Livre, Chap.
[2, 19]	τὸ μάλιστα παρ' αὐτοῖς θρησκευόμενον	σάββατον.	Ὁ δ' ἐκσείσας αὐτοὺς τῆς
[2, 21]	ἡμέραν ἐνεργὸν ἕξειν ἔμελλεν ἐπέχοντος	σαββάτου.	Δόλῳ δὴ περιελθεῖν ἐπενόει τοὺς
[2, 17]	δώσων τετάρακτο. Καὶ γὰρ δὴ	σαββάτῳ	συνέβη πραχθῆναι τὸν φόνον, ἐν
[2, 3]	φρουρίου καὶ τοῖς περὶ τὸν	Σαβῖνον	ἐμβοῶντες ἀπιέναι μηδ' ἐμποδὼν αὐτοῖς
[2, 3]	εἰς Ἀντιόχειαν, ἐπελθὼν δὲ ὁ	Σαβῖνος	ἀφορμὴν αὐτοῖς παρέσχεν νεωτεροποιίας· τούς
[2, 2]	δ' αὐτοῖς εἰς τοῦτο καὶ	Σαβῖνος	δι' ἐπιστολῶν κατηγορήσας μὲν Ἀρχελάου
[2, 3]	διήρπασαν, ὧν ὅσα μὴ διεκλάπη	Σαβῖνος	ἤθροισεν. (Ἰουδαίους δὲ ἥ τε
[2, 5]	τάγματος τὸν συνήθη τρόπον κεκοσμημένοι·	Σαβῖνος	μὲν γὰρ οὐδ' εἰς ὄψιν
[2, 2]	δ' αὐτοῖς κατὰ τὴν Καισάρειαν	Σαβῖνος	ὁ τῆς Συρίας ἐπίτροπος εἰς
[2, 2]	Ἀρχέλαος μετεπέμψατο. Τότε μὲν οὖν	Σαβῖνος	Οὐάρῳ χαριζόμενος οὔτ' ἐπὶ τὰς
[2, 3]	τοὺς Ῥωμαίους ἐπολιόρκουν. (Ὁ δὲ	Σαβῖνος	πρός τε τὸ πλῆθος αὐτῶν
[2, 5]	~(Οὐάρῳ δὲ δεξαμένῳ τὰ παρὰ	Σαβίνου	καὶ τῶν ἡγεμόνων γράμματα δεῖσαί
[2, 2]	καὶ τὰ παρὰ Οὐάρου καὶ	Σαβίνου	περὶ τούτων ἐπεσταλμένα, συνέδριον μὲν
[2, 3]	ἀπίοιεν· ὑπισχνοῦντο γὰρ ἄδειαν τῷ	Σαβίνῳ	βουλομένῳ μετὰ τοῦ τάγματος ἐξιέναι.
[2, 3]	πολλοῦ κομιζομένοις τὴν πάτριον αὐτονομίαν.	Σαβίνῳ	δ' ἀγαπητὸν μὲν ἦν ὑπεξελθεῖν,
[2, 8]	τῶν φαύλων ἀιδίῳ τιμωρίᾳ κολάζεσθαι.	Σαδδουκαῖοι	δέ, τὸ δεύτερον τάγμα, τὴν
[2, 8]	μὲν αἱρετισταὶ Φαρισαῖοι, τοῦ δὲ	Σαδδουκαῖοι,	τρίτον δέ, ὃ δὴ καὶ
[2, 8]	εἰς τὸ κοινὸν ὁμόνοιαν ἀσκοῦντες,	Σαδδουκαίων	δὲ καὶ πρὸς ἀλλήλους τὸ
[2, 17]	τε Νικομήδους υἱὸν καὶ Ἀνανίαν	Σαδούκι	καὶ Ἰούδαν Ἰωνάθου δεξιάν τε
[2, 21]	τοῦ Νομικοῦ Ἰώεσδρον καὶ Ἀνανίαν	Σαδούκι	καὶ Σίμωνα καὶ Ἰούδην Ἰωνάθου,
[2, 12]	οἱ ἄρχοντες τῶν Ἱεροσολύμων ἐκδραμόντες	σάκκους	ἀμπεχόμενοι καὶ τέφραν τῶν κεφαλῶν
[2, 16]	διώξαντες, περὶ δὲ τῇ μικρᾷ	Σαλαμῖνι	τὴν τοσαύτην Ἀσίαν κλάσαντες νῦν
[2, 21]	ἦν κενὰς τὰς ἁλιάδας μετεώρους	σαλεύειν	ἐκέλευσεν, αὐτὸς δὲ μόνους ἑπτὰ
[2, 20]	Ἐδίδασκεν δὲ σημείων παραδόσεις καὶ	σάλπιγγος	προκλήσεις τε καὶ ἀνακλήσεις προσβολάς
[2, 9]	Ἀντίπας, διῴκουν τὰς ἑαυτῶν τετραρχίας·	Σαλώμη	γὰρ τελευτῶσα Ἰουλίᾳ τῇ τοῦ
[2, 6]	Ἀρχελάῳ δοθείσης χώρας τετρακοσίων ταλάντων.	Σαλώμη	δὲ πρὸς οἷς ὁ βασιλεὺς
[2, 2]	ἐγέγραπτο. Συλλήψεσθαι δ' αὐτῷ προυπέσχετο	Σαλώμη	καὶ πολλοὶ τῶν σὺν Ἀρχελάῳ
[2, 2]	Συνεξῄει δ' ἅμα τοῖς τέκνοις	Σαλώμη	καὶ τοῦ βασιλέως ἀδελφιδοῖ τε
[2, 2]	δὲ τὰ ἐγκλήματα οἱ περὶ	Σαλώμην	ἐνεχείρισαν Καίσαρι, καὶ μετὰ τούτους
[2, 2]	λόγον αὐτοῖς. (Ἔνθα καταστὰς ὁ	Σαλώμης	υἱὸς Ἀντίπατρος, ἦν δὲ τῶν
[2, 12]	κατάρξαι μὲν ἔλεγον τῆς ταραχῆς	Σαμαρέας	διὰ τὸν φόνον, αἴτιον δὲ
[2, 5]	ὅλης δυνάμεως αὐτὸς Οὔαρος εἰς	Σαμάρειαν	ἐλάσας τῆς μὲν πόλεως ἀπέσχετο
[2, 12]	τῆς ἑορτῆς ἀφέμενοι πρὸς τὴν	Σαμάρειαν	ἐξώρμων ἀστρατήγητοι καὶ μηδενὶ τῶν
[2, 12]	Πάλλαντος ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆς τε	Σαμαρείας	καὶ Γαλιλαίας καὶ Περαίας, ἐκ
[2, 12]	καὶ μὴ διὰ τὴν εἰς	Σαμαρεῖς	ἄμυναν ἐπὶ Ἱεροσόλυμα Ῥωμαίους παροξύνειν,
[2, 12]	τῷ μεγάλῳ πεδίῳ κεῖται τῆς	Σαμαρείτιδος,	πολλῶν ἀναβαινόντων Ἰουδαίων ἐπὶ τὴν
[2, 6]	τε καὶ Ἰουδαία πᾶσα καὶ	Σαμαρεῖτις	ἦν κεκουφισμένη τετάρτῳ μέρει τῶν
[2, 7]	οὐ μόνον Ἰουδαίοις ἀλλὰ καὶ	Σαμαρεῦσι	χρησάμενος ὠμῶς, πρεσβευσαμένων ἑκατέρων κατ'
[2, 12]	Γαλιλαίας συνέδραμον ὡς πολεμήσοντες τοῖς	Σαμαρεῦσιν,	οἱ γνώριμοι δ' αὐτῶν ἐλθόντες
[2, 12]	λοιπὸν πλῆθος τῶν πολεμεῖν τοῖς	Σαμαρεῦσιν	ὡρμημένων οἱ ἄρχοντες τῶν Ἱεροσολύμων
[2, 12]	ἀνεχώρουν. (Αὖθις δὲ Γαλιλαίων καὶ	Σαμαρέων	γίνεται συμβολή. Κατὰ γὰρ Γήμαν
[2, 12]	Λύδδα παραγενόμενος πάλιν διήκουσεν τῶν	Σαμαρέων,	καὶ μεταπεμψάμενος ὀκτωκαίδεκα τῶν Ἰουδαίων,
[2, 12]	Κουμανῷ πολλοὶ τῶν δυνατῶν παρίσταντο,	Σαμαρέων	μὲν καταγνοὺς τρεῖς ἀνελεῖν προσέταξεν
[2, 12]	τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεις. Καὶ τῶν	Σαμαρέων	οἱ δυνατοὶ πρὸς Οὐμμίδιον Κουαδρᾶτον,
[2, 12]	Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσας Κουμανοῦ καὶ	Σαμαρέων,	παρῆν δὲ καὶ Ἀγρίππας ἐκθύμως
[2, 12]	ἐπὶ Καίσαρα, ὁμοίως δὲ καὶ	Σαμαρέων	τοὺς ἐπιφανεστάτους. Παρήγγειλεν δὲ καὶ
[2, 20]	δηλώσομεν. Κέστιος δὲ τοὺς περὶ	Σάουλον	ἀξιώσαντας ἀνέπεμψεν εἰς Ἀχαίαν πρὸς
[2, 20]	τῆς πόλεως. Κοστόβαρος γοῦν καὶ	Σάουλος	ἀδελφοὶ σὺν Φιλίππῳ τῷ Ἰακίμου,
[2, 18]	πάθος, ὃς υἱὸς μὲν ἦν	Σαούλου	τινὸς τῶν οὐκ ἀσήμων, ῥώμῃ
[2, 20]	ἑτέρους ἐπελέξαντο στρατηγοὺς Ἰησοῦν υἱὸν	Σαπφᾶ	τῶν ἀρχιερέων ἕνα καὶ Ἐλεάζαρον
[2, 21]	σὺν αὐτῷ Ἰησοῦς τις υἱὸς	Σαπφία,	τότε ἄρχων τῆς Τιβεριάδος. Οἱ
[2, 5]	τοῖς Ἡρώδου φίλοις. Ἔνθεν εἰς	Σαπφὼ	πρόεισιν κώμην ἑτέραν ἐρυμνήν, ἣν
[2, 8]	Ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν κατὰ	σάρκα	δεσμῶν, οἷα δὴ μακρᾶς δουλείας
[2, 11]	σύγκλητος ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων Σεντίου	Σατορνίνου	καὶ Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν ταῖς
[2, 4]	ἔνοπλον ὥσπερ στρατηγοῖς ἐχρῆτο καὶ	σατράπαις	ἐπὶ τὰς καταδρομάς, αὐτὸς δὲ
[2, 17]	Ἀγρίππαν, ἐν οἷς ἦσαν ἐπίσημοι	Σαῦλός	τε καὶ Ἀντίπας καὶ Κοστόβαρος
[2, 7]	ὥστε τοὺς ἑωρακότας Ἀλέξανδρον καὶ	σαφῶς	ἐπισταμένους διόμνυσθαι τοῦτον εἶναι. Τό
[2, 7]	ἐλπίσιν Κέλαδόν τινα πέμπει τῶν	σαφῶς	ἐπισταμένων Ἀλέξανδρον, κελεύσας ἀγαγεῖν αὐτῷ
[2, 14]	Δέον γοῦν εἰς Καισάρειαν ἐλθόντα	σβέσαι	τὸ τοῦ πολέμου πῦρ ἐκεῖθεν
[2, 15]	εἰς αὐτοὺς παρανομήσειν. (Ὁ δὲ	σβεσθείσης	τῆς ταραχῆς ἤχθετο καὶ πάλιν
[2, 7]	περιόψομαι τὴν ὕβριν, ἀπολήψομαι δέ	σε	καὶ μὴ θέλουσαν. Τοῦτο διηγησαμένη
[2, 7]	ζῆν τοῦ μηνῦσαι τὸν ἀναπείσαντά	σε	πλανᾶσθαι τηλικαῦτα. κἀκεῖνος αὐτῷ δηλώσειν
[2, 8]	δ' ὁρισθὲν ὑπ' αὐτῶν ἀκίνητον.	Σέβας	δὲ μέγα παρ' αὐτοῖς μετὰ
[2, 18]	καὶ Καισάρειαν. Ἀντέσχον δὲ οὔτε	Σεβαστὴ	ταῖς ὁρμαῖς αὐτῶν οὔτε Ἀσκάλων,
[2, 14]	δώδεκα πρὸς Φλῶρον ἐλθόντες εἰς	Σεβαστὴν	ἀπωδύροντο περὶ τῶν πεπραγμένων καὶ
[2, 6]	ὑπηκόους παρέλαβεν Στράτωνος πύργον καὶ	Σεβαστὴν	καὶ Ἰόππην καὶ Ἱεροσόλυμα· τὰς
[2, 14]	λαβὼν ἔξεισιν τῆς Καισαρείας εἰς	Σεβαστὴν	καὶ καταλείπει τὴν στάσιν αὐτεξούσιον,
[2, 3]	αὐτομολήσαντες. Τὸ μέντοι πολεμικώτατον μέρος,	Σεβαστηνοὶ	τρισχίλιοι Ῥοῦφός τε καὶ Γρᾶτος
[2, 4]	ταὐτὸ παθεῖν Γράτου σὺν τοῖς	Σεβαστηνοῖς	ἐπιβοηθήσαντος ἐξέφυγον. Πολλὰ τοιαῦτα τοὺς
[2, 5]	τῷ βασιλικῷ στρατῷ καὶ τοὺς	Σεβαστηνούς,	οἵ τε ἀπὸ τοῦ Ῥωμαικοῦ
[2, 4]	τοξότας καὶ τὸ μαχιμώτατον τῶν	Σεβαστηνῶν	ἀναλαβὼν ὑπαντιάζει τὸν ἄνδρα. Τῶν
[2, 12]	Καισαρείας μίαν ἴλην ἱππέων καλουμένην	Σεβαστηνῶν	ἐξεβοήθει τοῖς πορθουμένοις καὶ τῶν
[2, 9]	γὰρ τελευτῶσα Ἰουλίᾳ τῇ τοῦ	Σεβαστοῦ	γυναικὶ τήν τε αὐτῆς τοπαρχίαν
[2, 11]	ὑπάτων Σεντίου Σατορνίνου καὶ Πομπωνίου	Σεκούνδου	τρισὶν ταῖς συμμενούσαις σπείραις ἐπιτρέψασα
[2, 20]	Ἰωτάπατα μὲν καὶ Βηρσαβὲ καὶ	Σελάμην,	ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ καὶ Ἰαφὰ
[2, 20]	Μηρώ. Κατὰ δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν	Σελεύκειάν	τε καὶ Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν
[2, 4]	αὐτὸς δὲ καθάπερ βασιλεὺς τῶν	σεμνοτέρων	ἥπτετο πραγμάτων. Τότε μὲν οὖν
[2, 8]	δέ, ὃ δὴ καὶ δοκεῖ	σεμνότητα	ἀσκεῖν, Ἐσσηνοὶ καλοῦνται, Ἰουδαῖοι μὲν
[2, 16]	γὰρ ἀμύνεσθε τοὺς ἀδικοῦντας, τί	σεμνύνετε	τὴν ἐλευθερίαν; εἰ δὲ τὸ
[2, 11]	δὲ σύγκλητος ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων	Σεντίου	Σατορνίνου καὶ Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν
[2, 20]	τε προσαγορευομένην Ἀκχαβάρων πέτραν καὶ	Σὲπφ	καὶ Ἰαμνεὶθ καὶ Μηρώ. Κατὰ
[2, 4]	τοῖς πεδίοις συμπλοκήν· ἐν δὲ	Σεπφώρει	τῆς Γαλιλαίας Ἰούδας υἱὸς Ἐζεκία
[2, 18]	ὃ κεῖται μὲν ἀντικρὺ τῆς	Σεπφώρεως,	καλεῖται δὲ Ἀσαμών. Τούτοις ὁ
[2, 21]	δημόταις ἔδωκεν τοῖς τε κατὰ	Σέπφωριν	ὁμοίως· καὶ γὰρ ἐκείνους χειρωσάμενος
[2, 5]	τούς τε ὑπαντιάσαντας τρέπεται καὶ	Σέπφωριν	πόλιν ἑλὼν αὐτὴν μὲν ἐμπίπρησι,
[2, 18]	ἡ καρτερωτάτη τῆς Γαλιλαίας πόλις	Σέπφωρις	μετ' εὐφημίας δέχεται, καὶ πρὸς
[2, 21]	πρὸς τοὺς διαφόρους ἀπέστησαν ἐλθόντας,	Σέπφωρίς	τε καὶ Γάβαρα καὶ Γίσχαλα
[2, 20]	καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις δὲ	Σεπφωρίταις	ἐφῆκε καθ' ἑαυτοὺς τεῖχος ἀναδείμασθαι
[2, 21]	προσηγάγετο, μετὰ δ' ἡμέρας ὀλίγας	Σεπφωρίταις	συναποστᾶσαν εὑρὼν ἐπέτρεψεν διαρπάσαι τοῖς
[2, 2]	καὶ τοσοῦτον ἐν τῷ ἱερῷ	σεσωρεῦσθαι	νεκρῶν πλῆθος, ὅσον οὐδ' ἂν
[2, 9]	εἰσκομίζει τὰς Καίσαρος εἰκόνας, αἳ	σημαῖαι	καλοῦνται. Τοῦτο μεθ' ἡμέραν μεγίστην
[2, 9]	ἄκρατον ἐκκομίσαι μὲν αὐτίκα τὰς	σημαίας	Ἱεροσολύμων κελεύει. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 9]	ἱκέτευον ἐξενεγκεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων τὰς	σημαίας	καὶ τηρεῖν αὐτοῖς τὰ πάτρια.
