Livre, Chap.
[2, 21]	τῷ κοινῷ βλάβην. Ὁρῶν δέ,	ὦ	Ταριχεᾶται, μάλιστα τὴν ὑμετέραν πόλιν
[2, 7]	ἄνδρα καὶ ταῦτα τὸν ἀδελφόν,	ὦ	τολμηρά, τὸν ἐμὸν ᾑρημένη. Πλὴν
[2, 16]	τῆς ἥττης ὄνειδος κερδήσετε. Καλόν,	ὦ	φίλοι, καλόν, ἕως ἔτι ἐν
[2, 17]	συνέβη πραχθῆναι τὸν φόνον, ἐν	ᾧ	διὰ τὴν θρησκείαν καὶ τῶν
[2, 14]	ταραχῆς ἀνελεῖν τὰς αἰτίας, ἐφ'	ᾧ	καὶ μισθὸν ἔλαβεν, ὁ δὲ
[2, 2]	δὲ μέχρις κώμων μεθυσκόμενος, ἐν	ᾧ	καὶ τὴν ταραχὴν τοῦ πλήθους
[2, 9]	ἠκολούθησεν γὰρ αὐτῷ κατήγορος Ἀγρίππας,	ᾧ	καὶ τὴν τετραρχίαν τὴν ἐκείνου
[2, 2]	τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων, ἐν	ᾧ	καὶ τὸν ἐξ Ἀγρίππα καὶ
[2, 15]	προκομίσαντες καὶ τὸν κόσμον, ἐν	ᾧ	λειτουργεῖν ἔθος ἦν αὐτοῖς, ἀναλαβόντες
[2, 14]	χώραν πᾶσιν ἐξεῖναι λῃστεύειν ἐφ'	ᾧ	μέρος αὐτὸς λήψεται τῶν λαφύρων.
[2, 14]	πόλεμον ἤδη τῷ ἔθνει σκοπούμενος,	ᾧ	μόνῳ συγκρύψειν τὰς ἑαυτοῦ παρανομίας
[2, 21]	τεῖχος ἀνοικοδομῆσαι τῆς πατρίδος, ἐν	ᾧ	πολλὰ παρὰ τῶν πλουσίων ἐκέρδανεν·
[2, 8]	ὁ πρὸς Ῥωμαίους πόλεμος, ἐν	ᾧ	στρεβλούμενοί τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί
[2, 21]	χειρῶν καταλιπεῖν. Κἀκείνου κατανεύσαντος ἐφ'	ᾧ	τὴν ἑτέραν αὐτὸς ἀποκόψειεν ἑαυτοῦ,
[2, 10]	ποταμὸς παραρρεῖ παντάπασιν ὀλίγος, παρ'	ᾧ	τὸ Μέμνονος μνημεῖόν ἐστιν ἔχον
[2, 14]	πρᾷον ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀναφεύγειν	ᾤετο	χρῆναι, τὸ στασιῶδες δὲ καὶ
[2, 16]	ἐνίων κακοβουλίας οἱ ἀγαθοὶ παραπολαύσωσιν,	ᾠήθην	δεῖν ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάντας
[2, 15]	Δεινὸς δὲ περὶ τὰς πύλας	ὠθισμὸς	ἦν, καὶ φθάνειν ἑκάστου σπεύδοντος
[2, 8]	παισὶν Ἑλλήνων ἀποφαίνονται τὴν ὑπὲρ	ὠκεανὸν	δίαιταν ἀποκεῖσθαι καὶ χῶρον οὔτε
[2, 16]	Γάδειρα πρὸς ἑσπέραν, ἀλλ' ὑπὲρ	ὠκεανὸν	ἑτέραν ἐζήτησαν οἰκουμένην καὶ μέχρι
[2, 16]	πεποιθότες· καὶ γὰρ ἐκείνους περιβεβλημένους	ὠκεανὸν	καὶ τῆς καθ' ἡμᾶς οἰκουμένης
[2, 16]	καὶ Καντάβρων ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων	ὠκεανὸς	φοβερὰν καὶ τοῖς ἐπιχωρίοις ἄμπωτιν
[2, 8]	καύμασι βαρυνόμενον, ἀλλ' ὃν ἐξ	ὠκεανοῦ	πραὺς ἀεὶ ζέφυρος ἐπιπνέων ἀναψύχει·
[2, 16]	μεσημβρινοῖς δὲ τοῖς Πυρηναίοις ὄρεσιν,	ὠκεανῷ	δὲ πρὸς δυσμῶν. Ἀλλὰ καίτοι
[2, 21]	διεφέροντο. Κἀκεῖνος θαρρῶν ἤδη τοῖς	ᾠκειωμένοις,	ἦσαν δὲ εἰς τετρακισμυρίους Ταριχεᾶται,
[2, 21]	Ταριχεᾶται, παντὶ τῷ πλήθει παρρησιαστικώτερον	ὡμίλει.	Καὶ πολλὰ τὴν προπέτειαν αὐτῶν
[2, 6]	λέγοντες ἀλλὰ τῶν πώποτε τυραννησάντων	ὠμότατον	ἐνηνοχέναι τύραννον· πλείστων γοῦν ἀνῃρημένων
[2, 14]	δὲ ἐν μὲν τοῖς ἐλεεινοῖς	ὠμότατος,	ἐν δὲ τοῖς αἰσχροῖς ἀναιδέστατος.
