Livre, Chap.
[1, 21]	μῆνας β, Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας	ι,	Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ, Μύττυνος
[1, 8]	ἐν τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις·	αἱ	δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους εἰς
[1, 33]	ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε πῶς	αἱ	εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον
[1, 12]	ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν	αἱ	πόλεις μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι,
[1, 23]	ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον	αἱ	προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ
[1, 33]	οὐδὲ τίνες ἢ πόθεν ἦσαν	αἱ	τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν
[1, 33]	οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν	αἱ	τριάκοντα καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν
[1, 23]	εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος	αἵ	τε Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ
[1, 22]	πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ	ὀλίγαι	δὲ καὶ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου
[1, 34]	Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς ἐκείνων διαθέσεως	ὠνομάσθαι.	Ὕστερον δ' αὐτοὺς ἐπικρατήσαντας χρόνῳ
[1, 11]	τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν	ἐπισημήνασθαι	βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας
[1, 19]	καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι	δύνασθαι	τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας
[1, 32]	πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ τῆς Αἰθιοπίας	καταδέξασθαι.	~(Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Χαιρήμων.
[1, 20]	Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ τὸ	ἄρξασθαι	τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς
[1, 35]	πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον	ἄρασθαι	τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς
[1, 29]	μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον	συνάρασθαι,	πέμψαι δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς
[1, 31]	βραχύτατόν τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις	ἱερᾶσθαι	συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ
[1, 26]	καὶ κτίσαντας Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ	κατασκευάσασθαι,	(μέχρι μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς
[1, 33]	ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν	ἐπικαλέσασθαι	τὴν παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς
[1, 28]	γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς	εἰσηγήσασθαι	μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν
[1, 14]	ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω,	ποιήσασθαι	συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες
[1, 25]	ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν	μιμήσασθαι	μὲν τὴν σεμνότητα τῆς ἡμετέρας
[1, 24]	τοῖς γεγραφόσι ταύτας καθ' ἑαυτῶν	χρήσασθαι	μάρτυσιν. (Ὅτι μὲν οὖν καὶ
[1, 31]	ἦν προνοίᾳ τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ	χρήσασθαι	τὸν ἐν τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ
[1, 34]	ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους οἰκουμένους,	παρακελεύσασθαί	τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ
[1, 34]	ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ	βουλεύσασθαι	περὶ αὑτῶν, νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης
[1, 1]	ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν ἄγνοιαν	ἐπανορθώσασθαι,	διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς
[1, 10]	παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν	ἐπίστασθαι	ταύτας πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα
[1, 7]	παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς	παρίστασθαι	μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας.
[1, 20]	ἀνδρείᾳ καὶ μεγέθει πράξεων διενηνοχέναι·	καταστρέψασθαι	γὰρ (αὐτόν φησι καὶ Λιβύης
[1, 29]	Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ' ἐκείνων	ἐπάγεσθαι	συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ
[1, 35]	φησὶ γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ	συλλέγεσθαι	πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο
[1, 22]	δ' ὄπιθεν διέβαινε γένος θαυμαστὸν	ἰδέσθαι,	γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων
[1, 4]	πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ	ψεύδεσθαι	τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι περὶ
[1, 34]	διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν πρὸς τὸ	ὀνειδίζεσθαι	καὶ τήν τε πόλιν Ἱεροσόλυμα
[1, 10]	ἂν θρασεῖς τις ἡγήσαιτο τοὺς	ἀνταγωνίζεσθαί	μοι περὶ τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας,
[1, 25]	Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ' ἐκείνοις τινὲς	χαρίζεσθαι	παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε
[1, 35]	παρίστησιν, ὅς γε καὶ τοὔνομα	θέσθαι	τῇ πόλει ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας
[1, 22]	ὃ καιρὸς ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας	παραθέσθαι	ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας
[1, 22]	ἐγὼ τὰ πλείω τῶν ἱκανῶν	παρατίθεσθαι.	Κλέαρχος μὲν οὖν ἐν παρεκβάσει
[1, 14]	μὲν οὖν οὐχ οἷόν τε	παρατίθεσθαι	τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν τὸ
[1, 8]	οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε	πυθέσθαι	παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει
[1, 16]	ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν εἰς Ἄργος	ἀφικέσθαι·	καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι.
[1, 34]	τήν τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας	ἱλάσκεσθαι	τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι
[1, 28]	ἣν ἀθροισθέντας αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν	ἐξελέσθαι	τῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων
[1, 12]	τοῦ δὲ γράφειν ψευδῆ τὸ	βούλεσθαι	δοκεῖν τι πλέον τῶν ἄλλων
[1, 2]	τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων	πυνθάνεσθαι	τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ
[1, 34]	περιπεσόντων ἀκαρπίαν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ	γενέσθαι.	(Βόχχοριν δὲ τὸν τῶν Αἰγυπτίων
[1, 2]	τοῦτον εἴ τινες ἄλλοι λέγονται	γενέσθαι,	βραχὺ τῆς Περσῶν ἐπὶ τὴν
[1, 26]	λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν	γενέσθαι	δὲ τοῦ πλήθους (μυριάδας ὀκτώ·
[1, 26]	βασιλέα φησὶν τοῦτον ἐπιθυμῆσαι θεῶν	γενέσθαι	θεατήν ὥσπερ Ὢρ εἷς τῶν
[1, 26]	ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε	γενέσθαι	τὴν τῶν ποιμένων ἔξοδον εἰς
[1, 8]	πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ μὴ	γενέσθαι	τὴν τῶν προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν.
[1, 33]	τοὺς θεοὺς ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν	γενέσθαι	τῆς τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς, (ὁ
[1, 29]	τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς	γενέσθαι	φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας
[1, 14]	καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων	γενέσθαι	(φησὶν ἐπὶ τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν
[1, 14]	δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς	σημαίνεσθαι	διὰ τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ
[1, 26]	τὴν τῶν προειρημένων κράτησιν χρυσὸν	(φαίνεσθαι	τοῖς τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα
[1, 26]	τούτων ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον	γίνεσθαι	(καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ,
[1, 4]	σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας	γίνεσθαι	περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς
[1, 26]	τείχη καὶ πρὸς πόλεμον ἑτοίμους	γίνεσθαι	τὸν πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα.
[1, 22]	Σύρους τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ	περιτέμνεσθαι·	τῶν δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων
[1, 31]	ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους	πρόεσθαι	καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός τε
[1, 8]	ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ μηδὲν ῥῆμα	προέσθαι	παρὰ τοὺς νόμους καὶ τὰς
[1, 24]	δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης	ἀξιωθήσεσθαι	νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν τοῖς
[1, 26]	ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως,	ὑπερμαχήσεσθαι	δὲ ὅτε δέοι καὶ ῥᾳδίως
[1, 32]	ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον,	παύσεσθαι	τῆς πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ
[1, 22]	τοῖς εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας	ἅπτεσθαι	μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς,
[1, 26]	πάντα δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν,	συνάπτεσθαι	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων.
[1, 28]	πάντα δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν,	συνάπτεσθαι	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων,
[1, 28]	ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι τοῖς ἱερεῦσι	διαφυλάττεσθαι	κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας
[1, 34]	πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας	προσαγορεύεσθαι.	~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις
[1, 34]	δοχθέντα ποιοῦντας διὰ τῆς ἐρήμου	πορεύεσθαι,	ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν εἰς
[1, 15]	μητέρα τε τῶν τέκνων ἀδικεῖν,	ἀπέχεσθαι	δὲ καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν
[1, 22]	ὀκλάσῃ, καὶ τῶν διψίων ὑδάτων	ἀπέχεσθαι	(καὶ πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα
[1, 26]	ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων	ἀπέχεσθαι	μηδενός, πάντα δὲ θύειν καὶ
[1, 28]	τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων	ἀπέχεσθαι,	πάντα δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν,
[1, 28]	ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς	ἀπέχεσθαι	(παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. Ὁ δὲ
[1, 22]	ἡμέραν· καὶ ὅτι παρεκελεύετο μὴ	διέρχεσθαι	τόπον, ἐφ' ὃν ὄνος ὀκλάσῃ,
[1, 22]	τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας	(εὔχεσθαι	μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς
[1, 22]	ὡς οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν	μεμνῆσθαι	τῷ καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη
[1, 13]	ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν	εἰρῆσθαι.	Ἆρ' οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων
[1, 13]	~(Φέρε τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ	χρῆσθαι	περὶ τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μὴ
[1, 32]	τῶν ἐπισινῶν μυριάδας εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν.	Ἡγεῖσθαι	δ' αὐτῶν γραμματέας Μωσῆν τε
[1, 7]	τῆς ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς	παιδοποιεῖσθαι	καὶ μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ
[1, 10]	ὥσπερ ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα	προκεῖσθαι	νομίζοντες κατηγορίας παραδόξου καὶ διαβολῆς,
[1, 22]	μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης	ἐπιμελεῖσθαι	λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς
[1, 20]	Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ πάλιν	ἀνοικοδομεῖσθαι	Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν
[1, 5]	γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ	φανεῖσθαι	πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν οὖν
[1, 14]	υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους	δηλοῦσθαι	ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ πάλιν
[1, 2]	ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ	καθιεροῦσθαι.	Τὸν δὲ περὶ τὴν Ἑλλάδα
[1, 1]	ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης	ἠξιῶσθαι,	(περὶ τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν
[1, 3]	~(Πῶς οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον	τετυφῶσθαι	τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους
[1, 14]	ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις	γεγράφθαι	λέγων ὀρθῶς· καὶ γὰρ τοῖς
[1, 2]	μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων	γεγράφθαι.	~(Πῶς οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον
[1, 11]	περὶ ἡμῶν, ὥς φασιν ἐκεῖνοι,	λελέχθαι	παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα
[1, 2]	δὲ περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον	μυρίαι	μὲν φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν
[1, 4]	τὴν καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν.	~(Αἰτίαι	δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ
[1, 22]	μοῦνοι δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι	καὶ	Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ'
[1, 22]	πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι	καὶ	Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς τὰ
[1, 22]	κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων	καὶ	Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω εἰπεῖν ὁπότεροι
[1, 22]	διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ τούτων	καὶ	αἰκίαις καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα
[1, 22]	ἱερῷ. Ἔτι γε μὴν ὅτι	καὶ	Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ
[1, 34]	Ἰουδαίων λεπροὺς ὄντας καὶ ψωροὺς	καὶ	ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων εἰς
[1, 19]	πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος	καὶ	ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι
[1, 26]	ἀπέχεσθαι μηδενός, πάντα δὲ θύειν	καὶ	(ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν
[1, 21]	Χαλδαίων καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη δὲ	καὶ	ἀναντίρρητος ἡ περὶ τῶν εἰρημένων
[1, 25]	τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ	καὶ	ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ
[1, 15]	ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα ἐφόρει	καὶ	ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ
[1, 22]	ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη	καὶ	ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης
[1, 14]	καὶ μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα δὲ	καὶ	Ἄπωφις ἓν καὶ ἑξήκοντα (καὶ
[1, 23]	Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας	καὶ	Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός τε
[1, 20]	(Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως	καὶ	ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν
[1, 14]	μῆνα ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι δὲ	καὶ	Ἄσσις ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ
[1, 20]	Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς πλίνθου	καὶ	ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ τῆς
[1, 19]	τοὺς μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου	καὶ	ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ αὐτῆς
[1, 17]	ἄνδρα τά τε προτεθέντα λῦσαι	καὶ	αὐτὸν ἄλλα προβαλεῖν, ἃ μὴ
[1, 27]	καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης	καὶ	αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες
[1, 34]	καὶ τήν τε πόλιν Ἱεροσόλυμα	καὶ	αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ
[1, 7]	(λέγω δὲ τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ	καὶ	Βαβυλῶνι καὶ εἴ που τῆς
[1, 6]	μὲν οὖν παρ' Αἰγυπτίοις τε	καὶ	Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων
[1, 19]	πράξεσι τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων	(καὶ	Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας. Εἶθ' ἑξῆς ὑποκαταβὰς
[1, 18]	πράξεις τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησι	καὶ	βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν παρ'
[1, 14]	εἰς δουλείαν ἄγοντες. Πέρας δὲ	καὶ	βασιλέα ἕνα ἐξ αὐτῶν ἐποίησαν,
[1, 23]	(ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος μὲν	καὶ	βιβλίον ἔγραψεν περὶ ἡμῶν, Ἱερώνυμος
[1, 31]	καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός τε	καὶ	βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ μὴν
[1, 26]	Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων	καὶ	βουλευσάμενος μετὰ τῶν ἐν τούτοις
[1, 3]	λέγειν περὶ τῶν κατὰ πόλεις	καὶ	βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ τῆς
[1, 22]	φησί, πρὸς αὐτοὺς ἀφικνουμένων νεὼς	καὶ	βωμοὺς κατασκευασάντων ἅπαντα ταῦτα κατέσκαπτον,
[1, 34]	τὰ χείρονα (θεῶν τε ναοὺς	καὶ	βωμούς, οἷς ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν.
[1, 24]	τοὺς πλέον ταῖς ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας·	καὶ	γὰρ ἐθνῶν τινες καὶ τῶν
[1, 26]	τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις·	καὶ	γὰρ οὐ μόνον πόλεις καὶ
[1, 32]	~(Μετὰ τοῦτον ἐξετάσαι βούλομαι Χαιρήμονα·	καὶ	γὰρ οὗτος Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν
[1, 9]	ὃ τὴν ἐμὴν γνῶσιν διέφυγεν·	καὶ	γὰρ τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον
[1, 15]	παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν·	καὶ	γὰρ τὴν βασιλίδα βιαίως ἔσχεν
[1, 14]	αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς·	καὶ	γὰρ τοῖς ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν
[1, 2]	ἔχειν τῆς (μνήμης τὴν παράδοσιν·	καὶ	γὰρ τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα
[1, 22]	χρῆται τῷ περὶ ἡμῶν λόγῳ	καὶ	γέγραφεν οὕτως· (οἱ καλούμενοι Ἰουδαῖοι
[1, 21]	Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ, Μύττυνος	καὶ	Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη
[1, 5]	αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ καὶ λέγοιεν	καὶ	γράφοιεν. Οἱ δ' εἰ ταῦτα
[1, 26]	ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι	(καὶ	γυμνοὺς ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ, ὅτι
[1, 14]	(τῶν δὲ καὶ τὰ τέκνα	καὶ	γυναῖκας εἰς δουλείαν ἄγοντες. Πέρας
[1, 29]	κρατήσαντάς φησι τῆς Αἰγύπτου πολλὰ	καὶ	δεινὰ δρᾶν τοὺς ἐκ τῶν
[1, 8]	αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν τρισὶ	καὶ	δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ λοιπαὶ
[1, 26]	ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι	καὶ	δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι τὴν
[1, 22]	τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης	καὶ	δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς, ὡς ἱστορεῖ
[1, 17]	ὁ Σολομὼν ἄλλοις τε πολλοῖς	καὶ	δὴ καὶ χώραν τῆς Γαλιλαίας
[1, 13]	μαρτυρίαν διαβάλλειν δυνηθέντος· φαίνονται γὰρ	καὶ	δὴ μάλιστα πρὸς ἡμᾶς δυσμενῶς
[1, 31]	καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν γεγονέναι νομίζω	καὶ	δῆλον δ' ὅτι Μανεθὼς ἕως
[1, 12]	τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν	καὶ	δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ πάντες,
[1, 13]	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν	καὶ	διὰ τὴν συγγένειαν ἐν ταῖς
[1, 1]	λόγος α. ~(Ἱκανῶς μὲν ὑπολαμβάνω	καὶ	διὰ τῆς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν
[1, 28]	Τοὺς οὐρανίους δὲ πῶς ἐδύνατο;	Καὶ	διὰ τί ταύτην ἔσχε τὴν
[1, 2]	ἐκ τῶν ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι	καὶ	διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ
[1, 26]	γὰρ βασιλέα προσθεὶς ψευδὲς ὄνομα	καὶ	διὰ τοῦτο χρόνον αὐτοῦ τῆς
[1, 10]	γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας παραδόξου	καὶ	διαβολῆς, δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι
[1, 19]	τὰ πράγματα διοικούμενα ὑπὸ Χαλδαίων	καὶ	διατηρουμένην τὴν βασιλείαν ὑπὸ τοῦ
[1, 7]	ἐκ τῶν ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται	καὶ	δοκιμάζουσι τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ
[1, 20]	αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως	καὶ	δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν
[1, 20]	διὰ τὸ λίαν αὐτῷ πραγματικὴν	καὶ	δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν (ἀνέζευξεν
[1, 34]	ἱερὰ καθᾶραι ἀπ' ἀνθρώπων ἀνάγνων	καὶ	δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα αὐτοὺς ἐκ τῶν
[1, 28]	Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν	καὶ	δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος,
[1, 21]	μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος,	καὶ	ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου τελευτήσαντος
[1, 21]	δέκα. Μετὰ τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν,	καὶ	ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος Βασλήχου μῆνας β,
[1, 22]	μόνον ἠπίσταντο τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ	καὶ	ἐθαύμαζον ὅσοις αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ
[1, 7]	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι	καὶ	εἴ που τῆς ἄλλης οἰκουμένης
[1, 33]	ὧν (ἐστιν ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα	καὶ	ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν ὁ Ῥαμέσσης
[1, 17]	Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα, τεμὼν δὲ
[1, 22]	δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης	(καὶ	ἑκατοστῆς, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς
[1, 15]	Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον	καὶ	ἐκράτησεν τῆς ἰδίας βασιλείας. (Ἡ
[1, 22]	καὶ τάδε· ταῦτα δὲ ἔπραττεν	καὶ	ἔλεγε τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν
[1, 34]	ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας	καὶ	ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν εἰς τὴν νῦν
[1, 7]	καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα δὲ	καὶ	ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις,
[1, 16]	ποιμένες ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι τρισὶ	καὶ	ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν
[1, 14]	Ἔπειτα δὲ καὶ Ἄπωφις ἓν	καὶ	ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ
[1, 26]	βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν	καὶ	ἐπὶ ἄλλοις ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι,
[1, 19]	τρόπον πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	καὶ	ἐπὶ τὴν ἡμετέραν γῆν τὸν
[1, 34]	χρησμοὺς λαβόντα τούς τε ἱερεῖς	καὶ	ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους
[1, 22]	ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης	καὶ	ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν
[1, 32]	Τούτους δ' εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν	καὶ	ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ
[1, 26]	μέχρι τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω	καὶ	Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν Σέθων
[1, 23]	Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης	καὶ	Ἑρμογένης Εὐήμερός τε καὶ Κόνων
[1, 15]	ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας τέσσαρας	καὶ	ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν
[1, 27]	περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ	καὶ	ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι συντομίας
[1, 4]	διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν	καὶ	ἕτεραι τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἂν
[1, 19]	τε ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν	καὶ	ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας
[1, 24]	χρήσασθαι μάρτυσιν. (Ὅτι μὲν οὖν	καὶ	ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ
[1, 23]	Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος	καὶ	Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας
[1, 22]	ἐθῶν εἴς τινας ἤδη διαπεφοιτήκει	καὶ	ζήλου παρ' ἐνίοις ἠξιοῦτο. Δηλοῖ
[1, 22]	παρ' ἡμῖν δῆλός ἐστιν, ἀλλὰ	καὶ	ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ πλείστου γεγενημένος.
[1, 22]	ἀλλὰ καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς	καὶ	ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως αὐτοῖς
[1, 2]	ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία τε	καὶ	ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ
[1, 22]	δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη, τοῦτο	καὶ	ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν
[1, 23]	Ἑρμογένης Εὐήμερός τε καὶ Κόνων	καὶ	Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινες ἄλλοι
[1, 21]	τὸν παρ' ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν	καὶ	ἦν ἀφανὴς ἐπ' ἔτη πεντήκοντα,
[1, 2]	τε τὸν Σύριον καὶ Πυθαγόραν	καὶ	Θάλητα, πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων
[1, 22]	γεγυμνωμένως περὶ τούτων καὶ αἰκίαις	καὶ	θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι
[1, 15]	φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις ἔτι	καὶ	θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς ἀνατολὰς
[1, 22]	τῷ Κλεάρχῳ καὶ προσέτι πολλὴν	καὶ	θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου ἀνδρὸς
[1, 31]	τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν Αἰγύπτιοι	καὶ	θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ προσποιεῖν
[1, 2]	τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων τε	καὶ	θείων πρώτους παρ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας,
[1, 23]	δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος	καὶ	Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης
[1, 3]	οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ	καὶ	Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος ὑπό τινων
[1, 22]	ἔπραττεν καὶ ἔλεγε τὰς Ἰουδαίων	καὶ	Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος καὶ μεταφέρων
[1, 26]	σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν	καὶ	θύτας καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς
[1, 14]	καὶ Ἄπωφις ἓν καὶ ἑξήκοντα	(καὶ	Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα.