[2, 7]	τῶν Χαλδαίων τινὰς ἐπυνθάνετο, τί	σημαίνειν	δοκοῖεν. Ἄλλων δ' ἄλλως ἐξηγουμένων
[2, 13]	ἐκεῖ τοῦ θεοῦ δείξοντος αὐτοῖς	σημεῖα	ἐλευθερίας. Ἐπὶ τούτοις Φῆλιξ, ἐδόκει
[2, 19]	τῶν δωμάτων, προστάξας ἀναβοᾶν τὰ	σημεῖα	τῶν ἐν τοῖς στρατοπέδοις φυλάκων,
[2, 9]	αὐτοῖς θέλων, δίδωσιν τοῖς στρατιώταις	σημεῖον	ἐκ συντάγματος κυκλώσασθαι τοὺς Ἰουδαίους
[2, 20]	ταγμάτων ἁδροτέρων ἀφηγουμένους. Ἐδίδασκεν δὲ	σημείων	παραδόσεις καὶ σάλπιγγος προκλήσεις τε
[2, 20]	δὲ Καφαρεκχὼ καὶ Ἰαφὰ καὶ	Σιγὼφ	τό τε Ἰταβύριον καλούμενον ὄρος
[2, 21]	ἐπὶ τῆς σφαγῆς ἤδη τὸν	σίδηρον	ἀπεπήδησεν εἰς τὸν αἰγιαλόν· εἱστήκει
[2, 18]	ὁμοίως ταῖς ἐν Τύρῳ καὶ	Σιδῶνι	καὶ Βηρυτῷ δεδομημένας, ἐνέπρησεν. Ἔπειτα
[2, 7]	τὸ γένος, τραφεὶς δὲ ἐν	Σιδῶνι	παρά τῳ τῶν Ῥωμαίων ἀπελευθέρῳ,
[2, 18]	εἶχον. Μόνοι δὲ Ἀντιοχεῖς καὶ	Σιδώνιοι	καὶ Ἀπαμεῖς ἐφείσαντο τῶν μετοικούντων
[2, 13]	ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπεφύετο, οἱ καλούμενοι	σικάριοι,	μεθ' ἡμέραν καὶ ἐν μέσῃ
[2, 17]	ἀσθενεῖ λαῷ συνεισρυέντας πολλοὺς τῶν	σικαρίων,	οὕτως γὰρ ἐκάλουν τοὺς λῃστὰς
[2, 19]	οὓς ὁ Περαίτης Νίγερ καὶ	Σίλας	ὁ Βαβυλώνιος αὐτομολήσας εἰς τοὺς
[2, 21]	ἀποστῆναι Ἰωσήπου. Καὶ γνοὺς ταῦτα	Σίλας	ὁ φυλάσσειν τὴν πόλιν ὑπὸ
[2, 16]	ἑνὶ θεράποντι περιελθεῖν μέχρι τοῦ	Σιλωᾶ	τὴν πόλιν, ἵνα γνῷ Ἰουδαίους
[2, 17]	ἔπεμπον, ὧν ἦρχεν υἱὸς Ἀνανίου	Σίμων,	οὓς δὲ πρὸς Ἀγρίππαν, ἐν
[2, 22]	τὴν Ἀκραβετηνὴν τοπαρχίαν ὁ Γιώρα	Σίμων	πολλοὺς τῶν νεωτεριζόντων συστησάμενος ἐφ'
[2, 19]	ἀνιοῦσιν προσπεσὼν ὁ τοῦ Γιώρα	Σίμων	πολὺ τῆς οὐραγίας ἐσπάραξεν καὶ
[2, 7]	δοκοῖεν. Ἄλλων δ' ἄλλως ἐξηγουμένων	Σίμων	τις Ἐσσαῖος τὸ γένος ἔφη
[2, 4]	ἐπεχείρει. (Κατὰ δὲ τὴν Περαίαν	Σίμων	τις τῶν βασιλικῶν δούλων εὐμορφίᾳ
[2, 4]	διεφθάρησαν ἐν τῇ μάχῃ, τὸν	Σίμωνα	δ' αὐτὸν ἀναφεύγοντα δι' ὀρθίου
[2, 21]	Ἰώεσδρον καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ	Σίμωνα	καὶ Ἰούδην Ἰωνάθου, πάντας εἰπεῖν
[2, 20]	εἰς μὲν Ἱεριχοῦν Ἰώσηπος ὁ	Σίμωνος,	εἰς δὲ τὴν Περαίαν Μανασσῆς,
[2, 18]	(Ἄξιον δ' ἀφηγήσασθαι καὶ τὸ	Σίμωνος	πάθος, ὃς υἱὸς μὲν ἦν
[2, 20]	πόλεως ἀνεγείρειν· τὸν γὰρ τοῦ	Σίμωνος	υἱὸν Ἐλεάζαρον καίπερ ὑφ' ἑαυτῷ
[2, 8]	ἔνθα καὶ κολαζομένους τινὰς μυθολογοῦσιν,	Σισύφους	καὶ Ταντάλους Ἰξίονάς τε καὶ
[2, 4]	λόχον ἄθρουν περισχεῖν κατ' Ἀμμαοῦντα·	σῖτα	δ' οὗτοι καὶ ὅπλα διεκόμιζον
[2, 20]	ἐργασίαν διῃρῆσθαι, καὶ τοῖς τὰ	σῖτα	πέμπουσιν ἀντιχορηγεῖσθαι παρὰ τῶν ὁπλιτῶν
[2, 16]	τῶν χρημάτων ἔξωθεν τῇ Ῥώμῃ	σῖτον	μηνῶν τεσσάρων· τετείχισται δὲ πάντοθεν
[2, 8]	καθισάντων μεθ' ἡσυχίας ὁ μὲν	σιτοποιὸς	ἐν τάξει παρατίθησι τοὺς ἄρτους,
[2, 19]	τὰς πέριξ κώμας ἐφ' ἁρπαγὴν	σίτου	πολλοὺς διαφῆκεν τῶν στρατιωτῶν· τῇ
[2, 21]	δὲ πάντας τοὺς στρατιώτας ἐπὶ	σίτου	συλλογὴν οὔτε μόνος ἐξορμᾶν ἐπὶ
[2, 14]	ἀφῃρημένους ὑπὲρ ὧν ἀγανακτεῖν ἐχρῆν	σιωπᾶν,	τοὺς ἄπληγας δὲ δέει τοῦ
[2, 8]	τι φρικτὸν ἡ τῶν ἔνδον	σιωπὴ	καταφαίνεται, τούτου δ' αἴτιον ἡ
[2, 16]	ἠξίου πρὸς Νέρωνα καὶ μὴ	σιωπῶντας	ἐπὶ τοσούτῳ φόνῳ καταλιπεῖν ἑαυτοῖς
[2, 8]	βόθρον ὀρύσσοντες βάθος ποδιαῖον τῇ	σκαλίδι,	τοιοῦτον γάρ ἐστιν τὸ διδόμενον
[2, 21]	ἀπὸ τοῦ δήμου συλλαβὼν ἀνήγαγεν	σκάφεσιν	εἰς Ταριχέας. (Βοώντων δὲ τῶν
[2, 21]	προήχθη. Τότε μὲν δὴ κενοῖς	σκάφεσιν	καὶ δορυφόροις ἑπτὰ τὸν δῆμον
[2, 21]	διὰ τὴν ἔκπληξιν πάντα τὰ	σκάφη	γέμειν ὁπλιτῶν νομίσαντες ἔρριψαν τὰ
[2, 21]	τὰ δ' ἐπὶ τῆς λίμνης	σκάφη	πάντα συναθροίσας, τριάκοντα δ' εὑρέθησαν
[2, 16]	ἕως ἔτι ἐν ὅρμῳ τὸ	σκάφος	προσκέπτεσθαι τὸν μέλλοντα χειμῶνα μηδ'
[2, 21]	δὲ τὸν Ἰώσηπον ἐπὶ τοῦ	σκάφους	ὁ Κλεῖτος ὁρῶν καὶ προθυμούμενον
[2, 21]	τὸ ὕψος· καὶ παρορμοῦντος ἐπιπηδήσας	σκάφους	σὺν δυσὶν σωματοφύλαξιν εἰς μέσην
[2, 13]	αὐτῷ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος	σκεδασθὲν	ἐπὶ τὴν ἑαυτῶν ἕκαστον διαλαθεῖν.
[2, 3]	τῶν δ' ὑπὸ τοῦ δέους	σκεδασθέντων	ἐρήμῳ τῷ τοῦ θεοῦ θησαυρῷ
[2, 21]	ὡς μὴ προεξαγγείλειέ τις τὸ	σκέμμα	τοῖς ἐπιχειρουμένοις, τὰ δ' ἐπὶ
[2, 8]	ἓν συναθροίζονται χωρίον, ζωσάμενοί τε	σκεπάσμασιν	λινοῖς οὕτως ἀπολούονται τὸ σῶμα
[2, 18]	τε μηδὲ τῆς ἐπ' αἰδοῖ	σκέπης	μετειληφότα, καὶ πᾶσαν μὲν τὴν
[2, 15]	ὑπηρέτης τοῦ θεοῦ τὰ ἅγια	σκεύη	προκομίσαντες καὶ τὸν κόσμον, ἐν
[2, 8]	ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ἀλλ' οὐδὲ	σκεῦός	τι μετακινῆσαι θαρροῦσιν οὐδὲ ἀποπατεῖν.
[2, 19]	οὐραγίας ἐσπάραξεν καὶ συχνὰ τῶν	σκευοφόρων	ἀποσπάσας ἤγαγεν εἰς τὴν πόλιν.
[2, 19]	στρατόπεδον, τὰ πολλὰ καὶ τῶν	σκευῶν	ἀποβαλόντες. Ἔνθα δύο μὲν ἡμέρας
[2, 16]	θεοῦ συστῆναι τηλικαύτην ἡγεμονίαν ἀδύνατον.	Σκέψασθε	δ' ὡς ὑμῖν τὸ τῆς
[2, 16]	ὅλον αὐτῶν ἔθνος φυγῇ διασώζεται.	Σκέψασθε	δὲ καὶ τὸ Βρεττανῶν τεῖχος
[2, 13]	τελευταῖον ὑπὸ φρενοβλαβείας ἐξώκειλεν εἰς	σκηνὴν	καὶ θέατρον, ἐπειδὴ δι' ὄχλου
[2, 21]	τῶν πλουσίων ἐκέρδανεν· ἔπειτα συνθεὶς	σκηνὴν	πανουργοτάτην, ὡς ἄρα φυλάττοιντο πάντες
[2, 19]	καταλαμβάνει· διὰ γὰρ τὴν τῆς	σκηνοπηγίας	ἑορτὴν ἀναβεβήκει πᾶν τὸ πλῆθος
[2, 21]	ἤρτυσεν ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ Ἰωσήπου.	Σκηψάμενος	δὴ νόσον ἱκέτευσεν δι' ἐπιστολῆς
[2, 14]	ἱερὸν θησαυρὸν ἐξαιρεῖ δεκαεπτὰ τάλαντα	σκηψάμενος	εἰς τὰς Καίσαρος χρείας. Σύγχυσις
[2, 21]	τινὰ βουλόμενος λαβεῖν. Ἔπειτα καινοτέρας	σκήψεις	ἐπινοῶν ἄλλους ἐπ' ἄλλοις ὡς
[2, 2]	νῦν ἥκει παρὰ τοῦ δεσπότου	σκιὰν	αἰτησόμενος βασιλείας, ἧς ἥρπασεν ἑαυτῷ
[2, 16]	ἀπὸ Φοινίκων εὐγένειαν ὑπὸ τὴν	Σκιπίωνος	δεξιὰν ἔπεσον; Οὔτε δὲ Κυρηναῖοι,
[2, 7]	προσώπου τό τε ὅλον σῶμα	σκληρότερόν	τε καὶ δουλοφανὲς καταμαθὼν ἐνόησεν
[2, 16]	μετριαζόντων αἰσχρὸν ὁμοίως τὸ δουλεύειν.	Σκοπεῖτε	δὲ καὶ καθ' ἕκαστον τούτων
[2, 19]	οὖν ἐν τῷ κατὰ τὸν	Σκοπὸν	αὐλίζεται στρατοπέδῳ Κέστιος, τῇ δ'
[2, 19]	Στρατοπεδευσάμενος δὲ ἐπὶ τοῦ καλουμένου	Σκοποῦ,	διέχει δ' οὗτος ἑπτὰ τῆς
[2, 14]	καὶ πόλεμον ἤδη τῷ ἔθνει	σκοπούμενος,	ᾧ μόνῳ συγκρύψειν τὰς ἑαυτοῦ
[2, 16]	πολεμήσετε μηδὲ τὸ Καρχηδονίων τέλος	σκοποῦντες,	οἳ τὸν μέγαν αὐχοῦντες Ἀννίβαν
[2, 18]	μὲν ἀνῄρει τῶν πρὸς τῇ	Σκυθοπόλει	Ἰουδαίων, τρεπόμενος δὲ πολλάκις αὐτοὺς
[2, 18]	χρησάμενος. (Πρὸς δὲ τὴν ἐν	Σκυθοπόλει	φθορὰν αἱ λοιπαὶ πόλεις ἐπανίσταντο
[2, 18]	καὶ Γέρασα καὶ Πέλλαν καὶ	Σκυθόπολιν.	Ἔπειτα Γαδάροις καὶ Ἵππῳ καὶ
[2, 18]	ἦσαν προσβολαί, κατατρέχοντες δὲ εἰς	Σκυθόπολιν	τοὺς παρ' ἐκείνοις Ἰουδαίους ἐπείρασαν
[2, 18]	τὸ λίαν πρόθυμον· οἱ γοῦν	Σκυθοπολῖται	δείσαντες μὴ νύκτωρ ἐπιχειρήσωσι τῇ
[2, 18]	ἄξιά γε ὧν ἔδρασα πάσχω,	Σκυθοπολῖται,	καθ' ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ
[2, 18]	φόνου· ἐπεὶ γὰρ περισχόντες οἱ	Σκυθοπολῖται	κατηκόντιζον αὐτοὺς ἀνὰ τὸ ἄλσος,
[2, 18]	Δύο μὲν ἡμέρας ἠρέμησαν οἱ	Σκυθοπολῖται	τὴν πίστιν αὐτῶν δελεάζοντες, τῇ
[2, 18]	πολεμίους· ταξάμενοι γὰρ μετὰ τῶν	Σκυθοπολιτῶν	καὶ τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας ἐν
[2, 18]	καὶ καθάπερ ἐκ παρατάξεως τὰ	σκῦλα	τῶν ἀνῃρημένων εἰς τοὺς σφετέρους
[2, 14]	εἴπερ γενναῖοί εἰσιν καὶ παρρησιασταί,	σκώπτειν	μὲν αὐτὸν καὶ παρόντα, φαίνεσθαι
[2, 8]	ἔλαιον, κἂν ἀλειφθῇ τις ἄκων,	σμήχεται	τὸ σῶμα· τὸ γὰρ αὐχμεῖν
[2, 18]	ἀνελεῖν μὲν αὐτὸν ᾐδέσθη διὰ	Σόαιμον,	ἔπαυσεν δὲ τῆς ἐπιτροπῆς. Οἱ
[2, 18]	δισχιλίων ἐλάττους, εἵπετο δὲ καὶ	Σόαιμος	μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν ἦσαν ἱππεῖς
[2, 18]	τῶν ἑταίρων τις τοὔνομα Νόαρος,	Σοαίμῳ	τῷ βασιλεῖ προσήκων κατὰ γένος.
[2, 17]	κατὰ τὸ ἱερὸν ἐπεχείρουν αὐτῷ·	σοβαρὸς	γὰρ ἀναβεβήκει προσκυνήσων ἐσθῆτί τε
[2, 7]	ἀπέχρη μὲν ὁ κατὰ Λιβύην	σοι	γάμος, σὺ δὲ οὐκ ἀρκεσθεῖσα
[2, 8]	δέλεαρ τοῖς ἅπαξ γευσαμένοις τῆς	σοφίας	αὐτῶν καθιέντες. (Εἰσὶν δ' ἐν
[2, 1]	τὴν θρησκείαν, οἱ δὲ τοὺς	σοφιστὰς	πενθοῦντες ἐν τῷ ἱερῷ συνειστήκεσαν
[2, 17]	τὰς ὀργὰς λίθους ἁρπάσαντες τὸν	σοφιστὴν	ἔβαλλον, οἰόμενοι τούτου καταλυθέντος διατρέψειν
[2, 17]	υἱὸς Ἰούδα τοῦ καλουμένου Γαλιλαίου,	σοφιστὴς	δεινότατος, ὁ καὶ ἐπὶ Κυρινίου
[2, 8]	θνητοὺς δεσπότας. Ἦν δ' οὗτος	σοφιστὴς	ἰδίας αἱρέσεως οὐδὲν τοῖς ἄλλοις
[2, 21]	μάλιστα καὶ τότε εὐφορηκυίας, εἰς	σπανίζοντας	εἰσπέμπων πολὺ καὶ μόνος ἄπειρόν
[2, 8]	ἁγνείαις καὶ προφητῶν ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι·	σπάνιον	δ' εἴ ποτε ἐν ταῖς
[2, 6]	περισσὸν αὐτῆς ὑπορρῖψαι τοῖς ὠμῶς	σπαράττουσιν,	συνάψαντας δὲ τῇ Συρίᾳ τὴν
[2, 21]	τὴν ἑτέραν αὐτὸς ἀποκόψειεν ἑαυτοῦ,	σπασάμενος	τῇ δεξιᾷ τὸ ξίφος ἀπέκοψεν
[2, 11]	μετὰ τῆς συγκλήτου στρατιωτῶν τις	σπασάμενος	τὸ ξίφος ἄνδρες, ἐβόησεν, συστρατιῶται,
[2, 18]	κατηκόντιζον αὐτοὺς ἀνὰ τὸ ἄλσος,	σπασάμενος	τὸ ξίφος ἐπ' οὐδένα μὲν
[2, 15]	ἀνιοῦσιν στρατιώταις· παρεγίνοντο δὲ δύο	σπεῖραι.	Τῶν δ' ἔτι συγκαλούντων τὸ
[2, 11]	Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν ταῖς συμμενούσαις	σπείραις	ἐπιτρέψασα φυλάττειν τὴν πόλιν εἰς
[2, 15]	ὑποσχομένων, εἰ μίαν αὐτοῖς καταλείποι	σπεῖραν,	μὴ μέντοι τὴν μαχεσαμένην· πρὸς
[2, 15]	ἔχειν τὸ πλῆθος· ἀλλάξας τὴν	σπεῖραν,	ὡς ἠξίουν, μετὰ τῆς λοιπῆς
[2, 1]	καὶ τοὺς μὲν πολλοὺς τῆς	σπείρας	βάλλοντες λίθοις διέφθειρον, ὁ δὲ
[2, 15]	καὶ πρὸ ἀνηκέστου πάθους τὰς	σπείρας	δεξιοῦσθαι. Τούτοις τὸ στασιῶδες ἠπείθει,
[2, 18]	δισχιλίους ἐπιλέκτους, πεζῶν τε ἓξ	σπείρας	καὶ τέσσαρας ἴλας ἱππέων, πρὸς
[2, 12]	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τῆς Ῥωμαικῆς	σπείρας	ὑπὲρ τὴν τοῦ ἱεροῦ στοὰν
[2, 1]	διαδραμεῖν τὴν νόσον ὑποπέμπει μετὰ	σπείρας	χιλίαρχον προστάξας βίᾳ τοὺς ἐξάρχοντας
[2, 15]	πλῆθος προπέμψας διεδήλου τοῖς τῶν	σπειρῶν	ἑκατοντάρχοις, ὅπως παραγγείλωσιν τοῖς ὑφ'
[2, 14]	ἦν διὰ πλειόνων, καὶ τὰ	σπέρματα	τῆς μελλούσης ἁλώσεως ἔκτοτε τῇ
[2, 5]	τοῦ τάγματος ὅλου παρέστη καὶ	σπεύδειν	ἐπὶ τὴν βοήθειαν. Ἀναλαβὼν δὴ
[2, 17]	δ' οὐ καταλῦσαι τὸν πόλεμον	σπεύδοντες,	ἀλλ' ἀδεέστερον πολεμεῖν Μανάημον ἀνῃρήκεσαν.