[2, 17]	ἀρχιερέως Ἀνανίου θάνατος ἐτύφωσεν εἰς	ὠμότητα	καὶ μηδένα νομίζων ἔχειν ἐπὶ
[2, 13]	ἐπὶ τοὺς εὐγενεστάτους μετήνεγκεν τὴν	ὠμότητα,	Καὶ ὡς τελευταῖον ὑπὸ φρενοβλαβείας
[2, 16]	συμφορὰς καὶ τὴν Φλώρου διεξῄεσαν	ὠμότητα.	Πρὸς ἣν ἠγανάκτει μὲν Ἀγρίππας,
[2, 2]	ἐπελθὼν ἀκήρυκτος. Ταύτην μέντοι τὴν	ὠμότητα	προσκεψάμενον αὐτοῦ καὶ τὸν πατέρα
[2, 11]	Καπετώλιον ἠθροίσθη καὶ διὰ τὴν	ὠμότητα	τὴν Γαίου Κλαυδίῳ πολεμεῖν ἐψηφίζετο·
[2, 16]	δι' ὑπερβολὴν τῆς εἰς αὐτοὺς	ὠμότητος.	Ὁ δὲ ὡς διοδεύσας πεῖραν
[2, 14]	συμφορὰν τὸ καινὸν τῆς Ῥωμαίων	ὠμότητος·	ὃ γὰρ μηδεὶς πρότερον τότε
[2, 17]	ἀναβοῶντας. Οἱ μὲν οὖν οὕτως	ὠμῶς	ἀπεσφάγησαν ἅπαντες πλὴν Μετιλίου, τοῦτον
[2, 2]	παρὰ δὲ ταῖς ἰδίαις θυσίαις	ὠμῶς	ἀπεσφάχθαι· καὶ τοσοῦτον ἐν τῷ
[2, 18]	τὴν βασιλείαν διέφθειρεν· διετέλει τε	ὠμῶς	εἰς τὸ ἔθνος παρανομῶν, μέχρι
[2, 7]	Ἰουδαίοις ἀλλὰ καὶ Σαμαρεῦσι χρησάμενος	ὠμῶς,	πρεσβευσαμένων ἑκατέρων κατ' αὐτοῦ πρὸς
[2, 6]	τὸ περισσὸν αὐτῆς ὑπορρῖψαι τοῖς	ὠμῶς	σπαράττουσιν, συνάψαντας δὲ τῇ Συρίᾳ
[2, 3]	ἔχων, Ῥοῦφος δὲ τοὺς ἱππεῖς,	ὢν	ἑκάτερος καὶ χωρὶς ὑπηκόου δυνάμεως
[2, 21]	ὑπεκρίνατο τὴν ἀσθένειαν καὶ κλινήρης	ὢν	ὑστερῆσαι τῆς θεραπείας ἔλεγεν. Ὡς
[2, 14]	δὲ τοὺς μὲν ἀφῃρημένους ὑπὲρ	ὧν	ἀγανακτεῖν ἐχρῆν σιωπᾶν, τοὺς ἄπληγας
[2, 8]	ἀκώλυτος ἡ μετάληψις αὐτοῖς παρ'	ὧν	ἂν θέλωσιν. (Πρός γε μὴν
[2, 21]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια Ἰωάννῃ παρασχεῖν.	Ὧν	ἀπολαύσας μετὰ δύο ἡμέρας ἐφ'
[2, 16]	δυσὶν μόνοις τάγμασιν ὑπείκουσιν, μεθ'	ὧν	αὐτοὶ τὰς Δακῶν ἀνακόπτουσιν ὁρμάς;
[2, 21]	τοὺς ἀπολογησομένους ἔφασκεν καὶ δι'	ὧν	βεβαιώσεται τὴν πόλιν. Κατέβαινον δ'
[2, 17]	δεξιάν τε καὶ ὅρκους δώσοντας.	Ὧν	γενομένων κατῆγεν τοὺς στρατιώτας ὁ
[2, 13]	ἐπιπέμψας τοὺς στρατιώτας ἀναιρεῖ συχνούς,	ὧν	διαρπαγῆναι συνέβη καὶ τὰς οὐσίας.
[2, 2]	τῆς ἡμέρας καθ' ἑαυτὸν περὶ	ὧν	διήκουσεν ἐσκέπτετο, εἴτε χρὴ τῶν
[2, 18]	δὲ μάλα ἐκπαθῶς ἄξιά γε	ὧν	ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται, καθ' ὑμῶν,
[2, 14]	τοῦ βήματος καὶ σταυρῷ προσηλῶσαι,	ὧν	εἰ καὶ τὸ γένος Ἰουδαίων
[2, 22]	τοὺς ἐν Μασάδᾳ λῃστὰς μεθ'	ὧν	εἶχεν κατέφυγεν, κἀκεῖ μέχρι τῆς
[2, 7]	ἦν περὶ τοὺς στενωπούς, δι'	ὧν	ἐκομίζετο· καὶ γὰρ προῆλθον εἰς
[2, 6]	συμφορὰς ἐν ὀλίγοις ἔτεσιν Ἰουδαίους	ὧν	ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ μετὰ
[2, 13]	καὶ τὴν μητέρα διεξῆλθεν, ἀφ'	ὧν	ἐπὶ τοὺς εὐγενεστάτους μετήνεγκεν τὴν
[2, 17]	οὓς μὲν πρὸς Φλῶρον ἔπεμπον,	ὧν	ἦρχεν υἱὸς Ἀνανίου Σίμων, οὓς
[2, 18]	δὲ καὶ Σόαιμος μετὰ τετρακισχιλίων,	ὧν	ἦσαν ἱππεῖς ἡ τρίτη μοῖρα
[2, 15]	τε ἱεροῦ καὶ τῆς Ἀντωνίας·	ὧν	καὶ Φλῶρος ἐφιέμενος ἐξῆγε τῆς
[2, 16]	χιλίοις καὶ διακοσίοις στρατιώταις δουλεύουσιν,	ὧν	ὀλίγου δεῖν πλείους ἔχουσι πόλεις.
