Livre, Chap.
[2, 15]	τοὺς γὰρ ἢ νόσῳ καταπονουμένους	ἤ	τισιν ἄλλαις ἀνάγκαις ἔθος εὔχεσθαι
[2, 16]	ἕκαστοι πόλεμον ἢ θείᾳ πεποιθότες	ἢ	ἀνθρωπίνῃ βοηθείᾳ· ὅταν δὲ τὴν
[2, 2]	τὴν φρουρὰν ἀνατιθέντες Καίσαρι μᾶλλον	ἢ	Ἀρχελάῳ. (Κἀν τούτῳ πάλιν Ἀντίπας
[2, 16]	τιμωρησόμενον τὴν ἀπόστασιν, εἰ γέγονεν,	ἢ	βεβαιοτέρους καταστήσοντα Ἰουδαίους καὶ συμμένοντας,
[2, 1]	τῷ κινήματι. Διὸ πειθοῖ μᾶλλον	ἢ	βίᾳ καταστέλλειν ἐπειρᾶτο τοὺς νεωτερίζοντας
[2, 8]	ὁδεύοντες τῶν βασανιστηρίων ὀργάνων, ἵν'	ἢ	βλασφημήσωσιν τὸν νομοθέτην ἢ φάγωσίν
[2, 19]	ἔκρινεν ἀποπειραθῆναι τῶν Ἰουδαίων λόγοις·	ἢ	γὰρ πάντας πείσειν καταθέσθαι τὸν
[2, 10]	καὶ παρακινδυνευτέον ἐμοὶ μᾶλλον, εἰπών,	ἢ	γὰρ τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος πείσας
[2, 8]	οὐδὲ κολακεῦσαί ποτε τοὺς αἰκιζομένους	ἢ	δακρῦσαι. Μειδιῶντες δὲ ἐν ταῖς
[2, 8]	πρὶν διαρραγῆναι τὸ πρότερον παντάπασιν	ἢ	δαπανηθῆναι τῷ χρόνῳ. Οὐδὲν δ'
[2, 16]	τόπον ἁπάντων ἐχόντων Ῥωμαίους δεσπότας	ἢ	δεδοικότων σχεῖν. Ὁ δὲ κίνδυνος
[2, 13]	συλλαμβανομένων ἐνεποίει τοῖς καταλειπομένοις ἀνακοπὴν	ἢ	δέος, ἀλλ' ἔτι μᾶλλον παρωξύνοντο
[2, 18]	πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν ἢ μίσους	ἢ	δέους εἶχον. Μόνοι δὲ Ἀντιοχεῖς
[2, 14]	συγγνῶναι καὶ τοῖς ὀλίγοις πλημμελήσασιν	ἢ	δι' ὀλίγους πονηροὺς ταράξαι δῆμον
[2, 21]	πολλῶν νεωτεριζομένων κατὰ τὴν χώραν	ἢ	διαχρήσαιτό που τὸν στρατηγὸν ἐκβοηθοῦντα
[2, 15]	ὠφέλειαν τὸν ἀπὸ Ἰουδαίων ἀσπασμὸν	ἢ	διόρθωσιν αὐτοῖς τῶν συμβεβηκότων τὸ
[2, 16]	μηνῶν τεσσάρων· τετείχισται δὲ πάντοθεν	ἢ	δυσβάτοις ἐρημίαις ἢ θαλάσσαις ἀλιμένοις
[2, 17]	τῶν ὅλων ἀφηγεῖσθαι, παντὶ μᾶλλον	ἢ	ἐκείνῳ προσήκειν, συντίθενται καὶ κατὰ
[2, 16]	ἢ θαλάσσαις ἀλιμένοις ἢ ποταμοῖς	ἢ	ἕλεσιν. Ἀλλ' οὐδὲν τούτων ἰσχυρότερον
[2, 8]	ἔξω τοῦ δρᾶν τι κακὸν	ἢ	ἐφορᾶν τίθενται· φασὶν δ' ἐπ'
[2, 16]	δὲ πάντοθεν ἢ δυσβάτοις ἐρημίαις	ἢ	θαλάσσαις ἀλιμένοις ἢ ποταμοῖς ἢ
[2, 16]	θεραπείαν; ἐπαναιροῦνται δὲ ἕκαστοι πόλεμον	ἢ	θείᾳ πεποιθότες ἢ ἀνθρωπίνῃ βοηθείᾳ·
[2, 17]	λειτουργοῦντας ἀναπείθει μηδενὸς ἀλλοτρίου δῶρον	ἢ	θυσίαν προσδέχεσθαι. Τοῦτο δ' ἦν
[2, 20]	ὅσα τε εἰς παράστασιν ψυχῆς	ἢ	καρτερίαν συνετέλει σώματος ἀφηγεῖτο· μάλιστα
[2, 21]	ἢ φίλον τὸν ὑμῖν διάφορον	ἢ	κέρδος τὸ φέρον τῷ κοινῷ
[2, 11]	οὖν πάλαι διῳκεῖτο, τὴν ἀρχὴν	ἢ	κρινεῖν ψήφῳ τὸν ἄξιον τῆς
[2, 21]	χειρώσασθαι συνέσει τοὺς ἐχθροὺς μᾶλλον	ἢ	κτεῖναι προαιρούμενος. Ἐκλαβὼν δὲ τοὺς
[2, 18]	ὅπως ἑκάστη πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν	ἢ	μίσους ἢ δέους εἶχον. Μόνοι
[2, 15]	ἐκτελοῦσα τῷ θεῷ· τοὺς γὰρ	ἢ	νόσῳ καταπονουμένους ἤ τισιν ἄλλαις
[2, 2]	ἐλπίδος αὐτόν ποτε ἀξιῶσαι βασιλικῆς	ἢ	ὅτε χεῖρον τὴν ψυχὴν κάμνων
[2, 10]	Καίσαρα σωθήσομαι μεθ' ὑμῶν ἡδέως	ἢ	παροξυνθέντος ὑπὲρ τοσούτων ἑτοίμως ἐπιδώσω
[2, 21]	που τὸν στρατηγὸν ἐκβοηθοῦντα λοχήσας	ἢ	περιορῶντα τοὺς λῃστὰς διαβάλλοι πρὸς
[2, 8]	τὴν ἐξουσίαν μηδ' ἐσθῆτί τινι	ἢ	πλείονι κόσμῳ τοὺς ὑποτεταγμένους ὑπερλαμπρύνεσθαι.
[2, 16]	δυσβάτοις ἐρημίαις ἢ θαλάσσαις ἀλιμένοις	ἢ	ποταμοῖς ἢ ἕλεσιν. Ἀλλ' οὐδὲν
[2, 5]	τὸ πλῆθος συμπολιορκηθῆναι μᾶλλον Ῥωμαίοις	ἢ	συμπολεμῆσαι τοῖς ἀποστᾶσιν. Προυπηντήκεισαν δὲ
[2, 20]	στρατηγῶν ἕκαστος ὡς εἶχεν προθυμίας	ἢ	συνέσεως διῴκει τὰ πεπιστευμένα· Ἰώσηπος
[2, 10]	ἐπιστολὰς ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις	ἢ	τὰς καθ' ἑαυτοῦ. ~(Γαίου δὲ
[2, 16]	ἐδόκει Κέστιον μετὰ στρατιᾶς ἀναβαίνειν	ἢ	τιμωρησόμενον τὴν ἀπόστασιν, εἰ γέγονεν,
[2, 13]	παραφρονήσας ἐξύβρισεν εἰς τὴν τύχην,	ἢ	τίνα τρόπον τόν τε ἀδελφὸν
[2, 8]	τὸ πτύσαι δὲ εἰς μέσους	ἢ	τὸ δεξιὸν μέρος φυλάσσονται καὶ
[2, 14]	διεσκεδάσθη πρὶν ἀσπάσασθαι τὸν Φλῶρον	ἢ	τοῖς στρατιώταις φανερὸν ποιῆσαι τὸ
[2, 15]	τοῖς ἐπιθυμοῦσιν πορθῆσαι· τίνα γὰρ	ἢ	τοῖς στρατιώταις φέρειν ὠφέλειαν τὸν
[2, 9]	ἑτοίμους ἀναιρεῖν σφᾶς ἐβόων μᾶλλον	ἢ	τὸν νόμον παραβῆναι. Ὑπερθαυμάσας δὲ
[2, 14]	ὑπεζωσμένος αὐτὸς μὲν ὥσπερ ἀρχιλῃστὴς	ἢ	τύραννος προανεῖχεν ἐκ τοῦ λόχου,
[2, 19]	πάντας πείσειν καταθέσθαι τὸν πόλεμον	ἢ	τῶν ἐναντιωθέντων ἀποστήσειν τὸ μὴ
[2, 14]	ὑπὸ τῆς παρ' ἑκάστοις βουλῆς	ἢ	τῶν προτέρων ἐπιτρόπων ἀπελύτρου τοῖς
[2, 8]	ἵν' ἢ βλασφημήσωσιν τὸν νομοθέτην	ἢ	φάγωσίν τι τῶν ἀσυνήθων, οὐδέτερον
[2, 19]	πρεσβεύοντας ὥρμησαν ἀνελεῖν. Καὶ πρὶν	ἢ	φθέγξασθαι τὸν μὲν Φοῖβον διέφθειραν,
[2, 21]	αὐτός· μὴ γὰρ ἡγησαίμην ποτὲ	ἢ	φίλον τὸν ὑμῖν διάφορον ἢ
[2, 16]	γε Φλώρου τὸ φρούριόν ἐστιν	ἢ	Φλώρῳ τὰ χρήματα δώσετε. ~(Τούτοις
[2, 8]	μὲν μεταδοῦναι τῶν δογμάτων ἑτέρως	ἢ	ὡς αὐτὸς μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ
[2, 16]	δέοντα ποιεῖν πᾶς λόγος, ὅταν	ᾖ	τῶν ἀκουόντων πάντων ἡ> πρὸς
[2, 3]	θρησκεία συνήγαγεν τὸν δῆμον, ἀλλ'	ἡ	ἀγανάκτησις. Συνέδραμεν γοῦν πλῆθος ἄπειρον
[2, 21]	δ' ἠγγέλη μὲν εἰς Ταριχέας	ἡ	ἀπόστασις εὐθέως, ἐκπεπομφὼς δὲ πάντας
[2, 3]	περὶ τούτων Καίσαρα τελευτᾷ μὲν	ἡ	Ἀρχελάου μήτηρ Μαλθακὴ νοσήσασα, παρὰ
[2, 16]	ἀρχιερεῖς ἅμα τοῖς δυνατοῖς καὶ	ἡ	βουλὴ παρῆν δεξιουμένη τὸν βασιλέα.
