Livre, chap. |
[1, 10] |
τε
κἀμὲ
περιύβρισεν
αἰσχύνομαι
λέγειν,
|
λὰξ |
δὲ
κατὰ
τῆς
γαστρὸς
ἐναλάμενος |
[1, 15] |
τοῦ
πάθους·
τὸ
γὰρ
ἀπελπισθὲν
|
ἅπαξ |
ἐξῄρηται
τῆς
ψυχῆς
καὶ
τὸ |
[1, 15] |
τὴν
δυστυχίαν
ὑποδέχεται
αὐτὸν
ἡ
|
μεῖραξ |
καὶ
συναπαίρειν
ἐπαγγελλομένη
παρ´
ἑαυτῇ |
[1, 22] |
ἐκείνων
ὀλλύντων
καὶ
ὀλλυμένων
ἐπεκρατήσαμεν,
|
ἐξ |
ἁπάντων
(ὡς
μή
ποτε
ὤφελον) |
[1, 20] |
ἀλλὰ
τὸ
φρόνημα
πρὸς
τὴν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἀναφέρει
τύχην.
Ἔπειτα
τὴν |
[1, 25] |
μόνον
οἶδα
μὴ
σωφρονοῦσα,
τὸν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἐπὶ
σοὶ
πόθον·
ἀλλὰ |
[1, 25] |
μὲν
ἐπιχειροῦντα
διωσαμένη,
τὸν
δὲ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἡμῖν
συγκείμενόν
τε
καὶ |
[1, 2] |
Κτύπου
δὲ
περιηχήσαντος
καὶ
τῆς
|
ἐξ
|
αὐτῶν
σκιᾶς
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
παρεμπεσούσης |
[1, 6] |
τὸ
μὴ
ἄν
τι
παθεῖν
|
ἐξ |
ἐπιδρομῆς
ἐμηχανήσαντο.
Καὶ
τὰ
μὲν |
[1, 15] |
ἀλλ´
ἄρχουσα
δεινὸν
ὅτι
μὴ
|
ἐξ |
ἐπιτάγματος
ὑπήκουσεν
ἐποιησάμην
καὶ
εἰ |
[1, 8] |
αὐτῆς
ἔργῳ
τὴν
πεῖραν
λαβών·
|
ἐξ |
οὗ
γάρ
με
δεῦρο
αἰχμάλωτον |
[1, 30] |
τὸ
νησίδιον
καὶ
διὰ
τῶν
|
πέριξ |
ἑλῶν
κρυφίους
τὰς
ἐμβολὰς
ποιουμένους, |
[1, 33] |
αὑτῶν
οἴκοι
συλλεξάμενοι
καὶ
τὰς
|
πέριξ |
ὁμοίως
κώμας
ἐπικαλεσάμενοι
ἐπὶ
ὁμοίᾳ |
[1, 11] |
τῆς
οἰκίας
περιτυχών,
οὐδὲν
εἰδότα
|
πύξ |
τε
ἔπαιε
καὶ
παῖδας
προσκαλεσάμενος |