[2, 3]	στρατιῶται περὶ τετρακόσια τάλαντα διήρπασαν,	ὧν	ὅσα μὴ διεκλάπη Σαβῖνος ἤθροισεν.
[2, 21]	αὐτῇ κωμῶν φυγάδες ἦσαν· Δι'	ὧν	πᾶσαν ἐλῄζετο τὴν Γαλιλαίαν καὶ
[2, 4]	ἑαυτῷ διάδημα, περιιὼν δὲ μεθ'	ὧν	συνήθροισεν λῃστῶν τά τε ἐν
[2, 16]	γὰρ οὐκέτι Ῥωμαῖοι τούτων κρατήσαντες,	ὧν	φεισάμενοι πρότερον ἠχαρίστηνται. Μαρτύρομαι δὲ
[2, 16]	καὶ Βερνίκη τῷ Κεστίῳ περὶ	ὧν	Φλῶρος εἰς τὴν πόλιν παρηνόμησεν
[2, 20]	τῶν συλλεγομένων παλαιῶν ὅπλων ἐγκατασκευαζόμενος	ὥπλιζεν.	(Ἔπειτα συνιδὼν ἀήττητον τὴν Ῥωμαίων
[2, 18]	οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τοὺς ἄμεινον	ὡπλισμένους	ἑαυτῶν προταξάμενοι μέχρι πλείστου μὲν
[2, 20]	πάντας ἀνόπλους ἐπελθόντες ὑπὸ μίαν	ὥραν	ἀδεῶς ἀπέσφαξαν. (Οἱ δὲ διώξαντες
[2, 18]	ἑαυτοῖς Ἰουδαίους, ὡς ὑπὸ μίαν	ὥραν	ἀποσφαγῆναι μὲν ὑπὲρ δισμυρίους, κενωθῆναι
[2, 19]	ἠθέλησεν κατ' αὐτὴν ἐκείνην τὴν	ὥραν	ἐντὸς τῶν τειχέων βιάσασθαι, παραυτίκα
[2, 10]	κινδυνεύουσαν ἄσπορον μεῖναι, κατὰ γὰρ	ὥραν	σπόρου πεντήκοντα ἡμέρας ἀργὰ προσδιέτριβεν
[2, 13]	ἑκάστου καθάπερ ἐν πολέμῳ καθ'	ὥραν	τὸν θάνατον προσδεχομένου. Προεσκοποῦντο δὲ
[2, 8]	ἐπιμελητῶν διαφίενται, καὶ μέχρι πέμπτης	ὥρας	ἐργασάμενοι συντόνως πάλιν εἰς ἓν
[2, 18]	~(Τῆς δ' αὐτῆς ἡμέρας καὶ	ὥρας	ὥσπερ ἐκ δαιμονίου προνοίας ἀνῄρουν
[2, 21]	κατ' ἀλλήλων στασιάσαι, ἐφ' οἷς	ὠργίζοντο	πάνθ' ὁμολογήσων, ἔπειτα δοθὲν αὐτῷ
[2, 16]	γὰρ ἀνηκέστως ἐπὶ τὴν ἀπόστασιν	ὡρμημένοις	ἔνεστι καὶ μετὰ τὴν ἐμὴν
[2, 16]	ἑώρων πάντας ὑμᾶς πολεμεῖν Ῥωμαίοις	ὡρμημένους	καὶ μὴ τοῦ δήμου τὸ
[2, 12]	πλῆθος τῶν πολεμεῖν τοῖς Σαμαρεῦσιν	ὡρμημένων	οἱ ἄρχοντες τῶν Ἱεροσολύμων ἐκδραμόντες
[2, 19]	μεταβάληται, τοὺς ἀπ' αὐτοῦ πρεσβεύοντας	ὥρμησαν	ἀνελεῖν. Καὶ πρὶν ἢ φθέγξασθαι
[2, 18]	λαμπάδας ἁρπασάμενοι πρὸς τὸ ἀμφιθέατρον	ὥρμησαν	ἀπειλοῦντες ἐν αὐτῷ καταφλέξειν τὸν
[2, 21]	διωργισμένον, δισχίλιοι δ' ἐπ' αὐτὸν	ὥρμησαν	ἔνοπλοι, καὶ φθάσαντος εἰς τὸ
[2, 17]	καὶ μηδὲν ἔτι ὑποπτεύοντες ἀνεχώρουν,	ὥρμησαν	ἐπ' αὐτοὺς οἱ περὶ τὸν
[2, 17]	πεντεκαιδεκάτη δ' ἦν Λώου μηνός,	ὥρμησαν	ἐπὶ τὴν Ἀντωνίαν καὶ τοὺς
[2, 17]	μάλιστα κινούντων τὸν πόλεμον συνελθόντες	ὥρμησαν	ἐπὶ φρούριόν τι καλούμενον Μασάδαν,
[2, 17]	περὶ τὸν Ἐλεάζαρον ἐπ' αὐτὸν	ὥρμησαν,	ὅ τε λοιπὸς δῆμος ἐπὶ
[2, 18]	δὲ μέρος τῆς δυνάμεως Κέστιος	ὥρμησεν	ἐπὶ πόλιν καρτερὰν τῆς Γαλιλαίας
[2, 14]	τε καὶ πεζικῆς ἐπὶ Ἱεροσολύμων	ὥρμησεν,	ἵνα τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις ἐΡγάσηται
[2, 11]	μέλλομεν; ταῦτα εἰπὼν διὰ μέσης	ὥρμησεν	τῆς βουλῆς πάντας τοὺς συστρατιώτας