[1, 20]	φησι καὶ Λιβύης τὴν πολλὴν	καὶ	Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ περὶ τοῦ
[1, 12]	(Περὶ μὲν γὰρ Γαλατῶν τε	καὶ	Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες
[1, 19]	ἤδη τὰ παρὰ Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα	καὶ	ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπερ ἔχει
[1, 14]	Μάνεθως ἅπαντα τείχει τε μεγάλῳ	καὶ	ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας, ὅπως
[1, 32]	δ' αὐτῶν γραμματέας Μωσῆν τε	καὶ	Ἰώσηπον καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια
[1, 2]	χρῆσιν εἶναι θέλοντες παρὰ Φοινίκων	(καὶ	Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν. Οὐ μὴν
[1, 22]	τούτων ἐπισταμένους τὸ ἔθνος ἡμῶν	καὶ	καθ' ὃ καιρὸς ἦν αὐτοῖς
[1, 5]	ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν (ἐπεδείκνυντο,	καὶ	καθ' ὅντινα τρόπον ἐν τούτῳ
[1, 7]	τὸ γένος (τῶν ἱερέων ἄμικτον	καὶ	καθαρὸν διαμενεῖ προυνόησαν. Δεῖ γὰρ
[1, 24]	προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν διὰ φθόνον	καὶ	κακοήθειαν, ἄλλοι δὲ διὰ τοῦ
[1, 30]	ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον ἐκεῖ γενομένους	καὶ	κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ' ἐν ταῖς
[1, 22]	καλὸν εἶναι νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί,	καὶ	κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων
[1, 28]	(Ὀκτὼ δὲ μυριάδας τῶν λεπρῶν	καὶ	κακῶς διακειμένων πῶς οἷόν τε
[1, 22]	τοῦ μὴ παραβῆναι τούτους προαιρούμεθα	καὶ	καλὸν εἶναι νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί,
[1, 22]	τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν, ὅτι	καὶ	κατ' (ἐκεῖνον καὶ κατὰ Ἀλέξανδρον
[1, 22]	οὖν, ὅτι καὶ κατ' (ἐκεῖνον	καὶ	κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ
[1, 22]	(αὐτοῦ μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ	καὶ	κατὰ πόλεις οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν
[1, 20]	ὑπ' ἐκείνης ἔργα ψευδῶς γεγραφόσι.	(Καὶ	κατὰ ταῦτα τὴν μὲν τῶν
[1, 22]	τοῦ μάντεως καί τινων ἄλλων	καὶ	καταρωμένων αὐτῷ, τί μαίνεσθε, ἔφη,
[1, 28]	ζῴων ἀπέχεσθαι, πάντα δὲ θύειν	καὶ	κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν
[1, 19]	ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο	καὶ	κατεσκεύασε τὸν καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον
[1, 14]	Μέμφιδι κατεγίνετο τήν τε ἄνω	καὶ	κάτω χώραν δασμολογῶν καὶ φρουρὰν
[1, 22]	Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ	καὶ	κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν. (Ὧν
[1, 23]	Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός τε	καὶ	Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί
[1, 17]	γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον λύειν κελεύοντες,	καὶ	κρείττων ἐν τούτοις ἦν ὁ
[1, 28]	νενομοθετημένους τὸν βοῦν (καὶ τράγον	καὶ	κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς
[1, 28]	μιαροῖς νικῆσαί τε τῇ μάχῃ	καὶ	κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν
[1, 29]	ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ	καὶ	κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι τῆς
[1, 26]	ἐκπεσόντας τὴν νῦν Ἰουδαίαν κατασχεῖν	καὶ	κτίσαντας Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι,
[1, 28]	βοῦν (καὶ τράγον καὶ κροκοδείλους	καὶ	κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ
[1, 7]	χώραν ἐμβαλόντος καὶ Πομπηίου Μάγνου	καὶ	Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα δὲ καὶ
[1, 22]	πολλὰ ὀχυρώματα κατὰ τὴν χώραν	καὶ	κῶμαι, μία δὲ πόλις ὀχυρὰ
[1, 26]	καὶ γὰρ οὐ μόνον πόλεις	καὶ	κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ
[1, 26]	ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις	καὶ	κώμας πρὸς τὴν τῶν πεπρωμένων
[1, 33]	τῶν λεπρῶν ἢ ταῖς η	καὶ	λ (ταῖς περὶ τὸ Πηλούσιον.
[1, 22]	ψυχὴν οὐκ ἀνόητος, ἔτι δὲ	καὶ	λέγειν δυνατὸς καὶ τοῖς περὶ
[1, 5]	περὶ τῶν αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ	καὶ	λέγοιεν καὶ γράφοιεν. Οἱ δ'
[1, 26]	τοῦ φάναι γράψειν τὰ μυθευόμενα	καὶ	λεγόμενα περὶ τῶν Ἰουδαίων λόγους
[1, 34]	τοῦ ψεύσματος περὶ τῶν λεπρῶν	καὶ	λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα δὲ τὴν ἐκείνων
[1, 34]	τόπους ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς	καὶ	λεπροὺς βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου
[1, 35]	Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ τῶν ψωρῶν	καὶ	λεπρῶν (χρησμὸν οἴσων· φησὶ γὰρ
[1, 20]	διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν φησι	καὶ	Λιβύης τὴν πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν.
[1, 28]	Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα δὲ	καὶ	λόγον εἶχε διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους
[1, 22]	οἴκημα μέγα, οὗ βωμός ἐστι	καὶ	λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ (δύο τάλαντα
[1, 34]	αὑτῶν, νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης πῦρ	καὶ	λύχνους καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς τήν
[1, 22]	περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν	καὶ	Μάκρωνες οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες
[1, 5]	περὶ τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας	καὶ	μάλιστά γε τῆς περὶ τῶν
[1, 14]	ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ	καὶ	μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν
[1, 22]	διαβαδιζόντων πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν	καὶ	μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας
[1, 26]	δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν	καὶ	μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν
[1, 13]	ἐμοῦ νῦν εἰρημένας κομίζοντες αἰτίας	καὶ	μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο
[1, 26]	πρώτου στήσω τὸν λόγον, ᾧ	καὶ	μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος
[1, 8]	βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων	καὶ	μαχομένων, δύο δὲ μόνα πρὸς
[1, 9]	δὲ παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος	καί	με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ
[1, 15]	τῆς πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε	καὶ	μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις
[1, 20]	ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας,	καὶ	Μεγασθένης ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν
[1, 20]	βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ	καὶ	μεγέθει πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ
[1, 22]	αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε	καὶ	μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ
[1, 22]	ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ	καὶ	μεθ' ἡμέραν· καὶ ὅτι παρεκελεύετο
[1, 17]	ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν	καὶ	μεῖζον τὸ ἄστυ ἐποίησεν καὶ
[1, 22]	ἐν τῇ Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα	καὶ	μείζων καθέστηκεν. Καὶ Χοιρίλος μὲν
[1, 18]	μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ παραθήσομαι	καὶ	Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ
[1, 26]	ὁ Σέθως ἐβασίλευσεν ἔτη νθ	καὶ	μετ' αὐτὸν ὁ πρεσβύτερος τῶν
[1, 9]	Πρώτοις γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία	καὶ	μετ' ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων
[1, 33]	ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος	καὶ	μετ' ἐκείνων πάλιν εἰς τὴν
[1, 26]	εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν	καὶ	μετ' οὐ πολὺ ἧκον εἰς
[1, 4]	αὐχούντων ἀρχαιότητα; Μόλις γὰρ οὗτοι	καὶ	μετὰ ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε
[1, 33]	τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον	καὶ	μετὰ ταῦτα νικῶντα μάχῃ καὶ
[1, 22]	καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο	καὶ	μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ
[1, 22]	ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι δὲ	καὶ	μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον εἰς
[1, 2]	Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον	καὶ	μετὰ τοῦτον εἴ τινες ἄλλοι
[1, 31]	ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ	καὶ	μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο
[1, 22]	Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος	καὶ	μεταφέρων εἰς ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ
[1, 10]	μεθερμήνευκα γεγονὼς ἱερεὺς ἐκ γένους	καὶ	μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν
[1, 12]	τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ δὲ	καὶ	μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι
[1, 29]	ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ δὲ	καὶ	μέχρι τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν,
[1, 17]	ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἴρωμον	καὶ	μὴ δυνηθέντα λῦσαι τὰ αἰνίγματα
[1, 7]	ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι	καὶ	μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ τὰς
[1, 15]	Φοινίκην καὶ πάλιν Ἀσσυρίους τε	καὶ	Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν
[1, 31]	ὁμωρόφιον γενόμενον οὐ καθαρὸν ἡγεῖται.	Καὶ	μὴν κἂν θεραπευθῇ τὸ νόσημα
[1, 22]	Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον θεοῦ.	(Καὶ	μὴν οὐδὲ Ἡρόδοτος ὁ Ἁλικαρνασεὺς
[1, 14]	καὶ ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα	καὶ	μῆνα ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι δὲ
[1, 15]	Τοῦ δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα	καὶ	μῆνα ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις
[1, 15]	τρεῖς. Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα	καὶ	μῆνα ἕνα. Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης
[1, 15]	ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε	καὶ	μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ Θμῶσις
[1, 15]	ὀκτώ. Τοῦ δ' Ἀμένωφις τριάκοντα	καὶ	μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ Ὦρος
[1, 14]	καὶ Ἄσσις ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα	καὶ	μῆνας δύο. Καὶ οὗτοι μὲν
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ	καὶ	μῆνας δύο. Τοῦ δὲ Ἀμένωφις
[1, 15]	Τοῦ δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν	καὶ	μῆνας ἐννέα. Τῆς δὲ Μήφρης
[1, 15]	ἐννέα. Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα	καὶ	μῆνας ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις
[1, 15]	δύο. Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα	καὶ	(μῆνας ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως
[1, 14]	Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη	καὶ	μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ
[1, 15]	δεκατρία. Μεθ' ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι	καὶ	μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ
[1, 15]	δέκα. Τοῦ δὲ Θμῶσις ἐννέα	καὶ	μῆνας ὀκτώ. Τοῦ δ' Ἀμένωφις
[1, 15]	(Τ( οῦ δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα	καὶ	μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης
[1, 15]	δέκα. Τοῦ δὲ Ὦρος τριακονταὲξ	καὶ	μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ θυγάτηρ
[1, 15]	ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε	καὶ	μῆνας τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ
[1, 15]	ἕνα. Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης ἓν	καὶ	μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα	καὶ	μῆνας τρεῖς. Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς
[1, 17]	βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν	καὶ	μησὶν ὀκτὼ τοῦ κτίσαι Τυρίους
[1, 22]	ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας	καὶ	μήτε τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν
[1, 25]	Εἰς τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας	καὶ	μικροψυχίας ἔνιοι τῶν παρ' αὐτοῖς,
[1, 14]	θέρειαν ἤρχετο τὰ μὲν σιτομετρῶν	καὶ	μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ
[1, 35]	μὲν ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα	καὶ	μῖσος ἔφερεν, αὐτοὶ δ' οἱ
[1, 23]	τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος	καὶ	Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης
[1, 2]	Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα	καὶ	μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων
[1, 12]	εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε	καὶ	μόλις αὐτῶν εἰς τοὺς Ἕλληνας
[1, 2]	τῶν ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ	καὶ	μόλις ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων· οἱ
[1, 2]	αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε	καὶ	μονιμωτάτην ἔχειν τῆς (μνήμης τὴν
[1, 18]	καθελών τε τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ	καὶ	(ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό τε τοῦ
[1, 15]	Σέθως ὁ καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν	καὶ	ναυτικὴν ἔχων δύναμιν τὸν μὲν
[1, 35]	κατοικοῦμεν, ἔκτισαν δὲ καὶ πόλιν	καὶ	νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι περιβόητον; (Ἐχρῆν
[1, 14]	ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν πάτριον ἦν	καὶ	νομαδικὸν ἔχοντες τὸν βίον οὕτως
[1, 30]	τινες ἀνεμίχθησαν· τῶν γὰρ λεπρῶν	καὶ	νοσούντων πολλοὺς μὲν εἰκὸς ἐν
[1, 22]	ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ	καὶ	νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν· καὶ
[1, 31]	ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς	καὶ	ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός, πολλάς
[1, 27]	ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως	καὶ	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ
[1, 22]	ὀνείροις ἴσα σοι δόξω λέγειν.	Καὶ	ὁ Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ
[1, 29]	Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος,	(καὶ	οἱ τότε πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν
[1, 29]	ἔθεντο νόμους τοῖς πατρίοις αὐτῶν	(καὶ	οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ ἡμᾶς
[1, 33]	πρότερον οἵτινες ἦσαν αἱ τριάκοντα	καὶ	ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε πῶς
[1, 29]	τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί τε ταῦτα	καὶ	ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι
[1, 15]	τῷ Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα	καὶ	ὅτι ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[1, 27]	Αἰγυπτίων οἱ τὰ σώματα λελωβημένοι,	καὶ	ὅτι ἐκ τούτων οὐκ ἦν
[1, 6]	Χαλδαῖοι δὲ παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις,	καὶ	ὅτι μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν
[1, 22]	καὶ νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν·	καὶ	ὅτι παρεκελεύετο μὴ διέρχεσθαι τόπον,
[1, 22]	εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι	καὶ	οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες κατὰ
[1, 14]	καὶ τεσσαράκοντα καὶ μῆνας δύο.	Καὶ	οὗτοι μὲν ἓξ ἐν αὐτοῖς
[1, 22]	Σύριοι οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ	καὶ	οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι.
[1, 14]	ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα ἦν Σάλιτις.	Καὶ	οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο
[1, 34]	ζωῇ, (καὶ τὰ ἱερὰ ἁγνίσαι	καὶ	οὕτω τὴν γῆν καρποφορήσειν. Τὸν
[1, 14]	ποιμένες κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον,	καὶ	οὕτως συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς
[1, 4]	Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν	καὶ	παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται
[1, 14]	τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται	καὶ	παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς
[1, 8]	τῶν προφητῶν τὰ μὲν ἀνωτάτω	καὶ	παλαιότατα κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν τὴν
[1, 1]	γένους ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι	καὶ	παλαιότατόν ἐστι καὶ τὴν πρώτην
[1, 15]	δὲ ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην	καὶ	πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους
[1, 27]	ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου	καὶ	πάλιν ἐξ αὐτῆς ἀπελθεῖν. Ὅτι
[1, 22]	μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης	καὶ	παμφορωτάτης χώρας νέμονται, φησίν· ἡ
[1, 8]	αὐτοῦ; Ἀλλ' οὐδ' ὑπὲρ τοῦ	καὶ	πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι
[1, 22]	ὁδὸν καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου	καὶ	πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ
[1, 12]	ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι	καὶ	πάντες, ἀφ' ὧν τὸν φόρτον
[1, 31]	τῆς τριχός, πολλάς τε κελεύει	καὶ	παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν
[1, 8]	πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας	καὶ	παντοίων θανάτων τρόπους ἐν θεάτροις
[1, 22]	εἴκοσι πηχῶν, ὕψος δὲ δεκάπηχυ.	Καὶ	παρ' αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ
[1, 17]	φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα	καὶ	παρ' αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν, τὸν
[1, 2]	ἔργων μόνοις προσέχειν τοῖς Ἕλλησι	καὶ	παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν,
[1, 14]	οὐκ οἶδ' ὅπως θεὸς ἀντέπνευσεν	καὶ	παραδόξως ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν
[1, 22]	πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν	καὶ	παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους
[1, 19]	Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ	καὶ	παραταξάμενος αὐτοῦ τ' ἐκράτει καὶ
[1, 20]	αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως	καὶ	παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ καὶ
[1, 29]	ἢ κακῶς ἔπραττον, ἴσως ἂν	καὶ	παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα
[1, 35]	βασιλέα, καινότερον δ' ὄνομα συντέθεικεν	καὶ	παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον
[1, 15]	καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν,	καὶ	παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν ὁ αὐτοῦ
[1, 22]	εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας	καὶ	παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε καὶ
[1, 22]	(Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα	καὶ	Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ
[1, 15]	Ἅρμαϊν ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν	καὶ	πᾶσαν μὲν αὐτῷ τὴν ἄλλην
[1, 22]	καὶ τῶν διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι	(καὶ	πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι
[1, 22]	τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι	καὶ	πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις ὁμοίως
[1, 22]	ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας	καὶ	πατρίδος ἄνθρωποί τινες νόμων φυλακὴν
[1, 22]	κοινὰ διοικοῦντες (περὶ χιλίους μάλιστα	καὶ	πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν δὲ τοῦ
[1, 24]	ταῖς ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων	καὶ	περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ
[1, 22]	καὶ μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν	καὶ	περὶ πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ
[1, 12]	κατοικοῦσιν ἡ περὶ τὰς καπηλείας	καὶ	(περὶ τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ
[1, 22]	ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα	καὶ	περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ
[1, 6]	μὲν οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι	καὶ	περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ
[1, 12]	πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται	καὶ	περὶ τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου
[1, 19]	ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν	καὶ	περὶ τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ
[1, 22]	κατοικοῦμεν καὶ περὶ πλήθους ἀνδρῶν	καὶ	περὶ τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς
[1, 8]	παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει	καὶ	περὶ τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν
[1, 9]	λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ	καὶ	περὶ τοῦ πολέμου παντὸς καὶ
[1, 22]	αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ	καὶ	περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν
[1, 29]	τοὺς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας	καὶ	περὶ τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ
[1, 19]	ἡμῶν, ἅπερ ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις
[1, 9]	καὶ περὶ τοῦ πολέμου παντὸς	καὶ	περὶ τῶν αὐτῷ κατὰ μέρος
[1, 2]	ἐν δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου γε	καὶ	περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις
[1, 28]	εὐηθέστατον ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ ταῦτα	καὶ	περὶ τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς
[1, 8]	βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ τοῦτο δικαίως	καὶ	περὶ τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ
[1, 19]	ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας	καὶ	περὶ τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων
[1, 12]	διαίροντες. (Μῆδοι δὲ μετὰ ταῦτα	καὶ	Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας
[1, 17]	παμπόλλων ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα	καὶ	πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελῶς περὶ τῶν
[1, 26]	τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας	καὶ	πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις
[1, 6]	αὐτήν, ἐῶ γὰρ λέγειν εἰ	καὶ	πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ
[1, 26]	Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ	καὶ	πλήθει τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη· χάριτι
[1, 14]	τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ	καὶ	πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ
[1, 14]	τὸ δὲ σὼς ποιμήν ἐστι	καὶ	ποιμένες κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον,
[1, 26]	τῶν πρὸς ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων,	καὶ	πόλεις καὶ κώμας πρὸς τὴν
[1, 14]	(φησὶν ἐπὶ τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν	καὶ	πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον.
[1, 35]	ἧς νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν δὲ	καὶ	πόλιν καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι
[1, 29]	ἀλλ' ὅτε τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον	καὶ	πόλιν παρ' αὐτοῦ καὶ χώραν
[1, 20]	ἱστόρηκεν περὶ τοῦ προειρημένου βασιλέως	καὶ	πολλὰ πρὸς τούτοις ἐν τῇ
[1, 14]	ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός, μεταφράσας	καὶ	πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν
[1, 22]	ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ ἔθνος,	καὶ	πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴς τινας
[1, 22]	τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ	καὶ	πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας
[1, 2]	ἐκ τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους	καὶ	πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ μηδὲν
[1, 23]	τε καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων	καὶ	πολλοί τινες ἄλλοι τάχα, οὐ
[1, 22]	τῶν περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής,	καὶ	πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν
[1, 27]	καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς	καὶ	πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι
[1, 7]	τῶν ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν	(καὶ	πολλοὺς παρεχόμενον μάρτυρας. Καὶ ταῦτα
[1, 22]	μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα	καὶ	πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ
[1, 18]	Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς ὡμολογημένον	καὶ	πολὺ δήπου προάγειν τῆς τοῦ
[1, 14]	ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν	(καὶ	πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ βασιλέως, ᾧ
[1, 7]	Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν ἐμβαλόντος	καὶ	Πομπηίου Μάγνου καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου
[1, 29]	πρὸ τῆς ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον	καὶ	πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ γένος
[1, 26]	μετεσχηκέναι φύσεως (κατά τε σοφίαν	καὶ	πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν
[1, 22]	Ἀλεξάνδρου ποτὲ ἐν Βαβυλῶνι γενομένου	καὶ	προελομένου τὸ τοῦ Βήλου πεπτωκὸς
[1, 22]	ἀστυγειτόνων καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες	καὶ	προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ τῶν Περσικῶν
[1, 17]	περὶ τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων	καὶ	πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης ἀξίων.
[1, 12]	μὲν τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα	καὶ	πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ
[1, 26]	τὰ τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη	καὶ	πρὸς πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν
[1, 12]	καὶ τὴν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς	καὶ	πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς
[1, 6]	τὰς περὶ τὸν βίον οἰκονομίας	καὶ	πρὸς τὴν τῶν κοινῶν ἔργων
[1, 22]	τινων δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον.	Καὶ	προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις
[1, 22]	ὁ Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ Κλεάρχῳ	καὶ	προσέτι πολλὴν καὶ θαυμάσιον καρτερίαν
[1, 26]	τοῦτο τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα	καὶ	προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν οὖν
[1, 32]	οὗτος Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν	καὶ	προσθεὶς ταὐτὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως
[1, 26]	τῶν θεῶν, εἰ βιασθέντες ὀφθήσονται.	Καὶ	προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες
[1, 28]	πρὸς τὸν βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν.	Καὶ	προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 4]	λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι,	καὶ	προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν εἶναί
[1, 26]	Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως.	Καὶ	πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ
[1, 29]	τὸ μετ' αὐτῶν πλῆθος, εἰ	καὶ	πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ καὶ
[1, 28]	τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία	καὶ	πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει.
