Livre, Chap. |
[2, 16] |
νεμόμενοι
χώραν
ἓξ
Ῥωμαίων
ὑπείκουσιν
|
ῥάβδοις, |
τοσαύταις
δὲ
καὶ
Μακεδόνες
οἱ |
[2, 16] |
προσκυνοῦσιν
ἡγεμόνα
καὶ
τὰς
ὑπατικὰς
|
ῥάβδους; |
τί
χρὴ
λέγειν
Ἡνιόχους
τε |
[2, 16] |
ἀκούειν
ταχέως
τὰ
ἐντεῦθεν
ἐκεῖ
|
ῥᾴδιον. |
Ἄτοπον
δὲ
καὶ
δι'
ἕνα |
[2, 16] |
ἅπαξ
τὸν
πόλεμον
οὔτε
ἀποθέσθαι
|
ῥᾴδιον |
δίχα
συμφορῶν
οὔτε
βαστάζειν.
Ἀλλὰ |
[2, 21] |
πόλεως
ἐξ
ὅσου
συνιδεῖν
οὐ
|
ῥᾴδιον |
ἦν
κενὰς
τὰς
ἁλιάδας
μετεώρους |
[2, 3] |
οὔτε
τοὺς
ἄνωθεν
βάλλοντας
ἀμύνεσθαι
|
ῥᾴδιον |
ἦν
οὔτε
τοὺς
συστάδην
μαχομένους |
[2, 16] |
ἧς
οὐδὲ
ἐξαριθμήσασθαι
τὰ
ἔθνη
|
ῥᾴδιον, |
ὁριζομένην
Ἀτλαντικῷ
τε
πελάγει
καὶ |
[2, 16] |
καὶ
πρὸς
μηδεμίαν
πρᾶξιν
κινούμενοι
|
ῥᾳδίως |
ἁλώσεσθε,
καθάπερ
οἱ
πρόγονοι
Πομπηίῳ |
[2, 4] |
ἑτέρας
τῶν
πολυτελῶν
ἐπαύλεις,
ἁρπαγὰς
|
ῥᾳδίως |
ἐκ
τοῦ
πυρὸς
αὑτῷ
ποριζόμενος. |
[2, 18] |
ἐπειχθέντες
ἀμφοτέρωθεν
αἱροῦσιν
τὴν
πόλιν
|
ῥᾳδίως· |
καὶ
μηδὲ
φυγεῖν
φθασάντων
τῶν |
[2, 18] |
δὲ
ἕως
μὲν
ἦσαν
ὑπερδέξιοι,
|
ῥᾳδίως |
τοὺς
Ῥωμαίους
ἠμύναντο
προσιόντας
καὶ |
[2, 20] |
τὴν
ἄλλην
στρατιὰν
αἱ
πόλεις
|
ῥᾳδίως· |
τῶν
γὰρ
καταλεγέντων
ἑκάστη
τοὺς |
[2, 20] |
διὰ
τὰς
ὑποψίας
τοῦτο
πραγματευσάμενοι,
|
ῥᾴστην |
τὴν
ἐπιχείρησιν
ἐδόκουν·
ἐδεδοίκεισαν
δὲ |
[2, 20] |
στρατηγοὺς
ἀπεδείκνυσαν
τοῦ
πολέμου
πλείονας.
|
ρέθη |
δὲ
Ἰώσηπός
τε
υἱὸς
Γωρίονος |
[2, 8] |
ὑπουργοί.
Καὶ
πᾶν
μὲν
τὸ
|
ῥηθὲν |
ὑπ'
αὐτῶν
ἰσχυρότερον
ὅρκου,
τὸ |
[2, 16] |
θυμοὺς
τῶν
ἀγριωτάτων
θηρίων
σφοδροτέρους,
|
Ῥῆνον |
τῆς
ὁρμῆς
ὅρον
ἔχουσιν
καὶ |
[2, 16] |
ταῖς
Ἄλπεσιν
πρὸς
ἄρκτῳ
δὲ
|
Ῥήνῳ |
ποταμῷ,
μεσημβρινοῖς
δὲ
τοῖς
Πυρηναίοις |
[2, 2] |
διὰ
δεινότητα
λόγων
Εἰρηναίῳ
τῷ
|
ῥήτορι, |
διὸ
καὶ
τοὺς
νουθετοῦντας
εἴκειν |
[2, 8] |
ἔνθεν
αὐτοῖς
πρὸς
θεραπείαν
παθῶν
|
ῥίζαι |
τε
ἀλεξητήριον
καὶ
λίθων
ἰδιότητες |
[2, 21] |
τοῖς
ἀπειλοῦσιν
ἐνειργάσατο
κατάπληξιν,
ὥστε
|
ῥίψαντας |
τὰ
ὅπλα
φεύγειν.