[2, 21]	μετρίως ἠγανάκτησεν καὶ σὺν αὐτοῖς	ὥρμησεν	τοὺς προπέμψαντας ἀνελεῖν, εἰ μὴ
[2, 18]	τὸ ξίφος ἐπ' οὐδένα μὲν	ὥρμησεν	τῶν πολεμίων, καὶ γὰρ ἑώρα
[2, 19]	πολλοὶ διεδίδρασκον ἀπὸ τῆς πόλεως	ὡς	ἁλωσομένης αὐτίκα. Τὸν δὲ δῆμον
[2, 16]	πληθύοντες ἔθνεσιν, τὰς δὲ πηγάς,	ὡς	ἄν τις εἴποι, τῆς εὐδαιμονίας
[2, 14]	τῶν μετριωτέρων. Ὁ μὲν οὖν,	ὡς	ἂν ἀπορραγείη τὸ ἔθνος, καθ'
[2, 11]	βασιλείᾳ τῇ Χαλκίδι. (Ταχέως δ'	ὡς	ἂν ἐκ τοσαύτης ἀρχῆς πλοῦτος
[2, 20]	λαθεῖν ἐκείνας. Τοὺς δὲ Ἰουδαίους	ὡς	ἂν ἐν στενῷ χωρίῳ τὸν
[2, 1]	τε περιηχοῦντες ὅλην τὴν πόλιν	ὡς	ἂν ἐπ' ἀνδράσιν, οὓς ἔφασκον
[2, 16]	ἀμύνης ἀποτρέπων. Οἱ μὲν οὖν,	ὡς	ἂν ὄντες ἔκκριτοι καὶ διὰ
[2, 19]	παιδὶ πεισθέντες ἐκάλουν τὸν Κέστιον	ὡς	ἀνοίξοντες αὐτῷ τὰς πύλας. Ὁ
[2, 2]	μάλα φιλοφρόνως ἀναστήσας ἐνέφηνεν μὲν	ὡς	ἄξιος εἴη τῆς πατρῴας διαδοχῆς,
[2, 15]	παρελθεῖν ἐπιθυμῶν εἰς τὴν Ἀντωνίαν,	ὡς	ἀπερράγησαν αἱ στοαί, τὴν ὁρμὴν
[2, 9]	σταδίῳ καὶ προσκαλεσάμενος τὸ πλῆθος	ὡς	ἀποκρίνασθαι δῆθεν αὐτοῖς θέλων, δίδωσιν
[2, 11]	ἀπόλειψιν περιδεῶς ἔσχον, αὖθις δ'	ὡς	ἀποστροφὴ σωτήριος οὐ κατεφαίνετο, τὴν
[2, 21]	τοὺς ἐπιχωρίους. Ἔπειτα διεφήμιζεν πόρρωθεν,	ὡς	ἄρα προδιδοίη τὰ πράγματα Ῥωμαίοις
[2, 21]	ἐκέρδανεν· ἔπειτα συνθεὶς σκηνὴν πανουργοτάτην,	ὡς	ἄρα φυλάττοιντο πάντες οἱ κατὰ
[2, 8]	μεταδοῦναι τῶν δογμάτων ἑτέρως ἢ	ὡς	αὐτὸς μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας
[2, 17]	πόλις, ἕκαστος δὲ τῶν μετρίων	ὡς	αὐτὸς ὑπὲρ τῶν στασιαστῶν δίκας
[2, 18]	τις προχείρως ὑπέμενεν καὶ μεμιγμένον	ὡς	βεβαίως ἀλλόφυλον ἐφοβεῖτο. Προεκαλεῖτο δὲ
[2, 17]	καὶ τοὺς ζηλωτὰς ἐνόπλους ἐφελκόμενος.	Ὡς	δ' οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον
[2, 14]	τιμὴν πολλαπλασίονα τῆς ἀξίας διδόντες·	ὡς	δ' ὑπερορῶν τὰς δεήσεις πρὸς
[2, 21]	ὢν ὑστερῆσαι τῆς θεραπείας ἔλεγεν.	Ὡς	δὲ εἰς τὸ στάδιον τοὺς
[2, 17]	στασιαστῶν αὐτοῖς οὔτ' ἐνέφαινεν ἐπιβουλήν·	ὡς	δὲ κατὰ τὰς συνθήκας ἅπαντες
[2, 14]	τῶν νέων προπηδῶντες οἰκοδομεῖν ἐκώλυον.	Ὡς	δὲ τούτους εἶργεν τῆς βίας
[2, 2]	καὶ διέτριβεν ἐπὶ τῆς Καισαρείας.	Ὡς	δὲ τῶν ἐμποδιζόντων ὁ μὲν
[2, 19]	γοῦν ὁρμῆς τοῖς Ῥωμαίοις προσέπεσον,	ὡς	διαρρῆξαι τὰς τάξεις αὐτῶν καὶ
[2, 16]	εἰς αὐτοὺς ὠμότητος. Ὁ δὲ	ὡς	διοδεύσας πεῖραν ἱκανὴν ἔλαβεν τῆς
[2, 15]	δὲ δὴ δεξιώσαιντο τοὺς προσιόντας	ὡς	ἔθος, Φλώρῳ μὲν ἀποκοπήσεσθαι τὴν
[2, 3]	Οὔαρον ἐπαμύνειν ἐν τάχει δεόμενος	ὡς	εἰ βραδύνοι κατακοπησομένου τοῦ τάγματος·
[2, 7]	αὐτῷ τὸν νεανίσκον. Ὁ δὲ	ὡς	εἶδεν, ἐτεκμήρατο μὲν τάχιστα καὶ
[2, 17]	οἱ περὶ τὸν Μανάημον ἀντισχόντες	ὡς	εἶδον πᾶν ἐπ' αὐτοὺς τὸ