[2, 16]	μηδὲ ἀποβαλεῖν αὐτὴν ἀγωνίζεσθαι πρότερον·	ἡ	γὰρ πεῖρα τῆς δουλείας χαλεπή,
[2, 9]	τοῦτον εἰς ἐλπίδα βασιλείας Ἡρωδιὰς	ἡ	γυνὴ κατονειδίζουσα τὴν ἀργίαν καὶ
[2, 15]	ἐκ τῶν ἁρπαγῶν ἀποβλέπων παρήκουσεν.	Ἡ	δ' ὁρμὴ τῶν στρατιωτῶν ἐλύσσησεν
[2, 11]	υἱεῖς, οὓς ὁ πατὴρ ἀνεῖλεν·	ἡ	δὲ Ἀλεξάνδρου γενεὰ τῆς μεγάλης
[2, 11]	Γαίου θάνατον. (Ταῦτ' ἀπήγγειλεν Ἀγρίππας.	Ἡ	δὲ βουλὴ ἀπεκρίνατο καὶ στρατῷ
[2, 16]	τῶν προσοίκων ἐθνῶν ἡττήθη πολλάκις,	ἡ	δὲ ἐκείνων ἰσχὺς διὰ τῆς
[2, 11]	στρατευμάτων εἰς τὴν ἀρχὴν> Κλαύδιος,	ἡ	δὲ σύγκλητος ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων
[2, 3]	τῷ μεσημβρινῷ κατὰ τὸν ἱππόδρομον,	ἡ	δὲ τρίτη μοῖρα πρὸς τοῖς
[2, 8]	σιωπὴ καταφαίνεται, τούτου δ' αἴτιον	ἡ	διηνεκὴς νῆψις καὶ τὸ μετρεῖσθαι
[2, 8]	γὰρ ἔρρωται παρ' αὐτοῖς ἥδε	ἡ	δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι τὰ
[2, 18]	πρὸς τὸ ἔθνος ὑπελάμβανεν. Τοῦτον	ἡ	καρτερωτάτη τῆς Γαλιλαίας πόλις Σέπφωρις
[2, 16]	ἡγεῖσθε, περισσὴ πρὸς τοὺς ἡγεμόνας	ἡ	μέμψις· καὶ γὰρ ἐκείνων μετριαζόντων
[2, 14]	τὸν ἄξιον κολάσεως. Καθόλου δὲ	ἡ	μὲν παρρησία πάντων περικέκοπτο, τυραννὶς
[2, 8]	χωρὶς δὲ τῆς ἀντιδόσεως ἀκώλυτος	ἡ	μετάληψις αὐτοῖς παρ' ὧν ἂν
[2, 7]	εἰς Βίενναν πόλιν τῆς Γαλλίας,	ἡ	οὐσία δ' αὐτοῦ τοῖς Καίσαρος
[2, 8]	τὴν αἵρεσιν αὐτῶν οὐκ εὐθὺς	ἡ	πάροδος, ἀλλ' ἐπὶ ἐνιαυτὸν ἔξω
[2, 18]	τοὺς πάλαι πρᾳοτάτους πάνυ δοκοῦντας	ἡ	πλεονεξία· τὰς γὰρ οὐσίας τῶν
[2, 17]	γένηταί τε ἔκσπονδος τῆς ἡγεμονίας	ἡ	πόλις, εἰ μὴ ταχέως σωφρονήσαντες
[2, 17]	καὶ πλήρης μὲν κατηφείας ἦν	ἡ	πόλις, ἕκαστος δὲ τῶν μετρίων
[2, 16]	ὅταν ᾖ τῶν ἀκουόντων πάντων	ἡ>	πρὸς τὸ χεῖρον ὁμόνοια. Ἐπεὶ
[2, 19]	ἐπιχειροῦσιν τοῖς Ῥωμαίοις ἀμήχανος ἦν	ἡ	προσβολή, τῇ δ' ἐπιούσῃ ἀναλαβὼν
[2, 2]	ἐν Ῥώμῃ πάντων πρὸς αὐτὸν	ἡ	σπουδὴ τῶν συγγενῶν, οἷς διὰ
[2, 18]	πολλοὺς ὁσημέραι παρ' ἀμφοῖν κολαζόντων	ἡ	στάσις μᾶλλον παρωξύνετο. Τότε δ'
[2, 17]	δὲ νυκτὸς οὔτε ἡμέρας διέλειπεν	ἡ	συμβολὴ τῶν μὲν στασιαστῶν ἀπαγορεύσειν
[2, 3]	τῶν ἡμερῶν προσηγορίαν ἔχουσαν, οὐχ	ἡ	συνήθης θρησκεία συνήγαγεν τὸν δῆμον,
[2, 21]	τὸν ἔλεον. Τῷ δ' ἦν	ἡ	ταπείνωσις προπαρασκευὴ στρατηγήματος, καὶ τεχνιτεύων
[2, 13]	τάχος ἦν καὶ τοῦ λαθεῖν	ἡ	τέχνη. (Συνέστη δὲ πρὸς τούτοις
[2, 1]	~(Ἀρχελάῳ δὲ νέων ἦρξε θορύβων	ἡ	τῆς ἐπὶ Ῥώμην ἀποδημίας ἀνάγκη.
[2, 18]	τοὺς Ἕλληνας. Διέμεινεν δ' αὐτοῖς	ἡ	τιμὴ καὶ παρὰ τῶν διαδόχων,
[2, 7]	σύνταγμα, Πάνυ δὲ αὐτὸν παρώξυνεν	ἡ	τόλμα τῶν παρ' αὐτοῦ λεγομένων·
[2, 18]	μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν ἦσαν ἱππεῖς	ἡ	τρίτη μοῖρα καὶ τὸ πλέον
[2, 16]	μεταβολὴν καὶ πρὸς οὓς μεταβέβηκεν	ἡ	τύχη προσκυνοῦσιν. Ἄλλα τε ἔθνη
[2, 8]	ἔξωθεν ὡς μυστήριόν τι φρικτὸν	ἡ	τῶν ἔνδον σιωπὴ καταφαίνεται, τούτου
[2, 16]	ὡς ἔστιν μικρὰ τοῦ πολεμεῖν	ἡ	ὑπόθεσις, καὶ πρῶτά γε τὰ
[2, 15]	φθάνειν ἑκάστου σπεύδοντος βραδυτέρα μὲν	ἡ	φυγὴ πᾶσιν ἐγίνετο, τῶν δὲ
[2, 16]	οὐδὲ τῶν προσαρκτίων ὁ Ἴστρος	ἥ	τε μεσημβρινὴ μέχρι τῶν ἀοικήτων
[2, 6]	Ἐγένετο δὲ ὑπὸ τούτῳ μὲν	ἥ	τε Περαία καὶ Γαλιλαία, πρόσοδος
[2, 3]	διεκλάπη Σαβῖνος ἤθροισεν. (Ἰουδαίους δὲ	ἥ	τε τῶν ἔργων καὶ ἀνδρῶν
[2, 17]	στρατιωτῶν διαφύγοι. Τὸν δὲ Μανάημον	ἥ	τε τῶν ὀχυρῶν καταστροφὴ χωρίων
[2, 20]	χρωμένους. Κατ' ὀλίγον γε μὴν	ἥ	τε χρεία τῶν χρημάτων καὶ
[2, 18]	πόλιν καρτερὰν τῆς Γαλιλαίας Χαβουλών,	ἣ	καλεῖται ἀνδρῶν, διορίζει δὲ ἀπὸ
[2, 1]	τῆς τῶν ἀζύμων ἐνστάσης ἑορτῆς,	ἣ	πάσχα παρὰ Ἰουδαίοις καλεῖται πολύ
[2, 2]	κυριωτέραν εἶναι τὴν διαθήκην, ἐν	ᾗ	βασιλεὺς αὐτὸς ἐγέγραπτο. Συλλήψεσθαι δ'
[2, 3]	καρτερὰν τοῖς Ἰουδαίοις συνάπτουσιν, ἐν	ᾗ	μέχρι μὲν οὐδεὶς καθύπερθεν ἐπήμυνεν
[2, 17]	τῶν ξυλοφορίων ἑορτῆς οὔσης, ἐν	ᾗ	πᾶσιν ἔθος ἦν ὕλην τῷ
[2, 21]	πᾶσαν ὅσην ἦγεν ἀποσκευήν, ἐν	ᾗ	πολυτελεῖς τε ἐσθῆτες οὐκ ὀλίγαι
[2, 19]	εἰ μὴ νὺξ ἐπέλαβεν, ἐν	ᾗ	Ῥωμαῖοι μὲν εἰς τὴν Βεθώραν
[2, 19]	καὶ συχνὰ τῶν σκευοφόρων ἀποσπάσας	ἤγαγεν	εἰς τὴν πόλιν. Μένοντος δὲ
[2, 16]	Φλώρου διεξῄεσαν ὠμότητα. Πρὸς ἣν	ἠγανάκτει	μὲν Ἀγρίππας, στρατηγικῶς δὲ τὴν
[2, 12]	τοῦτο ἅπαν μὲν τὸ πλῆθος	ἠγανάκτησεν,	καὶ κατεβόων τοῦ Κουμανοῦ κολάζειν
[2, 21]	οὓς ὁ δῆμος οὐ μετρίως	ἠγανάκτησεν	καὶ σὺν αὐτοῖς ὥρμησεν τοὺς
[2, 17]	πᾶν ὅσον τοῦ πλήθους εἰρήνην	ἠγάπα	τὴν ἄνω καταλαμβάνονται πόλιν· τῆς
[2, 21]	τὸν Ἰώσηπον ἐξεκήρυσσον. Τῶν δ'	ἠγγέλη	μὲν εἰς Ταριχέας ἡ ἀπόστασις
[2, 5]	δὲ αἰτιωτάτους ἀνεσταύρωσεν περὶ δισχιλίους.	(Ἠγγέλθη	δ' αὐτῷ κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν
[2, 9]	Τοῦτο μεθ' ἡμέραν μεγίστην ταραχὴν	ἤγειρεν	Ἰουδαίοις· οἵ τε γὰρ ἐγγὺς
[2, 17]	καὶ πρὸς οὓς ὁ πόλεμος	ἠγείρετο,	βουλόμενός τε Ῥωμαίοις μὲν Ἰουδαίους
[2, 20]	ὁμόφυλον τοῦ τε κέρδος οἰκεῖον	ἡγεῖσθαι	τὴν βλάβην τῶν συνηθεστάτων· Διοικεῖσθαι
[2, 16]	εἰ δὲ τὸ δουλεύειν ἀφόρητον	ἡγεῖσθε,	περισσὴ πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἡ
[2, 16]	οὐ δίχα φρουρᾶς ἕνα προσκυνοῦσιν	ἡγεμόνα	καὶ τὰς ὑπατικὰς ῥάβδους; τί
[2, 18]	τὴν Γαλιλαίαν ἀπέστειλεν Καισέννιον Γάλλον	ἡγεμόνα	τοῦ δωδεκάτου τάγματος παραδοὺς δύναμιν
[2, 5]	γειτνιῶσαν τῇ Πτολεμαίδι καὶ Γάιον	ἡγεμόνα	τῶν αὐτοῦ φίλων, ὃς τούς
[2, 14]	εὐσταθὲς καὶ πρᾷον ἐπὶ τοὺς	ἡγεμόνας	ἀναφεύγειν ᾤετο χρῆναι, τὸ στασιῶδες
[2, 5]	ἠφίει τὰς αἰτίας, τοὺς δὲ	ἡγεμόνας	ἐξετασθησομένους ἔπεμπεν ἐπὶ Καίσαρα. Καῖσαρ
[2, 16]	ἀφόρητον ἡγεῖσθε, περισσὴ πρὸς τοὺς	ἡγεμόνας	ἡ μέμψις· καὶ γὰρ ἐκείνων
[2, 6]	καὶ πολεμικοὶ φέρειν οἴδασιν μετρίους	ἡγεμόνας.	Ἰουδαῖοι μὲν οὖν ἐκ τῆς
[2, 20]	ἑκατοντάρχαις ἔπειτα χιλιάρχοις, κἀπὶ τούτοις	ἡγεμόνας	ταγμάτων ἁδροτέρων ἀφηγουμένους. Ἐδίδασκεν δὲ
[2, 17]	δὲ καὶ τοὺς ὑπ' αὐτὸν	ἡγεμόνας	τόν τε ἐπισημότατον τῆς τυραννίδος
[2, 21]	καὶ χειρωσάμενος στρατηγήμασιν τοὺς τέσσαρας	ἡγεμόνας	τῶν τε ὁπλιτῶν τοὺς δυνατωτάτους
[2, 11]	τὰς καθ' ἑαυτοῦ. ~(Γαίου δὲ	ἡγεμονεύσαντος	ἔτη τρία καὶ μῆνας ὀκτὼ
[2, 9]	ἐν δεσμωτηρίῳ, μέχρις αὐτὸς ἐτελεύτησεν	ἡγεμονεύσας	ἔτη δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι
[2, 13]	ἐπιτιμῶντες τοῖς πειθαρχοῦσιν τῇ Ῥωμαίων	ἡγεμονίᾳ	καὶ πρὸς βίαν ἀφαιρήσεσθαι λέγοντες
[2, 16]	δίχα γὰρ θεοῦ συστῆναι τηλικαύτην	ἡγεμονίαν	ἀδύνατον. Σκέψασθε δ' ὡς ὑμῖν
[2, 12]	τετραρχίαν. Αὐτὸς δὲ διοικήσας τὴν	ἡγεμονίαν	ἔτεσι τρισκαίδεκα, πρὸς δὲ μησὶν
[2, 16]	πρὸς ὅλην ἀνθίστασθε τὴν Ῥωμαίων	ἡγεμονίαν;	Καὶ Ἀθηναῖοι μὲν οἱ περὶ
[2, 16]	παρασπείρουσαν αὐτοῖς τὴν τῆς οἰκουμένης	ἡγεμονίαν	ὁρῶντες, φέρουσιν τὴν τοσαύτην μεταβολὴν
[2, 16]	πόλεμον; οὐ περισκέψεσθε τὴν Ῥωμαίων	ἡγεμονίαν;	οὐ μετρήσετε τὴν ἑαυτῶν ἀσθένειαν;
[2, 16]	κεφαλὴν εἰσφορᾶς τεκμήρασθαι, τὴν Ῥωμαίων	ἡγεμονίαν	οὐκ ἀδοξεῖ, καίτοι πηλίκον ἀποστάσεως
[2, 14]	δωδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς Νέρωνος	ἡγεμονίας,	ἑπτακαιδεκάτῳ δὲ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας,
[2, 19]	μηνὸς ὀγδόῃ δωδεκάτῳ τῆς Νέρωνος	ἡγεμονίας	ἔτει. ~(Μετὰ δὲ τὴν Κεστίου
[2, 17]	ἑαυτῶν γένηταί τε ἔκσπονδος τῆς	ἡγεμονίας	ἡ πόλις, εἰ μὴ ταχέως
[2, 9]	τὸν Ἰουλίας υἱὸν τῆς Ῥωμαίων	ἡγεμονίας	μετὰ τὴν Αὐγούστου τελευτήν, ἀφηγησαμένου
[2, 16]	φορολογοῦνται καὶ ταῖς χρείαις τῆς	ἡγεμονίας	παρέχουσιν ἑτοίμους τὰς εἰσφοράς, οὐδὲν
[2, 11]	κρινεῖν ψήφῳ τὸν ἄξιον τῆς	ἡγεμονίας.	(Συνέβη τηνικαῦτα πρὸς ἐπιδημοῦντα τὸν
[2, 11]	τῷ θεῷ τὰ περὶ τῆς	ἡγεμονίας	χαριστήρια. Καὶ τὸν Ἀγρίππαν εὐθέως
[2, 16]	νῦν δουλεύουσιν Ῥωμαίοις, καὶ τὴν	ἡγεμονίδα	τῆς Ἑλλάδος πόλιν διοικεῖ τὰ
[2, 14]	Οἱ δ' ἐπιθυμίᾳ κέρδους προσλαβόντες	ἡγεμονικὴν	παρακέλευσιν οὐ μόνον ἐφ' ὃν
[2, 11]	καὶ γὰρ τὸ τυχεῖν τῆς	ἡγεμονικῆς	κλήσεως ἐπικίνδυνον εἶναι· ἔπειθ' ὅτι
[2, 5]	τὰ παρὰ Σαβίνου καὶ τῶν	ἡγεμόνων	γράμματα δεῖσαί τε περὶ τοῦ
[2, 16]	παρ' ἀμφοῖν ἀναγνοὺς μετὰ τῶν	ἡγεμόνων	ἐβουλεύετο. Τοῖς μὲν οὖν αὐτὸν
[2, 17]	μὴ παραλιπεῖν τὸ ὑπὲρ τῶν	ἡγεμόνων	ἔθος οὐκ ἐνέδοσαν, πολὺ μὲν
[2, 18]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, καὶ τῶν	ἡγεμόνων	πολλοὺς ὁσημέραι παρ' ἀμφοῖν κολαζόντων
[2, 20]	περιγινόμενον ἐκ τοῦ πλήθους τῶν	ἡγεμόνων	ῥωμαικώτερον ἔτεμνεν τὴν στρατιὰν καὶ
[2, 6]	χώραν αὐτῶν διοικεῖν ἐπ' ἰδίοις	ἡγεμόσιν·	ἐπιδείξεσθαι γάρ, ὡς οἱ νῦν
[2, 20]	καὶ Ἀκραβεττηνῆς ὁ Ἀνανίου Ἰωάννης	ἡγεμὼν	ἀποδείκνυται καὶ τῆς Γαλιλαίας ἑκατέρας
[2, 18]	Τιβέριος Ἀλέξανδρος ὁ τῆς πόλεως	ἡγεμών.	Οὐ μὴν οὗτός γε ἀπὸ
[2, 17]	ἐπάνεισιν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ γενόμενος	ἡγεμὼν	τῆς στάσεως διέτασσεν τὴν πολιορκίαν.