[2, 17]	ἐπὶ τὰ ἀρχεῖα ἔφερον ἀφανίσαι	σπεύδοντες	τὰ συμβόλαια τῶν δεδανεικότων καὶ
[2, 15]	ὠθισμὸς ἦν, καὶ φθάνειν ἑκάστου	σπεύδοντος	βραδυτέρα μὲν ἡ φυγὴ πᾶσιν
[2, 18]	ὑπαπαντῶντος ἑκάστου τῷ ξίφει καὶ	σπεύδοντος	φθάσαι τοὺς πολεμίους. Ὁ δὲ
[2, 21]	κηδεμόνα τῆς ἀσφαλείας αὐτῶν ἀναρπάσαι	σπεύδουσιν	καὶ κλείειν οὐκ αἰδοῦνται τὴν
[2, 20]	τὰ περὶ Γεννησὰρ τὴν λίμνην	σπήλαια	κατὰ τὴν κάτω καλουμένην Γαλιλαίαν
[2, 21]	ἀποκλείσας ἐμαστίγωσεν, μέχρι πάντων τὰ	σπλάγχνα	γυμνῶσαι· περιειστήκει δὲ τέως τὸ
[2, 16]	ἐκεχειρίας, καὶ παραβαίνειν οἰήσεται τὰς	σπονδάς,	ἄν τις τῶν ὑπ' αὐτὸν
[2, 10]	ἄσπορον μεῖναι, κατὰ γὰρ ὥραν	σπόρου	πεντήκοντα ἡμέρας ἀργὰ προσδιέτριβεν αὐτῷ
[2, 8]	φασιν τὸν ἀπιστούμενον δίχα θεοῦ.	Σπουδάζουσι	δ' ἐκτόπως περὶ τὰ τῶν
[2, 1]	τῶν κρατούντων βασιλεὺς ἀποδειχθῇ βέβαιος·	σπουδάσειν	γὰρ ἐν πᾶσιν πρὸς αὐτοὺς
[2, 16]	ὅτου λοιπὸν ποιήσεσθε τὸν ἀγῶνα·	σπουδὴ	γὰρ ὑμῖν μία τὸ μὴ
[2, 2]	Ῥώμῃ πάντων πρὸς αὐτὸν ἡ	σπουδὴ	τῶν συγγενῶν, οἷς διὰ μίσους
[2, 11]	ἁρπαγείη, καὶ οὔτε τὴν ἐκείνων	σπουδὴν	ἐγκαταλιπεῖν δίκαιον οὔτε ἀσφαλὲς τὴν
[2, 1]	χρυσοῦ θρόνου δεξιωσάμενος τῆς τε	σπουδῆς,	ἣν ἐνεδείξαντο περὶ τὴν κηδείαν
[2, 21]	ἔλεγεν. Ὡς δὲ εἰς τὸ	στάδιον	τοὺς Τιβεριεῖς ἀθροίσας ὁ Ἰώσηπος
[2, 10]	οἱ ἐπιχώριοι· Καὶ τοῦτο δὲ	σταδίους	ἀφέστηκεν ἑκατόν. Τοῦ δ' ἄστεος
[2, 16]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐπὶ ἑξήκοντα προελθὼν	σταδίους	ἐδεξιοῦτο τὸν Ἀγρίππαν καὶ τὸν
[2, 10]	τοῦ μεσημβρινοῦ τῷ Καρμήλῳ διέχοντι	σταδίους	ἑκατὸν εἴκοσι, τῷ δ' ὑψηλοτάτῳ
[2, 14]	χώρα τις αὐτῶν οὕτω καλεῖται	σταδίους	ἑξήκοντα διέχουσα τῆς Καισαρείας· Οἱ
[2, 19]	λοιποὺς ἀναλαβὼν ἡσυχῆ τριάκοντα πρόεισιν	σταδίους.	Ἕωθεν δὲ Ἰουδαῖοι κατιδόντες ἔρημον
[2, 19]	καλούμενον, ἀπέχοντα τῶν Ἱεροσολύμων πεντήκοντα	σταδίους.	(Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι κατιδόντες ἤδη
[2, 19]	δ' οὗτος ἑπτὰ τῆς πόλεως	σταδίους,	τρισὶ μὲν ἡμέραις οὐκ ἐπεχείρει
[2, 9]	ἐπὶ βήματος ἐν τῷ μεγάλῳ	σταδίῳ	καὶ προσκαλεσάμενος τὸ πλῆθος ὡς
[2, 10]	τοῦ πρὸς ἀνατολὴν κλίματος ἀπὸ	σταδίων	ἑξήκοντα τῷ τῆς Γαλιλαίας, ἀπὸ
[2, 16]	Μῆκος μέν γε αὐτῆς τριάκοντα	σταδίων,	εὖρος δ' οὐκ ἔλαττον δέκα,
[2, 10]	δ' ἄστεος ὅσον ἀπὸ δύο	σταδίων	ὁ καλούμενος Βήλεος ποταμὸς παραρρεῖ
[2, 9]	ἐξαναλίσκων· κατῆγεν δὲ ἀπὸ τετρακοσίων	σταδίων.	Πρὸς τοῦτο τοῦ πλήθους ἀγανάκτησις
[2, 1]	τῷ ἱερῷ συνειστήκεσαν τροφὴν τῇ	στάσει	ποριζόμενοι. Πρὸς ὃ δείσας Ἀρχέλαος
[2, 21]	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον εἰς	στάσεις	ἐμφυλίους προαναλίσκουσιν τὴν ἰσχὺν καὶ
[2, 17]	Ἱεροσόλυμα καὶ γενόμενος ἡγεμὼν τῆς	στάσεως	διέτασσεν τὴν πολιορκίαν. Ἀπορία δ'
[2, 17]	συνήργησεν ἐλπίζων τινὰ τῆς ὅλης	στάσεως	διόρθωσιν· οἱ δ' οὐ καταλῦσαι
[2, 17]	Μανάημον καὶ τοὺς ἐξάρχοντας τῆς	στάσεως	ἔπεμπον ἀξιοῦντες ἐξελθεῖν ὑπόσπονδοι, καὶ
[2, 13]	τὰς οὐσίας. Μενούσης δὲ τῆς	στάσεως	ἐπιλέξας ἑκατέρωθεν τοὺς γνωρίμους ἔπεμψεν
[2, 1]	προστάξας βίᾳ τοὺς ἐξάρχοντας τῆς	στάσεως	κατασχεῖν. Πρὸς οὓς τὸ πλῆθος
[2, 14]	τὸν Ἀλβῖνον προσελάμβανον ὥστε τοῦ	στασιάζειν	αὐτοῖς παρέχειν ἄδειαν, τοῦ δημοτικοῦ
[2, 17]	πόλιν· τῆς κάτω γὰρ τὸ	στασιάζον	ἐκράτει καὶ τοῦ ἱεροῦ. Χερμάσιν
[2, 15]	Ἄλλως τε καὶ τὸ πείθεσθαι	στασιάζουσιν	ὀλίγοις, δέον αὐτοὺς δῆμον ὄντας
[2, 21]	ἀγανακτοῦντας κατ' αὐτοῦ κατ' ἀλλήλων	στασιάσαι,	ἐφ' οἷς ὠργίζοντο πάνθ' ὁμολογήσων,
[2, 13]	πρὸς τοὺς ἐν αὐτῇ Σύρους	στασιασάντων.	Οἱ μὲν γὰρ ἠξίουν σφετέραν
[2, 15]	τοῖς βασιλείοις στρατόπεδον. (Οἱ δὲ	στασιασταὶ	δείσαντες μὴ πάλιν ἐπελθὼν ὁ
[2, 1]	φθέγξασθαί τι λίθοις ἀπήλαυνον οἱ	στασιασταὶ	καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ ἐπὶ
[2, 18]	δὲ τῆς ἐπιτροπῆς. Οἱ δὲ	στασιασταὶ	καταλαβόμενοί τι φρούριον, ὃ καλεῖται
[2, 19]	αὐτοὺς μεταβάλοιντο. Δείσαντες δὲ οἱ	στασιασταὶ	μὴ πᾶν τὸ πλῆθος ἀδείας
[2, 17]	καὶ τοὺς πύργους περισχόντες οἱ	στασιασταὶ	παρεφύλαττον, μή τις τῶν στρατιωτῶν
[2, 17]	συστάδην ἐμάχοντο, τόλμαις μὲν οἱ	στασιασταὶ	προέχοντες, ἐμπειρίᾳ δὲ οἱ βασιλικοί.
[2, 19]	στασιασταῖς ἔμφρουρος ἦν, οἱ δὲ	στασιασταὶ	τὴν εὐταξίαν τῶν Ῥωμαίων καταπλαγέντες
[2, 19]	πάνυ πιστεύσας διεμέλλησεν, ἕως οἱ	στασιασταὶ	τὴν προδοσίαν αἰσθόμενοι τοὺς μὲν
[2, 14]	δὲ εἱστήκεσαν οἱ τῶν Καισαρέων	στασιασταί,	τὸν γὰρ ἐπιθύσοντα προπεπόμφεσαν ἐκ
[2, 15]	τῶν δὲ μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ	στασιασταὶ	Φλώρου κατεβόων. Τοῦτο ἦν σύνθημα
[2, 19]	μὲν οὖν δῆμος ὑπὸ τοῖς	στασιασταῖς	ἔμφρουρος ἦν, οἱ δὲ στασιασταὶ
[2, 17]	τοῖς δὲ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον	στασιασταῖς	πρὸς οἷς ἔσχον καὶ τὴν
[2, 19]	ὑποπιμπράναι παρεσκευάζοντο. (Δεινὴ δὲ τοὺς	στασιαστὰς	ἔκπληξις κατέλαβεν· ἤδη δὲ πολλοὶ
[2, 22]	πρὸς τὸ συμφέρον τούς τε	στασιαστὰς	καὶ τὴν τῶν κληθέντων ζηλωτῶν
[2, 13]	Ἰουδαίων οἱ γεραιοὶ τοὺς ἰδίους	στασιαστὰς	κατέχειν οἷοί τε ἦσαν καὶ
[2, 14]	Ἰουδαίων εἰς τὴν συναγωγὴν συναθροισθέντων	στασιαστής	τις Καισαρεὺς γάστραν καταστρέψας καὶ
[2, 17]	διέλειπεν ἡ συμβολὴ τῶν μὲν	στασιαστῶν	ἀπαγορεύσειν τοὺς ἔνδον οἰομένων ἐνδείᾳ
[2, 17]	ὅπλοις, οὔτ' ἐπεχείρει τις τῶν	στασιαστῶν	αὐτοῖς οὔτ' ἐνέφαινεν ἐπιβουλήν· ὡς
[2, 20]	φυγὴν αὖθις ὡς ὑπὸ τῶν	στασιαστῶν	διεφθάρη δηλώσομεν. Κέστιος δὲ τοὺς
[2, 17]	μετρίων ὡς αὐτὸς ὑπὲρ τῶν	στασιαστῶν	δίκας δώσων τετάρακτο. Καὶ γὰρ
[2, 17]	ἐξεκήρυσσον, ἐτόλμων δέ τινες τῶν	στασιαστῶν	καὶ λίθους ἐπ' αὐτὸν βάλλειν.
[2, 17]	ὅλων· καὶ δόξαν ἀποπειραθῆναι τῶν	στασιαστῶν	λόγοις πρὸ τῆς χαλκῆς πύλης
[2, 14]	σφᾶς ἱκέτευον. Ἔνιοι δὲ τῶν	στασιαστῶν	λοιδορίας αἰσχίστους εἰς τὸν Φλῶρον
[2, 15]	τὸ πλῆθος ἅμα καὶ τῶν	στασιαστῶν	οὓς μὲν ἀπειλαῖς οὓς δὲ
[2, 14]	εἰς Σεβαστὴν καὶ καταλείπει τὴν	στάσιν	αὐτεξούσιον, ὥσπερ ἄδειαν πεπρακὼς Ἰουδαίοις
[2, 17]	οὖν οἱ δυνατοὶ τήν τε	στάσιν	ἤδη δυσκαθαίρετον ὑπ' αὐτῶν οὖσαν
[2, 14]	αἴρει καὶ καταπαύειν ἐπειρᾶτο τὴν	στάσιν.	Ἡττωμένου δ' αὐτοῦ τῆς τῶν
[2, 13]	ἔτι μᾶλλον παρωξύνοντο πρὸς τὴν	στάσιν.	Νικῶντας δέ ποτε τοὺς Ἰουδαίους
[2, 17]	τούτου καταλυθέντος διατρέψειν ὅλην τὴν	στάσιν,	πρὸς ὀλίγον οἱ περὶ τὸν
[2, 17]	πρὶν γενέσθαι δυσκαθαίρετον ἐπικόψαι τὴν	στάσιν.	Φλώρῳ μὲν οὖν δεινὸν εὐαγγέλιον
[2, 18]	ὁσημέραι παρ' ἀμφοῖν κολαζόντων ἡ	στάσις	μᾶλλον παρωξύνετο. Τότε δ' ὡς
[2, 18]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀεὶ μὲν ἦν	στάσις	πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν τοῖς ἐπιχωρίοις
[2, 6]	ἐπιδείξεσθαι γάρ, ὡς οἱ νῦν	στασιώδεις	διαβαλλόμενοι καὶ πολεμικοὶ φέρειν οἴδασιν
[2, 18]	Καταχλευάζοντες δὲ τῆς παρακλήσεως οἱ	στασιώδεις	ἐβλασφήμουν τὸν Τιβέριον. (Κἀκεῖνος συνιδὼν
[2, 14]	ἡγεμόνας ἀναφεύγειν ᾤετο χρῆναι, τὸ	στασιῶδες	δὲ καὶ ἐν νεότητι φλεγμαῖνον
[2, 12]	τῶν νέων καὶ τὸ φύσει	στασιῶδες	ἐκ τοῦ ἔθνους ἐχώρουν ἐπὶ
[2, 15]	τὰς σπείρας δεξιοῦσθαι. Τούτοις τὸ	στασιῶδες	ἠπείθει, καὶ διὰ τοὺς ἀπολωλότας
[2, 18]	λοιπαὶ πόλεις ἠρέμουν. Τὸ δὲ	στασιῶδες	καὶ λῃστρικὸν πᾶν ἔφυγεν εἰς
[2, 12]	Τοῦ λῃστρικοῦ δ' αὐτῶν καὶ	στασιώδους	Δειναίου τις υἱὸς Ἐλεάζαρος καὶ
[2, 14]	τε πρὸ τοῦ βήματος καὶ	σταυρῷ	προσηλῶσαι, ὧν εἰ καὶ τὸ
[2, 7]	τὸ γένος ἔφη τοὺς μὲν	στάχυς	ἐνιαυτοὺς νομίζειν, βόας δὲ μεταβολὴν
[2, 7]	ἰδεῖν φασιν τοιόνδε· ἔδοξεν ὁρᾶν	στάχυς	ἐννέα πλήρεις καὶ μεγάλους ὑπὸ
[2, 19]	ἐπέκειντο, συνειληθέντων δὲ εἰς τὰ	στενὰ	καὶ τὴν κατάβασιν οἱ μὲν
[2, 14]	τὸ χωρίον ἐκεῖνος ἐργαστήρια κατασκευαζόμενος	στενήν	τε καὶ παντάπασιν βιαίαν πάροδον
[2, 20]	δὲ Ἰουδαίους ὡς ἂν ἐν	στενῷ	χωρίῳ τὸν ἀριθμὸν μυρίους καὶ
[2, 7]	πλῆθος ἄπειρον ἦν περὶ τοὺς	στενωπούς,	δι' ὧν ἐκομίζετο· καὶ γὰρ
[2, 15]	βέλεσιν καὶ διακόψαι τὸ τοὺς	στενωποὺς	ἐμφράξαν πλῆθος ἀσθενήσαντες ἀνεχώρουν εἰς
[2, 14]	Φυγὴ δ' ἦν ἐκ τῶν	στενωπῶν	καὶ φόνος τῶν καταλαμβανομένων, τρόπος
[2, 9]	μὴ βούλεσθαι πλεῖν ἐπὶ Καίσαρα	στερίσκεσθαι	μείζονος ἀρχῆς· ὅπου μὲν γὰρ
[2, 15]	κεφαλὴν κόνει, γυμνοὺς δὲ τὰ	στέρνα	τῶν ἐσθήτων διερρηγμένων. Ὀνομαστὶ δ'
[2, 12]	γὰρ τὴν Βαιθωρὼ δημοσίαν ὁδὸν	Στεφάνου	τινὸς δούλου Καίσαρος ἀποσκευὴν κομιζομένην
[2, 16]	ὁριζομένην Ἀτλαντικῷ τε πελάγει καὶ	στήλαις	Ἡρακλείοις καὶ μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς
[2, 16]	ἐπάγων, ἀλλ' ὑπὲρ τὰς Ἡρακλείους	στήλας	ἐκτείναντες τὰ ὅπλα καὶ διὰ
[2, 17]	ἐμπρήσαντες ἐξῆλθον. Ὑποκαέντων δὲ τῶν	στηριγμάτων	ὁ μὲν πύργος ἐξαίφνης κατασείεται,
[2, 21]	Δείσας δὲ ἐκεῖνος εἰς ἐχθρῶν	στῖφος	ἀποβήσεσθαι μόνος οὐκ ἔφη. Σχετλιάζοντα
[2, 13]	τέχνη. (Συνέστη δὲ πρὸς τούτοις	στῖφος	ἕτερον πονηρῶν χειρὶ μὲν καθαρώτερον,
[2, 21]	ἐξελέγετο, μέχρι καὶ τετρακοσίων ἀνδρῶν	στῖφος	συνεκρότησεν, οἳ τὸ πλέον ἐκ
[2, 14]	Ἕκαστος δὲ τῶν πονηρῶν ἴδιον	στῖφος	ὑπεζωσμένος αὐτὸς μὲν ὥσπερ ἀρχιλῃστὴς
[2, 15]	τὴν Ἀντωνίαν, ὡς ἀπερράγησαν αἱ	στοαί,	τὴν ὁρμὴν ἀνετράπη, καὶ μεταπεμψάμενος
[2, 12]	ὁπλίτας μεταπέμπεται. Τῶν δὲ ταῖς	στοαῖς	ἐπιχεομένων φόβος ἐμπίπτει τοῖς Ἰουδαίοις
[2, 12]	σπείρας ὑπὲρ τὴν τοῦ ἱεροῦ	στοὰν	ἐφεστώσης, ἔνοπλοι δ' ἀεὶ τὰς
[2, 16]	δεδώκατε τὸν φόρον καὶ τὰς	στοὰς	ἀπεκόψατε τῆς Ἀντωνίας. Ἀποσκευάσαισθε δ'
[2, 19]	ἱερῷ. Ἰουδαῖοι δὲ ἀπὸ τῆς	στοᾶς	εἶργον, καὶ πολλάκις μὲν ἀπεκρούσαντο
[2, 3]	μὲν πρὸς ἀμφοτέρων ὑποπιμπρᾶσιν τὰς	στοάς,	ἔργα θαυμάσια μεγέθους τε καὶ
[2, 3]	πολλοὶ Ἰουδαίων ἀναβάντες ἐπὶ τὰς	στοὰς	κατὰ κεφαλῆς αὐτῶν ἠφίεσαν τὰ
[2, 15]	Ἀντωνίας, ἀναβάντες εὐθέως τὰς συνεχεῖς	στοὰς	τοῦ ἱεροῦ πρὸς τὴν Ἀντωνίαν
[2, 16]	πεποιθότες ὅπλοις; ποῦ μὲν ὁ	στόλος	ὑμῖν διαληψόμενος τὰς Ῥωμαίων θαλάσσας;
[2, 17]	τὸ ἱερὸν κατήρξαντο τῆς τῶν	στοῶν	δομήσεως, εἰς δὲ τὰς κώμας
[2, 19]	ἐν οἷς ἦν Πρῖσκος μὲν	στρατάρχης	τάγματος ἕκτου, Λογγῖνος δὲ χιλίαρχος,
[2, 18]	καθ' ἑαυτῶν ἐρεθίζειν τὸ Ῥωμαίων	στράτευμα.	Καταχλευάζοντες δὲ τῆς παρακλήσεως οἱ
[2, 11]	μὲν ὑπὸ τῶν ἐν Ῥώμῃ	στρατευμάτων	εἰς τὴν ἀρχὴν> Κλαύδιος, ἡ
[2, 20]	τὸ συνειδὸς ἔχωσιν πάντες οἱ	στρατευόμενοι,	τοὺς δὲ οἴκοθεν φαύλους οὐ
[2, 5]	ἦθος ἔχοντας, ἀλλ' ἰδίῳ πάθει	στρατευομένους	καὶ πέρα τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως
[2, 4]	δισχίλιοι τῶν ὑπὸ Ἡρώδῃ πάλαι	στρατευσαμένων	συστάντες ἔνοπλοι διεμάχοντο τοῖς βασιλικοῖς,
[2, 21]	δίχα τῶν ὅπλων καὶ χειρωσάμενος	στρατηγήμασιν	τοὺς τέσσαρας ἡγεμόνας τῶν τε
[2, 21]	δ' ἦν ἡ ταπείνωσις προπαρασκευὴ	στρατηγήματος,	καὶ τεχνιτεύων τοὺς ἀγανακτοῦντας κατ'
[2, 20]	δὲ τοπαρχίας Ἰωάννης ὁ Ἐσσαῖος	στρατηγήσων	ἐπέμφθη· προσκεκλήρωτο δ' αὐτῷ Λύδδα
[2, 20]	Ματθίου· προσώριστο δὲ τῇ τούτου	στρατηγίᾳ	καὶ Γάμαλα τῶν ταύτῃ πόλεων
[2, 21]	καὶ μετακαλεῖν αὐτὸν ἀπὸ τῆς	στρατηγίας.	Οὐ μὴν ἠξίουν ἀποχρήσειν τὸ
[2, 16]	Πρὸς ἣν ἠγανάκτει μὲν Ἀγρίππας,	στρατηγικῶς	δὲ τὴν ὀργὴν εἰς οὓς
[2, 21]	πολλοὺς ἐσπάρασσεν. (Ἤδη δ' αὐτὸν	στρατηγιῶντα	καὶ μειζόνων ἐφιέμενον ἔνδεια χρημάτων
[2, 4]	ἑκάστῳ λόχον ὑποζεύξας ἔνοπλον ὥσπερ	στρατηγοῖς	ἐχρῆτο καὶ σατράπαις ἐπὶ τὰς
[2, 20]	Περαίτης ἐκαλεῖτο, προσέταξαν ὑποτάσσεσθαι τοῖς	στρατηγοῖς.	Ἠμέλουν δὲ οὐδὲ τῆς ἄλλης
[2, 21]	χώραν ἢ διαχρήσαιτό που τὸν	στρατηγὸν	ἐκβοηθοῦντα λοχήσας ἢ περιορῶντα τοὺς
[2, 1]	ἐπειρᾶτο τοὺς νεωτερίζοντας καὶ τὸν	στρατηγὸν	ὑποπέμψας παύσασθαι παρεκάλει. Τοῦτον εἰς
[2, 17]	δ' ἀφορῶντες εἰς τὸν Ἐλεάζαρον	στρατηγοῦντα.	(Συνελθόντες γοῦν οἱ δυνατοὶ τοῖς
[2, 20]	καὶ συναθροισθέντες εἰς τὸ ἱερὸν	στρατηγοὺς	ἀπεδείκνυσαν τοῦ πολέμου πλείονας. ρέθη
[2, 20]	δὲ τὴν Ἰδουμαίαν ἑτέρους ἐπελέξαντο	στρατηγοὺς	Ἰησοῦν υἱὸν Σαπφᾶ τῶν ἀρχιερέων
[2, 17]	Τραχωνίτας, ὑπὸ Δαρείῳ μὲν ἱππάρχῃ,	στρατηγῷ	δὲ τῷ Ἰακίμου Φιλίππῳ. (Τούτοις
[2, 2]	καὶ προηγουμένως ἕκαστος αὐτονομίας ἐπεθύμει	στρατηγῷ	Ῥωμαίων διοικουμένης, εἰ δὲ τοῦτο
[2, 20]	ὀχυρωτάτη. (Τῶν μὲν οὖν ἄλλων	στρατηγῶν	ἕκαστος ὡς εἶχεν προθυμίας ἢ
[2, 17]	Ἀνανία τοῦ ἀρχιερέως, νεανίας θρασύτατος,	στρατηγῶν	τότε τοὺς κατὰ τὴν λατρείαν
[2, 16]	οἷς ὑποτέτακται τὰ πάντα. Ποίᾳ	στρατιᾷ	ποίοις πεποιθότες ὅπλοις; ποῦ μὲν
[2, 16]	πλατυτέραν δὲ τῆς Εὐρώπης τὴν	στρατιὰν	ἄγοντα, οἷα δραπέτην ἐπὶ μιᾶς
[2, 22]	φονευομένων καὶ τὰς συνεχεῖς ἁρπαγὰς	στρατιὰν	ἀθροίσαντας ἐμφρούρους τὰς κώμας ἔχειν.
