόλους ἀλλ´ ἄοράς τε καὶ
[2, 32]	Κνήμων· ἀσχάλλω γὰρ καὶ αὐτὸς	οὐκ	ἀκούσας, ἀλλ´ ἴσως ἀκούσομαι. Ἀκούσῃ»
[2, 18]	βραχὺ προελθὼν ἀνέστρεφέ τε καὶ	οὐκ	ἂν ἔφη μόνος πορεύεσθαι οὐδὲ
[2, 17]	ἡμᾶς τῆς Θίσβης ἕνεκα καὶ	οὐκ	ἂν παυσόμενον εἰ μὴ ἐπιβουλεύσειεν,
[2, 17]	ἐπέλθοιεν διὰ τὰ χρήματα· τότε	οὐκ	ἂν φθάνοιμεν παραπολλύμενοι ἢ ταῖς
[2, 28]	αἰτίαν καὶ μόνος ποταμῶν αὔρας	οὐκ	ἀναδίδωσι, πάντως ἂν ὡς τὸ
[2, 20]	δήγματι, μοιρῶν τάχα βουλήσει πρὸς	οὐκ	ἀνάρμοστον τοῦ τρόπου τὸ τέλος
[2, 35]	μελαινόμενος σοβαρόν τε ἅμα καὶ	οὐκ	ἀνέραστον βλέπων, οἷον θαλάσσης ἀπὸ
[2, 28]	ὁ Νεῖλος καὶ ποταμὸς εἶναι	οὐκ	ἀνέχεται ἀλλὰ κατεξανίσταται τῆς ὄχθης
[2, 30]	λαμβάνειν οὐκ ἀδύνατος. Ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἀνίκανος» ἔφην, δῶρόν γε λαμβάνων
[2, 29]	πάλαι ἐβουλόμην. Ἐμοὶ γήμαντι παιδία	οὐκ	ἐγίνετο, ὀψὲ δέ ποτε καὶ
[2, 23]	πόθεν, εἰπέ μοι, τούτους ἐγνώρισας;	Οὐκ	ἐγνώρισα» ἔφη μόνον» ὁ Κνήμων
[2, 22]	ὦτα ἀνήμερα καὶ οἷς ἔλεον	οὐκ	ἐγνώρισεν ἡ φύσις ἀνήνυτον ἱκετηρίαν
[2, 24]	σοφία προέφηνε μὲν διαδρᾶναι δὲ	οὐκ	ἔδωκε, τοὺς γὰρ μοιρῶν ἀτρέπτους
[2, 6]	ἐγγεγραμμένων ἐπιέναι. Ἀλλ´ ὁ Θεαγένης	οὐκ	εἴα λιπαρῶς ἐγκείμενος καὶ τὴν
[2, 4]	πάντας τῷ κάλλει καταστράψαντες, οὓς	οὐκ	εἶδεν ὁ φονεύσας, οἶδα ἀκριβῶς,
[2, 22]	τὸ εὔνουν τῆς γνώμης ἐμφαίνουσα.	Οὐκ	εἰς Διός» ἔφη, ἀλλ´ εἰς
[2, 23]	ἐπιβαίημεν, ἔσεσθαι δέ μοι τοῦτο	οὐκ	εἰς μακρὰν οἱ θεοὶ προσημαίνουσιν,
[2, 9]	Ὡς δὲ ὑποσχόμενος ὁ πατὴρ	οὐκ	εἶχε παραδιδόναι, προϊδομένης ταῦτα ἐκείνης
[2, 11]	πρὸς τὸ ὄνομα τῆς Πυθοῦς	οὐκ	εἶχε συμβάλλειν. ~Καὶ οἱ μὲν
[2, 9]	ὁ δῆμος ἀγανακτήσας φονέα μὲν	οὐκ	ἔκρινεν ἅπαντα ὡς ἔσχεν ὑποθέμενον,
[2, 21]	προὐργιαίτερον ἀπασχολεῖ. Ξενιῶ δέ σε	οὐκ	ἐν ἐμαυτοῦ ἀλλ´ ἐν ἀνδρὸς
[2, 29]	κακοῦ μὴ φέρων ἐμαυτὸν μὲν	οὐκ	ἐξάγω τοῦ βίου τοῖς θεολογοῦσιν
[2, 29]	θεὸν ἱκετεύων θυγατρίου πατὴρ ἀνηγορεύθην,	οὐκ	ἐπ´ αἰσίοις ἔσεσθαί μοι ταύτην
[2, 4]	εἰ καὶ ζῶσιν ὁ δαίμων	οὐκ	ἐπέτρεψε. ~Καὶ ἅμα λέγων ἐπέβαλε
[2, 25]	θεῶν βεβηλῶσαι, τῶν δὲ ἡμαρτημένων	οὐκ	ἔργῳ, μὴ γένοιτο, ἀλλ´ ἐφέσει
[2, 13]	ἄρα καταισχυνθεῖσα τὴν γυμνὴν καὶ	οὐκ	εὐσχήμονα τοῦ φανέντος ὄψιν· ὁ
[2, 24]	προϊδεῖν μὲν δυνατὸν ἐκφεύγειν δὲ	οὐκ	ἐφικτόν. Κέρδος δὲ ὡς ἐν
[2, 14]	μὲν ὅ τι καὶ γέγονεν	οὐκ	ἔχοι λέγειν αὐτὸς δὲ τραυματίας
[2, 14]	εὑρίσκοι πρός τινων ἀνῃρημένην οὓς	οὐκ	ἔχοι μὲν γινώσκειν μαθεῖν δ´
[2, 8]	ἡμᾶς δεῦρο κατιόντας; Ταῦτα μὲν	οὐκ	ἔχω λέγειν» ἀπεκρίνατο πρὸς αὐτὴν
[2, 11]	διαπορῶν ἐκπέπληγμαι. Τὰ μὲν ἄλλα	οὐκ	ἔχω λέγειν» ἔφη ὁ Κνήμων,
[2, 22]	μὲν ἀδικοῦντας γινώσκων ἐπαμῦναι δὲ	οὐκ	ἔχων εἰλοῦμαι περὶ τὸν τόπον
[2, 30]	δῶρόν γε λαμβάνων σὺ δὲ	οὐκ	οἶδ´ ὅ τι βουλόμενος παίζεις
[2, 25]	μετὰ Χαρίκλειαν ἔχουσα, ὄνομα Ῥοδῶπις,	οὐκ	οἶδ´ ὁπόθεν ἢ ὅπως κακῇ
[2, 27]	χαριζόμενοι δρῶσιν, ἢ φιλοσοφοῦσι διελεγόμην·	οὐκ	ὀλίγος δὲ ὁ τοιοῦτος βίος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/01/2007