[2, 12]	πρὸς Οὐμμίδιον Κουαδρᾶτον, ὃς ἦν	ἡγεμὼν	τῆς Συρίας, εἰς Τύρον παραγενόμενοι
[2, 4]	Γρᾶτος ὁ τῶν βασιλικῶν πεζῶν	ἡγεμὼν	τούς τε Τραχωνίτας τοξότας καὶ
[2, 21]	Βερνίκης ἐπίτροπον ἀφείλοντο πᾶσαν ὅσην	ἦγεν	ἀποσκευήν, ἐν ᾗ πολυτελεῖς τε
[2, 21]	οὔτε κερδαίνειν αὐτός· μὴ γὰρ	ἡγησαίμην	ποτὲ ἢ φίλον τὸν ὑμῖν
[2, 7]	δίκην ἐκλήθη. (Ἄξιον δὲ μνήμης	ἡγησάμην	καὶ τὸ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ
[2, 21]	εἰ καταλύσειεν τὸν Ἰώσηπον, αὐτὸς	ἡγήσεσθαι	τῆς Γαλιλαίας, τοῖς μὲν ὑφ'
[2, 16]	τῶν ἐπιταγμάτων ὥσπερ ὑμεῖς ὕβριν	ἡγούμενοι	καίπερ ἑνὸς τάγματος αὐτοῖς παραμένοντος.
[2, 8]	αὐτῶν τὴν μέχρι θανάτου βάσανον	ἡγούμενοι.	(Περὶ δὲ τὰς κρίσεις ἀκριβέστατοι
[2, 21]	ἐπιθεῖναι πίστιν τοῖς ἐψευσμένοις, ἀρετὴν	ἡγούμενος	τὴν ἀπάτην καὶ ταύτῃ κατὰ
[2, 8]	ἔτι πρὸς τὰ μαθήματα συγγενεῖς	ἡγοῦνται	καὶ τοῖς ἤθεσιν αὐτῶν ἐντυποῦσι,
[2, 15]	καὶ πρὸς τὸ φρούριον ἐλθεῖν	ἠγωνίζετο.	Διήμαρτέν γε μὴν τῆς ἐπιβολῆς·
[2, 8]	(Καὶ γὰρ ἔρρωται παρ' αὐτοῖς	ἥδε	ἡ δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι
[2, 2]	ὃν ἔγραφεν ἐν ταῖς ἐπιδιαθήκαις	ᾔδει	διάδοχον, καὶ ταῦτα μηδὲν τὸν
[2, 18]	πυθόμενος Ἀγρίππας ἀνελεῖν μὲν αὐτὸν	ᾐδέσθη	διὰ Σόαιμον, ἔπαυσεν δὲ τῆς
[2, 10]	πείσας Καίσαρα σωθήσομαι μεθ' ὑμῶν	ἡδέως	ἢ παροξυνθέντος ὑπὲρ τοσούτων ἑτοίμως
[2, 1]	αὐτὸν θεραπείας ὡς πρὸς βέβαιον	ἤδη	βασιλέα· φείδεσθαί γε μὴν οὐ
[2, 8]	περιίσταται χεῖρον τῆς ἐπιορκίας ὑπολαμβάνοντες·	ἤδη	γὰρ κατεγνῶσθαί φασιν τὸν ἀπιστούμενον
[2, 21]	μέλλοντι πολέμῳ τοὺς πολλοὺς ἐσπάρασσεν.	(Ἤδη	δ' αὐτὸν στρατηγιῶντα καὶ μειζόνων
[2, 19]	δὲ τοὺς στασιαστὰς ἔκπληξις κατέλαβεν·	ἤδη	δὲ πολλοὶ διεδίδρασκον ἀπὸ τῆς
[2, 17]	οἱ δυνατοὶ τήν τε στάσιν	ἤδη	δυσκαθαίρετον ὑπ' αὐτῶν οὖσαν καὶ
[2, 19]	τοὺς πονηροὺς ἀπεστραμμένος ὁ θεὸς	ἤδη	καὶ τὰ ἅγια τέλος λαβεῖν
[2, 18]	κατὰ μῖσος, ὡς πρότερον, ἀλλ'	ἤδη	καὶ τὸν ἐφ' ἑαυτοῖς κίνδυνον
[2, 10]	ἐχώρει διὰ πάντων τὸ δέος	ἤδη	παρούσης εἰς Πτολεμαίδα τῆς στρατιᾶς.
[2, 17]	τῶν ἀδοκήτως ἰδόντων καὶ κρατεῖν	ἤδη	πεπεισμένων κατάπληξις ἦν. Οἱ δὲ
[2, 19]	σταδίους. (Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι κατιδόντες	ἤδη	πλησιάζοντα τῇ μητροπόλει τὸν πόλεμον,
[2, 16]	ἀλλὰ τὰ ἔργα, ἔφη, Ῥωμαίοις	ἤδη	πολεμούντων ἐστίν· οὔτε γὰρ Καίσαρι
[2, 22]	σώματα κατῃκίζετο δῆλός τε ἦν	ἤδη	πόρρωθεν ἀρχόμενος τυραννεῖν. Πεμφθείσης δ'
[2, 6]	τοσούτων κακῶν εἰκότως ἐπεστράφθαι ποτὲ	ἤδη	πρὸς τὰς συμφορὰς καὶ πολέμου
[2, 21]	τεσσάρων πάντες, αὐτὸς δὲ κοιμώμενος	ἤδη	προσφερομένου τοῦ πυρὸς διανίσταται, Καὶ
[2, 17]	Φαρισαίων γνωρίμοις ὡς ἐπ' ἀνηκέστοις	ἤδη	συμφοραῖς ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ὅλων·
[2, 17]	ἔδοξεν. Καὶ κατιδόντες ἀνηκέστους μὲν	ἤδη	τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου, τὴν
[2, 11]	αὐτοῖς γένοιτο. Κἀκεῖνος συνιδὼν τὸν	ἤδη	τῇ δυνάμει Καίσαρα πρὸς Κλαύδιον
[2, 21]	Ἰώσηπον ἀλλήλοις διεφέροντο. Κἀκεῖνος θαρρῶν	ἤδη	τοῖς ᾠκειωμένοις, ἦσαν δὲ εἰς
[2, 21]	καὶ θεασάμενος ἐπὶ τῆς σφαγῆς	ἤδη	τὸν σίδηρον ἀπεπήδησεν εἰς τὸν
[2, 14]	Καισαρείας Φλῶρος ἐξαπατῶν καὶ πόλεμον	ἤδη	τῷ ἔθνει σκοπούμενος, ᾧ μόνῳ
[2, 17]	δὲ βασιλεὺς ἰδὼν τὴν ὁρμὴν	ἤδη	τῶν νεωτεριζόντων ἀκατάσχετον καὶ χαλεπήνας
[2, 1]	τοῦ πατρὸς ἀμείνων. (Ἐπὶ τούτοις	ἡδόμενον	τὸ πλῆθος εὐθέως ἀπεπειρᾶτο τῆς
[2, 8]	ἄλλων πλέον. Οὗτοι τὰς μὲν	ἡδονὰς	ὡς κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ
[2, 16]	μηδείς, ἐὰν μὴ τὰ πρὸς	ἡδονὴν	ἀκούῃ· τοῖς μὲν γὰρ ἀνηκέστως
[2, 8]	ὁμιλοῦσιν, ἐνδεικνύμενοι τὸ μὴ δι'	ἡδονὴν	ἀλλὰ τέκνων χρείαν γαμεῖν. Λουτρὰ
[2, 22]	τὸν πόλεμον ἐξάψασιν ἐσχεδιάζοντο πρὸς	ἡδονήν,	καὶ τὸ κατάστημα τῆς πόλεως
[2, 5]	τέσσαρας ἴλας ἱππέων ἐπὶ Πτολεμαίδος	ᾔει,	προστάξας ἐκεῖ καὶ τοὺς παρὰ
[2, 2]	δὲ τοῦτο διαμαρτάνοι, βασιλεύειν Ἀντίπαν	ἤθελεν.	(Συνήργει δ' αὐτοῖς εἰς τοῦτο
[2, 19]	βασιλικῆς αὐλῆς ἐστρατοπεδεύετο. Κἂν εἴπερ	ἠθέλησεν	κατ' αὐτὴν ἐκείνην τὴν ὥραν
[2, 21]	χειρωσάμενος νουθετῆσαι διὰ τῆς ἁρπαγῆς	ἠθέλησεν,	τῇ δ' ἀποδόσει τῶν χρημάτων
[2, 8]	μαθήματα συγγενεῖς ἡγοῦνται καὶ τοῖς	ἤθεσιν	αὐτῶν ἐντυποῦσι, τὸν μὲν γάμον
[2, 8]	δὲ καὶ πρὸς ἀλλήλους τὸ	ἦθος	ἀγριώτερον αἵ τε ἐπιμιξίαι πρὸς
[2, 8]	ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ἔτεσιν τὸ	ἦθος	δοκιμάζεται καὶ φανεὶς ἄξιος οὕτως
[2, 5]	μὲν Ἄραβας εὑρὼν οὐ συμμάχων	ἦθος	ἔχοντας, ἀλλ' ἰδίῳ πάθει στρατευομένους
[2, 3]	ὧν ὅσα μὴ διεκλάπη Σαβῖνος	ἤθροισεν.	(Ἰουδαίους δὲ ἥ τε τῶν
[2, 11]	τὴν πόλιν εἰς τὸ Καπετώλιον	ἠθροίσθη	καὶ διὰ τὴν ὠμότητα τὴν
[2, 17]	τεσσαράκοντα τάλαντα, τοσοῦτον γὰρ ἔλειπεν,	ἠθροίσθη.	Καὶ τοῦ μὲν πολέμου τότε
[2, 12]	μή τι νεωτερίζοι τὸ πλῆθος	ἠθροισμένον,	εἷς τις τῶν στρατιωτῶν ἀνασυράμενος
[2, 14]	πόλεις καὶ πολλοὺς τῶν πατρίων	ἠθῶν	ἐξαναστάντας φυγεῖν εἰς τὰς ἀλλοφύλους
[2, 2]	τοῦ πατρὸς δεδεμένους λύσας, νῦν	ἥκει	παρὰ τοῦ δεσπότου σκιὰν αἰτησόμενος
[2, 16]	πόλεμον· οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐντολῆς	ἥκει	τις πονηρὸς ἀπ' ἐκείνων, οὐδέ
[2, 7]	Ἡρώδου κατ' ἐλπίδα τοῦ λήσειν	ἧκεν	εἰς Ῥώμην. Συνεργὸς δ' ἦν
[2, 3]	ἀπὸ Συρίας ταγμάτων, ὅπερ ἄγων	ἧκεν,	ἐν τῇ πόλει καταλείπει. Καὶ
[2, 9]	ἐκ τετράρχου; τούτοις ἀναπεισθεὶς Ἡρώδης	ἧκεν	πρὸς Γάιον, ὑφ' οὗ τῆς
[2, 15]	μόνον γοῦν ἐν ὄμμασιν αὐτῆς	ᾐκίζοντο	τοὺς ἁλισκομένους καὶ διέφθειρον, ἀλλὰ
