Livre, Chap.
[2, 18]	τὰ δ' ὑποπρήσαντες ἐχώρουν ἐπὶ	Κάδασα	τὴν Τυρίων καὶ Πτολεμαίδα Γάβαν
[2, 8]	τε τὴν διαμονὴν καὶ τὰς	καθ'	ᾅδου τιμωρίας καὶ τιμὰς ἀναιροῦσιν.
[2, 8]	ταῖς δὲ τῶν πονηρῶν ψυχαῖς	καθ'	ᾅδου τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα
[2, 18]	αἱ λοιπαὶ πόλεις ἐπανίσταντο τοῖς	καθ'	ἑαυτὴν Ἰουδαίοις ἑκάστη, καὶ πεντακοσίους
[2, 21]	οἳ παρέμειναν, οὔτε πρὸς τὴν	καθ'	ἑαυτὸν ἐρημίαν οὔτε πρὸς τὸ
[2, 20]	καὶ Γίσχαλα Ἰωάννης ὁ Ληίου	καθ'	ἑαυτὸν ἐτείχιζεν Ἰωσήπου κελεύσαντος· τοῖς
[2, 2]	τοὺς συνέδρους ἐκείνης τῆς ἡμέρας	καθ'	ἑαυτὸν περὶ ὧν διήκουσεν ἐσκέπτετο,
[2, 10]	καὶ εἴκοσιν ἡμέραις ἢ τὰς	καθ'	ἑαυτοῦ. ~(Γαίου δὲ ἡγεμονεύσαντος ἔτη
[2, 19]	τὰ κύκλῳ μεστὰ Ἰουδαίων ἔγνω	καθ'	ἑαυτοῦ τε βραδύνας κἂν ἔτι
[2, 8]	τοῖς ἀξίοις, ὁπόταν δέωνται, καὶ	καθ'	ἑαυτοὺς ἐφίεται καὶ τροφὰς ἀπορουμένοις
[2, 21]	πολεμῇ πρὸς Ἰώσηπον· ἐψηφίσαντο δὲ	καθ'	ἑαυτοὺς καὶ μετακαλεῖν αὐτὸν ἀπὸ
[2, 20]	ὠχύρωσεν· μόνοις δὲ Σεπφωρίταις ἐφῆκε	καθ'	ἑαυτοὺς τεῖχος ἀναδείμασθαι χρημάτων τε
[2, 18]	αὐτοῖς παύσασθαι παρεκάλει καὶ μὴ	καθ'	ἑαυτῶν ἐρεθίζειν τὸ Ῥωμαίων στράτευμα.
[2, 16]	ἁμαρτημάτων τοὺς ἐξονειδισμοὺς ποιῆσθε μεγάλους,	καθ'	ἑαυτῶν τοὺς ὀνειδιζομένους ἀπελέγχετε, καὶ
[2, 16]	κατοικούντων, ὡς ἔνεστιν ἐκ τῆς	καθ'	ἑκάστην κεφαλὴν εἰσφορᾶς τεκμήρασθαι, τὴν
[2, 12]	ὅλῳ τῷ ἔθνει θρῆνον δὲ	καθ'	ἑκάστην οἰκίαν. (Μετελάμβανεν δὲ ταύτην
[2, 7]	ἐργασίαν· τοσαῦτα γὰρ εἰληφέναι δῶρα	καθ'	ἑκάστην πόλιν ὅσα ζῶν Ἀλέξανδρος
[2, 18]	καὶ Γάζαν κατέσκαπτον. Πολλαὶ δὲ	καθ'	ἑκάστην τούτων τῶν πόλεων ἀνηρπάζοντο
[2, 16]	τὸ δουλεύειν. Σκοπεῖτε δὲ καὶ	καθ'	ἕκαστον τούτων ὡς ἔστιν μικρὰ
[2, 19]	ὑστάτους αὐτῶν προσκείμενοι διέφθειρον καὶ	καθ'	ἑκάτερον τῆς ὁδοῦ περιιόντες ἠκόντιζον
[2, 16]	δὲ ἐνιαυσιαίου παρ' ὑμῶν φόρου	καθ'	ἕνα μῆνα πλέον Ῥωμαίοις παρέχει
[2, 16]	ἐκείνους περιβεβλημένους ὠκεανὸν καὶ τῆς	καθ'	ἡμᾶς οἰκουμένης οὐκ ἐλάσσονα νῆσον
[2, 13]	Καὶ οὗτος μὲν ὁ πόλεμος	καθ'	ἡμέραν ἀνερριπίζετο. (Ἑτέρα δὲ ταραχὴ
[2, 13]	ἀρχιερεὺς ἀποσφάττεται, μετὰ δ' αὐτὸν	καθ'	ἡμέραν ἀνῃροῦντο πολλοί· καὶ τῶν
[2, 14]	ὡς ἂν ἀπορραγείη τὸ ἔθνος,	καθ'	ἡμέραν ἐπέτεινεν αὐτοῖς τὰς συμφοράς.
[2, 13]	τὸ φιλόνεικον εἰς ὅπλα καὶ	καθ'	ἡμέραν οἱ θρασύτεροι παρ' ἀμφοῖν
[2, 19]	καλουμένην παρ' αὐτοῖς χελώνην ἐφράξαντο,	καθ'	ἧς τὰ βέλη φερόμενα περιωλίσθανεν
[2, 21]	τοιαῦτα πρὸς κατάλυσιν τἀνδρὸς ἐπραγματεύετο.	(Καθ'	ὃν καιρὸν ἀπὸ Δεβαρίθθων κώμης
[2, 18]	γε ὧν ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται,	καθ'	ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ συγγενῶν
[2, 13]	χαλεπώτερος, ἑκάστου καθάπερ ἐν πολέμῳ	καθ'	ὥραν τὸν θάνατον προσδεχομένου. Προεσκοποῦντο
[2, 14]	κανοῦν περιφέροντες ἀπῄτουν αὐτῷ κέρματα	καθάπερ	ἀκλήρῳ καὶ ταλαιπώρῳ. Τούτοις οὐκ
[2, 8]	εἰ ψαύσειαν αὐτῶν, ἐκείνους ἀπολούεσθαι	καθάπερ	ἀλλοφύλῳ συμφυρέντας. Καὶ μακρόβιοι μέν,
[2, 4]	ἐπὶ τὰς καταδρομάς, αὐτὸς δὲ	καθάπερ	βασιλεὺς τῶν σεμνοτέρων ἥπτετο πραγμάτων.
[2, 7]	τῶν ἐκεῖ Ἰουδαίων λαμβάνει καὶ	καθάπερ	βασιλεὺς ὑπὸ τῶν πατρῴων προεπέμφθη
[2, 7]	βασιλέως, ὑφ' οὗ καὶ ἀνῃρέθη,	καθάπερ	δεδηλώκαμεν. Μετὰ δὲ τὸν ἐκείνου
[2, 8]	ἐπιτέτραπται παρελθεῖν· αὐτοί τε καθαροὶ	καθάπερ	εἰς ἅγιόν τι τέμενος παραγίνονται
[2, 18]	τῶν ἀναιρεθέντων ἀδεῶς διήρπαζον καὶ	καθάπερ	ἐκ παρατάξεως τὰ σκῦλα τῶν
[2, 9]	στρατιώταις ἔνευσεν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι	καθάπερ	ἐκ συνθήματος ἀθρόοι καταπεσόντες καὶ
[2, 13]	ὁ φόβος ἦν χαλεπώτερος, ἑκάστου	καθάπερ	ἐν πολέμῳ καθ' ὥραν τὸν
[2, 8]	λυμάτων ἐκκρίσεως ἀπολούεσθαι μετ' αὐτὴν	καθάπερ	μεμιασμένοις ἔθιμον. (Διῄρηνται δὲ κατὰ
[2, 16]	μηδεμίαν πρᾶξιν κινούμενοι ῥᾳδίως ἁλώσεσθε,	καθάπερ	οἱ πρόγονοι Πομπηίῳ ταύτας μάλιστα
[2, 12]	τῆς χώρας καταφλεγείσης συνεχύθησαν, καὶ	καθάπερ	ὀργάνῳ τινὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ συνελκόμενοι
[2, 13]	ἐκ Συρίας ἦν κατειλεγμένον καὶ	καθάπερ	συγγενεῖς ἦσαν πρὸς τὰς βοηθείας
[2, 8]	δὲ ταῖς γυναιξὶν ἀμπεχομέναις ἐνδύματα,	καθάπερ	τοῖς ἀνδράσιν ἐν περιζώματι. Τοιαῦτα
[2, 2]	ἔγραψεν ὑγιαίνων μὲν τὸ σῶμα,	καθαρὰν	δὲ τὴν ψυχὴν ἔχων πάθους
[2, 8]	κλοπῆς καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους	καθαρὰν	φυλάξειν καὶ μήτε κρύψειν τι
[2, 13]	ἐκόλασεν, ἄπειρόν τι πλῆθος ἦν.	(Καθαρθείσης	δὲ τῆς χώρας ἕτερον εἶδος
[2, 8]	τριετίᾳ τὰς γαμετάς, ἐπειδὰν τρὶς	καθαρθῶσιν	εἰς πεῖραν τοῦ δύνασθαι τίκτειν,
[2, 8]	ἑτεροδόξων ἐπιτέτραπται παρελθεῖν· αὐτοί τε	καθαροὶ	καθάπερ εἰς ἅγιόν τι τέμενος
[2, 16]	καὶ μὴ τοῦ δήμου τὸ	καθαρώτατον	καὶ εἰλικρινέστατον εἰρήνην ἄγειν προῃρημένους,
[2, 18]	τόπον ἴδιον αὐτοῖς ἀφώρισαν, ὅπως	καθαρωτέραν	ἔχοιεν τὴν δίαιταν ἧττον ἐπιμισγομένων
[2, 1]	γὰρ αὐτοῖς εὐσεβέστερον αἱρεῖσθαι καὶ	καθαρώτερον.	(Πρὸς ἃ παρωξύνετο μὲν Ἀρχέλαος,
[2, 13]	στῖφος ἕτερον πονηρῶν χειρὶ μὲν	καθαρώτερον,	ταῖς γνώμαις δὲ ἀσεβέστερον, ὅπερ
[2, 8]	μὲν ἔγγιον τῇ διαίτῃ καὶ	καθαρωτέρων	τῶν πρὸς ἁγνείαν ὑδάτων μεταλαμβάνει,
[2, 14]	ὑστεραίᾳ βῆμα πρὸ αὐτῶν θέμενος	καθέζεται,	καὶ προσελθόντες οἵ τε ἀρχιερεῖς
[2, 21]	τῶν ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ	καθεζομένων	φυλάκων ἐνεδρεύσαντες Πτολεμαῖον τὸν Ἀγρίππα
[2, 8]	ἐπιτρόπων. Ὀργῆς ταμίαι δίκαιοι, θυμοῦ	καθεκτικοί,	πίστεως προστάται, εἰρήνης ὑπουργοί. Καὶ
[2, 1]	οὐ μὴν Ἀρχελάῳ δίχα φόνου	καθεκτὸν	ἔτι τὸ πλῆθος ἐφαίνετο, τὴν
[2, 3]	πλοῦν εἰς Ἱεροσόλυμα τοὺς παρακινοῦντας	καθέξων,	ἐπειδὴ πρόδηλον ἦν τὸ πλῆθος
[2, 3]	τὸ πῦρ ἔφθανον· ὅσοι δὲ	καθερπύσαντες	ἀπὸ τῶν τειχῶν ᾖξαν εἰς
[2, 21]	φυλάσσειν τὴν πόλιν ὑπὸ Ἰωσήπου	καθεσταμένος	γράφει τὰ περὶ τὴν ἐπιβουλὴν
[2, 17]	χρόνον ἀναθήματα περὶ τῷ ἱερῷ	καθιδρυκέναι.	Αὐτοὺς δὲ νῦν ἐρεθίζοντας τὰ
[2, 8]	ἅπαξ γευσαμένοις τῆς σοφίας αὐτῶν	καθιέντες.	(Εἰσὶν δ' ἐν αὐτοῖς οἳ
[2, 10]	τὸ πεδίον τὸ πρὸς Πτολεμαίδι	καθικέτευον	τὸν Πετρώνιον ὑπὲρ τῶν πατρίων
[2, 8]	τέμενος παραγίνονται τὸ δειπνητήριον. Καὶ	καθισάντων	μεθ' ἡσυχίας ὁ μὲν σιτοποιὸς
[2, 9]	(Τῇ δ' ἑξῆς ὁ Πιλᾶτος	καθίσας	ἐπὶ βήματος ἐν τῷ μεγάλῳ
[2, 2]	σωφρονῶν δ' ᾑρεῖτο καὶ τὸν	καθιστάμενον	ὁ γινώσκων τὸν καθιστάντα. (Διεξελθόντος
[2, 2]	τὸν καθιστάμενον ὁ γινώσκων τὸν	καθιστάντα.	(Διεξελθόντος δὲ πάντα καὶ Νικολάου
[2, 20]	ἔτεμνεν τὴν στρατιὰν καὶ πλείους	καθίστατο	ταξιάρχους. Στρατιωτῶν τε γὰρ ἀπεδείκνυεν
[2, 2]	ὅτι βεβαιωτὴν ἐν αὐτῇ Καίσαρα	καθίστατο	τοῦ διαδόχου· Ὁ γὰρ σωφρονῶν
[2, 9]	Φιλίππου τετραρχίας, θνήσκει γὰρ οὗτος,	καθίστησι	βασιλέα. Παραγενόμενος δὲ εἰς τὴν
[2, 12]	τελευτήν, ὃς ἦρχε τῆς Χαλκίδος,	καθίστησιν	Κλαύδιος εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ
[2, 20]	ἑαυτοῖς Ἰουδαίους ἀνελεῖν ἐσπούδασαν. Καὶ	καθὸ	μὲν εἶχον αὐτοὺς ἐν τῷ
[2, 19]	ἐπὶ τούτοις συνέβαινεν θαρρεῖν, καὶ	καθὸ	παρείκοιεν οἱ πονηροί, προσῄεσαν αὐτοὶ
[2, 14]	καὶ κολακεύειν τὸν ἄξιον κολάσεως.	Καθόλου	δὲ ἡ μὲν παρρησία πάντων
[2, 6]	ἔθνος καὶ παρανομίας ἐσχάτης πεπληρωκέναι,	καθόλου	δὲ πλείους ὑπομεμενηκέναι τὰς ἐξ
[2, 17]	πρὸς τοῖς δημόταις ἑτέρους λῃστὰς	καθοπλίσας	τούτοις τε χρώμενος δορυφόροις, οἷα
[2, 18]	φρούριον, ὃ καλεῖται μὲν Κύπρος,	καθύπερθεν	δ' ἦν Ἱεριχοῦντος, τοὺς μὲν
[2, 3]	ἐν ᾗ μέχρι μὲν οὐδεὶς	καθύπερθεν	ἐπήμυνεν περιῆσαν ἐμπειρίᾳ πολέμου τῶν
[2, 16]	ὡς οὐδὲν τῶν σωτηρίων ὑμῖν	καθυφηκάμην,	ὑμεῖς δὲ βουλευσάμενοι μὲν τὰ
[2, 16]	ναῦς μακραὶ τὴν πρὶν ἄπλωτον	καὶ	ἀγρίαν εἰρηνεύουσι θάλασσαν. Πόσα Βιθυνία
[2, 12]	Κουμανοῦ καὶ Σαμαρέων, παρῆν δὲ	καὶ	Ἀγρίππας ἐκθύμως ὑπεραγωνιζόμενος Ἰουδαίων ἐπειδὴ
[2, 8]	δ' οἱ τῶν κοινῶν ἐπιμεληταὶ	καὶ	ἀδιαίρετοι πρὸς ἁπάντων εἰς τὰς
[2, 6]	ταῖς διαθήκαις κατέλιπεν Ἰαμνείας τε	καὶ	Ἀζώτου καὶ Φασαηλίδος ἀποδείκνυται δεσπότις,
[2, 16]	ὅλην ἀνθίστασθε τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν;	Καὶ	Ἀθηναῖοι μὲν οἱ περὶ τῆς
[2, 20]	καὶ Ἀμμαοῦς. Τῆς δὲ Γοφνιτικῆς	καὶ	Ἀκραβεττηνῆς ὁ Ἀνανίου Ἰωάννης ἡγεμὼν
[2, 11]	τοῦ Ἡρώδου παῖδες, Ἀριστόβουλος δὲ	καὶ	Ἀλέξανδρος ἐκ Μαριάμμης Ἡρώδῃ γεγόνεισαν
[2, 12]	στασιώδους Δειναίου τις υἱὸς Ἐλεάζαρος	καὶ	Ἀλέξανδρος ἐξῆρχον, οἳ τοῖς ὁμόροις
[2, 20]	δ' αὐτῷ Λύδδα καὶ Ἰόππη	καὶ	Ἀμμαοῦς. Τῆς δὲ Γοφνιτικῆς καὶ
[2, 5]	Ἀράβων οὐδὲν ἀντεῖχεν. Κατεφλέγη δὲ	καὶ	Ἀμμαοῦς φυγόντων τῶν οἰκητόρων, Οὐάρου
[2, 20]	παραδόσεις καὶ σάλπιγγος προκλήσεις τε	καὶ	ἀνακλήσεις προσβολάς τε κεράτων καὶ
[2, 17]	αὐτοὺς Γωρίονά τε Νικομήδους υἱὸν	καὶ	Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ Ἰούδαν Ἰωνάθου
[2, 21]	τόν τε τοῦ Νομικοῦ Ἰώεσδρον	καὶ	Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ Σίμωνα καὶ
[2, 12]	δυνατωτάτων καὶ τοὺς ἀρχιερεῖς Ἰωνάθην	καὶ	Ἀνανίαν τόν τε τούτου παῖδα
[2, 3]	δὲ ἥ τε τῶν ἔργων	καὶ	ἀνδρῶν φθορὰ πολὺ πλείους καὶ
[2, 19]	πόλεμος ἐπὶ τοσοῦτον μῆκος προύβη	καὶ	ἀνηκέστων Ἰουδαίους συμφορῶν ἀναπλησθῆναι συνέπεσεν.
[2, 7]	Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ὑφ' οὗ	καὶ	ἀνῃρέθη, καθάπερ δεδηλώκαμεν. Μετὰ δὲ
[2, 17]	οἷς ἦσαν ἐπίσημοι Σαῦλός τε	καὶ	Ἀντίπας καὶ Κοστόβαρος προσήκοντες τῷ
[2, 18]	Μόνοι δὲ Ἀντιοχεῖς καὶ Σιδώνιοι	καὶ	Ἀπαμεῖς ἐφείσαντο τῶν μετοικούντων καὶ
[2, 13]	πόλεως ἐλυμήνατο. Πλάνοι γὰρ ἄνθρωποι	καὶ	ἀπατεῶνες προσχήματι θειασμοῦ νεωτερισμοὺς καὶ
[2, 7]	ἐπὶ τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ τε	καὶ	Ἀριστοβούλου δι' οἶκτον ἐκκλέψειαν αὐτοὺς
[2, 20]	ἀπόσχοιντο, κλοπῆς τε καὶ λῃστείας	καὶ	ἁρπαγῆς τοῦ τε ἐξαπατᾶν τὸ
[2, 11]	ὑπ' Αὐγούστου δοθείσας Ἡρώδῃ Τραχωνῖτιν	καὶ	Αὐρανῖτιν, χωρὶς δὲ τούτων ἑτέραν
[2, 18]	Ἰουδαίων ἔλαττον πλῆθος ἀνῄρουν, ἀλλὰ	καὶ	αὐτοὶ τοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν
[2, 18]	ταῖς ἐπιστήμαις ἀντιπληροῦντες. Παρῆν δὲ	καὶ	αὐτὸς Ἀγρίππας Κεστίῳ τῆς τε
[2, 3]	ἧκεν, ἐν τῇ πόλει καταλείπει.	Καὶ	αὐτὸς μὲν ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν,
[2, 13]	τε τὰς τῶν δυνατῶν οἰκίας	καὶ	αὐτοὺς ἀνῄρουν καὶ τὰς κώμας
[2, 16]	καὶ πολλῷ τῆς ὑμετέρας ὀχυρωτέραν	καὶ	βαθεῖ κρυμῷ τοὺς ἐπιστρατεύσοντας ἀνακόπτουσαν,
[2, 6]	δίδωσιν ἐθνάρχην προσειπών, ὑποσχόμενος δὲ	καὶ	βασιλέα ποιήσειν, εἰ ἄξιον ἑαυτὸν
[2, 17]	δήμῳ δισχιλίους ἱππεῖς, Αὐρανίτας τε	καὶ	Βαταναίους καὶ Τραχωνίτας, ὑπὸ Δαρείῳ
[2, 12]	ἐπαρχίαν, αὕτη δ' ἦν Τραχωνῖτις	καὶ	Βατανέα καὶ Γαυλανῖτις, προσέθηκεν δὲ
[2, 16]	ἄρχοντες ἐσίγησαν, ἀλλ' αὐτοί τε	καὶ	Βερνίκη τῷ Κεστίῳ περὶ ὧν
[2, 21]	φυλάκων ἐνεδρεύσαντες Πτολεμαῖον τὸν Ἀγρίππα	καὶ	Βερνίκης ἐπίτροπον ἀφείλοντο πᾶσαν ὅσην
[2, 17]	ἀρχιερέως οἰκίαν καὶ τὰ Ἀγρίππα	καὶ	Βερνίκης ὑποπιμπρᾶσιν βασίλεια· Μεθ' ἃ
[2, 20]	τῶν χωρίων ἐτείχιζεν, Ἰωτάπατα μὲν	καὶ	Βηρσαβὲ καὶ Σελάμην, ἔτι δὲ
[2, 18]	ταῖς ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι	καὶ	Βηρυτῷ δεδομημένας, ἐνέπρησεν. Ἔπειτα τὴν
[2, 17]	βασιλικοὶ πλήθει τε καὶ τόλμῃ,	καὶ	βιασαμένοις εἶκον ἐκ τῆς ἄνω
[2, 15]	εἰς τὴν ἄνω συνέρρευσεν ἀγορὰν	καὶ	βοαῖς ἐξαισίοις περὶ τῶν ἀπολωλότων
[2, 14]	Σεβαστὴν ἀπωδύροντο περὶ τῶν πεπραγμένων	καὶ	βοηθεῖν ἱκέτευον, αἰδημόνως ὑπομιμνήσκοντες τῶν
[2, 14]	τῆς κατὰ τὸ ἔθνος εἰρήνης	καὶ	βούλεται Ῥωμαίοις περισώζειν τὴν πόλιν,
[2, 17]	τὰς κώμας οἵ τε ἄρχοντες	καὶ	βουλευταὶ μερισθέντες τοὺς φόρους συνέλεγον.
[2, 21]	διαφόρους ἀπέστησαν ἐλθόντας, Σέπφωρίς τε	καὶ	Γάβαρα καὶ Γίσχαλα καὶ Τιβεριάς.
[2, 6]	Ἱεροσόλυμα· τὰς γὰρ Ἑλληνίδας Γάζαν	καὶ	Γάδαρα καὶ Ἵππον ἀποτεμόμενος τῆς
[2, 18]	αὐτῶν δεσμώτας ἐφρούρουν, Ἱππηνοί τε	καὶ	Γαδαρεῖς ὁμοίως τοὺς μὲν θρασυτέρους
[2, 16]	μέχρι τῶν ἀοικήτων ἐρευνηθεῖσα Λιβύη	καὶ	Γάδειρα πρὸς ἑσπέραν, ἀλλ' ὑπὲρ
[2, 18]	ἀλλ' ἐπὶ ταύταις πυρποληθείσαις Ἀνθηδόνα	καὶ	Γάζαν κατέσκαπτον. Πολλαὶ δὲ καθ'
[2, 5]	τὴν Γαλιλαίαν γειτνιῶσαν τῇ Πτολεμαίδι	καὶ	Γάιον ἡγεμόνα τῶν αὐτοῦ φίλων,
[2, 6]	τούτῳ μὲν ἥ τε Περαία	καὶ	Γαλιλαία, πρόσοδος διακόσια τάλαντα, Βατανέα
[2, 12]	ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆς τε Σαμαρείας	καὶ	Γαλιλαίας καὶ Περαίας, ἐκ δὲ
[2, 20]	προσώριστο δὲ τῇ τούτου στρατηγίᾳ	καὶ	Γάμαλα τῶν ταύτῃ πόλεων ὀχυρωτάτη.
[2, 20]	Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε καὶ Σωγαναίαν	καὶ	Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις δὲ Σεπφωρίταις
[2, 2]	καὶ τοῦ βασιλέως ἀδελφιδοῖ τε	καὶ	γαμβροί, τῷ μὲν δοκεῖν συναγωνιούμενοι
[2, 11]	ἀδελφὸν Ἡρώδην, ὁ δ' αὐτὸς	καὶ	γαμβρὸς ἦν Βερνίκῃ συνοικῶν, βασιλείᾳ
[2, 8]	τοῖς πάθεσιν ὑποπίπτειν ἀρετὴν ὑπολαμβάνουσιν.	Καὶ	γάμου μὲν παρ' αὐτοῖς ὑπεροψία,
[2, 18]	τὰς δὲ νύκτας δέει χαλεπωτέρας·	καὶ	γὰρ ἀπεσκευάσθαι τοὺς Ἰουδαίους δοκοῦντες
[2, 18]	πλέον Βηρυτίων ἀναθαρσήσαντες οἱ Ἰουδαῖοι,	καὶ	γὰρ ἀποκεχωρηκότα συνίεσαν Κέστιον, τοῖς
[2, 10]	πέμψας με καὶ οὐκ ἐγώ·	Καὶ	γὰρ αὐτός, ὥσπερ ὑμεῖς, ἐπιτάσσομαι.
[2, 17]	τῶν στασιαστῶν δίκας δώσων τετάρακτο.	Καὶ	γὰρ δὴ σαββάτῳ συνέβη πραχθῆναι
[2, 11]	τῶν πραγμάτων βουλὴν πᾶσιν ἀποδώσειν.	Καὶ	γὰρ εἰ μὴ φύσει μέτριος
[2, 16]	οἱ τοῖς Ἱεροσολύμων τείχεσιν πεποιθότες·	καὶ	γὰρ ἐκείνους περιβεβλημένους ὠκεανὸν καὶ
[2, 21]	τοῖς τε κατὰ Σέπφωριν ὁμοίως·	καὶ	γὰρ ἐκείνους χειρωσάμενος νουθετῆσαι διὰ
[2, 16]	πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἡ μέμψις·	καὶ	γὰρ ἐκείνων μετριαζόντων αἰσχρὸν ὁμοίως
[2, 8]	ψυχὰς ἠφίεσαν ὡς πάλιν κομιούμενοι.	(Καὶ	γὰρ ἔρρωται παρ' αὐτοῖς ἥδε
[2, 18]	οὐδένα μὲν ὥρμησεν τῶν πολεμίων,	καὶ	γὰρ ἑώρα τὸ πλῆθος ἀνήνυτον,
[2, 7]	τοὺς στενωπούς, δι' ὧν ἐκομίζετο·	καὶ	γὰρ προῆλθον εἰς τοσοῦτον φρενοβλαβείας
[2, 17]	καὶ τῷ σφετέρῳ πλήθει πεποιθότες,	καὶ	γὰρ τὸ ἀκμαιότατον τῶν νεωτεριζόντων
[2, 11]	ἀσφαλὲς τὴν ἑαυτοῦ τύχην κρίνοι·	καὶ	γὰρ τὸ τυχεῖν τῆς ἡγεμονικῆς
[2, 18]	δὲ πᾶσαν Ἰουδαίων τὴν Καισάρειαν·	καὶ	γὰρ τοὺς διαφεύγοντας ὁ Φλῶρος
[2, 12]	δ' ἦν Τραχωνῖτις καὶ Βατανέα	καὶ	Γαυλανῖτις, προσέθηκεν δὲ τήν τε
[2, 17]	δὴ βασιλεὺς ἐπάνεισιν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	γενόμενος ἡγεμὼν τῆς στάσεως διέτασσεν
[2, 18]	διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλον, περιελθόντων δὲ	καὶ	γενομένων ἐν τοῖς ὑψηλοτέροις ἡττῶντο
[2, 18]	πόλεις, Φιλαδέλφειάν τε καὶ Ἐσεβωνῖτιν	καὶ	Γέρασα καὶ Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν.
[2, 8]	δ' ὁ ἱερεὺς τῆς τροφῆς,	καὶ	γεύσασθαί τινα πρὶν τῆς εὐχῆς
[2, 16]	τὸ πέραν τῆς ἄνω πόλεως,	καὶ	γέφυρα τῷ ξυστῷ τὸ ἱερὸν
[2, 18]	αὐτῷ καὶ γυνὴ καὶ τέκνα	καὶ	γηραιοὶ γονεῖς. Ὁ δὲ πρῶτον
[2, 20]	τὴν ἔξωθεν αὐτῶν ἀσφάλειαν ἐχώρει.	Καὶ	γινώσκων Ῥωμαίους προεμβαλοῦντας εἰς τὴν
[2, 20]	πόλεμον δίχα προστάγματος. Ὁμοίως δὲ	καὶ	Γίσχαλα Ἰωάννης ὁ Ληίου καθ'
[2, 21]	ἐλθόντας, Σέπφωρίς τε καὶ Γάβαρα	καὶ	Γίσχαλα καὶ Τιβεριάς. Ταχέως δὲ
[2, 21]	χρήμασι διαφθείρων ἀνέπειθεν ἀποστῆναι Ἰωσήπου.	Καὶ	γνοὺς ταῦτα Σίλας ὁ φυλάσσειν
[2, 11]	δὲ βουλὴ ἀπεκρίνατο καὶ στρατῷ	καὶ	γνώμαις ἀγαθαῖς πεποιθυῖα δουλείαν ἑκούσιον
[2, 20]	ἥ τε χρεία τῶν χρημάτων	καὶ	γοητεύων Ἐλεάζαρος ἐκπεριῆλθε τὸν δῆμον
[2, 3]	μέρος, Σεβαστηνοὶ τρισχίλιοι Ῥοῦφός τε	καὶ	Γρᾶτος ἐπὶ τούτοις, ὁ μὲν
[2, 12]	καὶ τὸν ναὸν τέκνα τε	καὶ	γυναῖκας ἰδίας, ἃ πάντα κινδυνεύειν
[2, 16]	ταῖς ἑαυτῶν χερσὶν διαχρήσασθαι τέκνα	καὶ	γυναῖκας καὶ τὴν περικαλλεστάτην πατρίδα
[2, 16]	ὑμᾶς εἰ καὶ μὴ τέκνων	καὶ	γυναικῶν, ἀλλὰ τῆς γε μητροπόλεως
[2, 10]	εἰς τὴν σφαγὴν ἅμα τέκνοις	καὶ	γυναιξίν. Ἐπὶ τούτοις θαῦμα καὶ
[2, 18]	ἑαυτοῦ γενεάν· ἦν δ' αὐτῷ	καὶ	γυνὴ καὶ τέκνα καὶ γηραιοὶ
[2, 19]	ὑπέμενον, αὐτοὶ μὲν ὄντες βαρεῖς	καὶ	δεδοικότες τὴν τάξιν διασπᾶν, τοὺς
[2, 19]	προσῄεσαν αὐτοὶ τὰς πύλας ἀνοίξοντες	καὶ	δεξόμενοι τὸν Κέστιον ὡς εὐεργέτην.
[2, 17]	οὖν ἑαυτῶν ταπεινότερον· εἰ γὰρ	καὶ	δέοι τινὰ τῶν ὅλων ἀφηγεῖσθαι,
[2, 19]	ὥστε τοὺς στρατιώτας ὑπ' ἐκπλήξεως	καὶ	δέους τάς τε ἑλεπόλεις καὶ
[2, 13]	μαχιμωτέρους ἀεὶ συλλαμβάνοντες ἐκόλαζον μάστιξι	καὶ	δεσμοῖς. Οὐ μὴν τὰ πάθη
[2, 17]	πόθον καταπροέσθαι ταύτην οἰκείῳ δήμῳ	καὶ	δεσπότην φέρειν, εἰ καὶ μηδὲν
[2, 21]	ταῦτα Ἰωάννης ἐπέτεινεν τὸν φθόνον	καὶ	δευτέραν ἤρτυσεν ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ
[2, 9]	παῖδα Γάιον ἰδιώτην ἔτι ὄντα.	Καὶ	δή ποτε ἑστιῶν αὐτὸν τά
[2, 1]	οὐκ ἠρεμήσοντες εἰ πλήθους ἐπιλάβοιντο.	Καὶ	δὴ τῆς τῶν ἀζύμων ἐνστάσης
[2, 18]	μᾶλλον ἐξήφθη τὰ παρ' ἐκείνοις.	Καὶ	δὴ τῶν Ἀλεξανδρέων ἐκκλησιαζόντων περὶ
[2, 14]	ἐδόκει, πόλεις δ' ὅλας ἐξεδίδυσκε	καὶ	δήμους ἀθρόους ἐλυμαίνετο καὶ μόνον
[2, 14]	ἡμαρτηκότων τὴν διάκρισιν ἑκάστου μετανοοῦντος	καὶ	δι' ἃ δέδρακεν ἀρνουμένου. Δεῖν
[2, 16]	καὶ πρὸς εὐχειρώτους πολεμοίητε, δυσδιοίκητον,	καὶ	δι' ἃ μᾶλλον τὸν θεὸν
[2, 21]	τῶν φιλτάτων χρώμενος, ὑποκριτὴς φιλανθρωπίας	καὶ	δι' ἐλπίδα κέρδους φονικώτατος, ἀεὶ
[2, 16]	ἐντεῦθεν ἐκεῖ ῥᾴδιον. Ἄτοπον δὲ	καὶ	δι' ἕνα πολλοῖς καὶ διὰ
[2, 14]	μὲν οὐδὲν εἶναί τινας θρασυτέρους	καὶ	δι' ἡλικίαν ἄφρονας, ἀμήχανον δὲ
[2, 16]	πολεμησάντων ὑμῶν κατασφάξουσιν οἱ διάφοροι,	καὶ	δι' ὀλίγων ἀνδρῶν κακοβουλίαν πᾶσα
[2, 21]	τειχίσαντι, προσδέχεσθαι τοὺς ἀπολογησομένους ἔφασκεν	καὶ	δι' ὧν βεβαιώσεται τὴν πόλιν.
[2, 19]	τὸ ἄστυ κατακαύσας ἐχώρει πρόσω,	καὶ	διὰ Βαιθώρων ἀναβὰς στρατοπεδεύεται κατά
[2, 16]	ὑπερήφανον Ξέρξην διὰ γῆς πλεύσαντα	καὶ	διὰ θαλάσσης ὁδεύσαντα καὶ μὴ
[2, 21]	ἐνεδείκνυντο τοὺς σφετέρους οἱ δημόται,	καὶ	διὰ κηρύκων ἀπειλήσας ἐντὸς ἡμέρας
[2, 12]	ἠξίου τε προάγειν τὸν στρατιώτην	καὶ	διὰ μέσων τῶν αἰτιωμένων ἀπαχθῆναι
[2, 19]	ὡς διαρρῆξαι τὰς τάξεις αὐτῶν	καὶ	διὰ μέσων χωρεῖν ἀναιροῦντας. Εἰ
[2, 16]	δὲ καὶ δι' ἕνα πολλοῖς	καὶ	διὰ μικρὰς αἰτίας τηλικούτοις καὶ
[2, 16]	Ἡρακλείους στήλας ἐκτείναντες τὰ ὅπλα	καὶ	διὰ νεφῶν ὁδεύσαντες τὰ Πυρηναῖα
[2, 8]	λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ κλώμενοι	καὶ	διὰ πάντων ὁδεύοντες τῶν βασανιστηρίων
[2, 22]	καὶ πολλὰ τῶν πολεμιστηρίων ὀργάνων.	Καὶ	διὰ πάσης μὲν τῆς πόλεως
[2, 16]	οὖν, ὡς ἂν ὄντες ἔκκριτοι	καὶ	διὰ τὰς ἑαυτῶν κτήσεις ἐπιθυμοῦντες
[2, 21]	τειχῶν ἔτι βλασφημοῦντες οἱ διάφοροι	καὶ	διὰ τὴν ἔκπληξιν πάντα τὰ
[2, 11]	πόλιν εἰς τὸ Καπετώλιον ἠθροίσθη	καὶ	διὰ τὴν ὠμότητα τὴν Γαίου
[2, 15]	στρατιῶται παίοντες ἀνέδην τοὺς καταλαμβανομένους	καὶ	διὰ τῆς Βεθεζὰ καλουμένης ἀνεώθουν
[2, 18]	ὑπέμειναν οὔτε δῆσαι, τάχα μὲν	καὶ	διὰ τὸ σφέτερον πλῆθος ὑπερορῶντες
[2, 15]	δεξιοῦσθαι. Τούτοις τὸ στασιῶδες ἠπείθει,	καὶ	διὰ τοὺς ἀπολωλότας τὸ πλῆθος
[2, 15]	γὰρ τοῦ θεοῦ θησαυρῶν ἐφιέμενος	καὶ	διὰ τοῦτο παρελθεῖν ἐπιθυμῶν εἰς
[2, 5]	καλουμένην· κτῆμα δὲ ἦν Πτολεμαίου	καὶ	διὰ τοῦτο ὑπὸ τῶν Ἀράβων
[2, 6]	ὥστε ὑπομεῖναι τῆς πικρᾶς δουλείας	καὶ	διαδοχὴν αὐθαίρετον· Ἀρχέλαον γοῦν τὸν
[2, 16]	τῶν ὅπλων. Τοιγαροῦν ὑπὸ χιλίοις	καὶ	διακοσίοις στρατιώταις δουλεύουσιν, ὧν ὀλίγου
[2, 15]	Καταπονούμενοι δὲ τοῖς ὕπερθεν βέλεσιν	καὶ	διακόψαι τὸ τοὺς στενωποὺς ἐμφράξαν
[2, 19]	φανερὰν ὁδὸν ἀπογνοὺς δρασμὸν ἐβουλεύετο	καὶ	διακρίνας τοὺς εὐψυχοτάτους στρατιώτας ὡσεὶ
[2, 18]	πληγὴν ὅλον τὸ ἔθνος ἐξαγριοῦται,	καὶ	διαμερισθέντες τάς τε κώμας τῶν
[2, 17]	εἰς ἣν οἱ βασιλικοὶ κατέφυγον,	καὶ	διανείμαντες σφᾶς αὐτοὺς εἰς τέσσαρα
[2, 18]	ἐνέπρησεν. Ἔπειτα τὴν χώραν καταδραμὼν	καὶ	διαρπάσας μὲν πᾶν τὸ προσπῖπτον
[2, 15]	ἄντικρυς ἐπιστραφεὶς εἶργεν τῆς ὁρμῆς,	καὶ	διαστάντες ἐπὶ τῶν τεγῶν τοὺς
[2, 8]	μέλλοντα προγινώσκειν ὑπισχνοῦνται, βίβλοις ἱεραῖς	καὶ	διαφόροις ἁγνείαις καὶ προφητῶν ἀποφθέγμασιν
[2, 17]	καταληφθέντων, ἔρευνα δὲ τῶν ἀποκρυπτομένων.	Καὶ	διεσώθησαν ὀλίγοι λάθρα διαδράντες εἰς
[2, 2]	τῆς Καίσαρος διαγνώσεως ἠρεμήσειν ὑπέσχετο	καὶ	διέτριβεν ἐπὶ τῆς Καισαρείας. Ὡς
[2, 14]	γοῦν λῃστῶν συνέλαβέν τε πλείστους	καὶ	διέφθειρεν οὐκ ὀλίγους. Ἀλλ' οὐχ
[2, 15]	ὄμμασιν αὐτῆς ᾐκίζοντο τοὺς ἁλισκομένους	καὶ	διέφθειρον, ἀλλὰ κἂν αὐτὴν ἀνεῖλον,
[2, 21]	Τιβεριάδος σὺν τοῖς ἄλλοις ἐκάκιζον	καὶ	διηπείλουν· καταλιπόντες δ' ἑκάτεροι τὸν
[2, 14]	ἐν τοῖς πολιτικοῖς πράγμασιν ἔκλεπτεν	καὶ	διήρπαζεν τὰς ἑκάστων οὐσίας, οὐδὲ
[2, 8]	τὰς κρίσεις ἀκριβέστατοι καὶ δίκαιοι,	καὶ	δικάζουσι μὲν οὐκ ἐλάττους τῶν
[2, 8]	(Περὶ δὲ τὰς κρίσεις ἀκριβέστατοι	καὶ	δίκαιοι, καὶ δικάζουσι μὲν οὐκ
[2, 2]	καὶ μεταπεμπόμενος τούς τε φρουράρχους	καὶ	διοικητὰς ἐπειρᾶτο διερευνᾶν τοὺς τῶν
[2, 17]	στάσεως ἔπεμπον ἀξιοῦντες ἐξελθεῖν ὑπόσπονδοι,	καὶ	δοθὲν μόνοις τοῖς βασιλικοῖς καὶ
[2, 8]	Σαδδουκαῖοι, τρίτον δέ, ὃ δὴ	καὶ	δοκεῖ σεμνότητα ἀσκεῖν, Ἐσσηνοὶ καλοῦνται,
[2, 10]	τὴν τύχην, ὥστε θεὸν ἑαυτὸν	καὶ	δοκεῖν βούλεσθαι καὶ καλεῖσθαι τῶν
[2, 21]	Ληίου, Ἰωάννης ὄνομα, πανουργότατος μὲν	καὶ	δολιώτατος τῶν ἐπισήμων ἐν τοῖσδε
[2, 11]	ἔτη τρία καὶ μῆνας ὀκτὼ	καὶ	δολοφονηθέντος ἁρπάζεται μὲν ὑπὸ τῶν
[2, 17]	συμφοραῖς ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ὅλων·	καὶ	δόξαν ἀποπειραθῆναι τῶν στασιαστῶν λόγοις
[2, 21]	Τότε μὲν δὴ κενοῖς σκάφεσιν	καὶ	δορυφόροις ἑπτὰ τὸν δῆμον αἰχμαλωτισάμενος
[2, 7]	τε ὅλον σῶμα σκληρότερόν τε	καὶ	δουλοφανὲς καταμαθὼν ἐνόησεν πᾶν τὸ
[2, 14]	τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους καταστείλας	καὶ	δοὺς ἔμφασιν ὡς πρὸς τὸ
[2, 16]	ἀρχὴν τῆς μάχης περιθεὶς αὐτοῖς	καὶ	δρᾶσαι λέγων ἐκείνους ἃ πεπόνθεσαν.
[2, 11]	Κύπρου γεγενημένας, Βερνίκην καὶ Μαριάμμην	καὶ	Δρουσίλλαν, υἱὸν δὲ ἐκ τῆς
[2, 20]	καὶ προστάσσων παρῆν. Κατέλεξεν δὲ	καὶ	δύναμιν ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὑπὲρ
[2, 5]	καὶ τοὺς παρὰ τῶν βασιλέων	καὶ	δυναστῶν ἐπικούρους συνελθεῖν· προσέλαβεν δὲ
[2, 14]	καὶ προσελθόντες οἵ τε ἀρχιερεῖς	καὶ	δυνατοὶ τό τε γνωριμώτατον τῆς
[2, 8]	ἕτερον Ἐσσηνῶν τάγμα, δίαιταν μὲν	καὶ	ἔθη καὶ νόμιμα τοῖς ἄλλοις
[2, 10]	τούτων Πετρώνιος λαβὼν ἐπιστολὰς ἑπτὰ	καὶ	εἴκοσιν ἡμέραις ἢ τὰς καθ'
[2, 12]	τρισκαίδεκα, πρὸς δὲ μησὶν ὀκτὼ	καὶ	εἴκοσιν ἡμέραις τελευτᾷ καταλιπὼν Νέρωνα
[2, 16]	μὴ τοῦ δήμου τὸ καθαρώτατον	καὶ	εἰλικρινέστατον εἰρήνην ἄγειν προῃρημένους, οὔτ'
[2, 12]	νόμον διέρρηξέν τε τὸ βιβλίον	καὶ	εἰς πῦρ κατέβαλεν. Ἰουδαῖοι δὲ
[2, 18]	τετρακόσιοι πρὸς ὀκτακισχιλίοις. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰς τὴν ὅμορον τῆς Καισαρείας
[2, 12]	ζευχθεῖσαν Νέρωνι· γεγόνει δ' αὐτῷ	καὶ	ἐκ Παιτίνης Ἀντωνία. ~(Ὅσα μὲν
[2, 3]	ἄπειρον ἔκ τε τῆς Γαλιλαίας	καὶ	ἐκ τῆς Ἰδουμαίας Ἱεριχοῦντός τε
[2, 20]	καὶ τούτους μὲν ὑπέτασσεν δεκαδάρχαις	καὶ	ἑκατοντάρχαις ἔπειτα χιλιάρχοις, κἀπὶ τούτοις
[2, 20]	υἱὸν Σαπφᾶ τῶν ἀρχιερέων ἕνα	καὶ	Ἐλεάζαρον ἀρχιερέως υἱὸν Νέου· τῷ
[2, 8]	ταῦτα παρ' αὐτοῖς αὐτεξούσια, ἐπικουρία	καὶ	ἔλεος· βοηθεῖν τε γὰρ τοῖς
[2, 10]	ὑπολαβὼν ὁ Πετρώνιος ἀλλὰ μὴν	καὶ	ἐμοὶ φυλακτέος ὁ τοὐμοῦ δεσπότου
[2, 13]	οἱ καλούμενοι σικάριοι, μεθ' ἡμέραν	καὶ	ἐν μέσῃ τῇ πόλει φονεύοντες
[2, 14]	ᾤετο χρῆναι, τὸ στασιῶδες δὲ	καὶ	ἐν νεότητι φλεγμαῖνον ἐξεκαίετο πρὸς
[2, 14]	γὰρ νηπίων ἀπέσχοντο, περὶ τριάκοντα	καὶ	ἑξακοσίους συνήχθη. βαρυτέραν τε ἐποίει
[2, 16]	κατὰ τὴν Ῥώμην πλῆθος τρέφουσιν,	καὶ	ἔξωθεν παντοίως φορολογοῦνται καὶ ταῖς
[2, 10]	πατρίδα, ἐκτεῖναι δὲ τὴν ἀσέβειαν	καὶ	ἐπὶ Ἰουδαίαν. Πετρώνιον μὲν οὖν
[2, 17]	καλουμένου Γαλιλαίου, σοφιστὴς δεινότατος, ὁ	καὶ	ἐπὶ Κυρινίου ποτὲ Ἰουδαίους ὀνειδίσας
[2, 18]	προσεχούσας ἐπόρθουν πόλεις, Φιλαδέλφειάν τε	καὶ	Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα καὶ Πέλλαν
[2, 16]	περιβεβλημένοι δύναμιν ὁμήρους πέμπουσιν Ῥωμαίοις,	καὶ	ἔστιν ἐπὶ τῆς Ἰταλίας ἰδεῖν
[2, 8]	ταῖς προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσιν. (Ἔστιν δὲ	καὶ	ἕτερον Ἐσσηνῶν τάγμα, δίαιταν μὲν
[2, 11]	Μαριάμμης Ἀριστόβουλον. Τεθνήκει δ' αὐτῷ	καὶ	ἕτερος ἀδελφὸς Ἀριστόβουλος ἰδιώτης καταλιπὼν
[2, 13]	φυγεῖν μετ' ὀλίγων, διαφθαρῆναι δὲ	καὶ	ζωγρηθῆναι πλείστους τῶν σὺν αὐτῷ,
[2, 16]	τε ἀρχιερεῖς ἅμα τοῖς δυνατοῖς	καὶ	ἡ βουλὴ παρῆν δεξιουμένη τὸν
[2, 9]	πεντήκοντα πρὸς δὲ μησὶν ἓξ	καὶ	ἡμέραις δύο, διαμείναντες ἐν ταῖς
[2, 8]	τε ἀνδρείοις αὐτῶν, οὓς ἥρωας	καὶ	ἡμιθέους καλοῦσιν, τὰς μακάρων νήσους
[2, 9]	τετραρχίαν τὴν ἐκείνου προσέθηκεν Γάιος.	Καὶ	Ἡρώδης μὲν ἐν Γαλλίᾳ συμφυγούσης
[2, 9]	εἰς ἐπαρχίαν οἱ λοιποί, Φίλιππος	καὶ	Ἡρώδης ὁ κληθεὶς Ἀντίπας, διῴκουν
[2, 16]	τὸ τοσοῦτον ἀπὸ Ῥωμαίων γῆς	καὶ	θαλάσσης διάστημα φῦλά τε Λουσιτανῶν
[2, 8]	ἕνα πίστιν. (Καταφρονηταὶ δὲ πλούτου,	καὶ	θαυμάσιον αὐτοῖς τὸ κοινωνικόν, οὐδὲ
[2, 21]	τὴν κραυγὴν ὁ Ἰώσηπος ἐπιστραφεὶς	καὶ	θεασάμενος ἐπὶ τῆς σφαγῆς ἤδη
[2, 13]	ὑπὸ φρενοβλαβείας ἐξώκειλεν εἰς σκηνὴν	καὶ	θέατρον, ἐπειδὴ δι' ὄχλου πᾶσίν
[2, 7]	ὥστε φορείῳ τε αὐτὸν κομίζειν	καὶ	θεραπείαν βασιλικὴν ἰδίοις παρασχεῖν ἀναλώμασιν.