[1, 26]	θύτας καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς	καὶ	προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς
[1, 35]	ὄνομα συντέθεικεν καὶ παρεὶς ἐνύπνιον	καὶ	προφήτην Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν
[1, 2]	Ἕλλησιν ἅπαντα νέα καὶ χθὲς	καὶ	πρῴην, ὡς ἂν εἴποι τις,
[1, 22]	κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν ἔνια τῶν εἰρημένων.	(Καὶ	πρῶτον ἐπιδείξω τὸν χρόνον· μνημονεύει
[1, 22]	ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας	καὶ	Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ
[1, 2]	οἷον Φερεκύδην τε τὸν Σύριον	καὶ	Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες συμφώνως
[1, 28]	τοῦτο κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς ὑπελάμβανε.	Καὶ	πῶς οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον
[1, 1]	τὴν πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν,	καὶ	πῶς τὴν χώραν ἣν νῦν
[1, 14]	καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν	καὶ	ῥᾳδίως ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ κράτος
[1, 26]	ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε δέοι	καὶ	ῥᾳδίως ὑποχείριον αὐτοῖς (τὴν χώραν
[1, 26]	Τὸν δὲ υἱὸν Σέθω τὸν	καὶ	Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς τοῦ πατρὸς
[1, 15]	ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως ὁ	καὶ	Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ ναυτικὴν ἔχων
[1, 22]	πολλάκις ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων	καὶ	σατραπῶν οὐ δύνανται μεταπεισθῆναι τῇ
[1, 9]	προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι	καὶ	σιωπήσαντες, εἴ τι κατ' ἄγνοιαν
[1, 26]	βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς	καὶ	σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε τῶν
[1, 23]	διήνεγκαν. Τῷ μὲν γὰρ ἐδόξαμεν	καὶ	σπουδαίας εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ
[1, 26]	ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον δὲ	καὶ	στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε
[1, 22]	σατράπαις ἐξέτινον, περί τινων δὲ	καὶ	συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι
[1, 28]	Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς	καὶ	συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς
[1, 27]	Ῥάμψης καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν,	καὶ	συμβαλόντες οἱ δύο τοῖς ποιμέσι
[1, 26]	ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἱερέων	καὶ	συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς
[1, 21]	ὁ Πέρσης τὸ κράτος παρέλαβεν.	Καὶ	σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ
[1, 33]	Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ	καὶ	συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν,
[1, 22]	ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης	καὶ	συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας
[1, 20]	πόλιν, Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος	καὶ	συντάξας τὰ ἔξω τῆς πόλεως
[1, 22]	ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ	καὶ	Σύριοι οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[1, 19]	αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων	καὶ	Σύρων καὶ τῶν κατὰ τὴν
[1, 26]	ζῴων χρώμενοι διετέλουν καὶ θύτας	καὶ	σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς καὶ προφήτας
[1, 25]	ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ	καὶ	σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ
[1, 33]	δὲ δὴ τοῦ πλήθους ἀριθμὸς	καὶ	σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας
[1, 22]	καὶ πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ	καὶ	σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί τινες
[1, 22]	Ἰουδαίου ἀνδρὸς ἐν τῇ διαίτῃ	καὶ	σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι δὲ τοῖς
[1, 26]	ἀναλαβών τε τόν τε Ἆπιν	καὶ	τὰ ἄλλα τὰ ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα
[1, 26]	Αὔαριν τὴν προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις παρέξειν
[1, 20]	τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα	καὶ	τὰ θαυμάσια κατασκευασθῆναι περὶ αὐτὴν
[1, 34]	ἀγανακτοῦντος ἐπὶ τῇ τούτων ζωῇ,	(καὶ	τὰ ἱερὰ ἁγνίσαι καὶ οὕτω
[1, 28]	ἐπελθόντας τάς τε πόλεις ἀνιστάναι	καὶ	τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ τοὺς
[1, 34]	καὶ τούς τε ἀνθρώπους ὑβρίζοντας	καὶ	τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας
[1, 26]	εἰς πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα,	καὶ	τὰ καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς
[1, 22]	τὴν δεκάτην τῶν γινομένων λαμβάνοντες	καὶ	τὰ κοινὰ διοικοῦντες (περὶ χιλίους
[1, 19]	λαφύρων τό τε Βήλου ἱερὸν	καὶ	τὰ λοιπὰ κοσμήσας φιλοτίμως τήν
[1, 26]	ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου.	Καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν
[1, 12]	μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας,	καὶ	τὰ μήτε γενόμενα παρ' αὐτοῖς
[1, 9]	τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον	καὶ	τὰ παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα
[1, 2]	δὲ τὰς κτίσεις τῶν πόλεων	καὶ	τὰ περὶ τὰς ἐπινοίας τῶν
[1, 2]	περὶ τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν	καὶ	τὰ περὶ τὰς τῶν νόμων
[1, 14]	ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ	καὶ	τὰ πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη
[1, 33]	αὐτοῖς τὴν Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν	καὶ	τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους
[1, 22]	πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ	καὶ	τὰ Σόλυμα ὄρη ἐν τῇ
[1, 28]	τὴν ὀργὴν τῶν θεῶν προορώμενον	καὶ	τὰ συμβησόμενα περὶ τὴν Αἴγυπτον,
[1, 14]	τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ	καὶ	τὰ τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς
[1, 27]	ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα μὲν	καὶ	τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι
[1, 14]	τάς τε πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν	καὶ	τὰ τῶν θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν,
[1, 22]	βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι μετὰ ταῦτα	καὶ	τάδε· ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ
[1, 15]	γὰρ τὴν βασιλίδα βιαίως ἔσχεν	καὶ	ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει
[1, 14]	καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ	καὶ	ταῖς ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν
[1, 2]	καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο,	καὶ	τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ
[1, 17]	ἐν τούτοις ἦν ὁ Σολομὼν	καὶ	τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι
[1, 3]	διὰ τῶν βιβλίων ἀλλήλους ἐλέγχουσι	καὶ	τἀναντιώτατα περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν
[1, 1]	ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι δὲ	καὶ	τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι, δι' ἃς
[1, 17]	ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ γένους ἡμῶν	καὶ	τὰς ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν.
[1, 22]	ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας	καὶ	τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ οὐκ
[1, 22]	ἐν αὐτῷ καὶ τὰς νύκτας	καὶ	τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς
[1, 24]	προτεθέντων τοῦ λόγου, τὰς διαβολὰς	καὶ	τὰς λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί τινες
[1, 8]	ῥῆμα προέσθαι παρὰ τοὺς νόμους	καὶ	τὰς μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ
[1, 22]	Ἐπὶ τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον	καὶ	τὰς νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας.
[1, 22]	τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ	καὶ	τὰς νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας
[1, 24]	ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν	(καὶ	τὰς πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος
[1, 19]	τὸν Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα	καὶ	τὰς τούτου πράξεις ἀφηγούμενος λέγει,
[1, 21]	Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ	καὶ	τὰς τῶν Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ
[1, 33]	Ἀμένωφιν ἐκ τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι.	~(Καὶ	ταῦτα μὲν ὁ Χαιρήμων. Οἶμαι
[1, 7]	διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς παρεχόμενον μάρτυρας.	Καὶ	ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον ἐπ'
[1, 18]	παρέλαβον, τότε τὸν νεὼν κατεσκεύασαν.	Καὶ	ταῦτα σαφῶς ἐκ τῶν ἱερῶν
[1, 2]	Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι,	καὶ	ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ
[1, 28]	μὴν τούτοις ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις,	καὶ	τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν πρὸς τὸν
[1, 19]	δὲ ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου.	(Καὶ	τειχίσας ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ
[1, 22]	ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια. Παρέχεται δὲ	καὶ	τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς περὶ
[1, 14]	τοῦτον δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα	καὶ	τεσσαράκοντα ἔτη καλούμενος Βηών. Μεθ'
[1, 14]	πᾶσι δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα	καὶ	τεσσαράκοντα καὶ μῆνας δύο. Καὶ
[1, 14]	πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ κράτος ὀκτὼ	καὶ	τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς
[1, 14]	καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι	καὶ	τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα
[1, 14]	οὐκ ἐλάττους μυριάδων ὄντας εἴκοσι	καὶ	τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου (τὴν
[1, 7]	ἀρχῆς ἐπὶ τούτων τοὺς ἀρίστους	καὶ	τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ προσεδρεύοντας
[1, 22]	Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ	καὶ	τῇ περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ
[1, 30]	πλείστους δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ	καὶ	τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι πρὸς
[1, 22]	(οὐ τῇ διαλέκτῳ μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῇ ψυχῇ. Καὶ τότε διατριβόντων
[1, 3]	Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα	καὶ	τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς
[1, 8]	ἃ τούς τε νόμους περιέχει	καὶ	τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι
[1, 22]	ἡμετέρᾳ εἶναι χώρᾳ, ἃ κατοικοῦμεν,	καὶ	τὴν Ἀσφαλτῖτιν λεγομένην λίμνην· αὕτη
[1, 31]	μὴν κἂν θεραπευθῇ τὸ νόσημα	καὶ	τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν
[1, 1]	τῶν μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν	καὶ	τὴν ἑκούσιον ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν
[1, 4]	μάλιστα δὴ καὶ τὴν πλάνην	καὶ	τὴν ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς
[1, 24]	Θεόπομπός ἐστιν ὡς οἴονταί τινες,	καὶ	τὴν Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ
[1, 12]	καὶ τὸ φυλάττειν τοὺς νόμους	καὶ	τὴν κατὰ τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν
[1, 14]	κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ	καὶ	τὴν (λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν
[1, 19]	ἐχόμενα ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν ἀνάστημα	καὶ	τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως
[1, 19]	τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράγματα	καὶ	τὴν λοιπὴν χώραν καὶ τοὺς
[1, 19]	τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας	καὶ	τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς
[1, 29]	δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα	(καὶ	τὴν παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν;
[1, 22]	δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς ἐνύπνια	καὶ	τὴν περὶ τοῦ νόμου παραδεδομένην
[1, 4]	πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα δὴ	καὶ	τὴν πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν
[1, 22]	πλῆθός (ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν ὅτι	καὶ	τὴν πόλιν αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα
[1, 19]	εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ	καὶ	τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν
[1, 22]	εἶχεν γὰρ (τὴν κατοίκησιν αὐτῶν	καὶ	τὴν πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος
[1, 22]	πατρίδος ἄνθρωποί τινες νόμων φυλακὴν	καὶ	τὴν πρὸς θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ
[1, 12]	ἅπαντες οἱ παρὰ τὴν θάλατταν	καὶ	τὴν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς καὶ
[1, 1]	Ἰουδαίων, ὅτι καὶ παλαιότατόν ἐστι	καὶ	τὴν πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν,
[1, 20]	τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι	καὶ	τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην
[1, 34]	τὴν ὀνομασίαν πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι	καὶ	τήν τε πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ
[1, 20]	βασιλέως, ὅτι καὶ τὴν Συρίαν	καὶ	τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος κατεστρέψατο.
[1, 19]	περὶ τὴν Συρίαν τὴν κοίλην	καὶ	τὴν Φοινίκην τόποις ἀποστάτης γέγονεν,
[1, 29]	παραγινόμενοι, τὴν δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ	καὶ	τὴν φυγὴν πόθεν εἰκάζειν ἔμελλον;
[1, 19]	καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ τ' ἐκράτει	καὶ	τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ
[1, 22]	τῷ παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις μέγας	καὶ	τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος, ἔτι
[1, 26]	ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς	καὶ	τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη
[1, 14]	δὲ τῶν ἐκ τῆς Θηβαίίδος	καὶ	τῆς ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι
[1, 18]	ᾠκοδόμησεν τό τε τοῦ Ἡρακλέους	καὶ	τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν τε τοῦ
[1, 9]	δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι	καὶ	τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν
[1, 19]	περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ	καὶ	τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν
[1, 5]	ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα	καὶ	τῆς ἐν τούτοις δεινότητος δεῖ
[1, 19]	φίλων μετὰ τῆς βαρυτάτης δυνάμεως	καὶ	τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς
[1, 12]	πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν τοῖς εἰρημένοις	καὶ	τῆς περὶ τὸν βίον ἡμῶν
[1, 5]	συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν	καὶ	τῆς περὶ τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς
[1, 35]	ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους περὶ θεῶν	καὶ	τῆς πρὸς (ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ
[1, 3]	περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι.	(Καὶ	τί δεῖ λέγειν περὶ τῶν
[1, 3]	ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ Τίμαιος	καὶ	Τίμαιον οἱ μετ' ἐκεῖνον γεγονότες,
[1, 24]	Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ δὲ	καὶ	Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις (περὶ
[1, 28]	τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινές εἰσι	καὶ	τίνα τρόπον αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε
[1, 28]	εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ Ἆπιν	καί	τινα τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων
[1, 7]	γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων	καὶ	τίνες οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ'
[1, 22]	ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως	καί	τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ,
[1, 35]	καὶ τὸ γένος ὅστις ἦν	καὶ	τίνων, διὰ τί δὲ τοιούτους
[1, 22]	τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε	καί	τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος
[1, 9]	αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν	(καὶ	Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν μάρτυρας. Πρώτοις
[1, 9]	καί με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς	καὶ	Τίτος ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς
[1, 14]	τὸ γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ	καὶ	τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς
[1, 31]	οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ τοῖς	καὶ	τὸ βραχύτατόν τι τοῦ σώματος
[1, 35]	μόνον εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ	καὶ	τὸ γένος ὅστις ἦν καὶ
[1, 22]	γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τελευταῖον	καὶ	τὸ ἡμέτερον ἐνέταξε λέγων· (Τῶν
[1, 22]	μέγεθος τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν	καὶ	τὸ κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ
[1, 22]	Ὁ δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς χώρας ἣν
[1, 29]	ἀπιθάνως ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ	καὶ	τὸ μετ' αὐτῶν πλῆθος, εἰ
[1, 22]	ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες	καὶ	τὸ παράπαν οἶνον οὐ πίνοντες
[1, 12]	στρατεύσαντες. Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν	καὶ	τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς
[1, 12]	δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες	καὶ	τὸ φυλάττειν τοὺς νόμους καὶ
[1, 12]	τοιαύτην ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης	καὶ	τοιαύτας πράξεις κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ'
[1, 2]	πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν
[1, 29]	τὸ πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ
[1, 26]	μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν
[1, 8]	τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν θεὸν	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου
[1, 26]	λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ	καὶ	τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων
[1, 24]	τοῦ γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς	καὶ	τοῖς γεγραφόσι ταύτας καθ' ἑαυτῶν
[1, 29]	προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι	καὶ	τοῖς ἔθεσι πλεῖστον διέφερον. Ὁ
[1, 10]	ἐντυχεῖν λέγωσιν, ἀλλ' οὔ γε	καὶ	τοῖς ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι
[1, 26]	τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο	καὶ	τοῖς κατὰ μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν
[1, 27]	συμβαλόντες οἱ δύο τοῖς ποιμέσι	καὶ	τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ
[1, 28]	στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι	καὶ	τοῖς μιαροῖς νικῆσαί τε τῇ
[1, 1]	ὑπό τινων εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις	καὶ	τοῖς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ'
[1, 19]	τεταγμένος σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ	καὶ	τοῖς περὶ τὴν Συρίαν τὴν
[1, 22]	ἔτι δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς	καὶ	τοῖς περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ
[1, 26]	εἰς τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων	(καὶ	τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν,
[1, 6]	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι	καὶ	τοῖς προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ
[1, 29]	καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ	καὶ	τοῖς τὰ περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι
[1, 14]	θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε	καὶ	τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας
[1, 2]	περὶ Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον	καὶ	τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ
[1, 31]	μόνους περιπατεῖν κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια,	καὶ	τὸν ἁψάμενον (αὐτῶν ἢ ὁμωρόφιον
[1, 26]	ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν τε	καὶ	τὸν βασιλέα χόλον τῶν θεῶν,
[1, 22]	ἐστιν ἐντυχεῖν. Οὐκ ὀκνήσω δὲ	καὶ	τὸν ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ
[1, 33]	ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ Μωσεῖ	καὶ	τὸν Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων ὡς
[1, 22]	ἐν οἷς μετά τινων ἄλλων	καὶ	τὸν καλούμενον ὅρκον κορβὰν καταριθμεῖ.
[1, 19]	ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν	καὶ	τὸν ναὸν ἐνέπρησε τὸν ἐν
[1, 22]	καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε	καὶ	τὸν ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων
[1, 32]	Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι μυριάδας	καὶ	τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ τῆς
[1, 26]	(Οἱ δὲ εἰς ταύτην εἰσελθόντες	καὶ	τὸν τόπον τοῦτον εἰς ἀπόστασιν
[1, 32]	βασιλέως ὅπερ ὁ Μανεθὼς Ἀμένωφιν	καὶ	τὸν υἱὸν (αὐτοῦ Ῥαμεσσήν, φησὶν
[1, 22]	ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος	καὶ	τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ
[1, 22]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ ψυχῇ.	Καὶ	τότε διατριβόντων ἡμῶν περὶ τὴν
[1, 13]	τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ	καὶ	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν
[1, 35]	ᾠκοδομήσαντο πᾶσι περιβόητον; (Ἐχρῆν δὲ	καὶ	τοῦ νομοθέτου μὴ μόνον εἰπεῖν
[1, 17]	καὶ μεῖζον τὸ ἄστυ ἐποίησεν	καὶ	τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς τὸ ἱερὸν
[1, 35]	πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅς γε	καὶ	τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ
[1, 31]	βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ μὴν	καὶ	τοὔνομα λίαν ἀπιθάνως μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ
[1, 14]	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι,	καὶ	τοὺς ἀδελφοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 19]	πράγματα καὶ τὴν λοιπὴν χώραν	καὶ	τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε καὶ
[1, 26]	Ἱεροσόλυμα, καὶ τὰ καθ' ἑαυτὸν	καὶ	τοὺς ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας
[1, 11]	τῶν παρ' ἄλλοις γραμμάτων παρέξω	καὶ	τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ γένος
[1, 14]	καὶ τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων	καὶ	τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι
[1, 14]	ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ κράτος εἷλον,	(καὶ	τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι
[1, 31]	τοῖς πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς	καὶ	τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς
[1, 33]	καὶ μετὰ ταῦτα νικῶντα μάχῃ	καὶ	τοὺς Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα
[1, 28]	ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν	καὶ	τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε
[1, 5]	τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ	καὶ	τοὺς μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν
[1, 28]	ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν	καὶ	τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς,
[1, 26]	Λέγεται δέ, ὅτι τὴν πολιτείαν	καὶ	τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς
[1, 1]	ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι	καὶ	τοὺς οὐ παραλιπόντας τὴν περὶ
[1, 26]	τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος	καὶ	τοὺς ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν οἷς
[1, 2]	τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν	καὶ	τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων τε
[1, 19]	(Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως τὴν πόλιν	καὶ	τοὺς πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν
[1, 34]	ἐλθεῖν εἰς τὴν οἰκουμένην χώραν	καὶ	τούς τε ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ
[1, 14]	ἐχόμενον. Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας	καὶ	τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ
[1, 19]	(Εἶτα τοὺς ἀπὸ Νώχου καταλέγων	καὶ	τοὺς χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ
[1, 5]	τοὺς μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν	καὶ	τοὺς ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ
[1, 8]	τὴν τῶν γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους,	καὶ	τοῦτο δικαίως καὶ περὶ τῶν
[1, 14]	ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει.	Καὶ	τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται
[1, 29]	ἔχων εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν.	Καὶ	τοῦτο μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ
[1, 12]	οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν.	Καὶ	τοῦτο φαίνεται καὶ περὶ τὴν
[1, 8]	τὸ νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα	καὶ	τούτοις ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,
[1, 28]	ἐξ Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων ἱερέων,	καὶ	τοῦτον αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς
[1, 32]	γραμματέας Μωσῆν τε καὶ Ἰώσηπον	καὶ	τοῦτον ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ' αὐτοῖς
[1, 26]	δὲ τοῦ πλήθους (μυριάδας ὀκτώ·	καὶ	τούτους εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς
[1, 26]	τῶν Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο	καὶ	τούτῳ πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν.
[1, 22]	δὲ τὰ περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι,	καὶ	τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ
[1, 22]	τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν πολλοὺς	καὶ	τούτων ἐπισταμένους τὸ ἔθνος ἡμῶν
[1, 29]	ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους	καὶ	τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί
[1, 8]	τὴν ἀναγραφήν, τὰ δικαίως πεπιστευμένα.	(Καὶ	τούτων πέντε μέν ἐστι Μωυσέως,
[1, 28]	παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν βοῦν	(καὶ	τράγον καὶ κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους,
[1, 33]	εἶπεν οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι	καὶ	τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον ἐν τῇ
[1, 21]	ὁ σύμπας χρόνος ἔτη νδ	καὶ	τρεῖς μῆνες πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ
[1, 14]	Μεθ' ὃν ἄλλος Ἀπαχνὰς ἓξ	καὶ	τριάκοντα ἔτη καὶ μῆνας ἑπτά.
[1, 33]	Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ	καὶ	τριάκοντα μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ
[1, 16]	δὲ πρόγονοι τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα	καὶ	τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς
[1, 21]	τοῖς ἡμετέροις γράμμασι τὰ Χαλδαίων	καὶ	Τυρίων, ὡμολογημένη δὲ καὶ ἀναντίρρητος
[1, 26]	Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως ἐργάζοιντο	καὶ	τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι.
[1, 15]	τῶν τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς
[1, 26]	Αὐτὸς δὲ προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ	καὶ	τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων
[1, 26]	εἰ καθαρὰν ἀπό τε λεπρῶν	καὶ	τῶν ἄλλων μιαρῶν ἀνθρώπων τὴν
[1, 22]	τοῦ Λάγου μετὰ τῆς δυνάμεως	καὶ	τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ τοῦ φυλάττειν
[1, 22]	τὰ προειρημένα. ~(Δεῖ δ' ἄρα	καὶ	τῶν ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις
[1, 22]	πάντων ὁμολογουμένως καὶ τῶν Ἑλλήνων	καὶ	τῶν βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν
[1, 22]	τόπον, ἐφ' ὃν ὄνος ὀκλάσῃ,	καὶ	τῶν διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ
[1, 22]	κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων	καὶ	τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι
[1, 22]	γὰρ ὁ Ἀριστοτέλους ὢν μαθητὴς	καὶ	τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων
[1, 22]	καὶ τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως	καὶ	τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων
[1, 13]	περὶ τούτων πίστεις παράσχω, τότε	καὶ	τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς
[1, 3]	γε περὶ τῆς Περσικῆς στρατείας	καὶ	τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων οἱ
[1, 24]	ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν τινες	καὶ	τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν τὴν
[1, 7]	πατρόθεν τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς	(καὶ	τῶν ἐπάνω προγόνων καὶ τίνες
[1, 19]	τε καὶ Φοινίκων καὶ Σύρων	καὶ	τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν
[1, 26]	Εἶναι δέ τινας (ἐν αὐτοῖς	καὶ	τῶν λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ
[1, 22]	βωμοὺς κατασκευασάντων ἅπαντα ταῦτα κατέσκαπτον,	καὶ	τῶν μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις
[1, 8]	περὶ τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ	καὶ	τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας
[1, 2]	Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον, οὗτος δὲ	καὶ	τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται γενόμενος,
[1, 29]	ἄλογον, τῶν μὲν οἰκείων αὐτοῖς	καὶ	τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ
[1, 8]	θεοῦ δόγματα καὶ τούτοις ἐμμένειν	καὶ	ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ δέοι, θνήσκειν
[1, 19]	ὄντα γε ὑπερβολὴν ὡς μεγάλα	καὶ	ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν
[1, 18]	μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους· οὓς	καὶ	ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ
[1, 2]	τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται γενόμενος,	καί	φασιν οὐδὲ τοῦτον ἐν γράμμασι
[1, 22]	τοῦ μάντεως αὐτῷ τὸν ὄρνιθα	καὶ	φήσαντος, ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ
[1, 25]	δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ μισεῖν	καὶ	φθονεῖν τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς,
[1, 31]	τοὐναντίον εἰκὸς ἦν προνοίᾳ τινὶ	καὶ	φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν τῇ
[1, 22]	τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα	καὶ	φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς
[1, 3]	τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ Ἀντίοχον	καὶ	Φίλιστον ἢ Καλλίαν Τίμαιος συμφωνεῖν
[1, 22]	ἔχει τῶν ἐκείνου θαυμασιότητά τινα	καὶ	φιλοσοφίαν ὁμοίως διελθεῖν οὐ χεῖρον.