[2, 11]	πολεμήσειν δ' ἄκων πρὸς οὓς	ἥκιστα	βούλοιτο. Δεῖν μέντοι προαποδειχθῆναι τῷ
[2, 9]	πλεονεξίας ἐπιτιμᾶται φυγῇ εἰς Γαλλίαν·	ἠκολούθησεν	γὰρ αὐτῷ κατήγορος Ἀγρίππας, ᾧ
[2, 18]	τῷ βασιλεῖ προσήκων κατὰ γένος.	Ἧκον	δ' ἐκ τῆς Βαταναίας ἑβδομήκοντα
[2, 19]	καθ' ἑκάτερον τῆς ὁδοῦ περιιόντες	ἠκόντιζον	εἰς πλαγίους. Οὔτε δὲ ἐπιστραφῆναι
[2, 11]	οὐχ ὑπομενεῖν. Καὶ Κλαύδιος ὡς	ἤκουσεν	τὰ παρὰ τῆς βουλῆς, πάλιν
[2, 8]	μετοικοῦσιν πολλοί. Καὶ τοῖς ἑτέρωθεν	ἥκουσιν	αἱρετισταῖς πάντ' ἀναπέπταται τὰ παρ'
[2, 10]	Συρίας συμμάχοις εἰς τὴν Ἰουδαίαν	ἤλαυνεν	ἐκ τῆς Ἀντιοχείας, Ἰουδαίων δὲ
[2, 16]	δὲ τὴν ὀργὴν εἰς οὓς	ἠλέει	Ἰουδαίους μετέφερεν, ταπεινοῦν αὐτῶν βουλόμενος
[2, 7]	ἐθνάρχης Ἀρχέλαος ἐπὶ τοσοῦτον ἔρωτος	ἦλθεν,	ὥστε παραχρῆμα τὴν συνοικοῦσαν αὐτῷ
[2, 16]	ὁμόνοια. Ἐπεὶ δὲ τινὰς μὲν	ἡλικία	τῶν ἐν πολέμῳ κακῶν ἄπειρος,
[2, 14]	εἶναί τινας θρασυτέρους καὶ δι'	ἡλικίαν	ἄφρονας, ἀμήχανον δὲ τῶν ἡμαρτηκότων
[2, 18]	εἰσῄει γερόντων, ἀλλὰ διὰ πάσης	ἡλικίας	ἐχώρουν κτείνοντες, ὡς ἐπικλυσθῆναι μὲν
[2, 12]	προσπεσόντες αὐτούς τε ἀνῄρουν μηδεμιᾶς	ἡλικίας	φειδὼ ποιούμενοι καὶ τὰς κώμας
[2, 11]	τοῖς Ἱεροσολύμοις περιβαλεῖν ἤρξατο τεῖχος,	ἡλίκον	ἂν τελεσθὲν ἀνήνυτον Ῥωμαίοις ἐποίησεν
[2, 8]	ἰδίως· πρὶν γὰρ ἀνασχεῖν τὸν	ἥλιον	οὐδὲν φθέγγονται τῶν βεβήλων, πατρίους
[2, 17]	ἔνδον ἱεροῦ τετραμμένη πρὸς ἀνατολὰς	ἡλίου.	Καὶ πρῶτον αὐτῶν πολλὰ πρὸς
[2, 16]	μᾶλλον Ἕλλησιν, οἳ τῶν ὑφ'	ἡλίῳ	πάντων προύχοντες εὐγενείᾳ καὶ τοσαύτην
[2, 16]	Πάντων δὴ σχεδὸν τῶν ὑφ'	ἡλίῳ	τὰ Ῥωμαίων ὅπλα προσκυνούντων ὑμεῖς
[2, 20]	κουφίσειν καὶ τοὺς ἑαυτοῦ κινδύνους	ἤλπισεν.	(Κἀν τούτῳ Δαμασκηνοὶ τὴν τῶν
[2, 21]	δὲ τὰς θύρας ἐξαπίνης ἀνοίξας	ᾑμαγμένους	ἐξαφῆκεν τοὺς ἄνδρας καὶ τοσαύτην
[2, 14]	ἡλικίαν ἄφρονας, ἀμήχανον δὲ τῶν	ἡμαρτηκότων	τὴν διάκρισιν ἑκάστου μετανοοῦντος καὶ
[2, 19]	παρὰ Ῥωμαίοις ἀσφαλῆ περὶ τῶν	ἡμαρτημένων	ὑπισχνούμενος, εἰ τὰ ὅπλα ῥίψαντες
[2, 16]	περιβεβλημένους ὠκεανὸν καὶ τῆς καθ'	ἡμᾶς	οἰκουμένης οὐκ ἐλάσσονα νῆσον οἰκοῦντας
[2, 20]	ἐκαλεῖτο, προσέταξαν ὑποτάσσεσθαι τοῖς στρατηγοῖς.	Ἠμέλουν	δὲ οὐδὲ τῆς ἄλλης χώρας,
[2, 8]	οὐδὲ ἀποπατεῖν. Ταῖς δ' ἄλλαις	ἡμέραις	βόθρον ὀρύσσοντες βάθος ποδιαῖον τῇ
[2, 9]	πρὸς δὲ μησὶν ἓξ καὶ	ἡμέραις	δύο, διαμείναντες ἐν ταῖς τετραρχίαις
[2, 10]	λαβὼν ἐπιστολὰς ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν	ἡμέραις	ἢ τὰς καθ' ἑαυτοῦ. ~(Γαίου
[2, 19]	τοῦ Κεστίου κατὰ χώραν τρισὶν	ἡμέραις	οἱ Ἰουδαῖοι τὰ μετέωρα κατειληφότες
[2, 19]	τῆς πόλεως σταδίους, τρισὶ μὲν	ἡμέραις	οὐκ ἐπεχείρει τῇ πόλει τάχα
[2, 19]	τείχους ἔβαλλον. Πέντε μὲν οὖν	ἡμέραις	πάντοθεν ἐπιχειροῦσιν τοῖς Ῥωμαίοις ἀμήχανος
[2, 17]	τοὺς ἐν αὐτῇ φρουροὺς δυσὶν	ἡμέραις	πολιορκήσαντες αὐτούς τε εἷλον καὶ
[2, 17]	πόλιν προσλαβεῖν. Ἑπτὰ μὲν οὖν	ἡμέραις	συχνὸς ἀμφοτέρων φόνος ἐγίνετο, καὶ
[2, 12]	δὲ μησὶν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν	ἡμέραις	τελευτᾷ καταλιπὼν Νέρωνα τῆς ἀρχῆς
[2, 8]	μὴ πῦρ ἐναύοιεν ἐκείνην τὴν	ἡμέραν,	ἀλλ' οὐδὲ σκεῦός τι μετακινῆσαι
[2, 13]	οὗτος μὲν ὁ πόλεμος καθ'	ἡμέραν	ἀνερριπίζετο. (Ἑτέρα δὲ ταραχὴ συνίσταται
[2, 13]	ἀποσφάττεται, μετὰ δ' αὐτὸν καθ'	ἡμέραν	ἀνῃροῦντο πολλοί· καὶ τῶν συμφορῶν
[2, 21]	πόλιν· οὐδὲ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	ἐνεργὸν ἕξειν ἔμελλεν ἐπέχοντος σαββάτου.
[2, 14]	ἂν ἀπορραγείη τὸ ἔθνος, καθ'	ἡμέραν	ἐπέτεινεν αὐτοῖς τὰς συμφοράς. (Ἐν
[2, 13]	ἐπεφύετο, οἱ καλούμενοι σικάριοι, μεθ'	ἡμέραν	καὶ ἐν μέσῃ τῇ πόλει
[2, 9]	αἳ σημαῖαι καλοῦνται. Τοῦτο μεθ'	ἡμέραν	μεγίστην ταραχὴν ἤγειρεν Ἰουδαίοις· οἵ
[2, 2]	πένθος κατειρωνεύσατο τοῦ πατρός, μεθ'	ἡμέραν	μὲν ἐπισχηματίζων τὸ πρόσωπον εἰς
[2, 13]	φιλόνεικον εἰς ὅπλα καὶ καθ'	ἡμέραν	οἱ θρασύτεροι παρ' ἀμφοῖν προεπήδων
[2, 21]	ὀλίγων ἱππέων κατ' ἐκείνην τὴν	ἡμέραν	παραφανέντων, τὸν Ἰώσηπον ἐξεκήρυσσον. Τῶν
[2, 19]	προειλήφει καὶ συντονώτερον ἔφευγεν μεθ'	ἡμέραν,	ὥστε τοὺς στρατιώτας ὑπ' ἐκπλήξεως
[2, 10]	κατὰ γὰρ ὥραν σπόρου πεντήκοντα	ἡμέρας	ἀργὰ προσδιέτριβεν αὐτῷ τὰ πλήθη,
[2, 14]	σύμπας τῶν ἐκείνης ἀπολομένων τῆς	ἡμέρας	ἀριθμὸς σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις,
[2, 17]	ἔπιπτον. Οὔτε δὲ νυκτὸς οὔτε	ἡμέρας	διέλειπεν ἡ συμβολὴ τῶν μὲν
[2, 14]	τοῦ μάχεσθαι. (Τῆς δ' ἐπιούσης	ἡμέρας	ἑβδομάδος οὔσης τῶν Ἰουδαίων εἰς
[2, 7]	διηγησαμένη τὸ ὄναρ μόλις δύο	ἡμέρας	ἐβίω. ~(Τῆς δὲ Ἀρχελάου χώρας
[2, 19]	τέλος λαβεῖν ἐπ' ἐκείνης τῆς	ἡμέρας	ἐκώλυσεν τὸν πόλεμον. (Ὁ γοῦν
[2, 18]	ἑτέρους φθάσαι. Καὶ τὰς μὲν	ἡμέρας	ἐν αἵματι διῆγον, τὰς δὲ
[2, 16]	πρόγονοι Πομπηίῳ ταύτας μάλιστα τὰς	ἡμέρας	ἐνεργοὺς ποιησαμένῳ τῆς πολιορκίας, ἐν
[2, 19]	σκευῶν ἀποβαλόντες. Ἔνθα δύο μὲν	ἡμέρας	ἐπέμεινεν ὁ Κέστιος ἀμηχανῶν, ὅ
[2, 9]	πρὸς τοῖς εἴκοσι καὶ τρεῖς	ἡμέρας	ἐπὶ μησὶν ἕξ. (Ἀποδειχθεὶς δὲ
[2, 7]	Ταῦτα ἀκούσας Ἀρχέλαος μετὰ πέντε	ἡμέρας	ἐπὶ τὴν δίκην ἐκλήθη. (Ἄξιον
[2, 1]	Ῥώμην ἀποδημίας ἀνάγκη. Πενθήσας γὰρ	ἡμέρας	ἑπτὰ τὸν πατέρα καὶ τὴν
[2, 21]	παρασχεῖν. Ὧν ἀπολαύσας μετὰ δύο	ἡμέρας	ἐφ' ὃ παρῆν διεπράττετο, καὶ
[2, 18]	προσταχθὲν χωρὶς ὑποψίας. Δύο μὲν	ἡμέρας	ἠρέμησαν οἱ Σκυθοπολῖται τὴν πίστιν
[2, 10]	δήμου τῶν Ῥωμαίων δὶς τῆς	ἡμέρας	θύειν ἔφασαν, εἰ δὲ βούλεται
[2, 2]	δὲ τοὺς συνέδρους ἐκείνης τῆς	ἡμέρας	καθ' ἑαυτὸν περὶ ὧν διήκουσεν
[2, 9]	οἰκίαν πρηνεῖς καταπεσόντες ἐπὶ πέντε	ἡμέρας	καὶ νύκτας ἴσας ἀκίνητοι διεκαρτέρουν.