[2, 20]	πλὴν τῶν μισθοφόρων τὴν ἄλλην	στρατιὰν	αἱ πόλεις ῥᾳδίως· τῶν γὰρ
[2, 18]	καὶ σύνεσιν τῶν πολιτῶν δοκιμώτατοι	στρατιὰν	αἰτοῦντες, ἵν' εἴ τι γένοιτο
[2, 19]	συντονωτέρᾳ χρήσαιτο φυγῇ, τὰ τὴν	στρατιὰν	ἀνθέλκοντα περικόπτειν προσέταξεν. Διαφθαρέντων δὲ
[2, 19]	τριακὰς Ὑπερβερεταίου μηνός, διατάξας τὴν	στρατιὰν	εἰσῆγεν εἰς τὴν πόλιν. Ὁ
[2, 10]	κατευχομένων αὐτῷ, καὶ παραλαβὼν τὴν	στρατιὰν	ἐκ τῆς Πτολεμαίδος ὑπέστρεψεν εἰς
[2, 20]	ἑκάστη τοὺς ἡμίσεις ἐπὶ τὴν	στρατιὰν	ἐκπέμπουσα τοὺς λοιποὺς ἐπὶ συμπορισμὸν
[2, 1]	τὸ πλῆθος ἐφαίνετο, τὴν δὲ	στρατιὰν	ἐπαφίησιν αὐτοῖς ὅλην, τοὺς μὲν
[2, 21]	χρῆσθαι. Ἰωσήπῳ δὲ παραγίνεσθαι μὲν	στρατιὰν	ἐπεστάλκεσαν οἱ φίλοι, τὴν δ'
[2, 20]	τῶν ἡγεμόνων ῥωμαικώτερον ἔτεμνεν τὴν	στρατιὰν	καὶ πλείους καθίστατο ταξιάρχους. Στρατιωτῶν
[2, 2]	χρηματίσας βασιλεὺς τάξεις τε τῆς	στρατιᾶς	ἀμείψας καὶ προκοπὰς χαρισάμενος, ἔτι
[2, 16]	οὖν αὐτὸν ἐδόκει Κέστιον μετὰ	στρατιᾶς	ἀναβαίνειν ἢ τιμωρησόμενον τὴν ἀπόστασιν,
[2, 19]	Γαλιλαίαν νεωτεριζόμενον, ὑπέστρεφεν μετὰ τῆς	στρατιᾶς	εἰς Καισάρειαν· Κέστιος δὲ μετὰ
[2, 10]	τοὺς μὲν ἀνδριάντας καὶ τὰς	στρατιὰς	ἐν Πτολεμαίδι λείπει, Προελθὼν δὲ
[2, 10]	Ἰουδαίαν. Πετρώνιον μὲν οὖν μετὰ	στρατιᾶς	ἐπὶ Ἱεροσολύμων ἔπεμψεν ἐγκαθιδρύσοντα τῷ
[2, 5]	Οὔαρος δὲ κατὰ μοῖραν τῆς	στρατιᾶς	ἐπὶ τοὺς αἰτίους τοῦ κινήματος
[2, 5]	τε καὶ πεζικήν, μέρος τῆς	στρατιᾶς	εὐθέως ἔπεμπεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν
[2, 14]	μισθὸν ἔλαβεν, ὁ δὲ μετὰ	στρατιᾶς	ἱππικῆς τε καὶ πεζικῆς ἐπὶ
[2, 10]	ἤδη παρούσης εἰς Πτολεμαίδα τῆς	στρατιᾶς.	(Πόλις δ' ἐστὶν αὕτη τῆς
[2, 18]	Καισάρειαν ἀφικνεῖται, μοῖραν δὲ τῆς	στρατιᾶς	προέπεμψεν εἰς Ἰόππην, προστάξας, εἰ
[2, 22]	ὑπ' Ἀνάνου καὶ τῶν ἀρχόντων	στρατιᾶς	πρὸς τοὺς ἐν Μασάδᾳ λῃστὰς
[2, 1]	Οὐδὲ γὰρ ἐν Ἱεριχοῦντι τῆς	στρατιᾶς	τὸ διάδημα περιαπτούσης αὐτῷ δεδέχθαι·
[2, 21]	μέσην τὴν λίμνην ἀνέφυγεν. (Οἱ	στρατιῶται	δ' αὐτοῦ ταχέως ἁρπάσαντες τὰ
[2, 17]	τὸν Μανάημον εἰσπεσόντες ὅθεν οἱ	στρατιῶται	διέφυγον ὅσους τε αὐτῶν κατελάμβανον
[2, 19]	περιωλίσθανεν ἄπρακτα, μηδὲν δὲ οἱ	στρατιῶται	κακούμενοι τὸ τεῖχος ὑπέσυρον καὶ
[2, 15]	ἰδίοις κατελείπετο. Συνέπιπτον δὲ καὶ	στρατιῶται	παίοντες ἀνέδην τοὺς καταλαμβανομένους καὶ
[2, 3]	τοῦ θεοῦ θησαυρῷ προσπεσόντες οἱ	στρατιῶται	περὶ τετρακόσια τάλαντα διήρπασαν, ὧν
[2, 15]	αὐτῶν δεδομένον· αὐτίκα γοῦν οἱ	στρατιῶται	περισχόντες αὐτοὺς ἔπαιον ξύλοις, καὶ
[2, 3]	καταβαίνειν ἐθάρρει. Παραπεισθέντες δὲ οἱ	στρατιῶται	προπηδῶσιν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ
[2, 3]	μόνον τοῖς ὑπὸ Οὐάρου καταλειφθεῖσι	στρατιώταις,	ἀλλὰ καὶ πλήθει δούλων ἰδίων,
[2, 17]	Ἀμέλει πολλὰ τοῦ δήμου τοῖς	στρατιώταις	ἀνεῖναι τὴν πολιορκίαν παρακαλοῦντος, οἱ
[2, 14]	ταῦτα μᾶλλον παροξυνθεὶς ἐμβοᾷ τοῖς	στρατιώταις	διαρπάζειν τὴν ἄνω καλουμένην ἀγορὰν
[2, 18]	κτημάτων, τὰ μὲν ἐφῆκεν τοῖς	στρατιώταις	διαρπάζειν, τὸ δὲ ἄστυ καίτοι
[2, 16]	Τοιγαροῦν ὑπὸ χιλίοις καὶ διακοσίοις	στρατιώταις	δουλεύουσιν, ὧν ὀλίγου δεῖν πλείους
[2, 9]	εἰκόνας, γυμνοῦν τὰ ξίφη τοῖς	στρατιώταις	ἔνευσεν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι καθάπερ
[2, 3]	κατέσειεν τοῖς ἐν τῷ τάγματι	στρατιώταις	ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις· δι' ἔκπληξιν
[2, 14]	ὁρμὴν αὐτοῦ βουλόμενος ὑπαντᾷ τοῖς	στρατιώταις	μετ' εὐφημίας καὶ τὸν Φλῶρον
[2, 1]	καὶ τῆς εὐνοίας ὥσπερ τοῖς	στρατιώταις	οὕτω καὶ τῷ δήμῳ πλήρεις
[2, 15]	ὑπαντήσουσιν τοῖς ἀπὸ Καισαρείας ἀνιοῦσιν	στρατιώταις·	παρεγίνοντο δὲ δύο σπεῖραι. Τῶν
[2, 9]	δῆθεν αὐτοῖς θέλων, δίδωσιν τοῖς	στρατιώταις	σημεῖον ἐκ συντάγματος κυκλώσασθαι τοὺς
[2, 21]	συναποστᾶσαν εὑρὼν ἐπέτρεψεν διαρπάσαι τοῖς	στρατιώταις.	Συναγαγὼν μέντοι πάντα τοῖς δημόταις
[2, 15]	ἡσυχίας τε καὶ κόσμου τοῖς	στρατιώταις	ὑπήντων καὶ πλησίον γενομένους ἠσπάσαντο·
[2, 14]	ἀσπάσασθαι τὸν Φλῶρον ἢ τοῖς	στρατιώταις	φανερὸν ποιῆσαι τὸ πειθήνιον. Ἀναχωρήσαντες
[2, 15]	πορθῆσαι· τίνα γὰρ ἢ τοῖς	στρατιώταις	φέρειν ὠφέλειαν τὸν ἀπὸ Ἰουδαίων
[2, 13]	δὲ μὴ πειθομένων ἐπιπέμψας τοὺς	στρατιώτας	ἀναιρεῖ συχνούς, ὧν διαρπαγῆναι συνέβη
[2, 12]	λίθους τε ἁρπάσαντες ἐπὶ τοὺς	στρατιώτας	ἔβαλλον. Καὶ Κουμανὸς δείσας μὴ
[2, 9]	τὴν ταραχήν, τῷ πλήθει τοὺς	στρατιώτας	ἐνόπλους ἐσθῆσιν ἰδιωτικαῖς κεκαλυμμένους ἐγκαταμίξας
[2, 21]	εὐθέως, ἐκπεπομφὼς δὲ πάντας τοὺς	στρατιώτας	ἐπὶ σίτου συλλογὴν οὔτε μόνος
[2, 19]	φρόνημα συνιδὼν ἐξαίφνης ἀνεκάλεσεν τοὺς	στρατιώτας	καὶ καταγνοὺς ἐπ' οὐδεμιᾷ πληγῇ
[2, 18]	τάγματα καὶ σὺν αὐτοῖς δισχιλίους	στρατιώτας	κατὰ τύχην παρόντας εἰς τὸν
[2, 17]	δώσοντας. Ὧν γενομένων κατῆγεν τοὺς	στρατιώτας	ὁ Μετίλιος. Οἱ δὲ μέχρι
[2, 19]	ἔφευγεν μεθ' ἡμέραν, ὥστε τοὺς	στρατιώτας	ὑπ' ἐκπλήξεως καὶ δέους τάς
[2, 19]	ἐβουλεύετο καὶ διακρίνας τοὺς εὐψυχοτάτους	στρατιώτας	ὡσεὶ τετρακοσίους ἐπέστησεν τῶν δωμάτων,
[2, 12]	παραμυθίας, ἠξίου τε προάγειν τὸν	στρατιώτην	καὶ διὰ μέσων τῶν αἰτιωμένων
[2, 12]	κατεβόων τοῦ Κουμανοῦ κολάζειν τὸν	στρατιώτην,	οἱ δὲ ἧττον νήφοντες τῶν
[2, 11]	Κλαύδιος κατέσχεν τὰς ὁρμὰς τοῦ	στρατιωτικοῦ	προσδέχεταί τε τὴν σύγκλητον εἰς
[2, 13]	δὲ Ἑλληνικὸν τῇ παρὰ τῶν	στρατιωτῶν	ἀμύνῃ· τὸ γὰρ πλέον Ῥωμαίοις
[2, 12]	πλῆθος ἠθροισμένον, εἷς τις τῶν	στρατιωτῶν	ἀνασυράμενος τὴν ἐσθῆτα καὶ κατακύψας
[2, 11]	πρῶτον μὲν ἄκων ὑπὸ τῶν	στρατιωτῶν	ἁρπαγείη, καὶ οὔτε τὴν ἐκείνων
[2, 17]	στασιασταὶ παρεφύλαττον, μή τις τῶν	στρατιωτῶν	διαφύγοι. Τὸν δὲ Μανάημον ἥ
[2, 15]	παρήκουσεν. Ἡ δ' ὁρμὴ τῶν	στρατιωτῶν	ἐλύσσησεν καὶ κατὰ τῆς βασιλίδος·
[2, 15]	μετὰ φυλακῆς δεδοικυῖα τὴν τῶν	στρατιωτῶν	ἔφοδον. Ἐπεδήμει δ' ἐν τοῖς
[2, 15]	Ἱεροσολύμοις καὶ τὴν παρανομίαν τῶν	στρατιωτῶν	θεωμένην δεινὸν εἰσῄει πάθος, καὶ
[2, 11]	πρὶν γνῶναι τὴν ὁρμὴν τῶν	στρατιωτῶν	Κλαύδιον, εἰ μὴ προσδραμὼν Ἀγρίππας
[2, 11]	σωτήριος οὐ κατεφαίνετο, τὴν τῶν	στρατιωτῶν	ὁδὸν ἠπείγοντο πρὸς Κλαύδιον. Ὑπήντων
[2, 18]	συνελέγησαν, ἐμπειρίᾳ μὲν ἡττώμενοι τῶν	στρατιωτῶν,	ταῖς δὲ προθυμίαις καὶ τῷ
[2, 20]	στρατιὰν καὶ πλείους καθίστατο ταξιάρχους.	Στρατιωτῶν	τε γὰρ ἀπεδείκνυεν διαφοράς, καὶ
[2, 19]	ἁρπαγὴν σίτου πολλοὺς διαφῆκεν τῶν	στρατιωτῶν·	τῇ τετάρτῃ δέ, ἥτις ἦν
[2, 12]	τοὺς λῃστὰς συλλάβοιεν. Ἔνθα τῶν	στρατιωτῶν	τις εὑρὼν ἔν τινι κώμῃ
[2, 11]	δὲ τῶν μετὰ τῆς συγκλήτου	στρατιωτῶν	τις σπασάμενος τὸ ξίφος ἄνδρες,
[2, 18]	πᾶσα πόλις εἰς δύο διῄρητο	στρατόπεδα,	σωτηρία δὲ τοῖς ἑτέροις ἦν
[2, 5]	μόνον μετὰ τῆς δυνάμεως τὰ	στρατόπεδα	τῶν Ἰουδαίων διεσκέδασεν. Καὶ οἱ
[2, 20]	ἀδελφοὶ σὺν Φιλίππῳ τῷ Ἰακίμου,	στρατοπεδάρχης	δ' ἦν οὗτος Ἀγρίππα τοῦ
[2, 19]	καταλελύσθαι· ἀλλὰ γὰρ ὅ τε	στρατοπεδάρχης	Τυράννιος Πρῖσκος καὶ τῶν ἱππάρχων
[2, 19]	πρόσω, καὶ διὰ Βαιθώρων ἀναβὰς	στρατοπεδεύεται	κατά τινα χῶρον Γαβαὼ καλούμενον,
[2, 3]	αὐτοὺς εἰς τρία μέρη τριχῆ	στρατοπεδεύονται,	πρός τε τῷ βορείῳ τοῦ
[2, 19]	καὶ τραπέντας μέχρι Ἱεροσολύμων κατεδίωξεν.	Στρατοπεδευσάμενος	δὲ ἐπὶ τοῦ καλουμένου Σκοποῦ,
[2, 19]	τὰ σημεῖα τῶν ἐν τοῖς	στρατοπέδοις	φυλάκων, ὅπως Ἰουδαῖοι πᾶσαν οἴωνται
[2, 19]	διεσκέδασαν, ἐπελθόντες δὲ ἔρημον τὸ	στρατόπεδον	καὶ τὰς πέριξ κώμας ἐνέπρησαν.
[2, 11]	τε τὴν σύγκλητον εἰς τὸ	στρατόπεδον	καὶ φιλοφρονησάμενος ἐξῄει σὺν αὐτοῖς
[2, 15]	εἰς τὸ πρὸς τοῖς βασιλείοις	στρατόπεδον.	(Οἱ δὲ στασιασταὶ δείσαντες μὴ
[2, 19]	Γαβαὼν κατήντησαν ἐπὶ τὸ πρότερον	στρατόπεδον,	τὰ πολλὰ καὶ τῶν σκευῶν
[2, 17]	τὰς ἀποσκευὰς διαρπάσαντες ἐνέπρησαν τὸ	στρατόπεδον.	Ταῦτα μὲν οὖν ἕκτῃ Γορπιαίου
[2, 17]	εἰ διδοῖτο. Καταλιπόντες δὴ τὸ	στρατόπεδον	ὡς εὐάλωτον ἐπὶ τοὺς βασιλικοὺς
[2, 19]	τῷ κατὰ τὸν Σκοπὸν αὐλίζεται	στρατοπέδῳ	Κέστιος, τῇ δ' ἐπιούσῃ προσωτέρω
[2, 11]	Ἡ δὲ βουλὴ ἀπεκρίνατο καὶ	στρατῷ	καὶ γνώμαις ἀγαθαῖς πεποιθυῖα δουλείαν
[2, 5]	Ῥοῦφος, ἄγοντες ἅμα τῷ βασιλικῷ	στρατῷ	καὶ τοὺς Σεβαστηνούς, οἵ τε
[2, 6]	ἀποστῆναι. Πόλεις δ' ὑπηκόους παρέλαβεν	Στράτωνος	πύργον καὶ Σεβαστὴν καὶ Ἰόππην
[2, 8]	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμος, ἐν ᾧ	στρεβλούμενοί	τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε
[2, 7]	ὁ κατὰ Λιβύην σοι γάμος,	σὺ	δὲ οὐκ ἀρκεσθεῖσα τούτῳ πάλιν
[2, 18]	ἀσφαλείας ἐν δευτέρῳ θέμενοι τὴν	συγγένειαν	ὁμόσε τοῖς ὁμοφύλοις ἐχώρουν. Ὑπωπτεύθη
[2, 8]	ἁπαλοὺς ἔτι πρὸς τὰ μαθήματα	συγγενεῖς	ἡγοῦνται καὶ τοῖς ἤθεσιν αὐτῶν
[2, 13]	Συρίας ἦν κατειλεγμένον καὶ καθάπερ	συγγενεῖς	ἦσαν πρὸς τὰς βοηθείας ἕτοιμοι.
[2, 8]	ὀρέγειν. Τὰς δὲ εἰς τοὺς	συγγενεῖς	μεταδόσεις οὐκ ἔξεστι ποιεῖσθαι δίχα
[2, 19]	Μονοβάζου τοῦ τῆς Ἀδιαβηνῆς βασιλέως	συγγενεῖς,	Μονόβαζός τε καὶ Κενεδαῖος, μεθ'
[2, 6]	Συνδιέβαλλε δὲ καὶ τοὺς Ἀρχελάου	συγγενεῖς,	ὅσοι πρὸς τοὺς κατηγόρους ἀφεστήκεσαν.