[2, 8]	πρώτην ἀπάγοντες αἵρεσιν εἱμαρμένῃ τε	καὶ	θεῷ προσάπτουσι πάντα, Καὶ τὸ
[2, 1]	οὐχ ὑπεσταλμένον, ἀλλ' οἰμωγαὶ διαπρύσιοι	καὶ	θρῆνος ἐγκέλευστος κοπετοί τε περιηχοῦντες
[2, 9]	γυναικὶ τήν τε αὐτῆς τοπαρχίαν	καὶ	Ἰάμνειαν καὶ τοὺς ἐν Φασαηλίδι
[2, 20]	προσαγορευομένην Ἀκχαβάρων πέτραν καὶ Σὲπφ	καὶ	Ἰαμνεὶθ καὶ Μηρώ. Κατὰ δὲ
[2, 20]	καὶ Σελάμην, ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ	καὶ	Ἰαφὰ καὶ Σιγὼφ τό τε
[2, 6]	πύργον καὶ Σεβαστὴν καὶ Ἰόππην	καὶ	Ἱεροσόλυμα· τὰς γὰρ Ἑλληνίδας Γάζαν
[2, 20]	ἐπέμφθη· προσκεκλήρωτο δ' αὐτῷ Λύδδα	καὶ	Ἰόππη καὶ Ἀμμαοῦς. Τῆς δὲ
[2, 6]	παρέλαβεν Στράτωνος πύργον καὶ Σεβαστὴν	καὶ	Ἰόππην καὶ Ἱεροσόλυμα· τὰς γὰρ
[2, 6]	Ἀρχελάου δ' ἐθναρχίας Ἰδουμαία τε	καὶ	Ἰουδαία πᾶσα καὶ Σαμαρεῖτις ἦν
[2, 12]	ἀπαχθῆναι τὴν ἐπὶ θανάτῳ κελεύει.	Καὶ	Ἰουδαῖοι μὲν ἀνεχώρουν. (Αὖθις δὲ
[2, 10]	βοήν, πολεμήσετε, εἶπεν, ἄρα Καίσαρι;	καὶ	Ἰουδαῖοι περὶ μὲν Καίσαρος καὶ
[2, 16]	καὶ τὰς αἰτίας ἐδήλωσεν. (Ἔνθα	καὶ	Ἰουδαίων οἵ τε ἀρχιερεῖς ἅμα
[2, 17]	Νικομήδους υἱὸν καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι	καὶ	Ἰούδαν Ἰωνάθου δεξιάν τε καὶ
[2, 21]	καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ Σίμωνα	καὶ	Ἰούδην Ἰωνάθου, πάντας εἰπεῖν δυνατωτάτους,
[2, 13]	σὺν ταῖς τοπαρχίαις, Ἄβελα μὲν	καὶ	Ἰουλιάδα κατὰ τὴν Περαίαν, Ταριχέας
[2, 2]	ᾧ καὶ τὸν ἐξ Ἀγρίππα	καὶ	Ἰουλίας τῆς θυγατρὸς θετὸν παῖδα
[2, 6]	γὰρ Ἑλληνίδας Γάζαν καὶ Γάδαρα	καὶ	Ἵππον ἀποτεμόμενος τῆς βασιλείας προσέθηκεν
[2, 18]	Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν. Ἔπειτα Γαδάροις	καὶ	Ἵππῳ καὶ τῇ Γαυλανίτιδι προσπεσόντες
[2, 8]	γὰρ τοῖς ἀξίοις, ὁπόταν δέωνται,	καὶ	καθ' ἑαυτοὺς ἐφίεται καὶ τροφὰς
[2, 16]	ὁμοίως τὸ δουλεύειν. Σκοπεῖτε δὲ	καὶ	καθ' ἕκαστον τούτων ὡς ἔστιν
[2, 19]	τοὺς ὑστάτους αὐτῶν προσκείμενοι διέφθειρον	καὶ	καθ' ἑκάτερον τῆς ὁδοῦ περιιόντες
[2, 13]	αὐτοῖς τὸ φιλόνεικον εἰς ὅπλα	καὶ	καθ' ἡμέραν οἱ θρασύτεροι παρ'
[2, 7]	παρὰ τῶν ἐκεῖ Ἰουδαίων λαμβάνει	καὶ	καθάπερ βασιλεὺς ὑπὸ τῶν πατρῴων
[2, 18]	οὐσίας τῶν ἀναιρεθέντων ἀδεῶς διήρπαζον	καὶ	καθάπερ ἐκ παρατάξεως τὰ σκῦλα
[2, 12]	αὐτοῖς τῆς χώρας καταφλεγείσης συνεχύθησαν,	καὶ	καθάπερ ὀργάνῳ τινὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ
[2, 13]	δυνάμεως ἐκ Συρίας ἦν κατειλεγμένον	καὶ	καθάπερ συγγενεῖς ἦσαν πρὸς τὰς
[2, 1]	προσήκειν γὰρ αὐτοῖς εὐσεβέστερον αἱρεῖσθαι	καὶ	καθαρώτερον. (Πρὸς ἃ παρωξύνετο μὲν
[2, 8]	πρόσεισιν μὲν ἔγγιον τῇ διαίτῃ	καὶ	καθαρωτέρων τῶν πρὸς ἁγνείαν ὑδάτων
[2, 8]	τι τέμενος παραγίνονται τὸ δειπνητήριον.	Καὶ	καθισάντων μεθ' ἡσυχίας ὁ μὲν
[2, 20]	παρ' ἑαυτοῖς Ἰουδαίους ἀνελεῖν ἐσπούδασαν.	Καὶ	καθὸ μὲν εἶχον αὐτοὺς ἐν
[2, 19]	δῆμον ἐπὶ τούτοις συνέβαινεν θαρρεῖν,	καὶ	καθὸ παρείκοιεν οἱ πονηροί, προσῄεσαν
[2, 18]	Τυρίων καὶ Πτολεμαίδα Γάβαν τε	καὶ	Καισάρειαν. Ἀντέσχον δὲ οὔτε Σεβαστὴ
[2, 8]	ψυχάς, ἔπειτα εἰς προτροπὴν ἀρετῆς	καὶ	κακίας ἀποτροπήν. Τούς τε γὰρ
[2, 10]	θεὸν ἑαυτὸν καὶ δοκεῖν βούλεσθαι	καὶ	καλεῖσθαι τῶν τε εὐγενεστάτων ἀνδρῶν
[2, 14]	αἰσχίστους εἰς τὸν Φλῶρον ἐκεκράγεσαν	καὶ	κανοῦν περιφέροντες ἀπῄτουν αὐτῷ κέρματα
[2, 16]	θαλάσσης διάστημα φῦλά τε Λουσιτανῶν	καὶ	Καντάβρων ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων ὠκεανὸς
[2, 16]	ἀγρίαν εἰρηνεύουσι θάλασσαν. Πόσα Βιθυνία	καὶ	Καππαδοκία καὶ τὸ Παμφύλιον ἔθνος
[2, 15]	ταχέως αἰδοῖ τε τῶν παρακαλούντων	καὶ	κατ' ἐλπίδα τοῦ μηδὲν ἔτι
[2, 8]	καλὸν καὶ τὸ κακὸν προκεῖσθαι	καὶ	κατὰ γνώμην ἑκάστου τούτων ἑκατέρῳ
[2, 17]	τῶν κλιμάτων· ἔστιν δ' ὅτε	καὶ	κατὰ λόχους ἐκτρέχοντες συστάδην ἐμάχοντο,
[2, 7]	(Παραλαβὼν δὲ τὴν ἐθναρχίαν Ἀρχέλαος	καὶ	κατὰ μνήμην τῶν πάλαι διαφορῶν
[2, 12]	πρὸς λῃστείαν διὰ τὴν ἄδειαν,	καὶ	κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν ἁρπαγαί
[2, 1]	Καῖσαρ ἐπικυρώσῃ τὴν διαδοχήν, ὁ	καὶ	κατὰ τὰς διαθήκας τῶν ὅλων
[2, 18]	μέχρι τῶν ὅρων. (Συνέστη δὲ	καὶ	κατὰ τὴν Ἀγρίππα βασιλείαν ἐπιβουλὴ
[2, 19]	τῆς εὐσεβείας θυμὸς ἐποίησεν πλεονεκτῆσαι	καὶ	κατὰ τὴν μάχην· μετὰ τοσαύτης
[2, 15]	δ' ὁρμὴ τῶν στρατιωτῶν ἐλύσσησεν	καὶ	κατὰ τῆς βασιλίδος· οὐ μόνον
[2, 17]	δ' ἐγκατέστησαν ἰδίους. ἅμα δὲ	καὶ	κατὰ τὸ ἱερὸν Ἐλεάζαρος υἱὸς
[2, 17]	μᾶλλον ἢ ἐκείνῳ προσήκειν, συντίθενται	καὶ	κατὰ τὸ ἱερὸν ἐπεχείρουν αὐτῷ·
[2, 5]	ἄλλο συμμαχικὸν πλῆθος αὐτῷ παρῆν	καὶ	κατὰ τὸ πρὸς Ἡρώδην ἔχθος
[2, 19]	θυρεοὺς ἐξερείσαντες εἰς τὸ τεῖχος	καὶ	κατὰ τούτων οἱ κατόπιν ἄλλους
[2, 11]	συστρατιῶται, τί παθόντες ἀδελφοκτονεῖν βουλόμεθα	καὶ	κατὰ τῶν μετὰ Κλαυδίου συγγενῶν
[2, 19]	συνιδὼν ἐξαίφνης ἀνεκάλεσεν τοὺς στρατιώτας	καὶ	καταγνοὺς ἐπ' οὐδεμιᾷ πληγῇ τῶν
[2, 12]	τῶν στρατιωτῶν ἀνασυράμενος τὴν ἐσθῆτα	καὶ	κατακύψας ἀσχημόνως προσαπέστρεψεν τοῖς Ἰουδαίοις
[2, 17]	ἐπὶ φρούριόν τι καλούμενον Μασάδαν,	καὶ	καταλαβόντες αὐτὸ λάθρα τοὺς μὲν
[2, 18]	ἀπὸ τοῦ ἔθνους τὴν Πτολεμαίδα.	Καὶ	καταλαβὼν αὐτὴν ἔρημον μὲν ἀνδρῶν,
[2, 12]	ἀπὸ Λύδδων ἀνέβαινεν εἰς Ἱεροσόλυμα,	καὶ	καταλαβὼν τὸ πλῆθος ἄγον τὴν
[2, 14]	ἔξεισιν τῆς Καισαρείας εἰς Σεβαστὴν	καὶ	καταλείπει τὴν στάσιν αὐτεξούσιον, ὥσπερ
[2, 21]	συνηθροισμένον πολλὰ πρὸς ὀργὴν ἀνεβόα	καὶ	καταλεύειν οἱ δὲ καίειν τὸν
[2, 14]	ἱππάρχης τήν τε γάστραν αἴρει	καὶ	καταπαύειν ἐπειρᾶτο τὴν στάσιν. Ἡττωμένου
[2, 21]	ὁπλιτῶν νομίσαντες ἔρριψαν τὰ ὅπλα	καὶ	κατασείοντες ἱκετηρίας ἐδέοντο φείσασθαι τῆς
[2, 18]	οἱ διάφοροι παραχρῆμα ἀνεβόων πολεμίους	καὶ	κατασκόπους λέγοντες· ἔπειτα ἀναπηδήσαντες ἐπέβαλλον
[2, 12]	ἅπαν μὲν τὸ πλῆθος ἠγανάκτησεν,	καὶ	κατεβόων τοῦ Κουμανοῦ κολάζειν τὸν
[2, 8]	Μειδιῶντες δὲ ἐν ταῖς ἀλγηδόσιν	καὶ	κατειρωνευόμενοι τῶν τὰς βασάνους προσφερόντων
[2, 17]	ἡμέραις πολιορκήσαντες αὐτούς τε εἷλον	καὶ	κατέσφαξαν καὶ τὸ φρούριον ἐνέπρησαν.
[2, 15]	ὑμνῳδοὶ μετὰ τῶν ὀργάνων προσέπιπτον	καὶ	κατηντιβόλουν φυλάξαι τὸν ἱερὸν κόσμον
[2, 17]	Ἰουδαίων δὲ προοίμιον ἁλώσεως ἔδοξεν.	Καὶ	κατιδόντες ἀνηκέστους μὲν ἤδη τὰς
[2, 21]	δὲ Ἰώσηπος πολλὰ διαπειλησάμενος αὐτοῖς	καὶ	κατονειδίσας, εἰ πρῶτον μὲν ἀράμενοι
[2, 12]	ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν δὲ καὶ Κουμανῷ	καὶ	Κέλερι τῷ χιλιάρχῳ πλεῖν ἐπὶ
[2, 19]	Ἀδιαβηνῆς βασιλέως συγγενεῖς, Μονόβαζός τε	καὶ	Κενεδαῖος, μεθ' οὓς ὁ Περαίτης
[2, 2]	καταλιπὼν ἐπίτροπόν τε τῶν βασιλείων	καὶ	κηδεμόνα τῶν οἰκείων Φίλιππον. Συνεξῄει
[2, 16]	τὸ Παμφύλιον ἔθνος Λύκιοί τε	καὶ	Κίλικες ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔχοντες εἰπεῖν
[2, 11]	σύγκλητον καλοῦσαν εἰς συμβουλίαν πέμψαι	καὶ	Κλαύδιον ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ὅπως
[2, 11]	πεποιθυῖα δουλείαν ἑκούσιον οὐχ ὑπομενεῖν.	Καὶ	Κλαύδιος ὡς ἤκουσεν τὰ παρὰ
[2, 21]	τῆς ἀσφαλείας αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν	καὶ	κλείειν οὐκ αἰδοῦνται τὴν πόλιν
[2, 21]	τῶν γνωρίμων ὑπεκρίνατο τὴν ἀσθένειαν	καὶ	κλινήρης ὢν ὑστερῆσαι τῆς θεραπείας
[2, 8]	τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε	καὶ	κλώμενοι καὶ διὰ πάντων ὁδεύοντες
[2, 15]	σφαλέντων ἀπώλεια δεινή· πνιγόμενοι γὰρ	καὶ	κλώμενοι πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων ἠφανίζοντο,
[2, 10]	ἄξιον· Κυκλοτερὴς μὲν γάρ ἐστιν	καὶ	κοῖλος, ἀναδίδωσιν δὲ τὴν ὑελίνην
[2, 15]	Ὀνομαστὶ δ' ἕκαστον τῶν γνωρίμων	καὶ	κοινῇ τὸ πλῆθος ἱκέτευον μὴ
[2, 8]	ᾅδου τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα	καὶ	κολαζομένους τινὰς μυθολογοῦσιν, Σισύφους καὶ
[2, 14]	τοῦ μὴ τὰ αὐτὰ παθεῖν	καὶ	κολακεύειν τὸν ἄξιον κολάσεως. Καθόλου
[2, 16]	τί χρὴ λέγειν Ἡνιόχους τε	καὶ	Κόλχους καὶ τὸ τῶν Ταύρων
[2, 15]	Ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ' ἡσυχίας τε	καὶ	κόσμου τοῖς στρατιώταις ὑπήντων καὶ
[2, 17]	ἐπίσημοι Σαῦλός τε καὶ Ἀντίπας	καὶ	Κοστόβαρος προσήκοντες τῷ βασιλεῖ κατὰ
[2, 12]	ἁρπάσαντες ἐπὶ τοὺς στρατιώτας ἔβαλλον.	Καὶ	Κουμανὸς δείσας μὴ τοῦ λαοῦ
[2, 12]	Σαμαρέων τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν δὲ	καὶ	Κουμανῷ καὶ Κέλερι τῷ χιλιάρχῳ
[2, 12]	Ἀγρίππας ἐκθύμως ὑπεραγωνιζόμενος Ἰουδαίων ἐπειδὴ	καὶ	Κουμανῷ πολλοὶ τῶν δυνατῶν παρίσταντο,
[2, 17]	Πρὸς ὃ τῶν ἀδοκήτως ἰδόντων	καὶ	κρατεῖν ἤδη πεπεισμένων κατάπληξις ἦν.
[2, 15]	ἀνεώθουν τὸ πλῆθος βιαζόμενοι παρελθεῖν	καὶ	κρατῆσαι τοῦ τε ἱεροῦ καὶ
[2, 13]	ἦν εἰς Ἱεροσόλυμα παρελθεῖν βιάζεσθαι	καὶ	κρατήσας τῆς τε Ῥωμαικῆς φρουρᾶς
[2, 19]	αὐτοῖς τὸ παρὰ Ἰουδαίων ἐγκέλευσμα	καὶ	κραυγὴ χαιρόντων ἅμα καὶ τεθυμωμένων.
[2, 14]	διαρπάζειν τὴν ἄνω καλουμένην ἀγορὰν	καὶ	κτείνειν τοὺς ἐντυγχάνοντας. Οἱ δ'
[2, 2]	ἔχων πάθους παντός. Εἰ μέντοι	καὶ	κυριωτέραν τὴν τοῦ κάμνοντος κρίσιν
[2, 18]	συντίθενται πρὸς αὐτοὺς ἐκχωρήσειν ὑπόσπονδοι,	καὶ	λαβόντες τὰ πιστὰ παραδιδόασι τὸ
[2, 8]	τὰς ὁρμὰς δέει προσδοκώντων, εἰ	καὶ	λάθοιεν ἐν τῷ ζῆν, μετὰ
[2, 7]	τοὺς ἐν Κρήτῃ Ἰουδαίους ἐξαπατήσας	καὶ	λαμπρῶς ἐφοδιασθεὶς διέπλευσεν εἰς Μῆλον·
[2, 8]	τε καὶ τὸ προειρημένον περίζωμα	καὶ	λευκὴν ἐσθῆτα δόντες. Ἐπειδὰν δὲ
[2, 20]	συνήθων ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο, κλοπῆς τε	καὶ	λῃστείας καὶ ἁρπαγῆς τοῦ τε
[2, 13]	μέρος ἐφλέγμαινεν. Οἱ γὰρ γόητες	καὶ	λῃστρικοὶ συναχθέντες πολλοὺς εἰς ἀπόστασιν
[2, 18]	πόλεις ἠρέμουν. Τὸ δὲ στασιῶδες	καὶ	λῃστρικὸν πᾶν ἔφυγεν εἰς τὸ
[2, 19]	Ἄνανον ἀπὸ τοῦ τείχους κατέβαλον	καὶ	λίθοις παίοντες συνήλασαν εἰς τὰς
[2, 17]	ἐτόλμων δέ τινες τῶν στασιαστῶν	καὶ	λίθους ἐπ' αὐτὸν βάλλειν. Ὁ
[2, 8]	θεραπείαν παθῶν ῥίζαι τε ἀλεξητήριον	καὶ	λίθων ἰδιότητες ἀνερευνῶνται. (Τοῖς δὲ
[2, 8]	τροφῆς δύναται μεταλαμβάνειν, ποηφαγῶν δὲ	καὶ	λιμῷ τὸ σῶμα τηκόμενος διαφθείρεται.
[2, 17]	οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον αὐτῷ,	καὶ	λόγον ἀλλήλοις δόντες, ὡς οὐ
[2, 8]	πόλεμος, ἐν ᾧ στρεβλούμενοί τε	καὶ	λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ κλώμενοι
[2, 16]	Ἀγησίλαον ἀγαπῶσιν τοὺς αὐτοὺς δεσπότας,	Καὶ	Μακεδόνες ἔτι φανταζόμενοι Φίλιππον καὶ
[2, 16]	Ῥωμαίων ὑπείκουσιν ῥάβδοις, τοσαύταις δὲ	καὶ	Μακεδόνες οἱ δικαιότερον ὑμῶν ὀφείλοντες
[2, 8]	ἐκείνους ἀπολούεσθαι καθάπερ ἀλλοφύλῳ συμφυρέντας.	Καὶ	μακρόβιοι μέν, ὡς τοὺς πολλοὺς
[2, 19]	γὰρ διὰ τὴν χρείαν περιείχοντο	καὶ	μάλιστα δεδοικότες, μὴ Ἰουδαίοις κατ'
[2, 20]	κατὰ τὴν πόλιν ἁπάντων αὐτοκράτορες	καὶ	μάλιστα τὰ τείχη τῆς πόλεως
[2, 9]	τε ἄλλους τῶν γνωρίμων ἐθεράπευεν	καὶ	μάλιστα τὸν Γερμανικοῦ παῖδα Γάιον
[2, 21]	ταῦτα τῶν μὲν οἰκείως ἐχόντων,	καὶ	μάλιστα τῶν Ταριχεατῶν, οἶκτος ἦν,
[2, 11]	θυγατέρας ἐκ Κύπρου γεγενημένας, Βερνίκην	καὶ	Μαριάμμην καὶ Δρουσίλλαν, υἱὸν δὲ
[2, 17]	τε Ἱππικὸν καλούμενον καὶ Φασάηλον	καὶ	Μαριάμμην. Οἱ δὲ περὶ τὸν
[2, 16]	τοῖς ἀκούουσιν Σύρτεις Νασαμῶνές τε	καὶ	Μαῦροι καὶ τὸ Νομάδων ἄπειρον
[2, 3]	στρατιῶται προπηδῶσιν εἰς τὸ ἱερὸν	καὶ	μάχην καρτερὰν τοῖς Ἰουδαίοις συνάπτουσιν,
[2, 3]	καὶ ἀνδρῶν φθορὰ πολὺ πλείους	καὶ	μαχιμωτέρους ἐπισυνέστησεν Ῥωμαίοις καὶ περισχόντες
[2, 19]	ἑορτὴν ἐχώρουν ἐπὶ τὰ ὅπλα,	καὶ	μέγα τῷ πλήθει θαρροῦντες ἄτακτοι
[2, 7]	ἔδοξεν ὁρᾶν στάχυς ἐννέα πλήρεις	καὶ	μεγάλους ὑπὸ βοῶν καταβιβρωσκομένους. Μεταπεμψάμενος
[2, 4]	τῶν βασιλικῶν δούλων εὐμορφίᾳ σώματος	καὶ	μεγέθει πεποιθὼς περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ
[2, 16]	Γερμανῶν πλῆθος; ἀλκὴν μὲν γὰρ	καὶ	μεγέθη σωμάτων εἴδετε δήπου πολλάκις,
[2, 10]	πρὸς τοῦτο σχεδὸν ἀφισταμένων εἶναι	καὶ	μεθ' ὕβρεως. (Τῶν δὲ τὸν
[2, 14]	μέν γε λάθρα τὰ πολλὰ	καὶ	μεθ' ὑποστολῆς ἐκακούργησεν, Γέσσιος δὲ
[2, 21]	ἐσπάρασσεν. (Ἤδη δ' αὐτὸν στρατηγιῶντα	καὶ	μειζόνων ἐφιέμενον ἔνδεια χρημάτων κατεῖχεν·
[2, 20]	Ῥωμαίων ἰσχὺν γεγενημένην εὐπειθείᾳ μάλιστα	καὶ	μελέτῃ τῶν ὅπλων, τὴν μὲν
[2, 18]	οὔτε ἀνελεῖν τις προχείρως ὑπέμενεν	καὶ	μεμιγμένον ὡς βεβαίως ἀλλόφυλον ἐφοβεῖτο.
[2, 6]	δὲ καὶ Τράχων Αὐρανῖτίς τε	καὶ	μέρη τινὰ τοῦ Ζήνωνος οἴκου
[2, 22]	τὸ τῶν νέων πλῆθος ἦν,	καὶ	μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ δὲ
[2, 17]	τε πλῆθος προσλάβωσιν τῶν ὠφεληθέντων	καὶ	μετ' ἀδείας τοῖς εὐπόροις ἐπαναστήσωσι
[2, 16]	ἀπελέγχετε, καὶ παρέντες τὸ λάθρα	καὶ	μετ' αἰδοῦς ὑμᾶς βλάπτειν πορθοῦσι
[2, 9]	ὃς ἀγανακτήσας εἵργνυσιν τὸν Ἀγρίππαν	καὶ	μετ' αἰκίας εἶχεν αὐτὸν ἐπὶ
[2, 21]	ὁ παρὰ Ἰωσήπου φόβος ἐφρούρει.	Καὶ	μετ' ὀλίγας ἡμέρας πάλιν ἀπέστη
[2, 18]	μὴ νύκτωρ ἐπιχειρήσωσι τῇ πόλει	καὶ	μετὰ μεγάλης αὐτῶν συμφορᾶς τοῖς
[2, 19]	τήν τε ἀπολειφθεῖσαν λείαν συνῆγον	καὶ	μετὰ παιάνων εἰς τὴν μητρόπολιν
[2, 8]	αὐτὸν εὐχὰς ὥσπερ ἱκετεύοντες ἀνατεῖλαι.	Καὶ	μετὰ ταῦτα πρὸς ἃς ἕκαστοι
[2, 8]	ἀπολούονται τὸ σῶμα ψυχροῖς ὕδασιν,	καὶ	μετὰ ταύτην τὴν ἁγνείαν εἰς
[2, 16]	ἐπὶ τὴν ἀπόστασιν ὡρμημένοις ἔνεστι	καὶ	μετὰ τὴν ἐμὴν παραίνεσιν ταῦτα
[2, 8]	τὸν βίον ἀμείνους ἐλπίδι τιμῆς	καὶ	μετὰ τὴν τελευτήν, τῶν τε
[2, 8]	φόρον τε Ῥωμαίοις τελεῖν ὑπομενοῦσιν	καὶ	μετὰ τὸν θεὸν οἴσουσι θνητοὺς
[2, 17]	δώσετε. ~(Τούτοις ὁ δῆμος ἐπείθετο,	καὶ	μετὰ τοῦ βασιλέως τῆς τε
[2, 17]	ἐκείνων πόλεμον καινοτομεῖν θρησκείαν ξένην	καὶ	μετὰ τοῦ κινδύνου καταψηφίσασθαι τῆς
[2, 2]	οἱ περὶ Σαλώμην ἐνεχείρισαν Καίσαρι,	καὶ	μετὰ τούτους Ἀρχέλαος τά τε
[2, 13]	καὶ ἀπατεῶνες προσχήματι θειασμοῦ νεωτερισμοὺς	καὶ	μεταβολὰς πραγματευόμενοι δαιμονᾶν τὸ πλῆθος
[2, 21]	Ἰώσηπον· ἐψηφίσαντο δὲ καθ' ἑαυτοὺς	καὶ	μετακαλεῖν αὐτὸν ἀπὸ τῆς στρατηγίας.
[2, 2]	Ἱεροσολύμων ὁρμήσας παραλαμβάνει τὰ βασίλεια	καὶ	μεταπεμπόμενος τούς τε φρουράρχους καὶ
[2, 12]	παραγενόμενος πάλιν διήκουσεν τῶν Σαμαρέων,	καὶ	μεταπεμψάμενος ὀκτωκαίδεκα τῶν Ἰουδαίων, οὓς
[2, 15]	αἱ στοαί, τὴν ὁρμὴν ἀνετράπη,	καὶ	μεταπεμψάμενος τούς τε ἀρχιερεῖς καὶ
[2, 21]	ὧν πᾶσαν ἐλῄζετο τὴν Γαλιλαίαν	καὶ	μετεώρους ὄντας ἐπὶ τῷ μέλλοντι
[2, 8]	μακρᾶς δουλείας ἀπηλλαγμένας τότε χαίρειν	καὶ	μετεώρους φέρεσθαι. Καὶ ταῖς μὲν
[2, 8]	ἴσασιν ὑπὸ τῶν ἐπιμελητῶν διαφίενται,	καὶ	μέχρι πέμπτης ὥρας ἐργασάμενοι συντόνως
[2, 17]	πλὴν Μετιλίου, τοῦτον γὰρ ἱκετεύσαντα	καὶ	μέχρι περιτομῆς ἰουδαίσειν ὑποσχόμενον διέσωσαν
[2, 21]	ἁπάντων, πένης δὲ τὰ πρῶτα	καὶ	μέχρι πολλοῦ κώλυμα σχὼν τῆς
[2, 16]	τε πελάγει καὶ στήλαις Ἡρακλείοις	καὶ	μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης τοὺς
[2, 16]	ὑπὲρ ὠκεανὸν ἑτέραν ἐζήτησαν οἰκουμένην	καὶ	μέχρι τῶν ἀνιστορήτων πρότερον Βρεττανῶν
[2, 12]	τῶν κεφαλῶν καταχέοντες ἱκέτευον ἀναχωρεῖν	καὶ	μὴ διὰ τὴν εἰς Σαμαρεῖς
[2, 7]	τὴν ὕβριν, ἀπολήψομαι δέ σε	καὶ	μὴ θέλουσαν. Τοῦτο διηγησαμένη τὸ
[2, 18]	τοὺς γνωρίμους αὐτοῖς παύσασθαι παρεκάλει	καὶ	μὴ καθ' ἑαυτῶν ἐρεθίζειν τὸ
[2, 8]	τὸ μὲν πράττειν τὰ δίκαια	καὶ	μὴ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ
[2, 19]	δὲ καὶ πρὸς ὀργὴν ὑπεριδὼν	καὶ	μὴ πάνυ πιστεύσας διεμέλλησεν, ἕως
[2, 21]	ὁμονοῶσιν ἐφ' οὓς δεῖ πορίζειν	καὶ	μὴ παροξύνωνται κατὰ τοῦ πορίζοντος.
[2, 15]	φυλάξαι τὸν ἱερὸν κόσμον αὐτοῖς	καὶ	μὴ πρὸς ἁρπαγὴν τῶν θείων
[2, 15]	καὶ προσπίπτοντες ἕκαστος ἐδέοντο παύσασθαι	καὶ	μὴ πρὸς οἷς πεπόνθασιν εἰς
[2, 14]	Καπίτωνα ἑκατοντάρχην ἀναχωρεῖν αὐτοὺς ἐκέλευσεν	καὶ	μὴ πρὸς ὃν οὕτως ἐλοιδόρησαν
[2, 21]	λάθρα τῶν ἐχθρῶν βεβουλευμένων. Διὸ	καὶ	μὴ προφυλαξαμένου τέσσαρες πόλεις εὐθέως
[2, 16]	Φλώρου πρέσβεις ἠξίου πρὸς Νέρωνα	καὶ	μὴ σιωπῶντας ἐπὶ τοσούτῳ φόνῳ
[2, 16]	Εἰσελθέτω δ' οἶκτος ὑμᾶς εἰ	καὶ	μὴ τέκνων καὶ γυναικῶν, ἀλλὰ
[2, 17]	μήνιμα προσδοκᾶν εἰκὸς ἦν, εἰ	καὶ	μὴ τὴν ἐκ Ῥωμαίων ἄμυναν,
[2, 16]	ὅπως αὐτοί τε σωφρονισθέντες μεταβάλωνται	καὶ	μὴ τῆς ἐνίων κακοβουλίας οἱ
[2, 6]	τά τε τῆς Ἰουδαίας λείψανα	καὶ	μὴ τὸ περισσὸν αὐτῆς ὑπορρῖψαι
[2, 16]	πάντας ὑμᾶς πολεμεῖν Ῥωμαίοις ὡρμημένους	καὶ	μὴ τοῦ δήμου τὸ καθαρώτατον
[2, 16]	πλεύσαντα καὶ διὰ θαλάσσης ὁδεύσαντα	καὶ	μὴ χωρούμενον μὲν τοῖς πελάγεσιν,
[2, 16]	καὶ διὰ μικρὰς αἰτίας τηλικούτοις	καὶ	μηδὲ γινώσκουσιν ἃ μεμφόμεθα πολεμεῖν.
[2, 18]	ἀμφοτέρωθεν αἱροῦσιν τὴν πόλιν ῥᾳδίως·	καὶ	μηδὲ φυγεῖν φθασάντων τῶν οἰκητόρων,
[2, 8]	δὲ τῶν γυναικῶν ἀσελγείας φυλαττόμενοι	καὶ	μηδεμίαν τηρεῖν πεπεισμένοι τὴν πρὸς
[2, 17]	τοὺς θυρεοὺς καὶ τὰ ξίφη	καὶ	μηδὲν ἔτι ὑποπτεύοντες ἀνεχώρουν, ὥρμησαν
[2, 17]	δήμῳ καὶ δεσπότην φέρειν, εἰ	καὶ	μηδὲν πράττοι βίαιον, ἀλλ' οὖν
[2, 17]	Ἀνανίου θάνατος ἐτύφωσεν εἰς ὠμότητα	καὶ	μηδένα νομίζων ἔχειν ἐπὶ τοῖς
[2, 12]	πρὸς τὴν Σαμάρειαν ἐξώρμων ἀστρατήγητοι	καὶ	μηδενὶ τῶν ἀρχόντων κατέχοντι πειθόμενοι.
[2, 11]	~(Γαίου δὲ ἡγεμονεύσαντος ἔτη τρία	καὶ	μῆνας ὀκτὼ καὶ δολοφονηθέντος ἁρπάζεται
[2, 20]	πέτραν καὶ Σὲπφ καὶ Ἰαμνεὶθ	καὶ	Μηρώ. Κατὰ δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν
[2, 8]	τὰ πρὸς ἀνθρώπους δίκαια φυλάξειν	καὶ	μήτε κατὰ γνώμην βλάψειν τινὰ
[2, 8]	ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν φυλάξειν	καὶ	μήτε κρύψειν τι τοὺς αἱρετιστὰς
[2, 19]	ὑποζυγίων πλὴν ὅσα βέλη παρεκόμιζεν	καὶ	μηχανάς, τούτων γὰρ διὰ τὴν
[2, 14]	ἀνελεῖν τὰς αἰτίας, ἐφ' ᾧ	καὶ	μισθὸν ἔλαβεν, ὁ δὲ μετὰ
[2, 17]	νῦν ἐρεθίζοντας τὰ Ῥωμαίων ὅπλα	καὶ	μνηστευομένους τὸν ἀπ' ἐκείνων πόλεμον
[2, 18]	δι' ὑπερβολὴν μίσους δυσανάκλητον ἦν	καὶ	μόλις ἀπεσπᾶτο τῶν σωμάτων. (Τοιοῦτον
[2, 15]	ἀρχιερεῖς σὺν τοῖς γνωρίμοις μεταπέμπεται	καὶ	μόνον ἔφη τεκμήριον ἔσεσθαι τοῦ
[2, 14]	ἐξεδίδυσκε καὶ δήμους ἀθρόους ἐλυμαίνετο	καὶ	μόνον οὐκ ἐκήρυξεν ἀνὰ τὴν
[2, 21]	εὐφορηκυίας, εἰς σπανίζοντας εἰσπέμπων πολὺ	καὶ	μόνος ἄπειρόν τι πλῆθος συνῆγεν
[2, 14]	προτέρων ἐπιτρόπων ἀπελύτρου τοῖς συγγενέσιν,	καὶ	μόνος ὁ μὴ δοὺς τοῖς
[2, 13]	ἔφασαν· οὐ γὰρ ἂν ἀνδριάντας	καὶ	ναοὺς ἐγκαθιδρῦσαι Ἰουδαίοις αὐτὴν ἀνατιθέντα.
[2, 21]	τριάκοντα δ' εὑρέθησαν καὶ τριακόσια,	καὶ	ναῦται τεσσάρων οὐ πλείους ἦσαν
[2, 18]	τὰς πόλεις μεστὰς ἀτάφων σωμάτων	καὶ	νεκροὺς ἅμα νηπίοις γέροντας ἐρριμμένους
[2, 2]	τῶν φίλων Ποπλᾶ καὶ Πτολεμαίου	καὶ	Νικολάου κατῄει πρὸς θάλασσαν καταλιπὼν
[2, 2]	τὸν καθιστάντα. (Διεξελθόντος δὲ πάντα	καὶ	Νικολάου παρελθὼν Ἀρχέλαος προπίπτει τῶν
[2, 8]	τάγμα, δίαιταν μὲν καὶ ἔθη	καὶ	νόμιμα τοῖς ἄλλοις ὁμοφρονοῦν, διεστὼς
[2, 9]	πρηνεῖς καταπεσόντες ἐπὶ πέντε ἡμέρας	καὶ	νύκτας ἴσας ἀκίνητοι διεκαρτέρουν. (Τῇ
[2, 9]	ἐνόπλους ἐσθῆσιν ἰδιωτικαῖς κεκαλυμμένους ἐγκαταμίξας	καὶ	ξίφει μὲν χρήσασθαι κωλύσας, ξύλοις
[2, 19]	δήμου δὲ τοὺς ἀγανακτήσαντας λίθοις	καὶ	ξύλοις παίοντες εἰς τὸ ἄστυ
[2, 15]	μέλλοιεν θυσίας οἴνου τε ἀφέξεσθαι	καὶ	ξυρήσεσθαι τὰς κόμας. Ἃ δὴ
[2, 20]	δὲ Ἰώσηπός τε υἱὸς Γωρίονος	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς Ἄνανος τῶν τε
[2, 12]	καὶ οἱ γνώριμοι τῶν Ἰουδαίων	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθης υἱὸς Ἀνάνου
[2, 11]	τὸ ἔθνος διεφύλαξαν. Μετὰ ταῦτα	καὶ	ὁ βασιλεύων τῆς Χαλκίδος Ἡρώδης
[2, 17]	ἀπανθρωπίας, περιορᾶν δ' ὅτε Ῥωμαῖοι	καὶ	ὁ Καῖσαρ ἔκσπονδος γίνεται. Δεδοικέναι
[2, 15]	Φλῶρον ἐδέετο παύσασθαι τοῦ φόνου.	Καὶ	ὁ μὲν οὔτε εἰς τὸ
[2, 17]	τε τῶν ὀχυρῶν καταστροφὴ χωρίων	καὶ	ὁ τοῦ ἀρχιερέως Ἀνανίου θάνατος
[2, 9]	ταῖς τετραρχίαις ὅ τε Ἡρώδης	καὶ	ὁ Φίλιππος, ὁ μὲν πρὸς
[2, 16]	Ἀλλ' οἱ μὲν ἡμέτεροι πρόγονοι	καὶ	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν καὶ χρήμασιν
[2, 12]	χώραν ἠξίουν λαβεῖν. Παρόντες δὲ	καὶ	οἱ γνώριμοι τῶν Ἰουδαίων καὶ
[2, 14]	τὰς συμφοράς. (Ἐν δὲ τούτῳ	καὶ	οἱ Καισαρέων Ἕλληνες νικήσαντες παρὰ
[2, 21]	τινὰ μήτ' ἀπελέγχειν τῶν αἰτίων.	Καὶ	οἱ μὲν τῷ παραγγέλματι πεισθέντες
[2, 5]	τὰ στρατόπεδα τῶν Ἰουδαίων διεσκέδασεν.	Καὶ	οἱ μὲν ᾤχοντο φυγόντες ἀνὰ
[2, 17]	Ἐζεκίας τε ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	καὶ	οἱ πρεσβεύσαντες πρὸς Ἀγρίππαν ἦσαν.
[2, 10]	καὶ γυναιξίν. Ἐπὶ τούτοις θαῦμα	καὶ	οἶκτος εἰσῄει τὸν Πετρώνιον τῆς
[2, 12]	ἐκ Μεσσαλίνης τῆς προτέρας γυναικὸς	καὶ	Ὀκταουίαν θυγατέρα τὴν ὑπ' αὐτοῦ
[2, 4]	κατ' Ἀμμαοῦντα· σῖτα δ' οὗτοι	καὶ	ὅπλα διεκόμιζον τῷ τάγματι. Τὸν
[2, 17]	καὶ Ἰούδαν Ἰωνάθου δεξιάν τε	καὶ	ὅρκους δώσοντας. Ὧν γενομένων κατῆγεν
[2, 9]	οἰκετῶν αὐτοῦ διαγγέλλει τῷ Τιβερίῳ,	καὶ	ὃς ἀγανακτήσας εἵργνυσιν τὸν Ἀγρίππαν
[2, 17]	ἀπὸ τῶν ἔξωθεν ἐθνῶν δωρεάς,	Καὶ	οὐ μόνον οὐ διακεκωλυκέναι θυσίας
[2, 22]	νεωτεριζόντων συστησάμενος ἐφ' ἁρπαγὰς ἐτράπετο	καὶ	οὐ μόνον τὰς οἰκίας ἐσπάρασσεν
[2, 2]	σώματος ἀκρατὴς ἦν ὑγιαίνοντος λογισμοῦ	καὶ	οὐδ' ὃν ἔγραφεν ἐν ταῖς
[2, 15]	κλώμενοι πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων ἠφανίζοντο,	καὶ	οὐδὲ πρὸς ταφήν τις γνώριμος
[2, 13]	Προεσκοποῦντο δὲ πόρρωθεν τοὺς διαφόρους,	καὶ	οὐδὲ τοῖς φίλοις προσιοῦσιν πίστις
[2, 17]	ἡμέραις συχνὸς ἀμφοτέρων φόνος ἐγίνετο,	καὶ	οὐδέτεροι τοῦ καταληφθέντος μέρους εἶκον.
[2, 10]	δ' ὑμᾶς ὁ πέμψας με	καὶ	οὐκ ἐγώ· Καὶ γὰρ αὐτός,
[2, 18]	καὶ Ἀπαμεῖς ἐφείσαντο τῶν μετοικούντων	καὶ	οὔτε ἀνελεῖν τινας Ἰουδαίων ὑπέμειναν
[2, 18]	ἐν τοῖς ὑψηλοτέροις ἡττῶντο ταχέως,	καὶ	οὔτε γυμνῆτες ὁπλίτας συστάδην ἔφερον
[2, 18]	οἱ Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντες τὰ ἔνδον,	καὶ	οὔτε νηπίων ἔλεος αὐτοὺς οὔτε
[2, 11]	ἄκων ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἁρπαγείη,	καὶ	οὔτε τὴν ἐκείνων σπουδὴν ἐγκαταλιπεῖν
[2, 3]	ἠφίεσαν τὰ βέλη, συνετρίβοντο πολλοὶ	καὶ	οὔτε τοὺς ἄνωθεν βάλλοντας ἀμύνεσθαι
[2, 19]	φάραγγες, εἰς οὓς ἀποσφαλέντες κατεφθείροντο,	καὶ	οὔτε φυγῆς τις τόπον οὔτε
[2, 13]	αὐτῶν πᾶσαν τὴν Ἰουδαίαν ἀναπίμπλασθαι.	Καὶ	οὗτος μὲν ὁ πόλεμος καθ'
[2, 15]	δὲ σβεσθείσης τῆς ταραχῆς ἤχθετο	καὶ	πάλιν αὐτὴν ἀνάψαι πραγματευόμενος τούς
[2, 8]	καθεκτικοί, πίστεως προστάται, εἰρήνης ὑπουργοί.	Καὶ	πᾶν μὲν τὸ ῥηθὲν ὑπ'
[2, 17]	οἱ δυνατοὶ σὺν τοῖς ἀρχιερεῦσιν	καὶ	πᾶν ὅσον τοῦ πλήθους εἰρήνην
[2, 10]	Ἰουδαῖοι, τούς τε κωλύοντας ἀνελεῖν	καὶ	πᾶν τὸ λοιπὸν ἔθνος ἐξανδραποδίσασθαι.
[2, 22]	μὲν τῆς πόλεως ἐχαλκεύετο βέλη	καὶ	πανοπλία, πρὸς ἀτάκτοις δὲ γυμνασίαις
[2, 1]	ἐνίει δὲ πολλοὺς ὁ Ἀρχέλαος,	καὶ	πάντα πρὸς ὀργὴν ἀπεκρίναντο δῆλοί
[2, 19]	πολλῷ πλείους τοὺς πολεμίους θεασάμενος	καὶ	πάντα τὰ κύκλῳ μεστὰ Ἰουδαίων
[2, 14]	ἐκεῖνος ἐργαστήρια κατασκευαζόμενος στενήν τε	καὶ	παντάπασιν βιαίαν πάροδον ἀπέλειπεν αὐτοῖς,
[2, 13]	τῶν ἐπαγανακτούντων οἱ πεφονευκότες, διὸ	καὶ	παντάπασιν ὑπὸ ἀξιοπιστίας ἦσαν ἀνεύρετοι.
[2, 1]	κελεύοντες ἕκαστον ἀναχωρεῖν ἐπ' οἴκου,	καὶ	πάντες ᾤχοντο τὴν ἑορτὴν ἀπολιπόντες.
[2, 18]	ἅπαξ δ' ἐγκλίναντες ἀνέδην διεφθείροντο.	Καὶ	παντοῖος ἦν αὐτῶν ὄλεθρος, τῶν
[2, 21]	μάλιστα γνωρίμους κελεύει προελθεῖν ὡς	καὶ	παρ' ἐκείνων πίστιν τινὰ βουλόμενος
[2, 5]	δυναστῶν ἐπικούρους συνελθεῖν· προσέλαβεν δὲ	καὶ	παρὰ Βηρυτίων διερχόμενος τὴν πόλιν
[2, 19]	δεκασθέντες ἀπέστρεψαν αὐτὸν τῆς ἐπιχειρήσεως.	Καὶ	παρὰ τὴν αἰτίαν ταύτην ὅ
[2, 14]	στασιαστής τις Καισαρεὺς γάστραν καταστρέψας	καὶ	παρὰ τὴν εἴσοδον αὐτῶν θέμενος
[2, 18]	μᾶλλον παρωξύνετο. Τότε δ' ὡς	καὶ	παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐτετάρακτο, μᾶλλον
[2, 18]	Διέμεινεν δ' αὐτοῖς ἡ τιμὴ	καὶ	παρὰ τῶν διαδόχων, οἳ καὶ
[2, 16]	αὐτῷ τῆς πρὸς Ῥωμαίους ἐκεχειρίας,	καὶ	παραβαίνειν οἰήσεται τὰς σπονδάς, ἄν
[2, 18]	φρουροῦντας Ῥωμαίους ἐκλείπειν τὸ φρούριον	καὶ	παραδιδόναι σφίσιν. Οἱ δὲ τὴν
[2, 21]	ἤδη προσφερομένου τοῦ πυρὸς διανίσταται,	Καὶ	παραινούντων φεύγειν τῶν τεσσάρων, οἳ
[2, 21]	μάλιστα τῆς ἀποστάσεως Κλεῖτόν τινα	καὶ	παρακαλούντων εἰς ἐκεῖνον ἀπερείδεσθαι τὴν
[2, 10]	τὰ πλήθη, τελευταῖον ἀθροίσας αὐτοὺς	καὶ	παρακινδυνευτέον ἐμοὶ μᾶλλον, εἰπών, ἢ
[2, 10]	τὸ πλῆθος πολλὰ κατευχομένων αὐτῷ,	καὶ	παραλαβὼν τὴν στρατιὰν ἐκ τῆς
[2, 6]	πατρίων νόμων πενίας τὸ ἔθνος	καὶ	παρανομίας ἐσχάτης πεπληρωκέναι, καθόλου δὲ
[2, 16]	εἰς τὸν ξυστὸν τὸ πλῆθος	καὶ	παραστησάμενος ἐν περιόπτῳ τὴν ἀδελφὴν
[2, 16]	κατεβόων ὅσα πάθοιεν ὑπὸ Φλώρου	καὶ	παρελθοῦσιν εἰς τὴν πόλιν τήν
[2, 16]	καθ' ἑαυτῶν τοὺς ὀνειδιζομένους ἀπελέγχετε,	καὶ	παρέντες τὸ λάθρα καὶ μετ'
[2, 21]	μὴ δοκεῖ, προφέρω τὰ κεκομισμένα	καὶ	παρέχω διαρπάζειν· εἰ μὴ καλῶς
[2, 16]	τί δεῖ πολλὰ λέγειν, ὅπου	καὶ	Πάρθοι, τὸ πολεμικώτατον φῦλον, τοσούτων
[2, 10]	φυλάττειν τε αὐτοὺς τὸν νόμον	καὶ	παριέναι τὸ πρόσταγμα. Ταύταις ταῖς
[2, 14]	καὶ παρρησιασταί, σκώπτειν μὲν αὐτὸν	καὶ	παρόντα, φαίνεσθαι δὲ μὴ μόνον
[2, 21]	βουνοῦ τινος ἑξαπήχους τὸ ὕψος·	καὶ	παρορμοῦντος ἐπιπηδήσας σκάφους σὺν δυσὶν
[2, 14]	γὰρ αὐτούς, εἴπερ γενναῖοί εἰσιν	καὶ	παρρησιασταί, σκώπτειν μὲν αὐτὸν καὶ
[2, 14]	τὰς δεήσεις πρὸς ἐπήρειαν ἔτι	καὶ	παρῳκοδόμει τὸ χωρίον ἐκεῖνος ἐργαστήρια
[2, 13]	ὑπαντήσας μετὰ τῶν Ῥωμαικῶν ὁπλιτῶν,	καὶ	πᾶς ὁ δῆμος συνεφήψατο τῆς
[2, 18]	ὅλην τὴν Συρίαν ἐπεῖχεν ταραχή,	καὶ	πᾶσα πόλις εἰς δύο διῄρητο
[2, 18]	τῆς ἐπ' αἰδοῖ σκέπης μετειληφότα,	καὶ	πᾶσαν μὲν τὴν ἐπαρχίαν μεστὴν
[2, 2]	διαθήκαις καταστῆσαί τινα διάδοχον, εἴτε	καὶ	πάσῃ τῇ γενεᾷ διανεῖμαι τὴν
[2, 21]	Νύκτωρ εἰς τὰς κώμας διέδραμον	καὶ	πᾶσιν ἐνεδείκνυντο τὸν Ἰώσηπον ὡς
[2, 16]	τοὺς ἱεροὺς ἀγγέλους τοῦ θεοῦ	καὶ	πατρίδα τὴν κοινήν, ὡς οὐδὲν
[2, 8]	δ' ἐπεύχεται πάλιν· ἀρχόμενοί τε	καὶ	παυόμενοι γεραίρουσι θεὸν ὡς χορηγὸν
[2, 5]	ὀλίγην ἄγων δύναμιν ἱππικήν τε	καὶ	πεζικήν, μέρος τῆς στρατιᾶς εὐθέως
[2, 14]	δὲ μετὰ στρατιᾶς ἱππικῆς τε	καὶ	πεζικῆς ἐπὶ Ἱεροσολύμων ὥρμησεν, ἵνα
[2, 13]	ἀποστάσεως εἶναι καταβολή, πέμψας ἱππεῖς	καὶ	πεζοὺς ὁπλίτας πολὺ πλῆθος διέφθειρεν.