[2, 18]	γῆν. Κατὰ δὲ τὰς αὐτὰς	ἡμέρας	καὶ τῶν ἐν Μαχαιροῦντι Ἰουδαίων
[2, 18]	ἔχουσιν ἐκεχειρίαν. ~(Τῆς δ' αὐτῆς	ἡμέρας	καὶ ὥρας ὥσπερ ἐκ δαιμονίου
[2, 21]	πάλιν Τιβεριάδα προσηγάγετο, μετὰ δ'	ἡμέρας	ὀλίγας Σεπφωρίταις συναποστᾶσαν εὑρὼν ἐπέτρεψεν
[2, 6]	διέλυσε τὸ συνέδριον, μετὰ δ'	ἡμέρας	ὀλίγας τὸ μὲν ἥμισυ τῆς
[2, 21]	φόβος ἐφρούρει. Καὶ μετ' ὀλίγας	ἡμέρας	πάλιν ἀπέστη Τιβεριὰς ἐπικαλεσαμένων τῶν
[2, 8]	γὰρ τροφὰς ἑαυτοῖς πρὸ μιᾶς	ἡμέρας	παρασκευάζουσιν, ὡς μὴ πῦρ ἐναύοιεν
[2, 21]	καὶ διὰ κηρύκων ἀπειλήσας ἐντὸς	ἡμέρας	πέμπτης τῶν μὴ καταλιπόντων Ἰωάννην
[2, 15]	ἀνάγκαις ἔθος εὔχεσθαι πρὸ τριάκοντα	ἡμερῶν	ἧς ἀποδώσειν μέλλοιεν θυσίας οἴνου
[2, 3]	ἑβδομάδας καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν	ἡμερῶν	προσηγορίαν ἔχουσαν, οὐχ ἡ συνήθης
[2, 16]	μὲν εὖρος ἑπτὰ δὲ μῆκος	ἡμερῶν	χώραν διειληφότες, τραχυτέραν τε καὶ
[2, 16]	ἑαυτῶν ἀσθένειαν; οὐ τὰ μὲν	ἡμέτερα	καὶ τῶν προσοίκων ἐθνῶν ἡττήθη
[2, 16]	οἰκουμένης δῆμος ὁ μὴ μοῖραν	ἡμετέραν	ἔχων. Οὓς ἅπαντας πολεμησάντων ὑμῶν
[2, 16]	χώρας Πομπήιος. Ἀλλ' οἱ μὲν	ἡμέτεροι	πρόγονοι καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν
[2, 16]	μεμφόμεθα πολεμεῖν. Καὶ τῶν μὲν	ἡμετέρων	ἐγκλημάτων ταχεῖα γένοιτ' ἂν διόρθωσις·
[2, 21]	ἀμφορεῖς, τῆς αὐτῆς ἐπίπρασκεν τιμῆς	ἡμιαμφόριον.	Οὔσης δὲ τῆς Γαλιλαίας ἐλαιοφόρου
[2, 8]	ἀνδρείοις αὐτῶν, οὓς ἥρωας καὶ	ἡμιθέους	καλοῦσιν, τὰς μακάρων νήσους ἀνατεθεικέναι,
[2, 20]	τῶν γὰρ καταλεγέντων ἑκάστη τοὺς	ἡμίσεις	ἐπὶ τὴν στρατιὰν ἐκπέμπουσα τοὺς
[2, 6]	ἑαυτὸν παράσχοι, τὸ δὲ λοιπὸν	ἥμισυ	διελὼν εἰς δύο τετραρχίας δυσὶν
[2, 6]	δ' ἡμέρας ὀλίγας τὸ μὲν	ἥμισυ	τῆς βασιλείας Ἀρχελάῳ δίδωσιν ἐθνάρχην
[2, 18]	ἦσαν ὑπερδέξιοι, ῥᾳδίως τοὺς Ῥωμαίους	ἠμύναντο	προσιόντας καὶ πρὸς διακοσίους αὐτῶν
[2, 13]	αὐτὴν ἀνατιθέντα. Διὰ ταῦτα δὲ	ἠμφισβήτουν	ἑκάτεροι· προῄει δ' αὐτοῖς τὸ
[2, 22]	κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν ἐν τούτοις	ἦν.
[2, 17]	οἱ βασιλικοί. Καὶ τούτοις μὲν	ἦν	ἀγὼν τοῦ ἱεροῦ κρατῆσαι μάλιστα
[2, 7]	Ἀλεξάνδρου γεγονυῖα τὸ πρῶτον, ὃς	ἦν	ἀδελφὸς Ἀρχελάου περὶ οὗ διέξιμεν,
[2, 13]	Τοῖς γε μὴν ἐπάρχοις φροντὶς	ἦν	ἀναστέλλειν τὴν ταραχὴν καὶ τοὺς
[2, 17]	τὸ τεῖχος οὐχ οἷόν τε	ἦν	ἄνωθεν βαλλομένους· ὑπόνομον δὴ πόρρωθεν
[2, 18]	καὶ τῶν ἁλισκομένων ἀνδρῶν φόνος	ἦν	ἄπειρος. (Οὐ μὴν οἱ Σύροι
[2, 2]	τῶν συγγενῶν, οἷς διὰ μίσους	ἦν	Ἀρχέλαος, καὶ προηγουμένως ἕκαστος αὐτονομίας
[2, 15]	κόσμον, ἐν ᾧ λειτουργεῖν ἔθος	ἦν	αὐτοῖς, ἀναλαβόντες κιθαρισταί τε καὶ
[2, 21]	δ' ἀεὶ πλείονα. Φροντὶς δ'	ἦν	αὐτῷ μηδένα προσλαμβάνειν εὐάλωτον, ἀλλὰ
[2, 18]	ἐγκλίναντες ἀνέδην διεφθείροντο. Καὶ παντοῖος	ἦν	αὐτῶν ὄλεθρος, τῶν μὲν ἐν
[2, 11]	ὁ δ' αὐτὸς καὶ γαμβρὸς	ἦν	Βερνίκῃ συνοικῶν, βασιλείᾳ τῇ Χαλκίδι.
[2, 19]	τῆς ἀργῆς ἑβδομάδος ἔννοιαν λαβόντες·	ἦν	γὰρ δὴ τὸ μάλιστα παρ'
[2, 18]	ὄμμασιν περισκέπτεται τὴν ἑαυτοῦ γενεάν·	ἦν	δ' αὐτῷ καὶ γυνὴ καὶ
[2, 8]	τὸν θεὸν οἴσουσι θνητοὺς δεσπότας.	Ἦν	δ' οὗτος σοφιστὴς ἰδίας αἱρέσεως
[2, 14]	τινα τρόπον οὔτε αἰκίας παρέλιπεν.	Ἦν	δὲ ἐν μὲν τοῖς ἐλεεινοῖς
[2, 13]	γεγονέναι τὸν κτίστην αὐτῆς λέγοντες·	ἦν	δὲ Ἡρώδης ὁ βασιλεύς· οἱ
[2, 18]	πλεῖστα κερδάνας ὡς κατισχύσας πλειόνων.	Ἦν	δὲ ἰδεῖν τὰς πόλεις μεστὰς
[2, 1]	ἀετὸν τῆς πύλης τοῦ ναοῦ.	Ἦν	δὲ τὸ πένθος οὐχ ὑπεσταλμένον,
[2, 2]	καταστὰς ὁ Σαλώμης υἱὸς Ἀντίπατρος,	ἦν	δὲ τῶν ἐναντιουμένων Ἀρχελάῳ δεινότατος
[2, 14]	παρρησία πάντων περικέκοπτο, τυραννὶς δ'	ἦν	διὰ πλειόνων, καὶ τὰ σπέρματα
[2, 14]	οὖν ἐν Συρίᾳ Κέστιος Γάλλος	ἦν	διέπων τὴν ἐπαρχίαν, οὐδὲ πρεσβεύσασθαί
[2, 17]	δαιμόνιόν τι μήνιμα προσδοκᾶν εἰκὸς	ἦν,	εἰ καὶ μὴ τὴν ἐκ
[2, 13]	καλούμενον ὄρος ἐκεῖθεν οἷός τε	ἦν	εἰς Ἱεροσόλυμα παρελθεῖν βιάζεσθαι καὶ
[2, 20]	τῆς Ἰδουμαίας Νίγερι, γένος δ'	ἦν	ἐκ τῆς περὶ Ἰορδάνην Περαίας,
[2, 14]	ἔσφαζον τοὺς οἰκήτορας. Φυγὴ δ'	ἦν	ἐκ τῶν στενωπῶν καὶ φόνος
[2, 13]	οὐδὲ τοῖς φίλοις προσιοῦσιν πίστις	ἦν,	ἐν μέσαις δὲ ταῖς ὑπονοίαις
[2, 1]	ἐν εὐωχίᾳ μετὰ τῶν φίλων	ἦν.	Ἔνθα δὴ περὶ δείλην ἀθροισθέντες
[2, 16]	τῆς Ἀσαμωναίων οἰκίας, αὕτη γὰρ	ἦν	ἐπάνω τοῦ ξυστοῦ πρὸς τὸ
[2, 14]	τοῦτο τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις ἀγανάκτησις	ἦν,	ἔτι μέντοι τοὺς θυμοὺς κατεῖχον.
[2, 17]	δημοσίᾳ, καὶ πλήρης μὲν κατηφείας	ἦν	ἡ πόλις, ἕκαστος δὲ τῶν
[2, 19]	πάντοθεν ἐπιχειροῦσιν τοῖς Ῥωμαίοις ἀμήχανος	ἦν	ἡ προσβολή, τῇ δ' ἐπιούσῃ
[2, 21]	πρὸς τὸν ἔλεον. Τῷ δ'	ἦν	ἡ ταπείνωσις προπαρασκευὴ στρατηγήματος, καὶ
[2, 12]	δυνατοὶ πρὸς Οὐμμίδιον Κουαδρᾶτον, ὃς	ἦν	ἡγεμὼν τῆς Συρίας, εἰς Τύρον
[2, 22]	τὰ σώματα κατῃκίζετο δῆλός τε	ἦν	ἤδη πόρρωθεν ἀρχόμενος τυραννεῖν. Πεμφθείσης
[2, 7]	γυναικὸς αὐτοῦ Γλαφύρας ὄναρ, ἥπερ	ἦν	θυγάτηρ μὲν Ἀρχελάου τοῦ Καππαδόκων
[2, 15]	ἐρεθίσαι. Τοὺς δ' ἀρχιερεῖς αὐτοὺς	ἦν	ἰδεῖν καταμωμένους μὲν τὴν κεφαλὴν
[2, 6]	Παλάτιον Ἀπόλλωνος ἱερῷ, κτίσμα δ'	ἦν	ἴδιον αὐτοῦ θαυμασίῳ πολυτελείᾳ κεκοσμημένον,
[2, 18]	καλεῖται μὲν Κύπρος, καθύπερθεν δ'	ἦν	Ἱεριχοῦντος, τοὺς μὲν φρουροὺς ἀπέσφαξαν,
[2, 11]	γὰρ εἰ μὴ φύσει μέτριος	ἦν,	ἱκανὸν ὑπόδειγμα σωφροσύνης αὐτῷ προκεῖσθαι
[2, 13]	οὓς ἐκόλασεν, ἄπειρόν τι πλῆθος	ἦν.	(Καθαρθείσης δὲ τῆς χώρας ἕτερον
[2, 22]	γυμνασίαις τὸ τῶν νέων πλῆθος	ἦν,	καὶ μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ
[2, 18]	Ἀλεξανδρέων δι' ὑπερβολὴν μίσους δυσανάκλητον	ἦν	καὶ μόλις ἀπεσπᾶτο τῶν σωμάτων.
[2, 17]	Φλώρῳ μὲν οὖν δεινὸν εὐαγγέλιον	ἦν,	καὶ προῃρημένος ἐξάπτειν τὸν πόλεμον
[2, 13]	τοσοῦτον τῶν ἐπιβουλευόντων τὸ τάχος	ἦν	καὶ τοῦ λαθεῖν ἡ τέχνη.
[2, 9]	Πρὸς τοῦτο τοῦ πλήθους ἀγανάκτησις	ἦν,	καὶ τοῦ Πιλάτου παρόντος εἰς
[2, 15]	δὲ περὶ τὰς πύλας ὠθισμὸς	ἦν,	καὶ φθάνειν ἑκάστου σπεύδοντος βραδυτέρα
[2, 22]	ἀπολουμένης. Ἀνάνῳ γε μὴν φροντὶς	ἦν	κατὰ μικρὸν ἀφισταμένῳ τῶν εἰς
[2, 14]	ἀλλὰ γοῦν τὸ ἀξίωμα Ῥωμαικὸν	ἦν.	~(Κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ὁ
[2, 13]	τῆς ἐκεῖ δυνάμεως ἐκ Συρίας	ἦν	κατειλεγμένον καὶ καθάπερ συγγενεῖς ἦσαν
[2, 6]	καὶ Ἰουδαία πᾶσα καὶ Σαμαρεῖτις	ἦν	κεκουφισμένη τετάρτῳ μέρει τῶν φόρων
[2, 21]	ἐξ ὅσου συνιδεῖν οὐ ῥᾴδιον	ἦν	κενὰς τὰς ἁλιάδας μετεώρους σαλεύειν
[2, 17]	τὸ δὲ πάθος Ῥωμαίοις μὲν	ἦν	κοῦφον, ἐκ γὰρ ἀπλέτου δυνάμεως
[2, 17]	(Τῇ δ' ἑξῆς, πεντεκαιδεκάτη δ'	ἦν	Λώου μηνός, ὥρμησαν ἐπὶ τὴν
[2, 21]	τῶν ταπεινῶν κακουργημάτων· λῃστὴς γὰρ	ἦν	μονότροπος, ἔπειτα καὶ συνοδίαν εὗρεν
[2, 18]	σφετέρους οἴκους μετέφερον, ἔνδοξός τε	ἦν	ὁ πλεῖστα κερδάνας ὡς κατισχύσας
[2, 21]	καὶ μάλιστα τῶν Ταριχεατῶν, οἶκτος	ἦν,	οἱ δ' ἀπὸ τῆς χώρας
[2, 17]	καὶ κρατεῖν ἤδη πεπεισμένων κατάπληξις	ἦν.	Οἱ δὲ ἔνδοθεν πρός τε
[2, 19]	δῆμος ὑπὸ τοῖς στασιασταῖς ἔμφρουρος	ἦν,	οἱ δὲ στασιασταὶ τὴν εὐταξίαν
[2, 22]	τῆς πόλεως πρὶν ἐπελθεῖν Ῥωμαίους	ἦν	οἷον ἀπολουμένης. Ἀνάνῳ γε μὴν
[2, 17]	διέτασσεν τὴν πολιορκίαν. Ἀπορία δ'	ἦν	ὀργάνων, καὶ φανερῶς ὑπορύττειν τὸ
[2, 19]	ἐπισφαλέστερος τοῖς ἱππεῦσιν ὁ κίνδυνος	ἦν·	οὔτε γὰρ ἐν τάξει κατὰ
[2, 3]	τοὺς ἄνωθεν βάλλοντας ἀμύνεσθαι ῥᾴδιον	ἦν	οὔτε τοὺς συστάδην μαχομένους ὑπομένειν.
