Livre, Chap.
[2, 8]	ἢ βλασφημήσωσιν τὸν νομοθέτην ἢ	φάγωσίν	τι τῶν ἀσυνήθων, οὐδέτερον ὑπέμειναν
[2, 11]	ἐπαρχίαν ποιήσας ἐπίτροπον πέμπει Κούσπιον	Φᾶδον,	ἔπειτα Τιβέριον Ἀλέξανδρον, οἳ μηδὲν
[2, 14]	σκώπτειν μὲν αὐτὸν καὶ παρόντα,	φαίνεσθαι	δὲ μὴ μόνον ἐν τοῖς
[2, 8]	ἐν ἅπασιν μήτε πενίας ταπεινότητα	φαίνεσθαι	μήθ' ὑπεροχὴν πλούτου, τῶν δ'
[2, 19]	αὐχένα τῆς ὁδοῦ κατεκάλυπτε τὴν	φάλαγγα	τοῖς βέλεσιν. Ἔνθα καὶ τῶν
[2, 19]	τὴν ὁδὸν παιόμενοι καὶ τῆς	φάλαγγος	ἐκσειόμενοι κατέπιπτον, μέχρι πολλῶν διαφθαρέντων,
[2, 9]	ὅπλοις. Περιστάσης δὲ τριστιχεὶ τῆς	φάλαγγος	Ἰουδαῖοι μὲν ἀχανεῖς ἦσαν πρὸς
[2, 19]	δὲ μὴ τῷ χαλασθέντι τῆς	φάλαγγος	οἵ τε ἱππεῖς ἐκπεριελθόντες ἐπήμυναν
[2, 9]	γυνὴ κατονειδίζουσα τὴν ἀργίαν καὶ	φαμένη	παρὰ τὸ μὴ βούλεσθαι πλεῖν
[2, 17]	τὸ τῆς προφάσεως ἄλογον διήλεγχον,	φάμενοι	τοὺς μὲν προγόνους αὐτῶν κεκοσμηκέναι
[2, 14]	ἐκέλευσεν τοὺς λοιδορήσαντας αὐτὸν ἐκδοῦναι,	φάμενος	αὐτοὺς ἀπολαύσειν τῆς ἀμύνης, εἰ
[2, 8]	ἔτεσιν τὸ ἦθος δοκιμάζεται καὶ	φανεὶς	ἄξιος οὕτως εἰς τὸν ὅμιλον
[2, 5]	ἀγομένων τοὺς μὲν ἧττον θορυβώδεις	φανέντας	ἐφρούρει, τοὺς δὲ αἰτιωτάτους ἀνεσταύρωσεν
[2, 16]	παρ' ἀμφοῖν τὸ εἰκὸς ἀποκόπτῃ,	φανερὰν	ἅλωσιν οἱ πολεμοῦντες αἱροῦνται. Τί
[2, 19]	ἔξοδον. (Ἔνθα δὴ Κέστιος τὴν	φανερὰν	ὁδὸν ἀπογνοὺς δρασμὸν ἐβουλεύετο καὶ
[2, 16]	μὴ φθάσαντες ἐνδείξαιντο τὸν κατάρξαντα·	φανεροὶ	δ' ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντες, εἰ
[2, 17]	ταπεινῶς ὑπολανθάνοντα ζωγρήσαντες εἰς τὸ	φανερὸν	ἐξείλκυσαν καὶ πολλαῖς αἰκισάμενοι βασάνοις
[2, 14]	τὸν Φλῶρον ἢ τοῖς στρατιώταις	φανερὸν	ποιῆσαι τὸ πειθήνιον. Ἀναχωρήσαντες δὲ
[2, 9]	καὶ τελευταῖον τὰς χεῖρας ἀνατείνας	φανερῶς	ηὔξατο θᾶττον αὐτὸν θεάσασθαι τῶν
[2, 16]	μετ' αἰδοῦς ὑμᾶς βλάπτειν πορθοῦσι	φανερῶς.	Οὐδὲν δὲ οὕτως τὰς πληγὰς
[2, 17]	Ἀπορία δ' ἦν ὀργάνων, καὶ	φανερῶς	ὑπορύττειν τὸ τεῖχος οὐχ οἷόν
[2, 21]	τὰς λαθραίους ἐπιβουλὰς ἐκ τῶν	φανερωτέρων.	Κρύφα γοῦν ἔπεμπεν ἀγγέλους εἰς
[2, 1]	γὰρ ἐν πᾶσιν πρὸς αὐτοὺς	φανῆναι	τοῦ πατρὸς ἀμείνων. (Ἐπὶ τούτοις
[2, 16]	αὐτοὺς δεσπότας, Καὶ Μακεδόνες ἔτι	φανταζόμενοι	Φίλιππον καὶ τὴν σὺν Ἀλεξάνδρῳ
[2, 19]	τοὺς ὑστάτους κατεώθουν εἰς τὴν	φάραγγα,	τὸ δὲ πᾶν πλῆθος παρεκταθὲν
[2, 19]	δὲ ἐπὶ θάτερα κρημνοὶ καὶ	φάραγγες,	εἰς οὓς ἀποσφαλέντες κατεφθείροντο, καὶ
[2, 4]	δ' αὐτὸν ἀναφεύγοντα δι' ὀρθίου	φάραγγος	ὁ Γρᾶτος ὑποτέμνεται καὶ φεύγοντος
[2, 8]	τάγματος. (Δύο δὲ τῶν προτέρων	Φαρισαῖοι	μὲν οἱ μετὰ ἀκριβείας δοκοῦντες
[2, 8]	τιμωρίας καὶ τιμὰς ἀναιροῦσιν. Καὶ	Φαρισαῖοι	μὲν φιλάλληλοί τε καὶ τὴν
[2, 8]	φιλοσοφεῖται, καὶ τοῦ μὲν αἱρετισταὶ	Φαρισαῖοι,	τοῦ δὲ Σαδδουκαῖοι, τρίτον δέ,
[2, 17]	εἰς ταὐτὸ καὶ τοῖς τῶν	Φαρισαίων	γνωρίμοις ὡς ἐπ' ἀνηκέστοις ἤδη
[2, 9]	καὶ Ἰάμνειαν καὶ τοὺς ἐν	Φασαηλίδι	φοινικῶνας κατέλιπεν. Μεταβάσης δὲ εἰς
[2, 6]	Ἰαμνείας τε καὶ Ἀζώτου καὶ	Φασαηλίδος	ἀποδείκνυται δεσπότις, χαρίζεται δ' αὐτῇ
[2, 17]	τόν τε Ἱππικὸν καλούμενον καὶ	Φασάηλον	καὶ Μαριάμμην. Οἱ δὲ περὶ
[2, 3]	φρουρίου πύργον ἀναβάς, ὃς ἐκαλεῖτο	Φασάηλος	ἐπώνυμον ἔχων ἀδελφὸν Ἡρώδου διαφθαρέντα
[2, 8]	τι κακὸν ἢ ἐφορᾶν τίθενται·	φασὶν	δ' ἐπ' ἀνθρώπων ἐκλογῇ τό
[2, 7]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ὄναρ ἰδεῖν	φασιν	τοιόνδε· ἔδοξεν ὁρᾶν στάχυς ἐννέα
[2, 8]	ἐπιορκίας ὑπολαμβάνοντες· ἤδη γὰρ κατεγνῶσθαί	φασιν	τὸν ἀπιστούμενον δίχα θεοῦ. Σπουδάζουσι
[2, 21]	ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς δυνάμεως,	φάσκων	ὅσον οὐδέπω τύραννον ἐλεύσεσθαι τῆς
[2, 2]	ἐναντιουμένων Ἀρχελάῳ δεινότατος εἰπεῖν, κατηγόρει	φάσκων	τοῖς μὲν λόγοις ἀμφισβητεῖν ἄρτι
[2, 8]	ζέφυρος ἐπιπνέων ἀναψύχει· ταῖς δὲ	φαύλαις	ζοφώδη καὶ χειμέριον ἀφορίζονται μυχὸν
[2, 20]	οἱ στρατευόμενοι, τοὺς δὲ οἴκοθεν	φαύλους	οὐ μόνον τοῖς ἐπιοῦσιν ἐχθροῖς
[2, 8]	ἀγαθῶν μόνην, τὰς δὲ τῶν	φαύλων	ἀιδίῳ τιμωρίᾳ κολάζεσθαι. Σαδδουκαῖοι δέ,
[2, 1]	ὡς πρὸς βέβαιον ἤδη βασιλέα·	φείδεσθαί	γε μὴν οὐ μόνον ἔφη
[2, 12]	αὐτούς τε ἀνῄρουν μηδεμιᾶς ἡλικίας	φειδὼ	ποιούμενοι καὶ τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν.