[2, 20]	μὲν οὖν ἄλλων στρατηγῶν ἕκαστος	ὡς	εἶχεν προθυμίας ἢ συνέσεως διῴκει
[2, 13]	καὶ προῆγον εἰς τὴν ἐρημίαν	ὡς	ἐκεῖ τοῦ θεοῦ δείξοντος αὐτοῖς
[2, 21]	κατὰ τάχος. Ὁ δὲ Ἰώσηπος	ὡς	ἔλαβεν τὴν ἐπιστολήν, νυκτὸς ὁδεύσας
[2, 18]	εἰς ἔσχατα> τὸ οἰκεῖον, θνήσκωμεν	ὡς	ἐναγεῖς χερσὶν ἰδίαις· οὐ γὰρ
[2, 16]	ἀνθρώπων δίχα τῶν Ἀλεξάνδρειαν κατοικούντων,	ὡς	ἔνεστιν ἐκ τῆς καθ' ἑκάστην
[2, 17]	καὶ τοῖς τῶν Φαρισαίων γνωρίμοις	ὡς	ἐπ' ἀνηκέστοις ἤδη συμφοραῖς ἐβουλεύοντο
[2, 21]	σκήψεις ἐπινοῶν ἄλλους ἐπ' ἄλλοις	ὡς	ἐπὶ συνθήκαις προυκαλεῖτο. Τοῖς δὲ
[2, 18]	διὰ πάσης ἡλικίας ἐχώρουν κτείνοντες,	ὡς	ἐπικλυσθῆναι μὲν αἵματι πάντα τὸν
[2, 16]	δὲ καὶ καθ' ἕκαστον τούτων	ὡς	ἔστιν μικρὰ τοῦ πολεμεῖν ἡ
[2, 17]	διδοῖτο. Καταλιπόντες δὴ τὸ στρατόπεδον	ὡς	εὐάλωτον ἐπὶ τοὺς βασιλικοὺς ἀνέφυγον
[2, 19]	ἀνοίξοντες καὶ δεξόμενοι τὸν Κέστιον	ὡς	εὐεργέτην. Ὃς εἰ βραχὺ τῇ
[2, 17]	Ἀψάλωμον. (Ὁ μὲν οὖν δῆμος,	ὡς	ἔφην, εἰς ταῦτα συνήργησεν ἐλπίζων
[2, 10]	Πρὸς δὲ μηδεμίαν πεῖραν ἐνδιδόντων	ὡς	ἑώρα καὶ τὴν χώραν κινδυνεύουσαν
[2, 18]	τρεῖς δὲ ἄνδρας συλλαβόντες ἔσυρον	ὡς	ζῶντας καταφλέξοντες. Ἤρθη δὲ πᾶν
[2, 11]	ἑκούσιον οὐχ ὑπομενεῖν. Καὶ Κλαύδιος	ὡς	ἤκουσεν τὰ παρὰ τῆς βουλῆς,
[2, 15]	τὸ πλῆθος· ἀλλάξας τὴν σπεῖραν,	ὡς	ἠξίουν, μετὰ τῆς λοιπῆς δυνάμεως
[2, 8]	ὡς χορηγὸν τῆς ζωῆς. Ἔπειθ'	ὡς	ἱερὰς καταθέμενοι τὰς ἐσθῆτας πάλιν
[2, 21]	τοὺς μάλιστα γνωρίμους κελεύει προελθεῖν	ὡς	καὶ παρ' ἐκείνων πίστιν τινὰ
[2, 18]	στάσις μᾶλλον παρωξύνετο. Τότε δ'	ὡς	καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐτετάρακτο,
[2, 2]	ὀνομάτων κύριον Καίσαρα. Προσωνείδιζεν δ'	ὡς	καὶ τὸ πένθος κατειρωνεύσατο τοῦ
[2, 8]	πλέον. Οὗτοι τὰς μὲν ἡδονὰς	ὡς	κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ ἐγκράτειαν
[2, 18]	τε ἦν ὁ πλεῖστα κερδάνας	ὡς	κατισχύσας πλειόνων. Ἦν δὲ ἰδεῖν
[2, 21]	πύλας τῶν Ταριχεῶν ἀποκλεῖσαι κελεύσας,	ὡς	μὴ προεξαγγείλειέ τις τὸ σκέμμα
[2, 8]	ἑαυτοῖς πρὸ μιᾶς ἡμέρας παρασκευάζουσιν,	ὡς	μὴ πῦρ ἐναύοιεν ἐκείνην τὴν
[2, 8]	τοῖς νεοσυστάτοις, καὶ περικαλύψαντες θοιμάτιον,	ὡς	μὴ τὰς αὐγὰς ὑβρίζοιεν τοῦ
[2, 12]	δ' ἀεὶ τὰς ἑορτὰς παραφυλάττουσιν,	ὡς	μή τι νεωτερίζοι τὸ πλῆθος
[2, 18]	σώμασιν τήν τε δεξιὰν ἀνατείνας,	ὡς	μηδένα λαθεῖν, ὅλον εἰς τὴν
[2, 1]	τραυματίας μόλις. Ἔπειθ' οἱ μὲν	ὡς	μηδενὸς δεινοῦ γεγονότος ἐτρέποντο πρὸς
[2, 8]	παραχωροῦσιν ἀλλήλοις. Καὶ τοῖς ἔξωθεν	ὡς	μυστήριόν τι φρικτὸν ἡ τῶν
[2, 6]	ἐπ' ἰδίοις ἡγεμόσιν· ἐπιδείξεσθαι γάρ,	ὡς	οἱ νῦν στασιώδεις διαβαλλόμενοι καὶ
[2, 7]	ἐπιστάμενος, ὑφ' οὗ διδαχθεὶς ἔλεγεν,	ὡς	οἱ πεμφθέντες ἐπὶ τὴν ἀναίρεσιν