(Πρὸς
ταῦτα |
[2, 19] |
ἡμαρτημένων
ὑπισχνούμενος,
εἰ
τὰ
ὅπλα
|
ῥίψαντες |
πρὸς
αὐτοὺς
μεταβάλοιντο.
Δείσαντες
δὲ |
[2, 3] |
δι'
ἀλκὴν
καὶ
σύνεσιν
πολέμου
|
ῥοπή, |
προσέθεντο
Ῥωμαίοις.
Ἰουδαῖοι
μὲν
οὖν |
[2, 18] |
πολλάκις
αὐτοὺς
ἅπαντας
μόνος
ἦν
|
ῥοπὴ |
τῆς
παρατάξεως.
Περιέρχεται
δ'
αὐτὸν |
[2, 2] |
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
Νικολάου
Πτολεμαῖον
|
ῥοπὴν |
εἶναι
δοκοῦντα
διὰ
τὴν
παρὰ |
[2, 5] |
ἀνεψιὸς
Ἀρχελάου
καὶ
σὺν
Γράτῳ
|
Ῥοῦφος, |
ἄγοντες
ἅμα
τῷ
βασιλικῷ
στρατῷ |
[2, 3] |
τῶν
βασιλικῶν
ὑπ'
αὐτὸν
ἔχων,
|
Ῥοῦφος |
δὲ
τοὺς
ἱππεῖς,
ὢν
ἑκάτερος |
[2, 3] |
μέντοι
πολεμικώτατον
μέρος,
Σεβαστηνοὶ
τρισχίλιοι
|
Ῥοῦφός |
τε
καὶ
Γρᾶτος
ἐπὶ
τούτοις, |
[2, 20] |
τοὺς
μὲν
βίᾳ
τῶν
ἔτι
|
ῥωμαιζόντων |
τοὺς
δὲ
πειθοῖ
προσήγοντο,
καὶ |
[2, 12] |
ἀζύμων
εἰς
Ἱεροσόλυμα
καὶ
τῆς
|
Ῥωμαικῆς |
σπείρας
ὑπὲρ
τὴν
τοῦ
ἱεροῦ |
[2, 13] |
βιάζεσθαι
καὶ
κρατήσας
τῆς
τε
|
Ῥωμαικῆς |
φρουρᾶς
καὶ
τοῦ
δήμου
τυραννεῖν |
[2, 14] |
Ἰουδαίων
ἀλλὰ
γοῦν
τὸ
ἀξίωμα
|
Ῥωμαικὸν |
ἦν.
~(Κατὰ
τοῦτον
τὸν
καιρὸν |
[2, 5] |
Σεβαστηνούς,
οἵ
τε
ἀπὸ
τοῦ
|
Ῥωμαικοῦ |
τάγματος
τὸν
συνήθη
τρόπον
κεκοσμημένοι· |
[2, 21] |
καταντήσαντος
ἐφ'
ἣν
συντέτακτο
προθεσμίαν,
|
Ῥωμαικῶν |
δ'
ὀλίγων
ἱππέων
κατ'
ἐκείνην |
[2, 13] |
ὁρμὴν
Φῆλιξ
ὑπαντήσας
μετὰ
τῶν
|
Ῥωμαικῶν |
ὁπλιτῶν,
καὶ
πᾶς
ὁ
δῆμος |
[2, 20] |
ἐκ
τοῦ
πλήθους
τῶν
ἡγεμόνων
|
ῥωμαικώτερον |
ἔτεμνεν
τὴν
στρατιὰν
καὶ
πλείους |
[2, 16] |
ἐπὶ
τῆς
οἰκουμένης
πάντες
εἰσὶν
|
Ῥωμαῖοι, |
εἰ
μή
τις
ὑπὲρ
Εὐφράτην |
[2, 17] |
ὁριζομένης
ἀπανθρωπίας,
περιορᾶν
δ'
ὅτε
|
Ῥωμαῖοι |
καὶ
ὁ
Καῖσαρ
ἔκσπονδος
γίνεται. |
[2, 18] |
χρηματίζειν
ἐπέτρεψαν
Μακεδόνας,
ἐπεί
τε
|
Ῥωμαῖοι |
κατεκτήσαντο
τὴν
Αἴγυπτον,
οὔτε
Καῖσαρ |
[2, 19] |
μὴ
νὺξ
ἐπέλαβεν,
ἐν
ᾗ
|
Ῥωμαῖοι |
μὲν
εἰς
τὴν
Βεθώραν
κατέφυγον, |
[2, 16] |
Ῥωμαίων
ὑπηρέτας
ἀνηκέστως
χαλεπούς·
οὔπω
|
Ῥωμαῖοι |
πάντες
ἀδικοῦσιν
ὑμᾶς
οὐδὲ
Καῖσαρ, |
[2, 18] |
Ὑπεπίμπρασαν
δὲ
καὶ
ταύτας
οἱ
|
Ῥωμαῖοι |
προδιαρπάζοντες
τὰ
ἔνδον,
καὶ
οὔτε |
[2, 16] |
ἐλάσσονα
νῆσον
οἰκοῦντας
πλεύσαντες
ἐδουλώσαντο
|
Ῥωμαῖοι, |
τέσσαρα
δὲ
τάγματα
τὴν
τοσαύτην |
[2, 16] |
εἴδετε
δήπου
πολλάκις,
ἐπεὶ
πανταχοῦ
|
Ῥωμαῖοι |
τοὺς
τούτων
αἰχμαλώτους
ἔχουσιν.