[2, 18]	συμμαχίας, Ἀντιόχου μὲν δισχιλίους ἱππεῖς	καὶ	πεζοὺς τρισχιλίους τοξότας πάντας, Ἀγρίππα
[2, 19]	ἐπεξέδραμον καὶ συχνοὺς τῶν ἱππέων	καὶ	πεζῶν διέφθειραν. Τότε μὲν οὖν
[2, 18]	τε καὶ Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα	καὶ	Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν. Ἔπειτα Γαδάροις
[2, 15]	πεπιστευμένῳ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ Νέρωνος	καὶ	πεμφθέντι διέπειν. Τὴν ἀδελφὴν δὲ
[2, 20]	ἐπεποίθει μάλιστα μισθοφόροι περὶ τετρακισχιλίους	καὶ	πεντακοσίους· ἐπιλέκτους δὲ περὶ αὑτὸν
[2, 18]	τοῖς καθ' ἑαυτὴν Ἰουδαίοις ἑκάστη,	καὶ	πεντακοσίους μὲν ἐπὶ δισχιλίοις Ἀσκαλωνῖται,
[2, 5]	Βηρυτίων διερχόμενος τὴν πόλιν χιλίους	καὶ	πεντακοσίους ὁπλίτας. Ἐπεὶ δ' εἰς
[2, 21]	ἀποχρήσειν τὸ δόγμα· δισχιλίους δὲ	καὶ	πεντακοσίους ὁπλίτας καὶ τέσσαρας τῶν
[2, 20]	στενῷ χωρίῳ τὸν ἀριθμὸν μυρίους	καὶ	πεντακοσίους πάντας ἀνόπλους ἐπελθόντες ὑπὸ
[2, 9]	ἀφηγησαμένου τῶν πραγμάτων ἔτεσιν ἑπτὰ	καὶ	πεντήκοντα πρὸς δὲ μησὶν ἓξ
[2, 16]	τήν τε ἀγορὰν ἠρημωμένην ἐπεδείκνυσαν	καὶ	πεπορθημένας τὰς οἰκίας. Ἔπειτα δι'
[2, 5]	ἔχοντας, ἀλλ' ἰδίῳ πάθει στρατευομένους	καὶ	πέρα τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως τὴν
[2, 12]	τῆς τε Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας	καὶ	Περαίας, ἐκ δὲ τῆς Χαλκίδος
[2, 20]	τῆς περὶ Ἰορδάνην Περαίας, διὸ	καὶ	Περαίτης ἐκαλεῖτο, προσέταξαν ὑποτάσσεσθαι τοῖς
[2, 18]	Κέστιον, τοῖς ἀπολειφθεῖσιν ἀδοκήτως ἐπέπεσον	καὶ	περὶ δισχιλίους αὐτῶν διέφθειραν. (Ὁ
[2, 18]	ἵν' εἴ τι γένοιτο κίνημα	καὶ	περὶ σφᾶς, ἔχοιεν ἀξιόχρεω φυλακὴν
[2, 16]	γὰρ πεῖρα τῆς δουλείας χαλεπή,	καὶ	περὶ τοῦ μηδ' ἄρξασθαι ταύτης
[2, 20]	καὶ ἀνακλήσεις προσβολάς τε κεράτων	καὶ	περιαγωγάς, καὶ πῶς δεῖ πρὸς
[2, 8]	ὑπ' αὐτῶν ἀξινίδιον τοῖς νεοσυστάτοις,	καὶ	περικαλύψαντες θοιμάτιον, ὡς μὴ τὰς
[2, 18]	δὲ διελθὼν πᾶσαν τὴν γενεὰν	καὶ	περίοπτος ἐπιστὰς τοῖς σώμασιν τήν
[2, 12]	παραδοθῆναι Ἰουδαίοις πρὸς αἰκίαν ἐκέλευσεν	καὶ	περισυρέντα τὴν πόλιν οὕτω τὴν
[2, 17]	αὐτοὺς οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον	καὶ	περισχόντες ἀνῄρουν οὔτε ἀμυνομένους οὔτε
[2, 3]	πλείους καὶ μαχιμωτέρους ἐπισυνέστησεν Ῥωμαίοις	καὶ	περισχόντες τὰ βασίλεια πάντας ἠπείλουν
[2, 10]	δ' ἄρα τῶν προσταγμάτων ἔμελεν.	Καὶ	Πετρώνιος μὲν σὺν τρισὶ τάγμασι
[2, 3]	φρουροὺς παραδιδόναι τὰς ἄκρας ἐβιάζετο	καὶ	πικρῶς τὰ βασιλικὰ χρήματα διηρεύνα,
[2, 7]	ὁμοιότητος ἀπάτην, διδοὺς δέ τι	καὶ	πίστεως ταῖς ἱλαρωτέραις ἐλπίσιν Κέλαδόν
[2, 16]	προστάγματα. Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ Θερμοπύλας	καὶ	Πλαταιὰς καὶ τὸν ἐρευνήσαντα τὴν
[2, 20]	ἡγεμόνων ῥωμαικώτερον ἔτεμνεν τὴν στρατιὰν	καὶ	πλείους καθίστατο ταξιάρχους. Στρατιωτῶν τε
[2, 3]	ὑπὸ Οὐάρου καταλειφθεῖσι στρατιώταις, ἀλλὰ	καὶ	πλήθει δούλων ἰδίων, οὓς ἅπαντας
[2, 7]	ἐξεχύθη πρὸς τὴν θέαν αὐτοῦ,	καὶ	πλῆθος ἄπειρον ἦν περὶ τοὺς
[2, 21]	πολυτελεῖς τε ἐσθῆτες οὐκ ὀλίγαι	καὶ	πλῆθος ἐκπωμάτων ἀργυρῶν χρυσοῖ τε
[2, 17]	ἐκ Ῥωμαίων ἄμυναν, ἐπένθουν δημοσίᾳ,	καὶ	πλήρης μὲν κατηφείας ἦν ἡ
[2, 15]	καὶ κόσμου τοῖς στρατιώταις ὑπήντων	καὶ	πλησίον γενομένους ἠσπάσαντο· τῶν δὲ
[2, 13]	Νέρων δι' ὑπερβολὴν εὐδαιμονίας τε	καὶ	πλούτου παραφρονήσας ἐξύβρισεν εἰς τὴν
[2, 16]	Ἀλεξάνδρειαν πλήθους τε ἀνδρῶν ἕνεκα	καὶ	πλούτου πρὸς δὲ μεγέθους· Μῆκος
[2, 4]	τινῶν ἐκ τῆς Περαίας. (Τότε	καὶ	ποιμήν τις ἀντιποιηθῆναι βασιλείας ἐτόλμησεν·
[2, 18]	αὐτὸ δ' ἂν εἴη μοι	καὶ	ποινὴ τοῦ μιάσματος ἀξία καὶ
[2, 8]	εἶδον εἰσίασιν ὡς συνηθεστάτους· Διὸ	καὶ	ποιοῦνται τὰς ἀποδημίας οὐδὲν μὲν
[2, 2]	ἧς ἥρπασεν ἑαυτῷ τὸ σῶμα,	καὶ	ποιῶν οὐ τῶν πραγμάτων ἀλλὰ
[2, 6]	ὡς οἱ νῦν στασιώδεις διαβαλλόμενοι	καὶ	πολεμικοὶ φέρειν οἴδασιν μετρίους ἡγεμόνας.
[2, 14]	αὐτὸν μέχρι Καισαρείας Φλῶρος ἐξαπατῶν	καὶ	πόλεμον ἤδη τῷ ἔθνει σκοπούμενος,
[2, 6]	ποτὲ ἤδη πρὸς τὰς συμφορὰς	καὶ	πολέμου νόμῳ τὰς πληγὰς ἐθέλειν
[2, 21]	εὐεξίᾳ σώματος καὶ ψυχῆς παραστήματι	καὶ	πολέμων ἐμπειρίᾳ διαφέροντας ἐξελέγετο, μέχρι
[2, 16]	ἀναβαίνει. Ἔνθα συγκαλέσας τὸ πλῆθος,	καὶ	πολλὰ μὲν εἰς πίστιν αὐτοὺς
[2, 21]	παντὶ τῷ πλήθει παρρησιαστικώτερον ὡμίλει.	Καὶ	πολλὰ τὴν προπέτειαν αὐτῶν κατονειδίσας
[2, 21]	προδιδοίη τὰ πράγματα Ῥωμαίοις Ἰώσηπος,	καὶ	πολλὰ τοιαῦτα πρὸς κατάλυσιν τἀνδρὸς
[2, 22]	ἐφρόνουν τό τε τεῖχος ἐπεσκεύαζον	καὶ	πολλὰ τῶν πολεμιστηρίων ὀργάνων. Καὶ
[2, 17]	ὑπὲρ τούτων θυσίαν Καίσαρος ἀπέρριψαν.	Καὶ	πολλὰ τῶν τε ἀρχιερέων καὶ
[2, 21]	Ἰώσηπον οἱ Γαλιλαῖοι κατὰ πόλεις,	καὶ	πολλαὶ μυριάδες ὁπλιτῶν γενόμεναι παρεῖναι
[2, 17]	ζωγρήσαντες εἰς τὸ φανερὸν ἐξείλκυσαν	καὶ	πολλαῖς αἰκισάμενοι βασάνοις ἀνεῖλον, ὁμοίως
[2, 19]	δὲ ἀπὸ τῆς στοᾶς εἶργον,	καὶ	πολλάκις μὲν ἀπεκρούσαντο τοὺς τῷ
[2, 15]	στρατιωτῶν θεωμένην δεινὸν εἰσῄει πάθος,	καὶ	πολλάκις τούς τε ἱππάρχους ἑαυτῆς
[2, 4]	τε ἐν Ἱεριχοῖ βασίλεια καταπίμπρησιν	καὶ	πολλὰς ἑτέρας τῶν πολυτελῶν ἐπαύλεις,
[2, 22]	δεινὴ δὲ κατήφεια τῶν μετρίων,	καὶ	πολλοὶ τὰς μελλούσας προορώμενοι συμφορὰς
[2, 2]	Συλλήψεσθαι δ' αὐτῷ προυπέσχετο Σαλώμη	καὶ	πολλοὶ τῶν σὺν Ἀρχελάῳ πλεόντων
[2, 10]	Πετρώνιος μὲν σὺν τρισὶ τάγμασι	καὶ	πολλοῖς ἐκ τῆς Συρίας συμμάχοις
[2, 14]	τρόπος τε ἁρπαγῆς οὐδεὶς παρελείπετο,	καὶ	πολλοὺς τῶν μετρίων συλλαβόντες ἐπὶ
[2, 14]	πάσας ἐρημωθῆναι συνέβη τὰς πόλεις	καὶ	πολλοὺς τῶν πατρίων ἠθῶν ἐξαναστάντας
[2, 13]	ἔτεσιν εἴκοσι τὴν χώραν λῃσάμενον	καὶ	πολλοὺς τῶν σὺν αὐτῷ ζωγρήσας
[2, 16]	ἡμερῶν χώραν διειληφότες, τραχυτέραν τε	καὶ	πολλῷ τῆς ὑμετέρας ὀχυρωτέραν καὶ
[2, 5]	κινήματος ἔπεμψεν περὶ τὴν χώραν,	καὶ	πολλῶν ἀγομένων τοὺς μὲν ἧττον
[2, 18]	οἳ τήν τε γῆν ἔτεμον	καὶ	πολὺ πλῆθος διέφθειραν τῶν ἐπιχωρίων
[2, 16]	ἐπεδάκρυσέν τε μετὰ τῆς ἀδελφῆς	καὶ	πολὺ τῆς ὁρμῆς αὐτῶν ἔπαυσεν
[2, 3]	στοάς, ἔργα θαυμάσια μεγέθους τε	καὶ	πολυτελείας ἕνεκεν· οἱ δ' ἐπ'
[2, 11]	ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων Σεντίου Σατορνίνου	καὶ	Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν ταῖς συμμενούσαις
[2, 8]	τὸ μετρεῖσθαι παρ' αὐτοῖς τροφὴν	καὶ	ποτὸν μέχρι κόρου. (Τῶν μὲν
[2, 14]	χωρίου. Τὸ μὲν οὖν εὐσταθὲς	καὶ	πρᾷον ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀναφεύγειν
[2, 17]	αὐτοὺς ἀφιξόμενον ἀπεσκευάζοντο τὰς αἰτίας,	καὶ	πρέσβεις οὓς μὲν πρὸς Φλῶρον
[2, 17]	μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν πόλιν	καὶ	πρὶν γενέσθαι δυσκαθαίρετον ἐπικόψαι τὴν
[2, 17]	ταχέως σωφρονήσαντες ἀποδώσουσιν τὰς θυσίας	καὶ	πρὶν ἐξελθεῖν ἐφ' οὓς ὑβρίκασιν
[2, 19]	ἀπ' αὐτοῦ πρεσβεύοντας ὥρμησαν ἀνελεῖν.	Καὶ	πρὶν ἢ φθέγξασθαι τὸν μὲν
[2, 7]	Ἡρώδου παρ' αὐτῷ, συνεώρα μὲν	καὶ	πρὶν ἰδεῖν τὸν ἄνθρωπον τὴν
[2, 15]	συναγαγόντες ὑπαντᾶν τοῖς Ῥωμαίοις παρεκάλουν	καὶ	πρὸ ἀνηκέστου πάθους τὰς σπείρας
[2, 20]	τῆς κατὰ τὸν πόλεμον πειθαρχίας	καὶ	πρὸ παρατάξεως, εἰ τῶν συνήθων
[2, 13]	πραγματευόμενοι δαιμονᾶν τὸ πλῆθος ἔπειθον	καὶ	προῆγον εἰς τὴν ἐρημίαν ὡς
[2, 2]	οἷς διὰ μίσους ἦν Ἀρχέλαος,	καὶ	προηγουμένως ἕκαστος αὐτονομίας ἐπεθύμει στρατηγῷ
[2, 17]	μὲν οὖν δεινὸν εὐαγγέλιον ἦν,	καὶ	προῃρημένος ἐξάπτειν τὸν πόλεμον οὐδὲν
[2, 3]	Ἰορδάνην Περαίας, ὑπερεῖχεν δὲ πλήθει	καὶ	προθυμίαις ἀνδρῶν ὁ γνήσιος ἐξ
[2, 21]	τοῦ σκάφους ὁ Κλεῖτος ὁρῶν	καὶ	προθυμούμενον αὐτὸν ἐπιπηδᾶν ἐπὶ τὴν
[2, 20]	χρημάτων τε εὐπόρους ὁρῶν ὄντας	καὶ	προθύμους ἐπὶ τὸν πόλεμον δίχα
[2, 2]	τάξεις τε τῆς στρατιᾶς ἀμείψας	καὶ	προκοπὰς χαρισάμενος, ἔτι δὲ τῷ
[2, 8]	κοινὸν ὁμόνοιαν ἀσκοῦντες, Σαδδουκαίων δὲ	καὶ	πρὸς ἀλλήλους τὸ ἦθος ἀγριώτερον
[2, 18]	καὶ ποινὴ τοῦ μιάσματος ἀξία	καὶ	πρὸς ἀνδρείαν ἔπαινος, ἵνα μηδεὶς
[2, 16]	ἐξαρκέσοντες θησαυροί; Πρὸς Αἰγυπτίους ἄρα	καὶ	πρὸς Ἄραβας οἴεσθε κινεῖν τὸν
[2, 13]	τοῖς πειθαρχοῦσιν τῇ Ῥωμαίων ἡγεμονίᾳ	καὶ	πρὸς βίαν ἀφαιρήσεσθαι λέγοντες τοὺς
[2, 18]	ῥᾳδίως τοὺς Ῥωμαίους ἠμύναντο προσιόντας	καὶ	πρὸς διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλον, περιελθόντων
[2, 13]	συναχθέντες πολλοὺς εἰς ἀπόστασιν ἐνῆγον	καὶ	πρὸς ἐλευθερίαν παρεκρότουν θάνατον ἐπιτιμῶντες
[2, 16]	τὸ τῆς θρησκείας ἄκρατον, εἰ	καὶ	πρὸς εὐχειρώτους πολεμοίητε, δυσδιοίκητον, καὶ
[2, 21]	τὴν ὑμετέραν πόλιν ἀσφαλείας δεομένην	καὶ	πρὸς κατασκευὴν τείχους χρῄζουσαν ἀργυρίου,
[2, 16]	μὴν τὰ τῶν ἑβδομάδων ἔθη	καὶ	πρὸς μηδεμίαν πρᾶξιν κινούμενοι ῥᾳδίως
[2, 19]	αὐτῷ τὰς πύλας. Ὁ δὲ	καὶ	πρὸς ὀργὴν ὑπεριδὼν καὶ μὴ
[2, 16]	ὁρῶντες, φέρουσιν τὴν τοσαύτην μεταβολὴν	καὶ	πρὸς οὓς μεταβέβηκεν ἡ τύχη
[2, 17]	κηδόμενος ἐπίσης τῶν τε ἀφισταμένων	καὶ	πρὸς οὓς ὁ πόλεμος ἠγείρετο,
[2, 8]	παρ' αὐτοῖς ὁμοίως ὥσπερ ἴδια,	καὶ	πρὸς οὓς οὐ πρότερον εἶδον
[2, 5]	δὲ καὶ φόνου πεπλήρωτο πάντα	καὶ	πρὸς τὰς ἁρπαγὰς τῶν Ἀράβων
[2, 19]	τοὺς δὲ Ἰουδαίους ὁρῶντες κούφους	καὶ	πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς εὐκόλους· ὥστε
[2, 9]	ἐν τῇ πόλει δείκηλον τίθεσθαι,	καὶ	πρὸς τὴν ἀγανάκτησιν τῶν κατὰ
[2, 18]	πόλις Σέπφωρις μετ' εὐφημίας δέχεται,	καὶ	πρὸς τὴν ταύτης εὐβουλίαν αἱ
[2, 16]	τῶν ἀπεσφαγμένων αἱ γυναῖκες προεκθέουσαι,	καὶ	πρὸς τὴν τούτων οἰμωγὴν ὁ
[2, 16]	τοσαυτάκις πρὸς ἐλευθερίαν ἀναχαιτίσαντες Δαλμάται	καὶ	πρὸς τὸ μόνον ἀεὶ χειρωθέντες
[2, 15]	βασιλικῆς αὐλῆς τοὺς σὺν αὐτῷ	καὶ	πρὸς τὸ φρούριον ἐλθεῖν ἠγωνίζετο.
[2, 17]	Ἡρώδου τοῦ βασιλέως ὁπλοθήκην ἀναρρήξας	καὶ	πρὸς τοῖς δημόταις ἑτέρους λῃστὰς
[2, 16]	ταῦτα φρονεῖν, ἐμοὶ δὲ διαπίπτει	καὶ	πρὸς τοὺς ἀκούειν ἐθέλοντας ὁ
[2, 3]	τῷ βορείῳ τοῦ ἱεροῦ κλίματι	καὶ	πρὸς τῷ μεσημβρινῷ κατὰ τὸν
[2, 15]	τοῦ βήματος ἱκέτευε τὸν Φλῶρον	καὶ	πρὸς τῷ μὴ τυχεῖν αἰδοῦς
[2, 17]	βασιλικῆς αὐλῆς εὔριπον διαλανθάνων ἁλίσκεται	καὶ	πρὸς τῶν λῃστῶν ἀναιρεῖται σὺν
[2, 14]	τὰ τῆς κρίσεως ἐκόμισαν γράμματα,	καὶ	προσελάμβανεν τὴν ἀρχὴν ὁ πόλεμος
[2, 14]	βῆμα πρὸ αὐτῶν θέμενος καθέζεται,	καὶ	προσελθόντες οἵ τε ἀρχιερεῖς καὶ
[2, 9]	βήματος ἐν τῷ μεγάλῳ σταδίῳ	καὶ	προσκαλεσάμενος τὸ πλῆθος ὡς ἀποκρίνασθαι
[2, 21]	τῶν κεκομισμένων ἀγανακτοῦντες, ἅμα δὲ	καὶ	προσκεψάμενοι τοῦ Ἰωσήπου τὴν διάνοιαν,
[2, 16]	δ' εἰς πρόδηλον ἀπώλειαν ὁρμήσας	καὶ	προσονειδίζεται. Πλὴν εἰ μή τις
[2, 15]	τοῖς ἀρχιερεῦσιν τὰς ἐσθῆτας περιερρήξαντο	καὶ	προσπίπτοντες ἕκαστος ἐδέοντο παύσασθαι καὶ
[2, 20]	ἐρύμασιν ἅπασιν αὐτὸς συμπονῶν ἅμα	καὶ	προστάσσων παρῆν. Κατέλεξεν δὲ καὶ
[2, 5]	Ἱεροσολύμοις καὶ φρουρὰν καταλιπὼν τὸ	καὶ	πρότερον τάγμα εἰς Ἀντιόχειαν ἐπάνεισιν.
[2, 13]	εἰς τὴν χώραν ἄνθρωπος γόης	καὶ	προφήτου πίστιν ἐπιθεὶς ἑαυτῷ περὶ
[2, 8]	βίβλοις ἱεραῖς καὶ διαφόροις ἁγνείαις	καὶ	προφητῶν ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι· σπάνιον δ'
[2, 16]	μικρὰ τοῦ πολεμεῖν ἡ ὑπόθεσις,	καὶ	πρῶτά γε τὰ τῶν ἐπιτρόπων
[2, 17]	ἱεροῦ τετραμμένη πρὸς ἀνατολὰς ἡλίου.	Καὶ	πρῶτον αὐτῶν πολλὰ πρὸς τὴν
[2, 1]	τῶν ὑφ' Ἡρώδου τετιμημένων χρῆναι	καὶ	πρῶτον τὸν ὑπ' ἐκείνου κατασταθέντα
[2, 18]	ἐχώρουν ἐπὶ Κάδασα τὴν Τυρίων	καὶ	Πτολεμαίδα Γάβαν τε καὶ Καισάρειαν.
[2, 2]	μητρὸς καὶ τῶν φίλων Ποπλᾶ	καὶ	Πτολεμαίου καὶ Νικολάου κατῄει πρὸς
[2, 4]	οἱ δ' ἑξῆς δύο Γράτῳ	καὶ	Πτολεμαίῳ περιπεσόντες· ὁ δὲ τέταρτος
[2, 19]	δυνάμεως ἀναζεύξας ἐνέβαλεν εἰς Ἀντιπατρίδα,	καὶ	πυθόμενος ἔν τινι πύργῳ Ἀφεκοῦ
[2, 16]	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας παραδόντες ποτὲ	καὶ	πυρὶ τὴν πόλιν, οἱ τὸν
[2, 20]	προσβολάς τε κεράτων καὶ περιαγωγάς,	καὶ	πῶς δεῖ πρὸς μὲν τὸ
[2, 16]	τις ὑπολαμβάνει κατὰ συνθήκας πολεμήσειν	καὶ	Ῥωμαίους κρατήσαντας ὑμῶν μετριάσειν, ἀλλ'
[2, 16]	Ῥῆνον τῆς ὁρμῆς ὅρον ἔχουσιν	καὶ	Ῥωμαίων ὀκτὼ τάγμασιν δαμαζόμενοι δουλεύουσιν
[2, 2]	(Συνήργει δ' αὐτοῖς εἰς τοῦτο	καὶ	Σαβῖνος δι' ἐπιστολῶν κατηγορήσας μὲν
[2, 2]	δὲ καὶ τὰ παρὰ Οὐάρου	καὶ	Σαβίνου περὶ τούτων ἐπεσταλμένα, συνέδριον
[2, 20]	ἀφηγουμένους. Ἐδίδασκεν δὲ σημείων παραδόσεις	καὶ	σάλπιγγος προκλήσεις τε καὶ ἀνακλήσεις
[2, 6]	Ἰδουμαία τε καὶ Ἰουδαία πᾶσα	καὶ	Σαμαρεῖτις ἦν κεκουφισμένη τετάρτῳ μέρει
[2, 7]	διαφορῶν οὐ μόνον Ἰουδαίοις ἀλλὰ	καὶ	Σαμαρεῦσι χρησάμενος ὠμῶς, πρεσβευσαμένων ἑκατέρων
[2, 12]	μὲν ἀνεχώρουν. (Αὖθις δὲ Γαλιλαίων	καὶ	Σαμαρέων γίνεται συμβολή. Κατὰ γὰρ
[2, 12]	τὴν Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσας Κουμανοῦ	καὶ	Σαμαρέων, παρῆν δὲ καὶ Ἀγρίππας
[2, 12]	ἀνέπεμψεν ἐπὶ Καίσαρα, ὁμοίως δὲ	καὶ	Σαμαρέων τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν δὲ
[2, 20]	ἀπενήχοντο τῆς πόλεως. Κοστόβαρος γοῦν	καὶ	Σάουλος ἀδελφοὶ σὺν Φιλίππῳ τῷ
[2, 4]	ὑποζεύξας ἔνοπλον ὥσπερ στρατηγοῖς ἐχρῆτο	καὶ	σατράπαις ἐπὶ τὰς καταδρομάς, αὐτὸς
[2, 7]	ὅμοιον, ὥστε τοὺς ἑωρακότας Ἀλέξανδρον	καὶ	σαφῶς ἐπισταμένους διόμνυσθαι τοῦτον εἶναι.
[2, 6]	δ' ὑπηκόους παρέλαβεν Στράτωνος πύργον	καὶ	Σεβαστὴν καὶ Ἰόππην καὶ Ἱεροσόλυμα·
[2, 20]	ἐτείχιζεν, Ἰωτάπατα μὲν καὶ Βηρσαβὲ	καὶ	Σελάμην, ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ καὶ
[2, 20]	τήν τε προσαγορευομένην Ἀκχαβάρων πέτραν	καὶ	Σὲπφ καὶ Ἰαμνεὶθ καὶ Μηρώ.
[2, 5]	ὃς τούς τε ὑπαντιάσαντας τρέπεται	καὶ	Σέπφωριν πόλιν ἑλὼν αὐτὴν μὲν
[2, 20]	ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ καὶ Ἰαφὰ	καὶ	Σιγὼφ τό τε Ἰταβύριον καλούμενον
[2, 18]	οἰκίας ὁμοίως ταῖς ἐν Τύρῳ	καὶ	Σιδῶνι καὶ Βηρυτῷ δεδομημένας, ἐνέπρησεν.
[2, 18]	δέους εἶχον. Μόνοι δὲ Ἀντιοχεῖς	καὶ	Σιδώνιοι καὶ Ἀπαμεῖς ἐφείσαντο τῶν
[2, 19]	μεθ' οὓς ὁ Περαίτης Νίγερ	καὶ	Σίλας ὁ Βαβυλώνιος αὐτομολήσας εἰς
[2, 21]	Νομικοῦ Ἰώεσδρον καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι	καὶ	Σίμωνα καὶ Ἰούδην Ἰωνάθου, πάντας
[2, 18]	Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα καὶ Πέλλαν	καὶ	Σκυθόπολιν. Ἔπειτα Γαδάροις καὶ Ἵππῳ
[2, 18]	δὲ δισχιλίων ἐλάττους, εἵπετο δὲ	καὶ	Σόαιμος μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν ἦσαν
[2, 5]	περὶ τοῦ τάγματος ὅλου παρέστη	καὶ	σπεύδειν ἐπὶ τὴν βοήθειαν. Ἀναλαβὼν
[2, 18]	οὐχ ὑπαπαντῶντος ἑκάστου τῷ ξίφει	καὶ	σπεύδοντος φθάσαι τοὺς πολεμίους. Ὁ
[2, 12]	πειθόμενοι. Τοῦ λῃστρικοῦ δ' αὐτῶν	καὶ	στασιώδους Δειναίου τις υἱὸς Ἐλεάζαρος
[2, 14]	μαστιγῶσαί τε πρὸ τοῦ βήματος	καὶ	σταυρῷ προσηλῶσαι, ὧν εἰ καὶ
[2, 16]	ῥᾴδιον, ὁριζομένην Ἀτλαντικῷ τε πελάγει	καὶ	στήλαις Ἡρακλείοις καὶ μέχρι τῆς
[2, 15]	τοῖς ἰδίοις κατελείπετο. Συνέπιπτον δὲ	καὶ	στρατιῶται παίοντες ἀνέδην τοὺς καταλαμβανομένους
[2, 11]	Ἀγρίππας. Ἡ δὲ βουλὴ ἀπεκρίνατο	καὶ	στρατῷ καὶ γνώμαις ἀγαθαῖς πεποιθυῖα
[2, 16]	πᾶσα πλησθήσεται πόλις Ἰουδαικοῦ φόνου.	Καὶ	συγγνώμη μὲν τοῖς τοῦτο πράξασιν·
[2, 19]	Φοῖβον, δεξιάς τε παρὰ Κεστίου	καὶ	συγγνώμην παρὰ Ῥωμαίοις ἀσφαλῆ περὶ
[2, 10]	Προελθὼν δὲ εἰς τὴν Γαλιλαίαν	καὶ	συγκαλέσας τό τε πλῆθος καὶ
[2, 21]	διὰ τάχους εἰς Ταριχέας ἀναπλεῖν	καὶ	συγκλείειν τοὺς ἄνδρας εἰς τὸ
[2, 14]	τῶν ὀκτὼ ταλάντων. Ὁ δὲ	καὶ	συλλαβὼν ἔδησεν τοὺς ἄνδρας αἰτιώμενος
[2, 16]	γέγονεν, ἢ βεβαιοτέρους καταστήσοντα Ἰουδαίους	καὶ	συμμένοντας, αὐτῷ δὲ προπέμψαι τῶν
[2, 6]	τελευτὴν βασιλέα τε προσειπεῖν ἑτοίμως	καὶ	συμπενθῆσαι τὸν Ἡρώδου θάνατον αὐτῷ
[2, 8]	δὲ ψυχὰς ἀθανάτους ἀεὶ διαμένειν,	καὶ	συμπλέκεσθαι μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου
[2, 18]	τὴν πόλιν Ῥωμαίων δύο τάγματα	καὶ	σὺν αὐτοῖς δισχιλίους στρατιώτας κατὰ
[2, 21]	ὁ δῆμος οὐ μετρίως ἠγανάκτησεν	καὶ	σὺν αὐτοῖς ὥρμησεν τοὺς προπέμψαντας
[2, 21]	δὲ τοὺς πολλοὺς ὁ Ἰωάννης	καὶ	σὺν αὐτῷ Ἰησοῦς τις υἱὸς
[2, 5]	αὐτῷ Ἰώσηπος ὁ ἀνεψιὸς Ἀρχελάου	καὶ	σὺν Γράτῳ Ῥοῦφος, ἄγοντες ἅμα
[2, 8]	μισήσειν δ' ἀεὶ τοὺς ἀδίκους	καὶ	συναγωνιεῖσθαι τοῖς δικαίοις· τὸ πιστὸν
[2, 20]	ῥωμαιζόντων τοὺς δὲ πειθοῖ προσήγοντο,	καὶ	συναθροισθέντες εἰς τὸ ἱερὸν στρατηγοὺς
[2, 14]	δ' εὐθέως εἶχεν τὸν δῆμον,	καὶ	συνδραμόντες εἰς τὸ ἱερὸν βοαῖς
[2, 3]	χωρὶς ὑπηκόου δυνάμεως δι' ἀλκὴν	καὶ	σύνεσιν πολέμου ῥοπή, προσέθεντο Ῥωμαίοις.
[2, 18]	ἀριθμὸν ἄνδρες οἱ κατὰ γένος	καὶ	σύνεσιν τῶν πολιτῶν δοκιμώτατοι στρατιὰν
[2, 6]	συμπενθῆσαι τὸν Ἡρώδου θάνατον αὐτῷ	καὶ	συνεύξασθαι περὶ τῆς διαδοχῆς. Τὸν
[2, 17]	καὶ τοῖς ἑκηβόλοις ἀδιαλείπτως ἐχρῶντο,	καὶ	συνεχεῖς ἦσαν βελῶν ἀφέσεις ἐξ
[2, 20]	πᾶν πλῆθος εἰ δι' ἐπιχωρίων	καὶ	συνήθων τὰ πολλὰ προστάσσοι, τῶν
[2, 21]	λῃστὴς γὰρ ἦν μονότροπος, ἔπειτα	καὶ	συνοδίαν εὗρεν τῆς τόλμης τὸ
[2, 8]	αὐτὸς μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας	καὶ	συντηρήσειν ὁμοίως τά τε τῆς
[2, 19]	τε νυκτὸς οὐκ ὀλίγον προειλήφει	καὶ	συντονώτερον ἔφευγεν μεθ' ἡμέραν, ὥστε
[2, 12]	ἐγένετο, ὥστε πατηθέντας ὑπ' ἀλλήλων	καὶ	συντριβέντας ὑπὲρ τρισμυρίους ἀποθανεῖν, γενέσθαι
[2, 6]	ἔξωθεν χαρίζεται πεντήκοντα μυριάδας ἀργυρίου	καὶ	συνῴκισεν αὐτὰς τοῖς Φερώρα παισίν.
[2, 19]	Σίμων πολὺ τῆς οὐραγίας ἐσπάραξεν	καὶ	συχνὰ τῶν σκευοφόρων ἀποσπάσας ἤγαγεν
[2, 17]	τοὺς πύργους ἔβαλλον τοὺς προσιόντας,	καὶ	συχνοὶ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τοῖς
[2, 4]	κατὰ τὴν χώραν πολλαχόθεν ἐταράσσετο,	καὶ	συχνοὺς βασιλειᾶν ὁ καιρὸς ἀνέπειθεν.
[2, 19]	λῃσταὶ κατὰ τῶν ὑστάτων ἐπεξέδραμον	καὶ	συχνοὺς τῶν ἱππέων καὶ πεζῶν
[2, 8]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια. Καταστολὴ δὲ	καὶ	σχῆμα σώματος ὅμοιον τοῖς μετὰ
[2, 20]	δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε	καὶ	Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις
[2, 16]	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν καὶ χρήμασιν	καὶ	σώμασιν καὶ ψυχαῖς ἄμεινον ὑμῶν
[2, 8]	μάλιστα τὰ πρὸς ὠφέλειαν ψυχῆς	καὶ	σώματος ἐκλέγοντες· ἔνθεν αὐτοῖς πρὸς
[2, 15]	πολλάκις τούς τε ἱππάρχους ἑαυτῆς	καὶ	σωματοφύλακας πέμπουσα πρὸς Φλῶρον ἐδέετο
[2, 21]	Τιβεριάδος. Οἱ μὲν οὖν φίλοι	καὶ	σωματοφύλακες τοῦ Ἰωσήπου καταπλαγέντες τὴν
[2, 13]	Προεῖχον δ' οἱ μὲν πλούτῳ	καὶ	σωμάτων ἀλκῇ, τὸ δὲ Ἑλληνικὸν
[2, 19]	πονηροὺς ἀπεστραμμένος ὁ θεὸς ἤδη	καὶ	τὰ ἅγια τέλος λαβεῖν ἐπ'
[2, 17]	τε Ἀνανίου τοῦ ἀρχιερέως οἰκίαν	καὶ	τὰ Ἀγρίππα καὶ Βερνίκης ὑποπιμπρᾶσιν
[2, 20]	ἑαυτῷ πεποιημένον τὴν Ῥωμαίων λείαν	καὶ	τὰ ἁρπαγέντα Κεστίου χρήματα, πρὸς
[2, 17]	τοῦτο μὲν γὰρ ἀσεβέστατον, ἀλλὰ	καὶ	τὰ βλεπόμενα καὶ τὰ παραμένοντα
[2, 6]	δεσπότις, χαρίζεται δ' αὐτῇ Καῖσαρ	καὶ	τὰ ἐν Ἀσκάλωνι βασίλεια· συνήγετο
[2, 21]	τὴν πόλιν ὑπάρχοις ξενίαν τε	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια Ἰωάννῃ παρασχεῖν. Ὧν
[2, 8]	τῶν ξένων ἀποδείκνυται ταμιεύων ἐσθῆτα	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια. Καταστολὴ δὲ καὶ
[2, 21]	στάσεις ἐμφυλίους προαναλίσκουσιν τὴν ἰσχὺν	καὶ	τὰ εὐκταιότατα δρῶσιν τοῖς ἐχθροῖς,
[2, 4]	τὴν πολιορκίαν. ~(Ἐν δὲ τούτῳ	καὶ	τὰ κατὰ τὴν χώραν πολλαχόθεν
[2, 8]	(Εἰσὶν δ' ἐν αὐτοῖς οἳ	καὶ	τὰ μέλλοντα προγινώσκειν ὑπισχνοῦνται, βίβλοις
[2, 22]	ἀθροίσαντας ἐμφρούρους τὰς κώμας ἔχειν.	Καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν
[2, 17]	συνθήκας ἅπαντες ἀπέθεντο τοὺς θυρεοὺς	καὶ	τὰ ξίφη καὶ μηδὲν ἔτι
[2, 2]	τῆς Ἡρώδου γενεᾶς, προαναγνοὺς δὲ	καὶ	τὰ παρὰ Οὐάρου καὶ Σαβίνου
[2, 17]	ἀσεβέστατον, ἀλλὰ καὶ τὰ βλεπόμενα	καὶ	τὰ παραμένοντα τοσοῦτον χρόνον ἀναθήματα
[2, 16]	τῶν Ταύρων φῦλον, Βοσπορανούς τε	καὶ	τὰ περίοικα τοῦ Πόντου καὶ
[2, 4]	αὐχένα πλήξας ἀπέρραξε. Κατεφλέγη δὲ	καὶ	τὰ πλησίον Ἰορδάνου βασίλεια κατὰ
[2, 19]	τε ἑλεπόλεις καὶ τοὺς ὀξυβελεῖς	καὶ	τὰ πολλὰ τῶν ἄλλων ὀργάνων
[2, 14]	τυραννὶς δ' ἦν διὰ πλειόνων,	καὶ	τὰ σπέρματα τῆς μελλούσης ἁλώσεως
[2, 22]	οἰκίας ἐσπάρασσεν τῶν πλουσίων, ἀλλὰ	καὶ	τὰ σώματα κατῃκίζετο δῆλός τε
[2, 18]	κἀπὶ τούτοις τήν τε γυναῖκα	καὶ	τὰ τέκνα, μόνον οὐχ ὑπαπαντῶντος
[2, 16]	τὰς ἐκ τῶν ἐπιτρόπων ὕβρεις	καὶ	τὰ τῆς ἐλευθερίας ἐγκώμια τραγῳδοῦσιν,
[2, 8]	τε τῆς αἱρέσεως αὐτῶν βιβλία	καὶ	τὰ τῶν ἀγγέλων ὀνόματα. Τοιούτοις
[2, 3]	τε τὸ πλῆθος αὐτῶν ὑποδείσας	καὶ	τὰ φρονήματα συνεχεῖς μὲν ἀγγέλους
[2, 16]	ἑταίρων τὸν κατασκεψόμενον τὰ πράγματα	καὶ	τὰ φρονήματα τῶν Ἰουδαίων πιστῶς
[2, 14]	ὅπλοις ἐΡγάσηται καὶ τῷ δέει	καὶ	ταῖς ἀπειλαῖς περιδύσῃ τὴν πόλιν.
[2, 8]	ἢ τὸ δεξιὸν μέρος φυλάσσονται	καὶ	ταῖς ἑβδομάσιν ἔργων ἐφάπτεσθαι διαφορώτατα
[2, 13]	ταῖς ἑορταῖς μισγόμενοι τῷ πλήθει	καὶ	ταῖς ἐσθῆσιν ὑποκρύπτοντες μικρὰ ξιφίδια,
[2, 8]	τότε χαίρειν καὶ μετεώρους φέρεσθαι.	Καὶ	ταῖς μὲν ἀγαθαῖς ὁμοδοξοῦντες παισὶν
[2, 13]	ἐν μέσαις δὲ ταῖς ὑπονοίαις	καὶ	ταῖς φυλακαῖς ἀνῃροῦντο· τοσοῦτον τῶν
[2, 16]	τρέφουσιν, καὶ ἔξωθεν παντοίως φορολογοῦνται	καὶ	ταῖς χρείαις τῆς ἡγεμονίας παρέχουσιν
[2, 14]	ἀπῄτουν αὐτῷ κέρματα καθάπερ ἀκλήρῳ	καὶ	ταλαιπώρῳ. Τούτοις οὐκ ἀνετράπη τὴν
[2, 16]	οἰκουμένην, ἀνέχονται Ῥωμαίων πρόσοδος ὄντες	καὶ	ταμιευόμενοι παρ' αὐτῶν τὴν οἰκείαν
[2, 8]	καὶ κολαζομένους τινὰς μυθολογοῦσιν, Σισύφους	καὶ	Ταντάλους Ἰξίονάς τε καὶ Τιτυούς,
[2, 14]	εἰς τὰς οἰκίας μετὰ δέους	καὶ	ταπεινότητος ἐνυκτέρευσαν. (Φλῶρος δὲ τότε
[2, 20]	τό τε Ἰταβύριον καλούμενον ὄρος	καὶ	Ταριχέας καὶ Τιβεριάδα, πρὸς δὲ
[2, 16]	κατὰ Ἰάμνειαν τόν τε πέμψαντα	καὶ	τὰς αἰτίας ἐδήλωσεν. (Ἔνθα καὶ
[2, 20]	τήν τε αὐτῶν δηλώσοντας ἀνάγκην	καὶ	τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου τρέψοντας
[2, 21]	δεδοικὼς δὲ τὸν Τιβεριέων δῆμον	καὶ	τὰς ἄλλας πόλεις ἐφεδρευούσας τοῖς
[2, 21]	ἔφη τειχίσειν, ἀσφαλιεῖσθαι δὲ ὁμοίως	καὶ	τὰς ἄλλας πόλεις· οὐ γὰρ
[2, 17]	κατελάμβανον μὴ φθάσαντας ἐκδραμεῖν διέφθειραν,	καὶ	τὰς ἀποσκευὰς διαρπάσαντες ἐνέπρησαν τὸ
[2, 10]	δὲ πρός τε τὸ πλῆθος	καὶ	τὰς δεήσεις ἐνδοὺς τοὺς μὲν
[2, 7]	ὡς εἶδεν, ἐτεκμήρατο μὲν τάχιστα	καὶ	τὰς διαφορὰς τοῦ προσώπου τό
[2, 17]	σπεύδοντες τὰ συμβόλαια τῶν δεδανεικότων	καὶ	τὰς εἰσπράξεις ἀποκόψαι τῶν χρεῶν,
[2, 2]	εἴκειν Ἀρχελάῳ κατὰ τὸ πρεσβεῖον	καὶ	τὰς ἐπιδιαθήκας διεκρούσατο. Μεθίστατο δὲ
[2, 10]	ἐμβολὴν τὴν εἰς Ἰουδαίαν ἑαυτοῦ	καὶ	τὰς ἱκεσίας τοῦ ἔθνους, ὅτι
[2, 8]	προσιέναι. Ψυχῆς τε τὴν διαμονὴν	καὶ	τὰς καθ' ᾅδου τιμωρίας καὶ
[2, 10]	τήν τε Ῥωμαίων διεξῄει δύναμιν	καὶ	τὰς Καίσαρος ἀπειλάς, ἔτι δὲ
[2, 10]	πόλιν συγκαθιδρυκότων τοῖς ἄλλοις θεοῖς	καὶ	τὰς Καίσαρος εἰκόνας τὸ μόνους
[2, 18]	δὲ οὐ μόνον ἀναιρεῖν, ἀλλὰ	καὶ	τὰς κτήσεις αὐτῶν διαρπάζειν καὶ
[2, 12]	ἀνῄρουν μηδεμιᾶς ἡλικίας φειδὼ ποιούμενοι	καὶ	τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν. (Κουμανὸς δὲ
[2, 13]	δυνατῶν οἰκίας καὶ αὐτοὺς ἀνῄρουν	καὶ	τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν, ὥστε τῆς
[2, 18]	ἐπιχωρίων τάς τε κτήσεις διήρπασαν	καὶ	τὰς κώμας κατέφλεξαν. (Εἰς δὲ
[2, 8]	εὐταξίαν, καταφρονηταὶ δὲ τῶν δεινῶν,	καὶ	τὰς μὲν ἀλγηδόνας νικῶντες τοῖς
[2, 18]	ἦν τὸ τοὺς ἑτέρους φθάσαι.	Καὶ	τὰς μὲν ἡμέρας ἐν αἵματι
[2, 21]	δὴ περιελθεῖν ἐπενόει τοὺς ἀποστάντας.	Καὶ	τὰς μὲν πύλας τῶν Ταριχεῶν
[2, 21]	Ἰωάννην τάς τε οὐσίας διαρπάσειν	καὶ	τὰς οἰκίας ἅμα ταῖς γενεαῖς
[2, 18]	καὶ τὰς κτήσεις αὐτῶν διαρπάζειν	καὶ	τὰς οἰκίας καταφλέγειν. Οἱ δ'
[2, 13]	ἀναιρεῖ συχνούς, ὧν διαρπαγῆναι συνέβη	καὶ	τὰς οὐσίας. Μενούσης δὲ τῆς
[2, 19]	ἐπελθόντες δὲ ἔρημον τὸ στρατόπεδον	καὶ	τὰς πέριξ κώμας ἐνέπρησαν. Ἀπὸ
[2, 21]	Ἰώσηπον ὡς προδότην· ἐνέπλησαν δὲ	καὶ	τὰς πλησίον πόλεις ταραχῆς, ὥστε
[2, 6]	τὰ σώματα τῶν ὑποτεταγμένων ἀλλὰ	καὶ	τὰς πόλεις· τὰς μὲν γὰρ
[2, 21]	τὰ κοινὰ χρήματα θᾶττον ἐκέλευον	καὶ	τὰς προδοτικὰς συνθήκας ἐξομολογεῖσθαι· Προειλήφεσαν
[2, 18]	τάς τε κώμας τῶν Σύρων	καὶ	τὰς προσεχούσας ἐπόρθουν πόλεις, Φιλαδέλφειάν
[2, 16]	γὰρ Καίσαρι δεδώκατε τὸν φόρον	καὶ	τὰς στοὰς ἀπεκόψατε τῆς Ἀντωνίας.