[2, 12]	εἰς πῦρ κατέβαλεν. Ἰουδαῖοι δὲ	ὡς	ὅλης αὐτοῖς τῆς χώρας καταφλεγείσης
[2, 17]	τοῦτον εἰσφέρῃ τὸν νόμον, ἀγανακτεῖν	ὡς	ὁριζομένης ἀπανθρωπίας, περιορᾶν δ' ὅτε
[2, 19]	Ῥωμαίους διώκοντες μέχρι Ἀντιπατρίδος. Ἔπειθ'	ὡς	οὐ κατελάμβανον, ὑποστρέφοντες τάς τε
[2, 17]	αὐτῷ, καὶ λόγον ἀλλήλοις δόντες,	ὡς	οὐ χρὴ Ῥωμαίων ἀποστάντας δι'
[2, 10]	τὸ πάτριον ἔθος προτεινομένων καὶ	ὡς	οὐδὲ θεοῦ τι δείκηλον, οὐχ
[2, 19]	ὑπὲρ δισχιλίους. ~(Γάλλος μὲν οὖν	ὡς	οὐδὲν ἔτι ἑώρα κατὰ τὴν
[2, 16]	θεοῦ καὶ πατρίδα τὴν κοινήν,	ὡς	οὐδὲν τῶν σωτηρίων ὑμῖν καθυφηκάμην,
[2, 8]	προσφερόντων εὔθυμοι τὰς ψυχὰς ἠφίεσαν	ὡς	πάλιν κομιούμενοι. (Καὶ γὰρ ἔρρωται
[2, 2]	τῷ δήμῳ πάντα κατανεύσας ὅσων	ὡς	παρὰ βασιλέως τυχεῖν ἠξίουν καὶ
[2, 9]	ἐγγὺς πρὸς τὴν ὄψιν ἐξεπλάγησαν	ὡς	πεπατημένων αὐτοῖς τῶν νόμων, οὐδὲν
[2, 12]	μὲν ἐκ τῆς Γαλιλαίας συνέδραμον	ὡς	πολεμήσοντες τοῖς Σαμαρεῦσιν, οἱ γνώριμοι
[2, 20]	τὴν Ῥωμαίων εὐταξίαν διηγούμενος, καὶ	ὡς	πολεμήσουσιν πρὸς ἄνδρας, οἳ δι'
[2, 21]	αὐτόν, εἰ δὲ βιάζοιτο μένειν,	ὡς	πολεμίῳ χρῆσθαι. Ἰωσήπῳ δὲ παραγίνεσθαι
[2, 14]	ὁ μὴ δοὺς τοῖς δεσμωτηρίοις	ὡς	πονηρὸς ἐγκατελείπετο. Τηνικαῦτα καὶ τῶν
[2, 21]	καὶ πᾶσιν ἐνεδείκνυντο τὸν Ἰώσηπον	ὡς	προδότην· ἐνέπλησαν δὲ καὶ τὰς
[2, 11]	θυγατέρα. Οὗτοι μὲν οὖν ἦσαν,	ὡς	προεῖπον, Ἀριστοβούλου τοῦ Ἡρώδου παῖδες,
[2, 8]	ἐπιμιξίαι πρὸς τοὺς ὁμοίους ἀπηνεῖς	ὡς	πρὸς ἀλλοτρίους. Τοιαῦτα μὲν περὶ
[2, 1]	καὶ τῆς πρὸς αὐτὸν θεραπείας	ὡς	πρὸς βέβαιον ἤδη βασιλέα· φείδεσθαί
[2, 14]	πλήθους καταστείλας καὶ δοὺς ἔμφασιν	ὡς	πρὸς τὸ μέλλον αὐτοῖς τὸν
[2, 18]	ἀπέσφαττον οὐ μόνον κατὰ μῖσος,	ὡς	πρότερον, ἀλλ' ἤδη καὶ τὸν
[2, 8]	οὓς οὐ πρότερον εἶδον εἰσίασιν	ὡς	συνηθεστάτους· Διὸ καὶ ποιοῦνται τὰς
[2, 13]	εὐγενεστάτους μετήνεγκεν τὴν ὠμότητα, Καὶ	ὡς	τελευταῖον ὑπὸ φρενοβλαβείας ἐξώκειλεν εἰς
[2, 16]	Οὐδὲν δὲ οὕτως τὰς πληγὰς	ὡς	τὸ φέρειν ἀναστέλλει, καὶ τὸ
[2, 20]	συμπορισμὸν αὐτοῖς τῶν ἐπιτηδείων κατεῖχον,	ὡς	τοὺς μὲν εἰς ὅπλα, τοὺς
[2, 8]	ἀλλοφύλῳ συμφυρέντας. Καὶ μακρόβιοι μέν,	ὡς	τοὺς πολλοὺς ὑπὲρ ἑκατὸν παρατείνειν
[2, 11]	ἀρχὴν ὥσπερ ἀγαθὸς προστάτης, οὐχ	ὡς	τύραννος· ἀρκεῖσθαι γὰρ τῇ τιμῇ
[2, 14]	Τοῦτο τοὺς Ἰουδαίους ἀνηκέστως παρώξυνεν	ὡς	ὑβρισμένων μὲν αὐτοῖς τῶν νόμων,
[2, 16]	τηλικαύτην ἡγεμονίαν ἀδύνατον. Σκέψασθε δ'	ὡς	ὑμῖν τὸ τῆς θρησκείας ἄκρατον,
[2, 20]	(Οἱ δὲ διώξαντες τὸν Κέστιον	ὡς	ὑπέστρεψαν εἰς Ἱεροσόλυμα, τοὺς μὲν
[2, 18]	Καισαρεῖς τοὺς παρ' ἑαυτοῖς Ἰουδαίους,	ὡς	ὑπὸ μίαν ὥραν ἀποσφαγῆναι μὲν
[2, 20]	Ἀντίπας ὑπεριδὼν τὴν φυγὴν αὖθις	ὡς	ὑπὸ τῶν στασιαστῶν διεφθάρη δηλώσομεν.