Ἀλλ' |
[2, 16] |
ἁγίων
τηρήσατε·
ἀφέξονται
γὰρ
οὐκέτι
|
Ῥωμαῖοι |
τούτων
κρατήσαντες,
ὧν
φεισάμενοι
πρότερον |
[2, 16] |
Πυρηναῖα
ὄρη
καὶ
τούτους
ἐδουλώσαντο
|
Ῥωμαῖοι· |
φρουρὰ
δ'
ἤρκεσεν
τῶν
οὕτως |
[2, 16] |
τοῖς
δακρύοις.
Ἀνεβόων
δὲ
οὐ
|
Ῥωμαίοις, |
ἀλλὰ
Φλώρῳ
δι'
ἃ
πεπόνθασιν |
[2, 19] |
οὖν
ἡμέραις
πάντοθεν
ἐπιχειροῦσιν
τοῖς
|
Ῥωμαίοις |
ἀμήχανος
ἦν
ἡ
προσβολή,
τῇ |
[2, 16] |
γνῷ
Ἰουδαίους
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
|
Ῥωμαίοις |
ἅπασιν
εἴκοντας,
μόνῳ
δ'
ἀπεχθανομένους |
[2, 19] |
παρὰ
Κεστίου
καὶ
συγγνώμην
παρὰ
|
Ῥωμαίοις |
ἀσφαλῆ
περὶ
τῶν
ἡμαρτημένων
ὑπισχνούμενος, |
[2, 19] |
πόλιν
ὑπέστρεφον,
κατόπιν
δὲ
τοῖς
|
Ῥωμαίοις |
ἐπὶ
τὴν
Βεθώραν
ἀνιοῦσιν
προσπεσὼν |
[2, 11] |
τεῖχος,
ἡλίκον
ἂν
τελεσθὲν
ἀνήνυτον
|
Ῥωμαίοις |
ἐποίησεν
τὴν
πολιορκίαν.
Ἀλλ'
ἔφθη |
[2, 5] |
δεξάμενοι
τὸ
πλῆθος
συμπολιορκηθῆναι
μᾶλλον
|
Ῥωμαίοις |
ἢ
συμπολεμῆσαι
τοῖς
ἀποστᾶσιν.