[1, 20]	κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ	καὶ	Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος
[1, 23]	προεθέμην. (Ὁ μέντοι Φαληρεὺς Δημήτριος	καὶ	Φίλων ὁ πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος
[1, 15]	παλλακίδων. (Αὐτὸς δὲ ἐπὶ Κύπρον	καὶ	Φοινίκην καὶ πάλιν Ἀσσυρίους τε
[1, 22]	τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον εἰς Αἴγυπτον	καὶ	Φοινίκην (μετέστησαν διὰ τὴν ἐν
[1, 23]	αἵ τε Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων	καὶ	Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις τε
[1, 19]	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε	καὶ	Φοινίκων καὶ Σύρων καὶ τῶν
[1, 13]	πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ	καὶ	Φοίνιξι μάλιστα δὴ χρήσομαι μάρτυσιν,
[1, 2]	παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ Χαλδαίοις	καὶ	Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ νῦν ἡμᾶς
[1, 14]	ἄνω καὶ κάτω χώραν δασμολογῶν	καὶ	φρουρὰν ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν
[1, 20]	καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ	καὶ	φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη εἰς τὴν
[1, 6]	εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν	καὶ	φυλαχθήσεται, πειράσομαι συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ
[1, 2]	Τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις τε	καὶ	Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ
[1, 19]	ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν Βαβυλῶνος	καὶ	Χαλδαίων (βασιλέα καὶ τὰς τούτου
[1, 2]	Θάλητα, πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων	καὶ	Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι,
[1, 23]	τῆς ἀρχαιότητος αἵ τε Αἰγυπτίων	καὶ	Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς
[1, 2]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα νέα	καὶ	χθὲς καὶ πρῴην, ὡς ἂν
[1, 22]	ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ αὐτῶν.	Καὶ	Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς
[1, 22]	(λίμνη πλατυτέρα καὶ μείζων καθέστηκεν.	Καὶ	Χοιρίλος μὲν οὖν οὕτω μέμνηται
[1, 29]	οἱ τὸ γένος Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ	καὶ	χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν ἐνίκησε
[1, 17]	μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ πόλει	καὶ	χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ
[1, 29]	ἐξῆλθον καὶ πόλιν παρ' αὐτοῦ	καὶ	χώραν ἔλαβον, πάντως ἂν γεγόνεισαν
[1, 29]	παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα	καὶ	χώραν πολλὴν κρείττω τῆς Αἰγύπτου
[1, 17]	ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ δὴ	καὶ	χώραν τῆς Γαλιλαίας ἐν τῇ
[1, 15]	τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε	καὶ	χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε ἱκανοῦ
[1, 27]	Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ	καὶ	ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο
[1, 1]	τοὺς δὲ βλασφήμως περὶ ἡμῶν	καὶ	ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν
[1, 34]	λαὸν τῶν Ἰουδαίων λεπροὺς ὄντας	καὶ	ψωροὺς καὶ ἄλλα νοσήματά τινα
[1, 34]	πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ τῶν λεπρῶν	καὶ	ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς
[1, 27]	ἕνεκα· δέδωκε γὰρ οὗτος ἡμῖν	καὶ	ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς τε μὴ
[1, 6]	καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο προστάξαντες,	καὶ	ὡς μέχρι τῶν καθ' ἡμᾶς
[1, 28]	φησὶν ἐξελέσθαι τῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως	πάλαι	γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς
[1, 28]	ἔδωκε πόλιν, ὥς φησι, τὴν	πάλαι	μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν ποιμένων,
[1, 29]	τί ποτ' ἂν ἐχθροῖς μὲν	πάλαι	τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς
[1, 22]	κατὰ πόλεις οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν	πάλαι	τὸ ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν
[1, 4]	~(Αἰτίαι δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας	πολλαὶ	μὲν ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι
[1, 17]	μέχρι νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις	πολλαὶ	τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς
[1, 15]	~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης	παρατίθεμαι	τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν
[1, 24]	συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν,	οἶμαι	γιγνώσκειν τοὺς πλέον ταῖς ἱστορίαις
[1, 33]	~(Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Χαιρήμων.	Οἶμαι	δὲ αὐτόθεν φανερὰν εἶναι ἐκ
[1, 23]	ὑγιεῖς τὴν μνήμην παρέλιπον, τεκμήριον	οἶμαι	παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ ὁ τὴν
[1, 22]	καπνῷ. (Δῆλον οὖν ἐστιν, ὡς	οἶμαι,	πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ
[1, 11]	εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ φανερόν, ὡς	οἶμαι,	πεποιηκὼς ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ
[1, 13]	οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων αὐτὰς	οἶμαι	τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας
[1, 22]	Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ οὗ	βούλομαι	κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν ἔνια τῶν εἰρημένων.
[1, 11]	βαρβάροις μᾶλλον ἢ τοῖς Ἕλλησι,	βούλομαι	μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς τοὺς
[1, 17]	ἀποδεικνὺς τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν.	~(Βούλομαι	τοίνυν ἀπὸ τούτων ἤδη μετελθεῖν
[1, 32]	εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον ἐξετάσαι	βούλομαι	Χαιρήμονα· καὶ γὰρ οὗτος Αἰγυπτιακὴν
[1, 14]	ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας.	~(Ἄρξομαι	δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ'
[1, 1]	αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω.	(Πειράσομαι	δὲ καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι,
[1, 27]	πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον, ταῦτα	πειράσομαι	διὰ τῶν ὑπ' αὐτοῦ λεγομένων
[1, 35]	λοιπὰ τῶν εἰς τὸ προκείμενον	πειράσομαι	προσαποδοῦναι.
[1, 6]	δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται,	πειράσομαι	συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον
[1, 13]	τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν	πειράσομαι	τοῦτο ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ
[1, 14]	Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει.	Παραθήσομαι	δὲ τὴν λέξιν αὐτοῦ καθάπερ
[1, 18]	ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ	παραθήσομαι	καὶ Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν
[1, 22]	κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις, τοῦτο	παραθήσομαι.	(Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν
[1, 17]	τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων,	παραθήσομαι	μάρτυρα Δῖον ἄνδρα περὶ τὴν
[1, 19]	τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ	παραθήσομαι	τὰ τοῦ Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα
[1, 14]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἄλλοις	ποιήσομαι	τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ
[1, 1]	βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος.	Χρήσομαι	δὲ τῶν μὲν ὑπ' ἐμοῦ
[1, 13]	γὰρ καὶ Φοίνιξι μάλιστα δὴ	χρήσομαι	μάρτυσιν, οὐκ ἄν τινος ὡς
[1, 22]	τὸ πλέον γνῶναι τοῦ βιβλίου·	φυλάττομαι	(γὰρ ἐγὼ τὰ πλείω τῶν
[1, 22]	ὀχυρώματα κατὰ τὴν χώραν καὶ	κῶμαι,	μία δὲ πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα
[1, 22]	τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ	τεθνάναι	πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς
[1, 28]	θεομαχεῖν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς	ἀποδρᾶναι,	τὸν δὲ Ἆπιν καί τινα
[1, 28]	Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε πόλεις	ἀνιστάναι	καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ
[1, 26]	δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ διὰ τοῦ	φάναι	γράψειν τὰ μυθευόμενα καὶ λεγόμενα
[1, 32]	πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα	φάναι,	ἐὰν τῶν τοὺς μολυσμοὺς ἐχόντων
[1, 1]	διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς	εἰδέναι	βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος.
[1, 35]	δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε	τιθέναι	νόμους περὶ θεῶν καὶ τῆς
[1, 22]	ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ	μεμαθηκέναι·	οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι
[1, 22]	καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων	μεμαθηκέναι.	(Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα
[1, 10]	ἐγὼ μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας νομίζω	πεποιηκέναι	τὰς πραγματείας· τὴν μὲν γὰρ
[1, 1]	ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ	πεποιηκέναι	φανερὸν περὶ τοῦ γένους ἡμῶν
[1, 26]	Πάπιος ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι	μετεσχηκέναι	φύσεως (κατά τε σοφίαν καὶ
[1, 28]	τινα τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων	παρατεθεικέναι	τοῖς ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα
[1, 12]	αἱ πόλεις μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης	ἀνῳκισμέναι,	χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην
[1, 22]	δὲ καὶ περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον	γεγονέναι	ἡμῶν τὸ ἔθνος· πολλὰς μὲν
[1, 31]	Αἰγύπτιοι μῶυυ καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν	γεγονέναι	νομίζω καὶ δῆλον δ' ὅτι
[1, 17]	περὶ τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ	γεγονέναι	πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς
[1, 20]	Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ καὶ μεγέθει πράξεων	διενηνοχέναι·	καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν φησι καὶ
[1, 22]	πάντα πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ	παραβῆναι	τούτους προαιρούμεθα καὶ καλὸν εἶναι
[1, 14]	τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον	συρραγῆναι	μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ
[1, 28]	οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ	συλλεγῆναι;	Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως
[1, 20]	ἔτη β. Μετὰ δὲ τὸ	ἀναιρεθῆναι	τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ὁ
[1, 34]	ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους	ἐκτεθῆναι	ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι
[1, 2]	διαμνημονευομένην ἐκ τῶν ᾀσμάτων ὕστερον	συντεθῆναι	καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν
[1, 4]	τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ	σπουδασθῆναι	παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι
[1, 26]	Αἴγυπτον, τὸν δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν	μετονομασθῆναί	φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ Σέθως
[1, 20]	τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ θαυμάσια	κατασκευασθῆναι	περὶ αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης ἔργα
[1, 14]	τῆς ἄλλης Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν,	κατακλεισθῆναι	δ' εἰς τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα
[1, 22]	βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ δύνανται	μεταπεισθῆναι	τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ
[1, 8]	καὶ πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς	ἀφανισθῆναι	συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην·
[1, 20]	οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας	κτισθῆναι	τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ θαυμάσια
[1, 11]	τοῖς Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ πρότερον	διαλεχθῆναι	πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν
[1, 19]	συνέβη δὲ καὶ τὴν πόλιν	ἐρημωθῆναι	χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου
[1, 20]	λίαν αὐτῷ πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον	φανῆναι	τὴν πόλιν (ἀνέζευξεν ἐπὶ Βορσίππων
[1, 29]	οἰκείων αὐτοῖς καὶ τῶν φίλων	συναποστῆναι	οὐδένα μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν
[1, 28]	δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος,	εἶναι	γὰρ αὐτὴν τοῖς ἐκ τῶν
[1, 26]	τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι.	Εἶναι	δέ τινας (ἐν αὐτοῖς καὶ
[1, 2]	συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν	εἶναι	δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ μόλις
[1, 33]	Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ αὐτόθεν φανερὰν	εἶναι	ἐκ τῶν εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν
[1, 14]	(Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας	εἶναι.	Ἐν δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ
[1, 2]	γοῦν ἀρχαιοτάτην αὐτῶν τὴν χρῆσιν	εἶναι	θέλοντες παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου
[1, 14]	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον	εἶναι,	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς τὴν
[1, 8]	βλάβην· λόγους γὰρ αὐτὰ νομίζουσιν	εἶναι	κατὰ τὴν τῶν γραψάντων βούλησιν
[1, 33]	ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν	εἶναι	λέγει τὸν προειπόντα τῷ βασιλεῖ
[1, 4]	παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας	εἶναι	λέγουσιν καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν
[1, 14]	Ἐπὶ δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα	εἶναι	Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας
[1, 23]	μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας	εἶναι	μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς
[1, 4]	καὶ προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν	εἶναί	μοι δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ
[1, 22]	παραβῆναι τούτους προαιρούμεθα καὶ καλὸν	εἶναι	νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ κακῶς
[1, 1]	ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις	εἶναι	περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν
[1, 28]	Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον	εἶναι	τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας
[1, 27]	ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς τε μὴ	εἶναι	τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς
[1, 1]	τεκμήριόν τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον	εἶναι	τὸ γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς
[1, 26]	(ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ δὲ	εἶναι	τὸν βασιλέα. Κἄπειτα κατὰ λέξιν
[1, 28]	τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς	εἶναι	τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ
[1, 12]	Ἔφορος, ὥστε πόλιν οἴεται μίαν	εἶναι	τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος
[1, 32]	ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ' αὐτοῖς ὀνόματα	εἶναι	τῷ (μὲν Μωσῇ Τισιθέν, τῷ
[1, 31]	μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην	εἶναι	τῶν ἐκεῖθεν ἱερέων ἕνα διὰ
[1, 4]	ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους	εἶναί	φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς
[1, 22]	Σόλυμα ὄρη ἐν τῇ ἡμετέρᾳ	εἶναι	χώρᾳ, ἃ κατοικοῦμεν, καὶ τὴν
[1, 8]	οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε	μεταθεῖναι	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν
[1, 18]	παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας τί δεῖ	προσθεῖναι	πλέον; Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς
[1, 8]	γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε	προσθεῖναί	τις οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν
[1, 22]	οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ πολλὰς	ὑπομεῖναι	πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας,
[1, 28]	νικῆσαί τε τῇ μάχῃ καὶ	κτεῖναι	πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς
[1, 17]	ἀξιοῦν, τὸν δὲ μὴ δυνηθέντα	διακρῖναι	τῷ λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα
[1, 22]	ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα	δοῦναι	τὴν ἄδειαν. Ἔτι γε μὴν
[1, 34]	τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους	παραδοῦναι	κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον,
[1, 1]	(Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς αἰτίας	ἀποδοῦναι,	δι' ἃς οὐ πολλοὶ τοῦ
[1, 35]	τῶν εἰς τὸ προκείμενον πειράσομαι	προσαποδοῦναι.
[1, 22]	ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον	γνῶναι·	(Κλέαρχος γὰρ ὁ Ἀριστοτέλους ὢν
[1, 22]	βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ τὸ πλέον	γνῶναι	τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ ἐγὼ
[1, 1]	τῶν δὲ τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι,	διδάξαι	δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι
[1, 34]	Ὕστερον δ' αὐτοὺς ἐπικρατήσαντας χρόνῳ	διαλλάξαι	τὴν ὀνομασίαν πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι
[1, 19]	ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ Βαβυλωνίων πόλει	μεταλλάξαι	τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα.
[1, 1]	τὴν δυσμένειαν καὶ τὴν ἑκούσιον	ἐλέγξαι	ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν ἄγνοιαν
[1, 2]	τοῦ χρόνου δύναιτό τις ἂν	δεῖξαι	σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν ἱεροῖς
[1, 19]	τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις	(ἀποδεῖξαι,	αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ
[1, 24]	τινες κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν,	ἀποδεῖξαι	ψευδεῖς καὶ τοῖς γεγραφόσι ταύτας
[1, 26]	τῶν Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν,	ἀναμῖξαι	βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν
[1, 32]	παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα	ἐκδιῶξαι	τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν
[1, 8]	καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ	λοιπαὶ	τέσσαρες ὕμνους εἰς τὸν θεὸν
[1, 34]	θεὸν δὲ ἐρεῖν τὰ ἱερὰ	καθᾶραι	ἀπ' ἀνθρώπων ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν
[1, 28]	τῶν ἐργασομένων δεόμενος, ἀλλ' (οὐχὶ	καθᾶραι	τὴν χώραν προαιρούμενος. Φησὶ δὲ
[1, 22]	τὸ τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν	ἀνακαθᾶραι	καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις
[1, 14]	ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου	(ἐξᾶραι	τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ
[1, 4]	πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν καὶ	ἕτεραι	τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν,
[1, 2]	τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι μὲν	φθοραὶ	κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην τῶν
[1, 22]	οἴεται, μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην	ὀνομάσαι·	διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ Στρατονίκην,
[1, 14]	μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην	ὀνομάσαι.	(Ἐν ἄλλῃ δέ τινι βίβλῳ
[1, 32]	ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον	ἐξετάσαι	βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ γὰρ οὗτος
[1, 28]	τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς	νικῆσαί	τε τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι
[1, 26]	κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία, μὴ	τολμῆσαι	μὲν αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα τῷ
[1, 26]	εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν τοῦτον	ἐπιθυμῆσαι	θεῶν γενέσθαι θεατήν ὥσπερ Ὢρ
[1, 29]	καὶ τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας	ἐπινοῆσαί	τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ
[1, 14]	Τὸν δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν	ἐπιχειρῆσαι	μὲν αὐτοὺς διὰ πολιορκίας ἑλεῖν
[1, 14]	Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν	διοδοιπορῆσαι.	Φοβουμένους δὲ τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν,
[1, 19]	μέχρι Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως.	(Κρατῆσαι	δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου
[1, 27]	Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας	κρατῆσαι	(τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ
[1, 14]	καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομένους	κρατῆσαι	τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς
[1, 26]	μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας	κρατῆσαι	τῶν ἐνοικούντων, εἶτ' αὐτὸς ὁμολογῶν
[1, 29]	ἱερέας ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ	ὁρκωμοτῆσαι	τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι πῶς
[1, 26]	τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα,	ὑποδεῖσαι	πρὸς αὐτόν τε καὶ τὸν
[1, 34]	τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς	βυθίσαι,	ὡς τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος ἐπὶ
[1, 34]	τούτων ζωῇ, (καὶ τὰ ἱερὰ	ἁγνίσαι	καὶ οὕτω τὴν γῆν καρποφορήσειν.
[1, 26]	τοῦτο χρόνον αὐτοῦ τῆς βασιλείας	ὁρίσαι	μὴ τολμήσας, καίτοι γε ἐπὶ
[1, 28]	Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν	ἐξορίσαι	τῆς Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, ὁ
[1, 17]	τεσσαρακοντατρισὶν καὶ μησὶν ὀκτὼ τοῦ	κτίσαι	Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ παρ'
[1, 22]	πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας	ἀποτῖσαι	μεγάλας, ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν
[1, 17]	τὸν Σολομῶνα πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ	προσαποτῖσαι	χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω περὶ
[1, 22]	ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους εἰς Βαβυλῶνα	Πέρσαι	πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ
[1, 12]	καὶ μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου	Πέρσαι	στρατεύσαντες. Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν
[1, 12]	(Μῆδοι δὲ μετὰ ταῦτα καὶ	Πέρσαι	φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες,
[1, 34]	τε ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον	κελεῦσαι	ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς
[1, 34]	δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα	συμβουλεῦσαι	αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν
[1, 22]	αὐτῷ καθ' ἕτερον, οὕτως ἡμῶν	μνημονεῦσαι.	Ἑκαταῖος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ
[1, 28]	τοὺς λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ	καθαρεῦσαι	προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε
[1, 32]	φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	στρατεῦσαι.	(Τὸν δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα
[1, 17]	Τύριον ἄνδρα τά τε προτεθέντα	λῦσαι	καὶ αὐτὸν ἄλλα προβαλεῖν, ἃ
[1, 17]	τὸν Εἴρωμον καὶ μὴ δυνηθέντα	λῦσαι	τὰ αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων
[1, 22]	γάρ, ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν	ἀκοῦσαι	πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης,
[1, 29]	διέφερον. Ὁ δέ φησιν εὐθὺς	ὑπακοῦσαι	τοῖς ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν Αἴγυπτον
[1, 2]	τόπον μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον	ἐξαλείφουσαι	τὴν μνήμην τῶν γεγονότων, ἀεὶ
[1, 17]	τῶν χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον	ἀναλῶσαι.	Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον
[1, 35]	νομοθέτου μὴ μόνον εἰπεῖν τοὔνομα,	δηλῶσαι	δὲ καὶ τὸ γένος ὅστις
[1, 22]	δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων	ἀποπληρῶσαι	τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν πολλοὺς
[1, 34]	ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ	σῶσαι	αὐτούς. (Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ
[1, 20]	τῶν Ἰνδικῶν, δι' ἧς ἀποφαίνειν	πειρᾶται	τὸν προειρημένον βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων
[1, 18]	τῇ Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα.	(Συνάγεται	πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς
[1, 22]	μιμούμενος καὶ μεταφέρων εἰς ἑαυτόν.	Λέγεται	γὰρ ὡς ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ
[1, 26]	ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον.	Λέγεται	δέ, ὅτι τὴν πολιτείαν καὶ
[1, 27]	συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ	ψεύδεται	περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν
[1, 18]	ἐπέταττε Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς.	(Ψηφίζεται	δὲ ὁ χρόνος ἀπὸ τούτου
[1, 7]	ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς	ἀποσώζεται	τοῖς ἱερεῦσι περὶ τοὺς γάμους·
[1, 33]	αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις αὐτοῖς	τίθεται	ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε
[1, 19]	ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν	παρατίθεται	ἐν τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ.