[2, 20]	Φιλίππῳ τῷ Ἰακίμου, στρατοπεδάρχης δ'	ἦν	οὗτος Ἀγρίππα τοῦ βασιλέως, διαδράντες
[2, 7]	θέαν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος ἄπειρον	ἦν	περὶ τοὺς στενωπούς, δι' ὧν
[2, 19]	μέχρι πολλῶν διαφθαρέντων, ἐν οἷς	ἦν	Πρῖσκος μὲν στρατάρχης τάγματος ἕκτου,
[2, 5]	κώμην Ἀροῦν καλουμένην· κτῆμα δὲ	ἦν	Πτολεμαίου καὶ διὰ τοῦτο ὑπὸ
[2, 18]	δὲ πολλάκις αὐτοὺς ἅπαντας μόνος	ἦν	ῥοπὴ τῆς παρατάξεως. Περιέρχεται δ'
[2, 4]	καὶ τὸ κτείνειν αὐτοῖς προηγούμενον	ἦν	Ῥωμαίους τε καὶ τοὺς βασιλικούς,
[2, 18]	Σίμωνος πάθος, ὃς υἱὸς μὲν	ἦν	Σαούλου τινὸς τῶν οὐκ ἀσήμων,
[2, 18]	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀεὶ μὲν	ἦν	στάσις πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν τοῖς
[2, 15]	οἱ στασιασταὶ Φλώρου κατεβόων. Τοῦτο	ἦν	σύνθημα κατ' αὐτῶν δεδομένον· αὐτίκα
[2, 6]	τῆς βασιλείας προσέθηκεν Συρίᾳ. Πρόσοδος	ἦν	τῆς Ἀρχελάῳ δοθείσης χώρας τετρακοσίων
[2, 14]	ἔχοντες παρὰ χωρίον, οὗ δεσπότης	ἦν	τις Ἕλλην Καισαρεύς, πολλάκις μὲν
[2, 7]	ἧκεν εἰς Ῥώμην. Συνεργὸς δ'	ἦν	τις ὁμόφυλος αὐτῷ πάντα τὰ
[2, 19]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἱππάσιμον οὐκ	ἦν·	τὸ δὲ ἐπὶ θάτερα κρημνοὶ
[2, 3]	τοὺς παρακινοῦντας καθέξων, ἐπειδὴ πρόδηλον	ἦν	τὸ πλῆθος οὐκ ἠρεμῆσον, ἓν
[2, 18]	στρατόπεδα, σωτηρία δὲ τοῖς ἑτέροις	ἦν	τὸ τοὺς ἑτέρους φθάσαι. Καὶ
[2, 17]	πύλης ἀθροίζουσι τὸν δῆμον, ἥτις	ἦν	τοῦ ἔνδον ἱεροῦ τετραμμένη πρὸς
[2, 17]	ἢ θυσίαν προσδέχεσθαι. Τοῦτο δ'	ἦν	τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου καταβολή·
[2, 12]	Φιλίππου γενομένην ἐπαρχίαν, αὕτη δ'	ἦν	Τραχωνῖτις καὶ Βατανέα καὶ Γαυλανῖτις,
[2, 19]	στρατιωτῶν· τῇ τετάρτῃ δέ, ἥτις	ἦν	τριακὰς Ὑπερβερεταίου μηνός, διατάξας τὴν
[2, 17]	ἐπὶ τοῖς πράγμασιν ἀντίπαλον ἀφόρητος	ἦν	τύραννος. Ἐπανίστανται δὲ οἱ περὶ
[2, 17]	τις ἴσχυσεν, καὶ φόνος μὲν	ἦν	τῶν καταληφθέντων, ἔρευνα δὲ τῶν
[2, 17]	περὶ τὸν Μετίλιον, οὗτος γὰρ	ἦν	τῶν Ῥωμαίων ἔπαρχος, διαπέμπονται πρὸς
[2, 2]	ψυχὴν κάμνων τοῦ σώματος ἀκρατὴς	ἦν	ὑγιαίνοντος λογισμοῦ καὶ οὐδ' ὃν
[2, 17]	οὔσης, ἐν ᾗ πᾶσιν ἔθος	ἦν	ὕλην τῷ βωμῷ προσφέρειν, ὅπως
[2, 3]	αὐτονομίαν. Σαβίνῳ δ' ἀγαπητὸν μὲν	ἦν	ὑπεξελθεῖν, ἠπίστει δὲ ταῖς ὑποσχέσεσιν
[2, 13]	καὶ τῶν συμφορῶν ὁ φόβος	ἦν	χαλεπώτερος, ἑκάστου καθάπερ ἐν πολέμῳ
[2, 1]	θρόνου δεξιωσάμενος τῆς τε σπουδῆς,	ἣν	ἐνεδείξαντο περὶ τὴν κηδείαν τοῦ
[2, 16]	τὴν Φλώρου διεξῄεσαν ὠμότητα. Πρὸς	ἣν	ἠγανάκτει μὲν Ἀγρίππας, στρατηγικῶς δὲ
[2, 17]	μετέβαινον εἰς τὴν αὐλήν, εἰς	ἣν	οἱ βασιλικοὶ κατέφυγον, καὶ διανείμαντες
[2, 5]	Σαπφὼ πρόεισιν κώμην ἑτέραν ἐρυμνήν,	ἣν	ὁμοίως διήρπασαν τάς τε προσόρους
[2, 10]	ἀναδίδωσιν δὲ τὴν ὑελίνην ψάμμον,	ἣν	ὅταν ἐκκενώσῃ πολλὰ πλοῖα προσσχόντα,
[2, 3]	ἐπιστολαὶ περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀποστάσεως,	ἣν	προιδόμενος ὁ Οὔαρος, ἀνέβη γὰρ
[2, 21]	τοῦ μὲν μὴ καταντήσαντος ἐφ'	ἣν	συντέτακτο προθεσμίαν, Ῥωμαικῶν δ' ὀλίγων
[2, 16]	ὑπατικὰς ῥάβδους; τί χρὴ λέγειν	Ἡνιόχους	τε καὶ Κόλχους καὶ τὸ
[2, 12]	δ' αὐτῶν ἐλθόντες πρὸς Κουμανὸν	ἠντιβόλουν	πρὶν ἀνηκέστου πάθους εἰς τὴν
[2, 14]	τῶν πραγμάτων, οὐκ ἔστιν δὲ	ἥντινα	κακουργίας ἰδέαν παρέλειπεν. Οὐ μόνον
[2, 3]	δὲ καθερπύσαντες ἀπὸ τῶν τειχῶν	ᾖξαν	εἰς τοὺς Ῥωμαίους εὐμεταχείριστοι διὰ
[2, 2]	γεγονέναι. Τήν γε μὴν ἐπιδιαθήκην	ἠξίου	διὰ τοῦτο μάλιστα εἶναι κυρίαν,
[2, 16]	τραπόμενον πέμπειν κατὰ Φλώρου πρέσβεις	ἠξίου	πρὸς Νέρωνα καὶ μὴ σιωπῶντας
[2, 12]	πλῆθος, εἰ μὴ τύχοι παραμυθίας,	ἠξίου	τε προάγειν τὸν στρατιώτην καὶ
[2, 21]	ἀπὸ τῆς στρατηγίας. Οὐ μὴν	ἠξίουν	ἀποχρήσειν τὸ δόγμα· δισχιλίους δὲ
[2, 2]	ὅσων ὡς παρὰ βασιλέως τυχεῖν	ἠξίουν	καὶ τοὺς ἐπὶ μεγίσταις αἰτίαις
[2, 12]	παρὰ τῶν πορθησάντων τὴν χώραν	ἠξίουν	λαβεῖν. Παρόντες δὲ καὶ οἱ
[2, 15]	πλῆθος· ἀλλάξας τὴν σπεῖραν, ὡς	ἠξίουν,	μετὰ τῆς λοιπῆς δυνάμεως ὑπέστρεψεν
[2, 13]	Σύρους στασιασάντων. Οἱ μὲν γὰρ	ἠξίουν	σφετέραν εἶναι τὴν πόλιν Ἰουδαῖον
[2, 21]	τὸ μὲν ἄλλο πλῆθος τῶν	ἠπατημένων	ἀνεχώρει καίτοι διωργισμένον, δισχίλιοι δ'
[2, 13]	περὶ τρισμυρίους μὲν ἀθροίζει τῶν	ἠπατημένων,	περιαγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκ τῆς
[2, 5]	ἰδίων ταγμάτων ἐπὶ τοὺς ἀφεστῶτας	ἠπείγετο.	Κἀκεῖνοι πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν
[2, 11]	κατεφαίνετο, τὴν τῶν στρατιωτῶν ὁδὸν	ἠπείγοντο	πρὸς Κλαύδιον. Ὑπήντων δ' αὐτοῖς
[2, 15]	σπείρας δεξιοῦσθαι. Τούτοις τὸ στασιῶδες	ἠπείθει,	καὶ διὰ τοὺς ἀπολωλότας τὸ
[2, 3]	καὶ περισχόντες τὰ βασίλεια πάντας	ἠπείλουν	διαφθείρειν, εἰ μὴ θᾶττον ἀπίοιεν·
[2, 7]	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Γλαφύρας ὄναρ,	ἥπερ	ἦν θυγάτηρ μὲν Ἀρχελάου τοῦ
[2, 3]	δ' ἀγαπητὸν μὲν ἦν ὑπεξελθεῖν,	ἠπίστει	δὲ ταῖς ὑποσχέσεσιν καὶ τὸ
[2, 10]	Ἀντιοχείας, Ἰουδαίων δὲ οἱ μὲν	ἠπίστουν	ἐπὶ ταῖς τοῦ πολέμου φήμαις,
[2, 9]	Ἀγρίππαν ἐξ ἰδιώτου βασιλέα πεποίηκεν,	ἦπου	γ' ἂν ἐκεῖνον διστάσειεν ἐκ
[2, 4]	δὲ καθάπερ βασιλεὺς τῶν σεμνοτέρων	ἥπτετο	πραγμάτων. Τότε μὲν οὖν ἑαυτῷ
[2, 17]	τοῖς κόλποις ξίφη, προσλαβόντες θαρραλεώτερον	ἥπτοντο	τῆς ἐπιχειρήσεως. Ἡττῶντο δ' οἱ
[2, 16]	Ἀτλαντικῷ τε πελάγει καὶ στήλαις	Ἡρακλείοις	καὶ μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης
[2, 16]	ἄμπωτιν ἐπάγων, ἀλλ' ὑπὲρ τὰς	Ἡρακλείους	στήλας ἐκτείναντες τὰ ὅπλα καὶ
[2, 14]	κατεῖχον. Ὁ δὲ Φλῶρος ὥσπερ	ἠργολαβηκὼς	ἐκριπίζειν τὸν πόλεμον, πέμψας εἰς
[2, 16]	ποιησαμένῳ τῆς πολιορκίας, ἐν αἷς	ἤργουν	οἱ πολιορκούμενοι· παραβαίνοντες δὲ ἐν
[2, 2]	κληρονόμου κρίσιν ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ'	ᾑρεῖτο	καὶ τὸν καθιστάμενον ὁ γινώσκων
[2, 12]	ἀτιμώρητον. Ὁ δέ, οὐ γὰρ	ἠρέμει	τὸ πλῆθος, εἰ μὴ τύχοι
[2, 18]	πάθος συνηνέχθη· Κεστίῳ δὲ οὐκέτι	ἠρεμεῖν	ἐδόκει πανταχοῦ τῶν Ἰουδαίων ἐκπεπολεμωμένων.