Προυπηντήκεισαν |
[2, 16] |
Ἀγρίππας
ἀλλὰ
τὰ
ἔργα,
ἔφη,
|
Ῥωμαίοις |
ἤδη
πολεμούντων
ἐστίν·
οὔτε
γὰρ |
[2, 3] |
καὶ
σύνεσιν
πολέμου
ῥοπή,
προσέθεντο
|
Ῥωμαίοις. |
Ἰουδαῖοι
μὲν
οὖν
ἐνέκειντο
τῇ |
[2, 21] |
ὡς
ἄρα
προδιδοίη
τὰ
πράγματα
|
Ῥωμαίοις |
Ἰώσηπος,
καὶ
πολλὰ
τοιαῦτα
πρὸς |
[2, 16] |
τηλικαύτην
περιβεβλημένοι
δύναμιν
ὁμήρους
πέμπουσιν
|
Ῥωμαίοις, |
καὶ
ἔστιν
ἐπὶ
τῆς
Ἰταλίας |
[2, 3] |
πολὺ
πλείους
καὶ
μαχιμωτέρους
ἐπισυνέστησεν
|
Ῥωμαίοις |
καὶ
περισχόντες
τὰ
βασίλεια
πάντας |
[2, 16] |
τοσαύτην
Ἀσίαν
κλάσαντες
νῦν
δουλεύουσιν
|
Ῥωμαίοις, |
καὶ
τὴν
ἡγεμονίδα
τῆς
Ἑλλάδος |
[2, 17] |
διέσωσαν
μόνον,
τὸ
δὲ
πάθος
|
Ῥωμαίοις |
μὲν
ἦν
κοῦφον,
ἐκ
γὰρ |
[2, 17] |
ὁ
πόλεμος
ἠγείρετο,
βουλόμενός
τε
|
Ῥωμαίοις |
μὲν
Ἰουδαίους
σώζεσθαι,
Ἰουδαίοις
δὲ |
[2, 15] |
τὴν
πληθὺν
συναγαγόντες
ὑπαντᾶν
τοῖς
|
Ῥωμαίοις |
παρεκάλουν
καὶ
πρὸ
ἀνηκέστου
πάθους |
[2, 16] |
φόρου
καθ'
ἕνα
μῆνα
πλέον
|
Ῥωμαίοις |
παρέχει
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἔξωθεν |
[2, 14] |
τὸ
ἔθνος
εἰρήνης
καὶ
βούλεται
|
Ῥωμαίοις |
περισώζειν
τὴν
πόλιν,
μᾶλλον
διὰ |
[2, 19] |
μετὰ
τοσαύτης
γοῦν
ὁρμῆς
τοῖς
|
Ῥωμαίοις |
προσέπεσον,
ὡς
διαρρῆξαι
τὰς
τάξεις |
[2, 8] |
περιγραφείσης
ἐπίτροπος
τῆς
ἱππικῆς
παρὰ
|
Ῥωμαίοις |
τάξεως
Κωπώνιος
πέμπεται
μέχρι
τοῦ |
[2, 8] |
ἐπιχωρίους
κακίζων,
εἰ
φόρον
τε
|
Ῥωμαίοις |
τελεῖν
ὑπομενοῦσιν
καὶ
μετὰ
τὸν |
[2, 16] |
καταφευκτέον.
Ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
παρὰ
|
Ῥωμαίοις |
τέτακται·
δίχα
γὰρ
θεοῦ
συστῆναι |
[2, 13] |
στρατιωτῶν
ἀμύνῃ·
τὸ
γὰρ
πλέον
|
Ῥωμαίοις |
τῆς
ἐκεῖ
δυνάμεως
ἐκ
Συρίας |
[2, 17] |
Κυρινίου
ποτὲ
Ἰουδαίους
ὀνειδίσας
ὅτι
|
Ῥωμαίοις |
ὑπετάσσοντο
μετὰ
τὸν
θεόν,
ἀναλαβὼν |
[2, 16] |
μὲν
ἑώρων
πάντας
ὑμᾶς
πολεμεῖν
|
Ῥωμαίοις |
ὡρμημένους
καὶ
μὴ
τοῦ
δήμου |
[2, 16] |
φυγῆς
εὑρήσετε
τόπον
ἁπάντων
ἐχόντων
|
Ῥωμαίους |
δεσπότας
ἢ
δεδοικότων
σχεῖν.
Ὁ |
[2, 19] |
τῶν
ἀφέντων.
Προῆλθον
δὲ
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
διώκοντες
μέχρι
Ἀντιπατρίδος.
Ἔπειθ'
ὡς |
[2, 15] |
διαστάντες
ἐπὶ
τῶν
τεγῶν
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
ἔβαλλον.
Καταπονούμενοι
δὲ
τοῖς
ὕπερθεν |
[2, 18] |
δ'
αὐτοὺς
Ἀλέξανδρος
ἀναχωρεῖν
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
ἐκέλευσεν.
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐξ |
[2, 16] |
πρόνοια
γὰρ
αὐτῷ
τῆς
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
ἐκεχειρίας,
καὶ
παραβαίνειν
οἰήσεται
τὰς |
[2, 18] |
τὸ
πλῆθος
ἔπειθεν
τοὺς
φρουροῦντας
|
Ῥωμαίους |
ἐκλείπειν
τὸ
φρούριον
καὶ
παραδιδόναι |
[2, 16] |
εἰς
πίστιν
αὐτοὺς
τὴν
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
ἐπαινέσας,
πολλὰ
δὲ
εἰς
τὸ |
[2, 3] |
δύσιν.
Περικαθεζόμενοι
δὲ
πανταχόθεν
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
ἐπολιόρκουν.