[2, 10]	δεήσεις ἐνδοὺς τοὺς μὲν ἀνδριάντας	καὶ	τὰς στρατιὰς ἐν Πτολεμαίδι λείπει,
[2, 5]	δὴ τὰ λοιπὰ δύο τάγματα	καὶ	τὰς σὺν αὐτοῖς τέσσαρας ἴλας
[2, 22]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν φονευομένων	καὶ	τὰς συνεχεῖς ἁρπαγὰς στρατιὰν ἀθροίσαντας
[2, 11]	πατρῴᾳ βασιλείᾳ πάσῃ προστιθεὶς ἔξωθεν	καὶ	τὰς ὑπ' Αὐγούστου δοθείσας Ἡρώδῃ
[2, 16]	δίχα φρουρᾶς ἕνα προσκυνοῦσιν ἡγεμόνα	καὶ	τὰς ὑπατικὰς ῥάβδους; τί χρὴ
[2, 17]	ἐκείνων ἀπορρίψαντες θυσίας κωλυθῶσι θύειν	καὶ	τὰς ὑπὲρ ἑαυτῶν γένηταί τε
[2, 20]	διαφόρων· τὰ γὰρ μείζω πράγματα	καὶ	τὰς φονικὰς δίκας ἐφ' ἑαυτὸν
[2, 2]	ἐν ταῖς ἐπιδιαθήκαις ᾔδει διάδοχον,	καὶ	ταῦτα μηδὲν τὸν ἐν ταῖς
[2, 7]	ἐμὴν ἀνακάμπτεις ἑστίαν, τρίτον ἄνδρα	καὶ	ταῦτα τὸν ἀδελφόν, ὦ τολμηρά,
[2, 18]	τὰς οἰκίας συνωθουμένων. Ὑπεπίμπρασαν δὲ	καὶ	ταύτας οἱ Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντες τὰ
[2, 21]	Γίσχαλα καὶ Τιβεριάς. Ταχέως δὲ	καὶ	ταύτας προσηγάγετο δίχα τῶν ὅπλων
[2, 21]	ἐψευσμένοις, ἀρετὴν ἡγούμενος τὴν ἀπάτην	καὶ	ταύτῃ κατὰ τῶν φιλτάτων χρώμενος,
[2, 16]	τῆς οἰκουμένης ἀνίκητος; Μᾶλλον δὲ	καὶ	ταύτης ἐζήτησάν τι πλέον· οὐ
[2, 14]	γὰρ ἐπιθύσοντα προπεπόμφεσαν ἐκ συντάγματος,	καὶ	ταχέως ἐγένετο συμβολή. Προσελθὼν δὲ
[2, 18]	πεσόντι. Ταῦτα εἰπὼν ἐλεοῦσιν ἅμα	καὶ	τεθυμωμένοις ὄμμασιν περισκέπτεται τὴν ἑαυτοῦ
[2, 19]	ἐγκέλευσμα καὶ κραυγὴ χαιρόντων ἅμα	καὶ	τεθυμωμένων. Ὀλίγου δὲ δεῖν πᾶσαν
[2, 18]	ἦν δ' αὐτῷ καὶ γυνὴ	καὶ	τέκνα καὶ γηραιοὶ γονεῖς. Ὁ
[2, 14]	τῆς ἡμέρας ἀριθμὸς σὺν γυναιξὶν	καὶ	τέκνοις, οὐδὲ γὰρ νηπίων ἀπέσχοντο,
[2, 10]	φύσιν. (Ἰουδαῖοι δὲ μετὰ γυναικῶν	καὶ	τέκνων ἀθροισθέντες εἰς τὸ πεδίον
[2, 16]	εἰ ταύτας τε συνάψετε πάλιν	καὶ	τελέσετε τὴν εἰσφοράν· οὐ γὰρ
[2, 9]	τά τε ἄλλα ποικίλως ἐφιλοφρονεῖτο	καὶ	τελευταῖον τὰς χεῖρας ἀνατείνας φανερῶς
[2, 16]	νῦν δὲ τρισχιλίοις ὁπλίταις ὑποτάσσεται,	καὶ	τεσσαράκοντα ναῦς μακραὶ τὴν πρὶν
[2, 4]	μὲν οὖν ἑκατοντάρχην αὐτῶν Ἄρειον	καὶ	τεσσαράκοντα τοὺς γενναιοτάτους κατηκόντισαν, οἱ
[2, 18]	ἐπιλέκτους, πεζῶν τε ἓξ σπείρας	καὶ	τέσσαρας ἴλας ἱππέων, πρὸς αἷς
[2, 21]	δισχιλίους δὲ καὶ πεντακοσίους ὁπλίτας	καὶ	τέσσαρας τῶν ἐπιφανῶν ἄνδρας ἔστειλαν,
[2, 19]	τριακοσίους ἀνῃρηκότες, ἱππεῖς δὲ ὀγδοήκοντα	καὶ	τετρακοσίους. Τάδε μὲν οὖν ἐπράχθη
[2, 21]	πολέμων ἐμπειρίᾳ διαφέροντας ἐξελέγετο, μέχρι	καὶ	τετρακοσίων ἀνδρῶν στῖφος συνεκρότησεν, οἳ
[2, 12]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐκδραμόντες σάκκους ἀμπεχόμενοι	καὶ	τέφραν τῶν κεφαλῶν καταχέοντες ἱκέτευον
[2, 21]	ἦν ἡ ταπείνωσις προπαρασκευὴ στρατηγήματος,	καὶ	τεχνιτεύων τοὺς ἀγανακτοῦντας κατ' αὐτοῦ
[2, 18]	Σκυθόπολιν. Ἔπειτα Γαδάροις καὶ Ἵππῳ	καὶ	τῇ Γαυλανίτιδι προσπεσόντες τὰ μὲν
[2, 21]	ἀναβὰς γὰρ ἐπὶ τὸ τέγος	καὶ	τῇ δεξιᾷ καταστείλας τὸν θόρυβον
[2, 16]	πολεμικώτατον φῦλον, τοσούτων ἄρχοντες ἐθνῶν	καὶ	τηλικαύτην περιβεβλημένοι δύναμιν ὁμήρους πέμπουσιν
[2, 18]	τὴν ἔφοδον, περιμένειν αὐτόν τε	καὶ	τὴν ἄλλην δύναμιν. Τῶν δὲ
[2, 17]	Ἐλεάζαρον στασιασταῖς πρὸς οἷς ἔσχον	καὶ	τὴν ἄνω πόλιν προσλαβεῖν. Ἑπτὰ
[2, 3]	εἰς ἐνέδραν ὑπώπτευεν· ἅμα δὲ	καὶ	τὴν ἀπὸ Οὐάρου βοήθειαν ἐλπίζων
[2, 16]	οἳ τὸν μέγαν αὐχοῦντες Ἀννίβαν	καὶ	τὴν ἀπὸ Φοινίκων εὐγένειαν ὑπὸ
[2, 21]	εἰς τὸ μυχαίτατον τῆς οἰκίας	καὶ	τὴν αὔλειον ἀποκλείσας ἐμαστίγωσεν, μέχρι
[2, 15]	καὶ μεταπεμψάμενος τούς τε ἀρχιερεῖς	καὶ	τὴν βουλὴν αὐτὸς μὲν ἐξιέναι
[2, 13]	τίνα τρόπον τόν τε ἀδελφὸν	καὶ	τὴν γυναῖκα καὶ τὴν μητέρα
[2, 8]	κεῖσθαι, βοηθεῖν δὲ εἰς ἕκαστον	καὶ	τὴν εἱμαρμένην· ψυχήν τε πᾶσαν
[2, 8]	Καὶ Φαρισαῖοι μὲν φιλάλληλοί τε	καὶ	τὴν εἰς τὸ κοινὸν ὁμόνοιαν
[2, 8]	αὐτῶν ἐντυποῦσι, τὸν μὲν γάμον	καὶ	τὴν ἐξ αὐτοῦ διαδοχὴν οὐκ
[2, 1]	γὰρ ἡμέρας ἑπτὰ τὸν πατέρα	καὶ	τὴν ἐπιτάφιον ἑστίασιν πολυτελῆ τῷ
[2, 8]	ἁπλότητα τῆς διαίτης ἔμοιγε δοκεῖν	καὶ	τὴν εὐταξίαν, καταφρονηταὶ δὲ τῶν
[2, 16]	Ἀσίαν κλάσαντες νῦν δουλεύουσιν Ῥωμαίοις,	καὶ	τὴν ἡγεμονίδα τῆς Ἑλλάδος πόλιν
[2, 17]	κτῆσιν παραδώσειν λέγοντες. Οἱ δὲ	καὶ	τὴν ἱκεσίαν ἁρπάσαντες ἀνέπεμψαν πρὸς
[2, 19]	ὑποπίμπρησιν τήν τε Βεθεζὰν προσαγορευομένην	καὶ	τὴν Καινόπολιν καὶ τὸ καλούμενον
[2, 19]	συνειληθέντων δὲ εἰς τὰ στενὰ	καὶ	τὴν κατάβασιν οἱ μὲν φθάσαντες
[2, 17]	ψυχὰς ὑποσπόνδους, τὰ δ' ὅπλα	καὶ	τὴν λοιπὴν κτῆσιν παραδώσειν λέγοντες.
[2, 16]	τῶν σωμάτων ἔχοντες τὰ φρονήματα	καὶ	τὴν μὲν ψυχὴν θανάτου καταφρονοῦσαν,
[2, 13]	τε ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα	καὶ	τὴν μητέρα διεξῆλθεν, ἀφ' ὧν
[2, 17]	σώζεσθαι, Ἰουδαίοις δὲ τὸ ἱερὸν	καὶ	τὴν μητρόπολιν, ἀλλ' οὐδ' ἑαυτῷ
[2, 12]	δὲ τήν τε Λυσανίου βασιλείαν	καὶ	τὴν Οὐάρου γενομένην τετραρχίαν. Αὐτὸς
[2, 15]	αὐτοῦ Βερνίκην παροῦσαν ἐν Ἱεροσολύμοις	καὶ	τὴν παρανομίαν τῶν στρατιωτῶν θεωμένην
[2, 16]	χερσὶν διαχρήσασθαι τέκνα καὶ γυναῖκας	καὶ	τὴν περικαλλεστάτην πατρίδα ταύτην καταφλέξαι;
[2, 18]	ἅπαντας ἀνεῖλον σὺν ταῖς γενεαῖς	καὶ	τὴν πόλιν διαρπάσαντες ἐνέπρησαν· ὁ
[2, 8]	ἀκριβείας δοκοῦντες ἐξηγεῖσθαι τὰ νόμιμα	καὶ	τὴν πρώτην ἀπάγοντες αἵρεσιν εἱμαρμένῃ
[2, 16]	Καὶ Μακεδόνες ἔτι φανταζόμενοι Φίλιππον	καὶ	τὴν σὺν Ἀλεξάνδρῳ παρασπείρουσαν αὐτοῖς
[2, 2]	μέχρις κώμων μεθυσκόμενος, ἐν ᾧ	καὶ	τὴν ταραχὴν τοῦ πλήθους ἐκ
[2, 9]	γὰρ αὐτῷ κατήγορος Ἀγρίππας, ᾧ	καὶ	τὴν τετραρχίαν τὴν ἐκείνου προσέθηκεν
[2, 17]	ἀλλ' οὐδὲ προσίεσαν οἱ λῃστρικοὶ	καὶ	τὴν τοῦ πολέμου καταβολὴν ἐνσκευαζόμενοι.
[2, 16]	ἀλλὰ μετὰ τῆς δυνάμεως Ῥωμαίων	καὶ	τὴν τύχην καταπλαγέντες, ἥτις αὐτοῖς
[2, 22]	τὸ συμφέρον τούς τε στασιαστὰς	καὶ	τὴν τῶν κληθέντων ζηλωτῶν ἀφροσύνην,
[2, 8]	φθαρτὰ μὲν εἶναι τὰ σώματα	καὶ	τὴν ὕλην οὐ μόνιμον αὐτῶν,
[2, 21]	ἐπίβουλον ἐβόων· συγκαταφλέξειν γὰρ αὐτῷ	καὶ	τὴν ὑποδεξαμένην πατρίδα. Ὁ δὲ
[2, 16]	θεραπείαν ἀπωδύροντο τὰς ἑαυτῶν συμφορὰς	καὶ	τὴν Φλώρου διεξῄεσαν ὠμότητα. Πρὸς
[2, 2]	ἐντολῶν, ἔμενον δὲ φρουροῦντες ἕκαστα	καὶ	τὴν φρουρὰν ἀνατιθέντες Καίσαρι μᾶλλον
[2, 10]	μὴ βούλεται πρὸς τοῖς ἀνδράσιν	καὶ	τὴν χώραν ἀπολέσαι, δέοι φυλάττειν
[2, 10]	μηδεμίαν πεῖραν ἐνδιδόντων ὡς ἑώρα	καὶ	τὴν χώραν κινδυνεύουσαν ἄσπορον μεῖναι,
[2, 9]	ἐξενεγκεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων τὰς σημαίας	καὶ	τηρεῖν αὐτοῖς τὰ πάτρια. Πιλάτου
[2, 15]	καὶ κρατῆσαι τοῦ τε ἱεροῦ	καὶ	τῆς Ἀντωνίας· ὧν καὶ Φλῶρος
[2, 20]	ὁ Ἀνανίου Ἰωάννης ἡγεμὼν ἀποδείκνυται	καὶ	τῆς Γαλιλαίας ἑκατέρας Ἰώσηπος Ματθίου·
[2, 9]	μὲν ἐν Γαλλίᾳ συμφυγούσης αὐτῷ	καὶ	τῆς γυναικὸς τελευτᾷ. ~(Γάιος δὲ
[2, 18]	ταξάμενοι γὰρ μετὰ τῶν Σκυθοπολιτῶν	καὶ	τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας ἐν δευτέρῳ
[2, 12]	τοῦ πεφονευμένου τὰ πλήθη συνετάραξεν	καὶ	τῆς ἑορτῆς ἀφέμενοι πρὸς τὴν
[2, 16]	γειτνιώσης, ἥτις ἐκτεινομένη μέχρις Αἰθιόπων	καὶ	τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ὅρμος τε
[2, 1]	αὐτῷ δεδέχθαι· τοῦ μέντοι προθύμου	καὶ	τῆς εὐνοίας ὥσπερ τοῖς στρατιώταις
[2, 16]	καὶ γὰρ ἐκείνους περιβεβλημένους ὠκεανὸν	καὶ	τῆς καθ' ἡμᾶς οἰκουμένης οὐκ
[2, 16]	καὶ τὰ περίοικα τοῦ Πόντου	καὶ	τῆς Μαιώτιδος ἔθνη; Παρ' οἷς
[2, 17]	παροξυνθέντες ἐβλασφήμουν εἰς τὸν βασιλέα	καὶ	τῆς πόλεως αὐτὸν ἐξεκήρυσσον, ἐτόλμων
[2, 1]	τὴν κηδείαν τοῦ πατρός, εὐχαριστεῖ	καὶ	τῆς πρὸς αὐτὸν θεραπείας ὡς
[2, 12]	ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	τῆς Ῥωμαικῆς σπείρας ὑπὲρ τὴν
[2, 14]	τοῦ πολέμου πῦρ ἐκεῖθεν ἀρχόμενον	καὶ	τῆς ταραχῆς ἀνελεῖν τὰς αἰτίας,
[2, 22]	κατέφυγεν, κἀκεῖ μέχρι τῆς Ἀνάνου	καὶ	τῆς τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἀναιρέσεως
[2, 3]	ἐκ τῆς Ἰδουμαίας Ἱεριχοῦντός τε	καὶ	τῆς ὑπὲρ Ἰορδάνην Περαίας, ὑπερεῖχεν
[2, 19]	ὅλην δὲ τὴν ὁδὸν παιόμενοι	καὶ	τῆς φάλαγγος ἐκσειόμενοι κατέπιπτον, μέχρι
[2, 9]	τε τῶν δεσμῶν τὸν Ἀγρίππαν	καὶ	τῆς Φιλίππου τετραρχίας, θνήσκει γὰρ
[2, 14]	διαπρυσίοις τὸ Καίσαρος ἀνεκάλουν ὄνομα	καὶ	τῆς Φλώρου τυραννίδος ἐλευθεροῦν σφᾶς
[2, 16]	τάγματα τὴν τοσαύτην νῆσον φυλάσσει.	Καὶ	τί δεῖ πολλὰ λέγειν, ὅπου
[2, 16]	καίπερ ἑνὸς τάγματος αὐτοῖς παραμένοντος.	Καὶ	τί δεῖ πόρρωθεν ὑμῖν τὴν
[2, 20]	Ἰταβύριον καλούμενον ὄρος καὶ Ταριχέας	καὶ	Τιβεριάδα, πρὸς δὲ τούτοις τὰ
[2, 13]	κατὰ τὴν Περαίαν, Ταριχέας δὲ	καὶ	Τιβεριάδα τῆς Γαλιλαίας, εἰς δὲ
[2, 21]	τε καὶ Γάβαρα καὶ Γίσχαλα	καὶ	Τιβεριάς. Ταχέως δὲ καὶ ταύτας
[2, 8]	καὶ τὰς καθ' ᾅδου τιμωρίας	καὶ	τιμὰς ἀναιροῦσιν. Καὶ Φαρισαῖοι μὲν
[2, 12]	τόν τε τούτου παῖδα Ἄνανον	καί	τινας ἄλλους Ἰουδαίων γνωρίμους ἀνέπεμψεν
[2, 16]	δὲ πρὶν ἐξετάζειν τίνες ὄντες	καὶ	τίσιν ἐπιχειρεῖτε πολεμεῖν, πρῶτον διαζεύξω
[2, 8]	Σισύφους καὶ Ταντάλους Ἰξίονάς τε	καὶ	Τιτυούς, πρῶτον μὲν ἀιδίους ὑφιστάμενοι
[2, 19]	Πεντήκοντα δὲ τῶν παραφανέντων διαφθείρας	καὶ	τὸ ἄστυ κατακαύσας ἐχώρει πρόσω,
[2, 16]	ἔθνος φυγῇ διασώζεται. Σκέψασθε δὲ	καὶ	τὸ Βρεττανῶν τεῖχος οἱ τοῖς
[2, 14]	καὶ σταυρῷ προσηλῶσαι, ὧν εἰ	καὶ	τὸ γένος Ἰουδαίων ἀλλὰ γοῦν
[2, 17]	γὰρ βιάσασθαι τοσοῦτον πλῆθος ἐδύναντο	καὶ	τὸ δεξιὰς αἰτεῖν ὄνειδος ὑπελάμβανον,
[2, 6]	τοῦ ἔθνους τό τε δύσαρκτον	καὶ	τὸ δυσπειθὲς φύσει πρὸς τοὺς
[2, 21]	ἀποστρέψας δὲ ὀπίσω τὰς χεῖρας	καὶ	τὸ ἴδιον ξίφος ἐπιδήσας τῷ
[2, 19]	εἶκον, εἰς δὲ τὴν ἐνδοτέρω	καὶ	τὸ ἱερὸν ἀνεχώρουν. Κέστιος δὲ
[2, 8]	ἀνθρώπων ἐκλογῇ τό τε καλὸν	καὶ	τὸ κακὸν προκεῖσθαι καὶ κατὰ
[2, 19]	Βεθεζὰν προσαγορευομένην καὶ τὴν Καινόπολιν	καὶ	τὸ καλούμενον Δοκῶν ἀγοράν, ἔπειτα
[2, 22]	πόλεμον ἐξάψασιν ἐσχεδιάζοντο πρὸς ἡδονήν,	καὶ	τὸ κατάστημα τῆς πόλεως πρὶν
[2, 4]	χώραν κατατρέχων σὺν τοῖς ἀδελφοῖς·	καὶ	τὸ κτείνειν αὐτοῖς προηγούμενον ἦν
[2, 18]	ὁμοφύλοις ἐχώρουν. Ὑπωπτεύθη δ' αὐτῶν	καὶ	τὸ λίαν πρόθυμον· οἱ γοῦν
[2, 4]	ἡγεμὼν τούς τε Τραχωνίτας τοξότας	καὶ	τὸ μαχιμώτατον τῶν Σεβαστηνῶν ἀναλαβὼν
[2, 21]	ἑωθινὸς παρῆν πρὸς τὴν Τιβεριάδα.	Καὶ	τὸ μὲν ἄλλο πλῆθος αὐτῷ
[2, 20]	πολεμίῳ. (Πολλὰ τοιαῦτα παραινῶν διετέλει.	Καὶ	τὸ μὲν ἕτοιμον εἰς παράταξιν
[2, 21]	μυριάδας ὁπλιτῶν ἐπ' αὐτὸν συνδραμεῖν.	Καὶ	τὸ μὲν πλῆθος ἐν τῷ
[2, 8]	τε καὶ θεῷ προσάπτουσι πάντα,	Καὶ	τὸ μὲν πράττειν τὰ δίκαια
[2, 18]	Ἰουδαῑ κὸν ἐπὶ τὴν ἄμυναν,	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον λίθοις τοὺς
[2, 8]	δ' αἴτιον ἡ διηνεκὴς νῆψις	καὶ	τὸ μετρεῖσθαι παρ' αὐτοῖς τροφὴν
[2, 8]	κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ ἐγκράτειαν	καὶ	τὸ μὴ τοῖς πάθεσιν ὑποπίπτειν
[2, 15]	κερδήσειν δ' αὐτοὺς τὴν πατρίδα	καὶ	τὸ μηδὲν παθεῖν πλέον. Ἄλλως
[2, 16]	Σύρτεις Νασαμῶνές τε καὶ Μαῦροι	καὶ	τὸ Νομάδων ἄπειρον πλῆθος τὰς
[2, 16]	θάλασσαν. Πόσα Βιθυνία καὶ Καππαδοκία	καὶ	τὸ Παμφύλιον ἔθνος Λύκιοί τε
[2, 18]	τοὺς ἰουδαΐζοντας εἶχον ἐν ὑποψίᾳ,	καὶ	τὸ παρ' ἑκάστοις ἀμφίβολον οὔτε
[2, 16]	ἐνίους δὲ πλεονεξία τις παροξύνει	καὶ	τὸ παρὰ τῶν ἀσθενεστέρων, ἐὰν
[2, 10]	ὕβρεως. (Τῶν δὲ τὸν νόμον	καὶ	τὸ πάτριον ἔθος προτεινομένων καὶ
[2, 15]	μηδὲν παθεῖν πλέον. Ἄλλως τε	καὶ	τὸ πείθεσθαι στασιάζουσιν ὀλίγοις, δέον
[2, 2]	κύριον Καίσαρα. Προσωνείδιζεν δ' ὡς	καὶ	τὸ πένθος κατειρωνεύσατο τοῦ πατρός,
[2, 18]	ἁρπαγαῖς ἔτι τῶν Σύρων ὄντων	καὶ	τὸ πλέον Βηρυτίων ἀναθαρσήσαντες οἱ
[2, 18]	ἦσαν ἱππεῖς ἡ τρίτη μοῖρα	καὶ	τὸ πλέον τοξόται, προῆλθεν εἰς
[2, 10]	τε τοὺς δυνατοὺς κατ' ἰδίαν	καὶ	τὸ πλῆθος ἐν κοινῷ συλλέγων
[2, 2]	τό τε μέγεθος τῆς βασιλείας	καὶ	τὸ πλῆθος τῆς προσόδου, πρὸς
[2, 3]	ὑπεξελθεῖν, ἠπίστει δὲ ταῖς ὑποσχέσεσιν	καὶ	τὸ πρᾷον αὐτῶν δέλεαρ εἰς
[2, 8]	αὐτὴν ὑποτίθενται δίαιταν ἀξινάριόν τε	καὶ	τὸ προειρημένον περίζωμα καὶ λευκὴν
[2, 18]	εἰ βούλονται τὴν ὁμόνοιαν βεβαιῶσαι	καὶ	τὸ πρὸς τοὺς ἀλλοεθνεῖς πιστὸν
[2, 19]	τῆς ὁδοῦ βαδίζειν ἐδύναντο βαλλόμενοι,	καὶ	τὸ πρόσαντες ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[2, 8]	λαλήσειέν τις ἀκόντων τῶν ἐννέα.	Καὶ	τὸ πτύσαι δὲ εἰς μέσους
[2, 18]	διήρπασαν ἁπάντων. (Ἄξιον δ' ἀφηγήσασθαι	καὶ	τὸ Σίμωνος πάθος, ὃς υἱὸς
[2, 17]	τὴν τόλμαν τῆς ἀποστάσεως χαλεπήναντες	καὶ	τὸ τηλικοῦτον ἐπισείειν τῇ πατρίδι
[2, 7]	ἐκλήθη. (Ἄξιον δὲ μνήμης ἡγησάμην	καὶ	τὸ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Γλαφύρας
[2, 6]	τὰς δὲ τῶν ἀλλοφύλων κεκοσμηκέναι	καὶ	τὸ τῆς Ἰουδαίας αἷμα κεχαρίσθαι
[2, 16]	πληγὰς ὡς τὸ φέρειν ἀναστέλλει,	καὶ	τὸ τῶν ἀδικουμένων ἡσύχιον τοῖς
[2, 16]	λέγειν Ἡνιόχους τε καὶ Κόλχους	καὶ	τὸ τῶν Ταύρων φῦλον, Βοσπορανούς
[2, 17]	αὐτούς τε εἷλον καὶ κατέσφαξαν	καὶ	τὸ φρούριον ἐνέπρησαν. Ἔπειτα μετέβαινον
[2, 12]	δὲ ἧττον νήφοντες τῶν νέων	καὶ	τὸ φύσει στασιῶδες ἐκ τοῦ
[2, 16]	εἴποι, τῆς εὐδαιμονίας ἐπιχωρίους ἔχοντες	καὶ	τοῖς ἀγαθοῖς σχεδὸν ὅλην ἐπικλύζοντες
[2, 16]	ἐκτεταμένον φῦλον, οὔθ' αἱ φοβεραὶ	καὶ	τοῖς ἀκούουσιν Σύρτεις Νασαμῶνές τε
[2, 8]	μόρῳ διαφθείρεται· τοῖς γὰρ ὅρκοις	καὶ	τοῖς ἔθεσιν ἐνδεδεμένος οὐδὲ τῆς
[2, 17]	τοῦ ἱεροῦ. Χερμάσιν μὲν οὖν	καὶ	τοῖς ἑκηβόλοις ἀδιαλείπτως ἐχρῶντο, καὶ
[2, 13]	στασιαστὰς κατέχειν οἷοί τε ἦσαν	καὶ	τοῖς Ἕλλησιν αἶσχος ἐδόκει Ἰουδαίων
[2, 17]	Τότε μὲν οὖν τῇ νίκῃ	καὶ	τοῖς ἐμπρησθεῖσιν ἀρκεσθέντες ἀνεπαύσαντο. (Τῇ
[2, 8]	λαλιὰς ἐν τάξει παραχωροῦσιν ἀλλήλοις.	Καὶ	τοῖς ἔξωθεν ὡς μυστήριόν τι
[2, 16]	ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων ὠκεανὸς φοβερὰν	καὶ	τοῖς ἐπιχωρίοις ἄμπωτιν ἐπάγων, ἀλλ'
[2, 17]	καὶ δοθὲν μόνοις τοῖς βασιλικοῖς	καὶ	τοῖς ἐπιχωρίοις οἱ μὲν ἐξῄεσαν.
[2, 8]	ἀλλ' ἐν ἑκάστῃ μετοικοῦσιν πολλοί.	Καὶ	τοῖς ἑτέρωθεν ἥκουσιν αἱρετισταῖς πάντ'
[2, 8]	πρὸς τὰ μαθήματα συγγενεῖς ἡγοῦνται	καὶ	τοῖς ἤθεσιν αὐτῶν ἐντυποῦσι, τὸν
[2, 5]	ὑπὸ τῶν Ἀράβων διηρπάσθη μηνιόντων	καὶ	τοῖς Ἡρώδου φίλοις. Ἔνθεν εἰς
[2, 14]	διὰ τοὺς πολλοὺς ἀκαταιτιάτους συγγνῶναι	καὶ	τοῖς ὀλίγοις πλημμελήσασιν ἢ δι'
[2, 3]	τειχῶν ἅμα πειρώμενοι τοῦ φρουρίου	καὶ	τοῖς περὶ τὸν Σαβῖνον ἐμβοῶντες
[2, 8]	θανάτῳ. Τοῖς δὲ πρεσβυτέροις ὑπακούουσιν	καὶ	τοῖς πλείοσιν ἐν καλῷ· δέκα
[2, 20]	τοὺς δὲ εἰς ἐργασίαν διῃρῆσθαι,	καὶ	τοῖς τὰ σῖτα πέμπουσιν ἀντιχορηγεῖσθαι
[2, 17]	δυνατοὶ τοῖς ἀρχιερεῦσιν εἰς ταὐτὸ	καὶ	τοῖς τῶν Φαρισαίων γνωρίμοις ὡς
[2, 11]	τοσαύτης ἀρχῆς πλοῦτος Ἀγρίππᾳ προσέρρει,	καὶ	τοῖς χρήμασιν αὐτὸς οὐκ εἰς
[2, 18]	οὐκ ἀσήμων, ῥώμῃ δὲ σώματος	καὶ	τόλμῃ διαφέρων ἐπὶ κακῷ τῶν
[2, 17]	δ' οἱ βασιλικοὶ πλήθει τε	καὶ	τόλμῃ, καὶ βιασαμένοις εἶκον ἐκ
[2, 11]	τὰ περὶ τῆς ἡγεμονίας χαριστήρια.	Καὶ	τὸν Ἀγρίππαν εὐθέως ἐδωρεῖτο τῇ
[2, 2]	ἐπὶ τούτοις ἀγανακτήσεως ἔλεγεν γεγονέναι.	Καὶ	τὸν ἀγῶνα τοῦ λόγου παντὸς
[2, 11]	Καπετώλιον ἀναθεῖναι· Δωρεῖται δ' αὐτοῦ	καὶ	τὸν ἀδελφὸν Ἡρώδην, ὁ δ'
[2, 2]	συγγενῶν. Ἐπήγετο δὲ τὴν μητέρα	καὶ	τὸν ἀδελφὸν Νικολάου Πτολεμαῖον ῥοπὴν
[2, 17]	ἤδη δυσκαθαίρετον ὑπ' αὐτῶν οὖσαν	καὶ	τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων κίνδυνον ἐπὶ
[2, 3]	Ἰουδαῖοι παρ' ἑπτὰ γινομένην ἑβδομάδας	καὶ	τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν προσηγορίαν
[2, 2]	κεφάλαια τῶν ἑαυτοῦ δικαίων γράψας	καὶ	τὸν δακτύλιον τοῦ πατρὸς καὶ
[2, 2]	ἐν τέλει Ῥωμαίων, ἐν ᾧ	καὶ	τὸν ἐξ Ἀγρίππα καὶ Ἰουλίας
[2, 16]	δὲ μετὰ Θερμοπύλας καὶ Πλαταιὰς	καὶ	τὸν ἐρευνήσαντα τὴν Ἀσίαν Ἀγησίλαον
[2, 18]	μῖσος, ὡς πρότερον, ἀλλ' ἤδη	καὶ	τὸν ἐφ' ἑαυτοῖς κίνδυνον φθάνοντες.
[2, 8]	τὴν μὲν εἱμαρμένην παντάπασιν ἀναιροῦσιν	καὶ	τὸν θεὸν ἔξω τοῦ δρᾶν
[2, 7]	δηλώσειν εἰπὼν ἕπεται πρὸς Καίσαρα	καὶ	τὸν Ἰουδαῖον ἐνδείκνυται καταχρησάμενον αὐτοῦ
[2, 2]	κρίσιν ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ' ᾑρεῖτο	καὶ	τὸν καθιστάμενον ὁ γινώσκων τὸν
[2, 15]	θεοῦ τὰ ἅγια σκεύη προκομίσαντες	καὶ	τὸν κόσμον, ἐν ᾧ λειτουργεῖν
[2, 14]	ἐλεῆσαι τὰς τοῦ ἔθνους συμφορὰς	καὶ	τὸν λυμεῶνα τῆς χώρας Φλῶρον
[2, 2]	Ἀνίσταται δὲ Νικόλαος ὑπὲρ Ἀρχελάου,	καὶ	τὸν μὲν ἐν τῷ ἱερῷ
[2, 16]	ἱερῶν περιβόλων. φείσασθε τοῦ ἱεροῦ	καὶ	τὸν ναὸν ἑαυτοῖς μετὰ τῶν
[2, 12]	παροξύνειν, ἐλεῆσαί τε τὴν πατρίδα	καὶ	τὸν ναὸν τέκνα τε καὶ
[2, 16]	προελθὼν σταδίους ἐδεξιοῦτο τὸν Ἀγρίππαν	καὶ	τὸν Νεαπολιτανόν. Ἐκώκυον δὲ καὶ
[2, 12]	τὸν οὕτως εἰς τὸν θεὸν	καὶ	τὸν νόμον αὐτῶν ἐξυβρίσαντα μὴ
[2, 2]	μέντοι τὴν ὠμότητα προσκεψάμενον αὐτοῦ	καὶ	τὸν πατέρα μηδ' ἐλπίδος αὐτόν
[2, 19]	βιάσασθαι, παραυτίκα τὴν πόλιν ἔσχεν	καὶ	τὸν πόλεμον συνέβη καταλελύσθαι· ἀλλὰ
[2, 1]	βίᾳ καταστέλλειν ἐπειρᾶτο τοὺς νεωτερίζοντας	καὶ	τὸν στρατηγὸν ὑποπέμψας παύσασθαι παρεκάλει.
[2, 21]	χώραν πυθόμενοι τήν τε ἐπιβουλὴν	καὶ	τὸν συσκευάσαντα συνηθροίζοντο κατὰ Ἰωάννου·
[2, 14]	ὑπαντᾷ τοῖς στρατιώταις μετ' εὐφημίας	καὶ	τὸν Φλῶρον θεραπευτικῶς ἐκδέχεσθαι παρεσκευάσατο.
[2, 18]	καὶ παρὰ τῶν διαδόχων, οἳ	καὶ	τόπον ἴδιον αὐτοῖς ἀφώρισαν, ὅπως
[2, 6]	τὴν βασιλείαν τρισχιλίων πολιτῶν φόνῳ,	καὶ	τοσαῦτα μὲν παρεστακέναι θύματα περὶ
[2, 16]	ὑφ' ἡλίῳ πάντων προύχοντες εὐγενείᾳ	καὶ	τοσαύτην νεμόμενοι χώραν ἓξ Ῥωμαίων
[2, 21]	ἀνοίξας ᾑμαγμένους ἐξαφῆκεν τοὺς ἄνδρας	καὶ	τοσαύτην τοῖς ἀπειλοῦσιν ἐνειργάσατο κατάπληξιν,
[2, 21]	τάχους ἐλαύνει πρὸς τὴν Τιβεριάδα.	Καὶ	τοσοῦτον ἀποσχὼν τῆς πόλεως ἐξ
[2, 16]	δ' ἤρκεσεν τῶν οὕτως δυσμάχων	καὶ	τοσοῦτον ἀπῳκισμένων ἓν τάγμα. Τίς
[2, 2]	ταῖς ἰδίαις θυσίαις ὠμῶς ἀπεσφάχθαι·	καὶ	τοσοῦτον ἐν τῷ ἱερῷ σεσωρεῦσθαι
[2, 8]	τῆς ἀσκήσεως εἰς μοίρας τέσσαρας,	καὶ	τοσοῦτον οἱ μεταγενέστεροι τῶν προγενεστέρων
[2, 21]	δὲ τῆς Γαλιλαίας ἐλαιοφόρου μάλιστα	καὶ	τότε εὐφορηκυίας, εἰς σπανίζοντας εἰσπέμπων
[2, 10]	τοῦ πρὸς θάνατον ἑτοίμου παραστήματος.	Καὶ	τότε μὲν ἄπρακτοι διελύθησαν. (Ταῖς
[2, 15]	ξυρήσεσθαι τὰς κόμας. Ἃ δὴ	καὶ	τότε τελοῦσα Βερνίκη γυμνόπους τε
[2, 2]	δ' ἅμα τοῖς τέκνοις Σαλώμη	καὶ	τοῦ βασιλέως ἀδελφιδοῖ τε καὶ
[2, 13]	κρατήσας τῆς τε Ῥωμαικῆς φρουρᾶς	καὶ	τοῦ δήμου τυραννεῖν χρώμενος τοῖς
[2, 10]	καὶ Ἰουδαῖοι περὶ μὲν Καίσαρος	καὶ	τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων δὶς
[2, 2]	οὐ τῆς βασιλείας μόνον ἀλλὰ	καὶ	τοῦ δικάζοντος αὐτὴν Καίσαρος. Τῶν
[2, 6]	ἀπαναστάντες. Εἰς τοσοῦτον μέντοι μετριότητος	καὶ	τοῦ δυστυχεῖν ἔθους προελθεῖν, ὥστε
[2, 16]	τὸ τηρεῖν τὴν εἰρήνην προτρεψάμενος	καὶ	τοῦ θεοῦ προσκυνήσας ὅθεν ἐξῆν
[2, 19]	στρατιῶται κακούμενοι τὸ τεῖχος ὑπέσυρον	καὶ	τοῦ ἱεροῦ τὴν πύλην ὑποπιμπράναι
[2, 17]	κάτω γὰρ τὸ στασιάζον ἐκράτει	καὶ	τοῦ ἱεροῦ. Χερμάσιν μὲν οὖν
[2, 13]	τῶν ἐπιβουλευόντων τὸ τάχος ἦν	καὶ	τοῦ λαθεῖν ἡ τέχνη. (Συνέστη
[2, 8]	γὰρ παρὰ Ἰουδαίοις εἴδη φιλοσοφεῖται,	καὶ	τοῦ μὲν αἱρετισταὶ Φαρισαῖοι, τοῦ
[2, 21]	τῶν ἔνδον Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα.	Καὶ	τοῦ μὲν μὴ καταντήσαντος ἐφ'
[2, 17]	τάλαντα, τοσοῦτον γὰρ ἔλειπεν, ἠθροίσθη.	Καὶ	τοῦ μὲν πολέμου τότε οὕτω
[2, 15]	Τῶν δὲ πάντα περὶ ἀσφαλείας	καὶ	τοῦ μηδὲν νεωτερίσειν ὑποσχομένων, εἰ
[2, 1]	ἔφασκον ὑπὲρ τῶν πατρίων νόμων	καὶ	τοῦ ναοῦ πυρὶ παραπολέσθαι. Τιμωρεῖν
[2, 19]	οἵ τε ἱππεῖς ἐκπεριελθόντες ἐπήμυναν	καὶ	τοῦ πεζοῦ τὸ μὴ σφόδρα
[2, 9]	τοῦτο τοῦ πλήθους ἀγανάκτησις ἦν,	καὶ	τοῦ Πιλάτου παρόντος εἰς Ἱεροσόλυμα
[2, 10]	τε ἀνυπερβλήτου θρησκείας τῶν ἀνδρῶν	καὶ	τοῦ πρὸς θάνατον ἑτοίμου παραστήματος.
[2, 17]	γὰρ ἐπιβουλὴν αὐτῶν προαισθόμενοι, τάχα	καὶ	τοῦ πύργου κινηθέντος ὡς ὑπωρύττετο,
[2, 16]	παρ' αὐτῶν τὴν οἰκείαν εὐδαιμονίαν.	Καὶ	τοῦθ' ὑπομένουσιν οὐ διὰ φρονημάτων
[2, 4]	ἐξέφυγον. Πολλὰ τοιαῦτα τοὺς ἐπιχωρίους	καὶ	τοὺς ἀλλοφύλους παρ' ὅλον τὸν
[2, 18]	ἀναιμωτί· συστραφέντες γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι	καὶ	τοὺς ἄμεινον ὡπλισμένους ἑαυτῶν προταξάμενοι
[2, 6]	πρὸς τοὺς βασιλεῖς. Συνδιέβαλλε δὲ	καὶ	τοὺς Ἀρχελάου συγγενεῖς, ὅσοι πρὸς
[2, 12]	Δύο δ' ἑτέρους τῶν δυνατωτάτων	καὶ	τοὺς ἀρχιερεῖς Ἰωνάθην καὶ Ἀνανίαν
[2, 16]	Ἰουδαίων ἐπί τε τὸν βασιλέα	καὶ	τοὺς ἀρχιερεῖς τραπόμενον πέμπειν κατὰ
[2, 9]	καθάπερ ἐκ συνθήματος ἀθρόοι καταπεσόντες	καὶ	τοὺς αὐχένας παρακλίναντες ἑτοίμους ἀναιρεῖν
[2, 4]	αὐτοῖς προηγούμενον ἦν Ῥωμαίους τε	καὶ	τοὺς βασιλικούς, διέφευγεν δὲ οὐδὲ
[2, 10]	τήν τε Ῥωμαίων ἐπανατεινόμενος ἰσχὺν	καὶ	τοὺς Γαίου θυμοὺς τήν τε
[2, 10]	καὶ συγκαλέσας τό τε πλῆθος	καὶ	τοὺς γνωρίμους πάντας εἰς Τιβεριάδα
[2, 16]	αὐτὸς ἐπίτροπος μένει διὰ παντός,	καὶ	τοὺς διαδεξομένους εἰκὸς ἐλεύσεσθαι μετριωτέρους·
[2, 20]	γὰρ ἐπ' ἐκεῖνον ὀργὴν κουφίσειν	καὶ	τοὺς ἑαυτοῦ κινδύνους ἤλπισεν. (Κἀν
[2, 20]	δίκας ἐφ' ἑαυτὸν ἀναπέμπειν ἐκέλευσεν	καὶ	τοὺς ἑβδομήκοντα. (Καταστησάμενος δὲ τὰ
[2, 16]	ὑπὲρ Εὐφράτην ἐκτείνει τὰς ἐλπίδας	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς Ἀδιαβηνῆς ὁμοφύλους
[2, 19]	ὑπ' ἀμηχανίας ἐπ' οἰμωγὴν ἐτράποντο	καὶ	τοὺς ἐν ἀπογνώσεσιν ὀδυρμούς· ἀντήχει
[2, 17]	μηνός, ὥρμησαν ἐπὶ τὴν Ἀντωνίαν	καὶ	τοὺς ἐν αὐτῇ φρουροὺς δυσὶν
[2, 9]	τε αὐτῆς τοπαρχίαν καὶ Ἰάμνειαν	καὶ	τοὺς ἐν Φασαηλίδι φοινικῶνας κατέλιπεν.
[2, 17]	ἔνδοθεν πρός τε τὸν Μανάημον	καὶ	τοὺς ἐξάρχοντας τῆς στάσεως ἔπεμπον
[2, 18]	οὔτε εἰς τοὺς ἐμμείναντας ἐπλημμέλησαν	καὶ	τοὺς ἐξελθεῖν ἐθελήσαντας προέπεμψαν μέχρι
[2, 14]	ἔθνος ἐβάρει ταῖς εἰσφοραῖς, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐπὶ λῃστείᾳ δεδεμένους ὑπὸ
[2, 2]	ὡς παρὰ βασιλέως τυχεῖν ἠξίουν	καὶ	τοὺς ἐπὶ μεγίσταις αἰτίαις παρὰ
[2, 17]	προσκυνήσων ἐσθῆτί τε βασιλικῇ κεκοσμημένος	καὶ	τοὺς ζηλωτὰς ἐνόπλους ἐφελκόμενος. Ὡς
[2, 7]	πλέον δι' ὑπερβολὴν ἀξιοπιστίας ἀνέπεισεν	καὶ	τοὺς ἰδιοξένους εἰς Ῥώμην αὐτῷ
[2, 16]	ἐγὼ μὲν ὑμῶν τὰ ἅγια	καὶ	τοὺς ἱεροὺς ἀγγέλους τοῦ θεοῦ
[2, 19]	ἄπειρόν τι πλῆθος οἰόμενοι διώκειν	καὶ	τοὺς κατὰ πλευρὸν ἐγκειμένους ἀναστέλλειν
[2, 2]	καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ πατρὸς	καὶ	τοὺς λόγους εἰσπέμπει διὰ Πτολεμαίου.
[2, 13]	φροντὶς ἦν ἀναστέλλειν τὴν ταραχὴν	καὶ	τοὺς μαχιμωτέρους ἀεὶ συλλαμβάνοντες ἐκόλαζον
[2, 21]	δέκα τῶν Τιβεριέων οἱ δυνατώτατοι·	καὶ	τοὺς μὲν ἀναλαβὼν μιᾷ τῶν
[2, 21]	ἡμέρας ἐφ' ὃ παρῆν διεπράττετο,	καὶ	τοὺς μὲν ἀπάταις τοὺς δὲ
[2, 1]	οὓς τὸ πλῆθος ἅπαν παροξύνεται	καὶ	τοὺς μὲν πολλοὺς τῆς σπείρας
[2, 1]	τι λίθοις ἀπήλαυνον οἱ στασιασταὶ	καὶ	τοὺς μετ' αὐτοῦ ἐπὶ σωφρονισμῷ
[2, 17]	ἀγὼν τοῦ ἱεροῦ κρατῆσαι μάλιστα	καὶ	τοὺς μιαίνοντας τὸν ναὸν ἐξελάσαι,
[2, 19]	ὑποστρέφοντες τάς τε μηχανὰς ᾖρον	καὶ	τοὺς νεκροὺς ἐσύλων τήν τε
[2, 2]	λόγων Εἰρηναίῳ τῷ ῥήτορι, διὸ	καὶ	τοὺς νουθετοῦντας εἴκειν Ἀρχελάῳ κατὰ
[2, 19]	καὶ δέους τάς τε ἑλεπόλεις	καὶ	τοὺς ὀξυβελεῖς καὶ τὰ πολλὰ
[2, 17]	ἱκετεύοντας, μόνας δὲ τὰς συνθήκας	καὶ	τοὺς ὅρκους ἀναβοῶντας. Οἱ μὲν
[2, 18]	ἐπὶ τὰς σφαγὰς τῶν διαφόρων	καὶ	τοὺς πάλαι πρᾳοτάτους πάνυ δοκοῦντας
[2, 5]	ἐπὶ Πτολεμαίδος ᾔει, προστάξας ἐκεῖ	καὶ	τοὺς παρὰ τῶν βασιλέων καὶ
[2, 4]	ὀλίγον ἀναρρήγνυσιν τὰς βασιλικὰς ὁπλοθήκας	καὶ	τοὺς περὶ αὐτὸν ὁπλίσας τοῖς
[2, 2]	ἀνῃρηκότα; (Πολλὰ τοιαῦτα διεξελθὼν Ἀντίπατρος	καὶ	τοὺς πλείστους τῶν συγγενῶν παραστησάμενος
[2, 17]	διιστάμενοι δὲ ἐπὶ τὰ θωράκια	καὶ	τοὺς πύργους ἔβαλλον τοὺς προσιόντας,
[2, 17]	ἀναιρεῖται σὺν Ἐζεκίᾳ τῷ ἀδελφῷ,	καὶ	τοὺς πύργους περισχόντες οἱ στασιασταὶ
[2, 5]	ἄγοντες ἅμα τῷ βασιλικῷ στρατῷ	καὶ	τοὺς Σεβαστηνούς, οἵ τε ἀπὸ
[2, 19]	Κέστιος τῶν τε ἐπιλέκτων συχνοὺς	καὶ	τοὺς τοξότας κατὰ τὸ προσάρκτιον
[2, 17]	αἰκισάμενοι βασάνοις ἀνεῖλον, ὁμοίως δὲ	καὶ	τοὺς ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνας τόν
[2, 20]	χρείαις αὐτόν τε τυραννικὸν ὁρῶντες	καὶ	τοὺς ὑπ' αὐτῷ ζηλωτὰς δορυφόρων
[2, 19]	χωριζόμενος μᾶλλον ἐξεκαλέσατο τοὺς πολεμίους,	καὶ	τοὺς ὑστάτους αὐτῶν προσκείμενοι διέφθειρον
[2, 8]	ὑπερλαμπρύνεσθαι. Τὴν ἀλήθειαν ἀγαπᾶν ἀεὶ	καὶ	τοὺς ψευδομένους προβάλλεσθαι· χεῖρας κλοπῆς
[2, 10]	καλοῦσιν κλίμακα Τυρίων οἱ ἐπιχώριοι·	Καὶ	τοῦτο δὲ σταδίους ἀφέστηκεν ἑκατόν.
[2, 16]	τοῦ θεοῦ συμμαχίαν καταφευκτέον. Ἀλλὰ	καὶ	τοῦτο παρὰ Ῥωμαίοις τέτακται· δίχα
[2, 8]	γῆν ἐφέλκουσιν εἰς τὸν βόθρον·	καὶ	τοῦτο ποιοῦσι τοὺς ἐρημοτέρους τόπους
[2, 17]	προέχοντες, ἐμπειρίᾳ δὲ οἱ βασιλικοί.	Καὶ	τούτοις μὲν ἦν ἀγὼν τοῦ
[2, 16]	νεφῶν ὁδεύσαντες τὰ Πυρηναῖα ὄρη	καὶ	τούτους ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι· φρουρὰ δ'
[2, 20]	Στρατιωτῶν τε γὰρ ἀπεδείκνυεν διαφοράς,	καὶ	τούτους μὲν ὑπέτασσεν δεκαδάρχαις καὶ
[2, 13]	ἑαυτῶν ἕκαστον διαλαθεῖν. (Κατεσταλμένων δὲ	καὶ	τούτων ὥσπερ ἐν νοσοῦντι σώματι
[2, 19]	ἐπίθεσιν ἅπασαν ἐπῆγεν τὴν δύναμιν	καὶ	τραπέντας μέχρι Ἱεροσολύμων κατεδίωξεν. Στρατοπεδευσάμενος
[2, 12]	φόβος ἐμπίπτει τοῖς Ἰουδαίοις ἀκατάσχετος,	καὶ	τραπέντες ἐκ τοῦ ἱεροῦ διέφευγον
[2, 6]	πρόσοδος διακόσια τάλαντα, Βατανέα δὲ	καὶ	Τράχων Αὐρανῖτίς τε καὶ μέρη
[2, 17]	ἱππεῖς, Αὐρανίτας τε καὶ Βαταναίους	καὶ	Τραχωνίτας, ὑπὸ Δαρείῳ μὲν ἱππάρχῃ,
[2, 9]	ἔτη δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι	καὶ	τρεῖς ἡμέρας ἐπὶ μησὶν ἕξ.