[2, 14]	τῶν προτέρων ἐπιτρόπων ἀπελύτρου τοῖς	συγγενέσιν,	καὶ μόνος ὁ μὴ δοὺς
[2, 18]	δ' αὐτὸν ἀξία ποινὴ τοῦ	συγγενικοῦ	φόνου· ἐπεὶ γὰρ περισχόντες οἱ
[2, 2]	πολλοὶ τῶν σὺν Ἀρχελάῳ πλεόντων	συγγενῶν.	Ἐπήγετο δὲ τὴν μητέρα καὶ
[2, 5]	τινὰς δὲ τῶν τοῦ βασιλέως	συγγενῶν,	ἦσαν γὰρ ἐν αὐτοῖς ἔνιοι
[2, 6]	ἄντικρυς Ἀρχέλαος, τῶν δὲ τούτου	συγγενῶν	οἱ φίλοι παρ' οὐδετέροις, συμπαρίστασθαι
[2, 2]	πρὸς αὐτὸν ἡ σπουδὴ τῶν	συγγενῶν,	οἷς διὰ μίσους ἦν Ἀρχέλαος,
[2, 11]	καὶ κατὰ τῶν μετὰ Κλαυδίου	συγγενῶν	ὁρμᾶν, ἔχοντες μὲν αὐτοκράτορα μηδὲν
[2, 2]	Ἀντίπατρος καὶ τοὺς πλείστους τῶν	συγγενῶν	παραστησάμενος ἐφ' ἑκάστῳ τῶν κατηγορημένων
[2, 18]	καθ' ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ	συγγενῶν	τὴν πρὸς αὐτοὺς εὔνοιαν ἐπιστωσάμεθα.
[2, 16]	πλησθήσεται πόλις Ἰουδαικοῦ φόνου. Καὶ	συγγνώμη	μὲν τοῖς τοῦτο πράξασιν· ἂν
[2, 14]	φρονοῦντα, τοῖς δὲ παραφθεγξαμένοις ᾐτοῦντο	συγγνώμην·	ἐν γὰρ τοσούτῳ πλήθει θαυμαστὸν
[2, 19]	δεξιάς τε παρὰ Κεστίου καὶ	συγγνώμην	παρὰ Ῥωμαίοις ἀσφαλῆ περὶ τῶν
[2, 21]	ἀρνήσεσθαι τῶν ὑπονοηθέντων, ἀλλ' ἐπὶ	συγγνώμης	πορισμῷ πάντα πεποιηκέναι τὰ πρὸς
[2, 14]	μᾶλλον διὰ τοὺς πολλοὺς ἀκαταιτιάτους	συγγνῶναι	καὶ τοῖς ὀλίγοις πλημμελήσασιν ἢ
[2, 8]	πλείοσιν ἐν καλῷ· δέκα γοῦν	συγκαθεζομένων	οὐκ ἂν λαλήσειέν τις ἀκόντων
[2, 8]	τρέπονται. Δειπνοῦσι δ' ὁμοίως ὑποστρέψαντες	συγκαθεζομένων	τῶν ξένων, εἰ τύχοιεν αὐτοῖς
[2, 10]	τῶν ὑποτεταγμένων ἐθνῶν κατὰ πόλιν	συγκαθιδρυκότων	τοῖς ἄλλοις θεοῖς καὶ τὰς
[2, 16]	εἰς τὸ ἱερὸν ἀναβαίνει. Ἔνθα	συγκαλέσας	τὸ πλῆθος, καὶ πολλὰ μὲν
[2, 10]	δὲ εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ	συγκαλέσας	τό τε πλῆθος καὶ τοὺς
[2, 15]	δύο σπεῖραι. Τῶν δ' ἔτι	συγκαλούντων	τὸ πλῆθος προπέμψας διεδήλου τοῖς
[2, 21]	Ἰωάννην τὸν κοινὸν ἐπίβουλον ἐβόων·	συγκαταφλέξειν	γὰρ αὐτῷ καὶ τὴν ὑποδεξαμένην
[2, 21]	τάχους εἰς Ταριχέας ἀναπλεῖν καὶ	συγκλείειν	τοὺς ἄνδρας εἰς τὸ δεσμωτήριον,
[2, 11]	δ' αὐτὸν πρεσβευτὴν πρὸς τὴν	σύγκλητον	ἀναπέμπει δηλοῦντα τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν,
[2, 11]	τοῦ στρατιωτικοῦ προσδέχεταί τε τὴν	σύγκλητον	εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ φιλοφρονησάμενος
[2, 11]	ἐπιδημοῦντα τὸν Ἀγρίππαν τήν τε	σύγκλητον	καλοῦσαν εἰς συμβουλίαν πέμψαι καὶ
[2, 11]	τὴν ἀρχὴν> Κλαύδιος, ἡ δὲ	σύγκλητος	ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων Σεντίου Σατορνίνου
[2, 11]	(Μεταξὺ δὲ τῶν μετὰ τῆς	συγκλήτου	στρατιωτῶν τις σπασάμενος τὸ ξίφος
[2, 14]	ἐλθὼν Γέσσιος Φλῶρος ἀγαθώτατον κατὰ	σύγκρισιν.	Ὁ μέν γε λάθρα τὰ
[2, 14]	τῷ ἔθνει σκοπούμενος, ᾧ μόνῳ	συγκρύψειν	τὰς ἑαυτοῦ παρανομίας ὑπελάμβανεν· εἰρήνης
[2, 16]	τῶν ἀσθενεστέρων, ἐὰν τὰ πράγματα	συγχυθῇ,	κέρδος, ὅπως αὐτοί τε σωφρονισθέντες
[2, 21]	κατακούειν διὰ τὴν τῆς βοῆς	σύγχυσιν·	ὅσα δ' ἂν κελεύσωσιν πάντα
[2, 14]	σκηψάμενος εἰς τὰς Καίσαρος χρείας.	Σύγχυσις	δ' εὐθέως εἶχεν τὸν δῆμον,
[2, 12]	ὅτι μὴ διώξαντες τοὺς λῃστὰς	συλλάβοιεν.	Ἔνθα τῶν στρατιωτῶν τις εὑρὼν
[2, 14]	παρελείπετο, καὶ πολλοὺς τῶν μετρίων	συλλαβόντες	ἐπὶ τὸν Φλῶρον ἀνῆγον· οὓς
[2, 18]	φεύγοντες διεσπάρησαν, τρεῖς δὲ ἄνδρας	συλλαβόντες	ἔσυρον ὡς ζῶντας καταφλέξοντες. Ἤρθη
[2, 21]	δισχιλίους τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου	συλλαβὼν	ἀνήγαγεν σκάφεσιν εἰς Ταριχέας. (Βοώντων
[2, 14]	ὀκτὼ ταλάντων. Ὁ δὲ καὶ	συλλαβὼν	ἔδησεν τοὺς ἄνδρας αἰτιώμενος ὑπὲρ
[2, 18]	γὰρ τοὺς διαφεύγοντας ὁ Φλῶρος	συλλαβὼν	κατῆγεν δεσμώτας εἰς τὰ νεώρια.
[2, 13]	Οὐ μὴν τὰ πάθη τῶν	συλλαμβανομένων	ἐνεποίει τοῖς καταλειπομένοις ἀνακοπὴν ἢ
[2, 13]	ταραχὴν καὶ τοὺς μαχιμωτέρους ἀεὶ	συλλαμβάνοντες	ἐκόλαζον μάστιξι καὶ δεσμοῖς. Οὐ
[2, 20]	οὓς πάντας ἔκ τε τῶν	συλλεγομένων	παλαιῶν ὅπλων ἐγκατασκευαζόμενος ὥπλιζεν. (Ἔπειτα
[2, 10]	καὶ τὸ πλῆθος ἐν κοινῷ	συλλέγων	ποτὲ μὲν παρεκάλει, ποτὲ δὲ
[2, 16]	τὸ μόνον ἀεὶ χειρωθέντες τότε	συλλεξάμενοι	τὴν ἰσχὺν πάλιν ἀποστῆναι, νῦν
[2, 2]	ἐν ᾗ βασιλεὺς αὐτὸς ἐγέγραπτο.	Συλλήψεσθαι	δ' αὐτῷ προυπέσχετο Σαλώμη καὶ
[2, 21]	λάθρα τῷ Ἰωάννῃ χρήματα πρὸς	συλλογὴν	μισθοφόρων ἔπεμψαν, ὅπως πολεμῇ πρὸς
[2, 21]	πάντας τοὺς στρατιώτας ἐπὶ σίτου	συλλογὴν	οὔτε μόνος ἐξορμᾶν ἐπὶ τοὺς
[2, 19]	δύναμιν οὐκ ὀλίγην προέπεμπεν τοὺς	συμβαλοῦντας.	Οἱ δὲ πρὶν εἰς χεῖρας
[2, 15]	ἀσπασμὸν ἢ διόρθωσιν αὐτοῖς τῶν	συμβεβηκότων	τὸ μὴ νῦν προελθεῖν; Εἰ
[2, 8]	μεταλαμβάνει, παραλαμβάνεται δὲ εἰς τὰς	συμβιώσεις	οὐδέπω. Μετὰ γὰρ τὴν τῆς
[2, 18]	ἀπ' Ἀλεξάνδρου τιμὰς Ἰουδαίων ἐλαττῶσαι.	Συμβολαὶ	δ' ἦσαν αὐτῶν ἀδιάλειπτοι πρὸς
[2, 17]	ἀρχεῖα ἔφερον ἀφανίσαι σπεύδοντες τὰ	συμβόλαια	τῶν δεδανεικότων καὶ τὰς εἰσπράξεις
[2, 12]	δὲ Γαλιλαίων καὶ Σαμαρέων γίνεται	συμβολή.	Κατὰ γὰρ Γήμαν καλουμένην κώμην,
[2, 14]	ἐκ συντάγματος, καὶ ταχέως ἐγένετο	συμβολή.	Προσελθὼν δὲ Ἰούκουνδος ὁ διακωλύειν
[2, 17]	νυκτὸς οὔτε ἡμέρας διέλειπεν ἡ	συμβολὴ	τῶν μὲν στασιαστῶν ἀπαγορεύσειν τοὺς
[2, 13]	δῆμος συνεφήψατο τῆς ἀμύνης, ὥστε	συμβολῆς	γενομένης τὸν μὲν Αἰγύπτιον φυγεῖν
[2, 16]	ἂν παρῆλθον εἰς ὑμᾶς οὔτε	συμβουλεύειν	ἐθάρρησα· περισσὸς γὰρ ὑπὲρ τοῦ
[2, 5]	πρὶν εἰς χεῖρας ἐλθεῖν Ἀχιάβου	συμβουλεύσαντος	σφᾶς αὐτοὺς παρέδοσαν, Οὔαρος δὲ
[2, 11]	τήν τε σύγκλητον καλοῦσαν εἰς	συμβουλίαν	πέμψαι καὶ Κλαύδιον ἐκ τῆς
[2, 2]	Καίσαρος. Τῶν δ' ἄλλων ἐγκλημάτων	συμβούλους	ἀπεδείκνυεν αὐτοὺς τοὺς κατηγόρους γεγονέναι.
[2, 16]	οὖν ἐπὶ τὴν τοῦ θεοῦ	συμμαχίαν	καταφευκτέον. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο παρὰ
[2, 18]	αἷς τὰς παρὰ τῶν βασιλέων	συμμαχίας,	Ἀντιόχου μὲν δισχιλίους ἱππεῖς καὶ
[2, 18]	Αἰγυπτίων Ἰουδαίοις Ἀλέξανδρος γέρας τῆς	συμμαχίας	ἔδωκεν τὸ μετοικεῖν κατὰ τὴν
[2, 5]	τὴν Πτολεμαίδα τό τε ἄλλο	συμμαχικὸν	πλῆθος αὐτῷ παρῆν καὶ κατὰ
[2, 10]	καὶ πολλοῖς ἐκ τῆς Συρίας	συμμάχοις	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἤλαυνεν ἐκ
[2, 16]	ἃ μᾶλλον τὸν θεὸν ἐλπίζετε	σύμμαχον,	ταῦτ' ἀναγκαζόμενοι παραβαίνειν ἀποστρέψετε. Τηροῦντές
[2, 16]	πόλεμον ἐκ τῆς ἀοικήτου παραλήψεσθε	συμμάχους;	οἱ μὲν γὰρ ἐπὶ τῆς
[2, 5]	τοὺς μὲν Ἄραβας εὑρὼν οὐ	συμμάχων	ἦθος ἔχοντας, ἀλλ' ἰδίῳ πάθει
[2, 19]	τῶν δὲ Ῥωμαίων καὶ τῶν	συμμάχων	πεζοὺς μὲν πεντακισχιλίους καὶ τριακοσίους
[2, 5]	αὐτῷ κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν ἔτι	συμμένειν	μυρίους ὁπλίτας. Ὁ δὲ τοὺς
[2, 16]	ἢ βεβαιοτέρους καταστήσοντα Ἰουδαίους καὶ	συμμένοντας,	αὐτῷ δὲ προπέμψαι τῶν ἑταίρων
[2, 11]	καὶ Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν ταῖς	συμμενούσαις	σπείραις ἐπιτρέψασα φυλάττειν τὴν πόλιν
[2, 20]	περιόντος, ἐν δὲ τῷ πονοῦντι	συμπαθεῖν.	ὅσα τε εἰς παράστασιν ψυχῆς
[2, 6]	δὲ πεντήκοντα μὲν οἱ παρόντες,	συμπαρίσταντο	δὲ αὐτοῖς τῶν ἐπὶ Ῥώμης
[2, 6]	συγγενῶν οἱ φίλοι παρ' οὐδετέροις,	συμπαρίστασθαι	μὲν Ἀρχελάῳ διὰ μῖσος καὶ
[2, 14]	μάστιξιν προαικισάμενος ἀνεσταύρωσεν. Ὁ δὲ	σύμπας	τῶν ἐκείνης ἀπολομένων τῆς ἡμέρας
[2, 6]	βασιλέα τε προσειπεῖν ἑτοίμως καὶ	συμπενθῆσαι	τὸν Ἡρώδου θάνατον αὐτῷ καὶ
[2, 8]	ψυχὰς ἀθανάτους ἀεὶ διαμένειν, καὶ	συμπλέκεσθαι	μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου φοιτώσας
[2, 4]	ὑποφεύγων τὴν ἐν τοῖς πεδίοις	συμπλοκήν·	ἐν δὲ Σεπφώρει τῆς Γαλιλαίας
[2, 16]	ἐπιχειρεῖτε πολεμεῖν, πρῶτον διαζεύξω τὴν	συμπλοκὴν	τῶν προφάσεων. Εἰ μὲν γὰρ
[2, 5]	πλῆθος συμπολιορκηθῆναι μᾶλλον Ῥωμαίοις ἢ	συμπολεμῆσαι	τοῖς ἀποστᾶσιν. Προυπηντήκεισαν δὲ αὐτῷ
[2, 5]	ἑορτὴν ἀναγκαίως δεξάμενοι τὸ πλῆθος	συμπολιορκηθῆναι	μᾶλλον Ῥωμαίοις ἢ συμπολεμῆσαι τοῖς
[2, 20]	δ' ἄλλοις ἐρύμασιν ἅπασιν αὐτὸς	συμπονῶν	ἅμα καὶ προστάσσων παρῆν. Κατέλεξεν
[2, 20]	στρατιὰν ἐκπέμπουσα τοὺς λοιποὺς ἐπὶ	συμπορισμὸν	αὐτοῖς τῶν ἐπιτηδείων κατεῖχον, ὡς
[2, 14]	μόνον τὸ λαβεῖν ὑποσχόμενος πάντα	συμπράξειν,	λαβὼν ἔξεισιν τῆς Καισαρείας εἰς
[2, 16]	ὑμᾶς συναγαγὼν εἰπεῖν ἃ νομίζω	συμφέρειν.	Θορυβήσῃ δέ μοι μηδείς, ἐὰν
[2, 22]	πόλεμον παρασκευῶν κάμψαι πρὸς τὸ	συμφέρον	τούς τε στασιαστὰς καὶ τὴν
[2, 18]	τῆς τε ὁδοῦ καὶ τῶν	συμφερόντων	ἐξηγούμενος. Ἀναλαβὼν δὲ μέρος τῆς
[2, 17]	γνωρίμοις ὡς ἐπ' ἀνηκέστοις ἤδη	συμφοραῖς	ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ὅλων· καὶ
[2, 12]	οἰκίαν. (Μετελάμβανεν δὲ ταύτην τὴν	συμφορὰν	ἄλλος λῃστρικὸς θόρυβος. Κατὰ γὰρ
[2, 20]	ἔτει. ~(Μετὰ δὲ τὴν Κεστίου	συμφορὰν	πολλοὶ τῶν ἐπιφανῶν Ἰουδαίων ὥσπερ
[2, 14]	συνήχθη. βαρυτέραν τε ἐποίει τὴν	συμφορὰν	τὸ καινὸν τῆς Ῥωμαίων ὠμότητος·
[2, 9]	καταπατηθέντες ἀπώλοντο. Πρὸς δὲ τὴν	συμφορὰν	τῶν ἀνῃρημένων καταπλαγὲν τὸ πλῆθος
[2, 22]	καὶ πολλοὶ τὰς μελλούσας προορώμενοι	συμφορὰς	ἀπωλοφύροντο. Θειασμοί τε τοῖς εἰρήνην
[2, 14]	καθ' ἡμέραν ἐπέτεινεν αὐτοῖς τὰς	συμφοράς.	(Ἐν δὲ τούτῳ καὶ οἱ
[2, 6]	πλείους ὑπομεμενηκέναι τὰς ἐξ Ἡρώδου	συμφορὰς	ἐν ὀλίγοις ἔτεσιν Ἰουδαίους ὧν
[2, 6]	ἐπεστράφθαι ποτὲ ἤδη πρὸς τὰς	συμφορὰς	καὶ πολέμου νόμῳ τὰς πληγὰς
[2, 16]	ἐκεῖνον θεραπείαν ἀπωδύροντο τὰς ἑαυτῶν	συμφορὰς	καὶ τὴν Φλώρου διεξῄεσαν ὠμότητα.
[2, 14]	ἱκέτευον ἐλεῆσαι τὰς τοῦ ἔθνους	συμφορὰς	καὶ τὸν λυμεῶνα τῆς χώρας
[2, 18]	(Κἀκεῖνος συνιδὼν ὡς χωρὶς μεγάλης	συμφορᾶς	οὐκ ἂν παύσαιντο νεωτερίζοντες, ἐπαφίησιν
[2, 18]	πόλει καὶ μετὰ μεγάλης αὐτῶν	συμφορᾶς	τοῖς οἰκείοις ἀπολογήσωνται περὶ τῆς
[2, 19]	μῆκος προύβη καὶ ἀνηκέστων Ἰουδαίους	συμφορῶν	ἀναπλησθῆναι συνέπεσεν. (Ἐν δὲ τούτῳ
[2, 18]	μὲν τὴν ἐπαρχίαν μεστὴν ἀδιηγήτων	συμφορῶν,	μείζονα δὲ τῶν ἑκάστοτε τολμωμένων
[2, 13]	ἡμέραν ἀνῃροῦντο πολλοί· καὶ τῶν	συμφορῶν	ὁ φόβος ἦν χαλεπώτερος, ἑκάστου
[2, 14]	τὸ μέγεθος τῶν ἐξ αὐτοῦ	συμφορῶν	οὐκ ἀξίαν ἔσχεν πρόφασιν· οἱ
[2, 16]	πόλεμον οὔτε ἀποθέσθαι ῥᾴδιον δίχα	συμφορῶν	οὔτε βαστάζειν. Ἀλλὰ μὴν τό
[2, 19]	τῶν ἐναντιωθέντων ἀποστήσειν τὸ μὴ	συμφρονοῦν.	Ἔπεμψεν οὖν τῶν παρ' ἑαυτῷ
[2, 17]	Μανάημον εἰς τὸν καλούμενον Ὀφλᾶν	συμφυγόντα	κἀκεῖ ταπεινῶς ὑπολανθάνοντα ζωγρήσαντες εἰς
[2, 9]	Καὶ Ἡρώδης μὲν ἐν Γαλλίᾳ	συμφυγούσης	αὐτῷ καὶ τῆς γυναικὸς τελευτᾷ.