(Ὁ
δὲ
Σαβῖνος
πρός |
[2, 15] |
πρὸς
ἁρπαγὴν
τῶν
θείων
κειμηλίων
|
Ῥωμαίους |
ἐρεθίσαι.
Τοὺς
δ'
ἀρχιερεῖς
αὐτοὺς |
[2, 22] |
παυσάμενοι
θορύβων
ἐπὶ
τὰς
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
ἐτράποντο
παρασκευάς·
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 3] |
τῶν
τειχῶν
ᾖξαν
εἰς
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
εὐμεταχείριστοι
διὰ
τὴν
ἔκπληξιν
ἦσαν. |
[2, 18] |
μὲν
ἦσαν
ὑπερδέξιοι,
ῥᾳδίως
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
ἠμύναντο
προσιόντας
καὶ
πρὸς
διακοσίους |
[2, 22] |
κατάστημα
τῆς
πόλεως
πρὶν
ἐπελθεῖν
|
Ῥωμαίους |
ἦν
οἷον
ἀπολουμένης.
Ἀνάνῳ
γε |
[2, 16] |
τις
τῶν
ὑπ'
αὐτὸν
ἐπὶ
|
Ῥωμαίους |
ἴῃ.
Λοιπὸν
οὖν
ἐπὶ
τὴν |
[2, 17] |
μὲν
ἐξῄεσαν.
Ἀθυμία
δὲ
τοὺς
|
Ῥωμαίους |
καταλειφθέντας
μόνους
ὑπέλαβεν·
οὔτε
γὰρ |
[2, 16] |
ὑπολαμβάνει
κατὰ
συνθήκας
πολεμήσειν
καὶ
|
Ῥωμαίους |
κρατήσαντας
ὑμῶν
μετριάσειν,
ἀλλ'
οὐκ |
[2, 12] |
εἰς
Σαμαρεῖς
ἄμυναν
ἐπὶ
Ἱεροσόλυμα
|
Ῥωμαίους |
παροξύνειν,
ἐλεῆσαί
τε
τὴν
πατρίδα |
[2, 16] |
πάνθ'
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
δέξασθαι
|
Ῥωμαίους |
ποιεῖν,
ὅτε
ἐπέβαινεν
τῆς
χώρας |
[2, 21] |
πρῶτον
μὲν
ἀράμενοι
τὸν
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
πόλεμον
εἰς
στάσεις
ἐμφυλίους
προαναλίσκουσιν |
[2, 8] |
ἅπασιν
τὰς
ψυχὰς
ὁ
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
πόλεμος,
ἐν
ᾧ
στρεβλούμενοί
τε |
[2, 17] |
Τοῦτο
δ'
ἦν
τοῦ
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
πολέμου
καταβολή·
τὴν
γὰρ
ὑπὲρ |
[2, 20] |
αὐτῶν
ἀσφάλειαν
ἐχώρει.
Καὶ
γινώσκων
|
Ῥωμαίους |
προεμβαλοῦντας
εἰς
τὴν
Γαλιλαίαν
τὰ |
[2, 4] |
τὸ
κτείνειν
αὐτοῖς
προηγούμενον
ἦν
|
Ῥωμαίους |
τε
καὶ
τοὺς
βασιλικούς,
διέφευγεν |
[2, 19] |
δὴ
κατιδὼν
Ἀγρίππας
οὐδὲ
τὰ
|
Ῥωμαίων |
ἀκίνδυνα
πλήθους
ἀπείρου
πολεμίων
τὰ |
[2, 17] |
εἰ
καὶ
μὴ
τὴν
ἐκ
|
Ῥωμαίων |
ἄμυναν,
ἐπένθουν
δημοσίᾳ,
καὶ
πλήρης |
[2, 16] |
τὸ
Νομάδων
ἄπειρον
πλῆθος
τὰς
|
Ῥωμαίων |
ἀνέκοψαν
ἀρετάς.