[1, 28]	δὴ τὴν αἰτίαν τοῦ πλάσματος	ὑποτίθεται	καταγέλαστον· ὁ βασιλεὺς γάρ φησιν
[1, 12]	ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε πόλιν	οἴεται	μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς
[1, 22]	ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς	οἴεται,	μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι·
[1, 4]	καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον	εὑρίσκεται	γενόμενον, ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων
[1, 2]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον	εὑρίσκεται	γράμμα τῆς Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον,
[1, 2]	δὲ καὶ τῶν Τρωϊκῶν ὕστερος	φαίνεται	γενόμενος, καί φασιν οὐδὲ τοῦτον
[1, 14]	Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι	φαίνεται	καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους
[1, 12]	ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο	φαίνεται	καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός,
[1, 22]	δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι	φαίνεται	μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων,
[1, 22]	τὸ ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ	φαίνεται	μεμνημένος· περὶ γὰρ Κόλχων ἱστορῶν
[1, 14]	κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτως συντιθέμενον	γίνεται	Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς
[1, 19]	χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον	παραγίνεται	τὸν Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα
[1, 18]	μαρτυρίας τί δεῖ προσθεῖναι πλέον;	Βλέπεται	γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς ὡμολογημένον καὶ
[1, 24]	παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι μοι κεφάλαιον	ὑπολείπεται	τῶν κατὰ τὴν ἀρχὴν προτεθέντων
[1, 6]	δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ	φυλαχθήσεται,	πειράσομαι συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ
[1, 20]	παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς	ἐπιδειχθήσεται	παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως διὰ
[1, 26]	αὐτῷ τοῦτον τὸν ὁμώνυμον, ὅτι	δυνήσεται	θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν ἀπό
[1, 8]	αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν	ὑποστήσεται	βλάβην· λόγους γὰρ αὐτὰ νομίζουσιν
[1, 22]	τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ τόπου·	προσαγορεύεται	γὰρ ὃν κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία.
[1, 20]	βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ	μέμφεται	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην
[1, 22]	ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια.	Παρέχεται	δὲ καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης
[1, 2]	ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν	ἐπέρχεταί	μοι πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους
[1, 19]	μακρὸν ἴσως ἔσται ἐάν τις	ἐξηγῆται,	πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν ὡς
[1, 22]	Καὶ Χοιρίλος μὲν οὖν οὕτω	μέμνηται	ἡμῶν. Ὅτι δὲ οὐ μόνον
[1, 22]	Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς	μέμνηται	τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται
[1, 22]	τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι	χρῆται	τῷ περὶ ἡμῶν λόγῳ καὶ
[1, 22]	ἂν δ' ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν	πέτηται	προάγειν, ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν
[1, 8]	Περσῶν βασιλέως οἱ μετὰ Μωυσῆν	προφῆται	τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν
[1, 31]	ἢ ὁμωρόφιον γενόμενον οὐ καθαρὸν	ἡγεῖται.	Καὶ μὴν κἂν θεραπευθῇ τὸ
[1, 22]	τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς	διηγεῖται.	(Ἔστι γὰρ τῶν Ἰουδαίων τὰ
[1, 22]	γεγενημένος. (Αὐτοῦ μὲν οὖν οὐδὲν	ὁμολογεῖται	σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ τὰ περὶ
[1, 17]	ὕλην ἐκ τοῦ ὄρους, ὃ	καλεῖται	Λίβανος, εἰς τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν.
[1, 3]	Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος ὑπό τινων	κατηγορεῖται	καίτοι δοκῶν ἀκριβεστάτην τὴν καθ'
[1, 26]	τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ δὲ	Σολυμῖται	κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν
[1, 6]	μέχρι τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων	πεφύλακται	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας, εἰ δὲ
[1, 22]	Περσικῶν βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ	δύνανται	μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως
[1, 8]	ἡδέως. (Ἤδη οὖν πολλοὶ πολλάκις	ἑώρανται	τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων
[1, 7]	πάλιν ἐκ τῶν ἀρχαίων γραμμάτων	συνίστανται	καὶ δοκιμάζουσι τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας.
[1, 7]	γὰρ ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους γενομένας	προσίενται	πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν πρὸς
[1, 24]	διαβολὰς καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς	κέχρηνταί	τινες κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν,
[1, 2]	μετὰ τοῦτον εἴ τινες ἄλλοι	λέγονται	γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν ἐπὶ
[1, 28]	λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι τοὺς θεούς;	Ὀργίζονται	γὰρ ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ
[1, 17]	ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος.	Σώζονται	δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς
[1, 24]	γὰρ δὴ Θεόπομπός ἐστιν ὡς	οἴονταί	τινες, καὶ τὴν Θηβαίων πόλιν
[1, 31]	μὲν Αἰγύπτιοι καὶ θεῖον νομίζουσι,	βούλονται	δὲ προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ βλασφημίας
[1, 14]	ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι	βούλονται	πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ
[1, 1]	δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι	βούλονται,	περὶ τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι
[1, 22]	τῆς ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης χώρας	νέμονται,	φησίν· ἡ γὰρ Ἰουδαία τοσαύτη
[1, 13]	ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν διαβάλλειν δυνηθέντος·	φαίνονται	γὰρ καὶ δὴ μάλιστα πρὸς
[1, 22]	ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι	φαίνονται	ποιοῦντες κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν δὲ
[1, 22]	Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες	περιτέμνονται	ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες
[1, 2]	θέλοντες παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου	σεμνύνονται	μαθεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ'
[1, 25]	ἀλλήλους ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν	διαφέρονται.	Κοῦφοι δὲ καὶ ἀνόητοι παντάπασιν
[1, 26]	χόλον τῶν θεῶν, εἰ βιασθέντες	ὀφθήσονται.	Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί
[1, 22]	ἀπόγονοι τῶν ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων,	καλοῦνται	δέ, ὥς φασιν, οἱ φιλόσοφοι
[1, 32]	ἱερὸν αὐτῆς ἐν τῷ πολέμῳ	κατέσκαπται.	Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν
[1, 21]	ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν·	γέγραπται	γὰρ ἐν αὐταῖς, ὅτι Ναβουχοδονόσορος
[1, 8]	μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου	γέγραπται	μὲν ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ
[1, 17]	πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν οἷς	γέγραπται,	ὅτι ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη
[1, 20]	σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις	ἀναγέγραπται	περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως,
[1, 21]	Μύττυνος καὶ Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου	δικασταὶ	ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε
[1, 21]	Βαὰλ ἔτη δέκα. Μετὰ τοῦτον	δικασταὶ	κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος Βασλήχου
[1, 19]	τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως	ἔσται	ἐάν τις ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα
[1, 33]	τίνες ἢ πόθεν ἦσαν αἱ	τοσαῦται	τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε
[1, 7]	εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν	ἀπηγόρευται	μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε
[1, 22]	μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι	συνεστράτευται	Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ
[1, 31]	ἕνα διὰ τὴν λέπραν συνεξεληλαμένον.	(Δείκνυται	δ' ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα
[1, 3]	τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα δὲ	διορθοῦται	τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα
[1, 8]	ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας	ἠξίωται	τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ
[1, 18]	τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ' ἐμοῦ	δεδήλωται	διὰ τῆς ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω δὲ
[1, 23]	Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων	ἀναγραφαὶ	(πρὸς ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν
[1, 20]	τὰ ἔξω τῆς πόλεως τείχη	κατασκάψαι	διὰ τὸ λίαν αὐτῷ πραγματικὴν
[1, 1]	(περὶ τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν	γράψαι	συντόμως τῶν μὲν λοιδορούντων τὴν
[1, 2]	καὶ Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα	συγγράψαι,	καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι
[1, 35]	εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα	παρατρέψαι·	δῆλον γάρ, ὅτι τοῖς μὲν
[1, 29]	τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι,	πέμψαι	δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 34]	τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος	πέμψαι	περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους,
[1, 17]	(Τὸν δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα	πέμψαι	φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα
[1, 26]	(παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν	συγκρύψαι	τὰ ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν
[1, 23]	ἀλλ' ὑπὸ φθόνου τινὸς ἢ	δι'	ἄλλας αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς τὴν
[1, 1]	δὲ καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι,	δι'	ἃς οὐ πολλοὶ τοῦ ἔθνους
[1, 22]	λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος,	δι'	αὐτὸ γάρ, ἔφη, τοῦτο καὶ
[1, 1]	ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς	δι'	ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι δὲ
[1, 22]	συμβαίνει τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι	δι'	ἑβδόμης ἡμέρας καὶ μήτε τὰ
[1, 12]	Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ	δι'	ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ πάντες, ἀφ'
[1, 33]	ἀλλ' οὐδὲ τὴν αἰτίαν διεσάφησε,	δι'	ἣν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς εἰς
[1, 20]	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν,	δι'	ἧς ἀποφαίνειν πειρᾶται τὸν προειρημένον
[1, 28]	(Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ μάντις,	δι'	οὗ τοῦτο κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς
[1, 14]	ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν γὰρ	Ἑλλάδι	φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν ἔκ
[1, 14]	Σάλιτις. Καὶ οὗτος ἐν τῇ	Μέμφιδι	κατεγίνετο τήν τε ἄνω καὶ
[1, 26]	τὸν βασιλέα χόλον τῶν θεῶν,	εἰ	βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν,
[1, 22]	ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν;	Εἰ	γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον,
[1, 2]	γέγονεν ἀπορία τε καὶ ζήτησις,	εἰ	γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ
[1, 6]	χρόνων πεφύλακται μετὰ πολλῆς ἀκριβείας,	εἰ	δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ
[1, 29]	ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν.	Εἰ	δὲ δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ
[1, 35]	Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς;	Εἰ	δὲ ξένοι, διὰ τί πόθεν
[1, 8]	τούτοις ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,	εἰ	δέοι, θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν
[1, 26]	ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν,	εἰ	καθαρὰν ἀπό τε λεπρῶν καὶ
[1, 31]	σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ'	εἰ	καὶ μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ
[1, 6]	τὴν αὐτήν, ἐῶ γὰρ λέγειν	εἰ	καὶ πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο
[1, 29]	καὶ τὸ μετ' αὐτῶν πλῆθος,	εἰ	καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ
[1, 22]	μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων,	εἰ	καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί
[1, 7]	τίνες οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ'	εἰ	κατάσχοι, καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις
[1, 29]	ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν.	(Εἰ	μὲν οὖν ἀπόρως ἢ κακῶς
[1, 35]	νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι.	Εἰ	μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων
[1, 28]	ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους;	Εἰ	μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους
[1, 12]	Πῶς οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν,	εἰ	μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς
[1, 5]	γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας,	εἰ	περὶ τῶν αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ
[1, 5]	λέγοιεν καὶ γράφοιεν. Οἱ δ'	εἰ	ταῦτα γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον
[1, 2]	γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός,	εἴ	γε δεῖ μὴ ταῖς ματαίαις
[1, 7]	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ	εἴ	που τῆς ἄλλης οἰκουμένης τοῦ
[1, 9]	οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες,	εἴ	τι κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος
[1, 22]	διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης,	εἴ	τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν
[1, 2]	Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον	εἴ	τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ
[1, 2]	ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην τῶν γεγονότων,	ἀεὶ	δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ
[1, 18]	ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος, ὃς	ἀεὶ	ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ ἐπέταττε
[1, 2]	δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων	(ἀεὶ	καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ τὴν
[1, 14]	αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες	ἀεὶ	καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι
[1, 9]	φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος ἔχοντες	ἀεὶ	προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ μὲν
[1, 22]	καὶ τὴν πρὸς θεὸν εὐσέβειαν	ἀεὶ	προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες
[1, 5]	ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν	ἀεὶ	τὸ ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν
[1, 34]	δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν·	λέγει	γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως τοῦ Αἰγυπτίων
[1, 35]	τῶν Ἰουδαίων τοῖς νοσήμασι περιπεσόντων;	Λέγει	γάρ ὁ λαὸς τῶν (Ἰουδαίων.
[1, 22]	Θεόφραστος (ἐν τοῖς περὶ νόμων·	λέγει	γάρ, ὅτι κωλύουσιν οἱ Τυρίων
[1, 15]	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος·	λέγει	γάρ, ὅτι ὁ μὲν Σέθως
[1, 20]	τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων·	λέγει	γὰρ οὕτως διὰ (τῆς τρίτης·
[1, 22]	τὴν στρατείαν γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι.	(Λέγει	δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ
[1, 22]	ἐπὶ τούτοις αὐτούς ἐστι θαυμάζειν.	(Λέγει	δὲ καὶ περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον
[1, 27]	πλείονα, ἃ παρίημι συντομίας ἕνεκα.	Λέγει	δὲ ὁ Μανεθὼς πάλιν, ὅτι
[1, 35]	τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς	λέγει	κακῶς, παρὰ πάντων βοηθείας δεομένους
[1, 19]	καὶ τὰς τούτου πράξεις ἀφηγούμενος	λέγει,	τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ τὴν
[1, 22]	ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής.	Λέγει	τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[1, 22]	Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ ἔθνος.	Λέγει	τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν τάδε,
[1, 28]	μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι	λέγει,	τὸν βασιλέα δὲ τῶν Αἰγυπτίων
[1, 33]	συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι	λέγει	τὸν προειπόντα τῷ βασιλεῖ τὸν
[1, 7]	ἄμικτον καὶ καθαρὸν διαμενεῖ προυνόησαν.	Δεῖ	γὰρ τὸν μετέχοντα τῆς ἱερωσύνης
[1, 22]	φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα.	~(Δεῖ	δ' ἄρα καὶ τῶν ἀπιστούντων
[1, 29]	πατρίοις αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν.	Δεῖ	δὲ ἡμᾶς τῷ Μανεθῶνι χάριν
[1, 6]	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας, εἰ δὲ	δεῖ	θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται, πειράσομαι
[1, 4]	(Περὶ μὲν γὰρ Ἀρκάδων τί	δεῖ	λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα; Μόλις γὰρ
[1, 3]	ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί	δεῖ	λέγειν περὶ τῶν κατὰ πόλεις
[1, 2]	τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ γε	δεῖ	μὴ ταῖς ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν,
[1, 5]	καὶ τῆς ἐν τούτοις δεινότητος	δεῖ	παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς
[1, 18]	οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας τί	δεῖ	προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς
[1, 10]	διαβολῆς, δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι	δεῖ	τὸν ἄλλοις παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν
[1, 28]	ὥστε καινῆς αὐτῷ τέχνης οὐκ	ἔδει.	(Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ μάντις,
[1, 28]	συμβησομένων κακῶν; Ἦ τι χεῖρον	ἔδει	παθεῖν οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν.
[1, 29]	Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ περὶ τούτων	ὀνειδίζει	καθάπερ οὐ πολεμίους αὐτοῖς ἐπαγαγὼν
[1, 31]	οὖν εἰς τὴν μετάθεσιν οὐκ	ἐναρμόζει,	τὸ δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ
[1, 20]	τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ καὶ	μεγέθει	πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν
[1, 26]	σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ	πλήθει	τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη· χάριτι γὰρ
[1, 31]	δ' ὅτι Μανεθὼς ἕως μὲν	ἠκολούθει	ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ
[1, 22]	ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος	συνηκολούθει	τις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν
[1, 7]	σύστημα τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν	κἀκεῖ	τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι
[1, 28]	καὶ πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος	ἑωράκει.	Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί
[1, 30]	ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον	ἐκεῖ	γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ'
[1, 22]	τῶν ἐθῶν εἴς τινας ἤδη	διαπεφοιτήκει	καὶ ζήλου παρ' ἐνίοις ἠξιοῦτο.
[1, 22]	ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί σοι	δοκεῖ.	(Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν γένος
[1, 2]	καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι	δοκεῖ	πάντων ἀρχαιότατα καὶ μόλις αὐτὰ
[1, 22]	Τοῦτο μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον	δοκεῖ,	τοῖς δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας
[1, 33]	δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας	καλεῖ	τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι παρ'
[1, 8]	πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν.	(Ἀμέλει	καὶ περὶ τοῦ γενομένου νῦν
[1, 15]	καὶ ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς	διετέλει	χρώμενος, πειθόμενος δὲ ὑπὸ τῶν
[1, 22]	ἱστορεῖν, αὐτῷ τε τὸν λόγον	Ἀριστοτέλει	(παρατιθείς· ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον·
[1, 28]	δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ	βασιλεῖ	βουλομένῳ τοὺς θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς
[1, 28]	περὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ δὲ	βασιλεῖ	γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν καταλιπεῖν. Εἶτα
[1, 26]	μὲν αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα τῷ	βασιλεῖ,	γραφὴν δὲ καταλιπόντα περὶ πάντων
[1, 22]	ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ Περσῶν	βασιλεῖ	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ
[1, 29]	εἰ καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ	βασιλεῖ	καὶ τοῖς τὰ περὶ αὐτοὺς
[1, 22]	τὰς πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ	βασιλεῖ	συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου
[1, 22]	μὴν ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ	βασιλεῖ	συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς
[1, 33]	εἶναι λέγει τὸν προειπόντα τῷ	βασιλεῖ	τὸν καθαρμόν, οὗτος δὲ Φριτοβαύτην·
[1, 35]	γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ	πόλει	ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν
[1, 17]	τὸν μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ	πόλει	καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς
[1, 19]	καιρὸν ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ Βαβυλωνίων	πόλει	μεταλλάξαι τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι
[1, 31]	λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν ἐν	πόλει	μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ
[1, 28]	δ' Ὀσαρσὴφ ἀπὸ τοῦ ἐν	Ἡλιουπόλει	θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν
[1, 26]	ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ τοῦ ἐν	Ἡλιουπόλει	θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη εἰς
[1, 33]	κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν νεανίας	συμπολεμεῖ	τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν
[1, 22]	καὶ τὸν καλούμενον ὅρκον κορβὰν	καταριθμεῖ.	Παρ' οὐδενὶ δ' ἂν οὗτος
[1, 22]	εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος	ἐντυγχάνει	ἡμῖν τε καί τισιν ἑτέροις
[1, 7]	(τῶν ἱερέων ἄμικτον καὶ καθαρὸν	διαμενεῖ	προυνόησαν. Δεῖ γὰρ τὸν μετέχοντα
[1, 15]	Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς	παρῄνει	μὴ ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν· καὶ
[1, 22]	ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα	συμβαίνει	τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι'
[1, 14]	υκ καθ' ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα	σημαίνει,	τὸ δὲ σὼς ποιμήν ἐστι
[1, 27]	τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς	ἐγεγόνει	γενεαῖς πρότερον, ταῦτα πειράσομαι διὰ
[1, 20]	ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν	συμφωνεῖ	καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις
[1, 18]	κτίσεως ἔτη ρνε μῆνες η.	Ἐπεὶ	δὲ δωδεκάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ
[1, 1]	διὰ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην.	(Ἐπεὶ	δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ
[1, 14]	μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν·	ἐπεὶ	δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι
[1, 13]	ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν,	ἐπεὶ	καὶ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγοὶ
[1, 8]	αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ χρόνος	ἀπολείπει	τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ
[1, 26]	τὰς ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν	μέρει	τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως
[1, 27]	τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι δὲ	ληρεῖ	καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος
[1, 22]	καὶ δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς, ὡς	ἱστορεῖ	Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ ταύτην τὴν
[1, 15]	δὲ ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα	ἐφόρει	καὶ ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ
[1, 22]	παρατίθεσθαι. Κλέαρχος μὲν οὖν ἐν	παρεκβάσει	ταῦτ' εἴρηκεν, τὸ γὰρ προκείμενον
[1, 24]	ἐλπίδος, οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ	κρίσει	πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν
[1, 15]	Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ	Σεθώσει	δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ ὅτι
[1, 33]	Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ	Μωσεῖ	καὶ τὸν Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων
[1, 19]	ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ τ'	ἐκράτει	καὶ τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς
[1, 2]	εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς	ἐπικρατεῖ	μᾶλλον περὶ τοῦ τὴν νῦν
[1, 18]	δὲ τῷ ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ	ἔτει	ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ φυγοῦσα ἐν
[1, 20]	βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ	ἔτει	προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος
[1, 22]	αὕτη δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν	ἔτει	τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ
[1, 18]	μῆνες η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ	ἔτει	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ὁ ἐν
[1, 21]	ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ'	ἔτει	τῆς Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης
[1, 21]	πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ	ἔτει	τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν
[1, 28]	αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν	ἔτει	τὸν Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ
[1, 21]	Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας	ἔτει	τὸν παρ' ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν
[1, 21]	δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου βασιλείας	ἔτει	τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν
[1, 26]	ἀκριβῶς τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ	προσάπτει	τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι
[1, 33]	νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ	συνεκπίπτει	φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος
[1, 31]	πάσης τῆς τριχός, πολλάς τε	κελεύει	καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε
[1, 22]	(Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω τὸν χρόνον·	μνημονεύει	γὰρ τῆς Πτολεμαίου περὶ Γάζαν
[1, 14]	τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς	μηνύει.	Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν	γράφει.	Παραθήσομαι δὲ τὴν λέξιν αὐτοῦ
[1, 17]	ἐν ταῖς περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις	γράφει	τὸν τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος
[1, 22]	τὴν ἄνοιαν, ἡ μὲν πατρὶς	εἰλήφει	δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ νόμος
[1, 32]	ὕπνους ἡ Ἶσις ἐφάνη τῷ	Ἀμενώφει	μεμφομένη αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν
[1, 26]	τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ	Ἀμενώφει	πατρὸς δὲ Πάπιος ὄντι, θείας
[1, 29]	δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ	ἀμαχεὶ	στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν
[1, 14]	μεταφράσας καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον	ἐλέγχει	τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον.