[2, 21]	πάντα συναθροίσας, τριάκοντα δ' εὑρέθησαν	καὶ	τριακόσια, καὶ ναῦται τεσσάρων οὐ
[2, 20]	ἓξ μυριάδες, ἱππεῖς δὲ πεντήκοντα	καὶ	τριακόσιοι, χωρὶς δὲ τούτων οἷς
[2, 16]	μὲν ἕρκη περιβεβλημένοι, πέντε δὲ	καὶ	τριακοσίοις πληθύοντες ἔθνεσιν, τὰς δὲ
[2, 19]	τῶν συμμάχων πεζοὺς μὲν πεντακισχιλίους	καὶ	τριακοσίους ἀνῃρηκότες, ἱππεῖς δὲ ὀγδοήκοντα
[2, 18]	ὄντας τὸν ἀριθμὸν ὑπὲρ μυρίους	καὶ	τρισχιλίους, τὰς δὲ κτήσεις διήρπασαν
[2, 8]	δέωνται, καὶ καθ' ἑαυτοὺς ἐφίεται	καὶ	τροφὰς ἀπορουμένοις ὀρέγειν. Τὰς δὲ
[2, 18]	ἀνεῖλον ἔδησάν τ' οὐκ ὀλίγους.	Καὶ	Τύριοι συχνοὺς μὲν διεχειρίσαντο, πλείστους
[2, 14]	ἵνα τοῖς Ῥωμαίων ὅπλοις ἐΡγάσηται	καὶ	τῷ δέει καὶ ταῖς ἀπειλαῖς
[2, 1]	εὐνοίας ὥσπερ τοῖς στρατιώταις οὕτω	καὶ	τῷ δήμῳ πλήρεις ἀποδώσειν τὰς
[2, 20]	μόνον τοῖς ἐπιοῦσιν ἐχθροῖς ἀλλὰ	καὶ	τῷ θεῷ χρῆσθαι πολεμίῳ. (Πολλὰ
[2, 18]	τῶν στρατιωτῶν, ταῖς δὲ προθυμίαις	καὶ	τῷ κατὰ Ἰουδαίων μίσει τὸ
[2, 14]	Φλῶρον ἐκεκράγεσαν· Ὁ δὲ παρὼν	καὶ	τῷ Κεστίῳ παρεστὼς διεχλεύαζεν τὰς
[2, 11]	ἑτέραν βασιλείαν τὴν Λυσανίου καλουμένην.	Καὶ	τῷ μὲν δήμῳ διατάγματι τὴν
[2, 16]	ταπεινοῦν αὐτῶν βουλόμενος τὰ φρονήματα	καὶ	τῷ μὴ δοκεῖν ἀδίκως τι
[2, 17]	ἔθος οὐκ ἐνέδοσαν, πολὺ μὲν	καὶ	τῷ σφετέρῳ πλήθει πεποιθότες, καὶ
[2, 12]	προσαπέστρεψεν τοῖς Ἰουδαίοις τὴν ἕδραν	καὶ	τῷ σχήματι φωνὴν ὁμοίαν ἐπεφθέγξατο.
[2, 18]	τούτων τῶν πόλεων ἀνηρπάζοντο κῶμαι,	καὶ	τῶν ἁλισκομένων ἀνδρῶν φόνος ἦν
[2, 8]	μὲν γένος ὄντες, φιλάλληλοι δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων πλέον. Οὗτοι τὰς
[2, 16]	καὶ τὸν Νεαπολιτανόν. Ἐκώκυον δὲ	καὶ	τῶν ἀπεσφαγμένων αἱ γυναῖκες προεκθέουσαι,
[2, 17]	ἐχώρουν, ἔνθα δὴ τῶν δυνατῶν	καὶ	τῶν ἀρχιερέων οἱ μὲν εἰς
[2, 22]	δ' ἐπ' αὐτὸν ὑπ' Ἀνάνου	καὶ	τῶν ἀρχόντων στρατιᾶς πρὸς τοὺς
[2, 21]	οἱ δυνατοὶ δὲ κατὰ φθόνον	καὶ	τῶν ἀρχόντων τινὲς λάθρα τῷ
[2, 17]	Καὶ πολλὰ τῶν τε ἀρχιερέων	καὶ	τῶν γνωρίμων παρακαλούντων μὴ παραλιπεῖν
[2, 22]	Ἱεροσολύμοις Ἄνανός τε ὁ ἀρχιερεὺς	καὶ	τῶν δυνατῶν ὅσοι μὴ τὰ
[2, 22]	οὖν κατὰ Γαλιλαίαν ἐπέπαυτο κινήματα,	καὶ	τῶν ἐμφυλίων παυσάμενοι θορύβων ἐπὶ
[2, 21]	πλέον ἐκ τῆς Τυρίων χώρας	καὶ	τῶν ἐν αὐτῇ κωμῶν φυγάδες
[2, 18]	Κατὰ δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας	καὶ	τῶν ἐν Μαχαιροῦντι Ἰουδαίων τὸ
[2, 13]	δ' ἀνασταυρωθέντων ὑπ' αὐτοῦ λῃστῶν	καὶ	τῶν ἐπὶ κοινωνίᾳ φωραθέντων δημοτῶν
[2, 5]	δὲ δεξαμένῳ τὰ παρὰ Σαβίνου	καὶ	τῶν ἡγεμόνων γράμματα δεῖσαί τε
[2, 18]	αὐτῶν ἀδιάλειπτοι πρὸς τοὺς Ἕλληνας,	καὶ	τῶν ἡγεμόνων πολλοὺς ὁσημέραι παρ'
[2, 12]	τὴν χώραν ἁρπαγαί τε ἦσαν	καὶ	τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεις. Καὶ τῶν
[2, 16]	ἀλλὰ τῆς γε μητροπόλεως ταύτης	καὶ	τῶν ἱερῶν περιβόλων. φείσασθε τοῦ
[2, 19]	ὅ τε στρατοπεδάρχης Τυράννιος Πρῖσκος	καὶ	τῶν ἱππάρχων οἱ πλεῖστοι χρήμασιν
[2, 16]	οὐ τῶν ἐνθάδε μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῶν κατὰ τὰς ἄλλας κατοικούντων
[2, 3]	εὐμεταχείριστοι διὰ τὴν ἔκπληξιν ἦσαν.	Καὶ	τῶν μὲν ἀπολωλότων, τῶν δ'
[2, 16]	μηδὲ γινώσκουσιν ἃ μεμφόμεθα πολεμεῖν.	Καὶ	τῶν μὲν ἡμετέρων ἐγκλημάτων ταχεῖα
[2, 14]	δεσμωτηρίοις ὡς πονηρὸς ἐγκατελείπετο. Τηνικαῦτα	καὶ	τῶν νεωτερίζειν βουλομένων ἐν Ἱεροσολύμοις
[2, 1]	ἐξουσίας ἐπὶ τοῦ παρόντος, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ὀνομάτων, ἕως ἂν αὐτῷ
[2, 19]	Διαφθαρέντων δὲ τῶν τε ὀρέων	καὶ	τῶν ὄνων ἔτι δὲ καὶ
[2, 17]	ἐν ᾧ διὰ τὴν θρησκείαν	καὶ	τῶν ὁσίων ἔργων ἔχουσιν ἐκεχειρίαν.
[2, 6]	Ἀντὶ δὲ τῆς παλαιᾶς εὐδαιμονίας	καὶ	τῶν πατρίων νόμων πενίας τὸ
[2, 19]	τὴν φάλαγγα τοῖς βέλεσιν. Ἔνθα	καὶ	τῶν πεζῶν ἀμηχανούντων προσαμύνειν ἑαυτοῖς
[2, 14]	Τούτοις καταπλαγὲν τὸ πλῆθος, ἅμα	καὶ	τῶν περὶ Καπίτωνα ἱππέων εἰς
[2, 12]	καλουμένην Σεβαστηνῶν ἐξεβοήθει τοῖς πορθουμένοις	καὶ	τῶν περὶ τὸν Ἐλεάζαρον πολλοὺς
[2, 21]	οἱ δ' ἀπὸ τῆς χώρας	καὶ	τῶν πλησίον ὅσοις ἐδόκει φορτικὸς
[2, 16]	ἀσθένειαν; οὐ τὰ μὲν ἡμέτερα	καὶ	τῶν προσοίκων ἐθνῶν ἡττήθη πολλάκις,
[2, 12]	ἦσαν καὶ τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεις.	Καὶ	τῶν Σαμαρέων οἱ δυνατοὶ πρὸς
[2, 19]	τὸ πρότερον στρατόπεδον, τὰ πολλὰ	καὶ	τῶν σκευῶν ἀποβαλόντες. Ἔνθα δύο
[2, 15]	(Τούτοις μειλισσόμενοι τὸ πλῆθος ἅμα	καὶ	τῶν στασιαστῶν οὓς μὲν ἀπειλαῖς
[2, 19]	ἀποβεβλημένοι παντάπασιν, τῶν δὲ Ῥωμαίων	καὶ	τῶν συμμάχων πεζοὺς μὲν πεντακισχιλίους
[2, 18]	Ἀγρίππας Κεστίῳ τῆς τε ὁδοῦ	καὶ	τῶν συμφερόντων ἐξηγούμενος. Ἀναλαβὼν δὲ
[2, 13]	αὐτὸν καθ' ἡμέραν ἀνῃροῦντο πολλοί·	καὶ	τῶν συμφορῶν ὁ φόβος ἦν
[2, 19]	καὶ τῶν ὄνων ἔτι δὲ	καὶ	τῶν ὑποζυγίων πλὴν ὅσα βέλη
[2, 6]	συνέδριον τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων	καὶ	τῶν φίλων ἐν τῷ κατὰ
[2, 2]	~(Αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς μητρὸς	καὶ	τῶν φίλων Ποπλᾶ καὶ Πτολεμαίου
[2, 7]	καταβιβρωσκομένους. Μεταπεμψάμενος δὲ τοὺς μάντεις	καὶ	τῶν Χαλδαίων τινὰς ἐπυνθάνετο, τί
[2, 16]	ἕνα μῆνα πλέον Ῥωμαίοις παρέχει	καὶ	τῶν χρημάτων ἔξωθεν τῇ Ῥώμῃ
[2, 15]	ἦν αὐτοῖς, ἀναλαβόντες κιθαρισταί τε	καὶ	ὑμνῳδοὶ μετὰ τῶν ὀργάνων προσέπιπτον
[2, 21]	κατὰ τοῦ τὴν ἐργασίαν παρασχόντος.	Καὶ	ὑπολαβών, εἰ καταλύσειεν τὸν Ἰώσηπον,
[2, 11]	Βερνίκης δύο παῖδας Βερνικιανόν τε	καὶ	Ὑρκανόν, ἐκ δὲ τῆς προτέρας
[2, 9]	ἡ γυνὴ κατονειδίζουσα τὴν ἀργίαν	καὶ	φαμένη παρὰ τὸ μὴ βούλεσθαι
[2, 8]	ἄλλοις ἔτεσιν τὸ ἦθος δοκιμάζεται	καὶ	φανεὶς ἄξιος οὕτως εἰς τὸν
[2, 17]	πολιορκίαν. Ἀπορία δ' ἦν ὀργάνων,	καὶ	φανερῶς ὑπορύττειν τὸ τεῖχος οὐχ
[2, 19]	τὸ δὲ ἐπὶ θάτερα κρημνοὶ	καὶ	φάραγγες, εἰς οὓς ἀποσφαλέντες κατεφθείροντο,
[2, 8]	ᾅδου τιμωρίας καὶ τιμὰς ἀναιροῦσιν.	Καὶ	Φαρισαῖοι μὲν φιλάλληλοί τε καὶ
[2, 6]	κατέλιπεν Ἰαμνείας τε καὶ Ἀζώτου	καὶ	Φασαηλίδος ἀποδείκνυται δεσπότις, χαρίζεται δ'
[2, 17]	πύργους, τόν τε Ἱππικὸν καλούμενον	καὶ	Φασάηλον καὶ Μαριάμμην. Οἱ δὲ
[2, 10]	νόμος” ἔφη· παραβὰς γὰρ αὐτὸν	καὶ	φεισάμενος ὑμῶν ἀπολοῦμαι δικαίως. Πολεμήσει
[2, 15]	στρατιῶται περισχόντες αὐτοὺς ἔπαιον ξύλοις,	καὶ	φεύγοντας οἱ ἱππεῖς καταδιώκοντες συνεπάτουν.
[2, 4]	ὀρθίου φάραγγος ὁ Γρᾶτος ὑποτέμνεται	καὶ	φεύγοντος ἐκ πλαγίου τὸν αὐχένα
[2, 15]	περὶ τὰς πύλας ὠθισμὸς ἦν,	καὶ	φθάνειν ἑκάστου σπεύδοντος βραδυτέρα μὲν
[2, 21]	δ' ἐπ' αὐτὸν ὥρμησαν ἔνοπλοι,	καὶ	φθάσαντος εἰς τὸ δωμάτιον παρελθεῖν
[2, 6]	συμπαρίστασθαι μὲν Ἀρχελάῳ διὰ μῖσος	καὶ	φθόνον οὐχ ὑπομένοντες, ὀφθῆναι δὲ
[2, 12]	ἐφ' οὗ θόρυβοί τε ἤρξαντο	καὶ	φθορὰ πάλιν Ἰουδαίων ἐγένετο. Συνεληλυθότος
[2, 6]	ὑπὸ Καίσαρος αἰδούμενοι. Τούτοις παρῆν	καὶ	Φίλιππος ἀδελφὸς Ἀρχελάου, προπεμφθεὶς κατ'
[2, 11]	τὴν σύγκλητον εἰς τὸ στρατόπεδον	καὶ	φιλοφρονησάμενος ἐξῄει σὺν αὐτοῖς αὐτίκα
[2, 15]	ἱεροῦ καὶ τῆς Ἀντωνίας· ὧν	καὶ	Φλῶρος ἐφιέμενος ἐξῆγε τῆς βασιλικῆς
[2, 19]	μάλιστα γνωρίμους ἐκείνοις Βόρκιόν τε	καὶ	Φοῖβον, δεξιάς τε παρὰ Κεστίου
[2, 17]	ὁρμῆσαν, ἔφυγον ὅπη τις ἴσχυσεν,	καὶ	φόνος μὲν ἦν τῶν καταληφθέντων,
[2, 14]	δ' ἦν ἐκ τῶν στενωπῶν	καὶ	φόνος τῶν καταλαμβανομένων, τρόπος τε
[2, 5]	πάσας ὅσαις ἐπετύγχανον. Πυρὸς δὲ	καὶ	φόνου πεπλήρωτο πάντα καὶ πρὸς
[2, 5]	τρόπον καταστησάμενος τὰ ἐν Ἱεροσολύμοις	καὶ	φρουρὰν καταλιπὼν τὸ καὶ πρότερον
[2, 17]	ὁρμὴν ἤδη τῶν νεωτεριζόντων ἀκατάσχετον	καὶ	χαλεπήνας ἐφ' οἷς προπεπηλάκισται, τοὺς
[2, 8]	ἀναψύχει· ταῖς δὲ φαύλαις ζοφώδη	καὶ	χειμέριον ἀφορίζονται μυχὸν γέμοντα τιμωριῶν
[2, 4]	κατατρέχοντός ποτε τὴν χώραν ἀρχιλῃστοῦ	καὶ	χειρωθέντος ὑφ' Ἡρώδου βασιλέως συστήσας
[2, 21]	ταύτας προσηγάγετο δίχα τῶν ὅπλων	καὶ	χειρωσάμενος στρατηγήμασιν τοὺς τέσσαρας ἡγεμόνας
[2, 7]	Λιβύης, οὗ τελευτήσαντος ἐπανελθοῦσαν αὐτὴν	καὶ	χηρεύουσαν παρὰ τῷ πατρὶ θεασάμενος
[2, 16]	πρόγονοι καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν	καὶ	χρήμασιν καὶ σώμασιν καὶ ψυχαῖς
[2, 14]	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐθάρσησαν αἱ τόλμαι,	καὶ	χρήμασιν μὲν οἱ δυνατοὶ τὸν
[2, 18]	δίαιταν ἧττον ἐπιμισγομένων τῶν ἀλλοφύλων,	καὶ	χρηματίζειν ἐπέτρεψαν Μακεδόνας, ἐπεί τε
[2, 2]	προκαθίσας δ' ἐπὶ τοῦ θρόνου	καὶ	χρηματίσας βασιλεὺς τάξεις τε τῆς
[2, 1]	τὸ πλῆθος ἀφ' ὑψηλοῦ βήματος	καὶ	χρυσοῦ θρόνου δεξιωσάμενος τῆς τε
[2, 8]	τὸ παρ' ἐκείνου χρήσιμον ἀντικομίζεται·	καὶ	χωρὶς δὲ τῆς ἀντιδόσεως ἀκώλυτος
[2, 3]	δὲ τοὺς ἱππεῖς, ὢν ἑκάτερος	καὶ	χωρὶς ὑπηκόου δυνάμεως δι' ἀλκὴν
[2, 8]	τὴν ὑπὲρ ὠκεανὸν δίαιταν ἀποκεῖσθαι	καὶ	χῶρον οὔτε ὄμβροις οὔτε νιφετοῖς
[2, 16]	αὐτῶν καὶ χρήμασιν καὶ σώμασιν	καὶ	ψυχαῖς ἄμεινον ὑμῶν πολλῷ διακείμενοι
[2, 4]	αὐτῷ τὴν ἐλπίδα σώματος ἰσχὺς	καὶ	ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα, πρὸς δὲ
[2, 8]	τοὺς ψευδομένους προβάλλεσθαι· χεῖρας κλοπῆς	καὶ	ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν φυλάξειν
[2, 20]	ἄνδρας, οἳ δι' ἀλκὴν σώματος	καὶ	ψυχῆς παράστημα πάσης ὀλίγου δεῖν
[2, 18]	ἐλέους νεανίας δι' ἀλκὴν σώματος	καὶ	ψυχῆς παράστημα, τῆς δὲ πρὸς
[2, 21]	εὐάλωτον, ἀλλὰ τοὺς εὐεξίᾳ σώματος	καὶ	ψυχῆς παραστήματι καὶ πολέμων ἐμπειρίᾳ
[2, 18]	ἐκεχειρίαν. ~(Τῆς δ' αὐτῆς ἡμέρας	καὶ	ὥρας ὥσπερ ἐκ δαιμονίου προνοίας
[2, 10]	καὶ τὸ πάτριον ἔθος προτεινομένων	καὶ	ὡς οὐδὲ θεοῦ τι δείκηλον,
[2, 20]	ἕκαστα τὴν Ῥωμαίων εὐταξίαν διηγούμενος,	καὶ	ὡς πολεμήσουσιν πρὸς ἄνδρας, οἳ
[2, 13]	τοὺς εὐγενεστάτους μετήνεγκεν τὴν ὠμότητα,	Καὶ	ὡς τελευταῖον ὑπὸ φρενοβλαβείας ἐξώκειλεν
[2, 14]	εἰς τὸ ἔθνος παρανομίας ἐπόμπευσεν	καὶ	ὥσπερ ἐπὶ τιμωρίᾳ κατακρίτων πεμφθεὶς
[2, 21]	ἀνεβόα καὶ καταλεύειν οἱ δὲ	καίειν	τὸν προδότην ἐκεκράγεσαν· παρώξυνεν δὲ
[2, 14]	τε ἐποίει τὴν συμφορὰν τὸ	καινὸν	τῆς Ῥωμαίων ὠμότητος· ὃ γὰρ
[2, 19]	τε Βεθεζὰν προσαγορευομένην καὶ τὴν	Καινόπολιν	καὶ τὸ καλούμενον Δοκῶν ἀγοράν,
[2, 21]	πίστιν τινὰ βουλόμενος λαβεῖν. Ἔπειτα	καινοτέρας	σκήψεις ἐπινοῶν ἄλλους ἐπ' ἄλλοις
[2, 17]	μνηστευομένους τὸν ἀπ' ἐκείνων πόλεμον	καινοτομεῖν	θρησκείαν ξένην καὶ μετὰ τοῦ
[2, 8]	ᾧ στρεβλούμενοί τε καὶ λυγιζόμενοι	καιόμενοί	τε καὶ κλώμενοι καὶ διὰ
[2, 8]	ποιοῦσι τοὺς ἐρημοτέρους τόπους ἐκλεγόμενοι.	Καίπερ	δὴ φυσικῆς οὔσης τῆς τῶν
[2, 16]	ἐπιταγμάτων ὥσπερ ὑμεῖς ὕβριν ἡγούμενοι	καίπερ	ἑνὸς τάγματος αὐτοῖς παραμένοντος. Καὶ
[2, 12]	ἐπὶ κληρονομίᾳ τῆς ἀρχῆς εἰσεποιήσατο	καίπερ	υἱὸν ἔχων γνήσιον Βρεττανικὸν ἐκ
[2, 20]	γὰρ τοῦ Σίμωνος υἱὸν Ἐλεάζαρον	καίπερ	ὑφ' ἑαυτῷ πεποιημένον τὴν Ῥωμαίων
[2, 21]	κατάλυσιν τἀνδρὸς ἐπραγματεύετο. (Καθ' ὃν	καιρὸν	ἀπὸ Δεβαρίθθων κώμης νεανίσκοι τινὲς
[2, 15]	Ῥωμαικὸν ἦν. ~(Κατὰ τοῦτον τὸν	καιρὸν	ὁ μὲν βασιλεὺς Ἀγρίππας ἔτυχεν
[2, 21]	τῶν Ταριχεατῶν Ἀνναίῳ, πέμψαι κατὰ	καιρὸν	τοῖς δεσπόταις προαιρούμενος· ὃ δὴ
[2, 4]	ἐταράσσετο, καὶ συχνοὺς βασιλειᾶν ὁ	καιρὸς	ἀνέπειθεν. Κατὰ μέν γε τὴν
[2, 6]	κατηγόρους ἀφεστήκεσαν. (Τότε μὲν οὖν	Καῖσαρ	ἀκούσας ἑκατέρων διέλυσε τὸ συνέδριον,
[2, 12]	ἐπανῄει. (Κατὰ δὲ τὴν Ῥώμην	Καῖσαρ	ἀκούσας Κουμανοῦ καὶ Σαμαρέων, παρῆν
[2, 9]	μησὶν ἕξ. (Ἀποδειχθεὶς δὲ Γάιος	Καῖσαρ	ἀνίησίν τε τῶν δεσμῶν τὸν
[2, 7]	θεραπείαν βασιλικὴν ἰδίοις παρασχεῖν ἀναλώμασιν.	(Καῖσαρ	δὲ γινώσκων ἀκριβῶς> τοὺς Ἀλεξάνδρου
[2, 5]	ἡγεμόνας ἐξετασθησομένους ἔπεμπεν ἐπὶ Καίσαρα.	Καῖσαρ	δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις συνέγνω,
[2, 17]	Φλώρῳ, μέχρις ἀντ' αὐτοῦ πέμψει	Καῖσαρ	διάδοχον· πρὸς ὃ παροξυνθέντες ἐβλασφήμουν
[2, 17]	δ' ὅτε Ῥωμαῖοι καὶ ὁ	Καῖσαρ	ἔκσπονδος γίνεται. Δεδοικέναι μέντοι, μὴ
[2, 6]	Δυσὶ δ' αὐτοῦ θυγατράσι παρθένοις	Καῖσαρ	ἔξωθεν χαρίζεται πεντήκοντα μυριάδας ἀργυρίου
[2, 10]	τῆς γυναικὸς τελευτᾷ. ~(Γάιος δὲ	Καῖσαρ	ἐπὶ τοσοῦτον ἐξύβρισεν εἰς τὴν
[2, 7]	Ἀλέξανδρος οὐκ ἔλαβεν. γελάσας δὲ	Καῖσαρ	ἐπὶ τούτοις τὸν μὲν ψευδαλέξανδρον
[2, 1]	τῶν ὀνομάτων, ἕως ἂν αὐτῷ	Καῖσαρ	ἐπικυρώσῃ τὴν διαδοχήν, ὁ καὶ
[2, 6]	ἀποδείκνυται δεσπότις, χαρίζεται δ' αὐτῇ	Καῖσαρ	καὶ τὰ ἐν Ἀσκάλωνι βασίλεια·
[2, 18]	Ῥωμαῖοι κατεκτήσαντο τὴν Αἴγυπτον, οὔτε	Καῖσαρ	ὁ πρῶτος οὔτε τῶν μετ'
[2, 6]	συναγωνίσασθαι, κἂν διανέμῃ τὸν Ἡρώδου	Καῖσαρ	οἶκον πᾶσι τοῖς ἐγγόνοις, κλήρου
[2, 16]	Ῥωμαῖοι πάντες ἀδικοῦσιν ὑμᾶς οὐδὲ	Καῖσαρ,	πρὸς οὓς αἱρεῖσθε τὸν πόλεμον·
[2, 2]	διὰ Πτολεμαίου. Προσκεψάμενος δὲ ὁ	Καῖσαρ	τὰ παρ' ἀμφοῖν κατ' ἰδίαν
[2, 7]	πρεσβευσαμένων ἑκατέρων κατ' αὐτοῦ πρὸς	Καίσαρα	ἔτει τῆς ἀρχῆς ἐνάτῳ φυγαδεύεται
[2, 2]	κυρίαν, ὅτι βεβαιωτὴν ἐν αὐτῇ	Καίσαρα	καθίστατο τοῦ διαδόχου· Ὁ γὰρ
[2, 7]	αὐτῷ δηλώσειν εἰπὼν ἕπεται πρὸς	Καίσαρα	καὶ τὸν Ἰουδαῖον ἐνδείκνυται καταχρησάμενον
[2, 5]	δὲ ἡγεμόνας ἐξετασθησομένους ἔπεμπεν ἐπὶ	Καίσαρα.	Καῖσαρ δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις
[2, 12]	ἄλλους Ἰουδαίων γνωρίμους ἀνέπεμψεν ἐπὶ	Καίσαρα,	ὁμοίως δὲ καὶ Σαμαρέων τοὺς
[2, 11]	συνιδὼν τὸν ἤδη τῇ δυνάμει	Καίσαρα	πρὸς Κλαύδιον ἄπεισιν. Ὁ δ'
[2, 2]	πραγμάτων ἀλλὰ τῶν ὀνομάτων κύριον	Καίσαρα.	Προσωνείδιζεν δ' ὡς καὶ τὸ
[2, 9]	τὸ μὴ βούλεσθαι πλεῖν ἐπὶ	Καίσαρα	στερίσκεσθαι μείζονος ἀρχῆς· ὅπου μὲν
[2, 10]	γὰρ τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος πείσας	Καίσαρα	σωθήσομαι μεθ' ὑμῶν ἡδέως ἢ
[2, 3]	δὲ ὁρίσαι τι περὶ τούτων	Καίσαρα	τελευτᾷ μὲν ἡ Ἀρχελάου μήτηρ
[2, 11]	ὑψῶσαι τὸ ἔργον τελευτήσας ἐν	Καισαρείᾳ,	βεβασιλευκὼς μὲν ἔτη τρία, πρότερον
[2, 14]	ἔσχεν πρόφασιν· οἱ γὰρ ἐν	Καισαρείᾳ	Ἰουδαῖοι, συναγωγὴν ἔχοντες παρὰ χωρίον,
[2, 18]	καὶ Πτολεμαίδα Γάβαν τε καὶ	Καισάρειαν.	Ἀντέσχον δὲ οὔτε Σεβαστὴ ταῖς
[2, 18]	τῆς Πτολεμαίδος αὐτὸς μὲν εἰς	Καισάρειαν	ἀφικνεῖται, μοῖραν δὲ τῆς στρατιᾶς
[2, 14]	χρηματίσασθαι παρωργίσθη. Δέον γοῦν εἰς	Καισάρειαν	ἐλθόντα σβέσαι τὸ τοῦ πολέμου
[2, 12]	πρὸς ἓν κήρυγμα πάντες εἰς	Καισάρειαν	ἐπὶ Κουμανὸν συνέδραμον ἱκετεύοντες τὸν
[2, 15]	τῆς λοιπῆς δυνάμεως ὑπέστρεψεν εἰς	Καισάρειαν.	~(Ἑτέραν δὲ ἐπιβολὴν τῷ πολέμῳ
[2, 9]	Ὁρμήσαντες δὲ πρὸς Πιλᾶτον εἰς	Καισάρειαν	ἱκέτευον ἐξενεγκεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων τὰς
[2, 17]	δυνατοῖς ἔπεμπε πρὸς Φλῶρον εἰς	Καισάρειαν,	ἵν' ἐκεῖνος ἐξ αὐτῶν ἀποδείξῃ
[2, 18]	κενωθῆναι δὲ πᾶσαν Ἰουδαίων τὴν	Καισάρειαν·	καὶ γὰρ τοὺς διαφεύγοντας ὁ
[2, 9]	πηγαῖς ἐν Πανεάδι πόλιν κτίζει	Καισάρειαν	κἀν τῇ κάτω Γαυλανιτικῇ Ἰουλιάδα,
[2, 19]	ὑπέστρεφεν μετὰ τῆς στρατιᾶς εἰς	Καισάρειαν·	Κέστιος δὲ μετὰ πάσης τῆς
[2, 2]	(Συναντᾷ δ' αὐτοῖς κατὰ τὴν	Καισάρειαν	Σαβῖνος ὁ τῆς Συρίας ἐπίτροπος
[2, 12]	ἕκαστα, αὖθις δὲ παρελθὼν εἰς	Καισάρειαν	τοὺς ὑπὸ Κουμανοῦ ζωγρηθέντας ἀνεσταύρωσεν
[2, 13]	(Ἑτέρα δὲ ταραχὴ συνίσταται περὶ	Καισάρειαν	τῶν ἀναμεμιγμένων Ἰουδαίων πρὸς τοὺς
[2, 15]	εἰ προελθόντες ὑπαντήσουσιν τοῖς ἀπὸ	Καισαρείας	ἀνιοῦσιν στρατιώταις· παρεγίνοντο δὲ δύο
[2, 14]	πάντα συμπράξειν, λαβὼν ἔξεισιν τῆς	Καισαρείας	εἰς Σεβαστὴν καὶ καταλείπει τὴν
[2, 12]	(Κουμανὸς δὲ ἀναλαβὼν ἀπὸ τῆς	Καισαρείας	μίαν ἴλην ἱππέων καλουμένην Σεβαστηνῶν
[2, 18]	καὶ εἰς τὴν ὅμορον τῆς	Καισαρείας	Ναρβατηνὴν τοπαρχίαν ἔπεμψεν συχνοὺς τῶν
[2, 14]	καλεῖται σταδίους ἑξήκοντα διέχουσα τῆς	Καισαρείας·	Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰωάννην
[2, 18]	Πρὸς δὲ τὴν ἐκ τῆς	Καισαρείας	πληγὴν ὅλον τὸ ἔθνος ἐξαγριοῦται,
[2, 14]	τοῦ τοὺς νόμους ἐξενεγκεῖν τῆς	Καισαρείας.	(Πρὸς τοῦτο τῶν ἐν Ἱεροσολύμοις
[2, 14]	Ἀντιόχειαν. Προέπεμπε δὲ αὐτὸν μέχρι	Καισαρείας	Φλῶρος ἐξαπατῶν καὶ πόλεμον ἤδη
[2, 2]	ὑπέσχετο καὶ διέτριβεν ἐπὶ τῆς	Καισαρείας.	Ὡς δὲ τῶν ἐμποδιζόντων ὁ
[2, 18]	ὥσπερ ἐκ δαιμονίου προνοίας ἀνῄρουν	Καισαρεῖς	τοὺς παρ' ἑαυτοῖς Ἰουδαίους, ὡς
[2, 14]	τὴν συναγωγὴν συναθροισθέντων στασιαστής τις	Καισαρεὺς	γάστραν καταστρέψας καὶ παρὰ τὴν
[2, 14]	οὗ δεσπότης ἦν τις Ἕλλην	Καισαρεύς,	πολλάκις μὲν κτήσασθαι τὸν τόπον
[2, 14]	Ἡττωμένου δ' αὐτοῦ τῆς τῶν	Καισαρέων	βίας Ἰουδαῖοι τοὺς νόμους ἁρπάσαντες
[2, 14]	(Ἐν δὲ τούτῳ καὶ οἱ	Καισαρέων	Ἕλληνες νικήσαντες παρὰ Νέρωνι τῆς
[2, 14]	Παρεσκευασμένοι δὲ εἱστήκεσαν οἱ τῶν	Καισαρέων	στασιασταί, τὸν γὰρ ἐπιθύσοντα προπεπόμφεσαν
[2, 16]	ἤδη πολεμούντων ἐστίν· οὔτε γὰρ	Καίσαρι	δεδώκατε τὸν φόρον καὶ τὰς
[2, 10]	τὴν βοήν, πολεμήσετε, εἶπεν, ἄρα	Καίσαρι;	καὶ Ἰουδαῖοι περὶ μὲν Καίσαρος
[2, 2]	ἐγκλήματα οἱ περὶ Σαλώμην ἐνεχείρισαν	Καίσαρι,	καὶ μετὰ τούτους Ἀρχέλαος τά
[2, 2]	ἕκαστα καὶ τὴν φρουρὰν ἀνατιθέντες	Καίσαρι	μᾶλλον ἢ Ἀρχελάῳ. (Κἀν τούτῳ
[2, 2]	ἐπιστολῶν κατηγορήσας μὲν Ἀρχελάου παρὰ	Καίσαρι,	πολλὰ δ' ἐπαινέσας Ἀντίπαν. Συντάξαντες
[2, 10]	τὴν Ἀντιόχειαν. Ἔνθεν εὐθέως ἐπέστελλεν	Καίσαρι	τήν τε ἐμβολὴν τὴν εἰς
[2, 6]	δὲ μετὰ τῶν κατηγόρων ὑπὸ	Καίσαρος	αἰδούμενοι. Τούτοις παρῆν καὶ Φίλιππος
[2, 2]	βασιλέα, κατειρωνεύεσθαι δὲ νῦν τῶν	Καίσαρος	ἀκοῶν, ὃν δικαστὴν τῆς διαδοχῆς
[2, 14]	τὸ ἱερὸν βοαῖς διαπρυσίοις τὸ	Καίσαρος	ἀνεκάλουν ὄνομα καὶ τῆς Φλώρου
[2, 10]	Ῥωμαίων διεξῄει δύναμιν καὶ τὰς	Καίσαρος	ἀπειλάς, ἔτι δὲ τὴν ἀξίωσιν
[2, 17]	τὴν γὰρ ὑπὲρ τούτων θυσίαν	Καίσαρος	ἀπέρριψαν. Καὶ πολλὰ τῶν τε
[2, 12]	δημοσίαν ὁδὸν Στεφάνου τινὸς δούλου	Καίσαρος	ἀποσκευὴν κομιζομένην διήρπασαν λῃσταὶ προσπεσόντες.
[2, 2]	Νικολάου παρελθὼν Ἀρχέλαος προπίπτει τῶν	Καίσαρος	γονάτων ἡσυχῆ. Κἀκεῖνος αὐτὸν μάλα
[2, 2]	ἀπέκλεισεν Ἀρχελάῳ, μέχρι δὲ τῆς	Καίσαρος	διαγνώσεως ἠρεμήσειν ὑπέσχετο καὶ διέτριβεν
[2, 9]	κεκαλυμμένας εἰς Ἱεροσόλυμα εἰσκομίζει τὰς	Καίσαρος	εἰκόνας, αἳ σημαῖαι καλοῦνται. Τοῦτο
[2, 9]	αὐτούς, εἰ μὴ προσδέξαιντο τὰς	Καίσαρος	εἰκόνας, γυμνοῦν τὰ ξίφη τοῖς
[2, 10]	τοῖς ἄλλοις θεοῖς καὶ τὰς	Καίσαρος	εἰκόνας τὸ μόνους ἐκείνους ἀντιτάσσεσθαι
[2, 8]	μέχρι τοῦ κτείνειν λαβὼν παρὰ	Καίσαρος	ἐξουσίαν. Ἐπὶ τούτου τις ἀνὴρ
[2, 7]	κατ' ἰδίαν μισθόν, ἔφη, παρὰ	Καίσαρος	ἔχεις τὸ ζῆν τοῦ μηνῦσαι
[2, 7]	ἡ οὐσία δ' αὐτοῦ τοῖς	Καίσαρος	θησαυροῖς ἐγκατατάσσεται. Πρὶν κληθῆναι δ'
[2, 14]	γὰρ οὔσης κατηγόρους ἕξειν ἐπὶ	Καίσαρος	Ἰουδαίους προσεδόκα, πραγματευσάμενος δὲ ἀπόστασιν
[2, 10]	Καίσαρι; καὶ Ἰουδαῖοι περὶ μὲν	Καίσαρος	καὶ τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων
[2, 7]	κληθῆναι δ' αὐτὸν ὑπὸ τοῦ	Καίσαρος	ὄναρ ἰδεῖν φασιν τοιόνδε· ἔδοξεν
[2, 6]	Ἰουδαίων ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους. Ἀθροίσαντος δὲ	Καίσαρος	συνέδριον τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων
[2, 2]	γενέσθαι λαβόντα τὴν ἀρχὴν παρὰ	Καίσαρος	τὸν πρὶν λαβεῖν τοσούτους ἀνῃρηκότα;
[2, 2]	ἀλλὰ καὶ τοῦ δικάζοντος αὐτὴν	Καίσαρος.	Τῶν δ' ἄλλων ἐγκλημάτων συμβούλους
[2, 14]	δεκαεπτὰ τάλαντα σκηψάμενος εἰς τὰς	Καίσαρος	χρείας. Σύγχυσις δ' εὐθέως εἶχεν
[2, 18]	(Εἰς δὲ τὴν Γαλιλαίαν ἀπέστειλεν	Καισέννιον	Γάλλον ἡγεμόνα τοῦ δωδεκάτου τάγματος
[2, 21]	ἄλλο πλῆθος τῶν ἠπατημένων ἀνεχώρει	καίτοι	διωργισμένον, δισχίλιοι δ' ἐπ' αὐτὸν
[2, 18]	στρατιώταις διαρπάζειν, τὸ δὲ ἄστυ	καίτοι	θαυμάσας τοῦ κάλλους ἔχον τὰς
[2, 16]	τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν οὐκ ἀδοξεῖ,	καίτοι	πηλίκον ἀποστάσεως κέντρον ἔχουσα τὴν
[2, 16]	ὠκεανῷ δὲ πρὸς δυσμῶν. Ἀλλὰ	καίτοι	τηλικαῦτα μὲν ἕρκη περιβεβλημένοι, πέντε
[2, 21]	πλῆθος αὐτῷ ὑπήντα, Ἰωάννης δὲ	καίτοι	τὴν παρουσίαν ὑποπτεύσας ἐπ' αὐτὸν
[2, 18]	προῆλθεν εἰς Πτολεμαίδα. Πλεῖστοι δὲ	κἀκ	τῶν πόλεων ἐπίκουροι συνελέγησαν, ἐμπειρίᾳ
[2, 15]	εἰς τὴν βασιλικὴν αὐλὴν ἔφθη,	κἀκεῖ	διενυκτέρευσεν μετὰ φυλακῆς δεδοικυῖα τὴν
[2, 22]	λῃστὰς μεθ' ὧν εἶχεν κατέφυγεν,	κἀκεῖ	μέχρι τῆς Ἀνάνου καὶ τῆς
[2, 17]	εἰς τὸν καλούμενον Ὀφλᾶν συμφυγόντα	κἀκεῖ	ταπεινῶς ὑπολανθάνοντα ζωγρήσαντες εἰς τὸ
[2, 5]	ταγμάτων ἐπὶ τοὺς ἀφεστῶτας ἠπείγετο.	Κἀκεῖνοι	πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν Ἀχιάβου
[2, 7]	πυνθανομένοις περὶ Ἀριστοβούλου σώζεσθαι μὲν	κἀκεῖνον	ἔλεγεν, ἀπολελεῖφθαι δὲ ἐπίτηδες ἐν
[2, 2]	προπίπτει τῶν Καίσαρος γονάτων ἡσυχῆ.	Κἀκεῖνος	αὐτὸν μάλα φιλοφρόνως ἀναστήσας ἐνέφηνεν
[2, 7]	τὸν ἀναπείσαντά σε πλανᾶσθαι τηλικαῦτα.	κἀκεῖνος	αὐτῷ δηλώσειν εἰπὼν ἕπεται πρὸς
[2, 21]	ἑκάτεροι τὸν Ἰώσηπον ἀλλήλοις διεφέροντο.	Κἀκεῖνος	θαρρῶν ἤδη τοῖς ᾠκειωμένοις, ἦσαν
[2, 14]	τὸν Φλῶρον θεραπευτικῶς ἐκδέχεσθαι παρεσκευάσατο.	Κἀκεῖνος	προπέμψας σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα Καπίτωνα
[2, 11]	ἃ δέοι χρήσιμος αὐτοῖς γένοιτο.	Κἀκεῖνος	συνιδὼν τὸν ἤδη τῇ δυνάμει
[2, 18]	οἱ στασιώδεις ἐβλασφήμουν τὸν Τιβέριον.	(Κἀκεῖνος	συνιδὼν ὡς χωρὶς μεγάλης συμφορᾶς
[2, 1]	αὐτὸν εὐφημίαις ὁ λαὸς ἐκδέχεται.	Κἀκεῖνος	τὸ πλῆθος ἀφ' ὑψηλοῦ βήματος
[2, 21]	τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν καταλιπεῖν.	Κἀκείνου	κατανεύσαντος ἐφ' ᾧ τὴν ἑτέραν
[2, 19]	ἐπὶ τοὺς ἐξαπατήσαντας τετρακοσίους ἔδραμον,	κἀκείνους	μὲν ταχέως κατηκόντισαν, ἐδίωκον δὲ
[2, 15]	αὐτοὺς δῆμον ὄντας τοσοῦτον συναναγκάζειν	κἀκείνους	συνευγνωμονεῖν, δεινῆς ἀκρασίας εἶναι. (Τούτοις
[2, 8]	Οὗτοι τὰς μὲν ἡδονὰς ὡς	κακίαν	ἀποστρέφονται, τὴν δὲ ἐγκράτειαν καὶ
[2, 8]	ἔπειτα εἰς προτροπὴν ἀρετῆς καὶ	κακίας	ἀποτροπήν. Τούς τε γὰρ ἀγαθοὺς
[2, 21]	μέχρι πολλοῦ κώλυμα σχὼν τῆς	κακίας	τὴν ἀπορίαν, ἕτοιμος μὲν ψεύσασθαι,
[2, 8]	εἰς ἀπόστασιν ἐνῆγε τοὺς ἐπιχωρίους	κακίζων,	εἰ φόρον τε Ῥωμαίοις τελεῖν
[2, 11]	γὰρ ὅσιον διὰ τὴν αὐτῶν	κακοβουλίαν	ὁμοφύλῳ φόνῳ μιαίνεσθαι τὰ τεμένη
[2, 16]	διάφοροι, καὶ δι' ὀλίγων ἀνδρῶν	κακοβουλίαν	πᾶσα πλησθήσεται πόλις Ἰουδαικοῦ φόνου.
[2, 16]	μεταβάλωνται καὶ μὴ τῆς ἐνίων	κακοβουλίας	οἱ ἀγαθοὶ παραπολαύσωσιν, ᾠήθην δεῖν
[2, 8]	θεὸν ἔξω τοῦ δρᾶν τι	κακὸν	ἢ ἐφορᾶν τίθενται· φασὶν δ'
[2, 8]	τό τε καλὸν καὶ τὸ	κακὸν	προκεῖσθαι καὶ κατὰ γνώμην ἑκάστου
[2, 19]	ἄπρακτα, μηδὲν δὲ οἱ στρατιῶται	κακούμενοι	τὸ τεῖχος ὑπέσυρον καὶ τοῦ
[2, 5]	τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως τὴν χώραν	κακοῦντας	ἔχθει τῷ πρὸς Ἡρώδην ἀποπέμπεται,
[2, 21]	τὰς ἐλπίδας ἐκ τῶν ταπεινῶν	κακουργημάτων·	λῃστὴς γὰρ ἦν μονότροπος, ἔπειτα
[2, 14]	πραγμάτων, οὐκ ἔστιν δὲ ἥντινα	κακουργίας	ἰδέαν παρέλειπεν. Οὐ μόνον γοῦν
[2, 19]	εὐκόλους· ὥστε συνέβαινεν αὐτοῖς πολλὰ	κακοῦσθαι	μηδὲν ἀντιβλάπτουσιν τοὺς ἐχθρούς. Παρ'
[2, 14]	δὲ ἀπόστασιν αὐτῶν τῷ μείζονι	κακῷ	περισπάσειν τὸν ἔλεγχον ἀπὸ τῶν
[2, 18]	σώματος καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐπὶ	κακῷ	τῶν ὁμοφύλων ἀμφοτέροις κατεχρήσατο· προιὼν
[2, 16]	μὲν ἡλικία τῶν ἐν πολέμῳ	κακῶν	ἄπειρος, τινὰς δὲ ἐλπὶς ἀλόγιστος
[2, 6]	Τοὺς μέντοι περιλειφθέντας ἐκ τοσούτων	κακῶν	εἰκότως ἐπεστράφθαι ποτὲ ἤδη πρὸς
[2, 8]	μετὰ τὴν τελευτήν, τῶν τε	κακῶν	ἐμποδίζεσθαι τὰς ὁρμὰς δέει προσδοκώντων,
[2, 16]	πολέμῳ συνεμπλέξουσιν ἑαυτούς, οὔτε βουλευσαμένοις	κακῶς	ὁ Πάρθος ἐπιτρέψει· πρόνοια γὰρ
[2, 10]	ἑαυτὸν καὶ δοκεῖν βούλεσθαι καὶ	καλεῖσθαι	τῶν τε εὐγενεστάτων ἀνδρῶν ἀκροτομῆσαι
[2, 18]	καρτερὰν τῆς Γαλιλαίας Χαβουλών, ἣ	καλεῖται	ἀνδρῶν, διορίζει δὲ ἀπὸ τοῦ
[2, 18]	κεῖται μὲν ἀντικρὺ τῆς Σεπφώρεως,	καλεῖται	δὲ Ἀσαμών. Τούτοις ὁ Γάλλος
[2, 9]	ἑτέραν ἐκίνει τὸν ἱερὸν θησαυρόν,	καλεῖται	δὲ κορβωνᾶς, εἰς καταγωγὴν ὑδάτων
[2, 18]	στασιασταὶ καταλαβόμενοί τι φρούριον, ὃ	καλεῖται	μὲν Κύπρος, καθύπερθεν δ' ἦν
[2, 1]	ἑορτῆς, ἣ πάσχα παρὰ Ἰουδαίοις	καλεῖται	πολύ τι θυμάτων πλῆθος ἐκδεχομένη,
[2, 14]	Νάρβατα· χώρα τις αὐτῶν οὕτω	καλεῖται	σταδίους ἑξήκοντα διέχουσα τῆς Καισαρείας·
[2, 20]	βλάβην τῶν συνηθεστάτων· Διοικεῖσθαι γὰρ	κάλλιστα	τοὺς πολέμους παρ' οἷς ἂν
[2, 18]	δὲ ἄστυ καίτοι θαυμάσας τοῦ	κάλλους	ἔχον τὰς οἰκίας ὁμοίως ταῖς
[2, 16]	ὄνειδος κερδήσετε. Καλόν, ὦ φίλοι,	καλόν,	ἕως ἔτι ἐν ὅρμῳ τὸ
[2, 8]	ἐπ' ἀνθρώπων ἐκλογῇ τό τε	καλὸν	καὶ τὸ κακὸν προκεῖσθαι καὶ
[2, 16]	γε τῆς ἥττης ὄνειδος κερδήσετε.	Καλόν,	ὦ φίλοι, καλόν, ἕως ἔτι
[2, 14]	τοῖς στρατιώταις διαρπάζειν τὴν ἄνω	καλουμένην	ἀγορὰν καὶ κτείνειν τοὺς ἐντυγχάνοντας.
[2, 20]	λίμνην σπήλαια κατὰ τὴν κάτω	καλουμένην	Γαλιλαίαν ἐτειχίσατο, τῆς δὲ ἄνω
[2, 11]	τούτων ἑτέραν βασιλείαν τὴν Λυσανίου	καλουμένην.	Καὶ τῷ μὲν δήμῳ διατάγματι
[2, 5]	δὲ περί τινα κώμην Ἀροῦν	καλουμένην·	κτῆμα δὲ ἦν Πτολεμαίου καὶ
[2, 12]	γίνεται συμβολή. Κατὰ γὰρ Γήμαν	καλουμένην	κώμην, ἥτις ἐν τῷ μεγάλῳ
[2, 19]	οἵ τε ἑξῆς ὁμοίως τὴν	καλουμένην	παρ' αὐτοῖς χελώνην ἐφράξαντο, καθ'
[2, 12]	τῆς Καισαρείας μίαν ἴλην ἱππέων	καλουμένην	Σεβαστηνῶν ἐξεβοήθει τοῖς πορθουμένοις καὶ
[2, 15]	καταλαμβανομένους καὶ διὰ τῆς Βεθεζὰ	καλουμένης	ἀνεώθουν τὸ πλῆθος βιαζόμενοι παρελθεῖν
[2, 13]	λῃστῶν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπεφύετο, οἱ	καλούμενοι	σικάριοι, μεθ' ἡμέραν καὶ ἐν
[2, 19]	στρατοπεδεύεται κατά τινα χῶρον Γαβαὼ	καλούμενον,	ἀπέχοντα τῶν Ἱεροσολύμων πεντήκοντα σταδίους.