[2, 8]	αὐτῶν, ἐκείνους ἀπολούεσθαι καθάπερ ἀλλοφύλῳ	συμφυρέντας.	Καὶ μακρόβιοι μέν, ὡς τοὺς
[2, 16]	ἔτι φανταζόμενοι Φίλιππον καὶ τὴν	σὺν	Ἀλεξάνδρῳ παρασπείρουσαν αὐτοῖς τὴν τῆς
[2, 2]	προυπέσχετο Σαλώμη καὶ πολλοὶ τῶν	σὺν	Ἀρχελάῳ πλεόντων συγγενῶν. Ἐπήγετο δὲ
[2, 11]	τὸ στρατόπεδον καὶ φιλοφρονησάμενος ἐξῄει	σὺν	αὐτοῖς αὐτίκα θύσων τῷ θεῷ
[2, 18]	πόλιν Ῥωμαίων δύο τάγματα καὶ	σὺν	αὐτοῖς δισχιλίους στρατιώτας κατὰ τύχην
[2, 5]	λοιπὰ δύο τάγματα καὶ τὰς	σὺν	αὐτοῖς τέσσαρας ἴλας ἱππέων ἐπὶ
[2, 21]	δῆμος οὐ μετρίως ἠγανάκτησεν καὶ	σὺν	αὐτοῖς ὥρμησεν τοὺς προπέμψαντας ἀνελεῖν,
[2, 13]	χώραν λῃσάμενον καὶ πολλοὺς τῶν	σὺν	αὐτῷ ζωγρήσας ἀνέπεμψεν εἰς Ῥώμην·
[2, 21]	τοὺς πολλοὺς ὁ Ἰωάννης καὶ	σὺν	αὐτῷ Ἰησοῦς τις υἱὸς Σαπφία,
[2, 15]	ἐξῆγε τῆς βασιλικῆς αὐλῆς τοὺς	σὺν	αὐτῷ καὶ πρὸς τὸ φρούριον
[2, 13]	δὲ καὶ ζωγρηθῆναι πλείστους τῶν	σὺν	αὐτῷ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος
[2, 5]	Ἰώσηπος ὁ ἀνεψιὸς Ἀρχελάου καὶ	σὺν	Γράτῳ Ῥοῦφος, ἄγοντες ἅμα τῷ
[2, 14]	ἐκείνης ἀπολομένων τῆς ἡμέρας ἀριθμὸς	σὺν	γυναιξὶν καὶ τέκνοις, οὐδὲ γὰρ
[2, 21]	παρὰ τοῖς ποσὶν ἔρριψαν αὐτοῦ,	σὺν	δὲ τοῖς καταλειφθεῖσιν, ἦσαν δ'
[2, 6]	πρεσβευτῶν τὸ Ἰουδαικὸν πλῆθος ἔστη,	Σὺν	δὲ τοῖς φίλοις ἄντικρυς Ἀρχέλαος,
[2, 21]	ὕψος· καὶ παρορμοῦντος ἐπιπηδήσας σκάφους	σὺν	δυσὶν σωματοφύλαξιν εἰς μέσην τὴν
[2, 17]	καὶ πρὸς τῶν λῃστῶν ἀναιρεῖται	σὺν	Ἐζεκίᾳ τῷ ἀδελφῷ, καὶ τοὺς
[2, 16]	βουλευσάμενοι μὲν τὰ δέοντα κοινὴν	σὺν	ἐμοὶ τὴν εἰρήνην ἕξετε, προαχθέντες
[2, 16]	δι' Ἀγρίππα πείθουσι τὸν Νεαπολιτανὸν	σὺν	ἑνὶ θεράποντι περιελθεῖν μέχρι τοῦ
[2, 14]	θεραπευτικῶς ἐκδέχεσθαι παρεσκευάσατο. Κἀκεῖνος προπέμψας	σὺν	ἱππεῦσιν πεντήκοντα Καπίτωνα ἑκατοντάρχην ἀναχωρεῖν
[2, 17]	αὐλὴν ταχέως ἀπέκλεισαν τὰς θύρας,	σὺν	οἷς Ἀνανίας ὁ ἀρχιερεὺς Ἐζεκίας
[2, 17]	ὀλίγοι λάθρα διαδράντες εἰς Μασάδαν,	σὺν	οἷς Ἐλεάζαρος υἱὸς Ἰαείρου, προσήκων
[2, 14]	ἀμηχανοῦντες οἱ δυνατοὶ τῶν Ἰουδαίων,	σὺν	οἷς Ἰωάννης ὁ τελώνης. Πείθουσι
[2, 18]	πρὸς μάχην, ἐμπεσόντες ἅπαντας ἀνεῖλον	σὺν	ταῖς γενεαῖς καὶ τὴν πόλιν
[2, 13]	Ἀγρίππα βασιλείᾳ τέσσαρας πόλεις προστίθησιν	σὺν	ταῖς τοπαρχίαις, Ἄβελα μὲν καὶ
[2, 4]	ὀλίγον χρόνον τὴν χώραν κατατρέχων	σὺν	τοῖς ἀδελφοῖς· καὶ τὸ κτείνειν
[2, 21]	οἱ δ' ἀπὸ τῆς Τιβεριάδος	σὺν	τοῖς ἄλλοις ἐκάκιζον καὶ διηπείλουν·
[2, 17]	Φιλίππῳ. (Τούτοις θαρσήσαντες οἱ δυνατοὶ	σὺν	τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ πᾶν ὅσον
[2, 15]	Πρὸς ὃ δείσαντες οἱ δυνατοὶ	σὺν	τοῖς ἀρχιερεῦσιν τὰς ἐσθῆτας περιερρήξαντο
[2, 21]	αὐτόν. Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ γνώριμοι	σὺν	τοῖς ἄρχουσιν εἰσῄεσαν. Ὁ δὲ
[2, 17]	ὑπονόμους καταδύντες διελάνθανον, οἱ δὲ	σὺν	τοῖς βασιλικοῖς εἰς τὴν ἀνωτέρω
[2, 15]	ἀνάψαι πραγματευόμενος τούς τε ἀρχιερεῖς	σὺν	τοῖς γνωρίμοις μεταπέμπεται καὶ μόνον
[2, 4]	λοιποὶ κινδυνεύοντες ταὐτὸ παθεῖν Γράτου	σὺν	τοῖς Σεβαστηνοῖς ἐπιβοηθήσαντος ἐξέφυγον. Πολλὰ
[2, 20]	ᾤχοντο πρὸς Κέστιον· ὁ δὲ	σὺν	τούτοις κατὰ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν
[2, 10]	προσταγμάτων ἔμελεν. Καὶ Πετρώνιος μὲν	σὺν	τρισὶ τάγμασι καὶ πολλοῖς ἐκ
[2, 20]	Κοστόβαρος γοῦν καὶ Σάουλος ἀδελφοὶ	σὺν	Φιλίππῳ τῷ Ἰακίμου, στρατοπεδάρχης δ'
[2, 15]	εἰς τὸ ἱερὸν τὴν πληθὺν	συναγαγόντες	ὑπαντᾶν τοῖς Ῥωμαίοις παρεκάλουν καὶ
[2, 16]	ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάντας ὑμᾶς	συναγαγὼν	εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν. Θορυβήσῃ
[2, 21]	εὑρὼν ἐπέτρεψεν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις.	Συναγαγὼν	μέντοι πάντα τοῖς δημόταις ἔδωκεν
[2, 7]	ἐφοδιασθεὶς διέπλευσεν εἰς Μῆλον· ἔνθα	συναγείρας	πολλῷ πλέον δι' ὑπερβολὴν ἀξιοπιστίας
[2, 14]	οἱ γὰρ ἐν Καισαρείᾳ Ἰουδαῖοι,	συναγωγὴν	ἔχοντες παρὰ χωρίον, οὗ δεσπότης
[2, 14]	οὔσης τῶν Ἰουδαίων εἰς τὴν	συναγωγὴν	συναθροισθέντων στασιαστής τις Καισαρεὺς γάστραν
[2, 8]	δ' ἀεὶ τοὺς ἀδίκους καὶ	συναγωνιεῖσθαι	τοῖς δικαίοις· τὸ πιστὸν ἀεὶ
[2, 2]	καὶ γαμβροί, τῷ μὲν δοκεῖν	συναγωνιούμενοι	περὶ τῆς διαδοχῆς Ἀρχελάῳ, τὸ
[2, 6]	Οὐάρου δυοῖν ἕνεκα, Ἀρχελάῳ τε	συναγωνίσασθαι,	κἂν διανέμῃ τὸν Ἡρώδου Καῖσαρ
[2, 8]	ἐργασάμενοι συντόνως πάλιν εἰς ἓν	συναθροίζονται	χωρίον, ζωσάμενοί τε σκεπάσμασιν λινοῖς
[2, 21]	ἐπὶ τῆς λίμνης σκάφη πάντα	συναθροίσας,	τριάκοντα δ' εὑρέθησαν καὶ τριακόσια,
[2, 20]	τοὺς δὲ πειθοῖ προσήγοντο, καὶ	συναθροισθέντες	εἰς τὸ ἱερὸν στρατηγοὺς ἀπεδείκνυσαν
[2, 14]	τῶν Ἰουδαίων εἰς τὴν συναγωγὴν	συναθροισθέντων	στασιαστής τις Καισαρεὺς γάστραν καταστρέψας
[2, 15]	δέον αὐτοὺς δῆμον ὄντας τοσοῦτον	συναναγκάζειν	κἀκείνους συνευγνωμονεῖν, δεινῆς ἀκρασίας εἶναι.
[2, 2]	τῶν κατὰ τὸ ἱερὸν παρανομηθέντων.	(Συναντᾷ	δ' αὐτοῖς κατὰ τὴν Καισάρειαν
[2, 21]	μετὰ δ' ἡμέρας ὀλίγας Σεπφωρίταις	συναποστᾶσαν	εὑρὼν ἐπέτρεψεν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις.
[2, 3]	καὶ μάχην καρτερὰν τοῖς Ἰουδαίοις	συνάπτουσιν,	ἐν ᾗ μέχρι μὲν οὐδεὶς
[2, 21]	τοὺς ἀφ' ἑκάστης πόλεως Ἰωάννῃ	συναφεστῶτας	κατ' ὄνομα, προθύμως δὲ ἐνεδείκνυντο
[2, 13]	Οἱ γὰρ γόητες καὶ λῃστρικοὶ	συναχθέντες	πολλοὺς εἰς ἀπόστασιν ἐνῆγον καὶ
[2, 6]	αὐτῆς ὑπορρῖψαι τοῖς ὠμῶς σπαράττουσιν,	συνάψαντας	δὲ τῇ Συρίᾳ τὴν χώραν
[2, 16]	τῆς ἀποστάσεως, εἰ ταύτας τε	συνάψετε	πάλιν καὶ τελέσετε τὴν εἰσφοράν·
[2, 6]	δυσπειθὲς φύσει πρὸς τοὺς βασιλεῖς.	Συνδιέβαλλε	δὲ καὶ τοὺς Ἀρχελάου συγγενεῖς,
[2, 21]	δέκα μυριάδας ὁπλιτῶν ἐπ' αὐτὸν	συνδραμεῖν.	Καὶ τὸ μὲν πλῆθος ἐν
[2, 14]	εὐθέως εἶχεν τὸν δῆμον, καὶ	συνδραμόντες	εἰς τὸ ἱερὸν βοαῖς διαπρυσίοις
[2, 19]	πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς εὐκόλους· ὥστε	συνέβαινεν	αὐτοῖς πολλὰ κακοῦσθαι μηδὲν ἀντιβλάπτουσιν
[2, 14]	πρὸς ἁρπαγὰς τῶν μετρίων κατεχρῆτο.	Συνέβαινεν	δὲ τοὺς μὲν ἀφῃρημένους ὑπὲρ
[2, 19]	Τὸν δὲ δῆμον ἐπὶ τούτοις	συνέβαινεν	θαρρεῖν, καὶ καθὸ παρείκοιεν οἱ
[2, 13]	στρατιώτας ἀναιρεῖ συχνούς, ὧν διαρπαγῆναι	συνέβη	καὶ τὰς οὐσίας. Μενούσης δὲ
[2, 19]	πόλιν ἔσχεν καὶ τὸν πόλεμον	συνέβη	καταλελύσθαι· ἀλλὰ γὰρ ὅ τε
[2, 11]	σφοδρότερον κολακεύοντες τὴν τύχην· κἂν	συνέβη	κινδυνεῦσαι τοὺς προάγοντας πρὶν γνῶναι
[2, 17]	τετάρακτο. Καὶ γὰρ δὴ σαββάτῳ	συνέβη	πραχθῆναι τὸν φόνον, ἐν ᾧ
[2, 14]	τὴν ἐκείνου πλεονεξίαν πάσας ἐρημωθῆναι	συνέβη	τὰς πόλεις καὶ πολλοὺς τῶν
[2, 11]	ψήφῳ τὸν ἄξιον τῆς ἡγεμονίας.	(Συνέβη	τηνικαῦτα πρὸς ἐπιδημοῦντα τὸν Ἀγρίππαν
[2, 10]	Ἀλλὰ τοὺς μὲν τούτων γραμματοφόρους	συνέβη	χειμασθῆναι τρεῖς μῆνας ἐν τῇ
[2, 10]	ποτὲ μὲν παρεκάλει, ποτὲ δὲ	συνεβούλευεν,	τὸ πλέον μέντοι διηπείλει τήν
[2, 5]	Καῖσαρ δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις	συνέγνω,	τινὰς δὲ τῶν τοῦ βασιλέως
[2, 3]	τὸν δῆμον, ἀλλ' ἡ ἀγανάκτησις.	Συνέδραμεν	γοῦν πλῆθος ἄπειρον ἔκ τε
[2, 12]	πάντες εἰς Καισάρειαν ἐπὶ Κουμανὸν	συνέδραμον	ἱκετεύοντες τὸν οὕτως εἰς τὸν
[2, 12]	πλεῖστοι μὲν ἐκ τῆς Γαλιλαίας	συνέδραμον	ὡς πολεμήσοντες τοῖς Σαμαρεῦσιν, οἱ
[2, 2]	καὶ Σαβίνου περὶ τούτων ἐπεσταλμένα,	συνέδριον	μὲν ἀθροίζει τῶν ἐν τέλει
[2, 6]	Καῖσαρ ἀκούσας ἑκατέρων διέλυσε τὸ	συνέδριον,	μετὰ δ' ἡμέρας ὀλίγας τὸ
[2, 6]	ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους. Ἀθροίσαντος δὲ Καίσαρος	συνέδριον	τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων καὶ
[2, 2]	βέβαιον ἀπεφήνατο. Διαλύσας δὲ τοὺς	συνέδρους	ἐκείνης τῆς ἡμέρας καθ' ἑαυτὸν
[2, 20]	παρ' οἷς ἂν ἀγαθὸν τὸ	συνειδὸς	ἔχωσιν πάντες οἱ στρατευόμενοι, τοὺς
[2, 19]	μὲν τὰς εὐρυχωρίας ἧττον ἐπέκειντο,	συνειληθέντων	δὲ εἰς τὰ στενὰ καὶ
[2, 13]	τοῦ δήμου τυραννεῖν χρώμενος τοῖς	συνεισπεσοῦσιν	δορυφόροις. Φθάνει δ' αὐτοῦ τὴν
[2, 17]	ἐξέκλεισαν, τῷ δ' ἀσθενεῖ λαῷ	συνεισρυέντας	πολλοὺς τῶν σικαρίων, οὕτως γὰρ
[2, 1]	σοφιστὰς πενθοῦντες ἐν τῷ ἱερῷ	συνειστήκεσαν	τροφὴν τῇ στάσει ποριζόμενοι. Πρὸς
[2, 20]	μὲν ἕτοιμον εἰς παράταξιν αὐτῷ	συνεκεκρότητο	πεζῶν μὲν ἓξ μυριάδες, ἱππεῖς
[2, 7]	τοὺς ἰδιοξένους εἰς Ῥώμην αὐτῷ	συνεκπλεῦσαι.	Καταχθεὶς δὲ εἰς Δικαιάρχειαν δῶρά
[2, 21]	μέχρι καὶ τετρακοσίων ἀνδρῶν στῖφος	συνεκρότησεν,	οἳ τὸ πλέον ἐκ τῆς
[2, 12]	περὶ τὸν Ἐλεάζαρον πολλοὺς μὲν	συνέλαβεν,	πλείστους δ' ἀπέκτεινεν. Πρὸς δὲ
[2, 14]	χώραν ἐπεξῄει· τῶν γοῦν λῃστῶν	συνέλαβέν	τε πλείστους καὶ διέφθειρεν οὐκ
[2, 3]	βουλομένῳ μετὰ τοῦ τάγματος ἐξιέναι.	Συνελάμβανον	δ' αὐτοῖς οἱ πλείους τῶν
[2, 18]	δὲ κἀκ τῶν πόλεων ἐπίκουροι	συνελέγησαν,	ἐμπειρίᾳ μὲν ἡττώμενοι τῶν στρατιωτῶν,
[2, 17]	καὶ βουλευταὶ μερισθέντες τοὺς φόρους	συνέλεγον.	Ταχέως δὲ τὰ τεσσαράκοντα τάλαντα,
[2, 22]	τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἀναιρέσεως μένων	συνελῄζετο	τὴν Ἰδουμαίαν· ὥστε τοὺς ἄρχοντας
[2, 12]	καὶ φθορὰ πάλιν Ἰουδαίων ἐγένετο.	Συνεληλυθότος	γὰρ τοῦ πλήθους ἐπὶ τὴν
[2, 5]	τῶν βασιλέων καὶ δυναστῶν ἐπικούρους	συνελθεῖν·	προσέλαβεν δὲ καὶ παρὰ Βηρυτίων
[2, 17]	ἀφορῶντες εἰς τὸν Ἐλεάζαρον στρατηγοῦντα.	(Συνελθόντες	γοῦν οἱ δυνατοὶ τοῖς ἀρχιερεῦσιν
[2, 8]	μὲν οὐκ ἐλάττους τῶν ἑκατὸν	συνελθόντες,	τὸ δ' ὁρισθὲν ὑπ' αὐτῶν
[2, 17]	τῶν μάλιστα κινούντων τὸν πόλεμον	συνελθόντες	ὥρμησαν ἐπὶ φρούριόν τι καλούμενον
[2, 12]	καθάπερ ὀργάνῳ τινὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ	συνελκόμενοι	πρὸς ἓν κήρυγμα πάντες εἰς
[2, 16]	δι' αἰτίαν ἄλογον τηλικούτῳ πολέμῳ	συνεμπλέξουσιν	ἑαυτούς, οὔτε βουλευσαμένοις κακῶς ὁ
[2, 2]	καὶ κηδεμόνα τῶν οἰκείων Φίλιππον.	Συνεξῄει	δ' ἅμα τοῖς τέκνοις Σαλώμη
[2, 15]	καὶ φεύγοντας οἱ ἱππεῖς καταδιώκοντες	συνεπάτουν.	Ἔπιπτον δὲ πολλοὶ μὲν ὑπὸ
[2, 19]	καὶ ἀνηκέστων Ἰουδαίους συμφορῶν ἀναπλησθῆναι	συνέπεσεν.	(Ἐν δὲ τούτῳ πολλοὶ τῶν
[2, 15]	τις γνώριμος τοῖς ἰδίοις κατελείπετο.	Συνέπιπτον	δὲ καὶ στρατιῶται παίοντες ἀνέδην
[2, 7]	τοῦ λήσειν ἧκεν εἰς Ῥώμην.	Συνεργὸς	δ' ἦν τις ὁμόφυλος αὐτῷ
[2, 10]	εἰπών, ἢ γὰρ τοῦ θεοῦ	συνεργοῦντος	πείσας Καίσαρα σωθήσομαι μεθ' ὑμῶν
[2, 21]	εἰς Γίσχαλα φυγὼν τὴν πατρίδα.	Συνέρρεον	δὲ πρὸς τὸν Ἰώσηπον οἱ
[2, 15]	πλῆθος ὑπερπαθῆσαν εἰς τὴν ἄνω	συνέρρευσεν	ἀγορὰν καὶ βοαῖς ἐξαισίοις περὶ
[2, 9]	ὁ ἐκ τῆς χώρας λαὸς	συνέρρευσεν.	Ὁρμήσαντες δὲ πρὸς Πιλᾶτον εἰς
[2, 18]	ἔμελλον ἐκπέμπειν πρεσβείας ἐπὶ Νέρωνα	συνερρύησαν	μὲν εἰς τὸ ἀμφιθέατρον ἅμα
[2, 21]	ἀνεῖργεν δὲ τὴν ὁρμήν, χειρώσασθαι	συνέσει	τοὺς ἐχθροὺς μᾶλλον ἢ κτεῖναι
[2, 20]	ἕκαστος ὡς εἶχεν προθυμίας ἢ	συνέσεως	διῴκει τὰ πεπιστευμένα· Ἰώσηπος δὲ
[2, 3]	ὑπηκόου δυνάμεως δι' ἀλκὴν καὶ	σύνεσιν	πολέμου ῥοπή, προσέθεντο Ῥωμαίοις. Ἰουδαῖοι
[2, 18]	ἄνδρες οἱ κατὰ γένος καὶ	σύνεσιν	τῶν πολιτῶν δοκιμώτατοι στρατιὰν αἰτοῦντες,
[2, 18]	ἐθελήσαντας προέπεμψαν μέχρι τῶν ὅρων.	(Συνέστη	δὲ καὶ κατὰ τὴν Ἀγρίππα
[2, 13]	καὶ τοῦ λαθεῖν ἡ τέχνη.	(Συνέστη	δὲ πρὸς τούτοις στῖφος ἕτερον
[2, 12]	πάθος τοῦ πεφονευμένου τὰ πλήθη	συνετάραξεν	καὶ τῆς ἑορτῆς ἀφέμενοι πρὸς
[2, 20]	εἰς παράστασιν ψυχῆς ἢ καρτερίαν	συνετέλει	σώματος ἀφηγεῖτο· μάλιστα δ' αὐτοὺς
[2, 3]	κεφαλῆς αὐτῶν ἠφίεσαν τὰ βέλη,	συνετρίβοντο	πολλοὶ καὶ οὔτε τοὺς ἄνωθεν
[2, 16]	πλουσιώτεροι Γαλατῶν, ἰσχυρότεροι Γερμανῶν, Ἑλλήνων	συνετώτεροι,	πλείους τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην
[2, 15]	δῆμον ὄντας τοσοῦτον συναναγκάζειν κἀκείνους	συνευγνωμονεῖν,	δεινῆς ἀκρασίας εἶναι. (Τούτοις μειλισσόμενοι
[2, 6]	τὸν Ἡρώδου θάνατον αὐτῷ καὶ	συνεύξασθαι	περὶ τῆς διαδοχῆς. Τὸν δ'
[2, 13]	ὁπλιτῶν, καὶ πᾶς ὁ δῆμος	συνεφήψατο	τῆς ἀμύνης, ὥστε συμβολῆς γενομένης
[2, 22]	πλῆθος τῶν φονευομένων καὶ τὰς	συνεχεῖς	ἁρπαγὰς στρατιὰν ἀθροίσαντας ἐμφρούρους τὰς
[2, 17]	τοῖς ἑκηβόλοις ἀδιαλείπτως ἐχρῶντο, καὶ	συνεχεῖς	ἦσαν βελῶν ἀφέσεις ἐξ ἑκατέρων
[2, 3]	αὐτῶν ὑποδείσας καὶ τὰ φρονήματα	συνεχεῖς	μὲν ἀγγέλους ἔπεμπεν πρὸς Οὔαρον
[2, 15]	τῆς Ἀντωνίας, ἀναβάντες εὐθέως τὰς	συνεχεῖς	στοὰς τοῦ ἱεροῦ πρὸς τὴν
[2, 12]	ὅλης αὐτοῖς τῆς χώρας καταφλεγείσης	συνεχύθησαν,	καὶ καθάπερ ὀργάνῳ τινὶ τῇ
[2, 7]	γὰρ ὑφ' Ἡρώδου παρ' αὐτῷ,	συνεώρα	μὲν καὶ πρὶν ἰδεῖν τὸν
[2, 3]	ἔχουσαν, οὐχ ἡ συνήθης θρησκεία	συνήγαγεν	τὸν δῆμον, ἀλλ' ἡ ἀγανάκτησις.