[1, 19]	καὶ ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπερ	ἔχει	πολλὴν ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν
[1, 15]	οὖν τὰ τοῦ Μανέθω πῶς	ἔχει	πρὸς τὴν τῶν χρόνων τάξιν
[1, 21]	κατέστρεψε τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον	ἔχει	ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν·
[1, 22]	ἂν εἴη λέγειν, ὅσα δ'	ἔχει	τῶν ἐκείνου θαυμασιότητά τινα καὶ
[1, 8]	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους	περιέχει	καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν
[1, 14]	Τοῦτόν φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα	τείχει	τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν
[1, 22]	διελθεῖν οὐ χεῖρον. Σαφῶς δ'	ἴσθι,	εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροις ἴσα
[1, 4]	ταῖς λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν	ἀνατίθημι,	καὶ προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν
[1, 27]	ἐστὶ καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ	παρίημι	συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ
[1, 28]	θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ	μηδενὶ	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε
[1, 26]	θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ	μηδενὶ	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ
[1, 22]	καλούμενον ὅρκον κορβὰν καταριθμεῖ. Παρ'	οὐδενὶ	δ' ἂν οὗτος εὑρεθείη πλὴν
[1, 18]	ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ	μηνί,	τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ
[1, 14]	ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν ἄλλῃ δέ	τινι	βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό
[1, 33]	τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ	τινὶ	γεγενημένον καὶ μετὰ ταῦτα νικῶντα
[1, 34]	παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων	τινὶ	εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ
[1, 31]	Καίτοι τοὐναντίον εἰκὸς ἦν προνοίᾳ	τινὶ	καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν
[1, 31]	ἡμῶν. (Ὅτι δὲ οὐδὲ συμφορᾷ	τινι	τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα κεχρημένος
[1, 20]	κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ	τινὶ	τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ
[1, 22]	ἡμῶν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ	τινὶ	φαίνεται μεμνημένος· περὶ γὰρ Κόλχων
[1, 15]	ἄλλοις ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν.	~(Νυνὶ	δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι
[1, 29]	ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ ἡμᾶς τῷ	Μανεθῶνι	χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης τῆς
[1, 22]	φησὶ γάρ, Ἀλεξάνδρου ποτὲ ἐν	Βαβυλῶνι	γενομένου καὶ προελομένου τὸ τοῦ
[1, 7]	δὲ τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ	Βαβυλῶνι	καὶ εἴ που τῆς ἄλλης
[1, 17]	εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ	Σολομῶνι	λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ
[1, 13]	τοῦτο ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ	Φοίνιξι	μάλιστα δὴ χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ
[1, 31]	σωθέντα Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ	οἱ	Αἰγύπτιοι μῶυυ καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν
[1, 13]	μηδὲ ταύτην ἔτι τὴν πρόφασιν	οἱ	βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς
[1, 7]	Τεκμήριον δὲ μέγιστον τῆς ἀκριβείας·	οἱ	γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ παρ' ἡμῖν
[1, 5]	πρὸς ταύτῃ θετέον ἐκείνην αἰτίαν·	οἱ	γὰρ ἐπὶ τὸ γράφειν ὁρμήσαντες
[1, 29]	πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος·	οἱ	γὰρ λεπροὶ καὶ τὸ μετ'
[1, 2]	καὶ μόλις ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων·	οἱ	γοῦν ἀρχαιοτάτην αὐτῶν τὴν χρῆσιν
[1, 5]	ταὐτὰ καὶ λέγοιεν καὶ γράφοιεν.	Οἱ	δ' εἰ ταῦτα γράψειαν ἑτέρως,
[1, 24]	ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος,	οἱ	δ' ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει πολλὴν
[1, 26]	κατὰ τὴν θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος.	(Οἱ	δὲ εἰς ταύτην εἰσελθόντες καὶ
[1, 12]	φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες,	οἱ	δὲ καὶ μέχρι τῆς ἡμετέρας
[1, 26]	μὲν κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα.	Οἱ	δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς
[1, 33]	ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ τοσοῦτον,	οἱ	δὲ τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ
[1, 12]	συγγράφειν τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν,	οἱ	δὲ ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις
[1, 26]	ὑποχείριον αὐτοῖς (τὴν χώραν ποιήσειν.	Οἱ	δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες προθύμως
[1, 3]	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων	οἱ	δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ καὶ
[1, 12]	τε καὶ Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν	οἱ	δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν
[1, 27]	αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες	οἱ	δύο τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς
[1, 26]	ἐργάζοιντο καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων	οἱ	ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ τινας (ἐν
[1, 22]	αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύριοι	οἱ	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι
[1, 22]	οἱ φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ'	οἱ	ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον
[1, 20]	ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες	οἱ	ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν βασιλείαν
[1, 6]	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν	οἱ	ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ
[1, 22]	ἡμῶν λόγῳ καὶ γέγραφεν οὕτως·	(οἱ	καλούμενοι Ἰουδαῖοι πόλιν οἰκοῦντες ὀχυρωτάτην
[1, 16]	ἐτῶν τοῦ χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι	οἱ	καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι
[1, 35]	καὶ μῖσος ἔφερεν, αὐτοὶ δ'	οἱ	κτίζοντες τὴν πόλιν κοσμήσειν αὐτοὺς
[1, 7]	τῶν ἐπάνω προγόνων καὶ τίνες	οἱ	μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ' εἰ κατάσχοι,
[1, 2]	ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας.	Οἱ	μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν
[1, 3]	Ἔφορον δὲ Τίμαιος καὶ Τίμαιον	οἱ	μετ' ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ
[1, 8]	τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως	οἱ	μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ'
[1, 22]	τις ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν,	οἱ	πάντες ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων οἱ
[1, 7]	τῆς ἀκριβείας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς	οἱ	παρ' ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν
[1, 12]	ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως γὰρ ἅπαντες	οἱ	παρὰ τὴν θάλατταν καὶ τὴν
[1, 29]	Καὶ τοῦτο μὲν ᾖδεισαν πάντως	οἱ	παραγινόμενοι, τὴν δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ
[1, 12]	ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν	οἱ	πατέρες καίτοι πολλὰς τῆς χώρας
[1, 22]	παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ	οἱ	περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν
[1, 7]	ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις,	οἱ	περιλειπόμενοι τῶν ἱερέων καινὰ πάλιν
[1, 22]	νεωστὶ μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ εἰσιν	οἱ	περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι
[1, 23]	βιβλίοις, οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν.	(Οἱ	πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν
[1, 25]	τὴν χώραν αὐτῶν ἐδυνάστευσαν ἡμῶν	οἱ	πρόγονοι κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες ἐπὶ τὴν
[1, 3]	συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν	οἱ	τὰ περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις
[1, 27]	ἀνεμίχθησαν ἡμῖν ὕστερον τῶν Αἰγυπτίων	οἱ	τὰ σώματα λελωβημένοι, καὶ ὅτι
[1, 3]	οὐδ' αὖ περὶ τῶν Ἀττικῶν	οἱ	τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ
[1, 22]	οἱ πάντες ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων	οἱ	τὴν δεκάτην τῶν γινομένων λαμβάνοντες
[1, 18]	λθ ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Τοῦτον	οἱ	τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες
[1, 29]	ἀφίξεως ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν	οἱ	τὸ γένος Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ
[1, 29]	τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ	οἱ	τότε πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν
[1, 22]	καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες	οἱ	τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ Κόλχων
[1, 22]	νόμων· λέγει γάρ, ὅτι κωλύουσιν	οἱ	Τυρίων νόμοι ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν,
[1, 22]	ἐθαύμαζον ὅσοις αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ	οἱ	φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ
[1, 22]	φιλοσόφων, καλοῦνται δέ, ὥς φασιν,	οἱ	φιλόσοφοι παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί,
[1, 10]	μοι περὶ τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας,	οἳ	κἂν τοῖς τῶν αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν
[1, 35]	Τί οὖν ἐπὶ πλείω τις	λέγοι	πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως;
[1, 13]	ἐπεὶ καὶ τοῦ γένους ἡμῶν	ἀρχηγοὶ	καθεστήκασιν καὶ διὰ τὴν συγγένειαν
[1, 12]	Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες.	(Μῆδοι	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ Πέρσαι
[1, 8]	ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ	δέοι,	θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν πολλοὶ
[1, 26]	παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε	δέοι	καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον αὐτοῖς (τὴν
[1, 22]	Σολύμοις ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ	αὐχμαλέοι	κορυφὰς τροχοκουράδες, αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων
[1, 3]	παρ' αὐτῶν ἂν τῶν συγγραφέων	μάθοι	ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες
[1, 6]	ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν,	Χαλδαῖοι	δὲ παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις, καὶ
[1, 22]	καὶ γέγραφεν οὕτως· (οἱ καλούμενοι	Ἰουδαῖοι	πόλιν οἰκοῦντες ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν
[1, 35]	οὐ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνὴν	Ἰουδαῖοι	τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν
[1, 22]	Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις	Ἰουδαῖοι	τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ τόπου·
[1, 22]	Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν	Ἰουδαῖοι·	τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ
[1, 16]	Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον	Ἀργεῖοι	νομίζουσι. (Δύο τοίνυν ὁ Μάνεθως
[1, 29]	οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν	πολέμιοι	καὶ τοῖς ἔθεσι πλεῖστον διέφερον.
[1, 25]	γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ μικροψυχίας	ἔνιοι	τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ
[1, 23]	προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες	ἔνιοι	τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν,
[1, 23]	ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι μνήμης	ἄξιοι,	τῷ δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[1, 22]	οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι.	(Σύριοι	δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ
[1, 22]	τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ	Σύριοι	οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ
[1, 13]	μὲν ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ	Τύριοι.	Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ
[1, 29]	πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ γένος	Αἰγύπτιοι.	(Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις
[1, 25]	εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν	Αἰγύπτιοι·	βουλόμενοι δ' ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι
[1, 22]	δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ	Αἰγύπτιοι	καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς
[1, 31]	δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν	Αἰγύπτιοι	καὶ θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ
[1, 12]	εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων	Αἰγύπτιοι	καὶ πάντες, ἀφ' ὧν τὸν
[1, 31]	Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ	Αἰγύπτιοι	μῶυυ καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν γεγονέναι
[1, 33]	τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε	Αἰγύπτιοι	τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες,
[1, 35]	κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ	Αἰγύπτιοι	τὸ γένος ἦσαν, οὐκ ἂν
[1, 27]	προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν οὖν	Αἰγύπτιοι	φέρουσι περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ'
[1, 13]	δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν ἅπαντες	(Αἰγύπτιοι,	Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ μέντοι
[1, 18]	Τοῦτον οἱ τῆς τροφοῦ αὐτοῦ	υἱοὶ	τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ
[1, 22]	οὗτος εὑρεθείη πλὴν μόνοις Ἰουδαίοις,	δηλοῖ	δ' ὡς ἂν εἴποι τις
[1, 22]	καὶ ζήλου παρ' ἐνίοις ἠξιοῦτο.	Δηλοῖ	δὲ ὁ Θεόφραστος (ἐν τοῖς
[1, 22]	τὴν πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος	δηλοῖ	πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς τοὺς
[1, 31]	ἐναρμόζει, τὸ δ' ἀληθὲς ὄνομα	δηλοῖ	τὸν ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα
[1, 24]	μὲν διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν,	ἄλλοι	δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης
[1, 5]	πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες·	ἄλλοι	δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν τῶν
[1, 2]	καὶ μετὰ τοῦτον εἴ τινες	ἄλλοι	λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν
[1, 23]	καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινες	ἄλλοι	τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν
[1, 12]	μὴν οὐδὲ πρὸς λῃστείας, ὥσπερ	ἄλλοι	τινές, ἢ τὸ πλέον ἔχειν
[1, 22]	μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα,	πολλοὶ	δὲ τὰ περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι,
[1, 23]	οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ	πολλοὶ	δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς
[1, 8]	δέοι, θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν	πολλοὶ	πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας
[1, 23]	καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ	πολλοί	τινες ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ
[1, 1]	αἰτίας ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ	πολλοὶ	τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς
[1, 22]	περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ	πολλοὶ	τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα
[1, 10]	μετέθηκα τῶν γεγονότων ἢ παρέλιπον.	~(Φαῦλοι	δέ τινες ἄνθρωποι διαβάλλειν μου
[1, 4]	προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν εἶναί	μοι	δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς
[1, 6]	παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν	μοι	δοκῶ. Περὶ δὲ τῶν ἡμετέρων
[1, 24]	ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι	μοι	κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ τὴν
[1, 21]	ἀναντίρρητος ἡ περὶ τῶν εἰρημένων	μοι	μαρτυρία τῆς τοῦ γένους ἡμῶν
[1, 2]	προσποιουμένοις ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί	μοι	πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν
[1, 10]	θρασεῖς τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί	μοι	περὶ τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ
[1, 9]	πράξεων τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ	μοι	περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε
[1, 31]	τελευταίᾳ καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν	μοι	πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως.
[1, 9]	ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης	μοι	τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης
[1, 14]	μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν	μοι	φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον.
[1, 14]	ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος	ἄσημοι	καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν
[1, 35]	ἦσαν, πάντως τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς	νόμοι	(διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ
[1, 22]	γάρ, ὅτι κωλύουσιν οἱ Τυρίων	νόμοι	ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν, ἐν οἷς
[1, 22]	οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν Ἰνδοῖς	Καλανοί,	παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα
[1, 9]	ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν	ὑποστειλάμενοι	καὶ σιωπήσαντες, εἴ τι κατ'
[1, 14]	(καὶ τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ	χειρωσάμενοι	τὸ λοιπὸν τάς τε πόλεις
[1, 2]	τῶν γεγονότων, ἀεὶ δὲ καινοὺς	καθιστάμενοι	βίους τοῦ παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν
[1, 35]	αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας	πεφυλαγμένοι.	Εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν
[1, 27]	τῶν Αἰγυπτίων οἱ τὰ σώματα	λελωβημένοι,	καὶ ὅτι ἐκ τούτων οὐκ
[1, 12]	ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου	πεποιημένοι.	(Προσούσης τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ
[1, 22]	καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ	προπηλακιζόμενοι	πολλάκις ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων
[1, 24]	δὲ τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις	προσπλεκόμενοι,	τινὲς μὲν διὰ φθόνον καὶ
[1, 25]	ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι·	βουλόμενοι	δ' ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν
[1, 12]	θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν	νεμόμενοι	ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων
[1, 22]	ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων	πυνθανόμενοι	τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ
[1, 29]	τότε πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν	πυνθανόμενοι	τὸν Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ
[1, 26]	χώραν ποιήσειν. Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς	γενόμενοι	πάντες προθύμως εἰς κ μυριάδας
[1, 26]	κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ	λυμαινόμενοι	ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ
[1, 29]	τοῦτο μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ	παραγινόμενοι,	τὴν δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ
[1, 22]	μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ	περιτεμνόμενοι	ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι
[1, 5]	τινὲς μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν	τραπόμενοι,	τινὲς δὲ πρὸς χάριν ἢ
[1, 7]	τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ	περιλειπόμενοι	τῶν ἱερέων καινὰ πάλιν ἐκ
[1, 7]	γένους τῶν ἱερέων εἰσί τινες	διεσπαρμένοι·	πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες
[1, 22]	ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα	τεθαυμασμένοι,	ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ ὁ
[1, 22]	Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν	εἰθισμένοι	δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ μήτε
[1, 25]	παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ ἀρχῆς	εἰθισμένοι	δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι μὲν
[1, 6]	ὅπου μὲν οἱ ἱερεῖς ἦσαν	ἐγκεχειρισμένοι	καὶ περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι
[1, 26]	καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ	ἐγκεχωρισμένοι.	Εἶναι δέ τινας (ἐν αὐτοῖς
[1, 22]	λόγῳ καὶ γέγραφεν οὕτως· (οἱ	καλούμενοι	Ἰουδαῖοι πόλιν οἰκοῦντες ὀχυρωτάτην πασῶν,
[1, 16]	τοῦ χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ	καλούμενοι	ποιμένες ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι τρισὶ
[1, 22]	δεινοτάτοις μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι μὴ	ἀρνούμενοι	(τὰ πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ
[1, 29]	χώραν πολλὴν κρείττω τῆς Αἰγύπτου	καρπούμενοι,	διὰ τί ποτ' ἂν ἐχθροῖς
[1, 7]	(αὐταῖς τὴν πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν	ὑφορώμενοι.	Τεκμήριον δὲ μέγιστον τῆς ἀκριβείας·
[1, 26]	ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων	χρώμενοι	διετέλουν καὶ θύτας καὶ σφαγεῖς
[1, 35]	ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ δὲ	ξένοι,	διὰ τί πόθεν οὐ λέγεις;
[1, 11]	μηδὲν περὶ ἡμῶν, ὥς φασιν	ἐκεῖνοι,	λελέχθαι παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν.
[1, 17]	Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς	ἐκεῖνοι	πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι δ'
[1, 22]	κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν	ἀπόγονοι	τῶν ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται
[1, 25]	χώραν αὐτῶν ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ	πρόγονοι	κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες ἐπὶ τὴν οἰκείαν
[1, 16]	οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ	πρόγονοι	τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις
[1, 22]	τῶν δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων	μόνοι	τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα
[1, 22]	τῇ δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν οὕτως·	μοῦνοι	δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ
[1, 22]	γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων	μοῦνοι	καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες
[1, 28]	ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο,	ποταποί	τινές εἰσι καὶ τίνα τρόπον
[1, 22]	Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς ἂν	εἴποι	τις ἐκ τῆς Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος
[1, 2]	χθὲς καὶ πρῴην, ὡς ἂν	εἴποι	τις, εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ
[1, 14]	συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες	ὅποι	βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς
[1, 10]	ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι δέ τινες	ἄνθρωποι	διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν
[1, 25]	Κοῦφοι δὲ καὶ ἀνόητοι παντάπασιν	ἄνθρωποι	κακῶς ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν
[1, 22]	εἰ καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος	ἄνθρωποί	τινες νόμων φυλακὴν καὶ τὴν
[1, 14]	ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν	ἄνθρωποι	τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ
[1, 12]	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ Πέρσαι	φανεροὶ	κατέστησαν τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ
[1, 16]	συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες	ἡμέτεροι	δὲ πρόγονοι τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα
[1, 29]	χώραν ἔλαβον, πάντως ἂν γεγόνεισαν	πρᾳότεροι	πρὸς αὐτόν. Εἰ δὲ δὴ
[1, 22]	καὶ Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω εἰπεῖν	ὁπότεροι	παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν
[1, 12]	κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν τι βουλομένοις	γνωριμώτεροι	κατέστησαν, οἱ δὲ ταύτης (ἀνωτέρω
[1, 29]	συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος· οἱ γὰρ	λεπροὶ	καὶ τὸ μετ' αὐτῶν πλῆθος,
[1, 2]	πρῴην, ὡς ἂν εἴποι τις,	εὕροι	γεγονότα, λέγω δὲ τὰς κτίσεις
[1, 22]	εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί	σοι	δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν
[1, 22]	εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροις ἴσα	σοι	δόξω λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης
[1, 1]	ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ πάντας,	ὅσοι	(τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς
[1, 22]	ὅσοις αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ οἱ	φαυλότατοι	τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ ἐπὶ
[1, 12]	Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες	ἀκριβέστατοι	συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε
[1, 5]	οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων	ἀληθέστατοι.	(Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα καὶ
[1, 3]	τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων οἱ	δοκιμώτατοι	διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ καὶ Θουκυδίδης
[1, 25]	αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ	ἀνόητοι	παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ ἀρχῆς
[1, 26]	τῆς βασιλείας ὁρίσαι μὴ τολμήσας,	καίτοι	γε ἐπὶ τῶν ἄλλων βασιλέων
[1, 3]	ὡς ψευδόμενος ὑπό τινων κατηγορεῖται	καίτοι	δοκῶν ἀκριβεστάτην τὴν καθ' αὑτὸν
[1, 12]	πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες	καίτοι	πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης μυριάδας
[1, 23]	οὐδαμοῦ κατὰ τὴν ἱστορίαν ἐμνημόνευσε	καίτοι	σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς·
[1, 31]	παρελθεῖν εἰς τὴν ἱερὰν πόλιν.	Καίτοι	τοὐναντίον εἰκὸς ἦν προνοίᾳ τινὶ
[1, 5]	οὐ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν,	καίτοι	τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ τὸ
[1, 16]	ἢ Δαναὸν εἰς Ἄργος ἀφικέσθαι·	καίτοι	τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο
[1, 22]	πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος, ἔμπειρος.	(Καίτοι,	φησίν, οἱ πάντες ἱερεῖς τῶν
[1, 1]	ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι	μέντοι	καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας τὴν
[1, 2]	συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ	μέντοι	παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ Χαλδαίοις
[1, 23]	ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς	μέντοι	περὶ τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν,
[1, 29]	καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο	μέντοι	πῶς οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν
[1, 2]	αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ	μέντοι	τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ'
[1, 23]	τὰ νῦν λέγειν προεθέμην. (Ὁ	μέντοι	Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ
[1, 13]	(Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ	μέντοι	Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην
[1, 3]	βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς	ἕκαστοι	περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ
[1, 2]	βίους τοῦ παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν	ἕκαστοι	τῶν ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ
[1, 7]	παρ' ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν	ὀνομαστοὶ	παῖδες ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν
[1, 35]	αἰσχύνην τοὔνομα καὶ μῖσος ἔφερεν,	αὐτοὶ	δ' οἱ κτίζοντες τὴν πόλιν
[1, 2]	γὰρ νῦν ἡμᾶς ἐκείνοις συγκαταλέγειν,	αὐτοὶ	δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε καὶ
[1, 12]	ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο Φοίνικες μὲν	αὐτοὶ	κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες
[1, 8]	περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ'	αὐτοὶ	παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν
[1, 5]	ταῦτα γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον	αὐτοὶ	φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν
[1, 22]	οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ	οὗτοι	Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες κατὰ ταὐτά.
[1, 22]	ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι·	οὗτοι	γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων
[1, 22]	Ἰουδαῖος ἐκ τῆς κοίλης Συρίας.	Οὗτοι	δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν ἐν
[1, 4]	λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα; Μόλις γὰρ	οὗτοι	καὶ μετὰ ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν.