[2, 18]	Οἱ δ' ὁρμήσαντες εἰς τὸ	καλούμενον	Δέλτα, συνῴκιστο γὰρ ἐκεῖ τὸ
[2, 19]	καὶ τὴν Καινόπολιν καὶ τὸ	καλούμενον	Δοκῶν ἀγοράν, ἔπειτα πρὸς τὴν
[2, 17]	ἀνέφυγον πύργους, τόν τε Ἱππικὸν	καλούμενον	καὶ Φασάηλον καὶ Μαριάμμην. Οἱ
[2, 17]	συνελθόντες ὥρμησαν ἐπὶ φρούριόν τι	καλούμενον	Μασάδαν, καὶ καταλαβόντες αὐτὸ λάθρα
[2, 13]	τῆς ἐρημίας εἰς τὸ ἐλαιῶν	καλούμενον	ὄρος ἐκεῖθεν οἷός τε ἦν
[2, 20]	καὶ Σιγὼφ τό τε Ἰταβύριον	καλούμενον	ὄρος καὶ Ταριχέας καὶ Τιβεριάδα,
[2, 17]	τε τὸν Μανάημον εἰς τὸν	καλούμενον	Ὀφλᾶν συμφυγόντα κἀκεῖ ταπεινῶς ὑπολανθάνοντα
[2, 10]	ὅσον ἀπὸ δύο σταδίων ὁ	καλούμενος	Βήλεος ποταμὸς παραρρεῖ παντάπασιν ὀλίγος,
[2, 17]	Μανάημός τις, υἱὸς Ἰούδα τοῦ	καλουμένου	Γαλιλαίου, σοφιστὴς δεινότατος, ὁ καὶ
[2, 19]	κατεδίωξεν. Στρατοπεδευσάμενος δὲ ἐπὶ τοῦ	καλουμένου	Σκοποῦ, διέχει δ' οὗτος ἑπτὰ
[2, 19]	πυθόμενος ἔν τινι πύργῳ Ἀφεκοῦ	καλουμένῳ	συνηθροῖσθαι Ἰουδαίων δύναμιν οὐκ ὀλίγην
[2, 8]	καὶ δοκεῖ σεμνότητα ἀσκεῖν, Ἐσσηνοὶ	καλοῦνται,	Ἰουδαῖοι μὲν γένος ὄντες, φιλάλληλοι
[2, 9]	τὰς Καίσαρος εἰκόνας, αἳ σημαῖαι	καλοῦνται.	Τοῦτο μεθ' ἡμέραν μεγίστην ταραχὴν
[2, 11]	τὸν Ἀγρίππαν τήν τε σύγκλητον	καλοῦσαν	εἰς συμβουλίαν πέμψαι καὶ Κλαύδιον
[2, 10]	δ' ὑψηλοτάτῳ κατ' ἄρκτον, ὃ	καλοῦσιν	κλίμακα Τυρίων οἱ ἐπιχώριοι· Καὶ
[2, 8]	αὐτῶν, οὓς ἥρωας καὶ ἡμιθέους	καλοῦσιν,	τὰς μακάρων νήσους ἀνατεθεικέναι, ταῖς
[2, 3]	Ἐνστάσης δὲ τῆς πεντηκοστῆς, οὕτω	καλοῦσίν	τινα ἑορτὴν Ἰουδαῖοι παρ' ἑπτὰ
[2, 8]	ὑπακούουσιν καὶ τοῖς πλείοσιν ἐν	καλῷ·	δέκα γοῦν συγκαθεζομένων οὐκ ἂν
[2, 8]	σῶμα· τὸ γὰρ αὐχμεῖν ἐν	καλῷ	τίθενται λευχειμονεῖν τε διαπαντός. Χειροτονητοὶ
[2, 21]	καὶ παρέχω διαρπάζειν· εἰ μὴ	καλῶς	ὑμῖν ἐβουλευσάμην, κολάζετε τὸν εὐεργέτην.
[2, 17]	ἐνδείᾳ τροφῆς, τῶν δ' ἔνδοθεν	καμάτῳ	τοὺς πολιορκοῦντας. (Κἀν τούτῳ Μανάημός
[2, 20]	πῶς δεῖ πρὸς μὲν τὸ	κάμνον	ἐπιστρέφειν ἐκ τοῦ περιόντος, ἐν
[2, 19]	τοῦ πεζοῦ τὸ μὴ σφόδρα	κάμνον,	κἂν ἐκινδύνευσεν ὅλῃ τῇ δυνάμει
[2, 2]	μέντοι καὶ κυριωτέραν τὴν τοῦ	κάμνοντος	κρίσιν τιθείη τις, ἀποκεχειροτονῆσθαι βασιλείας
[2, 2]	ἢ ὅτε χεῖρον τὴν ψυχὴν	κάμνων	τοῦ σώματος ἀκρατὴς ἦν ὑγιαίνοντος
[2, 22]	τῶν εἰς τὸν πόλεμον παρασκευῶν	κάμψαι	πρὸς τὸ συμφέρον τούς τε
[2, 9]	ἐν Πανεάδι πόλιν κτίζει Καισάρειαν	κἀν	τῇ κάτω Γαυλανιτικῇ Ἰουλιάδα, Ἡρώδης
[2, 22]	ἀφροσύνην, ἡττήθη δὲ τῆς βίας,	κἀν	τοῖς ἑξῆς οἵου τέλους ἔτυχεν
[2, 14]	μόνον ἐν τοῖς λόγοις, ἀλλὰ	κἀν	τοῖς ὅπλοις φιλελευθέρους. Τούτοις καταπλαγὲν
[2, 20]	καὶ τοὺς ἑαυτοῦ κινδύνους ἤλπισεν.	(Κἀν	τούτῳ Δαμασκηνοὶ τὴν τῶν Ῥωμαίων
[2, 9]	ἀνῃρημένων καταπλαγὲν τὸ πλῆθος ἐσιώπησεν.	(Κἀν	τούτῳ κατήγορος Ἡρώδου τοῦ τετραρχοῦντος
[2, 17]	δ' ἔνδοθεν καμάτῳ τοὺς πολιορκοῦντας.	(Κἀν	τούτῳ Μανάημός τις, υἱὸς Ἰούδα
[2, 7]	τὴν τοῦ κατοιχομένου τιμὴν ἐξελόμενος.	~(Κἀν	τούτῳ νεανίας τις Ἰουδαῖος μὲν
[2, 2]	ἀνατιθέντες Καίσαρι μᾶλλον ἢ Ἀρχελάῳ.	(Κἀν	τούτῳ πάλιν Ἀντίπας ἀμφισβητῶν περὶ
[2, 17]	δὲ ἀνεχώρησεν εἰς τὴν βασιλείαν.	(Κἀν	τούτῳ τινὲς τῶν μάλιστα κινούντων
[2, 15]	ἑαυτοὺς μήτε ἀντασπάσασθαι τοὺς Ἰουδαίους	κἄν	τι κατ' αὐτοῦ φθέγξωνται, χρήσασθαι
[2, 8]	Κηλῖδα δ' ὑπολαμβάνουσι τὸ ἔλαιον,	κἂν	ἀλειφθῇ τις ἄκων, σμήχεται τὸ
[2, 15]	τοὺς ἁλισκομένους καὶ διέφθειρον, ἀλλὰ	κἂν	αὐτὴν ἀνεῖλον, εἰ μὴ καταφυγεῖν
[2, 8]	θεοῦ περιγενέσθαι τινὶ τὸ ἄρχειν·	κἂν	αὐτὸς ἄρχῃ, μηδέποτε ἐξυβρίσειν εἰς
[2, 8]	τὸν θεὸν τοὔνομα τοῦ νομοθέτου,	κἂν	βλασφημήσῃ τις εἰς τοῦτον κολάζεται
[2, 6]	δυοῖν ἕνεκα, Ἀρχελάῳ τε συναγωνίσασθαι,	κἂν	διανέμῃ τὸν Ἡρώδου Καῖσαρ οἶκον
[2, 19]	ἀντικρὺ τῆς βασιλικῆς αὐλῆς ἐστρατοπεδεύετο.	Κἂν	εἴπερ ἠθέλησεν κατ' αὐτὴν ἐκείνην
[2, 19]	πεζοῦ τὸ μὴ σφόδρα κάμνον,	κἂν	ἐκινδύνευσεν ὅλῃ τῇ δυνάμει Κέστιος.
[2, 19]	ἔγνω καθ' ἑαυτοῦ τε βραδύνας	κἂν	ἔτι μείνῃ πλείοσιν χρησόμενος ἐχθροῖς.
[2, 19]	εἰ βραχὺ τῇ πολιορκίᾳ προσελιπάρησεν,	κἂν	εὐθέως τὴν πόλιν παρέλαβεν· ἀλλ'
[2, 4]	ἐκ τοῦ πυρὸς αὑτῷ ποριζόμενος.	Κἂν	ἔφθη πᾶσαν οἴκησιν εὐπρεπῆ καταφλέξας,
[2, 18]	αὐτῷ καταφλέξειν τὸν δῆμον αὔτανδρον.	Κἂν	ἔφθησαν τοῦτο δράσαντες, εἰ μὴ
[2, 21]	πρὸς τὸν Ἰώσηπον εὔνοιαν ἀποστρέψωσιν,	κἂν	μὲν ἑκὼν παραγένηται, λόγον ὑποσχεῖν
[2, 17]	θύσει τις ἀλλότριος οὔτε προσκυνήσει.	Κἂν	μὲν ἐπὶ ἰδιώτου τις ἑνὸς
[2, 8]	μήθ' ἑτέροις αὐτῶν τι μηνύσειν,	κἂν	μέχρι θανάτου τις βιάζηται. Πρὸς
[2, 11]	οἱ σφοδρότερον κολακεύοντες τὴν τύχην·	κἂν	συνέβη κινδυνεῦσαι τοὺς προάγοντας πρὶν
[2, 20]	εἰδὼς ὅτι ταύτῃ πλεῖστα κατορθώσει,	κἂν	τἆλλα διαμαρτάνῃ. Συνιδὼν δὲ ὅτι
[2, 14]	εἰς τὸν Φλῶρον ἐκεκράγεσαν καὶ	κανοῦν	περιφέροντες ἀπῄτουν αὐτῷ κέρματα καθάπερ
[2, 16]	διάστημα φῦλά τε Λουσιτανῶν καὶ	Καντάβρων	ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων ὠκεανὸς φοβερὰν
[2, 11]	χαλκαῖς τὴν δόσιν εἰς τὸ	Καπετώλιον	ἀναθεῖναι· Δωρεῖται δ' αὐτοῦ καὶ
[2, 11]	φυλάττειν τὴν πόλιν εἰς τὸ	Καπετώλιον	ἠθροίσθη καὶ διὰ τὴν ὠμότητα
[2, 20]	δεκαδάρχαις καὶ ἑκατοντάρχαις ἔπειτα χιλιάρχοις,	κἀπὶ	τούτοις ἡγεμόνας ταγμάτων ἁδροτέρων ἀφηγουμένους.
[2, 18]	ὃν οὐκ ἄκουσαν τὴν μητέρα	κἀπὶ	τούτοις τήν τε γυναῖκα καὶ
[2, 14]	Κἀκεῖνος προπέμψας σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα	Καπίτωνα	ἑκατοντάρχην ἀναχωρεῖν αὐτοὺς ἐκέλευσεν καὶ
[2, 14]	πλῆθος, ἅμα καὶ τῶν περὶ	Καπίτωνα	ἱππέων εἰς μέσον φερομένων, διεσκεδάσθη
[2, 16]	εἰρηνεύουσι θάλασσαν. Πόσα Βιθυνία καὶ	Καππαδοκία	καὶ τὸ Παμφύλιον ἔθνος Λύκιοί
[2, 7]	ἦν θυγάτηρ μὲν Ἀρχελάου τοῦ	Καππαδόκων	βασιλέως, γυνὴ δὲ Ἀλεξάνδρου γεγονυῖα
[2, 10]	ἀπὸ δὲ τοῦ μεσημβρινοῦ τῷ	Καρμήλῳ	διέχοντι σταδίους ἑκατὸν εἴκοσι, τῷ
[2, 16]	ὅλην, χωρὶς δὲ τῶν ἐτησίων	καρπῶν,	οἳ μησὶν ὀκτὼ τὸ κατὰ
[2, 18]	δυνάμεως Κέστιος ὥρμησεν ἐπὶ πόλιν	καρτερὰν	τῆς Γαλιλαίας Χαβουλών, ἣ καλεῖται
[2, 3]	εἰς τὸ ἱερὸν καὶ μάχην	καρτερὰν	τοῖς Ἰουδαίοις συνάπτουσιν, ἐν ᾗ
[2, 20]	τε εἰς παράστασιν ψυχῆς ἢ	καρτερίαν	συνετέλει σώματος ἀφηγεῖτο· μάλιστα δ'
[2, 8]	οὐδέπω. Μετὰ γὰρ τὴν τῆς	καρτερίας	ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοις ἔτεσιν τὸ
[2, 18]	τὸ ἔθνος ὑπελάμβανεν. Τοῦτον ἡ	καρτερωτάτη	τῆς Γαλιλαίας πόλις Σέπφωρις μετ'
[2, 16]	ὑμεῖς μόνοι πολεμήσετε μηδὲ τὸ	Καρχηδονίων	τέλος σκοποῦντες, οἳ τὸν μέγαν
[2, 21]	τεχνιτεύων τοὺς ἀγανακτοῦντας κατ' αὐτοῦ	κατ'	ἀλλήλων στασιάσαι, ἐφ' οἷς ὠργίζοντο
[2, 4]	ποτε Ῥωμαίων λόχον ἄθρουν περισχεῖν	κατ'	Ἀμμαοῦντα· σῖτα δ' οὗτοι καὶ
[2, 14]	δολιωτέρας ὁδοὺς ἐπενόησεν. τὸ μὲν	κατ'	ἄνδρα κερδαίνειν μικρὸν ἐδόκει, πόλεις
[2, 10]	ἑκατὸν εἴκοσι, τῷ δ' ὑψηλοτάτῳ	κατ'	ἄρκτον, ὃ καλοῦσιν κλίμακα Τυρίων
[2, 19]	αὐλῆς ἐστρατοπεδεύετο. Κἂν εἴπερ ἠθέλησεν	κατ'	αὐτὴν ἐκείνην τὴν ὥραν ἐντὸς
[2, 13]	τρέψομαι δὲ ἐπὶ τὰ Ἰουδαίοις	κατ'	αὐτὸν γενόμενα. (Τὴν μὲν οὖν
[2, 21]	στρατηγήματος, καὶ τεχνιτεύων τοὺς ἀγανακτοῦντας	κατ'	αὐτοῦ κατ' ἀλλήλων στασιάσαι, ἐφ'
[2, 7]	Σαμαρεῦσι χρησάμενος ὠμῶς, πρεσβευσαμένων ἑκατέρων	κατ'	αὐτοῦ πρὸς Καίσαρα ἔτει τῆς
[2, 15]	ἀντασπάσασθαι τοὺς Ἰουδαίους κἄν τι	κατ'	αὐτοῦ φθέγξωνται, χρήσασθαι τοῖς ὅπλοις.
[2, 19]	καὶ μάλιστα δεδοικότες, μὴ Ἰουδαίοις	κατ'	αὐτῶν ἁλῷ, προῆγε τὴν δύναμιν
[2, 15]	Φλώρου κατεβόων. Τοῦτο ἦν σύνθημα	κατ'	αὐτῶν δεδομένον· αὐτίκα γοῦν οἱ
[2, 21]	προθεσμίαν, Ῥωμαικῶν δ' ὀλίγων ἱππέων	κατ'	ἐκείνην τὴν ἡμέραν παραφανέντων, τὸν
[2, 7]	Ἀλέξανδρον τὸν ἀναιρεθέντα ὑφ' Ἡρώδου	κατ'	ἐλπίδα τοῦ λήσειν ἧκεν εἰς
[2, 15]	αἰδοῖ τε τῶν παρακαλούντων καὶ	κατ'	ἐλπίδα τοῦ μηδὲν ἔτι τὸν
[2, 6]	καὶ Φίλιππος ἀδελφὸς Ἀρχελάου, προπεμφθεὶς	κατ'	εὔνοιαν ὑπὸ Οὐάρου δυοῖν ἕνεκα,
[2, 10]	ἑξῆς ἀθρόους τε τοὺς δυνατοὺς	κατ'	ἰδίαν καὶ τὸ πλῆθος ἐν
[2, 7]	ἐπιχειρεῖσθαι διεζευγμένους. Ἀπολαβόμενος οὖν αὐτὸν	κατ'	ἰδίαν μισθόν, ἔφη, παρὰ Καίσαρος
[2, 2]	ὁ Καῖσαρ τὰ παρ' ἀμφοῖν	κατ'	ἰδίαν τό τε μέγεθος τῆς
[2, 5]	κατὰ γένος, κολάσαι προσέταξεν, ὅτι	κατ'	οἰκείου βασιλέως ἐστρατεύσαντο. Οὔαρος μὲν
[2, 20]	αὐτῷ ζηλωτὰς δορυφόρων ἔθεσι χρωμένους.	Κατ'	ὀλίγον γε μὴν ἥ τε
[2, 21]	ἀφ' ἑκάστης πόλεως Ἰωάννῃ συναφεστῶτας	κατ'	ὄνομα, προθύμως δὲ ἐνεδείκνυντο τοὺς
[2, 4]	καὶ τὰ πλησίον Ἰορδάνου βασίλεια	κατὰ	βηθαραμινενθα συστάντων ἑτέρων τινῶν ἐκ
[2, 22]	εὔνοιαν προσηγάγετο. ~(Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	Γαλιλαίαν ἐπέπαυτο κινήματα, καὶ τῶν
[2, 8]	ἄλλοις ὁμοφρονοῦν, διεστὼς δὲ τῇ	κατὰ	γάμον δόξῃ· μέγιστον γὰρ ἀποκόπτειν
[2, 12]	Γαλιλαίων καὶ Σαμαρέων γίνεται συμβολή.	Κατὰ	γὰρ Γήμαν καλουμένην κώμην, ἥτις
[2, 12]	τὴν συμφορὰν ἄλλος λῃστρικὸς θόρυβος.	Κατὰ	γὰρ τὴν Βαιθωρὼ δημοσίαν ὁδὸν
[2, 10]	τὴν χώραν κινδυνεύουσαν ἄσπορον μεῖναι,	κατὰ	γὰρ ὥραν σπόρου πεντήκοντα ἡμέρας
[2, 17]	καὶ Κοστόβαρος προσήκοντες τῷ βασιλεῖ	κατὰ	γένος. Ἐδέοντο δὲ ἀμφοτέρων ἀναβῆναι
[2, 18]	Νόαρος, Σοαίμῳ τῷ βασιλεῖ προσήκων	κατὰ	γένος. Ἧκον δ' ἐκ τῆς
[2, 18]	ἑβδομήκοντα τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες οἱ	κατὰ	γένος καὶ σύνεσιν τῶν πολιτῶν
[2, 5]	ἐν αὐτοῖς ἔνιοι προσήκοντες Ἡρώδῃ	κατὰ	γένος, κολάσαι προσέταξεν, ὅτι κατ'
[2, 17]	υἱὸς Ἰαείρου, προσήκων τῷ Μαναήμῳ	κατὰ	γένος, ὃς ὕστερον ἐτυράννησεν τῆς
[2, 18]	μὲν κατὰ θάλασσαν οἱ δὲ	κατὰ	γῆν ἐπειχθέντες ἀμφοτέρωθεν αἱροῦσιν τὴν
[2, 8]	ἀνθρώπους δίκαια φυλάξειν καὶ μήτε	κατὰ	γνώμην βλάψειν τινὰ μήτε ἐξ
[2, 8]	καὶ τὸ κακὸν προκεῖσθαι καὶ	κατὰ	γνώμην ἑκάστου τούτων ἑκατέρῳ προσιέναι.
[2, 18]	δ' ἐρύματα κατέρριψαν εἰς γῆν.	Κατὰ	δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας καὶ
[2, 22]	ἑξῆς οἵου τέλους ἔτυχεν δηλώσομεν.	(Κατὰ	δὲ τὴν Ἀκραβετηνὴν τοπαρχίαν ὁ
[2, 18]	φυλακῇ κρατυνάμενοι κατεῖχον οἱ Μαχαιρῖται.	(Κατὰ	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀεὶ μὲν
[2, 20]	Σὲπφ καὶ Ἰαμνεὶθ καὶ Μηρώ.	Κατὰ	δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε
[2, 17]	οὖν ἕκτῃ Γορπιαίου μηνὸς ἐπράχθη.	(Κατὰ	δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ὅ τε
[2, 4]	τοῖς τὴν δυναστείαν ζηλοῦσιν ἐπεχείρει.	(Κατὰ	δὲ τὴν Περαίαν Σίμων τις
[2, 12]	ἑορτὴν ἀθορύβως εἰς Ἀντιόχειαν ἐπανῄει.	(Κατὰ	δὲ τὴν Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσας
[2, 4]	ὁ δὲ τέταρτος Ἀρχελάῳ προσεχώρησεν	κατὰ	δεξιάν. Τοῦτο μὲν δὴ τὸ
[2, 3]	τρίτη μοῖρα πρὸς τοῖς βασιλείοις	κατὰ	δύσιν. Περικαθεζόμενοι δὲ πανταχόθεν τοὺς
[2, 18]	δύναμιν. Τῶν δὲ οἱ μὲν	κατὰ	θάλασσαν οἱ δὲ κατὰ γῆν
[2, 16]	ὑποστρέφοντι περιτυχὼν Ἀγρίππᾳ τῷ βασιλεῖ	κατὰ	Ἰάμνειαν τόν τε πέμψαντα καὶ
[2, 18]	κατὰ τὴν Ἀγρίππα βασιλείαν ἐπιβουλὴ	κατὰ	Ἰουδαίων. Αὐτὸς γὰρ ἐπεπόρευτο πρὸς
[2, 18]	ταῖς δὲ προθυμίαις καὶ τῷ	κατὰ	Ἰουδαίων μίσει τὸ λεῖπον ἐν
[2, 21]	ἐπιβουλὴν καὶ τὸν συσκευάσαντα συνηθροίζοντο	κατὰ	Ἰωάννου· φθάνει δ' ἐκεῖνος εἰς
[2, 21]	δυνατωτάτῳ τῶν Ταριχεατῶν Ἀνναίῳ, πέμψαι	κατὰ	καιρὸν τοῖς δεσπόταις προαιρούμενος· ὃ
[2, 3]	Ἰουδαίων ἀναβάντες ἐπὶ τὰς στοὰς	κατὰ	κεφαλῆς αὐτῶν ἠφίεσαν τὰ βέλη,
[2, 7]	αὐτῇ λέγειν ἀπέχρη μὲν ὁ	κατὰ	Λιβύην σοι γάμος, σὺ δὲ
[2, 13]	Μεριζόμενοι δὲ εἰς τὴν χώραν	κατὰ	λόχους διήρπαζόν τε τὰς τῶν
[2, 17]	κλιμάτων· ἔστιν δ' ὅτε καὶ	κατὰ	λόχους ἐκτρέχοντες συστάδην ἐμάχοντο, τόλμαις
[2, 4]	συχνοὺς βασιλειᾶν ὁ καιρὸς ἀνέπειθεν.	Κατὰ	μέν γε τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι
[2, 19]	ἐπὶ Βεθώρων. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι	κατὰ	μὲν τὰς εὐρυχωρίας ἧττον ἐπέκειντο,
[2, 22]	Ἀνάνῳ γε μὴν φροντὶς ἦν	κατὰ	μικρὸν ἀφισταμένῳ τῶν εἰς τὸν
[2, 18]	πόλεσιν λαμβανομένους ἀπέσφαττον οὐ μόνον	κατὰ	μῖσος, ὡς πρότερον, ἀλλ' ἤδη
[2, 7]	δὲ τὴν ἐθναρχίαν Ἀρχέλαος καὶ	κατὰ	μνήμην τῶν πάλαι διαφορῶν οὐ
[2, 5]	πόλεως ἐπὶ θάλασσαν. Οὔαρος δὲ	κατὰ	μοῖραν τῆς στρατιᾶς ἐπὶ τοὺς
[2, 12]	λῃστείαν διὰ τὴν ἄδειαν, καὶ	κατὰ	πᾶσαν τὴν χώραν ἁρπαγαί τε
[2, 19]	πλῆθος οἰόμενοι διώκειν καὶ τοὺς	κατὰ	πλευρὸν ἐγκειμένους ἀναστέλλειν οὐχ ὑπέμενον,
[2, 21]	πρὸς τὸν Ἰώσηπον οἱ Γαλιλαῖοι	κατὰ	πόλεις, καὶ πολλαὶ μυριάδες ὁπλιτῶν
[2, 20]	τὰ πρὸς ἀλλήλους νόμιμα τῶν	κατὰ	πόλιν ἐπὶ τὴν ἔξωθεν αὐτῶν
[2, 10]	πάντων γὰρ τῶν ὑποτεταγμένων ἐθνῶν	κατὰ	πόλιν συγκαθιδρυκότων τοῖς ἄλλοις θεοῖς
[2, 6]	πολέμου νόμῳ τὰς πληγὰς ἐθέλειν	κατὰ	πρόσωπον δέχεσθαι, δεῖσθαι δὲ Ῥωμαίων
[2, 19]	βασιλέως· Ἐστρατεύετο γὰρ παρ' αὐτῷ.	Κατὰ	πρόσωπον μὲν οὖν ἀνακοπέντες Ἰουδαῖοι
[2, 16]	πάντων; τί τὸ πεποιθὸς ὑμᾶς	κατὰ	Ῥωμαίων ἐπαίρει; χαλεπὸν τὸ δουλεύειν,
[2, 8]	κατασπωμένας, Ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν	κατὰ	σάρκα δεσμῶν, οἷα δὴ μακρᾶς
[2, 21]	τοῖς δημόταις ἔδωκεν τοῖς τε	κατὰ	Σέπφωριν ὁμοίως· καὶ γὰρ ἐκείνους
[2, 14]	αὐτὸν ἐλθὼν Γέσσιος Φλῶρος ἀγαθώτατον	κατὰ	σύγκρισιν. Ὁ μέν γε λάθρα
[2, 16]	Πλὴν εἰ μή τις ὑπολαμβάνει	κατὰ	συνθήκας πολεμήσειν καὶ Ῥωμαίους κρατήσαντας
[2, 21]	τὸ μὲν πλῆθος ἐν τῷ	κατὰ	Ταριχέας ἱπποδρόμῳ συνηθροισμένον πολλὰ πρὸς
[2, 16]	ἐνθάδε μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν	κατὰ	τὰς ἄλλας κατοικούντων πόλεις· οὐ
[2, 1]	ἐπικυρώσῃ τὴν διαδοχήν, ὁ καὶ	κατὰ	τὰς διαθήκας τῶν ὅλων δεσπότης·
[2, 17]	οὔτ' ἐνέφαινεν ἐπιβουλήν· ὡς δὲ	κατὰ	τὰς συνθήκας ἅπαντες ἀπέθεντο τοὺς
[2, 21]	τὰ περὶ τὴν ἐπιβουλὴν αὐτῷ	κατὰ	τάχος. Ὁ δὲ Ἰώσηπος ὡς
[2, 18]	τῶν ὅρων. (Συνέστη δὲ καὶ	κατὰ	τὴν Ἀγρίππα βασιλείαν ἐπιβουλὴ κατὰ
[2, 18]	τῶν σωμάτων. (Τοιοῦτον μὲν τὸ	κατὰ	τὴν Ἀλεξάνδρειαν πάθος συνηνέχθη· Κεστίῳ
[2, 8]	τιμωριῶν ἀδιαλείπτων. Δοκοῦσι δέ μοι	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἔννοιαν Ἕλληνες τοῖς
[2, 7]	τις ὁμόφυλος αὐτῷ πάντα τὰ	κατὰ	τὴν βασιλείαν ἐπιστάμενος, ὑφ' οὗ
[2, 20]	Κέστιον· ὁ δὲ σὺν τούτοις	κατὰ	τὴν βασιλικὴν αὐλὴν πολιορκηθεὶς Ἀντίπας
[2, 19]	οὖν ὡς οὐδὲν ἔτι ἑώρα	κατὰ	τὴν Γαλιλαίαν νεωτεριζόμενον, ὑπέστρεφεν μετὰ
[2, 21]	δ' οὕτως τῷ Ἰωσήπῳ τὰ	κατὰ	τὴν Γαλιλαίαν παρανίσταταί τις ἐπίβουλος
[2, 22]	κώμας ἔχειν. Καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰδουμαίαν ἐν τούτοις ἦν.
[2, 5]	περὶ δισχιλίους. (Ἠγγέλθη δ' αὐτῷ	κατὰ	τὴν Ἰδουμαίαν ἔτι συμμένειν μυρίους
[2, 2]	ἱερὸν παρανομηθέντων. (Συναντᾷ δ' αὐτοῖς	κατὰ	τὴν Καισάρειαν Σαβῖνος ὁ τῆς
[2, 20]	περὶ Γεννησὰρ τὴν λίμνην σπήλαια	κατὰ	τὴν κάτω καλουμένην Γαλιλαίαν ἐτειχίσατο,
[2, 17]	νεανίας θρασύτατος, στρατηγῶν τότε τοὺς	κατὰ	τὴν λατρείαν λειτουργοῦντας ἀναπείθει μηδενὸς
[2, 19]	εὐσεβείας θυμὸς ἐποίησεν πλεονεκτῆσαι καὶ	κατὰ	τὴν μάχην· μετὰ τοσαύτης γοῦν
[2, 16]	Γερμανῶν, Ἑλλήνων συνετώτεροι, πλείους τῶν	κατὰ	τὴν οἰκουμένην ἐστὲ πάντων; τί
[2, 13]	τοπαρχίαις, Ἄβελα μὲν καὶ Ἰουλιάδα	κατὰ	τὴν Περαίαν, Ταριχέας δὲ καὶ
[2, 9]	καὶ πρὸς τὴν ἀγανάκτησιν τῶν	κατὰ	τὴν πόλιν ἄθρους ὁ ἐκ
[2, 20]	ὁ ἀρχιερεὺς Ἄνανος τῶν τε	κατὰ	τὴν πόλιν ἁπάντων αὐτοκράτορες καὶ
[2, 5]	χώραν· Δεξάμενοι δὲ αὐτὸν οἱ	κατὰ	τὴν πόλιν ἀπεσκευάζοντο τὰς αἰτίας
[2, 18]	τῆς συμμαχίας ἔδωκεν τὸ μετοικεῖν	κατὰ	τὴν πόλιν ἐξ ἴσου μοίρας
[2, 18]	παύσαιντο νεωτερίζοντες, ἐπαφίησιν αὐτοῖς τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν Ῥωμαίων δύο τάγματα
[2, 21]	ὑπώπτευεν τὸν ἐπίβουλον, γράφει τοῖς	κατὰ	τὴν πόλιν ὑπάρχοις ξενίαν τε
[2, 16]	καρπῶν, οἳ μησὶν ὀκτὼ τὸ	κατὰ	τὴν Ῥώμην πλῆθος τρέφουσιν, καὶ
[2, 21]	ὡς ἄρα φυλάττοιντο πάντες οἱ	κατὰ	τὴν Συρίαν Ἰουδαῖοι ἐλαίῳ χρῆσθαι
[2, 21]	ταῖς ἁρπαγαῖς, ὅπως πολλῶν νεωτεριζομένων	κατὰ	τὴν χώραν ἢ διαχρήσαιτό που
[2, 4]	~(Ἐν δὲ τούτῳ καὶ τὰ	κατὰ	τὴν χώραν πολλαχόθεν ἐταράσσετο, καὶ
[2, 15]	ὁρμὴ τῶν στρατιωτῶν ἐλύσσησεν καὶ	κατὰ	τῆς βασιλίδος· οὐ μόνον γοῦν
[2, 19]	ἦν· οὔτε γὰρ ἐν τάξει	κατὰ	τῆς ὁδοῦ βαδίζειν ἐδύναντο βαλλόμενοι,
[2, 19]	καὶ διὰ Βαιθώρων ἀναβὰς στρατοπεδεύεται	κατά	τινα χῶρον Γαβαὼ καλούμενον, ἀπέχοντα
[2, 14]	γε ἐκεῖνον, εἰ προνοεῖ τῆς	κατὰ	τὸ ἔθνος εἰρήνης καὶ βούλεται
[2, 17]	ἐγκατέστησαν ἰδίους. ἅμα δὲ καὶ	κατὰ	τὸ ἱερὸν Ἐλεάζαρος υἱὸς Ἀνανία
[2, 17]	ἢ ἐκείνῳ προσήκειν, συντίθενται καὶ	κατὰ	τὸ ἱερὸν ἐπεχείρουν αὐτῷ· σοβαρὸς
[2, 2]	δ' ἀληθὲς κατηγορήσοντες περὶ τῶν	κατὰ	τὸ ἱερὸν παρανομηθέντων. (Συναντᾷ δ'
[2, 10]	ἐστὶν αὕτη τῆς Γαλιλαίας παράλιος	κατὰ	τὸ μέγα πεδίον ἐκτισμένη, περιέχεται
[2, 6]	καὶ τῶν φίλων ἐν τῷ	κατὰ	τὸ Παλάτιον Ἀπόλλωνος ἱερῷ, κτίσμα
[2, 8]	πράττειν τὰ δίκαια καὶ μὴ	κατὰ	τὸ πλεῖστον ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις
[2, 2]	καὶ τοὺς νουθετοῦντας εἴκειν Ἀρχελάῳ	κατὰ	τὸ πρεσβεῖον καὶ τὰς ἐπιδιαθήκας
[2, 5]	συμμαχικὸν πλῆθος αὐτῷ παρῆν καὶ	κατὰ	τὸ πρὸς Ἡρώδην ἔχθος Ἀρέτας
[2, 19]	ἐπιλέκτων συχνοὺς καὶ τοὺς τοξότας	κατὰ	τὸ προσάρκτιον ἐπεχείρει κλίμα τῷ
[2, 8]	Τούς τε γὰρ ἀγαθοὺς γίνεσθαι	κατὰ	τὸν βίον ἀμείνους ἐλπίδι τιμῆς
[2, 3]	κλίματι καὶ πρὸς τῷ μεσημβρινῷ	κατὰ	τὸν ἱππόδρομον, ἡ δὲ τρίτη
[2, 10]	δείκηλον, οὐχ ὅπως ἀνδρός, οὐ	κατὰ	τὸν ναὸν μόνον ἀλλ' οὐδὲ
[2, 20]	δὲ πεῖραν αὐτῶν λήψεσθαι τῆς	κατὰ	τὸν πόλεμον πειθαρχίας καὶ πρὸ
[2, 19]	Τότε μὲν οὖν ἐν τῷ	κατὰ	τὸν Σκοπὸν αὐλίζεται στρατοπέδῳ Κέστιος,
[2, 21]	φθόνον καὶ δευτέραν ἤρτυσεν ἐπιβουλὴν	κατὰ	τοῦ Ἰωσήπου. Σκηψάμενος δὴ νόσον
[2, 21]	δεῖ πορίζειν καὶ μὴ παροξύνωνται	κατὰ	τοῦ πορίζοντος. (Ἔνθα δὴ τὸ
[2, 3]	αὐτούς, τινὲς δ' εἰς τοὐπίσω	κατὰ	τοῦ τείχους ἐκρημνίζοντο, ἔνιοι δ'
[2, 21]	συνῆγεν χρημάτων, οἷς εὐθέως ἐχρῆτο	κατὰ	τοῦ τὴν ἐργασίαν παρασχόντος. Καὶ
[2, 14]	πρεσβεύσασθαί τις πρὸς αὐτὸν ἐτόλμησεν	κατὰ	τοῦ Φλώρου· παραγενόμενον δὲ εἰς
[2, 15]	γοῦν τὸ ἀξίωμα Ῥωμαικὸν ἦν.	~(Κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν ὁ μὲν
[2, 19]	ἐξερείσαντες εἰς τὸ τεῖχος καὶ	κατὰ	τούτων οἱ κατόπιν ἄλλους οἵ
[2, 18]	καὶ σὺν αὐτοῖς δισχιλίους στρατιώτας	κατὰ	τύχην παρόντας εἰς τὸν Ἰουδαίων
[2, 18]	ἐπιχωρίοις ἀφ' οὗ χρησάμενος προθυμοτάτοις	κατὰ	τῶν Αἰγυπτίων Ἰουδαίοις Ἀλέξανδρος γέρας
[2, 19]	τότε Ἰουδαῖοι λαβόντες αὖθις ἐχρήσαντο	κατὰ	τῶν ἀφέντων. Προῆλθον δὲ τοὺς
[2, 21]	αὐτοῦ ταχέως ἁρπάσαντες τὰ ὅπλα	κατὰ	τῶν ἐπιβούλων ἐχώρουν. Ἔνθα δείσας
[2, 11]	τί παθόντες ἀδελφοκτονεῖν βουλόμεθα καὶ	κατὰ	τῶν μετὰ Κλαυδίου συγγενῶν ὁρμᾶν,
[2, 19]	αὐτοῦ τροπὴν ἀναθαρσήσαντες οἱ λῃσταὶ	κατὰ	τῶν ὑστάτων ἐπεξέδραμον καὶ συχνοὺς
[2, 21]	ἡγούμενος τὴν ἀπάτην καὶ ταύτῃ	κατὰ	τῶν φιλτάτων χρώμενος, ὑποκριτὴς φιλανθρωπίας
[2, 21]	οὐ προσεῖχεν, οἱ δυνατοὶ δὲ	κατὰ	φθόνον καὶ τῶν ἀρχόντων τινὲς
[2, 16]	καὶ τοὺς ἀρχιερεῖς τραπόμενον πέμπειν	κατὰ	Φλώρου πρέσβεις ἠξίου πρὸς Νέρωνα
[2, 8]	καθάπερ μεμιασμένοις ἔθιμον. (Διῄρηνται δὲ	κατὰ	χρόνον τῆς ἀσκήσεως εἰς μοίρας
[2, 19]	Ἰουδαῖοι πᾶσαν οἴωνται τὴν δύναμιν	κατὰ	χώραν μένειν· αὐτὸς δὲ τοὺς
[2, 19]	πόλιν. Μένοντος δὲ τοῦ Κεστίου	κατὰ	χώραν τρισὶν ἡμέραις οἱ Ἰουδαῖοι
[2, 3]	γὰρ οὐδ' εἰς τοὺς σφετέρους	καταβαίνειν	ἐθάρρει. Παραπεισθέντες δὲ οἱ στρατιῶται
[2, 19]	εἰς τὰ στενὰ καὶ τὴν	κατάβασιν	οἱ μὲν φθάσαντες εἶργον αὐτοὺς
[2, 7]	πλήρεις καὶ μεγάλους ὑπὸ βοῶν	καταβιβρωσκομένους.	Μεταπεμψάμενος δὲ τοὺς μάντεις καὶ
[2, 13]	Φῆλιξ, ἐδόκει γὰρ ἀποστάσεως εἶναι	καταβολή,	πέμψας ἱππεῖς καὶ πεζοὺς ὁπλίτας
[2, 17]	ἦν τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου	καταβολή·	τὴν γὰρ ὑπὲρ τούτων θυσίαν
[2, 17]	λῃστρικοὶ καὶ τὴν τοῦ πολέμου	καταβολὴν	ἐνσκευαζόμενοι. Συνιδόντες οὖν οἱ δυνατοὶ
[2, 10]	τὸν δὲ Γαίου θάνατον ἄλλοι	καταγγέλλοντες	εὐπλόουν. Ἔφθη γοῦν τὰς περὶ
[2, 19]	ἐξαίφνης ἀνεκάλεσεν τοὺς στρατιώτας καὶ	καταγνοὺς	ἐπ' οὐδεμιᾷ πληγῇ τῶν ἐλπίδων
[2, 12]	τῶν δυνατῶν παρίσταντο, Σαμαρέων μὲν	καταγνοὺς	τρεῖς ἀνελεῖν προσέταξεν τοὺς δυνατωτάτους,
[2, 9]	θησαυρόν, καλεῖται δὲ κορβωνᾶς, εἰς	καταγωγὴν	ὑδάτων ἐξαναλίσκων· κατῆγεν δὲ ἀπὸ
[2, 15]	ξύλοις, καὶ φεύγοντας οἱ ἱππεῖς	καταδιώκοντες	συνεπάτουν. Ἔπιπτον δὲ πολλοὶ μὲν
[2, 18]	δεδομημένας, ἐνέπρησεν. Ἔπειτα τὴν χώραν	καταδραμὼν	καὶ διαρπάσας μὲν πᾶν τὸ
[2, 4]	ἐχρῆτο καὶ σατράπαις ἐπὶ τὰς	καταδρομάς,	αὐτὸς δὲ καθάπερ βασιλεὺς τῶν
[2, 17]	οἱ μὲν εἰς τοὺς ὑπονόμους	καταδύντες	διελάνθανον, οἱ δὲ σὺν τοῖς
[2, 8]	τῆς ζωῆς. Ἔπειθ' ὡς ἱερὰς	καταθέμενοι	τὰς ἐσθῆτας πάλιν ἐπ' ἔργα
[2, 19]	λόγοις· ἢ γὰρ πάντας πείσειν	καταθέσθαι	τὸν πόλεμον ἢ τῶν ἐναντιωθέντων
[2, 19]	παραφανέντων διαφθείρας καὶ τὸ ἄστυ	κατακαύσας	ἐχώρει πρόσω, καὶ διὰ Βαιθώρων
[2, 3]	τάχει δεόμενος ὡς εἰ βραδύνοι	κατακοπησομένου	τοῦ τάγματος· αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[2, 21]	τίνων ἀξιοῦσιν τυχεῖν· οὐ γὰρ	κατακούειν	διὰ τὴν τῆς βοῆς σύγχυσιν·
[2, 9]	ἀδόκητον τῆς ὄψεως, Πιλᾶτος δὲ	κατακόψειν	εἰπὼν αὐτούς, εἰ μὴ προσδέξαιντο
[2, 14]	ἐπόμπευσεν καὶ ὥσπερ ἐπὶ τιμωρίᾳ	κατακρίτων	πεμφθεὶς δήμιος οὔτε ἁρπαγῆς τινα
[2, 12]	στρατιωτῶν ἀνασυράμενος τὴν ἐσθῆτα καὶ	κατακύψας	ἀσχημόνως προσαπέστρεψεν τοῖς Ἰουδαίοις τὴν
[2, 18]	εἰς Ἰόππην, προστάξας, εἰ μὲν	καταλαβέσθαι	δυνηθεῖεν τὴν πόλιν, φρουρεῖν, εἰ
[2, 18]	τῆς ἐπιτροπῆς. Οἱ δὲ στασιασταὶ	καταλαβόμενοί	τι φρούριον, ὃ καλεῖται μὲν
[2, 17]	φρούριόν τι καλούμενον Μασάδαν, καὶ	καταλαβόντες	αὐτὸ λάθρα τοὺς μὲν Ῥωμαίων
[2, 18]	τοῦ ἔθνους τὴν Πτολεμαίδα. Καὶ	καταλαβὼν	αὐτὴν ἔρημον μὲν ἀνδρῶν, ἀναπεφεύγει
[2, 12]	Λύδδων ἀνέβαινεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ	καταλαβὼν	τὸ πλῆθος ἄγον τὴν τῶν
[2, 19]	προελθὼν κενὴν ἀνδρῶν τὴν πόλιν	καταλαμβάνει·	διὰ γὰρ τὴν τῆς σκηνοπηγίας
[2, 15]	καὶ στρατιῶται παίοντες ἀνέδην τοὺς	καταλαμβανομένους	καὶ διὰ τῆς Βεθεζὰ καλουμένης
[2, 14]	τῶν στενωπῶν καὶ φόνος τῶν	καταλαμβανομένων,	τρόπος τε ἁρπαγῆς οὐδεὶς παρελείπετο,
[2, 18]	τῶν μὲν ἐν τῷ πεδίῳ	καταλαμβανομένων,	τῶν δ' εἰς τὰς οἰκίας
[2, 17]	πλήθους εἰρήνην ἠγάπα τὴν ἄνω	καταλαμβάνονται	πόλιν· τῆς κάτω γὰρ τὸ
[2, 20]	αἱ πόλεις ῥᾳδίως· τῶν γὰρ	καταλεγέντων	ἑκάστη τοὺς ἡμίσεις ἐπὶ τὴν
[2, 11]	τετραρχιῶν τρισὶν ἑτέροις ἔτεσιν ἀφηγησάμενος.	Καταλείπει	δὲ τρεῖς μὲν θυγατέρας ἐκ
[2, 3]	ἄγων ἧκεν, ἐν τῇ πόλει	καταλείπει.	Καὶ αὐτὸς μὲν ὑπέστρεψεν εἰς
[2, 14]	τῆς Καισαρείας εἰς Σεβαστὴν καὶ	καταλείπει	τὴν στάσιν αὐτεξούσιον, ὥσπερ ἄδειαν
[2, 15]	νεωτερίσειν ὑποσχομένων, εἰ μίαν αὐτοῖς	καταλείποι	σπεῖραν, μὴ μέντοι τὴν μαχεσαμένην·
[2, 13]	πάθη τῶν συλλαμβανομένων ἐνεποίει τοῖς	καταλειπομένοις	ἀνακοπὴν ἢ δέος, ἀλλ' ἔτι
[2, 6]	οἶκον ἐπιδιένειμεν αὐτοῖς τὴν ἑαυτῷ	καταλειφθεῖσαν	ὑφ' Ἡρώδου δωρεὰν οὖσαν χιλίων
[2, 3]	οὐ μόνον τοῖς ὑπὸ Οὐάρου	καταλειφθεῖσι	στρατιώταις, ἀλλὰ καὶ πλήθει δούλων
[2, 21]	ἔρριψαν αὐτοῦ, σὺν δὲ τοῖς	καταλειφθεῖσιν,	ἦσαν δ' ὅσον εἰς δισχιλίους
[2, 6]	ἄλλης Ἡρώδου γενεᾶς ἕκαστος τὸ	καταλειφθὲν	ἐν ταῖς διαθήκαις ἐκομίζετο. Δυσὶ
[2, 17]	ἐξῄεσαν. Ἀθυμία δὲ τοὺς Ῥωμαίους	καταλειφθέντας	μόνους ὑπέλαβεν· οὔτε γὰρ βιάσασθαι
[2, 6]	ὑπ' αὐτοῦ τοιαῦτα πεπονθέναι τοὺς	καταλειφθέντας,	ὥστε μακαρίζεσθαι τοὺς ἀπολωλότας· βεβασανικέναι
[2, 18]	πρὸς Κέστιον Γάλλον εἰς Ἀντιόχειαν,	καταλέλειπτο	δὲ διοικεῖν τὰ πράγματα τούτου
[2, 19]	ἔσχεν καὶ τὸν πόλεμον συνέβη	καταλελύσθαι·	ἀλλὰ γὰρ ὅ τε στρατοπεδάρχης
[2, 21]	πολλὰ πρὸς ὀργὴν ἀνεβόα καὶ	καταλεύειν	οἱ δὲ καίειν τὸν προδότην
[2, 17]	φόνος ἐγίνετο, καὶ οὐδέτεροι τοῦ	καταληφθέντος	μέρους εἶκον. (Τῇ δ' ἑξῆς
[2, 17]	καὶ φόνος μὲν ἦν τῶν	καταληφθέντων,	ἔρευνα δὲ τῶν ἀποκρυπτομένων. Καὶ
[2, 19]	τὰ πολλὰ τῶν ἄλλων ὀργάνων	καταλιπεῖν,	ἃ τότε Ἰουδαῖοι λαβόντες αὖθις
[2, 16]	μὴ σιωπῶντας ἐπὶ τοσούτῳ φόνῳ	καταλιπεῖν	ἑαυτοῖς ὑπόνοιαν ἀποστάσεως· δόξειν γὰρ
[2, 21]	ἀκτῆς τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν	καταλιπεῖν.	Κἀκείνου κατανεύσαντος ἐφ' ᾧ τὴν
[2, 21]	τοῖς ἄλλοις ἐκάκιζον καὶ διηπείλουν·	καταλιπόντες	δ' ἑκάτεροι τὸν Ἰώσηπον ἀλλήλοις
[2, 17]	τῷ μηδὲ πιστεύειν εἰ διδοῖτο.	Καταλιπόντες	δὴ τὸ στρατόπεδον ὡς εὐάλωτον
[2, 21]	ἐντὸς ἡμέρας πέμπτης τῶν μὴ	καταλιπόντων	Ἰωάννην τάς τε οὐσίας διαρπάσειν
[2, 11]	βασιλεύων τῆς Χαλκίδος Ἡρώδης τελευτᾷ,	καταλιπὼν	ἐκ μὲν τῆς ἀδελφιδῆς Βερνίκης
[2, 2]	καὶ Νικολάου κατῄει πρὸς θάλασσαν	καταλιπὼν	ἐπίτροπόν τε τῶν βασιλείων καὶ
[2, 11]	καὶ ἕτερος ἀδελφὸς Ἀριστόβουλος ἰδιώτης	καταλιπὼν	Ἰωτάπην θυγατέρα. Οὗτοι μὲν οὖν
[2, 12]	ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις τελευτᾷ	καταλιπὼν	Νέρωνα τῆς ἀρχῆς διάδοχον, ὃν
[2, 5]	τὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ φρουρὰν	καταλιπὼν	τὸ καὶ πρότερον τάγμα εἰς
[2, 17]	τὸν σοφιστὴν ἔβαλλον, οἰόμενοι τούτου	καταλυθέντος	διατρέψειν ὅλην τὴν στάσιν, πρὸς
[2, 16]	τὸ μὴ τῶν πατρίων τι	καταλῦσαι.	Πῶς δὲ ἐπικαλέσεσθε τὸ θεῖον
[2, 17]	στάσεως διόρθωσιν· οἱ δ' οὐ	καταλῦσαι	τὸν πόλεμον σπεύδοντες, ἀλλ' ἀδεέστερον
[2, 21]	ἐργασίαν παρασχόντος. Καὶ ὑπολαβών, εἰ	καταλύσειεν	τὸν Ἰώσηπον, αὐτὸς ἡγήσεσθαι τῆς
[2, 21]	Ἰώσηπος, καὶ πολλὰ τοιαῦτα πρὸς	κατάλυσιν	τἀνδρὸς ἐπραγματεύετο. (Καθ' ὃν καιρὸν
[2, 7]	σῶμα σκληρότερόν τε καὶ δουλοφανὲς	καταμαθὼν	ἐνόησεν πᾶν τὸ σύνταγμα, Πάνυ
[2, 15]	δ' ἀρχιερεῖς αὐτοὺς ἦν ἰδεῖν	καταμωμένους	μὲν τὴν κεφαλὴν κόνει, γυμνοὺς
[2, 21]	ἑτέραν τῶν χειρῶν καταλιπεῖν. Κἀκείνου	κατανεύσαντος	ἐφ' ᾧ τὴν ἑτέραν αὐτὸς
[2, 2]	ἔτι δὲ τῷ δήμῳ πάντα	κατανεύσας	ὅσων ὡς παρὰ βασιλέως τυχεῖν
[2, 21]	βασιλέα. Καὶ τοῦ μὲν μὴ	καταντήσαντος	ἐφ' ἣν συντέτακτο προθεσμίαν, Ῥωμαικῶν
[2, 21]	προπηδᾷ, περιρρηξάμενος μὲν τὴν ἐσθῆτα,	καταπασάμενος	δὲ τῆς κεφαλῆς κόνιν, ἀποστρέψας
[2, 9]	σφῶν αὐτῶν ἐν τῇ φυγῇ	καταπατηθέντες	ἀπώλοντο. Πρὸς δὲ τὴν συμφορὰν
[2, 2]	ἐφ' ἑκάστῳ τῶν κατηγορημένων μάρτυρας	καταπαύει	τὸν λόγον. Ἀνίσταται δὲ Νικόλαος
[2, 14]	τήν τε γάστραν αἴρει καὶ	καταπαύειν	ἐπειρᾶτο τὴν στάσιν. Ἡττωμένου δ'
[2, 9]	ἀρνουμένου περὶ τὴν οἰκίαν πρηνεῖς	καταπεσόντες	ἐπὶ πέντε ἡμέρας καὶ νύκτας
[2, 9]	Ἰουδαῖοι καθάπερ ἐκ συνθήματος ἀθρόοι	καταπεσόντες	καὶ τοὺς αὐχένας παρακλίναντες ἑτοίμους
[2, 4]	τά τε ἐν Ἱεριχοῖ βασίλεια	καταπίμπρησιν	καὶ πολλὰς ἑτέρας τῶν πολυτελῶν
[2, 21]	πρὸς τὸ πλῆθος τῶν ἐφεστώτων	καταπλαγεὶς	προπηδᾷ, περιρρηξάμενος μὲν τὴν ἐσθῆτα,
[2, 14]	κἀν τοῖς ὅπλοις φιλελευθέρους. Τούτοις	καταπλαγὲν	τὸ πλῆθος, ἅμα καὶ τῶν
[2, 9]	δὲ τὴν συμφορὰν τῶν ἀνῃρημένων	καταπλαγὲν	τὸ πλῆθος ἐσιώπησεν. (Κἀν τούτῳ
[2, 16]	δυνάμεως Ῥωμαίων καὶ τὴν τύχην	καταπλαγέντες,	ἥτις αὐτοῖς κατορθοῖ πλείονα τῶν
[2, 21]	φίλοι καὶ σωματοφύλακες τοῦ Ἰωσήπου	καταπλαγέντες	τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους ἔφυγον
[2, 19]	στασιασταὶ τὴν εὐταξίαν τῶν Ῥωμαίων	καταπλαγέντες	τῶν μὲν ἔξω τῆς πόλεως
[2, 21]	καὶ τοσαύτην τοῖς ἀπειλοῦσιν ἐνειργάσατο	κατάπληξιν,	ὥστε ῥίψαντας τὰ ὅπλα φεύγειν.