Τὴν
δὲ
τρίτην |
[2, 7] |
ἐν
Σιδῶνι
παρά
τῳ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἀπελευθέρῳ,
δι'
ὁμοιότητα
μορφῆς
ψευδόμενος |
[2, 17] |
ἀλλήλοις
δόντες,
ὡς
οὐ
χρὴ
|
Ῥωμαίων |
ἀποστάντας
δι'
ἐλευθερίας
πόθον
καταπροέσθαι |
[2, 16] |
πόλεμον
οὐδὲ
τὸ
τοσοῦτον
ἀπὸ
|
Ῥωμαίων |
γῆς
καὶ
θαλάσσης
διάστημα
φῦλά |
[2, 10] |
πάντας
εἰς
Τιβεριάδα
τήν
τε
|
Ῥωμαίων |
διεξῄει
δύναμιν
καὶ
τὰς
Καίσαρος |
[2, 2] |
προηγουμένως
ἕκαστος
αὐτονομίας
ἐπεθύμει
στρατηγῷ
|
Ῥωμαίων |
διοικουμένης,
εἰ
δὲ
τοῦτο
διαμαρτάνοι, |
[2, 10] |
Καίσαρος
καὶ
τοῦ
δήμου
τῶν
|
Ῥωμαίων |
δὶς
τῆς
ἡμέρας
θύειν
ἔφασαν, |
[2, 16] |
διακείμενοι
πρὸς
μοῖραν
ὀλίγην
τῆς
|
Ῥωμαίων |
δυνάμεως
οὐκ
ἀντέσχον·
ὑμεῖς
δὲ |
[2, 18] |
αὐτοῖς
τὰ
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
Ῥωμαίων |
δύο
τάγματα
καὶ
σὺν
αὐτοῖς |
[2, 6] |
κατὰ
πρόσωπον
δέχεσθαι,
δεῖσθαι
δὲ
|
Ῥωμαίων |
ἐλεῆσαι
τά
τε
τῆς
Ἰουδαίας |
[2, 2] |
μὲν
ἀθροίζει
τῶν
ἐν
τέλει
|
Ῥωμαίων, |
ἐν
ᾧ
καὶ
τὸν
ἐξ |
[2, 16] |
τί
τὸ
πεποιθὸς
ὑμᾶς
κατὰ
|
Ῥωμαίων |
ἐπαίρει;
χαλεπὸν
τὸ
δουλεύειν,
ἐρεῖ |
[2, 10] |
πλέον
μέντοι
διηπείλει
τήν
τε
|
Ῥωμαίων |
ἐπανατεινόμενος
ἰσχὺν
καὶ
τοὺς
Γαίου |
[2, 17] |
Μετίλιον,
οὗτος
γὰρ
ἦν
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἔπαρχος,
διαπέμπονται
πρὸς
τοὺς
περὶ |
[2, 20] |
τὸν
πόλεμον
παρ'
ἕκαστα
τὴν
|
Ῥωμαίων |
εὐταξίαν
διηγούμενος,
καὶ
ὡς
πολεμήσουσιν |
[2, 22] |
τῶν
δυνατῶν
ὅσοι
μὴ
τὰ
|
Ῥωμαίων |
ἐφρόνουν
τό
τε
τεῖχος
ἐπεσκεύαζον |
[2, 13] |
θάνατον
ἐπιτιμῶντες
τοῖς
πειθαρχοῦσιν
τῇ
|
Ῥωμαίων |
ἡγεμονίᾳ
καὶ
πρὸς
βίαν
ἀφαιρήσεσθαι |
[2, 16] |
ἐλαττούμενοι,
πρὸς
ὅλην
ἀνθίστασθε
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἡγεμονίαν;
Καὶ
Ἀθηναῖοι
μὲν
οἱ |
[2, 16] |
τὸν
πόλεμον;
οὐ
περισκέψεσθε
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἡγεμονίαν;
οὐ
μετρήσετε
τὴν
ἑαυτῶν |
[2, 16] |
ἑκάστην
κεφαλὴν
εἰσφορᾶς
τεκμήρασθαι,
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἡγεμονίαν
οὐκ
ἀδοξεῖ,
καίτοι
πηλίκον |
[2, 9] |
Τιβέριον
τὸν
Ἰουλίας
υἱὸν
τῆς
|
Ῥωμαίων |
ἡγεμονίας
μετὰ
τὴν
Αὐγούστου
τελευτήν, |
[2, 16] |
νῦν
οὐχ
ὑφ'
ἑνὶ
τάγματι
|
Ῥωμαίων |
ἡσυχίαν
ἄγουσιν;
Ἀλλὰ
μὴν
εἴ |
[2, 16] |
ὁ
στόλος
ὑμῖν
διαληψόμενος
τὰς
|
Ῥωμαίων |
θαλάσσας;
ποῦ
δ'
οἱ
ταῖς |
[2, 20] |
ὥπλιζεν.