[2, 21]	οἱ μὲν τῷ παραγγέλματι πεισθέντες	ἠρέμησαν,	οἱ δ' ἀνὰ τὴν πέριξ
[2, 18]	χωρὶς ὑποψίας. Δύο μὲν ἡμέρας	ἠρέμησαν	οἱ Σκυθοπολῖται τὴν πίστιν αὐτῶν
[2, 2]	μέχρι δὲ τῆς Καίσαρος διαγνώσεως	ἠρεμήσειν	ὑπέσχετο καὶ διέτριβεν ἐπὶ τῆς
[2, 3]	πρόδηλον ἦν τὸ πλῆθος οὐκ	ἠρεμῆσον,	ἓν τῶν τριῶν ἀπὸ Συρίας
[2, 19]	παρόδους δῆλοί τε ἦσαν οὐκ	ἠρεμήσοντες	ἀρξαμένων τῶν Ῥωμαίων ὁδεύειν. (Ἔνθα
[2, 1]	ἀπεκρίναντο δῆλοί τε ἦσαν οὐκ	ἠρεμήσοντες	εἰ πλήθους ἐπιλάβοιντο. Καὶ δὴ
[2, 16]	κατάρξαντα· φανεροὶ δ' ἦσαν οὐκ	ἠρεμήσοντες,	εἰ τὴν πρεσβείαν τις ἀποκωλύει.
[2, 18]	ταύτης εὐβουλίαν αἱ λοιπαὶ πόλεις	ἠρέμουν.	Τὸ δὲ στασιῶδες καὶ λῃστρικὸν
[2, 7]	ἀδελφόν, ὦ τολμηρά, τὸν ἐμὸν	ᾑρημένη.	Πλὴν οὐ περιόψομαι τὴν ὕβριν,
[2, 16]	τὴν πόλιν τήν τε ἀγορὰν	ἠρημωμένην	ἐπεδείκνυσαν καὶ πεπορθημένας τὰς οἰκίας.
[2, 18]	συλλαβόντες ἔσυρον ὡς ζῶντας καταφλέξοντες.	Ἤρθη	δὲ πᾶν τὸ Ἰουδαῑ κὸν
[2, 7]	δὲ ἐκέλευσεν ἀναιρεθῆναι· Μηλίοις δ'	ἤρκεσεν	ἐπιτίμιον τῆς ἀνοίας τὰ ἀναλώματα.
[2, 16]	τούτους ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι· φρουρὰ δ'	ἤρκεσεν	τῶν οὕτως δυσμάχων καὶ τοσοῦτον
[2, 1]	οὐκ ὀλίγοι τῶν νεωτερίζειν προῃρημένων	ἤρξαντο	ἰδίου πένθους, ὅτε τὸ κοινὸν
[2, 12]	Κουμανός, ἐφ' οὗ θόρυβοί τε	ἤρξαντο	καὶ φθορὰ πάλιν Ἰουδαίων ἐγένετο.
[2, 18]	οὗτός γε ἀπὸ τῶν ὅπλων	ἤρξατο	σωφρονίζειν, ἀλλ' ὑποπέμψας τοὺς γνωρίμους
[2, 11]	τηλικοῦτον γὰρ τοῖς Ἱεροσολύμοις περιβαλεῖν	ἤρξατο	τεῖχος, ἡλίκον ἂν τελεσθὲν ἀνήνυτον
[2, 1]	~(Ἀρχελάῳ δὲ νέων	ἦρξε	θορύβων ἡ τῆς ἐπὶ Ῥώμην
[2, 19]	κατελάμβανον, ὑποστρέφοντες τάς τε μηχανὰς	ᾖρον	καὶ τοὺς νεκροὺς ἐσύλων τήν
[2, 21]	τὰς ἄλλας πόλεις ἐφεδρευούσας τοῖς	ἡρπαγμένοις,	κατασχεῖν ἡσυχῆ τὰ χρήματα προειλόμην,
[2, 14]	μόνον ἐφ' ὃν ἐπέμφθησαν τόπον	ἥρπαζον,	ἀλλ' εἰς πάσας ἐμπηδῶντες τὰς
[2, 2]	δεσπότου σκιὰν αἰτησόμενος βασιλείας, ἧς	ἥρπασεν	ἑαυτῷ τὸ σῶμα, καὶ ποιῶν
[2, 21]	ἐπέτεινεν τὸν φθόνον καὶ δευτέραν	ἤρτυσεν	ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ Ἰωσήπου. Σκηψάμενος
[2, 12]	δὲ τὴν Ἡρώδου τελευτήν, ὃς	ἦρχε	τῆς Χαλκίδος, καθίστησιν Κλαύδιος εἰς
[2, 17]	μὲν πρὸς Φλῶρον ἔπεμπον, ὧν	ἦρχεν	υἱὸς Ἀνανίου Σίμων, οὓς δὲ
[2, 8]	τοῖς τε ἀνδρείοις αὐτῶν, οὓς	ἥρωας	καὶ ἡμιθέους καλοῦσιν, τὰς μακάρων
[2, 11]	δὲ καὶ Ἀλέξανδρος ἐκ Μαριάμμης	Ἡρώδῃ	γεγόνεισαν υἱεῖς, οὓς ὁ πατὴρ
[2, 5]	γὰρ ἐν αὐτοῖς ἔνιοι προσήκοντες	Ἡρώδῃ	κατὰ γένος, κολάσαι προσέταξεν, ὅτι
[2, 4]	τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι τῶν ὑπὸ	Ἡρώδῃ	πάλαι στρατευσαμένων συστάντες ἔνοπλοι διεμάχοντο
[2, 2]	εἶναι δοκοῦντα διὰ τὴν παρὰ	Ἡρώδῃ	πίστιν· γεγόνει γὰρ δὴ τῶν
[2, 11]	καὶ τὰς ὑπ' Αὐγούστου δοθείσας	Ἡρώδῃ	Τραχωνῖτιν καὶ Αὐρανῖτιν, χωρὶς δὲ
[2, 5]	χώραν κακοῦντας ἔχθει τῷ πρὸς	Ἡρώδην	ἀποπέμπεται, μετὰ δὲ τῶν ἰδίων
[2, 5]	παρῆν καὶ κατὰ τὸ πρὸς	Ἡρώδην	ἔχθος Ἀρέτας ὁ Ἄραψ οὐκ
[2, 11]	δ' αὐτοῦ καὶ τὸν ἀδελφὸν	Ἡρώδην,	ὁ δ' αὐτὸς καὶ γαμβρὸς
[2, 9]	υἱὸς Ἀριστοβούλου, ὃν ὁ πατὴρ	Ἡρώδης	ἀπέκτεινεν, παραγίνεται πρὸς Τιβέριον. Τοῦ
[2, 9]	κἀν τῇ κάτω Γαυλανιτικῇ Ἰουλιάδα,	Ἡρώδης	δ' ἐν μὲν τῇ Γαλιλαίᾳ
[2, 9]	διστάσειεν ἐκ τετράρχου; τούτοις ἀναπεισθεὶς	Ἡρώδης	ἧκεν πρὸς Γάιον, ὑφ' οὗ
[2, 9]	ἐν ταῖς τετραρχίαις ὅ τε	Ἡρώδης	καὶ ὁ Φίλιππος, ὁ μὲν
[2, 9]	τὴν ἐκείνου προσέθηκεν Γάιος. Καὶ	Ἡρώδης	μὲν ἐν Γαλλίᾳ συμφυγούσης αὐτῷ
[2, 13]	κτίστην αὐτῆς λέγοντες· ἦν δὲ	Ἡρώδης	ὁ βασιλεύς· οἱ δὲ ἕτεροι
[2, 9]	ἐπαρχίαν οἱ λοιποί, Φίλιππος καὶ	Ἡρώδης	ὁ κληθεὶς Ἀντίπας, διῴκουν τὰς
[2, 11]	καὶ ὁ βασιλεύων τῆς Χαλκίδος	Ἡρώδης	τελευτᾷ, καταλιπὼν ἐκ μὲν τῆς
[2, 9]	μάλιστα τοῦτον εἰς ἐλπίδα βασιλείας	Ἡρωδιὰς	ἡ γυνὴ κατονειδίζουσα τὴν ἀργίαν
[2, 4]	χώραν ἀρχιλῃστοῦ καὶ χειρωθέντος ὑφ'	Ἡρώδου	βασιλέως συστήσας πλῆθος οὐκ ὀλίγον
[2, 6]	τοπαρχίαν ἔταξεν. Τῆς δ' ἄλλης	Ἡρώδου	γενεᾶς ἕκαστος τὸ καταλειφθὲν ἐν
[2, 2]	πρὸς οἷς τὸν ἀριθμὸν τῆς	Ἡρώδου	γενεᾶς, προαναγνοὺς δὲ καὶ τὰ
[2, 1]	πέπαυτο, κατολοφυρόμενοι τοὺς κολασθέντας ὑπὸ	Ἡρώδου	διὰ τὸν ἐκκοπέντα χρυσοῦν ἀετὸν
[2, 3]	ἐκαλεῖτο Φασάηλος ἐπώνυμον ἔχων ἀδελφὸν	Ἡρώδου	διαφθαρέντα ὑπὸ Πάρθων, ἐντεῦθεν κατέσειεν
[2, 6]	δύο τετραρχίας δυσὶν ἑτέροις παισὶν	Ἡρώδου	δίδωσιν, τὴν μὲν Φιλίππῳ, τὴν
[2, 6]	αὐτοῖς τὴν ἑαυτῷ καταλειφθεῖσαν ὑφ'	Ἡρώδου	δωρεὰν οὖσαν χιλίων ταλάντων, εὐτελῆ
[2, 6]	προσειπεῖν ἑτοίμως καὶ συμπενθῆσαι τὸν	Ἡρώδου	θάνατον αὐτῷ καὶ συνεύξασθαι περὶ
[2, 6]	τε συναγωνίσασθαι, κἂν διανέμῃ τὸν	Ἡρώδου	Καῖσαρ οἶκον πᾶσι τοῖς ἐγγόνοις,
[2, 7]	ἑαυτὸν Ἀλέξανδρον τὸν ἀναιρεθέντα ὑφ'	Ἡρώδου	κατ' ἐλπίδα τοῦ λήσειν ἧκεν
[2, 11]	ἦσαν, ὡς προεῖπον, Ἀριστοβούλου τοῦ	Ἡρώδου	παῖδες, Ἀριστόβουλος δὲ καὶ Ἀλέξανδρος
[2, 7]	Ἀλεξάνδρου χαρακτῆρας, κατηγόρητο γὰρ ὑφ'	Ἡρώδου	παρ' αὐτῷ, συνεώρα μὲν καὶ
[2, 6]	δὲ λέγειν τοῖς κατηγόροις τὰς	Ἡρώδου	παρανομίας πρῶτον διεξῄεσαν, οὐ βασιλέα
[2, 6]	μὴ νόθος υἱὸς εἶναι δόξειεν	Ἡρώδου,	προοιμιάσασθαι τὴν βασιλείαν τρισχιλίων πολιτῶν
[2, 6]	δὲ πλείους ὑπομεμενηκέναι τὰς ἐξ	Ἡρώδου	συμφορὰς ἐν ὀλίγοις ἔτεσιν Ἰουδαίους
[2, 2]	περιέμεινεν, εἴ γε μετὰ τὴν	Ἡρώδου	τελευτὴν ἐγκαθέτους μὲν ὑποπέμψας τοὺς
[2, 12]	Ἀρμενίας ἐβασίλευσεν. ~(Μετὰ δὲ τὴν	Ἡρώδου	τελευτήν, ὃς ἦρχε τῆς Χαλκίδος,
[2, 1]	αὐτοῖς ἀνεβόων ἐκ τῶν ὑφ'	Ἡρώδου	τετιμημένων χρῆναι καὶ πρῶτον τὸν
[2, 13]	Ἀρμενίαν δίδωσιν βασιλεύειν Ἀριστοβούλῳ τῷ	Ἡρώδου,	τῇ δ' Ἀγρίππα βασιλείᾳ τέσσαρας
[2, 17]	ἀνεχώρησεν εἰς Μασάδαν, ἔνθα τὴν	Ἡρώδου	τοῦ βασιλέως ὁπλοθήκην ἀναρρήξας καὶ
[2, 7]	περὶ οὗ διέξιμεν, υἱὸς δὲ	Ἡρώδου	τοῦ βασιλέως, ὑφ' οὗ καὶ
[2, 9]	τὴν ἀρχὴν Ἀγρίππας φθόνῳ τὰς	Ἡρώδου	τοῦ τετράρχου διήγειρεν ἐπιθυμίας. Ἐνῆγε
[2, 9]	πλῆθος ἐσιώπησεν. (Κἀν τούτῳ κατήγορος	Ἡρώδου	τοῦ τετραρχοῦντος Ἀγρίππας υἱὸς Ἀριστοβούλου,
[2, 5]	Ἀράβων διηρπάσθη μηνιόντων καὶ τοῖς	Ἡρώδου	φίλοις. Ἔνθεν εἰς Σαπφὼ πρόεισιν
[2, 2]	Ἰουδαίαν ἀνιὼν ἐπὶ φυλακῇ τῶν	Ἡρώδου	χρημάτων. Τοῦτον ἐπέσχεν προσωτέρω χωρεῖν
[2, 15]	ἔθος εὔχεσθαι πρὸ τριάκοντα ἡμερῶν	ἧς	ἀποδώσειν μέλλοιεν θυσίας οἴνου τε
[2, 18]	δὴ τῶν Ἀλεξανδρέων ἐκκλησιαζόντων περὶ	ἧς	ἔμελλον ἐκπέμπειν πρεσβείας ἐπὶ Νέρωνα
[2, 2]	τοῦ δεσπότου σκιὰν αἰτησόμενος βασιλείας,	ἧς	ἥρπασεν ἑαυτῷ τὸ σῶμα, καὶ
[2, 16]	δὲ τρίτην τῆς οἰκουμένης μοῖραν,	ἧς	οὐδὲ ἐξαριθμήσασθαι τὰ ἔθνη ῥᾴδιον,
[2, 19]	παρ' αὐτοῖς χελώνην ἐφράξαντο, καθ'	ἧς	τὰ βέλη φερόμενα περιωλίσθανεν ἄπρακτα,
[2, 13]	διὸ καὶ παντάπασιν ὑπὸ ἀξιοπιστίας	ἦσαν	ἀνεύρετοι. Πρῶτος μὲν οὖν ὑπ'
[2, 18]	τιμὰς Ἰουδαίων ἐλαττῶσαι. Συμβολαὶ δ'	ἦσαν	αὐτῶν ἀδιάλειπτοι πρὸς τοὺς Ἕλληνας,
[2, 17]	ἑκηβόλοις ἀδιαλείπτως ἐχρῶντο, καὶ συνεχεῖς	ἦσαν	βελῶν ἀφέσεις ἐξ ἑκατέρων τῶν
[2, 5]	δὲ τῶν τοῦ βασιλέως συγγενῶν,	ἦσαν	γὰρ ἐν αὐτοῖς ἔνιοι προσήκοντες
[2, 21]	αὐτοῦ, σὺν δὲ τοῖς καταλειφθεῖσιν,	ἦσαν	δ' ὅσον εἰς δισχιλίους Σύρων
[2, 21]	Κἀκεῖνος θαρρῶν ἤδη τοῖς ᾠκειωμένοις,	ἦσαν	δὲ εἰς τετρακισμυρίους Ταριχεᾶται, παντὶ
[2, 6]	περὶ τῆς τοῦ ἔθνους αὐτονομίας·	ἦσαν	δὲ πεντήκοντα μὲν οἱ παρόντες,
[2, 21]	τῶν ἐν αὐτῇ κωμῶν φυγάδες	ἦσαν·	Δι' ὧν πᾶσαν ἐλῄζετο τὴν
[2, 15]	ἀπολωλότων ἀνωδύρετο· τὸ πλέον δὲ	ἦσαν	εἰς τὸν Φλῶρον ἐπίφθονοι φωναί.