[2, 16]	οὐκέτι Ῥωμαῖοι τούτων κρατήσαντες, ὧν	φεισάμενοι	πρότερον ἠχαρίστηνται. Μαρτύρομαι δὲ ἐγὼ
[2, 10]	ἔφη· παραβὰς γὰρ αὐτὸν καὶ	φεισάμενος	ὑμῶν ἀπολοῦμαι δικαίως. Πολεμήσει δ'
[2, 21]	ὅπλα καὶ κατασείοντες ἱκετηρίας ἐδέοντο	φείσασθαι	τῆς πόλεως. (Ὁ δὲ Ἰώσηπος
[2, 16]	ταύτης καὶ τῶν ἱερῶν περιβόλων.	φείσασθε	τοῦ ἱεροῦ καὶ τὸν ναὸν
[2, 16]	ἡσύχιον τοῖς ἀδικοῦσι γίνεται διατροπή.	Φέρε	δ' εἶναι τοὺς Ῥωμαίων ὑπηρέτας
[2, 16]	οὕτως τὰς πληγὰς ὡς τὸ	φέρειν	ἀναστέλλει, καὶ τὸ τῶν ἀδικουμένων
[2, 17]	ταύτην οἰκείῳ δήμῳ καὶ δεσπότην	φέρειν,	εἰ καὶ μηδὲν πράττοι βίαιον,
[2, 6]	νῦν στασιώδεις διαβαλλόμενοι καὶ πολεμικοὶ	φέρειν	οἴδασιν μετρίους ἡγεμόνας. Ἰουδαῖοι μὲν
[2, 15]	τίνα γὰρ ἢ τοῖς στρατιώταις	φέρειν	ὠφέλειαν τὸν ἀπὸ Ἰουδαίων ἀσπασμὸν
[2, 8]	ἀπηλλαγμένας τότε χαίρειν καὶ μετεώρους	φέρεσθαι.	Καὶ ταῖς μὲν ἀγαθαῖς ὁμοδοξοῦντες
[2, 19]	ἐφράξαντο, καθ' ἧς τὰ βέλη	φερόμενα	περιωλίσθανεν ἄπρακτα, μηδὲν δὲ οἱ
[2, 14]	περὶ Καπίτωνα ἱππέων εἰς μέσον	φερομένων,	διεσκεδάσθη πρὶν ἀσπάσασθαι τὸν Φλῶρον
[2, 21]	ὑμῖν διάφορον ἢ κέρδος τὸ	φέρον	τῷ κοινῷ βλάβην. Ὁρῶν δέ,
[2, 16]	τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ὁρῶντες,	φέρουσιν	τὴν τοσαύτην μεταβολὴν καὶ πρὸς
[2, 4]	εἴ τις εἰς χεῖρας ἔλθοι	φέρων	κέρδος. Ἐτόλμησαν δέ ποτε Ῥωμαίων
[2, 9]	Τιβεριάδα, ἐν δὲ τῇ Περαίᾳ	φερώνυμον	Ἰουλίας. (Πεμφθεὶς δὲ εἰς Ἰουδαίαν
[2, 6]	ἀργυρίου καὶ συνῴκισεν αὐτὰς τοῖς	Φερώρα	παισίν. Μετὰ δὲ τὸν οἶκον
[2, 21]	κατάπληξιν, ὥστε ῥίψαντας τὰ ὅπλα	φεύγειν.	(Πρὸς ταῦτα Ἰωάννης ἐπέτεινεν τὸν
[2, 21]	τοῦ πυρὸς διανίσταται, Καὶ παραινούντων	φεύγειν	τῶν τεσσάρων, οἳ παρέμειναν, οὔτε
[2, 15]	περισχόντες αὐτοὺς ἔπαιον ξύλοις, καὶ	φεύγοντας	οἱ ἱππεῖς καταδιώκοντες συνεπάτουν. Ἔπιπτον
[2, 18]	αὐτοῖς. Οἱ μὲν οὖν λοιποὶ	φεύγοντες	διεσπάρησαν, τρεῖς δὲ ἄνδρας συλλαβόντες
[2, 4]	φάραγγος ὁ Γρᾶτος ὑποτέμνεται καὶ	φεύγοντος	ἐκ πλαγίου τὸν αὐχένα πλήξας
[2, 13]	εἰς δὲ τὴν λοιπὴν Ἰουδαίαν	Φήλικα	κατέστησεν ἐπίτροπον. Οὗτος τόν τε
[2, 12]	(Μετὰ ταῦτα Ἰουδαίας μὲν ἐπίτροπον	Φήλικα	τὸν Πάλλαντος ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆς
[2, 13]	αὐτοῖς σημεῖα ἐλευθερίας. Ἐπὶ τούτοις	Φῆλιξ,	ἐδόκει γὰρ ἀποστάσεως εἶναι καταβολή,
[2, 13]	προελθὼν εἰς τὴν ἀγορὰν ὁ	Φῆλιξ	μετ' ἀπειλῆς ἐκέλευσεν ἀναχωρεῖν. Τῶν
[2, 13]	Φθάνει δ' αὐτοῦ τὴν ὁρμὴν	Φῆλιξ	ὑπαντήσας μετὰ τῶν Ῥωμαικῶν ὁπλιτῶν,
[2, 10]	ἠπίστουν ἐπὶ ταῖς τοῦ πολέμου	φήμαις,	οἱ δὲ πιστεύοντες ἦσαν ἐν
[2, 17]	ἐξελθεῖν ἐφ' οὓς ὑβρίκασιν τὴν	φήμην	διορθώσονται τὴν ὕβριν. (Ἅμα ταῦτα
[2, 12]	δὲ τότε μὲν ἑκατέρους ὑπερτίθεται	φήσας,	ἐπειδὰν εἰς τοὺς τόπους παραγένηται,
[2, 14]	ὀλίγους. Ἀλλ' οὐχ ὁ μετὰ	Φῆστον	Ἀλβῖνος τὸν αὐτὸν τρόπον ἐξηγήσατο
[2, 14]	παρὰ τούτου τὴν ἐπιτροπὴν ὁ	Φῆστος	τὸ μάλιστα λυμαινόμενον τὴν χώραν
[2, 13]	τυραννεῖν χρώμενος τοῖς συνεισπεσοῦσιν δορυφόροις.	Φθάνει	δ' αὐτοῦ τὴν ὁρμὴν Φῆλιξ
[2, 21]	τὸν συσκευάσαντα συνηθροίζοντο κατὰ Ἰωάννου·	φθάνει	δ' ἐκεῖνος εἰς Γίσχαλα φυγὼν
[2, 15]	τὰς πύλας ὠθισμὸς ἦν, καὶ	φθάνειν	ἑκάστου σπεύδοντος βραδυτέρα μὲν ἡ
[2, 18]	καὶ τὸν ἐφ' ἑαυτοῖς κίνδυνον	φθάνοντες.	Δεινὴ δὲ ὅλην τὴν Συρίαν
[2, 8]	παρ' αὐτοῖς ἥδε ἡ δόξα,	φθαρτὰ	μὲν εἶναι τὰ σώματα καὶ
[2, 18]	ἑτέροις ἦν τὸ τοὺς ἑτέρους	φθάσαι.	Καὶ τὰς μὲν ἡμέρας ἐν
[2, 18]	ἑκάστου τῷ ξίφει καὶ σπεύδοντος	φθάσαι	τοὺς πολεμίους. Ὁ δὲ διελθὼν
[2, 17]	ὅσους τε αὐτῶν κατελάμβανον μὴ	φθάσαντας	ἐκδραμεῖν διέφθειραν, καὶ τὰς ἀποσκευὰς
[2, 21]	τοὺς προπέμψαντας ἀνελεῖν, εἰ μὴ	φθάσαντες	ἀπέδρασαν. (Ἰωάννην δὲ λοιπὸν ἐντὸς