(Ἔπειτα
συνιδὼν
ἀήττητον
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἰσχὺν
γεγενημένην
εὐπειθείᾳ
μάλιστα
καὶ |
[2, 16] |
ἐλευθερίας,
ἀλλὰ
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τὴν
τύχην
καταπλαγέντες,
ἥτις |
[2, 19] |
ὀλίγους
ἀποβεβλημένοι
παντάπασιν,
τῶν
δὲ
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τῶν
συμμάχων
πεζοὺς
μὲν |
[2, 6] |
Καίσαρος
συνέδριον
τῶν
ἐν
τέλει
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τῶν
φίλων
ἐν
τῷ |
[2, 19] |
δὲ
στασιασταὶ
τὴν
εὐταξίαν
τῶν
|
Ῥωμαίων |
καταπλαγέντες
τῶν
μὲν
ἔξω
τῆς |
[2, 17] |
αὐτῶν
οὖσαν
καὶ
τὸν
ἀπὸ
|
Ῥωμαίων |
κίνδυνον
ἐπὶ
πρώτους
αὐτοὺς
ἀφιξόμενον |
[2, 20] |
καίπερ
ὑφ'
ἑαυτῷ
πεποιημένον
τὴν
|
Ῥωμαίων |
λείαν
καὶ
τὰ
ἁρπαγέντα
Κεστίου |
[2, 4] |
φέρων
κέρδος.
Ἐτόλμησαν
δέ
ποτε
|
Ῥωμαίων |
λόχον
ἄθρουν
περισχεῖν
κατ'
Ἀμμαοῦντα· |
[2, 19] |
ἦσαν
οὐκ
ἠρεμήσοντες
ἀρξαμένων
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ὁδεύειν.
(Ἔνθα
δὴ
κατιδὼν
Ἀγρίππας |
[2, 19] |
βελῶν
ἀνακοπέντες
ὑπεχώρησαν.
Τῶν
δὲ
|
Ῥωμαίων |
οἱ
πρῶτοι
τοὺς
θυρεοὺς
ἐξερείσαντες |
[2, 16] |
τῆς
ὁρμῆς
ὅρον
ἔχουσιν
καὶ
|
Ῥωμαίων |
ὀκτὼ
τάγμασιν
δαμαζόμενοι
δουλεύουσιν
μὲν |
[2, 17] |
Αὐτοὺς
δὲ
νῦν
ἐρεθίζοντας
τὰ
|
Ῥωμαίων |
ὅπλα
καὶ
μνηστευομένους
τὸν
ἀπ' |
[2, 16] |
σχεδὸν
τῶν
ὑφ'
ἡλίῳ
τὰ
|
Ῥωμαίων |
ὅπλα
προσκυνούντων
ὑμεῖς
μόνοι
πολεμήσετε |
[2, 14] |
ἐπὶ
Ἱεροσολύμων
ὥρμησεν,
ἵνα
τοῖς
|
Ῥωμαίων |
ὅπλοις
ἐΡγάσηται
καὶ
τῷ
δέει |
[2, 19] |
τῇ
δυνάμει
Κέστιος.
Ἀπέθανον
δὲ
|
Ῥωμαίων |
πεντακόσιοι
δεκαπέντε·
τούτων
ἦσαν
οἱ |
[2, 16] |
ὅλην
ἐπικλύζοντες
τὴν
οἰκουμένην,
ἀνέχονται
|
Ῥωμαίων |
πρόσοδος
ὄντες
καὶ
ταμιευόμενοι
παρ' |
[2, 18] |
μὴ
καθ'
ἑαυτῶν
ἐρεθίζειν
τὸ
|
Ῥωμαίων |
στράτευμα.
Καταχλευάζοντες
δὲ
τῆς
παρακλήσεως |
[2, 15] |
Ἔπιπτον
δὲ
πολλοὶ
μὲν
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων |
τυπτόμενοι,
πλείους
δ'
ὑπ'
ἀλλήλων |
[2, 16] |
οὐδὲν
τούτων
ἰσχυρότερον
εὑρέθη
τῆς
|
Ῥωμαίων |
τύχης,
δύο
δ'
ἐγκαθήμενα
τῇ |
[2, 16] |
τοὺς
ἐπιστρατεύσοντας
ἀνακόπτουσαν,
οὐχὶ
δισχιλίοις
|
Ῥωμαίων |
ὑπακούουσιν
φρουροῖς;
Οἱ
δ'
ἀπὸ |
[2, 16] |
καὶ
τοσαύτην
νεμόμενοι
χώραν
ἓξ
|
Ῥωμαίων |
ὑπείκουσιν
ῥάβδοις,
τοσαύταις
δὲ
καὶ |
[2, 16] |
διατροπή.