[1, 14]	τεσσαράκοντα καὶ μῆνας δύο. Καὶ	οὗτοι	μὲν ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν
[1, 9]	αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας.	(Οὗτοι	μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι
[1, 22]	οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ	οὗτοι	ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι
[1, 29]	δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες (συγγενείας	τοσοῦτοί	γε τὸ πλῆθος ὄντες. Ὅμως
[1, 35]	λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος,	τοσοῦτοι	τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα
[1, 23]	Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις τε	τοσοῦτοι	τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ
[1, 14]	τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες.	(Αἰχμάλωτοί	τε πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ
[1, 14]	μὲν ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν	πρῶτοι	ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον
[1, 22]	καλοῦνται δέ, ὥς φασιν, οἱ	φιλόσοφοι	παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ
[1, 25]	ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται.	Κοῦφοι	δὲ καὶ ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι
[1, 22]	οὕτως· μοῦνοι δὲ πάντων, φησί,	Κόλχοι	καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται
[1, 7]	οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ' εἰ	κατάσχοι,	καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου
[1, 26]	ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ	ἐπὶ	ἄλλοις ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν
[1, 20]	δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν (ἀνέζευξεν	ἐπὶ	Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν Ναβόννηδον. Τοῦ
[1, 34]	κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ	ἐπὶ	Βοχχόρεως τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως τὸν
[1, 14]	πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον.	Ἐπὶ	δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι
[1, 22]	μὲν ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς,	ἐπὶ	δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης
[1, 31]	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διημάρτανεν,	ἐπὶ	δὲ τοὺς ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος
[1, 15]	ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς δὲ	ἐπὶ	Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν
[1, 19]	καὶ τοὺς χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς	ἐπὶ	Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν Βαβυλῶνος καὶ
[1, 14]	Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα.	Ἐπὶ	πᾶσι δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα
[1, 12]	ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες	ἐπὶ	πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται
[1, 35]	τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν	ἐπὶ	πλείω τις λέγοι πρὸς τὸν
[1, 22]	φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ	ἐπὶ	σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι·
[1, 17]	τοίνυν ἀπὸ τούτων ἤδη μετελθεῖν	ἐπὶ	τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα
[1, 15]	ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας	ἐπὶ	ταῖς εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον
[1, 14]	πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ	ἐπὶ	ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ τῶν
[1, 7]	τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ	ἐπὶ	τὰς αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις
[1, 22]	γὰρ ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν·	ἐπὶ	ταύτης Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἐνίκα
[1, 18]	ἐν τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν,	ἐπί	τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν
[1, 34]	βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος	ἐπὶ	τῇ τούτων ζωῇ, (καὶ τὰ
[1, 26]	τοὺς ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν
[1, 19]	ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον πέμψας	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ τὴν
[1, 32]	Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ
[1, 22]	συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ πάντα
[1, 2]	λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ
[1, 22]	(Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν	ἐπὶ	τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει
[1, 19]	πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ	ἐπὶ	τὴν ἡμετέραν γῆν τὸν υἱὸν
[1, 25]	ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες	ἐπὶ	τὴν οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν, εἶθ'
[1, 19]	τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας	ἐπὶ	τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς
[1, 14]	ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες	ἐπὶ	τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως
[1, 20]	τὴν λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν	ἐπὶ	τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος
[1, 22]	Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν	ἐπὶ	τῆς ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον
[1, 5]	θετέον ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ	ἐπὶ	τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ
[1, 5]	τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ	ἐπὶ	τὸ κατηγορεῖν τῶν πράξεων ἢ
[1, 5]	κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς μὲν	ἐπὶ	τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ
[1, 28]	εἶναι τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ	ἐπὶ	τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς
[1, 28]	γὰρ ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ	ἐπὶ	τοῖς ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ
[1, 33]	τινος ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν	ἐπὶ	τοσοῦτον, οἱ δὲ τὰ ψευδῆ
[1, 21]	κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν	ἐπὶ	τοῦ ναοῦ τοῖς ἡμετέροις γράμμασι
[1, 14]	ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν	ἐπὶ	τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον
[1, 22]	μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον	ἐπὶ	τούτοις αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει
[1, 18]	καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν.	(Ἐπὶ	τούτου ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος,
[1, 21]	Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν.	Ἐπὶ	τούτου Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν
[1, 14]	παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος ὄνομα.	Ἐπὶ	τούτου οὐκ οἶδ' ὅπως θεὸς
[1, 20]	ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως.	Ἐπὶ	τούτου τὰ περὶ τὸν ποταμὸν
[1, 7]	~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ ἀρχῆς	ἐπὶ	τούτων τοὺς ἀρίστους καὶ τῇ
[1, 22]	χρυσᾶ (δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν.	Ἐπὶ	τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ
[1, 2]	ὅπου γε καὶ περὶ τῶν	ἐπὶ	Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον
[1, 8]	θανάτων τρόπους ἐν θεάτροις ὑπομένοντες	ἐπὶ	τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ
[1, 26]	ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι γε	ἐπὶ	τῶν ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ
[1, 15]	τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ τεταγμένος	ἐπὶ	τῶν ἱερέων τῆς Αἰγύπτου γράψας
[1, 26]	τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως	ἐπὶ	τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου. Καὶ
[1, 24]	ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων καὶ	περὶ	ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο
[1, 10]	εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα	περὶ	ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας·
[1, 3]	οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς	περὶ	Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν
[1, 3]	περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ	περὶ	Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ
[1, 0]	~Φλαίίου Ἰωσήπου	περὶ	ἀρχαιότητος Ἰουδαίων λόγος α. ~(Ἱκανῶς
[1, 20]	Βαβυλῶνα καὶ τὰ θαυμάσια κατασκευασθῆναι	περὶ	αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης ἔργα ψευδῶς
[1, 22]	ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ τὰ	περὶ	αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός
[1, 29]	τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ	περὶ	αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν
[1, 3]	ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν	περὶ	αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας; Ἢ τίς
[1, 13]	μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς	περὶ	αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ πάντως
[1, 22]	Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως ἀλλὰ	περὶ	αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ
[1, 22]	Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν	περὶ	αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος
[1, 34]	ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι	περὶ	αὑτῶν, νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης πῦρ
[1, 22]	χρόνον· μνημονεύει γὰρ τῆς Πτολεμαίου	περὶ	Γάζαν πρὸς Δημήτριον μάχης· αὕτη
[1, 22]	ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται μεμνημένος·	περὶ	γὰρ Κόλχων ἱστορῶν ἐν τῇ
[1, 6]	συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ.	Περὶ	δὲ τῶν ἡμετέρων προγόνων ὅτι
[1, 22]	περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων	περὶ	δώδεκα (μυριάδες, καλοῦσι δ' αὐτὴν
[1, 32]	Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν ὄντας	περὶ	εἴκοσι μυριάδας καὶ τὸν πατέρα
[1, 19]	παρὰ Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα	περὶ	ἡμῶν, ἅπερ ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν
[1, 14]	τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα	περὶ	ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι δὲ τὴν
[1, 23]	Ἑκαταῖος μὲν καὶ βιβλίον ἔγραψεν	περὶ	ἡμῶν, Ἱερώνυμος δ' οὐδαμοῦ κατὰ
[1, 1]	καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας τὴν	περὶ	ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς τοῖς
[1, 1]	Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς δὲ βλασφήμως	περὶ	ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς
[1, 22]	τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται τῷ	περὶ	ἡμῶν λόγῳ καὶ γέγραφεν οὕτως·
[1, 11]	τὴν κατάστασιν ἐκ τοῦ μηδὲν	περὶ	ἡμῶν, ὥς φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι
[1, 22]	Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ οἱ	περὶ	Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ
[1, 35]	ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους	περὶ	θεῶν καὶ τῆς πρὸς (ἀνθρώπους
[1, 25]	κακῶς ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν	περὶ	θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα
[1, 2]	παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ τοὺς	περὶ	Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον καὶ
[1, 4]	τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος.	(Περὶ	μὲν γὰρ Ἀρκάδων τί δεῖ
[1, 12]	τοὺς Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν.	(Περὶ	μὲν γὰρ Γαλατῶν τε καὶ
[1, 11]	ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον.	~(Περὶ	μὲν οὖν τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην
[1, 14]	μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν ἄλλοις ποιήσομαι
[1, 13]	ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι.	Περὶ	μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ τοῦτο
[1, 33]	Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας	περὶ	μυριάδας κ. Ὢ τῆς εὐχερείας·
[1, 31]	~(Λοιπόν μοι πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν	περὶ	Μωυσέως. Τοῦτον δὲ τὸν ἄνδρα
[1, 22]	δὲ ὁ Θεόφραστος (ἐν τοῖς	περὶ	νόμων· λέγει γάρ, ὅτι κωλύουσιν
[1, 19]	τὸ γένος, γνώριμος δὲ τοῖς	περὶ	παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε
[1, 12]	ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων	περὶ	παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν
[1, 26]	τῷ βασιλεῖ, γραφὴν δὲ καταλιπόντα	περὶ	πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ
[1, 22]	τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ	περὶ	πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν
[1, 1]	λεγομένων μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι	περὶ	πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[1, 33]	Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου	περὶ	Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα
[1, 22]	μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ	περὶ	πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ τῆς
[1, 22]	τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν	περὶ	Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς
[1, 22]	Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ τὰ	περὶ	Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν
[1, 22]	μάχην ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν	περὶ	Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ
[1, 4]	τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ	περὶ	τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ
[1, 6]	ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν	περὶ	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν
[1, 6]	καὶ πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο	περὶ	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι
[1, 12]	ἡ περὶ τὰς καπηλείας καὶ	(περὶ	τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ τὸ
[1, 2]	κτίσεις τῶν πόλεων καὶ τὰ	περὶ	τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ
[1, 12]	παράλιον τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ	περὶ	τὰς καπηλείας καὶ (περὶ τὰς
[1, 22]	Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ	περὶ	τὰς πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ
[1, 2]	ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ τὰ	περὶ	τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων
[1, 6]	οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ	περὶ	ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ
[1, 19]	τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ	περί	τε ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν
[1, 19]	Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς	περί	τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ
[1, 28]	θεῶν προορώμενον καὶ τὰ συμβησόμενα	περὶ	τὴν Αἴγυπτον, τῷ δὲ βασιλεῖ
[1, 5]	ἐπὶ τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ	περὶ	τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο
[1, 22]	ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ	περὶ	τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς
[1, 1]	μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ τῆς	περὶ	τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν
[1, 1]	εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς	περὶ	τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις
[1, 22]	ψυχῇ. Καὶ τότε διατριβόντων ἡμῶν	περὶ	τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς
[1, 2]	σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ	περὶ	τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι μὲν
[1, 12]	ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται καὶ	περὶ	τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε
[1, 19]	ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς	περὶ	τὴν Συρίαν τὴν κοίλην καὶ
[1, 17]	γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον ἄνδρα	περὶ	τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι
[1, 34]	Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι	περὶ	τῆς ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους, τὸν
[1, 10]	τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι	περὶ	τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν
[1, 23]	ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι	περὶ	τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ
[1, 1]	πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται,	περὶ	τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ
[1, 22]	τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν	περὶ	τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν
[1, 19]	καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ	περὶ	τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος
[1, 3]	πόλεις καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε	περὶ	τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν
[1, 22]	καὶ περὶ πλήθους ἀνδρῶν καὶ	περὶ	τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως
[1, 22]	φησὶν Ἀριστοτέλην τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ	περί	τινος ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν,
[1, 22]	μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον,	περί	τινων δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον.
[1, 22]	ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ	περὶ	τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων ὑπειλημμένος
[1, 33]	ταῖς η καὶ λ (ταῖς	περὶ	τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες
[1, 2]	σχεδόν ἐστι παρ' αὐτοῖς ἡ	περὶ	τὸ συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια.
[1, 31]	δὲ οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ	περὶ	τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ
[1, 12]	τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς	περὶ	τὸν βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν
[1, 6]	Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε τὰς	περὶ	τὸν βίον οἰκονομίας καὶ πρὸς
[1, 20]	αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ	περὶ	τὸν ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων
[1, 8]	τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ	περὶ	τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου
[1, 17]	τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα	περὶ	τοῦ γένους ἡμῶν καὶ τὰς
[1, 1]	τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν	περὶ	τοῦ γένους ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων,
[1, 20]	πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ	περὶ	τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν
[1, 22]	φυγεῖν εἰς ἐνύπνια καὶ τὴν	περὶ	τοῦ νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα
[1, 9]	ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ καὶ	περὶ	τοῦ πολέμου παντὸς καὶ περὶ
[1, 22]	ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ	περὶ	τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ
[1, 20]	τόποις. ~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν	περὶ	τοῦ προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ
[1, 34]	νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς	περὶ	τοῦ σῶσαι αὐτούς. (Τῇ δ'
[1, 2]	ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον	περὶ	τοῦ τὴν νῦν οὖσαν τῶν
[1, 20]	τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται	περὶ	τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι
[1, 7]	τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι	περὶ	τοὺς γάμους· (λέγω δὲ τοὺς
[1, 1]	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι,	(περὶ	τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι
[1, 20]	τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος κατεστρέψατο.	(Περὶ	τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος
[1, 22]	μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως	περὶ	τούτων καὶ αἰκίαις καὶ θανάτοις
[1, 29]	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ	περὶ	τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους
[1, 13]	Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ τὰς	περὶ	τούτων πίστεις παράσχω, τότε καὶ
[1, 8]	τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας	περὶ	τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ
[1, 19]	ἅπερ ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι.
[1, 3]	οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ	περὶ	τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ
[1, 5]	Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ τῆς	περὶ	τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ
[1, 3]	Τίμαιος συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ	περὶ	τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας
[1, 9]	περὶ τοῦ πολέμου παντὸς καὶ	περὶ	τῶν αὐτῷ κατὰ μέρος γενομένων
[1, 5]	ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας, εἰ	περὶ	τῶν αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ καὶ
[1, 3]	βιβλίων ἀλλήλους ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα	περὶ	τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι.
[1, 3]	διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ	περὶ	τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα δὲ
[1, 23]	παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ ὁ τὴν	περὶ	τῶν διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ
[1, 22]	ἡνίκα ἂν τοῖς ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς	περὶ	(τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν
[1, 21]	ὡμολογημένη δὲ καὶ ἀναντίρρητος ἡ	περὶ	τῶν εἰρημένων μοι μαρτυρία τῆς
[1, 5]	ἱστορίας καὶ μάλιστά γε τῆς	περὶ	τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν
[1, 4]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι	περὶ	τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο
[1, 13]	τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι	περὶ	τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μὴ παλαιόν
[1, 18]	τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν	περὶ	τῶν ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα
[1, 35]	συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν	περὶ	τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε
[1, 2]	δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου γε καὶ	περὶ	τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι
[1, 26]	γράψειν τὰ μυθευόμενα καὶ λεγόμενα	περὶ	τῶν Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν,
[1, 27]	~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι	περὶ	τῶν Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ καὶ
[1, 3]	κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί δεῖ λέγειν	περὶ	τῶν κατὰ πόλεις καὶ βραχυτέρων;
[1, 34]	τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος	περὶ	τῶν λεπρῶν καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα
[1, 31]	αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον δὲ	περὶ	τῶν λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ'
[1, 33]	Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν, ὁ	περὶ	τῶν λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος
[1, 28]	ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ ταῦτα καὶ	περὶ	τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους
[1, 22]	καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς	περὶ	τῶν νόμων οὐκ ὀλίγα· φησὶ
[1, 2]	προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺς	περὶ	τῶν οὐρανίων τε καὶ θείων
[1, 2]	πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν	περὶ	τῶν παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν
[1, 8]	ἐσχεδιασμένους, καὶ τοῦτο δικαίως καὶ	περὶ	τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ
[1, 11]	πεποιηκὼς ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ	περὶ	τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις
[1, 4]	ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι	περὶ	τῶν παλαιῶν τι γράφειν παρέσχεν.
[1, 17]	γεγραμμένα καὶ πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελῶς	περὶ	τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ
[1, 17]	ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ	περὶ	τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων,
[1, 19]	ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας καὶ	περὶ	τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς
[1, 3]	εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι	περὶ	τῶν πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ πλεῖον
[1, 22]	καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ τοῖς	περὶ	τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος,
[1, 17]	προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω	περὶ	τῶν προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ
[1, 24]	καὶ Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις	(περὶ	τῶν προειρημένων καὶ περὶ ἄλλων
[1, 3]	Ἡρόδοτον δὲ πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ	περὶ	τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ Ἀντίοχον
[1, 4]	φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς	περὶ	τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ
[1, 35]	προφήτην Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν	περὶ	τῶν ψωρῶν καὶ λεπρῶν (χρησμὸν
[1, 22]	οὐδενὸς δεύτερος ἐν τῷ πρώτῳ	περὶ	ὕπνου βιβλίῳ φησὶν Ἀριστοτέλην τὸν
[1, 17]	πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς	περὶ	(Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν τρόπον
[1, 22]	λαμβάνοντες καὶ τὰ κοινὰ διοικοῦντες	(περὶ	χιλίους μάλιστα καὶ πεντακοσίους εἰσίν.
[1, 19]	αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ τε	πατρὶ	αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον
[1, 33]	τὸν Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ	πατρὶ	καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν
[1, 26]	στήσω τὸν λόγον, ᾧ καὶ	μάρτυρι	(μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην.
[1, 34]	αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν	ἄχρι	ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους
[1, 18]	χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως	ἄχρι	Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου
[1, 27]	καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς	ἄχρι	τῶν ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα
[1, 18]	ἀπὸ τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ	μέχρι	Καρχηδόνος (κτίσεως ἔτη ρμγ μῆνες
[1, 18]	χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου βασιλείας	μέχρι	Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη ρνε μῆνες
[1, 19]	πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα	μέχρι	Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι
[1, 26]	κτίσαντας Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι,	(μέχρι	μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς.
[1, 17]	καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ	μέχρι	νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις πολλαὶ
[1, 8]	(Ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς	μέχρι	τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην
[1, 8]	καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν	μέχρι	τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ
[1, 22]	ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι	μέχρι	τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν
[1, 12]	Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ	μέχρι	τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες.
[1, 29]	ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ δὲ καὶ	μέχρι	τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς
[1, 29]	μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους	μέχρι	τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ
[1, 8]	βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου	μέχρι	τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται
[1, 26]	αὐτόν ἐστι τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη	μέχρι	τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω καὶ
[1, 6]	προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς	μέχρι	τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται
[1, 28]	μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα	μέχρι	τῶν τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν
[1, 28]	τοὺς μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ	μυριάσι	λέγει, τὸν βασιλέα δὲ τῶν
[1, 14]	κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα	μυριάσι	στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ
[1, 32]	εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν	μυριάσι	τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος,
[1, 33]	ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε	μυριάσι	τῶν λεπρῶν ἢ ταῖς η
[1, 3]	τὰ περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις	κατηκολουθήκασι.	(Καὶ τί δεῖ λέγειν περὶ
[1, 3]	ἐν αὐτῇ πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι	διαπεφωνήκασι,	πολλὰ δὲ καὶ Θουκυδίδης ὡς
[1, 22]	πολλοὶ δὲ τὰ περὶ αὐτὸν	ἱστορήκασι,	καὶ τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος
[1, 10]	καὶ τοῖς ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων	πράγμασι	παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν οὖν τούτων
[1, 35]	ἢ μόνον τῶν Ἰουδαίων τοῖς	νοσήμασι	περιπεσόντων; Λέγει γάρ ὁ λαὸς
[1, 19]	περὶ τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις	γράμμασι.	(Μάρτυς δὲ τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ
[1, 23]	μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις	γράμμασι	παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι μοι κεφάλαιον
[1, 21]	ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς ἡμετέροις	γράμμασι	τὰ Χαλδαίων καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη
[1, 2]	καί φασιν οὐδὲ τοῦτον ἐν	γράμμασι	τὴν αὐτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ
[1, 8]	πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις	γράμμασι·	τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος
[1, 10]	φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς	γράμμασι·	τοῦ δὲ πολέμου τὴν ἱστορίαν
[1, 12]	ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν τοῖς	συγγράμμασι	μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν
[1, 22]	μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν	συγγράμμασι.	(Πυθαγόρας τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος
[1, 34]	δὲ τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς	(πλάσμασι,	δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν·
[1, 28]	τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς	ἐλαττώμασι	τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ μυριάδας
[1, 14]	πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα. Ἐπὶ	πᾶσι	δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα καὶ
[1, 35]	μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα,	πᾶσι	δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι
[1, 8]	ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν,	πᾶσι	δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ
[1, 14]	τὰ τῶν θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν,	πᾶσι	δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως
[1, 35]	καὶ πόλιν καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο	πᾶσι	περιβόητον; (Ἐχρῆν δὲ καὶ τοῦ
[1, 9]	ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς	ἅπασι	παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ τῶν
[1, 9]	πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον,	ἀνδράσι	καὶ τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν,
[1, 22]	τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ Κόλχων	φασὶ	νεωστὶ μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ εἰσιν
[1, 17]	δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι	φασὶ	πρὸς τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ
[1, 4]	τῶν δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί	φασι	τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς περὶ
[1, 29]	γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ τοῖς	ἔθεσι	πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ φησιν
[1, 27]	καὶ συμβαλόντες οἱ δύο τοῖς	ποιμέσι	καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς
[1, 28]	πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς	ποιμέσι	καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί τε
[1, 1]	ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς	ἐπιφανέσι	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι,
[1, 19]	Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς	πράξεσι	τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ
[1, 19]	ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας	δένδρεσι	παντοδαποῖς ἐξειργάσατο καὶ κατεσκεύασε τὸν
[1, 19]	τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς	ὄρεσι,	καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο καὶ
[1, 22]	ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις	ὄρεσι	πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς
[1, 31]	ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον	ἔτεσι	γεγονὼς καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν
[1, 17]	ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως	ἔτεσι	θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν καὶ μησὶν
[1, 26]	μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις	ἔτεσι	καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι
[1, 2]	περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις	ἔτεσι	στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία
[1, 16]	που προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν	ἔτεσι	χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν δ' ὁ
[1, 22]	(καὶ πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα	προστίθησι	μετὰ ταῦτα καὶ τάδε· ταῦτα
[1, 11]	τοῖς βαρβάροις μᾶλλον ἢ τοῖς	Ἕλλησι,	βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς
[1, 4]	ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε
[1, 18]	βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν
[1, 2]	παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν τοῖς	Ἕλλησι	καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι τὴν
[1, 22]	βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς	Ἕλλησι	πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν
[1, 2]	τε καὶ θείων πρώτους παρ'	Ἕλλησι	φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε τὸν
[1, 22]	περὶ τῶν νόμων οὐκ ὀλίγα·	φησὶ	γάρ, Ἀλεξάνδρου ποτὲ ἐν Βαβυλῶνι
[1, 35]	ψωρῶν καὶ λεπρῶν (χρησμὸν οἴσων·	φησὶ	γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι
[1, 15]	τὴν τῶν χρόνων τάξιν ὑπογράψω.	(Φησὶ	δὲ οὕτως· μετὰ τὸ ἐξελθεῖν
[1, 28]	(οὐχὶ καθᾶραι τὴν χώραν προαιρούμενος.	Φησὶ	δὲ τὸν μὲν μάντιν αὑτὸν
[1, 22]	καὶ καλὸν εἶναι νομίζομεν. (Τοιγαροῦν,	φησί,	καὶ κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ τῶν
[1, 20]	πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν	φησι	καὶ Λιβύης τὴν πολλὴν καὶ
[1, 22]	φησὶν οὕτως· μοῦνοι δὲ πάντων,	φησί,	Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες
[1, 26]	αὐτοῖς καὶ τῶν λογίων ἱερέων	φησὶ	λέπρᾳ συγκεχυμένους. Τὸν δὲ Ἀμένωφιν
[1, 22]	μὴν τῶν εἰς τὴν χώραν,	φησί,	πρὸς αὐτοὺς ἀφικνουμένων νεὼς καὶ
[1, 18]	γενόμενος κατὰ τὸν Εἴρωμον ταῦτά	φησι·	τελευτήσαντος δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν
[1, 28]	δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε πόλιν, ὥς	φησι,	τὴν πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ
[1, 29]	πόθεν εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς	φησι	τῆς Αἰγύπτου πολλὰ καὶ δεινὰ
[1, 19]	τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι δέ	φησι	τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης
[1, 14]	ᾧ ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους	φησὶ	τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν τῆς
[1, 26]	καὶ ἐπὶ ἄλλοις ἀρρωστήμασιν, ὥς	φησι,	φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰγύπτου καταγνωσθέντων.