[2, 17]	ἰδόντων καὶ κρατεῖν ἤδη πεπεισμένων	κατάπληξις	ἦν. Οἱ δὲ ἔνδοθεν πρός
[2, 15]	τῶν τεγῶν τοὺς Ῥωμαίους ἔβαλλον.	Καταπονούμενοι	δὲ τοῖς ὕπερθεν βέλεσιν καὶ
[2, 3]	οὔτε τοὺς συστάδην μαχομένους ὑπομένειν.	(Καταπονούμενοι	μὲν πρὸς ἀμφοτέρων ὑποπιμπρᾶσιν τὰς
[2, 15]	θεῷ· τοὺς γὰρ ἢ νόσῳ	καταπονουμένους	ἤ τισιν ἄλλαις ἀνάγκαις ἔθος
[2, 17]	Ῥωμαίων ἀποστάντας δι' ἐλευθερίας πόθον	καταπροέσθαι	ταύτην οἰκείῳ δήμῳ καὶ δεσπότην
[2, 12]	ὁ ἀρχιερεὺς Ἰωνάθης υἱὸς Ἀνάνου	κατάρξαι	μὲν ἔλεγον τῆς ταραχῆς Σαμαρέας
[2, 16]	ὑπόνοιαν ἀποστάσεως· δόξειν γὰρ αὐτοὶ	κατάρξαι	τῶν ὅπλων, εἰ μὴ φθάσαντες
[2, 16]	εἰ μὴ φθάσαντες ἐνδείξαιντο τὸν	κατάρξαντα·	φανεροὶ δ' ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντες,
[2, 17]	στηριγμάτων ὁ μὲν πύργος ἐξαίφνης	κατασείεται,	τεῖχος δ' ἕτερον ἔνδοθεν ἀνῳκοδομημένον
[2, 21]	νομίσαντες ἔρριψαν τὰ ὅπλα καὶ	κατασείοντες	ἱκετηρίας ἐδέοντο φείσασθαι τῆς πόλεως.
[2, 14]	παρῳκοδόμει τὸ χωρίον ἐκεῖνος ἐργαστήρια	κατασκευαζόμενος	στενήν τε καὶ παντάπασιν βιαίαν
[2, 14]	τὸ μέλλον αὐτοῖς τὸν Φλῶρον	κατασκευάσειεν	μετριώτερον, ὑπέστρεφεν εἰς Ἀντιόχειαν. Προέπεμπε
[2, 21]	πόλιν ἀσφαλείας δεομένην καὶ πρὸς	κατασκευὴν	τείχους χρῄζουσαν ἀργυρίου, δεδοικὼς δὲ
[2, 16]	δὲ προπέμψαι τῶν ἑταίρων τὸν	κατασκεψόμενον	τὰ πράγματα καὶ τὰ φρονήματα
[2, 18]	διάφοροι παραχρῆμα ἀνεβόων πολεμίους καὶ	κατασκόπους	λέγοντες· ἔπειτα ἀναπηδήσαντες ἐπέβαλλον τὰς
[2, 8]	τοῖς σώμασιν ἴυγγί τινι φυσικῇ	κατασπωμένας,	Ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν κατὰ
[2, 1]	καὶ πρῶτον τὸν ὑπ' ἐκείνου	κατασταθέντα	παύειν ἀρχιερέα· προσήκειν γὰρ αὐτοῖς
[2, 2]	ἀποδίδωσι δὲ λόγον αὐτοῖς. (Ἔνθα	καταστὰς	ὁ Σαλώμης υἱὸς Ἀντίπατρος, ἦν
[2, 10]	τοῦ νόμου πάσχειν ἑτοίμως ἔχειν.	Καταστείλας	δ' αὐτῶν ὁ Πετρώνιος τὴν
[2, 14]	Κέστιος τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους	καταστείλας	καὶ δοὺς ἔμφασιν ὡς πρὸς
[2, 21]	τὸ τέγος καὶ τῇ δεξιᾷ	καταστείλας	τὸν θόρυβον αὐτῶν ἀγνοεῖν ἔφη
[2, 1]	Διὸ πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ	καταστέλλειν	ἐπειρᾶτο τοὺς νεωτερίζοντας καὶ τὸν
[2, 22]	ἐσχεδιάζοντο πρὸς ἡδονήν, καὶ τὸ	κατάστημα	τῆς πόλεως πρὶν ἐπελθεῖν Ῥωμαίους
[2, 2]	χρὴ τῶν ἐν ταῖς διαθήκαις	καταστῆσαί	τινα διάδοχον, εἴτε καὶ πάσῃ
[2, 20]	ἀναπέμπειν ἐκέλευσεν καὶ τοὺς ἑβδομήκοντα.	(Καταστησάμενος	δὲ τὰ πρὸς ἀλλήλους νόμιμα
[2, 5]	μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον	καταστησάμενος	τὰ ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ φρουρὰν
[2, 11]	τὴν Γαίου Κλαυδίῳ πολεμεῖν ἐψηφίζετο·	καταστήσεσθαι	γὰρ δι' ἀριστοκρατίας, ὥσπερ οὖν
[2, 16]	ἀπόστασιν, εἰ γέγονεν, ἢ βεβαιοτέρους	καταστήσοντα	Ἰουδαίους καὶ συμμένοντας, αὐτῷ δὲ
[2, 8]	ταμιεύων ἐσθῆτα καὶ τὰ ἐπιτήδεια.	Καταστολὴ	δὲ καὶ σχῆμα σώματος ὅμοιον
[2, 18]	τῇ Γαυλανίτιδι προσπεσόντες τὰ μὲν	καταστρεψάμενοι,	τὰ δ' ὑποπρήσαντες ἐχώρουν ἐπὶ
[2, 14]	συναθροισθέντων στασιαστής τις Καισαρεὺς γάστραν	καταστρέψας	καὶ παρὰ τὴν εἴσοδον αὐτῶν
[2, 17]	Μανάημον ἥ τε τῶν ὀχυρῶν	καταστροφὴ	χωρίων καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέως
[2, 10]	προσσχόντα, πάλιν ἀντιπληροῦται τὸ χωρίον,	κατασυρόντων	μὲν ὥσπερ ἐπίτηδες τότε τῶν
[2, 16]	ἔχων. Οὓς ἅπαντας πολεμησάντων ὑμῶν	κατασφάξουσιν	οἱ διάφοροι, καὶ δι' ὀλίγων
[2, 1]	μή ποτε τὸ πλῆθος ἐκπολεμώσας	κατασχεθείη	τῷ κινήματι. Διὸ πειθοῖ μᾶλλον
[2, 21]	ἄλλας πόλεις ἐφεδρευούσας τοῖς ἡρπαγμένοις,	κατασχεῖν	ἡσυχῆ τὰ χρήματα προειλόμην, ἵνα
[2, 1]	βίᾳ τοὺς ἐξάρχοντας τῆς στάσεως	κατασχεῖν.	Πρὸς οὓς τὸ πλῆθος ἅπαν
[2, 11]	ἐδήλωσεν, ὅτι τε εἰ μὴ	κατάσχοι	τὴν ὁρμὴν τῶν ἐπὶ τοὺς
[2, 18]	πρὸς τὸ ἀλλόφυλον ἦσαν προσβολαί,	κατατρέχοντες	δὲ εἰς Σκυθόπολιν τοὺς παρ'
[2, 4]	Γαλιλαίας Ἰούδας υἱὸς Ἐζεκία τοῦ	κατατρέχοντός	ποτε τὴν χώραν ἀρχιλῃστοῦ καὶ
[2, 4]	οὐκ ὀλίγον χρόνον τὴν χώραν	κατατρέχων	σὺν τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ τὸ
[2, 8]	φρικτὸν ἡ τῶν ἔνδον σιωπὴ	καταφαίνεται,	τούτου δ' αἴτιον ἡ διηνεκὴς
[2, 16]	ἐπὶ τὴν τοῦ θεοῦ συμμαχίαν	καταφευκτέον.	Ἀλλὰ καὶ τοῦτο παρὰ Ῥωμαίοις
[2, 18]	αὐτῶν διαρπάζειν καὶ τὰς οἰκίας	καταφλέγειν.	Οἱ δ' ὁρμήσαντες εἰς τὸ
[2, 12]	ὡς ὅλης αὐτοῖς τῆς χώρας	καταφλεγείσης	συνεχύθησαν, καὶ καθάπερ ὀργάνῳ τινὶ
[2, 16]	καὶ τὴν περικαλλεστάτην πατρίδα ταύτην	καταφλέξαι;	μανέντες γὰρ οὕτως τό γε
[2, 17]	δὲ τὰ νεῦρα τῆς πόλεως	καταφλέξαντες	ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐχώρουν, ἔνθα
[2, 18]	διαρπάσας μὲν πᾶν τὸ προσπῖπτον	καταφλέξας	δὲ τὰς πέριξ κώμας ὑπέστρεψεν
[2, 4]	Κἂν ἔφθη πᾶσαν οἴκησιν εὐπρεπῆ	καταφλέξας,	εἰ μὴ Γρᾶτος ὁ τῶν
[2, 16]	εἰς ὑπόδειγμα τῶν ἄλλων ἐθνῶν	καταφλέξειν	μὲν τὴν ἱερὰν πόλιν, ἀναιρήσειν
[2, 18]	ἀμφιθέατρον ὥρμησαν ἀπειλοῦντες ἐν αὐτῷ	καταφλέξειν	τὸν δῆμον αὔτανδρον. Κἂν ἔφθησαν
[2, 21]	τὰς οἰκίας ἅμα ταῖς γενεαῖς	καταφλέξειν,	τρισχιλίους μὲν ἀπέστησεν εὐθέως, οἳ
[2, 18]	ἄνδρας συλλαβόντες ἔσυρον ὡς ζῶντας	καταφλέξοντες.	Ἤρθη δὲ πᾶν τὸ Ἰουδαῑ
[2, 8]	πεπεισμένοι τὴν πρὸς ἕνα πίστιν.	(Καταφρονηταὶ	δὲ πλούτου, καὶ θαυμάσιον αὐτοῖς
[2, 8]	ἔμοιγε δοκεῖν καὶ τὴν εὐταξίαν,	καταφρονηταὶ	δὲ τῶν δεινῶν, καὶ τὰς
[2, 4]	σώματος ἰσχὺς καὶ ψυχὴ θανάτου	καταφρονοῦσα,	πρὸς δὲ τούτοις ἀδελφοὶ τέσσαρες
[2, 16]	καὶ τὴν μὲν ψυχὴν θανάτου	καταφρονοῦσαν,	τοὺς δὲ θυμοὺς τῶν ἀγριωτάτων
[2, 15]	κἂν αὐτὴν ἀνεῖλον, εἰ μὴ	καταφυγεῖν	εἰς τὴν βασιλικὴν αὐλὴν ἔφθη,
[2, 17]	τοῖς βασιλικοῖς εἰς τὴν ἀνωτέρω	καταφυγόντες	αὐλὴν ταχέως ἀπέκλεισαν τὰς θύρας,
[2, 12]	ἀμπεχόμενοι καὶ τέφραν τῶν κεφαλῶν	καταχέοντες	ἱκέτευον ἀναχωρεῖν καὶ μὴ διὰ
[2, 7]	ἰδιοξένους εἰς Ῥώμην αὐτῷ συνεκπλεῦσαι.	Καταχθεὶς	δὲ εἰς Δικαιάρχειαν δῶρά τε
[2, 18]	ἑαυτῶν ἐρεθίζειν τὸ Ῥωμαίων στράτευμα.	Καταχλευάζοντες	δὲ τῆς παρακλήσεως οἱ στασιώδεις
[2, 7]	Καίσαρα καὶ τὸν Ἰουδαῖον ἐνδείκνυται	καταχρησάμενον	αὐτοῦ τῇ ὁμοιότητι πρὸς ἐργασίαν·
[2, 16]	ποριζόμενος ἐπέστελλεν Κεστίῳ Ἰουδαίων ἀπόστασιν	καταψευδόμενος	τήν τε ἀρχὴν τῆς μάχης
[2, 17]	ξένην καὶ μετὰ τοῦ κινδύνου	καταψηφίσασθαι	τῆς πόλεως ἀσέβειαν, εἰ παρὰ
[2, 21]	δι' ὧν βεβαιώσεται τὴν πόλιν.	Κατέβαινον	δ' εὐθέως δέκα τῶν Τιβεριέων
[2, 12]	τὸ βιβλίον καὶ εἰς πῦρ	κατέβαλεν.	Ἰουδαῖοι δὲ ὡς ὅλης αὐτοῖς
[2, 14]	μελλούσης ἁλώσεως ἔκτοτε τῇ πόλει	κατεβάλλετο.	(Τοιοῦτον δ' ὄντα τὸν Ἀλβῖνον
[2, 19]	τὸν Ἄνανον ἀπὸ τοῦ τείχους	κατέβαλον	καὶ λίθοις παίοντες συνήλασαν εἰς
[2, 9]	εἰς Ἱεροσόλυμα περιστάντες τὸ βῆμα	κατεβόων.	Ὁ δέ, προῄδει γὰρ αὐτῶν
[2, 16]	Ἀγρίππαν ἱκέτευεν, τοῦ τε Νεαπολιτανοῦ	κατεβόων	ὅσα πάθοιεν ὑπὸ Φλώρου καὶ
[2, 12]	μὲν τὸ πλῆθος ἠγανάκτησεν, καὶ	κατεβόων	τοῦ Κουμανοῦ κολάζειν τὸν στρατιώτην,
[2, 15]	μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ στασιασταὶ Φλώρου	κατεβόων.	Τοῦτο ἦν σύνθημα κατ' αὐτῶν
[2, 8]	τῆς ἐπιορκίας ὑπολαμβάνοντες· ἤδη γὰρ	κατεγνῶσθαί	φασιν τὸν ἀπιστούμενον δίχα θεοῦ.
[2, 19]	δύναμιν καὶ τραπέντας μέχρι Ἱεροσολύμων	κατεδίωξεν.	Στρατοπεδευσάμενος δὲ ἐπὶ τοῦ καλουμένου
[2, 13]	ἐκεῖ δυνάμεως ἐκ Συρίας ἦν	κατειλεγμένον	καὶ καθάπερ συγγενεῖς ἦσαν πρὸς
[2, 19]	ἡμέραις οἱ Ἰουδαῖοι τὰ μετέωρα	κατειληφότες	ἐπετήρουν τὰς παρόδους δῆλοί τε
[2, 2]	δ' ἔργοις πάλαι γεγονέναι βασιλέα,	κατειρωνεύεσθαι	δὲ νῦν τῶν Καίσαρος ἀκοῶν,
[2, 8]	δὲ ἐν ταῖς ἀλγηδόσιν καὶ	κατειρωνευόμενοι	τῶν τὰς βασάνους προσφερόντων εὔθυμοι
[2, 2]	δ' ὡς καὶ τὸ πένθος	κατειρωνεύσατο	τοῦ πατρός, μεθ' ἡμέραν μὲν
[2, 1]	πολύ τι θυμάτων πλῆθος ἐκδεχομένη,	κάτεισι	μὲν ἐκ τῆς χώρας λαὸς
[2, 17]	πολέμου τότε οὕτω τὴν ἀπειλὴν	κατεῖχεν	Ἀγρίππας, αὖθις δὲ ἐπειρᾶτο πείθειν
[2, 21]	καὶ μειζόνων ἐφιέμενον ἔνδεια χρημάτων	κατεῖχεν·	Ἐπεὶ δὲ τὸν Ἰώσηπον ὁρῶν
[2, 14]	ἦν, ἔτι μέντοι τοὺς θυμοὺς	κατεῖχον.	Ὁ δὲ Φλῶρος ὥσπερ ἠργολαβηκὼς
[2, 18]	τὸ φρούριον, ὅπερ φυλακῇ κρατυνάμενοι	κατεῖχον	οἱ Μαχαιρῖται. (Κατὰ δὲ τὴν
[2, 20]	ἐπὶ συμπορισμὸν αὐτοῖς τῶν ἐπιτηδείων	κατεῖχον,	ὡς τοὺς μὲν εἰς ὅπλα,
[2, 19]	ὑπὲρ τὸν αὐχένα τῆς ὁδοῦ	κατεκάλυπτε	τὴν φάλαγγα τοῖς βέλεσιν. Ἔνθα
[2, 18]	ἐπέτρεψαν Μακεδόνας, ἐπεί τε Ῥωμαῖοι	κατεκτήσαντο	τὴν Αἴγυπτον, οὔτε Καῖσαρ ὁ
[2, 19]	(Δεινὴ δὲ τοὺς στασιαστὰς ἔκπληξις	κατέλαβεν·	ἤδη δὲ πολλοὶ διεδίδρασκον ἀπὸ
[2, 17]	στρατιῶται διέφυγον ὅσους τε αὐτῶν	κατελάμβανον	μὴ φθάσαντας ἐκδραμεῖν διέφθειραν, καὶ
[2, 19]	μέχρι Ἀντιπατρίδος. Ἔπειθ' ὡς οὐ	κατελάμβανον,	ὑποστρέφοντες τάς τε μηχανὰς ᾖρον
[2, 15]	ταφήν τις γνώριμος τοῖς ἰδίοις	κατελείπετο.	Συνέπιπτον δὲ καὶ στρατιῶται παίοντες
[2, 20]	συμπονῶν ἅμα καὶ προστάσσων παρῆν.	Κατέλεξεν	δὲ καὶ δύναμιν ἐκ τῆς
[2, 6]	μὲν οὖν ἐκ τῆς κατηγορίας	κατέληξαν	εἰς τοιαύτην ἀξίωσιν, ἀναστὰς δὲ
[2, 6]	ὁ βασιλεὺς ἐν ταῖς διαθήκαις	κατέλιπεν	Ἰαμνείας τε καὶ Ἀζώτου καὶ
[2, 9]	καὶ τοὺς ἐν Φασαηλίδι φοινικῶνας	κατέλιπεν.	Μεταβάσης δὲ εἰς Τιβέριον τὸν
[2, 19]	παιόμενοι καὶ τῆς φάλαγγος ἐκσειόμενοι	κατέπιπτον,	μέχρι πολλῶν διαφθαρέντων, ἐν οἷς
[2, 18]	φρουροὺς ἀπέσφαξαν, τὰ δ' ἐρύματα	κατέρριψαν	εἰς γῆν. Κατὰ δὲ τὰς
[2, 3]	Ἡρώδου διαφθαρέντα ὑπὸ Πάρθων, ἐντεῦθεν	κατέσειεν	τοῖς ἐν τῷ τάγματι στρατιώταις
[2, 18]	ταύταις πυρποληθείσαις Ἀνθηδόνα καὶ Γάζαν	κατέσκαπτον.	Πολλαὶ δὲ καθ' ἑκάστην τούτων
[2, 17]	ὡς ὑπωρύττετο, δεύτερον ἑαυτοῖς ἔρυμα	κατεσκεύασαν.	Πρὸς ὃ τῶν ἀδοκήτως ἰδόντων
[2, 13]	ἐπὶ τὴν ἑαυτῶν ἕκαστον διαλαθεῖν.	(Κατεσταλμένων	δὲ καὶ τούτων ὥσπερ ἐν
[2, 15]	μὲν ἀπειλαῖς οὓς δὲ αἰδοῖ	κατέστειλαν.	Ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ' ἡσυχίας τε
[2, 20]	σωφρονεστάτους ἐπιλέξας ἐκ τοῦ ἔθνους	κατέστησεν	ἄρχοντας ὅλης τῆς Γαλιλαίας, ἑπτὰ
[2, 13]	δὲ τὴν λοιπὴν Ἰουδαίαν Φήλικα	κατέστησεν	ἐπίτροπον. Οὗτος τόν τε ἀρχιλῃστὴν
[2, 17]	πολιορκήσαντες αὐτούς τε εἷλον καὶ	κατέσφαξαν	καὶ τὸ φρούριον ἐνέπρησαν. Ἔπειτα
[2, 11]	ἔσοιτο βασιλεύς. (Ταῦτ' ἀκούσας Κλαύδιος	κατέσχεν	τὰς ὁρμὰς τοῦ στρατιωτικοῦ προσδέχεταί
[2, 10]	ψυχήν” διαφῆκεν τὸ πλῆθος πολλὰ	κατευχομένων	αὐτῷ, καὶ παραλαβὼν τὴν στρατιὰν
[2, 16]	πόλεμον ἐκριπισθέντας οὐδὲ αὐτῷ λυσιτελὲς	κατεφαίνετο.	Προσκαλεσάμενος δὲ εἰς τὸν ξυστὸν
[2, 11]	δ' ὡς ἀποστροφὴ σωτήριος οὐ	κατεφαίνετο,	τὴν τῶν στρατιωτῶν ὁδὸν ἠπείγοντο
[2, 19]	καὶ φάραγγες, εἰς οὓς ἀποσφαλέντες	κατεφθείροντο,	καὶ οὔτε φυγῆς τις τόπον
[2, 5]	ἁρπαγὰς τῶν Ἀράβων οὐδὲν ἀντεῖχεν.	Κατεφλέγη	δὲ καὶ Ἀμμαοῦς φυγόντων τῶν
[2, 4]	πλαγίου τὸν αὐχένα πλήξας ἀπέρραξε.	Κατεφλέγη	δὲ καὶ τὰ πλησίον Ἰορδάνου
[2, 18]	κτήσεις διήρπασαν καὶ τὰς κώμας	κατέφλεξαν.	(Εἰς δὲ τὴν Γαλιλαίαν ἀπέστειλεν
[2, 22]	Μασάδᾳ λῃστὰς μεθ' ὧν εἶχεν	κατέφυγεν,	κἀκεῖ μέχρι τῆς Ἀνάνου καὶ
[2, 19]	Ῥωμαῖοι μὲν εἰς τὴν Βεθώραν	κατέφυγον,	Ἰουδαῖοι δὲ πάντα τὰ κύκλῳ
[2, 17]	αὐλήν, εἰς ἣν οἱ βασιλικοὶ	κατέφυγον,	καὶ διανείμαντες σφᾶς αὐτοὺς εἰς
[2, 14]	πλείω τις ἀπιστίαν τῆς ἀληθείας	κατέχεεν	οὔτε ἐν τῷ πανουργεῖν δολιωτέρας
[2, 13]	οἱ γεραιοὶ τοὺς ἰδίους στασιαστὰς	κατέχειν	οἷοί τε ἦσαν καὶ τοῖς
[2, 12]	ἀστρατήγητοι καὶ μηδενὶ τῶν ἀρχόντων	κατέχοντι	πειθόμενοι. Τοῦ λῃστρικοῦ δ' αὐτῶν
[2, 18]	ἐπὶ κακῷ τῶν ὁμοφύλων ἀμφοτέροις	κατεχρήσατο·	προιὼν γοῦν ὁσημέραι πολλοὺς μὲν
[2, 11]	χρήμασιν αὐτὸς οὐκ εἰς μακρὰν	κατεχρήσατο·	τηλικοῦτον γὰρ τοῖς Ἱεροσολύμοις περιβαλεῖν
[2, 14]	δὲ πρὸς ἁρπαγὰς τῶν μετρίων	κατεχρῆτο.	Συνέβαινεν δὲ τοὺς μὲν ἀφῃρημένους
[2, 19]	ἐξόδου, ἄλλοι δὲ τοὺς ὑστάτους	κατεώθουν	εἰς τὴν φάραγγα, τὸ δὲ
[2, 9]	κορβωνᾶς, εἰς καταγωγὴν ὑδάτων ἐξαναλίσκων·	κατῆγεν	δὲ ἀπὸ τετρακοσίων σταδίων. Πρὸς
[2, 18]	τοὺς διαφεύγοντας ὁ Φλῶρος συλλαβὼν	κατῆγεν	δεσμώτας εἰς τὰ νεώρια. Πρὸς
[2, 17]	καὶ ὅρκους δώσοντας. Ὧν γενομένων	κατῆγεν	τοὺς στρατιώτας ὁ Μετίλιος. Οἱ
[2, 6]	τὰς εἰς τοὺς βασιλεῖς αἰτίας,	κατηγόρει	δὲ τοῦ ἔθνους τό τε
[2, 2]	τῶν ἐναντιουμένων Ἀρχελάῳ δεινότατος εἰπεῖν,	κατηγόρει	φάσκων τοῖς μὲν λόγοις ἀμφισβητεῖν
[2, 2]	συγγενῶν παραστησάμενος ἐφ' ἑκάστῳ τῶν	κατηγορημένων	μάρτυρας καταπαύει τὸν λόγον. Ἀνίσταται
[2, 2]	τοῦτο καὶ Σαβῖνος δι' ἐπιστολῶν	κατηγορήσας	μὲν Ἀρχελάου παρὰ Καίσαρι, πολλὰ
[2, 2]	διαδοχῆς Ἀρχελάῳ, τὸ δ' ἀληθὲς	κατηγορήσοντες	περὶ τῶν κατὰ τὸ ἱερὸν
[2, 7]	γινώσκων ἀκριβῶς> τοὺς Ἀλεξάνδρου χαρακτῆρας,	κατηγόρητο	γὰρ ὑφ' Ἡρώδου παρ' αὐτῷ,
[2, 9]	Τοῦ δὲ μὴ προσδεξαμένου τὴν	κατηγορίαν	μένων ἐπὶ Ῥώμης τούς τε
[2, 6]	Ἰουδαῖοι μὲν οὖν ἐκ τῆς	κατηγορίας	κατέληξαν εἰς τοιαύτην ἀξίωσιν, ἀναστὰς
[2, 6]	ἀξιωθῆναι. (Ἐπιτραπὲν δὲ λέγειν τοῖς	κατηγόροις	τὰς Ἡρώδου παρανομίας πρῶτον διεξῄεσαν,
[2, 9]	εἰς Γαλλίαν· ἠκολούθησεν γὰρ αὐτῷ	κατήγορος	Ἀγρίππας, ᾧ καὶ τὴν τετραρχίαν
[2, 9]	τὸ πλῆθος ἐσιώπησεν. (Κἀν τούτῳ	κατήγορος	Ἡρώδου τοῦ τετραρχοῦντος Ἀγρίππας υἱὸς
[2, 6]	Ἀρχελάου συγγενεῖς, ὅσοι πρὸς τοὺς	κατηγόρους	ἀφεστήκεσαν. (Τότε μὲν οὖν Καῖσαρ
[2, 2]	ἐγκλημάτων συμβούλους ἀπεδείκνυεν αὐτοὺς τοὺς	κατηγόρους	γεγονέναι. Τήν γε μὴν ἐπιδιαθήκην
[2, 14]	ὑπελάμβανεν· εἰρήνης μὲν γὰρ οὔσης	κατηγόρους	ἕξειν ἐπὶ Καίσαρος Ἰουδαίους προσεδόκα,
[2, 16]	δὲ τὸ μὲν χειροτονεῖν Φλώρου	κατηγόρους	ἐπίφθονον, τὸ περιιδεῖν δὲ Ἰουδαίους
[2, 6]	ὑπομένοντες, ὀφθῆναι δὲ μετὰ τῶν	κατηγόρων	ὑπὸ Καίσαρος αἰδούμενοι. Τούτοις παρῆν
[2, 2]	Ποπλᾶ καὶ Πτολεμαίου καὶ Νικολάου	κατῄει	πρὸς θάλασσαν καταλιπὼν ἐπίτροπόν τε
[2, 22]	πλουσίων, ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα	κατῃκίζετο	δῆλός τε ἦν ἤδη πόρρωθεν
[2, 18]	ἐπεὶ γὰρ περισχόντες οἱ Σκυθοπολῖται	κατηκόντιζον	αὐτοὺς ἀνὰ τὸ ἄλσος, σπασάμενος
[2, 19]	τετρακοσίους ἔδραμον, κἀκείνους μὲν ταχέως	κατηκόντισαν,	ἐδίωκον δὲ τὸν Κέστιον. Ὁ
[2, 4]	Ἄρειον καὶ τεσσαράκοντα τοὺς γενναιοτάτους	κατηκόντισαν,	οἱ δὲ λοιποὶ κινδυνεύοντες ταὐτὸ
[2, 2]	μὴν οἱ φύλακες τῶν Ἀρχελάου	κατημέλουν	ἐντολῶν, ἔμενον δὲ φρουροῦντες ἕκαστα
[2, 19]	Ἰούκουνδος ὄνομα, μόλις εἰς Γαβαὼν	κατήντησαν	ἐπὶ τὸ πρότερον στρατόπεδον, τὰ
[2, 15]	μετὰ τῶν ὀργάνων προσέπιπτον καὶ	κατηντιβόλουν	φυλάξαι τὸν ἱερὸν κόσμον αὐτοῖς
[2, 17]	Βερνίκης ἀναβάντες εἰς τὸ ἱερὸν	κατήρξαντο	τῆς τῶν στοῶν δομήσεως, εἰς
[2, 22]	μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ δὲ	κατήφεια	τῶν μετρίων, καὶ πολλοὶ τὰς
[2, 17]	ἐπένθουν δημοσίᾳ, καὶ πλήρης μὲν	κατηφείας	ἦν ἡ πόλις, ἕκαστος δὲ
[2, 17]	δὲ προοίμιον ἁλώσεως ἔδοξεν. Καὶ	κατιδόντες	ἀνηκέστους μὲν ἤδη τὰς αἰτίας
[2, 18]	ἅμα τοῖς Ἕλλησιν συχνοὶ Ἰουδαίων,	Κατιδόντες	δὲ αὐτοὺς οἱ διάφοροι παραχρῆμα
[2, 19]	πρόεισιν σταδίους. Ἕωθεν δὲ Ἰουδαῖοι	κατιδόντες	ἔρημον τὴν ἔπαυλιν αὐτῶν ἐπὶ
[2, 19]	πεντήκοντα σταδίους. (Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι	κατιδόντες	ἤδη πλησιάζοντα τῇ μητροπόλει τὸν
[2, 19]	τῶν Ῥωμαίων ὁδεύειν. (Ἔνθα δὴ	κατιδὼν	Ἀγρίππας οὐδὲ τὰ Ῥωμαίων ἀκίνδυνα
[2, 18]	ἦν ὁ πλεῖστα κερδάνας ὡς	κατισχύσας	πλειόνων. Ἦν δὲ ἰδεῖν τὰς
[2, 16]	τὴν μέχρι Δαλματίας ἀποτεμνομένην Ἴστρῳ	κατοικοῦντες,	οὐ δυσὶν μόνοις τάγμασιν ὑπείκουσιν,
[2, 16]	καὶ τῶν κατὰ τὰς ἄλλας	κατοικούντων	πόλεις· οὐ γὰρ ἔστιν ἐπὶ
[2, 16]	μυριάδας ἀνθρώπων δίχα τῶν Ἀλεξάνδρειαν	κατοικούντων,	ὡς ἔνεστιν ἐκ τῆς καθ'
[2, 18]	εἰ μὴ πρὸς ἱκετηρίας ἐτράποντο.	Κατοικτείρας	δ' αὐτοὺς Ἀλέξανδρος ἀναχωρεῖν τοὺς
[2, 6]	τῶν κειμηλίων εἰς τὴν τοῦ	κατοιχομένου	τιμὴν ἐξελόμενος. ~(Κἀν τούτῳ νεανίας
[2, 1]	κοινὸν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ πέπαυτο,	κατολοφυρόμενοι	τοὺς κολασθέντας ὑπὸ Ἡρώδου διὰ
[2, 9]	ἐλπίδα βασιλείας Ἡρωδιὰς ἡ γυνὴ	κατονειδίζουσα	τὴν ἀργίαν καὶ φαμένη παρὰ
[2, 21]	Ἰώσηπος πολλὰ διαπειλησάμενος αὐτοῖς καὶ	κατονειδίσας,	εἰ πρῶτον μὲν ἀράμενοι τὸν
[2, 21]	Καὶ πολλὰ τὴν προπέτειαν αὐτῶν	κατονειδίσας	ἐκ μὲν τῶν παρόντων Ταριχέας
[2, 19]	τεῖχος καὶ κατὰ τούτων οἱ	κατόπιν	ἄλλους οἵ τε ἑξῆς ὁμοίως
[2, 19]	Ἰουδαῖοι πρὸς τὴν πόλιν ὑπέστρεφον,	κατόπιν	δὲ τοῖς Ῥωμαίοις ἐπὶ τὴν
[2, 19]	Οὔτε δὲ ἐπιστραφῆναι πρὸς τοὺς	κατόπιν	τιτρώσκοντας ἐθάρρουν οἱ τελευταῖοι ἄπειρόν
[2, 16]	τὴν τύχην καταπλαγέντες, ἥτις αὐτοῖς	κατορθοῖ	πλείονα τῶν ὅπλων. Τοιγαροῦν ὑπὸ
[2, 20]	ἐπιχωρίων, εἰδὼς ὅτι ταύτῃ πλεῖστα	κατορθώσει,	κἂν τἆλλα διαμαρτάνῃ. Συνιδὼν δὲ
[2, 17]	τὴν ἄνω καταλαμβάνονται πόλιν· τῆς	κάτω	γὰρ τὸ στασιάζον ἐκράτει καὶ
[2, 9]	πόλιν κτίζει Καισάρειαν κἀν τῇ	κάτω	Γαυλανιτικῇ Ἰουλιάδα, Ἡρώδης δ' ἐν
[2, 20]	τὴν λίμνην σπήλαια κατὰ τὴν	κάτω	καλουμένην Γαλιλαίαν ἐτειχίσατο, τῆς δὲ
[2, 8]	οὔτε ὄμβροις οὔτε νιφετοῖς οὔτε	καύμασι	βαρυνόμενον, ἀλλ' ὃν ἐξ ὠκεανοῦ
[2, 20]	Βηρσαβὲ καὶ Σελάμην, ἔτι δὲ	Καφαρεκχὼ	καὶ Ἰαφὰ καὶ Σιγὼφ τό
[2, 6]	χιλίων ταλάντων, εὐτελῆ τινα τῶν	κειμηλίων	εἰς τὴν τοῦ κατοιχομένου τιμὴν
[2, 15]	μὴ πρὸς ἁρπαγὴν τῶν θείων	κειμηλίων	Ῥωμαίους ἐρεθίσαι. Τοὺς δ' ἀρχιερεῖς
[2, 8]	τὸ πλεῖστον ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις	κεῖσθαι,	βοηθεῖν δὲ εἰς ἕκαστον καὶ
[2, 18]	μεσαίτατον τῆς Γαλιλαίας ὄρος, ὃ	κεῖται	μὲν ἀντικρὺ τῆς Σεπφώρεως, καλεῖται
[2, 12]	ἥτις ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ	κεῖται	τῆς Σαμαρείτιδος, πολλῶν ἀναβαινόντων Ἰουδαίων
[2, 9]	ἐπίτροπος ὑπὸ Τιβερίου Πιλᾶτος νύκτωρ	κεκαλυμμένας	εἰς Ἱεροσόλυμα εἰσκομίζει τὰς Καίσαρος
[2, 9]	τοὺς στρατιώτας ἐνόπλους ἐσθῆσιν ἰδιωτικαῖς	κεκαλυμμένους	ἐγκαταμίξας καὶ ξίφει μὲν χρήσασθαι
[2, 21]	Εἰ μὴ δοκεῖ, προφέρω τὰ	κεκομισμένα	καὶ παρέχω διαρπάζειν· εἰ μὴ
[2, 21]	μηδεμιᾶς τυχεῖν μερίδος ἐκ τῶν	κεκομισμένων	ἀγανακτοῦντες, ἅμα δὲ καὶ προσκεψάμενοι
[2, 6]	λελωβῆσθαι, τὰς δὲ τῶν ἀλλοφύλων	κεκοσμηκέναι	καὶ τὸ τῆς Ἰουδαίας αἷμα
[2, 17]	φάμενοι τοὺς μὲν προγόνους αὐτῶν	κεκοσμηκέναι	τὸν ναὸν ἐκ τῶν ἀλλοφύλων
[2, 5]	Ῥωμαικοῦ τάγματος τὸν συνήθη τρόπον	κεκοσμημένοι·	Σαβῖνος μὲν γὰρ οὐδ' εἰς
[2, 6]	ἦν ἴδιον αὐτοῦ θαυμασίῳ πολυτελείᾳ	κεκοσμημένον,	μετὰ μὲν τῶν πρεσβευτῶν τὸ
[2, 17]	ἀναβεβήκει προσκυνήσων ἐσθῆτί τε βασιλικῇ	κεκοσμημένος	καὶ τοὺς ζηλωτὰς ἐνόπλους ἐφελκόμενος.
[2, 6]	Ἰουδαία πᾶσα καὶ Σαμαρεῖτις ἦν	κεκουφισμένη	τετάρτῳ μέρει τῶν φόρων εἰς
[2, 9]	κωλύσας, ξύλοις δὲ παίειν τοὺς	κεκραγότας	ἐγκελευσάμενος σύνθημα δίδωσιν ἀπὸ τοῦ
[2, 7]	καὶ πίστεως ταῖς ἱλαρωτέραις ἐλπίσιν	Κέλαδόν	τινα πέμπει τῶν σαφῶς ἐπισταμένων
[2, 12]	τοὺς δυνατωτάτους, Κουμανὸν δὲ ἐφυγάδευσεν.	Κέλερα	δὲ δεσμώτην ἀναπέμψας εἰς Ἱεροσόλυμα
[2, 12]	Παρήγγειλεν δὲ καὶ Κουμανῷ καὶ	Κέλερι	τῷ χιλιάρχῳ πλεῖν ἐπὶ Ῥώμης
[2, 12]	αἰτιωμένων ἀπαχθῆναι τὴν ἐπὶ θανάτῳ	κελεύει.	Καὶ Ἰουδαῖοι μὲν ἀνεχώρουν. (Αὖθις
[2, 9]	μὲν αὐτίκα τὰς σημαίας Ἱεροσολύμων	κελεύει.	(Μετὰ δὲ ταῦτα ταραχὴν ἑτέραν
[2, 21]	τῆς βουλῆς τοὺς μάλιστα γνωρίμους	κελεύει	προελθεῖν ὡς καὶ παρ' ἐκείνων
[2, 1]	διεσκέδασαν. Εἵποντο δὲ Ἀρχελάου κήρυκες	κελεύοντες	ἕκαστον ἀναχωρεῖν ἐπ' οἴκου, καὶ
[2, 5]	ὀργὴν τῶν περὶ Ἄρειον ἀποσφαγέντων	κελεύσαντος.	(Ἐνθένδε εἰς Ἱεροσόλυμα προελθὼν ὀφθείς
[2, 20]	Ληίου καθ' ἑαυτὸν ἐτείχιζεν Ἰωσήπου	κελεύσαντος·	τοῖς δ' ἄλλοις ἐρύμασιν ἅπασιν
[2, 7]	πέμπει τῶν σαφῶς ἐπισταμένων Ἀλέξανδρον,	κελεύσας	ἀγαγεῖν αὐτῷ τὸν νεανίσκον. Ὁ
[2, 21]	μὲν πύλας τῶν Ταριχεῶν ἀποκλεῖσαι	κελεύσας,	ὡς μὴ προεξαγγείλειέ τις τὸ
[2, 21]	βοῆς σύγχυσιν· ὅσα δ' ἂν	κελεύσωσιν	πάντα ποιήσειν, εἰ τοὺς διαλεξομένους
[2, 21]	ὅσου συνιδεῖν οὐ ῥᾴδιον ἦν	κενὰς	τὰς ἁλιάδας μετεώρους σαλεύειν ἐκέλευσεν,
[2, 19]	βασιλέως συγγενεῖς, Μονόβαζός τε καὶ	Κενεδαῖος,	μεθ' οὓς ὁ Περαίτης Νίγερ
[2, 19]	Ἀντιπατρίδος Κέστιος εἰς Λύδδα προελθὼν	κενὴν	ἀνδρῶν τὴν πόλιν καταλαμβάνει· διὰ
[2, 21]	Ἰωσήπου προήχθη. Τότε μὲν δὴ	κενοῖς	σκάφεσιν καὶ δορυφόροις ἑπτὰ τὸν
[2, 16]	οὐκ ἀδοξεῖ, καίτοι πηλίκον ἀποστάσεως	κέντρον	ἔχουσα τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλήθους τε
[2, 18]	ὥραν ἀποσφαγῆναι μὲν ὑπὲρ δισμυρίους,	κενωθῆναι	δὲ πᾶσαν Ἰουδαίων τὴν Καισάρειαν·
[2, 20]	τε καὶ ἀνακλήσεις προσβολάς τε	κεράτων	καὶ περιαγωγάς, καὶ πῶς δεῖ
[2, 21]	οὔτε ἀναπέμπειν Ἀγρίππᾳ προῃρούμην οὔτε	κερδαίνειν	αὐτός· μὴ γὰρ ἡγησαίμην ποτὲ
[2, 14]	ἐπενόησεν. τὸ μὲν κατ' ἄνδρα	κερδαίνειν	μικρὸν ἐδόκει, πόλεις δ' ὅλας
[2, 18]	ἔνδοξός τε ἦν ὁ πλεῖστα	κερδάνας	ὡς κατισχύσας πλειόνων. Ἦν δὲ
[2, 15]	ἀποκοπήσεσθαι τὴν ἀφορμὴν τοῦ πολέμου,	κερδήσειν	δ' αὐτοὺς τὴν πατρίδα καὶ
[2, 16]	τό γε τῆς ἥττης ὄνειδος	κερδήσετε.	Καλόν, ὦ φίλοι, καλόν, ἕως
[2, 4]	τις εἰς χεῖρας ἔλθοι φέρων	κέρδος.	Ἐτόλμησαν δέ ποτε Ῥωμαίων λόχον
[2, 20]	ἐξαπατᾶν τὸ ὁμόφυλον τοῦ τε	κέρδος	οἰκεῖον ἡγεῖσθαι τὴν βλάβην τῶν
[2, 16]	ἀσθενεστέρων, ἐὰν τὰ πράγματα συγχυθῇ,	κέρδος,	ὅπως αὐτοί τε σωφρονισθέντες μεταβάλωνται
[2, 21]	φίλον τὸν ὑμῖν διάφορον ἢ	κέρδος	τὸ φέρον τῷ κοινῷ βλάβην.
[2, 8]	χεῖρας κλοπῆς καὶ ψυχὴν ἀνοσίου	κέρδους	καθαρὰν φυλάξειν καὶ μήτε κρύψειν
[2, 14]	τοὺς ἐντυγχάνοντας. Οἱ δ' ἐπιθυμίᾳ	κέρδους	προσλαβόντες ἡγεμονικὴν παρακέλευσιν οὐ μόνον
[2, 21]	ὑποκριτὴς φιλανθρωπίας καὶ δι' ἐλπίδα	κέρδους	φονικώτατος, ἀεὶ μὲν ἐπιθυμήσας μεγάλων,
[2, 14]	καὶ κανοῦν περιφέροντες ἀπῄτουν αὐτῷ	κέρματα	καθάπερ ἀκλήρῳ καὶ ταλαιπώρῳ. Τούτοις
[2, 18]	Ἰουδαίων. Αὐτὸς γὰρ ἐπεπόρευτο πρὸς	Κέστιον	Γάλλον εἰς Ἀντιόχειαν, καταλέλειπτο δὲ
[2, 16]	ὅθεν ἐξῆν τὰ ἅγια πρὸς	Κέστιον	ἐπανῄει. (Τὸ δὲ πλῆθος τῶν
[2, 16]	Τοῖς μὲν οὖν αὐτὸν ἐδόκει	Κέστιον	μετὰ στρατιᾶς ἀναβαίνειν ἢ τιμωρησόμενον
[2, 20]	ἐκ τῆς πόλεως ᾤχοντο πρὸς	Κέστιον·	ὁ δὲ σὺν τούτοις κατὰ
[2, 19]	ταχέως κατηκόντισαν, ἐδίωκον δὲ τὸν	Κέστιον.	Ὁ δὲ τῆς τε νυκτὸς
[2, 18]	Ἰουδαῖοι, καὶ γὰρ ἀποκεχωρηκότα συνίεσαν	Κέστιον,	τοῖς ἀπολειφθεῖσιν ἀδοκήτως ἐπέπεσον καὶ
[2, 19]	Ἰωνάθου παιδὶ πεισθέντες ἐκάλουν τὸν	Κέστιον	ὡς ἀνοίξοντες αὐτῷ τὰς πύλας.