[2, 17]	τάχα καὶ τοῦ πύργου κινηθέντος	ὡς	ὑπωρύττετο, δεύτερον ἑαυτοῖς ἔρυμα κατεσκεύασαν.
[2, 8]	τε καὶ παυόμενοι γεραίρουσι θεὸν	ὡς	χορηγὸν τῆς ζωῆς. Ἔπειθ' ὡς
[2, 18]	ἐβλασφήμουν τὸν Τιβέριον. (Κἀκεῖνος συνιδὼν	ὡς	χωρὶς μεγάλης συμφορᾶς οὐκ ἂν
[2, 19]	καὶ διακρίνας τοὺς εὐψυχοτάτους στρατιώτας	ὡσεὶ	τετρακοσίους ἐπέστησεν τῶν δωμάτων, προστάξας
[2, 11]	ἔπειθ' ὅτι διοικήσει τὴν ἀρχὴν	ὥσπερ	ἀγαθὸς προστάτης, οὐχ ὡς τύραννος·
[2, 6]	περὶ τῆς διαδοχῆς. Τὸν δ'	ὥσπερ	ἀγωνιάσαντα, μὴ νόθος υἱὸς εἶναι
[2, 14]	καὶ καταλείπει τὴν στάσιν αὐτεξούσιον,	ὥσπερ	ἄδειαν πεπρακὼς Ἰουδαίοις τοῦ μάχεσθαι.
[2, 8]	δ' ἑκάστου κτημάτων ἀναμεμιγμένων μίαν	ὥσπερ	ἀδελφοῖς ἅπασιν οὐσίαν εἶναι. Κηλῖδα
[2, 14]	ἴδιον στῖφος ὑπεζωσμένος αὐτὸς μὲν	ὥσπερ	ἀρχιλῃστὴς ἢ τύραννος προανεῖχεν ἐκ
[2, 20]	συμφορὰν πολλοὶ τῶν ἐπιφανῶν Ἰουδαίων	ὥσπερ	βαπτιζομένης νηὸς ἀπενήχοντο τῆς πόλεως.
[2, 8]	ἐκ τοῦ λεπτοτάτου φοιτώσας αἰθέρος	ὥσπερ	εἱρκταῖς τοῖς σώμασιν ἴυγγί τινι
[2, 18]	δ' αὐτῆς ἡμέρας καὶ ὥρας	ὥσπερ	ἐκ δαιμονίου προνοίας ἀνῄρουν Καισαρεῖς
[2, 13]	διαλαθεῖν. (Κατεσταλμένων δὲ καὶ τούτων	ὥσπερ	ἐν νοσοῦντι σώματι πάλιν ἕτερον
[2, 14]	τὸ ἔθνος παρανομίας ἐπόμπευσεν καὶ	ὥσπερ	ἐπὶ τιμωρίᾳ κατακρίτων πεμφθεὶς δήμιος
[2, 10]	ἀντιπληροῦται τὸ χωρίον, κατασυρόντων μὲν	ὥσπερ	ἐπίτηδες τότε τῶν ἀνέμων εἰς
[2, 14]	θυμοὺς κατεῖχον. Ὁ δὲ Φλῶρος	ὥσπερ	ἠργολαβηκὼς ἐκριπίζειν τὸν πόλεμον, πέμψας
[2, 8]	ἀναπέπταται τὰ παρ' αὐτοῖς ὁμοίως	ὥσπερ	ἴδια, καὶ πρὸς οὓς οὐ
[2, 8]	δέ τινας εἰς αὐτὸν εὐχὰς	ὥσπερ	ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι. Καὶ μετὰ ταῦτα
[2, 11]	ἐψηφίζετο· καταστήσεσθαι γὰρ δι' ἀριστοκρατίας,	ὥσπερ	οὖν πάλαι διῳκεῖτο, τὴν ἀρχὴν
[2, 4]	Τούτων ἑκάστῳ λόχον ὑποζεύξας ἔνοπλον	ὥσπερ	στρατηγοῖς ἐχρῆτο καὶ σατράπαις ἐπὶ
[2, 1]	μέντοι προθύμου καὶ τῆς εὐνοίας	ὥσπερ	τοῖς στρατιώταις οὕτω καὶ τῷ
[2, 10]	οὐκ ἐγώ· Καὶ γὰρ αὐτός,	ὥσπερ	ὑμεῖς, ἐπιτάσσομαι. Πρὸς ταῦτα τὸ
[2, 16]	τὰς εἰσφοράς, οὐδὲν τῶν ἐπιταγμάτων	ὥσπερ	ὑμεῖς ὕβριν ἡγούμενοι καίπερ ἑνὸς
[2, 8]	οἱ μεταγενέστεροι τῶν προγενεστέρων ἐλαττοῦνται,	ὥστ'	εἰ ψαύσειαν αὐτῶν, ἐκείνους ἀπολούεσθαι
[2, 20]	γοητεύων Ἐλεάζαρος ἐκπεριῆλθε τὸν δῆμον	ὥστε	αὐτῷ πειθαρχεῖν περὶ τῶν ὅλων.