[2, 19]	καὶ τὴν κατάβασιν οἱ μὲν	φθάσαντες	εἶργον αὐτοὺς τῆς ἐξόδου, ἄλλοι
[2, 16]	κατάρξαι τῶν ὅπλων, εἰ μὴ	φθάσαντες	ἐνδείξαιντο τὸν κατάρξαντα· φανεροὶ δ'
[2, 21]	ἐπ' αὐτὸν ὥρμησαν ἔνοπλοι, καὶ	φθάσαντος	εἰς τὸ δωμάτιον παρελθεῖν ἀπειλοῦντες
[2, 18]	πόλιν ῥᾳδίως· καὶ μηδὲ φυγεῖν	φθασάντων	τῶν οἰκητόρων, οὐχ ὅπως παρασκευάσασθαι
[2, 21]	ὑπέμενεν, δεδοικὼς μὴ βραδύναντος αὐτοῦ	φθάσωσιν	οἱ βασιλικοὶ παρελθεῖν εἰς τὴν
[2, 8]	γὰρ ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον οὐδὲν	φθέγγονται	τῶν βεβήλων, πατρίους δέ τινας
[2, 1]	εἰς τὸ ἱερὸν παρελθόντα πρὶν	φθέγξασθαί	τι λίθοις ἀπήλαυνον οἱ στασιασταὶ
[2, 19]	ὥρμησαν ἀνελεῖν. Καὶ πρὶν ἢ	φθέγξασθαι	τὸν μὲν Φοῖβον διέφθειραν, ὁ
[2, 15]	Ἰουδαίους κἄν τι κατ' αὐτοῦ	φθέγξωνται,	χρήσασθαι τοῖς ὅπλοις. Οἱ δ'
[2, 21]	(Πρὸς ταῦτα Ἰωάννης ἐπέτεινεν τὸν	φθόνον	καὶ δευτέραν ἤρτυσεν ἐπιβουλὴν κατὰ
[2, 21]	προσεῖχεν, οἱ δυνατοὶ δὲ κατὰ	φθόνον	καὶ τῶν ἀρχόντων τινὲς λάθρα
[2, 6]	μὲν Ἀρχελάῳ διὰ μῖσος καὶ	φθόνον	οὐχ ὑπομένοντες, ὀφθῆναι δὲ μετὰ
[2, 21]	πολέμου κινηθέντος ἐμφυλίου δι' ὀλίγων	φθόνον	παραναλώσῃ τὴν πόλιν, πέμπει τοῖς
[2, 9]	δὲ εἰς τὴν ἀρχὴν Ἀγρίππας	φθόνῳ	τὰς Ἡρώδου τοῦ τετράρχου διήγειρεν
[2, 12]	οὗ θόρυβοί τε ἤρξαντο καὶ	φθορὰ	πάλιν Ἰουδαίων ἐγένετο. Συνεληλυθότος γὰρ
[2, 3]	τε τῶν ἔργων καὶ ἀνδρῶν	φθορὰ	πολὺ πλείους καὶ μαχιμωτέρους ἐπισυνέστησεν
[2, 18]	(Πρὸς δὲ τὴν ἐν Σκυθοπόλει	φθορὰν	αἱ λοιπαὶ πόλεις ἐπανίσταντο τοῖς
[2, 20]	τούτῳ Δαμασκηνοὶ τὴν τῶν Ῥωμαίων	φθορὰν	πυθόμενοι τοὺς παρ' ἑαυτοῖς Ἰουδαίους
[2, 18]	καὶ τὰς προσεχούσας ἐπόρθουν πόλεις,	Φιλαδέλφειάν	τε καὶ Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα
[2, 8]	καλοῦνται, Ἰουδαῖοι μὲν γένος ὄντες,	φιλάλληλοι	δὲ καὶ τῶν ἄλλων πλέον.
[2, 8]	τιμὰς ἀναιροῦσιν. Καὶ Φαρισαῖοι μὲν	φιλάλληλοί	τε καὶ τὴν εἰς τὸ
[2, 21]	κατὰ τῶν φιλτάτων χρώμενος, ὑποκριτὴς	φιλανθρωπίας	καὶ δι' ἐλπίδα κέρδους φονικώτατος,
[2, 16]	πραχθῇ, λογίσασθε, πῶς πρὸς οὕτω	φιλανθρώπους	ὅπλα κινεῖν ἀνόσιον. Εἰσελθέτω δ'
[2, 14]	ταλαιπώρῳ. Τούτοις οὐκ ἀνετράπη τὴν	φιλαργυρίαν,	ἀλλ' ἐπὶ τὸ μᾶλλον χρηματίσασθαι
[2, 18]	τῆς Ἀγρίππα γνώμης, διὰ δὲ	φιλαργυρίαν	ἄμετρον εἰς τοὺς ὁμοφύλους ἑλόμενος
[2, 16]	ἀφιστάμενος, αὐθάδης δοῦλός ἐστιν, οὐ	φιλελεύθερος.	Τότε τοιγαροῦν ἐχρῆν πάνθ' ὑπὲρ
[2, 14]	λόγοις, ἀλλὰ κἀν τοῖς ὅπλοις	φιλελευθέρους.	Τούτοις καταπλαγὲν τὸ πλῆθος, ἅμα
[2, 16]	δεσπότας, Καὶ Μακεδόνες ἔτι φανταζόμενοι	Φίλιππον	καὶ τὴν σὺν Ἀλεξάνδρῳ παρασπείρουσαν
[2, 2]	βασιλείων καὶ κηδεμόνα τῶν οἰκείων	Φίλιππον.	Συνεξῄει δ' ἅμα τοῖς τέκνοις
[2, 6]	Καίσαρος αἰδούμενοι. Τούτοις παρῆν καὶ	Φίλιππος	ἀδελφὸς Ἀρχελάου, προπεμφθεὶς κατ' εὔνοιαν
[2, 9]	μεταπεσούσης εἰς ἐπαρχίαν οἱ λοιποί,	Φίλιππος	καὶ Ἡρώδης ὁ κληθεὶς Ἀντίπας,
[2, 9]	ὅ τε Ἡρώδης καὶ ὁ	Φίλιππος,	ὁ μὲν πρὸς ταῖς τοῦ
[2, 12]	μετατίθησιν, δοὺς αὐτῷ τήν τε	Φιλίππου	γενομένην ἐπαρχίαν, αὕτη δ' ἦν
[2, 9]	δεσμῶν τὸν Ἀγρίππαν καὶ τῆς	Φιλίππου	τετραρχίας, θνήσκει γὰρ οὗτος, καθίστησι
[2, 6]	πρόσοδον ἔχοντα ταλάντων ἑκατόν, ὑπὸ	Φιλίππῳ	τέτακτο. Τῆς Ἀρχελάου δ' ἐθναρχίας
[2, 6]	παισὶν Ἡρώδου δίδωσιν, τὴν μὲν	Φιλίππῳ,	τὴν δὲ Ἀντίπᾳ τῷ πρὸς
[2, 17]	ἱππάρχῃ, στρατηγῷ δὲ τῷ Ἰακίμου	Φιλίππῳ.	(Τούτοις θαρσήσαντες οἱ δυνατοὶ σὺν
[2, 20]	γοῦν καὶ Σάουλος ἀδελφοὶ σὺν	Φιλίππῳ	τῷ Ἰακίμου, στρατοπεδάρχης δ' ἦν
[2, 21]	τῆς Τιβεριάδος. Οἱ μὲν οὖν	φίλοι	καὶ σωματοφύλακες τοῦ Ἰωσήπου καταπλαγέντες
[2, 16]	ἥττης ὄνειδος κερδήσετε. Καλόν, ὦ	φίλοι,	καλόν, ἕως ἔτι ἐν ὅρμῳ