[2, 21]	καὶ μόνος ἄπειρόν τι πλῆθος	συνῆγεν	χρημάτων, οἷς εὐθέως ἐχρῆτο κατὰ
[2, 6]	καὶ τὰ ἐν Ἀσκάλωνι βασίλεια·	συνήγετο	δ' ἐκ πάντων ἑξήκοντα προσόδου
[2, 19]	ἐσύλων τήν τε ἀπολειφθεῖσαν λείαν	συνῆγον	καὶ μετὰ παιάνων εἰς τὴν
[2, 8]	οὐ πρότερον εἶδον εἰσίασιν ὡς	συνηθεστάτους·	Διὸ καὶ ποιοῦνται τὰς ἀποδημίας
[2, 20]	οἰκεῖον ἡγεῖσθαι τὴν βλάβην τῶν	συνηθεστάτων·	Διοικεῖσθαι γὰρ κάλλιστα τοὺς πολέμους
[2, 5]	ἀπὸ τοῦ Ῥωμαικοῦ τάγματος τὸν	συνήθη	τρόπον κεκοσμημένοι· Σαβῖνος μὲν γὰρ
[2, 3]	ἡμερῶν προσηγορίαν ἔχουσαν, οὐχ ἡ	συνήθης	θρησκεία συνήγαγεν τὸν δῆμον, ἀλλ'
[2, 21]	τε ἐπιβουλὴν καὶ τὸν συσκευάσαντα	συνηθροίζοντο	κατὰ Ἰωάννου· φθάνει δ' ἐκεῖνος
[2, 4]	διάδημα, περιιὼν δὲ μεθ' ὧν	συνήθροισεν	λῃστῶν τά τε ἐν Ἱεριχοῖ
[2, 19]	ἔν τινι πύργῳ Ἀφεκοῦ καλουμένῳ	συνηθροῖσθαι	Ἰουδαίων δύναμιν οὐκ ὀλίγην προέπεμπεν
[2, 21]	ἐν τῷ κατὰ Ταριχέας ἱπποδρόμῳ	συνηθροισμένον	πολλὰ πρὸς ὀργὴν ἀνεβόα καὶ
[2, 20]	εἶχον αὐτοὺς ἐν τῷ γυμνασίῳ	συνηθροισμένους	πάλαι διὰ τὰς ὑποψίας τοῦτο
[2, 20]	καὶ πρὸ παρατάξεως, εἰ τῶν	συνήθων	ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο, κλοπῆς τε καὶ
[2, 20]	πλῆθος εἰ δι' ἐπιχωρίων καὶ	συνήθων	τὰ πολλὰ προστάσσοι, τῶν μὲν
[2, 19]	τείχους κατέβαλον καὶ λίθοις παίοντες	συνήλασαν	εἰς τὰς οἰκίας, αὐτοὶ δὲ
[2, 19]	ξύλοις παίοντες εἰς τὸ ἄστυ	συνήλασαν.	(Κέστιος δὲ τὴν πρὸς ἀλλήλους
[2, 18]	τὸ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν πάθος	συνηνέχθη·	Κεστίῳ δὲ οὐκέτι ἠρεμεῖν ἐδόκει
[2, 15]	μὲν οὖν ἑξκαιδεκάτῃ μηνὸς Ἀρτεμισίου	συνηνέχθη,	τῇ δ' ἐπιούσῃ τὸ μὲν
[2, 16]	γέφυρα τῷ ξυστῷ τὸ ἱερὸν	συνῆπτεν,	Ἀγρίππας ἔλεξεν τοιάδε. (Εἰ μὲν
[2, 2]	τοῦτο διαμαρτάνοι, βασιλεύειν Ἀντίπαν ἤθελεν.	(Συνήργει	δ' αὐτοῖς εἰς τοῦτο καὶ
[2, 17]	γὰρ τὸ ἀκμαιότατον τῶν νεωτεριζόντων	συνήργει,	μάλιστα δ' ἀφορῶντες εἰς τὸν
[2, 17]	δῆμος, ὡς ἔφην, εἰς ταῦτα	συνήργησεν	ἐλπίζων τινὰ τῆς ὅλης στάσεως
[2, 15]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν πεπορευμένος, ὅπως Ἀλεξάνδρῳ	συνησθείη	πεπιστευμένῳ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ Νέρωνος
[2, 14]	ἀπέσχοντο, περὶ τριάκοντα καὶ ἑξακοσίους	συνήχθη.	βαρυτέραν τε ἐποίει τὴν συμφορὰν
[2, 21]	παρὰ τῶν πλουσίων ἐκέρδανεν· ἔπειτα	συνθεὶς	σκηνὴν πανουργοτάτην, ὡς ἄρα φυλάττοιντο
[2, 21]	ἄλλους ἐπ' ἄλλοις ὡς ἐπὶ	συνθήκαις	προυκαλεῖτο. Τοῖς δὲ κυβερνήταις ἐκέλευσεν
[2, 17]	ἐπιβουλήν· ὡς δὲ κατὰ τὰς	συνθήκας	ἅπαντες ἀπέθεντο τοὺς θυρεοὺς καὶ
[2, 21]	θᾶττον ἐκέλευον καὶ τὰς προδοτικὰς	συνθήκας	ἐξομολογεῖσθαι· Προειλήφεσαν γὰρ ἐκ τοῦ
[2, 17]	οὔτε ἱκετεύοντας, μόνας δὲ τὰς	συνθήκας	καὶ τοὺς ὅρκους ἀναβοῶντας. Οἱ
[2, 16]	εἰ μή τις ὑπολαμβάνει κατὰ	συνθήκας	πολεμήσειν καὶ Ῥωμαίους κρατήσαντας ὑμῶν
[2, 9]	δὲ παίειν τοὺς κεκραγότας ἐγκελευσάμενος	σύνθημα	δίδωσιν ἀπὸ τοῦ βήματος. Τυπτόμενοι
[2, 15]	στασιασταὶ Φλώρου κατεβόων. Τοῦτο ἦν	σύνθημα	κατ' αὐτῶν δεδομένον· αὐτίκα γοῦν
[2, 9]	Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι καθάπερ ἐκ	συνθήματος	ἀθρόοι καταπεσόντες καὶ τοὺς αὐχένας
[2, 8]	τὴν ἁγνείαν εἰς ἴδιον οἴκημα	συνίασιν,	ἔνθα μηδενὶ τῶν ἑτεροδόξων ἐπιτέτραπται
[2, 21]	ἀποσχὼν τῆς πόλεως ἐξ ὅσου	συνιδεῖν	οὐ ῥᾴδιον ἦν κενὰς τὰς
[2, 17]	τὴν τοῦ πολέμου καταβολὴν ἐνσκευαζόμενοι.	Συνιδόντες	οὖν οἱ δυνατοὶ τήν τε
[2, 20]	παλαιῶν ὅπλων ἐγκατασκευαζόμενος ὥπλιζεν. (Ἔπειτα	συνιδὼν	ἀήττητον τὴν Ῥωμαίων ἰσχὺν γεγενημένην
[2, 20]	πλεῖστα κατορθώσει, κἂν τἆλλα διαμαρτάνῃ.	Συνιδὼν	δὲ ὅτι τοὺς μὲν δυνατοὺς
[2, 19]	οὔτε τοῦ δήμου τὸ φρόνημα	συνιδὼν	ἐξαίφνης ἀνεκάλεσεν τοὺς στρατιώτας καὶ
[2, 11]	δέοι χρήσιμος αὐτοῖς γένοιτο. Κἀκεῖνος	συνιδὼν	τὸν ἤδη τῇ δυνάμει Καίσαρα
[2, 18]	στασιώδεις ἐβλασφήμουν τὸν Τιβέριον. (Κἀκεῖνος	συνιδὼν	ὡς χωρὶς μεγάλης συμφορᾶς οὐκ
[2, 16]	τὰς ἑαυτῶν κτήσεις ἐπιθυμοῦντες εἰρήνης,	συνίεσαν	εὐνοικὴν τὴν ἐπίπληξιν τοῦ βασιλέως·
[2, 18]	οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ γὰρ ἀποκεχωρηκότα	συνίεσαν	Κέστιον, τοῖς ἀπολειφθεῖσιν ἀδοκήτως ἐπέπεσον
[2, 6]	δ' ἐπὶ Ῥώμης πάλιν ἄλλη	συνίσταται	δίκη πρὸς Ἰουδαίους, οἳ πρὸ
[2, 13]	ἡμέραν ἀνερριπίζετο. (Ἑτέρα δὲ ταραχὴ	συνίσταται	περὶ Καισάρειαν τῶν ἀναμεμιγμένων Ἰουδαίων
[2, 21]	γὰρ ἦν μονότροπος, ἔπειτα καὶ	συνοδίαν	εὗρεν τῆς τόλμης τὸ μὲν
[2, 7]	ἔρωτος ἦλθεν, ὥστε παραχρῆμα τὴν	συνοικοῦσαν	αὐτῷ Μαριάμμην ἀποπεμψάμενος ἐκείνην ἀγαγέσθαι.
[2, 11]	αὐτὸς καὶ γαμβρὸς ἦν Βερνίκῃ	συνοικῶν,	βασιλείᾳ τῇ Χαλκίδι. (Ταχέως δ'
[2, 7]	δουλοφανὲς καταμαθὼν ἐνόησεν πᾶν τὸ	σύνταγμα,	Πάνυ δὲ αὐτὸν παρώξυνεν ἡ
[2, 8]	ἐκτόπως περὶ τὰ τῶν παλαιῶν	συντάγματα	μάλιστα τὰ πρὸς ὠφέλειαν ψυχῆς
[2, 14]	τὸν γὰρ ἐπιθύσοντα προπεπόμφεσαν ἐκ	συντάγματος,	καὶ ταχέως ἐγένετο συμβολή. Προσελθὼν
[2, 9]	δίδωσιν τοῖς στρατιώταις σημεῖον ἐκ	συντάγματος	κυκλώσασθαι τοὺς Ἰουδαίους ἐν τοῖς
[2, 2]	Καίσαρι, πολλὰ δ' ἐπαινέσας Ἀντίπαν.	Συντάξαντες	δὲ τὰ ἐγκλήματα οἱ περὶ
[2, 21]	μὲν μὴ καταντήσαντος ἐφ' ἣν	συντέτακτο	προθεσμίαν, Ῥωμαικῶν δ' ὀλίγων ἱππέων
[2, 8]	μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείας καὶ	συντηρήσειν	ὁμοίως τά τε τῆς αἱρέσεως
[2, 17]	παντὶ μᾶλλον ἢ ἐκείνῳ προσήκειν,	συντίθενται	καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν ἐπεχείρουν
[2, 18]	τὴν ἐκ βίας ἀφαίρεσιν εὐλαβηθέντες	συντίθενται	πρὸς αὐτοὺς ἐκχωρήσειν ὑπόσπονδοι, καὶ
[2, 21]	ἔλαβεν τὴν ἐπιστολήν, νυκτὸς ὁδεύσας	συντόνως	ἑωθινὸς παρῆν πρὸς τὴν Τιβεριάδα.
[2, 8]	καὶ μέχρι πέμπτης ὥρας ἐργασάμενοι	συντόνως	πάλιν εἰς ἓν συναθροίζονται χωρίον,
[2, 19]	πλείοσιν χρησόμενος ἐχθροῖς. (Ἵνα δὲ	συντονωτέρᾳ	χρήσαιτο φυγῇ, τὰ τὴν στρατιὰν
[2, 19]	νυκτὸς οὐκ ὀλίγον προειλήφει καὶ	συντονώτερον	ἔφευγεν μεθ' ἡμέραν, ὥστε τοὺς
[2, 12]	ὥστε πατηθέντας ὑπ' ἀλλήλων καὶ	συντριβέντας	ὑπὲρ τρισμυρίους ἀποθανεῖν, γενέσθαι δὲ
[2, 12]	δὲ περὶ τὰς ἐξόδους βία	συνωθουμένων	ἐγένετο, ὥστε πατηθέντας ὑπ' ἀλλήλων
[2, 18]	τῶν δ' εἰς τὰς οἰκίας	συνωθουμένων.	Ὑπεπίμπρασαν δὲ καὶ ταύτας οἱ
[2, 7]	Μετὰ δὲ τὸν ἐκείνου θάνατον	συνῴκησεν	Ἰόβᾳ τῷ βασιλεύοντι Λιβύης, οὗ
[2, 6]	χαρίζεται πεντήκοντα μυριάδας ἀργυρίου καὶ	συνῴκισεν	αὐτὰς τοῖς Φερώρα παισίν. Μετὰ
[2, 18]	ὁρμήσαντες εἰς τὸ καλούμενον Δέλτα,	συνῴκιστο	γὰρ ἐκεῖ τὸ Ἰουδαικόν, ἐτέλουν
[2, 21]	αὐτοῖς ἐπὶ τὴν μεθορίαν ἐξῃτήσατο.	Συνωνούμενος	δὲ τοῦ Τυρίου νομίσματος, ὃ
[2, 21]	τοῖς ἄρχουσιν εἰσῄεσαν. Ὁ δὲ	σύρας	αὐτοὺς εἰς τὸ μυχαίτατον τῆς
[2, 14]	ἐπαρχίας. (Μέχρι μὲν οὖν ἐν	Συρίᾳ	Κέστιος Γάλλος ἦν διέπων τὴν
[2, 6]	Ἵππον ἀποτεμόμενος τῆς βασιλείας προσέθηκεν	Συρίᾳ.	Πρόσοδος ἦν τῆς Ἀρχελάῳ δοθείσης
[2, 6]	ὠμῶς σπαράττουσιν, συνάψαντας δὲ τῇ	Συρίᾳ	τὴν χώραν αὐτῶν διοικεῖν ἐπ'
[2, 18]	φθάνοντες. Δεινὴ δὲ ὅλην τὴν	Συρίαν	ἐπεῖχεν ταραχή, καὶ πᾶσα πόλις
[2, 21]	φυλάττοιντο πάντες οἱ κατὰ τὴν	Συρίαν	Ἰουδαῖοι ἐλαίῳ χρῆσθαι μὴ δι'
[2, 12]	Κουαδρᾶτον, ὃς ἦν ἡγεμὼν τῆς	Συρίας,	εἰς Τύρον παραγενόμενοι δίκην τινὰ
[2, 3]	παρὰ Οὐάρου δ' ἐκομίσθησαν ἐκ	Συρίας	ἐπιστολαὶ περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀποστάσεως,
[2, 2]	τὴν Καισάρειαν Σαβῖνος ὁ τῆς	Συρίας	ἐπίτροπος εἰς Ἰουδαίαν ἀνιὼν ἐπὶ
[2, 13]	Ῥωμαίοις τῆς ἐκεῖ δυνάμεως ἐκ	Συρίας	ἦν κατειλεγμένον καὶ καθάπερ συγγενεῖς
[2, 18]	αἵ τε λοιπαὶ πόλεις τῆς	Συρίας,	ὅπως ἑκάστη πρὸς τὸ Ἰουδαικὸν
[2, 10]	τάγμασι καὶ πολλοῖς ἐκ τῆς	Συρίας	συμμάχοις εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἤλαυνεν
[2, 3]	ἠρεμῆσον, ἓν τῶν τριῶν ἀπὸ	Συρίας	ταγμάτων, ὅπερ ἄγων ἧκεν, ἐν
[2, 18]	ἦν ἄπειρος. (Οὐ μὴν οἱ	Σύροι	τῶν Ἰουδαίων ἔλαττον πλῆθος ἀνῄρουν,
[2, 13]	Ἰουδαίων πρὸς τοὺς ἐν αὐτῇ	Σύρους	στασιασάντων. Οἱ μὲν γὰρ ἠξίουν
[2, 16]	αἱ φοβεραὶ καὶ τοῖς ἀκούουσιν	Σύρτεις	Νασαμῶνές τε καὶ Μαῦροι καὶ
[2, 18]	διαμερισθέντες τάς τε κώμας τῶν	Σύρων	καὶ τὰς προσεχούσας ἐπόρθουν πόλεις,
[2, 18]	δὲ ταῖς ἁρπαγαῖς ἔτι τῶν	Σύρων	ὄντων καὶ τὸ πλέον Βηρυτίων
[2, 21]	ἦσαν δ' ὅσον εἰς δισχιλίους	Σύρων	φυγάδες, ἀνέστελλεν Ἰωάννης πάλιν ἐπὶ
[2, 21]	τήν τε ἐπιβουλὴν καὶ τὸν	συσκευάσαντα	συνηθροίζοντο κατὰ Ἰωάννου· φθάνει δ'
[2, 17]	ὅτε καὶ κατὰ λόχους ἐκτρέχοντες	συστάδην	ἐμάχοντο, τόλμαις μὲν οἱ στασιασταὶ
[2, 18]	ταχέως, καὶ οὔτε γυμνῆτες ὁπλίτας	συστάδην	ἔφερον οὔτε ἐν τῇ τροπῇ
[2, 3]	ἀμύνεσθαι ῥᾴδιον ἦν οὔτε τοὺς	συστάδην	μαχομένους ὑπομένειν. (Καταπονούμενοι μὲν πρὸς
[2, 4]	τῶν ὑπὸ Ἡρώδῃ πάλαι στρατευσαμένων	συστάντες	ἔνοπλοι διεμάχοντο τοῖς βασιλικοῖς, οἷς
[2, 4]	πλησίον Ἰορδάνου βασίλεια κατὰ βηθαραμινενθα	συστάντων	ἑτέρων τινῶν ἐκ τῆς Περαίας.