[2, 7]	τὸ τὴν χώραν ἀροτριῶντας ἀλλάσσειν·	ὥστε	βασιλεύσειν μὲν αὐτὸν τὸν τῶν
[2, 8]	δημεύειν τῷ τάγματι τὴν οὐσίαν,	ὥστε	ἐν ἅπασιν μήτε πενίας ταπεινότητα
[2, 10]	τοσοῦτον ἐξύβρισεν εἰς τὴν τύχην,	ὥστε	θεὸν ἑαυτὸν καὶ δοκεῖν βούλεσθαι
[2, 6]	αὐτοῦ τοιαῦτα πεπονθέναι τοὺς καταλειφθέντας,	ὥστε	μακαρίζεσθαι τοὺς ἀπολωλότας· βεβασανικέναι γὰρ
[2, 18]	τῇ τροπῇ τοὺς ἱππεῖς ἐξέφευγον,	ὥστε	ὀλίγους μὲν ἐν ταῖς δυσχωρίαις
[2, 7]	Ἀρχέλαος ἐπὶ τοσοῦτον ἔρωτος ἦλθεν,	ὥστε	παραχρῆμα τὴν συνοικοῦσαν αὐτῷ Μαριάμμην
[2, 12]	τὰς ἐξόδους βία συνωθουμένων ἐγένετο,	ὥστε	πατηθέντας ὑπ' ἀλλήλων καὶ συντριβέντας
[2, 21]	τοσαύτην τοῖς ἀπειλοῦσιν ἐνειργάσατο κατάπληξιν,	ὥστε	ῥίψαντας τὰ ὅπλα φεύγειν. (Πρὸς
[2, 13]	ὁ δῆμος συνεφήψατο τῆς ἀμύνης,	ὥστε	συμβολῆς γενομένης τὸν μὲν Αἰγύπτιον
[2, 19]	καὶ πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς εὐκόλους·	ὥστε	συνέβαινεν αὐτοῖς πολλὰ κακοῦσθαι μηδὲν
[2, 13]	ἀνῄρουν καὶ τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν,	ὥστε	τῆς ἀπονοίας αὐτῶν πᾶσαν τὴν
[2, 14]	οἱ δυνατοὶ τὸν Ἀλβῖνον προσελάμβανον	ὥστε	τοῦ στασιάζειν αὐτοῖς παρέχειν ἄδειαν,
[2, 22]	ἀναιρέσεως μένων συνελῄζετο τὴν Ἰδουμαίαν·	ὥστε	τοὺς ἄρχοντας τοῦ ἔθνους διὰ
[2, 7]	πίστεως τὸ τῆς μορφῆς ὅμοιον,	ὥστε	τοὺς ἑωρακότας Ἀλέξανδρον καὶ σαφῶς
[2, 19]	καὶ συντονώτερον ἔφευγεν μεθ' ἡμέραν,	ὥστε	τοὺς στρατιώτας ὑπ' ἐκπλήξεως καὶ
[2, 2]	τοῦ διαδόχου· Ὁ γὰρ σωφρονῶν	ὥστε	τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων παραχωρεῖν
[2, 21]	καὶ τὰς πλησίον πόλεις ταραχῆς,	ὥστε	ὑπὸ τὴν ἕω δέκα μυριάδας
[2, 6]	καὶ τοῦ δυστυχεῖν ἔθους προελθεῖν,	ὥστε	ὑπομεῖναι τῆς πικρᾶς δουλείας καὶ
[2, 7]	εἰς τοσοῦτον φρενοβλαβείας οἱ Μήλιοι,	ὥστε	φορείῳ τε αὐτὸν κομίζειν καὶ
[2, 16]	εἴ γέ τινας εἰς ἀπόστασιν	ὤφειλον	ἀφορμαὶ μεγάλαι παροξύνειν, μάλιστα Γαλάτας
[2, 15]	γὰρ ἢ τοῖς στρατιώταις φέρειν	ὠφέλειαν	τὸν ἀπὸ Ἰουδαίων ἀσπασμὸν ἢ
[2, 8]	παλαιῶν συντάγματα μάλιστα τὰ πρὸς	ὠφέλειαν	ψυχῆς καὶ σώματος ἐκλέγοντες· ἔνθεν
[2, 17]	αὐτοί τε πλῆθος προσλάβωσιν τῶν	ὠφεληθέντων	καὶ μετ' ἀδείας τοῖς εὐπόροις
[2, 20]	βασιλέως, διαδράντες ἐκ τῆς πόλεως	ᾤχοντο	πρὸς Κέστιον· ὁ δὲ σὺν
[2, 1]	ἀναχωρεῖν ἐπ' οἴκου, καὶ πάντες	ᾤχοντο	τὴν ἑορτὴν ἀπολιπόντες. ~(Αὐτὸς δὲ
[2, 5]	Ἰουδαίων διεσκέδασεν. Καὶ οἱ μὲν	ᾤχοντο	φυγόντες ἀνὰ τὴν χώραν· Δεξάμενοι
[2, 20]	τε καὶ Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν	ὠχύρωσεν·	μόνοις δὲ Σεπφωρίταις ἐφῆκε καθ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/09/2006