[1, 28]	ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινές	εἰσι	καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς εἶδεν,
[1, 12]	ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ'	εἰσὶ	μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν
[1, 8]	σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων	εἰσὶ	παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων,
[1, 7]	οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν ἱερέων	εἰσί	τινες διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς
[1, 4]	τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα	βουληθεῖσι	περὶ τῶν παλαιῶν τι γράφειν
[1, 22]	περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι	Αἰγυπτίοισι	φαίνονται ποιοῦντες κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν
[1, 8]	κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν	τρισὶ	καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ
[1, 16]	καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι	τρισὶ	καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν
[1, 9]	πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός	τισι	πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς
[1, 32]	γυναῖκα ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν	τισι	σπηλαίοις τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην,
[1, 31]	ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ	τισι	τῶν πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν.
[1, 19]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας	τισὶ	τῶν φίλων μετὰ τῆς βαρυτάτης
[1, 29]	καὶ τοῖς τὰ περὶ αὐτοὺς	πεποιηκόσι	κατὰ τε τὴν τοῦ μάντεως
[1, 9]	ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς	συμπεπολεμηκόσι,	πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον,
[1, 8]	δύο δὲ μόνα πρὸς τοῖς	εἴκοσι	βιβλία τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου
[1, 17]	τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα, τεμὼν
[1, 15]	ἔτη δεκατρία. Μεθ' ὃν Ἀμένωφις	εἴκοσι	καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ
[1, 14]	αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς	εἴκοσι	καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν.
[1, 14]	κτήσεων οὐκ ἐλάττους μυριάδων ὄντας	εἴκοσι	καὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου
[1, 33]	μυριάδες εἶπεν οὔτε πῶς αἱ	εἴκοσι	καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον ἐν
[1, 32]	εἰς τὴν Συρίαν ὄντας περὶ	εἴκοσι	μυριάδας καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν
[1, 22]	οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν μὲν ἑκάστην	εἴκοσι	πηχῶν, ὕψος δὲ δεκάπηχυ. Καὶ
[1, 28]	καθέξειν. Εἶτα τοὺς μὲν ἐπελθεῖν	εἴκοσι	στρατοῦ μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα
[1, 20]	αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης ἔργα ψευδῶς	γεγραφόσι.	(Καὶ κατὰ ταῦτα τὴν μὲν
[1, 24]	ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ τοῖς	γεγραφόσι	ταύτας καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι μάρτυσιν.
[1, 33]	προστέθεικεν τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον	τέσσαρσι	γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη
[1, 4]	ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ δὲ	δυσὶ	ταῖς λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν
[1, 28]	ἄλλων ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι τοῖς	ἱερεῦσι	διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας
[1, 26]	μετεπέμψατο καὶ τοῖς κατὰ μέρος	ἱερεῦσι	(παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν
[1, 7]	κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς	ἱερεῦσι	περὶ τοὺς γάμους· (λέγω δὲ
[1, 6]	περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς	ἀρχιερεῦσι	καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο προστάξαντες,
[1, 5]	πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς	συγγραφεῦσι.	(Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ θετέον
[1, 5]	δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς	συγγραφεῦσι	τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ
[1, 22]	οἷον ἀλσῶδες ἤ τι τοιοῦτον.	Διατρίβουσι	δ' ἐν αὐτῷ καὶ τὰς
[1, 22]	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι	ὁμολογοῦσι	παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ
[1, 18]	τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ	ἀποδιδοῦσι	τοὺς φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας
[1, 24]	τῇ κρίσει πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν	καταδικάζουσι.	~(Τῶν δὲ εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν
[1, 7]	τῶν ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ	δοκιμάζουσι	τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ
[1, 22]	τοῖς δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας	ἐξετάζουσι	φαίνεται μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον
[1, 31]	θαυμαστὸν μὲν Αἰγύπτιοι καὶ θεῖον	νομίζουσι,	βούλονται δὲ προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ
[1, 16]	ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι	νομίζουσι.	(Δύο τοίνυν ὁ Μάνεθως ἡμῖν
[1, 24]	ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο	ποιοῦσι	τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν
[1, 22]	μάλιστα σταδίων τὴν περίμετρον, ἣν	οἰκοῦσι	μὲν ἀνθρώπων περὶ δώδεκα (μυριάδες,
[1, 22]	τοῦ τόπου· προσαγορεύεται γὰρ ὃν	κατοικοῦσι	τόπον Ἰουδαία. Τὸ δὲ τῆς
[1, 23]	τι πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν.	(Ἀρκοῦσι	δὲ ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν
[1, 22]	μὲν ἀνθρώπων περὶ δώδεκα (μυριάδες,	καλοῦσι	δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα δ'
[1, 5]	τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες	διατελοῦσι·	τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς ἐστι
[1, 24]	οὖν τοῖς ἀνοήτοις ταύτης οὐ	διαμαρτάνουσι	τῆς ἐλπίδος, οἱ δ' ὑγιαίνοντες
[1, 22]	ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί	προσμένουσι.	Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως αὐτῷ
[1, 3]	περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ	ὀκνοῦσι.	(Περίεργος δ' ἂν εἴην ἐγὼ
[1, 7]	τῶν ἱερέων εἰσί τινες διεσπαρμένοι·	πέμπουσι	γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν
[1, 27]	Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι	φέρουσι	περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ
[1, 26]	ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι	συμμαχήσουσί	τινες τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς
[1, 3]	γοῦν διὰ τῶν βιβλίων ἀλλήλους	ἐλέγχουσι	καὶ τἀναντιώτατα περὶ τῶν αὐτῶν
[1, 1]	τῶν μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων	μάρτυσι	τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης
[1, 14]	ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς	ἀπέλθωσι.	(Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις
[1, 8]	ἐπειδὴ καὶ τῶν νῦν ἐνίους	ὁρῶσι	τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς
[1, 22]	καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων	ἀπαντῶσι	μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια. Παρέχεται
[1, 12]	τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν	τι	βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ
[1, 4]	ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν παλαιῶν	τι	γράφειν παρέσχεν. (Οὐ γὰρ μόνον
[1, 35]	ὅστις ἦν καὶ τίνων, διὰ	τί	δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε
[1, 4]	γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ Ἀρκάδων	τί	δεῖ λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα; Μόλις
[1, 3]	Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ	τί	δεῖ λέγειν περὶ τῶν κατὰ
[1, 18]	μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας	τί	δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ
[1, 9]	ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες, εἴ	τι	κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος μετέθηκα
[1, 22]	τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ,	τί	μαίνεσθε, ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν
[1, 22]	τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου	τι	μᾶλλον ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν
[1, 35]	φωνὴν Ἰουδαῖοι τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν.	Τί	οὖν ἐπὶ πλείω τις λέγοι
[1, 23]	δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως	τι	πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι
[1, 12]	γράφειν ψευδῆ τὸ βούλεσθαι δοκεῖν	τι	πλέον τῶν ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς
[1, 35]	καλεῖς; Εἰ δὲ ξένοι, διὰ	τί	πόθεν οὐ λέγεις; Πῶς δὲ
[1, 29]	κρείττω τῆς Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ	τί	ποτ' ἂν ἐχθροῖς μὲν πάλαι
[1, 22]	πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ	τί	προσμένουσι. Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως
[1, 22]	Λέγε, εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ	τί	σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ
[1, 28]	δὲ πῶς ἐδύνατο; Καὶ διὰ	τί	ταύτην ἔσχε τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι
[1, 35]	ἢ τὸ γένος ἐγχώριος; Διὰ	τί	τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους
[1, 22]	παντελῶς οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες ἤ	τι	τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ
[1, 31]	οὐδὲ τοῖς καὶ τὸ βραχύτατόν	τι	τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν,
[1, 22]	τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν	τι	ὑγιὲς ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο
[1, 28]	παρ' αὐτὸν συμβησομένων κακῶν; Ἦ	τι	χεῖρον ἔδει παθεῖν οὐδ' ἂν
[1, 22]	ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν	παραδείγματι	χρῆται τῷ περὶ ἡμῶν λόγῳ
[1, 8]	ὀλίγα συνθέντες τῷ τῆς ἱστορίας	ὀνόματι	λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ
[1, 22]	ὡς ἑξηκονταὲξ ἐτῶν, τῷ δ'	ἀξιώματι	τῷ παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις μέγας
[1, 15]	Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν	δόρατι,	τοὺς δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ
[1, 22]	οὐ πίνοντες ἐν (τῷ ἱερῷ.	Ἔτι	γε μὴν ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ
[1, 22]	τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν.	Ἔτι	γε μὴν τῶν εἰς τὴν
[1, 22]	καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος,	ἔτι	δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ
[1, 23]	τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς·	ἔτι	δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος
[1, 19]	συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι	(ἔτι	ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆς
[1, 12]	τῶν ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς οὖν	ἔτι	θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ μηδὲ τὸ
[1, 15]	μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις	ἔτι	καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς
[1, 19]	ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς	ἔτι	κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ
[1, 1]	ἐν ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν,	ἔτι	μέντοι καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας
[1, 24]	τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν	ἔτι	μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ
[1, 13]	Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ ταύτην	ἔτι	τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν
[1, 33]	δὲ (πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσιν.	Ἔτι	τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον
[1, 19]	προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ	μηκέτι	δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν
[1, 13]	δὲ Τύριοι. Περὶ μέντοι Χαλδαίων	οὐκέτι	ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν,
[1, 22]	Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ	προσέτι	πολλὴν καὶ θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ
[1, 14]	τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως	ἀμαχητὶ	ταύτην κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ
[1, 15]	τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς δὲ	ἀμαχητὶ	φόβῳ δὲ τῆς πολλῆς δυνάμεως
[1, 26]	καὶ πλήθει τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη·	χάριτι	γὰρ ἦν αὐτῷ ὑποχείριος ὁ
[1, 22]	τῆς δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων	ἀντὶ	τοῦ φυλάττειν τὴν πόλιν διατηρούντων
[1, 26]	ζῷα εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν σὺν	ἅπαντι	τῷ στόλῳ καὶ πλήθει τῶν
[1, 19]	Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	ἀρρωστήσαντι	ἐν τῇ Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι
[1, 17]	δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι τῷ	λύσαντι	χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν
[1, 20]	Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν ἐκ Βαβυλῶνος	ὄντι	ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ
[1, 19]	κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ	ὄντι	(ἔτι ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ
[1, 26]	αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς δὲ Πάπιος	ὄντι,	θείας δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως
[1, 22]	παρὸν αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ	(κωλύοντι	πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα
[1, 26]	δὲ Πάπιος ὄντι, θείας δὲ	δοκοῦντι	μετεσχηκέναι φύσεως (κατά τε σοφίαν
[1, 15]	Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ	ὅτι	ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἅρμαϊς.
[1, 17]	ἃς ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν.	Ὅτι	δ' οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ'
[1, 27]	καὶ πάλιν ἐξ αὐτῆς ἀπελθεῖν.	Ὅτι	δ' οὐκ ἀνεμίχθησαν ἡμῖν ὕστερον
[1, 27]	καὶ τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν.	Ὅτι	δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται περιφανῶς,
[1, 22]	μὲν οὖν οὕτω μέμνηται ἡμῶν.	Ὅτι	δὲ οὐ μόνον ἠπίσταντο τοὺς
[1, 31]	τὴν νῦν οἰκουμένην ὑφ' ἡμῶν.	(Ὅτι	δὲ οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ
[1, 23]	πρὸς θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ προτιμῶσιν.	~(Ὅτι	δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν
[1, 10]	καὶ διαβολῆς, δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν,	ὅτι	δεῖ τὸν ἄλλοις παράδοσιν πράξεων
[1, 22]	καὶ συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν,	ὅτι	δίκαιον ἐπὶ τούτοις αὐτούς ἐστι
[1, 26]	οὖν αὐτῷ τοῦτον τὸν ὁμώνυμον,	ὅτι	δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν
[1, 27]	οἱ τὰ σώματα λελωβημένοι, καὶ	ὅτι	ἐκ τούτων οὐκ ἦν Μωυσῆς
[1, 28]	βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν,	ὅτι	ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους
[1, 35]	τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ συνῆκεν,	ὅτι	ἱεροσυλεῖν οὐ κατὰ τὴν αὐτὴν
[1, 22]	(τῷ ἱερῷ. Ἔτι γε μὴν	ὅτι	καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο
[1, 22]	ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν,	ὅτι	καὶ κατ' (ἐκεῖνον καὶ κατὰ
[1, 1]	τοῦ γένους ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων,	ὅτι	καὶ παλαιότατόν ἐστι καὶ τὴν
[1, 22]	τοσαύτη πλῆθός (ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν	ὅτι	καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν τὰ
[1, 20]	περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως,	ὅτι	καὶ τὴν Συρίαν καὶ τὴν
[1, 25]	φθονεῖν τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς,	ὅτι	κατὰ τὴν χώραν αὐτῶν ἐδυνάστευσαν
[1, 32]	τὸν υἱὸν (αὐτοῦ Ῥαμεσσήν, φησὶν	ὅτι	κατὰ τοὺς ὕπνους ἡ Ἶσις
[1, 20]	ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις,	ὅτι	κατεπρήσθη μὲν ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων
[1, 22]	τοῖς περὶ νόμων· λέγει γάρ,	ὅτι	κωλύουσιν οἱ Τυρίων νόμοι ξενικοὺς
[1, 6]	δὲ παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις, καὶ	ὅτι	μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων
[1, 31]	γεγονέναι νομίζω καὶ δῆλον δ'	ὅτι	Μανεθὼς ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς
[1, 24]	ταύτας καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι μάρτυσιν.	(Ὅτι	μὲν οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο
[1, 6]	τῆς περὶ τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων.	~(Ὅτι	μὲν οὖν παρ' Αἰγυπτίοις τε
[1, 27]	Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς πάλιν,	ὅτι	μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν ὁ Ἀμένωφις
[1, 22]	τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν τάδε,	ὅτι	μετὰ τὴν ἐν Γάζῃ μάχην
[1, 13]	τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ τῶν Ἑλλήνων,	ὅτι	μὴ παλαιόν ἐστιν αὐτῶν τὸ
[1, 23]	τῶν ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον,	ὅτι	μὴ ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις
[1, 3]	ἂν τῶν συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως,	ὅτι	μηδὲν βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ'
[1, 21]	ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ ἐν αὐταῖς,	ὅτι	Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας
[1, 28]	τί ταύτην ἔσχε τὴν ἐπιθυμίαν;	Ὅτι	νὴ Δία καὶ πρότερος αὐτοῦ
[1, 17]	μνήμης ἀξίων. (Ἐν οἷς γέγραπται,	ὅτι	ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς
[1, 15]	αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει γάρ,	ὅτι	ὁ μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος,
[1, 19]	δ' ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος,	ὅτι	ὁ τεταγμένος σατράπης ἔν τε
[1, 16]	εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου συλλογισθέντος,	ὅτι	οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ
[1, 29]	τῆς ψάμμου τῆς ἀνύδρου, δῆλον	ὅτι	οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ ἀμαχεὶ στρατοπέδῳ
[1, 22]	πῶς ἔχομεν πρὸς τοὺς νόμους,	ὅτι	πάντα πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ
[1, 22]	νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν· καὶ	ὅτι	παρεκελεύετο μὴ διέρχεσθαι τόπον, ἐφ'
[1, 11]	δὲ φανερόν, ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς	ὅτι	πάτριός ἐστιν ἡ περὶ τῶν
[1, 26]	προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν,	ὅτι	πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ πρότερον
[1, 29]	πρὸς ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον	ὅτι	πλείστας ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε
[1, 22]	πρώτῳ τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων,	ὅτι	Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν
[1, 26]	βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν,	ὅτι	συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς καὶ
[1, 22]	ποιητὴς μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν,	ὅτι	συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ
[1, 29]	ἡμᾶς τῷ Μανεθῶνι χάριν ἔχειν,	ὅτι	ταύτης τῆς παρανομίας οὐχὶ τοὺς
[1, 29]	φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις,	ὅτι	τὴν Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν
[1, 6]	Περὶ δὲ τῶν ἡμετέρων προγόνων	ὅτι	τὴν αὐτήν, ἐῶ γὰρ λέγειν
[1, 26]	(καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ,	ὅτι	τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους
[1, 9]	(Οὗτοι μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν,	ὅτι	τῆς ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ
[1, 32]	ἐφάνη τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν,	ὅτι	τὸ ἱερὸν αὐτῆς ἐν τῷ
[1, 35]	μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον γάρ,	ὅτι	τοῖς μὲν ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην
[1, 19]	πόλει μεταλλάξαι τὸν (βίον ἔτη	βεβασιλευκότι	κα. Αἰσθόμενος δὲ μετ' οὐ
[1, 22]	ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις αὐτούς	ἐστι	θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ περὶ
[1, 27]	φέρουσι περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ'	ἐστὶ	καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι
[1, 22]	αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ βωμός	ἐστι	καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ (δύο
[1, 14]	σημαίνει, τὸ δὲ σὼς ποιμήν	ἐστι	καὶ ποιμένες κατὰ τὴν κοινὴν
[1, 1]	τῶν Ἰουδαίων, ὅτι καὶ παλαιότατόν	ἐστι	καὶ τὴν πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν
[1, 22]	δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα δ'	ἐστὶ	κατὰ μέσον μάλιστα τῆς πόλεως
[1, 8]	πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων πέντε μέν	ἐστι	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους
[1, 2]	ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν	ἐστι	παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ
[1, 33]	τίνας καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν	ἐστι	παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις
[1, 25]	διέστηκε. (Κοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς	ἐστι	πάτριον τὸ ταῦτα θεοὺς νομίζειν,
[1, 5]	διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς	ἐστι	τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν
[1, 22]	διπλᾶς πύλας, ἐν ᾧ βωμός	ἐστι	τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων
[1, 31]	τῶν λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός	ἐστι·	τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε
[1, 26]	μεταξὺ τῶν βασιλέων κατ' αὐτόν	ἐστι	τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι τῶν
[1, 22]	νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς διηγεῖται.	(Ἔστι	γὰρ τῶν Ἰουδαίων τὰ μὲν
[1, 26]	ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν·	ἔστι	δ' ἡ πόλις κατὰ τὴν
[1, 22]	τε τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς·	ἔστι	δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ
[1, 21]	παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν·	(ἔστι	δὲ τοιαύτη τῶν χρόνων ἡ
[1, 17]	τὰς ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν.	(Ἔστι	τοίνυν παρὰ Τυρίοις ἀπὸ παμπόλλων
[1, 22]	τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών.	Ἔνεστι	δὲ τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ
[1, 14]	ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ πάλιν	Αἰγυπτιστὶ	καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους
[1, 22]	ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ	νεωστὶ	μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ
[1, 28]	ὥσπερ τῶν ἐργασομένων δεόμενος, ἀλλ'	(οὐχὶ	καθᾶραι τὴν χώραν προαιρούμενος. Φησὶ
[1, 13]	ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ'	οὐχὶ	πάντως ἂν κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι
[1, 29]	ἔχειν, ὅτι ταύτης τῆς παρανομίας	οὐχὶ	τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς