Livre, chap. |
[1, 26] |
τούτους
φόβους·
εὔδηλος
γὰρ
εἶ
|
κἀκ |
τούτων
μὴ
ὀκλάσας
τὸν
ἐπ´ |
[1, 2] |
κατῄκιστο
καὶ
μικρὸν
ἀναφέρειν
ὥσπερ
|
ἐκ
|
βαθέος
ὕπνου
τοῦ
παρ´
ὀλίγον |
[1, 12] |
λέγων
ἐπῄειν
ὡς
ἄμφω
διαχειρισόμενος.
|
Ἐκ |
δὲ
τῆς
εὐνῆς
ὁ
πατήρ, |
[1, 25] |
ἐμοῦ
διὰ
τῶν
ἔργων
δοκιμασίαν,
|
ἐκ |
λόγων
ἐπικαίρων
καὶ
πρός
τι |
[1, 22] |
οἶδα
ὡς
ἐπινεύσεις
ἱεροῖς
τε
|
ἐκ |
παίδων,
ὡς
φῄς,
ἀνακείμενος
καὶ |
[1, 4] |
συσκευασαμένους
ἕπεσθαι
προστάξας,
αὐτὸς
δὲ
|
ἐκ |
ποδὸς
παραθέων
καὶ
προσανέχων,
εἴ |
[1, 24] |
αὐτοῖς
καὶ
ὁ
Κνήμων
αὖθις
|
ἐκ |
προστάγματος,
οὐ
φρουρὸς
ἔτι
τὸ |
[1, 8] |
καὶ
βέλτιον
ὑπὸ
τῆς
ἑσπέρας,
|
ἐκ |
τῆς
τοῦ
μειρακίου
θεραπείας
ἣ |
[1, 21] |
καὶ
ἅμα
τίνες
εἶεν
ἢ
|
ἐκ |
τίνων
φράζειν
ἐκέλευεν.
Ἡ
δὲ |
[1, 22] |
οὐ
παντάπασιν
ἔοικεν
εἶναι
τῆς
|
ἐκ |
τοῦ
θείου
κηδεμονίας
ἄμοιρον.
Ἓν |
[1, 24] |
καταναγκασθείη.
Καὶ
ὁ
μὲν
Θύαμις
|
ἐκ |
τούτων
παρῃτεῖτο
τὴν
ὄψιν
τῆς |
[1, 17] |
ἐπὶ
τοῖς
μέλλουσιν
ἀτιμίαν,
τὴν
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
τιμωρίαν,
ἀνιωμένη
μὲν |
[1, 27] |
εἰστρέχει
λίαν
ἐσπουδασμένως
καὶ
πολὺν
|
ἐκ |
τῶν
ὄψεων
θόρυβον
ἐπαγγελλόμενος
καὶ |
[1, 25] |
συμφορῶν
βαρύτερος
μηδέ,
τοσαύτην
ἔχων
|
ἐκ |
τῶν
παρελθόντων
τὴν
κατ´
ἐμοῦ |
[1, 29] |
καθ´
ὃ
καὶ
φέγγος
ἀμυδρὸν
|
ἔκ |
τινος
διατρήσεως
πρὸς
ἄκροις
τῆς
|
[1, 26] |
περὶ
ἡμᾶς
δίδωσι·
διὸ
κἂν
|
ἔκ
|
τινος
ὑπονοίας
ἐπιψαύσῃ
ποτὲ
τῶν |
[1, 14] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἐπιζητουμένους
ἀνευρὼν
|
οὐκ |
ἀηδῶς
τὰ
πρῶτα
διῆγον.
Εἰκοστῇ |
[1, 8] |
ὀνειδίζειν,
ἀλλὰ
παρακαλεῖν
χρεών,
εὐχαῖς,
|
οὐκ |
αἰτίαις
ἐξιλεοῦται
τὸ
κρεῖττον.
Ἡ |
[1, 25] |
πῃ
γένοιτο
περισκοποῦσα.
Πῶς
οὖν
|
οὐκ |
ἂν
εἴης
ἄτοπος
εἰ
τὸν |
[1, 2] |
καὶ
αὐτὴ
τοῦ
πολέμου
πάρεργον,
|
οὐκ |
ἀνέχῃ
δὲ
ἄλλως
οὐδὲ
μετὰ
|
[1, 31] |
που
καὶ
εἶναι
μετὰ
Χαρίκλειαν
|
οὐκ |
ἀνεχόμενος,
ἐνέβαλλεν
ἑαυτὸν
τοῖς
πολεμίοις. |
[1, 9] |
πόνων
καὶ
ἀναπαύσεως.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
οὐκ |
ἀνίεσαν
ἀλλὰ
παντοίως
λέγειν
ἱκέτευον, |
[1, 8] |
δέ
μοι
μέλει
τῶν
ὑμετέρων
|
οὐκ |
ἄξιον
ὑμῖν
θαυμάζειν,
τύχης
τε |
[1, 18] |
παρθενίους
τρώσεις
εἴκαζεν,
ὑφ´
ὧν
|
οὐκ |
ἀποθανεῖσθαι
τὴν
Χαρίκλειαν.
~Καὶ
τὸ |
[1, 11] |
ἤκουσεν,
οὐκ
εἶπεν,
οὐκ
ἠρώτησεν,
|
οὐκ
|
ἀπολογίαν
προὔθηκεν,
ἀλλὰ
πιστεύων
μηδ´ |
[1, 25] |
εὑρήσεις.
Ἐγὼ
γὰρ
δυστυχεῖν
μὲν
|
οὐκ |
ἀρνοῦμαι,
μὴ
σωφρονεῖν
δὲ
οὐδὲν |
[1, 30] |
καὶ
οὐ
τρώσει,
ξίφει
καὶ
|
οὐκ |
Ἀφροδίτης
νόμῳ.
Καὶ
πολλὰ
τὴν |
[1, 11] |
κιθάραν
ἐπιστάμενον
καὶ
τὴν
ὄψιν
|
οὐκ |
ἄωρον.
Τοῦτο
ἐπ´
ἐμὲ
καθίησιν |
[1, 11] |
ὁρᾷς
διέθηκε.
~Ταῦτα
ὡς
ἤκουσεν,
|
οὐκ |
εἶπεν,
οὐκ
ἠρώτησεν,
οὐκ
ἀπολογίαν |
[1, 4] |
αὐτῶν
περιτρέποιτο.
Καὶ
ἦν
δόξης
|
οὐκ |
ἐκτὸς
τὸ
γινόμενον·
δουλεύειν
ὁ
|
[1, 15] |
δὲ
ἅπαντα
διὰ
σὲ
πραγματευομένην
|
οὐκ |
ἔλαθεν
αὐτοῦ
που
πρὸ
τοῦ
|
[1, 11] |
αὐτῆς
περιυβρισμένου,
καὶ
ἐμαυτῆς
δὲ
|
οὐκ |
ἔλαττον,
ἣ
πάσχω
τὰ
ἔσχατα |
[1, 3] |
εἴδωλα
τῶν
κειμένων
ἐστέ,
φησίν
|
οὐκ |
ἐν
δίκῃ
παρενοχλεῖτε
ἡμῖν·
οἱ |
[1, 8] |
τοῦτο
δὴ
τὸ
τῶν
τραγῳδῶν.
|
Οὐκ
|
ἐν
καιρῷ
γένοιτ´
ἂν
ἐπεισόδιον |
[1, 26] |
παρέσχον
ἃ
βουλαῖς
ἄνθρωποι
μυρίαις
|
οὐκ |
ἐξεῦρον.
Τοῦτό
τοι
καὶ
αὐτὴ |
[1, 14] |
σου
μὴ
παρόντος
καὶ
θρήνων
|
οὐκ |
ἐπαύετο,
δῆθεν
μὲν
τῶν
ἐπὶ |
[1, 13] |
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
κόνιν
καταχεάμενος
|
οὐκ |
ἐπὶ
τοιαύταις
μὲν
ἐλπίσιν
ὦ |
[1, 12] |
βουλομένῳ
τῶν
ὄντων
καὶ
φράζειν
|
οὐκ |
ἐπιτρέψας.
~Ἅμα
δὲ
τῇ
ἕῳ |
[1, 15] |
θηριώδης
ἐγὼ
καὶ
ἀνήμερος
ὥσπερ
|
οὐκ |
ἐρῶσά
τινος
ἀλλ´
ἄρχουσα
δεινὸν |
[1, 1] |
σύμβολα,
ἀλλ´
ἀναμέμικτο
καὶ
εὐωχίας
|
οὐκ |
εὐτυχοῦς
ἀλλ´
εἰς
τοῦτο
ληξάσης |
[1, 10] |
ἐλάνθανεν
οὕτως
ἔχων,
σοὶ
δὲ
|
οὐκ |
ἔφραζον
μή
τινα
λάβοιμι
μητρυιᾶς |
[1, 17] |
εἰ
μέν
τι
πέπρακται
τούτων
|
οὐκ |
ἔχω
λέγειν·
ἔφθην
γὰρ
δεῦρο, |
[1, 19] |
τῶν
Αἰγυπτίων,
ὁ
δὲ
Θύαμις
|
οὐκ |
ἠκρίβου
τὰ
Ἑλλήνων)
Ἄνδρες»
ἔλεγε |
[1, 11] |
~Ταῦτα
ὡς
ἤκουσεν,
οὐκ
εἶπεν,
|
οὐκ |
ἠρώτησεν,
οὐκ
ἀπολογίαν
προὔθηκεν,
ἀλλὰ |
[1, 12] |
ἀπόπληκτος
εἱστήκειν·
τὴν
Θίσβην
περιέβλεπον
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπως
ἑαυτὴν
ὑποστείλασαν·
τὴν |
[1, 29] |
ἔλεγε
Συστρατιῶται,
προτρέπειν
μὲν
ὑμᾶς
|
οὐκ
|
οἶδ´
ὅτι
δεῖ
διὰ
πλειόνων, |
[1, 16] |
γενομένην·
αἰσθομένη
γὰρ
τὴν
δέσποιναν
|
οὐκ |
ὀρθῶς
βιοῦσαν
ἀλλ´
εὐνὴν
τὴν |