Φέρε
δ'
εἶναι
τοὺς
|
Ῥωμαίων |
ὑπηρέτας
ἀνηκέστως
χαλεπούς·
οὔπω
Ῥωμαῖοι |
[2, 16] |
τί
δεῖ
πόρρωθεν
ὑμῖν
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ὑποδεικνύναι
δύναμιν
παρὸν
ἐξ
Αἰγύπτου |
[2, 20] |
(Κἀν
τούτῳ
Δαμασκηνοὶ
τὴν
τῶν
|
Ῥωμαίων |
φθορὰν
πυθόμενοι
τοὺς
παρ'
ἑαυτοῖς |
[2, 17] |
καταλαβόντες
αὐτὸ
λάθρα
τοὺς
μὲν
|
Ῥωμαίων |
φρουροὺς
ἀπέσφαξαν,
ἑτέρους
δ'
ἐγκατέστησαν |
[2, 14] |
τὴν
συμφορὰν
τὸ
καινὸν
τῆς
|
Ῥωμαίων |
ὠμότητος·
ὃ
γὰρ
μηδεὶς
πρότερον |
[2, 7] |
γε
μὴν
Ἰουδαικὸν
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
ἅπαν
ἐξεχύθη
πρὸς
τὴν
θέαν |
[2, 18] |
Σαούλου
τινὸς
τῶν
οὐκ
ἀσήμων,
|
ῥώμῃ |
δὲ
σώματος
καὶ
τόλμῃ
διαφέρων |
[2, 2] |
ἐπιδιαθήκας
διεκρούσατο.
Μεθίστατο
δὲ
ἐν
|
Ῥώμῃ |
πάντων
πρὸς
αὐτὸν
ἡ
σπουδὴ |
[2, 16] |
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἔξωθεν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
σῖτον
μηνῶν
τεσσάρων·
τετείχισται
δὲ |
[2, 11] |
ἁρπάζεται
μὲν
ὑπὸ
τῶν
ἐν
|
Ῥώμῃ |
στρατευμάτων
εἰς
τὴν
ἀρχὴν>
Κλαύδιος, |
[2, 2] |
Ἀντιόχειαν
ἀπῆρεν,
Ἀρχέλαος
δὲ
εἰς
|
Ῥώμην |
ἀνήχθη,
διὰ
τάχους
ἐπὶ
Ἱεροσολύμων |
[2, 1] |
ἦρξε
θορύβων
ἡ
τῆς
ἐπὶ
|
Ῥώμην |
ἀποδημίας
ἀνάγκη.
Πενθήσας
γὰρ
ἡμέρας |
[2, 7] |
ἀνέπεισεν
καὶ
τοὺς
ἰδιοξένους
εἰς
|
Ῥώμην |
αὐτῷ
συνεκπλεῦσαι.
Καταχθεὶς
δὲ
εἰς |
[2, 12] |
Ἀντιόχειαν
ἐπανῄει.
(Κατὰ
δὲ
τὴν
|
Ῥώμην |
Καῖσαρ
ἀκούσας
Κουμανοῦ
καὶ
Σαμαρέων, |
[2, 16] |
μησὶν
ὀκτὼ
τὸ
κατὰ
τὴν
|
Ῥώμην |
πλῆθος
τρέφουσιν,
καὶ
ἔξωθεν
παντοίως |
[2, 7] |
ἐλπίδα
τοῦ
λήσειν
ἧκεν
εἰς
|
Ῥώμην. |
Συνεργὸς
δ'
ἦν
τις
ὁμόφυλος |
[2, 13] |
σὺν
αὐτῷ
ζωγρήσας
ἀνέπεμψεν
εἰς
|
Ῥώμην· |
τῶν
δ'
ἀνασταυρωθέντων
ὑπ'
αὐτοῦ |
[2, 12] |
Κέλερι
τῷ
χιλιάρχῳ
πλεῖν
ἐπὶ
|
Ῥώμης |
δώσοντας
Κλαυδίῳ
λόγον
ὑπὲρ
τῶν |
[2, 6] |
συμπαρίσταντο
δὲ
αὐτοῖς
τῶν
ἐπὶ
|
Ῥώμης |
Ἰουδαίων
ὑπὲρ
ὀκτακισχιλίους.
Ἀθροίσαντος
δὲ |
[2, 6] |
Ἀντιόχειαν
ἐπάνεισιν.
~(Ἀρχελάῳ
δ'
ἐπὶ
|
Ῥώμης |
πάλιν
ἄλλη
συνίσταται
δίκη
πρὸς |
[2, 9] |
προσδεξαμένου
τὴν
κατηγορίαν
μένων
ἐπὶ
|
Ῥώμης |
τούς
τε
ἄλλους
τῶν
γνωρίμων |