[2, 16]	Ῥωμαίοις τέτακται· δίχα γὰρ θεοῦ	συστῆναι	τηλικαύτην ἡγεμονίαν ἀδύνατον. Σκέψασθε δ'
[2, 22]	Γιώρα Σίμων πολλοὺς τῶν νεωτεριζόντων	συστησάμενος	ἐφ' ἁρπαγὰς ἐτράπετο καὶ οὐ
[2, 4]	καὶ χειρωθέντος ὑφ' Ἡρώδου βασιλέως	συστήσας	πλῆθος οὐκ ὀλίγον ἀναρρήγνυσιν τὰς
[2, 11]	σπασάμενος τὸ ξίφος ἄνδρες, ἐβόησεν,	συστρατιῶται,	τί παθόντες ἀδελφοκτονεῖν βουλόμεθα καὶ
[2, 11]	ὥρμησεν τῆς βουλῆς πάντας τοὺς	συστρατιώτας	ἐφελκόμενος. Οἱ δ' εὐπατρίδαι παραχρῆμα
[2, 18]	τὰς ἐντολάς, οὐ μὴν ἀναιμωτί·	συστραφέντες	γὰρ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τοὺς
[2, 19]	πολὺ τῆς οὐραγίας ἐσπάραξεν καὶ	συχνὰ	τῶν σκευοφόρων ἀποσπάσας ἤγαγεν εἰς
[2, 4]	ἄνδρα. Τῶν μὲν οὖν Περαίων	συχνοὶ	διεφθάρησαν ἐν τῇ μάχῃ, τὸν
[2, 18]	τὸ ἀμφιθέατρον ἅμα τοῖς Ἕλλησιν	συχνοὶ	Ἰουδαίων, Κατιδόντες δὲ αὐτοὺς οἱ
[2, 17]	πύργους ἔβαλλον τοὺς προσιόντας, καὶ	συχνοὶ	τῶν λῃστῶν ὑπὸ τοῖς τείχεσιν
[2, 17]	προσλαβεῖν. Ἑπτὰ μὲν οὖν ἡμέραις	συχνὸς	ἀμφοτέρων φόνος ἐγίνετο, καὶ οὐδέτεροι
[2, 4]	τὴν χώραν πολλαχόθεν ἐταράσσετο, καὶ	συχνοὺς	βασιλειᾶν ὁ καιρὸς ἀνέπειθεν. Κατὰ
[2, 19]	ὁ Κέστιος τῶν τε ἐπιλέκτων	συχνοὺς	καὶ τοὺς τοξότας κατὰ τὸ
[2, 18]	τ' οὐκ ὀλίγους. Καὶ Τύριοι	συχνοὺς	μὲν διεχειρίσαντο, πλείστους δ' αὐτῶν
[2, 19]	κατὰ τῶν ὑστάτων ἐπεξέδραμον καὶ	συχνοὺς	τῶν ἱππέων καὶ πεζῶν διέφθειραν.
[2, 18]	τῆς Καισαρείας Ναρβατηνὴν τοπαρχίαν ἔπεμψεν	συχνοὺς	τῶν ἱππέων, οἳ τήν τε
[2, 13]	πειθομένων ἐπιπέμψας τοὺς στρατιώτας ἀναιρεῖ	συχνούς,	ὧν διαρπαγῆναι συνέβη καὶ τὰς
[2, 18]	ἐφοβεῖτο. Προεκαλεῖτο δὲ ἐπὶ τὰς	σφαγὰς	τῶν διαφόρων καὶ τοὺς πάλαι
[2, 12]	μὴ θελήσαντα τοὺς αὐθέντας τοῦ	σφαγέντος	ἐπεξελθεῖν. (Κουαδρᾶτος δὲ τότε μὲν
[2, 13]	ἀσεβέστερον, ὅπερ οὐδὲν ἧττον τῶν	σφαγέων	τὴν εὐδαιμονίαν τῆς πόλεως ἐλυμήνατο.
[2, 10]	σφᾶς αὐτοὺς ἑτοίμους εἰς τὴν	σφαγὴν	ἅμα τέκνοις καὶ γυναιξίν. Ἐπὶ
[2, 18]	λαθεῖν, ὅλον εἰς τὴν ἑαυτοῦ	σφαγὴν	ἐβάπτισεν τὸ ξίφος, ἄξιος μὲν
[2, 18]	τῶν ἐχθρῶν τὴν ἐμὴν αὐχήσῃ	σφαγὴν	μηδ' ἐπαλαζονεύσηται πεσόντι. Ταῦτα εἰπὼν
[2, 21]	ἐπιστραφεὶς καὶ θεασάμενος ἐπὶ τῆς	σφαγῆς	ἤδη τὸν σίδηρον ἀπεπήδησεν εἰς
[2, 15]	φυγὴ πᾶσιν ἐγίνετο, τῶν δὲ	σφαλέντων	ἀπώλεια δεινή· πνιγόμενοι γὰρ καὶ
[2, 17]	οἱ βασιλικοὶ κατέφυγον, καὶ διανείμαντες	σφᾶς	αὐτοὺς εἰς τέσσαρα μέρη τῶν
[2, 3]	αὐτῆς Ἰουδαίας λαός. Διανείμαντες δὲ	σφᾶς	αὐτοὺς εἰς τρία μέρη τριχῆ
[2, 10]	Ἰουδαίων ἔθνος προθύσασθαι· παρέχειν δὲ	σφᾶς	αὐτοὺς ἑτοίμους εἰς τὴν σφαγὴν
[2, 5]	εἰς χεῖρας ἐλθεῖν Ἀχιάβου συμβουλεύσαντος	σφᾶς	αὐτοὺς παρέδοσαν, Οὔαρος δὲ τῷ
[2, 9]	τοὺς αὐχένας παρακλίναντες ἑτοίμους ἀναιρεῖν	σφᾶς	ἐβόων μᾶλλον ἢ τὸν νόμον
[2, 21]	πολλαὶ μυριάδες ὁπλιτῶν γενόμεναι παρεῖναι	σφᾶς	ἐπὶ τὸν Ἰωάννην τὸν κοινὸν
[2, 18]	τι γένοιτο κίνημα καὶ περὶ	σφᾶς,	ἔχοιεν ἀξιόχρεω φυλακὴν κωλύειν τοὺς
[2, 14]	καὶ τῆς Φλώρου τυραννίδος ἐλευθεροῦν	σφᾶς	ἱκέτευον. Ἔνιοι δὲ τῶν στασιαστῶν
[2, 13]	στασιασάντων. Οἱ μὲν γὰρ ἠξίουν	σφετέραν	εἶναι τὴν πόλιν Ἰουδαῖον γεγονέναι
[2, 21]	παραναλώσῃ τὴν πόλιν, πέμπει τοῖς	σφετέροις	ἄγγελον μόνης προνοεῖν τῆς ἑαυτῶν
[2, 18]	τάχα μὲν καὶ διὰ τὸ	σφέτερον	πλῆθος ὑπερορῶντες αὐτῶν πρὸς τὰ
[2, 3]	ἔκπληξιν γὰρ οὐδ' εἰς τοὺς	σφετέρους	καταβαίνειν ἐθάρρει. Παραπεισθέντες δὲ οἱ
[2, 21]	ὄνομα, προθύμως δὲ ἐνεδείκνυντο τοὺς	σφετέρους	οἱ δημόται, καὶ διὰ κηρύκων
[2, 18]	σκῦλα τῶν ἀνῃρημένων εἰς τοὺς	σφετέρους	οἴκους μετέφερον, ἔνδοξός τε ἦν
[2, 17]	ἐνέδοσαν, πολὺ μὲν καὶ τῷ	σφετέρῳ	πλήθει πεποιθότες, καὶ γὰρ τὸ
[2, 18]	ἐκλείπειν τὸ φρούριον καὶ παραδιδόναι	σφίσιν.	Οἱ δὲ τὴν ἐκ βίας
[2, 19]	καὶ τοῦ πεζοῦ τὸ μὴ	σφόδρα	κάμνον, κἂν ἐκινδύνευσεν ὅλῃ τῇ
[2, 10]	πρόσταγμα. Ταύταις ταῖς ἐπιστολαῖς οὐ	σφόδρα	μετρίως ἀντέγραψεν ὁ Γάιος, ἀπειλῶν
[2, 21]	δὲ τὸν Ἰώσηπον ὁρῶν αὐτοῦ	σφόδρα>	χαίροντα τῷ δραστηρίῳ πείθει πρῶτον
[2, 11]	τείχους γυμνοῖς τοῖς ξίφεσιν οἱ	σφοδρότερον	κολακεύοντες τὴν τύχην· κἂν συνέβη
[2, 16]	δὲ θυμοὺς τῶν ἀγριωτάτων θηρίων	σφοδροτέρους,	Ῥῆνον τῆς ὁρμῆς ὅρον ἔχουσιν
[2, 9]	τῶν πληγῶν, πολλοὶ δὲ ὑπὸ	σφῶν	αὐτῶν ἐν τῇ φυγῇ καταπατηθέντες
[2, 10]	μόνους ἐκείνους ἀντιτάσσεσθαι πρὸς τοῦτο	σχεδὸν	ἀφισταμένων εἶναι καὶ μεθ' ὕβρεως.
[2, 16]	ἐπιχωρίους ἔχοντες καὶ τοῖς ἀγαθοῖς	σχεδὸν	ὅλην ἐπικλύζοντες τὴν οἰκουμένην, ἀνέχονται
[2, 16]	τῆς ἀνατολῆς εὐγένειαν. Πάντων δὴ	σχεδὸν	τῶν ὑφ' ἡλίῳ τὰ Ῥωμαίων
[2, 16]	ἐχόντων Ῥωμαίους δεσπότας ἢ δεδοικότων	σχεῖν.	Ὁ δὲ κίνδυνος οὐ τῶν
[2, 21]	στῖφος ἀποβήσεσθαι μόνος οὐκ ἔφη.	Σχετλιάζοντα	δὲ τὸν Ἰώσηπον ἐπὶ τοῦ
[2, 8]	τὰ ἐπιτήδεια. Καταστολὴ δὲ καὶ	σχῆμα	σώματος ὅμοιον τοῖς μετὰ φόβου
[2, 12]	Ἰουδαίοις τὴν ἕδραν καὶ τῷ	σχήματι	φωνὴν ὁμοίαν ἐπεφθέγξατο. Πρὸς τοῦτο
[2, 21]	ἐξομολογεῖσθαι· Προειλήφεσαν γὰρ ἐκ τοῦ	σχήματος	οὐδὲν αὐτὸν ἀρνήσεσθαι τῶν ὑπονοηθέντων,
[2, 21]	πρῶτα καὶ μέχρι πολλοῦ κώλυμα	σχὼν	τῆς κακίας τὴν ἀπορίαν, ἕτοιμος
[2, 20]	τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε καὶ	Σωγαναίαν	καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν· μόνοις δὲ
[2, 17]	βουλόμενός τε Ῥωμαίοις μὲν Ἰουδαίους	σώζεσθαι,	Ἰουδαίοις δὲ τὸ ἱερὸν καὶ
[2, 7]	τοῖς γὰρ πυνθανομένοις περὶ Ἀριστοβούλου	σώζεσθαι	μὲν κἀκεῖνον ἔλεγεν, ἀπολελεῖφθαι δὲ
[2, 10]	τοῦ θεοῦ συνεργοῦντος πείσας Καίσαρα	σωθήσομαι	μεθ' ὑμῶν ἡδέως ἢ παροξυνθέντος
[2, 2]	ἃς ἔγραψεν ὑγιαίνων μὲν τὸ	σῶμα,	καθαρὰν δὲ τὴν ψυχὴν ἔχων
[2, 2]	βασιλείας, ἧς ἥρπασεν ἑαυτῷ τὸ	σῶμα,	καὶ ποιῶν οὐ τῶν πραγμάτων
[2, 7]	τοῦ προσώπου τό τε ὅλον	σῶμα	σκληρότερόν τε καὶ δουλοφανὲς καταμαθὼν
[2, 8]	ποηφαγῶν δὲ καὶ λιμῷ τὸ	σῶμα	τηκόμενος διαφθείρεται. Διὸ δὴ πολλοὺς
[2, 8]	ἄφθαρτον, μεταβαίνειν δὲ εἰς ἕτερον	σῶμα	τὴν τῶν ἀγαθῶν μόνην, τὰς
[2, 8]	ἀλειφθῇ τις ἄκων, σμήχεται τὸ	σῶμα·	τὸ γὰρ αὐχμεῖν ἐν καλῷ
[2, 8]	σκεπάσμασιν λινοῖς οὕτως ἀπολούονται τὸ	σῶμα	ψυχροῖς ὕδασιν, καὶ μετὰ ταύτην
[2, 8]	φοιτώσας αἰθέρος ὥσπερ εἱρκταῖς τοῖς	σώμασιν	ἴυγγί τινι φυσικῇ κατασπωμένας, Ἐπειδὰν
[2, 16]	βασιλεῖς αὐτῶν καὶ χρήμασιν καὶ	σώμασιν	καὶ ψυχαῖς ἄμεινον ὑμῶν πολλῷ
[2, 18]	γενεὰν καὶ περίοπτος ἐπιστὰς τοῖς	σώμασιν	τήν τε δεξιὰν ἀνατείνας, ὡς
[2, 8]	δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι τὰ	σώματα	καὶ τὴν ὕλην οὐ μόνιμον
[2, 22]	τῶν πλουσίων, ἀλλὰ καὶ τὰ	σώματα	κατῃκίζετο δῆλός τε ἦν ἤδη
[2, 6]	βεβασανικέναι γὰρ οὐ μόνον τὰ	σώματα	τῶν ὑποτεταγμένων ἀλλὰ καὶ τὰς
[2, 13]	καὶ τούτων ὥσπερ ἐν νοσοῦντι	σώματι	πάλιν ἕτερον μέρος ἐφλέγμαινεν. Οἱ
[2, 2]	χεῖρον τὴν ψυχὴν κάμνων τοῦ	σώματος	ἀκρατὴς ἦν ὑγιαίνοντος λογισμοῦ καὶ
[2, 20]	παράστασιν ψυχῆς ἢ καρτερίαν συνετέλει	σώματος	ἀφηγεῖτο· μάλιστα δ' αὐτοὺς ἤσκει
[2, 7]	τὸν μὲν ψευδαλέξανδρον δι' εὐεξίαν	σώματος	ἐγκατέταξεν τοῖς ἐρέταις, τὸν ἀναπείσαντα
[2, 8]	τὰ πρὸς ὠφέλειαν ψυχῆς καὶ	σώματος	ἐκλέγοντες· ἔνθεν αὐτοῖς πρὸς θεραπείαν
[2, 20]	αὑτὸν εἶχεν ἑξακοσίους φύλακας τοῦ	σώματος.	Ἔτρεφον δὲ πλὴν τῶν μισθοφόρων
[2, 4]	προυξένει δ' αὐτῷ τὴν ἐλπίδα	σώματος	ἰσχὺς καὶ ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα,
[2, 4]	τις τῶν βασιλικῶν δούλων εὐμορφίᾳ	σώματος	καὶ μεγέθει πεποιθὼς περιτίθησιν μὲν
[2, 18]	τῶν οὐκ ἀσήμων, ῥώμῃ δὲ	σώματος	καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐπὶ κακῷ
[2, 20]	πρὸς ἄνδρας, οἳ δι' ἀλκὴν	σώματος	καὶ ψυχῆς παράστημα πάσης ὀλίγου
[2, 18]	μὲν ἐλέους νεανίας δι' ἀλκὴν	σώματος	καὶ ψυχῆς παράστημα, τῆς δὲ
[2, 21]	προσλαμβάνειν εὐάλωτον, ἀλλὰ τοὺς εὐεξίᾳ	σώματος	καὶ ψυχῆς παραστήματι καὶ πολέμων
[2, 8]	ἐπιτήδεια. Καταστολὴ δὲ καὶ σχῆμα	σώματος	ὅμοιον τοῖς μετὰ φόβου παιδαγωγουμένοις
[2, 15]	τούς τε ἱππάρχους ἑαυτῆς καὶ	σωματοφύλακας	πέμπουσα πρὸς Φλῶρον ἐδέετο παύσασθαι
[2, 21]	Οἱ μὲν οὖν φίλοι καὶ	σωματοφύλακες	τοῦ Ἰωσήπου καταπλαγέντες τὴν ὁρμὴν
[2, 21]	αὐτὸς δὲ μόνους ἑπτὰ τῶν	σωματοφυλάκων	ἀνόπλους ἔχων ἔγγιον ὀφθῆναι προσῄει.
[2, 21]	παρορμοῦντος ἐπιπηδήσας σκάφους σὺν δυσὶν	σωματοφύλαξιν	εἰς μέσην τὴν λίμνην ἀνέφυγεν.
[2, 13]	δ' οἱ μὲν πλούτῳ καὶ	σωμάτων	ἀλκῇ, τὸ δὲ Ἑλληνικὸν τῇ
[2, 16]	ἀλκὴν μὲν γὰρ καὶ μεγέθη	σωμάτων	εἴδετε δήπου πολλάκις, ἐπεὶ πανταχοῦ
[2, 16]	ἄπειρον νεμόμενοι, μείζω δὲ τῶν	σωμάτων	ἔχοντες τὰ φρονήματα καὶ τὴν
[2, 18]	ἰδεῖν τὰς πόλεις μεστὰς ἀτάφων	σωμάτων	καὶ νεκροὺς ἅμα νηπίοις γέροντας
[2, 18]	ἦν καὶ μόλις ἀπεσπᾶτο τῶν	σωμάτων.	(Τοιοῦτον μὲν τὸ κατὰ τὴν
[2, 7]	οἶκτον ἐκκλέψειαν αὐτοὺς ὁμοίων ὑποβολῇ	σωμάτων.	Τούτοις γοῦν τοὺς ἐν Κρήτῃ
[2, 18]	πόλις εἰς δύο διῄρητο στρατόπεδα,	σωτηρία	δὲ τοῖς ἑτέροις ἦν τὸ
[2, 11]	ἔσχον, αὖθις δ' ὡς ἀποστροφὴ	σωτήριος	οὐ κατεφαίνετο, τὴν τῶν στρατιωτῶν
[2, 16]	τὴν κοινήν, ὡς οὐδὲν τῶν	σωτηρίων	ὑμῖν καθυφηκάμην, ὑμεῖς δὲ βουλευσάμενοι
[2, 20]	τῶν μὲν γηραιῶν ἑβδομήκοντα τοὺς	σωφρονεστάτους	ἐπιλέξας ἐκ τοῦ ἔθνους κατέστησεν
[2, 17]	ἡ πόλις, εἰ μὴ ταχέως	σωφρονήσαντες	ἀποδώσουσιν τὰς θυσίας καὶ πρὶν
[2, 18]	γε ἀπὸ τῶν ὅπλων ἤρξατο	σωφρονίζειν,	ἀλλ' ὑποπέμψας τοὺς γνωρίμους αὐτοῖς
[2, 16]	συγχυθῇ, κέρδος, ὅπως αὐτοί τε	σωφρονισθέντες	μεταβάλωνται καὶ μὴ τῆς ἐνίων
[2, 1]	καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ ἐπὶ	σωφρονισμῷ	προσιόντας, ἐνίει δὲ πολλοὺς ὁ
[2, 2]	που περὶ κληρονόμου κρίσιν ἐσφάλλετο,	σωφρονῶν	δ' ᾑρεῖτο καὶ τὸν καθιστάμενον
[2, 2]	καθίστατο τοῦ διαδόχου· Ὁ γὰρ	σωφρονῶν	ὥστε τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων
[2, 11]	φύσει μέτριος ἦν, ἱκανὸν ὑπόδειγμα	σωφροσύνης	αὐτῷ προκεῖσθαι τὸν Γαίου θάνατον.