[2, 6]	τῶν δὲ τούτου συγγενῶν οἱ	φίλοι	παρ' οὐδετέροις, συμπαρίστασθαι μὲν Ἀρχελάῳ
[2, 21]	παραγίνεσθαι μὲν στρατιὰν ἐπεστάλκεσαν οἱ	φίλοι,	τὴν δ' αἰτίαν οὐ προεδήλουν
[2, 6]	πλῆθος ἔστη, Σὺν δὲ τοῖς	φίλοις	ἄντικρυς Ἀρχέλαος, τῶν δὲ τούτου
[2, 5]	διηρπάσθη μηνιόντων καὶ τοῖς Ἡρώδου	φίλοις.	Ἔνθεν εἰς Σαπφὼ πρόεισιν κώμην
[2, 13]	τοὺς διαφόρους, καὶ οὐδὲ τοῖς	φίλοις	προσιοῦσιν πίστις ἦν, ἐν μέσαις
[2, 21]	μὴ γὰρ ἡγησαίμην ποτὲ ἢ	φίλον	τὸν ὑμῖν διάφορον ἢ κέρδος
[2, 13]	ἑκάτεροι· προῄει δ' αὐτοῖς τὸ	φιλόνεικον	εἰς ὅπλα καὶ καθ' ἡμέραν
[2, 8]	(Τρία γὰρ παρὰ Ἰουδαίοις εἴδη	φιλοσοφεῖται,	καὶ τοῦ μὲν αἱρετισταὶ Φαρισαῖοι,
[2, 8]	μὲν περὶ τῶν ἐν Ἰουδαίοις	φιλοσοφούντων	εἶχον εἰπεῖν. ~(Τῆς Ἀρχελάου δ'
[2, 11]	σύγκλητον εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ	φιλοφρονησάμενος	ἐξῄει σὺν αὐτοῖς αὐτίκα θύσων
[2, 14]	ἐλοιδόρησαν αἰσχρῶς εἰρωνεύεσθαι τὰς νῦν	φιλοφρονήσεις·	Δεῖν γὰρ αὐτούς, εἴπερ γενναῖοί
[2, 2]	γονάτων ἡσυχῆ. Κἀκεῖνος αὐτὸν μάλα	φιλοφρόνως	ἀναστήσας ἐνέφηνεν μὲν ὡς ἄξιος
[2, 21]	ἀπάτην καὶ ταύτῃ κατὰ τῶν	φιλτάτων	χρώμενος, ὑποκριτὴς φιλανθρωπίας καὶ δι'
[2, 2]	πίστιν· γεγόνει γὰρ δὴ τῶν	φίλων	ἐκείνου τιμιώτατος· πλεῖστον μέντοι πεποίθει
[2, 6]	ἐν τέλει Ῥωμαίων καὶ τῶν	φίλων	ἐν τῷ κατὰ τὸ Παλάτιον
[2, 1]	θύσας ἐν εὐωχίᾳ μετὰ τῶν	φίλων	ἦν. Ἔνθα δὴ περὶ δείλην
[2, 5]	καὶ Γάιον ἡγεμόνα τῶν αὐτοῦ	φίλων,	ὃς τούς τε ὑπαντιάσαντας τρέπεται
[2, 2]	μετὰ τῆς μητρὸς καὶ τῶν	φίλων	Ποπλᾶ καὶ Πτολεμαίου καὶ Νικολάου
[2, 7]	βασιλεὺς ὑπὸ τῶν πατρῴων προεπέμφθη	φίλων.	Προεληλύθει δ' εἰς τοσοῦτον πίστεως
[2, 14]	στασιῶδες δὲ καὶ ἐν νεότητι	φλεγμαῖνον	ἐξεκαίετο πρὸς μάχην. Παρεσκευασμένοι δὲ
[2, 3]	ἐπ' αὐτῶν ἐξαίφνης ὑπὸ τῆς	φλογὸς	περισχεθέντες πολλοὶ μὲν ἐν αὐτῇ
[2, 14]	τῶν μετρίων συλλαβόντες ἐπὶ τὸν	Φλῶρον	ἀνῆγον· οὓς μάστιξιν προαικισάμενος ἀνεσταύρωσεν.
[2, 14]	Ἰωάννης ὁ τελώνης. Πείθουσι τὸν	Φλῶρον	ἀργυρίου ταλάντοις ὀκτὼ διακωλῦσαι τὸ
[2, 15]	ἑαυτῆς καὶ σωματοφύλακας πέμπουσα πρὸς	Φλῶρον	ἐδέετο παύσασθαι τοῦ φόνου. Καὶ
[2, 15]	ἐλπίδα τοῦ μηδὲν ἔτι τὸν	Φλῶρον	εἰς αὐτοὺς παρανομήσειν. (Ὁ δὲ
[2, 17]	ἅμα τοῖς δυνατοῖς ἔπεμπε πρὸς	Φλῶρον	εἰς Καισάρειαν, ἵν' ἐκεῖνος ἐξ
[2, 14]	στασιαστῶν λοιδορίας αἰσχίστους εἰς τὸν	Φλῶρον	ἐκεκράγεσαν καὶ κανοῦν περιφέροντες ἀπῄτουν
[2, 14]	καὶ τὸν λυμεῶνα τῆς χώρας	Φλῶρον	ἐκεκράγεσαν· Ὁ δὲ παρὼν καὶ
[2, 14]	τὸν Ἰωάννην δυνατοὶ δώδεκα πρὸς	Φλῶρον	ἐλθόντες εἰς Σεβαστὴν ἀπωδύροντο περὶ
[2, 17]	καὶ πρέσβεις οὓς μὲν πρὸς	Φλῶρον	ἔπεμπον, ὧν ἦρχεν υἱὸς Ἀνανίου
[2, 15]	πλέον δὲ ἦσαν εἰς τὸν	Φλῶρον	ἐπίφθονοι φωναί. Πρὸς ὃ δείσαντες
[2, 15]	πεπόνθασιν εἰς ἀνήκεστόν τι τὸν	Φλῶρον	ἐρεθίζειν. Ἐπείσθη δὲ τὸ πλῆθος
[2, 14]	φερομένων, διεσκεδάσθη πρὶν ἀσπάσασθαι τὸν	Φλῶρον	ἢ τοῖς στρατιώταις φανερὸν ποιῆσαι
[2, 14]	στρατιώταις μετ' εὐφημίας καὶ τὸν	Φλῶρον	θεραπευτικῶς ἐκδέχεσθαι παρεσκευάσατο. Κἀκεῖνος προπέμψας
[2, 15]	πρὸ τοῦ βήματος ἱκέτευε τὸν	Φλῶρον	καὶ πρὸς τῷ μὴ τυχεῖν
[2, 14]	πρὸς τὸ μέλλον αὐτοῖς τὸν	Φλῶρον	κατασκευάσειεν μετριώτερον, ὑπέστρεφεν εἰς Ἀντιόχειαν.
[2, 20]	αἰτίας τοῦ πολέμου τρέψοντας εἰς	Φλῶρον·	τὴν γὰρ ἐπ' ἐκεῖνον ὀργὴν
[2, 14]	ὁ μετ' αὐτὸν ἐλθὼν Γέσσιος	Φλῶρος	ἀγαθώτατον κατὰ σύγκρισιν. Ὁ μέν
[2, 14]	δὲ τούτους εἶργεν τῆς βίας	Φλῶρος,	ἀμηχανοῦντες οἱ δυνατοὶ τῶν Ἰουδαίων,
[2, 14]	μετὰ δέους καὶ ταπεινότητος ἐνυκτέρευσαν.	(Φλῶρος	δὲ τότε μὲν ἐν τοῖς
[2, 16]	Βερνίκη τῷ Κεστίῳ περὶ ὧν	Φλῶρος	εἰς τὴν πόλιν παρηνόμησεν ἔγραφον.
[2, 14]	παρέστησαν τῷ βήματι. Τούτοις ὁ	Φλῶρος	ἐκέλευσεν τοὺς λοιδορήσαντας αὐτὸν ἐκδοῦναι,
[2, 14]	Προέπεμπε δὲ αὐτὸν μέχρι Καισαρείας	Φλῶρος	ἐξαπατῶν καὶ πόλεμον ἤδη τῷ
[2, 14]	ὃ γὰρ μηδεὶς πρότερον τότε	Φλῶρος	ἐτόλμησεν, ἄνδρας ἱππικοῦ τάγματος μαστιγῶσαί
[2, 15]	καὶ τῆς Ἀντωνίας· ὧν καὶ	Φλῶρος	ἐφιέμενος ἐξῆγε τῆς βασιλικῆς αὐλῆς
[2, 15]	δείσαντες μὴ πάλιν ἐπελθὼν ὁ	Φλῶρος	κρατήσῃ τοῦ ἱεροῦ διὰ τῆς
[2, 18]	καὶ γὰρ τοὺς διαφεύγοντας ὁ	Φλῶρος	συλλαβὼν κατῆγεν δεσμώτας εἰς τὰ
[2, 14]	τοὺς θυμοὺς κατεῖχον. Ὁ δὲ	Φλῶρος	ὥσπερ ἠργολαβηκὼς ἐκριπίζειν τὸν πόλεμον,
[2, 19]	ἱππάρχων οἱ πλεῖστοι χρήμασιν ὑπὸ	Φλώρου	δεκασθέντες ἀπέστρεψαν αὐτὸν τῆς ἐπιχειρήσεως.
[2, 16]	τὰς ἑαυτῶν συμφορὰς καὶ τὴν	Φλώρου	διεξῄεσαν ὠμότητα. Πρὸς ἣν ἠγανάκτει
[2, 16]	Νεαπολιτανοῦ κατεβόων ὅσα πάθοιεν ὑπὸ	Φλώρου	καὶ παρελθοῦσιν εἰς τὴν πόλιν
[2, 15]	δὲ μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ στασιασταὶ	Φλώρου	κατεβόων. Τοῦτο ἦν σύνθημα κατ'
[2, 16]	Ἀγρίππᾳ δὲ τὸ μὲν χειροτονεῖν	Φλώρου	κατηγόρους ἐπίφθονον, τὸ περιιδεῖν δὲ
[2, 14]	πρὸς αὐτὸν ἐτόλμησεν κατὰ τοῦ	Φλώρου·	παραγενόμενον δὲ εἰς Ἱεροσόλυμα τῆς
[2, 15]	Ἀντωνίαν διέκοψαν. Τοῦτ' ἔψυξεν τὴν	Φλώρου	πλεονεξίαν· τῶν γὰρ τοῦ θεοῦ
[2, 16]	τοὺς ἀρχιερεῖς τραπόμενον πέμπειν κατὰ	Φλώρου	πρέσβεις ἠξίου πρὸς Νέρωνα καὶ
[2, 16]	εἰσφοράν· οὐ γὰρ δή γε	Φλώρου	τὸ φρούριόν ἐστιν ἢ Φλώρῳ
[2, 14]	Καίσαρος ἀνεκάλουν ὄνομα καὶ τῆς	Φλώρου	τυραννίδος ἐλευθεροῦν σφᾶς ἱκέτευον. Ἔνιοι
[2, 16]	Ἀνεβόων δὲ οὐ Ῥωμαίοις, ἀλλὰ	Φλώρῳ	δι' ἃ πεπόνθασιν πολεμεῖν. Πρὸς
[2, 16]	ἅπασιν εἴκοντας, μόνῳ δ' ἀπεχθανομένους	Φλώρῳ	δι' ὑπερβολὴν τῆς εἰς αὐτοὺς
[2, 15]	δεξιώσαιντο τοὺς προσιόντας ὡς ἔθος,	Φλώρῳ	μὲν ἀποκοπήσεσθαι τὴν ἀφορμὴν τοῦ
[2, 17]	γενέσθαι δυσκαθαίρετον ἐπικόψαι τὴν στάσιν.	Φλώρῳ	μὲν οὖν δεινὸν εὐαγγέλιον ἦν,
[2, 17]	ἐπειρᾶτο πείθειν τὸ πλῆθος ὑπακούειν	Φλώρῳ,	μέχρις ἀντ' αὐτοῦ πέμψει Καῖσαρ
[2, 16]	Φλώρου τὸ φρούριόν ἐστιν ἢ	Φλώρῳ	τὰ χρήματα δώσετε. ~(Τούτοις ὁ
[2, 16]	διψάδος ἐκτεταμένον φῦλον, οὔθ' αἱ	φοβεραὶ	καὶ τοῖς ἀκούουσιν Σύρτεις Νασαμῶνές
[2, 16]	Καντάβρων ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων ὠκεανὸς	φοβερὰν	καὶ τοῖς ἐπιχωρίοις ἄμπωτιν ἐπάγων,
[2, 18]	μὲν θρασυτέρους ἀπεσκευάσαντο, τοὺς δὲ	φοβεροὺς	διὰ φυλακῆς εἶχον, αἵ τε
[2, 12]	Τῶν δὲ ταῖς στοαῖς ἐπιχεομένων	φόβος	ἐμπίπτει τοῖς Ἰουδαίοις ἀκατάσχετος, καὶ
[2, 21]	Γισχάλων τείχους ὁ παρὰ Ἰωσήπου	φόβος	ἐφρούρει. Καὶ μετ' ὀλίγας ἡμέρας
[2, 13]	πολλοί· καὶ τῶν συμφορῶν ὁ	φόβος	ἦν χαλεπώτερος, ἑκάστου καθάπερ ἐν
[2, 8]	σχῆμα σώματος ὅμοιον τοῖς μετὰ	φόβου	παιδαγωγουμένοις παισίν. Οὔτε δὲ ἐσθῆτας
[2, 19]	γνωρίμους ἐκείνοις Βόρκιόν τε καὶ	Φοῖβον,	δεξιάς τε παρὰ Κεστίου καὶ
[2, 19]	πρὶν ἢ φθέγξασθαι τὸν μὲν	Φοῖβον	διέφθειραν, ὁ δὲ Βόρκιος τρωθεὶς
[2, 16]	αὐχοῦντες Ἀννίβαν καὶ τὴν ἀπὸ	Φοινίκων	εὐγένειαν ὑπὸ τὴν Σκιπίωνος δεξιὰν
[2, 9]	Ἰάμνειαν καὶ τοὺς ἐν Φασαηλίδι	φοινικῶνας	κατέλιπεν. Μεταβάσης δὲ εἰς Τιβέριον
[2, 8]	συμπλέκεσθαι μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου	φοιτώσας	αἰθέρος ὥσπερ εἱρκταῖς τοῖς σώμασιν
[2, 18]	πειθήνιον ἔχοντες ἅμα νεύματι τοῦ	φονεύειν	ἐπαύσαντο, τὸ δημοτικὸν δὲ τῶν
[2, 2]	πλήθει τῶν περὶ τὸν ναὸν	φονευθέντων,	οὓς ἐληλυθέναι μὲν ἐφ' ἑορτήν,
[2, 18]	ἐνέπρησαν· ὁ δὲ ἀριθμὸς τῶν	φονευθέντων	τετρακόσιοι πρὸς ὀκτακισχιλίοις. Ὁμοίως δὲ
[2, 22]	ἔθνους διὰ τὸ πλῆθος τῶν	φονευομένων	καὶ τὰς συνεχεῖς ἁρπαγὰς στρατιὰν
[2, 13]	καὶ ἐν μέσῃ τῇ πόλει	φονεύοντες	ἀνθρώπους, Μάλιστα δὲ> ἐν ταῖς
[2, 20]	γὰρ μείζω πράγματα καὶ τὰς	φονικὰς	δίκας ἐφ' ἑαυτὸν ἀναπέμπειν ἐκέλευσεν
[2, 21]	φιλανθρωπίας καὶ δι' ἐλπίδα κέρδους	φονικώτατος,	ἀεὶ μὲν ἐπιθυμήσας μεγάλων, τρέφων
[2, 12]	τῆς ταραχῆς Σαμαρέας διὰ τὸν	φόνον,	αἴτιον δὲ τῶν ἀποβεβηκότων Κουμανὸν
[2, 2]	τὸν μὲν ἐν τῷ ἱερῷ	φόνον	ἀναγκαῖον ἀπέφηνεν· πολεμίους γὰρ γεγονέναι
[2, 17]	δὴ σαββάτῳ συνέβη πραχθῆναι τὸν	φόνον,	ἐν ᾧ διὰ τὴν θρησκείαν
[2, 17]	μὲν οὖν ἡμέραις συχνὸς ἀμφοτέρων	φόνος	ἐγίνετο, καὶ οὐδέτεροι τοῦ καταληφθέντος
[2, 18]	κῶμαι, καὶ τῶν ἁλισκομένων ἀνδρῶν	φόνος	ἦν ἄπειρος. (Οὐ μὴν οἱ
[2, 17]	ἔφυγον ὅπη τις ἴσχυσεν, καὶ	φόνος	μὲν ἦν τῶν καταληφθέντων, ἔρευνα
[2, 14]	ἦν ἐκ τῶν στενωπῶν καὶ	φόνος	τῶν καταλαμβανομένων, τρόπος τε ἁρπαγῆς
[2, 18]	αὐτὸν ἀξία ποινὴ τοῦ συγγενικοῦ	φόνου·	ἐπεὶ γὰρ περισχόντες οἱ Σκυθοπολῖται
[2, 1]	θυσίαν· οὐ μὴν Ἀρχελάῳ δίχα	φόνου	καθεκτὸν ἔτι τὸ πλῆθος ἐφαίνετο,
[2, 15]	πρὸς Φλῶρον ἐδέετο παύσασθαι τοῦ	φόνου.	Καὶ ὁ μὲν οὔτε εἰς
[2, 16]	κακοβουλίαν πᾶσα πλησθήσεται πόλις Ἰουδαικοῦ	φόνου.	Καὶ συγγνώμη μὲν τοῖς τοῦτο
[2, 12]	διαβάντα τιμωρήσασθαι τοὺς αἰτίους τοῦ	φόνου·	μόνως γὰρ ἂν οὕτως διαλυθῆναι
[2, 5]	ὅσαις ἐπετύγχανον. Πυρὸς δὲ καὶ	φόνου	πεπλήρωτο πάντα καὶ πρὸς τὰς
[2, 6]	προοιμιάσασθαι τὴν βασιλείαν τρισχιλίων πολιτῶν	φόνῳ,	καὶ τοσαῦτα μὲν παρεστακέναι θύματα
[2, 16]	καὶ μὴ σιωπῶντας ἐπὶ τοσούτῳ	φόνῳ	καταλιπεῖν ἑαυτοῖς ὑπόνοιαν ἀποστάσεως· δόξειν
[2, 11]	διὰ τὴν αὐτῶν κακοβουλίαν ὁμοφύλῳ	φόνῳ	μιαίνεσθαι τὰ τεμένη τῆς πατρίδος.
[2, 18]	Σκυθοπολῖται, καθ' ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ	φόνῳ	συγγενῶν τὴν πρὸς αὐτοὺς εὔνοιαν
[2, 7]	τοσοῦτον φρενοβλαβείας οἱ Μήλιοι, ὥστε	φορείῳ	τε αὐτὸν κομίζειν καὶ θεραπείαν
[2, 17]	αὐτῶν ἀποδείξῃ τοὺς τὴν χώραν	φορολογήσοντας,	αὐτὸς δὲ ἀνεχώρησεν εἰς τὴν
[2, 16]	πλῆθος τρέφουσιν, καὶ ἔξωθεν παντοίως	φορολογοῦνται	καὶ ταῖς χρείαις τῆς ἡγεμονίας
[2, 16]	ἐλευθερίας ἔχοντες εἰπεῖν χωρὶς ὅπλων	φορολογοῦνται;	τί δαί; Θρᾷκες οἱ πέντε
[2, 16]	οὔτε γὰρ Καίσαρι δεδώκατε τὸν	φόρον	καὶ τὰς στοὰς ἀπεκόψατε τῆς
[2, 8]	ἐνῆγε τοὺς ἐπιχωρίους κακίζων, εἰ	φόρον	τε Ῥωμαίοις τελεῖν ὑπομενοῦσιν καὶ
[2, 16]	τοῦ δὲ ἐνιαυσιαίου παρ' ὑμῶν	φόρου	καθ' ἕνα μῆνα πλέον Ῥωμαίοις
[2, 17]	ἄρχοντες καὶ βουλευταὶ μερισθέντες τοὺς	φόρους	συνέλεγον. Ταχέως δὲ τὰ τεσσαράκοντα
[2, 21]	καὶ τῶν πλησίον ὅσοις ἐδόκει	φορτικὸς	ἐβλασφήμουν, προφέρειν τε τὰ κοινὰ
[2, 6]	ἦν κεκουφισμένη τετάρτῳ μέρει τῶν	φόρων	εἰς τιμὴν τοῦ μὴ μετὰ
[2, 13]	ὠμότητα, Καὶ ὡς τελευταῖον ὑπὸ	φρενοβλαβείας	ἐξώκειλεν εἰς σκηνὴν καὶ θέατρον,
[2, 7]	καὶ γὰρ προῆλθον εἰς τοσοῦτον	φρενοβλαβείας	οἱ Μήλιοι, ὥστε φορείῳ τε
[2, 8]	τοῖς ἔξωθεν ὡς μυστήριόν τι	φρικτὸν	ἡ τῶν ἔνδον σιωπὴ καταφαίνεται,
[2, 8]	ἅψασθαι τροφῆς ὅρκους αὐτοῖς ὄμνυσι	φρικώδεις,	πρῶτον μὲν εὐσεβήσειν τὸ θεῖον,
[2, 16]	μετὰ τὴν ἐμὴν παραίνεσιν ταῦτα	φρονεῖν,	ἐμοὶ δὲ διαπίπτει καὶ πρὸς
[2, 19]	ἀπόγνωσιν οὔτε τοῦ δήμου τὸ	φρόνημα	συνιδὼν ἐξαίφνης ἀνεκάλεσεν τοὺς στρατιώτας
[2, 8]	τὰς μὲν ἀλγηδόνας νικῶντες τοῖς	φρονήμασιν,	τὸν δὲ θάνατον, εἰ μετ'
[2, 16]	δὲ τῶν σωμάτων ἔχοντες τὰ	φρονήματα	καὶ τὴν μὲν ψυχὴν θανάτου
[2, 16]	μετέφερεν, ταπεινοῦν αὐτῶν βουλόμενος τὰ	φρονήματα	καὶ τῷ μὴ δοκεῖν ἀδίκως
[2, 3]	πλῆθος αὐτῶν ὑποδείσας καὶ τὰ	φρονήματα	συνεχεῖς μὲν ἀγγέλους ἔπεμπεν πρὸς
[2, 16]	κατασκεψόμενον τὰ πράγματα καὶ τὰ	φρονήματα	τῶν Ἰουδαίων πιστῶς ἀναγγελοῦντα. Πέμπει
[2, 16]	Καὶ τοῦθ' ὑπομένουσιν οὐ διὰ	φρονημάτων	μαλακίαν οὐδὲ δι' ἀγένειαν, οἵ
[2, 8]	δέ, εἰ πάντες τὸ αὐτὸ	φρονήσειαν,	ἐκλιπεῖν ἂν τὸ γένος τάχιστα.
[2, 14]	τὸν μὲν δῆμον ἀπέφηναν εἰρηνικὰ	φρονοῦντα,	τοῖς δὲ παραφθεγξαμένοις ᾐτοῦντο συγγνώμην·
[2, 21]	ὀλίγην, προκόπτων δ' ἀεὶ πλείονα.	Φροντὶς	δ' ἦν αὐτῷ μηδένα προσλαμβάνειν
[2, 13]	ἕτοιμοι. Τοῖς γε μὴν ἐπάρχοις	φροντὶς	ἦν ἀναστέλλειν τὴν ταραχὴν καὶ
[2, 22]	οἷον ἀπολουμένης. Ἀνάνῳ γε μὴν	φροντὶς	ἦν κατὰ μικρὸν ἀφισταμένῳ τῶν
[2, 16]	ὄρη καὶ τούτους ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι·	φρουρὰ	δ' ἤρκεσεν τῶν οὕτως δυσμάχων
[2, 2]	δὲ φρουροῦντες ἕκαστα καὶ τὴν	φρουρὰν	ἀνατιθέντες Καίσαρι μᾶλλον ἢ Ἀρχελάῳ.
[2, 15]	μὲν ἐξιέναι τῆς πόλεως ἔφη,	φρουρὰν	δ' ἐγκαταλείψειν αὐτοῖς ὅσην ἂν
[2, 5]	καταστησάμενος τὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ	φρουρὰν	καταλιπὼν τὸ καὶ πρότερον τάγμα
[2, 2]	βασίλεια καὶ μεταπεμπόμενος τούς τε	φρουράρχους	καὶ διοικητὰς ἐπειρᾶτο διερευνᾶν τοὺς
[2, 16]	τῆς Ἀσίας πόλεις; οὐ δίχα	φρουρᾶς	ἕνα προσκυνοῦσιν ἡγεμόνα καὶ τὰς
[2, 13]	καὶ κρατήσας τῆς τε Ῥωμαικῆς	φρουρᾶς	καὶ τοῦ δήμου τυραννεῖν χρώμενος
[2, 18]	μὲν καταλαβέσθαι δυνηθεῖεν τὴν πόλιν,	φρουρεῖν,	εἰ δὲ προαίσθοιντο τὴν ἔφοδον,
[2, 15]	σὺν αὐτῷ καὶ πρὸς τὸ	φρούριον	ἐλθεῖν ἠγωνίζετο. Διήμαρτέν γε μὴν
[2, 17]	εἷλον καὶ κατέσφαξαν καὶ τὸ	φρούριον	ἐνέπρησαν. Ἔπειτα μετέβαινον εἰς τὴν
[2, 16]	γὰρ δή γε Φλώρου τὸ	φρούριόν	ἐστιν ἢ Φλώρῳ τὰ χρήματα
[2, 18]	τοὺς φρουροῦντας Ῥωμαίους ἐκλείπειν τὸ	φρούριον	καὶ παραδιδόναι σφίσιν. Οἱ δὲ
[2, 18]	Οἱ δὲ στασιασταὶ καταλαβόμενοί τι	φρούριον,	ὃ καλεῖται μὲν Κύπρος, καθύπερθεν
[2, 18]	λαβόντες τὰ πιστὰ παραδιδόασι τὸ	φρούριον,	ὅπερ φυλακῇ κρατυνάμενοι κατεῖχον οἱ
[2, 17]	τὸν πόλεμον συνελθόντες ὥρμησαν ἐπὶ	φρούριόν	τι καλούμενον Μασάδαν, καὶ καταλαβόντες
[2, 3]	τῶν τειχῶν ἅμα πειρώμενοι τοῦ	φρουρίου	καὶ τοῖς περὶ τὸν Σαβῖνον
[2, 3]	δὲ ἐπὶ τὸν ὑψηλότατον τοῦ	φρουρίου	πύργον ἀναβάς, ὃς ἐκαλεῖτο Φασάηλος
[2, 16]	ἀνακόπτουσαν, οὐχὶ δισχιλίοις Ῥωμαίων ὑπακούουσιν	φρουροῖς;	Οἱ δ' ἀπὸ τούτων Ἰλλυριοὶ
[2, 18]	Ἰουδαίων τὸ πλῆθος ἔπειθεν τοὺς	φρουροῦντας	Ῥωμαίους ἐκλείπειν τὸ φρούριον καὶ
[2, 2]	Ἀρχελάου κατημέλουν ἐντολῶν, ἔμενον δὲ	φρουροῦντες	ἕκαστα καὶ τὴν φρουρὰν ἀνατιθέντες
[2, 17]	αὐτὸ λάθρα τοὺς μὲν Ῥωμαίων	φρουροὺς	ἀπέσφαξαν, ἑτέρους δ' ἐγκατέστησαν ἰδίους.
[2, 18]	δ' ἦν Ἱεριχοῦντος, τοὺς μὲν	φρουροὺς	ἀπέσφαξαν, τὰ δ' ἐρύματα κατέρριψαν
[2, 17]	Ἀντωνίαν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ	φρουροὺς	δυσὶν ἡμέραις πολιορκήσαντες αὐτούς τε
[2, 3]	παρέσχεν νεωτεροποιίας· τούς τε γὰρ	φρουροὺς	παραδιδόναι τὰς ἄκρας ἐβιάζετο καὶ
[2, 21]	δ' ὅσον εἰς δισχιλίους Σύρων	φυγάδες,	ἀνέστελλεν Ἰωάννης πάλιν ἐπὶ τὰς
[2, 21]	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ κωμῶν	φυγάδες	ἦσαν· Δι' ὧν πᾶσαν ἐλῄζετο
[2, 7]	Καίσαρα ἔτει τῆς ἀρχῆς ἐνάτῳ	φυγαδεύεται	μὲν αὐτὸς εἰς Βίενναν πόλιν
[2, 14]	πολλοὺς τῶν πατρίων ἠθῶν ἐξαναστάντας	φυγεῖν	εἰς τὰς ἀλλοφύλους ἐπαρχίας. (Μέχρι
[2, 13]	συμβολῆς γενομένης τὸν μὲν Αἰγύπτιον	φυγεῖν	μετ' ὀλίγων, διαφθαρῆναι δὲ καὶ
[2, 18]	τὴν πόλιν ῥᾳδίως· καὶ μηδὲ	φυγεῖν	φθασάντων τῶν οἰκητόρων, οὐχ ὅπως
[2, 14]	τὰς οἰκίας ἔσφαζον τοὺς οἰκήτορας.	Φυγὴ	δ' ἦν ἐκ τῶν στενωπῶν
[2, 16]	τὸ δ' ὅλον αὐτῶν ἔθνος	φυγῇ	διασώζεται. Σκέψασθε δὲ καὶ τὸ
[2, 9]	ὑφ' οὗ τῆς πλεονεξίας ἐπιτιμᾶται	φυγῇ	εἰς Γαλλίαν· ἠκολούθησεν γὰρ αὐτῷ
[2, 9]	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐν τῇ	φυγῇ	καταπατηθέντες ἀπώλοντο. Πρὸς δὲ τὴν
[2, 15]	ἑκάστου σπεύδοντος βραδυτέρα μὲν ἡ	φυγὴ	πᾶσιν ἐγίνετο, τῶν δὲ σφαλέντων
[2, 19]	ἐχθροῖς. (Ἵνα δὲ συντονωτέρᾳ χρήσαιτο	φυγῇ,	τὰ τὴν στρατιὰν ἀνθέλκοντα περικόπτειν
[2, 20]	αὐλὴν πολιορκηθεὶς Ἀντίπας ὑπεριδὼν τὴν	φυγὴν	αὖθις ὡς ὑπὸ τῶν στασιαστῶν
[2, 16]	τὸ φῦλον· οὐδὲ γὰρ περιλειφθέντες	φυγῆς	εὑρήσετε τόπον ἁπάντων ἐχόντων Ῥωμαίους
[2, 19]	οὓς ἀποσφαλέντες κατεφθείροντο, καὶ οὔτε	φυγῆς	τις τόπον οὔτε ἀμύνης εἶχεν
[2, 5]	διεσκέδασεν. Καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο	φυγόντες	ἀνὰ τὴν χώραν· Δεξάμενοι δὲ
[2, 17]	τοῖς εὐπόροις ἐπαναστήσωσι τοὺς ἀπόρους.	Φυγόντων	δὲ τῶν πρὸς τῷ γραμματοφυλακείῳ
[2, 5]	ἀντεῖχεν. Κατεφλέγη δὲ καὶ Ἀμμαοῦς	φυγόντων	τῶν οἰκητόρων, Οὐάρου δι' ὀργὴν
[2, 21]	φθάνει δ' ἐκεῖνος εἰς Γίσχαλα	φυγὼν	τὴν πατρίδα. Συνέρρεον δὲ πρὸς
[2, 16]	Ῥωμαίων γῆς καὶ θαλάσσης διάστημα	φῦλά	τε Λουσιτανῶν καὶ Καντάβρων ἀρειμάνια
[2, 13]	δὲ ταῖς ὑπονοίαις καὶ ταῖς	φυλακαῖς	ἀνῃροῦντο· τοσοῦτον τῶν ἐπιβουλευόντων τὸ
[2, 20]	δὲ περὶ αὑτὸν εἶχεν ἑξακοσίους	φύλακας	τοῦ σώματος. Ἔτρεφον δὲ πλὴν
[2, 2]	ἄκρας παραλαμβάνειν. Οὐ μὴν οἱ	φύλακες	τῶν Ἀρχελάου κατημέλουν ἐντολῶν, ἔμενον
[2, 18]	πιστὰ παραδιδόασι τὸ φρούριον, ὅπερ	φυλακῇ	κρατυνάμενοι κατεῖχον οἱ Μαχαιρῖται. (Κατὰ
[2, 2]	ἐπίτροπος εἰς Ἰουδαίαν ἀνιὼν ἐπὶ	φυλακῇ	τῶν Ἡρώδου χρημάτων. Τοῦτον ἐπέσχεν
[2, 18]	καὶ περὶ σφᾶς, ἔχοιεν ἀξιόχρεω	φυλακὴν	κωλύειν τοὺς ἐπανισταμένους. Τούτους ὁ
[2, 15]	αὐλὴν ἔφθη, κἀκεῖ διενυκτέρευσεν μετὰ	φυλακῆς	δεδοικυῖα τὴν τῶν στρατιωτῶν ἔφοδον.
[2, 18]	ἀπεσκευάσαντο, τοὺς δὲ φοβεροὺς διὰ	φυλακῆς	εἶχον, αἵ τε λοιπαὶ πόλεις
[2, 10]	Πετρώνιος ἀλλὰ μὴν καὶ ἐμοὶ	φυλακτέος	ὁ τοὐμοῦ δεσπότου νόμος” ἔφη·
[2, 21]	Ληουὶν δέ τινα τῶν ἑαυτοῦ	φυλάκων	ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν, ἵνα ἀποκόψῃ τὰς
[2, 21]	ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ καθεζομένων	φυλάκων	ἐνεδρεύσαντες Πτολεμαῖον τὸν Ἀγρίππα καὶ
[2, 19]	σημεῖα τῶν ἐν τοῖς στρατοπέδοις	φυλάκων,	ὅπως Ἰουδαῖοι πᾶσαν οἴωνται τὴν
[2, 15]	τῶν ὀργάνων προσέπιπτον καὶ κατηντιβόλουν	φυλάξαι	τὸν ἱερὸν κόσμον αὐτοῖς καὶ
[2, 8]	ἔπειτα τὰ πρὸς ἀνθρώπους δίκαια	φυλάξειν	καὶ μήτε κατὰ γνώμην βλάψειν
[2, 8]	καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν	φυλάξειν	καὶ μήτε κρύψειν τι τοὺς
[2, 16]	δὲ τάγματα τὴν τοσαύτην νῆσον	φυλάσσει.	Καὶ τί δεῖ πολλὰ λέγειν,
[2, 21]	Καὶ γνοὺς ταῦτα Σίλας ὁ	φυλάσσειν	τὴν πόλιν ὑπὸ Ἰωσήπου καθεσταμένος
[2, 7]	ἐπίτηδες ἐν Κύπρῳ τὰς ἐπιβουλὰς	φυλασσόμενον·	ἧττον γὰρ ἐπιχειρεῖσθαι διεζευγμένους. Ἀπολαβόμενος
[2, 8]	μέσους ἢ τὸ δεξιὸν μέρος	φυλάσσονται	καὶ ταῖς ἑβδομάσιν ἔργων ἐφάπτεσθαι
[2, 10]	καὶ τὴν χώραν ἀπολέσαι, δέοι	φυλάττειν	τε αὐτοὺς τὸν νόμον καὶ
[2, 11]	τρισὶν ταῖς συμμενούσαις σπείραις ἐπιτρέψασα	φυλάττειν	τὴν πόλιν εἰς τὸ Καπετώλιον
[2, 21]	συνθεὶς σκηνὴν πανουργοτάτην, ὡς ἄρα	φυλάττοιντο	πάντες οἱ κατὰ τὴν Συρίαν
[2, 8]	τὰς δὲ τῶν γυναικῶν ἀσελγείας	φυλαττόμενοι	καὶ μηδεμίαν τηρεῖν πεπεισμένοι τὴν
[2, 16]	Κόλχους καὶ τὸ τῶν Ταύρων	φῦλον,	Βοσπορανούς τε καὶ τὰ περίοικα
[2, 16]	ἀναιρήσειν δὲ πᾶν ὑμῶν τὸ	φῦλον·	οὐδὲ γὰρ περιλειφθέντες φυγῆς εὑρήσετε
[2, 16]	τὸ μέχρι τῆς διψάδος ἐκτεταμένον	φῦλον,	οὔθ' αἱ φοβεραὶ καὶ τοῖς
[2, 16]	ὅπου καὶ Πάρθοι, τὸ πολεμικώτατον	φῦλον,	τοσούτων ἄρχοντες ἐθνῶν καὶ τηλικαύτην
[2, 11]	ἀποδώσειν. Καὶ γὰρ εἰ μὴ	φύσει	μέτριος ἦν, ἱκανὸν ὑπόδειγμα σωφροσύνης
[2, 6]	τε δύσαρκτον καὶ τὸ δυσπειθὲς	φύσει	πρὸς τοὺς βασιλεῖς. Συνδιέβαλλε δὲ
[2, 12]	νήφοντες τῶν νέων καὶ τὸ	φύσει	στασιῶδες ἐκ τοῦ ἔθνους ἐχώρουν
[2, 16]	ἐχρῆν τοὺς οὕτως ὑπὸ τῆς	φύσεως	τετειχισμένους, ἐξ ἀνατολῆς μὲν ταῖς
[2, 8]	εἱρκταῖς τοῖς σώμασιν ἴυγγί τινι	φυσικῇ	κατασπωμένας, Ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν
[2, 8]	ἐρημοτέρους τόπους ἐκλεγόμενοι. Καίπερ δὴ	φυσικῆς	οὔσης τῆς τῶν λυμάτων ἐκκρίσεως
[2, 10]	οὖν χωρίον τοῦτο τοιαύτην εἴληχεν	φύσιν.	(Ἰουδαῖοι δὲ μετὰ γυναικῶν καὶ
[2, 15]	ἦσαν εἰς τὸν Φλῶρον ἐπίφθονοι	φωναί.	Πρὸς ὃ δείσαντες οἱ δυνατοὶ
[2, 14]	τῷ Κεστίῳ παρεστὼς διεχλεύαζεν τὰς	φωνάς.	Ὅ γε μὴν Κέστιος τὴν
[2, 12]	τὴν ἕδραν καὶ τῷ σχήματι	φωνὴν	ὁμοίαν ἐπεφθέγξατο. Πρὸς τοῦτο ἅπαν
[2, 13]	λῃστῶν καὶ τῶν ἐπὶ κοινωνίᾳ	φωραθέντων	δημοτῶν οὓς ἐκόλασεν, ἄπειρόν τι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/09/2006