[2, 19]	πύλας ἀνοίξοντες καὶ δεξόμενοι τὸν	Κέστιον	ὡς εὐεργέτην. Ὃς εἰ βραχὺ
[2, 20]	ἀπέσφαξαν. (Οἱ δὲ διώξαντες τὸν	Κέστιον	ὡς ὑπέστρεψαν εἰς Ἱεροσόλυμα, τοὺς
[2, 19]	δύο μὲν ἡμέρας ἐπέμεινεν ὁ	Κέστιος	ἀμηχανῶν, ὅ τι χρὴ ποιεῖν,
[2, 18]	δισχιλίους αὐτῶν διέφθειραν. (Ὁ δὲ	Κέστιος	ἀναζεύξας ἀπὸ τῆς Πτολεμαίδος αὐτὸς
[2, 19]	κἂν ἐκινδύνευσεν ὅλῃ τῇ δυνάμει	Κέστιος.	Ἀπέθανον δὲ Ῥωμαίων πεντακόσιοι δεκαπέντε·
[2, 14]	(Μέχρι μὲν οὖν ἐν Συρίᾳ	Κέστιος	Γάλλος ἦν διέπων τὴν ἐπαρχίαν,
[2, 19]	μετὰ τῆς στρατιᾶς εἰς Καισάρειαν·	Κέστιος	δὲ μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως
[2, 19]	ἐνδοτέρω καὶ τὸ ἱερὸν ἀνεχώρουν.	Κέστιος	δὲ παρελθὼν ὑποπίμπρησιν τήν τε
[2, 19]	παίοντες εἰς τὸ ἄστυ συνήλασαν.	(Κέστιος	δὲ τὴν πρὸς ἀλλήλους αὐτῶν
[2, 20]	ὑπὸ τῶν στασιαστῶν διεφθάρη δηλώσομεν.	Κέστιος	δὲ τοὺς περὶ Σάουλον ἀξιώσαντας
[2, 19]	ἐνέπρησαν. Ἀπὸ δὲ τῆς Ἀντιπατρίδος	Κέστιος	εἰς Λύδδα προελθὼν κενὴν ἀνδρῶν
[2, 19]	ἐκώλυσεν τὸν πόλεμον. (Ὁ γοῦν	Κέστιος	οὔτε τὴν τῶν πολιορκουμένων ἀπόγνωσιν
[2, 19]	κατὰ τὸν Σκοπὸν αὐλίζεται στρατοπέδῳ	Κέστιος,	τῇ δ' ἐπιούσῃ προσωτέρω χωριζόμενος
[2, 14]	τὰς φωνάς. Ὅ γε μὴν	Κέστιος	τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους καταστείλας
[2, 19]	αὐτῶν τὴν ἔξοδον. (Ἔνθα δὴ	Κέστιος	τὴν φανερὰν ὁδὸν ἀπογνοὺς δρασμὸν
[2, 19]	τῇ δ' ἐπιούσῃ ἀναλαβὼν ὁ	Κέστιος	τῶν τε ἐπιλέκτων συχνοὺς καὶ
[2, 18]	Ἀναλαβὼν δὲ μέρος τῆς δυνάμεως	Κέστιος	ὥρμησεν ἐπὶ πόλιν καρτερὰν τῆς
[2, 19]	καὶ Φοῖβον, δεξιάς τε παρὰ	Κεστίου	καὶ συγγνώμην παρὰ Ῥωμαίοις ἀσφαλῆ
[2, 19]	τὴν πόλιν. Μένοντος δὲ τοῦ	Κεστίου	κατὰ χώραν τρισὶν ἡμέραις οἱ
[2, 20]	ἡγεμονίας ἔτει. ~(Μετὰ δὲ τὴν	Κεστίου	συμφορὰν πολλοὶ τῶν ἐπιφανῶν Ἰουδαίων
[2, 20]	Ῥωμαίων λείαν καὶ τὰ ἁρπαγέντα	Κεστίου	χρήματα, πρὸς οἷς πολλὰ τῶν
[2, 18]	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν πάθος συνηνέχθη·	Κεστίῳ	δὲ οὐκέτι ἠρεμεῖν ἐδόκει πανταχοῦ
[2, 19]	δεῖν πᾶσαν ἀνήρπασαν τὴν ἅμα	Κεστίῳ	δύναμιν, εἰ μὴ νὺξ ἐπέλαβεν,
[2, 16]	ἐπιβολὴν τῷ πολέμῳ ποριζόμενος ἐπέστελλεν	Κεστίῳ	Ἰουδαίων ἀπόστασιν καταψευδόμενος τήν τε
[2, 14]	Ὁ δὲ παρὼν καὶ τῷ	Κεστίῳ	παρεστὼς διεχλεύαζεν τὰς φωνάς. Ὅ
[2, 16]	αὐτοί τε καὶ Βερνίκη τῷ	Κεστίῳ	περὶ ὧν Φλῶρος εἰς τὴν
[2, 18]	Παρῆν δὲ καὶ αὐτὸς Ἀγρίππας	Κεστίῳ	τῆς τε ὁδοῦ καὶ τῶν
[2, 2]	μετὰ τούτους Ἀρχέλαος τά τε	κεφάλαια	τῶν ἑαυτοῦ δικαίων γράψας καὶ
[2, 12]	περισυρέντα τὴν πόλιν οὕτω τὴν	κεφαλὴν	ἀποκοπῆναι. (Μετὰ ταῦτα Ἰουδαίας μὲν
[2, 16]	ἔνεστιν ἐκ τῆς καθ' ἑκάστην	κεφαλὴν	εἰσφορᾶς τεκμήρασθαι, τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν
[2, 15]	ἦν ἰδεῖν καταμωμένους μὲν τὴν	κεφαλὴν	κόνει, γυμνοὺς δὲ τὰ στέρνα
[2, 3]	ἀναβάντες ἐπὶ τὰς στοὰς κατὰ	κεφαλῆς	αὐτῶν ἠφίεσαν τὰ βέλη, συνετρίβοντο
[2, 21]	τὴν ἐσθῆτα, καταπασάμενος δὲ τῆς	κεφαλῆς	κόνιν, ἀποστρέψας δὲ ὀπίσω τὰς
[2, 12]	σάκκους ἀμπεχόμενοι καὶ τέφραν τῶν	κεφαλῶν	καταχέοντες ἱκέτευον ἀναχωρεῖν καὶ μὴ
[2, 6]	καὶ τὸ τῆς Ἰουδαίας αἷμα	κεχαρίσθαι	τοῖς ἔξωθεν δήμοις. Ἀντὶ δὲ
[2, 20]	πλὴν ὀλίγων ὑπηγμένας τῇ Ἰουδαῑ	κῇ	θρησκείᾳ· Διὸ μέγιστος αὐτοῖς ἀγὼν
[2, 1]	σπουδῆς, ἣν ἐνεδείξαντο περὶ τὴν	κηδείαν	τοῦ πατρός, εὐχαριστεῖ καὶ τῆς
[2, 21]	δρῶσιν τοῖς ἐχθροῖς, ἔπειτα τὸν	κηδεμόνα	τῆς ἀσφαλείας αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν
[2, 2]	ἐπίτροπόν τε τῶν βασιλείων καὶ	κηδεμόνα	τῶν οἰκείων Φίλιππον. Συνεξῄει δ'
[2, 8]	διὰ δὲ τοὺς λῃστὰς ἔνοπλοι.	Κηδεμὼν	δ' ἐν ἑκάστῃ πόλει τοῦ
[2, 17]	ἀπεκρίνατο τοῖς πρεσβευταῖς· Ἀγρίππας δὲ	κηδόμενος	ἐπίσης τῶν τε ἀφισταμένων καὶ
[2, 8]	ὥσπερ ἀδελφοῖς ἅπασιν οὐσίαν εἶναι.	Κηλῖδα	δ' ὑπολαμβάνουσι τὸ ἔλαιον, κἂν
[2, 12]	τῇ δεισιδαιμονίᾳ συνελκόμενοι πρὸς ἓν	κήρυγμα	πάντες εἰς Καισάρειαν ἐπὶ Κουμανὸν
[2, 1]	ὄρη διεσκέδασαν. Εἵποντο δὲ Ἀρχελάου	κήρυκες	κελεύοντες ἕκαστον ἀναχωρεῖν ἐπ' οἴκου,
[2, 21]	σφετέρους οἱ δημόται, καὶ διὰ	κηρύκων	ἀπειλήσας ἐντὸς ἡμέρας πέμπτης τῶν
[2, 15]	λειτουργεῖν ἔθος ἦν αὐτοῖς, ἀναλαβόντες	κιθαρισταί	τε καὶ ὑμνῳδοὶ μετὰ τῶν
[2, 16]	Παμφύλιον ἔθνος Λύκιοί τε καὶ	Κίλικες	ὑπὲρ ἐλευθερίας ἔχοντες εἰπεῖν χωρὶς
[2, 12]	καὶ γυναῖκας ἰδίας, ἃ πάντα	κινδυνεύειν	δι' ἑνὸς ἐκδικίαν Γαλιλαίου παραπολέσθαι.
[2, 11]	μὴ προσδραμὼν Ἀγρίππας αὐτῷ τὸ	κινδύνευμα	τῆς πράξεως ἐδήλωσεν, ὅτι τε
[2, 4]	γενναιοτάτους κατηκόντισαν, οἱ δὲ λοιποὶ	κινδυνεύοντες	ταὐτὸ παθεῖν Γράτου σὺν τοῖς
[2, 10]	ὡς ἑώρα καὶ τὴν χώραν	κινδυνεύουσαν	ἄσπορον μεῖναι, κατὰ γὰρ ὥραν
[2, 11]	κολακεύοντες τὴν τύχην· κἂν συνέβη	κινδυνεῦσαι	τοὺς προάγοντας πρὶν γνῶναι τὴν
[2, 16]	δὲ τοῖς θυμοῖς χωρὶς ἐμοῦ	κινδυνεύσετε.	(Τοσαῦτα εἰπὼν ἐπεδάκρυσέν τε μετὰ
[2, 15]	αὐτὴν τὸν περὶ τοῦ ζῆν	κίνδυνον	ἐπείρασεν. (Ταῦτα μὲν οὖν ἑξκαιδεκάτῃ
[2, 21]	προαιρούμενος· ὃ δὴ μέγιστον αὐτῷ	κίνδυνον	ἐπήγαγεν. Οἱ γὰρ ἁρπάσαντες ἅμα
[2, 17]	οὖσαν καὶ τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων	κίνδυνον	ἐπὶ πρώτους αὐτοὺς ἀφιξόμενον ἀπεσκευάζοντο
[2, 18]	ἤδη καὶ τὸν ἐφ' ἑαυτοῖς	κίνδυνον	φθάνοντες. Δεινὴ δὲ ὅλην τὴν
[2, 19]	ἑαυτοῖς ἐπισφαλέστερος τοῖς ἱππεῦσιν ὁ	κίνδυνος	ἦν· οὔτε γὰρ ἐν τάξει
[2, 16]	ἢ δεδοικότων σχεῖν. Ὁ δὲ	κίνδυνος	οὐ τῶν ἐνθάδε μόνον, ἀλλὰ
[2, 17]	θρησκείαν ξένην καὶ μετὰ τοῦ	κινδύνου	καταψηφίσασθαι τῆς πόλεως ἀσέβειαν, εἰ
[2, 20]	ὀργὴν κουφίσειν καὶ τοὺς ἑαυτοῦ	κινδύνους	ἤλπισεν. (Κἀν τούτῳ Δαμασκηνοὶ τὴν
[2, 16]	πῶς πρὸς οὕτω φιλανθρώπους ὅπλα	κινεῖν	ἀνόσιον. Εἰσελθέτω δ' οἶκτος ὑμᾶς
[2, 16]	ἄρα καὶ πρὸς Ἄραβας οἴεσθε	κινεῖν	τὸν πόλεμον; οὐ περισκέψεσθε τὴν
[2, 16]	τοὺς διαδεξομένους εἰκὸς ἐλεύσεσθαι μετριωτέρους·	κινηθέντα	δ' ἅπαξ τὸν πόλεμον οὔτε
[2, 21]	δείσας ὁ Ἰώσηπος, μὴ πολέμου	κινηθέντος	ἐμφυλίου δι' ὀλίγων φθόνον παραναλώσῃ
[2, 17]	προαισθόμενοι, τάχα καὶ τοῦ πύργου	κινηθέντος	ὡς ὑπωρύττετο, δεύτερον ἑαυτοῖς ἔρυμα
[2, 18]	αἰτοῦντες, ἵν' εἴ τι γένοιτο	κίνημα	καὶ περὶ σφᾶς, ἔχοιεν ἀξιόχρεω
[2, 22]	μὲν οὖν κατὰ Γαλιλαίαν ἐπέπαυτο	κινήματα,	καὶ τῶν ἐμφυλίων παυσάμενοι θορύβων
[2, 18]	πλῆθος ὑπερορῶντες αὐτῶν πρὸς τὰ	κινήματα,	τὸ πλέον δὲ ἔμοιγε δοκεῖν
[2, 1]	τὸ πλῆθος ἐκπολεμώσας κατασχεθείη τῷ	κινήματι.	Διὸ πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ
[2, 5]	στρατιᾶς ἐπὶ τοὺς αἰτίους τοῦ	κινήματος	ἔπεμψεν περὶ τὴν χώραν, καὶ
[2, 16]	ἔθη καὶ πρὸς μηδεμίαν πρᾶξιν	κινούμενοι	ῥᾳδίως ἁλώσεσθε, καθάπερ οἱ πρόγονοι
[2, 17]	(Κἀν τούτῳ τινὲς τῶν μάλιστα	κινούντων	τὸν πόλεμον συνελθόντες ὥρμησαν ἐπὶ
[2, 16]	μικρᾷ Σαλαμῖνι τὴν τοσαύτην Ἀσίαν	κλάσαντες	νῦν δουλεύουσιν Ῥωμαίοις, καὶ τὴν
[2, 11]	ἤδη τῇ δυνάμει Καίσαρα πρὸς	Κλαύδιον	ἄπεισιν. Ὁ δ' αὐτὸν πρεσβευτὴν
[2, 11]	γνῶναι τὴν ὁρμὴν τῶν στρατιωτῶν	Κλαύδιον,	εἰ μὴ προσδραμὼν Ἀγρίππας αὐτῷ
[2, 11]	καλοῦσαν εἰς συμβουλίαν πέμψαι καὶ	Κλαύδιον	ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ὅπως πρὸς
[2, 11]	τῶν στρατιωτῶν ὁδὸν ἠπείγοντο πρὸς	Κλαύδιον.	Ὑπήντων δ' αὐτοῖς πρὸ τοῦ
[2, 12]	ὃς ἦρχε τῆς Χαλκίδος, καθίστησιν	Κλαύδιος	εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θείου
[2, 11]	ὄντος νηπίου πάλιν τὰς βασιλείας	Κλαύδιος	ἐπαρχίαν ποιήσας ἐπίτροπον πέμπει Κούσπιον
[2, 11]	Ῥώμῃ στρατευμάτων εἰς τὴν ἀρχὴν>	Κλαύδιος,	ἡ δὲ σύγκλητος ἐξηγουμένων τῶν
[2, 11]	ἐρημίας ἔσοιτο βασιλεύς. (Ταῦτ' ἀκούσας	Κλαύδιος	κατέσχεν τὰς ὁρμὰς τοῦ στρατιωτικοῦ
[2, 11]	δουλείαν ἑκούσιον οὐχ ὑπομενεῖν. Καὶ	Κλαύδιος	ὡς ἤκουσεν τὰ παρὰ τῆς
[2, 11]	βουλόμεθα καὶ κατὰ τῶν μετὰ	Κλαυδίου	συγγενῶν ὁρμᾶν, ἔχοντες μὲν αὐτοκράτορα
[2, 12]	χιλιάρχῳ πλεῖν ἐπὶ Ῥώμης δώσοντας	Κλαυδίῳ	λόγον ὑπὲρ τῶν γεγενημένων. Ταῦτα
[2, 11]	διὰ τὴν ὠμότητα τὴν Γαίου	Κλαυδίῳ	πολεμεῖν ἐψηφίζετο· καταστήσεσθαι γὰρ δι'
[2, 21]	ἀσφαλείας αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν καὶ	κλείειν	οὐκ αἰδοῦνται τὴν πόλιν αὐτῷ
[2, 21]	αἴτιον εἶναι μάλιστα τῆς ἀποστάσεως	Κλεῖτόν	τινα καὶ παρακαλούντων εἰς ἐκεῖνον
[2, 21]	Ἰώσηπον ἐπὶ τοῦ σκάφους ὁ	Κλεῖτος	ὁρῶν καὶ προθυμούμενον αὐτὸν ἐπιπηδᾶν
[2, 21]	ἵνα ἀποκόψῃ τὰς χεῖρας τοῦ	Κλείτου.	Δείσας δὲ ἐκεῖνος εἰς ἐχθρῶν
[2, 9]	λοιποί, Φίλιππος καὶ Ἡρώδης ὁ	κληθεὶς	Ἀντίπας, διῴκουν τὰς ἑαυτῶν τετραρχίας·
[2, 22]	τε στασιαστὰς καὶ τὴν τῶν	κληθέντων	ζηλωτῶν ἀφροσύνην, ἡττήθη δὲ τῆς
[2, 7]	τοῖς Καίσαρος θησαυροῖς ἐγκατατάσσεται. Πρὶν	κληθῆναι	δ' αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[2, 12]	Ἀγριππίνης τῆς γυναικὸς ἀπάταις ἐπὶ	κληρονομίᾳ	τῆς ἀρχῆς εἰσεποιήσατο καίπερ υἱὸν
[2, 2]	ἐξουσίας οὐ δή που περὶ	κληρονόμου	κρίσιν ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ' ᾑρεῖτο
[2, 6]	Καῖσαρ οἶκον πᾶσι τοῖς ἐγγόνοις,	κλήρου	τινὸς ἀξιωθῆναι. (Ἐπιτραπὲν δὲ λέγειν
[2, 11]	γὰρ τὸ τυχεῖν τῆς ἡγεμονικῆς	κλήσεως	ἐπικίνδυνον εἶναι· ἔπειθ' ὅτι διοικήσει
[2, 19]	τοξότας κατὰ τὸ προσάρκτιον ἐπεχείρει	κλίμα	τῷ ἱερῷ. Ἰουδαῖοι δὲ ἀπὸ
[2, 10]	ὑψηλοτάτῳ κατ' ἄρκτον, ὃ καλοῦσιν	κλίμακα	Τυρίων οἱ ἐπιχώριοι· Καὶ τοῦτο
[2, 3]	τε τῷ βορείῳ τοῦ ἱεροῦ	κλίματι	καὶ πρὸς τῷ μεσημβρινῷ κατὰ
[2, 10]	ἐκ μὲν τοῦ πρὸς ἀνατολὴν	κλίματος	ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα τῷ τῆς
[2, 17]	βελῶν ἀφέσεις ἐξ ἑκατέρων τῶν	κλιμάτων·	ἔστιν δ' ὅτε καὶ κατὰ
[2, 21]	γνωρίμων ὑπεκρίνατο τὴν ἀσθένειαν καὶ	κλινήρης	ὢν ὑστερῆσαι τῆς θεραπείας ἔλεγεν.
[2, 8]	καὶ τοὺς ψευδομένους προβάλλεσθαι· χεῖρας	κλοπῆς	καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδους καθαρὰν
[2, 20]	εἰ τῶν συνήθων ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο,	κλοπῆς	τε καὶ λῃστείας καὶ ἁρπαγῆς
[2, 8]	καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ	κλώμενοι	καὶ διὰ πάντων ὁδεύοντες τῶν
[2, 15]	ἀπώλεια δεινή· πνιγόμενοι γὰρ καὶ	κλώμενοι	πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων ἠφανίζοντο, καὶ
[2, 10]	Κυκλοτερὴς μὲν γάρ ἐστιν καὶ	κοῖλος,	ἀναδίδωσιν δὲ τὴν ὑελίνην ψάμμον,
[2, 21]	πλὴν τεσσάρων πάντες, αὐτὸς δὲ	κοιμώμενος	ἤδη προσφερομένου τοῦ πυρὸς διανίσταται,
[2, 18]	τοὺς μὲν ἀφυλάκτους οὓς δὲ	κοιμωμένους	ἅπαντας ἀπέσφαξαν ὄντας τὸν ἀριθμὸν
[2, 21]	φορτικὸς ἐβλασφήμουν, προφέρειν τε τὰ	κοινὰ	χρήματα θᾶττον ἐκέλευον καὶ τὰς
[2, 15]	δ' ἕκαστον τῶν γνωρίμων καὶ	κοινῇ	τὸ πλῆθος ἱκέτευον μὴ δι'
[2, 16]	δὲ βουλευσάμενοι μὲν τὰ δέοντα	κοινὴν	σὺν ἐμοὶ τὴν εἰρήνην ἕξετε,
[2, 16]	τοῦ θεοῦ καὶ πατρίδα τὴν	κοινήν,	ὡς οὐδὲν τῶν σωτηρίων ὑμῖν
[2, 8]	ὅμιλον ἐγκρίνεται. Πρὶν δὲ τῆς	κοινῆς	ἅψασθαι τροφῆς ὅρκους αὐτοῖς ὄμνυσι
[2, 1]	ἤρξαντο ἰδίου πένθους, ὅτε τὸ	κοινὸν	ἐπὶ τῷ βασιλεῖ πέπαυτο, κατολοφυρόμενοι
[2, 21]	σφᾶς ἐπὶ τὸν Ἰωάννην τὸν	κοινὸν	ἐπίβουλον ἐβόων· συγκαταφλέξειν γὰρ αὐτῷ
[2, 8]	τε καὶ τὴν εἰς τὸ	κοινὸν	ὁμόνοιαν ἀσκοῦντες, Σαδδουκαίων δὲ καὶ
[2, 21]	ἢ κέρδος τὸ φέρον τῷ	κοινῷ	βλάβην. Ὁρῶν δέ, ὦ Ταριχεᾶται,
[2, 10]	ἰδίαν καὶ τὸ πλῆθος ἐν	κοινῷ	συλλέγων ποτὲ μὲν παρεκάλει, ποτὲ
[2, 8]	διαπαντός. Χειροτονητοὶ δ' οἱ τῶν	κοινῶν	ἐπιμεληταὶ καὶ ἀδιαίρετοι πρὸς ἁπάντων
[2, 13]	αὐτοῦ λῃστῶν καὶ τῶν ἐπὶ	κοινωνίᾳ	φωραθέντων δημοτῶν οὓς ἐκόλασεν, ἄπειρόν
[2, 8]	πλούτου, καὶ θαυμάσιον αὐτοῖς τὸ	κοινωνικόν,	οὐδὲ ἔστιν εὑρεῖν κτήσει τινὰ
[2, 14]	χαῖρον ἡσυχίᾳ πρὸς τοὺς Ἀλβίνου	κοινωνοὺς	ἀπέκλινεν. Ἕκαστος δὲ τῶν πονηρῶν
[2, 12]	ἠγανάκτησεν, καὶ κατεβόων τοῦ Κουμανοῦ	κολάζειν	τὸν στρατιώτην, οἱ δὲ ἧττον
[2, 8]	δὲ τῶν φαύλων ἀιδίῳ τιμωρίᾳ	κολάζεσθαι.	Σαδδουκαῖοι δέ, τὸ δεύτερον τάγμα,
[2, 8]	κἂν βλασφημήσῃ τις εἰς τοῦτον	κολάζεται	θανάτῳ. Τοῖς δὲ πρεσβυτέροις ὑπακούουσιν
[2, 21]	εἰ μὴ καλῶς ὑμῖν ἐβουλευσάμην,	κολάζετε	τὸν εὐεργέτην. (Ἐπὶ τούτοις οἱ
[2, 8]	τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα καὶ	κολαζομένους	τινὰς μυθολογοῦσιν, Σισύφους καὶ Ταντάλους
[2, 18]	ἡγεμόνων πολλοὺς ὁσημέραι παρ' ἀμφοῖν	κολαζόντων	ἡ στάσις μᾶλλον παρωξύνετο. Τότε
[2, 14]	μὴ τὰ αὐτὰ παθεῖν καὶ	κολακεύειν	τὸν ἄξιον κολάσεως. Καθόλου δὲ
[2, 11]	γυμνοῖς τοῖς ξίφεσιν οἱ σφοδρότερον	κολακεύοντες	τὴν τύχην· κἂν συνέβη κινδυνεῦσαι
[2, 8]	οὐδέτερον ὑπέμειναν παθεῖν, ἀλλ' οὐδὲ	κολακεῦσαί	ποτε τοὺς αἰκιζομένους ἢ δακρῦσαι.
[2, 5]	ἔνιοι προσήκοντες Ἡρώδῃ κατὰ γένος,	κολάσαι	προσέταξεν, ὅτι κατ' οἰκείου βασιλέως
[2, 14]	παθεῖν καὶ κολακεύειν τὸν ἄξιον	κολάσεως.	Καθόλου δὲ ἡ μὲν παρρησία
[2, 1]	τῷ βασιλεῖ πέπαυτο, κατολοφυρόμενοι τοὺς	κολασθέντας	ὑπὸ Ἡρώδου διὰ τὸν ἐκκοπέντα
[2, 17]	τοὺς λῃστὰς ἔχοντας ὑπὸ τοῖς	κόλποις	ξίφη, προσλαβόντες θαρραλεώτερον ἥπτοντο τῆς
[2, 16]	χρὴ λέγειν Ἡνιόχους τε καὶ	Κόλχους	καὶ τὸ τῶν Ταύρων φῦλον,
[2, 15]	τε ἀφέξεσθαι καὶ ξυρήσεσθαι τὰς	κόμας.	Ἃ δὴ καὶ τότε τελοῦσα
[2, 7]	Μήλιοι, ὥστε φορείῳ τε αὐτὸν	κομίζειν	καὶ θεραπείαν βασιλικὴν ἰδίοις παρασχεῖν
[2, 12]	Στεφάνου τινὸς δούλου Καίσαρος ἀποσκευὴν	κομιζομένην	διήρπασαν λῃσταὶ προσπεσόντες. Κουμανὸς δὲ
[2, 3]	αὐτοῖς γενέσθαι διὰ χρόνου πολλοῦ	κομιζομένοις	τὴν πάτριον αὐτονομίαν. Σαβίνῳ δ'
[2, 8]	τὰς ψυχὰς ἠφίεσαν ὡς πάλιν	κομιούμενοι.	(Καὶ γὰρ ἔρρωται παρ' αὐτοῖς
[2, 21]	τοὺς βασιλικοὺς βίαιον τίθησιν τὰ	κομισθέντα	παρὰ τῷ δυνατωτάτῳ τῶν Ταριχεατῶν
[2, 18]	Ἤρθη δὲ πᾶν τὸ Ἰουδαῑ	κὸν	ἐπὶ τὴν ἄμυναν, καὶ τὸ
[2, 15]	ἰδεῖν καταμωμένους μὲν τὴν κεφαλὴν	κόνει,	γυμνοὺς δὲ τὰ στέρνα τῶν
[2, 21]	ἐσθῆτα, καταπασάμενος δὲ τῆς κεφαλῆς	κόνιν,	ἀποστρέψας δὲ ὀπίσω τὰς χεῖρας
[2, 1]	οἰμωγαὶ διαπρύσιοι καὶ θρῆνος ἐγκέλευστος	κοπετοί	τε περιηχοῦντες ὅλην τὴν πόλιν
[2, 9]	τὸν ἱερὸν θησαυρόν, καλεῖται δὲ	κορβωνᾶς,	εἰς καταγωγὴν ὑδάτων ἐξαναλίσκων· κατῆγεν
[2, 8]	αὐτοῖς τροφὴν καὶ ποτὸν μέχρι	κόρου.	(Τῶν μὲν οὖν ἄλλων οὐκ
[2, 15]	καὶ κατηντιβόλουν φυλάξαι τὸν ἱερὸν	κόσμον	αὐτοῖς καὶ μὴ πρὸς ἁρπαγὴν
[2, 15]	ἅγια σκεύη προκομίσαντες καὶ τὸν	κόσμον,	ἐν ᾧ λειτουργεῖν ἔθος ἦν
[2, 15]	ἐξηγούμενοι μεθ' ἡσυχίας τε καὶ	κόσμου	τοῖς στρατιώταις ὑπήντων καὶ πλησίον
[2, 8]	μηδ' ἐσθῆτί τινι ἢ πλείονι	κόσμῳ	τοὺς ὑποτεταγμένους ὑπερλαμπρύνεσθαι. Τὴν ἀλήθειαν
[2, 20]	βαπτιζομένης νηὸς ἀπενήχοντο τῆς πόλεως.	Κοστόβαρος	γοῦν καὶ Σάουλος ἀδελφοὶ σὺν
[2, 17]	Σαῦλός τε καὶ Ἀντίπας καὶ	Κοστόβαρος	προσήκοντες τῷ βασιλεῖ κατὰ γένος.
[2, 12]	Σαμαρέων οἱ δυνατοὶ πρὸς Οὐμμίδιον	Κουαδρᾶτον,	ὃς ἦν ἡγεμὼν τῆς Συρίας,
[2, 12]	τοὺς αὐθέντας τοῦ σφαγέντος ἐπεξελθεῖν.	(Κουαδρᾶτος	δὲ τότε μὲν ἑκατέρους ὑπερτίθεται
[2, 12]	φόνον, αἴτιον δὲ τῶν ἀποβεβηκότων	Κουμανὸν	γεγονέναι μὴ θελήσαντα τοὺς αὐθέντας
[2, 12]	τρεῖς ἀνελεῖν προσέταξεν τοὺς δυνατωτάτους,	Κουμανὸν	δὲ ἐφυγάδευσεν. Κέλερα δὲ δεσμώτην
[2, 12]	γνώριμοι δ' αὐτῶν ἐλθόντες πρὸς	Κουμανὸν	ἠντιβόλουν πρὶν ἀνηκέστου πάθους εἰς
[2, 12]	κήρυγμα πάντες εἰς Καισάρειαν ἐπὶ	Κουμανὸν	συνέδραμον ἱκετεύοντες τὸν οὕτως εἰς
[2, 12]	ποιούμενοι καὶ τὰς κώμας ἐνεπίμπρασαν.	(Κουμανὸς	δὲ ἀναλαβὼν ἀπὸ τῆς Καισαρείας
[2, 12]	ἀποσκευὴν κομιζομένην διήρπασαν λῃσταὶ προσπεσόντες.	Κουμανὸς	δὲ περιπέμψας τοὺς ἐκ τῶν
[2, 12]	ἐπὶ τοὺς στρατιώτας ἔβαλλον. Καὶ	Κουμανὸς	δείσας μὴ τοῦ λαοῦ παντὸς
[2, 12]	διαδέχεται τὴν ἐπιτροπὴν ἀπὸ Ἀλεξάνδρου	Κουμανός,	ἐφ' οὗ θόρυβοί τε ἤρξαντο
[2, 12]	διαλυθῆναι πρὸ πολέμου τὸ πλῆθος.	Κουμανὸς	μὲν οὖν ἐν δευτέρῳ τὰς
[2, 12]	παρελθὼν εἰς Καισάρειαν τοὺς ὑπὸ	Κουμανοῦ	ζωγρηθέντας ἀνεσταύρωσεν πάντας. Ἐκεῖθεν εἰς
[2, 12]	δὲ τὴν Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσας	Κουμανοῦ	καὶ Σαμαρέων, παρῆν δὲ καὶ
[2, 12]	πλῆθος ἠγανάκτησεν, καὶ κατεβόων τοῦ	Κουμανοῦ	κολάζειν τὸν στρατιώτην, οἱ δὲ
[2, 12]	τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν δὲ καὶ	Κουμανῷ	καὶ Κέλερι τῷ χιλιάρχῳ πλεῖν
[2, 12]	ἐκθύμως ὑπεραγωνιζόμενος Ἰουδαίων ἐπειδὴ καὶ	Κουμανῷ	πολλοὶ τῶν δυνατῶν παρίσταντο, Σαμαρέων
[2, 11]	Κλαύδιος ἐπαρχίαν ποιήσας ἐπίτροπον πέμπει	Κούσπιον	Φᾶδον, ἔπειτα Τιβέριον Ἀλέξανδρον, οἳ
[2, 20]	τὴν γὰρ ἐπ' ἐκεῖνον ὀργὴν	κουφίσειν	καὶ τοὺς ἑαυτοῦ κινδύνους ἤλπισεν.
[2, 17]	δὲ πάθος Ῥωμαίοις μὲν ἦν	κοῦφον,	ἐκ γὰρ ἀπλέτου δυνάμεως ἀπαναλώθησαν
[2, 19]	διασπᾶν, τοὺς δὲ Ἰουδαίους ὁρῶντες	κούφους	καὶ πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς εὐκόλους·
[2, 11]	λελυσσηκότων, ἀπολέσας δι' οὓς τὸ	κρατεῖν	ἐστι περίοπτον ἐρημίας ἔσοιτο βασιλεύς.
[2, 17]	ὃ τῶν ἀδοκήτως ἰδόντων καὶ	κρατεῖν	ἤδη πεπεισμένων κατάπληξις ἦν. Οἱ
[2, 17]	μὲν ἦν ἀγὼν τοῦ ἱεροῦ	κρατῆσαι	μάλιστα καὶ τοὺς μιαίνοντας τὸν
[2, 15]	τὸ πλῆθος βιαζόμενοι παρελθεῖν καὶ	κρατῆσαι	τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τῆς
[2, 16]	κατὰ συνθήκας πολεμήσειν καὶ Ῥωμαίους	κρατήσαντας	ὑμῶν μετριάσειν, ἀλλ' οὐκ εἰς
[2, 16]	ἀφέξονται γὰρ οὐκέτι Ῥωμαῖοι τούτων	κρατήσαντες,	ὧν φεισάμενοι πρότερον ἠχαρίστηνται. Μαρτύρομαι
[2, 13]	εἰς Ἱεροσόλυμα παρελθεῖν βιάζεσθαι καὶ	κρατήσας	τῆς τε Ῥωμαικῆς φρουρᾶς καὶ
[2, 15]	μὴ πάλιν ἐπελθὼν ὁ Φλῶρος	κρατήσῃ	τοῦ ἱεροῦ διὰ τῆς Ἀντωνίας,
[2, 1]	τὰς ἀμοιβάς, ὁπόταν ὑπὸ τῶν	κρατούντων	βασιλεὺς ἀποδειχθῇ βέβαιος· σπουδάσειν γὰρ
[2, 20]	πάσης ὀλίγου δεῖν τῆς οἰκουμένης	κρατοῦσιν.	Ἔφη δὲ πεῖραν αὐτῶν λήψεσθαι
[2, 8]	πᾶσιν παρέξειν, μάλιστα δὲ τοῖς	κρατοῦσιν·	οὐ γὰρ δίχα θεοῦ περιγενέσθαι
[2, 18]	παραδιδόασι τὸ φρούριον, ὅπερ φυλακῇ	κρατυνάμενοι	κατεῖχον οἱ Μαχαιρῖται. (Κατὰ δὲ
[2, 8]	τύχοιεν αὐτοῖς παρόντες. Οὔτε δὲ	κραυγή	ποτε τὸν οἶκον οὔτε θόρυβος
[2, 19]	τὸ παρὰ Ἰουδαίων ἐγκέλευσμα καὶ	κραυγὴ	χαιρόντων ἅμα καὶ τεθυμωμένων. Ὀλίγου
[2, 21]	προιδὼν ἀνεβόησεν· πρὸς δὲ τὴν	κραυγὴν	ὁ Ἰώσηπος ἐπιστραφεὶς καὶ θεασάμενος
[2, 19]	τῷ πλήθει θαρροῦντες ἄτακτοι μετὰ	κραυγῆς	ἐξεπήδων ἐπὶ τὴν μάχην μηδὲ
[2, 19]	ἦν· τὸ δὲ ἐπὶ θάτερα	κρημνοὶ	καὶ φάραγγες, εἰς οὓς ἀποσφαλέντες
[2, 7]	σωμάτων. Τούτοις γοῦν τοὺς ἐν	Κρήτῃ	Ἰουδαίους ἐξαπατήσας καὶ λαμπρῶς ἐφοδιασθεὶς
[2, 11]	πάλαι διῳκεῖτο, τὴν ἀρχὴν ἢ	κρινεῖν	ψήφῳ τὸν ἄξιον τῆς ἡγεμονίας.
[2, 11]	οὔτε ἀσφαλὲς τὴν ἑαυτοῦ τύχην	κρίνοι·	καὶ γὰρ τὸ τυχεῖν τῆς
[2, 8]	βάσανον ἡγούμενοι. (Περὶ δὲ τὰς	κρίσεις	ἀκριβέστατοι καὶ δίκαιοι, καὶ δικάζουσι
[2, 14]	τῆς πόλεως ἄρχειν τὰ τῆς	κρίσεως	ἐκόμισαν γράμματα, καὶ προσελάμβανεν τὴν
[2, 2]	οὐ δή που περὶ κληρονόμου	κρίσιν	ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ' ᾑρεῖτο καὶ
[2, 2]	καὶ κυριωτέραν τὴν τοῦ κάμνοντος	κρίσιν	τιθείη τις, ἀποκεχειροτονῆσθαι βασιλείας Ἀρχέλαον
[2, 16]	τῆς ὑμετέρας ὀχυρωτέραν καὶ βαθεῖ	κρυμῷ	τοὺς ἐπιστρατεύσοντας ἀνακόπτουσαν, οὐχὶ δισχιλίοις
[2, 21]	λαθραίους ἐπιβουλὰς ἐκ τῶν φανερωτέρων.	Κρύφα	γοῦν ἔπεμπεν ἀγγέλους εἰς Ἱεροσόλυμα
[2, 21]	ἑξακόσιοι. Μὴ δυνάμενοι δὲ διαθέσθαι	κρύφα	τὴν ἁρπαγὴν πάντα πρὸς Ἰώσηπον
[2, 8]	κέρδους καθαρὰν φυλάξειν καὶ μήτε	κρύψειν	τι τοὺς αἱρετιστὰς μήθ' ἑτέροις
[2, 21]	συνέσει τοὺς ἐχθροὺς μᾶλλον ἢ	κτεῖναι	προαιρούμενος. Ἐκλαβὼν δὲ τοὺς ἀφ'
[2, 4]	σὺν τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ τὸ	κτείνειν	αὐτοῖς προηγούμενον ἦν Ῥωμαίους τε
[2, 8]	τάξεως Κωπώνιος πέμπεται μέχρι τοῦ	κτείνειν	λαβὼν παρὰ Καίσαρος ἐξουσίαν. Ἐπὶ
[2, 21]	τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας, μήτε δὲ	κτείνειν	τινὰ μήτ' ἀπελέγχειν τῶν αἰτίων.
[2, 14]	τὴν ἄνω καλουμένην ἀγορὰν καὶ	κτείνειν	τοὺς ἐντυγχάνοντας. Οἱ δ' ἐπιθυμίᾳ
[2, 18]	ἀλλὰ διὰ πάσης ἡλικίας ἐχώρουν	κτείνοντες,	ὡς ἐπικλυσθῆναι μὲν αἵματι πάντα
[2, 5]	περί τινα κώμην Ἀροῦν καλουμένην·	κτῆμα	δὲ ἦν Πτολεμαίου καὶ διὰ
[2, 8]	ὑπεροχὴν πλούτου, τῶν δ' ἑκάστου	κτημάτων	ἀναμεμιγμένων μίαν ὥσπερ ἀδελφοῖς ἅπασιν
[2, 18]	τὰ ὄρη, πλήρη δὲ παντοίων	κτημάτων,	τὰ μὲν ἐφῆκεν τοῖς στρατιώταις
[2, 14]	τις Ἕλλην Καισαρεύς, πολλάκις μὲν	κτήσασθαι	τὸν τόπον ἐσπούδασαν τιμὴν πολλαπλασίονα
[2, 8]	τὸ κοινωνικόν, οὐδὲ ἔστιν εὑρεῖν	κτήσει	τινὰ παρ' αὐτοῖς ὑπερέχοντα· νόμος
[2, 18]	μόνον ἀναιρεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰς	κτήσεις	αὐτῶν διαρπάζειν καὶ τὰς οἰκίας
[2, 18]	μυρίους καὶ τρισχιλίους, τὰς δὲ	κτήσεις	διήρπασαν ἁπάντων. (Ἄξιον δ' ἀφηγήσασθαι
[2, 18]	διέφθειραν τῶν ἐπιχωρίων τάς τε	κτήσεις	διήρπασαν καὶ τὰς κώμας κατέφλεξαν.
[2, 16]	ἔκκριτοι καὶ διὰ τὰς ἑαυτῶν	κτήσεις	ἐπιθυμοῦντες εἰρήνης, συνίεσαν εὐνοικὴν τὴν
[2, 17]	δ' ὅπλα καὶ τὴν λοιπὴν	κτῆσιν	παραδώσειν λέγοντες. Οἱ δὲ καὶ
[2, 9]	Ἰορδάνου πηγαῖς ἐν Πανεάδι πόλιν	κτίζει	Καισάρειαν κἀν τῇ κάτω Γαυλανιτικῇ
[2, 6]	κατὰ τὸ Παλάτιον Ἀπόλλωνος ἱερῷ,	κτίσμα	δ' ἦν ἴδιον αὐτοῦ θαυμασίῳ
[2, 13]	τὴν πόλιν Ἰουδαῖον γεγονέναι τὸν	κτίστην	αὐτῆς λέγοντες· ἦν δὲ Ἡρώδης
[2, 21]	ἐπὶ συνθήκαις προυκαλεῖτο. Τοῖς δὲ	κυβερνήταις	ἐκέλευσεν τῶν πληρουμένων διὰ τάχους
[2, 10]	αὐτοῦ τόπον ἑκατονταπήχη θαύματος ἄξιον·	Κυκλοτερὴς	μὲν γάρ ἐστιν καὶ κοῖλος,
[2, 19]	πολεμίους θεασάμενος καὶ πάντα τὰ	κύκλῳ	μεστὰ Ἰουδαίων ἔγνω καθ' ἑαυτοῦ
[2, 19]	κατέφυγον, Ἰουδαῖοι δὲ πάντα τὰ	κύκλῳ	περισχόντες ἐφρούρουν αὐτῶν τὴν ἔξοδον.
[2, 9]	τοῖς στρατιώταις σημεῖον ἐκ συντάγματος	κυκλώσασθαι	τοὺς Ἰουδαίους ἐν τοῖς ὅπλοις.
[2, 18]	τι φρούριον, ὃ καλεῖται μὲν	Κύπρος,	καθύπερθεν δ' ἦν Ἱεριχοῦντος, τοὺς
[2, 11]	δὲ τρεῖς μὲν θυγατέρας ἐκ	Κύπρου	γεγενημένας, Βερνίκην καὶ Μαριάμμην καὶ
[2, 7]	ἔλεγεν, ἀπολελεῖφθαι δὲ ἐπίτηδες ἐν	Κύπρῳ	τὰς ἐπιβουλὰς φυλασσόμενον· ἧττον γὰρ
[2, 16]	Σκιπίωνος δεξιὰν ἔπεσον; Οὔτε δὲ	Κυρηναῖοι,	τὸ Λακώνων γένος, οὔτε Μαρμαρίδαι,
[2, 2]	ἠξίου διὰ τοῦτο μάλιστα εἶναι	κυρίαν,	ὅτι βεβαιωτὴν ἐν αὐτῇ Καίσαρα
[2, 17]	σοφιστὴς δεινότατος, ὁ καὶ ἐπὶ	Κυρινίου	ποτὲ Ἰουδαίους ὀνειδίσας ὅτι Ῥωμαίοις
[2, 2]	τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τῶν ὀνομάτων	κύριον	Καίσαρα. Προσωνείδιζεν δ' ὡς καὶ
[2, 2]	βασιλείας ἐπέξεισιν ἀξιῶν τῆς ἐπιδιαθήκης	κυριωτέραν	εἶναι τὴν διαθήκην, ἐν ᾗ
[2, 2]	πάθους παντός. Εἰ μέντοι καὶ	κυριωτέραν	τὴν τοῦ κάμνοντος κρίσιν τιθείη
[2, 16]	οἱ πολεμοῦντες αἱροῦνται. Τί δὴ	κωλύει	ταῖς ἑαυτῶν χερσὶν διαχρήσασθαι τέκνα
[2, 18]	περὶ σφᾶς, ἔχοιεν ἀξιόχρεω φυλακὴν	κωλύειν	τοὺς ἐπανισταμένους. Τούτους ὁ Νόαρος
[2, 17]	τὰς ὑπὲρ ἐκείνων ἀπορρίψαντες θυσίας	κωλυθῶσι	θύειν καὶ τὰς ὑπὲρ ἑαυτῶν
[2, 21]	τὰ πρῶτα καὶ μέχρι πολλοῦ	κώλυμα	σχὼν τῆς κακίας τὴν ἀπορίαν,
[2, 10]	μὴ δέχοιντο Ἰουδαῖοι, τούς τε	κωλύοντας	ἀνελεῖν καὶ πᾶν τὸ λοιπὸν
[2, 9]	ἐγκαταμίξας καὶ ξίφει μὲν χρήσασθαι	κωλύσας,	ξύλοις δὲ παίειν τοὺς κεκραγότας
[2, 18]	ἑκάστην τούτων τῶν πόλεων ἀνηρπάζοντο	κῶμαι,	καὶ τῶν ἁλισκομένων ἀνδρῶν φόνος
[2, 21]	βασιλεῦσιν χαρίζεσθαι. Νύκτωρ εἰς τὰς	κώμας	διέδραμον καὶ πᾶσιν ἐνεδείκνυντο τὸν
[2, 12]	ἡλικίας φειδὼ ποιούμενοι καὶ τὰς	κώμας	ἐνεπίμπρασαν. (Κουμανὸς δὲ ἀναλαβὼν ἀπὸ
[2, 13]	καὶ αὐτοὺς ἀνῄρουν καὶ τὰς	κώμας	ἐνεπίμπρασαν, ὥστε τῆς ἀπονοίας αὐτῶν
[2, 19]	τὸ στρατόπεδον καὶ τὰς πέριξ	κώμας	ἐνέπρησαν. Ἀπὸ δὲ τῆς Ἀντιπατρίδος
[2, 19]	προσδοκῶν, εἰς δὲ τὰς πέριξ	κώμας	ἐφ' ἁρπαγὴν σίτου πολλοὺς διαφῆκεν
[2, 22]	ἁρπαγὰς στρατιὰν ἀθροίσαντας ἐμφρούρους τὰς	κώμας	ἔχειν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[2, 18]	τε κτήσεις διήρπασαν καὶ τὰς	κώμας	κατέφλεξαν. (Εἰς δὲ τὴν Γαλιλαίαν
[2, 17]	στοῶν δομήσεως, εἰς δὲ τὰς	κώμας	οἵ τε ἄρχοντες καὶ βουλευταὶ
[2, 18]	ἐξαγριοῦται, καὶ διαμερισθέντες τάς τε	κώμας	τῶν Σύρων καὶ τὰς προσεχούσας
[2, 18]	προσπῖπτον καταφλέξας δὲ τὰς πέριξ	κώμας	ὑπέστρεψεν εἰς τὴν Πτολεμαίδα. Πρὸς
[2, 12]	στρατιωτῶν τις εὑρὼν ἔν τινι	κώμῃ	τὸν ἱερὸν νόμον διέρρηξέν τε
[2, 5]	εὑρών, αὐλίζεται δὲ περί τινα	κώμην	Ἀροῦν καλουμένην· κτῆμα δὲ ἦν
[2, 5]	φίλοις. Ἔνθεν εἰς Σαπφὼ πρόεισιν	κώμην	ἑτέραν ἐρυμνήν, ἣν ὁμοίως διήρπασαν
[2, 12]	συμβολή. Κατὰ γὰρ Γήμαν καλουμένην	κώμην,	ἥτις ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ
[2, 21]	(Καθ' ὃν καιρὸν ἀπὸ Δεβαρίθθων	κώμης	νεανίσκοι τινὲς τῶν ἐν τῷ
[2, 12]	περιπέμψας τοὺς ἐκ τῶν πλησίον	κωμῶν	δεσμώτας ἐκέλευσεν ἀνάγεσθαι πρὸς αὐτόν,
[2, 2]	εἰς λύπην, νύκτωρ δὲ μέχρις	κώμων	μεθυσκόμενος, ἐν ᾧ καὶ τὴν
[2, 21]	χώρας καὶ τῶν ἐν αὐτῇ	κωμῶν	φυγάδες ἦσαν· Δι' ὧν πᾶσαν
[2, 8]	τῆς ἱππικῆς παρὰ Ῥωμαίοις τάξεως	Κωπώνιος	πέμπεται μέχρι τοῦ κτείνειν λαβὼν