[2, 10]	πολέμου φήμαις, οἱ δὲ πιστεύοντες	ἦσαν	ἐν ἀμηχάνῳ πρὸς τὴν ἄμυναν·
[2, 21]	καὶ ναῦται τεσσάρων οὐ πλείους	ἦσαν	ἐν ἑκάστῳ, διὰ τάχους ἐλαύνει
[2, 17]	Μετίλιος. Οἱ δὲ μέχρι μὲν	ἦσαν	ἐν τοῖς ὅπλοις, οὔτ' ἐπεχείρει
[2, 21]	πλῆθος ἐκπωμάτων ἀργυρῶν χρυσοῖ τε	ἦσαν	ἑξακόσιοι. Μὴ δυνάμενοι δὲ διαθέσθαι
[2, 17]	δὲ πρὸς Ἀγρίππαν, ἐν οἷς	ἦσαν	ἐπίσημοι Σαῦλός τε καὶ Ἀντίπας
[2, 18]	καὶ Σόαιμος μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν	ἦσαν	ἱππεῖς ἡ τρίτη μοῖρα καὶ
[2, 13]	ἰδίους στασιαστὰς κατέχειν οἷοί τε	ἦσαν	καὶ τοῖς Ἕλλησιν αἶσχος ἐδόκει
[2, 12]	πᾶσαν τὴν χώραν ἁρπαγαί τε	ἦσαν	καὶ τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεις. Καὶ
[2, 3]	Ῥωμαίους εὐμεταχείριστοι διὰ τὴν ἔκπληξιν	ἦσαν.	Καὶ τῶν μὲν ἀπολωλότων, τῶν
[2, 19]	δὲ Ῥωμαίων πεντακόσιοι δεκαπέντε· τούτων	ἦσαν	οἱ τετρακόσιοι πεζοί, τὸ δὲ
[2, 19]	ἐπετήρουν τὰς παρόδους δῆλοί τε	ἦσαν	οὐκ ἠρεμήσοντες ἀρξαμένων τῶν Ῥωμαίων
[2, 1]	πρὸς ὀργὴν ἀπεκρίναντο δῆλοί τε	ἦσαν	οὐκ ἠρεμήσοντες εἰ πλήθους ἐπιλάβοιντο.
[2, 16]	ἐνδείξαιντο τὸν κατάρξαντα· φανεροὶ δ'	ἦσαν	οὐκ ἠρεμήσοντες, εἰ τὴν πρεσβείαν
[2, 13]	ἦν κατειλεγμένον καὶ καθάπερ συγγενεῖς	ἦσαν	πρὸς τὰς βοηθείας ἕτοιμοι. Τοῖς
[2, 9]	τῆς φάλαγγος Ἰουδαῖοι μὲν ἀχανεῖς	ἦσαν	πρὸς τὸ ἀδόκητον τῆς ὄψεως,
[2, 18]	τούτων Ἰουδαίοις πρὸς τὸ ἀλλόφυλον	ἦσαν	προσβολαί, κατατρέχοντες δὲ εἰς Σκυθόπολιν
[2, 17]	καὶ οἱ πρεσβεύσαντες πρὸς Ἀγρίππαν	ἦσαν.	Τότε μὲν οὖν τῇ νίκῃ
[2, 18]	δύναμιν. Οἱ δὲ ἕως μὲν	ἦσαν	ὑπερδέξιοι, ῥᾳδίως τοὺς Ῥωμαίους ἠμύναντο
[2, 11]	Ἰωτάπην θυγατέρα. Οὗτοι μὲν οὖν	ἦσαν,	ὡς προεῖπον, Ἀριστοβούλου τοῦ Ἡρώδου
[2, 18]	μὲν εὐλόγως εὕρηται τὸ ἀλλόφυλον,	ἠσέβηται	δὲ εἰς ἔσχατα> τὸ οἰκεῖον,
[2, 20]	σώματος ἀφηγεῖτο· μάλιστα δ' αὐτοὺς	ἤσκει	πρὸς τὸν πόλεμον παρ' ἕκαστα
[2, 15]	στρατιώταις ὑπήντων καὶ πλησίον γενομένους	ἠσπάσαντο·	τῶν δὲ μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ
[2, 2]	Ἀρχέλαος προπίπτει τῶν Καίσαρος γονάτων	ἡσυχῆ.	Κἀκεῖνος αὐτὸν μάλα φιλοφρόνως ἀναστήσας
[2, 21]	πάντα ποιήσειν, εἰ τοὺς διαλεξομένους	ἡσυχῆ	πέμψειαν εἴσω πρὸς αὐτόν. Ταῦτα
[2, 21]	πόλεις ἐφεδρευούσας τοῖς ἡρπαγμένοις, κατασχεῖν	ἡσυχῆ	τὰ χρήματα προειλόμην, ἵνα ὑμῖν
[2, 19]	αὐτὸς δὲ τοὺς λοιποὺς ἀναλαβὼν	ἡσυχῆ	τριάκοντα πρόεισιν σταδίους. Ἕωθεν δὲ
[2, 16]	λόγος, ἐὰν μὴ παρὰ πάντων	ἡσυχία	γένηται. Οἶδα μὲν οὖν ὅτι
[2, 14]	δημοτικοῦ δὲ τὸ μὴ χαῖρον	ἡσυχίᾳ	πρὸς τοὺς Ἀλβίνου κοινωνοὺς ἀπέκλινεν.
[2, 16]	οὐχ ὑφ' ἑνὶ τάγματι Ῥωμαίων	ἡσυχίαν	ἄγουσιν; Ἀλλὰ μὴν εἴ γέ
[2, 8]	τὸ δειπνητήριον. Καὶ καθισάντων μεθ'	ἡσυχίας	ὁ μὲν σιτοποιὸς ἐν τάξει
[2, 15]	αἰδοῖ κατέστειλαν. Ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ'	ἡσυχίας	τε καὶ κόσμου τοῖς στρατιώταις
[2, 16]	ἀναστέλλει, καὶ τὸ τῶν ἀδικουμένων	ἡσύχιον	τοῖς ἀδικοῦσι γίνεται διατροπή. Φέρε
[2, 16]	Ῥωμαίων καὶ τὴν τύχην καταπλαγέντες,	ἥτις	αὐτοῖς κατορθοῖ πλείονα τῶν ὅπλων.
[2, 16]	παρὸν ἐξ Αἰγύπτου τῆς γειτνιώσης,	ἥτις	ἐκτεινομένη μέχρις Αἰθιόπων καὶ τῆς
[2, 12]	Κατὰ γὰρ Γήμαν καλουμένην κώμην,	ἥτις	ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ κεῖται
[2, 17]	χαλκῆς πύλης ἀθροίζουσι τὸν δῆμον,	ἥτις	ἦν τοῦ ἔνδον ἱεροῦ τετραμμένη
[2, 19]	τῶν στρατιωτῶν· τῇ τετάρτῃ δέ,	ἥτις	ἦν τριακὰς Ὑπερβερεταίου μηνός, διατάξας
[2, 14]	εἰρηνικὰ φρονοῦντα, τοῖς δὲ παραφθεγξαμένοις	ᾐτοῦντο	συγγνώμην· ἐν γὰρ τοσούτῳ πλήθει
[2, 22]	τὴν τῶν κληθέντων ζηλωτῶν ἀφροσύνην,	ἡττήθη	δὲ τῆς βίας, κἀν τοῖς
[2, 16]	ἡμέτερα καὶ τῶν προσοίκων ἐθνῶν	ἡττήθη	πολλάκις, ἡ δὲ ἐκείνων ἰσχὺς
[2, 16]	γὰρ οὕτως τό γε τῆς	ἥττης	ὄνειδος κερδήσετε. Καλόν, ὦ φίλοι,
[2, 7]	ἐν Κύπρῳ τὰς ἐπιβουλὰς φυλασσόμενον·	ἧττον	γὰρ ἐπιχειρεῖσθαι διεζευγμένους. Ἀπολαβόμενος οὖν
[2, 19]	Ἰουδαῖοι κατὰ μὲν τὰς εὐρυχωρίας	ἧττον	ἐπέκειντο, συνειληθέντων δὲ εἰς τὰ
[2, 18]	ὅπως καθαρωτέραν ἔχοιεν τὴν δίαιταν	ἧττον	ἐπιμισγομένων τῶν ἀλλοφύλων, καὶ χρηματίζειν
[2, 5]	καὶ πολλῶν ἀγομένων τοὺς μὲν	ἧττον	θορυβώδεις φανέντας ἐφρούρει, τοὺς δὲ
[2, 12]	κολάζειν τὸν στρατιώτην, οἱ δὲ	ἧττον	νήφοντες τῶν νέων καὶ τὸ
[2, 13]	γνώμαις δὲ ἀσεβέστερον, ὅπερ οὐδὲν	ἧττον	τῶν σφαγέων τὴν εὐδαιμονίαν τῆς
[2, 18]	πόλεων ἐπίκουροι συνελέγησαν, ἐμπειρίᾳ μὲν	ἡττώμενοι	τῶν στρατιωτῶν, ταῖς δὲ προθυμίαις
[2, 14]	καὶ καταπαύειν ἐπειρᾶτο τὴν στάσιν.	Ἡττωμένου	δ' αὐτοῦ τῆς τῶν Καισαρέων
[2, 17]	προσλαβόντες θαρραλεώτερον ἥπτοντο τῆς ἐπιχειρήσεως.	Ἡττῶντο	δ' οἱ βασιλικοὶ πλήθει τε
[2, 18]	καὶ γενομένων ἐν τοῖς ὑψηλοτέροις	ἡττῶντο	ταχέως, καὶ οὔτε γυμνῆτες ὁπλίτας
[2, 9]	τελευταῖον τὰς χεῖρας ἀνατείνας φανερῶς	ηὔξατο	θᾶττον αὐτὸν θεάσασθαι τῶν ὅλων
[2, 15]	καὶ κλώμενοι πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων	ἠφανίζοντο,	καὶ οὐδὲ πρὸς ταφήν τις
[2, 5]	Οὔαρος δὲ τῷ πλήθει μὲν	ἠφίει	τὰς αἰτίας, τοὺς δὲ ἡγεμόνας
[2, 3]	τὰς στοὰς κατὰ κεφαλῆς αὐτῶν	ἠφίεσαν	τὰ βέλη, συνετρίβοντο πολλοὶ καὶ
[2, 8]	βασάνους προσφερόντων εὔθυμοι τὰς ψυχὰς	ἠφίεσαν	ὡς πάλιν κομιούμενοι. (Καὶ γὰρ
[2, 16]	τούτων κρατήσαντες, ὧν φεισάμενοι πρότερον	ἠχαρίστηνται.	Μαρτύρομαι δὲ ἐγὼ μὲν ὑμῶν
[2, 15]	(Ὁ δὲ σβεσθείσης τῆς ταραχῆς	ἤχθετο	καὶ πάλιν αὐτὴν ἀνάψαι πραγματευόμενος